De zomer houdt je

ook niet tegen

5-11-2020

Boekverslag
Opdracht A: Zakelijke gegevens
1. De titel van het boek is: ‘De zomer houdt je ook niet tegen’. Het boek is geschreven
door Dimitri Verhulst voor de Boekenweek van 2015 en de 1e druk van het boek
kwam uit op 7 maart 2015. Het boek is uitgegeven door uitgeverij Atlas Contact. Het
boek heeft 94 bladzijdes.
Opdracht B: Auteur
1. Het boek is geschreven door Dimitri Verhulst. Hij is geboren op 2 oktober 1972 in de
stad Aalst, te België. Hij woonde in het dorpje Reetveerdegem, waar hij leefde in een
primitieve leefstijl (huis, bezit etc.). Zijn vader was immers tegen alles wat
kapitalistisch was en was dus voorstander van zo min mogelijk bezit hebben. Dimitri
maakte een moeilijke jeugd door. Zo scheidde zijn ouders en waren zijn ooms en
vader alcoholisten. Om die reden woonde hij ook in eerste instantie bij zijn moeder.
Deze zette hem echter op twaalfjarige leeftijd uit huis. Daarom ging hij weer terug
naar zijn vader. Hij kon natuurlijk, doordat hij alcoholist was, niet voor hem zorgen
Vandaar dat eigenlijk alleen zijn overgrootmoeder echt voor hem had gezorgd in dat
huis. Uiteindelijk werd het te veel en schakelde zij jeugdzorg in, waarna Dimitri uit
huis werd geplaatst. In deze periode vond hij in een ding rust: schrijven. Sinds de
lagere klas was hij er al dol op en opstellen maken vond hij dan ook de allerfijnste
schoolopdrachten. Hij schreef veel gedichten en verhalen al van jongs af aan. Het is
dus niet zo een hele grote verrassing dat hij later een succesvolle dichter en schrijver
werd. Zo schreef hij o.a. de boeken ‘De helaasheid der dingen’, ‘Godverdomste dagen
op een godverdomse bol’, ‘De laatkomer’ en natuurlijk ‘De zomer houdt je ook niet
tegen’. ‘De helaasheid der dingen’ werd later bekroond met de Gouden Uil
Publieksprijs en met ‘Godverdomste dagen op een godverdomse bol’ won Dimitri de
Libris Literatuurprijs. Hij heeft in het totaal 24 werken geschreven en uitgegeven. Hij
schreef vooral romans.
Opdracht C: Inhoud
Pierre wilt zijn ‘ersatzzoon’ Sonny een verjaardagsgeschenk geven: een verhaal over zichzelf
en over de liefdesrelatie die hij had met Sonny’s moeder. Hij besluit dit te doen in Frankrijk.
Hij gaat met Sonny naar Avignon, waar hij vertelde hoe alles was begonnen…
Pierre was een man van vele sleutelbossen en pleegde vaak overspel. Hij nam liefde immers
niet heel serieus en liet zelfs een vrouw in de steek, nadat ze een kindje van hem kreeg. Dit
veranderde toen hij op 45-jarige leeftijd Sonny’s moeder ontmoette. Hij had de actrice
ontmoet in een colloquium te Amsterdam. Ze gingen samen met een groepje anderen uit en
later wilde zij bij hem slapen. Vanaf dat moment werd hij verliefd op haar. Ze moest echter
de volgende dag weer weg en toen was het contact verbroken. Echter, omdat hij lang aan
haar dacht, besloot hij haar een brief te schrijven, maar zij was hem voor. Anderhalve maand
later ontmoetten ze elkaar weer. Pierre vindt het ongelofelijk, waarop Sonny’s moeder zegt:
‘de zomer houdt je ook niet tegen’. Hierna leidden ze samen een gezellig en avontuurlijk
leven vol reizen en uitgaan. Uiteindelijk besloten ze dat het tijd werd voor een vaste
verblijfplaats en huurden ze huisjes. Helaas kwam er aan hun relatie een einde: Sonny’s
moeder had een kinderwens, maar Pierre wilde geen kinderen. Daarom gingen ze uit elkaar.
Drie maanden later kreeg hij van haar te horen dat ze zwanger was. In de
zwangerschapsperiode hadden ze elkaar meerdere keren gezien en tijdens de bevalling was
Pierre ook aanwezig. ‘s Avonds werd Sonny geboren. Hij steunde zijn ex-geliefde ook bij het
bezoeken van Sonny. Na zeven jaar stierf zijn geliefde aan kanker en nam hij de zorg van
Sonny op zich. Hij wandelt wekelijks met hem in het park en iedereen denkt dat hij de
biologische vader is.
Opdracht D: Personages
1. De hoofdpersoon van het boek is Pierre Vantoren, een 64 jarige man die besluit zijn
‘ersatzzoon’ Sonny mee te nemen naar Frankrijk om hem daar het verhaal over
zichzelf en de liefdesrelatie die hij had met Sonny’s moeder te vertellen. Pierre
Vantoren is eigenlijk een persoon die liefde nooit echt serieus nam, waardoor hij
regelmatig overspel pleegde. Hij was dan ook een man van vele sleutelbossen. Zo liet
hij op zijn zesentwintigste zijn vrouw en pasgeboren dochter in de steek en later ook
vele andere vrouwen. Dit veranderde toen hij Sonny’s moeder, een actrice,
ontmoette in het colloquium te Amsterdam, met wie hij een vaste relatie kreeg. In de
loop van deze relatie zag je dat Pierre meer waarde ging hechten aan liefde. Echter
gingen ze later uit elkaar, omdat zijn grote liefde een kinderwens had die hij niet
wilde vervullen. Je kunt hieruit dus opmaken dat Pierre graag vrij wilde zijn en geen
verantwoordelijkheidsgevoel had: hij liep weg voor situaties die hij niet leuk vond of
wilde doen. Ook is Pierre nogal egoïstisch gezien hij zijn vrouw en pasgeboren kind
had achtergelaten zonder nog om te kijken, omdat hij geen zorg wilde geven aan het
kind: hij wilde vrij zijn en niet vastzitten aan iets of iemand. Pas later toen het kind al
ouder was, zagen ze elkaar af en toe, alhoewel de band tussen hen nog steeds slecht
is. Toch zag ik in het boek wel dat hij zich ontwikkelde op dit punt: Toen zijn grote
liefde en hij uit elkaar gingen en zij hem vroeg om haar te steunen bij de bevalling,
was hij er voor haar. Hij was er zelfs voor haar na de bevalling om te helpen met
Sonny en bleef voor hem zorgen na haar dood. Naar mijn mening is Pierre ook een
beetje onbeleefd op sommige momenten. Zo noemde hij het meisje, met wie hij zijn
eerste kus had, lelijk. Desalniettemin vind ik tegelijkertijd wel dat hij vooral erg aardig
is. Zo liep hij elke week vrijwillig met Sonny in het park en nam hij hem mee op reis,
even ertussenuit, voor zijn verjaardag. Dit was in mijn ogen echt iets moois, gezien
mensen in inrichtingen vaak geen één op één aandacht krijgen of worden behandeld
als gelijke. In dit verhaal deed Pierre dit wel: hij vertelde Sonny zijn verhaal en het
verhaal over zijn moeder en gaf hem af en toe complimentjes. Dit lijkt mij een heel
mooi verjaardagsgeschenk. Verder is Pierre Vantoren ook een man die gezondheid
niet zo serieus neemt. Zo rookt en drinkt hij veel en eet hij niet gezond. Ondanks
deze dingen is hij wel mager.

2. Een van de belangrijkste bij personen in het verhaal is Sonny. Hij is de zoon van de
geliefde van Pierre en een vegetatieve potplant, die nergens op reageert. Hij heeft
een lichamelijk handicap, waardoor hij in een rolstoel zit. Dokters voorspelden dat hij
niet ouder dan 15 jaar oud zou worden, maar ze hadden het mis: op het einde van
het verhaal was te lezen dat hij om 20.36 uur ’s avonds, in de maand juli, 16 jaar oud
werd. Normaliter verbleef hij in een inrichting voor mensen met een handicap, waar
hij regelmatig wordt verzorgd door verplegers. De enige keren dat hij echt
buitenlucht ziet, zijn de keren wanneer Pierre hem meenam om samen te gaan lopen
in het park en wanneer Pierre hem meenam op de grote reis naar Frankrijk om daar
het verhaal over hemzelf en zijn moeder te vertellen als verjaardagsgeschenk. Gezien
Sonny niet reageert weet je niet wat hij van het verhaal vond, maar volgens mij was
 het voor Sonny wel een leuke ervaring om zich even in een totaal andere omgeving
te bevinden, een echt avontuur, en één op één aandacht te krijgen van Pierre.
Een ander belangrijke bij persoon in het verhaal was de grote liefde van Pierre. Het
vreemde is dat haar naam geen een keer wordt genoemd in het verhaal. Wel wordt
haar uiterlijk beschreven: ze was een smaakvol geklede jonge vrouw, met een kort
kapsel en stijlvolle oorringen. Ze was een gezondheidsfreak, die allerlei gezonde
dingen kookten, was erg meegaand en hield veel van (seksueel) genot, net als Pierre.
Ondanks hun grote leeftijdsverschil hadden zij en Pierre een goede relatie met elkaar,
vooral omdat zij graag een relatie met hem wilde. Ook was ze iemand die niet veel
zeurde bij Pierre over bijvoorbeeld de hoeveelheid eten, die hij moest eten, dat hij
minder moest drinken etc. Al met al de perfecte vrouw voor hem. Echter gingen ze
treurend uit elkaar, omdat zij een kinderwens had die Pierre niet wilde vervullen.
Ondanks dit zagen ze elkaar weer wel nadat ze zwanger was geraakt van een andere
man en steunde Pierre haar tijdens de bevalling en het bezoeken van Sonny. De
liefde van Pierre hield veel van haar zoontje, maar doordat hij tijdens het bezoeken
steeds niet op haar lieve woorden, kusjes etc. reageerde werd ze erg verdrietig en
bezocht ze hem steeds minder. Op een gegeven moment kreeg ze kanker en stierf ze
eraan toen Sonny 7 - 8 jaar oud was. Pierre benadrukt in het verhaal dit vreemd te
vinden, gezien haar gezonde leefstijl.
Opdracht E: Eigen mening
1. Na de dood van zijn grote liefde besloot Pierre, ondanks dat zijn liefde niet meer
leefde en hij dus niets meer met Sonny te maken had, om voor Sonny te zorgen: met
hem te wandelen buiten, af en toe een bezoek aan hem te brengen etc. Ik vond dit
heel mooi, omdat dit ten eerste de groei van Pierre als persoon liet zien: eerst nam
hij juist geen verantwoordelijkheid en liep hij weg van (nare of niet-leuke) situaties,
maar nu doet hij juist het tegenovergestelde: hij neemt verantwoordelijkheid. In het
boek werd beschreven dat hij dit deed uit schuldgevoel: hij voelde zich schuldig dat
hij haar geen (gezond) kind had geschonken, waardoor ze later met iemand anders
een gehandicapt kind kreeg. Vanuit mijn perspectief heb ik hieruit opgemaakt dat hij
zich verantwoordelijk voor iets (waar hij overigens niet veel aan kond doen). Het
mooiste is dus dat hij nu verantwoordelijkheid neemt, wanneer hij het niet hoeft te
nemen: het is niet zijn biologische zoon, maar de zoon van zijn geliefde. Je kan dus
hieruit opmaken dat hij steeds meer aan andere is gaan denken dan alleen aan
zichzelf, wat ik erg goed vind. De relatie met de ‘naamloze’ geliefde had hem dus wel
goede dingen bijgebracht. Ten tweede vond ik deze keuze ook mooi, omdat hij
hiermee Sonny erg blij maakte, ondanks dat dit misschien niet is af te lezen van zijn
gezicht of houding: hij komt niet zo vaak buiten de inrichting en wordt nauwelijks 1
op 1 behandeld. Hij heeft dus geen enkel speciaal persoon in zijn leven, behalve
Pierre dan misschien. Het lijkt me daarom logisch dat dit Sonny goed doet. Pierre
maakt dus iemand anders zijn leven een beetje beter, wat een heel goede daad is.
2. Pierre had in het boek op 26-jarige leeftijd een vrouw en haar pasgeboren kind, van
wie hij haar had voorzien, in de steek gelaten, omdat hij geen verantwoordelijkheid
wilde dragen. Hij wilde liever een leven vol genot en uitgaan, dan een leven, waarin
hij moest zorgen voor een kind. Dit vond ik echt een heel slechte daad: voordat je
iemand zwanger maakt, moet je goed nadenken of je een leven met degene wilt
opbouwen of niet. Zo niet, maakt degene dan niet zwanger, want als je degene dan
na de bevalling, een moeilijke periode voor een vrouw, in de steek laat, doet dit haar
heel veel pijn (zowel mentaal als fysiek). Dit heeft zowel veel impact op de vrouw als
het kind. Zo kan de vrouw depressief worden, vertrouwen in mensen verliezen etc.
en kan het kind hier last van krijgen. Ten tweede had zijn dochter hierdoor geen echt
vaderfiguur in haar leven, waardoor ze nooit de vaderlijke warmte heeft gevoeld en
slechte keuzes is gaan maken, zoals een wild seksueel leven leiden (net als Pierre).

3. Ik vond het verhaal ten eerste nogal raar: Pierre zei meerdere keren in het verhaal
dat seks hebben en uitgaan de hemel zijn en dat er genoeg mensen zijn die overspel
plegen, gezien het best wel makkelijk is. Persoonlijk vind ik dit dom om in een verhaal
te zetten: sommige mensen kunnen, ondanks dat het natuurlijk fictie is, bepaalde
ideeën krijgen hierdoor en een beetje zijn voorbeeld volgen, wat natuurlijk hartstikke
slecht is. Ten tweede vond ik het verhaal ook erg treurig. Je leest immers dat Pierre
eerst een slecht leven leidt vol overspel en dan zijn grote liefde ontmoet, met wie hij
een leven opbouwt om dan weer uit elkaar te gaan door een ding: dat zijn vriendin
een kind wilde. Dit moment was treurig, omdat alles eigenlijk eindelijk goed ging,
maar ze uit elkaar gingen, omdat Pierre simpelweg geen verantwoordelijk wilde
dragen voor een kind. Ook vond ik het verhaal ontroerend op het einde, omdat Pierre
hier, ondanks dat zijn grote liefde doodging, in haar herinnering voor Sonny blijft
zorgen. Het is immers mooi dat Pierre door een relatie met deze vrouw is gegroeid
als persoon. Zo heeft hij geleerd wat echte liefde is en om meer te denken aan
anderen. Ondanks dit goede punt, vond ik het verhaal soms wel nogal saai, omdat er
eigenlijk weinig spannends gebeurt. Zo vertelt hij dat hij het geweldig vond wat voor
stukken zijn vriendin uit de piano kon spelen, wat voor gezondheidsfreak ze was en
dat hij vroeger weinig at. Niet slecht bedoeld, maar er was hier maar weinig (en
overigens ook in de rest van het verhaal) actie te vinden, zoals gevechten,
confrontaties, vechten voor rechtvaardigheid, noem maar op. Tot slot vond ik het
verhaal ook wel een beetje leerzaam, omdat je er eigenlijk achter komt wat impulsief
beslissingen nemen voor impact heeft op je eigen leven en het leven van een ander.
Zo was in het verhaal te lezen dat Pierre op 26-jarige leeftijd een vrouw zwanger had
gemaakt, maar er niet voor wilde zorgen en de vrouw dus in de steek liet. Dit had
grote gevolgen voor de vrouw: ze werd erg verdrietig. Ook het kind had geen
vaderfiguur in haar leven, wat hele nare gevolgen heeft gehad: het kind leidde op een
gegeven moment een wild seksueel leven en zal dus misschien wel nooit weten wat
echte liefde is en trouwen. Als ze een vader in haar leven had gehad, dan had ze
betere begeleiding gehad en was dit misschien wel niet gebeurd.
Opdracht F: Perspectief
1. Doordat Pierre vaak in de ik-vorm vertelde, lijkt het net alsof het verhaal in de ik-
vorm is geschreven. Dit kon je denken door de zinnen: ‘Wat zullen we doen? Had ik
gevraagd, en zij had direct een raket geantwoord’ en ‘En ik was plannend hem die
avond voor het eerst over jouw moeder te vertellen’. Echter heeft de verhaal een
alwetende verteller. In sommige zinnen worden namelijk dingen over de personen of
de gebeurtenissen verteld, die zij zelf niet weten, bijvoorbeeld in de zinnen: ‘Het viel
ernstig te betwijfelen of hij (Sonny) ooit de link tussen zichzelf en die naam had
gelegd’ en ‘Toen hij het impulsieve idee had gekregen met Sonny deze sentimentele
reis te maken, had Pierre aanvankelijk gedacht meteen naar die ene, welbepaalde
berg te rijden. Hij had er geen rekening mee gehouden door de gps een achterstand
van vier uur te worden aangesmeerd…’ . Er is sprake van een achterafverteller,
gezien het verhaal is geschreven in de verleden tijd.
Opdracht G: Ruimte
1. Het verhaal speelt zich af op verschillende plaatsen. De eerste plaats waarin het
verhaal zich afspeelt is Parijs, waar hij en Sonny naar het restaurant Bistrot Baltazar
gingen. Pierre had hier immers mooie tijden met Sonny’s moeder gehad en zijn
vriend hier aan haar voorgesteld. Daarna gingen ze naar een wijnstreek in de buurt
van Avignon, waar het verhaal zich vooral afspeelde en Pierre zijn verhaal vertelde.
Hij wilde het verhaal hier vertellen, omdat hij hier mooie tijden heeft gehad met
Sonny’s moeder en zij deze plek heel mooi vond. Een andere plaats, waar het verhaal
zich kort afspeelt, is de stad Amsterdam, waar Pierre de moeder van Sonny zestien
jaar geleden op 45-jarige leeftijd had ontmoet in een colloquium en met haar uitging.
Opdracht H: Tijd
1. Het verhaal is ongeveer twee dagen lang van duur. Je kunt immers lezen dat Pierre
en Sonny een dag hadden overnacht in een hotel en daarna niet meer (’s nachts)
hadden geslapen tot 20.36 uur. Je kunt hieruit opmaken dat het verhaal ongeveer
twee dagen duurt.
2. Het verhaal kan zich afspelen vanaf 2011 of later. Hij drinkt immers wijnen van 2010
of eerder op de berg. Ook zie je dat Sonny een moderne rolstoel heeft, dus moet het
verhaal zich wel afspelen in deze periode. Het verhaal speelt zich af in de maand juli,
gezien Sonny een Kreeft is en op het einde van het verhaal zestien is geworden. De
precieze datum is echter onbekend.
Opdracht I: Thema
1. Ik denk dat het thema van het verhaal is dat Pierre aan Sonny vertelt over de relatie
die hij had met zijn moeder en dat hij veel van haar houdt. Er is immers in het verhaal
te lezen dat Pierre nog altijd aan haar denkt. Dit kun je lezen in bladzijde 50 van het
boek: ‘Voor mij is het wakker worden en aan haar denken.’ Ook is in het verhaal te
lezen dat hij nog nooit iemand als Sonny’s moeder had ontmoet en dat hij haar zelfs
steunde toen ze uit elkaar gingen. Hij nam zelfs de zorg van Sonny op zich toen ze
stierf, in haar herinnering. Hieruit kun je opmaken dat hij heel veel van haar hield.