Professional Documents
Culture Documents
79. Ποια στοιχεία θα σας βοηθήσουν να καταλάβετε ότι ένα άτομο έχει
υποστεί δήγμα (δάγκωμα) φιδιού και ποιες είναι οι πρώτες βοήθειες
που μπορούν να προσφερθούν.
Πρώτες Βοήθειες
1. Ξαπλώνουμε τον πάσχοντα σε ύπτια θέση και τον ηρεμούμε για να μην κάνει
άσκοπες κινήσεις και για να επιβραδυνθεί η εξάπλωση του δηλητηρίου και
καλούμε το 166.
2. Καθαρίζουμε την περιοχή του δείγματος με αντισηπτικό ή με σαπούνι και
νερό και το στεγνώνουμε με γάζα.
3. Ακινητοποιούμε το δαγκωμένο άκρο σε χαμηλότερη θέση από το
επίπεδο της καρδιάς και προσέχουμε για το ενδεχόμενο εμετού.
4. Ελέγχουμε τα ζωτικά το σημεία και σημαδεύουμε με στυλό την περιοχή
γύρω από το οίδημα για να δούμε αν επεκτείνεται και τον κρατάμε ζεστό.
5. Είμαστε σε ετοιμότητα σε περίπτωση που σταματήσει να αναπνέει και
σταματήσει η λειτουργία της καρδιάς να του κάνουμε ΚΑΡΠΑ.
6. Δεν του δίνουμε να φάει και να πιεί και φροντίζουμε για την άμεση
μεταφορά του στο νοσοκομείο διότι ο αντιοφικός ορός μπορεί να
χρησιμοποιηθεί εντός 4 ωρών από την ώρα του δαγκώματος και
χρησιμοποιούμε γάντια μιας χρήσης.
80-Πως αντιμετωπίζουμε μια ρινορραγία:
Κάταγμα είναι η λύση της συνέχειας ενός οστού από άσκηση μεγάλης
δύναμης που τελικά το σπάει πχ. πέσιμο από ύψος, τροχαίο κα.
Α) Απλό (κλειστό) κάταγμα δεν υπάρχει άλλη κάκωση παρά μόνο κάταγμα
και οι πρώτες βοήθειες είναι
1. Ειδοποιούμε το 166 και μέχρι να έρθει ακινητοποιούμε το μέλος που έχει
το κάταγμα με κάποιο στήριγμα ή με το χέρι.
2. Αντιμετωπίζουμε όλα τα κατάγματα με τον πάσχοντα στη θέση που
βρέθηκε εκτός αν κινδυνεύει η ζωή του, τότε ακινητοποιούμε το μέλος με το
κάταγμα με νάρθηκα ή το δένουμε με το υγιές μέλος με υποστηρίγματα και
επιδέσμους που πρέπει να είναι σταθεροί για ακινητοποίηση αλλά όχι
σφιχτοί για να μην εμποδίζουν την κυκλοφορία του αίματος ή να προκαλούν
πόνο.
3. Τον μεταφέρουμε σε ασφαλές σημείο και τοποθετούμε το τραυματισμένο
μέλος ψηλότερα για μείωση της δυσφορίας και του πρηξίματος.
4. Τοποθετούμε τον πάσχοντα σε άνετη θέση και τον υποστηρίζουμε με
τυλιγμένες κουβέρτες ή άλλα παρόμοια υλικά.
5. Εφαρμόζουμε επιθέματα πάγου στην τραυματισμένη περιοχή και
αφαιρούμε τυχόν κοσμήματα από το πληγέν μέλος.
6. Ελέγχουμε τα ζωτικά του σημεία παράλληλα παίρνουμε τα στοιχεία του
και για το πώς έγινε το συμβάν και τι ώρα, για να δώσουμε αυτές τις
πληροφορίες στο ασθενοφόρο.
7. Μεριμνούμε για τη μεταφορά του στο νοσοκομείο
Β) Επιπλεγμένα ή συντριπτικά κατάγματα είναι τα κατάγματα που
συνοδεύονται και από άλλη κάκωση πχ. τραυματισμός σημαντικού ιστού, ή
νεύρου ή οργάνου, ή κάταγμα που έχει και εξάρθρωση και οι πρώτες βοήθειες
είναι
1. Ελέγχουμε αν υπάρχει δυσκολία αναπνοής, μεγάλη αιμορραγία, και
απώλεια των αισθήσεων, τις οποίες αντιμετωπίζουμε πριν από το κάταγμα
και καλούμε το 166.
2. Αντιμετωπίζουμε τον πάσχοντα στη θέση που τον βρήκαμε και μόνο
εάν κινδυνεύει η ζωή του τον μεταφέρουμε σε ασφαλές σημείο
φροντίζοντας να έχουμε ακινητοποιήσει το πληγέν μέλος με νάρθηκα και
ελαστικό επίδεσμο και ελέγχοντας τον περιφερικό σφυγμό πριν την
ακινητοποίηση και μετά, προσέχοντας πάντα οι επίδεσμοι να είναι σταθεροί
αλλά όχι πολύ σφιχτοί.
3. Αν το οστό δεν προεξέχει από το τραύμα τότε πιέζουμε ελαφρά αλλά
σταθερά τα χείλη του τραύματος για να σταματήσουμε την αιμορραγία
καθαρίζουμε την περιοχή με νερό ή αντισηπτικό και τοποθετούμε
αποστειρωμένο επίθεμα πάνω στο τραύμα και βάτες από βαμβάκι γύρω
από τα χείλη του τραύματος και το επιδένουμε με ελαστικό επίδεσμο, όχι
σφιχτά.
4. Αν το οστό προεξέχει από το τραύμα τότε σταματάμε την αιμορραγία
εφαρμόζοντας πίεση κατά μήκος του οστού, μετά καθαρίζουμε την
περιοχή του τραύματος με αντισηπτικό και γενικά φροντίζουμε να μην
μολυνθεί το τραύμα και τοποθετούμε προσεκτικά ένα κομμάτι
αποστειρωμένης γάζας πάνω στο οστό που προεξέχει, μετά τοποθετούμε
δακτυλοειδή βάτα από βαμβάκι γύρω από το τραύμα, βάζουμε όσες
χρειάζεται για να μην πιέζεται το οστό που προεξέχει, τέλος σταθεροποιούμε
το επίθεμα και τις βάτες με ελαστικό επίδεσμο που τον επιδένουμε
διαγώνια.
5. Τοποθετούμε τον πάσχοντα σε άνετη θέση και αν είναι δυνατό
τοποθετούμε το τραυματισμένο μέλος ψηλότερα και το ακινητοποιούμε για
μείωση δυσφορίας και πρηξίματος.
6. Ελέγχουμε την αιμορραγία, τα ζωτικά του σημεία και το επίπεδο
συνείδησης ανά 10΄ και τα σημειώνουμε ώστε να φαίνεται οποιαδήποτε
αλλαγή.
7. Δεν του δίνουμε νερό και τροφή διότι μπορεί να πάρει νάρκωση για να
εγχειριστεί.
159) Ποια συµπτώµατα παρουσιάζει άτοµο που έχει υποστεί ηλίαση και
ποιες είναι οι πρώτες βοήθειες που µπορούν να προσφερθούν;
Πρώτες Βοήθειες
1. Απομακρύνουμε τον πάσχοντα από τον ήλιο και τον μεταφέρουμε σε
δροσερό χώρο
2. Αν χάσει τις αισθήσεις του, τον βοηθάμε να τις ανακτήσει (τα πόδια ψηλά,
χαλάρωση των ρούχων, καλός αερισμός του χώρου, το κεφάλι στο πλάι κα)
3. Εάν έχει τις αισθήσεις του τον βοηθάμε να ξαπλώσει στηρίζοντας το
κεφάλι του σ’ ένα μαξιλάρι ή σε διπλωμένο ύφασμα.
4. Βάζουμε βρεγμένες πετσέτες με δροσερό νερό στο κεφάλι, τον
αυχένα, τα χέρια και τα πόδια του πάσχοντα.
5. Χρησιμοποιούμε ανεμιστήρες ή κλιματιστικό για να κρυώσει γρήγορα ο
χώρος.
6. Μπορεί να πιεί αρκετό νερό, χυμούς φρούτων, μπορεί να φάει αλμυρή
τροφή, αλλά όχι κάτι που θα του αυξήσει τη θερμοκρασία πχ. σοκολάτα,
καφές κα
7. Εάν δεν συνέρχεται ή η κατάστασή του είναι βαριά τότε φροντίζουμε για την
άμεση μεταφορά του στο νοσοκομείο.
160-Ποιες είναι οι πρώτες Βοήθειες που μπορούν να προσφερθούν σε
ένα λιποθυμικό επεισόδιο:
Η λιποθυμία είναι μια μικρής χρονικής διάρκειας απώλεια των αισθήσεων και
οφείλεται στη μειωμένη ποσότητα του αίματος που φτάνει στον εγκέφαλο. Τα
αίτια της μπορεί να είναι ο πόνος, η εξάντληση, η πείνα, ο φόβος, η
ορθοστασία και η συναισθηματική φόρτιση.
Συμπτώματα:
❖ Ο πάσχων αναφέρει αίσθημα ζάλης, ναυτία και ιδρώνει.
❖ Χάνει τις αισθήσεις του και πέφτει στο έδαφος.
❖ Το δέρμα είναι ωχρό, κρύο και υγρό.
❖ Ο σφυγμός του είναι αργός.
Αντιμετώπιση:
❖ Εάν αντιληφθείτε ότι πρόκειται κάποιος να λιποθυμήσει βάλτε τον να καθίσει
ή νο ξαπλώσει μέχρι να αισθανθεί καλύτερα.
❖ Εάν δείτε κάποιον να λιποθυμά συγκρατείστε το σώμα του ώστε να μη
τραυματιστεί κατά τη πτώση του στο έδαφος.
❖ Ξαπλώστε τον πάσχοντα ανάσκελα και ανασηκώστε λίγο τα πόδια του.
❖ Χαλαρώστε τα ρούχα του ιδιαίτερα γύρω από το λαιμό.
❖ Ανοίξτε ένα παράθυρο εάν βρίσκεστε σε κλειστό χώρο(αυτοκίνητο).
❖ Εάν ο ασθενής κάνει εμετό γυρίστε το κεφάλι του στο πλάι για να αποφύγετε
την πνιγμονή.
❖ Μην προσπαθείτε να επαναφέρετε τον πάσχοντα με βίαιες κινήσεις ή
ρίχνοντας του νερό, μπορείτε όμως να σκουπίσετε το πρόσωπο του με ένα
βρεγμένο πανί.
❖ Μη μεταφέρετε τον πάσχοντα εκτός αν είναι απολύτως απαραίτητο.
❖ Μη δίνετε τίποτε στον πάσχοντα να φάει ή να πιει μέχρι να συνέλθει
πλήρως. Υπάρχει μεγάλος κίνδυνος πνιγμονής.
❖ Εάν εμφανιστούν σπασμοί μην προσπαθήσετε να τον ακινητοποιήσετε απλά
προστατέψτε τον από πιθανούς τραυματισμούς.
Η συλλογή πληροφοριών από τον ασθενή ή τους συνοδούς του για την ώρα,
την ουσία, τον τρόπο και την ποσότητα είναι πολύ σημαντική. Αφού
εξασφαλίσουμε τις ζωτικές λειτουργίες (αναπνοή, σφυγμός, βαθμός
ανταπόκρισης) του πάσχοντα, καλούμε το κέντρο δηλητηριάσεων (210
7793777) και τους δίνουμε τις πληροφορίες που έχουμε σχετικά με το
θύμα και το δηλητήριο.
Πρώτες Βοήθειες
1. Αν το δηλητήριο απορροφάται από το δέρμα τότε φοράμε γάντια μιάς
χρήσης, αφαιρούμε τα ρούχα και καθαρίζουμε την περιοχή με άφθονο νερό
για 20΄ για να ξεπλύνουμε κάθε χημική ουσία,.
2. Αν πρόκειται για αέριο δηλητήριο μεταφέρουμε το θύμα σε ανοιχτό χώρο
και χορηγούμε οξυγόνο αν έχουμε.
3. Αν το δηλητήριο πάρθηκε από το στόμα του δίνουμε γάλα 1-2 ποτήρια
για τη διάλυση του δηλητηρίου ή χάπια ενεργού άνθρακα για τη δέσμευση
του δηλητηρίου ή του προκαλούμε εμετό με αλατόνερο ή σιρόπι ιπεκουάνας.
4. Δεν προκαλούμε εμετό ποτέ αν το δηλητήριο είναι κάποια καυστική ουσία
καθώς και σε περιπτώσεις με σπασμούς, με κώμα, έγκυες, με
καρδιαγγειακή νόσο ή εγκεφαλικό και λήψη σπασμογόνων.
5. Αν πρόκειται για οινόπνευμα τότε προκαλούμε εμετό και του δίνουμε
γλυκά ροφήματα πχ. σοκολάτα τον κρατάμε ζεστό και φροντίζουμε για την
άμεση μεταφορά του σε νοσοκομείο.
6. Για την αντιμετώπιση ανωμαλιών του ρυθμού της καρδιάς που μπορεί να
εμφανιστούν χορηγούμε αν έχουμε ενδοφλέβιο διάλυμα γλυκόζης 5%
7. Είμαστε έτοιμοι να αντιμετωπίσουμε σοκ και κώμα εφαρμόζοντας ΚΑΡΠΑ
με μάσκα προσώπου με βαλβίδα.
8. Αντιμετωπίζουμε τους σπασμούς βάζοντας τον πάσχοντα σε θέση
ανάνηψης
9. Αν το δηλητήριο έχει περάσει στο έντερο αλλά δεν έχει απορροφηθεί
τότε κάνουμε κάθαρση του εντέρου με καθαρτικό.
10. Παρακολουθούμε τα ζωτικά σημεία και το επίπεδο συνείδησης ανά 10΄
και φροντίζουμε για την άμεση μεταφορά του στο νοσοκομείο
11. Φροντίζουμε πάντα να βοηθήσουμε τον πάσχοντα παίρνοντας όλα τα
μέτρα ασφάλειας
ΣΥΜΠΤΩΜΑΤΑ
1. Αίσθηση πίεσης ή σφιξίματος στο στήθος.
2. Πόνοι στο στήθος, οι οποίοι μπορεί να διαχέονται στον ώμο, το χέρι, το λαιμό,
ή και το σαγόνι. Η ένταση του πόνου διαφέρει από άνθρωπο σε άνθρωπο σε
σημείο που μπορεί να κυμαίνεται από ένα απλό συνεχές βάρος έως και να
απουσιάζει ολοκληρωτικά (ειδικώς στους χρόνια διαβητικούς ασθενείς).
Συνήθως αναφέρεται ως διαξιφιστικός (σαν ξίφος) πόνος. Στις πιο πολλές
περιπτώσεις παρουσιάζεται μια δυσφορία στο κέντρο του στήθους το οποίο
διαρκεί λίγα λεπτά, φεύγει και μπορεί να ξαναέλθει.
3. Μούδιασμα στο αριστερό χέρι, σαγόνι
4. Ξαφνικός πόνος στην άνω κοιλιακή χώρα με συνοδεία εμετού πολλές φορές.
5. Τάση λιποθυμίας
6. Ωχρότητα
7. Εφίδρωση
8. Δυσχέρεια στην αναπνοή
9. Ακανόνιστος χτύπος καρδιάς (αρρυθμία) που συμβαίνει για πρώτη φορά
10. Απώλεια αισθήσεων
11. Αίσθημα επικείμενου θανάτου
12. Το θύμα δείχνει με όλη την παλάμη το σημείο που πονάει (και όχι με 1-2
δάχτυλα όπως συμβαίνει στο νευρόπονο)
Α΄ ΒΟΗΘΕΙΕΣ
ΜΕΣΑ ΣΕ 3 ΩΡΕΣ ΠΡΕΠΕΙ ΝΑ ΕΧΕΙ ΔΙΑΚΟΜΙΣΤΕΙ ΣΕ ΝΟΣΟΚΟΜΕΙΟ
1. Καλούμε το 166 και τονίζουμε ότι πρόκειται για έμφραγμα, προκειμένου να
έρθει το συντομότερο δυνατό ένα ασθενοφόρο. Στην περίπτωση του
εμφράγματος η ταχύτητα παίζει μεγάλο ρόλο, διότι κάθε λεπτό που περνάει
χάνεται καρδιακός μυς.
2. Αν ο ασθενής έχει τις αισθήσεις του τον τοποθετούμε ακίνητο σε άνετη
ημικαθιστή θέση (μαξιλάρια υποστηρίζουν το κεφάλι και τους ώμους ενώ τα
γόνατα είναι λυγισμένα), ώστε να μπορεί να αναπνέει ανεμπόδιστα και να μην
κουράζεται η καρδιά.
3. Χαλαρώνουμε την ζώνη ή όποια ρούχα τον πιέζουν.
4. Ανοίγουμε κάποιο παράθυρο για να εισέλθει περισσότερο οξυγόνο και αν
υπάρχει δυνατότητα χορηγούμε οξυγόνο στο θύμα.
5. Τόνωση ηθικού-καθησυχασμός-ενθάρρυνση.
6. Η λήψη ασπιρίνης προτείνεται ως βοήθεια (διαλυμένη είναι καλύτερα), λόγω
της θρομβόλυσης που προκαλεί και της αναλγητικής της δράσης, εκτός κι αν
το θύμα δεν πρέπει να πάρει ασπιρίνη π.χ. λόγω αλλεργίας ή άλλων
φαρμάκων που λαμβάνει.
Χορηγούμε υπογλώσσια δισκία μόνο αν είναι δικά του και δεν του δίνουμε
από αυτά που έχουμε στο φαρμακείο.