His Bite

by VentreCanard

I must be dumb for still longing on his poisonous bite...

Highest rank #1 in vampire (11/21/2016)

Written in Filipino
Ended: February 26, 2017

=================

Prologue

Prologue

Nagising na lang ako dahil sa mabangong amoy ng bulaklak. How I love the smell of flowers. Nakakagaan ng pakira
mdam.

Kung pwede lang sana na matulog na lang lagi na katulad nito, na walang isiping klase, assignment at mga nakakaka
bang recitation. Damn. Pero alam kong anumang oras ay gigisingin na ako ng aking lola para pumasok na sa aking n
apakagandang university.

Please, I need 5 more minutes.

Ayoko pa na imulat ang aking mga mata. I need to sleep more, I want to feel the softness of this bed. I want to feel w
armth of this comforter. Mas lalo kong ibinalot ang sarili ko dito. Kung lumiban na kaya ako? Kahit ngayon lang.

I even made myself in fetus style. Why it's too cold today? Nakakatamad namang bumangon kapag ganito kalamig n
g klima.

"Claret..." hindi ko pinansin ang tawag sa aking pangalan. Please let me sleep.
"Claret.." damn it. Mabilis kong hinagip ang unang malapit sa akin at tinakip ko ito sa tenga ko.

"Claret.." marahas na akong napamulat nang muli kong marinig ang pangalan ko mula sa hindi pamilyar na boses ng
lalaki. Sino itong lalaking tumatawag sa akin?

Nanatili akong hindi gumagawa ng kilos. Anong ginagawa ng lalaking sa kwarto ko? Nasaan si lola? Nagsisimula na
akong kabahan, ang magkaroon ng lalaki sa aking kwarto ay napakalaking kasalanan. Siguradong ipasusunog ako n
g aking lola ng buhay.

Pero halos mapapadyak ako sa napansin ko. What the hell? Hindi ko ito kama! Papaano ako nakapunta dito? Damn.
Wala akong matandaan? Uminom ba ako kagabi? What the hell is happening?

"Come

on Claret, stop that acts" bakit ako kilala ng lalaking ito? Acts?!

Napasigaw na lang ako nang bigla na lang nahatak ang makapal na comforter na nagtatago sa akin. Mabilis akong na
upo at napaatras hanggang sa headrest ng kama. At halos manlaki ang aking mga mata sa nakikita ko.

I'm in a strange room with this gorgeous stranger. Who the hell is he? Why the hell am I here? I'm just sitting on a re
d bed with full of white rose petals. What's with this setting?

And I looked down on me, shit! I don't even own this dress! I'm wearing a silk black dress and I can vividly see my
body in this thin kind of dress! May nangyari na sa amin? Awtomatiko kong tinakpan ang sarili ko para maitago ang
kung anumang bumabakat sa nakanipis na damit na ito. Sinong nagbihis sa akin?

Who the fvck is he?

Nang sandaling magsalubong ang aming mga mata, hindi ko mapigilang hindi mapalunok ng ilang beses. Damn.

He's too beautiful and damn topless. Anong ginagawa ko sa kwartong ito kasama siya? Papaano ako napunta sa kwar
tong ito at nagising na ganito ang suot ko?

Nakaupo siya ngayon sa harapan ko na parang hari habang banayad siyang sumisipsip ng kulay pulang alak. He has
this intense eye on me that I can't explain. Bumibilis ang paghataw ng dibdib ko sa paraan ng pagtitig niya sa akin. H
e looked familiar, parang hindi lang ito ang una naming pagkikita..

"Why am I here?" nangangatal na tanong ko sa kanya. Ang huli kong natatandaan ay magkausap pa kami ng lola ko.
Shit! I can't remember anything.

Nagulat na lang ako nang bigla na lang siyang

nawala sa aking paningin. At halos mapatalon na lang ako nang maramdaman ang mainit niyang hininga sa kanang t
enga ko.

Lalong lumakas ang tibok ng aking puso nang hindi ko maigalaw ang aking sarili. Anong nangyayari sa akin?

"Open your mouth" wala akong balak sundin ang utos niya pero hindi ko alam kung bakit kusa na lang nagbukas ang
mga labi ko.

Did he cast something on me? I can't move. Wala akong ibang magawa kundi panuorin na lang ang ginagawa niya s
a akin. Ramdam ko ang ilang daliri niya sa itaas ng mga ngipin ko. Parang may pilit siyang kinakapa sa aking mga n
gipin. Damn, is he some sort of dentist?

Nangunot ang noo ko sa gulat na gulat niyang ekspresyon. What's wrong with him?

"I didn't turn you..." bulong niya. Turn me? What?

Mas lalo akong nagulat nang bigla niya akong inihiga sa kama. Walang nagawa ang sarili kong katawan at parang su
nod lang ito ng sunod sa lalaking ito. Anong nangyayari sa katawan ko? Bakit parang ang lalaking ito na ang nagma
may ari? I can't command my own body. I can't utter any words. Ang tangi ko lang nagagawa ay manuod sa lalaking
ito na kasalukuyan nang itinatagilid ang ulo ko.

Napapikit na lang ako nang una kong maramdaman ang mainit hininga sa leeg ko. Pero mas napahugot na lang ako n
g paghinga sa sunod niyang ginawa. I felt his tongue gently licking my neck. What the hell is he doing?

Nang maramdaman ko ang init ng labi niya sa leeg ko parang nagkaroon ako muli ng sariling control sa aking kataw
an. Agad kong iginalaw ang aking mga kamay at buong lakas ko siyang itinulak.

Pero hindi man lang siya natinag na parang wala akong ginawa.

"You are really something.." ngising sabi niya sa akin. Mabilis niyang ikinulong ang aking mga kamay sa ulunan ko.
"This is rapi--..." pagpupumiglas ko. Hindi ko na natuloy ang sasabihin ko nang nagsalita na siyang muli. Damn.

"Feeding baby, this is feeding" huling sabi niya bago siya muling bumaba sa leeg ko. At napasigaw na lang ako sa ki
rot na tumusok sa aking balat. Habang tumatagal ang mga labi niya sa leeg ko, lalong nag iinit ang buong katawan k
o kasabay nito ang panlalambot ko.

Tama ba ang tumatakbo sa isip ko? Totoo ba ang talaga sila? Bakit kailangang ako pa?

"You really taste sweet..." nanlalabo na ang aking mga mata at hindi ko na siya maaninaw ng maayos.

Pilit kong inabot ang kanyang mukha sa kabila ng aking nanlalabong mga mata. I can see red liquid on his lips.

"You're a vampire..."

"Yes, I am"

Ito na lang ang huli kong narinig bago ko tuluyang isinara ang aking mga mata. It's not a dream. He's the guy from t
hat dark room.

Ang lalaking punong puno ng aking dugo sa kanyang mga labi.

--
VentreCanard

=================

--

This is a work of fiction. Names, characters, businesses, places, events and incidents are either the products of the au
thor's imagination or used in a fictitious manner. Any resemblance to actual persons, living or dead, or actual events
is purely coincidental.

No part of this book may be reproduced or transmitted in any form or by any means, electronic or mechanical, inclu
ding photocopying, recording or by any information storage and retrieval system, without written permission from th
e author.

Plagiarism is a crime.

This story is unedited, so expect typo graphical errors, grammatical errors, wrong spellings and whatsoever errors. If
you're looking for a perfect story, don't continue reading this. Thanks!

Hi! Salamat po sa mga votes at comments. But please, kahit wag na lang po magcomment kung about sa ibang story
at ibang character ang sasabihin nyo. Just be a silent reader :) Highly appreciated.

Nagsulat po ako ng story na walang binabastos na reader, please do the same. Magbasa po tayo na walang binabasto
s na author. Maraming salamat po! Happy reading!

=================

---

This is the book 1 of Bite Trilogy.

Book 1 - His Bite ( Completed )

Book 2 ( 3rd week of June )

Book 3 ( next year )

=================
Chapter 1

Chapter 1

Kasalukuyan akong nakarahap sa salamin habang pinagmamasdan ang aking sariling repleksyon. Ipinamulat sa akin
ng aking lola na napakahalaga ng kagandahan. Kagandahang minimithi ng lahat ng mga kababaihan, kagandahang ii
lan lang ang nagkakaroon. Kagandahang hindi kailanman maaagaw ng iba.

Hindi ko alam kung bakit napalaking bagay sa aking lola na mapanatili ang aking kagandahan. Yes, alam kong natur
al na sa isang babae na pangalagaan ang gandang meron sila. Pero ang paraan ng aking lola ay talagang nakakapanin
dig balahibo. Kung hindi ko lang siya nakasama ng napakahabang panahon baka naisip ko nang inihahanda niya lan
g ako para iaalay sa kung sinong makapangyarihang tao. Damn this thoughts.

Pinalaki ako ng aking lola na punong puno ng mga pangaral. Mga pangaral na halos araw araw ko nang naririnig han
ggang sa masaulo ko na dahil sa paulit ulit niyang pagpapaalala.

"Mirror, mirror on the wall. Who is the most gorgeous woman of all?" tinanong ko ang napakalaking antique na sala
min ng aking lola na parang anumang oras ay sasagot sa aking mga tanong.

"Ikaw...Claret Cordelia Amor" sagot ko sa sarili kong repleksyon. Sumilay ang mga ngiti sa aking mga labi dahil sa
sarili kong sagot. Nababaliw na ata ako.

"Claret! Bumaba ka na! Mahuhuli ka na sa klase mo!" sigaw sa akin ni lola. Naalarma ako sa tawag ni lola kaya mab
ilis ko nang sinuklay ang aking maiksing buhok na bahagya lamang lumapat sa aking balikat. Isinuot ko na rin ang a
king salamin dahil isa akong babaeng may napakalabong mata.

So

what? I'm a beautiful girl with glasses. Nagmadali na akong lumabas sa aking kwarto at halos takbuhin ko na ang ku
sina. Ayaw pa naman ni lola na nahuhuli ako sa klase.

"Good morning po lola!" bati ko sa pinakamamahal kong lola sabay halik sa kanyang pisngi. Abala siya sa paghahal
o ng kanyang niluluto.

"Madali ka at kumain ka na. Alam mo namang ayokong nalilipasan ka ng gutom, hindi 'yan maganda sa iyong kataw
an" tumango na lang ako sa sinabi sa akin ni lola. Here we go again, ang aking sensitibong katawan.

Nakahanda na sa lamesa ang aking mga kakainin.

Para kay lola para akong isang babasaging bagay na hindi maaring magasgasan at magalusan. Ang lahat ng mga bag
ay na maaaring sumira sa aking kagandahan ay inaalis niya at ang lahat ng mga bagay na makakapagpanatili ng akin
g ganda ay sinisikap niyang ibigay sa akin. Ayoko siyang nahihirapan kaya minsan ay tumatanggi na ako sa mga bin
ibigay niya pero pinagpipilitan niya ito sa akin. Minsan ay pinagbabantaan niya pa akong magagalit siya sa akin, kay
a wala na akong nagawa kundi sumunod sa lahat ng mga gusto niya para sa akin.

"Lola, malapit na ang 18th birthday ko. Bigyan mo ako ng regalo ha?" pagbibirong sabi ko sa kanya.

Nangunot ang noo ko nang mapansing bahagya siyang natigilan sa sinabi ko. May sinabi ba akong mali? Hindi ba si
ya nasisiyahang nasa tamang edad na ako? Isa na akong ganap na dalaga.

"Bibigyan kita ng regalo kung pananatilihin mo ang sarili mong malinis at puro.." natawa na naman ako sa sinabi sa
akin ni lola. Ilang daang beses ko na ba itong narinig sa kanya ang dalawang

salitang ito? 'malinis at puro'

"Come on lola, alam ko 'yan. Pinalaki mo ako ng tama, hindi ako kaylanman makikipaglandian sa kahit sinong lalaki
dyan" napairap na lang ako habang ngumunguya ng malambot na tinapay.

Simpleng babae lang ako na may simpleng pamumuhay. Hindi kami mayaman na may pagmamay ari ng iba't ibang
uri ng sasakyan, hindi kami stockholder ng iba't ibang sikat na kumpanya at lalong hindi ako babaeng pinalaki sa luh
o.

Isa akong simpleng babae na hindi buo ang pamilya pero napakasaya. Kahit kailan ay hindi pinaramdam sa akin ng a
king lola na hindi kumpleto ang aking pamilya. Kahit nabuhay ako sa kanyang mga pangaral at mga kaistritihang tag
lay alam ko at ramdam na ramdam ko ang pagmamahal niya sa akin na hindi kaylanman mapapantayan ng isang am
a o ina.
My grandmother is the most wonderful thing happened to me. And I will do anything just to please her. At ang pags
unod sa kanya na para rin naman sa akin ay isa nang pagsusukli sa kanyang pagmamahal.

My parents? Hindi ko man lang sila nasilayan. Ang aking ama daw ay namatay ng ipinagbubuntis pa lamang ako ng
aking ina. Samantalang ang aking ina naman ay nammuhay na sa ibang bansa at may pamilya ng iba. Minsan ay sum
asagi sa aking isipan ang aking mga magulang pero ano ba naman ang gagawin ko? Kung ay isa ay patay na at ang is
a naman ay inabanduna ako?

Anyway, I have my grandmother. Wala na akong pakialam sa aking ina.

Nakatira ako sa kabundukang may napakalamig na klima. Ang kabundukang sikat dahil sa mga halamang gamot nit
o at mga punong bihirang bihira lamang tumubo.

Lumaki

ako sa isang simpleng paraiso. Paraisong maaliwalas, paraisong tahimik, paraisong payapa na parang inihehele ang a
king puso.

How I love the scent of nature. I belonged in nature. Minsan ay naiisip ko na baka isa talaga akong diwata na nalimo
t ni lola sa kabundukang ito. Napangisi na lang ako.

I've grown reserved. Pinalaki ang ng aking lola sa ideyang may lalaking darating sa tuktok ng kabundukang ito para
ako ay kuhanin at pakasalan. Ang lalaking nakatakda daw para sa akin, ang lalaking dapat lamang pagtuunan ng akin
g atensyon.

Ang lalaki daw na siyang pwedeng umangkin ng aking mga labi. Sa tuwing naiisip ko ito, hindi ko maiwasang hindi
mapahawak sa aking mapupulang labi.

Ano ba ang pakiramdam ng mahalikan? Minsan ay may nahuhuli akong magkasintahan sa locker room na naghahali
kan. And based on their actions, they're loving and enjoying it.

Is it great exchanging saliva with someone? Napailing na lang ako iniisip ko. It might be virgin problems..

Ilang beses sinabi sa akin ni lola na sa lalaking ito ko lamang dapat ipakita ang aking kutis. Ang lalaking itinanim na
sa aking utak simula ng ako ay nakaisip.

Sinong maniniwala doon? I never saw his face. Totoo kaya ang lalaking ito? Bakit hindi man lang siya nagpapakita s
a akin? Am I not pretty enough para hindi siya agad magpakita?
Is he handsome? Is he masculine? Maganda kaya ang pangangatawan niya?

Noong mga una ay natatakot pa ako sa mga pinagsasabi ng aking lola. Pakiramdam ko ay isa akong patabaing baboy
na kailangang mapanatili ang kalidad para sa takdang

oras.

Isang beses sa ilang linggo ay ibinababad ako ng aking lola sa purong gatas ng baka para mapanatili ang ganda ng ak
ing kutis. Kung ikukumpara ang aking kutis sa mga artistang ilang beses nang inilapit sa sikat na doktora ng pagpapa
ganda ay hindi hamak na mas magandang haplusin ang aking mga kutis. Sa pagpapanatili naman ng magandang hug
is ng aking katawan ay seryoso din si lola. Alam niya ang mga pagkaing dapat kong kainin at hindi, maaga niya rin a
kong ginigising para mag ehersisyo at kung ano ano pa.

Daig ko pa ang may doctora belo at gym instructo. Para akong nabuhay para sumali sa isang beauty pageant. Pero ni
minsan ay hindi pinaunlakan ni lola ang mga imbitasyong aking natatanggap tungkol sa mga pagandahan. Ang katwi
ran niya ay hindi ito magandang ideya. Hindi magandang ibalandra ang kagandahan ng isang babae dahil tampulan d
aw ito ng tukso.

Hindi na ako nakipagtalo pa kaya sumang ayon na lang ako sa kanya.

Sa eskwelahan naman ay kilala ako bilang 'apo ng mangkukulam' Yes, my grandmother is a beautiful witch. Kami a
ng sikat na mangkukulam ng Mt. Maalindog. My story is not a typical witch story with a tradition of burning rituals,
na salot daw ang mga mangkukulam at kung ano ano pang kaweirduhan.

Ang mga tao ngayon ay hindi mga tao noong una na kapag nalaman nilang may mangkukulam ay agad susunugin ng
buhay. My grandmother is good at treating diseases.

Hindi kami itinuturing salot sa kabundukan dahil walang salot ang kayang magbiigay buhay sa kabundukang ito. Mt.
Maalindog is a mountain of life because of my grandmother. And I'm so proud

of her.

Sa kaalamang apo ako ng mangkukulam, walang lalaking nagbalak lumapit sa akin. Malaki ang takot nila sa lola ko
dahil nabalitaang ang lalaking unang lumapit sa akin ay isang linggong hindi pinatulog dahil sa masasamang panagin
ip.

Oh well, bahala na nga sila.

"Umuwi ka ng maaga Claret, kailangan na muling ibabad ang katawan mo sa purong gatas" seryosong sabi sa akin n
i lola. Kung hindi talaga ako sanay sa kanya, malamang magtitindigan na ang mga balahibo ko.

"Yes lola.." masiglang sagot ko sa kanya.Muli kong ininom ang gatas na binigay niya sa akin bago ako tumayo at m
agpaalam sa kanya.

"Sige na lola, papasok na po ako" nagmano na ako sa kanya. Agad kong kinuha ang bisekleta ko na lagi niyang iniha
handa tuwing umaga.

"Mag ingat ka apo, wag kang magpapagasgas" paalala niya sa akin.

"Yes, lola!" muli akong ngumisi sa kanya bago ako sumakay sa aking bisekleta. Sinimulan ko nang ipedal ang aking
bisekleta nang biglang tumawag si lola. May nakalimutan ba ako?

"Claret! May nakalimutan kang sabihin sa akin" napangiwi na lang ako nang maalala ang lagi kong sinasabi sa kany
a. Muntik ko nang makalimutan.

"I won't let them touch me. Just let them stare, until they die" tumango sa akin si lola sa sinabi ko at itinuloy ko na la
ng ang pagpepedal ng aking bisekleta.
Napailing na lang ako. Araw araw ay 'yon lagi ang sinasabi ko bago ako umalis ng bahay. Siguro ay ako na ang pina
kavirgin sa lahat ng mga virgin. Kahit kailan ay hindi pa

ako nahahawakan ng kahit sinong lalaki o matitigan ng napakatagal. Dahil sa sandaling tumagal daw ang pagtitig nil
a sa akin ay babangugnutin na daw agad sila. Damn. Wala na akong pakialam sa mga lalaki sa kapaligiran.

Pero ang malaki kong ipinagtataka ngayon ay kung bakit kailangan ko na namang maligo ng gatas mamaya? Parang
noong isang araw lang ako pinaliguan ni lola? Weird.

Nagkibit balikat na lang ako sa sarili kong tanong at nagpatuloy sa pagpedal.

Siguro kahit wala kaming mga ari arian ay masasabi kong may kaya kami ni lola dahil ang napakalaking lupain ng k
abundukang ito ay punong puno ng mga pananim ng aking lola na pinagkukunan namin ng mga pagkain at mga hala
mang gamot para sa mga tao.

Mabait naman si Lola sa mga tao, huwag lang akong hahawakan. Itinuturing ako ni Lola na parang isang maselang b
agay na hindi pwedeng hawakan na lang basta basta. Kaya sorry sila, hanggang titig na lang sila sa akin at iyon ay k
ung kaya nila.

Sa susunod na linggo na ang aking kaarawan, at ang sabi ng aking lola ay makikita ko na ang lalaking mamahalin ko
at magmamahal sa akin. Pwede ba 'yon? Love at first sight? Siya rin kaya? Pinalaki rin ba siyang reserved? Pinalaki
rin ba siyang may kaalaman sa akin?

Is he a good kisser? Pakiramdam ko ay nag iinit ang aking pisngi sa naiisip ko.

"Claret" bigla na lang akong napapreno nang may narinig akong boses na lalaki sa kanang tenga ko.

Tumingin ako sa buong paligid. Saang nanggaling ang boses na 'yon? Ako lang ang tao at sigurado akong may narin
ig akong boses ng lalaki. What the hell?

Napatingala na lang ako sa ingay mula sa itaas. Napakaraming itim na ibon ang nagliliparan. Bihira lang akong mak
akita ng ganito kadaming itim na ibon sa kabundukang ito.

"Mga uwak...." nausal ko na lamang. Nagtaasan ang aking mga balahibo at sinimulan ko na ulit magpedal.

Guni guni ko lang siguro ang narinig ko..

--

VentreCanard

=================

Chapter 2

Chapter 2

Pagkatapos nang aking napakahaba at nakakapagod na klase ay nagmadali na akong lumabas ng university para mak
auwi. Sanay na naman akong inaabot ng gabi sa daan at kahit minsan ay hindi ako natatakot na may maaaring humil
a sa akin sa gubatan para gawan ng masama dahil na rin siguro sa malaking takot nila sa lola ko, pero nang nagsimul
a akong makarinig ng boses ng hindi pamilyar na lalaki lalo na kapag nag iisa ako, dito na ako nagsimulang kabahan
at matakot.

Pilit kong pinaniniwala ang sarili kong guni guni ko at halusinasyon ko lamang ito dahil sa pagod pero napapadalas
na talaga ang pagtawag 'niya' sa pangalan ko. Kailangan ko na siguro itong itanong kay lola, pero ayoko naman siya
ng mag alala sa akin. Damn.

Anong pwede kong gawin? At kung totoo man ang naririnig ko, sino ang lalaking ito? Alam kong may totoong mga
kaluluwa na siyang isang pinaghihinalaan ko sa boses na naririnig ko. Pero para saan pa ang pangontrang suot ko ng
ayon? Hindi na ba ito epektibo? Shit! Ito ba talaga ang epekto ng pagiging apo ng mangkukulam?

Ipinilig ko na lang ang ulo ko at pinagpatuloy ang magpipidal ng bisekleta ko. Kung ikukumpara ang pagpidal ko ng
ayon kaysa sa kung paano ako pumidal dati ay masasabi kong triple ang ibinilis ko ngayon. Bakit ba parang laging
may nanunuod sa akin mula sa likuran?

"Fuck! Stop that Claret! Wag mong takutin ang sarili mo" malakas na sabi ko sa aking sarili. Hindi na tama ang pagt
ibok nitong puso ko. Bakit ba ako ninenerbiyos? Fucklife. Nagsimula ang mga nakakakilabot na bagay na ito nang s
umapit ang

ika labing pitong taong gulang ko, hindi ko tuloy alam kung dapat pa ba akong masiyahan sa aking nalalapit na kaar
awan kung patuloy ang mga pagpaparamdam na ito.

Hindi na talaga maganda ang pakiramdam ko.

Dahil na rin siguro sa takot ay hindi ko na napansin na nakarating na ako sa antique naming bahay na sampung beses
pa siguro ang tanda sa akin. Laking pagtataka ko nang makakita ako ng itim na mga sasakyan. Bakit kaya ang dami
ng sasakyan ngayon dito? Kung bibilangin ay aabot sa lima hanggang pitong kotse ang nakaparada sa harapan ng ba
hay namin.

Don't tell me, bibili sila ng mga halamang gamot sa lola ko? Nagkibit balikat na lang ako at ipinarada ko na ang bise
kleta ko. Agad kong napansin ang tatlong aso namin na mukhang hindi mapakali sa pagkakatali sa kanila. Nangunot
ang noo ko, bihirang bihira lang sila itali ni lola.

"Hush.." bahagya akong yumuko para patigilin sila sa kakatahol at pagwawala.

"Be good babies. Baka itinali lang kayo dahil may mga tao, tatanggalin ko din 'yan kapag umalis na sila" malambing
na sabi ko kay red, white at blue. Ang mga cute kong aso. Parang naintindihan naman nila ang sinabi ko dahil tumig
il silang tatlo sa kakatahol.
"Good boys.." muli ko silang hinaplos tatlo bago ako tumayo at nagsimula nang humakbang papasok sa bahay.

Ipipihit ko na sana ang doorknob nang marinig ko ang boses ng lola ko. Sa tono ng pagsasalita niya ngayon, alam ko
ng kinakabahan siya. Sino itong mga kausap niya?

"Wala pa siya sa hustong gulang!" kahit pasigaw siya ay ramdam ko ang kaba ng lola

ko. Gusto ko na siyang samahan sa loob para harapin na ang mga taong ito pero ito ako ngayon at pinipigil ang sarili
ng gumawa ng kahit anong kilos. Mas pinili kong manatiling nakikinig dahil sa unti unting namumuong mga katanu
ngan sa isip. Ano itong pinag uusapan nila?

"Miss Olivia, hindi na maganda ang lagay ng pangalawang prinsipe. He needs her.." what the fuck? May play ba sa l
oob ng bahay namin? Napili ba ang bahay namin na setting ng isang sinaunang pelikula? Bakit nagkaroon na nang p
rinsipe? What the hell? Pero tinawag nila ang pangalan ng lola ko. I don't understand.

"May usapan tayo Dastan! May usapan tayo, wala pa sa hustong gulang ang apo ko! Wag nyo munang kuhanin sa ak
in ang aking apo. Hindi pa ako handa" shit! Ano? Bakit nila ako kukuhanin? Hindi ako sasama! Sinong pangalawang
prinsipe? Anong katangahan itong naririnig ko?

"Miss Olivia! Respetuhin nyo po ang unang prinsipe" malamig na sabi ng panibagong boses. What the fuck? Tama b
a ang bahay na napuntahan ko?
"Olivia, ilang oras na lang ay ika labing walong kaarawan na rin ni Cordelia. Ano pa ang pinagkaiba nito ngayon? M
y brother needs her blood, hindi na magtatagal ang buhay ni Zen kung mananatiling malayo sa kanya ang apo mo. A
lam kong ikaw ang may lubos na may alam ng bagay na ito, dahil naranasan nyo na rin ito Leon" napapanganga na l
ang ako sa humahabang usapang ito. Leon ang pangalan ng lolo ko, sino si Zen? Sino ang Dastan na ito? Bakit kaila
ngan ng Zen na ito ang dugo ko? Hindi ba uso sa kanila ang bloodbank? Anong pakialam nila sa ika

labing walong kaarawan ko?

Hindi ko na hinayaan na may makapagsalita pang muli. Humugot ako nang malalim na hininga at matapang kong bi
nuksan ang pinto nang bahay. Agad bumungad sa akin ang nanlalaking mga mata ng aking lola nang makita ako hab
ang ang lahat ng mga natatangkarang mga kalalakihan na puro nakasuot ng itim na amerikana ay mapanuring nakatit
ig sa akin.

"Claret..apo"nahihirapang tawag sa akin ni lola. Hindi ko na nasagot ang mga mata ni lola dahil sa panunuri ko sa m
ga taong nasa loob ng lumang bahay namin.

Tanging tatlong tao lang ang naiba ang kasuotan, na kapareho ng pangkaraniwang isinusuot ng mga kagaya ko. Ang
isang lalaki na may kulay abong buhok na hindi nalalayo sa aking edad ay may malapad na ngisi sa akin. But I find
his eyes very weird, hindi ko maintindihan. Kung magkamali siyang maligaw sa university na pinapasukan ko, mala
mang na pagkaguluhan siya ng mga babae.

Isa pa sa umagaw ng pansin ko ay ang lalaking kasalukuyang nakaupo ngayon na talagang sumisigaw ng awtoridad
at kapangyarihan sa lahat ng mga taong nandito. Pilit kong inalis ang mga mata ko sa kanya dahil habang tumatagal
ang titig ko sa kanya mas nahihirapan akong iaalis ito mula sa kanya, he's quite hypnotic for no reason.

At huli kong napansin ay ang napakagandang babae na may napakahabang buhok, nakatitig lang din siya sa akin at h
indi ko mabasa ang kanyang ekspresyon.

"Kanina pa siyang nakikinig sa labas. She's beautiful" mabilis na sabi ng lalaking nakangisi. Nangunot na lang ang n
oo ko sa pagkindat niya sa akin. What the hell?

"Dastan

sa tingin mo ba magugustuhan siya ni Zen? Maarte ang isang 'yon. Maliit ang dibdib niya. Zen is a boobs material" t
amad na sabi nang babae sa tabi ng lalaking nakaupo. What the fuck? Sinong tang inang Zen 'yon? Sino ang mga we
irdo na kaharap ko ngayon? Anong pakialam nila sa size ng boobs ko? At worst! Wala akong pakialam kung magust
uhan ako o hindi ng Zen na sinasabi nila. Fuck.

"Who are they lola?" lumapit na ako sa lola ko na hindi alam kung paano magsasalita.

"Mga bisita" maiksing sagot niya sa akin. They are not welcome.

"Nagpaplay sila?" nakataas na ang kilay ko sa kanilang lahat. Hindi ko magugustuhan ang magiging pelikula nila.

"Mukhang hindi siya sasama ng kusa Dastan, pupwersahin ko na lang kaya? Naawa na ako kay Zen" naalarma ako n
ang nagsisimula nang maglakad papalapit sa akin ang lalaking kanina pang nakangisi sa akin. Anong pupwersahin?
Anong sasama? Nalilito na ako.

"Lola? Sino sila? Hindi ko gusto ang pinag uusapan nila. I don't understand! Fuck! Wag kayong lalapit sa akin! Baki
t ako? Mukha naman kayong mayayaman, bakit kailangang dugo ko pa? There are numbers of blood bank! Doon ka
yo kumuha! I'm not willing to donate" nagpapanic na ang boses ko. Sa dami nila siguradong wala kaming laban ni lo
la at kung hihingi kami ng tulong ay matatagalan pa sila para makarating dito. Naramdaman kong humarang sa hara
pan ko si lola.

"Bakit wala pa siyang nalalaman Olivia?" seryosong tanong ng lalaking nakaupo. Nalalaman? May dapat ba akong
malaman? Sa kabila nang pagtataka
ko sa takbo ng magulong usapan na ito. Hindi ko mapigilang humanga sa lalaking nagngangalang Dastan nang bigla
itong tumindig. Oo, talagang magandang lalaki din ang naunang lalaki pero iba ang karisma at kabuuan ng lalaking n
akatitig sa akin ngayon. Gorgeous will not give his features a goddamn justice.

"Oh, oh. Dastan she's drooling over you. She is Zen's property, lessen your charm your highness" natatawang sabi ng
lalaking may kulay abong buhok. No one owns me. Damn.

"Shut up Caleb, continue big brother. Don't mind this jerk" iritadong sabi ng babae. So magkakapatid pala ang tatlon
g ito, kaya pala hindi na nalalayo ang hitsura nila.

Hindi sila pinansin ng sinasabi nilang kamahalan at nanatili siyang nakikipagtitigan sa akin. Ako na ang kumalas sa
kanyang mga mata, bakit parang habang tumatagal ay mas lumalalim ang kanyang nakikita? Bakit parang may kakai
ba sa mga mata nila?

"Malala na ba ang pangalawang prinsipe?" nagulat ako sa tanong ng lola ko. Ano ba talaga ang pinag uusapan nila?
Saang galing bansa ang mga ito? Saang bansa pa may hari at reyna? Bakit sila nakaabot dito sa kabundukan?

"He's dying. Our brother is dying Olivia.." mabilis na sagot ng babae sa likuran.

"Kamahalan, hayaan nyo muna akong magpaliwanag sa aking apo. Huwag kayong mag alala at siya mismo ang dada
ting para sa pangalawang prinsipe.." naiiling na ako sa takbo ng usapang ito. Ipinamimigay ba ako ng sarili kong lola
sa isang 'prinsipe' na mamamatay na? Bakit niya tinatawag na 'kamahalan' ang lalaking

ito? Bakit ganito ang pag uusap nila?

"Kailan pa siya pupunta?! Mamamatay na si Zen! Kung hindi madadala sa magandang usapan ang mag lolang 'yan.
Ako na ang tatapos Dastan!" napaatras na lang ako nang biglang nagkulay pula ang mata ng babaeng galit na nagsas
alita. Napapikit na lang ako sa gulat. What's that? At nang muli kong tingnan ang kanyang mga mata ay kulay itim n
a muli ito. Namamalikmata ba ako?

"Lily!" maawtoridad na sabi ng lalaking nagngangalang Dastan. Agad yumuko ang babaeng nagngangalang Lily.

"I'm sorry" mahinang sagot sa kanya ng babae.

"Dastan, pumunta tayo dito para kuhanin ang babaeng 'yan. We can't let our brother die waiting for her 18th birthday
. Let me get some blood from her, Zen badly needs her blood" agad humarang ang kamay ng lalaking may pangalan
g Dastan bago para makalapit sa akin ang lalaking kukuha daw ng dugo sa akin. Kanina pa akong pinagtataasan ng b
alahibo sa takbo ng usapang ito. Sa dami ng may dugo sa bansang ito, bakit ako?

"Maasahan ko ba ang pangako mo Olivia?" madiing tanong ni 'Dastan'

"Opo, kamahalan" bahagya pang yumuko ang lola ko sa pagsagot sa kanya. What the hell is going on? Bakit sila kila
la ng lola ko?
"Good, pwede ko ba siyang makausap bago kami umalis?" sumulyap siya sa akin na agad ko namang inirapan.

"No! I won't talk to him lola. Hindi ako sasama sa kanila, nalilito na ako lola. Ayoko sa kanila, hindi ako sasama. Hi
ndi ako magdodonate ng dugo" matigas na sagot ko.

/>

"Claret" bahagyang pinisil ni lola ang braso ko bago ito tumalikod at nagtungo sa kusina. What the hell? Iiwan niya
ako sa mga taong ito?

"Lola!!" hahakbang pa sana ako para habulin si lola nang hulihin ng lalaki ang mga bewang ko.

"What the fuck!? Let go off me!" sigaw ko sa kanya. Nagsimula na akong magpipiglas.

"Lola!" pilit akong lumingon kay lola pero hindi niya ako nililingon.Nang humarap akong muli sa lalaking tinatawag
nilang 'kamahalan' ay agad kong napansin na wala nang tao sa likuran niya. Why so fast? Bakit nawala na agad sila
ng lahat?
"Hindi ko alam kung anong relasyon nyo sa lola ko. Pero hindi ako sasama sa inyo, kailanman ay hindi ko inisip na i
iwan ko siya dito. Not in a million ways" seryosong sabi ko sa kanya. Kusa niya na ako binitawan, nanatili na lang a
ko nakatayo dahil alam kong pababalikin din ako ni lola kapag tinalikuran ko ang lalaking ito.

"Your path is not in this place Cordelia Amor, your path is in our world" kung nasa iba akong sitwasyon ay matataw
a na lang ako sa sinabi niya. Anong pinagsasabi ng isang ito? Pero hindi pagtawa ang nagawa ko, kusa na lang nagta
asan ang mga balahibo ko sa katawan.

There is something in this man.

"Ano ba ang blood type ng kapatid niyo? Hindi naman rare ang dugo ko at madami kayong mahahanapan na may bl
ood type na katulad ng sa akin. Hindi din ako willing magdonate. Just tell him to stay strong, I'm not the person you'
re looking for" sagot ko sa kanya.

"Wala ako

sa lugar magpaliwanag, pero sa sandaling may nalalaman ka na. Our family will welcome you" nagulat na lang ako
nang bahagyang hinaplos ng likod ng kamay niya ang pisngi ko. Agad akong umatras para magkadistansya kami. No
one can touch me.

"I don't understand.." nahihirapang sabi ko.

"And up until now I am still confused, I am the first born. The future king but you're not destined for me.." bahagya
siyang umiling sa sinabi niya at tipid siyang ngumiti sa akin.
"I need to go. Siguro sa susunod na magkita tayo hindi mo na kakailanganin magsuot ng salamin. My brother's veno
m will definitely make you gorgeous as hell" tumalikod na siya sa akin habang ako ay natigilan sa sinabi niya. Veno
m? King? Tang ina. Tang ina. Gulong gulo na ako. Pero sa huling sinabi niya, talagang nainsulto ako.

Humugot ako muli nang malalim na hininga bago ako muling nagsalita.

"Sinasabi mo ba na hindi ako maganda 'kamahalan'?" natigilan siya sa paghakbang dahil sa sinabi ko at muli siyang
humarap sa akin na may mukhang nawiwili.

"May nasabi ba ako? Humihingi ako ng paumanhin" akala ko ay aalis na siya sa sinabi niya nang mas lumapit pa siy
a sa akin at hindi ko na namalayan na nahawakan na niya ang kanang kamay ko.

"Hayaan mo akong magpakilala. I am Dastan Lancelot Gazellian, I may not have that spade birthmark. But I can ma
ke you the queen, beautiful Claret Cordelia Amor.." nanlaki na lang ang mga mata ko nang bahagya siyang yumuko
at halikan ang likod ng kamay ko.

Mabilis kong inagaw ang kamay ko sa kanya.

"Nagbibiro lang ako" maiksing sabi niya. Pero hindi mahanap sa lamig ng pagsasalita niya ang salitang biro.

"Close your eyes.."

"Why woul-" hindi ko na tuloy pa ang dapat kong sasabihin nang kusa na lang bumagsak ang talukap ng aking mga
mata at dalhin ako sa malalim na pagkakatulog.

--

VentreCanard

=================

Chapter 3

Chapter 3

Naalimpungatan ako sa aking pagkakatulog nang maramdaman kong may marahang sumuklay sa akin. Pamilyar na
ako sa pakiramdam na ito, anong oras na? Paano ako nadala ni lola dito?

"Alam kong gising ka na Claret" paos na boses ni lola ang narinig ko na patuloy sinusuklay ang buhok ko. Umiiyak
ba siya?
Nasaan ako ngayon? Nasa malaking banyo kung saan madalas akong pinaliliguan ni lola ng purong gatas. Kasaluku
yan nang nakababad ang aking buong katawan sa purong gatas sa bathtub na gawa pa mula sa magandang kalidad ng
kahoy.

Napasulyap na lang ako sa bilog na buwan mula sa bintana. Ang gandang pagmasdan, kahit kailan ay hindi pumalya
ang magandang buwan para akitin ako.

Bigla akong napapikit nang maalala ko ang mga kakaibang tao na nagpunta sa kanina sa bahay namin. Totoo ba iton
g nangyari? O isang mahabang panaginip habang binababad ako ni lola?

"Lola, may mga bisita ba tayo kanina?" tanong ko kay lola na kasalukuyang itinataas ang buhok ko.

"Bisita? Wala tayong bisita" seryosong sagot niya sa akin.

"Sabi na! So nananaginip lang talaga ako? Sino si kamahalan? May pangalawang prinsipe pa. Oh damn, siguro ay na
pagod lang talaga ako ngayong araw" natatawang sabi ko. Nanatiling walang imik si lola sa mga sinasabi ko, kung s
a ibang pagkakataon ay baka sinesermonan na niya ako dahil may nabanggit akong lalaki. Weird.

"Lola.." nangunot ang noo ko nang may mapansin akong hindi pamilyar na napakalaking salamin sa harapan ko mis
mo.

/>

"Lola, bakit ngayon ko lang nakita ang salamin na ito?" sobrang linaw ng replekyon ko sa salamin at may'ron itong k
akaibang disenyo sa bandang itaas.
"Spade?" muli na namang pumasok sa isipan ko ang 'kamahalan' sa panaginip ko. Lalo na nang sabihin niya ang mg
a katagang ito 'I may not have a spade birthmark' Anong ibig sabihin ng panaginip ko? Bakit parang napakalinaw ng
bawat detalye ng sinasabi kong panaginip. Posible kayang hindi nagsasabi si lola ng totoo? Posible kayang hindi ito
panaginip. Totoong may mga taong gustong kunanin ang aking dugo.

Nagulat na lang ako nang malakas na tumunog ang aming antique na grandfather's clock hudyat na alas dose na.

"Maligayang kaarawan Claret apo.." naramdaman kong humalik sa aking pisngi si lola.

"Salamat po" ngiting sagot ko kay lola.

"Tumingin ka sa salamin, ibibigay ko na sa'yo ang regalo ko" napangiti na lang ako nang lagyan ako ni lola ng kwint
as na may kulay itim na bato.

"Ang ganda lola.." hindi ko akalain na kwintas ang ibibigay niya sa akin.

"Mangako ka na hinding hindi mo 'yan tatanggalin sa katawan mo kahit anong mangyari. Makakaasa ba ako apo?" ta
nong niya sa akin sa harap ng salamin.
"Bakit ko naman tatanggalin? Bigay mo ito lola, hindi ko na ito tatanggalin sa katawan ko" natutuwang sabi ko haba
ng pinagmamasdan ang magandang kwintas. Saan kaya ito nabili ni lola? Mukhang mamahalin.

"Pwede na po ba akong magpaligaw lola?" pagbibiro ko

sa kanya.

"Pwede na" malamig na sagot niya sa akin habang ako naman ay napanganga na lang.

"Are you serious lola?" hindi makapaniwalang tanong ko sa kanya.

"Gawin mo ang gusto mo, nasa hustong gulang ka na" ngumisi na lang ako sa sinabi niya. Hindi naman ako magpap
adalosdalos. Muli ko na lang sinulyapan ang bilog na bilog na buwan.

Hindi ko mapigilang hindi mapasigaw nang makitang kulay pula ang buwan.

"Lola! Lola! Ang buwan!" pilit kong hinila si lola na nakatalikod at abala sa damit na isusuot ko.
"Pula?" sabay kaming lumingon ni lola sa buwan at nangunot ang noo ko nang walang kahit anong bahid ng pula dit
o.

"Claret.." seryosong tawag ni lola sa pangalan ko.

"Lola, nakita ko. Nagkulay pula ang buwan! Gaya ng mga mata ng babae sa panaginip ko. Nagkul--" nanlaki ang ma
ta ko nang makitang hindi na gatas ang pinagbababadan ng aking katawan. Marahas akong tumayo sa bathtub at hin
di ko na alintana ang buong kahubadan ko para makaalis lamang dito.

"Lola! Nagkulay dugo ang gatas.." nangangatal akong tumalikod sa tub na pinaggalingan ko. Bakit nagkulay pula an
g gatas na pinagbababaran ko. Anong nangyayari sa akin?

"Natatakot na ako lola sa mga nakikita ko. 'yong tub lola.." nanatili akong nakatalikod.

"Ano ba ang nangyayari sa'yo apo? Dugo? Purong gatas lang ang nakikita ko. Halika at babanlawan na kita, pagod k
a lang apo" pinilit ko ang sarili kong muling silipin ang gatas na

nagkulay dugo at lalong nangunot ang noo ko nang makitang walang dugo dito.
What the hell is happening on me?

Mabilis akong pinagbanlaw ni lola habang siya ay nakaabang sa akin para sa tuwalyang kailangan ko.

"Halika at tutuyuin kita sa harap ng salamin" wala na akong imik sa sinabi ni lola. Lagi akong pinaliliguan ni lola at
hindi na bago sa akin ang makita niya ang buong kahubaran ko. Kung tutuusin ay mas saulado pa niya ang mga kurb
a ng katawan ko at mga ilang anggulo na maaaring maipula sa akin.

Nakaupo ako ngayon sa harap ng salamin habang pinupunasan niya ang buhok ko.

"Lola, maliit ba ang dibdib ko?" biglang tanong ko. Bahagya lang niya akong sinulyapan bago siya sumagot sa akin.

"Tama lang 'yan apo" tumango na lang ako sa sinabi ni lola. Kung ganun hindi naman talaga maliit ang dibdib ko, an
ong problema ng panaginip ko at pati laki ng dibdib ko ay isinali?

"Ikaw na ang magtuloy sa katawan mo hija, papalitan ko lang ang damit mo" bahagya akong tumango kay lola at sin
imulan ko nang punasan ang sarili ko.

Nang maramdaman kong may malamig na hangin na humaplos sa batok ko ay agad na akong umalis sa harap ng sal
amin. Ibinalot ko na ang sarili ko sa tuwalya at nagmadali na akong lumabas ng banyo. Hindi na talaga maganda ang
nararamdaman ko dito.

Inabot sa akin ni lola ang kulay itim kong victorian dress na siyang isinusuot ko kapag natutulog.

"Wala akong pasok mamaya lola, gumala tayo pagkagising ko" masayang sabi ko kay lola na kanina pang matamlay
.
/>

"Sige" nagulat na lang ako nang bigla niya akong niyakap.

"Mahal na mahal ka ni lola, ingatan mo lagi ang sarili mo. Sundin mo ang mga bilin ko sa'yo" napakagat labi na lang
ako sa biglaang sinabi niya.

"Lola..iiwan mo ba ako?" mangiyak ngiyak na tanong ko.

"Hindi, sige na magbihis ka na at matulog"ako naman ang humalik sa kanya sa pisngi bago ako nagmadaling umaky
at sa hagdan.

Nang makapagbihis ako ay agad na akong humiga sa kama, hindi ko alam kung bakit parang pagod na pagod ako. P
ero alam ko lang ang pinakakailangan ko, isang mahabang pagtulog.

--

Muli na naman akong naalimpungatan, hindi dahil nakababad na naman ako sa gatas kundi sa boses nang lalaking tu
matawag sa akin. Damn. Ayoko na. Gusto ko na lang matulog.

Pinilit ko ang sarili kong matulog muli pero mas lalong lumalakas ang bawat pagtawag niya sa pangalan ko. Lakas l
oob akong lumabas ng kwarto ko, mabilis kong binuhay ang ilaw at nagmadali akong bumaba para sundan ang boses
ng lalaki.

"Where are you? Anong kailangan mo sa akin?" kinakabahang tanong ko.

"Claret.." agad akong lumingon sa likuran ko pero walang tao. Napapahawak na lang ako sa aking dibdib, kinakabah
an na ako.

"Claret.." awtomatikong nagtungo ang aking mga mata sa direksyon kung nasaan ang banyo.

Humugot ako nang malalim na hininga at buong tapang kong inihakbang ang aking mga paa. Kung hindi ko kikilala
nin ang lalaking tumatawag sa akin, siguradong

patuloy lang akong magagambala.

Pagkabukas na pagkabukas ko ng pinto ng napakalaking banyo ay bumungad sa akin ang napakalinaw na salamin na
nagpapakita ng repleksyon ko. Hindi ko alam kung anong lakas ang nagtulak sa akin para mas lumapit dito at nang
sandaling abot kamay ko na ang napakalaking salamin. Napamura na lang ako nang biglang nawala ang repleksyon
ko at isang lalaking nakakadena na may nakayukong ulo ang nakita ng aking mga mata.

"You're hallucinating Claret.." ipinilig ko ang sarili ko at nang tingnan ko itong muli ay repleksyon ko ang aking nak
ikita.

Bumuntong hininga na lang ako at tinalikuran ko na ang salamin. Pero muli akong napaatras pabalik dito nang salub
ungin ako nang dalawang pamilyar na mukha na kapwa nakangisi sa akin. Sila ang mga kakaibang tao sa panaginip
ko.
"Happy Birthday!" sabay na bati sa akin ng magandang babae at nang lalaking may kulay abong buhok.

Nagulat na lang ako nang sabay nilang tinulak ang magkabilang balikat ko. At napapikit na lang ako nang nagsimula
akong mahulog sa kung anong lugar na hindi ko maintindihan. Nahuhulog ako? May mahuhulugan ba ako sa banyo
namin?

Saan nila ako itinulak? Posible bang nahulog ako sa salamin? Pilit kong itinaas ang kanang kamay ko na parang may
maaabot pero nanatili pa rin akong nahuhulog sa isang kawalan na hindi ko naiintindihan. Nananaginip na naman ba
ako?

Bakit ganito ang mga panaginip ko?

Bumagsak ang aking katawan sa isang malambot na bagay na hindi ko maipaliwanag. Ano kaya itong binagsakan ko
? Hindi ko makita ng maayos lalo na at wala akong salamin.

Shit.

Sobrang dilim ng kapaligiran, halos wala na akong makita. Pinilit ko ang sarili kong makatayo at para makapaglakad
at matingnan kung masama ang pagkakabagsak ko. Laking pasasalamat ko nang maayos ang pakiramdam ng buong
katawan ko. Bigla ko na lang niyapos ang aking sarili sa ihip ng hangin. It's too cold. Nagsisimula na rin magtindiga
n ang aking mga balahibo sa katawan nang marinig ko ang marahang pagpatak ng tubig mula sa kung saang direksy
on.

"Where am I?" tanong ko sa sarili ko. Para akong bida ng isang horror film na hindi alam kung nasaan. At anumang
oras ay maaaring may kaluluwang bigla na lamang magpapakita sa aking harapan. Ipinilig ko ang aking ulo sa masa
ma kong naiisip. Hindi ko dapat tinatakot ang sarili ko sa ganitong sitwasyon.

I felt something strange. Napansin kong basa ang aking mga paa dahil nakatubog ito sa tubig. Bakit naman may tubi
g dito? Muli akong napausal ng pasasalamat nang hindi nahiwalay sa aking mga paa ang aking pambahay na tsinelas
.

Nang bahagya akong makakita ng liwanag ay mabilis ko itong sinundan. Kailangan ng mata ko ng liwanag, hindi na
kalinawan ang aking mga mata at hindi magandang manatili ako sa dilim. Nang mapansin kong may maliit na lampa
rang nakasabit sa dingding ay agad ko itong kinuha para magsilbing ilaw ko sa paglalakad pero nang sandaling tang
galin ko ito at makita nang mas malinaw ang tinatapakan ko. Naramdaman ko na lang ang mainit na likido na naglan
das mula sa aking mga mata. Naiiyak na ako, bakit ako nasa lugar na ito?

"Blood..." nakalubog ang aking mga paa sa dugo. Hindi sa tubig nakalubog

ang aking mga paa kundi sa ilog ng dugo.

Anong klaseng panaginip ito? Pinilit kong inihahakbang ang aking mga paa pero mukhang naging bato na ito. What'
s going on? Bakit hindi pa ako nagigising? Hindi ko na kaya ang panaginip na ito. Please lola, gisingin mo na ako.

Mas lalo akong nanlamig nang may mapansin ako mula sa ilog ng dugong nakikita ko. May bula... bumubula ito. Hi
ndi ko alam kung ipagpapatuloy ko pang panuurin ang pagbula nito. Hindi ko alam ang aking gagawin.

Gusto kong tumakbo pero bakit parang nakapako na ang aking mga paa? Mas lalong bumibilis ang pagbula nito. Ma
ging ang pagtibok ng puso ko ay bumibilis na rin.

At napasigaw na lang ako nang may kung anong bigla na lang humila sa aking mga paa. Bigla na lang akong natumb
a at halos mandiri ako sa aking sarili nang mabasa na ako ng tuluyan ng pulang pulang dugo.

"Shit! No no! Wake me up" ramdam ko ang patuloy na paghila sa akin. What is happening? Pilit kong inaninaw ang
humihila sa akin pero nagsisisi ako.

"Ahhhh! Bitawan mo ko!" anong klaseng hayop ang nakikita?

Big red eyes with black hairy skin and the mouth..it's full of saliva. Anong nangyayari sa akin? Bakit ako nakakakita
ng mga ganito?

Ipinadyak ko ang aking mga paa pero wala itong nagawa at patuloy lang ang paghila niya sa akin. Nanghihina na ak
o, ito ba ang sinasabi nilang bangungot?

Napasukan na ng dugo ang aking tenga, maging ang ilong ko ay ganun rin. I can even taste the blood on my mouth.
Am I going to die here? Pinilit kong hawakan ang kwintas na ibinigay sa akin ni lola.

"Lola,

help me. Wake me up..ayoko na" hinalikan ko na ang kwintas na bigay ni lola at ipinikit ko na ang aking mga mata.
Mukhang bangungot pa pala ang papatay sa akin. Hindi man lang ako nakapagtapos ng pag aaral.

Hiniyaan ko na ang mabalahibong nilalang na patuloy akong hilahin. Wala na rin akong magagawa kung mamamata
y na rin naman ako sa isang bangungot dapat lang na hindi ko na pahirapan pa ang aking sarili.

Akala ko ay magtatagal pa ang paghila sa akin ng hindi ko mapangalanang hayop nang biglang nag init ang mga paa
 ko. At nang pagmulat ko, nakita ko na lang ang hayop na walang pangalan na natutupok na ng apoy. What did just h
appen? Pilit kong hinila ang aking mga paa dahil kung hindi ako kikilos ay maging ako ay masusunog. Bakit siya na
susunog?

Mabilis akong bumangon at nagtatakbo.

"I need to go back.. alam kong may daan palabas. I should find the mirror, baka sakaling magising ako.." habang tu
matakbo ako ay may napansin akong panibagong liwanag.

Pinili kong sundan muli ang liwanag. I need to run, I need to get out of here. Lalo kong binilisan ang pagtakbo nang
marinig ko ang malakas na pag ungol. Ungol ng nilalang na humila sa akin. Shit! Buhay pa siya?

Habang tumatakbo ako ay may naaaninaw ang aking mga mga mata. May tao..

Napatigil ako sa pagtakbo dahil sa nakikita ko ngayon. Hindi kaya siya ang lalaking nakita ko sa salamin? Hindi ko
makita ng maayos ang kanyang mukha dahil nakatungo siya. Pero ang malaking ipinagtataka ko ay kung bakit siya n
akakadena at walang pang itaas na damit sa lugar na ito? Who is he? Kahit malabo ang aking mga mata

ay hindi ko maiwasang hindi humanga sa matipuno niyang katawan.

But what's with his bruises? Bakit may taong gustong sirain ang magandang katawan niya? Hinuli rin ba siya ng nila
lang na humahabol sa akin? Should I help him?

Pinili kong humakbang papalapit sa kanya para mas makita ang kanyang mukha. Bahagya akong yumuko at napakag
at labi na lang ako nang tuluyan ko nang makita ang napaka amo niyang mukha. Napakahaba ng pilik niya, ang tama
ng hugis ng kanyang ilong. At ang mapupula niyang labi, sino ang perpektong lalaking ito? At ang balat niya, bakit
ganito ang nakikita ko? Parang kumikislap ang mga balat niya habang tinatamaan ito ng liwanag ng lampara.

He is like a chained angel.

"Hi?" mahinang sabi ko habang sinisimulan ko nang ilapit ang aking mga kamay sa kanya.

Pero natumba na lang ako sa gulat at mabilis akong gumapang paatras nang imulat niya ang kanyang kakaibang mat
a. What's wrong with him? Parang gusto niya akong patayin sa paraan ng pagtitig niya.
"Why so scared?" pilit siyang nagwawala sa kadena niya para maabot ako. He wanted to reach me. Mas lalo pa akon
g umatras dahil sa kinikilos niya.

He's so different, bigla na lang siyang nag iba. Ibang iba siya sa taong natutulog kanina. He's so scary.

"Anong nangyayari sa'yo? Nakagat ka ba ng nilalang na mabalahibo?" kinakabahang tanong ko sa kanya. Kung gano
on ay kailangan ko na talagang makaalis dito bago pa ako mapagaya sa lalaking nasa harapan ko.

"Cut the crap! Ikaw ba ang pinadala nila sa akin? You can't entertain me

like that, come near me" hindi ko naintindihan ang sinabi niya. Anong pinadala? Entertain?

"Mukhang nababaliw ka na" nasabi ko na lang sa kanya. Siguro epekto ito ng pagkakakagat sa kanya ng mabalahibo
ng nilalang.

Tinitigan niya ako ng masama sa sinabi ko. He looked so dangerous. Kailangan ko na talagang umalis.

"Fuck! Anong katangahan ang pinagsasabi mo?" napaatras na naman ako nang pilit niya akong abutin. Nakakatakot
talaga siya. At ako pa ang tinawag niyang tanga?

"Please, I need to wake up. I don't like this nightmare anymore. Please wake me up lola, ayokong mabaliw katulad ni
ya" sunod sunod na bulong ko. Muli kong ipinikit ang aking mga mata para magising na sa bangungot pero nang im
ulat ko itong muli ay ang lalaking nakakadena pa din ang nakikita ko. Damn.
"Kung ganoon ay artista pala ang ipinadala nila sa akin ngayon. Good! Nakuha mo na ang atensyon ko. You can no
w strip" napamura na lang ako sa sinabi ng lalaking nakakadena. Tama ba ang rinig ko? Pinaghuhubad niya ba ako?

"O ano pa ang inaarte mo? You're my prostitute right? Now strip! Maghubad ka na kahit maliit 'yang dibdib mo. Pw
ede na, mukhang makinis ka naman" napayakap na lang ako sa aking sarili. Gago!

"Tang ina ka!" mabilis akong nakalapit sa kanya at isang malakas na sampal ang pinalipad ko sa kanyang pisngi. Per
o mabilis akong lumayo kung sakaling abutin niya ako.

Natigilan siya sa ginawa ko at lalong tumindi ang paninitig niya sa akin.

"Anong problema mo babae

ka!? Hindi mo ba ako nakikilala?!" sigaw niya sa akin. Talagang hindi ko siya nakikilala!

"Ang kapal ng mukha mong tawagin akong prostitute! Gago ka! Baliw!" sigaw ko sa kanya.

"Lapastangan ka! Hindi mo ako nakikilala?! Saang imperyo ka nanggaling?! Hindi mo ako nakikilala?!" nangunot a
ng noo ko nang mapansing naglalabasan ang ugat niya sa kanyang noo, na parang napakalaking insulto na hindi ko s
iya nakikilala.

Makikipagsagutan pa sana ako sa nababaliw na lalaking ito nang manlamig ako dahil sa presensiya ng mabalahibong
nilalang sa likuran ko. Naabutan niya ako.

"Fuck! Mamamatay na yata ako" kinakabahan na ako. Saang direksyon ako pupunta sa mabalahibong nilalang o sa l
alaking parang kakainin ako ng buhay.

"Come on, pick your best choice. Paalala, pareho kaming nangngagat" bored na sabi ng lalaki sa akin. What the fuck
?

"Ayoko na. If I'm going to die here, then go" pumikit na lang ako habang hinihintay ang pag atake ng mabalahibong
nilalang sa akin.

"Oh crap! Just feed me, bago ka mamatay" feed him? Lumingon ako sa lalaki na pilit hinihila ang kanang kamay niy
a sa kadena na kasalukuyang lumalapnos sa kanyang balat. Anong may'ron sa kadenang nakatali sa kanya.

Nagulat na lang ako nang tuluyan niyang natanggal ang isa niyang kamay at mabilis niya akong nahila sa posisyon k
o na dinambahan na ng mabalahibong nilalang. Kung nahuli siya nang paghila sa akin ay malamang kinain na ako n
g halimaw na nasa harapan namin.

"She's mine..." kasalukuyan siyang nasa likuran ko habang nakakulong ako sa kanang bisig niya. Nagpumilit akong
makawala pero napakalakas niya.
"What are you.. doing..?" nangangatal na tanong ko nang maramdaman ko ang marahang paglalandas ng dila nila sa
aking leeg.

"Hey. Stop!" pilit kong hinahampas ang matigas na braso niyang nakapulupot sa akin.

Wala na akong nagawa kundi mapadaing habang madiing nakahawak sa kanyang braso nang maramdaman ko ang k
irot na tumusok sa aking leeg. Anong ginagawa niya sa akin?

Nagsimula na akong makaramdam ng panghihina. Palabo na nang palabo ang aking mga mata.

"Your blood.." nagtataka ang kanyang boses. Naramdaman ko na lang ang pagbuhat niya sa akin.

Buong lakas kong itinaas ang kamay ko para maabot ang kanyang mukha. Gusto ko siyang sampalin, ano itong gina
wa niya sa akin? At bigla na lang akong nanghina? Mahinang tapik na lang siguro sa pisngi niya ang nagawa ko. Wa
la na akong makita..

"I've been waiting for you Cordelia Amor..."

--

VentreCanard
=================

Chapter 4

Chapter 4

Nagising na lang ako dahil sa mabangong amoy ng bulaklak. How I love the smell of flowers. Nakakagaan ng pakira
mdam. Kung pwede lang sana na matulog na lang lagi na katulad nito, na walang isiping klase, assignment at mga n
akakabang recitation. Damn. Pero alam kong anumang oras ay gigisingin na ako ng aking lola para pumasok na sa a
king napakagandang university.

Please, I need 5 more minutes.

Ayoko pa na imulat ang aking mga mata. I need to sleep more, I want to feel the softness of this bed. I want to feel w
armth of this comforter. Mas lalo kong ibinalot ang sarili ko dito. Kung lumiban na kaya ako? Kahit ngayon lang.

I even made myself in fetus style. Why it's too cold today? Nakakatamad namang bumangon kapag ganito kalamig n
g klima.

"Claret..." hindi ko pinansin ang tawag sa aking pangalan. Please let me sleep.

"Claret.." damn it. Mabilis kong hinagip ang unang malapit sa akin at tinakip ko ito sa tenga ko.

"Claret.." marahas na akong napamulat nang muli kong marinig ang pangalan ko mula sa hindi pamilyar na boses ng
lalaki. What the fuck? Sino itong lalaking tumatawag sa akin?
Nanatili akong hindi gumagawa ng kilos. Anong ginagawa ng lalaking sa kwarto ko? Nasaan si lola? Nagsisimula na
akong kabahan, ang magkaroon ng lalaki sa aking kwarto ay napakalaking kasalanan. Siguradong ipasusunog ako n
g aking lola ng buhay.

Pero halos mapapadyak ako sa napansin ko. What the hell? Hindi ko ito kama! Papaano ako nakapunta dito? Fuck. F
uck. Wala akong matandaan? Uminom ba ako kagabi? Fuck! What

the hell is happening?

"Come on Claret, stop that act" bakit ako kilala ng lalaking ito? Act?!

Napasigaw na lang ako nang bigla na lang nahatak ang makapal na comforter na nagtatago sa akin. Mabilis akong na
upo at napaatras hanggang sa headrest ng kama. At halos manlaki ang aking mga mata sa nakikita ko.

I'm in a strange room with this gorgeous stranger. Who the hell is he? Why the hell am I here? I'm just sitting on a re
d bed with full of white rose petals. What's with this setting? And I looked down on me, shit! I don't even own this d
ress! I'm wearing a silk black dress and I can vividly see my body in this thin kind of dress! What the fuck? May nan
gyari na sa amin?

Awtomatiko kong tinakpan ang sarili ko para maitago ang kung anumang bumabakat sa nakanipis na damit na ito. F
uck. Sinong nagbihis sa akin?

Who the fuck is he?

Nang sandaling magsalubong ang aming mga mata, hindi ko mapigilang hindi mapalunok ng ilang beses. Damn. He'
s too beautiful and damn topless. Anong ginagawa ko sa kwartong ito kasama siya? Papaano ako napunta sa kwarton
g ito at nagising na ganito ang suot ko?

Nakaupo siya ngayon sa harapan ko na parang hari habang banayad siyang sumisipsip ng kulay pulang alak. He has
this intense eye on me that I can't explain. Bumibilis ang paghataw ng dibdib ko sa paraan ng pagtitig niya sa akin.

He looked familiar, parang hindi lang ito ang una naming pagkikita..

"Why am I here?" nangangatal na tanong ko sa kanya. Ang huli kong natatandaan ay magkausap pa kami ng lola ko.
Shit! I can't remember
anything.

Nagulat na lang ako nang bigla na lang siyang nawala sa aking paningin. At halos mapatalon na lang ako nang mara
mdaman ang mainit niyang hininga sa kanang tenga ko. Lalong lumakas ang tibok ng aking puso nang hindi ko maig
alaw ang aking sarili. Anong nangyayari sa akin?

"Open your mouth" wala akong balak sundin ang utos niya pero hindi ko alam kung bakit kusa na lang nagbukas ang
mga labi ko.

Did he cast something on me? I can't fucking move. Wala akong ibang magawa kundi panuorin na lang ang ginagaw
a niya sa akin. Ramdam ko ang ilang daliri niya sa itaas ng mga ngipin ko. Parang may pilit siyang kinakapa sa akin
g mga ngipin. Damn, is he some sort of dentist?

Nangunot ang noo ko sa gulat na gulat niyang ekspresyon. What's wrong with this him?

"I didn't turn you..." bulong niya. Turn me? What?

Mas lalo akong nagulat nang bigla niya akong inihiga sa kama. Walang nagawa ang sarili kong katawan at parang su
nod lang ito ng sunod sa lalaking ito. Anong nangyayari sa katawan ko? Bakit parang ang lalaking ito na ang nagma
may ari? I can't command my own body. I can't utter any words. Ang tangi ko lang nagagawa ay manuod sa lalaking
ito na kasalukuyan nang itinatagilid ang ulo ko.

Napapikit na lang ako nang una kong maramdaman ang mainit hininga sa leeg ko. Pero mas napahugot na lang ako n
g paghinga sa sunod niyang ginawa. I felt his tongue gently licking my neck. What the hell is he doing?

Nang maramdaman ko ang init ng labi niya sa leeg ko parang nagkaroon ako muli ng sariling control sa aking kataw
an. Agad kong iginalaw ang aking mga kamay

at buong lakas ko siyang itinulak. Hindi man lang siya natinag na parang wala akong ginawa.

"You are really something.." ngising sabi niya sa akin. Mabilis niyang ikinulong ang aking mga kamay sa ulunan ko.

"This is rap--..." pagpupumiglas ko. Hindi na natuloy ang sasabihin ko dahil nagsalita siyang muli. Damn.
"Feeding baby, this is feeding" huling sabi niya bago siya muling bumaba sa leeg ko. At napasigaw na lang ako sa ki
rot na tumusok sa aking balat. Habang tumatagal ang mga labi niya sa leeg ko, lalong nag iinit ang buong katawan k
o kasabay nito ang panlalambot ko.

Tama ba ang tumatakbo sa isip ko? Totoo ba ang talaga sila? Bakit kailangang ako pa?

"You really taste sweet..." nanlalabo na ang aking mga mata at hindi ko na siya maaninaw ng maayos.

Pilit kong inabot ang kanyang mukha sa kabila ng aking nanlalabong mga mata. I can see red liquid on his lips.

"You're a vampire..."

"Yes, I am"

Ito na lang ang huli kong narinig bago ko tuluyang isinara ang aking mga mata.

It's not a dream. He's the guy from that dark room.
Ang lalaking punong puno ng aking dugo sa kanyang mga labi.

--

Ilang beses pa kaya ako makakatulog at muling magigising na may kaba sa aking dibdib? Kahit ilang beses kong ipi
kit ang aking mga mata at isiping lahat ng mga nangyayaring ito ay isang malaking bangungot ay wala pa rin nangya
yari.

Alam kong

anumang oras ay may hihila na naman sa makapal na kumot na gamit ko at may kung sinong lalaki na naman na sasa
lubong sa akin. Isa siyang bampira? Imposible. Akala ko ay kathang isip lang sila at mga kwentong barbero? What t
he hell? Paano ko pa maipapaliwanag ang dalawang beses na pagkirot ng aking leeg nang sandaling lumapat ang kan
yang mga labi dito? Fuck! Pero hindi pa din ako kumbinsido, posibleng masyadong lang nahumaling ang lalaking it
o sa mga palabas tungkol sa bampira?

Hindi ko na namalayan na napahawak na lang ako sa aking leeg para makapa ang marka ng kagat sa akin ng lalaki.
Wala na akong maramdaman na kirot at bakas na may kumagat dito. Hindi kaya nananaginip ako sa aking panaginip
? Damn, hindi na ito maganda.

"Don't think too much Claret.." narinig ko mula sa pamilyar na boses ng lalaki. Kung hindi ako nagkakamali ay siya
ang lalaking nakacadena na nakita ko. Sa halip na magtago pa ako sa ilalim ng kumot na ito ay buong tapang na ako
ng bumangon, mabilis kong hinila ang makapal na kumot para matakpan ang napakanipis kong damit. Damn, ramda
m kong wala akong damit panloob.

"Who are you?" diretsong tanong ko sa lalaki na nakaupo na sa dulo ng kamang kinalalagyan ko.
"Hindi mo pa ba ako nakikilala?" sa bilis nang pangyayari ay nakita ko na lang siya na malapit na sa harapan ko. Paa
no niya nagawa 'yon?

"Lumayo ka sa akin!" pilit akong umaatras kahit nasa headrest na ako ng kama.

"You looked prettier in long hair" mahabang buhok? Nagulat na lang ako nang marahan niyang pinadausdos ang

kamay niya sa buhok ko at halos manlaki ang mga mata ko nang makitang mahaba na ito.

My short brown hair turned to be this elegant curly brown hair. Para akong naestatwa nang marahan niyang hinalika
n ang aking mahabang buhok.

Pero may sariling buhay ang aking mga kamay, kusa itong lumipad sa mga pisngi niya at halos mag echo sa buong k
warto ang lakas ng sampal ko sa kanya.

"Sa pagkakatanda ko ay tinawag mo akong bayarang babae! Tang ina ka, inaasahan mo ba akong maniniwala sa mga
sinasabi mo?" nagmadali akong bumaba sa kama habang hawak pa rin ang kumot na pilit kong itinatakip sa sarili ko
.

"Pangatlong beses mo na akong sinampal" seryosong sabi niya habang bahagya niyang hinahawakan ang kanyang pi
sngi na sinampal ko.
"Nasaan ako? Gusto ko nang umuwi, hindi ko gustong manatili sa lugar na ito" lalong hindi ko gustong tumigil ng m
as matagal na oras kasama ang lalaking ito na walang kahirap hirap na inaakit ang aking mga mata. Damn, nakakakit
a na ako ng mga basketball players na walang pang itaas na damit sa aming university pero ni minsan wala akong na
kitang may kasing ganda ng katawan ng lalaking nasa harapan ko. Fuck.

"You won't ever come back Claret, you belong here. You belong to me.." lalo akong napaatras sa mga sinasabi niya.
What the hell?

Hindi na ako makahanap ng isasagot sa kanya at muli pa sana siyang magsisimulang lumapit sa akin nang abalahin k
ami ng isang marahang katok mula sa pinto. Dapat ko ba itong ipagpasalamat?

Iritado siyang humarap sa may pinto at kusa na itong

nabuksan dahil sa taong nagbukas nito mula sa labas.

"Hinihintay na po kayo ng unang prinsipe, maging ang iba mo pang mga kapatid ay naghihintay na" lalong kumunot
ang noo ko sa naririnig ko. Ito na naman ang mga prinsipe na pinagsasabi nila.

Bahagya kong inilibot ang aking mga mata sa kabuuan ng kwarto habang panay ang pag uusap nila ng matandang ba
bae ng mga weirdong lengwahe. Isang bagay lang naman ang itinuro sa akin ni lola, kung nasa sitwasyon akong hind
i ko na alam ang aking gagawin. Mas mabuting kumilos ng natural at huwag takutin ang sarili. Susubukan kong mak
ipag usap sa lalaking ito sa maayos na paraan, at ipapaintindi ko sa kanyang hindi ako ang taong hinahanap nila.

Muli kong inilibot ang aking mga mata sa kwartong punong puno nang mga makaluma ngunit eleganteng mga kaga
mitan na bihira nang makita sa isang ordinaryong bahay sa panahon ngayon. Ang kanilang malakristal na ilaw na hin
di kaliwanagan, ilang mga kandilang nagtirik sa bawat sulok ng kwarto, maliliit na estatwa na hindi ko maintindihan
ang desinyo at tanging makalumang orasan lamang ang pamilyar sa aking mga mata. Bakit ganito ang desinyo ng k
wartong ito? Pinagtataasan ako ng balahibo. Pero mas lalo akong napasinghap nang tumama ang aking mga mata sa
isang salamin na kitang kita ang aking kabuuan. Hindi ito ang salamin na maaaring 'pinaghulugan' ko pero masasabi
kong isa din itong antique dahil sa makaluma nitong disenyo.

Kusang humakbang ang aking mga paa hanggang sa tuluyan na akong nakaharap sa salamin. Hindi ako makapaniwa
la sa nakikita kong repleksyon, ako ba ang babaeng nakikita

ko? Bakit ngayon ko lang napansin na wala na akong salamin? Bakit nakakakita ako ng malinaw?

Kahit ang aking mga kamay ay kusa na ring bumitaw sa makapal na kumot na nakatakip sa aking katawan. At halos
napahanga ako sa aking kutis, oo at maputi na ako noon pa, pero bakit lalong tumingkad ang aking maputing kutis?
What happened to my lips? Mas namumula ito, ilang beses ko itong pinahid sa pag aakal