Αριθμητική μελέτη τυρβώδους ροής σε ανοικτά κανάλια gabion

Περίληψη

Χρησιμοποιήθηκε ένα μοντέλο υπολογιστικής δυναμικής ρευστών (CFD) για την ποσοτική
εξέταση της ροής σε ανοικτά κανάλια με τοιχώματα από συρματοκιβώτια. Το υπολογιστικό
πακέτο CFX, ένα εργαλείο ρευστοδυναμικής γενικού σκοπού υψηλής απόδοσης που έχει
χρησιμοποιηθεί για την αντιμετώπιση ευρέος φάσματος ζητημάτων ροής ρευστών,
αποτελεί τη βάση για το μοντέλο CFD. Η τραχύτητα της άμμου χρησιμοποιείται για την
προσομοίωση των τοιχωμάτων των συρματοκιβωτίων σε τέσσερα διαφορετικά ύψη:
100mm, 150mm, 200mm και 250mm. Οι υπολογισμοί της ταχύτητας, της πίεσης, της
κινητικής ενέργειας της τύρβης και του ιξώδους της δίνης καθιστούν απολύτως προφανές
ότι η παρουσία της τραχύτητας επηρεάζει σημαντικά την κίνηση του ρευστού.

Abstract

A computational fluid dynamic (CFD) model was used to quantitatively examine the flow in
open channels with gabion walls. The CFX computer package, a high-performance general-
purpose fluid dynamics tool that has been used to address a wide range of fluid flow issues,
forms the foundation for the CFD model. Sand roughness is used to simulate the gabion
walls in four distinct heights: 100mm, 150mm, 200mm, and 250mm. Calculations of velocity,
pressure, kinetic energy of turbulence, and eddy viscosity make it abundantly evident that
the presence of roughness significantly impacts fluid motion.

Εισαγωγή

Ο τύπος των στερεών τοιχωμάτων επηρεάζει τα χαρακτηριστικά τύρβης της ροής. Στις
υδάτινες ροές, τα τραχιά τοιχώματα μπορούν να έχουν αντίκτυπο στο μοτίβο της ροής
καθώς και στις τιμές της ταχύτητας, της πίεσης, της κινητικής ενέργειας τύρβης και του
ιξώδους των στροβιλισμών κοντά στον πυθμένα και μέχρι το κανάλι.

Τα στερεά τοιχώματα που καλύπτονται από βλάστηση, τα τοιχώματα των συρματοκιβωτίων

ή τα τμήματα τοιχωμάτων που εξωθούνται ονομάζονται τραχιά. Άμμος, πέτρες και
ογκόλιθοι τοποθετούνται μέσα σε χαλύβδινους κλωβούς με συρματοπλέγματα για τη
δημιουργία τοιχών στα συρματοκιβώτια, οι οποίοι χρησιμοποιούνται για τη ρύθμιση της
ροής του νερού πάνω από στερεές επιφάνειες. Σε τοποθεσίες με λόφους, οι Utmani et al.
(2019) χρησιμοποίησαν τοίχους συρματοκιβωτίων ως κατασκευή αντιστήριξης.
Ανακάλυψαν ότι το υψηλό βάρος αντίστασης και η διαπερατότητα των συρματοκιβωτίων,
τα οποία χρησιμοποιούνται στην οδοποιία, ρυθμίζουν αποτελεσματικά τη διάβρωση. Οι
Neovi et al. (2015) χρησιμοποίησαν περαιτέρω εξαγωνικά και ορθογώνια συρματοκιβώτια -
ως τοίχους αντιστήριξης για τη διαχείριση της σταθερότητας.

Με βάση τη διαθεσιμότητα του εδάφους και το συνολικό κόστος, οι Simac και Bathurst
(1997) διερεύνησαν πειραματικά καλάθια συρματοκιβωτίων κατασκευασμένα από οπλισμό
γεωπλέγματος και PVC. Κατά τη διάρκεια της κατασκευής της διαδρομής Tellico Plains to
Robbinsville, χρησιμοποιήθηκαν συρματοκιβώτια για να βοηθήσουν στη σταθεροποίηση
του δρόμου.

Τα συρματοκιβώτια φορτωμένα με πέτρες είναι ένα άλλο εργαλείο για την πρόληψη της
διάβρωσης.
Η αξιοποίηση καναλιών με βλάστηση και επένδυση με συρματοκιβώτια ως μέσο
προστασίας από τη διάβρωση της κοίτης και της όχθης διερευνήθηκε εκτενώς. Ανακάλυψαν
ότι η ταχύτητα, η διατμητική τάση, ο ρυθμός διάβρωσης και η μεταφορά ιζήματος
αυξάνονται όταν μειώνεται η τραχύτητα του υλικού της κοίτης και της όχθης. Ο ρυθμός
ροής αυξάνεται καθώς μειώνεται η μέση διάμετρος του χαλικιού, η κλίση της πλευράς του
καναλιού και ο αριθμός των στρωμάτων προστασίας, σύμφωνα με την έρευνα των Khalid
και Bahzad (2010) σχετικά με τη χρήση των συρματοκιβωτίων για τη φύλαξη ανοικτών
καναλιών. Σε εργαστηριακές δοκιμές που χρησιμοποίησαν ροές σε ανοικτά κανάλια με
συρματοκιβώτια, οι Pallavi και Harshith (2018) ανακάλυψαν ότι η ταχύτητα ροής μειώνεται
καθώς περνάει πάνω από το φράγμα συρματοκιβωτίων.

Οι Daneshfaraz et al. πραγματοποίησαν επίσης πειράματα (2021). Για να ελαχιστοποιήσουν

την απώλεια ενέργειας και να σταθεροποιήσουν το υδραυλικό άλμα μειώνοντας τον
αριθμό Froude (στην μηχανική του συνεχούς είναι ένας αδιάστατος αριθμός που ορίζεται
ως ο λόγος της αδράνειας ροής προς το εξωτερικό πεδίο και βασίζεται στην αναλογία
ταχύτητας- μήκους), χρησιμοποίησαν κεκλιμένες σταγόνες από συρματοκιβώτια. Η
αποτελεσματικότητα της προστασίας του καναλιού του υδατοφράκτη από συρματοκιβώτια
εξετάστηκε από τους Crasnell και Akib (2020). Πέτρες, ρούχα και πλαστικό συσσωρεύτηκαν
ενάντια στα στερεά τοιχώματα. Οι κρούσεις των συρματοκιβωτίων μείωσαν την απόπλυση
στους πυλώνες της γέφυρας.

Οι Grupta και Kumar (2020) αντιπαραβάλλουν τα στερεά και τα φράγματα

συρματοκιβωτίων όσον αφορά τις παραμέτρους ροής, συμπεριλαμβανομένης της
κατανομής της ταχύτητας. Ανακάλυψαν ότι, στην περίπτωση των αναχωμάτων
συρματοκιβωτίων, η ροή λαμβάνει χώρα τόσο πάνω όσο και μέσω του ίδιου του σώματος
του φράγματος, ενώ με τα στερεά φράγματα, λαμβάνει χώρα μόνο πάνω από την κορυφή
του φράγματος.

Η ανοικτή ροή με φράγματα συρματοκιβωτίων στο ανάχωμα διερευνήθηκε από τους

Biabani et al. το 2021. Διερεύνησαν τις επιδράσεις των υλικών πλήρωσης, του μεγέθους των
σωματιδίων του φράγματος, των κλίσεων και των γεωμετρικών αναλογιών του ύψους και
του μήκους του φράγματος στη ροή του ρευστού σε τρία ξεχωριστά φράγματα
συρματοκιβωτίων ανάντη/κάτω του ρεύματος. Ανακάλυψαν ότι σε σύγκριση με ισοδύναμα
στερεά φράγματα, τα φράγματα συρματοκιβωτίων παράγουν υψηλότερους συντελεστές
εκροής.

Τα πειράματα απαιτούν ακριβό εξοπλισμό, με αποτέλεσμα να μην μπορούν να

κοινοποιήσουν όλα τα αποτελέσματα μέσω καναλιών μακροσκοπικής κλίμακας. Ωστόσο, οι
τεχνικές αριθμητικής προσομοίωσης είναι πιο πρακτικές και λιγότερο δαπανηρές για τον
τεχνικό σχεδιασμό.

Για την προσομοίωση των ροών σε κανάλια συρματοκιβωτίων, οι Li και Li (2015) πρότειναν
μια εξίσωση Navier-Stokes διπλού μέσου όρου και διαπίστωσαν ότι η παράμετρος
μετατόπισης μηδενικού σημείου μειώνεται καθώς αυξάνεται η πυκνότητα επιφάνειας των
στοιχείων τραχύτητας. Οι Michalolias et al. (2018) μελέτησαν τη ροή σε ανοικτά κανάλια με
φυτεμένα στερεά τοιχώματα χρησιμοποιώντας τόσο αριθμητικές όσο και πειραματικές
μεθόδους. Παρατήρησαν ότι όταν το ύψος της βλάστησης αυξάνεται, η ταχύτητα
μειώνεται. Για όλα τα παραδείγματα καναλιών, βρέθηκαν χαμηλές τιμές ιξώδους
στροβιλισμού στο μέσο των καναλιών.
Στην παρούσα εργασία μελετάμε αριθμητικά τη ροή σε ανοικτά κανάλια με τοιχώματα
συρματοκιβωτίων. Ανάλογα με τον ρυθμό ροής και το ύψος τραχύτητας, παρουσιάζονται
μοτίβα για την ταχύτητα, την πίεση, την κινητική ενέργεια τύρβης και το ιξώδες δινών.

Introduction

The type of solid walls affects the flow's turbulence characteristics. In aquatic flows, rough
walls can have an impact on the pattern of the flow as well as the velocity, pressure,
turbulence kinetic energy, and eddy viscosity values close to the bottom and up to the
channel.

Solid walls covered in vegetation, gabion walls, or extruding wall sections are all termed
rough. Sand, stones, and boulders are placed inside steel cages with wire mesh to create
gabion walls, which are used to regulate water flow over solid surfaces. In locations with
hills, Utmani et al. (2019) used gabion walls as a retaining construction. They discovered that
the high resisting weight and permeability of gabions, which are used in road building,
effectively regulate erosion. Neovi et al. (2015) further used hexagonal and rectangular
gabions as retaining walls to manage stability.

Based on the soil availability and total cost, Simac and Bathurst (1997) explored
experimentally gabion baskets built of geogrid reinforcement and PVC. During the
construction of the Tellico Plains to Robbinsville route, gabions were utilized to help stabilize
the road.

Gabions loaded with rocks are another tool for preventing erosion.

Utilizing vegetated and gabion-lined channels as a means of protection against bed and bank
erosion was extensively researched. They discovered that the velocity, the shear stress, the
rate of erosion, and the transport of sediment all rise when the roughness of the bed and
bank material diminishes. The flow rate increases as the gravel mean diameter, the channel
side slope, and the number of protection layers decrease, according to Khalid and Bahzad's
(2010) research on the use of gabions to guard open channels. In lab tests using open gabion
channel flows, Pallavi and Harshith (2018) discovered that the flow velocity decreases as it
passes over the gabion weir.

Daneshfaraz et al. also carried out experiments (2021). To minimize energy loss and stabilize
the hydraulic jump by lowering the Froude number(in continuum mechanics is a
dimensionless number defined as the ratio of the flow inertia to the external field and is
based on the velocity-length ratio), they used gabion inclined drops. The efficacy of the
protection of the gabion flume channel was examined by Crasnell and Akib (2020). Stones,
clothing, and plastic were piled up against the solid walls. The gabion impacts decreased the
scour on the bridge piers.

Grupta and Kumar (2020) contrasted solid and gabion weirs in terms of the flow parameters,
including the distribution of velocity. They discovered that, in the case of gabion weirs, flow
occurs both over and through the weir body itself, whereas with solid weirs, it only occurs
over the weir crest.

The open flow with gabion weirs on the embankment was explored by Biabani et al. in 2021.
They investigated the effects of filling materials, weir particle size, slopes, and geometrical
ratios of the height and length of the weir on the fluid flow pattern in three separate
upstream/downstream gabion weirs. They discovered that compared to equivalent solid
weirs, gabion weirs produce higher discharge coefficients.

Experiments necessitate expensive equipment, and as a result, they are unable to

communicate all results via macroscale channels. However, numerical simulation techniques
are more practical and less expensive for technical design.

To simulate flows in gabion channels, Li and Li (2015) suggested a Double Average Navier-
Stokes equation and found that the zero-place displacement parameter reduces as the area
density of roughness elements increases. Michalolias et al. (2018) studied the flow in open
channels with vegetated solid walls using both numerical and experimental methods. They
noticed that when the vegetation height rises, the velocity falls. For all of the channel
examples, low eddy viscosity values were found in the middle of the channels.

We numerically study the flow in open channels with gabion walls in this paper. According to
the flow rate and roughness height, patterns for velocity, pressure, turbulence kinetic
energy, and eddy viscosity are shown.

Μαθηματικό μοντέλο

Για την ολοκλήρωση του μαθηματικού μοντέλου δόθηκε η οριακή συνθήκη ελεύθερης
ολίσθησης της ελεύθερης επιφάνειας. Ενώ τα κανάλια συρματοκιβωτίων χρησιμοποιούσαν
τέσσερις διαφορετικές διαμέτρους χαλικιών για να μιμηθούν την τραχύτητα των κόκκων
άμμου, τα τοιχώματα των στερεών ροών του φράγματος θεωρήθηκαν ομαλά χωρίς
ταχύτητα ολίσθησης. Στο Σχήμα 1 παρουσιάζεται μια τρισδιάστατη άποψη του πλέγματος
που παρήχθη από τον προεπεξεργαστή ANXYS-CFX.

Χρησιμοποιήθηκε μια σειρά σχεδίων πλέγματος για την επίτευξη ανεξαρτησίας πλέγματος.
Για την επίλυση των οριακών στρωμάτων που δημιουργούνται κοντά σε όλες τις στερεές
επιφάνειες, χρησιμοποιήθηκε μέγιστο μήκος ακμής 0,08 m και ελάχιστο μήκος ακμής 0,04
m. Στον πίνακα 1 εμφανίζεται το πλέγμα που χρησιμοποιήθηκε σε όλες τις περιπτώσεις. Η
ευαισθησία σε παγκόσμιους παράγοντες, όπως η διατήρηση της μάζας, αποδείχθηκε
χρήσιμη για τον προσδιορισμό της προσεγγιστικής σύγκλισης των λύσεων.

Γεωμετρία και μοντελοποίηση καναλιού

Χρησιμοποιούμε ένα τρισδιάστατο μοντέλο για να εξετάσουμε τη ροή στο εσωτερικό
ενός τραπεζοειδούς καναλιού με πλάτος πυθμένα και κορυφής 2,5 και 5 μέτρα,
αντίστοιχα, και βάθος ροής 1 μέτρο. Οι τέσσερις διαφορετικοί τύποι χαλικιών που
χρησιμοποιήθηκαν για την αναπαραγωγή των τοιχωμάτων του καναλιού
συρματοκιβωτίων ήταν 100mm, 150mm, 200mm και 250mm. Προσομοιώσαμε τη
ροή χρησιμοποιώντας περιοδικές οριακές συνθήκες στην κύρια κατεύθυνση της ροής
για να μειώσουμε το υπολογιστικό φορτίο. Ως αποτέλεσμα, το υπολογιστικό μας
πεδίο έχει μήκος 1 m.
Η τρισδιάστατη (ισομετρική) άποψη του υπολογιστικού πεδίου φαίνεται στο Σχήμα 2.
Χρησιμοποιήθηκαν πέντε τιμές εκροής: Q1=0,52m3/s, Q2=0,79m3/s, Q3=1,58m3/s,
Q4=15,41m3/s, Q5=41,96m3/s.
ΑΠΟΤΕΛΈΣΜΑΤΑ ΚΑΙ ΣΥΖΉΤΗΣΗ
Στα Σχήματα 3, 4 και 5 απεικονίζονται διάφορα χαρακτηριστικά του εκτιμώμενου
τρισδιάστατου πεδίου ταχύτητας. Το Σχ. 3 για το χονδρό πλέγμα παρουσιάζει την
υπολογισμένη ταχύτητα κατά μήκος του ρεύματος και την ταχύτητα χωρίς διάσταση
για σταθερή εκροή (πλέγμα 3). Κατά τη σύγκριση των υπολογιστικών
αποτελεσμάτων που παράγονται με ροές καναλιού με διάφορες διαμέτρους
τραχύτητας κοίτης χαλικιών, η ταχύτητα χωρίς διάσταση είναι χρήσιμη. Κατά μήκος
του ευθύγραμμου τμήματος (3, 0, 0,5m), εμφανίζεται η υπολογισμένη ταχύτητα κατά
μήκος του ρεύματος (3,1,0,5m).
Βλέπουμε ότι η ταχύτητα παρουσιάζει ένα σημείο καμπής κοντά στον πυθμένα, η
τιμή του οποίου εξαρτάται από τη σοβαρότητα της τραχύτητας. Ειδικότερα, όταν η
διάμετρος του χαλικιού αυξάνεται, αυξάνεται και η χωρίς διάσταση ταχύτητα, επειδή
η τραχύτητα του χαλικιού επηρεάζει το μοτίβο της ταχύτητας κοντά στο τοίχωμα.
Επιπλέον, βλέπουμε ότι η μέση ταχύτητα στο κεντρικό επίπεδο του καναλιού
μειώνεται καθώς αυξάνεται η διάμετρος του χαλικιού.
Στο Σχήμα 4 παρουσιάζονται τα διαγράμματα περιγράμματος του μεγέθους της
ταχύτητας για το κανάλι με χαλίκι με διάμετρο 250 mm και το λείο κανάλι. Για άλλη
μια φορά, βλέπουμε ότι η πρόσκρουση του χαλικιού επηρεάζει τόσο τη μέγιστη
ταχύτητα όσο και την κατανομή της ταχύτητας του ρευστού. Ωστόσο, όταν
συγκρίνουμε τα προφίλ ταχύτητας των λείων και των τραχειών στερεών τοιχωμάτων,
διαπιστώνουμε ότι η τραχύτητα έχει σημαντική επίδραση, διότι πολύ κοντά στα
τραχιά τοιχώματα παρατηρούνται απότομα χαμηλότερες ταχύτητες: η ταχύτητα κοντά
στο λείο τοίχωμα είναι 0,15 m/s, ενώ η ταχύτητα κοντά στα τραχιά τοιχώματα είναι
0,07 m/s (το τελευταίο μπορεί επίσης να παρατηρηθεί στο Σχήμα 5). Η περιοχή πολύ
κοντά στα τοιχώματα παρουσιάζει ένα σχεδόν γραμμικό προφίλ ταχύτητας στην
τυρβώδη περίπτωση και ελέγχεται πλήρως από ιξώδη φαινόμενα. πρέπει να τονιστεί
ότι πρέπει να χρησιμοποιηθεί ένα πολύ λεπτό πλέγμα για την αποτελεσματική
ανάλυση των οριακών στρωμάτων, και ακόμη και τότε, η χρήση των συναρτήσεων
των τοιχωμάτων για την κατασκευή του μοντέλου k- δεν περιγράφει επαρκώς το μέσο
(στο χρόνο) προφίλ της τυρβώδους ταχύτητας. Βλέπε Λιακόπουλο για μια συζήτηση
σχετικά με την τροποποίηση του k-μοντέλου για την επίλυση του οριακού στρώματος
μέχρι το στερεό τοίχωμα (1985).
Καθώς αυξάνεται ο ρυθμός ροής όγκου, η επίδραση της διαμέτρου του χαλικιού
γίνεται πιο σημαντική, όπως φαίνεται από την υπολογιζόμενη συνολική μέση πίεση
κατά μήκος του καναλιού που παρουσιάζεται στο Σχήμα 6. Για τον ίδιο ρυθμό ροής
όγκου η συνολική μέση πίεση μειώνεται καθώς αυξάνεται η διάμετρος των κόκκων
αντίστροφα, για την ίδια τραχύτητα η συνολική πίεση αυξάνεται όταν αυξάνεται
ομοίως ο ρυθμός ροής όγκου. Είναι ζωτικής σημασίας να σημειωθεί ότι η επίδραση
της τραχύτητας στη συνολική πίεση χάνει τη σημασία της σε υψηλά επίπεδα ροής.
Για παράδειγμα, η συνολική πίεση χωρίς διάσταση είναι σχεδόν ίδια για τις παροχές
όγκου Q4=15,41m3/s και Q5=41,96m3/s, ωστόσο υπάρχει σημαντική επιρροή για
μικρότερες παροχές όγκου.
Όταν εξετάζουμε την κατανομή της τυρβώδους κινητικής ενέργειας (Σχήμα 7) και τις
τιμές κοντά στον πυθμένα (σημεία 3, 0,05, 0,5) και κοντά στην κορυφή (σημεία 3,
0,95, 0,5) του καναλιού, βλέπουμε ότι τόσο για τα ομαλά όσο και για τα τραχιά
κανάλια, παρατηρούνται χαμηλότερες τιμές όσο πλησιάζουμε στην κορυφή του
καναλιού. Υψηλότερες τιμές παρατηρούνται στα τραχιά κανάλια στον πυθμένα και το
ύψος τραχύτητας επηρεάζει το πόσο παχύ είναι το στρώμα μέγιστης κινητικής
ενέργειας τύρβης. Για παράδειγμα, βλέπουμε ότι η κινητική ενέργεια της τύρβης
μειώνεται κοντά στον πυθμένα καθώς αυξάνεται η τραχύτητα. Σύμφωνα με την
κορυφή του καναλιού, βλέπουμε ότι η κινητική ενέργεια της τύρβης αυξάνεται καθώς
αυξάνεται το ύψος της τραχύτητας.
Στο Σχήμα 9 παρουσιάζεται η κατανομή του ιξώδους στροβιλισμού για ένα κανάλι με
και χωρίς συρματοκιβώτια που έχει χαλίκι με διάμετρο 250 mm. Βλέπουμε ότι για το
λείο κανάλι, χαμηλές τιμές ιξώδους δινών βρίσκονται στο μέσο του καναλιού, αλλά
αυξάνονται σε μικρά τμήματα, όπως φαίνεται στο Σχήμα 9, κατά μήκος των στερεών
πλευρικών τοιχωμάτων κοντά στην επιφάνεια. Από την άλλη πλευρά, με το τραχύ
κανάλι, παρατηρούνται υψηλές τιμές ιξώδους δινών στο μέσο του καναλιού σε όλο το
βάθος του καναλιού. Καθώς η τραχύτητα του καναλιού αυξάνεται με σταθερό ρυθμό
ροής, μπορούμε να δούμε στο Σχ. 10 ότι το ιξώδες δινών αυξάνεται τόσο κοντά στην
επιφάνεια του καναλιού όσο και κοντά στον πυθμένα του. προκύπτει ότι η τραχύτητα
του συρματοκιβωτίου αυξάνει τις τιμές του ιξώδους δινών σε σημαντικά μεγαλύτερο
όγκο του καναλιού.
ΣΥΜΠΕΡΑΣΜΑΤΑ
Στην παρούσα εργασία παρουσιάσαμε προσομοιώσεις τυρβώδους ροής σε ένα
τραπεζοειδές ανοικτό κανάλι με τοιχώματα συρματοκιβωτίωβ για τα τοιχώματα. Η
τραχύτητα της άμμου χρησιμοποιείται για την προσομοίωση των τοιχωμάτων
συρματοκιβωτίων σε τέσσερα διαφορετικά ύψη: 100mm, 150mm, 200mm και
250mm. Η παρουσία της τραχύτητας έχει σημαντικό αντίκτυπο στην κίνηση του
ρευστού, όπως υπολογίζεται από την ταχύτητα, την πίεση, την κινητική ενέργεια της
τύρβης και το ιξώδες της δίνης. Η μέση ταχύτητα στο εσωτερικό του καναλιού και
κοντά στα τοιχώματα επηρεάζεται, όπως ήταν αναμενόμενο, από τα τραχιά
χαρακτηριστικά. Το προφίλ της ταχύτητας μεταβάλλεται δραστικά κοντά σε στερεά
τοιχώματα και παρατηρούνται απότομα μειωμένες ταχύτητες εξαιρετικά κοντά στα
τοιχώματα.