ΜΑΘΗΜΑΤΙΚΑ Β΄ ΚΑΤΕΥΘΥΝΣΗΣ Α΄ ΤΕΤΡΑΜΗΝΟΥ 2021 – 2022

ΠΡΟΤΕΙΝΟΜΕΝΕΣ ΛΥΣΕΙΣ – ΟΔΗΓΟΣ ΔΙΟΡΘΩΣΗΣ – Β΄ ΣΕΙΡΑ

ΜΕΡΟΣ Α: Να λύσετε και τις έξι (6) ασκήσεις του Μέρους Α.

Κάθε άσκηση βαθμολογείται με 5 μονάδες.

Α1. Να βρείτε το πεδίο ορισμού της συνάρτησης 𝑓 με τύπο

√𝑥 − 2
𝑓 (𝑥 ) =
𝑥−5

ΛΥΣΗ: 1+1
𝑥 − 2 ≥ 0 ⇒ 𝑥 ≥ 2 και
𝑥−5≠0⇒𝑥 ≠5 1+1

1
Άρα Πεδίο Ορισμού 𝐷𝑓 = [2,5) ∪ (5, +∞)

Α2. Να επιλύσετε το τρίγωνο 𝛢𝛣𝛤, αν 𝛼 = 4√3𝑐𝑚 , 𝛽 = 4𝑐𝑚 και 𝛤̂ = 30°

1
ΛΥΣΗ:
2
𝛾 2 = 𝛼 2 + 𝛽2 − 2𝛼𝛽𝜎𝜐𝜈𝛤 ⇒ 𝛾 2 = (4√3) + 42 − 2 ∙ 4√3 ∙ 4 ∙ 𝜎𝜐𝜈30° ⇒
𝛾 2 = 48 + 16 − 2 ∙ 4√3 ∙ 4 ∙ 𝜎𝜐𝜈30° ⇒
2 √3
0,5 𝛾 = 48 + 16 − 2 ∙ 4√3 ∙ 4 ∙ ⇒ 0,5
2
𝛾 2 = 48 + 16 − 48 ⇒ 0,5
2
𝛾 = 16 ⇒ 0,5
𝜸 = 𝟒𝒄𝒎 (𝛾 > 0) ⇒
0,5+0,5
Τρίγωνο 𝛢𝛣𝛤 είναι ισοσκελές (𝛾 = 𝛽 = 4𝑐𝑚) ⇒ 𝜝 = 𝟑𝟎° ⇒
𝛢 = 180° − 30° − 30° = 𝟏𝟐𝟎°
0,5+0,5

Α3. Αν 1 < 𝑥 < 2, να αποδείξετε ότι η παράσταση 𝛢 = |𝑥 − 1| + |𝑥 − 2| είναι

ανεξάρτητη του 𝑥.
1+1 1+1
ΛΥΣΗ:
1 < 𝑥 < 2 ⇒ 𝑥 − 1 > 0, 𝑥 − 2 < 0 ⇒ 𝐴 = 𝑥 − 1 + 2 − 𝑥 ⇒
𝐴 = 𝟏 ⇒ 𝛢 είναι ανεξάρτητο του 𝑥.
1

Α4. (α) Να αποδείξετε την ταυτότητα

𝜀𝜑𝛼 + 𝜀𝜑𝛽
𝜀𝜑(𝛼 + 𝛽) = , 𝜇𝜀 𝜎𝜐𝜈𝛼 ≠ 0, 𝜎𝜐𝜈𝛽 ≠ 0, 𝜎𝜐𝜈(𝛼 + 𝛽) ≠ 0
1 − 𝜀𝜑𝛼 ∙ 𝜀𝜑𝛽
(2 μον.)
(β) Να αποδείξετε ότι σε κάθε μη ορθογώνιο τρίγωνο 𝛢𝛣𝛤 ισχύει

𝜀𝜑𝛢 + 𝜀𝜑𝛣 + 𝜀𝜑𝛤 = 𝜀𝜑𝛢 ∙ 𝜀𝜑𝛣 ∙ 𝜀𝜑𝛤

(3 μον.)
 0,5
ΛΥΣΗ:
(α) Ά μέλος =
0,5
𝜂𝜇(𝛼 + 𝛽) 𝜂𝜇𝛼𝜎𝜐𝜈𝛽 + 𝜂𝜇𝛽𝜎𝜐𝜈𝛼
= 𝜀𝜑 (𝛼 + 𝛽) = =
𝜎𝜐𝜈 (𝛼 + 𝛽) 𝜎𝜐𝜈𝛼𝜎𝜐𝜈𝛽 − 𝜂𝜇𝛼𝜂𝜇𝛽
𝜂𝜇𝛼𝜎𝜐𝜈𝛽 𝜂𝜇𝛽𝜎𝜐𝜈𝛼 0,5
+ 𝜀𝜑𝛼 + 𝜀𝜑𝛽
𝜎𝜐𝜈𝛼𝜎𝜐𝜈𝛽 𝜎𝜐𝜈𝛼𝜎𝜐𝜈𝛽
= =
𝜎𝜐𝜈𝛼𝜎𝜐𝜈𝛽 𝜂𝜇𝛼𝜂𝜇𝛽 1 − 𝜀𝜑𝛼𝜀𝜑𝛽
𝜎𝜐𝜈𝛼𝜎𝜐𝜈𝛽 − 𝜎𝜐𝜈𝛼𝜎𝜐𝜈𝛽
0,5
= Β΄ μέλος

0,5
(β) 𝛢 + 𝛣 + 𝛤 = 180° ⇒ 𝛢 + 𝛣 = 180° − 𝛤 ⇒
𝜀𝜑 (𝛢 + 𝛣) = 𝜀𝜑(180° − 𝛤) = −𝜀𝜑𝛤
0,5
Άρα
𝜀𝜑𝛢 + 𝜀𝜑𝛣 𝜀𝜑𝛢 + 𝜀𝜑𝛣
𝜀𝜑(𝛢 + 𝛣) = ⇒ −𝜀𝜑𝛤 = ⇒
1 − 𝜀𝜑𝛢 ∙ 𝜀𝜑𝛣 1 − 𝜀𝜑𝛢 ∙ 𝜀𝜑𝛣 0,5
0,5
𝜀𝜑𝛢 + 𝜀𝜑𝛣 = −𝜀𝜑𝛤 + 𝜀𝜑𝛢 ∙ 𝜀𝜑𝛣 ∙ 𝜀𝜑𝛤 ⇒
0,5
𝜀𝜑𝛢 + 𝜀𝜑𝛣 + 𝜀𝜑𝛤 = 𝜀𝜑𝛢 ∙ 𝜀𝜑𝛣 ∙ 𝜀𝜑𝛤
0,5

Α5. Δίνονται οι συναρτήσεις 𝑓 και 𝑔 με τύπους 𝑓(𝑥 ) = 1 + √𝑥 και 𝑔(𝑥 ) = 𝑥 2 − 2𝑥 − 3

𝑓
Να ορίσετε τις συναρτήσεις 𝑔 και 𝑓 ∘ 𝑔 , δίνοντας τους τύπους τους στην πιο
απλή μορφή.

ΛΥΣΗ:
0,5
Πεδία ορισμού 𝐷𝑓 = [0, +∞), 𝐷𝑔 = 𝑅
𝑓
Για έχουμε
𝑔
𝐷𝑓 = 𝐷𝑓 ∩ 𝐷𝑔 − {𝑥 ∈ 𝑅: 𝑔(𝑥 ) = 0} 0,5
𝑔
𝐷𝑓 = 𝐷𝑓 ∩ 𝐷𝑔 − {𝑥 ∈ 𝑅: (𝑥 − 3)(𝑥 + 1) = 0}
𝑔 0,5
𝐷𝑓 = [0, +∞) − {𝑥 ∈ 𝑅: 𝑥 = 3, 𝑥 = −1}
𝑔
0,5
𝐷𝑓 = [0,3) ∪ (3, +∞)
𝑔
𝑓 𝑓(𝑥) 1 + √𝑥
( ) (𝑥 ) = = 2 , 𝑥 ∈ [0,3) ∪ (3, +∞) 0,5
𝑔 𝑔(𝑥) 𝑥 − 2𝑥 − 3
0,5
Για να ορίζεται η συνάρτηση 𝑓 ∘ 𝑔 πρέπει το πιο κάτω σύνολο να είναι μη κενό:
𝛢 = {𝑥 ∈ 𝐷𝑔 : 𝑔(𝑥 ) ∈ 𝐷𝑓 } = {𝑥 ∈ 𝑅: 𝑥 2 − 2𝑥 − 3 ≥ 0} = {𝑥 ∈ 𝑅: (𝑥 − 3)(𝑥 + 1) ≥ 0}
0,5
𝑥 = −1, 𝑥 = 3

𝑥 −∞ -1 3 +∞
(𝑥 − 3)(𝑥 + 1) + 0 − 0 +
0,5

2/7
 Άρα 𝛢 μη κενό και Πεδίο ορισμού 𝑓 ∘ 𝑔 είναι 𝛢 = 𝐷𝑓∘𝑔 = (−∞, −1] ∪ [3, +∞) 0,5
με τύπο
(𝑓 ∘ 𝑔)(𝑥 ) = 𝑓(𝑔(𝑥 )) = 𝑓 (𝑥 2 − 2𝑥 − 3) = 1 + √𝑥 2 − 2𝑥 − 3
0,5
Α6. Θεωρούμε τη συνάρτηση 𝑓: 𝑅 → 𝑅, για την οποία ισχύει ότι

∀𝑥 ∈ 𝑅, 𝑥 − 3 ≤ 3𝑓 (𝑥 ) − 1 ≤ 𝜎𝜐𝜈𝑥 − 4

(α) Να βρείτε το όριο lim 𝑓 (𝑥 ) (3 μον.)

𝑥→0

(β) Να αποδείξετε ότι η 𝑓 είναι συνεχής στο 𝑥 = 0 (2 μον.)

ΛΥΣΗ:
(α) 0,5
lim (𝑥 − 3) = −3
𝑥→0
lim (𝜎𝜐𝜈𝑥 − 4) = 𝜎𝜐𝜈0 − 4 = 1 − 4 = −3 0,5
𝑥→0
Από κριτήριο παρεμβολής
lim [3𝑓 (𝑥 ) − 1] = −3 ⇒ 0,5
𝑥→0
0,5
3lim 𝑓 (𝑥 ) − lim 1 = −3 ⇒
𝑥→0 𝑥→0
3lim 𝑓(𝑥 ) − 1 = −3 ⇒ 0,5
𝑥→0
3lim 𝑓 (𝑥 ) = −3 + 1
𝑥→0
3lim 𝑓 (𝑥 ) = −2
𝑥→0
𝟐 0,5
lim 𝑓 (𝑥 ) = −
𝑥→0 𝟑

(β) Από (α)

2
lim 𝑓 (𝑥 ) = −
𝑥→0 3
Ισχύει
∀𝑥 ∈ 𝑅, 𝑥 − 3 ≤ 3𝑓 (𝑥 ) − 1 ≤ 𝜎𝜐𝜈𝑥 − 4
Άρα για 𝑥 = 0 τότε
0,5
0 − 3 ≤ 3𝑓 (0) − 1 ≤ 𝜎𝜐𝜈0 − 4 ⇒
−3 ≤ 3𝑓 (0) − 1 ≤ 1 − 4 ⇒
−3 ≤ 3𝑓 (0) − 1 ≤ −3 ⇒
0,5
3𝑓 (0) − 1 = −3 ⇒
2 0,5
3𝑓 (0) = −2 ⇒ 𝑓 (0) = − ⇒
3
lim 𝑓 (𝑥 ) = 𝑓(0) ⇒ η 𝑓 είναι συνεχής στο 𝑥 = 0
𝑥→0

0,5

3/7
ΜΕΡΟΣ Β: Να λύσετε και τις τρεις (3) ασκήσεις του Μέρους Β.
Κάθε άσκηση βαθμολογείται με 10 μονάδες.

Β1. Δίνεται η συνάρτηση 𝑓 με τύπο

𝑥2 + 𝑥 + 1 , 𝑥 ≤ 0
𝑓 (𝑥 ) = { 𝜂𝜇𝑥
, 𝑥>0
𝑥2 + 𝑥

Να αποδείξετε ότι η 𝑓 είναι συνεχής στο 𝑅.

1 1
ΛΥΣΗ:
Η 𝑓 είναι συνεχής στο (−∞, 0) ως πολυωνυμική.
Η 𝑓 είναι συνεχής στο (0, +∞) ως πηλίκο τριγωνομετρικής 𝑦 = 𝜂𝜇𝑥 και πολυωνυμικής.
Στο 𝑥 = 0 έχουμε
lim 𝑓(𝑥 ) = lim−(𝑥 2 + 𝑥 + 1) = 02 + 0 + 1 = 1 1+0,5
𝑥→0− 𝑥→0
𝜂𝜇𝑥 𝜂𝜇𝑥 𝜂𝜇𝑥 1 1
lim+ 𝑓 (𝑥 ) = lim+ ( 2 ) = lim+ [ ] = ( lim+ ) ∙ ( lim+ )=1∙ =1 0,5
𝑥→0 𝑥→0 𝑥 +𝑥 𝑥→0 𝑥(𝑥 + 1) 𝑥→0 𝑥 𝑥→0 𝑥 + 1 1
Άρα
1 lim− 𝑓(𝑥 ) = lim+ 𝑓 (𝑥 ) = lim 𝑓(𝑥 ) = 1 1
𝑥→0 𝑥→0 𝑥→0 1
Έχουμε
𝑓 (0) = 02 + 0 + 1 = 1 ⇒ lim 𝑓 (𝑥 ) = 𝑓(0) ⇒ Η 𝒇 είναι συνεχής στο 𝒙 = 𝟎 και άρα είναι
𝑥→0
συνεχής στο 𝑹.
0,5 1 1
0,5

Β2. Θεωρούμε τις τριγωνομετρικές παραστάσεις

𝜂𝜇3𝑥 + 𝜂𝜇𝑥 2𝜂𝜇5𝑥𝜎𝜐𝜈3𝑥 − 𝜂𝜇8𝑥

𝛢 (𝑥 ) = και 𝛣(𝑥 ) =
2𝜂𝜇2𝑥 2𝜎𝜐𝜈3𝑥𝜎𝜐𝜈2𝑥 − 𝜎𝜐𝜈5𝑥

(α) Να αποδείξετε ότι 𝛢(𝑥 ) = 𝜎𝜐𝜈𝑥 και 𝛣(𝑥 ) = 2𝜂𝜇𝑥

𝜋 𝜋
(β) Να λύσετε την εξίσωση 𝛣(𝑥 ) − 2𝛢(𝑥 ) = 0 στο διάστημα (− 2 , 2 )

ΛΥΣΗ: 1
(α) 0,5
𝜂𝜇3𝑥 + 𝜂𝜇𝑥 2𝜂𝜇2𝑥𝜎𝜐𝜈𝑥 1
𝛢 (𝑥 ) = = = 𝝈𝝊𝝂𝒙
2𝜂𝜇2𝑥 2𝜂𝜇2𝑥
2𝜂𝜇5𝑥𝜎𝜐𝜈3𝑥 − 𝜂𝜇8𝑥 𝜂𝜇8𝑥 + 𝜂𝜇2𝑥 − 𝜂𝜇8𝑥
𝛣 (𝑥 ) = = =
2𝜎𝜐𝜈3𝑥𝜎𝜐𝜈2𝑥 − 𝜎𝜐𝜈5𝑥 𝜎𝜐𝜈5𝑥 + 𝜎𝜐𝜈𝑥 − 𝜎𝜐𝜈5𝑥 1
𝜂𝜇2𝑥 2𝜂𝜇𝑥𝜎𝜐𝜈𝑥
= = = 𝟐𝜼𝝁𝒙
𝜎𝜐𝜈𝑥 𝜎𝜐𝜈𝑥
0,5
0,5 0,5

4/7
(β) Α΄ Τρόπος 0,5
𝛣(𝑥 ) − 2𝛢(𝑥 ) = 0 ⇒ 2𝜂𝜇𝑥 − 2𝜎𝜐𝜈𝑥 = 0 ⇒ 𝜂𝜇𝑥 = 𝜎𝜐𝜈𝑥 ⇒
𝜋
𝜂𝜇𝑥 = 𝜂𝜇 ( − 𝑥) ⇒ 0,5
2 0,5+0,5
𝜋 𝜋
𝑥 = 2𝜋𝜅 + − 𝑥 ή 𝑥 = 2𝜋𝜅 + 𝜋 − + 𝑥 (Αδύνατη) (𝜅 ∈ 𝑍 )
2 2
𝜋 𝜋 𝜋
𝑥 = 2𝜋𝜅 + 2 − 𝑥 ⇒ 2𝑥 = 2𝜋𝜅 + 2 ⇒ 𝑥 = 𝜋𝜅 + 4 (𝜅 ∈ 𝑍)
0,5
𝜋
Αν 𝜅 = 0 ⇒ 𝑥 = Δεκτή 0,5
4
5𝜋
Αν 𝜅 = 1 ⇒ 𝑥 = Απορρίπτεται 0,5
4
𝜋 3𝜋
Αν 𝜅 = −1 ⇒ 𝑥 = −𝜋 + = − Απορρίπτεται 0,5
4 4
𝜋 𝜋
Συνεπώς η λύση της εξίσωσης 𝛣(𝑥 ) − 2𝛢(𝑥 ) = 0 στο διάστημα (− 2 , 2 ) είναι η
𝝅
𝒙=
𝟒 1
Β΄ Τρόπος
𝛣(𝑥 ) − 2𝛢(𝑥 ) = 0 ⇒ 2𝜂𝜇𝑥 − 2𝜎𝜐𝜈𝑥 = 0 ⇒ 𝜂𝜇𝑥 = 𝜎𝜐𝜈𝑥 ⇒ 0,5

𝜋 0,5
𝜎𝜐𝜈𝑥 = 𝜎𝜐𝜈 ( − 𝑥) ⇒
2
𝜋 𝜋
𝑥 = 2𝜋𝜅 + 2 + 𝑥 (Αδύνατη) ή 𝑥 = 2𝜋𝜅 + 2 − 𝑥 (𝜅 ∈ 𝑍) 0,5+0,5
𝜋 𝜋 𝜋
𝑥 = 2𝜋𝜅 + 2 − 𝑥 ⇒ 2𝑥 = 2𝜋𝜅 + 2 ⇒ 𝑥 = 𝜋𝜅 + 4 (𝜅 ∈ 𝑍)
0,5
𝜋
Αν 𝜅 = 0 ⇒ 𝑥 = 4
Δεκτή 0,5
5𝜋
Αν 𝜅 = 1 ⇒ 𝑥 = Απορρίπτεται 0,5
4
𝜋 3𝜋 0,5
Αν 𝜅 = −1 ⇒ 𝑥 = −𝜋 + 4 = − Απορρίπτεται
4
𝜋 𝜋
Συνεπώς η λύση της εξίσωσης 𝛣(𝑥 ) − 2𝛢(𝑥 ) = 0 στο διάστημα (− , ) είναι η
2 2
𝝅
𝒙=
𝟒 1
Γ΄ Τρόπος
0,5
𝛣(𝑥 ) − 2𝛢(𝑥 ) = 0 ⇒ 2𝜂𝜇𝑥 − 2𝜎𝜐𝜈𝑥 = 0 ⇒ 𝜂𝜇𝑥 = 𝜎𝜐𝜈𝑥 ⇒
(Θεωρούμε ότι 𝜎𝜐𝜈𝑥 ≠ 0, αφού αν 𝜎𝜐𝜈𝑥 = 0, τότε 𝜂𝜇𝑥 ≠ 0 και η εξίσωση είναι
αδύνατη)
1
𝜀𝜑𝑥 = 1 ⇒
𝜋
𝑥 = 𝜋𝜅 + 4 (𝜅 ∈ 𝑍).
1

5/7
 𝜋 0,5
Αν 𝜅 = 0 ⇒ 𝑥 = Δεκτή
4
5𝜋 0,5
Αν 𝜅 = 1 ⇒ 𝑥 = Απορρίπτεται
4
𝜋 3𝜋 0,5
Αν 𝜅 = −1 ⇒ 𝑥 = −𝜋 + 4 = − Απορρίπτεται
4
𝜋 𝜋
Συνεπώς η λύση της εξίσωσης 𝛣(𝑥 ) − 2𝛢(𝑥 ) = 0 στο διάστημα (− 2 , 2 ) είναι η
𝝅
𝒙=
𝟒 1

Β3. (α) Να διατυπώσετε τον ορισμό της «1-1» συνάρτησης. (2 μον.)

(β) Δίνεται η συνάρτηση 𝑓: 𝑅 − {2} → 𝑅 − {2}, με τύπο

9
𝑓 (𝑥 ) = 2 +
𝑥−2

Να αποδείξετε ότι η 𝑓 είναι αντιστρέψιμη και να ορίσετε την αντίστροφη

συνάρτηση, 𝑓 −1 (5 μον.)

(γ) Να εξετάσετε αν οι συναρτήσεις 𝑓 και 𝑓 −1 είναι ίσες. (3 μον.)

ΛΥΣΗ:
(α) Μια συνάρτηση 𝑓: 𝛢 → 𝛣 είναι 1—1 όταν αντιστοιχίζει διαφορετικά στοιχεία του
πεδίου ορισμού 𝛢 σε διαφορετικά στοιχεία του πεδίου τιμών 𝛣.
ή 2
Μια συνάρτηση 𝑓: 𝛢 → 𝛣 είναι 1—1 όταν για κάθε 𝑥1 , 𝑥2 ∈ 𝛢 με
𝑥1 ≠ 𝑥2 ⇒ 𝑓 (𝑥1 ) ≠ 𝑓(𝑥2 )
ή
Μια συνάρτηση 𝑓: 𝛢 → 𝛣 είναι 1—1 όταν για κάθε 𝑥1 , 𝑥2 ∈ 𝛢 με
𝑓(𝑥1 ) = 𝑓(𝑥2 ) ⇒ 𝑥1 = 𝑥2

(β) Πεδίο ορισμού 𝑓: 𝐴𝑓 = 𝑅 − {2}

Για Σύνολο τιμών λύνω ως προς 𝑥
9 9 𝑥−2 1 0,5+0,5
0,5 𝑦=2+ ⇒ =𝑦−2⇒ = ⇒
𝑥−2 𝑥−2 9 𝑦−2
9 9
𝑥 − 2 = 𝑦−2 ⇒ 𝑥 = 2 + 𝑦−2 ⇒ 𝑦 ≠ 2 (προφανώς 𝑥 ≠ 2 ∀𝑦 ≠ 2)

⇒ 𝑓 (𝐴) = 𝑅 − {2}
0,5
Η 𝑓 είναι επί, επειδή το Σύνολο τιμών είναι ίσο με το Πεδίο τιμών
0,5
Για 1—1
Α΄ Τρόπος
9
Από 𝑥 = 2 + ⇒ κάθε στοιχείο 𝑦 του συνόλου τιμών αντιστοιχίζεται σε ένα μόνο
𝑦−2
στοιχείο 𝑥 του πεδίου ορισμού ⇒ 𝑓 είναι 1—1 1

6/7
 Β΄ Τρόπος
9 9
∀𝑥1 , 𝑥2 ∈ 𝛢𝑓 με 𝑓 (𝑥1 ) = 𝑓 (𝑥2 ) ⇒ 2 + 𝑥 =2+𝑥
1 −2 2 −2
1 1
0,5
⇒𝑥 −2
=𝑥 −2
⇒ 𝑥1 − 2 = 𝑥2 − 2 ⇒ 𝑥1 = 𝑥2 ⇒ 𝑓 είναι 1—1
1 2

0,5
Γ΄ Τρόπος
∀𝑥1 , 𝑥2 ∈ 𝛢𝑓 έτσι ώστε 𝑥1 ≠ 𝑥2 ⇒ 𝑥1 − 2 ≠ 𝑥2 − 2 0,5
1 1 9 9 9 9
⇒ ≠ ⇒ ≠ ⇒ 2+ ≠ 2+ ⇒ 𝑓(𝑥1 ) ≠ 𝑓(𝑥2 )
𝑥1 − 2 𝑥2 − 2 𝑥1 − 2 𝑥2 − 2 𝑥1 − 2 𝑥2 − 2
⇒ 𝑓 είναι 1—1
0,5
Εφόσον η 𝑓 είναι 1—1 και επί τότε είναι αντιστρέψιμη.
9
Έχουμε 𝑓 (𝑥 ) = 2 + 𝑥−2 𝛢𝑓 = 𝑅 − {2} 𝑓 (𝐴) = 𝑅 − {2}
0,5
9
Επιπλέον 𝑥 = 2 + ⇒
𝑦−2
9
𝑓 −1 (𝑥) = 2 + 𝛢𝑓−1 = 𝑅 − {2} 0,5+0,5
𝑥−2

(γ) Έχουμε
9
𝑓: 𝑅 − {2} → 𝑅 − {2}, με 𝑓 (𝑥 ) = 2 + 𝑥−2
9
𝑓 −1 : 𝑅 − {2} → 𝑅 − {2}, με 𝑓 −1 (𝑥 ) = 2 + 𝑥−2

Έχουν το ίδιο πεδίο ορισμού και το ίδιο πεδίο τιμών και επίσης
1
−1 (
𝑓 (𝑥 ) = 𝑓 𝑥 ) ∀𝑥 ∈ 𝑅 − {2}
Άρα είναι ίσες. 1
1

ΤΕΛΟΣ ΟΔΗΓΟΥ ΔΙΟΡΘΩΣΗΣ ΔΟΚΙΜΙΟΥ

7/7