UPUAN Spoken Poetry : Physical Bullying

Kayo po na nakaupo Pasa, galos at ga sugat na nag iiwan ng peklat

Making kayo sa sasabihin ko
At baka matanaw
At baka matanaw ninyo ang tunay na naranasan ko.
Huwag masyadong marahas
Tao pong nakaupo sa kanilang upuan
Nais ko sanang ihatid ang isang balita
Isang bata, sinaktan, at pinaliligiran
Ang tanong, ang pambubully ba ay tama?
Baligtarin man natin ang ating mundo
Hindi na natin mababago na tayo ay isang tao
Lumakas man ang boses ito ay laging natatalo
Ng mga kabataang hindi marunong rumespeto
Ang pananakit hindi na napigilan ng kung sino
Kahit may nasasaktan kapwa hindi nagpatalo pa
Ang sarap sigurong maramdaman ang pagmamahal
Sa kamay nilang may nakikitang bahid ng kasalanan
Ang taong nagmamay-ari ng talim na salita
At kung may pagkakataon pinagsasabihan
Kaya naman karahasan ay tigilan na
Wala naman mapapala sa pambubully sa iba.
Peklat nagsisilbing tattoo ng aking katawan
Na hindi nawawala at kailanman hinding hindi malilimutan
Dala sa aking mapait na karanasan
Naaalala ko pa noon
Lahat ng pasakit na sa akin ay dinulot
Kahapon na tila ba’y napaka salimuot
At kung paano mo ko sinaktan sa harap ng maraming tao
Isang linya na talaga naming tumatak sa aking puso’t isipan
“Mabait akong tao pero wag mong nilalandi ang jowa ko”
Hindi mo pa ako lubusang kilala pero ako’y iyong agad na hinusgahan
Diko namalayan
Paglapat ng iyong mga kamay sa aking mga pisngi
Bawat paglatay ng iyong palad sa aking mukha
Ay siya ding sakit na aking nararamdaman
Pagpatak na lang ng luha ang tanging nagawa
Dahil kahit paglaban ay di ko magawa
Hinahayaan ko lang na ako’y iyong maliitin
Hangga’t kaya ko’y aking titiisin

Spoken Poetry : Cyber Bullying Wala akong magawa

Dahil kapag ako’y nanlaban
LITRATO Tiyak na ako’y pagtutulungan
Pawang isang epidemyang sa isang kisap mata’y biglang kumalat.
Pagkalat na naging dahilan ng aking pagkamulat. Tila ba ang buhay ko’y walang patutunguhan
Pagkamulat sa reyalidad, pagkawala ng dignidad. Parang bangungot na bumabalot saking isipan
Dahil sa mga litratong ipinagkatiwala, Sa bawat araw hiling ko’y din a magising
Sa isang lalaking hangal, burarang taong aking minahal. Dahil sa oras na ako’y magising
Buhay impyerno’y sa akin nag aabang
Nung una’y inakalang magiging pribado,
Ngunit tila isang bulang bilang boom naging lantaran sa publiko. Tao din ako
Publikong nagbibigay ng sari saring komento. Napapagod, natatakot, at nagkakamali
Komentong sa pagkababae ko’y isang malaking insulto. Tama na
Dahil pagod na ko
Litrato nang walang sapot kong katawan. Pagod na kong makisama sa mundo
Katawan. Katawan na ilang taon kong pinangalagaan. Sa mundo na kahit kalian, hindi magiging patas ang lahat.
Ngunit dahil sa isang taong pinagkatiwalaan ko ng lubusan.
Ngayo’y burarang babae na akong tignan. NGUMITI
Ngingiti kahit na napipilitan
Magulang sa mata’y hindi matignan, Lagi ng sinasadya
Mga kaibigang nung una’y inaasahan ngunit sa huli’y isa rin sa mga Nyo akong masaktan hindi na minsan
naging dahilan, Bawat sandali na lang
Dahilan din ng di paglabas ng bahay dahil sa mga chismosang panay sa
kwentuhan. ‘Lam nyo na na ako’y nahihirapan
Kwentuhang salungat sa reyalidad at walang bahid ng katotohanan. Pag ako’y sinasaktan
Di ako sanay na makipaglaban
Depresyon, halo halong emosyon. Mananahimik na lang
Emosyon, pghati at pasakit na natutulak sa akin na kitilin sariling buhay,
Buhay na aking tatapusin sa isang nakabiting lubid at isang upuan, At sasaktan mo’t sisigawan
Upuan na magsisilbing tungtungan, Kahit ako ay mahirapan
Tungtungan sa pag angat ng sarili sa balon ng pagkahiya, Pagtutulungan ng karamihan
At ang lubid, na sa aking pagbitin, kasabay nito’y pagkawala ng Kahit muling masaktan
depresyong dala ng litrato. Sa pagbalik, ako’y walang imik
At sana naman
Sa isang madilim na ala-ala’y
Di na maipipinta Mga kwentong hindi totoo
Sana nga’y pagbigyan na ng tadhana Na sa akin ay lagging binabato
Mabuhay ng Masaya. Mga kwentong kasinungalingan
Sa likod ng aking katauhan
Spoken Poetry : Verbal Bullying
Ang Tulang magiging paalam ko sa inyo Lungkot sa mga mata ay hindi alintana
Damdamin mo ay wala lang sa kanila
Naalala ko pa kung paano niyo ako pinahiya Magsabi man ng totoo o kasinungalingan
Sinabihan ng masasakit na salit Sa kanila ay isa itong depensa lamang
Ipinakita sa iba, Ano man ang iyong katungkulan
Kung gaano ako kawalang kwenta Sa lipunang ginagalawan
Wala kang ligtas
Mula eskwela hanggang tahanan Sa mga matang pumipintas
Akin nang dala at pasan
Mga salitang inyong iniwan, Sa mapait na kapalaran
“ Bakit ba ninyo ako nagagawang saktan? “ At malupit na lipunan
Walang makakawala
“ Bobo! Tanga! Inutil! Walang kwenta! Sa mga mapagmatang mamamayan
Paulit ulit na salita
Nakakabaliw, nakakaubos pasensya
Mga gabing ayoko nang magising pa UGLY
Mga umagang ayoko nang harapin o You say I’m ugly, I say I don’t care
Dahil alam kong wala nang magbabago pa We’re nothing, we’re not friends
You’re not my mother, not like my father
Minsan ayoko nang pumasok sa eskwela You don’t know me since then
Dahil alam kong pare parehong mukha na naman ang aking makikita
Maririnig ang paulit ulit na kutya Don’t mess it up, talking like that
Na dahil paulit-ulit ay kabisa ko na You only gonna push one away, that’s it
When you say you hate me, doesn’t really matter
Dahil ba ako’y naiiba? Here you are again
Dahil ba ang suot ko ay hindi akma?
Na halip na pantaloon at polo ay bestida at palda ang sa akin ay nais Don’t go bully me because I’m not pretty
maisuot na? You really ain’t going away without a fight
Dahil hindi ako makasama sa pamantayang kayo lamang naman ang You just bully me because I am polite
gumawa? I’m gonna told you
Nakakatawa. Gayong hindi naman kayo perpektong nilikha
Ngunit ang panlalait nyo’y wagas na I don’t have a time with you
Haven’t made it clear
Pagod na ako. Want me to tell it to you
Pagod na pagod na ako sa araw araw na walang pagbabago. I don’t have a time with you
Kaya’t sinimulang hanapin ang gunting o kahit anong bagay na matalim.
Iniisip na ito na lamang ang tamang paraan upang sakit at sikip ng dibdib I don’t have a time with you
ay alisin. Haven’t made it clear
Dahan-dahan, dahan-dahang isinaksak, dinadama ang mga sakit na unti Want me to tell it to you
unting kumakalat, kasabay ang dugo na patuloy na pumapatak. I don’t have a time with you
Dinadama, dahan-dahan. Have you got no shame? You looking insane
Kasabay ng pagbalik ng mga masasakit na ala-alang sa akin ay tumatak. You doing this to me
Subalit.. It’s two in the morning, I am still thinking
Habang tumatagal unti unting nagbago ang pakiramdam. Aren’t you even tired before
Unti unting nararamdaman ang saya at tuluyang nawala ang sakit na
nadadama.
Sa pagalawang pagkakataon ay nakadama ako ng ligaya dahil alam kong
tapos na ang sa akin ay pagpaparusa.

Spoken Poetry : Social bullying

MAPAGMATA
Mga mata na mapanghusga
Nahuhusgahan dahil sa porma
Na hindi naaayon sa kanilang mga mata