Ενδεικτικές Απαντήσεις 2ης Γραπτής Εργασίας 2017 - 18

ΑΚΑΔΗ
ΗΜΑΪΚ
ΚΟ ΕΤΟ
ΟΣ 20177 - 20188
Μ
ΜΕΤΑΠΤΥ
ΥΧΙΑΚΟ
Ο ΠΡΟΓΡΑΜΜΑ ΣΠΟΥΔΩ
Σ ΩΝ
ΔΙΑΧΕΙΡΙΙΣΗ ΚΑΙ ΤΕΧΝΟΛΟ

Τ ΟΓΙΑ ΠΟΙΙΟΤΗΤΑΣ
Σ
ΘΕΜΑΤ
ΤΙΚΗ ΕΝ
ΝΟΤΗΤΑ
Β
Βασικά Ερργαλεία και Μέθοδοιι για τον Έλεγχο
Έ τηςς Ποιότητα
ας [ΔΙΠ 50
0]
2η ΓΡΑ
ΑΠΤΗ ΕΡ
ΡΓΑΣΙΑ
ΝΔΕΙΚΤΙΚ
ΕΝ ΚΕΣ ΑΠΑ
ΑΝΤΗΣΕ
ΕΙΣ
Επιμέλλεια: Σοφ
φία Παναγγιωτίδου,, ΘΕΣ2
Άσ
σκηση 1 (15
5 μονάδες)
(α
α-1.5) ΛΑΘΟ
ΟΣ. Η τ.μ. ή κατανομή με παραμέέτρους και 1
ακολουθείί διωνυμική ~ ,1 .
(β
β-1.5) ΣΩΣΤΟ. Η σ.π.π.. μιας κανονικής καταννομής είναι συμμετρικκή γύρω απ πό τη μέση τιμή της κα
αι,
επ
πιπλέον, σε κάθε συμμμετρική καταανομή η μέέση τιμή καιι η διάμεσο
ος ταυτίζοντται.
(γγ-1.5) ΛΑΘΟ
ΟΣ. Έστω η τ.μ. πο
ου δηλώνειι τον αριθμ
μό των ελα
αττωματικώ σ δείγμα. Η
ών βιδών στο
~ , , , όπου / , και ζητείται η 0 .
(δ
δ-1.5) ΛΑΘΟ ΟΣ. Η εκθεττική κατανο
ομή είναι η μόνη συνεχής καταννομή με τηνν ιδιότητα της
τ αμνησίίας
κα
αθώς υπάρχχει και η γεεωμετρική κατανομή (διακριτή)
( που
π έχει εππίσης αυτήνν την ιδιότη
ητα (Τόμος Α,
σεελ. 127, τελλευταία παρ
ράγραφος).
(εε-1.5) ΛΑΘΟ
ΟΣ. Ισχύει ακριβώς τοο αντίθετο.. Η εκθετικκή κατανομ
μή αποτελεεί ειδική πεερίπτωση της
τ
καατανομής γάμα, δεδομμένου ότι η κατανομή γάμα ταυτίίζεται με την εκθετική για 1 (Τ
Τόμος Α, σεελ.
1330, 4η παρά
άγραφος).
(σ ΘΟΣ. Υπάρχχει και η περίπτωση ισότητας
στ-1.5) ΛΑΘ ι τω
ων και αν
(ΤΤόμος Α, σελλ. 161 και Παράδειγμα
Π α 5.4 για 12 και 13).
(ζ-1.5) ΛΑΘΟ ΟΣ. Μπορούμε να ισχχυριστούμε ότι τα δεδδομένα προ οέρχονται α
από κανονιική κατανομή
ότταν τα σημεεία είναι κο
οντά σε οπο
οιαδήποτε ευθεία με θετική κλίσ
ση (Τόμος Α
Α, τέλος τηςς σελ. 169 και
κ
αρρχή της σελλ. 170).
(η
η-1.5) ΛΑΘΟΣ. Η σ.σ. ∑ είναι αμερόληπτη
α η εκτιμήτριια της δια
ασποράς εννός
πλληθυσμού (Τόμος
( Β, σελ. α η σ.σ. ∑
σ 16, 1η παράγραφος) και άρα δεν είναιι αμερόληπ
πτη
2
1 2 1 1 2 2
εκκτιμήτρια τη
ης διασποράς του πληθυσμού αφ
φού ∑ 1 .
(θ
θ-1.5) ΣΩΣΤΟ
Ο. Η διάμεσ
σος της ε
είναι πάντα
α 0 και η μέσ
ση τιμή τηςς είναι 0 για 1 (Τόμος Β, σεελ.
17
7, 1η παράγγραφος).
(ι--1.5 ) ΛΑΘΟ
ΟΣ. Όσο αυξξάνεται το επίπεδο
ε μπιστοσύνηςς 100 1
εμ %, τόσο μ
μεγαλώνει το
τ πλάτος το
ου
δίίπλευρου δ.ε. οπότε μεειώνεται η ακρίβειά το
ου (Τόμος Β,
Β σελ. 47, 2η παράγρα
αφος).
Άσ
σκηση 2 (14
4 μονάδες)
α-2) Σωστή απάντηση είναι η i, διότι όλες οι κατανομέές γάμα έχο
(α ουν θετική λλοξότητα (ΤΤόμος Α, σεελ.
13
30, προτελεευταία παρά
άγραφος).
Η ii είναι λάάθος διότι η κατανομ μή Weibull είναι συμ μμετρική για 3.6 (Τόμος Α, σελ. 131, 3η
πααράγραφοςς). Η iii είνα
αι λάθος διιότι η διωνυμική καταανομή είναιι συμμετρικκή για 0.5 (Τόμος Α,
σεελ. 112, 1η παράγραφ φος). Η iv είναι
ε λάθος διότι η ομ
μοιόμορφη κατανομή έχει σταθερή σ.π.π. στοσ
διιάστημα , και άρα α είναι πάντοτε συμμεττρική (Τόμος Α, στο τέλλος της σελ. 128).
(ββ-2) Σωστή απάντηση είναι η iiii, διότι ~ 10
0, 4, 0.7 και 4 ∙ 0.7 2
2.8
(ΤΤύπος 4.4, σελ.
σ 113, Τό
όμος Α).
Η i και η iv είίναι λάθος διότι
δ η τ.μ. ακολουθεί την υπερ ργεωμετρική
ή κατανομή
ή. Η ii είναι λάθος διότι ο
ελλάχιστος αρ ριθμός άσπ πρων σφαιρ ρών στο δεείγμα των 4 σφαιρών είναι 1 σφ
φαίρα δεδο ομένου ότι οι
μααύρες σφαίίρες στο δείίγμα θα είναι το πολύ 3.
ΘΕ ΔΙΠ 50: Ερ
ργασία 2 – Ενδεικτικέςς Απαντήσειις (2017-18) Σελίδ
δα 2 από 15
(γγ-2) Σωστή απάντηση
α είναι η iii. Στο διάγρααμμα ποσοστιαίας - ποσοστιαίας
π ς τα δεδομ μένα πέφτουν
πο ολύ κοντά σε
σ μια ευθεία γραμμή ή που είναιι παράλληλη της , που σημα
αίνει ότι τα
α δύο σύνολλα
δεεδομένων έχουν
έ την ίδ
δια μορφή κατανομής και οι κατα ανομές τουςς διαφέρου
υν μόνο ως προς τη θέση
κααι όχι ως προς την κλίμακα (Τόμος Α, σελ. 168, 3η παράγραφος). Αυ υτά τα χα αρακτηριστικά
εμμφανίζοντααι μόνο στα θηκογράμμ ματα του διιαγράμματο
ος iii.
(δ
δ-2) Σωστή απάντηση
α ε
είναι η ii, διιότι ∑ ∑ 9 , οπότεε ∑ 3 .
ότι ∑
Η i ισχύει διό ∑ 9 . Η iii ισχύει με εφαρμμογή του Θεεωρήματοςς 6.5 (σελ. 16,
1
Τό
όμος Β) για 9. Η iv
v ισχύει διόττι η τ.μ. ακολουθεί
α κανονική
κ κα
ατανομή μεε μέση τιμή και, επειδδή
η κανονική κατανομή είίναι συμμεττρική, η μέσ ση της τιμή ταυτίζεται
τ μ τη διάμεεσό της.
με
(εε-2) Σωστή απάντηση είναι η iii, διότι από τον τύπο (6.9) (σελ. 10, Τόμοςς Β), έχουμε 0
0/10 ∙ 1 1 10/10 ∙ 1 για κάθε 0.5
5.
H i δεν ισχύει διότι η π

παίρνει τις τιμές
τ 0, , ,…, και
κ άρα δεν ακολουθείί διωνυμική
ή κατανομή. H
ii δεν ισχύει διότι η (
(Τύπος 6.8, σελ. 10, Τό
όμος Β). H iv δεν ισχύει διότι η τ.μ.
/ /
είνναι διακριτή, ενώ η είναι συνεχχής.
(σ
στ-2) Σωστή απάντηση είναι η ii. Από
Α τον τύπ
πο (7.16) (σ
σελ. 48, Τόμ τ πλάτος του
μος Β) προκκύπτει ότι το
δίίπλευρου δ.ε.
δ για τη μέση τιμή ενός πληθ θυσμού πο ου ακολουθ θεί κανονικκή κατανομμή με γνωσστή
διιασπορά είνναι
2 ⁄ .
√
Μείωση του επιπέδου εμπιστοσύν
Μ ε νης οδηγεί σε
σ αύξηση της τιμής του
τ και κα
ατά συνέπεεια σε μείωσ
ση
τη
ης τιμής το
ου ⁄ , ενώ αύξηση του μεγέθ θους δείγμα
ατος οδη ηγεί σε μείωση του όρου ⁄√ .
Συ
υνεπώς, το πλάτος του
υ δ.ε. θα μειιωθεί.
(ζ-2) Σωστή απάντηση

α ε
είναι η ii, διιότι το δ.ε. για
γ τη διαφ
φορά είναι ̅ ⁄ (Τύπ
πος
7.19, σελ. 500, Τόμος Β) και είναι συμμετρικό
σ ην τιμή ̅
ως προς τη , για την ο
οποία δε γννωρίζουμε αν
είίναι ίση με 0.
0
Η i ισχύει διότι 0 0 0, 0 0 0, και
κ
, 1
. Η iii ισχύύει
αππό τον τύπ
πο του δ.ε. για τη διαφορά (Τύπος 7.19, σελ. 50, Τόμος Β). Η iv ισ
σχύει διότι αν
τεετραπλασια
αστεί το κααι το τότεε το πλάτοςς του δ.ε. όνντως θα υπο
οδιπλασιασ
στεί.
Άσ
σκηση 3 (11
1 μονάδες)
(α
α-1) H σωσττή επιλογή είναι
ε η i.
Η ζητούμενη πιθανότητα υπολογίζεεται μέσω του
τ Θεωρήμ
ματος 4.2 (σ
σελ. 121, Τό
όμος Α) ως εξής:
480 4
496
480 2 2 1 2 1 0.9772 0.0228,
8
όπ
που η τιμή 2 0.97
772 λαμβάννεται από το
ον Πίνακα Π1
Π στη σελ. 178 του Τό
όμου Α.
(β
β-2) H σωσττή επιλογή είναι
ε η i.
δα 3 από 15
Η ζητούμενη η πιθανότηττα υπολογίίζεται ολοκκληρώνονταας τη σ.π.π
π. της ομοιόμορφης κατανομής
κ με
476 και 522 (Τύ
ύπος 4.21, σελ.
σ 128, Τό όμος Α) ως εξής:
ε
1 1 480 476
6 4
480 0.0
087.
522
2 476 46 46 46
(γγ-2) H σωστή επιλογή είναι

ε η ii.
Η ζητούμενη η πιθανότηττα υπολογίζζεται από την
τ α.σ.κ. της
τ κατανομ
μής Weibulll με 10
0 και 530
(ΤΤύπος 4.28, σελ. 131, Τόμος
Τ Α) ως εξής:
⁄ ⁄ .
480
0 480 1 1 1 1 0.6899
9 0.3101..
(δ
δ-1) H σωσττή επιλογή είναι
ε η iii.
Ο αριθμός των
τ ελαττω
ωματικών συσκευασιώ
σ ών, έστω , στο δείίγμα των 2 20 τυχαία επιλεγμένωων
συ
υσκευασιώνν ακολουθεεί τη διωνυ
υμική κατα
ανομή με παραμέτρου
υς 20 κκαι 0.04
4. Συνεπώς,, ο
ανναμενόμενο
ος αριθμόςς ελαττωμα
ατικών συσκκευασιών στο
σ δείγμαα ισούται μ
με (Τύπος 4.2,
4 σελ. 11 11,
Τό
όμος Α):
20 ∙ 0.04 0.8.
(εε-1) H σωστή επιλογή είναι
ε η i.
H διασπορά του αριθμο ού των ελα
αττωματικώ
ών συσκευα
ασιών στο δείγμα
δ υπολλογίζεται εππίσης από τη
διιωνυμική κα
ατανομή μεε παραμέτρ
ρους 20
0 και 0.0
04 και ισού
ύται με (Τύπ
πος 4.2, σελλ. 111, Τόμ
μος
Α)):
20 ∙ 0.04 ∙ 0.96 0.76
68.
(σ
στ-1) H σωσ
στή επιλογή είναι η iv.
Ο αριθμός τω
ων ζυγισμάττων μέχρι να
ν βρεθεί η πρώτη ελααττωματική συσκευασίία, έστω , ακολουθεί τη
γεεωμετρική κατανομή με παράμ μετρο 0 . Συνεπ
0.04 πώς, η πιθ
θανότητα η πρώτη ελαττωματι
ε ική
συυσκευασία να βρεθεί στο 10ο ζύγισμα
ζ δίννεται από τη
τ συνάρτηηση πιθανόότητας της γεωμετρικκής
καατανομής και ισούται με
μ (Τύπος 4.5,
4 σελ. 1144, Τόμος Α):
10
0 10 0.04
0 ∙ 0.96 0.0277.
(ζ-1) H σωστή
ή επιλογή είναι
ε η ii.
Ο αριθμός τω
ων ζυγισμάττων μέχρι ναν βρεθεί η δεύτερη ελαττωματικ
ε κή συσκευα ασία, έστω , ακολουθ θεί
τη
ην αρνητικήή διωνυμικκή κατανομ μή με παρα αμέτρους 2 και 0.04. Συννεπώς, η πιθανότητα
π α η
δεεύτερη ελααττωματικήή συσκευα ασία να βρ ρεθεί στο 10ο ζύγισ σμα δίνετα αι από τη η συνάρτησση
πιιθανότητας της αρνητιικής διωνυμ
μικής καταννομής και ισ
σούται με (ΤΤύπος 4.7, σ
σελ. 115, Τό
όμος Α):
1 9
10 0.04 ∙ 0.96 9 ∙ 0.04 ∙ 0.96 0.0104.
1 1
(η
η-1) H σωσττή επιλογή είναι
ε η iv.
Δεεδομένου ότι
ό η γεωμ μετρική καττανομή έχεει την ιδιόττητα της αμνησίας
α η ζητούμενη η πιθανότητα
ισ
σούται με την πιθανόττητα η πρώ ώτη ελαττωμ α βρεθεί σττο 10ο ζύγισμα, η οπο
ματική συσκευασία να οία
έχχει ήδη υπο
ολογιστεί σττο ερώτημα
α (στ) και ισο
ούται με 0.0
0277.
(θ
θ-1) H σωσττή επιλογή είναι
ε η iii.
δα 4 από 15
Ο αριθμός τωων ελαττωμματικών συσκευασιώνν στο δείγγμα των 20 τυχαία επιιλεγμένων συσκευασιώ
σ ών
ακκολουθεί τη
τ διωνυμική κατανομ μή με παρ ραμέτρους 20 καιι 0.04. Συνεπώς, η ζητούμενη
πιιθανότητα ισούται
ι με (Τύπος
( 4.1, σελ. 107, Τόμος
Τ Α):
20
0 0.04 0.96 0
0.96 0.4
442.
0
Άσ
σκηση 4 (12
2 μονάδες)
(α
α-2) Δεδομέένου ότι οι φορτίσεις του παλετο
οφόρου συμμβαίνουν σύμφωνα
σ μ
με τη διαδικκασία Poisson
θμό 0.5 φορτίσειςς ανά ημέρ
μεε μέσο ρυθ ρα, σύμφωννα με το Θεώρημα
Θ 4.3 (σελ. 1255, Τόμος Α)) ο
χρ
ρόνος μεεταξύ δύο διαδοχικών
δ ων του παλλετοφόρου ακολουθείί εκθετική κατανομή με
ν φορτίσεω
πααράμετρο 0.5. Η ζητούμενη
ζ π
πιθανότηταα είναι η 2 και ισούται
ι με:
∙ . ∙
2 2 1 1 1 0.3679 0..6321.
(β
β-3) Ζητείτα αι η πιθαννότητα 3| 2 . Σύμφωννα με τον τύπο (4.20 0) για την ιδιότητα της
τ
αμμνησίας της εκθετικήςς κατανομή
ής (σελ. 127
7, Τόμος Α)) ο υπολογιισμός της ζζητούμενης πιθανότηττας
γίίνεται ως εξξής:
3
3 | 2 1 3 | 2 1 1 1
. ∙
1 1 1 0.6065 0.3935.
(γγ-2) Έστω η τ.μ. που δηλώνει τον αριθμ
μό των φορ ρτίσεων του
υ παλετοφό όρου στη διάρκεια
δ μιιας
ημ αράμετρο
μέρας. Τότεε η ακολλουθεί κατανομή Poissson με πα 0.5
5 ∙ 1 0.5. Η ζητούμενη
πιιθανότητα είναι
ε η 2 και υπολογίζετα
υ αι με τη βοήθεια του τύπου
τ (4.8)) (σελ. 116,, Τόμος Α) ως
ω
εξξής:
.
0.5 0. 5 0.5
2 1 2 1 1 1 0.9856
6 0.0144.
! 0! 1! 2!
(δ
δ-2) Έστω η τ.μ. ποου δηλώνει τον αριθμμό των φορ ρτίσεων του
υ παλετοφόόρου στη διάρκεια
δ μιιας
εβ
βδομάδας. Τότε η ακκολουθεί καατανομή Po oisson με παράμετρο 0.5 ∙ 7 3.5. Η ζητούμενη
πιιθανότητα είναι
ε η 3 και ισ
σούται με (ΤΤύπος 4.8, σελ.
σ 116, Τό όμος Α):
.
3.5 42.875
3 ∙ 0.030
02 ∙ 0.2158.
3! 6
(εε-3) Έστω , , … , ο τ.μ. που δηλώνουν
οι δ τ 60 χρονιικά διαστήμ
τα ματα μεταξύ ύ διαδοχικώών φορτίσεω
ων
τοου παλετοφ
φόρου. Οι τ.μ.
τ , ,…, είναι ένα τυχαίοο δείγμα απ
πό την εκθεετική καταννομή με μέση
τιμή 2 και διασπορά 4. Επ
πειδή πρόκεειται για μεεγάλο δείγμ
μα τιμών απ
πό
. .
το
ο Θεώρημα 6.1 (σελ. 6, Τόμος Β) η τυποποιη
ημένη τ.μ. ⁄√
πική κανονική κατανομή
τείννει στην τυπ
0,1 , ή αλλ
λιώς ο μέσο
ος χρόνος μεταξύ
μ διαδ
δοχικών φο
ορτίσεων, τ.μ. , ακολο
ουθεί προσεγγιστικά την
τ
κα
ανονική καττανομή , , δηλα
αδή την 2,0.2582 . Επομένως,, ένας προσ
σεγγιστικός υπολογισμ
μός
√
τη
ης ζητούμεννης πιθανόττητας, 2.5 , γίνεεται ως εξήςς:
2.5 2.5 2
2.5 1.94 1 1.94 1 0.973
38 0.0262
2,
⁄√ 0.258
82
όπ
που 1.94 0.9738 από τον Πίννακα Π1 στη σελ. 209 του
τ Τόμου Β.
δα 5 από 15
Ωστόσο, η ζη ητούμενη πιθανότητα,
π , 2.5 , μπορεί να
ν βρεθεί ακριβώς,
α κα
αι όχι προσεγγιστικά, ως
ω
εξξής: Καταρχχάς,
∑
2.5 2.5 2.5 ∙ 60 150 .
6
60
Η πιθανότητα α ∑ 150 εκφφράζει την πιθανότητα α το άθροισ σμα των 600 χρονικών διαστημάτω ων
μεεταξύ διαδο
οχικών φορ
ρτίσεων να υπερβαίνει
υ ι τις 150 ημέέρες, η οπο
οία ισοδυνα
αμεί με την πιθανότητα
π αη
60
0η φόρτιση η να γίνει μετά την 150η ημέρ ρα. Συνεπώ ώς, η ζητού ύμενη πιθα ανότητα ισοούται με την
τ
πιιθανότητα το
τ παλετοφφόρο να φορ ρτιστεί το πολύ
π 59 φορές μέσα σε χρονικό δ διάστημα 1550 ημερών.. Ο
αρριθμός τωνν φορτίσεω
ων σε χρονιικό διάστημ μα 150 ημεερών, έστω ω τ.μ. , ακολουθεί την
τ κατανομή
Po
oisson με παράμετρο 0.5 ∙ 150 75 5. Η πιθανόότητα να γίννουν το πολλύ 59 φορτίίσεις μέσα σε
15
50 ημέρες είναι:
ε
∙ 75
5
59 0.0330735.
!
Άσ
σκηση 5 (13
3 μονάδες)
(α
α-2) Έστω η τ.μ. πο
ου δηλώνεει τον αριθμό των ελαττωματικώ ών κουτιώνν στο δείγμ
μα. Τότε η
ακκολουθεί υπεργεωμετ
υ τρική καταννομή με 400, 10 και 50. Η ζητούμενη η πιθανότητα
υπ
πολογίζεταιι από τον τύ
ύπο (4.3) (σ
σελ. 113, Τόμος Α) και είναι:
ε
10 390
3
3 3 4 .
47
400
0
50
Η διαδικασία που ακολουθείτ
α αι στο ΜΙΝΙΤΑΒ
Μ είίναι: Calc → Probaability Disttributions →
Hyypergeomeetric. Επιλέγγουμε το πεεδίο Probab
bility. Στο πεδίο
π Population size (N): συμπληρώνουμε το
40
00, στο πεδδίο Event count in population (M):
( συμπλληρώνουμε το 10. Στο ο πεδίο Saample size(n):
συ
υμπληρώνο ουμε το 50. Στο πεδίο Input constaant: συμπληρώνουμε το τ 3. Πιέζου υμε ΟΚ και προκύπτει το
ακκόλουθο απ
ποτέλεσμα:
Prrobability Density Function
F
Hy
ypergeomettric with N = 400, M = 10
0, and n = 50
0
x P( X = x )
3 0.0913049
Επ
πομένως, 3 0
0.0913049 .
(β
β-2) H παρτίίδα γίνεται αποδεκτή αν στο δείγγμα βρεθού ύν το πολύ 3 ελαττωμαατικά κουτιιά. Επομένω
ως,
η ζητούμενη πιθανότητα α είναι η 3 . Η διαδικασία ουθείται σττο ΜΙΝΙΤΑΒ είναι: Calc →
α που ακολο
D s → Hyperggeometric. Επιλέγουμε το πεδίο Cumulative probability. Στο πεδ
Prrobability Distributions δίο
Poopulation size (N): συμπληρώ ώνουμε το 400, στο ο πεδίο Event
E counnt in pop pulation (MM):
συυμπληρώνο ουμε το 10.. Στο πεδίο ο Sample sizze(n): συμππληρώνουμμε το 50. Σττο πεδίο Input constannt:
συυμπληρώνο ουμε το 3. Πιέζουμε
Π ΟΚ
Κ και προκύ ύπτει το ακό
όλουθο αποοτέλεσμα:
Cumulativ
ve Distrib
bution Function
Hypergeometric with N = 400, M = 10, and n = 50
x P( X ≤ x )
3 0.974269
δα 6 από 15
Επ
πομένως, 3 0
0.974269 πο
ου είναι η πιθανότητα
π αποδοχής της παρτίδα
ας.
(γγ-3) Από το
ο ερώτημα (β) γνωρίζο ουμε πως η πιθανότη ητα αποδοχχής της κάθ
θε παρτίδαας ισούται με
0.974269. Έσστω η τ.μ μ. που δηλώ
ώνει τον αρ
ριθμό των παρτίδων
π που γίνονται αποδεκτές στο σύνολο
τωων 100. Τόττε η ακο ολουθεί διω
ωνυμική καατανομή με 0.9742
269 και 100. Η πιιθανότητα να
γίίνουν αποδεεκτές 98 ή περισσότερ
π ρες παρτίδεςς ισούται με:
100
98 ∑ ∙ 0.974269
9 ∙ 1 0.9
974269 =
100 100
∙ 0.974269
9 ∙ 1 0.9
974269 ∙ 0.974269 ∙ 1 0.97426
69 0.9742
269
98 99
0.254711 94833
0.19 0.0
07377 523314.
0.5
(δ
δ-4) Ονομάζζουμε παρττίδες τύπου 1 όσες έχουν
έ 5 ελααττωματικάά, παρτίδεςς τύπου 2 όσες
ό έχουνν 7
ελλαττωματικά και παρτίίδες τύπου 3 όσες έχου
υν 10 ελατττωματικά.
Ορίζουμε τα ενδεχόμενα
α:
: η παρτίδ
δα τύπου 1 γίνεται απο
οδεκτή, 1, 2, 3
: η παρτίδ
δα τύπου 2 γίνεται απο
οδεκτή, 1, 2, 3, 4, 5
: η παρτίδ
δα τύπου 3 γίνεται αποδεκτή, 1, 2
Η πιθανότηττα αποδοχή ής των παρττίδων τύπο ου 3, , έχει υπολ
λογιστεί στο
ο ερώτημα (β) και είνναι
0.9744269 για 1, 2. Δο
ουλεύονταςς με ανάλο
ογο τρόπο με το ερώ ώτημα (β) στο
σ ΜΙΝΙΤΑ ΑΒ
βρ
ρίσκουμε τιςτ πιθανόττητες αποδοχής των παρτίδων
π τύπου
τ 1 κα
αι τύπου 22: 0.999006 για
γ
1, 2, 3 καιι 0.994271 γιαα 1, 2, 3, 4,
4 5.
Cumulative
e Distributtion Function
Hy
ypergeomettric with N = 400, M = 5,, and n = 50
x P( X ≤ x )
3 0.999006
Cumulative
Hy
ypergeomettric with N = 400, M = 7,, and n = 50
x P( X ≤ x )
3 0.994271
Η πιθανότητα να γίνουν αποδεκτέές και οι 3 παρτίδες τύπου 1, δεεδομένου ό

ότι η κάθε παρτίδα
π είνναι
αννεξάρτητη από
α τις υπό
όλοιπες, είναι:
έ ό
ό ί ύ 1 ∩ ∩ ∙ ∙
0.999
9006 0.9
997021.
Ομοίως, η πιιθανότητα να
ν γίνουν απ
ποδεκτές κα
αι οι 5 παρττίδες τύπου
υ 2 είναι:
έ ό ί ύ 2 ∩ ∩ ∩ ∩ 0.99
94271 0.971681
κα
αι η πιθανότητα να γίννουν αποδεκτές και οι 2 παρτίδες τύπου 3 είνναι:
έ ό ί ύ 3 ∩ 0.974269 0.9492.
Συ
υνεπώς, η πιθανότητα
π να γίνουν αποδεκτές
α κ οι 10 πα
και αρτίδες είνα
αι:
δα 7 από 15
έ ό ί = ∩ ∩ ∩ ∩ ∩ ∩ ∩ ∩ ∩
∩ ∩ ∙ ∩ ∩ ∩ ∩ ∙ ∩ 0.99702
21 ∙ 0.97168
81 ∙ 0.9492 0.919572.
(εε-2) Από το ερώτημα (γ) η τ.μ. είναι ο αριιθμός των παρτίδων
π που γίνονται αποδεκτές στο σύνολο
τωων 100 κα αι ακολουθθεί διωνυμική κατανο ομή με 0.974269
9 και 1
100. Για τη
τ ζητούμενη
πιιθανότητα ισχύει
ι
98 1 97 .
Η διαδικασία α που ακο ολουθείται στο ΜΙΝΙΤΤΑΒ είναι: Calc
C → Pro obability Distributions → Binomiial.
πιλέγουμε το
Επ τ πεδίο Cu umulative probability.
p Στο πεδίο Number
N of trials: συμπ
πληρώνουμ με το 100, στο
σ
πεεδίο Event probability: συμπληρώ Σ πεδίο Input constaant: συμπλληρώνουμε το
ώνουμε το 0.974269. Στο
97
7. Πιέζουμεε ΟΚ και προοκύπτει το ακόλουθο
α α
αποτέλεσμαα:
Cumulative
Binomial with n = 100 and
d p = 0.974269
x P( X ≤ x )
97 0.476682
Συυνεπώς, η ζητούμενη πιθανότητα είναι 98 1 9

97 1 0.476682 0.523318,
0 που
είίναι σχεδόν ίση (διαφέέρει ελάχισττα λόγω στρ
ρογγυλοποιήσεων) με την πιθανό
ότητα που υπολογίστη
υ ηκε
σττο ερώτημαα (γ).
Άσ
σκηση 6 (12
2 μονάδες)
(α
α-2) Η πιθα
ανότητα το μήκος μιας ράβδου να αγραφών είίναι 8.45
ν είναι ενντός προδια 5 8.655 .
αμβάνοντας υπόψη το
Λα τ Θεώρημ μα 4.2 (σελλ. 121, Τόμμος Α) καιι λόγω συμ
μμετρίας της κανονικκής
κα
ατανομής, το
τ ζητούμεννο ποσοστό
ό προκύπτειι ως εξής:
8.45 8.65 8.45 8.54
8 8.65 8.54
8.45 8.65
0.05 0.05
1.8 2.2 2.2 1.8 2.2 1 1.8 0.9861 1 0.9641 0.9502
2,
που 2.2
όπ 0.9861 και
κ 1.8 0.9641 από
α τον Πίννακα Π1 σττη σελ. 178
8 του Τόμο
ου Α. Άρα το
95
5.02% των παραγόμενω
π ων ράβδωνν έχουν μήκκος εντός πρ
ροδιαγραφώ
ών.
(β
β-2) Η τιμή που
π ζητείτα αι είναι το 0.20
0 ποσοσττιαίο σημείο ο της 1.57, 0.01 . Σύμ
μφωνα με τον τ
Τό
όμο Α (σελ. 121, 3η πα αράγραφος)) θα υπολογγίσουμε πρώτα το 0.20 0 ποσοστιαίίο σημείο της
τ 0, 1 . Το
. είναι αρνητικό, εννώ το . . είίναι θετικό. Από τον Πίνακα Π1 (σελ. 178,, Τόμος Α),, η
πλλησιέστερη τιμή στο 0.80
0 είναι το
τ 0.7995 που
π αντιστο οιχεί στο 0.84. Άρα
α . . 0.84 ⇒
. 0.84
4. Επομένω ς, στην καττανομή της διαμέτρουυ των ράβδω
ων 1.57, 0.01
0 , το 0.20
ποοσοστιαίο σημείο
σ . υπολογίζεεται ως εξήςς:
. ∙ . 1.57 0.01 ∙ 0..84 1.57 0.0084 1.5616.
Άρ
ρα, η ζητούμενη τιμή της
τ διαμέτρ
ρου είναι 1.5
5616 cm.
(γγ-3) Μια ράβδος είνα αι ελαττωμματική αν είτε το μή ήκος της, είτε
ε η διάμ
μετρός τηςς είναι εκττός
πρ ροδιαγραφώών. Έστω τα
α ενδεχόμεενα Α = {το μήκος της ράβδου
ρ είναι εκτός πρ
ροδιαγραφώών} και Β = {η
διιάμετρος τη
ης ράβδου είναι εκτόςς προδιαγρααφών}. Απόό το ερώτημ μα (α) μπορ
ρούμε να υπολογίσου
υ με
τοο 1 8.45 8.65 1 0.950 02 0.0498 8. Για το Β, και σύμφωωνα με το Θεώρημα
Θ 4
4.2
δα 8 από 15
(σ
σελ. 121, Τό
όμος Α), τη συμμετρία
α της κανοννικής καταννομής και τον
τ Πίνακα Π1 (σελ. 17
78, Τόμος Α),
Α
έχχουμε:
1.5
55 1.6
60
1 1.55 1.60 1
1.55 1.57 1.60 1.557

1 1 2 3 1 3 2
0.0
01 0.01
1 3 1 2 2 2 3 2 0.97
772 0.998
87 0.0241
1,
όπ
που 2 0.9772 καιι 3 0.9
9987 από το
ον Πίνακα Π1
Π στη σελ. 178 του Τό
όμου Α.
Το
ο ζητούμεννο ποσοστό ό ισούται μεμ P A ∪ Β κι επειδή το μήκος και κ η διάμεετρος της ράβδου
ρ είνναι
αννεξάρτητα (και
( άρα είνναι ανεξάρττητα και τα ενδεχόμενα
α Α και Β), έχουμε:
έ
P A∪Β ∩ ∙
0.0498 0.0241 0
0.0498 ∙ 0.02
241 0.072
27 ή 7.27%..
(δ
δ-3) Σύμφωννα με το Θεεώρημα 6.5
5 (σελ. 16, Τόμος
Τ Β) η τ.μ.
τ ⁄√
ακολου
υθεί την τυπ
πική κανονιική
κα
ατανομή ακκόμη και για
α μικρό αριθ
θμό ράβδω
ων ( 3). Η ζητούμενη
η πιθανότηττα είναι:
8.45 8.65 8
8.45 8.54 8.65 8.54
8.45 8.65
⁄√ ⁄√ ⁄√ 0.05⁄√3 0.05⁄√3
3.12 3.81 3.81 3.12 3.81 1 3.1
12 0.99
991,
όπ
που 3.12 0.9991 από τον Πίννακα Π1 στη σελ. 209 του
τ Τόμου Β, ενώ 3..81 1.
(εε-2) Η διαδιικασία που ακολουθείίται στο ΜΙΙΝΙΤΑΒ είνα αι: Calc → Probability
P ns → Norm
Distribution mal.
Εππιλέγουμε τοτ πεδίο In obability. Σττο πεδίο Mean: συμπλληρώνουμεε το 1.57, στο
nverse cumulative pro σ
πεεδίο Standaard deviatio
on: συμπληρρώνουμε τοο 0.01, στο πεδίο Inputt constant: συμπληρώνουμε το 0.2,
πιιέζουμε ΟΚ και προκύπ πτει το ακόλλουθο αποττέλεσμα:
In
nverse Cum
mulative Distributio
D on Functio
on
No
ormal with mean
m = 1.57 and standarrd deviation = 0.01
P X≤x)
P( x
0.2 1.56158
Η τιμή της διιαμέτρου που

π προκύπ πτει είναι σχχεδόν ίση (δ
διαφέρει ελλάχιστα λόγγω στρογγυ
υλοποιήσεω
ων)
μεε το αποτέλλεσμα του ερωτήματος
ε ς (β).
Άσ
σκηση 7 (12
2 μονάδες)
(α
α-2) Το κατα
αλληλότερο
ο μέτρο για
α την περιγγραφή του βαθμού κα αι της διεύθ θυνσης της ασυμμετρίίας
τη
ης κατανομής των δεδδομένων είνναι ο συντεελεστής λοξξότητας (σελ. 84, ΤΤόμος Α). Ο δειγματικκός
συ
υντελεστής λοξότητας υπολογίζετται από τον τύπο (5.6) (σελ. 152, Τόμος
Τ Α) ωςς εξής:
∑ ̅ ∑ 2.5
5 2311.2
278
1.515
5.
120 ∙ 2.334 1525..75
Η δειγματική
ή μέση τιμή και η δειγμ
ματική τυπική απόκλισ
ση υπολογίζζονται από ττους τύπους:
∑ ∑
̅ 2.5,
120
0
δα 9 από 15
∑ ̅ ∑ 2.5
2.334.
1 119
Επ
πειδή 1.515 0 η κατανομή έχει σαφή θετική λοξό
ότητα (λοξή
ή προς τα δεεξιά).
(β
β-3) Ακολου
υθούμε τη διαδικασία
δ Graph → Histogram, επιλέγουμε Simple και πατάμε ΟΚΚ. Στο πλαίσσιο
διιαλόγου που προκύπτεει συμπληρώνουμε C1 ("Διάρκειαα Ζωής") στη
ην περιοχή Graph variaables, πατά
άμε
ΟΚ και προκύύπτει το ακό
όλουθο διά
άγραμμα:
Histogra
am of Διάρκεια Ζωής
30
25
20
Frequency
15
10
0
0 2 4 6 8 10 12
2
Διάρκεια Ζω
ωής
Για τη μορφο οποίηση του ιστογράμ

μματος κάνοουμε διπλό κλικ πάνω στις μπάρεες του διαγρράμματος καικ
σττο πλαίσιο διαλόγου που προκύ ύπτει πηγαίίνουμε στην καρτέλα Binning, επ
πιλέγουμε Cutpoint στο σ
In
nterval Typee και συμπλληρώνουμε την τιμή 13 στο πεδίο
ο Number of
o intervals: στο Intervval Definitio
on,
οππότε προκύύπτει το ακό
όλουθο διάγγραμμα:
δα 10 από 15
Histogra
am of Διάρκεια Ζωής
40
30
Frequency
20
10
0
0 1 2 3 4 5 6 7 8 9 10 11 12 13
Διάρκεια Ζω
ωής
Η μορφή του υ ιστογράμματος είναι χαρακτηρ ριστική κατα

ανομής δεδ δομένων μεε θετική λοξότητα, όπωως
άλλλωστε είχεε προκύψειι και από τη
ην τιμή του συντελεσττή λοξότητα
ας του ερωττήματος (α)). Επιπλέον,, η
ακκριβής μορ ρφή του ιστογράμμα ατος παρα απέμπει εμ μφανώς σττην εκθετικκή κατανομή η οπο οία
πα
αρουσιάζει αντίστοιχη ης μορφής θετική
θ λοξό
ότητα σε ανντίθεση με την κανονιική και την ομοιόμορφ φη
κα
ατανομή πο ου είναι συμ
μμετρικές και
κ δεν προσ σεγγίζουν καθόλου
κ τη μορφή του
υ ιστογράμμματος.
(γγ-4) Σύμφωννα με την απάντηση
α σ ερώτημ
στο μα (β) η κατταλληλότερη κατανομή ή για την πεεριγραφή της
τ
συυμπεριφορά άς των δεδδομένων φα αίνεται να είναι
ε η εκθετική καταννομή. Η τιμμή του λ εππιλέγεται έττσι
ώστε η θεωρ ρητική μέσηη τιμή της εκθετικής
ε κ
κατανομής να
ν ταυτίζετται με τη δεειγματική μέση
μ τιμή τω
ων
δεεδομένων: 1 ⁄ 2.5 ⇒ 0.4, δεδομένου υ ότι η εκκτιμήτρια τηςτ θεωρητικής μέση ης τιμής του
πλληθυσμού σύμφωνα
σ μ τη μέθοδο των ροπώ
με ών είναι η δειγματική
δ μ
μέση τιμή των δεδομέννων.
Για την κα ατασκευή του διαγρ ράμματος θεωρητικής ποσοστιιαίας-ποσοσ στιαίας (Q
Q-Q), αρχικά
υπ
πολογίζοντααι τα -σημεία των δεδομένων του
τ δείγμα
ατος και καττόπιν αυτού
ύ τα ποσοσ
στιαία σημεεία
τη
ης εκθετικήςς κατανομή
ής με 0.4
4 Συγκεκριμ
μένα:
 Στη στήλη
σ C2 του
τ ΜΙΝΙΤΑ
ΑΒ κατατάσσσονται τα δεδομένα του δείγμματος ("Sorrted Διάρκεεια
Ζωήςς") ακολουθ α Data → Sort
θώντας τη διαδικασία S και ειισάγοντας ττη στήλη C1
C ("Διάρκεεια
Ζωήςς") στο πεδ
δίο Column
ns to sort by: Column
n στο πλαίίσιο διαλόγγου που προκύπτει
π κ
και
πιέζο
ουμε ΟΚ.
σ C3 του ΜΙΝΙΤΑΒ (" ") εισάγο
ουμε τις τιμ
μές 1,2, … ,120.
σ C4 το
ου ΜΙΝΙΤΑΒ
Β (" ") υπο
ολογίζονταιι τα -σημ
μεία των δεεδομένων του δείγματτος
από τη
τ σχέση 0.5 /120 για 1,2, … ,120.
σ C5 τοου ΜΙΝΙΤΑΒ ("Θεωρηττικά Ποσοσ στιαία Σημεεία") υπολο ογίζονται τα
α ποσοστια
αία
σημεεία της εκκθετικής κα ατανομής με 0.4
4 σύμφωνα α με την ακόλουθη διαδικασίία:
Επιλέέγουμε Calcc → Probability Distribu
utions → Exxponential, κατόπιν σττο πλαίσιο διαλόγου
δ που
προκκύπτει επιλέέγουμε Inveerse cumulative probaability, εισά
άγουμε τη μ μέση τιμή της
τ εκθετικκής
δα 11 από 15
κατανομής 1⁄ ("2.5") στο ήλη C4 (" ") στο πεδίίο Input co
ο πεδίο scaale:, τη στή olumn: και τη
στήλη C5 ("Θεωρητικά Ποσ
σοστιαία Σημεία") στο πεδίο Optio
onal storagee: και πιέζο
ουμε OK.
Το
ο διάγραμμ μα θεωρητιικής ποσοστιαίας-ποσο οστιαίας (Q
Q-Q) κατασκευάζεται ακολουθώνντας την εξξής
διιαδικασία στο
σ ΜΙΝΙΤΑΒ: Επιλέγου υμε Graph → Scatterpllot → Simplle → OK, συυμπληρώνοουμε τη στήλη
C22 στο πεδίο
ο Y variables και τη στήλη C5 στο πεδίο Χ vaariables στο
ο πλαίσιο διαλόγου πο
ου προκύπττει,
πιιέζουμε OK και προκύπ πτει το ακόλλουθο διάγγραμμα:
Sccatterplot of Sorted Διάρκειια Ζωής vs Θεεωρητικά Ποσ

σοστιαία Σημεία
14
12
10
Sorted Διάρκεια Ζωής
0 2 4 6 8 10 12 14
Θεωρητικά Ποσοστιιαία Σημεία
Παρατηρείτα
Π αι ότι τα σημεία βρίσκοονται πολύ κοντά στηνν ευθεία και συννεπώς συμπεεραίνουμε ότι
ό
η εκθετική κατανομή μεε παράμετρ ρο 0.4 προσεγγίζει
π ι ικανοποιη
ητικά τη συμμπεριφορά της διάρκειιας
ζω
ωής του συγγκεκριμένουυ τύπου κάρρτας μνήμηςς.
(δ
δ-3) Δεδομέένου ότι έχο ουμε μεγάλλο δείγμα, το ζητούμεενο διάστημ οσύνης εμπίίπτει στην 3η
μα εμπιστο
πεερίπτωση της Παραγρά άφου 7.3.1 (σελ. 50, Τόμος Β) καιι κατασκευά
άζεται σύμφ
φωνα με το
ον τύπο (7.1
14)
(σ
σελ. 46, Τόμ
μος Β) ως εξξής:
2
2.334
̅ ⁄ 2.5 2.17 2.5
5 0.462 2.038, 2.96
62 .
√ √120
όπ
που η δειγμ
ματική μέση τιμή και η δειγματικκή τυπική απόκλιση
α προκύπτουν όπως περιιγράφηκε στο
σ
ερ
ρώτημα (α) και ⁄ . 2.1
17 (από τον Πίνακα Π1 στη σελ. 17
78 του Τόμο
ου Α).
Συ
υνεπώς, έχχουμε 97% εμπιστοσύ ύνη ότι η μέση
μ διάρκκεια ζωής του
τ συγκεκκριμένου τύπου κάρττας
μννήμης βρίσκεται στο διάστημα απ
πό 2.038 έτη
η έως 2.962
2 έτη.
Άσ
σκηση 8 (11
1 μονάδες)
(α
α-4) Για τηνν κατασκευ
υή του διααγράμματοςς ποσοστια
αίας, αρχικάά υπολογίζο ονται τα -σημεία τω
ων
δεεδομένων του
τ δείγματτος και κατό
όπιν αυτού τα ποσοστιιαία σημεία
α τους. Συγκκεκριμένα:
σ C3 του
τ ΜΙΝΙΤΑ ΑΒ κατατάσσσονται τα δεδομένα του δείγμα ατος ("Sorteed Διάμετρ
ρος
Φιάλλης") ακολο
ουθώντας τηη διαδικασία Data → Sort και εισ
σάγοντας ττη στήλη C1
1 ("Διάμετρ
ρος
Φιάλλης") στο πεδίο
π Colum
mns to sortt by: Colum
mn στο πλααίσιο διαλό
όγου που προκύπτει
π κ
και
πιέζο
ουμε ΟΚ.
δα 12 από 15
σ C4 του ΜΙΝΙΤΑΒ (" ") εισάγο
ουμε τις τιμ
μές 1,2, … ,500.
σ C5 το
ου ΜΙΝΙΤΑΒ
Β (" ") υπο
ολογίζονταιι τα -σημ
μεία των δεεδομένων του δείγματτος
από τη
τ σχέση 0.5 /500 για 1,2, … ,500.
Το
ο διάγραμμμα ποσοσττιαίας κατα ασκευάζετα
αι ακολουθθώντας τηνν εξής διααδικασία στο
σ ΜΙΝΙΤΑΑΒ:
Επ
πιλέγουμε Graph
G → Sccatterplot → Simple → OK, συμπλληρώνουμεε τη στήλη C
C2 στο πεδίο Y variablles
κα
αι τη στήλη C4 στο πεδίο Χ vaariables στο πλαίσιο διαλόγου που προκύ ύπτει, πιέζουμε OK και
κ
πρ
ροκύπτει το
ο ακόλουθο
ο διάγραμμα α:
Scattterplot of So
orted Διάμετ
τρος Φιάληςς vs pi
20.50
Sorted Διάμετρος Φιάλης
20.25
20.00
19.75
19.50
0.0 0.2 0.4 0.6 0.8 1.0

pi
Πα
αρατηρείτααι ότι τα ση
ημεία σχημαατίζουν μια
α ευθεία γρ
ραμμή και συνεπώς
σ συ
υμπεραίνουυμε ότι: (α)) η
κα
ατανομή τωων δεδομέννων είναι συμμετρική
σ καθώς το πάνω μισόό του διαγρ
ράμματος κατευθύνετ
κ ται
πρ
ρος τα πάννω δεξιά μεε τον ίδιο τρόπο
τ που το κάτω μιισό του δια
αγράμματοςς κατευθύννεται προς τα
άτω αριστεερά και (β) η τοπική πυκνότητα της καταννομής των δεδομένωνν είναι πανντού σταθερή
κά
κα
αθώς η κλίσ
ση της ευθείας είναι πα
αντού σταθ
θερή.
Η μόνη κατα
ανομή που έχει
έ αυτά τα α χαρακτηρριστικά (συμμετρική κα
αι σταθερή πυκνότητα
α τιμών) είνναι
η ομοιόμορφφη κατανομή και άρα αυτή η κατανομή περιγράφεει καλύτερα α τη συμπεριφορά τω ων
δεεδομένων της
τ εξωτερικκής διαμέτρ
ρου του λαιιμού της φιάλης.
(β
β-3) Στη στή υ ΜΙΝΙΤΑΒ κατατάσσονται τα δεδ
ήλη C6 του δομένα τηςς διαμέτρου
υ του πώμαατος ("Sorted
Διιάμετρος Πώματος"),
Π ακολουθώ
ώντας τη διαδικασία
δ Data → Sort
S και εισάγοντας τη
τ στήλη C2
("Διάμετρος Πώματος")) στο πεδίο Columns to sort by: Column
C στοο πλαίσιο δ
διαλόγου πο
ου προκύπττει
αι πιέζουμεε ΟΚ.
κα
Για την κατασκευή του διαγράμμα ατος ποσοσττιαίας - ποσ
σοστιαίας των
τ δεδομένων των δύ ύο διαμέτρω ων
ακκολουθείτα
αι η εξής δια
αδικασία σττο ΜΙΝΙΤΑΒ με Graph → Scatterplo
Β: Επιλέγουμ ot → Simple και πιέζουμε
ΟΚ. Στο πλαίσ
σιο διαλόγο ου που προοκύπτει συμμπληρώνουμ με τη στήλη
η C3 στο πεδ bles, τη στήλη
δίο Υ variab
C6
6 στο πεδίο
ο X variabless, πιέζουμε ΟΚ και προ
οκύπτει το ακόλουθο
α δ
διάγραμμα.
δα 13 από 15
Scatterplot of Sortted Διάμετ
τρος Φιάλη
ης vs Sorted
d Διάμετρο
ος Πώματο
ος
21.0
0
Sorted Διάμετρος Φιάλης
20.5
5
20.0
0
19.5
5
19.0
0
19.0 19.5 20.0 20.5 21.0

Sorted Διάμετρος
Δ Π
Πώματος
Πααρατηρείτααι ότι τα σημεία βρίσκκονται πολύύ κοντά σε μια

μ ευθεία γραμμή κα αι άρα οι καατανομές τωων
δεεδομένων των
τ δύο δια αμέτρων έχχουν περίποου την ίδια μορφή (Τόόμος Α, σελλ 168). Συνεεκτιμώντας το
απποτέλεσμα του ερωττήματος (α)), η καταννομή που περιγράφει
π ι καλύτεραα τη συμπεεριφορά τω ων
δεεδομένων και των δύ ύο διαμέτρρων είναι η ομοιόμορφη καταννομή (από 19.5 έως 20.5 για την τ
εξξωτερική διιάμετρο τουυ λαιμού τηης φιάλης και
κ από 19.0 έως 21.0 0 για την εεσωτερική διάμετρο
δ τοου
πώώματος). Καατά συνέπεεια, τα δύο σύνολα δεδδομένων δεε διαφέρουν ως προς ττης θέση, δεδομένου ότιό
η μέση τιμή της
τ ομοιόμορφης κατα ανομής είνα
αι στο μέσοο του διαστήματος τιμώών της, δηλλαδή περίπου
σττην τιμή 20
0.0 και για τις
τ δύο δια αμέτρους. Επιπλέον, η ευθεία που σχηματίζεεται στο διιάγραμμα δεν
δ
τα
αυτίζεται ού
ύτε είναι πααράλληλη της
τ ευθείας και άρα τα δύο
ο σύνολα δεεδομένων διαφέρουν
δ ω
ως
πρρος την κλίμακα (μετααβλητότηταα), γεγονός που
π επαληθ θεύεται απ
πό το διαφοορετικό εύρρος τιμών τωων
δύύο ομοιόμοορφων κατα ανομών.
(γγ-4) Δεδομέένου ότι έχο
ουμε μεγάλλα και ανεξξάρτητα δείίγματα, το ζητούμενο
ζ δ
διάστημα εμπιστοσύν
ε νης
εμμπίπτει στην 4η περίπτωση της Παραγράφο
Π ου 7.3.2 (σελ. 53, Τόμο
ος Β) και κα
ατασκευάζεται σύμφωνα
μεε τον τύπο (7.23)
( (σελ. 53, Τόμος Β) ως εξής:
0.282 0..584
̅ ̅ ⁄ 20
0.001 20.0
048 1.75 0
0.09775, 0.0
00375 ,
500 500
όππου ⁄ . 1.7
75 (από τονν Πίνακα Π1 στη σελ. 178 του Τό όμου Α), εννώ οι δειγμ
ματικές μέσ
σες
τιμές και οι δειγματικές
δ τυπικές απ
ποκλίσεις υπ
πολογίζοντα
αι από τουςς τύπους:
∑ ∑
̅ 20.001,
500
δα 14 από 15
∑ ̅ ∑ 20.001
1
0.282,,
1 499
∑ ∑
̅ 20.048
8,
500
∑ ̅ ∑ 20.048
8
0.584..
1 499
Συ
υνεπώς, έχο
ουμε 92% εμπιστοσύν
ε νη ότι η μέσ
ση διαφορά
ά των δύο διαμέτρων
δ βρίσκεται στο
σ διάστημ
μα
απ
πό -0.09775
5 mm έως 0.00375
0 mm
m.
δα 15 από 15

Ενδεικτικές Απαντήσεις 2ης Γραπτής Εργασίας 2017 - 18

Uploaded by

Document Information

Copyright

Available Formats

Share this document

Share or Embed Document

Sharing Options

Did you find this document useful?

Is this content inappropriate?

Copyright:

Available Formats

Ενδεικτικές Απαντήσεις 2ης Γραπτής Εργασίας 2017 - 18

Uploaded by

Copyright:

Available Formats

ΑΚΑΔΗ

ΔΙΑΧΕΙΡΙΙΣΗ ΚΑΙ ΤΕΧΝΟΛΟ

H i δεν ισχύει διότι η π

(ζ-2) Σωστή απάντηση

(γγ-2) H σωστή επιλογή είναι

Η πιθανότητα να γίνουν αποδεκτέές και οι 3 παρτίδες τύπου 1, δεεδομένου ό

Συυνεπώς, η ζητούμενη πιθανότητα είναι 98 1 9

1.55 1.57 1.60 1.557

Η τιμή της διιαμέτρου που

Για τη μορφο οποίηση του ιστογράμ

Η μορφή του υ ιστογράμματος είναι χαρακτηρ ριστική κατα

Sccatterplot of Sorted Διάρκειια Ζωής vs Θεεωρητικά Ποσ

0.0 0.2 0.4 0.6 0.8 1.0

19.0 19.5 20.0 20.5 21.0

Πααρατηρείτααι ότι τα σημεία βρίσκκονται πολύύ κοντά σε μια

You might also like