ஞா ன க் க ல் வ க் நீ ங் க ள்

த யா ரா ?

ேபரா. க.மண

Abhayam Publishers
 Copyright © 2018 K Mani (Author)

All rights reserved

No part of this book may be reproduced, or stored in a retrieval system, or transmitted in any form or by any means, electronic,
mechanical, photocopying, recording, or otherwise, without express written permission of the publisher.

ISBN-13: 9789387557239

Published by: Abhayam Publishers

 CONTENTS

Title Page
Copyright
ன் ைர
ஞானக் கல் வ க் நீங் கள் தயாரா?
 ன் ைர
ேதர் ட் ய ந் ெதய் வ வ க் க ரகத் ைதத் ேத க் ள் நகர்த் வ எத் தைன
லபேமா அ ேபால ஞானத் ைதப் த் த ய ல் ஏற் ற ைவப்ப கமாக ம்
லபமாக ம் ஆக வ ம் ! யா க் ?
எந் தப் த் த வ ேவக ைவராக் க யத் தால் ெதள ெபற் , எந் த மனம் உள் ளேத
ேபா ம் என் த ப்த அைடந் தேதா அத ல் ஆத் ம ஞானம் ஆசனம ட் அமர்ந்
ெகாள் ம் .
ஆத் மா நான் என் ப எனக் த் ெதர க ற , ஆனால் ஆத் மாைவ நான் எப்ப
உணர்ேவன் ? இப்ப க் கலங் க ந ற் ம் மனம் , சாதன ச ஷ் டயம் எ ம்
ஒ க் கத் த ல் கன ந் வ ட் டால் , எல் லா உணர் க ம் , எல் லா எண்ணங் க ம்
ஆத் மாேவ என் க ற உண்ைம ெதர ந் வ ம் .
ெமய் ஞ் ஞானத் ேதட க் நல் ல வழ காட் தல் இல் ைலேய என் கலங் க
ந ற் ம் ஞானத் ேதனீக்க க் இந் ல் ஒ ேதன் டம் .
இந் ைலத் தட் டச் ெசய் தவர் த மத ேதவக . ப ைழத் த த் த ெமய் ப்
ெசய் தவர் த மத மாலத . பக் க அைமப் ம் கப் ஓவ ய ம் ெசய் தவர் ெசல் வ
ேகாமத . பத ப்ப த் தவர்கள் த . ராம் , த . பழன , ஜ ட் டல் வ வைமப் ெசல் வ
ஸ் த .
அைனவ க் ம் நன் ற ற , வாழ் த் த அைமக ேறன் .
- ஆச ர யர்
 ஞானக் கல் வ க் நீங் கள்
தயாரா?

த ன்இ ைனப்பற் ற ய அற தன் னற . நான் என் க ற ெசால்

க் ம் ஒன் ைறப் பற் ற ய அற இ .
க் ப் ெபா ளாக

தன பேயாேடட் டா, கர லம் வ ேட, ெரஸ் ேம ேபான் றவற் ைற நான் என்

பல ம் க த க் ெகாள் க றார்கள் . தன் ைனப் பற் ற ய அற என் ந ைனத் க்
ெகாள் க றார்கள் . ஆ க் ஆள் இ மா ம் . ஆ க் ஆள் மாறாத ஒ நான்
இ க் க ற . அைதப்பற் ற ய அற தான் தன் னற . ஆத் ம அற என் ம் ஆத் ம
ஞானம் என் ம் இ அைழக் கப்ப ம் .

தன் ைன அற ய ‘தான் ’ ேதைவ

தன் னற ேவண் பவன் த ல் அற வ ன் மீ ஆர்வம் உைடயவனாக
இ க் கேவண் ம் . எந் த அற ைவ ம் வ ம் பாதவ க் த் தன் னற வ ன் மீ எப்ப
ஆர்வம் ஏற் ப ம் ?
மற் ெறல் லா அற ைவ ம் வ ட தன் னற ேவ எனக் க் க யமாக ேவண் ம்
என் க ற ஆைச ேவண் ம் . மா டவ யல் , பேயாெடக் னாலஜ , அரச யல் ேபான் ற
உலகவ ஷயங் கள ல் ஆர்வம் இ ப்பவர்கள் அற வார்வம் உைடயவர்கேள,
இ ந் தா ம் அவற் ைறவ ட எனக் த் தன் னற தான் க் க யம் என் க ற தீ ர்மானம்
ேவண் ம் . பத் ேதா பத ெனான் றாகத் தன் னற ைவ ம் தன அற ப் பட் ய ல்
ேசர்த் க் ெகாள் பவராக இ ந் தால் தன் னற ைமயாகா .
ந ைறேவற் ற க் ெகாள் ள ேவண் யைவ என் க ற பட் யல் வர ைசய ல்
தலாவதாகத் தன் னற இ க் கேவண் ம் . தன் னற ப ரம் ம ஜ ஜ் ஞாசா என்
அைழக் கப்ப ம் . “தன் னற என் றால் என் ைனப் பற் ற ய அற என்
ந ைனத் ேதன் , இப்ேபா இைதப் ப ரம் ம அற என் க றீ ரக் ேள". உண்ைமதான் . நான்
என் பதன் ெசா பம் அல் ல உண்ைமத் தன் ைம ப ரம் மம் ஆ ம் . ப ரம் மம் என் ப
கட ள் ! ஈேர உலகங் க க் ம் காரணகர்த்தாவாக இ ப்ப ப ரம் மம் .
நான் என் னேவா என் ந ைனத் ேதன் , நீங் கள் என் ைனக் கட ள் என் க றீ ரக
் ள் .
நான் கட ளாக எப்ப இ க் க ம் ? ஆைளவ ங் கள் .
ஏன் இ க் க யா ? ஆைசகள் வ ல் லாததாக இ க் ம் தங் க க்
வ லாத உண்ைமத் தன் ைமேய உம ெசா பம் என் றால் ஏன் ேவண்டாம்
என் க றீ ர?் ஒவ் ெவா வ ம் ஆைசப்ப வைதத் தான் தன் னற அல் ல
ப ரம் மஞானம் வழங் க ற !

ஜ ஜ் ஞாசா என் றால் அற வார்வம்

 ஜ ஜ் ஞாசா என் றால் அற வார்வம் (ஞாத் ம் இச் த் வம் = ஜ ஜ் ஞாசம் ).
வாழ் க் ைகய ன் எல் லாப் ப வங் கள ம் ந ைறேவற் ற க் ெகாள் ள ேவண் ம்
என ஆைசகள் பல இ க் ம் . வய க் ேகார் ஆைச. வா ப வயத ல் பல ஆைசகள் .
அவசரம் , ேநரம் , வசத இ ந் தால் பார்த் க் ெகாள் ளலாம் என் ஆைசகள ல்
ேவ பா உண் .
ஒ வர வாழ் க் ைகய ன் அந் தரங் கத் ண் ேகால் களாக இ ப்பைவ
ஆைசகேள. இத் தைன ஆைசகள் இ ந் தா ம் தன் ைனப் பற் ற ேவதம் என் ன
ெசால் க ற என் பைத அற யத் க் ம் ஆைசதான் இவற் ற ல் தலாவதாக
இ க் கேவண் ம் . இ தான் ப ரம் ம ஜ ஜ் ஞாசா க் அழ .
தன் னற மற் ற அற வார்வங் கள ந் ற் ற ம் ேவறான . காஷ் மீ ர,்
உதகமண்டலம் ஆக யவற் ைறப் பற் ற அற ய ேவண் மானால் அங் ேக ெசல் ல
ேவண் ம் . ர யக் க ரகணம் ேபான் ற ந கழ் ச்ச கைள அற யேவண் மானால்
காத் த க் க ேவண் ம் . தன் னற ெப வதற் ஒ வர் தனக் காகக்
காத் த க் கேவா, தன் ைன ேவெறங் ேகா ெசன் ேதடேவா ேவண் யத ல் ைல.
தன் னற ெசன் அைடயக் ய, ெபா த் த ந் , காத் த ந் ெபறக் ய
அற வல் ல. தன் ைன அற ம் ேபாேத தன் ன பவம் உண்டாக வ கற . இ
உன் ன ல் நைடெப ம் அகமாற் றம் .
தன் னற ெபற வ ம் பவர் றவறம் ேமற் ெகாள் ள ேவண் யத ல் ைல. ேவ
ஆைசகைள ந ராகர க் க ம் ேவண் யத ல் ைல.
தன் னற ெப வைத தல் க் க ய நாட் டமாக ைவத் க் ெகாண் ேவ
நாட் டங் கைள ம் , ர்த்த ெசய் ெகாள் ளேவண் ய ஆைசகைள ம் , ெசய் ய
ேவண் ய கடைமகைள ம் ேமற் ெகாள் வத ல் எந் தப் ப ரச்சைன ம் இல் ைல.
ஒ வைகய ல் மற் ற ஆைசக ம் நாட் டங் க ம் உன மனநலத் த ற் நல் ல
ெசய் பைவ. ஆேராக் க யமான அந் த மனநலம் உன தன் னற க் அவச யமான
அகச் ழைல ஏற் ப த் த த் தரலாம் .
த ப்த யான மனத ல் தான் எள த ல் தன் னற வ ைள ம் . ச ல ஆைசகள்
தன் னற க் த் ைணயாக ம் இ க் ம் . ண்கைளப்ேபால்
உ ைணயாக ம் இ க் கலாம் . இவற் ைற ந ைறேவற் ற ய ம் ேநரத் த ல்
தன் னற க் இைட றான வ ப்பங் கள் , ேதைவகள் ப ப த் ப் ேபாகலாம் .
தல் வ ப்பமாக ய தன் னற க் ச் சகாயமான கார யங் கைளச் ெசய் வ
உத் தமம் .
த மண வய ைடயவர்- த மணம் ெசய் ெகாள் வ நல் ல .
மணவாழ் க் ைக அவர ஆேராக் க யமான ற் றம் ைறயற் ற ந ைறவான
மனந ைலையத் த ம் . ெதாழ ல் , ம் பப் ெபா ப் ேபான் றவற் ைற ம்
ந ராகர க் கத் ேதைவய ல் ைல. அைவ ம் உன் ைன ைமயான மன தனாக
உணரச் ெசய் ம் .
த மணம் , கடைமகள் , கைல, இலக் க யம் , வ ைளயாட் த யைவ
ஒ வர ப ராரப்தங் கள் , தன் னற க் உதவட் ம் என் ேற ப றக் ம் ேபா
ெகாண் வந் தைவ. இைவயா ம் தன் ைமக் ற க் ேகா க் த் ெதாண்
ெசய் பைவ!
உன் ன ல் ஏற் ப ம் ரட் ச -மனமாற் றம் , ெதள , வ ேவக - ைவராக் க யம்
ஆக யன நீ எைதச் ெசய் யேவண் ம் , எைதச் ெசய் யக் டா என் க றவற் ைற
(கடைம-ேதைவகைள) ெசய் ய ஆரம் ப த் வ ம் .
நீண்ட ெந ய பட் யலாக இ ந் த உன ேதைவகள் - கடைமகள் அகமாற் றம்
ஏற் பட் ட ம் ங் க வ ம் - ச ல ேதைவகைளப் பார்த் நீேய ச ர ப்பாய் ... அவற் ைற
எள் ள நைகயா , ந வவ ட் டா ம் உன சமாதானமான உள் ளம் த மாறா .
நான் வாழ் ந் த ஊர ல் ஒ மஸ் ன் ஜ ப்பா- தங் கச் சங் க ைமனர் இ ந் தார்.
கேணசப்பா என் ெபயர். ஏராளமான ந ல லங் கள் இ ந் ததால் ேவைல ெவட்
ஏ ம் பார்க்காமல் சீ ட் , ெவத் த ைலப் பாக் , ைகய ைல என் ெபா
ேபாக் வார். ெபண்டாட் ையக் கண்டெதற் ெகல் லாம் ேகாப த் க் ெகாள் வார்.
வட் ல் தட் , கரண் எல் லாம் பறக் ம் . அத் தைன ர்க்கன் ! அவ் வப்ேபா
க ட் டப்பா, த யாகராஜ பாகவதர் பாடல் கைள ப்பார். அ ஒன் தான்
அவர டம் நான் பார்த்தத ல் பாராட் டக் ய .
‘நீங் க நல் லா பாடறீ ங்க’ என் ேறன் .
‘அெதல் லாம் ம் மா- பாத் ம் ச ங் க ங் ’
‘இல் ல... பாத் மா ந ைனச்ச ஒ பாட் ப் பா ங் க இப்ப’
அவர் ‘ச ந் தைன ெசய் மனேம... ெசய் தால் ’ என் ஒ ச ன மாப் பாடைலப்
பா னார். பா வ ட் அ இந் த ராகம் என் ம் ெசான் னார்.
‘நீங் க பாட் க் கத் க் கலாம் .... நல் லா பாடறீ ங்க... ராகம் ெதர . தாளக் கட்
இ க் ... ச ன் ன அைறய ேலேய நல் லா ேமளம் கட் . பக் கத் த லதான் ெவங்
மாமா இ க் கார், அவ க் ப் பத னஞ் பா த் க் கத் க் க ட் டா என் ன?’
என் ேறன் .
கேணசப்பா ற் ற ம் மாற வ ட் டார். எந் ேநர ம் ராக ஆலாபைன!
கச்ேசர க் ப் ேபாவ , க ராமேபான் ெபட் ேகட் ப - சாப்ப ம் ேபா ,
நடக் ம் ேபா , த ண்ைணய ல் உட் கா ம் ேபா ... எந் ேநர ம் பாட் -ராகம் பற் ற ய
ச ந் தைனதான் .
ஒ வ க் க் ற க் ேகாள் எ என் ப ந ச்சயமாக வ ட் டால் , அவர உள் ளம்
ெதள வைடந் வ க ற , ழப்பங் கள் அக க ன் றன. என் ன ெசய் யலாம் , என் ன
ெசய் யேவண்டாம் என் பத ல் த ட் டவட் டம் ஏற் ப க ற .
இைச ஆகாய வ ஷயம் . ஆகாயத் த ற் அ க ல் இ ப்ப . ஆத் மாைவ மன த
த் த அ வதற் இைசையப்ேபாலத் ைண ஏ ம ல் ைல. இைசய ல்
ஊற வ ட் டால் ப ன் னர் உணவ ன் ைவ, மணம் , ஸ்பர சம் யா ம் ஆத் மா க்
இட் ச் ெசல் ம் வ தத் த ல் ெமன் ைம அைடந் வ க ன் றன.
ப ரம் மேமா ந றம் -உ வமற் ற , ஓைச ெசய் யாத , வாசைன அற் ற ,
ச யற் ற , ெதாட் ணர யாத (அ பம் , அசப்தம் , அகந் தம் , அ ச ,
அஸ்பர்சம் ). அதாவ லன் க க் எட் டாத என் ெசால் லப்ப வ . அந் தப்
ப ரம் மம் நீ அற ந் த , அற யாத என் அக லத் த ல் இ ப்பன எல் லாவற் ைற ம்
ேதாற் வ த் த . ேதாற் வ த் த அைனத் மாக இ ப்ப , உன் ைன ம் ேசர்த் .
ப ரம் மத் த ன் மீ ஆைச எ ந் வ ட் டால் அந் த ஆைச மற் ற ஆைசகைள ம்
தன் ைன ேநாக் க ேய இ த் க் ெகாள் ம் .
நீ அற ய வ ம் வ ப ரம் மம் . அற ய ய ம் நீ ம் ப ரம் மம் ! அந் த அற ம்
ப ரம் மேம. அதனால் தான் ப ரம் மஞானம் அத் தைன காந் த சக் த டன்
ெசயல் ப க ற .
 இைசையக் ேகட் ம் ேபா அத டன் மன த அகந் ைத ஒன் ற த் வ க ற .
அங் ேக இைச ம் - இைசையக் ேகட் பவர ப ரஜ் ைஞ மட் ம் இ க் ம் . இ ம்
த யானத் த ல் ந க ம் ஒ வைகச் சவ கல் ப சமாத யா ம் .
உன மனத் த ப்த க் ச் சகாயமான கார யங் கைள மட் ம் ஏற் ச் ெசய் .
எந் தக் கார யம் ெசய் ம் ேபா த ப்த ஏற் ப க ற என் பைதக் கண் ப ! உன
அகந் ைத (ஈேகா) பக் வந ைல எய் த இ ேபான் ற த ப்த த ம் ஆைசகள்
அவச யமானதாக இ க் க ன் றன.
இல் லாவ ல் ேதால் வ , இழப் , ந ராைச, ஏக் கம் த ய மன அ த் தங் கள்
தன் னற வார்வத் ைதச் (ஜ ஜ் ஞா ைவ) ேசாத க் கத் ெதாடங் க வ ம் . ெசய் வன
எல் லாம் தன் னற க் காக ஆக வ வதால் ெசய் ம் ெசயல் கள் ேயாகா
ஆக வ க ற . இ தான் கர்மேயாகா.

ப ரமாண ந ச்சயம்
வக் கத் த ல் ஆத் மா, உய ர், ம ப றவ ேபான் ற வ ஷயங் கைளப்
பற் ற த் ெதர ந் ெகாள் ளேவண் ம் என் க ற ஆர்வம் ேதான் ம் . ெகாஞ் சம் ேயாகா,
த யானம் , ேகாய ல் , பஜைன என் த ைச மா ம் . ப ன் னர் இவற் ற ல் எ க் க யம் ,
எ க் க யம ல் ைல என் ப பற் ற ய வ ேவகம் வள ம் .
ப ரபஞ் சத் ைதத் ேதாற் வ த் த ப ரம் மம் என் ேகள் வ ப்பட் டவ க் அ
எப்ப த் ேதாற் வ த் த என் அற ந் ெகாள் க ற வ ப்பம் ஏற் ப ம் .
ப ரபஞ் சத் த ற் ஜகத் என் இன் ெனா ெபயர் உண் . ஜகத் என் பத ல்
எல் லாம் அடங் ம் . உய ைடயைவ, உய ரற் றைவ, பஞ் ச தங் கள்
ேபான் றவற் டன் இவற் ைற அற க ன் ற உன உடல் , லன் , ப ராணன் , மனம்
ஆக ய கார ய காரண சங் காத் தங் க ம் அடங் ம் . உடல் , லன் , மனம் , ப ராணன்
ஆக யன ஒ ெதா ப் . காரண- கார ய சங் காத் தம் என் இதற் ப் ெபயர்.
ப ரம் மம் ஜகத் ைதப் பைடத் த . ஜகத் எதனால் ஆக் கப்பட் ட ? ப ரம் மத் தால்
ஆக் கப்பட் ட . ேமைஜ மரத் தால் ஆக் கப்பட் ட ேபால ஜகத் ப ரம் மத் தால்
ஆக் கப்பட் ட .
எனேவ ஜகத் ப ரம் மத் த ற் ச் ெசாந் தம் . எப்ப ? நம் த ர க் க் ைட ெசாந் தம்
ேபாலவா? நம் த ர கள் ைட இல் லாமல் ெவள ேய ெசல் லமாட் டார்கள் .
எப்ேபா ம் ைட டன் தான் நம் த ர இ ப்பார். அ ேபால் ஜகத் ப ரம் மத் த ன்
உைடைமயா? ஜகத் ைதப் பார்க்க க ற , இதன் ெசாந் தக் காரரான ப ரம் மத் ைதப்
பார்க்க யவ ல் ைலேய. ப ரம் மம் எங் ேக?
ஜகத் க் ப் ப ன் னால் ப ரம் மம் மைறந் த க் ேமா? ைடைய வ ர த் ,
ைடக் ப் ப ன் னால் நம் த ர மைறந் த ப்ப ேபாலேவா!
ப ரம் மம் மைறயவ ல் ைல. எங் , எைத நீ பார்த்தா ம் நீ அவற் டன்
ப ரம் மத் ைத ம் பார்க்க றாய் . உண்ைமய ல் ஜகம் தான் ப ரம் மம் . ஜகம் தான்
ப ரம் மம் என் றால் , ப ரம் மம் எத் தைகய ? மா க ன் ற ஜகம் தாேன நமக் த்
ெதர க ற !
ப ரம் மம் மாற் றம் இல் லாத . ஜகத் த ந் வ பட் ட !
நீங் கள் ெசால் வ எ ம் எனக் ப் ர யவ ல் ைல. இந் த வ ஷயெமல் லாம்
எங் ேக க ைடக் ம் ?
 ‘சாஸ்த் ர ேயாண த் வாத் ’- சாஸ்த ரத் த ந் க ைடக் ம் .
உபந ஷத் கள் தான் இந் த வ ஷயத் ைதப் பற் ற வ ர வாகத் ெதள வாகப் ேப பைவ.
எனேவ உபந ஷத் கள் தான் இந் த வ ஷயங் க க் ப் ப ரமாணமாக ற .
ப ரம் மத் த ந் ஜகம் ேதான் ற ய ந் தா ம் ப ரம் மம் ஜகத் அல் ல. ஆய ம்
ஜகம் தான் ப ரம் மம் என் பத ல் மாற் க் க த் த ல் ைல. ஜகத் த ல் நா ம்
அடங் க ேறன் . என ல் நா ம் ப ரம் மேம. என் ன ல் எ ப ரம் மம் ? உடலா, மனமா,
லன் களா?
என் உடல் , மனம் , லன் , ஜகத் ஆக யவற் ைற அற க ன் ற சாட் ச அல் லவா நான் !
-அந் த ‘சா -நான் ’ தான் அ ப, அஸ்பர சம் இத் யாத ப ரம் மம் . நான் தான் ப ரம் மம் .
இன கண்ைண க் ெகாண் ம் த றந் ெகாண் ம் ெசால் ேவன் நான்
ப ரம் மம் என் .
யமாக ெவள ப்ப த் த க் ெகாண் ( யம் பாத ) யமாகேவ தன் ைன அற ம்
( யம் ேவத ) வஸ் வாக ய நான் உண்ைமய ல் ப ரம் மம் .
த ல் ப ரம் மத் ைதப் பற் ற த் வங் க ய ேதடல் வ ல் என் ன ல் , என்
ஆத் மாவ ல் வந் ந ற் க ற . ப ரம் ம ஞானம் உண்ைமய ல் என் ைனப் பற் ற ய
ஞானம் .
ஏற் ெகனேவ ெதள் ளத் ெதள வாய் லங் க ந ற் ம் என் ப ரஜ் ஞானேம
ப ரம் மம் தான் என் பைத நான் ஏன் இத் தைன காலமாக அற யவ ல் ைல?
எவற் ைற எல் லாம் நான் , ‘நான் ’ என் எண்ண க் ெகாண் ந் ேதேனா
அவற் ைற எல் லாம் அைவ நீ அல் ல என் தள் ள , என் ைன எனக் அற வ க் க
எனக் ெகா ப ரமாணம் (அற ச் சாதனம் ) ேதைவப்பட் ட . அந் தப் ப ரமாணத் ைத
எ த் , அற வ த் த் ெதள வ க் க ேதைவப்பட் ட . என் ன டத் த ல் ஞானத் ேதடல்
இ ந் த காரணத் தால் இைவ சாத் த யமாய ன.
ப ராமாண்யம் என் ப த த வாய் ந் த அற ச் சாதனம் . ‘ஜகத் காரணம்
ப ரம் மம் , அந் தப் ப ரம் மம் நாேன’ என் பைத எனக் அற வ க் க, த த வாய் ந் த
ப ரமாணம் ேதைவப்ப க ற .
இந் த உண்ைமைய ஒ வர் யமாகத் தன ெசாந் தப் ப ரமாணங் களாக ய
ப ரத் யட் சம் , அ மானம் , அர்த்தாபத் த , உவமானம் , அ பலப்த ஆக ய ஐந்
சாதனங் கள ன் லம் ெபற யா .
இவ் ைவந் க் ம் ேவறான ஆறாவ ப ரமாணம் ேதைவ. அ ேவதாந் த
சாஸ்த ரம் - ப ரமாணம் என் ெசால் லப்ப க ற . ேவதாந் தம் ஒ தன ப்
ப ரமாணம் . இந் தப் ப ரமாணம் ெசால் வ உண்ைமதானா இல் ைலயா என் பைத
ந ப க் க ேவ ப ரமாணங் கள் ேதைவய ல் ைல. தாேன தனக் ப் ப ரமாணமாக
உள் ளப யால் இ ஸ்வதப்ரமாணம் ஆ ம் . ஒ ப ரமாணத் த ற் இன் ெனா
ப ரமாணத் த ன் உதவ ேதைவப்ப க ற என் றால் தற் கண் அ ப ரமாணேம
அல் ல. எனேவ ேவதாந் தம் ஸ்வதப்ரமாணம் எனப்ப க ற .
இன மன தர ெசாந் தப் ப ரமாணங் கைளப் பற் ற ச் ச ற அற ேவாம் .
1. ப ரத் யட் சம் - இ ேநர ப் லன் அற . ஐம் லன் கள ன் உதவ யால்
ேநர யாக உய் த் அற வ . இதன் லம் ஜகத் ைத அற யலாம் , ஆனால் ஜகத் த ன்
காரணமாக ய ப ரம் மத் ைத-அதாவ உன் ஆத் மாைவ அற ய யா . ஆத் மா
லப்ப ம் வ ஷயமல் ல, லப்ப த் ம் வ ஷய மல் ல, அ லப்ப ம் ,
 லப்ப த் ம் வ ஷயங் கள ரண் க் ம் காரணமான . லன் களால் பயனைட ம்
மனத் த ற் ம் அற ம் தன் ைமையத் (ேசதனத் வத் ைத) த ம் ஆத் மா எப்ப
மனத ற் ம் லன் க க் ம் அகப்ப ம் ?
2. அ மானம் - ப ரத் யட் சமாகப் லனற வால் உண்டான வ யாப்த அற வால்
(ேபாஸ் ேலட் ) அ மானம் ெசய் யப்ப க ற .
காற் ற ல் ம தந் வ ம் வாசைனைய ைவத் (ப ரத் யட் சம் ) இங் வாசைன
அகர்பத் த எர க ற என் அ மானம் ெசய் யலாம் . இ ஒ ப அ மானம் . பல
ப ரத் யட் ச அற ைவப் பயன் ப த் த ஓர் அ மானத் த ற் வ வ பலப
அ மானம் . இதற் அர்த்தாபத் த என் ெபயர்.
3. அர்த்தாபத் த - பலப அ மானம் அர்த்தாபத் த ஆ ம் . அர்த்தாத் ஆபத் த =
இவற் றால் இப்ெபா ள் ண ெசய் யப்பட் ட ; இ வன் ற ேவ வாய் ப்ப ல் ைல
என் ஒ க் வ தல் .
4. உபமானம் = இ ம் ப ரத் யட் சம் , அ மானம் ேபான் றெதா
தன ப்ப ரமாணம் . இதன் உதவ யால் அற ந் த ராத அற ைவ அற வ க் க ம் .
‘இ ேபான் ற ெபா ள் இ ’ என் உபமானம் ெசால் வ ம் த த வாய் ந் த
ப ரமாணேம.
5. அ பலப்த = ற ப்ப ட் ட இடத் த ல் , ற ப்ப ட் ட ேநரத் த ல் ற ப்ப ட் ட
ெபா ள் ‘இல் ைல’ என் பைத அற வ . இல் ைல என் பைத அற வ ! இல் லாத
ஒன் ைற அற வ . அதாவ இங் , இப்ேபா அந் தப் ெபா ள் இல் ைல என் க ற
அற தல் .
ேமற் ற ய ஐவைகப் ப ரமாணங் க ம் மன தப் லன் கைளப் பயன் ப த் ம்
அற ச் சாதனங் கள் . எல் லா மன தர்க ம் இவற் ைறக் ைகயாள் க றார்கள் .
வ ஞ் ஞான க ம் தத் வ தர்க ஆய் வாளர்க ம் பயன் ப த் க றார்கள் . அன் றாட
வாழ் க் ைகய ல் நாம் ப ரத் யட் சம் , அ மானம் இரண்ைட ம் பயன் ப த் க ேறாம் .
மற் ற ன் ைற ம் வாய் ப் வ ம் ேபா பயன் ப த் க ேறாம் . நாய் , காகம் ேபான் ற
ம கங் க ம் ட ப ரத் யட் சத் டன் அ மானம் , அ பலப்த ைய ம்
பயன் ப த் க ன் றன.

தன் னற க் எ ப ரமாணம் ?
ஐந் ப ரமாணங் களால் அற யப்ப பைவ மட் ேம எல் லாமாக வ டா .
இவ் ைவந் ப ரமாணங் க க் ம் எட் டாத ெமய் ப்ெபா ம் இ க் க ற . எல் லா
உய ர னங் க ம் ப ரஜ் ைஞ டன் ெசயல் ப க ன் றன என் பைத அ மானத் தால்
அற ய க ற . ஆனால் அந் தப் ப ரஜ் ைஞய ன் உண்ைமத் தன் ைம யா என் பைத
ஐவைகப் ப ரமாணங் களால் அற ய வத ல் ைல.
ப ரஜ் ைஞ எப்ேபா ம் தன் ைன அற ந் தப இ க் க ற . இ எந் தச்
சாதனத் ைத ம் பயன் ப த் தாமல் தான ப்பைதத் தாேன அற க ற . ஐந்
ப ரமாணங் கள ல் ஒன் ற ன் உதவ ட ப ரஜ் ைஞைய அற யத் ேதைவய ல் ைல.
ப ரஜ் ைஞ யம் ெவள ப்பா ம் யம் அற த ம் உைடயதாக இ க் க ற .
இ ந் தா ம் இதன் உண்ைமத் தன் ைம அற யப்படாமேலேய இ க் க ற .
ப ரஜ் ைஞையப் பற் ற ய உண்ைமைய அற ந் ெகாள் ளாமேல அைதப்
பயன் ப த் த க் ெகாண் எல் லா ம் வாழ் க ேறாம் .
ப ரஜ் ைஞய ன் ெசா பம் எத் தைகய என் பைதச் ெசாந் த
ஐம் ப ரமாணங் களால் ெபற யா . காரணம் ப ரஜ் ைஞயான
ஐம் ப ரமாணங் க க் ப் ப ன் னால் இ க் க ற . ஐம் ப ரமாணங் க ம் தமக்
ன் னால் இ ப்பனவற் ைறத் தான் அற வ க் க ம் , ப ன் னால் இ ப்பைத
அற யா! ( ன் னால் ப ன் னால் என் பெதல் லாம் ர ந் ெகாள் வதற் காகச்
ெசால் லப்ப ம் வார்த்ைதகள் . இப்ேபாைதக் இப்ப ப் ர ந் ெகாள் ேவாம் ).
ப ரஜ் ைஞயான ‘நான் ’ எ ம் உணர் க் க் காரணமாக இ க் க ற . ‘நான்
உணர் ’ எல் லாக் காலங் கள ம் எல் லா இடங் கள ம் இ க் க ற . என் ைன நான்
அற யாத இடேமா, காலேமா இல் ைல. எைதப்பற் ற அற ந் தா ம் அந் த அற வ ன்
ப ன் னால் நான் இ க் க ேறன் . நான் இல் லாமல் என் அற ெவன் பேத ?
ஆனால் நான் என் என் ைன அற ந் ைவத் த ப்ப உண்ைமய ல் நான்
தானா? என் ைன நாேன பார்க்க ேறன் . நான் மாற க் ெகாண் ப்பைத நான்
அற க ேறன் . என் ன ல் ஏற் ப ம் மாற் றங் கைள நான் அற க ேறன் .
நானல் லாதனவற் ைற நான் அற வ ேபால் என் ைன ம் அற க ேறன் . என் ன டம்
மா ம் தன் ணர் இ க் க ற . அைத அற ம் மாறாத தன் னற ம் இ க் க ற .
இத ல் எ உண்ைமயான நான் ?
‘இ தான் நான் ’ என் தீ ர்மானம் ெசய் ெகாண்ட சர யான
தீ ர்மானம் தானா? நான் இன் ன ம் கண் ெகாள் ளாத உண்ைமய க் க றதா? இந் த
அற ைவப் கட் ட எனக் என் ன டம் ப ரமாணம் இல் ைல. எனக் ெவள ய ந்
தான் ப ரமாணம் க ைடத் தாகேவண் ம் .
6. சப்தப் ப ரமாணம்
என் ஐம் ப ரமாணங் க ம் உதவாதேபா எனக் கயலாக ஆறாம் ப ரமாணம்
ேதைவப்ப க ற . நான் நா ம் அந் தப் ப ரமாணம் சாஸ்த ரத் த ன் ெசால் வ வாக
உள் ள . சப்த வ வாக இ க் க ற . எனேவ அதற் ச் சப்தப் ப ரமாணம் என்
ெபயர் தரப்ப க ற .
உலகம் பற் ற ய அற யாைமகைள ஐம் ப ரமாணங் கள ன் வாய லாக நீக் க க்
ெகாள் க ேறன் . உலக அற க் ேவ இல் லாத ேபா க் க ற . எைத அற ய
யன் றா ம் ெந ங் கால ஆராய் ச்ச அதற் த் ேதைவப்ப க ற . ஆராய் ச்ச
ந் தா ம் அத ந் த யேதார் அற யாத ப த ெவள ப்ப க ற ! உலக
அற யாைம (அவ த் யா) வ ல் லாததாக இ க் க ற .
சப்தப் ப ரமாணம் லம் ெப ம் தன் னற ஒன் மட் ம் தான்
ைமயான , ம க் க யாத (அபாத தம் ). ேம ம் அைத ெம
ட் டேவா, ேமம் ப த் தேவா த த் தேவா ேவண்டாத . ப ரம் ம ஞானம் எனப்ப ம்
அந் தத் தன் னற வான . அந் த ஞானத் த ன் லம் அற ம் வ ஷயம்
என் ைனப் பற் ற ய .
நான் என் ப சர்வாத் மா, ைம ( ர்ணம் ) என் இந் த ப ரமாணத் த ன்
லம் அற க ேறன் . நான் வாழ் நாள் வ ம் ைறய லாத
ந ைறவ னனாகத் தான் இ க் க ஆைசப்பட் ேடன் . ஆைசப்ப ம் நான் ஏற் ெகனேவ
ந ைறவ னனாகத் தான் உள் ேளன் என் பைதச் சப்தப் ப ரமாணத் த ன் வாய லாக
அற க ேறன் . அற ன் ன ம் நான் ந ைறேவ, அற ந் த ப ன் ன ம் நான் ந ைறேவ.
ந ைறவற் றவன் , ைறவானவன் , அள க் ட் பட் டவன் , ற் றம் உைடயவன் என் ப
ேபான் ற தப் த் தீ ர்மானங் கள் இதனால் ெபாய் த் தன. ‘ந ைற -நான் ’ என் க ற
அற ைவப் ெபற் ேறன் .
 அற ந் ெகாண்ேடன் , ஆய ம்
ஆேனன் இல் ைல.
நான் சர்வாத் மா- நான் தான் அைனத் ம் என் ெதர ந் ெகாண்ேடன் .
ஆனா ம் நான் ப ரம் மம் என் ம் , இந் த ஜகத் க் நான் காரணம் என் ம்
என் னால் ஏற் க் ெகாள் ள யவ ல் ைல வாம . இ எனக் ச் லபமாகத்
ெதர யவ ல் ைல!
ஏன் லபமாய் இல் ைல. நீதான் ப ரமாணத் த ன் லம் ெதர ந் ெகாண்டாேய!
நான் ப ரம் மம் என் ெதர ந் ெகாண்டாய ற் , இன ப் ப ரம் மமாய் எ ந் த ,
ப ரம் மம் ஏ ம் ெசய் யா என் பதால் எ ந் த ராமல் இங் ேகேய ந் த ய !
யவ ல் ைலேய வாம . கண்கைளத் த றந் த ம் உலகம் தான் கண்க க் த்
ெதர க ற ! என கண்க ம் மற் ற லன் க ம் எனக் வ ஷயங் கைள
இைடவ டாமல் வழங் க ன் றனேவ; என் ைனக் ேகட் காமேலேய அைவ
வ ஷயங் கைளத் தந் தப உள் ளனேவ! அேத சமயம் நான் ப ரம் மம் என் க ற உபந ஷத்
ப ரமாண ம் என் ந ைனவ ல் இ க் க ற . எனக் ச் ச ல சந் ேதகங் கள் உள் ளன.
பலவைகத் தத் வங் கள ல் ஒன் தாேன ேவதாந் தம் . நான் ப ரம் மம் என் ப
ெவ ம் க த் தாேன...!
இப்ப ச் ச லர் பல ஆண் கள் ேவதாந் தம் கற் ற ப ன் ம் ேப க றார்கள் .
இதற் க் காரணம் அவர்கள டம் சப்தப் ப ரமாணம் சர யாக ேவைல ெசய் யவ ல் ைல
என் தான் அர்த்தம் .
கண்கைள நன் றாகத் த றந் பார்த் ம் பார்ைவ சர யாகத் ெதர யவ ல் ைல
என் றால் கண்ண ன் ற் றம் . கண்ண ல் ஏதாவ ப ரச்சைன இ க் கலாம் . கண்கள்
சர ெசய் யப்பட ேவண் ய க் கலாம் . இ காட் ச ப ரமாணக் ற் றம் .
ஆத் மாேவா ய ெவள ப்பா ைடய . அ இல் லாத ேநரேமய ல் ைல,
மறக் கக் ய ம் அல் ல, மறத ைய ம் அற ந் ெகாண் ப்ப . எப்ேபா ம்
ங் காமல் வ ழ த் த ப்ப . அ நாேன! அைத நன் றாகேவ நான் அற க ேறன் .
இ ந் ம் அஃெதன் னெவன் கற் றப ன் ம் அற யாத க் க ேறன் என் றால்
ப ரமாணத் த ல் தவ என் தாேன அர்த்தம் ? கண் சர யாக ேவைல ெசய் யாததால்
பார்ைவ ெதர யாத ேபால் , சப்தப் ப ரமாணம் ேவைல ெசய் யாததால் தன் னற
சர யாக ந கழவ ல் ைல!
ஒ ேவைள என் கண்கள ல் எந் தப் ப ைழ ம் இல் ைல, இ ந் ம் ெபா ள்
ெதர யவ ல் ைல என் றால் ெபா ள் சர யாக ெவள ச்சப்ப த் தப்படாம ம்
இ க் கலாம் . அந் தப் ெபா ள் இ ள ல் மைறந் த க் கலாம் . ப ரமாணம் சர யாக
ேவைல ெசய் ய எல் லாத் ேதைவக ம் ர்த்த யாக ேவண் ய க் க ற .
தன் னற க் நாம் பயன் ப த் வ சாஸ்த ரப் ப ரமாணம் . இந் தப்
ப ரமாணத் த ற் ச் சாஸ்த ரம் மட் ம் ேபாதா , அைத எ த் ச் ெசால் ம் அல் ல
கற் ப க் ம் ைற ம் க் க யம் . கற் ப க் ம் ைறய ல் ைறய க் கலாம் . அேத
உபந ஷத் ைத ைறயாகக் ைகயாண் கற் த் தந் தால் வ ைள ெவற் ற கரமாக
இ க் கலாம் . ப ரமாணம் ைறயாகக் ைகயாளப்படாத க் கலாம் , தப்பாகக் டக்
ைகயாளப்பட் க் கலாம் ... இன் ெனா காரண ம் இ க் கலாேம!
ப ரமாணத் ைதப் ெப ம் நபர் (சீ டன் ) தயார் ந ைலய ல் இல் லாத க் கலாேம!
 அற ம் த த இல் லாமல் அற
ந கழா
ேவதாந் தத் ைத அற ம் த த க் அத கார த் வம் என் ெபயர்.
அத கார த் வம் என் ப த த . அத காரம் என் க ற அர்த்தத் த ல் ெசால் லவ ல் ைல,
த த என் க ற அர்த்தத் த ல் ெசால் லப்ப க ற . அத கார த் வம் ேவ , அத காரம்
ேவ . அத கார த் வம் என் ப ஓர் ஆைளக் ற க் க ற . அவ க் எவ் வள
அத காரம் உள் ள என் றல் ல, எப்ப ப்பட் ட ஆள் அவர் என் பைதக் ற க் க ற .
சாதாரண ட் ைடத் க் ம் ேவைலக் க் ட த த ேவண் ய க் க ற .
ட் ைடத் க் ம் லாவகம் , உடல் வ ேபான் ற த த கள் ேதைவ.
கல் வ பய வதற் ம் அ ப்பைடத் ைற அற ேதைவ. இரண் ம் நா ம்
ஆ என் டத் ெதர யாதவ க் கால் லஸ் கணக் எப்ப ப் ர ம் ? இங் ேக
நாம் சாஸ்த ரப் ப ரமாணம் உபந ஷத் வழங் ம் ப ரம் ம ஞானத் ைதக் கற் ப பற் ற ப்
ேப க ேறாம் . கற் பவர் த் த ய ன் த த பற் ற ய .
கற் பவர ன் மனம் பண்பட் ந் தால் ஒழ ய ெமய் யற ைவ அ க ரக க் கா ,
நன் றாகக் கற் க் ெகாண்டா ம் தன் ந் ைதய பாவத் த ந் வ லகா .
மனப்பக் வம் என் ப அற த் த றைம, ஞாபகசக் த , ெகட் க் காரத் தனம்
ேபான் ற அலங் காரங் கள் அல் ல. இ மனைதக் (அந் தக் கரணத் ைதக் ) ைகயா ம்
ஆைளப் பற் ற ய ேபச் . உன் ைனப் பற் ற ய ேபச் . உன ஆ ைமையப் பற் ற ய .
உன மனப்பக் வம் , இயல் கள் , மத ப்ப கள் , மன த , ற க் ேகாள் ,
கடந் வந் த பாைத, இன ெசல் லப் ேபா ம் பாைத ஆக யவற் ைறப் பற் ற ய .
இைத ஆத் ம த் த என் பார்கள் . ஒ வர் ச தாயத் த ல் எவ் வள உயர்ந்தவர் என் ப
க் க யமல் ல, அவர் எப்ப ப்பட் டவர் என் ப தான் க் க யம் .
ேவதாந் த சம் ப ரதாயம் ‘எப்ப ப்பட் ட ஆள் ’ ேவதாந் தம் கற் க அத கார என் பைதச்
ெசால் க ற . தாந் த:, ாந் த:, த த ா, ந ர்மானேமாஹ:, ஜ தசங் க ேதாஷ:,
அத் யாத் ம ந த் யாஹா, வ ந ர்வ த் தகாமா, அத் ேவஷ் டா சர்வ தாணாம் .
பகவத் கீைதய ல் 6 வ அத் த யாயத் த ல் த யானம் ெசய் ய வ ம் பவர ன்
ணம் எப்ப இ க் க ேவண் ம் என் ப ெசால் லப்ப க ற . ஏகாக , ஏத
ச த் தாத் மா, ந ராசீ ’ஹ , அபர க் ரஹ: என் பன.
ஒவ் ெவா வ ம் நான் இப்ப இ க் கேவண் ம் என் ஆைசப்பட ேவண் ம் .
உதாரணமாக ஏகாக . இவன் எப்ேபா ம் எங் ம் தன ைமைய உணரமாட் டான் .
எனக் த் தன ைம ப க் கவ ல் ைல என் ெவள ேய ஊர் ற் றப் ேபாகமாட் டான் .
ெபா ேபாக் த் ேத அைலயமாட் டான் .
தன
ியாக இ ப்ப என் ப ேவ , தன ைமயாக இ ப்ப என் ப ேவ .
தன யாக இ க் க ேநர்ந்தால் தன த் த ப்பைத அ பவ ங் கள் . ப ரம் ம த் த ர ம்
அத கார த் வம் பற் ற ேப க ற . ‘அற வதற் ஏற் ற ஆளான ப ற ’ என் க ற
ெபா ள ல் ‘அதேதா ப ரம் ம ஜ ஜ் ஞாசா’ என் தல் த் த ரத் ைதத் வங் க ற .
இங் ேக நாம் ேப வ அன் , க ைண ேபான் ற க த் கைளப் பற் ற யல் ல.
அன் ைடயவைனப் பற் ற , ைமத் ரீைய அல் ல ைமத் ரா எ ம் ஆைளப்பற் ற .
த் த ஸ் கள் அன் ைபப் (ைமத் ரை
ீ ய) ேப க றார்கள் ேவதாந் தம் ைமத் ராைவப்
(அன் ைடயவைன) பற் ற ப் ேப க ற .
 எல் லாக் கைலக க் ம் தயார் ந ைல
ேதைவ
ேவதம் மன தைன ( ஷைன) வ தைல ெப என் தான்
அற த் க ற . வ தைல என் ப ப ரச்சைனக க் த் தீ ர் காண்பதல் ல,
ப ரச்சைனகேள இல் லாமல் இ ப்ப . அற வ ன் லம் ெபாய் ச் ச ைறய ந்
வ தைல ெப வ .
க ற த் வம் வாழ் க் ைகச் ச க் கைலத் தீ ர்க்க (சால் ேவஷன் ) வழ ெசால் க ற .
ேவதம் ச க் கல் என் ப உன க த் ; ஆத் மா ச க் கலற் ற த் த வஸ் . அ தான் நீ,
உன தப் க் க த் ைத வ ட் வ ட் டால் வ தைல உள் ளங் ைக ெநல் க் கன ேபால்
இங் ேகேய இக் கணேம க ைடக் ம் என் ேற ெசால் க ற .
எந் தக் கைலயானா ம் , எத் தைகய அற வானா ம் அவற் ைறப் பய வதற்
ன் கற் பவர டம் தயார் ந ைல இ க் க றதா என் ப பார்க்கப்ப க ற .
ழந் ைதகள் ேசாற் ைற அள் ள வாய ல் ேபாட் ச் சாப்ப டக் கற் க் ெகாள் ம்
ன் னேர ஏ.ப .ச . எ தக் கற் க் ெகாள் ளேவண் ம் என் ெபற் ேறார்கள்
அவசரப்ப க றார்கள் . ழந் ைத ேமதாவ ஆக வ ட ேவண் ம் என்
ஆைசப்ப க றார்கள் . அவன் ேமதாவ ஆவதற் உர ய உடைல, ைளையப்
ெபற் ேறார்கள் தம ஜீ ன்கள ல் ைவத் க் ெகா த் தார்களா? என ல் இல் ைல!
அப்ப ேய ெபற் ேறார ல் ஒ வர் கண தப் ேபராச ர யர், மற் றவர் இயல் ப யல்
ேபராச ர யராகேவ இ ந் வ ட் டா ம் ழந் ைத ப றந் த உடேன கணக் ப்
ேபாட் வ மா? ழந் ைத 1+1=2 என் ர ந் ெகாள் ம் வைர ெபற் ேறார்கள்
காத் த க் கத் தான் ேவண் ம் .
எல் லா வளர்சச ் க் ம் ஆரம் ப உள் கட் டைமப் த் ேதைவப்ப க ற . அற
வளர்சச ் க் ம் உள் கட் டைமப் த் ேதைவப்ப க ற . ச வ ல் இஞ் ச ன யர ங் ப ப்ப ல்
ேமற் ப ப் ப் ப த் த ந் தா ம் கம் ப் ட் டர் சாஃப்ட்ேவர் ெதா ப்ைப உ வாக் வ
பற் ற அவ க் அகர த ட ெதர யா .
ேவதாந் தம் ர ந் ெகாள் வதற் கான தயார்ந ைல ற் ற ம் ேவறான .
உலக யல் , அற வ யல் கல் வ க் கான த த ேவ , ஆன் ம கக் கல் வ க் கான த த
என் ப ேவ .
ெசால் த் தரப்ப ம் ேவதாந் த அற ைவ ஏற் க் ெகாள் ள த த யான மனந ைல
ேவண் ம் . ‘நான் ஈச்’வரன் , நான் ைம’ என் தன் ைன ஏற் க் ெகாண்
அதற் கான ஆனந் தத் த ல் அவன் இ ந் தாக ேவண் ம் . இதற் அவன் ைறந் த
பட் சம் வ ேவக ைவராக் க யம் உைடயவனாக இ க் க ேவண்டாமா? நாம் ேவதாந் தத்
த ன் லம் ெபறப்ேபாவ ‘நான் ஈச்’வரன் என் ! என் ைன ஈச்’வரன் என்
ெசால் லேவ எனக் நா க ற ’ என் தத் தள க் ம் மனம் அல் ல இ ,
நா த ம் ேத த ம் ந ன் ேபாய் யா ம் நாேன என் அமர்ந் வ ட் ட மனம் .

அமர்ந் வ ட் ட மனம்
நா த ம் , ேத த ம் இல் லாமல் த ப்த யாக வ ட் ட மனம்
ரணமைடந் த க் க ற . இைத வாய் ஓயாமல் ேபசாமல் , தன் னற வ ல் தானாய்
அமர்ந் வ ட ேவண் ம் .
எ ம் ேவண் யத ல் ைல, எ ம் ேதைவய ல் ைல என் ற ப ற ஏற் ப ம்
த ப்த ேய ந ரந் தரமான த ப்த .
வய ந ைறய த ன் த் தப ன் ேபா ம் , இன என் னால் சாப்ப ட யா ,
‘த ப்ேதாஹம் , த ப்ேதாஹம் ’ என் ெசால் வ த ப்த அல் ல.
இறந் தவர்க க் த் த த அன் ெசய் யப்ப ம் ச ராத் தத் த ல் இ
ப ராம் மணர்க க் வய ந ைறய சாப்பா ேபா வார்கள் . அவர்கள் சாப்ப ட்
த் த ம் ‘த ப்ேதாஹம் ’ என் ன் ைற ெசால் வ ஐத கம் . இதனால்
அவர்கள் த ப்த அைடந் வ ட் டதாக ந ைனத் வ டக் டா . தட் ச ைண
த ம் ேபா அந் தத் த ப்த ேபாய் வ ம் . ேபச யதற் அத கமாகேவ ெகா த் தா ம்
வாங் க க் ெகாள் வார்கள் . அதற் ேம ம் ெகா த் தா ம் ேவண்டாம் என்
ெசால் ல மாட் டார்கள் . ஒ ச ல வ ஷயங் கள ல் த ப்த அைடந் வ ட் ேவ
வ ஷயங் கள ல் ேபாதவ ல் ைல, ேபாதவ ல் ைல என் லம் வ ர்ண த ப்த
அல் ல.
பணத் த ல் த ப்த ஏற் ப வத ல் ைல, அற வத ல் த ப்த உணர்வத ல் ைல;
பதவ , அத காரம் , உடல் ஆேராக் க யம் ேபான் றவற் ற ம் எத் தைனதான் ச ைக,
ேமம் பா க ைடத் தா ம் த ப்த வ வத ல் ைல. இைத அற ம் நாள்
வரேவண் ம் .
த ப்த , அத ப்த இரண் ம் ‘நான் ’ என் க ற உணர்வ ல் தான் ைமயம்
ெகாண் ள் ளன. “நான் த ப்த யைடந் ேதன் " என் ெசால் ம் ேபா ‘நான் ’
என் ப தான் த ப்த க் ம் அத ப்த க் ம் ைமயப் ள் ள என் ெதர க ற .
எப்ேபா நீங் கள் ெகா ப்பவராக ஆக றீ ரக ் ேளா அப்ேபா தான் வாங் பவராக
இ ப்பத ந் வ பட ம் . நீங் கள் ெப ம தம் உைடயவராக இ ந் தால்
மட் ேம வழங் பவராக இ க் க ம் .
ெகா த் ப் பழ ம் ேபா “பர " எப்ப ப்பட் ட மன ணர் என் ப ெதர ம் .
ெகா ப்பத ல் க ைடக் ம் மக ழ் ச்ச ய ன் கத் ைத அ பவ த் க் கற் க் ெகாள் ள
ேவண் ம் . தன் ன டம் மைறந் த க் ம் ெப ந் தன் ைமைய ெவள ப்ப த் த
வாய் ப் த் தரேவண் ம் .
ேபாட் ம ந் த வாழ் க் ைகய ல் நாம் எல் ேலா ம் கல் ெநஞ் சம்
உைடயவர்களாக இ க் கப் பழக க் ெகாண்ேடாம் . இ நம இயல் பல் ல, அதாவ
மன த இயல் ேப அல் ல. மன த இயல் பான பர , இரக் கம் த ய
நல் ணர் க க் இன் வாய் ப் கள் ம க் கப்பட் வ ட் டன.
ேவதாந் த வ ஷயங் கள் இயல் பான மன த க் கான வ ஷயம் . கல் லாய் க்
ெகட் த் வ ட் ட மன த க் கல் ல. அவன டம் ேவதாந் தம் ேமாத த் த ம் ப வ ம் .
யநலம் ப த் த இ ம் உள் ளத் த ல் , ப ரம் மம் நான் என் ப எப்ப உைறக் ம் ?
“அயமாத் மா ப ரம் மம் , தத் சர்வ காரணம் பரேமச்’வரஹ"
“இந் த ஆத் மா ப ரம் மம் (கட ள் ), அ ேவ எல் லாவற் ற ற் ம் காரணமாக ய
பரேமச்’வரம் !"
இந் த ஆத் மா நான் ! இவ் வா ஞானம் உள் ளத் த ல் வ ழ ப்பைடந் , உறங் காமல்
ந ன் , தன் ெசயல் ஏ ம ல் ைல என ம் மா இ க் ம் கம் பரமானந் தம் .
இைவ ெவ ம் வாய் ப்ேபச் அல் ல, ஒ தத் வ உைர அல் ல; இைவ சத் த யம் .
இன் ப ன் ப, ஏற் ற இறக் கங் கள ல் ச த் ஓய் ந் த வாழ் க் ைகய ந் வ தைல
ெப வ க் த , அதன் இயல் இைடயறாத இன் பம் , அ ேவ பரமானந் தம் .
 உலக ல் இவ் ண்ைமைய அற யாேதார் பலர். அற ந் தவர் ச லர். அவர்க ம்
உண்ைமைய அற ந் தவர்கேளயானா ம் அற ந் தப வ பட் லர். அற ந் ம்
வ படாைமக் க் காரணம் ெகட் யாகப் ப த் த க் ம் சம் சார த் வேம. இதற்
என் ன மாற் ? “அற ந் வ பட் டவர்கள் " எப்ப உள் ளனர் என் பைதப் பார்த்
அவர்கைளேய இலட் ச யமாகக் ெகாண் கைடப்ப த் ெதா வ .
ஈச்’வரம் பற் ற ய ஞானத் த ல் க கள ம் சந் ேதகம ன் ற வ தைலய ல்
வாழ் ந் க த் த க் ம் சான் ேறார்கள் எப்ப இ ப்பார்கள் என் பைதப்
பகவத் கீைதய ன் 12 வ அத் யாயம் பட் ய கற .
"அத் ேவஷ் டா சர்வ தாணாம் ைமத் ரஹ க ணா..!"
எல் லா உய ர்கைள ம் தன் உய ர்ேபால் பாவ த் , அவற் ற டம் ேவற் ைம,
ெவ ப் க் காட் டாமல் அன் ம் பர ம் ெகாண் ப்பவர் சான் ேறார்.
சான் ேறார்க க் இைவ (ச த் தா) இயல் ைடைம. சாதகர்க க் அைவ
அைடயேவண் ய சாத் த யம் . ஜ ஜ் ஞா , என் அைழக் கப்ப ம்
சாதகர்க க் ச் சான் ேறார்கள் , ‘சாதன ேபன வர்தேத!’ சாதன பமாய்
உள் ளவர்கள் .
ஒேர நாள ல் யாரா ம் சான் ேறார்கைளப் ேபால ஆக வ ட யா . வாய் ப் க்
க ைடக் ம் ேபா அவர்கைளப் ேபாலப் பழக ப் பார்க்கேவண் ம் . ஒவ் ெவா ைற
பழக ப் பார்க் ம் ேபா ம் (அத் ேவஷ் டா, ைமத் ரா, க ணா) ெவ ப்ப ன் ைம, அன் ,
தைய ஆக யவற் றால் தனக் ள் ஏற் ப ம் மனப் ரட் ச ைய உணரேவண் ம் , அத ல்
உண்டா ம் ெப ந் தன் ைமைய அ பவ க் க ேவண் ம் .
வக் கத் த ல் பாவைனயாக இ ந் தைவ நாளைடவ ல் இயல் பாக வ ம் . அதன்
ப ற ெசய் பழ ம் வ தமாக இல் லாமல் ெசா பமாக ஆக வ ம் .
‘என் ன டத் த ம் இத் தைன காத ம் , அன் ம் , பர ம் , கன ம் , தயா ம்
இ க் க றதா?' என் அவேர வ யப்பைடவார். எல் லா உய ர்க க் ம் இடம் த ம்
அள க் உள் ளத் த ல் மகா ஆகாயம் உண்டாக க் ெகாண் ப்பைத அற வார்.
இ தான் ச த் த சமாதானம் .

வ ேவகம் -ைவராக் க யம்

என இந் த உட ம் -வாழ் க் ைக ம் ப க் கவ ல் ைல, ேவ உட ம் -
வாழ் க் ைக ம் தான் ேவண் ம் என் ேபாரா வ சம் சாரம் .
ப த் தமான உடல் -மனம் - லன் - வாழ் க் ைகதான் ேவண் ம் என்
ஆைசப்படாத மேனாபாவம் , வ ராகஸ்ய பாவம் . இ ேவ ைவராக் க யம் .
ராகா என் ப ஏக் கம் . இந் த ேசாபா வட் ல் இ ந் தால் மத ப்பாக இ க் ம் ,
இந் தச் ெசாத் கள் , நைககள் என் ைனக் காப்பாற் ம் , எனக் இன் பம் த ம் என்
பலவ த ெபா ள் கள ன் மீ ைவக் ம் ஆைசக் ராகம் என் ெபயர்.
ரஞ் ஜனாத் மகத் வாத் ராகா!

ராகா!
ராகம் ஒ வைர வ டாமல் ரத் த க் ெகாண்ேட இ க் ம் . “இ சர ய ல் ைல,
அ தான் சர , அைதவ ட இ க் க யம் " என் ஓயாமல் மனைத ந ைல ைலய
ைவக் ம் . ஏக் கப்பட் டைத அைடவதாேலா ஆவதாேலா ராகம் அகலா என் பைதப்
ர ந் ெகாள் வேத வ ேவகம் .
 ராகங் கைளப் ர்த்த ெசய் ந ம் மத அைடய ய வைதவ ட, ஆத ம்
அைடத ம் ந ைறந் த, ந ைறேவறாத மனக் ைற ேநாய ந் வ ப வேத
ச றந் த . இ ேவ வ ேவகம் .
தீ ராத மனக் ைறய ந் வ பட ஒேர வழ “மனந ைறவ னன் யான் " என்
அற வேத. இ அற சம் பந் தப்பட் ட வ ஷயம் . ஆதலால் இதன் ெபயர் வ ேவகம் .
இ ெசயல் சம் பந் தப்பட் டதல் ல. ெசயலால் மனந ைறைவத் தற் கா கமாக
அைடயலாம் . ந ைலயான மனந ைற அற வால் தான் (வ ேவகத் தால் ) உண்டா ம் .
மனக் ைறகள் கற் பைனயல் ல- உண்ைமயானைவ. மனக் ைறகைளத்
தீ ர்த் க் ெகாள் ள பணம் , ெபா ள் நா வ ம் ந யாயேம. பண ம் , ெபா ம் ,
க ம் , வசத க ம் , அத கார ம் மனக் ைறைய ஆற் வ ேபால் ஆற் ற
ன் ைனவ ட ைற ைடயவனாகேவ ஒ வைர ஆக் ம் . இதற் ேவ
க ைடயா . நான் ந ைறவானவன் என் அற வெதான் ேற தீ ர் .
ச ல மதங் கள் உன் ைனப் பாவ என் க ற . ஆண் - ெபண் ேசர்க்ைகயால்
ப றந் தவன் பாவ . ஆண ன் பங் கள ப்ப ல் லாமல் தாய் வய ற் ற ல் ேதான் பவன்
மட் ம் ன தன் , இைறவன ன் தல் வன் . உன் பாவத் த ந் (ெசய் யாத பாவம் )
வ பட ஒேர வழ இைறவன ன் மகைன அல் ல இைறத் வைன
ஏற் க் ெகாள் வ ஒன் மட் ேம. த ல் பாவ என் ம ரட் வ , ப ன் னர்
நாங் கேள காப்பாற் ேவாம் என் நப்பாைச காட் வ - இைதத் தான் மாஃப யா
ம் பல் க ம் ெசய் க ன் றன!
மாஃப யா ம் பல் கள் கைட உர ைமயாளர்கைள ம ரட் வார்கள் . எங் கள
ம ரட் ட ந் பா காப் ேவண் மானால் அைத ம் நாங் கேள த ேவாம் .
அதற் இத் தைன கட் டணம் என் பணம் வ ப்ப தாதாக் கள ன் பாண .
க ட் டத் தட் ட இப்ப த் தான் மன த தந் த ரமாக ய ேமாட் சத் ைத அற ய ஒட் டாமல்
ெசய் பாரைடஸ் எ ம் ேம லக ர ஸம் ேவைலைய அம் மதத் தவர்கள்
ெசய் க றார்கள் . இ வ ேவகமல் ல.
நாங் கள் உங் கைளக் கைடத் ேதற் க ேறாம் , எங் களால் மட் ேம அ ம்
என் ஒவ் ெவா மத ம் ெபாய் வாக் த ையத் த க ற . ஆனால்
உபந ஷத் கேளா நீ ஆத் மா, என் ேம த் தம் , பாவம் - ண்ண யம் அற் ற ஆனந் த
ெசா பம் , இைத நீ அற வ மட் ேம ேமாட் சம் .
பாவமன் ன ப் , யார் யாைரேயா தன் என் ப ன் பற் வ எல் லாம் எதற் ?
உன் ெபாக் க ஷத் ைத, உர ைமைய உனக் க் காட் க் ெகா ப்ப தாேன ந யாயம் .
பாவமற் ற ஆத் மாைவப் பாவ என் ம் ந ைறவான ரணத் ைதக் ைறவானவன்
என் ம் ெசால் ஏன் ஏமாற் றேவண் ம் ?
ஓர் உலகத் த ந் ேவ உலகத் த ற் ச் ெசல் வதால் நீ எப்ப வ தைல
ெபற் றவனாவாய் ? அ ெசார்க்கேம என் றா ம் வ தைல எப்ப ச் சாத் த யம் ?
கட ள் பாவ யாகேவ பைடப்பாராம் , ப ன் அவேர வ வ ப்பாராம் ? இைதவ ட
அவ ேவகம் இ க் க மா?

எ வ ேவகம் ?
ேவஷம் ேபா வத ல் மக ழ் ச்ச இ க் க ற என் க பவைர எப்ப ேவடம்
ேபா வத ந் வ வ க் க ம் ? தன் ைன ேவ வ தமாக மாற் ற க்
ெகாள் வதாேலேய எப்ப மாற் றம ல் லாதவனாக ஆக ம் ? ஓ க் ெகாண்ேட
ஓடாதவனாக ஆக யா . அ ட் ெரட் ம ல் ல் தான் ம் ! ஓடாம க் க
ஓ வ !
மனந ைறைவ ‘அைடய’ ய ம் ெசயேல நீ ந ைறவற் றவன் , பக் க ர
என் பைதக் காட் க் ெகா த் வ க ற . எைதயாவ அைடந் த் த
ப ன் ன ம் நீ அேத ந ைறவற் றவன் தான் . ைமக் ேகல் ேஜக் ஸன் ெசய் ம்
ன் வாக் க ங் ேபான் ற தான் உன அைடயத் க் ம் ெசயல் கள் .
அைடயத் க் ம் ஆள் அைடந் த ப ன் ன ம் அைடயத் ப்பவனாகேவ
இ க் க றார். நீ அைடவதற் காகச் ெசய் த யற் ச களால் எத் தைனேயா ேபர்
மனவ த் தம் அைடந் தனர். எத் தைன ெபா ள் கள் அழ ந் தன!
இைவ எதற் காக? நீ உன் ைன உள் ளப ஏற் க் ெகாள் ளாதேத, ேவ வ தமாக
இ க் க யன் றேத.
யெவ ப் , தன் ைனத் தாேன ெவ ப்ப . த ல் தனக் ப் ப த் தவராகத்
தன் ைன ந ைனக் கேவண் ம் . இஷ் டப்ப தன் ைன மாற் ற க் ெகாள் ள யல் வத ல்
எந் தப் பய ம் இல் ைல. அைவ ேதால் வ ய ல் தான் ம் .
வ ேவகம் 1
என அழ , அற , பலம் , பணம் ஆக யைவ ேபாதவ ல் ைல என் பைதக்
ைகவ ட் த் தன் யதார்த்த ந ைலைய ஏற் க் ெகாள் ம் ய ஏற் ைடைம
வ ேவகம் .
நீ மக ழ் ச்ச டன் இ க் ம் ேபா எப்ப யெவ ப் இல் லாமல் ய ஏற்
உண்டாக ற ? எங் ேக ேபாய ற் உன் பற் றாக் ைற லம் பல் கள் ?
மக ழ் ச்ச யாய் இ க் ம் ேபா என் ைன நான் ‘ஆைசப்பட் அைல ம் ’
மன தனாகப் பார்க்கவ ல் ைல, மனக் ைற உைடயவனாகப் பார்பப ் த ல் ைல.
அப்ேபா எத ர்காலம் பற் ற ய பயம ல் லாமல் இ க் க ேறன் . எல் லாம்
சம் மதமாகேவ இ க் க ன் றன. உறவ னர்கள் , நண்பர்கள் பைகவர்கள் எல் லா ம்
சமமாக இ ப்ப ேபால் ெதர க ற . மக ழ் ச்ச க் அத் தைன பலம் இ க் க ற .
அதனால் தான் மக ழ் ச்ச க் காக அப்ப அைலக ேறன் ! எப்ப யாவ என் ைன
மறக் ம் த ணம் வராதா என் ஏங் க ேறன் . யா ம் , ப க் காத என் ன ந்
என் ைன வ வ த் க் ெகாள் ள... என் ைன மறக் க!
என் ந ைன வந் த ம் ( ய ந ைன வந் த ம் ) அ வைர மைறந் த ந் த பயம் ,
ெவ ப் , தவ ப் , கசப் எல் லாம் ெவள ப்ப க ன் றன. மீ ண் ம் என் ைன மறக் க
எைதயாவ நா க ேறன் . ெபா க் அ ைமயாக ேறன் , அன் க் ஏங் க ேறன் .
என் ைன ஏற் க் ெகாள் பவர்கள ன் நட் ைப நா க ேறன் .
எல் லா வ த மக ழ் ச்ச ய ம் உன் ன ல் மக ழ் ச்ச எங் ேக ஏற் ப க ற என் பைதப்
பார். உடம் ப ல் எந் த இடத் த ல் மக ழ் ச்ச ஏற் ப க ற ? மக ழ் ச்ச உட ல்
ஏற் ப வத ல் ைல. அ ைமயம் ெகாண் க் ம் ஸ்தலம் - “நான் "- “என் யம் ".
யம் -நான் - என் ப ஒ ெபா ள் இல் ைல. அ அகம் அல் லவா!
நான் வாழ் க் ைகையச் சற் ஆராய் ந் பார்க்க ேவண் ள் ள . த ய
தர கைள நான் ேசகர க் க ேவண் ம் ... என் ைனப் பற் ற ய தர கள் . என்
அ பவங் கைளப் பற் ற ய ேடட் டா.
என் ைன மறந் நான் மக ழ் ச்ச யாக இ க் ம் ேபா என் ன டம் ஆதல்
அைடதல் எண்ணங் கேள இல் ைல. என் ைன எனக் ப் ப க் காத எண்ணங் க ம்
இல் ைல.
 அைடய ேவண் ய, ப த் த வ ஷயங் கள ன் பட் யல் கள ல் ஒன் ட
அைடயப்படாமேலேய நான் மக ழ் ச்ச யைடந் த க் க ேறன் .
இைதச் ெசய் ததால் நான் மக ழ் ச்ச அைடந் ேதன் , இங் ச் ெசன் றதால் நான்
மக ழ் ச்ச அைடந் ேதன் , இைதப் ெபற் றதால் நான் மக ழ் ச்ச அைடந் ேதன் என்
தவறாக கட் க் ெகாள் க ேறாம் .
வ ேவகம் 2
மக ழ் த ம் ெபா ள் , காலம் , இடம் ன் ம் தீ ர்ந் ேபான ம் மக ழ் ச்ச
மைறந் மீ ண் ம் மக ழ் வற் ற மனம் எஞ் க ற . மக ழ் ச்ச வந் ேபாக ற .
மக ழ் வற் ற மனம் தான் எப்ேபா ம் ேபால் ந ைலத் த க் க ற . மத் தாப் கள் எர ந்
ந் த ம் எப்ேபா ம் ேபால இ ள் எஞ் வ ேபால மனத் த ல் மக ழ் ச்ச
த ணங் கள் ஓய் ந் த ம் மக ழ் வ லா ெவற் மனம் எஞ் க ற . ெகாஞ் சம்
எண்ண ப்பார்த்தால் மக ழ் வ லா ெவற் மனம் தான் நம் மனத் த ன் ந ரந் தர
ந ைலப்பாேடா, ெசா பேமா என் எண்ணத் ேதான் க ற .
மக ழ் வ லா மனம் தான் ஒ வர ெசா பம் என் றால் அவர் அைதச்
கமாகத் தாேன அ பவ க் கேவண் ம் ? தன் இயல் ப ல் , ெசா பத் த ல்
இ ப்ப தாேன கம் ! மக ழ் வ லாந ைலய ல் நீ த் த க் கத் தாேன வ ம் ப
ேவண் ம் . ‘த ரஷ் ப் ெசா ப அவஸ்த் தானம் ’- என் பதஞ் ச ெசால் க றாேர
அந் த த ரஷ் ப் (பார்பப
் வன் - யம் ) மக ழ் வ லா ந ைலையச் கமாகத் தாேன
அ பவ க் க ேவண் ம் ! ப ன் னர் எதற் காக நாம் மக ழ் மனத் ைத ேவண்
அைலக ேறாம் ?
ஒ ேவைள என் ைடய ெசா பம் என் னெதன் ெதர ந் ெகாள் ளாமல்
இ க் க ேறேனா? என் ெசா பத் ைத நான் அற யேவண் ம் .
வ ேவகம் 3
‘இன் பம் இன் பம் ’ என் நான் ேத ம் ேபாெதல் லாம் நான் ேத வ
என் ைனத் தானா? இத் தைன கால ம் என் ைன நாேன ேத க் ெகாண் ம் ,
நா க் ெகாண் ம் அைலக ேறனா?
இைதத் ெதர ந் ெகாண் , ப த் த என் ைனத் ேத அைலவைத, நா தைல
ந த் வதற் ஈச்’வரக் க ைப ேவண் ம் !
சாத் த யம் என் ப அைடயேவண் ய இலக் . சாதனம் என் ப இலக் ைக
அைடவதற் கான ேஹ . சாத் த யத் த ற் ேகற் ப (இலக் ) சாதனம் மா ப ம் .
ஓர டத் ைத அைடவ இலக் (சாத் யம் ) என் றால் பயணம் ேமற் ெகாள் வ தான்
சாதனம் .
அைடய ேவண் ய இலக் ஏற் ெகனேவ சாத் த யமானதாக ம் ர்ணமாக ம் ,
இ க் ம் பட் சத் த ல் அதற் ச் சாதனம் ேதைவயா?
ஆத் மா (நான் ) இலக் என் றால் அைத எந் தச் சாதனத் தால் நான்
அைடயக் ம் ?
சாதனம் எதற் ? அ நானல் லவா, என் ைன நான் அைடவதா? நான் “அைடந் த
நான் " தாேன! என ம் ஏராளமான சாதனங் கைளப் பலர் உ வாக் க ைவத் க்
ெகாண் ‘நான் ஆத் மாைவக் காட் க ேறன் ’ என் வ ளம் பரம் ெசய் க றார்கள் .
இலக் ேக நானாக இ க் ம் பட் சத் த ல் , நான் என் ைனப் ர ந்
ெகாள் ளேவண் ய தான் பாக் க . நா , ேத அைடயக் ய இ அல் ல
என் றாவ ைறந் த பட் சம் ெதர ந் ெகாள் ளத் தான் ேவண் ம் .
ச லர் ஆத் மஞானத் ைதச் யநலம் என் ெசால் க றார்கள் . ஞான கள் உலைகப்
பற் ற க் கவைலப்ப வத ல் ைல, ஏைழகள ன் யைர யார் ைடப்ப ? நான்
ஞான யாவைத வ ம் பவ ல் ைல, உலக ய ல் இ க் கேவ ஆைசப்ப க ேறன்
என் பர் ச லர். அப்ப ப்பட் ட த் த நாத் த க ம் ட உலக யைல உள் ளப ேய
ஆராய் ச்ச ெசய் தால் வ ல் ெமய் ஞ் ஞானம் ற ப்ப ம் ெமய் ப் ெபா ைளேய
வந் தைடவார். உலக ன் ெசா பம் எ ேவா அ ேவ உய ர ன் ெசா பம் என் க ற
உண்ைமக் வந் தைடவார்.
எனேவ இப்ேபாேத நம உண்ைமத் தன் ைமைய தக் கப் ப ரமாணத் த ன் லம்
அற ந் ெகாள் வேத வ ேவகம் .
ஜீ வன் , ஈச்’வரன் , ஜகத் என் ற ப்ப ம் ன் ெவவ் ேவறான இயற் ைக
ெசா ப ம் ஒன் ேற என் க ற ேப ண்ைமைய உர ய ப ரமாணத் த ன் லம்
அற வேத வ ேவகம் .
வ ேவகம் 4
ப ரமாணத் ைதச் ெசயல் ப த் த தக் க சாதனம் ேதைவ. உதாரணமாக காட் ச ப்
ப ரமாணத் ைதக் கண் எ ம் சாதனத் த ன் வாய லாகத் தான் ெபற ம் . இங் ேக
நாம் ேபச க் ெகாண் ப்ப ஞானம் -அற . இதற் ஒ ப ரமாணம் ேதைவ. நாம்
ேத ம் அற , வாக் க ய பமாக இ க் க ற . அந் த வாக் க யங் கள் சாஸ்த ரங் கள ல்
உள் ளன. அவற் ைற எ த் வழங் க ேதைவ. எனேவ ஒ வர் ைவ நாட
ேவண் ம் : ‘ ேமவா அத கச்ேசத் ஸ்ேராத் ர யம் ப ரம் ம ந ஷ் டம் ’!
ஆக, வ ேவகம் என் ப பல ேகாணங் கள ல் ெசயல் பட் ஒ வைரத் தக் கப்
ப ரமாண-சாதனத் த ற் இட் ச் ெசல் க ற . வ ேவகம் (ந த் த யா ந த் த ய வஸ்
வ ேவகம் ) ந ைலயான எ , ந ைலயற் ற எ ; ஷார்த்த ந ச்சயம் ; மற் ம்
அ பந் த ச ஷ் டயம் பற் ற யதாக உள் ள .
1. ந த் த யா ந த் த ய வ ேவகம் :
நா ம் ஓ ம் தன் ைனத் த ப்த ப த் த க் ெகாள் ள ய ம் ெசயல்
அத ப்த ய ல் தான் ம் என் பைத அற வ ந த் த யா ந த் த ய வஸ் வ ேவகம் .
ந ைலய ல் லாத மாற் றங் களால் ந ைலயானைதப் ெபற யா என் ர ந்
ெகாள் வ .
2. ஷார்த்த ந ச்சயம்
தர்மம் , அர்த்தம் , காமம் , ேமாட் சம் எ ம் (அறம் - ெபா ள் -இன் பம் -வ ) நான்
ஷார்த்தங் கள ல் (நால் வைக நாட் டங் கள் ) ேமாட் சம் ஒன் ேற உயர்ந்த . மற் ற
ன் ற ம் ெபற யாத ந ைலயான ஆனந் தத் ைத ேமாட் சம் தரவல் ல
என் பைத அற வ .

அ பந் த ச ஷ் டயம்
1. ேநாக் கம் : நீ வ ம் வ , உனக் த் ேதைவப்ப வ கவைலய ந்
வ தைல, ந ரந் தர வ தைல, மரணத் த ந் ந ரந் தர வ தைல! இதற்
என் ன ெசய் யப் ேபாக றாய் ?
2. ேநாக் கத் த ற் ம் ெசய க் ம் உள் ள சம் பந் தம் ! வ தைலக் காக என் ன
 ெசய் யப்ேபாக றாய் ?
3. சாஸ்த ரத் ைதப் ப க் க றாய் - சாஸ்த ரத் ைதப் ப ப்பதற் ம் நீ ேத ம்
தன் னற க் ம் என் ன சம் பந் தம் ?
4. நீ அற யப்ேபா ம் தன் னற க் ம் நீ வ ம் ம் வ தைலக் ம் என் ன
சம் பந் தம் ?
இைவ சாதன சாத் த ய சம் பந் தம் என் ெசால் லப்ப ம் . ெசய க் ம்
ற க் ேகா க் ம் உள் ள சம் பந் தம் .
சாதன சாத் த யம் என் றப்ப வதால் - சாதனத் த ற் ம் சாத் த யத் த ற் ம்
இைடேய கால இைடெவள ேயா, ெதாைல இைடெவள ேயா இல் ைல.
சாதனமாக ய ஞானேம சாத் த யமாக ய வ தைல (ேமாட் சம் ).
‘ேமாட் சாய ஞானம் அேபட் சய
் ேத’ ேமாட் சத் த ற் ஞானம் ேதைவ.
ஞானாய க ம் அேபட் சய
் ேத?- ஞானத் த ற் எ ேதைவ?
ஞானாய ப ரமாணம் அேபட் சய
் ேத! ஞானத் த ற் ப் ப ரமாணம் ேதைவ.
எந் தவைக ஞானத் த ற் ம் ப ரமாணம் ேதைவ. எந் தப் ப ரமாணம் ஞானத் த ற்
இட் ச் ெசல் ம் என் றற வ ப ரமாண வ சாரம் .
மன தன் பயன் ப த் ம் யப்ப ரமாணங் கள் (பஞ் சப்ப ரமாணங் கள் )
உலகத் ைத அற ய உத ம் . வ தைல வழங் ம் ஞானத் த ற் கான ப ரமாணம் சப்தப்
ப ரமாணம் .
ஒ ைற சப்தப் ப ரமாணத் த ற் இடம் ெகா த் வ ட் டால் ஒ வர
பார்ைவேய மாற வ ம் . பார்ைவக் ேகாணம் உள் கமாகத் த ம் ப வ ம் . உலைகப்
பார்பப
் தற் ப் பத லாக உள் ளத் ைதப் பார்க்க ஆரம் ப த் வ வார்.
உலகத் த ல் பல ஆன் ம க ந வனங் கள் ெசயல் பட் வ க ன் றன. அவர்கள்
ேவத சாஸ்த ரத் ைதக் கமாகப் ப ப்பைதப் பார்த் ச் ச ர க் க றார்கள் .
ஆத் மா பவத் ைதப் பய ற் ச யால் தான் ெபற ம் . ெவ ம் பாடப்
த் தகங் கைளப் ப ப்பதால் என் ன பயன் ? அ பவம் ேவண்டாமா? என்
ேகட் க றார்கள் . சமஸ்க தம் , ேவதாந் தம் , ேபச் , ேகட் ப எல் லாம் த் த ேவஸ்ட்
என் க றார்கள் .
இவர்க க் ஞானத் த ற் ம் ேமாட் சத் த ற் ம் இைடய ள் ள சம் பந் தம்
ெதர யவ ல் ைல. ஞானத் த ற் ம் ப ரமாணத் த ற் ம் இைடய லான சம் பந் தம்
ெதர யவ ல் ைல. ெமாத் தத் த ல் வ ேவகம் இல் ைல! என் ன ெசய் வ ?
ப ரமாண ெசாற் கள ன் உட் ெபா ள் சர யாகக் ைகயாளப்படேவண் ம் .
அற ைவப் ெப ம் ஆள் அத கார த் வம் உைடயவராக இ க் கேவண் ம் .
இவ் வ ரண்ைடத் தவ ர ஞானத் த ற் ேவ வழ ேய இல் ைல, அவச ய ம ல் ைல.
ெசால் த் த பவர் ஸ்ேராத் ர யம் ப ரம் ம ந ஷ் டராக இ க் கேவண் ம் .
ேகட் பவன் அலம் த் த உைடயவனாக இ க் கேவண் ம் .
எல் லாவைகத் ேதைவகள ம் ேபா ம் (அலம் ) என் க ற த் த ஏற் பட் ப்ப
அலம் த் த . ப ரம் ம ஞானம் அலம் த் த உைடயவர்க்ேக ெவள ப்ப ம் .
அலம் த் த டன் அத் ேவஷ் டா, ைமத் ரீ, க ணா, ந ர்மேமா, ந ர் அகங் கார த் த ம்
ேவண் ம் . அக ம் சா, ாந் த , ஆர்ஜவம் , ெசௗசம் தலான மனப்பாங்
பாவமா ம் வைர கைடப்ப க் க ேவண் ம் . இ தான் சாதனம் . இைவ
ஞானத் த ற் ச் ைமதாங் க க் கற் கைளப் ேபாலச் ெசயல் ப க ன் றன. இைவ ‘கீ ைத
காட் ம் ஞானப்பாைத’ எ ம் எம ல் வ ர வாக அற யலாம் .
வ ேவகம் என் ப தான் தானாக இ ப்பைத வ ம் வ . தான் ேவறாக மாற
யலாத ப்ப . இ தான் அத கார த் வம் என் ப . த ல் அத கார த் வம் ,
அதற் கப் றம் ஞானம் என் க ற வர ைசய ல் ைல! ஞானம் அத கார த் வத் ைத
வ ப்ப த் ம் . அத கார தயாராக வ ட் டால் ஞானம் இடம் மாற உட் கா வைத
ேபால ெவ லபமாக நடந் வ ம் . ேதர் ட் ய ந் சாம நகர்ந்
ேத க் ள் ெசல் வ ேபால அத கார த் வம் ஒ வைர ஞானத் த ல் நகர்த்த வ ம் .
அத கார த் வ ம் ஞான ம் இரண் இறக் ைககள் . ஒேர இறக் ைகைய ைவத் ப்
பறக் க யா .
எப்ேபா நீ உன் ைன ஏ ம் ேதைவப்படாத ஆளாக ந ைனக் க றாேயா
(க் தக் த் யா) அப்ேபாேத உன த் த உய ர்ப் ெபற் ஞானத் ைதக் க ரக க் க
ஆரம் ப த் வ க ற .

ைவராக் க யம்
ைவராக் க யம் வ ேவகத் தால் வள க ற . ைவராக் க யத் தால் வ ேவகம்
உ த யாக ற . எதற் வ ேவக-ைவராக் க யம் என் இரண் ெசாற் கள் ? வ ேவகம்
என் றாேல அங் ைவராக் க யம் இ க் க ற என் தாேன அர்த்தம் ? என்
ேகட் கலாம் . இப்ப க் ேகட் டால் ைவராக் க யம் ேபா ேம, எதற் வ ேவகம் என் ம்
ேகட் கலாம் .
வ ேவகம் இல் லாத ைவராக் க யம் உண் . ைவராக் க யம் என் ப பற் றற் ற
மனம் . எதற் காக ம் ஏக் கப்படாத மனம் .
ைவராக் க யம் இரண் வைகய ல் உ வாக ற .
ஜ ஜ் ஞாச ைவராக் க யா - இ வ ேவகத் தால் ஏற் பட் ட ைவராக் க யம் .
ஜ ஹாச ைவராக் க யா - இ வ ரக் த யால் உ வான ைவராக் க யம் .
வ ப் , ெவ ப் இல் லாமல் கார யம் ஆற் ற க் ெகாண் , க க் கங் கைளச்
சம த் த டன் ஏற் க் ெகாள் வ ைவராக் க யம் . இ வ ேவகத் தால் வளர்ந்த
ைவராக் க யம் . இன் ப ன் பங் கள் இரண் ம் நீ ப்பத ல் ைல; வ தைலயான
அற வ ன் லம் தான் ஏற் ப ம் ; சாஸ்த ரப் ப ரமாணம் தான் அற ைவத் த ம் என் க ற
வ ேவகத் தால் உ வான ைவராக் க யம் ஜ ஜ் ஞாச ைவராக் க யம் . கர்ம ேயாக
வாழ் க் ைகயால் வளர்ந்த ைவராக் க யம் .
ஜ ஹாச ைவராக் க யம் வ ரக் த யால் ேதான் ற ய . ேசாதைனேமல் ேசாதைன
ேபா மடா சாம , ேவதைன தான் வாழ் க் ைக என் றால் தாங் கா ம என் க ற
ெவ ப்பால் , வ ரக் த யால் , இயலாைமயால் ஏற் ப ம் ைவராக் க யம் . இ
வ ேவகம ல் லாத . ‘தீ ர்க்கேராக , நஷ் டராஜா ஓ க றார் ர ேகஷ் ’ என் பார்கள் .
தீ ராத ேநாய் உைடயவன் , வாழ் க் ைகய ல் ேதால் வ ற் றவன் ேவ கத இல் ைல
என் தற் ெகாைலக் ய வான் அல் ல ர ேகஷ் ெசன் சன் ன யாச ஆக
ய வான் . எனக் இந் த உலக வாழ் க் ைகப் ப க் கவ ல் ைல, நான் எங் காவ
ஓ ப்ேபாக ேறன் என் பவன் எப்ப ஞானம் ெபற ம் ? எனேவ வ ேவகம் என் க ற
ெசால் ைவராக் க யத் த ற் மாற் ச்ெசால் அல் ல. ைவராக் க யம் ேவண் ம் ,
ஆனால் அ வ ேவகத் தால் ப றந் ததாக இ க் க ேவண் ம் .
 ச ல க் வ ேவகம் இ க் கலாம் , ஆனால் ைவராக் க யம் இ க் கா ! ச ெகெரட்
ப ப்பவர், சாராயம் ப்பவர் ட வ ேவக ையப் ேபாலப் ேப வார். ‘நான்
ந ைனத் தால் ச கெரட் , , ேபாைதப் ெபா ள் ேபான் றவற் ைற இந் த ந ம ஷேம
வ ட் வ ேவன் ’ என் த ன ம் ேப வார், ஆனால் வாழ் நாள் ம் ேபா ம் ட
ன் ைற ம் வ ட் க் க மாட் டார். வ ேவக ள் ள டாக் டர்கள் பலர்
ைவராக் க யம ல் லாமல் அவர்கேள ேபாைதக் அ ைமயாக இ ப்பைதப்
பார்க்க ேறாம் .
ன் க் க யமானதாக ம் , மத ப் ைடயதாக ம் ெதர ந் தைவ இப்ேபா
நைகப் க் இடமாக இ ப்பைத உண ம் ேபா ஒ வர டம் ைவராக் க யம்
வந் வ ட் டைதக் காண ம் . பல் ைலக் க த் க் ெகாண் ைவராக் க யம்
காட் டக் டா , வ ேவகத் தால் அவற் ற ல் பயன ல் ைல என் பைதப் ர ந் ெகாண்ட
பற் ற ன் ைமேய ேவண் ம் .
அவற் ற ன் மீ தான ச ( ைவ) அற் ப்ேபான மனம் ரஸவர்ஜம் ! நான்
ெவள் ைளச் சக் கைர, உப் ேசர்த் க் ெகாள் ளமாட் ேடன் , நான் த் த ைசவம் என்
ேப வெதல் லாம் ைவராக் க யமல் ல, எைத ம் ெவ க் காமல் , எைத ம்
வ ம் பாமல் க ைடத் தைத ைவத் ச் சந் ேதாஷப்ப ம் அலம் த் த ேய பற் றற் ற
த் த .

ஆ வைகப் ெபாக் க ஷங் கள்

சமா, தமா என் இ க் க யமான ெசாற் கைளப் பற் ற அற ேவாம் .
இவ் வ ரண் ம் அத கார ய ன் க் க ய ணங் கள் .
சமதமாத ஷட் க சம் பத் என் ஆ க் க ய சம் பத் (ெசல் வங் கள் )கள்
அத கார ய ன் ெசாத் . சமா, தமா, உபரமா, த த ா, ச்’ரத் தா, சமாதானம் என் பைவ
ஆ சம் பத் கள் .
தமா என் ப பாேஹந் த்ர ய ந க் ரஹம் . சமா என் ப அந் தேரந் த ர ய ந க் ரஹம் .
உபரத என் ப வ த் வத் சன் யாசம் , த த ா என் ப சீ ேதாஷ் ணாத சஹ ஷ் த் வம் ,
ச்’ரத் தா என் ப சாஸ்த் ரஸ்ய வாக் ேய சத் த ய த் த , சமாதானம் என் ப
த ப்த .
காட் ச , ஓைச, ச , வாசைன, ஸ்பர சம் ஆக ய ஐந் ம் அந் தேரந் த ர யங் கள் ,
அற ச் ெசய கள் !
ேப தல் , எ த் தல் , நடத் தல் , கழ த் தல் , இனவ த் த ெசய் தல் ஆக ய ஐந் ம்
பாேஹந் த ர யங் கள் . இைவ கர்மச் ெசய கள் .

தமா - ெசயல் பண்பா

தமா என் ப ெவள ப் றத் ண்டல் க க் ப் பத ல் ெசயல் ர தல் .
ற ப்ப ட் டத் ண்ட க் க் ற ப்ப ட் ட பத ல் வ ைன வ ம் என் ப எல் லா ம்
அற ந் த . ஐஸ்க ரீம், சாக் ெலட் இரண் ம் கண்ண ல் பட் டால் ழந் ைதகள் என் ன
ெசய் வார்கள் , அவர்கள டம் அைவ எப்ப ப்பட் டச் ெசயைலத் ண் ம் என் ப
ெதர ந் த வ ஷயம் . சாராயம் , உண , ச ல காட் ச கள் ெபர யவர்கள டம் எப்ப ப்பட் டச்
ெசயைலத் ண் ம் என் ப ம் ெதர ந் தேத. இைவ தன மன த பலவனங் கள் . ச ல
சம் பவங் கைளப் பற் ற ப் ேபச னால் , ச ல ெசாற் கைளச் ெசான் னால் ஒ ச லர்
ேகாபப்ப வார்கள் . அைவ அவர்கள பலவனம் .

உன் பலவனம் எ ?
நாம் எல் லா ம் நம பலவனத் ைதக் கண் ப க் க ேவண் ம் . அந் தப்
பலவனங் கள ன் மீ கவனம் ெச த் த வ ேவகத் தால் அவற் ைறக் ைகயாளப்
பழகேவண் ம் . நம நடத் ைதகள் நாம் பார்க் ம் வ தம் , ேப ம் வ தம் , ைகயா ம்
வ தம் ஆக யவற் ற ன் லம் ெவள ப்ப க ன் றன. இவற் ைற எப்ப க்
ைகயாள் க ேறாம் என் பேத தமா!
வழக் கமான ைறய ல் ெசயல் ப வைத ந த் த வ ட் , ந தான த் ,
ேயாச த் ச் ெசயல் பட ேவண் ம் . பழக் க ேதாஷத் தால் ண் த க் உடேன
ெசயல் ப ம் எந் த ரத் தனத் த ந் வ பட் , ேயாச த் , தீ ர்மான த் ச்
ெசயலாற் ற ேவண் ம் . இ தான் தமா.

எப்ப பத ல் ெகா ப்ப ?

ந க் ரஹம் என் றால் ந த் தல் என் தான் ெபா ள் , ஆனால் நீங் கள் பத ல்
வ ைன ெசய் வைத ந த் த ேவண்டாம் ; மாறாக இதமாக, அன் பாக, பர வாக,
அளவாக, அற வாக, உண்ைமயாகச் ெசயல் பட் டால் ேபா ம் .
ேகாபம் , பயம் , ெவ ப் , ெபாறாைம, வ ரக் த ேபான் ற உணர் மீ ற் றத் தால்
ெசயல் ப ம் ேபா தமாைவ கவனத் டன் கைடப்ப க் கேவண் ம் .
ேப ம் ேபா வார்த்ைதகள் மனத் த ல் ேதான் ற ய உடன் நாக் க ல் இறக் க வ ட
ேவண்டாம் . மனத் த ேலேய அவற் ைற ந த் த , சீ ர ் க் க ப் பா ங் கள் . அவச யம்
ேபச ேவண் ம் என் றால் ேபசலாம் . ேப வைத எப்ப , எந் தச் ெசாற் கைளப்
பயன் ப த் த ப் ேபசலாம் என் பைதத் தீ ர்மான த் க் ெகாண் ேப வ உச தம் .
இதற் வாக் தபஸ் என் ெபயர். வாக் தபஸ் எள ைமயான கார யம் அல் ல.
ேபச் கள ல் சத் த யம் , ஹ தம் , ப ர யம் ன் ம் இ க் க ேவண் ம் .
சத் த யம் = உண்ைம ேப
உ தம் = இதமாகப் ேப
ப்ர யம் = வ ம் பத் தகாதைதப் ேபசாமல் பய ள் ளைதப் ேப
ச லர வட் ல் இரண் ேப க் அளவாகச் சைமப்பார்கள் . த ெரன் ஒ
வ ந் தாள வந் வ வார். இெதல் லாம் ஓர் அ ப எ ப ஆண் க க் ன்
சகஜம் . இவைர எப்ப ெவ ம் வய ற் டன் அ ப் வ ! ைகப ைசவார்கள் . இங் ேக
சாமர்த்த யமாகப் ேபச அவர் மனம் ண்படாமல் த ப்ப அ ப்பேவண் ம் . எப்ப ?
‘வாவா ேகாபால் ... வா உள் ேள... சாப்டாச்சா?
‘இன் ம் இல் ைல’ என் ெசால் ய அவர் உள் ேள ைழ ன் , ‘ஓ.... நாங் க
சாப் நாழ யாறேத... பக் கத் ப்ன இ க் காேன, அவன் ெகாஞ் சம் ேலட் டாதான்
சாப்ப வான் . என் ன பன் ற, ேநரா நீ அங் க ேபா, சாப் ட் ேநரா இங் க வா.... இ ந்
ேபச ட் நீர் ேமார் ச்ச ட் ப் ேபாகலாம் .. என் ன சர யா...!' இப்ப இதமாகப் ேபச ச்
சமாள த் வ வார்.
ெசயல் பண்பா (பாேஹந் த ர ய ந க் ரஹம் ) என் ப இ தான் . த ேலேய
ேபச்ைச மனத ல் தயார த் க் ெகாண் , ப ன் ஹ தமாகப் ேப வ . தமம்
பய வதன் லம் உள் ளத் த ல் எண்ணத் க் ம் ெசய க் ம் இைடய ல் நல் ல
இைடெவள ஏற் ப வைத உணரலாம் . ன் ைனப் ேபால ெவ க் ெகன்
ேபச வ டாமல் , ந தான த் ச் ெசாற் கைள அழ றக் ேகாத் , பண டன் ேப ம்
கைல வளர்ந் வ ம் . இ ஹ ப்ேபாக் ர அல் ல.... நாளைடவ ல் உள் ளேம அப்ப
ஹ தமாக மாற வ வைத அற ய ம் .
ச லர் ேவைலக் காரர்கள டம் ேப வதற் ெகன் ேற ஒ க ைமயான, வ ைரப்பான
பாைஷைய ைவத் த ப்பார்கள் . சம் பளம் ெகா க் க ேறாம் என் க ற த ம ர்
அவர்கள டம் இ க் ம் .
அகத் த ல் உள் ள த ம ர், சமா இன் ைம.
றத் த ல் ெவள ப்ப ம் த ம ர், தமா இன் ைம.

சமா - உணர் ப் பண்பா

உள் ணர் கைளச் ெசப்பன வ சமா. ேகாபத் த ல் ந யாயம் இ க் க ற .
ேகாபம் அைடவ பாவமல் ல, உளவ யல் ப ரச்சைன மல் ல. ேகாபம்
அைடவதற் கான காந் தரம் இ ப்பதால் தான் ேகாபம் எ க ற .
ேகாபத் த ல் கத் பவைரப் பார்த் நான் ‘தய ெசய் ேகாபப்படாதீ ர்கள் ’
என் அற ைர ெசால் வத ல் ைல. அப்ப ச் ெசான் னால் அ அவைர ேம ம்
ேகாபப்ப த் ேம ஒழ ய நாம் எத ர்பார்த்த நடக் கா . சமம் என் ப உள் ளத் த ல்
எ ம் மன உணர் களாக ய ேகாபம் , பயம் , பாசம் , ெபாறாைம, ெவ ப் ,
அ வ ப் ேபான் றவற் ைறப் பண்ப த் வ ; ந ராகர ப்ப அல் ல.
சமம் வளராத மன தர்கள ைடேய ேகாபம் ெபாத் க் ெகாண் ெவள ப்ப ம் .
த் தலாக் ெகா த் வ வார்கள் . ெபண்கள ன் வாழ் க் ைகதான் பாடாகப்
ேபாக ற . சமம் , தமம் த யவற் ைற ஒ மதம் ெசால் த் தராமல் தலாக் ,
ஜ ஹாத் ேபான் ற ெசயல் கைள அ மத த் தால் நா ம் ச தாய ம் என் னாவ ?
ெகாஞ் ச ேநரம் ேகாபப்பட மா என் யாைரயாவ ஷாகாரத் டன்
ேகட் ப்பா ங் கள் . அவர்கள் ச ர ப்பார்கள் . யாரா ம் ஷாகாரத் டன் (ஃப்ரீவ ல் )
ேகாபம் அைடய யா . அேத சமயம் ேகாபம் எ ந் வ ட் டால் ஒ வர டம்
ஃப ரீவ ல் ெசயல் படா ! யாைர ம் ேகாபம் ெகாள் ளாதீ ர் என் அற ைர
ெசய் யாதீ ர். அ ேபான் றேதார் அசட் த் தனம் ேவெற ம ல் ைல.
ேகாபம் என் ப ேநாய் க் ற ேபான் ற ெவள ப்பா . உள் ேள ேநாய் இ க் க ற .
அந் த ேநாய் மன வ . ச வயத ல் பத ந் த ஆற் றாைம, ஏக் கம் , இயலாைம,
வஞ் ச க் கப்பட் ட ேவதைன ேபான் ற வ கள ன் க ாயத் தால் (வாசைனயால் )
இன் ேகாபமாக ெவள ப்ப க ற . அதனால் ேகாபம் யார ட ம் அ மத
ெபற் க் ெகாண் வ வத ல் ைல. ேகாபம் வந் த ம் ேவ வழ ேய இல் லாமல்
ேபச் த் த க் க ற , ெசயல் கள் க ைமயாக ன் றன. ஒ வர அற , பண்பா ,
அந் தஸ் ேபான் றைவ தற் கா கமாக டப்ப க ன் றன. ஷாகாரம் ைககட்
ேவ க் ைக பார்க்க ற . ேகாபம் எர மைலயாய் ெவ க் க ற . ெமாத் த
அந் தக் கரண ம் ‘ைஹஜாக் ’ ெசய் யப்ப க ற .

இதற் ெகன் ன வழ ?
ேகாபமாக இ ப்பைத உணர்ந்த உடன் - ‘நான் ேகாபமாக உள் ேளன் , ச ற
ேநரம் கழ த் ப் ேப க ேறன் , இப்ேபா எைத ம் ெசய் யமாட் ேடன் ’ என்
ெசயைலத் தள் ள ப் ேபாடேவண் ம் . தமா லம் சமா ஏற் ப க ற . ேகாபத் ைதச்
சீ ர ் க் க ப் பார்த் அைதச் சமாதானப்ப த் த ேநரம் க ைடக் க ற . தமா லம் சமா
வளர்க ற . ெசயல் பண்பா , மனப்பண்பாட் ைட வளர்க்க ற . பாேஹந் த ர ய
ந க் ரஹம் அந் தேரந் த ர ய ந க் ரஹத் த ற் வழ வ க் க ற . இதற் ச் சத் சங் கம்
ேதைவ. நல் ேலார் உற ேவண் ம் . த யானம் , ஜபம் ேபான் ற பய ற் ச களால்
உள் ளத் த ல் எண்ணத் த ற் ம் ெசய க் ம் இைடேய அத க இைடெவள ஏற் ப ம் .
சமம் - தமம் ைகவசமா ம் .
எல் லா மன உணர் க ம் (எேமாஷன் ) ஈச்’வர வ த - ந யத ய ன் ப ஏற் ப வ
என் பைத மறவாதீ ர். உங் கள ேகாப தாபங் கள் எத் தைன ந யாயேமா அேத ேபால
மற் றவர்க் ம் ந யாயேம. எல் லார ம் ஒேர ஈச்’வர ந யத தான் உள் ளக்
கட் டைமப்ப ம் இ ந் ெசயல் ப க ற .
உன மன உணர் கைள ம் பர டன் பார். ேகாபப்பட் டதற் காக வ ந் தாேத.
ஏன் ேகாபம் ஏற் பட் ட என் பைத ேயாச த் ப்பார். மத ப்ப ல் லாதத ன் மீ உயர ய
மத ப் ைவத் த தான் ேகாபத் த ற் க் காரணமாக இ க் ம் . எந் த ஈச்’வரன்
த் த ய ல் ேகாபத் ைத ைவத் தாேரா அவேர அத ல் சம தமங் கைள ம் ைவப்பார்.
அக லாண்டம் வ ம் ஒேர ஈச்’வர ஆைணய ன் ப தான்
ெசயல் ப க ன் றன. மன த உடல் , மனம் , லன் ஆக யன ம் ஆைணய ன் ப தான்
ெசயல் ப க ன் றன. ேகாபதாபங் கள் ஈச்’வரன் மன தர்க் வழங் க ய வாய் ப் தான் .
அைதச் சர யாகப் பயன் ப த் த த் த எ ம் வாய் ப்ைப ம் தந் த க் க றார். இைதப்
ர ந் ெகாண்டால் உம் ைம நீர் ஏற் க் ெகாள் வர். ைற ந ைறகள்
சமானப்பட் வ ம் . ேகாபம் தலான உணர் கள் ஈச்’வர ெவள ப்பா என்
த யானம் ெசய் தால் அத ல் உயர ய மர யாைத ஏற் ப ம் , ச றப்பாகக் ைகயா ம்
வல் லைம உண்டா ம் .

உபரத - ஈச்’வரைனச் சரணைடதல்

உப சமீ ேப ரத - ஈச்’வர சமீ பத் த ல் இ ந் கள ப் தல் .
ரத = த ைளத் தல்
ஆத் மரத = உபரத . ஈச்’வரன ல் ெபா ந் த க் ெகாள் வத ல் உண்டா ம் த ைளப் .
ெபர ய பா காப் எ என் ேகட் டால் உண்ைமய ல் அ ஈச்’வரேன.
பா காப் என் ந ைனக் ம் ெசல் வம் , பதவ , த றைமகள் , கல் வ , அற யா ம்
ஈச்’வரன ன் வாய் ப் கேள.
த றைம உைடயவ க் த் ெதர ம் , எந் த ேநரத் த ம் அவ க் ெகா நல் ல
ேவைல க ைடக் ம் என் ப . த றைம ஒ பா காப் . க ன உைழப் க் ட ஒ
பா காப்ேப. கல் வ த் த றன் உைடயவ ம் பா காப்பாக உணர்க றான் . இைவ
இல் லாமல் ெவ ம் பட் டம் மட் ம் உைடயவன் பா காப்ப ன் ற அஞ் க றான் .
த றைம, அற , உைழப்ப ன் மீ நம் ப க் ைக ஆக யைவ நல் ல ஆதாரங் கள் ,
ைம தாங் க கள் . பார்க்கப்ேபானால் இைவயா ம் ஈச்’வரன் ஒ வ க் வழங் க ய
பா காப் கேள. எல் லாவைகப் பா காப் க ம் ஈச்’வரேன.
ஈச்’வரன ல் ெபா ந் த க் ெகாள் பவர்கள் தாய ன் ம ய ல் பத் த ரமாக உறங் ம்
ழந் ைத அ பவ க் ம் பா காப்ப ைன உண க றார்கள் . ழந் ைதய ன்
அப்பாவ த் தனேம அதற் ப் ெபர ய பா காப் ச் ழைல வழங் க ற . தாய்
அத் தைனக் கத் தைன பா காப்ைப மக க் த் த வேத அதன்
அப்பாவ த் தனத் தால் தான் .
 ழந் ைத வள ம் ேபா ெதர ந் ெகாள் க ற , தாய் ட கரப்பான் ச்ச க் ம்
பல் க் ம் பயப்ப ம் அப்பாவ என் ! உண்ைமயான பா காப் தந் ைத மல் ல,
தா மல் ல, ஈச்’வரேன என் பைதப் ர ந் ெகாள் க ற .
கட ள் , ஈச்’வரன் என் ப ஒ க த் . மதங் கள் அதன்
உண்ைமத் தன் ைமையப் ர ந் ெகாள் ளாமேல கட ள் இ க் க றார். அவர்
எல் லாைர ம் பர பாலனம் ெசய் க றார். அவர் ைவ ண்டத் த ல் (ைகலாயம் ,
பாரைடஸ்) இ க் க றார். அவர் அன் பானவர், ஆனால் கண் ப்பானவர். தப் ச்
ெசய் தவைரத் தண் ப்பார். தன் ைன ரட் சகராக ஏற் க் ெகாண்டவர்கைள மட் ம்
காப்பாற் வார், மீ த ேபர்கைள நரகத் த ல் ேபாட் வ வார். அ ந த் த ய நரகம் .
அவைர ஏற் க் ெகாண்டவர்க் ந த் த ய ெசார்க்கம் என் க த் ைதப் பரப்ப
வ க றார்கள் .
இ ேபான் ற கட ள் எப்ப ப் பா காப் த் த வார்? அவர் உன் ைனத் தண் க் க
அல் லவா காத் க் ெகாண் க் க றார்! ஈச்’வரப் பா காப் என் இங் நான்
ெசால் வ ஈச்’வரைனப் ர ந் ெகாள் வத ல் க ைடக் ம் பா காப் .
த ல் , ஈச்’வரன் என் ஒ வர் நமக் ம் , ஜகத் த ற் ம் அயலாக இல் ைல.
இங் என் ெனன் ன இ க் க ன் றனேவா அைவ அத் தைன ம் ஈச்’வரேன. நீ
அற ந் தைவ அற யாதைவ, இ ந் தைவ, இன வரப்ேபாக ன் றைவ அைனத் ம்
ஈச்’வரேன. ஜகத் தாக ஈச்’வரன் எல் லா ம் , எல் லா உய ர்களாக ம் இ ந் தப
இயங் க க் ெகாண் க் க றார். இவ் வ தமாக ஈச்’வரைனப் ர ந் ெகாண்டவர்க்
வ ேவகம் உண்டாக ற . அவர், கட ள் மீ நம் ப க் ைக ைவக் காமல் கட ள் மீ
அற ைவ ைவக் க றார். கட ள் அற யப்ப பவராக இ க் ைகய ல் அவைரப் பற் ற
எண்ணங் கள் உ த யாக ன் றன. ெவ ம் நம் ப க் ைக லம் ப றக் ம் எண்ணங் கள்
சீ ட் க் கட் வ ேபால் த மா க ன் றன, எந் ேநர ம் அ ந ைல ைலந் வ ம் .
எல் லாம் ஈச்’வரன் ; நான் உட் பட என் ெதள வாகத் ெதர ந் ெகாண்டவன்
பா காப்ப ன் ைமயால் ஏற் ப ம் பயத் த ந் வ ப க றான் . அவன டம்
எத ர்காலம் பற் ற ய பயம் இல் ைல. அவன் எத ர்காலத் ைதப் பற் ற ய கவைலய ன் ற
இ ப்ப ட் டாள் தனமல் ல, உதாசீ னத் த னால் அல் ல, ஈச்’வர ந யத ய ன்
ஒ ங் கைமப்ப ன் மீ த க் ம் ெதள வான அற வ ன் காரணமாக.
நாைள பற் ற ய கவைல இன் ற இன் ந ம் மத யாய் வாழ் வேத உபரத . தன் ைன
இைறவன த க் கரங் கள ல் ஒப்பைடத் வ ட் அ பவ க் ம் ந ம் மத ய ன் ெபயர்
உபரத .
நச ேகதன் எ ம் ச வன ன் தந் ைத வ ஷ் வஜ த் எ ம் யாகத் ைத
ேமற் ெகாண்டதாக உபந ஷத் த ல் ெசால் லப்ப க ற . அந் த யாகத் த ல் தன ஒட்
ெமாத் த ெசல் வத் ைத ம் அவர் தானமாகக் ெகா த் வ ட் ஈச்'வர ந யத ய டம் தன்
எத ர்காலத் ைத ஒப்பைடத் வ ட் ந ம் மத யாக இ ப்பார். வ ஷ் வஜ த் யாகம்
ெசய் தவன் தன ெசல் வங் கைளக் ெகா த் வ ட் வ ஷ் வத் ைதேய தனதாக் க க்
ெகாள் க றான் . ஆதலால் அந் த யாகத் த ன் ெபயர் வ ஷ் வஜ த் !
எவ் வள ெகா க் க றாேயா அந் த அளைவவ ட நீ ெபர யவனாக றாய் .
எல் லாவற் ைற ம் ெகா த் வ ட் டவன் எல் லாவற் க் ம் வாம ஆக வ க றான் .
இ கேதாபந ஷத் த ல் வ ம் ந கழ் ச்ச .
உபரத என் ப த யாகம் ெசய் ம் வல் லைம. த யாகம் ெசய் வ ட்
ஈச்’வரன டத் த ல் சரணைடந் வ வ . ெசல் வேம ேதைவப்படாத
ெசல் வந் தனாக வ ம் எள ைமயான வழ .
 ெசல் வந் தர்கள் ெசல் வம் ெபற் ற ப்பதால் ெசல் வந் தர்கள் , ஒ உபரத ‘நான்
ஏைழ இல் ைல’ என் பதால் ெப ஞ் ெசல் வந் தனாக வாழ் க றான் . அவன ஏழ் ைம
அவன ேதர் ; அவன தைலவ த அல் ல. சா , சன் ன யாச கள் பயம ன் ற
இ ப்பதன் இரகச யம் இ தான் . இ சரணாகத ட அல் ல, ஈச்’வரைன நன் றாகப்
ர ந் ெகாண்டத ன் ெவள ப்பா .
உபசமீ ேப= ஈச்’வர சமீ ேப ரத !
ப ச்ைசக் கார க் ம் சன் ன யாச க் ம் எந் த ேவற் ைம ம் இல் ைல. நான்
ப ச்ைச எ ப்பவன் அல் ல என் பைத அற ந் சன் ன யாச ப ச்ைச வாங் க றார்!
ப ச்ைசக் காரன் தன் ைனப் ப ச்ைசக் காரன் என் ந ைனத் க் ெகாண்
யாச க் க றான் . இ தான் ேவ பா .

தத ா-ச ப்ப ன் ற ஏற் றல்

கஷ் டங் கைள ப்ப ன் ற தாங் க க் ெகாள் தல் த த ா. ‘சஹனம்
சர்வ க் கானாம் ’ - க் கங் கள் அைனத் ைத ம் சக த் க் ெகாள் தல் .
அந யாயங் கள் ேகட் பார ன் ற ம ம் ேபா ம் , ேவ ேய பய ைர ேம ம் ேபா ம் ,
பகல் ெகாள் ைள அ க் ம் ேபா ம் நம் மால் ஏ ம் ெசய் ய யாத ைகய ந ைல
ஏற் ப வ டன் க் க ம் ஏற் ப க ற . ஜன ச கத் த ல் ம கப் ெபா வாக
ஏற் ப வைதப் பற் ற இங் ேக ெசால் லப்ப க ற .
க் கம் ஏற் ப வதற் ப் பல காரணங் கள் இ க் க ன் றன. இவற் ற ற் ஒ வர்
எந் தப் பர கார ம் ெசய் ய ய வத ல் ைல. சக த் க் ெகாள் வைதத் தவ ர ேவ
வழ ேய இல் ைல என் க ற ந ைல ஏற் ப ம் ேபா மக ழ் ச்ச யாக இ ந்
ெகாள் ங் கள் என் ெசால் வத ல் ெபா ள ல் ைல. ைறந் தபட் சம் நீ
ப்ப ன் ற , உற் சாகம் இழந் வ டாமல் இ ந் ெகாள் க என் தான்
ெசால் லப்ப க ற .
எைத உன் னால் மாற் ற யாேதா அைதப்பற் ற அ த் க் ெகாள் ளாேத,
ச ப்பைடயாேத. உன் னால் ெசய் யக் யைத க் காமல் ெசய் .
கட ள டம் ப ரார்த்தைன ெசய் .
மாற் ற யாதைத ஏற் க் ெகாள் , தாங் க க் ெகாள் என் ச லர் ேப வார்கள் .
தாங் க க் ெகாள் ளாவ ட் டால் என் ன நடக் ம் ! நடப்ப நடக் கத் தான் ெசய் ம் .
தாங் க க் ெகாள் வைதேய ஒ கவைலயாகக் ெகாள் ளக் டா என் ப தான் இங் ேக
க த் .
‘எல் லாம் த் த ேவஸ்ட் , இதற் ச் ெசத் ப் ேபாய டலாம் , எல் லாவற் ைற ம்
சக த் க் ெகாள் ள ேவண் ய கர்மம் ’ என் க் க ேவண்டாம் . இதற்
‘ச ந் தா வ லாபம் ’ என் ெபயர். த த ா என் ப ச ந் தா வ லாப ரஹ தம் (ரஹ தம் =
தவ ர்பப ் ).

சமாதானம் - த ப்த
சமாதானம் என் ப த ப்த . ஈச்’வரத் வத் ைதத் ெதள வாகப் ர ந் ெகாள் ள,
ர ந் ெகாள் ள மனத ல் த ப்த ஏற் ப ம் . மன உணர் கள ம் ஒ சமாதானம்
ஏற் ப ம் .
ஒ ச ல க் ரம் ம யமான மைலப் ப ரேதசம் , அ வ , ஆச ரமம் ேபான் ற
அைமத யான இடங் க க் ச் ெசன் றா ம் அத ப்த ேபாகா .த ப்த இல் லாமல்
ேபாவதற் ஏதாவெதா காரணம் ைவத் த ப்பார்கள் .
இ ப்பெதல் லாம் ஈச்’வரேன. உன ஷாகாரம் எ ம் ஃப்ரீவ ல் ட ஈச்’வர
ெவள ப்பா தான் . இயற் ைகய ல் ச ல நல் ல மாற் றங் கைள உன் னா ம்
ெசய் ய ம் . ந் தால் ெசய் . ெசய் தா ம் ெசய் ய யாவ ட் டா ம் ‘நான்
ைமயானவன் - த ப்த யானவன் , ேதைவகளற் றவன் ’ என் பைதயாவ
ர ந் ெகாள் . நீ அத ப்த அைடவதற் எந் தக் காரண ம் இல் ைல. எல் லாம் ஒ
ந யத , ஒ ங் க ல் தான் ேபாய் க் ெகாண் க் க ன் றன. அந் த ஒ ங் ம் ஈச்’வரேன
என் பைத அற .

த் வம் - ேமாட் ச இச்ைச

ேமாட் சம் மட் ம் தான் என ற க் ேகாள் என் தீ ர்மான ப்ப
த் வம் . (ேமாக் ம் = க் த , வ தைல, இச் - வ ப்பம் =
).
வ தைல வ ப்பம் என் ப மேனாபாவம் . இந் தப் பாவத் ைதத் ெதாய் வ ன் ற
தக் க ைவத் க் ெகாள் ளேவண் ம் .
த் தமதத் த ல் , த ல் ஒ வர் ேபாத சத் வராக மாறேவண் ம் . இதற் ப்
பல் லாய ரம் ப றவ கள் ப றக் க ேவண் ம் . இதன் ப ன் னேர த் தராக ஆக ம் .
இதற் இன் ெமா ஆய ரம் ப றவ கள் எ க் கேவண் ம் என்
ெசால் லப்ப க ற .
ேவதம் இப்ப ச் ெசால் லவ ல் ைல. இ தான் உன் கைடச ப றப் . இதற்
ன் ேப நீ பலேகா ேகா ப றவ கைளக் கடந் வ ட் டாய் . எதற் காக இன் ேமார்
ஆய ரம் ப றவ கள் ? இல் லாவ ட் டால் எப்ப உனக் ேவதாந் த ஞானத் த ன் மீ
ஆைச ஏற் பட் க் ம் ?
த் வம் என் ப ஷார்த்த ந ச்சயம் : தர்மார்த்தகாமேமாட் சம் எ ம்
நான் மன த நாட் டங் கள ல் தைலயாய ம் , வான ம் , ச ேரஷ் டமான ம்
க் த ைய வ ம் வேத. இந் த வ ப்பத் ைதத் ெதாடர்ந் மனத் த ல்
ைவத் த ந் தால் ேபா ம் , ேதைவயான சாதன சாத் த யங் கள் ஒ வைரத் ேத வ ம் .

அஹ ம் சா
ம ய ல் உள் ள ேபால் உய ர னங் கள் இந் தப் ப ரபஞ் சத் த ல் எங் ெகல் லாம்
இ க் க றேதா அங் ெகல் லாம் மன தர்கள் வாழ் ந் தால் , மன தைரப் ேபாலப்
ஷாகாரம் (ெசயல் தந் த ரம் ) உைடய உய ர னம் வாழ் ந் தால் , அங் ெகல் லாம்
ஒ ப ரபஞ் சப் ெபா வ த இ க் ம் . வ த என் பைத வ ட தர்மம் என் ெசால் வ
ெபா த் தமான . அந் தத் தர்மம் அஹ ம் சா ஆ ம் . ஹ ம் ைச என் ப ன் பம் .
அஹ ம் ைச என் றால் ன் பம் இைழக் காத த் தல் .
பல ன த ல் கள் இ தப் , இ சர , இைதச் ெசய் யலாம் , இைதச்
ெசய் யக் டா என் பட் யல் த க ன் றன. அைவ ெபா த் தர்மங் களாக
இல் ைல. அஹ ம் ைச என் க ற தர்மேம அத ல் இல் ைல என் ப வ த் தம் த க ற .
அஹ ம் ைசைய மட் ம் கைடப்ப க் கப் பழக வ ட் டால் மற் ற எல் லாத்
தர்மங் க ம் அதற் ள் அடங் க வ ம் . நம னத ன் ப
வாழவ ம் பாதவைனக் ெகால் லலாம் என் அந் தப் ன த ல் ெசால் வைதப்
பார்க் ம் ேபாேத ெதர க ற - அவர்கள ன் தர்மம் எத் தைகய என் ப !
‘உன் னால் ந் தால் உன் கட ைள நம் பாத அவைனக் ெகால் , தண் ,
யவ ல் ைல என் றால் பய த் த ைவ’ என் அவர்கள ஸ்க் ர ப்சர்கள்
( ன த ல் ) ெசால் க ன் றன. ெடர்ரர் என் றால் அச் த் தல் . உலக ெடர்ரர ஸம்
எங் க ந் வ க ற என் ப உங் க க் த் ெதர ந் த க் ம் இப்ேபா .
ெடர்ரர ஸ்ட் என் யா ம ல் ைல. இங் ேக மத அச் த் தல் தான் இந் த வ வ ல்
நடமா க ற .
உன் கட ள ன் பைகவன் உன பைகவன் என் னத ல்
ெசால் லப்பட் ந் தால் அவன் என் னதான் ெசய் வான் ? உண்ைமய ல் ன த
ல் கள் சாமான் ய (ெபா ) தர்மங் கைளப் பற் ற ப் ேபசேவண் ய
அவச யேமய ல் ைல. ெபா த் தர்மம் எல் லா மன தர்க் ள் ம் இயல் பாகேவ
ப றந் தத ந் ேத இ ப்ப .
தன் ைனத் ன் த் தேவா, தன் ன டம் த டேவா, தன் ைன
ேவதைனக் ள் ளாக் கேவா, தன் ன டம் ெபாய் ெசால் வைதேயா யா ம்
வ ம் வத ல் ைல. இைதப் பாட ல் கேளா, ன த ல் கேளா ெசால் த் தர
ேவண் ய அவச யம் என் ன இ க் க ற ? மன தன் ப றந் தேபாேத இைத அற க றான் .
இைவ ெபா அறங் கள் . சாமான் ய தர்மங் கள் .
தனக் எ ஹ ம் ைச த ேமா அைவ மற் றவர்க் ம் ஹ ம் ைசேய என் பைத
மன தன் அற க றான் . ஆைகயால் அஹ ம் ைச பரேமா தர்ம என்
ெசால் லப்ப க ற .
கள , ெகாைல, ெபாய் , ரண்டல் , ன் த் தல் ேபான் றைவ ஹ ம் சா
எ ம் ஒ ெசால் க் ள் அடங் க வ க ன் றன. எனேவ அஹ ம் சா ஒன் ேற ேபா ம் ;
அத ல் சகல தர்ம ம் அடங் க வ ம் . மன த வ ம யங் கள் (மத ப்ப கள் )
அைனத் ம் அஹ ம் ைச எ ம் ப ரதான வ ம யத் த ன் க ைளகேள.
ேவதம் தர்மத் ைதப் பற் ற மட் ம் ெசால் வத ல் ைல. இன் ெனா க் க யமான
வ ஷயத் ைத நமக் ச் ட் க் காட் க ற . இ ேவெறந் த மதங் கள ம்
ெசால் லப்படாத வ ஷயம் .
ஒ வன் தர்மத் த ந் வ லக அதற் எத ராக ெசயல் ர ம் ேபா அேத
தர்மம் பாவம் எ ம் ஓர் அத ர்ஷ்டப் பலைன உ வாக் க ற !
தர்மாதர்ம கார யங் கைள ஆற் ம் ஒ வர ெபயர ேலேய அவர
அத ர்ஷ்டப்பலன் களாக ய பாபம் ண்ண யம் இரண் ம் பற் ைவக் கப்ப ம் .
அைவ எத ர்காலத் த ல் க க் க சம் பவங் களாக ெவள ப்ப ம் .
இப்ேபா ஒ வர் கமாக, வசத யாக இ ப்ப அவர் ன் னர்ச ் ெசய் த (தர்மம் )
நல் வ ைனேய. க் கப்பட் , இக் கட் டான ந ைலய ல் இ ப்ப அவர் ன் னர்ச ்
ெசய் த தீ வ ைனய ன் (அதர்மம் ) வ ைளவாக ய பாவேம. பாப ண்ண யங் கள்
இப்ப றவ ய ேலேய தம் பலைன வழங் க வாய் ப்ப ல் லாவ ல் வ ம் ப றவ கள ல்
அ தன் பலைனக் கட் டாயம் வழங் க ேய தீ ம் . ண்ண ய பலனால் ஒ வர்
ெசல் வம் , ஆேராக் க யம் , கழ் , ெசல் வாக் , ழந் ைதச் ெசல் வம் த யவற் ைற
அைடவர். அதர்ம கார யங் களால் உடன யாகக் (த ஷ் டப்பலன் ) ற் ற உணர்
உண்டாக ற . அத ர்ஷ்டப்பலனாக க் ககரமான ழ் ந ைலகள் உண்டாக ற .
இவற் ற ற் ெகல் லாம் ப ரமாணம் ேவதம் மட் ேம. அதன் மீ ச்’ரத் தா
ைவத் வ ட் டால் மற் ெறல் லா அத கார த் வ ம் தானாய் உ வாக வ ம் .
 ச்’ரத் தா - சர பார்க்கக் ய நம் ப க் ைக
‘சாஸ்த் ரஸ்ய வாக் யஸ்ய சத் த ய த் த ’
சாஸ்த ரத் ைதச் ெசால் த் த ம் வ ன் வாக் க ல் உண்ைம இ க் க ற
என் வ வாசம் ெகாள் ம் த் த க் ச்’ரத் தா என் ெபயர்.
“உன் ைனத் தவ ர ேவ எ ேம இந் த ஜகத் த ல் க் க யம் , தன் ைம அல் ல,
நீேய அைனத் க் ம் ஆதாரமான ெமய் ப்ெபா ள் , யா ம் உன் ன ந் ேத தம்
இ ப் ந ைலையப் ெப க ன் றன - அத் தைகய ஆத் மாதான் ப ரம் மம் ; அ ேவ
எல் ைலயற் ற, வக் க ம் ம் இல் லாத தல் " என் ேவதம்
ெசால் க ற . இதன் ெபா ைளக் எ த் வ ளக் க னாலன் ற
வ ளங் க க் ெகாள் ள யா . வ ஷயம் உன் ைனப் பற் ற ய , அ ம் உன
ெசா பம் ப ரம் மாத் மா என் ேவ ெசால் லப்ப க ற . எனேவ இ அவச யம்
ெதர ந் ெகாள் ளேவண் ய பய ள் ள, உன் ைனப் பற் ற ய வ ஷயம் . ஆகேவ
என் னதான் ெசால் க ற என் ஆர்வத் டன் ச ’ரத் ைத ைவத் க் ேகட் ப நல் ல .
ெசால் லப்ப ம் வ ஷயம் உன் ைனப் பற் ற ய என் பதால் இ உண்ைமயா,
ெபாய் யா என் கண்டற ய ேவ சாட் ச யங் கள் ேதைவ இல் ைல, நீேய
சர பார்த் க் ெகாள் ள ேம. இக் காரணத் தால் சாஸ்த ரத் த ன் மீ ம்
வாக் க யத் த ன் மீ ம் நீ ைவப்ப ட நம் ப க் ைகய ல் ைல, சர பார்க்கக் ய
நம் ப க் ைக.
ஜாவா என் ெறா கண ன ெமாழ ையக் கற் க் ெகாள் ள வ ம் ப ஒ
ந வனத் த ற் வ ண்ணப்பம் இட் , ேசர்க்ைக அ மத ெபற் , கல் வ க்
கட் டண ம் ெச த் க றார் ஒ வர். எைத நம் ப ந வனத் த ற் க் கட் டணம்
ெச த் க றார், ைகெய த் இ க றார்? நன் னம் ப க் ைக! இ ட நம் ப க் ைக
அல் ல. ஒ நாணயத் ைதக் ளத் த ல் , த ம் ப ப் பார்க்காமல் வச னால் காதல்
ந ைறேவ ம் என் ப ேபான் ற ட நம் ப க் ைக இல் ைல.
‘நான் ’ என் நீ எைதக் ற ப்ப ட் டா ம் அ நாைளக் ேகா, இன் ேனார்
ஊ க் ச் ெசன் ேறா அைடயேவண் ய பண்டேமா, பதவ ேயா அல் ல; அ
உன் ன ட ள் ள உன் ெசாந் தப் ெபா ள் (ச த் த வஸ் ). ‘நான் ’ எ ம் அந் தத்
தன் ணர்ைவப் பற் ற க் ழப்பங் கள் இ க் க ன் றன. நீ அைத ‘நான் தன மன தன் ,
ன் ேனற , வளம் ெப க் க க் ெகாள் ள ேவண் யவன் ’ என் க க றாய் . ஆனால்
அந் த நீ, ஆத் மா! எல் ைலயற் ற, யாவற் க் ம் காரணமான ப ரம் மம் ! என் க ற
ேவதம் . இந் த ரண்பாட் ைட ந வ ர்த்த ெசய் ெகாள் ள ேவண்டாமா?
நான் ஆத் மா, இந் த ஆத் மா ப ரம் மம் , ஜகத் காரணம் என் க ற வ ஷயம் சாதாரண
வ ஷயமல் ல. ம கப் ெபர ய வ ஷயம் . இந் தப் ெபர ய வ ஷயத் ைதப் பா பட் ,
ெதாழ ல் ெசய் , எத ர்காலத் த ல் என் றாவ ஒ நாள் , எங் ேகா பரேலாகத் த ல்
அைடய ேவண் யத ல் ைல; இன் ேற, இவ் வ டத் த ேலேய உன் ைன நீ ஆத் மாவாக
அைடயாளம் கண் ெகாள் ள ேவண் ய வ ஷயம் . இதற் நீ ெசய் யேவண் ய ,
எ உண்ைம என் பைதச் ெசவ ம ப்ப ஒன் ேற. தீ ர வ சார த் , உண்ைமைய
அற ந் , ெதள ந் ெகாள் ள ேவண் ய தான் நீ ெசய் யேவண் ய . இ ெசயல்
அல் ல, ெசய் ெப வ ம் அல் ல, இ அற ; அற ந் ழப்பம் தவ ர்த் க்
ெகாள் ள ேவண் ய வ ஷயம் .

நம் பாேத! அற ந் ெகாள்

 நான் ஆத் மா, ஆத் மா ப ரம் மம் என் ப நம் பேவண் ய வ ஷயமல் ல,
ர ந் ெகாள் ள ேவண் ய வ ஷயம் . ‘நான் ஆத் மா, ப ரம் மம் என் நம் க ேறன் ’
என் ெசால் க் ெகாள் வத ம் எந் தப் பய ம் இல் ைல. ெவற் நம் ப க் ைகயால்
வ பரீத வ ைள கள் தான் உண்டா ம் . ‘நான் தான் ப ரம் மம் , உங் கைள ம்
உலகங் கைள ம் நான் தான் பைடத் ேதன் ' என் ெசால் க் ெகாண் த ர ந் தால்
ைபத் த யக் காரன் என் தான் உங் கைள எல் லா ம் ெசால் வார்கள் . தன்
ெசா பத் த ன் உண்ைமத் தன் ைமைய அைர ைறயாக, தப் த் தப்பாகத் ெதர ந்
ெகாள் வ ஆபத் ம் ட. நான் ஆத் மா, ஆத் மா ப ரம் மம் என் பைத ைமயாகத்
ெதர ந் த க் க ேவண் ம் , அல் ல ெதர யாமேல நான் மன தன் என் ப டன்
ந த் த க் ெகாள் ளேவண் ம் . இரண் ம் ெகட் டானாக இ ப்ப ஆபத் .
ச ’ரத் ைத என் ப ‘இந் த வ ஷயம் உண்ைமயாக இ க் ம் , ஆனால் எனக்
அ பற் ற த் ெதர யா . ெதர ந் ெகாள் ள ேவண் ய வ ஷயம் ’ என் ேவத
சாஸ்த ரத் த ன் மீ ைவக் ம் ட் ரஸ்ட் - நன் னம் ப க் ைக.
இந் த நன் னம் ப க் ைகக் க் காரணம் ஒ வர ஆபாதத ஞானம் . நா ேபர்
ேபசக் ேகட் ட , எத ேலா ப த் த , ர யாமேலேய ஓத க் ெகாண் ந் த மந் த ரத் த ல்
இ ந் த ர யாத வார்த்ைதகள் ேபான் றைவ ஆபாதத ஞானம் . இ ஒ வ க் ச்
சாஸ்த ரத் த ன் மீ தான ச ’ரத் ைதைய ஏற் ப த் த வ ம் .
ச ’ரத் ைத ஏற் ப த் தக் ய காரண கள் அங் ெகான் இங் ெகான் றாக ஒ வர்
வாழ் க் ைகய ல் ந க ம் .
ேகா லத் த ல் , ஆழ ேய ெபயர்த் க் ெகாட் ய ேபால் மைழ ெபய் த .
ஆயர்கைள ம் , ப க் கைள ம் , கன் கா கைள ம் காப்பாற் றேவண்
க ஷ் ணர் ேகாவர்த்தனம் எ ம் மைலையக் ைடயாகத் க் க ப் ப த் தார்.
அதனால் அவ க் க் ேகாவர்த்தனதார என் ஒ ெபயர் உண் .
பல க ேலாமீ ட்டர் வ ர ள் ள மைலையத் க் க ப் ப க் ம் அள க்
வல் லைம ள் ள க ஷ் ணர் மைழக் க் காரணமான ேமகங் கைள ஊத த் தள் ள
இ க் கலாம் . அவர் ஏன் அப்ப ச் ெசய் யவ ல் ைல?
அப்ப ச் ெசய் த ந் தால் ஆயர்கள ன் மனத் த ல் ச ’ரத் ைத வந் த க் கா .
ேமகம் தானாகேவ மைறந் மைழ ந ன் ேபான . கண்ண க் இத ல் எந் த
க் க யமான ேவைல ம் இல் ைல என் ந ைனப்பார்கள் . மைழேய ெபய் யாமல்
ேபாக் க த் த ந் தால் அந் தச் ச ற ய பக் த ட எ ந் த க் கா . ச ’ரத் ைத ஏற் ப த் த
ேவண் ேய அவதாரங் கள் மக ைமகைளச் ெசய் க ன் றன.
ெசன் ற ற் றாண் ல் 1962 ப ப்ரவர மாதம் அன் மகர ராச க் ள் எட்
க ரகங் க ம் அைடந் வ ட் டன. ரா க் எத ர ல் தான் ேக இ க் ம் என் பதால்
அ மட் ம் கடகத் த ல் இ ந் த . ேஜாத டர்கள் இதற் காக இந் த யா வ ம்
பர கார ைஜகள் பல ேமற் ெகாண்டனர். பலர் இந் த வ ேசஷ நவக் க ரக ைசக் ப்
ெபா ள் உதவ ம் ெசய் தனர். அந் த வ டம் எந் தவ த வ பரீத ம் ந கழவ ல் ைல.
கா ெகா த் ப் ைச ெசய் தவர்கள் ஏமாற் றம் அைடந் தனர். ஏதாவ
ந கழேவண் ம் என் அவர்கள் எத ர்பார்த்தனர் ேபா ம் ! எத ர்பார்த்த எ ம்
ந கழாமல் ேபானதற் இவர்கள் ெசய் த ைசதான் காரணம் என் பைத அவர்கள்
ைமயாக நம் ப யாமல் த ைகத் தனர்! ேவ க் ைகயாக இ க் க ற
இவர்கள ச ’ரத் ைத!
ேஹாமங் களால் தான் எந் த வ பரீத ம் ந கழவ ல் ைல என் பைத எப்ப
நம் வ ? நம் வதன் ெபயர் ச ’ரத் தா! அைதத் ெதர ந் ெகாள் ள யன் றால் அதன்
ெபயர் அற தல் , அ ச ’ரத் தா அல் ல.
ட நம் ப க் ைககைள ந ப க் க யா . உண்ைமைய மட் ேம ந ப க் க
ம் . ந ப க் கப்ப ம் வைர அதன் மீ ைவப்ப ச ’ரத் தா! ச ’ரத் தா என் ப
சர பார்க்கக் ய நம் ப க் ைக.
நான் -ப ரம் மம் பற் ற ய அற தல் நம் ப ேவண் ய ெமௗ கமான வ ஷயமல் ல.
இ ஒ கண தச் சமன் பா ேபான் ற . இைத வ ளங் க க் ெகாள் ள ேவண் ம் .
'ஜீ வ ம் , ஜகத் காரணமான பரேமச்’வர ம் ெசா பத் த ல் ஒன் ேற’ என் க ற
வ ஷயம் ர ந் ெகாள் ள ேவண் ய வ ஷயம் , நம் ப ேவண் ய வ ஷயமல் ல. ‘ஜீ வன் -
ஈச்’வரன் ஒன் ’ என் ப ரண்பாடாகத் ெதர ம் . ரண்பா உடன் பாடாகப்
ர ந் ெகாள் ள இதன் மீ அற வார்வம் ேவண் ம் .
ஜீ வன் எல் ைலக் ட் பட் ட , அள ைடய . ஈச்’வரன் எல் ைலய லாத
அள க் ட் படாத . இவ் வ ரண் ம் எப்ப ச் சமமா ம் ? அள ட் பட் ட
அளவ லாததாக ஆதல் இயலா . ர ந் ெகாண்டவர்க் இத ல் ரண்பா
ெதர யா . ர யாதவர்கள் வாய் க் வந் தப ேப வார்கள் .
ஈச்’வரன் ைம. அத ல் ச ன் னஞ் ச ப த க் ம் , ப த க் ம் , ப த க் ம் ...
ப த க் ம் ப த தான் ஜீ வன் என் வ ளக் வார்கள் . ஈச்’வரன் -ஜீ வன் இரண் ம்
இ ேவறல் ல, ஒன் ேற என் ஏற் க் ெகாள் ள தயங் வதற் க் காரணம்
அற யாைம, ச ரத் ைதய ன் ைம ேபான் றைவேய.
ஈச்’வரன் ெபர , ஜீ வன் ச ற என் ப ெதர ந் த வ ஷயம் . இரண் ம் சமம்
என் ப ெதர யாத வ ஷயம் . எப்ப ச் சமம் என் ப ர ந் ெகாள் ளேவண் ய
வ ஷயம் ; நம் ப ேவண் ய வ ஷயமல் ல.
இல் ைல, இரண் ம் சமமல் ல; ஒன் ெபர , மற் ற அற் பத் த ம் அற் பம்
என் ெசால் ல ஆராய் ச்ச எதற் ச் ெசய் யேவண் ம் ? இதற் ச் சாஸ்த ரம்
ேவண்டாம் ! சாஸ்த ரத் ைதேய சாட் ச யாக ைவத் க் ெகாண் அைதேய தம்
இஷ் டத் த ற் மாற் ற வ ளக் க க் ெகாள் வ ச ’ரத் ைத அல் ல. இவர்கள் சாஸ்த ர
வாக் க யத் த ன் மீ வ வாசம் ைவக் காதவர்கள் .
ஜீ வ-ஈச்’வர ேவ பா உண்ைம அல் ல, ம த் யா ேவ பா . இரண் ம் ஒேர
ப ரம் மாத் ம ெசா பம் என் அற வ ஞானம் . இ ஒ சமன் பா , சமமாகேவ
இ ந் தால் சமன் பாடாகா , சமம் மைறந் இ க் ம் ேபா தான் சமன் பா
ேதைவப்ப க ற . 10=10 என் ப சமன் பா என் றா ம் இந் தச் சமன் பா
ேதைவயற் ற . 4+6=100-90 என் ப ம் அேத சமன் பா தான் . ஆனால் இத ல்
உண்ைம ெவள ப்பைடயாக இல் ைல. ஆய ம் உண்ைமேய.

ச 'ரத் தா என் ன ெசய் க ற ?

ெதள வாக வ ளங் க க் ெகாள் ம் வைர ச ’ரத் தா ஒ வைரக் கற் ற ல்
ஈ ப த் க ற . ‘அவகத பர யந் தம் வ சார:’ ஞானம் வ ைள ம் வைர ெதாடர்ந்
வ சாரைணய ல் ஈ பட ைவக் க ற .
சர யான ஆச்சார யர்
அவகத பர யந் தம் வ சார: - ஞானத் ெதள க ட் ம் வைர ப ! எப்ப ப் ப ப்ப ?
இதற் க் வ ன் ைண அவச யம் .
‘அயமாத் மா ப ரம் மம் . ஜகத் காரணம் பரேமச்’வர:' -
 என் க ற வாக் க யம் த ம் அகண்டார்த்த ேபாதகம் வ ேனாதமான . இதன்
லம் நான் ெதர ந் ெகாள் ளப்ேபா ம் வ ஷயம் நாேன! ேவெறந் த ஞான ம்
(அற ம் ) இ ேபால இல் ைல. அ ைவப் பற் ற அற பவர் அ வாக
வ வத ல் ைல, ஆைமையப் பற் ற ஆராய் ச்ச ெசய் பவர் ஆைமயாக
வ வத ல் ைல; ஆத் மாைவப் பற் ற ஆராய் பவர் மட் ம் இங் ேக
ஆத் மாவாக வ க றார். அற யப்ப ம் ெபா ளாகேவ அற பவர் ஆக வ க றார்.
அள க் ட் பட் ட நபராக எண்ண க் ெகாண் ந் தவர் அள ம் , ம் இல் லாத
ர்ணம் நான் என் ஞானத் தால் தன் ைன அற க றார். நான் ர்ணமாக உள் ேளன்
என் அற வ ேமாட் சம் . நான் ர்ணம் என் க ற ஞான வ வ ல் ேமாட் சம் உள் ள .
ஓ ஓ , நா நா அ த் ப்ேபான ஜீ வன் , ச ற ய, எள ய உய ர நான் என்
க த ய ஜீ வன் , தன் ைன ைம, ர்த்த , ரணம் என் ெதர ந் ெகாள் க ற .
ஓ ம் -நா ம் ந ைலய ந் வ ப க ற , ேமாட் சமைடக ற .
சாஸ்த ரம் ெசால் ம் வாக் க யங் கள் ப ரமாணம் என் ச ’ரத் ைத ைவத் ப்
ப த் தா ம் அதன் சமன் பாட் வ ளக் கம் எள த ல் ர வத ல் ைல. ப ரமாண
வார்த்ைதகைள யாராவ எ த் ச்ெசால் வ ளக் க னால் தான் அ ர ம் .
‘என் ன டம் அகராத இ க் க ற , என ெசால் லற வளமான ’ என் நீ
ந ைனக் கலாம் . ப ரமாணச் ெசாற் க க் கான அர்த்தங் கைள நீ உன் ெசாந் த
அர்த்தங் கைளப் பயன் ப த் த ப் ர ந் ெகாள் ள வ ைழக றாய் . அைவ உனக்
அர்த்தம் ெகா க் கா . உன் ைடய ெசாற் கேள உனக் வ ளங் க ைவக் கா . ஒ
சம் சார யாக நீ வாழ் க் ைக நடத் த அைவ பய ள் ளதாக இ க் கல
ாம் . கவ ஞனாக,
ேபச்சாளனாக, வண கனாக, வ ஞ் ஞான யாக வாழ அைவ உதவலாம் . ஆனால்
சாஸ்த ர வார்த்ைதகள ன் உள் ெபா ைள வ ளங் க க் ெகாள் ள உதவா . சாஸ்த ரம்
உன் ைனப் ப ரம் மம் , சர்வாத் மா, ஜகத் காரணம் என் ெசால் க ற . நீ ஏற் கனேவ
‘நான் மன தன் , எள யவன் , ெவற் ற நா பவன் ’ என் உன் ைன ெசய்
ெகாண் ள் ளாய் . உன் ெசாந் த அற உன் ைனப் ப ரம் மமாகப் ர ந் ெகாள் ள எப்ப
உதவ ெசய் ம் ? நான் ப ரம் மம் இல் ைல, ெவ ம் ஜீ வன் என் கட் ட
ேவண் ெமன ல் அ உத ம் . எனேவ உனக் க் வ ன் ைண அவச யம் . ப ரம் ம
ஞானம் ஒ ‘ட் ர க் ’. அைத ஒ ெமஜ யன் தான் வ வ ப்பான் . அவன் தான் .
‘ ேமவா அப கச்ேசத் ச்’ேராத் ர யம் ப ரம் ம ந ஷ் டம் ’ என் ண்டேகாபந ஷத்
ெசால் க ற . ச ’ரத் தா உன் ைனக் வ டம் இட் ச்ெசல் ம் என் ப இதன்
ெபா ள் .
உன் ைனச் ற் ற ம் பஞ் சேம இல் லாமல் நாதர்கள் வைலேபாட்
உன் ைனப் ப க் கக் காத் த க் க றார்கள் . ப ரம் ம ஜ ஜ் ஞாசாைவப் ப த் ப் பணம்
ேசர்க்கப் பலர் ற் ற த் த ர க றார்கள் ; ஏெஜன் கைள ைவத் த க் க றார்கள் .
உங் கள டம் நண்பர்களாகப் பழக , ட் டத் த ல் ேசர்த் வ வார்கள் . ஆனால் நீ
சாஸ்த ரத் த ன் உள் ெபா ள் மீ ைவத் த க் ம் ச ’ரத் தா உன் ைன வைலக் ள்
ச க் காமல் காப்பாற் ற வ ம் .
ைறயற் ற, ெபா ளற் ற ேபாதனா ைறகளால் பல ஜ ஜ் ஞா கள் ச ’ரத் ைத
இழந் , பாத ய ல் ைகவ வ டன் ெவ ப் க் ெகாள் ள ம்
ெதாடங் க வ க றார்கள் . இ சாஸ்த ரப் ப ரமாணத் த ன் ப ைழயல் ல, தவறான
கற் ப த் தல் ைறேய காரணம் .
‘நான் ேவதாந் தம் பய ன் ேறன் , அதனால் பயன் ஏ ம் க ைடக் கவ ல் ைல,
இப்ேபா ஆனந் த மார்க ஆக வ ட் ேடன் ’ என் ெறா ெவள் ளாைட, தைலப்பாைக
சா ெசான் னார். அவர் கத் த ஒன் ைற ம் ைவத் த ந் தார். ‘அ எதற் ?’ என்
ேகட் டதற் ‘தற் காப் க் காக’ என் றார்.
ேவதாந் த சாஸ்த ரம் ஆத் மா எல் ைலயற் ற , இரண்டற் ற , ஆனந் த
ெசா பமான என் க ற . எனக் அ ேவண்டாம் , கத் த சண்ைடேபாட் ப்
ப ைழத் க் ெகாள் ம் மதம் ேவண் ம் என் ஒ வர் மாற ப் ேபானதற் எ
காரணம் ? தப்பான ேவதாந் த ேபாதைனகேள! மாணவன ன் ச ’ரத் ைத இன் ைம ம்
காரணம் . சர ப்படவ ல் ைலயா? ரண்பா கள் நீக் கப்படவ ல் ைலயா? ஞானத்
ெதள ஏற் படவ ல் ைலயா - ேவ ைவத் ேத .. உன ஜ ஜ் ஞாசாைவ வ டாேத -
நீ கற் க் ெகாள் ள அ கைத உைடயவன் . ச 'ரத் தாைவ வ டாேத ‘ச ’ரத் தாவான்
லபேத ஞானம் ’; ‘ஆச்சார யவான் ஷா ேவதா’ ச ரத் ைத ைடயவன்
ஞானமைடவான் , ஆச்சார யர் ைண உைடயவன் அற க றான் என் ப
சத் த யவாக் . - ஆச்சார்யர்கள் மாறலாம் , மாற் ற க் ெகாள் ளலாம் ச ’ரத் தாைவ
மட் ம் வ ட் வ டாேத! நீ ைவ ந ந் த ப்பவன் அல் ல, மாற் ம் அேயாக் க யன்
அல் ல, ஞானம் ேத ம் ஜ ஜ் ஞா !
ம் பேமளாவ ன் ேபா பல நாதர்கள் ெடன் ட் அ த் ‘அட் ம ஷன்
ேபா வார்கள் . எைத ைவத் க் ைவத் ேதர் ெசய் வ ? ஷாப்ப ங் நடக் க ற
காலம் இ .
தா ய ன் நீளம் , டர்பன் கட் தல் , கம் பளம் ேபார்த்த க் ெகாள் தல் , ஜடா
ைவத் க் ெகாள் தல் , ச ம் மாசனத் த ல் அயர்தல் , ெசயற் ைகயாக ச ர த் க்
ெகாண் த் தல் , அ க் க கண் த் த யான ப்ப ேபால் இ த் தல் , டகமாகப்
ேப தல் , ெமௗனம் தான் உபேதசம் என் றல் , நான் ெவ ம் வழ காட் மரம் நீதான்
ஆத் மப் பாைதய ல் கவனமாகப் பயணம் ெசய் யேவண் ம் , ர யாத ெமாழ ய ல்
உள தல் , மக ைமகைளக் காட் தல் ேபான் றவற் ைற ைவத் க் ைவ
எைடேபாடாதீ ர்கள் .
உன் சந் ேதகங் கள் அைனத் ம் யார டம் நீங் க றேதா- அவர டம் ந ல் . இப்ப ச்
ெசய் வதால் மாற் வேத ெபா ேபாக் காகக் ெகாள் ளேவண்டாம் . உன
ேநாக் கம் ஞானத் ெதள . ெபா ஞான ல் கைள நம் ப ஏமாறாேத- சாஸ்த ர
ல் கேளயானா ம் அைவ உன் ன டம் ேபசா ! மட் ம் தான் உன்
ேகள் வ க க் வ ைட த வார்.
ஒ - ‘சீ டர்கேள, நாம் மீ ண் ம் மீ ண் ம் இேத - சீ டர்களாகப்
ப றப்ேபாம் ’ என் ெசால் வைதக் ேகட் க் க ேறன் -எந் தப் ப றவ ய ல் தான் ேமாட் சம்
ெப வ ? ெவட் கக் ேகடாக உள் ள . சீ டர்கைளச் சீ டர்களாகேவ ந த் த
ய பவைர எப்ப என் ப ? நீ ஈச்’வரன் என் சீ டைன ஈச்’வரானாக
ஆக் பவர் அல் லவா .
உன அத கார த் வத் த ல் எந் த இடத் த ல் ைற, பலவனம் உள் ள என் பைத
நீ கண் ப . உனக் உதவ ெசய் வார். அத ந் வ ப ம் வழ ையக்
காட் வார். அத கார யாக ஆனவன் சர யான ைவ அைடவான் , ைவ
அற வான் .
- ஓம் தத் சத் -
◆ ◆ ◆

ஆச ர யர ன் ஆன் ம க த் தகங் கள்

1. தீ பம் - தீ ப வழ பாட் ன் மக ைம.
2. நம் ம வட் த மணம் - த மணச் சடங் , மந் த ரங் கள ன் உள் ளர்த்தம் .
3. இந் த ய வான ய ம் ேஜாத ட ம் - ேஜாத டம் உண்ைமயா? ேஜாத டம் கற் க்
ெகாள் பவர்கள் ெதர ந் ெகாள் ளேவண் ய அ ப்பைட வான யல் வ ளக் கம் .
4. அக் க ன க் ஞ் - பாரத யார ன் அக் க ன க் ஞ் எ ம் கவ ைதக்
ெமய் ப்ெபா ள் வ ளக் கம் .
5. லெதய் வம் - லெதய் வங் கள் எப்ப ப்பட் டைவ, அவற் ைற வழ ப ம் ைற,
பயன் பற் ற ய வ ளக் கம் .
6. ச வ ராணம் - மகாவாக் க யம் எனப்ப ம் தத் வம ய ன் வ ர ந் த உள் ெபா ளாக
வ ளங் வைதேய மாண க் கவாசகர் அ ள ய ச வ ராணம் எ ம் ேதாத் த ர
பாடல் கள் ஆ ம் . 7. நான் யார்? - ரமண பகவான் அ ண் ெமாழ - ப்ரச்சார
வ வ ல் ெகாண் வரபட் ள் ள .
8. த நீற் ற ன் மக ைம - த நீ அன வதன் க் க யத் வம் , பயன்
த யவற் ற க் உபந ஷத் கள ன் வ ளக் கம் .
9. க ஸந் தரேணாபந ஷத் - ‘ஹேர ராம’ மந் த ரத் த ன் மக ைம.
10. வஜ் ரஸ ச ேகாபந ஷத் - யார் ப ராமணன் ? வ ளக் கம் .
11. ஓம் நமச ’வாய - ஓம் என் ப ஒ வார்த்ைத. எல் லா மந் த ரங் க ம்
ஓங் காரத் த ல் ெதாடங் க ஓங் காரத் த ல் க ன் றன. அைனத் த ன் வ ம் ஓம்
தத் சத் என் ற ப்ப டப்பட் ப்பைதக் காணலாம் . மங் களமாகத் ெதாடங் க
மங் களமாக வதன் அைடயாளமாக ஓம் ைவக் கப்ப க ற .
12. சடங் கள் - சடங் கள் ெசய் வதன் பயன் என் ன?
13. த க் -த ர ச்’ய வ ேவகம் - (ஆன் ம கம் )
14. றவயேநாக் ேயாகம் - (ஆன் ம கம் )
15. பஜேகாவ ந் தம் - (ஆன் ம கம் )
16. அத் ைவத ேவதாந் த சம் ப ரதாய ேபாதைன - (ஆன் ம கம் )
17. ைகவல் ேயாபந ஷத் - (ஆன் ம கம் )
18. பாரத ேகாய ல் கள் (பண்பாட் க் களஞ் ச யம் ) - ேகாய ல் அைமப்ப ன் அர்த்தம் .
ேகாய ல் சடங் கள ன் பயன் , வழ ப ம் ைற.
19. ஆலய ரகச யங் கள் - (ஆன் ம கம் )
20. வ நாயகர் அகவல் - ல ம் த ரண்ட க த் ம் .
21. தத் வேபாதம் - ேவதாந் த வ ளக் கம் . ப ரமாணங் கள் , தன் னற , உபந ஷத் த ன்
ேநாக் கம் , ஞான-அஞ் ஞானம் , சாதன ச ர்ஷ்டயம் , ஆத் மா, சத் ச தானந் தம் ,
க் ணம் , ப ரபஞ் ச ச ஷ் ட் , ன் சரீரங் கள் , ன் அவஸ்த் ைதகள் , பஞ் ச
ேகாஷங் கள் , மாயா சக் த , தத் வம , ஜீ வன் க் தர்.
22. த ப்பாைவ நல் ம் பைற ம் பாைவ ம் - க் ெகா த் த டர்க் ெகா
அ ள ய ேவத வ ப்ெபா ள் .
23. த க் றள் - கட ள் ேகாட் பா - த க் றள ல் இைறவணக் கம் ப த ய ம்
மற் ற அத காரங் கள ம் கட ள் எங் ஙனம் ச த் தர க் கப க றார் என் ப
வ ளக் கப்ப க ற .
24. நா , ப ராணன் , ண்ட ன - அழ யாத, மைறயாத, சாகாத அற் தமான
க் ம உட ன் நா கைள ம் , அத ந் இயங் ம் ப ராணைன ம் ,
உங் க க் ேக ெதர யாமல் நீங் கள் பா காத் ைவத் த க் ம் ஆற் றலான
ண்ட ன ைய பற் ற ய .
25. ஞான ந ஷ் டா - (ஆன் ம கம் )
26. ண்டேகாபந ஷத் - (ஆன் ம கம் )
27. பதஞ் ச ேயாக த் த ரம் - (ஆன் ம கம் )
28. ஞானக் கல் வ க் நீங் கள் தயாரா? - (ஆன் ம கம் )
29. சாதன பஞ் சகம் - (ஆன் ம கம் )
30. தத் வம - வாக் க ய வ த் த .
31. அத் ைவத மகரந் தம் - பகவத் கீைத, ப ரம் ம த் த ரம் , உபந ஷத் கள் ஆக யன
எந் த வ ஷயத் ைதச் ெசால் க ன் றனேவா அந் த அத் தைன வ ஷயங் கள ன்
சாராம் சத் ைத அத் ைவத மகரந் தம் வழங் க ற . ஆத் ம வ சாரம் ெசய் ம்
அற வார்வலர்க க் க் ைகயடக் கமான எள ய ல் .
32. த ணா ர்த்த ஸ்ேதாத் த ரம் - ஆழமான அத் ைவதக் க த் கைளத்
தன் ள் ப க் க ைவத் த க் ம் ஞானப் ெபாக் க ஷம் . ெபா ணர்ந்
ஸ்ேதாத் த ரம் ெசய் தவர் பரம ந ைல எய் வர்.
33. ஞானப் பாைத - பகவத் கீைத காட் ம் மா ட மத ப் கள் . வ ம யங் கள ன்
வ ம யம் .
34. அ ம் ர்ணம் இ ம் ர்ணம் - ர்ணம் என் றால் என் ன? நா ம் உலக ம்
ேவ ேவறா? மா வேத ஜகத் த ன் இயற் ைக. ப ரம் மத் த ன் தன் ைம. சத் த யம்
ம த் ைத பற் ற ய வ ளக் கம் . பர ச்ேசதம் பர ச்ச ன் னம் . ந ர்வ கல் ப சமாத . உன் ைனப்
ர்ணமாக அற தல் .
35. ப ரமாண வ சாரம் - அற ெப ம் வழ கள் பற் ற ய ஆய் . உலகம் உள் ளம்
இரண் ன் ெமய் த் தன் ைமைய அற ய சப்தப் ப ரமாணமாக ய ேவதாந் தம்
ேதைவப்ப க ற . இதன் அவச யம் மற் ம் ச றப் ப் பற் ற ய ல் இ .
36. நான் உலகம் கட ள் - அற வ யல் ர்வமான ஆன் ம கத் ேதடல் ல் .
37. கர்மேயாகம் - ஆன் ம க ல் .
38. கர்மா தர்மா - ஆன் ம க ல் .
39. த் ரம் வ ளக் கம் - ஆன் ம க ல் .
40. வ ஷ் சஹஸ்ரநாமம் வ ளக் க உைர
41. மனீஷாபஞ் சகம் - சங் கரர் அ ள ய
42. ேவதாச்’வதர உபந ஷத் - எத் தைனேயா வ ஷயங் கைளத் ெதள வாகத்
ெதர ந் ெகாண் ேப க ேறாம் , ‘நான் ’ என் எைதக் ற ப்ப ட் ப் ேப க ேறாம்
என் பைதத் ெதர ந் ெகாள் ளாமேல ேப க ேறாம் . நான் என் ப ெதர யாத
வ ஷய மல் ல, ெதர ந் ெகாண்ட வ ஷய மல் ல, தப்பாகப் ர ந் ெகாண்ட
வ ஷயம் அ . ேவதாச்வதர உபந ஷத் தன் ைனப் பற் ற ய ஞானத் ைதத் த வ டன்
த யானம் , உபாசனம் , ேயாகம் ேபான் ற அர ய சாதனங் கைள ம் வழங் க ற .
43. ஈசாவாஸ்ய உபந ஷத் - எல் லா உய ர னங் கள ம் தன் ைன ம் தன் ன ல் எல் லா
உய ர னங் கைள ம் எவன் பார்க்க றாேனா அவன டம் ெபாறாைம, ெவ ப்
இ க் மா? இைறவன் பைடத் தவற் ைறப் ேபாகப் ெபா ளாகப் பார்க் ம்
ேமாஹம் தான் இ க் மா? அப்ப ப்பட் டவன் ெசய் பவற் ைற ஈச்’வர
அர்பப் ணமாக ம் ெப பவற் ைற ஈச்’வரப் ப ரசாதமாக ம் ெகாள் வான் .
ஞானேயாகம் , கர்மேயாகம் இரண் டன் உபாஸனத் த யானங் கள ன்
வ ைள கைள ம் க் கமாக ஈசாவாஸ்ேயா உபந ஷத் வழங் க ற .
44. உள் ளங் ைக ெநல் க் கன யம் - ற் க் கணக் கான சாஸ்த ரங் கள ந் ம்
ெபறக் ய ஆத் ம ஞானத் ைத பன் ன ேரண் ேலாகங் கள ல் அஸ்தாமலகர்
ெபா த் தமான உதாரணங் க டன் ெகா த் த க் க றார். ‘நான் ’ என் நீங் கள்
எைதக் ற ப்ப க றீ ரக ் ேளா அந் த வஸ் க் ஆத் மா என் ெபயர். அதன் உண்ைம
ெசா பத் ைத இந் ன் வாய லாக நீங் கள் அற ந் ெகாள் ள ம் .
45. ஆத் மேபாதம் - ‘நான் ’ என் க ற ெசால் க் எத் தைன வ ளக் கங் கள் !
உண்ைமய ல் நான் என் ப என் ன? அ உடல் - மனம் - லன் அல் ல என் றால் நான்
ஏன் அவற் ைற நான் என் ெசால் க ேறன் ? நான் என் பைத நான்
அல் லாதவற் ற ந் எப்ப ேவ ப த் த அற ேவன் ? அப்ப அற வதால்
எனக் ெகன் ன பயன் ? நான் கட ள் என் ெதர ந் ெகாண்ட ப ன் என் ந ைல என் ன?
இத் தைன ேகள் வ க க் ம் ஆத் மேபாதம் எ ம் இந் த ல் பத ல் த க ற !
இைதவ டச் ச றந் த ‘நான் ’ பற் ற ய வ ளக் கத் ைத ேவ எங் ம் ெபற யா . பயன்
ெப க!
46. இைறவைன ந ப க் கலாம் - இைறவைன எப்ப அற வ ? பதஞ் ங் ேயாக
த் த ரம் ெசால் ம் இைறவைன பற் ற ய வ ளக் கம் .
ஆச ர யர ன் அற வ யல் /உளவ யல் த் தகங் கள்
1. பைடப்பா, பர ணாமமா? - மன தைனப் பைடத் த கட ளா இயற் ைகயா?
2. அற வ யல் பார்ைவய ல் ம ெஜன் மம் - அற வ யல் ரீத யாகப் பத ெசய் யப்பட் ட
வ யக் கைவக் ம் ம ெஜன் ம ந ைன ச் சம் பவங் கள் . ம ப றவ என் ப உண்ைம.
மச்சம் , ம க் கள் யா ம் கடந் த ப றவ கள ன் வ கள் . ப ேரதப் பர ேசாதைனச்
சான் கள் . சாபங் கள் ப க் க ன் றன. ஃேபாப யாக் கள் ெசன் ற ப றவ ய ன்
ெதாடர்சச ் . பா னம் , ஜாத , மதம் மாற ப் ப றக் க ேறாம் .
3. ஆவ ய ன் ைடர - ஆவ கைளப் பற் ற ய நல் ல தகவல் கள் . உலக ல் நம் டன்
வாழ் ந் இறந் த உறவ னர்கள் வா ம் ஆவ லகம் , வாழ் க் ைக ைற,
ணாத சயங் கள் . ம ப றவ ம் தைலவ த ம் . ஆவ க க் இல் லறம் இல் ைல.
ப த் உலகம் . எப்ேபா ம ப றவ க ைடக் ம் . ெசார்க்கம் நரகம் . ஆவ கள் நம் ைமப்
பார்க்க றார்களா?. வழ காட் ம் ஆவ கள் . ஆவ கள ன் ணங் கள் . ஏன் தர்பப
் ணம்
தரேவண் ம் . இறந் தவர்க டன் ெதாடர் ெகாள் வெதப்ப ?.
4. ஆவ ய ன் அனாட் டம - ட் ம உட ன் அைமப் . ஞாேனந் த ர யங் கள் ,
கர்ேமந் த ர யங் கள் . ப ராணன் , நா கள் , ஆதாரச் சக் கரங் கள ன் தன் ைமகள் , மனம் ,
கட ள் , இைறவன் , ெதய் வங் கள் , ல உட ம் ர யட் டகாய ம் , நவன வாண்ட
இய டன் வ ளக் கப்ப க ற .
5. ைளக் ம் அப்பால் - மனம் , கன , ந ைன , மறத , அற , பழக் கம் பற் ற ய
நரம் ப யல் வ ளக் கம் . பலரக மன ேநாய் கள ன் காரணங் கள் .
6. காலம் - உன் ைன ம் உலகத் ைத ம் பைடத் த (ேபரண்டவ யல் - The Brief
History of time and space)
7. ஐன் ன ன் 100 ஆண் களாக ெபா ச் சார்ப யல் - அற வ யல் மீ தான
ஐன் ஸ் ன ன் தாக் கம் .
8. சார்ப யல் ேகாட் பா - ஓர் அர ச் வ .
9. ல் லாக டாக - பர ணாமத் தத் வ ம் தடயங் க ம் (டார்வ ன் தத் வம் ).
10. பர ணாமத் தச்சன் - உய ர் எப்ப த் ேதான் ற ய ? பர ணாமம் எ ம் அற் த
இயக் கம் , ஆத ய ல் உய ைரப் பைடத் ப ன் ப் உய ர னங் கைள உ வாக் க ய
அத சயம் .
11. மன தன் ேதான் ற ய எப்ப ? - லப மான டவ யல் . எங் , எப்ேபா , எப்ப
மன தன் ேதான் ற னான் . ஏன் இப்ப இ க் க றான் !
12. மன த ஜ ேனாம் - மன த ஜீ ன்கள ன் ெசயல் வ ளக் கம் . உடல் , மனம் , அற ,
ணம் , கலாச்சாரம் மீ தான ஜீ ன்கள ன் தாக் கம் .
13. பேயாெடக் னாலஜ - பேயா ெடக் னாலஜ ம் ம த் வம் , ேவளாண்ைம,
ழ யல் ஆக யவற் ற ல் அதன் பங் பற் ற எள ய வ ளக் கம் .
14. Bio Informatics உய ர ய தகவ யல்
15. ஜீ ன் மீ ம் ம் - தகவல் கள ன் யநலம் . கலாச்சார, க த் ேமாதல் க ம்
அவற் ற ன் பர ணாம ம் . தகவல் சாதனங் களால் ஏற் படவ க் ம் வ பரீதங் கள் .
16. பாவைனய யல் - நமக் ன் ேப, ச்ச , மீ ன், பறைவ, ெச கள் ெசய் த க் ம்
வ யத் த கண் ப ப் க ம் அவற் ைறக் காப்ப ய க் ம் வ ஞ் ஞான ம் .
17. அழ - ஏன் அழகாய க் க ற ? - (அழக ன் நரம் ப யல் , உளவ யல் , மா டவ யல்
ேநாக் க ல் வ ளக் கப்ப க ற ).
18. நாம் ஏன் ெபாய் ெசால் க ேறாம் ? - (உளவ யல் ).
19. பட் டாம் ச்ச வ ைள - அற வ யல் ச கைதகள் .
20. ேகட் க ந ைனத் தைவ - அற வ யல் ேகள் வ பத ல் கள்
21. அற வ யல் கத ர் - அற வ யல் ேகள் வ பத ல் கள்
22. அற வ யல் மைழ - அற வ யல் ேகள் வ பத ல் கள்
23. ேகாமாவ ல் நான் - ேகாமாவ ல் தவ த் க் ெகாண் ப்பவர்கைள எப்ப மீ ட்ப .
24. ஏன் ? - மன த ல ஆர்வத் த ன் உளவ யல் உண்ைம.
25. த க் க ட ைவக் ம் ஃப க் ஸ் - ெதர ந் த உண்ைமய ல் ெதர யாத பல
அற வ யல் ரகச யங் கள் .
அ தல் அண்டம் வைரய லான அற வ யல் தைலப் கைள
உடன யாக ம் ைமயாக ம் எள த ல் ர ந் ெகாள் ள உத ம்
ல் களஞ் ச யம் .
26. ப க் -ேபங்
27. க ந் ைள
28. ர யக் ம் பம்
29. அ
30. வாண்ட இயல்
31. .என் .ஏ
32. ஜீ ன்
33. ைவரஸ்
34. ெசல்
35. உய ெரன் பெதன் ன?
36. உய ர னப் பன் மயம்
37. மீ ம்ஸ்
38. ேபக் ர யா
39. ேஹாேமா எெரக் டஸ்
40. ந யாண்டர்தால் மன தன்
41. ஃபா ல் கள்
42. ஃப்ராக் டல் ஜ ேயாெமட் ர
43. ந ைற ஈர்ப் வ ைச
44. ேஹாேலாக ராம்
45. என் ைஸம்
46. ேராபாட்
47. ராக் ெகட்
48. ஸ்ேரா ங் கர ன் ைன
49. ஸ்ெடம் ெசல்
50. எத் தைன ேகா உய ர்கள் எனக் ள் ! - ேபக் ர யா பாத , மன தன் பாத ேசர்த் க்
கலந் த கலைவ நாம் . என் ன டம் அ லமான ேபக் ர யா ம் உள் ளன,
ப ரத லமான ேபக் ர யா ம் உள் ளன. இத ல் எ ெவற் ற ெப ம் ? எைத நான்
ஊட் வளர்க்க ேறேனா அ ெவற் ற ெப ம் !
51. லயம் - நாம் ெசய் ய ேவண் யெதல் லாம் உட க் ச் சர யான க் க வ ழ ப்
ழற் ச ையத் த வ தான் . உண , உறக் கம் , உைழப் ஆக ய ன் ைற ம் லயம்
ெகடாமல் பார்த் க் ெகாள் வதன் லம் நமக் க் ெகா க் கப் பட் ட உடல்
உள் ளத் த ந் உச் அள பயைனப் ெபறலாம் .
52. உய ர்ப் ஒ தீ ரா வ யப் - காலம் காலமாய் த் ெதாட ம் உய ர்த்ேதாற் ற வாதம் .
‘த ர்த்ேதாற் றக் ெகாள் ைக’ தல் ‘ெசயற் ைக உய ர்’ வைரய லான உய ர ய ன்
வளர்சச் .
53. Hyper Space அத பர மாண ஆகாயம் - வ ஞ் ஞான ம் ெமய் ஞான ம் ேவ
ேவ அல் ல. இரண் ம் ெமய் ய யல் உண்ைமைய ெவள ப் ப த் க ன் றன. இ
ேவ ெமாழ கள ல் இரண் ம் ேபச க் ெகாண் ந் தா ம் ேபசப்ப ம் உண்ைம
ஒன் ேற. யாெரல் லாம் அப்ஸ ட் ர யா ட் ையப் பற் ற அற ய ஆர்வம்
ெகாண் ள் ளனேரா அவர்கள அற ப் பச க் இந் ல் நல் ல வ ந் .
54. ைளக் ள் வா ங் கள் - மன தன் அைட ம் இன் ப ன் பங் க க் அவன
மனேம காரணம் . மனத் த ற் க் காரணம் ைள. ைளைய அற ந் ெகாண்டால்
அதன் கார யமாக ய மனத் ைத ம் இன் ப ன் பங் கைள ம் அற ந் தவர்களாேவாம் .
எ வாக மன தன் ஆக வ ம் க றாேனா அ வாக ஆக ைளக் ள் ப ரேவ ச க் க
ேவண் ம் . ைளக் ள் உங் கள் வர நல் வர ஆ க!