Phase 1

( proceed after mini roleplay/ get to positions for phase 2 ) *john lloyd, columna, miguel, will
round up the prisoners- nacarl, desor

Phase 2 *john lloyd, columna, miguel will start reporting

JC: Ito ang watawat ng mga Hapon noong taong 1942, at ito nman ang watawat ng mga hapon
ngayon. Ang Japan ay isang isla na bansa sa Silangang Asya.
Ito ay matatagpuan sa hilagang-kanluran ng Karagatang Pasipiko, at nasa kanluran ng Dagat ng
Japan, habang umaabot mula sa Dagat ng Okhotsk sa hilaga patungo sa East China Sea,
Philippine Sea, at Taiwan sa timog.

JL: Ang Ikalawang Digmaang Pandaigdig ay isang pandaigdigang digmaan na tumagal mula 1939
hanggang 1945. Kasangkot dito ang karamihan sa mga bansa sa mundo, sa kasong ito, ang
japan.

JC: Ang pananakop ng mga Hapones sa Pilipinas ay naganap sa pagitan ng 1942 at 1945, nang
sakupin ng Imperial Japan ang Komonwelt ng Pilipinas noong Ikalawang Digmaang Pandaigdig.
Nagsimula ang pagsalakay sa Pilipinas noong 8 Disyembre 1941, sampung oras pagkatapos ng
pag-atake sa Pearl Harbor.

JL: Ang martsa at pagkakulong sa Camp O'Donnell ay malamang na ituring na isa sa mga pinaka-
brutal na kalupitan/kilos na nangyari sa panahon ng teatro ng digmaan ng ww2 na nagresulta sa
pagkamatay ng 22,000, at pagkamatay ng humigit-kumulang 30 porsiyento ng mga kaalyadong
pwersa.

MG: Sa paghahambing, ang mga Allied POW na hawak ng mga Nazi at iba pang kapangyarihan
ng Axis noong Ikalawang Digmaang Pandaigdig ay dumanas ng rate ng kamatayan na humigit-
kumulang 3 porsiyento.

JC: Naitatag ang mga pagsisikap ngunit walang silbi, itinatag ni Manuel L. Quezon ang utos para
sa mga lokal na opisyal na magtungo sa manila para sa mga negosasyon hinggil sa ilang mga
paksa kung saan magkasundo ang magkabilang panig. ito ay magtatapos sa walang mga resulta.
JL: Isa sa pinakamalaking impluwensya o propaganda na ginamit para sa deliberasyon ng
pagsalakay ay ang East Asia Co-prosperity sphere na nagsasaad na "Ang asya ay para sa mga
asyano, at ang pilipinas ay para sa mga pilipino" na nagresulta sa higit na kontrol sa mga
kolonya ng pilipinas at sa pagpapalakas ng core o analogy ng pagsalakay.

JC: "Ikkussooo! Kōshin no junbi o suru"

( proceed to march )
(--PHASE 3&4 / GIRLS REPORT & BATAAN MARCH-- )

AD: Ang naging pangulo sa panahon ng Hapon ay si Jose P. Laurel. Siya ang pinili ng mga Hapon
para maging puppet president. Ang kaniyang naging papel ay sumunod sa kahilingan ng mga
Hapon. Itinatag ang Philippine Executive Commission at ang naging lider nito ay si Jorge B.
Vargas. Sa komisyong ito, nabuo ang iba’t ibang mga ordinansa.

SC: Isa sa mga ito ay ang Ordinansa Militar Blg. 2 at ang itinatag nito ay ang Japanese Education
Policy na naglalaman ng iba’t ibang patakaran para sa edukasyon ng mga Pilipino. Itinatag
naman ng Ordinansa Militar Blg. 13 ang Nihonggo at Tagalog bilang pambansang wika.

SA: Noong Hunyo 24, 1942, itinatag ang Kapisanan ng Paglilingkod sa Bagong Lipunan o ang
KALIBAPI. Ang layunin nito ang mapabuti ang edukasyon at mapaunlad ang kabuhayan ng
Pilipinas. Ang pinakamahalagang layunin nito ay palaganapin ang wikang Tagalog.

AD: Dahil sa pagbabawal ng paggamit ng wikang Ingles, napilitang gamitin ang wikang Tagalog
ang mga Pilipino. Ang bunga nito ang masiglang talakayan tungkol sa wika. Marami sa mga
Pilipino ay natutong magsulat at magsalita ng wikang Tagalog. Nagkaroon ng gintong panahon
ang wikang Tagalog mula rito. Isang tanyag na maikling kwento ay ang Lupang Tinubuan na
sinulat ni Narciso Reyes. Ito ay tungkol sa paglalakbay ni Danding sa probinsya ng kanyang ama.
Isa naming publikasyon na tanyag ay ang Liwayway Magasin.

SA: Ang panahon ng mga Hapon ay mahalaga sa kasaysayan ng wikang FIlipino. Sa halip, ito ay
tinuring gintong panahon ng wikang Filipino. Ayon kay Gosiengfiao, isa sa mga layunin ng mga
Hapon ay muling buhayin ang dating kultura ng Pilipinas bago dumating ang Espanya at
Amerika.
SC: ninais ng mga Hapon na tanggalin ang impluwensiya ng mga Kanluraning bansa sa Pilipinas.
Sinuportahan nila ang paglinang ng Tagalog. Ang Executive Order Blg. 134 ay nagdeklara na
gamitin ang Tagalog bilang basehan ng nasyonal na wika. Ang paggamit ng wikang Tagalog at
Nihonggo ay ginawang opisyal sa pagpasa ng Ordinansa Militar Bilang 13.

AD: Kasama sa layunin ng mga Hapon ang pagbabawal ng wikang Ingles, maraming Pilipinong
manunulat na napilitang matutong lumikha sa Tagalog. Upang magamit ang Tagalog bilang
opisyal na wika, halos isang libong salita sa Tagalog ang nilikha. Ito ay binigyang patnubay ng
KALIBAPI o ang Kapisanan sa Paglilingkod sa Bagong Pilipino

SC: hindi pinahintulutan ang mga ingles o dayuhang aklat sa loob ng teritoryo ng pilipinas bilang
isang paraan upang mapanatili ang integridad ng filo-sino, Ang propagandang ito ay tumulong
sa pag-usbong ng mga pagbabagong nais ipakilala ng mga Hapon. Ang mga nakasanayang gawi
ng mga Pilipino sa gobyerno, ekonomidad, industriya, at sibilisasyon ay sinubuking baguhin ng
mga Hapon.

( wait until we've finished marching, we might have a few impromptu-actions displayed )
( PROCEED TO PHASE 5 POSITIONS *the "japanese" will hand out the photocopies to the
"prisoners" therefore reading their parts of the report )

KD: Ang pagsasakop ng mga Hapon sa Pilipinas ay nagdala ng mga negatibo at positibong
kalalabasan para sa bansa, Ito ay makikita sa Death March at iba pang krimen sa digmaan na
gawa ng mga Hapon.

NB: Halos walang binigyang respeto ang mga Hapon sa kanilang mga biktima rito. Napakalala
ang ginawa ng mga Hapon na sundalo na kung saan ipinalakad nila ang mga Amerikano,
Pilipinong sundalo at sibilyan sa Bataan papuntang Camp O’Donnell.

JL: Sa ruta ng pangunahing martsa, marahil ay umabot sa 500 Amerikano at marahil 2,500
sundalong Pilipino ang napatay. Sa Camp O’Donnell, marahil mga 26,000 sundalong Pilipino at
mga 1,500 Amerikano ang namatay sa gutom at sakit.
JC: Pinahirapan ng mga Hapones ang kanilang mga bihag noong nagmartsa pahilaga patungo sa
mga tren na magdadala sa kanila sa isang kampong piitan. Walang humpay silang binubugbog,
minsan para ipagpatuloy, minsan para lang sa sport. Marami sa mga bilanggo ay pagod na sa
pakikipaglaban at walang kakayahang mapanatili ang nakakapagod na bilis ng martsa, lalo na sa
tropikal na init at kaunting tubig. Yaong mga nahulog mula sa pagkahapo o pagkakasakit,
nahulog sa likod, nasira ang hanay upang umigib ng tubig, o nagtangkang tumakas ay binayono,
binaril, o pinugutan ng ulo.

MG: Ang mga lalaking hindi bumangon kinaumagahan upang magpatuloy ay madalas na
inililibing nang buhay o binubugbog hanggang mamatay gamit ang mga pala ng mga
naghuhukay ng kanal, iba pang mga bilanggo na pinilit na mag-ukit ng mga libingan sa daan.

( FINAL ACT )

KD: ”kailangan ko ng tubig, malapit na ako mamatay tulong ! “

NB: ”nawawalan na ako ng hininga, tulungan mo ako.. tubig, kailangan ko ng tubig “

*the japanese will now kill the prisoners, behead/beat them to death*

( PROCEED TO PHASE 6 )
AD: Maraming nagawang masama ang Hapon noong tayo’y sinakop nila.
SC: ngunit kung wala sila ay baka di na natin kinilala ang ating sariling bansa.
EVERYONE: "Ang Asya ay para sa Asyano, at ang Pilipinas ay para sa Pilipino."

( PHASE 7 - END )