Nakakaubos Kung papaanong hinusgahan, Mga Pag-asa’y di makatagpo hakbang na minsang sinamahan Kung papaanong dinungisan, Pero Nakakapagod minsang pinuri at nagandahan. Nakakaubos Kung papaanong tinapakan, Ang Parang sigarilyong upos minsang itinaas sa kalawakan. Ang lahat ay papunta na sa pagkalaos Gusto kong magalit, Sa mga taong Saan man lumingon walang mahanap na minsang nakasakit, inspirasyon Mga taong minsang nagmalasakit, Animo’y nangangapa sa kawalan Ngunit, pait at hinanakit, pasakit, Ang pangarap na minsang inasahan Kulang nalang ay pumikit. Hindi na ata mapapakinabangan Gusto kong magalit, Sa mga padalos Hindi na sabik sa pagtulog sa gabi dalos na letra. Hindi na rin sabik sa paggising sa umaga Na kung minsan sa bibig puro maganda ang lumabas, Paano na nga ba Ngunit ngayon ay puro pamimintas. Punong-puno ng mapangamba Sa talas, hindi nagkulang sa tasa. Hindi binalanse, sa tingin n’ya ay Paano na ang bukas kung ang ngayon pa swabe. lamang ay ubos na Paano na ang bukas kung ang ngayon pa Gusto kong magalit, lamang ay tapos na Sapagkat, bago mo pasukin Ang Paano pa tutuparin ang pangarap kung kaibuturan ng isang tao, ang ngayon pa lamang ay malabo na Tiyakin mo munang hindi puro maganda ang titignan mo, Nakakapagod At lalong tiyakin mo, nakakaubos Na sa dulo ang mga minsang pinuri mo ay hindi mo huhusgahan kabaliktaran kung paano ka nagandahan dito. PANG-ALIW Reference : facebook.com www.pinterest.ph