Professional Documents
Culture Documents
اوله برخه
ده جنت اغزنه الر
دجنت اغزنه الر ـ یوجهادی او حماسی ناول دی چی دتاند او روان قلم څښتن لیکوال صابر
جان صاحب دمعاصر تاریخ له ځینو واقعی پیښو څخه په اقتباس لیکلی
مرکزی کرکټر او هیرو یی خالد دی دا ناول ته دهغوی نوم ورکو
دمهاجرو غازیانو دردونکی داستان دی چی پر افغانستان د امریکا تر یرغل وړاندی دعربو
له مختلفو هیوادونو څخه داسالمی نظام دسیوری او واقعی شریعت دایمان خړوبونکی چینی
ریښتنی مزه وڅکی
دوی خپل مجلل قصرونه اسمان خراشی ماڼی او دعیش او عشرت ژوند پریشود او
دافغانستان په سپیرو ډاګونو او خړو غونډیو کی یی له ستونزو او تکلیفونو ډک ژوند خوښ
کړ
په ناول کی یویو هغه ایمانداره خلګ چی ده هللا په الره کی دجهاد هوډیی کړی وو څرنګه
خطرونو او مشکیالتو ته ټټر ورکوی
څنګه په خپلو خواهشاتو برالسی کیږی او له پستو پالنګونو پاڅیږی او ده یو داسی هیواد
سنګرونو ته زانونه رسوی چی نه یی له جغرافیه او فیزیکی جوړښته او اب هوا سره بلد دی
او نه یی ده وګړو په ژبه او دوستور خبر دی
دناول لیکوال پخپله دډیرو هغو پیښو شاهد اونندارچی پاتی شوی چی زموږده معصر تاریخ
دخونریز اورزمی تاریخ یو نوی باب پری را پیلیږی
دلیکوال کمال دا دی چی پیښی او محاوری یی ټولی تر ډیره پخپل او اصلی شکل لیکلی
دلوستلو پر مهال لوستونکی ته ده یو سبت شوی فیلم په څیر یوه یوه مخی ته ږدی
ده ناول دمحتوا یو بل مهم ټکی داده چی موږ ته دا ښه یی چی که اوسنی عربان هرڅومره ده
غریبانو په رنګ رنګیدلی ـ دین ته یی شا کړی اودعیش عشرت ژوند تیروی خو اصلی
عربی میندی الشته چی خپلو بچو ته دغیرت شیدی ور کوی او په یوه نګه اسالمی او حماسی
فکر خپل ماشومان را ستروی
داسی خوندی ال شته چی له خپلو غازیانو وروڼو او میړنو سره دغزا میدان ته کوزی شی
درنو لوستونکو دجنت اغزنه الر ناول داسی مهال دچاپ په ګاڼو پسولل کیږی چی په هیواد
کی دامریکا یی تاړک له ماتی سره مخ دی او د هللا ج په مرسته دتش الس غازیانو په وړاندی
پر ګونډو کیدونکی دی
له امریکایی یرغل راهیسته زموږپه ګران هیواد کی دفکری استعمار ریښی ډیری غزیدلی او
دځوان نسل پر اذهانویی منفی اغیز ښندلی
اوس مو په ټولنه کی دعشق ناولونو بازار خورا ګرم دی خو ده جنت اغزنه الر په څیر
ناولونه چاپول او عرضه کیدل یقینا چی ستره السته بلالی شو
نور مو د ناول لوستلو ته را بولم .....
عزام دمشهور مصری تاجر (عبیده ابو عزام) زوی وو
عزام له پالره یو زوی او ډیر نازولی وو پالر یی روزنی ته ډیره پام لرنه کوله عزام داسی
هلک وو چی تود باد یی هم نه وو لیدلی ښوونځی ته به ده تګ پر محال دوه ساتونکی هم ور
سره وو دښوونزی استاذانو هم ده عزام ده پالر په خاطر د ده ډیر قدر کاوو سربیره پر دی
چی عزام ډیر نازولی او نازک طبعه هلک وو ،ډیر الیقه هم وو ال لس کلن وو چی له
مطالعی سره یی ډیره مینه وه یوه ورځ یی ده پالر په المری کی یو تور کتاب پیدا کړ چی پر
پوښ یی غټ لیکل شوی وو
سیرت الصحابة
عزام کتاب له ځان سره ده خوب خونی ته را ووړ او ده شپی له خوا یی ده کتاب مطالعه پیل
کړه عزام چی کله ده صحابه کرامو کیسی لوستلی ده کتاب مطالعی نور هم خوند ور کړ یوه
کیسه تر بلی خوږه او جالیبه شکاریده عزام ال ده همدغه کتاب په مطالعه بوخت وو چی ده
سهار اذانونه وشول
عزام چی کله اذانونه واوریدل دستی یی کتاب بند کړ او سری یی په بړستن کی دننه کړ او
ځان یی خوب ته اماده کړ خو عزام ته بیخی خوب نه ورته او په فکر کی یی ده صحابه
کرامو (رض) دغزاګانو کیسی را ګر زیدلی او په دماغو کی یی دصحابه وو داسانو او تورو
تصویرونه جوړیدل کله کله به له ځان سره مسکی سو چی ابو جهل یی ډیر عجبه او واژه
معاذ به زما غوندی وو عزام ال همدا فکرونه کول چی مور یی غږ پری وکړ"پاڅه بچیه!
ناوخته دی جمعت در څخه تیریږی ،عزام له جمعت وروسته بیا خپلی خونی ته الړ او دکتاب
مطالعه یی پیل کړه
مور یی فکر وکړ چی عزام له لمانځه وروسته بیا ویده شوی غږ یی پری وکړ پورته شه بچیه
ښوونځی ته دتلو وخت دی
ژر ناشته وکړه چی ساتونکی دی انتظار دی ښوونځی ته دی وړی
عزام له خونی را اووت الس او مخ یی پری مینځل او خوراک یی شروع کړ دخوړو په
وخت کی هم ده عزام په فکر کی ده صحابه کرامو کیسی را ګرزیدی
خندق غزا ور یاد شوه چی صحابه کرام ډیر وږی وو او په خپلو ګیډو پوری یی تیګی تړلی
وی عزام سم دیستی خپلی ګیډی ته وکتل .
عزام بیا موسکی شو له ځان سره یی او ویل زه باید زیاته ډوډی او خواړه او نه خورم تر څو
له لوږی سره عادت شم هغوی سنګه وږی ګر ځیدل
عزام له لیږ خوراک وروسته پورته شو مور یی تری او پوښتل بچیه ولی دی لیږ خوراک
وکړ ځان سم موړ کړه تر یوی بجی ښوونځی کی یی هلته وږی کیږی
عزام خپلی سترګی دمور پرلور ور ورړولی
موری دا ال څه لوږه ده یو صحابی ده خندق پر غزا کی پر ځان پوری ډبری تړلی وی
مور یی چی دا خبره واوریده عزام ته یی او ویل بچیه هغوی ډیر غیرتی خلک وو مور یی ال
خبره نوه خالصه کړی عزام ورته او ویل موری ستا هغوی خوخی دل
مور هو زویه
ولی نه تر صحابه کرامو دی زما مور او پالر قر بان شی
عزام ته دی خبری ال ډیر خون ور کړ
عزام ده ښوونځی کتابونه را واخستل او له ساتونکو سره روان شو
عزام له یوه ساتونکی وپوښتل ستا اس چلول زده دی
ساتونکی نه زما اس چلول ندی زده
عزام ده پیغور په شکل ورته او ویل ولی دی ندی زده ته سومره غټ صورت لری ته خبر
یی چی خالد بن ولید سنکه اس چالوو
ددی خبری په اوریدو دواړو ساتونکو یو بل ته وکتل او وی خندل
ساتونکی هیران شول چی عزام په دومره کشر توب اوکم عمر څنګه دومره ستر ستر فکرونه
لری عزام چی کله ښوونځی ته ورسیدل خپلو ټولګی والو ته یی دی صحابه کرامو کیس کولی
هغوی هم غوږ ورته نیولی وو عزام ال دی بدر غزا کیسه پای ته نوه رسولی چی ښوونکی
صنف ته را دننه شو
اودر س یی کړ
خو عزام نن ده پخوا په سیر درسته متوجی نه وو او ټول فکر یی هغه کتاب ته وو چی دشپی
له خوا یی لوستلی وو اوانتظار یی کاوو چی ماښام شی ترسو یوزل بیل له هغه کتاب سره یو
زای شی
ټوله ورځ ده هغه کتاب لوستلو ته انتظار وو
کله چی ما ښان شو دخوړو خوړلو وروسته خپلی خونی ته روان شو تور کتاب یی را وا
خیست او مچ یی کړ او بیا یی په لوستلو پیل وکړ عزام ده دی کتاب داسی معتاده شو لکه نن
سبا چی ډیر خلګ ده هندی سریالونو معتاده دی
ددی کتاب له لوستلو وروسته عزام اسالم پاله شو له ده سره یو سو ټولګی والو چی ده به
ورته ده سیرت صحابوو کیسی ور ته کولی اسالمپاله او په جهادی فکر سنبال شول
عزام چی ښوونځی خالص کړ ده مصر هیواد الزهر پوهنتون دشرعاتو پوهنځی یی انتخاب
کړ عزام دکلک عزم څښتن اسالم پاله او جهادی فکر څښتن زلمی وو
په ټولګی کی له عزام سره دشریعاتو پوهنځی استاد لور عایشه هم وه
عایشه ده عزام زکه خوښیدله چی په ډیر حجاب کی به پوهنتون ته راتله او اسالمی فکر یی
درلود
دعایشې عزام له دی امله خوښیده چی ډیر دینداره او حیا ناک هلک وو
عزام په ټولګی کی جال او ځانګړی خو یونه در لو دل
هغه به کله کله په دیموکراسی خورا توندی نیوکی کولی او په دیموکراسی نظام به یی رشخند
واهه
یوه ورځ داسالم سیاست پوهنی استاذ اسالمی نظام تشریح کاوو عزام ددرس په منځ کی له
اوستاد نه او پوښتل
استاذه وبخښه دا کوم اسالمی نظام چی ته یی موږ ته تشریح کوی په کوم هیواد کی موجود
دی یا شته
استاد
نه پچیه له عثمانی امپراطوری وروسته په هیڅ اسالمی هیواد کی بیا خالفت ندی را غلی
عزام
استاذه هللا دی اوکړی چی بیاداسی نظام راشی
استاد
-امین هو بچیه اسالمی نظام خو ده ټولی نړی په کټه ده خو افسوس چی څوک نه پری
پوهیږی
عزام
دپوهنتون په اخیری کال له عایشې سره واده وکړ یو کال له واده وروسته ده عزام زوی پیدا
شو چی نوم یی خالد پری کیښود
یوه.ورځ عزام ده پوهنتون دوری اسالمی سیاست پوهنځی استاذ ته ورغی
استاد ورته او ویل
بچیه زیری می در باندی تاچی ده کوم اسالمی نظام پوښتنه په ټولګی کی کوله اوس په
افغانستان کی را غلی دی
عزام
اوه استاذه سم زیری به در کوم په ریښتیا چی ډیر خوشحاله اونکی زیری دی راباندی وکړ
استاد
هوبچیه .افغانستان کی ده اسالمی امارت په نوم یو بشپوړ اسالمی نظام جوړ شوی
عزام
شکر استاذه زه به ورزم ههههه تاخو راته نظری ښودل خو اوس به یی عملی په خپلو
سترګواوګورم چی سم می زده شی
استاد
بچیه خو پالر بدی اجازه در نه کړی
عزام
هممممم استاذه له پالره به ده دیښتی الره غوره کړم خو ته دعاکوه چی د عایشی خوښه شی
عزام چی کله کورته راغی له خپلی میرمنی :عایشې :سره یی خبره شریکه کړه .عایشې په
زواب کی ور ته او ویل ــ زما هم همدا ارمان ده چی یوځل ده اسال می نظام تر سیوری
الندی ژوند وکړم
بس ده هللا [ج] له پاره به ستاسره افغانستان ته ځم انشاهللا چی هللا به راڅخه راضی شی
عزام او عایشه له خپل کوچنی زوی خالد سره افغانستان ته روان شول
پالر یی چی خبر شو چی عزام له خپله کوره تللی دی سمدستی ده عزام کورته چی ده پالر
کورته مخامخ وورغی
چی وی کتل په کور کی یی یو لیک پیدا کړ
کله چی لیک پرانیست داسی یی پکی لیکلی وو
زما ګران او محترمه پالره! پوهیګم کله چی زما له تګه خبر شوی ډیر خپګان به درباندی را
غلی وی زه پوهیګم چی زه ستا لپاره له ټولی دنیا ګران یم خو داسی فکر ونه کړی چی ته
ماته ګران نه یی زه ده هغه زات په رب قسم خورم چی هیڅکله امانت ضایع کونکی نه دی ته
ماته له هر سه ګران یی زه په هیڅ ډول ستا حق نشم ادا کولی .تا چی زما لپاره کوم کارونه
کړی یو پالر به نوی کړی خو تر هرڅه زیات چی زه پری خوشحاله او ستا احسان مند یم
هغه ستا هغه احسان دی چی تا په ال شعوری ډول زما لپاره کړی دی اوس به فکر کوی چی
دا به کوم احسان وی ؟
زه درته وایم پالره "
هغه ستاهغه سیرت الصحابه کتابو چی ما ولوست او زه یی ده ژوند په حقیقت او خوند پو کړم
پالره .دا احسان دی پر ما تر هر احسان ډیر دی
پالره تا به هم په هغه کتاب کی لیدلی وی چی صحابه کرامو خپل پلرونه ترونه ښځی مالونه
زامن پری ښودل او له حضرت محمد [ص] سره یی یو ځای مدینی ته هجرت وکړ نو زه هم
تر هغه صحابه کرامو بهتر نه یم نو زه هم تا پریږدم او ده اسالی نظام لپاره هجرت کوم او ته
هم تر هغو صحابه کرامو بهتر نه یی چی ده اسالم لپاره یی اوالدونه بایلل ته هم داسالم لپاره
ما له السه ور کړه
پالره .بیا هم دځمکی او اسمانونو په پالونکی قسم که می کوچنی زوی خالد او ګرانه میرمن
نه راسره تالالی هغوی به می هم ده اسالمی نظام لپاره پری ایښی وی
ګرانه پالره "ددی پر ځای چی ویر او خپګان وکړی په لوړ سر اوخوشحاله ګرځه او ده هللا
تعالی شکر ادا کوه چی زوی دی ده اسالم لپاره والړ او پر ما فخر کوه
دعاګانی کوه او په هغه رب دی سپارم چی ابراهیم [ع]یی په اور کی وساته
والسالم علیکم
ستا ګران زوی عزام
دوهمه برخه
دجنت اغزنه الر
پالر یی ده لیک تر لوستو وروسته سمدیستی السونه پورته کړل او داسی یی او ویل
هللا تعالی! زه ستاه شکر ادا کوم چی ماته دی دومره غیرتی زوی را کړی
عزام اوکورنی یی په دوهمه ورځ دقندهار په هوایی ډګر کی له طیاری را کته شول
کله چی یی ده افغانستان ده خټو سپیره کورونه و لیدل عزام عایشې ته داسی او ویل
عایشې مه خپه کیږه که ستا ژوند دلته سخت وو زه کولی شم تا بیرته مصر ته ولیږم هلته به
دخالد روزنه هم وکړی .
عایشه·:عزامه! هیڅکله دا فکر مه کوه چی ښځینه تر نارینوو د عقیده او غیرت له پلوه
کمزوری دی خپه نشی زه هم ستا لپاره نه یم راغلی غواړم چی داسالمی نظام تر سیوری
الندی ژوند وکړم
عایشه او عزام له هوایی ډګر څخه ده را وتو پر مهال په همدی خبرو بوخت وو چی له ښی
خوا یو سپینګیری چی په عربی ژبه پوهیده په عایشې غږ وکړ
خوری دڅه لپاره دی سپیره وطن ته راغلی؟ دی خړه غضا او خاورینو کورونو کی ځه لیدلی
دی چی خپلی ماڼی او عصری ژوند پریږدی او دلته راځی ،دا ژوند خو ستاسی عصری
ژوند ته هیڅ هم نه ده؟
عایشه:وروره!چی ښه ژوند ماڼی موټر او پیسی نه دی ،بلکی ښه ژوند هغه دی چی روح دی
ارامه او خوښ وی :موږپه مصر کی هر څه در لودل خو روحی ارامی مو نه در لودله ،ته
پوهیګی چی زه نن دی سپیرو ډاګو ته په راتګ دومره خوشحاله یم لکه کعبی شریفی ته چی
راغلي یم زه دلته روحی ارام هغه چی زه پسی راغلی یم هغه داچی داسالم ترسیوری الندی
ژوند وکړم زه راغلی یم چی خپل زوی خالد دلته په اسالمی نظریه اوفکر سمبال وروزم تر
څو دنایټ کلب پرزای مدرسی ته الړ شی ته پوهیګی چی موږ هلته هر څه درلودل برق
عصری ژوند او تلویزون چی تاسی تری محروم یاست خو تاسی هغه څه لری چی موږ یی
دلته په راتلو مجبوره کړو تاسی اسالمی نظام لری چی هرڅه مو په امن کی دی نه مو څوک
عقیدی ته په سپکه کتلی شی نه څوک پر حجاب او ګیره رشخند وهالی شی اونه هم څوک
ستاسی ناموس ته په بد نظر کتلی شی.
عمرسره عمر لری! !هغه عمر چی په دومره ستره پاچاهی کی بانک اکونټ هم نه لری ُ تاسی ُ
عمر ولی له پاچاهی دومره عاجزه دی چی له ملګرو سره یوزای پر کمپله کښینی ستاسی ُ
دواک نوم نښان پیسو او ماڼیو شوق نه کوی؟
بلکی داسالم خدمت تر هرڅه غوره ورته خکاری
موږ هم ده همدی لپاره هجرت کړی تر څو داسالمی نظام ترسیوری الندی ژوند او کړو او
هللا راڅخه رازی شی
عزام ده عایشی په هره خبره ډیر خوشحاله کیدو او په زړه کی یی دهللا شکرونه اداکول چی
هللا داسی میرمن ورکړی
دعاشی تر خبرو وروسته سپین ګیری ده یو نابلده افغان په څیر عزام ته غاړه ورکړه
غزام هم هیران شو چی دی سړی ده نیږدی دوست او قریب او په څیر ستړی مشی ور سره
وکړه زکه دا افغان له چهری او لباس نه افغان نه معلومی ده
عزام له ستړی مشی وروسته سپین ګیری ته او ویل
بابا ډیر سفر مو.کړی دوماغ یی راته ستړی کړی هر څه راڅخه هیر شوی او ډیره بښنه
غواړم لومړی ځان را او پیژنه؟
سپین ږیری" ورور دی یم
عزام " ورور ؟
سپین ږیری"هو وروردی
عزام "هههه زه خو ورور نه لرم
سپین ږیری "دکلیمی ورور دی یم هللا تعالی په قرانکریم موږ اوتاسی سره وروڼ بللی یو
عزام چی دا واوریدل له سترګو یی اوښکی راغلی سپین ږیری یی پ غیږ کی او نیو او په
ژړا غونی غږ یی او ویل وهللا چی ته زما ورور یی شکر چی ورور می پیدا شو
سپین ږیری عزام مج کړ او ورته او یی ویل
موږ ستاسی ده پښو خاوری یو تاسی ده محمد [ص] له قوم څخه یاست موږ سومره بخطور
یو چی ستاسی غوندی میلمانه کسان میلمانه لرو
عزام چی رورو یی ژړل عایشی ته مخ ور واړاو او ورته وی یی ویل عایشی له کوم وخته
چی هللا زه پیدا کړی یم دومره مینه چانه وه را کړی چی دی سپین ږیری بابا را کړه
عایشی! ته به پو هیږی هره مینه ځانته وی خو د اسالم لپاره یو له بل سره مینه بیخی بیل
خوند لری
عایشی پوه شوم چی صحابه کرامو څومره ښکلی ژوند درلود
عزام ال خبره نه وه خالصه کړی چی سپین ګیری پری را غږ کړ
راځه کشره وروره چی زه مو تر کوره ورسوم
عزام فکر وکړ چی سپین ږیری یی خپل کورته بیایی
نو سپین ږیری ته یی وویل
مننه مشره وروره ضرور به ستا کور ته در زم کارو نه مو ډیر دی اول به په هوټل کی لیږ
ارام وکړو بیا به دکرایی کور پسی وګرځو
سپین ږیری :ههههه کشره وروره زما کورته خو دی هللا هروخت راوله خو زما کور هم په
هلمند کی دی تر هغه زایه شپږ سعته الر ده ستا کورته دی بیایم
عزام "زماکور؟
سپین ږیری"هو.
عزام "بخښنه غواړم چی ته پوه نه شوی نن زما اوله.ورځ ده چی دلته را غلی یم ال می کور
ندی جوړ انشاءهللا ژر یی جوړوم
سپین ږیری "موږ درته تیار کړی دی یواځی تا غواړی
عزام :.څنګه مو راته تیار کړی ههههه هسی نه چی ډیر ګران بیه کور دی راته کرایه کړی
وی؟
سپین ږیری :کرایه نشته امیر المومنین مهاجرو ته همدلته میدانخواته کورونه جړکړی مفت
دی
عزام عایشی ته مخ ورواړاو عایشی ورته او ویل:رشتیا خپل مقصد ته راغلی یو
دا سړی ریشتیا امیرالمومنین دی در ځه چی ځو !
عزام دخپلی کورنی او سپین ږیری سره روان شو لیږ مزل وروسته سپین ږیری سړی عزام
ده خټو سرای مخته ودراوه او الس یی په جیب دننه کړ او کیلی یی ور کړه او ورته او یی
ویل دا کور ستاسی دی تاسی به دلته او سیږی
عزام ا وویل :ستا دومره احسان خو ز په مننه کولو نشم ادا کولی خو ځه شکور چی ورور
دی یم هههههه بیا خو ته مشر ورور یی خو وعده راسره وکړه چی بیابه ته هر وخت راځی
سپین ږیری :انشاهللا خو اوس تاسی ارام وکړی نور ملګری به تاسی ده ده خوراک دانتظام
لپاره راشی
عزام او عایشه کورته ننوتل دوی ال خپل شیام پر ځایونو نه وو سره برابر کړی چی دروازه
وټکیدله
عزام دروازی ته ورغی ګوری چی یوسړی والړ ده اول یی پر عزام سالم وکړ بیا یی ټینګه
غیږه ور کړه او ورته او یی ویل امیرالمومنین په تاسی سالم ویل او دا لیک یی تاسی ته را
لیږلی عزام لیک پرانیست
په لیک کی لیکل شوی وو
زه مال عمر له تاسی ډیره بښنه غواړم چی تاسی ته می یو دخاورو کوچنی کور درکړ ریښتیا
هم ستاسی غوندی نازولو خلګو لپاره به داسی کور کی ژوند سخت وی خو باور وکړی موږ
هم په نظامی جنګ اخته یو دزیاتو ملکونو له خوا راباندی اقتصادی بندیزونه لګیدلی همدا مو
وس کی پوره دی هللا تعالی شاهد دی که می په وس کی پوره وی تاسی ته به می بنګلی هم
جوړی کړی وی خو موږ خپله هم په همداسی کورونو کی ژوند کوو خو ستاسی ژوند په
داسی کورونو کی له سختیو سره دهللا[ج] لپاره دی
ضرور به هللا [ج]ثوابونه درکوی هللا [ج] دی زموږ او ستاسی څخه رازی شی
عزام اخیری توری په داسی وخت کی ولوستل چی دسترګو اوښکی یی پر کاغذ را تویه شوی
بیا عزام قاصد ته او ویل
چی پر امیرالمومنین زما سالم وایه او ورته اووایه چی زمامور او پالر دی تر تا قربان شی
موږ ته ستاسی اخالص مینه تر بنګلو مهمه ده زه قسم د زمکی او اسمانونو په پیدا کونکی
خورم چی هغه مینه چی تاسی موږ ته را کړه دومره یی خوشحاله کړم لکه دټولی دنیا بنګلی
او پاچاهی موچی موږته را کړی وی
امیرالمونین ته او وایه چی زه له تا غوره نیم چی ته په داسی کورونو کی ژوند کوی زما
لپاره په داسی کور کی اوسیدل ستر افتخار دی له دی خبرو وروسته عزام قاصد رخصت کړ
او لیک یی کور ته را وړ او عایشی ته یی په الس کی ورکړ عایشی چی کله لیک ولوست
عزام ته یی اوویل
عزامه ته او.ګوره هللا [ج] سومره نیک بندګان پیدا کړی
دوی ال په دی مجلس وو چی بیا دروازه ټکټک شوه عزام ورغی
سړی والړ وو ده سالم نه وروسته یی عزام ته ده خوراک شیان ور کړل عزام خوراکی شیان
راوړل عایشی ته یی ور کړل عایشی پخه کړل دواړو ډوډی وخوړه خو خالد چی دی وخت
کی څور کلن وو ده ډوډی څخه یی اینکار کاوو او خپه وو چی زما ده لوبو سامان یی ولی نده
را وړی خو عزام هغه په ډیر کوښښ خوشحاله کړ چی زه تاته نوی دلوبو سامان اخلم نو خالد
هم ډوډی او خوړه
روسته عایشی دوړوکی کور ډیر صفت وکړ خو عزام پوهیده چی عایشه ده ده لپاره داسی
وایی
ماښام نزدی وو او عزام کور کی ده خوب لپاره توشک او بړستن نه درلودله په همدی فکر
کی وو چی در وازه ټکټک شوه دریم زل عزام الړ دروازی ته دا وار دروازه کی شپږ ښځی
والړی وی عزام چی ښځی ولدی ګور ته الر او عیشه یی ور ولیږله عایشی ښځی کور ته را
وستی دا دوی ګاوڼډیاو د کور وی خو خبر دلته وه دوی یو دبل په ژبه نه پوهیدل ځکه ښځی
ده چیچنیا وی او یوازی په پاړ سی ژه لیږ لیږ پوهدی له نیم سعت روسته ښځی بیرته الړی
لیږ روسته یی ده خپلو کوچنی انو په الس بړستنی او توشکان ده عزام کره ولیږل عایشی چی
دا او لیدل خو شحاله شوه او وی ویل چی څوک ده هللا لپاره کار کوی هللا [ج] به هیڅکله ده
هغو کار بند نه کړی
شپه تیره شوه
سهار عزام جماعت ته الړ جماعت نه روسته ټولو جماعت کونکو له عزام سره پوښتنه وکړه
او ټول مهاجر ښکاریدل سوک له چیچنیا څوک سعودی عرب لیبیا او ازبکستان معلومیدل له
ستړی مسی او یو سه روغ بړ وروسته عزام غوښتل چی کور ته الړ شی خو کلیوالو هغه
ورسره زور کاوو چی له هغو سره الړ شی عزام هم الړ د کلیوالو سره او هلته مجلس ګرم
شو او ټولو په عربی ژبه خبری کولی ټول یو دبل داسی وو لکه دیوی کورنی چی وی
عزام ده یوڅه و خت لپاره چوپ وو خو ده یوه کلیول ور پام شو او ورته او یی ویل چی ده ته
لکه چی میرمن ور یاد شوه دهغی نه پرته ډوډی خوند نه ور کوی
او نورو کلیوالو وخندل
عزام هههههه نه داسی نه ده په هللا قسم زه نن داسی فکر کوم لکه په جنت کی چی ناست یم او
ډیر وروڼه اوملګری می یی ما په مصر کی ملګری لرل خو ټول داسی مصروفه وو چی له
زروری کار پرته به مو یو بل نه سره لیدل
ده ناشتی نه روسته عزام او ویل چی نور زه زم کور ته
مجلس کی یو نفر جګ شو عزام ته یی او ویل چی الړ شه کور ته خو بیرته زر راشه چی ده
اسالمی امارت هغه دفتر ته دی بوزم چی اسامه بن الدن جوړ کړی
عزام کورته الړ عایشی ناشته تیاره کړی وه عزام ورته او.ویل چی ماناشته کړی زه بیرته
دریمه برخه
دجنت اغزنه الر
بیا د کلیوال سره دمهاجرو دفتر ته الړ هلته
نو دفتر کی یی ټولوسره خپل پیژندنه وکړه او عزام او ویل چی زه له میرمنی او خپل کوچنی
زوی سره را مهاجر شوی یم نو ددفتر مشر ورته او ویل چی عزام تشکیل ته نشی تلی زکه
دی میرمن او کچنی زوی لری او هره ورځ کورته نشی را تالی ده ال دا خبر نوه خالصه
کړی عزام ور ته او ویل چی مهترمه زه دلته ده جهاد لپاره را غل یم
او زه خپله میرمن او زوی مصر ته لیږی شم که هغه طالق او غواړی زه به یی دهللا [ج]
درضا لپاره طالق هم کړم
ددفتر مشر ورته اوویل
جهاد یوازی ټوپک او جنګ ته نه وایی ته کولی شی چی دلته زموږ سره مرسته وکړی دا هم
جهاد دی هللا[ج] به یی ضرور بدله درکړی خو زه فکر کوم چی زه تاته دلته کوم کار در په
الس کړم
خو کلیوال وویل چی ما عزام ته وظیفه پیدا کړه
ددفتر مشروویل چی سنګه وظیفه
کلیوال وویل چی ابله ورځ هم زموږ امام شکایت وکړ چی ټول الړ شی جنګ ته او ماته مو
داسی کار راله غاړی کړی چی جنګ ته هم نشم تلی نو زکه عزام دی زموږ ده جماعت امام
شی دی په االزهر پوهنتون د شریعاتو پوهنځی څخه فاریغ شوی دجماعت امامت ډیر مناسب
مسولیت دی
ددفتر مشر هم عزام ته وویل چی دا کار ستا لپاره مناصب دی زکه چی ته داالزهر پوهنتون
یو تکړه شاګرد تیر شوی یی او مسجد کی به ماشومانو ته درس هم ور کوی خو عزام غوختل
چی جنګ ته الړ شی خو ده دفتر خبره یی او منله زکه چی هغه هم د همدغه اسالمی امارت
امر وو او بیا دی ده جماعت امام شو
د په مسجد کی ماشومانو ته درس ور کاوو او عایشی کور کی ده کلی ماشومو نجونوته درس
ور کاوو
یو څه وخت ورورسته عزام دفتر مشر ته خط ولیږه چی زما یو ارمان را پوره کړی چی ده
امیر المومنین سره او وینم
ددفتر له خوا جواب ورته راغی چی سبا ستا دیدن ده امیر المومنین سره کیږی عزام ډیر
خوشحاله شو او ال سونه یی پورته کړل دعا یی وکړه
عایشې باندیی هم دا زیری وکړ او هغه هم ډیره خوشحاله شوه ماښام عزام مسجد کی او ویل
چی زه سبا له امیر المومنین سره وینم که څوک کومه پوښتنه تری کوی ده امانت په شکل به
یی ور ورسوم
خو دکلی خلګو او ویل چی زموږ سالم پری وایه کومه پوښتنه نه لرو
تر سبا په عزام وخت نه تیریده ده دشپی هم له خوشحالی نه خوب وره نه غی
ګیز را جګ سو الړ جماعت ته د جماعت نه روسته یی ماشومانو ته درس ور کړ او هغه یی
نن لیږ وختی رخصت کړل
او کورته الړ
عایشې ته یي وویل چی زر کالی راکه چی هسی هم راباندی ناوخته شوی
دی وخت کی خالد هم وویل چی زه له بابا سره زم
خو عایشې ورته او ویل چی بابا دی یو موهیم کارته زی خو خالد چغي وهلی ژړل یي چي
زه هم زم
عزام عایشی ته وویل چی خالد ولی ژاړی
عایشه :هغه وایی چی زه هم درسره زم
عزام ورته وویل کالی ور بدل کړی چی دی هم ولم
عزام او کوچنی زویی خالد دواړه الړل دمهاجرو دفتر ته
اوهلته ناست وو چي یی چکل چی تور موټر راغی او ددفتر مشر عزام ته وویل زه چی زو
موټر را ورسید کله چی هلته ورسیدل دموټر نه کته شول عزام والړ وو چی تالشی به کیږی
ددفتر مشر ورته او ویل رازه عزامه ولی والړ یی
عزام :تالشی لپاره
دفتر مشر مسکی شو در زه دلته تالشی نشته او دکور ته دننه شول
د کور دی والونه نیم خام او نیم سیمټ وو عزام ددفتر مشر شاته روان وو اطاق ته داخل شول
اطاق کی یو ساده فرش غوړیدلی ووڅوتکیاګانی پرتی وی لس کسه په مجلس کی ناست وو
ددوی تر منځ هیڅ فرق نه کیده ټولو ساده جامی اغوستی وی او توری لنګوټی یی تر سر
تړلی وی
عزام ستړی مشی شروع کړه خو په دی فکر کی وو چی امیرالمومنین به کوم یو وی چی یو
کس عزام ته غګ کړ چی زما څنګ ته کینه کله چی عزام ورغی پو شو چی همدا امیرالمونین
ده
عزام ورغی اوتر څنګ یی کینست امیرالمونین خپله تکیه ورکړی چی ډډه پری او وهه خو
عزام انکار وکړ امیرالمونین ټنګار وکړ چی تی کیږده ماته اوس بله راوړی
او ده عزام زوی یی زانته را نږدی کړ او غیږ کی یی کیناوو
عزام او امیرالمونین ډیر مجلس وکړ او عزام مننه تری وکړه چی کور یی ورته برابر کړی
او نور کوم احسانونه یی چی پری کړی
خو امیر المونین ورته او ویل چی ما کوم احسان ندی کړی بلکی پر زان می احسان کړی
عزام وروسته له مجلسه ده نورو مهاجرو سالم پری او وایه
عزام ده مجلس وروسته ددفتر له مشر سره دکور پر لوری الړ
عزام عایشی او کوچنی زویی شپږ نیم کاله په ارامه خوشحاله تیر کړل دوی اوس هم ده
افغاناو سره داسی خاص بلد نوو زکه چی ټول وخت یی دمهاجرو سره تیر کړی وو یو سهار
عزام رادیو را واخیسته په هر ستیشن کی همدا خبر شروع وو چی امریکاکی پر پنټاګون او
یوبلی تجارتی ماڼی حمله شوی چی زرګونه کسان پکی وژل شوی
په راډیو کی دا هم ویل کیدل چی دا کار اسامه بن الدن کړی
ده څه مودی وروسته عزام پوهیده چی حالت دخرابي پر طرف روان دی زکه چی په
راتلونکو څو ورځو کی امریکا غوښنل په افغانستان یرغل وکړی
عزام حالت ته په کتو عایشې ته وویل چي شکور اوس دادی خالد یولس کلن دی دکور توکي
را وړی شی او زما لپاره مناسبه نده چي پاتي شم باید چي سنګر ته الړ شم
عایشې پرته له دي چی انکار وکړي وویل هللا [ج] دی نصرت وکړه هللا دی بریالی کړه او په
سنګرونو کی زموږ پر باره فکر مه کوه هللا [ج] دی زموږ حفاظت وکړی خالد هم لوی شوی
او دکلی مهاجر هم ټول ښه مسلمانان دی چی ده مشکیالتو په وخت کی به زموږ مرسته
اوکړی
عزام چی دا خبري واوریدي ډیر خوشحاله شو
عایشې ته یي وویل
که چیری زه شهید شوم ده مهاجرو دفتر ته به مراجعه وکړې هغه به مو مصر ته ورسوي
عایشه موسکی شوه او عزام ته یي وویل چی ولي اسالمی نظام فقط پر تاوالړ دی چی خدا
نکرده ته شهید شیي هغه به ړنګ شي
عزام
نه مافقط داسي فکر کاوو چی تاسي به ده یوازي توب احساس کوې
عایشه موږ د یوازي توب احساس نه کوو هللا زموږ مل ده او تر هر چا ښه ساتونکي دی او
فکر مه کوه زما خالد به هم انشاهللا یو زړور مجاهد جوړ شي
عزام چي کله مازدیګر جماعت ته الړ د جماعت نه وروسته یي مقتدیانو ته داسیي وویل زه
منم چی تاسي مي ډیر قدر کوی او زه مو له وسه زیاد نازولي یم خو اوس یو احسان را بادی
اوکړي چی نور می ده امامت له مسولیته خالس کړي او که هر چا زه له دی مسولیته خالص
کړم که زه شهید شوم زه به ده هغه شفاعت کوم
جماعت کی یو سپینږیری جګ شو چي زه مسولیت پر غاړه اخلم عزام مننه تری وکړه
عزام په دی بله ورځ دمال عبدلقیوم ذاکر تر محاذ الندی کندز ته الړد عزام اخالقو هوښیارتیا
عزام دملګرو په منځ کی زیات مشهوره کړی وو
عزام په کندز کي له شلو شپو تیرولو دجنګ لمړي لیکي ته الړ د باغیانو سره یي دوه جنګونه
وکړل چي دواړو کي دعزام ملګري کامیاب شول څوورځي وروسته دامریکا بیرحمه بمباری
هم شروع شوه
خو عزام په خبرونو کی واوریدل چی قندهار کی بی رحمه بمباری شروع دي عزام سخت
خپه وو ملګرو ته یی دخفګان علت معلوم وو هغه ته عایشه او خالد ور یادیدل چي دیوازی
توب احساس به کوي او دبمنو درانه غګونه به یي ډاروي په دی شپوکي یوازي عزام نه بلکي
ټول مجاهیدین خفه وو ده اسمان له خوابي دوه پنځوس بمباري ډیر مجاهدین شهیدان کړل او
الندي دیاغیانو مشر برهان الدین په خپله امریکایانوو ته هدف ور په ګوته کاوو ورته ویل به
یي چی غټ غټ بمونه پري واچوي
مجاهدین په ډیر سخت هالت کی وو یو پر بل پسي به یي سیمي پریښودلي
عزام سره دعایشي اود خالد دغم سره دمجاهدینو غم هم وو
چي غم به یي زیاد شو ویل به یی ان هللا مع الصابرین
ټوله شپه یي خوب ونه کړ
سهار یي په ډیر کوښښ سټالیټ تلفون پیدا کړ او په قندهار کی یي دمجاهیدینو دفتر ته زنګ
او واهه او غو ښتنه یي تری وکړه چی ټلیفون ددوی کورته یو سي
نیم سعت وروسته لمړی تیلیفون کي خالد خبری وکړي
پالر ته یی او ویل چیري یي ولی نه رازی موږ زیات ډاریګو دلته امریکایان راغلي او موږ
وژني هرشپه بمباری کوي
عزام · :بچیه امریکیان تاسی نشی وژلي هللا [ج] ستاسي ساتونکي دی چي بیریدلي کلیمه وایه
عزام چی دخالد دا خبره واوریده پوشو چي دخالد اوعایشی دژوند څخه اومید ختلي تر سترګو
یي اوښکی راغلي خو خالد ته یی او ویل چي عایشی ته تلیفون ورکړه
عایشه چی تر زانه ورته خالد او عزام ګران وو او دهغو فکر وو ورسره دسالم څخه وروسته
یی په ژړغونی غږ عزام ته او ویل
عزامه دا هللا [ج] امتحان ده چی موږ مسلمانان ازمویي ته دعا کوه چي بی صبري راڅخه او
نشي
عزام:
بیشک چی ده هللا امتحان ده چی منافق او کامل مومن سره جالکړي هللا ته صبر کوه دژوند په
دواړو هاالتو کی که مړه شو هللا به جنت را کوی او که ژوندي وو ده دین ساتنه راباندی کوي
عزام :
زه دمهاجرو دفتر ته وړاندیز کوم چی مصر ته مو ولیږي
عایشه :
دلته حالت ډیر خراب دي ده امیرالمومنین کور هم بمبار شوی او ده کور سو غړي یي
شهیدان شوي
عزام :
بس دعا کوه اوپر خالد پام کوه نور مو په هللا سپارم
عزام ده مهاجرو دفتر ته وړاندیز وکړ چی کور یي مصر ته ولیږي
دری ورځي ورسته جواب ورته راغیي چي مهترمه عزامه کله چي جورج بوش زموږ سره
جګړه پیل کړي ټولي اسالمی او غیر اسالمی نړي ته یي ویلي چي یا زموږ سره شی یا
دمسلمانانو سره یوځای شی چي ټول له امریکا سره ودریدل بس داسوی سرښیندونکي واقعي
مسلمانان موږ.او تاسي سره پاتي یو ایران او پاکستان هم الري راباندی بندی کړی خو
کوښښ به اوکړو چی ستاسی کورني ورسو
عزام چی خط ولید ډیر مایوسه شو
څو ورځي وروسته بیا عزام غوښتل چی زنک ووهي تلیفون خاموشه وو چي د مخابري له
الری خبر شو چي دفتر یي په مزایل ویشتی او ده دفتر مشر هم شهید شوی
عزام پو شو چي نور له کورني سره اړیکه نشي نیولی
عزام او ملګری یی څو ورځی وروسته محاصره شول
یو سهار ملګرو خبر ور کړ چي دوستم ته تسلیمیږي چي هغه به عرب تر قندهاره ورسوي
او امریکاینو هم تړون وکړ چی څوک تسلیم شی تر کورو
نو یي رسوو
خو هغوی دوادي په خالف دوي نه اسلحه واخیسته مجاهیدینو ته یي ډبول جوبونه تالشي کول
شروع کړل او ډیر یي ازورده کول
عزام او څو مجا هیدین یي قلعه یی جنګي ته یوړل او السونه یي شاته ور وتړل او یویو یي
تالشي کاوو
چی په تالشي کي یي دیو مجاهد له جیبه قران را واخیست په نزکه یي وغورځاوو عرب
مجاهد چي دا حال ولید خواته عسکر باندي یي حمله وکړه او ټوپک یي تری واخیست یو بل
افغان مجاهید هم له یو عسکر نه ټوپک واخیست چي بیا نښته را منز ته شوه او تسلیم شوو
عسکرو یو زل بیا جنګ شروع کړ چي بیا طالیبانو قلعه یي جنګي او نیوله او مقاومت یی
شروع کړ
دی وخت کي امریکا په قلعه جنګی بمونه وغور زول او ډیر مجاتیدین یی شهیدان کړل
عزام په ټپی حالت کی پروت وو چی امریکایی عسکر له باغیانو سره یو زای راغلل او
ورته او یی ویل
امریکایی :څوک یی ؟
عزام :مسلمان
امریکایی :دلته څه کوی؟
عزام :جهاد می کاوو
امریکایي :جهاد څه شی دی ؟
عزام :ستاسی او ستاسی غالمانو سره جنګ ته وایی
امریکایی څه؟ جنګ دی کاوو؟
عزام :هو
امریکا :چاسره دی جنګ کاوو ؟
عزام :ستاسی سره
امریکایی :سومره جنګونو کی دی برخه اخیستی ؟
عزام :ډیرو جنګونو کی حساب یی راڅخه ورک ده
امریکایی :که او س دی خوشی کړو بیا به څه کوی ؟
عزام :بیرته به ستاسی په مقابل کی جنګیږم
امریکایی :ولی؟
عزام :زکه چی هللا [ج] راته امر کړی
عزام :په داسی حال کی دا خبري کولی چي خولو یي وچه وچه کیده او ډیر زیات تږی وو او
وینه یي زیاته زایه کړي وه د عزام اخیري جواب سره دباغیانو یو عسکر ده را کیټ مرمی
جګه کړه او په سر یي او واهه
د عزام سر یي دوه زایه کړ عزام د کلیمه په ویلو سره سر په زمکه کي ښود او شهید شو
........
دجنت اغزنه الر
څلورمه برخه
دجنت اغزنه الر
عزام هغه ارمان چې دلس کلنۍ څخه یې درلودی په همدې ساعت پوره کړ اودشهادت جام یې
نوش کړ اود رب سره کړې وعده یې پوره کړه اودتل لپاره دهللا[ج] په لور والړی دعزام له
شهادت وروسته باغی عسکر دعزام جسد ترپښه ونیوی اوکش یې کړی اومات سر اوپه وینو
لژنده ګورګوری څڼې یې پرځمکه کشیدې
هو دا هغه دمصردلوی تجار زوی نازولی عزام وچی اوس یوه چیت پوزی سورمخي ازبک
په خاورو کی کشاوه داهغه عزام وو چې ټول عمر یې تود باد هم نه ولیدلی خونن دهللا[ج]
درضا لپاره په خپلو وینو لمبیدلی او دهللا [ج]ددین دښمنانو په سپیرو خاورو کی کشاوو
خو یواځې عزام نه بلکې دلته په قلعه جنګي کې هر حسین په وینو سور وخو دایزیدیان دبي
امیه تر یزیدانو ځکه ظالمان وه چې ټول جسدونه او ټپیان مجاهدین چې البه ساه پکې چلیده
راواخیستل اوټول یې په اور کی وسوځول
عزام دهللا [ج] ددین لپاره لومړی په خپلو وینو ولمبیده اوبیا په اور کې لولپه شو خوعایشه
اوخالد الخبر نه وچې نور به عزام جسد هم نه وویني اوپه بی صبرۍ سره یې دعزام انتظار
کاوه چی عزام به راشي او له دې دوزخ به دوی باسي...
عایشه زیاته وارخطا او مایوسه وه
دوه وځی وروسته دعایشې ګاونډیان دعایشې کره راغلل او عایشې ته یی وویل موږقاچاقبران
پیدا کړي دي کیدای شي دوی موږ اوتاسي یو ځای دافغانستان او پاکستان تر منځ سرحد
قبایلي عالقې ته یوسي
خو عایشې په ژړغوني غږ ګاونډیانوته وویل زه ستاسی سره نه ځم دعزام انتظار کوم کیدای
شی هغه راشي موږ یو خوندی ځای ته ورسوي نوری خبري یي ژړا ونیولی خبرې نشوي
کولی
خو په عایشه هغه وخت قیامت شو چې ګاونډیان یي خپل ماشومان واخیستل او الړل دمهاجرو
په ټول کلي کي عایشه دیولس کلن خالد سره پاتې شوه په ټول کلي کي خاموشی شوه
دوه ورځي وروسته عایشه ترټولو سخته له دی ډاریده چې هسې نه خالد امریکایانو ته ژوندی
په الس ورشي ځکه داسي اوازې وې چې امریکایان دعربو ماشومان ځان سره بیایی اوبیا یې
له اسالم څخه اړوی حیرانه پاتې وه چې څه وکړي له ډیر فکروروسته یي ځان سره داسې
پالن جوړکړ چی خالد به قندهار ښار ته رسوي او هلته به یې یوافغان ته سپاري ترڅو هغه
یې حفاظت وکړې په فکر یې دغه ترټولو شه پالن وو
نور یی قصد وکړ چی داپالن به عملي کوي خو عایشې ته دخالد بیلتون هم سخت وو ځکه
دعزام له شهادته هم ناخبره وه او یواځینی دژوند هیله یې همدا خالد و اوتر ټولو سخته ورته
داوه چې ایا ددې نازولي ماشوم زوی خالد به څنګه بغیر له مور او پالر ژوند وکړي ځکه
خالد عادت همدا و چې ماښام تر هغه نه بیده کیده چې ترڅو یې عایشې په ویښتانو کی ګوتې
نه وای وهلې خو عایشې بله الر نه درلوده ځکه که خالد امریکایانو الس ته ور غلی وای له
دی هم سختې پرې تیریدلې
عایشې ټوله شپه دخالده دمخه سترګې نه اړولې ځکه خالد یې سهار له ځانه جال کاوه عایشی
ته ژوندی خالد داسې معلومیده لکه مړی چی سهار یي جنازه پورته کیږي خو خالد دهر څه
ناخبرو پر عایشې په همدی غم اوژړا کې سهار شو خو عایشې ته سهار ځکه سخت و چې
دخالد دوصال وخت یې لڼډیده عایشې په ډیر ناز سره خالد له خوبه والړ کړ او دلمانځه یې
ورته وویل :عایشې ځان سره قسم وکړ چې دا څو ساعته چې خالد ورسره دی نه ژاړی او
خالد به خوشحاله ساتي خالد چی لمونځ وکړ وویل
ممي دپالر معلومات می ونشو.
عایشه :وشو بچیه سهار ته بیده وې چې یو سړی را غې اوو ې ویل چی ستا پالر سبا راځي.
خالد :ممي ما ماښام زیاتې دعاوی وکړی چي پالر مې راشي هللا [ج] زما خواست قبول کړ
ممي زه به لس رکعته نفل کوم چې هللا [ج] می بابا راولې.
عایشه :هو بچیه هللا [ج] مهربانه دی نن څه شی خورې؟
خالد :اوس څه نه خورم موړ یم.
عایشه :ښه بچیه اوس الړ شه والمبه خیرن سوی یې!
خالد :ممي زه پرون ولمبیدلم نن نه المبم.
عایشه :نه بچیه ورشه والمبه بیا ښار ته زو پالر دې ښار ته راځي
خالد :اوهو ممي سمه ده پاکی جامی هم را کړه.
عایشه :سمه ده ته ورشه تشناب ته زه جامی برابره وم.
کله چې خالد تشناب ته والړ عایشې ځان سره ژړا شروع کړه ښه ډیر یې وژړل عایشې ال
زړه نه وتش کړی چی خالد له تشنابه پری غږ کړ ممي جامې راوړه عایشې اوښکی پاکی
کړې اوخالد ته یې جامې ور وړې
وروسته یې دخالد دخوښی خواړه هګی تیارې کړې
خالد په ډیره خوښۍ سره وخوړلی خوشحاله وچی بابا ته به ور شي
له ډوډی وروسته عایشې دخالد په الس دجامو بکس ورکړ خالد ترې پوښتنه وکړه بکس کې
څه دی؟ عایشې جواب ورکړ دپالر جامې دي
عایشه او خالد له کوره را بهر شول
خو عایشې باید تر قندهار بولدک لویې الری پوری پیاده مزل کړی وای او هلته یې موټر پیدا
کړی وای
نیم سعت مزل وروسته ورسیدل او موټر یې پیدا کړ
دښار په لوری روان شول ټوله الر عایشې خالد ته کتل او ناامیدی یې اخري حد ته رسیدلې
وه خو هیڅ فکر یې کار نه کاوه چي خالد ته څنګه وویې چی له ځانه یې جال کوی زړه یې
نشوکولی او دخالد ژړا او خفګان یې نشو لیدلې
ښار ته ورسیدل خو ښار کی هیرانه پاتې وه چی خالد چاته وسپاري ځکه عایشې تراوسه ښار
نوو لیدلی او پښتو ژبه یې هم ښه زده نه وه اخیر فیصله یې داوکړه چی خالد به دهللا په توکل
ښار کې خوشې کوي او دا به تری ځي عایشه په دې هم خبره وه چی امریکایانو عالن کړي
چې که دهر چا کور کې عرب پدا کړ نو ټول کور به یې وژنی او یابه یې ګوانتانامو ته اچوی
عایشې همدا فکر کاوو که خالد هرچا ته ورګړی هغه یې نه غواړي عایشې ښار کې ددې
لپاره چې له خالد څخه ځان ورک کړي نو یې خالد ته وویل بچیه دا پیسی واخله او هغه دکان
څخه ځان ته خوراک شیان واخله زه به دلته درته انتظار یم
خالد :نه ممی زه شیان نه اخلم بابا می چې راشی اخلم یې
عایشه :ښه شیان مه اخله ور شه هفه دکاندارنه پوښتنه وکړه چې دشهیدانو چوک موټر چیرته
دریږی
خالد :ممی پالر مي هلته راځې؟
عایشه :هو
خالد :خو زما پښتو نده زده څنګه تري پوښتنه وکړم ؟
عایشه :ورشه دهغه عربي زده ده.
خالد :سمه ده دادی ورځم
خالد چې کله ددکان په طرف روان شو عایشه ترې تیزه روانه شوه په بله کوڅه کی تری پناه
شوه.
خالد چی هغه دکان دار ته ورغلی
پوښتنه یې تری وکړه دکاندار چې ده ماشوم عربي ولیده حیران شو چې دا څومره عجبه
ماشوم دی دکاندار په عربي نه پوهیده ماشوم ته یې چاکلیټ په الس ورکړ خالد
چې شاته وکتل نو مور یې ونه لیده ژر یې هغه ځای ته را راغلی چی عایشه والړه وه
شاوخوا یې وکتل مور یې نه وه
ور خطا شو حیران حیران یې شاوخوا کتل دزړه درزا یې زیاته شوه او ژړا یې شروع کړه
پنځمه برخه
دجنت اغزنه الر (ناول)
خالد په ژړا شروع وکړه خوښار ودچا ورته نه فکر کیده هرسړي په خپل کار اخته و خالد په
یوه کوڅه ور تاو شو چې یوه ښځه یې ولیده چې دده دمور په شان یې تور حجاب اغوستی و
خالد ورمنډه کړه او دښځې پښو ته یې الس واچاو اوورته وویل مورې ته چیرته والړې زه
سخت وبیریدلم خو ښځې خالد له ځانه لیرې کړ وروسته خالد پوه شو چې مور یې نه ده خالد
بیرته منډه کړه په یوه بله کوڅه لڼډ ور تاو شو چې ناڅاپه یې مور ولیده چې لیږ لیری تیزه
روانه وه
ور منډه یی کړه او مور ته یی ځان ورساوه مور یې تر څادر ګیر کړه او ورته یی وویل
مورې ته ماپسې ګر ځې زه دا یم عایشې چی وکتل خالد دی نو حیرانه شوه چې څنګه یی
بیرته دا پیدا کړه چې کله یې خالد ته وکتل چې زړلی یې دي نو ژړا یې شروع کړه او خالد
یې غیږ کی ټینګ ونیوی دواړو ژړل خالد مورته وویل موری زه زیات وبیریدلم عایشې مچ
کړ او اوتر الس یې ونییوی او ورته یې وویل چی ته دلته کښینه زه بیرته راځم که ما سره
والړ شی بیا ورک کیږی خالد هو ورسره ومنل او دیو دکان څنګ ته کښیا نستۍ عایشې بکس
په الس ورکړ او ترې روانه شوه او لیږ لیرې ودریده او خالد ته یې دورستې دیدن لپاره کتل
او ژړل یې ښه ډیر یې ورته وکتل اوتري روانه شوه او خالد یې په هم هغه ځای پریښود او دا
دبولد موټر ته وخته او دمیدان هوایی په طرف روانه شوه او مازدیګر کورته راورسیده
په کور کلي کې هیڅوک هم نه و داځل عایشې سره یواځینۍ ملګری او د زړه ټوټه خالد هم نه
و
په مات زړه کورته داخله شوه زیاته ستړې وه سریې هم درد کاوه ضعیفه وه او تندې هم تری
الره ورکه کړې وه
دکور اوکلی خاموشی داسی ورته معلومه شوه لکه قبر ته چې داخله شوی یې اودس یې وکړ
او دمازدیګر لمونځ یې وکړ اوغوښتل یې چې روژه ماتي لپاره ځان ته څه تیارکړی خو چې
بهر راووته ناڅاپه یي په کور کی په هغه چرګه سترګې ولګیدی چی عزام ددې لپاره رانیولې
وه چې خالد یې هر سهار هګۍ وخوري کله چې یې چرګه ولیده لویه چغه یې وګړه او بې
هوشه شوه یو وخت چې کله په هوشکې راغله لمر لویدلی و ژر والړه سوه اواودس یې وکړ
دې ال اودس نه و خالص کړی چې دماښام اذان له لیرې په ورو غږ شروع سو زر یې اودس
خالص کړ او بیا یې الس پورته کړ او داسې یې وویل:
یا هللا! ته زما خالد سره مل شې یاهللا! ته صبر ور نصیب کړې یاهللا !لکه څنګه دی چې
ابراهیم [ع] په اور کې وساته اویوسف [ع] دی په څاه کې وساته همداسې زما خالد وساته
وروسته یې په سلګو اخیري دعا داسې وکړه یاهللا! زماخالد ماشوم دی هغه زات نازولی و
یاهللا! ته ورته دزړه صبر او ډاډ ورکړه
وروسته یی داوداسه اوبه چې لږدلوټې په پای کې پاتې وی په سر پورته کړې او یو څه یې
وڅیښلې خوخوله یې وچه وه اوبه ورته زیاتې ترخې ښکاره شوې وروسته والړه لمونځ یې
وکړله لمنځه وروسته اشپز خانې ته والړه چې یو څه ځان ته تیار کړې خو په اشپز خانه کې
یې هغه دسهار پاتې شونې هګۍ چې خالد ته یې تیارې کړی وې ولیدلې زړه یې درد وکړ
ژړا یې شروع کړه هر څه څخه یې زړه موړ شو والړه اطاق ته په بیستیره پریوته اوپه زوره
زوره یې ژړل ځکه اوس خالد هم نه و چې دې خپله ژړا تری پټه کړی وای په همدی ژړا
کې بیا بې هوشه شوه یو وخت چې په هوش راغله توره تیاره ده ځکه شپه راغلې وه والړه
شوه څراغ یې ولګاوه اواودس یې وکړ غوښتل یې چې تراویح وکړي خو دکمزوری له السه
یې نشوی کوالی بیا اشپز خانی ته الړه لږ رومیان یې ځان ته په غوړو کې پاخه کړه خو کله
چې یې راواخیستل داسی ورته ښکاریدل لکه زهر په ډیر تکلیف یې څو مړۍ وخوړلې هر
مړۍ به یې په خوله کی زیاته شوه له ستونی یې نه تیریدله ستونی به یې وچ وچ کیده دهری
مړۍ سره یې یو ګالس اوبه څښلی
له مړۍ خوړلو وروسته یې لمونځ وکړ او غوښتل یې چې خوب وکړي خو له ډار اوغم څخه
خوب نه ورته دزیاتې ستړ یاالمله یې سترګی پټې شوې وې نیمه خب ته تللی وه چې خالد یې
فکر کې راوګرزید چې پرهغه ځای چې یې پریښود ناست وو او ژاړی په زوره یې چغه
وکړه تر ډیره یې وژړل اوخوب هم دعایشې سره خدا په امانی وکړه
ټوله شپه لکه لیونی دځان سره اخته وه او خبری یې کولې
او زیات ارمان یې کاوه چی کاش دګاونډیانو سره تللی وای خالد خوبه یې له السه نه وه
ورکړی اخر یې ځان سره وویل چي سهاربه ځی خالد به بیرته را ولي سهار اذانونه شروع
شول او پشمني ته یې هم فکرنشو لمونځ یی وکړ او قران یې راواخیست دوه پارې قران یې
ختم کړ
بیا یې دعا وکړه یاهللا! نور زما څخه امتحان مه اخله بیریږم هسې نه چې پکې ناکامه شم ته
صبرراکړه مااو ایمان مه سره جال کوه
دعا وروسته یې رادیو ده دي لپاره را واخیسته چې ګوندې ښه خبر واوري سمدالسه یې
داخبر واورید چې دطالبانو حکومت تیره شپه سقوت وکړ دګل اغا شیرزی او مال نقبب نفر
قندهار ته ورسیدل عایشې ټکان وخوړ بهر راووته چې ګوری امریکایې طیاری بېخې ښکته
ویني زر الړه دعزام توپنچه یې راواخیسته او په اشپز خانه کی کې ناسته عایشې دیته انتظار
کاوو چې کله به امریکایان کورته ور داخل شي له دوه ساعته انتظار وروسته دسرای دروازه
په زوره ووهل شوه چی ده دوهم درز سره غږ شو او امریکایان او ورسره داخلی باغیان
دکور منځ ته په منډه راغلل دوه امریکایان دسرای منځ کې زنګون کیچ شول او نور په اطاق
ننوتل عایشې ده اشپز خانی نه پرې رامنډه کړه او د هللا اکبر ناری سره یې په یو امریکایې
ډزی وکړې هغه یې په سر وویشت او ډډ یې را واړاو دوهم امریکایې په عایشې ډزی وکړی
او هغه یې وویشته او د درو ورځو څخه وږی ستړی او غمجنه عایشه دارمانونو ډک زړه
سره دخپل رب په لور والړه او شهیده شوه او ګران خالد یې تنها پریښود .......
شپږمه برخه
دجنت اغزنه الر (ناول)
خالد چي عایشې په کوم ځای کښینولې وه پرهم هغه ځای یې په بې صبری او خوشحالۍ ددې
انتظار کاوه چې مور به یې اوس راشي اودی به خپل پالر ته بو ځي.
خوخالد نه پوهیده چې دده سختې ورځې دهمدې خوږ انتظار څخه شروع کیږي خالد تر
مازدیګره په هم هغه ځای ناست واو مورته یې انتظار کاوه چې مازدیګر خواته خالد دجامو
په بسته سر کیښوده چې په همدې حالت کې بیده سوی و یووخت چې ویښ سو یو سړی یې
سرته والړ دی او په غصه او قهر ورته په پښتو وایي چې والړ شه دکوم ځای چې دغرمې
څخه زما ددوکان مخکې ناست یې خو دادی دماښام اذان وشو ځه والړ شه خپل کور ته.
خالد چې راپورته شو سترګې یې وموښلې اوشاوخوایې وکتل حیران شو چې دا چیرته دی خو
لږ شیبه وروسته وریاد شوه چې دی له مور سره ښار ته راغلی وخوکله یې چی وکتل لمر
لویدلی وو نو وار خطا شو دممي نارې یې شروع کړې او ددوکان دار په خبره هم نه پوهیده
خو هغه دقهریدلو سترګو اوغصه ناک تندي څخه وبیریده او پوه شو چې ده ته غصه دی خالد
چې کله په عربي ورته وویل :چې زه مور سره ښار ته راغلی وم هغې ته انتظار یم نو
دوکاندار حیران شو چې خالد څه وایې ځکه دوکاندار په عربي نه پوهیده خو پوه شو چې
ماشوم خارجي عرب دی له الس یې ونیوی غوښتل یې چې بل ځای ته یې بوځي دخالد بدن
هم لړزه شروع کړه ورخطا او سترګې یې له اښکوډکې وې خو له ډیرې بیرې یې ژړلې هم
نه شوی ځکه دوکاندار له شکل څخه خورا غصه ناک ښکاریده خالد یې راسته الس څخه
نیولی وو او دوکان پر دوکان یی ګرځاوه دخالد دزړه ضربان له سل څخه هم زیات شوی و
حیران حیران یې شاوخوا کتل هردوکان ته به چې ورغلی فکر به یې کاوه چې اوس به یې
مور یا پالر همدلته وي ځکه اول ځل چې دخالد مور خالد څخه ورکه شوه په ډیره اسانۍ سره
یې پیدا کړه خالد تمه درلوده چې خپل مور به اوس په یو دوکان کی پیدا کړی اکثره دوکان
داران تللی وه خو دپاته دوکاندارانو یوه هم عربي نه وه زده چې دخالد په مقصد ځان پوه کړي
چې وروسته هغه لومړی دوکاندار خالد یو نانوای ته بوتلی چې نوموړی نانوای ته ورسیده
نانوای روژه ماتی کاوه چی دکاندار له سالمه وروسته له نانوای سره روژه ماتی شروع کړ
خالد لیږ لیرې حیران والړ وؤ زړه یې غوښتل چې وژاړي خو بیابه یې دافکر وکړ که وژاړم
هسی نه چې داخلګ می ووهي له روژه مات څخه وروسته دوکاندار نانوای ته کیسه شروع
کړه چې همدا هلک له غرمې څخه زما ددوکان مخې ته ناست وؤ اوس چې پوښتنه تری کوم
بله ژبه وا یې پوهیږم چې دچا څخه پاتې شوی دی اوکور یې هم را معلوم ندی ته پوښتنه تری
وکړه چې دی څه وایې دکوم ځای دی
نانوای چې کله دخالد څخه په عربي دنامه پوښتنه وکړه خالد ژړا شروع کړه او ور منډه یې
کړه دنانوای غیږ کې ځان واچاوه او ورته یې وویل:
مما زما پښتو نده زده زه مې مور سره بازار ته راغلی وم اومور مې دلته کښینولم چې بیا نده
راغلې او په سلګیو کی یې ورته وویل :چې ماکورته یوسه زمامور به تاته زیاتې پیسې در
کړي.
نانوای ورته وویل :مه خپه کیږه زه دې کورته بیایم مه ژاړه هر څه به خدای سم کړي
وروسته نانوای دالس په اشاره خالد څخه دهغه دبستې پوښتنه وکړه چې داڅه دي خالد ورته
وویل :چې دامې دپالر جامې دي نانوای چې کله بسته خالص کړه ټول دخالد خپلی جامې وې
خالد هم حیران شو نانوای ورته وویل :چې تا خوویل دامې دپالر جامې دي داخو ټولې ستا
دي؟
خالد موسکی شو اوورته یې وویل :ماما مور مې غلطه شوې دپالر پر ځای یې زما جامې له
ځان سره راوړې دی.
خو نانوای چې کله یوه جوړه کالي راپورته کړه الندې ترې بیخي زیات عربي پیسې او دطال
بنګړي او یو لیک پروت و خالد چې کله وکتل نو یې نانوای ته وویل :چې ماما دامې دمور
بنګړي او پیسې دي.
خو نانوای فقط تري لیک را واخیستی چې کله یی لیک خالص کړ نو لیک کې داسې لیکلي
وه
دلوی او مهربان خدای په نامه!
ګرانه مسلمانه وروره شاید ته خبر یې چې داسالم په لومړیو کې دمدینې خلګو رسوال هللا
صلی هللا علیه وسلم او دهغه صحابه دسر په بیه وساتل زموږ او ستاسې په اسالم کې چې یو
انسان له مرګ وژغورې لکه ټوله دنیا چې دې ژغورلی وي.
هللا(ج) شاهد دی چې پر موږ زیاتې سختۍ دلته را غلي دی چې یادونه یې ریا بولم نو ځکه
تری تیریږم خو داماشوم زمازوی خالد دی موږ دمصر یوو ،زماخاوند یوښه دیني عالم و
اوخسر مې یوغټ تجار اوپالر می دپوهنتون استاد و خو هللا [ج] درضا لپاره مو هرڅه
پریښودل اودلته افغانستان ته راغلو خو دهللا [ج] امتحان وو چې اسالمی نظام یې ړنګ کړ
زما خاوند هم دجهاد لپاره کندز ته الړی چې دمرګ او ژوند معلومات یې نشته زموږ کور
میدان هوایي خواته دی خو نن سبا اوازه ده چې امریکایان عرب وژني اوماشومان یی ځان
سره بیایې اوهلته یې داسالم څخه عیسویت ته اړوي نو ماددې پر ځای چې خالد عیسوي شي
دا بهتره وباله چې دځان څخه یې جال کړم نو ښار کې مې دهللا پر توکل ایله کړی زکه زه
پوهیدم چې په دې سختو شپو اوورځو کې به زما څخه هیڅوک هم خالدونه غواړي نو ای
لیک لوستونکیه دهللا [ج] کالم دریاد کړه چې وایې ټول مسلمانان سره وروڼه دي نو زمازوي
هم ستاورور اویاهم ستادورور زوی دی دهللا [ج] درضا په خاطر یې راته وساته او کومی
روپۍ اوطال چې مادرته بکسه کې ایښي دی دادرې کاله دخالد بس کیږي درې کاله پس به
خالد پنځه لس کلن شي بیاکوالی شي چې ځان وساتي درې کاله زما په خالد کار مکوه ځکه
هغه ډیر نازولی دی اوپه ښه اسالمی عقیده یې سمبال وروزه او انشاهللا په ورځ دقیامت به زه
او دخالد پالر ستا شفاعت کوو او رسوال هللا صلی هللا علیه وسلم به هم ستا شفاعت کوي
خالد مې یواځینی نازولی زوی وخو بس دا به هللا [ج] ته منظوره وه چې خالد زما څخه جال
کړي خالد عجبه ښه خویونه لری خالد دقرانکریم حافظ دی خالد به کله هم تاعصبې ته
مجبوره نه کړي هغه به فقط ستا دخبرو څخه پوهیږي چې کوم کار ستا خوښ دی اوکوم کار
ستا نه خوښیږي.
ګرانه وروره ته پوهیږې هیڅوک خپل یو زوی یواځې نه خوشې کوي کنه ته یې په خپل ځان
قیاس کړه.
ایاته به خپل ګران او هوښیار زوی پریږدې اوترې تیر به شې؟
نه هیڅکله نه خو داچې زه ترې تیره شوم نو پوه شه چې موږ دسختی اوتکلیفونو په انتهاء کې
واقع یوو لکه څنګه چې امیرالمومنین مال محمدعمرمجاهد خپل ټوله باچاهی تر یوه میلمه
قربان کړه نوته به هم دهغه وطنداره یې باور لرم انشاءهللا زما زوی به هم یواځې خوشې نه
کړي
والسالم ستاسې خور عایشه مصري.
نانوای خط په داسې حال پای ته ورساه وه چې ږیره یې په اوښکو لنده وه او دخالد په ټوله
کیسه پوه شو خو خالد یې پوه نه کړ او لیک یې بند کړ خالد ته یې په موسکا کې وویل :تا
ډوډۍ خوړلې؟
خالد په ناهیلې چهره دنه په ډول سر وښوراوه اوپه ژړه غوني غږ یې وویل :ماما تبه مې ده
اونور یې سترګو ته السونه ونیول او ژړا یې شروع کړه دده له ژړا سره نانوای هم وژړل
اوومه برخه
دجنت اغزنه الر (ناول)
نانوای هم وژړل خوخالد ته یې تسلي ورکړه اوورته یې وویل چې بچیه مه ژاړه دوادرته
راوړم خو خالد ورته وویل :نه ماما دوا نه غواړم ما خپلې مورته ورسوه دنانوای له سترګو
اوښکي تویه شولې اوخالد ته یې دهو په ډول سر وښوراوه او له یوه دقیقه خاموشی وروسته
نانوای ورته وویل بچیه ته ډوډۍ وخوره بیا دوادرته راوړم اوسهار به دی انشاءهللا ستا مور
ته ورسوم خالد نه نه زه دلته شپه نشم کولی ماته خپله مور یادیږي ما همدا اوس خپل کور ته
ورسوه.
نانوای حیران شو چې خالد یوه شپه بې مور نشي تیرولی نوټول عمر به یې څه حال وي.
نانوای یوه شیبه سر کوز کړی وه چې بیرته یې خالد ته وویل بچیه ته اوس اول ډوډۍ وخوره
بیابه هر څه هللا [ج] سم کړي.
وروسته یی خالد ته ډوډۍ کیښوده دی اودوکاندار دواړه دماښام په لمانځه ودریدل وروسته
نانوای او دوکاندار دخالد څخه لیږ لرې شول بیا نانوای دوکان دار ته ټوله کیسه وکړه چې
خالد ورک نه بلکې قصدا پریښودل شوی دی.
ورسته نانوای دوکاندار ته اوویل چې زی ساتنه کوم زکه ته په عربی نه ورسره پوهیږی او
دا خو زموږ دپیغمبر [ص] له قبیلې څخه دی او نانوای ورته وویل چی دې راز څخه بل
څوک خبر نشی.
دوکاندار :داراز به زما سره امانت وي.
دوکاندار والړ نانوای چې کله راغلی خالد ډوډۍ خوړلې وه او نانوای ته یې وویل :چې ماما
اوس ماډوډی وخوړله زه غواړم نور خپل کور ته الړ شم
نانوای ورته وویل :بچیه سبا به والړ شو خالد ورته وویل نه اوس مې بوځه نانوای ورته
وویل چې اوی الره کې غله دی او دواړه به ووژني سهار که خیر و زه به دې ستاسې کورته
ورسوم.
او دجیب څخه یې پیناډول ګولۍ راوکښلې او خالد ته یې وویل بچیه دانیمه وخوره چې تبه دې
ښه شي خالد ګولۍ وخوړله او بیا یې ورته ځای برابر کړی چی اوس بیده شه خالد هم په
بیستر کې پریوتۍ نانوای ورته وویل ته بیده شه زه تراویح کوم.
خالد ژر را پورته شو او موسکۍ لهجه یی وویل ماما زما هم لمونځ هیر شوزه هم لمونځ کوم
خو زه اودس کوم نانوای ورته وویل :چې هغه لوټه واخله اودس پرې وکړه خالد هم الړی
اودس یې وکړ اوبیا یې لمونځ وکړ اووروسته بیسترې ته راغی او پر بیسترې پریوتی.
نانوای هم چې په دې وخت کی دښار حاالت خراب وه جماعت ته الړ نسو اوهمدلته یې
دوکان کې تراویح شروع کړې نانوای ال لس رکعته تراویح نه وی پوره کړي چې دخالد
خرقۍ شروع سو او بیده سو خو یوڅو شیبې وروسته خالد له خوبه چغې شروع کړې مورې
زه دایم دلته یم مورې ته چیرته تللې وې نانوای چې دلمانځه وروسته سالم وګرځاوه نو خالد
یې ښوراوه او ویښ یې کړ خالد وکتل په هم هغه نانوایې کې پروت دی نو نانوای ته یې
وویل :ماما زما مور څه شوله ما ولیده چې راغله.
دنانوای سترګې له اوښکو ډکې شولې او په ژړه غوني غږ یې ورته وویل :چې بیده شه بچیه
موردې نشته سبادې زه ورولم خالد چې کله دنانوای خبرې واوریدلې نو ژړا یې شروع کړه
او ناوای ته یې وویل :مامازماخپله مور یادیږي نانوای ورته وویل :بیده شه بچیه سهار به
وختې مور او پالر ته والړ شې خالد بیا ارام شو خوخوب یې ورک سو مور یې یادیدله او په
ځای پروت وؤ رڼې اوښکې یې په بالښت تویدلې نانوای هم پاته لمونځ خالص کړ او بیسترې
ته والړ او بیستره کې یې دافکر کاوه چې څنګه خالد پوه کړي چې نور یې مور نشته دنانوای
هم خوب ورک شو حیران وو چې څه وکړي.
خالد بیا خوب یوړ چې بیرته یې همدا چغې شروع کړې ټوله شپه خالد په خوب کې دمور
چیغې وهلې نانوای چې کله چرګ بانګې ته پاڅیده نو ګوري چې طالبانو ډک ډک موټر له
ښاره وځي پوه شو چې طالبان ښار پریښودی زیات وارخطا شو او دې فکر کې وؤ چې
امریکایان خبر نشي چې عرب ماشوم دده سره شته ځکه دسولې په نامه دامریکایانو راډیو به
پرله پسې اعالنونه کول چې طالبان او عربانو ته په کور کې ځای مه ورکوئ که دهرچا په
کور کې طالب یا عرب پیدا شو نو هغه ټوله کورنۍ به ګوانتنامو زندان ته وړل کیږي لیږ
شیبه وروسته دسهار اذان وشو نانوای دسهار لمونځ وکړی او قرانکریم یې را واخیستی او
تالوت یې شروع کړ.
دلږ تالوت وروسته یې په خالد غږ وکړ چې پاڅه لمونځ وکړه خالد خوب له حالته وته وویل:
مورې وختي دی شیبه پس لمونځ کوم خالد فکر کاوه چې کور کې دی نانوای چې کله دخالد
خبره واوریده سوړ اسویلی یې وکړ اوبیا یې ورته وویل :ناوخته دی بچیه کښینه لمونځ وکړه
وروسته خالد پوه شو چې کور کې نه دی خو چې کله یې وکتل سهار دی زیات خوشحاله سو
چې اوس به یې نانوای کور ته بوځي اوژر والړی اودس یې وکړ او لمونځ یی وکړ چې
لمونځ یې خالص کړ نو نانوای ته یې وویل ماما کله ځو؟
نانوای ورته وویل :بچیه اوس وختي دی بیده شه زه هم خوب کوم چې کله مې خوب پوره شو
بیابه والړ شو نانوای دتالوت وروسته بیرته بیسترې ته والړی اوبیده شو خوخالد ته
دخوشحالی څخه خوب نه ورته.
اوفقط دې ته انتظار وو چې کله به نانوای ویښ شي اودی به خپل کورته ورسوی کله کله به
موسکی شو په فکر کې به ېې داخبره راوګرځیدله چې کورته والړ شم پالر به مې هم راغلی
وي.
لس بجو نانوای را ویښ شو خالد ځان په خوب واچاوه اوپټ پټ یې دسترګو ترکونجانو
نانوای ته کتل نانوای الړ تشناب ته خو چې کله له تشناب څخه راووت دی وخت کې دنانوای
شاګرد هم راغي او نانوای ته یې وویل چې دطالبانو حکومت سقوط وکړ او دشر اوفساد ډلي
په ښار کې ګرځی ورسته دنانوای شاګرد نانوای نه پوښتنه وکړه چې داهلک څوک دی
نانوای دخالد ټوله کیسه ورته وکړه او ورته وویل چې څوک درنه خبر نشې خالد دنانوای او
دنانوای شاګرد په خبره نه پوهیده او هم دی وخت کی خالد هم والړ شو سترګي یې موښلی او
په خندا کې یې نانوای ته وویل :ماما ځه چې والړ شو .خو نانوای ورته وویل چې ته لومړی
چای وخوره خو خالد ورته وویل:چې زه موړ یم دنانوای په ډیر ټنګار خالد چای تیز تیز
وخوړلی نو نانوای ته نیغ ودریده چې نور ځو.
نانوای ورته وویل چې بچیه انتظارشه ښار کې جنګ دی موټر نشته دښار جنګ چې خالص
شو بیابه ځو او خالد یې پو کړ چې دخلګو مخکې دده سره خبرې ونه کړي ځکه بیا خلګ
پوهیږی چې خالد عربی دی او امریکایان خبریږي خالد هم دنانوای خبره ومنله خو زړه یې
زیات سوځیده او مور یې یادیدله.
خالد څو ورځی نانوای په همدی انتظار کړی وؤ چې نن او سبا دې مورته بیایم دخالد ژوند
زیات سخت وو او دخلګو مخکې یی خبری هم نشوی کولی
دې شپو کې اختر راغی نانوای خالدته نوی جامی راوړلی اوورته یې وویل چې خیاط ته
ورشه خو ګوره دهغه مخکې خبرې ونه کړې خیاط به جامې درته جوړې کړی.
خالد ورته وویل :نه ماما زه جامې کورته ځان سره وړم زماموربه یې راته جوړې کړي
دنانوای فکر نه و اوناڅاپه یې وویل مور به دې اوس ژوندی وی اوکه مړه وی زر ورشه
خیاط ته چې بیانوبت درڅخه نور خلګ نیسي.
خالد چې کله دا واوریدل نو ژړایې شروع کړه او ژړاکې یې دا چغی وهلې نه نه زما مور
نشي مړه کیدلی هغه ژوندۍ ده تا زه غال کړی یم ته ولې ماخپلی مور ته نه بیایې نانوای والړ
شو اوخالد یې غیږ کې ونیوی ........
نوربیــــــــــــــا ........
اتمه برخه
دجنت اغزنه الر (ناول)
خالد یې غیږ کې ونیوی او ورته یې وویل:هو مه ژاړه بچیه ستا مور ژوندۍ ده خو اختر کې
به زه اوته ورشو.
خالد:نه نه زه اختر دخپلې مور سره تیروم.
نانوای :هو بچیه داختر په ورځ به الړ شو.
خالد :نه نن ځو
نانوای :نن خو الره امریکایانو بنده کړي.
خالد :بیابه دختر شپې ته الړ شو.
نانوای :سمه ده خوته ورشه جامې خیاط ته یوسه.
خالد هم خیاط ته ورغلی خو چې خیاط ورته دجامو اندازه اخیستله دده هغه زاړه وختونه
یادیدل چې مور به یې جامې ورته ګنډلې خالد ته به چې کله مور جامو اندازه اخیستله نو خالد
دنازونو المله به یوه ورځ دخالد دجامو اندازه کولو چې خالد به مورته ویل لستوڼي لنډ کړه
اوکمیس اوږد کړه خو عایشې به کله کله دده پر فرمایشونو جنجال ورسره کاوه.
خونن خالد خیاط ته داسې والړ وو چې دیوی خبری اجازه یې هم نه درلودله.
خیاط دجامو اندازه اخیستله خو خالد په زړو خیاالتو کی تللی وؤ او سترګې یې ډکې ډکې
کیدلې چې پام یې نه وؤ یوځل یې خیاط ته وویل :ممی دوه جیبونه ورجوړ کړه.
وروسته یې پاوم سو چې مورسره نه خیاط سره دی زر یې خبر قطعه کړه.
خیاط حیران شو ې داڅه وایې دخالد څخه یې پوښتنه وکړه چې څه وایې خوخالد دسترګو
څخه اوښکې روانې وې او خاموش والړ وؤ خیاط بیادوهم ځل پوښتنه ترې وکړه چې هلکه
ولې ژاړې چې په دې وخت کې دخیاط شاګرد خیاط ته وویل :چې داهلک ګونګی اولیونی دی
خیاط هم دخپل شاګرد په خبره باور وکړی.
خالد چې کله دخیاط څخه راغی زیات خپه اوناهیلی یې دسترګو څخه له ورایه معلومیدله
نانوای چې کله ولیدل چې خالد ژړلي نو خالد څخه یې پوښتنه وکړه چې ولې دې ژړلي.
خالد جواب ورکړ چې مورمې یادیدله نانوای داځل خالد ته دغصې په ډول وویل:لوی سړی
یې المور یادوې تاغوندې هلکان په مدرسه کې سبقان وایي په کال کی یې هم مور نه وي
لیددلې.
خالد جواب کی ورته وویل:.ماما زما ځکه مور یادیږي چې هغه به اوس چیرته وي هغه مې
پالر پسې زیاته خپه وه هره شپه یې ژړل او زیاته بیریدله زموږ کلي کې یواځی زه او
زمامور پاتي وؤ.
کله چې نانوای دا خبرې واوریدلې سترګې یې ډکې شولې اوچپ پاتې شو.
پرخالد همدې انتظار کې اختر راغی اختر ته یوه ورځ پاته وه چې خالد زیات خو شحاله وو
زکه چې نانوای واده ورسره کړی وه چې داختر په شپه به یې کور ته رسوی
په همدی تمه پرې غرمه راغله اومازدیګر شو تر لمر ولیدو پورې یې ال امید و خو کله چې
دماښام اذانونه شروع شول خالد سوړ اسویلی وکړ اوتر سترګو یې بی اختیاره اوښکې راغلې
نانوای ورته وویل:چې راشه روژه ماته کړه خو خالد دسترګو تر کونجو نو بدبد ورته کتل
اونانوای ورته داسې ښکاره شو لکه دمور او پالر څخه ده جالکړی وی او په ژړغونی اواز
یې نانوای ته وویل :ماماته دروغ جن یې مور ویل چې دروغ ویل ګناه ده خوته ماته هره
وورځ درواغ وایې زه پوه شوم چې تاغال کړی یم زکه مې مورته نه بایې.
او ژړا یې شروع کړه خو ناوای بیاخالد ته تسلي ورکړه چې داختره وروسته به یې ضرور
کورته بیایی او نن یی زکه نه بوتلو چې امریکایانو الره بنده کړی وه .خو خالد نور پر نانوای
باور ختم شوی وؤ خالد ته اختر شپه ډیره سخته وه
کله کله به یې مور وریاده شوه او ایة الکرسی به یې شروع کړه او السونه به یې پورته کړل
او دعا به یې وکړه چې یا هللا مامور ته ورسوه او هغه داخترخوږی خاطری یې په زهن کی
جال جال ګرزیده.
سهار نانوای وختي وریجې پخې کړې اوبیا یې خالدته وویل چې نوی جامی واغونده
خوخالدچې ټوله شپه په ژړا تیره کړه سترګې یې پړ سیدلی وی او سری ښکاریدلي په نا هیلی
سره یې نانوای ته وویل :ماما زه اختر نه کوم زما مور نشته زه به چاته اختر مبلرکي ورکړم
دخالد په خبره نانوای ته هم ژړا ورغله لیږه شیبه چپ وو بیا یې وویل :ولې بچیه ماته
مبارکي راکړه خالد ترخه غوندب موسکا وکړه او بیا یې نانوای ته وویل :ولي تاته مبارکي
درکړم ته خو زما مور نه یې.
نانوای :ولې بچیه زه دې دپالر په شان یم.
خالد :خو ماته مور زیاته ګرانه وه.
نانوای :ولی پالر دې نه وه درته ګران؟
خالد :نه هغه زه او زمامور یواځی پریښودلو او دی والړ.
نانوای:خو مور هم یواځی پریښودلې اودرنه والړه
خالد :نه ماما مور پریښی نه یم زه ترې ورک شوی یم زه په خپله مور زیات ګران یم هغه به
ما پسې اوس هم ژاړي هغې به هر سهار هګۍ راته پخولۍ که ته مې مورته یوسې هغه به
تاته زیاتې پیسې درکړي اوتاته به دعاګانې وکړي زما مور ډیره ښه ښځه ده دهغې دعاګانې
قبلیږي.
دخالد نوري خبرې ژړا ونیولې
نانوای ته هم نور خوراک خوند ورنه کړ او داختر وریجی هرڅه تری پاتی شولي.
خالد دوه میاشتی نوری هم په همدې شکل تیری شوی دوه میاشتی وروسته خالد لیږ لیږ پشتو
هم زده کړی وه
چې یوه ورځ غرمه یوه بجه دملي امنیت یو عسکر چې دنانوای شناخته وؤ په منډه نانوای ته
راغی اوورته یې وویل:
ګاکا ملي امنیت ته خبر راغلی چې ستاسره عرب ماشوم شته امریکایان او ملی امنیت غواړي
چې پرتا چاپه ووهي خو ماورته وویل :چې زه به یې معلومات وکړم که
رشتیا درسره وي نو له ځانه یې وشړه که درسره پیدا شوګوانتنامو ته دې بیایې نانوای چې
کله دعسکر خبري واوریدلی نو وارخطا شو ژر یې خالد له السه ونیو او دهغه جامې یې
راواخیستلې او دګرشګ اډی ته راغلی او خالد یې یو موټر کې کښیناوه او موټروان ته یې
کرایه ورکړه چې دا ماشوم تر لښګرګاه ورسوه خالد له نانوای څخه پوښتنه وکړه ماما دا
موټر وان ماچیرته بیا یی نانوای ورته وویل چې کورته دی بیایې پالر دی احوال رالیږلی وه
خوپام چې پر الره دچا سره خبری ونه کړې.
خالد ه زیات خوشحاله سو نانوای دهللا [ج]پر توکل خالد دهلمند موټر کې واچاوه او دهلمند په
لور یې رخصت کړ خالد هم یوې بجې ته دهلمند مرکز لښګرګاه ته ورسید خالد پر الره پوه
شو چې بل ځای ته روان ده خو ده فکر وکړ چې مور او پالر به یې هم دلته راغلي وي
کله چې لښګرګا ته ورسیدل موټر وان دخالد نه پوښتنه وکړه چې ته چیرته ځې خالد ورته
وویل زه خپل مور او پالر ته ځم....
نهمه برخه
دجنت اغزنه الر(ناول)
ډریور چې کله دخالد خبرې واوریدلې نو پو شو چې خالد عرب دی ډریور هم ورخطا شو
ځکه دلته هم دیموکراټان او امریکایان په عربو پسې لکه وږي لیوان ګرځیدل ډریور خالد ته
وویل :چې ستامور اوپالر چیرته دي خالد ورته وویل :چې زه خبر نیم خو ماما مې ویل چې
ستا پالر مور ته دې داسړی بیایي ډریور پوښتنه تری وکړه چې ستا کور چیرته دی؟ خالد
ورته وویل چې میدان هوایي خواته دی ډریور نور هم ورخطا شو هغه فکر وکړ چې یوچا
دسیسه ورته جوړه کړې نور چپ شو او موټر یې دمارجې په طرف روان کړ او مازدیګر
لمانځه ته دمارجې سیستانې سیمې ته ورسیدل ډریور یو کلی ته نژدې موټرودراوه او خالد ته
یې وویل چې هغه نژدې مسجد ته ورشه پالر دې هم هلته دی خالد په ډیره چاالکی سره له
موټر کوز شو او په منډه دمسجد په طرف روان شو ساه یې لنډه لنډه کیده او شاوخوا یې
حیران حیران کتل او فکر یې کاوه چې اوس به خپل پالر وویني ډیر خوشحاله وو کله چې
مسجد ته ورسید مسجد کې خلګ په جماعت والړ وو دخلګو شا خوا خالد طرف ته وه خالد
فکر کاوو چې کوم امام جماعت ورکوی همدا یې پالر دی ځکه دمهاجرو کلی میدان هوایي
خواته مسجد کي هم دمسجد مال امام وؤ خالد هم پر لمانځه ورسره ودرید او دلمانځه منځ کي
یې کوښښ کاوه چې دسترګو تر کونجونو مال امام ته وګوري خو امام شاه وه بر خالد
دمازدیګر جماعت دیو کال غوندې اوږد شو او فکر کې ویل چې دخپلو سختیو ټولې کیسې به
مور پالر ته کوی او دهغوي څخه په زړه کې زیات ګیله مند و کله به یې ویل چې دمور
اوپالر سره به ستړی مشي نه کوي اوځان به تری خپه کوي کله به یې ویل چې مور به مچ
کوي په همدې فکرونو کې امام سالم وګرځاوه دخالد څخه یو رکعات لمونځ تیر وو خو له
ډیرې خوشحالۍ څخه هغه یو رکعات لمونځ هیرشو اوده هم امام سره سالم وګرځاوه خو کله
چې یې امام ته وکتل پردی سړی وه خو بیا هم ډیرخپه نشو چې فکر یې کاوه چې پالر به یې
کور کي وي اوجماعت ته به نوی راغلي خو دکلي خلګ ورته غم جن او قهریدلی ښکاره
شول ځکه تیره شپه همدی کلی کی امریاکایانو د یو طالبانو حکومت ولسوال په کورچاپه
وهلی وه او دکور ټول غړی ښځې اوماشومان یې ورته شهیدان کړي وه او ولسوال یې ځان
سره وړی وؤ.
دخالد راتګ کلی ته یو تصادف وو ځکه ډریور هم نه پوهیده چې کلي کي بمبار شوی
خالد دجماعت شاه صف کي والړ وو او په تلوار یې شاوخوا کتل اوزړه کې یې دا هیله وه
چې ګوندې پالر به وویني خو خبر نه وه چې پالر یې درې میاشتی مخکې په قلعه جنګي کې
شهید شوی دی اوهډوکي یې ال سوځول شوي دی.
له جماعت پس دکلي خلګ یویو له جماعته وتل خالد یې ننداره کوله دنانوای خبره ورته یاده
وه چې چا سره به خبری نه کوی کلیولو هم ډیره توجه ورته ونه کړه هغوی فکر کاوه چې
دیو کلیول خپلوان دی او دشهیدانو فاتحی ته به دخپل مور پالر سره راغلی وي.
خو خالد له مازدیګره ترماښام لمانځه پوری انتظار وکړ چې کله دماښام داذان وخت شو زړه
یې دخوشحالی نه په ټپو شو چې اوس به می پالر راشی دجماعت څخه دباندی به چي دبوټو
اواز شو خالد به فکر کاوو چی همدا به یی پالر وی خو اذان وشو امام اقامت وکړ جماعت
ودریده داول رکعات تر اخیره یې نیت ونه کړ اوپه صف کی والړ وو دروازی ته یې کتل
چی امام کله رکوع ته والړ خالد هم نیت وتړی او رکوع ته والړ ماښام لمونځ هم وشو
کلیوال یویوله مسجده وتل مسجدکی تاریکی شوه خالد هم دمسجد بهر کیناست دهیچا هم خالد
ته فکر نشو خلګ ټول الړل خو مسجد خالی شو خو خالد ال ناهیلی نه وو او فکر یی کاوه چی
ماخوستن لمانځه ته به یې پالر راشی او پالر ته ډیر په غصه وو چې ولی په وخت دده بیولو
ته نه راځی شپی هم خپلی وزری وغوړولی یخ او تیز باد هم لګیده او نری نری باران هم
شروع شو
خالد دمسجد دیوال ته پناه یوړه که څه هم یخ وو خود خالد بیخی یخنی ته فکر نوو او دا فکر
یی کول چې اوس به یی پالر راشی او دی به له السه ونیسی او کورته به یی بوځی په خالد
همدی یخنی کی ماخوستن شو امام راغی اذان یی وکړ او مسجد کی یی سراغ روښانه کړ
خالد هم په منډه ورغی مسجد کی کیناست او سترګی یی دمسجد دروازی ته ونیولې بیاټول
خلګ راغلل دخالد پالر نه وو خالد باندی لیږ لیږ بیره راتله اوزړه یی غم نیوی ځکه نوره
شپه راروانه وه کلیول یویو له مسجده وتل اوجماعت ټول خالي شو اخر کې یوسپین ږیری
اوخالد سره پاتی شول چې سپین ږیری له نفلو وروسته خالد ته وویل هله ځه والړ شه کورته
ناوخته دی زه نور دمسجد څراغ مړ کوم اومسجد بندوم خالد هم له مسجدراووتی او سپین
ږیری دجماعت دروازه بنده کړه خالد حیران شو چې اوس څه وکړی زړه یې ډار ونیو په
سترګو یې توره شپه سوه مخې ته یې هرشی پیری اوبال ښکاریدل له ډیری ناتوانی یی خپلی
سترګی پټی کړی.
یوه شیبه یې سترګی پټی کړی وی وروسته یې په ورو ډول خپلی سترګی خالصی کړی چې
ګوری باران هم تیز شو خالد دجماعت مخکی دپول طرف ته منډه کړه اوتر پول الندی شو
زړه یی زیات درزیده نژدی وو چې له ډاره دزړه حمله پری راشی ټول عمر دوومره بیرهنه
وه پری راغلی له زیاتی بیری یی ژړلی هم نشوی زکه فکر یی کاوو چې بالکانی او پیریان
به را خبر شی له ډار اویخ څخه یی بدن لړزیده دپول الندی یو اړخ پروت و له بیری نه
ښوریده دسترګو نه یی اوښکی تویی دی د مسجد څنګ ته سپیو هم غپا شروع کړه او دخالد
بیره نوره هم زیاته شوه دخالد بدن دیخ المله قرار قرار سره راټولیده خو له زیاتی بیری یی
یخ ته بیخی فکر نوو شپه ورو ورو نوره هم یخیدله خالد دی بیری چې یا به یی سپی وخوری
او یا به
یی بال ووهی دپول څخه نشو راوتالی خالد دشپی نیمایی کی خپل حواس له السه ورکړل او
پښو السو یی هم د یخ المله کار پری ښود چی سهار اذان سره یوځل بیا په هوش کی را غی
چې دمسجد له خوا دامام دپښو اواز راته خالد چغه وکړه او دامام ناری یې شروع کړی امام
ور خطا شو خو کله چې یې دپله الندی السی برق ونیو نو وی لیدل چې خالد غلی او راټول
غوندی پروت دی امام غږ پری وکړ.
څوک یی؟ څوک یی؟
خالد :ماما زه یم یخ می کیږی.
امام :ته څوک یې؟
خالد:خالد یم ماما بدن می درد کوی
امام ور کوز شو خالد یی غیږ.کی راواخیست او دجماعت په ځای یې کور ته راوړ او بخاری
یی ورته ولګوله او بیستیره کی یی پټ کړ