థ్రిల్లర్

(నవల)

చిత్
ర వెంకటేశ్
 © Author
This digital book is published by -
కినిగె డిజిటల్ టెక్నాలజీస్ ప్రయివేట్ లిమిటెడ్.
సర్వ హక్కులూ ర్క్షించబడ్డాయి.
All rights reserved.

No part of this publication may be reproduced, stored in a retrieval system or

transmitted in any form or by any means electronic, mechanical, photocopying,
recording or otherwise, without the prior written permission of the author.
Violators risk criminal prosecution, imprisonment and or severe penalties.
1

‘ ధ్రల్
ి ల ర్ {నవల్}

మునిసిపల్ కమీషనర్ పార్ధసార్ధి తన చాంబర్్ లో కూర్చుని బాంగార్చరాజుకు సాంబాంధిాంచిన ఫైలు

చూస్తున్నాడు. ఇటివలే అధికార్ాంలో ఉనా ప్రభుతవాం ఒక వినుతామైన నిర్ణయాం తీస్తకుాంది. రాష్ట్ర
ప్రభుత్వవనికి సాంబాంధిాంచిన కారాాలనిా ఒకే భవనాంలో ఉాండాలని నిర్ణయాంచుకుాంది. అాందుకు పదిహేను
అాంతస్తధల భవనాం నిర్మాంచలని తీరామనిాంచుకుాంది. అసాంబ్లీ కూడా ఆ తీరామన్ననిా ఆమోదిాంచిాంది. వాంటనే
ప్రభుతవాం ఆ భవనాం కటటటానికి టాండర్్ పిలిచిాంది. దాదాపు వాందకోటీ టాండర్ అది. దానిా
చేజికికాంచుకోవటానికి పేర్చ ప్రఖ్యాతలు ఉనా చల కాంపెనీలు ప్రయతాాం చేశాయ. కాని వారేవవర్కి ఆ
కాాంట్రాక్టట రాలేదు. బాంగార్చరాజుకి వచిుాంది.
మాములు నిభాందనలతో పాటు ఇాంకో నిభాందన కూడా ఈ కాాంట్రాక్టట లో చేరాుర్చ. అదేమిటాంటే ఈ
భవన్ననికి గోకుల్ దాస్ కాంపెని సిమాంట్ మాత్రమే వాడాలి. నిజానికి బాంగార్చరాజుకి గోకుల్ దాస్ కాంపెనికి
పరోక్షాంగాసాంబాంధాలు ఉన్నాయ. పైకి మాత్రాం బాంగార్చరాజు పేర్చఉాంది. కాని నిజానికి ఆ కాంపెని కూడా
గోకుల్ దాస్ దే. కాని దానికి సాకాాలు ఆధారాలు లేవు.
ఈ కాాంట్రక్టట బాంగార్చరాజు దకికాంచుకునాపుుడు మునిసిపల్ కమీషనర్ గా చతురేవది ఉాండేవాడు.
అతను చల పెదద అవినీతిపర్చడు. లాంచలు తీస్తకుాంటాడు. డబ్బు ఇస్తు ఏ పని అయన చేసాుడని అాంటార్చ.
ఈ విషయాం బాంగార్చరాజు తెలుస్తకున్నాడు. చతురేవది ని కలుస్తకుని తన మనస్త్లో మాట చెపాుడ.
దానికి చతురేవది కూడా ఒపుుకున్నాడు. కాని ఒక కాండిషన్ పెటాటడు. ఆ కాండిషన్ ప్రకార్ాం బాంగార్చరాజు
చతురేవదికి రాండు కోటుీ లాంచాం ఇవావలి. బాంగార్చరాజు దృష్టటలో అది ఏమాంత ఎకుకవకాదు. అాందుకే క్షణాం
కూడా ఆలోచిాంచకుాండ సరేఅన్నాడు. చతురేవది తో పాటు చీఫ్ ఇాంజీనీర్ కూడా లాంచాం తీస్తకున్నాడు.
అాందుకే భవన నిరామణాంలో అవకతవకలు జర్గిన పటిటాంచుకోలేదు. కాని మీడియా మాత్రాం చేతులు
ముడుచుకుని కూరోులేదు. చీఫ్ ఇాంజీనీర్ గుర్ాంచి చతురేవది గుర్ాంచి మొదటి పేజిలో ప్రముఖాంగా
రాశాయ. అది చదివిన ప్రభుతవాం సుాందిాంచిాంది. వాంటనే చతురేవది బదీలి చేసిాంది. అతని సాధనాంలో
పార్ధసార్ధిని నియమిాంచిాంది.
చర్్ తీస్తకునా వాంటనే బాంగార్చరాజు ఫైలు తెపిుాంచుకుని చదివాడు పార్ధసార్ధి. అాంతెకాకుాండ
చీఫ్ ఇాంజినీర్ గుర్ాంచి కూడా ఆరాతీశాడు. అతను కూడా విపరీతమైన లాంచగాండి అని తెలిసిాంది.
బాంగార్చరాజు దగ్గర్ బాగా డబ్బు తీస్తకుని బిలిడాంగ్ ను సర్టపై చేశాడని చల మాంది అాంటున్నార్చ. కాని
దానికి సాక్ష్యాలు కానిర్చజువులు కాని లేవు. అాందుకే ఈ విషయాం సవయాంగా చూడాలని అనుకున్నాడు
పార్ధసార్ధి. ముాందే సమాచర్ాం ఇవవకుాండ అకసామతు తనిఖీకి బయలుదేరాడు.
2

మాములుగా ప్రోటోకోల్ ప్రకార్ాం పార్ధసార్ధి చీఫ్ ఇాంజీనీర్ ను కూడా వాంటబెటుటకుని సాుట్ కు

వళ్ళాలి. కాని అతను మాత్రాం ఒాంటర్గా బయలుదేరాడు. కేవలాం తన పర్్నల్ సక్రటర్ని మాత్రాం
తీస్తకువళ్ళాడు. పావుగ్ాంట తర్చవాత కార్చ బాంగార్చ సైట్ ముాందు ఆగిాంది. అకకడాంత్వ
హడావిడిగాగ్ాందర్గోళాంగా ఉాంది. పనివాళ్ళా కన్ సరక్షన్ పనిలో చల బిజీగా ఉన్నార్చ. వాళాకు
కాంతదూర్ాంలో నిలబడి ఉన్నాడు ఏస్తపాదాం. జర్చగుతునా పనిని పర్ావేక్షిస్తున్నాడు. కార్చ వచిుాంది
వేగ్ాంగాసైట్ కు కాంత దూర్ాంలో ఆగిాంది. అాందులోాంచి ముాందు పార్ధసార్ధి సక్రటర్ దిగాడు. తర్చవాత
పార్ధసార్ధి దిగాడు. అకసామతుగా వచిున మునిసిపల్ కమీషనర్ ను చూడగానే ఒకకసార్గా అలర్ట అయాడు
ఏస్తపాదాం. పర్చగులాంటి నడకతో అయన దగ్గర్చకు వచుడు.
“సార్ మీరాందుకు వచుర్చ.సార్. కబ్బర్చపాంపితే నేనే వచేువాడిని”అన్నాడు ఏస్తపాదాం మరాాదగా.
“ఇది న్న డుాటి. ప్రభుతవాం జీతాం ఇస్తుాంది. అాందుకే వచును. నీ గోడవున్ ఒకసార్ చెక్ట
చెయాాలి”అన్నాడు పార్ధసార్ధి.
“వార్ాంరోజులకు ముాందు చీఫ్ ఇాంజీనీర్ గార్చ చెక్ట చేశార్చ. సర్టఫికేట్ కూడా ఇచుర్చ. అది మీకు
పాంపిాంచాం కూడా”అన్నాడు ఏస్తపాదాం.
“ఎనిాసార్చీ చెక్ట చెయాటానికైన మాకు అధికార్ాం ఉాంది. చీఫ్ ఇాంజీనీర్ సర్టఫై చేసినాంతమాత్రానా
మళ్ళా రాకూడదని నియమాం లేదు. దయచేసి గోడవున్ తలుపులు తెర్వాండి. కాచుకునే సమయాంలేదు. వేరే
అర్్ాంట్ పనులు ఉన్నాయ”అన్నాడు గ్ాంభీర్ాంగా పార్ధసార్ధి.
ఏస్తపాదాం నిస్హయాంగా చూశాడు. తర్చవాత త్వళాం తీస్తకుని ర్ాండి సార్”అాంటు గోడవున్
వైపు దార్తీశాడు. పార్ధసార్ధి అతని సక్రటర్ అతనిా అనుసర్ాంచర్చ. అాందుర్చ గోడవున్ దగ్గర్కి
చేర్చకున్నార్చ. ఏస్తపాదాం త్వళాం తెర్చి గోడవున్ తలుపులు బారాీ తెర్చడు. లోపల సిమాంట్ బసాులు
గుటుటలు గుటటలుగా పేర్ుఉన్నాయ. ప్రతి బసాుమీద గోకుల్ దాస్ సిమాంట్ కాంపెని అని లోగో ఉాంది.
పార్ధసార్ధి సాభిప్రాయాంగా సక్రటర్ వైపు చూశాడు. సక్రటర్ ఆయన చూపుల అర్ధాం చేస్తకున్నాడు.
వాంటనే సాంచిలోాంచి ఊచలాంటి వస్తువుతీసి సిమాంట్ బసాుల దగ్గర్కి వళ్ళాడు. ఆ ఊచని బలాంగా ఒక
సిమాంట్ బసాులో కుకిక బయటకు లగాడు. బసాు సనాగా చినిగిపోయాంది. అాందులోాంచి సిమాంట్ కార్
కిాంద పడిాంది. వాంటనే సక్రటర్ సాంచిని సిమాంట్ బసాు కిాంద పెటిట కాంచాం సిమాంట్ తీస్తకున్నాడు.అలగే
ఇాంకోసార్ ఇాంకో బసాులోాంచి మర్కాంత సిమాంట్ తీస్తకున్నాడు. ఇల న్నలుగు సార్చీ చేశార్చ. తర్చవాత
పార్ధసార్ధి ఏస్తపాదాం వైపు తిర్గి అన్నాడు.
“బాంగార్చరాజు గార్చ ఎకకడ.”
3

“అయదునిమిషాలకు ముాందే కార్చలో వళ్ళార్చ. గ్ాంటతర్చవాత తిర్గివసాుమని చెపాుర్చ. ఎకకడికి

వళ్ళతున్నారో చెపులేదు”అన్నాడు మలీగా ఏస్తపాదాం.
“సరే మేమువచిున పని పూర్ుయాంది. మాకు కావలి్ాంది తీస్తకున్నాాం. వసాుాం. బాంగార్చరాజు గార్చ
వస్తు నేను వచిునటుట చెపుాండి”అన్నాడు పార్ధసార్ధి. అలగే అనాటుట చినా పిలీవాడిల తలూపాడు
ఏస్తపాదాం. సక్రటర్తో కార్చ దగ్గర్కి వళ్ళాడు పార్ధసార్ధి. మర్చక్షణాం కార్చ వేగ్ాంగా ముాందుకు పర్గెతిుాంది.
కార్చ కనుమర్చగు అయ్ాాంతవర్కు చూస్తుఉాండిపోయాడు ఏస్తపాదాం. తర్చవాత తేర్చకుని సల్ తీసి
బాంగార్చరాజుకి ర్ాంగ్ చేశాడు.
ఆఫీస్త చేర్చకునా తర్చవాత పార్ధసార్ధి తన టకిాకల్ సిబుాందిని పిలిచడు. వాళాకు బాంగార్చరాజు
దగ్గర్చాాంచి తీస్తకువచిున సిమాంట్ ఇచుడు. దానిా వాంటనే ఎనలైజ్ చేసి తనకు ర్పోర్ట ఇవవమని
ఆదేశాంచడు. సర్గాగ గ్ాంటతర్చవాత ర్పోర్ట వచిుాంది. పార్ధసార్ధి ఊహాంచినటుటగానే జర్గిాంది.
సిమాంటులో కల్లీ ఉాంది. నిజానికి ఈ తపుు చల రోజులనుాంచి జర్చగుతోాంది. పైగా ఇల జర్చగుతుాందని
అాంతుకుముాందునా పై అధికార్కి కూడా తెలుస్త. కాని చూసిచూడనటుటగా ఉాండిపోయాడు. దానికి కార్ణాం
లాంచాం. ఛీప్ ఇాంజీనీర్ కూడా డబ్బు తీస్తకుని నోర్చ మూస్తకున్నాడు.
తలుచుకుాంటే పార్ధసార్ధి క్షణాంలో చీఫ్ ఇాంజీనీర్ మీద చర్ా తీస్తకోగ్లడు. అతనిా వాంటనే
ససుాండ్ చెయావచుు. కాని దాని వలీ కాంచాం కూడా ప్రయోజనాం కూడాలేదు. ఒక పెదద యాంత్రాంలో
ఇాంజీనీర్ చినా బోల్ట లాంటి వాడు మాత్రమే. దీని వనుక అసలు స్తత్రధార్చలు వేరే ఉన్నార్చ. వాళాను
సాక్ష్యాలతో సహ పటుటకోవాలి. అది జర్గాలాంటే ఇాంజీనీర్ మీద చర్ా తీస్తకోకూడదు. స్తవచఛ గా
విడిచిపెటాటలి. అాందుకే పార్ధసార్ధి అతని మీద ఎటువాంటి చర్ా తీస్తకోలేదు. దీని వనుక ఇాంకా ఎాంత
మాంది ఉన్నారో తెలియదు. వాళాను కూడా పటుటకుని చర్ా తీస్తకోవాలి. అాంతవర్కు ఎవర్మీద ఎటువాంటి
చర్ాతీస్తకోవటానికి వీలులేదు. అపుుడే కలుగులో ఉనా పాందికకుకలు బయటకు వసాుయ.
ఈ ర్కాంగా ఆలోచిస్తు చల స్తపు ఆఫీస్తలో ఉాండిపోయాడు పార్ధసార్ధి. తర్చవాత ఇాంటికి
చేర్చకున్నాడు. హాలులో అతని కోసాం ఎదుర్చచూస్తు కూర్చుాంది అతని భార్ా లక్ష్మి. వృతిు రీత్వా భర్ు తర్చచు
రాత్రి ఆలసాాంగా ఇాంటికి వస్తుాంటాడు. ఇది ఆమకు అలవాటే. అాందకే భర్ును ఒకక మాట కూడా అడగ్కుాండ
మౌనాంగా భోజనాం వడిడాంచిాంది.
“బాబ్బ ఉన్నాడా”భోజనాం చేస్తు అడిగాడు పార్ధసార్ధి.
4

“ఈ రోజు వాడి స్తాహతుడి పుటిటన రోజు. ఏదో హోటల్ లో పార్ట ఇస్తున్నాడట. అకకడి
వళతున్నానని రావటానికి ఆలసాాం అవుతుాందని ఒక గ్ాంట ముాందు ఫోన్ చేసి చెపాుడు’అాంది లక్ష్మి.
పార్ధసార్ధి ఏాం మాటాీడలేదు. అలగా అనాటుట తలూపి మౌనాంగా ఉాండిపోయాడు.
X X X
పార్ట పూర్ు అయ్ాసర్కి దాదాపు పన్ాాండుగ్ాంటలు కావస్ుాంది. చర్ణ్ మలీగా లేచి తన
స్తాహతుడికోసాం కోసాం. అతని స్తాహతుడు ఎకకడ కనిపిాంచలేదు. ఎదుర్చగా ఉనా డయస్ మీద ఇాంకా
యువతి యువకులు కలిసి డాాన్్ చేస్తున్నార్చ. వాళాలో అతనికి తన స్తాహతుడు కనిపిాంచడు. అతను ఒక
అాందమైన అమామయతో కలిసి డాాన్్ చేస్తున్నాడు. ముాందు అతనికి చెపిు వళదామనుకున్నాడు చర్ణ్. కాని
అనవసర్ాంగా అది ఈ సమయాంలో డిసరబ్ చెయాటాం ఎాందుకుని ఊర్చకున్నాడు. అాందుకే చెపుకుాండానే
బయలుదేరాడు. హాటల్ నుాంచి బయటకు వచిు అటు ఇటు చూశాడు. అతని భైక్ట ఒక కార్చ పకకన పార్క
చేసిఉాంది. బైక్ట మీద కూర్చుని సాటర్ట చేశాడు. వాంటనే భైక్ట వేగ్ాంగా ముాందుకు దూస్తకుపోయాంది. అతని భైక్ట
సాటర్ట అయన వాంటనే పార్కాంగ్ స్తుస్ లో ఉనా ఒక నలీర్ాంగు మార్చతి కార్చ కూడా సాటర్ట అయాంది. బైక్ట ను
అనుసర్స్తు ముాందుకు దూస్తకుపోయాంది.
చర్ణ్ డ్రైవ్ చేస్తునా బైక్ట తూల్లగ్ల దూస్తకుపోతుాంది. రోడుడ మీద జనసాంచర్ాం అాంతగాలేదు.
అపుుడపుుడు కార్చీ బస్లు లరీలు మాత్రాం వళ్ళతున్నాయ. ఆలోచిస్తునే డ్రైవ్ చేస్తన్నాడు చర్ణ్. రేపు
అనేవషణ పత్రికలో అతనికి ఇాంటర్వవ ఉాంది. దేశాంలో న్నలుగు ప్రముఖమైన న్నలుగు ఇనవేసిటగేటివ్ పత్రికలు
ఉన్నాయ. వాటిలో అనేవషణ ఒకటి. అాందులో ఉదోాగ్ాం రావటాం అాంత మాములు విషయాం కాదు. దానికి
ఎాంతో తెలివితేటలు సమర్ధత కావాలి. చర్ణ్ కు ఆ తెలివితేటలు సమర్ధత పుషకలాంగా ఉన్నాయ.
జర్ాలిజాంలో పోస్ట గ్రాడుాయ్ట్ చేశాడు చర్ణ్. అాంతటితో ఊర్చకోలేదు. క్రిమిన్నలజి అాంటే అతనికి చల
ఇషటమైన సబ్కుట. అాందుకే క్రిమిన్నలజిలో పోస్ట గ్రాడుాయ్ట్ చేశాడు. పార్ధసార్ధికి లక్ష్మికి చర్ణ్
ఒకకగానొకక కడుకు. పార్ధసార్ధి తలుచుకుాంటే చర్ణ్ కు క్షణాంలో మాంచి ఉదోాగ్ాం ఇపిుాంచగ్లడు. కాని
పార్ధసార్ధికి అల చెయాటాం ఇషటాంలేదు. ఏదైన సవయాంకృష్టతో సాధిాంచుకోవాలని అతని ఉదేదశాం. చర్ణ్
కూడా తాండ్రికి ఏమాత్రాం తీసిపోడు. ఒక వేళ పార్ధసార్ధి ఉదోాగ్ాం ఇపిుాంచిన చర్ణ్ ఒపుుకునేవాడు కాడు.
తన శకిు సామరాధాలతో మాంచి ఉదోాగ్ాం సాంపాదిాంచుకోగ్లడు. ఆ నమమకాం చర్ణ్ కు ఉాంది.
అతని ఆలోచనలకు అాంతరాయాం కలిగిస్తు వనుక నుాంచి గ్టిటగా హార్న్ వినిపిాంచిాంది. చర్ణ్ సైడ్
మిర్రర్ లోకి చూశాడు. వనుక వేగ్ాంగా ఒక మార్చతి కార్చ దూస్తకువస్ుాంది. కార్లోపల వలుతుర్చలేదు.
చీకటిగాఉాంది. లోపల ఎాంతమాంది ఉన్నారో తెలియటాంలేదు. ఒకక డ్రైవర్ మాత్రాం కనిపిస్తున్నాడు. చర్ణ్
5

తన బైక్ట ను పకకకు కోసి కార్చకి సైడ్ ఇచుడు. కాని కార్చ అతని బైక్ట ను ఓవర్ టేక్ట చేసి ముాందుకు
వళాలేదు. వనుకనే వస్ుాంది. చర్ణ్ ఈ విషయాం గ్రహాంచి తిర్గి తన బైక్ట ను రోడుడ మదా కు
తీస్తకువచుడు. మళ్ళా పెదదగా కార్చ హార్న్ వినిపిాంచిాంది. చర్ణ్ మళ్ళా బైక్ట ను పకకకు కోసి కార్చకి సైడ్
ఇచుడు. ఈ సార్ కార్చ వేగ్ాంగా ముాందుకు దూస్తకువచిుాంది.అదే వేగ్ాంతో బైక్ట ను రాస్తకుాంటు ముాందుకు
దూస్తకుపోయాంది. ఊహాంచని పర్ణామానికి కాంగార్చపడాడడు చర్ణ్. హాాండిల్ మీద ఉనా అతని చేతులు
సనాగా వణికాయ. ఒకక క్షణాం పాటు బైక్ట అన్ బాలెన్్ అయాంది. చర్ణ్ మర్చపువేగ్ాంతో ర్యాక్టట
కాకపోయఉాంటే బైక్ట పేవ్ మాంట్ మీద ఉనా లైటు సుాంబానికి గుదుదకునిఉాండేది. పెదద పమాధాం జర్గేది. కాని
చివర్క్షణాంలో చర్ణ్ అప్రమతుాంగా ప్రవర్ుాంచడు. చపుున బైక్ట ను కాంట్రల్ లోకి తెచుుకున్నాడు. కోపాంగా
కార్చ కోసాం చూశాడు. అపుటికే కార్చ ఎకకడ కనిపిాంచలేదు. గాలిలోకలిసిపోయనటుటగా మాయమైాంది.
చర్ణ్ బైక్ట ను ఆపి చుటుట చూశాడు. రోడుడ దాదాపు నిరామనుషాాంగా ఉాంది. ఎల మాయమైాందో కాని
మార్చతి కార్చ ఎకకడ కనిపిాంచలేదు.
చర్ణ్ ఒకక నిమిషాం కళ్ళామూస్తకున్నాడు. తర్చవాత బైక్ట సాటర్ట చేసి ముాందుకు పోనిచుడు. అతను
ఇాంటికి చేర్చకునేసర్కి పన్ాాండునార్ అయాంది. అతని రాకకోసమే వాచ్ మన్ ఎదుర్చచుస్తున్నాడు. చర్ణ్
ను చూడగానే మరాాదగా గేటుతెర్చి పటుటకున్నాడు. బైక్ట ను లోపలకి తీస్తకువళ్ళా కార్డార్ లో పార్క
చేశాడు చర్ణ్. మలీగా కార్డార్ మటుీ ఎకిక తలుపు దగ్గర్కి చేర్చకున్నాడు. తలుపులు దగ్గర్గా వేసి
ఉన్నాయ. కాని ఇలీాంత్వ చీకటిగా ఉాంది. మలీగా తలుపులు తెర్చచుకుని లోపలికి వళ్ళాడు. హాలుకి కుడి
వైపు మేడమటుీ ఉన్నాయ. మటుీ ఎకిక పైకి చేర్చకున్నాడు.అది పాతకాలాంన్నటి భవనాం. ఒకపుడు ఇాంగ్లీష్
హై కమీషనర్ ఆ భవనాంలో ఉాండేవాడు. ఆయన తన అభిర్చచికి తగినటుటగా భవనాంలో మార్చులు చేర్చులు
చేస్తకున్నాడు. అాందుకే ఆ ఇాంటికటటడాంలో ఇాంగ్లీష్ వాళా ప్రభావాం ఎకుకవగా కనిపిసాుయ.
పైకి చేర్చకునా చర్ణ్ అటు ఇటు చూశాడు. ఎకకడ చినా వలుతుర్చ లేదు. చుటుట చీకటి
ఆవర్ాంచుకుని ఉాంది. ఎదుర్చగా కార్డార్. కార్డార్ కు రాండు వైపుల వర్చసగా గ్దులు ఉన్నాయ. చపుుడు
కాకుాండ తన గ్దిలోకి వళ్ళాడు చర్ణ్. గోడను తడుముతూ లైట్ సివచ్ వేశాడు. ఒకకసార్గాగ్దిలో
వలుతుర్చ పర్చచుకుాంది. ఎదుర్చగా మాంచాం మీద పార్ధసార్ధి లక్ష్మి కూర్చుని ఉన్నార్చ. ఇదదర్చ
నవువకుాంటున్నార్చ. ఊహాంచని ఈ సనిావేశానికి బితుర్పోయాడు చర్ణ్.
“మీరేమిటి ఇకకడ కూర్చున్నార్చ”అన్నాడు చర్ణ్.
“నీ కోసమే”అన్నాడు పార్ధసార్ధి.
“న్న కోసమా. ఎాందుకు డాడి.”
6

“నీ స్తాహతుడి పుటిటన రోజు జాాపకాం ఉాంది కాని నీ పుటిటన రోజు ఎపుుడో నీకు గుర్చులేదు. ఇపుుడు
సమయాం పన్ాాండునార్ అయాంది. అాంటే నీ పుటిటన రోజు వచెుసిాందనామాట. మొటటమొదట నీకు
శుభకాాంక్షలు చెపుటానికి నేను మీ అమమ నీకోసాం ఇకకడ కాచుకున్నాాం. అది విషయాం’అన్నాడు
పార్ధసార్ధి.
“సారీ డాడి. పార్ట హాడావిడిలో ఈ విషయాం న్నకు గుర్చుకురాలేదు. లేకపోతే తాందర్గా ఇాంటికి
వచేువాడిని. కతుబటటలు తెచుుకునేవాడిని. అయన మిాంచిపోయాంది ఏాంలేదు. పదిగ్ాంటలకు వళ్ళా
కనుకుకాంటాను”అన్నాడు చర్ణ్.
“ ఈ పర్సిధతి వస్తుాందని న్నకు ముాందే తెలుస్త. ఆఫీస్తనుాంచి వచేుటపుుడు నేనే బటటల షాపుకి వళ్ళా
నీకి ఇషటమైన బటటలు తీస్తకువచును. నీ బ్లర్చవాలో పెటాటను. వళ్ళా చూస్తకో. అాందకాంటే ముాందు నీ పుటిటన
రోజు శుభాకాాంక్షలు అాందుకో విష్ యూ ఏ హాపీ బర్ు డే”అన్నార్చ భార్ాభర్ులు ఇదదర్చ కోర్స్ గా.
“దాాాంక్ డాడి”అన్నాడు చర్ణ్ ఆనాందాంగా.
“రేపు కతు బటటలు వేస్తకుని ఇాంటర్వవకి వళ్ళా. విజయాం నీదే.”అాంది లక్ష్మి.
“అలగే అమమ. తపుకుాండ వేస్తకుని వళ్ళును.”
“సరే మేము వళత్వాం. ఇపుటికే చల ఆలసామైాంది. రేపు నువువ తాందర్గా లేచి వళ్ళాలి కదా.
గుడ్ నైట్ “అాంటు విష్ చేసి పార్ధసార్ధి రాజాలక్ష్మి గ్దిలోాంచి వళ్ళాపోయార్చ. వాళ్ళా వళాగానే చర్ణ్
గ్దితలుపులు మూశాడు. గ్బదబ బటటలు మార్చుకుని పుసుకాల రాాక్ట దగ్గర్కి వళ్ళాడు. అాందులోాంచి ఒక
పుసుకాం తీస్తకుని సటడిటబ్బల్ ముాందు కూర్చున్నాడు.
X X X
మర్చన్నడు కతుబటటలు కటుటకున్నాడు చర్ణ్. ముాందుగా తలిీ తాండ్రికి నమసాకర్ాం చేశాడు.
తర్చవాత దేవుడికి నమసాకర్ాం చేశాడు.
“ఈ ఉదోాగ్ాం తపుకుాండ నీకే వస్తుాంది”అన్నాడు పార్ధసార్ధి కడుకును ఆశీర్వదిస్తు.
“దాాాంక్ట్ డాడి. అమామ నేనుబయలుదేర్చతున్నాను”అన్నాడు.
“అలగే వళ్ళారా. ఇాంటర్వవ అయపోయన తర్చవాత తినాగాఇాంటికి వచేుయ్. ఎకకడికి వళాకు.
ఫ్రాండ్్ పార్ట అాంటు న్నకు చెపుకు. నేను వినను. ఈ రోజుమాత్రాం నువు తాందర్గా ఇాంటికి రావాలి.
నీకోసాం నీకిషటమైన పిాండివాంటలు చేస్తున్నాను”అాంది లక్ష్మీ.
“అలగే నమామ. తపుకుాండ వసాును. సరే నేను బయలుదేర్చతున్నాను”అని చెపిు ఇాంటోీాంచి
బయటకు వచుడు చర్ణ్. ఒకసార్ కళ్ళా మూస్తకుని బైక్ట సాటర్ట చేశాడు. అతను పత్రిక ఆఫీస్త చేర్చకనేసర్కి
7

సర్గాగ పదిగ్ాంటలైాంది. ఇాంకా ఇాంటర్వవ మొదలుకాలేదు. మొతుాం పదిమాందివచుర్చ. వాళాలో ముగుగర్చ

అమామయలు ఉన్నార్చ. మిగ్తవాళ్ళా అబాుయలు. చర్ణ్ వళ్ళా ఒక అబాుయ పకకన కూర్చున్నాడు. అయదు
నిమిషాలలో ఇాంటర్వవ మొదలైాంది. ఒకోకకోకర్చ వళ్ళా లోపలికి వస్తున్నార్చ. ఎవర్ మొహాంలోను ఆనాందాం
కాని సాంతోషాం కాని కనిపిాంచటాంలేదు. చర్ణ్ కు కూడా కాంచాం భయాంవేసిాంది. బహుశా ఇాంటర్వవ
చల టఫ్ గా ఉాండిఉాంటుాంది. అాందుకే అభార్చధలు ఎవర్చ సర్గాగ సమాధానాం చెపులేకపోతున్నార్చ.
అతనుఈ ర్కమైన ఆలోచనతో కటుటమిటాటడుతుాంటే అతని కి పిలుపు వచిుాంది. చర్ణ్ కాంచాం కూడా
భయపడలేదు. ధైర్ాాంగా లోపలకి వళ్ళాడు. విశాలమైన మహఘని టేబ్బల్ వనుక ఒక వాకిు కూర్చుని
ఉన్నాడు. దాదాపు యాభైసాంవత్రాలు ఉాంటాయ. లవుగా పొటిటగా ఉన్నాడు. లోపలికి వచిున చర్ణ్ ను
చూసి కూరోు మని కుర్ు చూపిాంచడు. చర్ణ్ కూర్చున్నాడు.
“మీ పేర్చ”అడిగాడు అతను.
“చర్ణ్”అన్నాడు చర్ణ్.
“మీకు చల మాంచి కావలిఫికేషన్్ ఉన్నాయ. తలుచుకుాంటే వేరే ఉదోాగానికి వళావచుు. అయన
ఈ ఉదోాగానికి వచుర్చ. ఎాందుకు.”
“న్నకు జర్ాలిజాం అాంటే ఇషటాం. అాందులోను ఇన్ వేసిటగేటివ్ జర్ాలిజాంఅాంటే ఇాంకా ఇషటాం..”
“దేశాంలో చల పత్రికలు ఉన్నాయ. ఈ పత్రికనే ఎాందుకు ఎాంచుకున్నార్చ”
“మారేకటుటలో ఈ పత్రికకు మాంచి పేర్చఉాంది. అవినితిని ఎతిుచూపిాంచే సత్వు ఈ పత్రికకు మాత్రమే
ఉాందని చల సార్చీ నిర్వపిాంచబడిాంది. పైగా ఈ పత్రికలో పనిచెయాటాం వలీ మాంచి అనుభవాం వస్తుాంది.
అది వర్ధమాన జర్ాలిస్ట లకు ఎాంతో ఉపయోగ్పడుతుాంది. ఈ పత్రికలో పనిచేసిన తర్చవాత అతను
ఎకకడైన పనిచెయాగ్లడు. ఎలాంటి అసైన్ మాంట్ అయన విజయవాంతాంగా పూర్ుచెయాగ్లడు. “
“ఒక ఇన్ వసిటగేటివ్ జర్ాలిస్ట కు ఎలాంటి ముఖామైన లక్షణాలు ఉాండాలి.”
“అతను చల తెలివైనవాడు అయఉాండాలి. ముఖాాంగా ధైర్ాాం తెగువ సమపాళాలో ఉాండాలి.
ఎటువాంటి భయాంకర్మైన అసైన్ మాంట్ అయన భయపడకుాండ చెయాగ్లగాలి. అాంతకుముాందు
నిజాయతిపర్చడై ఉాండాలి. సమాజానికి మాంచి చేస్త గుణాం ఉాండాలి. అనిాటికాంటే ముఖామైాంది వృతిుపటీ
కమిట్ మాంట్ ఉాండాలి.”అన్నాడు ఆతమవిశావసాంతో చర్ణ్.
ఇాంటర్ వ్యా అధికార్ ఇాంకేాం అడగ్లేదు. ఒక క్షణాం పాటు చర్ణ్ వైపు తేర్పార్ చూశాడు.
తర్చవాత అన్నాడు. “దాాాంక్ట్ మిసటర్ చర్ణ్. ఇక మీర్చ వళావచుు.”అన్నాడు. చర్ణ్ అతనికి నమసాకర్ాం
8

చేసి గ్దిలోాంచి బయటపడాడడు. పార్కాంగ్ స్తవస్ లో ఉనా బైక్ట దగ్గర్కి నడిచడు. బైక్ట సాటర్ట చేసి
కూర్చున్నాడు. అపుుడే అతని సల్ చపుుడు చేసిాంది. బైక్ట ఆఫ్ చేసి సల్ ఆన్ చేశాడు.
“చర్ణ్ ఇాంటర్వవ ఏమైాంది.”అాంటు అవతలనుాంచి వినిపిాంచిాంది. అది పార్ధసార్ధి గాంతు.
“ఇపుుడే అయాంది న్ననా. వాళ్ళా అడిగిన ప్రశాలకు సర్గానే సమాధాన్నలు చెపాును. ఈ
ఉదోాగ్ాం తపుకుాండ న్నకే వస్తుాంది న్ననా.అాందులో సాందేహాంలేదు”అన్నాడు చర్ణ్..
“న్నకు తెలుస్త. నరే నువువ వాంటనే ఇాంటికి వళ్ళా. అమమ ఒకకతే ఇాంటోీ ఉాంది. ఈ రోజు
ఆర్డరీీలు అాందర్చ సలవు పెటాటర్చ.”అన్నాడు పార్ధసార్ధి.
“అలగే న్ననా. నేను ఇాంటికే బయలుదేర్చతున్నాను. ఈ లోగా నీ కాల్ వచిుాంది. ఉాంటాను
న్ననాబై”అాంటు లైన్ కట్ చేశాడు చర్ణ్. సల్ జేబ్బలో పెటుటకున్నాడు.తర్చవాత బైక్ట సాటర్ట చేశాడు.
మర్చక్షణాం బైక్ట తూనీగ్ల వేగ్ాంగా ముాందుకు దూస్తకుపోయాంది.
X X X
పార్ధసార్ధి తన చాంబర్్ లోకి వచిు కూర్చున్నాడు. అతనికి ఎదుర్చగా అన్నలిస్ట
తయార్చచేసిన ర్పోర్ట ఉాంది. అతను ఊహాంచిాంది ట్ట్ అయాంది. బాంగార్చరాజు గోడవున్ లో ఉాంది కల్లు
సిమాంట్. అది వచిుాంది గోకుల్ దాస్ సిమాంట్ ఫ్యాకటర్నుాంచి. అాంటే ఈ కల్లు వావహార్ాంలో గోకుల్ దాస్ కు
కూడా వాటా ఉాంది. లేకపోతే ఇాంత కల్లు చెయాటాం బాంగార్చరాజు వలీ కాదు. అది అతని ఒకకడి వలీ
సాధాాం కాదు. అాందుకే గోకుల్ దాస్ సిమాంట్ గోడవున్ కూడా చెక్ట చెయాాలని తీరామనిాంచుకున్నాడు
పార్ధసార్ధి.
వాంటనే టలిఫోన్ ర్సివర్ తీసి డయల్ చేశాడు.
“యస్ కమీషనర్ ఆఫ్ పోల్లస్ సిుకిాంగ్ “అాంటు కమీషనర్ గాంతు గ్ాంభీర్ాంగా
వినిపిాంచిాంది.
“నేను మునిసిపల్ కమీషనర్ పార్ధసార్ధిని మాటాీడుతున్నాను.”
“మీరా చెపుాండి. ఏమిటి విషయాం”అన్నాడు కమీషనర్.
“న్నకు పోల్లస్ ఎసాకర్ట కావాలి. వాంటనే ఏరాుటు చెయాగ్లరా”అడిగాడు పార్ధసార్ధి.
“ష్యార్ ఎాంత మాంది సిబుాంది కావాలి.”
“ఒక ఇన్్ పెకటర్ నలుగుర్చ కానిసటబ్బల్్ ఉాంటే సర్పోతుాంది.”
“తపుకుాండ పాంపిసాును. ఎపుుడు పాంపిాంచమాంటార్చ.”
9

“వాంటనే పాంపిాంచాండి. ఇపుుడు పదిగ్ాంటలైాంది. పదకాండుగ్ాంటలకు పాంపిాంచాండి.

చలు.”
“ఒకే అలగే పాంపిసాును. పదకాండుగ్ాంటలకు వాళ్ళా అకకడికి చేర్చకుాంటార్చ. మీకు ర్పోర్ట
ఇసాుర్చ.”
“దాాాంకుా కమీషనర్ ఉాంటాను”అాంటు లైన్ కట్ చేశాడు పార్ధసార్ధి. తర్చవాత
విశ్రాంతిగా వనకిక వాలడు. అయదునిమిషాలవర్కు అతను ఏదో ఆలోచిస్తు ఉాండిపోయాడు. తర్చవాత
ఏదో తటిటనటుట చినాగా తలపాంకిాంచడు. టేబ్బల్ మీద ఉనాబజార్ గ్టిటగా నొకాకడు. వాంటనే అతని
పర్్నల్ సక్రటర్ లోపలికి వచుడు. అతనితో రాండు క్షణాలు ర్హసాాంగా మాటాీడాడు. అతనుఅలగే అని
తలూపి బయటకు వళ్ళాపోయాడు. పార్ధసార్ధి టేబ్బల్ మీద ఉనా ఎనలిస్ట ర్పోర్ట మళ్ళా అాందుకున్నాడు.
అాందులో ఉనా ర్పోర్ట సారాాంశానిా ఇాంకో సార్ చదివాడు. తర్చవాత దానిాజాగ్రతుగా ఒక కవర్చలో
పెటాటడు. కవర్చని సీల్ చేసి డ్రాయర్ లో పెటిట త్వళాం వేశాడు. ఈ తతాంగ్ాం అయ్ాసర్కి
సర్గాగపదకాండుగ్ాంటలైాంది. అపుుడే ఆఫీస్త కాాంపాండ్ లో ఏదో వాహనాం ఆగిన చపుుడు వినిపిాంచిాంది.
పార్ధసార్ధి మలీగా కిటికి దగ్గర్కి వళ్ళా చూశాడు. కాాంపాండ్ లో ఒక పోల్లస్ జీపు ఆగిఉాంది.అాందులోాంచి
ముాందు ఇన్ సుకటర్ దిగాడు. వనుకనుాంచి ముగుగర్చ కానిసటబ్బల్్ దిగార్చ. కానిసటబ్బల్్ జీపు
దగ్గరేఉాండిపోయార్చ. ఇన్్ పెకటర్ మాత్రాం లోపలికి వస్తున్నాడు. పార్ధసార్ధి వాంటనే కిటికిదగ్గర్చాాంచి వచిు
కుర్ులో కూర్ున్నాడు. ఇాంతోలో ఇన్్ పెకటర్ లోపలికి వచుడు. పార్ధసార్ధిని చూసి సిటఫ్ గా సలుాట్ చేశాడు.
అతను ఇన్్ పెకటర్ యాదగిర్. అతని గుర్ాంచి పార్ధసార్ధికి బాగా తెలుస్త. లాంచలు తీస్తకోవటాంలో చల
ఎక్ట్ పర్ట. ముఖాాంగా బాంగార్చరాజుకి బాగా సహకర్సాుడని పేర్చ ఉాంది. అలాంటి వాడిని కమీషనర్
ఎాందకు పాంపిాంచడో పార్ధసార్ధికి అర్ధాం కాలేదు. బహుశా కమీషనర్ కూడా వీళాలగే లాంచ గాండి
అయఉాండాలి.
“సార్ కమీషనర్ గార్చ పాంపిాంచర్చ సార్. మీకు ఎస్ కార్ట కావాలని చెపాుర్ాంట కదా. అాందుకే
నేను నలుగ్ర్చ కానిసటబ్బల్్ వచుాం”అన్నాడు యదగ్ర్.
“మనాం అర్్ాంటుగా బాంగార్చరాజు గోడవున్ కు వళ్ళాలి. అతని గోడవున్ లో కల్లు సిమాంట్ ఉాందని
న్నకు ఖచిుతాంగా తెలిసిాంది. కాని ఆధారాలు సాక్ష్యాలు కావాలి. అాందుకే ఈ రయడ్ చెయాాలని
అనుకుాంటున్నాను. ఒక అయదునిమిషాలు ఆగు. ఈలోగా టాయ్ లెట్ కి వళ్ళావసాును’అాంటు పార్ధసార్ధి
అటాచ్డ బాతృాంలోర్కి వళ్ళాడు. తలుపులు వేస్తకున్నాడు. పార్ధసార్ధి లోపలికి వళాగానే యాదగిర్ ర్యాక్టట
అయాాడు. జేబ్బలోాంచి సల్ తీసి బాంగార్చరాజుకి ఫోన్ చేశాడు. ఇాంకో అర్గ్ాంటలో రయడ్ జర్చగుతుాందని
10

సమాచర్ాం ఇచుడు. ఈ తతాంగ్ాం అాంత్వ పార్ధసార్ధి గ్మనిాంచడు. అతను పూర్ుగా తలుపులు

మూయాలేదు. కాంచె తెర్చి ఉాంచడు. అ సాందులోాంచి అాంత్వ గ్మనిాంచడు. యాదగిర్ వాంటనే
బాంగార్చరాజుకి ఫోన్ చెయాటాం రయడ్ గుర్ాంచి సమాచర్ాం ఇవవటాం పూర్ుగా విన్నాడు. అతనికి కూడా
కావలి్ాంది అదే. అాందుకే కావాలని అల చెపాుడు.
అయదు నిమిషాల తర్చవాత పార్ధసార్ధి బయటకు వచుడు. అపుటికే యాదగిర్ తన టీమ్
తో సిదధాంగా ఉన్నాడు. తోడుగా పార్ధసార్ధి ఎవర్ని తీస్తకువళాలేదు. ఒక పర్్నల్ సక్రటర్ తపు. తనతో
పాటు కేమరా కూడా తీస్తకున్నాడు పార్ధసార్ధి. తన చాంబర్్ లక్ట చేసి బయటకు వచుడు. విశాలమైన
హాలులో చల మాంది ఉదోాగ్స్తధలు పనిచేస్తున్నార్చ. పార్ధసార్ధి తన సక్రటర్తో వళాటాం వాళ్ళా చూశార్చ.
వాళాకు అాంత్వ అర్ధమైాంది. ఆతను రయడ్ వళ్ళతున్నార్ని ఊహాంచర్చ.
పార్ధసార్ధి పార్కాంగ్ స్తుస్ లో ఉనా తస కార్చ దగ్గర్కి చేర్చకున్నాడు. అతనిా చూడగానే
డ్రైవర్ అటనషన్ లో నిలబడాడడు. మరాాదగా కార్చ వనుక తలుపులు తెర్చి పటుటకున్నాడు. పార్ధసార్ధి
కూర్చున్నాడు. సక్రటర్ డ్రైవర్ పకకన ఫ్రాంట్ సీటులో కూర్చున్నాడు. మర్చక్షణాం కార్చ వేగ్ాంగా ముాందుకు
కదిలిాంది. ముాందు పార్ధసార్ధి కార్చ బయలుదేర్ాంది. దాని వనుక పోల్లస్ జీపు అనుసర్ాంచిాంది.
ముాందుకు వళ్ళతునా కార్చ ఉనాటుటాండి ర్వటు మార్టాం యాదగిర్ గ్మనిాంచడు. అతనికి
ఏాం అర్ధాంకాలేదు. బాంగార్చరాజు గోడవున్ వళ్ళాలని చెపాుడు పార్ధసార్ధి. కాని ఆతను వళ్ళతుాంది
బాంగార్చరాజు గోడవున్ కు తీస్తకువళ్ళా దార్కాదు. వాంటనే యాదగిర్ సల్ తీసి పార్ధసార్ధికి ర్ాంగ్ చేశాడు.
ర్ాంగ్ పోతుాంది కాని రసాున్్ లేదు. విస్త్గా లైన్ కట్ చేశాడు యాదగిర్.
అర్గ్ాంట తర్చవాత పార్ధసార్ధి కార్చ ఒక సిమాంట్ ఫ్యాకటర్ గోడవున్ ముాందు ఆగిాంది.
మయన్ గేటుమీద “గోకుల్ దాస్ సిమాంట్ కాంపెని ప్రైవేట్ లిమిటడ్”అనాబోర్డ ఉాంది. అది చూడగానే
యాదగిర్ చలిజవర్ాం వచిున వాడిల వణికాడు. పార్ధసార్ధి పధకాం ఇపుుడు అతనికి అర్ధమైాంది. కావాలని
బాంగార్చరాజ్ గోడవున్ రయడ్ చేస్తున్నానని తనతో అన్నాడు. తను వాంటనే బాంగార్చరాజుని అలర్ట
చేశాడు. కాని పార్ధసార్ధి తెలివిగా అకకడికి వళాకుాండ గోకుల్ దాస్ సిమాంట్ కాంపెనికి వచుడు. ఇపుుడు
కూడా ఫోన్ లోగోకుల్ దాస్ మేనేజర్ ను హెచుర్ాంచవచుు. కాని దాని వలీలభాం లేదు. గోడవున్ లో కనిా
వేల సిమాంట్ బసాులు సాటక్ట చేసిఉాంటాయ. ఒక గ్ాంటలో వాటిని మార్ుటాం సాధాాంకాదు. అాందుకే కుకికన
పేనులగా యాదగిర్ నోర్చమనుకున్నాడు. పార్ధసార్ధి కార్చ చూడగానే వాచ్ మన్ అలర్ట అయాాడు.
గేటుతెర్వాలో వదాద అని సాందిగ్ధాంలో పడాడడు. ఇాంతలో పార్ధసార్ధి కార్చ లోాంచి దిగాడు. అయనతో పాటు
సక్రటర్ కూడా దిగాడు. పార్ధసార్ధి సక్రటర్ని పిలిచి మలీగా ఏదో చెపాుడు. వాంటనే సక్రటర్ యాదగిర్
11

దగ్గర్కి వళ్ళాడు. అతనితో ఏదో మలీగా మాటాీడాడు. యాదగ్ర్ అలగే అనితలూపి వాచ్ మన్ దగ్గర్కి
వళ్ళాడు.
“మరాాదగా గేటు తెర్చవు. ఆఫీసర్ గార్చ వచుర్చ”అన్నాడు గ్ాంభీర్ాంగా. వాచ్ మన్ కు యాదగిర్
బాగా తెలుస్త. తర్చచు అతను ఇకకడికి వస్తుాంటాడు. గోకుల్ దాస్ మేనేజర్ ను కలుస్తకుాంటుఉాంటాడు.
అాందుకే మాటాీడకుాండ మరాాదగా గేటు తెర్చడు. గేటు దగ్గర్ హడావిడి చూసి లోపల ఉనా గోకుల్ దాస్
మేనేజర్ పరాాంకుశాం కాంగార్చగా గేటు దగ్గర్కి వచుడు. పార్ధసార్ధిని చూడగానే మేనేజర్ కు నోటోీ
తడార్పోయాంది. భయాంగా తలుపులు తెర్చడు.
“గోడవున్ త్వళాం చెవులు ఎవర్ దగ్గర్ఉన్నాయ్”? అడిగాడు పార్ధసార్ధి.
“న్న దగ్ర్ ఉన్నాయ.”అన్నాడు మేనేజర్.
“వాంటనే తెర్చవ్. గోడవున్ చెక్ట చెయాాలి’అన్నాడు పార్ధసార్ధి సక్రటర్. మేనేజర్ నిస్హయాంగా
యాదగిర్ వైపు చూశాడు. నేను ఏాం చెయాలేను అాంటు యాదగిర్ మొహాం పకకకు తిపుుకున్నాడు.
“ర్ాండి’అాంటు మేనేజర్ ముాందుకు దార్తీశాడు. అాందర్చ అతనిా అనుసర్ాంచర్చ. మేనేజర్ గోడవున్
దగ్గర్కి వళ్ళా తలుపులు తేర్చడు. ముాందు పార్ధసార్ధి లోపలికి వళ్ళాడు. గోడవున్ చల పెదదదిగా
విశాలాంగా ఉాంది. లోపల వర్చసగా సిమాంట్ బసాులు పేర్ు ఉన్నాయ. పార్ధసార్ధి తన సక్రటర్ వైపు చూసి
సైగ్ చేశాడు. అతను బసాుల దగ్గర్కి వళ్ళాడు. సాంచిలోాంచి స్క్కూడ్రైవర్ లాంటిది తీసి ఒక సిమాంట్ బసాులో
గుచుడు. ఆ సిమాంట్ బాంగార్చరాజు గోడవున్ లోాంచి తీసిన సిమాంట్ లగానే ఉాంది. కాంచాం కూడా
తేడాలేదు. అయన సక్రటర్ అాంతటితో ఊర్చకోలేదు. వర్చసగా లాంటి బసాులలోాంచి సిమాంట్ తీసి
చూశాడు. అాంత్వ ఒకేల ఉన్నాయ. కాంచాం కూడా తేడాలేదు. దీనిాబటిట కల్లు సిమాంట్ గోకుల్ దాస్ కాంపెని
సపీయ్ చేస్తుాందని అర్ధమవుతోాంది.
ఆ తర్చవాత తతాంగ్ాం చల వేగ్ాంగా జర్గిపోయాంది. పార్ధసార్ధి సక్రటర్ సాంచిలోాంచి
కేమరా తీశాడు. పార్ధసార్ధితో పాటు యాదగిర్ కానిసటబ్బల్్ గోకుల్ దాస్ మేనేజర్ అాందర్చ వర్చసగా
నిలుున్నార్చ. సక్రటర్ న్నలుగు సాాప్్ తీశాడు. తర్చవాత పార్ధసార్ధి మేనేజర్ తో ఒక ర్టన్ స్తటట్ మాంట్
తీస్తకున్నాడు. మేనేజర్ సాంతకాం కూడా తీస్తకున్నాడు.
“ఈ గోడవున్ లో ఉనాది కల్లు సిమాంట్ అని తేలిపోయాంది. అాందుకే గోడవున్ ను సీల్
చేస్తున్నాను.”అాంటు యాదగిర్ వైపు చూశాడు పార్ధసార్ధి. సక్రటర్ యాదగిర్ కలిసి గోడవున్ తలుపులకు
ముాందు త్వళాం వేశార్చ. ర్వల్ ప్రకార్ాం లకకతో సీల్ చేశార్చ. తర్చవాత అాందర్చ ఫ్యాకటర్ నుాంచి బయటకు
12

వచుర్చ. పార్ధసార్ధి కార్చలో కూరోుగానే కార్చవేగ్ాంగా ముాందుకు కదిలిాంది. యాదగిర్ ఏడవలేక నవవలేక
జీపులో అనుసర్ాంచడు.
X X X
“బాబ్బగార్చ మీకేదో కవర్చ వచిుాంది”అన్నాడు వాచ్ మన్.
“కవరా ఏమిటది’అశుర్ాాంగా అడిగాడు చర్ణ్.
“న్నకేాం తెలియదు బాబ్బ. పోస్ట మన్ ఇచిు వళ్ళాడు.’అన్నాడు వాచ్ మన్. చర్ణ్ ఆత్రాంగా కవర్చ
అాందుకుని చూశాడు. అది అనేవషణ పత్రిక నుాంచి వచిుాంది. చిాంచి చూశాడు. అది అపాయాంట్ మాంట్ ఆర్ఢర్.
రేపు ఉదయాం వచిు డ్యాటిలో జాయన్ కావాలని ఎడిటర్ ఆర్డర్. చర్ణ్ సాంతోషానికి అాంతులేకుాండ
పోయాంది. అతను ఏదైతే అనుకున్నాడో అది నేర్వేర్ాంది. అనేవషణ పత్రికలో ఉదోాగ్ాం వచిుాందీ.
“అమమ”అాంటు గ్టిటగా అర్చస్తు లోపలికి వళ్ళాడు. వాంటఇాంటిలో ఉనా లక్ష్మి కాంగార్చగా బయటకు
వచిుాంది.
“ఏమిటా అర్చపు. ఏాం జర్గిాంది”అడిగిాంది లక్ష్మి.
“న్నకు అనేవషణ పత్రికలో ఉదోాగ్ాం వచిుాందమామ. రేపు వళ్ళా చేరాలి.”అన్నాడు.
“చల సాంతోషాం బాబ్బ. న్ననాగార్చ ఈ శుభవార్ు విాంటే చల పొాంగిపోత్వర్చ. ముాందు
న్ననాగార్కి ఫోన్ చేసి చెపుు. ఈలోగా నేను తీపి తీస్తకువసాును’అాంటు వేగ్ాంగా వాంటిాంటోీకి వళ్ళాాంది
లక్ష్మి. ఈ లోగా చర్ణ్ తాండ్రికి కాల్ చేశాడు.
“యస్ మునిసిపల్ కమీషనర్ సీుకిాంగ్ “అాంటు అవతలనుాంచి పార్ధసార్ధి గాంతు గ్ాంభీర్ాంగా
వినిపిాంచిాంది.
“నేను చర్ణ్ ను మాటాీడుతున్నాను న్ననా”అన్నాడు చర్ణ్.
“ఏమిటి విషయాం”అడిగాడు పార్ధసార్ధి.
“న్నకు అనేవషణ పత్రికలో ఉదోాగ్ాం వచిుాంది. ఇపుుడే అపాయాంట్ మాంట్ ఆర్ఢర్ వచిుాంది. అమమకి
ముాందు చూపిాంచను. తర్చవాత నీకు ఫోన్ చేస్తున్నాను”అన్నాడు చర్ణ్.
“చల మాంచి వార్ు చెపాువు. నువువ తపుకుాండ సాధిసాువని న్నకు తెలుస్త. న్న నమమకాం
వముమకాలేదు. విష్ యూ బెస్ట ఆఫ్ లక్ట. నువువ ఒక మాంచి ఇన్ వసిటగేటివ్ జర్ాలిస్ట గా పేర్చ తెచుుకోవాలని
కోర్చకుాంటున్నాను.”
“దాాాంకుా డాడ్. మీ కోర్చకునాటుటగానే జర్చగుతుాంది.”అన్నాడు చర్ణ్. రేపే జాయన్
అవుతున్నాను.”
13

“శుభాం’అన్నాడు పార్ధసార్ధి.
“ఉాంటాను న్ననా. ఈ శుభవార్ు న్న స్తాహతులకు చెపాులి. వసాును. రాత్రి కాంచాం ఆలసాాంగా
వసాును. న్నకోసాం ఎదుర్చచూడకాండి”అని చెపిు లైన్ కట్ చేశాడు చర్ణ్. అపుుడే లక్ష్మి వచిు అతని నోటిలో
లడుడ పెటిటాంది.
“అమమ నేను వళ్ళతున్నాను. ఈ విషయాం న్న ఫ్రాండ్్ కు చెపాులి. ఈ సాంతోషాం వాళాతో
పాంచుకోవాలి. వీలుపడితే హోటల్ లో భోజనాం చెసాుము. న్నకోసాం మాత్రాం ఎదుర్చచూడకాండి.
వసాును”అాంటు వేగ్ాంగా తన గ్దిలోకి వళ్ళాడు. కడుకు హడావిడి చూసి లక్ష్మి తనలోత్వను నవువకుాంది.
X X X
సర్గాగ అనేవషణ ఆఫీస్తకు తమిమదనార్కు చేర్చకున్నాడుచర్ణ. బైక్ట ను పార్కాంగ్ స్తుస్ లో పార్క
చేసి లోపలికి వళ్ళాడు. తినాగా ర్సపషనిస్ట దగ్గర్కి వళ్ళా తన అపాయాంట్ మాంట్ లెటర్ చూపిాంచడు. ఆమ
అతనిా చీఫ్ ఎడిటర్ గ్దిలోకి ఎల వళ్ళాలో దార్చూపిాంచిాంది. చర్ణ్ చీఫ్ ఎడిటర్ చాంబర్్ లోకి వళ్ళా
తన అపాయాంట్ మాంట్ ఆర్ఢర్ చూపిాంచడు.
“వల్ కాం మిసటర్ చర్ణ్. మీ కోసమే ఎదుర్చచూస్తున్నాను. ర్ాండి సాటఫ్ అాందర్కి పర్చయాం
చేసాును’అాంటు లేచడు చీఫ్ ఎడిటర్. తర్చవాత ఇదదర్చ చాంబర్్ నుాంచి బయటకు వచుర్చ. చీఫ్ ఎడిటర్
చర్ణ్ ను సాటఫ్ అాందర్కి పర్చయాం చేశాడు. అాందర్చ అతనికి అభినాందనలు తెలిపార్చ. వాళాలో
న్నర్యణరావు చర్ణ్ కు బాగా నచుడు. మొదటి పర్చయాంలోనే ఇదదర్చ బాగా సనిాహతులై పోయార్చ.
రావు మాంచితనాం కలుపుగోలుతనాం చర్ణ్ కు బాగా నచిుాంది. ముఖాాంగా అతను మాటాీడుతుాంటే
ఎాంతస్తపు అయన విన్నలనిపిస్ుాంది. రావు సవయాంగా చర్ణ్ ను తీస్తకువళ్ళా అతని సీటు చూపిాంచడు.
“ఇది మొదటి రోజు కదా. ఏాం పని ఉాండదు. బ్లర్చవాలో చల ఫైల్్ ఉన్నాయ. ఇాంతకుముాందు
జర్ాలిస్ట లు రాసిన ర్పోర్ట్ చలఉన్నాయ. వాటిని చదవాండి. మీకు అాంత్వ అర్ధమవుతుాంది. లాంచ్
సమయాంలో మనాం మళ్ళా కలుస్తకుాందాాం. కలిసి కాాాంటిన్ లో లాంచ్ చేదాదాం’అన్నాడు రావు.
అలగే అాంటు తలూపాడు చర్ణ్. తన టేబ్బల్ దగ్గర్కి వళ్ళా కూర్చున్నాడు. ఎదుర్చగా ఉనా బ్లర్చవా
తెర్చి అాందులోాంచి కనిా ఫైల్్ తీసి బయటపెటాటడు. వాటిలోాంచి ఒక ఫైలు తీసి చదవటాం మొదలుపెటాటడు.
ఏదో టాం పాస్ కోసాం చదివాడు కాని అాందులో అతనికి ఆసకిు కలిగిాంచే విషయాలు ఏాం కనిపిాంచలేదు.
వర్చసగా న్నలుగు ఫైల్్ చదివాడు. అవి పూర్ుచేస్తసర్కి సర్గాగ ఒాంటి గ్ాంట అయాంది. సాటఫ్ అాందర్చ
ఒకోకకోకర్చ కాాాంటిన్ వైపు సాగిపోతున్నార్చ. చర్ణ్ కూడా ఫైల్్ మూసి లేచి నిలబడాడడు. రావు కోసాం
14

చూశాడు. ఇాంకా రావు కూర్చుని ఉన్నాడు. దీక్ష్యగా ఏదో రాస్తున్నాడు. అతనిా డిసరబ్ చెయాటాం చర్ణ్ కు
ఇషటాం లేదు. అాందుకే తను మాత్రాం కాాాంటిన్ కి వళ్ళాడు.
ఆఫీస్తకు వచెుటపుుడు బాగా టిఫిన్ తిన్నాడు. పెదదగా ఆకలిలేదు. కాఫీ మాత్రాం ఆర్ఢర్ చేశాడు. కాఫీ
త్వగుతుాంటే అపుుడే రావు వచుడు.
“సారీ కాంచాం లేటయాంది. మీర్చ టిఫిన్ తిన్నారా”అడిగాడు రావు కూర్చుాంటు.
“న్నకు ఆకలిగా లేదు. కాఫీ చలు. మీకేాం కావాలో ఆర్ఢర్ ఇవవాండి. ఈ రోజు బిల్ నేను ఇసాును.
న్నకు ఉదోాగ్ాం వచిున సాందర్భాంలో చినా పార్ట ఇస్తున్నాను అనుకోాండి. కాదనకాండి. “అన్నాడు చర్ణ్.
“అలగే మీ ఇషటాం.’అన్నాడు రావు.
సర్వర్ తో తనకేాం కావాలో చెపాుడు రావు. సర్వర్ వళ్ళాపోయన తర్చవాత రావు ఏాం
మాటాీడలేదు. ఏదో ఆలోచిస్తునాటుట మౌనాంగా ఉాండిపోయాడు. అతను ఏదో చెపాులని
అనుకుాంటున్నాడు. కాని ఎాందుకో చెపులేకపోతున్నాడు. కార్ణాం చర్ణ్ కు అర్ధాం కాలేదు. అయదు
నిమిషాలపాటు ఇదదర్ మదా నిశబధాం రాజామేలిాంది. ముాందుగా రావు తేర్చకున్నాడు. ఏదో చెపుబోయాడు.
అపుుడే సర్వర్ టిఫిన్ పేీటు అతని ముాందు పెటాటడు. సర్వర్ వళ్ళాపోయన తర్చవాత అపుుడు
మొదలుపెటాటడు రావు.
“చర్ణ్ గార్చ ఈ విషయాం మీతో చెపుకూడదు. కాని ఎాందుకో మిమమలిా చూస్తుాంటే చెపుకుాండ
ఉాండలేకపోతున్నాను. నిజానికి ఇది పత్రికకు సాంబాంధిాంచిన విషయాం. నేను మీతో చెపుకూడదు. మేనేజ్
మాంట్ చెపాులి. కాని న్న మనస్త్ ఎాందుకో ఆగ్టాంలేదు. రేపు మేనేజిమాంట్ మిమమలిా పిలిచి
బాంగార్చరాజుకు సాంబాంధిాంచిన కేస్త అపుగిస్తుాంది. ఆ ఆసైన్ మాంట్ మీర్చ ఒపుుకోకాండి. అది మీకే
మాంచిది. ఈ విషయాం చెపుటానికే మిమమలిా ఇకకడికి ర్మమని చెపాును”అన్నాడు రావు.
“ఎాందుకు వదదని అాంటున్నార్చ. ఇాంతకి బాంగార్చరాజు ఎవర్చ”ఆసకిుగా అడిగాడు చర్ణ్.
“బాంగార్చరాజు ఒక పెదద కాంట్రాకటర్. దాదాపు ప్రభుతవ కాాంట్రాకుటలనిా అతనే చేస్తుాంటాడు. పైకి
మాత్రమే అతను కాాంట్రకటర్. లోపల పెదద మాఫియా గాాాంగ్ ల్లడర్. అతనికి ముాంబాయ అాండర్ వర్ల్డ తో సత్
సాంబాంధాలు ఉన్నాయని అాందర్చ అనుకుాంటుాంటార్చ. కాని దానికి ఆధారాలు కాని సాక్ష్యాలు కాని లేవు.
వాటిని సాంపాదిాంచటానికి మేనేజిమాంట్ జావల ప్రసాద్ ను పాంపిాంది.”అాంటు ఆగాడు రాపు.
“జావలప్రసాద్ ఎవర్చ? ”అడిగాడు చర్ణ్.
“అతను కూడా ఇన్ వేసిటగేటివ్ ర్పోర్టర్. చల ధైర్ాాం తెగువ ఉన్నావాడు. ఎలాంటి కషటమైన పని
అయన చిటికలో చేస్తసాుడు. ఎవర్కి దేనికి భయపడడు. ముఖాాంగా అన్నాయాం ఎకకడ జర్గితే అకకడ
15

అతను ప్రతెాక్షమవుత్వడు. అన్నాయాం చేసిన వాడిని నిలదీసి అడుగుత్వడు. ముఖాాంగా పైకి

పెదదమనుష్యాలుగా చలమణి అవుతూ లోపల చటటవిర్చదధమైన పనలుచేస్తవార్కి జావల ప్రసాద్ అాంటే
భయాం. ఇాంతకుముాందు అతను ఎాంతో మాంది పెదదవాళాచర్త్రలను బయటపెటాటడు. అలాంటి జావలప్రసాద్
ను బాంగార్చరాజుగుర్ాంచి తెలుస్తకోమని మేనేజ్ మాంట్ పాంపిాంచిాంది.”
“వాంటనే జావలప్రసాద్ ఉత్వ్హాంగా వళ్ళాడు. అాంతె వళ్ళాన వాడు వళ్ళాడు. కాని తిర్గిరాలేదు.
ఏమయాాడో ఎకకడఉన్నాడో ఇాంతవర్కు తెలియలేదు. అసలు బతికిఉన్నాడో లేడో కూడా తెలియదు.
ఎనోాసార్చీ అతని పర్్నల్ సల్ కు ర్ాంగ్ చేశాాం.సివచ్డ ఆఫ్ అని వస్తుాంది. అతను వళ్ళా ఆర్చన్లలు
అయాంది.కాని ఇాంతవర్కు అతని గుర్ాంచిచినా సమాచర్ాం కూడా తెలియదు. మేనేజి మాంట్ కు ఏాం
చెయాాలో అర్ధాంకావటాంలేదు. ఇాంతకుముాందు జావలప్రసాద్ చల సార్చీ ఇలగే వళ్ళాడు. కాని
వార్ాంరోజులలో పని పూర్ుచేస్తకుని వచేువాడు. కాని ఈ సార్ ఆర్చన్లలైన అతని జాడలేదు.”
“అతని గుర్ాంచి అతని కుటుాంబానికి కూడా ఏాం తెలియదు. అతనికి ఒక చెలెీలు అమమ ఉన్నార్చ.
వాళ్ళా ప్రతి రోజు ఆఫీస్తకు వస్తున్నార్చ. తమ కడుకు ఏమయాాడని అడుగుతున్నార్చ. వాళాకు ఏాం
సమాధానాం చెపులేకపోతున్నార్చ మేనేజిమాంట్. ముఖాాంగా జావలప్రసాద్ తలిీ పర్సిధతి
చూడలేకపోతున్నాాం. ఆవిడి తన ఒకకగానొకక కడుకు కోసాం తపిాంచిపోతుాంది. ఆవిడ పడుతునా బాధ
చూడలేకపోతున్నాాం. జాలిగా చూడటాం తపు మేము ఏాం చెయాలేకపోతున్నాాం. “
“నిజాం చెపాులాంటే మీర్చ జావలప్రసాద్ దాదాపు ఒకేలఉన్నార్చ. అదే ఒడుడ పొడుగు. పైగా మీర్చ
కూడా బలాంగా దృఢాంగా ఉన్నార్చ. అాందుకే మేనేజి మాంట్ మిమమలిా సలక్టట చేస్తకుాంది. మిమమలిా
జావలప్రసాద్ సాధనాంలో నియమిాంచిాంది. రేపు మిమమలిా చీఫ్ ఎడిటర్ తన కాాబిన్ లోకి పిలుసాుడు.
మిమమలిా మేనేజిమాంట్ దగ్గర్కి తీస్తకువళత్వడు. వాళ్ళా తపుకుాండ మీకు బాంగార్చరాజుకేస్త అపుగిసాుర్చ.
న్న వలీకాదని చెపుాండి. కార్ణాం అడుగుత్వర్చ. బాంగార్చరాజు మాంచివాడుకాదని చెపుాండి. అతను చల
చెడడవాడని చెపుాండి. అతనిా ఎదుర్చకోవటాం సాధాాం కాదని చెపుాండి. మీ మాటలు నమిమతే నముమత్వర్చ.
లేకపోతే లేదు. వళాకపోతే మిమమలిా ఉదోాగ్ాంలోాంచి తీస్తసాుమని బెదిర్సాుర్చ. ఏాంభయపడకాండి.
వనకడుగు వయాకాండి. పోతే పోయాంది వదవ ఉదోాగ్ాం. ఈ ఉదోాగ్ాం కాకపోతే ఇాంతకాంటే మాంచి
ఉదోాగ్ాం మీకు దొర్కుతుాంది. అనవసర్ాంగా ర్స్క మాత్రాం తీస్తకోకాండి. ఇదే న్న సలహా. తర్చవాత మీ
ఇషటాం”అన్నాడు రావు.
చర్ణ్ అవుననలేదు కాదనలేదు. మౌనాంగా ఉాండిపోయాడు. లాంచ్ అవర్ అయన తర్చవాత ఇదదర్చ
ఎవర్సీటులోకి వాళ్ళా వళ్ళాపోయార్చ. చర్ణ్ కుర్చులో వనకిక వాలి కళ్ళా మూస్తకున్నాడు. అతనికి రావు
16

మాటలు చెవిలో ప్రతిదవనిస్తున్నాయ. వాటిని ఒకసార్ బేరీజు వేస్తకున్నాడు. ఏాం చెయాాల అని
ఆలోచనలో పడాడడు. ఎటు తేలుుకోలేకపోయాడు. ఒకవైపు ఉదోాగ్ాం ఇాంకోవైపు ర్స్క రాండు అతనిా
కలిసికటుటగా కుదిపేస్తున్నాయ. రావు చెపిునదాని ప్రకార్ాం బాంగార్చరాజు చల చెడడవాడని దురామర్చగడని
తెలస్ుాంది. అలాంటి వాటితో తలపడటాం కర్వితో తలగోకోకవటాం అవుతుాంది. అలగ్ని భయపడితే
ఇలాంటి ఉదోాగ్ాం చెయాలేడు. ఈ ఉదోాగ్ాంలో చల ర్స్తక ఉాందని చర్ణ్ కు తెలుస్త. అయన ఈ
ఉదోాగానికి వచుడు.దానికి కార్ణాం ఒకకటే. సమాజస్తవ. సమాజాంలోపెదదమనుష్యాలుగా ఉాంటు చీకటిలో
చెయారాని పనులుచేస్తున్నార్చ చల మాంది. అలాంటి వాళా చర్త్రను బటటబయలు చెయాాలనాది అతని
ఆశయాం. అాందుకు ఎాంతో ధైర్ాాం కావాలి. ప్రాణాలను లెకకచెయాకుాండ శతృవు గుహలోకి వళ్ళాలి. తగిన
ఆధారాలు సాంపాదిాంచి బయటపడాలి. ఈ విషయాం వాళాకు కాని తెలిస్తు చూస్తు ఊర్చకోర్చ. ముకకలు
ముకకలుగానర్కిపారేసాుర్చ. అలగ్ని భయపడి వనకిక అడుగువయాటాం చర్ణ్ కు ఇషటాంలేదు. ఏదైన
చలెాంజ్ గా తీస్తకోవటాం అతనికి అలవాటు.
X X X
రాత్రి తమిమదిగ్ాంటలు కావస్ుాంది. పార్ధసార్ధి ఇాంటోీ అాందర్చ భోజన్ననికి కూర్చున్నార్చ. ఆర్డరీీ
వడిస్తున్నాడు. ఉనాటుటాండి అడిగాడు పార్ధసార్ధి.
“నీ ఉదోాగ్ాం ఎల ఉాంది చర్ణ్”.
“చల బాగుాంది న్ననా. ఇాంకా న్నకు అసైన్ మాంట్ ఇవవలేదు. రేపు ఇసాుర్ని అనుకుాంటున్నాను.
సాటఫ్ అాందర్చ చల మాంచివాళ్ళా. చల స్తాహాంగా ఉాంటున్నార్చ. ముఖాాంగా మా చీఫ్ ఎడిటర్ చల
మాంచివాడు. నేనాంటే ఒక ప్రతెాకమైన అభిమానాం.”అన్నాడు చర్ణ్.
“గుడ్ ఎలాంటి అసైన్ మాంట్ అయన తీస్తకో. కాని చల పెదదవాళా జోలికి మాత్రాం వళాకు. చల
ప్రమాధాం. ప్రతి అడుగుతూచి తూచి వయా. ఒక ఇన్ వసిటగేటివ్ జర్ాలిస్ట కు కావలి్ాంది ధైర్ాాం కాదనను.
కాని అది మొాండి ధైర్ాాం కాకూడదు. ఇది నినుాభయపెటటటానికి చెపుటాం లేదు. జాగ్రతుగా ఉాండమని
చెపుుతున్నాను.విష్ యూ బెసాట ఆఫ్ లక్ట”
అన్నాడు పార్ధసార్ధి.
“మీర్చ వర్రికాకాండి న్ననా. న్న జాగ్రతులో నేనుాంటాను. మొాండిగా దూస్తకువళాను. బాగా
ఆలోచిాంచి అడుగువేసాును. అాంతగా ర్స్క అనుకుాంటే మానేసాును”అన్నాడు చర్ణ్.
“అది మాంచి లక్షణాం’అన్నాడు పార్ధసార్ధి.
17

ఆ తర్చవాత వాళా మదా ఎలాంటి సాంభాషణ జర్గ్లేదు. భోజనాం అయన తర్చవాత చర్ణ్ తన
గ్ది చేర్చకున్నాడు. తలుపులు మూసాడు. టేబ్బల్ మీద ఉనా ఫైలు తీస్తకున్నాడు. అది బాంగార్చరాజుకి
సాంబాంధిాంచిన ఫైలు. ఆఫీస్త టాం అయపోయన తర్చవాత రావు దగ్గర్కి వళ్ళాడు. తనకు బాంగార్చరాజుఫైలు
కావాలని చెపాుడు. వాంటనే రావు తీసి ఇచుడు. కాని ఇవవటానికి ముాందు ఒక చినా హెచుర్కి చేశాడు.
“నిజానికి ఈ ఫైలు మీకు ఇపుుడు ఇవవకూడదు. కాని ఇచును. దానికి కార్ణాం ఒకకటే. మీర్చ
బాంగార్చరాజుగుర్ాంచి పూర్ుగా తెలుస్తకోవాలి. అతను ఎలాంటివాడో మీర్చ అవగాహన చేస్తకోవాలి.
ముఖాాంగా అతను ఎాంతటి రాక్షస్తడో గ్రహాంచలి. రేపు తపుకుాండ మీకు ఈ ఫైలు ఇసాుర్చ. ఈలోగా మీర్చ
బాంగార్చరాజు గుర్ాంచి ఒక అవగాహనకు రావాలి. అపుుడే నేను ఎాందుకు ఇాంతగాచెపుుతున్నానో మీకు
అర్ధమవుతుాంది”అన్నాడు.
“మీ మాటలు తపుకుాండ గుర్చుపెటుటకుాంటాను”అన్నాడు చర్ణ్ ఫైలు అాందుకుాంటు.
ఆలోచనలు ఆపి మలీగా ఫైలు తెర్చడు. అాందులో బాంగార్చరాజు చేస్తునా చటటవిర్చదదమైన
కార్ాకలపాల గుర్ాంచి పూర్ు వివరాలు ఉన్నాయ. అవి ఇాంతకుముాందు జావలప్రసాద్ స్తకర్ాంచిన
సమాచర్ాం. పైకిమాత్రాం బాంగార్చరాజు ఒక కాాంట్రాకటర్. కాని లోపల అతనికి చల వాాపారాలు ఉన్నాయ.
వాటిలో మఖామైాంది ర్హసాాంగా ఆయుధాలు తయార్చచెయాటాం. ముాంబాయ మాఫియాతో కూడా
అతనికి సనిాహతసాంబాంధాలు ఉన్నాయ. అాంతెకాకుాండ సిటిలో అతనికి బార్ అాండ్ రసాటరాంట్ ఉాంది. అది
అతని చీకటి వాాపారానికి అడాడగా ఉాంది. అయతే ఈ వాాపారాలనిా అతను ఒకకడే చెయాటాం లేదు. అతని
వనుక గోకుల్ దాస్ ఉన్నాడు. గోకుల్ దాస్ పెదద బిజిన్స్ టకూన్. అతనికి సవదేశాంలోనే కాకుాండ
విదేశాలలో కూడా వాాపారాలు ఉన్నాయ. డబ్బుకు లోటు లేదు. గ్త ఎనిాకలలో అధికార్పార్టకి వాందకోటుీ
ఇచుడని అాంటార్చ. అది నిజమా కాదా అనాది మాత్రాం ఎవర్కి తెలియదు. అనిాటికాంటే షాకిాంగ్ న్యాస్
ఇాంకోకటి ఉాంది. అతనకి దొాంగ్ నోటుీ ముద్రాంచే యాంత్రాం ఉాందని చెపాుర్చ. ఈ విషయాలనిా ప్రభుత్వవనికి
తెలుస్త. పోల్లస్ అధికార్చలకు కూడా తెలుస్త. కాని ఎవర్చ నోర్చ విపుర్చ. ఆ విషయాం గుర్ాంచి మాటాీడర్చ.
ప్రతి న్ల ఒక కోటి ర్వపాయలు గోకుల్ దాస్ మనిష్ట పోల్లస్ డిపార్ట మాంట్ కు ఇసాుడు. ఆ డబ్బుని ఐ.జి
నుాంచి కిాంద సాధయ ఉదోాగివర్కు పాంచుకుాంటార్చ. అాందుకే ఎవర్చ గోకుల్ దాస్ గుర్ాంచి కాని
బాంగార్చరాజు గుర్ాంచి కాని నోర్చ విపుర్చ. వాళ్ళా ఏాం చేసిన పటిటాంచుకోర్చ. ఇది గ్తాం. ప్రస్తధత్వనికి వస్తు
జావలప్రసాద్ బాంగార్చరాజు గుర్ాంచి పూర్ుగాతెలుస్తకోవటానికి ఆర్చన్లలకు ముాందు వళ్ళాడు. ఒకటి
రాండుసార్చీ అతను పత్రిక ఆఫీస్తకు ఫోన్ చేశాడు. చీఫ్ ఎడిటర్ తో మాటాీడాడు. బాంగార్చరాజు గుర్ాంచి
కనిా విషయాలు చెపాుడు. తాందర్లోనే అతన గుర్ాంచి తగిన ఆధారాలతో వసాునని చెపాుడు. అాంతె ఆ
18

తర్చవాత జావలప్రసాద్ దగ్గర్చాాంచి ఒకక కాల్ కూడా రాలేదు. చీఫ్ ఎడిటర్ అతని పర్్నల్ సల్ కు ర్ాంగ్
చేశాడు. ఎపుుడు చేసిన సివచ్డ ఆఫ్ అని వస్ుాంది. అయదురోజలు చేశాడు చీఫ్ ఎడిటర్. తర్చవాత అతను
మానుకున్నాడు. ఆ తర్చవాత జావలప్రసాద్ గుర్ాంచి ఎవర్చ మాటాీడలేదు. అతని గుర్ాంచి దాదాపు
మర్చిపోయార్ని చెపాులి. ఫైలు మొతుాం పూర్ుగా చదివి పకకన పెటాటడు చర్ణ్.
ఒక విషయాం అతనిా ఆకర్షాంచిాంది. జావల ప్రసాద్ ఎడిటర్ ఫోన్ చేసి తను బాంగార్చరాజు
గుర్ాంచి కాంత తెలుస్తకున్నానని చెపాుడు. ఆధారాలకోసాం ప్రయతిాస్తున్నానని కూడా చెపాుడు. అాంట
అతను ఏదో కూీ సాంపాదిాంచడని అర్ధమవుతోాంది. అదేమిటో తెలుస్తకుాంటే బాంగార్చరాజును ఎల కార్ార్
చెయాాలో తెలుస్తుాంది. ఈ ర్కమైన ఆలోచనలతో చల స్తపు నిద్రపోలేదు చర్ణ్.
X X X
“మిమమలిా ఎడిటర్ గార్చ పిలుస్తున్నార్చ”అన్నాడు అటాండర్. చర్ణ్ ఎాందుకని అడగ్లేదు. అతనికి
తెలుస్త. అాందుకే ధైర్ాాంగా లోపలికి వళ్ళాడు. అతను లోపలికి వళాబోతుాంటే మదాలో రావు ఎదుర్చపడాడడు.
ఒపుుకోవదుద అాంటు చేతోు సైగ్ చేశాడు. చర్ణ్ అలగే అని చిర్చనవువ నవావడు. చీఫ్ ఎడిటర్ చాంబర్్ లో
ఆయనతో పాటు ఇాంకో వాకిు కూడా ఉన్నాడు. సనాగా పొడుగాగ ర్వటల ఉన్నాడు. ఖరీదైన ఫుల్ స్తటు
వేస్తకున్నాడు. చేతిలో ఖరీదైన సిగ్రట్ వలుగుతోాంది.
“మిసటర్ చర్ణ్ ఈయన ఈ కాంపెని మేనేజిాంగ్ డైర్కటర్. పేర్చ స్తయోధనరావు”అాంటు చర్ణ్ ను
ఆతనికి పర్చయాం చేశాడు చీఫ్ ఎడిటర్.
“నమసాకర్ాం సార్”అాంటు చర్ణ్ మరాాదగా నమసాకర్ాం చేశాడు.
“కూరోుాండి మిసటర్ చర్ణ్ మీతో ఒక ముఖామైన విషయాం మాటాీడాలి. అాందుకే పిలిచను’అన్నాడు
యాం.డి.
“చెపుాండి “అన్నాడు చర్ణ్.
“మీకు ఒక ముఖామైన అసైన్ మాంట్ అపుగిస్తున్నాాం. అది మీర్చ తీస్తకుాంటరా”.
“తపుకుాండ. అది న్నడ్యాటి. ఉదోాగ్ ధర్మాం. చెపుాండి నేను ఏాం చెయాాలి.” ఆన్నాడు చర్ణ్.
“బాంగార్చరాజు గుర్ాంచి వివరాలు స్తకర్ాంచలి. అతను చేస్తునా ఇల్లీగ్ల్ వాాపారాలు గుర్ాంచి
పూర్ుగా తెలుస్తకోవాలి. అది ఆధారాలతో సహ. మీర్చ ఈ పని చెయాగ్లరా.”
“తపుకుాండ చేసాును. ఇలాంటి చలెాంజ్ పనులాంటేన్నకు చల ఇషటాం”అన్నాడు చర్ణ్.
“అది మీర్నుకునాాంత స్తలభాం కాదు. బాంగార్చరాజు గుర్ాంచి మీకు పూర్ుగా తెలియదు. అతను
త్వచుపాము లాంటి వాడు. పగ్బడితే అాంత తేలికగా విడిచిపెటటడు. అాందుకే ఈ పని చల ర్హసాాంగా
19

జర్గాలి. ఈ విషయాం ఈ గ్దిలో ఉనా ముగుగర్కి తపు న్నలుగ్వ మనిష్టకి తెలియకూడదు. చివర్కు మీ
వాళాకు కూడా. అపుడే ఈ విషయాం బయటకు ల్లక్ట కాకుాండ ఉాంటుాంది. ఎాందుకుాంటే బాంగార్చరాజు
మనుష్యాలు ప్రతి చోట ఉన్నార్చ. మన ఆఫీస్తలో కూడాఉాండవచుు. అాందుకే ఈ అసైన్ మాంట్ గుర్ాంచి
ఎవర్కి చపుకాండి. ఎవర్తోను మాటాీడకాండి.”
“అలగే మీర్చ చెపిునటుట చేసాును. న్న ప్రాణాం పోయన ఈ విషయాం ఎవర్కి చెపును”అన్నాడు
చర్ణ్.
“గుడ్ ఐ లైక్ట యువర్ సిుర్ట్. ఈ అసైన్ మాంట్ కు ఇాంత అని బడ్ట్ లేదు. మీర్చ ఎాంతయన ఖర్చు
పెటుటకోవచుు. కాని ఫలితాం మాత్రాం ఖచిుతాంగా కావాలి. ఈ రోజునుాంచి మీ పని మొదలవుతుాంది. మీ
బాాాంకు అకాంట్ న్ాంబర్ ఎడిటర్ గార్కి ఇవవాండి. ఈ రోజు అయదులక్షలు మీ అకాంట్ లో జమచేసాుర్చ.
ఒక వేళ చలకపోతే ఎడిటర్ గార్కి ఫోన్ చెయాాండి. మళ్ళా మీ అకాంట్ లో డబ్బు జమ చేసాుర్చ. మీర్చ
బాంగార్చరాజు గుర్ాంచి ఏమైన తెలుస్తకుాంటే ఎవర్కి చెపుకాండి. డైర్కుటగా న్నకు చెపుాండి. న్న పర్్నల్ సల్
న్ాంబర్ ఎడిటర్ గార్చ ఇసాుర్చ. ప్రస్తుతాం ఇాంతే నేను చెపాులనుకుాంది. మీకు ఏమైన అనుమాన్నలు ఉాంటే
ఎడిటర్ గార్ని అడగ్ాండి.ఆయన తీర్చసాుర్చ. “అన్నాడు యాం.డి.
“అలగే సార్. ఈ రోజునుాంచే పని మొదలుపెడత్వను. మీర్చ న్న మీద ఎాంతో నమమకాంతో ఈ పని
అపుగిాంచర్చ.
“మీ నమమకానిా వముమచెయాను. మీకు తపుకుాండ ఫలితాం చూపిసాును”అన్నాడు చర్ణ్.
“గుడ్ అదే న్నకు కావలి్ాంది. సరే నేను బయలుదేర్చత్వను. న్నకు అర్్ాంట్ పనులున్నాయ. ఒక
ముఖామైన మీటిాంగ్ కు వళ్ళాలి. మీకు కావలి్న వివరాలు ఎడిటర్ గార్చ ఇసాుర్చ బై”అాంటు గ్దిలోాంచి
నిష్కకూమిాంచడు యాం.డి. తుఫ్యను వచిు ఒకకసార్గా వలిసినటుటగాఅయాంది. చర్ణ్ సాభిప్రాయాంగా ఎడిటర్
వైపు చూశాడు.
“చర్ణ్ గార్చ మీ బాాాంకు అకాంట్ చెపుాండి. డబ్బు ట్రాన్ఫర్ చేసాును”లప్ టాప్ తెర్చస్తు
అన్నాడు ఎడిటర్.
చర్ణ్ తన బాాాంకు అకాండ్ చెపాుడు. అయదునిమిషాలలో పనిపూర్ుయాంది. అయదు లక్షలు
అతని అకాంట్ లో జమ అయాాయ.
“ఓకే చర్ణ్ గార్చ చెపిునటుటగానే డబ్బు ట్రాన్్ ఫర్ చేశాాం. ఈ క్షణాం నుాంచి మీ పని
మొదలుపెటటాండి. ఇది చల ర్స్క తో కూడుకునా పని అని మాకు తెలుస్త. అాందుకే మీర్చ చల జాగ్రతుగా
20

ఉాండాలి. ప్రతి అడుగు ఆలోచిాంచి వయాాండి. మేనేజమాంట్ మీ మీద ఎాంతో నమమకాం పెటుటకుాంది. మీకు
ఏదైన జర్గ్రానిది జర్గితే తటుటకోలేర్చ. స్ బ్లకేర్ ఫుల్. ఇక మీర్చ వళావచుు”అన్నాడు ఎడిటర్.
చర్ణ్ ఎడిటర్ కు నమసాకర్ాం చేసి గ్దిలోాంచి బయటకు వచుడు. సాటఫ్ అాందర్చ ఎవర్ పనులోీ
వాళ్ళా చల బిజీగా ఉన్నార్చ. ఎవర్చ అతని వైపు చూడలేదు ఒకక రావు తపు. అతని చూపులు జాలిగా
చర్ణ్ వైపు చూస్తున్నాయ.
చర్ణ్ అతని దగ్గర్కి వళ్ళా ఎదుర్చగా కూర్చున్నాడు.
“అసైన్ మాంట్ ఒపుుకున్నారా”? మలీగా అడిగాడు రావు.
“అవును. న్నకు ఏ పని అయన చలెాంజ్ గా తీస్తకోవటాం అలవాటు ఇషటాం. ఈ వృతిు మీద ఇషటాంతో
వచును. ప్రతి వృతిులో ఏవో సమసాలు ఉాంటాయ. వాటికి భయపడి వనకిక అడుగువయాకూడదు.
పర్షకర్ాంచుకుాంటు ముాందుకు సాగిపోవాలి. అపుుడే విజయాం సాధిాంచగ్లాం. అలగ్ని మీ హెచుర్కను
నేను తపుుపటటటాంలేదు. దానివలీ కూడా నేను లభాం పొాందాను. జావలప్రసాద్ ల నేను తాందర్పడను.
అతాత్వ్హాం చూపిాంచను. చల జాగ్రర్ుగా ఉాంటాను. ప్రతి క్షణాం అప్రమతుతో ఉాంటాను. సమయాం చూసి
ప్రతార్ధని దెబుకడత్వను. మీర్చిున సమాచర్ాం న్నకు చల ఉపయ్గ్పడిాంది. అాందుకు మీకు దాాాంక్ట్.
వసాును రావుగార్చ. వీలుచూస్తకుని మీకు కాల్ చేసాును”అాంటు లేచడు చర్ణ్.
రావు జాలిగా నవావడు.
“బెసాటఆఫ్ లక్ట”ఈ అసైన్ మాంట్ లో మీర్చ విజయాం సాధిాంచలని మనసారా
కోర్చకుాంటున్నాను.”అన్నాడు చేతులుకలుపుతూ రావు.
“దాాాంకుా”అని చెపిు బయలుదేరాడు చర్ణ్. ఆఫీస్త బయటకు వచుడు. కాాంపాండ్ లో నిలబడి
ఎకకడనుాంచి మొదలుపెటాటల అని ఆలోచనలో పడాడడు. వాంటనే అతనికి జావలప్రసాద్ కుటుాంబాం
గుర్చుకువచిుాంది. జావలప్రసాద్ కు ఒక చెలెీలు తలిీ మాత్రమే ఉన్నార్చ. చెలెీలు పేర్చ ఇాందిర్. ఏదో ప్రైవేట్
కాంపెనిలో కాంపుాటర్ ప్రోగ్రామర్ గా పనిచేస్ుాంది. ఇాంకా పెళ్ళా కాలేదు. ముాందు వాళాను
కలుస్తకుాందామని నిర్ణయాంచుకున్నాడు విశాల్. అాంతకుముాందే ఫైలులోాంచి వాళా ఇాంటి అడ్రస్త్ నోట్
చేస్తకున్నాడు. అాందుకే వాళా ఇలుీ కనుకోకవటాం పెదద కషటాం కాలేదు.
అడ్రస్త్ ప్రకార్ాం వాళా ఇాంటి ముాందు బైక్ట దిగాడు చర్ణ్. ఇలుీ చినాదైన అాందాంగా పొాందికగా
ఉాంది. కాంపాండ్ చుటుట అాందమైన పూలమొకకలు ఉన్నాయ. అవి గాలికి అటు ఇటు లయబదధకాంగా
కదులుతూ కళాకు విాందు చేస్తున్నాయ. వాటిని చూస్తు గేటు తెర్చచుకుని లోపలికి వళ్ళాడు చర్ణ్. తలుపు
దగ్గర్ నిలబడి కాలిాంగ్ బెల్ నొకాకడు. లోపల కాలిాంగ్ బెల్ మోగుతునా చపుుడు అసుషటాంగా వినిపిస్ుాంది.
21

క్షణాం తర్చవాత తలుపు తెర్చచుకుాంది. ఒక యాభై సాంవత్రాలునా స్త్రీ కనిపిాంచిాంది. మాములు చీర్
జాకెటుటవేస్తకుాంది. మొహాం దీనాంగా ఉాంది. నిద్రలేమితో కళాకిాంద చర్లు కనిపిస్తున్నాయ. ఆమ జావల
ప్రసాద్ తలిీ అని వాంటనే గ్రహాంచడు చర్ణ్.
“ఎవర్చ బాబ్బ నువువ ఏాంకావాలి’ అనుమానాంగా అడిగిాంది ఆమ.
“న్న పేర్చ చర్ణ్. జావల ప్రసాద్ స్తాహతుడిని. అతనికోసాం వచును. ఇాంటోీ ఉన్నాడా”అడిగాడు
ఏాం తెలియనటుట చర్ణ్.
“ముాందు లోపలికి వచిు కూరోు. తర్చవాత మాటాీడుకుాందాాం”అాంటు పకకకు జర్గిాంది ఆమ. చర్ణ్
వళ్ళా కుర్ులో కూర్చున్నాడు. ఆమ అతని ఎదుర్చగా కూర్చుని.”నినుా ఇాంతకుముాందు ఎపుుడు చూడలేదు.
కనీసాం ఒకకసార్ కూడా మా ఇాంటికి రాలేదు”అాంది ఆశుర్ాాంగా.
“నేను ఈ సిటిలో ఉాండటాంలేదు. రాండు సాంవత్రాలకు ముాందు ఒడిశా రాషారనికి వళ్ళాపోయాను.
ప్రసధతాం బద్రక్ట లో పని చేస్తున్నాను. ఆఫీస్త పనిమీద ఇకకడికి వచును. ఎలగు వచును కదా జావలప్రసాద్
ను చూసిపోదామని వచును”అన్నాడు చర్ణ్.
“నీకు ఇాంకా విషయాం తెలియదనామాట.”
“ఏ విషయాం.”
“జావల ప్రసాద్ కనిపిాంచకుాండ పోయ న్నలుగు న్లలు అయాంది”.
“కనిపిాంచకుాండ పోవటాం ఏమిటి? న్నకు ఏాం అర్ధాం కావటాంలేదు. వివర్ాంగా చెపుాండి.”
“జావలప్రసాద్ ఆఫీస్త పనిమీద ఒకరోజు బయటకు వళ్ళాడు. తర్చవాత తిర్గిరాలేదు.
న్నలుగునైలలైాంది. ఇాంతవర్కు అతని గుర్ాంచి చినా సమాచర్ాం కూడా తెలియదు. ఎకకడికి వళ్ళాడో
ఏాంచేస్తున్నాడో తెలియదు. వాడి కోసాం ఎదుర్చచూసి న్న కళ్ళా కాయలు కాచిపోయాయ. ఇక వసాుడనా
ఆశ కూడా పోయాంది. ఏదో నేను న్న కూతుర్చ జీవచుాంల బ్రతుకుతున్నాాం.”అాందామే విర్కిుగా.
“బాధపడకాండి. నేను వచేుశానుగా. న్నకు అాంత్వ వివర్ాంగా చెపుాండి. చేతనయన సహయాం
చేసాును.”
“పోల్లస్తలే ఏాం చెయాలేకపోయార్చ. చినావాడివి నువువ మాత్రాం ఏాం చెయాగ్లవు”బలహీనాంగా
నవువతూ అాందామే.
“పోల్లస్తలకు మీ అబాుయ కేస్త ప్రతెాకమైాంది కాదు. అనిా కేస్తలలగే అది కూడా వాళాకు
మాములు కేస్త. దానిమీద పెదదగా ఇాంట్రస్ట చూపిాంచర్చ. కాని నేను అలకాదు. మీ అబాుయ నేను మాంచి
స్తాహతులాం. వాడికి కషటాం వస్తు న్నకు కషటాం వచిునటుటగానే భావిసాును. దయచేసి ఇాంకేాం మాటాీడకాండి.
22

జర్గిాంది వివర్ాంగా చెపుాండి. చినా విషయాం కూడా మర్చిపోకుాండ చెపుాండి. అపుుడే నేను ఏదైన
చెయాగ్లను”అన్నాడు చర్ణ్.
అవిడ కనిా క్షణాల వర్కు ఏాం మాటాీడలేదు. శూనాాంలోకి చూస్తుఉాండిపోయాంది. చర్ణ్ కూడా
ఆమను ఇబుాంది పెటటలేదు. ఆమ తేర్చకునేాంతవర్కు కాచుకున్నాడు. కాంచాం స్తపయన తర్చవాత తేర్చకుాంది
ఆమ. చర్ణ్ వైపు చూసి అాంది.
“ఇాంతకుముాందు ఈ విషయాం చల సార్చీ పోల్లస్తలకు చెపాును. చెపిు చెపిు న్నకు
విసగువచిుాంది కాని పోల్లస్తలు మాత్రాం విడిచిపెటటలేదు. ఇాంకా అడుగుతునే ఉన్నార్చ. సరే అసలు విషయాం
చెపాును. సర్గాగ న్నలుగు న్లలకు ముాందు ఒకరోజు జావలప్రసాద్ హడవిడిగా ఆఫీస్తనుాంచి వచుడు. తను
అర్్ాంటుగా ఒక ముఖామైన పని మీద వళ్ళతున్నానని చెపాుడు. తిర్గి రావటానికి వార్ాం రోజులు
పడుతుాందని కూడా చెపాుడు. ఇల తర్చచు జర్గ్టాం మాములే. అాందుకే ఎకకడికి వళ్ళతున్నావని నేను
తర్చి అడగ్లేదు. మాకు కాంత డబ్బు ఇచిు ఒక చినా బాాగ్ తో వళ్ళాపోయాడు. చివర్సార్గా నేను న్న
కూతుర్చ చూసిాంది అపుుడే. తర్చవాత వాడు తిర్గిరాలేదు. పదిరోజులు గ్డిచయ. వాడి దగ్గర్చాాంచి చినా
సమాచర్ాం కూడా రాలేదు. మాకు చల కాంగార్చవేసిాంది. నేను కాంచాం ధైర్ాాంగా ఉన్నాను కాని న్న
కూతుర్చ ఇాందిర్ మాత్రాం ఏడిచేసిాంది. ననుా ఆమ ఓదారాులి్ాంది పోయ నేను ఆమను ఓదార్ువలసివచిుాంది.”
“ఇాంతకుముాందు వాడు చలసార్చీ ఇలగే వళ్ళాడు. కాని వార్ాంరోజలలో తిర్గివచేుశాడు. కాని ఈ
సార్ మాత్రాం అల జర్గ్లేదు. వాడు వళ్ళా పదిహేను రోజులైాంది. ఇాంటికి రాలేదు. కనీసాం ఒకక కాల్ కూడా
చెయాలేదు. నేనే వాడి సల్ కు కాల్ చేశాను. సివచఢ ఆఫ్ అని జవాబ్బ వచిుాంది. న్నకేాం చెయాాలో
తోచలేదు. ఇాందిర్ పర్సధతి చెపుటానికి వీలులేదు. అది న్నకాంటే చల భయస్తధరాలు. నేనే ఆమకు ధైర్ాాం
చెపువలసివచిుాంది. న్లరోజులు గ్డిచయ. కాని వాడు మాత్రాం రాలేదు. కనీసాం ఫోన్ కాల్ కూడా రాలేదు.
పత్రిక వాళ్ళా మాత్రాం ఇాంటికి వచుర్చ. వాడి జీతాం న్నకుఇచిు వళ్ళాపోయార్చ. డబ్బు న్నకు ముఖాాం కాదు. న్న
బాబ్బ ఎకకడికి వళ్ళాడో చెపుాండి”అని వాళాను నిలదీసి అడిగాడు. వాళ్ళా న్న వైపు జాలిగా చూశార్చ. అాంతె
తపు జవాబ్బ చెపులేదు. “
“రాండు న్లలు గ్డిచయ. వాడు మాత్రాం రాలేదు. నేను న్న కూతుర్చ బికుక బికుకమాంటు
ఒాంటర్గా ఇాంటోీ గ్డిపాాం. ప్రతి క్షణాం భయాంతో వణికిపోయ్వాళాాం. దినదిన గ్ాండాంగా సాగిాంది మా
రోజులు. ఒకరోజు కోపాంతో పత్రిక ఆఫీస్తకు వళ్ళాను. తినాగా యాం.డి గ్దిలోకి వళ్ళాను. న్న కడుకు
ఏమయాాడని అతనిా నిలదీసి అడిగాను. ఆయన న్న వైపు నిస్హయాంగా చూశాడు తపు జవాబ్బ
23

చెపులేదు. నేను వాంటనే కోపాంతో అర్వసాగాను. న్న అర్చపులు విని కాంతమాంది లోపలికి వచుర్చ.
వాళాలో ఒకవాకిుకి దాదాపు యాబైసాంవత్రాలు ఉాంటాయ. అతను న్న దగ్గర్కి వచిు చినాగా అన్నాడు.
“న్నతో ర్ాండి. నేనుఅనిా విషయాలు మీకు చెపాును”అాంటు చెయా పటుటకుని ననుా
గ్దిలోాంచిబయటకు తీస్తకువచుడు. ఇదదర్ాం అతని గ్దిలోకి వళ్ళాాం. అపుుడే అతని గుర్ాంచి న్నకు
తెలిసిాంది. అతను ఆ పత్రికకు చీఫ్ ఎడిటర్. న్నతో బాగానే మాటాీడాడు. న్న కడుకు క్షేమాంగా ఉన్నాడని
తాందర్లోనే తిర్గివసాుడని చెపాుడు. నేను అతని మాటలు పటిటాంచుకోలేదు. న్న కడుకును ఎకకడికి
పాంపిాంచర్ని కోపాంగా అడిగాను. అపుుడు అతను అాంత్వ చెపాుడు.
వాళ్ళా చెపిునదాని ప్రకార్ాం న్న కడుకు ఒక ముఖామైన ఆఫీస్త పని మీద వళ్ళాడు. ఆ పని చల
ప్రమాధమైాందని అాందుకే న్న కడుకు ఆజాాతవాసాం చేస్తున్నాడని ఇాంకా ఏవేవో చెపాుడు. ఆ మాటలు నేను
కాంత నమామను. కాంత నమమలేదు. ఏది ఏమైన న్నకు ఒక విషయాం మాత్రాం సుషటాంగా అర్ధమైాంది. న్న
కడుకుని వీళాాందర్చకలసి ప్రమాధాంలోకి న్టాటర్ని తెలిసిాంది. ఇక అకకడ ఉాండి చేస్తది ఏాం లేక
తిర్గివచేుశాను. ఆ తర్చవాత రాండు సార్చీ మళ్ళా అకకడికి వళ్ళాను. ఈ సార్ వాళా దగ్గర్చాాంచి ఎలాంటి
జవాబ్బ రాలేదు. కనీసాం సాంజాయష్ట కూడా ఇవవలేదు. దాాంతో న్నకు అాంత్వ అర్ధమైాంది. న్న కడుకు
విషయాంలో పత్రికలవాళ్ళా పూర్ుగా ఆశవదిలేస్తకున్నార్చ. అతను బతికి ఉన్నాడో లేదో కూడా వాళాకు
తెలియదు. కాని ఆ విషయాం న్నకు చెపుటానికి వాళాకు చల భయాం. అాందుకే ఏాం సమాధానాం
చెపులేకపోతున్నార్చ.”
“ఇక చివర్గా పోల్లస్తలను ఆశ్రయాంచాం. ఆ తర్చవాత మేముపడిన పాటుీ పగ్వాడికి కూడా వదుద.
ప్రతిరోజు పోల్లస్తల మా ఇాంటికి వచేువార్చ. జావలప్రసాద్ గుర్ాంచి అడడమైనప ప్రశాలు వేస్తవార్చ. న్న
కూతుర్చను కూడా విడచిపెటేటవార్చకార్చ. సాంబాంధాంలేని ప్రశాలు వేస్తు న్న కూతుర్ వైపు అదో ర్కాంగా
చూస్తవాళ్ళా. వీళా వాలకాం చూసి న్నకాంత్వ అర్ధమైాంది. వీళ్ళా న్న కడకు గుర్ాంచి తెలుస్తకోవటానికి
రావటాంలేదు. కేవలాం న్న కూతుర్చని చూడటానికి వస్తున్నార్ని అర్ధమైాంది. ఒక సమయాం అాంటు లేకుాండ
ఎపుుడు పడితే అపుుడు వస్తున్నార్చ. నినారాత్రి పదిగ్ాంటలకు వచుర్చ. ఇన్ సుకటర్ తో పాటు ఇదదర్చ
కానిసటబ్బల్్ కూడా వచుర్చ. అపుుడు నేను న్న కూతుర్చ లోపల గ్దిలో నిద్రపోతున్నాాం. నేనే వచిు తలుపు
తీశాను.
“నీ కూతుర్ని కనిా ప్రశాలు వయాాలి. అాందుకే వచుాం. ఆమను పిలుపు”అన్నాడు. అనాతర్చవాత
వకిలిగా నవావడు.
24

ఆ నవువ చూస్తు న్నకు కాంపర్ాం ఎతిుాంది. తను నిద్రపోతుాంది అని అన్నాను. వళ్ళాలేపాండి”అన్నాడు కోపాంగా.
వాడి వాలకాం చూస్తు న్నకు చల భయాం వేసిాంది. వాంటనే వళ్ళా ఇాందర్ను లేపాను. అది నిద్రమతుుతోనే లేచి
వచిుాంది. ఇన్్పెకటర్ ఆమను ఒకకప్రశా కూడా వయాలేదు. కోర్కతో చూసి వళ్ళాపోమనిచెపాుడు. తర్చవాత
అతను అతని సిబుాంది వళ్ళాపోయార్చ. అనవసర్ాంగా పోల్లస్ ర్పోర్ట ఇచునని ఆపుుడు అనిపిాంచిాంది.
అాందుకే ఈ రోజు పనిగ్టుటకుని స్తటషన్ కు వళ్ళాను. నేను కాంపీయాంట్ వాపస్త తీస్తకుాంటానని చెపాును.
ముాందు ఇన్ సుకటర్ చల ఆశుర్ాపోయాడు. తర్చవాత నవివ కాంపీయాంట్ కాగితాం న్నకు ఇచుడు. అతని
ముాందే ఆ కాగిత్వనిా చిాంపేశాను. తర్చవాత ఇాంటికి వచేుశాను. ఇది జర్గిాంది”అాంటు ముగిాంచిాంది
జావలప్రసాద్ తలిీ.
“జావలప్రసాద్ మీకు ఒకకసార్గా ఫోన్ చెయాలేదా? అడిగాడు చర్ణ్.
“ఒకే ఒకసార్ చేశాడు. ఆ రోజు సాంక్రాంతి. ప్రతి సాంక్రాంతికి వాడు ఇాంటోీనే ఉాండేవాడు. అాందర్ాం
సాంతోషాంగా పాండుగ్చేస్తకనేవాళాాం. కాని ఈ సాంక్రాంతికి మాత్రాం వాడులేడు. పాండగైతే చేస్తకున్నాాం
కాని వాడు లేకపోవటాంతో ఇాంటోీ పాండుగ్ వాత్వవర్ణాంలేదు. ఆ రోజే వాడు ఫోన్ చేశాడు. వాడిగాంతు
వినగానే న్నకు ప్రాణాం లేచివచిునాంత పనైాంది. ఇనిా రోజులు ఎకకడున్నావు. ఎపుుడు ఇాంటికివసాువని
అడిగాను. అమమ కాంగార్చపడకు నేను తలపెటిటన పని పూర్ుయాంది. ఇాంకో న్నలుగు రోజులలో ఇాంటికి
వసాునని చెపాుడు. అాంతె అాంతకుమిాంచి వాడు ఏాం మాటాీడలేదు. టకుకన లైన్ కట్ చేశాడు.
వాడిరాకకోసాం నేనున్న కూతుర్చ ఆసకిుగా ఎదుర్చచూశాాం. న్నలుగు రోజులు గ్డిచయ. వాడు మాత్రాం
రాలేదు”అాంటు భార్ాంగా నిటుర్ుాంది ఆవిడ.
“మీ అమామయ ఇాందిర్ ఏాం చేస్తున్నార్చ”అడిగాడు చర్ణ్.
“తను కాంపూాటర్ కోర్్ పూర్ుచేసిాంది. ఒక ప్రైవేటు కాంపెనిలో పనిచేస్తుాంది. ఇపుుడు ఇాంటోీలేదు.
ఆఫీస్తకు వళ్ళాాంది. సాయాంత్రాం ఆర్చగ్ాంటలకు వస్తుాంది. ఏదో దానిా చూస్తకునే బతుకుతున్నాను. న్న
కడుకుతిర్గివస్తు వాంటనే అమామయకి తగిన సాంబాంధాం చూసి పెళ్ళా చెయాాలని అనుకుాంటున్నాను. కాని
వాడుఇాంకా రాలేదు. ఏమయాాడో ఎకకడఉన్నాడో తెల్లటాంలేదు. అసలు ఉన్నాడో లేదో కూడా
అర్ధాంకావటాంలేదు. తలుచుకుాంటే అమామయ భవిషాతుు చల భయాంగా ఉాంది”అాందామే కళ్ళా
తుడుచుకుాంటు.
“ఒకసార్ మీ అమామయ ఫోటో ఉాంటే చూపిాంచాండి. చూసి వళ్ళాపోత్వను”అన్నాడు చర్ణ్.
“ఉాండాండి. గ్దిలో ఉాంది. వళ్ళా తీస్తకువసాును’అాంటు లోపలికి వళ్ళాాంది ఆమ. క్షణాం తర్చవాత ఒక
ఫోటో తెచిు చర్ణ్ కు ఇచిుాంది. చర్ణ్ కాాజువల్ గా అాందుకుని చూశాడు. ఆ ఫోటోలో ఒక ఆడ మగ్
25

ఉన్నార్చ. మగ్వాడు జావలప్రసాద్. అాంతకుముాందే చర్ణ్ అతని ఫోటో పత్రక ఆఫీస్తలో చూశాడు. అతని
పకకన ఒక అాందమైన అమామయ ఉాంది. సనాగా పొడుగాగ తెలీగా న్నజుకుగా ఉాంది. పెదకళ్ళా కోటేర్చలాంటి
ముకుక. చూడటానికి చల అాందాంగా ఉాంది.
ఒకక క్షణాం పాటు ఫోటో వైపు చూసి తిర్గి ఇచేుశాడు చర్ణ్.
“మీరేాం బాధపడకాండి. అాంత్వ నేను చూస్తకుాంటాను. ఈ క్షణాం నుాంచి జావలప్రసాద్
ఎకకడున్నాడో తెలుస్తకోవటానికి ప్రయతిాసాును. పోల్లస్తలకు మరేాం భయపడకాండి. వాళా సాంగ్తి నేను
చూస్తకుాంటాను. జావలప్రసాద్ ఒకకడే మీ కడుకు కాడు. నేను కూడా మీ కడకులాంటి వాడినే.
జావలప్రసాద్ వచేుాంతవర్కు అతనిా న్నలో చూస్తకోాండి. ఇాందిర్ న్నకు చెలెీలు. ఈ క్షణాం నుాంచి మీ
బాధాత న్నది. నేను బయలుదేర్చత్వను. వీలుచూస్తకుని మళ్ళా ఇాంకోసార్ వసాును. ఇాందిర్వస్తు నేను
వచునని చెపుాండి. అవసర్మైతే ఆమను కూడా కలుస్తకుాంటాను. ఉాంటాను”అాంటు లేచడు చర్ణ్.
ఆవిడ కళాలో అప్రయతాాంగా నీళ్ళా చిపిులీయ.
“ఈఒకక మాట చలు బాబ్బ. న్నకు న్న కూతుర్కి ఎాంతో ధైర్ాాం ఇస్తుాంది. ఇపుుడు న్న భయాం
పోయాంది. న్న కడుకు తిర్గివచేుాంతవర్కు భయాంలేకుాండ ఉాంటాను. మాటలోీ పడి మరాాద
చెయాటాంమర్చిపోయాను. ఉాండు బాబ్బ కాఫీ తీస్తకువసాును’అాంటు లేవబోయాంది ఆమ.
“ఇపుుడు న్నకేాం వదుద. ఇాంకోసార్ వచిునపుుడు ఏకాంగా భోజనాం చెసాును. ఇపుుడు మాత్రాం ననుా
బలవాంతాంపెటటకు”అన్నాడు చర్ణ్.
“సరే అలగే వళ్ళా. క్షేమాంగా వళ్ళా లభాంగా తిర్గిరా”అాంటు దీవిాంచిాందిఆమ. చర్ణ్ ఆమకు
ఇాంకోసార్ నమసాకర్ాం చేసి ఆ ఇాంటోీాంచి బయటపడాడడు. గేటు దగ్గర్ నిలుుని సిగ్రట్ వలిగిాంచడు.
అతనికి చల నిర్చత్వ్హాంగా ఉాంది. జావలప్రసాద్ తలిీని కలుస్తకుాంటే ముఖామైన విషయాలు
తెలుసాుయని అనుకున్నాడు. కాని ఏాం లభాం లేకుాండ పోయాంది. కాని ఆమ చెపిున ఒక విషయాం మాత్రాం
కాంచాం ఉపయోగ్పడుతుాంది. జావలప్రసాద్ ఆమకు ఫోన్ చేసినపుుడు పని పూర్ుయాందని న్నలుగు
రోజులలో వసాునని చెపాుడు. అాంట దాని అర్ధాం అతను బాంగార్చరాజు గుర్ాంచి ఏదో సమాచర్ాం
తెలుస్తకని ఉాంటాడ. అాందుకే న్నలుగు రోజులలో వసాునని చెపాుడు. ఆ న్నలుగురోజులు తగిన ఆధారాలు
సాక్ష్యాలు కోసాం ప్రయతిాస్తున్నాడని తెలుస్ుాంది.
అవి దొర్కాయోలేదో తెలియదు. ఒకవేళ దొర్కితే ఎకకడ పెటిట ఉాంటాడు. అతను వాటిని తన దగ్గర్
మాత్రాం పెటుటకోడు. అది చల ప్రమాధాం. అాందుకే వాటిని ఎకకడైన దాచిఉాంటాడు. కాని ఎకకడ
దాచిఉాంటాడు. ఆ విషయాం పకకన పెడితే అసలు జావలప్రసాద్ బాంగార్చరాజు గుహలోకి ఎల
26

ప్రవేశాంచడు. అది తెలుస్తకోవాలి ముాందు. అపుుడే తను కూడా ప్రోసిడ్ అయ్ా అవకాశాం ఉాంది. ఈ
విషయాలు జావలప్రసాద్ తలిీకి తెలియకపోవచుు. కాని ఇాందిర్కు తపుకుాండ తేలిస్త ఉాంటుాంది. ఒకవేళ
తెలియకపోయన ఫరావలేదు. కనీసాం ఆమతో మాటాీడినటుటఉాంటుాంది. అాందుకే ఒకసార్ ఆమతో
మాటాీడాలని తీరామనిాంచుకున్నాడు చర్ణ్.
ఆలోచనలకు బ్రేక్ట వేసి బైక్ట మీద కూర్చున్నాడు. సాటర్ట చేసి ముాందుకు పోనిచుడు.
X X X
సాయాంత్రాం అయదుగ్ాంటలైాంది. స్తర్చాడు క్రమాంగా పశుమాద్ర చటుకు తపుకుాంటున్నాడు.
చలికాలాం కావటాం వలీ చల తాందర్గా చీకటి పడిపోతోాంది. గాలి చలీగా విస్ుాంది. ఆఫీస్తలో తన
పనాంత్వ పూర్ుచేసి అలసటగా వనకిక వాలిాంది ఇాందిర్. తర్చవాత మలీగా లేచి కుర్ుకి తగిలిాంచిన బాాగ్
తీస్తకుాంది. దానిా భుజాంమీద తగిలిాంచుకుని అటు ఇటు చూసిాంది. అపుటికే సాటఫ్ అాంత్వ దాదాపు
వళ్ళాపోయార్చ. టేబ్బల్ మీద ఉనా కాంపూాటర్ ను షట్ డవున్ చేసి ఆఫీస్తలోాంచి బయటకు నడిచిాంది.
ఎదుర్చగా ఉనా కాఫీ షాపులోకి వళ్ళా కూర్చుాంది. కాఫీ త్వగుతూ పర్దాానాంగా కూర్చుాంది. కాఫీ త్వగిన
తర్చవాత లేచి కాంటర్ దగ్గర్కి వళ్ళాాంది. బిల్ పే చేసి అకకడనుాంచి బయటపడిాంది.
రోడుడ మీద బస్త్లు కార్చీ వేగ్ాంగా దూస్తకుపోతున్నాయ. ఎదుర్చగా ఉనా బస్ సాటాండుకు వళ్ళా
నిలబడిాంది. పావుగ్ాంటతర్చవాత ఆమ ఎకకవలసిన బస్త్వచిుాంది. ఎకిక కూర్చుాంది. ఆమ సాటప్ వచేుసర్కి
బాగా చీకటిపడిపోయాంది. ఆమఉాంటునా ఏర్యా అపుుడపుుడే అభివృదిధ చెాందుతోాంది. అకకడకకడ
మాత్రాం వీధిలైటుీ వలుగుతున్నాయ. ఆమ తన ఇాంటికి వళ్ళాలాంటే నిరామనుషామైన ప్రాాంతాం నుాంచి వళ్ళాలి.
ఆ ప్రదేశాం దాదాపు అడవిల ఉాంటుాంది. దటటాంగా పెర్గిన చెటటతో గుబ్బర్చగా పెర్గిన పొదలతో
చూస్తవాళాకు భయాం కలిగిస్తుాంది.
ఇాందిర్ పర్దాానాంగా నడుస్తు ముాందుకు వళ్ళతోాంది. అపుుడే ఒక అనుహాామైన సాంఘటన
జర్గిాంది. ఉనాటుటాంది గుబ్బర్చ చెటటచటునుాంచి ఇదదర్చ వాకుులు బయటకు వచుర్చ. ఇదదర్చ బలాంగా
మొర్టుగా ఉన్నార్చ. లుాంగ్ల బనియనుీ వేస్తకున్నార్చ. నలీగా సిదిదలీ ఉన్నార్చ. వాళాను చూడగానే
అప్రయతాాంగా ఉనాచోటనే నిలబడిపోయాంది ఇాందిర్. వాళ్ళా వేగ్ాంగా ఆమ వైపు వచుర్చ. జర్గ్రానిది
ఏదో జర్గ్బోతుాందని ఇాందిర్కు తెలిసిపోయాంది. ఎవట్న కనిపిసాురా అనుకుని చుటుట చూసిాంది. చుటుట
నిరామనుషాాంగా నిస్తుజాంగా ఉాంది. ఒక మనిష్ట కూడా కనిపిాంచలేదు. ఇాంతలో ఇదదర్చ ఆమ దగ్గర్కు
వచేుశార్చ. ఇాందిర్ గ్టిటగా అర్వబోయాంది. ఇాంతలో ఒకడు చపుున ఆమ నోర్చ మూస్తశాడు.ఇాంకోకడు
ఆమాాంతాం ఆమను ఎతుుకుని పొదలవైపు వళ్ళాడు. వాళా పటుటనుాంచి తపిుాంచుకోవటానికి ఇాందర్
27

పెనుగులడిాంది. కాని వాళా బలాం ముాందు ఆమ శకిు చలలేదు. ఇదదర్చ ఆమను మూటల మోస్తకుని ఒక
పెదద చటుకు తీస్తకువళ్ళార్చ. వాళ్ళా ఉదేదశాం ఇాందిర్కు అర్ధమైాంది. గ్టిటగా అర్వాలనుకుాంది. కాని బలమైన
చెయా ఆమ నోటిని గ్టిటగా మూసివేసిాంది.
ఒకడు ఆమ పైటను లగేశాడు. ఇాంకోకడు ఆమ చీర్కుచిుళామీద చెయావేశాడు. ఇాందిర్ శకిు అాంత్వ
కూడదీస్తకుని పెనుగులడిాంది. వాళ్ళా భార్నుాంచి తపిుాంచుకోవాలని విశవ ప్రయతాాం చేసిాంది. కాని ఆమ
ప్రయతాాం ఫలిాంచలేదు. అపుటికే ఆమ జాకెటుట ఒకడు చిాంచేశాడు. అదుభతమైన ఆమ ఎదసాంపద చూసి
ఇదదర్కి నోటోీ తడార్పోయాంది. ఇదదర్చ ఒకర్కి ఒకర్చ కళాతో సైగ్ చేస్తకున్నార్చ.
తనని త్వను కాపాడుకోలేనని ఇాందిర్కు అర్ధమైాంది. ఏదో అదుభతాం జర్గితే తపు ఈ ఆపద నుాంచి
బయటపడలేనని కూడా ఆమ గ్రహాంచిాంది. ఇాంకో క్షణాం అయఉాంటే ఆమ అనుకునాటుటగానే జర్గిఉాండేది.
అపుుడే ఒక విచిత్రాం జర్గిాంది. ఇలాంటి సాంఘటనలు నవలలో మాత్రమే జర్చగుత్వయ. సినిమాలో మాత్రమే
చూపిసాుర్చ. కాని నిజజీవితాంలో కూడా జర్చగుతుాందని ఇాందిర్కు మొదటిసార్ తెలిసివచిుాంది.
ఎకకడినుాంచో మర్చపుల ఒక వాకిు వచుడు. పిడుగుల వాళామీద పడాడడు. తన పిడికిలితో గ్టిటగా
ఒకడిని తలమీద కటాటడు. స్తతిుతో కటిటనటుటగా కీచుగా అర్చడు వాడు. ఇాందిర్ను విడిచిపెటిట
తలపటుటకున్నాడు. అాంతటితో యువకుడు ఊర్చకోలేదు. అదే పిడికిలితో ఇాంకోకడి మూతి మీద కటాటడు.
ఫట్ అాంటు చపుుడు అయాంది. వాడి మూతి పాంచర్యాంది. ముాందునా రాండు పళ్ళా నేలమీద పడాడయ.
ర్కుాం పాంటన్ ల బయటకు చిమిమాంది.
వాళ్ళా మొర్టువాళ్ళా. గుడిడగా దాటిచెయాటాం తపు సీటట్ ఫైటిాంగ్ లో మళ్ళకువలు తెలియవు.
ఉనాటుటాండి ఒక యువకుడువచిు తమ మీదదాడిచేస్తసర్కి బితుర్పోయార్చ. షాక్ట తో బిగుస్తకుపోయార్చ.
ఆ చినా అవకాశాం చలు ఆ యువకుడికి. మళ్ళా విజృాంబిాంచడు. అాంతె రాండు నిమిషాలలో వాళ్ళాదదర్చ
ర్కుపు మడుగులో కూలిపోయార్చ. ఒకడి చెయా శాశవతాంగా పనికిరాకుాండపోయాంది. ఇాంకోకడి కాలు
విర్గిపోయాంది. చల చకచకాాంతో తెలిసి కటిటన దెబులవి. ఆ దెబులనుాంచి కోలుకోవటానికి కనీసాం
వాళాకు రాండు న్లలు పడుతుాంది. అాంతవర్కు ఇదదర్చ హాసుటల్ లో ఉాండకతపుదు. వాళాను అలగే
వదిలిపెటిట ఇాందిర్ వైపు చూశాడు అతను. ఒకవైపు సిగుగ ఇాంకో వైపు కృతజాత ఆమను కలిసికటుటగా
కుదిపేశాయ. షాక్ట వలీ ఒకక క్షణాం ఏాం మాటాీడలేకపోయాంది. తర్చవాత తేర్చకుని అాంది.
“మీర్చ ఎవరో న్నకు తెలియదు. సమయానికి వచిు కాపాడార్చ. లేకపోతే న్న జీవితాం సర్వన్నశనాం
అయ్ాది. ఎవర్కి మొహాం చూపిాంచలేకపోయ్దానిా. మీకు ఎల దాాాంక్ట్ చెపాులో అర్ధాం కావటాంలేదు.”
28

“ఆ విషయాలు తర్చవాత మాటాీడుకుాందాాం. మీ జాకెటుట చినిగినటుటాంది. ఇదిగో ఈ జెర్కన్్

వేస్తకోాండి. నడవగ్లరా లేకపోతే ఎతుుకోమాంటారా”అడిగాడు అతను.
“నేను నడవగ్లను”అాంటు మలీగా లేచి నిలబడిాంది. అతను తన ఒాంటి మీద ఉనా జెర్కన్్ తీసి
ఆమకు ఇచుడు. ఆమ తడుకుకాంది. ఇదదర్చ ఆ తుపులోీాంచి బయటకు వచుర్చ.
“న్న పేర్చ ఇాందిర్. ఒక పైవేటు కాంపెనిలో పనిచేస్తున్నాను. మా ఇలుీ ఇకకడికి దగ్గరే. ర్ాండి మా
ఇాంటికి వళదాాం. కాఫీ త్వగి వళ్ళదుర్చగాని “అాంది ఇాందిర్.
“మీ గుర్ాంచి న్నకు తెలుస్త. మీర్చ జావలప్రసాద్ చెలెీలు. మీ అనాయా న్నకుమాంచి స్తాహతుడు.
మీ అనాయుాను చూసిరావటానకి ఉదయాం మీ ఇాంటికి వళ్ళాను. కాని మీ అనాయా లేడు. మీ అమమగార్చ
అాంత్వ చెపాుర్చ. న్నకు చల బాధవేసిాంది. ఎలగైన మీ అనాయా ఆచూకి తెలుస్తకుాంటానని మీ
అమమగార్కి హామీ ఇచును. ఉదయాం మిమమలిా కలుస్తకునే వీలులేకుాండపోయాంది. మీర్చ ఆఫీస్తనుాంచి
సాయాంత్రాం ఆర్చగ్ాంటలకు వసాుర్ని మీ అమమగార్చ చెపాుర్చ. అాందుకే మళ్ళా మీ ఇాంటికి బయలుదేరాను.
ఇకకడికి వచేుసర్కి ఊహాంచని దృశాాం కనిపిాంచిాంది. మిమమలిా ఇదదర్చ రౌడీలు చెటుట చటుకి
తీస్తకువళాటాం చూశాను. వాళాకు తెలియకుాండ వనుకే వచును. తర్చవాత ఏాం జర్గిాందో మీకు
తెలుస్త”అని ముగిాంచడు అతను.
“చల దాాాంక్ట్ అాండి. మీ మేలు జనమలో మర్చిపోలేను. ఇాంతకి మీ పేర్చ చెపులేదు”అాంది
ఇాందిర్. ఇపుుడు ఆమ షాక్ట నుాంచి పూర్ుగాకోలుకుాంది.
“న్న పేర్చ చర్ణ్. బద్రక్ట ఒడిసా్ లో పనిచేస్తున్నాను. ఈ మదానే ఇకకడికి వచును. ఎలగు వచును
కదా మీ అనాయాను చూడాలనిపిాంచిాంది. వళ్ళాను. ఆచేదు విషయాం తెలుస్తకున్నాను.. మీకు అభాాంతర్ాం
లేకపోతే కాంచాంస్తపు కూర్చుని మాటాీడుకుాందాాం. ఇకకడే మయన్ రోడుడ పకకన ఒక హోటల్ ఉాంది.అకకడ
కూర్చునిమాటాీడుకుాందాాం. మీకు ఇషటమైతేనే”అన్నాడు చర్ణ్.
ఆమ నవివాంది.
“మీతో రావటానకి న్నకు అభాాంతర్ాం ఎాందుకు. పదాండి. న్నకు మాంచి కాఫీ త్వగాలని ఉాంది.
జర్గిన సాంఘటన తలుచుకుాంటే తల పగిలిపోతుాంది. కాఫీ త్వగితేకాని తగేగల లేదు”అాంది.
“అయతే ర్ాండి. న్న బైక్ట మీద వళదాాం”అాంటు పేవ్ మాంట్ మీద ఒక పకకగా పార్క చేసిన బైక్ట వైపు
దార్తీశాడు చర్ణ్. ఇాందిర్అతనిా మలీగా అనుసర్ాంచిాంది. చర్ణ్ బైక్ట మీదకూర్చుని సాటర్ట చేశాడు.
ఇాందిర్అతని వనుక కూర్చుాంది.మర్చక్షణాం బైక్ట మయన్ రోడు వైపు దూసకుపోయాంది.
29

సమయాం ఆర్చగ్ాంటలు దాటిపోయాంది. చలికాలాం కావటాంవలీ తాందర్గా చీకటిపడిపోయాంది.

చలీని గాలి కూడా వీస్ుాంది. అయదునిమిషాల తర్చవాత చర్ణ్ తన బైక్ట ఒక హోటల్ ముాందు ఆపాడు. బైక్ట
ను లక్ట చేసినతర్చవాత ఇదదర్చ లోపలికి వళ్ళార్చ. అటు ఇటు చూశార్చ. మూలగా ఒక టేబ్బల్ కనిపిాంచిాంది.
అకకడికి వళ్ళా కూర్చున్నార్చ.
“ఏాం తీస్తకుాంటార్చ”అడిగాడు చర్ణ్.
“న్నకు టిఫిన్ ఏాం వదుద. వేడి కాఫీ చలు. తలభార్ాంగా ఉాంది”అాంది ఇాందిర్ నుదుటిమీద చెయా
పెటుటకుాంటు.
సర్వర్ వచిునవాంటనే రాండు కాఫీ ఆర్డర్ చేశాడు చర్ణ్.
“మీ అమమగార్చ అనిా విషయాలు చెపాుర్నుకోాండి. అయన మిమమలిా కనిా ప్రశాలు అడగాలని
అనుకుాంటున్నాను. మీకు అభాాంతర్ాం లేదుకదా.”
“ఫరావలేదు. అడగ్ాండి.మీర్చ మా అనాయా ఆచూకి తెలుస్తకోవటానికి ప్రయతిాస్తున్నార్చ. మీకు
సహకర్ాంచటాం న్న బాధాత. అడగ్ాండి. ఏాం అడగాలని అనుకుాంటున్నారో నిర్భాాంతర్ాంగా అడగ్ాండి. న్నకు
తెలిసినాంతవర్కు చెపాును”అాంది ఇాందిర్.
“జావలప్రసాద్ కు ఎవట్న గ్ర్ల్ ఫ్రాండ్్ ఉన్నారా”అడిగాడు చర్ణ్.
“న్నకు తెలిసినాంతవర్కు ఎవర్చ లేర్చ. ఒకవేళ ఉాంటే ఖచిుతాంగా మాకు తెలిసిఉాండేది. కనీసాం ఆ
విషయాం న్నతో చెపేువాడు.”మాకు మాఅనాయాకి మదా ఎలాంటి ర్హసాాలు లేవు. మాతో అనిా
విషయాలు షేర్ చేస్తకునేవాడు. చివర్కు ఆఫీస్త విషయాలు కూడామాతో చెపేువాడు.
“జావలప్రసాద్ కనిపిాంచకుాండ పోయ దాదాపు అయదున్లలు అవుతుాంది. అవున్న.”
“అవును.”
“అాంతకుముాందు మీ అనాయా ప్రవర్ున ఎల ఉాండేది. మాములుగా ఉాండేవాడా. లేకుాండ
పర్దాానాంగా ఉాండేవాడా.”
“మీర్చ అడుగుతుాంటే జాాపకాం వచిుాంది. ఒక రోజు అనాయా సాయాంత్రాంఇాంటికి రాలేదు. కనీసాం
ఫోన్ కూడా చెయాలేదు. నేను అమమ చల కాంగార్చపడాడాం. అతని సల్ ఫోన్ కు ర్ాంగ్ చేశాాం. ర్ాంగ్
పోతుాంది కాని రసాున్్ మాత్రాం లేదు. దాదాపు అర్గ్ాంటస్తపు ప్రయతిాాంచాం.అయన ఏాం లభాం లేకుాండ
పోయాంది. ఇదదర్కి చల భయాం వేసిాంది. అనాయా ఎపుుడు ఇల చెయాలేదు. ఎకకడికైన వళ్ళతే మాకు
చెపేువాడు. రావటానికి ఆలసాాం అయతే కాల్ చేసి మర్ చెపేువాడు. కానిఆ రోజు మాత్రాం అతని దగ్గర్
నుాంచి కాల్ రాలేదు. అమమకి న్నకు ఏాం చెయాాలో తోచలేదు. బికుకబికుకమాంటుగ్దిలో కూర్చున్నాాం. రాత్రి
30

పన్ాాండుగ్ాంటలవర్కు నేను అమమ నిద్రపోలేదు. అనాయా కోసాం ఎదుర్చచూస్తు కుర్చున్నాాం. సర్గాగ రాత్రి
ఒాంటిగ్ాంటకు అనాయా వచుడు. వచిురావటాంతో తన గ్దిలోకి వళ్ళాడు. తలుపులు మూస్తకున్నాడు.
అనాయా ప్రవర్ున మాకు చల ఆశుర్ాాం కలిగిాంచిాంది. ఇాంతకుముాందు ఎపుుడు అనాయా ఇల
ప్రవర్ుాంచలేదు. “
“అమమనేను ఒకర్ మొహాలు ఒకర్ాం చూస్తకున్నాాం. నేను మాత్రాం ఆసకిుని చాంపుకోలేకపోయాను.
మలీగా తలుపుదగ్గర్కి వళ్ళాను. ఏదైన చపుుడు వినిపిస్తుాందా అని చెవులు ర్కికాంచి విన్నాను. పైనుాంచి ఏదో
సామాను తీసినటుట చపుుడు వినిపిాంచిాంది. తిర్గి పెటిటనపుుడు కూడా అదే చపుుడు వినిపిాంచిాంది. న్నకేాం
అర్ధాంకాలేదు. ఇాంతవర్కు మాకు అనాయా మదా ఎలాంటిర్హసాాలు లేవు. కాని ఆరోజు మాత్రాం అనాయా
మా నుాంచి ఏదో ర్హసాాం దాస్తున్నాడని మాకు అర్ధమైాంది. అాందుకే మాకు తెలియకూడదని తలుపులు
మూస్తశాడు. “
“అయదునిమిషాల తర్చవాత గ్ది తలుపులు తెర్చచుకున్నాయ. అనాయా గ్దిలోాంచి బయటకు
వచుడు. ఇపుుడే వసాునని చెపిు మళ్ళా బయటకు వళ్ళాడు. నేను వాంటనే అనాయా గ్దిలోకి వళ్ళాను. గ్దిలో
ఉనా వస్తువులనిా వతికాను. కాని అనాయా దాచిాంది మాత్రాం దొర్కలేదు. అర్గ్ాంట తర్చవాత అనాయా
తిర్గివచుడు. అతనిా అడిగిఅసలువిషయాం తెలుస్తకోవాలని అనుకుాంది అమమ. కాని అపుటికే బాగా
ఆలసాాంకావటాంతో అాందర్ాం భోజనాం చేసి పడుకున్నాాం. మర్చసటిరోజు అడుగుదామని అనుకుాంది అమమ.
కాని అనాయా ఆ అవకాశాం ఇవవలేదు. చల పెాందళ్ళడే ఆఫీస్తకు వళ్ళాపోయాడు. అదే నేను అమమ
అనాయాను చివర్సార్ చూడటాం. తర్చవాత అనాయా ఇాంటికే రాలేదు. కనీసాం ఫోన్ కూడా చెయాలేదు.
ఎపుుడో సాంక్రాంతి రోజున కాల్ చేశాడు. ఎకుకవస్తపు మాటాీడలేదు. తను తాందర్లోనే ఇాంటికి వసాునని
చెపిు లైన్ కట్ చేశాడు. ఇది జర్గిాంది”అాంటు ముగిాంచిాంది ఇాందిర్.
కనిా క్షణాలపాటు ఏాం మాటాీడలేదు చర్ణ్. తర్చవాత అన్నాడు.
“మీర్చ న్నకో సహయాం చెయాాలి.”
“చెపుాండి. ఏాం చెయామాంటార్చ. మీర్చ ఏ సహయాం అడిగిన చెయాటానికి నేను సిదధాం’అాంది
ఇాందిర్ ఉత్వ్హాంగా.
“ఒకసార్ మీ అనాయా గ్దిచూడాలనుకుాంటున్నాను. మీకు అభాాంతర్ాంలేకపోతే రేపు మీ ఇాంటికి
రావాలని అనుకుాంటున్నాను. నేను గ్దిని వతికేటపుుడు మీర్చ పకకన ఉాంటే మాంచిది. రేపు మీకు
విలవుతుాందో లేదో చెపుాండి. వీలుకాకపోతే ఇాంకో రోజు వసాును’అన్నాడు చర్ణ్.
31

“ఇాందులో అభాాంతర్ాం ఎాందుకు ఉాంటుాంది. తపుకుాండ ర్ాండి. రేపు నేను ఆఫీస్తకి

సలుపుపెడుతున్నాను. నేను ఇాంటోీనే ఉాంటాను. మీర్చ ఎపుుడైన రావచుు.”
“దాాాంకుా. రేపు ఉదయాం పదిగ్ాంటలకు వసాును. “
“అలగే. ఇక బయలుదేర్చత్వను.ఇపుుటికే ఆలసామైాంది. అమమ కాంగార్చపడుతుాంది”అాంటు లేచిాంది
ఇాందిర్.
“ర్ాండి నేనే మిమమలిా మీ ఇాంటిదగ్గర్ డ్రాప్ చేసాును.”అాంటు తనులేచడు చర్ణ్. కాంటర్ లోబిల్ పే
చేసి ఇదదర్చ హోటల్ నుాంచి బయటకు వచుర్చ. సమయాం ఏడుగ్ాంటలు కావస్ుాంది. బాగా
చీకటిపడిపోయాంది. పైగా గాలికూడా చలీగా వీస్ుాంది. చర్ణ్ తన బైక్ట సాటర్ట చేశాడు. ఇాందిర్ కాంచాం
కూడా భయాంలేకుాండ అతని వనుకాల కూర్చుాంది. మర్చక్షణాం బైక్ట వేగ్ాంగా గ్మాసాధనాం వేపు
సాగిపోయాంది. పావుగ్ాంటతర్చవాత బైక్ట ఇాందిర్ ఇాంటి ముాందు ఆగిాంది. గుమమాంముాందు ఇాందిర్ తలిీ
నిలుునిఉాంది.ఆవిడ మొహాంలో కాంగార్చ సుషటాంగా కనిపిస్ుాంది. మాములుగా ఎపుుడు ఆర్చగ్ాంటలకు
ఇాంటికి వచేు కూతుర్చ ఏడుగ్ాంటలైన రాకపోయ్సర్కి సహజాంగానే భయపడిాంది. అాందుకే గుమమాం దగ్గర్కి
వచిు నిలుుాంది. కాని ఆనుకోకుాండ చర్ణ్ తో బైక్ట మీద వచేుసర్కి ఆశుర్ాపోయాంది.
“అబాుయ నీకు తెలుసామామ”అడిగిాంది కూతుర్చని.
“తెలుసమామ.
“ఎల తెలుస్త.”
“ఆ విషయాం తర్చవాత చెపాును”అాంది ఇాందిర్. తర్చవాత చర్ణ్ వైపు తిర్గి “చల దాాాంక్ట్. మీ
సహయాం జనమలో మర్చిపోలేను. మీర్చ వళాాండి. రేపు పదిగ్ాంటలకు వచెుయాాండి. మీకోసాం
ఎదుర్చచూస్తుఉాంటాను’అాంది ఇాందిర్.
అలగే అని చెపిు బైక్ట సాటర్ట చేశాడు చర్ణ్.
X X X
పార్ధసార్ధి తన చాంబర్్ లో కూర్చున్నాడు. ఆయన ముాందు గోకుల్ దాస్ కాంపెనికి సాంబాంధిాంచిన
పైలు ఉాంది. గోకుల్ దాస్ కాంపెనినుాంచి సిమాంట్ సాాంపిల్ తీస్తకువచిున తర్చవాత ఆయన ఊర్కే
కూరోులేదు. వాంటనే ఎనలిస్ట ని పిలిచడు. సాాంపిల్ సిమాంట్ ఆతనికి ఇచిు ఎనలైజ్ చెయామన్నాడు.
రాండుగ్ాంటలలో అతను తన ర్పోర్ట ఇచుడు. ఆ ర్పోర్ట సారాాంశాం చదివిన పార్ధసార్ధి కాంచాం కూడా
ఆశుర్ాపోలేదు. అది అతను ఉహాంచిాందే. గోకుల్ దాస్ కాంపెని సపీయ్ చేస్తునా సిమాంటు న్నసిర్కాం
సిమాంట్. దానితో కటటడాలు కడితే ఎనోా రోజులు ఉాండవు. ఎపుుడైన కూలిపోవచుు.
32

అలాంటి న్నసిర్కాం సిమాంట్ గోకుల్ దాస్ ప్రభుతవ భవన్ననికి ఉపయ్గిస్తున్నాడు. ఇాంతకాంటే దార్చణాం
ఇాంకోకటి ఉాండదు. ఇాందులో బాంగార్చరాజు ప్రమేయాం ఏాం లేదు. అతను గోకుల్ దాస్ నమమనబాంటు.
అతను చెపిునటుట చేస్తున్నాడు. పైకిమాత్రమే కన్ సరక్షన్ కాంపెని బాంగార్చరాజుది. లోపల పెతునాం అాంత్వ
గోకుల్ దాస్ ది. ఒక మాటలో చెపాులాంటే బాంగార్చ రాజు కేవలాం డమీమ. అధికార్ాం అాంత్వ గోకుల్ దాస్ ది.
అతను తెర్వనుక ఉాండి అాంత్వ నడిపిస్తున్నాడు.
బాంగార్చరాజుకి ప్రభుతవ కాాంట్రక్టట లు కతు కాదు. ఇాంతకుముాందు అతను ఎనోా కాాంట్రాకుటలు
సాంపాదిాంచడు. చల భవన్నలు కటాటడు. వాటికి గోకుల్ దాస్ సిమాంటునే ఉపయ్గిాంచడు. ఈ విషయాం
ప్రభుత్వవనికి తెలుస్త. సాంబాంధిత అధికార్చలకు తెలుస్త. అయన వాళ్ళా నోర్చమూస్తకున్నార్చ. ఎాం
తెల్లనటుటగా ప్రవర్ుాంచర్చ. దీనికి కార్ణాం గోకుల్ దాస్ పలుకుబడి డబ్బు బలాం. గోకుల్ దాస్ కు
అధికార్పార్టతో సనిాహత సాంబాందాలు ఉన్నాయ. గ్తఎనిాకలలో అతను అధికార్పార్టకి వాంద కోటుీ
ఇచుడని అాంటార్చ. అాందులో ఎాంతనిజాం ఉాందో ఎవర్కి తెలుస్త. కాని ఒక విషయాం మాత్రాం నిజాం.
అధికార్ాంలో సాంట్రలల్ హోాంమాంత్రి డిఫెన్్ మాంత్రి గోకుల్ దాస్ కు చల మాంచి స్తాహతులు. వాళ్ళా
తర్చచు గోకుల్ దాస్ దగ్గర్కి వసాుర్చ. గోకుల్ దాస్ ఫ్యర్మ్ హౌస్ లో కలుస్తకుాంటార్చ. అకకడ అాందర్చ
కలిసి మాందు పార్ట చేస్తకుాంటార్చ. వాటితో పాటు అమామయల పొాందుకూడా అాందుకుాంటార్చ.
ఈ విషయాలనిా అాందర్కి తెలుస్త. అయన ఎవర్చ నోర్చఎతుర్చ. కనీసాం కాాంట్రాకుటలు రాకుాండ
చెయార్చ. అనిా తెలిసికూడా తిర్గి అనిా ప్రభుతవ కాాంట్రాకుటలు గోకుల్ దాస్ కాంపెనికే కటటబెడుతున్నార్చ.
దీనికి ప్రధాన కార్ణాం లాంచాం. డబ్బు ఎలాంటి మనిష్టని అయన ఆడిస్తుాందని అాంటార్చ. అది నిజాం.
గోకులదాస్ ఇస్తునా లక్షలకు ఆశపడి అధికార్చలు తన కర్మవాయానిా పూర్ుగా మర్చిపోయార్చ.
డబ్బుకోసాం అతనికి అముమడైపోయార్చ.
ఈ విషయాలనిా పార్ధసార్ధికి తెలుస్త. అతను పర్శ్రమల సక్రటర్గా కాంత కాలాం పనిచేశాడు.
అపుుడు అనుకోకుాండ ఒకసార్ గోకుల్ దాస్ ను కలుస్తకున్నాడు. గోకుల్ దాస్ గ్ృప్ ఆఫ్ కాంపెనీలలో చల
కాంపెనీలు ఉన్నాయ. అాందులో ఒకటి గోకుల్ దాస్ సిమాంట్ కాంపెని. ప్రతి సాంవత్ర్ాం ఆ కాంపెని ఒకకటే
కనిాకోటీ ర్వపాయలు సాంపాదిస్ుాంది. అయతే అాంతపెదద కాంపెనిలో మాములుగా పాటిాంచవలసిన స్తఫిట
మేషర్్ ఒకకటి కూడా లేదు. కార్మకుల చటటాంకాంచాం కూడా అమలుకావటాంలేదు.
పొలుాషన్ గుర్ాంచి చెపువలసిన పనిలేదు. ఆ కాంపెని వలీ ఎాంతో వార్ధపదారాధలు విడుదలవుతున్నాయ. ఆ
వార్ధాం అాంత్వ మాంచినీటి సర్స్త్లో కలుస్తున్నాయ. ప్రజలు ఆ నీళ్ళా త్వగి రోగాలు తెచుుకుాంటున్నార్చ. ఈ
విషయాలనిా తెలుస్తకునా పార్ధసార్ధి ఆ కాంపెని మీద చర్ా తీస్తకున్నాడు. ఫ్యకటర్ ర్వల్్అాండ్ రగుాలేషన్
33

ప్రకార్ాం అనిా అమలు పర్చమని కాంపెనికి నోటిస్త ఇచుడు. కాని దాని వలీ గోకుల్ దాస్ కాంచాం కూడా
బెదర్లేదు. వాంటనే తన స్తాహతుడు హోాంమినిసటర్ ను కులుస్తకున్నాడు. విషయాం చెపిుతనని కాపాడమని
చెపాుడు.
ఆ రోజు రాత్రి గోకుల్ దాస్ ఫ్యర్మ్ హౌజ్ లో పెదద విాందు పార్ట జర్గిాంది. ఆ పార్టలో చల మాంది
పెదదవాళ్ళా వి.ఐ.పి లు వచుర్చ. మాందు నీళాల పార్ాంది. ముాంబాయ నుాంచి మాడల్్ ను కూడా
తెపిుాంచడు. వాళ్ళా అర్ధనగ్ాాంగా డాాన్్ చేశార్చ. పాడార్చ. ఆ సాంతోషాంలో హోాంమినిసటర్ బాగా త్వగాడు.
దాదాపు నిలబడలేని సిధతికి వచుడు. ఆ రోజు రాత్రి అకకడే ఉాండాలని నిశుయాంచుకున్నాడు హోాంమినిసటర్.
సాంతోషాంగా ఒపుుకున్నాడు గోకుల్ దాస్. అతనికి ఒకమాంచి ఏరాుటు చేశాడు. అాంతెకాదు ఆ రాత్రి అతనిా
స్తఖపెటటటానికి ఒక అాందమైన మాడల్ ను కూడా పాంపిాంచడు.
ఆ తర్చవాత సాంఘటనలు చకచక జర్గిపోయాయ. రాండు రోజులలో పార్ధసార్ధికి ట్రాన్్ ఫర్
ఆర్ఢర్్ వచుయ. అతని పోసిటాంగ్ కూడా మార్పోయాంది. అతనిా పర్శ్రమల సక్రటర్ పదవినుాంచి తలిగిాంచి
ఇాంకో డిపార్ట మాంట్ కు పోస్ట చేశార్చ. అది అాంతగా ముఖామైన పోస్ట కాదు. పార్ధసార్ధి అనుభవానకి
తెలివితేటలకు తగిన పోస్ట కాదది. అయన పార్ధసార్ధి పటిటాంచుకోలేదు. ఈ పర్ణామాం అతను ముాందే
గ్రహాంచడు. గోకుల్ దాస్ కు ఎదుర్చతిర్గితే ఇలాంటి పర్సిధతి ఎదుర్చకోవలసివస్తుాందని అతనికి తెలుస్త.
అాందుకే తయార్చగా ఉన్నాడు.
అది గ్తాం.ఇపుుడు ప్రస్తధత్వనికి వస్తు ఇపుుడు కూడా పార్ధసార్ధి కాంచాం కూడా భయపడటాంలేదు.
గోకుల్ దాస్ సాంగ్తి తెలిసిన అతనితో ఢీ కటటటానికి సిదధాంగా ఉన్నాడు. అపుుడు పార్ధసార్ధి దగ్గర్ తగిన
ఆధారాలు లేవు. అాందుకే గోకుల్ దాస్ చేసిన నేరాలు నిర్వపిాంచలేకపోయాడు. కాని ఇపుుడు ఖచిుతమైన
ఆధారాలు ఉన్నాయ. వాటితో గోకుల్ దాస్ ను కోర్ట లో నిలబెటటవచుు. తగిన శక్ష వేయాంచవచుు. అయతే
ముాందు కనిా ర్వల్్ ఫ్యలో కావాలి. గోకుల్ దాస్ దేశాంలో న్ాంబర్ వన్ వి.ఐ.పి అతని మీద కాంపీయాంట్
చెయాటాం మాములు విషయాం కాదు. పైగా ఆ కాంపీయాంట్ ను ఏ పోల్లస్ అధికార్ తీస్తకోడు.
పటిటాంచుకోడు.అాందుకే పార్ధసార్ధి చీఫ్ సక్రటర్ రామాన్నధానిా కలుస్తకోవాలని తీరామనిాంచుకున్నాడు.
తను గోకుల్ దాస్ కు వాతిరేకాంగా సాంపాదిాంచిన సాక్ష్యాలను ఆయనకు చూపిసాుడు. ఎలగైన ఆయనిా
ఒపిుసాుడు. తర్చవాత తతాంగ్ాం చల వేగ్ాంగా జర్గిపోతుాంది. చీఫ్ సక్రటర్ వాంటనే ముఖామాంత్రిని
కులుస్తకుాంటాడు. ఆ సాక్ష్యాలను ఆధారాలను చూపిసాుడు. వాటిని చూసిన తర్చవాత హోాంమాంత్రి చేతులు
ముడుచుకుని కూరోుడు. వాంటనే ఎన్ కెవవరీ కమీషన్ ను వేసాుడు.
34

వాళ్ళా ర్పోర్ట ఇసాుర్చ. ఆ ర్పోర్ట ఆధార్ాంగా గోకుల్ దాస్ మీద చర్ా తీస్తకుాంటార్చ. ఇది జర్గ్టానికి
రాండు మూడున్లలు పటటవచుు.
అయతే ముాందు పార్ధసార్ధి రామన్నధాం అపాయాంట్ మాంట్ తీస్తకోవాలి. అాందుకే టలిఫోన్
ర్సివర్ ఎతిు రామన్నధానికి ర్ాంగ్ చేశాడు.
X X X
మర్చసటి రోజు ఉదయాం సర్గాగ పదిగ్ాంటలకు ఇాందిర్ ఇాంటికి చేర్చకున్నాడు చర్ణ్. బైక్ట ను గేటు
ముాందు ఆపి లోపలికి వళ్ళాడు. తలుపులు వేసిఉన్నాయ. మలీగా కాలిాంగ్ బజార్ నొకాకడు. లోపల బెల్
మోగుతునా చపుుడు ల్లలగా వినిపిస్ుాంది. క్షణాం తర్చవాత తలుపుతెర్చచుకుాంది. గుమమాంముాందునవువతూ
ఇాందిర్ కనిపిాంచిాంది. ఆ రోజు ఆమ చల చకకగా అలాంకర్ాంచుకుాంది. తెలీని ఆర్గాండి చీర్ కటుటకుాంది.
దానికి మాాచిాంగ్ బ్లీజు వేస్తకుాంది. తలకి సాానాంచేసినటుటఉాంది. జుటుట వదులుగా వదిలేసిాంది. గాలికి
నుదుటిమీదముాంగుర్చలు లయబదదకాంగా అటుఇటు కదులుతూ న్నటాాం చేస్తున్నాయ. ఒకక మాటలో
చెపాులాంటే అపుుడే విర్సిన త్వజా రోజాల ఉాంది.
“మీరా ర్ాండి. మీ కోసమే ఎదుర్చచూస్తున్నాను’అాంది ఇాందిర్.
“మీ అమమగార్చ ఎల ఉన్నార్చ’లోపలికి వస్తు అడిగాడు చర్ణ్.
“మీర్చ వచిు వళ్ళాన తర్చవాత కాంచాం ఫరావలేదు. ధైర్ాాంగా ఉాంటుాంది. మీ మీద ఎాంతో నమమకాం
పెాంచుకుాంది. మీర్చ తపుకుాండ అనాయా ఆచూకి తెలుస్తకుాంటార్ని అనుకుాంటుాంది”అాంది ఇాందిర్.
“ఆవిడ అనుకునాటుటగానే జర్చగుతుాంది. మీ అనాయా ఆచూకి తపుకుాండ కనుకుకాంటాను. సరే
లోపలికి వళదామా’అన్నాడు చర్ణ్.
“సారీ బయట నిలబెటిట మాటాీడుతున్నాను. ఏాం అనుకోకాండి. ర్ాండి లోపలికి”అాంటు పకకకు
తపుుకుాంది ఇాందిర్. ఇదదర్చ లోపలికి వళ్ళార్చ. ఇలుీ చినాదే కాని అాందాంగా పొాందికగా ఉాంది. రాండు బెడ్
ర్వాంలు ఉన్నాయ. ఒకదాాంటోీ ఇాందిర్ ఆమ తలిీ పడుకుాంటార్చ.ఇాంకో గ్దిలో జావలప్రసాద్ మాత్రాం
ఉాంటున్నాడు. ప్రస్తధతాం అతను లేడు కనుక ఆ గ్ది ఇాందిర్ ఉపయ్గిాంచుకుాంటుాంది.
ఇాందిర్ తినాగా అతనిా జావలప్రసాద్ గ్దిలోకి తీస్తకువళ్ళాాంది.
“ఇదే మా అనాయా గ్ది”అాంది.
గ్ది ఏమాంత పెదదదిగా లేదు. ఒక మోసుర్చగా ఉాంది. లోపల పెదదగా సామానులు కూడా లేవు. ఒక
పకకగా మాంచాం ఉాంది. దానిమీద డన్ లప్ బెడ్ ఉాంది. పకకన సామానులు పెటుటకోవటానికి ఓపన్
అలమారా ఉాంది.అాందులో పడర్ స్ా ఇాంకా కనిా అలాంకర్ణ సామగ్రి ఉన్నాయ. హాాంగ్ర్ లో
35

జావలప్రసాద్ బటటలు ఉన్నాయ. వాటి పకకన కనిా చీర్లు కూడాఉన్నాయ. బహుశా అవి ఇాందిర్ చీర్లు
అయఉాంటాయ.
“మీ పని కానివవాండి. ఈలోగా నేను కాఫీ తీస్తకువసాును”అాంది ఇాందిర్.
“ఫరావలేదు మీ పని మీర్చ చేస్తకాండి. తాందర్లేదు”అన్నాడు చర్ణ్. ఇాందిర్ నవువతూ
వళ్ళాపోయాంది. చర్ణ్ గ్దిమదాలో నిలబడి చుటుట చూశాడు. ముాందు అలమారానుాంచి మొదలుపెటాటలని
అనుకున్నాడు. అలమారా తెర్చి చూశాడు. అాందులో జావల ప్రసాద్ బటటలు ఇాందిర్ బటటలు మాత్రాం
ఉన్నాయ. అయన విడిచిపెటటలేదు చర్ణ్. ఓపికగా బ్లర్చవా మొతుాం వతికాడు. అతనికి ఏాం దొర్కలేదు.
తర్చవాత ఓపన్ అలమారా లో చూశాడు. అాందులో కూడా ఏాం దొర్కలేదు. అయన అతను
నిర్చత్వ్హపడలేదు. హోటల్ లో ఇాందిర్ చెపిున మాటలు అతను ఇాంకామర్చిపోలేదు. ఒకరోజు
జావలప్రసాద్ హడావిడిగా ఇాంటికి వచుడని గ్దిలోకి వళ్ళా తలుపులు వేస్తకున్నాడని చెపిుాంది ఇాందిర్.
గ్దిలోపల ఏదో పెటేట తీసిన చపుుడు కూడా విన్నానని కూడా చెపిుాంది. కాని గ్దిలో పెటేట లాంటిది ఏాం
కనిపిాంచటాంలేదు.
అటుఇటు సరేవచేస్తునా చర్ణ్ చూపులు అప్రయతాాంగా అటక మీద పడాడయ. అకకడ ఒకపెదద ట్రాంకు
పెటేట కనిపిాంచిాంది. చల పాతకాలాం న్నటి ట్రాంకుపెటేట అది. ఇపుుడు అలాంటి పెటేటలు ఎవర్ ఇాంటోీను
కనిపిాంచవు. అతని ఆలోచనలకు బ్రేక్ట వేస్తు అపుుడే వచిుాంది ఇాందిర్. ఆమ చేతిలో కాఫీ ట్రే ఉాంది.
అాందులో రాండు కపుుల కాఫీ ఉాంది.
“తీస్తకోాండి’అాంది ఇాందిర్.
చర్ణ్ ఒక కపుు అాందుకుని సిప్ చేశాడు. కాఫీ చలర్చచిగా ఉాంది.
“ఏమైన దొర్కిాందా”అడిగిాంది ఇాందిర్.
“అాంత్వ వతికాను. ఒకచినా ఆధార్ాం కూడా దొర్కలేదు. ఇాంకా ఒకటి మాత్రాం వతకాలి. అది కూడా
వతికితే న్న పని పూర్ువుతుాంది’అన్నాడు చర్ణ్.
“ఏాం వతకాలి”కాాజువల్ గాఅడిగిాంది ఇాందిర్.
“అటకమీద ఉనా ట్రాంకు పెటిట. అది కూడా చూస్తు న్న పని అయపోతుాంది”అన్నాడు చర్ణ్.
అతని మాటలకు ఒకకసార్గా గ్టిటగా నవివాంది ఇాందిర్.
“ఎాందుకు నవువతున్నార్చ. నేను జోక్ట చెయాలేదే”అన్నాడు చర్ణ్ ఆశుర్ాాంగా.
36

“సారీ ట్రాంకు పెటేట గుర్ాంచి చెపేుసర్కి న్నకు నవువ ఆగ్లేదు. అయన ఆ పాతకాలాం ట్రాంకు పెటేటలో
మీకు ఏాం దొర్చకుతుాంది. అది మా అమమమమ పెటేట. అాందులో ఆవిడకు సాంబాంధిాంచిన కనిా పాత
సామానులు మాత్రాం ఉన్నాయ. అాందులో మీకేాం దొర్చకుతుాంది.”
“ఏ పుటటలో ఏపాముాందో ఎవర్చ చెపులేర్చ. మన అదృషటాం కదిద ఆ పెటేటలో ఏదైన కూీ దొర్కవచుు.
దొర్కకపోతే ఫరావలేదు. ప్రయతిాాంచటాంలో తపుులేదుగా. మీర్చ సహయాాంచేస్తు ఇదదర్ాం కలిసి ఆ పెటేటను
కిాందికి దిాంచుదాాం”అన్నాడు చర్ణ్.
“న్నకు అయతే నమమకాం లేదు. కాని మీర్చ పటుటబడుతున్నార్చ కనుక ఒపుుకుాంటున్నాను. ఉాండాండి
నిచెున తీస్తకువసాును”అాంటు గ్దిలోాంచి బయటకు వళ్ళాాంది ఇాందిర్. క్షణాం తర్చవాత నిచెున తీస్తకువచిుాంది.
చర్ణ్ వాంటనే నిచెున ఎకిక ట్రాంకు పెటటను అాందుకున్నాడు. దానిా జాగ్రతుగా పటుటకుని ఇాందిర్కు ఇచుడు.
అతికషటాం మీద ఇాందిర్ ఆ పెటటను పటుటకుని కిాందపెటిటాంది. చర్ణ్ నిచెున దిగాడు. ఈలోగా ఇాందిర్ ఒక
బటటతీసి పెటేట మీద ఉనా దుముమ తుడిచిాంది.
చర్ణ్ మలీగా పెటేట మూతి తెర్చడు. ఇాందిర్ చెపిుాంది నిజమే. అాందులో అనిా పాతకాలపు
సామానులు ఉన్నాయ. వాటితో పాటు కనిా చీర్లు ఉన్నాయ. అవి ఇాందర్ అమమమవి.
“చూశారా నేను చెపులేదు. అనవసర్ాంగా మీర్చ శ్రమపడాడర్చ”అాంది ఇాందిర్. చర్ణ్ ఏాం
మాటాీడలేదు. నేలమీద కూర్చున్నాడు. పెటేటలోాంచి ఒకోకకోక వస్తువు తీసి బయటపెటాటడు. చివర్గా చీర్
తీస్తునాపుుడు అాందులోాంచి ఒక ఫోటో జార్ కిాంద పడిాంది. చర్ణ్ ఆత్రాంగా ఆ ఫోటో అాందుకుని చూశాడు.
అది ఒక అాందమైన అమామయ ఫోటో. ఫోటో వనకిక తిపిు చూశాడు. విత్ లవ్ టూ ప్రసాద్ రోసి అని
అాందాంగా రాసిఉాంది.
“ఈ అమామయ ఎవరో మీకు తెలుసా”అన్నాడు చర్ణ్. ఇాందిర్ చపుున ఆ ఫోటో అాందుకుని
చూసిాంది.
“తెలియదు. ఈ అమామయని నేను ఎపుుడు చూడలేదు. ఆమ ఫోటో మా అనాయా
దగ్గర్ఎాందుకుఉాంది”ఆశుర్ాాంగా అాంది ఇాందిర్.
“బహుళ్ళ రోసి మీ అనాయా గ్ర్ల్ ఫ్రాండ్ అయఉాంటుాంది. ఇదదర్చ ప్రేమిాంచుకున్నారేమో. అాందుకే
ఆ అమామయ విత్ లవ్ ప్రసాద్ అని రాసి సాంతకాం చేసిాంది.”
“ఇాంతకుముాందు మా అనాయా మా దగ్గర్నుాంచి ఏ ర్హసాాం దాచలేదు. ప్రతి విషయాం మాతో
చెపేువాడు. అమమకు చెపుకపోయన న్నకు మాత్రాం తపుకుాండ చెపేువాడు. కాని ఈ రోసి విషయాం మాత్రాం
న్నకు చెపులేదు”అాంది ఇాందిర్ ఆశుర్ాాంగా.
37

“దానికి రాండు కార్ణాలు ఉాండవచుు. ఒకటి అపుుడే చెపుటాం ఎాందుకు కనిారోజులు ఆగుదాాం
అనుకుని ఉాంటాడు. రాండు నిజాంగా ఈ అమామయని మీ అనాయా ప్రేమిాంచి ఉాండకపోవచుు. ప్రేమిాంచినటుట
నటిాంచిఉాండవచుు”అన్నాడు చర్ణ్.
“ఎాందుకు నటిాంచటాం. ప్రేమిాంచటాం తపుుకాదు. ఆ విషయాం ధైర్ాాంగా చెపోుచుు కదా”అాంది
ఇాందిర్.
“దానికి కార్ణాం ఆమ బాంగార్చరాజు మనిష్ట అయఉాండోచుు. బాంగార్చరాజు ర్హసాాలు
తెలుస్తకోవటానికి మీ అనాయా ఆమతో స్తాహాం చేసిఉాంటాడు. ప్రేమిాంచినటుట నటిాంచిఉాంటాడు. అది మీ
అనాయా తపుుకాదు. వృతిులో అది కూడా ఒక భాగ్ాం. అాందుకే మీకు చెపులేదనుకుాంటాను.”
“ఇపుుడు ఏాం చేదాదాం”మలీగాఅాంది ఇాందిర్.
“న్నకు ఈ ఫోటో కావాలి. ఈ అమామయ ఎవరో తెలుస్తకుాంటాను. ఆమను కలుస్తకుాంటే జావల
ప్రసాద్ సాంగ్తి తపుకుాండ తెలుస్తుాంది”అన్నాడు చర్ణ్.
“అలగే తీస్తకువళాాండి. అపుడపుుడు న్నకు ఫోన్ చేస్తు ఉాండాండి. మా అనాయా గుర్ాంచి ఏదైన
సమాచర్ాం తెలిస్తు చెపుాండి”అాంది ఇాందిర్.
“అలగే తపుకుాండ. అది న్న బాధాత”అాంటు లేచడు చర్ణ్. ఫోటో తీస్తకుని జేబ్బలో
పెటుటకున్నాడు.
“నేను బయలుదేర్చతున్నాను. మీ సహయానికి చల దాాాంక్ట్”అన్నాడు చర్ణ్.
“ఇాందులో నేను చేసిాంది ఏముాంది. మీరే మాకు గపుు సహయాంచేస్తున్నార్చ. మా అనాయా
ఆచూకి తెలుస్తకోవటానికి ప్రయతిాస్తున్నార్చ. నేనే మీకు దాాాంక్ట్ చెపాులి”అాంది ఇాందిర్ పలచగా
నవువతూ.
“సరే వసాును.ఈ రోజు నుాంచి న్న పర్శోధన మొదలవుతుాంది. ఈ ఫోటోలో ఉనా అమామయ
ఎవరో ముాందు తెలుస్తకుాంటాను.ఆమకు మీ అనాయాకు సాంబాంధాం ఏమిటో అడుగుత్వను. ఆమ చెపేు
జవాబ్బ మీద న్న పర్శోధన ఆధార్పడిఉాంది. మీర్చ మాత్రాం భయపడకాండి. అాంత్వ మాంచే జర్చగుతుాంది. మీ
అమమగార్కి మీరే ధైర్ాాం చెపాులి. నేను అపుుడపుుడు వస్తుఉాంటాను. ఈ క్షణాం నుాంచి పోల్లస్తలు మీ
జోలికి రాకుాండ చూసాును.అవసర్మైతే కమీషనర్ దాకా వళత్వను. వసాును బై’అాంటు బయటికి నడిచడు
చర్ణ్. ఇాంటిముాందు పార్క చేసిన బైక్ట మీద కూర్చుని సాటర్ట చేశాడు. మర్చక్షణాం బైక్ట మర్చపు వేగ్ాంతో గేటు
బయటకు దూసకుపోయాంది. చర్ణ్ కనిపిాంచేాంతవర్కు అలగే చూస్తుఉాండిపోయాంది ఇాందిర్. తర్చవాత
38

కళ్ళా తుడుచుకుాంటు లోపలికి నడిచిాంది. మాంచాం మీద ఆమ తలిీ పడుకునిఉాంది. కూతుర్ని చూసి చపుున
లేచి కూర్చుాంది.
“ఏమైన దొర్కిాందా”అడిగిాంది ఆవిడ.
“అమమమమ పెటేటలో ఒక అమామయ ఫోటో దొర్కిాంది. ఆ అమామయ పేర్చ రోసి. ఆమకు అనాయాకు
ఏాం సాంబాంధాం ఉాందో న్నకు తెలియదు. ఆ అమామయ ఫోటో ఇాంతకుముాందు ఎపుుడు చూడలేదు. అదే
విషయాం చర్ణ్ కు చెపాును. ఆ ఫోటో మాత్రాం తీస్తకుని అతను వళ్ళాపోయాడు. అపుుడపుుడు ఫోన్
చేసాునని చెపాుడు. నినుా ననుా ధైర్ాాంగాఉాండమనికూడా చెపాుడు”అాంది ఇాందిర్.
“అాంతకాంటే చేస్తది మాత్రాం ఏాం ఉాంది. అాంత్వ మనకర్మ”అాంటు ఆవిడ భార్ాంగా కళ్ళామూస్తకుాంది.
X X X
రాత్రి చల పొదుదపోయాంది. నగ్ర్ాం పూర్ుగా నిరావసవసధలో ఉాంది. కాని సిటికి పాతికకిలోమీటర్ీ
దూర్ాంలో ఉనా ఒక ఫ్యర్మ్ హౌజ్ లో మాత్రాం ఇాంకా లైటుీ దేదిపామానాంగా వలుగుతున్నాయ. సివమిమాంగ్
పూల్ దగ్గర్ డెక్ట చెయర్ లో కూర్చుని ఉన్నాడు గోకుల్ దాస్. అతనికి ఎదుర్చగా టీపాయ్ ఉాంది. దాని మీద
ఖరీదైన విసీక సిసా ఉాంది. పకకన సగ్ాం త్వగిన విసీక గాీస్త ఉాంది. గోకుల్ దాస్ కు అర్వై సాంవత్వ్రాలు
ఉాంటాయ. సనాగా పొడుగాగ ర్వటల ఉాంటాడు. సాఫీగా వనకిక దువివన జుటుట. బాగా ట్రిమ్ చేసిన తెలీని
మీసాలు అతనిలో ఒకర్కమైన హాందాతన్ననిా చూపిస్తున్నాయ. పెదవుల మీద ఖరీదైన కరోన్న చుటుట
వలుగుతోాంది.
అతనికి ఎదుర్చగా అతని ఆఫీస్త మేనేజర్ కూర్చునిఉన్నాడు. అతని మొహాం ర్కుాంలేనటుట తెలీగా
పాలిపోయాంది. ఫ్యాకటర్ దగ్గర్ జర్గిన విషయాం విని బాస్ ఎల ర్యాక్టట అవుత్వడో అని అతను లోపల
భయపడుతున్నాడు. అతని పకకన బాంగార్చరాజు కూర్చుని ఉన్నాడు. అతని మొహాం గ్ాంభీర్ాంగా ఉాంది.
అాందర్చ అకకడ సమావేశమై అయదునిమిషాలైాంది. వాళ్ళాదదర్ని ఉనాఫళాంగా ఫ్యర్మ్ హౌజ్ కు ర్మమని
చెపాుడు గోకుల్ దాస్. వాళ్ళాదదర్చ వాంటనే అకకడికి చేర్చకున్నార్చ. అాందర్చ సిమమిమాంగ్ పూల్ దగ్గర్
కూర్చున్నార్చ. వచిు పదినిమిషాలయన గోకుల్ దాస్ ఏాం మాటాీడలేదు. విసీక త్వగుతూ కూర్చున్నాడు.
బాంగార్చరాజు కు మేనేజర్ కు మాత్రాం చల భయాంగా ఉాంది. తుఫ్యను వచేుముాందు వాత్వవర్ణాం
చల ప్రశాాంతాంగా ఉాంటుాంది. ప్రస్తధతాం గోకుల్ దాస్ కూడా అలగే ప్రవర్ుస్తన్న
ు ాడని వాళా అనుమానాం.
అాందుకే ముళామీద కూర్చునాటుటగా కూర్చున్నార్చ.
“ఇాంతకి ఏాం జర్గిాంది. ఇాంకోసార్ చెపుాండి”నిశబాధనిా బదదలు చేస్తు అడిగాడు గోకుల్ దాస్.
మేనేజర్ ఏదో మాటాీడబోయాడు. ఈ లోగా బాంగార్చరాజు అాందుకుని అన్నాడు.
39

“ఉనాటుటాండి మునిసిపల్ కమీషనర్ పార్ధసార్ధి మన సైట్ ఇన్్ పెక్టట చెయాటానికి వచుడు.

ఆయనకు తోడుగా ఎవర్చరాలేదు. ఒకకడే వచుడు. మాములుగా డ్రైవర్ మాత్రాం ఉన్నాడు. ఆ సమయాంలో
నేను సైట్ దగ్గర్లేను. అర్్ాంట్ పనిఉాంటే బయటకు వళ్ళాను. న్న మేనేజర్ ఏస్తపాదాం మాత్రాం ఉన్నాడు.
తను గోడవున్ చెక్ట చెయాటానికి వచునని చెపాుడు పార్ధసార్ధి. అాంతకుముాందే చెకిాంగ్ అాంత్వ
అయపోయాందని చెపాుడు ఏస్తపాదాం. ఇాంజనీర్ సర్టఫికెట్ కూడా చూపిాంచడు. ఆయన పార్ధసార్ధి
ఒపుుకోలేదు. ఖచిుతాంగా గోడవున్ తలుపులు తెర్వాలని చెపాుడు. ఏస్తపాదాం భయాంతో వణికిపోయాడు.
పార్ధసార్ధి మాములు అధికార్ కాదు. మునిసిపల్ కమీషనర్. అాంత పెదద ఆఫీసర్ ను అడుకోవటాం
సాధాాంకాదు. పైగా నేర్ాం కూడా. అాందుకే ఏస్తపాదాం గ్తాాంతర్ాంలేక గోడవున్ తలుపులు తెర్చడు.
లోపల అపుుడే మీర్చ పాంపిాంచిన సిమాంట్ సాటక్ట ఉాంది. రాండుమూడుబసాులలోాంచి సాాంపిల్ సిమాంట్
తీస్తకుని పార్ధసార్ధి వళ్ళాపోయాడు. ఇది సార్ జర్గిాంది”అన్నాడు బాంగార్చరాజు.
“మన ఆఫీస్తలో ఏాం జర్గిాందో చెపుు”మేనేజర్ వైపు చూసి అన్నాడు గోకుల్ దాస్.
“ఉనాటుటాండి ఉర్చములేని పిడుగుల మన ఫ్యాకటర్కి వచుడు పార్ధసార్ధి. ఆయనకు తోడుగా ఇన్్
పెకటర్ యాదగిర్ కూడా వచుడు. ననుా పిలిచి వాంటనే గోడవున్ తెర్వమని చెపాుడు. నేను ఏాంచెయాాలో
తోచక నిస్హయాంగా యాదగిర్వైపు చూశాను. అతను ఏాం మాటాీడలేదు. మొహాం పకకకు
తిపుుకున్నాడు. ఇకచేస్తది లేక గోడవున్ తలుపులు తెర్చను. పార్ధసార్ధితో వచిున సిబుాందిలో ఒకడు ఒక
బసాు సిమాంట్ దగ్గర్కి వళ్ళా కతిుతో పొడిచడు. అాందులోాంచి కాంత సిమాంట్ తీస్తకున్నాడు. తర్చవాత
ఇాంకో బసాు దగ్గర్కి వళ్ళాడు. అకకడ కూడా అలగే చేశాడు. ఇల న్నలుగుసార్చీ న్నలుగు బసాులనుాంచి
సిమాంటు తీస్తకున్నార్చ. తర్చవాత అాందర్చ సిమాంట్ బసాులముాందు నిలుున్నార్చ. ఫోటోగ్రాఫర్ ఫోటో
తీశాడు. పార్ధసార్ధి న్న దగ్గర్చాాంచి స్తటట్ మాంట్ తీస్తకున్నాడు. సాక్షిగా యాదగిర్ సాంతకాం తీస్తకున్నాడు.
తర్చవాత గోడవున్ కు త్వళాం వేశాడు. ఇది సార్ జర్గిాంది. ఇాందులో న్న తపుు ఏాం లేదు. ఆ పర్సిధతిలో
ఎవర్చన్నా అలగే చేసాుర్చ. పైగా వచిుాంది మునిసిపల్ కమీషనర్ సివిల్ సరీవస్ అధికార్. అతనిా
అడుడకునేశకిుగాని ప్రశాాంచే అధికార్ాం కాని మనకు లేవు.అాందుకే నోర్చ మూస్తకుని
ఉాండిపోయాను”అన్నాడు మేనేజర్.
“ఈ పార్ధసార్ధి చల మొాండి ఘటాంల ఉన్నాడు. ఇాంతకుముాందు ఒకసార్ మనని చల
ఇబుాందిపెటాటడు. న్న పలుకుబడి ఉపయ్గిాంచి అతనిా ట్రాన్్ ఫర్ చేయాంచను. కనీసాం అపుుడైన తన
ప్రవర్ున మార్చుకుాంటాడని అనుకున్నాను. కాని కుకక తోకవాంకర్ అనాటుట ఈపెదదమనిష్ట ఇాంకా మార్లేదు.
పగ్బటిట మనని సాధిస్తున్నాడు.”అన్నాడు గోకుల్ దాస్ సాలోచనాంగా.
40

“ఇపుుడు ఏాం చేదాదాం”అడిగాడు బాంగార్చరాజు.

“మనాం కల్లు సిమాంట్ వాడుతున్నామని ముాందునుాంచి అతనికి అనుమానాం ఉాంది. ఆది ఇపుుడు
నిరాధర్ణ అయాంది. దానికి తగిన సాక్ష్యాలు కూడా స్తకర్ాంచడు.”
“ఇలుీ అలకగానే పాండగ్ కాదు. సాక్ష్యాలు స్తకర్ాంచినాంత మాత్రానా ఏాం చేస్తకుాంటాడు. పోల్లస్
స్తటషన్ కు వళత్వడు. ర్పోర్ట ఇసాుడు. అకకడునావాళాాంత్వ మనవాళ్ళా కదా. సాక్ష్యాలు త్వర్చమార్చచేసాుర్చ.
అసలు సిమాంట్ కల్లు జర్గ్లేదని నిర్వపిసాుర్చ”అన్నాడు బాంగార్చరాజు.
అడడాంగా తలూపాడు గోకుల్ దాస్.
“పార్ధసార్ధిని తకుకవగా అాంచనవయాటానికి వీలులేదు. అతను పోల్లస్ స్తటషన్ కు మాత్రాం
వళాడు. పోల్లస్ అధికార్చలాంత్వ న్నకు తతుులు అని అతనికి బాగా తెలుస్త. అాందుకే ఇాంకో మార్గాం
వతుకుకాంటాడు”అన్నాడుగోకుల్ దాస్.
“ఏమిటది”అడిగాడు ఆసకిుగా బాంగార్చరాజు.
“న్న ఉదేదశాం అతను ర్పోర్ట తీస్తకుని చీఫ్ సక్రటర్ దగ్గర్కి వళత్వడు. ఆయన వాటిని తీస్తకుని
ముఖామాంత్రిదగ్గర్కి వళత్వడు. సాక్ష్యలు ఆధారాలు సర్గాగ ఉాంటే ముఖామాంత్రి కూడా ఏాం చెయాలేడు.
హోాంమాంత్రిని పిలిచి న్న మీద చర్ా తీస్తకోమని చెపాుడు. హోాంమాంత్రి ఆయనకు ఎదుర్చచెపులేడు. చెపితే
పదవి ఊడిపోతుాంది. చేస్తదిలేక యస్ .పి ని పిలిచి న్న మీద అరస్ట వార్ాంట్ తయార్చచెయామని చెపాుడు.
తర్చవాత వచిు ననుా అరస్ట చేసాుడు. ఇది జర్గుతుాంది”అన్నాడు గోకుల్ దాస్.
“అయతే తపిుాంచుకునే మార్గాం లేదా”అన్నాడు కాంగార్చగా మేనేజర్.
“ప్రతి సమసాకు ఏదో ఒక పర్షాకర్ాం ఉాంటుాంది. అలగే ఈ సమసాకు కూడా జవాబ్బ
దొర్చకుతుాంది. అపుుడే మనాం తాందర్పడకూడదు. ఇపుుడు నేను చెపిుాంది అాంత్వ ఊహ మాత్రమే. అది
నిజాం కావచుు కాకపోవచుు.”
బాంగార్చరాజు ఏదో మాటాీడబోయాడు.అపుుడే సనాగా గాజుల చపుుడు వినిపిాంచిాంది.
బాంగార్చరాజు మేనేజర్ ఉలికికపడి ముాందుకు చూశార్చ. వాళాకు ఎదుర్చగా సివమిమాంగ్ పూల్ పకకన
అనుకుని ఒక గ్ది ఉాంది. అది చల ప్రతెాకమైన గ్ది. అాందులోనే గోకుల్ దాస్ తన తీర్కసమయాంలో టాం
పాస్ చేస్తుాంటాడు. అతనికోసాం ఎవట్న మాంత్రి కాని ఇాంకో వి.ఐ.పి కాని వస్తు ఆ గ్దిలోనే ఉాంటార్చ.
అాందులో అనిా సౌకరాాలు ఉన్నాయ. ఇపుుడు ఆ గ్ది గుమమాం దగ్గర్ ఒక అాందమైన స్త్రీ నిలబడిఉాంది.
దాదాపు ముపెవుసాంవత్రాలు ఉాంటాయ. పొడుగు పొటిట కాదు. అాంతలవు సనాాంకాదు. మదాసధాంగా ఉాంది.
41

కాని ఒాంపుసాంపులు మాత్రాం కటోటచిునటుట కనిపిస్తున్నాయ. ముఖాాంగా ఆమ ఎద సాంపద చూస్తు మగ్వాడు

పిచెుకికపోత్వడు.
ఆమ పేర్చ కామిని. గోకుల్ దాస్ కు బాగా కావలి్న ఆడది. స్షల్ వలేేర్ డిపార్ట మాంట్ హాసటల్
లో వార్డన్ గా పనిచేస్తుాంది. ఆ హాసటల్ చల మాంది అమామయలు ఉన్నార్చ. వాళాాంత్వ అన్నధలు.
ప్రపాంచాంలో న్న అనావాళ్ళా లేని వాళ్ళా. ఎవట్న పెదదవాళ్ళా గోకుల్ దాస్ ఫ్యర్మ్ హౌజ్ కు వచిునపుుడు
వాళాను ఆనాందపర్చటానికి కామిని తన హాసటల్ నుాంచి అమామయలను పాంపిస్తు ఉాంటుాంది.
అాంతకుముాందు గోకుల్ దాస్ ఒకకసార్కూడా హాసటల్ కు వళాలేదు. మేనేజర్ మాత్రాం వళ్ళావాడు. వావహార్ాం
చకకపెటుటకుని వచేువాడు. కాని ఒకరోజు మేనేజర్ ఊళ్ళా లేడు. పకకఊర్కి వళ్ళాడు. అపుుడే ఒక పెదద
వి.ఐ.పి గోకుల్ దాస్ ఫ్యర్మ్ హౌజ్ కు వచుడు. అతని సహయాం గోకుల్ దాస్ కు ఎాంతో అవసర్ాం. అతనిా
ఆనాందపర్చటానికి గోకుల్ దాస్ సవయాంగా హాసటల్ కు వళ్ళాడు. అపుుడు కామినిని చూశాడు. ఆమ
సగ్స్తలుచూసి చితుయపోయాడు. జీవితాంలో అతను ఎాంతో మాంది స్త్రీలను చూశాడు. వాళాలో
అదుభతసౌాందర్ావాంతులు ఉన్నార్చ. కాంతమాందిలో విపరీతమైన సకి్తనాం ఉాంది. కాని ఎవర్చ కామినికి
సాటిరార్చ. రాలేర్చ.
అదభతమైన దృశాాం చూస్తునాటుట కామినిని అలగే చూస్తు ఉాండిపోయాడు గోకుల్ దాస్. అతని
శరీర్ాంలో ర్కుాం వడివడిగా ప్రవహాంచిాంది. ఆవేశాంతో నరాలు గ్టిటగా బిగుస్తకున్నాయ. అమాాంతాం ఆమను
కగిలిలో నలిపేదాదమనుకున్నాడు. అతని ఉదేదశాం కామిని గ్మనిాంచిాంది. ఆమకు అాంతకుముాందే గోకుల్
దాస్ గుర్ాంచి బాగా తెలుస్త. అతనిా మచిుకచేస్తకుాంటే తన జీవితాం స్తఖాంగా గ్డిచిపోతుాందని ఆమ
భావిాంచిాంది. ఎలగైన అతనిా కలుస్తకోవాలని అనుకుాంది. కాని అవకాశాం రాలేదు. ఇపుుడు అనుకోకుాండ
అవకాశాం వచిుాంది. గోకుల్ దాస్ సవయాంగా ఆమ దగ్గర్కి వచుడు. మగ్వాడిని ఎల పడగటాటలో ఆమకు
బాగా తెలుస్త. మలీగా నడుస్తు అతని దగ్గర్కి వచిుాంది. అతని చేతిని పటుటకుాంది. గోకుల్ దాస్ శరీర్ాం
ఒకకసార్గా జలుీమాంది. ట్రాన్్ లో ఉనాటుట ఉనా గోకుల్ దాస్ ను మలీగా నడిపిాంచుకుాంటు తన గ్దిలోకి
తీస్తకువళ్ళాాంది. ఆ గ్ది ఆమకు ఆఫీస్త గ్దిమాత్రమే కాదు. శృాంగార్ గ్దికూడా. చల మాంది పెదద పెదద
ఆఫీసర్చీ హాసటల్ ఇన్్ పెక్షన్ కు వస్తుాంటార్చ. వాళాను ఈ గ్దిలోనే ఎాంటర్టన్ చేస్తుాంది. వాళాకు
పడకస్తఖాం ఇస్తుాంది. తమను త్వము మర్చిపోయ్ల చేస్తుాంది. ఇపుుడు గోకుల్ దాస్ వాంతు వచిుాంది. ఆ
రోజు సవర్గస్తఖ్యలు అనుభవిాంచడు గోకుల్ దాస్. ఇలాంటి స్త్రీ ప్రతి రోజు తన పకకన ఉాండాలని
నిర్ణయాంచుకున్నాడు. ఆమతో మాటాీడాడు. ఆమకు కావలి్న సౌకరాాలు ఇసాునని చెపాుడు. దానికి
కామిని ఉదోాగానికి ర్జైన్ చెయాాలని కాండీషన్ పెటాటడు.
42

గోకుల్ దాస్ లాంటి బిలియనేర్ తనని కోర్చకోవటాంతో సాంతోషాంతో ఊగిపోయాంది కామిని.

న్లకు వచేు పదివేలు కాంటే గోకుల్ దాస్ సమకూరేు సౌకరాాలు చల ఎకుకవ. వాటికి ప్రభుతవాం ఇచేు
జీత్వనికి సాంబాంధాం లేదు. నిాంగికి ఆకాశానికి ఉనాాంత తేడా ఉాంది. అాందుకే సాంతోషాంగా తన
ఉదోాగానికి రాజీన్నమా ఇచిుాంది కామిని. చెపిునటుటగానే గోకుల్ దాస్ ఆమకు అనిా వసతులు కలివాంచడు.
మాంచి సాంటర్ లో అపార్ట మాంట్ కనిచుడు. బాాాంకులో పదిలక్షలు ఆమపేర్చ మీద డిపాజిట్ చేశాడు.
వాటితో పాటున్లకు ముపెవువేలు జీతాం ఏరాుటు చేశాడు. అది గ్తాం. ప్రస్తధత్వనికి వస్తు
ఆరోజు రాత్రి ఫ్యర్మ్ హౌజ్ లో ఉాండాలని తీరామనిాంచుకున్నాడు గోకుల్ దాస్. అాందుకే కామిని పిలిచిన
వాంటనే ఫ్యర్మ్ హౌజ్ కు వచిుాంది. అతనొకకడే వసాుడనిఆమ అనుకుాంది. కాని అతను ఇాంకో ఇదదర్తో
వచుడు. ఆయన ఫరావలేదు తాందర్గా వాళ్ళా వళ్ళాపోత్వర్ని అనుకుాంది. కాని అలజర్గ్లేదు. దాదాపు
అర్గ్ాంటనుాంచి అాందర్చ కూర్చుని మాటాీడుకుాంటున్నార్చ. విస్తగువచిు గ్దిలోాంచి బయటకు వచిుాంది కామిని.
మేనేజర్ బాంగార్చరాజు ఇదదర్చ ఆమనుఇాంతకుముాందు చూడలేదు. గోకుల్ దాస్ ఎవరో స్త్రీని
చేర్దీశాడని వాళ్ళా విన్నార్చ. కాని ఆమను ఎపుుడు చూడలేదు. పేర్చ కూడా తెలియదు. ఇపుుడు
మొదటిసార్ చూస్తున్నార్చ. ఇదదర్కి మతిపోయనాంతపనైాంది. సబాత కూడా మర్చి అలగే చూస్తు
ఉాండిపోయార్చ. గోకుల్ దాస్ వాళా పర్సిధతి గ్రహాంచడు. చినాగా నవివ “ఏమిటి అల
చూస్తున్నార్చ”అన్నాడు.
ఇదదర్చ ఉలికికపడాడర్చ. తమ చూపులు మర్లుుకున్నార్చ. “ఏాంలేదు అన్నార్చ తడబడుతూ.
“మీ ఆసకిు నేను గ్మనిాంచను. ఆమ పేర్చ కామిని. న్నకు బాగా కావలి్న ఆడది”చివర్ వాకాాం
గ్టిటగా వతుుగా అన్నాడు. దాని అర్ధాం ఆమ న్న మనిష్ట ఆమ వైపు చూడటానికి కూడా ప్రయతిాాంచకాండి అని
దాని అర్ధాం.
“చల మాంచి సలక్షన్ సార్. పదిమని జాతి స్త్రీలఉాందిసార్”అన్నాడు బాంగార్చరాజు.
“ఇాంతటితో మీటిాంగ్ ముగిసిాంది. పార్ధసార్ధి గుర్ాంచి ప్రస్తధత్వనికి మర్చిపోాండి. ఏాం చెయాాలో
రాండు రోజులతర్చవాత చెపాును. అాంతవర్కు ఓపికగా ఎదుర్చచూడాండి. మీర్చ ఇాంటికి వళాాండి. న్నకు
నిద్రవస్తుాంది. నేను కూడా వళ్ళా పడుకుాంటాను”అాంటు లేచడు గోకుల్ దాస్.గోకుల్ దాస్ లేవటాం
చూసిాంది కామిని. ముసిముసిగా నవువకుాంటులోపలికి వళ్ళాపోయాంది.
X X X
చివర్సార్ తన రాసిన ర్పోర్ట చదివి ఫైలులో పెటాటడు పార్ధసార్ధి. గ్ాంటముాందే లభరేటర్ నుాంచి
ర్పోర్ట వచిుాంది. కెమిస్ట పాంపిాంచడు. గోకుల్ దాస్ గోడవున్ లో తీస్తకువచిున సిమాంటులో కల్లు ఉాంది. ఆ
43

సిమాంటుతో కటటడాం కడితే ఎనోా రోజులు నిలబడదు. అది తపుకుాండ కూలిపోతుాంది. దానితో పాటు
జననషటాం కూడా కలగుతుాంది. ఈ కల్లు గోకుల్ దాస్ కు తెలిస్త జర్గుతోాంది. అాందుకే అతని మీద అతని
కాంపెని మీద చర్ా తీస్తకోవాలని పార్ధసార్ధి ప్రభుత్వవనికి ర్పోర్ట రాశాడు.
ఫైలు తెర్చి ఇాంకో సార్ చెక చేస్తకున్నాడు.అనిా కాగిత్వలు డాకుామాంట్్ సర్గాగనే ఉన్నాయ.
ఫైలు తీసి డ్రాయర్ లో పెటాటడు. త్వళాం వేసి తన జేబ్బలో వేస్తకున్నాడు. ప్రాధమికాంగా చెయావలసిన
పనులు పూర్ుచేశాడు. చీఫ్ సక్రటర్ తో కలవటటమే మిగిలిఉాంది. ఎదుర్చగా ఉనా టలిఫోన్ ర్సివర్ తీసి
చీఫ్ సక్రటర్ ఆఫీస్తకు ర్ాంగ్ చేశాడు. అతని పర్్నల్ సక్రటర్ రసాుాండ్ అయాాడు.
“యస్ ఎవర్చ”ఆన్నాడు అవతలనుాంచి.
“నేను మునిసిపల్ కమీషనర్ ను మాటాీడుతున్నాను.”అన్నాడు పార్ధసార్ధి.
“మీరా సార్. ఎవరో అనుకున్నాను. గుడ్ మార్ాాంగ్ సార్”అన్నాడు అతను మరాాదగా.
“గుడ్ మార్ాాంగ్. న్నకు చీఫ్ సక్రటర్ గార్ ఆపాయాంట్ మాంట్ కావాలి. ఆఫీష్టయల్. ఈ రోజు
సాయాంత్రాం లోపల కావాలి”అన్నాడు పార్ధసార్ధి.
“ప్రస్తధతాం సక్రటర్గార్చ తన చాంబర్్ లో లేర్చ. హోాంమినిసటర్ ను కలుస్తకోవటానికి వళ్ళార్చ.
మదాాహాాం మూడు గ్ాంటలకు వసాుర్చ. న్నలుగుగ్ాంటల వర్కు ఆయన ఖ్యళీ. మళ్ళా అయదుగ్ాంటలనుాంచి
ఆర్చనార్ వర్కు ఆయనకు అపాయాంట్ మాంట్్ ఉన్నాయ. మీర్చ న్నలుగు గ్ాంటలకు రాగ్లరా. ఆయనతో
అపాయాంట్ మాంట్ ఫిక్ట్ చేసాును”అన్నాడు అతను.
“తపుకుాండ వసాును. న్నలుగుగ్ాంటలైతే న్నకు చల అనుకూలాంగా ఉాంటుాంది. అన్నాడు
పార్ధసార్ధి.”
“అయతే అదే టాం కన్ ఫర్మ చేసాును”అన్నాడు పర్్నల్ సక్రటర్.
X X X
ఇాందిర్ ఇాంటినుాంచి బయటకు వచిున చర్ణ్ అటు ఇటు చూశాడు. చుటుటపకకల ఎవర్చలేర్చ.
ఎాందుకైన మాంచిదన ఇాంకోసార్ సరేవ చేశాడు. అతను బాంగార్చరాజు ను కాని గోకుల్ దాస్ ను కాని
తకుకవ అాంచన వయాటాం లేదు. వాళ్ళా ఎలాంటి వాళ్ళా అతనికి చూచయగాతెలుస్త. చల దురామర్చగలు.
దయాదాక్షణాాం లేని రాక్షస్తలు. ఇాందిర్తో ఆమ అనాయాను ఎలగైన తీస్తకువసాునని చెపాుడు.
తపుకుాండ అతని ఆచూకి తెలుస్తకుాంటానని వాగాదనాం చేశాడు. కాని ఎాందుకో అతనికి చినా
అనుమానాంగా ఉాంది. జావల ప్రసాద్ బతికి లేడని. ఉాంటే ఇనిా రోజులు ఊర్కే ఉాండడు. తపుకుాండ
ఇాంటికి వచేువాడు. ఒకవేళ బాంగార్చ రాజు ఎకకడైన బాందిాంచిఉాంచడేమో. అల కూడా అనుకోవటానికి
44

వీలులేదు. ఎాంత పకడభాందీగా బాందిాంచిన ఎలోగో అల అకకడనుాంచి తపిుాంచుకోవటానికి

ప్రయతిాాంచేవాడు. లేదా కనీసాం తలిీతో ఫోన్ లో మాటాీడేవాడు. కాని అల జర్గ్లేదు.ఇాంతవర్కు అతని
దగ్గర్చాాంచి ఒకక కాల్ కూడా రాలేదు. అదే చర్ణ్ ను భయపెడుతోాంది.
బైక్ట మీద కూర్చుని సాటర్ట చేశాడు. డ్రైవ్ చేస్తునే చుటుట గ్మనిాంచడు. ఎవర్చ కనిపిాంచలేదు. అయదు
నిమిషాలతర్చవాత మయన్ రోడుడ మీదకు వచుడు. బైక్ట ను ఒక వార్గా ఆపాడు. జేబ్బలోాంచి
రోసిఫోటోతీసి చూశాడు. చినా మిడీడ దాని మీద టాప్్ వేస్తకుాంది. అాందాంగానే ఉాంది. కాని ఆమలో
అాందాం కాంటే సకి్ తనమే ఎకుకవ కనిపిస్ుాంది. ఫోటో వనకిక తిపిు చూశాడు. పేర్చమాత్రమే ఉాంది.
వివరాలు ఏాం లేవు. ఎల ఈ అమామయని కనుకోకవటాం. ఇాంతపెదద సిటిలో ఈ అమామయ ఎకకడుాందో. ఏాం
చేస్తుాందో. తెలుస్తకోవటాం చల కషటాం. కాని అసాధాాం కాదు. కాంచాం ఓపిక కావాలి. చర్ణ్ కు
కావలి్నాంత ఓపిక ఉాంది.
ఫోటోను తిర్గి జేబ్బలో పెటుటకున్నాడు. బైక్ట సాటర్ట చేశాడు. మయన్ రోడుడ మీద బైక్ట
వేగ్ాంగాదూస్తకుపోతుాంది. అతని బైక్ట వనక ఒక పాతమోడల్ మార్చతి కార్చ వస్ుాంది. అదేాం పెదద విషయాం
కాదు. కాని ఆ కార్చ డ్రైవ్ చేస్తునా మనిష్టచల భయాంకర్ాంగా ఉన్నాడు. ర్ఫ్ గా కూడా ఉన్నాడు. బైక్ట
వనుకాలే వస్తున్నాడు. మాములుగా అయతే ఆ విషయాం చర్ణ్ పటిటాంచుకునేవాడు కాడు. కాని ఇపుుడు
అతను బాంగార్చరాజు కేస్త ఢీల్ చేస్తున్నాడు. ఎవర్ని నమమటానికి వీలులేదు. తన నీడను కూడా నమమలేని
పర్సిధతి.
కాంచాం అలర్ట అయాాడు చర్ణ్. అతను శతృవో కాదో తెలుస్తకోవాలని నిశుయాంచుకున్నాడు. బైక్ట
ను స్ీచేశాడు. రోడుడ చివర్ వర్కు తీస్తకువళ్ళా కార్చకు సైడ్ ఇచుడు. కాని కార్చ అతని బైక్ట ను దాటుకుని
వళాలేదు. ఎపుడైతే బైక్ట స్ీ అయాందో కార్చ కూడా స్ీ అయాంది. అయన చర్ణ్ అనుమానాం తీర్లేదు.
కాంచాం దూర్ాం వళ్ళాన తర్చవాత బైక్ట ను ఆపాడు. బైక్ట మీద నుాంచి దిగి కార్చవైపు చూశాడు. కార్చకూడా
ముాందు ఆగిపోయ్ది. కాని చర్ణ్ బైక్ట నుాంచి దిగ్టాంచూసి డ్రైవర్ అలర్ట అయాాడు. కార్చను ఆపకుాండ
వేగ్ాంగా డ్రైవ్ చేస్తకుాంటు ముాందుకు దూస్తకుపోయాడు. ఇపుుడు చర్ణ్ కు కన్ ఫర్మ అయాంది.
నిస్ాందేహాంగా ఆ కార్చలో ఉనా మనిష్ట బాంగార్చరాజు త్వలుకుఅయఉాంటాడు. అతనిా ఫ్యలో అవవటానికి
నియమిాంచబడిన వాకిు. చర్ణ్ చూడకుాండ ఉాంటే అతను తపుకుాండ చర్ణ్ వనుకాలే వచేువాడు. చర్ణ్
అలర్ట అయ్ాసర్కి తోకముడిచడు.
జేబ్బలోాంచి తన పర్్నల్ సల్ తీశాడు చర్ణ్. చీఫ్ ఎడిటర్ కు కాల్ చేశాడు. ఇాంతవర్కు తను
తెలుస్తకునా విషయాలనిా చెపాుడు.
45

“ఎక్లెాండ్ చర్ణ్ జావలప్రసాద్ మిసటరీ నువువ తపుుకుాండ చేదిసాువు. ఆ నమమకాం న్నకుాంది. కాని
చల జాగ్రతుగా ఉాండాలి. ప్రతి అడుగు తూచి తూచి వయాాలి. ఏమాత్రాం నిర్ీక్షాాంగా ఉన్నా ప్రమాధాం
తపుదు.”అన్నాడు.
“మీరేాం వర్రకాకాండి. నేను జాగ్రతుగానే ఉన్నాను. ఇపుుడే ఒక పాత మాడల్ మార్చతి కార్చ ననుా
అనుసర్స్తు వచిుాంది. ఆ విషయాం నేను ముాందే పసిగ్టిట జాగ్రతు పడాడను. కాంగార్చలో ఆకార్చ న్ాంబర్
చూడలేదు. లేకపోతే ఆ కార్చ ఎవర్దో తెలిసిఉాండేది.”
“అది తపుకుాండ బాంగార్చరాజు కార్చఅయఉాంటుాంది. చూశావా న్న అనుమానాం నిజమైాంది.
ఈక్షణాం నుాంచి నువువ ప్రతి అడుగు జాగ్రతుగా వయాాలి. నీకేమైన సహయాం కావాలాంటే చెపుు. తపుకుాండ
చేసాును”అన్నాడు చీఫ్ ఎడిటర్.
“న్నకు చినా ఇన్ ఫరేమషన్ కావాలి”అన్నాడు చర్ణ్.
“ష్యాట్”అన్నాడు చీఫ్ ఎడిటర్.
“బాంగార్చరాజు గుర్ాంచి న్నకు మర్కాంత సమాచర్ాం కావాలి. ఫోన్ లో చెపుకాండి. న్న
ఈమయల్ ఐడికి మయల్ చెయాాండి. నేను ఇాంటికి వళ్ళా తీర్కగా చూస్తకుాంటాను”అన్నాడు చర్ణ్.
“అలగే. ఇపుుడే పాంపిసాును. ఇాంకేమైన కావాల”.
“ప్రస్తధత్వనికి ఇది చలు. అవసర్మైతే నేనే కాల్ చేసాును. ఉాంటాను బై”అని చెపిు లైన్ కట్ చేశాడు
చర్ణ్.
X X X
పార్ధసార్ధి చేతిగ్డియార్ాం చూస్తకున్నాడు. టాం రాండు గ్ాంటలు అవుతోాంది. ఇాంకో రాండు
గ్ాంటలలో అతను చీఫ్ సక్రటర్ దగ్గర్కి వళ్ళాలి. ఈ లోగా లాంచ్ ముగిాంచలి. టేబ్బల్ మీద ఉనా బజర్
గ్టిటగా నొకాకడు పార్ధసార్ధి. వాంటనే తలుపు తోస్తకుని లోపలికి వచుడు అటాండర్.
“కాఫీ తీస్తకుర్మమాంటారా సార్”అని వినయాంగా అడిగాడు.
“కాఫీ వదుద. మాంచి హోటల్ నుాంచి భోజనాం తీస్తకురా. వజిటేర్యన్ మీల్్”అాంటు
వాందర్చపాయలు తీసి అటాండర్ కి ఇచుడు పార్ధసార్ధి.
“అలగే సార్. పావుగ్ాంటలో తీస్తకువసాును”అాంటు డబ్బుతీస్తకుని వళ్ళాపోయాడు అటాండర్.
పార్ధసార్ధి ఆలోచిస్తు విశ్రాంతిగా వనకిక వాలడు. అతని ఆలోచన అాంత్వ గోకుల్ దాస్ గుర్ాంచె. ఇాంకో
గ్ాంటలో అతను చీఫ్ సక్రటర్ని కలుస్తకోబోతున్నాడు. గోకుల్ దాస్ కు వాతిరేకాంగా స్తకర్ాంచిన సాక్ష్యాలు
ఆధారాలు చీఫ్ సక్రటర్కి అాందచెయాబోతున్నాడు. ఈ పాటికి ఈ విషయాం గోకుల్ దాస్ కు అతని
46

సహచర్చడు బాంగార్చరాజు కు తెలిస్త ఉాంటాంది. ఈ పర్ణామాం వాళాకు తపుకుాండ షాక్ట

కలిగిాంచిఉాంటుాంది. దీనిా ఎల అడుడకోవాలో ఆలోచిస్తు ఉాంటార్చ.
వాళా సుాందన తలుచుకుాంటే పార్ధసార్ధికి నవువ వచిుాంది. కాని ఒక విషయాం పార్ధసార్ధికి
తెలియదు. అతను గోకుల్ దాస్ ను తకుకవగా అాంచనవేశాడు. ఒక మాములు క్రిమినల్ చూస్తున్నాడు.
గోకుల్ దాస్ ను ఒక వైపు మాత్రమే చూశాడు పార్ధసార్ధి. కాని అతని ఇాంకో వైపు చూడలేదు తెలియలేదు.
ఆ ఇాంకో వైపులో మూరీుభవిాంచిన రాక్షసతవాం నిాండిఉాంది. దానిా తటుటకోవటాం ఎవర్కి సాధాాం కాదు.
అతని ఆలోచనకు అాంతరాయాం కలిగిస్తు టలిఫోన్ ర్ాంగ్ అయాంది. పార్ధసార్ధి ఆలోచననుాంచి
తెపుర్లిీ ర్సివర్ అాందుకున్నాడు.
“యస్ మునిసిపల్ కమీషనర్ సీుకిాంగ్ అన్నాడు”.
“నేను బాంగార్చరాజు ను మాటాీడుతున్నాను”అవతలనుాంచి బాంగుర్చగా వినిపిాంచిాంది.
“చెపుాండి బాంగార్చరాజుగార్చ. ఏమిటి ఇల ఫోన్ చేశార్చ”అడిగాడు పార్ధసార్ధి. ఎాందుకు ఫోన్
చేశాడో తెలుస్త. అయన తెల్లనటుట నటిస్తున్నాడు.
“మీర్చ చల తపుు చేస్తున్నార్చ”అన్నాడు బాంగార్చరాజు.
“నేనేాం తపుుచేశాను”ఆశుర్ాాంగా అడిగాడు పార్ధసార్ధి.
“ఏాం తెల్లనటుట నటిాంచకాండి. మా కాంత్వ తెలుస్త. దయచేసి మీ ప్రయతాాం మానుకోాండి. అది మీకే
మాంచిది”అన్నాడు బాంగార్చరాజు.
“ఏమిటి బెదిర్స్తున్నారా”అడిగాడు తీక్షణాంగా పార్ధసార్ధి.
“కాని సముదాయస్తున్నాను. గోకుల్ దాస్ గుర్ాంచి మీకు ఇాంకా బాగా తెలియదు. మాములుగా
అయతే మీర్చ చేసిన పనికి ఆయనకు కోపాం రావాలి. కాని రాలేదు. దానికి కార్ణాం మీ మీద ఆయనకు
ఎాంతో గౌర్వాం. తెలిస్ తెలియకో మీర్చ ఒక నిర్ణయాం తీస్తకున్నార్చ. అది తపుని చెపుమని న్నతో
చెపాుర్చ. అాందుకే ఫోన్ చేస్తున్నాను. “
“చూడాండి బాంగార్చరాజుగార్చ న్న డ్యాటి నేను చేస్తున్నాను. అాందుకు ప్రభుతవాం న్నకు జీతాం
ఇస్ుాంది. మీర్చ చల పెదద తపుుచేశార్చ. సిమాంటులో విపరీతమైన కల్లు చేశార్చ. దానిా భవనాం కటటడానికి
ఉపయ్గిస్తున్నార్చ. ఆ సిమాంటులో భవనాం కడితే దృఢాంగా ఉాండదు. గాలివానకు కాని తుఫ్యను కాని
పేకమేడల కూలిపోతుాంది. దాని వలీ ఎాంతో మాంది చనిపోత్వర్చ. తీవ్రమైన జననషటాం కలుగుతుాంది.
మనిషైనవాడు ఇలాంటి చర్ాలు ఎాంతమాత్రాం సహాంచడు. నేను అసలు సహాంచను. ఇాంతకుముాందు
కూడామీర్చ ఇలగే రాండు భువన్నలు కటాటర్చ. అవి ఎాంతో కాలాం నిలబడలేదు. ఒకరోజు ఉనాటుటాండి
47

కూలిపోయాంది. దాని కిాంద పదిమాంది అమాయకులు నలిగి చనిపోయార్చ. వాళాాంత్వ రోజు వార్ కూలి
చేస్తకుని బతికే సామానా జనాం. ఇపుుటికి ఆ సాంఘటన న్న మనస్త్లో అలగే మదులుతోాంది. అపుుడే
ఒక నిర్ణయాం తీస్తకున్నాను. ఇాంకోసార్ ఇల జర్గ్కూడదని గ్టిటగా తీరామనిాంచుకున్నాను. “
“జర్గిన సాంఘటన చూసి మీలో మార్చువస్తుాందని ఆశాంచను. కాని మీర్చ కాంచాం కూడా
మార్లేదు. డబ్బు సాంపాదిాంచటాం తపు మీకో ఇాంకో ఆలోచన లేదు. అాందుకోసాం ఎాంతమాందిని అయన
చాంపుత్వర్చ. న్నశనాం చేసాుర్చ. కాని నేను మాత్రాం చేతులు కటుటకుని కూరోును. న్న డుాటి నేను చేసాును.
నేర్ాంచేసినవాడు ఎవడైన విడిచిపెటటను. చటటపర్ాంగా అతని మీద చర్ా తీస్తకునేల చేసాును. గోకుల్ దాస్
గుర్ాంచి మీర్చ ప్రతెాకాంగా న్నకు చెపువలసిన అవసర్ాంలేదు. అతను ఎలాంటి వాడో న్నకు బాగా తెలుస్త.
అతని పలుకుబడి కూడా బాగా తెలుస్త. ముాందు ననుా టాన్ఫర్ చేయాంచటానికి ప్రయతిాసాుడు. అది
వీలుకాకపోతే బెదిర్సాుడు. దానికి కూడా నేను భయపడకపోతే చాంపటానికి ప్రయతిాసాుడు. ప్రాణాల మీద
న్నకు కాంచాం కూడా తీపిలేదు. మీకు చేతనయాంది మీర్చ చేస్తకోాండి. ఇాంకోసార్ మాత్రాం మళ్ళా ఫోన్
చెయాకు. పోల్లస్ ర్పోర్ట ఇవవవలసివస్తుాంది” అన్నాడు కోపాంగా.
“చల మరాాదగా చెపిు చూశాను. వినిపిాంచుకోర్నామాట.”:
“ఎవర్ మాటలో నేనేాందుకు విన్నలి. న్నకు ఏది సర్యనదో అదే చేసాును. ఎలాంటి బెదిర్ాంపులకు
బెదర్ను. ఇాంకేాం మాటాీడకు. నేను వినను. కోర్ట లో కలుస్తకుాందాాం”అాంటు ర్సివర్ విస్తర్చగాపెటేటశాడు
పార్ధసార్ధి. కోపాంతో అతని మొహాం ఎర్రగా అయాంది. టేబ్బల్ మీద ఉనా నీళాగాీస్త అాందుకుని
గ్టగ్టత్వగేశాడు. గాీస్తని టేబ్బల్ మీదపెటటబోతుాంటే అపుుడే అటాండర్ భోజనాం తీస్తకుని వచుడు. అతని
చేతిలో కాార్యర్ విసురాకులుఉన్నాయ.
“వాటిని టేబ్బల్ మీద పెటిట నువువ వళ్ళా. నేను వడిడాంచుకుాంటాను”అన్నాడు పార్ధసార్ధి. అటాండర్
అలగే అని తలూపి తలుపులు దగ్గర్గా మూసి వళ్ళాపోయాడు. పార్ధసార్ధి లేచి తలుపులు లక్ట చేశాడు.
అటాచ్డ బాత్ ర్వాంలోకి వళ్ళాడు. వాష్ బేసిన్ ముాందు ఉనా అదదాంలో తనని త్వను చూస్తకున్నాడు.
కోపాంతో మొహాం వాడిపోయనటుట కనిపిాంచిాంది. వాంటనే సబ్బు తీస్తకుని మొహాం శుభ్రాంగా కడుకుకన్నాడు.
బాత్ ర్వాంలోాంచి బయటకు వచిు టేబ్బల్ ముాందు కూర్చున్నాడు.
పార్ధసార్ధి భోజనాం పూర్ుచేస్తసర్కి పావుగ్ాంటపటిటాంది. ఇసాురాకు డస్ట బిస్ లో పడేశాడు.
కాార్యర్ శుభ్రాంగా కడిగి ఒక మూలగా పెటాటడు. టాం చూస్తకున్నాడు. సర్గాగ మూడు గ్ాంటలు
అవుతోాంది. ఇాంకో గ్ాంటలో అతను చీఫ్ సక్రటర్ని కలుస్తకోవాలి. ఇపుుడు బయలుదేర్తేనే కాని టాంకు
48

చేర్చకోలేడు. మదాాహాాం వేళ ట్రాఫిక్ట విపరీతాంగా ఉాంటుాంది. పైగా అపుుడపుుడు ట్రాఫిక్ట జామ్
కూడాఅవుతూ ఉాంటుాంది.
పార్ధసార్ధి టేబ్బల్ మీదఉనా ఫైలు తీస్తకున్నాడు. గ్దితలుపులు తెర్చచుకుని బయటకు వచుడు.
విశాలమైన హాలులో సాటఫ్ అాంత్వ దీక్షగా పనిచేస్తకుాంటున్నార్చ. పార్ధసార్ధి బయటకు రావటాం చూసి
అాందర్చ మరాాదగా లేచి నిలబడాడర్చ. కూరోుాండి అాంటు సైగ్ చేశాడు పార్ధసార్ధి. అాందర్చ కూర్చున్నార్చ
ఒకకర్చ తపు. అతని పేర్చ భార్గవ్ . పార్ధసార్ధి పర్్నల్ అసిసటాంట్.
అలవాటు ప్రకార్ాం అతను పార్ధసార్ధి వనక రాబోయాడు.
“మీర్చ రానవసర్ాంలేదు భార్గవ్ గార్చ. నేను చీఫ్ సక్రటర్ని కలుస్తకోవటానికి వళ్ళతున్నాను.
తిర్గిరావటానికి ఆలసాాం అవుతుాంది. ఎవట్న కాల్ చేస్తు నోట్ చేసి పెటుటకోాండి. తర్చవాత నేను వచిు
మాటాీడత్వను”అన్నాడు పార్ధసార్ధి.
“అలగే సార్”అన్నాడు వినయాంగా భార్గవ్.
పార్ధసార్ధి హాలులోాంచి బయటకు వచుడు. మలీగా పార్కాంగ్ స్తవస్ లో ఉనా తన కార్చవైపు
నడిచడు. కార్చకి ఆనుకుని నిలబడిఉన్నాడు డ్రైవర్. సిగ్రట్ త్వగుతూ ఏదో పుసుకాం చదువుతున్నాడు.
పార్ధసార్ధి రావటాం గ్మనిాంచి అలర్ట అయాాడు. త్వగుతునా సిగ్రట్ అవతల పారేశాడు. సిటఫ్ గా సలుాట్
చేసి కార్చవనుక తలుపులుతెర్చి పటుటకున్నాడు. పార్ధసార్ధి వళ్ళా కూర్చున్నాడు. వాంటనే కార్చవేగ్ాంగా
ముాందుకు దూకిాంది.
పార్ధసార్ధి అనుకునాటుటగానే రోడుడ మీద ట్రాఫిక్ట ఎకుకవగానే ఉాంది. కార్చీ బస్త్లు ఒకదానివనుక
ఒకటిట మలీగాకదులుతున్నాయ. అదృషటవశతు ట్రాఫిక్ట జామ్ మాత్రాం కాలేదు. పావుగ్ాంట తర్చవాత ట్రాఫిక్ట
కిీయర్ అయాంది. పార్ధసార్ధి కార్చ చీఫ్ సక్రటర్ ఆఫీస్తచేర్చకునేసర్కి అర్గ్ాంటపటిటాంది.
కార్చ దిగి మలీగా లోపలికి వళ్ళాడు. ఎదుర్చగా విశాలమైన కార్డార్ కనిపిాంచిాంది. కార్డార్ కు
రాండువైపుల వర్చసగా గ్దులు ఉన్నాయ. ఒకోకకోక గ్దిముాందు నేమ్ పేీటు ఉాంది. దాని మీద ఆ అధికార్
పేర్చ డిసిగేాషన్ రాసి ఉాంది. పార్ధసార్ధి కాంచాం ముాందుకు వళ్ళా ఒక గ్దిముాందు ఆగాడు. గ్దిమీద నేమ్
పేీటు మీద మిసటర్ రామన్నధాం చీఫ్ సక్రటర్”అని ఉాంది. తలుపు పకకనే విశాలమైన రాండు స్ఫ్యలు
ఉన్నాయ. ప్రస్తధతాం ఆ స్ఫ్యలు ఖ్యళీగా ఉన్నాయ. చేతి గ్డియార్ాం చూస్తకున్నాడు పార్ధసార్ధి. ఇాంకా
పదినిమిషాలు టాం ఉాంది. వళ్ళా స్ఫ్యలో కూర్చున్నాడు.
తలుపు దగ్గర్ ఎపుుడు ఒక దరావస్ ఉాంటాడు. ఇపుుడు లేడు. అాంటే ఎవరో అధికార్ వచుడని
అర్ధాం. అతను రామన్నధాంతో మాటాీడుతున్నాడు. ఆ సమావేశాం పూర్ుయ్ావర్కు తలుపులు మూస్త
49

ఉాంటాయ. దరావస్ లోపలే ఉాంటాడు. భార్ాంగా వనకిక వాలి కళ్ళామూస్తకున్నాడు పార్ధసార్ధి. అపుుడే
హలోీ పార్ధసార్ధి గార్చ బాగున్నారా”అాంటు వినిపిాంచిాంది. పార్ధసార్ధి ఉలికికపడి కళ్ళా తెర్చిచూశాడు.
ఎదుర్చగా ఒక వాకిు నవువతూ కనిపిాంచడు. అతని పేర్చ ఆాంజనేయులు. పార్ధసార్ధి లగే అతను
కూడా ఐ.ఏ.యస్ ఆఫీసర్. ఇదదర్చ ఒకే సాంవత్ర్ాం సివిల్ సరీవస్ పాాసయాార్చ.ట్రయనిాంగ్ పీర్యడ్ లో
మాంచి స్తాహతులైపోయార్చ. ప్రస్తధతాం అతను గిర్జన సాంసధకు యాం.డి గా ఉాంటున్నాడు.
“నేను బాగానే ఉన్నాను. మీరల ఉన్నార్చ’అడిగాడు పార్ధసార్ధి.
“బాగున్నాను. ఒక ముఖామైన పనిమీద ఇకకడికి వచును. ఆ పని పూర్ుయాంది.
వళ్ళతున్నాను”అన్నాడు ఆాంజనేయులు.
“నేను కూడా ఒక ముఖామైన పనిమీద వచును. చీఫ్ సక్రటర్ తో మాటాీడాలి. ఆయన
న్నలుగ్గ్ాంటలకు అపాయాంట్ మాంట్ ఇచుర్చ. అాందుకే వయట్ చేస్తున్నాను.”
“మీర్చ ఎాందుకువచురో న్నకు తెలుస్త”అన్నాడు ఆాంజనేయులు.
“మీకు తెలుసా.ఎల తెలుస్త”ఆశుర్ాాంగా అడిగాడు పార్ధసార్ధి.
“న్నకు ఒకకడికిమాత్రమే కాదు. చలమాందికి తెలుస్త.అాందుర్చ మీ ధైరాానిా మచుుకుాంటున్నార్చ.”
“ఇాందులో ధైర్ాాం ఏముాంది. న్న డ్యాటి నేను చేస్తున్నాను’.
“ఇది ధైర్ాాం కాదు. చవుతో చెలగాటాం. ఇల అాంటునాాందుకు ఏాం అనుకోకాండి. గోకుల్ దాస్
సాంగ్తి ఇాంకా మీకు తెలియదు. వాడు ఒక రాక్షస్తడు. మనిష్ట ర్వపాంలో ఉనా మృగ్ాం. తనకు ఎవర్చ
ఎదుర్చతిర్గిన ఊర్కే ఉాండడు. వాళా అాంతుచూడకుాండ విడిచిపెటాటడు. ఆలాంటి వాడి జోలికి వళాటాం
కర్వితో తలగోకోకవటమే. అాందుకే న్న మాట వినాండి. ఆ గోకల్ దాస్ విషయాం మర్చిపోాండి. మీర్చ
సాంపాదిాంచిన సాక్ష్యాలను న్నశనాం చెయాాండి. మీర్చ చీఫ్ సక్రటర్ దగ్గర్కి వళ్ళాన ఏాం కాదు. ఆయనకూడా
మీకు ఇదే సలహ ఇసాుడు. ఇల అాంటునాాందుకు ఏాం అనుకోకాండి. మీర్చ అాంటే న్నకు చల ఇషటాం. గౌర్వాం.
అాందుకే చొర్వతీస్తకుని చెపాును. తర్చవాత మీ ఇషటాం”అని చెపిు వళ్ళాపోయాడు ఆాంజనేయులు.
పార్ధసార్ధి పెదదగా పటిటాంచుకోలేదు. నవివ ఊర్చకున్నాడు అాంతె. సర్గాగ అయదునిమిషాల తర్చవాత
తలుపులు తెర్చచుకున్నాయ. ముాందు దరావన్ బయటకు వచుడు. తలుపులు తెర్చి పటుటకున్నాడు.
లోపలకు వళ్ళాన వాకిు బయటకు వచుడు. దరావన్ పార్ధసార్ధి వైపు చూసి అన్నాడు.
“ర్ాండి సార్’అన్నాడుతలుపులు విశాలాంగా తెర్చి పటుటకుని.
పైల్్ తీస్తకుని లోపలకి వళ్ళాడు పార్ధసార్ధి. విశాలమైన గోద్రేజ్ టేబ్బల్ వనుక కూర్చుని ఉన్నాడు
చీఫ్ సక్రటర్ రామన్నధాం. పార్ధసార్ధిని చూసి చిర్చనవువ నవావడు.
50

“ర్ాండి పార్ధసార్ధిగార్చ కూరోుాండి”అాంటు కుర్ు చూపిాంచడు. పార్ధసార్ధి కూర్చున్నాడు. ఫైల్్

టేబ్బల్ మీద పెటిట సాభిప్రాయాంగా రామన్నధాం వైపు చూశాడు.
“చెపుాండి మిసటర్ పార్ధసార్ధి. ఏమిటి విషయాం” అన్నాడు.
పార్ధసార్ధి జవాబ్బ చెపుకుాండ ఫైల్్ ఆయన ముాందు పెటాటడు.
“ఇవి గోకుల్ దాస్ బాంగార్చరాజుకు సాంబాంధిాంచిన ఫైల్్. వాళ్ళాదదర్చ కలిసి సిమాంటు కల్లు
చేస్తున్నార్చ. కల్లు చేసిన సిమాంటును ప్రభుతవ బిలిడాంగ్ లకు ఉపయ్గిస్తున్నార్చ. దానికి తగిన ఆధారాలు ఈ
ఫైల్్ లో ఉన్నాయ. మీరే వాళా మీద తగిన చర్ా తీస్తకోవాలి”అన్నాడు పార్ధసార్ధి. రామన్నధాం
బితుర్పోయాడు. ఒకక క్షణాం పాటు పార్ధసార్ధిని పిచిువాడిల చూశాడు. తర్చవాత ఫైల్్ తీస్తకుని
చదవటాం మొదలుపెటాటడు.
ఒక సార్గా గ్దిలో నిశబధాం ఆవర్ాంచుకుాంది. ఏయర్ కాండీషర్ చేస్తునా చపుుడు మాత్రాం
సవలుాంగా వినిపిస్ుాంది. పదినిమిషాలలో రామన్నధాం ఫైల్్ చదవటాం పూర్ుచేశాడు. ఆయన మొహాంలో
కళ తపిుాంది. పాలిపోయన మొహాంతో పార్ధసార్ధి వైపు చూశాడు.
“ఏాంజర్గిాందిసార్. అల ఆయపోయార్చ”ఆశుర్ాాంగా అడిగాడు పార్ధసార్ధి.
“ఈ ఫైలు ఎవర్చ తయార్చచేశార్చ”అడిగాడు రామన్నధాం.
“నేనే నవయాంగా తయార్చచేశాను.ఏమైాంది. ఎాందకు అడుగుతున్నార్చ”.
“వేరేవాళ్ళా తయార్చచేసిఉాంటే నేను ఇాంతగా ఆశుర్ాపోయ్వాడినికాను. మీర్చ తయార్చచేశార్చ
కనుక ఆశుర్ాపోతున్నాను. గోకుల్ దాస్ బాంగార్చరాజుల గుర్ాంచి మీకు బాగా తెలుస్త. వాళా డబ్బు శకిు
పలుకుబడి మీకు బాగా తెలుస్త. ఆయన ఈ ర్పోర్ట తయార్చచేశార్చ. మీ ధైరాానిా మచుుకోవాలో
మూర్ఖత్వవనికి బాధపడాలో అర్ధాంకావటాంలేదు. ఇపుుటికైన మిాంచిపోయాంది ఏాంలేదు. ఈ ఫైలును
న్నశనాంచెయాాండి. అదిమీకు మాంచిది. మీ కుటుాంబానికి మాంచిది “అన్నాడు రామన్నధాం గ్ాంభీర్ాంగా.
“మీర్చ కూడా ఇలఅాంటే ఎలసార్. మీమీద ఎనోా ఆశలుపెటుటకుని వచును. మీర్చ తపుు గోకుల్
దాస్ మీద ఎవర్చ చర్ాతీస్తకోలేర్చ. ఆ నమమకాంతోనే వచును. కాని మీర్చ న్న నమమకానిా
వముమచేస్తున్నార్చ”అన్నాడు బాధగా పార్ధసార్ధి.
“ఇది నమమకానికి సాంబాంధిాంచిన విషయాం కాదు. ప్రాణానికి సాంబాంధిాంచిన విషయాం. తెలిసితెలిసి
ఎవర్చ మృతుాగ్హావర్ాంలోకి అడుగుపెటటర్చ. అల పెటాటర్ాంటే వాడు మూర్చఖడైన అయఉాండాలి లేదా
ప్రాణాలమీద ఆశలేనివాడు అయఉాండాలి. నీ గుర్ాంచి నేను చెపులేను. కాని న్న గుర్ాంచి నేను చెపుగ్లను.
న్నకు న్న ప్రాణాలమీద ఆశఉాంది. న్న కుటుాంబాంతో ఇాంకా కాంతకాలాంపాటు హాయగా గ్డపాలని
51

కోర్చకుాంటున్నాను. మనమలు మనుమరాాండ్రలతో చీకుచిాంతలేకుాండ జీవిాంచలని కోర్కుాంటున్నాను. అది

జర్గాలాంటే గోకుల్ దాస్ జోలికి వళాకపోవటమే మాంచిది. ఇదిన్నకు తెలిసిన నిజాం. ఆ నిజాం మీర్చ కూడా
తెలుస్తకోవటమే మాంచిది.”
“మీర్చ కూడా గోకుల్ దాస్ కు భయపడటాం చల విచిత్రాంగా ఉాంది”అన్నాడు పార్ధసార్ధి.
“ఇాంకా మీకు గోకుల్ దాస్ విషయాం పూర్ుగా తెలియదు. అాందుకే అల మాటాీడుతున్నార్చ. అతని
అసలు ర్వపాం తెలుస్తకుాంటే మీర్చ ఇల మాటాీడర్చ. ఈ డిపార్ట మాంట్ లో మీలాంటి అధికార్చలు
చలమాంది ఉన్నార్చ. వాళాకు కూడా గోకుల్ దాస్ విషయాం తెలుస్త. అతని వలీ అాందర్చ ఏదో ర్కాంగా
ఇబుాందిపడాడర్చ. వాళాకు కూడా గోకుల్ దాస్ చేస్తునా ఫ్రాడ్ తెలుస్త. అయన వాళ్ళా మీలగా కాంపీయాంట్
చెయాలేదు. మీర్చ మాత్రమే అతని మీద ఏకాంగా ఒక ఫైలు తయార్చచేశార్చ. మీర్చ ఒకకర్చ నిజయతితో
ఉాంటే సర్పోదు. గోకుల్ దాస్ ఆగ్డాలు ఆగిపోవు. ఈ దేశాం బాగుపడదు. ఒక గోకుల్ దాస్ మీద చర్ా
తీస్తకునాాంతమాత్రానా ఈ దేశాంలో అవినీతి ఆగిపోదు. ఖచిుతాంగా ఆగ్దు. అది నిర్ాంతర్ాం కనసాగుతునే
ఉాంటుాంది. నేర్ాం పూర్ుగా సమసిపోదు. తన ర్వపాం మార్చుకుాంటుాంది అాంతె. అలగే అవినీతి కూడా తన
ర్వపాం మార్చుకుాంటుాంది. ఇపుుడు నేను మీకు తెలియని విషయాం ఒకటి చెపుబోతున్నాను. నిజానికి ఈ
విషయాం మీకు చెపుకూడదు. కాని సాందర్భాంవచిుాంది కనుక చెపుకతపులేదు. కనిా సాంవత్రాలకుముాందు
మీలాంటి అధికార్ ఒకర్చ గోకుల్ దాస్ మీద ప్రభుత్వవనికి ర్పోర్ట చేశాడు. కాని ప్రభుతవాం గోకుల్ దాస్
మీద ఎలాంటి చర్ాతీస్తకోలేదు. కాని ఆ అధికార్ మాత్రాం గోకుల్ దాస్ కోపానికి గుర్అయాాడు. ఒకరోజు
ఆ అదికార్ కార్చలో వస్తుాంటే ఆ కార్చకు యాకి్డెాంట్ జర్గిాంది. ఒకలర్ వేగ్ాంగా దూస్తకువచిు అతని
కార్చను గుదిద వళ్ళాపోయాంది. కార్చతోపాటు ఆ అధికార్ కూడా న్నమర్వపాలులేకుాండ న్నశనాం
అయపోయాడు. అతని అవశేషాలు కూడా అతని కుటుాంబసబ్బాలకు దొర్కలేదు. ఆ గ్తి మీకు
పటటకూడదు. అాందుకే ఇాంతగా చెపుుతున్నాను. ఒకతోటి అధికార్గా చెపువలసిాంది చెపాును. నిర్ణయాం మీ
చేతులోీ ఉాంది”అాంటు ముగిాంచడు రామన్నధాం.
“మీ అభిమాన్ననికి చల దాాాంక్ట్. కాని న్న నిర్ణయాంలో మార్చులేదు. మీ మీద నమమకాం ఉాంది.
అాందుకే ఫైలు మీ చేతులోీ పెడుతున్నాను. తర్చవాత మీ ఇషటాం”అన్నాడు పార్ధసార్ధి.
X X X
చర్ణ్ తన గ్దిలో కూర్చుని లప్ టాప్ చూస్తున్నాడు. అతని కళ్ళా బాంగార్చరాజు వివరాలు కోసాం
చూస్తున్నాయ. ఛీఫ్ ఎడిటర్ తో మాటాీడినతర్చవాత అతను తినాగా ఇాంటికి చేర్చకున్నాడు. ఇాంకా
పార్ధసార్ధి ఆఫీస్తనుాంచి ఇాంటికి రాలేదు.
52

“టీఫిన్ సిదదాంగా ఉాంది. తీస్తకుర్మమాంటావా”అాంది లక్ష్మి.

“వదదమామ. అాంతగా ఆకలిలేదు. కాంచాం కాఫీ ఇవువ చలు”అన్నాడు చర్ణ్ తన గ్దివైపు వళ్ళతూ.
బైక్ట త్వళాం చెవులు టీబ్బల్ మీద పెటిట అలసటగా మాంచాంమీద వాలిపోయాడు. కళ్ళా మూస్తకుని
జర్గినదాంత్వ ఒకసార్ బేరీజు వేస్తకున్నాడు. ఇాంతవర్కు జావలప్రసాద్ గుర్ాంచి ఒకక కూీ కూడా
దొర్కలేదు. ఒకక అమామయ ఫోటోతపు. ఆ ఫోటోలో ఉనా అమామయకి అతనికి సాంబాంధాం ఏమిటో
తెలియదు. కాని వాళ్ళాదదర్చ మాంచి సనిాహతులని మాత్రాం తెలుస్ుాంది. ఫోటో వనుక రాసిఉనా మాటలు
అది నిర్వపిస్ుాంది. ఆ అమామయ ఆచూకి కనుకుకాంటే చల లభాం ఉాంటుాంది. ఆమకు జావలప్రసాద్ కు
ఉనా సాంబాంధాం గుర్ాంచి తెలుస్తుాంది. దాాంతోపాటు అతని ఆచూకి కూడా తెలుస్తుాంది. కాని ముాందు
ఆఅమామయ ఆచూకి తెలుస్తకోవాలి. కాని ఎల?
అపుుడే అతనికి ఒక మస్తజ్ వచిుాంది. అది చీఫ్ ఎడిటర్ పాంపిాంచడు. అాందులో బాంగార్చరాజు
గుర్ాంచి వివరాలు ఉన్నాయ. చర్ణ్ వాంటనే మేసజ్ ఓపన్ చేశాడు. అతని కళ్ళా అక్షరాలవాంట పర్చగులు
తీశాయ.
బాంగార్చరాజు పెదద కాాంట్రాకటర్. పెదదపెదద ప్రభుతవ కాాంట్రాకుటలు చేపడుతుాంటాడు. వాటిలో కనిా
కోటుీ పెటుటబడి పెటాటడు. నిజానికి ఈ డబ్బు బాంగార్చరాజుది కాదు. అాంత్వ గోకుల్ దాస్ ది. బాంగార్చరాజు
పేర్చ మీద అతను పెటుటబడిపెటాటడు. పైకి మాత్రమే బాంగార్చరాజు పేర్చ ఉాంది. అధికార్ాం గోకుల్ దాస్ ది.
వాాపారానికి సాంబాంధిాంచిన అనిా లవాదేవీలు వనుకనుాంచి గోకుల్ దాస్ నిర్వహస్తుఉాంటాడు. ఈ నిజాం
చల కదిద మాందికి మాత్రమే తెలుస్త. అలగ్ని బాంగార్చరాజుకు ఒకక వాాపార్ాం కూడా లేదని కాదు.
సాంతాంగా బాంగార్చరాజుకి కూడా కనిా వాాపారాలు ఉన్నాయ. వాటిలో ఒకటి బార్ కమ్ రసాటరాండ్. దాని
పేర్చ ఈగిల్ బార్ అాండ్ రసాటరాంట్. పగ్లు ఆ బార్ లో పెదద గా జనాం ఉాండర్చ. కాని సాయాంత్రాం
ఆర్చగ్ాంటలతర్చవాత జనాం విపరీతాంగా వసాుర్చ. కేవలాం త్వగుతూ తాందన్నలుఆడటానికి కాదు. ఒక
అాందమైన అమామయ చేస్త కాాబరా డాాన్్ చూడటానికి వసాుర్చ. ఆ అమామయ పేర్చ రోసి.
ఆ పేర్చ చదవగానే చర్ణ్ నిటార్చగా అయాాడు. ఇపుుడు అతనికి అాంత్వ అర్ధమైాంది. జావలప్రసాద్
కు బాంగార్చరాజుకి బార్ ఉాందని తెలుస్త. అకకడ ఏదైన సమాచర్ాం దొర్కుతుాందేమో అనుకుని అకకడికి
వళ్ళాడు. ఒకసార్ కాదు చల సార్చీ వళ్ళాఉాంటాడు. ఎలోగో రోసిని పర్చయాంచేస్తకుని ఉాంటాడు. ఆమ
దావర్ బాంగార్చరాజు ర్హసాాలు తెలుస్తకుాందామని అనుకునిఉాంటాడు. రోసితో పర్చయాం చేస్తకున్నాడు.
ఆమ నమమకాం సాంపాదిాంచడు. కాని తర్చవాత ఏమయాందో తెలియదు. జావలప్రసాద్ అదృశామయాాడు.
ఈ విషయాంరోసికి తపుకుాండ తెలిసిఉాంటుాంది. ఆమను కలుస్తకుాంటే ఈ మిసటరీ విడిపోతుాంది. కాని
53

ఆమను ఎల కలుస్తకోవటాం. ఒకవేళ కలుస్తకునా మాటాీడుతుాందా. జావలప్రసాద్ గుర్ాంచి చెపుుతుాందా.

అలగ్ని చేతులు ముడచుకుని కూరోువటానికి వీలులేదు. ఎాంతకషటమైన ప్రయతిాాంచలి. జావలప్రసాద్
ఆచూకి తెలుస్తకోవాలి.
అతని ఆలోచనలకు అాంతరాయాం కలిగిస్తు కిాంద వాహనాం ఆగిన చపుుడు వినిపిాంచిాంది. చర్ణ్
లప్ టాప్ ఆఫ్ చేసి గ్దిలోాంచి బయటకు వచుడు. లక్ష్మీ కాఫీ తెచిు అతనికి ఇచిుాంది. కాఫీ త్వగుతూ
స్ఫ్యలో కూర్చున్నాడు. ఒకక క్షణాం తర్చవాత లోపలికి వచుడు పార్ధసార్ధి. ఆయన మొహాం
వాడిపోయఉాంది. ఏదో తెలియని నిర్చత్వ్హాం మొహాంలో కనిపిస్తుాంది. నీర్సాంగా స్ఫ్యలో కూలబడాడడు.
“కాఫీ తీస్తకుర్మమాంటారా “అడిగిాంది లక్ష్మీ.
“తీస్తకురా ముాందు చలీటి నీళ్ళా తీస్తకురా”అన్నాడు పార్ధసార్ధి కళ్ళా మూస్తకుాంటు.
“ఏమిటి డాడి అల ఉన్నార్చ. ఒాంటోీ బాగాలేదా”అడిగాడు చర్ణ్.
“న్నకేాం బాగానే ఉన్నాను. కాంచాం తలనొపిుగా ఉాంది. అాంతె.”
“మాత్ర ఇమమాంటారా”అన్నాడు చర్ణ్.
“ఒదుద. కాఫీ త్వగితే అదే తగిగపోతుాంది. అది సరే నీ ఉదోాగ్ాం ఎల ఉాంది”అడిగాడు కడుకు వైపు
నవువతూ చూస్తు.
“చల బాగుాంది. ఇాంకా న్నకు అసైన్ మాంట్ ఇవవలేదు. మాములు రొటిన్ పని
చేస్తున్నాను’అన్నాడు చర్ణ్.
“అదే మాంచిది. ర్స్క పనలు మాత్రాం తీస్తకోకు. ముఖాాంగా బాంగార్చరాజు గోకుల్ దాస్ విషయాలు
మాత్రాం పటిాంచుకోకు”అన్నాడు పార్ధసార్ధి.
“ఎాందుకు డాడి”ఏాం తెల్లనటుట అమాయకాంగా అడిగాడు చర్ణ్.
“వాళ్ళా మాంచివాళ్ళా కాదు. మానవర్వపాంలో ఉనా రాక్షస్తలు. తమకు ఎదుర్చతిర్గితే ఎవర్ని
ప్రాణాలతో విడిచిపెటటర్చ. అాందుర్చ ఇదే మాట చెపుుతున్నార్చ. ఒకకర్చ కూడా వాళాను మాంచివాళాని
అనలేదు. ఇాంతకుముాందు ఇదదర్చ ఇన్ వేసిటగేటివ్ జర్ాలిస్ట లు వాళ్ళా చేస్తునా ఇల్లీగ్ల్ వాాపార్ాం గుర్ాంచి
తెలుస్తకోవటానికి ప్రయతిాాంచర్చ. తర్చవాత ఏమయాందో ఎవర్కి తెలియదు. ఆ ఇదదర్చ
కనిపిాంచకుాండపోయార్చ. ఎకకడికి వళ్ళారో ఏాంచేస్తున్నారో తెలియదు. వాళాను బాంగార్చరాజు
చాంపేశాడని కాందర్చ అాంటున్నార్చ. కాని వాళా శవాలు మాత్రాం దొర్కలేదు. ఈ విషయాలు న్నకు ఈ రోజే
తెలిసిాంది. అాందుకే నినుా హెచుర్స్తున్నాను. దయచేసి బాంగార్చరాజు జోలికి మాత్రాం వళాకు. వాడు
పాములాంటివాడు.”
54

“నువేవాం భయపడకు డాడి. అలాంటి ర్స్క నేను చచిున తీస్తకోను. పైగా వాళా గుర్ాంచి ప్రతెాకాంగా
చెపాువు. నువువ చెపిునతర్చవాత వాళా గుర్ాంచి ఇాంకెాందుకు ఆలోచిసాును’అన్నాడుచర్ణ్.
X X X
చర్ణ్ తన బైక్ట ను బాంగార్చరాజు బార్ ముాందు ఆపి దిగాడు. ఆ బార్ పేర్చ సిలవర్ ఫ్యక్ట్ రసటరాంట్
అాండ్ బార్. చుటుటపకకల ఎవర్చలేర్చ. బార్ లోపల ఉన్నారో లేదో కూడా తెల్లటాంలేదు. గేటు ముాందు
మాత్రాం ఒకవాచ్ మన్ ఉన్నాడు. సిగ్రట్ త్వగుతూ కూర్చున్నాడు. తన వైపు వస్తునా చర్ణ్ ను ఏాం కావాలని
ప్రశాార్ధకాంగాచూశాడు.
“ఇకకడ రోసి అన్ అమామయ పనిచేస్తుాందికదూ”అన్నాడు చర్ణ్ ఉపోదాాతాంలేకుాండ.
“అవును”అన్నాడు వాచ్ మన్ మాములుగా.
“ఆమ లోపలఉాందా. కాంచాం అర్్ాంటుగా మాటాీడాలి.”అన్నాడు చర్ణ్.
“పగ్లు ఇకకడ ఉాండదు. తన ఇాంటోీ ఉాంటుాంది. సాయాంత్రాం ఆర్చగ్ాంటలకు వస్తుాంది మీరవర్చ”.
“నేను ఆమ స్తాహతుడిని. చలదూర్ాం నుాంచి వచును. ఒకరోజు మాత్రమే ఇకకడ ఉాంటాను. ఈ
రోజు సాయాంత్రాం వళ్ళాపోతున్నాను. ఆమ ఇాంటి అడ్రస్త్ చెపుాండి. అకకడికి వళ్ళా కలుస్తకుాంటాను.”
“రోసి అడ్రస్త్ నేను చెపుకూడదు. అది ర్వల్్ కి విర్చదధాం. మీకు అర్్ాంట్ అయతే సాయాంత్రాం వచిు
కలుస్తకోాండి”అన్నాడు వాచ్ మన్. చర్ణ్ నిర్చత్వ్హాంతో చూశాడు. ఏాం చెయాాలో అతనికి
అర్ధాంకాలేదు. మళ్ళామళ్ళా అడిగితే వాచ్ మన్ కు అనుమానాం రావచుు. అాందుకే ఏాం మాటాీడకుాండ వనకిక
తిర్గాడు చర్ణ్.
బైక్ట ను సాటర్ట చేసి ముాందుకు పోనిచుడు. కాని అతను ఎాంతో దూర్ాం వళాలేదు. బార్ కు
కాంతదూర్ాంలో ఒక జనర్ల్ షాపు ఉాంది. అకకడ బైక్ట పార్క చేసి నిలబడాడడు. అతని కళ్ళా మాత్రాం వాచ్
మన్ ను గ్మనిస్తున్నాయ. సర్గాగ అయదు నిమిషాలతర్చవాత వాచ్ మన్ లేచడు. గేటుని దగ్గర్గా వేసి
బయలుదేరాడు. చర్ణ్ తన బైక్ట కు త్వళాం వేసి వాచ్ మన్ వనుక నడిచడు. రాండు నిమిషాల తర్చవాత
వాచ్ మన్ కాంచాం దూర్ాం వళ్ళా ఒక ఇాంటి ముాందు ఆగాడు. గేటు తెర్చచుకుని లోపలికి వళ్ళాడు. చర్ణ్
వాంటనే గేటుదగ్గర్కి వళ్ళా నేమ్ పేీట్ వైపు చూశాడు. దానిమీద రోసి పేర్చ రాసిఉాంది. అాంట రోసి ఇలుీ బార్
కు చల దగ్గర్గా ఉాందనామాట. వాచ్ మన్ పనిగ్టుటకుని రోసి ఇాంటికి ఎాందుకు వచుడో అర్ధమైాంది. తన
గుర్ాంచి చెపుటానికి. అదే నిజమైతే ఇకకడ ఉాండటాం చల ప్రమాధాం. అాందుకే చర్ణ్ వచిున దార్నే వనకిక
వచుడు. బైక్ట మీద కూర్చుని సిగ్రట్ వలిగిాంచడు. రాండు నిమిషాలతర్చవాత వాచ్ మన్ వచుడు. మళ్ళా
యధాప్రకార్ాం వళ్ళా గేటు దగ్గర్ కూర్చున్నాడు.
55

చర్ణ్ బైక్ట సాటర్ట చేసి ముాందుకు పోనిచుడు. తలమీద హెలెమట్ పెటుటకున్నాడు. అాందువలీ వాచ్ మన్
అతనిా గుర్ుాంచలేకపోయాడు. చర్ణ్ తినాగా తన బైక్ట ను తీస్తకువళ్ళా రోసి ఇాంటికి కాంచాం దూర్ాంలో
ఆపాడు. హెలెమట్ గాీస్త తెర్చి చూశాడు. ఇలుీ చినాదే కాని అాందాంగా పొాందికగా ఉాంది. కాాంపాండ్ లో
ర్కర్కాల పూలమొకకలు కనిపిస్తున్నాయ.
రోసి ఇాంటి తలుపులు మూసిఉన్నాయ. ఆమ ఎపుుడు బయటకు వస్తుాందో తెల్లదు. అయన చర్ణ్
అకకడనుాంచి వళాలేదు. ఓపికగా కాచుకున్నాడు. కాంచాం స్తపయన తర్చవాత అతని నీరీక్షణ ఫలిాంచిాంది.
రోసి ఇాంటి తలుపులు తెర్చచుకున్నాయ. ముాందు ఒక వాకిు బయటకు వచుడు. లవుగా పొటిటగా నలీగా
ఉన్నాడు. తెలీని పాంచె దాని మీద తెలీని లల్లు వేస్తకున్నాడు. బోర్ీాంచిన కాంచుచెాంబ్బల ఉాంది తల.
న్తిుమీద ఒక వాంట్రుకకూడాలేదు. పెదవుల మీద కర్కాంచుల చుటుట వలుగుతోాంది. అతనే బాంగార్చ రాజు
అయఉాంటాడని భావిాంచడు చర్ణ్.
అతను బయటకు వచిు నిలబడాడడు. అతని వనుక ఒకఅాందమైన అమామయ వచిుాంది. అాందాంగా
సకి్గా ఉాంది. ఒాంటి మీద న్గ్లీజి తపు ఇాంకో బటటలేదు. పైన గుాండీలు వేస్తకోలేదు. ఎతెవున వక్షోజాలు సగ్ాం
బయటకు కనిపిస్తున్నాయ. ఆమ రోసి అని అర్ధమైాంది చర్ణ్ కు. ఫోటోలో కాంటే బయట ఇాంకా
ప్రోవకేటిాంగ్ గా ఉాంది ఆమ. బయటకు వచిు బాంగార్చరాజుకు టాటా అాంటు చెయాఊపిాంది. అతను కూడా
చెయాఊపాడు. ఆమ లోపలికి వళ్ళా తలుపులు వేస్తకుాంది. బాంగార్చరాజు మాత్రాం వాంటనే కదలలేదు. అటు
ఇటు చూశాడు. తర్చవాత ఇాంటి వనుకవైపుకి వళ్ళాడు. క్షణాం తర్చవాత అతని కార్చ బయటకు వచిుాంది.
కార్చలో బాంగార్చరాజు తపు ఇాంకేవర్చలేర్చ. కనీసాం డ్రైవర్ కూడా లేడు. తనే డ్రైవ్ చేస్తకుాంటు అకకడనుాంచి
వళ్ళాపోయాడు.
చర్ణ్ వాంటనే బైక్ట సాటర్ట చేసి ముాందుకు వళాబోయాడు. రోసిని కలుస్తకుని జావలప్రసాద్ గుర్ాంచి
తెలుస్తకోవాలని అతని ఉదేదశాం. కాని తర్చవాత వదదనుకున్నాడు. ఈ సమయాంలో రోసి ని కలుస్తకోవటాం
అాంత మాంచిదికాదు. ఇాంతకుముాందే వాచ్ మన్ వచిు ఆమకు తన గుర్ాంచి చెపిుఉాంటాడు. ఆ విషయాం
బాంగార్చరాజుకు కూడా తెలిసిఉాంటుాంది. ఇాంతకాంటే ఈరోజు రాత్రి ఆమ ప్రోగ్రాాంకు వళ్ళా కలస్తకోవటానికి
ప్రయతిాాంచలి. ఎవర్కి అనుమానాం రాదు. రోసి కాాబెరే డాాన్ర్. ఆమకు లెకకలేనాంతమాంది అభిమానులు
ఉాంటార్చ. వాళాలో తనని కూడా ఒకడని అనుకుాంటార్చ. ఎవర్కి తన మీద అనుమానాం రాదు. ఈ ఆలోచన
రాగానే చర్ణ్ తన బైక్ట ను ఆఫీస్త వైపు మళ్ళాాంచడు.
X X X
56

చర్ు పార్క కాన్వాంటు ముాందు ఒక మార్చతి కార్చ ఆగిాంది. అాందులో ఇదదర్చ వాకుులు ఉన్నార్చ.
ఒకడు డ్రైవిాంగ్ సీటులో కూర్చుని ఉన్నాడు. అతని పేర్చ జాకబ్. వనుక సీటులో కూర్చునా మనిష్ట పేర్చ
సలవమణి. ఇదదర్చ ఆర్తేర్న నేర్స్తధలు. ముఖాాంగా బాంగార్చరాజు మనుష్యాలు. జాకబ్ మయన్ గేటువైపు
చూశాడు. గేటుముాందు ఇదదర్చ సకుార్టి గార్డ్ ఉన్నార్చ. సమయాం న్నలుగుగ్ాంటలు కావస్ుాంది.ఇాంకో
ఆయదు నిమిషాలలో స్తకల్ అయపోతుాంది. పిలీలాంత్వ బిలబిలమాంటు బయటకు వసాుర్చ. వాళాలో తమ
టార్గట్ ను సర్గాగ గుర్ుాంచి కార్ార్ చెయాాలి. ఇది జాకబ్ సలవమణి పధకాం.
సలవమణి జేబ్బలోాంచి ఒక ఫోటో తీశాడు.అది ఎనిమిదిసాంవత్రాలునా బాబ్బ ఫోటో. ఆ ఫోటోలో
ఉనా బాబ్బ ఇదే స్తకలులో చదువుతున్నాడు. వాడిని కిడాాప్ చేసి బాంగార్చరాజుకి అపుగిాంచలి.ఇది
వాళా పని. డ్రైవిాంగ్ సీటులోాంచి ముాందు జాకబ్ దిగాడు. తర్చవాత సలవమణి దిగాడు. ఇదదర్చ కార్చకు
ఆనుకుని గేటువైపు చూశార్చ.క్షణాలు నిమిషాలు గ్డుస్తున్నాయ. అపుుడే స్తకల్ లో లాంగ్ బెల్ మోగిన
చపుుడు వినిపిాంచిాంది. కాంచాంస్తపయన తర్చవాత పిలీలు బిలబిలమాంటు స్తకల్ నుాంచి బయటకు
వచుర్చ. అపుటికే పేవ్ మాంట్ వర్చసగా చల కార్చీ పార్క చేసిఉన్నాయ. అవనిా పసిపిలీలను పికప్
చేస్తకోవటానికి వచిున కార్చీ. అాందర్చీ కార్చలోాంచి దిగి గేటు వైపు వళ్ళార్చ. జాకబ్ సలవమణి కూడా గేటు
వైపు నడిచర్చ.
వాళ్ళా ఎాంతో స్తపు ఎదుర్చచూడవలసిన అవసర్ాం లేకుాండ పోయాంది. వాళాకు కావలి్న బాబ్బ
ఒాంటర్గా నడిచివస్తున్నాడు. అతని భుజాం మీద పుసుకాల సాంచి ఉాంది. జాకబ్ మలీగా అతని దగ్గర్కి వళ్ళా
అన్నాడు.
“నీ పేర్చ పవన్ కదూ”అన్నాడు జాకబ్.
“అవును. మీరవర్చ అాంకుల్”అడిగాడు పవన్.
“మీ న్ననాగార్చ ఇాంటికి తీస్తకుర్మమని పాంపిాంచర్చ. అదిగో ఆ కనిపిాంచె తలీర్ాంగు మార్చతి కార్చ
మనదే. పద ఇాంటికి వళదాాం’అన్నాడు జాకబ్.
“డ్రైవర్ హర్ రాలేదా”జాకబ్ తో నడుస్తు అడిగాడు బాబ్బ.
“వాడికి ఒాంటోీ బాగాలేదు. హాసుటల్ కు వళ్ళాడు. అాందుకే న్ననాగార్చ ననుా పాంపిాంచర్చ.
పద”అన్నాడు జాకబ్.
“నీపేర్చ ఏమిటి’అడిగాడు పవన్.
“న్నపేర్చ జాకబ్. హార్కి బాందువును. ముాందు వళదాం పద. కార్చలో తీర్కగా
మాటాీడుకుాందాాం”అాంటు బాబ్బ చెయా పటుటకుని కార్చ దగ్గర్కి తీస్తకువళ్ళాడు. వాళ్ళా రావటాం సలవమణి
57

చూశాడు. అతను వనుకసీటులో కూర్చుని ఉన్నాడు. వాంటనే కార్చ వనుక తలుపులు తీసి పటుటకున్నాడు.
బాబ్బ వళ్ళా అతని పకకన కూర్చున్నాడు. ఈ లోగా జాకబ్ డ్రైవిాంగ్ సీటులో కూర్చుని కార్చసాటర్ట చేశాడు. కార్చ
వేగ్ాంగా ముాందుకు కదిలిాంది.
“నువవవర్చ. మాతో ఎాందుకు వస్తున్నావు”అడిగాడు సలవమణిని చూసి బాబ్బ. సలవమణి జవాబ్బ
చెపులేదు. నవువతూ తన పకకన ఉనా పిచికార్ తీశాడు. దానిమీద ఉనా చినా బటన్ ఆన్ చేశాడు.
తర్చవాత దానిా బాబ్బవైపు పెటిట ఇాంకో మీట గ్టిటగా నొకాకడు. పిచికార్ని చూడగానే బాబ్బకు అనుమానాం
వేసిాంది. అలాంటి పిచికార్ని చల ఇాంగ్లీష్ సినిమాలో చూశాడు. ఎవర్నైన కిడాాప్ చెయాాలనుకుాంటే
దానిా ఉపయ్గిసాుర్చ. దానిా ఆ మనిష్ట మొహాంమీద పెటిట గ్టిటగా నొకుకత్వర్చ. అాందులోాంచి ఏదో
ద్రవాంలాంటిది వచిు ఆ మనిష్ట మొహాం మీద పడుతుాంది. వాంటనే ఆ మనిష్ట సృహ తపిుపడిపోత్వడు.
ఇలాంటి సాంఘటనలు చల సినిమాలో చూశాడు బాబ్బ. అాందుకే అనుమానాం వచిుాంది. గ్టిటగా
అర్వబోయాడు. కాని అాంతకుముాందే సలవమణి ర్యాక్టట అయాాడు. తన చేతిలో ఉనా పిచికార్ని ఆన్
చేశాడు. ఒకకసార్గా ఏదో ద్రవాం బాబ్బ మొహాం మీద పడిాంది. ముాందు తియాని వాసన వేసిాంది. కళ్ళా
మతుుగా కిాందికి వాలిపోయాయ. అచేతనాంగా సీటుమీద కు ఒర్గిపోయాడు బాబ్బ.
X X X
టేబ్బల్ మీద ఉనా ఫోన్ చపుుడు చేసిాంది. అపుుడే ఇాంటికి బయలుదేర్చతునా రామన్నధాం ర్సివర్
ఎతిు హాలో అన్నాడు.
“నేను మీన్నక్షిని మాటాీడుతున్నాను అాండి”అాంది అవతలనుాంచి అతని భార్ా మీన్నక్షి.
“నువావ ఏమిటి విషయాం. ఇపుుడే ఇాంటికి బయలుదేర్చతున్నాను. ఫోన్ చేశావు”అన్నాడు
రామన్నధాం.
“బాబ్బ ఇాంకా స్తకల్ నుాంచి ఇాంటికి రాలేదాండి”అాంది ఆమ ఏడుస్తు.
“బాబ్బ రాకపోవటాం ఏమిటి. మూడుగ్ాంటలకే కార్చపాంపిాంచను. ఒకవేళ సుషల్ కాీస్త
ఉాందేమో”అన్నాడు రామన్నధాం.
“లేదాండి. నేను స్తకల్ కి ఫోన్ చేశాను. మాములు టాంకే వదిలిపెటాటమని వాళ్ళా చెపాుర్చ. కాని
బాబ్బ మాత్రాం ఇాంకా ఇాంటికి రాలేదు. వాడి స్తాహతులకు ఫోన్ చేశాను. బాబ్బ కార్చలో వళాటాం త్వము
చూశామని చెపాుర్చ. డ్రైవర్ కు ఫోన్ చేశాను. ర్ాంగ్ పోతుాంది కాని రసాున్్ లేదు. న్నకు కాళ్ళా చేతులు
ఆడటాంలేదు. అాందుకే మీకు కాల్ చేశాను”అాంది.
58

“ఆశుర్ాాంగా ఉాందే. బాబ్బ ఇాంకా రాకపోవటాం ఏమిటి. నేను డ్రైవర్ కి కాల్ చేసి విషయాం
కనుకుకాంటాను. అయదు నిమిషాల తర్చవాత నీకు ఫోన్ చేసాును. నువేవాం భయపడకు”అాంటు ఫోన్ కట్
చేశాడు. వాంటనే తన డ్రైవర్ న్ాంబర్ కి కాల్ చేశాడు. ఫోన్ ర్ాంగ్ అవుతుాంది కాని అతని వైపు నుాంచి
రసాున్్ లేదు. ఫోన్ పెటేటసి నీర్సాంగాకుర్ులో కూలబడాడడు. ఇాంకో న్నలుగు సార్చీ ట్రై చేశాడు. షరా
మాములే. డ్రైవర్ కాంచాం కూడా రసాుాండ్ కావటాంలేదు.
రామాన్నధానికి కూడా ల్లలగా భయాం వేసిాంది. ఎాందుకైన మాంచిదనుకుని పోల్లస్తలకు ఫోన్
చేదాదమని ర్సివర్ అాందుకోబోయడు. అపుుడే ఫోన్ ర్ాంగ్ అయాంది. రామన్నధాం చపుున ర్సివర్
అాందుకుని యస్ అన్నాడు మలీగా.
“నేను బాంగార్చరాజును మాటాీడుతున్నాను”అవతలనుాంచి బాంగుర్చగా వినిపిాంచిాంది.
“మీరా ఏమిటి విషయాం ఇల ఫోన్ చేశార్చ”అడిగాడు రామన్నధాం.
“మీర్చ ఎవర్కోసాం ఆరాటపడుతున్నారో న్నకు తెలుస్త.”
“నేను ఎవర్కోసాం ఆరాటపడుతున్నానో మీకు తెలుసా. ఏమిటి మీర్చ మాటాీడుతుాంది”అన్నాడు
తీక్షణాంగా రామన్నధాం.
“కోపగిాంచుకోకాండి. నేను చెపేుది సావధానాంగా వినాండి. మీ బాబ్బ న్న కసటడిలో క్షేమాంగా
ఉన్నాడు. ఇకముాందు క్షేమాంగా ఉాండేదిలేనిది మీ ప్రవర్ున మీద ఆధార్పడిఉాంది.”
“బాబ్బ మీ దగ్గర్ ఉన్నాడా. అాంటే వాడిని కిడాాప్ చేశారా’ఆాందోళనగా అడిగాడు రామన్నధాం.
“అవును. తపులేదు. మీ డ్రైవర్ ను సృహ తపిుాంచి కార్చని సావధినాం చేస్తకున్నాాం. ప్రస్తధత్వనికి
అతని ప్రాణానికి ఏాం ప్రమాధాంలేదు. బాబ్బతో పాటు అతను కూడా మా దగ్గరే ఉన్నాడు. ఇదదర్ ప్రాణాలు
ఇపుుడు మా చేతిలో ఉన్నాయ”అన్నాడు బాంగార్చరాజు.
“కిడాాప్ చెయాటాం పెదద నేర్ాం అని మీకు తెలియదా. అయన న్న కడుకును కిడాాప్ చెయావలసిన
అవసర్ాం ఏమోచిుాంది. నేను మాములు సివిల్ సరవాంట్ ను. న్న దగ్గర్ డబ్బులేదు. కేవలాం జీతాం మీద బతికే
మాములు ఉదోాగిని’. న్న వలీ మీకు ఎలాంటి ఉపయోగ్ాం లేదు. అలాంటపుుడు న్న కడుకును కిడాాప్
చెయావలసిన పనేాంఉాంది. ఏదైన డైర్కుటగా మాటాీడిఉాండోచుుకదా.”
“మాములుగా చెపితే మీర్చ వినర్చ.అాందుకే ఈ పని చెయావలసివచిుాంది. సరే అసలు విషయానికి
వసాును. పార్ధసార్ధి మీకు కనిా డాకుామాంట్్ ఇచుడు అవున్న”అడిగాడు బాంగార్చరాజు.
“అవను ఇచుడు. ఈ విషయాం మీకు ఎల తెలుస్త.”
59

“ఈడాకుామాంట్ న్నకు గోకుల్ దాస్ గార్కి సాంబాంధిాంచిాంది. మాకు తెలియకుాండ ఎల ఉాంటుాంది.

రేపు మీర్చ ముఖామాంత్రిని కలుస్తకోబోతున్నార్చ. పార్ధసార్ధి ఇచిున డాకుామాంట్్ ఆయనకు ఇసాుర్చ. అది
జర్గ్టానికి వీలులేదు. ఆ డాకుామాంట్్ న్నకు ఇవవాండి. మీకు ఎాంత డబ్బుకావాలాంటే అాంత ఇసాును.”
“పార్ధసార్ధి ఎాంతో నమమకాంతో వాటిని న్నకు ఇచుడు. వాటిని తీస్తకునేముాందు మీ గుర్ాంచి
అతనికి చెపాును. అనవసర్ాంగా పెదదవాళాతో పెటుటకోవదదని కూడా హెచుర్ాంచను. కాని అతను న్న మాటలు
వినిపిాంచుకోలేదు. చల మొాండిగా ప్రవర్ుాంచడు. నేను మాత్రాం ఏాం చెయాగ్లను. అతను కోర్నటుటగానే ఆ
డాకుామాంట్్ ముఖామాంత్రిగార్కి ఇవావలని నిర్ణయాంచుకున్నాను. ఇాందులో న్న తపేుాం ఉాంది.”
“ఆ కాగిత్వలు తీస్తకోవటమే మీర్చ చేసిన తపుు. ఇపుటికైన మిాంచిపోయాంది ఏాంలేదు. ఆ
డాకుామాంట్్ మాకు ఇచేుయాాండి. మీ బాబ్బ డ్రైవర్ క్షేమాంగా ఇాంటికి చేర్చకుాంటార్చ. లేకపోతే ముాందు
బాబ్బని చాంపేసాుాం. తర్చవాత డ్రైవర్ ప్రాణాలు తీసాుాం. “
“అాంత పని మాత్రాం చెయాకాండి. న్నకు బాబ్బ ఒకకడే కడుకు. లేకలేకపుటాటడు. వాడిని ఏాం
చెయాకాండి”అన్నాడు రామన్నధాం బ్రతిమాలుతూ.
“అనవసర్ాంగా ఆ పసివాడి ప్రాణాలు ఎాందుకు తీసాుాం.నేనుచెపిునటుటచేస్తు మీ బాబ్బ క్షేమాంగా
ఇాంటికి చేర్చకుాంటాడు. ఏమాంటార్చ”అన్నాడు బాంగార్చరాజు.
“అలగే ఏాం చెయాాలో చెపుాండి. చేసాును”అన్నాడు రామన్నధాం భయాంతో.
“పెదద కషఠమైన పనికాదు. పార్ధసార్ధి ఇచిున డాకుామాంట్్ న్నకివవాండి. అాంతె.
“అలగే ఇసాును. ఎకకడికి తెచిు ఇవావలి’అన్నాడు రామన్నధాం.
“ఇపుుడు టాం అయదునార్. సర్గాగ ఆర్చగ్ాంటలకు డాకుామాంట్్ తీస్తకుని న్న సైట్ దగ్గర్కి
వచెుయాాండి. మీకోసాం ఎదుర్చచూస్తుఉాంటాను. ఈ విషయాం పోల్లస్తలకు కాని మూడో మనిష్టకి కాని
చెపుకూడదు. తెలిసిాందా.”
“తెలిసిాంది. మీర్చ చెపిునటుట చేసాును. న్న బాబ్బని మాత్రాం ఏాం చెయాకాండి . డాకుామాంట్్ ఇచిున
వాంటనే బాబ్బని న్నకు అపుగిాంచలి.”
“మాకు డాకుామాంట్్ కావాలి. ఒకసార్ డాకుామాంట్్ మా చేతికి వచిున తర్చవాత మీ బాబ్బతో
న్నకేాం పని. అలగే అపుగిసాును. ఉాంటాను. గుర్చుాంచుకోాండి. సర్గాగ ఆర్చగ్ాంటలకు
రావాలి.ఉాంటాను”అాంటు లైన్ కట్ చేశాడు బాంగార్చరాజు. రామన్నధాం కూడా ర్సివర్ క్రెడిల్ చేశాడు.
జేబ్బలోాంచి ర్చమాలు తీసి మొహానికి పటిటన చెమటను తుడుచుకున్నాడు. ఒకక క్షణాంపాటు ఏదో
ఆలోచిస్తునాటుట కళ్ళా మూస్తకున్నాడు. తర్చవాత ఏదో నిర్ణయాంచుకుని టేబ్బల్ దగ్గర్కి వళ్ళాడు. డ్రాయర్
60

తెర్చి అాందులోాంచి పార్ధసార్ధి ఇచిున డాకుామాంట్్ బయటకు తీశాడు. వాటిని జాగ్రతుగా బాాగ్ లో
పెటుటకున్నాడు. డ్రాయర్ మూసి గ్దిలోాంచి బయటపడాడడు.
అపుుటికే సాఠప్ అాందర్చ దాదాపు వళ్ళాపోయార్చ. రామన్నధాం మలీగా నడిచి మయన్ రోడుడమీదకు
చేర్చకున్నాడు. అటువైపు వళ్ళునా చల మాంది జూనియర్ ఆఫీసర్్ అతని వైపు ఆశుర్ాాంగా చూస్తున్నార్చ.
మాములుగా అఫీష్టయల్ కార్చలో అతను వళ్ళాలి. కాని నడిచి వళ్ళతున్నాడు. పదినిమిషాలలో అతనికి
ఆటో దొర్కిాంది. అాందులో కూర్చుని అడ్రస్త్ చెపాుడు. అకకడికి దగ్గరే బాంగార్చరాజు సైట్. పదినిమిషాలలో
చేర్చకోవచుు.
కార్చ బాంగార్చరాజు సైట్ దగ్గర్ ఆగిాంది. రామన్నధాం ఆటో దిగాడు. ఫేర్ చెలిీాంచి ముాందుకు
నడిచడు. కడుతునా బిలిడాంగ్ ముాందు నిలబడిఉన్నాడు బాంగార్చరాజు. అతని పకకన ఇదదర్చ రౌడీలు లాంటి
వాళ్ళా ఉన్నార్చ. టాంఅయపోవటాంవలీ కూల్లలు కాని పనివాళ్ళా కాని ఎవర్చలేర్చ.
“ఇదిగో నువువ అడిగిన డాకుామాంట్్. న్న బాబ్బను డ్రైవర్ ను న్నకు అపుగిాంచు”అన్నాడు
రామన్నధాం డాకుామాంట్్ ఉనా కవర్చ అతనికి ఇచిు.
బాంగార్చరాజు కవర్చ తెర్చిచూశాడు. అాందులోాంచి డాకుామాంట్్ బయటకు తీశాడు. వాటిని
పూర్ుగా చదివాడు. తర్చవాత తృపిుగా తలపాంకిాంచి రామన్నధాం వైపు చూశాడు.
“గుడ్ చెపిునటుటగానే డాకుామాంట్్ ఇచువు. అనామాట నిలబెటుటకున్నావు. న్న మాటకూడా నేను
నిలబెటుటకుాంటాను “అాంటు తన ఇదదర్ అనుచర్చలలో ఒకడికి సైగ్ చేశాడు. వాడు బిలిడాంగ్ లోపలికి వళ్ళాడు.
రామాన్నధాం అతృతగా చూస్తు నిలబడాడడు. ఒకక క్షణాం తర్చవాత ఆ మనిష్ట బాబ్బతో డ్రైవర్ తో వచుడు.
రామన్నధాం తేలికగా నిటురాుడు.
“రామన్నధాం మీర్చ ఇాంకో పని చెయాాలి”అన్నాడు బాంగార్చరాజు.
“మళ్ళా ఏమిటి. నువువ చెపిునటుటగానే చేశాను కదా. ఇాంకా ఏాం చెయాాలి”అన్నాడు కోపాంగా
రామన్నధాం.
“కోపాం తెచుుకోకాండి. రేపు మీర్చ అనుకునాటుటగానే ముఖామాంత్రిగార్ దగ్గర్కి వళాాండి.పార్ధసార్ధి
ఇచిున డాకుామాంట్్ కు బదులుగా ఈ కాగిత్వలు ఇవవాండి. అటు పార్ధసార్ధి కోర్క తీర్చతుాంది. మీకు
కూడా చెడడపేర్చ రాదు”అాంటు కనిాకాగిత్వలు రామన్నధాం చేతిలో పెటాటడు. అలగే ఇదిగో మీ కార్చ
త్వళాంచెవులు. తీస్తకాండి’అాంటు కార్చ త్వళాం చెవులుకూడా ఇచుడు.
X X X
61

రాత్రి పదకాండుగ్ాంటలు దాటిాంది. సిలవర్ ఫ్యక్ట్ బార్ అాండ్ రసాటరాంట్ లైటీ వలుగులో
దేదిపామానాంగా వలిగిపోతుాంది. కసటమర్్ అాందర్చ ఉత్వ్హాంతో లోపలికి వళ్ళతున్నార్చ. కాంతమాంది
బార్ లోకి వళ్ళా మాందు కడుతున్నార్చ. ప్రతిరోజు జర్గే ఫోీర్ షో హాలు మాత్రాం దాదాపు నిాండిపోయాంది.
ఇాంకా కదిదక్షణాలలో రోసి కాాబరే డాాన్్ మొదలుకాబోతుాంది. అాందర్చ ఆసకిుతో అతృతగా డయస్ వైపు
చూస్తున్నార్చ. తలుపులు తీస్తకుని లోపలికి వచుడు చర్ణ్. చుటుట చూశాడు. ఒక సీటు ఖ్యళీగా ఉాంటే
అకకడికి వళ్ళా కూర్చున్నాడు.
అయదునిమిషాలు గ్డిచయ. ఉనాటుటాండి లైటుీ ఆర్పోయాయ. ఒకకసార్గా హాలులో చీకటి
ఆవర్ాంచుకుాంది. కనుా చిాంచుకునా ఏాం కనబడటాంలేదు. అపుుడే డయస్ మీద వలుతుర్చపడిాంది. ఆ
డయస్ మీద మర్చపుల ప్రతెాక్షమైాంది రోసి. ఆమ ఒాంటిమీద కేవలాం చినా మిడిడబాడి మాత్రాం ఉన్నాయ.
ఎతెున వక్షోజాలను లయబదదాంకాంగా ఆడిస్తు ప్రొవకేటిాంగ్ గా న్నటాాం మొదలుపెటిటాంది. దాదాపు
అర్గ్ాంటపాటు సాగిాంది ఆ సక్ట్ డాాన్్. తర్చవాత డయస్ మీద లైటుఆర్పోయాంది. ముాందులగే ఆకకడ
చీకటి ఆవర్ాంచుకుాంది. మర్చపుల అకకడనుాంచి మాయమైాంది రోసి. వాంటనే హాలులో లైటుీ వలిగాయ.
ప్రేక్షకులాందర్చ వళ్ళాపోయనతర్చవాత మలీగా లేచడు చర్ణ్. అటుఇటు చూశాడు. ఎవర్చ అతనిా
ప్రతెాకాంగా గ్మనిాంచటాంలేదు. అాంతకుముాందు ఉనా సకుార్టి గార్డ్ కూడా అకకడలేర్చ. బహుశా లోపలికి
వళ్ళాఉాంటార్చ.
ఇాంతకాంటే మాంచి సమయాం దొర్కదు. చర్ణ్ గ్బగ్బలేచి గ్రీన్ ర్వాంవైపు వళ్ళాడు. గ్రీన్ ర్వాం దగ్గర్
కూడా సకుార్టి గార్డ్ కనిపిాంచలేదు. ఇాంకోసార్ చుటుట సరేవచేశాడు చర్ణ్. చుటుటపకకల ఎవర్చలేర్చ.
వాంటనే గ్రీన్ ర్వాం దగ్గర్కి వళ్ళాడు. తలుపులు లోపలనుాంచి గ్డియవేసిలేవు. దగ్గర్గా మాత్రాం వేసి
ఉన్నాయ. తలుపు తోస్తకుని మలీగా లోపలికి వళ్ళాడు. అపుుడే రోసి నిలువతుు అదదాంముాందు నిలుుని మేకప్
తీస్తకుాంటుాంది. ఆమ ఒాంటి మీద న్గ్లీజీ ఉాంది కాని అది ఆమ శరీరానిా పూర్ుగా దాచలేకపోతుాంది.
అకసామతుగా లోపలికి వచిున చర్ణ్ ను చూసి విస్తుబోయాంది. తర్చవాత కోపాంతో ర్గిలిపోయాంది.
“మిసటర్ ఎవర్చనువువ. అడవాళ్ళా బటటలు మార్చుకుాంటుాంటే ఇల రాకూడదని నీకు తెలియదా”అాంది
తీక్షణాంగా.
“సారీ మేడాం. నేను కావాలని రాలేదు. ఒక ముఖామైన విషయాం మాటాీడాలని వచును”అన్నాడు
చర్ణ్.
“న్నతో మీకు ఏాం మాటలుఉాంటాయ’అాంది రోసి.
“మీ న్నటాాం చల బాగుాంది మేడాం. ఇలాంటి న్నటాాం నేను దాయ్ లాండ్ లో చూశాను.”
62

“ఈ విషయాం చెపుటానికి వచువా’విస్త్గా అాంది రోసి.

“కాదు. ఒక వాకిు గుర్ాంచి వివరాలు తెలుస్తకోవటానికి వచును.”
“అతని గుర్ాంచి న్నకేాం తెలుస్త. అతనికి న్నకు ఏమిటి సాంబాంధాం.”
“అతను మీకు బాగా పర్చయాం మేడాం. మీర్దదర్చ మాంచి స్తాహతులు అనుకుాంటాను.అాందుకే మీ
ఫోటో కూడా అతనికి ఇచుర్చ.”
“చూడు మిసటర్ ఊర్చకుాంటుాంటే ఏదేదో మాటాీడుతున్నావు. నేను ఎవర్కి ఫోటో ఇవవలేదు.
ఇవవవలసిన అవసర్ాంలేదు. న్న డాాన్్ చూడటానికి రోజు ఎాంతోమాంది వస్తుాంటార్చ. వాళాలో ఎవట్న న్న
ఫోటో తీసి ఉాంటార్చ. అాంతమాత్రానా అతనితో న్నకు పర్చయాం ఉనాటుటకాదు.”
“మీర్చ చెపిుాంది నిజాంకావచుా. కాని ఫోటో వనుక మీ సాంతకాంఉాంది. ప్రేమతో అని
సాంతకాంచేశార్చ.”
“ఇాంతకి ఎవర్చ గుర్ాంచి మీర్చ మాటాీడుతుాంది”ఆశుర్ాాంగా అడిగిాంది రోసి.
“జావలప్రసాద్ గుర్ాంచి”త్వపీగా అన్నాడు చర్ణ్.
అాంతె ఒకకసార్గా షాక్ట తో బిగుస్తకుపోయాంది రోసి. ఆమ శరీర్ాం ఉదేవకాంతో సనాగా
కాంపిాంచిాంది. పిచిుదానిల చర్ణ్ వైపు చూసిాంది. గ్దిలో ఒకకసార్గా నిశబధాం ఆవర్ాంచుకుాంది. ఆమ ఏాం
మాటాీడకుాండ మౌనాంగా ఉాండిపోయాంది. చర్ణ్ కూడా ఆమను డిసరబ్ చెయాలేదు. ఎదుర్చగా ఉనా
కుర్ులో ర్లక్ట్ గా కుర్చున్నాడు. రాండు క్షణాలు గ్డిచయ. రోసి తేర్చకుాంది. నిద్రలో నడుస్తునాదానిల
తలుపు దగ్గర్కి వళ్ళాాంది. తలుపు తెర్చి అటుఇటు చూసిాంది. తర్చవాత తలుపు గ్డియపెటిట అతని వైపు
తిర్గిాంది.
“జావలప్రసాద్ మీకు ఎల తెలుస్త”అతనికి ఎదుర్చగా కూర్చుాంటు అడిగిాంది రోసి.
“అతను న్నకు మాంచి స్తాహతుడు. ఇదదర్ాం ఒకే ఆఫీస్తలో పనిచేస్తున్నాాం. న్నలుగు న్లలకు ముాంది
జావలప్రసాద్ ఇాంటినుాంచి బయలుదేర్ వళ్ళాడు. ఇాంతవర్కు అతను ఇాంటికి తిర్గిరాలేదు. ఆఫీస్త
మేనేజిమాంట్ కు కూడా ఏాం తెలియదు. అతను ఎకకడికి వళ్ళాడో ఏాం చేస్తున్నాడో ఎవర్కి తెలియదు. అతని
పెటేట వతుకుతుాంటే ఈ ఫోటో దొర్కిాంది. ఫోటో వనుక మీ పేర్చ రాసిఉాంది. మీర్చ అతను మాంచి
స్తాహతులైఉాంటార్ని తోచిాంది. మీ ఆచూకి తెలుస్తకుాందామని ప్రయతిాాంచను. చివర్కు మీర్చ ఈ కీబ్ లో
డాాన్్ చేసాుర్ని తెలిసిాంది. అాందుకే వచును. మాములుగా మిమమలిా కలుస్తకుాంటే అాందర్చ
అనుమానిసాుర్చ. ఒక ప్రేక్షకుడిల వస్తు ఎవర్చ పటిటాంచుకోర్చ. మీ న్నటాాంచూశాను. చల బాగుాంది. మిమమలిా
అభినాందిాంచటానికి వచును. పనిలో పనిగా జావలప్రసాద్ గుర్ాంచి కూడా తెలుస్తకోవాలనుకుాంటున్నాను.
63

ఇపుుడు చెపుాండి. జావలప్రసాద్ ఎకకడికి వళ్ళాడు. ఇాంతకాలాం తన కుటుాంబసబ్బాలతో కూడా ఎాందుకు

మాటాీడలేదు. కనీసాం ఫోన్ చెయాలేదు. దానికి కార్ణాం ఏమిటి మీకైమైన తెలుసా’అన్నాడు చర్ణ్.
“దయచేసి అతని గుర్ాంచి ననుా అడగ్కాండి. న్నకేాం తెలియదు. అతను న్నకు ఫ్రాండ్ మాత్రమే.
అాంతకుమిాంచి అతని గుర్ాంచి న్నకేాం తెలియదు’అాంది రోసి.
“మీర్చ అబదధాం చెపుుతున్నార్చ. అసలు నిజాం మీకు తెలుస్త. కాని చెపుటానికి భయపడుతున్నార్చ.
న్నతో మీర్చ అబదధాం చెపువచుు. కాని పోల్లస్తలదగ్గర్ నిజాం దాచలేర్చ. వాళ్ళా ఎలగైన మీ నోటినుాంచి
అసలు విషయాం కకికసాుర్చ. జావలప్రసాద్ తలిీ తన కడుకు కనిపిాంచటాంలేదని ఎపుుడో పోల్లస్త ర్పోర్ట
ఇచిుాంది. నేను కూడా వాళాకు తపుకుాండ సహకర్సాును. జావలప్రసాద్ న్నకు మాంచి స్తాహతుడు. అతను
ఎకకడికి వళ్ళాడో ఏమయాాడో తెలుస్తకోవలసిన బాధాత న్నమీద ఉాంది. మీర్చ ననుా బయటకు
పాంపిాంచెయావచుు. బయటకు వచిున తర్చవాత తినాగా నేను పోల్లస్ స్తటషన్ కు వళత్వను. మీ ఫోటో
వాళాకు ఇసాును. చినా విషయాంకూడా దాచకుాండ అనిావిషయాలు చెపాును. తర్చవాత ఏాం జర్చగుతుాందో
మీకు తెలుస్త”అాంటు విస్తర్చగా కుర్ులోాంచి లేచడు చర్ణ్.
రోసి చపుున ముాందుకు వళ్ళా అతని చేతులు పటుటకుాంది.
“దయచేసి అాంతపని మాత్రాం చెయాకాండి. పోల్లస్తలు పెటేట చిత్రహాంసలు నేను తటుటకోలేను.
అాంతకాంటే అనిా విషయాలు మీతో చెపుటమే మేలు. న్నకు తెలిసినాంతవర్కు జావలప్రసాద్ గుర్ాంచి అాంత్వ
చెపాును. కాని ఇకకడకాదు. ఇకకడ గోడలకు కూడా చెవులుఉాంటాయ. ఎవట్న విాంటే చల ప్రమాధాం.
వాంటనే ఈ విషయాం బాంగార్చరాజుకు తెలిసిపోతుాంది. అతను ఒక రాక్షస్తడు. మనిష్ట ర్వపాంలో ఉనా
మృగ్ాం. అాందుకే మీర్చ రేపు సాయాంత్రాం ఆర్చగ్ాంటలకు మా ఇాంటికి ర్ాండి. ఆ రోజు న్నకు డాాన్్
ప్రోగ్రాాంలేదు. ఆ రోజు న్నకు సలవు. ఇాంటోీనే ఉాంటాను. ఇదదర్ాం తీర్కగా మాటాీడుకోవచుు”అాంది మలీగా
రోసి.
“అలగే వసాును. కాని ముాందు ఈ పుసుకాంలో చినా ఆటోగ్రాఫ్ పెటటాండి”అాంటు ఒక చినా పుసుకాం
తీసి ఆమ ముాందు పెటాటడు.
“ఎాందుకు”ఆశుర్ాాంగా అడిగిాంది రోసి.
“మనమీద ఎవర్కి అనుమానాం రాకుాండ ఉాండటానికి”అన్నాడు.
అలగే అని తలూపి ఆటోగ్రాఫ్ పెటిటాంది రోసి.
64

“వసాును మేడాం. రేపు సాయాంత్రాం సర్గాగ ఆర్చగ్ాంటలకు మీ ఇాంటోీ ఉాంటాను. వసాును”అని

గ్దిలోాంచి బయటపడాడడు చర్ణ్. అపుుడే అటువైపు ఒక సకుార్టి గార్డ వస్తున్నాడు. చర్ణ్ ను చూసి
ఎవర్చనువువ అని ర్ఫ్ గా అడిగాడు.
“నేను రోసి మేడాం అభిమానిని. ఆమ ఆటోగ్రాఫ్ తీస్తకోవటానికి లోపలికి వళ్ళాను’అన్నాడు చర్ణ్.
“తీస్తకున్నావా”అడిగాడు సకుార్టి.
“తీస్తకున్నాను”అన్నాడు చర్ణ్.
“ఏది చూపిాంచు.”
చర్ణ్ పుసుకాం తీసిచూపిాంచడు. అతను తృపిుగా తలపాంకిాంచి వళ్ళా అాంటు సైగ్ చేశాడు.
బ్రతుకుజీవుడా అనుకుాంటు చర్ణ్ అకకడనుాంచి బయటపడాడడు. బైక్ట సాటర్ట చేసి ముాందుకు పోనిచుడు.
X X X
“మీరా చెపుాండి రామన్నధాం గార్చ”అన్నాడు ఆత్రుతగా పార్ధసార్ది.
“ఈ రోజు ముఖామాంత్రిగార్ని కలుస్తకుని మీర్చిున డాకుామాంట్్ ఇచును.ఆయన వాటిని చూసి
కోపాంతో చిాంచి అవతలపడేశార్చ”అన్నాడు రామన్నధాం.
“చిాంపేశారా ఎాందుకు”అడిగాడు కాంగార్చగా పార్ధసార్ధి.
“ఈ డాకుామాంట్్ వలీ ఎలాంటి ప్రయోజనాం లేదు. వీటిని ఆధార్ాం చేస్తకుని కేస్త ఫైలు చేసిన
కోర్ట లో నిలవదు. జడ్్ కేస్త కటేటసాుడు. పైగా గోకుల్ దాస్ మా పార్టకి చల ఫాండ్్ ఇచుడు. అలాంటి
వాడిమీద కేస్త ఎల పెడత్వను. ఇాంకేపుుడు ఇలాంటి పిచిుపనులు చెయావదదని హెచుర్ాంచర్చ. ఇాంకో మాట
కూడా అన్నార్చ. ఆ పార్ధసార్ధికి బ్బదిధలేకపోతే నీకు లేదా’అని ననుా చివాటుీ పెటాటర్చ. ఏాం జవాబ్బ
చెపాులో తోచక బికకమొహాం వయావలసవచిుాంది. అవమానాంతో తిర్గివచేుశాను. సారీ పార్ధసార్ధి గార్చ
మీకు కాంచాం కూడా సహయాం చెయాలేకపోయాను”అన్నాడు నొచుుకుాంటు రామన్నధాం.
“ముఖామాంత్రి అల మాటాీడటాం న్నకు ఆశుర్ాాంగా ఉాంది. అవి ఖచిుతమైన ఆధారాలు. అాందులో
సాందేహాంలేదు. పైగా ఫోటోలు కూడా ఇచును. ఇాంతకాంటే ర్చజువులు సాక్ష్యాలు ఇాంకేాం ఉాంటాయ.
వాటిసహయాంలో గోకుల్ దాస్ మీద తేలికగా కేస్త పెటటవచుు. తపుకుాండ అతనికి శక్షపడేఅవకాశాం ఉాంది.
అలాంటిది ఈ డాకుామాంట్్ వలీ ఎలాంటి ప్రయోజనాంలేదని ముఖామాంత్రిగార్చ చెపుటాం చల ఆశుర్ాాంగా
ఉాంది. ఇాంకో సార్ ఆయనకు నచుచెపుకపోయారా”అన్నాడు పార్ధసార్ధి.
65

“నేను చెయావలసిాంది చేశాను. ముఖామాంత్రిగార్కి నచుచెపాును కూడా .ఆయన న్న మాటలు

బతిుగా వినిపిాంచుకోలేదు. కరవపాకుల తీసిపారేశాడు. నేను మాత్రాం ఏాం చెయాగ్లను. మీలగే నేను
ఉదోాగిని. ఆయనను ఎదిర్ాంచే అధికార్ాం కాని శకిుకాని న్నకు లేవు. అాందుకే మౌనాంగాతిర్గివచేుశాను.
జర్గిాంది మనమాంచికే అనుకోాండి. ముఖామాంత్రిగార్చ గోకుల్ దాస్ మీద కేస్త పెటటర్చ కనుక మీర్చ క్షేమాంగా
ఉాంటార్చ. గోకుల్ దాస్ మీ జోలికి రాడు. జర్గిాంది మర్చిపోాండి. ఇాంకోసార్ గోకుల్ దాస్ జోలికి మాత్రాం
వళాకాండి. ఈ మాటలు నేను ఊర్కే అనటాంలేదు. న్న అనుభవాం కదిద అాంటున్నాను. దయచేసి అతని
గుర్ాంచి మర్చిపోాండి. ఉాంటాను. బై “అాంటు లైన్ కట్ చేశాడు రామన్నధాం.
పార్ధసార్ధి కూడా ర్సివర్ క్రెడిల్ చేసి భార్ాంగా వనకికవాలడు. అతని మైాండ్ పూర్ుగా బాీాంక్ట
అయపోయాంది. రామన్నధాం మాటలు చేదుమాత్రలు మిాంగినటుటగా ఉన్నాయ. ఎాంతో నమమకాంతో ఆశతో
ఆడాకుామాంట్్ రామన్నధానికి ఇచుడు. వాటిని తపుకుాండ ముఖామాంత్రి ఆమోదిసాుడని అనుకున్నాడు.
ఖచిుతాంగా గోకుల్ దాస్ కు శక్షపడుతుాందని భావిాంచడు. కాని అతని ఆశలు నీర్చ కార్పోయాయ. మళ్ళా
అలాంటి ఆధారాలు సాంపాదిాంచటాం చల కషటాం. గోకుల్ దాస్ ఈ సార్ అాంతతేలికగా దొర్కడు. తన
జాగ్రతులో త్వను ఉాంటాడు. ఇపుుడు ఏాం చెయాాలి. గోకుల్ దాస్ చేస్తునా ఆగ్డాలు
చూసిచూడనటుటవదిలేయావలసిాందేన్న. ప్రభుత్వవనికి జర్చగుతునా నషాటనిా అలగే భర్ాంచల.
వాటిని ఆపే శకిు ఎవర్కి లేదా. ఆలోచనలతో అతని తల పగిలిపోతోాంది. ఒకకక్షణాం కూడా ఆఫీస్తలో
కూరోులేకపోయాడు. చూస్తునా ఫైల్్ మూసి గ్దిలోాంచి బయటకు వచుడు. అపుటికే ఆఫీస్త టాం
అయపోయాంది. సాటఫ్ అాందర్చ దాదాపు వళ్ళాపోయార్చ. హాలాంత్వ ఖళీగా బోసిపోయనటుటగా ఉాంది.
మలీగా నడుస్తు పార్కాంగ్ స్తవస్ లో ఉనా తన కార్చ దగ్గర్కి నడిచడు. డ్రైవర్ వినయాంగాకార్చ
వనుకతలుపులు తెర్చి పటుటకున్నాడు. పార్ధసార్ధి కూరోుగానే కార్చ గ్మాసాధనాం వేపు సాగిపోయాంది.
అర్గ్ాంటతర్చవాత కార్చ అతని ఇాంటిముాందు ఆగిాంది. కార్చదిగి లోపలికి వళ్ళాడు. హాలులో కూర్చుని ఉాంది
అతని భార్ా లక్ష్మి. టీవిలో ఏదో ఆడవాళా ప్రోగ్రాాం చూస్ుాంది. నిసారణణాంగా నీర్సాంగా వస్తునా భర్ును చూసి
చపుున లేచి దగ్గర్కి వచిుాంది.
“ఏమైదాండి. అలఉన్నార్చ. ఒాంటోీ బాగాలేదా”అతృతగా అడిగిాంది.
“న్నకేాం బాగానే ఉన్నాను. ఏవో ఆఫీస్తలో గడవలు. కాంచాం తలనొపిుగా ఉాంది”అన్నాడు
పార్ధసార్ధి.
“అల స్ఫ్యలో కూరోుాండి. అమృత్వాంజనాం తీస్తకువచిు రాసాును”అాంటు వళాబోయాంది.
“అదేాం వదుద. ఒక కపుువేడి కాఫీ తీస్తకురా”అన్నాడు స్ఫ్యలో కూర్చుాంటు పార్ధసార్ధి.
66

లక్ష్మీ కాఫీ తీస్తకురావటానికి లోపలికి వళ్ళాాంది. అపుుడే అతని పర్్నల్ సల్ చపుుడు చేసిాంది.
చర్ణ్ చేశాడు.
“డాడీ ఈ రోజు నేను కాంచాం ఆలసాాంగా ఇాంటికివసాును. న్నకోసాం ఎదుర్చచూడకాండి. మీర్చ అమమ
భోజనాం చేసయాాండి. ఉాంటాను”అాంటు ఇాంకో మాటకు అవకాశాం ఇవవకుాండ లైన్ కట్ చేశాడు చర్ణ్.
పార్ధసార్ధి సల్ ఆఫ్ చేసి టీపాయ్ మీద పెటాటడు. అపుుడే లక్ష్మీ కాఫీ తీస్తకువచిు అతనికి ఇచిుాంది.
“బాబ్బ ఇపుుడే కాల్ చేశాడు. ఈ రోజు కాంచాం ఆలసాాంగా ఇాంటికి వసాుడట. మనిదదర్ని టాంకు
భోజనాంచేసి పడుకోమన్నాడు”అన్నాడు పార్ధసార్ధి.
“అలగే మీర్చ గ్దిలోకి వళ్ళా విశ్రాంతి తీస్తకోాండి. గ్ాంటలో వాంట అయపోతుాంది. తాందర్గా
భోజనాం చేదుదర్చకాని”అాంటు కిచెన్ లోకి వళ్ళాాంది లక్ష్మి. పార్ధసార్ధి కాఫీ త్వగి గ్దిలోకి వళ్ళా పడుకున్నాడు.
భార్ాంగా కళ్ళామూస్తకున్నాడు. అాంతె గాఢనిద్రలోకి జార్చకున్నాడు. ఎాంతస్తపు నిద్రపోయాడో తెలియదు.
లక్ష్మీ తటిటనిద్రలేపుతుాంటే మలీగా కళ్ళా తెర్చడు.
“ర్ాండి భోజనాం సిదదాంగా ఉాంది. వళ్ళా మొహాం కడుకుకని ర్ాండి. ఈ లోగా వడిడసాును”అాంది.
పార్ధసార్ధి మొహాం కడుకుకని వచేుసర్కి డైనిాంగ్ టేబ్బల్ మీద అాంత్వ సిదదాంగా ఉాంది. అతను
కూర్కలుపుకుని తినిబోతుాంటే అపుుడే కాలిాంగ్ బెల్ మోగిాంది.
“మీర్చ ఉాండాండి. నేను వళ్ళా చూసివసాును”అాంటు లక్ష్మీ హాలులోకి వళ్ళాాంది. పార్ధసార్ధి భార్ా
కోసాం ఎదుర్చచూస్తు కూర్చున్నాడు. క్షణాలు నిమిషాలు గ్డుస్తున్నాయ. కాని లక్ష్మి జాడమాత్రాంలేదు.
ఇాంతస్తపు భార్ా హాలులో ఏాం చేస్తుాందా అనుకుని లేచడు పార్ధసార్ధి. చేతులు కడుకుకని హాలులోకి
వళ్ళాడు. అాంతె అతని కాళ్ళా అప్రయతాాంగా ఆగిపోయాయ. నేలకిాంద ఏదో అయసాకాంతాం పెటిటనటుట కాళ్ళా
ముాందుకు కదలనని మొరాయాంచయ.
ఎదుర్చగా స్ఫ్యలో లక్ష్మి కూర్చునిఉాంది. ఆమ రాండుచేతలు కలిపి కటిటఉన్నాయ. నోటికి పాీసర్
ట
అాంటిాంచిఉాంది. ఆమ పకకన ఇాంకో స్ఫ్యలో గోకుల్ దాస్ బాంగార్చరాజు కుర్చునిఉన్నార్చ. వాళా వనుక
ఇదదర్చ వాకుులుచేతులు కటుటకుని నిలబడిఉన్నార్చ. ఇదదర్చ దగ్గర్ తుపాకులుఉన్నాయ. ఊహాంచని ఈ
పర్ణామాం చూసి పార్ధసార్ధి షాక్ట తో బిగుస్తకుపోయాడు. అచేతనాంగా ఉాండిపోయాడు. అతని పర్సిధతి
చూసి చిర్చనవువ నవావడు గోకుల్ దాస్.
“ర్ాండి పార్ధసార్ధి గార్చ కూరోుాండి”అన్నాడు గోకుల్ దాస్.
“న్న ఇాంటికి వచిు న్నకే మరాాద చేస్తున్నారా. ఏమిటిదాంత్వ న్న భార్ాను ఎాందుకు కటేటశార్చ. అసలు
ఎాందుకువచుర్చ”తీక్షణాంగా అడిగాడు పార్ధసార్ధి.
67

“న్న బలాం ఏమిటో ర్చచిచూపిాంచటానికి వచును. నీ ఇాంటోీ నలుగుర్చ సకుార్టిగార్డ్ ఉన్నార్చ.

వాళాాందర్ని దాటుకుని ఇకకడికి వచుాం. అాంట మా శకిు సామరాధాలు ఏమిటో ఈ పాటికి మీకు
తెలిస్తఉాంటుాంది.”అన్నాడు గోకుల్ దాస్.
“గార్డ్ ను చాంపేశారా”అాందోళనగా అన్నాడు పార్ధసార్ధి.
“చాంపాలనుకుాంటే క్షణాంలో ఆ పనిచెయాగ్లాం. కాని ర్కుపాతాం జర్గ్టాం మాకు ఇషటాంలేదు.
అవసర్మైతే తపు. వాళాను నిద్రపుచుాం అాంతె. ఇాంకో న్నలుగుగ్ాంటలవర్కు వాళ్ళా మాటాీడర్చ లేవర్చ. సరే
అసలు విషయానికి వసాును.అనవసర్ాంగా మీర్చ మా విషయాంలో జోకాాంచేస్తకుాంటున్నార్చ. ఇది మాంచిది
కాదని చెపుటానికి ఈ పని చేశాాం.”
“నేను ఏాం చేశాను. న్న డ్యాటి నేను చేశాను. మీర్చ ఇటు ప్రభుత్వవనిా అటు ప్రజలను మోసాం
చేస్తున్నార్చ. లక్షలకులక్షలు దిగిమిాంగుతున్నార్చ. కల్లు సిమాంట్ వాడుతున్నార్చ. దానివలీ ఇటు ప్రజలకు అటు
ప్రభుత్వవనికి నషటాం కలుగుతుాంది. అాందుకే చీఫ్ సక్రటర్కి ర్పోర్ట చేశాను. నేను సాంపాదిాంచిన ఆధారాలు
సాక్ష్యాలు ఆయనకు ఇచును. మీ మీద మీ కాంపెనిమీద తగిన చర్ా తీస్తకోమని చెపాును. ర్పోర్ట చేశాను.
ఇాందులో తపుు ఏముాంది”.
“తపోుపుులను చర్ుాంచటానికి నేను రాలేదు. మిమమలిా హెచుర్ాంచలని వచును. ఈ క్షణాంనుాంచి
మీర్చ మా జోలికి రాకూడదు. మేము ఎలాంటి తపుుచేసిన చూసిచూడనటుట వళ్ళాపోవాలి. లేకపోతే మీకే
నషటాం. ఎాంతో ధైర్ాాంగా మీ ఇాంటికి వచుాం. మిమమలిా మీ భార్ాను చాంపటాం మాకు పెదద కషటాం కాదు. ఇది
కేవలాం సాాంపిల్ మాత్రమే. తలుచుకుాంటే ఈ క్షణాంలో మీ భార్ా ప్రాణాలు తియాగ్లాం. కాని
తాందర్పడటాం మాకిషటాంలేదు. అాందుకే హెచుర్స్తున్నాాం. రేపు బాంగార్చరాజు మీ ఆఫీస్తకు వసాుడు. అతని
బిల్ వాంటనే సటిల్ చెయాాండి. లేకపోతే మర్చక్షణాం మీ భార్ా ప్రాణాలు గాలిలో
కలసిపోత్వయ.వసాును”అాంటు లేచడు గోకుల్ దాస్.
క్షణాం తర్చవాత అాందర్చ వళ్ళాపోయార్చ. కాాంపాండ్ లో కార్చ సాటర్ట అయన చపుుడు వినిపిాంచిాంది.
ఒకకసార్గా తుఫ్యను వచిు వలసినటుట అయాంది. పార్ధసార్ధి చపుున భార్ా దగ్గర్కి వళ్ళాడు. ఆమ కటుీ
విపేుశాడు. నోటికి అాంటిాంచిన టేపు పీకి పారేశాడు..ఒకకసార్గా భర్ును చుటుటకుపోయాంది లక్ష్మి. ఆమ
శర్రీాం ఉదేవకాంతో సనాగా కాంపిస్ుాంది. ఇాంకా ఆ షాక్ట నుాంచి ఆమ తేర్చకోలేదని అతనికి అర్ధమైాంది.
వాంటనే ఆమను దగ్గర్కి తీస్తకుని ఓదారాుడు.
“భయపడకు మనకి ఏాం కాలేదు. గ్దిలోకి వళదాాం పద”అని ఆమను ఎతుుకుని బెడ్రాంలోకి
తీస్తకువళ్ళాడు. జాగ్రతుగా మాంచాంమీద పడుకోపెటాటడు.
68

“న్న మాట విాంటావా”మలీగా అన్నాడు పార్ధసార్ధి.

విాంటాను అని మలీగా తలూపిాంది లక్ష్మి.
“దయచేసి జర్గిన విషయాం బాబ్బకు చెపుకు.వాడు అసలే ఆవేశపర్చడు. ముాందువనుక
ఆలోచిాంచకుాండ ముాందుకు వళత్వడు. గోకుల్ దాస్ తో విరోధాం పెాంచుకుాంటాడు. జర్గిాంది పూర్ుగా
మర్చిపో. బాబ్బకు కూడా ఈ విషయాం చెపుకు. వాడిముాందు ఏాం జర్గ్నటుట ప్రవర్ుాంచు. మనబాబ్బ
క్షేమాంగా ఉాండాలాంటే ఈ విషయాం వాడికి తెలియకపోవటమే మాంచిది”అన్నాడు పార్ధసార్ధి.
అలగే అని తలూపిాంది.
“కళ్ళా మూస్తకుని పడుకో. నేను ఇపుుడే వసాును”అాంటు బాత్ ర్వాంలోకి వళ్ళాడు. ఫస్డ ఏయడ్
బాక్ట్ తీస్తకుని కిాందికి వళ్ళాడు. మయన్ గేటు బారాీతెర్చిఉాంది. కాాంపాండ్ లోఒక పకకగా నలుగుర్చ
సకుార్టిగార్డ్ సృహలేకుాండ అచేతనాంగా పడున్నార్చ. ముాందు మయన్ గేటు వేశాడు. తర్చవాత
సకుార్టిగార్డ్ దగ్గర్కి వళ్ళాడు. ఫస్ట ఎయడ్ బాక్ట్ లోాంచి సమలిీాంగ్ సాల్ట తీసి సకుార్టి గార్డ్ ముకుక దగ్గర్
పెటాటడు. ఒకకసార్గా తుమిమ అాందర్చ లేచికూర్చున్నార్చ. ఎదుర్చగా పార్ధసార్ధిని చూసి సిగుగతో
తలదిాంచుకున్నార్చ.
“ఏాం ఫరావలేదు. నేను న్న భార్ా క్షేమాంగా ఉన్నాాం. దాాాంక్ట గాడ్ మీర్చ కూడా క్షేమాంగా ఉన్నార్చ.
నేను ఒకమాట చెపాును. విాంటారా”అన్నాడు పార్ధసార్ధి.
విాంటాాం అని అాందుర్చ ఒకేసార్ తలూపార్చ.
“ఈ విషయాం మనమదా మాత్రాం ఉాండనివవాండి. ఎటిట పర్సిధతిలోను బాబ్బకు మాత్రాం
తెలియనివవకాండి”అన్నాడు.
అయదునిమిషాలతర్చవాత గార్డ్ తేర్చకున్నార్చ. పార్ధసార్ధి తిర్గి బెడ్ ర్వాంలోకి వచేుసర్కి లక్ష్మి
గాఢాంగా నిద్రపోతుాంది. ఒకకక్షణాంపాటు భార్ా వైపు తేర్పార్ చూశాడు. తర్చవాత హోలులోకి వచిు
కూర్చున్నాడు. అకలి పూర్ుగా చచిుపోయాంది. ఇపుుడు తన కర్ువాయాం ఏమిటా అని ఆలోచనలో పడాడడు.
X X X
“నేను బయలుదేర్చతున్నాను”అాంది ఇాందిర్.
“ఒకకక్షణాం ఆగు. ఈ పనిపూర్ుచేసి నేను వసాును”అాంది ఆమ కోలిగ్ శోభ.
ఇాందిర్ తిర్గి కుర్ులో కూర్చుాంది. బాాగ్ లోాంచి సల్ తీసి చర్ణ్ న్ాంబర్ కు ర్ాంగ్ చేసిాంది.
అవతలనుాంచి వాంటనే రసాున్్ వచిుాంది.
“యస్ చర్ణ్ సీుకిాంగ్ “అన్నాడు చర్ణ్.
69

“నేను ఇాందిర్ను మాటాీడుతున్నాను”అాంది ఇాందిర్.

“మీరా . నేనే మీకు కాల్ చెయాాలనిఅనుకున్నాను. ఈలోగా మీరే చేశార్చ”అన్నాడు చర్ణ్.
“న్నకు కాల్ చెయాాలనిఅనుకున్నారా. ఏమిటి విషయాం. మా అనాయా గుర్ాంచి ఏమైన
తెలిసిాందా”అడిగిాంది ఆతృతగా ఇాందిర్.
“కాంత సమాచర్ాం తెలిసిాంది. ఆ విషయాం మీకు చెపాులనిఅనుకున్నాను. అాందుకే కాల్
చెయాాలనిఅనుకున్నాను. కానిఈలోగా మీరే చేశార్చ.”
“అయతే మనాం ఎకకడ కలుస్తకుాందాాం”అాంది ఇాందిర్.
“మీ ఆఫీస్తకు ఎదుర్చగా ఉనా రసాటరాంటులో కలుస్తకుాందాాం. కాఫీ త్వగుతూ మాటాీడుకోవచుు.”
“అలగే ఎనిా గ్ాంటలకు వసాుర్చ.”
“పావుగ్ాంటలో అకకడ ఉాంటాను.”
“మీకోసాం చివర్ టేబ్బల్ దగ్గర్ ఎదుర్చచుస్తుఉాంటాను బై “అాంటు సల్ ఆఫ్ చేసిాంది ఇాందిర్.
తర్చవాత తన స్తాహతురాలివైపు తిర్గి “న్నకు అర్్ాంట్ పని ఉాంది. నేను బయలుదేర్చతున్నాను. నువువ
వళ్ళా”అని చెపిుబాాగ్ తీస్తకుని బయలుదేర్ాంది. ఆమ తినాగా ఆఫీస్త ఎదుర్చగా ఉనా రసాటరాంటులోకి
వళ్ళాాంది. చెపిునటుటగా మూలగా ఉనా టేబ్బల్ దగ్గర్ కూర్చుాంది. ఆమ ఎాంతో స్తపు ఎదుర్చచూడవలసిన
అవసర్ాంలేకుాండ పోయాంది. సర్గాగ పదినిమిషాలలో చర్ణ్ అకకడికి చేర్చకున్నాడు.
“నేను రావటాం ఆలసాాం కాలేదుకదా”అన్నాడు ఆమకు ఎదుర్చగా కూర్చుాంటు చర్ణ్.
“లేదు. నేను కూడా ఇపుుడే వచును. సరే ఏాం తీస్తకుాంటార్చ. టిఫిన్ ఆర్డర్ చెయామాంటారా”అాంది
ఇాందిర్.
“న్నకు టిఫిన్ వదుద. కావాలాంటే మీర్చ తినాండి. సారాంగ్ కాఫీ ఆర్డర్ చెయాాండి చలు”అన్నాడు
చర్ణ్.
కాఫీ త్వగుతూ అపుుడు మొదలుపెటాటడు చర్ణ్.
“ రోసి ఎవరో కనుకుకన్నాను”అన్నాడు.
“ఎవర్చ”అాంది ఇాందిర్.
“ఆమ ఒక కీబ్ డాాన్ర్. రసాటరాంటులో కాాబరా డాాన్్ చేస్తుఉాంటుాంది.”
“ఆమకు మా అనాయాకు స్తాహాం ఎల కుదిర్ాంది.”
“ఈ విషయాలు నిజానికి మీకు చెపుకూడదు. కాని చెపుక తపులేదు. మీ అనాయా ఒక ఇన్
వసిటగేటివ్ ర్పోర్ట ర్. బాంగార్చ రాజు అన్ వాకిు గుర్ాంచి తెలుస్తకోవటానికి ప్రతిక మేనేజిమాంట్ అతనిా
70

నియమిాంచిాంది. బాంగార్చరాజు కు కాాంట్రక్టట వాాపార్ాంతో పాటు ఒకబార్ అాండ్ రసాటరాంట్ కూడా ఉాంది. ఆ
రసాటరాంటులో రోసి డాాన్్ చేస్ుాంది. ఆమను పర్చయాంచేస్తకుాంటే బాంగార్చరాజు గుర్ాంచి
తేలికగాతేలుస్తకోవచుని మీ అనాయా భావిాంచడు. అాందుకే ఆమతో పర్చయాం చేస్తకున్నాడు. ఎలోగో
అల ఆమ నమమకాం సాంపాదిాంచడు. రోసి అతనికి బాంగార్చరాజు గుర్ాంచి ఏాం చెపిుాందో న్నకు తెలియదు.
కాని తపుకుాండ ఏదో ముఖామైన విషయాం చెపిుఉాంటుాంది. ఈ విషయాం బాంగార్చరాజుకు
తెలిసిపోయఉాంటుాంది. మీ అనాయుాను పటుటకోవాలని అతను ప్రయతిాాంచిఉాంటాడు. అతనికి భయపడి మీ
అనాయా అజాాతవాసాంలోకి వళ్ళాపోయాడు. ఇది కేవలాం న్న ఊహ మాత్రమే. ఇది నిజాం కావచుు
కాకపోవచుు. నేను రోసిని ఎలోగో కలుస్తకుని ఆమతో మాటాీడాను. రేపు సాయాంత్రాం ననుా తన ఇాంటికి
ర్మమని చెపిుాంది. అకకడ అనిా విషయాలు వివర్ాంగా చెపాునని అాంది. నేను వళ్ళతున్నాను. ఆమతో
మాటాీడినతర్చవాత కాని మనకు అసలు విషయాం తెలియదు. అాంతవర్కు ఓపికగా
కాచుకోకతపుదు”అన్నాడు చర్ణ్.
“న్నకు చల భయాంగా ఉాంది చర్ణ్ గార్చ”అాంది ఇాందిర్.
“ఎాందుకు”అడిగాడు చర్ణ్.
“మా అనాయాకు ఏదో జర్గిాందని న్నకు అనిపిస్తుాంది. నిజాంగా మీర్చ ఊహాంచినటుట అనాయా
అజాాతవాసాంలోకి వళ్ళాడని అనుకుాందాాం. కనీసాం ఒకకసార్ కూడా మాకు ఫోన్ చెయాకుాండ ఎల
ఉాంటాడు. ఏదో విధాంగా ర్స్క తీస్తకుని మాతో మాటాీడటానికి ప్రయతిాాంచేవాడు. కాని మాకు ఫోన్
చెయాలేదు. ఇాంటికి రాలేదు. దీనిాబటిట న్నకు ఒకకటే అర్ధమవుతోాంది. అనాయాకు ఏదో జర్గ్రానిది
జర్గిాంది. అాందుకే అతను మాతో మాటాీడలేకపోతున్నాడు. ఈ విషయాం రోసికి తపుకుాండ
తెలిసిఉాంటుాంది. ఆమ మీకు చెపుుతుాందో లేదో న్నకు తెలియదు. కాని మీర్చ మాత్రాం విడిచిపెటటకాండి.
ఎలోగోఅల ఆమచేత నిజాం చెపిుాంచాండి”అాంది .
“మీర్చ చెపిుాంది నిజమే. ఈ చినా విషయాం గ్మనిాంచలేకపోయాను. మీర్చ చెపిునటుటగానే
చేసాును. రోసిని ఎలోగో ఒపిుాంచి ఆమతో నిజాం చెపిుసాును”.
“చల దాాాంక్ట్.
“మీ అమమగార్చ ఎల ఉన్నార్చ.”
“అలగే ఉన్నార్చ. ఇర్వైన్నలుగుగ్ాంటలు కడుకును తలుచుకుాంటు బాధపడుతోాంది. ఆవిడను
ఓదార్ులేక నేను సతమతమవుతున్నాను.”
71

“బాధపడకాండి. అాంత్వ సవాాంగా జర్చగుతుాంది. మీ అనాయాకు ఏాం కాదు. అతను క్షేమాంగా

ఉాంటాడు. ఇదే విషయాం మీ అమమగార్కి చెపుాండి.”
“చెపాును. ఒకసార్ మీర్చ మా ఇాంటికి ర్ాండి. మా అమమగార్తో మాటాీడాండి. మిమమలిా చూస్తు ఆవిడ
తన బాధ విచర్ాం మర్చిపోతుాంది.”
“తపుకుాండ వసాును. రేపు రోసిని కలుస్తకోవటానికి వళ్ళతున్నాను. ఎలుీాండి
వసాును”అన్నాడుచర్ణ్.
“సరే నేను బయలుదేర్చత్వను. రోసిని కలుస్తకునాతర్చవాత న్నకు ఫోన్ చెయాాండి. మీ కాల్
కోసాం ఎదుర్చచూస్తు ఉాంటాను”అాంటు లేచిాంది ఇాందిర్. ఆమ వళ్ళాపోయాంది. అయన చర్ణ్ లేవలేదు.
ఏదో ఆలోచిస్తునాటుట మౌనాంగా ఉాండిపోయాడు. అయదునిమిషాలవర్కు బమమల కూర్చుాండిపోయాడు.
తర్చవాత లేచి బయలుదేర్చబోతుాంటే అపుుడు అతని సల్ ర్ాంగ్ అయాంది. అది రోసి న్ాంబర్. చపుున ఆన్
చేసి “చెపుాండి రోసిగార్చ”అన్నాడు.
“మన ప్రోగ్రాాం మార్ాంది”అాంది రోసి మలీగా.
“మార్ాందా. అాంట మనాం కలుస్తకోవటాంలేదా”కాంగార్చగా అడిగాడు చర్ణ్.
“తపుకుాండ కలుస్తకుాంటున్నాాం. కాని మా ఇాంటోీ కాదు. వేరే చోట.”
“వేరే చోట. ఎకకడ.”
“బాంగార్చరాజు ఫ్యర్మ్ హౌజ్ లో. సిటికి పదికిలోమీటర్ీ దూర్ాంలో నేషనల్ హైవే ఆర్వన్ాంబర్
మైలురాయ దగ్గర్కి ర్ాండి. అకకడనుాంచి కుడివైపుకు తిర్గి కాంత దూర్ాం వచిునతర్చవాత మీకు ఫ్యర్మ్
హౌజ్ కనిపిస్తుాంది. అకకడైతే మనకు ఏాం ఇబుాంది ఉాండదు.”
“మీ ఇాంటోీ ఎాందుకు వదదాంటున్నార్చ.”
“రేపు ఉదయాం బాంగార్చరాజు మా ఇాంటికి వస్తున్నాడు. సాయాంత్రాం న్నలుగుగ్ాంటలవర్కు న్నతోనే
ఉాంటాడు. తర్చవాత ఊర్కి వళ్ళతున్నాడు. ఎకకడికి వళ్ళతున్నాడో న్నకు తెలియదు. కాని రాండు
రోజులవర్కు రాడని మాత్రాం తెలుస్త. అాందుకే సకుార్టి గార్డ ను నియమిాంచడు. అతను ఇర్వైన్నలుగు
గ్ాంటలు ఇాంటిగేటుముాందు ఉాంటాడు. లోపలికి ఎవర్చవస్తున్నారో ఎవర్చవళ్ళతున్నారో రాస్తకుాంటాడు.
బాంగార్చరాజు వచిున తర్చవాత చెపాుడు. న్న ఇాంటికి ఎవరవర్చ వచురో పూర్ుగా ఆరాతీసాుడు. వాళా
గుర్ాంచి పూర్ుగా తెలుస్తకుాంటాడు. అపుుడు మీ గుర్ాంచి కూడా తెలిసిపోతుాంది. ఒక ర్పోర్ట ర్ న్న దగ్గర్కి
వచుడని తెలిస్తు బాంగార్చరాజు ఎాంతమాత్రాం సహాంచడు. తన ర్హసాాలు తెలుస్తకోవటానికి వచువని
72

అనుమానిసాుడు. అతనికి అనుమానాం అాంటు రాకూడదు. వచిుదాంటే చల ప్రమాధాం. మీ ప్రాణాలకే ముపుు

రావచుు. అాందుకే ఈ ఏరాుటు చేశాను.”
“అాంత్వ బాగానే ఉాంది. ఫ్యర్మ్ హౌజ్ కి కూడా కేర్ టేకర్ ఉాంటాడు. అతను మన గుర్ాంచి
బాంగార్చరాజుకు చెపుడని నమమకాం ఏమిటి.”
“ప్రస్తధతాం కేర్ టేకర్ కూడా ఊళ్ళా లేడు. తన సాంతఊర్కి వళ్ళాడు. తిర్గిరావటానికి వార్ాం
రోజులు పడుతుాంది. ఫ్యర్మ్ హౌజ్ త్వళాం చెవులు న్న దగ్గర్ ఉన్నాయ. నేను బాంగార్చరాజుగార్ని ఎలోగో
అల తాందర్గా పాంపిచేసాును.తర్చన్నత సర్గాగ ఆర్చగ్ాంటలకు అకకడికి చేర్చకుాంటాను. ఈ లోగా మీర్చ
కూడా వచేుయాాండి. ఉాంటాను”అాంది రోసి.
అలగే అని చెపిు సల్ అఫ్ చేశాడు చర్ణ్.
X X X
సర్గాగ పదినిమిషాలు తకుకవ ఆర్చకు చర్ణ్ రోసి చెపిున ఫ్యర్మ్ హౌజ్ చేర్చకున్నాడు. చలికాలాం
కావటాం వలీ అపుుడే మలీగా చీకటిపడుతోాంది. చలీటిగాలి వీస్ుాంది. చర్ణ్ తన బైక్ట ను ఫ్యర్మ్ హౌజ్
గేటు ముాందు ఆపి లోపలికి వళ్ళాడు. గుమమాం దగ్గర్ కాచుకుని ఉాంది రోసి. అతనిా చూసి చిర్చనవువ
నవివాంది.
“ర్ాండి అాంటు సాధర్ాంగా లోపలికి ఆహావనిాంచిాంది. ఇదదర్చ హాలులో ఎదురదుర్చగా కూర్చున్నార్చ.
వాళాముాందు టీపాయ్ ఉాంది. దానిమీద ఒక పాీస్క రాండు కాఫీ కపుులు ఉన్నాయ. రోసి పాీస్ తెర్చి
అాందులో ఉనా కాఫీని రాండు కపుులలో పోసిాంది. చర్ణ్ కు ఒకటిచిు తను ఒకటి తీస్తకుాంది.
“బాంగార్చరాజు వళ్ళాపోయాడా”కాఫీ సిప్ చేస్తు అడిగాడు చర్ణ్.
“వళ్ళాపోయాడు. ఏయర్ పోర్ట వర్కు తోడుగా వళ్ళాను. ఆయన విమానాం ఎకెకాంతవర్కు అకకడే
ఉన్నాను. తర్చవాత కార్చలో ఇకకడికి చేర్చకున్నాను”అాంది రోసి.
“ఇపుుడు చెపుాండి”అన్నాడు చర్ణ్ సర్చదకుని కూర్చుాంటు.
రోసి ఒకక నిమిషాం పాటు ఏాంమాటాీడలేదు. కళ్ళామూస్తకుని కూర్చుాంది. తర్చవాత మలీగా కళ్ళా
తెర్చి చెపుటాం మొదలుపెటిటాంది.
“సర్గాగ న్నలుగున్లలకు ముాందు న్నకు జావల ప్రసాద్ తో పర్చయాంఅయాంది. అాంతకుముాందు
అతను ఎవరో న్నకు తెలియదు. చలమాందితోపాటు అతను కూడా న్న డాాన్్ చూడటానికి వచేువాడు.
ఒకరోజు డాాన్్ అయపోయాంది. అాందర్చ రసాటరాంటులోాంచి వళ్ళాపోయార్చ. కాని ఇతను మాత్రాం
కదలలేదు. అలగే కూర్చుని ఉన్నాడు. ఈ సాంగ్తి మేనేజిమాంట్ ముాందు గ్మనిాంచలేదు. కాని నేను
73

గ్మనిాంచను. అయన నేను పటిటాంచుకోలేదు. కాాజువల్ గా చూసి వళ్ళాపోయాను. తర్చవాత అతను

ఎపుుడు వళ్ళాపోయాడో తెలియదు. మర్చసటిరోజు కూడా అలగే జర్గిాంది. అాందర్చ వళ్ళాపోయనతర్చవాత
కూడా అతను కదలలేదు. ఇల వార్ాంరోజులపాటు జర్గిాంది. న్నకు అతని మీద ఆసకిు కలిగిాంది. న్నకు
ఎాంతో మాంది అభిమానులు ఉన్నార్చ. వాళ్ళా రోజు న్న డాాన్్ చూడటానికి మాత్రాం వస్తున్నార్చ. వాళాలో
ఇతను కూడా ఒకకడు. అయన జావలప్రసాద్ మీద న్నకు కార్ణాం తెలియదుకాని ప్రతెాకమైన అభిమానాం
ఏర్ుడిాంది. అతనికో ఒకసార్ మాటాీడాలని నిశుయాంచుకున్నాను. నేను నిశుయాంచుకునాాంతమాత్రానా
సర్పోదు. అాందుకు మేనేజర్ అనుమతి కావాలి. అతను బాంగార్చరాజు మనిష్ట. నమిమన బాంటు.
“అాందుకే మేనేజర్ ను కలుస్తకుని విషయాం చెపాును. ముాందు అతను ఒపుుకోలేదు. ఎలోగో
సర్ధచెపిు అతనిా ఒపిుాంచను. అల జావలప్రసాద్ తో న్న మొదటి పర్చయాం జర్గిాంది. కనిా రోజుల
తర్చవాత ఆ పర్చయాం ప్రేమగా మార్ాంది. అతనిా నేను ప్రేమిాంచను. అతను కూడా ననుా ప్రేమిాంచడు.
ఇదదర్ాం పెళ్ళాచేస్తకోవాలని నిశుయాంచుకున్నాాం. ఒక రోజు మాములుగా అలవాటు ప్రకార్ాం అతను మా
ఇాంటికి వచుడు. ఇదదర్ాం కలిసి త్వగాాం. ఆ మతుులో ఇదదర్ాం ఒకటయాాాం.జర్గిాంది తలుచుకుని అతను
చల బాధపడాడడు. ననుా క్షమిాంచమని అడిగాడు. నేను కాాజువల్ గా నవివ ఇదాంత్వ సర్వసాధార్ణాం అని
ఓదారాును. ఆ తర్చవాత అతను ఎాందుకో మాములుగా ఉాండలేకపోయాడు.ఏదో తపుుచేసినటుట
బాధపడేవాడు. న్న మొహాం చూడటానికి సిగుగపడేవాడు. అతని ప్రవర్ున న్నకు చల విచిత్రాంగా తోచిాంది.
ఒకసార్ ఉాండబటటలేక ఎాందుకు అల ఉన్నావని కార్ణాం అడిగాను. ముాందు చెపుటానికి అతను ఎాంత
మాత్రాం ఇషటపడలేదు. కాని నేను విడిచిపెటటలేదు. చెపుమని బలవాంతాం చేశాను. చివర్కు అతను అసలు
విషయాం చెపాుడు. “
“తను ఒక ఇనవసిటగేటివ్ జర్ాలిస్ట అని బాంగార్చరాజు వాాపార్హసాాలు తెలుస్తకోవటానికి
వచునని చెపాుడు. అాందుకోసమే న్నతో స్తాహాం చేశానని ప్రేమ నటిాంచనని చెపాుడు. అాంత్వ చెపిున
తర్చవాత ననుా క్షమిాంచమని అడిగాడు. అతని అసలు ఉదేదశాం విని ముాందు చల బాధపడాడను. ననుా ప్రేమ
పేర్చతో మోసాం చేసినాందుకు కోపాంతో ర్గిలిపోయాను. కాని బాగా ఆలోచిాంచినతర్చవాత అతని
మాంచితనాం నిజాయతి న్నకు అర్ధమైాంది. నిజానికి ఆ విషయాం అతను చెపుకుాండ ఉాంటే అతని గుర్ాంచి
న్నకు ఎపుటికి తెలిస్తదికాదు. కాని అతను అాంత్వ చెపాుడు. తన తపుుకూడా ఒపుుకున్నాడు. ఇాంతకాంటే
అతని సిని్యార్టికి ర్చజువు ఏముాంటుాంది. దాాంతో అతని మీద ఇాంకా ప్రేమ ఎకుకవ అయాంది. అదే
సమయాంలో భయాంకూడా వేసిాంది. అతను ఒపుుకునా పని మాములు విషయాం కాదు. ఎాంతో ప్రమాధాంతో
కూడుకునాది. బాంగార్చ రాజు గుర్ాంచి చలమాందికి తెలియదు. కాని న్నకు బాగా తెలుస్త. రోజు అతను
74

పెటేట కషాటలు టార్ుర్ రోజు అనుభవిస్తున్నాను. మాంచాంలో అతని ప్రవర్ున చల భయాంకర్ాంగా సాడిస్ట గా
ఉాంటుాంది. ఏ ఆడది అది తటుటకోలేదు. నేను కూడా తటుటకోలేకపోయాను. ఎనోాసార్చీ అకకడనుాంచి
పార్పోవాలని అనుకున్నాను. ఒకసార్ ప్రయతిాాంచను కూడా. కాని ఆ విషయాం ఎలోగో బాంగార్చరాజు
తెలుస్తకున్నాడు. ననుా గడుడను కటిటనటుట కటాటడు. ఇాంకోసార్ పార్పోవటానికి ప్రయతిాస్తు దార్చణాంగా
చాంపేసాునని బెదిర్ాంచడు. “
“మొదటిసార్ అతని రాక్షసతవాం చూశాను. ఆ రోజు అతని ప్రవర్ున ఇపుటికి న్న కళాముాందు
కదులుతూ ఉాంది. ఆ తర్చవాత మళ్ళా నేను ఆ ప్రయతాాం చెయాలేదు. ఒకవేళ కషటపడిపార్పోయన నేను
స్తవచఛగా ఉాండలేను. ఎలోగో అల ఎకకడున్నా మళ్ళా ననుా అతను తపుకుాండ పటుటకుాంటాడు. అతని దగ్గర్
రాక్షస్తలు లాంటి గాండాలు ఎాంతోమాంది ఉన్నార్చ. అతని లగే వాళాకు కూడా దయదాక్షణాాలు
కాంచాంకూడా లేవు. చూసిర్మమాంటే కాల్లు వచేుర్కాం. నేను ఈ ప్రపాంచాంలో ఎకకడదాకుకనా వతికి
పటుటకుాంటార్చ. తెచిు బాంగార్చరాజు ముాందు నిలబెడత్వర్చ. ఆ తర్చవాత ఏాంజర్చగుతుాందో న్నకు బాగా
తెలుస్త. ఆ బాధలు భర్ాంచటాంకాంటే ఇకకడ ఉాండటమే క్షేమాం. అలాంటి మనిష్ట గుర్ాంచి తెలుస్తకోవటానికి
జావల ప్రసాద్ వచుడని విని చల భయపడాడను. ఈ విషయాం బాంగార్చరాజుకు తెలిస్తు అతనిా
బతకనివవడు. అతనికి సహకర్ాంచినాందుకు ననుా కూడా చాంపేసాుడు. అాందుకే జావలప్రసాద్ ను
అకకడనుాంచి వళ్ళాపోమని హెచుర్ాంచను. కాని అతను వినిపిాంచుకోలేదు. నేను అతనికి సహకర్స్తు న్నకు
గపు సహయాం చేసాునని చెపాుడు. బాంగార్చరాజు చెర్నుాంచి తపిుసాునని వాగాదనాం చేశాడు. అాంతెకాదు
ననుా పెళ్ళా చేస్తకుాంటానిచెపాుడు. “
“న్నకు కూడా కావలి్ాంది అదే. ఈ చెర్నుాంచి బయటపడాలి. జావలప్రసాద్ ను పెళ్ళా
చేస్తకునిజీవితాంలో సిధర్పడాలి. ఇది జర్గాలాంటే నేను అతనికి సహకర్ాంచలి. అదే నేను చేశాను.
బాంగార్చరాజు చేస్తునార్హసావాాపారాలకు సాంబాంధిాంచిన కాగిత్వలు డాకుామాంట్్ అతనికి ఇచును. ఆ
వాాపారాలు జర్గే ర్హసా సధలనికి కూడా తీస్తకువళ్ళాను. ఆ ప్రాాంత్వనిా ఫోటోలు కూడా తీశాడు
జావలప్రసాద్. “
“అాంతవర్చకుఅాంత్వ సక్రమాంగా జర్గిాంది. అాంత్వ మేము అనుకునాటుటగానే జర్గిాంది.
బాంగార్చరాజును తకుకవగా అాంచన వేశాాం. కాంచాం నిర్ీక్షాాంగా వావహర్ాంచాం. అదే మేము చేసిన పెదద
తపుు. దానికి పెదద మూలామే చెలిీాంచవలసివచిుాంది”అాంటు ఆగిాంది రోసి. ఆమ కళ్ళా అప్రయతాాంగా
చెమమగిలీయ.
“ఏాం జర్గిాంది”ఆతృతగా అడిగాడు చర్ణ్.
75

కనిా క్షణాలపాటు ఆమ ఏాం మాటాీడలేదు. కనీసాం కళ్ళా కూడా తుడుచుకోలేదు. శూనాాంలోకి

చూస్తు ఉాండిపోయాంది. చర్ణ్ ఆమను డిసరబ్ చెయాలేదు. మౌనాంగా ఉాండిపోయాడు. కాంచాంస్తపయన
తర్చవాత తేర్చకుాంది రోసి. కళ్ళా తుడుచుకుని తిర్గి చెపుటాం మొదలుపెటిటాంది.
“ఆ రోజు జర్గిన సాంఘటన నేను జీవిత్వాంతాం మర్చిపోలేను. ఆ రోజు మాములుగా అలవాటు
ప్రకార్ాం జావలప్రసాద్ న్న ఇాంటికి వచుడు. ఇదదర్ాం కాంచాం స్తపు ఎాంజాయ్ చేశాాం. తర్చవాత హాలులో
కూర్చున్నాాం. అపుుడే ఆకసామతుగా లోపలికి వచుడు బాంగార్చరాజు. అతనితో పాటు ఇదదర్చ అనుచర్చలు
కూడా ఉన్నార్చ. ఊహాంచని ఈ పర్ణామానికి నేను జావలప్రసాద్ నిరాాాంతపోయాను. న్నకైతే పై ప్రాణాలు
పైనే పోయనటుటగా అయాంది. సాధార్ణాంగా బాంగార్చరాజు ఈ టాంలో న్న దగ్గర్కి రాడు. అతను ఎపుుడు
రాత్రివేళ వసాుడు. ఇల చల కాలాంగా జర్చగుతోాంది. అాందుకే ఆ ధైర్ాాంతో జావలప్రసాద్ ను న్న ఇాంటికి
పిలిచను. వచుడు. అదే నేను చేసిన పెదద తపుు. గ్దిలోన్నతోపాటు జావలప్రసాద్ ను చూసి బాంగార్చరాజు
అగిగమీదగుగిగలాంల మాండిపోయాడు. మనిష్ట అపాదమసుకాం కోపాంతో వణికిపోయాడు. అతనిలో
రాక్షస్తడు బయటకువచుడు. ఆ తర్చవాత ఏాం జర్గిాందో నేను మాటలలో వర్ణాంచలేను. బాంగార్చరాజు సైగ్
చేసినవాంటనే అతని ఇదదర్చ అనుచర్చలు జావలప్రసాద్ ను ఒడిసిపటుటకున్నార్చ. బాంగార్చరాజు కర్రతో
ఇషటాంవచిునటుట కటాటడు. ఆ దెబులకు త్వళలేక జావలప్రసాద్ నేలమీద అచేతనాంగాపడిపోయాడు. అతనిా
మోస్తకుని బాంగార్చరాజు అనుచర్చలు బయటకు వళ్ళాపోయార్చ. ఆ రోజు మళ్ళా బాంగార్చరాజు ననుా
కటాటడు. చల పైశాచికాంగా కటాటడు. న్న ఒళాాంత్వ ర్కుసికుమైాంది. ననుా ఆలగే వదిలేసి బాంగార్చరాజు
వళ్ళాపోయాడు. ఆ తర్చవాత జావలప్రసాద్ న్న దగ్గర్కి రాలేదు. ఏమయాాడో ఎకకడఉన్నాడో తెలియదు. “
“పదిహేను రోజులు గ్డిచయ. అలవాటు ప్రకార్ాం ఒక రోజు బాంగార్చరాజు న్న దగ్గర్కి వచుడు.
ఇదదర్ాం కలిసి త్వగాాం. కాంచాంస్తపయన తర్చవాత బాంగార్చరాజుపూర్ుగా మతుులో మునిగిపోయాడు.
అతను ఏాం మాటాీడుతున్నాడో అతనికే అర్ధాంకావటాంలేదు. అపుుడే అతను జావలప్రసాద్ గుర్ాంచి ఒక
భయాంకర్మైన నిజాం చెపాుడు. అది వినగానే న్న తలమీద పిడుగుపడినటుట అదిర్పడాడను. బాధతో న్న
మనస్త్ నలిగిపోయాంది. న్నకేాం మాటాీడాలో తోచలేదు. బాంగార్చరాజు చెపిున దాని ప్రకార్ాం
జావలప్రసాద్ ప్రాణాలతో లేడు. ఆ రోజు బాంగార్చరాజు అనుచర్చలు కటిటన దెబులకు అపుుడే అతని ప్రాణాం
పోయాంది. అతని శవానిా గోకుల్ దాస్ ఫ్యాకటర్ గోడవున్ దగ్గర్పూడిుపెటాటడు. ఈ చేదునిజాం చెపిు
వికటాంగా నవావడు బాంగార్చరాజు. తర్చవాత మాటాీడలేకపోయాంది రోసి. దుఖఖాంతో ఆమ గాంతు
పూడుకుపోయాంది. కళాలోాంచి నీళ్ళీ ఆగ్కుాండ వస్తున్నాయ. “
76

ఒక స్తన్నమి అల త్వకినటుట అదిర్పడాడడు చర్ణ్. అతని శరీర్ాం షాక్ట తో బిగుస్తకుపోయాంది.

ఊహాంచని భయాంకర్మైన చేదునిజాం వినాపుుడుమనిష్ట నవన్నడులు కృాంగిపోత్వయ. చర్ణ్ పర్సిధతి
కూడా ఇాంచుమిాంచు అలగే ఉాంది. అతను అనుకునాది ఒకటి జర్గిాంది ఇాంకోకటి. జావల ప్రసాద్ ను
ఎలగైన తీస్తకువసాునని ఇాందిర్కు ఆమ తలిీకి వాగాదనాం చేశాడు. కాని ఇపుుడు ఈ చేదువార్ు మాత్రమే
వాళాకు చెపుగ్లడు. తన కడుకులేడని తెలిస్తు జావలప్రసాద్ తలిీ తటుటకోలేదు. గుాండెపగిలి చనిపోతుాంది.
ఇాందిర్ కూడా కృాంగిపోతుాంది. తర్చవాత ఏాం జర్చగుతుాందో ఎవర్చ చెపులేర్చ. ఈ చేదు వార్ు వాళాకు
ఎల చెపాులో చర్ణ్ కు తోచటాంలేదు. కాని చెపుక తపుదు. ఇలాంటి చేదువార్ులు చెపుటాం ఎాంత
కషటమో మొదటిసార్ చర్ణ్ కు తెలిసివచిుాంది.
కనిా క్షణాలపాటు ఇదదర్మదా మౌనాం విలయత్వాండవాం చేసిాంది. ముాందుగా చర్ణ్ తేర్చకున్నాడు.
“జావలప్రసాద్ స్తకర్ాంచిన సాక్ష్యాలు ఏమయాాయ. అవికూడా అతనితో పాటు న్నశనాం
అయాాయా”అడిగాడు.
“జావలప్రసాద్ తెలివైనవాడు. ముాందుచూపు ఉనావాడు. ఇలాంటి పర్సిధతి వస్తుాందని అతను
ఊహాంచడు. అాందుకే జాగ్రతుపడాడడు. వాటిని న్నకిచిు దాచమని చెపాుడు. నేను వాటిని జాగ్రతుగా న్న
బ్లర్చవాలో దాచిపెటాటను. అతని కోసాం ఎవట్న వతుకుకాంటు వస్తు ఇవావలని అనుకున్నాను. కాని న్నలుగు
న్లలు గ్డిచిపోయాయ. ఇాంతవర్కు ఎవర్చరాలేదు. చివర్కు మీర్చ వచుర్చ. మీకు కావాలాంటే
ఇసాును”అాంది రోసి.
“ఇపుుడు అవి ఎకకడున్నాయ.”
“బద్రాంగా బాాాంక్ట లకర్ లో. లకర్ త్వళాం చెవి ఇపుుడు న్న దగ్గర్ ఉాంది”అాంటు బాాగ్ తెర్చి
లకర్ త్వళాంచెవి తీసి ఇచిుాంది. చర్ణ్ అత్రాంగా అాందుకుని చూశాడు. అది న్హృనగ్ర్ లో ఉనా బాాాంకు
లకర్ త్వళాంచెవి.
“చల దాాాంక్ట్ రోసిగార్చ. ఎాంతో ముఖామైన విషయాలు చెపాుర్చ. నేను
బయలుదేర్చత్వను”అాంటు లేచడు చర్ణ్.
“ఒక చినా ర్కెవస్ట”అాంది రోసి.
“ఏమిటది.”
“న్న పేర్చమాత్రాం బయటకు రాకూడదు. నేనేమీకు సహయాం చేశానని తెలిస్తు బాంగార్చరాజు
ఊర్చకోడు. చాంపేసాుడు.”
“మీరేాం వర్రికాకాండి. ఎటిటపర్సిధతిలోను మీ పేర్చ మాత్రాం బయటకు రాదు.”
77

X X X
రాత్రి పదిగ్ాంటలు కావస్ుాంది. గోకుల్ దాస్ ఫ్యాకటర్ ఉనా ప్రదేశాం నిరామనుషాాంగా ఉాంది. ఆ
ప్రాాంతాం సిటికి కాంచాందూర్ాంగా ఉాండటాంవలీ అాంతగా జనసాంచర్ాంలేదు. ఎదుర్చగా ఎతుుగా ఫ్యాకటర్
గోడవున్ ఠీవిగా కనిపిస్ుాంది. మయన్ గేటు కు కాంచాం దూర్ాంలో తన బైక్ట ఆపాడు చర్ణ్. ముాందు అతను
దిగాడు తర్చవాత రోసి దిగిాంది. బైక్ట లక్ట చేసిన తర్చవాత ఇదదర్చ మలీగా ముాందుకు నడిచర్చ.
“లోపల సకుార్టి ఎాంతమాందిఉన్నార్చ”నడుస్తునే అడిగాడు చర్ణ్.
“న్నకు తెలిసినాంతవర్కు ముగుగర్చ. ఈ మదాలో ఎకుకవ చేశారో లేదో తెలియదు”అాంది రోసి.

“లోపలికి వళాటానికి మయన్ గేటు కాకుాండ వేరే దార్ ఏదైన ఉాందా”అడిగాడు చర్ణ్.
“కాాంపాండ్ ప్రదేశాం చుటుట పెదద కాాంపాండ్ వాల్ ఉాంది. దాని ఎతుు దాదాపు ఏడుఅడుగులు
ఉాంటుాంది. దానిమీద ఎకిక లోపలకు వళాటాం దాదాపు అసాధాాం. అాందుకే మనాం మయన్ గేటు నుాంచి
వళాకతపుదు”అాంది రోసి.
ఇదదర్చ చీకటిలో పిలిీల నడుస్తు మయన్ గేటుదగ్గర్కి చేర్చకున్నార్చ. ఆశుర్ాాంగా గేటు దగ్గర్ వాచ్
మన్ లేడు. బహుశా టాయ్ లెట్ కు వళ్ళా ఉాండాలి. ఇదే మాంచి సమయాం అనుకుని గేటు తెర్చచుకుని
ఇదదర్చ లోపలికి వళ్ళార్చ. మళ్ళా గేటును యధాప్రకార్ాం మూసి ముాందుకు నడిచర్చ. కాాంపాండ్ చుటుట
ర్కర్కాల చెటుట కనిపిస్తున్నాయ. అవనిా అశోకాచెటుీ. ఏపుగా పెర్గిఉన్నాయ. వాటిని దాటుకుాంటు
ముాందుకు వళ్ళార్చ. అకకడితో చెటీ సముదాయాం ఆయపోయాంది. ఎదుర్చగా విశాలమైన గోడవున్
కనిపిాంచిాంది. అపుుడే సకుార్టి గార్డ గోడవున్ కు త్వళాంవేసితిర్చగుతున్నాడు. ఇదదర్చ చపుున ఒక చెటుట
చటునకాకర్చ. సకుార్టి త్వళాంచెవులు పైకి ఎగ్ర్వేస్తు మయన్ గేటు వైపు సాగిపోయాడు. అతను
పూర్ుగా కనుమర్చగైపోయ్ాంతవర్కు ఇదదర్చ చెటుట చటునే ఉన్నార్చ. తర్చవాత మలీగా గోడవున్ దగ్గర్కి
చేర్చకున్నార్చ.
“శవానిా ఎకకడ దాచర్చ”మలీగా అడిగాడు చర్ణ్.
రోసి మాటాీడకుాండ గోడవున్ కు కాంచాం పకకగాఉనా ఒకచినా చెటుటదగ్గర్కి తీస్తకువళ్ళాాంది.చెటుట
పకకన ఒక పార్గునపాం కనిపిాంచయ.
“ఇకకడే జావలప్రసాద్ శవాంపాతిపెటాటడు బాంగార్చరాజు. కాంచాం తవివతే తపుకుాండ
బయటపడుతుాంది”అాంది రోసి.
78

“నేను తవువత్వను. నువువ వాచ్ మన్ వస్తున్నాడో లేదో చూస్తుఉాండు”అాంటు గునపాం

అాందుకున్నాడు చర్ణ్. రోసి కాంచాంముాందుకు వళ్ళా మయన్ గేటువైపు చూస్తు నిలుుాంది. ఆమ శరీర్ాం
సనాగాకాంపిస్ుాంది. కేవలాం జావలప్రసాద్ తో స్తాహాంచేసినాందుకు బాంగార్చరాజు అతనిా దార్చణాంగా
చాంపేశాడు. ఇపుుడు ఏకాంగా తనకు ద్రోహాం చేస్తుాందని తెలిస్తు ఆమను బతకనివవడు. కుకకను కాలిునటుట
కాల్లుపారేసాుడు.
క్షణాలు నిమిషాలు గ్డుస్తున్నాయ. సర్గాగ పావుగ్ాంటతర్చవాత తవవటాంఆపాడు చర్ణ్. లోపల
గయాలో ఒక అసిధపాంజర్ాంకనిపిాంచిాంది. దానితోపాటు బటటలు కూడా ఉన్నాయ. బహుశా అవి
జావలప్రసాద్ చనిపోయ్ముాందు వేస్తకునా బటటలుఅయఉాండాలి. వాంటనే చర్ణ్ తన సల్ ఫోన్ తో
ముాందు అసిధపాంజరానిా ఫోటోతీశాడు. తర్చవాత గోడవున్ తీశాడు. భుజాంమీద ఉనా సాంచితీసి అాందులో
అసిధపాంజరానిా జాగ్రతుగా పెటాటడు. తర్చవాత గయాపూడిు మటిట యధాప్రకార్ాం కపాుడు.
“పని పూర్ుయాందా”అడిగిాంది ఆత్రాంగా రోసి.
“అయాంది. జావలప్రసాద్ అవశేషాలను సాంచిలో బద్రపర్చను. దీనిా ఫోరని్క్ట లబ్ కు పాంపిస్తు
ఇది జావలప్రసాద్ అసిధపాంజర్ాం అనివాళ్ళా నిరాధర్సాుర్చ. పదవళదాాం”అాంటు ముాందుకు నడిచడు చర్ణ్.
రోసి అతనిా అనుసర్ాంచిాంది. ఇదదర్చ మలీగా చెటీనుచటుచేస్తకుాంటు గేటు దగ్గర్కి చేర్చకున్నార్చ. గేటు
దగ్గర్ వాచ్ మన్ ఉన్నాడు. చినాస్తటల్ మీద కూర్చుని సిగ్రట్ త్వగుతున్నాడు. బయటకువళ్ళాలాంటే
అతనిముాందు నుాంచి వళ్ళాలి. అతను ఇపుుడిపుుడే కదిలేలల కనిపిాంచటాంలేదు. వాడు
అకకడఉనాాంతవర్కు ఇదదర్చ బయటకువళాలేర్చ. ఏాంచెయాాల అని చర్ణ్ ఆలోచనలోపడాడడు. అపుుడే
ఊహాంచనిపర్ణామాం ఎదుట్ాంది. అాంతవర్కు ర్లక్ట్ గా సిగ్రట్ త్వగుతునా వాచ్ మన్ ఉనాటుటాండి
లేచడు. సిగ్రట్ అవతలపడేశాడు. మలీగానడుస్తు వీళ్ళాఉనావైపు రాసాగాడు. రోసి గుాండెలు రాకేట్
వేగ్ాంతో కటుటకున్నాయ. చర్ణ్ మాత్రాం కాంచాంకూడా భయపడలేదు. వాచ్ మన్ వైపు చూస్తు
రడిగాఉన్నాడు.
వాచ్ మన్ సర్గాగ వీళ్ళాఉనా చెటుట దగ్గర్కి వచుడు. అతడు తమకోసమే వచుడని భావిాంచడు
చర్ణ్. తయార్చగా ఉన్నాడు. శతృవుతన మీద దాడిచెయాకముాందే తనేశతృవుమీద దాడిచెయాాలి. అది
యుదధనీతి. ఇపుుడు చర్ణ్ కూడా అదే ఫ్యలోఅయాాడు. మర్చపువేగ్ాంతో సకుార్టిమీద పడాడడు. అతడు
తేర్చకునేలోగా దాడిచేశాడు. అర్చేతిని కతిులపెటిట వాచ్ మన్ మడమీదబలాంగా కటాటడు. ఆది జూడోలో
చినా కిటుకు. వాచ్ మన్ కు ఏాంజర్గిాందో తెలియలేదు. చినాగామూలుగతూ నేలమీదపడిపోయాడు.
క్షణాంలో అతనికి సృహతపిుాంది. ఇాంకో అర్గ్ాంటవర్కు లేవడు.
79

ఒకకక్షణాంకూడా ఆలసాాంచెయాలేదు చర్ణ్. స్తడిగాలిల ముాందుకు పర్గెత్వుడు.గేటు తెర్చచుకుని

బయటపడాడడు. రోసి అతనిా అనుసర్ాంచిాంది.
X X X
“నినుా ఒకమాట అడగాలనిఅనుకుాంటున్నాను. ఏాం అనుకోవుకదూ”అన్నాడు ఒకరోజు చర్ణ్
లక్ష్మితో.
“ఏాంఅనుకోను. అడుగు”అాంది చిర్చనవువతో లక్ష్మి.
“కనిా రోజులకుముాందు నువువ అదోలఉన్నావు. రాండురోజులు ఎవర్తోను మాటాీడలేదు.
బయటకు కూడారాలేదు. నీగ్దిలోనే ఉాండిపోయావు. ఆరోజున్ననాగార్మూడ్ కూడా బాగాలేదు.
చివర్కుమన సకుార్టి గార్డ్ కూడా సర్గాగలేర్చ. ఏమైాంది. ఎాందుకాందర్చఅల ఉాండిపోయార్చ”అడిగాడు
చర్ణ్.
“అదా ఏాంలేదు బాబ్బ. ఆరోజు మీ న్ననాగార్ ఆఫీస్తలో ఏదోచినా గడవజర్గిాంది. దాాంతో మీ
న్ననాగార్చ చల ఇబుాందిపడాడర్చ. ఆ విషయాంన్నతో చెపిువిచర్ాంచర్చ. న్నకు కూడా బాధకలిగిాంది.
అాందుకే రాండురోజులు మాములుగా ఉాండలేకపోయాను. ఇపుుడు అాంత్వ సర్చధకుాంది. ఆఫీస్తలో సమసా
తీర్పోయాంది. ఈ సాంగ్తిమీ న్ననాగారే సవయాంగా చెపాుర్చ”అాంది లక్ష్మి.
ఆ మాటలు కాంచాంకూడా నమమలేదు చర్ణ్. కావాలని తలిీ అబదధాం చెపుుతుాందని అతనికి
అర్ధమైాంది. ఆఫీస్తలో గడవఅయతే ఇాంటోీ సకుార్టిగార్డ్ కు ఏాం సాంబాంధాం. వాళ్ళా ఎాందుకు అదోల
ఉన్నార్చ. అతను ఈ ర్కాంగా ఆలోచిస్తుాంటే అపుుడే అతనిసల్ ర్ాంగ్ అయాంది. న్ాంబర్ చూశాడు. అది
ఫోరని్క్ట డిపార్ట మాంట్ నుాంచి వచిుాంది.
ఆ డిపార్ట మాంట్ అధికార్ చెపిున విషయాం విని చలసాంతోషపడాడడు చర్ణ్. అతను అనుకునాది
నిజమైాంది. ఆ అసిధపాంజర్ాం ఒకమగ్వాడిది. దాదాపు న్నలుగున్లలకుముాందు మర్ణిాంచిన మగ్వాడిది. కాని
అది ఖచిుతాంగా జావలప్రసాద్ అవశేషాలు అనితెలియాలాంటే డి.యన్.ఏ చేయాంచలి. అది జర్గాలాంటే ఈ
విషయాం జావలప్రసాద్ ఇాంటోీ చెపాులి. కాని ఎల చెపాులో మాత్రాం చర్ణ్ కు అర్ధాంకాలేదు.
ముాందు ఈ విషయాం చీఫ్ ఎడిటర్ కు చెపాులనిఅనుకున్నాడు. కాని డి.యన్.ఏ ర్జల్ట్ వచిున
తర్చవాత చెపాులని నిర్ణయాంచుకున్నాడు. ఆ రోజు సాయాంత్రాం జావలప్రసాద్ ఇాంటికివళ్ళాడు.
అదృషటవశతు ఇాందిర్ ఇాంటోీనే ఉాంది. టీవిచూస్తు ఎాంజాయ్ చేస్తుాంది. చర్ణ్ ను చూసి నవువతూ
ఆహావనిాంచిాంది.
“ఈ రోజు ఆఫీస్తలేదా’కుర్ులోకూర్చుాంటు అడిగాడు చర్ణ్.
80

“ఉదయాం న్న స్తాహతురాలి నిశుత్వరాధనికి వళ్ళాను. అాందుకే సలవుపెటాటను. చెపుాండి. ఏమిటి

విషయాం ఇలవచుర్చ”అాంది ఇాందిర్ నవువతూ.
చర్ణ్ వాంటనే మాటాీడలేదు. సాందిగ్ధాంగా చూశాడు.
“ఏమిటాండి మాటాీడర్చ”అాందామే.
“మీ అనాయా జావలప్రసాద్ గుర్ాంచి తెలిసిాంది”అన్నాడు మలీగా.
“తెలిసిాందా. ఎకకడున్నాడు. ఏాం చేస్తున్నాడు. ఇనిారోజులు ఎాందుకు ఇాంటికి రాలేదు’ప్రశాలమీద
ప్రశాలు గుపిుాంచిాంది ఇాందిర్.
“నేను చెపుబోతునా విషయాంమీకు బాధకలిగిాంచవచుు. కాని మీర్చ ధైర్ాాంగా ఎదుర్చకోవాలి. మీ
అమమగార్కి కూడా ధైర్ాాం చెపాులి.”
“అసలువిషయాం ఏమిటి చర్ణ్ గార్చ. తాందర్గా చెపుాండి. ఈ ససున్్ భర్ాంచలేకపోతున్నాను.
మా అనాయుాకు ఏాంజర్గిాంది”అాందామే ఉదేవకాంతో.
“మీ అనాయుా ఇపుుడు ఈలోకాంలోలేడు. అతను చనిపోయన్నలుగున్లలుఅయాంది”అన్నాడు
చర్ణ్ మలీగా. కాని ఆమాటలు హాలులో బాాంబ్బల పేలిాంది. ఇాందిర్కు ముాందుఏాం అర్ధాంకాలేదు.
అయ్ాసర్కి షాక్ట తో బిగుస్తకుపోయాంది. పిచిుదానిల చర్ణ్ వైపు చూసిాంది.
“ఏమిటి మీర్చ అాంటున్నార్చ”అాంది మలీగా.
“నేను నిజమే చెపుుతున్నాను. మీ అనాయా చనిపోయాంది నిజమే. కాని అది చటటపర్ాంగా ఇాంకా
ర్చజువుకావాలి. అాందుకు మీ సహకార్ాం మీ అమమగార్సహకార్ాంకావాలి.”
“అాంటే”అాంది తడబడుతూ.
“మీ అనాయా మాములుగా చనిపోలేదు. హతాచెయాబడాడడు. “
అాంతె ఒకకసార్గా కదిలిపోయాంది ఇాందిర్. అాంతవర్కు బిగుపటుటకునా దుఖఖాం ఒకకసార్గా
బయటకు వచిుాంది. కళాలోాంచి నీళ్ళా ఆగ్కుాండవస్తున్నాయ. రాండుచేతులమీద మొహాం పెటుటకుని
ఏడుస్ుాంది. ఆమను ఓదార్ుటానికి చర్ణ్ ప్రయతిాాంచలేదు. కనీసాం ఆపటానికి ప్రయతిాాంచలేదు. మౌనాంగా
చూస్తు ఉాండిపోయాడు.
రాండు క్షణాలవర్కు ఏడుస్తునేఉాంది ఇాందిర్. తర్చవాత మలీగా తేర్చకుాంది. చీర్చెాంగుతో కళ్ళా
తుడుచుకుాంది.
“ఈ దార్చణాం చేసిాందిఎవర్చ”అాంది మలీగా.
81

“ఈ విషయాం చెపుకూడదు. అయన చెపుుతున్నాను. మీ అనాయా బాంగార్చరాజు చేస్తునా ర్హసా

వాాపార్ాంగుర్ాంచి తెలుస్తకోవటానికి ప్రయతిాస్తున్నాడు. ఆ నేపధాాంలోనే బాంగార్చరాజు బార్ లో
పనిచేస్తునా రోసి అన్ఆమతో పర్చయాంచేస్తకున్నాడు. ఆమ ఆ కీబ్ లో కాాబరే డాాన్ర్. ఆమ
బాంగార్చరాజుకు ఉాంపుడుకతెు. బాంగార్చరాజుకు బాగా నమమకస్తురాలు. ఆయన మీ అనాయాకు సహయాం
చెయాటానికి ఒపుుకుాంది. సహయాంచేసిాంది కూడా. ఒకరోజు మీ అనాయా ఆమ కలిసిఉాండటాంచూశాడు
బాంగార్చరాజు. కోపాంతో ర్గిలిపోయాడు. జావలప్రసాద్ ను దార్చణాంగా కటిట చాంపేశాడు. అతని శవానిా
బాంగార్చరాజు స్తాహతుడు గోకుల్ దాస్ సిమాంట్ గోడవున్ దగ్గర్ పాతిపెటాటడు. ఈ విషయాం రోసిన్నతో
సవయాంగా చెపిుాంది. ఇదదర్ాం అకకడికి వళ్ళాతవివ చూశాాం. ఆమ చెపిుాంది నిజమే. జావలప్రసాద్ అవశేషాలు
దొర్కాయ. అతను ఈ రోజు వేస్తకునా బటటలు కూడా ఉన్నాయ. అవి ప్రస్తధతాంన్న దగ్గర్ ఉన్నాయ.
చూపిాంచమాంటారా”అన్నాడు చర్ణ్.
“చూపిాంచాండి”అాంది ఇాందిర్ మలీగా.
చర్ణ్ తన భుజానికి తగిలిాంచుకునా బాాగ్ లోాంచి ఒకషర్ట పాాాంటు తీశాడు. వాటిని చూడగానే
ఇాంకోసార్ కదిలిపోయాంది ఇాందిర్. చపుున వాటిని అాందుకుని చూసిాంది. అవిజావలప్రసాద్ బటటలే.
సాందేహాంలేదు.
“ఇవి అనాయుా బటటలు”అాంది మలీగా.
“మీ అనాయా అవశేషాలను లభరేటర్కి పాంపిాంచను. అది ఒక మగ్వాడి అసిధపాంజర్మని వాళ్ళా
తేలుర్చ. కాని అది ఖచిుతాంగా మీ అనాయాదని తెలియాలాంటే డి.యన్.ఏ పరీక్షచెయాాలి. మీర్చ మీ
అమమగార్చ ఒకసార్ లభరేటర్కి రావాలి”అన్నాడు చర్ణ్.
“అలగే వసాుాం”అాంది భార్ాంగా.
“మిమమలిా ఎల ఓదారాులో అర్ధాంకావటాంలేదు. కాని ఒకవిషయాం మాత్రాం ఖచిుతాంగా చెపుగ్లను.
ఇాంతదార్చణాంచేసిన బాంగార్చరాజుని మాత్రాం ఊర్కే విడిచిపెటటను. కోర్ట కు ఈడుసాును. వాడుచేసిన
నేరానికి శక్షపడేల చేసాును. అాంతవర్కు నిద్రపోను. ఈ సహయాంమాత్రాం మీకు
తపుకుాండచేసాును”అాంటు లేచడు చర్ణ్.
“నేను బయలుదేర్చత్వను. మీర్చమాత్రాం ధైర్ాాంగాఉాండాండి. మీర్చడిలపడితే మీ అమమగార్ని
ఎవర్చఓదార్చసాుర్చ.ఆవిడకు ధైర్ాాం చెపువలసిాందిమీరే కదా. వసాును. వీలుచూస్తకుని మీకు ఫోన్
చేసాును”అాంటు బయటకు నడిచడు చర్ణ్. ఇాందిర్ నిద్రలో నడుస్తునాదానిల లోపలికి వళ్ళాాంది. క్షణాం
తర్చవాత ఆ ఇాంటోీ రోదనలు వినిపిాంచయ.
82

X X X
“యస్ చీఫ్ ఎడిటర్ ను మాటాీడుతున్నాను”అన్నాడు చీఫ్ ఎడిటర్.
“నేను చర్ణ్ ను మాటాీడుతున్నాను”అన్నాడు చర్ణ్.
“మీరా చర్ణ్ గార్చ. మీ కాల్ కోసమే ఎదుర్చచూస్తున్నాను. ఏమిటి విషయాం. వళ్ళాన పని
ఏమైాంది”అడిగాడు అతృతగా చీఫ్ ఎడిటర్.
“సకె్స్. విజయాంసాధిాంచను. బాంగార్చరాజుగుర్ాంచి చల వివరాలు స్తకర్ాంచను. ర్చజువులు
సాక్ష్యాలుకూడా సాంపాదిాంచను. వాటిఆధార్ాంతో అతనిా అతని సహచర్చలను కటకటాలవనకిక
పాంపిాంచవచుు”అన్నాడు చర్ణ్.
“ఎక్ట్ లెాంట్ చర్ణ్ గార్చ. మీర్చ సాధిసాుర్ని న్నకు తెలుస్త. ఇపుుడు ఆ ర్చజువులు సాక్ష్యాలు
ఎకకడఉన్నాయ”అడిగాడు చీఫ్ ఎడిటర్.
“న్న దగ్గరే బద్రాంగా ఉన్నాయ. బాాాంక్ట లకర్ లో ఉన్నాయ.”
“వాటిని తీస్తకుని వాంటనే న్న దగ్గర్కి వచెుయాాండి. మిగ్తవిషయాలు నేను
చూస్తకుాంటాను”అన్నాడు చీఫ్ ఎడిటర్.
“ఎపుుడు ర్మమాంటార్చ.”
“ఇపుుడే ర్ాండి. నేను ఆఫీస్తలో మీకోసాం ఎదుర్చచూస్తుఉాంటాను.”
“అలగే వాంటనే బయలుదేర్చత్వను. ఉాంటాను”అని లైన్ కట్ చేశాడు చర్ణ్. సల్ ఆఫ్ చేసి బైక్ట
మీద కూర్చున్నాడు. మర్చక్షణాంబైక్ట వేగ్ాంగా బాాాంకువైపు సాగిపోయాంది. బైక్ట డ్రైవ్ చేస్తునే ర్వుామిర్రర్ లోకి
చూశాడు చర్ణ్. అతని బైక్ట వనుక ఒక పాతమోడల్ అాంబాసిడర్ కార్చవస్ుాంది. చర్ణ్ దానివైపు కాాజువల్
గా చూశాడు. పావుగ్ాంటతర్చవాత అతని బైక్ట బాాాంకుముాందు ఆగిాంది. బైక్ట ను పార్కాంగ్ స్తుస్ లో పార్క
చేసిలోపలికి వళ్ళాడు. తినాగా మేనేజర్ గ్దిలోకి వళ్ళాడు. లకర్ త్వళాంచెవి చూపిాంచి లకర్ తెర్వాలని
చెపాుడు. మేనేజర్ వాంటనే అతనిా లకర్ ఉనా గ్దిలోకి తీస్తకువళ్ళాడు. ముాందుతన దగ్గర్ ఉనా
త్వళాంచెవి పెటాటడు. తర్చవాత చర్ణ్ దగ్గర్ఉనా త్వళాంచెవితో లకర్ తెర్చడు. తర్చవాత మేనేజర్
వళ్ళాపోయాడు. లకర్ లోపల రాండు ఎర్రర్ాంగు ఫైల్్ కనిపిాంచయ. వాటితోపాటు ఒక కవర్చఉాంది.
ముాందు కవర్చతెర్చిచూశాడు. అాందులో కనిా ఫోటోలు ఉన్నాయ. అవి బాంగార్చరాజు ర్హసా
వాాపారాలకు సాంబాంధిాంచిాంది. వాటిని పూర్ుగా చూడాలాంటే పదినిమిషాలు పడుతుాంది. తీర్కగా ఇాంటికి
వళ్ళా చూడాలని నిశుయాంచుకున్నాడు. కవర్చ ఫైల్్ తీస్తకుని బాాాంకులోాంచి బయటపడాడడు. ఎాందుకైన
మాంచిదని అటుఇటుచూశాడు. మాములుగా జనాంఅటుఇటు తిర్చగుతున్నార్చ. రోడుడ మీద కార్చీ బస్త్లు
83

ఇతర్వాహన్నలు వేగ్ాంగా దూస్తకుపోతున్నాయ. చర్ణ్ ఫైల్్ ను కవర్చను బాాగ్ లోపెటుటకుని బైక్ట సాటర్ట
చేశాడు. మర్చక్షణాం బైక్ట వేగ్ాంగా ముాందుకు దూస్తకుపోయాంది. అర్గ్ాంటతర్చవాత అతని బైక్ట
ఆఫీస్తముాందు ఆగిాంది. మలీగా దిగిలోపలికి వళ్ళాడు. ఆరోజు ఆఫీస్తకు సలవు. సాటఫ్ ఎవర్చలేర్చ. కనీసాం
సకుార్టిగార్డ కూడా లేడు. చర్ణ్ తినాగా చీఫ్ ఎడిటర్ గ్దిదగ్గర్కి వళ్ళాడు. గ్దితలుపులు సనాగా
తెర్చిఉన్నాయ. లోపలఎవరో ఉన్నార్చ. ఛీఫ్ ఎడిటర్ అతనితో మాటాీడుతున్నాడు. చర్ణ్ మలీగా వనకిక
తిర్గ్బోయాడు. అపుుడే లోపలఉనా వాకిుగాంతు వినిపిాంచిాంది. అది పత్రిక యాం.డిగాంతు.
“చర్ణ్ వసాుడాంటావా”అన్నాడు యాం.డి.
“తపుకుాండవసాుడుసార్. ఆ సాక్ష్యాలు ఆధారాలు ఇసాునని చెపాుడు.”
“వాటిని ఆడడాంపెటుటకుని మనాం బాంగార్చరాజు గోకుల్ దాస్ తో బేర్ాంకుదుర్చుకోవాలి. యాభైకోటుీ
ఇస్తుకాని ఆ ర్చజువులు సాక్ష్యాలు ఇవవమని ఖచిుతాంగా చెపాులి”
“ఇాంకా ఎకుకవఇవవమని అడుగుదాాం. ఇస్తుసర్. ఇవవకపోతే పోయాంది. ప్రయతిాాంచటాంలో
తపుులేదుగా. ఒకవేళ మనప్రపోజల్ కు వాళ్ళా ఒపుుకోకపోతే వాళా ర్హసావాాపారానికి సాంబాంధిాంచిన
నిజాలు పత్రికలో ప్రచుర్సాుమని బెదిర్సాుాం. అదివిని బాంగార్చరాజు గోకుల్ దాస్ తపుకుాండ భయపడత్వర్చ.
ఒకసార్ పత్రికలో ఆ విషయాలు పడితే ఏమవుతుాందో వాళాకు బాగా తెలుస్త. వాళా పర్పతి తగిగపోతుాంది.
రాజకీయన్నయకులదగ్గర్వాళా పలుకుబడి పనిచెయాదు. ఏ మాంత్రివాళాకు సపోర్ట చెయాడు. చేస్తు తనకు
కూడా వాళాతో సాంబాంధాంఉాందని జనాంఅనుకుాంటార్ని భయపడత్వడు. వచేు ఎలక్షన్ లో ఆ మాంత్రికి
డిపాజిట్ కూడా రాదు.”
“నువువ చెపిుాంది నిజమే. ఇదాంత్వ జర్గాలాంటే చర్ణ్ రావాలి. ఆ సాక్ష్యాలు ఆధారాలు
మనకుఇవావలి. అాంతవర్కు మనాం ఏాం చెయాలేముకదా”అన్నాడు యాం.డి.
“తపుకుాండవసాుడు సార్. రాకుాండఎకకడికిపోత్వడు.కాంచాం స్తపు కాచుకోవాలి అాంతె”అన్నాడు
చీఫ్ ఎడిటర్.
యాం.డి ఇాంకేదో మాటాీడబోయాడు. ఆ మాటలు చర్ణ్ వినిపిాంచుకోలేదు. అపుటికే అతని
బ్బర్రపనిచెయాటాంమానేసిాంది. పత్రిక యాం.డి చీఫ్ ఎడిటర్ పధకాం అతనికి అర్ధమైాంది. తను సాంపాదిాంచిన
సాక్ష్యాలు ఆధారాలతో గోకుల్ దాస్ ను బాీక్ట మయల్ చెయాాలని అనుకుాంటున్నార్చ. అతనిా బెదిర్ాంచి
యాభై కోటుీ సాంపాదిాంచలనిచూస్తున్నార్చ. వీళా ఉదేదశాం కేవలాం డబ్బుసాంపాదిాంచటమే. నేరాలను
బటటబయలుచేసి ప్రజలకు వాసువాంచెపుటాంకాదు. సమయానికి నిజాం తెలిసిాంది. లేకుాంటే అనవసర్ాంగా ఆ
సాక్ష్యాలు ఆధారాలు వీళాకు ఇచేువాడు.
84

జర్గిాంది అర్ధమయ్ాసర్కి చర్ణ్ కోపాంతో ర్గిలిపోయాడు. విస్తర్చగా గ్దితలుపులు తెర్చచుకుని

లోపలికి వళ్ళాడు. ఉర్చములేని పిడుగుల వచిున చర్ణ్ ను చూసి యాం.డి చీఫ్ ఎడిటర్ ఖాంగుతిన్నార్చ. అది
ఒకక క్షణాంమాత్రమే. వాంటనే ఎడిటర్ చిర్చనవువ నవువతూ “ర్ాండి చర్ణ్. మీకోసమే
ఎదుర్చచూస్తున్నాాం”అన్నాడు. యాం.డి కూడా నవావడు.
“ఇాంకా నటిాంచకాండి ఎడిటర్ గార్చ. నేను అాంత్వ విన్నాను. మీర్ాంత పయోముఖవిషకుాంభాలని
న్నకు తెలియదు. తెలిసిఉాంటే ఈ అసైన్ మాంట్ కు ఒపుుకునేవాడిని కాను”అన్నాడు చర్ణ్.
“తాందర్పడకాండి న్న మాటవినాండి”అాంటు ఏదో చెపుబోయాడు ఎడిటర్.
“ఇాంకేాంమాటాీడకాండి. న్నలగే జావలప్రసాద్ కూడా మిమమలిా నమామడు. తనుకుడా ఈ
సమాజానికి ఏదో చేదాదమని అనుకున్నాడు. అాందుకే ప్రాణాలకు తెగిాంచి శతృగుహలోకి అడుగుపెటాటడు.
ప్రాణాలు పోగోటుటకున్నాడు. కాని తనుచనిపోయన కూడా ఈ దేశానికి సమాజానికి తన ఆఖర్స్తవ చేసి
వళ్ళాడు. గోకుల్ దాస్ బాంగార్చరాజులు చేస్తునా ర్హసావావపారాలను ఫోటోలు తీశాడు. వాటికి
సాంబాంధిాంచిన ముఖామైన డాకుామాంట్్ కూడా సాంపాదిాంచడు. వాటిదావర్ వాళ్ళాచేస్తునా మోసాలను
ప్రజలకు తెలియచెయాాలనిఅనుకున్నాడు. కాని మీర్చ మాత్రాం ఇాంకో ర్కాంగా పబుాంగ్డుపుకోవాలని
చూస్తున్నార్చ. ఆ ఫోటోలు ఆధారాలుఅడడాంపెటుటకుని కోటుీసాంపాదిాంచలని చూస్తున్నార్చ. గోకుల్ దాస్
బాంగార్చరాజులతో లలుచిపడాలనిఅనుకున్నార్చ. అాందుకు ననుా పావుగా వాడుకున్నార్చ. మీతీపి మాటలు
వినినేను కూడా మోసపోయాను. ప్రాణలకు తెగిాంచి శతృవు గుహలోకి వళ్ళాను. కాని అదృషటవశతు
ప్రాణాలతో బయటపడాడను. కాని జావలప్రసాద్ కు అాంతఅదృషటాం లేదు. బాంగార్చరాజుచేతిలో దార్చణాంగా
చనిపోయాడు. అతని శవానిా గోకుల్ దాస్ సిమాంట్ గోడవున్ దగ్గర్ నేలలో పాతిపెటాటడు. చివర్కు
అసిధపాంజర్ాంగా మిగిలిపోయాడు. దానిా ఫోరని్క్ట లభరేటర్కి పాంపిాంచను. వాళా ర్పోర్ట కోసాం
చూస్తున్నాను. అది జావలప్రసాద్ అవశేషాలు అని వాళ్ళా కన్ ఫర్మ చేస్తు నేనే ముాందుకు ప్రోసిడ్ అవుత్వను.
కోర్ సహయాం తీస్తకుాంటాను. ఆ రాక్షస్తలకు తగిన శక్షపడేల చేసాును. అపుుడు కాని జావలప్రసాద్
ఆతమకుశాాంతి ఉాండదు.”అన్నాడు చర్ణ్ కోపాంగా.
చీఫ్ ఎడిటర్ ఏదో చెపుబోయాడు. ఈలోగా యాం.డి అాందుకుని అన్నాడు.
“న్న మాట విను చర్ణ్. ఆ డాకుామాంట్్ సాక్ష్యాలు న్నకివువ. నేను వాటిని పోల్లస్తలకు
అాందచేసాును. జావలప్రసాద్ ను చాంపినాందుకు వాళాకు తగిన శక్షపడేల చేసాును”.
85

“గర్రెకసాయవాడిని నమిమనటుట నేను మిమమలిా నమమను. దేవుడు న్న వైపు ఉన్నాడు. అాందుకే మీ
నిజర్వపాలు తెలిశాయ. మీకా శ్రమఇవవను. నేనే వాటిని పోల్లస్తలకు అాందచేసాును. ప్రెస్ మీటిాంగ్ పెటిట మర్
ఇసాును. వసాును. మీకు మీ ఉదోాగానికి గుడ్ బై”అాంటు గ్దిలోాంచి విస్తర్చగా బయటకు నడిచడు చర్ణ్.
“వాడు వళ్ళాపోతున్నాడు. వాడు చెపిునటుట చేస్తలఉన్నాడు. ఎలగైన వాడిని ఆపాండి. ఆ
డాకుామాంట్్ సాక్ష్యాలు సావధీనాంచేస్తకోాండి”ఆాందోళనగా అన్నాడు యాం.డి.
“ఎకకడకి వళత్వడో చూసాును. వాంటనే ర్స్తల్ కు ఫోన్ చేసాును”అాంటు సల్ ఫోన్ తీసి
ఒకన్ాంబర్ కు కాల్ చేశాడు.
“చెపుాండి సార్”అాంటు ర్స్తల్ గాంతు బాంగుర్చగా వినిపిాంచిాంది.
“నేను చెపేుది జాగ్రతుగావిను”అాంటు అాంత్వ వివర్ాంగా చెపాుడు ఎడిటర్.
“మీర్చ ఏాంభయపడకాండి. అాంత్వ నేను చూస్తకుాంటాను. వాడు ఎకకడఉన్నావతికి పటుటకుాంటాను.
కాళ్ళాచేతులు కటిటమీముాందు పడేసాును. వాడు వళ్ళాపోయఎాంతస్తపయాంది”అడిగాడు ర్స్తల్.
“ఇపుుడే ఆఫీస్తనుాంచి వళ్ళాడు. తినాగా పోల్లస్ స్తటషన్ కు వళత్వడేమో అని భయాంగాఉాంది.
అవికాని పోల్లస్తలచేతిలో పడితే మననోటోీ మటేట. కనిాకోటీర్పాయలు మనచేతికి అాందకుాండపోత్వయ.
నువువ ఏాంచేసాువో న్నకు తెలియదు. ఎలగైనవాడిదగ్గర్చనా కాగిత్వలు చేజికికాంచుకోవాలి. అవసర్మైతే
వాడిని లేపేయ్. కేస్తరాకుాండ మేము చూస్తకుాంటాాం”అన్నాడు చీఫ్ ఎడిటర్.
“అాంత్వ మీర్నుకునాటుటగానే జర్గుతుాంది. మీరేాం వర్రికాకాండి. నేను ఇపుుడే మన మనుష్యాలతో
బయలుదేర్చతున్నాను. వాడిని పటుటకునాతర్చవాత మీకు కాల్ చేసాును. ఉాంటాను”అాంటు లైన్ కట్ చేశాడు
ర్స్తల్.
ఎడిటర్ కూడా సల్ ఆఫ్ చేసి యాం.డి వైపు చూశాడు.
“మీరేాం భయపడకాండి. ర్స్తల్ ను పాంపిాంచను. వాడు తపుకుాండ చర్ణ్ ను
పటుటకుాంటాడు”అన్నాడు.
X X X
ఎడిటర్ గ్దిలోాంచి బయటకువచిున చర్ణ్ వేగ్ాంగా పార్కాంగ్ స్తుస్ వైపు నడిచడు. అకకడపార్క
చేసిన తన బైక్ట మీద కూర్చుని సాటర్ట చేశాడు. మర్చక్షణాం బైక్ట వేగ్ాంగా ముాందుకు ఉర్కిాంది. అాంతకాంటే
ఆలోచనలు వేగ్ాంగా అతని బ్బర్రలో తిర్చగుతున్నాయ. తన దగ్గర్ఉనా డాకుామాంట్్ ఫోటోలు
ఎకకడపెటాటల అని ఆలోచనలో పడాడడు. చీఫ్ ఎడిటర్ ను అతను తకుకవగా అాంచన వయాటాంలేదు.
ఇాంతపెదద పధకాంవేసినవాడు అతనిని తపుకుాండ పటుటకోవటానికి ప్రయతిాసాుడు. తనవనుక రౌడీలను
86

కూడా పాంపిాంచిన ఆశుర్ాాంపోనవసర్ాంలేదు. ప్రస్తధతాం అతను ఉనా పర్సిధతిలో ఇాంటికాంటే స్తఫ్ పేీస్
ఎకకడలేదు. ఈ వేడివాడి తగేగాంతవర్కు సాక్ష్యాలను ఇాంటోీదాచలని నిశుయాంచుకున్నాడు. వాంటనే బైక్ట ను
ఇాంటివైపు మళ్ళాాంచడు చర్ణ్. తనవనుక ఎవట్న వస్తున్నారా అని అపుుడపుుడు ర్వుామిర్రర్ లోకి
చూస్తున్నాడు. అనుమానిాంచే వాహనాం ఏది కనిపిాంచలేదు.
పావుగ్ాంట తర్చవాత తన ఇాంటి సమీపాంలోకి వచుడు చర్ణ్. అప్రయతాాంగా తన బైక్ట ను ఆపాడు
చర్ణ్. గేటు దగ్గర్ ఏదో వాహనాం కనిపిాంచిాంది. అది సాాంత్రోకార్చ. ఇాంతకుముాందు ఆ కార్చను చర్ణ్
ఎపుుడు చూడలేదు. కార్చముాందు ఒకవాకిు నిలబడిఉన్నాడు. లవుగాపొటిటగా ఉన్నాడు. నీలాంర్ాంగు జీన్్
దానిమీద నలీర్ాంగు టీషర్ట వేస్తకున్నాడు. సిగ్రట్ త్వగుతూ ఇాంటివైపు చూస్తున్నాడు.
అతను తనతాండ్రి కోసాం రాలేదని అర్ధమయాంది చర్ణ్ కు. చూడటానికి చల ర్ఫ్ గా ఉన్నాడు.
బహుశా తనకోసమే ఎదుర్చచూస్తునాటుటగా ఉాంది. ఇది తపుకుాండ ఎడిటర్ పనిఅయఉాంటుాంది. రౌడీలను
తన వనుక పాంపిాంచి ఆ డాకుామాంట్్ సాంపాదిాంచలని చూస్తున్నాడు. ఈ పర్సిధతిలో ఇాంటికి వళ్ళతే చల
ప్రమాధాం. అాందుకే బైక్ట ను వనకిక తిపాుడు. తినాగా హైవై మీద పోనిచుడు. సర్గాగ పదవమైలురాయదగ్గర్కి
వచిున తర్చవాత బైక్ట ను ఎడాంవైపుకు తిపాుడు. అది మాములుమటిటరోడుడ. ఆ రోడుడమీద ముాందుకు వళ్ళతే
అడవివస్తుాంది. పటటపగ్లే ఆ ప్రాాంతాంలో జనసాంచర్ాంఉాండదు. ఇక రాత్రివేళచెపుటానికి ఏాంలేదు.
ఆదార్గుాండా కాంచాందూర్ాంవళ్ళతే ఒకపాడు బడిన కాటేజివస్తుాంది. చెకకలతో చేసిన కాటేజి. ఎవర్చ
ఎపుుడు కటాటరో తెలియదు. ప్రస్తధతాం ఆ కాటేజిలో ఎవర్చ ఉాండటాంలేదు. తన బైక్ట ను అటువైపు
మళ్ళాాంచడు చర్ణ్. పదినిమిషాలలో కాటేజి దగ్గర్ తన బైక్ట ఆపాడు చర్ణ్.
లోపలికి వళ్ళాడు. లోపల అాంత్వ దుముమదూళ్ళతో నిాండిపోయాంది. కూరోువటానికి ఒకపాత కుర్ు
కూడాలేదు.కాని ఒకపాడుబడిన టేబ్బల్ మాత్రాం కనిపిాంచిాంది. దానిమీద అర్చెయామాందానా
దుమూమపేర్చకుని ఉాంది. కాంచాం శుభ్రాం చేస్తకుని కూర్చున్నాడు. బాాగ్ లోాంచి వాటర్ బాటిల్ తీసి నీళ్ళా
త్వగాడు. సల్ తీశాడు. లోపలఉనా తన సిమ్ కార్డ తీసి ఇాంకో సిమ్ కార్డ పెటాటడు. ఇాంటికి ర్ాంగ్ చేశాడు..
“యస్ పార్ధసార్ధి సిుకిాంగ్”అాంటు అవతలనుాంచి తాండ్రి గాంతువినిపిాంచిాంది.
“దయచేసి నేను చెపేుది వినాండి”అన్నాడు చర్ణ్.
“ఎవర్చమీర్చ? ఎకకడనుాంచి మాటాీడుతున్నార్చ? అడిగాడు పార్ధసార్ధి.
“అది మీకు అనవసర్ాం. న్న గుర్ాంచి చెపుటాంవలీ మీకు ఎలాంటి లభాంఉాండదు. నేను చెపుబోయ్
విషయాం మాత్రాం వినాండిచలు”అన్నాడు చర్ణ్.
“సరే చెపుాండి’.
87

“న్న దగ్గర్ బాంగార్చరాజు కనిా సాక్ష్యాలు ర్చజువులు ఫోటోలో ఉన్నాయ. అవి గోకుల్ దాస్
బాంగార్చరాజు చేస్తునా ర్హసావాాపారాలకు సాంబాంధిాంచినవి. అవిమీకిస్తు వాటిని మీర్చ కర్ట లో ప్రొడ్యాస్
చేసాురా. వాళాకు శక్షపడేల చేసాురా.”
“తపుకుాండ చేసాును. మీర్చ ఎకకడనుాంచి మాటాీడుతున్నార్చ. ఆ ర్చజువులు సాక్ష్యాలు
ఎకకడున్నాయ.”
“నేను ఎకకడనుాంచి మాటాీడుతున్నానో చెపులేను. కాని ర్చజువులు సాక్ష్యాలు మాత్రాం ఇాంకా న్న
అధినాంలోఉన్నాయ. మీర్చ సరేఅాంటే వాటిని మీకు అపుగిసాును.”
“మీర్చ చెపునటుట చేసాును. కాని న్నకోకసాందేహాం”.
“ఏమిటి.”
“నగ్ర్ాంలో ఎాంతో మాంది అధికార్చలు ఉన్నార్చ. పోల్లస్ ఆఫీసర్్ ఉన్నార్చ. న్నకుమాత్రాం ఎాందుకు
ఫోన్ చేశార్చ. ఎాంతో కషటపడి సాంపాదిాంచిన ఆ సాక్ష్యాలు ర్చజువులు న్నకు మాత్రాం ఎాందుకు ఇసాునని
అాంటున్నార్చ. ఏదైన ప్రతెాకకార్ణాంఉాందా.”
“మీర్చ చల నిజాయతి పర్చలు. వృతిుపటీ అాంకితభావాంఉన్నావార్చ. పైగా ఇాంతకుముాందే మీర్చ
బాంగార్చరాజుగార్మీద చీఫ్ సక్రటర్కి ర్పోర్ట చేశార్చ. ర్చజువులు సాక్ష్యాలు కూడా ఇచుర్చ. కాని చీఫ్
సక్రటర్ మాత్రాం మిమమలిా మోసాంచేశాడు. ఒర్జినల్ డాకుామాంట్్ ఇవవకుాండ నకీలి డాకుామాంట్్
ఇచుడు. అాందుకే ముఖామాంత్రిగార్చ వాటిని నమమలేదు. చిాంచిఅవతలపారేశార్చ.వాటిని తయార్చచేసిన
మిమమలిా న్నన్నమాటలు అన్నార్చ. ఈ విషయాలనిా న్నకు ఎల తెలుస్త అని అడగ్కాండి. న్నకు అాంత్వ
తెలుస్త. బాంగార్చరాజు నేరాలను ఎలగైన బటటబయలు చెయాాలని మీకు చల అతృతగా ఉాంది. కాని
పర్సిధతులు అనుకూలాంగాలేవు. అాందుకే మీర్చ చేతులు ముడుచుకుని కూర్చున్నార్చ. ఇపుుడు మీకు మాంచి
అవకాశాంవచిుాంది. నేను ఇచిున ర్చజువులు సాక్ష్యాలు కోర్ట లో చూపిస్తు బాంగార్చరాజుకు గోకుల్ దాస్ కు
ఖచిుతాంగా శక్షపడుతుాంది. ఇమమాంటారా.”
“తపుకుాండ ఇవువ. ఈ అవకాశాంకోసమే నేను అసకిుగా ఎదుర్చచూస్తున్నాను. ఈ సార్
బాంగార్చరాజు అాండ్ కాంపెని న్నచేతులోీాంచి తపిుాంచుకోలేర్చ. సరే నేను ఎకకడికి రావాలి. ఎపుుడు
రావాలి.”
“ఈ రోజు రాత్రి పదకాండుగ్ాంటలకు హైవే దగ్గర్ ఉనా పదవమైలురాయ దగ్గర్కి ర్ాండి.
అకకడనుాంచి కుడివైపు తిర్గికాంచాం దూర్ాం వళాాండి. ఒకపాడు బడిన కాటేజి కనిపిస్తుాంది. ఆ
కాటేజిలోపలికివళ్ళతే టేబ్బల్ మీద ఆ సాక్ష్యాలు ర్చజువులు ఉాంటాయ. వసాురా.”
88

“తపుకుాండ వసాును.”
“ఓకే దాాాంకుా ఉాంటాను. బై అాంటు లైన్ కట్ చేశాడు చర్ణ్. తర్చవాత సల్ తెర్చి అాందులో ఉనా
సిమ్ కార్డ తీసి బయటకు విసిరేశాడు. టాం చూశాడు. రాత్రి ఎనిమిది గ్ాంటలుకావస్ుాంది. చుటుట చికకని
చీకటి ఆవర్ాంచుకుాంది. నిశబధాంగా నిస్తుజాంగా ఉాంది. సనాగా గాలిమాత్రాం వీస్ుాంది. ఎకకడనుాంచో ఏదో
జాంతువు అర్చిన చపుుడు ల్లలగా వినిపిస్ుాంది.
పావుగ్ాంటస్తపు బమమల కూర్చున్నాడు చర్ణ్. తర్చవాతలేచి సామానులుసర్చధకున్నాడు. ఫైల్్
ఫోటోలుమాత్రాం టేబ్బల్ మీద పెటాటడు. బాాగ్ తీస్తకుని గ్దిలోాంచి బయటకు వచుడు. బైక్ట మీద కూర్చుని
సాటర్ట చేశాడు. బైక్ట హెడ్ లైట్్ వలుగుతపు చుటుటపకకల కాంచాంకూడావలుతుర్చలేదు. ఆ వలుతుర్చలోనే
జాగ్రతుగా డ్రైవ్ చేస్తకుాంటు మయన్ రోడుడ మీదకు వచుడు.
అతను ఇాంటికి చేర్చకునేసర్కి టీవిలో వార్ులు వస్తున్నాయ. చీఫ్ ఎడిటర్ పాంపిాంచిన మనిష్ట ఎకకడ
కనిపిాంచలేదు. హాలులో కూర్చునిఉన్నాడు పార్ధసార్ధి. ఆతని మొహాం ఆనాందాంతో వలిగిపోతుాంది. ఏదో
అనుహాామైన విజయాం సాధిాంచినటుట కళ్ళా మర్చస్తున్నాయ. లక్ష్మి ఆతని పకకన కూర్చుని టీవి చూస్ుాంది.
“ఇాంతస్తపు ఎకకడున్నావు. ఆఫీస్తలో ఓవర్ టాం చేసివస్తున్నావా”అడిగాడు పార్ధసార్ధి.
“లేదు న్ననా. స్తాహతుడికి ఒాంటోీబాగాలేదు. హాసుటల్ లో చేరాుర్చ. అకకడికి వళ్ళా
చూసివస్తున్నాను”అన్నాడు చర్ణ్.
“సరే వళ్ళా మొహాం కడుకుకనిరా. అాందర్ాంకలిసి భోజనాంచేదాదాం”అన్నాడు పార్ధసార్ధి.
అలగే అనిచెపిు లోపలికి వళ్ళాడు చర్ణ్. బాాగ్ ను మాంచాం మీద పెటిట కూర్చున్నాడు. జర్గినదాంత్వ
ఒకసార్ బేరీజు వేస్తకునుాడు. మొహాం కడుకుకని డైనిాంగ్ టేబ్బల్ దగ్గర్కి వళ్ళాడు. భోజనాం చేస్తున్నాడు
కాని చల అనామనసకాంగా ఉన్నాడు చర్ణ్. భోజనాం చేసినతర్చవాత తనకు పనిఉాందనిచెపిు గ్దిలోకి
వళ్ళాపోయాడు.
సర్గాగ పదిగ్ాంటలకు పార్ధసార్ధి బయలుదేరాడు. చర్ణ్ కు విషయాం చెపిు అతనిా
కూడాతీస్తకువళదామని అనుకున్నాడు. కాని తర్చవాత వదదనుకుని ఒాంటర్గా బయలుదేరాడు. కాటేజి
చేర్చకునేసర్కి పదినార్ అయాంది. చెపిునటుటగానే టేబ్బల్ మీద రాండుఫైల్్ ఒక కవర్చ కనిపిాంచయ.
కవర్చలో ఫోటోలు ఉన్నాయ. వాటిని తీస్తకుని ఇాంటికి చేర్చకున్నాడు పార్ధసార్ధి. హాలులో కూర్చుని ఫైల్్
చదివాడు. తర్చవాత ఫోటోలు చూశాడు. అతని మొహాం ఆనాందాంతో వలిగిపోయాంది. ఈ సార్ గోకుల్
దాస్ కాని బాంగార్చరాజుకాని తపిుాంచుకోలేర్చ. ఈసాక్ష్యాలు చలు వాళ్ళా నేర్స్తధలని నిర్వపిాంచటానికి.
సాంతోషాంతో చర్ణ్ అాంటు కడుకును గ్టిటగా పిలిచడు.
89

“ఏమిటి న్ననా”అాంటు ఏాం తెలియనటుట వచుడు చర్ణ్.

“గోకుల్ దాస్ బాంగార్చరాజులు నేర్స్తధలని నిర్వపిాంచే ఆధారాలు సాక్ష్యాలు ఇపుుడు న్న దగ్గర్
ఉన్నాయ. వీటిని యధాతతాంగా పత్రికలో ప్రచుర్ాంచలి. అాందుకు ధైర్ాాం తెగువకావాలి. అలాంటి పత్రిక
ఏదైన ఉాందా. అలాంటి ఎడిటర్ ఎవట్న ఉన్నారా”అడిగాడు పార్ధసార్ధి.
“ఈ సాకాాలు మీకు ఎల వచుయ్. ఎవర్చ ఇచుర్చ”ఆశుర్ాాం నటిస్తు అడిగాడు చర్ణ్.
“ఆ వివరాలు తర్చవాత చెపాును. ముాందు నేను అడిగినప్రశాకు జవాబ్బ చెపుు.”
“న్నకు తెలిసిన ర్పోర్టర్ ఒకడున్నాడు. అతని పేర్చ జగ్దీష్. నిజాం అని ఒక పత్రక నడుపుతున్నాడు.
చల నిజాయతిపర్చడు. నిజానిా నిర్భయాంగా చెపేు ధైర్ావాంతుడు. ఎవర్కి భయపడడు. తను ఏది
మాంచిదని అనుకుాంటాడో అది ఖచిుతాంగా చేసాుడు. ఏ ప్రలోభాలకు లాంగ్డు.”
“వాంటనే అతనిా ఇకకడికి తీస్తకురాగ్లవా.”
“ఇపుుడా.”
“అవును ఇపుుడే. రేపటి పేపర్ లో ఇదిరావాలి. అది చదివి ప్రజలు ఆశుర్ాపోవాలి. గోకుల్ దాస్
బాంగార్చరాజులు ఇలాంటి వాళ్ళా అని షాక్ట అవావలి. అది చూసి ప్రభుతవాం కూడా సుాందిాంచలి.
ఇాంతకాలాం ఇలాంటి నేర్స్తధలకు సాంఘవిద్రోహులకు సహకర్ాంచమా అని సిగుగపడాలి.వాంటనే వళ్ళా
ఎలగైన జగ్దీష్ ను మన ఇాంటికి తీస్తకురా. మిగ్తవిషయాలు నేను మాటాీడత్వను”అన్నాడు పార్ధసార్ధి.
“సరే ఇపుుడే బయలుదేర్చత్వను”అాంటు హడావిడిగా వళ్ళాపోయాడు చర్ణ్. అతను జగ్దీష్
ఇాంటికి చేర్చకున్నాడు. అపుుడే జగ్దీష్ పెస్ కు వళాటానికి సిదదమవుతున్నాడు. అాంతరాత్రివేళ వచిున చర్ణ్
ను చూసి సహజాంగానే ఆశుర్ాపోయాడు.
“ఏమిటి ఇల వచువు”అడిగాడు జగ్దీష్.
“న్ననాగార్చ నినుా అర్్ాంటుగా ఇాంటికి తీస్తకుర్మమని చెపాుర్చ.”
“ఆ విషయాలు తర్చవాత చెపాును. ముాందు కదులు. దార్లో అాంత్వ చెపాును”అాంటు
తాందర్చేశాడు చర్ణ్. జగ్దీష్ బటటలు మార్చుకుని ఇాంటికి త్వళాంవేసి బయలుదేరాడు. బైక్ట రోడుడ మీద
వేగ్ాంగా దూస్తకుపోతుాంది. ట్రాఫిక్ట అాంతగాలేదు. అపుుడపుుడు లరీలు బస్త్లు మాత్రాం వళ్ళతున్నాయ.
బ్బలెీట్ ల దూస్తకుపోతునా బైక్ట ఉనాటుటాండి ఢాం అాంటు చపుుడు చేస్తు ఆగిపోయాంది.
“ఏమైాంది”అడిగాడు జగ్దీష్.
“టర్ పాంచర్ అయదనుకుాంటాను”అన్నాడు చర్ణ్. ఇదదర్చ బైక్ట దిగి చుటుట చూశార్చ. దాదాపు
అకకడునా షాపులనిా మూసిఉన్నాయ. దూర్ాంగా ఏదో షాపు అపుుడే మూస్తున్నాడు ఆ షాపు యజమాని.
90

చర్ణ్ పర్చగులాంటి నడకతో అకకడికి చేర్చకున్నాడు. అదృషటవశతు అది పాంచర్ షాపు. షాపువాడికి
ఎలోగో నచుచెపిు బైక్ట దగ్గర్కి తీస్తకువచుడు. అతనే బైక్ట ను నడిపిాంచుకుాంటు షాపు దగ్గర్కి
తీస్తకువళ్ళాడు. అర్గ్ాంటలో పాంచర్ పనిపూర్ుయాంది. షాపువాడికి డబ్బు ఇచిు ఇదదర్చ వేగ్ాంగా
బయలుదేరార్చ.
చర్ణ్ బైక్ట ను ఇాంటి మయన్ గేటుముాందు ఆపిచూశాడు. మయన్ గేటు బారాీ తెర్చిఉన్నాయ.
మాములుగా అకకడఉాండవలసిన సకుార్టిగార్డ అకకడలేడు. ఇదదర్చ లోపలికి వళ్ళార్చ.పోర్కోలో వాళాకు
కనిపిాంచిన దృశాాం ఇదదర్ని షాక్ట కు గుర్చేసిాంది. ఇదదర్చ సకుార్టిగార్డ లు అచేతనాంగా నేలమీద
పడున్నార్చ. చర్ణ్ చపుున వాళాదగ్గర్కి వళ్ళా చూశాడు. ప్రాణాం పోలేదు కేవలాం సృహతపాుర్చ అాంతె.
చర్ణ్ వేగ్ాంగా మటుీ ఎకిక పైకి చేర్చకున్నాడు. జగ్దీష్ అతనిా అనుసర్ాంచడు. హాలలో
వస్తువులనిా చిాందర్వాందర్గా ఉన్నాయ. జర్గ్కూడనిది ఏదో జర్గిాందని చర్ణ్ ను అర్ధమైాంది. అమమన్ననా
అాంటు గ్టిగా అర్స్తు బెడ్ ర్వాంలోకి వళ్ళాడు. అాంతె గుమమాం దగ్గరే అతని కాళ్ళా ఆగిపోయాయ.
మాంచాంమీద నిర్్వాంగా కనిపిాంచిాంది లక్ష్మి. ఆమ బటటలు ర్కుాంతో సాానాంచేసినటుటగా ఉన్నాయ.
చతిలోాంచి ఇాంకా ర్కుాంకార్చతోాంది. ఎవరో పిస్ుల్ తో కాలుర్చ. అది పాయాంట్ బాీాంక్ట రాంజిలో. దాాంతో
ప్రాణాం వాంటనే పోయఉాంటాలి.
చర్ణ్ సాధణువుల నిలబడిపోయాడు. జగ్దీష్ పర్సిధతి కూడా ఇాంచుమిాంచు అలగే ఉాంది. ఇదదర్చ
మైాండ్ పూర్ుగా బాీాంక్ట అయపోయాంది. బాహాప్రపాంచాంలతో సాంబాంధాంలేనటుట కనిా క్షణాలపాటు
ఈజిపిషయన్ మమీమల ఉాండిపోయార్చ. అపుుడే చినాగా మూలుగ వినిపిాంచిాంది. చర్ణ్ షాక్ట నుాంచి
తేర్చకుని మాంచాం దగ్గర్కి వళ్ళాడు. మాంచాంపకకన నేలమీద ర్కుపు మడుగులో ఉన్నాడు పార్ధసార్ధి.
అయనను కూడా పాయాంట్ బాీాంక్ట రేాంజిలో కాలుర్చ. గుాండెలోీాంచి ర్కుాం స్రవిస్ుాంది.
“న్ననా”అాంటు గ్టిటగా అర్చస్తు నేలమీద కూర్చున్నాడు. భార్ాంగా కళ్ళా తెర్చడు పార్ధసార్ధి.
కడుకును చూసి ఆయన కళ్ళా మర్శాయ.
“ఏమిటిదాంత్వ. ఎవర్చచేశార్చ. ఈ దార్చణాం”బాధగా అడిగాడు చర్ణ్.
వాంటనే మాటాీడలేదు పార్ధసార్ధి. ఆయనలో క్రమాంగా శకిు హార్స్ుాంది. అతికషటాంమీద బాధను
ఓర్చుకుాంటు అన్నాడు.
“నువువ వళ్ళానతర్చవాత గోకుల్ దాస్ యాం.యల్. ఏ యస్.పివచుర్చ. వాళాకు కూడా గోకుల్ దాస్
చేస్తునార్హసావాాపార్ాంలో భాగ్సావమాాంఉాంది. ఆ సాక్ష్యాలు ఫోటోలు ఇవవమని అడిగార్చ. బెదిర్ాంచర్చ.
నేను ఇవవనని చెపాును. వాంటనే గోకుల్ దాస్ మీ అమమని కాలుడు. యస్.పి ననుా కాలుడు. తర్చవాత
91

వాళ్ళా న్న దగ్గర్ఉనా సాక్ష్యాలు ఫోటోలు తీస్తకుని వళ్ళాపోయార్చ”అన్నాడు పార్ధసార్ధి. ఆయసాంతో

ఆయన గుాండెలు ఎగిరగిర్పడుతున్నాయ. ఇాంకా చల చెపాులనిఅనుకుాంటున్నాడు. కాని శరీర్ాంలో ఉనా
శకిు హర్ాంచుకుపోతుాంది. అతి కషటాంమీద అన్నాడు.
“కోపాంతో వాళా జోలికి మాత్రాం వళాకు. నీకు మాంచి భవిషాతుుఉాంది. ఆ రాక్షస్తలతో విరోధాం
తెచుుకుని నీ జీవిత్వనిా న్నశనాంచేస్తకోకు. ఇాంతకాంటే ఇాంకేాం చెపులేను”అన్నాడు. అాంతె ఆ
తర్చవాతఅతని ఊపిర్ ఆగిపోయాంది.
X X X

రాండో భాగ్ాం
విశాల్ కార్చడ్రైవ్ చేస్తునే టాంచూస్తకున్నాడు. దాదాపు పదకాండుగ్ాంటలుకావస్ుాంది. హైవే
నిరామనుషాాంగా నిస్తుజాంగాఉాంది.రోడుడకు రాండువైపుల పెర్గిన చెటుీ గాలికి అటుఇటు కర్విదయాలీ
ఊగుతున్నాయ. విజయవాడలో జర్గిన అాంధ్రపదేష్ క్రైమ్ ట్టర్్ అస్సియ్షన్ మీటిాంగ్ కు వళ్ళా
వస్తున్నాడు విశాల్. మీటిాంగ్ మూడురోజులుజర్గిాంది. రాష్యరాంలో ఉనా క్రైమ్ ర్చయతలాందర్చ వచుర్చ.
వాళాలోప్రఖ్యాతర్చయతలు ఉన్నార్చ. వర్ధమానర్చయతలు ఉన్నార్చ. సమావేశాం చల అనాందాంగా
స్తాహపూర్తవాత్వవర్ణాంలో జర్గిాంది. చిన్నా పెదద అనితేడాలేకుాండ అాందర్చ కలిసిమలిసి
మాటాీడుకున్నార్చ. తమ ఆలోచనలను అభిప్రాయాలను పాంచుకున్నార్చ. అాందుర్చ ఒక కుటుాంబాంలో
సబ్బాలీ మలిగార్చ. మీటిాంగ్ అయపోయన చలమాంది ర్చయతలు ఇాంటికి వళాలేదు. ఇాంకో రోజు
సర్దాగా గ్డిపి వళదామని అనుకున్నార్చ. విశాల్ కి కూడా ఉాండాలనిపిాంచిాంది. కాని రేపు హైదర్బాదులో
అతనికి ఒక ముఖామైన మీటిాంగ్ ఉాంది. రేపు ఉదయాం డాలిేన్ పబిీషర్ పరాాంకుశాం అతని ఇాంటికి
వస్తున్నాడు. విశాల్ రాయబోతునా కతు నవల గుర్ాంచి చర్ుాంచుకోబోతున్నార్చ. అది పూర్ుయనతర్చవాత
పరాాంకుశాం విశాల్ కు అడావన్్ ఇసాుడు. అగ్రిమాంట్ రాయాంచుకుని వళ్ళాపోత్వడు.
మాములు పర్సిధతిలో అయతే ఆ ప్రోగ్రాాంను ఒకరోజు వాయదా వేస్తవాడు విశాల్. కాని పరాాంకుశాం
రేపు సిాంగ్పూర్ వళ్ళతున్నాడు. అతని కూతుర్చ అలుీడు అకకడఉాంటున్నార్చ. వాళాను చూడటానికి
వళతున్నాడు. న్లరోజలు అకకడే ఉాంటాడు. ఈ లోగా విశాల్ ను వేరే పబిీషర్ కాాంటాక్టట చేసాుడని
పరాాంకుశాం భయాం. అాందుకే తను సిాంగ్పూర్ వళ్ళాలోగా ఈ ఢీల్ పైనలైజ్ చేస్తకోవాలనిభావిాంచడు.
అాందుకే ఇషటాంలేకపోయన హడావిడిగా హైదర్బాదు బయలుదేరాడు విశాల్.
92

దూర్ాంగా లైటు కనిపిాంచిాంది. రోడుడకు ఒక పకకగా పోల్లస్ జీపుఆగిఉాంది.దాని పకకన ముగుగర్చ

పోల్లస్ సిబుాంది నిలబడిఉన్నార్చ. జీపు హెడ్ లైట్్ ఆన్ చేసిఉన్నాయ. ఒకపోల్లస్ కానిసటబ్బల్ టార్ు లైటు
పటుటకుని రోడుడ మదా నిలబడిఉన్నాడు. విశాల్ వైపు టార్ులైటు ఫోకస్ చేశాడు. విశాల్ సడన్ బ్రేక్ట వేసి
కారాపాడు.
కానిసటబ్బల్ అతని దగ్గర్కి వచుడు.
“ఏమైాంది. ఎాందుకు ఆపార్చ”అని అడిగాడు విశాల్. ఈలోగా పోల్లస్ ఇన్్ పెకటర్ కూడా విశాల్
దగ్గర్కి వచుడు.
“మీ డ్రైవిాంగ్ లైసన్్ చూపిాంచాండి”అన్నాడు ఇన్్ పెకటర్.
విశాల్ మాటాీకుాండ కార్చడాాష్ బోర్డ లో ఉనా లైసన్్ తీసి ఇచుడు. ఇన్్ పెకటర్ లైసన్్ మీద
ఉనాఫోటోచూసి ఆశుర్ాపోయాడు.
“మీర్చ క్రైమ్ నవల ర్చయత విశాల్ కదూ”అన్నాడు నమమలేనటుట.
“అవును. ఎల గుర్చుపటాటర్చ”అడిగాడు నవువతూ విశాల్.
“మీర్చ రాసిన ప్రతినవల అటటమీద మీ ఫోటో తపునిసర్గా ఉాంటుాంది. అాందుకే వాంటనే
గుర్చుపటాటను. చీకటిగా ఉాండటాంవలీ ఎదుర్చగా ఉనా మిమమలిా మాత్రాం గుర్చుపటటలేకపోయాను. సారీ
ఏాంఅనుకోకాండి”అన్నాడు అపాలజటిక్ట గా.
“ఏాం ఫరావలేదు. మీ డ్యాటి మీర్చ చేస్తున్నార్చ. ఇాంతకి ఎాందుకోసాం ఇాంత రాత్రివేళ చెకిాంగ్
చేస్తున్నార్చ”అడిగాడు విశాల్.
“ఏాం చెపుమాంటార్చసార్. అాంత్వ మా కర్మ. ఒక ఇాంటరేాషనల్ నేర్స్తధడికోసాం
చూస్తున్నాాం”అన్నాడు పోల్లస్ ఆఫీసర్.
“ఇాంటరేాషనల్ నేర్స్తధడా. ఎవర్తను?”
“వాడి అసలుపేర్చ ఎవర్కితెలియదు. కనీసాం పోల్లస్ ర్కార్డ్ లో అతని ఫోటోకూడా లేదు. అతనిా
మోన్నర్క అని పిలుస్తుాంటార్చ.”
“మోన్నర్క పేర్చ విచిత్రాంగా ఉాందే. ఏ దేశస్తధడు.?
“అది తెలియదుసార్. అతనికోసాం ఇాంటర్ పోల్ కూడా వతుకుతోాంది. అయన అతని ఫోటోకూడా
సాంపాదిాంచలేకపోయాంది. ఈ మదానే అతను ఇాండియావచుడు. ప్రస్తధతాం ఆాంధ్రాలో ఉాంటున్నాడని
ఇాంటలిజెన్్ డిపార్ట మాంట్ చెపుుతోాంది. అాందుకే హైవే మీద వళ్ళతునా ప్రతి వాహన్ననిా చెక్ట చేస్తున్నాాం.
అనుమానాంఉాంటే అరస్ట చేసి ఇాంటరాగ్రేట్ చేస్తున్నాాం. దయచేసి ఈ విషయాం మాత్రాం ఎవర్కి చెపుకాండి.
93

మీర్చ పెదద ర్చయత. అఫీష్టయల్ సీక్రెట్ యాక్టట గుర్ాంచి మీకు తెలిస్త ఉాంటుాంది. డిపార్ట మాంట్ ర్హసాాలు
మేము బయటవాళాకు చెపుకూడదు. కాని మీర్చ న్న అభిమానర్చయత. అాందుకే చెపాును. ఇకమీర్చ
వళాాండి”అాంటు లైసన్్ విశాల్ చేతిలో పెటాటడు.
విశాల్ వాంటనే కార్చసాటర్ట చేసి ముాందుకు పోనిచుడు. అతను ఇాంటికి చేర్చకునేసర్కి పన్ాాండు
గ్ాంటలు దాటిాంది. కార్చపోర్టకోలో పార్క చేసి లోపలికి వళ్ళాడు. గుమమాంముాందు మటీమీద వాంటవాడు
న్నయర్ కనిపిాంచడు. విశాల్ ను చూడగానే చపుున లేచి నిలబడాడడు.
“ఇాంకా నువువ ఇాంటికి వళాలేదా”ఆశుర్ాాంగా అడిగాడు విశాల్.
“వళ్ళాను సార్. కాని ఇాంటోీ బోర్ కటిటాంది. అాందుకే వచును. కాని ఈ ఇాంటి త్వళాంచెవి
మర్చిపోయాను. ఎలగు మీర్చ ఎాంతరాత్రయన తిర్గివసాునని చెపాుర్చ. అాందుకే
కాచుకున్నాను”అన్నాడు న్నయర్.
“ఏడిచినటుటాంది. ఇదిగో త్వళాంచెవి. ముాందు తలుపుతెర్చవ్. నేను వచెుటపుుడు
భోజనాంచేసివచును. ఒకకపుువేడికాఫీ మాత్రాం తీస్తకురా. అది త్వగి పడుకుాంటాను”అాంటు
త్వళాంచెవిఇచుడు.
తలుపులు తెర్చినతర్చవాత న్నయర్ కిచెన్ లోకి వళ్ళాడు. విశాల్ మేడమీద తన గ్దిలోకి వళ్ళాడు.
వేస్తకునా బటటలు విపిు నైట్ డ్రస్ వేస్తకున్నాడు. గ్దిలో ఒక మూలగా ట్టిాంగ్ టేబ్బల్ ఉాంది. దానిమీద
అటటకనిా తెలీకాగిత్వలుఉన్నాయ. డ్రాయర్ లోాంచి కలాంతీసి కాగితాం మీద మోన్నర్క అని పెదదపెదద
అక్షరాలతో రాశాడు. ఇపుుడతనికి చల ఆనాందాంగాఉాంది. ఉదయాం వచిునపుుడు పరాాంకుశానికి మాంచి
ససున్్ కధ చెపాులని అనుకున్నాడు. కాని ఎలాంటి కధ చెపాులో అర్ధాంకాలేదు. ముాందు టటిల్
నిర్ణయాంచుకుని దానికి తగినటుటగా కధఅలుీకోవటాం విశాల్ టకిాక్ట. కాని పదిరోజులుగ్డిచిన మాంచి టటిల్
దొర్కలేదు. కాని ఈరోజు రాత్రి అనుకోకుాండ ఒక మాంచి టటిల్ దొర్కిాంది. దానికి కార్కుడు ఇన్్ పెకటర్.
అతనే మోన్నర్క గుర్ాంచి అడగ్కుాండానే చెపాుడు. అది వినగానే విశాల్ ఆనాందానికి
అాంతులేకుాండపోయాంది. అదే టటిల్ పెటిట నవలరాయాలని నిర్ణయాంచుకున్నాడు.
న్నయర్ కాఫీ కపుుటేబ్బల్ మీద పెటిట వళ్ళాపోయాడు. కాఫీ త్వగినతర్చవాత లైటుీ ఆర్ు వళ్ళా
మాంచాంమీద పడుకున్నాడు. అతని కళాముాందు మోన్నర్క ర్వపాం కదులుతోాంది.
X X X
“ర్ాండి పరాాంకుశాంగార్చ”అాంటు పరాాంకుశానిా సాధర్ాంగా ఆహావనిాంచడు విశాల్.
పరాాంకుశాం చినాగా నవివ “ఏమిటి చల ఆనాందాంగా కనిపిస్తున్నార్చ”అన్నాడు.
94

“ప్రతెాకాంగా ఏాంలేదు. ర్ాండి కూరోుాండి”అాంటు కుర్ుచూపిాంచడు విశాల్. పరాాంకుశాం కూర్చుని

బాాగ్ లోాంచి అగ్రిమాంట్ త్వలుకు కాగిత్వలు తీశాడు.
“ఏమిటి ఆగ్రిమాంట్ కాగిత్వలతో వచేుశార్చ”ఆశుర్ాాంగాఅన్నాడువిశాల్.
“సిాంగ్పూర్ నుాంచిరావటానికి న్లరోజులు పడుతుాంది. ఈలోగా అనిా వావహారాలు
పూర్ుచేస్తకుాంటే బాగుాంటుాంది. న్నకు టనషన్ ఉాండదు. మీకు టనషన్ ఉాండదు. సరే కాని ఇాంతకి టటిల్
ఆలోచిాంచరా”అసకిుగా అడిగాడు పరాాంకుశాం.
“ఆలోచిాంచను. టటిల్ మోన్నర్క అనిపెటాటలని అనుకుాంటున్నాను. ఎలఉాంది.”
“చల బాగుాంది. అదిర్పోతుాంది. కధ గుర్ాంచి ఆలోచిాంచరా.”
“కధ ఆలోచిాంచటాం పెదద కషటాంకాదు. ముాందు మాంచి టటిల్ కుదరాలి. దానికి తగినటుట కధ
అలుీకోవటాం పెదద కషటాం కాదు. పదిరోజులలో నవల పూర్ుచెయాగ్లను.”
“చల సాంతోషాం. ఇక అగ్రిమాంట్ రాస్తకుాందాాం. అగ్రిమాంట్ లో ఎలాంటి మార్చు ఉాండదు. కాని
మీ పార్తోష్టకాం మాత్రాం పెాంచుతున్నాను. ముాందు అడావన్్ గా ఈ చెక్ట తీస్తకోాండి. మిగిలిాంది నవల
పూర్ుయనతర్చవాత ఇసాును”అని చెక్ట ఇచుడు పరాాంకుశాం.
చెక్ట తీస్తకుని కాాజువల్ గా చూశాడు విశాల్. అాంతె ఒకకసార్గా నిటార్చ అయాాడు.
ఇాంతకుముాందు ఇచిున దానికాంటే ఎకుకవగానే ఉాంది. ఆశుర్ాాంగా పరాాంకుశాం వైపు చూశాడు.
“అవును విశాల్ గార్చ. మీ పార్తోష్టకాం నేనే పెాంచను. ఇాంతకుముాందు మీ నవలలకు న్న
ఇషటాంవచిునాంత ఇచునుకాని మారకట్ రేటు ప్రకార్ాం ఇవవలేదు. మీర్చ కూడా ఇాంతఇవవాండని ననుా
ఎపుుడు అడగ్లేదు. అాందుకే నేనే పెాంచను. ఇపుుటినుాంచి మీ ప్రతినవలకు మారకట్ రేటు ప్రకార్ాం
ఇసాును.”
“చల దాాాంక్ట్ పరాాంకుశాంగార్చ. మీర్చ న్నకు మారకట్ రేటు ప్రకార్ాం ఇచిున ఇవవకపోయన న్న
ప్రతి నవల మీకే ఇసాును. ఇాందులో ఎలాంటి సాందేహాంలేదు. అయదుసాంవత్రాలకుముాందు నేను ఒక
అన్నమకమాములు ర్చయతను. న్న మొదటి నవల నర్కానికి న్తుుర్మటుీ. దానిా ఏ పబిీషర్
ప్రచుర్ాంచటానికి ఇషటపడలేదు. ప్రతివాళ్ళా న్న మొహాం మీద కతు ర్చయతనవల వేస్తకోమని
మొహమాటాంలేకుాండచెపాుర్చ. చివర్ప్రయతాాంగా మీ దగ్గర్కి వచును. న్న నవలటేటిల్ చెపిునవాంటనే
మీర్చఆసకిు చూపిాంచర్చ. టూకిగా కధచెపుమనిఅన్నార్చ. చెపాును. ఆ సబ్క్టట మీకుచల బాగానచిుాంది. ఈ
నవల తపుకుాండ స్తపర్ హట్ అవుతుాందని అన్నార్చ. కాంతఅడావన్్ కూడా ఇచుర్చ. మీర్చ
ఊహాంచినటుటగానే జర్గిాంది. నవల స్తపర్ పాపులర్ అయాంది. మిగ్తడబ్బుకూడా ఇచుర్చ. ఆ తర్చవాత
95

నేను రాసిన నవలలనిా మీకే ఇచును. పార్తోష్టకాం గుర్ాంచి నేను ఎపుుడు పెదదగా పటిటాంచుకోలేదు. దానికి
కార్ణాం కృతజాత. మీర్చ కాని ఆరోజు ప్రోత్హాంచిఉాండకపోతే నేను ఇాంతపెదద ర్చయతని
అయ్ావాడినికాను. న్న ఎదుగుదలకు కార్కులు మీర్చ. మీ మీద ఎపుుడు ఆగౌర్వాం
న్నకుఉాంటుాంది.”అన్నాడు విశాల్.
“చలసాంతోషాం విశాల్ గార్చ. మీ మాటలు న్నకు ఎాంతో అనాందాం కలిగిస్తున్నాయ. ఎాంత ఎదిగిన
ఒదిగి ఉాండాలని అాంటార్చ. మీకు ఆ మాటలు చకకగా వర్ుసాుయ. సరే ఆ విషయాం పకకన పెటటాండి. ముాందు
అగ్రిమాంట్ మీద సాంతకాలు చేదాదాం”అాంటు అగ్రిమాంట్ కాగిత్వలు విశాల్ ముాందుకు తోశాడు పరాాంకుశాం.
అయదునిమిషాలతర్చవాత అగ్రిమాంట్ తతాంగ్ాం ముగిసిాంది. పరాాంకుశాం వళ్ళాపోయాడు. అతను
వళ్ళాపోయన తర్చవాత విశాల్ అగ్రిమాంట్ కాగిత్వలు తీసి స్తఫ్ లో పెటాటడు. స్ఫ్యలో కూర్చుని తన
స్తాహతుడు రామకృషణకు ఫోన్ చేశాడు.
“ఏమిటి మహానుభావ ఉనాటుటాండి ననుా గుర్చుచేస్తకున్నావు”అన్నాడు రామకృషణ.
“ఏాంలేదు. ఒక చినా సమాచర్ాం కావాలి. అది నువువమాత్రమే ఇవవగ్లవు. అాందుకే ఫోన్
చేశాను.”
“అనుకున్నాను. ఏ అవసర్ాంలేకపోతే నువువ కాల్ చెయావని. ఇాంతకి ఏాం సమాచర్ాం కావాలి.”
“మోన్నర్క గుర్ాంచి.”
“అపుుడే నీవర్కు వచిుాందా ఆ విషయాం. వాడుఒకపెదద ప్రోఫెషనల్ కిలీర్. ఇాంటర్ పోల్ కూడా
వాడికోసాం వతుకుతోాంది. అలాంటివాడిగుర్ాంచి నీకేాం సమాచర్ాం కావాలి.”
“ఫలన సమాచర్ాం అనిలేదు. మీ పోల్లస్ ర్కార్డ్ లో వాడిగుర్ాంచి ఎాంతసమాచర్ాం ఉాందో
అదాంత్వ కావాలి. ఇవవగ్లవా.”
“ఇసాును కాని కాంచాం ర్స్క తీస్తకోవాలి. నువువ న్న స్తాహతుడివి. చచిునటుట ర్స్క తీస్తకుాంటాను.
ఎపుటిలోగా సమాచర్ాం కావాలి.”
“ఈ రోజు సాయాంత్రాంలోగా ఇస్తు చలు.”
“అలవాటు ప్రకార్ాం నువువ ఆఫీస్తకు రాకు. నేనే ఫైలు తీస్తకుని మీ ఇాంటికి వసాును. సర్గాగ
ఆర్చగ్ాంటలకు వసాును. ఇకఉాంటాను. ఎకుకవస్తపు మాటాీడితే అాందర్కి అనుమానాంవస్తుాంది”అాంటు లైన్
కట్ చేశాడు రామకృషణ.
విశాల్ కూడా సల్ ఆఫ్ చేసి స్ఫ్యలో కూర్చున్నాడు.అనుకునాటుటగానే సర్గాగ ఆర్చగ్ాంటలకు
రామకృషణ వచుడు. అతని చేతిలో ఒక ఫైలుఉాంది.
96

“ఇదిగో నువువ అడిగిన సమాచర్ాం. చల కషటపడి తీస్తకువచును. నీ అవసర్ాంతీర్న వాంటనే ఫైలు

న్నశనాంచెయా. వసాును”అాంటు ఫైలు విశాల్ కుఇచిు వళాబోయాడు.
“రాండునిమిషాలు ఉాండు. కాఫీత్వగి వళ్ళదువుకాని”అన్నాడు విశాల్.
“మరోసార్ వచిునపుుడు ఏకాంగా భోజనాంచేసాును. ఇపుుడునేను అర్్ాంటుగా ఇాంటికి వళ్ళాలి. నీ
చెలెీలు న్నకోసాం ఎదుర్చచూస్తుఉాంటుాంది. ఈరోజు సినిమాకి తీస్తకువళ్ళునని వాగాధనాంచేశాను.
వళాకపోతే అలకపానుు ఎకుకతుాంది. వసాును”అని నవువతూ వళ్ళాపోయాడు రామకృషణ. అతను
వళ్ళానతర్చవాత నిాంపాదిగా ఫైలు తెర్చడు విశాల్. అతని కళ్ళా అక్షరాలవాంట పర్చగులుతీశాయ.
మోన్నర్క ఎవరో ఎలఉాంటాడో ఇాంతవర్కు ఎవర్కి తెలియదు. చివర్కు ఇాంటర్ పోల్ కూడా
అతని ఆచూకి తెలుస్తకోలేకపోయాంది. కనీసాం అతని ఫోటో కూడా సాంపాదిాంచలేకపోయాంది.
అయదుసాంవత్రాలకుముాందు మోన్నర్క పోల్లస్తల దృష్టటలో పడాడడు. ఇజ్రాయల్ రాజధాని టల్ అవివ్ లో
అతను మొటటమొదట దోపిడి చేశాడు. ఆరోజు మిలిట్రిడిపార్ట మాంట్ కు చెాందిన ట్రకుక ఇర్వైకోటుీ తీస్తకుని
బాాాంకునుాంచి బయలుదేర్ాంది. అది సిబుాందికి చెలిీాంచవలసిన జీత్వలు. ట్రకుకలో నలుగుర్చ సకుార్టి
సిబుాందికూడా ఉన్నార్చ. వాళాాందర్ దగ్గర్ సబ్ మష్టన్ గ్న్్ ఉన్నాయ. ఫ్రాంట్ సీటులో కూర్చునా డ్రైవర్ దగ్గర్
కూడా తుపాకిఉాంది.
ట్రకుక తన గ్మాసాధనాంచేర్చకోవాలాంటే అడవిలోాంచి వళ్ళాలి. ఆ ప్రదేశమాంత్వ నిశబధాంగా నిస్తుజాంగా
ఉాంటుాంది. ట్రకుకలో నలుగుర్చ సకుార్టి జవానుీ తపు వేరే ఎసాకర్ట లేదు. అయన ఇాంతవర్కు వాళాకు
కాంచాంకూడా ఇబుాంది కలగ్లేదు. ప్రతిసార్ డబ్బుతో ఉనా ట్రకుక తన గ్మాసాధనాం క్షేమాంగా చేర్చకునేది.
ఈసార్ కూడా ఎలాంటి సమసా ఉాండదని అనుకున్నార్చ. కాని వాళ్ళా అనుకునాది ఒకటి జర్గిాంది
ఇాంకోకటి.
బాాాంకు నుాంచి మిలిట్రి హెడ్ కావర్టర్్ కు చేర్చకోవటానికి అర్గ్ాంటపడుతుాంది. ఒకవేళ ట్రాఫిక్ట
ఎకుకవగాఉాంటే ఇాంకో పావుగ్ాంటస్తపు ఎకుకవపడుతుాంది. అలవాటు ప్రకార్ాం మిలిట్రి అధికార్చలు
ట్రకుకకోసాం ఆసకిుతో ఆఫీస్తదగ్గర్ ఎదుర్చచూస్తున్నార్చ. రాండుగ్ాంటలు గ్డిచయ. ట్రకుక జాడలేదు.
అధికార్చలు ట్రకుక సిబుాందితో మాటాీడటానికి ప్రయతిాాంచర్చ. కాని అటువైపు నుాంచి రసాున్్ లేదు.
ఎనిాసార్చీ ప్రయతిాాంచిన లభాం లేకుాండ పోయాంది. అధికార్చలు చల ఆాందోళనపడాడర్చ. జర్గ్రానిది
ఏదో జర్గిాందని భయపడాడర్చ. వాంటనే హెలికాాపటర్ తో ఏర్యల్ సరేవ చేశార్చ. పావుగ్ాంటతర్చవాత
వాళాకు ట్రకుక జాడతెలిసిాంది. అడవిలో ఒక చెటుటకిాంద ట్రకుక కనిపిాంచిాంది.
97

మిలిట్రి అధికార్చలు ట్రకుకను చుటుటముటాటర్చ. ట్రకుక తలుపులు బారాీ తెర్చిఉన్నాయ. లోపల

వాళాకు భయాంకర్మైన దృశాాం కనిపిాంచిాంది. నలుగుర్చ సకుార్టి గార్డ్ చచిుపడున్నార్చ. వాళా శరీరాలు
బ్బలెీట్్ తో చిధ్రాం అయపోయాంది. అాందర్ని పాయాంట్ బాీాంక్ట రేాంజిలో కాల్లు చాంపార్చ. డ్రైవర్ ను కూడా
కాలుర్చ. అదృషటవశతు అతని ప్రాణాలు పోలేదు. తీవ్రాంగా గాయపడాడడు అాంతె. లోపల ఇనుపపెటటలో
ఉాండాలి్న ఇర్వైకోటుీ మాత్రాం లేవు. జర్గిన దార్చణాం చూసి మిలిట్రి అధికార్చలు నివవర్పోయార్చ.
ఇాంతకుముాందు ఎపుుడు ఇలాంటి సాంఘటన జర్గ్లేదు. గ్ాంటతర్చవాత కూీస్ టీమ్ ర్ాంగ్ాంలోకి దిగిాంది.
వాళ్ళా ట్రకుకలోపల నిశతాంగా పర్శీలిాంచర్చ. వాళాకు పెదదగా ఎలాంటి ఆధారాలు దొర్కలేదు. ఒక
విజిటిాంగ్ కార్డ మాత్రాం కనిపిాంచిాంది. దానిమీద మోన్నర్క అని ముద్రాంచిఉాంది. ఆపేర్చ తపు ఇాంకేాంలేదు.
పోల్లస్తలు ర్క్షణ సిబుాంది మోన్నర్క కోసాం వేటమొదలుపెటాటర్చ. మోన్నర్క ఇర్వైకోటుీ దొాంగ్తనాం
చెయాటమే కాకుాండ నలుగుర్ని దార్చణాంగా కాల్లు చాంపాడు. అలాంటి వాడు తపుకుాండ
దేశాంవిడిచిపార్పోవటానికి ప్రయతిాసాుడు. అాందుకే ఏయర్ పోర్ట ట్లేవస్తటషన్ బస్ సాటాండ్ లను
దిగ్భాందాంచేశార్చ. ప్రతిప్రయాణికుడిని చెక్ట చేశార్చ. అతని బాాక్ట గ్రాండ్ ను కూడా చెక్ట చేశార్చ. సిటిని జెలెీడ
పటాటర్చ. అయన లభాంలేకుాండ పోయాంది. మోన్నర్క మాత్రాం దొర్కలేదు. గాలిలో కలసిపోయనటుటగా
మాయమయాాడు.
అాంతటితో మోన్నర్క ఆగ్డాలు ఆగ్లేదు. ఇకకడ ఇజ్రాయల్ ప్రభుతవాం అతని కోసాం వతుకుతుాంటే
అకకడలాండన్ లో ఇజ్రాయల్ లో జర్గినటుటగా మకికకి మకిక జర్గిాంది. బాాాంక్ట ఆఫ్ ఇాంగాీాండ్ నుాంచి ఒక
ట్రకుక ముపెవుకోటుీ తీస్తకువళ్ళతుాంటే అదికూడా దార్దోపిడికి గుర్అయాంది. ఆ ట్రకుకలో ఉనా సలుగుర్చ
సకుార్టి సిబుాంది దార్చణాంగాచాంపబడాడర్చ. లోపల ఉాండాలి్న ముపెవుకోటుీ మాత్రాం మాయమయాాయ.
ఈ సాంఘటలతో మోన్నర్క కేస్త ఇాంటర్ పోల్ కు చేర్చకుాంది. వాళ్ళా కూడా మోన్నర్క ఆచూకి
తెలుస్తకోవటానికి ప్రయతిాాంచర్చ. కాని ఏాంలభాంలేకుాండపోయాంది. మోన్నర్క నీడను కూడా
త్వకలేకపోయార్చ. ఆ రాండు సాంఘటనలతో మోన్నర్క మోస్ట వాాంటడ్ క్రిమినల్ గా పేర్చతెచుుకున్నాడు.
అయన మోన్నర్క తన నేరాలు ఆపలేదు. తన తెలివితేటలు ధైరాానిా చేతివాటానిా మిగ్తదేశాలకు
కూడా చూపిాంచడు. జర్మని పాకిసాధన్ నేపాల్ దేశాలలో కూడా ఇలాంటి సాంఘటనలు జర్గాయ.
వాళాాందర్చ కూడా అతని ఆచూకి తెలుస్తకోవటానికి ప్రయతిాాంచర్చ. కాని ఏాం తెలుస్తకోలేకపోయార్చ.
చివర్కు అతను ఎలఉాంటాడో కూడా వాళాకు తెలియదు. చివర్కు ఇాంటర్పోల్ సహతాం అతని ఫోటో
సాంపాదిాంచలేకపోయాంది.
98

ఆ సాంఘటనల తర్చవాత విచిత్రాంగా మోన్నర్క ఆగ్డాలు తగాగయ. ఒక సాంవత్ర్ాంవర్కు

మోన్నర్క పేర్చ వినిపిాంచలేదు. దానికి కార్ణాం మోన్నర్క తన పాంధాను మార్చుకోవటమే. అతడు దోపిడి
దొాంగ్తన్నలు మానేశాడు. ప్రోఫెషనల్ కిలీర్ గా అవత్వర్ాం ఎత్వుడు. డబ్బుకోసాం వి.ఐ.పి లను చాంపటాం
మొదలుపెటాటడు. అతను అడిగినాంత డబ్బు ఇస్తు ఎవర్నైన చాంపుత్వడు. ఆ మనిష్ట మినిసటర్ కావచుు,
ర్క్షణశాఖఅధికార్ కావచుు, ఒక దేశాధినేత కావచుు. ఎాంతపెదదపోజిషన్ లో ఉన్నా ఫరావలేదు.అతను
అడిగినాంత డబ్బు ఇస్తు ఆమనిష్టని చాంపుత్వడు మోన్నర్క.
అతని మొదటి టార్గట్ ఇజ్రాయల్ మూసాద్ డిపుాటి డైర్కటర్. మూసాద్ డిపుాటిడైర్కటర్ ను చాంపటాం
అాంతతేలికకాదు. దానికి ఎాంతో తెలివితేటలు నైపుణాాం పర్ ఫెక్టట పాీనిాంగ్ కావాలి. ఇాంతకుముాందు
రాండుసార్చీ ఆయనమీద హత్వాప్రయతాాం జర్గిాంది. కాని ఆ ప్రయత్వాలు ఆధిలోనే విఫలమయాాయ.
తమ డి.డి ని చాంపటానికి ప్రయత్వాలు జర్చగుతున్నాయని మూసాద్ ముాందే గ్రహాంచిాంది. కిలీర్్ తమ
ప్రయత్వాలు ప్రార్ాంభిాంచకముాందే మూసాద్ వాళ్ళా ఎకకడున్నారో తెలుస్తకున్నార్చ. వాళాను అకకడికి
అకకడే కాల్లుచాంపేశార్చ. ఆ తర్చవాత చల సాంవత్రాలవర్కు డి.డి మీద అలాంటి ప్రయత్వాలు జర్గ్లేదు.
తిర్గి చల సాంవత్రాలతర్చవాత మళ్ళా ఆ ప్రయతాాం మొదలైాంది. ఈ సార్ డిడిని చాంపేపని
మోన్నర్క కు అపుగిాంచర్చ. అాందర్ల మోన్నర్క తాందర్పడలేదు. నిదానాంగా తన పని మొదలుపెటాటడు.
చపకిాందనీళాల తన పని చేస్తకుపోయాడు. ముాందు డిడిగుర్ాంచిపూర్ుగా వివరాలు తెలుస్తకున్నాడు. ఏ
సమయాంలో అతను ఎకకడఉాంటాడోతెలుస్తకున్నాడు. అతని చుటుట ఎాంతమాంది సకుార్టి ఉాంటారో
కనుకుకన్నాడు. దాదాపు రాండు న్లలు డిడిని గుర్ాంచి పూర్ుగా సడడిచేశాడు.
రాండున్లలు గ్డిచిన తర్చవాత డిడిచవుకు ముహర్ుాం పెటాటడు. ఆ రోజు మాములుగా డిడి తన
ఆఫీస్తనుాంచి బయటకు వస్తున్నాడు. అతని చుటుట పదిమాంది మూసాద్ ఏజాంటుీ ఉన్నార్చ. అాందర్దగ్గర్
సబ్ మష్టన్ గ్న్్ ఉన్నాయ. చుటుటచూస్తు డిడిని కవర్ చేస్తున్నార్చ. మూసాద్ బిలిడాంగ్ కు ఎదుర్చగా ఒక
పాడుబడిన బిలిడాంగ్ ఉాంది. పదాంతస్తధల భవనాం అది. గోడులు పెచుులు ఊడిపోయాయ. ర్ాంగుకూడా బాగా
వలిసిపోయాంది. లోపల దుమూమ దూళ్ళతో నిాండిఉాంది. ఆ బిలిడాంగ్ పదవఅాంతస్తధలో ఉన్నాడు మోన్నర్క.
అతని దగ్గర్ శకిువాంతమైన టలిస్కప్ ట్ఫిల్ ఉాంది.
అాంతపైనుాంచి అనుకునా టార్గట్ ను కటటటాం మాములు విషయాంకాదు. దానికి ఎాంతో గుర్
ఏకాగ్రతకావాలి. ఏమాత్రాం గుర్తపిున మూసాద్ ఏజాంటుీ అతనిా విడిచిపెటాటర్చ. మష్టన్ గ్న్్ తో శరీరానిా
చిధ్రాంచేసాుర్చ. ఆ విషయాం మోన్నర్క తెలుస్త. అయన అతను భయపడలేదు. టార్గట్ కోసాం
ఎదుర్చచూస్తున్నాడు.
99

ఆ సమయాంరానే వచిుాంది. డిడి ఆఫీస్తనుాంచి బయటకు వచుడు. ప్రోటోకోల్ ప్రకార్ాం అతని చుటుట
పదిమాంది ఏజాంటుీ ఉన్నార్చ. వాళాను తపుుకుాంటు కార్చ దగ్గర్కి చేర్చకున్నాడు. అపుుడు కాలుడు
మోన్నర్క. గుాండుగుర్తపులేదు. తినాగా వళ్ళా డిడి నుదుటిమదా దిగ్బడిాంది. డిడి అర్వలేదు మూలగ్లేదు.
నిలుునావాడు నిలుునాటుటగా కూలిపోయాడు. ఒకకసార్గా అకకడ నిశబధాం అలుముకుాంది. జర్గిాంది ఎవర్కి
అర్ధాంకాలేదు. అర్ధమయ్ాసర్కి హాహాకారాలు త్వర్సాధయకి చేర్చకున్నాయ. సకుార్టి ఏజాంటుీ అలర్ట
అయాార్చ. మోన్నర్క ను పటుటకోవటానికి అనిా మూలలకు పర్గెత్వుర్చ. కాని మోన్నర్క మాత్రాం వాళాకు
కనిపిాంచలేదు. అాంతకుముాందే అతను సీన్ ఆఫ్ అఫెన్్ నుాంచి మాయమయాాడు. ఈ సాంఘటనను
ఇజ్రాయల్ ప్రభుతవాం చలెాంజ్ గా తీస్తకుాంది. మోన్నర్క ను పటుటకోవాలని ఎాంతోప్రయతిాాంచిాంది. కాని
లభాంలేకుాండ పోయాంది. మోన్నర్క వాళాకు దొర్కలేదు.
ఈ సాంఘటన మర్చిపోకముాందే ఇాంకో దార్చణమైన సాంఘటన జర్గిాంది. అమర్క సి.ఐ.ఏ కు
చెాందిన ఆపరేషన్ డైర్కటర్ హతా జర్గిాంది. అతను కూడా మూసాద్ డిపుాటిడైర్కటర్ లగే కాల్లుచాంపబడాడడు.
అాంతటితో మోన్నర్క తన హతాలపర్ాంపర్ ఆపలేదు. చలదేశాలముఖామైన న్నయకులను వి.ఐ.పి లను
చల చకచకాాంగా చాంపాడు. చలదేశాలలో అతని మీద క్రిమినల్ ర్కార్డ్ ఉన్నాయ. అతనిా
పటుటకోవాలని ఎాంతో ప్రయతిాస్తున్నాయ. పటుటకోవటాంమాట పకకనపెడితే కనీసాం అతని ఆచూకి కూడా
తెలుస్తకోలేకపోయార్చ. కనీసాం అతను ఎల ఉాంటాడో కూడా ఎవర్కి తెలియదు. హతాజర్గిన సధలాంలో
ఒక చినా విజిటిాంగ్ కార్డ మాత్రాం విడిచిపెటేటవాడు మోన్నర్క. దానిమీద మోన్నర్క అని మాత్రాం ఉాంటుాంది.
ప్రస్తధతాం ప్రపాంచదేశాలనిా మోన్నర్క ను పటుటకోవాలని తీవ్రాంగా ప్రయతిాస్తున్నాయ.
ఫైలు మూసి భార్ాంగా వనకిక వాలడు విశాల్. అతనికి లోపల చల ఆనాందాంగా ఉాంది.
రాయబోతునా నవలకు మాంచి కధ దొర్కినాందుకు చల ధ్రిలిీాంగ్ గా ఉాంది. వాంటనే న్నయర్ ను పిలిచడు.
“న్నయర్ నేను రేపు ఊటివళ్ళాలి. మనట్రావల్ ఏజాంటుతో కయాంబతుుర్ కి ఫైట్ టికెటుట బ్బక్ట
చెయామని చెపుు. అకకడనుాంచి టాకి్లో ఊటి వళత్వను”అన్నాడు విశాల్.
X X X
ఊటిఉాండ్ లాండ్్ హోటల్ : తన గ్దిలో టేబ్బల్ ముాందు కూర్చునిఉన్నాడు విశాల్. అతనిముాందు
తెలీకాగిత్వలు ఉన్నాయ. చేతిలో కలాంఉాంది. కాని ఒకకవాకాాం కూడారాయలేకపోయాడు.
రాండుగ్ాంటలకుముాందు అతను ఊటిచేర్చకున్నాడు. ఎపుుడు తీస్తకునే హోటల్ ఉడ్ లాండ్్ హోటల్ లో
గ్దితీస్తకున్నాడు. ఇాంతకుముాందు ఎనోా సార్చీ అతను ఊటివచుడు. ఇదే హోటల్ లో దిగాడు. హోటల్
మేనేజర్ కాకుాండ సాటఫ్ కూడా అతనిా గుర్చుపడత్వర్చ.వచిున వాంటనే ముాందు సాానాంచేశాడు. బటటలు
100

మార్చుకుని కాఫీ టిఫిన్ పూర్ుచేస్తకున్నాడు. తెలీకాగిత్వలు కలాం తీస్తకుని టేబ్బల్ ముాందు కూర్చున్నాడు.
ఒక గ్ాంటగ్డిచిపోయన ఒకక అక్షర్ాంముకకకూడారాయలేకపోయాడు. విచిత్రాంగా అతని మైాండ్ పూర్ుగా
బాీాంక్ట అయపోయాంది. కలాంముాందుకుకదలనని మొరాయస్ుాంది. దాదాపు గ్ాంటనార్ నుాంచి ఇదే ఇబుాంది
పడాడడు. చేతులు ఎవరో కటటసినటుట ముాందుకు కదలటాంలేదు. విస్త్గాలేచి గ్దిలో అటుఇటు పచర్చీ
చేశాడు.
కతునవల రాయలనుకునాపుుడు ఈ హోటల్ కు వచిు గ్దితీస్తకుని రాయటాం అతనికి అలవాటు.
వార్ాంపదిరోజులలో నవల పూర్ుచేస్తవాడు. ఈ సార్ కూడా అలగే అవుతుాందని అనుకున్నాడు. కాని అతని
ఆలోచనకు విర్చదదాంగా అయాంది. గ్ాంటలు గ్డిచిన కలాంముాందుకు కదలటాంలేదు. కార్ణాం ఏమిటో
అర్ధాంకావటాంలేదు.
ఇాంకో పదినిమిషాలు ప్రయతిాాంచడు. కాంచాంకూడా మార్చు రాలేదు. ఇకలభాంలేదనుకుని
గ్దిలోాంచి బయటకువచుడు. గ్దికి త్వళాంవేసి డ్రైవ్ ఇన్ రసాటరాంటు వైపు వళ్ళాడు. రసాటరాండు హోటల్
వనుకవైపు ఉాంది. విశాలమైన ఆవర్ణలో దానిా కటాటర్చ. మయన్ గేటులోాంచి కార్చలో తినాగా రసాటరాంటు
లోపలికి రావచుు. కార్చలోనే టిఫిన్ చెయావచుు.
కసటమర్్ తో కిటకిటలడిపోతుాంది రసాటరాంటు. ప్రతిటేబ్బల్ జాంటలు కూర్చునిఉన్నార్చ. సీవట్
నదిాంగ్్ చెపుుకుాంటు టిఫిన్ తిాంటున్నార్చ. మాంచిసీటు కోసాంచుటుట చూశాడు విశాల్. దూర్ాంగా మూలగా
ఒక ఖళీ టేబ్బల్ కనిపిాంచిాంది. అకకడికి వళ్ళా కూర్చున్నాడు. సిటవర్డ తో బటర్ మసాల పాట్ కాఫీ ఆర్డర్
చేశాడు. టిఫిన్ వచెువర్కు ఏాం చెయాాలో విశాల్ కు తోచలేదు. చుటుట చూశాడు. అపుుడే అతనికి ఒక
దృశాాం కనిపిాంచిాంది.
అతని టేబ్బల్ కు మూడు టేబల్్ ముాందు ఒక అడమగ్ కూర్చునిఉన్నార్చ. మగ్వాడికి దాదాపు
ముపైసాంవత్రాలుఉాంటాయ. బలాంగా పొడుగాగఉన్నాడు. కాంచాంనలీగా మొర్టుగా ఉన్నాడు. నీలాంర్ాంగు
జీన్్ దానిమీద ఎర్రర్ాంగు టీషర్ట వేస్తకున్నాడు. అమామయకి ఇర్వైసాంవత్వ్రాలు ఉాంటాయ. సనాగా
పొడుగాగ బాపుబమమల ఉాంది. మాంచుకాంటే తెలీగావన్ాల కాంటేప్రకాశవాంతాంగా ఉాంది. అతను కోపాంగా
ఏదో అాంటున్నాడు. ఆమ మలీగా అతనికి నచుచెపుతోాంది. అతను వినలేదు. ఇదదర్మదా వాగివవాదాం
మొదలైాంది. ఉనాటుటాండి అతన విస్తర్చగాలేచి ఆమ దగ్గర్కి వచుడు. ఆమ మొహానిా రాండుచేతులతో
తీస్తకుని ముదుదపెటుటకోబోయాడు. ఆమ గిాంజుకుాంది. అతని పటుటనుాంచి తపిుాంచుకోవాలని
ప్రయతిాాంచిాంది. కాని ఆ రాక్షస్తడిబలాంముాందు ఆమ శకిు చలలేదు. ఇాంకో క్షణాం అయతే అతను తన
కోర్క తీర్చుకునేవాడు.
101

కసటమర్్ ఈ దృశాానిా చూశార్చ. కాని ఎవర్చ అతనిా ఆపటానికి ప్రయతిాాంచలేదు. ఫ్రిసినిమా

చూస్తునాటుటగా చోదాాం చూస్తున్నార్చ. దగ్గర్కి వళ్ళా ఆపాలని ఎవర్చప్రయతిాాంచలేదు. ఒకకవిశాల్ మాత్రమే
సుాందిాంచడు. ఆఅమామయని టార్ుర్ చెయాటాం అతను చూడలేకపోయాడు. విస్తర్చగా వాళాదగ్గర్కి
వళ్ళాడు. అపుుడే అతను తన పెదవులను ఆమ పెదవులతో కలపబోతున్నాడు. ఈలోగా విశాల్
కుడిచెయావిస్తర్చగా పైకిలేచిాంది. ఆ వాకిు మొహాంమీద బలాంగా త్వకిాంది. ఊహాంచని ఆదెబుకు అతను
తూలిఅవతలపడాడడు. అాంతటితో విశాల్ ఊర్చకోలేదు. వాంటవాంటనే మరో రాండుదెబులు వేశాడు.
చపచుటటల నేలమీదపడిపోయాడు అతను. నోర్చ పాంచర్యాంది. ముకుకపగిలి ర్కుాం కార్సాగిాంది.
“ఎవడ్రానువువ. న్నమీదచెయా చేస్తకుాంటావా. ఈ చిదాంబర్ాంమీద చెయావేసినవాడు ఇాంతవర్కు
బతికి బటటకటటలేదు”అన్నాడు కోపాంగా లేవకుాండా.
“ఏడిచవు. అడదానిమీద అత్వాచర్ాంచేసాువా. సిగుగలేదు. ఇాంకోసార్ ఇలాంటీ పని చేశావాంటే నీ
అాంతుచూసాును”అన్నాడు కోపాంగా విశాల్. చిదాంబర్ాం కోపాంతో ఏదో బూతుమాట అన్నాడు. అది విశాల్
కు వినిపిాంచలేదు. కాని ఆ అమామయకి మాత్రాం వినిపిాంచిాంది.
“దయచేసి మీర్చ వళ్ళాపోాండి. అనవసర్ాంగా న్న కోసాం ఎాందుకుమాటపడత్వర్చ”అాంది మలీగా.
“ఫరావలేద. న్నకేాం ఇబుాందిలేదు. ఇాంతకి ఎవర్చఇతను. ఎాందుకు మిమమలిా ఇబుాందిపెడుతున్నార్చ.
మీకు అభాాంతర్ాంలేకపోతే చెపుాండి. న్నకు చేతనైన సహయాంచేసాును”అన్నాడు విశాల్. ఆమ ఏదో
చెపుబోయాంది. ఇాంతలో మేనేజర్ హడావిడిగా అకకడికి వచుడు. అతని వనుక పోల్లస్ అధికార్ సిబుాంది
వచుర్చ. జర్గిన విషయాం ఎవరో మేనేజర్ కు చెపిునటుటన్నార్చ. అతను వాంటనే పోల్లస్తలకు ర్ాంగ్
చేసినటుటన్నాడు.
“ఇదిగో ఆఫీసర్ ఇతనే ఆ అమామయని సత్వయస్తున్నాడు”అన్నాడు హోటల్ మేనేజర్
చిదాంబర్ాంవైపు చూపిాంచి.
“వీడుమాకు తెలుస్తసార్. పాతనేర్స్తధడే. ఇాంతకుముాందు దొాంగ్తనాంకేస్తలో రాండుసార్చీ జైలుకు
వళ్ళాడు. కానిసటబ్బల్్ వాంటనే వీడిని అరస్ట చేసి స్తటషన్ కు తీస్తకుర్ాండి”అాంటు ఆజాాపిాంచడు ఇన్్ పెకటర్.
కానిసటబ్బల్్ చిదాంబరానికి వాంటనే బేడీలు వేశార్చ. అయదునిమిషాల తర్చవాత మిగ్తతతాంగ్ాం
పూర్ుయాంది. పోల్లస్ సిబుాంది చిదాంబరానిా తీస్తకుని వళ్ళాపోయాంది. వళ్తు వళ్తు చిదాంబర్ాం విశాల్ వైపు
ఆ అమామయవైపు కోపాంగా చూశాడు. పళ్ళాపటపటకర్కాడు. ఆ విషయాం విశాల్
కాంచాంకూడాపటిటాంచుకోలేదు. కాని ఆ అమామయమాత్రాం చిగుర్చటాకుల వణికిపోయాంది.
102

“ర్ాండి న్న టేబ్బల్ దగ్గర్కూర్చుని మాటాీడుకుాందాాం”అాంటు ముాందుకు దార్తీశాడు విశాల్. ఆ

అమామయ మౌనాంగా అతనిా అనుసర్ాంచిాంది. ఇదదర్చ వళ్ళా కూర్చున్నార్చ. అపుుడే సీటవర్డ విశాల్ ఆర్ఢర్ చేసిన
టిఫిన్ టేబ్బల్ మీదపెటిట వళ్ళాపోయాడు.
“టిఫిన్ తిాంటారా. ఈ దోశతినాండి. ఇషటాంలేకపోతే ఇాంకేదైన ఆర్ఢర్ ఇవవాండి”అన్నాడు విశాల్.
“న్నకు టిఫిన్ వదదాండి. ఆకలిగాలేదు. కాఫీ తెపిుాంచాండి చలు”అాందామే.
విశాల్ పాట్ లోాంచి కపుులో కాఫీపోసి ఆమకు సర్వ చేశాడు.
“ఎవర్తను. ఎాందుకుమిమమలిా ఇబుాందిపెడుతున్నాడు. అతనికి మీకు ఏమిటి సాంబాంధాం.”
“అతనిపేర్చ చిదాంబర్ాం. వర్చసకు న్నకు మేనమామఅవుత్వడు. న్నపేర్చప్రకృతి. డిగ్రివర్కు
చదువుకున్నాను. రాండుసాంవత్రాలకు ముాందు మాఅమమన్ననా యాకి్డెాంట్ లో చనిపోయార్చ. మాకు
పెదదగా ఆసిధలేదు. న్ననాసాంపాదన తపుమాకు వేరే ఆధార్ాంలేదు. అమమన్ననా చనిపోయనతర్చవాత
మేనమామ ఇాంటికి వచును. అతనికి ఇాంకా పెళ్ళాకాలేదు. అతను మాంచివాడే. న్నకిషటమైన కాంపూాటర్ కోర్్
చదివిాంచడు. ఆ సహయాం నేను జీవిత్వాంతాం మర్చిపోలేను. కాని దానికి ప్రతుాపకార్ాంగా అతనుతనని
పెళ్ళాచేస్తకోమని అాంటున్నాడు. న్నకిషటాంలేదని అన్నాను. కాని వినిపిాంచుకోవటాంలేదు.
బలవాంతాంచేస్తున్నాడు. మామయా మీద న్నకు ఎాంతో గౌర్వాంఉాంది. కాని భర్ుగా అతనిా
ఊహాంచుకోలేను. అాందుకే న్నకిషటాంలేదని ఖచిుతాంగా చెపాును.”
“కాని అతను మాత్రాం తనమొాండి పటుటవిడవటాంలేదు. న్నకిషటాంలేకపోయన బలవాంతాంగా
పెళ్ళాచేస్తకోవాలని ప్రయతిాస్తున్నాడు. ఏక్షణాంలో అయనఅతన అనాాంతపనిచేస్తలఉన్నాడు. ఈ ఊర్లో
ఉాంటే న్నకు ర్క్షణలేదని అర్ధమైాంది. హైదర్బాదుకు వళ్ళాపోవాలని నిశుయాంచుకున్నాను. న్నస్తాహతరాలు
ఒకమే హైదర్బాదులో ఉదోాగ్ాం చేస్ుాంది. మాంచి పబిీక్ట ర్లెషన్్ ఉన్నాయ. తపుకుాండ ఆమ న్నకు
సహయాం చేస్తుాంది. అదృషటవశతు ఆమ ఆఫీసపనిమీద ఇకకడికి వచిుాంది. ఫోన్ చేసిమాటాీడాను.
సాయాంత్రాం సర్గాగ ఆర్చగ్ాంటలకు ఇకకడికి ర్మమని చెపిుాంది. మామయాకు తెలియకుాండ సాంతోషాంతో
ఇకకడికి వచును. కాని ఈ విషయాం మామయా ఎలతెలుస్తకున్నాడో న్నకు తెలియదు. న్నవనుకే వచుడు.
మళ్ళాన్నముాందు పెళ్ళా ప్రసాువన తీస్తకువచుడు. న్నకిషటాంలేదని ఖరాకాండిగా చెపాును. అతను
వినిపిాంచుకోలేదు. చల అసహాాంగామాటాీడాడు. తనకుదకకని అాందాం ఇాంకేవర్కి దకకకూడదని
అనుకున్నాడు. అాందుకే బలవాంతాంగా పొాందాలనిఅనుకున్నాడు. తర్చవాత ఏాంజర్గిాందో మీకుతెలుస్త.
ఇాంకో క్షణాంమీర్చ ఆలసాాంగా వచిుఉాంటే అతను అనాాంతపనిచేస్తవాడు. తన కోర్కతీర్చుకునేవాడు.
సమయానికి మీర్ వచిు న్నజీవితాం న్నశనాంకాకుాండ కాపాడార్చ.అాందుకు మీకు చలదాాాంక్ట్”అాంది ప్రకృతి.
103

“మీ మామయా ఒకమూర్చఖడిలఉన్నాడు. అలాంటివాడినిమీరేకాదు ఏ అమామయపెళ్ళాచేస్తకోదు.

ఇపుడు మీ కర్ువాాంఏమిటి. ఏాంచెయాదలచుకున్నార్చ”అడిగాడు విశాల్.
“ఇపుుడు ధైర్ాాంగా ఇాంటికి వళత్వను. రాండురోజులవర్కు అతను జైలునుాంచిరాడు. ఈలోగా
న్నస్తాహతురాలితోమాటాీడత్వను. అవసర్ాంఅయతే ఆమ దగ్గరే ఉాంటాను. వసాును. దాాాంక్ట్ ఫ్యర్ ద కాఫీ
బై”అాంటు లేచిాంది ప్రకృతి.
“ననుాతోడుగా ర్మమాంటారా”విశాల్ కూడా లేచి అడిగాడు.
“అవసర్ాంలేదు. నేను వళాగ్లను. వసాును”అాంటు వళ్ళాపోయాంది ప్రకృతి. విశాల్ కూరోులేదు. ఆమ
కనుమర్చగై పోయ్ాంతవర్కు చూస్తుఉాండిపోయాడు. ఒకకసార్గా దేదిపామానమైనవలుగు
మాయమైపోయనటుటగా అనుభూతిచెాందాడు. ఇాంతవర్కు ఎాంతోఅాందమైన అమామయలను చూశాడు. కాని
ఇాంతఅాందమైన అమామయని ఎపుుడుచూడలేదు. పేర్చకు తగినర్వపాం. అాందానికి నిర్వచనాంలఉాంది.
ఒకమాటలో చెపాులాంటే ఎాంబాడిమాంట్ ఆఫ్ బూాటి.
సబాతకూడా మర్చిపోయ బమమల చూస్తుఉాండిపోయాడు. క్రమాంగా చీకటిపడుతోాంది.
గాలిచలీగావీస్తు సదతీర్చస్తునాటుటగా ఉాంది. రసాటరాంట్ ఆవర్ణలో లైటుీవలిగాయ. ఆప్రాాంతమాంత
వలుతుర్చపర్చచుకుాంది. సిగ్రట్ త్వగుతూ కాంచాంస్తపు అలగే కూర్చున్నాడు విశాల్. త్వత్వకలికాంగా
ప్రకృతిగుర్ాంచి మర్చిపోయాడు. నవలగుర్ాంచి ఆలోచిాంచటాంమొదలుపెటాటడు. పదినిమిషాల గ్డిచయ.
ఎలాంటి పాీట్ తటటలేదు. విస్త్గాసిగ్రట్ అవతలపడేసి లేచినిలబడాడడు. బిల్ పేచేసి తన గ్దిచేర్కున్నాడు.
టేబ్బల్ ముాందు కూర్చున్నాడు. తనురాయబోయ్ నవలగుర్ాంచిఆలోచిస్తు కళ్ళామూస్తకున్నాడు.
పదినిమిషాలుగ్డిచయ. ఎలాంటి పాీట్ తటటలేదు. బ్బర్రసుబ్బదగా అయాంది. రాత్రి ఎనిమిదిగ్ాంటలు గ్డిచయ.
కాని ఒకక అక్షర్ాంకూడారాయలేకపోయాడు. కాగిత్వలు కలాండ్రాయర్ లో పడేశాడు. డయనిాంగ్
హాలులోకు వళ్ళాడు. కడుపునిాండా భోజనాంచేసి తన గ్దిచేర్చకున్నాడు.
కధగుర్ాంచి ఆలోచిాంచటాంమానేశాడు. ఇాంగ్లీష్ నవలపాపిలన్ తీసి చదవసాగాడు. నవలచల
ఆసకిుగాఉాంది. పైగా గ్రిపిుాంగ్ గా ఉాంది. చలస్తపు చదువుతూగ్డిపాడు. నిద్రముాంచుకువచిుాంది.
టాంచూశాడు. పదిగ్ాంటలుకావస్ుాంది. పుసుకాంమూసి లేచడు. లైటుఆర్ు మాంచాంమీద పడుకున్నాడు.
కళ్ళామూస్తకునావాంటనే గాఢాంగా నిద్రపటిటాంది.
ఎాంతస్తపు పడుకున్నాడో తెల్లయదు. ఇాంతలోతలుపుమీద చపుుడు అయాంది. ఉలికికపడికళ్ళా
తెర్చడు విశాల్. సమయాం అర్ధరాత్రిదాటిాంది. ఇాంతరాత్రివేళఎవరొచురా అనుకుాంటు వళ్ళా
తలుపుతెర్చడు. గ్మమాందగ్గర్ ప్రకృతి కనిపిాంచిాంది.
104

X X X
విశాల్ నిరాాాంతపోయాడు “మీరా అన్నాడు మలీగా.
“అవును విశాల్ గార్చ. దయచేసి ననుాకాపాడాండి. మా మామయాననుా తర్చముతూ ఇకకడికి
వచుడు”అాంది భయాంగా.
“ఇకకడికివచుడా. ఎకకడున్నాడు”అడిగాడు విశాల్ ఆశుర్ాాంగా.
“హోటల్ లబిలో ఉన్నాడు. మీర్చ వాంటనే వళ్ళతే చూడవచుు”అాంది పకృతి.
“మీర్చ లోపలికి వచిు తలుపులు వేస్తకోాండి. నేను వళ్ళాచూసివసాును”అని చెపిు విశాల్ గ్దిలోాంచి
బయటకు వచుడు. ప్రకృతి వాంటనే లోపలికి వళ్ళా తలుపుగ్డియవేస్తకుాంది. విశాల్ హడావిడిగా కిాందికి
వళ్ళాడు. లబిలోకి వళ్ళా చుటుట చూశాడు. ఎవర్చకనిపిాంచలేదు. ఒకక ర్సపషనిస్ట తపు. అతను కాంపూాటర్
ముాందుకూర్చుని లెకకలు చూస్తకాంటున్నాడు.
“ఏాంజర్గిాందిసార్. ఇలవచుర్చ”అడిగాడు మేనేజర్.
“ఈ రోజు పోల్లస్తలు అరస్ట చేసి తీస్తకువళ్ళానమనిష్ట ఇటుకాని వచుడా”అడిగాడు విశాల్.
“లేదే. నేను న్నలుగుగ్ాంటలనుాంచి ఇకకడే ఉన్నాను. ఒకక క్షణాంకూడా ఇకకడనుాంచి కదలలేదు.
ఇపుుడు అయదునిమిషాలకుముాందు ఆమనిష్టతో ఉనాఅమామయమాత్రాం ఇకకడికి వచిుాంది.
మీగుర్ాంచిఅడిగిాంది. మీర్వమ్ న్ాంబర్ చెపాును. అాంతె ఆమతపు ఇకకడికి ఎవర్చరాలేదు”అన్నాడు
మేనేజర్.
“ఆర్ యూ ష్యార్.”
“అఫ్ కోర్్. ఒకవేళమీర్చ చెపిునమనిష్ట రావాలనిఅనుకునారాలేడు. సకుార్టిలోపలికి రానివవర్చ.
ఇాంకేపుడు ఆ మనిష్టని హోటల్ లోకి రానివవదదని నేనేచెపాును. స్ అతను వచెు అవకాశాంలేదు.మీకు
అనుమానాంఉాంటేసకుార్టిని వళ్ళాఅడగ్ాండి.”
“అవసర్ాంలేదువసాును. సారీ ఫర్ ది ట్రబ్బల్”అని చెపిు తనగ్దిదగ్గర్కు వచుడు.
గ్దితలుపులులోపలనుాంచి మూసిఉన్నాయ. విశాల్ తలుపుమీద రాండుసార్చీ కటాటడు. వాంటనే తలుపులు
తెర్చచుకున్నాయ. “ఏాంజర్గిాంది. ఉన్నాడా”అని ఆత్రాంగా అడిగిాంది ప్రకృతి.
“ముాందు ననుాలోపలికి రానివవాండి. తర్చవాతచెపాును”అన్నాడు విశాల్.
“సారీ కాంగార్చలో ఆవిషయాంమర్చిపోయాను”అాంటు తలుపులుబారాీతెర్చిాంది. విశాల్ లోపలికి
వళ్ళా తిర్గిగ్దితలుపులుమూశాడు. ఆమవైపు తిర్గిఅన్నాడు.
105

“మీ మామయాకోసాం చుటుటచూశాను. ఎకకడకనిపిాంచలేదు. బహుశా అకకడనుాంచి

వళ్ళాపోయఉాంటాడు. న్నకుఒకవిషయాం అర్ధాంకావటాంలేదు.”
“ఏమిటది.”
“జైలులో ఉనావాడు ఇాంతతాందర్గా ఎల బయటకువచుడు.”
“మామయా చూడటానికి మొర్టుగాఉాంటాడు కాని చల తెలివైనవాడు. ఎవర్ని
ఎలమడతపెటాటలో బాగాతెలుస్త. జైలుఅధికార్చలకు కాంచాండబ్బులాంచాంగాఇచిు ఉాంటాడు. వాళ్ళా ర్ల్లజ్
చేశార్చ.”
“ముాందు కూరోుాండి. తర్చవాత వివర్ాంగా చెపుాండి”అన్నాడు విశాల్. ప్రకృతి వళ్ళా మాంచాంమీద
కూర్చుాంది. విశాల్ ఆమకు ఎదుర్చగా ఇాంకోమాంచాంమీద కూర్చున్నాడు.
“ఇపుుడు చెపుాండి. అసలేాంజర్గిాంది.”
“సాయాంత్రాం మామయా అరస్ట అయనతర్చవాత నేను న్న ఫ్రాండ్ ఇాంటికి వళ్ళాను. ఆమ ఇాంటోీ
లేదు. ఇాంటికి త్వళాంవేసిఉాంది. కాంచాంస్తపు ఆమకోసాం ఎదుర్చచూస్తు కూర్చున్నాను. గ్ాంటగ్డిచిాంది.
అయన ఆమరాలేదు. ఇకచేస్తది ఏాంలేక ఇాంటికి వళ్ళాపోయాను. భోజనాంచేసినతర్చవాత తిర్గి న్న ఫ్రాండ్
కు కాల్ చేశాను. ర్ాంగ్ పోతుాందికాని రసాున్్ లేదు. చలస్తపు ట్రైచేశాను. కాని ఫలితాంకనిపిాంచలేదు.
తర్చవాత సల్ ఆఫ్ చేసి పడుకున్నాను. మామయా ఇాంటోీ లేకపోవటాంన్నకు చల ప్రశాాంతాంగా ఉాంది.
చలరోజులతర్చవాత హాయగా నిద్రపోయాను. టాంఎాంతయాందో తెలియదు. తలుపుమీద ఎవరోకడుతునా
చపుుడువినిపిాంచిాంది. భయపడుతునే వళ్ళా తలుపుతెర్చను.ఎదుర్చగా మామయా కనిపిాంచడు. న్న
గుాండెఆగిపోయనాంతపని అయాంది. పైగా అతనివాలకాంకూడా చల భయాంకర్ాంగా ఉాంది. కోపాంతో
మాండిపోతున్నాడు. కళ్ళా ఎర్రగా చిాంతనిపుులీఉన్నాయ. లోపలికి రావటాంతోనే న్న మీదవిర్చచుకుపడాడడు.
ఇషటాంవచిునటుట తిటాటడు. వాడిఅాండచూస్తకుని ననిా కటిటసాువా. ఇపుుడు నినుా ఎవర్చకాపాడుత్వర్చ”అాంటు
న్నమీద పిశాచాంల పడాడడు.”
“భయాంతో వణికిపోయాను. ముాందు ఎలోగోనచుచెపిుఅతనిా శాాంతిాంపచెయాాలనిఅనుకన్నాను.
కాని అతని ప్రవర్ునచూసిన తర్చవాత మానేశాను. ఆసమయాంలో నేను ఏాంచెపిున అర్ధాంచేస్తకునే
సిధతిలోలేడని న్నకుఅర్ధమైాంది. పికలదాకాత్వగిఉన్నాడు. ఎలోగో అతికషటాంమీద అతనిభార్నుాంచి
బయటపడాడను. రోడుడమీదకు వచును. కాని ఎకకడికి వళ్ళాలోతోచలేదు. ముాందున్న స్తాహతురాలిఇాంటికి
వళదామని అనుకున్నాను. కాని ఆమ సాయాంత్రాంనుాంచి ఇాంటోీలేదు. వచిుాందో లేదో తెలియదు. పైగా న్న
ఫ్రాండ్ ఇాంటి అడ్రస్త్ మామయాకు బాగాతెలుస్త. ఈ రాత్రి ఎవర్ దగ్గర్ తలదాచుకోవాలో అని ఆలోచనలో
106

పడాడను. మీర్చ గుర్చుకువచుర్చ. ఈ పర్సిధతిలో మీర్చతపుననుా ఇాంకేవర్చ ఆదుకోలేర్చ. సాయాంత్రాంవర్కు

నేను ఎవరోమీకు తెలియదు. అయన మాంచిమనస్త్తోవచిు ననుాకాపాడార్చ. ఈ రాత్రి మీ దగ్గర్
తలదాచుకోవాలని నిర్ణయాంచుకున్నాను. వాంటనే పర్గెతుుకుాంటు ఇకకడికి వచును. మామయా న్న
వనుకపడాడడు. ఆ విషయాంన్నకు తెలుస్త. న్నతోపాటు హోటల్ లోపలికి కూడావచుడు. నేను చూశాను.
కానిమీర్చ వళ్ళాచూస్తసర్కి మాయమయాాడు. ఆశుర్ాాంగా ఉాంది. పైగా మామయా రాలేదని మేనేజర్ కూడా
చెపుుతున్నాడు. మేనేజర్ అబదధాం అయన చెపాుడులేకపోతే అతను మామయాను చూసిఉాండకపోవచుు.
రాంటిటిలో ఏదోఒకటి జర్గిఉాండాలి. ఇది జర్గిాంది”అాంటు ముగిాంచిాంది ప్రకృతి.
“జర్గిాంది ఏదో జర్గిపోయాంది. ఇపుుడు మీ కర్ువాాంఏమిటి.
ఏాంచెయాాలనిఅనుకుాంటున్నార్చ”అడిగాడు విశాల్.
“మీకు అభాాంతర్ాంలేకపోతే ఈ రాత్రికి ఇకకడే తలదాచుకుాంటాను. ఉదయాంపెాందళ్ళడే
వళ్ళాపోత్వను. మీకు కాంచాం కూడా ఇబుాంది కలిగిాంచను”అాంది ప్రాదేయపడుతూ.
“నిర్భాాంతర్ాంగా ఉాండాండి. న్నకు ఎలాంటి ఇబుాందిఉాండదు. సరే ఇపుటికే బాగాపొదుదపోయాంది.
వళ్ళా ఆమాంచాంమీద పడుకోాండి. రేపుఉదయాం తీర్కగా మాటాీడుకుాందాాం”అన్నాడు విశాల్.
“దాాాంక్ట్ మీ మేలుమర్చిపోలేను”అాంటు వళ్ళామాంచాంమీద పడుకుాంది. కళ్ళామూస్తకునావాంటనే
గాఢనిద్రలోకి జార్చకుాంది. విశాల్ లైటుఆర్ువళ్ళాతనమాంచాంమీద వళ్ళా పడుకున్నాడు. గ్దిలో పూర్ుగా
చీకటినిాండుకుాంది. ఒకచినా జీరోవాట్ బల్ు మాత్రాం సనాగావలుగుతోాంది.
ఎాంతప్రయతిాాంచిన అతనికి నిద్రరావటాంలేదు. మనస్త్నిాండా ప్రకృతి ర్వపాం నిాండుకుాంది. మొదటి
పర్చయాంలోనే మాగ్ాట్ ల అతనిాఆకర్షాంచిాంది. పైగా సమసాలతో సతమతమవుతుాంది. దాాంతో
ఆమమీద ఇాంకా అభిమానాం పెర్చగుతోాంది. ఇలకాంచాంస్తపు ఆలోచిాంచినతర్చవాత మలీగాలేచడు
విశాల్. పిలిీలఅడుగులువేస్తకుాంటు ప్రకృతి మాంచాందగ్గర్కి వళ్ళాడు. ఆదమర్చినిద్రపోతుాంది ఆమ. బెడ్
లైట్ వలుగులో ఆమర్వపాం ముగ్ధమనోహర్ాంగా గోచర్స్ుాంది.కనిాక్షణాలపాటు ఆమమొహాంవైపు
తదేకాంగా చూస్తుఉాండిపోయాడు. ఒకర్కమైన ట్రాన్్ లో ఉనాటుటగా చూస్తున్నాడు.
తర్చవాత మలీగా తేర్కున్నాడు. తనమాంచాంమీదకు వచిు పడుకున్నాడు. ఆతర్చవాత
ఎాంతప్రయతిాాంచిన అతనికి నిద్రరాలేదు. ఆలోచనలతో అతని బ్బర్ర సతమతమైాంది. ఎపుుడో
తెలీవార్చజామున మదడులో ఫ్యీష్ వలిగిాంది.
X X X
107

మతుుగా కళ్ళాతెర్చడు విశాల్. మాంచాంమీద ప్రకృతి కనిపిాంచలేదు. కాంగార్చగాలేచి కూర్చున్నాడు.

అపుుడే బాత్ ర్వాంలోాంచి బయటకువచిుాంది ప్రకృతి. తలకుసాానాంచేసిాంది. షాాంపుత్వలుకుపర్మళాం
గ్దాంత్వ వాాపిస్ుాంది. నుదుటిమీద జుటుటగాలికి అటుఇటులయబదదకాంగా ఎగుర్చతోాంది. ఒకకమాటలో
చెపాులాంటే అపుుడే కడిగిన ముతాాంలఉాంది. కాని ఒకకటే లోపాంకనిపిస్తుాంది.
ఇాంకోజతబటటలులేకపోవటాంవలీ రాత్రివేస్తకునా బటటలే వేస్తకుాంది. కళ్ళా ఆర్ుకుాండతనవేపు చూస్తునా
విశాల్ ను చూసి సిగుగతో తలదిాంచుకుాంది.
“గుడ్ మార్ాాంగ్”అన్నాడు విశాల్ తేర్కుని.
“వరీ గుడ్ మార్ాాంగ్ కాఫీ చెపుమాంటారా”అాంది ప్రకృతి.
“మీర్చ త్వగారా.”
“లేదు. మీర్చ లేచినతర్చవాతకలసి త్వగుదామని కాచుకుని ఉన్నాను.”
“భలేవారే. న్నకోసాం కాచుకోవటాంఎాందుకు. మీర్చ త్వగ్లేకపోయారా. సర అలగే టిఫిన్ కూడా
అర్ఢర్ ఇవవాండి. ఈలోగా నేను ర్ఫ్రష్ అయవసాును”అనిలేచడు విశాల్. మొహాంకడుకుకాంటునే నినారాత్రి
ప్రకృతి గుర్ాంచి ఆలోచిాంచిన విషయాం గుర్చుకుతెచుుకున్నాడు. దాాంతో రటిటాంపు ఉత్వ్హాంవచిుాంది. గ్బగ్బ
తయాట్ వచుడు. అపుుడే ర్వాంబాయ్ టిఫిన్ కాఫి టిపాయ్ మీద సర్చదతున్నాడు. ఇదదర్చ టిఫిన్ ముగిాంచి
కాఫీ త్వగ్ర్చ. ఒకర్కి ఎదుర్చగా ఒకర్చకూర్చున్నార్చ.
“మీకు అభాాంతర్మా”సిగ్రట్ చూపిస్తు అడిగాడు విశాల్.
“లేదు. నిర్భాాంతర్ాంగా త్వగ్ాండి”అాంది ప్రకృతి నవువతూ. నవివనపుుడు ముత్వాలీాంటి ఆమ తెలీని
పళావర్చస తళ్ళకుకమాంటు మర్శాయ.
“మీర్చఏాం అనుకోనాంటే ఒక విషయాం చెపాులనిఅనుకుాంటున్నాను.”
“అనుకోవటానికి ఏాంఉాంది. చెపుాండి”అాంది ప్రకృతి.
“రాత్రాంత్వ నిద్రపోకుాండ మీగుర్ాంచి ఆలోచిాంచను. చివర్కు ఒక నిర్ణయానికి వచును. న్నకు
ఏదైన ముకుకస్తటిగా మాటాీడటాంఅలవాటు. అాందుకే అడుగుతున్నాను. న్నకు ఇాంకా పెళ్ళాకాలేదు. మిమమలిా
పెళ్ళాచేస్తకోవాలని అనుకుాంటున్నాను. మీకు ఇషటమైతే అవునని చెపుాండి. లేకపోతే లేదని చెపుాండి.
ఇాందులో బలవాంతాంఏాంలేదు. నేనుకూడా ఏాంఅనుకోను.”అన్నాడు విశాల్.
విస్తుబోయ చూసిాంది ప్రకృతి. వాంటనే ఏాంమటాీడాలో ఆమకు తెలియదు. ఆశుర్ాాంగా అతనివైపు
చూసిాంది. అది ఒకక క్షణాంమాత్రమే. తర్చవాత కళ్ళా సాంతోషాంతో మర్శాయ.
108

“ఇది మీ మీద జాలిపడి తీస్తకునానిర్ణయాంకాదు. బాగాఆలోచిాంచినతర్చవాత తీస్తకునా నిర్ణయాం.

మొదటిపర్చయాంలోనే మీర్చ ననుా ఆకర్షాంచర్చ. ముాందు అది ఆకర్షణమాత్రమే అనుకున్నాను. నినారాత్రి
మిమమలిా చూసినతర్వాత అది అకర్షణకాదని అర్ధమైాంది. ప్రేమ అని తెలిసిాంది. మీ పర్సిధతినిచూసి
తీస్తకునానిర్ణయాంకాదు. రాత్రిఅాంత్వ బాగాఆలోచిాంచినతర్వాత తీస్తకునా నిర్ణయాం.ఇపుుడు చెపుాండి.
మీకు ఇషటమైతే సరే అనాండి. వాంటనే మనాం హైదర్బాదు వళ్ళాపోదాాం. అకకడ అర్ాసమాజాంలో
పెళ్ళాచేస్తకుాందాాం. తర్చవాత మాంచి ర్సపషన్ ఇదాదాం. ఏమాంటార్చ”అన్నాడు.
ప్రకృతి మాటాీడలేదు. కాని ఆమ కళ్ళామాత్రాం జవాబ్బ చెపాుయ. తనకు ఈసాంబాంధాం ఇషటాం అని
అవిచెపాుయ.
విశాల్ వాంటనే అర్ధాంచేస్తకున్నాడు. “దాాాంక్ట్. మనాం వాంటనే బయలుదేరాలి. నువువ గ్దిలోనే
ఉాండు. నేను ఈలోగా బజార్చకు వళ్ళా నీకు బటటలు తీస్తకువసాును. అలగే హోటల్ బిల్
పేచేసివసాును”అాంటు హడావిడిగా గ్దిలోాంచి బయటకు వళ్ళాపోయాడు విశాల్. ముాందు హాటల్ మేనేజర్
దగ్గర్కి వళ్ళాడు. హోటల్ బిల్ పే చేశాడు. ఆటోతీస్తకుని బజార్చకు వళ్ళాడు. ప్రస్తధత్వనికి ప్రకృతికి రాండు
జతలు చూడిదార్ కన్నాడు. గ్ాంటతర్చవాత హోటల్ గ్దిచేర్చకున్నాడు. ఈలోగా ప్రకృతి అతని
సామానులుపాాక్ట చేసి రడిచేసిాంది. విశాల్ తనచేతిలో ఉనా పాాకెటుటను ఆమకు అాందిాంచడు. ఆమ
అదితీస్తకుని బాత్ ర్వాంలోకి వళ్ళాాంది. క్షణాంలో బటటలు మార్చుకుని వచిుాంది. విశాల్ ట్రావల్ ఏజాంటుతో
మాటాీడి హైదర్బాదుకు రాండు ఫెవీట్ టికెకట్్ బ్బక్ట చేశాడు. అలగే కాాబ్ బ్బక్ట చేశాడు.
సామానులు తీస్తకుని ఇదదర్చ టాకి్లో కూర్చున్నార్చ. టాకి్ కయాంబతుుర్ వైపు సాగిపోయాంది.
ఊటినుాంచి కయాంబతుుర్ దాదాపు వాందకిలోమీటర్చీ ఉాంటుాంది. రాండుగ్ాంటలలో అకకడికి చేర్చకోవచుు.
అకకడ ఫెవీట్ కాాచ్ చేసి హైదర్బాదు చేర్చకోవాలి. ప్రకృతి విచర్ాంగా ఉాండటాంగ్మనిాంచడు విశాల్.
“ఏాంజర్గిాంది. ఎాందుకు ఆలఉన్నావు. ఒాంటోీ బాగాలేదా”అడిగాడు లలనగా విశాల్.
“నేనుబాగానే ఉన్నాను. కాని మనస్త్బాగాలేదు.”
“ఏమయాంది.”
“మామయాను తలుచుకుాంటే భయాంగాఉాంది. అతని సాంగ్తిమీకు పూర్ుగా తెలియదు. చల
చెడడవాడు. దురామర్చగడు. కోపాంవస్తు రాక్షస్తడిలమార్పోత్వడు. న్నమీద కోపాంతో మీకు ఏదైన హానిచేసాుడని
భయాంగాఉాంది.”
“ఏడిచడు. ఈ శుభసమయాంలో వాడిగుర్ాంచి ఎాందుకు. మర్చిపో. మనాం హైదర్బాదు
వళ్ళానవిషయాం వాడుతెలుస్తకోలేడు. పైగావిమానాంలో వళ్ళతున్నాాం. ఒకవేళతెలిసిన వాడుమనలిా
109

ఏాంచెయాలేడు. క్షేమాంగాహైదర్బాదులోఉాంటాాం. మనపెళ్ళా కూడా వాంటనే జర్గిపోతుాంది. అనవసర్ాంగా

ఏదేదో ఆలోచిస్తు మనస్త్పాడుచేస్తకోకు”అన్నాడు విశాల్. ప్రకృతి అలగే అని తలూపిాంది. గ్ాంటనార్
తర్చవాత వాళ్ళా కయాంబతుుర్ ఏయర్ పోర్ట చేర్చకున్నార్చ. వాళ్ళా ఎకకవలసిన ఫెవీట్ ర్న్ వే మీద సిదదాంగా
ఉాంది. టేకాఫ్ తీస్తకోవటానికి టాంఉాంది. పదినిమిషాలతర్చవాత ట్రావల్ ఏజాంట్ వచుడు. అతడికి డబ్బులు
ఇచిు టికెకటుీ తీస్తకున్నాడు. తర్చవాత ఇదదర్చ వళ్ళా విమానాంలో కూర్చున్నార్చ.
X X X
రాండుగ్ాంటల తర్చవాత విమానాం హైదర్బాదు ఏయర్ పోర్ట లో లాండ్అయాంది. విశాల్ ఈ రోజు
వస్తునాటుట ఎవర్కి తెలియదు. చివర్కు న్నయర్ కి కూడా తెలియదు. అాందుకే అతనిా పికప్
చేస్తకోవటానికి ఏయర్ పోర్ట కు కార్చరాలేదు. టాకి్లో ఇాంటికి చేర్చకున్నార్చ. విశాల్ ఇలుీచూసి
విస్తుబోయాంది ప్రకృతి. అతను డబ్బునావాడని ఆమకు తెలుస్త. కాని ఇాంత ధనవాంతుడని తెలియదు.
పోర్టకోలో కార్చఆగిన చపుుడువిని న్నయర్ హడావిడిగా పర్గెతుుకుాంటువచుడు. విశాల్ పకకన అాందమైన
అమామయని చూసి అదిర్పడాడడు. ఎవర్ని ప్రశాార్ధకాంగా విశాల్ వైపు చూశాడు.
“ఈమ పేర్చ ప్రకృతి. న్నకు కాబోయ్ భార్ా”అన్నాడు న్నయర్ తో . తర్చవాత న్నయర్ ను ప్రకృతికి
పర్చయాంచేశాడు.
“చలసాంతోషాంసార్. ఇాంతకాలనికి మీర్చ ఒకఇాంటివార్చ అవుతున్నార్చ. న్నకు
చలఆనాందాంగాఉాంది”అన్నాడు న్నయర్.
“ప్రకృతి. న్నయర్ న్న ఇాంటోీ చలకాలాంనుాంచి పనిచేస్తున్నాడు. అతనిానేను ఎపుుడు ఒక
పనివాడిలచూడలేదు. న్నస్తాహతుడిగా ఆతీమయుడిగా చూశాను. మా అనుబాంధాం ఇపుటిదికాదు. దాదాపు
పాతికసాంవత్రాలనుాంచి ఈ ఇాంటోీ పనిచేస్తున్నాడు. అతని సాంతఊర్చ కేర్ళ్ళలో ఉనా పాలగాటు.
పనికోసాం హైదర్బాదువచుడు. మా ఇాంటోీ పనికి కుదిరాడు. అపుుడునేను అతనికాంటే చలచినావాడిని.
ఇదదర్ాం కలిసిమలిసి తిర్గాాం. మాన్ననాగార్కి అమమగార్కి ఈ సాంగ్తితెలుస్త. కాని వాళ్ళా ఎపుుడు
న్నకుఅడుడచెపులేదు. నేను ఈ ఇాంటోీ ఎలపెర్గానో అతనుకూడా అలగేపెర్గాడు. న్ననాగార్చ న్నకు
ఏదికనిస్తు అతనికి కూడా అలాంటిదే కనిఇచేువాడు. దుర్దృషటవశతు మాఅమమ న్ననా యాకి్డెాంట్ లో
చనిపోయార్చ. అయనన్నయర్ మా ఇాంటిని విడిచిపెటటలేదు. న్నతోనే ఉాంటున్నాడు. పెళ్ళాచేస్తకోలేదు.
ఘోటకబ్రహమచర్”అాంటు న్నయర్ గుర్ాంచి చెపాుడు.
చిర్చనవువతో అతనికి నమసాకర్ాం చేసిాంది ప్రకృతి.
110

“లోపలికి ర్ాండమామ. ఈ ఇాంటోీ ఆడవాళ్ళాలేర్చ మీకు ఘనాంగాసావగ్తాం చెపుటానికి. పైగా మీర్చ

కలసివస్తునాటుట అయాగార్చ న్నకుముాందు చెపులేదు. లేకపోతే ఏరాుటుీ ఘనాంగా చేస్తవాడిని”అన్నాడు
న్నయర్.
“ఏాం ఫరావలేదు. మీర్చఉన్నార్చగా మాకు అాంతెచలు”అాంది ప్రకృతి.
“అయతే కుడికాలుపెటిట లోపలికి ర్ాండి”అాంటు పకకకు తపుుకున్నాడు న్నయర్. విశాల్ ప్రకృతి
చెటాటపటాటలువేస్తకుని లోపలికి వచుర్చ.
“న్నయర్ ఆమను లోపలికి తీస్తకువళ్ళా ఇలీాంత్వచూపిాంచు. ఈలోగా నేను ఒకముఖామైన కాల్
చేసివసాును’అాంటు అవతలకి వళ్ళాడు విశాల్. రామకృషణకు కాల్ చేశాడు.
“ఏమిటి మళ్ళా ఫోన్ చేశావు. ఈ సార్ ఎవర్ఫైలు అడగ్బోతున్నావు. ఈసార్ న్నవలీకాదు”అన్నాడు
కాంగార్చగా రామకృషణ.
“ఛ అాందుకుకాదు నేను ఫోన్ చేసిాంది. ఒక శుభవార్ు చెపాులని చేశాను”అన్నాడు విశాల్.
“ఏమిటది”ఆసకిుగా అడిగాడు రామకృషణ.
“నేను పెళ్ళాచేస్తకోబోతున్నాను.”
“జోక్ట చేస్తున్నావా.”
“ఇలాంటి విషయాలలో ఎవట్న జోక్ట చేసాురా. నిజాంగానే అాంటున్నాను.”
“ఇాంతకి అమామయ ఎవర్చ.”
“పేర్చ ప్రకృతి. తనకు న్న అనావాళ్ళా ఎవర్చలేర్చ. ఊటిలో పర్చయాంఅయాంది. న్నతో వచేుసిాంది.
రేపే మాపెళ్ళా. అాందుకు నీ సహయాంకావాలి.”
“ఇాందులో నేనే చేస్తది ఏాంఉాంది.”
“మా పెళ్ళా ఆర్ాసమాజాంలో చేస్తకోవాలని నిర్ణయాంచుకున్నాాం. అాందుకు అవసర్మైన ఏరాుటుీ
నువువ చెయాాలి. అనుకోకుాండ నిర్ణయాంచుకున్నాాం. ఎవర్ని పిలిచే అవకాశాంలేకుాండ పోయాంది. నినుా
నీలాంటి దగ్గర్వాళాను మాత్రమే పిలుస్తున్నాను. రాండురోజులతర్చవాత ర్సపషన్ ఏరాుటుచేస్తున్నాను. ఆ
ఫాంక్షన్ కు అాందర్ని పిలుసాును.”
“సరే ఎవర్కి తపిునన్నకు మాత్రాం తపుుతుాందా. ఆలగే చేసాును. నువువ రడిగాఉాండు. ఈ రోజు
సాయాంత్రాంలోగా ఫోన్ చేసాును. నీ ఏరాుటులో నువువాండు. ఉాంటాను”అనిలైన్ కట్ చేశాడు
రామకృషణ.విశాల్ కూడా సల్ ఆఫ్ చేసి హాలులోకి వచుడు. అకకడ ప్రకృతికాని న్నయర్ కాని
111

కనిపిాంచలేదు. మటుీ ఎకిక పైకి వళ్ళాడు. న్నయర్ ప్రకృతి ఇదదర్చ బెడ్ ర్వాంలో కనిపిాంచర్చ. న్నయర్
ప్రకృతికి ఇలీాంత్వ చూపిస్తున్నాడు.
“ఇలుీ ఎలఉాంది”ప్రకృతిని చూస్తు అడిగాడు విశాల్.
“ఇలుీ చల బాగుాంది. కాని ఇాంతపెదద ఇాంటిలో మనాంముగుగర్ాం తపుు ఇాంకేవర్చలేర్చ”అాంది
ప్రకృతి.
“న్ననాగార్చ మునిసిపల్ కమీషనర్ గా పనిచేస్తునాపుుడు ఈ ఇాంటోీ చలమాంది కరకర్చీ
ఉాండేవాళ్ళా. వచేుపోయ్వాళాతోఇర్వైన్నలుగుగ్ాంటలు చల సాందడిగాఉాండేది. ఈ ఇలుీ మా త్వతగార్చ
కటిటాంచర్చ. పడగటటటానికి కాని రనుావేట్ చేయాంచటానికికాని న్నకు మనస్త్ ఒపులేదు. అాందుకే ఇలుీ
పాతదైన కాంచాంకూడా మార్ుకుాండ ఇలగే ఉాంచేశాను.”
“చలమాంచిపనిచేశార్చ. ఇాంతవిశాలమైన ఇలుీ నేను ఇాంతకుముాందు చూడలేదు. గాలి దార్ళాంగా
వస్ుాంది. ఇాంటోీ నడుస్తుాంటే ఎాంతో హాయగా ఉాంది. మనస్త్ ప్రశాాంతాంగా ఉాంది”అాంది ప్రకృతి.
విశాల్ హాయగా నవావడు.
X X X
రాండురోజులతర్చవాత అనుకునాటుటగానే విశాల్ ప్రకృతి పెళ్ళా అర్ాసమాజాంలో సిాంపిల్ గా
జర్గిాంది. హాడావిడిగా పెళ్ళాచేస్తకోవటాంవలీ విశాల్ ఎవర్ని పిలవలేకపోయాడు. ఒకక రామకృషణ మాత్రాం
వచుడు. పూజార్ మాంత్రాలు చదువుతుాంటే విశాల్ ప్రకృతి మడలో త్వళ్ళకటాటడు. ఈ దృశాానిా రామకృషణ
విడియో తీశాడు. మరోరాండురోజులు అయనతర్చవాత విశాల్ వాణిమహాల్ లో ర్సపషన్ ఏరాుటు చేశాడు.
తనస్తాహతులకు.,తోటిర్చయతలకు ఆహావనాంపాంపిాంచడు. పరాాంకుశానికి కూడా పాంపిాంచలని
అనుకున్నాడు కాని ఆ సమయాంలో పరాాంకుశాం ఊళ్ళాలేడు.అాందుకే ఫోన్ లో చెపాుడు. పరాాంకుశాం
కూడా చలసాంతోషపడాడడు. విశాల్ వైవాహకజీవితాం స్తఖాంగా సాగాలని మనసారా దీవిాంచడు.
ర్సపషన్ రోజు రానేవచిుాంది. వాణిమహల్ లైటీ వలుగులో దేదిపామానాంగా వలిగిపోతుాంది.
హాలుమదాలో ఉనా వివాహవేదికను అాందాంగాపూలతో అలాంకర్ాంచర్చ. దానిమీద కతుదాంపతులు
కతుబటటలు వేస్తకుని పూలదాండలతో నిలబడిఉన్నార్చ. వాళాకు ఎదుర్చగా కుర్ులు వేశార్చ. ఆహుతలాంత్వ
ముాందు వేదిక మీదకు వస్తున్నార్చ. న్యతన వధువర్చలను అభినాందిాంచి కానుకలు ఇస్తున్నార్చ. తర్చవాత
వళ్ళా కుర్ులో కూర్చుాంటున్నార్చ. విశాలమైన హాలుదాదాపు నిాండిపోయాంది. విశాల్ తనభార్ాను
స్తాహతులకు తెలిసినవాళాకు పర్చయాంచేశాడు.
112

భర్ుతో సీవట్ నధిాంగ్్ చెపుుకుాంటునా ప్రకృతి ఉనాటుటాండి ఒకకసార్గా ఉలికికపడిాంది. నిజమా

కలఅనాటుటగాకళాను విశాలాంచేసి మర్చూసిాంది. ఆమ చూస్తుాంది నిజమే. కళకళలడిపోతునా ఆమ
మొహాం ఒకకసార్గా వాడిపోయాంది. శరీర్ాంసనాగా జలధర్ాంచిాంది. భయాంతో భర్ుకు అాంటుకుపోయాంది.
“ఏాంజర్గిాంది ప్రకృతి”భార్ాపర్సిధతి గ్మనిాంచి అడిగాడు విశాల్.
“న్నకుచల భయాంగా ఉాందాండి”అాంది ప్రకృతి.
“ఎాందుకు. ఏాంజర్గిాంది”అడిగాడు విశాల్.
“మామయా కనిపిాంచడు.”
“నీకేమైన పిచిుపటిటాందా. మామయా కనిపిాంచటాంఏమిటి.”
“నేను నిజమే చెపుుతున్నాను. ఈ కళాతో మామయాను చూశాను. న్నకు ఎదుర్చగా మూడో
వర్చసలోకూర్చున్నాడు. న్నవైపు కోపాంగా చూశాడు.”
“నువువ భ్రమపడిఉాంటావు. మీ మామయా ఇకకడికి ఎలరాగ్లడు. బయటసకుార్టి ఉాంది.
ఇనివటేషన్ ఉనావాళానే సకుార్టి లోపలికి పాంపిసాుర్చ. మీ మామయాకు మనాం ఆహావనాంపాంపలేదు.
ఎలవసాుడు. బహుశా నువువ కన్ ఫ్యాజ్ అయఉాంటావు. నీకు మీ మామయాఅాంటే విపరీతమైన భయాం.
ఎవర్నిచూసిన మీ మామయాఅని అనుకుాంటున్నావు. అాందర్చ నీకు చిదాంబర్ాంల కనిపిస్తున్నార్చ.
నీకేాంభయాంలేదు. నేను నీ ప్రకకనఉన్నాను. నేను పకకనఉనాాంతవర్కు నినుా ఎవర్చ ఏాంచెయాలేర్చ. నీ
దగ్గర్కి కూడారాలేర్చ. అనవసర్ాంగా ఏదేదో ఊహాంచుకుని కాంగార్చపడకు. ననుా కాంగార్చపెటటకు”అన్నాడు
విశాల్.
ప్రకృతి ఏాం మాటాీడలేదు. అలగే అనాటుటగా తలూపిాంది. కానిలోపలమాత్రాం ఆమ భయాంపోలేదు.
ఆవిషయాం ఆమ మొహాంలో సుషటాంగా కనిపిస్ుాంది. భార్ా ఇాంకా భయపడుతుాందని గ్రహాంచడు విశాల్.
న్నయర్ ను పిలిచి చెవిలో ఏదో చెపాుడు. న్నయర్ హడావిడిగా లోపలికి వళ్ళాడు. నిమిషాంతర్చవాత
న్నయర్ ఒకవాకిుతో విశాల్ దగ్గర్కి వచుడు. అతను లవుగా బలాంగాఉన్నాడు. ఆతను ఎవరోకాదు. ఆరోజు
హైవేలో విశాల్ కార్చను ఆపిన ఇన్్ పెకటర్.
“ఏమైాంది సార్”అడిగాడు ఇన్్ పెకటర్.
విశాల్ అతనికి ఊటిలో జర్గినదాంత్వ చెపాుడు.
“ఓస్ ఇాంతేన్న. ఈ విషయాంన్నకు వదలిపెటటాండి. అాంత్వనేను చూస్తకుాంటాను. ఈ మాంటపాంలో
వాడు ఎకకడ ఉన్నా వతికిపటుటకుాంటాను. వాడు ఎలఉాంటాడోమాత్రాం చెపుాండి చలు. మిగ్తవిషయాలు
నేను చూస్తకుాంటాను”అన్నాడు ఇన్్ పెకటర్.
113

చిదాంబరానిా వర్ణాంచడు విశాల్. అపుుడే డినార్ వేళయాంది. ఆహుతులాంత్వ డైనిాంగ్ హాలువైపు

వళ్ళతున్నార్చ. అాంతవర్కు సాందడిగాఉనా హాలు నిశబదాంఅయపోయాంది. పెళ్ళామాంటపాంమీద
కతుదాంపతులు తపు ఇాంకేవర్చలేర్చ. విశాల్ మాత్రాం చలమాములుగా ఉన్నాడు. కాని ప్రకృతి మాత్రాం
చల అసహనాంగాఉాంది. అపుడపుుడు వనకిక తిర్గిచూస్ుాంది. అయదునిమిషాలు భార్ాంగా గ్డిచయ.
లోపలకు వళ్ళాన ఆఫీసర్ హడావిడిగా వచుడు.
“సారీ విశాల్ గార్చ. మీర్చ చెపిున మనిష్ట ఎకకడకనిపిాంచలేదు. బహుశా
భయపడిపార్పోయఉాంటాడు. అయనమీర్చ కాంగార్చపడకాండి. రేపు అఫీష్టయల్ గా ఒక కాంపీయాంట్
రాసిఇవవాండి. వాంటనే యాక్షన్ తీస్తకుాంటాాం”అన్నాడు ఇన్్ పెకటర్.
“దాాాంకుా ఆఫీసర్. అనవసర్ాంగా మీకు శ్రమఇచును. ఏాం అనుకోకాండి”అన్నాడు విశాల్.
X X X
విశాల్ డ్రాయర్ లోాంచి మోన్నర్క నవల తీశాడు. ఆ నవలపూర్ుచెయాటానికి అతనికి
పదిహేనురోజులు పటిటాంది. అయన నవలచలచకకగా వచిుాంది. కధలో బిగువు ససున్్ బాగాకుదిర్ాంది.
పాఠకుడు మొదటిపేజి చదవగానే నవలను విడిచిపెటటడు. పూర్ుగా చదివేాంతవర్కు నిద్రపోడు. ఒకకమాటలో
చెపాులాంటే విశాల్ అనుకునాదానికాంటే నవలచలబాగా వచిుాంది. చలసాంతోషాంగా ఉాందిఅతనికి.
పరాాంకుశాం స్క్కూప్ట చూస్తు తపుకుాండ సాంతోషపడత్వడు. తనమీద పెటుటకునా నమమకాం వముమకానాందకు
సాంతోషపడత్వడు.
అపుుడే విశాల్ సల్ ఫోన్ చపుుడు చేసిాంది. ఆ కాల్ పరాాంకుశాంచేశాడు. వాంటనే సల్ ఆన్ చేసి
యస్ చెపుాండి పరాాంకుశాంగార్చ’అన్నాడు.
“నవల ఎాంతవర్కువచిుాంది. అది తెలుస్తకుాందామని కాల్ చేశాను.”అన్నాడు పరాాంకుశాం.
“నవలపూర్ుయాంది. మీ రాకకోసమే ఎదుర్చచూస్తున్నాను. ఇపుుడే మీ గుర్ాంచి అనుకుాంటున్నాను.
ఇాంతలో మీరే కాల్ చేశార్చ. మీకు న్యరేళ్ళా ఆయుష్య”అన్నాడు విశాల్.
“నినారాత్రి వచును. వాంటనే మీకు ఫోన్ చెయాాలని అనుకున్నాను. కాని అాంతరాత్రి వేళ ఇబుాంది
పెటటటాంఎాందుకని మానేశాను.”
“ఇపుుడుమీర్చ తీర్కగాఉాంటే చెపుాండి. నవలపూర్ుచేశాను. తీస్తకువచిు చూపిసాను”అన్నాడు
విశాల్.
“తపుకుాండర్ాండి. నేను ఆఫీస్తలోనే ఉన్నాను. మీర్చ ఎపుుడైనరావచుు.మీకేసాం వయట్ చేస్తు
ఉాంటాను”అన్నాడు పరాాంకుశాం.
114

“పావుగ్ాంటలో మీ దగ్గర్ఉాంటాను”అాంటు సల్ ఆఫ్ చేశాడు విశాల్. నవలతీస్తకుని కిాందికిదిగాడు.

అపుుడే ప్రకృతి అటువైపువచిుాంది.
“ఎకకడికి బయలుదేరార్చ. మీకోసాం టిఫిన్ సిదదాంగాఉాంది.డైనిాంగ్ టేబ్బల్ పెటాటను”అాంది ప్రకృతి.
“నవలపూర్ుచేశానుకదా. పరాాంకుశాంగార్ని కలుస్తకోవటానికి వళ్ళతున్నాను.
నవలచూపిాంచివచేుసాును”అనిడైనిాంగ్ టేబ్బల్ ముాందు కూర్చున్నాడు. పదినిమిషాలలో టిఫిన్ పూర్ుచేసి
బయటకు వచుడు. పార్కాంగ్ స్తుస్ లో ఉనా కార్చలో కూర్చుని సాటర్ట చేశాడు. కార్చవేగ్ాంగా ముాందుకు
దూకిాంది.
అర్గ్ాంటలో పరాాంకుశాం ఆఫీస్తచేర్చకున్నాడు. లోపలచల బిజీగాఉన్నాడు పరాాంకుశాం. పనివాళ్ళా
మద్రాంచిన పుసుకాలను పాాక్ట చేసి లోపలపెడుతున్నార్చ. వాళాను పర్ావేక్షిస్తున్నాడు పరాాంకుశాం.
“నమసాకర్ాం పరాాంకుశాంగార్చ”అన్నాడు విశాల్.
“ర్ాండి మీ కోసమే ఎదుర్చచూస్తున్నాను. న్న చాంబర్్ లో కూర్చుని మాటాీడుకుాందాాం”అాంటు తన
గ్దిలోకి వళ్ళాడు పరాాంకుశాం. విశాల్ అతనిా అనుసర్ాంచడు. మాములు ఫ్యరామలిటిస్ పూర్ుయనతర్చవాత
అన్నాడు పరాాంకుశాం.
“మీ పెళ్ళాకి రాలేనాందకు చలబాధగాఉాంది. మీర్చ ఒకఇాంటివార్చ అయనాందుకు
చలసాంతోషాంగాఉాంది. ఇాంకోసార్ మీకు న్న అభినాందనలు”అన్నాడు నవువతూ పరాాంకుశాం.
“అనుకోకుాండ జర్గిపోయాంది.అాందుకే ఎవర్ని పిలువలేకపోయాాం. ర్సపషన్ కి కూడా
చలకదిదమాందిని మాత్రమే పిలిచను. అది కదిదమాంది ముఖామైనవాళాను మాత్రమే పిలిచను”అన్నాడు
విశాల్.
“నవలచూపిాంచాండి. చూసాును”అన్నాడు పరాాంకుశాం.
బాాగ్ లోాంచి నవలతీసి ఇచుడు. పరాాంకుశాం ఆత్రాంగాఅాందుకుని చూశాడు. ఆయన కళ్ళా
అక్షరాలవాంట ఆసకిుగా పర్చగులుతీశాయ. విశాల్ అతనిా డిసరబ్ చెయాకుాండ మౌనాంగా ఉాండిపోయాడు.
పదినిమిషాలు భార్ాంగా గ్డిచయ. పరాాంకుశాం మలీగా తలఎత్వుడు. ఆయన కళ్ళా ఆనాందాంతో
మర్చస్తున్నాయ.
“ఎక్ట్ లెాంట్ విశాల్ గార్చ. నవలచల బాగుాంది. ఇాంతకుముాందు మీర్చ రాసిన నవలలకాంటే చల
బాగుాంది. కధనాం అదుభతాంగా ఉాంది. పాఠకుడు మొదటిపేజి పూర్ుచేసినతర్చవాత నవలను విడిచిపెటటడు.
పూర్ుచేస్తాంతవర్కు విడిచిపెటటడు. అాంత ససున్్ గా గ్రిపిుాంగ్ గా ఉాంది. ఈ నవల తపుకుాండ పెదద హట్
115

అవుతుాంది. అాందులో సాందేహాంలేదు. మీకు ర్చయతగా ఇాంకా మాంచిపేర్చ తెచిుపెడుతుాంది. న్నకు ఇాంకా
లభాలు ఇస్తుాంది”అన్నాడు పరాాంకుశాం. ఆయన శరీర్ాం ఉదేవకాంతో చినాగాకాంపిస్ుాంది.
“చల సాంతోషాం పరాాంకుశాంగార్చ. నవలమీకు నచిునాందుకు న్నకు చలఆనాందాంగాఉాంది.
మీర్చన్నమీద పెటుటకునా నమమకానిా వముమచెయాలేదు. అాంతకాంటే న్నకు మాత్రాం కావలి్ాంది
ఏముాంది”అన్నాడు విశాల్.
“ఇాంతమాంచి నవలరాసినాందుకు మీకు తపుకుాండ బహుమతి ఇవావలి”అాంటు డ్రాయర్ తెర్చి
అాందులోాంచి చెక్ట బ్బక్ట తీశాడు. ఒకచెక్ట మీద అమౌాండ్ రాసి విశాల్ కు ఇచుడు. విశాల్ కాాజువల్ గా
చూశాడు. అతని కళ్ళా ఆశుర్ాాంతో పెదదవయాాయ. నమమలేనటుటగా పరాాంకుశాంవైపు చూశాడు. పరాాంకుశాం
నవువతున్నాడు.
మాములుగా ఇదదర్మదా ఉనా అగ్రిమాంట్ ప్రకార్ాం విశాల్ కు మూడులక్షలు ఇవావలి. కాని చెక్ట
మీద అయదులక్షలు ఉన్నాయ. అది విశాల్ మారకట్ రేటు. పరాాంకుశానికి కాకుాండ వేరే పబిీషర్ కు ఇస్తు
అాంతడబ్బు వస్తుాంది. ఈ సాంగ్తి విశాల్ కు తెలుస్త. అయన అతను తన నవలను వేరే వాళాకు ఇవవలేదు.
పరాాంకుశానికే ఇస్తున్నాడు. దానికి కార్ణాం కృతజాాత్వభావాం.
“పరాాంకుశాంగార్చ. మీర్చ న్నకు మూడులక్షలుమాత్రాం ఇవావలి. కాని అయదులక్షలు
ఇచుర్చ”అన్నాడు విశాల్.
“నేను పొర్పాటుగా రాయలేదు. సర్గాగనే రాశాను. సిాంగ్పూర్ వళ్ళాముాందు మీకు ఒక
విషయాంచెపాును. ఈ సార్ నవలకు మీ మారకట్ రేటుప్రకార్ాం ఇసాునని అన్నాను. అపుుడు అనామాటను
ఇపుుడు నిలబెటుటకుాంటున్నాను. ఇాంతకాలాం నీ సాంటిమాంట్ అడడాంపెటుటకుని తకుకవగా ఇస్తువచును. న్న
తపుు తెలుస్తకున్నాను. అాందుకే మారకట్ రేటు ప్రకార్ాం ఇచును. ఇకనుాంచి మీ ప్రతినవలకు మారకట్ రేటు
ప్రకార్ాం ఇసాును.”అన్నాడు పరాాంకుశాం.
“చలసాంతోషాం పరాాంకుశాంగార్చ. నేను బయలుదేర్చత్వను”అాంటు లేచడు విశాల్.
“మాంచిది వళ్ళార్ాండి. ఇాంకో నవలకు పాీన్ చెయాాండి. మళ్ళా కలుసాును”అాంటు తనులేచడు
పరాాంకుశాం. అతనితో చేతులు కలిపి గ్దిలోాంచి బయటకు వచుడు విశాల్.గేటు దగ్గర్నిలబడి సిగ్రట్
వలిగిాంచడు. అతను నిలబడిన చోటుకు ఎదుర్గా రోడుడ అవతలవైపు ఒక బటటలషాపు కనిపిాంచిాంది.
కసటమర్్ తో కిటకిటిలడిపోతుాంది. అాందర్చ బటటలు చూస్తు చల బిజిగాఉన్నార్చ. కాని ఒకవాకిుమాత్రాం
బటటలు చూడటాంలేదు. విశాల్ వైపు చూస్తున్నాడు. అతనికళ్ళా తీక్షణాంగా ఉన్నాయ. మనిష్ట అపాదమసుకాం
కోపాంతో ఊగిపోతున్నాడు. అతని ప్రకృతి మేనమామ చిదాంబర్ాం.
116

విశాల్ అతనిా గ్మనిాంచలేదు. మరో నవలగుర్ాంచి ఆలోచిస్తున్నాడు. కనిా క్షణాలవర్కు అలగే

నిలబడాడడు విశాల్. తర్చవాత సిగ్రట్ అవతలపడేసి కార్చలో కూర్చున్నాడు. మర్చక్షణాంకార్చ వేగ్ాంగా
ముాందుకు దూస్తకుపోయాంది. చిదాంబర్ాం వాంటనే అలర్ట అయాాడు. సల్ తీసి ఎవర్కో ర్ాంగ్
చేసిమాటాీడాడు.
కార్చడ్రైవ్ చేస్తునా విశాల్ సల్ ర్ాంగ్ అయాంది. అగ్రావల్ చేశాడు. అగ్రావల్ ప్రాపర్ట బ్రోకర్.
“మీకో శుభవార్ు. మీ సుసిఫికేషన్ కు తగినటుట ఒక ఇలుీఉాంది. దానిా అమమటానికి ఆ ఇాంటిఓనర్
సిదదాంగాఉన్నాడు. నేను ఇలుీచూశాను. చలబాగుాంది. మీర్చకోర్నటుటగానే ఉాంది. మీకు ఇాంట్రస్ట ఉాంటే
చెపుాండి. అడ్రస్ ఇసాును. వళ్ళాచూసిర్ాండి. నచిుతే మిగ్తవిషయాలు మాటాీడుకుాందాాం”అన్నాడు అగ్రావల్.
“చలమాంచివార్ు చెపాుర్చ.ఆ ఇాంటి అడ్రస్త్ చెపుాండి. న్న భార్ాను తీస్తకుని వళత్వను. మేము
వస్తునాటుటగా ఆఇాంటి కేర్ టేకర్ కు చెపుాండి”అన్నాడు విశాల్.
“అలగే చెపాును. మీకు నచిుతే వాంటనే న్నకు ఫోన్ చెయాాాండి. ఓనర్ తో మాటాీడి రేటు ఫిక్ట్
చేసాును”అన్నాడు అగ్రావల్.
అలగే అని చెపాుడు విశాల్. అర్గ్ాంటతర్చవాత ఇాంటికి చేర్చకున్నాడు. ప్రకృతి డైనిాంగ్ హాలులో
ఉాంది. అపుడే చేసిన వాంటకాలను డైనిాంగ్ టేబ్బల్ మీద పెడుతోాంది.
“అదేమిటి ఇాంతతాందర్గా వచేుశార్చ. అలసాాంగా వసాునని చెపిు వళ్ళార్చకదా”అాంది ప్రకృతి.
“అనుకోకుాండ ఒక ముఖామైన పని వచిుాంది. అాందుకే తిర్గివచేుశాను. నువువ వాంటనే తయర్వువ.
అర్్ాంటుగా మనాంఒకచోటుకు వళ్ళాలి. వచిునతర్చవాత భోజనాంచేదాదాం.”
“ఎకకడికి వళతున్నాాం.”
తినబోతు ర్చచి అడగ్టాంఎాందుకు. పావుగ్ాంటలో నీకే తెలుస్తుాంది. అాంతవర్కు ఓపికపటుట. నేను
వళ్ళా ర్ఫ్రష్ అయవసాును. ఈలోగా నువువ తయార్చగా ఉాండు”అాంటు లోపలికి వళ్ళాడు విశాల్.
పదినిమిషాలలో ఇదదర్చ తయట్ కార్చలో కూర్చున్నార్చ. కార్చవేగ్ాంగాగ్మాసాధనాం వైపు కదిలిాంది. అపుుడే
అగ్రావల్ దగ్గర్చాాంచి మస్తజ్ వచిుాంది. అాందులో అతను పాంపిాంచిన ఇాంటి అడ్రస్త్ ఉాంది.
అడ్రస్త్ ప్రకార్ాం కార్చ ఒకపెదద భవనాంముాందు ఆగిాంది. అది సిటికి చలదూర్ాంగా ఉనా ప్రాాంతాం.
ఆ ప్రదేశాం అపుుడపుుడే డెవలప్ అవుతోాంది. దాదాపు నలబై ఇళ్ళా ఉన్నాయ. అనిా చలఖరీదైనవి. పైగా
పాష్ గా ఉన్నాయ. గేటుదగ్గర్ కార్చ ఆగిన చపుుడు విని లోపలనుాంచి కేర్ టేకర్ హడావిడిగా వచుడు.
గేటుబారాీ తెర్చడు. విశాల్ తన కార్చను లోపలికి పోనిచుడు.
ఇదదర్చ కార్చదిగార్చ.
117

“న్న పేర్చ సైదులుసార్. ఈ ఇాంటి వాచ్ మన్ ను. మీర్చవస్తునాటుట అగ్రావల్ ఫోన్ చేశార్చ.
దగ్గర్చాండి మీకు ఇలుీ చూపిాంచమన్నార్చ"”అన్నాడు అతను.
“అలగే పదచూపిాంచు”అన్నాడు విశాల్. అాందర్చ లోపలికి వళ్ళార్చ. ఇలుీ చలఅాందాంగా
కళ్ళతమకాంగాఉాంది. లోపలచేసిన ఇాంటీర్యర్ డెకరేషన్ ఖరీదుగా ఉాంది. కిాందచూసినతర్చవాత
మేడమీదకు వళ్ళార్చ. ప్రతిగ్దికి ఆనుకుని బాలకనిఉాంది. ప్రకృతి ఒక గ్దికి అనుకునిఉనా బాలకని
లోకివళ్ళాాంది. అకకడనుాంచి నుాంచి అాంత్వ సుషటాంగా కనిపిస్ుాంది. ఎదుర్చగా నేషనల్ హైవే ఉాంది. నలీని
త్వర్చరోడుడ జెర్పోతుల మలికలుతిర్చగుతూ కనిపిాంచిాంది. చుటుట ప్రకకల చలవర్కు ఖళీ ప్రదేశాం. పెదదగా
ఇళ్ళీలేవు. అకకడకకడదూర్ాంగా విసిరేసినటుటగా కనిా ఇళ్ళామాత్రాం కనిపిస్తున్నాయ.
“ఇలుీ చలబాగుాందాండి. ఎవర్దాండి”ఆసకిుగా అడిగిాంది ప్రకృతి.
“నీకునచిుతే మనదవుతుాంది”అన్నాడు నవువతూ విశాల్.
“మనకుఇాంకో ఇలుీ ఎాందుకాండి. ఇపుుడునా ఇలుీఉాందిగా.”
“నిజమే. న్నకు కూడా ఆ ఇలుీ వదలటాంఇషటాంలేదు. కాని ఒకచినా సమసా వచిుాంది. ఒక
మలిటనేషనల్ కాంపెనివాళ్ళా మనఇలుీచూసి ఇషటపడాడర్చ. వాళా హెడ్ ఆఫీస్తఅాందులో
పెటుటకోవాలనిఅనుకుాంటున్నార్చ. ముాందునేను ఒపుుకోలేదు. సవయాంగా ఆ కాంపెని చెయర్మన్ వచిు న్నతో
మటాటడాడు. ఎాంతఅదెద అయన ఇసాుమని చెపాుర్చ. న్లకు రాండు లక్షలు ఆఫర్ చేశార్చ. అతని మాట
కాదనలేకపోయాను. అాందుకే కతు ఇలుీ కోసాం వేట మొదలుపెటాటను. అగ్రావల్ అని ప్రాపర్ట బ్రోకర్ ను
సాంప్రాందిాంచను. న్నకాంటు కనిా కోర్కలుఉన్నాయ. నేను కనుకోకబోయ్ ఇలుీ ఇలఉాండాలని అగ్రావల్
కు చెపాును. అతను ఈ ఇలుీ చెపాుడు.అాందుకే చూస్తున్నాను”అన్నాడు విశాల్.
“అాంట పాతఇలుీ అమమటాంలేదు.అాంతెగా.”
“అవును. అదెదకు ఇస్తున్నాను. న్లకు రాండులక్షలు అదెదవస్తుాంది. అడావన్్ పన్ాాండులక్షలు
ఇస్తున్నార్చ. దానిమీద వచేు వడిడకూడా మనదే. పదిసాంవత్రాలవర్కు ఆ కాంపెని ఉాంటుాంది. తర్చవాత ల్లజ్
పిర్యడ్ ముగిసిపోతుాంది. కావాలాంటే వాళ్ళా మళ్ళా దానిా పెాంచుకోవచుు. లేకపోతే లేదు. న్నకుమాత్రాం
ఇషటాంలేదని చెపేుశాను. పదిసాంవత్రాలతర్చవాత వాళ్ళా ఖళీచేసి వళ్ళాపోత్వర్చ”అన్నాడు విశాల్.
“ఎటిట పర్సిధతిలోను ఇలుీమాత్రాం అమమకాండి. అదినేను ఎాంతమాత్రాం ఒపుుకోను”అాంది ప్రకృతి.
“న్నకుమాత్రాం తెలియదా. ఆ ఇలుీ మాత్వతకటిటాంచి మా న్ననాగార్కి ఇచుడు. న్ననాగార్ తర్చవాత
అది ఇపుుడున్నచేతికి వచిుాంది. రేపున్నకు కడుకుపుడితే వాడికి ఆ ఇలుీ వార్సతవాంగా ఇసాును”అని
ప్రకృతివైపు చూశాడు. ప్రకృతి సిగుగతో తలదిాంచుకుాంది.
118

ఇదదర్చ ఇలీాంత్వ పూర్ుగాచూశార్చ. ఇాంటికి చినా వాంకకూడా పెటటటానికి వీలులేదు. అాంత బాగుాంది.
ఇలుీ చూసినతర్చవాత ఇదదర్చ కార్చదగ్గర్కి వచుర్చ. వాళావనుక సైదులుకూడా వచుడు. ప్రకృతి డ్రైవర్ సీటు
పకకనే కూర్చుాంది. విశాల్ డ్రైవిాంగ్ సీటులో కూరోుబోతు “ఈ ఇాంటి ఓనర్ ఎవర్చ. ఎకకడుాంటాడు”అని
కాాజువల్ గా అడిగాడు.
“అయాగార్పేర్చ గోకుల్ దాస్. అయన ఇపుుడు ఇకకడఉాండటాంలేదు. ఎకకడఉాంటున్నారో
తెలియదు. న్నలుగైదు రోజులతర్చవాత వసాుడని అగ్రావల్ గార్చ చెపాుర్చ”అన్నాడు సైదులు.
కరాండుషాక్ట తగిలినటుట ఉలికికపడాడడు విశాల్. కాని తన ఆశురాానిా తనమొహాంలో చూపిాంచలేదు.
అలగా అనిమాములుగాచెపిు వళ్ళా కార్చలో కూర్చున్నాడు. మర్చక్షణాంకార్చ వేగ్ాంగా ముాందుకుకదిలిాంది.
ప్రకృతి మాములుగా తలతిపిు భర్ువైపు చూసిాంది. అతని మొహాం గ్ాంభీర్ాంగా ఉాంది. అాంతకుముాందుఉనా
ఉలీసాంఉత్వ్హాం ఇపుుడు కనిపిాంచటాంలేదు.
“ఏమిటాండి అలఉన్నార్చ. ఒాంటోీ బాగాలేదా”ఆాందోళనగా అడిగిాంది ప్రకృతి.
“బాగానే ఉన్నాను. న్నకేాం కాలేదు. ఏదో నవలగుర్ాంచి ఆలోచిస్తు పర్దాానాంగా ఉన్నాను. సరే
ఇాంతకి నీకు ఇలుీనచిుాందా లేదా” అడిగాడు విశాల్.
“ఇలుీ నచిుాంది కాని. కాని ఒకకటే లోపాంఉాంది.”
“ఏమిటది.”
“ఇలుీ సిటికి చలదూర్ాంగా ఉాంది. చుటుటపకకలజనసాంచర్ాంకూడా అాంతగాలేదు. ఇలుీ
చలపెదదది. అాంతపెదద ఇాంటిలో ఉాండేది నేనుమీర్చ న్నయర్. మీర్చ ఉదయమే ఆఫీస్తకు వళ్ళాపోత్వర్చ.
సాయాంత్రాంకాని తిర్గిరార్చ. అాంతవర్కునేను న్నయర్ మాత్రమే ఉాండాలి. న్నయర్ వాంటపనిలో
బిజిగాఉాంటాడు.నేను ఒకకదానినే బికుకబికుకమాంటు ఒాంటర్గా ఉాండాలి. పైగా మాటాీడుకోవటానికి చుటుట
పకకల ఒక ఇళ్ళా కూడాలేదు. మనఇాంటికి చలదూర్ాంగా విసిరేసినటుటగా ఉన్నాయ. అాందుకే
కాంచాంభయాంగా ఉాంది.
“అదా నీ భయాం. నేను ఆఫీస్తఅాంటు ప్రతెాకాంగా పెటుటకోవటాంలేదు. ఇాంటోీనే ఆఫీస్త
పెటుటకుాందామని అనుకుాంటున్నాను. అాందుకే ఇలుీవిడిచి నేను ఎకకడికి వళాను. ఒకవేళ వళ్ళతే ఇదదర్ాం కలిసి
వళదాాం. పైగా సకుార్టి గార్డ్ కూడా ఉాంటార్చ. వాళ్ళా ఉాండటానికి ప్రతెాకాంగా అవుట్ హౌస్ కూడా
ఉాంది”అన్నాడు విశాల్.
“అలగైతే ఫరావలేదు. సాయాంత్రాంవర్చకు ఒాంటర్గా ఉాండాలేమో అని భయపడాడను”అాంది తేలిగాగ
నవువతూ ప్రకృతి.
119

ఆ తర్చవాత వాళా మదా ఎలాంటి సాంభాషణ జర్గ్లేదు. ఇాంటికి చేర్చకునాతర్చవాత ప్రకృతి కిచెన్
లోకి వళ్ళాాంది.విశాల్ మేడమీద తన గ్దిలోకి వళ్ళాడు. గ్దిలోకి రావటాంతోనే అతని వాలకాం పూర్ుగా
మార్పోయాంది. కళ్ళాఎర్రగా అయాాయ. పళ్ళాపటపటమాంటు చపుుడుచేశాయ. మనిష్ట పూనకాంవచిునటుట
అపాదమసుకాం వణికిపోతున్నాడు. తూలుకుాంటు వళ్ళా మాంచాంమీద కూర్చున్నాడు. అతని గుాండెలోీ
బడబాగుాలు ర్గులుతున్నాయ. అయదునిమిషాలస్తపు అలగే ఉాండిపోయాడు. తర్చవాత అతనిలో
అలజడితగిగాంది. కళ్ళామాములు అయాాయ. శరీర్ాం ఊగ్టాంఆగిపోయాంది. మొహాంలో ముాందునా కళ
తిర్గివచిుాంది. విశ్రాంతిగా కాంచాంస్తపు వనకికవాలి కళ్ళామూస్తకున్నాడు. తర్చవాత లేచి కాంపూాటర్
టేబ్బల్ దగ్గర్కి వళ్ళాడు. అయదునిమిషాలతర్చవాత కాంపూాటర్ స్క్కూన్ మీద గోకుల్ దాస్ గుర్ాంచి వివరాలు
ఉన్నాయ.
సైదులు చెపిుాంది నిజమే. ప్రస్తధతాం గోకుల్ దాస్ ఇాండియాలో లేడు. లాండన్ లో ఉన్నాడు. అతనికి
అకకడ కూడా వాాపారాలు ఉన్నాయ. వాటిని పర్ావేక్షిాంచటానికి వళ్ళాడు. ఇకకడ బిజిన్స్ ను అతని
బజిన్స్ మాానేజర్ చూస్తకుాంటున్నాడు. గోకుల్ దాస్ కు మగ్పిలీలులేర్చ. ఇదదర్చ ఆడపిలీలే. వాళ్ళాదదర్కి
పెళ్ళాఅయ సిాంగ్పూర్ లో ఉాంటున్నార్చ.
న్నలుగురోజులతర్చవాత గోకుల్ దాస్ ఇాండియా వస్తున్నాడు. ఇాంకా ఏవో వివరాలురాసిఉన్నాయ.
విశాల్ వాటినిచూడలేదు. అతనికి కావలి్ాంది దొర్కిాంది. మిగిలినవిషయాలు అతనికి అవసర్ాంలేదు.
X X X
రాజీవ్ గాాంధి ఇాంటరేాషనల్ ఏయర్ పోర్ట లో రాయల్ ఏయర్ లైన్్ విమానాం స్తమత్ గా
లాండ్అయాంది. ప్రయాణికులాందర్చ దిగిన తర్చవాత చివర్గా గోకుల్ దాస్ దిగాడు.
అయదుసాంవత్రాలకుముాందు ఎలఉన్నాడో ఇపుుడు కూడా అలగేఉన్నాడు. మొహాంలో కాంచాంకూడా
మార్చురాలేదు. కాంచాంలవుఅయాాడు అాంతె. పదినిమిషాలలో కసటమ్్ ఫ్యరామలిటిస్ ముగిాంచుకుని
విజిటర్ లబిలోకి వచుడు. అకకడ అతని కోసాం ఆత్రుతగా ఎదుర్చచూస్తున్నాడు మేనేజర్.
“వల్ కాంటూ ఇాండియా అాండ్ వల్ కాంటూ హైదర్బాదు”అన్నాడు మేనేజర్.
“దాాాంకుా వాాపార్ాం ఎలఉాంది”అడిగాడు గోకుల్ దాస్.
“అాంత్వ సక్రమాంగా ఉాంది. కార్మకులసమసాలు లేవు. అధికార్చలవలీ ఎలాంటి ఇబుాందిరావటాంలేదు.
సాటఫ్ అాందర్చ కషటపడి పనిచేస్తున్నార్చ”అన్నాడు మేనేజర్.
“నువువ ఒకకడివే వచువు. బాంగార్చరాజురాలేదాచుటుట చూస్తు అడిగాడు గోకుల్ దాస్.
120

“రావాలని బయలుదేరాడు. అకసామతుగా సైట్ దగ్గర్ చినా ప్రమాధాం జర్గిాంది. ఒకలేబర్ కు

తీవ్రాంగా గాయమైాంది. ర్కుాం విపరీతాంగా కార్ాంది. వాడిని హాసుటల్ లో చేర్ుాంచటానికి వళ్ళాడు. రాత్రి వచిు
మిమమలిా కలుస్తసాునని చెపుమన్నాడు”అన్నాడు మేనేజర్. ఇదదర్చ పార్కాంగ్ స్తుస్ లో ఉనా మర్్డైజ్ బెాంజ్
కార్చలో కూర్చున్నార్చ. తెలీడ్రస్త్ వేస్తకునా డ్రైవర్ వాంటనే కార్చసాటర్ట చేశాడు. కార్చ ఠీవిగా ముాందుకు
కదిలిాంది.
అర్గ్ాంటతర్చవాత తన ఇాంటికి చేర్చకున్నాడు గోకుల్ దాస్. భార్ా గుమమాంముాందు నిలబడిఉాంది.
ఆమ చేతిలో హార్తి పళ్ాాం ఉాంది. భర్ుకు దిష్టఠ తీసిన తర్చవాత అతనిా లోపలికి రానిచిుాంది.
“ఏమిటిదాంత్వ. ఇలాంటివి న్నకిషటాంలేవని తెలుస్తకదా. మళ్ళా ఎాందుకు చేసాువు”చిరాకుగా
అన్నాడు.
“మీర్చ పదికాలలపాటు చలీగా ఉాండాలి. అాందుకే ఎవర్ దిషఠతగ్లకుాండ హార్తి ఇచును. మీర్చ
గ్దిలోకి వళ్ళా విశ్రాంతి తీస్తకోాండి. నేను వేడికాఫీ పాంపిసాును”అాంటు హార్తి పళ్ాాం తీస్తకుని లోపలికి
వళ్ళాపోయాంది అతని భార్ా త్వర్మతి. గోకుల్ దాస్ తనలోత్వను నవువకుాంటు తన గ్దిలోకి వళ్ళాడు. సల్
తీసి ఒకన్ాంబర్ కు ర్ాంగ్ చేశాడు.
“మీరా ఎకకడనుాంచి మాటాీడుతున్నార్చ”అాంటు కామిని గాంతువినిపిాంచిాంది.
“హైదర్బాదునుాంచి. ఇపుుడే విమానాందిగాను. ఎలఉన్నావు. నేను ఊళ్ళాలేనని పిచిువేషాలు
వయాటాంలేదుకదా”అన్నాడు.
“అమామమమ. ఎాంతమాటఅన్నార్చ. ఈ కామినికి మీర్చతపు ఇాంకో మగ్వాడుతెలియదు. ఇది నిజాం.
మీకు ద్రోహాంచేస్తటాంత నీచురాలినికాను.”
“న్నకుతెలుస్త. ఏదో సర్దాగా అడిగాను. ఈరోజు రాత్రి మనాం ఫ్యర్మ్ హౌజ్ లోకలుస్తకుాందాాం.
న్న బ్రాండ్ డ్రిాంక్ట సిదదాంచెయ్.”
“అలగే ఎనిాగ్ాంటలకు వసాుర్చ.”
“ఎనిమిది గ్ాంటలకు. రాత్రి ఇాంటికి వళాను. అకకడే ఉాంటాను”అాంటు ఆమ జవాబ్బకోసాం
ఎదుర్చచూడకుాండ సల్ ఆఫ్ చేశాడు గోకుల్ దాస్. తర్చవాత సల్ ఆన్ చేసి ఎవర్తోనో మాటాీడాడు.
X X X
గోకుల్ దాస్ తయాట్ మేడమీదనుాంచి కిాందికివచుడు. త్వరాబాయ హాలులో కూర్చుని టీవి
చూస్ుాంది.
“అదేమిటి వచిు రాండుగ్ాంటలైాంది. అపుుడే ఎకకడికో బయలుదేరార్చ”ఆాంది ఆశుర్ాాంగా.
121

“ఫ్యర్మ్ హౌజ్ లో న్నకు ముఖామైన మీటిాంగ్ ఉాంది. చల పెదదవాళాాంత్వ వస్తున్నార్చ. సిటిలో

టాప్ బిజిన్స్ మాగ్ాట్్ కూడా వస్తున్నార్చ. మీటిాంగ్ ఎపుుడు పూర్ువుతుాందో చెపులేను. అాందుకే ఇాంటికి
రాను. నువువ న్నకోసాం ఎదుర్చచూడకు. భోజనాంచేసి పడుకో”అని చెపిు కార్చదగ్గర్కి వళ్ళాడు. డ్రైవర్
వినయాంగా కార్చడోర్ తెర్చిపటుటకున్నాడు. గోకుల్ దాస్ కూర్చునావాంటనే కార్చ ముాందుకు కదిలిాంది.
అతను ఫ్యర్మ్ హౌజ్ చేర్చకునేసర్కి అర్గ్ాంటపటిటాంది. లోపల విశాలమైన పార్కాంగ్ స్తుస్ ఉాంది. అకకడ
దాదాపు పాతికకార్చీ వర్చసగా పార్క చేసిఉన్నాయ. కార్చదిగి మలీగా లోపలికి వళ్ళాడు.
హాలులో అపుుడే పార్ట మొదలైాంది. తనురావటానికి కాంచాం ఆలసామవుతుాందని పార్ట
మొదలుపెటాటమని ముాందే చెపాుడు గోకుల్ దాస్. చలవర్చకు ఆహుతులాంత్వ వచేుశార్చ. జూాక్ట బాక్ట్
లోాంచి విదేశీసాంగ్లతాం సనాగా వినిపిస్ుాంది. అపుుడే అటుగా వచుడు ధనరాజ్.
“వల్ కాం గోకుల్ దాస్. అర్్ాంటుగా పార్ట ఏరాుటు చేశావు. ఏమిటి కార్ణాం”అడిగాడు ధనరాజ్.
“న్నకు మనుమడుపుటాటడు. సిాంగ్పూర్ లో న్న కూతుర్చ ఇాంటోీ పెదద పార్ట చేస్తకున్నాాం. కాని న్నకు
తృపిు కలగ్లేదు. మీతో ఎాంజాయ్ చెయాాలని అనిపిాంచిాంది. అాందుకే ఈ పార్ట ఏరాుటుచేశాను. చల
అర్్ాంటుగా ఏరాుటు చెయావలసివచిుాంది. కాంతమాందినిమాత్రమే పిలిచను”అన్నాడు గోకుల్ దాస్.
ఆహుతులాంత్వ గోకుల్ దాస్ ను మరాాదగా విష్ చేశార్చ. గోకుల్ దాస్ కూడా ఒక గాీస్త తెచుుకుని సిప్
చేశాడు.
అయదునిమిషాలు గ్డిచయ. ఉనాటుటాండి హాలులో లైటుీ ఆర్పోయాయ. ఒకకసార్గా చీకటి
అలుముకుాంది. ఎదుర్చగా స్తటజిమీద మాత్రాం చినా సాుట్ లైట్ వలుగుతోాంది. ఆ వలుగులో దివినుాంచి
దిగివచిున దేవతల ఒక అాందమైన అమామయ ప్రతెాక్షమైాంది. ఆమ పేర్చ మోన్నలిసా. ప్రఖ్యాత బెల్లీ డాాన్ర్.
చల అాందాంగా ప్రోవకేటాంగ్ గా ఉాంది. ముాందు అాందర్కి ఈజపిషయన్ పదధతిలో నమసాకర్ాంచేసిాంది.
తర్చవాత డాాన్్ మొదలుపెటిటాంది. అాందర్చ ఊపిర్పీలుటాంకూడా మర్చిపోయార్చ. కళాపుగిాంచి
ఉదేవకాంతో చూస్తున్నార్చ.
ఎతైన వక్షోజలను నడుమును లయబదధకాంగా కదిలిస్తు గ్రేస్ ఫ్యల్ గా న్నటాాంచేసిాంది. అాందర్చ
ట్రాన్్ లో ఉనాటుట ఉాండిపోయార్చ. వాసుపప్రపాంచాంగుర్ాంచి పూర్ుగా మర్చిపోయార్చ. ఒక
అదుభతలోకాంలో ఉనాటుటగా ఫీలయాార్చ. పావుగ్ాంటస్తపు డాాన్్ చేసిాంది మోన్నలిసా. అాందర్చ
ఊపిర్బిగ్పటిట బమమల చూస్తుాండిపోయార్చ. పావుగ్ాంటతర్చవాత న్నటాాంముగిసిాంది. మర్చపుల
స్తటజిమీద ఎల ప్రతెాక్షమైాందో అదే వేగ్ాంతో స్తటజిమీదనుాంచి మాయమైాంది.
122

క్షణాంతర్చవాత హాలులో లైటుీ వలిగాయ. అాందర్చ గాఢాంగా నిటురాుర్చ. ఒకవిాంతప్రపాంచాంలోాంచి

వాసువప్రపాంచాంలోకి వచిునటుట అనుభూతి పొాందార్చ. చలస్తపు అాందర్చ ఈ డాాన్్ గుర్ాంచి
చర్ుాంచుకున్నార్చ. దాదాపు పదకాండుగ్ాంటలవర్కు జర్గిాంది పార్ట. ఒకోకకోకర్చ గోకుల్ దాస్ దగ్గర్ సలవు
తీస్తకుని వళ్ళాపోయార్చ. అాందర్చ వళ్ళాపోయన తర్చవాత గోకుల్ దాస్ లోపలకు వళ్ళాడు. ఫ్యర్మ్ హౌజ్
లో న్నలుగు బెడ్ ర్వాంలు ఉన్నాయ. ఏగ్దిలో కామిని ఉాంటుాందో అతనికి తెలుస్త. ఆగ్ది దగ్గర్కి వళ్ళాడు.
లోపలగ్డియవేసిఉాంది. తలుపుమీద మలీగా రాండు సార్చీ తటాటడు. అది కోడ్. గోకుల్ దాస్ కు కామినికి
మాత్రమే తెలుస్త ఆ కోడ్. వాంటనే తలుపు తెర్చచుకున్నాయ.
అభిసార్కల కనిపిాంచిాంది కామిని. ఒాంటిమీద న్గ్లీజీ మాత్రమే ఉాంది.అది ఆమ శరీరానిా పూర్ుగా
కపులేకపోతుాంది. పైన బత్వులు పెటుటకోలేదు. ఇకఅాంతకన్నా చెపుటానికి వీలులేదు. గోకుల్ దాస్ పూర్ుగా
ఫ్యీట్ అయపోయాడు. నిద్రలో నడుస్తునావాడిల గ్దిలోకి వళ్ళాడు. కామిని మలీగా హాంసల నడుస్తు
అతని దగ్గర్కి వచిాంది. చినాగా నవివ లైట్ సివచ్ ఆఫ్ చేసిాంది. గ్దిలో చీకటినిాండుకుాంది. మర్చక్షణాం ఆ
గ్దిలో గాలి సుాంబిాంచిపోయాంది. వేడినిటుర్చులతో గ్ది వేడకికపోయాంది.
X X X
విశాల్ రాసిన మోన్నర్క నవల హటయాంది. పాఠకులనుాంచి విపరీతాంగా ప్రశాంసలు అాందుకుాంది.
ఇాంతకుముాందు ఇలాంటినవల రాలేదని విమర్శకులుకూడా చెపాుర్చ. విశాల్ ఆనాందానికి అాంతులేకుాండ
పోయాంది. ఇక ప్రకృతి విషయాం చెపునవసర్ాంలేదు. ఆమను పెళ్ళాచేస్తకునాతర్చవాత రాసిన మొదటి
నవల అది. పైగా అది విజయాంసాధిాంచటాం ఆమకు చల ద్రలిీాంగ్ గా అనిపిాంచిాంది. అాందర్కాంటే
విపరీతాంగా సాంతోషపడిాందిపరాాంకుశాం. మోన్నర్క నవల తపుకుాండ హటవుతుాందని అతను నమామడు.
కాని ఇాంత సాంచలనాం కలిగిస్తుాందని ఊహాంచలేదు.
నవల రాసినాందుకు విశాల్ కు గపు పేర్చ వచిుాంది. పరాాంకుశానికి బాగా డబ్బువచిుాంది. అది గ్తాం.
ఇపుుడు ప్రస్తధత్వనికి వస్తు ఆ రోజు విశాల్ ప్రకృతి డైనిాంగ్ టేబ్బల్ ముాందు కూర్చుని భోజనాంచేస్తున్నార్చ.
ఏదో మాటాీడుకుాంటున్నార్చ. ఉనాటుటాండి అాంది ప్రకృతి.
“ఈ నవల బాగా హటయాంది కదా. న్నకు ఏాం బహుమతి ఇసాుర్చ.”
“నువువ అడుగుత్వవని న్నకు ముాందే తెలుస్త. అాందుకే ముాందే సిదధాంచేశాను. నీకు మర్చిపోలేని
బహుమతి ఇవవబోతున్నాను. అదేమిటో ఊహాంచి చెపుు’అన్నాడు విశాల్.
“ఏాంఊహాంచుకోమాంటార్చ. న్నకు ఇషటమైన చీర్లు, నగ్లు, డ్రస్ మటిర్యల్ అనిా ముాందే
ఇచేుశార్చ. ఇక ఇవవటానికి ఏముాంటుాంది. న్నకు ఏాం తటటటాంలేదు. మీరే చెపుాండి”అాంది ప్రకృతి.
123

“ఓడిపోయావని ఒపుుకున్నావు కనుక చెపాును. మనాం చూసిన ఇలుీ న్నకు నచిుాంది. నీకు నచిుాంది.
దానిా కనేశాను. అదే నీకు బహుమతిగా ఇవవబోతున్నాను. నీ పేర్చమీద ర్జిసటర్ కూడా చేయాంచను.”
“నిజాంగాన్న”అాంది ప్రకృతి నమమలేనటుట.
“కావాలాంటే ఈ డాకుామాంట్్ చూడు”అాంటు ఒకడాకుామాంట్ ఆమ ముాందు పెటాటడు.విశాల్
చెపిుాంది నిజమే. అది ఇాంటి ర్జస్తరషన్ కు సాంబాంధిాంచిన డాకుామాంట్్. దానిమీద సాటాంప్ డ్యాటి కూడా
ఉాంది. కాని జిరాక్ట్ కాపీ.
అది చూడగానే ప్రకృతి కళ్ళా ఆశుర్ాాంతో పెదదవయాాయ.
“ఎాందుకాండి ఇాంత ఖరీదైన ఇలుీ న్నకోసాం కన్నార్చ. ఆడబ్బు బాాాంకులో వేస్తకుాంటే వడిడ వస్తుాంది
కదా.”
“ఇది అనవసర్పు ఖ్యర్చు కాదు. ఒకర్కాంగా పెటుటబడి. ఇాంకో న్నలుగు సాంవత్రాల అయన
తర్చవాత భూమి విలువ విపరీతాంగా పెర్చగుతుాంది. నేను ఖర్చు పెటిటన దానికి న్నలుగిాంతలు వస్తుాంది. ఈ
విషయాంనేను ముాందే సడడిచేశాను. అాందుకే బేర్ాం చెయాకుాండ కోనేశాను. సరే ఆ విషయాం పకకన పెటుట.
ఇాంకో రాండు రోజులలో ఈ ఇలుీ ఖ్యళీచేస్తున్నాాం. కతు ఇాంటిలోకి మార్చతున్నాాం. ఫ్యాకర్్ అాండ్ మూవర్్
కు ఫోన్ చేశాను. వాళ్ళా వచిు సామానాంత పాాక్ట చేసాుర్చ. నువువ ఒకచినాపనికూడా చెపావలసిన
అవసర్ాంలేదు. వాళ్ళా సామానాంత్వ నీట్ గా పాాక్ట చేసి వాాన్ లోకి ఎకికసాుర్చ. డబ్బునగ్లు మాత్రాం నీ దగ్గర్
పెటుటకో. అలగే ఒకసార్ ఆ ఇాంటికి వళ్ళారావాలని అనుకుాంటున్నాను. నవువ రావాలనుకుాంటే రా. లేకపోతే
నేనుమాత్రాం వళత్వను.”అన్నాడు విశాల్.
“మీర్చమాత్రాం వళ్ళార్ాండి. న్నకు ఇాంటోీ బోలడాంతపనిఉాంది. పైగా న్నయర్ కూడా లేడు. వాళా ఊర్కి
వళ్ళాడు. వార్ాంరోజులవర్కు రాడు.”
“సరే నువువ ఇకకడే ఉాండు. నేనుమాత్రాం వళత్వను”అాంటు భోజనాంముగిాంచి విశాల్
బయలుదేరాడు. అర్గ్ాంటలో కతుఇాంటికి చేర్చకున్నాడు. అపుుడే కేర్ టేకర్ మొకకలకు నీళ్ళాపోస్తున్నాడు.
విశాల్ ను చూసి నీళాపైపు కిాందపడేశాడు. హడావిడిగా వచిు గేటు తేర్చడు. విశాల్ తన కార్చని
పోర్టకోలో పార్క చేసి దిగాడు.
“ఎలుీాండి ఈ ఇాంటికి వస్తున్నాాం. లోపలఅాంత్వ శుభ్రాంచేసి పెటుట. ఇాంకో మాట. నీకు ఇషటమైతే న్న
దగ్గర్ పనిచెయావచుు. లేకపోతే లేదు. ఇాందులో బలవాంతాం ఏాంలేదు”అన్నాడు విశాల్.
“నేను మా ఊర్కి పోయచలదిన్నలయాంది. రేపు పోతున్నాను. న్లరోజులతర్చవాత తిర్గివసాును.
అపుుడువచిు కలువులో చేర్చత్వను”అన్నాడు సైదులు.
124

“అలగే నేను ఒకసార్ లోపలికి వళ్ళా చూసివసాును”అాంటు విశాల్ లోపలికి వళ్ళాడు.

అాంతకుముాందే ఆ ఇాంటిని అణువుఅణువు చూశాడు. ఇకచూడవలసిాంది ఏాంలేదు. తినాగా బెడ్ ర్వాంలోకి
వళ్ళాడు. మహఘని చెకకలతో చేసిన బ్లర్చవా తెర్చడు. లోపలచల జాగ్రతుగా చూశాడు.పై అర్లో
కుడివైపు చినా బటన్ లాంటిదికనిపిాంచిాంది. అాంతకుముాందు కూడా ఆ బ్లర్వా చూశాడు. కాని తాందర్లో
ఆ మీటను గ్మనిాంచలేదు. మలీగా దానిా నొకాకడు. కుడివైపు ఉనాచెకకపైకి జర్గిాంది. లోపల మరో చినా
అర్కనిపిాంచిాంది. అర్లో చెయా పెటాటడు. లోపలవయార్చపాయలు నోటీ కటటలు రాండు కనిపిాంచయ.
దానితో పాటు కనిా సాటాంపుపేపర్చీ ఉన్నాయ. అవిన్నన్ జుడిష్టయల్ సాటాంప్ పేపర్్. వాటిమీద అగ్రిమాంట్
రాసి ఉాంది. గోకుల్ దాస్ కు యస్.పి కులకర్ణ కు సాంట్రల్ మినిసటర్ న్నయక్ట కు సాంబాంధిాంచిన కాగిత్వలు
అవి. గోకుల్ దాస్ చేస్తునా చీకటి వాాపార్ాంలో వాళ్ళాదదర్చ భాగ్సావములు.
నోటీకటటలోాంచి ఒక నోటు తీసి పరీక్షగా చూశాడు. అది దొాంగ్నోటు.కాని చలపకడభాందిగా
ముద్రాంచర్చ. విశాల్ కు దొాంగ్నోటీ గుర్ాంచి బాగా తెలుస్త. వాటిని కులకుషాంగా సడడిచేశాడు. అాందుకే
గుర్చుపటాటడు. కాని సామానాప్రజలకు అది దొాంగ్నోటని తెలియదు. ఒర్జినల్ నోటుకు దానికి
కాంచాంకూడా తేడాలేదు. గోకుల్ దాస్ కు దొాంగ్నోటుీ అచుువేస్త వాాపార్ాంకూడా ఉాంది. తన
పలుకుబడితో ధనశకిుతో వాటిని విచులవిడిగాదేశాంలో చలమణిచేస్తున్నాడు. అాందుకు పోల్లస్ అధికార్
కులకర్ణ సాంట్రల్ మినిసటర్ సహకర్స్తున్నార్చ.
విశాల్ మొహాం ఆవేశాంతో ఎర్రగాఅయాంది. మనిష్ట కోపాంతో అపాదమసుకాం ఊగిపోయాడు. అది
ఒకకనిమిషాంమాత్రమే. వాంటనే తేర్కున్నాడు. కాగిత్వలు డబ్బుజేబ్బలో పెటుటకున్నాడు. బ్లర్చవాకు త్వళాం వేసి
గ్దిలోాంచి బయటకు నడిచడు.
X X X
గోకుల్ దాస్ ఆఫీస్తనుాంచి ఇాంటికి వచేుసర్కి ఎనిమిదిగ్ాంటలైాంది. అతని భార్ా హాలులో టీవి
చూస్తు కూర్చుాంది.
“భోజనాం వడిడాంచమాంటరా”అాంది త్వరాబాయ.
“ఈ పూట ఎాందుకో అకలిగాలేదు. న్నకేాంవదుద. కాంచాంఅలసటగాఉాంది. న్నగ్దిలోకి వళ్ళా
పడుకుాంటాను. నువువ భోజనాంచేసి పడుకో”అన్నాడు. భార్ా ఏదో గోణుకుకాంటు లోపలికి వళ్ళాాంది. గోకుల్
దాస్ మటుీ ఎకిక తన గ్దికి వళ్ళాడు. వేస్తకునాబటటలు విపేుశాడు. ఒాంటికి టవల్ చుటుటకుని బాత్ ర్వాంలోకి
వళ్ళాడు. వాష్ బెసిన్ ముాందు నిలుుని మొహాం కడుకుకన్నాడు. సాటాండ్ మీద టవల్ అాందుకున్నాడు. అపుుడే
అతని దృష్టట వాష్ బెసిన్ అదదాంమీదపడిాంది.
125

“గోకుల్ దాస్ తవర్లో నీకు చవు తపుుదు. ఎవర్చ అడుడపడిని నినుా మృతుాముఖాంలోాంచి
తపిుాంచలేర్చ. నలబైఎనిమిది గ్ాంటలోీ నీకు చవుతపుదు. మోన్నర్ “అని ఎర్రర్ాంగు పెని్ల్ తో రాసిఉాంది.
గోకుల్ దాస్ ఆశుర్ాాంగా చూశాడు. ఇలాంటి బెదిర్ాంపులు అతనికి ఇాంతకుముాందు చలవచుయ.
వాటినిరాసినవాళ్ళా కాగితాంలో రాసి పాంపిాంచర్చ. అయన గోకుల్ దాస్ పెదదగా పటిటాంచుకోలేదు.
ఇలాంటివిమాములే అని తేలిగాగ కటిటపారేశాడు. దానికి తగినటుట అతనికి ఏాంకాలేదు. ఉతుర్ాంలోరాసినటుట
ఒకకసార్గా జర్గ్లేదు. ఇాంతవర్కుఅతనిమీద ఎవర్చ హత్వా ప్రయతాాంచెయాలేదు. కాని ఇపుుడు మాత్రాం
దీనిా తేలికగా తీస్తకోలేకపోతున్నాడు. తనని చాంపాలని అనుకుాంటుాంది ఎవరో అతనికి తెల్లదు. కాని వాడు
పనిగ్టుటకుని అతని ఇాంటికి వచుడు. అతని బెడ్ ర్వాంలోకి వచుడు. అటాచ్డ బాత్రాంలోకి వళ్ళాడు. వాష్
బేసిన్ అదదాంమీద ఈ బెదిర్ాంపు మాటలు రాశార్చ.
గోకుల్ దాస్ ఇాంటోీ పదిమాంది పనివాళ్ళాన్నార్చ. వాళాలో నలుగుర్చ సకుార్టి గార్డ్.
ఇర్వైన్నలుగుగ్ాంటలు ష్టఫ్ట ప్రకార్ాం కాపల ఉాంటార్చ. ఎవట్న లోపలికి రావాలాంటే గేటుముాందునుాంచి
రావాలి. పైగా ఇాంటోీ పనివాళ్ళా తిర్చగ్తూ ఉాంటార్చ. వాళాకు కనిపిాంచకుాండపైకి రాలేర్చ. అది అతని బెడ్
ర్వాంలోకి. కాని హాంతకుడు ఎవడోకాని సకుార్టిగార్డ్ కళ్ళాకపిు లోపలకువచుడు.హాలుదాటుకుని
మేడమీదకు వళ్ళాడు.తినాగా అతనిబెడ్రాంలోకి వళ్ళా బాత్రాంలో ఉనా అదదాంమీద బెదిర్ాంపుఉతుర్ాం
రాశాడు. ఇది మాములు విషయాంకాదు.సీర్యస్ గా తీస్తకోవలసిన విషయాం. అాందుకే గోకుల్ దాస్
కాంచాం భయపడాడడు.
వాంటనే కోపాంగా భార్ాను పిలిచడు. ఆవిడ భయపడుతూ లోపలికి వచిుాంది.
“ఇాంటోీ ఏాంజర్చగుతుాందో నీకు తెలుస్తుాందా”అని అడిగాడు.
“ఇపుుడు ఏాంజర్గ్దాండి”అాందామే.
“ఏాంజర్గిాందా. రా చూపిసాును”అాంటు ఆమనుబాత్రాంలోకి తీస్తకువళ్ళాడు. అదదాంమీదరాస్తనా
అక్షరాలను చూపిాంచడు.ఆవిడకు తెలుగు బాగావచుు. అది చదివి”ఇది ఎవర్చరాశార్ాండి”అాంది
అదిర్పడుతూ.
“నినుా అడగ్వలసిన ననుా అడుగుతున్నావా”అన్నాడు కోపాంగా గోకుల్ దాస్.
“న్నకేాం తెల్లదాండి.”
“ఇర్వైన్నలుగు గ్ాంటలు ఇాంటోీనే ఉాంటార్చ. ఎవర్చవచురో ఎవర్చ వళ్ళారో తెలియదా.”
“నేను గ్మనిాంచలేదాండి.”
“నలుగుర్చ సకుార్టి గార్డ్ ఉన్నార్చ. వాళ్ళాకూడా చూడలేదా.”
126

“న్నకు తెల్లదాండి”అాంది భయాంగా త్వరాదేవి.

“ఏాంతెలుస్తనీకు. మూడుపుటలు తిని టీవిచూడటాం తపు. వళ్ళా సకుార్టిగార్డ్ ను
పిలుచుకురా”అన్నాడు చిరాకుగా గోకుల్ దాస్.
బ్రతుకుజీవుడా అనుకుాంటు ఆమ కిాందికి వళ్ళాాంది. నిమిషాం తర్చవాత నలుగుర్చ సకుార్టిగార్డ్
గ్దిలోకి వచుర్చ. వర్చసగా చేతులు కటుటకుని నిలబడాడర్చ.
“నినా నేను లేనపుుడు ఇాంటికి ఎవట్న వచురా”అడిగాడు గోకుల్ దాస్.
“లేదు సార్”అన్నాడు నలుగుర్లో ఒకడు.
“నిజాంగా ఎవర్చరాలేదా.
“ఎవర్చ రాకపోతే న్నబాత్రాం అదదాంమీద ఆమాటలు ఎవర్చరాశార్చ.”కోపాంగా అన్నాడు.
సకుార్టి గార్డ్ ఎవర్చమాటాీడలేదు. తలవాంచుకుని నిలబడాడర్చ.
“మీఅాందర్కి న్లన్ల వేలకువేలు జీత్వలుఇస్తున్నాను. దాాంతోపాటు బోనస్ లు ఇాంక్రిమాంటుీ.
ప్రతిన్లఒకటవ త్వరీఖున ఠాంచనుగా జీతాంతీస్తకుాంటార్చ కాని నిజాయతిగా డ్యాటిమాత్రాం చెయార్చ.
అాంతెగా.”
“మేము సిని్యర్ గా డ్యాటి చేస్తున్నాాంసార్. ఒకక క్షణాంకూడా మయన్ గేటు
విడిచివళాలేదు.”అన్నాడు ఒకసకుార్టి గార్డ.
“అలాంటపుుడు ఆ మనిష్ట లోపలికి ఎలవచుడు. న్న బెడ్ ర్వాంలోకి ఎలవచుడు. న్న
బాత్రాంలోకి వళ్ళా ఈ మాటలు ఎలరాశాడు. అతను వచుడు. మీకు తెల్లకుాండ న్న గ్దిలోకి వచుడు.
తనుచెయాలనుకునా పని చకకగా చేశాడు. మీకు తెల్లకుాండ వళ్ళాపోయాడు. ఇది మొదటి తపుుకనుక
మనిాసాును. ఇాంకోసార్ ఇల జర్గ్టానికి వీలులేదు. జాగ్రతు వళాాండి”అన్నాడు గోకుల్ దాస్. గార్డ్ మలీగా
గ్దిలోాంచి వళ్ళాపోయార్చ. ఆ రోజు రాత్రి దాస్ కు నిద్రపటటలేదు.
మర్చసటిరోజు తాందర్గాఆఫీస్తకువళ్ళాడు. అతని టేబ్బలుమాందు ఒక ముఖామైన ఫైలుఉాంది. ఆ
ఫైలుమీద అతని సాంతకాం చల అవసర్ాం అర్్ాంట్ కూడా. కాని అతను మాత్రాం ఆ ఫైలువైపు చూడటాంలేదు.
ఒకఅన్నమకుడు రాసిన మాటలగుర్ాంచి ఆలోచిస్తున్నాడు. చినాపామును అయన పెదదకర్రతో కటేట తతవాం
గోకుల్ దాస్ ది. అాందుకే అన్నమకుడు రాసిన బెదిర్ాంపు ఉతురానిా కటిటపారేయాలేకపోతున్నాడు.
అపుుడే అతని పర్్నల్ సక్రటర్ లోపలికి వచిుాంది. ఆమచేతిలో ఆరోజు ఎాంగేజ్ మాంట్ డైరీ ఉాంది.
“సార్ ఈ రోజు మీకు చల బిజీ షెడుాల్. ఉదయాం పదకాండుగ్ాంటలనుాంచి మీకు అపాయాంట్
మాంట్్ ఉన్నాయ. పదకాండుగ్ాంటలకు కాంపెని ల బోర్డ కు వళ్ళాలి. పన్ాాండు గ్ాంటలకు కమీషనర్ ఆఫ్
127

కమర్షయల్ టాకె్స్ తో అపాయాంట్ మాంట్ ఉాంది.రాండు గ్ాంటలకు “అాంటు ఇాంకో చెపుబోయాంది

సక్రటర్.మదాలో అడుడకున్నాడు గోకుల్ దాస్.
“ఈ రోజు న్నమూడ్ బాగాలేదు. అనిా అపాయాంట్ మాంట్్ కాాని్ల్ చెయాాండి
“సార్ అది వీలుకాదు. మిగ్త అపాయాంట్ మాంట్్ గుర్ాంచి ఫరావలేదు. కాని కాంపెని ల బోర్డ కు
మాత్రాం మీర్చ తపుకుాండ వళ్ళాతీరాలి. అది చల ముఖాాం”అాంది సక్రటర్.
“ఎాంత ముఖామైన ఫరావలేదు. కాాని్ల్ చెయాాండి. న్నకు ఒాంటోీ బాగాలేదని ఏదో చెపుాండి.
అాంతగా అవసర్ాంఅయతే రాండురోజుల తర్చవాత అపాయాంట్ మాంట్ ఫిక్ట్ చెయాాండి. ఇాంకేాం
మాటాీడకాండి వళాాండి”అన్నాడు చిరాకుగా. సక్రటర్ అపాయాంట్ మాంట్ డైరీ తీస్తకుని వళ్ళాపోయాంది.
ఆమ వళాగానే సల్ తీసి యస్.పి సిన్నాకు ఫోన్ చేశాడు.
“గుడ్ మార్ాాంగ్ మిసటర్ గోకుల్ దాస్”అన్నాడు యస్.పి సిన్నా.
“గుడ్ మార్ాాంగ్ సిన్నాగార్చ”అన్నాడు గోకుల్ దాస్.
“ఏమటి కాల్ చేశార్చ.”
“మీతో ఒక ముఖామైన విషయాం మాటాీడాలి. అాందుకే కాల్ చేశాను.”
“పర్్నల్.”
“అవును”
“చెపుాండి.”
“పోన్ లో చెపులేను. పర్్నల్ మీతో చెపాులి. మీకు ఎపుుడు వీలవుతుాందో చెపుాండి. అపుుడు
మనాం కలుస్తకోవచుు.”
“ఈ రోజు నేను ఫ్రినే. మీర్చ ఎపుుడైన రావచుు. ఆఫీస్తలో మీకోసాం ఎదుర్చచూస్తుఉాంటాను.”
“మీ ఆఫీస్తలోకాదు. న్న ఫ్యర్మ్ హౌజ్ లో కలుస్తకుాందాాం. మీకు వీలుఅయతే సాయాంత్రాం
ఆర్చగ్ాంటలకు అకకడికి వచెుయాాండి. న్న ఫ్యర్మ్ హౌజ్ ఎకకడుాందో మీకు తెలుసనుకుాంటాను.”
“తెలుస్త. మూడుసార్చీ వచును. అలగే వసాును”అన్నాడు సిన్నా. ఇాంకా కాంచాంస్తపు పిచుపాటి
మాటాీడిసల్ ఆఫ్ చేశాడు గోకుల్ దాస్. ఆ తర్చవాత కూడా అతను బిజిన్స్ వావహారాలు చూస్తకోలేదు.
ఏదో ఆలోచిస్తు ఉాండిపోయాడు. సాయాంత్రాంవర్కు ముళామీద గ్డిపినటుట గ్డిపాడు. సర్గాగ
అయదునార్కు ఆఫీస్తనుాంచి బయలుదేరాడు. డ్రైవర్ కార్చలో కూరోుబోతుాంటే వదదని చెపాుడు. తనే
సవయాంగా డ్రైవ్ చేస్తకుాంటు ఫ్యర్మ్ హౌజ్ చేర్చకున్నాడు. కార్చ శబధాంవిని వాచ్ మన్ వచిు గేటు తెర్చడు.
128

ఆ సమయాంలో యజమాని అకకడికి రావటాం చూసి కాంచాంకూడా ఆశుర్ాపోలేదు వాచ్ మన్.

ఎపుుడుపడితే అపుుడు రావటాం గోకుల్ దాస్ కు అలవాటే.
ఫ్యర్మ హౌజ్ వనుక ఉనా సివమిమాంగ్ పూల్ దగ్గర్కి వళ్ళాడు గోకుల్ దాస్. వాచ్ మన్ వచిు రాండు
కురీులు ఒకటీపాయ్ అతని ముాందు పెటాటడు. టీపాయ్ మీద రాండు లికకర్ సీసాలు రాండు గాీస్తలు పెటాటడు.
తినటానికి వేయాంచిన జీడిపపుు మికుర్ పెటిట వాచ్ మన్ వళ్ళాపోయాడు. గోకుల్ దాస్ ర్లక్ట్ గా సిగ్రట్
వలిగిాంచి వనకిక వాలి కళ్ళా మూస్తకున్నాడు.
అతను ఎాంతోస్తపు ఎదుర్చచూడవలసిన అవసర్ాంలేకుాండపోయాంది. పదినిమిషాలతర్చవాత సిన్నా
లోపలికి వచుడు.మాములు ఫ్యరామలిటిస్ పూర్ుయాాయ. ఇదదర్చ డ్రిాంక్ట్ త్వగుతూ ర్లక్ట్ అయాార్చ.
“ఏమిటి ఏదో మాటాీడాలని అన్నార్చ”అన్నాడు సిన్నా డ్రిాంక్ట సిప్ చేస్తు.
“ననుా ఎవరో చాంపాలని చూస్తున్నార్చ”అన్నాడు మలీగా గోకుల్ దాస్.
“ఆ విషయాం మీకు ఎల తెలుస్త.”
“హెచుర్ాంచడు.”
“ఎవర్చ.”
“ఎవరో న్నకు తెలియదు”అాంటు నినారాత్రి జర్గిాంది చెపాుడు గోకుల్ దాస్.
సిన్నా షాక్ట తగిలినటుట ఉలికికపడాడడు. నమమలేనటుటచూశాడు.
“నిజాంగా మోన్నర్క అని రాస్తాందా”అడిగాడు సిన్నా.
“రాసినవాడు నిజాంగామోన్నర్క కాదో న్నకు తెలియదు. కిాందపేర్చమాత్రాం మోన్నర్క అనిరాస్తాంది.
ఎాందుకు అడుగుతున్నార్చ. మోన్నర్క ఎవరో మీకు తెలుసా.”
“మోన్నర్క ఒక ఇాంటరేాషనల్ క్రిమినల్. అతను ఎలఉాంటాడో ఎవర్కి తెలియదు. ఏ దేశస్తధడో
కూడా తెలియదు. కాని డబ్బుకోసాం హతాలు చేసాుడని మాత్రాం తెలుస్త. ఇాంతవర్కు అతను పదిమాందిని
దార్చణాంగాచాంపాడు. అాందర్చ వి.ఐ.పి లు పెదద రాజకీయన్నయకులు. అతనిా సజీవాంగాపటుటకోవాలని
ప్రపాంచదేశాలనిా ప్రయతిాస్తున్నాయ. కాని ఇాంతవర్కు అతను పటుటబడలేదు. కనీసాం అతని ఫోటో కూడా
పోల్లస్తలు సాంపాదిాంచలేకపోయార్చ. చివర్కు ఇాంటర్ పోల్ కూడార్ాంగ్ాంలోకి దిగిాంది. అయన
ఏాంలభాంలేకపోయాంది. ఆదిగ్తాం. ప్రస్తుత్వనికి వస్తు మా ఇాంటలిజెన్్ డిపార్ట మాంట్ కు
పదిహేనురోజులకుముాందు ఒక ర్హసా సమాచర్ాంవచిుాంది. ఆ సమాచర్ాం ప్రకార్ాం మోన్నర్కఇాండియా
వచుడని అతను ఆాంధ్రాలో ఉన్నాడని ఆ సమాచర్ాంలో ఉాంది. వాంటనే మా డిపార్ట మాంట్ అలర్ట అయాంది.
ముఖామైన వి.ఐ.పిలకు సకుార్టి ఎకుకవచేశాాం. “
129

“కాని ఒక విషయాంమాత్రాం మాకు అర్ధాంకాలేదు. సాధార్ణాంగా మోన్నర్క ముఖామైన

రాజకీయన్నయకులను ప్రభుతవ అధికార్చలను దేశాధినేతలను మాత్రమే చాంపుత్వడు. ఇాంతవర్కు అతను
ఒక బిజన్స్ మాగ్ాట్ ని చాంపలేదు. అలాంటిది మీకు ఈ వార్ాాంగ్ వచిుాంది. అదే న్నకు చల ఆశుర్ాాంగా
ఉాంది. “
“న్నకు కూడా అలగే ఉాంది. ఈ మోన్నర్క ఎవరో న్నకు తెలియదు. న్నకు అతనికి మితృతవాం కాని
శతృతవాం కానిలేదు. నేను ఎవరో కూడా అతనికి తెలియదు. అలాంటివాడు ననుా ఎాందుకు చాంపాలని
అనుకుాంటున్నాడో అర్ధాంకావటాంలేదు.”
“మీకు అతనికి శతృతవాంలేకపోవచుు. కాని వేరేవర్తోనో మీకు శతృతవాంఉాంది. వాళ్ళా మోన్నర్క
ను సాంప్రదిాంచి ఉాంటార్చ. మిమమలిా చాంపితే కావలి్నాంత డబ్బుఇసాుమని చెపిుఉాంటార్చ. డబ్బుకోసాం
హతాలు చేస్త మనిష్ట ఈ మోన్నర్క. వాంటనే ఆ ప్రపోజల్ కు ఒపుుకోనిఉాంటాడు. అాందుకే అతను
పనిగ్టుటకుని ఇాండియావచుడు. ఏది ఏమైన మీర్చ చల ప్రమాధాంలో ఉన్నార్చ. అాందులో సాందేహాంలేదు.
ఇది మిమమలిా భయపెటటటానికి చెపుటాంలేదు. మోన్నర్క గుర్ాంచి తెలిసినవాడిగా చెపుుతున్నాను. మీర్చ
చల జాగ్రతుగాఉాండాలి. ఈ క్షణాంనుాంచి మీర్చ అప్రమతుాంగాఉాండాలి. అపర్చితులతో మాటాీడకాండి.
వాళాను కనిా రోజులవర్కు కలుస్తకోకాండి. రాత్రి వేళ తాందర్ాంగా ఇాంటికి చేర్చకోాండి.
సాధామైనాంతవర్కు తోడులేకుాండ బయట తిర్గ్కాండి. మీకు పర్్నల్ బాడిగార్డ ఉన్నాడా”అడిగాడు సిన్నా.
“లేదు. ఇాంతవర్కు అాంతఅవసర్ాం కనిపిాంచలేదు”అన్నాడు గోకుల్ దాస్. ఇపుుడు
పెటుటకోమాంటారా.”
“వదుద. ఈ పర్సిధతిలో ఎవర్ని నమమలేాం. మోన్నర్క ను తకుకవగా అాంచన వయాకూడదు. అాందుకే
ఒక పనిచేదాదాం. ముాందు ఫ్యరామల్ గా ఒక కాంపీయాంట్ రాసిఇవవాండి. నేను వాంటనే యాక్షన్
తీస్తకుాంటాను. ఈ క్షణాంనుాంచి మీర్చ మా మాటవిన్నలి. పూర్ుగా మా అధినాంలో ఉాండాలి. ఈ రాత్రి
టాంపర్ర్గా ఒక బాడి గార్డ ను పాంపిసాును. అతను మీ దగ్గర్కి వచిు ర్పోర్ట ఇచిునవాంటనే న్నకు ఫోన్
చెయాాండి.”
“అలగే ఎపుుడు పాంపిసాుర్చ”అత్రాంగా అడిగాడు గోకుల్ దాస్.
“ముాందు కాంచాం ఫ్యరామలిటిస్ పూర్ుచెయాాలి. కాంచాం సమయాంపడుతుాంది. ఎలగైన రాత్రి
పన్ాాండులోపు పాంపిసాును. మీర్చ మాత్రాం ధైర్ాాంగా ఉాండాండి. ముఖపర్చయాంలేనివాళాను కలుస్తకోకాండి.
ప్రస్తధత్వనికి ఈ జాగ్రతులు తీస్తకుాంటే సర్పోతుాంది. తర్చవాత ఏాంచెయాాలో చెపాును”అన్నాడు సిన్నా.
“మీర్చ చెపిునటుట విాంటాను. బాడి గార్డ కు అయ్ాఖర్చు నేను భర్సాును.
130

“అవసర్ాంలేదు. మీకు ర్క్షణ ఏరాుటు చెయాటాం మా డ్యాటి. మీర్చ మాత్రాం నిశుతాంగా ఉాండాండి.
నేను బయలుదేర్చత్వను. అవసర్ాం అయతే ఫోన్ చెయాాండి. వసాును. బాబిని అడిగినటుట చెపుాండి”అాంటు
లేచడు సిన్నా. నిమిషాం తర్చవాత సిన్నా వళ్ళాపోయాడు. గోకుల్ దాస్ మాత్రాం అకకడనుాంచి కదలలేదు.
ఇాంకో గాీస్త విసీక త్వగుతూ కూర్చున్నాడు. ఇపుుడు అతనికి కాంచాం ధైర్ాాం వచిుాంది. తన క్షేమాం గుర్ాంచి
సిన్నా పూర్ుగా పటిటాంచుకుాంటాడని నమమకాం కలిగిాంది. ఇాంకో పావుగ్ాంటవర్కు అలగే త్వగుతూ
కూర్చున్నాడు. తర్చవాత మలీగా లేచి నిలబడాడడు. తూలుతూ తన కార్చదగ్గర్కి చేర్చకున్నాడు. డ్రైవిాంగ్
సీటులో కూర్చుని సాటర్ట చేశాడు. కార్చవేగ్ాంగా గేటులోాంచి బయటకు దూస్తకుపోయాంది.
ఫ్యర్మ హౌజ్ కాాంపాండ్ చుటుట ఏపుగా పెర్గిన చెటుీ చలఉన్నాయ. అలాంటి ఒక చెటుట చటున
ఒక అకార్ాం నిలబడిఉాంది. ఆవాకిు పూర్ుగా నలీ బటటలు వేస్తకున్నాడు. మొహాం కనిపిాంచకుాండ నలీ ర్ాంగు
గుడడ చుటుటకున్నాడు. ఎతుుగా బలాంగా ఉన్నాడు. గోకుల్ దాస్ వళ్ళాపోయన తర్చవాత అటు ఇటు చూశాడు.
ఎవర్చలేర్ని నిరాధర్ణ చేస్తకని సివమిమాంగ్ పూల్ దగ్గర్కి వళ్ళాడు. టీపాయ్ కిాంద చెయాపెటిట చినా సీుకర్
బయటకు తీశాడు. అదిచలశకిువాంతమైన సీుకర్. చినా చపుుడును సహతాం పటుటకుాంటుాంది. సాధార్ణాంగా
అలాంటి సీుకర్ ఎసిునేజ్ ప్రపాంచాంలో వాడుత్వర్చ. అాంట ఇాంటలిజెన్్ డిపార్ట మాంట్ అనామాట. అది
వైయర్ లెస్ సీుకర్. అయదునిమిషాలవర్కు గోకుల్ దాస్ సిన్నా మాటాీడిన మాటలు చెటుట చటున
నిలబడినఅతను సుషటాంగా విన్నాడు. ఏాంచెయాాలో కూడా అపుుడే నిర్ణయాంచుకున్నాడు. సీుకర్ తీస్తకుని
తిర్గి చెటుట దగ్గర్కి చేర్చకున్నాడు. ఆ చెటుటకు ఆనుకుని కాాంపాండ్ వాల్ ఉాంది. అది దాదాపు
అర్డుగులఎతుు ఉాంటుాంది. మాములు మనుష్యాలకైతే దానిమీద ఎకకటాం సాధాాంకాదు. కాని ఆవాకిుకి
మాత్రాం అది చలతేలికపని అయాంది. ఊపిర్ బిగ్పటిట ఒకకసార్గా పైకి ఎగిరాడు. గోడమీద చేర్చకుని
అవతలవైపు దూకాడు.
అతను ఎవరోకాదు. ప్రపాంచాంఅాంత్వ వతుకుతునా మోన్నర్క.
X X X
“సార్ న్న పేర్చ రాజేష్. యస్.పి గార్చ పాంపిాంచర్చ”అన్నాడు అతను. గోకుల్ దాస్ ఆశుర్ాాంగా
అతని వైపు చూశాడు. అతను పూర్ుగా బాీక్ట కాాట్ కమాండో డ్రస్త్లో ఉన్నాడు. చల బలాంగా హీ మాాన్
ల ఉన్నాడు.
“గుడ్ యస్.పి గార్చ వాంటనే సుాందిాంచినాందుకు న్నకు చల సాంతోషాంగా ఉాంది. తర్చవాత
ఆయనకు కాల్ చేసి న్న అభినాందనలు చెపాులి. ఓకే న్న పేర్చ గోకుల్ దాస్”అాంటు చేతిని ముాందుకు
చపాడు గోకుల్ దాస్. రాజేష్ కూడా తనచేతిని అాందిాంచడు. వాంటనే రాండు చేతులు కలుస్తకున్నాయ.
131

చేతులు కలుపుతునాపుుడు రాజేష్ చకచకాాంగా తన వేలి ఉాంగ్ర్ాంతో గోకుల్ దాస్ అర్చేతిని

ఉాంగ్ర్ాంతో నొకాకడు. అాందులో విషాంతో ముాంచిన స్తది గోకుల్ దాస్ అర్చేతిమీద స్తనిాతాంగా
గుచుుకుాంది. కాని ఈ విషయాం సాంతోషాంలో గోకుల్ దాస్ గ్మనిాంచలేదు. యస్.పి అడిగిన వాంటనే బాడి
గార్డ ను పాంపినాందుకు అతను సాంతోషాంలో మునిగిఉన్నాడు. చేతులు కలుపుకునా తర్చవాత గోకుల్ దాస్
తన గ్దిలోకి వళ్ళా పడుకున్నాడు. రాజేష్ నిాంపాదిగా బయటకు వళ్ళాడు. మర్చసటిరోజ ఎనిమది గ్ాంటలైన
గోకుల్ దాస్ లేవలేదు. ఎపుుడు ఆర్చగ్ాంటలకు లేచే భర్ు ఈ రోజు ఎాందుకు లేవలేదో త్వరాబాయకి
అర్ధాంకాలేదు. లేపుదామని అతని బెడ్ ర్వాంలోకి వళ్ళాాంది. మాంచాం మీద అసువాసుాంగా పడి ఉన్నాడు గోకుల్
దాస్. అతని శరీర్ాం నీలాంర్ాంగులోకి మార్ాంది. నిరాాాంతపోతు భర్ు దగ్గర్కి వళ్ళాాంది త్వరాబాయ.
పరీక్షిాంచకుాండానే తన భర్ు చనిపోయాడని ఆమకు అర్ధమయాంది. ఒకకసార్గా గ్టిగా కేకలు పెడ్యు
గ్దిలోాంచి బయటకు వచిుాంది. అర్గ్ాంట తర్చవాత యస్.పి సిన్నా తన సిబుాందితో గోకుల్ దాస్ ఇాంటికి
చేర్చకున్నాడు. జర్గిాంది తెలుస్తకుని బితుర్పోయాడు.
X X X
రాండు రోజుల తర్చవాత విశాల్ ప్రకృతి కతిు ఇాంటికి మారార్చ. సామానులు సర్చధకునేసర్కి ఇాంకో
రోజు పటిటాంది.
“ఇలుీ ఎల ఉాంది ప్రకృతి”సిగ్రట్ వలిగిస్తు అడిగాడు విశాల్.
“ఇాంటికేాం బాంగార్ాంల ఉాంది. ఎటోచిు చుటుటపకకల ఇాంకో ఇలుీ లేదు”అాంది ప్రకృతి.
“ఈ విషయాం న్నకు తెలుస్త. ఇలుీన్నకు చల బాగా నచిుాంది. అాందుకే ఇాంకేాం ఆలోచిాంచకుాండ
కనేశాను.
“నేను వళ్ళా న్నయర్ కు వాంటలో సహయాంచేసాును. మీర్చ ఏదైన రాస్తకోవాలనుకుాంటే
రాస్తకోాండి”అని చెపిు కిచెన్ లోకి వళ్ళాపోయాంది ప్రకృతి. ఆమ వళ్ళాపోయన తర్చవాత తన ర్వమ్ లోకి
వళ్ళాడు విశాల్. అటుఇటు చూశాడు. ఎవర్చలేర్ని నిరాధర్ణ చేస్తకునాతర్చవాత డ్రాయర్ లోాంచి ఒక ఫైలు
తీశాడు. అాందులో మొదటి పేజిలో మూడుపేర్చీ ఉన్నాయ. మొదటి పేర్చ గోకుల్ దాస్ ది రాండో పేర్చ సాంట్రల్
మినిసటర్ న్నయక్ట ది మూడో పేర్చ యస్ .పి కులకర్ణది. ఎర్రపెని్ల్ తో మొదటి పేర్చ గోకుల్ దాస్ పేర్చ
కటేటశాడు. రాండో పేర్చ న్నయక్ట ను టిక్ట చేశాడు. తర్చవాత ఫైలుమూసి కిటికి దగ్గర్కి వళ్ళా నిలబడాడడు.
అతని మదడు న్నయక్ట ను చాంపటానికి అదుభతమైన పధకాం గుర్ాంచి ఆలోచిస్ుాంది.
X X X
132

బయట కుాండపోతగా వర్షాం కుర్చస్ుాంది. ఉర్చములు మర్చపులతో వాత్వవర్ణాం భీభీత్ాంగా

ఉాంది. ఎాంతస్తపటికి నిద్రపటటకపోతే పుసుకాం చదువుతూ కూర్చున్నాడు విశాల్. పకకన ప్రకృతి ఆదమర్చి
నిద్రపోతుాంది. అపుుడే గేటు దగ్గర్ ఏదో మాటలు వినిపిాంచయ. విశాల్ కిటికి దగ్గర్కి వళ్ళా చూశాడు.
మయన్ గేటు దగ్గర్ ఒక కార్చఆగిఉాంది. దాని మీద పోల్లస్ అని ఎర్రఅక్షరాలతో పెయాంట్ చేసి ఉాంది.
రయన్ కోటు వేస్తకునా ఒక వాకిు వాచ్ మన్ తో ఏదో మాటాీడుతున్నాడు.
వాంటనే విశాల్ ఫోన్ చేసి ఆ మనిష్టని లోపలికి పాంపిాంచమని వాచ్ మన్ తో చెపాుడు. తను
కిాందికి వచిు స్ఫ్యలో కూర్చున్నాడు. ఒకక క్షణాం తర్చవాత ఆ వాకిు లోపలికి వచుడు. అతను ఎవరో వాంటనే
గుర్చుపటాటడు విశాల్. అతను యస్.పి సిన్నా. ఒకటి రాండు సార్చీ అతని ఫోటో పేపర్ లో చూశాడు.
“ర్ాండి సిన్నాగార్చ. ఏమిటి ఈ వేళపుుడు వచుర్చ”అడిగాడు విశాల్ నవువతూ.
“పోల్లస్తలకు వేళ్ళపాళ అాంటు ఉాండదు. ఇర్వైన్నలుగుగ్ాంటలు డ్యాటి ఉాండాలి్ాందే. ఒక చినా
సమాచర్ాం కోసాం వచును”అన్నాడు సిన్నా.
“ముాందు కూరోుాండి. వేడి టీ త్వగుతూ మాటాీడుకుాందాాం. ఈ వాత్వవర్ణాంలో టీ చల
బాగుాంటుాంది”అని న్నయర్ ను పిలిచి టీ తీస్తకుర్మమని చెపాుడు. తర్చవాత సిన్నా వైపు తిర్గి
చెపుాండి”అన్నాడు.
“గోకుల్ దాస్ హతా గుర్ాంచి మీర్చ వినేఉాంటార్చ”అన్నాడు సిన్నా.
“అవును. పేపర్ లో చదివాను. టీవిలో కూడా చూశాను.”
“హాంతకుడు ఎవడో కాని చల తెలివిగా అతనిా హతాచేశాడు. విషాంలో ముాంచిన చినాస్తది
లాంటి ఆయుధాంతో చాంపాడు. కమాండో వేషాంలో వచిు మర్ చాంపాడు. ఆశుర్ాాం కలిగిాంచిాంది అది కాదు.”
“మర్.”
“హతా జర్గిన తర్చవాత న్నకు ఒక ఫోన్ కాల్ వచిుాంది. ఒక పబిీషర్ కాల్ చేశాడు. అతని పేర్చ
పరాాంకుశాం. న్న అపాయాంట్ మాంట్ కావాలని అడిగాడు. ఎాందుకని అడిగాను. గోకుల్ దాస్ హతా గుర్ాంచి
మాటాీడాలని చెపాుడు. వాంటనే ర్మమని చెపాును. అతను చెపిున విషయాం న్నకు నిజాంగా షాక్ట
కలిగిాంచిాంది. ఇటీవల మీర్చ ఒకనవల రాశార్చ. దాని పేర్చ మోన్నర్క. అాందులో ఒక సనిావేశాం
గుర్ాంచిచెపాుడు. ఒక ప్రోఫెషనల్ కిలీర్ ఒకబజిన్స్ మాాన్ ని చాంపుత్వడు. అాందులో మోన్నర్క ఎల
అతనిా చాంపాడో ఇకకడ హాంతకుడు కూడా గోకుల్ దాస్ ను అలగే చాంపాడు. అది టివస్ట”అని ఆగాడు
సిన్నా.
“దానికి న్నకు ఏమిటి సాంబాంధాం సిన్నాగార్చ”అన్నాడువిశాల్.
133

“ఆ నవల మీరే రాశార్చ. అాందులో మీర్చ రాసిన సనిావేశానికి గోకుల్ దాస్ హతాకు చల దగ్గర్
సాంబాంధాం ఉాంది. ఆ నవలనేను కూడా చదివాను.చలబాగుాంది. కెవవట్ ఇాంట్రసిటాంగ్. ఈ విషయాం గుర్ాంచి
మీరేమైన చెపుగ్లరా అని వచును”.
“నేనేాం చెపుగ్లను. న్నకు తోచిాంది ఏదో రాశాను. ఆ నవల చల పాపులర్ అయాంది.
కనిావేలమాంది చదివార్చ. ఒకవేళ మోన్నర్క కూడా ఆ నవల చదివాడేమో. నవలలో జర్గినటుట అమలు
చేసిఉాండొచుు.”అన్నాడు విశాల్.
“మోన్నర్క భార్తీయుడు కాడు. విదేశీయుడు. అతనికి తెలుగు రాదు. అలాంటపుుడు అతను నవల
ఎల చదవగ్లడు. ఇది కాంచాం విాంతగాలేదు.”
“ఒకవేళ కాకత్వళీయకాంగా జర్గిఉాండొచుు. దానికి న్నకు ఏమిటి సాంబాంధాం చెపుాండి.”
“మిమమలిా ఇబుాంది పెటాటలని రాలేదు. దరాాపుు అనా తర్చవాత మేము అనిా కోణాలనుాంచి
పర్శోధన చెయాాలి. అాందుకే ఇాంతదూర్ాం రావలసివచిుాంది. ఎనివే దాాాంక్ట్ ఫ్యర్ యువర్ కోపరేషన్
అాంటు లేచడు సిన్నా.
X X X
న్నలుగు రోజులు గ్డిచయ. ఆరోజు విశాల్ ప్రకృతి సినిమా చూసి వచుర్చ. వాళ్ళా ఇాంటికి
చేర్చకునేసర్కి పదకాండుగ్ాంటలైాంది. మయన్ గేటు బారాీ తెర్చిఉాంది. వాచ్ మన్ ఎకకడ కనిపిాంచలేదు.
విశాల్ కార్చని పోరోటకోలో ఆపి కిాందికి దిగాడు. ప్రకృతి కూడా దిగిాంది.
“నువువ లోపలకు వళ్ళా. నేను వాచ్ మన్ ఎకకడఉన్నాడో చూసివసాును”అాంటు ఇాంకోవైపుకి
వళ్ళాడు. ప్రకృతి లోపలికి వళ్ళాాంది. హాలు తలుపులు బారాీ తెర్చి ఉన్నాయ. హాలులో వస్తువులనిా
చిాందర్వాందర్గా ఉన్నాయ. స్ఫ్యలు తలకిాందులయాాయ. ఆలమారాలో ఉనా సామానులునేలమీద
చిాందర్వాందర్గా పడిఉన్నాయ. ప్రకృతి భయాంతో గ్టిటగా అర్చిాంది. చుటుట నిశబధాంగా నిస్తుజాంగాఉాంది. ఆమ
అర్చపు ఆ నిశబధవాత్వవర్ణాంలో భయాంకర్ాంగా వినిపిాంచిాంది. విశాల్ కాంగార్చగా లోపలికి పర్గెతుుకుాంటు
వచుడు.
“ఏాం జర్గిాంది”ఆడిగాడు విశాల్.
ప్రకృతి జవాబ్బచెపుకుాండ చేతోీ ముాందుకు చూపిాంచిాంది. హాలులో కనిపిాంచిన దృశాాం చూసి
విశాల్ నిరాాాంతపోయాడు.
“ఏమిటిదాంత్వ ఎవర్చ చేశార్చ ఇది”అాంది ప్రకృతి. భయాంతో ఆమ మొహాం పాలిపోయాంది.
134

“ఏమో న్నకు మాత్రాం ఏాం తెలుస్త. లోపలికి వళదాాం పద”అాంటు ఇదదర్చ లోపలికి వళ్ళార్చ. డైనిాంగ్
హాలులో ఇాంకో భీభీత్కర్మైన దృశాాం కనిపిాంచిాంది. డైనిాంగ్ టేబ్బల్ కిాంద నేలర్కుాంతో తడిసిఉాంది.
మదాలో మాాంసాం పుర్రె ఉన్నాయ. నిజానికి విశాల్ చల ధైర్ావాంతుడు. అాంతతేలికగా భయపడే మనిష్ట
కాడు.కాని ఈ దృశాాం మాత్రాం అతనిా నిజాంగానే భయపెటిటాంది. ప్రకృతి సాంగ్తి చెపుటానికి వీలులేదు.
గ్జగ్జవణికిపోతూ భర్ును అాంటిపెటుటకుాంది. కనిా క్షణాలపాటు ఇదదర్చ అచేతనాంగా ఉాండిపోయార్చ.
ముాందుగా విశాల్ తేర్చకున్నాడు. వాంటనే ఆ ఏర్యా పోల్లస్ ఇన్్ పెకటర్ కు కాల్ చేశాడు. జర్గినదాంత్వ
చెపాుడు. తర్చవాత ప్రకృతి వైపు తిర్గి అన్నాడు.
“నువువ వళ్ళా మేడమీద పడుకో. నేను పోల్లస్ అధికార్తో మాటాీడి వసాును”అన్నాడు విశాల్.
ప్రకృతి సాందిగ్ధాంగా చూసిాంది.
“ఏాం ఫరావలేదు. ధైర్ాాంగా వళ్ళా పడుకో”అన్నాడు.
ప్రకృతి వళ్ళాపోయన తర్చవాత విశాల్ పోర్టకోలో వచిు నిలబడాడడు. పది నిమిషాలతర్చవాత ఇన్్
పెకటర్ తన సిబుాందితో వచుడు.
“ఏాం జర్గిాంది మిసటర్ విశాల్”అడిగాడు పోల్లస్ ఆఫీసర్.
విశాల్ జర్గినదాంత్వ చెపాుడు. ఇన్్ పెకటర్ ను ముాందు హాలులోకి తీస్తకువళ్ళాడు. తర్చవాత
డైనిాంగ్ టేబ్బల్ దగ్గర్కి తీస్తకువళ్ళాడు. ఇన్్ పెకటర్ ముాంగాళా మీద కూర్చుని ర్కుాంలో వేలు ముాంచి వాసన
చూశాడు.
“ఇది ఏదో జాంతువు ర్కుాం. ఈ మాాంసాం కూడా ఆ జాంతువుదే. కేవలాం మిమమలిా భయపెటటటానికే
ఎవరో ఈపని చేశార్చ”అన్నాడు ఇన్్ పెకటర్ లేచి నిలబడి.
“న్నకు ఎవర్చ శతృవులు అాంటులేర్చ.అాందర్తోను స్తాహాంగాఉాంటాను. క్రైమ్ నవలలు రాస్తకుాంటు
బతుకుతున్నాను. న్నమీద ఇాంత కక్ష ఎవర్కుాందో అర్ధాం కావటాంలేదు”అన్నాడు విశాల్ భార్ాంగా.
“భయపడకాండి. ఈ దార్చణాం ఎవర్చ చేశారో నేను కనుకుకాంటాను. మీర్చ మాత్రాం జాగ్రతుగా
ఉాండాండి. ఇాంతకి మీ వాచ్ మన్ ఎకకడ”చుటుట చూస్తు అడిగాడు ఇన్్ పెకటర్.
“నేను ఇాంటికి వచేుసర్కి గేటు బారాీ తెర్చిఉన్నాయ. వాచ్ మన్ ఎకకడ కనిపిాంచలేదు.ఈ లోగా
న్న భార్ా ఈ దృశాాంచూసి గ్టిటగా అర్చిాంది. కాంగార్చగా పర్గెతుుకుాంటు వచేుశాను.”
“ఈ పనిఎవర్చ చేశారో కాని అతనికి మీ మీద విపరీతమైన పగ్దేవషాం ఉాండాలి. ఎలగైన మిమమలిా
మానసీకాంగా శారీర్కాంగా ఇబుాందికి గుర్చెయాాలని ఇల చేశాడు. ముాందు ఇకకడికి వచిుాంది ఎవరో
తెలుస్తకోవాలి. వాచ్ మన్ ను పటుటకుాంటే కాంత సమాచర్ాం తెలుస్తుాంది.”
135

ఇన్్ పెకటర్ సైగ్ అాందుకుని ఇదదర్చ కానిసటబ్బల్్ బయటకు వళ్ళార్చ. క్షణాం తర్చవాత వాచ్ మన్ ను
మోస్తకుాంటు ఇదదర్చ వచుర్చ. వాచ్ మన్ తలకు విపరీతాంగా గాయమైాంది. ఇాంకా ర్కుాం కార్చతోాంది.
మేలుకునే ఉన్నాడు కాని సనాగా మూలుగతున్నాడు.
వాచ్ మన్ ను నేలమీద పడుకోపెటాటర్చ. విశాల్ లోపలికి వళ్ళా ఫస్డ ఏయడ్ బాక్ట్ తీస్తకువచుడు.
ముాందు వాచ్ మన్ తలమీద గాయానిా శుభ్రాంగా టిాంచర్ తో తుడిచడు. తర్చవాత కటుట కటాటడు. దాాంతో
కాంచాం తేర్చకున్నాడు వాచ్ మన్.
“ఏాం జర్గిాంది. ఎవర్చ నినుా కటాటర్చ”అడిగాడు విశాల్.
“ఎవరో తెలియదు సార్. నేను చూడలేదు. నేను మాములుగా గేటు లోపల కుర్చుని ఉన్నాను. అతను
ఎవరో ఎల లోపలికి వచుడో తెలియదు. న్న తలమీద బలాంగా కటాటడు. వాంటవాంటనే ఇాంకోరాండు దెబులు
కటాటడు. వాంటనే న్నకు సృహపోయాంది. తర్చవాత ఏాం జర్గిాందో తెలియదు. తిర్గి కళ్ళా తెర్చేసర్కి
మీర్చ కనిపిాంచర్చ”అన్నాడు వాచ్ మన్.
“నువువ నీ కావర్టర్్ లోకి వళ్ళా విశ్రాంతి తీస్తకో. రేపు డాకటర్ ను పిలుసాును”అన్నాడు విశాల్. వాచ్
మన్ వళ్ళాపోయాడు. స
“ఓకే విశాల్ గార్చ. ఇకకడఉాండి మేము చెయాగ్లిగిాంది ఏాంలేదు. రేపుఒకసార్ స్తటషన్ కు వచిు
కాంపీయాంట్ ఇచిు వళాాండి. మిగ్త విషయాలు మేము చూస్తకుాంటాాం”అన్నాడు ఇన్్ పెకటర్.
అలగే అని తలూపాడు విశాల్. పోల్లస్ సిబుాంది వళ్ళాన తర్చవాత విశాల్ మేడ మీదకు వళ్ళాడు.
గ్దిలో ఇాంకా ప్రకృతి ఇాంకా నిద్రపోలేదు. ఏదో పుసుకాం చదువుతోాంది. విశాల్ ను చూసి పుసుకాం మడిచి
పకకన పెటిటాంది.
“ఏాంజర్గిదాండి. వాచ్ మన్ కనిపిాంచడా”అడిగిాంది.
విశాల్ ఆాంత్వ చెపాుడు.
“మైగాడ్ ఈ పని ఎవర్చ చేసిఉాంటార్చ. అాంత కోపాం పగ్మనమీద ఎవర్కి ఉాంది.”
“ఈ విషయాం తెలిస్తు కేస్త మాంచుల విడిపోతుాంది. సరే ఇపుుటికే బాగా పొదుదపోయాంది.
పడుకో. రేపు మాటాీడుకుాందాాం”అాంటు మాంచాంమీద వాలిపోయ కళ్ళామూస్తకున్నాడు విశాల్.
X X X
విశాల్ పొదుదనే బయటకు వళ్ళాపోయాడు. ప్రకృతి ఒకకతే హాలులో కూర్చుని ఉాంది. ఏాంతోచక
కాంచాంస్తపు టివి చూసిాంది. అది బోర్ కటిట కాస్తపుపుసుకాం చదువుకుాంది. గ్ాంటగ్డిచిన తర్చవాత అది
136

విస్తగు పుటిటాంచిాంది. ఏాంచెయాాలో తోచక హాలులోకి వచిు కూర్చుాంది. అపుుడే టీపాయ్ మీద ఉనా ఫోన్
చపుుడు చేసిాంది. చపుున ర్సివర్ ఎతిు హలో అాంది.
“నేను చిదాంబర్ాం మాటాీడుతున్నాను”అవతలనుాంచి బాంగుర్చగా వినిపిాంచిాంది. అతని గాంతు
వినగానే ఒకకసార్గా ఫ్రీజ్ అయపోయాంది ప్రకృతి. ర్సివర్ పటుటకునా చేతులు సనాగా వణికాయ.
“నువావ మామయా ఎకకడనుాంచి మాటాీడుతున్నావు”అాందితేర్చకుాంటు.
“ఎకకడనుాంచి మాటాీడితే నీకెాందుకు. న్నమాటలు మాత్రాం వినుచలు.”
“ఏమిటి.”
“న్నకు చల డబ్బుఅవసర్ాంగా ఉాంది. యాభైవేలు కావాలి.”:
“అాంతడబ్బున్న దగ్గర్ లేదు మామయా”.
“నీ దగ్గర్ లేకపోతే మీ ఆయన దగ్గర్చాాంచి తీస్తకో. “
“అాంతడబ్బున్నకెాందుకు ఇసాుర్చ. ఒకవేళ ఇచిున కార్ణాంఅడుగుత్వర్చ. ఏాం చెపుమాంటావు.”
“నువువ ఏాం చేసాువో న్నకు తెల్లదు. ఎలుీాండి కలీ న్నకు డబ్బు కావాలి. లేదాంటే నీకే నషటాం. నినుా
ఏాం చెయాను. నీ మొగుడిని చాంపేసాును. అతను ప్రాణాలతో ఉాండాలాంటే డబ్బు ఇవువ.”
“పీీజ్ అాంత మాట అనకు. కావాలాంటేఒక పదివేలు సర్దగ్లను. అాంతకుమిాంచి న్న వలీ కాదు”అాంది
ఆమ ప్రాదేయపడుతూ.
“నువువ చేసిన ద్రోహానికి నేను అడిగిాంది చల తకుకవ. మీ అమమ న్ననా పోయన తర్చవాత నినుా
కాంటికి రపుల కాపాడాను. న్నకు ఉనాాంతలో చదువు చెపిుాంచను. నినుా పెళ్ళా చేస్తకోవాలని
ఆశపడాడను. అది తపాు. ననుా కాదని ఎవడోముకుకమొహాం తెలియని వాడితో వళ్ళాపోయావు. వాడిని పెళ్ళా
చేస్తకుని స్తఖాంగా కాపుర్ాం చేస్తున్నావు. న్న పర్సిధతి గుర్ాంచి ఒకకసార్ అయన ఆలోచిాంచలేదు. నీ
సావర్ధాం నువువ చూస్తకున్నావు. ఏర్దాటి తెపుతగ్లేసినటుట ననుా విడిచివళ్ళాపోయావు. చినా రొటట ముకక
వేస్తు కుకక కూడా జీవిత్వాంతాం యజమాని దగ్గర్ విశావసాంగా పడిఉాంటుాంది. కాని నీకు కుకకకునాాంత
ఇాంగ్లతజాానాం లేదు. నీ సావర్ధాం నువువ చూస్తకుని వళ్ళాపోయావు. ఇపుుడు న్నకు చల డబ్బు అవసర్ాం
ఉాంది. చేతిలో ర్చపాయలేక అాందినాంతవర్కు అపుులు చేశాను. ఇపుుడు అపుులు ఇచిున వాళాాంత్వ డబ్బు
ఇమమని బలవాంతాం చేస్తున్నార్చ. ఎలుీాండి ఉదయాం పదిగ్ాంటలకు ఫోన్ చేసాును. ఈ లోగా డబ్బుసిదదాం చేసి
ఉాంచు. ఎకకడ ఇవావలో అపుుడే చెపాును. ఈలోగా ఈ విషయాం నీ భర్ుకు చెపుకు. అది నీకే నషటాం. న్న
సాంగ్తి తెలుస్తగా. ఉాంటాను. ముఖాాంగా పోల్లస్తలకు మాత్రాం చెపుకు. ఉాంటాను”అాంటు ర్సివర్
పెటేటశాడు చిదాంబర్ాం.
137

ప్రకృతి కూడా ర్సివర్ క్రెడిల్ చేసి తలపటుటకుని కూర్చుాంది. పదివేలు అయతే భర్ును అడిగితే
ఇసాుడు. యాభైవేలు అడిగితే కార్ణాం అడుగుత్వడు. ఏాం చెపాులో ఈ సమసా నుాంచి ఎల బయటపడాలో
ఆమకు అర్ధాంకాలేదు. సాయాంత్రాంవర్కు ఇదే విషయాం గుర్ాంచి ఆలోచిస్తు గ్డిపిాంది. సాయాంత్రాం
ఆర్చగ్ాంటలకు విశాల్ వచుడు. అతని చేతిలో చల డబ్బు ఉాంది. గ్దిలోకి వళ్ళా బ్లర్చవాలో ఆ డబ్బు పెటటటాం
చూసిాంది ప్రకృతి.
భర్ుకు టిఫిన్ కాఫీ ఇచిుాంది.
“ఏమిటి అల ఉన్నావు. ఒాంటోీ బాగా లేదా’భార్ా వాలకాం గ్మనిాంచి అడిగాడు విశాల్.
“న్నకేాం కాలేదు. బాగానే ఉన్నాను. ఏదో విషయాం గుర్చుకువచిు కాంచాం అనామనసకాంగా
ఉన్నాను.”
“సరే నేను సాానాం చేసి వసాును. అల సర్దాగా అల తిర్గివదాదాం. తయార్చగా ఉాండు”అని చెపిు
బాత్రాంలోకి వళ్ళాడు. ప్రకృతి వేగ్ాంగా గ్దిలోకి వళ్ళాాంది. బ్లర్చవా తెర్చిచూసిాంది. లోపల పది
వయార్చపాయలు నోటీ కటటలు కనిపిాంచయ. అాందులోాంచి యాబైవేలు తీస్తకుని మిగ్త డబ్బు అలగే
పెటేటసిాంది. తన బాాగ్ లో ఆ డబ్బు పెటిట ఇవతలకు వచిుాంది. భర్ును మోసాం చేస్తునాాందుకు ఆమకు ఒకవైపు
బాధగానే ఉాంది. కాని తపులేదు. భర్ు ప్రాణాలు దకాకలాంటే చిదాంబర్ాం చెపిునటుట చెయాక తపుదు. అతని
గుర్ాంచి ఆమకు బాగా తెలుస్త. చెపిుాంది ఖచిుతాంగా చేసాుడు. ముాందుముాందు ఈ పర్ణామాం ఎల
ఎదుర్చకోవాలో అర్ధాంకాలేదు. నిస్తుువగా స్ఫ్యలో కూలబడిాంది.
X X X
రాండు రోజులు భార్ాంగా గ్డిచయ. విశాల్ మళ్ళా ఆ డబ్బువైపు చూడలేదు. అాందుకే అతనికి
అాందులో యాబైవేలు తకుకవ అయన విషయాం తెలియదు. ఆ రోజు విశాల్ పెాందళ్ళడే బయటకు
వళ్ళాపోయాడు. ప్రకృతి హాలులో కాలుకాలిన పిలిీల తిర్గుతోాంది. ఈ రోజు సర్గాగ పదిగ్ాంటలకు
చిదాంబర్ాం ఫోన్ చేసాునని చెపాుడు. ఆ కాల్ కోసమే ఆమ కాచుకుని ఉాంది. ఆమ ఎాంతో స్తపు
ఎదుర్చచూడవలసిన అవసర్ాంలేకుాండ పోయాంది.సర్గాగ పదిగ్ాంటలకు ఫోన్ మోగిాంది.
“నేను అడిగిన డబ్బు సిదదాం చేశావా”అవతలనుాంచి చిదాంబర్ాం గాంతు బాంగుర్చగా వినిపిాంచిాంది.
“సిదదాం చేశాను.ఎకకడ ఇవవమాంటావు”అడిగిాంది ప్రకృతి.
“ఇపుుడు సర్గాగ పదిగ్ాంటలు కావస్ుాంది. సర్గాగ పదకాండుగ్ాంటలకు జూపార్క రా. కార్చ
పార్కాంగ్ స్తుస్ లో పార్క చేసి లోపలికి రా. మయన్ గేటుకు ఇర్వై అడుగుల దూర్ాంలో ఒక రాతి చపాట
కనిపిస్తుాంది. దానిమీద కూరోు. నేనే వచిు నినుా కలుస్తకుాంటాను. ఇాంతకుముాందే హెచుర్ాంచను. అయన
138

ఇాంకోసార్ చెపుుతున్నాను. ఈ విషయాం పోల్లస్తలకు కాని నీ భర్ుకు కాని చెపుకు. వాంట ఎవర్ని
తీస్తకురాకు. ఒాంటర్గా మాత్రాం రావాలి. అర్ధమైాందా.”
“అర్ధమైాంది. డబ్బు తీస్తకుని వాంటనే బయలుదేర్చతున్నాను”అని లైన్ కట్ చేసిాంది ప్రకృతి. వాంటనే
బాాగ్ తీస్తకుని ఇాంటోీాంచి బయటకు వచిుాంది. మయన్ గేటు దగ్గర్ వాచ్ మన్ కూర్చుని ఉన్నాడు. సిగ్రట్
త్వగుతూ ఏదో పుసుకాం చదువుతున్నాడు. ప్రకృతి రావటాం చూసి సిగ్రట్ పడేసి మరాాదగా లేచి
నిలబడాడడు.
“అర్్ాంటుగా బయటకు వళ్ళతున్నాను. అయాగార్చ ఒకవేళ వస్తు స్తాహతురాలి ఇాంటికి వళ్ళానని
చెపుు. ఒక గ్ాంటలో తిర్గివసాును”అాంది ప్రకృతి. తర్చవాత కార్చ తీస్తకుని బయటకు దూస్తకుపోయాంది.
ఆమ జూపార్క చేర్చకునేసర్కి దాదాపు పదకాండుగ్ాంటలు కావస్ుాంది. చెపిునటుటగానే కార్చని పార్కాంగ్
స్తుస్ లో పార్క చేసి లోపలికి వళ్ళాాంది. మయన్ గేటుకు కాంచాం దూర్ాంలో ఒకరాతి చపాట కనిపిాంచిాంది.
ఆ రోజు ఆదివార్ాం. జూపార్క లో విపరీతాంగా జనాం ఉన్నార్చ. చినాపెదాద తేడాలేకుాండ అాందర్చ
ర్ాంగుర్ాంగుల బటటలు వేస్తకుని జాలిగా ఎాంజాయ్ చేస్తున్నార్చ. పిలీలు ర్కర్కాల ఆకార్ాంలో ఉనా బెలునుీ
పటుటకునికేర్ాంతలు కడుున్నార్చ. సర్గాగ అయదునిమిషాల తర్చవాత వచుడు చిదాంబర్ాం. అపుుటికి ఇపుటికి
అతనిలో కాంచాం కూడా మార్చులేదు.
“డబ్బు తెచువా”అడిగాడు చిదాంబర్ాం.
“తెచును”అాంది ప్రకృతి.
“ఇవువ. నేను వాంటనే వళ్ళాలి”అాంటు చేతిని ముాందుకు చచడు. ప్రకృతి సాంచిలోాంచి డబ్బు తీసి
ఇచిుాంది. అతను వళాబోతుాంటే అాంది.
“అడిగినవాంటనే డబ్బు ఇచునుకదా అని ననుా పిర్కిదానినని అనుకోకు. నీకు భయపడి ఈ డబ్బు
ఇవవటాంలేదు. నువువ చేసిన సహయానికి ఇస్తున్నాను. కషటసమయాంలో ననుా ఆదుకున్నావు. కాలేజిలో
చేర్ుాంచి చదువు చెపిుాంచవు. న్నకు సర్సవతి జాాన్ననిా ప్రసాదిాంచవు. ఆ విశావసాంతోనే ఈ
సహయాంచేస్తున్నాను. ఇదే నీకు ఆఖర్సార్ డబ్బు ఇవవటాం. ఇాంకోసార్ న్న భర్ును అడడాంపెటుటకుని డబ్బు
గుాంజటానికి ప్రయతిాాంచకు.అది నీకే ప్రమాధాం”.
“ఏాం చాంపుత్వవా. ఆఫ్యటరాల్ నువువ ఒక ఆడదానివి. నినుా చూసి చినా చీమకూడా భయపడదు.
న్నకు డబ్బు అవసర్ాం అయనపుుడు ఖచిుతాంగా అడుగుత్వను. నవువ కాదనకుాండ ఇవావలి. లేకపోతే నీ భర్ు
ప్రాణాలు గాలిలో కలసిపోత్వయ”అన్నాడు కోపాంగా చిదాంబర్ాం.
139

“న్న భర్ు ప్రాణాలు ఎల కాపాడుకోవాలో న్నకు బాగా తెలుస్త. ఈ సీసాలో ఏముాందో తెలుస్త.
శకిువాంతమైన యాసిడ్. ఒకచుకక శరీర్ాంమీద పడితే చలు శరీర్ాం పూర్ుగా ఆమేర్ కాలిపోతుాంది. అదే
మొహాంమీద పడితే ఎలఉాంటుాందో ఊహాంచుకో. ఇాంకోసార్ న్న జోలికి వస్తు ఈ యాసిడ్ నీ మొహాంమీద
పోయాటానికి వనుకాడను. ఇాంతటితో ఈ విషయానిా పూర్ుగా మర్చిపోదాాం. ఎవర్ బతకు వాళ్ళా
బతుకుదాాం”అాంది ప్రకృతి. ఆమ చేతిలో ఉనా యాసిడ్ సీసా చుసి నిజాంగానే చిదాంబరానికి భయాం
వేసిాంది. ఇాంకేాం అనులేదు అతను. మౌనాంగా అకకడనుాంచి వళ్ళాపోయాడు.
X X X
పావురాలపలిీ పేర్చకు మాత్రమే చినాగ్రామాం. కాని చూడటానికి చినా సైజు టౌన్ ల ఉాంది.
ప్రపాంచికర్ణ పుణామా అని దేశాంలో నగ్రాలనిా బాగా అభివృదిదచెాందాయ. వాటితో పాటు గ్రామాలు కూడా
అభివృదిధ చెాందాయ. కనిా గ్రామాలు టౌన్ లుగా మార్పోయాయ. వాటిలోపావురాలపలిీ గ్రామాం ఒకటి.
రోడుమీద ఎకకడచూసిన ఇాంటరాట్ కేఫ్ లు కనిపిస్తున్నాయ. వాటితో పాటు మాల్్ సినిమా దియెటర్చీ
కూడా ఉన్నాయ.
సమయాం ఉదయాం పదిగ్ాంటలు కావస్ుాంది. ఒకకార్చ వేగ్ాంగా వచిు ఒక హోటల్ ముాందు ఆగిాంది.
అాందులోాంచి ఎతుుగా బలాంగా ఉనా యువకుడు దిగాడు. అతని చేతిలో స్తటుకేస్త తపు ఇాంకోసామాను
లేదు. తినాగా ర్సపషన్ కాంటర్ దగ్గర్కి వళ్ళాడు.
“ఏాంకావాలిసార్”అన్నాడు ర్సపషనిస్ట.
“న్నకు ఒక డబ్బల్ ర్వమ్ కావాలి. రాండురోజులు ఉాంటాను.”
“ముాందు ఈ ర్జిసటర్ లో సాంతకాంపెటటాండి. వయా ర్చపాయలు అడావన్్ ఇవవాండి”అాంటు ర్జసటర్
ముాందు పెటాటడు. ఆ యువకుడు ర్జిసటర్ లో సాంతకాంపెటిట డబ్బు ఇచుడు. ర్జిసటర్ లో తన పేర్చ స్తర్జిత్
సిాంగ్ అని రాశాడు. ర్వమ్ బాయ్ అతనిా గ్దిలోకి తీస్తకువళ్ళాడు. బాయ్ వళ్ళాపోయన తర్చవాత అతను
తలుపులు మూశాడు. మాంచాంమీద కూర్చున్నాడు. తర్చవాత ఏదో తటిటనటుట స్తటుకేస్త తెర్చడు.
అాందులోాంచి ఈ రోజు న్యాస్ పేపర్ కటిాంగ్ తీశాడు. అాందులో ఒక వార్ు ప్రముఖాంగా ప్రచుర్ాంచర్చ.
రేపు ఉదయాం పదకాండుగ్ాంటలకు సాంట్రల్ మినిసటర్ న్నయక్ట పావురాలపలిీ వస్తున్నాడు. బడుకు
వరాగలకు భూమిపటాటలు ఇవవబోతున్నాడు. దానికి అధికార్పార్ట కార్ాకర్ులు న్నయకులు పెదద ఎతుున సభ
నిర్వహస్తున్నార్చ. ఆ సభకు యాం.పిలు. యాం.యల్. ఏ లు కూడా వస్తున్నార్చ. వాళ్ళా కాకుాండ సాంభదిత
అధికార్చలు కూడా వస్తున్నార్చ. మాంత్రి న్నయక్ట ఉగ్రవాదలు హట్ లిస్ట లో ఉన్నాడు. అాందుకే భార్ ఎతుున
ర్క్షణ ఏరాుటుీ కూడా చేస్తున్నార్చ. స్తటట్ పోల్లస్తలతోపాటు ర్క్షణ సాంసధలు కూడా కూడా పావురాలపలిీ
140

వస్తున్నార్చ. న్నయక్ట చుటుటవలయాంల ఏర్ుడి ఆతనికి ర్క్షణ ఇసాుర్చ. ఆ కాంచుకోటను చేధిాంచి లోపలికి
వళాటాం దాదాపు అసాధాాం. ఈ వార్ుతో పాటు న్నయక్ట ఫోటో కూడా పెదదగా వేశార్చ. ఆ ఫోటో చూసి
సిాంగ్ మొహాం అసుమిస్తునా స్తర్చాడిల ఎర్రబార్ాంది. ఆవేశాంతో అతని పిడికిళ్ళా గ్టిటగా బిగుస్తకున్నాయ.
కోపాం ఆపుకోలేకపోయాడు. చేతోు గ్టిటగా ఫోటోను గుదాదడు. అపుుడు కాని అతని కోపాం తగ్గలేదు. ఆ
తర్చవాత మాములుగా అయాాడు. పేపర్ ను జాగ్రతుగా మడిచి తిర్గి స్తటుకేస్తలో పెటాటడు. సాానాం చేసి
పావుగ్ాంటస్తపు యోగా చేశాడు.
తర్చవాత మళ్ళా స్తటుకేస్త తెర్చి అాందులోాంచి కనిా సామానులు బయటకు తీశాడు. అవనిా
విడివిడి భాగాలు. ఒక టలిస్కప్ ట్ఫిల్ కు సాంబాంధిాంచిన భాగాలు. వాటిని తిర్గి జాగ్రతుగా ఎసాంబ్బల్
చేశాడు. ఫర్ ఫెక్టట గా వచిుాంది. తిర్గి దానిా విడిభాగాలు చేసి స్తటుకేస్తలో పెటాటడు. స్తటుకేస్తను
మాంచాంకిాందికి తోశాడు. సమయాం పన్ాాండుగ్ాంటలు కావస్ుాంది. ఆ హోటల్ లో లడి్ాంగ్ స్తదపాయాం
మాత్రమే ఉాంది. భోజనాం కాఫీ టిఫిన్ దొర్కదు. అాందుకే బయటకు వళ్ళాడు సిాంగ్. కార్చ తీస్తకుని మయన్
రోడుడ మీద ఉనా హోటల్ ముాందు ఆపాడు. హోటల్ ముాందు ఒక పోల్లస్త వాాన్ ఆగిఉాంది. సిాంగ్ కార్చ
వాంటనే సాటర్ట చేసి ముాందుకు పోనిచుడు. పదినిమిషాలతర్చవాత కార్చఊర్చ సర్హదుదలు దాటిాంది. ఒక
నిర్్నమైన ప్రదేశాం చేర్చకుాంది. ఆ పాాంతాం అాంత్వ ఇస్తక ప్రాాంతాం. కాంచాందూర్ాంలో ఒక పెదద వేప చెటుట
కనిపిాంచిాంది. కార్చ చెటుట కిాంద పార్క చేశాడు. డికికలోాంచి పెదద బాాగ్ తీశాడు. అాందులోాంచి స్తకబా
స్తట్ తీశాడు. తను వేస్తకునా బటటలు విపిు స్తకబా స్తట్ వేస్తకున్నాడు. ఎదుర్చగా ఉనా సలయ్ర్చవైపు
నడిచడు.
మలీగా చెర్చవులోకి దిగి లోతుకు వళ్ళాడు. వేగ్ాంగా ఈదుకుాంటు ముాందుకు సాగిపోయాడు.
పావుగ్ాంటస్తపు ఈది మలీగా నీళా పైకి తేలడు. ఎదుర్చగా అలీాంతదూర్ాంలో చెకకలతో చేసినస్తటజి
కనిపిాంచిాంది. స్తటజి ఇాంకా పూర్ుకాలేదు. కాంతమాంది పనివాళ్ళా ఇాంకా పనిచేస్తున్నార్చ. ఆ ప్రదేశాంలో చల
మాంది పోల్లస్తలు ఉన్నార్చ. అాందర్చ చుటుట నిశతాంగా చూస్తున్నార్చ. అకకడే రేపు న్నయక్ట వచిు పటాటలు
ఇవవబోతున్నాడు. అాందుకే సకుార్టిని సమీక్షిస్తున్నార్చ.
సిాంగ్ తిర్గి నీళాలోకి మునిగాడు. తిర్గి పావుగ్ాంట తర్చవాత తను బయలుదేర్న ప్రదేశాం
చేర్చకున్నాడు. స్తకబా డ్రస్త విపిు మాములు డ్రస్త్ వేస్తకున్నాడు. కార్చలో కూర్చుని కార్చ సాటర్ట
చెయాబోయాడు. అపుుడే ఊహాంచని పర్ణామాం ఎదుర్యాంది.
“ఎవర్చ నువువ ఇకకడ ఏాం చేస్తున్నావు. మరాాదగా చేతులు పైకి ఎతుు. కదలకుాండ నిలబడు”అాంటు
ఒక గాంతు వినిపిాంచిాంది.
141

స్తర్జిత్ సిాంగ్ నిరాాాంతపోయాడు. మలీగా చేతులు పైకిఎత్వుడు.

“ఎవర్చ నువువ”అన్నాడు.
“నేను ఈ ఏర్యా పెట్రోల్ చేస్తునా కానిసటబ్బల్ ను. బ్లట్ కు వళ్ళతుాంటే చెటుటకిాంద కార్చ
కనిపిాంచిాంది. అపుుడే నీళాలోాంచి వస్తునా నినుా చూశాను. ఈ ఊర్కి కతువాడిల ఉన్నావు.
ఇాంతకుముాందు నినుా ఇకకడ ఎపుుడు చూడలేదు. అనుమానాంవచిు చెటుట వనుక దాకుకన్నాను. ఇపుుడు
చెపుు ఎవర్చనువువ.ఇకకడ ఏాంచేస్తున్నావు.”
“నేను ఒక టూర్స్ట ను. ఇటువైపు వళ్ళుాంటే చెర్చవుకనిపిాంచిాంది. కాంచాంస్తపు ఈ తకటాటలని
తోచిాంది. అాందుకే బటటలు మార్చుకుని నీళాలోకి దిగాను. కాంచాంస్తపు ఈతకటాటను. అాంతె అాంతకుమిాంచి
నేనేాం చెయాలేదు”అన్నాడు స్తర్జిత్ సిాంగ్.
“అబదధాం నేను నమమను. ఈత కటాటలనుకునావాడు మాములుగా వసాుడు. కాని స్తకబా స్తట్ తో
రాడు. న్నకు ఎాందుకో నీ మాటలు నమమబ్బదిధకావటాంలేదు. మలీగా వనకిక తిర్చగు. పిచిువేషాలు వయాటానికి
ప్రయతిాాంచకు. న్న చేతిలో తుపాకి ఉాంది.కాలుటానికి కూడా వనుకాడను”అన్నాడు పోల్లస్ కానిసటబ్బల్.
స్తర్జిత్ సిాంగ్ మలీగా వనకిక తిర్గాడు. ఎదుర్చగా పోల్లస్ కానిసటబ్బల్ కనిపిాంచడు. అతని చేతిలో
తుపాకి ఉాంది. అది స్తటిగా స్తర్జిత్ సిాంగ్ వైపు గుర్పెటిటఉాంది.
“నువువ మాములుగా సివమిమాంగ్ స్తటు వేస్తకుని ఈతకటిటఉాంటే న్నకు అనుమానాంవచేుది
కాదు.కాని నువువ స్తకబా డ్రస్త్ వేస్తకున్నావు. బాగా లోతుకు వళ్ళావాళ్ళా మాత్రమే అలాంటి స్తట్
వేస్తకుాంటార్చ. అాందుకే అనుమానాంవచిు ఆపాను. ఏది నీ ఐడిాంటి కార్డ చూపిాంచు. డ్రైవిాంగ్ లైసన్్ కూడా
ఇవువ. చూసి ఇచేుసాును”అాంటు కానిసటబ్బల్ ఒక అడుగుముాందుకు వేశాడు. అదే అతను చేసిన తపుు.
సిాంగ్ మర్చపు వేగ్ాంతో కదిలడు. అదే వేగ్ాంతో కానిసటబ్బల్ చేతిలో ఉనా తుపాకిని ముాందుకు
లగాడు. తుపాకితో పాటు కానిసటబ్బల్ కూడా సిాంగ్ వైపు వచుడు. సిాంగ్ చేతులు మర్చపుల పనిచేశాయ.
కానిసటబ్బల్ మడ మీద అర్చెయాతో గ్టిటగా కటాటడు. గుర్తపిుఆ దెబుపడరాని చోట పడిాంది. కేవలాం
అతనిా సృహ తపిుాంచలని అనుకున్నాడు. కాని అతని అాంచన తపుయాంది.దెబుమడ ఎముక మీద పడిాంది.
ఫట్ మాంటు చినా చపుుడు వినిపిాంచిాంది.కానిసటబ్బల్ మడ విర్గిపోయాంది. నిర్్వాంగా అతని శరీర్ాం
నేలమీద పడిాంది. సిాంగ్ కాంగార్చగా కిాందికివాంగి చూశాడు. కానిసటబ్బల్ లో ప్రాణాంలేదు. బాధతో
తలపటుటకున్నాడు. అనవసర్ాంగా ఒక అమాయకుడి ప్రాణాలు తీసినాందుకు విలవిలలడిపోయాడు. మలీగా
లేచి కానిసటబ్బల్ శవాంవైపు చూస్తు సలుాట్ చేశాడు. కానిసటబ్బల్ జేబ్బలో అతని ఐడిాంటి కార్డ
కనిపిాంచిాంది. అది తీస్తకుని జేబ్బలో పెటుటకున్నాడు. కార్చడికిక తెర్చి ఒక పెదద దుపుటి తీశాడు. అాందులో
142

కానిసటబ్బల్ శవానిా చుటాటడు. ఆ మూటను భుజాం మీద పెటుటకుని అతికషటాంమీద చెటుట ఎకాకడు. బాగాపైకి
వళ్ళాడు. గుబ్బర్చగా ఉనా ప్రదేశాంలో ఆ మూటను జాగ్రతుగా పెటాటడు.తర్చవాత చెటుట దిగాడు. చుటుట ఎవర్చ
లేర్చ. నిరామనుషాాంగా ఉాంది. రాండు నిమిషాల తర్చవాత అతని కార్చ హోటల్ వైపు సాగిపోయాంది.
పదినిమిషాలకు ముాందు అతనికి బాగా ఆకలివేసిాంది. మదాలో ఏదైన హోటల్ లో భోజనాం చేదాదమని
అనుకున్నాడు. కాని ఇపుుడు ఆకలి పూర్ుగా చచిుపోయాంది. అతని మూడ్ బాగా అప్ సట్ అయాంది. తపుు
చేశాననే బాధ అతని నర్నర్ాం కోస్ుాంది. గ్దిలోకి వచిునవాంటనే తలుపులు మూశాడు. మాంచాంమీద
కూర్చున్నాడు. జర్గిాంది తలుచుకుాంటే అతనికి చేదుమాత్ర మిాంగినటుటగా ఉాంది. సాంట్రల్ మినిసటర్ న్నయక్ట
ను చాంపటానికి ఇాంతదూర్ాం వచుడు. కాని అనుకోకుాండ ఒక అమాయకుడు ప్రాణాలు తీశాడు.
సాయాంత్రాం ఆర్చగ్ాంటలవర్కు అతను గ్దిలోాంచి బయటకు రాలేదు. మాంచాంమీద పడుకుని
పుసుకాం చదువుతూ టాంపాస్ చేశాడు. ఏడుగ్ాంటలకు తయార్యాాడు. కార్చలో ఒక హోటల్
చేర్చకున్నాడు. లోపలికి వళ్ళా ఒకటేబ్బల్ ముాందు కూర్చున్నాడు. సర్వర్ తో భోజనాం కావాలని చెపాుడు.
సిాంగ్ భోజనాం కోసాం ఎదుర్చచూస్తుాంటే అపుుడే ఒక పోల్లస్ జీపు హోటల్ ముాందు ఆగిాంది. అాందులోాంచి
సర్కల్ ఇన్్ పెకటర్ ఇదదర్చ పీసీలు దిగార్చ. ముగుగర్చ డైనిాంగ్ హాలులోకి వచుర్చ.
వాళాను చూసి సిాంగ్ ఫ్రీజ్ అయపోయాడు. కాంపతీసి తనకోసాం రాలేదుకదా అనుకున్నాడు. అతని
అనమానాం నిజాం అయాంది. సర్కల్ ఇన్్ పెకటర్ చుటుట నిశతాంగా చూస్తున్నాడు. అతని సిబుాందికూడా
ప్రతివాళాను గుచిుగుచిు చూస్తున్నార్చ. సర్కల్ గ్ాంభీర్ాంగా సిాంగ్ వైపు చూశాడు. అతని దగ్గర్కి వళ్ళాడు.
సిాంగ్ పకకన ఖళీగా ఉనా సీటులో కూర్చున్నాడు. అాంతకాంటే ముాందే పీసీలు వేరే చోట సటిల్ అయాార్చ.
సిాంగ్ తేలికగా నిటురాుడు. అనవసర్ాంగా భయపడినాందుకు తనని త్వను తిటుటకున్నాడు. భోజనాం
పూర్ు చేసి బయటకు వచుడు. రోడుడ మీద విపరీతాంగా జనాంకనిపిస్తున్నార్చ. ఎపుుడు లేనాంత సాందడిగా
ఉాంది. రేపు వస్తునా మాంత్రికి సావగ్తాం చెపుటానికి అధికార్పార్ట కార్ాకర్ులు చల హడావిడిగా ఉన్నార్చ.
ర్ాంగుర్ాంగుల బానర్్ కడుతున్నార్చ. దానిమీద కేాంద్ర శశు సాంక్షేమ శాఖమాంత్రికి సావగ్తాం స్తసావగ్తాం
అని రాసిఉాంది. ఊర్లో ఎకకడ చూసిన ఇదే సాందడి. అర్గ్ాంటస్తపు రోడుడమీద గ్డిపాడు సిాంగ్. తర్చవాత
తనగ్ది చేర్చకున్నాడు.
X X X
రాత్రి హాయగా నిద్రపోయాడు సిాంగ్. ఉదయాం అతను నిద్రలేచేసర్కి ఏడుగ్ాంటలు కావస్ుాంది.
కాంచాంస్తపు యోగా చేశాడు. తర్చవాత సాానాంచేసి రడిఅయాాడు. తన సామానులు తీస్తకుని ర్సపషన్
దగ్గర్కి వచుడు. తను గ్దిఖ్యళీ చేస్తున్నానని చెపాుడు.
143

“అదేమిటి సార్. రాండురోజులు ఉాంటానని చెపాుర్చ కదా. అపుుడే వళ్ళాపోతున్నార్చ”అన్నాడు

ఆశుర్ాాంగా ర్సపషనిస్ట.
“సిటిలో అనుకోకుాండ అర్్ాంట్ పనివచిు పడిాంది. వాంటనే వళాక తపుదు. అాందుకే
బయలుదేర్చతున్నాను’అన్నాడు సిాంగ్.
బిల్ పేచేసి కార్చలో కూర్చున్నాడు. మర్చక్షణాం కార్చ వేగ్ాంగా మయన్ రోడుడ వైపు
దూస్తకుపోయాంది. ఉదయాం సర్గాగపదకాండుగ్ాంటలకు మాంత్రిగార్చ వస్తున్నార్చ. ఆయనతో పాటు
చలమాంది సకుార్టి అధికార్చలుకూడా వస్తున్నార్చ. దాదాపు ఇాంకా మూడు గ్ాంటలసమయాం ఉాంది.
అాంతవర్కు ఏాం చెయాాలో ఎకకడ గ్డపాలో ముాందే నిర్ణయాంచుకున్నాడు. హైదర్బాదునుాంచి
పావురాలపలిీ వస్తునాపుుడు రోడు పకకన ఒకడాబా హోటల్ చూశాడు. అకకడ గ్డిపితే ఎవర్కి అనుమానాం
రాదు. పావుగ్ాంటలో అకకడికి చేర్చకున్నాడు. కార్చను బయటపార్క చేసి లోపలకు వళ్ళాడు.హోటల్
ఖ్యళీగా ఉాంది. ఇాంకా టిఫిన్ తయార్చకాలేదు. లోపల ఒక కసటమర్ కూడా లేడు. బయట మాత్రాం ఇదదర్చ
సరాధరీ్లు మాంచాంమీద కూర్చుని ఉన్నార్చ. సిగ్రట్ త్వగుతూ పిచుపాటి మాటాీడుకుాంటున్నార్చ.
“ఇాంకా టిఫిన్ రడి కాలేదుసార్”అన్నాడు కాంటర్ లో ఉనా వాకిు.
“ఫరావలేదు. నేను కాచుకుాంటాను. ముాందు వేడి టీ ఇవవాండి. అలగే ఈ రోజు పేపర్ కూడా
ఇవవాండి’అన్నాడు సిాంగ్.
టీ త్వగుతూ పేపర్ చూడటాం మొదలుపెటాటడు సిాంగ్. ఫ్రాంట్ పేజిలో మాంతిగార్ గుర్ాంచి గపుగా
రాశార్చ. ఆయన ప్రోగ్రాాం షెడుాల్ కూడా ఇచుర్చ. పటాటల పాంపిణి అయనతర్చవాత సుషల్ ఫెవీట్ లో
హైదర్బాదు వళ్ళాపోత్వడు. మూడు గ్ాంటలు ఆాంధ్రప్రదేశ్ ముఖామాంత్రితో గ్డుపుత్వడు. తర్చవాత అదే ఫెవీట్
లో ఢిల్లీ వళ్ళాపోత్వడు.
పేపర్చ చదివినతర్చవాత కాంచాంస్తపు ఏదో ఆలోచిస్తు గ్డిపాడు సిాంగ్. పదిగ్ాంటలకు టిఫిన్
వచిుాంది. తాండ్యర్ రోటి చెనామసాల తిని తిర్గి బయలుదేరాడు సిాంగ్. తిర్గి చెర్చవు దగ్గర్కి
చేర్చకున్నాడు.
X X X
సమయాం పదకాండుగ్ాంటలు కావస్ుాంది. చెర్చవుకి సమీపాంలో ఉనా విశాలమైన మైదానాం
జనాంతో నిాండిపోయాంది. చలమాందికి కూరోువటానికి కూరీులు దొర్కలేదు. నిలబడలేక
నేలమీదకూర్చున్నార్చ. అాందర్చ మినిసటర్ కోసాం ఎదుర్చచూస్తున్నార్చ. సర్గాగ పదకాండుగ్ాంటలకు ఆకాశాంలో
హెలికాాపటర్ చపుుడు వినిపిాంచిాంది. రోటర్్ చేస్తునా శబధాం చెవులను బదదలు చేస్తున్నాయ. క్షణాం తర్చవాత
144

హెలికాాపటర్ మలీగా లాండ్ అయాంది. ముాందు సకుార్టి దిగార్చ. తర్చవాత యాం.యల్ ఏ చివర్గా మాంత్రి
న్నయక్ట దిగార్చ. సకుార్టి వాంటరాగా న్నయక్ట మిగ్త బృాందాం స్తటజి మీదకు చేర్చకున్నార్చ. ప్రజలలో
ఒకకసార్గా హాహాకారాలు మినుాముటాటయ. మాములు ఫ్యరామలిటిస్ పూర్ుఅయాాయ. అాందుర్చ మాటాీడిన
తర్చవాత చివర్గా న్నయక్ట మాటాీడాడు. అయదునిమిషాలపాటు అతను మాటాీడాడు. పార్ట ఉదేదశాలను
స్తవాకార్ాక్రమాలను పొగిడాడు. ఆ తర్చవాత పటాటలు పాంచే కార్ాక్రమాం మొదలైాంది. సకుార్టి అాంత్వ స్తటజి
చుటుట ఒక వలయాంల ఏర్ుడాడర్చ. అపుుడే చెర్చవులోాంచి మలీగా లేచడు స్తర్జిత్ సిాంగ్. అతని చేతిలో
టలిస్కప్ ట్ఫిల్ ఉాంది.సర్గాగ గుర్పెటిట న్నయక్ట ను కాలుడు. అతని గుర్తపులేదు. గుాండు సర్గాగ న్నయక్ట
నుదుటిమదా దిగ్బడిాంది. సినిమాలో స్ీ మోషన్ సీన్ ల న్నయక్ట మలీగా కిాందికి జార్పోయాడు.
చుటుటఉనా సకుార్టికి ముాందు ఏాంఅర్ధాంకాలేదు. అర్ధమయ్ాసర్కి కాంగార్చగా న్నయక్ట దగ్గర్కి
చేర్చకున్నార్చ. అపుటికే జర్గాలి్ాంది జర్గిపోయాంది. తమ కళాఎదుట మాంత్రిని ఎవరో చాంపార్ని
తెలియగానే అాందర్లో ఒకకసార్గా హాహాకారాలు చెలరేగాయ. ప్రజలు స్తన్నమి అలలగ్ లేచర్చ. అాంత్వ
ర్సబాసాం అయాంది. మాంత్రిని చూడాలని చలమాంది సకుార్టిని దాటుకుని లోపలికి రావటానికి
ప్రయతిాాంచర్చ. దాాంతో గ్ాందర్గోళాం చెలరేగిాంది.
ఈ హడావిడిలో సిాంగ్ ను ఎవర్చ గ్మనిాంచలేదు. తన పనిపూర్ుఅయన వాంటనే సిాంగ్ అకకడనుాంచి
మలీగా నీళాలోకి ఈదుకుాంటు ముాందుకు వళ్ళాపోయాడు. వళ్ళాముాందు ఒక విజిటిాంగ్ కార్డ విసిరేసి
మర్వళ్ళాడు.
X X X
“పేపర్ లో ఈ వార్ు చూశారా”అాంది ప్రకృతి.
టేబ్బల్ ముాందు కుర్చుని ఏదో రాస్తకుాంటునా విశాల్ తలఎతిు చూశాడు.
“ఏవార్ు గుర్ాంచి ఆడుగుతున్నావు.”
“మాంత్రి న్నయక్ట గుర్ాంచి. ఈ రోజు పేపర్ మీర్చ చూడలేదా. నినాఉదయాం ఆయను ఎవరో
పావురాలపలిీలో హతాచేశార్చ. అకకడ ఒక సమావేశాంలో బడుగు వరాగల ప్రజలకు పటాటలు
దానాంచేస్తునాపుడు ఈ సాంఘటన జర్గిాంది. ఎవరో వాకిు ఆయనిా తుపాకితో కాల్లు చాంపాడు.పాపాం
వాంటనే అయన చనిపోయార్చ. ఈ పని ఎవర్చ చేశారో కాని వాడు బాగుపడడు. స్తఖాంగా ఉాండడు. ఒక
మనిష్టని చాంపటానికి వాడికి చేతులు ఎలవచుయో”అాంది బాధగా ప్రకృతి.
“నువువ అాంతగా బాధపడవలసిన అవసర్ాంలేదు. న్నయక్ట ఏాం దేశభకుుడుకాడు పుణామూర్ుగ్కాడు.
నిజానికి వాడు ఒకపెదద నేర్స్తధడు. అయదుసాంవత్రాలకు ముాందు వాడు మాములు యాం.యల్ .ఏ. పార్ు
145

హైకమాాండ్ కు బ్రోకర్ పని చేసి మాంత్రి పదవి సాంపాదిాంచడు. అదొకకటే కాదు. ఇాంకా చల దార్చణమైన
పనులుచేశాడు. అలాంటి నేర్స్తధడి కోసాం నువువ ఎాందుకు బాధపడత్వవు. ఇాంతకాలాం ఎనోా నేరాలు
ఘోరాలు చేశాడు. చలమాందిని దార్చణాంగా చాంపిాంచడు. అయన చటటాంనుాంచి తపిుాంచుకుాంటువచుడు.
చివర్కు వాడు చేసిన నేరాలకు శక్షఅనుభవిాంచడు. అలాంటివాడిపీడ విర్గ్డఅయనాందుకు
సాంతోషపడాలికాని బాధపడకూడదు.”
“అతను నేర్స్తధడని మీకు ఎల తెలుస్త?”
“నేను ర్చయతను కాకముాందు ఒక పత్రికలో ర్పోర్టర్ గా పనిచేశాను. ఒకకేస్త విషయాంలో
న్నయక్ట గుర్ాంచి ఆరాతియావలసివచిుాంది. అపుుడు అతని గుర్ాంచి చల విషయాలు తెలిశాయ. వాటిలో
ముఖామైాంది రాండుజాంట హతాలు. అయదుసాంవత్రాలకుముాందు అతను మునిసిపల్ కమీషనర్
పార్ధసార్ధిని ఆయన భార్ాను దార్చణాంగా చాంపాడు. ఆ సమయాంలో ఆయన ఒకకగానొకక కడుకు ఇాంటోీ
లేడు. లేకపోతే అతనిా చాంపేస్తవాళ్ళా. తమను ఎవర్చ చాంపారో పార్ధసార్ధి తన చివర్క్షణాంలో తన
కడుకుకి చెపాుడు. న్నయాం కోసాం ఆ కడుకుఎాంతో పోరాడాడు. న్నయక్ట మీద కాంపీయాంట్ కూడా
ఇచుడు. కాని పోల్లస్తలు ఎలాంటి చర్ా తీస్తకోలేదు. చివర్కు యస్.పి కి కాంపీయాంట్ చేశాడు. అతను
కూడా సుాందిాంచలేదు. ఆతర్చవాత అసలు నిజాం తెలిసిాంది. న్నయక్ట యస్.పిలు తోడు దొాంగ్లని వాళాకు
కూడా ఈ హతాలతో సాంబాంధాంఉాందని తెలిసిాంది. ఆధారాలు కూడా స్తకర్ాంచడు. అయన ఏాం లభాం
లేకుాండపోయాంది. ఆ తర్చవాత పార్ధసార్ధి కడుకు ఏమయాాడో తెల్లదు. ఇాంకో విషయాం చెపాున్న.
కనిారోజులకు ముాందు గోకుల్ దాస్ అన్ పెదద బిజిన్స్ మాగ్ాట్ హతాజర్గిాంది. అతను న్నయక్ట యస.పి
లు స్తాహతులు.”
“అాంటే ఈ రాండు హతాలు ఒకకరే చేశారా.”
“ఆ విషయాం న్నకు తెలియదు. గోకుల్ దాస్ ను మాత్రాం మోన్నర్క చాంపాడు. న్నయక్ట ను ఎవర్చ
చాంపారో ఇాంకా తేలలేదు.”
“మోన్నర్క ఎవర్చ?”
“అతను ఒక ఇాంటరేాషనల్ ప్రొఫెషనల్ కిలీర్. ఈ మదానే ఇాండియా వచుడు. అతని గుర్ాంచి
పూర్ుగా పోల్లస్ డిపార్ట మాంట్ కు తెల్లదు.”
“అాంటే అతనే వీళ్ళాదదర్ని చాంపార్ని అాంటారా.”
“కావచుు కాకపోవచుు. ఇది కేవలాం న్న అనుమానాం మాత్రమే.
146

“హడావిడిలో అసలు విషయాం మర్చిపోయాను. ఈ రోజు సాయాంత్రాం న్న స్తాహతురాలు ప్రియ

వస్ుాంది. ఆమను స్తటషన్ కు వళ్ళార్సివ్ చేస్తకోవాలి. మీర్చ కూడా వస్తు బాగుాంటుాంది”అాంది ప్రకృతి.
“సారీ ఈ రోజు న్నకు చల ముఖామైన పనిఉాంది. న్న నవలను సినిమాగాతియాలని ఒక
ప్రొడుాసర్ చల ఇాంట్రస్ట చూపిస్తున్నాడు. ఈ రోజు అతను ననుా కలుస్తకుాంటానని చెపాుడు.
నేను ఖచిుతాంగా ఆఫీస్తలో ఉాండితీరాలి. నువువ వళ్ళా నీ స్తాహతురాలిని ర్సివ్ చేస్తకో. నేను
సాయాంత్రాంపెాందళ్ళడే వసాును. ముగుగర్ాం కలసి భోజనాం చెయావచుు”అన్నాడు విశాల్.
“అలగే అాంది నిర్చత్వ్హాంగా ప్రకృతి. విశాల్ ఇాంకేాం మాటాీడకుాండ తన గ్దిలోకి వళ్ళాడు.
డ్రాయర్ లోాంచి ఫైలు తీసి టేబ్బల్ మీదపెటాటడు. అాందులో మొదటి కాగితాం మీద మూడు పేర్చీ
రాసిఉన్నాయ. వాటిలో మొదటి పేర్చ ఇాంతకుముాందే కటేటశాడు. ఇపుుడు రాండో పేర్చ కూడా కటేటశాడు.
X X X
“మీ ఇలుీ చల బాగుాంది ప్రకృతి. మీ ఆయనకు మాంచి అభిర్చచి ఉాంది. అాందుకే ఇాంత అాందాంగా
కళ్ళతమకాంగా కటాటర్చ”అాంది ప్రకృతి స్తాహతురాలు ప్రియ.
“ఈ ఇలుీ మేము కటటలేదు. ఈ ఇాంటి అసలు యజమాని గోకుల్ దాస్. ఆయన దగ్గర్చాాంచి మేము
కన్నాాం. అకకడకకడ కనిా మార్చులు మాత్రాం చేశాాం”అాంది ప్రకృతి.
“ఏది ఏమైన నువువ చల అదృషటవాంతురాలివి”అాంది ప్రియ నవువతూ.
ప్రకృతి నవివాంది. ఇదదర్చ లోపలికి వళ్ళార్చ. లోపల ఇాంటీర్యర్ డెకరేషన్ చూసి ప్రియ మసమట్జ్
అయాంది. ప్రకృతి ఆమకు ఇలుీ మొతుాం చూపిాంచిాంది. తర్చవాత ఇదదర్చ వచిు హాలులో కూర్చున్నార్చ. అపుుడే
న్నయర్ వచిు వేడి కాఫీ సర్వచేశాడు.
“ఇపుుడు చెపుు ప్రకృతి ఎల ఉాంది నీ జీవితాం. మీ వార్చ నినుా బాగా చూస్తకుాంటున్నారా.”
“న్నకే లోటు రాకుాండ చూస్తకుాంటున్నార్చ. ఆయనకు నేనాంటే ఎాంతో ప్రేమ.”
“ఈ మదా మీ వార్చ ఎాంతో నవల రాశార్ని విన్నాను. అది బాగాహట్ అయాందని కూడా
చెపాుర్చ.”
“అయన ఎనోా నవలలు రాశార్చ. అనిానవలలు దాదాపు విజయాం సాధిాంచయ. కాని ఇటివల
రాసిన నవల మాత్రాం అదుభత విజయాం సాధిాంచిాంది. మిగ్త నవలలు అనిాటికాంటే ఎకుకవ అముమడయాంది.”
“ఇటివల హతాచెయాబడిన గోకుల్ దాస్ హతా అచుాంగా విశాల్ గార్చ రాసిననవలలో లగా
జర్గిాందని పేపర్ లో చదివాను. ఇది ఎాంతవర్కు నిజాం.”
147

“ఆయన రాసిన నవలలో ఒకకిలీర్ ఒక బిజన్స్ మాగ్ాట్ ను తెలివిగా చాంపుత్వడు. ఆ సాంఘటన

అచుాంగా విశాల్ రాసిన నవలలో సాంఘటన మాదిర్గా జర్గిాంది. యస్. పి సిన్నాగార్చ వచిు మా ఆయనిా
కలుస్తకున్నార్చ. ఏవోరాండు ప్రశాలు వేశార్చ. తర్చవాత వళ్ళాపోయార్చ.”
ఆ తర్చవాత వాళా సాంభాషణ ఇాంకో టాపిక్ట మీదకు మళ్ళాాంది. అది పూర్ుయన తర్చవాత ప్రియ
సాానాం చెయాటానికి వళ్ళాపోయాంది. భోజనాం చేసిన తర్చవాత ఇదదర్చ తిర్గి హాలులో
సమావేశమయాార్చ.
“నువువ ఎవర్నో ప్రేమిాంచవని విన్నాను. ఎవర్తను. మీఇాంటోీవాళాకు ఆ విషయాం తెలుస్త. మీ
పెళ్ళాకి ఒపుుకున్నారా”ఆసకిుతో అడిగిాంది ప్రకృతి.
“అది ఒక గ్డిచిపోయన కధ”అాంది భార్ాంగా ప్రియ.
“అదేమిటి అల అాంటున్నావు.”
“అతను నేను ప్రేమిాంచుకునా మాటనిజాం. అతను సాఫ్ట వేర్ ఇాంజీనీర్. మా పెళ్ళాకి అతని తలిీతాండ్రి
మా వాళ్ళా కూడా ఒపుుకున్నార్చ. నిశఛత్వర్ధాం కూడా జర్గిపోయాంది. ఇాంకో రాండు న్లలో పెళ్ళా
జర్గ్బోతుాందనగా అపుుడే న్నకు అతని గుర్ాంచి భయాంకర్మైన నిజాం తెలిసిాంది. అతనికి ఇదివర్కే పెళ్ళా
అయాంది. ఆమకూడా న్నలగే బాాాంకులో పనిచేస్తుాంది. ఈ నిజాం తెలస్తకునా నేను కోపాంతో
ఊగిపోయాను. అతని ఇాంటికి వళ్ళా చెడమడతిటాటను. ఇాంకేపుుడు ననుాకలుస్తకోవటానికి
ప్రయతిాాంచవదదని వార్ాాంగ్ ఇచును. ఇది జర్గి సాంవత్ర్ాం అయాంది. ఆ సాంఘటన తర్చవాత మళ్ళా నేను
పెళ్ళా గుర్ాంచి ఆలోచిాంచలేదు. మరో మగ్వాడిని న్న జీవితాంలోకి ఆహావనిాంచకూడదని ఖచిుతాంగా
నిర్ణయాంచుకున్నాను”అాంది మలీగా ప్రియ.
ప్రకృతి ఏదో అడగ్బోయాంది. కాని ప్రియ మొహాం చూసి మానుకుాంది. ఆ తర్చవాత ఇదదర్ మదా ఆ
ప్రసాువన అగిపోయాంది. ఇాంకో టాపిక్ట గుర్ాంచి మాటాీడుకున్నార్చ. టాం ఎాంతయాందో తెల్లదు. ఇాంతలో
కార్డార్ లో కారాగిన చపుుడు వినిపిాంచిాంది. క్షణాం తర్చవాత విశాల్ లోపలికి వచుడు. స్ఫ్యలో తన
భార్ా పకకన కూర్చునా ప్రియను చూసి పలకర్ాంపుగానవావడు. ప్రకృతి ఇదదర్ని ఒకర్నొకర్కి పర్చయాం
చేసిాంది. విశాల్ వాళాకు ఎదుర్చగా కూర్చున్నాడు.
“మీర్చ రాసిన నవలనిా చదివాను. చల బాగుాంటాయ. ముఖాాంగా మీ కధనాం చల వేగ్ాంగా
పటుతవాంగా ఉాంటుాంది. మొదటి చపటర్ చదవగానే పాఠకుడిని మూడ్ లోకి తీస్తకువళత్వర్చ. చివర్ పేజి
చదవి పూర్ుచేస్తవర్కు విడిచిపెటటర్చ”అాంది మచుుకోలుగా ప్రియ.
148

“న్న ర్చనలు మీకు నచిునాందుకు చల దాాాంక్ట్. మీ లాంటి వాళా అభిమానాం ర్చయతకు వయా
ఎనుగుల బలాం ఇస్తుాంది. ఒక టానిక్ట ల పనిచేస్తుాంది”అన్నాడు విశాల్. ప్రియ ఏదో చెపుబోయాంది. ఈ
లోగా న్నయర్ వచుడు. భోజనాం సిదదమైాందని చెపాుడు.
“మీర్చ వళ్ళా కూరోుాండి. నేను బటటలు మార్చుకుని వసాును”అని విశాల్ లోపలికి వళ్ళాడు.
అాందర్చ భోజన్ననికి కూర్చున్నార్చ. న్నయర్ వడిడస్తున్నాడు. ప్రియ విశాల్ నవలల గుర్ాంచి
చర్ుాంచుకుాంటున్నార్చ. ఉనాటుటాండి అడిగాడు విశాల్.
“మీ వార్చ ఏాంచేస్తుాంటార్చ ప్రియగార్చ?
ప్రియ జవాబ్బ చెపులేదు. ఆమ మొహాం ఎర్రగా అయపోయాంది. విశాల్ ఆశుర్ాాంగా భార్ా వైపు
చూశాడు. ప్రియవాంటనే తేర్చకుని ఏదో చెపుబోయాంది. ఈ లోగా ప్రకృతి అాందుకుని అాంది.
“తనకు ఇపుుడిపుుడే పెళ్ళా చేస్తకోవటాం ఇషటాంలేదు. ఇపుుడే కదా ఉదోాగ్ాంలో చేర్ాంది. కనిా
రోజులు ఎాంజాయ్ చేసిన తర్చవాత పెళ్ళా చేస్తకోవాలని అనుకుాంటుాంది.”
X X X
సిాంగ్ దిగిన హోటల్ ముాందు ఒక కార్చవచిు ఆగిాంది. అాందులోాంచి దిగాడు ఇాంటలిజెన్్ డిపార్ట
మాంట్ డైర్కటర్ చతురేవది. ఠీవిగా నడుచుకుాంటు ర్సపషన్ కాంటర్ దగ్గర్కి వళ్ళాడు.
“గ్దికావాల సార్. సిాంగిల డబ్బల”అడిగాడు ర్సపషనిస్ట.
“నేను గ్దికోసాం రాలేదు. ముఖామైన సమాచర్ాం కోసాం వచును. న్న పేర్చ చతురేవది. మిలిట్రి
ఇాంటలిజెన్్ డిపార్ట మాంట్ డైర్కటర్ ను”అన్నాడు.
ర్సపషనిస్ట ఒకకసార్గా అలర్ట అయాాడు. చపుున అటనషన్ లో నిలబడాడడు.
“ఏాంకావాలో అడగ్ాండిసార్. న్నకు తెలిసినాంతవర్కు చెపాును”అన్నాడు.
“న్నలుగురోజులకు ముాందు ఇకకడ సాంట్రల్ మినిసటర్ హతా జర్గిాంది. నీకు తెలిస్తఉాంటుాంది.”
“అవునుసార్. పేపర్ లో చదివాను.”
“మినిసటర్ గార్ హతా జర్గ్టానికి ముాందు నీ హోటల్ లో దిగిన కసటమర్్ లిస్ట కావాలి.”
“తపుకుాండ ఇసాును సార్”అాంటు ఒక బైాండ్ పుసుకాం చతురేవది ముాందు పెటాటడు ర్సపషనిస్ట.
చతురేవది పుసుకాం తెర్చడు. సర్గాగ హతా జర్గ్టానికి ముాందు రోజు హోటల్ లో దిగిన వాళా
లిస్ట చూశాడు. ఆ రోజు పదిమాంది గ్ది తీస్తకున్నార్చ. అాందులో నలగుర్చ హైదర్బాదునుాంచి వచుర్చ.
ఇదదర్చ వర్ాంగ్ల్ నుాంచి వచుర్చ. ముగుగర్చ హనుమాన్ జాంక్షన్ నుాంచి వచుర్చ. ఒకడు పకక ఊర్చనుాంచి
వచుడు.
149

వర్చసగా పేర్చీ చూసునా చతురేవది ఒక పేర్చ దగ్గర్ ఆగిపోయాడు.

“ఈ కసటమర్ ఎవర్చ. అతను ఎల ఉాంటాడో గుర్చున్నాడా”వేలితో ఒకపేర్చను చూపిస్తు అడిగాడు
చతురేవది.
“బాగా గుర్చున్నాడు సార్. అతని పేర్చ స్తర్జిత్ సిాంగ్. సరాధర్్. రాండురోజులు ఉాంటానని అడావన్్
ఇచుడు.”
“చూడటానికి ఎలఉాంటాడు.”
“మీ అాంత ఎతుు ఉన్నాడు. కాని చల బలాంగా ఉన్నాడు. బహుశా నియమాం తపుకుాండ
వాాయామాం చేస్తున్నాడుల ఉాంది.”
“ఆ రోజు నీ హోటల్ లో పదిమాంది దిగార్చ. అతనిా మాత్రాం ప్రతెాకాంగా ఎల గుర్చుపెటుటకున్నావు.”
“అతను ర్జిసటర్ లో సాంతకాం చేస్తు చొకాక చేతులు పైకి మడుచుకున్నాడు. అతని చేతిమీద ఒక
పచు బటుట పొడిచిఉాంది. అదేదో పేర్నుకుాంటాను. చల విాంతగా ప్రతెాకాంగా ఉాంది. అాందుకే అతను బాగా
గుర్చుాండిపోయాడు.
“అాందుకే అతను రాసిన పేర్చ కూడా చూడకుాండ ర్వమ్ ఇచువు.”
“ఏమిటి సార్ మీర్చ అాంటునాది’ఆశార్ాాంగా అన్నాడు ర్సపషనిస్ట.
చతురేవది మాటాీడకుాండ పుసుకాం చూపిాంచడు. పేర్చ రాయవలసిన చోట మోన్నర్క అని
రాసిఉాంది.
“సారీ సార్ హడావిడిలో ఈ విషయాం గ్మనిాంచలేదు.”
“ఫరావలేదు. తర్చవాత ఏాం జర్గిాందో చెపుు.”
“గ్దితీస్తకునాతర్చవాత కార్చలో ఎకకడికో వళ్ళాడు. రాండుగ్ాంటలతర్చవాత తిర్గివచుడు.
సాయాంత్రాం వర్కుగ్దిలోాంచిబయటకు రాలేదు. సర్గాగ అయదుగ్ాంటలకు మళ్ళా ఎకకడికో వళ్ళాడు. రాత్రి
ఎనిమిదిగ్ాంటలకు వచుడు. మర్చన్నడు ఏడుగ్ాంటలకు తన సామానులు తీస్తకుని బయలుదేరాడు. తను
గ్దిఖ్యళీచేస్తున్నానని చెపాుడు”అన్నాడు ర్సపషనిస్ట.
“మాంచి సమాచర్ాం ఇచువు. దాాాంక్ట్ వసాును”అని చెపిు చతురేవది కార్చలో కూర్చున్నాడు.
మర్చక్షణాం కార్చ వేగ్ాంగామయన్ రోడుడ వైపుదూస్తకుపోయాంది. మయన్ రోడుడ మీదకు రాగానే కార్చని
ఆపాడు చతురేవది. అతని మదడులో ఆలోచనలు స్తడులు తిర్చగుతున్నాయ.
సాందేహాంలేదు మాంత్రిని హతాచేసిాంది కూడా మోన్నర్క. సరాధర్్ల వేషాంవేస్తకుని హోటల్ లో గ్ది
తీస్తకున్నాడు. సమావేశాం ఎకకడ జర్చగుతుాందో తెలుస్తకున్నాడు. మర్చసటిరోజు పెాందళ్ళడే గ్దిఖ్యళీ
150

చేశాడు. మాంత్రి సర్గాగపదకాండుగ్ాంటలకు పావురాలపలిీ వసాుడని అతనికి తెలుస్త. అలాంటపుుడు

ఆర్చగ్ాంటలకు ఎాందుకు గ్ది ఖ్యళీ చేశాడు. ఖ్యళీ చేసిన తర్చవాత ఎకకడికి వళ్ళాడు. దాదాపు న్నలుగు
గ్ాంటలు ఎకకడ గ్డిపాడు. ఈ విషయాం ముాందు తెలుస్తకోవాలి. అపుుడే మోన్నర్క గుర్ాంచి కాంత కూీ
దొర్కుతుాంది.
ఒక మనిష్ట న్నలుగుగ్ాంటలు ఏ సమసా లేకుాండ గ్డపాలాంటే డాబా హోటల్ లో మాత్రమే
సాధామవుతుాంది. పావురాలపలిీ చుటుట పకకల రాండు డాబా హోటల్్ ఉన్నాయ. వాటిలో ఏదో ఒక
హోటల్ లో మోన్నర్క టాంపాస్ చేసిఉాండాలి. ఇది కేవలాం చతురేవది ఊహమాత్రమే. ఈ ఆలోచనరాగానే
చతురేవది వాంటనే కార్చ సాటర్ట చేశాడు. ఒక డాబాహోటల్ ముాందు ఆపాడు. కాంటర్ ముాందు ఒక వాకిు
కూర్చునిఉన్నాడు. ఆ రోజు వచిున కలెక్షన్్ చూస్తకుాంటున్నాడు. చతురేవదిని చూసి ఏాం కావాలని అడిగాడు.
చతురేవది సిాంగ్ గుర్ాంచి అనవాలు చెపిు వివరాలు అడిగాడు. అలాంటి పోల్లకలు ఉనా మనిష్ట తన
హోటల్ కు రాలేదని ఖచిుతాంగా చెపాుడు అతను. చతుర్వది నిర్చత్వ్హపడకుాండ రాండో హోటల్ కు
వళ్ళాడు. అదే మోన్నర్క టాంపాస్ చేసిన హోటల్. మాములు ఫ్యరామలిటిస్ పూర్ుయన తర్చవాత చతురేవది
అసలు విషయానికి వచుడు.
“మినిసటర్ హతా జర్గిన రోజు చల పెాందళ్ళడే ఎవట్న నీ హోటల్ కు వచుడా”అడిగాడు
చతురేవది.
“వచుడు సార్. ఉదయాం ఏడునార్కు వచుడు.”
“తర్చవాత ఏమయాంది.”
“టిఫిన్ రడి అయాందా అని అడిగాడు. ఇాంకా కాలేదని చెపాును. రాండు గ్ాంటలు పడుతుాందని
చెపాును. అాంతవర్కు కాచుకుాంటానని అన్నాడు. టీ తెపిుాంచుకుని త్వగాడు. పేపర్ చదువుతూ
కూర్చున్నాడు. సర్గాగ పదిగ్ాంటలకు తాండ్యర్ రొటటలు చెనామశాల తిని వళ్ళాపోయాడు,.
“ఎటువైపు వళ్ళాడు.”
“వచిున వైపు వళ్ళాడు. అతను పావురాలపలిీ వైపు నుాంచి వచుడు. అటువైపు వళ్ళాడు.”
చతురేవది అతనికి దాాాంక్ట్ చెపిు కార్చను తినాగా మినిసటర్ సమావేశాం జర్గిన ప్రదేశాంలో ఆపాడు.
కార్చ దిగి ముాందుకు నడిచడు. జాగ్రతుగా నేలమీద చూస్తకుాంటు చెర్చవు దగ్గర్కి వళ్ళాడు. ఒడుడకు
కాంచాందూర్ాంలో ఇస్తకలో న్నలుగు విజిటిాంగ్ కార్డ్ దొర్కాయ. వాటి మీద మోన్నర్క అని ముద్రాంచిఉాంది.
ఇపుుడు అాంత్వ అర్ధమైాంది చతురేవదికి. మోన్నర్క సరాధర్్ల వేషాం వేస్తకుని హోటల్ లో గ్ది
తీస్తకున్నాడు. హతాజర్గిన ముాందురోజు నీళాలో ఈదుకుాంటు సమావేశాం జర్గ్బోతునా చోటుకు
151

చేర్చకున్నాడు. మాంత్రిని ఎలచాంపాలో పధకాం తయార్చచేస్తకున్నాడు. ఆ పధకాం ప్రకార్ాం హతా జర్గిన

ముాందు రోజు హోటల్ గ్ది పెాందళ్ళడే ఖ్యళీ చేశాడు. తినాగా డాబా హోటల్ చేర్చకున్నాడు. అకకడ
రాండుగ్ాంటలు టాంపాస్ చేశాడు. తర్చవాత టిఫిన్ తిని సమావేశాం జర్గిన చోటుకు చేర్చకున్నాడు. స్తకబా
స్తట్ వేస్తకునినీళాలో దాకుకన్నాడు. సర్గాగ సమయాం చూసి టలిస్కప్ ట్ఫిల్ తో మాంత్రిగార్ని కాలుడు.
గుాండు సర్గాగ నుదుటి మదాలో దిగ్బడిాంది. దాాంతో మాంత్రి ప్రాణాలు వాంటనే పోయాయ. మాంత్రి
చనిపోయాడని తెలిసినవాంటనే మోన్నర్క చెర్చవులో ఈదుకుాంటు వళ్ళాపోయాడు. అసాసిన్ కోసాం
సకుార్టి సిబుాంది అనిా చోటీ వతికార్చ. కాని నీళాలో చూడలేదు. అది వాళా తపుుకాదు. ఒక ఇాంటరేాషనల్
క్రిమినల్ నీళాలో దాకుకని హతా చేసాుడని వాళ్ళా కాదు ఎవర్చ ఊహాంచర్చ.
X X X
“మేము బిగ్ బజార్ వళ్ళతున్నాాం. మీర్చ కూడా వసాురా”అడిగిాందిప్రకృతి.
“నేను రాలేను.ఏాం అనుకోవదుద. న్నకు కాంచాం పనిఉాంది. మీర్చ వళ్ళార్ాండి”అన్నాడు విశాల్.
ఆ రోజు అతను పెాందళ్ళడే ఇాంటినుాంచి బయలుదేరాడు. తినాగా ఆఫీస్త చేర్చకున్నాడు. సినిమా
నిరామతకు కాల్ చేసి కాంచాం స్తపు మాటాీడాడు.తర్చవాత ర్సివర్ పెటేటసి విశ్రాంతిగా వనకిక వాలడు.
అపుుడే ప్రకృతి ప్రియ వచుర్చ. ఇదదర్చ చకకగా ముసాుబయాార్చ. అపుుడే విచిున త్వజాపువువల ఉన్నార్చ.
త్వము బిగ్ బజార్ కు వళతున్నామని చెపాుర్చ. నిజానికి అతనికి కూడా వళ్ళాలని ఉాంది. కాని సినిమా
నిర్మతతో ముఖామైన చర్ు ఉాంది. అాందుకే రానని చెపాుడు.
“జాగ్రతుగా వళాాండి. ఈ మదా మాల్్ లాంటి చోటులలో ఉగ్రవాదులు బాాంబ్బలు పెడుతున్నార్చ.
బాగా ర్ష్ గా ఉనా షాపులకు మాత్రాం వళాకాండి. సాధామైనాంత తవర్గా పని ముగిాంచుకుని
ర్ాండి”అన్నాడు.
అర్గ్ాంటలో ఇదదర్చ బిగ్ బజార్ చేర్చకున్నార్చ. కార్చని పార్కాంగ్ స్తుస్ లో పార్క చేసి లోపలకు
వళ్ళార్చ. ఆ రోజు ఆదివార్ాం. మాములు రోజుకాంటే మాల్్ లో విపరీతాంగా ర్ష్ గా ఉాంది. ఎాంట్రన్్ దగ్గర్
ఉనా ఇదదర్చ సకుార్టి గార్డ్ వాళాను ఆపార్చ. ఇదదర్ని నిశతాంగా చెక్ట చేసి లోపలికి అనుమతిాంచర్చ.
లోపల మరో అయదుమాంది సకుార్టి పర్్నవల్ ఉన్నార్చ. వాళాదగ్గర్చాాంచి కిీయరన్్ దొర్కిన తర్చవాత
ఇదదర్చ లిఫ్ట వైపు వళ్ళార్చ.
ఇకకడ వీళాకు చెకిాంగ్ జర్చగుతునా సమయాంలో మాల్ కు ఎదుర్చగా ఉనా మయన్ రోడుడ మీద
అపుుడే ఒక మార్చతి వాాన్ వచిు ఆగిాంది. అాందులో ఇదదర్చ వాకుులు కూర్చుని ఉన్నార్చ. డ్రైవిాంగ్ సీటులో
కుర్చునా వాకిుపేర్చ జామాల్. లవుగా పొడుగాగ బలాంగా ఉన్నాడు. అతని పకకన కూర్చునా మనిష్ట పేర్చ
152

యాదవ్. జమాల్ ఆల్ ఖైదా ఉగ్రవాదసాంసధకు చెాందినవాడు. చీఫ్ ఎగి్కూషనర్. ఎగి్కూషనర్ అాంటేగాలిలో
ఎగుర్చతునా విమాన్నలను పేలుటాం, ట్రైన్ లో బాాంబ్బలు పెటిట బాీస్ట చెయాటాం. యాదవ్ ఏ ఉగ్రవాద సాంసధ
సబ్బాడు కాడు. లోకల్ రౌడి. జమాల్ కు అతనికి బాగా పర్చయాంఉాంది. ఏదైన అవసర్ాం వచిునపుుడు
జమాల్ యాదవ్ సహయాం తీస్తకుాంటాడు. ప్రస్తధతాం ఆల్ ఖైదా జమాల్ కు మాల్ లో బాాంబ్బలు పెటేట అసైన్
మాంట్ అపుగిాంచిాంది. అది చల ర్స్క తో కూడుకునా పని. ఆ సాంగ్తి జమాల్ బాగా తెలుస్త. అాందుకే
యాదవ్ సహయాం తీస్తకున్నాడు.
ముాందు ఈపనికి యాదవ్ ఒపుుకోలేదు. కతిుతో పిస్ుల్ తో ఎాంతమాందినైన చాంపుత్వడు అతను.
కాని ఇల బాాంబ్బలు పెటిట అమాయకులను చాంపటాం అతనికి ఇషటాంలేదు. భయాంకూడా. అాందుకే అతను
ముాందు జమాల్ ప్రపోజల్ కు ఒపుుకోలేదు. అయన జామాల్ అతనిా విడిచిపెటటలేదు. ఇర్వైలక్షలు ఇసాునని
ఆశపెటాటడు. అాంత డబ్బుకళాముాందు కదిలేసర్కి యాదవ్ పడిపోయాడు. పైగా యాదవ్ కు డబ్బు అవసర్ాం
చలఉాంది. అాందుకే ఇషటాంలేకపోయన సరేఅన్నాడు. జమాల్ అతనికి అాంత్వ వివర్ాంగా చెపాుడు. బాాంబ్బ
ఎల పెటాటలో ఎకకడ పెటాటలో సకచ్ వేసి చూపిాంచడు.
కార్చ కిటికి తలుపులు లక్ట చేశాడు జమాల్. సాంచిలోాంచి రాండు జతలబటటలు తీశాడు. ఇదదర్చ
త్వము వేస్తకునా బటటలు విపేుశార్చ. సాంచిలోాంచి తీసిన బటటలు వేస్తకున్నార్చ. ఇదదర్చ ఇపుుడు అచుు
గుడిలో పాంతులీలగా తయర్యాార్చ. నుదుటి మీద విభూతి రేఖలు పెటుటకున్నార్చ. నుదుటిమదా ఎర్రని
బటుటదిదుదకున్నార్చ. చివర్గా జాందాాం తీసి తడుకుకన్నార్చ. పదినిమిషాలలో ఇదదర్చ గుడిలో పుజార్చలీ
తయార్యాార్చ.
ఇదదర్చ ఒకర్నిఒకర్చ తృపిుగా చూస్తకుని కార్చదిగార్చ. ఇదదర్ చేతులలో పాన్ దాన్ డబాులు
ఉన్నాయ. వాటిలో పై అర్లో తమలపాకులు వకకలు లవాంగాలు ఉన్నాయ. కిాంద అర్లో శకిువాంతమైన
టమర్ బాాంబ్బ ఉాంది. డబాుని నిశతాంగా చూస్తు కాని ఆ విషయాం తెల్లదు. ఒకర్తర్చవాత ఒకర్చమాల్ లోకి
వళ్ళార్చ.
అలవాటు ప్రకార్ాం సకుార్టి గార్డ్ వాళాను ఎాంట్రన్్ దగ్గర్ ఆపార్చ. రోటిన్ గా పాన్ దాన్ డబాు
చెక్ట చేశార్చ. పైన వకకలు తమలపాకులు చూసి నవివ డబాులు తిర్గి ఇచేుశార్చ. వీళాను చెక్ట చెయాటాం
లోపల ఉనా సకుార్టి గార్డ్ చూశార్చ. తమ సహచర్చలు కిీయరన్్ ఇవవటాం కూడా చూశార్చ. అాందుకే
ఇదదర్ని ఇాంకోసార్ చెక్ట చెయాకుాండ లోపలకు వళాటానికి అనుమతి ఇచుర్చ.
విశాలమైన మయన్ హాలులో న్నలుగు లిఫ్ట లు ఉన్నాయ. అనిా నిర్వరామాంగా పనిచేస్తున్నాయ.
లిఫ్ట లకు పకకన గోడకు నిలువతుు అదదాం ఉాంది. షాష్టాంగ్ కు వచిున ఆడవాళ్ళా యువతియువకులు ముాందు
153

అదదాం ముాందు నిలబడుతున్నార్చ. తమ అాందానిా మర్చగులు దిదుదకుని ఆ తర్చవాత లిఫ్ట లోకి

ఎకుకతున్నార్చ. అదదాంముాందు నిలుునా ఆడవాళాను మగ్వాళ్ళా ఓర్గా చూస్తు లిఫ్ట లోకి ఎకుకతున్నార్చ.
జమాల్ యాదవ్ లు మాత్రాం ఆడవాళాను పటిటాంచుకోలేదు. తినాగా వళ్ళా ఖ్యళీగా ఉనా లిఫ్ట లోకి ఎకాకర్చ.
యాదవ్ మూడో అాంతస్తధలో దిగిపోయాడు. జమాల్ న్నలుగ్వ అాంతస్తధలో దిగాడు. ఇదదర్చ ఒకే
చోట ఉాంటే సకుార్టికి అనుమానాం వచేు అవకాశాం ఉాంది. అాందుకే ఇదదర్చ వేర్చవేర్చ అాంతస్తధలలో వేర్చ
వేర్చ దుకాణాలను ఎాంచుకున్నార్చ. మూడవ అాంతస్తధలో దిగిన యాదవ్ చుటుటచూశాడు. ఆ అాంతస్తధలో
ఎకకడ చూసిన బటటల దుకాణాలు కనిపిస్తున్నాయ. ప్రపాంచాంలో ఉనా ప్రఖ్యాత పేర్చపొాందిన బ్రాండ్
బటటలనిా అకకడ దొర్చకుత్వయ. రడ్ మడ్ బటటల గుర్ాంచి ప్రతెాకాంగా చెపువలసిన పనిలేదు.
యాదవ్ ఒకోకకోక దుకాణాం దాటుకుాంటు ముాందుకు వళ్ళాడు. ఒక దుకాణాంముాందు ఆగాడు.
అదిపెదద రేమాాండ్ షో ర్వమ్. లోపల దాదాపు ఇర్వైమాంది కసటమర్్ ఉన్నార్చ. అలవాటు ప్రకార్ాం తలుపు
దగ్గర్ సకుార్టి గార్డ అతనిా ఆపాడు. అతని చేతిలో ఉనా పాన్ దాన్ డబాును చూశాడు. అతనికి కాంచాం
కూడా అనుమానాం కలగ్లేదు. దానిా తీస్తకుని సామనులు పెటుటకునే అర్లో పెటాటడు సకుార్టి. యాదవ్
లోపలికి వళ్ళాడు. బటటలు చూస్తు పదినిమిషాలు గ్డిపాడు. అది ఏది నచులేదు. మలీగా దుకాణాంలోాంచి
బయటపడాడడు. మాములుగా అయతే సకుార్టి గార్డ అతనిా గుర్చుపటిట పాన్ దాన్ డబాు చేతిలో పెటేటవాడు.
కాని ఆ సమయాంలో సకుార్టి గార్డ ఇాంకో కసటమర్ సామానులు చెక్ట చేస్తున్నాడు. అాందుకే యాదవ్ ను
పటిటాంచుకోలేదు. యాదవ్ కు కూడా కావలి్ాంది అదే. మలీగా అకకడనుాంచి జార్చకున్నాడు.
అకకడ న్నలుగ్వ అాంతస్తధలో దిగిన జమాల్ఒకపెదద డిపార్ట మాంట్ స్్ర్్ లోకి వళ్ళాడు. ర్వల్
ప్రకార్ాం పాన్ దాన్ డబాు సకుార్టి కి ఇచుడు. తర్చవాత లోపలికి వళ్ళాడు. కనిా కాస్మటిక్ట్ సామానులు
కని సకుార్టి దగ్గర్కి వచుడు. అదృషటాం కదిద ఆ సమయాంలో సకుార్టి తలుపు దగ్గర్ లేడు. మేనేజర్
పిలిస్తు లోపలకు వళ్ళాడు. ఇదే మాంచి సమయాం అనుకుని అకకడనుాంచి బయటపడాడడు జమాల్. లిఫ్ట ఎకిక
కిాందికి చేర్చకున్నాడు. మయన్ ఎాంటన్్ దగ్గర్ అతనికి యాదవ్ కనిపిాంచడు. ఇదదర్చ ఒకర్ని ఒకర్చ కళాతో
నే పలకర్ాంచుకున్నార్చ. మయన్ రోడుడ దాటి తమ కార్చ దగ్గర్కి చేర్చకున్నార్చ. ఇదదర్చ కార్చలో
కూర్చున్నార్చ. ఇాంకో పదినిమిషాల తర్చవాత అకకడ జర్గ్బోయ్ విదవాంసాం కోసాం కాచుకున్నార్చ.
అపుుడే స్తపర్ బజార్ లోపలికి వచుర్చ ప్రియ ప్రకృతి. తమకు కావలి్న సర్చకులు సామానులు
తీస్తకున్నార్చ. బిల్ పే చేసి సకుార్టి గార్డ దగ్గర్కి వచుర్చ. అతనికి టోకన్ ఇచిు తమ బాాగ్్
తీస్తకోబోయార్చ. ప్రియ చెయాతగిలి జమాల్ వదిలివళ్ళాన పాన్ దాన్ డబాు కిాందపడిాంది. ఆ ఇాంపాక్టట కి
డబాు పై మూత తెర్చచుకుాంది. లోపల తమలపాకులు వకకలు బయటపడాడయ. వాటికిాంద ఉనా టమర్
154

బాాంబ్బ ప్రియ దృష్టటలో పడిాంది. అదే సమయాంలో సకుార్టి కూడా చూశాడు. ఒకకసార్గా అదిర్పడాడడు
సకుార్టి. వాంటనే తేర్చకుని ఇకకడ బాాంబ్బ ఉాంది. పర్గెతుాండి”అాంటు చుటుటఉనాజన్ననిా హెచుర్ాంచడు.
కసటమర్్ ఎకకడ సామానులు అకకడే వదిలేసి బయటకు పర్గెత్వుర్చ. ప్రకృతి ప్రియ కూడా తమ సామానులు
అకకడే పడేసి ముాందుకు పర్గెత్వుర్చ. అదే సమయాంలో బాాంబ్బ యాకిటవేట్ అయాంది. భోనబోాంతరాలు
దదదర్లిీపోయ్ల ఢాం అాంటు చపుుడు వినిపిాంచిాంది. ఒకక క్షణాం తేడాలో యాదవ్ పెటిటన బాాంబ్బ కూడా
పేలిాంది. చెవులుపికకటిలేీల పెదద చపుుడు వినిపిాంచిాంది.
X X X
విశాల్ హాసుటల్ ముాందు కారాపి దిగాడు. అపుటికే హాసుటల్ కార్డార్ జనాంతో
కిటకిటలడిపోతుాంది. జర్గిన బాాంబ్బ బీస్ట లో దాదాపు వాందమాంది మర్ణిాంచర్చ. యాభైమాంది
గాయపడాడర్చ. గాయపడినవార్ని పర్మర్శాంచటానికి వచిున బాందువులతో చనిపోయనవార్ చుటాటలతో
హాసుటల్ జనాంతో నిాండిపోయాంది. ఎకకడ చూసిన ఎటువైపు చూసిన ఏడుపులు పెడబబులు
వినిపిస్తున్నాయ. కార్డార్ లో మూగిన జనాంలోాంచి ఎలోగా దార్చేస్తకుని చీఫ్ డాకటర్ ను కలుస్తకున్నాడు
విశాల్.
“ర్ాండి. మీ భార్ాను చూపిసాును. మీ ఆవిడ పడిపోయన చోట మాకు ఆమ హాాండ్ బాాగ్ దొర్కిాంది.
అాందులో ఆమ డ్రైవిాంగ్ లైసన్్ ఉాంది. దానిమీద ఉనా ఆమ ఫోటో చూసి గుర్చుపటిట మీకు ఫోన్
చేశాాం”అన్నాడు చీఫ్ డాకటర్.
“చల దాాాంక్ట్ డాకటర్. ఇపుుడు ఆమకు ఎల ఉాంది. ప్రాణానికి
ప్రమాధాంలేదుకదా”అడిగాడువిశాల్.
“ప్రాణానికి ప్రమాధాంలేదు కాని తీవ్రాంగా గాయపడిాంది. పైగా షాక్ట లో ఉాంది. కలుకోవటానికి
పదిరోజులు పడుతుాంది.”
“ఇపుుడు నేను ఆమను చూడవచు.”
“వైన్నట్ ర్ాండి నేనే చూపిసాును. అాంటు వార్డ లోకి తీస్తకువళ్ళాడు డాకటర్.విశాలమైన హాలులో
దాదాపు యాబైమాంది పేషాంట్్ ఉన్నార్చ. వాళాాందర్చ బాాంబ్ బాీస్ట లో గాయపడినవాళ్ళా. ఒక మూలగా
మాంచాంమీద పడుకునిఉాంది ప్రకృతి. ఆమ నుదుటికి చేతులకు కటుటకటిటఉాంది. డాకటర్ అపుుడే ఆమకు
సడిటివ్ ఇచిునటుటఉన్నాడు. గాఢాంగా నిద్రపోతుాంది. భార్ా వైపు కనిా క్షణాలు తదేకాంగా చూస్తు
ఉాండిపోయాడువిశాల్. అతని కళాలో నీళ్ళా తిర్గాయ.
155

“డాకటర్ న్న భార్ాతో ఆమ స్తాహతురాలు కూడా ఉాండాలి. ఆమ పేర్చ ప్రియ. ఆమ పర్సిధతి

ఎలఉాంది”అడిగాడు విశాల్.
“బాీస్ లో గాయపడినవార్ని మాత్రమే ఇకకడికి తీసకువచుాం. చనిపోయనవాళాను మర్చుర్లో
ఉాంచాం. అకకడికి వళ్ళా తెలుస్తకోాండి”అని చెపిు డాకటర్ వళ్ళాపోయాడు. విశాల్ వాంటనే మర్చుర్ గ్దికి
వళ్ళాడు. తలుపు దగ్గర్ ఒక సకుార్టి జవాన్ నిలబడిఉన్నాడు. అతని చేతిలో యాభైర్చపాయలు
పెటిటలోపలికి వళ్ళాడు. లోపల వర్చసగా స్తరచర్్ మీద చనిపోయనవాళాను పడుకోపెటాటర్చ.
ఒకోకకోకశవానిా చూస్తకుాంటు ముాందుకు వళ్ళాడువిశాల్. ప్రియ శవానిా గుర్చుపటటటానికి అతనికి ఎాంతో
స్తపు పటటలేదు. ఆశుర్ాాంగా ఆమ మొహనికి చినా గాయాం కూడాకాలేదు. కాని కాళ్ళా చేతులు మాత్రాం
నజు్నజు్అయాాయ. ఒకవేళ బతికి ఉనా శవాంతో సమానాం. ఆ సమసారాకుాండదేవుడు ఆమను
తీస్తకుపోయాడు.
ఆమకు సాంబాంధిాంచిన వస్తువుల కోసాం విశాల్ మళ్ళా చీఫ్ డాకటర్ ను కలుస్తకున్నాడు. అతను
విశాల్ ను అడిమనిస్తరటర్ ఆఫీసర్ దగ్గర్కి పాంపిాంచడు. అడిమనిస్తరటివ్ ఆఫీసర్ విశాల్ ను ఒక పెదద షెలుు
దగ్గర్కి తీస్తకువళ్ళాడు. అకకడ బాీస్ట సైట్ లో దొర్కిన వస్తువులనిా జాగ్రతుగా పేర్ు పెటాటర్చ. ప్రియకు
సాంబాంధిాంచిన వస్తువులు గుర్చుపటటటానికి విశాల్ కు కాంత సమయాం పటిటాంది. ఆమకు సాంబాందిాంచిాంది
ఒకక బాాగ్ మాత్రమే ఉాంది. అది తీస్తకుని బయటపడాడడు . లోపల కాంత డబ్బు కనిా బిల్్ ఐడిాంటి కార్డ
మాత్రాం ఉన్నాయ. కాాచువల్ గా ముాందు ఐడిాంటి కార్డ చూశాడు. అాంతె షాక్ట తో బిగుస్తకుపోయాడు.
అతను అనుకునాటుటగా ప్రియ బాాాంకులో పనిచెయాటాంలేదు. సి.ఐ.డి డిపార్ట మాంట్ లో పనిచేస్తుాంది.
మోన్నర్క గుర్ాంచి తెలుస్తకోవటానికి ఇకకడికి వచిుాంది. ఎవర్కి అనుమానాం రాకుడదని విశాల్ ఇాంటోీ
దిగిాంది. కాని నిజానికి అది కాదు విషయాం. జర్గిన రాండు హతాలతోవిశాల్ కు సాంబాంధాంఉాందని డిపార్ట
మాంట్ అనుమానిాంచిాంది. దానికి కార్ణాం విశాల్ రాసిన నవల. ఆనవలలో కూడా ఒక మాంత్రి హతా
జర్చగుతుాంది. అాందులో కిలీర్ కూడా న్నయక్ట ను మోన్నర్క ఎల చాంపాడో అలగే మాంత్రిని చాంపుత్వడు.
ఈ విషయాం సిన్నా దావర్ తెలుస్తకున్నార్చ సి.ఐ.డి. అధికార్చలు. జర్గిన రాండు హతాలు విశాల్
రాసిన నవలలో లగే జర్గాయ. దాాంతో అధికార్చలు విశాల్ ను అనుమానిాంచర్చ. అసలు విషయాం
తెలుస్తకోవటానికి ప్రియనుపాంపిాంచర్చ. ప్రకృతి ప్రియ మాంచి స్తాహతులు. ప్రకృతితో ఉనా స్తాహానిా ప్రియ
తనకు అనుకూలాంగా మలుచుకాంది. అనుమానాం రాకుాండ విశాల్ ఇాంటోీ చేర్ాంది.
జర్గిాంది అర్ధమయ్ాసర్కి విశాల్ కు చేదుమాత్ర మిాంగినటుటగాఅయాంది. ఊహాంచని ఈ
పర్ణామాం ఎల ఎదుర్చకోవాలో అతనికి అర్ధాంకాలేదు. కాని ఒక విషయాం మాత్రాం సుషటాంగా తెలిసిాంది.
156

తన డిపార్ట మాంట్ కు ప్రియ అతని గుర్ాంచి ఏదో సమాచర్ాం తపుకుాండ పాంపిఉాంటుాంది. అదే నిజమైతే
అతను చల జాగ్రతుగా ఉాండాలి. ప్రతి అడుగు తూచితూచి వయాాలి. కాని ఈ నిజాం మాత్రాం ఇపుుడే
ప్రకృతికి చెపుకూడదు. అసలు నిజాం విాంటే ఆమ తటుటకోలేదు. ఆలోచననుాంచి తేర్చకుని ప్రియ ఇాంటి
న్ాంబర్ కు ఫోన్ చేశాడు. అదే సమయాంలో ఒక కార్చ వచిు వేగ్ాంగా వచిు ఆగిాంది. అాందులోాంచి ఇదదర్చ
దాంపతులు దిగార్చ.
“మేము ప్రియకనావాళాాం. ఆమ ఎకకడుాంది బాబ్బ”అడిగాడు ప్రియతాండ్రి.
“న్న పేర్చ విశాల్. ప్రియ స్తాహతురాలి భర్ును. మీ కోసమే ఎదుర్చచూస్తున్నాను. దుర్దృషటవశతు
ప్రియ బ్రతికిలేదు. ఆమ శవాం మర్చుర్లో ఉాంది. ర్ాండి చూపిసాును. ఇదిగో ఆమకు సాంబాంధిాంచిన
వస్తువులు”అాంటు బాాగ్ వాళాకు ఇచుడు.
విశాల్ మాటలు ముాందు వాళాకు అర్ధాంకాలేదు. అర్ధాం అయన తర్చవాత ఒకకసార్గా నేలమీద
కూలిపోయార్చ. గ్టిటగా ఏడవటాం మొదలుపెటాటర్చ. విశాల్ మనస్త్జాలితో నిాండిపోయాంది. ఎలోగో
వాళాను ఓదార్ు మర్చుర్ దగ్గర్కి తీస్తకువళ్ళాడు. తనే దగ్గర్చాండి మిగ్త తతాంగ్ాం జర్పిాంచడు. శవానిా
వాళాకు సావధీనాం చేశాడు. తమ కూతుర్ బాడిని తీస్తకుని వాళ్ళా వాంటనే కార్చలో వళ్ళాపోయార్చ. విశాల్
మలీగా ప్రకృతి వార్డ లోకి వళ్ళాడు. ఇాంకా ప్రకృతికి మేలుకువ రాలేదు.
X X X
రాండురోజుల తర్చవాత కళ్ళా తెర్చిాంది ప్రకృతి. ఎాందుకో కార్ణాం తెలియదు కాని ఈ హసుటల్ లో
తన భార్ాకు మాంచి ట్రీట్ మాంట్ దొర్కదని తోచిాంది విశాల్ కు. మాంచి కారోురేట్ హాసుటల్ లో
చేర్ుాంచలని నిశుయాంచుకున్నాడు. అయతే దానికి ముాందు చీఫ్ డాకటర్ పర్మషన్ కావాలి. వాంటనే ఆయనిా
కలుస్తకుని తన అభిప్రాయాం చెపాుడు. చీఫ్ డాకటర్ అభాాంతర్ాంచెపులేదు. వాంటనే ప్రకృతిని డిస్ చర్్
చేశాడు. అదే రోజు ప్రకృతిని తీస్తకుని ఒక పెదద కారోురేట్ హాసుటల్ లో చేరాుడు. అకకడ దాదాపు
పదిహేను రోజులు ఉాంది ప్రకృతి. క్రమాంగాకోలుకుాంది. ఇాంకో న్నలుగురోజులతర్చవాత ఆమను హాసుటల్
నుాంచి డిస్ చర్్ చేశార్చ. భార్ాను తీస్తకుని ఇాంటికి చేర్చకున్నాడు విశాల్.
కార్చదిగుతుాంటే హడావిడిగావచుడు న్నయర్.
“సార్ మీ కోసాం ఎవరో వచుర్చ.మీ గుర్ాంచి అడిగార్చ. హాసుటల్ కు వళ్ళార్ని చెపాును. అయన
వాళ్ళా కదలలేదు. మీకోసాం కాచుకుాంటామని అన్నార్చ. హాలులో కూరోుపెటాటను’అన్నాడున్నయర్.
“ఎవర్చవాళ్ళా. ఎకకడనుాంచి వచురో చెపాురా”అడిగాడు విశాల్.
“ఎకకడనుాంచి వచురో చెపులేదు. ప్రియకు బాగా తెలిసినవాళామని చెపాుర్చ.”
157

“సరే నువువ అమమగార్ని మేడమీదకు తీస్తకువళ్ళా. నేను వాళాతో మాటాీడి వసాును”అన్నాడు.

న్నయర్ తలూపి ప్రకృతిని తీస్తకుని మేడమీదకు వళ్ళాపోయాడు. విశాల్ హాలులోకి వళ్ళాడు. స్ఫ్యలో
ఇదదర్చ వాకుులు కూర్చుని ఉన్నార్చ. ఇదదర్చ కూడా ఎతుగా బలాంగాహీ మాాన్ ల ఉన్నార్చ. పైగా ఫుల్ స్తటు
వేస్తకున్నార్చ.
“నేనే విశాల్ ను .మీరేవర్చ. న్నతో మీకేాం పని”వాళాను చూస్తు అడిగాడు విశాల్.
“మేము ప్రియ కలిగ్్. ప్రియ బాాంబ్ బాీస్ట లో చనిపోయన తర్చవాత ఆమకు సాంబాంధిాంచిన
వస్తువులనిా మేము సావధీనాం చేస్తకున్నాాం. కాని ఒక కవర్చ మాత్రాం మాకు ఇాంకా దొర్కలేదు.
రాండురోజులకు ముాందు ఆమ మాకు ఫోన్ చేసిాంది. మోన్నర్క ఎవరో చూచయగా తెలుస్తకున్నానని
చెపిుాంది.కాని అతనే మోన్నర్క అని చెపుటానికి ఖచిుతమైన ఆధారాలు సాక్ష్యాలు లేవని వాటికోసాం
ప్రయతిాస్తున్నానని కూడాచెపిుాంది.ఈ వివరాలనిా ఒకసీల్ చేసిన కవర్చలో పెటిట దాచనని చెపిుాంది. కాని
ఇాంతవర్కు ఆ కవర్చ మాకు చేర్లేదు. ఒకవేళమీకు దాచమని ఇచిుాందేమో తెలుస్తకుాందామని
వచుాం”అన్నాడు ఇదదర్లో ఒక ఆఫీసర్.
“సారీ అఫీసర్్. ప్రియ న్నకు ఏ కవర్చ ఇవవలేదు. ఇచిుఉాంటే ముాందే మీకు ఇచేువాడిని”అన్నాడు
విశాల్.
“ఒకవేళ మీ భార్ాకు ఇచిుఉాండొచుుకదా. దయచేసి ఒకసార్ మీ భార్ాను అడిగి కనుకోకాండి.”
“సారీ ఆఫీసర్్ ప్రస్తధతాం న్న భార్ాకు ఒాంటోీ బాగాలేదు. బాాంబ్ బాీస్ లో ఆమ తీవ్రాంగా
గాయపడిాంది. ఇపుడిపుుడే కోలుకుాంటుాంది. ఆమకు పూర్ు విశ్రాంతి అవసర్మమని డాకటర్్ చెపాుర్చ. ఈ
పర్సిధతిలో కవర్చ గుర్ాంచి అడగ్టాం భావాాంకాదు. పైగా ఆ విషయాం ఆమకు గుర్చుఉాంటుాందో లేదో
కూడాతెలియదు. ఒక పనిచెయాాండి. మాకు వార్ాంరోజులు గ్డువు ఇవవాండి. ఈ లోగా ఆకవర్చ విషయాం
నేను తెలుస్తకుాంటాను”అన్నాడు విశాల్.
“ఓకే మిసటర్ విశాల్. మీర్ాంతగా అడుగుతున్నార్చ కనుక వళ్ళాపోత్వాం. కాని ఒక విషయాం మాత్రాం
చెపిు వళ్ళాపోత్వాం. కవర్చ దొర్కిన వాంటనే మాకు ఫోన్ చేసి చెపుాండి. ఇదిగో మా ఫోన్ న్ాంబర్.”అాంటు
విజిటిాంగ్ కార్డ ఇచుడు ఒక అధికార్.
“తపుర్కుాండ చేసాును. అది న్న డ్యాటి”అన్నాడువిశాల్.
వాళ్ళా వళ్ళాపోయన తర్చవాత అనామనసకాంగా మేడమీదకు చేర్చకున్నాడు విశాల్. బెడ్ ర్వాంలో
మాంచాంమీద పడుకుని నిద్రపోతుాంది ప్రకృతి. ఆమ గాయాలు తగిగపోయాయ కాని మనిష్ట చల నీర్సాంగా
ఉాంది. ర్కుాం లేనటుట శరీర్ాం పాలిపోయఉాంది. మాములు మనిష్ట కావటానికి కనిా రోజులు పడుతుాందని
158

చెపాుడు డాకటర్. అాంతే కాకుాండ ఏదైన హల్ స్తటషన్ కు తీస్తకువళామని కూడాస్తచిాంచడు. ఎకకడికి
వళ్ళాలో అని ఆలోచిాంచడు విశాల్. ఇాండియాలో ఉనా హల్ స్తటషన్్ అని విశాల్ చూశాడు.
కతుగాచూడవలసిాంది ఏాంలేదు. కాని భార్ా ఆరోగ్ా దృషా ఆమను ఎకకడికైన తీస్తకువళాక తపుదు. బాగా
ఆలోచిాంచినతర్చవాత ఊటి అయతే సౌకర్ాాంగా ఉాంటుాందని భావిాంచడు. ఇాంతకుముాందు అతను చల
సార్చీ ఊటి వళ్ళాడు. పైగా ఊటి అతనికి బాగా అచుువచిున చోటు. తన మొదటి నవలను ఊటిలోనే
రాశాడు. అది ఎవర్చ ఊహాంచని రీతిలో హట్ అయాంది.
వాంటనే ట్రావల్ ఏజాంటుతో మాటాీడాడు. అతనికి అవసర్మైన వివరాలు చెపిు తిర్గి భార్ా దగ్గర్కి
వళ్ళాడు. ఇాంకా ఆమ నిద్రపోతునే ఉాంది. ఆమకు నిరావసభాంగ్ాం కలిగిాంచకుాండ కవర్చ కోసాం గ్ది అాంత్వ
వతికాడు. ఎకకడ కవర్చ దొర్కలేదు. ప్రియ గ్దిలోకి వళ్ళాడు. అకకడ కూడా వతికాడు. కాని ఏాం లభాం
లేకుాండ పోయాంది. ప్రియదాచిన కవర్చ ఎకకడ దొర్కలేదు.
X X X
నేలమీద తివాచి పర్చినటుట చుటుటమాంచు కనిపిస్తుాంది. చెటుీ ఆకులు కూడాపూర్ుగామాంచుతో
కపుబడిపోయాంది. కాటేజి గుమమాం దగ్గర్ నిలబడి సిగ్రట్ త్వగుతున్నాడు విశాల్. అతను ఊహాంచిన
దానికాంటే ఈ సాంవత్ర్ాం చలి ఇాంకా ఎకుకవగా ఉాంది. అదృషటవశతు సవటర్్ కోటుతెచుుకున్నాడు.
లేకపోతే చల ఇబుాంది పడేవాళ్ళా. ఆ రోజు ఉదయాం ఊటి చేర్చకున్నాడు. హైదర్బాదు నుాంచి విమానాంలో
కయాంబతుుర్ చేర్చకున్నార్చ. ఊటికి డైర్కుటగా విమానాంలేదు. అకకడ ఏయర్ పోర్ట లేదు. కయాంబతుుర్
నుాంచి ఊటి వాందకిలోమీటర్చీ. టాకి్లో ఊటి చేర్చకున్నార్చ. ట్రావల్ ఏజాంట్ వాళ్ళా ఉాండటానికి అనిా
ఏరాుటుీ ముాందే సిదధాం చేశాడు. మాంచి కాటేజి బ్బక్ట చేశాడు. కాటేజికి రావటాంతోనే ప్రకృతి వళ్ళా గ్దిలో
పడకుాంది. ఆమకు కూడా భర్ుతో సర్దాగా తిర్గాలని ఉాంది. కాని శరీర్ాం అాందుకు సహకర్ాంచటాంలేదు.
నిర్చత్వ్హాంతో వళ్ళా పడుకుాంది.
ఫైర్ పేీస్ లో న్గ్డు దేదిపామానాంగామాండుతోాంది. భార్ా ఆరోగ్ాాం కోసాం ఇాంతదూర్ాం వచుడు
కాని అతను పూర్ుగా ఎాంజాయ్ చెయాలేకపోతున్నాడు. అతని మదడు ప్రియగుర్ాంచిన ఆలోచనలతో
నిాండిపోయాంది. తన గుర్ాంచి ప్రియ ఎలాంటి వివరాలు స్తకర్ాంచిాందో అతనికి తెల్లదు. మోన్నర్క
సాంబాంధిాంచిన వివరాలు ఒక సీల్ కవర్చలో పాంపిస్తున్నానని వాళా అధికార్చలకు చెపిుాంది. కాని
పాంపిాంచలేకపోయాంది. అాందుకే అ ఇదదర్చ అధికార్చలు ఆ కవర్చకోసాం వచుర్చ. వాళాకు దొర్కకముాందే ఆ
కవర్చ చేజికికాంచుకోవాలి. అాందులో ఏాం రాస్తాందో చూడాలి. ఆ కవర్చ ప్రియ బెడ్ ర్వాంలో లేదు. అాంటే ఆ
కవర్చ ప్రకృతకి ఇచిుఉాంటుాంది. ప్రియ ప్రకృతి ఇదదర్చ మాంచి స్తాహతులు. ఆ కవర్చ విషయాం భార్ాకు తెలిస్త
159

అవకాశాం ఉాంది. భార్ా మాంచి మూడ్ లో ఉనాపుుడు ఆ కవర్చ గుర్ాంచి అడగాలని భావిాంచడు విశాల్.
అాంతకాంటే ముఖామైన విషయాం ఇాంకోకటి ఉాంది. ప్రియ చనిపోయన విషయాం ఇాంకా ప్రకృతికి
తెలియదు. తెలిస్తు తటుటకోలేదు. అసలే ప్రకృతి చల బలహీనాంగాఉాంది. ఈ షాకిాంగ్ వార్ు విాంటే ఎల
ర్యాక్టట అవుతుాందో తెల్లదు.
అపుుడే “ఏమాండి”అాంటు ప్రకృతి గాంతు బలహీనాంగా వినపిాంచిాంది. విశాల్ తన ఆలోచనలకు
బ్రేక్ట వేసి లోపలికి వళ్ళాడు. అపుుడే నిద్రలేచిాంది ప్రకృతి. మాంచాం మీద లేచి కూర్చుాంది.
“ఏాం కావాలి”భార్ా చేతిని తన చేతులోకి తీస్తకుాంటు అడిగాడు విశాల్.
“బయట విపరీతాంగ్ మాంచు కుర్చస్ుాంది. అకకడ నిలబడి ఏాంచేస్తున్నార్చ”మలీగాఅడిగిాంది ప్రకృతి.
“బాాంబ్ బాీస్ట గుర్ాంచి ఆలోచిస్తున్నాను”అన్నాడు విశాల్. తర్చవాత ఆమ ర్యాక్షన్ కోసాం
చూశాడు.
“అాందులో ఆలోచిాంచటానికి ఏాంఉాంది. అలాంటి పీడ సాంఘటనలు వాంటనే మర్చిపోవాలి.”
“నువువ చెపిుాంది నిజమే. కాని ఆ సాంఘటనలో మన ఆతీమయులు ఎవట్న చనిపోతే చల
బాధకలుగుతుాంది. ఎాంత మర్చిపోదామని అనుకున్నా మర్చిపోలేాం. ముఖాాంగా ప్రియ గుర్ాంచి ఎల
మర్చిపోగ్లాం.
“మీర్చ అాంటుాంటే జాాపకానికి వచిుాంది. ఇాంతకి ప్రియ ఎలఉాందాండి. తను ఒకకసార్ కూడా ననుా
చూడటానికి రాలేదు.”
“తను ఉాంటేగా నినుా చూడటానికి.”
“అాంటే ఊర్కి వళ్ళాపోయాందా.”
“లేదు బాాంబ్ బాీస్ట లో చనిపోయాంది. ఆమ శవానిా ఆమ వాళ్ళా వచిు తీస్తకువళ్ళార్చ”చవు
కబ్బర్చ మలీగా చెపాుడు విశాల్.
అతను ఆ మాటలు చల మలీగాఅన్నాడు. కాని గ్దిలో అది ఆటాంబాాంబ్బల పేలిాంది. ప్రకృతి
ఒకకసార్గా నిరాాాంతపోయాంది. పిచిుదానిల భర్ువైపు చూసిాంది. షాక్ట వలీ ఒక నిమిషాంస్తపు ఏాం
మాటాీడలేకపోయాంది. గ్దిలో ఒకకసార్గా నిశబధాం నిాండుకుాంది.
“ఈ విషయాం న్నకు ముాందే ఎాందుకు చెపులేదాండి”నిష్యటర్ాంగా అాంది ప్రకృతి.
“చెపాులనే అనుకున్నాను. కాని నువువ గాయపడి సృహలో లేవు. పైగా విపరీతమైన షాక్ట లో
ఉన్నావు. ఆ సమయాంలో ఇలాంటి చేదువార్ు చెపుటాం మాంచిది కాదని తోచిాంది. అాందుకే చెపులేదు. కాని
ఈ నిజాం నీకు ఎపుుడో ఒకపుడు చెపుకతపుదు. అాందుకే చెపాును”అన్నాడు విశాల్. ప్రకృతి ఇాంకేాం
160

మాటాీడలేదు.మౌనాంగా ఉాండిపోయాంది. స్తాహతురాలు ఇకలేదనే నిజాం ఆమను మానసీకాంగా

హాంసపెడుతోాంది. కళాలోాంచి ఆగ్కుాండ నీళ్ళా వస్తున్నాయ. ఆమను ఓదార్ుటానికి విశాల్ ప్రయతిాాంచలేదు.
అయదు నిమిషాల తర్చవాత ఆమ తేర్చకుాంది.
“ప్రకృతి నినుా ఒక మాటఅడుగుత్వను. నిజాం చెపాువా”అన్నాడు విశాల్.
“మీతో ఎపుుడైన అబదధాం చెపాున్న”అాంది ప్రకృతి.
“న్న ఉదేదశాం అది కాదు. నేను అడగాలని అనుకుాంటుాంది నీ స్తాహతురాలు గుర్ాంచి. ఆమ మీద
ప్రేమతో నిజాం చెపువేమో అని అలఅన్నాను.”
“అలాంటి ఉదేదశాం న్నకు లేదు. మీర్చ అడగాలనుకుాంది నిర్భయాంగా అడగ్ాండి”.
“ప్రియ నీకు సీల్ట కవర్చ ఏదైన ఇచిుాందా.”
“లేదాండి. ఎాందుకు అడుగుతున్నార్చ.”
“నిదానాంగా ఆలోచిాంచి చెపుు. ఆ కవర్చకోసాం ఆమ కలగ్్ ఇాంటికి వచుర్చ. ననుా అడిగార్చ.
న్నకేాం తెల్లదని చెపాును. మళ్ళా వార్ాంరోజుల తర్చవాత తిర్గివసాుమని చెపాుర్చ. వాళ్ళా వళ్ళాపోయన
తర్చవాత ఆకవర్చకోసాం ఇలీాంత్వ వతికాను. ఎకకడ దొర్కలేదు. చివర్కు ప్రియపడుకునా గ్దిలో కూడా
చూశాను. కాని కనిపిాంచలేదు. ఒకవేళ నీకు ఇచిుాందేమో అనుకున్నాను. అాందుకే అడిగాను.”
“లేదాండి న్నకు ఏ కవర్చ ఇవవలేదు. కాని ఒక ముఖామైన విషయాం మాత్రాం చెపిుాంది. తను
బాాాంకులో పనిచెయాటాంలేదని సి.ఐ.డి లో పనిచేస్తున్నానని చెపిుాంది. మోన్నర్క గుర్ాంచి పర్శోధన
చెయాటానికి వచునని కూడా చెపిుాంది.”
“మర్ కవర్చ ఏమైనటుట?
“ఏమో న్నకు మాత్రాం ఏాం తెలుసాండి”అాంది ప్రకృతి.
“సరే ఆ విషయాం మర్చిపో. వళ్ళా విశ్రాంతి తీస్తకో. హైదర్బాదుకు రాండుకాల్్ చేసి
వసాును”అాంటు గ్దిలోాంచి బయటకు నడిచడు విశాల్.
X X X
“మీకు ఈ కవర్చ వచిుాంది”అాంటు ఒక కవర్చను చతురేవదికి ఇచుడు అతని అసిసటాంట్ భార్గవ.
చతుర్వది కవర్చ అాందుకుని కాాజువల్ గా చూశాడు. కవర్చ పూర్ుగా లకకతో సీల్ చేసిఉాంది.
దానిమీద ఫ్యర్ మిలిట్రి ఇాంటలిజెన్్ డైర్కటర్ ఐస్ ఓనీీ”అని ఎర్రర్ాంగుతో రాసి ఉాంది. ఫ్రమ్ అడ్రస్ చూశాడు.
కవర్చ వనుక ఏాం రాసిలేదు. కూర్ులో కూర్చుని కవర్చ విపిు చూశాడు. అది ఇజ్రాయల్ నుాంచి వచిుాంది.
ఇజ్రాయల్ మూసాద్ డిపుాటి డైర్కటర్ మూసాబేర్ నుాంచి వచిుాంది. మూసాద్ ఇజ్రాయల్ గుఢచర్ సాంసధ. ఆ
161

సాంసధ డిపుాటి డైర్కటర్ మూసాబెయర్ కు చతురేవదికి మాంచి స్తాహాం ఉాంది. ఇదదర్చ ఒకేసార్ ఇజ్రాయల్ లో
కమాండో ఆపరేషన్ ట్రయనిాంగ్ తీస్తకున్నార్చ. మొదటి పర్చయాంలోనే ఇదదర్చ మాంచి స్తాహతులై
పోయార్చ. ట్రయనిాంగ్ పూర్ుయన తర్చవాత కూడా వాళా స్తాహాం కనసాగిాంది. తర్చచు ఇదదర్చ ఫోన్ లో
మాటాీడుకునేవాళ్ళా. కాని ఎపుుడు మూసాబెయర్ ఇల సీల్డ కవర్చ పాంపిాంచలేదు.
“డియర్ చతురేవది,
“మీ డిపార్ట మాంట్ మోన్నర్క కోసాం తీవ్రాంగా ప్రయతిాస్తుాందని తెలిసిాంది. అతని గుర్ాంచి మాకు
ఒక ముఖామైన సమాచర్ాం తెలిసిాంది. ఆ విషయాం మీకు చెపుటాం మా బాధాత. అాందుకే మీర్చ వాంటనే
బయలుదేర్ టల్ అవివ్ కు ర్ాండి. మీర్చ ఎపుుడు వస్తున్నారో చెపుాండి. మిమమలిా ర్సివ్ చేస్తకోవటానికి
ఏయర్ పోర్ట కు వసాును. ఉాంటాను,
ఇటుీ,
మూసాబెయర్,
డిపుాటి డైర్కటర్.,
మూసాద్ టల్ అవివ్,
ఇజ్రాయల్..
ఉతుర్ాం చదివిన చతురేవది సాలోచనాంగా తలపాంకిాంచడు. మూసాబెయర్ గుర్ాంచి అతనికి బాగా
తెలుస్త. ఎాంతో ముఖామైన సమాచర్ాం ఉాంటే కాని ఇల ఉతుర్ాం రాయడు. పైగా మోన్నర్క గుర్ాంచి ఒక
ముఖామైన సమాచర్ాం చెపాునని అాంటున్నాడు. అాందుకోసమైన చతురేవది ఇజ్రాయల్ వళాక తపుదు.
పైగా మోన్నర్క కేస్తను సవయాంగా చతురేవది పర్శోధిస్తున్నాడు. వాంటనే తన అసిసటాంట్ భార్గవను
పిలిచడు. అతనితో అయదునిమిషాలస్తపు మాటాీడాడు. తర్చవాత భార్గవ వళ్ళాపోయాడు.
ఆ రోజు చతురేవది ఇజ్రాయల్ బయలుదేరాడు. బయలుదేరేముాందు ఫోన్ లో మూసాబెయర్ తో
మాటాీడాడు. తన ఫలన ఫెవీట్ లో వస్తున్నానని చెపాుడు. షెడుాల్ ప్రకార్ాం విమానాం టలిఅవివ్
చేర్చకునేసర్కి రాత్రి ఎనిమిదిగ్ాంటలైాంది. వాత్వవర్ణాం చల భీభీత్ాంగా ఉాంది. విపరీతాంగా మాంచు
కుర్చస్ుాంది. విజుబిలిటి చల తకుకవగా ఉాంది. రాండు అడుగుల దూర్ాంలో ఉనా మనిష్ట కూడా సుషటాంగా
కనిపిాంచటాంలేదు. మాములు కసటమ్్ ఫ్యరామలిటిస్ ముగిాంచుకుని ఏయర్ పోర్ట నుాంచి బయటపడాడడు
చతురేవది. విజిటర్్ లాంజ్ లో మూసాబెయర్ కనిపిాంచడు.
“వల్ కాంటూ ఇజ్రాయల్ అాండ్ వల్ కాంటూ టల్ అవివ్”అన్నాడు మూసాబెయర్ చిర్చనవువతో.
162

“దాాంకుా మై ఫ్రాండ్ మనాం కలుస్తకుని చల రోజులైాంది కదూ”చేతులు కలుపుతూ అన్నాడు

చతురేవది.
“రోజులు కాదు. సాంవత్రాలు. అయదుసాంవత్రాలకు ముాందు ప్రభుతవాం తర్చపున ఒక మీటిాంగ్
కు వచువు. అదే నినుా చివర్సార్గా చూడటాం. తర్చవాత ఇనిా సాంవత్రాలతర్చవాత మళ్ళా ఇపుుడు
చూస్తున్నాను.”
“అవును. ఆ విషయాం న్నకు గుర్చుాంది. కాని తర్చచుగా మనాం కలుస్తకోవటానికి అవకాశాం
ఎకకడుాంది. ఒకవేళ ఉనా సమయాం లేదు. ఏది ఏమైన మళ్ళా నినుా కలుస్తకునాాందుకు న్నకు చల
ఆనాందాంగా ఉాంది. నీ మసజ్ చూసినవాంటనే బయలుదేరాను. ఒక క్షణాం కూడా వేస్ట చెయాలేదు. వాంటనే
బయలుదేరాను.
“దాాాంకుా న్న మీద గౌర్వాంతో ఇాంతదూర్ాం వచువు. న్నకు చల ఆనాందాంగా ఉాంది. ముాందు మా
గెస్ట హవుజ్ కి వళదాాం. ఈ రాత్రికి అకకడే విశ్రాంతి తీస్తకో. రేపు ఉదయాం పదిగ్ాంటలకు మా వాళ్ళా వచిు
మిమమలిా పికప్ చేస్తకుాంటార్చ. న్న దగ్గర్కి తీస్తకువసాుర్చ”అన్నాడు బెయర్.
ఇదదర్చ ఏయర్ పోర్ట నుాంచి బయటపడాడర్చ. ఎాంట్రన్్ దగ్గర్ ఒక ఖరీదైన కార్చపార్క చేసిఉాంది.
కార్చకు ఆనుకుని ఒక వాకిు నిలబడిఉన్నాడు. అతను తెలీడ్రస్త్ వేస్తకున్నాడు. మూసాబెయర్ ను చూడగానే
కార్చ వనుక తలుపులు తెర్చి పటుటకున్నాడు. ఇదదర్చ కూర్చునాతర్చవాతకార్చ మతుగాకదిలిాంది. బయట
మాంచు ఇాంకా కుర్చస్తునే ఉాంది. అాందుకే రోడుడ మీద జనాం చల తకుకవగా ఉన్నార్చ. కార్చీ బస్త్లు
ర్కర్కాలవాహన్నలు మాత్రాం వేగ్ాంగా దూస్తకుపోతున్నాయ.
అధికార్చలు ఇదదర్చ పిచుపాటిలో పడాడర్చ.
“నీకు డైర్కటర్ గా ప్రమోషన్ వచిుాందని విన్నాను. అయన ఇాంకా డిపుాటి డైర్కటర్ గా
కనసాగుతునావు ఎాందుకు”ఉనాటుటాండి అడిగాడు చతురేవది.
“ప్రమోషన్ వచిున మాట నిజాం. కాని నేనే తిర్సకర్ాంచను. డైర్కటర్ అయతే ఇర్వైన్నలుగుగ్ాంటలు
ఆఫీస్తలో కూరోువాలి. సబార్డన్ట్్ ను మానిటర్ చేస్తుఉాండాలి. అది అాంత్వ రొటిన్ పని. ఆ సీటులో ఎవర్చ
కూర్చునా చేసాుర్చ. పెదదగా ఇాంట్రస్ట మోటివేషన్ ఉాండదు. అలాంటి పోస్ట న్నకు ఇషటాంలేదు. పైగా
ఇర్వైన్నలుగు గ్ాంటలు ఆఫీస్తలో కూరోువటాం న్నకు కుదర్దు. న్నకు ఫీల్డ ఆపరేషన్ అాంటే చల ఇషటాం. ఒకక
క్షణాం కూడా తీర్కలేకుాండ న్నకు చేతినిాండా పనిఉాండాలి. అపుుడే న్నకు ఉత్వ్హాంగా ఉాంటుాంది. అాందుకే
ప్రమోషన్ వదదని తిర్సకర్ాంచను.”
163

చతురేవది మాటాీడకుాండ మచుుకోలుగా చూశాడు. అర్గ్ాంటతర్చవాత కార్చ విశాలమైన

ఇాంటిముాందు ఆగిాంది. అది మూసాద్ గెస్ట హవుస్. మూసాద్ లో పనిచేస్తునా ఉనాతఅధికార్చలు వి.ఐ.పి లు
అకకడే దిగుత్వర్చ.
“ప్రయాణాం చేసి బాగా అలసిపోయఉాంటార్చ. హాయగా భోజనాంచేసి విశ్రాంతి తీస్తకోాండి.
వాంటవాడు మీర్చ అడిగి ఐటమ్్ వాండిపెడత్వడు. గుడ్ నైట్ “అని చెపిు మూసాబెయర్ వళ్ళాపోయాడు. గెస్ట
హవుస్ ముాందునా కాాంపాండ్ చల విశాలాంగా ఉాంది. దాదాపు పదిమాంది ఏజాంటుీ మష్టన్ గ్న్్ తో
కాపల కాస్తున్నార్చ. సకుార్టి విషయాంలో మూసాద్ ఎాంత జాగ్రతు తీస్తకుాంటుాందో చతురేవదికి తెలుస్త.
మూసాబెయర్ వళ్ళాపోయన తర్చవాత లోపలికి నడిచడు చతురేవది. కనిా గ్ాంటలపాటు కదలకుాండ
ప్రయాణాం చేశాడు. అాందువలీ కాళ్ళా ఒళ్ళా విపరీతాంగా నొపిు పెడుతున్నాయ. బాత్రాంలోకి వళ్ళా
వేడినీళాతో సాానాంచేశాడు. అతను టవల్ తో ఒళ్ళాతుడుచుకుాంటుాంటే వాంటవాడుకాఫీ తీస్తకుని వచుడు.
“ముాందు వేడి కాఫీ త్వగ్ాండి. అర్గ్ాంటలో వాంటపూర్ువుతుాంది”అన్నాడువాంటవాడు. కాఫీ
చలబాగుాంది. కాఫీ త్వగుతూ టిపాయ్ మీద ఉనాఆరోజు డైల్ల పేపర్ అాందుకున్నాడు. అది చదువుతూ
పర్సరాలను పూర్ుగా మర్చిపోయాడు. వాంటవాడు భోజన్ననికి పిలిచేవర్కు వాసువ ప్రపాంచాంలోకి
రాలేకపోయాడు. వాండి కాంచాంలో వడిాంచడు వాంటవాడు. ఆ పదారాధలను చూసి చతురేవది
నిరాాాంతపోయాడు. అనిా తెలుగు వాంటకాలే. అతనికి ఏాం ఇషటమో అవనిా ఉన్నాయ. తను దూర్ాంగా
ఉాంటునా ముసాబెయర్ తన ఇషాటలను అభిర్చచులను మర్చిపోలేదు. దీనీా బటిట తమ స్తాహానికి
మూసాబెయర్ ఎాంత విలువ ఇస్తున్నాడో చతురేవదికి ఆర్ధమైాంది.
భోజనాం అయన తర్చవాత గుమమాం దగ్గర్కి వచిు నిలబడాడడు. కాాంపాండ్ లో ఫీడ్ లైట్్
దేదిపామానాంగా వలుగుతున్నాయ. గేటు దగ్గర్ నలుగుర్చ సకుార్టిజవానుీ నిలబడిఉన్నార్చ. వాళాాందర్చ
కదలకుాండ ఈజిపిషయన్ మమీమల కదలకుాండ బమమల ఉన్నార్చ. మిగిలిన వాళ్ళా భవనాం చుటుట
తిర్చగుతున్నార్చ. వృతి మీద వాళాకునా గౌర్వాం డ్యాటి పటీ నిజాయతిని మచుుకోకుాండ
ఉాండలేకపోయాడు చతురేవది. అాంత్వ బాగానే ఉాంది. మూసాబెయర్ మోన్నర్క గుర్ాంచి ఏాం
చెపుబోతున్నాడో అతని ఊహకు అాందటాంలేదు.
ఆ రాత్రి ఎాంత ప్రయతిాాంచిన చతురేవది నిద్రరాలేదు. మొదటిది కతు ప్రదేశాం. రాండు మోన్నర్క
గుర్ాంచిన ఆలోచనలు. మర్చన్నడు పదిగ్ాంటలకు మూసాబెయర్ పాంపిాంచిన కార్చ వచిుాంది.
అర్గ్ాంటతర్చవాత కార్చ మూసాద్ హెడ్ కావర్డర్్ చేర్చకుాంది. ఎాంట్రన్్ దగ్గర్ మూసాబెయర్
నిలబడిఉన్నాడు. చతురేవది మరాాదగా లోపలకు తీస్తకువళ్ళాడు. లోపల విశాలమైన కార్డార్
164

కనిపిాంచిాంది. కార్డార్ కు రాండు వైపుల వర్చసగా గ్దులు ఉన్నాయ. ప్రతి గ్దిలో మూసాద్ సిబుాంది దీక్షగా
ఏకాగ్రతతో పని చేస్తున్నార్చ. కాంతదూర్ాం నడిచిన తర్చవాత కార్డార్ కుడివైపుకు తిర్గార్చ. ఎదుర్చగా
ఒక గ్ది కనిపిాంచిాంది. గ్దిముాందు ఇదదర్చ మూసాద్ ఏజాంటుీ ఉన్నార్చ. వాళాదగ్గర్ సబ్ మష్టన్ గ్న్్
ఉన్నాయ. మూసా బెయర్ ను చూసి ఆ ఇదదర్చ ఏజాంటుీ వినయాంగాతలుపు తీసి పటుటకున్నార్చ. చతురేవది
మూసాబెయర్ మాత్రమే లోపలకు వళ్ళార్చ. మిగ్త సిబుాంది బయటఉాండిపోయార్చ.
లోపల చలీగా మాంచు పర్వతాంలో ఉనాటుటగాఉాంది. చలీని గాలి శరీరానికి తగిలిాంది. అది పూర్ుగా
ఏయర్ కాండిషన్ చెయాబడిన గ్ది. గ్దమదా ఒక పొడుగాటి టేబ్బల్ ఉాంది. దానిమీద ఒక వాకిు శరీర్ాం
ఉాంది. కాని ఆ శరీర్ాంలో ప్రాణాంలేదు. నిర్్వాంగానిస్తుజాంగా ఉాంది.
“అతనే ప్రపాంచాం వతుకుతునా మోన్నర్క”అన్నాడు ర్హసాాం చెపుతునాటుట మూసాబెయర్.
తలమీద పిడుగుపడినటుటగా అదిర్పడాడడు చతురేవది. షాక్ట తో బెయర్ వైపు చూశాడు.
“మీర్చ నమమర్ని న్నకు తెలుస్త. కాని ఇది పచిు నిజాం. ప్రపాంచదేశాలను తన దోపిడిలతో హతాలతో
గ్జగ్జలడిాంచిన ఇాంటరేాషనల్ కిలీర్ మోన్నర్క ఇతనే.”
“ఇతను మోన్నర్క అయతే భార్త్ లో హతాలు చేస్తునా ఆ మోన్నర్క ఎవర్చ”ఆశుర్ాాంగా అడిగాడు
చతురేవది.
“మోన్నర్క డ్యపిీకేట్ కావచుు. అతని పేర్చ చెపుుకుని హతాలు చేస్తుాండవచుు. బహుశా అతనికి
మోన్నర్క గుర్ాంచి బాగా తెలిసిఉాండవచుు. అయతే ఇాంతవర్కు మోన్నర్క ను ప్రాణాలతో చూసిన వాళ్ళా
ఎవర్చ లేర్చ. కనీసాం అతని ఫోటో కూడా ఏ దేశాం సాంపాదిాంచలేకపోయాంది. ఈ విషయాం తెలుస్తకునా ఆ
డ్యపిీకేట్ మోన్నర్క అవకాశానిా చకకగా ఉపయోగిాంచుకున్నాడు. మోన్నర్క పేర్చతో మీ దేశాంలో హతాలు
చేశాడు. మీర్చ మీ డిపార్ట మాంట్ ఈ హతాలు నిజాంగా మోన్నర్క చేశార్ని అనుకున్నార్చ. ఆ కోణాంలోాంచి
పర్శోధన మొదలుపెటాటర్చ. అతనిా పటుటకోవటానికి ఎాంతో ప్రయతిాాంచర్చ. నిజాంగా మోన్నర్క అనే వాడు
బతికి ఉాంటే కదా మీకు దొర్కటానికి. గ్డిడవాములో స్తది కోసాం వతికినటుట మీర్చ అతని
కోసాంవతుకుతున్నార్చ. అతను ఏమో తన పని చకకగా చేస్తకుపోతున్నాడు. ఈ విషయాలు న్నకు ఎల
తెలుసని ఆశుర్ాపోకాండి. మా డిపార్ట మాంట్ కు అనిా దేశాల నుాస్ పేపర్్ వసాుయ. వాటిని క్రమాం
తపుకుాండ చదువుత్వను. ఒకవేళ పేపర్ దొర్కకపోతే ఇాంటరాట్ లో చదువుత్వను. అాందువలీ మీ దేశాంలో
జర్చగుతునా విషయాలు న్నకు తెలిశాయ. మిమమలిా అర్్ాంటుగా ర్మమని చెపుటానికి కార్ణాం కూడా అదే.”
“ఇతను ఖచిుతాంగా మోన్నర్క అని మీకు ఎపుుడు తెలిసిాంది”అడిగాడు చతురేవది.
165

“సర్గాగ కనిా రోజులకు ముాందు హాసుటల్ నుాంచి ఆ ఏర్యా పోల్లస్ స్తటషన్ కు కాల్ వచిుాంది.
హాసుటల్ లో ఒక శవాం ఉాందని దానిా ఎవర్చ కెీయమ్ చెయాటాంలేదని అన్నాడు. అతను లాంగ్ కాాన్ర్
వచిు చనిపోయాడని అతని పేర్చ ఆమోస్ అర్చ అని ర్జిసటర్ లో రాస్తాందని చెపాుడు ఆ కాలర్. పోల్లస్
అధికార్ వాంటనే హాసుటల్ చేర్చకున్నాడు. శవానిా సావధీనాం చేస్తకని మా డిపార్ట మాంట్ కు ఫోన్
చేశాడు. దానికి కార్ణాం ఉాంది. మోన్నర్క మా దేశాంలో ఎాంతో అలజడి సృష్టటాంచడు. ఆ విషయాం మేము
జీవిత్వాంతాం మర్చిపోలేము. అతనిా ఎలగైన పటుటకుని చటాటనికి అపుగిాంచలని ప్రయతిాస్తున్నాాం.
ఎవర్మీద అయన అనుమానాం వస్తు వాంటనే మా డిపార్ట మాంట్ కు ఇన్ ఫ్యర్మ చెయామని ఆదేశాలు జార్
చేశాాం.”
“వాంటనే నేను న్న సిబుాంది హాసుటల్ చేర్చకున్నాాం. శవానిా సావధీనాం చేస్తకున్నాాం. అతనిా
పర్్నల్ సామానుీ జాగ్రతుగా వతికాాం. చినా కూీ కూడా దొర్కలేదు. సాధార్ణాంగా ప్రొఫెషనల్ కిలీర్
ఒకచోట నిలకడగా ఉాండర్చ. తర్చచు ఇలుీ మార్చతుాంటార్చ. అాందుకే వాళాకు పర్మన్ాంట్ అడ్రస్త్ ఉాండదు.
ఎపుుడు అదెద ఇాంటోీ ఉాంటార్చ. కోటుీ గ్డిస్తున్నా సాంత ఇలుీ కటుటకోర్చ. చనిపోయన మనిష్ట గుర్ాంచి
తెలియాలాంటే ముాందు అతని ఇాంటి అడ్రస్త్ తెలియాలి. అాందుకే పేపర్ లో ప్రకటన ఇచుాం. అతని
ఫోటోవేసి ఈ మనిష్ట గుర్ాంచి ఎవర్కైన తెలిస్తు మమమలిా కాాంటాక్టట చెయామని చెపాుాం. రాండు
రోజులతర్చవాత ఒక స్త్రీ వచిుాంది. తనపేర్చ రోసి అని చెపిుాంది. ఫోటోలో ఉనా మనిష్ట
రాండుసాంవత్రాలనుాంచి తన ఇాంటోీ అదెదకు ఉాంటున్నాడని చెపిుాంది. “
“పేర్చ టోని అని చెపిుాంది. హాసుటల్ ర్కార్డ్ లో తన పేర్చ ఆమోస్ అర్చ అని రాశాడు. రోసికి
ఏమో తన పేర్చ టోని అని ఇాంకో పేర్చ చెపాుడు. ఇాందులో ఏదో తిర్కాస్త ఉాందని న్నకు తోచిాంది. న్న
సిబుాందిని తీస్తకుని రోసి ఇాంటికి వళ్ళాను.”
“టోని రాండుగ్దలునా వాటాలో ఉాంటున్నాడు. గ్దిలో మాకు ముఖామైన సమాచర్ాం ఏాం
దొర్కలేదు. మాంచాంకిాంద ఉనా ట్రాంకు పెటట మీద న్న దృష్టట పడిాంది. తీసి చూశాను. లోపల ఒక ఫోటో
కనిపిాంచిాంది. అాందులో ఒక స్త్రీ పుర్ష్యాడు ఉన్నార్చ. ఇదదర్కి దాదాపు యాభై సాంవత్రాలు ఉాంటాయ.
వాళ్ళాదదర్చ చనిపోయన అతని తలిీ తాండ్రి అని తర్చవాత మాకు తెలిసిాంది. ఆ ఫోటోతో పాటు మర్కనిా
ఫోటోలు కనిపిాంచయ. అవనిా చనిపోయనవాళా ఫోటోలు. ఆ ఫోటోలవనక వాళా పేర్చీ వాళా స్తాహతుల
పేర్చీ అలవాటుీ అని రాసిఉన్నాయ. ఆరాతీస్తు వాళాాందర్చ మోన్నర్క చేతిలో చనిపోయనవాళ్ళా. దాాంతో
మాకు అాంత్వ అర్ధమైాంది. చనిపోయాంది మోన్నర్క అని మాకు నమమకాం కలిగిాంది. అయన మేము తృపిు
పడలేదు.ఇాంకా లోతుగా వతికాాం. పెటట అడుగుభాగ్ాంలో రాండు బాాాంకు పాస్ బ్బక్ట్ కనిపిాంచయ. అవి
166

రాండు ఒకే మనిష్టవి. వేరేవేరే పేర్ీతో అకాంట్్ తెర్చర్చ. గ్త కనిా సాంవత్రాలనుాంచి చల డబ్బు అతని
ఖ్యత్వలో జమఅవుతువచుయ. అాంతెకాకుాండ ఇాండోనేష్టయాలో ఉనా దుబాసి అన్ వాకిుకి చల చెక్ట్
ఇచుడు. అవనిా లక్షలలో ఉన్నాయ. దానిా బటిట ఈ దుబాసి మోన్నర్క ఏజాంట్ అని మాకు అర్ధమైాంది.
ఇాంకా కనిా పర్్నల్ వివరాలు దొర్కాయ. అవనిా చనిపోయన మనిష్ట మోన్నర్క అని
నిర్వపిాంచయ”అాంటు ముగిాంచడు మూసాబెయర్.
X X X
“ఏమాండి అల కాంచాంస్తపు వళ్ళావదాదాం. కాటేజిలో కూర్చుని ఒకటే బోర్ కడుతుాంది”అాంది ప్రకృతి.
“అలగే పద”అాంటు లేచడు విశాల్. ఇదదర్చ తయట్ కాటేజినుాంచి బయటకు వచుర్చ. చలి
విపరీతాంగా ఉాంది. పైగా మాంచు యడతెర్పిలేకుాండ కుర్స్ుాంది. ఇదదర్చ ఓవర్ కోటు భుజాలమీదకు
లకుకని ముాందుకు నడిచర్చ.
“ప్రియ చనిపోవటాం చల బాధగా ఉాంది”అాంది ప్రకృతి ఉనాటుటాండి.
“న్నకు అలగే ఉాంది. కాని ఏాంచేసాుాం. ఏది మనచేతులోీ లేదు. అాంత్వ ఆ దేవుడిల్లల”అన్నాడు
వేదాాంత దోర్ణిలో విశాల్.
“తను ఇకకడికి రాకుాంటే బాగుాండేది. చకకగా పెళ్ళా చేస్తకుని అమమన్ననాలతో హాయగా ఉాండేది.”
“ఏది మనచేతులోీ లేదు. అనిా మనాం అనుకునాటుట జర్గ్దు. అనవసర్ాంగా జర్గిపోయన దాని
గుర్ాంచి ఆలోచిాంచకు. అసలే నీ ఒాంటోీ బాగాలేదు. ఇపుుడేకోలుకుాంటున్నావు. పిచిు పిచిు ఆలోచనలతో నీ
మనస్త్ పాడుచేస్తకోకు. ఈ సమయాంలో నీ మనస్త్ ప్రశాాంతాంగా ఉాండాలి.”
“మీర్చ చెపిుాంది నిజమే. కాని ఏాం చెయాను. ఎాంత ప్రయతిాాంచిన ప్రియగుర్ాంచి ఆలోచిాంచకుాండ
ఉాండలేకపోతున్నాను. చినాన్నటి స్తాహతురాలు. తలుచుకోకుాండ ఒకక క్షణాంకూడా
ఉాండలేకపోతున్నాను”అాంది ప్రకృతి పేలవాంగా.
విశాల్ ఏాంమాటాీడలేదు. మౌనాంగా ఉాండిపోయాడు. దాదాపు అర్గ్ాంటస్తపు చుటుట పకకల
తిర్గితర్చవాత కాటేజి చేర్చకున్నార్చ. గ్మమాం ముాందు ఆరోజు న్యాస్ పేపర్ కనిపిాంచిాంది. విశాల్ కాాజువల్
గా పేపర్చ అాందుకుని చూశాడు. ఫ్రాంట్ పేజిలో ప్రముఖాంగా ఒక వార్ు ప్రచుర్ాంచర్చ. అది చదవగానే
విశాల్ మొహాం అసుమిస్తునా స్తర్చాడిల ఎర్రగా అయాంది. అది యస్. పి. కులకర్ణకి సాంబాంధిాంచిన వార్ు.
ప్రస్తధతాం ఒడిశాలో యస్. పి.గా పనిచేస్తునా కులకర్ణకి ఇటివలే ప్రమోషన్ వచిుాంది. డి.ఐ.జి గా పోస్ట
చేశార్చ. రేపు హైదర్బాదులో చర్్ తీస్తకోబోతున్నాడు. నిజానికి ఇది చల మాములు వార్ు. కాని విశాల్
కు మాత్రాం ఇది అటాంబాాంబ్బల తగిలిాంది. ఎవర్కోసమైతే ఇనిా రోజులు ఎదుర్చచూస్తుఉన్నాడో ఆ మనిష్ట
167

తాందర్లో హైదర్బాదు వస్తున్నాడు. ఈ పర్ణామాం ఇాంత తాందర్గా జర్చగుతుాందని అతను కాంచాం

కూడా ఊహాంచలేదు. ఏది ఏమైన టార్గట్ అతని దగ్గర్కే వస్తున్నాడు. అాంతకాంటే కావలి్ాంది ఏముాంది.
“తలుపు దగ్గర్ నిలబడి ఏాం చేస్తున్నార్చ. లోపలకు ర్ాండి. అసలే చలిఎకుకవగా ఉాంది”అాంది
గ్దిలోాంచి ప్రకృతి.
“పేపర్ చుదువుతున్నాను. అయదు నిమిషాలలో వచేుసాును”అన్నాడు విశాల్.
“ఆ చదువుకుాంటనాది ఏదో లోపలకు వచిు చదువుకోాండి. బయట ఎకుకవస్తపు నిలుుాంటే జలుబ్బ
చేస్తుాంది”అాంది ప్రకృతి.
విశాల్ పేపర్ తీస్తకుని లోపలికి వళ్ళాడు. మాంచాంమీద ర్గుగ కపుుకుని పడుకుాంది ప్రకృతి. ఆ
సమయాంలో ఆమ కళ్ళా మూస్తకుని ఉాంది. ఆమను డిసరబ్ చెయాటాం ఇషటాంలేక గ్దిలోాంచి బయటకు
వచేుశాడు. సల్ తీసి తన స్తాహతుడికి కాల్ చేశాడు. అవతలవైపు రామకృషణ లైన్ లోకి రాగానే తన
అడగాలనకుాంది అడిగాడు.
“పేపర్ లో వార్ు నిజమే. రేపు కులకర్ణ గార్చ కతు బాధాతలు సీవకర్ాంచబోతున్నార్చ. రేపు ఉదయాం
పదిగ్ాంటలకు వచిు డి.జి. గార్కి ర్పోర్ట చేసాుర్చ. ఆ రోజే చర్్ తీస్తకుాంటార్చ”అన్నాడు రామకృషణ.
X X X
జర్గినది వినా చతురేవది విస్తుబోయాడు. అతని మదడు పూర్ుగాసుాంబిాంచిపోయాంది. కనిా
క్షణాల పాటు బమమల కదలకుాండ అచేతనాంగా ఉాండిపోయాడు. మూసాబెయర్ కూడా అతనిా
పలకర్ాంచలేదు. చతురేవది పర్సిధతిని అతను అర్ధాంచేస్తకోగ్లడు. గ్దిలో ఒకకసార్గా నిశబధాం నిాండుకుాంది.
రాండు క్షణాలతర్చవాత తేర్చకున్నాడు చతురేవది. నిశబాధనిా చిధ్రాం చేస్తు అన్నాడు.
“దాాాంక్ట్ ఫ్యర్ యువర్ వేలుాబ్బల్ ఇన్ే ర్ మేషన్. మీర్చ ఎాంతో చొర్వ తీస్తకుని ఈ నిజాం
చెపాుర్చ. లేకపోతే మేము ఇాంకా చీకటిలోనే ఉాండిపోయ్వాళాాం. చనిపోయన మనిష్ట కోసాం వతుకుతూ
ఉాండేవాళాాం. కాని దయచేసి ఈ ర్హసాాం ఎవర్కి చెపుకు. ముఖాాంగా ప్రెస్ వాళాకు. వాళ్ళా గోర్ాంతలు
కాండాంతలు చేసి మా పర్చవు తీసాుర్చ. ప్రపాంచదేశాలముాందుమా డిపార్ట మాంట్ ప్రతిషట దెబు తిాంటుాంది”
“మీ పర్సిధతి న్నకు అర్ధమైాంది. ఒకోకకోకసార్ ఇలాంటి పర్సిధతి అాందర్కి ఎపుుడో ఒకపుుడు
ఎదుర్వుతుాంది. న్నకు కూడా ఒకసార్ ఎదుట్ాంది. ఇాందులో సిగుగపడవలసిన పనిలేదు. దీనిా ఒక గపు
గుణపాఠాంగా తీస్తకోవాలి. ఇాంకోసార్ ఇలాంటి తపుు జర్గ్కుాండ చూస్తకోవాలి”అన్నాడు మూసాబెయర్.
“నువువ చెపిుాంది నిజాం. ఇాందులో న్న తపుుకూడా ఉాంది. మోన్నర్క విషయాం న్న దృష్టటకి వచిున
వాంటనే నీకు ఫోన్ చేస్తు బాగుాండేది. అసలు నిజాం ఎపుుడో తెలిస్తది. రాండు హతాలు జర్గ్కుాండ
168

చూస్తకునే వాళాాం. మా సబార్డన్ట్్ చెపిుాంది గుడిడగా నమామను. గ్డివాములో స్తది వతుకుతునాటుట లేని
మోన్నర్క కోసాం వతుకుతూ గ్డిపాాం. జర్గిాంది తలుచుకుాంటే సిగుగతో చచిుపోతున్నాను”అన్నాడు
చతురేవది.
“జర్గిపోయన దాని గుర్ాంచి బాధపడకు. జర్గ్వలసిాంది గుర్ాంచి ఆలోచిాంచు. మోన్నర్క పేర్చ
అడడాంపెటుటకుని ఎవరో ఈ హతాలు చేస్తున్నార్ని తెలిసిాంది. అతను ఎవరో కనుకోకవటానికి
ప్రయతిాాంచాండి. సరే ఆ విషయాం పకకన పెటుట. నువువ వచిునటుట న్న భార్ాకు చెపాును. నినుా ఈ రోజు
భోజన్ననికి తీస్తకుర్మమని మర్మర్ చెపిుాంది. ఈ పూట మీ భోజనాం మా ఇాంటోీనే. పద బయలుదేర్చదాాం.
న్న భార్ా మనకోసాం ఎదుర్చచూస్తు ఉాంటుాంది”అాంటు చతురేవదిని బయలుదేర్తీశాడు మూసాబెయర్ .
“సరే పదాండి”అన్నాడు చతురేవది పేలవాంగా.
ఆ రోజాంత్వ మూసాబెయర్ తో గ్డిపాడు చతురేవది. మర్చన్నడు ఉదయాం ఇాండియా
బయలుదేరాడు. మూసాబెయర్ సవయాంగా ఏయర్ పోర్ట కు వచిు చతురేవదికి వీడోకలు చెపాుడు. పైకి
మూసాబెయర్ నవువతూ మాటాీడుతున్నాడు కాని చతురేవది మూడ్ బాగా అప్ సట్ అయాంది. ఇనిా
సాంవత్రాలసరీవస్ లో ఏనేర్స్తధడు ఇాంత తెలివిగా ప్రవర్ుాంచలేదు. మొతుాం డిపార్ట మాంట్ ను ఫ్యల్ ను
చెయాలేదు. ఇది పెదద అవమానాంగా భావిస్తున్నాడు చతురేవది. అాందుకే తటుటకోలేకపోతున్నాడు.
మదాాహాాం రాండు గ్ాంటలకు విమానాం హైదర్బాదు ఏయర్ పోర్ట చేర్చకుాంది. చతురేవది సాధనాంలో
ఇాంకేవట్న ఉాంటేతినాగా ఇాంటికి వళ్ళా విశ్రాంతి తీస్తకునే వార్చ. కాని చతురేవది అల చెయాలేదు. తినాగా
ఆఫీస్తకు వళ్ళాడు. అతను రావటాం డిపార్ట మాంట్ వాళాకు తెలియదు. అాందుకే అతనిా ర్సివ్
చేస్తకోవటానికి ఏయర్ పోర్ట కు ఎవర్చరాలేదు.
ఉర్చములేని పిడుగుల వచిున చతురేవదిని చూసి సాటఫ్ ఆశుర్ాపోయార్చ. అతని పర్్నల్ అసిసటాంట్
భార్గవ తన బాస్ వైపు విసమయాంగా చూశాడు. చతురేవది ఆ చూపులు పటిటాంచుకోలేదు. తనని కాదనాటుట
లోపలికి వళ్ళాపోయాడు. అతని వనుకే భార్గవవళ్ళాడు.
“అదేమిటి సార్ మీర్చ వస్తునాటుట ఒకక మాటకూడా చెపులేదు. ముాందే ఇన్ ఫ్యర్మ చేసిఉాంటే
ఏయర్ పోర్ట కు కార్చతీస్తకుని వచేువాళాాంకదా”అన్నాడు భార్గవ.
“వళ్ళాన పని చల తాందర్గా పూర్ుయాంది. పైగా న్న మూడ్ బాగా అప్ సట్ అయాంది. అాందుకే
మీకు చెపులేదు. సరే ఆ విషయాం పకకన పెటుట. ముాందు వేడి కాఫీ పాంపిాంచు. అలగే గోకుల్ దాస్ కు
న్నయక్ట కు సాంబాంధిాంచిన పర్్నల్ ర్కార్డ్ న్నకు వాంటనే కావాలి. సాయాంత్రానికి కలీ ఆ రాండు ఫైల్్ న్న
టేబ్బల్ మీద ఉాండాలి”అన్నాడు గ్ాంభీర్ాంగా చతురేవది.
169

X X X
ఊటిలో చూడవలసిన ప్రదేశాలనిా చూసిన తర్చవాత ఇాంటికి వళదామని అన్నాడు విశాల్.
కానిప్రకృతి ఒపుుకోలేదు. తనకు చలి పడటాంలేదని వాంటనే వళ్ళాపోదామని అాంది. విశాల్ కూడా భార్ా
మాట కాదనలేకపోయాడు. ఆ రోజే ఫెవీట్ లో హైదర్బాదు బయలుదేరార్చ. ఇది ఒక ర్కాంగా విశాల్ కు
ఎాంతో సాంతోషాం కలగ్చేసిాంది. కులకర్ణ గుర్ాంచి చదివిన తర్చవాత అతను వాంటనే హైదర్బాదు
బయలుదేర్చదామని అనుకున్నాడు. కాని భార్ా ఏమనుకుాంటుాందో అని భయపడాడడు. కాని ఆశుర్ాాంగా
ప్రకృతి ఇాంటికి వళ్ళాపోదామని మొాండి పటుట పటిటాంది. అతనికి కావలి్ాంది కూడా అదే. తను ఏదైతే
కోర్చకున్నాడో అలగే జర్గ్టాం అతనికి చల సాంతోషాం కలగ్చేసిాంది. అాందుకే ఒకక క్షణాంఆలసాాం
చెయాకుాండ వాంటనే హైదర్బాదు ఫెవీట్ ఎకాకర్చ.
ముాందు టాకి్లో కయాంబతుుర్ చేర్చకున్నార్చ. అకకడనుాంచి డైర్క్టట ఫెవీట్ హైదర్బాదుకు ఉాంది.
రాండు గ్ాంటలతర్చవాత విమానాం హైదర్బాదు చేర్చకుాంది. విశాల్ రాండురోజులలోతిర్గి రావటాం న్నయర్
కు చల సాంతోషాం వేసిాంది. పైగా ప్రకృతి కూడా బాగా కోలుకుాంది. ఆమ మాములుగా నడవటాం చూసి
న్నయర్ చల ఆనాందపడాడడు. ఇాంటికి చేర్చకునాతర్చవాత ప్రకృతి బెడ్ ర్వాంలోకి వళ్ళా పడుకుాంది. విశాల్
తన సటడిర్వమ్ లోకి వళ్ళా కూర్చున్నాడు. డ్రాయర్ తెర్చి ఇాంతకుముాందు తీసిన ఫైలు తీశాడు. అాందులో
మొదటిపేజిలో మూడు పేర్చీ రాసిఉన్నాయ. వాటిలో రాండు పేర్చీ టిక్ట చేసిఉన్నాయ. మూడో పేర్చ
కులకర్ణది. దానిమీద ఎర్రఇాంకుతో టిక్ట మార్క పెటాటడు. తర్చవాత లేచి లోపలకు వళ్ళాడు. ఆ గ్దిలో గోడకు
ఒక పెదద ఫోటో తగిలిాంచిఉాంది. అది విశాల్ తలిీ తాండ్రి ఫోటో. ఆ ఫోటోను చూడగానే అతని కళ్ళా
తడిఅయాాయ. ఒకకసార్గా ఉదేవకాంతో ఊగిపోయాడు. కళ్ళా తడిఅయాాయ. కనిా క్షణాలపాటు
భావోదేవకాంతో ఏడిచడు. కనిా సాంవత్రాలపాటు దాచుకునా బాధ దుఖఖాం కనీాళా ర్వపాంలో
బయటపడిాంది. కాంచాంస్తపయన తర్చవాత తేర్చకున్నాడు. కళ్ళాతుడుచుకుని సడడిర్వమ్ లోకి వచుడు.
ఇపుుడు అతను కులకర్ణని ఎల చాంపాలో అని ఆలోచనలో పడాడడు. ఇాంతకుముాందు ఇదదర్ని తన
నవలలో కిలీర్ చాంపినటుటగాచాంపాడు. మూడో సార్ కూడా అలగే చేస్తు పోల్లస్తలకు ఖచిుతాంగా అతని
మీద అనుమానాం వేస్తుాంది. అాందుకే ఏదైన కతు పదధతిని ఫ్యలో కావాలని అనుకున్నాడు.
X X X
పేపర్ లో రాసినటుటగానే కులకర్ణ మర్చన్నడు డిజిపిని కలుస్తకున్నాడు. మాములు ఫ్యరామలిటిస్
పూర్ుయన తర్చవాత తన జాయనిాంగ్ ర్పోర్ట ఇచుడు.
170

“న్నకు చల సాంతోషాంగా ఉాంది మిసటర్ కులకర్ణ. మీర్చ ఏ.యస్ .పి గా పనిచేసిన చోటుకే తిర్గి
మిమమలిా డి.ఐ.జి గా పోస్ట చెయాటాం న్నకే కాదు మన డిపార్ట మాంట్ కూడా చల ఆనాందాంగా ఉాంది. పైగా
మీర్చ సమయానికి రావటాం ఇాంకా ఆనాందాంగా ఉాంది”అన్నాడు డి.జి.
“తెలుగు గ్డడను వదలి అయదుసాంవత్రాలైాంది. తిర్గి నేను పుటిటన చోటుకే వసాునని అనుకోలేదు.
ప్రమోషన్ వస్తుాందని తెలుస్త. కాని హైదర్బాదు లో పోస్ట చేసాుర్ని మాత్రాం అనుకోలేదు. న్నకు చల
ధ్రిలిీాంగ్ గా ఉాంది”అన్నాడు కులకర్ణ.
అయదు నిమిషాలు మాటాీడుకునాతర్చవాత కులకర్ణ తన చాంబర్్ లోకి వచిు కూర్చున్నాడు. తన
సబార్డన్ట్ అధికార్ని పిలిచి మోన్నర్క ఫైలు తీస్తకుర్మమని చెపాుడు.
“సార్ ఆకేస్త మన పర్దిలో లేదు. మిలిట్రి ఇాంటలిజెన్్ డిపార్ట మాంట్ కు టాన్్ ఫర్
అయాంది”అన్నాడు సబార్డన్ట్.
“న్నకు తెలుస్త. నేను మోన్నర్క గుర్ాంచి ఆలోచిాంచటాంలేదు. గోకుల్ దాస్ న్నయక్ట గుర్ాంచి
బాధపడుతున్నాను. ఇదదర్చ న్నకు మాంచి స్తాహతులు. హైదర్బాదులో ఉనాపుుడు ముగుగర్ాం కలిసి
తిర్గేవాళాాం. నేను ప్రమోషన్ మీద ఒడిశా రాష్యరాం వళ్ళాను. మేము దూర్ాంగా ఉాంటున్నా తర్చచు ఫోన్ లో
మాటీడుకుాంటు ఉాంటాాం. మోన్నర్క అన్ కిలీర్ వాళ్ళాదదర్ని హతా చేశాడని పేపర్ లో చదివాను. చల
బాధపడాడను. అపుటినుాంచి ఆ కేస్తను రోజు ఫ్యలో అవుతున్నాను. ఈకేస్త మిలిట్రి ఇాంటలిజెన్్ డిపార్ట
మాంట్ కు బదిల్ల అయాందని న్నకు తెలుస్త. ఆడిపార్ట మాంట్ డైర్కటర్ కూడా న్నకు బాగా తెలుస్త. అతని
గుర్ాంచి చల విన్నాను. పటుటకునా కేస్తను అాంతుచూస్తవర్కు వదలడని విన్నాను. మోన్నర్క ఆచూకి
తెలుస్తకోవటాం అతనిా పటుటకోవటాం చతురేవది పని. న్నకు కావలి్ాంది ఈ కేస్త పూర్ు వివరాలు. అసలు
మోన్నర్క వాళాను చాంపాడాంటే న్నకు నమమకాం కలగ్టాంలేదు. అతను కేవలాం సీనియర్ ప్రభుతవ
అధికార్చలను వి.ఐ.పిలను మాత్రమే చాంపుత్వడని విన్నాను. కాని ఇాంతవర్కు ఒక బిజన్స్ టకూన్ ను
ఎకకడ చాంపలేదు. కాని ఇకకడికి వచిు గోకుల్ దాస్ ను చాంపాడు. అాంతెకాకుాండ న్నయక్ట ను కూడా
చాంపాడు. న్నయక్ట మాములు సాంట్రల్ మాంత్రి. పెదద పేర్వనా న్నయకుడు కాడు. ప్రజలలో కూడా పెదదగా
పలుకుబడిలేదు. కేవలాం గోకుల్ దాస్ డబు వలీ ఎనిాకలలో గెలిచడు. ప్రధాన మాంత్రికి గోకుల్ దాస్ చల
సనిాహతుడు ఆతీమయుడు. గోకుల్ దాస్ చెపుటాంవలీ న్నయక్ట ను మాంత్రిని చేశాడు ప్రధాన మాంత్రి.”
“అలాంటివాడిని మోన్నర్క చాంపటాం న్నకు చల అసహజాంగా కనిపిస్తుాంది. అాందుకే ఈ కేస్తను
సవయాంగా నేను సడడిచెయాాలని అనుకుాంటున్నాను. వళ్ళా ఆ ఫైలు తీస్తకుర్ాండి. అలగే యస్. పి సిన్నాకు
ఫోన్ చేసి నేను ర్మమాంటున్నానని చెపుాండి”అన్నాడు కులకర్ణ.
171

“యస్ సార్ “అని సబార్డన్ట్ గ్దిలోాంచి వళ్ళాపోయాడు. అయదునిమిషాలతర్చవాత మోన్నర్క

కు సాంబాంధిాంచిన ఫైలు కులకర్ణముాందు పెటిట సబార్డన్ట్ వళ్ళాపోయాడు. పావుగ్ాంటస్తపు ఆ ఫైల్్
చదివాడు. అతనికి అాంత్వ అర్ధమైాంది. ఈ హతాలు మోన్నర్క చెయాలేదని గ్రహాంచడు. వేరేవరో తెలివిగా
ఈ హతాలు చేశార్చ. మోన్నర్క పేర్చ అడడాంపెటుటకుని మర్చేశార్చ.చేసిాంది ఎవరో కాని హతాచెయాబడిన
గోకుల్ దాస్ కు న్నయక్ట కు ఆ మనిష్టతో ఏదో సాంబాంధాం ఉాంది. వాళా మీద దేవషాం ఉాండిఉాండాలి. ఆ
ఇదదర్వలీ అతనికి ఏదో నషటాం కలిగిఉాండాలి. అదేమిటో ముాందు తెలుస్తకోవాలి. చనిపోయన ఇదదర్చ
కులకర్ణకి బాగా కావలి్నవాళ్ళా. అతని స్తాహతులు. ఆతీమయులు. వాళాను హాంతకుడు చాంపాడు. ఇక
మిగిలిాంది కులకర్ణ.
ఎాందుకైన మాంచిది తను జాగ్రతుగా ఉాండాలని నిర్ణయాంచుకున్నాడు కులకర్ణ. అతను ఫైల్
మూస్తుాంటే అపుుడే సిన్నా లోపలికి వచుడు. కులకర్ణకి సలుాట్ చేసి ఎదుర్చగా ఉనా సీటులో కూర్చున్నాడు.
“ర్చయత విశాల్ గుర్ాంచి మీ అభిప్రాయాం ఏమిటి’అడిగాడు కులకర్ణ.
“చల తెలివైనవాడు.మాంచి ర్చయత. అతను రాసిన నవలలు కనిాచదివాను. చల
బాగుాంటాయ. ససున్్ ధిలీర్్ రాస్తుాంటాడు. అాందులో అతనిా మిాంచిన ర్చయత ఇాంకోకడులేడు. ఎాందుకు
అడుగుతున్నార్చ”అన్నాడు సిన్నా.
“జర్గిన రాండు హతాలు అతనే చేశాడని న్నకు అనుమానాంగా ఉాంది”అన్నాడు కులకర్ణ.
“ముాందు నేను అతనిా అనుమానిాంచను. గోకుల్ దాస్ హతా జర్గిన తర్చవాత న్నకు పరాాంకుశాం
దగ్గర్ాాంచి కాల్ వచిుాంది. అతను పెదద పబిీషర్. విశాల్ నవలలు ప్రచుర్సాుడు. ఇటివల విశాల్ ఒక నవల
రాశాడు. అాందులో ఒక కిలీర్ ఒక బజిన్స్ టకూన్ ను చల తెలివిగా చకచకాాంగా హతా చేసాుడు.
గోకుల్ దాస్ హతా కూడా అలగే చేశాడు మోన్నర్క. ఈ విషయాం పరాాంకుశాం న్నకు కాల్ చేసి చెపాుడు.
నవల కాపీ కూడా తెచిు ఇచుడు. అతను చెపిుాంది నిజమే. నవలలో ఎల జర్గిాందో గోకుల్ దాస్ హతా
కూడా మకికమకీకకి అల జర్గిాంది. బహుశా మోన్నర్క ఆ నవల చదివిఉాంటాడు. విశాల్ రాసిన పధకాం
అతనికి బాగా నచిుఉాంటుాంది. దానిా అమలుచేశాడు.”
“మోన్నర్క ఏ దేశాంవాడు”అడిగాడు కులకర్ణ.
“ఆ విషయాం ఎవర్కి తెలియదు. అతని మాతృభాష ఏమిటో కూడా తెలియదు. కాంతమాంది అతను
ఇజ్రాయల్ దేశస్తధడని అాంటార్చ. కాంతమాంది పాలసీునియన్ అాంటార్చ.”
“అలాంటపుుడు అతను తెలుగు ఎల చదువుత్వడు.”
“మీర్చ చెపిుాంది నిజమే సార్. ఈ చినా విషయాం న్నకు తటటలేదు. “
172

“ఇాందులో మీ తపుులేదు. మనవాళ్ళా మోన్నర్క గుర్ాంచి హైప్ క్రియ్ట్ చెయాటాం వలీ ఈ సమసా
వచిుాంది. న్న ఉదేదశాం ప్రకార్ాం ఈ హతాలు మోన్నర్క చెయాలేదు.అతని పేర్చ అడడాంపెటుటకుని ఇాంకేవరో
చేశార్చ. అతనికి హతులకు ఏదో విరోధాం ఉాంది. ఈ హతాలతో విశాల్ కు కూడా సాంబాంధాం ఉాందని న్నకు
తోస్తుాంది. న్న అనుమానాం నిజమా కాదా తేలుుకోవాలి. అాంటే నేను విశాల్ ను ముఖ్యముఖి కలస్తకోవాలి.
అతనితో మాటాీడాలి. అపుుడే నేను ఒక నిరాధర్ణకు రాగ్లను”అన్నాడు కులకర్ణ.
“విశాల్ వసాుడనుకుాందాాం కాంచాంస్తపు. అాంతమాత్రానా అతనే ఈ హతాలు చేశాడని ఎల
తెలుస్తుాంది”అడిగాడు ఆశార్ాాంగా సిన్నా.
“నేను ఐ.పి.యస్ మాత్రమే చదవలేదు. మైాండ్ రీడిాంగ్ లో కాంచాం కృష్టచేశాను. ఒక మనిష్టని
చూస్తు అతని గుర్ాంచి కాంచాం చెపుగ్లను. అయదునిమిషాలు మాటాీడితే అతని మనసుతవాం
గ్రహాంచగ్లను. అాందుకే విశాల్ ను కలుస్తకోవాలని అాంటున్నాను. అతనితో మాటాీడితే అతను ఎలాంటి
వాడో తెలుస్తుాంది. నిజాంగా ఈ హతాలతో అతనికి సాంబాంధాం ఉాందో లేదో తెలుస్తకోవచుు. ఈ రోజు
ఇాంటోీ చినా పార్ట ఏరాుటు చేశాను. ఆ ఫాంక్షన్ కు మన డిపార్ట మాంట్ వాళానే కాకుాండ బయటవాళాను
కూడా పిలిచను. విశాల్ ను కూడా ఆహావనిాంచలని అనుకుాంటున్నాను. న్నకు అతను తెలియదు. కనీసాం
పర్చయాం కూడా లేదు. మీకు అతనితో పర్చయాం ఉాంది. మీర్చ వళ్ళా అతనిా పార్టకి ఆహావనిాంచాండి. న్న
తర్చపున వళాాండి. నేను పిలుస్తున్నానని చెపిు పార్ట కి తీస్తకుర్ాండి. మిగ్త విషయాలు నేను
చూస్తకుాంటాను”అన్నాడు కులకర్ణ.
“అలగే పిలుసాును. తపుకుాండ అతనిా పార్టకి తీస్తకువసాును”కాని అాంటు సాందిగ్ధాంగా
ఆగిపోయాడు.
“ఏమటి కాని”అడిగాడు కులకర్ణ.
“ఒకవేళ అతను రాకపోతే. పార్ట ఇస్తుాంది మీర్చ. పదధతి ప్రకార్ాం హోస్ట పిలవాలి. కాని మీర్చ
వళాకుాండ ననుా పాంపిస్తున్నార్చ. అతడు వసాుడనే గాార్ాంటి ఏాంఉాంది.”
“తపుకుాండ వసాుడు. తనని ఎాందుకు పిలిచరా అన తెలుస్తకోవటానికైన వసాుడు. ఆ నమమకాం
న్నకుాంది. మీర్చ వళ్ళా మాములుగా అతనిా ఆహవనిాంచాండి. న్న తర్చపున పలుస్తునానని చెపుాండి.
తపుకుాండ రావటానికి ఒపుుకుాంటాడు.
X X X
సిన్నాకు లోపల కాంచాం అనీజీగానే ఉాంది. కాన చెపిుాంది స్తపీర్యర్ ఆఫీసర్ కనుక
వళాకతపులేదు. పిలవని పేర్ాంటాంల వచిున సిన్నాను చూసి ముాందు కాంచాం ఆశుర్ాపోయాడు విశాల్.
173

ఒక వేళ తనమీద అనుమానాం కాని కలిగిాందా అని భయపడాడడు కూడా. కాని సిన్నా అసలు విషయాం
చెపేుసర్కి అతని అనుమానాం భయాం పటాపాంచలైాంది.
“మిసటర్ విశాల్. కతుగా వచిున డి.ఐ.జి గార్చ చినా పార్ట ఏరాుటు చేశార్చ. చలకదిదమాంది
ముఖామైన వాళాను మాత్రమే పిలిచర్చ. వాళాలో మీరొకర్చ. ఆయనే సవయాంగా వచిు పిలుదాదమని
అనుకున్నాడు. కాని అనుకోకుాండ ఒక అర్్ాంట్ పనివచిు పడిాంది.అాందుకే ననుాపాంపిాంచర్చ. మీర్చ
తపుకుాండ రావాలి”అన్నాడు సిన్నా.
సిన్నా ఊహాంచినటుట కాదనలేదు విశాల్. పిలిచిన వాంటనే ఒపుుకున్నాడు.
“తపుకుాండ వసాును. ఇాంతచినా విషయానికి మీర్చ ఇాంతదూర్ాం రావాల. ఫోన్ లో చెపిుఉాంటే
సర్పోయ్ది”అన్నాడు విశాల్.
“డి.ఐ.జి గార్కి అల పిలవటాం ఇషటాంలేదు. సవయాంగా ఇాంటికి వళ్ళా ఆహవనిాంచమని చెపాుర్చ. సరే
వసాును మిసటర్ విశాల్. మీర్ాంకా ఏదైన నవల రాస్తున్నారా’అడిగాడు సిన్నా.
“లేదు. ఇాంకా ఏాం అనుకోలేదు. కనిా రోజులు బ్బర్రకు విశ్రాంతి ఇవావలని అనుకుాంటున్నాను.
ఇాంతకి పార్ట ఎనిాగ్ాంటలకు .”
“ఏడుగ్ాంటలకు. పార్ట డి.ఐ.జి అఫీష్టయల్ రసిడెన్్ లో కాదు. వాణీ మహల్ లో. వాణి మహల్
ఎకకడుాందో మీకు తెలుస్తకదూ.”
“న్నకు తెలుస్త”అన్నాడు విశాల్ . సిన్నా ఇాంకోసార్ అతనికి దాాాంక్ట్ చెపిు వళ్ళాపోయాడు. సిన్నా
వళ్ళాపోయన తర్చవాత నిాంపాదిగా ఇాంటోీకి నడిచడు విశాల్.
“ఎవర్ాండి వచిుాంది”కాఫీ తీస్తకువస్తు అడిగిాంది ప్రకృతి.
“సిన్నాగార్చ. సాయాంత్రాం పార్ట ఉాందట. ననుా తపుకుాండ ర్మమని చెపాుర్చ. అలగే వసాునని
చెపాును. సరే నేను కాంచాంస్తపు అల బయటకు వళ్ళా వసాును”అన్నాడు కాఫీ కపుు అాందుకుాంటు. కాఫీ
త్వగిన తర్చవాత విశాల్ వళ్ళాపోయాడు. ప్రకృతి గ్ాంటస్తపు కిచెన్ లో బజిగా ఉాండిపోయాంది. ఆమ పని
పూర్ు చేస్తకుని హాలులోకి వస్తుాంటే వాచ్ మన్ హడావిడిగా వచుడు.
“అమమగార్చ మీకోసాం పోల్లస్ ఇన్్ పెకటర్ గార్చ వచుర్చ. అవసర్ాంగా ఏదో మాటాీడలని చెపాుడు.
లోపలికి పాంపిాంచమాంటరా”అడిగాడు.
ఇన్్ పెకటర్ అనా మాట వినగానే ప్రకృతి అదిర్పడిాంది. ఆమ శరీర్ాం సనాగా వణికిాంది. అతి
కషటాంమీద తనని త్వను కాంట్రోల్ చేస్తకుని పాంపిాంచు”అని చెపిు హాలులోకి వళ్ళాకూర్చుాంది.
క్షణాం తర్చవాత ఇన్్ పెకటర్ లోపలికి వచుడు.
174

“సారీ మేడాం. మిమమలిా ఇబుాంది పెడుునాాందుకు ఏాం ఆనుకోకాండి. ఒకకేస్త గుర్ాంచి మీ దగ్గర్కి
రాకతపులేదు”అన్నాడు అపాలజటిక్ట గా ఇన్్ పెకటర్.
“ఆ కేస్తకు న్నకు ఏమిటి సాంబాంధాం”గ్ాంభీర్ాంగా అడిగిాంది ప్రకృతి.
“ఉాంది మేడాం అాందుకే కాీర్పై చేస్తకోవటానికి వచును.”
“ఇాంతకి ఏాం కావాలి మీకు.”
“న్నలుగు రోజులకు ముాందు ఒక వాకిు పార్క లో అనుమానసుదాంగా తిర్చగుతుాంటే పటుటకున్నాాం.
స్తటషన్ కు తీస్తకువచిు ఇాంటరాగేట్ చేశాాం. అతని జేబ్బలో పదివేలర్చపాయలు కనిపిాంచయ. ఆ
డబ్బుఎకకడనుాంచి వచిుాందని అడిగాాం. ముాందు అతను జవాబ్బచెపులేదు. మా పదధతిలో ఇాంటరాగేట్ చేస్తు
అపుుడు చెపాుడు. ఆ డబ్బు మీర్చుర్ని చెపాుడు. మాకు అనుమానాం వచిు ఆ నోటీను పర్క్షాంచి చూశాాం.
అవి దొాంగ్నోటీని తెలిసిాంది. ముాందు నేను కాని న్న సిబుాంది కాని అతని మాటలు నమమలేదు. కాని
ఎనిాసార్చీ అడిగిన అతను మీ పేర్చ చెపుుతునే ఉన్నాడు. అయన మాకు అతని మాటలు నమమబ్బదిధకాలేదు.
అాందుకే అసలు నిజాం తెలుస్తకుాందామని మీ దగ్గర్కి వచుాం. ఇపుుడు చెపుాండి మేడాం. ఆ నోటుీ మీర్చ
ఇచురా.”
“ఆ మనిష్ట తన పేర్చ ఏాం చెపాుడు”అడిగిాంది ప్రకృతి.
“చిదాంబర్ాం అని చెపాుడు.”
“సారీ ఆ మనిష్ట ఎవరో న్నకు తెలియదు. నేను డబ్బు ఇచిున మాట నిజాం. కాని ఇతనికి కాదు. న్నకు
బాగా తెలిసిన వాకిుకి ఇచును. అతని పేర్చ స్తబాురావు. న్నకు బాగా కావలి్నవాడు”అాంది ప్రకృతి దృఢాంగా.
“అాంటే ఇతనికి మీర్చ డబ్బు ఇవవలేదు అాంతెగా.”
“అవును.”
“అలాంటపుడు అతను మీ పేర్చ ఎాందుకు చెపాుడు. అతను ఎవరో మీకు తెలియదు. అతనికి మీకు
ఎలాంటి సాంబాంధాంలేదు. అయన అతను పర్టకులర్ గా మీ పేర్చ చెపాుడు. ఎాందుకాంటార్చ.”
“ఆ విషయాం న్నకు ఎల తెలుస్తుాంది ఆఫీసర్. అతనిా పటుటకుాంది మీర్చ. ఆ విషయాం కూడా మీరే
తెలుస్తకోవాలి. ఇాంకేమైన అడగాలని అనుకుాంటే అడగ్ాండి. న్నకు అవతల చల పనిఉాంది”అాంది ప్రకృతి
లేచి.
“ఇాంకా అడగ్టానికి ఏాంలేదు మేడాం. అనవసర్ాంగా మిమమలిా ఇబుాంది పెటాటను. వేరీసార్. వసాును
మేడాం”అాంటు ప్రకృతికి నమసాకర్ాం చేసి గ్దిలోాంచి వళ్ళాపోయాడు ఇన్్ పెకటర్. ప్రకృతితేలికగా నిటుర్ుాంది.
175

కాని అదే సమయాంలో ఆమఆలోచనలో పడిాంది. భర్ు తీస్తకువచిున డబ్బులోాంచి కాంతతీసి చిదాంబరానికి
ఇచిుాంది. అవి దొాంగ్నోటుీ ఎలఅయాాయ. అవి దొాంగ్నోటీని భర్ుకు తెలియదా. తెలిసిన ఊర్కే
ఉాండిపోయాడా. ఆమకు అాంత్వ అయోమయాంగా ఆాందోళనగా ఉాంది. భర్ు ఏదో చెయారాని
పనిచేస్తున్నాడని అనుమానపడుతోాంది. ఈ విషయాంఇాంతటితో పోల్లస్తలు వదలర్చ. తపుకుాండ భర్ును
కలుస్తకుాంటార్చ. చిదాంబర్ాం విషయాంచెపాుర్చ. అతనికి ప్రకృతి డబ్బు ఇచిుాందని తెలిస్తు ఊర్చకోడు. ఆమను
నిలదీసి అడుగుత్వడు. భర్ు ఏదో చేసాుడని ఆమ భయపడటాంలేదు. అపార్ధాం చేస్తకుాంటాడని
బాధపడుతోాంది.
పదినిమిషాల పాటు ఆలోచిస్తు ఉాండిపోయాంది. తర్చవాత గ్దిలోకి వళ్ళా బ్లర్చవా తెర్చిాంది. ఆమ
ఎకకడనుాంచి డబ్బు తీసిాంది చూసిాంది. ఇాంకా మిగిలిన డబ్బు అలగే ఉాంది. అాందులోాంచి భర్ు ఒకక ర్చపాయ
కూడా తీసినటుట లేదు. కార్ణాం అర్ధాంకాలేదు. ఇాంకా యభైవేలర్చపాయలు అలగే ఉన్నాయ. వాటిని భర్ు
ఎాందుకు వాడలేదు. అాంటే అవి దొాంగ్నోటీని అతనికి తెలుసా. కావాలనే వాటిని బ్లర్చవాలో పడేశాడా.
ఆమకు ఏాం అర్ధాం కాలేదు. భర్ును ఎల అర్ధాంచేస్తకోవాలో తోచలేదు.
రాండు గ్ాంటలకు వచుడు విశాల్. అతని మొహాం బాగా వాడిపోయాంది. తలచెదర్పోయాంది.
బటటలు బాగా నలిగిపోయాయ. అతను ఏదో విషయాం గుర్ాంచి ఆాందోళనపడుతున్నాడని ప్రకృతికి
అర్ధమైాంది. ముాందు కార్ణాం అడుగుదామని అనుకుాంది కాని అతని వాలకాం చూసిన తర్చవాత మానుకుాంది.
అతను ర్ఫ్రష్ అయవచిు డైనిాంగ్ టేబ్బల్ ముాందు కూర్చున్నాడు.
భార్ా మూడిగా ఉాండటాం గ్మనిాంచి “ఏమైాంది ప్రకృతి అల ఉన్నావు. ఒాంటోీ బాగాలేదా”అని
అడిగాడు.
“న్నకేాం బాగానే ఉన్నాను. కాని మీరే అదోల ఉన్నార్చ. చల అలసిపోయనటుట గా కనిపిస్తున్నార్చ.
ఏమైాంది. ఏదైన కతు నవల గుర్ాంచి ఆలోచిస్తున్నారా.”
“లేదు ఏదో చినా సమసా ఉదయాం నుాంచి ఇబుాంది పెడుతోాంది”అన్నాడు విశాల్.
“ఏమిటో చెపుాండి. తెలిస్తు పర్షాకర్ాం చెపాును”అాంది ప్రకృతి. అతను మాటాీడబోయాడు. అపుుడే
అతని సల్ ర్ాంగ్ అయాంది. అది యస్.పి సిన్నా నుాంచి వచిున కాల్.
“విశాల్ గార్చ మీర్చ పార్టకి వస్తున్నార్చ కదూ”అడిగాడు సిన్నా.
“ఎాందుకు రాను.తపుకుాండ వసాును. మీకా అనుమానాం ఎాందుకువచిుాంది”అన్నాడు విశాల్.
“న్నకేాం అనుమానాం లేదు.ఊర్కే కన్ ఫర్మ చేస్తకుాందామని చేశాను. ఉాంటాను. పార్టలో
కలుస్తకుాందాాం”అని చెపిు లైన్ కట్ చేశాడు సిన్నా.
176

“ఏవర్ాండి మాటాీడిాంది. పార్ట అాంటున్నార్చ. ఎకకడ పార్ట. ఎవర్చ ఇస్తున్నార్చ”ఆసకిుగా అడిగిాంది

ప్రకృతి.
“డి.ఐ.జి గార్చ పార్ట ఇస్తున్నార్చ. ననుా కూడా ఆహావనిాంచర్చ. తపుకుాండ వసాునని చెపాును.
నువువ కూడా వసాువా. ఇదదర్ాం సర్దాగా వళ్ళాదాదాం”అన్నాడు.
“లేదాండి. నేను రాలేను. న్నకు కాంచాం తలనొపిుగా ఉాంది. మీర్చ వళ్ళార్ాండి. కాని ఎకకవ
త్వగ్కాండి. మరాాదకోసాం కాంచాం తీస్తకోాండి చలు”అాంది నవువతూ.
“ఏ పార్టలోను నేను మిత్వనికి మిాంచి త్వగ్ను. నువేవాం భయపడకు. పదిగ్ాంటలకలీ వచేుసాును.
అాంతవర్కు న్నయర్ ను పడుకోవదదని చెపుు”అన్నాడు విశాల్. భర్ు మూడ్ మార్పోవటాం గ్మనిాంచిాంది
ప్రకృతి. ఇపుుడైన ఆ డబ్బు విషయాం అడుగుత్వడని ఆమ అనుకుాంది. కాని విశాల్ ఆ ప్రసాువన
తీస్తకురాలేదు. మౌనాంగా భోజనాం ముగిాంచుకుని వళ్ళాపోయాడు.
X X X
సాయాంత్రాం ఆర్చగ్ాంటలు కావస్ుాంది. స్తర్చాడు క్రమాంగా పశుమాద్ర చటుకు తపుుకుాంటున్నాడు.
విశాల్ తన కార్చని వాణి మహల్ ముాందు ఆపాడు. పార్కాంగ్ స్తుస్ లో కార్చపార్క చేసి లోపలికి వళ్ళాడు.
ఎాంట్రన్్ దగ్గర్ సిన్నా దాంపతులు నిలుుని ఆహుతులను సాధర్ాంగా ఆహవనిస్తున్నార్చ. నిజానికి ఈ పార్ట
ఇస్తుాంది డి.ఐ.జి. అతను అతని భార్ా హోస్ట గా వావహర్ాంచలి. కాని వాళాకు బదులుగా సిన్నా హోస్ట గా
ఉన్నాడు.
“పిలవగానే వచిునాందుకు చల దాాాంక్ట్”అన్నాడు సిన్నా విశాల్ తో చేతులు కలుపుతూ.
“మీర్చ సవయాంగా పిలిచర్చ. రాకుాండ ఎలఉాండగ్లను”అన్నాడు విశాల్ తను కూడా నవువతూ.
“ర్ాండి డి.ఐ.జి. గార్ని పర్చయాం చేసాును”అాంటు విశాల్ ను లోపలికి తీస్తకువళ్ళాడు. హాలాంత్వ
ఆహుతులతో నిాండిపోయాంది. చల మాంది గాీస్తలు చేతోు పటుటకుని పకకవాడితో నవువతూ
మాటాీడుతున్నాడు. జూాక్ట బాక్ట్ లోాంచి “ది సునిష్ గ్ర్ీ్ ఆర్ లవీీ “అాంటు పాతపాట వినిపిస్ుాంది. ఒక
చోట గుాంపులో నిలబడి మాటాీడుతున్నాడు కులకర్ణ. సిన్నా విశాల్ ను పర్చయాం చేశాడు.
“మీ గుర్ాంచి సిన్నాచల గపుగా చెపాుడు. ఇటివలె మీర్చ రాసిననవల చదివాను. న్నకు బాగా
నచిుాంది. ముఖాాంగా ఆ కధలో ప్రొఫెషనల్ కిలీర్ పాత్ర న్నకు బాగా నచిుాంది. అతను ఎాంతో చకచకాాంతో
హతాలు చెయాటాం ననుా ఎాంతో ఇాంప్రస్ చేసిాంది. కధ కనుక సర్పోయాంది. నిజ జీవితాంలో మాత్రాం అల
జర్గ్టాం నేను హర్షాంచలేను. జర్గితే మాత్రాం మా డిపార్ట మాంట్ చల ఇబుాంది పడుతుాంది. ఎనివే
దాాాంక్ట్ ఫ్యర్ కమిాంగ్”అాంటు చేతులు ముాందుకు చచడు కులకర్ణ.
177

ఇదదర్ చేతులు కలుస్తకున్నాయ. విశాల్ చేతులు ర్ఫ్ గా ఉాండటాం గ్మనిాంచడు కులకర్ణ.

చేతులతో పాటు వాళా చూపులు కూడా కలుస్తకున్నాయ. కులకర్ణ కళ్ళా విశాల్ ను నిశతాంగా
చూస్తున్నాయ. అతని కళాలోను మొహాంలో భావాలు చదవటానికి ప్రయతిాస్తున్నాడు .
విశాల్ కు కులకర్ణ ఉదేదశాం తెల్లదు. అతను చల మాములుగా కాాజువల్ గా ఉన్నాడు. మొదటి సార్
ఒక అపర్చితుడిని కులుస్తకుాంటే ఎల ప్రవర్ుసాుడో విశాల్ కూడా అలగే ప్రవర్ుస్తన్న
ు ాడు. రాండు
క్షణాలపాటు ఇదదర్ చూపులు కలుస్తకున్నాయ. ముాందుగా కులకర్ణ తన చూపులు తిపుుకున్నాడు.
“మేక్ట యువర్ సల్ే కాంఫర్టబ్బల్”అని చెపిు మరో ఆహుతుడిని కులుస్తకోవటానికి వళ్ళాపోయాడు
కులకర్ణ. విశాల్ నవువకుాంటు బార్ కాంటర్ దగ్గర్కి వళ్ళాడు. అతనికి అపుుడపుుడు త్వగేఅలవాటు ఉాంది.
కాని ఆ టాంలో త్వగ్టానికి మూడ్ లేదు. సాఫ్ట డ్రిాంక్ట మాత్రాం తీస్తకున్నాడు.
మలీగా సాంగ్లతాం త్వరాసాధయ అాందుకుాంది. అాందర్చ జాంటలుజాంటలుగా డాాన్్ చెయాటాం
మొదలుపెటాటర్చ. కులకర్ణ మాత్రాం కనిపిస్తున్నాడుకాని అతని భార్ా పిలీలు ఎకకడ కనిపిాంచటాంలేదు. పార్టకి
వచిునవాళాాందర్చ పోల్లస్ డిపార్ట మాంట్ కు చెాందినవాళ్ళా. వాళాలో సిన్నా మాత్రమే విశాల్ కు తెలుస్త.
మిగ్తవాళాలో ఒకకర్చ కూడా తెలియదు. కనీసాం పర్చయాం లేదు. సిన్నాకోసాం చూశాడు. కాని అతను
ఎకకడ కనిపిాంచలేదు. కులకర్ణమాత్రాం ఇదదర్తో మాటాీడుతూ కనిపిాంచడు.
గ్ాంటస్తపయన తర్చవాత విశాల్ కు బోర్ కటిటాంది. కులకర్ణకి చెపిు ఇాంటికి వళ్ళాపోదామని
అనుకున్నాడు. కాని కులకర్ణ ఎకకడ కనిపిాంచలేదు. కనీసాం సిన్నా కూడా కనిపిాంచలేదు. ఇకచేస్తది లేక
చెపుకుాండ బయలుదేరాడు.
పార్ట దాదాపు పదకాండుగ్ాంటలవర్కు జర్గిాంది. ఆహుతులాందర్చ వళ్ళాపోయన తర్చవాత కులకర్ణ
బయలుదేరాడు. విశాల్ అతని కోసాం చూస్తునాపుుడు కులకర్ణ ముఖామైన వాకుులతో మాటాీడుతున్నాడు.
వాళాను పాంపిాంచిన తర్చవాత వచిు చూశాడు. ఎకకడ విశాల్ కనిపిాంచలేదు. బహుశా
వళ్ళాపోయఉాంటాడని సర్పెటుటకున్నాడు.
ఆ రోజు డ్రైవర్ కు సలవు ఇచేుశాడు. అాందుకే తనే కార్చ సాటర్ట చేశాడు. అతని మొదడు విశాల్
గుర్ాంచి ఆలోచిస్ుాంది. అయదునిమిషాలపాటు విశాల్ ను అతను నిశతాంగా పరీశీలిాంచడు. కాని ఏాం
అర్ధాంకాలేదు. విశాల్ మనసుతవాం అాంచన వయాలేకపోతున్నాడు. అతని అనుభవాం తెలివితేటలు విశాల్ ను
చదవలేకపోయాయ. అయన నిర్చత్వ్హపడలేదు కులకర్ణ. విశాల్ సడడిచెయాలేకపోవచు.కాని కులకర్ణకి
అతని గుర్ాంచి పూర్ు వివరాలు తెలుస్తకునే అవకాశాం ఉాంది. దానికితగిన అాంగ్బలాం ఉాంది. వాంటనే సల్
తీసి సిన్నాకు కాల్ చేశాడు.
178

“ఈరోజు నుాంచి విశాల్ మీద నిఘ పెటటాండి. ఇదదర్చ కానిసటబ్బల్్ ను మఫీటలో అతని ఇాంటి వైపు
పాంపిాంచాండి. ఇర్వైన్నలుగు గ్ాంటలు అతనిా నీడల వాంటాడమని చెపుాండి. ఎపుుటి కపుుడు న్నకు ర్పోర్ట
పాంపిాంచమని చెపుాండి. ఇది చల ర్హసాాంగా జర్గాలి. మన ఇదదర్కి తపు మూడో మనిష్టకి తెలియటానికి
వీలులేదు”అన్నాడు సిన్నాతో.
“తపుకుాండ ఈ రోజు నుాంచి విశాల్ గుర్ాంచి మర్చిపోాండి. అాంత్వ న్నకు
విడిచిపెటటాండి.ఉాంటాను”బై అాంటు లైన్ కట్ చేశాడు సిన్నా.
కులకర్ణ సల్ ఆఫ్ చేసి కార్చసాటర్ట చెయాబోయాడు. అపుుడే అతను కాంచాంకూడా ఊహాంచని
సాంఘటన జర్గిాంది. అతని కార్చవనుక సీటులో ఎవరో వాకిు కూర్చునిఉన్నాడు. పర్దాానాంలో కులకర్ణ ఆ
విషయాం గ్మనిాంచలేదు. సిన్నాతో సల్ లో మాటాీడటాం అతను విన్నాడు. ఎపుుడైతే కులకర్ణ కార్చ సాటర్ు
చెయాబోయాడో అపుుడు ర్యాక్టట అయాాడు అతను. విదుాత్ వేగ్ాంతో సనాని తీగ్తీసి కులకర్ణ మడకు
గ్టిటగా బిగిాంచడు. అదిర్పడాడడు కులకర్ణ. ఊహాంచని ఈ పర్ణామానికి ఒకక క్షణాం కాంగార్చపడాడడు.
అనుభవాం ఉనావాడు కనుక వాంటనే తేర్చకున్నాడు. చేతులతో వైర్ ను గ్టిటగా పటుటకున్నాడు.ఊపిర్ బిగ్పటిట
వైర్ ను లగాడు. వైర్ తో పాటు వైర్ బిగిాంచిన మనిష్ట కూడా అతని ముాందు పటాటడు. ఆ ఇాంపాక్టట కు కార్చ
ఆదాదలు విర్గిపోయాయ. అగ్ాంతకుడు అవతలపడాడడు.
ఒకక క్షణాం ఆయానాంతో సతమతమయాాడు కులకర్ణ. తేర్చకుని బయటకు వచిు చూశాడు.
అగ్ాంతకుడు కనిపిాంచలేదు. మర్చపుల మాయమయాాడు. పదినిమిషాలు విశ్రాంతి తీస్తకునా తర్చవాత
ఇాంటికి చేర్చకున్నాడు కులకర్ణ. మడచుటుట గాయలతో వస్తునా భర్ును చూసి కులకర్ణ భార్ా
కాంగార్చపడిాంది.
“ఆ గాయాం ఏమిటి? ఏాం జర్గిాంది”అడిగిాంది.
“చినా యాకి్డెాంట్ జర్గిాంది.కాంగార్చపడవలసిన పనిలేదు. ముాందు ఫస్డ ఎయడ్ బాక్ట్ తీస్తకురా.
అలగే ఫ్యమిలి డాకటర్ కు ఫోన్ చెయ్”అని చెపిు గ్దిలోకి వళ్ళా కూర్చున్నాడు. అయదునిమిషాలలో తన
గాయనికి డ్రసి్ాంగ్ చేస్తకున్నాడు. వేడి పాలు త్వగి విశ్రాంతి గా వనకిక వాలి కళ్ళామూస్తకున్నాడు.
కాంచాం స్తపయన తర్చవాత ఫ్యమిలి డాకటర్ వచుడు. గాయానిా పరీక్షిాంచి ఇాంజక్షన్ ఇచుడు. తర్చవాత
పెయన్ కిలీర్ మాత్రలు ఇచుడు.
“ఏాం ప్రమాధాం లేదు. ఇాంజక్షన్ ఇచును కనుక భయపడవలసిాంది ఏాం లేదు. నేను ఇచిున మాత్రలు
ఇపుుడు ఒకటి రేపు ఉదయాం ఒకటి వేస్తకోాండి. అయాంట్ మాంట్ రాసీ ఇసాును. రాండు పుటలు గాయాం
మీద రాయాండి. తగిగపోతుాంది”అని అయాంట్ మాంట్ పేర్చ కాగితాం మీద రాశాడు.
179

“నువువ వళ్ళా పడుకో. నేను కాస్తపు పుసుకాం చదువుకుాంటాను”అన్నాడు కులకర్ణ భార్ాతో. అపుటికే
డాకటర్ వళ్ళాపోయాడు. తలుపులు దగ్గర్గా వేసి భార్ా కూడా వళ్ళాపోయాంది. కులకర్ణ చేతికి అాందిన
పుసుకాం పటుటకున్నాడు. అతని కళ్ళా పుసుకాం చూస్తునా మనస్త్ మాత్రాం ఇాంకోకటి ఆలోచిస్ుాంది. తన మీద
దాడిచేసిన మనిష్ట గుర్ాంచి ఆలోచిస్తున్నాడు. ఆ మనిష్ట తపుకుాండ విశాల్ అయఉాంటాడని అతను
నముమతున్నాడు. కులకర్ణ అతనిా అనుమానిస్తున్నాడని విశాల్ గ్రహాంచడు. అాందుకే కులకర్ణఅడుడ
తలగిాంచుకోవాలని ప్రయతిాాంచడు. కాని అదృషటవశతు చిటికలో ప్రాణాలతో తపిుాంచుకున్నాడు. ఈ
ర్కమైన ఆలోచనలతో కులకర్ణ సతమతమయాాడు.
గ్తాం అాంత్వ ఒకసార్ బేరీజు వేస్తకున్నాడు. అతను న్నయక్ట గోకుల్ దాస్ కలసి ఎనోా నేరాలు
ఘోరాలు చేశార్చ. ఎాంతో మాందిని చాంపార్చ. అవనిా ఒక పధకాం ప్రకార్ాం చెయాటాం వలీ సాక్ష్యాలు
ఆధారాలు పోల్లస్తలకు దొర్కలేదు. ముగుగర్ వలీ చల మాంది బాధపడాడర్చ. వాళాలో ఎవరో ఒకర్చ
పగ్తీర్చుకుాంటున్నార్చ. కనిా గ్ాంటలముాందు అతని మీద జర్గిన హతా ప్రయతాాం దానికి నిదర్ానాం.
నిజాంగా ఇది ఎవర్చ చేస్తున్నారో తెలుస్తకోవాలాంటే ఒకకటే దార్. ఆయదుసాంవత్రాలకు ముాందు
జర్గిన సాంఘటనలు మళ్ళా గుర్చుతెచుుకోవాలి. పాత ఫైల్్ తిర్గెయాాలి. ఈ ఆలోచన రాగానే గ్బగ్బ
తయర్యాాడు. కార్చలో వేగ్ాంగా తన ఆఫీస్త చేర్చకున్నాడు.
కాపల ఉనా సాంట్రి ఆశుర్ాపోయాడు. అాంతరాత్రి వేళ వచిున అధికార్ని చూసి మాటాీడకుాండ
తలుపులు తెర్చడు. కులకర్ణ తినాగా ర్కార్డ్ గ్దిలోకి వళ్ళాడు. అతనికి కావలి్న ఫైల్్
పదినిమిషాలతర్చవాత దొర్కాయ. వాటిని తీస్తకుని తన చాంబర్్ చేర్చకున్నాడు. ఫైల్్ తెర్చి
చదవసాగాడు. అతని కళ్ళా తీక్షణాంగా అక్షరాలవాంటపర్చగులు తీస్తున్నాయ. ఉనాటుటాండిఒకకేస్త దగ్గర్
ఆగిపోయాడు. అది మునిసిపల్ కమీషనర్ పార్ధసార్ధి అతని భార్ా హతా కేస్త. సర్గాగ
అయదుసాంవత్రాలకు ముాందు పార్ధసార్ధి ఒక కేస్తవిషయాంలో గోకుల్ దాస్ కు అడుడపడాడడు. కోపాం
వచిున గోకుల్ దాస్ అపుుడు ఏ.ఎస్ .పి గా పనిచేస్తునా కులకర్ణ యాం.యల్ .ఏ గా ఉనా న్నయక్ట
సహయాం తీస్తకుని పార్ధసార్ధిని అతని భార్ాను హతాచేశాడు. తనకు సాంబాంధిాంచిన ఆధారాలను కూడా
న్నశనాం చేశాడు. ర్వల్ ప్రకార్ాం పోల్లస్తలు వాంటనే ర్ాంగ్ాంలోకి దిగార్చ. కాని ఒక చినా కూీ కూడా
దొర్కలేదు. ఇది జర్గి అయదుసాంవత్రాలైాంది. కులకర్ణ అతని స్తాహతులు ఆ కేస్త విషయాం పూర్ుగా
మర్చిపోయార్చ. హతా జర్గిన సమయాంలో ఇాంటోీ పార్ధసార్ధి అతని భార్ా మాత్రమే ఉన్నార్చ. వాళా
పిలీలు ఎవర్చలేర్చ. కాంగార్చలో ఆ విషయాం గుర్ాంచి పెదదగా పటిటాంచుకోలేదు గోకుల్ దాస్ కాని అతని
స్తాహతులుకాని. ఒక వేళ పార్ధసార్ధి దాంపతులకు కడుకుకాని ఉాండొచుు. తన తలిీతాండ్రిని చాంపిాంది
180

ఎవరో తెలుస్తకుని ఉాంటాడు. పగ్తో ర్గిలిపోయఉాంటాడు. హతాలు జర్గి అయదుసాంవత్రాలు

అయాంది కనుక ఆ కేస్త గుర్ాంచిపూర్ుగా మర్చిపోయఉాంటాడని హాంతకుడు అనుకుని ఉాంటాడు. తెలివిగా
పధకాం వేసి ఇదదర్ా చాంపాడు. ఈ విషయాం ఖచిుతాంగా తెలుస్తకోవాలాంటే ముాందు పార్ధసార్ధి బాాక్ట
గ్రాండ్ గుర్ాంచి ఇాంకా తెలుస్తకోవాలి. ఒక వేళ అతనికి కడుకు ఉాంటే అతను ఎకకడ ఉన్నాడో
తెలుస్తకోవాలి. ఆ పని వాంటనే మొదలుపెటాటడు కులకర్ణ.
X X X
ప్రకృతి సాానాం చెయాటానికి బాత్ ర్వాంలోకి వళ్ళాాంది. నడుస్తుాంటే సర్రున కాళ్ళా జారాయ.
ఆమశరీర్ాం తూలి ముాందుకు పడబోయాంది. చపుున సిాంక్ట మీద ఉనా మూతను గ్టిటగా
పటుటకుాంది.ఆఇాంపాక్టట కు సిాంక్ట మీద ఉనా మూత ఊడిచేతిలోకి వచిుాంది. మలీగా తేర్చకుని సిాంక్ట మీద
మూత పెటటబోయాంది. లోపల నీళాలో తేలుతూ ఒక పాీసిటక్ట కవర్చ కనిపిాంచిాంది. ఆసకిుతో తీసి చూసిాంది.
లోపల కనిా కాగిత్వలు కనిపిాంచయ. సాానాం చెయాటాం కూడా మానేసి కాగిత్వలు తీస్తకుని తన బెడ్
ర్వాంలోకి వళ్ళాాంది. మాంచాం మీద కూర్చుని కాగిత్వలు తీసిాంది. అది ప్రియ తన పై ఆఫీసర్ కు రాసిన ఉతుర్ాం.
“సార్ మీర్చ చెపిునటుటగానే హైదర్బాదు చేర్చకుని న్న స్తాహతురాలి ఇాంటోీ దిగాను. నేను ఒక
సి.ఐ.డి ఆఫీసర్ అని వాళాకు చెపులేదు. బాాాంకులో పనిచేస్తున్నానని బాాాంకు పనిమీద వచునని చెపాును.
న్న స్తాహతురాలు ఆమ భర్ు కూడా న్న మాటలు నమామర్చ. ఆమ భర్ు విశాల్ గపుర్చయత. చల క్రైమ్
నవలలు రాశాడు. అని స్తపర్ హట్ అయాాయ. పేర్చతోపాటు డబ్బుకూడా బాగా సాంపాదిాంచడు. చల
మాంచిగా తియాగా మాటాీడత్వడు. కాని పైకి కనిపిాంచేాంత మాంచివాడు కాడని న్న అనుమానాం. ఇటివల
అతను రాసిన కతు నవల చదివాను. అాందులో ఒక కిలీర్ ఇదదర్ా చల చకచకాాంగా హతా చేసాుడు.
పుసుకాంలో రాసినటుటగానే మోన్నర్క కూడా అలగే ఇదదర్ా చాంపాడు. ఇది న్నకు ఎాందుకో చల
అసహజాంగా తోచిాంది. మోన్నర్కతో విశాల్ కు పరోక్షాంగాను లేదా ప్రతాక్షాంగాను సాంబాంధాం ఉాందని న్నకు
తోచిాంది. ఆాందుకే ఆధారాల కోసాం ప్రయతిాాంచను. ఆ నేపధాాంలో విశాల్ గ్దికి వళ్ళాను. అతని బ్లర్చవా
స్దా చేస్తుాంటే బ్లర్చవా పై అర్లో చినా బటన్ కనిపిాంచిాంది. దానిా నొకకగానే పకకనే ఒక ర్హసా అర్
తెర్చచుకుాంది. అాందులో ఒక ఉాంగ్ర్ాం స్తకబా డైవిాంగ్ స్తటు కనిపిాంచయ. గోకుల్ దాస్ హతా ఎల
జర్గిాందో న్నకు పూర్ుగా తెలియదు. కాని విషాంతో నిాండిన స్తదిలాంటి ఆయుధాంతో గుచిుచాంపార్ని
పోస్ట మార్టాం ర్పోర్ట లో ఉాంది. బహుశా గోకుల్ దాస్ ను ఈ ఉాంగ్ర్ాంతోనే చాంపాడని న్నకు
అనుమానాంవేసిాంది. అయతే న్నయక్ట హతా ఎల జర్గిాందో ఖచిుతాంగా తెలుస్త. హాంతకుడు నీళాలో
దాకుకని టలిస్కప్ ట్ఫిల్ గ్న్ తో కాల్లుచాంపాడు. నీళాలో చలస్తపు దాకోకవాలాంటే స్తకబా డైవిాంగ్ స్తట్
181

కావాలి. ఈ స్తటు విశాల్ ఇాంటోీ దొర్కటాంతో జర్గిన రాండు హతాలతో విశాల్ కు సాంబాంధాం ఉాందని
తోచిాంది. అాంతెకాదు మోన్నర్క పేర్చ అడడాంపెటుటకుని మర్ ఈ హతాలు చేశాడు. పోల్లస్ డిపార్ట మాంట్
ర్క్షణసాంసధలు మోన్నర్క కోసాం వతుకుతుాంటే అతను మాత్రాం దరా్గా స్తవచఛగా బయటతిర్చగుతున్నాడు.
కాని ఈ ఆధారాలతో విశాల్ ను అరస్ట చెయాటాం సాధాాం కాకపోవచుు. అతను ఒక సలిబ్రిటి. అలాంటి
వాడిని అరస్ట చెయాాలాంటే ఇాంకా బలమైన ఆధారాలు కావాలి. అతను హతాచేస్తుాంటే రడ్ హాాండెడ్ గా
పటుటకోవాలి. ఫోటోలు తియాాలి. అాందుకే కనిా రోజులు ఆ ఇాంటోీనే ఉాండాలని అనుకుాంటున్నాను. ప్రతి
క్షణాం విశాల్ ను నీడల వాంటాడుత్వను. అతని ప్రతి కదలికలు గ్మనిసాును. నిజానికి ఈ విషయాలు ఫోన్
లో చెపువచుు. కాని న్న ఫోన్ న్నలుగురోజులనుాంచి కనిపిాంచటాంలేదు. ఎకకడ పెటాటనో
గుర్చుకురావటాంలేదు. అాందుకే ఈ ఉతుర్ాం రాస్తున్నాను.”
“సలవు”
ప్రియ.
ఉతుర్ాం చదివిన ప్రకృతి షాక్ట తో బిగుస్తకుపోయాంది. ఆమ బ్బర్ర ఒకకసార్గా సుబ్బదగా అయాంది.
ప్రియ అబదధాం చెపిునాందుకు ఆమ బాధపడటాంలేదు. విశాల్ హాంతకుడాంటే తటుటకోలేకపోతుాంది. ఏాం
చెయాాలో ఈపర్ణామాం ఎల ఎదుర్చకోవాలో అర్ధాంకాలేదు. ఉతుర్ాం పటుటకుని శల ప్రతిమల
నిలబడిపోయాంది. తర్చవాత తేర్చకుని విశాల్ గ్దిలోకి వళ్ళాాంది. బ్లర్చవా తెర్చిచూసిాంది. ప్రియ
చెపిునటుటగానే చినా బటన్ కనిపిాంచిాంది. మలీగా నొకికాంది. పకకన చినా ర్హసా అర్తెర్చచుకుాంది. లోపల
రాండు డైరీలు కనిపిాంచయ. ఒకదానిమీద “దీ డైరీ ఆఫ్ పార్ధసార్ధి”అని ఉాంది. రాండోది కూడా డైరీనే.
మొదటిదానికి కనసాగిాంపు .
మాంచాంమీద కూర్చుని మొదటి డైరీ చదవటాం మొదలుపెటిటాంది ప్రకృతి.
X X X
డైరీ పూర్ుగాచదివిన ప్రకృతి కళ్ళా తడిఅయాాయ. ఆమ మనస్త్ జాలితో నిాండిపోయాంది. విశాల్
చేసిన పనిలో ఆమకు కాంచాం కూడా తపుు కనిపిాంచలేదు. అతని సాధనాంలో ఇాంకేవర్చన్నా అలగే చేసాుర్చ.
అది న్నణానికి ఒక వైపు. ఇాంకో వైపు మోన్నర్క కోసాం పోల్లస్తలు వతుకుతున్నార్చ. మోన్నర్క పేర్చతో
హతాలు చేసిాంది విశాల్ అని వాళ్ళా అనుకుాంటున్నార్చ. ఒక రోజు రాండు రోజులు తపిుాంచుకోవచుు.
లేకపోతే న్లరోజులు తపిుాంచుకోవచుు. కాని జీవిత్వాంతాం తపిుాంచుకోలేడు. పోల్లస్తలు ఎపుుడో ఒకపుుడు
అతనిా తపుకుాండ పటుటకుాంటార్చ.అపుుడు చటటాం తపుకుాండ అతనికి ఊర్శక్ష విధిస్తుాంది.
182

అది జర్గ్టానికి వీలులేదు. విశాల్ ను కాపాడుకోవటానికి ఏాం చెయాటానికైన ప్రకృతి సిదధాంగా

ఉాంది. అాంతకాంటే ముాందు ఆమ ఒక ముఖామైన పని చెయాాలి. ప్రియ రాసిన ఉతురానిా న్నశనాం
చెయాాలి. అయతే ఒక అనుమానాం మాత్రాం ఆమను వదలిపెటటలేదు. ప్రియ ఆఫీస్తవాళ్ళా ఇాంటికి వచిు త్వళాం
చెవి గుర్ాంచి అడిగార్చ. కాని ఆ త్వళాం చెవి గుర్ాంచి ప్రియ ఉతుర్ాంలో ప్రసాువిాంచలేదు. అాంట త్వళాం చెవి
అాంటు ఏాం లేదనామాట. ఆమ అల చెపుటానికి కార్ణాం ఒకకటే. మర్కనిా రోజులు ఇకకడే ఉాండి విశాల్
కు వాతిరేకాంగా సాక్ష్యాలు సాంపాదిాంచలని అనుకుాంది. కాని అనుకోకుాండ బాాంబ్ బాీస్ లో చనిపోయాంది.
ఇపుుడు ఏాం చెయాాలో ప్రకృతికి తోచలేదు. ఇపుుడు కాకపోయన రేపయన పోల్లస్తలు ఇకకడికి
వసాుర్చ. ఈ డైరీలను సావధీనాం చేస్తకుాంటార్చ. కనుక ఈ డైరీలను వాళా కాంటబడకుాండ ఎకకడైన దాచలి.
ఆమ ఈ ర్కాంగా తర్్నభర్్న పడుతుాంటే అపుుడే విశాల్ గ్దిలోకి వచుడు. పర్దాానాంగా ఉనా ప్రకృతి
అతనిా గ్మనిాంచలేదు.
“ఏాం చేస్తున్నావు ప్రకృతి “అని అడిగాడు.
ప్రకృతి ఉలికికపడిాంది. కాంగార్చగా డైరీలను వనకిక దాచేసిాంది. కాని ఆ విషయాం విశాల్
గ్మనిాంచడు.
“ఏాం లేదు ఊర్కే కూర్చున్నాను. మీర్చ ఎపుుడు వచుర్చ’అాంది తేర్చకుాంటు.
“నేను వచిు చలస్తపయాంది. కాని గ్దిలోకి మాత్రాం రాలేదు. నువువ డైరీలను చదవటాం చూశాను.
ప్రియరాసిన ఉతుర్ాం నువువ చిాంపెయాటాం కూడా చూశాను”అన్నాడు విశాల్. అతనిలో కాంచాం కూడా
భయాం కనిపిాంచలేదు. భార్ాకు తన గుర్ాంచి నిజాం తెలిసిపోయాందని తెలిసిన కాంచాం కూడా ప్రభావితాం
కాలేదు. సుాందిాంచలేదు. మాములుగా తపుుచెయాని మనిష్ట ఎలఉాంటాడో అతను కూడా అలగే ఉన్నాడు.
“ఈ డైరీలను కూడా న్నశనాం చేదాదమాండి. దాాంతో సాక్ష్యాలు పూర్ుగాన్నశనాం అవుత్వయ. ఏ చటటాం
మీర్చ నేర్ాం చేశార్ని నిర్వపిాంచలేదు. మనాం ఇాంతకుముాందులగే హాయగా చీకు చిాంతలేకుాండ
బతకవచుు”అాంది ప్రకృతి.
“శతృశేషాం ర్చణశేషాం ఉాండకూడదని అాంటార్చ. ఇాంతటితో న్న యాగ్ాం పూర్ుకాలేదు. ఇాంకా
కులకర్ణ మిగిలిఉన్నాడు. అతనిా చాంపితే కాని న్నలో ఉనా పగ్చలీర్దు. అాంతవర్కు పోల్లస్తలు ననుా
పటుటకోలేర్చ. వాళాకు దొర్కను”అన్నాడు విశాల్ గ్ాంభీర్ాంగా.
“వదుద దయచేసి న్న మాట వినాండి.కులకర్ణ గుర్ాంచి మర్చిపోాండి. అతను పెదద పోల్లస్ ఆఫీసర్. ఈ
పాటికి మీ గుర్ాంచి అతను తెలుస్తకునే ఉాంటాడు. మిమమలిా పటుటకోవటానికి బయలుదేర్న
183

ఆశుర్ాపోనవసర్ాంలేదు. న్న మాట విని ఇకకడనుాంచి పార్పోాండి. ఎవర్కి కనిపిాంచని ప్రదేశానికి

వళ్ళాపోాండి. ఎకకడైన ర్హసా సధలాంలో దాకోకాండి”అాంది వేడుకోలుగా ప్రకృతి.
“పిర్కివాడిల పార్పోలేను. ఎాంతో ధైర్ాాంగా తెలివిగా రాండు హతాలు చేశాను. మూడో
హతాచెయాటాం కషటాం కాదు. నవేవాం భయపడకు. కులకర్ణ కాదుకదా పాలక్షుడు కూడాననుా పటుటకోలేడు.
భయపడకుాండ వళ్ళా తలుపులనిా వేసిరా. మన సకుార్టి వాళాను జాగ్రతుగా కాపలఉాండమని చెపుు. నువువ
న్నతో రా”అాంటు ముాందుకు నడిచడు విశాల్.
ప్రకృతి ఇాంకేాంమాటాీడకుాండ అతనిా అనుసర్ాంచిాంది. ఇదదర్చబెడ్ ర్వాంలోకి వళ్ళార్చ. భర్ు ఇకకడికి
ఎాందుకు తీస్తకువచుడో ఆమకు అర్ధాం కాలేదు. విశాల్ నేలమీద కూర్చుని తివాచిని పైకి ఎత్వుడు. పెదద
తలుపు కనిపిాంచిాంది. దానిా తెర్చి ముాందు విశాల్ దిగాడు. తర్చవాత ప్రకృతి దిగిాంది. కధలలో
రాసినటుటకాని సినిమాలో చూపిాంచినటుటకాని లోపల చీకటిగా లేదు. లైటీ వలుగులో దేదిపామానాంగా
వలిగిపోతుాంది. లోపల చల విశాలాంగా ఉాంది. దాదాపు ఇర్వైమాంది కనిా న్లలపాటు అకకడ ఉాండొచుు.
వాళ్ళా కిాందికి వళాగానే గ్దిలోకి న్నయర్ వచుడు. తలుపులు యధాప్రకార్ాం మూసి పైన తివాచి
కపేుశాడు. లోపల ఏరాుటుీ చూసి ప్రకృతి నిరాాాంతపోయాంది. అనిా ఏరాుటుీ చెయాటాం ఒకకరోజు వలీ
కాదు. సిసటమటిక్ట గా పాీన్ వేస్తకుని ఒక పదధతి ప్రకార్ాం ఏరాుటు చెయాబడిాంది.
“ఎల ఉాంది”అడిగాడు విశాల్.
“ఇదాంత్వ ఎల సాధామైాంది. మనాం ఇలుీ కనుకుకనాపుుడు ఇది లేదు కదా. ఎపుుడు కటిటాంచర్చ.
న్నకు తెలియకుాండ ఎల కటిటాంచర్చ”ఆశుర్ాాంగా అడిగిాంది ప్రకృతి.
“ఇది నేను కటిటాంచలేదు. ఈఇాంటి ఓనర్ కటిటాంచడు. అతని పేర్చ గోకుల్ దాస్. అతనికి డబ్బుకు
కాంచాంకూడా లోటులేదు. దాదాపు లక్ష కోటీ ఆసిధ అతని సాంతాం. అయన ఇాంకా ధనదాహాం అతనికి
తీర్లేదు. దొాంగ్నోటుీ బిజిన్స్ మొదలుపెటాటడు. మనాం ఇాంటిని చూడటానికి వచిునపుుడు బ్లర్చవాలో
ర్హసా అర్ కనిపిాంచిాంది.అాందులో కాంత డబ్బు దొర్కిాంది. దాదాపు లక్షర్చపాయలు ఉాంటుాంది. అాంత డబ్బు
ఎవర్చ అల నిర్ీక్షాాంగా వదలివళార్చ. న్నకు అనుమానాం వచిు ఆ నోటీను పర్క్షాంచను. అవి
పూర్ుగాదొాంగ్నోటీని తెలిసిాంది. కాని చల పకడభాందిగా తయార్చచేశార్చ. దాదాపు ఒర్జినల్ నోటులగానే
ఉాంది. కాని బాగా పరీక్షస్తు అది దొాంగ్నోటీని తెలిసిపోతుాంది. “
“అపుుడే గోకుల్ దాస్ ఈ దొాంగ్నోటీ వాాపార్ాం చేస్తున్నాడని తెలిసిాంది. ఇకకడ దొాంగ్నోటుీ
కనిపిాంచయాంటే ఇకకడ తపుకుాండ ఒక ర్హసామైన ప్రదేశాం ఉాండొచుని అనుమానాం కలిగిాంది. వతికాను.
మన బెడ్ ర్వాంలో ఈ ర్హసా సధలనికి మార్గాం కనిపిాంచిాంది. గోకుల్ దాస్ ఈ ర్హసా ప్రదేశానిా
184

ఒకాందుకు వాడుకున్నాడు. నేను ఒకాందుకు ఉపయోగిాంచుకోవాలని అనుకున్నాను. అది దాకోకవటానికి.

కులకర్ణ గుర్ాంచి నేను పూర్ుగా సడడిచేశాను. అతను చల తెలివైనవాడు. ఒక మాటలో చెపాులాంటే
జీనియస్. తన తెలివితేటలు డిపార్ట మాంట్ కోసాం ఉపయోగిాంచకుాండ సవలభాం కోసాం ఉపయోగిాంచడు.
గోకుల్ దాస్ లాంటి బజిన్స్ టకూన్ తో చేతులు కలిపాడు. కోటుీ గ్డిాంచడు. అతనికి తోడు మినిసటర్
న్నయక్ట. ముగుగర్చ కలిసి దేశానిా కలుష్టతాం చేస్తున్నార్చ. తలుచుకుాంటే మా న్ననాఅమమ చనిపోయన రోజే
వాళాను చాంపేవాడిని. కాని న్ననాగార్చ వాళా జోలికి వళావదని అన్నార్చ. చివర్క్షణాంలో ఆయన మాట
కాదనలేక ఊర్కే ఉాండిపోయాను. న్నలో ర్గులుతునాపగ్ ప్రతీకార్ాం బలవాంతాంగా అణుచుకున్నాను. “
“అయదు సాంవత్రాలు గ్డిచయ. న్నలో ఉనా పగ్ ప్రతీకార్ాం పోయాయ. మా న్ననాన్నకు ఇచిున
ఆసిధ చల ఉాంది. భుకిుకోసాం ఉదోాగ్ాం చెయావలసిన అవసర్ాంలేదు. అాందుకే ర్చన వాాసాాంగానిా న్న
వృతిుగా ఎాంచుకున్నాను. అాందులో పేర్చ డబ్బు రాండు గ్డిాంచను. తర్చవాత నీతో పెళాయాంది. మనాం ఈ
ఇలుీ కనటానికి వచిునపుుడు న్నకు ఒక ముఖామైన విషయాం తెలిసిాంది. ఈ ఇలుీ గోకుల్ దాస్ దని అతను
ప్రస్తధతాం లాండన్ లో ఉన్నాడని. ఈ విషయాం న్నకు వాచ్ మన్ చెపాుడు. గోకుల్ దాస్ పేర్చ వినగానే న్నకు
ఎకకడలేని ఆవేశాం వచిుాంది. కోపాంతో ఊగిపోయాను. మళ్ళా న్నలో ప్రతికార్జావలలు చెలరేగాయ. ఎాంత
ప్రయతిాాంచిన ఆపుకోలేకపోయాను. న్ననాగార్ మాటలు న్నకు కాంచాం కూడా గుర్చుకురాలేదు. ఒక
ర్కమైన ఉన్నమదాంతో ఊగిపోయాను. అతనిా ఎలగైన చాంపాలని నిశుయాంచుకున్నాను. ఎల చాంపాలో
పధకాం వయావలసిన అవసర్ాం కలగ్లేదు. నేను రాసిన నవల ఎలగు ఉాంది. అాందులో కిలీర్ ఒక బిజిన్స్
మాగ్ాట్ ను చల తెలివిగా చాంపుత్వడు. నవలలో ఎల రాశానో గోకుల్ దాస్ విషయాంలో అదే
ఆచర్ాంచను. అలగే న్నయక్ట ను కూడా తెలివిగా చాంపాను.”
“సర్గాగ మూడో హతాకు పాీన్ చేస్తునా సమయాంలో ప్రియ మన ఇాంటికి వచిుాంది. నువువ ప్రియ
బిగ్ బజార్ కు వళ్ళా బాాంబ్బ దాడికి గుర్అయాార్చ. ఆ బాీస్ట లో ప్రియ చనిపోయాంది. నువువ మాత్రాం
బతికిపోయావు. కులకర్ణ విషయాం త్వత్వకలికాంగా మర్చిపోయాను. నిజానికి ఆ సమయాంలో అతను
ఓడిశాలో పనిచేస్తున్నాడు. ఆ విషయాం న్నకు తెలియదు. నేను అతని ఆచూకి తెలుస్తకోవటానికి
ప్రయతిాస్తున్నాను. అపుుడే నీ ఆరోగ్ాాం దృశా మనాం ఊటి వళ్ళాాం. అకకడ పేపర్ లో కులకర్ణ గుర్ాంచి
రాశార్చ. అతను తవర్లో డి.ఐ.జి గా హైదర్బాదులో చర్్ తీస్తకోబోతున్నాడని రాశార్చ. నేను
ఎవర్కోసమైతే ఎదుర్చచూస్తున్నానో ఆ మనిష్ట న్న దగ్గర్కి వస్తున్నాడు. అతనిా తవర్లో యమపుర్కి
పాంపాలని తీరామనిాంచుకున్నాను. ఈ లోగా ప్రియ పై అధికార్చలు వచుర్చ. ఏదో త్వళాం చెవిగుర్ాంచి
185

ఆడిగార్చ. న్నకేాం తెలియదని చెపాును. అనుకోకుాండ న్న డైరీలు నీ చేతికి వచుయ. దాాంతో నీకు అాంత్వ
తెలసిపోయాంది. ఇాంతకి నీ చేతికి డైరీలు ఎల వచుయ.”అడిగాడు విశాల్.
“ప్రియ మీకు వాతిరేకాంగా కనిా సాక్ష్యాలు స్తకర్ాంచిాంది. పూర్ుగా స్తకర్ాంచిన తర్చవాత వాటిని
లకర్ లో పెటాటలని అనుకుాంది. ఆదే విషయాం వాళా స్తపిరీయర్ ఆఫీసర్్ కు చెపిుాంది. ఈ లోగా ఒక
ఉతుర్ాం రాసి వాళాకు పోస్ట చెయాాలని అనుకుాంది. కాని ఆమ అనుకుాంది ఒకటి జర్గిాంది ఇాంకోకటి.
అనుకోకుాండ బాాంబ్ బాీస్ట లో చనిపోయాంది. ఆఉతుర్ాం న్నకు బాత్రాంలో సిాంక్ట లో దొర్కిాంది. అాందులో
బ్లర్చవాలో ఉనా ర్హసా అర్ గుర్ాంచి రాస్తాంది. నేను ఆ అర్ తెర్చి డైరీలు తీస్తకున్నాను. మొతుాం
చదివాను. దాాంతో న్నకు అాంత్వ అర్ధమైాంది. మోన్నర్క పేర్చలో వాళ్ళాదదర్ని ఎాందుకు చాంపారో తెలిసిాంది. ఆ
విషయాం గుర్ాంచి ఆలోచిస్తుాంటే మీర్చ వచుర్చ. ఇది జర్గిాంది”అాంది ప్రకృతి.
“నీకు అనిా తెలుస్తకనుక నీ దగ్గర్ ఇాంకేాం దాచను. మరో రాండు రోజులలో కులకర్ణని కూడా
చాంపబోతున్నాను.”అన్నాడు విశాల్.
“వదుద న్న మాట వినాండి. జర్గిాంది ఏదో జర్గిాంది. కులకర్ణని విడిచిపెటటాండి. వాడిపాపానికి వాడే
పోత్వడు. మనాం ఇకకడనుాంచి వళ్ళాపోదాాం. ఎకకడైన దూర్ాంగా వళ్ళా తలదాచుకుాందాాం”అాంది ప్రకృతి.
“నేను అతనిా విడిచిపెటిటన అతను మాత్రాం ననుా వదలిపెటటడు. వేటకుకకల తర్ముత్వడు. ఎలగైన
ననుా పటుటకోవటానికి ప్రయతిాసాుడు. అాంతకాంటే ముాందు మనాం సుాందిాంచలి.శత్రువు మన మీద
దాడిచెయాకముాందే మనాం శత్రవు మీద దాడి చెయాాలి. దాాంతో అతను కాంగార్చపడత్వడు. ఊహాంచని ఈ
పర్ణామానికి భయపడత్వడు. మానసీకాంగా బలహీనుడవుత్వడు. దాాంతో సగ్ాం విజయాం మనకు
సిదిదాంచినటేట. దయచేసి ఈ విషయాంలో నువువ కలగ్చేస్తకోకు. న్న వాళాని చాంపిన వాడిని ఊర్కే
వదిలిపెటటటానికి నేను సతాహర్శుాంద్రుని మునిమనుమడిని కాను. న్నలో చీము న్తుుర్చ ఉన్నాయ. న్న
శత్రువుచేతిలో చవటాం న్నకిషటాంలేదు. అాంతకాంటే అవమానాం ఇాంకోకటి లేదు. అాంతకాంటే అతనిా చాంపి
ఊర్కాంబాం ఎకకటానికి నేను సిదదాంగా ఉన్నాను. సాంతోషాంగా ఊర్కి వేలడుత్వను. నువువ వళ్ళా నీ పని
చూస్తకో. న్నకు కాంచాం పని ఉాంది”అాంటు గ్దిలోపలికి వళ్ళాపోయాడు విశాల్. ప్రకృతి నిస్హయాంగా
చూసిాంది.
X X X
“మిసటర్ సిన్నా మీర్చ న్నకు ఒక సహయాం చెయాాలి”అన్నాడు కులకర్ణ.
“చెపుాండి”అన్నాడు సిన్నా.
186

“పార్ధసార్ధి కుటుాంబాం గుర్ాంచి న్నకు పూర్ు వివరాలు కావాలి. ముఖాాంగా అతని కడుకు.
ప్రస్తధతాం ఆ అబాుయ ఏాం చేస్తున్నాడు. ఎకకడ ఉాంటున్నాడు మొదలైన వివరాలు కావాలి. ఎనిా రోజులలో
సాంపాదిాంచగ్లర్చ”
“రాండు రోజులు గ్డువుఇవవాండి. పూర్ు వివరాలతో మీ దగ్గర్కి వసాును”అన్నాడు సిన్నా.
“మీర్చ సవయాంగా వళావలసిన పనిలేదు. ఎవట్న ఇన్్ పెకటర్ ను పాంపిాంచాండి. రాండు రోజులు
కాదు. మూడురోజులు తీస్తకోాండి. కాని ఖచిుతమైన సమాచర్ాం కావాలి”.
“అలగే తీస్తకువసాును. మీర్చ నిశుతాంగా ఉాండాండి. ఇపుుడే వళ్ళతున్నాను”అని సలుాట్ చేసి
వళ్ళాపోయాడు సిన్నా. నిజానికి ఈ హతాలు పార్ధసార్ధి కడుకు చేశాడాంటే నమమలేకపోతున్నాడు
కులకర్ణ. అాంత తెగువ ధైర్ాాం తెలివితేటలు అతనికి ఉన్నాయో అని అనుమానాం. హతా చెయాబడిాంది
మాములు మనుష్యాలు కార్చ. సాంఘాంలో పేర్వనా వాళ్ళా. గపువాళ్ళా. ఒకర్చపెదద బజిన్స్ టకూన్.
ఇాంకోకర్చ సాంట్రల్ మినిసటర్. వాళాతో కులకర్ణకి కూడాసనిాహత సాంబాంధాం ఉాంది కనుక హాంతకుడు
అతనిా కూడా చాంపటానికి ప్రయతిాాంచడు.
విశాల్ గుర్ాంచి కూడా ఆలోచిాంచడు కులకర్ణ. అతనికి ఈ హతాలకు సాంబాంధాం ఉాందాంటే
ఎాందుకో నమమకాం కలగ్టాంలేదు. కాని అతను కూడా అనుమానితుడే. కులకర్ణ ఈ ర్కాంగా ఆలోచనలతో
సతమతమవుతుాంటే అపుుడే టలిఫోన్ ర్ాంగ్ అయాంది. అది ఇాంటినుాంచి వచిున కాల్.
“నేనేాండి. అమామయ ఇాంకా స్తకల్ నుాంచి రాలేదాండి”అాంటు అవతలనుాంచి అతని భార్ా గాంతు
ఆాందోళనగా వినిపిాంచిాంది.
“దానికి అాంత కాంగార్చఎాందుకు. ఒక వేళ సుషల్ కాీస్త ఉాందేమో. స్తకల్ కు ఫోన్ చేసి
కనుకోక”అన్నాడు విస్త్గా.
“లేదాండి స్తకల్ కు కాల్ చేశానాండి. ప్రిని్పాల్ తో మాటాీడాను. స్తకల్ న్నలుగుగ్ాంటలకే
అయపోయాందని చెపిుాంది ప్రిన్్ పాల్. ఇపుుడు ఆర్చగ్ాంటలు కావస్ుాంది. అయన అమామయ ఇాంకా ఇాంటికి
రాలేదు. న్నకెాందుకో భయాంగా ఉాందాండి. ఇాంతవర్కు ఎపుుడు ఇల జర్గ్లేదు. న్నలుగునార్చ కలీ
అమామయ ఇాంటోీ ఉాండేది. ఈ రోజు ఎాందుకిాంత ఆలసాాం అయాందో అర్ధాంకావటాంలేదు”.
“అమామయ స్తాహతులకు కాల్ చేసి అడిగావా”.
“అడిగాను. స్తకల్ విడిచిన వాంటనే అమమయ బయలుదేర్ాందని చెపాుర్చ. కార్చలో కూరోువటాం
కూడా వాళ్ళా చూశార్చ. అాంతకాంటే తమకు ఏాం తెల్లదని చెపాుర్చ. వాంటనే డ్రైవర్ కు కాల్ చేశాను. ర్ాంగ్
187

పోతుాంది కాని రసాున్్ లేదు. అమమయ స్తాహతులకు కాంతమాందికి ఫోన్ చేశాను. వాళ్ళా కూడా ఏాం
చెపులేకపోయార్చ”అాంది కులకర్ణ భార్ా.
“నువేవాం కాంగార్చపడకు. నేను వాంటనే వస్తున్నాను”అాంటు ర్సివర్ క్రెడిల్ చేసి లేచడు కులకర్ణ.
త్వత్వకలికాంగా పర్శోధన చేస్తునా కేస్త గుర్ాంచి మర్చిపోయాడు. అతను ఇాంటికి చేర్చకునేసర్కి అాంత్వ
హడావిడిగా కాంగార్చగా ఉాంది. భార్ా హాలులో విచర్ాంగా కూర్చునిఉాంది. ఆర్డరీీలాందర్చ భయాంగా చేతులు
కటుటకుని నిలబడిఉన్నార్చ.
“ఏమాండి”అాంటు భర్ును చుటుటకుపోయాంది కులకర్ణ భార్ా.
“ఏాం భయాంలేదు నేనున్నాను. రేఖకు ఏాం కాదు. మన అమామయన క్షేమాంగా తీస్తకువచేు బాధాత
న్నది”అాంటు భార్ాను ఓదారాుడు. ఆ తర్చవాత తతాంగ్ాం చల వేగ్ాంగా జర్గిాంది. కులకర్ణ తన డిపార్ట
మాంట్ ఆఫీసర్్ ను పిలిచడు. సమసా చెపాుడు.
‘మీరేాం చేసాురో న్నకు తెలియదు. న్న కూతుర్చ న్నకు క్షేమాంగా కావాలి. రేఖను ఎవరో
ఆపహర్ాంచర్ని న్న అనుమానాం. మన ఇన్ ఫ్యర్మర్్ అాందర్కి సమాచర్ాం పాంపాండి. విషయాం చెపుాండి.
ఇర్వై న్నలుగు గ్ాంటలలో న్న కూతుర్చ ఆచూకి న్నకు తెలియాలి’అని ఆర్డర్్ పాస్ చేశాడు. సిబుాంది వాంటనే
ర్ాంగ్ాంలోకి దిగార్చ. నగ్ర్ాం న్నలుగు పకకల వళ్ళార్చ. దాదాపు వాందమాంది ఇన్ ఫ్యర్మర్్ కులకర్ణ కూతుర్చ
ఆచూకి తెలుస్తకోవటానికి ప్రయత్వాలు మొదలుపెటాటర్చ.
కులకర్ణ భార్ా మాత్రాం తటుటకోలేకపోతుాంది. కూతుర్చ గుర్ాంచి తలుచుకుాంటు ఏడుస్ుాంది. ఆమను
కులకర్ణ ఓదార్ులేకపోతున్నాడు. గ్ాంట గ్డిచిాంది. సిబుాంది దగ్గర్చాాంచి ఒకక కాల్ కూడా రాలేదు. రాండు
గ్ాంటలు గ్డిచయ. న్నలుగు గ్ాంటలు గ్డిచయ. అయన రేఖ గుర్ాంచి ఎలాంటి సమాచర్ాం రాలేదు.
కులకర్ణ భార్ా దుఖఖాంతో సృహతపిుాంది. కులకర్ణకి ఏాం చెయాాలో తోచటాంలేదు. ఇాంత అధికార్ాం ఉాంది.
అాంగ్బలాం కూడా ఉాంది. అయన తన కూతుర్చ ఆచూకి తెలుస్తకోలేకపోతున్నాడు అతను. అదే అతనిా
తీవ్రాంగా బాధిస్ుాంది.
అపుుడే అతని పర్్నల్ సల్ ర్ాంగ్ అయాంది. ఆత్రాంగా చూశాడు. అది అన్ నోన్ న్ాంబర్. బహుశా
కిడాాపర్ దగ్గర్చాాంచి అయఉాండాలి. ఈ ఆలోచన రాగానే చపును సల్ ఆన్ చేసి హలో అన్నాడు.
“కూతుర్చ కోసాం బాధపడుతున్నావు కదూ”అాంటు అవతలనుాంచి వినిపిాంచిాంది. ఆ గాంతు
కాంచాం బాంగుర్చగా ఉాంది. నోటికి ఉలిపిర్కాగితాం అడడాంపెటుటకుని మాటాీడుతునాటుటగా ఉాంది.
“ఎవర్చ నువువ. కిడాాపర్ వా. నీకు ఏాం కావాలి”అడిగాడు కులకర్ణ.
“న్నకు నీ ప్రాణాం కావాలి. ఇసాువా”వటకార్ాంగా అన్నాడు అవతలవాకిు.
188

“న్న కూతుర్చను ఎాందుకు కిడాాప్ చేశావు. నీకేాం కావాలి. నువువ ఏాం అడిగిన ఇసాును. న్న
కూతుర్చను మాత్రాం ఏాం చెయాకు”అన్నాడు కులకర్ణ. పులిలాంటి అతను కుతుర్చ విషయాం వచేుసర్కి
పిలిీల మార్పోయాడు.
“న్నకు నీ ప్రాణాలు కావాలి. అది ఎలగు నువువ ఇవవలేవు. అయన నేను తీస్తకోకుాండ
విడిచిపెటటను. నీ కూతుర్చ న్న దగ్గర్ క్షేమాంగా ఉాంది. నీకు నలబై ఎనిమిదిగ్ాంటలు టాం ఇస్తున్నాను. ఈ
లోగా నీ కూతుర్చ ఆచూకి తెలుసకోవటానికి ప్రయతిాాంచు. ఇదే నేను నీకు ఇస్తునా చలెాంజ్. అాంతవర్కు
నీ కూతుర్చకు ఎలాంటి కీడు చెయాను. అయతే చినా కూీ ఇసాును. నీ కూతుర్చని ప్రస్తధతాం న్న దగ్గర్లేదు.
ఒక ర్హసా సధలాంలో ఉాంది. క్షేమాంగా హాయగా ఉాంది. నీ తెలివితేటలు ఉపయోగిాంచి కనుకోకవటానికి
ప్రయతిాాంచు. ఒక వేళ కనుకోకలేకపోతే మాత్రాం భయపడకు. నీ కూతుర్చని ఏాం చెయాను. ఆమ
ఎకకడుాందో నేనే చెపాును. ఉాంటాను . బై”అన్నాడు అవతల మనిష్ట.
కులకర్ణ సల్ ఆఫ్ చేసి టలిఫోన్ ఎకె్ాంజ్ కి ఫోన్ చేశాడు. ఇపుుడు తనకు వచిున న్ాంబర్
ఎకకడనుాంచి వచిుాందో చెపుమన్నాాడు. అయదునిమిషాలతర్చవాత అతనికి జవాబ్బ దొర్కిాంది. కులకర్ణకి
వచిున కాల్ ఒక టలిఫోన్ బూత్ నుాంచి వచిుాందని తెలిసిాంది. కిడాాపర్ మాములు మనిష్ట కాదని చల
తెలివైనవాడని అతనికి అర్ధమైాంది. ఒకసార్ అతనితో మాటాీడిన మాటలు బేరీజు వేస్తకున్నాడు. ప్రసధతాం రేఖ
తన దగ్గర్లేదని ఒక స్తర్క్షితమైన సధలాంలో ఉాందని చెపాుడు. ఆ సధలాం ఏమైఉాంటుాంది. ఎకకడ ఉాంది.
కిడాాపర్ పని గ్టుటకుని రేఖను కిడాాప్ చేశాడు. పాపను తన దగ్గర్ పెటుటకోకుాండ వేరే చోట దాచడు.
ఎాందుకు. పైగా ఈ విషయాం కులకర్ణకి పని గ్టుటకుని చెపాుడు. కార్ణాంఏమై ఉాంటుాంది. ఆలోచనలతో
సతమతమయాాడు.
సాయాంత్రాం ఆర్చగ్ాంటలు గ్డిచయ. రేఖ ఆచూకి దొర్కలేదు. పాప విషయాంలో చినా కూీ కూడా
దొర్కకపోవటాంతో కులకర్ణ ఆాందోళనపడాడడు. అతని కెరీర్ లో ఇాంతకాంటే పెదద కేస్తలను భయాంకర్మైన
కిడాాపర్్ లను పటుటకున్నాడు. వాళాను చటాటనికి అపుగిాంచి శక్షపడేల చేశాడు. కాని ఎపుుడు ఇలాంటి
కేస్త తగ్లలేదు. ఇాంత మాంది సిబుాంది ఉన్నా కిడాాపర్ ఎకకడున్నాడో తెలుస్తకోలేకపోయార్చ. పైగా వీడి
డిమాాండ్ కూడా ఏాం లేదు. కేవలాం చలెాంజ్ చెయాటానికి రేఖను అపహర్ాంచడు.
నగ్ర్ాం న్నలుగువైపులనుాంచి కాల్ వస్తున్నాయ. కులకర్ణ సిబుాంది చేస్తున్నార్చ. ఇాంతవర్కు తమకు
కిడాాపర్ గుర్ాంచి చినా కూీ కూడాదొర్కలేదని చెపాుర్చ. వాళాకు తెలిసిన ర్హసా ప్రదేశాలనిా వతికార్చ.
కాని ఏాం లభాం లేకుాండ పోయాంది. ఎకకడ రేఖ కనిపిాంచలేదు. కులకర్ణలో కూడా ధైర్ాాం తగిగపోయాంది.
జీవితాంలో మొదటి సార్ అతను బ్రేక్ట అయపోయాడు. కూతుర్చను తలుచుకుని కనీాళ్ళా పెటుటకున్నాడు.
189

అతని భార్ా పర్సిధతి చెపుటానికి వీలులేదు. ఆమ ఎపుుడో బ్రేక్ట అయపోయాంది. హసటర్కల్ గా

మార్పోయాంది. ఆమను కాంట్రోల్ చెయాటాం చల కషటమైాంది. ఫ్యమిలి డాకటర్ వచిు ఆమకు ట్రీట్ మాంట్
చేశాడు. సడిటివ్ ఇచుడు. ప్రస్తధతాం ఆమ గాఢాంగా నిద్రపోతుాంది. రాత్రి పన్ాాండు గ్ాంటలవర్కు కులకర్ణ
మేలుకునే ఉన్నాడు. వస్తునా కాల్్ ను మానిటర్ చేస్తునే ఉన్నాడు. తన సిబుాందికి సలహాలు స్తచనలు
ఇస్తునే ఉన్నాడు. కాని ఏాం లభాం లేకుాండ పోయాంది. దాదాపు రాండువాందలమాందిని రేఖ ఆచూకి
కనుకోకవటానికి నియమిాంచడు కులకర్ణ. కాని ఫలితాం శూనాాం. ఎవర్చ రేఖ ఎకకడ ఉాందో
తెలుస్తకోలేకపోయార్చ. గాలిలో కలసిపోయనటుటగా పాప మాయమైపోయాంది.
X X X
మర్చన్నడు కూడా వేట కనసాగిాంది. నగ్ర్ాంతో పాటు చుటుట పకకల గ్రామాలు ఆడవులు కూడా
వతికార్చ. పూర్ుగా జలెీడ పటాటర్చ. మదాాహాాం పన్ాాండుగ్ాంటలైన రేఖ గుర్ాంచి చినా సమాచర్ాం
దొర్కలేదు. కులకర్ణ పూర్ుగా బ్రేక్ట అయాాడు. కనిా గ్ాంటలలోగా అతని పర్సిధతి వాలకాం
పూర్ుగామార్పోయాంది. మనిష్ట బాగా నీర్సిాంచిపోయాడు. మొహాం పీకుకపోయాంది. నిద్రలేమితో కళ్ళా
ఎర్రగా అయాాయ. బటటలు పూర్ుగా మాసిపోయాయ. ఒకక మాటలో చెపాులాంటే పదిలాంకణాలు చేసిన
వాడిల ఉన్నాడు. తన సిబుాంది మీద అతనికి పూర్ుగా నమమకాం పోయాంది. ఇపుుడు వాళాకాల్్ కోసాం
అతను ఎదుర్చచూడటాంలేదు. కిడాాపర్ కాల్ కోసాం ఎదుర్చచూస్తున్నాడు.
సర్గాగ మదాాహాాం మూడుగ్ాంటలకు కిడాాపర్ దగ్గర్చాాంచి కాల్ వచిుాంది.
“ఇాంత అధికార్ాం బలాం ఉన్నా నీ కూతుర్చ ఆచూకి తెలుస్తకోలేకపోయావు. చలెాంజ్ లో నేనే
గెలిచను”అన్నాడు కిడాాపర్.
“దయచేసి న్న కూతుర్చను ఏాం చెయాకు. పాపను ఎకకడ దాచవు. నీకేాం కావాలాంటే ఇసాును.
పాపను మాత్రాం విడిచిపెటుట’అన్నాడు కులకర్ణ.
“నేను నీ అాంత రాక్షస్తడిని కాను. అయన వాళ్ళా దూర్మైతే ఎాంత బాధగా ఉాంటుాందో ఇపుుడు
నీకు తెలిసిాందనుకుాంటాను. నేను తలుచుకుాంటే నీ పాపను చాంపేస్తవాడిని. కాని నేను అాంత మనస్త్
లేనివాడిని కాను. నీ పాప నేను కిడాాప్ చెయాలేదు. తను ఎకకడికి పోలేదు. మీ ఇాంటోీనే ఉాంది. వళ్ళా
స్టర్వమ్ లో చూడు. నీ పాప కనిపిస్తుాంది.”అన్నాడు కిడాాపర్.
కులకర్ణ ర్సివర్ పడేసి స్టర్ ర్వాంలోకి వళ్ళాడు. కిడాాపర్ చెపిుాంది నిజమే. పాప కనిపిాంచిాంది.
నేలమీద డన్ లప్ బెడ్ మీద పడుకునిఉాంది. వాంటనే పాపను దగ్గర్కు లకుకన్నాడు కులకర్ణ.
X X X
190

“ఇాంతస్తపు ఎకకడికి వళ్ళార్ాండి. ఈ పాత్వళాంలో ఒాంటర్గా ఉాండలేక భయాం వేస్ుాంది”అాంది

ప్రకృతి.
విశాల్ నవివ”కులకర్ణకి న్న శకిు ఏమిటో చూపిాంచను. వాడి పాపను కిడాాప్ చేసినటుట న్నటకాం
ఆడాను. వాటికి తెలియకుాండ వాడి ఇాంటోీనే పాపను దాచను. నలబై గ్ాంటలు వాడిని మనస్త్కు
శాాంతిలేకుాండ చేశాను”అన్నాడు.
“ఎాందుకాండి అనవసర్ాంగా ర్స్క తీస్తకుాంటున్నార్చ. అతను మీకోసాం వతుకుతున్నాడని మీకు
తెలుస్త. ఎాందుకుఇాంత సాహసాం చేస్తున్నార్చ. పోల్లస్తలతో చెలగాటాం ప్రాణాలమీదకు తెస్తుాంది. దయచేసి
ఇాంకోసార్ ఈ పని మాత్రాం చెయాకాండి”అాంది ప్రకృతి.
“ఇల చెయాటానికి ఒక కార్ణాం ఉాంది. న్న మీద అతనికి అనుమానాం వచిుాంది. అాందుకే సిన్నాను
నియమిాంచడు. న్న కుటుాంబాం గుర్ాంచి వివరాలు తెలుస్తకుర్మమని పాంపిాంచడు. అయన న్నకు భయాం
లేదు. న్న గుర్ాంచి వాళ్ళా ఎాంత ప్రయతిాాంచిన తెలుస్తకోలేర్చ. ఇల చేసాునని న్న సిక్టు్ సన్్ ముాందే
చెపిుాంది. అాందుకే న్న ఫోటోలు ఒకకటికూడా లేకుాండ అనిా న్నశనాం చేశాను. పేర్చ కూడా మార్చుకున్నాను.
అయదు సాంవత్రాలకు ముాందు న్న పేర్చ చర్ణ్. ఇపుుడు న్నపేర్చ విశాల్. ఇదదర్ాం ఒకకరే అని ఆ
పాలక్షుడు కూడా తెలుస్తకోలేడు. అయన కులకర్ణని నేను తకుకవ అాంచన వయాటాంలేదు. అతను చల
తెలివైన వాడు. అాందుకే అతని దృష్టటని మర్లుటానికి అతని కూతుర్చను కిడాాప్ చేశాను. పాపకు
మతుుమాందు ఇచిు అతని ఇాంటోీనే దాచను. పాప కోసాం నగ్ర్ాం అాంత్వ వతుకుత్వడు కులకర్ణ. కాని ఇాంటోీ
వతకడు. తన కూతుర్చ ఇాంటోీనే ఉాందనా విషయాం అతనికి తెలియదు.”
“అాంతెకాకుాండ మాటలతో రచుగటాటను. నలబై ఎనిమిదగ్ాంటలోీ పాప ఆచూకితెలుస్తకోమని
చలెాంజ్ చేశాను. అఫ్ కోర్్ అతను ఓడిపోయాడు అనుకో. ఈ ఓటమిని అతను అాంత తేలికగా తీస్తకోడు.
ననుా ఎలగైన పటుటకోవాలని తీవ్రాంగా ప్రయతిాసాుడు. వతుకుకాంటు వసాుడు. న్నకు కావలి్ాంది అదే.
ఒాంటర్గా వసాుడు కనుక అతనిా చాంపటాం న్నకు చల స్తలువు. అాంతవర్కు నేను ఒపికతో
ఎదుర్చచూడాలి”అన్నాడు విశాల్.
ప్రకృతి నిస్హయాంగా చూసిాంది. భర్ును ఎల ఆపాలో ఆమకు అర్ధాంకాలేదు.
X X X
కలకర్ణ తన చాంబర్్ లో కుర్చున్నాడు. అతనికి ఎదుర్చగా సిన్నా ఉన్నాడు. జర్గిాందాంత్వ కులకర్ణ
సిన్నాకు చెపాుడు. కిడాాపర్ అాందర్ని ఎల ఫ్యల్్ చేశాడో వివర్ాంగా చెపాుడు. అది వినగానే సిన్నా
మొహాం అవమానాంతో ఎర్రబార్ాంది.
191

“అతను ఎవరో తెలిసిాందా”అడిగాడు సిన్నా.

“ఖచిుతాంగా తెలియదు. ఇది కూడా విశాల్ పనే అయఉాంటుాంది. అతని మీదే న్నకు అనుమానాంగా
ఉాంది. అది సరే నేను చెపిున పని ఎాంతవర్కు వచిుాంది. పార్ధసార్ధి కుటుాంబాం గుర్ాంచి వివరాలు
తెలుస్తకున్నారా”
“తెలుస్తకున్నాను. పార్ధసార్ధికి ఒకకడే కడుకు. పేర్చ చర్ణ్. జర్ాలిజాంలో పోస్ట గ్రాడుాయ్ట్
చేశాడు. కాంతకాలాం అనేవషణ పత్రికలో ర్పార్టర్ గా పనిచేశాడు. యాజమానాాంతో తగ్దా వచిు ఆ
ఉదోాగ్ాం విడిచిపెటాటడు. తన తలిీ తాండ్రి హతా జర్చగుతునాపుుడు అతను ఇాంటోీ లేడు. బయటకు వళ్ళాడు.
అది ఒకాందుకు మాంచిదే అయాంది. లేకపోతే ఆ రాక్షస్తలు అతనిా కూడా చాంపేస్తవాళ్ళా.”
“ఇపుుడు చర్ణ్ ఎకకడున్నాడు”అడిగాడు కులకర్ణ.
“తెల్లదు. అతని ఫోటో కోసాం ప్రయతిాాంచను. కాని కనీసాం ఒకక ఫోటో కూడా దొర్కలేదు.
అనేవషణ పత్రికలో కూడా ప్రయతిాాంచను. వాళా దగ్గర్ చర్ణ్ గుర్ాంచి పూర్ు ర్కార్డ్ ఉన్నాయ కాని ఒకక
ఫోటో కూడాలేదు. నిజానికి అతని ఫోటో అపిీకేషన్ ఫ్యర్మ్ లో ఉాండాలి. కాని ఇపుుడు కనిపిాంచలేదు.
విచిత్రాంగా మాయమైాంది”అన్నాడు సిన్నా.
కులకర్ణ నవేవడు.
“ఈ చర్ణ్ ఖచిుతాంగా విశాల్ అయఉాంటాడని న్నకు తోస్తుాంది. న్న సిక్ట్ సన్్ కూడా అదే
చెపుుతుాంది. అతనిా అరస్ట చేసి స్తటషన్ కు తీస్తకువచిు నిజాం చెపిుాంచవచుు. కాని అరస్ట చెయాటానికి మన
దగ్గర్ ఖచిుతమైన ఆధారాలు లేవు. అాందుకే వనుకాడుతున్నాను.”
సిన్నా ఏదో మాటాీడబోయాడు. ఈ లోగా కులకర్ణ అాందుకున్నాడు.
“మైగాడ్ ఇాంతకాలాం ఈ ఆలోచన న్నకు ఎాందుకు రాలేదో అర్ధాంకావటాంలేదు. ఎాంత మూర్ఖాంగా
ప్రవర్ుాంచను”అన్నాడు ఉదేవకాంగా.
“ఏాం జర్గిాంది సార్”అడిగాడు సిన్నా.
“చర్ణ్ ఒకవేళ పేర్చ మార్చుకుని ఉాండోచుు. అదే జర్చగితే ఆ విషయాం ప్రభుత్వవనికి చెపాులి.
అఫీష్టయల్ గ్జిట్ లో నమోదు చేస్తకోవాలి. అపుుడు ఫోటో కూడా ఇవవవలసిఉాంటుాంది. మనాం
అఫీష్టయల్ గ్జిట్ చూస్తు అాంత్వ తెలుస్తుాంది. ఫోటో చూసి అతను ఎవరో తెలుస్తకోవచుు”అన్నాడు
కులకర్ణ.
192

“గుడ్ ఐడియ సార్. వాంటనే వళ్ళా తెలుస్తకుాంటాను”అాంటు లేచడు సిన్నా. గ్ాంట తర్చవాత
వాళాకు కావలి్న సమాచర్ాం దొర్కిాంది. ర్కార్డ్ లో ఉనా ఫోటో చూసి ఇదదర్చ పోల్లస్ ఆఫీసర్్
నిరాాాంతపోయార్చ. చర్ణ్ విశాల్ ఇదదర్చ ఒకకరే అని వాళాకు కన్ ఫర్మ అయాంది.
“హాంతకుడు దొర్కాడు. వాంటనే వళ్ళా వాడిని అరస్ట చెయాటమే మిగిలిాంది”అన్నాడు కులకర్ణ.
“యాభై ర్చపాయలు ఇచిు అఫీష్టయల్ గెజిట్ లో ఎవట్న పేర్చ మార్చుకోవచుు. చర్ణ్ తన పేర్చను
విశాల్ గా మార్చుకునాాంతమాత్రానా అతనే హాంతకుడని ఎల చెపుగ్లాం. దానికి సహేతుకమైన ఆధారాలు
కావాలి”అన్నాడు సిన్నా. కులకర్ణ అతని స్తాహతులు చేసిన హతాల గుర్ాంచి సిన్నాకు తెలియదు. అతను
ఇాంకా కులకర్ణ మాంచి ఆఫీసర్ అని తెలివైనవాడని అనుకుాంటున్నాడు. చర్ణ్ విశాల్ గా
పేర్చమార్చుకునాాంతమాత్రానా ఈ హతాలని విశాల్ చేశాడని కులకర్ణ ఎాందుకు భావిస్తున్నాడో సిన్నాకు
అర్ధాం కావటాంలేదు.
“మిసటర్ సిన్నా. ఇాంతటితో మీ పని అయపోయాంది. మిగ్త పని నేను పూర్ుచేసాును. ఇాంకో
గ్ాంటలో నేను విశాల్ ఇాంటికి సిబుాందితో వళత్వను. లాంగిపోమని మాంచిగా చెపాును. విాంటే
బతికిపోత్వడు. లేకపోతే కాలుటానికి కూడా వనుకాడను”అాంటు లేచడు కులకర్ణ. సిన్నా ఏదో
చెపుబోయాడు. కాని కులకర్ణ మొహాం చూసి మానుకున్నాడు.
X X X
“మనాం కనిా రోజులు బయటకు వళ్ళతున్నాాం”అన్నాడు విశాల్.
“ఎకకడికి ఉత్వ్హాంగా అాంది ప్రకృతి.
“ఎకకడికో మాంచి చోటుకు. అకకడ కనిా రోజులు ప్రశాాంతాంగా గ్డుపుదాాం. సిటిలో వేడి తగిగన
తర్చవాత తిర్గి వదాదాం”అన్నాడు సాలోచనాంగా విశాల్.
“మనస్త్ మార్చుకున్నారా”అాంది ప్రకృతి మలీగా.
“ఏ విషయాంలో.”
“కులకర్ణ విషయాంలో. నినాటి వర్కు అతనిా చాంపాలని మొాండి పటుట పటాటర్చ. ఇపుుడు మనస్త్
మార్చుకున్నారా.”
“అవును. త్వత్వకలికాంగా ఆ పని వాయదా వేస్తున్నాను. బయట ఏాం జర్చగుతుాందో న్నకు
ఎపుటికపుుడు తెలుస్ుాంది. కులకర్ణ సిన్నా ఇదదర్చ ననుా పటుటకోవటానికి తీవ్రాంగా ప్రయతిాస్తున్నార్చ. నేను
పేర్చ మార్చుకునా విషయాం వాళాకు తెలిసిపోయాంది. ఏ క్షణాంలో అయన కులకర్ణ తన సిబుాందితో ఇకకడికి
రావచుు. అాందుకే మనాం ఇకకడనుాంచి వళ్ళాపోవాలి. పటుటబడత్వనని న్నకు భయాంలేదు. నీ గుర్ాంచి
193

బెాంగ్పడుతున్నాను. నేను దొర్కకపోతే కులకర్ణ నినుా పటుటకుాంటాడు. అరస్ట చేసి జైలుకు తీస్తకువళత్వడు.
అడదానివని చూడకుాండ చిత్రహాంసలు పెడత్వడు. అాందుకే అతనికి అాందకుాండ దూర్ాంగా పార్పోవాలి.
తర్చవాత మాంచి సమయాం చూసి అతని మీద దాడి చెయాాలి. పది ఇాంకేాం మాటాీడకు”అాంటు లేచడు
విశాల్.
ఇదదర్చ సలీర్ నుాంచి పైకి వచుర్చ. గ్బగ్బ సామానులు సర్ధకున్నార్చ. అాంతకుముాందే న్నయర్ ను
వాళా ఊర్చ పాంపిాంచేశాడు విశాల్. తనమీద కోపాం న్నయర్ మీద చూపిసాుర్చ. అాందుకే ముాందు
జాగ్రతుకోసాం అతనిా పాంపిాంచేశాడు. రాండు స్తటుకేస్తలో బటటలు సర్ధకుని ఇదదర్చ బయలుదేర్బోయార్చ.
అపుుడే పోల్లస్ వాహనాం సైర్న్ వినిపిాంచిాంది. విశాల్ కిటికిలోాంచి తాంగి చూశాడు.
పోర్టకోలో పోల్లస్ కార్చ ముాందు ఆగిాంది. దాని వనుక న్నలుగు జీపులు అగాయ. అాందులో పోల్లస్
సిబుాంది ఉన్నార్చ. ముాందునా కార్చలోాంచి కులకర్ణ దిగాడు. తన సిబుాందితో ఏదో మాటాీడాడు. తర్చవాత
పైకి చేర్చకున్నాడు.
“పోల్లస్తలు వచేుశార్చ”అన్నాడు విశాల్ గ్ాంభీర్ాంగా.
“ఇపుుడెల”అాంది ప్రకృతి భయాంగా.
“నిాండా మునిగిన వాడికి చలిఉాండదు. ఈ పర్సిధతి ఎపుుడో ఒకపుుడు వస్తుాందని తెలుస్త. నువేవాం
కాంగార్చపడకు”అన్నాడు విశాల్ సముదాయస్తునాటుటగా. ప్రకృతి బికకమొహాంతో బమమల
నిలబడిపోయాంది.
ఇాంతలో కులకర్ణ లోపలికి వచుడు. అతని చేతిలో తుపాకి స్తటిగా విశాల్ వైపు గుర్పెటిటఉాంది.
“ఉనాచోటునుాంచి కదలకు. కాలుటానికి కూడా వనుకాడను. యూ ఆర్ అాండర్ అరస్ట. గోకుల్ దాస్
ను మినిసటర్ న్నయక్ట ను హతాచేసినాందుకు నినుా కసటడిలోకి తీస్తకుాంటున్నాను”అన్నాడు కులకర్ణ.
“ఆాందుకు ఆధారాలు సాక్ష్యాలు ఉన్నాయా”అడిగాడు విశాల్.
“వాటిని కోర్ట లో ప్రవేశపెడత్వాం. నీకు చూపిాంచవలసిన అవసర్ాంలేదు. మీ న్ననాని అమమని
చాంపినపుుడే నినుా కూడా చాంపాలి్ాంది. కాని అదృషటవశతు ఆ సమయాంలో తపిుాంచుకున్నావు. చర్ణ్
అనా నీపేర్చను విశాల్ గా మార్చుకున్నావు. అయదుసాంవత్రాలలో మాంచి ర్చయతగా పేర్చ
సాంపాదిాంచుకున్నావు. నీ పాపులర్టిని అడడాంపెటుటకుని ఇదదర్ా చకచకాాంగా హతాచేశావు. చివర్కు
ననుా కూడా చాంపాలని అనుకున్నావు. కాని పటుటబడాడవు. ఇక నువువ తపిుాంచుకోలేవు. నీమీద
పకడభాందిగాకేస్త పెడత్వను. ఖచిుతాంగా ఊర్శక్షపడేల చేసాును”అన్నాడుకులకర్ణ కోపాంగా.
విశాల్ నవేవడు.
194

“న్న చేతులోీాంచి తపిుాంచుకున్నావని సాంతోషపడకు. శతృశేషాం ర్చణశేషాం ఉాండకూడదని

అాంటార్చ. నేను చనిపోయ్లోగా నినుా చాంపుత్వను. అపుుడుకాని నేను చవను.ఇది నిజాం.”అన్నాడు.
“ఆ అవకాశాం నీకు ఇవవను. ముాందు పద”అాంటు ముాందుకు వచుడు కులకర్ణ.
అపుుడే ఎవర్చ ఊహాంచని పర్ణామాం జర్గిాంది. ఢాం అాంటు పిస్ుల్ పేలిాంది. కులకర్ణ కిచుగా
అర్చస్తు నేలమీద కూలిపోయాడు. అతని వనుాలోాంచి ర్కుాం కార్చతోాంది. క్షణాంపాటు గిలగిలకటుటకుని
తలవాలేుశాడు కులకర్ణ.
విశాల్ ప్రకృతి నిరాాాంతపోయచూశార్చ. గుమమాం దగ్గర్ చిదాంబర్ాం కనిపిాంచడు. అతని చేతిలో
తుపాకి ఉాంది.
“నువావ చిదాంబర్ాం”అన్నాడు విశాల్ అసుషటాంగా. ప్రకృతికి అయతే నోటోీాంచి మాటరావటాంలేదు.
జర్గిాంది చూసి ఆమ ఒక ర్కమైన ట్రాన్్ లో పడిపోయాంది.
“చిదాంబర్ాం ఎాందుకు చేశావు ఈ పని”అన్నాడు విశాల్.
“ప్రకృతి కోసాం. ఆమ జీవితాం న్నశనాం కాకుాండ ఉాండటానికి కోసాం చేశాను. నిజానికి మీ మీద
న్నకు గాంతుదాకా కోపాం ఉాంది. న్న ప్రకృతిని న్నకు కాకుాండ చేశార్ని ర్గిలిపోయాను. అాందుకే ఒకరోజు
మిమమలిా చాంపాలని మీ ఇాంటికి వచును. బ్లర్చవాతెర్చస్తుాంటే అాందులో ర్హసా అర్ కనిపిాంచిాంది. మీ
డైరీలు కనిపిాంచయ. వాటితో పాటు ఒక ఉాంగ్ర్ాం స్తకబా స్తట్ కనిపిాంచిాంది. అాంతకుముాందే జర్గిన
రాండు హతాల గుర్ాంచి చదివాను. ఆ హతాలు మీరే చేశార్ని అకకడునా వస్తువులను చూసి
తెలుస్తకున్నాను. మీ డైరీ పూర్ుగా చదివాను. దాాంతో న్నకు అాంత్వ అర్ధమైాంది. న్న మనస్త్
మార్పోయాంది. న్న మనస్త్లోాంచి పగ్ మాయమైపోయాంది. ఆ డైరీలు చదవటాం వలీ నేను మళ్ళా మనిష్టని
అయాాను.”
“న్న జీవితాం ఎలగు న్నశనాం అయాంది. కనీసాం ప్రకృతి అయన స్తఖాంగా ఉాండాలని ఆశాంచను.
ఆ మూడోహతా మీర్చ చెయాకుాండ ఆపాలని తీరామనిాంచుకున్నాను. ఆ హతా నేనే చేసి జైలుకు వళ్ళాలని
నిశుయాంచుకున్నాను. ఇాంతకుముాందు మీర్చ చేసిన రాండు హతాలు కూడా న్న మీద వేస్తకోవాలని
తీరామనిాంచుకున్నాను. అాందుకే కషటపడి తుపాకి సాంపాదిాంచను. మీ ఇాంటికి బయలుదేరాను. పోర్టకోలో
పోల్లస్ సిబుాందిని చూసి న్నకు అాంత్వ అర్ధమైాంది. సమయాం మిాంచిపోతే మిమమలిా ర్క్షిాంచలేనని అర్ధమైాంది.
అాందుకే వాళాకు కనిపిాంచకుాండ పైప్ లైన్ పటుటకుని పైకి చేర్చకున్నాను. అపుుడే కులకర్ణ మిమమలిా అరస్ట
చెయాటానికి ప్రయతిాస్తున్నాడు. ఒకక క్షణాం కూడా ఆలోచిాంచకుాండ కాల్లు పారేశాను. మీ శతృవులాందర్చ
చచిుపోయార్చ. మీర్చ ఇక నిశుతాంగా ఉాండోచుు”అన్నాడు చిదాంబర్ాం నవివ.
195

“మామయా ఎాంత పని చేశావు. మా కోసాం హతా చేశావా”అాంది ప్రకృతి.

“బాధపడకు. ఇనిా రోజులు మిమమలిా ఇబుాంది పెటటను. ఈ రోజునుాంచి న్న వలీ మీకు ఏ
సమసారాదు. అయన న్నకాంటు ఎవర్చ ఉన్నార్చ. ఈ ప్రపాంచాంలో ఏకాకిని. న్న కోసాం బాధపడేవాళ్ళాకాని
కనీాళ్ళా పెటుటకునే వాళ్ళా కాని ఎవర్చలేర్చ. బాధపడకాండి. సాంతోషాంగా ఉాండాండి”అన్నాడు చిదాంబర్ాం.
ప్రకృతి భకిుతో అతనికి నమసాకర్ాం చేసిాంది. ఇాంతకాలాం అతను చల చెడడవాడని అనుకుాంది. మానవతవాం
కాంచాం కూడా లేదని భావిాంచిాంది. మనిష్ట ర్వపాంలో ఉనా రాక్షస్తడని అనకుాంది. కాని అతనిలో ఇాంత
మాంచితనాం ఉాందని ఊహాంచలేకపోయాంది. ఎవర్చ చెయాని గపు త్వాగ్ాం చేస్తున్నాడు. మేర్చ
పర్వతాంల అతని వాకిుతవాం ఎదిగిపోయాంది.
విశాల్ కూడా నీళ్ళా నిాండిన కళాతో చూశాడు.
గ్దిలో పేలిన తుపాకి చపుుడు విని సిబుాంది హడావిడిగా వచుర్చ. నేలమీద పడునాకులకర్ణ శవాం
కనిపిాంచిాంది. ఎదుర్చగా చిదాంబర్ాం తుపాకితో కనిపిాంచడు. నిజానికి కులకర్ణ తన సిబుాందికి విశాల్ ను
అరస్ట చెయాటానికి వళ్ళతున్నామని చెపులేదు. అాందుకే వాళాకు విశాల్ ఒక హాంతకుడని తెలియదు.
చిదాంబరానిా తుపాకితో చూసి అతనికోసమే కులకర్ణ తమని ఇకకడికి తీస్తకువచుడని వాళ్ళా
అనుకున్నార్చ. కులకర్ణ అతనిా అరస్ట చెయాబోతుాంటే చిదాంబర్ాం తుపాకితో కాలుడని అనుకున్నార్చ.
అాందుకే వాంటనే చిదాంబరానిా అరస్ట చేసి జీపులో ఎకికాంచర్చ.
జీపు మలీగా కదిలిాంది. నీళ్ళా నిాండిన కళాతో ఆ దాంపతులు చూస్తు ఉాండిపోయార్చ.
సమాపుాం