08 కొన్ని జ్ఞాపకాలు

హాస్యమాధురి 12

23 సహచరి (డు) తో- నా సమస్య కళామాధురి 30

33 బాలల కథ ప్రణయ మాధురి 40

37 పుస్తక సమీక్ష చిత్ర మాధురి 47

51 తొలిరేయి - తొలి పలుకు ముఖచిత్ర కథనం 59

26 మేఘమా
అమ్మాయిలు
06
కళ్ళు తెరవండి
53 ఆత్మ బంధువు
నాలో నేను 20

ఆర్తి - అనుభూతి 05
కొన్ని అంతే 11
సశేషం 19
ఒంటరి మహిళ 25
నల్ల కాంతి వర్ణ పటం 32
పురుష వేది 36
సత్యం - అసత్యం 39
ఎవడు వీడు 50
సాహితీ స్రష్టలు
ఏమన్నారంటే... 60
జోక్స్ జోక్స్.... 61
ఉత్తరాలు.... 62

2
నవంబర్ - 2022
 సంపాదకీయం
మాధురి ప్రారంభ సంచికను పెద్దమనసుతో స్వాగతించి,
తమ అభినందనలు అందచేసిన ప్రముఖులకు, రచయితలకు,
వివిధ గ్రూప్స్ అడ్మిన్స్ కు, పాఠకులకు హృదయ పూర్వక
ధన్యవాదాలు తెలియచేస్తోంది స్నేహా సాహితి.
తొలి ప్రయత్నంలో కాస్తా తడబాటు, తొందరపాటు
వల్ల కొన్ని పొరపాట్లు ప్రచురణలో దొర్లాయి. అందుకు
క్షమించమని అడగటానికి మేము సిగ్గు పడటంలేదు.
మీ అందరి ఆద రణలో అలాంటి బాలారిష్టాలను
అధిగమించగలమని విశ్వసిస్తున్నాము.

అయితే..... మన గురించి మనకూ తెలిసిన

దానికంటే.., మన సన్నిహితులకే ఎక్కువగా తెలుస్తుంది.
ఆ తెలిసిన విషయాన్ని నిష్కర్షగా చెప్పి, తమ భావాలను
నిర్వాహాణ : పంచుకునే వారికోసం ఆహర్నిశం ఎదురుచూస్తోంది స్నేహా
సాహితి.
స్నేహా సాహితి
“సాహిత్యం మనడానికి మంచి పాఠకులుండటం
కూడా అవసరం. కేవలం రచయిత వల్లనే.., పాఠకుల
ట్ ై బ :
కవర్ పేజ్ ఆర్ ప్రమేయం లేకుండా సాహిత్యం ఉద్భవించదు. సమకాలీనం
పి. ధనుంజయ ప్రసాద్ కూడా కాదు.

సాహిత్యం సర్వకాలీనం అయేందుకు

రచయితల శ్రమ కన్నా పాఠకుల చైతన్యమే
ప్రదానం.” అన్న సాహితీ ప్రముఖుల వాఖ్యలను
విశ్వసిస్తూ..... పాఠకుల చైతన్యాన్ని ఆహ్వానిస్తున్నాం..

మాధురి పత్రికలోని ... అన్ని శీర్షికల్లో పాఠకులూ

రచయిత( త్రు) లు విరివిగా పాలు పంచుకోవచ్చు..
మీ స్నేహహస్తాన్ని అందుకోవడానికి మాధురి అంతర్జాల
Designed మాస పత్రిక ఎపుడూ సిద్ధమే
by
వినమ్రత తో...
కండెల్లి అనిల్ కుమార్
స్నేహ సాహితి

పత్రికలో ప్రచురించిన రచయిత(త్రి)ల అభిప్రాయాలతో....

పత్రిక ఎటువంటి బాధ్యత వహించదు అని మనవి.

నవంబర్ - 2022
3
 మల్లాది వారి స్ పందన
Congratulations.
Madhuri monthly magazine layout is very good.
I Forwarded many groups.
I will send an article shortly.

- Malladi venkata krishna murthy.

మాధురి మాసపత్రిక పట్ల ప్రముఖ రచయిత

శ్రీ మల్లాది వెంకటకృష్ణమూర్తి గారి స్పందనకు
కృతజ్ఞతలు తెలియజేసుకుంటున్నాము.

నవంబర్ 13 న వారి
పుట్టినరోజు సందర్భంగా
శుభాకాంక్షలు.
- స్నేహ సాహితి టీమ్
4
నవంబర్ - 2022
 ఆర్తి - అనుభూతి

ఇల్లు ఎలా ఉన్నా... ఇల్లు ఎలా ఉన్నా...

దాని ఓ మూల దాని ఓ మూల
మనస్సు విప్పి నవ్వుకోవడానికి కాస్త మనస్సు విప్పి నవ్వుకోవడానికి కాస్త
చోటుండాలి... చోటుండాలి...

సూర్యుడు ఎంత దూరంలో ఉన్నా నువ్వు ఎటువ�ైపు వెళతు ్న్నా

మన ఇంటికి రావడానికి దారివ్వాలి... ఓ తియ్యని అలజడి తప్పక సృష్టించాలి...

అప్పుడప్పుడు ఇంటి డాబా ప�ైకి ఎక్కి వయస్సు ప్రతి మజిలీ

విశాల ఆకాశంలో నక్షత్రాలు లెక్కపెటటు ్... ఆహ్లాదకరమ�ైనది
చంద్రుని స్పర్శించడానికి ప్రయత్నించు... మీ వయస్సులో ఉల్లా సంగా కొనసాగండి...

మనుష్యులతో కలవాలనుకుంటున్నావా? నవ్వుతూ త్రుళ్ళుతూ ఉండండి

చుట్టు ప్రక్కల సహవాసుల్ని తప్పక పెటటు ్కో... ఉదాసీన ముఖమెందుకు?
కాలం గడిచిపో తోంది మిత్రమా...
వర్షంలో తడవనీ...గంతులేయనీ వయస్సు...తస్సాదియ్యా!
వదిలేయ్ , పిల్లలు ఓ కాగితపు నావ
నడుపుకోనీ...
- మాన్యశ్రీ అటల్ బిహారీ బాజ్ పేయి
చేతిలో కాస్త సమయముంటే
ప్రశాంత నిర్మల ఆకాశంలో
ఓ గాలిపటాన్ని ఎగురవెయ్యి
వీలయితే మరో పతంగుతో పందెం కాయ్...

- అనువాదం :
ఇంటి ముందు ఓ చెటటు ్ని పెంచు
గుండాన జోగారావు
దానిప�ై వాలిన పక్షుల కిచకిచల్ని
తప్పక విను...

నవంబర్ - 2022
5
 అమ్మాయిలూ
కళ్ళుతెరవండి
- కరణం శైలజ

“వైష్ణవీ...
‘ఉందా!’ అన్నాడు.
  ఈ ఎస్ రోజు మా ఇంట్లో జరిగిన విషయం
నీకు చెప్పాలనిపించింది. నువ్వింకా పెళ్ళి
నాదే. బాలన్స్ ఏడువేలు వుంది. 
కావలసిన పిల్లవు. కొంచెం తెలివిగా మసులుకొని
నిదానంగా బుక్ చూస్తే.  ఎన్నో చాలా డిపాజిట్లు,
జాగర్త పడతావని చెప్తున్నాను.
విత్ డ్రా లు లక్షల్లో కూడా వున్నాయి.  ‘ఇంత
డబ్బు ఎందుకువేశా సారిక్కడ,’ అంటే, 
పవన్ ఈ రోజు ‘ నీ సెంట్రల్ బ్యాంక్ పాస్
కొద్దిసేపటికి చెప్పాడు.. ‘ఎఫ్. డి లు మెచ్యూర్
బుక్ నీ దగ్గర వుంది తియ్యి’ అన్నాడు, నాతో. 
అయివుంటాయి,’ అoని. మరాడబ్బంతా తన
‘నా దగ్గరలేదు. అయినా నాకు అక్కడ
పేరున వేరే చోట దాచుకున్నాడన్నమాట. 
నాకు అకౌంట్  లేదు కదా?’ అంటే,
‘ఏ.టీ.ఎం. కార్డ్ వుందా?’ అంటే ‘దీనికి లేదు’
 ‘ఉందీ’ అన్నాడు గట్టిగా. నాకేం గుర్తులేదు.
అన్నాడు. ‘మరి విత్ డ్రా లకు నేను రాలేదు.
అక్కడ లాకర్ వుంది. అప్పుడప్పుడూ వెళ్తుంటాం.
లాకర్ కు మాత్రమే వచ్చాను.  డబ్బు ఎలా విత్
నాకు స్టేట్ బ్యాంక్ లో అకౌంట్ ఉంది. అదీ
డ్రా అయ్యింది?’ అంటే  ‘విత్ డ్రాల్ ఫారం
శాలరీ కోసం. ‘చూడొకసారి’ అన్నాడు. స్టేట్
మీద నువ్వు సంతకం చేసుంటావు’ అన్నాడు.  
బ్యాంక్ వి కూడా నా దగ్గర  వుండవు. ఈ మధ్య
కొంచెం విసుగ్గా. అడుగుతున్నానని కోపం.
చాలా రోజుల నుంచీ వాడనందువల్ల అకౌంట్
నిజమే. నేను అప్పుడప్పుడూ ఏవో ఫార్మ్స్ మీద
వాడటానికి మళ్ళీ కొన్ని పేపర్స్ సబ్మిట్ చేసి
సంతకాలు పెట్టమంటే పెడ్తుంటాను.  కానీ ఇన్ని
వచ్చాం నిన్న. అందువల్ల అవి టేబుల్ మీద కవర్
సంవత్సరాలు, ఇన్ని సార్లు పెట్టలేదనిపించింది.
లో ఉన్నాయి.  మళ్ళీఇంట్లో బీరువా లో తన
దగ్గరే వెతికి ఒక కవర్ ఇచ్చి ‘ఇవి నీదగ్గర పెట్టుకో’
అప్పుడు ఇంకో  విషయం గుర్తొచ్చింది.
అన్నాడు. రెండు చెక్ బుక్స్ ఇంకా ఏమిటో
ఒకసారి నేను పెళ్లికి చెన్నై వెళ్ళినప్పుడు ఒక బ్యాంక్
పేపర్స్ ఉన్నాయందులో.   ‘ నాకెందుకు ఇవీ’
ఆఫీసర్ ఫోన్ చేసి, ‘మీరు ఎంత అమౌంట్ విత్
అంటే  ‘నీవే అవీ’ అన్నాడు.  ‘సరే ఇదుగో ఈ కప్
డ్రా చెయ్యడానికి  సంతకం చేశారు?’ అన్నారు.
బోర్డ్ లో పెడ్తున్నాను ,’ అంటూ అవి సర్ది పెట్టే
ఆమె ఎందుకు అడుగుతున్నారో తెలియక,
లోపల అందులో పాస్ బుక్  కనపడిందప్పుడు.
‘  తెలీదండి.  కనుక్కొని చెప్తాను,’ అన్నాను.
‘అరె పాస్ బుక్ ఇక్కడే వుందే’ అన్నాను తీస్తూ.

నవంబర్ - 2022
6
 అంతా తియ్యడం’ అని  అడిగాను. ‘తీస్తే ఏం’
అన్నాడు. కనీసం నా కార్డ్ కూడా నా దగ్గర లేదు.
ఇప్పుడు  ‘నీడబ్బు ఏమీ లేదు. అంతా
అయిపోయింది,’ అంటున్నాడు. ‘చూశావా?
ఎంత మోసం చేశాడో. నా పాస్ బుక్ లో డబ్బు
లేదు. నేను చేసింది ప్రైవేట్ స్కూల్ లో టీచర్
ఉద్యోగం. పెన్షన్ రాదు.

ఇదంతా నా తెలివి తక్కువ. మీ తరమైనా

తెలుసుకోండి. జాగర్త. వుంటాను.’
ప్రేమతో, నీ అక్క
-- జాహ్నవి.
‘లక్షా ఇరవైఐదు వేలు డ్రా చెయ్యడానికి వచ్చారు
పవన్ గారు.’ అంది. ‘ ఫరవాలేదు,  మా వారే. --*--
ఇచ్చేయండి,’ అన్నాను.  ‘ఇంత అమౌంట్ అని
మీకు తెలుసో లేదో అని అడుగుతున్నామండీ.
కథలు, కార్టూన్లు, కవితలతో పాటు,
అది మా కర్తవ్యం,’ అందామె. ‘ఇచ్చేయండి,’ అందరిని నవ్వించే జోక్స్, ఇతర రచనలను
అన్నాను.  ఈ బ్యాంక్ వాళ్ళు ఎంత మంచి వారు ఆహ్వానిస్తుంది మాధురి.
వీళ్ళు అనుకున్నాను.
మాధురి మాసపత్రిక కు ఎటువంటి
ఇప్పుడు ఆలోచిస్తే అర్థమయ్యింది.  రుసుము చెల్లించనవసరం లేదు.
బ్యాంక్ లో తన ఫ్రెండ్ ఉండబట్టి ఏపనైనా అభిరుచి కలిగిన పాఠకుల సాహితీ
దాహం తీర్చడానికి ఉచితంగా లభించే అంతర్జాల
నిముషాల్లో జరిపించుకునేవాడు. అలాగే చాలా మాస పత్రిక ఇది.
విత్ డ్రా ఫార్మ్స్ లో  తానే సంతకాలు పెట్టీ చక్కని సాహిత్యంతో పాఠకులను
రంజింప చేయడమే పత్రిక ముఖ్య ఉద్దేశం...
డబ్బు తీసుకున్నట్లున్నాడు. నేనేదో ఐదారు
సార్లు పెట్టినట్లు గుర్తు…. ఈమె కొత్తగా
వచ్చినట్లుంది.  కస్టమర్ కే ఫోన్ చేసింది. ఈ సాదరంగా ఆహ్వానిస్తూ ఆదరించండి...
సాహితి అభిరుచితో చదివి ఆస్వాదించండి...
బ్యాంక్  లొ కనీసం నాకు అకౌంట్ ఉన్న విషయం
పెద్ద మనసుతో పత్రికను ఆశీర్వదించండి....
కూడా నాకు తెలియదు. మర్చిపోయాను. డబ్బు మీ నుండి మాధురి కోరుకునేది ఇదే...
విషయం పట్టించుకోకుండా ఉండటం స్వంత
రచనలు పంపవలసిన మెయిల్ ఐడి
ఇంట్లో పొరపాటా? నా జీతం ఒక్కరోజు లేట్
snehasahithi2022@gmail.com
అయితే ఇంకా ఎందుకు  జీతం రాలేదనేవాడు.
వచ్చిన రోజు సాయంత్రమే డ్రా చేసేవాడు.
ఒకరోజు ఏ.టీ.ఎం లో తీస్తుంటే ‘ఎందుకు

నవంబర్ - 2022
7
 - కాండ్రేగుల శ్రీనివాసరావు

నాకు ఊహ తెలిసిన దగ్గర్నుంచి నేను కూడా వెళ్లాను. ఆడిటోరియంలో

కూర్చున్నాను. జానకమ్మ, సుశీలమ్మ,
జానకమ్మ పాట అంటే చాలా చాలా ఇష్టం...
జయసుధ, జయప్రద,మోహన్ బాబు, బ్రహ్మా
ఆమె పాటలో తియ్యదనం... ఆ గొంతులో
నందం లాంటి ఇంకా ఎందరెందరో సెలబ్రిటీలు
మాధుర్యం... ఎన్నిసార్లు విన్నా ఇంకా ఇంకా
వేదిక మీద ఆశీనులై ఉన్నారు. వారి ప్రసంగాలు
వినాలని అనిపిస్తూనే ఉండటం ఆమె ప్రతిభకి
కొనసాగుతూనే ఉన్నాయి.
నిదర్శనం.

కాసేపటికి సభ మధ్యలోనే జానకమ్మ

జానకమ్మ పాట కోసం ఆనాటి రేడియో,
గారు వెళ్ళటానికని లేచారు. సుబ్బిరామిరెడ్డి గారి
ట్రాన్సిస్టర్ , టేప్ రికార్డర్, వాక్ మేన్, హోమ్
దగ్గర అనుమతి తీసుకుంటూ సుశీలమ్మకి మరో
థియేటర్, ఇప్పటి బ్లూటూత్ సౌండ్ సిస్టమ్
ఇద్దరు ముగ్గురికి వెళ్లి వస్తానని చెప్పడంతో ఆ
బార్ లు లాంటి వాటిలో ఆమె గొంతు ఈనాటికి
దృశ్యాన్ని చూసిన నాలో టక్కున ఓ ఆలోచన
వింటూనే ఉన్నాను. అలా వింటున్నప్పుడు ఎన్నో
స్ఫురించింది. ఎందరెందరో వీఐపీల వివాహాలు,
ఎన్నెన్నో ఆలోచనలు. అంతటి ప్రతిభామూర్తి
పుట్టినరోజులు, నిశ్చితార్థాలు ,లాంటి ఫంక్షన్లు
అయినటువంటి ఆ మహాతల్లి పాదాలకి
అదే ఆడిటోరియంలో జరగటం,వాటికి నేను
నమస్కరించాలని నిగూఢమైన చిత్రాతి చిత్రమైన
తరచూ హాజరు కావడం వలన ఆ ఆడిటోరియం
కోరిక...
డిజైన్ మొత్తం నాకు బాగా పరిచయం.
ఆమెను మూడు నాలుగు సందర్భాల్లో
వేరు వేరు చోటల్లో చూసినప్పటికీ కూడా
వేదిక మీదనుంచి నిష్క్రమిస్తున్న
ఆమె చెంతకు వెళ్లే అవకాశం లేకపోవడంతో
జానకమ్మ , ఏ గేటులో నుంచి బయటకు
చాన్నాళ్లుగా ఆ కోరిక మనసులో అలాగే
వస్తారో ఊహించాను. నిర్మానుష్యంగా ఉన్న
ఉండిపోయింది.
ఆ ప్రదేశంలోనికి ఎవరురారు. జానకమ్మ
పాదాల మీద పడి నా కోరిక తీర్చుకునే
విశాఖ పోర్టు కళావాణి ఆడిటోరియంలో
అవకాశం ఆసన్నమైనందుకు సంతోషించి,
కళాబంధు టి. సుబ్బిరామిరెడ్డి గారి జన్మదిన
అంత మంచి ఆలోచన చేసినందుకు నన్ను నేనే
వేడుకలు జరుగుతున్నాయి. చూడటానికని

నవంబర్ - 2022
8
 ఆగటం లేదు. అతడు జానకమ్మ కొడుకు. ఆ
కేకలకు సెక్యూరిటీ అప్రమత్తమయి ఆమె దగ్గరికి
ఎవరిని రానివ్వకుండా కంట్రోల్ చేస్తున్నారు.
ఉన్న అవకాశం కూడా పోయి, నా కోరిక అలా
కూడా తీరే అవకాశం లేకుండాపోయింది.

ఉట్టి కేగలేనివాడు స్వర్గానికేగి నట్లు...

సెలబ్రిటీని చూడడమే పెద్ద సాహసం...
అటువంటిది ఆమె పాదాలకు నమస్కారం,
అంటే ఇంకెంత సాహసమో కదా...

అభినందించుకుంటూ ఆడిటోరియం నుంచి లేచి

జానకమ్మ గారి కొడుకు కారు గురించి
ప్రధాన ద్వారం గుండా బయటకు వచ్చి, జానకమ్మ
ఫోన్ చేశాడు. డ్రైవరు కారు తీసుకువచ్చేసాడు.
వచ్చే గేటు దగ్గరికి వడివడిగా నడిచాను. తీరా
కారు నేరుగా మేమున్న ప్రదేశానికి వచ్చింది.
అక్కడికి వెళ్లి చూశాక నా ఊహ తప్పయింది.
కారు ఎక్కినప్పుడైనా సరే ఆ మహాతల్లి
ఇంత తక్కువ సమయంలో ఎవరూ అక్కడకి
పాదనమస్కారం దొరుకుతోందేమోనని ఎదురు
రారు , ఎవరూ అక్కడ ఉండరు,అనుకుని వచ్చిన
చూస్తున్నాను. కానీ అక్కడ కూడా అవకాశం
నాకు నాలాగే ఆలోచిస్తూ జానకమ్మ కోసం అదే
ఇవ్వలేదు సెక్యూరిటీ వాళ్ళు. ఆమె గబగబా నడిచి
గేటు దగ్గరకు దాదాపు నలబై ఏబై మంది వచ్చి
కార్ డోర్ తీసుకుని ఫ్రంట్ సీట్లో కూర్చున్నారు.
ఉండటం, వాళ్లంతా ఆమె గురించే ఎదురు
దాంతో కాస్త జనాలు రద్దీ తగ్గుముఖం పట్టింది.
చూస్తూ ఉండటం,నన్ను నిర్ఘాంతపోయేలా
చేసింది.
ఆ ప్రదేశం గురించి కార్ డ్రైవర్ కి అంతగా
తెలియకపోవటం వల్ల తిన్నగా వచ్చేసాడు. కారు
ఇక చేసేది ఏమీ లేక నేను కూడా
టర్న్ అవ్వదు. ఆడిటోరియం ఎంట్రన్స్ దాకా
వాళ్ళలో ఒకడినై జానకమ్మ గారి గురించి ఎదురు
రివర్స్ లో వెనక్కి వెళ్లాల్సిందే! డ్రైవరు రివర్స్
చూడ సాగేను. అప్పటికి ఇంకా ఆమె రాలేదు.
చేస్తున్నాడు. జనం అంతా ఎక్కడ వారు అక్కడే
కాసేపటకి వచ్చారు. అత్యంత సమీపంగా ఆమెను
చూడటం ఆనందం అనిపించింది. ఆటోగ్రాఫ్
కోసం ఆమె మీద జనం పడిపోతున్నారు.
ఎక్కువ జుట్టుతో ఉన్న ఓ అబ్బాయి “ ఏమిటీ
న్యూసెన్స్... ఏయ్ సెక్యూరిటీ ఏమిటిది?
జనాలను కంట్రోల్ చేయరా మీరు? “ అంటూ
చిరాకు పడుతూ కేకలు పెడుతున్నాడు. అతన్ని
జానకమ్మ కాస్త వారిస్తున్నారు. అయినా అతడు

నవంబర్ - 2022
9
నిలుచుండిపోయారు. ఇదే కాస్త అవకాశం గా
తీసుకొని మెల్లగా రివర్స్ అవుతున్న కారుతో
పాటు జానకమ్మ గారి విండో దగ్గర నేను ఆమెకు
అత్యంత సమీపంగా నడుస్తున్నాను. బిచ్చం కోసం
పరి తపించే బిచ్చగాడిలా ఆమెనే ఆరాధనగా
పూజ్యభావంతో చూస్తూ నడుస్తూనే ఉన్నాను
ఫ్రంట్ సీట్లో కూర్చున్న ఆమె నన్ను చూశారు.
వంగి ఆర్తిగా వినయంగా రెండు చేతులతో
నమస్కరించాను. ఏ దేవుడు కరుణించాడో?
ఆమె విండో దించారు. నన్ను దగ్గరకు రమ్మనమని
పిలిచారు. నేను ఆమెకు అత్యంత సమీపంగా చేరి
రెండు చేతులతో మళ్ళీ నమస్కరించాను. ఆమె
ప్రతి నమస్కారం చేస్తూ నా రెండు చేతుల్ని
పట్టుకున్నారు... పాదాలకి నమస్కరించాలని
తపించే నాకు ఆమె చేతి స్పర్శ లభ్యమవటం
అదృష్టం... అంతటి మహా వ్యక్తి , అంతటి
నా అభిమాన గాయినీ మణి, అంతటి విద్వత్తు
కలిగిన ఆమె నుంచి, ఆ చేతి స్పర్శ ద్వారా,
కళ ,వాహిని అయి, ప్రవహిస్తూ ఇసుమంతైనా
నాకు ప్రాప్తించదా ? అనిపించింది.ఈ జ్ఞాపకం
ఎప్పటికీ పదిలం...
--*--

కథలు, కార్టూన్లు, కవితలతో పాటు, అందరిని నవ్వించే

జోక్స్, ఇతర రచనలను ఆహ్వానిస్తుంది మాధురి.

రచనలు పంపవలసిన మెయిల్ ఐడి

snehasahithi2022@gmail.com
నవంబర్ - 2022
10
 కొన్ని అంతే!!
నీ ముఖంలో విరియాల్సిన నవ్వులు
వేరెవ్వరి ఆననం మీదో పువ్వుల�ై పూస్తుంటాయి.
నీక�ై స్పందించాల్సిన హృదయం
ఇంకొక్కరి తనువుకోసం
తహ తహలతో తపిస్తూ ఉంటుంది.
నీవు పుట్టాల్సిన చోటు కాక
మరేదో ప్రాంతంలో కళ్ళు తెరిచి
అక్కున చేర్చుకొనే వారు లేక
గుక్కపట్టి ఏడుస్తూ ఉంటావు.
నీ వెవ్వరో నీకే తెలియక
ఇక్కడి కెందుకొచ్చావో అర్ థం కాక
ఆలోచన్ల తోనే అలిసి పో తుంటావు.
నీ వెళ్లి పో తానని బయలు దేరితే
ఉండమని చెప్పేవారులేక
ఉసూరు మంటావు.
రక్షణకోసం ఏర్పరచుకొన్న ఆవాసం
నీ మీదే పడి గువ్వను దిగమింగిన
గుడ్ల గుబలా మిటకరిసతుంది
్ .
కాపలాగా పెంచుకొన్న జాగిలం తన
అధిక ప్రేమను వ్యక్తం చేయడానికి
నిన్ను తరచు కాట్లు పడేలా కరుస్తూ నే
ఉంటుంది.
నీవు చేసే కొత్త పని
నీవు బతికి ఉండగా
మెచ్చేవారే ఉండరు.
నీవు గర్వంగా ఊరేగే కాలానికి
నీ వాడంతా నిద్రలో మునిగి ఉంటుంది.
కోరిన దాన్ని వెంటాడి
వేటాడే సమయానికి
నీలో ఆకలి చచ్చిపో యి ఉంటుంది.
నీ వేవో నిర్దేశాలను చూసి
ఊరనుకొని బయలుదేరి
వల్ల కాటికి చేరుతావు.
నీవు ఎందరినో ఆశ్చర్య పరచాలని
కొత్త స్వరాల రాగాలు ఆలపిస్తే
చుట్ టూ కాకుల మంద మూగి
అన్నం మెతుకులు ఎక్కడని అడుగుతాయి.
నీవు పచ్చని చెట్టయి
ఎదుగుదామని అనుకొనే సమయానికి
మొక్కలంటేనే సహించని
మరో సమాజం తయార�ై ఉంటుంది.
ఎదురుగా అడ్డ మొచ్చే దుర్మార్గ ముఖాన్ని
పగుల గొట్ట మని చేతులకు ఆజ్ఞ జారీ చేస్తే
అవి నిటారుగా లేచి దండం పెట్టి
నీ భావాలకు పిండం పెడుతూ ఉంటాయి.
నీ బతుకు కుటీరంలో
వేరెవ్వరో చేరి సుఖించడానికి
నీకే తెలియకుండా
తలుపుల్ని బార్లా తీస్తుంటావు.
అవి వింతగా..... తెచ్చుకొన్న
చింతల్లా అనిపించవచ్చు!!
కొన్ని అంతే
అని భరించడమే బతుకంటే!!
- సడ్లపల్లి చిదంబర రెడ్డి
“రాయలసీమ మాండలిక పద పరిమళాన్ని
రవళిస్తోన్న కవి, రచయిత ”
11
నవంబర్ - 2022
 పిశాచి ప్రేమలు
- P. రాజేంద్ర ప్రసాద్

“అబ్బ! యమ బోరు కొడుతోంది.

ఒంటరిగా ఉన్నాను. తోడు ఎవరూ లేరు.
తలుపులన్నీ వేసేసి ఉన్నాయి. లైట్లన్నీ
ఆఫ్ చేసేసి, ఫాన్లన్నీ కట్టేసి, ఆర్నెల్లబట్టీ
ఈ రూములోకి ఎవరూ రాకుండా
బయట గడియవేసి, తాళం పెట్టి పైగా ఆ
తాళం చెవి పూజ గదిలో ఆంజనేయుడి
దగ్గర పెట్టేరు. నాకూ తెలిసేది కాదు.
తాళం వేసేసే ముందర వాళ్ళల్లో వాళ్ళు
మాట్లాడుకున్నారు కాబట్టి తెలిసింది.
మామూలుగా తలుపులూ,తాళాలూ
మనకో లెక్క కాదనుకోండి. వాటిల్లోంచి
ఈజీ గా బయటికెళిపోతాను. కానీ
సొంతిల్లు కదా. వదిలిపెట్టి వెళ్ళ బుద్ధి
కావటం లేదు. పోనీలే కరోనా వల్ల లాక్ డౌన్
లో ఉన్నాలే అని సరిపెట్టుకుంటున్నాను.

ఆర్నెల్ల క్రితం  వరకూ నాకు

ఇక్కడ బాగానే కాలక్షేపమయ్యేది.
రూములో ఎవళ్ళో ఒకళ్లు ఉండేవాళ్లు.
నేరకపోయి కోపం తెచ్చుకొని  వాడ్ని
బెదిరించాక ఇలాగ ఈ రూములో ఒక్కడినీ
ఉండిపోవాల్సి వచ్చింది. అయినా వెధవకి
బాగా అయ్యిందిలే. వాడికి కావాల్సిన
శాస్తే జరిగింది. అదెలాగో  చెప్పాలి కదూ.
చెప్తాను మరి .

12
నవంబర్ - 2022

నేను చాలా సంవత్సరాలబట్టీ ఇక్కడే
ఉంటున్నాను. ఇక్కడే అంటే, ఇది మా
సొంతిల్లన్న మాట. మా అమ్మేమో నేను
పుట్టగానే పోయిందంట. అందుకని నేనూ,మా
పిన్నీ ఉండేవాళ్ళం. మా నాన్న పోతూ పోతూ
ఆస్తంతా నా పేరునే రాసి పోయాడు. ఇంకేం?
మా పిన్నికి దాని మీద కన్ను పడింది.  పిన్నంటే
మా సవత్తల్లన్న మాట.
నాకు నవలలూ, కథలూ
చదువుకోవడమంటే మహా ఇష్టం. ఒక రోజు
నేను సీరియస్ గా నవల చదువుకుంటూంటే
వెనకనించి  నెత్తి మీద కిరసనాయిలు పోసి నేను
అటు తిరిగేలోపు అగ్గిపుల్ల గీసి మీద పడేసింది.
నేను వొళ్ళంతా కాలిపోయి చచ్చిపోయాను.
అందుకని నేనేమన్నా చేస్తానని భయపడిపోయి
చింతతోపు కెళ్లిపోయి అక్కడే ఉంటోంది.
మన్లో మన మాట ... ఆవిడ్ని మెట్ల
మీంచి తోసేసింది నేనే! ఆవిడకి ఆ విషయం
తెలీలేదనుకోండి. దెయ్యమైపోయాక నేను ఆవిడకి
కనబడను కదా! అందుకని నేనక్కడున్నట్టూ...
నేనే ఆవిడ కాలికి కర్ర అడ్డం పెట్టి మెట్ల మీంచి
పడిపోయేలాగ ప్లాన్ చేసినట్టూ అస్సలు తెలీలేదు.
పాపం చచ్చిపోయాక ఆవిడకి జ్ఞానోదయం
అయినట్టుంది. ప్రేమగా పలకరిస్తుంది. ఇంకా
ప్రేమగా మాట్లాడుతుంది.
నేనొక్కణ్ణే సింగిల్ గా  ఈ రూములో
ఉండడానికి ఒక కారణం ఉంది.  ఇది మేడ
మీద సింగిల్ గా ఉన్న ఒకే రూము. ఈ కాలపు
ఇళ్లలో లాగా కాకుండా ఈ రూములో పైన
అటక ఒకటుంది. అటకంటే నాకు చాలా ఇష్టం.
పాత సామాన్లన్నీ అటక మీద వేసేస్తారు. పాత
సామాన్ల వాసన చాలా బాగుంటుంది. అటక మీద
కూర్చున్నా పడుకున్నా ఇంకా బాగుంటుంది.
నేను చాలా సంవత్సరాల బట్టీ ఇక్కడే
ఉంటున్నానని చెప్పాను కదా. నేనిక్కడే
ఉంటున్నట్టు ఇంటి ఓనర్సుకి  కొంచెం తెలుసు
గానీ నేనెవరో ఏమిటో వాళ్ళకి ఏమీ పూర్తిగా తెలీదు.
అందుకని వాళ్లు నన్నేమీ చేయలేకపోయారు.
నన్ను బయటకు పంపడానికైతే వాళ్ళు  రకరకాల
ప్రయత్నాలు చేశారు గానీ,  అవేవీ నా మీద పని
చేయలేదు. అయినా నేను పైకెళ్లక ముందునించీ
ఉంటుంటే మధ్యలో వచ్చిన  వీళ్ళెవరు నన్ను
బయటకు పంపడానికి?
ముందునించీ ఇది మా ఇల్లే కదా!
నేనుపోయి ఇప్పటికి ముప్ఫయి ఏళ్ళయ్యిందేమో! 
అంతకుముందు ఇంట్లో తిరిగే వాణ్ణి. ఇప్పుడు 
అటక మీద నివాసం. అంతే తేడా. చాలా మందికి
నేనిక్కడున్నానని అనుమానం ఉంది. మా పిన్ని
కూడా చచ్చిపోయింతర్వాత మా మామయ్య,
అంటే మా పిన్నీ వాళ్ళ అన్నయ్యన్నమాట,
13
నవంబర్ - 2022
దర్జాగా ఈ ఇల్లు తీసేసుకున్నాడు. తీసుకుంటే
తీసుకున్నాడుగాని నన్ను బయటకు పంపించాలని
వెధవ ప్రయత్నాలెందుకు? మా ఇంట్లో
నన్నుండద్దూ అనడానికి వాడికి ఎంత ధైర్యం?
అందుకే వాణ్ణి నేను రకరకాలుగా ఏడిపిస్తూ
ఉంటా. వాడికేమో నేను మగ వాణ్ణనీ ‘ఉన్నాడు’
అనాలనీ కూడా తెలీదు. ‘దెయ్యముందీ
‘అంటాడు.’ ఒరేయ్ నేను మగ దెయ్యాన్నిరా!
ఉన్నాడు అనాలి ‘ అని ఎంత మొత్తుకున్నా
ఎవడూ పట్టించుకోడు. ఒక్కోడేమో’ భూతం
‘అంటాడు. వాడూ అదే వరస’ ఉంది ‘ అంటాడు.
అరిచి గీపెట్టినా  ‘ఉన్నాడూ ‘అనడు. ఇంకోడు’
పిశాచం, పిశాచీ’ అంటాడు గానీ రెండింటికీ ‘
ఉందనే ‘ అంటాడు. వీళ్ళకి తెలుగు పాఠాలు ఏ
పంతులు నేర్పేడో మరి.
మా ఫ్రెండు దయ్యాలూ,  కొంచెం పరిచయం
ఉన్న దయ్యాలూ,  మా పిన్ని దెయ్యమూ వాళ్ళూ
బయట వేరే వేరే కాలనీల్లో ఉంటారు. కొంతమంది
స్మశానం కాలనీలో, కొంతమంది చింతతోపు
కాలనీ లో మరికొంతమంది కూలిపోయిన
కోటకాలనీలో. నాకేమో అక్కడెక్కడా
ఉండబుద్ధి కాదు. మా పిన్నేమో అప్పుడప్పుడూ
ఇక్కడికొస్తుంది. వచ్చినప్పుడల్లా పోరుతుంది.
“ఇక్కడ చింతతోపు కాలనీలో నాతోపాటు
ఉండరా... ఇక్కడేదో ఆంజనేయస్వామి
ఆలయం కడతానంటున్నారూ నాకు భయంగా
ఉంది, తోడుందువి గానీ.” అని. నేనే దాటేస్తున్నా.
ఆంజనేయస్వామి గుడి కడితే ఆవిడొక్కద్దానికేనా
భయం!? నాకైతే కాళ్ళే వణికిపోతాయి. మగాళ్లం
కదా. అలా అని చెప్పకూడదు. పైగా అక్కడ
వేసవి కాలం అయితే చల్లగా బాగుంటుందేమో
గానీ, వర్షాకాలం ఏం చెయ్యాలి? ఇక్కడ ఇంట్లో
అటక మీద ఉన్నాం కాబట్టి ఫర్వాలేదు. అక్కడైతే
వర్షానికి తడిచి పోవాలి. జలుబూ గట్రా చేస్తే 
డాక్టర్లుండరు. భూమ్మీద ఉన్నప్పుడే మల్టీ
స్పెషాలిటీ హాస్పిటళ్లు పెట్టి జనాల్ని టెస్టులనీ
అవనీ ఇవనీ వేధించుకు తిని ఉంటారు కదా ! ఆ
పాపానికి వాళ్ళు డైరెక్టుగా నరకానికే పోతారు.
మాకులాగా దయ్యాల జన్మ ఉండదన్న మాట. 
పైగా అక్కడైతే చెట్టు కొమ్మల మీదే పడుకోవాలి. 
సౌకర్యంగా ఉండదు. మంచినిద్రలో ఉన్నప్పుడు
పెద్ద గాలొచ్చి  కొమ్మలు ఊగిపోతే కిందపడతాం.
రూములో అయితే ఏడిపించడానికి పెర్మనెంటుగా
మనుషులు దొరుకుతారు. చింతతోపులో
మనుషులే కనపడరు. పైగా అక్కడ ఆడ
దెయ్యాలెక్కువ. ఊరికే అచ్చమ్మ బుచ్చమ్మ
కబుర్లు. నాకు నచ్చదు. అన్నట్టు సాయంత్రం
ఏడున్నరైతే రూములో ఉండేవాళ్ళు ఎవరైనా
అందరూ ఠంచనుగా టీ వీ లో ‘కార్తీక దీపం’
సీరియల్ పెడతారు. పాపం వంటలక్క కష్టాలు
చూసి గుండె నీరైపోతుందనుకో. చింత తోపులో
అయితే టీ వీలూ కార్తీకదీపాలూ ఉండవు కదా.
ఒక్కో రోజు అస్సలు గాలి ఉండదు కదా.
అలాంటప్పుడు చింతతోపులో ఉన్నామనుకోండి.
చల్లగానే ఉంటుంది. కానీ గాలాడక  చాలా
ఇబ్బంది పడాలి.  ఇక్కడైతే ఫానుంటుంది. రెక్కల
14
నవంబర్ - 2022
పైన హాయిగా పడుకోవచ్చు. ఎవరైనా ఫాను
స్విచ్చి వేశారనుకోండి. ఇంకా బాగుంటుంది.
రంగులరాట్నంలా తిరగొచ్చు. మామూలుగా
అయితే నేను అటక మీదే కూర్చోవడం,
పడుకోవడం అన్నీనూ.
రూము పగటి పూట తలుపులేసేసి
ఉంటుంది. సాయంత్రమైతే రూములో ఉండే
కుర్రాళ్ళు వచ్చేవాళ్ళు. ఒకరోజు వాళ్ళు వచ్చీ
రాగానే  ఒకణ్ణి డిప్ప మీద కొట్టాను. వాడు 
వెనకాతల ఉన్న వాడి ఫ్రెండే కొట్టాడనుకొని వాణ్ణి
ఒక్కటి పీకాడు. ఇంక చూడండీ  పైటింగ్ సీన్.
నవ్వీ నవ్వీ చచ్చాననుకోండి.
చెప్పడం మర్చిపోయాను. మావి
అమెరికన్ టైమింగ్సన్న మాట. మీకు పగలైతే
మాకు రాత్రి. మీకు రాత్రైతే మాకుపగలు. నేను
మంచి ఉత్సాహంగా ఉన్నప్పుడు కుర్రాళ్ళు గాఢ
నిద్రలో ఉండేవాళ్ళు. ఫాను తిరుగుతూ ఉండేది.
ఫాను మీద కాసేపు రంగుల రాట్నం ఆడుకుని
బోరు కొట్టినప్పుడు కుర్రాళ్లతో ఆడుకునే వాణ్ణి.
వాళ్ళకి తెలీదనుకోండి. వాళ్ళ వంటగిన్నెలు
కింద పడేసీ, పుస్తకాలు దాచేసీ....... వాళ్ళు
తెలీక ఒకళ్ళలో ఒకళ్ళు కొట్టుకునే వాళ్ళు. భలే
సరదాగా ఉండేది.
అన్నట్టు మేము అందరికీ కనిపించం.
కొంతమందికే, అదీ కొన్నిసార్లే కనిపిస్తామన్న
మాట. సెల్ ఫోన్లో బ్లూ టూత్ ఉంటుంది
కదా........ అలాగ మా దగ్గర కూడా బ్లూ టూత్
లాంటి ఒక పవర్ ఉంటుందన్న మాట. అందరూ  నేను
బ్లూ టూత్ ఆన్ చేస్తే కొన్ని డివైజులు మాత్రమే
కనెక్ట్ అయ్యినట్టు అందరూ కనెక్ట్ అవ్వరు. కొంత
మందే మాకు దొరికిపోతారు. అలా ఎందుకో
మాకూ తెలియదనుకోండి.   కనెక్ట్ అవ్వడం అంటే
గుర్తొచ్చింది. కొంచెం సిగ్గేసినా చెప్పక తప్పదు.
ఓ అమ్మాయి దెయ్యానికి ఈ మధ్య బాగా కనెక్ట్
అయిపోయాను.  ఒంటరి దెయ్యాన్ని కదా
అని మా పిన్నీ వాళ్ళ ఫ్రెండు దయ్యం ఒకావిడ
ఓ సంబంధం తీసుకొచ్చింది.  ఓ అమ్మాయి,
రైలు కింద పడి చచ్చిపోయిందంట. ఒక
చెయ్యి వేలాడుతూ కొద్దిగా వికృతంగా ఉంటూ,
వంకరగా ఎగురుతూ చాలా బాగుంది. ఈడూ
జోడూ బాగుంటుందీ చూడమని అందావిడ.
నా ముఖం చాలా బాగుంటుందని మా వాళ్లంతా
అంటారు. మా పిన్ని పైనుంచి కిరసనాయిలు
పోసి కాల్చిందేమో జుట్టంతా కాలిపోయింది.
ఒక కన్నేమో పేలిపోయింది. కనుబొమ్మలూ
లేవు. కుడి వైపుముఖమంతా కాలిపోయి చీ
ము నెత్తురుతో కండలు వేలాడుతూ చాలా
బావుంటానని మా వాళ్లంతా అంటారు.
అయినా మగాడికి అందం ఎందుకూ
అంటుంది మా పిన్ని. ఆవిడది అదో టైపు.
పెళ్లి కాకుండా చచ్చిపోయాను
కదా! సంబంధాలు చాలా వస్తున్నాయి. 
డిమాండెక్కువ. నాకున్నదల్లా మా పిన్నే కదా!
ఆమెనే మాట్లాడమని చెప్పాను.
15
నవంబర్ - 2022

మీకో విషయం చెప్పాలి. మా గురించి
మీకందరికీ చాలా దురభిప్రాయాలున్నాయి.
మాకు పాదాలు వెనక్కి తిరిగిఉంటాయనీ,
పాటలూ అవీ పాడతామనీ. ఏడుస్తామనీనూ.
అయినా చోద్యం గానీ, పాదాలు వెనక్కుంటే
బాలన్సు ఎలా ఉంటుంది? మాకు అసలు కాళ్ళే
ఉండవు. చందమామ పుస్తకంలో చూడండి..
మా బొమ్మలు ఎంత అందంగా వేస్తారో   పొట్ట
కిందినించీ చక్కగా చేపలాగా సన్నగా ఉంటుందన్న
మాట! ఇంకా పాటలూ ఏడవడాలూ అంటారా!
అవన్నీ సినిమా వాళ్ళు పెట్టేవే! ఏడవడం
అయితే మానేజ్  చెయ్యచ్చేమో గానీ పాటలంటే
వెనకాతల  ప్లే బాకూ, మ్యూజిక్కూ ఎవడు
కొడతాడు? నాకు తెలిసి మ్యూజిక్ డైరెక్టర్లెవరూ
దెయ్యాలవలేదు.
పాటలంటే గుర్తొచ్చింది. మా
రూములో కొన్నాళ్ళు ఓ కవో రచయితో
ఒకాయన ఉండేవాడు. అతను కాళ్ళెప్పుడూ
టేబులు మీద పెట్టుకొని చేతిలో పెన్ను
పెట్టుకొని ఆలోచిస్తూ ఉండేవాడు. అతను
రాసేదేమిటో చూద్దామని ఎన్ని సార్లు
ప్రయత్నించినా అదేంటో మా బ్లూ టూత్
ఎప్పుడూ కనెక్ట్ అయ్యేది కాదు.
డాక్టర్లకి లాగా కవులూ, రచయితలూ
జనాల్ని పీక్కు తిన్న పాపానికి డైరెక్టు నరకానికీ,
మ్యూజిక్ డైరెక్టర్లేమో స్వర్గానికీ పోతారు గాని
మాకు లాగా దయ్యం జన్మంటూ ఉండదు.
అందుకని వాళ్ళు రాసేదేమిటో మాకు తెలిసే
ఛాన్సే లేదు.
కొన్నాళ్ల తరువాత ఒక కొత్తగా  పెళ్ళైన
జంట వచ్చేరు. వాళ్ళు రాత్రిళ్ళు పడుకున్నప్పుడు
చూడాలంటే నాకే సిగ్గేసేది. మగ దయ్యాన్ని కదా..
అలా చూడ్డం తప్పు అని నేనే బయటికెళ్లిపోయి  
ఏ చింతచెట్టు మీదో ఆ రాత్రికి ఆడుకుంటూ
గడిపేవాణ్ణి. అయినా నా మంచితనం ఎవరూ
గుర్తించలేదు. మొగుడు ఆఫీసుకెళ్లిపోయి ఈ
అమ్మాయి ఒక్కతీ ఉన్నప్పుడు పాపం ఒక్కత్తే
వంట చేసుకుంటోంది కదా! అని అవీ ఇవీ అన్నీ
తీసికెళ్లి పొయ్యి దగ్గర పెట్టేవాణ్ణి. ఆ అమ్మాయికి
అస్సలు కృతజ్ఞత లేదు. కెవ్వు కెవ్వు మని అరిచేది.
కింద నించీ మా ఓనరత్త  వచ్చి ‘ఈ పాడు
ముండా దెయ్యం ఎప్పుడు పోతుందో ‘ అని
శాపనార్ధాలు పెట్టేది. నేను ఆడ దెయ్యాన్ని కాదు
బాబోయ్ అంటే వినిపించుకోరే!
అసలు సినిమా వాళ్ళననాలి. అన్నీ
ఆడ దెయ్యాల్నే చూపిస్తారు. ఎప్పుడో ఓ సారి
మగవాళ్ళని చూపిస్తే వాళ్ళని దెయ్యాలనరు.
ఆత్మలంట. పైగా ఇవి ఓన్లీ పగ తీర్చుకోవడానికే
పుడతాయి. పగ తీరగానే వెళ్లిపోయి ఎక్కడో
అక్కడ ఉండొచ్చు కదా! అలా కాదంట.
గాలిలో గాలిగా కలిసిపోవాలంట. వీళ్ళ శ్రాద్ధం
16
నవంబర్ - 2022
పెట్ట. పగ తీర్చుకోడం తప్ప మగ దెయ్యాలకి
వేరే పనిలేనట్టూ, ఎవడినో ఒకణ్ణి ప్రేమించి
చచ్చిపోయి వాడి గురించి ఏడవడమే ఆడ
దెయ్యాల పనైనట్టూ తప్పితే ఇంకోలా సినిమాలు
తియ్యరు కదా! పైగా అన్ని ఆడ దెయ్యాలూ
హీరోయిన్లలాగా, వాంపుల లాగా సెక్సీగా
డాన్సులొకటీ. మళ్లీ ఆ డాన్సులు చేసేటప్పుడు
మాత్రం పాదాలు ముందుకేఉంటాయి. వీళ్ళ
ఆ మట్టున భూతవైద్యుడంట, ఒకణ్ణి
తెలివి తగలెయ్య! అసలు మాకు కాళ్ళే ఉండవు
పిలిపించారు. వాడొచ్చి ఒకటే హడావుడి.
మొగుడో అంటే విని చావరు.
ముగ్గులేశాడు.... నిమ్మకాయలు పెట్టాడు.
మధ్యలో ఏదో ఓ బొమ్మా, ఓ సీసా పెట్టాడు.”
కొత్త జంటా, కవీ  ఖాళీ చేసి వెళ్ళిపోయాక
హ్రాం.... హ్రీం... ఓం...ఫట్ స్వాహా “
మా గదిలోకి ఓ  సింగిల్ కుర్రాడు వచ్చి చేరాడు.
అంటూ ఒకటే అరుపులు. నాకు చిరాకేసి
నాకు నవలలూ, కథలూ చదవడం అంటే ఇష్టం.
“ ఏయ్! ఏంటీ గోల! పుస్తకాలు చదువుకోనివ్వవా?
మరి మాకేమో పిశాచభాషలో ఒకటే పుస్తకం.
“ అన్నాను. గురుడు ఖంగారు పడ్డాడు.అటూ
అదీ ఎప్పుడో తాతల కాలంలో గుణాఢ్యుడు
ఇటూ వెర్రి చూపులు చూసాడు మొదట.
అనే ఆయన రాసేట్ట. ఎన్ని సార్లని చదువుతాం?
భయపడుతూనే ఇంకా మంత్రాలు ఎక్కువ
మామూలు భాషల్లో పుస్తకాలు చదవాలంటే
చేశాడు.  సీసా చేతిలో పెట్టుకుని “రా! ఇందులోకి
ఎవరినో ఒకర్ని ఆవహించాలి కదా. అందుకని
రా... నీ సంగతేంటో చూస్తా!”అంటూ ఒకటే
ఆ కుర్రాణ్ణి ఆవహించి చక్కగా అన్ని పుస్తకాలూ
అరుపులు. సరదాగా సీసాలోకి వెళదామనుకున్నా,
చదువుకుంటూ ఉండేవాణ్ణి. ఆ కుర్రాడు అన్నమూ
గాని పిన్ని చెప్పిన మాటలు గుర్తొచ్చాయి.
పానమూ మానేసీ, కాలేజీ కెళ్లడం మానేసీ
పుస్తకాలు చదువుకుంటూ కూర్చుండిపోతే మా
ఇలాంటి సీసాల్లోకి వెళితే మామూలుగా
ఓనరు మామయ్యకి  అనుమానం వచ్చి వాళ్ళ
అయితే బయటకి రావచ్చు గానీ వీడు గానీ నిజం
అమ్మానాన్నల్ని పిలిపించాడు. వాళ్ళ అమ్మా
గానే  సముద్రంలో పడేస్తే మనకి ఈత రాదు
నాన్నా వచ్చి ఒకటే ఏడుపు.
కదా. అన్యాయంగా మునిగిపోయి
ఇంకోసారి చచ్చిపోవాలి. ఒక సారి
నాకు చిరాకేసి “ఇదిగో! ఊరికే ఆ
చస్తే దయ్యమయ్యాను. మళ్లీ
శోకాలేంటి? నేను మీ వాణ్ణేమన్నా కొరుక్కొని
చచ్చిపోతే ఏమవుతానో ఏంటో..
తింటున్నానా? ఏదో నా మానాన నేను పుస్తకాలు
??? ఎందుకొచ్చిన గోల! వీడు
చదువుకుంటుంటే ఏంటి మీ గోల! ఇలాంటి 
ఎలాగూ  నన్ను చదువుకోనిచ్చేటట్టు
పుస్తకాలు  వందో యాభయ్యో చదివేసి
లేడని చెప్పి నేను వెళ్లి అటక మీద
వెళ్లిపోతాలే!” అన్నాను. వాళ్ళమ్మా నాన్నా
కూర్చున్నా. 
నిర్ఘాంతపోయి ఢామ్మని కింద పడ్డారు.
17
నవంబర్ - 2022
 నేను వదిలేసిన వెంటనే ఆ కుర్రాడు
లేచి “అమ్మా! నాన్నా! మీరెప్పుడొచ్చారు?
ఎందుకొచ్చారు? “ అన్నాడు. ఇంకచూసుకోండి..
భూతవైద్యుడి వీరంగం... “చూశారా! ఒక్క
దెబ్బతో ఎలాంటి దయ్యమైనా దిగిపోవాల్సిందే!
ఈ వీర్రాజు దెబ్బా........గోల్కొండ అబ్బా
అనాల్సిందే .... చూడండి  ఈ దెయ్యాన్ని ఈ
సీసాలో బంధించాను. ఇక దీని ఆటకట్టు..
ఇప్పుడే వెళ్లి దీన్ని సముద్రంలో విసిరేస్తా!”
అంటూ హడావుడి చేశాడు.
పాపం కుర్రాడి తల్లిదండ్రులు కూడా
చాలా సంతోషించి, వాడికి చాలా డబ్బులు
ఇచ్చారు. వాడు అన్నీ సర్దుకుని వెళిపోతూ
తిన్నగా ఉండకుండా పైకి చూస్తూ “దీన్నే కాదు
దీని బాబునైనా సరే వంచుతా! దీని వేషాలు నా
దగ్గర కాదు..” అంటూ గప్పాలు కొట్టాడు.
ఇంక నాకు ఒళ్ళు మండింది.  నేనెవరో
ఆడో మగో కూడా తెలీకుండా దీన్నీ దాన్నీ
అంటాడా అంచెప్పి ఒక్కసారి ఆ కుర్రాడి
లోకి వెళ్లి భూతవైద్యుడి నడ్డి మీద ఒకటే
తన్నుతన్నాను. పాపం బొక్క బోర్లా పడి “అయ్య
బాబోయ్! ఎవరు నన్ను తన్నిందీ!” అంటూ
వెనక్కి చూసాడు. ఇదే సందని చెప్పి నేను
ఒక్కసారి  నా ఒరిజినల్ ముఖం చూపించి
నా మామూలు టైపులో  “హ్హా...హ్హా...హ్హా...”
అంటూ నవ్వాను. అంతే....” వామ్మో ఇది చాలా
పెద్ద దయ్యం... నావల్ల కాదు...కామిని, పిశాచి ,
డాకిని “ అంటూ గురుడు మళ్లీ వెనక్కి తిరిగి
చూడకుండా బ్రతుకు జీవుడా అనుకుంటూ
పరుగో పరుగు.....
నవ్వీ నవ్వీ పొట్టంతా నెప్పెట్టేసింది. ఆ
దెబ్బతో మా  ఓనరు మామయ్య చాలా
భయపడిపోయి ఈ రూముని దాదాపు ఆర్నెల్ల
బట్టి ఎవరికీ అద్దెకివ్వటం లేదు. బాగా బోరు
కొట్టి ఏమీ చెయ్యడానికి లేక ఇంక నా ఆత్మ కథ
రాయడం మొదలు పెట్టాను.
ఇంక లాభం లేదు..కష్టమో నష్టమో మా
పిన్నీ వాళ్ళ కాలనీకే వెళిపోతాను. మా పిన్నీ వాళ్ళ
ఫ్రెండు నాకు సంబంధాలు చూస్తోంది కదా. 
ఆ ట్రైన్ ఆక్సిడెంట్
అమ్మాయి లాగ ఎవళ్ళో
ఒకళ్ళని చేసేసుకుంటే
బాధలన్నీ తీరి నాకూ
ఓ తోడు దొరికి సింగిల్
దెయ్యాన్ని కాస్తా  జంట
దెయ్యాలమౌతాం.
ఇదిగో ఈ మామయ్య గాణ్ణి తాట
తియ్యచ్చు. అప్పటి దాకా కొద్ది రోజులు
విరామం అన్న మాట. ఉంటాను మరి.
--*--
18
నవంబర్ - 2022
 నీవు లేవు
కళ్ల లో నీటి దీపాలు వెలిగించుకొని
ఎన్ని కాలాలు నిరీక్షించినా
మళ్లీ రావు..

ఈ ఒంటరి జీవితం
దిగులుగా వుంది
సశేషం నన్ను వొదలనని
నువ్వు వాగ్ధానించినంత
చేదుగా వుంది

మనసుతో .. మాటలతో
నా చుట్ టూ మెదిలిన అలికిడి
ఇదిగో..
నా చీకటి సమాధిప�ై
ఆశల మొక్కలు మొలిపిసతుంది ్
ఇష్టంగా చూసే నీ కళ్ల కోసం
ఆకాశంలో వెతుకుతోంది

మన చెలిమి సమక్షాన
నీవు విత్తి న ఊసులు
నాకు రోజూ కవిత్వాన్ని
నేర్పుతున్నాయి
అదుపుచేయలేని ఆర్ద్ర తను
గుండెకు కలిపి కుడుతున్నాయి

నీకు చెప్పాల్సింది
ఇంకా ఎంతో వుంది
ఎంత చెప్పినా
తరగనంత దుఃఖం
నావ�ైపు జాలిగా చూస్తుంది

నీవు లేవు..
ఎన్నిసార్లు తడుముకున్నా
ఈ నొప్పికి ఉపశమనమూ లేదు

- సునీత గంగవరపు

19
నవంబర్ - 2022
 నాలో… నేను
- K. నరసింహమూర్తి

నిశ్శబ్ధ నిశీధిలో డాబాపై ఒంటరిగా “ఆ మాటని గుండెలపై చేయి వేసుకు

చెప్పు, పోనీ నేను అడిగిన వాటిలో ఒక్కదానికైనా
కూర్చొని శూన్యాకాశంలోకి చూస్తున్ననాకు
సరైన సమాధానం చెప్పగలవా?” యీసారి
నాలుగు తారలు తళుక్కున మెరిసి
అంతరాత్మ గొంతు గంభీరంగా మారింది.
మాయమయ్యాయి, మేఘాలు వాటిని
అడుగు అన్నట్లు తల ఉపాను;
మూసాయా లేక మేఘాల చాటుకు అవి
వెళ్ళాయా అర్ధం కాలేదు.
“తల్లితండ్రులకు కొడుకుగా ఏంచేసావ్,
అన్నలకి, అక్కలకి తమ్ముడిగా ఏంచేసావ్,
ప్రక్కనే నవ్వు వినిపించింది,
కట్టుకున్న భార్యని ఎంత లక్షణంగా చూసు
ఎవరన్నట్లుగా ప్రక్కకి తిరిగి చూశాను, ఓ
కున్నావ్, ఎన్ని నగలు కొనిచ్చావ్, కన్నబిడ్డలకైనా
ఆకారం కనబడుతోంది, కానీ ఎవరో స్పస్టంగా
కనబడలేదు, ఇంతలో రోడ్డు మీద తిరుగుతున్న
వాహనాల వెలుతురులో ఆ ఆకారం స్పస్టంగా
కనబడింది, అది నా అంతరాత్మే;
“ఏం నన్ను చూస్తే నవ్వు వస్తుందా?”
కోపంగా అడిగాను.
“కాదు జాలేస్తుంది” ఇంకా నవ్వుతూనే
చెప్పింది.
“ఎందుకంత జాలి, నేనేమీ కష్టాలలో
ఉన్నానని?” లేని దర్పం తెచ్చుకు అడిగా;

“ఇంకా ఎందుకు ముసుగులో

బ్రతుకుతావ్, అయిదున్నర పుష్కరాలు
చూశావ్, ఏం వెనకేసావ్, ఏం సంపాదించావ్?”
“అలాగని నేనేం దీనస్థితిలో లేనే” నన్ను
నేను సమర్ధించుకున్నా;

20
నవంబర్ - 2022
వారు కోరుకున్న చదువులు చెప్పించ గలిగావా?
సరైన జీవితాలని అందించ గలిగావా?” శ్వాస
పీల్చుకునేందుకు ఆగినట్లు ఉన్నది.
“నా స్థితికి తగ్గట్లు చూసుకున్నాను, ఏం
తక్కువ చేశాను” తప్పు ఒప్పుకోవటానికి నా
మనస్సు అంగీకరించలేదు.
“ఆగు ఇంకా నేను అడిగేది పూర్తి
కాలేదు, స్థితి గురుంచి మాట్లాడు తున్నావ్
అంతా నీస్వయంకృత అపరాధం కాదా, స్థిరపడే
అవకాశాలెన్నో వదులుకున్నావ్, అరకొర జీతంతో
పిల్లల ఆశలపై, వారి అభివృద్ధి పై నీరు చల్లావ్,
జీవశ్చవంలా బ్రతికేస్తున్నావ్”, ఛీత్కారంగా
పలికింది అంతరాత్మ గొంతు;
“అవును నిజమే అంతా నాతప్పిదమే,
చాలీచాలని సంపాదనతో, సంసారాన్ని
లాక్కొచ్చాను, ప్రభుత్వ ఉద్యోగ అవకాశాలు
వచ్చినట్టే వచ్చి చేజారిపోయేవి” స్వగతంగా
అనుకున్నాను.
“ఏం మాట్లాడవేం, గొంతు పెగలటం
లేదా, లేక ఎలా సమర్దించు కోవాలా అని
చూస్తున్నావా?” అంతరాత్మ ప్రశ్నిచింది.
“ప్లీజ్ ఇంక ఆపు, చచ్చిన పాముని ఇంకా
చంపకు, ఇప్పటికే సగం చచ్చి బ్రతుకుతున్నా”
అంతరాత్మనే వేడుకున్నాను.
గతం భారంగా వారూ, వీరు అందించిన
సహాయ సహకారాలతో గడిచింది, వర్తమానం
దిన దిన గండం నూరేళ్ళాయుశ్సుగా నత్తనడక
నడుస్తోంది, భవిష్యత్తు ఒకరికి భారంగా,
సంపాదన లేక, జవసత్వాలుడిగి చీదరింపులు,
ఛీత్కారాల మధ్య తెల్లారుతుందేమేనని,
భయానకంగా కనిపిస్తోంది.
“చూడు నువ్వు చిన్నప్పటి నుంచి
ఊహల్లో బ్రతికావ్, వాస్తవాన్ని విస్మరించావ్, నీ
తెలివితేటలని యితరులకి పెట్టుబడిగా పెట్టావ్,
వ్యాపారం అన్నావ్, భాగస్వామ్యంలో దిగావ్,
కుటుంబాన్ని నడిరోడ్డు మీదకు లాగావ్, అవునా,
కాదా?” చాలా కఠినంగా ఉంది అంతరాత్మ
గొంతు;
“నీ జీవితం ఎన్నిమలుపులు తిరిగిందో
మర్చిపోయావా, టీచర్, ట్యూటర్, పేపర్ బాయ్,
సేల్స్ మేన్, మార్కెటింగ్ ఏజెంట్, ఇలా ఎన్నో
అవతారాలెత్తావ్, ఎందులోనూ స్థిరం లేకుండా
పోయింది, కాలాన్ని వృధా చేసి జీవితాన్ని
సర్వనాశనం చేసుకున్నావు” అంతరాత్మకి కోపం
ఎక్కువై పోయింది.
21
నవంబర్ - 2022
పశ్చాత్తాప హృదయంతో దీనంగా అంతరాత్మ “అవును నన్ను క్షమించు, ఇప్పటినుంచి
వైపు చూశాను. నీకు కష్టం కలిగించే లా నడచుకోను, శక్తి
ఉన్నంతవరకు కష్టపడతా” అంతరాత్మకి మాట
“ఎన్నో అవమానాలు పొందావు, అన్నిటిని ఇచ్చాను.
దిగమింగు కున్నావు, నువు తీసుకునే నిర్ణయాలేవీ
సరైనవి కాదని గుర్తించలేక పోయావు, చేతులు కన్నీరింకిన నా కళ్ళ నుంచి రెండుకన్నీటి
కాలాక ఆకులు పట్టుకుంటే ప్రయోజనం లేదు బొట్లు నేలమీద పడ్డాయి.
కదా, నీవల్ల నేనెంత నరకం అనుభవించానో “ఏమండీ ఏం చేస్తున్నారు, చంటాడ్ని
తెలుసా, ఒక్కొక్కసారి బలవన్మరణం యిలా ఒదిలేశారేమిటి పని చేసుకోనివట్లేదు”,
పొందాలనుకొనే వాడిని.” అంతరాత్మ గొంతు మా మనవడి మీద పిర్యాదుతో మా
భాధగా మూలిగింది. ఆవిడ గావు కేక పెట్టింది క్రింద నుంచి;
ఉలిక్కిపడి వాస్తవంలోకి వచ్చిన నాకు,
“నువ్వా ఎందుకని” అమాయకంగా నా ప్రక్కన అంతరాత్మ కనబడలేదు. బహుశా
అడిగాను. మాఆవిడ గావు కేకకి భయపడి పారిపోయి
ఉంటాడు లోపలికి.
“దెబ్బ కొడితే శరీరానికే తగులుతుంది,
హేళనలు, వెటకారాలు చీదరింపులు, “ఓహ్ ఇదంతా నాఊహేనా, లేక బ్రతుకు
ఛీత్కారాలు, అవమానాలు నీలో ఉన్న నాకు కాక భయమా” అనుకున్నాను.
యింకెవరికి తగులుతాయి” చాలా భాధ పడింది
అంతరాత్మ. ఊహే అయినా కూడా అది నిజమే కదా,
నాలో ఉన్న నేనుని భాధ పెట్టే అధికారం నాకెక్కడిది.
కష్టపడి బ్రతకాలనుకున్నాను చివరిశ్వాస
వరకు;

--*--

22
నవంబర్ - 2022
 నేను ఇంటికి చేరేదాక మా ఆవిడ
ఎదురుచూపులతో విరహం...
తీరా ఇంటికి చేరేక ఏదో నెపంతో
కలహం... ఇదేనండి నా సమస్య.
-- పి. నాగేశ్వరరావు
విజయనగరం.
___
మా ఆవిడ వద్దన్నా, పొద్దున్న నా ముఖమే
చూస్తుంది..
తరువాత వంటపనుల్లో గ్లాసు క్రింద
పడినా, గిన్నె క్రింద పడినా........
‘ఈ రోజు ఏ వెధవ ముఖం చూశానో, ‘
అని గొణుక్కుంటుంది....
ఆ వెధవ మొఖం నాదే కదా మరి! ఇదే నా
సమస్య.
-- B. రామారావు.
చిత్తూరు.
_____
మా వారు గతంలో ఎప్పుడో జరిగిన
పొరపాటు విషయాలు తవ్వుతూ....
ఈరోజు మూడ్ పాడు చేయడం ఆయన
అలవాటు. ఆయనతో వేగలేక ఛస్తున్నాను... ఇదే
నా సమస్య.
-- K. సూర్య కుమారి
ఆముదాలవలస.
____
ఇప్పుడు కాదు కానీ.... ఓ ఇరవై ఏళ్ళ
క్రితం మా పెళ్ళైన కొత్తల్లో మా వారు నన్ను
తన సైకిల్ మీద ముందు కూర్చో బెట్టుకుని
ఎక్కడికైనా తీసుకు వెళుతుండే వారు..
అప్పుడు నా సమస్య ఏమిటంటే....
తోవలో చాలా చిన్న చిన్న గుడులుండేవి..
మా ఆయన గుడి కనబడిన వెంటనే తన
కుడి చేతిని గుండెకు ఆనించి నమస్కారం
చేసేవాడు.. ఎడమ చేతితో హ్యాండిల్ బాలన్స్
తప్పి ఇద్దరమూ క్రింద పడేవాళ్ళం..
అప్పుడు ఆలయాలు మా వారికి
కనబడటమే నా సమస్యగా ఉండేది మరి..
- వి. అచ్యుతాంబ
దొండపాడు
_ _ _ _ _ _ _ _
23
నవంబర్ - 2022
నా సమస్య... మా చిన్నాడు ఏడ్చినప్పుడల్లా.. బెడ్ మీద నా కోసం మా శ్రీమతి ఎదురు
వాడిని సముదాయించడానికి మా ఆవిడ “నిన్ను చూడాలని ఎన్నో కలలు కని పెళ్లి చేసుకున్నానా...
గాడిదో... గుర్రమో ఎక్కిస్తాను ఊరుకోరా.. మా ఆవిడ నన్ను పట్టించుకోకుండా....
మీ డాడీ వస్తున్నారు “అంటుంది. ఆ ఒక పంది లాంటి బార్బీ బొమ్మను కౌగలించుకునే
గాడి ధో గుర్రమో నేనే అని మీకు తెలుసు కదా... పడుకుంటుంది ఎప్పుడూ...
అదే నా సమస్య.... --పైడిపతి రావు
--G.సుబ్బారావు. గుంటూరు
కొత్త వలస
________
________

కాస్తా సిల్లీగా అనిపించే మీ సమస్యలు మీరు కూడా

రాయండి. చదవగానే ఫక్కున నవ్వగలిగే సమస్యకు
బహుమతి గా రూ 100/- ఫోన్ ఫే చేయబడుతుంది.

24
నవంబర్ - 2022
 ఒంటరి మహిళ
అబలని నేను…. ఆది పరా శక్తిని నేను మోయలేని భారలు.
వితంతువుగా మారిన ఒంటరి మహిళని నేను.

అన్ని భరిస్తూ పెదాలప�ై చిరునవ్వు

మూడు ముళ్ళ బంధం తెగిపో యిన పులుముకుని..
దానిని… సమాజంలో గుర్తింపు కోసం
ముత్ై తదుతనం మాసిపో యిన ముళ్ళ బాటలో పయనించాను.
దానిని.

గమ్యం చేరెలోపే కాలం కన్నేర్ర

అడుగు ముందుకు వేసతుంటే
్ దెప్పి చేసింది…
పొ డిచే సమాజంలో… కన్న కలలన్నిటిని కన్నీటితో
ఆదరించి ఆదుకునే వారు లేని నింపేసింది.
ఒంటరి మహిళని.

నడిరోడ్డు నే మీద పడి కోరిక

ముళ్ళ బాట అని తెలిసి అడుగు తీర్చుకునే
ముందు కేసాను.. కామాంధుల క్
రూ రత్వానికి కదిలే
మాటే బరువవుతున్న బొ మ్మనయ్యను.
మనసుకి చిరునవ్వులు
అద్దాను. కామంతో క�ైపెక్కిన
మగ మృగాల చేతిలో
కన్న కలలను నిజం బలిపశువునయ్యాను.
చేసుకోవడానికి … చేతకాని నిత్సహాయురాలినయ్యాను.
సమస్యలతో సాగిపో తున్నాను
ముందుకు.

కలకలలాడే కళ్ళలో కన్నీటిని నింపుకుని..

కదిలిపో తున్నాను జీవితం అనే చదరంగంలో.

నా ప్రయాణంలో ఎన్నో అంతులేని వ్యథలు… - అఖిల తొగరి

అడుగడుగున అవమానాలు..,

25
నవంబర్ - 2022
 మేఘమా
- కోడూరి రవి

కూలర్ లో నీళ్ళు పోసుకుని ఇక

చల్లగా నిదుర పోదామని ఆన్ చేయబోతుండగా
కరెంటు పోయింది. దిక్కు మాలిన కరెంట్
ఇప్పుడే పోవాలా అని తిట్టుకుంటూ మంచం
వాకిట్లో వేసుకున్నాడు. నాన్న కూడా
బయటే పడుకుంటానంటే తన మంచమూ
ఇక తప్పుతుందా అనుకుంటూ పిల్లల
మంచమూ చివరగా తన శ్రీమతి మంచమూ
తీసుకువచ్చి ఆరు బయట పడుకున్నారు.

ఎండాకాలం వచ్చిందంటే ఇదే తంతు సరిగ్గా

కరెంటుండదు.మామూలే గదా అనుకుంటూ
మంచం మీద పడుకుని ఆకాశం వైపు
చూసాడు. హాఁ ఇక మొదలైంది. చుక్కలన్నీ
చక్కగా దాక్కున్నాయి.మబ్బులు గుంపులు
గుంపులుగా వచ్చేస్తున్నాయి. కొద్దిగా కునుకు
పడుతుందనుకున్న సమయం చూసి ఏ
అర్దరాత్రో అపరాత్రో ఈ మబ్బులు ఉన్న పలంగా
ఇంట్లో కి పరుగులు తీయిస్తాయి.దొంగ లాగా
వస్తుంది వాన అనుకుంటూ విసుక్కున్నాడు.
మధ్యాహ్నం ఎండగా ఉంటే కాస్త మబ్బులు
కమ్మితే బాగుండుననుకున్నాడు.ఉగాది కి కొత్త
బట్టలు తెచ్చుకుందామని సిటీకి బయలుదేరాడు.
విపరీతమైన ఎండ....ఎలాగోలా వెళ్ళి షాపింగ్
మాల్ లో దూరిపోయాడు. రెండు గంటల పాటు
షాపింగ్‌ చేసి బయటకు వచ్చి చూస్తే లోపల ఎ.సి.
వల్ల తెలియలేదు. మిట్ట మధ్యాహ్నమయింది.
ఎండ మండిపోతోంది.అయినా తప్పదు గనుక
చిరాకు పడుతూనే ఇంటికి బయలుదేరాడు.
ఎండను తిట్టుకుంటూ ఈ మేఘాలు
ఎక్కడకు వెళ్లాయి అని మండిపడుతూ ఇల్లు
చేరుకున్నాడు. వడదెబ్బ తాకినంత పనయింది.
కూల్ డ్రింక్ తాగినా చల్లని లస్సీ తాగినా ఫలితం
లేకపోయింది. ప్రాణం బేజారయిపోయింది.
అప్పుడు మబ్బులను కోరిన మనస్సు ఇప్పుడు
వాటినే కసురుకుంటున్నది.ఇప్పుడు కళ్ళు

26
నవంబర్ - 2022
మూసుకుంటే చాలు హాయిగా నిద్ర పడుతుంది.
ఇక నడి రాత్రిలో నిద్రాభంగం చేస్తూ ఉరుములు
మెరుపులతో ఈ మబ్బులు పరుగులు పెట్టిస్తాయి.
* * **
ఎక్కడినుంచో ఒక మేఘం ఉరుముతూ
వచ్చి ఉగ్ర రూపం దాల్చి తన చొక్కా కాలరు
పుచ్చుకొని ఆకాశం వైపు ఈడ్చుకుపోతోంది.
ఊపిరాడక ప్రాణం ఉక్కిరిబిక్కిరి అయిపోతోంటే
“ కాపాడండి కాపాడండి “ అని గట్టిగా
అరుస్తూ_ అసలు ఈ మేఘమేమిటి తననిలా
లాక్కుపోవడమేమిటని గాబరా పడిపోతోంటే...
ఓరీ మూర్ఖ మానవా నోరు మూసుకుని నా
వెంట వచ్చెయ్.లేదా మధ్యలోనే ఇలా వదిలేసానా
ఊపిరాడక భూమి మీదకు చేరుకునే లోపే చచ్చి
ఊరుకుంటావు. “ అని గద్దించింది మేఘం.
“ సరే సరే తల్లి...మేఘమా! ఏమిటి
నన్నెందుకు ఇలా ఈడ్చుకు పోతున్నావు? నేను
చేసిన తప్పేమిటి? “ అంటూ రెండు చేతులు
జోడించి వినయంగా నమస్కరించాడు.
“ అలా రా దారికి..... చెప్తాను ...
మీకు అవసరముంటే ఒకలా లేకపోతే ఇంకొక
లాగా వ్యవహరించే మీ మానవ తప్పిదాలకు
సమస్త జీవకోటి ఎలా తల్లడిల్లి పోతుందో నీకు
చూపిస్తాను రా “ అంటూ తీసుకు పోతోంది.
కాలర్ వదిలేసి జుట్టు పట్టుకుని కుదుపుతూ
“ చూడు నీళ్ళు లేక ఎండిన చెరువులను,
తడారిపోయిన వాగులనూ నదులనూ, బీడువారి
చెక్కలవుతున్న పొలాలను....” అంటూ
కోపగించుకుంటున్న మేఘంతో “ ఇందులో
నా తప్పేముంది “ అని నీళ్ళు నమిలాడు.
ఎందుకు లేదు. సమృద్ధిగా నీళ్లున్న నాడు
ఇష్టం వచ్చినట్లు ఖర్చు చేసావు.లోక కళ్యాణం
కోసం కురిపించిన వర్షపు ధారలు నీ ఒక్కడికే
సొంతమనుకున్నావు.పశుపక్ష్యాదులు అడవులు
చెరువులు వాగులూ ఏవీ నీకు పట్టలేదు. సరే
ఆ నీటినయినా సరిగా వినియోగించుకున్నావా
అంటే అదీ లేదు. ఇంకుడు గుంతలు తవ్వండి.
ఉన్న నీటిని పొదుపుగా వాడుకొండి నాయనా అని
ప్రభుత్వాలు ఎంత జెప్పినా వినబడదు.ఎండాకాలం
వచ్చిందంటే చాలు బోర్లు వేసి వేసి భూమాతను
కుల్ల బొడుస్తున్నారు.ఇంకుడు గుంతలు
తవ్వితే ఇంత ప్రమాదం ఉండేది కాదు గదా.
అదిగో అలా చూడు ఆ అడవిని
చూసావా ఎలా అల్లాడి పోతున్నదో.ఆ ఏనుగును
చూడు ఎంత తల్లడిల్లి పోతుందో. పరుగులు తీసి
ఉరకలు వేసే ఉల్లాసం తో గడిపే ఆ జింకను
చూడు.ఎండ వేడి తట్టుకోలేక తాగేందుకు
ఒక్క చుక్క నీరు లేక ఎండి ఎడారయిపోయిన
నదులను చెరువులను చూసి ఎంతగా
విలవిలలాడిపోతున్నదో. రాజసం ఉట్టిపడే ఠీవితో
అడవికే అందం తెచ్చే ఆ సింహం చూసావా గుహలో
27
నవంబర్ - 2022
ఉండలేదు బయటకు వచ్చి ఈ పరిస్తితులలో
ఇమడలేదు.ఇవన్నీ మానవ తప్పిదాలు కావా.
నువ్వు ఎంత స్వార్ధపరుడివో నీకు తెలియనిదా.
బట్టలు బయట ఆరేసుకుంటే వర్షమా ఈ ఒక్క
రోజు రాకు అంటావు.విపరీతమైన వానల వల్ల
నీ ఇల్లు ఊరుస్తుందని వర్షాన్ని శాపనార్థాలు
పెడతావు.అప్పుడు పంట పొలాలకు
అత్యవసరమైన వర్షం నీకు మాత్రమే వద్దంటావు.
నీకు తాగడానికి నీరు లేకపోతే స్నానానికి
వాగులు పారకపోతే వాగులను వర్షాలను
తిడతావు. వాగు మాత్రం ఏమి చేస్తుంది మూర్ఖ
మానవా! ఒకసారి అలా చూడు. అక్కడ
చూసావా పారుతున్న వాగును ఎన్ని ఇబ్బందుల
పాలు జేస్తున్నారో.ఆ నీటిని ఎంత పొదుపుగా
వాడుకోవాలో నీకు తెలియదా.ఇంతగా
వృధా చేసి చివరకు మమ్ములను వాగులనూ
నదులనూ నిందించడం మీ మూర్ఖత్వం కాదా.
మేము ఎంతో ప్రేమగా ఇచ్చిన
అమృతధారలను ప్రాజెక్టులు కట్టి పదిలపరచి
అవసరమయినపుడెల్లా...చూడు ఈ ఎండాకాలం
కూడా మీ పంటపొలాలకు అందిస్తున్న
ప్రభుత్వాలను చూసి కూడా నీలో మార్పు రాకపోతే
అది నీ తెలివి తక్కువ తనం కాక మరేమవుతుంది.
గంటసేపు నీరు రాకపోతే ఇంటికి
మింటికి ఇంతలా ఎగిరెగిరి పడిపోతూ మబ్బలనూ
కాలాన్ని తిడతావు. పైసా పైసా కూడబెట్టుకున్న
డబ్బులు కోట్లకు పెంచేసుకుని జాగ్రత్తగా
దాచి పెట్టుకుంటావే.మరి మేము ఇచ్చిన
చుక్క చుక్కా నీటిని చక్కగా భద్రపరుచుకునే
అలవాటు ఎప్పుడు చేసుకుంటావు.
ప్రతీవాడికీ కాలాన్ని మబ్బుల్నీ ప్రకృతి
ని తిట్టడం ఫ్యాషనయిపోయింది.” అంటూ
ఈసారి మెడ పట్టుకుని గట్టిగా నొక్కబోయింది.
కానీ ఊపిరాడక గిలగిలా కొట్టుకుంటున్న
మానవుడి మీద జాలి కలిగి వదిలేసింది.
బరబరా ఈడ్చుకుంటూ ఇలా రా
ఇక్కడ చూడు అని మేఘం చూపిస్తోంటే..
“ అయ్యో మా నాన్న మా నాన్న ,ఏమయింది మా
నాన్నకు “ అంటూ దుఃఖితుడయ్యాడు మానవుడు.
ఊఁ...ఊరికే అలా అరవకు
చూడు అని గద్దించింది మేఘం.
నాన్నకు రోజూ వాగుకు వెళ్ళి బట్టలు
ఉతుక్కుని నీటిని వృథా చేయకుండా
హాయిగా స్నానం చేయడం అలవాటు.
ఈరోజు నీళ్లన్నీ మురికిగా ఉన్నాయి.
ధార కూడా పెద్దగా రావడం లేదు. సన్నగా
వస్తున్న నీటిని చూసి పైకి దృష్టి సారించాడు.
అంతా నాచు, ముళ్ళకంప అడ్డుగా పడిఉంది.
మెల్లగా నాచును తప్పిస్తూ అడ్డదిడ్డంగా ఉన్న
చెట్ల తీగలను తొలగిస్తూ కొంచెం ముందుకు
వెళ్ళి ముళ్ళ పొదల్లో పడిపోయాడు.
28
నవంబర్ - 2022
 “ అయ్యో నాన్న నాన్న “ మానవుని ఆవేదన. వదులొద్దు “ అంటూ కిందపడిపోతూ .....
“ ఊఁ ఉండు “ మేఘం గర్జన. నాన్న నాన్న నాన్నా అంటూ అరవసాగాడు.
బాగా దాహంగా ఉంది. తాగడానికి “ రేయ్ ఏమయిందిరా ఏమయింది “ అంటూ
చుట్టూ ఉన్నా ఆ నీరంతా నాన్న వచ్చి, ఇంతపొద్దెక్కేవరకు కలవరిస్తూ
క లు షి త మై పో యిం ది . లే వ లే క పో తు న్ నా డు ఏమిట్రా ఈ నిద్ర లే లే అంటూ కుదుపుతూ
నాన్న. మూలుగుతూ ఉన్నాడు. ఉంటే కళ్ళు నులుముకుంటూ లేస్తున్న తనకు
వాస్తుదోషం లేకుండా ఈశాన్యంలో పెట్టుకున్న
“ అయ్యో మా నాన్న మా నాన్న.. ఇంక నల్లా బలబలా జలధారలు కురిపిస్తూ కనిపించింది.
నాకు బుద్ధి వచ్చింది. అమృతధారలవంటి నీటిని
ఎన్నడూ నేను వృధా చేయను.....నాన్న నాన్న... “ అయ్యయ్యో ఈ నల్లాను ఎవరు ఆన్ చేసి
ఉంచారు అంటూ సాష్టాంగ పడి నమస్కారం
ఉఁ మూర్ఖుడా ఇంక వెళ్లు.. పో.. చేస్తూ .....తల్లీ నీకు వందనం అంటూ లేచి
“ అంటూ చొక్కా కాలరు వదిలేసింది. ఒక్కసారి ఆకాశం వైపు చూస్తూ మేఘమా!
నీకు శతకోటి వందనములు అని గాఢంగా ఊపిరి
“ అయ్యయ్యో నన్ను వదులొద్దు పీల్చుకున్నాడు.

--*--

29
నవంబర్ - 2022
ఈ నెల చిత్రం

బ్రతుకు బండి
చిత్రకారుడు: పి. ధనుంజయ ప్రసాద్
విశాఖపట్నం, సెల్ .7780186837

30
నవంబర్ - 2022
 ఉంటే కదా!..
- సుమ కైకాల

అప్పారావు ఉన్నట్లుండి స్పృహ “కావచ్చు డాక్టరు గారూ... నా పెళ్లి అయినప్పటి

కోల్పోయాడు. హడావిడిగా ఆస్పత్రికి నుండి చూస్తున్నాను. ఇంత కాలం లేని తెలివి
తీసుకెళ్ళింది రమణి. ఇప్పుడెలా వస్తుంది?”

పరీక్ష చేసాక బయటకొచ్చిన డాక్టరు “మీ

ఆయనకి  కాసేపట్లో తెలివి వస్తుందమ్మా
ఇక ప్రమాదం లేదు” అన్నాడు.

“నేను నమ్మను డాక్టర్” అంది రమణి.

డాక్టర్ మాటలు మరచిపోయాడు.

“డాక్టర్ గా చెబుతున్నా... అతని
కండిషన్ బాగానే ఉంది”...

31
నవంబర్ - 2022
 నల్లకాంతి వర్ణపటం

తుపానొకటి
రాబో తున్నానని చెప్పిన రాత్రి నవ్వీ నవ్వీ
నేన్నా గుడిసెను అలసటతో తూలింది
ఆకాశానికి దట్టించి నిలబడ్డాను ఒంటికి చుట్టుకున్న
ముందే ఉడికించి పెటటు ్కున్న సీతాకోకచిలుకలన్నీ ఎగిరిపో గా
నాలుగు గింజలతో ఆకలికి దిషటి ్ తీసి తుపానిప్పుడు నగ్నంగా నిలబడింది
గాలిహో రు కోసం చెవులు రిక్కించాను
ఆ రాత్రి తుపాను రాలేదు కళ్ళూ కాళ్ళూ
హృదయమూ వెన్నెముకా
పీడకలలతో విరిగిన రాత్రులు అంతటా ఒకటే వర్ణం
తిరిగి ఉదయాలుగా అతుక్కున్నాయి పొ రలుగా విచ్చుకున్న భూమి అడుగున
అప్పుడొ చ్చింది తుపాను మెరిసే జీవం రంగు
నక్కి నక్కి నా గడపలోకి జొరబడింది పెళ్ళలు పెళ్ళలుగా
మనిషి కూలిపో తున్నప్పుడు
నిద్రపొ డిచిన నా కళ్ళలోకి చూస్తూ భుజం మీద వాల్చుకుని వెన్ను నిమిరి
నీ గుండె వర్ణ పటంలో మళ్ళీ నిలబెట్టిన ఆదిమ రంగు
ఎన్ని కాంతులున్నాయని అడిగింది
ఇదిగో ఈ నలుపే నా కాంతిప్రపంచం అన్నాను గుప్పెడు నల్ల మట్టిని చేతికిచ్చాను
వలయాలు వలయాలుగా నవ్వింది ఒంటి నిండా పూసుకుని
నవ్వుతూ పొ లమారింది వెనక్కి వెనక్కి చూసుకుంటూ వెళ్ళిపో యింది
పొ లమారుతున్నా నవ్వింది

రాజ్యం రంగు రాజకీయం రంగు

అభివృద్ధి రంగు సాంకేతికత రంగు
చూడివిగో నాలో ఎన్నెన్ని రంగులున్నాయోనని
సంబరంగా చూపెట్టింది - సాంబమూర్తి లండ
చూపెడుతూనే నవ్వింది
32
నవంబర్ - 2022
 అపాయం లో
ఉపాయం
- కొత్తపల్లి రవి

రామాపురం అనే ఊరు చెక్క ఏర్పాటు చేసుకున్నాయి. అన్ని పక్షులకు తమ,

తమ భాషలో దండోరా వేసుకున్నాయి, ఆ
బొమ్మలు, మట్టి బొమ్మలకు ప్రసిద్ధి. ఆ ఊరి
అత్యవసర సమావేశానికి అందరూ తప్పనిసరిగా
జనాలందరూ తరతరాలుగా ఆ బొమ్మలు చేస్తూ,
హాజరవ్వాలని.
పొరుగు ఊళ్లల్లో అమ్ముకుంటూ జీవనోపాధిని
అన్ని రకాల పక్షులూ ఒక పెద్ద చెట్టు
పొందేవారు. ఆ బొమ్మలకు మంచి ప్రాచుర్యం
మీద సమవేశమయ్యాయి. ఆ
రావడంతో ఎక్కడ ఎక్కడినుంచో
పక్షులలో పిల్లా, పెద్దా, ముసలి
జనాలు రామాపురం వచ్చి
అన్ని వయసుల పక్షులున్నాయి.
బొమ్మలు కొనుక్కుని వెళ్లేవారు.
అందులో యుక్త వయస్సులో ఉన్న
ఆ ఊరి పొలిమేరలో
నీలాంబరి అనే పావురం అందరినీ
దట్టమైన చెట్లు ఉండేవి. ఆ చెట్ల
ఉద్దేశించి మాట్లాడింది. “ఈ రోజు
మీద రకరకాల పక్షులు గూళ్లు
ఈ సమావేశానికి మనమందరం
కట్టుకుని జీవించేవి. ఉదయాన్నే
ఎందుకు హాజరయ్యామో
బయలుదేరి ఆ ఊరిలోకి వెళ్ళి
అందరికీ తెలుసు. గత కొన్నాళ్లుగా
ఆహారం సంపాదించుకుని సాయంత్రం తమ
మన పిల్లలను చూడకుండానే, గుడ్లగా ఉండగానే
గూళ్లకు చేరి తమ పిల్లలతో ఆ ఆహారాన్ని
పోగొట్టుకుంటున్నాం. ఆ బాధ వర్ణనాతీతం. ఆ
పంచుకుని ఆనందంగా జీవనం సాగించేవి.
బాధ ఏ ఒక్కరిదో కాదు. అందరం ఏదో ఒక రోజు
కానీ కొన్నాళ్లనుంచీ ఆ పక్షుల్లో ఒక
అనుభవిస్తున్నాం. ఇక ఈ బాధలు పడకుండా
ఆందోళన చోటు చేసుకుంది. అదేమిటంటే
శాశ్వత పరిష్కారం కనుక్కోవాలి. ఎవరికి తోచిన
ఉదయాన్నే మేతకు వెళ్ళి సాయంత్రం గూటికి
సలహా వాళ్లు మొహమాటపడకుండా ఇవ్వండి.
చేరేటప్పటికి తమ గూళ్లల్లోని గుడ్లలో కొన్ని
వాటిల్లో అత్యుత్తమమైన సలహాను
మాయమయిపోవడం. ఇలా
అందరం పాటిద్దాం” అని చెప్పింది
మాయమవడం అన్ని రకాల పక్షులు
నీలాంబరి.
గమనిస్తున్నాయి. కానీ ఎవరు తమ

గుడ్లను మాయం చేస్తున్నారో
ఆ పక్షుల లోంచి చంద్రావతి అనే
అర్ధం కావడం లేదు. అందుకే
పిచ్చుక ముందుకొచ్చింది. “మనం
పక్షులన్నీ అత్యవసర సమావేశం

33
నవంబర్ - 2022
మన గూళ్లను చిన్న చిన్న కొమ్మలు, ఆకులతో
కట్టుకుంటున్నాం. కానీ ఆ కొమ్మలు బదులు
ముళ్ల కంపలతో కట్టుకుంటే ఎవరైనా మన గూళ్లు
ముట్టుకోవడానికి భయపడతారు” అని చెప్పింది.
“అలా ముళ్ల కంపలతో గూళ్లు కట్టుకుంటే గుడ్లు
తీసే వాళ్లు భయపడతారు సరే! మన చిన్న
పిల్లలకు కూడా అది ప్రమాదమే కదా!” అని
ఆ పక్షులలో ఉన్న శాంకరి అనే గుడ్లగూబ ఆ
సలహాలో ఉన్న ఇబ్బంది విడమర్చి చెప్పింది.
అన్ని పక్షులూ శాంకరి చెప్పింది కూడా
నిజమే అని వంత పాడాయి. ఆ తర్వాత
చాలా పక్షుల సలహాలు విని ఒక ఒప్పందానికి
రాలేకపోయాయి. ఆఖరిగా మిత్రవింద అనే
రామచిలుక వచ్చింది.
“ముందుగా మన గుడ్లు దొంగిలించేది ఎవరో
కనిపెట్టాలి. ఆ తర్వాత ఆ శత్రువు ఆకారాన్ని,
రూపురేఖలను బట్టి ఒక పథకం ఆలోచించాలి.
దాని కోసం రోజూ లాగ అందరం బయటకి
పోకుండా, మనలోనే ఎవరో ఒకరిని కాపలాగా
పెట్టి ఆ శత్రువు ఎవరో కనుక్కుందాం. ఆ
తర్వాత ఆ శత్రువును ఎలా మట్టు పెట్టాలో
ఆలోచిద్దాం” అని సలహా ఇచ్చింది మిత్రవింద.
మిత్రవింద చెప్పిన సలహా అక్కడున్న
పక్షులన్నింటికీ నచ్చింది. అందరూ ఒక మాట
అనుకుని మిత్రవిందనే కాపలాగా ఉండమన్నారు.
అందరి కోరిక మేరకు కాపలాగా ఉండడానికి
మిత్రవింద ఒప్పుకుంది.
తెల్లారింది.. ఎప్పటిలాగే ఆ రోజు కూడా అన్ని
పక్షులూ ఆహారం సంపాదించడానికి
బయల్దేరాయి. ఎవరికీ కనపడకుండా మిత్రవింద
ఆకుల చాటున కాపలా కాస్తోంది.
మిట్ట మధ్యాహ్నం అయ్యింది. ఒక నల్లని
అడవి పిల్లి చెట్ల పైకి ఎక్కుతోంది. తనకు దొరికిన
గుడ్లు తీసుకుని పారిపోయింది. ఇదంతా దూరం
నుంచి బాగా గమనించింది మిత్రవింద.
ఆ రోజు సాయంత్రం మరల అన్ని పక్షులూ
సమావేశమయ్యాయి. మిత్రవింద తను చూసిన
విషయం గురించి, ఆ అడవి పిల్లి గురించి
చెప్పింది. ఇప్పుడు ఆ అడవి పిల్లిని ఏం చేద్దాం
అని ఆలోచనలో పడ్డాయి.
నీలాంబరి ముందుకు వచ్చి “ నాకు
ఒక మంచి ఉపాయం తోచింది. ఇది కొంచెం
కష్టతరమైనా మనం ఈ రాత్రికే అది చేసి తీరాలి.
ముందు మన గుడ్లను దగ్గరలో ఉన్న ఊళ్లో
చెట్ల మీదకు మార్చాలి. ఆ ఊళ్లో అందరూ
దూదితో రకరకాల పక్షుల గుడ్లను తయారుచేసి
అమ్ముతున్నారు. అవి అచ్చుగుద్దినట్టు మనం పెట్టే
గుడ్లలాగానే ఉంటాయి. మన గుడ్ల స్థానంలో ఆ
గుడ్లను పేర్చుదాం. రేపు ఆ నల్ల పిల్లి వచ్చి మన
గుడ్లే అని అవి తింటుంది. అవి అరగక గిలగిలా
కొట్టుకుంటుంది” అని చెప్పింది.
34
నవంబర్ - 2022
అన్ని పక్షులూ నీలాంబరి ఉపాయం బాగుందని
మెచ్చుకుని కష్టమైనా నీలాంబరి చెప్పినట్టు
చేసాయి.
తెల్లవారగానే అన్ని పక్షులూ ఆహారానికి
బయల్దేరాయి. చెట్ల మీద పక్షులు లేవని
నిర్ధారించుకున్న తర్వాత ఆ అడవి పిల్లి మెల్లగా
చెట్టెక్కింది. ఆక్కడ దూదితో చేసిన చాలా
గుడ్లు చూసింది. అవి నిజమైన గుడ్లు అనుకుని
అన్నింటినీ ఒకేసారి నోట్లో పెట్టుకుంది. ఆ గుడ్లు
తినేటప్పటికి ఆ పిల్లికి గొంతుక పట్టినట్టయ్యింది.
రచనలు పంపవలసిన మెయిల్ ఐడి
snehasahithi2022@gmail.com
చెట్టు దిగి గిలగిలా కొట్టుకోవడం మొదలు
పెట్టింది. ఈ అవకాశం కోసమే ఎదురు చూస్తున్న
పక్షులన్నీ ఒక్కసారిగా ఆ పిల్లిని చుట్టుముట్టి తమ
ముక్కులతో పొడిచి, పొడిచి చంపాయి.
ఆ రోజునుంచి ఏ శత్రువుకైనా మంచి
ఉపాయంతో బుద్ధి చెప్పి అన్ని పక్షులూ
కలసికట్టుగా, సంతోషంగా జీవిస్తున్నాయి.
--*--
35
నవంబర్ - 2022
 పరుసవేది

ఏళ్ళ తరబడి మట్టి లోతుల్లో

ఉడికిన పచ్చదనం,

మరో తరానికి ఇంధనం.

పాత కాగితాల మధ్య ఉన్నా

రంగుల వర్ణ మాలక�ై ధవళ కాంతి

కవి వాక్యం భాస్వరమ�ై మెరిసినట్టు

పగిలినట్టే,

విషాదం మోసేవారే విలువల జెండా

మధనపడ్డ గుండె గోడలు

ప�ైకెత్తే తిన్నన�ైన కర్రలు.

కొత్త రూపు దిదదు ్కుంటాయి.

బాధను మాగనిస్తే పుట్టేదే

పరిపూర్ణ ప్రేమ.
మనసంతా నిండిన భావన

సీతాకోకచిలుక�ై పుట్టిన రోజున,

అదిమిపెట్టిన గాయం
- కాళ్ళకూరి శైలజ
అనుభూతికి కొత్త లిపిని వెతుక్కుని

ముంజేతి మీద పచ్చబొ ట్ై ట

విచ్చుకుంటుంది.

36
నవంబర్ - 2022
 స్ఫూర్తి కందివనం

‘ చైత్ర ’
- టి. శ్రీనివాస్ శ్రీ

మహిళ అస్తిత్వ నినాదానికి నవలా తన లక్ష్యాన్ని చేరుకున్న విధానాన్ని గొప్పగా

రూపం.. ఇచ్చిన రచయిత్రి స్ఫూర్తి కందివనం. అక్షరీకరించారు.

చాలా రోజులుగా మిత్రుడు శ్రీ చరణ్ అలా నవల గురించి చెప్పాల్సి వస్తే....
మిత్ర చదవమని చెబుతున్నా... పని వత్తిళ్ళ వల్ల ఒక నిరుపేద యువతి.. అన్నివిధాలుగా
నేను కొంత ఆలస్యంగా చదివిన ఒక గొప్ప నవల కుటుంబంలోనూ, సమాజంలోనూ
చైత్ర. అసమానతలు ఎదుర్కొని తాను కోరుకున్న
గమ్యంను విజయవంతంగా చేరడమే ‘చైత్ర’
ఈ మద్యనే ముల్కనూర్ ప్రజా నవల.
గ్రంధాలయం, తెలంగాణ వారు నిర్వహించిన
కథల పోటీలో బహుమతి సాధించిన రచయిత్రిగా అయితే ఇంత సింపుల్ గా ఈ
స్ఫూర్తి కందివనం పేరు వినిపించి, ఈ రచయిత్రి నవల గురించి చెప్పడం న్యాయం కాదు.
ఏదో కొత్త స్వరంలో కథలు చెబుతున్నారేమో అలా అని ఈ రచయిత్రి చెప్పినంత
అనిపించి చైత్ర నవలను చదివాను. వివరంగా సమీక్షించడం సాధ్యమూ కాదు..
ఆ పనిని నవల ముందు మాటలో శ్రీ చరణ్
తెలంగాణా మాండలికం లో నవల మిత్ర కొంత చేసినా..... కేంద్ర సాహిత్య అకాడెమీ
సాగుతున్నా, ఎక్కడికక్కడ సన్నివేశాలను పురస్కార గ్రహీత అయిన శ్రీ అంపశయ్య నవీన్
మెలిత్రిప్పి పాఠకుల్ని ఆసాంతం నవలను గారు చేసిన అభినందన స్ఫూర్తి కందివనం గారి
చదివించేటట్టుగా చేయడంలో సఫలమయ్యారు రచనా సమర్ధతను చాటి చెప్పింది.
అనిపించింది..
ఒక స్త్రీ భౌతికంగా ఎంత ఎదిగినా...
ఆన్లైన్ వరదల్లో.... కాలక్షేప కథలతో భాధ్యతను నిర్వర్తించడంలో బంధాలకు,
కొట్టుకుపోతున్న ప్రస్తుత తరుణంలో... ఒక అనురాగాలు అతీతురాలు కాదనే విషయాన్ని
యువ రచయిత్రి తానున్న పరిసర ప్రాంతపు నవల చివరలో.... కంటతడి పెట్టించేలా రాసిన
వెనుకబాటు తనాన్ని నేపథ్యం చేసుకుని,,, ఈ రచయిత్రి నవలను ‘మంచి సాహిత్యాన్ని
అందులో పేదమహిళ జీవిత గమనాన్నే కాక, ప్రోత్సహిస్తాం’ అనుకునే ప్రతీవారూ కొని చదివితే..

37
నవంబర్ - 2022
నిరుపేద యువతుల జీవిత చిత్రణను చేయడానికి
మరో కొత్త నూతన రచయిత్రులు వస్తారు.
అలా రాసేవారికి ప్రొత్సాహం ఇచ్చిన వారు
అవుతారు. అలాంటి ప్రొత్సాహం.. నవలా
రచనను ప్రోత్సహించాలనే సంకల్పంతో ప్రతీ
ఏటా నవీన్ పురస్కారాలు ఇస్తూ తన స్వంత
ఖర్చుతో పురస్కారాలు అందచేసే అంపశయ్య
నవీన్ గారు చైత్ర నవలను అభినందించారు..
ఇక పాఠకులు ఈ నవలను చదివి ఈ యువ
రచయిత్రి ని అభినందించాల్సి ఉంది..
కాపీల కోసం :
K.Spoorthy20@gmail.com ను
లేదా TELANGANA
చివరిగా......
ప్రతీ ఆడపిల్ల తల్లిదండ్రులు తమ ఆడపిల్ల
మదిలో ధైర్యం ప్రోది చేయడానికి,, అంచెలంచెలుగా
నైనా చైత్ర కథ ఆసాంతం చెబితే చాలు. వారిలో
కర్తవ్య దీక్ష పెంపొందుతుందనడంలో ఎలాంటి
సందేహం లేదు.
అందుకోసమైనా ఈ నవల చదవాలి.
--*--
స్ఫూర్తి కందివనం
F.No.708, B..Block,
Tricolor palm cove apartment,
Back side of adhitya hospital,
uppal, Hyderabad.500039.
38
నవంబర్ - 2022
 సత్యం - అసత్యం
సెంటు వాసన మద్య పూలకుండీలో అందమ�ైన పూవుని

దాచకూడనివన్నీ దాచేసతు ్న్నావు చూపిసతు ్న్నావు గానీ..,

దాని పునాది అయిన మట్టిని

కష్టంలో కారిన చెమటధారని కప్పెట్టేస్తూ

అందమ�ైన అత్త రు పరిమళంగా ఎంతకాలం నిజందాస్తా వు?

షో కేస్ ల్లో పెట్టి అమ్మేస్తున్నావు.

ఎప్పటిక�ైనా

దొ ంగతనం చేసి దాచిపెట్టినట్

లు సత్యం పూవు నేల రాలాల్సిందే.

ఎంతకాలం సత్యాన్ని అసత్యంగా మట్టి అణువులలో సత్యంగా

వక్రీకరించి రాస్తా వు? మొలవాల్సిందే.

రెండూ తడి చుక్కలే!

ఉప్పగా ఉన్న దాని రుచికి

అందమ�ైన రంగును పులిమి

లు చేసి అమ్మేస్తా వు
రంగునీళ్
- చలపాక ప్రకాష్

ఆత్మ వంచన చేసిన సత్యాన్ని

ఎంత కాలం మట్టిలో

తొక్కేస్తా వు?!!

39
నవంబర్ - 2022
 వలపుల
తలపులు - కాండ్రేగుల శ్రీనివాసరావు

“ తూరుపు తెలతెలవారగనే... అద్భుతమైన అరుదైన వ్యక్తి.

తలుపులు తెరిచి తెరవగనే...
చెప్పాలమ్మ శ్రీవారి ముచ్చట్లు...
తెలపాలమ్మ నువ్వు పడ్డ అగచాట్లు...
శ్రీవారి ముచ్చట్లు.. శ్రీ శ్రీవారి ముచ్చట్లు...”
-- రేడియోలోంచి వినిపిస్తున్న పాటని,
వరూధిని మంచం మీద పడుకుని వింటోంది.
“ శ్రీవారి ముచ్చట్లు...
శ్రీమతి అగచాట్లు...”
-- చమత్కారమైన పదప్రయోగం.
శృంగారపరమైన భావార్థం.
తనలో తానే నవ్వుకున్నది ఆమె.
నిజమే! పతి ముచ్చట్లు పదిమందికి చెప్పుకోని
పడతలంటూ ఈ పుడమి మీద ఉంటారా
అసలు?
వరూధిని ఆలోచనలలో చుటుక్కున
మాధవ్ మెదిలాడు.
మాధవ్? తన భర్త!
చిచ్చరపిడుగు అని పిలిస్తే బాగుంటుందేమో?
కొంటె కోర్కెలకి అనుభవాలనే అనుభూతుల్ని
ఇవ్వటంలో అతడికి అతడే సాటి...
అతని ముచ్చట్లు చెప్పాలంటే పెద్ద గ్రంథమే
అవుతుంది.
భావుకుడు.
సౌందర్యారధకుడు.
ఒక్క మాటలో చెప్పాలంటే సకల కళా
ప్రియుడు.
రేడియోలో పాట
అయిపోయినట్లుంది వరూధిని లేచి రేడియో
ఆపివేసి వచ్చి మళ్లీ పరుంది.
ఎందుకో హఠాత్తుగా పెళ్లినాటి
రోజులు గుర్తుకొచ్చినయి ఆమెకు...
పెళ్లయిన మూడో రోజున, కుండలో పసుపు
నీళ్లలో చేతులు పెట్టి ఉంగరాలు దేవినప్పుడు,
తానేమో ఉంగరం కోసం నీటి అడుగు బాగాన
అన్వేషిస్తూ ఉంటే, అతని చేయి క్రమంగా తన
చేతిని చుట్టుముట్టేసింది. ఎవరేం తీస్తారో?
అని అందరూ ఆత్రంగా చూస్తున్న ఆ తరుణ
న్న కుండలో తన చేయని ఆయన సుతారంగా
స్పర్శించడం...
తన చెక్కిలి మీద సిగ్గులు దోబూచులాడటం...
ఆ అనుభవం ఆనాటిదైనా,
ఈనాటికి కూడా గుర్తుంది తనకు.
అతని ఆగడాలు అక్కడ నుంచే
ఆరంభమైనాయి.
రాత్రంతా నిద్రపోనిచ్చేవాడు కాదు.
తెల్లగా తెల్లవారినాక కూడా మారం చేస్తూ
మూతి బిగిస్తే, పోనీలే అని మళ్లీ కనికరించేది
తను. కాలకృత్యాలు పూర్తి చేయించి అతన్ని
ఎలాగో ఆఫీస్ కి పంపించి,” హమ్మయ్య “అని

40
నవంబర్ - 2022
తను నిట్టూర్చేసరికి, అంతలోనే మ్రోగేది
టెలిఫోన్.
“ వరూ... నేనే...” అనేవాడు అట్నుంచి.
“ వెళ్ళింది ఇప్పుడే కదా! మళ్లీ ఇంతలోనే ఫోన్
ఏమిటి? “
“ నాకు జ్వరం వచ్చింది. అందుకని...”
“ అయ్యయ్యో అయితే సెలవు పెట్టి వెంటనే
ఇంటికి వచ్చేయండి...”
“ మామూలు జ్వరం కాదు, ప్రేమ జ్వరం...
వచ్చేయమంటావా మరి? “అనేవాడు.
“ ఆ... ...???”
“ అవును ముద్దు మాత్ర వేస్తే అదే తగ్గిపోతుంది.
“ తెలియజేసు కుంటూనే ఉంటాను. పెళ్ళానికి
“ ఏంటండీ.... ఎవరైనా వింటే...? “
“ వింటే విననీ.. వాళ్లు కోల్పోయింది ఏమిటో
తెలుసుకుంటారు... మరి ముద్దు మాత్ర త్వరగా
ఇచ్చేయ్... టెంపరేచర్ పెరిగిపోతుంది...”
అనేవాడు
“ మచ్ “
ఇవ్వక తప్పేది కాదు. తంతి తీగల మీద చుంభన
శబ్దాన్ని పంపే దాకా అతను అట్నుంచి అలా
మాట్లాడుతూనే ఉంటాడని ఆమెకు తెలుసు.
ఇంటి పని, వంట పని,
ముగించేసరికి మధ్యాహ్నం అయ్యేది.
పోస్ట్ మాన్ వచ్చి ఉత్తరం ఇచ్చేవాడు.’ ఎక్కడి
నుంచో ? ‘ అనుకుని తను ఆత్రంగా చించేది.
“ వరూధిని ...
అక్షరాలని చూసి ఈపాటికి పోల్చేసే ఉంటావు
నీ మాధవుడి నేనని.
మదిలో మెదిలే అక్షర సుమాలుని మాల
చేసి నీకు అర్పించాలని అనిపించింది.
అందుకే ఈ ఉత్తరం... వివాహాలు స్వర్గంలో
అవుతాయట! అది నిజమో, కాదో, తెలియదు
గానీ నువ్వు మాత్రం జీవనస్రవంతిలో నాకు
లభ్యమైన ఆణిముత్యానివి. నిన్ను నాకు
ప్రసాదించిన విధాతకు నిత్యం కృతజ్ఞతలు
ప్రేమలేఖ ఏమిటని నవ్వుకుంటున్నావా? ఇలా
ప్రేమించడంలో గల ఆనందం, అనుభూతి
అనుభవించిన వాడికే తెలుస్తుంది. వీళ్లంతా
నాలాగా పెళ్ళాం గురించి ఎందుకు తపించరు?
బయట తిరిగినంత సేపు ఉరుకులు, పరుగులు.
ఇల్లు చేరినాక ముభావపు ముఖాలు. ఏమిటీ
భావరహిత జీవితాలు? అసలు విషయాన్ని
వదిలేసి ఏదేదో రాసేస్తున్నాను. అన్నట్టు ఒక
సంగతి... గుండెని పిండేసే లాంటి ప్రేమ గీతాన్ని
మన ‘సుకవి’ గారితో వ్రాయించి, జేసుదాసు గళ
ములో ఆర్ద్రతని జోడించి, నీకు సమర్పించాలని
ఉంది. కానీ అయ్యే పనేనా?
వరూ... నా మనసులో భావాల్ని ఎలా చెప్పను?
చెబితే అపహాస్యంగా ఆగుపిస్తాయేమో?
అరుగు మీద కూర్చోని పాదాలకి పారాణి
పూసుకుంటూ ఉంటే నిన్నే తదేకంగా చూస్తూ
గడుపుతుంటాను. ఆ పాదాలపై పారాణి నేనే
అయితే ఎంత బాగున్ను అనిపిస్తోంది. ఏమిటో
పిచ్చిపిచ్చి ఊహలన్నీ మదిలో మెదులుతాయి.
చిలిపి పవనం అయి నీ ముంగురులతో
దోబోచులాడాలని, పిచ్చి కోరిక... అంతేకాదు
41
నవంబర్ - 2022
కోపగించనంటే ఇంకో మాట... విధి నిమగ్నమయి ఉన్నాడు.
నిర్వాహణలో ఉన్న ఎదపై నీ పైటను చూస్తే తను స్నానానికని బాత్రూంలోకి
నాకు ఈర్ష్య... ఇదంతా నా సామ్రాజ్యమేనని టవల్ తీసుకొని నడిచింది. షవర్ కింద కాసేపు
ఎంత టివీ వలకబోస్తుందో కదా వక్షం మీద !? జలకాలాడి, చన్నీళ్ళతో శరీరాన్ని సేద తీర్చి,
మాయదారి పైట... అరే! నీ ముఖంలో చిరు ఒంటికి టవల్ చుట్టుకుని, బట్టల కోసమని బెడ్
కోపం... అయితే ఉంటానిక! రూమ్ లోనికి నడిచింది తను.
అప్పటికి కూడా అతను పుస్తకంలోనే తదేకంగా
-- నీ మాధవ్ “ లీనమై ఉన్నాడు.
తలుపు కాస్త చేరవేసి తను
నిజమే! అతను ఉత్తరం రాసినట్లు దుస్తులు ధరిస్తున్న సమయాన్ని హఠాత్తుగా
ఎప్పుడైనా ఇల్లు ఊడ్చడానికనో, అంట్లు లోపలికి వచ్చేసాడు అతను.
తోమటానికనో, కొంగు నడుముకి బిగించి “ వరూ...” నువ్వు చాలా బాగుంటావు. సవస్త్ర
కుచ్చీలు కాస్త పైకి దోపితే చాలు, పాదాల వైపు గానే కాదు, వివస్త్రగా... పాలరాతి బొమ్మలాంటి
చూస్తూ పసిడి పాదాలని మురిసిపోయేవాడు. నునుపైన శరీరం మీద ఉరోజాలు శిరోజాల
ఆ కాస్త దానికి సంబర పడిపోయే మీద నుంచి జఘనస్థలం మీదుగా నీటి
టంతటి సున్నిత మనస్కుడు అతడు. బిందువులు జాలువారుతూ ఉంటే... ఓహో
మొదట్లో అతని నైజం తనకి విభ్రాంతి అద్భుతమైన ఆ దృశ్యాన్ని ఎలా వర్ణించను ?
కలిగించేది. అంతేకాదు ఒక్కొక్కసారి కమనీయ దృశ్యం కనువిందు చేస్తూ, తిలకించిన
తను చిరాకు పడుతుండేది కూడా... కానీ నా జీవితాన్ని ధన్యం చేసింది...” అంటూ అతను
నిశితంగా ఆలోచిస్తే తన పట్ల అతని ప్రేమకు
తను అర్హురాలేనా అనుకునేది. అంతటి
అతని ఆరాధనకు బదులుగా తను ఏమి
ఇవ్వగలుగుతుంది???
వరూధిని వాస్తవంలోనికి వచ్చి
మంచం మీద అటువైపు నుంచి ఇటువైపుకు
వత్తిగిల్లింది. రేడియో పాట కాదు గానీ ఈరోజు
అంతా భర్త ఆలోచనలే అనుకుంది.
పెదాలపై చెరగని చిరునవ్వు మోముతో మళ్లీ
కలల్లోనికి జారి పోయింది ఆమె.
ఆరోజు...
తనకి బాగా గుర్తుంది
ఇప్పటికి, అతను
వరండాలో కూర్చుని
పేపర్ చదవటంలో
42
నవంబర్ - 2022
చెవిలో గుసగుసలాడినప్పుడు మొదట తనకే
అర్థం కాలేదు. అంటే తను స్నానం చేస్తున్నంత
సేపు అతను తలుపు సందులో నుంచి...???
మైగాడ్!!!
అతనికి మొహం చూపించలేక సిగ్గుతో
చితికిపోయింది తను. అతను ఎప్పుడూ ఇంతే,
ఏదో ఒక చిలిపిపని చేస్తుండటం రివాజు...
అమ్మగారి ఇంటి దగ్గర తొలి
కానుపు కష్టమై నానా అవస్థలుపడి పండంటి
బిడ్డని ప్రసవించేక, అతను వచ్చి కొడుకును
చూసి మురిసిపోతూ తనకి థాంక్స్ చెప్తాడని
ఆశించింది తను..
అతను హడావిడిగా వచ్చి
బాబును చూసి కాసేపు ఆనందించాడు.ఆ
తర్వాత క్షేమ సమాచారాలు అడిగి పురిటి
మంచం మీద తనకు దగ్గరగా చేరి ముందుకు
వంగి ముంగురులను సవరిస్తూ చెవులో
గుసగుసలాడటం తను ఇవాల్టికి కూడా
మర్చిపోలేదు
“ వరూ కానుపు అయిన నెలలోనే
దంపతులు కలియవచ్చునని డాక్టర్ సమరం
గారు ఎవరికో చెప్పడాన్ని నేను చదివాను...”
అని ఆయన అన్నప్పుడు నవ్వు ఆపుకోలేక, ఆ
స్థితిలో నవ్వనూలేక సతమతమయ్యింది తను.
అతని ప్రవర్తనకి విసిగి ఓసారి
“ మిస్టర్ మాధవ్...” పిలిచింది తను కోపంగా.
“ ఎస్ మేడమ్మ్. “ అమాయకంగా మొహం
పెట్టి నిల్చున్నాడు అతను.
“ మీకు ఆ పేరు ఎవరు పెట్టారు? “
“ మా నాయనమ్మ అనుకుంటా...”
“ ఆమె పొరపాటు చేసింది. మనిషికి తగ్గా
పేరు మన్మధ అని పెట్టాల్సింది. “
“ మీరన్నది కూడా కరెక్టే మేడమ్మ్.. కానీ
మన్మధుడు తాలూకా పవర్ అప్పట్లో మా
నాయనమ్మకి తెలిసి ఉండకపోవచ్చు...”
“ అసలు ఏమనుకుంటున్నారు మీరు? “
“ ఏమీ అనుకోవటం లేదండి...”
“ అది కాదు జీవితం అంటే, అంతా శృంగారమే
అనుకుంటున్నారా? “
“ ఎలా అనుకుంటాను మేడమ్? శృంగారం
జీవితంలో ఒక భాగం అనుకుంటున్నాను.”
“ అవును కదా మరి! మీ ప్రవర్తన గురించి మీరు
ఎప్పుడైనా ఆలోచించారా? “
“ ఆలోచించే ప్రవర్తిస్తున్నానండి... ఏ వయసులో
ముచ్చట ఆ వయసులో తీర్చుకోవాలని,
వెనుకటికి పెద్దలు సెలవిచ్చారు కదండి...
అందుకే ఈ వయసులో ముచ్చట్లు ఈ
వయసులోనే తీర్చుకుంటున్నాను...”
“ అబ్బబ్బ...మీతో వేగటం నావల్ల కావడం
లేదు....”
“ పోనీ నేనే మీతో వేగుతానులెండి...”
“ యూ... యూ...?”
“ ....................”
ఇలా సాగింది ఆ రోజు తమ మధ్య సంభాషణ.
తను మాత్రం తక్కువ? అతన్ని
ఏడిపించడం కోసమని కురులు మొత్తం అతని
మొహం మీద వేసేసేది. ఊపిరాడక అతడు
ఉక్కిరి బిక్కిరి అవుతూ ఉంటే, “ కురులు
43
నవంబర్ - 2022
వింజామరలు అన్నారుగా ఆస్వాదించండి మరి!
“ అనేది.
ఎప్పుడైనా అతను వచ్చిన వేళకి తను పవళించి
ఉంటే చిన్నపిల్లలా చెంతకి వచ్చి తనని
అల్లుకుపోయేవాడు.
తన నునుపైన పొట్ట మీద చేతితో సుతారంగా
స్పర్శిస్తూ “ బంగారు ఛాయ మేని... ఓహో
ఏ కవి అన్నాడో గానీ అద్భుతమైన వర్ణన...”
అనేవాడు.
“ ఒక్కొక్కసారి ఉన్నట్టుండి వరూ...
నాకు కవితలు రాయాలనిపిస్తుంది...” అనేవాడు
“ రాయండి అయితే...” అనేది తను
మామూలుగా.
“ నడుము దగ్గర పడిన మడత మీద నాలుకతో
రాయనా మరి! “ అల్లరిగా అడిగేవాడు.
సమాధానంగా ఏం చెప్పాలో తెలియక
బిత్తరపోయేది తను.
కొంటె పనులే కాదు. అతి సున్నిత
మనస్కుడు కూడా... ఎప్పుడైనా తనకి
జ్వరం వచ్చి కాస్త నలతగా ఉంటే విలవిలలాడి
పోయేవాడు. పేషెంట్ తానైతే లంఖనాలు
అతను చేసేవాడు.
వరూధిని మంచం మీద నుంచి లేచి పెన్ను,
కాయితం తీసుకొని రాయడం ప్రారంభించింది.
“ జారవిడుచుకున్న నా జీవన నేస్తమా...
మీరు లేని జీవితం శూన్యం అని తెలిసినా
సరే జీవించక తప్పడం లేదు. బ్రతుకు ఎడారి
అయినాక, గుండె గోదారి అవక మానదు కదా!
అక్కడ మీరు ఎలా ఉన్నారు? ఇక్కడ వెతల
కలత చితిలో నివురు కింద స్మృతులు నిరంతరం
రాజుకుంటూనే ఉన్నాయి విరహంలో కూడా
మధురభావన ఉంటుందని తెలియజేయడం
కోసమే మీరు అలా వెడలిపోయారా ?
తీగ నేనైతే ,వీణ నీవు అనేవారు ఎప్పుడూ...
విహీనమైన విపంచిలా మిగిలాను ఇప్పుడు.
మీ జ్ఞాపకాలే నా జీవనాధారం... పిల్లలు
ఇప్పుడిప్పుడే విచ్చుకుంటున్న నందివర్ధనపు
పువ్వుల్లా ఉన్నారు. మీరు మా కోసం నిర్మించిన
ఈ ఛత్రం క్రింద సకల సౌఖ్యాలతో జీవిస్తూనే
ఉన్నాము. అన్నీ ఉన్నాయి. ఒక్క సౌభాగ్యం
తప్ప? మీ వద్దకు త్వరగా చేరాలని, మీ ఎద మీద
తలపెట్టి గుండె చప్పుడు వినాలని, నా గుండె
గొంతు విప్పుకొని విన్నవించాలని ఉంది. విధాత
కరుణించాలిగా మరి ! అంతరంగ నేపథ్యంలో
వయొలిన్ తీగల మీద విషాదం నర్తిస్తున్న
తరుణన కనురెప్పలు పరదాలు మాటున
అనంతమైన కడలిని దాచుకుంటూ మీకు
ఇష్టమైన పదాలతో లేఖ రాస్తున్నాను. మాధవ్
మిమ్మల్ని చేరుతుందా ఇది...
ఇట్లు
మీ వరూధిని.”
44
నవంబర్ - 2022
చెమ్మగిల్లిన కళ్ళను చెంగుతో తుడుచుకుని,
రాసిన కాగితాన్ని మడిచి ముందు గదిలోనికి
నడిచిందామె.
అక్కడ... మాధవ్ నవ్వుతూ కనిపిస్తున్న ఫోటో
పూలదండతో గోడకు వేలాడుతోంది క్రింద
ఉదయం వెలిగించిన అగరోత్తులు ఎప్పుడో
ఆరిపోయి ఉన్నాయి. జ్యోతి మాత్రం మంద్రంగా
వెలుగుతుంది.
వరూధిని ఆ ఉత్తరాన్ని అక్కడున్న అనేక
ఉత్తరాల్లో ఉంచి భర్త ఫోటో వైపు ఆర్తిగా చూస్తూ
నిలుచుంది.
గమ్యం చేరని ఉత్తరం, దిగులుతో బిత్తర పోయింది.
--*--

మోడరన్ పూజ
- సుమ కైకాల
కొత్త కోడలితో అత్తగారు వరలక్ష్మీ వ్రతం
అత్తమ్మా!”

చేయిస్తోంది.

“కోడలా...కోడలా కొడుకు పెళ్ళామా!

“సుధా, ఇందాకటి నుండి చూస్తున్నా ...
ఇంత వింత నేనెప్పుడూ చూడలేదమ్మా!”...
ఆ తమలపాకు మీద ఎర్రని ముద్ద
ఏంటీ?”
మతి భ్రమించిన అత్తగారు పాట
అందుకున్నారు.

“అదా అత్తమ్మా...
పూజ కోసం ఐదు
రకాల పండ్లు
వెతకడం ఎందుకు
అని మిక్స్డ్ ఫ్రూట్
జామ్ పెట్టాను

45
నవంబర్ - 2022
 46
నవంబర్ - 2022
ప్రముఖ హాస్య నటులు పద్మశ్రీ అల్లు ఫ్లయిట్ చాకోలెట్స్ తెచ్చండి తాతయ్యా...
అని అడుగుతుంటాడు
రామలింగయ్య గారు ఒక సారి ఏదో పిక్చర్
నేనూ “ అలాగే లేరా”
యూనిట్ తో కలిసి ఫ్లయిట్ లో ప్రయాణం
అంటూ మాట ఇచ్చేస్తాను.
చేస్తున్నారు.
నేను ఇప్పుడు ఇంటికీ వెళ్లిన వెంటనే.....
ప్రయాణంలో ఎయిర్ హోస్టెస్ ట్రే లో
ఫ్లయిట్ చాకలెట్స్ తెచ్చారా తాతయ్యా” అని
చాక్ లెట్స్ పెట్టుకుని ఒక్కక్కొరికి ఇస్తూ
అడిగే వాడికి నేనేదో బయట కొన్న చాకలెట్స్
వస్తోంది. మర్యాదగా ఒకటో రెండో స్టైల్ గా
ఇచ్చి, ఇవేరా ఫ్లయిట్ చాకలెట్స్ అని చెప్పి
తీసుకుంటున్నారు అందరూ.
వారిని మోసగించలేను. తమ తాతయ్య తమను
అలా అల్లూ రామలింగయ్య గారి వద్దకూ వచ్చి
మోసగించడు అనే వాడి నమ్మకాన్ని నేను
నిలబడ్డారట ఆవిడ.
అబద్ధం చేసుకోలేను”.
“నేను కొన్ని చాక్ లెట్స్ ఎక్కువగా తీసుకోవచ్చా
అమ్మాయ్!” అని అడిగారట ఆమెను అల్లు.
పెద్దలు ఎప్పుడూ చేయకూడని తప్పు ఇదే.
“విత్ ప్లెజర్ సర్!” అందట ఎయిర్ హోస్టెస్.
పిల్లలు తమపై పెట్టుకున్న నమ్మకాన్ని... పెద్దలు
అంతే రామలింగయ్య గారు తన గుప్పెటనిండా
భౌతికంగానూ, మానసికంగానూ కూడా భగ్నం
చాక్ లెట్స్ తీసుకుని తన లాల్చీ జేబులో
చేయకూడదు.
వేసుకున్నారు.
అందుకే నేను అడిగిన ఈ కొద్ది చాకలెట్స్
ఇదంతా అన్ కల్చర్ గా భావించిన పిక్చర్
నే విమానంలో ఇవే ఇచ్చార్రా అని ఇస్తాను.
యూనిట్ లో ఒక వ్యక్తి... అల్లూ గారిని కాస్తా
బయట కొన్నవి షాప్ లో కొన్నట్లే చెబుతాను. “
చీఫ్ గా భావించి....
అని ఆ వ్యక్తికి వివరించారు అల్లు రామలింగయ్య
“పది రూపాయలు పెడితే బోలెడు చాక్ లెట్స్
గారు.
వస్తాయి.ఇంత పెద్ద నటులై ఉండి మీరు ఇలా
నిజమే, మనం పిల్లల కు మనపై నమ్మకాన్ని
తీసుకోవడం ఏమీ బాగులేదు. సినిమా వారంటే
ఇస్తే, వాళ్ళనుండి కూడా మనకూ అలాంటి
చిన్నచూపు కదా” అన్నాడు.
భరోసాయే మనకు లభిస్తుంది
అల్లు రామలింగయ్య గారు ఒకసారి నిశ్చలంగా
“ మన ఇంటి పేరున ఒక హీరో తయారు
చూసి...
కావాలిరా బన్నీ” అని తరచూ అనే
“ నేను షూటింగు కోసం ఫ్లయిట్ లో
రామలింగయ్యతో...
వెళుతున్నానని తెలిసి మా మనవడు బన్నీ
47
నవంబర్ - 2022
“నేను తప్పక హీరో అవుతాను తాతయ్యా !”
అనే వాడుట బన్నీ..
ఆ బన్నీయే ఇప్పటి స్టైలిష్ స్టార్ అల్లు అర్జున్.
తాత తనపై పెట్టుకున్న నమ్మకాన్ని
నిలబెట్టుకోవడంలో... “తగ్గేదేలే!” అంటున్నాడు.
💐 💐 💐 ముగ్ధురాలవుతోంది. మెటికలు విరిచి
తెలుగులో ప్రసిద్ధ చిత్రంగా పాతాళభైరవి ని
పేర్కొనడం అంద రికీ తెలిసినదే.. సీనియర్
ఎన్. టి. ఆర్
ని తిరుగులేని హీరోగా నిలబెడితే, కాలం
అందులో హీరోయిన్ ను వక్ర గతిలోకి
మార్చేసింది..
అదేమిటో చూద్దాం.
పాతాళ భైరవి సినిమాలో కథా నాయకి
మాలతి రాజ కుమారి..... ఎన్ఠీఆర్ పేదవాడు..
ఆ యువరాణి పాత్రలో మాలతిని నిజంగానే
రాణి ల భావించేవారుట అందరూ.. ఆ సంగతి
అలా ఉంచితే.......
తెలుగులో ఆ సినిమా అఖండ విజయం
సాధించిన
పాతాళ భైరవి సినిమాను ఇంచుమించు
ముప్పై సంవత్సరాల తరువాత పద్మాలయ
సంస్థ వారు హిందీలో రీమేక్ తీయడానికి
సంకల్పించి., రాజకుమారి గా ప్రముఖ నటి
హిందీ రేఖను నియమించు కొని ఆమెకు
అడ్వాన్స్ కూడా ఇచ్చేసారు.
సైన్ చేసి అడ్వాన్స్ చెక్ తో ఇంటికి వచ్చిన
రేఖకి ఎవరో ముసిలావిడ దయనీయంగా
కనిపించింది. ఆ ముసలామెతో రేఖ తల్లి
పుష్పవల్లి ఆప్యాయంగా మాట్లాడుతోంది.
ఎవరో తెలిసిన వాళ్ళు సహాయం కోసం
వచించారేమో అనుకుంది రేఖ.
పుష్పవల్లి ఆ ముసలామె చేతిలో
వందరూపాయలు, ఒక పాత చీర, ఏవో స్వీట్లు
లాంటివి పెట్టింది.
ఆ ముసలామె అదేపనిగా రెప్పార్ప కుండా
రేఖనే చూస్తోంది. రేఖ అందానికి
ముద్దుపెట్టుకుంది. పైట కొంగుతో కళ్ళు
ఒత్తుకుంది.
తరువాత “వస్తాను తల్లీ!” అంటూ భారంగా
బైటికి వెళ్లిపోయింది.
రేఖకు ఒళ్ళు మండి పోయింది.
“ఈ తెలుగువాళ్ళతో ఇదే తలనొప్పి
మమ్మీ.... ఆవిడెవరు? అన్ని ఎక్సట్రాలు
చేస్తుందేమిటి?ఆ పంపించేదేదో ఆమె
రాగానే ఇచ్చి పంపేయవచ్చు కదా. నీకు
పరిచయముంటే ఉండొచ్చు కానీ నన్ను టచ్
చేస్తోందేమిటి అసహ్యంగా” అంటూ తల్లిపై
విరుచుకుపడింది.
రేఖ కోపం పుష్పవల్లికి తెలుసు.
“పిచ్చి తల్లీ! ఆమె ఎవరనుకుంటున్నావే?
నువ్వు నటించబోతున్నావు చూడు
పాతాళభైరవి చిత్రంలో మహారాణి
పాత్రలో...... ఆ మహారాణి ఆమె.. ఆమె
పేరు మాలతి. ఒకప్పుడు సూపర్ హీరోయిన్
గా ఒక వెలుగు వెలిగింది. సంధ్య మలుపులో
వుంది. ఎదో మనం చేయదగ్గ సహాయం
చేసిపంపిస్తున్నాం. ఇంకా ముంబై లో ఎవరో
తెలిసినవారున్నారట. వాళ్ళిళ్ళకి కూడా వెళ్లి
మద్రాసు వెళ్ళిపోతానంది” అని చెప్పింది
రేఖకి స్పృహ తప్పినంత పనైంది.
తర్వాత మాలతి ముంబై అంతా గాలించింది.
వంద రూపాయలిచ్చి పంపినందుకు ఎంతగానో
నొచ్చుకుంది. మాలతి కూడా లేదు, హైదరా
48
నవంబర్ - 2022
బాదు వెళ్ళిపోయింది అని తెలుసుకుంది. చాలా
ఎమోషనల్ గా ఫీలయ్యింది. ఏం చేసినా
అరణ్యరోదలాగే మిగిలింది.
ఆ తర్వాత కొంతకాలానికి కాచిగూడ
దగ్గర ఓ పాడుబడిన ఇంట్లో ఉంటుండగా
గోడకూలి దుర్మరణం పాలై మరణించారు.
సినిమా జీవితం అంటే ఇదే. ఓడలు బళ్లు
అవుతాయి. బళ్ళు ఓడలు అవుతాయి. ఇదే
సినీ మాయాజీవం.
మాధురి అంతర్జాల మాస పత్రిక
రచయిత (త్రు) లకు సూచనలు.
1.మాధురి లో ప్రచురణార్ధం పంపే
కథలు వర్డ్ ఫైల్ లో 800-900 పదాల
లోపునే రచనలు ఖచ్చితంగా ఉండాలి..
2. రచనతో పాటు వారి కలర్
ఫోటోను తప్పక జత చేయాలి. ఫోటో
వద్దనుకునే వారు ఆ విషయాన్ని తప్పక
తెలియచేయాలి.
3. మీ కథా టైపు చేసి పంపేటప్పుడు అక్షర
దోషాలు, విరామ చిహ్నాలు,కొటేషన్
మార్క్స్.. లైన్ స్పేసెస్, పేరాగ్రాఫ్ లు
సక్రమంగా ఉండేటట్టు చూసుకుని పంపే
రచనలకు తొందరగా ప్రచురించే
అవకాశం ఎక్కువ. మీ రచనా బాగున్నా...
అక్షర దోషాలు ఎక్కువగా ఉన్న రచనలకు
ప్రచురణ అవకాశాలు తక్కువ.
snehasahithi2022@gmail.com
ఈ విషయాన్ని ప్రముఖ పాత్రి కేయులు
ఇమంది రామారావు గారు ఆనాటి పత్రికల్లో
రాశారు.
- స్నేహా సాహితి టీమ్
.
--*--
4. రాసే ప్రతీ రచనకూ హామీ పత్రం
తప్పని సరిగా రాయాలి.. మీ రచన
వేరొక రచనకు కాపీ అని నిర్వాహకులు
గమనించినట్లయితే... మీ పేరును బ్లాక్
లిస్ట్ లో ఉంచడం జరుగుతుంది.. మూల
రచయిత తీసుకునే ఎలాంటి న్యాయ
పరమైన చర్యలకైనా రచయితే బాధ్యత
వహించాల్సి వస్తుంది. మాధురి పత్రిక
బాధ్యత వహించదు.
6. పత్రికకు సంబంధించిన న్యాయ
పరమైన ఎలాంటి వివాదాలనైనా
విశాఖ న్యాయస్థాన పరిధిలోనే
పరిష్కరించుకోవాలి.
మీ రచనలు స్నేహా సాహితి మెయిల్ కు
పంపించాలి.
పంపించాల్సిన E mail:
49
నవంబర్ - 2022
ఎవడు వీడు
హఠాత్
తు గా...వేదాంతంలోతను
మునిగి పో యి...తనతో పాటు
మనలనూ ముంచేసతుంటాడు
్ !

సడెన్ గా... చిన్నపిల్లా డ�ైపో యి

మనల్ని చిన్నపిల్లల్ని చేసేసి...
మురిపిసతుంటాడు
్ !

ఒక్కసారిగా మండేసూర్యుడిలా
మారిపో యి..,మనచేతతిరుగు
బాటుజెండాలను,ఎగురవేయిస్తుంటాడు !

అమాంతంయవ్వనస్తుడ�ైపో యి
విరహ గీతాలు పాడేస్తూ ...
మనని పారవశ్యంలో ఓల
లాడిసతుంటాడు...
్ !

ఒక్కోమారు... పార్ధ సారధిలా

మనకు సారధ్యం వహించి...
.మనల్ని సన్మార్గంలోకి...
తీసుకుపో తుంటాడు... !

ఇంతకీ... ఎవడీపిచ ్చోడు !?

ఎవడు వీడు... ?!

ఓహ్... వాడా.....
వాడో కవి !

- కోరాడ నరసింహ రావు

50
నవంబర్ - 2022
 “ మీ కాలేజ్ కో ఎడ్యుకేషన్ కదా...
అబ్బాయిలతో నీకు బాగా పరిచయం ఉండే పడక గదిలో నాకోసం వెయిట్
ఉంటుంది. నీ బాయ్ ఫ్రెండ్ పేరు చెప్పు ?” నా చేస్తోన్న మా వారు నేను అడుగుపెట్టేసరికి
అనుమానపు మొగుడి తొలిరేయి తొలిపలుకు ముఖం మాడ్చుకునే ఉన్నారు... ఏమైందని
ఇదే బాబూ... నేను బ్రతిమిలాడి అడిగితే.... ఆయన
చెప్పెందేమిటంటే...
K. చంద్రలత.
గజపతినగరం. “ మీ వాళ్లు మంచానికి తలలు ఉత్తరం
______ వైపుకు అమర్చారు.. నిద్ర లేచాక వెంటనే
మనకూ దక్షిణం కనబడుతుంది. వాస్తు
ప్రకారం అది తప్పు కదా.. మన మొదటి
నేను పడక గదిలో అడుగు పెట్టేసరికి.., రోజే వాస్తు దోషంతో మనం నరకలోకం
పళ్ళూ.. పాలతో పాటు ఒక పాతిక పుస్తకాల చూస్తాము” అంటూ సణుక్కుంటున్నాడు.
దొంతరను చూసి ఆశ్చర్య పోయాను.. ఆయనకు వాస్తు పిచ్చి అని
“ ఇవేమిటండీ?” అని అడిగాను.. అర్ధమైంది. చేసేదేముంది?
“అవన్నీ స్వాతి సరస కథలున్న పుస్తకాలు... నేనే సిగ్గు విడిచి... తలగడలు దక్షిణం
ఇందులో కథా నాయకురాళ్ల్లు, తమ పార్టనర్ వైపు మార్చి.... ఉత్తరం వైపు ఫేసింగ్
ను ఎలా ప్రోత్సహిస్తున్నారో చదివి... రోజుకో ఇచ్చి.... ఆయనను సమాయత్తం చేసాను.
సినిమా హీరోయిన్ను నీవు గుర్తుకు తేవాలి... “ ఆయన వాస్తు పిచ్చి తో నాకు నరకం
అన్నాడు మా ఆయన... చూపిస్తున్నాడనుకోండి.. అది వేరే విషయం..

P. స్వప్న కొప్పర్తి లలితకుమారి

పాత పట్నం. డాబాగార్డెన్స్..

______ _____

51
నవంబర్ - 2022
 “ మీరు తాళి కట్టేటప్పుడు.. నా మెడ
పై కితకితలు పెడతారనుకున్నాను..మీకు
రొమాన్స్ తెలియదులా వుంది.. ఎన్ని సినిమాల్లో
చూపించారో...అయినా మీరు నేర్చుకోలేదు.
అలాంటివే కదా తీపి జ్ఞాపకాలు” అంటూ నా
చేతకాని తనాన్ని ఎత్తిచూపింది పెళ్ళైన కొత్తలో
నా శ్రీమతి.
J.వెంకటేశ్వరరావు,
వడ్డాది.
______
పడక గదిలో అడుగు పెట్టిన శ్రీమతి..
వరుసకు నాకు అక్కకూతురే..
ఆమె తొలి పలుకు ఏమిటంటే.... “తెల్ల బట్టల
నిండా అలా పసుపు అంటించేసుకుంటే.. ఎలా
మావయ్యా.. ? ఇలా అయితే నేనూ ఉతకలేను”
R.ఉదయబాబు.
అనకాపల్లి.
________
మీ రచనలు స్నేహ సాహితి మెయిల్ కు పంపించాలి.
పంపించాల్సిన E mail:
snehasahithi2022@gmail.com
మొదటి రాత్రి నా కోసమే ఎదురు
చూస్తాన్నడనుకున్న మావారు నా కోసమే ఎదురు
చూస్తున్నారు.. చాలా ఆనందమనిపించింది
అయితే అక్కడున్న ఆపిల్ పళ్ళు కొన్ని తినేసి
ఉన్న ఆనవాళ్లు నాకు కనిపించాయి.. పోనీలే..
నా లేటు వల్ల బోర్ కొట్టి తినేసాడు అనుకున్న.
నా చేతిలో పాల గ్లాస్ అందుకుని.. “ ఫ్రూట్స్
తిన్నాక మిల్క్ త్రాగక పోతే బలం ఉండదట..
థాంక్స్... “అంటూ ఆ పాలు గట గటా త్రాగేసి “
తెల్లారి అయిదు గంటలకు నన్ను లేపు.. జాగింగ్
కు వెళ్ళాలి “ అంటూ ఆర్డర్ వేసి ముసుగు
తన్నేసాడు..
- లక్కవరపు సత్య
నరసింహనగర్.
_____
52
నవంబర్ - 2022
 ఆత్మ బంధువు
సాయంత్రపు పూట సాగే,  ఆ వారపు
సంతతో నాకెంతో అనుబంధం! వారంనాడు
జరిగే సంతకోసం వారంరోజులు నిరీక్షించడం
మంచి అనుభూతినిస్తోంది.  నేను, ‘సంత’లంటే
మన సరుకులు అమ్ముకునే, కొనుక్కునే ‘అంగడి’
అనుకోను.  ఆ ప్రాంతపు మనుషుల సంస్కృతి,
సంప్రసాదాయాలకు ఒక  కొలమానంగా
భావిస్తుంటాను.  నాకు సంత చేయడమంటే
ఎనలేని మక్కువ! మమకారం!!
ఎప్పటిలాగే ఆరోజు కూడా సంత
జనంతో కిటకిటలాడిపోతూ చాలా హడావిడిగా
ఉంది.  వ్యాపారస్తులు తమతమ సరుకుల
అమ్మకాలు కోసం గట్టిగా అరుస్తున్నారు. 
కాస్త కోలాహలంగానే ఉంది.  అయితే-
అందులోని   ‘అనుభూతులను’  అనుభవించి,
ఆస్వాదించాలేగానీ మాటలతో చెప్పలేను!
నేను యధాలాపంగా ఆకుకూరలు
అమ్మే పెద్దయ్య కోసం ఆత్రంగా చూసాను.  ఎప్పటిలాగే సంత చేసుకుంటున్న నాకు
అక్కడ పెద్దయ్యలేడు.  కాస్త దూరంలో 
ఉల్లిపాయలు, బంగాళాదుంపలు అమ్ముకునే
వాళ్ళ ఊరు మనిషి దుకాణం దగ్గరకి గబగబా
వెళ్ళాను  పెద్దయ్య గురించి వాకబు చేయడానికి. 
అతను నన్ను చూడగానే “సార్, మీకోసమే
చూస్తున్నాను. సాంబడు మామ మొన్ననే
చచ్చిపోయాడు. మా అత్త, మిమ్మల్ని ఓపాలి
- టి. శ్రీనివాస శ్రీ
ఇంటికొచ్చి కలవమని చెప్పమంది సార్!”  చాలా
క్యాజువల్ గా చెప్పిన అతని మాటలకి నా మనసు
ఎంతగానో విలవిల్లాడిపోయింది.  పెద్దయ్య
సాంబడు మరణం గురించి అతన్ని ఎన్నో పశ్నలు
అడగాలనుకున్నాను. అతను వ్యాపారములతో
చాలా బిజీగా వున్నాడు.  నన్ను అప్పటికే ఒకామె
పక్కకి జరగమంటోంది. అతని వ్యాపారం
పూర్తి అయిపోయే చివరాఖరు వుండైనా
పెద్దయ్య ఎలా చనిపోయాడో సవివరంగా అడిగి
తెలుసుకోవాలనిపించింది.  కానీ ఉల్లిపాయల
వ్యాపారి నన్నో పిచ్చివాడిలా జమ కడతాడోనని
మనసుకి సర్దిచెప్పుకుని, అక్కడి నుంచి భారంగా
కదిలాను.
పెద్దయ్యతో నా అనుబంధం...
కళ్ళముందు కదలాడింది. ఓ సంవత్సర కాలం
వెనక్కి మళ్లాయి నా ఆలోచనలు.
*       *        * 
53
నవంబర్ - 2022
ఆకుకూరలు అమ్మే, ఓ పెద్దాయన దుకాణం
నన్ను ఆకర్షించించింది.  అతను కొత్తగా
పెట్టునట్టున్నాడు.అతన్ని తేరిపారా చూసాను.  దగ్గరకెళ్లి మరో రెండురకాల ఆకుకూరలు
వయసు పైబడిన వ్యక్తి. సుమారుగా డెబ్బయి
ఏళ్ళు ఉంటాయి.  ఆ మొహంలో ఏదో వెలుగు
కనిపించింది.  అది కొందరిలో మాత్రమే
కొలువుండే నిజాయితీ కూడిన నిర్మలత్వం! ఆ
వైపుగా అడుగులు వేసాను.
నన్ను ఆదరంగా చూస్తూ “రండి బాబు...
ఏటీ ఇమ్మంటారు...”అంటూ అడిగాడు ఆ
పెద్దాయన. అతని మాటల్లో ఏదో అయస్కాంత
శక్తి ఉంది.  నాకు అతనిపట్ల మాటల్లో చెప్పలేని
గౌరవభావం కలిగింది.
“పెద్దయ్యా!  తోటకూర ఓ విషయాలు చెప్తే, వింతగా చూస్తారు.  ఆ
పదిరూపాయలది, అలాగే గోంగూర ఓ పది
రూపాలయలది ఇవ్వు” అడిగాను అభిమానం
నిండిన స్వరముతో. అతను “అట్టాగే
బాబు..”అంటూ నేనడిగిన ఆకుకూరలు చేతిలో
పెట్టాడు. చాలా ఎక్కువ కట్టలే ఇచ్చాడు.
ఇరవై రూపాయలు చేతిలోపెట్టి వచ్చేశాను.
ఆ పెద్దాయన తక్కువ డబ్బులకి ఎక్కువ
ఆకుకూరలు ఇచ్చాడని కాదుగానీ. అతని
మాటలోనూ, మొహంలోనూ  ఏదో తెలియని
ఆత్మీయబంధం  అమితంగా ఆకట్టుకుంది.
కొంతసేపు సంతచేశాక మళ్ళీ అతని
తీసుకున్నాను.  మళ్ళీ ఎక్కువేసి కట్టలే
ఇచ్చాడు.  నాకే కాస్త ఇబ్బందిగా అన్పించి
“అదేంటి, పెద్దయ్యా! ఇంతేసి ఇచ్చేస్తున్నావు.
నీకెలా కిట్టుబాబు అవుతుంది” అడిగాను కాస్త
ఆశ్చర్యాన్ని ప్రకటిస్తూ. దానికి అతను “ఫరవాలేదు
బాబు...కిట్టుబాటు అవుతుంది. వచ్చింది చాలు
...”అంటూ నిర్మలంగా నవ్వేసాడు పెద్దయ్య.  ఈ
మధ్యకాలములో ‘ వచ్చింది చాలు’ అనే మనిషి
కనిపించడం బాగా  అరుదైపోయుంది.  పెద్దయ్య
నాకు చాలా అరుదైన మనిషిలా కన్పించాడు.
తరువాత వారంవారమూ పెద్దయ్య దగ్గర
ఆకుకూరలు కొనడం బాగా అలవాటై పోయింది
అనడం కంటే, ఒక వ్యసనం అయిపోఅయిందని
చెప్పడమే సబబుగా ఉంటుంది.
ఒకవారం నేను, క్యాంపుకి వెళ్లాల్సి వచ్చి,
సంతకి వెళ్లలేకపోయాను. పెద్దయ్యని ఆ వారం
కలవలేకపోయానేనని చాలా బాధపడిపోయాను. 
కానీ ఎవరికీ చెప్పలేకపోయాను.  ఇలాంటి
మరుసటి వారం సంతలో పెద్దయ్యని కలిసాను. 
పెద్దయ్య కూడా నాలాగే ఫీల్ అయినట్టున్నాడు.
నన్ను చూడగానే “ఏంబాబు..కిందటి వారం
రాలేదు? రాత్రి తొమ్మిద్దిన్నర వరకు ఎదురు
చూసాను. మీ కోసం ఆకుకూరలు పత్యేకంగా
ఉంచాను...” అని అతనన్న మాటలు  నాకెంతో
ఉపశమనాన్నిచ్చాయి.  నాకో విషయం స్పష్టంగా
అర్ధమైంది.  మా ఇద్దరిమధ్య ఏదో ‘ఆత్మ
బంధుత్వం’ గాఢంగా పెనవేసుకుపోయిందని!!
తరవాత కాలములో మా బంధం మరింత
54
నవంబర్ - 2022
బలపడింది. పెద్దయ్య కూర్చున్న వెనుకే చిన్న ఎదురవకూడదని అనుకున్నానో అదే జరిగింది.
గట్టులాంటి సిమెంట్ దిమ్మమీద నేనూ కూర్చుని, పెద్దయ్య ఆ వారమూ సంతకి రాలేదు. నా గుండెల్ని
ఇరువురం చాలా కబుర్లు చెప్పుకునేవాళ్ళం. ఎవరో గుంజేసినట్టుగా విలవిల్లాడిపోయాను.
ఈసారి వేరే దుఖాణంవారిని అడిగాను. పాత
పెద్దయ్యకు ఓ కొడుకూ, కూతురు. సమాధానాలే శరాఘాతల్లా తగిలాయి. అప్పుడే
ఇద్దరకు పెళ్లిళ్లు చేసేసాడు. కొడుక్కి ఇద్దరు ఆలోచన స్ఫురణకు వచ్చి, అక్కడకి  కొద్ది
పిల్లలు. అతనితోపాటు కలిసి ఉంటున్నాడు.  దూరములో ఆకుకూరలు అమ్మే మరొకాయన్ని 
కొడుకు తాపీమేస్త్రిగా పని చేస్తూంటాడని, కొడుకు పెద్దయ్య గురించి అడిగాను. అతను, అక్కడకి
సంపాదించింది చాలా వరకూ తాగేస్తుంటాడని, దగ్గరలో ఉల్లిపాయలు, బంగాళాదుంపలు అమ్మే
పెద్దయ్య సంపాదనతోనే ఆ ఇల్లు నడుస్తుందని  దుకాణందారుని చూపించాడు.
నాకు అర్ధమైంది.  ప్రతిరోజూ రైతులదగ్గర
ఆకుకూరలు కొనుక్కుని సాయంత్రం పరుగులాంటి నడకతో ఆశగా అతని
చుట్టుపక్కల ఊర్లలోని సంతల్లో ఆకుకూరలు
అమ్ముతుంటాడు.  రోజుకి మూడు వందలు
నుంచి నాలుగు వందలు దాకా మిగిలితాయిట
అన్నీ ఖర్చులుపోనూ!

మా ఆత్మీయ బంధుత్వం  ఇలా

సాగిపోతుండగా, పెద్దయ్య ఓ వారం
సంతలో దుకాణం పెట్టలేదు.  నాకు చాలా
వెలితిగా అన్పించింది.  పక్క దుకాణంవారిని
అడిగాను. వారికి  తెలియదన్నారు. పెద్దయ్య,
తనుండేది ఏ ఊరో నాకొకసారి చెప్పాడు.
కానీ, సరిగ్గా గుర్తుకు రావడంలేదు. ‘బహుశా
ఒంట్లో బాగోలేక రాలేదనుకుని, వచ్చేవారం
వస్తాడులే...’  అని , మనసుకి నచ్చజెప్పుకుని,
ఏదో చేసాననిపించినట్టుగా సంత చేశాను.  అయినా తమాయించుకొని “దగ్గర  బంధువుని”
కానీ మనసుకి  ఏదో బరువు ఆవహించినట్టుగా
కష్టంగా అన్పించింది.
దగ్గరకెళ్లి అడిగాను. పెద్దయ్యతో నా అనుబంధం
అతనికి  తెలియదు.  అతని దుకాణంకి,
పెద్దయ్య దుకాణంకి చాలా దూరం కావడంతో
నన్ను ఎప్పుడూ చూసుండడు.  “మీరెవరు...
మా సాంబడుకి   మీరేటిరవుతారు?!”అడిగాడు.
పోలీసోడిలా. నాకు ఎక్కడలేని చిరాకువచ్చింది.
తొణుకుబెణుకులేని  స్వరముతో దృఢంగా
అన్నాను. 

ఆ వారమంతా అలానే భారంగా గడిసింది.  “మామకి ఒంట్లో బాగోలేదు. అదేదో

ఆ మరుసటి వారం సంతకి తొందరగా వెళ్తే,ఎక్కడ డెంగు  జ్వరమంట.  అందుకే సంత వెయ్యట్లేదు”
నిరాశ ఎదురవుతుందోదని భయపడి, సంత అన్నాడు. నేను ఊరుపేరు అడిగాను.  అతను,
మధ్యస్త సమయానికి వెళ్ళాను. నేను ఏది “మా ఊరేనండీ...”అంటూ  దగ్గర్లోని పెద్దయ్య 

55
నవంబర్ - 2022
వుంటున్న గ్రామం పేరు చెప్పాడు. పెద్దయ్య  కష్టాన్ని చూడ్డం ఇష్టం లేనట్టుగా నా వెంట
ఆచూకీ దొరకడంతో నా గుండెల్లో గుడిగంటలు
మోగినట్టుగా ఎంతో స్వాంతన పొందాను.
మరుసటి రోజు ఉదయాన్నే ఆరింటికల్లా
పెద్దయ్య ఉంటున్న ఊరుకి చేరుకున్నాను.
తొందరగానే పెద్దయ్య ఇల్లు పట్టుకోగలిగాను.
నేను వెళ్లేసరికి, పెద్దయ్య  ఇంటి అరుగుమీద
దుప్పటి కప్పుకొని కూర్చున్నాడు..నన్ను
చూసి ఆశ్చర్యపోయాడు. గభాల్నలేచి నాకు
ఎదురొచ్చాడు. “ఇలా వచ్చారేంటి బాబు...”
అడిగాడు చిన్నగా గొంతు పెగుల్చుకొని. నేను
అతన్ని చూస్తూ  “ఇప్పడు నీ ఆరోగ్యం ఎలా
ఉంది, పెద్దయ్యా?!!”అడిగాను ఆసక్తిగా.  తిరిగి ఇచ్చేద్దువు గానీ” అని పెద్దయ్యని
పెద్దయ్య “బాబు వచ్చారు. కుర్చీ వట్టుకురండి”
ఇంట్లోవాళ్ళకి గట్టిగా కేకేసి చెప్పాడు. నేను వద్దని
వారించి, ఆ అరుగుమీద కూర్చున్నాను. ఇంతలో
పెద్దయ్య  భార్య, కోడలూ కుర్చీ తీసుకొని
బయటికి వచ్చారు. నాకు నమస్కారంచేసి,
నిల్చున్నారు..వారి మొహాల్లో ఆ జీవితాల్లోని
నిస్సహాయత కొట్టొచ్చినట్టుగా కనిపిస్తోంది.  సంతోషమేసింది. కానీ అతని మాటలోనూ,
“మా ముసలోడికి  డెంగు జ్వరమంట, బాబూ!
అవేవో పేటులెట్లు పడిపోనాయట బాబు...పెద్ద
వైద్యమే చేయించాలట” అని పెద్దయ్య భార్య
బోరుమంది. నేను ఒక్కక్షణం కూడా వారి
తెచ్చుకున్న పదివేల రూపాయలను పెద్దయ్య
చేతిలో పెట్టాను. ఈ హఠాత్పరిణామానికి
పెద్దయ్య బిత్తరపోతూ “డబ్బు వద్దు బాబు..
మీ అభిమానం చాలు”అన్నాడు తత్తరపాటుగా 
ఆ డబ్బుని నా చేతిలోనే  పెట్టేస్తూ. 
“నా మాటవిని ఈ డబ్బుతో మంచి ఆసుపత్రిలో
వైద్యం చేయించుకో” అని ఎంత బ్రతిమలాడినా
వద్దని  మొండికేశాడు. భార్య, కోడలు ఎంత
చెప్పినా, ససేమిరా మొరాయించాడు.
“పోనీ అప్పుగానైనా  తీసుకో, వీలయినపుడు
ప్రాధేయపూర్వకంగా చూశాను.  ఈసారి
పెద్దయ్య నన్ను మరీ నొప్పించడం ఇష్టంలేనట్లుగా
‘సరే’నన్నట్టుగా నాకేసి చూసాడు. మా అందరి
మొహాలు ఆనందముతో వెలిగిపోయాయి. 
పెద్దయ్యని అతని  కొడుకు గురించి  ‘ఎక్కడా?!’
అడిగాను. ఇంతలో పెద్దయ్య కోడలు
కలుగజేసుకొని,  “రాత్రి తప్పతాగి లేటుగా
వచ్చినాడు. ఆడు ఇంకా నెగలేదు బాబు...”అంది
బాధపడుతూ.  ఆ డబ్బు వారిచేతిలో  పెట్టి,
ఆరోజే ఆసుపత్రికి వెళ్ళమని, ఏ ఆసుపత్రిలో చేరితే
బాగుంటుందో చెప్పి మరీ ఇంటికి వచ్చేశాను.
ఓ వారంరోజుల అనంతరం పెద్దయ్య
సంతలో దుకాణం వేసాడు.  నాకు చెప్పలేని
మొహంలోనూ నీరసమే కనిపిస్తోంది.
“పెద్దయ్యా,  ఓ పదిరోజులు రెస్ట్ తీసుకోవాల్సింది
కదా..”అన్నాను.  దానికి  చిన్నగా నవ్వేస్తూ
“నాకు  బాగానే వున్నాను బాబు...నీరసం కొంచెం
ఉన్నాది.  అదే నెమ్మదిస్తాది” అన్నాడు చిన్నగా.
56
నవంబర్ - 2022
నేను బయలుదేరుతుండగా “బాబూ...డబ్బులు
వీలయినంత తొందర్లో ఇచ్చెత్తాను..” అన్న పెద్దయ్య
మాటలు ఒక్కసారిగా దిగ్బ్రాంతికి గురిచేశాయి.
అతని మీద నాకు మొట్టమొదటిసారిగా
కోపం వచ్చింది. “పెద్దయ్యా ఆ డబ్బు
మాట  మర్చిపో! ముందు ఆరోగ్యాన్ని సరిగ్గా
చూసుకో” అన్నాను కాస్త నొచ్చుకున్నట్టుగా.
పెద్దయ్య సమాధానంగా సరే అన్నట్లుగా
చూసి,  ప్రేమపూర్వకంగా నవ్వేసాడు. ఆ
నవ్వుతో ఒక్కసారిగా కూల్ అయిపోయాను.
అలా మూడుసార్లు మూడు వారపు
సంతల్లోనూ కనిపించాడు. పెద్దయ్య
మొహంలో అదే నీరసం! అదే నవ్వు!!
నాలుగవ వారపు సంతకి పెద్దయ్య రాలేదు! 
కానీ అతని మరణవార్త వచ్చింది!!
*       *        *
ఆ రాత్రి కంటినిండా నిద్రపోలేకపోయాను.
ఉదయాన్నే పెద్దయ్య ఇంటికి వెళ్ళాను. పెద్దయ్య
భార్య నన్నుచూసి బావురుమంది. నేను ఆమె
ధైర్యం చెప్పాను. పెద్దయ్య భార్య లోపలకి
వెళ్లివచ్చి, దారంతో కట్టిన నోట్లకట్టను నా
చేతిలో పెట్టింది. నాకు ఒక్కసారిగా గుండె
ఆగినంత పనయింది.  “బాబుకి ఇచ్చేయాలి...
ఇచ్చేయాలి...” అని తెగనలిగిపోయాడు బాబు
మీ పెద్దయ్య...”  అంటూ ఆమె చెప్తోన్న
మాటలు నన్ను చాలాసేపు మూగవాణ్ణి
చేసేయి. కొద్దిసేపు స్తబ్దుగా ఉండిపోయాను.
నేనా డబ్బుని తీసుకుని, “ఉంచండమ్మా, ఏవైనా
అవసరాలకి  పనికొస్తోంది. ఈ డబ్బు గురించి, 
నేను  ఆరోజే మర్చిపోయానమ్మా!” అంటూ
ఆమెకే తిరిగి  అందించబోయాను. ఆమె ఆ
డబ్బుని తీసుకోడానికి నిరాకరించింది. “వద్దయ్యా,
ఈ డబ్బు మీకిచ్చేయాలని ఈ నెల దినాలుగా 
తెగ ఆరాటపడినాడు. అతని ఆఖరుకోరిక
తీరాలి కదయ్యా...”అర్ధింపుగా అంది. ఆమె
కళ్లలో నీళ్లు చెంపలమీదుగా జారిపోతున్నాయి.
నేను మరోమాట లేకుండా ఆ డబ్బులని
జేబులోని పెట్టుకున్నాను. అప్పుడామె
ముఖం కాంతివంతం అయ్యింది.
“పెద్దయ్యని  ఆసుపత్రిలో చేర్చినా ఎలా
చనిపోయాడమ్మా....?!”దిగాలుగా అడిగాను
పెద్దమ్మని చూస్తూ.  ఆమె తన తడిదేరిన కళ్ళను
తుడుసుకుంటూ “లేదయ్యా మీ పెద్దయ్యని ఏ 
ఆసుపత్రికి పట్టుకుపోలేదు. మీరిచ్చిన  డబ్బుని
57
నవంబర్ - 2022
నా తాగుబోతు కొడుకు గుంజుకుని కొంత లేక  కీడా...?!!” అర్ధంకానీ అయోమయో స్థితిలో
తాగేసి, మిగతాది పేకాటలో ఆర్పేసినాడు. అక్కడ నుంచి నిశ్శబ్దంగా బయటికి నడిచాను. 
అప్పటికీ గవరమెంటు ఆసుపత్రికి వెళ్ళాం బాబు.
అక్కడ బెడ్డులు ఖాళీలు లేవని, మందు బిళ్ళలిచ్చి  సరిగ్గా అప్పుడే,  పెద్దమ్మ గుమ్మం దగ్గరనుంచి
పంపించేశారు. మా  ముసలాడు ఏ వైద్యం గట్టిగా అరచి చెప్తోంది. “బాబూ... ఓ
అందక చచ్చిపోనాడు బాబూ... “అందామె పది దినాలు పోయాక  ఈ పెద్దమ్మ
నోట్లో చీరకొంగుని నోట్లో కుక్కుకుంటూ.  అదే జాగాలో ఆకుకూరలు అమ్ముతాది!
దుకాణంకి రావడం మర్చిపోమాకయ్యా ..”. 
నేను ఒక్కసారిగా హతాశుడనయ్యాను.
అంతే.... నేను చటుక్కున వెనక్కి తిరిగి
“మీ అప్పుని తీర్చెయ్యాలని ఏ సంతని వదలకుండా ఉత్సహంగా పెద్దమ్మవైపు చూసాను. ఆమె
అన్నిటికి ఎల్లి, నానా కట్టం పడ్డాడయ్యా, మీకు వదనంలో విచారమున్నా, ఆ కళ్ళల్లో బతుకు
సెప్పడానికి వీల్లేదన్నాడు. ఈ నెలదినాలూ అప్పు ప్రయాణపు వెలుగులు దేదీప్యమానంగా 
తాపత్రముతోనే చానా నలిగిపోయాడయ్యా...” కాంతిస్తున్నాయి.. పెద్దమ్మ చేయూపుతుంది.
అంటూ పెద్దమ్మ మాటలు నన్ను ఎక్కడికో  నేనూ ప్రతిగా అంతులేని ఆనందముతో 
పాతాళనానికి తొక్కేసినట్టుననిపించింది.  ‘’కొత్త ప్రయాణం మొదలైంది’’  స్వగతంగా
అనుకుంటూ,  పెద్దమ్మ  బతుకుబండికి
‘పదివేలు రూపాయయలు’ అనేవి నాకు చిన్న పచ్చజెండా ఊపినట్టుగా  నా  చేయిని  ఊపుతూ
మొత్తం! నెలవారీ జేబుఖర్చు!!  పెద్దయ్య ఈ ముందుకు కదిలాను.
చిన్న మొత్తం కోసం తన జీవితాన్నే పణంగా --*--
పెట్టాడు. నేను పెద్దయ్యకు చేసింది ‘మేలా...?!

58
నవంబర్ - 2022
 తువ్వాయి నేస్తం
మా ముద్దొచ్చే... పాపాయికి...
చెంగు - చెంగున
గంతులువేసే
ఈ తువ్వాయే ... నేస్తం... !

వ్యవసాయమే...
జీవనమైన మాకు...
మాపిల్లలూ...
ఈ లేగదూడలే ప్రాణం !

మాకు వీళ్ళే ప్రపంచం...,

ఇంతకంటే ఆనందం...
ఇంకేమి ఉంటుంది???
- కోరాడ నరసింహా రావు

59
నవంబర్ - 2022
 సాహితీ స్రష్టలు ఏమన్నారంటే....
జీవితం చాలా విశాలమైంది. సంఘంలో అనేక వర్గాలవారూ,
వృత్తులవారూ, ప్రాంతాలవారూ ఉన్నారు. వీరందరికీ అనేక వందల
సమస్యలున్నాయి. వాటిని పరిష్కరించుకునే నేపథ్యంలో వారు
చిత్రవిచిత్రమైన నైతిక, ఆర్ధిక పరిస్థితులకు గురి అవుతున్నారు. వీరి
ఈ జీవితాలను ప్రతిబింబించడానికి ఎన్ని కథలైతే చాలు తాయి?
జీవిత వైవిధ్యంతో పాటు మార్పు కూడా వేగంగా జరుగుతున్నది. రెండేళ్ల
క్రితం ఒక సమస్య ఏ రూపంలో వున్నదో ఈనాడది ఆ రూపంలో
ఉండటం లేదు. దీనిని సాహిత్యంలో చిత్రించ వలసిన ఆవశ్యకత ఉంది..
-- కొడవటిగంటి కుటుంబరావు

“కథలు బాగా మనసుని పిండేసేవిగా ఉండనక్కర్లేదు..

మితిమీరిన త్యాగాలు, శృతిమించిన ధర్మాలతో., ఇలా మనం ఉండగలమా
అని పాఠకులు అనుకోకుండా మనసుని ఆహ్లాద పరిచేట్టు ఉండాలి.
అలాగే సాహిత్యం కలకాలం నిలిచిపోయేదిగా ఉండాలన్నా నాకు
అర్ధం కాదు. నేను రాసే కథలు ఈ తరానికి చెందినవి తరతరాలుగా
నిలబడిపోవాలని ఎలా ఆశిస్తాను?”
- ముళ్ల పూడి వెంకట రమణ

--*--

60
నవంబర్ - 2022
 జోక్స్ జోక్స్....
పల్లవి, తన మిత్రు రాలిని అడిగింది ...
“ జయా.. సీత రాముడితో అడవికి ఎందుకెళ్లిందంటావు? “

“ ఒక అత్తనే మనం
భరించలేకపోతున్నాం...
అలాంటిది ముగ్గురత్తల్ని ఎలా
భరిస్తుంది చెప్పు .. అందుకే
అడవే బెస్టు అనుకుని
పెనిమిటితో పయనమై వెళ్లి
ఉంటుంది... “అంది జయ.

అప్పటికే విసిగిస్తున్న తన అత్తను తలుచు కొని.

“ భయపడకండి.... ఆపరేషన్ అయ్యాక

మీరు చక్కగా ఇంటికి నడిచి వెళ్లేలా చేస్తాను”
భరోసాగా అన్నాడు డాక్టర్.

“అంటే ఆటోకి వెళ్లే డబ్బులు కూడా బిల్లుగా

లాగేస్తారా డాక్టర్ “ అడిగాడు....
ఆందోళనగా పేషేంట్

61
నవంబర్ - 2022
 ఉత్తరాలు
‘మాధురి ‘అంతర్జాల మాస పత్రిక చాలా అలంకరణతో ప్రథమ సంచిక వచ్చి చేరింది.
బాగుంది. మాధురి మధురంగా ఉంది. ముందు గెలుపు నా కథ లో లాగా ఇతరుల సంతోషానికి
ముందు ఇంకా మంచి సాహిత్యం అందిస్తారని పెద్ద పీట వేయడానికి మీరు ముందుకొచ్చారు.
ఆశిస్తూ మీకు అభినందనలు... స్నేహసాహితి అన్న సాహితీ స్నేహ హస్తాన్ని
రచయితలకు పాఠకులకు అందిస్తున్నారు.
-- చిదంబరం ( చిత్రకారుడు ) అభినందనలు.... నా కథ ఉన్నందుకు నా అదృష్టంగా
విజయవాడ. భావిస్తున్నాను‌‌.
రామశర్మ.
******* బెంగుళూర్
*********
మాధురి అంతర్జాల పత్రికకు,
శుభాకాంక్షలు..... దసరా సందర్భంగా విడుదలైన బావుంది... పత్రికలో పేజీ మేకప్ సూపర్...
మీ తొలిసంచిక చాలా అందంగా రూపు ఇందు రమణ. సింహాచలం.
దిద్దుకుంది. మున్ముందు మరింత సుందరంగా
రూపు దిద్దుకుని విజయం సాధిస్తుంది *********
అనడంలో ఎటువంటి సందేహం లేదు.
నంద చైతన్యగారి ఆలోచనతో రూపు దిద్దుకున్న స్నేహ అభినందనలు..... మాధురి ప్రారంభ సంచిక
సాహితిని... ఈవిధంగా మాధురి అంతర్జాల పత్రికగా చాలా బాగుంది.రంగుల్లో సరికొత్త గెటప్ తో
తీసుకురావడంలో ... ఆయనపై మీ సంస్థకున్న చూడ ముచ్చటగా ఉంది.వర్థమానులు,
గౌరవమెంతో... మీ మాటలే చెబుతున్నాయి. ఔత్సాహికులు తో పాటు లభ్థ ప్రతిష్ఠులైన
సంపాదకీయంలో పాఠకులకు, రచయితలకు మీరు రచయితల రచనల సమాహారం.
రాసిన మాటలు ముత్యాల మూటల్లాగే ఉన్నాయి. తెలుగు సాహితీ జగత్తులో మాధురి మరింత
శీర్షికలు, కథలు చాలా బాగున్నాయి. మరిన్ని మాధుర్యంగా తీపి గురుతుగా మిగలాలని అభిలషిస్తూ..
శీర్షికలతో... అందర్నీ ఆకర్షిస్తుందని ఆశిస్తున్నాను.... మాధురి సంపాదక వర్గ మహాశయులకు దసరా
- ఏడిద గోపాలకృష్ణ మూర్తి శుభాకాంక్షలు.
కాకినాడ డాక్టర్ ఎమ్. సుగుణరావు.
******* విశాఖపట్నం.
సర్వాంగ సుందరంగా , రంగుల ********
హంగులతో, కవిత, కథ, ముచ్చట్లతో మిత్రమా... మాధురి చాలా చాలా
పాఠకుల మనసులను దోచేస్తోంది మధురంగా ఉంది. కీపిట్ అప్...
అభిమానంగా..... మాధురి అన్న మాధుర్యమైన -- అలెగ్జాండర్. చిత్రకారుడు.
పేరుతో అందరినీ అలరించడానికి చక్కటి విజయవాడ.
********
62
నవంబర్ - 2022
 మాధురి ఆరు కథలు పదకొండు కవితలు తో
వచ్చింది. కథల పోటీ పెట్టింది. నెల నెల ఎదుగుతూ
పాఠకుల ఆదరణ పొందాలని ఆశిస్తూ...మీ..
- వాణిశ్రీ .
హైదరాబాద్ .
********
చాలా చాలా సంతోషంగా ఉంది సార్.
ముందుగా స్నేహ సాహితీ సంస్థ సభ్యులందరికి
శుభాభినందనలు మరియు ధన్యవాదములు.
ఈ మాధురి మాస పత్రిక భాషాభివృద్దికి,
సాహిత్యాభివృద్దికి, పదిమందికి మంచిని
పంచేందుకు, వ్యక్తులమధ్య స్నేహ సంబంధాలను
పెంచేందుకు, మరింతమందిని మంచి రచయితలగా
తయారు చేసేందుకు, గత మరియు వర్దమాన
రచయితలకు వారధిగా నిలబడగలదని ప్రగాఢంగా
విశ్వసిస్తూ మరొక్కసారి మనస్పుర్తిగా అభినందనలు
తెలియజెస్తున్నాను సార్.
K.ఆనంద్.
SBI ఆఫీసర్. విశాఖపట్నం.
********
మాధురి అంతర్జాల మాసపత్రిక సరస్వతీ
మాత మెడలో మణిమాణిక్యాల మాలలా చాలా
బాగుంది.సహచరితో సమస్య శీర్షిక మనస్ఫూర్తిగా
నవ్వుకునేలా ఉంది . ప్రతి కవిత అర్థవంతంగా,
మధురంగా ఉన్నాయి. కథలు కూడా సరికొత్త
కథాంశంతో ఉన్నాయి.
-- గౌరి పొన్నాడ.
శ్రీకాకుళం.
********
అద్భుతమైన ప్రారంభ సంచిక సర్....
అభినందనలు...
అశోక్ బోగ.చిత్రకారుడు.
జగిత్యాల.
********
మాధురి’ అంతర్జాల పత్రికకు -  శుభాకాంక్షలు
స్నేహాసాహితీ సభ్యులకు నమస్కారం...! 
విజయదశమి సందర్భంగా ప్రారంభించిన
మీ(మన) మాధురి అంతర్జాల పత్రిక  తొలి సంచిక
కన్నుల పండుగగా ఉంది. సంపాదకీయం నుంచి ఆఖరి
పేజీవరకూ చాలా ఆకర్షణీయంగా తీర్చి దిద్దారు. 
ఇందులో నాకథకు స్థానం ఇస్తూ... ప్రణయ
మాధురి శీర్షికలో ‘ఆమె స్థానం’ ప్రచురించినందుకు
సంస్థ సభ్యులందరికీ ధన్యవాదాలు. ఈ స్థానాన్ని
చిరకాలం దక్కించుకోవడానికి ప్రయత్నం చేస్తాను.
మీరు కూడా నాకథలు ఆదరిస్తారని కోరుకుంటున్నాను.
నివేదన కవిత చాలా బాగుంది.భగ్న
ప్రేమికుల హృదయాల్ని కదిలించక మానదు.
సురేంద్ర రొడ్డ గారికి అభినందనలు.
గెలుపు కథలో... రమణి ఆటలో ఓడిపోయి
శ్రావణిని గెలిపించినా... ఆమె మంచితనం
గెలిచి... ఆ ట్రోఫీ అందుకున్నట్లే అనిపించింది.
రచయిత రామశర్మ గారికి అభినందనలు.
శ్రీ కాళీపట్నం రామారావు గారిని తలుచుకోవటం
బాగుంది. కాండ్రేగుల శ్రీనివాసరావు గారి కొన్ని
జ్ఞాపకాలు  ప్రతి మాసం అందిస్తూ వుంటారని
ఆశిస్తూ అభినందనలు తెలియచేస్తున్నాను.
నేడు - రేపు కవితలో రేపటి మన జీవితం
కళ్ళముందు కనిపించింది. నేస్తానికి లేఖ రాస్తున్న తన
ముసలివయసు దీనావస్థను  కవిత ద్వారా తెలియచేసిన
శ్రీమతి పారనంది నిర్మల గారికి అభినందనలు.
ఇందులోని ప్రతి రచనా దేనికవే బాగున్నాయి. 
రచయిత, కవయిత్రులందరికీ పేరుపేరునా
అభినందనలు. 
మరెన్నో శీర్షికలు కలుపుకుంటూ... కొత్త వారి
రచనలను  కూడా తీసుకుని... వాటికి మెరుగులు
దిద్ది... కారా మాస్టారు అడుగుజాడల్లో నడిస్తే...
మరెందరినో రచయితా రచయిత్రులుగా తయారుచేసే
అవకాశం మాధురి ఇస్తుందని నమ్ముతున్నాను.
అభినందనలతో...
-- శానాపతి(ఏడిద)ప్రసన్నలక్ష్మి
                  విశాఖపట్నం
******
63
నవంబర్ - 2022
 పత్రిక చాలా బాగుందండి.
అభినందనలు.
- జయంతి ప్రకాష్ శర్మ.
సంపాదకులు. కథామంజిరి.
****** మాధురి
మాధురి మాస పత్రిక చాలా బాగుంది.
మాసపత్రి కకు...
పత్రికలో ప్రచురించిన శీర్షికలు బాగా ఆకట్టుకున్నాయి.
విజయ దశమి నాడు ప్రారంభమైన మాధురి
అభినందనలు తెలియజేసిన
మాసపత్రిక భవిష్యత్తులో మంచి విజయం వారందరికీ
సాధించాలని కోరుకుంటున్నాను.
సంచికలో వచ్చిన రచయితలు దాదాపు అందరూ
తెలిసిన వాళ్లే. అందుకేనేమో ఈ పత్రిక మనదే మా హృదయపూర్వక
కదా అన్న భావన కలిగింది. అమ్మ రాధికా ప్రసాద్
రాసిన ముఖ చిత్ర వ్యాసం బాగా నచ్చింది. పత్రికలో కృతజత
్ఞ లు
రంగుల శోభ కంటికి సొంపుగా ఉంది. కథలకు,
కవితలకు వేసిన చిత్రాలు కూడా చాలా బాగా
ఉన్నాయి.. మాధురి పత్రిక నిర్వాహకులకు మనః
పూర్వక అభినందనలు.

యశస్వి జవ్వాది
హైదరాబాద్.

******

అమల: రేపు మా గృహ ప్రవేశమే లతా...

మీ కుటుంబం అంతా రావాలి... మధ్యాహ్నం
భోజనం అక్కడే... తెలుసా ....

లత : నువ్వు అంతగా చెప్పాలేమిటే.. తప్పక

వస్తాం ఇంతకీ పంక్షన్ ఏ హోటల్ లో ?

అమల:. ఆ..???

64
నవంబర్ - 2022