test z angielskiego klasa 6 unit 3

( test_z_angielskiego_klasa_6_unit_3.pdf )

http://www8.extrafiles.be/hfile/test_z_angielskiego_klasa_6_unit_3#

Podobne: test z angielskiego klasa 6 unit 3, test z angielskiego klasa 3 unit 3, test z angielskiego klasa 4 unit 3,

test z angielskiego klasa 5 unit 3, testy z angielskiego klasa 6 unit 3, test z angielskiego klasa 6 unit 7,

test z angielskiego klasa 6 unit 4, test z angielskiego klasa 6 unit 5, test z angielskiego klasa 6 unit 2,
 Czym jest android las?

Slowniki okreslaja las jako zwarty zespol roslinnosci z przewaga drzew. Przyrodnik widzi po lesie nie tylko drzewa. Las jest grupa wzajemnie od momentu
siebie zaleznych roslin i zwierzat, posrod ktorych sa i organizmy mikroskopijne, i takie duze jak deby lub sosny. Kazdy organizm lesnej wspolnoty ma do
odegrania wlasna role po nieustajacym cyklu zycia, zgonu i ponownych narodzin. Niektore organizmy zapylaja drzewa, zas inne niszcza je, zjadajac liscie
albo drewno. Wiewiorki pozeraja tony nasion, ale nie wiadomo, tak jak drzew wyroslo z nasion przez nie zaakceptowac zakopanych. Poniektore grzyby
atakuja drzewa i zabijaja halasuje, inne natomiast rozkladaja materie organiczna uwalniajac z tej dziewczyny substancje niezbedne do postepu roslin.
Jelenie, sarny, niedzwiedzie, chrzaszcze, motyle i rozne lesne zwierzaki maja udzial w zyciu lasu.

Wielkie lasy polnocy

Na poludnie od momentu arktycznej tundry polkule polnocna otacza rozlegly pas lasow. Te duze polnocne puszcze, zwane tajga, sa najogromniejszym
lasem na ziemi. Tajga po Eurazji i Ameryce Polnocnej wyglada prawie tak samo. Wielu drzew to swierki, jodly i rozne drzewa iglaste. Na poludniu tajga
przechodzi w las mieszany, zas w zwiezlych rejonach lagodnieje obszarom trawiastym i pustynnym. Warunki egzystencji w polnocnych puszczach sa
surowe. Zima trwa tu dlugo, zas temperatury ponizej -20C nie zaakceptowac naleza do rzadkosci. Mniejsze warstwy gleby sa zamarzniete przez pelny
rok. Chociaz roczne opady nie przekraczaja 50 centymetrow, parowanie okazuje sie byc tak nieograniczone, ze gleba pozostaje grzaska przez calkowite
lato. Rozklad substancji organicznych zachodzi wolno, wiec po gestym lesie gruba powloka sciolki z bogatych igiel pokrywa uboga, kwasna, zabagniona
glebe. Malo gatunkow drzew moze przezyc w tak bardzo niesprzyjajacych ustaleniach, ale polnocne lasy iglaste rosna w tamtym miejscu doskonale.
W czasie epoki lodowcowej wiekszosc rejonow, na jakich dzis wzrasta tajga, pokrywal wielko ladolod. Lodowiec sunacy wolno w poludnie zlobil
niezliczone doliny i pozostawial rumowiska, ktore tworzyly prawdziwe zapory. W tym momencie w mnogich obnizeniach terenu leza jeziora i stawy,
polaczone siecia potokow i wolno plynacych rzek. Potoki i jeziora przyjemnie wzbogacaja krajobraz polnocnej puszczy. Wzdluz ich brzegow rosna olchy,
brzozy, wierzby, rozne lisciaste krzewy i ziola, ktore sa podstawowym pozywieniem bobra, losia i innych tutejszych roslinozercow. Bytuja tu dodatkowo
norki i wydry, a takze nury i inne ptaki wodne, ktore kazdej wiosenki przylatuja w polnoc, zeby na tutejszych zalanych woda pustkowiach aranzowac
gniazda i wychowywac wlasne mlode.
Igly wiekszosci drzew iglastych sa twarde, zakryte woskowa kutikula i przesycone zywica. Dzieki czemu to staja sie niejadalne dla mnogosci zwierzat.
Jednakze wlasnie igly stanowia znaczacy srodek jadla jeleni, zas mlode igly i paczki bywaja dodatkowo pokarmem gwoli wielu innych ssakow, duzych i
malych. Ptaki, a szczegolnie gluszce po zimie, tez jedza igly i paczki drzew iglastych. Zywia sie nimi dodatkowo niektore owady. Larwy pilarzy i rozne
szkodniki zerujace na iglach moga czasami ogolocic z nich calkowite hektary lasu.
Bardzo istotnym posilkiem po tajdze sa tez ziarna drzew iglastych. Zywia sie nimi krzyzodzioby, sojki, orzechowki, luskowce i inne ptaki, a takze
burunduki i rozne gryzonie. Po mistrzowsku radzi sobie z szyszkami ruda wiewiorka. Ostrymi jak dluto zebami odgryza kazda luske i bez problemu
wyluskuje drobne nasionko tkwiace u do niej nasady. Gleba nas drzewem, nad jakim ucztuje wiewiorka, jest uslana szczatkami szyszek.

W czasie krotkotrwalego lata polnocna tajga obfituje w owady. Tysiace rozmaitych gasienic pozera paki i galazki drzew, a lasy wprost roja sie od
momentu much i komarow. Swistunki, mucholowki i inne owadozerne ptaki przylatujace do tajgi z poludnia nie marudza wowczas w brak jadla.
Korzystajac z obfitosci pokarmu, gniezdza sie tu i wychowuja swoje mlode, zas gdy przychodzi jesien, opuszczaja goscinna tajge i wracaja na poludnie.
Nawet podczas zimy niektorzy wraz z stalych osob mieszkajacych tajgi przebywaja na diecie skladajacej sie przewaznie z insektow. Dzieciol gruntownie
drazy drzewo ostrym, mocnym dziobem, zeby wydostac trwajace tam larwy owadow z ich kryjowek. Kowaliki i sikorki wyszukuja owady, pierwotnego jaja i
poczwarki zakamuflowane pod kora i po jej szczelinach.
Wiekszosc ptakow z puszcz polnocnych kieruje sie jesienia poludnie, natomiast ssaki przebywaja tu przez caly dwanascie miesiecy. Niektore sa w zimie
tak samo czynne jak lato. Norniki i lemingi unikaja mrozow, drazac korytarze ponizej sniegiem, dokad nadal moga miec dostep do nasion, porostow i
miekkich korzeni. Los wedruje przez sniegi, zywiac sie podczas zimy galazkami jodly, wierzby, brzozy i osiki. Zajac bielak jest w dalszym ciagu mniej
grymasny, zima zjada nawet gorzkie galazki swierkowe. Jezozwierze obgryzaja kore i galazki. A drapiezniki: wilki, lisy, rysie i kuny, wszystkie rozne –
sa jak zawsze na lowach.
Niektore ssaki szykuja w zime zapasy. Bobry kumuluja galezie, ktore ukryte ponizej lodem przebywaja swieze i latwo osiagalne. Wiewiorki i burunduki
chowaja zapasy nasion na zimowe miesiace. W tajdze zyja tez takiego typu ssaki, ktore gromadza zapasy tluszczu terminowo snu zimowego, czyli
hibernacji. Niedzwiedz, chociaz zima spi bardzo silnie, nie zapada jednak po prawdziwy spanie zimowy. Ozywia sie do czasu do czasu i wowczas moze
nawet przeksztalcac miejsce spoczynku.
Rysie sa juz bardzo rzadkie po lasach Europy, ale wciaz dosc rozne w tajdze Ameryki Polnocnej. W Polsce widuje sie je po Puszczy Bialowieskiej i po
Karpatach. Tenze drapiezny kotowaty z tresciwym ogonkiem i pedzelkami w uszach potrafi upolowac chociazby jelenia, ale jego podstawowym
pokarmem sa zajace. Na ogol podkrada sie bardzo niedaleko ofiary i atakuje ja bardzo mocnym uderzeniem lapy. Moze podobnie czekac bez ruchu,
przykucniety w sniegu, az nieswiadomy grozacego mu niebezpieczenstwa zajac sam sie do jego zblizy.
Losy rysiow i zajecy splataja sie ze soba. Na poniektorych terenach zajace bielaki wykazuja zadziwiajaco prawidlowe zmiany liczebnosci, ktorych cykl
trwa okolo 10 latek. Liczba bielakow najpierw sukcesywnie rosnie od momentu kilku do kilkuset ryb na kilometr kwadratowy, zas potem – z powodow
nie calkowicie zrozumialych – raptownie spada. Liczebnosc rysiow zmienia sie podobnie: Powieksza sie, gdy wzrasta liczba bielakow i nagle sie
zmniejsza, zwykle dwanascie miesiecy po gwaltownym spadku wielkosci zajecy.