Medium

transmisyjne

Dawi Rudzki 2iw

Kabel koncentryczny

Kabel koncentryczny - rodzaj kabla

Przy wyborze kabla koncentrycznego
elektrycznego składający się z
brane są pod uwagę: wymiary,
wewnętrznego przewodnika
przenoszona częstotliwości, tłumienie,
otoczonego współosiowym
możliwość przenoszenia mocy,
przewodzącym przewodnikiem,
elastyczność, wytrzymałość oraz
pełniącym rolę ekranu. Przewodniki
koszt. Przewód wewnętrzny może być
oddzielone są dielektrykiem, często
lity lub żyłowy. Żyłowy jest bardziej
przewodnik zewnętrzny też jest
elastyczny.
powleczony dielektrykiem.
Kabel koncentryczny
zbudowany jest z :
• przewodu elektrycznego – zwykle z miedzi; linka skręcana miedziana,
miedziowany drut stalowy lub drut aluminiowy, spotyka się również linki
stalowe,
• izolacji wewnętrznej (dielektryk) – przeważnie z polietylenu jednolitego lub
spienionego. Od jej wymiarów oraz stałej dielektrycznej zależy impedancja
falowa kabla.
• ekranu – stanowi drugi niezbędny ośrodek przewodzący. Jednocześnie chroni
sygnał przed zakłóceniami elektromagnetycznymi pochodzącymi ze
środowiska. Najczęściej w postaci folii aluminiowej, oplotu miedzianego lub
aluminiowego, czasami również w postaci tulei (przewody półsztywne),
• izolacji zewnętrznej (choć nie zawsze) – pełni funkcje zabezpieczania
przewodu przed uszkodzeniami mechanicznymi, wilgocią, dla tanich kabli z
niepełnym oplotem stanowi ważny element konstrukcyjny.
Schemat
budowy
Zastosowanie
nstalacje antenowe odbiorcze oraz nadawcze małej mocy (do
większych mocy na wyższych częstotliwościach stosuje
się falowody z powodu mniejszych strat),

telewizja kablowa,

telewizja przemysłowa cctv,

instalacje anten satelitarnych,

sieci komputerowe (np. 10BASE5) z szybkością do 10 Mb/s,

dostęp do internetu w technologii DOCSIS (modem podłączony

do gniazda abonenckiego),

połączenia Audio-Video.
Złacze
BNC
Rodzaje kabli
koncentrycznych
Kabel skręcany

• Rodzaj przewodu sygnałowego służącego do

przesyłania informacji, który zbudowany jest z 4 par kabli
skręconych ze sobą w celu eliminacji wpływu zakłóceń
elektromagnetycznych oraz zakłóceń wzajemnych
 Spotykane konstrukcje
kabli typu skrętka to:

• U/UTP – skrętka nieekranowana,

• F/UTP – skrętka foliowana,
• S/UTP – skrętka nieekranowana dodatkowo
w ekranie z siatki,
• SF/UTP – skrętka ekranowana folią i siatką,
• U/FTP – skrętka z każdą parą w osobnym
ekranie z folii,
• F/FTP – skrętka z każdą parą foliowaną i
dodatkowo całość w ekranie z folii,
• S/FTP – skrętka z każdą parą foliowaną i
dodatkowo całość w ekranie z siatki,
• SF/FTP – skrętka z każdą parą foliowaną i
dodatkowo całość w ekranie z folii oraz
siatki.
Klasy skrętki według europejskiej
normy
• klasa A (kategoria 1) – realizacja usług telefonicznych z pasmem częstotliwości do 100
kHz;
• klasa B (kategoria 2) – okablowanie dla aplikacji głosowych i usług terminalowych z
pasmem częstotliwości do 1 MHz;
• klasa C (kategoria 3) – używana najczęściej w sieciach telefonicznych, wykorzystuje
pasmo częstotliwości do 16 MHz;
• klasa D (kategoria 5/5e) – najczęściej stosowana do budowy sieci lokalnych, obejmuje
aplikacje wykorzystujące pasmo częstotliwości do 100 MHz;
• klasa E (kategoria 6) – rozszerzenie ISO/IEC 11801/TlA wprowadzone w 1999 r.,
obejmuje okablowanie, którego wymagania pasma są do częstotliwości 250 MHz
(przepustowość rzędu 200 Mb/s). Przewiduje ono implementację Gigabit Ethernetu
(4x 250 MHz = 1 GHz) i transmisji ATM 622 Mb/s;
Klasy skrętki według
europejskiej normy
• klasa EA (kategoria 6A) – wprowadzona wraz z klasą FA przez ISO/IEC 11801
2002:2 poprawka 1. Obejmuje pasmo do częstotliwości 500 MHz;
• klasa F (kategoria 7) – opisana w ISO/IEC 11801 2002:2. Możliwa jest
realizacja aplikacji wykorzystujących pasmo do 600 MHz. Różni się ona od
poprzednich klas stosowaniem kabli typu S/FTP (każda para w ekranie plus
ekran obejmujący cztery pary) łączonych ekranowanymi złączami. Dla tej
klasy okablowania jest możliwa realizacja systemów transmisji danych z
prędkościami przekraczającymi 1 Gb/s;
• klasa FA (kategoria 7A) – wprowadzona przez ISO/IEC 11801 2002:2
poprawka 1. Obejmuje pasmo do częstotliwości 1000 MHz; umożliwia
uzyskanie prędkości do 100 Gbit/s na dystansie do 15 m i 40 Gbit/s do 100m;
Klasy skrętki
według europejskiej normy
• klasa I (kategoria 8.1) – w trakcie rozwoju (opisana w
ANSI/TIA-568-C.2-1, ISO/IEC 11801 3rd Ed.),
wykorzystująca pasmo częstotliwości 1600–2000
MHz; prędkość transmisji ponad 40 Gbit/s;
• klasa II (kategoria 8.2) – w sprzedaży (opisana w
ISO/IEC 11801 3rd Ed.), wykorzystująca pasmo
częstotliwości 1600–2000 MHz.
• Kategoria 4 – dla szybkich sieci lokalnych, obejmuje
aplikacje wykorzystujące pasmo częstotliwości do
20 MHz.
Złącze
RJ45/8P8C
Norma dla
okablowania
strukturalnego
KONIEC