DRAIN2 DXManual 1

ΕΡΓΑΣΙΑ ΝΟ.
∆ΟΜΙΚΗ ΜΗΧΑΝΙΚΗ
UCB/SEMM-93/18 ΜΗΧΑΝΙΚΗ ΚΑΙ ΥΛΙΚΑ
DRAIN-2DX
ΠΕΡΙΓΡΑΦΗ ΣΤΟΙΧΕΙΟΥ ΚΑΙ
Ο∆ΗΓΟΣ ΧΡΗΣΤΗ ΓΙΑ
ΣΤΟΙΧΕΙΟ ΤΥΠΟΥ-01 , ΤΥΠΟΥ-02 , ΤΥΠΟΥ-04 ,
ΤΥΠΟΥ-06 , ΤΥΠΟΥ-09 , ΤΥΠΟΥ-15
ΕΚ∆ΟΣΗ 1.10
Από τον
G.H.POWELL
∆ΕΚΕΜΒΡΙΟΣ 1993 ΤΜΗΜΑ ΠΟΛΙΤΙΚΩΝ ΜΗΧΑΝΙΚΩΝ

ΠΑΝΕΠΙΣΤΗΜΙΟ ΚΑΛΙΦΟΡΝΙΑΣ
ΜΠΕΡΚΛΕΪ , ΚΑΛΙΦΟΡΝΙΑ
ΜΗ ΕΛΑΣΤΙΚΟ ΣΤΟΙΧΕΙΟ ∆ΙΚΤΥΩΜΑΤΟΣ (ΤΥΠΟΣ-01)
ΓΙΑ ΤΟ DRAIN-2DX
ΕΚ∆ΟΣΗ 1.10
∆ΕΚΕΜΒΡΙΟΣ 1993
ΠΕΡΙΓΡΑΦΗ ΣΤΟΙΧΕΙΟΥ ΚΑΙ Ο∆ΗΓΟΣ ΓΙΑ ΤΟΝ ΧΡΗΣΤΗ

Ε01.1 ΣΚΟΠΟΣ , ΧΑΡΑΚΤΗΡΙΣΤΙΚΑ ΚΑΙ ΠΕΡΙΟΡΙΣΜΟΙ
Ε01.1.1 ΣΚΟΠΟΣ
Πρόκειται για ένα απλό µη ελαστικό ραβδωτό στοιχείο. Μπορεί να χρησιµοποιηθεί για
δικτυώµατα, απλά υποστυλώµατα και µη γραµµικά ελατήρια στήριξης.
Ε01.1.2 ΠΡΟΣΟΜΟΙΩΜΑ ΣΤΟΙΧΕΙΟΥ
Τα στοιχεία µπορούν να προσανατολιστούν αυθαίρετα στο επίπεδο xy, αλλά µπορούν να

µεταφέρουν µόνο αξονικό φορτίο. ∆ύο εναλλακτικοί τρόποι ανελαστικής συµπεριφοράς
µπορεί να καθοριστούν, δηλαδή (1) διαρροή σε εφελκυσµό και θλίψη, όπως φαίνεται στο
σχήµα Ε01.2(α), και (2) διαρροή σε εφελκυσµό αλλά ελαστικό λυγισµό σε θλίψη, όπως
φαίνεται στο σχήµα Ε01.2(b). Τα αποτελέσµατα της παραµόρφωσης κράτυνσης
συµπεριλαµβάνονται διαιρώντας κάθε στοιχείο σε δύο παράλληλα συστατικά µέρη, ένα
ελαστικό και ένα καθαρά ελαστοπλαστικό, όπως φαίνεται στο σχήµα Ε01.3.
Φαινόµενα 2ης τάξης Ρ-∆ µπορούν να ληφθούν υπόψη.
Στατικά φορτία που εφαρµόζονται κατά µήκος του στοιχείου ή αρχικές δυνάµεις οφειλόµενες
σε άλλα αίτια, µπορούν να ληφθούν υπόψη καθορίζοντας δυνάµεις πάκτωσης.
Ε01.1.3 ΙΞΩ∆ΗΣ ΑΠΟΣΒΕΣΗ
Εάν η βΚ απόσβεση είναι καθορισµένη, ένα γραµµικό στοιχείο ιξώδους απόσβεσης

προστίθεται παράλληλα µε το κύριο στοιχείο. Η δυσκαµψία του ιξώδους στοιχείου είναι β
πολλαπλασιασµένη µε την αρχική (ελαστική) δυσκαµψία του στοιχείου.
Η δυσκαµψία του ιξώδους στοιχείου παραµένει σταθερή για οποιαδήποτε δυναµική ανάλυση,
ακόµη και αν το βασικό στοιχείο διαρρεύσει. Εντούτοις, το ποσοστό της ιξώδους απόσβεσης
µπορεί να µεταβληθεί αν η κατασκευή βρίσκεται σε στατική κατάσταση, χρησιµοποιώντας τις
επιλογές ‘VS’ και/ή ‘VE’ στο τµήµα εισαγωγής * PARAMETERS. Αυτές επιτρέπουν τις τιµές
του β να µεταβάλλονται για περαιτέρω δυναµικές αναλύσεις.
Αν υπολογιστούν οι ιδιοµορφές και οι ιδιοσυχνότητες (*MODE ανάλυση), οι αναλογίες της

κρίσιµης απόσβεσης που υποδηλώνονται από τις τρέχουσες τιµές του β φαίνονται για κάθε
είδος στο αρχείο .OUT. Αυτές οι αναλογίες πρέπει να ελέγχονται για να διαβεβαιωθεί ότι είναι
αποδεκτές.
Τα ποσά ενέργειας που απορροφώνται από τα στοιχεία ιξώδους απόσβεσης σε κάθε οµάδα
στοιχείων φαίνονται στο αρχείο (επίλυσης) .SLO. Αυτές οι τιµές πρέπει να ελέγχονται για να
διαβεβαιωθεί ότι είναι αποδεκτές. Το αρχείο .SLO πρέπει να ελέγχεται για να διαβεβαιωθεί ότι
υπάρχει ενεργειακή ισορροπία. Αν υπάρχει µεγάλη διαφορά ανάµεσα στις εξωτερικές και
εσωτερικές ενέργειες, τα αποτελέσµατα της ανάλυσης µπορεί να είναι ανακριβή.
Ε01.1.4 ΑΠΟΚΛΙΣΗ ΑΝΟΧΗΣ
Αν θα χρησιµοποιηθεί η ανάλυση µε τη διαδικασία συµβάντων (event-to-event), πρέπει να

καθοριστεί µια τιµή του συντελεστή απόκλισης. Αυτή είναι µια ανοχή στη δύναµη διαρροής
του στοιχείου.
Ένα ‘συµβάν’ ανταποκρίνεται σε µία αλλαγή της δυσκαµψίας ενός στοιχείου, εξαιτίας
διαρροής, ανελαστικής αποφόρτισης, κ.λ.π.. Αν χρησιµοποιείται η ανάλυση συµβάν προς
συµβάν (event-to-event), η δυσκαµψία της κατασκευής ανασχηµατίζεται σε κάθε ‘συµβάν’.
Είναι συνήθως λογικό να χρησιµοποιείται η ανάλυση συµβάν προς συµβάν (event-to-event).
Ας υποτεθεί η περίπτωση στην οποία το ‘συµβάν’ είναι η διαρροή του στοιχείου. Αν εισαχθεί
µια µηδενική τιµή για το συντελεστή απόκλισης, ο παράγοντας ‘συµβάν’ υπολογίζεται έτσι
ώστε το πιο κρίσιµο στοιχείο µόλις να διαρρέει. Αν εισαχθεί µια µη µηδενική τιµή, ο
παράγοντας ΄συµβάν’ επιλέγεται έτσι ώστε η δύναµη ή η ροπή στο στοιχείο να είναι η τιµή
διαρροής συν την ανοχή. ∆ηλαδή το στοιχείο επιτρέπεται να αποκλίνει πέρα από την
ονοµαστική τιµή διαρροής. Ως αποτέλεσµα, υπάρχει ένα σηµείο αστάθειας στο ‘συµβάν’, και η
ανάλυση θα είναι λιγότερο ακριβής. Εντούτοις, ο αριθµός των ‘συµβάντων’ (ανασχηµατισµοί
δυσκαµψίας) µπορεί να µειωθεί, επειδή ένας αριθµός στοιχείων µπορεί να διαρρεύσει σε ένα
απλό βήµα της ανάλυσης. Γενικά, µια µικρή τιµή του συντελεστή απόκλισης θα δώσει µια
περισσότερο ακριβή ανάλυση, αλλά θα απαιτηθεί περισσότερος χρόνος εκτέλεσης.
Το ποσοστό της απόκλισης µπορεί να ελεγχθεί µε δύο τρόπους, πρώτα καθορίζοντας µια
τιµή του συντελεστή απόκλισης ως µέρος των ιδιοτήτων του στοιχείου, και δεύτερον
καθορίζοντας κλίµακες συντελεστών απόκλισης µε την εκδοχή ‘F’ στο τµήµα εισαγωγής
*PARAMETERS. Αν δεν εισαχθούν κλίµακες συντελεστών απόκλισης, αυτοί οι συντελεστές
έχουν σταθερά 1.0, και χρησιµοποιούνται αποκλίσεις ανοχών µε εισαγωγή των ιδιοτήτων του
στοιχείου. Αν εισαχθούν κλίµακες συντελεστών απόκλισης, οι αποκλίσεις ανοχών
κλιµακώνονται από αυτούς τους συντελεστές. Ξεχωριστές κλίµακες συντελεστών απόκλισης
µπορεί να εισαχθούν για στατική και δυναµική ανάλυση, και για κάθε οµάδα στοιχείων. Οι
αποκλίσεις ανοχών µπορούν για το λόγο αυτό να µεταβληθούν οποιαδήποτε στιγµή,
αλλάζοντας τις κλίµακες των συντελεστών απόκλισης. Ένας τρόπος για να καθοριστούν
αποκλίσεις ανοχών είναι να οριστεί µια µονάδα τιµής µε τις ιδιότητες του στοιχείου, και έπειτα
να ελεγχθεί η πραγµατική τιµή µε τις κλίµακες συντελεστών απόκλισης.
Ε01.1.5 ΦΟΡΤΙΑ ΤΟΥ ΣΤΟΙΧΕΙΟΥ
Τα στατικά φορτία που εφαρµόζονται κατά µήκος ενός στοιχείου, ή οι αρχικές δυνάµεις του
στοιχείου µπορούν να ληφθούν υπόψη καθορίζοντας δυνάµεις πάκτωσης όπως φαίνεται στο
σχήµα Ε01.4. Αυτές είναι οι δυνάµεις που πρέπει να δράσουν στα άκρα του στοιχείου για να
αποφευχθεί η µετακίνηση του άκρου.
Ε01.2 ΕΙΣΑΓΩΓΗ ∆Ε∆ΟΜΕΝΩΝ ΓΙΑ *ELEMENTGROUP

Βλέπε σχήµατα Ε01.1 και Ε01.2 για τη γεωµετρία και τις ιδιότητες του στοιχείου.
Ε01.2.1 Πληροφορία ελέγχου
Μία γραµµή.
Στήλες Παρατηρήσεις Μεταβλητές ∆εδοµένα

1-5(Ι) NPROP Αριθµός τύπων ιδιοτήτων (min.
1, max. 40). Βλέπε παράγραφο
Ε01.2.2.
Ε01.2.2 Τύποι ιδιότητας
NPROP γραµµές, µία γραµµή ανά τύπο ιδιότητας.

1-5(Ι) Αριθµός τύπου ιδιότητας στη
σειρά αρχίζοντας από 1.
6-15(R) Μέτρο ελαστικότητας, Ε.
16-25(R) Αναλογία παραµόρφωσης
κράτυνσης, Eh/E. (Πρέπει να είναι
>0 και <1).
26-35(R) Εµβαδόν διατοµής, Α.
36-45(R) Τάση διαρροής σε εφελκυσµό,
Syt.
46-55(R) Τάση διαρροής ή τάση λυγισµού
σε θλίψη, Syc.
60(I) Κώδικας λυγισµού, ως
ακολούθως.
0=διαρρέει σε θλίψη χωρίς
λυγισµό
1=λυγίζει ελαστικά σε θλίψη
61-70(R) Τιµή δύναµης για απόκλιση
ανοχής.
Ε01.2.3 Εντολές παραγωγής στοιχείου
Μία γραµµή για κάθε εντολή.
Τα στοιχεία πρέπει να αριθµούνται στη σειρά αρχίζοντας από 1.

Πρέπει να υπάρχουν γραµµές για το πρώτο και το τελευταίο στοιχείο. Ενδιάµεσα στοιχεία
µπορεί να παραχθούν.

1-5(Ι) Αριθµός στοιχείου ή αριθµός
πρώτου στοιχείου σε διαδοχικά
αριθµούµενες σειρές στοιχείων
που θα παραχθούν από αυτή την
εντολή.
6-15(Ι) Αριθµός κόµβου στο άκρο Ι.
16-25(Ι) Αριθµός κόµβου στο άκρο J.
26-35(Ι) Προσαύξηση αριθµού κόµβου για
παραγωγή στοιχείου. Σταθερά=1.
36-40(Ι) Αριθµός τύπου ιδιότητας.
Ε01.3 ΕΙΣΑΓΩΓΗ ∆Ε∆ΟΜΕΝΩΝ ΓΙΑ *ELEMENTLOAD

Ε01.3.1 Είδη φόρτισης
NLOD γραµµές (βλέπε γραµµή Οµάδας Στοιχείων της παραγράφου *ELEMENTLOAD), µία
γραµµή για κάθε είδος στοιχείου.
Βλέπε σχήµα Ε01.4 για προσήµανση.

1-5(R) Αριθµός είδους φόρτισης σε
6-10(R) Κώδικας συντεταγµένων.
0=δυνάµεις σε τοπικές
συντεταγµένες (στοιχείου)
1=δυνάµεις σε γενικές
συντεταγµένες (κατασκευής)
11-20(R) ∆ύναµη Pi.
21-30(R) ∆ύναµη Vi.
31-40(R) ∆ύναµη Pj.
41-50(R) ∆ύναµη Vj.
E01.3.2 Φορτισµένα στοιχεία και συντελεστές κλίµακας του είδους φόρτισης
Όσες γραµµές χρειάζονται. Τερµατισµός µε µία κενή γραµµή.

1-5(Ι) Αριθµός πρώτου στοιχείου στη
σειρά.
6-10(R) Αριθµός Τελευταίου στοιχείου στη
σειρά.
Σταθερά=απλό στοιχείο.
11-15(R) Προσαύξηση αριθµού στοιχείου.
Σταθερά =1.
16-20(R) Αριθµός είδους φόρτισης.
21-30(R) Συντελεστής κλίµακας του είδους
φόρτισης.
31-45(I,R) Προαιρετικός αριθµός δεύτερου
είδους φόρτισης και συντελεστής
κλίµακας.
46-60(I,R) Προαιρετικός αριθµός τρίτου είδους
φόρτισης και συντελεστής
κλίµακας.
61-75(I,R) Προαιρετικός αριθµός τέταρτου
στοιχείου φόρτισης και συντελεστής
κλίµακας.
Ε01.4 ΕΠΕΞΗΓΗΣΗ ΑΠΟΤΕΛΕΣΜΑΤΩΝ

Ε01.4.1 ΠΡΟΣΗΜΑΝΣΗ
Η εφελκυστική δύναµη και η αξονική επιµήκυνση είναι θετικές.
Το σύνολο των πλαστικών παραµορφώσεων υπολογίζεται όπως φαίνεται στο σχήµα Ε01.5.
Ε01.4.2 ΚΩ∆ΙΚΕΣ ‘ΣΥΜΒΑΝΤΩΝ’
Σε µια συµβάν προς συµβάν (event-to-event) ανάλυση το στοιχείο που διέπει το ‘συµβάν’
προσδιορίζεται στο αρχείο .ECH µε έναν κώδικα που δείχνει τον τύπο του ‘συµβάντος’. Οι
τύποι αυτοί είναι οι ακόλουθοι:
Κώδικας Τύπος ‘συµβάντος’

1 ∆ιαρροή σε εφελκυσµό.
2 ∆ιαρροή σε θλίψη.
3 Λυγισµός.
4 Αποφόρτιση λόγω διαρροής σε εφελκυσµό.
5 Αποφόρτιση λόγω διαρροής σε θλίψη.
6 Αποφόρτιση λόγω λυγισµού.
Ε01.4.3 ΦΑΚΕΛΛΟΣ ΑΠΟΤΕΛΕΣΜΑΤΩΝ (ΑΡΧΕΙΑ .OUT και .E**)
Θα προστεθεί.
Ε01.4.4 ΕΚΤΥΠΩΣΗ ΙΣΤΟΡΙΚΟΥ ΣΥΝΑΡΤΗΣΗ ΤΟΥ ΧΡΟΝΟΥ (ΑΡΧΕΙΟ .OUT)
E01.4.5 ΜΕΤΕΠΕΞΕΡΓΑΣΙΑ ΙΣΤΟΡΙΚΟΥ ΣΥΝΑΡΤΗΣΗ ΤΟΥ ΧΡΟΝΟΥ (ΑΡΧΕΙΟ .RXX)
Τα ακόλουθα σηµεία ( 8 4-byte λέξεις) αφορούν σε κάθε στοιχείο στο αρχείο .RXX. Για να
µεταβάλλεις τα αποδιδόµενα στοιχεία, βλέπε την υπορουτίνα SAVE01 στο κύριο αρχείο
ANAL01.FOR.
Σηµείο Περιγραφή
1 Στατική φόρτιση.
2 Ιξώδης δύναµη.
3 Παραµόρφωση.
4 Συνολική θετική πλαστική παραµόρφωση.
5 Συνολική αρνητική πλαστική παραµόρφωση.
6 Αριθµός κόµβου στο άκρο I.
7 Αριθµός κόµβου στο άκρο J.
8 Κώδικας διαρροής ( 0 = χωρίς διαρροή, 1 = µε διαρροή ή λυγισµό ).
Ε01.4.6 ΑΡΧΕΙΟ ΑΠΟΤΕΛΕΣΜΑΤΩΝ ΧΡΗΣΤΗ ( ΑΡΧΕΙΟ .USR)
Μια απλή υπορουτίνα (πηγαίος κώδικας USER01.FOR) συµπεριλαµβάνεται για να

επεξηγήσει πως µπορεί να χρησιµοποιηθεί η επιλογή του αποτελέσµατος από τον χρήστη.
ΣΤΟΙΧΕΙΟ ∆ΟΚΟΥ-ΥΠΟΣΤΥΛΩΜΑΤΟΣ ΜΕ ΠΛΑΣΤΙΚΗ ΑΡΘΡΩΣΗ

(ΤΥΠΟΣ-02)
ΓΙΑ ΤΟ DRAIN -2DX
ΕΚ∆ΟΣΗ 1.10
ΠΕΡΙΓΡΑΦΗ ΣΤΟΙΧΕΙΟΥ ΚΑΙ Ο∆ΗΓΟΣ ΧΡΗΣΤΗ
Ε02.1 ΣΚΟΠΟΣ, ΧΑΡΑΚΤΗΡΙΣΤΙΚΑ ΚΑΙ ΠΕΡΙΟΡΙΣΜΟΙ
Πρόκειται για ένα απλό µη ελαστικό στοιχείο για την προσοµοίωση δοκών και δοκών-
υποστυλωµάτων από χάλυβα και ωπλισµένο σκυρόδεµα. Το στοιχείο έχει σοβαρούς
περιορισµούς, όπως σηµειώνεται στη συνέχεια. Ιδιαίτερα, δεν είναι σωστό θεωρητικά για
δοκούς-υποστυλώµατα µε αλληλεπίδραση αξονικού φορτίου-καµπτικής ροπής Ρ-Μ. Αν οι
επιδράσεις της αλληλεπίδρασης Ρ-Μ είναι σηµαντικές, καλύτερα να χρησιµοποιηθεί ο τύπος
στοιχείου 15 παρά αυτό το στοιχείο.
Η γεωµετρία του στοιχείου φαίνεται στο σχήµα Ε02.1. Ένα στοιχείο αποτελείται βασικά από
µια ελαστική δοκό, δύο άκαµπτες-πλαστικές αρθρώσεις στα άκρα της δοκού και προαιρετικές
ζώνες άκαµπτου άκρου.
Στοιχεία ποικίλλων διατοµών µπορούν να ληφθούν υπόψη καθορίζοντας κατάλληλους

συντελεστές καµπτικής δυσκαµψίας για την ελαστική δοκό, όπως φαίνεται στο σχήµα Ε02.2.
Ελαστικές διατµητικές παραµορφώσεις µπορούν να συµπεριληφθούν καθορίζοντας µια
ενεργή διατµητική περιοχή.
∆ιαρροή λαµβάνει χώρα µόνο σε πλαστικές αρθρώσεις. Οι ροπές διαρροής της άρθρωσης
µπορούν να καθοριστούν να είναι διαφορετικές στα δύο άκρα του στοιχείου, και για θετική και
αρνητική κάµψη. Το αποτέλεσµα της αξονικής δύναµης στην αντοχή κάµψης λαµβάνεται
υπόψη καθορίζοντας επιφάνειες διαρροής Ρ-Μ, όπως φαίνεται στο σχήµα Ε02.3. Εντούτοις,
οι πλαστικές αρθρώσεις υποτίθεται ότι διαρρέουν µόνο σε κάµψη, χωρίς καµιά ανελαστική
αξονική παραµόρφωση. Αυτό ανταποκρίνεται σε πλαστική ροή κατά µήκος µόνο της
διεύθυνσης Μ, όχι κατά µήκος της κανονικής για διαρροή επιφάνειας, το οποίο θεωρητικά δεν
είναι σωστό.
Η παραµόρφωση κράτυνσης σε κάµψη προσοµοιώνεται υποθέτοντας ότι το στοιχείο

αποτελείται από ελαστικά και ανελαστικά συστατικά παράλληλα, όπως φαίνεται στο σχήµα
Ε02.4. Οι πλαστικές αρθρώσεις που διαρρέουν υπό σταθερή ροπή µορφοποιούν το
ανελαστικό συστατικό. Οι ροπές στο ελαστικό συστατικό συνεχίζουν να αυξάνονται σαν να
πρόκειται για παραµόρφωση κράτυνσης.
Φαινόµενα 2ης τάξης Ρ-∆ µπορούν να ληφθούν υπόψη.
Στατικά φορτία που εφαρµόζονται κατά µήκος του στοιχείου ή αρχικές δυνάµεις οφειλόµενες
σε άλλα αίτια, µπορούν να ληφθούν υπόψη καθορίζοντας δυνάµεις πάκτωσης.
Εάν η βΚ απόσβεση είναι καθορισµένη, ένα στοιχείο ιξώδους απόσβεσης προστίθεται

παράλληλα µε το κύριο στοιχείο. Η δυσκαµψία του ιξώδους στοιχείου είναι β
ακόµη και αν το βασικό στοιχείο διαρρεύσει. Εντούτοις, το ποσό της ιξώδους απόσβεσης

αποδεκτές.
Αν θα χρησιµοποιηθεί η ανάλυση συµβάν προς συµβάν (event-to-event), πρέπει να

καθοριστεί µια τιµή του συντελεστή απόκλισης. Αυτή είναι µία ανοχή στη ροπή διαρροής της
πλαστικής άρθρωσης.
Ας υποτεθεί η περίπτωση όπου το ‘συµβάν’ είναι η διαρροή του στοιχείου. Αν εισαχθεί µια
µηδενική τιµή για το συντελεστή απόκλισης, ο παράγοντας ‘συµβάν’ υπολογίζεται έτσι ώστε
το πιο κρίσιµο στοιχείο µόλις να διαρρέει. Αν εισαχθεί µια µη µηδενική τιµή, ο παράγοντας
΄συµβάν’ επιλέγεται έτσι ώστε η ροπή στο στοιχείο να είναι η τιµή διαρροής συν την ανοχή.
∆ηλαδή το στοιχείο επιτρέπεται να αποκλίνει πέρα από την ονοµαστική τιµή διαρροής. Ως
αποτέλεσµα, υπάρχει ένα σηµείο αστάθειας στο ‘συµβάν’, και η ανάλυση θα είναι λιγότερο
ακριβής. Εντούτοις, ο αριθµός των ‘συµβάντων’ (ανασχηµατισµοί δυσκαµψίας) µπορεί να
µειωθεί, επειδή ένας αριθµός στοιχείων µπορεί να διαρρεύσει σε ένα απλό βήµα της
ανάλυσης. Γενικά, µια µικρή απόκλιση ανοχής θα δώσει µια περισσότερο ακριβή ανάλυση,
αλλά θα απαιτηθεί περισσότερος χρόνος εκτέλεσης.
αποκλίσεις ανοχής είναι να οριστεί µια µονάδα τιµής µε τις ιδιότητες του στοιχείου, και έπειτα
Ε02.1.5 ΦΟΡΤΙΑ ΤΟΥ ΣΤΟΙΧΕΙΟΥ
Τα στατικά φορτία που εφαρµόζονται κατά µήκος ενός στοιχείου µπορούν να ληφθούν
υπόψη καθορίζοντας δυνάµεις πάκτωσης όπως φαίνεται στο σχήµα Ε02.5. Αυτές είναι οι
δυνάµεις που πρέπει να δράσουν στα άκρα του στοιχείου για να αποφευχθεί η µετακίνηση
του άκρου.
Οι δυνάµεις πάκτωσης για οποιοδήποτε στοιχείο συµβάλλουν στα στατικά φορτία των
κόµβων στους οποίους συνδέεται το στοιχείο. Συχνά ο µειωτικός συντελεστής του ενεργού
φορτίου που είναι επιτρεπτός για ένα υποστύλωµα σε ένα κτίριο θα υπερβαίνει αυτόν της
δοκού που υποστηρίζει, γιατί τα υποστυλώµατα υποστηρίζουν υποτελή φορτία για πολλούς
ορόφους. Για το λόγο αυτό, αν οι τέµνουσες δυνάµεις του συνολικού ενεργού φορτίου για
κάθε δοκό εφαρµόζονται στους κόµβους της κατασκευής, το συνολικό φορτίο στα
υποστυλώµατα ίσως είναι όχι απαραίτητα µεγάλο. Αυτό µπορεί να ληφθεί υπόψη µέσω των
µειωτικών παραγόντων ενεργού φορτίου για τις τέµνουσες δυνάµεις πάκτωσης, οι οποίες
χρησιµοποιούνται ως ακολούθως.
Για τις τέµνουσες και αξονικές δυνάµεις του στοιχείου, χρησιµοποιούνται όλες οι
καθορισµένες δυνάµεις πάκτωσης. Εντούτοις, για στατικά φορτία που συνδέονται στους
κόµβους µε το στοιχείο, οι τέµνουσες και αξονικές δυνάµεις πάκτωσης που οφείλονται σε
ενεργά φορτία (αλλά όχι οι ροπές) πρώτα πολλαπλασιάζονται µε έναν καθορισµένο µειωτικό
συντελεστή. Οι δυνάµεις που παράγουν αξονικά φορτία στα υποστυλώµατα µειώνονται γι’
αυτό το λόγο, και οι δυνάµεις που δρουν στα άκρα των υποστυλωµάτων είναι ακόµα σωστές.
Αν υπάρχουν άκαµπτες ζώνες στα άκρα, οι δυνάµεις πάκτωσης βρίσκονται στα άκρα του
παραµορφώσιµου τµήµατος του στοιχείου, όχι στους κόµβους. Επιρροές των άκαµπτων
ζωνών λαµβάνονται υπόψη στη µεταφορά των δυνάµεων πάκτωσης στους κόµβους (δηλαδή,
οι ροπές στους κόµβους αυξάνονται µε ζεύγη τεµνουσών και αξονικών δυνάµεων πάκτωσης).
Οι µειωτικοί συντελεστές ενεργού φορτίου εφαρµόζονται στις τέµνουσες και αξονικές δυνάµεις
πάκτωσης πριν να µεταφερθούν στους κόµβους.
Ε02.1.6 ΚΥΡΙΟΙ ΠΕΡΙΟΡΙΣΜΟΙ
ΠΑΡΑΜΟΡΦΩΣΗ ΚΡΑΤΥΝΣΗΣ
Η παραµόρφωση κράτυνσης προσοµοιώνεται τοποθετώντας µια ελαστική συνιστώσα

παράλληλα µε µια ανελαστική συνιστώσα, όπως φαίνεται στο σχήµα Ε02.4. Πρέπει να δοθεί
προσοχή στην επιλογή τόσο της αντοχής του στοιχείου, όσο και στην αναλογία της
παραµόρφωσης κράτυνσης.
Για να επεξηγηθεί αυτό, ας υποτεθεί µια δοκός µε οµοιόµορφη δυσκαµψία και αντοχή, και µε
µια σχέση ροπών-καµπυλοτήτων, όπως φαίνεται στο σχήµα Ε02.6(α). Αν η καµπτική ροπή
στο υποστύλωµα είναι σταθερή, η σχέση ροπής-στροφής στο τέλος ενός στοιχείου έχει το ίδιο
σχήµα όπως αυτό της σχέσης ροπών-καµπυλοτήτων, όπως φαίνεται στο σχήµα Ε02.6(b).
Αυτό συµβαίνει γιατί η καµπυλότητα και η στροφή στην περίπτωση αυτή είναι άµεσα
ανάλογες. Αν, εντούτοις, η καµπτική ροπή ποικίλλει, για παράδειγµα όπως φαίνεται στο
σχήµα Ε02.6(c), οι καµπυλότητες και οι στροφές δεν είναι πια ανάλογες, και οι σχέσεις
ροπών-καµπυλοτήτων και ροπών-στροφών για την πραγµατική δοκό δεν είναι οι ίδιες.
Εντούτοις, αν οι ίδιες ιδιότητες του στοιχείου καθορίζονται όπως στο σχήµα Ε02.6(b), αυτές οι
σχέσεις είναι ακόµα οι ίδιες για το προσοµοίωµα της παράλληλης συνιστώσας. ∆ηλαδή, αν οι
ιδιότητες του στοιχείου επιλεγούν έτσι ώστε να δίνουν τη σωστή συµπεριφορά για
οµοιόµορφη κάµψη, η συµπεριφορά ίσως να µην είναι σωστή για ανοµοιόµορφη κάµψη.
ΕΠΙΦΑΝΕΙΕΣ ∆ΙΑΡΡΟΗΣ ΚΑΙ ΣΥΜΠΕΡΙΦΟΡΑ ΑΞΟΝΙΚΗΣ ∆ΥΝΑΜΗΣ
Όταν µορφοποιείται µια πλαστική άρθρωση, υποτίθεται ότι διαρρέει µόνο σε κάµψη, υπό
σταθερή ροπή. Αν µια επιφάνεια διαρροής χάλυβα ή ωπλισµένου σκυροδέµατος καθοριστεί,
η ροπή διαρροής υπολογίζεται λαµβάνοντας υπόψη τη σηµασία της αξονικής δύναµης. Η
άρθρωση υποτίθεται ότι περιστρέφεται υπό σταθερή ροπή, όπως φαίνεται στο σχήµα
Ε02.7(α). Αυτό σηµαίνει ότι το σηµείο Ρ-Μ µπορεί να µετακινηθεί εκτός επιφάνειας διαρροής.
Το λάθος διορθώνεται στο επόµενο βήµα της ανάλυσης, υπολογίζοντας πάλι τη ροπή
διαρροής και εφαρµόζοντας µια διόρθωση ισορροπίας όπως φαίνεται. Αυτό σηµαίνει επίσης
ότι το στοιχείο υποτίθεται ότι είναι ελαστικό για αξονικές δυνάµεις, και ότι δεν υπάρχει αξονική
αύξηση ή µείωση που να σχετίζεται µε τη διαρροή στις αρθρώσεις. Αυτό δεν είναι σωστό. Για
ένα στοιχείο είναι πιο σωστό, και θεωρητικά και φυσικά, να θεωρείται τύπος στοιχείου 15.
Μια διόρθωση ισορροπίας εφαρµόζεται επίσης όταν µορφοποιείται ένας νέος τύπος
άρθρωσης, όπως φαίνεται στο σχήµα Ε02.7(b).
ΦΑΙΝΟΜΕΝΑ 2ης ΤΑΞΗΣ Ρ-∆ (Επιρροή φαινοµένων 2ης τάξης)
Τα φαινόµενα 2ης τάξης Ρ-∆ βασίζονται στη γεωµετρική δυσκαµψία για ένα στοιχείο
δικτυώµατος, όχι ένα στοιχείο δοκού (δηλαδή, υποθέτοντας ένα γραµµικό µετατοπισµένο
σχήµα, όχι ένα κυβικό ή κάποια άλλη στροφή). Αυτό δεν είναι ακριβές για ένα ελαστικό
στοιχείο δοκού-υποστυλώµατος. Εντούτοις, το κυβικό σχήµα δεν είναι ακριβές, αλλά πρέπει
να είναι ακριβές για τα φαινόµενα 2ης τάξης Ρ-∆ στους περισσότερους σκελετούς κτιρίων.
Μεγαλύτερη ακρίβεια µπορεί να επιτευχθεί διαιρώντας ένα µέλος σε πολλά στοιχεία.
Για φαινόµενα 2ης τάξης Ρ-∆ σε στοιχεία µε ζώνες άκαµπτου άκρου, γίνεται µια περαιτέρω
προσέγγιση. Υποτίθεται ότι τα φαινόµενα 2ης τάξης Ρ-∆ παράγονται από ένα δικτύωµα που
επεκτείνεται ευθέως από κόµβο σε κόµβο, και ότι η αξονική δύναµη στο δικτύωµα είναι η
αξονική δύναµη στο παραµορφώσιµο τµήµα του στοιχείου. Αυτή η προσέγγιση φαίνεται στο
σχήµα Ε02.8. Αν αυτή η προσέγγιση δεν είναι αποδεκτή, θα πρέπει να γίνει προσοµοίωση
των ζωνών άκαµπτου άκρου ως ξεχωριστά στοιχεία, µε µεγάλες δυσκαµψίες (αλλά όχι πολύ
µεγάλες-περίπου 100 φορές πιο δύσκαµπτες από το παραµορφώσιµο τµήµα του στοιχείου).
Για δυναµική ανάλυση, η γεωµετρική δυσκαµψία οφείλεται µόνο σε στατική αξονική δύναµη,
όχι στο ποσό της στατικής και ιξώδους (βΚ) δύναµης. Αυτό δεν είναι σωστό, αλλά
αποφεύγονται απότοµες αλλαγές στην αξονική δύναµη.
Βλέπε σχήµατα Ε02.1 και Ε02.8 για τη συµπεριφορά και τις ιδιότητες του στοιχείου.

1-5(Ι) Αριθµός ειδών δυσκαµψίας (max, 40).
Βλέπε παράγραφο Ε02.2.2.
6-10(Ι) Αριθµός ειδών ζωνών άκαµπτου άκρου
(max, 15). Βλέπε παράγραφο Ε02.2.3.
11-15(Ι) Αριθµός επιφανειών διαρροής επιµέρους
διατοµών (max, 40). Βλέπε παράγραφο
Ε02.2.4.
Ε02.2.2 Τύποι δυσκαµψίας
NSTIF γραµµές , µία γραµµή ανά τύπο δυσκαµψίας.

1-5(Ι) Αριθµός τύπου δυσκαµψίας, σε σειρά
αρχίζοντας από 1.
6-15(R) Μέτρο ελαστικότητας.
16-25(R) Παραµόρφωση κράτυνσης, ως ποσοστό του
µέτρου ελαστικότητας.
26-35(R) Εµβαδόν διατοµής.
36-45(R) Ροπή αδρανείας διατοµής.
46-50(R) Συντελεστής καµπτικής δυσκαµψίας Κii.
51-55(R) Συντελεστής καµπτικής δυσκαµψίας Κjj.
56-60(R) Συντελεστής καµπτικής δυσκαµψίας Κij.
61-70(R) ∆ιατµητική επιφάνεια. Άφησε κενό αν πρέπει να
αγνοηθούν οι διατµητικές παραµορφώσεις, ή
αν τα αποτελέσµατα της διατµητικής
παραµόρφωσης συµπεριλαµβάνονται στους
συντελεστές καµπτικής δυσκαµψίας.
71-75(R) Λόγος Poisson (χρησιµοποιείται για τον
υπολογισµό του µέτρου διάτµησης, και µόνο
όταν η διατµητική περιοχή δεν είναι µηδενική).
76-80(R) Τιµή ροπής απόκλισης ανοχής. Σταθερά=πολύ
µικρή.
Ε02.2.3 Τύποι ζωνών δύσκαµπτου άκρου
NECC γραµµές, µία για κάθε τύπο ζώνης άκαµπτου άκρου.
Παραλείπεται αν δεν υπάρχουν άκαµπτες ζώνες. Βλέπε σχήµα Ε02.1 για επεξήγηση.
Οι προβολές όλων των άκαµπτων ζωνών γίνονται στο γενικό σύστηµα συντεταγµένων
µετρούµενες από τον κόµβο µέχρι το άκρο του στοιχείου.

1-5(Ι) Αριθµός τύπου ζωνών άκαµπτου άκρου, σε
6-15(R) Xi = X προβολή στο άκρο Ι.
16-25(R) Xj = X προβολή στο άκρο J.
26-35(R) Yi = Y προβολή στο άκρο I.
36-45(R) Yj = Y προβολή στο άκρο J.
Ε02.2.4 Τύποι επιφανειών διαρροή
NSURF γραµµές, µία για κάθε τύπο επιφάνειας διαρροής.
Βλέπε σχήµα Ε02.3. Προσοχή στην προσήµανση των ροπών διαρροής.

1-5(I) Αριθµός τύπου επιφάνειας διαρροής, σε
6-10(R) Μορφή επιφάνειας διαρροής, ως
ακολούθως.
1=τύπος δοκού, χωρίς αλληλεπίδραση Ρ-Μ
2=τύπος µεταλλικής δοκού τύπου Ι
3=τύπος υποστυλώµατος ωπλισµένου
σκυροδέµατος
11-20(R) Θετική ροπή διαρροής , Μy+.
21-30(R) Αρνητική ροπή διαρροής , Μy-.
31-40(R) ∆ύναµη διαρροής σε θλίψη, Pyc. Άφησε
κενό αν µορφή επιφάνειας διαρροής=1.
41-50(R) ∆ύναµη διαρροής σε εφελκυσµό, Pyt.
Άφησε κενό αν µορφή επιφάνειας διαρροής
=1.
51-55(R) M/My+ για το σηµείο Α (δηλαδή, Μ στο Α
ως ποσοστό της My-).
Άφησε κενό αν µορφή επιφάνειας διαρροής
=1.
56-60(R) P/Pyc για το σηµείο Α. Άφησε κενό αν
µορφή επιφάνειας διαρροής=1.
61-65(R) M/My- για το σηµείο Β. Άφησε κενό αν
66-70(R) P/Pyc για το σηµείο Β. Άφησε κενό αν
Όσες γραµµές χρειάζονται, µία για κάθε εντολή.
Τα στοιχεία πρέπει να αριθµούνται σε σειρά αρχίζοντας από 1.


1-5(Ι) Αριθµός στοιχείου, ή αριθµός πρώτου
στοιχείου σε διαδοχικά αριθµηµένες σειρές
στοιχείων που θα παραχθούν µε αυτή την
εντολή.
6-15(Ι) Αριθµός κόµβου στο άκρο I.
παραγωγή στοιχείου. Σταθερά=1.
36-40(Ι) Αριθµός τύπου δυσκαµψίας.
41-45(I) Αριθµός τύπου ζώνης άκαµπτου άκρου.
Σταθερά=καµιά αρχική άκαµπτη ζώνη.
46-50(I) Αριθµός τύπου επιφάνειας διαρροής στο
άκρο I.
51-55(I) Αριθµός τύπου επιφάνειας διαρροής στο
άκρο J.
Ε02.3 ΕΙΣΑΓΩΓΗ ∆Ε∆ΟΜΕΝΩΝ ΓΙΑ *ELEMENTLOAD
Ε02.3.1 Είδη φόρτισης

NLOD γραµµές (βλέπε γραµµή Οµάδας Στοιχείων της παραγράφου *ELEMENTLOAD), µία
γραµµή για κάθε είδος στοιχείου.
Βλέπε σχήµα Ε02.5 για προσήµανση.

1-5(Ι) Αριθµός είδους φόρτισης, σε σειρά
6-10(R) Κώδικας συντεταγµένων.
0= δυνάµεις σε τοπικές συντεταγµένες
(στοιχείο)
1= δυνάµεις σε γενικές συντεταγµένες
(κατασκευή)
11-20(R) Μειωτικός συντελεστής ενεργού φορτίου.
21-30(R) ∆ύναµη Pi.
31-40(R) ∆ύναµη Vi.
41-50(R) Ροπή Mi.
51-60(R) ∆ύναµη Pj.
61-70(R) ∆ύναµη Vj.
71-80(R) Ροπή Mj.
E02.3.2 Φορτιζόµενα στοιχεία και συντελεστές κλίµακας των οµάδων φόρτισης
Όσες γραµµές χρειάζονται. Τερµατισµός µε µία κενή γραµµή.

1-5(Ι) Αριθµός πρώτου στοιχείου στη σειρά.
6-10(R) Αριθµός τελευταίου στοιχείου στη σειρά .
Σταθερά=απλό στοιχείο.
11-15(R) Προσαύξηση αριθµού στοιχείου. Σταθερά
=1.
16-20(R) Αριθµός είδους φόρτισης.
21-30(R) Συντελεστής κλίµακας του είδους φόρτισης.
31-45(I,R) Προαιρετικός αριθµός δεύτερου είδους
φόρτισης και συντελεστής κλίµακας.
46-60(I,R) Προαιρετικός αριθµός τρίτου είδους
61-75(I,R) Προαιρετικός αριθµός τέταρτου στοιχείου
Η προσήµανση για τη δύναµη του στοιχείου και για τα αποτελέσµατα της στροφής της
πλαστικής άρθρωσης φαίνονται στο σχήµα Ε02.9. Οι συνολικές στροφές της πλαστικής
άρθρωσης υπολογίζονται όπως φαίνεται στο σχήµα Ε02.10.
Να δοθεί προσοχή στο γεγονός ότι τα αποτελέσµατα της προσήµανσης των ροπών είναι
διαφορετικά από αυτά που χρησιµοποιούνται για να καθορίσουν τις επιφάνειες διαρροής.
τύποι των ‘συµβάντων’ είναι οι ακόλουθοι:

11 Νέα άρθρωση στο άκρο i, θετική διαρροή .
12 Νέα άρθρωση στο άκρο i, αρνητική διαρροή.
10 Αποφορτίσεις άρθρωσης στο άκρο i.
21 Νέα άρθρωση στο άκρο j, θετική διαρροή.
22 Νέα άρθρωση στο άκρο j, αρνητική διαρροή.
20 Αποφορτίσεις άρθρωσης στο άκρο j.
Ε02.4.3 ΦΑΚΕΛΛΟΣ ΑΠΟΤΕΛΕΣΜΑΤΩΝ (ΑΡΧΕΙΑ .OUT και .EXX)
µεταβληθούν τα αποδιδόµενα στοιχεία, βλέπε την υπορουτίνα SAVE02 στο κύριο αρχείο
ANAL02.FOR.
1 Καµπτική ροπή στο άκρο I.
2 Καµπτική ροπή στο άκρο J.
3 Τέµνουσα δύναµη στο άκρο I.
4 Τέµνουσα δύναµη στο άκρο J.
5 Αξονική δύναµη στο άκρο I.
6 Αξονική δύναµη στο άκρο J.
7 Τρέχουσα στροφή πλαστικής άρθρωσης στο άκρο I.
8 Τρέχουσα στροφή πλαστικής άρθρωσης στο άκρο J.
9 Συνολική θετική στροφή πλαστικής άρθρωσης στο άκρο I.
10 Συνολική θετική στροφή πλαστικής άρθρωσης στο άκρο J.
11 Συνολική αρνητική στροφή πλαστικής άρθρωσης στο άκρο I.
12 Συνολική αρνητική στροφή πλαστικής άρθρωσης στο άκρο J.
13 Κώδικας διαρροής στο άκρο I ( 1: άρθρωση, 0: καµία άρθρωση).
14 Κώδικας διαρροής στο άκρο J ( 1: άρθρωσης, 0: καµία άρθρωση).
Μια απλή υπορουτίνα (πηγαίος κώδικας USER02.FOR) συµπεριλαµβάνεται για να

επεξηγήσει πως µπορεί η έκδοση των αποτελεσµάτων του χρήστη να χρησιµοποιηθεί. Αυτή η
υπορουτίνα τρέχει µόνο για ένα διαµορφωµένο αρχείο .USR. Αποδίδονται τα παρακάτω
µέρη: τρέχων κώδικας διαρροής, καµπτική ροπή, τέµνουσα δύναµη, αξονική δύναµη, στροφή
πλαστικής άρθρωσης και συνολική στροφή πλαστικής άρθρωσης στα άκρα I και J του
στοιχείου.
ΑΠΛΟ ΣΤΟΙΧΕΙΟ ΣΥΝ∆ΕΣΗΣ (ΤΥΠΟΣ-04)

ΕΚ∆ΟΣΗ 1.10
Πρόκειται για ένα απλό µη ελαστικό στοιχείο για την προσοµοίωση συνδέσεων κατασκευών
µε περιστροφική και/ή µεταφορική ευκαµψία.

Το στοιχείο συνδέει δύο κόµβους οι οποίοι πρέπει να έχουν ίδιες συντεταγµένες (δηλαδή
πρόκειται για ένα µηδενικού µήκους στοιχείο). Ένα στοιχείο µπορεί να συνδέσει είτε τις
περιστροφικές µετατοπίσεις των κόµβων ή τις µεταφορικές µετατοπίσεις. Θετικές δράσεις
(ροπές ή δυνάµεις) και παραµορφώσεις φαίνονται στο σχήµα Ε04.1. Για µια µεταφορική
σύνδεση το στοιχείο µπορεί να συνδέσει οριζόντιες ή κατακόρυφες µετατοπίσεις, αλλά όχι
πλάγιες µετατοπίσεις.
Το στοιχείο µπορεί να καθοριστεί να συµπεριφέρεται ελαστικά ή ανελαστικά, όπως φαίνεται

στο σχήµα Ε04.2. Περίπλοκοι τρόποι συµπεριφοράς µπορεί να επιτευχθούν τοποθετώντας
δύο ή περισσότερα στοιχεία παράλληλα.
∆εν υπάρχει πρόβλεψη για φαινόµενα 2ης τάξης Ρ-∆, για φορτίσεις στοιχείων, ή για αρχικές
δυνάµεις.

Αν η αρχική δυσκαµψία είναι µεγάλη, όπως σε µια σύνδεση η οποία είναι σχεδόν άκαµπτη
πριν διαρρεύσει, η βΚ δυσκαµψία απόσβεσης θα είναι µεγάλη, και για το λόγο αυτό µεγάλα
ποσά ιξώδους ενέργειας µπορεί να απορροφηθούν µετά τη διαρροή. Αυτό µπορεί να µην
είναι ένα σωστό προσοµοίωµα, και ίσως είναι καλό να καθορίζονται οι τιµές του β για στοιχεία
σύνδεσης και να χρησιµοποιούνται άλλοι τύποι στοιχείων για να αποκτηθεί ιξώδης
απόσβεση.
Μερικές συνδέσεις απορροφούν ενέργεια µέσω ιξώδους δράσης παρά από υστερητική.
Τέτοιες συνδέσεις µπορούν να προσοµοιωθούν καθορίζοντας µια πολύ µικρή τιµή του β ώστε
η βΚ να είναι η απαιτούµενη δυσκαµψία απόσβεσης. Το στοιχείο συµπεριφέρεται ως
γραµµικό dashpot, µε µια σταθερή δυσκαµψία απόσβεσης. Μη γραµµικός βαθµός εξάρτησης
δεν είναι δυνατό να προσοµοιωθεί.
Αν υπολογιστούν οι ιδιοµορφές και ιδιοσυχνότητες (*MODE ανάλυση), οι αναλογίες της

αποδεκτές.

καθοριστεί µια τιµή του συντελεστή απόκλισης. Αυτή είναι µια ανοχή στη ροπή ή δύναµη
διαρροής του στοιχείου.
Ένα ‘συµβάν’ ανταποκρίνεται σε µια αλλαγή της δυσκαµψίας ενός στοιχείου, εξαιτίας
΄συµβάν’ επιλέγεται έτσι ώστε η δύναµη ή η ροπή στο στοιχείο να είναι η τιµή διαρροής συν
την ανοχή. ∆ηλαδή το στοιχείο επιτρέπεται να αποκλίνει πέρα από την ονοµαστική τιµή
διαρροής. Ως αποτέλεσµα, υπάρχει ένα σηµείο αστάθειας στο ‘συµβάν’, και η ανάλυση θα
είναι λιγότερο ακριβής. Εντούτοις, ο αριθµός των ‘συµβάντων’ (ανασχηµατισµοί δυσκαµψίας)
µπορεί να µειωθεί, επειδή ένας αριθµός στοιχείων µπορεί να διαρρεύσει σε ένα απλό βήµα
της ανάλυσης. Γενικά, µια µικρή τιµή του συντελεστή απόκλισης θα δώσει µια περισσότερο
ακριβή ανάλυση, αλλά θα απαιτηθεί περισσότερος χρόνος εκτέλεσης.
καθορίζοντας κλίµακες συντελεστών απόκλισης µε την επιλογή ‘F’ στο τµήµα εισαγωγής
αποκλίσεις ανοχών µπορούν, για το λόγο αυτό, να µεταβληθούν οποιαδήποτε στιγµή,
αποκλίσεις ανοχών είναι να οριστεί µια µονάδα τιµής µε τις ιδιότητες του στοιχείου, και έπειτα
Βλέπε σχήµατα Ε04.1 και Ε04.2 για τη συµπεριφορά και τις ιδιότητες του στοιχείου.
1-5(Ι) NPROP Αριθµός τύπων ιδιοτήτων (min. 1, max. 40).
NPROP γραµµές, µία γραµµή ανά τύπο ιδιότητας.
Βλέπε σχήµα Ε04.1 για την προσήµανση. Παρατηρείται ότι η θετική παραµόρφωση είναι η
µετακίνηση του κόµβου J σχετικά µε (δηλαδή, µείον) τη µετακίνηση του κόµβου I. Οι θετικές
δράσεις είναι στις ίδιες διευθύνσεις µε τις θετικές παραµορφώσεις.

1-5(Ι) Αριθµός τύπου ιδιότητας στη σειρά
6-15(R) Αρχική δυσκαµψία, k1 (για περιστροφή, ροπή
ανά ακτ
16-25(R) Λόγος παραµόρφωσης κράτυνσης, k2/k1.
Πρέπει να είναι <1.
26-35(R) Θετική δύναµη ή ροπή διαρροής, Fy+ ή My+.
36-45(R) Αρνητική δύναµη ή ροπή διαρροής, Fy- ή
My-.
46-55(R) Τιµή συντελεστή απόκλισης (τιµή δύναµης ή
ροπής).
56-60(I) Κώδικας διεύθυνσης, ως ακολούθως:
1=Χ µεταφορά
2=Y µεταφορά
3= περιστροφή
61-65(R) Κώδικας ελαστικότητας ως ακολούθως:
0=ανελαστική αποφόρτιση
1=ελαστική αποφόρτιση
2=ανελαστική αποφόρτιση µε ρωγµή
Όσες γραµµές χρειάζονται, µία γραµµή για κάθε εντολή.


1-5(Ι) Αριθµός στοιχείου ή αριθµός πρώτου
στοιχείου σε διαδοχικά αριθµούµενες σειρές
στοιχείων που θα παραχθούν από αυτή την
εντολή.
6-15(Ι) Αριθµός κόµβου στο άκρο Ι.
26-35(Ι) Προσαύξηση αριθµού κόµβου για παραγωγή
στοιχείου. Σταθερά=1.
36-40(Ι) Αριθµός τύπου ιδιότητας. Σταθερά=1.
Η προσήµανση για δράσεις και παραµορφώσεις του στοιχείου φαίνονται στο σχήµα Ε04.1.
Οι συνολικές στροφές της πλαστικής άρθρωσης υπολογίζονται όπως φαίνεται στο σχήµα
Ε04.3.

1 ∆ιαρροή
-1 Αποφόρτιση
2 Άνοιγµα ρωγµών
-2 Κλείσιµο ρωγµών
Ε04.3.3 ΦΑΚΕΛΟΣ ΑΠΟΤΕΛΕΣΜΑΤΩΝ (ΑΡΧΕΙΑ .OUT και .E**)
µεταβληθούν τα αποδιδόµενα στοιχεία, βλέπε την υπορουτίνα RESP04 στο κύριο αρχείο
ANAL04.FOR.
1 Στατική δύναµη ή ροπή.
2 Ιξώδης δύναµη ή ροπή.
3 Συνολική παραµόρφωση.
4 Συνολική θετική πλαστική παραµόρφωση (άθροισµα όλων των θετικών
excursions µε κώδικα διαρροής 1).
5 Συνολική αρνητική πλαστική παραµόρφωση (άθροισµα όλων των αρνητικών
excursions µε κώδικα διαρροής 1).
8 Κώδικας διεύθυνσης (1=Χ , 2=Y ,3=R ).
9 Κώδικας διαρροής (0 = χωρίς διαρροή, 1 = µε διαρροή , 2 = άνοιγµα ρωγµής).
∆εν υπάρχει αποτέλεσµα υπορουτίνας (πηγαίος κώδικας USER04.FOR) για το στοιχείο αυτό.
ΕΛΑΣΤΙΚΟ ΣΤΟΙΧΕΙΟ ΤΟΙΧΩΜΑΤΟΣ (ΤΥΠΟΣ-06 )

ΕΚ∆ΟΣΗ 1.10
Ε06.1 ΣΚΟΠΟΣ , ΧΑΡΑΚΤΗΡΙΣΤΙΚΑ ΚΑΙ ΠΕΡΙΟΡΙΣΜΟΙ
Πρόκειται για ένα απλό ελαστικό (γραµµικό) στοιχείο για τη προσοµοίωση ορθογωνικών
τοιχωµάτων µε αξονική, καµπτική και / ή διατµητική δυσκαµψία.

Στην ανάλυση των κτιρίων µε δοµικά τοιχώµατα συχνά είναι λογικό να εξιδανικεύεται κάθε
τοίχωµα ως ένα απλό ελαστικό στοιχείο στο οποίο προσοµοιώνονται οι ολικές αξονικές,
καµπτικές και διατµητικές δυσκαµψίες του τοιχώµατος. Αυτό το στοιχείο εξασφαλίζει αυτόν
τον τύπο εξιδανίκευσης.
Το σχήµα Ε06.1 δείχνει ένα µεγάλο τοίχωµα µε ένα άνοιγµα. Στην κατακόρυφη διεύθυνση
ένας ενεργός κεντροβαρικός άξονας είναι δυνατόν να βρεθεί τέτοιος, ώστε µια αξονική
δύναµη που εφαρµόζεται κατά µήκος του άξονα να µην παράγει κάµψη (και, αντιστοίχως, µια
καµπτική ροπή να µην παράγει αξονική παραµόρφωση). Ένας όµοιος ενεργός κεντροβαρικός
άξονας είναι δυνατόν να βρεθεί στην οριζόντια διεύθυνση. Οι αξονικές και καµπτικές
δυσκαµψίες του τοιχώµατος πρέπει να καθορίζονται ως ενεργές τιµές ΕΑ και ΕΙ κατά µήκος
αυτών των αξόνων, όπου Ε = µέτρο ελαστικότητας, Α = ενεργό εµβαδόν διατοµής και Ι =
ενεργός ροπή αδρανείας διατοµής. Επιπρόσθετα, η διατµητική δυσκαµψία του τοιχώµατος
πρέπει να καθοριστεί. (ΠΡΟΣΟΧΗ - Βλέπε προειδοποίηση 1).
Ένα τοίχωµα εξιδανικεύεται όπως φαίνεται στο σχήµα Ε06.2, µε τέσσερις κόµβους και οχτώ
βαθµούς ελευθερίας. Αυτοί ορίζουν πέντε τύπους παραµόρφωσης όπως φαίνεται στο σχήµα
Ε06.3, συν τρεις τύπους δύσκαµπτου σώµατος.
Οι πέντε τύποι παραµόρφωσης υποτίθεται ότι δε σχετίζονται, µε δυσκαµψίες για κατακόρυφη

επιµήκυνση (ενεργός κατακόρυφη ΕΑ), κατακόρυφη κάµψη (ενεργός κατακόρυφη ΕΙ),
οριζόντια επιµήκυνση (ενεργός οριζόντια ΕΑ), οριζόντια κάµψη (ενεργός οριζόντια ΕΙ), και
διάτµηση. Η διατµητική δυσκαµψία καθορίζεται στα πλαίσια διατµητικής παραµόρφωσης και
διατµητικής δύναµης ανά unit edge length (ενεργός Gt, όπου G = µέτρο διάτµησης και t =
ενεργό πάχος τοιχώµατος). Αυτές οι δυσκαµψίες πρέπει να καθορίζονται µέσω πειραµάτων ή
µέσω ξεχωριστών υπολογισµών, λαµβάνοντας υπόψη ανοίγµατα, άκαµπτα πλευρά,
µεταβολές παχών, κ.λ.π. .

πολλαπλασιασµένη µε την δυσκαµψία του στοιχείου.
Η δυσκαµψία του ιξώδους στοιχείου παραµένει σταθερή για οποιαδήποτε δυναµική ανάλυση.
Εντούτοις, το ποσοστό της ιξώδους απόσβεσης µπορεί να µεταβληθεί αν η κατασκευή
βρίσκεται σε στατική κατάσταση, χρησιµοποιώντας τις επιλογές ‘VS’ και/ή ‘VE’ στο τµήµα
εισαγωγής *PARAMETERS. Αυτές επιτρέπουν τις τιµές του β να µεταβάλλονται για
περαιτέρω δυναµικές αναλύσεις.

αποδεκτές.
Ε06.1.4 ΠΡΟΕΙ∆ΟΠΟΙΗΣΕΙΣ ΣΤΗ ΧΡΗΣΗ
Προειδοποίηση 1: Ανακριβής θεωρία
Ο κώδικας του υπολογιστή βασίζεται σήµερα σε µια θεωρία η οποία είναι σωστή µόνο αν οι
ενεργοί κεντροβαρικοί άξονες διέρχονται από το κέντρο του τοιχώµατος. Για άλλες γεωµετρίες
τοιχώµατος τα αποτελέσµατα δε θα είναι σωστά.
Προειδοποίηση 2: Μάζα τοιχώµατος

Η µάζα κάθε τοιχώµατος πρέπει να συγκεντρώνεται στους κόµβους του. Αυτό επιτρέπει µια
λογική παρουσίαση της µεταφορικής αδράνειας (και κατακόρυφες και οριζόντιες) του
τοιχώµατος, αλλά υπερεκτιµά την περιστροφική αδράνεια. Αυτό είναι ένα έµφυτο λάθος αυτού
του είδους τοιχώµατος, αλλά δεν είναι σηµαντικό στις περισσότερες περιπτώσεις. Αν
πιστεύεται ότι η περιστροφική αδράνεια θα επηρεάζει συνεχώς τη δυναµική απόκριση, κάθε
τοίχωµα πρέπει να διαιρείται σε πολλά στοιχεία για να παρέχει µια πιο ακριβή παρουσίαση
της διανοµής της µάζας στο τοίχωµα. Πρέπει να δοθεί προσοχή, εντούτοις, στο γεγονός ότι τα
άκρα του τοιχώµατος δεν παραµένουν ίσια (ουσιαστικά το στοιχείο είναι ένα επίπεδο υπό
πίεση πεπερασµένο στοιχείο µε one-point shear quadrature). Για το λόγο αυτό, ένα τοίχωµα
προσοµοιωµένο µε πολλά στοιχεία ίσως είναι πολύ εύκαµπτο.
Προειδοποίηση 3: Περιστροφικές µετακινήσεις
Οι περιστροφικές µετακινήσεις των κόµβων δε συγκρατούνται µε στοιχεία τοιχώµατος, και

ίσως πρέπει να συγκρατούνται χρησιµοποιώντας εντολές *RESTRAINT.

NPROP γραµµές , µία γραµµή ανά τύπο ιδιότητας.

1-5(Ι) Αριθµός τύπου ιδιότητας στη σειρά
6-15(R) Ενεργός ΕΑ για κατακόρυφη extension (ΕΑ
οριζόντιας τοµής).
16-25(R) Ενεργός ΕΙ για κατακόρυφη κάµψη (ΕΙ
οριζόντιας τοµής).
26-35(R) Ενεργός ΕΑ για οριζόντια extension (ΕΑ
κατακόρυφης τοµής).
36-45(R) Ενεργός ΕΙ για οριζόντια extension (ΕΙ
κατακόρυφης τοµής).
46-55(R) Ενεργός Gt για shear racking.
56-65(I) Απόσταση της γραµµής που περνά από το
Κ.Β. του τοιχώµατος µε τον ενεργό
κατακόρυφο κεντροβαρικό άξονα, συν ή
µείον, ως αναλογία του πλάτους του
τοιχώµατος (δηλαδή κυµαίνεται από -0.5 ως
+0.5, -αριστερά, + δεξιά). Σταθερά= 0.
66-75(I) Απόσταση του µέσου του ύψους του
τοιχώµατος µε τον οριζόντιο ενεργό
κεντροβαρικό άξονα, συν ή µείον, ως
αναλογία του ύψους του τοιχώµατος (δηλαδή
κυµαίνεται από -0.5 ως +0.5, - κάτω, +πάνω).
Σταθερά= 0.

1-5(Ι) Αριθµός στοιχείου, ή αριθµός πρώτου στοιχείου
σε διαδοχικά αριθµούµενες σειρές στοιχείων που
παράγονται από αυτή την εντολή.
6-15(Ι) Κόµβος I (πάνω αριστερά).
16-25(Ι) Κόµβος J (πάνω δεξιά).
26-35(Ι) Κόµβος K (κάτω αριστερά).
36-45(Ι) Κόµβος L (κάτω δεξιά).
46-55(Ι) Προσαύξηση αριθµού κόµβου για την παραγωγή
56-60(Ι) Αριθµός τύπου ιδιοτήτων. Σταθερά=1.
Οι προσηµάνσεις για τις δράσεις των στοιχείων και τις παραµορφώσεις φαίνονται στον
ακόλουθο πίνακα.
µεταβληθούν τα αποδιδόµενα στοιχεία, βλέπε την υπορουτίνα RESP06 στο κύριο αρχείο
ANAL06.FOR.
1 Κατακόρυφη αξονική δύναµη (εφελκυσµός + ).
2 Κατακόρυφη καµπτική ροπή (εφελκυσµός στο δεξί άκρο + ).
3 Οριζόντια αξονική δύναµη (εφελκυσµός + ).
4 Οριζόντια καµπτική ροπή (εφελκυσµός στο κάτω άκρο + ).
5 Τέµνουσα δύναµη ανά unit edge length (πάνω δεξιά + ).
6 ∆ε χρησιµοποιείται.
7 Κατακόρυφη extension.
8 Περιστροφή πάνω άκρου σε σχέση µε το κάτω (ωρολογιακά + ).
9 Οριζόντια extension.
10 Περιστροφή δεξιού άκρου σε σχέση µε το αριστερό (ωρολογιακά + ).
11 ∆ιατµητική παραµόρφωση.
12 Περιστροφή δύσκαµπτου σώµατος (ωρολογιακά + ).
13-18 Όπως 1-6, αλλά δυνάµεις και ροπές ιξώδους απόσβεσης.
21 Αριθµός κόµβου στο άκρο K.
22 Αριθµός κόµβου στο άκρο L.
Ε06.3.5 ΑΠΟΤΕΛΕΣΜΑ ΧΡΗΣΤΗ ( ΑΡΧΕΙΟ .USR)
ΣΤΟΙΧΕΙΟ ΣΥΝ∆ΕΣΜΟΥ ΣΕ ΘΛΙΨΗ / ΕΦΕΛΚΥΣΜΟ (ΤΥΠΟΣ 09)

ΕΚ∆ΟΣΗ 1.10

Πρόκειται για ένα απλό µη ελαστικό ραβδωτό στοιχείο που αντέχει µόνο σε αξονική δύναµη.
Μπορεί να χρησιµοποιηθεί για την προσοµοίωση (α) ενός καλωδίου προεντεταµένου σε
εφελκυσµό, (β) ενός καλωδίου µε αρχική ολίσθηση, (γ) ενός ανθεκτικού στοιχείου
προεντεταµένου σε θλίψη, ή (δ) ενός ανθεκτικού στοιχείου µε αρχική ρωγµή.
Το στοιχείο έχει πεπερασµένο µήκος και αυθαίρετο προσανατολισµό. Αντέχει µόνο σε

αξονική δύναµη, και είναι δυνατόν να καθοριστεί να δρα σε εφελκυσµό (η εφελκυστική δύναµη
και η επιµήκυνση είναι θετικές) ή σε θλίψη (η θλιπτική δύναµη και η βράχυνση είναι θετικές).
Ένα στοιχείο σε εφελκυσµό έχει πεπερασµένη δυσκαµψία σε εφελκυσµό και χαλαρώνει σε
θλίψη. Ένα στοιχείο σε θλίψη έχει πεπερασµένη δυσκαµψία σε θλίψη και ρηγµατώνεται σε
εφελκυσµό.
Η σχέση δύναµης-παραµόρφωσης φαίνεται στο σχήµα Ε09.1. Οποιαδήποτε από τις δύο
πορείες αποφόρτισης, δηλαδή ελαστική ή ανελαστική, µπορεί να καθοριστεί. Ένα στοιχείο
είναι δυνατόν να προφορτιστεί µε µια καθορισµένη θετική δύναµη αν αυτό επιδιώκεται, ή
εναλλακτικά είναι δυνατόν να προκαταπονηθεί µε µια καθορισµένη αρνητική παραµόρφωση.
Σύνθετοι τρόποι συµπεριφοράς λαµβάνονται τοποθετώντας δύο ή περισσότερα στοιχεία
παράλληλα.
∆εν υπάρχει πρόβλεψη για δεύτερης τάξης (Ρ-∆) αποτελέσµατα ή για φορτία στοιχείων.

πολλαπλασιασµένη µε την αρχική δυσκαµψία του στοιχείου.
Προσοχή: Αν ένα στοιχείο δρα σε εφελκυσµό και έχει αρχική ολίσθηση, ή αν δρα σε θλίψη και
έχει αρχική ρωγµή, η αρχική δυσκαµψία είναι µηδέν, και για το λόγο αυτό βΚ είναι µηδέν. Αν
το στοιχείο δεν έχει αρχική ολίσθηση ή αρχική ρωγµή, βΚ είναι µη µηδενικό.
Η δυσκαµψία του ιξώδους στοιχείου παραµένει σταθερή για οποιαδήποτε δυναµική ανάλυση ,

αποδεκτές.

καθοριστεί µια τιµή του συντελεστή απόκλισης. Αυτή είναι µια ανοχή στη δύναµη διαρροής
του στοιχείου.
διαρροής, ανελαστικής αποφόρτισης, κλείσιµο ρωγµής, κ.λ.π.. Αν χρησιµοποιείται η ανάλυση
συµβάν προς συµβάν (event-to-event), η δυσκαµψία της κατασκευής ανασχηµατίζεται σε
κάθε ‘συµβάν’. Είναι συνήθως λογικό να χρησιµοποιείται η ανάλυση συµβάν προς συµβάν
(event-to-event).
΄συµβάν’ επιλέγεται έτσι ώστε η δύναµη ή η ροπή στο στοιχείο να είναι η τιµή διαρροής συν
την ανοχή. ∆ηλαδή το στοιχείο επιτρέπεται να αποκλίνει πέρα από την ονοµαστική τιµή
διαρροής. Ως αποτέλεσµα, υπάρχει ένα σηµείο αστάθειας στο ‘συµβάν’, και η ανάλυση θα
είναι λιγότερο ακριβής. Εντούτοις, ο αριθµός των ‘συµβάντων’ (ανασχηµατισµοί δυσκαµψίας)
µπορεί να µειωθεί, επειδή ένας αριθµός στοιχείων µπορεί να διαρρεύσει σε ένα απλό βήµα
της ανάλυσης. Γενικά, µια µικρή απόκλιση ανοχής θα δώσει µια περισσότερο ακριβή
ανάλυση, αλλά θα απαιτηθεί περισσότερος χρόνος εκτέλεσης.


NPROP γραµµές, µία γραµµή ανά τύπο ιδιότητας. Βλέπε σχήµα Ε09.2.

1-5(Ι) Αριθµός τύπου ιδιότητας στη σειρά αρχίζοντας
από 1.
10(Ι) Κώδικας ιδιότητας, ως ακολούθως:
+1:∆ρα σε εφελκυσµό, αποφορτίζεται
ανελαστικά
+2: ∆ρα σε εφελκυσµό, αποφορτίζεται ελαστικά
-1: ∆ρα σε θλίψη, αποφορτίζεται ανελαστικά
-2: ∆ρα σε θλίψη, αποφορτίζεται ελαστικά
11-20(Ι) Όριο µετατόπισης u1.
21-30(R) Όριο µετατόπισης u2.
31-40(R) ∆υσκαµψία k1.
41-50(R) ∆υσκαµψία k2.
51-60(I) ∆υσκαµψία k3.
61-70(R) ∆υσκαµψία k4. Σταθερά =k1.
71-80(R) Απόκλιση ανοχής δύναµης.


1-5(Ι) Αριθµός στοιχείου ή αριθµός πρώτου στοιχείου
σε διαδοχικά αριθµούµενες σειρές στοιχείων
που θα παραχθούν από αυτή την εντολή.
6-15(Ι) Αριθµός κόµβου στο άκρο του στοιχείου Ι.
16-25(Ι) Αριθµός κόµβου στο άκρο του στοιχείου J.
26-35(Ι) Προσαύξηση αριθµού κόµβου για Παραγωγή
36-40(Ι) Αριθµός τύπου ιδιότητας. Σταθερά=1.
41-50(R) Αρχική δύναµη ή παραµόρφωση.
< 0.0 αρχική παραµόρφωση (ποσό slack αν το
στοιχείο είναι σε εφελκυσµό, µέγεθος ρωγµής
αν το στοιχείο είναι θλιβόµενο)
>0.0 αρχική δύναµη (εφελκυσµός αν το
στοιχείο είναι σε εφελκυσµό, θλίψη αν το
στοιχείο είναι θλιβόµενο)
Για ένα στοιχείο σε εφελκυσµό, ο εφελκυσµός και η επιµήκυνση είναι θετική. Για ένα στοιχείο
σε θλίψη, η θλίψη και η βράχυνση είναι θετικές.

1 Αλλαγή δυσκαµψίας, αυξανόµενη δύναµη.
-1 Αλλαγή δυσκαµψίας, µειούµενη δύναµη.
2 Χαλαρώνει (αν πρόκειται για στοιχείο σε εφελκυσµό) ή ανοίγει ρωγµή (αν
πρόκειται για θλιβόµενο στοιχείο).
-2 Re-tightens ή κλείνει ρωγµή.
µεταβάλλεις τα αποδιδόµενα στοιχεία, βλέπε την υπορουτίνα SAVE09 στο κύριο αρχείο
ANAL09.FOR.
1 Στατική φόρτιση.
2 Ιξώδης δύναµη.
3 Παραµόρφωση.
4 Συνολική ανελαστική παραµόρφωση (ποσό όλων των θετικών excursions στις
σειρές 2και 3 αν το στοιχείο είναι ανελαστικό).
7 Αριθµός γραµµής (0,1,2,3 ή 4).
ΣΤΟΙΧΕΙΟ ∆ΟΚΟΥ-ΥΠΟΣΤΥΛΩΜΑΤΟΣ ΜΕ ΙΝΕΣ (ΤΥΠΟΣ 15)

ΕΚ∆ΟΣΗ 1.10

Πρόκειται για ένα απλό µη ελαστικό στοιχείο για την προσοµοίωση δοκών και δοκών -
υποστυλωµάτων. Μπορεί να χρησιµοποιηθεί για να προσοµοιώσει µέλη από χάλυβα,
ωπλισµένο σκυρόδεµα, ή σύνθετα µέλη χάλυβα-σκυροδέµατος. Το στοιχείο έχει µια ποικιλία
επιλογών, και µπορεί να χρησιµοποιηθεί µε πολλούς διαφορετικούς τρόπους. Μπορεί να
χρησιµοποιηθεί για την προσοµοίωση µιας απλής διατοµής δοκού ή υποστυλώµατος, ενός
απλού µέλους δοκού ή υποστυλώµατος, ή δοκούς ή υποστυλώµατα σε µια µεγάλη
κατασκευή.
Τα προσοµοιώµατα των υλικών αιτιολογούν τη διαρροή του χάλυβα, συµπεριλαµβανοµένου

την παραµόρφωση κράτυνσης, για ράγισµα και σύνθλιψη του σκυροδέµατος,
συµπεριλαµβανοµένου την απώλεια αντοχής προ της σύνθλιψης αν αυτό επιδιώκεται, και για
κράτυνση σε εφελκυσµό του σκυροδέµατος. Εύκαµπτες µη γραµµικές συνδέσεις µπορούν να
θεωρηθούν στα άκρα των στοιχείων, για να προσοµοιώσουν ηµιάκαµπτες συνδέσεις χάλυβα
ή επιδράσεις ολίσθησης δεσµών σε αρθρώσεις του σκυροδέµατος.
Οι διατµητικές παραµορφώσεις µπορούν να συµπεριληφθούν, αλλά η συµπεριφορά σε
διάτµηση θεωρείται ελαστική, και επί του παρόντος δεν είναι δυνατόν να θεωρούνται µη
γραµµικές διατµητικές επιδράσεις.
Το σχήµα Ε15.1 δείχνει το προσοµοίωµα του στοιχείου. Το παραµορφώµενο µέρος του

στοιχείου διαιρείται σε έναν αριθµό τµηµάτων. Η συµπεριφορά παρακολουθείται στην
κεντρική διατοµή (ή τεµάχιο) σε κάθε τµήµα. Οι ιδιότητες της διατοµής θεωρούνται σταθερές
µέσα σε κάθε τµήµα, αλλά µπορεί να ποικίλουν από τµήµα σε τµήµα.
Κάθε διατοµή είναι είτε ελαστική είτε διαιρείται σε έναν αριθµό ινών. Οι ίνες µπορούν να έχουν
µη γραµµικές κατά µήκος σχέσεις τάσης παραµόρφωσης από σκυρόδεµατο ή χάλυβα. Τα
σχήµατα Ε15.2 και Ε15.3 δείχνουν τις ιδιότητες των υλικών σκυροδέµατος και χάλυβα. Η
χρήση ινών για τη προσοµοίωση διατοµών αιτιολογούν λογικά την αλληλεπίδραση Ρ-Μ
(αξονική δύναµη συν κάµψη).
Το προσοµοίωµα του στοιχείου µέσα στο µήκος της παραµορφούµενης περιοχής είναι τύπου
διανεµηµένης πλαστικότητας, που αιτιολογεί την εξάπλωση της ανελαστικής συµπεριφοράς
και πάνω στις τοµές και κατά µήκος του µήκους του µέλους. Αυτό έρχεται σε αντίθεση µε το
µοντέλο συγκεντρωµένης πλαστικότητας, όπου η ανελαστική συµπεριφορά συγκεντρώνεται
σε µηδενικού µήκους πλαστικές αρθρώσεις.
Η ακρίβεια του προσοµοιώµατος αυξάνει µε τον αριθµό των τµηµάτων κατά µήκος του
στοιχείου, τον αριθµό των ινών σε κάθε διατοµή, τον αριθµό των σηµείων σε κάθε στροφή
τάσης -παραµόρφωσης του υλικού. Εντούτοις, το υπολογιστικό κόστος αυξάνει επίσης.
Αρθρώσεις σύνδεσης µπορούν να καθοριστούν στα άκρα του στοιχείου για να

προσοµοιώσουν παραµορφώσεις που συµβαίνουν σε συνδέσεις δοκού-υποστυλώµατος ή
υποστυλώµατος-πεδίλου. Αυτοί είναι µηδενικού µήκους αρθρώσεις ινών. Για µέλη
σκυροδέµατος οι ιδιότητες των ινών µπορεί να επιλεγούν έτσι ώστε να προσοµοιωθούν
επιδράσεις, όπως ολίσθηση δεσµού, µέσα στη σύνδεση και άνοιγµα ρωγµής στην πρόσοψη
της σύνδεσης. Για µέλη από χάλυβα οι ιδιότητες των ινών µπορεί να επιλεγούν έτσι ώστε να
προσοµοιώνουν παραµορφώσεις ηµιάκαµπτων πλαισιωτών κατασκευών. Οι ιδιότητες των
ινών των τύπων εξόλκευσης, gap και σύνδεσης µπορούν να καθοριστούν, όπως φαίνεται στα
σχήµατα Ε15.4 ως Ε15.6. Οι ίνες εξόλκευσης µπορεί να χρησιµοποιηθούν για να
προσοµοιώσουν τη συµπεριφορά πολλών τύπων, ιδιαίτερα η ενισχυµένη δικτυωτή εξόλκευση
µε ολίσθηση δεσµού. Οι ίνες gap έχουν κυρίως ως σκοπό να προσοµοιώσουν τις επιδράσεις
των ανοιγµάτων των ρωγµών στην επιφάνεια του υποστυλώµατος. Οι ίνες σύνδεσης
σκοπεύουν να προσοµοιώσουν την εύθραυστη αστοχία των συνδέσεων.
Οι πλαστικές αρθρώσεις µπορούν να προσοµοιωθούν ως µια ειδική περίπτωση,

χρησιµοποιώντας είτε αρθρώσεις σύνδεσης είτε µικρά τµήµατα.
Το στοιχείο υποτίθεται ότι είναι ελαστικό σε διάτµηση.
Φαινόµενα 2ης τάξης Ρ-∆ µπορούν να ληφθούν υπόψη .
Ε15.1.3 ΠΡΟΫΠΟΘΕΣΕΙΣ ΚΑΙ ΠΕΡΙΟΡΙΣΜΟΙ
Είναι σηµαντικό να αναγνωρίζεται ότι το στοιχείο βασίζεται σε πολλές απλουστευµένες

προϋποθέσεις, και ότι δεν περικλείει έναν αριθµό ενδεχοµένως σηµαντικών πλευρών της
συµπεριφοράς δοκού-υποστυλώµατος. Αυτό ισχύει ιδιαίτερα για µέλη ωπλισµένου
σκυροδέµατος. Οι κύριες προϋποθέσεις και περιορισµοί είναι οι παρακάτω.
(1) Επίπεδες διατοµές θεωρούνται να παραµένουν επίπεδες. Αυτό σηµαίνει ότι µέσα στο
σώµα του στοιχείου, η ολίσθηση δεσµού θεωρείται µηδενική για µέλη ωπλισµένου
σκυροδέµατος, και σύνθετη δράση θεωρείται για σύνθετα µέλη χάλυβα-
σκυροδέµατος (οι αρθρώσεις σύνδεσης, εντούτοις, µπορούν να εξηγήσουν την ολίσθηση
δεσµού στις συνδέσεις).
(2) Οι διατµητικές παραµορφώσεις µπορεί να συµπεριληφθούν, αλλά η διατµητική

συµπεριφορά θεωρείται ελαστική, βασισµένη σε ένα καθορισµένο µέτρο διάτµησης
και µια ενεργή διατµητική περιοχή. Αναπτύσσεται µια επιµήκυνση του στοιχείου που
περιλαµβάνει ανελαστικές παραµορφώσεις, µε αλληλεπιδράσεις Ρ-Μ-V.
(3) Σήµερα δεν υπάρχει πρόβλεψη για προένταση ή για αρχικές τάσεις. Για το λόγο αυτό
δε λαµβάνονται προεντεταµένα µέλη σκυροδέµατος, και σύνθετα µέλη χάλυβα-
σκυροδέµατος θεωρούνται πλήρως υποστηριζόµενα µέχρι την κράτυνση
του σκυροδέµατος. Μια επιµήκυνση του στοιχείου που επιτρέπει αρχικές τάσεεις
αναπτύσσεται.
(4) Το προσοµοίωµα υποθέτει σταθερές ιδιότητες φέτας πάνω στο κάθε τµήµα, βασισµένες
στις ιδιότητες της υπό µελέτης φέτας. στο κέντρο του τµήµατος. Η υπολογισµένη
συµπεριφορά του στοιχείου µπορεί να είναι ευαίσθητη στον αριθµό των τµηµάτων που
καθορίζονται και στα µήκη των τµηµάτων. Στα πεπερασµένα όρια του στοιχείου αυτό είναι
ένα στοιχείο χαµηλής τάξης. Ένα στοιχείο υψηλότερης τάξης έχει θεωρηθεί, µε γραµµική
απόκλιση ιδιότητας πάνω σε κάθε τµήµα, βασισµένο στις υπό µελέτη φέτες στα άκρα του
τµήµατος.Το στοιχείο χαµηλότερης τάξης επιλέχθηκε κυρίως επειδή έχει πιο σταθερή
συµπεριφορά όταν καθορίζονται αρνητικού µέτρου υλικά. Μια επιλογή για να επιτρέψει την
υψηλής τάξης υπόθεση ίσως προστεθεί στο µέλλον, µε µια σύσταση που θα
χρησιµοποιηθεί όταν όλα τα µέτρα του υλικού είναι θετικά.
(5) ∆εν υπάρχει πρόβλεψη για φορτίσεις στοιχείων (δηλαδή, φορτία εφαρµόζονται στο µήκος
ενός στοιχείου, παρά στους κόµβους).

προστίθεται παράλληλα µε το κύριο στοιχείο . Η δυσκαµψία του ιξώδους στοιχείου είναι β
πολλαπλασιασµένη µε την αρχική (ελαστική) δυσκαµψία του στοιχείου. Αυτή η δυσκαµψία
θεωρεί ότι όλες οι ίνες από χάλυβα είναι ελαστικές, και όλες οι ίνες του σκυροδέµατος και του
τύπου της ρωγµής δεν έχουν ρηγµατωθεί.
ακόµη και αν το βασικό στοιχείο ρηγµατωθεί και διαρρεύσει. Εντούτοις, το ποσοστό της
ιξώδους απόσβεσης µπορεί να µεταβληθεί αν η κατασκευή βρίσκεται σε στατική κατάσταση,
χρησιµοποιώντας τις επιλογές ‘VS’ και / ή ‘VE’ στο τµήµα εισαγωγής * PARAMETERS. Αυτές
επιτρέπουν τις τιµές του β να µεταβάλλονται για περαιτέρω δυναµικές αναλύσεις.

αποδεκτές.

καθοριστούν τιµές συντελεστών απόκλισης. Αυτές εισάγονται ως ανοχές στις δυνάµεις
διαρροής των ινών.
Ένα ΄συµβάν’ ανταποκρίνεται σε µία αλλαγή της δυσκαµψίας ενός στοιχείου, εξαιτίας
διαρροής, ανελαστικής αποφόρτισης, κ.λ.π. µιας ίνας. Αν χρησιµοποιείται η ανάλυση συµβάν
προς συµβάν (event-to-event), η ακαµψία της κατασκευής ανασχηµατίζεται σε κάθε ΄συµβάν’.
µηδενική τιµή για το συντελεστή απόκλισης, ο παράγοντας ‘συµβάν’ υπολογίζεται έτσι ώστε η
πιο κρίσιµη ίνα µόλις να διαρρέει. Αν εισαχθεί µια µη µηδενική τιµή, ο παράγοντας ΄συµβάν’
επιλέγεται έτσι ώστε η τάση στην πιο κρίσιµη ίνα να είναι η τιµή διαρροής συν την ανοχή.
∆ηλαδή η ίνα επιτρέπεται να αποκλίνει πέρα από την ονοµαστική τιµή διαρροής. Ως
αποτέλεσµα, υπάρχει ένα σηµείο αστάθειας στο ‘συµβάν’, και η ανάλυση θα είναι λιγότερο
ακριβής. Εντούτοις, ο αριθµός των ‘συµβάντων’ (ανασχηµατισµοί δυσκαµψίας) µπορεί να
µειωθεί, επειδή ένας αριθµός στοιχείων µπορεί να διαρρεύσει σε ένα απλό βήµα της
ανάλυσης. Γενικά, µια µικρή απόκλιση ανοχής θα δώσει µια περισσότερο ακριβή ανάλυση,
αλλά θα απαιτηθεί περισσότερος χρόνος εκτέλεσης. Αυτό ισχύει ιδιαίτερα όταν τα στοιχεία
έχουν µεγάλο αριθµό ινών.
Ε15.1.6 ΠΡΟΕΙ∆ΟΠΟΙΗΣΕΙΣ ΣΤΗ ΧΡΗΣΗ
Προειδοποίηση Ε15.1. Περιπλοκή στοιχείου
Πρόκειται για ένα σύνθετο στοιχείο που µπορεί να χρησιµοποιηθεί µε πολλούς διαφορετικούς
τρόπους. Επί του παρόντος δεν υπάρχει αρκετή εµπειρία, και οδηγίες δραστικής χρήσης του
στοιχείου δεν έχουν αναπτυχθεί. Εφόσον είναι ακόµα πιο δύσκολο να προσοµοιωθούν µη
γραµµικά µέλη από τα γραµµικά, οι χρήστες πρέπει να προσέχουν.
Πριν να χρησιµοποιηθεί το στοιχείο ως µέρος ενός µεγάλου µοντέλου ανάλυσης, συστήνεται

έντονα στους χρήστες να προχωρήσουν ως ακολούθως.
(1) ∆ηµιουργία προσοµοιωµάτων µε απλά τµήµατα, και συνεπώς απλές διατοµές, και µελέτη
των επιρροών της χρησιµοποίησης(α) διαφορετικών αριθµών και θέσεων των ινών και (β)
διαφορετικού υλικού στοφών τάσης-παραµόρφωσης. Ανάλυση των προσοµοιωµάτων για
τον υπολογισµό της συµπεριφοράς της διατοµής (π.χ. σχέσεις ροπών-καµπυλοτήτων
και τελικές ροπές υπό διαφορετικές αξονικές δυνάµεις). Σύγκριση των αποτελεσµάτων µε
την αναµενόµενη συµπεριφορά και µε τα διατιθέµενα αποτελέσµατα των πειραµάτων. Να
µη γίνει συνέχεια µέχρι να ληφθεί η σωστή συµπεριφορά διατοµής.
(2) ∆ηµιουργία µοντέλων απλών µελών (δηλαδή, απλές δοκοί και υποστυλώµατα, πιθανά
αλλά όχι απαραίτητα χρησιµοποιώντας απλά στοιχεία), και µελέτη των αποτελεσµάτων
της χρήσης διαφορετικών µηκών στοιχείου και αριθµούς των στοιχείων. Αν οι αρθρώσεις
σύνδεσης χρησιµοποιηθούν, µελέτη επίσης των αποτελεσµάτων του αριθµού των ινών
σύνδεσης και των ιδιοτήτων των ινών. Αυτό είναι ιδιαίτερα σηµαντικό επειδή οι αρθρώσεις
σύνδεσης είναι εµπειρικοί, και για το λόγο αυτό πρέπει να αξιολογηθούν προσεκτικά.
Ανάλυση των µοντέλων για τον υπολογισµό της συµπεριφοράς των µελών κάτω από τα
τελικά φορτία. Σύγκριση των αποτελεσµάτων µε την αναµενόµενη συµπεριφορά και µε τα
διατιθέµενα αποτελέσµατα των πειραµάτων. Να µη γίνει συνέχεια µέχρι να ληφθεί η σωστή
συµπεριφορά του µέλους.
(3) Ο σκοπός των βηµάτων (1) και (2) είναι να αποκοµιστούν µέλη στοιχείων που είναι όσο
το δυνατόν πιο απλά, ενώ παρέχουν επαρκή ακρίβεια για πρακτικούς σκοπούς. Να γίνει
συνέχεια µε την προσοµοίωση όλης της κατασκευής µόνο όταν τα µοντέλα των µελών
είναι ορθά.
Οι ίνες εξόλκευσης στις αρθρώσεις σύνδεσης µπορούν να έχουν σύνθετη υποβιβασµένη

συµπεριφορά. Αν η υποβιβασµένη συµπεριφορά πρέπει να καθοριστεί, είναι ορθό να
δηµιουργηθεί ένα πολύ απλό προσοµοίωµα µε έναν αρµό σύνδεσης, και να υποβληθεί σε
επιβαλλόµενες κυκλικές παραµορφώσεις για να επιβεβαιωθεί ότι έχει ληφθεί η υποβιβασµένη
συµπεριφορά.
Προειδοποίηση Ε15.2. Αριθµός ινών και στοιχείων
∆εν υπάρχουν όρια που να καθορίζονται για τον αριθµό των ινών σε µια διατοµή ή τον
αριθµό των τµηµάτων σε ένα στοιχείο. Υπάρχουν, εντούτοις, όρια στη µέγιστη µνήµη και στην
αποθήκευση του δίσκου που είναι δυνατόν να καταληφθούν από τα δεδοµένα οποιουδήποτε
στοιχείου. Αν αυτά τα όρια ξεπεραστούν, ένα λάθος µήνυµα θα τυπωθεί στο αρχείο .ECH, και
το πρόγραµµα δε θα εκτελεστεί. Τα όρια θέτονται για ένα µέγιστο σχεδόν 200 ολικών ινών σε
οποιοδήποτε στοιχείο. Υπάρχουν επίσης όρια στον αριθµό των σηµείων που επιτρέπονται
στη στροφή τάσης-παραµόρφωσης για οποιοδήποτε υλικό χάλυβα ή σκυροδέµατος. Αυτά τα
όρια µπορούν να αυξηθούν, αν είναι απαραίτητο, αλλάζοντας µερικές γραµµές στον κύριο
κώδικα.
Ίσως είναι κατάλληλο να καθορίζεται ένας αριθµός ινών για ένα προσοµοίωµα µικρής
ανάλυσης που αποτελείται από ένα ή δύο στοιχεία. Εντούτοις, αν πολλά όµοια στοιχεία
καθορίζονται ως µέρος ενός µεγάλου µοντέλου, ίσως ο χρόνος εκτέλεσης είναι µεγάλος,
ιδιαίτερα για µια δυναµική ανάλυση. Ο τρόπος που συστήνεται για τη χρησιµοποίηση του
στοιχείου είναι ο ακόλουθος.
(1) Καθορισµός µόνο ενός µικρού αριθµού φετών ίνας, µε µικρούς αριθµούς ινών, για
στοιχεία
σε µεγάλα προσοµοιώµατα ανάλυσης, όπου ο σκοπός είναι συνήθως ο υπολογισµός των
µετατοπίσεων της κατασκευής. Συνήθως δεν είναι απαραίτητο να χρησιµοποιείται ένα
βελτιωµένο προσοµοίωµα για τον υπολογισµό των µετατοπίσεων.
(2) Καθορισµός µεγάλων αριθµών ινών µόνο για µικρά προσοµοιώµατα, όπου ο σκοπός είναι
να ληφθούν λεπτοµερείς πληροφορίες της ζηµιάς.
Προειδοποίηση Ε15.3. Οµαδοποίηση στοιχείων.
Σε οποιαδήποτε οµάδα στοιχείων, το ποσό αποθήκευσης που είναι κατανεµηµένο για κάθε
στοιχείο βασίζεται στο µεγαλύτερο στοιχείο της οµάδας. Για το λόγο αυτό, αν µια οµάδα
στοιχείων αποτελείται από πολλά στοιχεία µε ένα µικρό αριθµό ινών συν ένα ή δύο στοιχεία
µε ένα µεγάλο αριθµό, θα υπάρξει µεγάλη σπαταλούµενη αποθήκευση. Για να αποφευχθεί
αυτό, τα στοιχεία πρέπει να τοποθετηθούν µε µεγάλους αριθµούς ινών σε µια οµάδα, και τα
στοιχεία µε λιγότερες ίνες σε µια ξεχωριστή οµάδα.
Προειδοποίηση Ε15.4. Αρνητικά µέτρα υλικού.
Οι δυνάµεις των ινών σκυροδέµατος µπορεί να καθοριστεί να µειώνεται αφού επιτευχθεί η

µέγιστη δύναµη. Όταν αυτό γίνει, τα εφαπτοµενικά µέτρα του υλικού γίνονται αρνητικά, και
είναι δυνατό για τη δυσκαµψία µιας φέτας ή ενός ολοκληρωµένου στοιχείου να γίνει επίσης
αρνητική. Αν αυτό συµβεί, το στοιχείο, και πιθανά η κατασκευή, παύει να είναι σταθερή, και
ίσως δεν είναι δυνατόν να βρεθεί λύση. ∆υσκολίες µπορεί να προκύψουν στο επίπεδο του
στοιχείου και / ή στο επίπεδο της κατασκευής.
Στο επίπεδο του στοιχείου, οι δυνάµεις στο στοιχείο πρέπει να ανακατανεµηθούν αν το

στοιχείο παύσει να είναι σταθερό. Αν η απώλεια δύναµης είναι απότοµη (δηλαδή, αν τα
εφαπτοµενικά µέτρα για έναν αριθµό ινών έχουν µεγάλες αρνητικές τιµές), η λύση µπορεί να
αποτύχει να συγκλίνει. Αν συµβεί αυτό, ένα µήνυµα θα τυπωθεί στο αρχείο .ECH και η
εκτέλεση θα σταµατήσει. Αν συµβεί αυτό, να γίνει προσπάθεια µε ένα ή και τα δύο από τα
παρακάτω.
(1) Καθορισµός ενός λιγότερο γρήγορου ρυθµού απώλειας δύναµης των υλικών από
σκυρόδεµα. Αυτή η µέθοδος δεν συστήνεται.
(2) Να ανοιχθεί η λογική anti -flip-flop χρησιµοποιώντας την επιλογή εισαγωγής δεδοµένων
*PARAMETERS,E (τίθεται η πρώτη ακέραια παράµετρος για την οµάδα στοιχείων στο 1).
Αυτό µπορεί να βοηθήσει, αλλά δεν είναι foolproof.
Στο επίπεδο της κατασκευής, αν η κατασκευή παύει να είναι σταθερή και έχει καθοριστεί µια
στατική ανάλυση ελεγχόµενης φόρτισης, τότε καµία λύση δεν είναι δυνατή και η ανάλυση θα
flip-flop (διαρροή και αποφόρτιση στο ίδιο σηµείο των διαδοχικών βηµάτων της ανάλυσης).
Για να ληφθεί µια λύση, πρέπει να χρησιµοποιηθεί µια ανάλυση ελεγχόµενης µετατόπισης
(αυτό είναι συνήθως µια καλή ιδέα). Από τη φύση της, µια δυναµική ανάλυση είναι σηµαντικά
ελεγχόµενης φόρτισης. Εντούτοις, η ενεργός δυσκαµψία εξαρτάται από το χρονικό βήµα, και
είναι δυνατό µια λύση να ληφθεί καθορίζοντας ένα µικρότερο χρονικό βήµα.
Για να αποφευχθεί σπατάλη στο χρόνο του υπολογιστή αν η ανάλυση flip-flop ή διαφορετικά
αποτυγχάνει να συγκλίνει, να γίνει σίγουρος ο καθορισµός ορίων στον αριθµό των flip-flops
και ο αριθµός των ‘συµβάντων’ σε οποιαδήποτε φόρτιση ή χρονικό βήµα (βλέπε MAXEV και
MAXFP στην εισαγωγή δεδοµένων * STAT, και MAXEV στην εισαγωγή δεδοµένων
*PARAMETERS,DC). Αν ξεπεραστούν αυτά τα όρια η ανάλυση θα τελειώσει ορθά.
Επίσης, για τη δυναµική ανάλυση είναι συνήθως λογικό να παρουσιάζεται σε έναν αριθµό
χρονικών τµηµάτων, και να εξετάζονται τα αποτελέσµατα στο τέλος κάθε τµήµατος πριν την
επανάληψη, για να γίνει βέβαιο ότι η ανάλυση προχωρά χωρίς σφάλµα. Να γίνει βέβαιος ο
έλεγχος και της ενεργειακής ισορροπίας και των µη ισορροπούµενων φορτίσεων (στο αρχείο
.SLO).
Προειδοποίηση Ε15.5. Προσοµοίωµα υλικού σύνδεσης
Η συµπερίληψη των υλικών µε ένα αρνητικό µέτρο υλικού µπορεί να κάνει το στοιχείο να
αποτύχει να συγκλίνει. Μια στρατηγική λύσης που µπορεί να επιτρέψει τη συνέχεια της λύσης
συµπεριλαµβάνεται στο στοιχείο. Εντούτοις, η στρατηγική αυξάνει το χρόνο επίλυσης για το
στοιχείο. Γι α το λόγο αυτό, η εναλλακτική στρατηγική λύσης έχει γίνει προαιρετική. Για να
ενεργοποιηθεί η επιλογή, η πρώτη ακέραια παράµετρος πρέπει να τεθεί 1 (βλέπε
*PARAMETRES). Αυτή η εκδοχή πρέπει να χρησιµοποιηθεί αν τα υλικά σύνδεσης
συµπεριλαµβάνονται στο προσοµοίωµα.
Βλέπε σχήµατα Ε15.1 ως Ε15.6 για τη γεωµετρία του στοιχείου και τις ιδιότητες των ινών.
Βλέπε κεφάλαιο Ε15.1 για την περιγραφή των χαρακτηριστικών και των ορίων του στοιχείου,
και για προειδοποιήσεις στη χρήση του στοιχείου.

1-5(Ι) NCMAT Αριθµός τύπων υλικού σκυροδέµατος
διατοµών ινών (ίσως είναι 0).
Βλέπε παράγραφο Ε15.2.2(a).
6-10(Ι) NSMAT Αριθµός τύπων υλικού χάλυβα διατοµών
ινών (ίσως είναι 0).
Βλέπε παράγραφο Ε15.2.2(b).
11-15(Ι) NFSEC Αριθµός τύπων διατοµών ινών (ίσως είναι
0).
16-20(I) NESEC Αριθµός τύπων ελαστικών διατοµών (ίσως
είναι 0 ).
21-25(I) NPMAT Αριθµός τύπων ιδιότητας εξόλκευσης για
αρθρώσεις σύνδεσης (ίσως είναι 0 ).
26-30(I) NGMAT Αριθµός τύπων ιδιότητας ρωγµής για
31-35(I) NWMAT Αριθµός τύπων ιδιότητας σύνδεσης για
Βλέπε παράγραφο Ε15.2.4(c).
36-40(I) NCHIN Αριθµός τύπων αρθρώσεων σύνδεσης
(ίσως είναι 0 ).
41-45(I) NRIGZ Αριθµός τύπων ζώνης άκαµπτου άκρου
(ίσως είναι 0 ).
46-50(I) NETYP Αριθµός τύπων γεωµετρίας στοιχείου (ίσως
είναι > 0 ).
Ε15.2.2 (a) Ιδιότητες υλικού σκυροδέµατος
Σύνολα γραµµών NCMAT. Παραλείπεται αν NCMAT = 0

Κάθε σύνολο αποτελείται από µια γραµµή ελέγχου συν µια γραµµή ανά σηµείο τάσης-
παραµόρφωσης. Βλέπε σχήµα Ε15.2. Οι τύποι υλικού σκυροδέµατος αριθµούνται σε σειρά.
Ε15.2.2 (a)(i). Γραµµή ελέγχου

1-5(Ι) NCOM Αριθµός σηµείων τάσης-παραµόρφωσης για
θλίψη (max. 5, ίσως είναι 0).
6-10(Ι) NTEN Αριθµός σηµείων τάσης-παραµόρφωσης για
εφελκυσµό (max. 2, ίσως είναι 0).
11-20(R) Παράγοντας αποφόρτισης, FU (0<=FU<=1).
FU = 0 σηµαίνει καµία µείωση δυσκαµψίας
στην αποφόρτιση.
21-30(R) Τιµή τάσης για απόκλιση ανοχής δύναµης
(για τον υπολογισµό του παράγοντα
‘συµβάν’).
Ε15.2.2 (a)(ii). Σηµεία τάσης-παραµόρφωσης για θλίψη: Γραµµές NCOM.

Παράληψη NCOM = 0.

1-10(R) Τάση (S1C, S2C, κτλ.). Πρέπει να είναι >0.
11-20(R) Αποκρινόµενη παραµόρφωση (E1C, E2C,
κτλ.). Πρέπει να είναι >0.
Ε15.2.2 (a)(iii). Σηµεία τάσης-παραµόρφωσης για εφελκυσµό: Γραµµές NTEN.

Παράληψη αν NTEN = 0.

1-10(R) Τάση (S1T, κτλ.). Πρέπει να είναι >0.
11-20(R) Αποκρινόµενη παραµόρφωση (E1T, κτλ.).
Πρέπει να είναι >0.
Ε15.2.2 (b) Ιδιότητες υλικού χάλυβα
Σύνολα γραµµών NSMAT. Παραλείπεται αν NSMAT = 0

Κάθε σύνολο αποτελείται από µια γραµµή ελέγχου συν µια γραµµή ανά σηµείο τάσης-
παραµόρφωσης. Βλέπε σχήµα Ε15.3. Οι τύποι υλικού χάλυβα αριθµούνται σε σειρά.
Ε15.2.2 (b)(i). Γραµµή ελέγχου

1-5(Ι) NPTS Αριθµός σηµείων τάσης-παραµόρφωσης
(min. 1 , max. 5).
6-15(R) Απόκλιση ανοχής δύναµης (για τον
υπολογισµό του παράγοντα ‘συµβάν’).
Ε15.2.2 (b)(ii). Σηµεία τάσης-παραµόρφωσης: Γραµµές NPTS.

1-10(R) Τάση (S1, S2, κτλ.). Πρέπει να είναι >0.
11-20(R) Αποκρινόµενη παραµόρφωση (E1, E2,
κτλ.). Πρέπει να είναι >0.
Ε15.2.3 (a) Τύποι διατοµών ινών
Σύνολα NFSEC. Παραλείπεται αν NFSEC = 0.

Κάθε σύνολο αποτελείται από µια γραµµή ελέγχου συν µια
γραµµή ανά ίνα.
Οι τύποι τοµής ινών αριθµούνται σε σειρά.
Ο τοπικός άξονας y του στοιχείου πρέπει να είναι ένας κύριος άξονας της διατοµής,
διαφορετικά δεν πρόκειται για ένα δισδιάστατο στοιχείο. Το κέντρο βάρους της διατοµής δεν
πρέπει να είναι στον άξονα x.
Ε15.2.3 (a)(i). Γραµµή ελέγχου

1-5(Ι) NFIBS Αριθµός ινών (min. 2, όχι και οι δύο µε τις
ίδιες y συντεταγµένες).
6-15(R) ∆ιάτµηση Α’ ή GA’. Σταθερά= καµιά
Παραµόρφωση.
16-35(R) Μέτρο διάτµησης, G. Σταθερά=1 (δηλαδή,
GA’ έχει άµεσα καθοριστεί).
Ε15.2.3 (a)(ii). ΊΝΕΣ: Γραµµές NFIBS, µία για κάθε ίνα, σε οποιαδήποτε σειρά.

1-10(R) Συντεταγµένη y ίνας.
11-20(R) Εµβαδόν ίνας.
23(C) ‘C’ αν πρόκειται για σκυρόδεµα, ‘S’ για χάλυβα.
24-25(I) Αριθµός υλικού αυτού του τύπου.
Παράδειγµα: ‘S03’ στις στήλες 23-25 = τύπος
υλικού χάλυβα 3.
Ε15.2.3 (b) Τύποι ελαστικών διατοµών
Γραµµές NESEC. Παραλείπεται αν NESEC = 0.

Οι τύποι ελαστικής τοµής αριθµούνται σε σειρά.
Ο τοπικός άξονας y του στοιχείου πρέπει να είναι ένας κύριος άξονας της διατοµής,
διαφορετικά δεν πρόκειται για ένα δισδιάστατο στοιχείο. Το κέντρο βάρους της διατοµής
πρέπει να είναι στον άξονα x.

1-10(R) Καµπτική Ι ή ΕΙ.
11-20(R) Αξονική Α ή ΕΑ.
21-30(R) ∆ιάτµηση Α’ ή GA’. Σταθερά= καµιά αρχική
Παραµόρφωση.
31-40(R) Μέτρο ελαστικότητας, Ε. Σταθερά=1
(δηλαδή, ΕΑ και ΕΙ καθορίζονται άµεσα).
41-50(R) Μέτρο διάτµησης, G. Σταθερά=1 (δηλαδή,
GA’ καθορίζονται άµεσα).
Ε15.2.4 (a) Ιδιότητες εξόλκευσης για ίνες αρθρώσεων σύνδεσης

Γραµµές ή ζεύγη γραµµών NPMAT. Παραλείπεται αν NPMAT = 0.
Μία γραµµή για ένα απλό µη αποµειούµενο υλικό. ∆ύο γραµµές για ένα υλικό µε αποµείωση
δυσκαµψίας, αποµείωση δύναµης, και/ή συµπεριφορά στένωσης.
Οι τύποι ιδιότητας εξόλκευσης αριθµούνται σε σειρά.
Ε15.2.4 (a)(i). Βασικές ιδιότητες
Βλέπε σχήµα Ε15.4. Πρόσεχε ότι τα µέτρα βρίσκονται στα πλαίσια τάσης και µετατόπισης, όχι
τάσης και παραµόρφωσης.
1-10(R) Μέτρο KΙ. Πρέπει να είναι >0.
11-20(R) Μέτρο K2. Πρέπει να είναι <Κ1 και >0.
21-30(R) Μέτρο K3. Πρέπει να είναι <Κ2 και >0.
31-40(R) Τάση διαρροής S1T σε εφελκυσµό. Πρέπει
να είναι >0.
41-50(R) Τάση διαρροής S2T σε εφελκυσµό. Πρέπει
να είναι >S1T.
51-60(R) Τάση διαρροής S1C σε θλίψη. Πρέπει να
είναι >0.
61-70(R) Τάση διαρροής S2C σε θλίψη. Πρέπει να
είναι >S1C.
71-75(R) Απόκλιση ανοχής δύναµης (για τον
80(I) IDGD ∆είκτης αποµείωσης (κενό, 0 ή 1).
Αν είναι κενό ή 0, το υλικό δεν
αποµειώνεται. Παράλειψη γραµµής
Ε15.2.4(a)(ii).
Αν είναι 1, το υλικό αποµειώνεται.
Συµπεριλαµβάνεται η γραµµή Ε15.2.4(a)(ii).
Ε15.2.4 (a)(ii). Συντελεστές αποµείωσης
Παραλείπεται αν ο δείκτης αποµείωσης, IDGD, είναι κενό ή 0. Βλέπε σχήµα Ε15.5.

1-10(R) Συντελεστής αποµείωσης δυσκαµψίας,
SDF. Μεταξύ 0 και 1, 0=καµιά αποµείωση.
11-20(R) Συντελεστής αποµείωσης εφελκυστικής
δύναµης, STDF. Μεταξύ 0 και 1, 0=καµιά
αποµείωση. Saturated παραµόρφωση σε
θλίψη πρέπει επίσης να καθοριστεί.
21-30(R) Συντελεστής αποµείωσης θλιπτικής
δύναµης, SCDF. Μεταξύ 0 και 1, 0= καµιά
αποµείωση. Saturated παραµόρφωση σε
εφελκυσµό πρέπει επίσης να καθοριστεί.
31-40(R) Saturated µετατόπιση σε θλίψη, SC
(συνολική πλαστική µετατόπιση σε θλίψη
για πλήρη απώλεια δύναµης σε εφελκυσµό).
Πρέπει να είναι >0.
41-50(R) Saturated µετατόπιση σε εφελκυσµό, ST
(συνολική πλαστική µετατόπιση σε
εφελκυσµό για πλήρη απώλεια δύναµης σε
θλίψη). Πρέπει να είναι >0.
51-60(R) Συντελεστής στένωσης, PF. Μεταξύ 0 και 1,
0=καµία στένωση.
61-70(R) Συντελεστής στένωσης δύναµης, PSF.
Μεταξύ 0 και 1, 0= καµιά απώλεια δύναµης.
Παράλειψη αν ο συντελεστής στένωσης
είναι 0.
71-80(R) Συντελεστής στένωσης plateau, PPF.
Μεταξύ 0 και 1, 0= no plateau.
Παράλειψη αν ο συντελεστής στένωσης
είναι 0.
Ε15.2.4 (b) Ιδιότητες ρωγµής για ίνες αρθρώσεις σύνδεσης
Γραµµές NGMAT. Παραλείπεται αν NGMAT = 0.

Οι τύποι ιδιότητας ρωγµής αριθµούνται σε σειρά.
Βλέπε σχήµα Ε15.6. Πρόσεχε ότι τα µέτρα βρίσκονται στα πλαίσια τάσης και µετατόπισης, όχι
τάσης και παραµόρφωσης.

1-10(R) Τάση αστοχίας SC1. Πρέπει να είναι >0.
11-20(R) Τάση αστοχίας SC2. Πρέπει να είναι >SC1.
21-30(R) Μέτρο K1. Πρέπει να είναι >0.
31-40(R) Μέτρο K2. Πρέπει να είναι >0 και <Κ1.
41-50(R) Μέτρο K3. Πρέπει να είναι >0 και <Κ2.
51-60(R) Παράγοντας αποφόρτισης, FU (0<=FU<=1).
FU = 0 σηµαίνει καµία αποµείωση
δυσκαµψίας στην αποφόρτιση.
61-70(R) Τιµή τάσης για απόκλιση ανοχής (για τον
Ε15.2.4 (c) Ιδιότητες σύνδεσης για ίνες αρθρώσεις σύνδεσης
Γραµµές NWMAT. Παραλείπεται αν NWMAT = 0. Βλέπε σχήµα Ε15.7.

Οι τύποι ιδιότητας σύνδεσης αριθµούνται σε σειρά.
Πρόσεχε ότι τα µέτρα βρίσκονται στα πλαίσια τάσης και µετατόπισης, όχι τάσης και
παραµόρφωσης.

1-10(R) Μέτρο ελαστικότητας ΕΤ. Πρέπει να είναι
>0.
11-20(R) Μέτρο συµπύκνωσης EC. Πρέπει να είναι
>0.
21-30(R) Τάση αστοχίας FS. Πρέπει να είναι >0.
31-40(R) Συντελεστής σπασίµατος FF. Πρέπει να
είναι >1.
Το µέτρο προ-σπασίµατος είναι ίσο µε –
ET/FF.
41-50(R) Τιµή τάσης για απόκλιση ανοχής (για τον
Ε15.2.5. Τύποι αρθρώσεων σύνδεσης
Σύνολα NCHIN. Παραλείπεται αν NCHIN = 0.

Κάθε σύνολο αποτελείται από µια γραµµή ελέγχου συν µια γραµµή ανά ίνα.
Οι τύποι αρθρώσεων σύνδεσης αριθµούνται σε σειρά.
Ο τοπικός άξονας y του στοιχείου πρέπει να είναι ένας κύριος άξονας της άρθρωσης,
διαφορετικά δεν πρόκειται για ένα δισδιάστατο στοιχείο. Το κέντρο βάρους της ενεργού
άρθρωσης δεν πρέπει να είναι στον άξονα x.
Ε15.2.5 (i). Γραµµή ελέγχου

1-5(Ι) NFIBH Αριθµός ινών (min. 2, όχι και τα δύο µε την

ίδια συντεταγµένη y).
Ε15.2.5 (ii). ΊΝΕΣ: Γραµµές NFIBH, µία για κάθε ίνα, σε οποιαδήποτε σειρά.

1-10(R) Συντεταγµένη y ίνας.
11-20(R) Εµβαδόν ίνας.
23(C) ‘P’ αν πρόκειται για ραβδωτή ίνα εξόλκευσης,
‘G’ για ίνα ρωγµής.
24-25(I) Αριθµός ιδιότητας αυτού του τύπου.
Παράδειγµα: ‘P03’ στις στήλες 23-25 =τύπος
ιδιότητας εξόλκευσης 3.
Ε15.2.6.Τύποι ζωνών δύσκαµπτου άκρου
Γραµµές NRIGZ. Παραλείπεται αν NRIGZ = 0

Οι τύποι δύσκαµπτων άκρων αριθµούνται σε σειρά.
Βλέπε παράγραφο Ε15.2.7(i) για το πως ορίζονται οι διευθύνσεις στις δύσκαµπτες ζώνες.

1-10(R) Γενική Χ προβολή της δύσκαµπτης ζώνης.
11-20(R) Γενική Y προβολή της δύσκαµπτης ζώνης.
Ε15.2.7.Τύποι γεωµετρίας στοιχείου
Σύνολα NETYP. Κάθε σύνολο έχει µία γραµµή ελέγχου συν µία γραµµή για κάθε τµήµα.
Οι τύποι γεωµετρίας στοιχείου αριθµούνται σε σειρά.
Ε15.2.7 (i). Γραµµή ελέγχου

1-5(I) Αριθµός τµηµάτων.
6-10(I) Αριθµός τύπου αρµού σύνδεσης στο άκρο i.
Σταθερά= καµία.
11-15(I) Αριθµός τύπου αρµού σύνδεσης στο άκρο j.
16-20(I) Αριθµός τύπου άκαµπτου άκρου στο άκρο i.
Αν +, οι προβολές είναι από τον κόµβο
προς το άκρο του στοιχείου.
Αν -, οι προβολές είναι από το άκρο του
στοιχείου προς τον κόµβο.
21-25(I) Αριθµός τύπου άκαµπτου άκρου στο άκρο j.
Αν +, οι προβολές είναι από τον κόµβο
προς το άκρο του στοιχείου.
Αν -, οι προβολές είναι από το άκρο του
στοιχείου προς τον κόµβο.
Ε15.2.7 (ii). Τµήµατα: Γραµµές NSEG, σε σειρά από το άκρο i στο άκρο j.

1-10(R) Μήκος στοιχείου, ως αναλογία του µήκους
του στοιχείου. Το σύνολο για όλα τα
τµήµατα πρέπει να συνοψίζεται στο 1.
13(C) ‘F’ αν είναι τοµή ίνας, ‘E’ αν είναι ελαστική
τοµή.
14-15(I) Αριθµός τύπου ίνας ή ελαστικής τοµής.
Παράδειγµα, ‘F03’ στις στήλες 13-15=
τύπος τοµής ίνας 3.
Μία γραµµή για κάθε εντολή.
Πρέπει να υπάρχουν γραµµές για το πρώτο και το δεύτερο στοιχείο. Ενδιάµεσα στοιχεία

1-5(Ι) Αριθµός στοιχείου ή αριθµός πρώτου
στοιχείου σε διαδοχικά αριθµούµενες σειρές
στοιχείων που θα παραχθούν από αυτή την
εντολή.
6-15(Ι) Αριθµός κόµβου στο άκρο του στοιχείου Ι.
16-25(Ι) Αριθµός κόµβου στο άκρο του στοιχείου J.
Παραγωγή στοιχείου . Σταθερά=1.
36-40(Ι) Αριθµός τύπου γεωµετρίας στοιχείου.
Σταθερά=1.
Οι προσηµάνσεις για τις δυνάµεις στα άκρα των στοιχείων και τις ροπές φαίνονται στο σχήµα
Ε15.7(a). Η προσήµανση για αξονικές δυνάµεις φετών και αρµών και καµπτικές ροπές
φαίνονται στο σχήµα Ε15.7(b). Πρόσεχε ότι οι προσηµάνσεις για τις ροπές στα άκρα των
στοιχείων και οι ροπές των φετών / αρµών είναι διαφορετικές. Η προσήµανση για τάσεις και
παραµορφώσεις ινών είναι ο θετικός εφελκυσµός.
Ε15.3.2 ΚΩ∆ΙΚΕΣ ΣΥΜΒΑΝΤΩΝ
Κώδικας Τύπος συµβάντος

11 ∆ιαρροή µιας ίνας χάλυβα σε εφελκυσµό.
12 ∆ιαρροή µιας ίνας χάλυβα σε θλίψη.
13 Αποφόρτιση µιας ίνας χάλυβα από διαρροή σε εφελκυσµό.
14 Αποφόρτιση µιας ίνας χάλυβα από διαρροή σε θλίψη.
21 ∆ιαρροή µιας ίνας σκυροδέµατος σε θλίψη.
22 Ρωγµή µιας ίνας σκυροδέµατος.
23 Κλείσιµο ρωγµής µιας ίνας σκυροδέµατος.
24 Αποφόρτιση µιας ίνας σκυροδέµατος από διαρροή σε θλίψη.
30 ∆ιαρροή ή αποφόρτιση µιας ίνας εξόλκευσης.
40 ∆ιαρροή, αποφόρτιση, ρωγµή ή κλείσιµο ρωγµής µιας ίνας gap.
Τα ακόλουθα σηµεία ( 34 4-byte λέξεις) αποδίδονται για κάθε στοιχείο στο αρχείο .RXX . Για
να µεταβάλλεις τα αποδιδόµενα στοιχεία , βλέπε την υπορουτίνα SAVE15 στο κύριο αρχείο
ANAL15.FOR .
1 Κόµβος I.
2 Κόµβος J.
3-10 Λίστα αποτελεσµάτων για πάνω από 8 αρθρώσεις και φέτες ινών (αν
υπάρχουν αρµοί, ακολουθούνται από φέτες ινών) :
-1 = αρµός σύνδεσης στο άκρο i
-2 = αρµός σύνδεσης στο άκρο j
n = φέτα ίνας στο τµήµα n
0 = τίποτα παραπάνω στη λίστα
11 Στατική αξονική δύναµη.
12 Στατική καµπτική ροπή στο άκρο i.
13 Στατική καµπτική ροπή στο άκρο j.
14 Στατική τέµνουσα δύναµη.
15-18 Τιµές ιξώδους.
19 Αξονική παραµόρφωση φέτας ή αξονική Παραµόρφωση αρµού για την πρώτη
φέτα ή για την άρθρωση στη λίστα.
20 Καµπυλότητα φέτας ή στροφή άρθρωσης για την πρώτη φέτα ή την άρθρωση
στη λίστα.
21-22 Το ίδιο για τη δεύτερη φέτα ή άρθρωση στη λίστα.
23-34 Το ίδιο για πάνω από 8 φέτες ή αρθρώσεις.
Εφόσον υπάρχουν πολλά αποτελέσµατα, και µόνο µερικά από αυτά εξάγονται στο αρχείο
.OUT, είναι πιθανό ότι τα αποτελέσµατα του χρήστη θα είναι χρήσιµα για αυτού του είδους το
στοιχείο.
Ε15.4 ΘΕΩΡΙΑ
Ε15.3 ΠΑΡΑ∆ΕΙΓΜΑΤΑ, ΕΦΑΡΜΟΓΕΣ ΚΑΙ Ο∆ΗΓΙΕΣ


DRAIN2 DXManual 1

Uploaded by

Document Information

Original Title

Copyright

Available Formats

Share this document

Share or Embed Document

Sharing Options

Did you find this document useful?

Is this content inappropriate?

Copyright:

Available Formats

DRAIN2 DXManual 1

Uploaded by

Copyright:

Available Formats

ΕΡΓΑΣΙΑ ΝΟ.

∆ΕΚΕΜΒΡΙΟΣ 1993 ΤΜΗΜΑ ΠΟΛΙΤΙΚΩΝ ΜΗΧΑΝΙΚΩΝ

ΠΕΡΙΓΡΑΦΗ ΣΤΟΙΧΕΙΟΥ ΚΑΙ Ο∆ΗΓΟΣ ΓΙΑ ΤΟΝ ΧΡΗΣΤΗ

Ε01.1.2 ΠΡΟΣΟΜΟΙΩΜΑ ΣΤΟΙΧΕΙΟΥ

Τα στοιχεία µπορούν να προσανατολιστούν αυθαίρετα στο επίπεδο xy, αλλά µπορούν να

Φαινόµενα 2ης τάξης Ρ-∆ µπορούν να ληφθούν υπόψη.

Ε01.1.3 ΙΞΩ∆ΗΣ ΑΠΟΣΒΕΣΗ

Εάν η βΚ απόσβεση είναι καθορισµένη, ένα γραµµικό στοιχείο ιξώδους απόσβεσης

Αν υπολογιστούν οι ιδιοµορφές και οι ιδιοσυχνότητες (*MODE ανάλυση), οι αναλογίες της

Ε01.1.4 ΑΠΟΚΛΙΣΗ ΑΝΟΧΗΣ

Αν θα χρησιµοποιηθεί η ανάλυση µε τη διαδικασία συµβάντων (event-to-event), πρέπει να

Ε01.1.5 ΦΟΡΤΙΑ ΤΟΥ ΣΤΟΙΧΕΙΟΥ

Ε01.2 ΕΙΣΑΓΩΓΗ ∆Ε∆ΟΜΕΝΩΝ ΓΙΑ *ELEMENTGROUP

Ε01.2.1 Πληροφορία ελέγχου

Στήλες Παρατηρήσεις Μεταβλητές ∆εδοµένα

Ε01.2.2 Τύποι ιδιότητας

NPROP γραµµές, µία γραµµή ανά τύπο ιδιότητας.

Στήλες Παρατηρήσεις Μεταβλητές ∆εδοµένα

Ε01.2.3 Εντολές παραγωγής στοιχείου

Μία γραµµή για κάθε εντολή.

Τα στοιχεία πρέπει να αριθµούνται στη σειρά αρχίζοντας από 1.

Στήλες Παρατηρήσεις Μεταβλητές ∆εδοµένα

Ε01.3 ΕΙΣΑΓΩΓΗ ∆Ε∆ΟΜΕΝΩΝ ΓΙΑ *ELEMENTLOAD

Βλέπε σχήµα Ε01.4 για προσήµανση.

Στήλες Παρατηρήσεις Μεταβλητές ∆εδοµένα

E01.3.2 Φορτισµένα στοιχεία και συντελεστές κλίµακας του είδους φόρτισης

Όσες γραµµές χρειάζονται. Τερµατισµός µε µία κενή γραµµή.

Στήλες Παρατηρήσεις Μεταβλητές ∆εδοµένα

Ε01.4 ΕΠΕΞΗΓΗΣΗ ΑΠΟΤΕΛΕΣΜΑΤΩΝ

Η εφελκυστική δύναµη και η αξονική επιµήκυνση είναι θετικές.

Ε01.4.2 ΚΩ∆ΙΚΕΣ ‘ΣΥΜΒΑΝΤΩΝ’

Κώδικας Τύπος ‘συµβάντος’

Ε01.4.3 ΦΑΚΕΛΛΟΣ ΑΠΟΤΕΛΕΣΜΑΤΩΝ (ΑΡΧΕΙΑ .OUT και .E**)

Ε01.4.4 ΕΚΤΥΠΩΣΗ ΙΣΤΟΡΙΚΟΥ ΣΥΝΑΡΤΗΣΗ ΤΟΥ ΧΡΟΝΟΥ (ΑΡΧΕΙΟ .OUT)

E01.4.5 ΜΕΤΕΠΕΞΕΡΓΑΣΙΑ ΙΣΤΟΡΙΚΟΥ ΣΥΝΑΡΤΗΣΗ ΤΟΥ ΧΡΟΝΟΥ (ΑΡΧΕΙΟ .RXX)

Ε01.4.6 ΑΡΧΕΙΟ ΑΠΟΤΕΛΕΣΜΑΤΩΝ ΧΡΗΣΤΗ ( ΑΡΧΕΙΟ .USR)

Μια απλή υπορουτίνα (πηγαίος κώδικας USER01.FOR) συµπεριλαµβάνεται για να

ΣΤΟΙΧΕΙΟ ∆ΟΚΟΥ-ΥΠΟΣΤΥΛΩΜΑΤΟΣ ΜΕ ΠΛΑΣΤΙΚΗ ΑΡΘΡΩΣΗ

ΠΕΡΙΓΡΑΦΗ ΣΤΟΙΧΕΙΟΥ ΚΑΙ Ο∆ΗΓΟΣ ΧΡΗΣΤΗ

Ε02.1 ΣΚΟΠΟΣ, ΧΑΡΑΚΤΗΡΙΣΤΙΚΑ ΚΑΙ ΠΕΡΙΟΡΙΣΜΟΙ

Ε02.1.2 ΠΡΟΣΟΜΟΙΩΜΑ ΣΤΟΙΧΕΙΟΥ

Στοιχεία ποικίλλων διατοµών µπορούν να ληφθούν υπόψη καθορίζοντας κατάλληλους

Η παραµόρφωση κράτυνσης σε κάµψη προσοµοιώνεται υποθέτοντας ότι το στοιχείο

Φαινόµενα 2ης τάξης Ρ-∆ µπορούν να ληφθούν υπόψη.

Ε02.1.3 ΙΞΩ∆ΗΣ ΑΠΟΣΒΕΣΗ

Εάν η βΚ απόσβεση είναι καθορισµένη, ένα στοιχείο ιξώδους απόσβεσης προστίθεται

Αν υπολογιστούν οι ιδιοµορφές και οι ιδιοσυχνότητες (*MODE ανάλυση), οι αναλογίες της

Αν θα χρησιµοποιηθεί η ανάλυση συµβάν προς συµβάν (event-to-event), πρέπει να

Ε02.1.5 ΦΟΡΤΙΑ ΤΟΥ ΣΤΟΙΧΕΙΟΥ

Ε02.1.6 ΚΥΡΙΟΙ ΠΕΡΙΟΡΙΣΜΟΙ

Η παραµόρφωση κράτυνσης προσοµοιώνεται τοποθετώντας µια ελαστική συνιστώσα

ΕΠΙΦΑΝΕΙΕΣ ∆ΙΑΡΡΟΗΣ ΚΑΙ ΣΥΜΠΕΡΙΦΟΡΑ ΑΞΟΝΙΚΗΣ ∆ΥΝΑΜΗΣ

ΦΑΙΝΟΜΕΝΑ 2ης ΤΑΞΗΣ Ρ-∆ (Επιρροή φαινοµένων 2ης τάξης)

Ε02.2 ΕΙΣΑΓΩΓΗ ∆Ε∆ΟΜΕΝΩΝ ΓΙΑ *ELEMENTGROUP

Στήλες Παρατηρήσεις Μεταβλητές ∆εδοµένα

Ε02.2.2 Τύποι δυσκαµψίας

NSTIF γραµµές , µία γραµµή ανά τύπο δυσκαµψίας.

Στήλες Παρατηρήσεις Μεταβλητές ∆εδοµένα

Ε02.2.3 Τύποι ζωνών δύσκαµπτου άκρου

NECC γραµµές, µία για κάθε τύπο ζώνης άκαµπτου άκρου.

Στήλες Παρατηρήσεις Μεταβλητές ∆εδοµένα

NSURF γραµµές, µία για κάθε τύπο επιφάνειας διαρροής.

Βλέπε σχήµα Ε02.3. Προσοχή στην προσήµανση των ροπών διαρροής.