Ann-Margret, właśc.

 Ann-Margret Olsson (ur. 28 kwietnia 1941 w Sztokholmie)

– amerykańska aktorka pochodzenia szwedzkiego. Dwukrotnie nominowana do Oscara;
za pierwszoplanową rolę w musicalu Tommy (1975; reż. Ken Russell)
oraz drugoplanową w komediodramacie Porozmawiajmy o kobietach (1971; reż. Mike Nichols). 5-
krotnie nagrodzona Złotym Globem za role w filmach: Arystokracja
podziemi (1961), Porozmawiajmy o kobietach (1971), Tommy (1975), Kto pokocha moje
dzieci? (1983) oraz Tramwaj zwany pożądaniem (1984).

Spis treści

 1Życiorys
 2Filmografia
 3Bibliografia
 4Linki zewnętrzne

Życiorys[edytuj | edytuj kod]
Urodziła się w Sztokholmie jako córka Anny i Carla Olssonów. Wczesne dzieciństwo spędziła w
miasteczku Valsjöbyn w prowincji Jämtland. W 1946 rodzina wyemigrowała do Stanów
Zjednoczonych. Osiedlili się w Wilmette na przedmieściach Chicago. Pod koniec lat 50. trafiła
do Los Angeles, gdzie jej talent odkrył George Burns. W 1961 podpisała 7-letni kontrakt z
wytwórnią 20th Century Fox i w tym samym roku zadebiutowała w filmie rolą w
komediodramacie Franka Capry pt. Arystokracja podziemi. Otrzymała za nią nagrodę Złotego
Globu w kategorii Najbardziej obiecująca nowa aktorka. W 1964 wystąpiła i zaśpiewała z Elvisem
Presleyem w filmie Miłość w Las Vegas. W kolejnych latach zagrała m.in. u boku Steve’a
McQueena w filmie Cincinnati Kid (1965) i Binga Crosby’ego w westernie Ringo Kid (1966). Pod
koniec lat 60. wystąpiła także w 2 włoskich produkcjach w reżyserii Dino Risiego; w których
partnerował jej Vittorio Gassman. Drugoplanowa rola w filmie Porozmawiajmy o kobietach (1971)
w reżyserii Mike’a Nicholsa przyniosła jej pierwszą nominację do Oscara; drugą otrzymała za
pierwszoplanową rolę w musicalu Kena Russella pt. Tommy (1975). W międzyczasie pojawiła się
u boku Johna Wayne’a w westernie Rabusie pociągów (1973). W latach 70. inne znaczące
kreacje stworzyła także w filmach: Joseph Andrews (1977), Ostatni film o Legii
Cudzoziemskiej (1977), Magia (1978), Kaktus Jack (1979). W lat Ann-Margret, właśc. Ann-
Margret Olsson (ur. 28 kwietnia 1941 w Sztokholmie)
– amerykańska aktorka pochodzenia szwedzkiego. Dwukrotnie nominowana do Oscara;
za pierwszoplanową rolę w musicalu Tommy (1975; reż. Ken Russell)
oraz drugoplanową w komediodramacie Porozmawiajmy o kobietach (1971; reż. Mike Nichols). 5-
krotnie nagrodzona Złotym Globem za role w filmach: Arystokracja
podziemi (1961), Porozmawiajmy o kobietach (1971), Tommy (1975), Kto pokocha moje
dzieci? (1983) oraz Tramwaj zwany pożądaniem (1984).

Spis treści

 1Życiorys

 2Filmografia

 3Bibliografia

 4Linki zewnętrzne

Życiorys[edytuj | edytuj kod]
Urodziła się w Sztokholmie jako córka Anny i Carla Olssonów. Wczesne dzieciństwo spędziła w
miasteczku Valsjöbyn w prowincji Jämtland. W 1946 rodzina wyemigrowała do Stanów
Zjednoczonych. Osiedlili się w Wilmette na przedmieściach Chicago. Pod koniec lat 50. trafiła
do Los Angeles, gdzie jej talent odkrył George Burns. W 1961 podpisała 7-letni kontrakt z
wytwórnią 20th Century Fox i w tym samym roku zadebiutowała w filmie rolą w
komediodramacie Franka Capry pt. Arystokracja podziemi. Otrzymała za nią nagrodę Złotego
Globu w kategorii Najbardziej obiecująca nowa aktorka. W 1964 wystąpiła i zaśpiewała z Elvisem
Presleyem w filmie Miłość w Las Vegas. W kolejnych latach zagrała m.in. u boku Steve’a
McQueena w filmie Cincinnati Kid (1965) i Binga Crosby’ego w westernie Ringo Kid (1966). Pod
koniec lat 60. wystąpiła także w 2 włoskich produkcjach w reżyserii Dino Risiego; w których
partnerował jej Vittorio Gassman. Drugoplanowa rola w filmie Porozmawiajmy o kobietach (1971)
w reżyserii Mike’a Nicholsa przyniosła jej pierw Ann-Margret, właśc. Ann-Margret
Olsson (ur. 28 kwietnia 1941 w Sztokholmie) – amerykańska aktorka pochodzenia szwedzkiego.
Dwukrotnie nominowana do Oscara; za pierwszoplanową rolę w musicalu Tommy (1975;
reż. Ken Russell) oraz drugoplanową w komediodramacie Porozmawiajmy o kobietach (1971;
reż. Mike Nichols). 5-krotnie nagrodzona Złotym Globem za role w filmach: Arystokracja
podziemi (1961), Porozmawiajmy o kobietach (1971), Tommy (1975), Kto pokocha moje
dzieci? (1983) oraz Tramwaj zwany pożądaniem (1984).

Spis treści

 1Życiorys

 2Filmografia

 3Bibliografia

 4Linki zewnętrzne

Życiorys[edytuj | edytuj kod]
Urodziła się w Sztokholmie jako córka Anny i Carla Olssonów. Wczesne dzieciństwo spędziła w
miasteczku Valsjöbyn w prowincji Jämtland. W 1946 rodzina wyemigrowała do Stanów
Zjednoczonych. Ann-Margret, właśc. Ann-Margret Olsson (ur. 28 kwietnia 1941 w Sztokholmie)
– amerykańska aktorka pochodzenia szwedzkiego. Dwukrotnie nominowana do Oscara;
za pierwszoplanową rolę w musicalu Tommy (1975; reż. Ken Russell)
oraz drugoplanową w komediodramacie Porozmawiajmy o kobietach (1971; reż. Mike Nichols). 5-
krotnie nagrodzona Złotym Globem za role w filmach: Arystokracja
podziemi (1961), Porozmawiajmy o kobietach (1971), Tommy (1975), Kto pokocha moje
dzieci? (1983) oraz Tramwaj zwany pożądaniem (1984).

Spis treści

 1Życiorys

 2Filmografia

 3Bibliografia

 4Linki zewnętrzne

Życiorys[edytuj | edytuj kod]
Urodziła się w Sztokholmie jako córka Anny i Carla Olssonów. Wczesne dzieciństwo spędziła w
miasteczku Valsjöbyn w prowincji Jämtland. W 1946 rodzina wyemigrowała do Stanów
Zjednoczonych. Osiedlili się w Wilmette na przedmieściach Chicago. Pod koniec lat 50. trafiła
do Los Angeles, gdzie jej talent odkrył George Burns. W 1961 podpisała 7-letni kontrakt z
wytwórnią 20th Century Fox i w tym samym roku zadebiutowała w filmie rolą w
komediodramacie Franka Capry pt. Arystokracja podziemi. Otrzymała za nią nagrodę Złotego
Globu w kategorii Najbardziej obiecująca nowa aktorka. W 1964 wystąpiła i zaśpiewała z Elvisem
Presleyem w filmie Miłość w Las Vegas. W kolejnych latach zagrała m.in. u boku Steve’a
McQueena w filmie Cincinnati Kid (1965) i Binga Crosby’ego w westernie Ringo Kid (1966). Pod
koniec lat 60. wystąpiła także w 2 włoskich produkcjach w reżyserii Dino Risiego; w których
partnerował jej Vittorio Gassman. Drugoplanowa rola w filmie Porozmawiajmy o kobietach (1971)
w re Ann-Margret, właśc. Ann-Margret Olsson (ur. 28 kwietnia 1941 w Sztokholmie)
– amerykańska aktorka pochodzenia szwedzkiego. Dwukrotnie nominowana do Oscara;
za pierwszoplanową rolę w musicalu Tommy (1975; reż. Ken Russell)
oraz drugoplanową w komediodramacie Porozmawiajmy o kobietach (1971; reż. Mike Nichols). 5-
krotnie nagrodzona Złotym Globem za role w filmach: Arystokracja
podziemi (1961), Porozmawiajmy o kobietach (1971), Tommy (1975), Kto pokocha moje
dzieci? (1983) oraz Tramwaj zwany pożądaniem (1984).

Spis treści

 1Życiorys

 2Filmografia

 3Bibliografia

 4Linki zewnętrzne

Życiorys[edytuj | edytuj kod]
Urodziła się w Sztokholmie jako córka Anny i Carla Olssonów. Wczesne dzieciństwo spędziła w
miasteczku Valsjöbyn w prowincji Jämtland. W 1946 rodzina wyemigrowała do Stanów
Zjednoczonych. Osiedlili się w Wilmette na przedmieściach Chicago. Pod koniec lat 50. trafiła
do Los Angeles, gdzie jej talent odkrył George Burns. W 1961 podpisała 7-letni kontrakt z
wytwórnią 20th Century Fox i w tym samym roku zadebiutowała w filmie rolą w
komediodramacie Franka Capry pt. Arystokracja podziemi. Otrzymała za nią nagrodę Złotego
Globu w kategorii Najbardziej obiecująca nowa aktorka. W 1964 wystąpiła i zaśpiewała z Elvisem
Presleyem w filmie Miłość w Las Vegas. W kolejnych latach zagrała m.in. u boku Steve’a
McQueena w filmie Cincinnati Kid (1965) i Binga Crosby’ego w westernie Ringo Kid (1966). Pod
koniec lat 60. wystąpiła także w 2 włoskich produkcjach w reżyserii Dino Risiego; w których
partnerował jej Vittorio Gassman. Drugoplanowa rola w filmie Porozmawiajmy o kobietach (1971)
w reżyserii Mike’a Nicholsa przyniosła jej pierwszą nominację do Oscara; drugą otrzymała za
pierwszoplanową rolę w musicalu Kena Russella pt. Tommy (1975). W międzyczasie pojawiła się
u boku Johna Wayne’a w westernie Rabusie pociągów (1973). W latach 70. inne znaczące
kreacje stworzyła także w filmach: Joseph Andrews (1977), Ostatni film o Legii
Cudzoziemskiej (1977), Magia (1978), Kaktus Jack (1979). W lat
żyserii Mike’a Nicholsa przyniosła jej pierwszą nominację do Oscara; drugą otrzymała za
pierwszoplanową rolę w musicalu Kena Russella pt. Tommy (1975). W międzyczasie pojawiła się
u boku Johna Wayne’a w westernie Rabusie pociągów (1973). W latach 70. inne znaczące
kreacje stworzyła także w filmach: Joseph Andrews (1977), Ostatni film o Legii
Cudzoziemskiej (1977), Magia (1978), Kaktus Jack (1979). W lat
Osiedlili się w Wilmette na przedmieściach Chicago. Pod koniec lat 50. trafiła do Los Angeles,
gdzie jej talent odkrył George Burns. W 1961 podpisała 7-letni kontrakt z wytwórnią 20th Century
Fox i w tym samym roku zadebiutowała w filmie rolą w komediodramacie Franka
Capry pt. Arystokracja podziemi. Otrzymała za nią nagrodę Złotego Globu w kategorii Najbardziej
obiecująca nowa aktorka. W 1964 wystąpiła i zaśpiewała z Elvisem Presleyem w filmie Miłość w
Las Vegas. W kolejnych latach zagrała m.in. u boku Steve’a McQueena w filmie Cincinnati
Kid (1965) i Binga Crosby’ego w westernie Ringo Kid (1966). Pod koniec lat 60. wystąpiła także w
2 włoskich produkcjach w reżyserii Dino Risiego; w których partnerował jej Vittorio Gassman.
Drugoplanowa rola w filmie Porozmawiajmy o kobietach (1971) w reżyserii Mike’a
Nicholsa przyniosła jej pierwszą nominację do Oscara; drugą otrzymała za pierwszoplanową rolę
w musicalu Kena Russella pt. Tommy (1975). W międzyczasie pojawiła się u boku Johna
Wayne’a w westernie Rabusie pociągów (1973). W latach 70. inne znaczące kreacje stworzyła
także w filmach: Joseph Andrews (1977), Ostatni film o Legii
Cudzoziemskiej (1977), Magia (1978), Kaktus Jack (1979). W lat
szą nominację do Oscara; drugą otrzymała za pierwszoplanową rolę w musicalu Kena
Russella pt. Tommy (1975). W międzyczasie pojawiła się u boku Johna Wayne’a w
westernie Rabusie pociągów (1973). W latach 70. inne znaczące kreacje stworzyła także w
filmach: Joseph Andrews (1977), Ostatni film o Legii
Cudzoziemskiej (1977), Magia (1978), Kaktus Jack (1979). W lat

rffrrffr