Professional Documents
Culture Documents
10 ΠΡΩΤΕΣ ΒΟΗΘΕΙΕΣ 14
10 ΠΡΩΤΕΣ ΒΟΗΘΕΙΕΣ 14
9 Ερωτήσεις 7 Σελίδες
Α) Φροντίδα πάσχοντα.
1. Καλούμε το 166 αναφέροντας τον ακρωτηριασμό και αν βρέθηκε
το κομμένο μέλος.
2. Προσπαθούμε να σταματήσουμε την αιμορραγία εφαρμόζοντας
ισχυρή πίεση και ανυψώνοντας το τραυματισμένο μέλος
(ψηλότερα από την καρδιά).
3. Εάν η αιμορραγία είναι μεγάλη και δεν υποχωρεί, για να
αποφύγουμε το υπογλυκαιμικό σοκ και τον κίνδυνο θανάτου
εφαρμόζουμε την ίσχαιμη περίδεση πιο ψηλά από το σημείο του
τραυματισμένου μέλους, την οποία χαλαρώνουμε κάθε 10’-15’ για
αποφυγή γάγγραινας
4. Καθαρίζουμε το τραύμα με φυσιολογικό ορό, τοποθετούμε
αποστειρωμένες γάζες ή καθαρό επίθεμα χωρίς χνούδι, και
βάζουμε πολλά στρώματα από γάζες τις οποίες δεν αφαιρούμε.
5. Εάν σταματήσει να αναπνέει και δεν έχει σφυγμούς τότε εφαρμόζουμε
ΚΑΡΠΑ
6. Ελέγχουμε για τυχόν άλλες κακώσεις και τις αντιμετωπίζουμε
αναλόγως
7. Βάζουμε ένα χαρτί στα ρούχα του θύματος με γραμμένη την ώρα της
εφαρμογής της ίσχαιμης περίδεσης και την θέση της το οποίο
αφαιρείται μόνο από τον γιατρό.
8. Δεν τον σκεπάζουμε, δεν του δίνουμε νερό και τροφή (διότι θα
χειρουργηθεί), τον ηρεμούμε και ελέγχουμε ανά 10΄ την αναπνοή, τον
σφυγμό και τον βαθμό ανταπόκρισης.
9. Παίρνουμε τα στοιχεία του και πληροφορίες για τον τρόπο και την
ώρα που έγινε το συμβάν που είναι χρήσιμες για τον γιατρό που θα
τον αναλάβει.
10.Υποστηρίζουμε ηθικά τον τραυματία
11.Φροντίζουμε για την άμεση μεταφορά του στο νοσοκομείο.
Β) Φροντίδα κομμένου μέλους
Η συγκόλληση των άκρων και των δαχτύλων που έχουν
ακρωτηριαστεί μπορεί να γίνει με μεγάλη επιτυχία εάν μεταφερθούν
γρήγορα και σωστά στο νοσοκομείο ο τραυματίας και το κομμένο
μέλος γι’ αυτό πρέπει:
1. Να τυλίξουµε το κοµµένο µέλος σε µια αποστειρωµένη γάζα
βρεγµένη µε φυσιολογικό ορό και το τοποθετούµε σε µία καθαρή
σακούλα για να διατηρηθεί καθαρό και υγρό, στη συνέχεια το
τοποθετούµε µέσα σε µια άλλη σακούλα που έχει πάγο
για να διατηρηθεί, επίσης δεν πρέπει να έρθει σε άµεση επαφή µε
τον πάγο διότι θα νεκρωθούν τα κύτταρα.
2. Σημειώνουμε στη συσκευασία τα στοιχεία του πάσχοντα και την
ώρα του τραυματισμού.
79Β) Ποια στοιχεία θα σας βοηθήσουν να καταλάβετε ότι ένα
άτομο έχει υποστεί δήγμα (δάγκωμα) φιδιού και ποιες είναι οι
πρώτες βοήθειες που μπορούν να προσφερθούν.
Α) Πρώτες Βοήθειες
1. Ηρεμούμε τον τραυματία, ελέγχουμε για τυχόν άλλες κακώσεις, τα
ζωτικά του σημεία δηλ. αναπνοή, σφυγμοί, βαθμός ανταπόκρισης, και
καλούμε το 166.
2. Ελαχιστοποιούμε τον κίνδυνο μόλυνσης του τραύματος, φοράμε
γάντια μιας χρήσης και καθαρίζουμε το τραύμα με νερό διώχνοντας ξένα
αντικείμενα, εάν δεν είναι εύκολο να αφαιρεθούν, τότε τα αφήνουμε για να
αφαιρεθούν στο νοσοκομείο και φροντίζουμε για την άμεση διακομιδή του
τραυματία σε αυτό.
3. Καθαρίζουμε το τραύμα με αντισηπτικό και νέα γάζα κάθε φορά
προσέχοντας να μην απομακρύνουμε θρόμβους που τυχόν έχουν
δημιουργηθεί, μετά τοποθετούμε αποστειρωμένη γάζα ή γάζες και
καθαρίζουμε το δέρμα γύρω του με αντισηπτικό, τέλος περιδένουμε με
ελαστικό επίδεσμο όχι σφιχτά, περιµένουµε το ασθενοφόρο και τον
συνοδεύουµε στο νοσοκοµείο.
Β) Συνθλιπτικά τραύματα : Σε περίπτωση που ο πάσχων είναι
παγιδευμένος με σύνθλιψη πάνω από 30΄ πρέπει να ειδοποιήσουμε
τις υπηρεσίες διάσωσης (καλούμε το 166) πριν επιχειρήσουμε να
απελευθερώσουμε τον πάσχοντα.
Πρώτες Βοήθειες
1. Τον ηρεμούμε, παίρνουμε τα στοιχεία του και πληροφορίες για το
ατύχημα και καλούμε το 166.
Σταματάμε την αιμορραγία, περιποιούμαστε τα τραύματα και
ακινητοποιούμε τα κατάγματα αν υπάρχουν.
2. Εάν το παγιδευμένο μέλος μπορεί να απελευθερωθεί άμεσα τότε
απομακρύνουμε το βάρος που το συνθλίβει, κρατάμε τον πάσχοντα
ξαπλωμένο με το κεφάλι χαμηλά και αν το επιτρέπουν οι κακώσεις
τα πόδια ψιλότερα από την καρδιά. Το
ίδιο κάνουμε και για το τραυματισμένο μέλος και έτσι τον
ακινητοποιούμε, χρησιμοποιώντας τυλιγμένες κουβέρτες ή ρούχα και δεν
τον σκεπάζουμε.
3. Σημειώνουμε
4. Ελέγχουμε την συχνότητα αναπνοής, σφυγμού και τον βαθμό
ανταπόκρισης του πάσχοντα κάθε 10΄.
5. Αν ο πάσχων λιποθυμήσει αλλά αναπνέει κανονικά τον τοποθετούμε
σε θέση ανάνηψης.
6. Αν σταματήσει η αναπνοή και ή λειτουργία της καρδιάς τότε
εφαρμόζουμε ΚΑΡΠΑ (Καρδιοαναπνευστική αναζωογόνηση).
7. Φροντίζουμε για την άμεση μεταφορά του σε νοσοκομείο με φορείο
και ενημερώνουμε το προσωπικό του ασθενοφόρου για τη διάρκεια της
σύνθλιψης, την ώρα της απελευθέρωσης καθώς και άλλες
πληροφορίες που σχετίζονται με το ατύχημα.
8. Αν η σύνθλιψη δεν κράτησε πολύ και αφορά μόνο δάχτυλα, χέρι ή
πόδι, τότε βάζουμε το τραυματισμένο μέλος κάτω από τρεχούμενο νερό
ή τοποθετούμε κρύες κομπρέσες.
158Β) Ποιες είναι οι πρώτες βοήθειες που μπορούν να
προσφερθούν σε άτομο που έχει υποστεί κάταγμα α) απλό και β)
επιπλεγμένο ή συντριπτικό.
Α) Απλό κάταγμα:
1. Ειδοποιούμε το ΕΚΑΒ (166 ή 112) και μέχρι να έρθει,
ακινητοποιούμε το μέλος που έχει το κάταγμα με κάποιο στήριγμα ή με
το χέρι.
2. Αντιμετωπίζουμε όλα τα κατάγματα με τον πάσχοντα στη θέση
που βρέθηκε, εκτός αν κινδυνεύει η ζωή του (δεν τον μετακινούμε).
3. Τοποθετούμε τον πάσχοντα σε άνετη θέση, με το τραυματισμένο
μέλος ψηλότερα για μείωση της δυσφορίας και του πρηξίματος.
4. Επιδένουμε με ελαστικό επίδεσμο την τραυματισμένη περιοχή,
αρχίζοντας από την περιφέρεια προς το κέντρο.
5. Η επίδεση δεν πρέπει να είναι πολύ σφικτή για να μην εμποδίζει την
κυκλοφορία του αίματος στην περιοχή.
6. Εφαρμόζουμε επιθέματα πάγου στην τραυματισμένη περιοχή και
αφαιρούμε τυχόν κοσμήματα από το πληγέν μέλος.
7. Ελέγχουμε τα ζωτικά του σημεία, παίρνουμε πληροφορίεςγια το
πως και πότε έγινε το συμβάν και φροντίζουμε για τη μεταφορά του
στο νοσοκομείο.
Β) Επιπλεγμένα ή συντριπτικά
1. Ελέγχουμε αν υπάρχει δυσκολία αναπνοής, μεγάλη αιμορραγία,
και απώλεια των αισθήσεων, τις οποίες αντιμετωπίζουμε πριν από το
κάταγμα και καλούμε το ΕΚΑΒ (166 ή 112).
2. Αντιμετωπίζουμε τον πάσχοντα στη θέση που τον βρήκαμε και
μόνο εάν κινδυνεύει η ζωή του τον μεταφέρουμε σε ασφαλές σημείο
(δεν τον μετακινούμε εκτός αν είναι ανάγκη).
3. Αν το οστό δεν προεξέχει από το τραύμα τότε πιέζουμε ελαφρά αλλά
σταθερά τα χείλη του τραύματος για να σταματήσουμε την αιμορραγία,
καθαρίζουμε την περιοχή με νερό ή αντισηπτικό, τοποθετούμε
αποστειρωμένο επίθεμα πάνω στο τραύμα και βάτες από βαμβάκι
γύρω από τα χείλη του τραύματος και το επιδένουμε με ελαστικό
επίδεσμο, όχι σφιχτά.
4. Αν το οστό προεξέχει από το τραύμα τότε σταματάμε την
αιμορραγία εφαρμόζοντας πίεση κατά μήκος του οστού, μετά
καθαρίζουμε την περιοχή του τραύματος με αντισηπτικό,
τοποθετούμε προσεκτικά ένα κομμάτι αποστειρωμένης γάζας πάνω στο
οστό που προεξέχει, μετά τοποθετούμε δακτυλοειδή βάτα από βαμβάκι
γύρω από το τραύμα, βάζουμε όσες χρειάζεται για να μην πιέζεται το
οστό που προεξέχει.
Τέλος σταθεροποιούμε το επίθεμα και τις βάτες με ελαστικό
επίδεσμο που τον επιδένουμε διαγώνια και όχι πολύ σφικτά.
5. Τοποθετούμε τον πάσχοντα σε άνετη θέση και αν είναι δυνατό
τοποθετούμε το τραυματισμένο μέλος ψιλότερα και το ακινητοποιούμε.
6. Ελέγχουμε την αιμορραγία, τα ζωτικά του σημεία και το επίπεδο
συνείδησης ανά 10΄ και τα σημειώνουμε ώστε να φαίνεται οποιαδήποτε
αλλαγή.
7. Δεν του δίνουμε νερό και τροφή διότι μπορεί να χρειαστεί
νάρκωση για να εγχειριστεί και φροντίζουμε για την άμεση μεταφορά
στο νοσοκομείο.
159Β)Ποια συμπτώματα παρουσιάζει άτομο που έχει
υποστεί ηλίαση και ποιες είναι οι πρώτες βοήθειες που μπορούν να
προσφερθούν.
Η συλλογή πληροφοριών από τον ασθενή ή τους συνοδούς του για την
ώρα, την ουσία, τον τρόπο και την ποσότητα είναι πολύ σημαντική.
Αφού εξασφαλίσουμε τις ζωτικές λειτουργίες (αναπνοή , σφυγμός,
βαθμός ανταπόκρισης) του πάσχοντα, καλούμε το κέντρο
δηλητηριάσεων (210 7793777) και τους δίνουμε τις πληροφορίες που
έχουμε σχετικά με το θύμα και το δηλητήριο.
Πρώτες Βοήθειες
1. Αν το δηλητήριο απορροφάτε από το δέρμα τότε αφαιρούμε τα
ρούχα και καθαρίζουμε την περιοχή με άφθονο νερό και σαπούνι για
20΄για να ξεπλύνουμε κάθε χημική ουσία, και φοράμε γάντια μιάς
χρήσης.
2. Αν πρόκειται για αέριο δηλητήριο μεταφέρουμε το θύμα σε
ανοιχτό χώρο και χορηγούμε οξυγόνο.
3. Αν το δηλητήριο λήφθηκε από το στόμα χορηγούμε 1-2 ποτήρια
γάλα γούλια –γουλιά για τη διάλυση του δηλητηρίου ή χάπια ενεργού
άνθρακα για τη δέσμευση του δηλητηρίου ή του προκαλούμε εμετό με
αλατόνερο ή σιρόπι ιπεκουάνας.
4. Αν το δηλητήριο είναι κάποια καυστική ουσία δεν προκαλούμε εμετό
ποτέ καθώς και σε περιπτώσεις με σπασμούς, με κώμα, έγκυες , με
καρδιαγγειακή νόσο ή εγκεφαλικό και λήψη σπασμογόνων.
5. Αν πρόκειται για οινόπνευμα προκαλούμε εμετό, χορηγούμε γλυκά
ροφήματα όπως ζαχαρόνερο ή πορτοκαλάδα, διατηρούμε τον
πάσχοντα ζεστό και φροντίζουμε για τη μεταφορά του σε νοσοκομείο.
6. Για την αντιμετώπιση ανωμαλιών του ρυθμού της καρδιάς που
μπορεί να εμφανιστούν χορηγούμε αν έχουμε ενδοφλέβιο διάλυμα
γλυκόζης 5%
7. Είμαστε έτοιμοι να αντιμετωπίσουμε σοκ και κώμα εφαρμόζοντας
ΚΑΡΠΑ με μάσκα προσώπου με βαλβίδα.
8. Αντιμετωπίζουμε τους σπασμούς βάζοντας τον πάσχοντα σε θέση
ανάνηψης
9. Αν το δηλητήριο έχει περάσει στο έντερο αλλά δεν έχει
απορροφηθεί τότε κάνουμε κάθαρση του εντέρου με καθαρτικό.
10.Παρακολουθούμε τα ζωτικά σημεία και το επίπεδο συνείδησης
ανά 10΄ και φροντίζουμε για την άμεση μεταφορά του στο νοσοκομείο
209Β) Αναφέρετε τα συμπτώματα εμφράγματος του μυοκαρδίου και
την αντιμετώπιση του με την παροχή πρώτων βοηθειών.
Ισχυρός πόνος (έντονος και σταθερός) που μοιάζει σαν μαχαιριά και με τον
πόνο της στηθάγχης, έχει διάρκεια > 15΄ και δεν υποχωρεί με την ανάπαυση
και την λήψη υπογλώσσιου (νιτρογλυκερίνη).
Ο πόνος εντοπίζεται πίσω από το στέρνο, ο πάσχων νιώθει
κάψιμο, πίεση, σφίξιμο, και βάρος στο στέρνο.
Ο πόνος μπορεί να επεκταθεί στους βραχίονες, στο αριστερό χέρι, στον
τράχηλο, στη κάτω γνάθο, στη πλάτη, στο στομάχι, στο συκώτι στην
κοιλιά.
Επίσης συνυπάρχουν αίσθημα αγωνίας και φόβου ότι θα πεθάνει,
ταχυκαρδία, αδυναμία, δύσπνοια, ναυτία, ζάλη, τάση για εμετό,
εφίδρωση, γίνεται ωχρός, και βάζει τα χέρια του μπροστά στην καρδιά
του επίσης μπορεί να παρουσιάσει απώλεια αισθήσεων και ανακοπή.
Άλλες φορές μοιάζει ο πάσχων να πνίγεται και μετά καταρρέει.
Πρώτες Βοήθειες
1. Καλούμε αμέσως το 166 διότι όσο πιο γρήγορα μεταφερθεί στο
νοσοκομείο τόσο περισσότερες πιθανότητες επιβίωσης έχει και
αναφέρουμε ότι πρόκειται για έμφραγμα για να έρθει εξειδικευμένο
νοσοκομειακό με εξειδικευμένη ομάδα και κατάλληλο εξοπλισμό.
2. Ακινητοποιούμε τον πάσχοντα για να μειώσουμε το έργο της
καρδιάς και τον βάζουμε σε ημικαθιστή θέση (κεφάλι και ώμοι
υποστηριζόμενα και τα πόδια λυγισμένα)
3. Χαλαρώνουμε τα ρούχα και ηρεμούμε τον πάσχοντα
4. Εφόσον έχει τις αισθήσεις του, του δίνουμε να μασήσει μια
ασπιρίνη αργά, γιατί έχει αποδειχτεί ότι η χορήγησή της στα πρώτα
λεπτά του εμφράγματος έχει σώσει ζωές λόγω της αντιθρομβωτικής
της δράσης, καταπραΰνει τον πόνο λόγω της αναλγητικής της δράσης
και μπορεί να μειώσει τον κίνδυνο θανάτου κατά 25%.
5. Ελέγχουμε κάθε 10΄ τα ζωτικά του σημεία και τα καταγράφουμε
(θερμοκρασία, σφίξεις, αρτηριακή πίεση, αναπνοή)
6. Σε περίπτωση ανακοπής εφαρμόζουμε ΚΑΡΠΑ.
7. Συνοδεύομε τον πάσχοντα στο νοσοκομείο και δίνουμε στο
εξειδικευμένο προσωπικό του ασθενοφόρου όλες τις
πληροφορίες σχετικά με το περιστατικό.