Dubbel rood

Deze recensie gaat over het boek Dubbel rood. Het is geschreven door
Lidewij Martens, ik vind het boek aangrijpend en zielig, maar ook een
boek dat je door wilt blijven lezen.
Samenvatting
Dubbel rood, Nico heeft een veerboot waarmee hij elke dag mensen
van oever tot oever brengt. Als op een dag een jonge vrouw zijn
stuurhut inkomt is Nico eerst afstandelijk maar later ontstaat er een
vriendschap. Zij doet hem denken aan zijn dochter Geesje, Geesje was
een meisje die alles had en toen opeens niets meer. Haar moeder,
Nico’s ex-vrouw, verliet het gezin en is ergens anders opnieuw
begonnen, Geesje koos ervoor bij haar vader te blijven. Nico heeft het er
zwaar mee en zij zorgt voor hem wat de vader-dochter band steeds
sterker maakt. Door dit grote verantwoordelijkheidsgevoel cijfert ze
zichzelf helemaal weg, ze ontwikkelt anorexia zonder dat haar vader het door heeft. Het gaat daarna snel
bergafwaarts en de hulp die Geesje krijgt lijkt te laat. Op een gegeven moment weegt Geesje zelfs minder
dan 40 kilo en kunnen ziekenhuis opnames haar écht niet meer redden. De jonge vrouw die Nico een paar
jaar na het verlies van Geesje tegenkomt geeft hem eindelijk weer een gevoel van liefde en warmte.
Hoofdpersonen, tijd, ruimte en perspectief
De hoofdpersonen in dit verhaal zijn Nico en Geesje, personages die meer onder bij personen vallen zijn
bijvoorbeeld Lieke en Klaartje. Geesje is een blije tiener met vriendinnen en ze is het middelpunt van het
gezin, totdat alles ander wordt: een scheiding en Geesje die zichzelf totaal kwijtraakt. Nico is een liefdevolle
vader, ietwat verlegen en bescheiden, de band tussen Nico en Geesje is ontzettend hecht. Dit boek wordt
geschreven in het ik-perspectief maar vanuit meerdere personen; Nico en Geesje. Verder speelt het zich af in
de 21ste eeuw en speelt dit boek zich af op veel verschillende plekken, maar vind ik zelf het
huis van Geesje, Nico en voorheen Lieke de belangrijkste plek in dit verhaal, omdat er veel
dingen in het huis plaatsvinden en omdat er veel (voornamelijk) fijne flashbacks van meestal
Geesje hier afspelen.
Mijn mening
Ik het begin vond ik dit boek best wel verwarrend,
omdat er soms niet helemaal duidelijk wordt
aangegeven wanneer je vanuit Nico's perspectief leest
en wanneer je vanuit dat van Geesje leest. Soms is dat
dus een beetje onduidelijk en dat vind ik wel een beetje jammer. Maar
voor de rest vind ik dit boek echt heel bijzonder en ook soms best
aangrijpend, vooral omdat het zo'n heftig onderwerp aansnijdt. Naast
al deze dingen vond ik het gewoon een leuk boek om te lezen en een
boek dat je door wilt blijven lezen, omdat het je zo meeneemt in het
verhaal.

Conclusie
Kortom, het boek is leuk maar niet geweldig. Of je dit boek wel óf niet moet lezen vind ik lastig, als je een
boek wilt lezen waar je blij van wordt en met een gelukkig einde is dit waarschijnlijk niet de beste keuze voor
jou. Dus, zou ik even twee keer nadenken voordat je aan dit boek begint.
Gemaakt door: Liz