Καρδιοαναπνευστική αναζωογόνηση

Εισαγωγη
θα ασχοληθούμε με ένα θέμα το κανονικά θα έπρεπε όλοι να είναι
ευαισθητοποιημένοι ειδικά οι συνάδελφοι που ασκούν κλινική
ιατρική γιατί το θέμα της αναζωογόνησης και της επείγουσας
Ιατρικής άπτεται όλων των κλινικών γιατρών και κατ επέκταση
όλων των επαγγελματιών υγείας

Ορισμος καρδιοαναπνευστικής ανακόπης

Ως καρδιοαναπνευστική ανακοπή ορίζουμε μία αιφνίδια διακοπή
της κυκλοφορίας της αναπνοής ή και των δύο ετσι κι αλλιώς όταν
σταματήσει το ένα σε λίγα δευτερόλεπτα ή λεπτά θα συμβεί και το
άλλο

Αυτό έχει σαν αποτέλεσμα ανεπαρκή παροχή οξυγόνομένου

αίματος στα ζωτικά όργανα και κατά συνέπεια κυτταρικό θάνατο

Η αλληλουχία των ενεργειών που κάνουμε ως διασώστες για να

επαναφέρουμε το θύμα τον πάσχοντα στη ζωή ορίζονται ως
καρδιοαναπνευστική αναζωογόνηση

BLS(Basic Life support)και ΑLS(Εξειδικευμένη υποστήριξη

της ζωής)
Ανάλογα με τα μέσα που χρησιμοποιούμε για αυτή την προσπάθεια
έχουμε τη βασική αναζωογόνηση η οποία στην αγγλοσαξονική
ορολογία λέγεται BLS(basic life support)

Σκοπός της διενέργειας της βασικής υποστήριξης της ζωης

Αποσκοπεί
α)Στη διατήρηση της βατότητας του αεραγωγού και
β)Την υποστήριξη της αναπνοής και
γ)Της κυκλοφορίας χωρίς να χρησιμοποιούμε κάποιο ειδικό
εξοπλισμό

Ποιοι ειναι υποχρεωμένοι να γνωρίζουν να διενεργούν

βασική υποστήριξη της ζωής ΒLS(Basic Life Support)
Eίναι υποχρεωμένοι να το κάνουμε όχι μόνο οι γιατροί αλλά και
όλοι οι επαγγελματίες υγείας από νοσηλευτές διασώστες του ΕΚΑΒ
κυρίως είναι υποχρεωμένοι να προσφέρουν βασική υποστήριξη
ζωής υποχρεωμένοι από το νόμο όσοι έχουν ένα πτυχίο ειτε απο
ΑΕΙ ειτε απο ΤΕΙ είτε από ΙΕΚ είναι υποχρεωμένοι βάση νόμου

Ποιοι ειναι υποχρεώμενοι να διενεργούν ALS(εξειδικευμένη

υποστήριξη της ζωής)
Πολύ δε περισσότερο για τους γιατρούς και ακόμα πιο πολύ δε
περισσότερο για τους κλινικούς γιατρούς οι οποιοι είναι
υποχρεωμένοι να προσφέρουν επιπλέον και την εξεικευμένη
υποστήριξη της ζωήςΑLS(Advanced life support) που αφορά την
διενέργεια αναζωογόνησης με μέσα δηλαδή είτε με μηχανήματα
είτε με ενδοφλέβια χορήγηση φαρμάκων είτε με άλλες
παρεμβάσεις στον ασθενή

Πιο συγκεκριμένα οσον αφορά την υποστήριξη του κυκλοφορικου

εχουμε να κανουμε με
α)Απινιδισμο
β)Ενδοφλέβια γραμμή με φάρμακα
γ)Με παρακολούθηση μόνιτορ καρδιογραφήματος

Οπως επίσης και οσον αφορα την υποστήριξη αναπνοής εχουμε να

κάνουμε με
α)Τεχνικό αεραγωγό
β)Χορήγηση οξυγόνου
γ)Διασωλήνωση και μηχανικό αερισμό αν αυτό είναι απαραίτητο

ΕΚΠΑΙΔΕΥΣΗ ΣΤΗΝ ΑΝΑΖΩΟΓΟΝΗΣΗ

Αρκετές μέθοδοι χρησιμοποιούνται στην εκπαίδευση για την
αναζωογόνηση.

Καμία μέθοδος δεν θεωρείται τέλεια, ενώ αν δεν υπάρχει συχνή

πρακτική εξάσκηση η διατήρηση των γνώσεων και των δεξιοτήτων
φθείνει, γεγονός που καθιστά υποχρεωτική την επανεκπαίδευση.

Η επανεκπαίδευση παρέχει την ευκαιρία αφ’ ενός της ανανέωσης

των δεξιοτήτων σχετικά με την αναζωογόνηση και αφ’ ετέρου της
ενημέρωσης για τα νεότερα δεδομένα στις κατευθυντήριες οδηγίες
για την αναζωογόνηση των ενηλίκων, των παιδιών και των
νεογνών.

Η εκπαίδευση στη βασική καρδιοπνευμονική αναζωογόνηση είναι

υποχρεωτική στην Ευρώπη και στην Αμερική για όλες τις ιατρικές,
οδοντιατρικές και νοσηλευτικές σχολές.

Τα νοσοκομεία και οι άλλοι κοινωνικοί φορείς πρέπει να διαθέτουν

προγράμματα που να εξασφαλίζουν ότι:
α)Ολοι οι γιατροί διαθέτουν τις ανάλογες σύγχρονες γνώσεις και
ικανότητες στην εφαρμογή της βασικής ΚΑΡΠΑ,

β)Ολοι οι γιατροί και το προσωπικό που ασχολείται με τη φροντίδα

των ασθενών (όσοι ασκούν ιατρική και οδοντιατρική όπως και το
υγειονομικό προσωπικό γενικότερα) επανεκπαιδεύονται ανά τακτά
διαστήματα στην ΚΑΡΠΑ,

γ)Το προσωπικό των υπηρεσιών επειγόντων (πληρώματα

ασθενοφόρων, αστυνομικοί, πυροσβέστες,) εκπαιδεύονται και
επανεκπαιδεύονται κατά την υπηρεσία τους στη βασική ΚΑΡΠΑ,

δ)Στην Ευρώπη συστήνεται ακόμη όπως όλοι οι επαγγελματίες

οδηγοί εξετάζονται στη βασική ΚΑΡΠΑ κατά την αναθεώρηση των
αδειών τους, ενώ στις χώρες όπου η άδεια οδήγησης χορηγείται
μετά από εξετάσεις, η βασική ΚΑΡΠΑ πρέπει να αποτελεί μέρος
αυτών των εξετάσεων,

ε)Τα σχολεία πολλών ευρωπαϊκών χωρών είναι υποχρεωμένα να

διαθέτουν πρόγραμμα εκπαίδευσης στη βασική ΚΑΡΠΑ.

>Η ΚΑΡΠΑ ΣΩΖΕΙ ΖΩΕΣ ΚΑΙ ΕΙΝΑΙ ΥΠΟΘΕΣΗ ΟΛΩΝ ΜΑΣ

Επιδημιολογια-Στατιστικη καρδιοαναπνευστικης ανακοπης

Αν δούμε μερικά στατιστικά για την καρδιοαναπνευστικη ανακοπή
Θα δούμε βέβαια ότι η κυριότερη αιτία τουλάχιστον στις δυτικές
χώρες στον ανεπτυγμένο κόσμο οπώς λέγεται προφανώς είναι ο
αιφνίδιος καρδιακός θάνατος
Αυτό μετρημένο στην Ευρώπη είναι περίπου 55-100 περιστατικά
ανά 100.000 κατοίκους και περίπου είναι 500000-600000
περιστατικά ανά έτος είναι αρκετά μεγάλο νούμερο

Επίσης τα μισά από τα θύματα έχουν κοιλιακή μαρμαρυγή

θα δούμε παρακάτω γιατί το σημειώνουμε αυτό και γιατί έχει
σημασία

Επιπρόσθετα από τότε που μπήκανε στην ζωή μας οι εξωτερικοί

απινιδωτές στην αντιμετώπιση της ανακοπής το ποσοστό των
θυμάτων που αναγνωρίζονται με κοιλιακή μαρμαρυγή κατά την
περίοδο της ανακοπής ανεβαίνει σε μερικές μελέτες και
καταγραφές μέχρι 75-76%

Aυτό το λέμε γιατί είναι πολύ πιθανότερο να έχουμε μία

επιτυχημένη αναζωογόνηση σε ένα ρυθμό που είναι απινιδώσιμος
σε σχέση εναν ρυθμό που δεν ειναι απινιδώσιμος οπως ειναι για
παράδειγμα η ασυστολία

Ο παραγων χρόνος στην ανακοπή

Προφανώς με βάση τα προηγούμενα δεδομένα όλοι
καταλαβαίνουμε ότι ο παράγων χρόνος δηλαδη πόσο γρήγορα θα
αναγνωριστεί ανακοπή και πόσο γρήγορα θα αντιμετωπισθεί
σωστά απο τον πρώτο που θα βρεθεί εκεί παίζει πάρα πολύ πολύ
μεγάλο ρόλο και υπάρχουν δεδομένα για αυτό

Κοιλιακή μαρμαρυγή που αντιμετωπίζεται σωστά με απινιδισμό και

αναζωογόνηση στα πρώτα τρία με πέντε λεπτά έχει ποσοστό
επιβίωσης γύρω στο 50%

Κάθε λεπτό που καθυστερούμε να αντιμετωπίσουμε ένα

απίνιδώσιμο ρυθμό η πιθανότητα επιβίωσης είναι περίπου 10%

Και αυτό έχει μεγάλη σημασία ειδικά για την ενδονοσοκομειακή

αντιμετώπιση της ανακοπής δεν νοείται σοβαρό δευτεροβάθμιο
νοσοκομείο που να μην είναι εκπαιδευμένο το προσωπικό του σε
αυτό τον τομέα και κανονικά να μην υπάρχει ομάδα ανανηψης
Επομένως και με βαση τις νεες οδηγίες απο την μια ο χρόνος
λοιπόν από την άλλη μεριά είναι σημαντικό να μπορεί να
αντιδράσει αμεσα όποιος κατάλαβε πρώτος ότι έχει δίπλα του
κοντά του ένα θύμα ανακοπής είτε είναι στο νοσοκομείο ειτε
βρίσκεται εκτός νοσοκομείο είτε οπουδήποτε είναι και για αυτό
προσπαθούμε να βάλουμε πανευρωπαϊκά το 112 η το 911 στις
Ηνωμένες Πολιτείες έτσι ωστε να μπορούμε να επέμβουμε
γρήγορα όποιος γνωρίζει πάνω στο θύμα είτε με αυτόματο
εξωτερικο απινιδωτή ή και με συμπίεσεις

Οσο πιο γρήγορα γίνουν τα παραπάνω και όσο δεν διακόπτονται οι

κρίκοι της λεγόμενης αλυσίδας επιβίωσης τόσο αυξάνεται η
πιθανότητα να έχουμε μία επιτυχή έκβαση και όχι μόνο επιτυχή
έκβαση με την έννοια της αποκαταστασης ρυθμού της πίεσης και
της καρδιακή λειτουργίας σε έναν άρρωστο αλλά και την
διασφάλιση μίας ποιότητα ζωής μετά δηλαδή δεν θέλουμε ένα
φυτό αυτο δεν έχει νόημα

Η προσπάθεια μας επικεντρώνεται στο να πετύχουμε να έχουμε

ένα λειτουργικό ασθενή μετά την ανακοπή

Α)Προνοσοκομειακή(Εξωνοσοκομειακη ανάζωογόνηση)

Αλγορυθμος βασικης ανανηψης

Πρεπει να γνωρίζουμε τον αλγόριθμος της βασικής ανάνηψης με
προσθήκη του αυτόματου εξωτερικού απινιδωτή

Αυτος ο αλγορυθμος απευθύνεται σε διασώστες σε επαγγελματίες

υγείας που δρουν εκτός νοσοκομείου σε ενα κέντρο υγείας στο
ΕΚΑΒ

Περιγραφη αλγορυθμου βασικής υποστήριξης της ζωής

1.Αισθημα Ασφάλειας
το πρώτο κανονικά δεν πρέπει να το ξεχνάμε ισχύει για όλους Εάν
δεν αισθανόμαστε ασφάλεις στο χώρο που έχει συμβεί η ανακοπή
δεν πλησιάζω ας πεθάνει ο άρρωστος δεν πλησιάζουμε για να
πεθάνουμε και εμείς αν υπάρχει ας πούμε νερό αν υπάρχει
καλώδιο ανοιχτό που βγάζει σπινθήρες αν υπάρχει φωτιά αν για
παραδειγμα σε ένα τροχαίο βλέπεις ότι χυνονται καύσιμα η
διέρχονται συνεχώς οχήματα

Πρώτα πρέπει να ειναι ασφαλης ο χώρος και μετά οποιοσδήποτε

θέλει να βοηθήσει είτε είναι επαγγελματίας υγείας ειτε όχι τότε θα
πάει από κει

2.Στη συνέχεια αυτο που πρέπει να γνωρίζουμε πάντα είναι εάν το

θύμα έχει αντιδράση το περιβόητο Είσαι καλά Είσαι καλά ισχύει
ακόμα δεν έχει καταργηθεί τον κουνάμε ελαφρά και ελέγχουμε αν
αντιδρά και αυτό το κάνουμε γιατί κάποιος μπορεί να κοιμάται
κάποιος μπορεί να είναι μεθυσμένος κάποιος μπορεί να πήρε δύο
χαπια παραπάνω δεν θα τον αρχίσουμε τις συμπιεσεις χωρίς λογο.

Απο την στιγμη που ειναι σίγουρο οτι το θύμα δεν αντιδρά και δεν
αναπνέει φυσιολογικά εφόσον αναγνωριστεί αυτό κανονικά αυτός
που έρχεται σε επαφή με το θυμα πρέπει αμέσως να φωνάξει για
βοήθεια

3.Ελεγχουμε τον αεραγωγό μονο με αυτη την κίνηση head-tilt

chin lift δεν κάνουμε οτιδήποτε άλλο αυτά που λέγαμε ότι αν
δούμε κάτι μέσα βάζουμε το δάχτυλο και το βγάζουμε έχουν
καταργηθεί έτσι ελέγχουμε τον αεραγωγό μόνο επισκοπικά

Για 10 μόνο δευτερόλεπτα και όχι παραπάνω παρακάτω ναι

παραπάνω οχι ελέγχουμε με ολες μας τις δυνατές αισθήσεις
δηλαδή με την ακοή με την αφή και με την όραση εάν έχουμε
αναπνευστικές κινήσεις

Ο έλεγχος για τις αναπνευστικές κινήσεις συνεπάγεται ότι ο

άρρωστος έχει και κυκλοφορία δηλαδή αν κουνιέται ο θώρακας
έχει και κυκλοφορία δεν ψάχνουμε για σφυγμό δεν κάνουμε
τίποτα άλλο

Από τη στιγμή που δεν συμβαίνει κάτι από αυτά τότε καλούμε για
βοήθεια από τη στιγμή που είμαστε μόνοι μας και Πρέπει κάποιος
να μας βοηθήσει ειδάλλως θα κάτσουμε εμείς και το θύμα στο
διηνεκές

Μάλιστα εάν ξέρουμε οτι είμαστε σε χώρο που υπάρχει αυτόματος

εξωτερικός απινιδωτής τότε ζητάμε από κάποιον που είναι εκεί
γύρω να μας τον φέρει

Μέχρι να έρθει ο αυτόματος εξωτερικός απινιδωτής αρχίζουμε να

πραγματοποιουμε συμπιέσεις

3.Στη συνέχεια λοιπόν πραγματοποιούμε θωρακικές συμπιέσεις

στη μεσότητα του στέρνου διπλώνοντας σταυρώνοντας(πλέκοντας
κατάλληλα τα χέρια μας)(όλα αυτά για να εξοικειωθεί καποιος
απαιτείται πρακτική προσομοίωση είσαι κούκλα η και σε άνθρωπο.)

3.Πραγματοποιύμε 30 συμπιέσεις εάν είμαστε εκπαιδευμένοι και

θέλουμε μπορ να δώσουμε δύο εμφυσήσεις και να συνεχίσει με
αυτό το ρυθμό 30 προς 2 μέχρι να έρθει ο αυτόματος εξωτερικός
απινιδωτής

Εχει δείχθεί από μελέτες ότι οι αποτελεσματικές συμπίεσης είναι

αυτές κατα τις οποίες ο ανανήπτης πρεπει να βυθίζει περίπου 4-
6cm εκατοστά το στέρνο του θύματος είναι θέμα εμπειρίας το
πως θα το καταφέρουμε

Επίσης η θέση του ανανηπτη η οποια πρέπει να ειναι τετοια ώστε

την δύναμη την βάζει με το σώμα του όχι με τα χέρια τα χέρια
ειναι αλύγιστα χρησιμοποιεί το βάρος του σώματος του για να
δώσει την επιθυμητή δύναμη στις παλάμες των χεριών του ετσι
ωστε να κατέβει ο θώρακας του θύματος 4-6cm

Ποτέ δεν βάζουμε δύναμη με τα χέρια θα κουραστούμε πάρα πολύ

γρήγορα πρέπει να χρησιμοποιήσουμε το βάρος του σώματός μας

Αν προσπαθήσουμε να κάνουμε σωστή ανάνηψη μέσα σε τρία με

τέσσερα λεπτά θα έχουμε κουραστεί ολοι
Ο ρυθμός η συχνότητα των συμπιεστών πρέπει να είναι 100 με
120 λεπτά

Συνοψίζουμε επομένως ρα έχουμε στο μυαλό μας 4-6cm και 100

με 120 λεπτά

Eχει δειχθεί ότι με αυτά τα μεγέθη επιτυγχάνουμε τηN μέγιστη

δυνατή καρδιακή παροχή σε αυτή την περίπτωση

Οσον αφορά τις εμφυσήσεις

Μέχρι το 2010 ήταν αμφιλεγόμενο θέμα αυτό γιατί κάποιος έλεγε
εγώ σιχαίνομαι ο άλλος μπορεί να είναι ματώμενος και δεν ξέρω
εγώ τι έχει υπήρχε πάντοτε ο φόβος μετάδοσης λοιμώξεων και όλα
αυτά ειναι δίκαιολογημενα

Από κει και μετά λοιπόν οι καινούργιες οδηγίες υποστηρίζουν οτι

εάν είσαι εκπαιδευμένος και διαθέσιμος το κάνεις αυτό δίνεις
εμφυσήσεις αν δεν θέλεις δεν το κάνεις το στόμα με στόμα και
προχωρας στο επομενο αν δεν κανεις την εμφυσηση τουλάχιστον
ξεκινά θωρακικες συμπιεσεις

Μάλιστα στις τελευταίες οδηγίες στο τελευταίο consensus που

έγινε για να βγουν οι οδηγίες του 2015 υπήρχε μεγάλος
προβληματισμός στα μέλη της επιτροπής αν θα πρέπει να βγουν
εντελώς οι εμφυσησεις με την έννοια ότι και μόνο με
αποτελεσματικές συμπιέσεις επιτυγχάνουμε κάποια ροή αέρα και
αν έχουμε κάνει και απελευθέρωση του αεραγωγου με σωστό
τρόπο κάποια ροή αέρα μέσα και έξω απο το αναπνευστικό
σύστημα την εχουμε αλλά τελικά παρέμεινε με την αίρεση ότι
μπορεί να είναι προαιρετικό

Από τη στιγμή που έχουμε βέβαια βοηθήματα για την εξασφάλιση

αεραγωγου είναι βέβαια υποχρεωτικό

4.Οταν φθάσει στην συνέχεια ο αυτοματος εξωτερικος απινιδιτης

θα συνδεθεί με τον άρρωστο θα το συνδέσει κάποιος που έχει
εκπαιδευτεί για αυτό δεν ειναι ανάγκη να ειναι ιατρός ο
οποιοσδήποτε νοήμων άνθρωπος μπορεί να χρησιμοποιήσει
αυτόματο εξωτερικό απινιδιστή

Από κει και μετά ακολουθείται ο αλγόριθμος που λέει το ίδιο το

μηχάνημα το λέει με μεγάφωνο ακολουθείται η πορεία που θα μας
καθορίσει το μηχάνημα εφόσον συνδεθεί σωστά και θα μας πει αν
θα απινιδωθει ο αρρωστος ή όχι και θα μας πει πότε θα
συνεχίσουμε τη διαδικασία ανάληψης μέχρι να ρθει μία πιο
εξειδικευμένη ομάδα να αναλάβει τον άρρωστο με εξασφαλίση
αεραγωγου και χορήγηση φαρμάκων κτλπ

Το μηχάνημα θα μας ενημερωσει επι λεξη

Μην ακουμπάτε θα δοθεί σοκ(ρεύμα)εφόσον ανιχνεύει
απινιδώσιμο ρυθμο ή συνεχίστε την ανάνηψη εφόσον ανιχνεύει μη
απινιδωσιμο ρυθμο

5.Από τη στιγμή που καταφέρουμε πολύ σπάνιο βέβαια να

επαναφέρουμε ρυθμό κυκλοφορία και αναπνοή στον άρρωστο τον
βάζουμε σε θέση ανάνηψης μέχρι να έρθει το ΕΚΑΒ η
εξειδικευμένη ομάδα να τον μεταφέρει σε ένα σχηματισμό υγείας

Λίγα λόγια για τη χρήση του αυτόματου εξωτερικού απινιδωτή να

ξέρουμε γενικά ότι αυτά τα μηχανήματα δεν χρησιμοποιούνται σε
παιδιά μικρότερα των 8 ετών

Ετσι συνήθως για παιδιά από ενός έως 8 ετών χρησιμοποιούνται

ειδικά paddles και υπάρχει και ειδικό παιδιατρικό mode

Tα πιο πολλά μηχανήματα εχουν αυτή τη δυνατότητα τώρα αν

υπάρχει κάποιο μηχάνημα που δεν την έχει τότε χρησιμοποιούμε
τον απινιδιστη ως έχει και για τα παιδιά που είναι πάνω του ενός
έτους σε καμία περίπτωση δεν χρησιμοποιούμε αυτόματο
εξωτερικο απινιδωτή αν έχουμε βρεφη η νεογνά δηλαδή παιδιά
κάτω του έτους βέβαια αυτό είναι πολύ σπάνιο και αποκλείεται
σχεδόν να μας τύχει εμάς τουλάχιστον που δεν ασχολούμαστε με
την παιδιατρική
Το πώς συνδέεται ο αυτοματος εξωτερικος απινιδιστης στην ειναι
εύκολο υπάρχει οδηγία είναι δύο μεγάλα patches τα οποία
κανονικά πρέπει να αλλάζουν μετά τη χρήση και τα οποια
μπαίνουν στις καταλληλες θεσεις οπως φαίνεται στην εικόνα

Β)Ενδονοσοκομειακη αναζωογονηση
Προχωράμε στον κυρίως αλγόριθμο που μας αφορά και ως
γιατρούς που είναι η διαδικασία της αναζωογόνησης η
ενδονοσοκομειακή

Σε οποιαδήποτε περίπτωση έχουμε ασθενή ο οποίος είναι πιθανό

θύμα ανακοπής

Από τη στιγμή που θα αντιληφθούμε

1)Ο νοσηλευτής ο γιατρός φωνάζει για βοήθεια την ομάδα να

ανανηψης τον εφημερεύοντα γιατρό ή ότι εν πάση περιπτώσει
αλγόριθμο έχει στην κλινική η στο Νοσοκομείο που εφημερεύει

2)Πρέπει να αξιολογήσει τον ασθενή έχει σημεία ζωής ή δεν έχει

σημεία ζωής

α)Aν έχει σημεία ζωής τότε γίνεται η αξιολόγηση κατά ΑBCDE

A----->Airways
B----->Breath
C----->Circulation
D----->Disability
E----->Exposure

Aπό κει και μετά ελέγχουμε αν υπάρχει αεραγωγός ανοιχτός

είμαστε καλά αν υπάρχει αναπνοή ακόμα καλύτερα και προχωράμε
μετά στην κυκλοφορία και ανάλογα επεμβαίνουμε εκεί που πρέπει
να επέμβουμε

Από κει και μετά κοίταμε άν έχει μόνιτορ πρέπει να τον

συνδέσουμε σε μονιτορ αν έχει ενδοφλέβια πρόσβαση και ανάλογα
την περίπτωση θα καλέσουμε ή όχι την ομάδα ανάνηψης η
βοήθεια από κάποιο πιο ειδικό

β)Από τη στιγμή που δεν έχει σημεία ζωής ζητάμε βοήθεια απο
τον καρδιολόγο τον αναισθησιολογο ή από την ομάδα άνανηψης
και ξεκινάμε άμεσα τη διαδικασία αναζωογόνησης η οποία είναι το
30:2 και εδώ πέρα δεν νοείται να μην κάνουμε και το δύο γιατί
είμαστε στο νοσοκομείο

Μεγάλη σημασία στον αερισμό του ασθενή

Θα δούμε παρακάτω δεν χρειάζεται να διασωληνωσουμε τον
αρρωστο αλλα χρειάζεται να τον αερίσουμε

Πως αερίζουμε τον αρρωστο

1)Με μασκα και ambu
2)Στοματοφαρυγγικός ότι ξέρουμε

Πρέπει να ξέρουμε πρέπει είμαστε υποχρεωμένοι ολοι οι κλινικοί

ιατροί να ξέρουμε να αερίζουμε τον ασθενή

Δεν είναι μόνο αναισθησιολογοι οι αναισθησιολογοι ειναι

υποχρεωμένοι να διασωληνώνουνε εμείς δεν είμαστε αλλά είμαστε
υποχρεωμένοι να αερίζουμε τους ασθενείς

Δεν νοείται κλινικός ιατρός να εχει εναν ασθενή με το κεφάλι

κρεμασμένο και μπλε και να περιμένει να ερθει ο
αναισθησιολογος δεν υπάρχει αυτό είναι απαράδεκτο

Εξασφαλιση αεραγωγου
Οταν λέμε εξασφαλίση αεραγωγου πρακτικά εννοούμε να βάλουμε
τραχειοσωλήνα έτσι αυτή νοείται εξασφάλιση η να κάνουμε
επείγουσα τραχειοστομία επίσης αυτό θεωρείται εξασφάλιση υπο
παραδοχές και η λαρυγγική μάσκα

Οταν εξασφαλιστεί ο αεραγωγός δεν διακόπτουμε τις συμπίεσεις

για να αερίσουμε τον άρρωστο

Υπαρχουν κάποια απλά βοηθήματα ο στοματοφαρυγγικός

αεραγωγός και ο ρινοφαρυγγικός που οφείλουμε να τα
χρησιμοποιούμε όλοι οι γιατροί

Το τι στοματοφαρυγγικο θα βάλουμε στον άρρωστο κανονικά δεν

πάει με το μάτι αλλά κανονικά πρέπει να κάνω τη διαδικασία
δηλαδή γωνία στόματος και γωνία κάτω γνάθου και αν ταιριάζει σε
αυτή τη διάσταση αυτό το νούμερο έχει 4-5 νούμερα κανονικά
εμείς έχουμε τον κόκκινο και τον πράσινο μόνο αλλά κανονικά
υπάρχουν πέντε νούμερα τα οποια ξεκινούν από τα νεογνά και
φτάνουν μέχρι τους μεγάλους άρρενες ενήλικες

Οφείλουμε να γνώριζουμε τον τροπο εισαγωγής του

στοματοφαρυγγικόυ και του ρινοφαρυγγικου αεραγωγού

Αερισμός με μάσκα και αμπού

Είναι εξαιρετικά δύσκολος αν δεν είσαι έμπειρος αν πας να το
κάνεις μόνος σου γιατί πρέπει με το ένα χέρι καλά να στερεώσεις
αεροστεγώς την ambu και να να πιάσεις μύτη στόμα του ασθενούς
και ταυτόχρονα να κάνεις χειρισμό απελευθέρωσης του
αεραγωγού και με το άλλο χέρι να αερίζεις επαρκώς και μάλιστα
όχι με πολύ μεγάλη δύναμη γιατί άμα αερίσεις με πολύ μεγάλη
δύναμη με την αμπου θα πηγαίνει στο στομάχι περισσότερο και όχι
στην τραχεία

Άρα είναι πολύ πιο αποτελεσματικό με δύο άτομα για αυτό

θέλουμε και άτομα έτσι από τη στιγμή που δεν μπορούμε να
εξασφαλιζουμε τον αεραγωγο μέχρι να ρθει ο αναισθησιολόγος

Ετσι για αυτό το λόγο οι Αμερικανοί πρώτοι έφηυβραν την

λαρυγγική μάσκα επειδή εκει έχουν και εξελιγμένο ems
paramedical system δηλαδή εκεί που πάει με τά ασθενοφόρα

Πλεονεκτήματα της λαρυγγικής μασκας

1)Μπαίνει εύκολα και γρήγορα
2)Εχει πολλά μεγέθη
3)Αποφεύγεται η λαρυγγοσκοπηση

Την βαζει ενας μη ειδικός με μια απλη κινηση του χερίου λες και
προχωράς ενα στυλό μεσα στο στομα του ασθενους

Μειονεκτηματα της λαρυγγικης μασκας

1)Δεν αποφεύγουμε την εισρόφηση
2)Δεν μπορούμε να βάλουμε πολύ ψηλές πιέσεις αν συνδέσουμε
την λαρυγγικη μάσκα με αναπνευστήρα και προφανώς
3)Δεν μπορούμε να κάνουμε αναρρόφηση γιατι δεν εξασφαλίζεται
απολυτως ο αεραγωγος

Ενδοτραχειακη διασωληνωση η απολυτη μεθοδος

εξασφαλισης αεραγωγού
Γιατί
1)Επιτρέπει τον αερισμό έτσι
2)Απομονώνει τον αεραγωγό παλιότερα ήταν και εναλλακτική
οδός φαρμάκων αν δεν είχαμε ενδοφλέβια πρόσβαση τωρα έχει
καταργηθεί αυτό

Απαιτείται βέβαια εξάσκηση δεν είμαστε υποχρεωμένοι να το

κάνουμε παρά μόνο οι αναισθησιολογοι οποιος αλλος ξέρει και
ειναι επειγον ας το κανει

Αυτό που έχει σημασία να Ξέρουμε όλοι οι γιατροί είναι ότι οι

ασθενείς κινδυνεύουν από έλλειψη οξυγόνου και όχι από αποτυχία
διασωληνωσης

Ετσι βασικό μας μέλημα και ειδικά μέσα στο νοσοκομείο που
περιμένουμε τον αναισθησιολογο είναι να αερίζουμε τον άρρωστο
εφόσον μπορούμε και να κρατάμε εναν κορεσμό συμβατό με τη
ζωή μέχρι να ρθει ο ειδικός να εξασφαλισει τον αεραγωγο

Η προσπάθεια που πρέπει να κάνει κάποιος γιατρός για να

διασωληνωσει τον άρρωστο πρέπει να είναι 30-40 δευτερόλεπτα
και όχι παραπάνω

Από τη στιγμή που θα βάλεις το λαρυγγοσκόπιο θα

λαρυγγοσκοπήσεις μέχρι να περάσεις το σωλήνα θες μισό λεπτό
Εάν δεν το έχεις καταφέρει αυτό σταματάς διαδικασία και
συνεχίζεις να οξυγονώνεις και να αεριζεις τον άρρωστο

Επιβεβαιωση σωστης τοποθέτησης του τραχειοσωλήνα

Επιβεβαιώνουμε οτι μπήκε σωστά βέβαια με
α)Αμεση όραση με
β)Ακρόαση του επιγάστριου και κανονικά η απόλυτη μέθοδος είναι
η
γ)Καπνογραφια πολύ σπάνια την έχουμε κανονικά πρεπει να
συνδέσεις τον σωληνα με τον καπνογραφο για να δεις την
διακυμανση του CO2 τότε μόνο εισαι σίγουρος ότι έχεις μπει στον
πνεύμονα αλλά και όλα τα άλλα συνήθως μας φτάνουν

Αν δεν έχουν πετύχει όλα αυτά τοτε καταλήγουμε στην

κρικοθυρεοειδοτομη με βελονη

Κρικοθυρεοειδοτομη με βελονη
Αυτό βέβαια εντάξει είναι για ανθρώπους που ξέρουν να το
κάνουν για ειδικούς αλλά τυχαίνει πολλές φορές να έχουμε έναν
ασθενή με εισπνευστικο έγκαυμα έναν ασθενή με οίδημα λάρυγγα
ο οποιος είναι πολύ δύσκολο να διασωληνωθεί πρώτον και
δεύτερον από τη στιγμή που έχει αυτό το πρόβλημα είναι και
δυσκολο να αεριστεί με αλλο τρόπο γιατί απο την στιγμη που δεν
βλέπει και έχει οίδημα στον ανώτερο λοβό πώς θα τον αερίσεις δεν
μπορείς και από πάνω

Επομένως αυτόν τον άρρωστο πρέπει να τον αερίσεις από κάτω

Αεραγωγός-Αερισμός Οξυγόνωση
Ενδοτραχειακή διασωλήνωση
Αποτελεί την καλύτερη μέθοδο αλλα πρέπει να διενεργείται μονο
απο έμπειρο προσωπικό προς αποφυγή επιπλοκών λόγων
απόπειρας διασωλήνωσης απο μη κατάλληλα εκπαιδευμένο
προσωπικό
Χρόνος διακοπής θωρακικών συμπιέσεων για διασωλήνωση οχι
πάνω απο 5 sec και κατα το πέρασμα απο τις φωνητικές χορδές
Μπορεί να πραγματοποιηθεί ενδοτραχειακή διασωλήνωση μετα
απο την αποκατάσταση της κυκλοφορίας

Μετα την διασωλήνωση

Α)Πραγματοποιώ έλεγχο της σωστής τοποθέτησης του

ενδοτραχειακού σωλήνα

Β)ΚΑΡΠΑ 100-120 συμπιέσεις το λεπτό και 10 αναπνευστικες

εμφυσήσεις το λεπτο

Δεν σταματάμε τις θωρακικές συμπιέσεις γιατι μικρή διακοπή

προκαλεί μείωση της άρδευσης των στεφανιαίων

Εναλλακτικές μέθοδοι αερισμού

Υπεργλωττιδικές συσκευές αερισμού

α)Λαρυγγική Μάσκα
β)i-gel
γ)Στοματοφαρυγγικός
δ)Ρινοφαρυγγικός

S.O.S:Προσοχή στην υπερβολική διαρροή αέρα εξασφάλιση

ρυθμού 30:2

Kαπνογραφία-Καπνογράφος και μέτρηση κορεσμού αιμοσφαιρίνης

στο αίμα SatHb%αίματος

Στόχος % κορεσμού 94%-98%

ΦΑΡΜΑΚΑ ΣΤΗΝ ΚΑΡΔΙΑΚΗ ΑΝΑΚΟΠΗ

❖Τα φάρμακα θα πρέπει να χορηγούνται μόνο εφόσον υπάρχει η
πιθανότητα να προσφέρουν όφελος.

❖ Αν και η ιδανική οδός χορήγησης τους θα ήταν μια κεντρική

φλέβα, προτιμούμε μια περιφερική φλέβα για λόγους ταχύτητας,
επί αδυναμίας εξασφάλισης φλεβικής γραμμής, ορισμένα φάρμακα
(αδρεναλίνη, ατροπίνη, λιδοκαινη) μπορούν να χορηγηθούν
ενδοτραχειακά στην διπλάσια από την συνήθη δόση.

Είτε δια της φλέβας, είτε δια της τραχείας τα φάρμακα πρέπει να
χορηγούνται με φυσιολογικό 10-20ml για την γρήγορη
κυκλοφορία και την διάχυση τους.

❖ Οι ενδοκάρδιες ενέσεις δεν έχουν πλέον καμία θέση στην

ΚΑΡΠΑ, καθώς εκτός του ότι την καθυστερούν, σπάνια φθάνουν
στην επιθυμητή θέση και μπορεί να προκαλέσουν θανάσιμες
επιπλοκές

Ενδοαγγειακή πρόσβαση
Τοποθέτηση ενδοφλέβιας περιφερικής γραμμής για χορήγηση
υγρών και φαρμάκων

Προτιμάμε περιφερική φλέβα απο οτι κεντρική προς αποφυγή

επιπλοκών 20ml ορού σε εφάπαξ δόση

Πραγματοποίεται χορήγηση υγρών αν μειωθεί δραστικά ο

ενδοαγγειακός όγκος ανεξάρτητα απο την αιτία της ανακοπής με
στόχο την ευογκαιμία και οχι την υπερογκαιμία

Ενδοστική οδος

Αποτελεσματική οδός για ενήλικες

Αύξηση της συγκέντρωσης στο πλάσμα σε καλή σύγκριση με την
ενδοφλέβια οδό

Αυξημένη διαθεσιμότητα ενδοστικών συσκευών και εγχυση

διαλυμάτων ενδομυικών καναλιών

Φαρμακα στην αναζωογονηση

1)Αδρεναλίνη
Το βασικό φάρμακο ειναι η αδρεναλίνη είναι φάρμακο εκλογής

Ξέρουμε όλοι ότι είναι αδρενεργικος α και β αγωνιστής

Εχει ένδειξη και στο αναφυλακτικό shock εκει χορηγείται μόνο

ενδομυϊκά και οχι ενδοφλέβια

Είναι και φάρμακο δεύτερης γραμμής για το καρδιογενές σοκ

Η δοσολογία της στην ανανηψη ειναι είναι 1mg I.V ενδοφλέβια

κάθε 3-5 λεπτά

Tα τελευταία 5-7 χρόνια γίνονται διάφορες μελέτες και μάλιστα

μία μελέτη έχει γίνει στον Ευαγγελισμό και ειναι καλη δηοσιευση
συμφωνα με την οποια γίνονται προσπάθειες να μπούνε κι άλλα
φάρμακα στην ανάνηψη και κυρίως μιλάμε για την βασοπρεσίνη
και τα κορτικοστεροειδή

Εγίναν οι μελέτες αναφέρονται στις τελευταίες οδηγίες αλλά

παρόλα αυτά δεν συστήνονται γιατί ακόμα δεν υπάρχουν επαρκή
στοιχεία

2)Αμιοδαρονη
Η αμιοδαρόνη είναι ένα φάρμακο σχετικά ασφαλές είναι ένα
εύκολο φάρμακο για τους μη καρδιολόγους για όλες τις αρρυθμίες
κοιλιακές και υπερκοιλιακές

Δίνεται με σχετική ασφάλεια και μπορούμε να το δίνουμε με

σχετική ασφάλεια χωρίς την παρουσία καρδιολόγου και μπορούμε
να το δίνουμε αν εμείς θεωρούμε οτι πρέπει να το δώσουμε

Ειδικά στην ανακοπή

α)Είναι σταθεροποιητής μεμβράνης

β)Αυξάνει το δυναμικό ενέργειας και την ανερέθιστη περίοδο της

μυοκαρδικής ίνας
γ)Εχει μία ήπια αρνητική ινότροπη δράση

δ)Κάνει και περιφερική αγγειοδιαστολή λόγω απελευθέρωση

ισταμίνης από το εκδοχο όχι από το ιδιο το φάρμακο

ε)Χορηγείται στην ανθεκτικη κοιλιακή μαρμαρυγή ασφυγμη

κοιλιακή ταχυκαρδία μετά απο την τρίτη απινίδωση

ζ)Υπερέχει έναντι της λιδοκαΐνης παρόλα αυτά μπορούμε να

χρησιμοποιήσουμε και λιδοκαίνη 3-4cc αν υπάρχει έλλειψη
αμιοδαρόνης που συνήθως δεν υπαρχει

Η δοση της ειναι 300mg bolus

Φαρμακα τα οποια χορηγούνται στην ανακοπή

Χρησιμοποιούνται στην αντιμετώπιση της καρδιακής
ανακοπής
A)Αγγειοσυσπαστικα(Αδρεναλίνη και βασοπρεσινη(δεν
χρησιμοποιείται πλέον)
Β)Αντιαρρυθμικα(Αμιωδαρονη(Αngoron)-Λιδοκαίνη)
Αλλα φάρμακα
-Cacl2(Xλωριούχο Ασβέστιο)
-MgS04(θειικο Μαγνήσιο)
-NaHCO3(Διττανθρακικό Νάτριο)

>Στο ΚΥΜ χορηγήσαμε 2amp Cagluconate

Α)Αγγειοσυσπαστικα φαρμακα
1)Αδρεναλινη
Φάρμακο εκλογής στην καρδιοαναπνευστική αναζωογόνηση και
πιο συγκεκριμένα στους μη απινιδωσιμους ρυθμούς όπως για
παράδειγμα στην ασυστολία κοιλιακή ασυστολία ή στην ασφυγμη
ηλεκτρική δραστηριότητα(ΑΗΔ) ηλεκτρομηχανικό διαχωρισμό

Μηχανισμός δράσης
Αδρενεργική δράση
->Αγγειοσύσπαση
->Αύξηση των περιφερικών αντιστάσεων
->Αύξηση της αιμάτωσης του μυοκαρδίου και του εγκεφάλου

Δοσολογία αδρεναλίνης
1mg Ι.V κάθε 3-5 min(Σε κάθε δεύτερο κύκλο ΚΑΡΠΑ)
Στο κέντρο υγείας Μαρκοπούλου έχουν χρησιμοποιηθεί
3αμπούλες αδρεναλίνης σε 100 N/S και
5 αμπούλες ντοπαμίνη σε 250 D/W 5%

SOS:Κατά την ενδοφλέβια έγχυση αδρεναλίνης έπεται

ταχεία έγχυση 20ml φυσιολογικού ορού

Ανεπιθύμητες ενέργειες
1)Δημιουργεί αύξηση της καρδιακής συχνότητας θεατρική
χρόνοτρόπο
2)Αυξάνει τη συσταλτικότητα του μυοκαρδίου και
3)Αυξάνει την κατανάλωση οξυγόνου κατά συνέπεια προκαλεί
επιδείνωση της ισχαιμίας του μυοκαρδίου
4)Αρρυθμιογόνος δράση
5)Υποτροπή σε κοιλιακή μαρμαρυγή μετά την ΚΑΡΠΑ

2)Αντιαρρυθμικά φάρμακα
Είναι
Α)Η αμιοδαρόνη(Αngoron και
Β)Η λιδοκαΐνη

Α)Αμιοδαρονη(Αngoron)

Ενδείξεις χορήγησης αμιοδαρόνης

1)Σε αιμοδυναμικά σταθερή κοιλιακή ταχυκαρδία

2)Σε ανθεκτικές υπερκοιλιακές και κοιλιακές ταχυ-αρρυθμίες

3)Σε ανθεκτική κοιλιακή μαρμαρυγή άσφυγμη κοιλιακή

ταχυκαρδία μετά το 3ο shock κατά την καρπα χορηγούμε 300mg
σε 20 ml dextrose 5%

4)Σε ανθεκτική η υποτροπιάζουσα κοιλιακή μαρμαρυγη η στην

ασφυγμη κοιλιακή ταχυκαρδία μετά το 5ο shock χορηγούμε
150mg αμιοδαρονης
Επιπλοκές
α)Υπόταση
β)Βραδυκαρδία

Για αυτό προσοχή να χορηγείται με αργή εκχύση

Β)Λιδοκαΐνη
Εν ελλείψει αμιωδαρόνης χορηγούμε λιδοκαΐνη

Δοσολογία χορήγησης
100mg

Αντένδειξη
Να μην έχει γίνει προηγουμένως χορήγηση αμιοδαρόνης

Χορηγηση αντιαρρυθμικων φαρμακων

Δεν αυξάνουν υπέρμετρα αποδεδειγμένα το ποσοστό επιβίωσης
του ασθενούς μεχρι την εξοδο απο το νοσοκομείο
Xoρηγείται 150mg Αngoron μετα την 5η απινίδωση στην
περίπτωση ανθεκτικής η υποτροπιάζουσας ΚΜ/ΑΚΤ
Εν ελλείψη αμιοδαρόνης(Αngoron) xoρηγούμε λιδοκαίνη σε δόση
1mg/kg
Η χορήγηση Αngoron σε κοιλιακή μαρμαρυγή ανθεκτική αυξάνει
το ποσοστό επιβίωσης μεχρι την εισαγωγή στο νοσοκομείο
συγκριτικά με την λιδοκαίνη και το Placebo
Σε περίπτωση υπομαγνησιαίμιας(πχ σε ασθενείς που λαμβάνουν
για παράδειγμα διουρητικά)και σε ανθεκτική στην απινίδωση
πολύμορφης κοιλιακής ταχυκαρδίας Τοrdades De pointes γίνεται
χορήγηση 2gMg I.V

3)Cacl2
Χλωριούχο ασβέστιο

Ενδείξεις χορήγησης του

1)Υπασβεστιαιμία
2)Υπερκαλιαιμία
3)Υπερμαγνησιαιμία
4)Τοξικότητα από ανταγωνιστές του ασβεστίου

Μηχανισμός δράσης
Τα ιόντα του ασβεστίου προκαλούν σύσπαση του μυοκαρδίου
Eνέχεται στην μετισχαιμικη βλάβη από επαναιμάτωση

Δοσολογία
10 ml διαλύματος με επανάληψη της δόσης εντός δέκα λεπτών

Τρόπος χορήγησης
Σε καρδιακή ανακοπή-->Ταχεία ενδοφλέβια έγχυση
Σε περίπτωση κυκλοφορίας-->Αργή εκχύση
Αποφυγή συγχορήγησης με ΝαHCO3 από την ίδια οδό προς
αποφυγή της καθίζησης
4)MgSO4
Ένδειξη χορήγησης
Yπομαγνησιαιμία

Δόση χορήγησης
2gr ενδοφλέβια IV 50% με επανάληψη μετά από 10-15 λεπτά

Αντένδειξη
Δεν χορηγείται στην περίπτωση καρδιακής ανακοπής

Αλκαλοποιητικά φάρμακα
1)Διττανθρακικό νάτριο
Ενδείξεις χορήγησης
α)Μόνο στην περίπτωση συνυπάρχουσας μεταβολικής οξέωσης
κατά την καρδιακή ανακοπή
β)Σε καρδιακή ανακοπή σχετιζόμενη με υπερκαλιαιμία
γ)Σε δηλητηρίαση από τρικυκλικά αντικαταθλιπτικά
δ)Σε περίπτωση που το pH είναι μικρότερο του 7,1

3)Ξεκινάμε λοιπόν την διαδικασία 30:2 και όσο πιο γρήγορα

μπορούμε πρέπει να συνδέσουμε τον ασθενή για το νοσοκομείο με
χειροκίνητο βέβαια μονιτορ/απινιδιστη έτσι ώστε να
αξιολογήσουμε γρήγορα τον ρυθμό

Γιατί πρέπει κανονικά στα τρία με πέντε λεπτά από την ώρα που
θα συμβεί η ανακοπή να έχει συνδεθεί στο μόνιτορ για να
μπορούμε να ξέρουμε αν θα απινιδωθει η οχι αλλιώς το χάνουμε
το παιχνίδι

Δεν νοείται κλινική τμήμα του νοσοκομείου που γίνεται

οποιαδήποτε πράξη επεμβατική λιγότερο επεμβατική που να μην
έχει μονιτορ/απινιδιστη

Απο κει και μετα οταν συνδεθει ο ασθενης με τον απινιδιστη

έχουμε δύο περιπτώσεις
α)Είτε έχουμε απινιδωσιμο ρυθμό ειτε
β)Μη απινιδώσιμο

(α)
Αν έχουμε μη απινιδωσιμο ρυθμό
1)Συνεχίζουμε τη διαδικασία 30:2
2)Εξασφαλίζουμε τον αεραγωγο και
3)χορηγούμε φάρμακα

(β)
Αν έχω απινιδώσιμο ρυθμό πρώτο μας μέλημα είναι να απινιδωθει
σωστά ο άρρωστος

Καρδιακοί ρυθμοί που σχετίζονται με την ανακοπή

Οι καρδιακοί ρυθμοί που σχετίζονται με την ανακοπή είναι δύο
μεγάλες κατηγορίες
Α)Οι απινιδωσιμοι ρυθμοι και οι
Β)Μη απινιδωσιμοι ρυθμοι

(Α)
Απινιδωσιμοι ρυθμοι ειναι δυο
1)Η κοιλιακή μαρμαρυγή
Δεν είναι συμβατη με τη ζωή οταν δούμε αυτη την μορφή ο
ασθενής πρέπει να είναι χωρίς καμία αντίδραση δεν μπορει να
δούμε αυτη την κυματομορφη στο μονιτορ και να μας μιλάει ο
ασθενής προφανώς δεν είναι καλά συνδεδεμένο το μόνιτορ δεν
απινιδώνουμε κανένα που να μας μιλάει

2)Κοιλιακή ταχυκαρδία ειναι αυτη η δεύτερη μορφη που βλέπουμε

Αν δούμε αυτη την μορφή για να απινιδοθεί ο άρρωστος πρέπει να
μην έχει σφυγμό πρέπει να μην έχει παροχή

Απινιδωσίμος ρυθμός ασύγχρονα και θυμα ανακοπής είναι ο

ασθενής που έχει λοιπόν άσφυγμη κοιλιακή ταχυκαρδία η κοιλιακή
μαρμαρυγή

(Β)
Μη απινιδωσιμοι ρυθμοι προφανώς είναι

1)Η ασυστολία
Μην περιμένετε να δείτε γραμμή με χάρακα

Επίσης ασυστολία είναι μόνο κυματομορφή μονο με τα κυματα P

δεν εχει ρυθμο ο αρρωστος

2)Ασφυγμη ηλεκτρική δραστηριότητα αν ο ασθενής δεν έχει

σημάδια ζωής θεωρείται άσφυγμη ηλεκτρική δραστηριότητα η
οπως ελέγαν οι παλιοί συνάδελφοι ηλεκτρομηχανικος διαχωρισμος

Βασικη διαφορά μεταξυ των δυο μεγαλων κατηγοριων Α και

Β
Ειναι το αν πρέπει να απινιδωσουμε ή όχι έτσι η βασική διαφορά
είναι αυτη από κει και μετα οι λοιπές ενέργειες που κανουμε στην
αναζωογόνηση ειναι οι ιδιες θωρακικές συμπίεσεις θωρακικες
συμπιεσεις αερισμός ενδοφλέβια πρόσβαση είναι περίπου τα ίδια

Οσον αφορά τους απινιδώσιμους ρυθμους

Από τη στιγμή που στο μόνιτορ διαπιστωθεί απινιδωσιμος ρυθμός
φορτίζουμε τον απινιδωτή και δίνουμε ένα σοκ στη μέγιστη
ενέργεια που είναι ορισμένο το μηχάνημα μας να δίνει

Τώρα πλέον έχουμε διφασικούς απινιδιστες που λειτουργούν γύρω

στα 200-240 joule

Καλo θα είναι ο καθένας από μας στο χώρο που δουλεύει να ξέρει
τουλάχιστον ότι έχει ένα τέτοιο μηχάνημα και να ξέρει πως να το
δουλεύει γιατί την ώρα που θα συμβεί η ανακοπή αν δεν έχετε
ανοίξει ποτέ τέτοιο μηχάνημα δεν πρόκειται να δώσουμε ποτέ
απινιδωση στον ασθενη μας

Το σημαντικό είναι ότι μετά την απινιδωση και χωρίς να

επανεκτιμήσουμε το ρυθμό ή να ψηλαφησουμε το σφυγμό ή
οτιδήποτε άλλο δηλαδή με το που δίνουμε την απινιδωση αμέσως
συνεχίζουμε τη διαδικασία της αναζωογόνησης για 2 λεπτά 30
συμπίεσεις δύο εμφυσησεις η 100 με 120 συμπιέσεις και αναπνοές
αν είναι διασωληνωμενος ο άρρωστος ασύγχρονα μέσω του
αναπνευστήρα μέσω της ambu η μέσω ότι ότι έχουμε σύνδεσει
μετά το δίλεπτο κανονικά πρέπει να επανεκτιμήσουμε το ρυθμό

Προσοχη
Από τη στιγμή που δεν έχει εξασφαλιστεί αεραγωγός και
εξασφάλιση αεραγωγου εννοείται η ενδοτραχειακή διασωλήνωση η
λαρυγγικη μάσκα δηλαδη απο την στιγμη που δεν εχεις βαλει
σωληνα στην τραχεια κανονικα για το νοσοκομειο πρέπει να
κανουμε 30:2 αλλιώς παμε ασυγχρονα

Παλαιότερα πριν το 2010 μετά την απινίδωση κάναμε έλεγχο του

ρυθμού αυτό καταργήθηκε γιατί πολύ σπάνια μετά την απινιδωση
είναι δυνατόν να έχουμε αποτελεσματική καρδιακή παροχή λόγω
του φαινομένου που λέγεται myocardial stunning μετα το ρευμα
επομένως δεν έχει νόημα να ψάχνουμε γιατί χάνουμε χρόνο και ο
χρόνος εδώ είναι πολύτιμος

Συνεχίζουμε λοιπόν και μετά τα δύο λεπτά επανεπανελέγχουμε το

monitor

Eάν ο ρυθμός παραμένει απινίδωσιμος τότε δίνουμε και δεύτερο

σοκ και συνεχίζουμε αμέσως πάλι την ίδια διαδικασία

Πάλι δύο λεπτά ΚΑΡΠΑ δηλαδή και συνεχίζουμε μετά από δύο
λεπτά ξανάελέγχουμε

Εάν παραμένει τότε δίνουμε αδρεναλίνη και το τρίτο σοκ

Από τη στιγμή που ο ρυθμός είναι απινίδωσιμος το βάρος δίνεται
όχι στα φάρμακα αλλα στο ρεύμα μας νοιάζει απο την στιγμη που
θα αναγνωρίζουμε τον απινιδωσιμο ρυθμό να απινιδωσουμε δεν
ψάχνω ούτε αδρεναλίνη ούτε δεν ξέρω εγώ τι άλλο ψάχνουμε
γιατί η περίπτωση να ζήσει ο άλλος είναι να απινιδοθεί να πεσουμε
στο 50-60% άμα αρχίσουμε και ψάχνουμε τις αμπούλες θα
πεθάνει ο ασθενης

Βλεπουμε λοιπον οτι η αδρεναλίνη δίνεται μεταξύ δεύτερου και

τρίτου σοκ με βαση τις οδηγιες

Με βαση τις χορηγουμε ρευμα στα μεγιστα αναλογα με το αν

εχουμε μονοφασικο η διφασικο απινιδωτη

Εάν μετά το τρίτο σοκ παραμένει απινίδωσιμος ρυθμος τότε και

μόνο τότε έρχεται η ώρα της αμιοδαρόνη και η μόνη περίπτωση
που δίνουμε την αμιοδαρόνη 2 αμπούλες bolus η μόνη περίπτωση
στην Ιατρική που δίνεται είναι στην ανακοπή όταν έχουμε
απινιδωσιμο ρυθμο

Αν επιμένει ο απινιδωσιμος ρυθμος και μετά το τρίτο σοκ τότε

αρχίζουμε να σκεφτόμαστε μήπως δεν κάνουμε κάτι καλά μήπως
δεν είναι καλά τα ηλεκτρόδια μήπως συμβαίνει κάτι το οποίο δεν
έχω πάρει χαμπάρι και πρέπει να το αναστρέψω

θα πούμε παρακάτω ότι υπάρχουν κάποιες χοντρές νοσολογικές

οντότητες κάποια χοντρά συνδρομα τα οποια πρέπει να
αναστρέφονται αν είναι δυνατόν παράλληλα με την διαδικασία της
άνανηψης

Και βέβαια εφόσον έχουμε μία παρατεταμένη καρδιακή ανακοπή

και συνεχείς απινιδωσεις σκεφτόμαστε και δίνουμε διττανθρακικα
και μαγνήσιο μετά το τρίτο σοκ όμως και εφοσον εχουμε
χορηγησει αμιοδαρόνη

Οπως γινεται ευκολα κατανοητο ολη αυτή η διαδικασία είναι

αδυνατόν να ακολουθηθει από ένα άτομο για αυτό λέμε ότι πάντα
πρέπει να υπάρχει ομάδα για αυτο πρέπει να υπάρχουν δύο τρεις
κανονικά είναι τρεις με πέντε η σωστη ομαδα

Δεν είναι απαραίτητο να είναι γιατροί μπορεί να είναι ας πούμε

ένας γιατρός μόνο και ολοι οι αλλοι νοσηλευτες δεν παίζει κανένα
ρόλο η βαθμιδα του ιατρού παίζει ρόλο αν ξέρει ή δεν ξέρει εδώ
δεν είναι υψηλή ιατρική είναι επείγουσα ιατρική
ανανηψη ξέρω να το κάνω το κάνω δεν ξέρω ας έρθει αυτός που
ξέρει

Μη απινιδωσιμοι ρυθμοι τι κανουμε

Αν έχουμε ασυστολια τα πράγματα είναι πολύ πιο δύσκολα οσον
αφορά την ελπίδα ανανηψης πολύ χαμηλότερες οι πιθανότητες

Αν έχουμε ασυστολια η ασφυγμη ηλεκτρικη δραστηριοτητα

αρχίζουμε αμέσως με αναζωογόνηση και όσο πιο γρήγορα
μπορούμε δίνουμε αδρεναλίνη 1mg Ι.V(Kαφε αμπουλιτσα)

Κανονικά σε άρρωστο που είναι σε ανακοπή πρέπει να την δίνουμε

και να ακολουθείτε και ένα φλας από πίσω με φυσιολογικό ορό να
τη βάζουμε σε μία δεκάρα εικοσάρα συριγγα και να την
σπρωχνουμε γιατι αλλιως θα μεινει στο φλεβοκαθετηρακι μαλλον

Αν αμφιβάλλουμε και πολλές φορές μπορεί να αμφιβαλλουμε γιατί

έχει παράσιτα γιατί δεν βλέπουμε καλά το μόνιτορ είμαστε λίγο
στο πλάι έχει λίγο σκοτάδι

Αν αμφιβάλλουμε για αυτό που βλέπουμε στο μόνιτορ αν είναι

ασυστολία ή αν είναι μία λεπτή κοιλιακή μαρμαρυγή δεν
απινιδωνουμε συνεχίζουμε να κάνουμε συμπιεσεις απινιδωνουμε
μόνο αν είμαστε σίγουροι ότι έχουμε να κάνουμε με απινιδωσιμο
ρυθμο και ποτέ άλλοτε

Εχει δείχθει ότι με αυτό τον τρόπο και με τις συμπίεσης αυξάνονται
οι πιθανότητες να μεταπέσει η λεπτή κοιλιακη μαρμαρυγη σε αδρη
με αποτέλεσμα να την δούμε και τότε θα απινιδώσουμε

ΑΠΙΝΙΔΩΣΗ-ΑΠΙΝΙΔΩΤΗΣ Η ΑΠΙΝΙΔΙΣΤΗΣ
Αρχες
Εφαρμόζεται μονο σε απινιδώσιμους ρυθμούς δηλαδη την κοιλιακή
μαρμαρυγη και την ασφυγμη κοιλιακή ταχυκαρδία

Η ταχύτητα της απινίδωσης καθορίζει την επιτυχία της

Η διακοπή της κοιλιακής μαρμαρυγης-ασφυγμής κοιλιακής

ταχυκαρδίας μετα απο 5sec απο την εφαρμογή της αποτελεί
τεκμήριο της επιτυχίας της απινίδωσης

Ποσό ρέυματος που θα διέλθει απο το μυοκάρδιο σχετίζεται και

αυτό με την επιτυχία της απινίδωσης

Διακρίνουμε δυο είδη απινιδωτών τους μονοφασικούς και τους

διφασικούς οι οποιοι ειναι και οι περισσότερο χρησιμοποιούμενοι
σήμερα και παρουσιάζουν τα παρακάτω χαρακτηριστικά

α)Αποτελεσματικότητα στην αντιμετώπιση της κοιλιακής

μαρμαρυγής και της ασφυγμης κοιλιακής ταχυκαρδίας

β)Μικρότερα ποσοστά υποτροπής κοιλιακής μαρμαρυγής και

άσφυγμης κοιλιακής ταχυκαρδίας

γ)Χαμηλότερη ενέργεια 150joule στο πρώτο shock 360joule στο

δεύτερο shock

δ)Μικρότερο βάρος ευκολότερη μετακίνηση

Τοποθέτηση Paddles(Hλεκτροδίων Απινιδωτή)

Το δεξιό ηλεκτρόδιο τοποθετείται κατω απο την δεξιά

κλείδα(Παραστερνικά)

Το αριστερό στην μέση μασχαλιαία γραμμή

Σήμερα χρησιμοποιούντα ηλεκτρόδια τα οποία μένουν

τοποθετημένα καθόλη την διάρκεια της αναζωογόνησης στον
ασθενή
Γίνεται τοποθέτηση γέλης(gel)για την καλύτερη επαφή των
ηλεκτροδίών

Πραγματοποιείται shock χορήγηση απινίδωσης κατα την

εκπνοή(φάση του αναπνευστικού κύκλου)

Σημεία ζωής κατά την ΚΑΡΠΑ

Αναφέρουμε κατά κύριο λόγο τρία σημεία ζωής
1)Φυσιολογική αναπνευστική προσπάθεια
2)Βήχας
3)Εκούσια κίνηση

Από το μόνιτορ μπορούμε να ελέγξουμε τρεις παραμέτρους

α)Τον εκπνεόμενο διοξείδιο του άνθρακα

β)Την αρτηριακή πίεση
γ)Τον οργανωμένο ηλεκτροκαρδιογράφικο ρυθμό

Αν ψηλαφάται σήμερα αν ψηλαφάται σφυγμός

>Συνεχίση των φροντίδων μετά την αναζωογόνηση και
>Προβαίνουμε στην αντιμετώπιση των αρρυθμιών

Αν δεν ψηλαφάται ρυθμός τότε έχουμε τη συνέχιση της ΚΑΡΠΑ

Αλγοριθμοι καρδιοαναπνευστικης αναζωογοννησης

ΟΡΙΣΜΟΣ ΚΑΡΔΙΟΑΝΑΠΝΕΥΣΤΙΚΗΣ
ΑΝΑΚΟΠΗΣ

Είναι η αιφνίδια διακοπή της αναπνοής ή της κυκλοφορίας ή και

των δύο που οδηγεί σε ανεπαρκή οξυγόνωση των ζωτικών
οργάνων.

ΑΙΤΙΑ ΑΡΡΥΘΜΙΩΝ:

1)Καρδιακά

2)Αναπνευστικά

3)Αιμοδυναμικά

Τα κύρια κλινικά σημεία της ανακοπής και ο χρόνος

εμφάνισής τους

ΑΠΟΥΣΙΑ ΣΦΥΓΜΟΥ------------->Αμεσως
ΑΠΟΥΣΙΑ ΚΑΡΔΙΑΚΩΝ ΤΟΝΩΝ--->Αμεσως
ΑΠΩΛΕΙΑ ΣΥΝΕΙΔΗΣΕΩΣ---------->10-20sec
ΔΙΑΚΟΠΗ ΑΕΡΙΣΜΟΥ---->15-30sec
ΜΥΔΡΙΑΣΗ---------------->60-90sec

ΚΑΡΔΙΟΑΝΑΠΝΕΥΣΤΙΚΗ ΑΝΑΚΟΠΗ
ΑΝΤΙΜΕΤΩΠΙΣΗ

1.Eλεγχουμε την αποκριση του ασθενους

Δεν απαντά(ΧΩΡΙΣ ΑΠΟΚΡΙΣΗ η με ΠΡΟΘΑΝΑΤΙΟ ΡΟΓΧΟ)
(Εισαι καλα εισαι καλα)

Βλέπω ακούω αισθάνομαι για 10sec

Απελευθερωνουμε τον αγωγο και ελεγχουμε για
φυσιολογικη αναπνοη(Δεν αναπνεει)

Ελεγχουμε την κυκλοφορια(Δεν εχει σφυγμο) στο

καρωτιδικο κόλπο
>O ασθενής μας δεν εχει αναπνοή δεν εχει σφυγμό Κατα
συνεπεια δεν υπαρχουν σημεια ζωης ο ασθενης μας
βρισκεται σε καρδιακη ανακοπη
2.Κλήση 166
3.Κλήση για βοήθεια στην ομαδα αναζωογονησης(Σε
εξειδικευμενο προσωπικο το οποιο θα φερει τον απινιδωτη και τα
φαρμακα)
4.Αμεση εναρξη 30 συμπίεσεις προς 2 εμφυσυσεις με την
ambu(Έναρξη βασικής ΚΑΡΠΑ) αλλα στην συνεχεια μπορουμε να
χρησιμοποιησουμε μια υπεργλωττιδικη συσκευη κατα προτιμηση
λαρυγγικη μασκα και τοτε μπορουμε να φτασουμε στις 100-120
συμπιεσεις και 10 εμφυσησεις το λεπτο η ακομα και διασωληνωση
5.Αφαίρεση ρούχων για διενέργεια ΗΚΓ προκειμένου να γίνει η
επικόλληση των ηλεκτροδίων του monitor/απινιδωτη κοκκινο
κιτρινο πρασινο

Ανοίγω τον απινιδωτη ο οποιος ειναι και μονιτορ και απινιδωτης το

γυριζω στον απινιδωη και γραφει DEFIBRILLATOR και γραφει
paddles με μια ευθεια γραμμη γιατι παιρνει σημα απο τα ακρα του
απινιδωτη

Η ευθεια γραμμα επισης μπορει να οφειλεται και στο γεγονος οτι η

ΚΑΡΠΑ εμποδιζει την εμφανιση ρυθμου στο μονιτορ
πρεπει να απομακρυνει αυτος που κανει ΚΑΡΠΑ ΓΙΑ ΛΙΓΟ
οποτε αλλαζω αυτο που λεει LEADS απαγωγη

Mην ξεχναμε την διενέργεια φλεβικής πρόσβασης

6.Διακόπη της βασικης ΚΑΡΠΑ προκειμένου να γίνει αναλυση του

ρυθμου

7.Αναλογα με το αν ο ρυθμος ειναι μη απινιδωσιμος η

απινιδωσιμος οχι πραγματοποιουμε η οχι την απινίδωση
8.Ακολουθουμε στην συνεχεια τον αλγόριθμο της
εξειδικευμένης ΚΑΡΠΑ για απινιδωσιμους και μη
απινιδωσιμους ρυμους

ΚΑΡΔΙΑΚΟΙ ΡΥΘΜΟΙ AΝΑΚΟΠΗΣ

Οι καρδιακοί ρυθμοί που συνδέονται με την καρδιακή ανακοπή και

δεν είναι συμβατοί με τη ζωή γιατί δεν προκαλούν αιματική ροή
από την καρδιά είναι τέσσερις:

Α)Απινιδώσιμοι ρυθμοί(2)

Β)Μη απινιδώσιμοι ρυθμοί(2)

(Α)

1)Κοιλιακή Μαρμαρυγή(ΚΜ)
2)Ασφυγμη Κοιλιακή Ταχυκαρδία(ΑΚΤ)

(1)

Ως κοιλιακή μαρμαρυγή ορίζεται ο άσφυγμος χαοτικός

ανοργάνωτος ρυθμός, που χαρακτηρίζεται από κυματοειδή
ακανόνιστο διάταξη, παραξενη μη κανονικη κυματομορφη που
ποικίλλει σε μέγεθος και σχήμα με κοιλιακή κυματομορφή>150
σφ.min-1(με τυχαία συχνότητα και εύρος)

Η ΚΜ είναι ο συχνότερος πρωτογενής ρυθμός καρδιακής

ανακοπής, ιδιαίτερα σε θύματα αιφνίδιου θανάτου ή σε ασθενείς
με στεφανιαία νόσο.

Η κοιλιακή μαρμαρυγή χαρακτηρίζεται από χαώδη εκπόλωση του

κοιλιακού μυοκαρδίου(μη συντονισμενη ηλεκτρικη
δραστηριοτητα).
Το ΗΚΓ δείχνει μια ταχεία, ανώμαλη εικόνα με μη αναγνωρισιμα
επαρματα QRS.
Διακρίνουμε την αδρή και τη λεπτή κοιλιακή μαρμαρυγή ανάλογα
με το ύψος των επαρμάτων.

Αποκλείστε παράσιτα
- Κίνηση
- Ηλεκτρικές παρεμβολές
Η αντιμετώπιση είναι η ίδια, προσοχή όμως γιατί η λεπτή κοιλιακή
μαρμαρυγή μπορεί να εκλυφθεί ως ασυστολία
Επι αμφιβολίας λεπτής κοιλιακής μαρμαρυγής η ασυστολίας δεν
πραγματοποιώ απινίδωση αλλα συνεχίζω τις συμπίεσεις και τον
αερισμό
Η λεπτή κοιλιακή μαρμαρυγή ειναι δύσκολο να αναταχθεί με
απινίδωση σε ρυθμό συμβατό με την καρδιακή παροχη
Η εφαρμογή ποιοτικής ΚΑΡΠΑ μπορεί να βελτιώσει το εύρος και
την συχνότητα της κοιλιακής μαρμαρυγής και ετσι να αυξηθεί η
πιθανότητα επιτυχούς έκβασης της απινίδωσης σε ρυθμό συμβατό
με την καρδιακή παροχή

(2)
Ως άσφυγμη κοιλιακή ταχυκαρδία ορίζεται ο ρυθμός που
χαρακτηρίζεται από τακτικά, διαδοχικά ευρέα κοιλιακά
συμπλέγματα που δεν συνοδεύονται από επάρματα Ρ (σε
αντιδιαστολή προς την υπερκοιλιακή ταχυκαρδία)με απουσία
σφυγμού, η οποία γρήγορα μεταπίπτει σε ΚΜ
Διακρινουμε 2 μορφες
Α)Μονομορφικη ΚΤ
Με ταχεια συχνοτητα και σταθερη μορφολογια QRS
Β)Πολυμορφική ΚΤ
Torsade de pointes
Η ΑΚΤ είναι υπεύθυνη για το 1 % των καρδιακών θανάτων.

Σφυγμικη κοιλιακη ταχυκαρδια

Προσοχη στην σφυγμικη κοιλιακη ταχυκαρδία κατα την οποια ο
ασθενης ειναι ζωντανος μιλαει και σου λεει πχ με ποναει το στηθος
μου εχω δυσπνοια ζαλιζομαι

Σε αυτη την περιπτωση η αντιμετωπιση γινεται με ηλεκτρικη

συγχρονισμενη καρδιοαναταξη το ρευμα θα πεσει οχι στα
συμπλεγματα QRS οπου να ναι αλλα στα συμπλεγματα R
πατώντας το κουμπι SINC O ΑΠΙΝΙΔΩΤΗΣ ΑΝΑΓΝΩΡΙΖΕΙ ΠΟΥ
ΕΙΝΑΙ ΤΑ R και θα δωσει το ρευμα στο κυμα R

Eπειδη ο ασθενης θα πονέσει θελει καταστολή αν σου λεει πχ με

ποναει το στηθος μου εχω δυσπνοια ζαλιζομαι θελει καταστολη αν
βρισκεται σε χαμηλο επιπεδο συνειδησης τοτε δεν υπαρχει μεγαλο
προβλημα στο να του δωσεις το ρευμα
Λογω της ταχυκαρδιας υπαρχει μειωμενη παροχη αιματος στον
εγκεφαλο που του εχει επηρεασει το επιπεδο συνειδησης
Η καταστολη για να δρασει θελει μερικα δευτερολεπτα

Φλεβοκομβικη ταχυκαρδια
Τελος τονιζουμε οτι στην περιπτωση φλεβοκομβικης ταχυκαρδιας
δεν δινουμε ουτε ρευμα ουτε φαρμακα πχ αδρεναλίνη ειναι στην
ζωη ο ασθενης εχει σφυξεις εχει αναπνοη δεν ειναι κοιλιακη
ταχυκαρδια που πρεπει να την σπασουμε με ρευμα ηλεκτρικη
συχρονισμενη καρδιοαναταξη ο ασθενης εχει ρυθμο σφυγμο και
αναπνοη και απλα πολλες σφυξεις πχ 180 σφυξεις μπορει να εχει
χαμηλη πιεση να αιμορραγει εχει αιτιες που του μειωνουν την
αρδευση στον εγκεφαλο αλλα δεν ειναι σε ανακοπη δεν θελει ουτε
ρευμα επομενως ουτε φαρμακα
Προσπαθουμε να ανατρεψουμε τις αιτιες που του προκαλεσαν την
φλεβοκομβικη ταχυκαρδια και εχει ο ασθενης μια χαμηλη πιεση η
εχει αλλη αιτια που του ριχνει το επιπεδο συνειδησης
εφαρμοζουμε τον αλγορυθμο των ζωντανων ABCDE
Η φλεβοκομβικη ταχυκαρδια ωστοσο μπορει να μεταπέσει σε
ασφυγμη ηλεκτρικη δραστηριοτητα στην περιπτωση ενος τροχαιου
οπου ο ασθενης εχει μια κλειστη αιμορραγια η οποια το προκαλει
σταδιακα μια μεγαλη υπογκαιμια και τελικα ασφυγμη ηλεκτρικη
δραστηριοτητα η οποια θα αντιμετωπιστει με ΚΑΡΠΑ και
αδρεναλινη

ΑΝΤΙΜΕΤΩΠΙΣΗ:
Η αντιμετώπιση της κοιλιακής μαρμαρυγής είναι ίδιος με εκείνον
της ασφυγμης κοιλιακής ταχυκαρδίας, τα βήματα που
ακολουθούνται είναι τα εξής

9.Eχοντας συνδέσει τα ηλεκτρόδια του απινιδωτή και εχοντας

ξεκινήσει ΚΑΡΠΑ(30 συμπιέσεις:2 εμφυσήσεις) σταματάω για λίγο
τις συμπίεσεις και ελέγχω τον ρυθμό στο μόνιτορ

Αν εχω ΚΜ/ΑΚΤ συνεχίζω συμπιέσεις εμφυσήσεις και βαζω γελη

στα ηλεκτρόδια του απινιδωτή ενω ζητάω να απομακρυνθει το 02

10.Φορτίζω τον απινιδωτή(Charge) ακουω τον ηχο ετοιμοτητας

ολοι μακρια θα δωσω ρευμα βαζοντας διαδοχικα το ενα puddle
μετα το αλλο στο σωμα του ασθενη δινω ρευμα

11.Στη συνέχεια πραγματοποιώ την 1η απινίδωση με 150-

200j(Στόχος απινίδωσης σε 5 δευτερολεπτα)

Επί αβεβαιότητας, χορηγήστε το υψηλότερο δυνατόν επίπεδο

ενέργειας
•ΜΗΝ ΚΑΘΥΣΤΕΡΕΙΤΕ ΤΗ ΧΟΡΗΓΗΣΗ ΤΟΥ SHOCK

Ο χρόνος μεταξύ διακοπής των συμπιέσεων και χορήγησης της

απινίδωσης πρέπει να ειναι μικρότερος απο 5sec

Αν ο χρόνος ειναι μεγαλύτερος απο 5 sec τοτε μειώνονται αισθητά

οι πιθανότητες επανάκτησης της αυτόματης κυκλοφορίας(ROSC)
μετα απο απινίδωση

Οι θωρακικές συμπίεσεις πρέπει να ξεκινούν αμέσως μετα το τέλος

της απινίδωσης χωρίς ελεγχο του ρυθμού η σφυγμού

Υπάρχει δυσκολία στην αντίληψη του σφυγμού με ψηλάφηση

μετα απο επιτυχή απινίδωση

Στην περίπτωση σφυγμού μη συμβατού με την καρδιακή παροχή

η καθυστέρηση ψηλάφησης του σφυγμού θα επιδεινώσει
περαιτέρω την λειτουργία του μυοκαρδίου

Σε περίπτωση ανακτησης ρυθμού σφυγμού συμβατού με την

καρδιακή παροχή οι θωρακικές συμπιέσεις δεν αυξάνουν την
πιθανότητα να υποτροπιάσει η να επαναληφθει η κοιλιακή
μαρμαρυγή

12.Συνεχίζω τις συμπιέσεις εμφυσήσεις 30:2 για 2min

Εξασφάλιση αεραγωγού με 100-120 συμπίεσεις/min και 10
εμφυσησεις/min

13.Σταματάω τις συμπιέσεις και κανω ελεγχο ρυθμού στο monitor

Aν παραμένει ΚΜ/ΑΚΤ

14.Συνεχίζω τις συμπιέσεις εμφυσήσεις 30:2 και

15.Φορτίζω τον απινιδωτη
16.Στη συνέχεια πραγματοποιώ την 2η απινίδωση με 150-360j

17.Συνεχίζω τις συμπιέσεις εμφυσήσεις 30:2 για 2min

18.Σταματάω τις συμπιέσεις και ελέγχο monitor

Aν παραμένει ΚΜ/ΑΚΤ

19.Συνεχίζω τις συμπίεσεις εμφυσήσεις 30:2 και

20.Φορτίζω τον απινιδωτή
21.Στη συνέχεια πραγματοποιώ την 3η απινίδωση με 150-360j
22.Συνεχίζω τις συμπιέσεις εμφυσήσεις 30:2 για 2min
23.Χορηγηση 1mg αδρεναλίνης I.V και 300mg
αμιοδαρονης(μετα απο τρεις απινιδωσεις πραγματοποιειται
χορηγηση αδρεναλινης και αντιαρρυθμικων)

Η αδρεναλίνη χορηγείται μετα την απινίδωση και προωθείται στην

κυκλοφόρια του αίματος κατα την διαρκεια της ΚΑΡΠΑ

Ειμαστε σε ετοιμότητα χορήγησης της αδρεναλίνης ετσι ώστε να

μειώνεται στο ελάχιστο ο χρόνος πάυσης των θωρακικών
συμπιέσεων και της χορήγησης της απινίδωσης

24.Συνεχίζω τις συμπίεσεις εμφυσήσεις 30:2 για 2min

25.Σταματάω τις συμπιέσεις και ελέγχο monitor

Aν παραμένει ΚΜ/ΑΚΤ

26.Συνεχίζω τις συμπίεσεις εμφυσήσεις 30:2 και

27.Φορτίζω τον απινιδωτή
28.Στη συνέχεια πραγματοποιώ την 4η απινίδωση με 150-360j
29.Συνεχίζω τις συμπιέσεις εμφυσήσεις 30:2 για 2min
30.Σταματάω τις συμπιέσεις και ελέγχο monitor

Aν παραμένει ΚΜ/ΑΚΤ
31.Συνεχίζω τις συμπίεσεις εμφυσήσεις 30:2 και
32.Φορτίζω τον απινιδωτή
33.Στη συνέχεια πραγματοποιώ την 5η απινίδωση με 150-360j

34.Στο τελος της 5ης απινιδωσης χορηγω 1mg αδρεναλινης I.V σε

5 δευτερολεπτα και 150mg αμιοδαρονης(καθε δευτερο κυκλο
ΚΑΡΠΑ)

Σε ανθεκτική ΚΜ/ΑΚΤ πρεπει να ελεγθουν

α)Η θέση των ηλεκτροδιών του ηλεκτροκαρδιογράφου απινιδωτή
και
β)Η επάρκεια της γέλης

Μην ξεχνας οτι κατα την διαρκεια της ΚΑΡΠΑ πρεπει να γινεται
ελεγχος για την αντιμετωπιση των αναστρέψιμων παραγόντων
ανακοπης 4Η και 4Τ αντίστοιχα

35.Αν στο μονιτορ εχουμε οργανωμενη ηλεκτρικη δραστηριοτητα

συμβατη με την καρδιακη παροχη πραγματοποιουμε ελεγχο
σφυγμου

Αν υπαρχει σφυγμος και ο ασθενής εμφανίζει σημεία ζωης(εκούσια

κίνηση,βήχα αναπνοή)
----->Αυτοματη αποκαταστάση κυκλοφορίας(ROSC)
---->Εναρξη προβλεπόμενων φροντίδων μετα την
αναζωογόνηση

Επι οποιασδήποτε αμφιβολίας παρα την παρουσία οργανωμένου

ρυθμού για την παρουσία σφυγμού συνεχίζονται κανονικά οι
θωρακικές συμπιέσεις

Αν δεν υπάρχει σφυγμός παρολο που εχουμε οργανωμεη

ηλεκτρικη δραστηριότητα στο μονιτορ πχ μη απινιδώσιμος
οργανωμένος ρυθμός με συμπλέγματα κανονικά η στενά δηλαδη
μια ασφυγμη ηλεκτρικη δραστηριότητα(ΑΗΔ) πραγματοποιούμε
ΚΑΡΠΑ και ακολουθουμε τον αλγορυθμο για μη απινιδωσιμους
ρυθμούς

Τονιζουμε εκ νεου οτι δεν διακόπτουμε ποτέ τις θωρακικές

συμπιέσεις ακομα και αν υπάρχει οργανωμένος ρυθμός παρα μόνο
αν ο ασθενής εμφανίζει σημεία ζωης(εκούσια κίνηση,βήχα
αναπνοή)--->Αυτοματη αποκαταστάση κυκλοφορίας(ROSC)

36.Αν στο μονιτορ εχουμε ασυστολία θα συνεχίσουμε κάρπα

συμφωνα με τον αλγορυθμο για μη απινιδώσιμους ρυθμούς

Αν η απινιδωση οδηγήσει σε ασυστολία με τις θωρακικές

συμπιέσεις αυτη μπορεί να μεταπέσει σε κοιλιακή
μαρμαρυγη(απινιδώσιμος ρυθμός) η οποία θα έχει καλη έκβαση
για τον ασθενή

Στην περιπτωση που απο μη απινιδώσιμους ρυθμους μεταπέσουμε

σε απινιδώσιμους η επόμενη χορήγηση αδρεναλίνης θα γίνεται
μετα απο κάθε δέυτερο κυκλο ΚΑΡΠΑ δηλαδη μετά απο 3-5min
Μην ξεχνας κατα την απινιδωση την τριπλετα
GEL-JOULE-SHOCK
Θεση ηλεκτροδιων monitor
I---->Κόκκινο δεξιά κλείδα
ΙΙ--->Κίτρινο αριστερή κλείδα
ΙΙΙ-->Πράσινο κοιλιά η κατώτερο ημιθωράκιο(ΑΡ)
Αν δούμε αρρυθμία κάνουμε ΗΚΓ 12 απαγωγών

Θεσεις ηλεκτροδιών απινίδωσης

(ΔΕ)κλείδα
(ΑΡ)ημιθωράκιο μέση μασχαλιαία γραμμή
Το χρησιμοποιούμε και απευθείας στο επείγον για ασθενή
που κατέρρευσε
Αερισμός του ασθενή
Ο ασκός μπορει να παραμέινει
Το 02 απομακρύνεται 1 μετρο
Ο αναπνευστηρας κλεινεται η αποσυνδέεται
(B)

1)Κοιλιακή ασυστολία (ΚΑ)(με την χειροτερη προγνωση)

2)Ασφυγμη ηλεκτρική δραστηριότητα (ΑΗΔ) ή ηλεκτρομηχανικός

διαχωρισμός (ΗΜΔ).

(1)

Ως κοιλιακή ασυστολία ορίζεται η μηχανική και ηλεκτρική

ασυστολία της καρδιάς, που είναι είτε πρωτοπαθής, είτε
δευτεροπαθής από εκτεταμένη ισχαιμία του μυοκαρδίου λόγω
παρατεταμένης ανεπαρκούς αιμάτωσης των στεφανιαίων
Xαρακτηριζεται απο
α)Απουσία κοιλιακής δραστηριότητας QRS
β)Μπορεί να υπάρχει η οχι κολπική δραστηριότητα κυματα P
γ)Σπάνια εντελώς ευθεία γραμμή

Η ασυστολία είναι το τελικό αποτέλεσμα της ΚΜ ή

άλλων αρρυθμιών.

Σε σπάνιες περιπτώσεις μπορεί να οφείλεται σε υπερδιέγερση του

παρασυμπαθητικού.

Η κολπική και κοιλιακή ασυστολία συνυπάρχουν, οπότε και το ΗΚΓ

εμφανίζεται ως ισοηλεκτρική γραμμή .

Αντιμετωπιση
1.Καρπα 30:2
2.Eξασφαλιση αεραγωγου
3.120 συμπιέσεις/min και 10 αναπν/min
4.Eλεγχος απαγωγων ηλεκτροκαρδιογραφου
5.Χορηγηση 1mg aδρεναλινης Ι.V
6.Eπανέλεγχος ρυθμού μετα απο 2min

Eαν συνεχίζεται η ασυστολία

>Συνέχιση ΚΑΡΠΑ
>Χορήγηση 1mg adrenaline I.V καθε 3-5min
>Eπανελεγχος ρυθμου μετα απο 2 λεπτά
>Αν προκύψει ΚΜ/ΑΚΤ ακολουθείται το απινιδώσιμο σκέλος του
αλγορύθμου

(2)
Ως άσφυγμη ηλεκτρική δραστηριότητα ή ηλεκτρομηχανικός
διαχωρισμός ορίζεται η σχετικά οργανωμένη ηλεκτρική
δραστηριότητα στο ΗΚΓράφημα που συνοδεύεται από απουσία
μηχανικής δραστηριότητας ή ψηλαφητού σφυγμού, λόγω
ανεπαρκούς σύσπασης του μυοκαρδίου ή λόγω αδειάσματος της
καρδιάς από αίμα, δραστηριότητα η οποία επιμένει προσωρινά επί
απουσίας αιμάτωσης των στεφανιαίων
ΑΣΦΥΓΜΗ ΗΛΕΚΤΡΙΚΗ ΔΡΑΣΤΗΡΙΟΤΗΤΑ
(ΗΛΕΚΤΡΟΜΗΧΑΝΙΚΟΣ ΔΙΑΧΩΡΙΣΜΟΣ)πιο συνηθης
μηχανικες μυοκαρδιακές συστολές ασθενείς για να
παράγουν σφυγμό και αρτηριακή πίεση)
Η ηλεκτρική διέγερση του μυοκαρδίου είναι φυσιολογική, κλινικά
όμως ο ασθενής είναι άσφυγμος και παρουσιάζει τα

.
σημεία της καρδιακής ανακοπής Εμφανιζεται στα αρχικά σταδια
υπογκαιμίας

Στο ΗΚΓράφημα άσφυγμης ηλεκτρικής δραστηριότητας η

ΗΚΓαφικη εικόνα είναι συμβατή με καρδιακή παροχή αλλά κλινικά
ο ασθενής είναι σε ανακοπή.
Το ΗΚΓράφημα από μόνο του δεν είναι ενδεικτικό της κατάστασης
της κυκλοφορίας, αλλά πρέπει να συνδυαστεί με την ψηλάφηση
του σφυγμού και άλλα έμμεσα σημεία κυκλοφορίας.

Αιτιολογια ΑΗΔ
Αναστρέψιμες αντιμετωπίσιμες καταστάσεις οι οποίες αν βρεθούν
και αντιμετωπιστούν εξασφαλίζουν την επιβίωση του ατομου με
καρδιακή ανακοπή με ΑΗΔ η ασυστολιά
Η ασυστολία ή η άσφυγμη ηλεκτρική δραστηριότητα είναι ο
πρωτογενής ρυθμός στο 70 % των ενδονοσοκομειακών
ανακοπών.
Τη χειρότερη πρόγνωση και το χαμηλότερο ποσοστό επιβίωσης
παρά την εφαρμογή ΚΑΡΠΑ έχουν η άσφυγμη ηλεκτρική
δραστηριότητα και η ασυστολία.

Αντιμετωπιση
1.Συνδέω ηλεκτρόδια μόνιτορ η απινιδωτή
2.Εναρξη ΚΑΡΠΑ 30 συμπίεσεις:2 εμφυσήσεις
3.Εξασφαλίζω αεραγωγο μεσω λαρυγγικής μασκας Νο5(+40ml) η
λαρυγγικης μασκας Νο4(+30ml) και πραγματοποιω 120
συμπίεσεις/min και 10 αναπν/min
4.Xoρηγώ αδρεναλίνη 1mg I.V
5.Συνεχίζω τις συμπιέσεις εμφυσήσεις 30:2 για 2min
6.Σταματάω τις συμπίεσεις και ελεγχώ monitor
7.Ελεγχω για την παρουσία σφυγμού η οχι
Αν δεν υπάρχει σφυγμός
8.Συνεχίζω με συμπιέσεις:εμφυσησεις 30:2 για 2min
9.Xoρηγω αδρεναλίνη 1mg I.V καθε δευτερο κυκλο ΚΑΡΠΑ
10.Συνεχίζω συμπιέσεις εμφυσήσεις 30:2 για 2min
11.Σταματάω τις συμπιέσεις και ελέγχω το μονιτορ
12.Χορηγω αδρεναλίνη 1mg I.V
13.Αν υπάρχει σφυγμός
>Εαν εμφανίζεται οργανωμένη ηλεκτρική δραστηριότητα
πραγματοποιώ ελεγχο σφυγμού και σημείων ζωής
>Αν υπάρχουν τοτε πραγματοποιώ έναρξη φροντίδων μετα την
αναζωογόνηση
>Αν δεν υπάρχουν τοτε συνεχίζω με
α)Καρπα
β)Επανέλεγχος ρυθμού
γ)Χορήγηση αδρεναλίνης καθε 3-5min καθε δευτερο κυκλο
ΚΑΡΠΑ
Αν κατα τον ελεγχο ρυθμού εχουμε κοιλιακή μαρμαρυγή η
ασφυγμη κοιλιακή ταχυκαρδία τοτε ακολουθούμε το απινιδώσμο
σκέλος του αλγορυθμου

SOS
Adrenaline 1mg I.V 1amp adrenaline του 1ml(1:1000) γιατι η
1amp=1mg/1ml

Σε ΑΗΔ σκέψου υπογκαιμία,πνευμοθωρακα υπο ταση και καρδιακο

επιπωματισμο

Κριτήρια Αξιολόγησης

Κριτήριο Αξιολόγησης 1
Τα φάρμακα που χρησιμοποιούνται σε περίπτωση ανακοπής με
απινιδώσιμο ρυθμό είναι:
1.Αδρεναλίνη 1 mg κάθε 3-5 min μετά το 3ο shock
2.Αμιωδαρόνη 300 mg μετά το 3ο shock
4.Μαγνήσιο σε torsades de pointes

Κριτήριο Αξιολόγησης 2
Σχετικά με την απινίδωση και τους απινιδωτές:
1.Το shock πρέπει να χορηγείται στην εκπνοή
2.Κατά τη διάρκεια φόρτισης του απινιδωτή γίνονται
θωρακικές συμπιέσεις
4.Το πρώτο shock έχει ενέργεια 120-150 J όταν
χρησιμοποιείται διφασικός απινιδωτής

Κριτήριο Αξιολόγησης 3
Ασθενής μεταφέρεται στο τμήμα επειγόντων με απώλεια
συνείδησης. Συνδέεται σε monitor το οποίο δείχνει το
κάτωθι ηλεκτροκαρδιογράφημα.

Ποιό από τα παρακάτω είναι σωστό:

>Πρέπει να ελέγξουμε για σημεία ζωής
>Εάν δεν παρουσιάζει σημεία ζωής πρέπει να ξεκινήσουμε
θωρακικές συμπιέσεις

Κριτήριο Αξιολόγησης 4
Σε περίπτωση επιμένουσας καρδιακής ανακοπής ποιές
ανατάξιμες αιτίες πρέπει να αποκλειστούν και να
διορθωθούν;
1)Υποξία,
2)Υποογκαιμία,
3)Υποθερμία,
4)Υπερθερμία,
5)Υπόκαλιαιμία,
6)Υπέρκαλιαιμία,
7)Μεταβολικές διαταραχές,
8)Πνευμοθώρακας υπό τάση,
9)Περικαρδιακός επιπωματισμός,
10)Τοξίνες,
11)Θρομβοεμβολικά επεισόδια

Αναστρεψιμες αιτιες και προσπαθεια αναστροφης τους κατα

την διαρκεια της ανανηψης
Οσο γίνεται η διαδικασία αυτή της ανάληψης πρέπει κάποιος από
την ομάδα να σκέφτεται ποιες είναι οι πιθανές αναστρέψιμες αιτίες
και ανάλογα τον άρρωστο που έχει αν μπορεί να έχει μία εικόνα
του αρρωστου από πριν και να προσπαθήσει να την αναστρέψει

1.Πρέπει να ελέγχουμε τα ηλεκτρόδια τη θέση και την επαφή των

paddles

2.Nα προσπαθήσουμε να εξασφαλίσουμε αεραγωγό και χoρηγηση

οξυγόνο

3.Ενδοφλέβια πρόσβαση στο νοσοκομείο συνήθως έχουμε

4.Να γινεται χορηγηση αδρεναλινης κάθε 3-5 λεπτά έτσι και όταν
χρειαστεί να δώσουμε αμιοδαρόνη η ηλεκτρολυτικα διαλύματα
μαγνήσιο διττανθρακικά ασβέστιο κτλπ

Αναστρεψιμα αιτια στην ανακοπη

Ειναι τα 4Η και τα 4Τ

Δυνητικα αναστρεψιμα αιτια

Είναι
1)Η υποξία
Υποξυγοναιμία διορθώνεται από τη στιγμή που ασχολείσαι με το Α
και Β

2)Η υποογκαιμια
Οταν έχεις εξασφαλίσει ενδοφλέβια πρόσβαση μπορείς να βάλεις
και ένα φυσιολογικό ορό να τρέχει κάκο δεν κάνει ακόμα και η
καρδιογενες σοκ να έχεις κακό δεν κάνει εκείνη την ώρα γιατί έχει
μηδέν πίεση

3)Οι ηλεκτρονικές και μεταβολικές διαταραχές και κυρίως οι

διαταραχές του καλίου γνωστό

4)Η υποθερμία αυτό αφορά τις Βόρειες χώρες κυρίως και ασθενείς
που βρίσκονται εξωνοσοκομειακά και κυρίως αφορά την
προνοσοκομειακή Ιατρική μάλιστα κάποιος μεγάλος γιατρός που
ασχολιόταν με την επειγουσα ιατρικη ειπε οτι κανένας δεν
θεωρείται νεκρός παρά μονο αν είναι ζεστός και νεκρος ισχύει

5)Ο πνευμοθώρακας υπό τάση ο οποίος ολοι ξέρουμε και ιδιως

εμείς οι πνευμονολόγοι καλύτερα ότι πρέπει να θεραπεύεται ακομα
και με την υποψία

Οταν εχουμε πνευμοθωρακα υπο ταση προφανώς και δεν

περιμένουμε ακτινογραφία για να κάνουμε καλά τον αρρωστο
προσπαθουμε να κανουμε καλα τον αρρωστο με οποιο μέσο
διαθέτουμε βελόνα κρεμάστρα κτλπ

6)Ο επιπωματισμος

7)Τα τοξικά και φαρμακευτικά αίτια

8)Θρομβομβολικη νοσος είτε αφορά το φλεβικό δίκτυο πνευμονική

εμβολή δηλαδή ειτε αφορά το αρτηριακό δίκτυο κάποιο μεγάλο
ισχαιμικό επεισόδιο στην καρδιά

Αυτά πρέπει να έχουμε στο μυαλό μας ειδικά όταν δεν ανανήπτει ο
ο άρρωστος

Δυνητικά αναστρέψιμες αιτίες καρδιακής ανακοπής

Ειναι τα 4Η και τα 4Τ
>4Η
Hypoxia
Hypovolemia
Hyperkaliemia η Hypokaliemia
Hypocalcemia-Acidaemia
Hypothermia

>4T
Tension Pneumothorax
Tamponade
Toxic subastances
Thrombosis coronary
Thromboembolism

4H
Υποξυγοναιμία
-Ελεγχος επαρκους οξυγονωσης-αερισμου πνευμονων
-Επαρκής ανύψωση του θώρακα
-Ακρόαση Πνεύμονα για έλεγχο αναπνευστικόυ ψιθυρισματος
-Ελεγχος σωστης τοποθετησης ενδοτραχειακου σωλήνα
-Εξασφαλίστε αεραγωγό
-Χορηγήστε υψηλή ροή οξυγόνου
-Αποφύγετε τον υπεραερισμό

Υποογκαιμία
•Διερευνήστε για ύπαρξη υποογκαιμίας
-Ιστορικό
-Κλινική εξέταση
•Εσωτερική αιμορραγία(Αιμορραγια Γαστρεντερικού,Ρηξη αορτικού
ανευρύσματος
•Εξωτερική αιμορραγία(Τραύμα)
•Ελέγξτε χειρουργικές παροχετεύσεις
•Ελέγξτε την αιμορραγία

Τονιζούμε οτι μπορει να προκληθεί σοβαρη αιμορραγια η οποια με

την σειρά της προκαλει ασφυγμη ηλεκτρικη δραστηριότητα

•Σε υποψία υποογκαιμίας χορηγήστε υγρά ενδοφλεβίως

Αποκατάσταση του ενδοαγγειακου ογκου γινεται με
α)Χορηγηση υγρών
β)Χειρουργικη επεμβαση διακοπής της αιμορραγιας

Υπο/υπερκαλιαιμία και μεταβολικές διαταραχές

Υπερκαλιαιμια
Υποκαλιαιμια
Υποασβεστιαιμια
Οξεωση
>Μεταβολικες διαταραχες

Αιτιολογια
α)Απο χρόνια νεφρική ανεπάρκεια
β)Απο χρήση διουρητικών

Διαγνωση
α)Απο την μελέτη του ιατρικού ιστορικου
β)Απο τις εργαστηριακές εξετάσεις ελέγξτε τα τελευταία
εργαστηριακά
Ελέγξτε Κ+ και γλυκόζη
Υπερκαλιαιμία

Αντιμετωπιση υποκαλιαιμίας υποασβεστιαιμιας και αυξημενης

δοσολογιας ανταγωνιστων του ασβεστίου γίνεται με διάλυμα
CaCl2

Υποθερμία
•Σπάνια σε νοσηλευόμενους ασθενείς
•Χρησιμοποιήστε θερμόμετρο χαμηλής θερμοκρασίας για την
διενέργεια θερμομέτρηση
Περίπτωση υποθερμίας ειναι ο πνιγμός
•Αντιμετωπίστε με τεχνικές ενεργητικής επαναθέρμανσης
•Σκεφθείτε εξωσωματική κυκλοφορία

4T
Πνευμοθώρακας υπό Τάση
Κεντρικου φλεβικου τυπου καθετηριασμος--->
>Πνευμοθώρακας υπο τάση--------------------->
>Ανακοπη σαν επακολουθη συνέχεια
-Ελέγξτε τη θέση του ενδοτραχειακού σωλήνα σε
διασωληνωμένους ασθενείς

Διαγνωση
Κλινικά σημεία
α)Μείωση αναπνευστικού ψιθυρίσματος
β)Τυμπανικός ήχος στην επίκρουση
γ)Μετατόπιση τραχείας

Θεραπεία
•Αρχική αντιμετώπιση με βελόνη αποσυμπίεσης ή θωρακοστομία
θωρακοκεντηση με βελονα
Καρδιακός ΕπιπωμαΤισμός
•Υποψία σε διατιτραίνον θωρακικό τραύμα ή μετά από
καρδιοχειρουργική επέμβαση

Διατιτραίνον τράυμα---->Καρδιακή ανακοπή---->Καρδιακός

επιπωματισμός

Κλινικη εικονα
Κλινικα σημεία υπότασης και διατεταμένων σφαγήριδων(δύσκολη
διάγνωση στην ανακοπή)

Διαγνωση
•Δύσκολη διάγνωση χωρίς υπέρηχο

Θεραπεία
•Αρχική αντιμετώπιση με περικαρδιοκέντηση ή θωρακοτομή

Τοξίνες
•Σπάνια, εκτός εάν υπάρχουν ενδείξεις εκούσιας υπερδοσολογίας

Διαγνωση
1)Επιβάλλεται η εξέταση του ιστορικού για διερεύνηση σκόπιμης η
ατυχηματικής κατάποσης

2)Εξετάστε τα φάρμακα που λαμβάνει ο ασθενής

3)Εργαστηριακές εξετάσεις

Θεραπεία
α)Αντίδοτα
β)Υποστηρηκτικη

Θρόμβωση στεφανιαίων-πνευμονικών(Θρομβοεμβολή)
Αιτιολογία
Απο μαζική πνευμονική εμβολή
Πνευμονική Εμβολή----Αιτία---->Ανακοπής

Διαγνωση
Υπερηχοκαρδιογράφημα

Θεραπεία
-Σε υψηλή κλινική υποψία πνευμονικής εμβολής σκεφτείτε τη
θρομβόλυση
-Εάν χορηγηθεί θρομβολυτική θεραπεία συνεχίστε ΚΑΡΠΑ για 60-
90 λεπτά πριν να διακόψετε την αναζωογόνηση

Τονίζουμε οτι στα 2 λεπτά διενέργειας της ΚΑΡΠΑ

α)Εξασφαλίζεται ο αεραγωγός
β)Η ενδοφλέβια πρόσβαση
γ)Πραγματοποιείται η αναγνώριση αντιμετώπισης των
αναστρέψιμων αιτίων της ανακοπής

ΔΙΑΡΚΕΙΑ ΚΑΡΠΑ

-Η διάρκεια της αναζωογόνησης εξαρτάται από την φύση της

ανακοπής, το χρονικό διάστημα από την έναρξή της και τις
υπολογιζόμενες πιθανότητες για επιτυχή έκβαση.

-Γενικά, η αναζωογόνηση συνεχίζεται όσο η κοιλιακή μαρμαρυγή /

άσφυγμη κοιλιακή ταχυκαρδία επιμένει. Επί ασυστολίας που δεν
ανταποκρίνεται στα θεραπευτικά μέτρα, οι πιθανότητες επιβίωσης
είναι μηδαμινές.

-Παρατείνουμε την ΚΑΡΠΑ σε νεαρά άτομα, στην υποθερμία, στον

πνιγμό και στην υπερδοσολογία φαρμάκων.
Ποτε σταματαμε τις προσπαθεις ΚΑΡΠΑ
Δεν υπαρχει σαφής απάντηση αν διαβάσουμε προσεκτικά τις
οδηγίες σταματάμε οταν κουραστούμε

Απο εκει και περα αναλογα με την ηλικία του ασθενούς τις
συνοσηρότητες του ασθενούς και την σοβαρότητα της κλινικής
κατάστασης του κρίνω αν πρέπει να συνεχίσω η όχι την
προσπάθεια

Παντα πρεπει για να ειμαστε και νομικά καλυμένοι να αποδείξουμε

οτι ακολουθήσαμε τις τελευταίες καθευντήριες οδηγίες στο
ακέραιο διεξοδικα τυπικά και με ακρίβεια

Χρείαζεται προσοχη στην τήρηση των πρωτοκόλλων και των

αλγοριθμων καθως και στην ενημέρωση του περιβάλλοντος των
ασθενών

Ανώτερος χρόνος για απινιδώσιμο ρυθμό μεχρι να αναταχθει ειναι

τα 25-30min μετα πρεπει να δουμε μηπως δεν κανουμε κατι καλα
η να αναζητησουμε καποιες απο τις αναστρεψιμες αιτιες που δεν
εχουμε αντιμετωπιση τα 4H και τα 4Τ

Αν δεν αναταχθει ο αρρωστος ο απινιδωσιμος ρυθμος θα

εκφυλιστει σε ασυστολία και θα καταλήξει ο αρρωστος οποτε
καποια στιγμη θα σταματήσουμε αυτη ειναι η κακη πορεία

Η καλη πορεία ειναι να αναταχθει και να αποκτησει ο ασθενης ενα

ρυθμο συμβατο με καρδιακη παροχη την οποια θα μετρησουμε
οποτε ακολουθουμε αλλο δρομο

Στην περιπτωση της ασυστολιας ξερουμε οτι οι πιθανοτητες να

ανανηψει ο ασθενης ειναι ειναι πολυ μικροτερες απο τον
απινιδωσιμο ρυθμο οχι αδυνατον

ΚΑΤΑ ΤΗ ΔΙΑΡΚΕΙΑ ΤΗΣ ΚΑΡΠΑ

-Εξασφαλίστε καλής ποιότητας θωρακικές συμπιέσεις
-Ελαχιστοποιήστε τις διακοπές των συμπιέσεων
-Χορηγήστε οξυγόνο
-Χρησιμοποιήστε την καπνογραφία
-Συμπιέσεις χωρίς διακοπές μετά την εξασφάλιση του αεραγωγού
-Αγγειακή πρόσβαση (ενδοφλέβια ή ενδοοοστική)
-Χορηγήστε αδρεναλίνη κάθε 3-5 λεπτά
-Χορηγήστε αμιωδαρόνη μετά το 3ο shock

Ομάδα αναζωογόνησης

Προκαθορισμένοι ρόλοι Προσδιορισμός αρχηγού ομάδας Σημασία

μη τεχνικών δεξιοτήτων
-Διαχείριση καθηκόντων
-Εργασία ως ομάδα
-Επίγνωση της κατάστασης
-Λήψη αποφάσεων
-Δομημένη επικοινωνία
ΑΡΡΥΘΜΙΕΣ

Καταστάσεις στις οποίες εμφανίζονται καρδιακές αρρυθμίες

Παρατηρούνται σε άτομα χωρίς στεφανιαία νόσο ή δομική
καρδιοπάθεια

Οι αρρυθμίες είναι μια σχετικά συνηθισμένη επιπλοκή μετά από το

οξύ έμφραγμα του μυοκαρδίου, αλλά και σε ασθενείς με άλλες
καρδιακές νόσους

Επίσης, αρρυθμίες μπορεί να εμφανιστούν και σε άλλες

καταστάσεις χωρίς να οδηγήσουν σε καρδιακή ανακοπή
Ορισμένες αρρυθμίες, εάν δεν αντιμετωπιστούν έγκαιρα, μπορεί
να οδηγήσουν σε κλινική επιδείνωση
ή σε καρδιακή ανακοπή.

Επίσης, αρρυθμίες μπορεί να εμφανιστούν μετά την αυτόματη

ανάκτηση της κυκλοφορίας (ROSC) μετά την αρχική
αναζωογόνηση,

Πως πρεπει να δρασουμε

Γι’ αυτούς τους λόγους είναι ανάγκη:
1)Να αναγνωρίζονται οι πλέον κοινές αρρυθμίες,
2)Να εκτιμάται κατά πόσον απαιτούν άμεση αντιμετώπιση,
3)Να εκτιμάται ποια είναι η κατάλληλη ειδική θεραπεία τους.

Παρεμβασεις απο ειδικους και μη ειδικους σε αρρυθμιες

που εμφανιζονται πριν η μετα την ανακοπη
Μελετάμε τις συνήθεις αρρυθμίες, που μπορεί να εμφανιστούν σε
καταστάσεις πριν ή μετά από την ανακοπή

Καθοδηγηση του μη ειδικου διασωστη

Παρέχεται καθοδήγηση στον μη ειδικό διασώστη, ώστε να μπορεί
να αποκρίνεται με ασφάλεια και αποτελεσματικότητα, όταν
απαιτείται άμεση παρέμβαση.

Αναγκαιοτητα αναζητησης βοηθειας απο τον ειδικο

Επίσης, αποδίδεται ιδιαίτερη σημασία στην ανάγκη αναζήτησης
βοήθειας από τον ειδικό, όταν χρειάζεται η εφαρμογή πιο
εξειδικευμένων τεχνικών, που απαιτούν ιδιαίτερες δεξιότητες ή
όταν αποτυγχάνουν τα αρχικά μέτρα αντιμετώπισης.

Αξιοποιηση του χρονου στις περιπτωσεις μη βαρεως

πασχοντων ασθενων
Στις περιπτώσεις μη βαρέως πασχόντων ασθενών, συνήθως
υπάρχει το περιθώριο χρόνου για κλήση του ειδικού και επιλογή
της καταλληλότερης θεραπείας

ΒΑΣΙΚΕΣ ΑΡΧΕΣ ΑΞΙΟΛΟΓΗΣΗΣ ΚΑΙ ΑΝΤΙΜΕΤΩΠΙΣΗΣ ΤΟΥ

ΑΣΘΕΝΟΥΣ ΜΕ ΑΡΡΥΘΜΙΑ
Προσεγγιση κατα ABCDE
Η αρχική εκτίμηση και αντιμετώπιση του ασθενούς με αρρυθμία
πρέπει να ακολουθεί την προσέγγιση κατά ABCDE.

Σημεία κλειδιά σε αυτή τη διαδικασία

Eίναι:
1)Η εκτίμηση για δυσμενή σημεία και συμπτώματα,
2)Η χορήγηση οξυγόνου αν υπάρχει ένδειξη και σύμφωνα με τη
σφυγμική οξυμετρία,
3)Η εξασφάλιση φλεβικής γραμμής,
4)Η σύνδεση του ασθενούς σε monitor(SpO2,ΑΠ,ΗΚΓ)
5)Το ΗΚΓράφημα 12 απαγωγών οπότε αυτό είναι εφικτό,
6)Η διόρθωση τυχόν ηλεκτρολυτικών διαταραχών(π.χ.K+,
Mg++,Ca++).

Παραμετροι που λαμβανει η αξιολογηση και αντιμετωπιση

ολων των αρρυθμιων
Η αξιολόγηση και αντιμετώπιση όλων των αρρυθμιών λαμβάνει
υπόψη δύο παραμέτρους:

α)Την κατάσταση του ασθενούς αν ειναι αιμοδυναμικά σταθερός ή

ασταθής,

β)Ποιός είναι ο καρδιακός ρυθμός.

Μηχανισμος δρασης και συγκριτικα πλεονεκτηματα τα οποια

προκυπτουν μεταξυ αντιαρρυθμικης φαρμακευτικης αγωγης
και καρδιοαναταξης
Τα αντιαρρυθμικά φάρμακα καθυστερούν να δράσουν και είναι
λιγότερο αξιόπιστα σε σχέση με την ηλεκτρική καρδιοανάταξη.

Κατηγοριες ασθενων στους οποιους προτιμαται αντιστοιχα η

φαρμακευτικη αντιαρρυθμικη αγωγη και η καρδιοαναταξη
Γι’ αυτόν τον λόγο η φαρμακευτική αγωγή προτιμάται στους
αιμοδυναμικά σταθερούς ασθενείς, ενώ η ηλεκτρική
καρδιοανάταξη στους αιμοδυναμικά ασταθείς ασθενείς.
Δυσμενή Σημεία και Συμπτώματα
Τι καθοριζει η παρουσια η η απουσια τους
Για τους περισσότερους ασθενείς η παρουσία ή η απουσία
ορισμένων δυσμενών σημείων και συμπτωμάτων καθορίζει:
1)Εάν χρειάζεται αντιμετώπιση,
2)Πόσο επείγουσα πρέπει να είναι η ανάταξη του ρυθμού.

Δυσμενή σημεία και συμπτώματα

Είναι τα ακόλουθα:

A)Κλινικά σημεία χαμηλής καρδιακής παροχής,

Οπως:
1)Ωχρότητα,
2)Εφίδρωση,
3)Ψυχρά άκρα,
4)Υπόταση,
5)Ζάλη,
6)Σύγχυση.

Β)Καρδιακή ανεπάρκεια
Οι αρρυθμίες μειώνουν την αποτελεσματικότητα της λειτουργίας
της καρδιάς ως αντλίας και μπορεί να μειώσουν τη στεφανιαία
αιματική ροή με αποτέλεσμα την εμφάνιση καρδιακής
ανεπάρκειας.

1)Η ανεπάρκεια της αριστερής κοιλίας εμφανίζεται κλινικά με

εικόνα πνευμονικού οιδήματος (δύσπνοια, πνευμονικούς μη
μουσικούς ήχους, ακτινολογική εικόνα πνευμονικού οιδήματος).

2)Η ανεπάρκεια της δεξιάς κοιλίας και η συμφορητική καρδιακή

ανεπάρκεια εμφανίζονται κλινικά με εικόνα οιδημάτων(αυξημένη
σφαγιτιδική πίεση,οιδήματα των κάτω άκρων και της ιερής
περιοχής,ηπατική συμφόρηση και ηπατομεγαλία).

Γ)Ισχαιμία μυοκαρδίου
Ισχαιμία του μυοκαρδίου εμφανίζεται όταν η κατανάλωση
οξυγόνου από το μυοκάρδιο υπερβαίνει την παροχή οξυγόνου
προς αυτό.

Η ισχαιμία του μυοκαρδίου κλινικά εμφανίζεται ως στηθάγχη.

Ο ασθενής μπορεί όμως να μην παραπονεθεί για πόνο, αλλά η
ισχαιμία να εμφανιστεί ως εύρημα στο ΗΚΓράφημα των 12
απαγωγών.

Η παρουσία θωρακικού πόνου υποδηλώνει ότι η αρρυθμία (ειδικά

η ταχυαρρυθμία) προκαλεί ισχαιμία του μυοκαρδίου.
Αυτό είναι ιδιαίτερα σημαντικό εάν υπάρχει υποκείμενη στεφανιαία
νόσος ή δομική καρδιοπάθεια, οπότε και η μυοκαρδιακή ισχαιμία
είναι πιθανό να οδηγήσει σε περαιτέρω απειλητικές για τη ζωή
επιπλοκές, συμπεριλαμβανομένης και της καρδιακής ανακοπής.

Δ)Συγκοπτικά επεισόδια
Απώλεια της συνείδησης που οφείλεται στην εγκεφαλική
υποάρδευση.

Αξιολόγηση του Καρδιακού Ρυθμού

Συνδεση του ασθενη σε monitor
Ο ασθενής πρέπει να συνδεθεί σε monitor όσο γίνεται νωρίτερα
κατά τη διάρκεια της αξιολόγησης και αντιμετώπισης οποιασδήποτε
αρρυθμίας μετά την ανακοπή.

Διενεργεια ηλεκτροκαρδιογραφηματος 12 απαγωγων

Επειδή δεν είναι πάντα δυνατή η αναγνώριση του ρυθμού από μια
και μόνο ΗΚΓραφική απαγωγή, πρέπει να καταγράφεται, όταν
αυτό είναι δυνατό, και το ΗΚΓράφημα των 12 απαγωγών.

Το ΗΚΓράφημα των 12 απαγωγών πρέπει να καταγράφεται και

μετά την επιτυχή ανάταξη της αρρυθμίας καθώς μπορεί να
εμφανιστούν παθολογικά ευρήματα σημαντικά για τον σχεδιασμό
της μελλοντικής θεραπείας.

Tαυτοποιηση της αρρυθμιας και επακολουθη θεραπευτικη

προσεγγιση
Με αυτόν τον τρόπο όχι μόνο θα βοηθηθεί η ταυτοποίηση της
αρρυθμίας, αλλά επίσης τα στοιχεία που θα προκύψουν θα
υπαγορεύσουν την θεραπευτική προσέγγιση που θα ακολουθηθεί.

ΑΝΤΙΜΕΤΩΠΙΣΗ ΤΗΣ ΒΡΑΔΥΚΑΡΔΙΑΣ

Βραδυκαρδια
Ορισμος
Ως βραδυκαρδία ορίζεται η καρδιακή συχνότητα<60 σφυξεις/min

Aιτιολογια Βραδυκαρδιας
Μπορεί να οφείλεται σε:

Α)Καρδιακά αίτια
όπως
1)Σύνδρομο νοσούντος φλεβοκόμβου
2)Οξύ έμφραγμα του μυοκαρδίου

Β)Μη καρδιακά αίτια

όπως
1)Βαγοτονικά επεισόδια,
2)Υποθερμία,
3)Υπογλυκαιμία,
4)Υποθυρεοειδισμό,
5)Αυξημένη ενδοκράνια πίεση,

Γ)Τοξικότητα από φάρμακα

όπως
1)Β-αποκλειστές
2)Αναστολείς των διαύλων ασβεστίου
3)Διγοξίνη

Βραδυκαρδιας με κινδυνο ασυστολιας και παραγοντες που

την καθοριζουν
Οι συστάσεις του Ευρωπαϊκού Συμβουλίου Αναζωογόνησης για τη
βραδυκαρδία και τους αποκλεισμούς επικεντρώνονται στο αν
υπάρχει ή όχι σημαντικός κίνδυνος ασυστολίας, με βάση την
παρουσία τεσσάρων καθοριστικών παραγόντων:
1)Καρδιακής ανεπάρκειας ,
2)Ισχαιμία του μυοκαρδίου ,
3)Shock
4)Συγκοπή

Χορηγηση ατροπινης σε περιπτωση παρουσιας των

δυσμενων παραγοντων σε καθορισμενη ποσοτητα η οποια
δεν πρεπει να ξεπεραστει
Επί παρουσίας των παραπάνω δυσμενών παραγόντων:
1)Χορηγείται ατροπίνη 0.5mg και ελέγχεται η ανταπόκριση του
ασθενούς:

α)Εφόσον η ανταπόκριση κρίνεται ικανοποιητική, τότε

2)Αξιολογείται ο κίνδυνος της ασυστολίας βάσει των παραμέτρων
που περιγράφονται παρακάτω,

β)Εάν η ανταπόκριση στην αρχική δόση της ατροπίνης δεν είναι

ικανοποιητική, τότε χορηγούνται επιπλέον δόσεις
ατροπίνης(0.5mg κάθε 3-5 min)μέχρι τη μέγιστη δόση των 3 mg,

γ)Μεγαλύτερες δόσεις δεν ωφελούν ενώ ενδέχεται να

προκαλέσουν ανεπιθύμητες ενέργειες,

Διενέργεια διαδερμικης βηματοδότησης

2)Η οριστική αντιμετώπιση επιτυγχάνεται με τη διαφλεβική
βηματοδότηση από ειδικό γιατρό:

3)Ενώ στο ενδιάμεσο διάστημα εφαρμόζεται διαδερμική

βηματοδότηση,και εφόσον αυτό δεν είναι εφικτό ή
αποτελεσματικό, χορηγείται έγχυση αδρεναλίνης με ρυθμό 2-10
mcg.min-1.

Σε περίπτωση απουσιας των δυσμενων παραγοντων η

ικανοποιητικης ανταποκρισης στην αρχικη δοση της
ατροπινης παραμετρος που πρεπε να εκτιμηθει και να
αξιολογηθει

Επί απουσίας των δυσμενών παραγόντων ή ικανοποιητικής

ανταπόκρισης στην αρχική δόση της ατροπίνης, πρέπει να
εκτιμηθεί ο κίνδυνος της ασυστολίας βάσει των ακόλουθων
παραγόντων:
Εκτιμηση του κινδυνου της ασυστολιας με βαση ορισμενους
παραγοντες
1)Πρόσφατη ασυστολία,
2)Κολποκοιλιακός αποκλεισμός Mοbitz II,
3)Πλήρης κολποκοιλιακός αποκλεισμός με ευρέα QRS,
4)Κοιλιακή παύση για περισσότερο από 3 sec.
5)Πλήρης κολποκοιλιακός αποκλεισμός

Τι ισχυει για τον πληρη κολποκοιλιακο αποκλεισμο με στενα

κυματα QRS
Ο πλήρης κολποκοιλιακός αποκλεισμός με στενά συμπλέγματα
QRS δεν αποτελεί από μόνος του ένδειξη ότι χρειάζεται
θεραπεία,επειδή οι κομβικοί βηματοδότες (με στενά ORS) συχνά
εξασφαλίζουν ικανοποιητική και σταθερή καρδιακή συχνότητα.

ANTIΜΕΤΩΠΙΣΗ ΤΩΝ ΤΑΧΥΑΡΡΥΘΜΙΩΝ

Tαχυκαρδια
Ορισμος
Ως ταχυκαρδία ορίζεται η καρδιακή συχνότητα>100 σφ/min.

Παραμετροι που εξεταζονται για την περαιτερω διαχειριση

και ληψη αποφασεων
Για τη λήψη αποφάσεων σημασία έχει:
1)Η αιμοδυναμική κατάσταση του ασθενούς (σταθερή ή ασταθής),

2)Η φύση της αρρυθμίας που καθορίζεται από:

α)Το εύρος του QRS(στενά ή ευρέα QRS),
β)Την κανονικότητα ή όχι του ρυθμού (ρυθμικά ή άρρυθμα QRS).

Αρχές αντιμετώπισης των ταχυαρρυθμιών

Στα πλαίσια της ανακοπής είναι κοινές για όλες τις ταχυκαρδίες, γι’
αυτό και συνδυάστηκαν σε έναν κοινό αλγόριθμο

Πρωτο βημα η παρουσια η οχι σφυγμου

Στην αρχική αντιμετώπιση των ταχυαρρυθμιών, ο πρώτος
καθοριστικός παράγοντας θεραπείας είναι η παρουσία ή όχι
ψηλαφητού σφυγμού:
Α)Εάν δεν υπάρχει σφυγμός πρόκειται για άσφυγμη ηλεκτρική
δραστηριότητα και ακολουθείται ο αλγόριθμος αντιμετώπισης της
καρδιακής ανακοπής.

Β)Εάν ο ασθενής έχει σφυγμό πρέπει να αναζητηθούν δυσμενή

σημεία που υποδηλώνουν αστάθεια, από την παρουσία ή όχι των
οποίων θα εξαρτηθεί η περαιτέρω αντιμετώπιση:

1)Εάν ο ασθενής είναι ασταθής με δυσμενή σημεία και

συμπτώματα οφειλόμενα στην ταχυαρρυθμία, απαιτείται η κλήση
εξειδικευμένης βοήθειας και η άμεση συγχρονισμένη ηλεκτρική
ανάταξη

Γ)Τα σημεία που υποδηλώνουν αιμοδυναμική αστάθεια είναι:

1)Καρδιακή ανεπάρκεια
2)Ισχαιμία μυοκαρδίου
3)Shock
4)Συγκοπή

Δ)Εφόσον δεν υπάρχουν δυσμενή σημεία και συμπτώματα πρέπει

να προσδιοριστεί εάν η αρρυθμία έχει:
α)Στενά(φυσιολογικού εύρους)QRS συμπλέγματα,
β)Η ευρέα QRS συμπλέγματα(>ισον 0.12 sec).

Ε)Εάν ο ασθενής είναι αιμοδυναμικά σταθερός:

α)Ενδείκνυται η χορήγηση αντιαρρυθμικών φαρμάκων
β)Εάν η φαρμακευτική αγωγή αποτύχει απαιτείται
συγχρονισμένη ηλεκτρική ανάταξη

Προσοχη χρειαζεται κατα την πραγματοποιηση πασης

φυσεως αντιαρρυθμικων θεραπειων
Όλες οι αντιαρρυθμικές θεραπείες(φυσικοί χειρισμοί,
φάρμακα,καρδιοανάταξη,βηματοδότηση)ενέχουν δυνητικά τον
κίνδυνο να χειροτερέψουν τον ρυθμό, αντί να τον
βελτιώσουν,προκαλώντας κλινική επιδείνωση του ασθενούς, ενώ η
πλειοψηφία των αντιαρρυθμικών φαρμάκων έχει κατασταλτική
δράση στο μυοκάρδιο, που μπορεί να επιδεινώσει προϋπάρχουσα
καρδιακή ανεπάρκεια ή υπόταση.
Για τον λόγο αυτόν πρέπει πάντα να καλείται ειδικός.

ΣΥΓΧΡΟΝΙΣΜΕΝΗ ΗΛΕΚΤΡΙΚΗ ΑΝΑΤΑΞΗ

Κατηγορια ασθενων στην οποια εφαρμοζεται η
συγχρονισμενη ηλεκτρικη αναταξη
Η συγχρονισμένη ηλεκτρική ανάταξη εφαρμόζεται για την ανάταξη
της ταχυαρρυθμίας σε ασθενείς που είναι αιμοδυναμικά ασταθείς
και εμφανίζουν δυσμενή σημεία.

Αναγκαιοτητα συγχρονισμου του shock με το κυμα R του

ΗΚΓ κατα την διενεργεια ηλεκτρικης αναταξης για τον
τερματισμο ταχυκαρδιων
Όταν επιχειρείται ηλεκτρική ανάταξη για τον τερματισμό
ταχυκαρδιών το shock πρέπει να είναι συγχρονισμένο με το κύμα
R του ΗΚΓραφήματος, καθώς η χορήγηση shock πάνω στο κύμα T
μπορεί να προκαλέσει κοιλιακή μαρμαρυγή.

Διακοπτης ενεργοποιησης της λειτουργιας του

συγχρονισμου που διαθετουν οι απινιδωτες
Οι απινιδωτές που χρησιμοποιούνται για συγχρονισμένη ηλεκτρική
ανάταξη έχουν έναν διακόπτη ενεργοποίησης της λειτουργίας του
συγχρονισμού με το κύμα R.

Καταστολη η αναισθησια του ασθενους στον οποιο

χορηγειται το shock
Το shock που χορηγείται κατά την ανάταξη είναι δυσάρεστο και γι’
αυτό χρειάζεται πάντα να χορηγείται καταστολή ή γενική

Ενεργειες που πρεπει να γινουν οταν καταστει απαραιτητη η

αναγκη για ηλεκτρικη αναταξη
Όταν αναγνωριστεί η ανάγκη για ηλεκτρική ανάταξη πρέπει:
α)Να ζητηθεί άμεσα η βοήθεια ειδικού,
β)Να διασφαλιστεί ότι υπάρχει ενδοφλέβια γραμμή που λειτουργεί,
γ)Να συνδεθεί ο ασθενής με τον απινιδωτή (να συνδεθούν τα
κανονικά ηλεκτρόδια του monitor και όχι τα αυτοκόλλητα του
απινιδωτή),
δ)Να εξασφαλιστεί καλή ποιότητα ΗΚΓραφικού σήματος (εάν
χρειάζεται αλλαγή απαγωγής),
ε)Να ενεργοποιηθεί ο διακόπτης λειτουργίας του συγχρονισμού,
ζ)Να επιβεβαιωθεί ότι ο απινιδωτής αναγνωρίζει σωστά το κύμα R.

Ενεργειες που πρεπει να γινουν μετα την χορηγηση

καταστολης η αναισθησιας στον ασθενη
Μετά τη χορήγηση καταστολής ή αναισθησίας στον ασθενή πρέπει:
α)Να γίνει φόρτιση του απινιδωτή,
β)Να ληφθούν τα απαραίτητα μέτρα ασφάλειας ακριβώς όπως και
στην απινίδωση (π.χ.να μην ακουμπά κανείς τον ασθενή),
γ)Να πιέζεται συνεχώς το κουμπί για shock μέχρι ότου χορηγηθεί
το shock (μπορεί να υπάρξει μικρή καθυστέρηση πριν την
χορήγηση του shock),
δ)Να χορηγηθεί, εάν χρειαστεί, και δεύτερο shock,
ε)Να επανενεργοποιηθεί, εάν απαιτείται, η λειτουργία
συγχρονισμού.

Διαφορα των συγχρονων απο τους παλαιοτερους

απινιδωτες οσον αφορα την καταργηση του συγχρονισμου
Οι σύγχρονοι απινιδωτές, σε αντίθεση με τους παλαιότερους,
καταργούν τον συγχρονισμό αυτόματα μετά τη χορήγηση του
shock, ώστε να είναι έτοιμοι για απινίδωση, εάν χρειαστεί.

Επομένως, για να χορηγηθεί ένα δεύτερο συγχρονισμένο shock,

πρέπει πρώτα να ενεργοποιηθεί και πάλι ο συγχρονισμός.

Σε περίπτωση που υπάρχει παλαιότερος απινιδωτής, πρέπει

μετάτην ολοκλήρωση της συγχρονισμένης καρδιομετατροπής να
καταργηθεί ο συγχρονισμός.

Για ταχυκαρδίες με ευρέα συμπλέγματα ή κολπική

μαρμαρυγή:
1)Αρχικά χορηγείται shock 120-150 J διφασικό ή 200 J
μονοφασικό,
2)Εάν το πρώτο shock δεν ανατάξει την αρρυθμία αυξάνεται η
ενέργεια.

Για κολπικό πτερυγισμό και ταχυκαρδίες με στενά

συμπλέγματα:
1)Είναι συνήθως αποτελεσματικά χαμηλότερα επίπεδα ενέργειας,
2)Αρχικά χορηγείται shock 70-120 J διφασικό ή 100 J
μονοφασικό,
3)Εάν το πρώτο shock δεν ανατάξει την αρρυθμία αυξάνεται η
ενέργεια.

Πρέπει να σημειωθεί ότι οι συγκεκριμένες οδηγίες έχουν εφαρμογή

μόνον σε ασθενείς που βρίσκονται σε κατάσταση πριν ή μετά την
ανακοπή, όπως μετά από:
α)Επιτυχή αναζωογόνηση,
β)Πρόσφατο έμφραγμα του μυοκαρδίου,
γ)Πρόσφατη εγκατάσταση συμπτωματικής αρρυθμίας

Αντιθετα οι οδηγίες δεν έχουν εφαρμογή σε ασθενείς με

εγκατεστημένη χρόνια αρρυθμία και/ή προοδευτική εξέλιξη μιας
χρόνιας πάθησης όπως συμφορητική καρδιακή ανεπάρκεια,
π.χ.:
α)Σε ασθενή με χρόνια κολπική μαρμαρυγή,
β)Επιδεινούμενη χρόνια συμφορητική καρδιακή ανεπάρκεια, που
μπορεί να εμφανίζει χαμηλή ΑΠ κι εγκατεστημένη καρδιακή
ανεπάρκεια.

ΥΠΟΣΤΗΡΙΞΗ ΖΩΤΙΚΩΝ ΛΕΙΤΟΥΡΓΙΩΝ ΜΕΤΑ ΤΗΝ

ΑΝΑΖΩΟΓΟΝΗΣΗ
Η φροντίδα μετά την αναζωογόνηση(post-resuscitatiοn
care)αναφέρεται στην αντιμετώπιση του ασθενούς στις Μονάδες
Εντατικής Θεραπείας.

Στην αλληλουχία της αναζωογόνησης:

1)Το πρώτο σημαντικό βήμα είναι η αυτόματη αποκατάσταση της
κυκλοφορίας (ROSC),

2)Ο αμέσως επόμενος στόχος είναι η ανάκτηση φυσιολογικής

εγκεφαλικής λειτουργίας,

3)Στη συνέχεια η αποκατάσταση και διατήρηση σταθερού

καρδιακού ρυθμού και φυσιολογικής αιμοδυναμικής λειτουργίας,
που απαιτούν περαιτέρω αντιμετώπιση, προσαρμοσμένη στις
ανάγκες κάθε συγκεκριμένου ασθενούς.

Παραγοντες που επηρεαζουν την τελικη εκβαση του

ασθενους
Η ποιότητα της παρεχόμενης θεραπευτικής αγωγής κατά την
περίοδο των φροντίδων μετά την αναζωογόνηση επηρεάζει
σημαντικά την τελική έκβαση του ασθενούς.

Η σπουδαιότητα των φροντίδων μετά την αναζωογόνηση

αναγνωρίστηκε και συμπεριλήφθηκε ως ο νέος και τελευταίος
κρίκος στην αναθεωρημένη αλυσίδα της επιβίωσης.

Περιοδος της φροντιδας στον τοπο αποκαταστασης της

κυκλοφοριας και στη συνεχεια σε μοναδα εντατικης
θεραπειας ΜΕΘ
Η περίοδος της φροντίδας μετά την αναζωογόνηση ξεκινά στον
τόπο που αποκαταστάθηκε η κυκλοφορία, όμως, εφόσον
σταθεροποιηθεί ο ασθενής, χρειάζεται να μεταφερθεί στον
κατάλληλο χώρο υψηλής φροντίδας (π.χ. ΜΕΘ, στεφανιαία
μονάδα) για περαιτέρω παρακολούθηση και αντιμετώπιση

Οργανο στο οποιο πρεπει να δωθει ιδιαιτερη βαρυτητα μετα

την αναζωογονηση της καρδιας
Εφόσον η καρδιά αναζωογονηθεί σε σταθερό ρυθμό και καρδιακή
παροχή, το όργανο που επηρεάζει πιο σημαντικά την επιβίωση του
ασθενούς είναι ο εγκέφαλος.

Τα δύο τρίτα των θανάτων στη ΜΕΘ μετά από εξωνοσοκομειακή

καρδιακή ανακοπή οφείλονται σε νευρολογική βλάβη.

Επίσης, το ένα τέταρτο όσων πεθαίνουν στη ΜΕΘ μετά από

ενδονοσοκομειακή καρδιακή ανακοπή, πεθαίνουν από
νευρολογική βλάβη.

ΣΥΝΔΡΟΜΟ ΜΕΤΑ ΤΗΝ ΚΑΡΔΙΑΚΗ ΑΝΑΚΟΠΗ

Στο σύνδρομο που μπορεί να ακολουθήσει την καρδιακή ανακοπή
περιλαμβάνονται:
α)Η εγκεφαλική βλάβη μετά την ανακοπή,
β)Η δυσλειτουργία του μυοκαρδίου μετά την ανακοπή,
γ)Η συστηματική απάντηση στην ισχαιμία-επαναιμάτωση,
δ)Η επιμένουσα υποκείμενη εκλυτική παθολογία.

Παραγοντες απο τους οποιους εξαρταται η βαρυτητα του

συνδρομου μετα την καρδιακη ανακοπη
Η βαρύτητα του συνδρόμου μετά την καρδιακή ανακοπή εξαρτάται
από
α)Την αιτία της καρδιακής ανακοπής και
β)Την διάρκεια
γ)Απο τον χρονο της καρδιακης ανακοπης δηλαδη μπορεί να μην
εμφανιστεί κανένα σύνδρομο αν η καρδιακή ανακοπή είναι
σύντομη.

Κοινα χαρακτηριστικα του συνδρομου μετα την καρδιακη

ανακοπη με την σηψη
Το σύνδρομο έχει πολλά κοινά χαρακτηριστικά με τη σήψη, όπως:
α)Ενδοθηλιακή βλάβη ,
β)Μειωμένο ενδοαγγειακό όγκο
γ)Αγγειοδιαστολή,
δ)Διαταραχές της μικροκυκλοφορίας.
ε)Εγκεφαλική βλάβη μετά την ανακοπή

α)Εγκεφαλικη Βλαβη
Κλινικη εκδηλωση της μετα την καρδιακη ανακοπη
εγκεφαλικης βλαβης
Η μετά την καρδιακή ανακοπή εγκεφαλική βλάβη μπορεί να
εκδηλωθεί ως:
α)Σπασμοί, επιληψία ,
β)Μετα-ανοξικές μυοκλονίες,,
γ)Υποξική ισχαιμική λευκοεγκεφαλοπάθεια
δ)Νευρολογική γνωστική δυσλειτουργία
ε)Φυτική κατάσταση
ζ)Κώμα
η)Εγκεφαλικό θάνατο.

Παραγοντες που μπορει να επιδεινωσουν την κλινικη

εκδηλωση μετα την καρδιακη ανακοπη εγκεφαλικης βλαβης
Οιβλάβες αυτές μπορεί να επιδεινωθούν από
1)Την ανεπάρκεια της μικροκυκλοφορίας,
2)Τη διαταραχή της αυτορρύθμισης του εγκεφάλου,
3)Την υποοξυγοναιμία,
4)Την υπερκαπνία,
5)Την υπερθερμία,
6)Την υπεργλυκαιμία και
7)Τους σπασμούς.

Επιδημιολογια
Η μετά την καρδιακή ανακοπή εγκεφαλική βλάβη είναι υπεύθυνη
για τους περισσότερους μελλοντικούς θανάτους μετά την
ανακοπή.

β)Δυσλειτουργία του μυοκαρδίου μετά την ανακοπή

Η δυσλειτουργία του μυοκαρδίου αποτελεί σύνηθες φαινόμενο
μετά την ανακοπή, το οποίο τυπικά βελτιώνεται σε 2-3 ημέρες.

γ)Συστηματική απάντηση στην ισχαιμία-επαναιμάτωση

Μηχανισμοι που ενεργοποιουνται μετα την συστηματικη
απαντηση στην ισχαιμια επαναιματωση και συνεπειες που
προκυπτουν απο την απαντηση αυτη σε πολλαπλα οργανα
Η ισχαιμία-επαναιμάτωση ολόκληρου του οργανισμού ενεργοποιεί
μονοπάτια, τόσο ανοσολογικά όσο και πηκτικότητας, τα οποία
μπορεί να οδηγήσουν σε έκπτωση πολλαπλών οργάνων και να
αυξήσουν τον κίνδυνο των λοιμώξεων.

ΒΕΛΤΙΣΤΟΠΟΙΗΣΗ ΤΗΣ ΛΕΙΤΟΥΡΓΙΑΣ ΤΟΥ ΕΓΚΕΦΑΛΟΥ

Παραγοντες που καθοριζουν την βελτιστοποιηση της
νευρολογικης ανανηψης
Η βελτιστοποίηση της νευρολογικής ανάνηψης βασίζεται:
α)Στην εγκεφαλική άρδευση,
β)Στη χρήση καταστολής,
γ)Στον έλεγχο των σπασμών,
δ)Στον έλεγχο της γλυκόζης,
ε)Στον έλεγχο της θερμοκρασίας.

Α)Αεραγωγός και αερισμός

Μετά την αυτόματη αποκατάσταση της κυκλοφορίας, οι ασθενείς
που υπέστησαν ανακοπή μικρής διάρκειας μπορεί να ανακτήσουν
άμεσα αναπνοή και συνείδηση ώστε να μη χρειάζεται να
διασωληνωθούν.

Απαραιτητη η διασωληνωση των περισσοτερων ασθενων

μετα την ανακοπη και αναγκαιοτητα τιτλοποιησης του 02
Για τους περισσότερους, όμως, ασθενείς είναι απαραίτητη η
διασωλήνωση καθώς και ο μηχανικός αερισμός των πνευμόνων.

Στη φάση αυτή, η χορήγηση οξυγόνου πρέπει να τιτλοποιηθεί

ανάλογα με το SpO2 και να στοχεύει σε κορεσμό 94-98%.

Βλαβες που μπορει να προκληθουν απο την

υπεροξυγοναιμια
Η υπεροξυγοναιμία προκαλεί μεγαλύτερες βλάβες και σχετίζεται με
χειρότερη έκβαση σε σχέση με την ήπια υποξυγονιαμία.

Διατηρηση της μερικης πιεσης του διοξειδιου του ανθρακα

σε φυσιολογικα επιπεδα και αρνητικη συνεπεια που μπορει
να προελθει απο την υποκαπνια
Παράλληλα το PCO2 πρέπει να διατηρείται σε φυσιολογικά
επίπεδα.

Η υποκαπνία πρέπει να αποφεύγεται καθώς μπορεί να επιδεινώσει

την εγκεφαλική ισχαιμία.

Β)Άρδευση του εγκεφάλου

Μεταβολες της αρδευσης του εγκεφαλου μετα την
αποκατασταση της κυκλοφοριας
Άμεσα μετά την ROSC ακολουθεί μια περίοδος υπεραιμίας του
εγκεφάλου όμως, μετά από 15-30 min επαναιμάτωσης, η σφαιρική
εγκεφαλική αιματική ροή μειώνεται και επέρχεται γενικευμένη
υποάρδευση.

Αναγκαιοτητα ρυθμισης της μεσης αρτηριακης πιεσης σε

συνηθη επιπεδα
Η φυσιολογική εγκεφαλική αυτορρύθμιση χάνεται, με αποτέλεσμα
η εγκεφαλική πίεση αιμάτωσης να εξαρτάται από τη μέση
αρτηριακή πίεση.

Μετά την αποκατάσταση της ROSC έχει μεγάλη σημασία η

διατήρηση της μέσης αρτηριακής πίεσης στα συνήθη επίπεδα του
ασθενούς.

Γ)Χορήγηση καταστολής
Συνηθης πρακτικη που χρησιμοποιεται με την χορηγηση
καταστολης

Η χορήγηση καταστολής και ο μηχανικός αερισμός των πνευμόνων

του ασθενούς έως και 24 ώρες μετά την ROSC αποτελούν συνήθη
πρακτική.

Παραγοντας που μπορει να επηρεασει την διαρκεια της

καταστολης και του μηχανικου αερισμου
Η διάρκεια της καταστολής και του μηχανικού αερισμού μπορεί να
επηρεαστεί από την εφαρμογή θεραπευτικής υποθερμίας.

Επιλογη φαρμακων για τη φαρμακευτικη καταστολη και

επιρροη στην εκβαση
Δεν υπάρχουν δεδομένα που να δείχνουν ότι η επιλογή της
φαρμακευτικής καταστολής επηρεάζει ή όχι την έκβαση, όμως
φάρμακα με μικρή διάρκεια δράσης(π.χ. προποφόλη,
αλφεντανίλη, ρεμιφεντανίλη) επιτρέπουν την πρώιμη νευρολογική
αξιολόγηση.

Δ)Έλεγχος των επιληπτικών κρίσεων

Επιδημιολογια και κατηγοριες ασθενων στις οποιες
εμφανιζονται οι επιληπτικες κρισεις και οι μυοκλονιες

Επιληπτικές κρίσεις ή/και μυοκλονίες εμφανίζονται στο 5-15 %

των ενήλικων ασθενών που καταφέρνουν να ανακτήσουν
αυτόματα την κυκλοφορία τους και στο περίπου 10-40 % αυτών
που παραμένουν σε κωματώδη κατάσταση.
Παθογενεση των επιληπτικων κρισεων ως προς τον
μεταβολισμο του εγκεφαλου
Οι επιληπτικές κρίσεις τριπλασιάζουν τον μεταβολισμό του
εγκεφάλου.

Η παρατεταμένη επιληπτική δραστηριότητα μπορεί να προκαλέσει

εγκεφαλική βλάβη

Αναγκαιοτητα αντιμετωπισης των επιληπτικων κρισεων με

φαρμακολογικη θεραπεια
Η παρατεταμένη επιληπτική δραστηριότητα μπορεί να προκαλέσει
εγκεφαλική βλάβη και πρέπει να αντιμετωπίζεται με:
1.Βενζοδιαζεπίνες,
2.Φαινυτοΐνη, κατά προτίμηση,
3.Προποφόλη,
4.Βαρβιτουρικά.

Ε)Έλεγχος της θερμοκρασίας

Αντιμετώπιση της υπερθερμίας
Μια περίοδος υπερθερμίας είναι συνήθης κατά τις πρώτες 48 ώρες
μετά την καρδιακή ανακοπή.

Επιρροη της υπερθερμιας επι της νευρολογικης εκβασης

Ο κίνδυνος κακής νευρολογικής έκβασης αυξάνει για κάθε βαθμό
θερμοκρασίας σώματος πάνω από τους 37 οC και πρέπει να
αντιμετωπίζεται επιθετικά.

Θεραπευτική υποθερμία
Η ήπια υποθερμία πιστεύεται ότι καταστέλλει πολλές από τις
χημικές αντιδράσεις που σχετίζονται με την βλάβη της
επαναιμάτωσης.

Αντιδρασεις οι οποιες σχετιζονται με την βλαβη της

επαναιματωσης και οι οποιες καταστελλονται με την ηπια
υποθερμια
Στις αντιδράσεις αυτές περιλαμβάνονται
1)Η παραγωγή ελευθέρων ριζών,
2)Η απελευθέρωση διεγερτικών αμινοξέων και
3)η μετακίνηση ιόντων ασβεστίου, που με την σειρά τους οδηγούν
σε βλάβη των μιτοχονδρίων και απόπτωση των κυττάρων.

Υποδείξεις του Ευρωπαϊκού Συμβουλίου Αναζωογόνησης

σχετικά με τη θεραπευτική υποθερμία
Είναι οι ακόλουθες:
1)Εάν αποφασιστεί η εφαρμογή στοχευμένης υποθερμίας, η
θερμοκρασία των ασθενών πρέπει να διατηρηθεί μεταξύ 32-36
βαθμους κελσιου,

2)Η θεραπευτική υποθερμία ενδείκνυται για ενήλικες μετά από

εξωνοσοκομειακή ανακοπή με απινιδώσιμο ρυθμό ανακοπής και
μειωμένη συνείδηση μετά την αυτόματη αποκατάσταση της
κυκλοφορίας, ενώ οι ενδείξεις για ασθενείς με αρχικό μη
απινιδώσιμο ρυθμό είναι ισχνές,

3)Η θεραπευτική υποθερμία συστήνεται μετά από

ενδονοσοκομειακή ανακοπή ανεξάρτητα από τον αρχικό ρυθμό
ανακοπής,

4)Η διάρκεια της υποθερμίας πρέπει να είναι τουλάχιστον 24 ώρες,

5)Η επαναθέρμανση πρέπει να γίνεται σταδιακά(0.25-0.5οC ανά

ώρα).

Ζ)Ρύθμιση των επιπέδων του σακχάρου του αίματος

Συσχετισμος της γλυκαιμιας και νευρολογικης εκβασης
Υπάρχει ισχυρή συσχέτιση μεταξύ υψηλών επιπέδων σακχάρου
στο αίμα μετά την αναζωογόνηση και κακής νευρολογικής
έκβασης.

Αυστηρη ρυμιση του σακχαρου στο αιμα με ινσουλινη και

μειωση της ενδονοσοκομειακης θνητοτητας
Η αυστηρή ρύθμιση των επιπέδων της γλυκόζης του αίματος (στα
80-110 mg.dl-1) με τη χρήση ινσουλίνης μειώνει τη νοσοκομειακή
θνητότητα των βαρέως πασχόντων ενήλικων ασθενών, όμως αυτό
δεν έχει αποδειχθεί ειδικά για τους ασθενείς μετά από καρδιακή
ανακοπή.
Αρνητικες συνεπειες που προκυπτουν μετα απο αυστηρο
περιορισμο των επιπεδων της γλυκοζης σε επιπεδα κατω
απο 180mg/dlt
Παράλληλα, όμως, ο αυστηρός περιορισμός των επιπέδων της
γλυκόζης, σε σχέση με τον έλεγχο σε επίπεδα≤ 180 mg.dl, μπορεί
να οδηγήσει σε περισσότερα επεισόδια υπογλυκαιμίας και σε
αυξημένη θνητότητα στις 90 ημέρες.

Για τον λόγο αυτόν οι οδηγίες του 2015 του Ευρωπαϊκού

Συμβουλίου Αναζωογόνησης
1)Δίνουν έμφαση στην αποφυγή της υπογλυκαιμίας και
2)Συστήνουν τα επίπεδα της γλυκόζης μετά την ανακοπή να
διατηρούνται σε επίπεδα ≤ 180 mg/dl

ΕΚΒΑΣΗ ΤΗΣ ΚΑΡΠΑ ΠΡΟΓΝΩΣΤΙΚΟΙ ΔΕΙΚΤΕΣ ΕΚΒΑΣΗΣ

ΤΗΣ ΚΑΡΔΙΑΚΗΣ ΑΝΑΚΟΠΗΣ
Καθοριστικοι παραγοντες για την εκβαση της ανακοπης και
την επιβιωση του και τη εξοδο απο το νοσοκομειο

Οι περισσότερες μελέτες από χώρες με οργανωμένα στοιχεία

σχετικά με την έκβαση της ανακοπής και τους παράγοντες που
καθορίζουν εάν ένα άτομο θα επιβιώσει και θα βγει από το
νοσοκομείο, δείχνουν ότι οι καθοριστικοί παράγοντες είναι:
Α)Ο καρδιακός ρυθμός:
1)Το υψηλότερο ποσοστό επιβίωσης σχετίζεται με την κοιλιακή
μαρμαρυγή,

2)Μόνον το 5 % των ασθενών με ασυστολία ή άσφυγμη ηλεκτρική

δραστηριότητα επιβιώνουν.

Β)Η παρουσία αυτόπτη μάρτυρα της ανακοπής:

Ο δεύτερος σημαντικός παράγοντας έκβασης είναι η παρουσία,
κατά τη στιγμή της ανακοπής, ατόμου εκπαιδευμένου στη βασική
αναζωογόνηση.

Γ)Η ταχύτητα προσέγγισης των ασθενοφόρων:

1)Για την εξωνοσοκομειακή αναζωογόνηση, έχει σημασία η
ταχύτητα προσέγγισης των ασθενοφόρων με εκπαιδευμένο
προσωπικό που να μπορεί να αρχίσει αμέσως την απινίδωση,

2)Οπότε το ποσοστό επιβίωσης αυτών των ασθενών φθάνει το 25-

33 %.

Χρηση του ΑΕΔ απο τα πληρωματα των ασθενοφορων και

σημασια της
Μία σημαντική πρόοδος σ' αυτόν τον τομέα είναι η χρησιμοποίηση
από τα πληρώματα των ασθενοφόρων του αυτόματου απινιδωτή ο
οποίος ανιχνεύει και βοηθά να αντιμετωπιστεί έγκαιρα η κοιλιακή
μαρμαρυγή.

Επίσης, ειδικοί πληθυσμοί και καταστάσεις όπως τα παιδιά, η

υποθερμία, ο πνιγμός έχουν καλή έκβαση ακόμη και εάν η ΚΑΡΠΑ
εφαρμοστεί καθυστερημένα.

Δ)Προγνωστικοί δείκτες νευρολογικής έκβασης

Ο καλύτερος προγνωστικός δείκτης νευρολογικής έκβασης είναι
αυτός που μπορεί να χρησιμοποιηθεί εξατομικευμένα σε κάθε
ασθενή αμέσως μετά την αποκατάσταση της κυκλοφορίας.

Ένας τέτοιος δείκτης πρέπει να έχει 100 % εξειδίκευση, για

παράδειγμα δεν θα πρέπει να προβλέπει κακή έκβαση σε ασθενή ο
οποίος τελικά επιτυγχάνει μια αποδεκτή ποιότητα ζωής.

Μέχρι σήμερα έχουν χρησιμοποιηθεί οι ακόλουθοι δείκτες.

Α)Κλινικές δοκιμασίες
1)Τις πρώτες ώρες μετά την ROSC δεν υπάρχουν νευρολογικά
σημεία που να μπορούν να προβλέψουν τη νευρολογική έκβαση.

2)Εάν τρεις ημέρες μετά την ανακοπή και την εγκατάσταση

κώματος ο ασθενής δεν παρουσιάσει μεταβολή στη νευρολογική
του εικόνα, προβλέπεται ότι θα πεθάνει.

3)Η απουσία του αντανακλαστικού της κόρης στο φως την τρίτη
ημέρα μετά την ανακοπή και η απουσία κινητικής απάντησης σε
επώδυνο ερέθισμα επίσης κατά την τρίτη ημέρα, είναι ανεξάρτητοι
προγνωστικοί παράγοντες κακής έκβασης (θάνατος ή φυτική
κατάσταση) με πολύ υψηλή εξειδίκευση

Β)Βιοχημικοί δείκτες
Αυξημένα επίπεδα της ειδικής ενολάσης των νευρικών
κυττάρων(neuron speific enolase, NSE)αποτελούν δείκτη κακής
έκβασης.

Όμως επί του παρόντος δεν υπάρχει ουδός της τιμής της
πρωτεΐνης αυτής που να προβλέπει κακή έκβαση με 0% ψευδώς
θετικά αποτελέσματα

Γ)Ηλεκτροφυσιολογικός έλεγχος
1)Ο έλεγχος με σωματοαισθητικά προκλητά δυναμικά του μέσου
νεύρου σε ασθενείς που παραμένουν σε κωματώδη κατάσταση για
24 ώρες μετά την καρδιακή ανακοπή, χωρίς να έχουν
αντιμετωπιστεί με θεραπευτική υποθερμία, προβλέπει κακή έκβαση
με 100 % εξειδίκευση

2)Το ηλεκτροεγκεφαλογράφημα (ΗΕΓράφημα) προσφέρει

περιορισμένης αξίας προγνωστικές πληροφορίες όταν διενεργείται
εντός 24-28 ωρών μετά την ROSC.

Ένα φυσιολογικό ή εμφανώς παθολογικό ΗΕΓράφημα προβλέπει

την έκβαση με αξιοπιστία, ενώ ένα ΗΕΓράφημα ανάμεσα στις δύο
αυτές ακραίες μορφολογίες είναι αναξιόπιστο αναφορικά με την
πρόβλεψη της έκβασης.