ARTİZ MEKTEBİ

Kandemir KONDUK & Müjdat GEZEN

OYUNCULAR 4. KIZ ÖĞRENCİ
1. ERKEK ÖĞRENCİ
MÜDÜR 5. ERKEK 2. ERKEK ÖĞRENCİ
ÖĞRENCİ 3. ERKEK ÖĞRENCİ
ŞAN HOCASI RASİM BEY 4. ERKEK ÖĞRENCİ
BEYHAN HOCA NEVESER HANIM BİRİNCİ BÖLÜM
ÖĞRENCİLER DİKSİYON HOCASI
SELMA LAZ EV SAHİBİ ( Perde kapalıdır. Üçüncü zilden sonra sahne içinde büyük koronun
KADIN CARMINA BURANA’sı duyulur. Perde yavaş yavaş açılır. Tüm
ALİ NİLAY Işıklar sönük sadece ışıklı panomuzdaki döner çevre ışığı ile ortada
DOMDOM Müzik, iniş çıkış ritim ışığı en sağ ışık panosunda bir sol anahtarı,
NESRİN BEYTULLAH Sol ışık panosunda bir iki nota yanmaktadır. Bir puan ışık, perde
1. TİP BALE ÖĞRENCİSİ KIZ ÖĞRENCİ Tamamen açılınca koroyu yöneten Şan Hocası’nın üzerine düşer.
2. TİP BALE ÖĞRENCİSİ 1.KIZ BALERİN Bir diğer ışık reosta ile açılarak koroyu kaplar ve koronun
1. TİP 2.KIZ BALERİN Bitiminden önce ful ışık olur. Koro ful ışıkta biter.)
2. TİP 1.ERKEK BALET
3. TİP 2.ERKEK BALET MÜDÜR: (koronun bitiminde Beyhan’la girer.) Eveet sayın
4. TİP BALE HOCAS hocam,aynen böyle olacak yıl sonu gösterimizde.Aynen böyle. Batıda
(EFEMİNE) nasılsa bizde de öyle, ne bir eksik ne bir fazla. Aynen böyle.
KEMAN ÇALAN ÖĞRENCİ FİLİZ ŞAN HOCASI: Haklısınız Müdür Bey, öğrencilerin bazıları yıl sonu
TAYLAN YARIM AHMET gösterisi için, “Bizim ezgilerimizden de olsaydı,” diyorlar.
1. ÖĞRENCİ T.M.ÖĞRENCİSİ MÜDÜR: Verin isimlerini bana, yıl sonunu göremesinler… Ne demek
2. ÖĞRENCİ ANNE(BİCAN’IN bizim ezgilerimiz? Koskoca CARMINA BURANA bu… Dev bir koro
ANNESİ) eseri.
3. ÖĞRENCİ BİCAN ŞAN HOCASI: Buna bir şey dedikleri yok da…
4. ÖĞRENCİ ( Bu arada öğrencilerin bir kısmı bozuk, müdüre bakıp çıkarlar)
MELAHAT HOCA MÜDÜR: Neye bir şey dedikleri var o zaman hocam? Bu okulu
RECAİ HOCA öğrenciler mi yönetecek, patronlar mı, yani biz mi?.. Biliyorsunuz
BABA burası bir özel okul. Kurallar neyse onu uygulayacağız… Burada
1. KIZ ÖĞRENCİ kimse do re mi fa solü, sol fa mi re do diye okuyamaz. (Ağır ve
2. KIZ ÖĞRENCİ sanatsal hareket alır) Sanat, sanat içindir…
3. KIZ ÖĞRENCİ BEYHAN HOCA: Gidiyor musunuz efendim?

1
 MÜDÜR: Aslında ikinci bölümü de izlemek isterdim ama birazdan
konuklarım gelecek. Ankara’dan…hehe heh. Anlarsınız ya…
BEYHAN HOCA: Anlıyorum Sayın Müdürüm. Şu okulun hem müdürü
hem de patronu olmak kolay mı? Bir takım yolsuzlular, ay aman, ilişkiler
meselesi
MÜDÜR: Öyle hocam… Millet kıytırık bir ana okulu açıyorlar da, bin tane
torpil buluyor. Biz burada memleketin tek ve ilk özel sanat okulunu
kurmuşuz… Tiyatrocusundan müzisyenine şarkıcısından balerinine kadar bir
yığın sanatçı yetiştiriyoruz. Zor iş zor…
BEYHAN HOCA: Tabii zor Sayın Müdür’üm. Yardım lazım, tahsis lazım,
Ankara’yla temas lazım.
MÜDÜR: Tabii… Bu okul bir sanat fabrikasıdır… Burada niçin Klasik Batı
Müziği eğitimi yaptırıyoruz?... Şunun için… Madem bütün anlı, şanlı ve
Urfalı türkücülerimiz orkestralarına çello, obua, flüt, saksafon, trombon,
arp katıyorlar… Onlara faydalı olalım diye.
BEYHAN HOCA: Hele piyanist şantörlere memleketin çok ihtiyacı var
efendim.
MÜDÜR: Batı eğitimi ile eğileceğiz çocukları, çünkü biz Batılı bir toplumuz.
BEYHAN HOCA: Haklısınız
MÜDÜR: (Geğirir. Çıkarlar) Estağfurullah!... (Işıklar söner)
**
(Işıklar yanar. Sahnede öğrenciler vardır. Kimi enstrüman çalıyor, ayrı
ayrı yerlerde… Diğerleri, kimi rol çalışıyor, kimi kendi kendine bir bale
hareketi tekrarlıyordur…
Enstrümanların sözüm ona çalışırken çıkarttıkları ses bir birbirini
tamamlıyordur.
Seslerin yavaşladığı bölümde öğrencilerin konuşmaları duyulur. Sonra yine
enstrümanların sesi yükselir)
A - (Enstrümanların kendi aralarındaki olayı…) Puan ışıkla takip
B - Öğrenciler.
Tiyatrocular
SELMA: Aşk olsun sevgilim… Artık sana inanmıyorum.
ALİ: Neden Selma, neden sözlerime inanmıyorsun?..
SELMA: Çünkü verdiğin sözleri hiç tutmuyorsun sevgilim
ALİ: (Kızı tutar) İnanki bu sefer sözümden dönmeyeceğim…
Dönmeyeceğim…
Baleciler
1.TİP (2. Tipi çalıştırırken) Döneceksin, döneceksin!!! Tamam, ayağını
şöyle yap, döneceksin!...
Şan
1.TİP: Evet beyler, yıl sonu müsameresinin en kral tenoru patlatıyor
şimdi… (Söylemek için ağzını açtığı anda, enstrüman sesi yükselir…)
(Enstrüman olayı yavaşladığında zil sesi duyulur. Yine çocukların
konuşmaları yükselir. Yalnız bu kez çalışmıyorlar ve aralarında
konuşuyorlardır.)
1.TİP. Evet beyler, teneffüs zili!...
2.TİP: Oyaa… Nesrin’i gördün mü?
3.TİP: Ne bileyim kızım, Ali’ye sor onu… Aaa, Ali de meydanda yok…
4.TİP: Aşk insanı gözden kaybettirir anladın mı?...
5.TİP: Yahu bırakın aşkı maşkı da, bizim durumlar ne olacak be?..
Vizeler, sınavlar…
-- Boş ver vizeyi falan, hoca yok, hoca… Keman bölümü var, keman
hocası yok
-- Aman, çok mühim sanki.
2
 -- Mühim tabii. İstanbul’un göbeğinde okul var hoca yok.
-- Olsun, doğuda da hastane var doktor yok… (Gülüşürler)
-- Bırakın gırgırı da, bu sene çakarsak okul harçları yüzde elli artacak,
ona göre.
-- Oooo… Çakarsak iş hazır
-- Nah hazır
-- Hazır tabi oğlum. Yüksek okul mezununa iş mi yok?... Biz de Erol’ların
girdiği temizlik şirketine gireriz
-- Evlere gidip temizlik mi yapacağız?
-- Beğenmiyorsan adam gibi okursun abi.
-- Biz adam gibi okumaya kalkıyoruz ama, adamlar bıyığımızla sakalımızla
uğraşıyorlar ya…
-- Sen hiç olmazsa öğrencisin… Sakalı yüzünden okuldan kovulan öğretim
üyeleri ne yapsın…
-- Hıh, kafaların içiyle değil dışıyla uğraşıyorlar. Kafa yok be!...
-- Kafa yok değil, kafa YÖK be!..
2. TİP: Yahu, okul durumları falan derken bahçeye çıkmayı unuttuk…
Yürüyün bir hava alalım yahu…
3. TİP: (Bir yere bakar) Oooo… Ulan, bizden enayisi yok be Biz burada
YÖK’dü mök’dü derken, millet bahçede… Anadın mı, ağacın dibinde yeri film
çeviriyorlar beee!...
4. TİP: Ağacın dibindekiler Nesrin ile Ali değil mi?..
3. TİP: Onlar tabii.. Okulun ve asrın en büyük âşıkları, yerli Romeo-Jüliet
(Işıklar söner. Müzik yükselir)
**
Lokal aydınlatma
(Bir ağacın dibinde Ali ve Nesrin konuşurlar. Ali’nin fakir, Nesrin’in zengin
olduğu hemen bellidir. Işık giderek artarken müzik de giderek azalır….)
ALİ: Peki ne oldu söyledin mi yoksa?...
NESRİN: Tabii, dün gece meseleyi babama açtım.
ALİ: Yapmaa!.. Ne dedi peki!...
NESRİN: “Bu yıl okulumu bitiriyorum, iyi bir balerin ve iyi bir ev
kadını olmak istiyorum,” dedim.
ALİ: Harika bir laf. İyi bir ev kadını ve iyi bir balerin.
NESRİN: Niye?..
ALİ: (Taklitle) Sofrayı böyle kurarsın… Çamaşırı böyle asarsın….
NESRİN: Dalga geçme Ali, senden de söz ettim babama.
ALİ: Benden mi?. Nesrin sen çıldırmışsın!... Peki ne dedin?
NESRİN: “Ali ile çok iyi anlaşıyoruz baba” dedim. “O da bu yıl okulu
bitirip tiyatro sanatçısı oluyor. Evlenmeyi düşünüyoruz” dedim
ALİ: Eee baban ne dedi?...
NESRİN: Şey… Çok iyi karşıladı… (Ellerinde enstrümanla bir-iki
öğrenci geçer… Bir tanesi keman çalarak yanlarına gelir)
ALİ: Ne dedi sevgilim, anlatsana?...
NESRİN: (Sıkılır… Sonunda gülerek söyler) “Bende tiyatrocuya kız
verecek kadar hıyar hali mi var?” dedi.
ALİ: Var mıdır?..
NESRİN: Ne?..
ALİ: Hıyar hali?...
NESRİN: Cıkk..
KEMAN ÇALAN (Çalmayı bırakır, yürür) Romantik bir haldeydiler,
sebze haline döndüler….. Hıyar mıyar…(Çıkar)
ALİ: Romantik olmak güzel de, gerçeği unutmamak gerekir Nesrin.
Demek ki bu evlilik işi yatacak….
NESRİN: Hiç bile… Madem ki birbirimizi seviyoruz, seninle kaçarım….
ALİ: O senin dediğin köy piyeslerinde olur
NESRİN: Ali… Seni Sevdiğimi biliyorsun.
3
ALİ: Elbette Nesrin… Ben…Ben de seni deli gibi seviyorum. Ama,
benim gibi okul taksidini bile güçlükle ödeyen, anasız babasız,
meteliksiz bir…
NESRİN: (Eliyle, Ali’nin ağzını tıkar) Sus Ali, sus lütfen…. Seviyoruz
birbirimizi bu yetmez mi?...
ALİ: Yetmez Nesrin, sevgi her şeye yetmez…
(Bir çıngırak sesi duyulur. Ali ve Nesrin geldiği tarafa bakarlar.
Çıngırak çalarak Taylan Efendi gelir.)
TAYLAN: Elektrik kesildi, çıngırak çalirem… Hadi bakam derse,
teneffüs bitti lo…
NESRİN: Konuşmaya daldık Taylan Efendi, şimdi gidiyoruz.
TAYLAN: (Gülerek) Aaah…Gençlik gibisi var mı?..
ALİ: Nesrin, bana kızmadın ya?... (Bağırır) Nesrin beni yanlış
anlama…
TAYLAN: Len oğlum, bağırmasana… Aha şinci şarki korosu provaya
başlirr…Müdür duyarsa canina okir…
ALİ: Nesriiiiinn…
TAYLAN: Yavu sussene oğlim, Türk Sanat Müsıkisi dersi başlıyor
dedik. Dinle bi, sakinleş ruhun huzura gavuşsun… Sonra gine it gibi
gonuşursun fakkir cön… (Işıklar kararır)
**
(Işık yandığında Nesrin ile Ali konuşmaktadırlar.)
NESRİN: Kızarım tabii, evlilikten korkuyorsun… Oysa bir çocuğumuz
olsa…
ALİ: Bir çocuğumuz mu?
NESRİN: Az gelir, iki… İki çocuğumuz olsa?
1. ÖĞRENCİ: Çocuklar, toz olun gaddar Melahat geliyor…
2. ÖĞRENCİ: Pabucun boyasız, al bir sıfır… Ceketi düğmesiz al bir
sıfır…
3. ÖĞRENCİ: Kendi çocuğu olmuyor ya, onun için bütün çocuklara
düşman!
2. ÖĞRENCİ: Geliyor abi, yanında da müzik hocası Recai var!...
(Çocuklar koşarak sahneden çıkarken müzik girer, teypten… Aynı
müzikle Recai ve Melahat girerler!.....)
MELAHAT: Yieeeeeeyt!... Herkes sınıfa, çabuuuukk!.
RECAİ: Sakin ol olun Mele Melahat Hanım. Çocuklar tenefüste niye
sınıfa…. (El hareketi) soku skouyorsunuz?...
MELAHAT: Öyle ya, şimdi teneffüs saati.
RECAİ: Ta tabii. Derse girmelerine be beş dakika var. O zaman
sokarsınız… Sakin olun.
MELAHAT: Elimde değil, sinirleniyorum işte.
RECAİ: Yahu, niye bu kadar sinirlenirseniz Melahat Hanım?... Ne
zaman görsem (İki hareket) avaz avaz… Niye sahi?...
MELAHAT: Recai Bey… Doğrusunu isteseniz, çocuk meselesi beni
böyle sinirli yapıyor.
RECAİ: Aaa, vah vah… “Nasıl ya yani?...
MELAHAT: Nasılı masılı var mı, çocuğum olmuyor!...
RECAİ: Anladım…Çocuğunuz olmuyor diye ge gerginsiniz.
Üzülüyorsunuz…. Ama, hi hiç üzülmeyin bu iş ççço ço çok kolay.
MELAHAT: Ne kolay mı?
RECAİ HOCA: Kolay tabi, bak gece i ii iki kişilik bi iç içki sofrası ha
hazırlıyosun. Beyaz şarabı koy koyuyosun,
MELAHAT: Koyuyorum,
RECAİ HOCA: Ya yalnız ö öyle olmaz, bö böyle vücudu saran bi
gecelik giyiyosun.
MELAHAT: T amam onu da giydim.
RECAİ: Sora te telefonla beni arıyosun , pa pat ben geliyorum,
gerisi ko kolay…
MELAHAT: Terbiyesiz, pis sapık herif ( recaiyi kovalar sahne
kararır.)
4
 (Müdür ile Baba konuşurlar. Müdür’ün elinde paralar, durmadan
saymaktadır. Heyecanlı… Bir yandan da konuşurlar.)
BABA: Nesrin’in okul taksidini posta ile de yollayabilirdim ama, gelip
sizi de bir görmek istedim Müdür Bey.
MÜDÜR: (Gözleri paralarda) Çok iyi yaptınız, çok iyi yaptınız…
BABA: Nesrin bu sene inşallah mezun oluyor. Eee, ondan sonrasını
Allah bilir… O demin size anlattığım Ali denen çocuk kızımızı
elimizden alıversin diye yetiştirmedik tabii.
MÜDÜR: Çok iyi yaptınız, çok iyi yaptınız….
BABA: Geçen gece ne oldu biliyor musunuz?... Bizim hanımla birlikte
yatağa girdik…
MÜDÜR: Çok iyi yaptınız, çok iyi yaptınız…
BABA: Neyi çok iyi yaptık?..
MÜDÜR: (Bocalar) Eee… Eee…
BABA: Hanımla sabaha kadar yatakta Nesrin’i konuştuk. Bu Ali denen
serseriye kapılacak diye yüreğimize iniyor… Üzüntüden mahvoluyoruz…
Ben hırsımdan haftada bir araba değiştiriyorum. Hanım kumarda
sürekli kaybediyor… Mahvolduk!...
MÜDÜR: Ben şimdi Ali’nin kulağını bükerim, siz hiç merak etmeyin.
Hademeyle haber yollamıştım, neredeyse gelir şimdi…
BABA: “Davul bile dengi dengine” demişler, Müdür Bey… Tövbe
tövbe…. (Kapı vurulur)
TAYLAN: (Girer selam verir) Ali ÖZER’i aha getirmişim sayın
gomserim, aman, gomser olur mu Sayın Müdürüm… (Arkasındaki
Ali’ye) “Geç lan şöyle… Çabuk itiraf et” Hehe heee (Çıkar.)
ALİ: Buyurun hocam?
MÜDÜR: Beyefendiyi tanıyor musun?..
ALİ: Hayır hocam
MÜDÜR: Cevdet Bey, Nesrin’in babası.
ALİ: Öyle mi, memnu oldum.
BABA: Ama, ne yalan söyleyeyim, ben senden memnum olmadım
delikanlı, hele o lüzumsuz ısrarında sonra.
ALİ: Israr mı?.. Nesrin konusunda mı?... Yanılıyorsunuz, ben
Nesrin’e hiç ısrar etmedim. Hatta tam tersine…
MÜDÜR: (Sözünü keser) Hadi, hadi, şimdi küstahlığın sırası değil…
ALİ: Saygısızlık ettiğimi sanmıyorum hocam.
MÜDÜR: Uzatmaaa. Okul taksidini getirdin mi?..
ALİ: Şey… Param yok.
BABA: Haaa. Aklıma bir şey geldi. Olur ya insan hali bu; delikanlının
parası olmayabilir… Hadi, onun okul taksidini ben
ödeyeyim, o da Nesrin’in peşini bırakacağına dair sizin huzurunuzda
söz versin…
ALİ: Hayır!..
MÜDÜR: Nasıl hayır?...
ALİ: Böyle bir söz de vermiyorum, taksidimi ödemenizi de
istemiyorum
MÜDÜR: Bana ne, ben paramı istiyorum.
ALİ: Okul taksidini mutlaka getireceğim efendim. (Çıkar)
MÜDÜR: (Baba’yı teskin eder) Atıyor be, nerden bulup da getirecek…
Siz temin ederim şu andan itibaren Nesrin’le görüşemez…
**
Okulun Bahçesi
ALİ: Bunu isteme benden, alamam bu parayı.
NESRİN: Okuldan kovulmak mı istiyorsun Ali?.. Hem, babam gibi bir
karşılık bekleyerek değil, borç olarak veriyorum… Al şunu sonra
ödersin.
ALİ: Baban yerli filmdeki zengin kızların babalarına benziyordu. Ben
de paraları şöyle… In-ı-nııınn, suratına bir çarpsaydım harika olurdu.
NESRİN: (Güler) Bırak şimdi babamı.
ALİ: Babanı bırakırım ama, seni asla!...(Sarılır, güler) Narananooom!.
NESRİN: O halde, bu parayı kabul et.
5
ALİ: (Demin pozda) Seni kabul ederim ama parayı asla!..
Narananoomm…
NESRİN: Sen resmen manyaksın oğlum….
Narananoooomm!...(Parayı cebine koyar)
ALİ: (Bir an sarılmış kalır) Bırak şamatayı da, beni dinle...Aramızda
parasal bir konu geçmesin bundan sonra, okey mi?..
NESRİN: Okey.. ne onurlu adamsın be!... (Yeniden sarılır)
Ben de senin bu tarafına kesiliyorum ya…
ALİ: (Profil verir) Şu tarafınfdan fena değildir...
(Arka taraftan iki öğrenci geçer)
NESRİN: (Gülerek) O tarafına da kesiliyorum deli!...
ALİ: Canım benim.
NESRİN: Gerçekten seviyorsun değil mi?...
ALİ: Bak dinle… Elbette gerçekten seviyorum. Ama Nesrin… Bu işin
yürüyebileceğine, sonuçlanacağına inanmıyorum!...
SELMA: (Geçerken Ali’yi görür, koşarak gelip boynuna sarılır. Perde
başındaki rol çalıma pozuna girer) Aşk olsun sevgilim, artık sana
inanmıyorum
ALİ: Neden Selma, neden sözlerime inanmıyorsun?..
SELMA: Çünkü verdiğin sözleri hiç tutmuyorsun sevgilim!...
ALİ: (Kızı tutar) İnan ki bu sefer sözümden dönmeyeceğim
NESRİN: (Kıskanmışçasına) Ama ben dönücem… Yazıklar olsun Ali,
bana bunu yapmayacaktın.
ALİ: (Nesrin’i tutar) Nesrin, saçmalama…. Selma rol arkadaşım…Yıl
sonu gösterisi için rol çalışıuyoruz…
SELMA: Kız espri yaptım vallahi… Ben zaten Sebahattin’i seviyorum,
napiim bunu… (Çıkar)
ALİ: Beğenemedin mi?..
NESRİN: (Gülerek Ali’ye sarılır) Beğenmesi tabii… Seni hiç kimse
beğenmesin.
ALİ: Bir tek seni beğeneyim. Ama, seninle de evlenemeyeceğimiz için
Rasim Hoca gibi yıllarca yanıp tutuşalım.
NESRİN: Rasim Hoca gibi mi?
ALİ: Rasim Hoca gibi, ne sandın. Aradan otuz yıl geçmiş adam hâlâ
ilk aşkını unutamıyor.
NESRİN: Evlenseydi o zaman.
ALİ: Evlenememiş işte… Sevgi başka evlilik başka…
NESRİN: Bırak şimdi traşı, beni otuz yıl sever misin?..
ALİ: Otuzüç?
NESRİN: Niye otuzüç?
ALİ: Otuz yıldan daha çok diye.
NESRİN: Biz hiç ayrılmayalım. Rasim Bey ile sevgilisi gibi olmayalım
Ali.
ALİ: (Gülerek.Abartarak) Ayrılmamız gerekiyor sevgilim…Maalesef
ayrılıcaaz…
NESRİN: Niye?
ALİ: (Saatine bakar) Çünkü bir dakika sonra Rasim Bey’in dersi
başlıyor… Hoşçakall!(Koşarak uzaklaşır)
NESRİN: Çatlak sevgilim benim!... (Kısa müzik)
**
(Tiyatro bölümü. Sınıfa tüm öğrenciler bağıra çağıra dolaşmaktalar.
İki erkek öğrenci Hamlet giysileri gibi kılıkta kılıç yapmakta. Biri
Ofelya gibi onları izlemekte. Bir başka köşede ezber çalışan ve arada
bir elindeki kiaba bakan öğrenci. Dolaşa dolaşa” Bir berber bir
berbere” diye temrinler yapan bir başka öğrenci……vb… zil çalar…..)
1.K. ÖĞRENCİ: Çocuklar dersi kaynatmak için Rasim Bey aşklarını
anlattıralım
1.E. ÖĞRENCİ: Zil çaldı çocuklar.
2.E. ÖĞRENCİ: Yok be nasıl bildin?..
1.E. ÖĞRENCİ: Kuşlar söyledi.
2.E. ÖĞRENCİ: Bana bak…
3.E. ÖĞRENCİ: Kesin gürültüyü yerlerinize, hazırladınız mı Hamlet’in
oyuncular tiradını bakalım?

6
HEPSİ BİRDEN: Yooooooooo….
3.E. ÖĞRENCİ: Az sonra Rasim Hoca hepimizi sıraya dizecek ama.
1.K. ÖĞRENCİ: Kızlara da Hamlet ezberletiyor be.
2.K. ÖĞRENCİ: Tabii, kızım, dünyada Hamlet’i oynayan bir sürü
kadın oyuncu var.
3.E. ÖĞRENCİ: Bırakın palavrayı da çare arayın. Dokuz saniye sonra
Rasim Hoca kapıdan girecek ve hiçbiriniz derse hazır değilsiniz.
1.E. ÖĞRENCİ: Öyleyse ne yapaım?
2.E. ÖĞRENCİ: Rasim Hoca iki büyük aşkını açalım
1.K. ÖĞRENCİ: Tamam anlatmaya başladı mıydı ders öbür ders
taşar.
3.K. ÖĞRENCİ: Tamam tamam öyle yapalım, ben sorayım hocaya.
3.E. ÖĞRENCİ: Hayır bu kez ben soracağım
3.K. ÖĞRENCİ: Nedenmiş bakalım?
3.E. ÖĞRENCİ: Kızım her defasında sen soruyorsun hoca
şüphelenecek.
2.KIZ ÖĞRENCİ: Tam buldun şüphelenecek adamı be. Üç yıldır iki
derste bir. “En büyük iki akınız nedir hocam?” diyoruz o da anlatıyor.
2.E. ÖĞRENCİ: Bu haklı bakarsın bu kez yemeyeceği tutar. En iyisi,
ben sorayım…Hocam acaba sizin yaşamınızda en büyük aşk nedir?
3.E. ÖĞRENCİ: (Hocayı taklitle) Hayatımın en büyük iki aşkı bir
tiyatro, iki Neveser Hanım… (Hepsi gülüşürler.)
1.K. ÖĞRENCİ: Hocam Neveser Hanımı anlatır mısınız?
3.E. ÖĞRENCİ: (Taklitle) Neveser Hanımı dokuzyüzelli altıda Nazilli
Lisesi’nde edebiyat öğretmeni iken tanıdım
RASİM BEY: (Bu sırada girer. Öğrenciler 3. 1. Öğrenci’ye işaretle
hocayı gösterir)
3.E. ÖĞRENCİ: …..Ben o zamanlar yakışıklı bir aktördüm.
RASİM BEY: (Ensesine bir tokat patlatır) Pezemenk…Kendisi burada
yok diye Müdür Beyle dalga mı geçiyorsunuz? Ya aniden çıkıp gelirse?
Otur yerine…
3.E. ÖĞRENCİ: (Gülerek yerine oturur)
(Tüm sınıf öğrencileri gülerek yerlerine otururlar. Sınıfa büyük bir
gürültü ve rabarda vardır. Bu Rasim Bey’in suskun duruşuna dek
sürer)
RASİM BEY: (Heskes susunca) Bitti mi?.. Bitti mi hokkabazlığınız
efendiler, hanfendiler… Bitti mi? Bittiyse canınıza okumaya
başlayacağım da…. Hazır mı Hamlet’ler?..
1.E. ÖĞRENCİ: Hepimiz hazırız hocam, hazırız da…
RASİM BEY: Da ne? Hazırız da… Oradaki o da ne acaba?
1.K. ÖĞRENCİ: Hocam derse başlamadan önce küçük bir sorumuz
olacak size
RASİM BEY: Soruları ben soracağım siz değil hanımefendi.
2.K. ÖĞRENCİ: Onu biliyoruz da hocam, arkadaşlarla bahse girdik.
En büyük iki aşkınız konusunda…
2.E. ÖĞRENCİ: Evet hocam, bir kısmımız tiyatroyu birinci aşkınız
olarak sayıyoruz…
1.K. ÖĞRENCİ: Bir kısmımız da Neveser Hanım birinci derecede
görüyoruz.
RASİM BEY: (Durulur)
Tiyatro en büyük aşkımdı.
3.K. ÖĞRENCİ: Peki Neveser Hanım hocam?
RASİM BEY: Neveser Hanım da birinci aşkımdır.
2.E. ÖĞRENCİ: Yani iki tane mi birinci aşkınız var hocam?
RASİM BEY: Evet hanımefendi.Hem tiyatro hem Neveser Hanım
birinci derecedeki iki büyük aşkımdır.
1.E. ÖĞRENCİ: Hocam bize önce tiyatroyu anlatır mısınız?
2.K. ÖĞRENCİ: Yok hocam yok, önce Neveser Hanımı anlatın…
2.K. ÖĞRENCİ: Önce tiyatro aşkınızı hocam…
1.E. ÖĞRENCİ: Neveser Hanımı hocam, Neveser Hanımı…
(Bu arada tüm öğrenciler “Neveser Hanım” ve “Tiyatro” diye
gürültüye başladılar.)
1.K. ÖĞRENCİ: Hocam ne olur önce Neveser Hanımı anlatın
1.E. ÖĞRENCİ: Hocam ne olur önce tiyatro aşkınızı…
7
RASİM BEY: Zırtapozlar. Aklınız sıra beni uyutup dersi NEVESER: Üçbuçuk…
kaynatacaksınız ha?.. Ben tiyatro aşkımı ve Neveser Hanıma olan RASİM BEY: (Çok romantik) Yaaaa….
aşkımı anlatırken zil çalıp ders bitecek, siz de çalışmadığınız rolleri NEVESER: (İşveli) Yaa…
oynamaktan kurtulacaksınız, ben de bunu yutacağım ha? Hah hah hah RASİM BEY: Bahar da geliyor.
hah… Aman ne komik ne komik.. Nah size! Tiyatro benim en büyük NEVESER: Evet
aşklarımdan biri idi. Ta küçük yaştan beri onun aşkıyla yaşadım RASİM BEY: Kelebek uçtu
durdum. Ama beybabam pek mutassıpdı… Benim tiyatroya olan NEVESER: Gördüm
alakamı anlar anlamaz,üç gün üç gece beni Fatih’teki konağın kilerine RASİM BEY: Eee, Neveser Hanım…
kitledi. “Ya muallim mektebine gider efendi efendi muallim olursun, NEVESER: Evet? (Hevesli)
ya da kilerde açlıktan ölürsün,” dedi. Ben de, “Ölmektense muallim RASİM BEY: Neveser Hanım… Bana hecenin beş şairini sayar mısınız?
olmayı tercih ederim babacığım,” diyerek muallim mektebine yazıldım. NEVESER: Ben müzik hocasıyım Rasim Bey, edebiyat değil…
Muallim oldum ama, içimdeki aktörlük tutkusu, tiyatroculuk aşkı RASİM BEY: Doğru siz bir müzik hocasısınız
bitmedi. Babamın vefatından sonra tiyatroya hevesim iki kat arttı. NEVESER: Evet
Gel gör ki yaşım geçmiş ve Nazilli Lisesi’ne edebiyat öğretmeni olarak RASİM BEY: Neveser Hanım…
tayinim çıkmıştı (Dalar) NEVESER: Evet Rasim Bey?
1.E. ÖĞRENCİ: İşte orada Müdür Muavini Neveser Hanım’ı tanıdım… RASİM BEY: “Sana dar gelmeyecek makberi kimler kazansın, görelim
RASİM BEY: İşte orada Müdür Muavini Neveser Hanım’ı tanıdım… gel seni tarihe desem sığmazsın.”
1.E. ÖĞRENCİ: Ve görür görmez ona aşık oldum. NEVESER: O ne o?
RASİM BEY: Ve görür görmez ona aşık oldum. RASİM BEY: Şiir. Size şiir okumayı tasarlamıştım.
2.K. ÖĞRENCİ: Tıpkı Romeo’nun Jüliyet’e aşık olduğu gibi… NEVESER: Anlıyorum. Çok romantiksiniz.
RASİM BEY: Tıpkı Romeo’nun Jüliyet’e aşık olduğu gibi… RASİM BEY: Siz de.
TÜM SINIF: O da bana aşık olmuştu. NEVESER: Başka bir şiir yok muydu acaba?...
RASİM BEY: O da bana aşık olmuştu. (Dalar. Reosta ile sahne NEVESER: Yahya Kemal’den de olabilir
loşlaşır) RASİM BEY: Anlıyorum… Aşk üzerine değil mi?
TÜM SINIF: İçimdeki tiyatro aşkı yavaş yavaş yerini Neveser NEVESER: Değil mi ya
Hanımın aşkına bırakıyordu… Bir gün ona açılmaya karar verdim… RASİM BEY: Şu nasıl acaba..? Sade bir semtini sevmek bile bir
(Çıkar. Kuliste peruğunu çıkarır.) ömre bedel
TÜM SINIF: Bir gün ona açılmaya karar verdim, teneffüste bahçede NEVESER: Bu aşk şiiri mi oluyor?
yolunu keserek ona şöyle dedim? RASİM BEY: “Sade, bir semtini sevmek bile bir ömre bedel.” Bir
RASİM BEY: (Gençtir, genç Neveser’in yolunu keser sol’daki puan şehri sevmek bundan daha güzel nasıl anlatılır Neveser Hanım?
ışıkta. Sağ sınıf iyice kararmıştır.) Affedersiniz Neveser Hanım size İstanbul’a olan aşkını dile getiriyor.
olan aaa acaba saat kaç?.. NEVESER: (Memnuniyetsiz) Anlıyorum.

8
RASİM BEY: (Kendi kendine) Bu sefer açılacağım… Neveser.
NEVESER: Evet
RASİM BEY: Hayatta iki şeye karşı aşk duyguları hissettim
NEVESER: Yaa.. Neymiş bakalım o iki şey?
RASİM BEY: Biri tiyatro, öteki ise… tiyatro
NEVESER: Onu söylediniz.
RASİM BEY: Neyi söyledim?
NEVESER: Tiyatroya aşık olduğunuzu söylediniz, öteki aşkınız?..
RASİM BEY: Öteki aşkım mı?...
NEVESER: Evet öteki aşkınız…
RASİM BEY: Neveser Hanım..
NEVESER: Söyle canım, söyle güzelim, söyle içim daralıyor…(Zil
çalar)
RASİM BEY: Neveser Hanım… Zil çalıyor.
**
(Işık kararır. Sınıf ışığı reosta ile yanmaya başlar. Öğrencileri
aydınlatır. Kürsü görünmez. Rasim Bey, peruğunu takar ve yerine
oturur. O arada öğrenciler konuşmaktadırlar.)
4.K. ÖĞRENCİ: Hocam tiyatro aşkınızı anlatmayacak mısınız?
4.E. ÖĞRENCİ: Hocam en sevdiğiniz rol hangisiydi?
1.K. ÖĞRENCİ: Hocam tiyatro aşkınızı anlatın ne olur…
RASİM BEY: Hadi ordan hokkabazlar sözde beni lafa tutacaksınız
da ben de lafa dalıp dersi unutacağım, o sırada zil çalacak ders
kaynayacak, nah size
(zil çalar. Işık söner.)
**
BABA: Al şu harçlığını… Okul hayatı güzel bir şarkıya benzer kızım.
Güzel, neşeli, umut dolu bir şarkı… Ama bir gün bu şarkı biter.. Eski
unutulur..
NESRİN: Eskimeyen şarkılar da vardır baba.
BABA: Olmaz öyle şey. Bir gün bütün şarkıların modası geçer. Okulu
da, okuldayken hiç bitmeyecek sanılan dostlukları da unutur insan
NESRİN: Ben unutmam!..
BABA: Ne demek istiyorsun?
NESRİN: Baba saklayacak, gizleyecek bir şey yok, Ali ile ben
birbirimizi seviyoruz
BABA: Başlarım şimdi birbirinize, haaa!... Seni yanlış mı terbiye
ediyoruz nedir be? Kaç defa söyledim sana, “Kâmuran Beye sözüm
var,” diye
NESRİN: Baba lütfen. Ben Kâmuran Bey ile falan evlenmem, çıkar
bunu aklından.
BABA: Nedenmiş o?
NESRİN: Ben öyle alınıp satılan bir mal değilim. Ayrıca da Ali’yi
seviyorum tamam mı?
BABA: Ali’ymiş… Kız bu Ali deyip durduğun okul taksidini bile
ödeyemeyen bir zavallı be.
NESRİN: Ali zavallı falan değil, sadece parasız
BABA: Kızım sen bale yaparken kafanın üstüne mi düştün? Hem
“Parasız,” diyorsun hem de, “Evleneceğim,” diyorsun!
BABA: Elinin körü… Git bari çocuğa evlenme teklifi et
NESRİN: (Hırsla kalkar) Evet evleneceğim! Bu işi kesin bir şekilde
halledeceğim.
BABA: Elinin körü… Git bari çocuğa evlenme teklif et.
NESRİN: Gerekirse onu da yaparım!. Her şeyi konuşucam!. (Çıkar)
BABA: Çok konuşma be… Konuşursan konuş.. konuşacakmış…
konuşursan konuş…çok konuşma!!!
2.E. ÖĞRENCİ: (Geçer) Bir berber bir berbere….
BABA: Sen de konuşma ulan!...
9
 (Işık söner)
**
(Diksiyon dersinin yapılacağı sınıf…Öğrenciler sıralarda oturmakta.
Ali de oturur. Dışardan koşarak Nesrin gelir. Sınıftaki öğrencilerin
şamatası arasında Ali’ye seslenir. Rabarda)
4.ÖĞRENCİ: Adam bize konuşma öğretiyor, kendi konuşması bozuk…
Tiyatro sanatçısı güzel konuşan insandır be…
(Rabarda)
NESRİN: Aliiiii…
1. ÖĞRENCİ: (Eliyle ıslık çalar) Aliiii, bak kim geldi?...
ALİ: (Nesrin’e) Nesrin?... Ne oldu?..
NESRİN: (Seslenerek) Seninle çok önemli bir şey konuşacam…
1. ÖĞRENCİ: Şimdi olmaz, çünkü dersimiz konuşma…
Diksiyon hocası birazdan gelir…
ALİ: Karşıma sen her şeye…Nesrin, teneffüste konuşuruz, tamam
mı?
NESRİN: Tamam Ali…. Mutlaka konuşalım!... (El sallayıp çıkar)
1. ÖĞRENCİ: (Nesrin’in taklidi) Mutlaka buluşalım!
2. ÖĞRENCİ: Ay ne olur konuşalım.
DİKSİYON HOCASI: (Girer) Dünaydın
HEPSİ: Dünaydın hocam
DİKSİYON HOCASI: Natıltınız bakalım
(Hepsi güler)
1.E. ÖĞRENCİ: İyiyiz hocam sağ olun.
DİKSİYON HOCASI: Titte tağ olun bakalım. (defterini karıştırır)
Teki Teytinoğlu hatır mıtın yavrum.
2.E. ÖĞRENCİ: Hazırım hocam.
DİKSİYON HOCASI: Teki idin değil mi ten?
2.E. ÖĞRENCİ: Evet hocam Zeki, Zeki ZEYTİNOĞLU .
DİKSİYON HOCASI: Peki tekiii töyle batalım diktiyon deyince ne
anlıyorut?
2.E. ÖĞRENCİ: (Kalkarak gelir) Hocam diksiyon güzel ve doğru
konuşmamızı gerektiren bir dersimiz.
DİKSİYON HOCASI:Torna?
2.E. ÖĞRENCİ: Tonraa.. sonra. Sonra, sözlük karşılığı ise; söylem,
konuşma demek oluyor.
DİKSİYON HOCASI: Yani demek ki neymit? Birer tiyatro öğrenciti
olarak güdel ve doğru konutmayı öğrenmemiz gerekiyooor. Aferin Teki
otur. Ten kalk bakalım Teypettin
ÖĞRENCİ: Hocam ben…
DİKSİYON HOCASI: Talıtmadın mı yokta,?...Teni gidi teniii
1.E. ÖĞRENCİ: Hocam…
DİKSİYON HOCASI: Tana bi tey diğim mi Teypettin, bak ton
tamanlarda ten tok götümden düttün. Haberin oltun. Ama böyle
haylatlık ederten, tonra dilinle kut tuttan götüme giremettin…
töyliiim…
HEPSİ:(Gülerler.)
1.E. ÖĞRENCİ: Gelicek derse söz veriyorum çalışacam hocam…
DİKSİYON HOCASI: İkitler nerde bakiim?
1.K. – 2.K. ÖĞRENCİ: (Beraber kalkarlar) Buradayız hocam.
DİKSİYON HOCASI: Hatır mıtınıt? Tit Telma ile Tevda?
1.K. – 2.K. ÖĞRENCİ: Hazırız
DİKSİYON HOCASI: Kıdım ben de titin adlarınıdı birbirine
karırttırıyorum, ikit olduğunud itin. Hanginit Telma hanginit Telda
bilemiyorum yani..
1.K. ÖĞRENCİ: Ben Selda’yım hocam
2.K.ÖĞRENCİ: Ben de Telma’yım hocam. Selma yani.
DİKSİYON HOCASI: Verdiğim temrinleri hadırladınıt mı?
1.K. ÖĞRENCİ: Hazırladık hocam.
DİKSİYON HOCASI: Görelim bakalım, buyrun.
1.K-2.K ÖĞRENCİ: (Birlikte kalkarlar) Başlayalım mı?
10
DİKSİYON HOCASI: Batlıyın.
1.K-2.K. ÖĞRENCİ: (Beraber) Cebirici Ali Caminin civarındaki Cebirci
Ali’nin cebindeki cebir defteri cebren cebrolunmuştur.
DİKSİYON HOCASI: Oldu mu ya… Tonuna kadar iyi geldinit tonunda
“Deblolutmuttur,” dedinid. Halbuki natıl oladattı?
Debirdi Ali daminin divarındaki debirdi Ali’nin debindeki debir
defteri debren debrolmuştur. Bakın debrolunmuttur. Değil mi?
Danlarım? Telma ten otur.
1.K. – 2.K. ÖĞRENCİ: (Beraber oturmaya giderler.)
DİKSİYON HOCASI: Telma “tana otur” demedim kıdım tana, “ten
otur” dedim…
1.K. ÖĞRENCİ: Şimdi hangimiz oturalım hocam?
DİKSİYON HOCASI: Ten otur.Ten kalk… Tamammmm. (Biri oturur)
Töyle batalım bana Leydi Matbet eli kanlı tiradında ne
anlatıyor,vurgulayarak, doğru telaffut ederek oyna bide….
1.K. ÖĞRENCİ: (Kekeler) Eee şey…
DİKSİYON HOCASI: Ee aferin Telma yani….en güvendiğim öğrendim
bana bunu yaparta yandık, tana töylüyorum, götünü katırma benden,
yere batma, ben konuturken götümün itine bak… Neden talıtmıyortun
kıdım neden?.... Yıl sonu göttteritinde tit oynayadattınıt den değil!...
1.E. ÖĞRENCİ: Siz oynarısnız amma güleriz ha…
DİKSİYON HOCASI: Bardon bi teymi dendi adaba? Kulağıma bir
fıtıldı geldi de.
2.K. ÖĞRENCİ: Efendim Selma dün gece biraz rahatsızdı çalışmadı
ama isterseniz ben kalkabilirm.
DİKSİYON HOCASI: Bak bak kardetini natıl da korur. Gel batalım
öyleyte otur ve talit tamam mı kıtım.
1.K. ÖĞRENCİ: Tamam hocam.
2.K. ÖĞRENCİ: Buyurun hocam…
DİKSİYON HOCASI: Rida ederim tit buyurun. Buyurun B’li temridini
yapın.
2.K. ÖĞRENCİ: “Bir berber bi berebere bre berber gel beraber bir
berber dükkanı açalım,” demiş hiç “bir berber bir berbere bre
berber gel beraber bir berber dükkanı açalım,” der miymiş?
DİKSİYON HOCASI: Der miymit?
2.K. ÖĞRENCİ: Bilmem hocam.
DİKSİYON HOCASI:Yani tende der mi demet mi?
2.K. ÖĞRENCİ: Valla hiç düşünmedim hocam.
DİKSİYON HOCASI: Ben de hit dütünmedim dünkü tana taka
yapıyorum
E.ÖĞRENCİ: Hocam taka yapacağınıza şöyle güzel bir kotra
yapsanız.
DİKSİYON HOCASI: Pardon
2.ERKEK ÖĞRENCİ: Karnı ağrıyormuş da acaba “Tuvalete gidebilir
miyim” diye soruyor hocam.
DİKSİYON HOCASI: Tit onun avukatı mıtınıt adaba?
2.ERKEK ÖĞRENCİ: Yok hocam arkadaş fena halde hasta oldu da o
bakımdan.
3.ERKEK ÖĞRENCİ: Yani konuşamıyor hocam.
DİKSİYON H: Nen var Ali? Hatta mısın evladım?
ALİ: Evet hocam fena halde midemi bozdum.
DİKSİYON H: Timdi mi oldu?
ALİ: Yok hocam, dün gece. Üzerinize afiyet başım dönüyor, midem
bulanıyor.
DİKSİYON HOCASI: Hamile olmayatınıt, hah ha… tok güdel etpri
yaparım.
2. K. ÖĞRENCİ: Hocam ben yerime oturabilirmiyim ?
DİKSİYON H. Durduğun kabahat otur.
2 K. ÖĞRENCİ : Kaç verdiniz acaba efendim ?
DİKSİYON H. Melak mı ettinit hanımefendi ?.. Hodam kat
verdiniz? Tana kat verdim?
ALİ(Fısıltılı) : Bir kat da bize verseniz, başımızı sokacak bir yerimiz
olurdu.
11
2. E. ÖĞRENCİ: Sus lan daha şimdi zor kurtardık seni.
DİKSİYON H. Gene ne oluyor orda fıtıl fıtıl bakalım?..
Ali gel Buraya.
ALİ:(Kalkar) Buyurun hocam.
DİKSİYON H. Ne konutuyortun oturduğun yerde fıtıl fıtıl öyle?
ALİ: Ben konuşmuyorum hocam.
DİKSİYON H. Yüdün öyle demiyor ama. Yere bakıyortun. Benimle
göt göte gelmemek itin boyuna batka taraftara bakıyortun…
2. E. ÖĞRENCİ: Hocam arkadaşın bazı sorunları var da…
DİKSİYON H. Neymiş torunların anlat bakalım keleta?
2. E. ÖĞRENCİ: Arpası yok hocam.
DİKSİYON H. Tonuşmaya bat… Beygir mi ulan bu ne arpatı?
3. E. ÖĞRENCİ: Hocam arkadaşın mali durumu bozuk.
4. ÖĞRENCİ: Okul taksidini ödeyemiyor.
2. ÖĞRENCİ: Okula borcu var.
5. E. ÖĞRENCİ: Okul taksidini yatırmazsa okuldan atılacak hocam.
DİKSİYON H. Dulun bi datta…(Cebinden para çıkartır) Bat Ali ev
tahibim on dün önce Anadolu’ya ditmiş. Kirayı yatılamadım, on dündür
pala cebimde duruyo, al evladım.
ALİ: Sağ olun hocam istemem.
TAYLAN: (Girer) Afedersiniz hoca bey, irhatsız ettim.
DİKSİYON H. Töyle batalım Taylan Ependi?..
TAYLAN: dışarıda bi gari var, sizinle mutlaka görüşmek istiyr.
DİKSİYON H. Konutmaya bak konutmaya bak. Ne bitim konuturtun
be?..
TAYLAN: Abaov.. Benimn gonişmamı begenmiyene bah… (Güler.)
DİKSİYON H. Olum, dıtarda bi tarı va denil mi?..
TAYLAN: Yalan mı diyrim?
DİKSİYON H. Yahu, “Dıtarda bi hanımefendi va,” denil.
Veli veli…
TAYLAN: Ali’yi Veli’yi bilmem. Hanımlık ona mı kalmış… Yahu sen ne
dirsen cazgır bi karı beee… “Bul onu yoksa garışmam,” deyi avaz avaz
bağrir!..
DİKSİYON H. Napıtakmıt beni acaba?
TAYLAN: Diyki, “Çok müyim bi şey konuşmak istirem.”
Valla garışmam.
DİKSİYON H. Betlesin, dertten tonra.
TAYLAN: Yav sen dirsin hoca bey, diyi, “Hemencik gelmezse aha
girerim onun sınıfına, canına sıçarım,” diyi.
DİKSİYON H. Terbiyetiiiit!... Ahlattıt!... Utanmat herif… TAYLAN:
Yav, ben demiyrim böyle dışardaki gari diyi…
DİKSİYON H. O zaman terbiyetiiiit… Ahlattııııt… Utanmat…
Hanımependi!...
YAYLAN: Yavu garı de şuna…
DİKSİYON H. ten karıtma. Tık artık… Tık dıtarı…
TAYLAN: Eh ben müsaade istiyim?..
DİKSİYON H. Tık tabuk, tık… Tık tıkk tık…
TAYLAN: Giiiiir?..
DİKSİYON H. Tağırma timseyi, tık dıtarı…
TAYLAN: Aha tıkıyom… Konuşmanı yiyem senin.
DİKSİYONM H. (Poposuna vurarak) Gözümü ye!..
**
Lokal ışık.
(Laz Evsahibi Kadın, sinirli. Gelmekte olan Taylan’a bağırır)
LAZ EV SAHİBİ KADIN: Cel bakayım puraya, şöyle yamacima.
TAYLAN: Zate gelirem, ne bağrirsen?..
LAZ EV SAHİBİ KADIN: Ha, söyledun mi herufe evsayibin gelmiş
diyne?..
TAYLAN: Hay gafama işiyem. ( Dövünür.)
12
LAZ EV SAHİBİ KADIN: Ula, helada tamirat mi vardur, niye kafana
işiysun?..
TAYLAN: Tüüüh’… Yav, “Seni bi gari beklir,” dedim fegat,
evsahabanmış demeyi unuttum lo…
LAZ EV SAHİBİ KADIN: Ula, “Kirayı almaya celmiş” demedin mi
benden içün?...
TAYLAN: Yuuh.
LAZ EV SAHİBİ KADIN: “Kocasu köye citmiş bu ay kirayı kendi
alacakmuş,” demedun mu ?...
TAYLAN: Yuuh.
LAZ EV SAHİBİ KADIN: Ula, tembihledim ya senu, “İlk defa
karşilaşiyruk, o beni tanimayyi ben onı tanimayrum. Lakin kirayı
vermezse canina siçayrum,” demedun mi? Söylemedin mi herufe?...
TAYLAN: Yuuuh…
LAZ EV SAHİBİ KADIN: (Bir tane patlatır) Yuh sana ula, poh
yiyenin oğli!...
(Taylan düşer. Müzik. Laz havası. Laz evsahabi Kadın müziğe uyup
olduğu yerde titrer…)
TAYLAN: Yav kari, nolirsen?...
LAZ EV SAHİBİ KADIN: Sinirlendim mi böyle olurum. Şinci geçer.
Gorkma!...
TAYLAN: Yav korkması vor mi, deliden herkeş gorhar!...
LAZ EV SAHİBİ KADIN: Geçer şinci, geçer şinci.
TAYLAN: Ya geçmezse?...
LAZ EV SAHİBİ KADIN: O zaman adamı vuriyrum, rahatliyrum.
TAYLAN: Aboov!... (Birden) Haah, senin kiracı geliyor. Ne halınız
varsa görün…
(Koşar. Laz Evsahibi Kadın hâlâ titremektedir. Sinirlice diksiyon
hocasına bakar.)
DİKSİYON H . (Girer. Taylan’a) Hangi öğrencinin annetiymit?
TAYLAN: (Kaçarken) Annesi mi? Annesini satiym, ne bilem…(Çıkar.)
DİKSİYON H. (Laz Evsahibi Kadın’ın yanına gelir)Deplem mi oluyo,
deplem mi oluyo?...
LAZ EV SAHİBİ KADIN: (Müziğe uygun son bir hareket yapar.
Müzik durur, titreme biter.)
DİKSİYON H. Kutura batmayın, hemen konutup gididem. Kafam
botuk. (Not defterini çıkartır.)
LAZ EV SAHİBİ KADIN: Hoş benim kafam da eyi değildur, fena
halde bozuktur daa!...
DİKSİYON H. Öle, hertetin tafatı botuk. (Defterine bakar)
Neydi tidin tocuğun adı?
LAZ EV SAHİBİ KADIN: Nevdecekmişsun sen benim çocuğun
aduni?... Tövbe…
DİKSİYON H. Tövbeee… Tövbeee. Tövbe tiye bi itim yok.
LAZ EV SAHİBİ KADIN: Uy ne gıt beyunlu herfidur. Tövbe diyne
isim olur mi? Benim uşağun adi Osman, daa!...
DİKSİYON H. Otman mı?... Oooo-ooh… Tınıfın gülü. Tembellikte
ütüne yok… İyice götümden düştü, iyice. Daha ne otlun, tembellit
onda, haylattıt onda, küttahlıt onda…
LAZ EV SAHİBİ KADIN :Her ne poksa, pirak oni.
DİKSİYON H. Bıratıcaaam… Bu tene ketin bıratıcaam.
LAZ EV SAHİBİ KADIN: Boş ver şinci oni, parayi kanişalum. Ha
buraya muhabbet etmeye celmemişum. Parayı gonişalım, Parayi?...
(Para işareti)
DİKSİYON H. Bu lafı duymamıt oliim. Benim parayla pulla itim yoot.
LAZ EV SAHİBİ KADIN: Ula ne diyisun, yani parasuz mi?
Oturacun?..
DİKSİYON H. Paratıt otururum, paratıt gidel gelilim, o benim
bilideem it.
LAZ EV SAHİBİ KADIN: Ula sen eşikyamisun? Ula ne demek benum
bileceğum iş… Ha buriya haraç mi yiyisun?... Yerum ula senu!...
(Hocanın yakasına yapışır. Laz müziği… Birlikte müziğe uyarak
titrerler.)
13
DİKSİYON H. Yapma, tallama, itim dıtıma tıktı, duuur!
LAZ EV SAHİBİ KADIN: (Müziğe uygun olarak bir kalça hareketiyle
durur. Müzik ve titreme biter.)
DİKSİYON H. Belediye otobütü dibi tadın… Kölüklü, kölüklü…
LAZ EV SAHİBİ KADIN: Farkindaysan sinirim azucuk bozildi…
DİKSİYON H. Hay titiim tinirine! (Yakasını paçasını toplar)
LAZ EV SAHİBİ KADIN: Ne dedun?...
DİKSİYON H. Yot bitey, çok tonutma.
LAZ EV SAHİBİ KADIN: Hay sıçiim gonişmana…
DİKSİYON H. Bende onu töyledim.
LAZ EV SAHİBİ KADIN: Pırak şinci onu puni, celelim pizum işe.
Senin hayat pahalıluğundan haberun yok midur?... Millet ne yiyip ne
içiy piliy misun?...
DİKSİYON H. Yot, biz götümüz kapalı yatıyoruz.
LAZ EV SAHİBİ KADIN: Terbiyeli goniş, yeniden sinurimi zıplatma
(Vurur.)
DİKSİYON H. (Düşer, yerdeyken) Aaaa, delinin donuna bak!...
LAZ EV SAHİBİ KADIN: Nerden gördin tumanımı? (Çeker) Kalk
ayağa adı batasica. Geç şöyle karşima.
DİKSİYON H. Bana torpil işlemeeet…
LAZ EV SAHİBİ KADIN: (Yumuşar. Elini hocanın omzuna kor) Dinle
peni. Ha buriya normal insan cibi gonişalum.
(O sırada öğrenciler geçmeye başlar. İlgilenirler…)
DİKSİYON H. Elini omdumdan tek çocuklar yanış anlal.
LAZ EV SAHİBİ KADIN: Bi tatsizluk istemeyrum.
DİKSİYON H. İyiti ittemiyortun yani…
LAZ EV SAHİBİ KADIN: Haçan, kocam melmekete citti.
DİKSİYON H. Eee-e?...
LAZ EV SAHİBİ KADIN: Neredeyse on cün oldi.
DİKSİYON H. Eee-e?...
LAZ EV SAHİBİ KADIN: O yüzden ben de kalkıp saa celdim.
DİKSİYON H. Tocan ditti diye ten deldin?...
LAZ EV SAHİBİ KADIN: Hee. Ula, başkasina versem, parasuni
alırdım.
DİKSİYON H. Ten bilitin.
LAZ EV SAHİBİ KADIN: O çi, gel ha buriya anlaşalum. (Omzunu
tutar.)
DİKSİYON H. Pilentibim diil. Ben parayla deçirmeeem…
Hadi yallah, deçirmeem!...
(Çocuklar laf atıp gülmeye başlarlar. Laz Evsahibi Kadın delirir.)
LAZ EV SAHİBİ KADIN: (Yakasına yapışıp) Deli misun, dolu
misun?... Hasta misun, sulu misun?... Manyak misun, çatlak
misun?... Aptal misun, salak misun?... Ben ne diyrum, sen ne
diysun?...
(Laz müziği. Kadın sinir içinde titremektedir. Yakasına yapıştığı hoca
da aynı şekilde titremektedir… Titreme dursun diye hoca daha önce
kadının yaptığı kalça hareketini birkaç kez yapar müzik durmaz.
Kadın yapınca müzik durur. Haca dehşet içinde konuşur.)
DİKSİYON H. Yahu, her tarafımı titrettin, ne biçim kadınmıttın
bee…
ÖĞRENCİLER: (Şaşkınca) Aaaaa!!!
DİKSİYON H. ?
( Laz Havası sürer. Işık söner)
**
(Işık yandığında sahne boştur. Nilay Domdom ve Beytullah girerler.
Nilay uvertür şarkıcıdır. Beytullah da Nilay’ın sevgilisidir.)
BEYTULLAH: Diplomanın kralını alacuk sana yavriiim.
NİLAY: Beytullah, nereye geldik, ulan anam?...
BEYTULLAH: Aha bu ohuldan bi diploma alacuk ya, canııım… Teve’ye
çıharkene diploma zanatçı olucan.
14
NİLAY: Beytullah.
BEYTULLAH: He canım, buyur?...
NİLAY: Bu okulda fazla takılmayız di mi?...
BEYTULLAH: Yok ya, müdür tanış dedim ya. Parayı da bastırdıh…
Heh heh heh…
NİLAY: Hayır vaktim olsa biraz takıliyim. Ama yarım saat sora
horganizatörle buluşacağım.
BEYTULLAH: Ohooo… Yarım saate kadar, senin diplomayı alırıh… Alt
yanı bir diploma…
NİLAY: Beytullah çok mersi ulan anam…
BEYTULLAH: Yavu nolucak, alt yanı formalite icabı bi imtihan
edecekler, şak diploman hazır…
NİLAY: Kız Beytullah, imtaanda nerelerden sorarlar acaba?...
BEYTULLAH: Nebileyim yaa, Asurlar’dan, Etiler’den…
NİLAY: Etiler’den, Leventler’den sorsunlar lan… Kolay, Sarıyer’i
bilmiyorum, hiç çalışmadım.
BEYTULLAH: Sen hep sahil yolunda çalıştın dee mi?
NİLAY: Sahil yolunun kraliçesiyiz herhalde… Samatya’dan Bakırköy’e
kadar şöhretimiz…
BEYTULLAH: Gurban olam saa… Aha buradan çıkınca, bi tene tek
taşlı yüsük almayan namert!...
NİLAY: (Makas alır) Canımsın kocacım.
BEYTULLAH: (Gevşer) Aunhş…
NİLAY: Beytullah ulan ne oldu ulan anam?...
BEYTULLAH: Sen bana kocacım demiyon mu, içim aha büyle ılıh ılıh
oluyo.
NİLAY: Boşver lan ağız alışkanlığı…
BEYTULLAH: Memleketteki karıyı, çocukları neyi unutuyom hee…
NİLAY: Salak ayol, naapsın…
BEYTULLAH: Buyuur?...
NİLAY :Ay bi dakka varislerim şey etti.
BEYTULLAH: Miras mı galdı?
NİLAY: Yok kıız, bacağımdaki varisler. (Ovalar) Dur şimdi açılır.
(Birden harekete geçer)
(Türkü)
Kaşların arasına dom dom kurşunu deydi, dom dom kurşunu
deydiiiiii./Ah dedim aaağladım, nanaynam, naay naaynom…
BEYTULLAH :Yeter gıı kendini harcama…
NİLAY: Yeni ezberledim ya, o bakımdan. Unutmiim diye.
BEYTULLAH: Hee… Anlıyom.
NİLAY: Heyecanlanıyorum.
BEYTULLAH: Yavu ne heyecanlanıyon, üçbin kişinin arasından
Belediye’ye yirmi dene memur almıyolar ya…Teeveye çıkman için
diploma imtihanı ediyorlar.
NİLAY: Ölee deme ulan anam. Napolyon Beneparte bile imtihandan
korkmuş.
BEYTULLAH: Şu kürtüle bak, şu kürtüle bak, sen imtihandan ne
korkuyon be gızım.
NİLAY: Heycan bastı kız…
BEYTULLAH: Yavu ne heyecanlanıyon, aha diyelim imtihan kapusundan
kirdin, ben de hocayım, soruyom.
NİLAY: Sor kocacım hade.
BEYTULLAH: Aullhş… Aha ilk sorunuz Sayın Nilay Domdom.
NİLAY: (Birden türkü okur) Kaşların arasına dom dom kurşunu
deydiii. Dom dom kurşunu deydiii, ah dedim ağladım, yüreğimi
dağladım…
BEYTULLAH: Yahu kes, yahu kes, ilk soruyu soruyoh!...
NİLAY: Sor ayıcım, aman kocacım…
BEYTULLAH: Soru bir: Nilay Domdom gerçek adınız mı oluyor?
NİLAY: Evet, bu sene ki adım oluyo.
BEYTULLAH: Nasıl bu seneki?
NİLAY: Adımız her sene meşhur olan şarkılara göre değişmektedir.
Örneğin, mesela “Mihribanım” diyerek meşhurken adım Mihriban’dı.
15
Geçen sene “Hatırla sevgilim” meşhurdu, adım Seval Hatırla’ydı. Bu
sene de “Dom Dom Kurşunu” meşhur, adım da Nilay Domdom.
(Şarkı)
Kaşların arasınaaa, dom dom kurşunu deydiii,
Dom dom kurşunu deydiii…
BEYTULLAH: Yetti laan!...
NİLAY: Ohaa!...
BEYTULLAH: Buyur?...
NİLAY: Sorsana ulan anam.
BEYTULLAH: İkinci soru : Bir şarkıcı sanatçısı olarak nato bilin mi?
NİLAY: Soruyu tekrardan şaapar mısınız?
BEYTULLAH: Şaaparık… Şöle soriim. Şarkılarınızı neye göre
ohursunuz?
NİLAY: Şarkılarımızı rotaya göre okuruz. Rota bilmeden sahneye
çıkılmaz. Do re mi fa sül ye diye bi sürü rota vardır, rota bilmeyince
şarkılar sapar…
BEYTULLAH: Karaya vurur… Peki, şarkı söylerkene duyarak mı
ohursunuz? Bülee, içinizden bi şeyler hisseder misiniz?
NİLAY: Şarkı söylerken mutlaka hissederim. Hangi masa keriz
masası, hangi masada enayi var, hangi hıyar çiçeğin arabasına yüzük
koyup yollar bunu hemen hissederim.
BEYTULLAH: Rotayı oraya çevirirsin?...
NİLAY: Yees…
BEYTULLAH: Genç sanatçılara tavsiyeleriniz nelerdir?
NİLAY: Nasıl genç sanatçılara, biz kart mıyız?
BEYTULLAH: Yani, tecrübesiz sanatçılara ne tavsiye ediyoruz?
NİLAY: Üç şey öneriyorum Çalışsınlar… Çalışsınlar… Çalışsınlar…
BEYTULLAH: Üülee mi?
NİLAY: Evet çalışsınlar çabalasınlar ve çok zengin bir hodük bulup
hayatlarını kurtarsınlar…
BEYTULLAH: Peki… Gelek okul konusuna?... Sizce okul nedir?
NİLAY: Okul… Okul, bitirmek için yapılmış binalara denir.Okulda
talebe ve örtmenler bulunur. Yıllarca haldır haldır manyaklar gibi
çalışılır. Sonunda okul biter ve gençler hayata atılarak başarıya
kavuşurlar. (Manalı bir bakış)
BEYTULLAH :Şinci gelek meleket meselelerine…
NİLAY: Memleketimiz… Memleketimiz… Üç yanı denizlerle çevrili
adeta cennetten bir köşe olup, köşeyi dönenler için cennet olup…
BEYTULLAH: Yoo, politiha yohoh… Başha bi şey sorah. Ee, politik
durum hakkında ne düşünüyorsunuz?...
NİLAY: Çok memnunum, çok mutluyum. Resmen bolluk devri başlamış
bulunmaktadır.
BEYTULLAH: Bolluk devri mi?
NİLAY :Yees… Çarşıya çıkıyorsun çeşit çeşit peynir, tereyağ, diş
macunu, neskahve, viski, malborya… Her şey bollaştı hamdolsun.
BEYTULLAH: Çok şükür.
NİLAY: Bir yandan mallar bollaşıyor, bir yandan zamlar bollaşıyor,
bolluktan geçilmiyor.
BEYTULLAH: Bilase durgun satış matış yok deyiler emme?
NİLAY: Yalan ulan anam, iftira… Satışlar durgun olur mu, köprüler,
barajlar, fabrikalar, kapış kapış gidiyor, görmüyor musun? Adam ne
bulursa satıyo.
BEYTULLAH: Satıyor ya!...
NİLAY: Yakında ben de hisse senedi bastıracağım.
BEYTULLAH: Kimin adına?...
NİLAY: Kimin olacak kendi adıma.
BEYTULLAH: Niye gı?
NİLAY: Az mı çalışıyoruz anam, paralı geçişlerden hisse dağıtacağım
BEYTULLAH: Yani, şu bolluk devrinden çok memnunsun he mi?...
NİLAY: Çok şükür Özal’ıma, aman Allah’ıma… Çok memnunum. Gerçi
maaşıyla, aylığıyla ayakta kalmaya çalışanlar ayvayı yedi ama, olsun…
BEYTULLAH :Nasıl olsun?...
16
NİLAY: Olsun… Alavere, dalavere yapıp gazinolarda milyonları yiyen
hıyarlar iyice bollaştı. Canım benim ulan… (Sarılır öper)
BEYTULLAH: İngilizce bilen kürtüllü sanatçı olarak, sizce sanat nedir
lo?
NİLAY: Sanat… İnsanın sanata karşı olan meylini yansıtarak
aksettiren şık tuvaletler içinde, böyle ruhları şeyeden, böööle
duyguları ve hassasiyetı dile getiren… Anadın mı?
BEYTULLAH: Anladım. Yine bi kürtül sorusu: Hangi tür kitapları
okuyonuz?
NİLAY: Pembe, yeşil, kırmızı, eflatun, açık bej, mor...
BEYTULLAH: Hangi renkleri seviyonuz dimedik, hangi kitapları…
NİLAY: Tamam onu sayıyoz… Mavi, cam göbeği, kavun içi ve beyaz
dizileri okuyoruz.
BEYTULLAH: Peki Sayın Nilay Domdom, gen. Sanatçılara ne tavsiye
ediyonuz?
MÜDÜR: (Girer, hayretle bakar) Hoş geldiniz efendim, birisini mi
aramıştınız?
BEYTULLAH: Buranın müdürünü şaapmak istiyoruz.
MÜDÜR: Müdür benim efendim… Ne emretmiştiniz?...
BEYTULLAH: Hanımefendi, menşur şarkıcı sanatçısı Nilay Domdom
oluyor…
MÜDÜR: Öyle miii… Hoş geldiniz efendim. (Elini öper)
NİLAY: El öpenleriniz çok olsun.
BEYTULLAH: Biz buraya el öptürmeye gelmedik. Maksadımızın amacı
aha bu okuldan bi biploma almah. Çünkün bu karı, aman, hanımefendi,
yahında televizyona çıhacah…
MÜDÜR: Anlıyoruuum…
NİLAY: Özel bir okuldan diplomalı olursam, ekrana çıkma şansım
artıyor. İnşallah sayenizde muaaffak olucim… (Sokulur)
BEYTULLAH: Şöyle dur, şöyle dur… Şinci Müdür Bey bu diploma içini
bağlıyak!...
MÜDÜR: Nasıl bağlıyayım?...
BEYTULLAH: Eyi bir şekilde bağlayalım… Eeee, şı sıralarda
diplomalar kaçtan gidiyor?...
MÜDÜR: Aman efendim, ne diyorsunuz, çok rica ederim… Kaç paranız
var?...
BEYTULLAH: Mal sizin önce siz söyleyin.
MÜDÜR: Valla ne diyeyim…
NİLAY: Ay ulan Beytullah, sıkıldım ama…
BEYTULLAH: Yav gızım, diploma alıyoruz, kolay mı…Evet Müdür
Bey?... Yüzbin eyi mi?...
MÜDÜR :Yüzbin mi? (Güler) heh heh… Seneliği yüzseksenbin, iki
taksitte alıyoruz…
NİLAY: Ay, bizim acelemiz var, horganizatör bekliyor… Öyle iki
taksit falan diil, tamamını verip naşliycaz!...
MÜDÜR: Tamam da burası beş yıllık bir okul… Yüzseksenbinden beş
yıl… Dokuzyüzbin eder…
BEYTULLAH: Yok deveee…
MÜDÜR: Efendim?...
NİLAY: Ka de veee…
MÜDÜR: O ne?...
NİLAY: Kadece, katma değer vergisi… Onu da istiyor musunuz müdür
bey anam?...
MÜDÜR: Sizin hatrınız için onu almıyayım…
BEYTULLAH: Bak şindi, akşam pazarı, sen şu dokuzyüzbini doparlak
hesap yediyüzelliye bağla.
MÜDÜR: Yediyüzellibin mi?... Valla… Kurtarsa…
BEYTULLAH: (Tokalaşıp, el sallamaya başlarlar) Kurtarır,
Kurtarır… Hadi, hadiii… Hadi anlaştık…
MÜDÜR: Hadi hayrını görün…
NİLAY: Ay kız, diploma almak ne kadar zormuş bee!...
BEYTULLAH: (Çek yazar, müdüre verir) Hayırlı olsun, ben şimdi
içeride diplomanızı hazırlarım.(Çıkar.)
BEYTULLAH :Canım, gülüm, artıkın bu işi de başardık.
17
NİLAY: (Kasılmaya, poz yapmaya başlar, iki de bir eline bakar)
BEYTULLAH: Niye boyna eline bakıyon canım?...
NİLAY: O kadar Çalışıp çabalayıp bir diploma sayibi olduk… Hiçbir
hediye alan yok!...
BEYTULLAH: Aboo… Kafama sıçiim… (Kafasına vurur) Yav nasıl ahıl
etmedim…
NİLAY: Kader…
BEYTULLAH: Üzülme gulüm, üzülme canum, aha şinci buradan çıhıncı
eline şey ederim… Bi bırlanda yüssük alırım, söz gı…
NİLAY: Ay, ne lüzum var kocacım…
BEYTULLAH: Ihhhş, uuuh… (Koluna girer) Feda olsun lan!...
Hayatımda ilk defa diplomalı bir garıyla beraber oluyom, golay mı…
(Işık söner)
Birinci bölüm sonu
İKİNCİ BÖLÜM
(Perde önü. Neveser Hanım bavılıyla şaşkın, ürkek yürümektedir.
Karşıdan tesbihini sallayarak gelmekte olan Taylan Efendi ile
karşılaşır.)
NEVESER: Merhaba.
TAYLAN: Baa mı dirsin?...
NEVESER:Yok, şurdakilere diyorum.
TAYLAN :(Dönüp bakar) Orda kimse yuk ki?...
NEVESER: Demek ki sana diyorum.
TAYLAN: Peki ne dirsiniz?...
NEVESER: Merhaba diyorum.
TAYLAN :E, iyi, merhaba… Nolucak…
NEVESER: Hiiç… Hadi güle güle…
TAYLAN: E, iyi… Hadi alasmalduh… (Yürür)
NEVESER: Yahu, “Merhaba” dediğimize göre bir şey söliycez, bir şey
sorucaz değil mi?...
TAYLAN: Bilirem, bilirem, öğrenci velisi olursiz. Hoca ilen görüşmek
istersiz… Yuuh… Demin bi tanesine iyilik edem didim, dayaktan
geberdim… Ev sahibimiymiş neymiş, manyoh bi gari…
NEVESER: Ben veli falan değilim, öğretmenim…
TAYLAN: Öyle mii?... Dimek ögretmensiniz?...
NEVESER: Evet, Nazilli’den geldim.
TAYLAN: (Heyecanlı) Nazilli’den mi?...
NEVESER: Niye şaştın öle?... Aaa hale bak.
TAYLAN: Birden aklıma bizim Rasim Hoca geldi de babo!... Yavu ne
ilgisi var. Demek Nazilli’den geldiniz.
18
NEVESER: Evet, emekli olunca kalkıp İstanbul’a geldim. Bundan sonra
bu okulda görev yapıcam.
TAYLAN: Ben bir şey desem ayıp olur mu?
NEVESER: Diyeceğin lafa göre değişir, ne bileyim…
TAYLAN: Hocanum, aha sizin adınız… Nev…
NEVESER: Neveser!
TAYLAN: (Neşeli bir oyun havası söyleyip oynamaya başlar)
Naranara nooy…
NEVESER: Ah canııım, daha da pek genç…
TAYLAN: Okul nasıl karışıyor şinci gör!... (Oyunu sürdürür)
NEVESER: Ayol, bir adımı söyledim hoplamaya başladı, demek
soyadımı da söylesem herif dansöz olacak!... Yürü hadi bana
Müdürün odasını göster.
(Taylan türkü söyleyip, oynayarak omzundan tutar, yol gösterirken
ışık söner)
**
(Perde açılır. Öğretmenler odası. Taylan sırıtarak Neveser’i odaya
sokar.)
TAYLAN: Aha, ögretmenler odasına vardık, Neveser Hanım.
NEVESER: Sağ ol, zahmet oldu
TAYLAN: Zehmeti vor mi, benim işim bu. Hemi hedeme, hemi
müstehdem, hemi müdürün sağ koli, hemi bu okulun herbi şeyiyem.
NEVESER: Çok güzel. Adın ne senin?...
TAYLAN: (Güler) Heheeee…
NEVESER: A, gine oynıycak galiba!...
TAYLAN: Benim adım Taylan
NEVESER: Taylan mı?... Ayol bunca yıl Anadolu’da çalıştım. Taylan
diye hademe duymadım.
TAYLAN: Anadolu da bende de duymadım. Ama buraya bi geldim,
bakirem çocuklara, adın nee; Hekan… Adın ne; Ercü… Adın ne;
Volkan… Ben de yaptım adımı Taylan…
NEVESER: Peki asıl adın ne?...
TAYLAN: Asıl adım Abdo Maloğlu!...
NEVESER: Malın gözü olsa daha iyi. Dinle beni evladım, müdür nerde
müdür?...
TAYLAN :Yav, o hergelenin…
MÜDÜR (Girer.)
TAYLAN: … Her geleni karşılar. Aha sizi de karşılamaya geldiii… Ben
gidirem… (Çkıar.)
MÜDÜR: Neveser Hanım değil mi?... Hoş geldiniz hoca hanım.
(Tokalaşır.) Geleceğinizi biliyordum fakat, ufak bir işim çıkmıştı… Siz
istirahat buyurun. (Dosyaları karıştırır) Ben şimdi gelicem efendim…
Malum ya işimiz çok yoğun…
NEVESER: Tabii efendim, rica ederim, siz işinize bakın…
MÜDÜR :(Dosyaları alır) Buyurun efendim, istirahat buyurun…
İstirahat buyurun… Müsaadenizle.
(Çıkar.)
NEVESER: Sanatoryuma geldik sanki, “İstirahat buyurun, istirahat
buyurun”… Aaa, hademesi çatlak, müdürü çatlak, hocaları nasıl
acaba?
RASİM BEY: (Girer) Kızım, Müdür Bey yok mu evladım?...
NEVESER: Onlar çatlak bu da bunak!... (Dönerek)
RASİM BEY: Evladım, sana söylüyorum işitmiyor musun?
NEVESER: İşitiyorum işitmesine de sen kime söy… (Döner ilk kez
birbirlerini görürler.. Bu rastlantıyı vurgulayacak bir müzik yükselir…
Rasim Bey kalbini tutar… Neveser ayağa kalkar adım atına bozunda
kalır. Canlı müzikle birlikte “resim donar.(!)”… Işık
giderek azalır sonra yeniden artar. Fııl ışıkta müzik biter ve donma
pozundan çıkarlar… Birbirlerine doğru ilerlerler)
RASİM BEY: Neveser Hanım…
19
NEVESER: Rasim Bey… RASİM BEY: Kolay mı sevgilim, heyecan bastı… Tam otuz yıl sonra…
RASİM BEY: Tam otuz yıl oldu. Allaaah!... Kolay mı sevgilim, heyecan bastı… Tam otuz yıl sonra…
NEVESER: Tam otuz yıl. Allaaah!... (Öpmeye kalkar.)
RASİM BEY: Dile bile kolay değil. TAYLAN: (Girer, çok şaşırır) Yav ne hızlı zempere be, otuz sene
NEVESER: Hiç değişmemişsiniz. içinde şip şak işi bağladı!..
RASİM BEY: Siz de öyle, aynen otuz yıl önceki gibisiniz?... **
NEVESER: İltifat ediyorsunuz. Ay, ay!...
RASİM BEY: Aman ne oldu?... (Okulun bahçesi… Öğrenciler Taylan’ı ortalarına almışlar anlattıklarını
NEVESER: Romatizma körolası… dinliyorlar. Şamatalı bir salınc. Bu arada dinlemeyip rol çalışanlar da
RASİM BEY: Hiç üzülmeyin, (Cebinden başka hap çıkartır) Hah, var… Örneğin, Hamlet giysili çocuk…)
şunlardan alın, romatizmaya birebir. 1. ÖĞRENCİ: Öğretmenler odasında ha?...
NEVESER: Hâlâ çok fedakâr, çok yardımseversiniz. 2. ÖĞRENCİ: Demek gözünle gördün?...
RASİM BEY: Siz de köroliim, hâlâ çok güzelsiniz. TAYLAN: Yoh, burnumla gördüm. Lan oğlum size yalan mı diyrim?
(Bir an susup bakışırlar. Rasim Bey var ya, aha büyle sankim sirano dö Bacak!...
Keman sesi ya da kemancı) 3. ÖĞRENCİ: O kim yahu?...
NEVESER :(Göğüs geçirir) Oooof… TAYLAN: Ula, boşuna mı tiyatro okirsin, Sirano Dö Bacak’ı
RASİM BEY: Aaaaah… tanımirsen mi?... (Oynar) “İstemem, eksik olsun…”
NEVESER: Oooof da of of… 1. ÖĞRENCİ: Usta Rasim Bey il Neveser Hanımın aşkına boşversin
RASİM BEY: Aaaah da ah ah… de, Taylan Efendi’nin tiyatro aşkı felaket be!...
NEVESER: Çoluk çocuk nasıl Rasim Bey?... K.ÖĞRENCİ: Adam sanata aşık zorla değil ya.
RASİM BEY: Nerde çoluk çocuk Neveser Hanım nerdeee… TAYLAN: Zorlan olur mi gızım, içinden gelecek. Tiyatroyu sevirem,
NEVESER: Evlenmediniz mi yoksa?... müsikiyi sevirem… Lakin kim ki yanlış edir, o vakit herslenirem…
RASİM BEY: Asla!... ALİ: Ne yani, sen de mi gençlerin yanlışlarına hemen bozuluyorsun?
NEVESER: (Heyecanlı) Sahi mi? TAYLAN: Yav Ali Bey kardeşim, mademki burada okumaya gelmişsiz,
RASİM BEY: Ya siz?... niye yanlış edersiz?...
NEVESER: Ben de evlenmedim Rasim Bey. Hala kızoğlan kızım… ALİ: Eğiticilerin yaptığı yanlışların yanında öğrencilerinki vızıltı kalır.
RASİM BEY: Ah ne yazııııııııık… Aman ne iyiiiii!... (Sarılır.) Tamam mı hasbi?...
NEVESER: Ay, ay, ayyy!... 1.ÖĞRENCİ: Yanlışlığın kökeni eğitim sisteminde.
RASİM BEY: Heyecanlanma Neveser… Seni… Seni seviyorum!... 2. ÖĞRENCİ: Çağdaş eğitim böyle mi olur be… Hem millet okusun
NEVESER: Ben de seni seviyorum Rasim… Aaaay!... diye yırtınıyorlar hem de okumamıza engel olacak her şeyi karşımıza
RASİM BEY: Sakin ol, heyecanlanma. çıkartıyorlar.
NEVESER: Heyecandan değil ayol, ayağıma basıyorsun!...

20
K. ÖĞRENCİ: Bir günde üç sınav yapıp sanki bir an an önce
sepetlemek istiyorlar.
3.ÖĞRENCİ: Yanlışı biz yapmıyoruz yöneticiler yapıyor.
ALİ: Yahu, o zaman niye derdimizi Tayla Efendiye anlatıyoruz.
(Güler)
TAYLAN: He vallo, beni kimse takmaz… Hemi benim dediğim yanlışlar
başka lo… Mesela, yav bu halk müsüküsü bölümündeki cahillere
bozilirem be…
4. ÖĞRENCİ: (İlk kez ilgilenir) Ne olmuş bizim bölümdekilere?...
TAYLAN: Yav kardeşim, bizim yöreden bir türkü çıkartmışsınız,
tepeden tırnaga yanlış okursiz…
4. ÖĞRENCİ: Şeyi mi diyorsun “……….” Yi mi?...
TAYLAN: Hee… Oku bak şindi, oku bi.
5. ÖĞRENCİ: (Bir dörtlük okur.)
TAYLAN: Yaaaaa… Oldu mi şindi?...
1. ÖĞRENCİ: Peki nasıl olcaktı?...
TAYLAN: Bunu yöresine göre anlamlı okuycan… (Türküyü kendince
okur)
1.ÖĞRENCİ: Vay be, İbrahim Tatlıses halt etsin.
TAYLAN: Ne halt ederse etsin. O sizin gibi mektep medrese mi
gördü? Okusaydı sürüm sürüm sürünecekti, akıllı herif, okumadı,
köşeyi döndü… Siz mademkim okursiz, barim dogrususini okuyun lo…
Aha bu tiyatracılara da kızirem.
ALİ: Tiyatroculara niye kızıyorsun keko?...
TAYLAN: Gülüm, roli kıvamına sokamirsen.
ALİ: Neyi nereye sokamıyorum?...
(Gülüşmeler.)
TAYLAN: Bak hele, Hamlet’i yanlış yorumlirsen. Hamlet’in hakkını
veremirsen…
1. ÖĞRENCİ: Bırak şimdi, Ali’den iyi Hamlet oynayan yok!
TAYLAN: (Ali’yi çeker) Gel kurban, dinine imanına bi Hamlet oyna
bakam.
ALİ: Git, işine be, öööf!...
2.ÖĞRENCİ: Ali, Allahaşkına attır biraz, bakalım niye beğenmiyor.
K. ÖĞRENCİ: Hadi, hadi, Nesrin’in hatırı için.
ALİ: Peki, peki… Büyük eleştirmen Taylan Efendi için, bir miktar
Hamlet döktürelim… Şöyle bir konsantre vaziyeleriii… Evet,
başlıyoruz…
TAYLAN: Başla…
ALİ: (Oynar…) Tamam mı?...
TAYLAN: Yaaaa… Olmadı tabii. Aha öğretirem… Tikkat olun, Hamlet
başlir… “Babanı çok kırdim oglim… Yok burası kadın diyor yav… Hah
Hamlet’i korising… Bismillah… İster temiz pak bir ruhi ol ister
naletlenmiş bir hortlak, beraberinde ister cenneti alanın tatlı hevasını
getir ister cehenneme kadar yolun var. Niyetin ister hayır olsun
isterse şer…” (Gülerler)
ALİ: Hamlet’e bak ne hale geldi.
1. K. ÖĞRENCİ: Şekspir duysa aniden vefat ederdi.
TAYLAN: (Devam eder. Küçük çocuğu paylar gibi)” Ele şüphe
uyandıran bir heyetle geliyürsün kiii, len sana hitap edeceğim;
Danimarka kralı, Hamlet, hoş geldin sefa geldin babo…”
2. K. ÖĞRENCİ: Valla bizden iyi oynadın Taylan Efendi.
3. K. ÖĞRENCİ: Çok konsantre oldun be.
TAYLAN: Olurum.
3. E. ÖĞRENCİ: Yarından tezi yok ben süpürgeyi alıp hademeliğe
başlıyorum.
1. E. ÖĞRENCİ: Haklısın, biz de bu işi bırakalım. Hademelik yapalım
daha iyi.
TAYLAN: Siz bi bok yapamazsınız.
2. E. ÖĞRENCİ: Nedenmiş o?
TAYLAN: Lan daha bi Hamlet efendiyi bile dogri dürüs yapamiysiniz,
bi de hademelik mi yapacaksınız?
4. K. ÖĞRENCİ: Yani hademelik aktörlükten daha mı zor?
21
TAYLAN: Ya ne sandındı? Hademelik ele ortaya çıkıp da soytarılık
etmeye benzemez. Asil ve kibar meslektir.
3. E. ÖĞRENCİ: Bokunu çıkardın ama Taylan haaa… Ne demek yani
bizim mesleğimiz asil değil mi?
TAYLAN: Değil ya, asil sanat şan şan…
1. K. ÖĞRENCİ: Yani şan bölümü?
TAYLAN: Ne sandın?... Sen şimdi buradan bu yıl mezuniyet olirsin
değil mi?
3. E. ÖĞRENCİ: Evet ne olmuş?
TAYLAN: Mezuniyet olinca ne çıkıcan?
3. E. ÖĞRENCİ: Akötööör…
TAYLAN: Yaa. Halbukim opera bölümünden mezuniyet olsan ne
çıkıcan?
3 E. ÖĞRENCİ: Ne çıkıcam?
TAYLAN: Operatör. Ayı, operatör.
1. K. ÖĞRENCİ: Neden bu be, doktor mu olacağız?...
TAYLAN: Vah yavrum vah. Allah kimseyi cahal komasın. Lan gızım
burayı bitirince nerede çalışır şan bölümü öğrencisi?
1. K. ÖĞRENCİ: Operada.
TAYLAN: O zaman o ne olur?
3. K. ÖĞRENCİ: Opera sanatçısı.
TAYLAN: Cık… Operatör. Okirsin arya…
(Bir arya okur. Alkışlarlar.
Bu sırada Nesrin bale giysisi ve bornozu ile kapıya gelerek Ali’ye
eliyle gel diye işaret etmektedir. Ali çıkar…)
ALİ: Hayrola Nesrin ne oldu?
NESRİN: Ali, babam fikrini değiştiriyor galiba…
ALİ: İnanayım mı?
NESRİN: Evet, dün gece konuyu gene açtım. Bana, “Sen bilirsin”
dedi. (Sarılırlar)
ALİ: Sınıfa gel çok matrak bir şey var. (Girerler.)
4. K. ÖĞRENCİ: Hoş geldin Nesrin.
1. E. ÖĞRENCİ: Nesrin meraba…
NESRİN: Oooo Taylan Efendi bale dersi vermek bitti, şimdi de
tiyatro derslerine mi başladın?...
ALİ: Ay bale dersi de mi veriyor?
TAYLAN: Ne sandındı aktör… Bale benim yaradılışımda var bi kerem
hırbo…
3. E. ÖĞRENCİ: Senin ruhun ince bi kere canım.
TAYLAN: He vala dogri dedi.
2. E. ÖĞRENCİ: Ruhun ince de kafan kalın.
TAYLAN: Kalın kafa senin sülalen ulan.
4. K. ÖĞRENCİ: Lütfen Taylan Efendiye karşı saygılı olun beyler.
TAYLAN: Dogri söylir lütfen sagili olin ulan beyler…
ALİ: Lafı dağıtmayın şimdi, Taylan Efendi, baleden söz ediyordun!
TAYLAN: Ederim senden mi korkucam. Bale benim ruhumda var,
istesem balerin olurdum pekâlâ.
1. E. ÖĞRENCİ: Yani sen şimdi bale yapabileceğini mi söylüyorsun
bize?
TAYLAN: Nolmiş lan senden mi çekincem.
1. E. ÖĞRENCİ: Öyleyse yap da görelim.
TAYLAN: Gel Nesrin Hanım paratönerim ol.
3. E. ÖĞRENCİ: Ol ol yıldırım düşerse sen çekeceksin.
TAYLAN: Espirik mi şimdi bu?
3. E. ÖĞRENCİ: Espirik değil, paratöner yalnız o işe yarar.
TAYLAN: Get cahal cahal konuşup akşam akşam kafamı bozma. Gel
kız. (Bu sırada kemancı öğrenci elinde kemanıyla sınıfın önünden
geçmektedir…) Kemancı kemancı gel buraya bakalım… Çal bi bale
bisküviti.
KEMANCI: “Ülker”mi olsun “Arı”mı?
TAYLAN: Hangisini çalarsan çal ben oynarım.
KEMANCI: Çaykovski’nin 2 nolu bale süitini çalıyorum.
TAYLAN: Olum beni tehdit etme çal, ustanı seyret…
KEMANCI: Başlıyorum.
22
TAYLAN: Başla yoksa ben başlayacağım. 1. KIZ: Artık kabak tadı verdi…
KEMANCI: (Çalmaya başlar.) NESRİN: Mezun olmamıza bir şey kalmadı Ali. Babama direncim git
(Taylan, Nesrin’in belinden tutar ve koreografin vereceği komik gide azalıyor. Çünkü, babamı biliyorsun.
figürleri yapar. Bitiminde hepsi dalga geçerek ve bağırarak 1. KIZ: Hıyarın teki…
alkışlarlar…) 2. KIZ: Hakkaten, bu Ali’de iş yok be.
TAYLAN: İşte beleeee… Var mı bir sözü olan? ALİ: Öyle deme kızım… Mezun olmadan seni Kâmuran beyle
ALİ: Taylan Efendi. evlendirecek değil ya…
TAYLAN: De. NESRİN: Yani, mezun olduktan sonra mı evlendirecek?...
ALİ: Şuraya geldiğinden beri, türkü okudun, tiyatro yaptın, arya Neler saçmalıyorsun Ali?...
söyledin, bale yaptın. Peki senin asıl işin ne? 1. KIZ: Amaaan, takma kafana be kızım, manyak işte…
TAYLAN: Hademelik 2. KIZ :Aslında suç Nesrin’de.
ALİ: Ulan okulu bok götürüyor, asıl işine baksana sen. NESRİN: Seni seviyorsam bu suç mu?
TAYLAN: Lan salak Ali efendi… Bu memlekette asıl işini yapan bir ALİ: (Elini tutar) Nesrin… Ellerin buz gibi.
kişi göstersene sen bana… 1. KIZ: Elinin körü… Madem istemiyorsun ayrılalım derim olur biter.
(Işıklar söner) 2. KIZ :Amaaan, başka bir şeyler konuşalım.
NESRİN: Bir şeyler yapmalıyız Ali.
** ALİ: Biliyorum da o gücü kendimde bulamıyorum Nesrin
1. KIZ: Sabahları bal ye!... İyi gelir.
(Kız balerinler prova yaparlar. Teyplen müzikle Ali de bir kenarda 2. KIZ: Doğru, provalarda çok yoruluyorum. Üstelik şu pabuç da
oturmuş onları izliyordur… ayağımı çok sıkıyor.
Provanın sonunda kızlar bir arada otururlar. Nesrin de Ali’nin yanına NESRİN: Çok sıkıldım bu işten. Resmen bunalıma girdim Ali.
gelip oturur) ALİ: O zaman yapacak tek şey kalıyor…
NESRİN: Aaaay, öldüm valla… Bıktım şu provalardan. 1. KIZ: (Pabuçla ilgilenerek) Şak diye çıkartalım… (Tekini çıkartır)
ALİ: Taylan Efendi duymasın, “Kimse işini doğru dürüst yapmıyor” NESRİN: Neymiş o yapacak tek şey?...
diye bozuk atıyor. 1. KIZ: (Başka bir pabucu arkadaşına giydirir.) Pat diye koyalım,
NESRİN: Amaaan, o kendi işine baksın. Biz de kendi işimize olsun bitsin!...
bakalım… 2. KIZ: Evlenelim öyleyse be!... Olsun bitsin.
(Güler.) 1.KIZ: (arkadaşlarının ayağına bakarak)ooohh rahat ettin değil mi
ALİ: Kendi işimize mi?... Kendi işimiz ne ki? şimdi?
1. KIZ: Fiskos… İşleri güçleri fiskos… (teypten müzik girer.)
NESRİN: Yani, kendi konumuz…
ALİ: Haaa, bizim şu mesele…

23
Ali ile nesrin müziğe uyup bir iki figür yaparken ayağı rahat eden kız
da ortayua atılır ve arkadaşlarıyla birlikte dans eder dansın
ortasında efenime dans hocası girer)
BALE HOCASI: (kızgın sinirli pozlarla bi an bakar sonra ellerini
çırparak herkesi susturur.)ne oluyor ayol nooluuyorrr?kasaba
gazinosunda düğün mü var?ne bu kız kıza dans etmeler felann?..
NESRİN: biz kız kıza değiliz hocam?..
BALE HOCASI: A görüyorum sende erkek var .. kısmetli kavak
…boya bak mışşallah hadi geçin sınav başlıyor
ALİ: izninizle hocam (çıkar)
BALE HOCASI: (süzer)Güle güle .. Şirin şey..
NESRİN: (Ali ye )sonra konuşuruz..
BALE HOCASI: Ay istersen ben çıkayım özelse…
NESRİN: Yok hocam biz sonra konuşuruz onunla…
BALE HOCASI: Ay çıkiiim ayol..
NESRİN: Peki öyleyse gidip çağırayım..(Koşarken)
BALE HOCASI: (Birden kızar) A inandı gerzek !.. geç yerine çabuk
dersteyiz heraaalde..
1.KIZ: Hocam bugün sınav yapacak mısınız?
BALE HOCASI: Hayır pilav yapıcaz..Ayol geçen hafta söylemedim mi
sınav yapacaz diye …Nerde öbür arkadaşlarınız..?
2.KIZ : Yan tarafta kostüm provası yapıyorlar efendim.
BALE HOCASI: Aman iyii.ben az önce sizlerden
başlıyalım.doluşmasınlar öyle stadyum gibi..Serap sen gel kızım.
2. KIZ: Hocam vallahi pabucum şeydi ayağım şey oldu onun için beni
şey etmeseniz olur mu?..
BALE HOCASI: Tamam seni şeyetmiim bari..Çık dışarı bana bak
ağdan gelmiş toz şeker de mi yok evde körolası.
2.KIZ: (çıkar)
BALE HOCASI: Yavrum sen gel Nesrin başla güzelim.(müzik)
NESRİN: (dansına başlar)
BALE HOCASI: Güzeeel, aferiiin, eveeeet dikkat et canım, çok
hooooş ııh kalçanı çıkartma orda (gösterir) topla şöyle kızım, ayol
şöyle işte eveeeet çoook güzeeeellll…
1.KIZ: Hocam
BALE HOCASI: Ay ne var?
1.KIZ: Çıkmam gerekiyor efendim
BALE HOCASI: He anladım Nesrin 1 dk yavrum.(Nesrin ve müzik
durur) geçmiş olsun hayatım.
1.KIZ: (numara yaptığını veren bir pozla koşarak çıkar)
BALE HOCASI: devam et nesrin arkadaşın muayyen zamanlardaki
sancısı tuttu…(birden) aaa.. körolası geçen hafta da böyle yapmıştı
imtihandan kaçmak için böyle yapıyoooor! sorarım ben sana haftabaşılı
yelloz…devam et nesrin
(müzik)
NESRİN: (yeniden dansını yapar.)
BALE HOCASI: Eveeet çok güzel nesrin çok güzel harikaaaa…aferin
yavrum yeter..tamam..
(müzik durur)
NESRİN: beğendiniz mi hocam?..
BALE HOCASI: tekniğin çok iyi hayatım aferin bir iki ufak yanlışın
var ama olsun hangimizin ufak tefek yanlışları yok ki..on veriyorum
sana nesrin aslında dokuzluksun ama içimden geldi veririm kim karışır
.. hadi gülü güle..
NESRİN: (sevinçle koşar) sağ olun hocam sağ olun…
BALE HOCASI: bana bak sırada kim varsa hemen gelsin sinirimi
bozmasınlar benim.
NESRİN: peki hocam kimi bulursam hemen gönderirim.
(çıkar)
Bale hocası:. Çabuk hadi, çabuk.. Ay nerde bu kızlar
ayol?............. Gelsenize kııız!
24
Filiz: (Bale kıyafetleriyle fakat,poposunda minder bağlı ve
ayağında topuklu pabuçlara gelir.Göğüsünde ve sırtında içerden
konulmuş havlu vardır. Ayrıca dizlikler vardır.Müziğe uyarak
girer,başıyla hocayı selamlayıp dansını sürdürür
Bale hocası: (Dehşet Filiz’I süzmektedir.)
Filiz: (Komik şekilde dansını yapar e sonunda poposunun üstüne
düşer)
Bale hocasaı: (Müziğe bağırır) Durun,durun lütfeen..(müzik
durur)
Filiz: (Kalkerken konuşur) İyiki minder bağlamışım
efendim ,Allah korusun ,insanın en önemli kısmı
Bale hocası: Bilmez miyim (Birden toplanılır) Onu biliyorum da
seni bilmiyorum Sen kimsin ayol?...
Filiz: Adım Filiz
Bale hocası : Ay Filiz’e bak kütük deseler daha iyi
Filiz: Başka bir okulamı git mek istiyorsunuz?
Bale hocası: Anlayamadım
Filiz: Okulun kaloriferlerini babam yaptırıyor da , cest olarak
Bale hocası: Yaaaa?
Filiz: Müdür Beyde Babamın çok yakını olur .Evvelkki gün
kaydımı yapıverdi.
Bale hocası: Öylemiii?
Filiz: Öyleee.. Babam ayrıca Okul Aile Birliği’ne 500 bin lira
Bağışladı.Cest olaraktan
Bale hocası: Filiz Hanım size bişey söliyimmi sanatta torpil
oılmaz.
Filiz: Torpil isteyen kim, benim baaale sanatına karşı özel bir
sevgim var.Armatör olarak,baalerin olmak istiyorum
Bale hocası: Ne olmak istiyorsun?
Filiz: Baalerin
Bale hocası: Kızım sen kafadan delisin galiba,bu koca topuklarla
bale yapılır mı
Filiz: Ay öyle demeyin hocam,bunları giyince parmaklarımın
üstünde durabiliyorum.Öbür türlü durması kolaymı?
Bale hocası: eeee sanatçılık da okadar kolay mı? hadi, hadi..
Filiz: Aaa şimdi anladım.
Bale hocası: Neyi anladın?
Filiz: Başka bir okula gitmek istiyorsun
Bale hocası: Kimm, ben mi?
Filiz: Demek kısmet bu kadarmış.Yeni okulunuzda sizlere hayırlı
muvaffakiyetler dilerim,bir öğrenciniz olarak
Bale hocası: (korkar) Dur ayol, okuldan ayrılacağımı kim söyledi
?.Bi dakka ,Bi dakka,şu pabuçları çıkart da biraz hareket
yapalım
Filiz: Okulun damınıı da babam yaptırıyor,cest olarak
Bale hocası: Hay okulun damına..(işaret) “Cest olarak ..” yani
Filiz: Pabuçları çıkartmıyorum.Çünkü ayakta duramıyorum
Bale hocası: Ay, Dünya bale tarihinde ilk defa topukluyla dans
eden bir balerin..Ay ben nasıl not veririm Allahım..Ay aklım
başımdan gidecek.
(Bir bale Hareketi Yapar)
Filiz: Güzeeell.. Bir de burgu hareketi yap bakalım..
Bale hocası: Burgu mu?Tabii.(birden) Aaa, sen mi beni imtihan
edeceksin,ben mi seni?
Filiz: Hayırlı olsun..Demek kesin olarak başka bir okula
gidiyorsunuz ..Başarılar, günler
Bale hocası: Bana bak ,babanın parasına güvenip de burda hava
atma, tamam, mı?
Filiz: Benim hava atmak için paraya ihtiyacım yok (pozz)
Havam yeter..Kapıdan bir çıktım mı arabalar önümde sıralanıyor
Bale hocası: Yolu tıkıyorsun heralde.
Filiz: hııh, sen kendine bak, sana dolmuş bile durmaz.
25
Bale hocası: Ben otobüsü tercih ediyorum.Daha samimi oluyor. Bale hocası: Kısmetimiz mi bağlandı nedir?
Filiz: Sabık heralde… Filiz: Sonunda şuraya kayıt olayım belki talıhim açılır dedim.Al işte
Bale hocası: Anlamadım? burda da erkek diye karşıman sen çıktın!
Filiz: Cinsel sabık erkek ? Bale hocası: Kız moralini bozma Allah büyüktür.
Bale hocası: Nerde erkek hani ? Filiz: Anladım da bir şey demiyolar mı?
Filiz: A bu benden de azgın..Bana bak, erkeklerin üstüne fazla Bale hocası: Nasıl bir şey demiyorlarıyım.ama iskele babası değilim
düşersen hava alırsın …Biraz kendini kasman lazım Ali Ben size “iskele babasımı” dedim ?
Bale hocası: (üzgün-Dalgın) aaah.. doğru Baba Çok konuşma,çok konuşma
Filiz: Niye Efkarlandınız örtmenim ? Ali: Baban RTÜK denetimcisi mi?Boyuna Konuşmları makaslıyor
Bale hocası: Bahattin’i hatırladım Baba: Bundan sonra bulur da konuşuraaaa
Filiz: Futbolcu Bahattın’i mi yoksa hocam?
Bale hocası: Eevveett..Santrafor….Golcüü,golcu Aman Allahım ne Nesrin: Baba lütfen…Mademki bizim zamanımızı öyleyse zamanınızı
goller atar boşver.
Filiz: A bilmez miyim hemşirehanım. Baba: Boş ver olur mu, bizim zamanımızda saygı vardı saygı.Bir baba
Bale hocası: tabi şekerim herkes bilir ..Meşhur çocuk.Meşhur kızını birisine vermek isteyecek de ,kızı tutup “hayır ben okuldaki
ama .vicdansız insan zıpırın biriyle evleneceğim,” deyecek haa.. saygı vardı o zaman
Filiz: üzülme be abla saygııı..
Bale hocası: Tam altı ay beraber olduk, sonra, buldu zengin bi karı Nesrin: Onun adı saygı değil boyun eğmek baba …Zavallılık,
yallah ! dirençsizlik ,güçzüslük…
Filiz: Adi mahluk ,banada aynısını yaptı . Baba: haa. Sen güçlü olduğun için karşı koyuyorsun
Bale hocası: Yemin ett Nesrin: babaaa..
Filiz: Tabi , benden sonra Hoşafzadelerin geliniyle çıktı Baba: Çok konuşma…Ne kadar güçlü olduğunu gösterde görelim
Bale hocası: Ay evli karı, hani her tarafa gazetelerde resmi bakalım.Seni bu okuldan alıyorum!!..
çıkıyor? Nesrin: Nasıl! Ciddi misin baba?
Filiz: Evet ..Rüküş rüküş şeyleri giyip poz veriyor,dört yıldız alıyor Baba: Hemde çook ciddiyim.. Eğer gücün varsa takır takır okul
körolasıca. ücretini ödersin.Maşraflarını karşılarsın Ama böyle Bir gücün
Bale hocası: Kız alır tabii Kocası gazeteye ilan veriyor.karı dört olmadığına göre , benim gücüme boyun eğeceksin
yıldız alıyor Nesrin: Senin gücün değil baba ,paranın gücü!!..
Filiz: Bizde nerde öle koca Baba: Ne sandın ya? Siz bu yaşta paranın gücünü ne bilirsiniz..Her
Bale hocası: Kader anam kader… Kız. Falcılara ı gitmeli ne halt şey toz pembe görünüyor.(taklit)”Para önemli değil ,paranın ne önemi
etmeli ?.. var”diye birde bol keseden atarsınız.. Ama kazın ayağı öyle değil.
Filiz: Aman gidiyorum gidiyorum hep aynı.Üç zamanada bir kısmet Ali: (girer.onları görüp gelir) Biyoloji ders mi alıyorsun?
var, üç zamanda bir kısmet ar.Üç zaman hiç bitmiyor Nesrin: Ne alakası var

26
Ali: Ne bileyim “kazın ayağı öyle değil” diye tarif ediyordu..” aaa.
Baban
Baba: evet babasıyım.Ama iskele babası değilim
Ali: ben size “iskele babası mı “ dedim?
Baba: çok konuşma ,çok konuşma
Ali: Baban RTÜK denetleyicisi mi ?Boyuna konuşmaları makaslıyor
Baba: Bundan sonra bulur da konuşursun (nesrin’e)
Ali: yağmur geliyor bekleyin sonra gidersiniz
Baba: bana bakk…
Ali: aman gördük ,ne bakimmm
Nesrin: ali, bırak sululuğu ayrılıyoruz..(gözünü siler)
Ali: Ne demek bu?
Nesrin: Babam beni okuldan alıyor…
Ali: Olamazzz..Ben seni babandan alacakken ,baban seni okuldan
alıyor.
Baba: kızımı benden alacakmış.Ulan sen önce ayağına don al.
Ali: (kemerinden içeri bakar.) donum ayağımda ..Bir Dakka nesrin…
Hiçbirşey anlamadım
Nesrin: (ağlar) Bilmiyorum Ali bende bir şey anlamadım..Sonra bir
gün konuşuruz..
Baba: Avucunu yala ,biraz zor konuşursunuz..Kamuran bey Londraya
yerleşiyor.Evi bile tutup dayayıp döşemiş.
Ali: Kamuran bey mi? Yani nesrin , seni…
Nesrin: Bilmiyorum Ali,bir şey bilmiyorum (ağlar)
Yalnız okuldan ayrıldım artık, onu biliyorum
Baba: okuldan da ayrıldın, bu çulsuzdan da Yörü hadi, yörüü
(nesrin sahneden çıkar)
Ali At pazarına satmak için eşek götürüyor sanki…Eşşolleşşek (ışık
söner)
* *
(Ali okulun bahçesindeki bir bankda uyuklamaktadır.Bir kaç öğrenci
aralarında konuşup geçip giderler…O sıra da kızlı erkekli balerinler de
aralarında konuşarak gelirler ve uyuklamakta olan Ali’yi fark edip onu
uyandırmadan konuşmaya başlar)
1.E. BALERİN: Ali’ye bakın, iyice dağıttı kendini
1.K. BALERİN: Nesrin gittiğinden beri perişan oldu,zavallı
2.K:BALERİN: Şimdi üzülmek para etmez,zamanında kafasını
kullansaydı
2.E.BALERİN: Ne yapsın yani, kızı alıp dağ başınamıı
kaçıracaktı?...
2.K BALERİN: Tek laf etmedi.Nesrin ‘e Biraz olsun ümit vermedi
E.Balerin: Erkek adam da ondan .Yalan söylemedi kıza “ hadi gel
evlenelim,şak diye mutlu oluruz” demedi
2.K BALERİN: Deseydi ağabeycimm,kız beklerdi okul bitene kadar
1.E ÖĞRENCİ: Saçmalama be kızım neye güvenip de
Ümit verecekti.Ne olcak okul bitince? Yaşamaya yetecek kazanç
bizimi bekliyor?.Üstelik,kız babasının zoruyla gitti.
2.E Öğrenci: Herifçipoğlu,”Vermiyorum okul paranı” deyince nesrin
çaresiz kaldı
1.K.Balerin: Ali ondan da çaresiz… Bütün gece uyumuyor herhalde…
(müzik girir .Sahne giderek kararır.Rengarek yıldızlar sahneyi
taramaya başlar.)
**
(Full ışık.. Işık yandığında Ali yine deminki pozda banka uyumaktadır.
Bale sahnede yoktur…Rasim hoca ve Taylan efendi Konuşarak
girerler.)
Rasim bey: (sinirli )yahu ,resmen uyutuyorlar bizi be Göz göre göre
uyutuyorlar.
Taylan: Yavu yine barut gibisin Resim Hocca ,Kim uyutur bizi?
Rasim bey: zam değilmiş de fiyat ayarlanmasıymış..Efendim zam
değilmiş de dolar artışına bağlantılı olarak gerekli bir artışmışmışş…
27
Taylan: Uyume sende babo, uyumee!!!!
Ali: (sıçrar) uyuyup kalmışım ..Özür dilerim hocam.(saatine bakar)
Rasim bey : Özür dilemekle olmaz ,Gözünü açacaksın Uyumamaya
çalışcaksın
Ali: (ayağa fırlar) Haklısınuz Hocam, uyumamam gerekiyor (oturur ve
yine uyar)
Taylan : Yav hoca,millet hayatından memnun.Geçenlerde yapılan
araştırmayı okumamış misen?Bi seççim daha olsa aha yine dinci
partiler partisi kazanir..
Rasim Bey: (aliyi gösterir) Çoğunluk bunun gibide ondan
Ali: (horlar)
Taylan : (ali’yi koluna girip çıkarır ) “Ali yürü babam ders başlir”
(Ali çıkar)
Taylan: Bunun üstüne varma hocca,bu aha benim kibi çalışıyo.
Rasim bey: Yani hep ayakta mı uyuyor?
Taylan: Yuh ek iş yapir.Hemi talebe,hemi de gece çalışir.Benim gibi
ikki işi birden yapir
Rasim bey: Seninde mi ikinci işin var köftehor? Ne iş yapıyorsun ek
iş olarak
Taylan: (Kasılır) Fottomodelem
Rasim bey: Anlamadım?
Taylan: Fottomodelem Tivi leklamlarına çıkırem
Resim bey: Orman mamülleri tanıtıyorsun heralde ?
Taylan: yok ya yiyecek tanitirem.Hiç görmemişsen mi sayii?
Rasim bey: Hiç rastlamadım ayol?...Bak bana ,reklam da konuşuyor
musun bari?
Taylan: Tabi konuşurem
Rasim bey: Hay dilini eşek arısı soksun .Nasıl konuşuyorsun ulan?
Taylan: Kolay yav Tivi de Konuşuken İstanbullu taklidi yapirem
Rasim bey: Hade ordan olmaz öle şey
Taylan: (güler) Şakka direm Şakka .. Benim dublorüm var ,o bana
dublac yapirr.
Rasim bey: Herkes bir yol tutturmuş gidiyor hale bak
Taylan: eyleee.. Yolsuzluk çoğalınca herkeş kendine abık zabık bir
yol boluyo.Meemmuriyet felan yol değil yav
Rasim bey: Dağdan geldi ;Bağdakine yol gösteriyor..
Hey gidi hey..Bak Bakim,sen hangi reklama çıkıyorsun ?
Taylan: ÇÜKKÜMEL
Rasim bey: Bi tane patlatırım bi de yer vurur. Terbiyeli konuş.
Taylan: Çükküümel’e çıkırem yav sana gösterem mi ?
Rasim bey: Ne o lan ,çüklü müklü şey?
Taylan: Çükkümel gofret yav., heç yemişmicen mi?
Rasim bey: Çükkümeli mi?
Taylan: heee
Rasim bey: Ben yemedim sen yedinmi?
Taylan: Yuuuhh Onun yerine ekmek alırım garnım doyar
Rasim bey: Doğru doğru Milletin karnının doyması lüks oldu artık
Taylan: He ya, Çükümeli orta direk nası yesin ?
Rasim bey: Orta direk yiyeceğini Yedi zaten çükümel ufak kalır
Taylan: O kadar hırslenme yav. Gaffayi kullanana yine iş var. Bak
ben ,reklamda bir gözükürem otuz bin lire alırem.
Raşim bey: Ooooof-offf..Ben kendimi Sarayburnu’ndan aşşa atarım
bee!!
Neveser: (elinde dosyayla hızlı hzılı girer) aa o nasıl söz Allah
korusun
Rasim bey: (heycanlanır) neveser hanım
Neveser : Rasim bey
Rasim bey : Günaydın
Neveser : Günaydın
Rasim bey: Sizi görünce hayat gailesini,sıkıntılarını felan (Taylan’a)
ne dinliyorsun ulan
Taylan: Bi şey merak ettim de
Rasim bey : Neymiş
Taylan: Yav bir şey daha diyem ile gidem ,lütfen
28
Neveser: De bakalım nazik ayı
Taylan: Yav aşka kurban olmak ilazım.Aşk kibi möyim bir şey yuhtur.
Rasim bey: nerden anladın be
Taylan: Demmiinde berri hökkümata gızırsın,fiyatlara
gızırsın ,memleketin halına kızırsın Emme hoca hanımı gördün mü.
Her bi şeyi unutursin….(sarılır kucaklar Rasim hacoyı )
Neveser: Ay düşecek adamı..,Yapma körolası bir yerini kıracaksın..
Tam otuz sene bekledik. Sakat etme şimdi!!
Rasim bey: (silkelenir) Şaka yapıyor, güya sevdi..Ulan aşk tabi
önemli.Önemli olmasa millet akşama ne yiyeceğini hesaplayacağı
yerde “Hangi şarkıcı hangi artiste aşıkmış “diye gazeteleri akşama
kadar okur mu?
Taylan: Abooooovvv ..Saat kaç?
Rasim bey: Noldu
Taylan: Gazete deyince aklıma geldi.Yav ,benimle röportaca
geleceklerdi
Neveser: “Gülhane parkından kaçan ayı yakalandı” diye zaar
Taylan: yok yok Bulaşık tozu reklamına çıkan kızla aramda aşk var
diye yazacaklardı .. hadi eyvallah (çıkar)
Rasim bey: Heey gidi hey … aşklar da ucuzladı artık
Neveser: Öyle demeyin Rasim bey aşk her zaman kutsaldır .(ikisi
alinin karşısındaki banka otururlar)
Rasim bey: Doğru tabi, aşkın eskisi yenisi olmaz .Aşk aşktır .
Neveser: Zannımca önemli olan da aşkı sonuçlandırmaktır
**
(öğrenciler sınıfta ..Yılsonu müsameresi hakkında konuşukurken
içeriye Beyhan Hoca girer)(Rabarda)
Öğrenciler
-Ve böylece ..Yıl sonu müsameresinde şak diye kamışımızı atıcaz
-Hieyytttt!!!...Bizim Müdür Halini düşünebiliryor musun o zaman !
Yarım Mehmet: (girer) Bu ne gürültü be ! Susun
bakiimm.Oturun ,Kesin gürültüyü!..Yıl sonu müsmeresini konn…
Beyhan hoca: Bırakın yıl sonuna falan, bugün çok önemli bir gün.
Hem önemli ,hemde mutlu…
Yarım Mehmet: Müdür beyin doğum günümü aca… ?
Beyhan hoca: Hayırrr.. Bugün iki değerli hocanızın mutluluğa doğru
yola çıkmaya karar verdikleri bir gün. (göğüs geçirir)
1.KIZ: Hii!! Hocam yoksa sanat tarihi hocası ile mi evleniyorsunuz
1.Öğrenci: Ben zaten sizi sinemada görmüştüm hocam
-Ben de yazın Emirgah korusunda el ele görmüştüm
Yarım Mehmet: Ben de Aksaray’da otelden çıkk….
Beyhan hoca: Bu ne gürültü bee!.. Susun bakim Bugün Bu günn Rasim
bey ile
Bütün sınıf: Neveser hanım
Beyhan hoca: Evet çocuklar Rasim bey ile Neveser hanım ile
evlenmeye kara verdiler
Bütün sınıf Hieeeeeyyyyyy!....
Yarım Ahmet: Yarıda kalan bir işi tamamlanmış ol …
Beyhan hoca: Evet bunca yıl sonra bu kararı verdiler .şimdi sizden
ricam bunu bilmemiş olun ve ikisine de eskisinden daha saygılı
davranın Tamam mı?
Bütün sınıf: tamam hocaaam
Beyhan hoca: hadi şimdi sesizce oturun…(yüriir) Darısı başımıza
-İnşallah hocam
-Eskrim hocası da çok yakışıklı valla
Beyhan Hoca: (Sınıftan Kendinden geçmişcesine melankolik bir
şekilde çıkar)”Bu ne gürültü bee Susun baakimm..”(çıkarken
kibarlaşır)
(rabarda)
-Fakat usta Rasim bey ile Neveser Hanımın evliliğini düşünebiliyor
musun? (çok güler) Hele ilk gecelerini..
29
1.ÖĞRENCİ : (taklit)”neveser hanım, yatağa teşrifiniz de bir mahsur
yoksa sizi aguşuma almamı tensib buyurur muydunuz efendim?
KIZ ÖĞRENCİ: Ah Rasim bey zatiliniz ilk geceki heyecanımı mezur
görüp bendenizi kabilse affeyler miydiniz (gülüşmeler –rabarrda)
-Bir Dakka bir Dakka,aklıma bir şey gel…
-Ne geldi lan?
-Böyle bir oyun var.İki kişiye birbirini bağlıyorsun,onlar çözülmek için
konuşuyorlar.Ama biz o konuşmaları evlilik….
-Zorlama kendini ,ben biliyorum …şimdi arkadaşlar,mesela,Rasim hoca
ile neveser hanım birbirine bağlıycaz ve onların konuşmalarını
evlendikleri ilk gece gibi dinleyeceğiz tamam mı?
-Harika
Rasim bey: Günaydın
Sınıf: Günadın Hocam
Rasim bey: Oturun yavrum..
Neveser: (neveser girer) “Rasim bey affedersiniz.Bakanlıktan gelen
şu yazıları imzalamayı unutmuşsunuz (uzatır) Hemen Ankara’ya
postalıcazda
Öğrenciler (alçak sesle)
-Tam sırası,hadi
-Bende ip var ama ,bozulmasınlar
-Bugün en mutlu güleri,bozulmazlar
Rasim bey: Şuraya mı imzalıyoruz?
Neveser: evet efendim teşekkürler
1.Öğrenci: (eline iple yürür)Hocam,çok afedersiniz bütün sınıfın bir
ricası olacaktı sizlerden
Rasim bey: Hayrola yavrum neymiş?
1.Öğrenci: Efendim, Ali Arkadaşımız bale bölünündeki Nesrin
arkadaşımızla evlenmek istiyor .Çok seviyorlar birbirilerini.Ne var
ki ,bir türlü kavuşamıyorlar .Ali,Bügn hastalandı okula bile gelemedi.
Rasim bey: Kavuşurlar canım,acelesi ne ,biz az mı bekledik
Neveser: Bekledik de çok iyi oldu siyatikler,romantizmalar ..O
zamalnar taş gibiydik.
1.Öğrenciler: Ali ile Nesrin’in kavuşması için birbirileri gerçekten
çok seven iki kişinin şöylece (yapar) birbirlerine bağlanması lazımmış
hocam.. belki batıl itikat ama , bütün sınıf buna inanıyoruz.Sizler
kadar da birbirlerini seven iki kişi olmayacağına göre (bağlar)
Rasim bey: Saçmalama çöz şunu çöz diyorum
1.ÖĞRENCİ: Niye hocam ,sevmiyor musunuz yoksa?
Rasim bey : Ne münasebet elbette seviyorum .Sana ne be ..Çöz
diyorum
Neveser: Dur ayol ,bakalım ne yapacak??
1.ÖĞRENCİ: Bütün sınıf bunu istiyor hocam Lütfen aşka saygı
duyalım.Ali ile Nesrinin kavuşması lazım (iyice bağlar)
(Rabarla )(Rasim bey ve neveser hanım birbirilerine bağlı olarak
duruyor ve sınıf kalıkalından kırılıyordur)
1. Öğrenci: Tamam uğraşmaya başladılar
Yarım Ahmet: Şimdi bütün konuşmaları evlendikleri ilk gece…
1.ÖĞRENCİ: Evet ilk gece..Rasim bey ile Neveser Hanım ‘ı ilk
geceki konuşmalarını dinliyoruz ,kesin traşı
(öğrenciler susarlar .Belki fonda uygun bir müzik )
Rasim bey: Çıkarın şunu çıkarın çabuk ..
Neveser: Neyi çıkartayım?....
Rasim bey: (zorlanarak)Ay . birde soruyosun neveser hanım.
Neveser: Ay ilk defa böyle bir şey başıma geliyor
Rasim bey: Benim de vallahi
Neveser: Biraz zorlanın Rasim bey
Rasim bey: Zorlan zorlan nafile
Neveser: Ay benimki de çok sıkı
Rasim bey: Been açarım ben açarım
Neveser: ne zaman ayol
Rasim bey: Acele etmeyin neveser hanım amma da sabırsızmışsınız
yahu
30
Neveser: eee deminde beri bekliyrum
Rasim bey: benimkini bir kurtarayım hele
Neveser : aman onun keyfi bekleyinceye kadar kendi işimi kendim
görürüm.
Rasim bey: ne oluyor öyle kıpır kıpır?
Neveser: eee sizin kıpırdacağınız yok bari ben şeyedeyim dedim
Rasim bey: bir Dakka hayatım .ben şimdi şeydicem bir dakkikaaa
Neveser: İsterseniz gençlerden yardım isteyelim
Rasim: Kimseden yardım istemiyorum Ben şurdan bi kurtulayım
yapacağımı biliyorum
Neveser: ay ne yapacaksanız şimdi yapın Rasim bey
Rasim bey: Tamam efendim tamam siz şöyle biraz yana kayın
Neveser: Kaydım ne olacak
Rasim bey: Güzeeeelll.Şimdi sağ kolunuzu geriyi itin
Neveser: tamam ama siz de biraz geri gidin abanmayın böyle
Rasim bey: neveser hanım şimdi lütfen elinizi aşağıya doğru uzatın
Neveser : uzattım
Rasim bey: Haahhhh . Şimdi onu tuttum
Neveser: tutayımmı?
Rasim bey: Tabiiii… Tutun hiç bırakmadan çekin
Neveser: Çekersem kopar mı acaba.
Rasim Bey: Kopsun kopsun… kopsun da siz de kurtulun ben
De..
Neveser: Aaa, sinirlenirseniz olmaz ki…
RasimBey: Maşallah siz bu işi iyi biliyorsunuz
Neveser: Nerden iyi bilicem daha önce denemedim ki..
Rasim Bey: Cancağızım, biraz şu yana gitsen şak diye olacak.
Neveser : Ay cok acıdı birden
Rasim bey: Çekeyim o zaman
Neveser: Şunlara bak ,katılıyorlar gülmekten
Rasim Bey: Karşıdan seyretmesi kolay tabi.. Kendileri olsa sanki bir
halt edebilecekler.
Neveser: Neyse onları boşverin siz devam edin Rasim bey
Rasim bey: Devam ediyorum ama , laf aramızda yoruldum
Neveser : İsterseniz vazgeçelim?
Rasim bey: Dur az kaldı dur..
Neveser: Aman heyecanlandım..
Rasim bey: 1-ıh olmuyor olmuyor..
Neveser: Sinirlendiniz de ondan,psikolojik
Rasim bey: Ondan tabi.Sinir,yorgunluk,düşünce,endişe.Yok efendim
hayat pahalılığı, yok efendim zamlar.
Neveser: Aaa şimdi sırası mı Rasim bey?..
Rasim bey: Tam sırası ,tam.. Bunlar insanı çok yıpratıyor.Ondan
sonra da bu kadarcık bir işi halledemiyoruz.EH, laf aramızda nüfus
kağıdı da eskidi..
Neveser: Amaaaan Rasim bey, biz senin gençliğini de biliriz!..
(ışık söner)
***
(perde kapalı.müdür ve baba sahnenin birer başında telefonla
konuşuyorlar)
Baba: (kızgın) Gençlik mençlik anlamam ben..Dünyayı zindan ederim
onlara
Müdür: Bir dakika sakin olun
Baba: Sakin makin de olamam
Müdür: Lütfen müsaade buyurun.
Baba: Müsaade falan da buyuramam
Müdür: Rica ederim anlayış gösterin
Baba: Anlayış manlayış da gösteremem
Müdür: E o zaman nasıl biliyorsanız öyle yapın.
Baba: Bildiğim mildiğim gibi de yapmam..Nasıl istiyorsam öyle
yaparım..
Müdür: E bende öyle dedim zaten.
Baba: Sizin dediğiniz mühim değil,siz benim dediğime cevap
verin.Benim kızı tekrardan okula nasıl alırsın efendiii?.

31
Müdür: Herkesi nasıl alıyorsak, onu da öyle aldık.
Baba: Ne demek o?..
Müdür: Bunda anlamayacak ne var?Saydı tıkır tıkır parayı, yeniden
kaydını yaptırdı.
Baba: Parayı mı saydı?..Peki nerden bulmuş?..
Müdür: Haaa, orası enteresan işte …Çok değişik bir yoldan bulmuş…
Baba: Ay kalbim.. Nasıl bir değişik yol?Benim kızım namusludur.
Müdür: Telaşlanmayın canım.Bizim Taylan Efendi den öğrendiğime
göre kızınıza parayı Ali vermiş.
Baba: Ali mi? Hani şu meteliksiz hergele…Mutlaka bir yeri
soymuştur.
Müdür: Yok yahu,bir şey söyleyeyim mi bu yeni neslin soygunculuğa
bizim kadar kafası çalışmıyor..enayi gündüz okuyup gece
çalışıyor..Sizin kızın parasını da yatırdı…
Baba: Vay namussuz, vay hlaksız, vay!...
(ışık söner)
(Türk Müziği öğrencisi şarkısını söylemiştir.bitince selam verir ve
konuşur.)
T.M. ÖĞR: sağ oluuun .. teşekkürler efendim ikinci olarak takdim
edeceğim eser..
ANNE: (girer T.M. öğrencisi ne hücum eder)yeter artık hep sen mi
okuycan, kadayıf!...
T.M. ÖĞR: ne kadayıfı ne diyor bu yahu
ANNE: hep seni mi görecekler hep seni mi görecekler biraz da
benim oğlumu görsünler, baklava
T.M. ÖĞR: kimmiş senin oğlun yaa?
ANNE: dışarıda bekliyor dışarıda bekliyor ..(öğrenciyi çekiştirir.)
hadi sen çık da o gelsin biraz da onu görsünler yürü hadi..
T.M. ÖĞR: bıraksana hanım ne itiyorsun yahu ah-ah
ANNE: çık hadi çık hadi ben oğlumu kayıt ettireceğim ,şöbiyet
T.M. ÖĞR: senin oğlunu mu kayıt ettireceksin ? bu okula mı?
ANNE: (iterek kulise kadar getirmiştir) ne sandın çık hadi çabuk
çık hadi …(iter)
T.M. ÖĞR: (kaybolur yeniden sahneye girer)Aaaaa öyle itekleyip
durma tamam mı?
TAYLAN: yav sen ne istersen garii!..
(koşarak girer aklı sıra t.m öğrencisini kurtaracaktır)
ANNE:Sen karışma,sen karışma,sen işine bak, revani!
T.M.ÖĞR: İtip durma yaaa,deli mi ne…
ANNE: Deli meli değilim,deli meli değilim…Ben oğlumu kayıt
yaptıracağım efendim,sen git de o gelsin…(iter)
T.M.ÖĞR:Aaaah…(kaybolur)
TAYLAN: (kolundan çeker yine sahneye alır)Yav,gel hele kardeşim,gel
şöyle…
ANNE:Sen karışma,sen karışma,,tirbişon!...
TAYLAN: O tatlı deyil…
ANNE: Sen de datlı deyilsin,eşkii!... Git sen çık dışarııııı…oğlum
gelsin çık…(iter)
T.M.ÖĞR (Kaybolur)
ANNE: Bırak onu,bırak onu,benim oğlum
gelecek,bıraksana,antibiyotik!...
TAYLAN: .Deli bu yav,deli…
ANNE: Deli sana benzer,deli sana benzer,televizyon!...
(asılır)”Gel benim kabiliyetli oğlum gel bakim…”
BİCAN (geri zekalıdır girer.)
TAYLAN: kim lo bu?...
ANNE: bu benim aslan oğlum çok kabiliyetlidir çok kabiliyetlidir.
TAYLAN: kabiliyet dediğin bu mi ?
32
ANNE: ne sandın sen ondaki marifetleri biliyor musun? Konken.
TAYLAN: yok nerden bileyim yalnız senin ne marifetli oldiğin şurdan
belli olur ki bunu dogirmişsin
ANNE: kendi çocuğum diye söylemiyorum çok akıllı çok akıllı şu
duruşa bak
TAYLAN: duruşuna gurban …(güler)
ANNE: sen bakma bunu böyle durduğuna ..
TAYLAN: başka türlü de mi durir.
ANNE: her türlü durur… dur oğlumda görsünler ..dur oğlum ..(iter)
doğru dürüst dursana, pergel!..
TAYLAN: bak hele sen şinci bu okula niye geldin?
ANNE: bunu kayıt yaptıracam bu benim tek evladım bu benim tek
evladım tamam mı?
TAYLAN: ben bilmem sen bilirsen..
ANNE: onu bu okula yazdırmak için 2 senedir para biriktiriyorum.
TAYLAN: paranın tamamı nakit mi?
ANNE: ne sandın ne sandın nakit… nakit
TAYLAN: o zaman müdür bu işe takla atar.her ne kadar kayıtlar
kapanalı beş ay olirse de aha bu imtihanı hemen kazanır.
ANNE: İmtihanı kim yapacak, imtihanı kim yapacak?
TAYLAN: Kim olabilir sence?
ANNE: Sen yapabilirsin bence
TAYLAN: Bence de ben yapabilirim.
ANNE: Hadi yap.
TAYLAN: Burada olmaz
ANNE : Niye
TAYLAN: Çünküm burada mekan müsait değil.
ANNE: Mekan müsait değil ne demek?...Getir ki keman çalsın
TAYLAN: Dur hele önce şu kayıt parasını bir görset?
ANNE : (Çantasından para çıkartır ve gösterir)İşte tam doksan bin
lira.
TAYLAN: Dur kemanı getirirem.
(çıkar)
ANNE: Bican ,Bican oğlum,sakın beni mahcup etme.Kemanın ne
oldugunu biliyon değimli?
BİCAN: (Kafasını sallar.Zurna işareti gösterir)
ANNE: Aferin Bican .Biliyosun seni hiçbir okul almıyor,eğer buıraya
gidebilirsen amcandan kalan mirasın hepsi bizim olacak.Çünkü
vasiyetname ne diyor,vasiyetname ne diyor?
BİCAN: (Eliyle zurna işareti yapar)
ANNE : Vasiyetname ,”Bican okçuzade eğitim görürse mirastan
faydalanacak,yoksa hava alacak”diyo
TAYLAN: (Elinde kemanla girer)Al,çal bakalım
(Elinde diğer enstrümanları da getirmiştir)
BİCAN: (Kemanı alır çok fena çalar.)
TAYLAN: Bu deha bu be!Adeta bir kedi tahtayı tırmıklıyor.
ANNE: Öle deme,öle deme.
Benim oğlum nerden bilsin keman çalmasını,,dosya
TAYLAN: Peki bir de gitarı deneyelim.Gitarın ne oldugunu bilirsen.
(Gitar verir)Çal oglim .
ANNE: (Gitarı ters tutar.Taylan düzeltir.Çok kötü sesler çıkartır)
ANNE: Bozuldu tabii,çalamıyor.
TAYLAN : Sıkma canını bacım.Bu oğlanda asırı bir kabiliyet oldugu
malum.Ben buna çıldıracak bişey bulacagım.Doksanbir kaat kaçırılacak
para değil bu mutlaka bişey çalacak.
ANNE: Ver bakalım şunu,ver bakalım şunu.
TAYLAN: Al bakalım bunu (Darbukayı verir.)Darbukayı
bilirsen?...Ne?
BİCAN: (Darbukayı üfler)
TAYLAN: Sazı tanıyor.Bu çocuk çok ileri çok…Bide şunu çal bakalım
(Kanun verir)
BİCAN : (Kanuna şaşkın bakar)
TAYLAN: Ne oldi oglim ne durirsen?
ANNE: Duru tabi duru tabi…Benim oglum kanun karşısında saygılır
33
MÜDÜR: (Hırsla girer )Taylan efendi nedir bu rezalet?
TAYLAN: Rezalet değil Müdür Bey!Ticaret ticaret.
MÜDÜR: Ne ticareti?
TAYLAN: Eğitim ticareti,hanımefendi nakit parayla kayıt yaptırmaya
gelmiş.
MÜDÜR: Hürmetler ederim hanımefendi oturmaz mısınız?
TAYLAN: (Sağına soluna bakınır)Nereye?
MÜDÜR: Koltuk getir Taylan Efendi
TAYLAN: Bütün koltikler dolu Müdür Bey hiç boş koltıgımiz yokh?
ANNE: Ben koltuk istemiyom ben kayıt istiyom.ben kayıt istiyom.
MÜDÜR: Ben önce parayı rica edeyim.
ANNE: (Çıkartır verir)Hangi bölüme giriyor,hangi bölüme giriyor?
MÜDÜR: Her bölüme girebilir.
TAYLAN: Dogri,çocuk bütün sazları açaip çalıyor.
MÜDÜR: Hangi saza yeteneğin var evladım
BİCAN: (Eliyle gene kaval işareti yapar.)
TAYLAN: bu zurnaya hevesli müdür bey
MÜDÜR: eee bu bir zurna çalsın
TAYLAN: zurna kalmadı yerine davul versem?..
ANNE: zorlamayın çocuğumu parayı adlını işiniz bitti..daha ne
zorluyorsunuz ?..
MÜDÜR: formalite icabı hanımefendi .. oğlum başka sazlar da
çalıyor musun?..
BİCAN: (eliyle zurna işareti yapar)
MÜDÜR: anladııım trompet çalıyorsun demek .ver bakalım şurdan bi
trompet..
TAYLAN: valla ben korkarım müdür bey
MÜDÜR : nedenmiş o?
TAYLAN: bu çocuk trompeti yer
ANNE : niye yesin ben ona gofret alırım,gofret alırım, balkon
MÜDÜR: ver şu trompeti canım çocuk virtiöz öyle değil mi
hanımefendi?..
ANNE : ne sandındı ne sandındı müdür .çal oğlumda görsünler…
BİCAN : (trompeti alır ve düzgün çalar .müzik teypten trompet solo)
(ışık söner)
***
(perde kapalı karanlık bir taraftan Taylan efendi çıktı.elindeki el
fenerini yaktı sağa sola baktı sonra ortada duran Nesrin ve Ali ye
feneri sıktı daire ışık yandı konuşmaya başladılar.)
TAYLAN: nedir burada fısır fısır konuşirsiniz? Gece vakti nedir
anlayalım?
ALİ: anlamasan olmaz mı keko?..
TAYLAN: yok sankim anlamamıştım..(taklit) okulun sonuna gelmişez
hala bir halt edememişiz yarınki müssamerodan sonra sonram okul
kapanır ..acep biz ne edecik..yalan mı lo…?
ALİ: bana bak sen televizyondaki bilgi yarışmasına katılsana her
şeyi biliyorsun
NESRİN: tamam Taylan efendi aynen bildiğin gibi yarınki yıl sone
müsameresini konuşuyorduk.
ALİ: provalar bu saate kadar sürdü arkadaşların bir kısmı hala
çalışıyor yarın ki müsamere çok önemli ..ak akçe kara gün içindir…
damlaya damlaya göl olur…
Daha ne söyleyeyim?
TAYLAN: başka bir şeyler söyleyin başka ..
NESRİN : nasıl başka ??
TAYLAN: müssaemeroyu felan boşver gızım ..yarın akşam o iş
tamam…asıl sizin iş ne zaman tamam oluyor.
NESRİN: bizim iş…(güler ali ye bakar )
ALİ: bizim iş.
(nesrin e bakar kulağına bi şeyler fısıldar)
TAYLAN: sırdaş hesap mi açirsen? Nedir o fısır..
ALİ: bizim iş büyük sır ama çok yakında her şeyi öğreneceksin
Taylan efendi sende öğreneceksin herkes de..
34
TAYLAN: vollaha bilmem elinizi çabuk tutun ..aha Rasim beyin
halini bilirsiniz..
ALİ: Rasim bey e ne olmuş?..
TAYLAN: bilmirseniz mi;? Ha yarın akşam müssamero var ya dimek
moraliniz bozulmasın diye söylemedi bizim müdür…hırbo..
ALİ: ne oldu sahi Rasim bey e?
NESRİN: tam neveser hanımla evlenmek üzereyken kötü bir şey mi
oldu yoksa..?
ALİ: söylesene?
TAYLAN: söylemesi zor kurban…. Rasim hoca …
ALİ: söyle hadi çatlatma insanı..
NESRİN: saklama bizden saklama
TAYLAN: yahu saklamak için deyil hastalığın adını unuttum… hani
Amerikalı sekiz yıldızı var neyidi…
Ra... rakkuel…
ALİ: Raguel Velç.
TAYLAN: Haaah, o karının soy ismi…Felç…
ALİ: Felç mi?...Rasim Hoca felç mi oldu?...
TAYLAN: Yaaaa… nasıl üzülmüşem anlatamam…Yüreyemiyer
adamcağız…Tekerlikli arabada gezir…
NESRİN: (Ağlar) Ah canım, ah güzelim Rasim Bey…
TAYLAN: Bak, ottuz sene bekledi, tam Neveser’ine kavuştu,
sonrada beyle oldi…Aman elinizi çabuk tutun…Size tavsiyem budur…
Derhal faliyete geçmeniz lazım…
ALİ : (Nesrin’e sarılır) Peki öyleyse…
TAYLAN :Ohha hayvan, o kadar çabuk dimedik!...
(Işık söner)
***
( Tüm sahnenin tüm bölümlerinde aşırı telaş ve heyecan vardır.Hemen
bütün öğrenciler sahnedeki kendi bölümlerinde ya eksik aksesuarlarını
aramakta.Ya dikiş dikmekte , ya ezber geçmekte ,ya nota kağıdını
sazı ile çalışmakta, koşuşturmaktadır.Rabarda ve gürültü)
MÜDÜR: (Girer) Evvet arkadaşlar. Sayın bakanlıktan sayın konuklar
az önce teşrif ettiler.Göreyim sizi,benim yüzümü kara çıkarmayın,Bu
gün tüm salondakilere ve tüm ülkeye, Batı anlamında bir konservatuar
eğitimi nasıl olmuş gösterelim…Tiyatro bölümü MAKBET hazır mı?
HEPSİ: Hazır hocam.
MÜDÜR: Şan bölümü koro “Katulli Karmina” hazır mı?
HEPSİ: Hazır hocam .
MÜDÜR: Yani herkes hazır mı?
HEPSİ: Hazır hocam.
MÜDÜR: Ben de hazırım.Aman çocuklar bu gece iyi giderse,
milletvekilliğim garantidir ona göre.(Çıkar)
ALİ: Batı batı batı ve milletvekilliği ha?Görürsün sen Müdür
Efendi.Planımız hazır mı arkadaşlar?
HEPSİ: Hazır.
ALİ: Hadi hayırlısı, verin ilk zili başlasın yıl sonu gösterileri.
(Nesrin’le sarılırlar)Seni çok seviyorum.
NESRİN: Ben de seni, ama az daha sevişirsek, yıl sonu
müsameresinde Müdür Bey kendisi oynayacak.(Sarılırlar.)
****
(Gösteri Yunus Emre orotoryası ile başlayıp bittiğinde müdür hiddetle
içeri girer.)
MÜDÜR: Allah hepinizin cezasını versin inşallah…Rezil ettiniz beni.
ALİ: Neden hocam, kötü bir şey mi yaptık?
MÜDÜR: Bir de soruyor utanmaz…Daha ne yapacaksınız
be?...Türkçe parça okudunuz.
----Japonca mı okumamız gerekiyordu acaba?
35
MÜDÜR: Sus terbiyesiz herif.Çaktıracağım hepinizi alamıyacaksınız
diploma miploma.
----Ne yapmamız gerekiyordu Müdür Bey?
MÜDÜR: Size Batı parçaları hazırlamanız için emir verilmedi mi?Ama
bu iş böle bitmez, benim istikbalimle oynayanın ben de her şeyiyle
oynarım.(Çıkar.)
---Buyur oyna…
ALİ : Vay be, “Türkçe parça okundu”, diye bozuldu, memlekete bak.
---Keşke Arapça okusaydılar ulan.
---Valla ona sevinirdi bu Müdür.
ALİ: Olur mu hiç bizim Müdür Batı yanlısı bi kere.
---Oğlum, bunların çıkarı neredeyse ora yanlısıdırlar.
---Fena mi memleketin iyiliği içi işte.
ALİ: Fena mı memleketin iyiliği be.Önüne gelen memleketin iyiliğini
düşünür durur, gele gele bu hale geldik işte.
---Politika amma çirkin be.
---Politika değil, politikacılar çirkin.
---Şimdi bizim Müdür Batı’dan yana mı,İslam’dan ya
na mı?
---Bence o paradan yana..
---Abi batı ne demek
ALİ: kuzey güney ve doğu olmayan
---vay be bilmiyordum ha..
---yarım asırdır kucağında oturduğumuz batı’yı hala
tanıyamadın mı salak?
-- -yani batı eğitimi yapmamalı mı acaba?
---batıdan yaralan malı ama batı bizden yararlanıp durur hep .
---pek bişey anlamadım.
ALİ: anlarsın zamanla
***
MÜDÜR : (girer) Alçaklar küstahlar mahvettiniz beni rezil ettiniz…
NEVESER: neden müdür bey pekala oynadılar işte.
(tüm öğrenciler kaçışır )
MÜDÜR: siz ne diyorsanız neveser hanım ? Ankara nın politikası
böyle değil.biz batı eğitimi ile tedrisat yapan bir ticarethane..yani
eğitim yuvasıyız.
RASİM BEY: (tekerlekli sandalyeyle girer) aman Ankara ‘ya kadar
yolları var bizim bu örümcek kafalarımızdan daha doğru şu gençlerin
yaptığı.
MÜDÜR: bunlar daha 18 yaşındaki çocuklar Rasim bey bunların oy
kullanma hakkı bile yok.
RASİM BEY: cezai hükümlülükleri var ama bir suç işleseler büyük
insan gibi muamele görüyorlar.
MÜDÜR : yavaş olun Rasim bey yerin kulağı vardır.
RASİM BEY: yerin kulağına sıçiim beyefendi .yerden kulaktan
korkacak zamanımız geçti bizim.zaten hayatım boyunca da kimse den
korkmadım ya.
MÜDÜR: öğrencinin yanında tavır almakla idareyi yönetimi zor
durumda bırakıyorsunuz ama.
RASİM BEY: iyi ediyorum
MÜDÜR: okul taksitlerini ödemeyen elebaşlarını okuldan atacağım
buna ne diyeceksiniz?
RASİM BEY: ne mi diyeceğim?Neveser hanımla aç çantan:ne kadar
paramız varsa ver şu Ali’nin okul taksidini mezun oluyor oğlan.
NEVESER: buyrun müdür bey
MÜDÜR : saçmalamayın ne bu?
RASİM BEY: para istemiyor muydun? Al sana para.
MÜDÜR: Neveser hanım siz de mi?
NEVESER: aklın yolu birdir müdür bey çocukları haklı buluyorum .
MÜDÜR : siz ikiniz de bunamışsınız be .
NEVESER: kibar olun müdür bey
MÜDÜR: olmasam ne olacak?
36
NEVESER: bugüne kadar size saygıda bir kusur etmedim,gene etmek
istemem.
MÜDÜR : edin efendim edin de görelim bakalım efendim
NEVESER: sana kötü laf edipte terbiyemi mi bozacağım pezemenk!
MÜDÜR: aman Allah ım
RASİM BEY: yahu neveser senin ağzına küfür yakışmıyormuş be…
MÜDÜR: dayanamıyorum olamaz rezalet rezalet…
RASİM BEY: asıl rezalet sizin eğitim diye yıllardır şu yaptığınız
uyutmacılık be utanmaz adamlar!...

37