ให้นักศึกษาอ่านหนังสือที่ได้รับรางวัซีไรต์ หรือได้รับรางวัลอื่น คนละ 1 เรื่อง (อ่านทั้งเล่ม) แล้วให้ศึกษาดังนี้

เรือ่ งลูกอีสาน
1 เรื่องย่อจากเรื่อง ผู้เขียนใช้วิธีการเล่าเรื่องราวโดยผ่านเด็กชายคูน ซึ่งใช้ชีวิตอยู่ในถิ่นชนบท ของอีสาน แถบที่จัดได้ว่าเป็นถิ่นที่แห้งแล้งแห่ง
หนึ่งของไทยชีวิตความเป็นอยู่ของ ครอบครัวเด็กชายคูน ประกอบด้วยพ่อแม่ และลูก 3 คน และเพื่อนบ้านในละแวกนั้นไม่มีความแตกต่างกันนัก
นั่นก็คือ ความจนข้นแค้นต้องหาอาหารตามธรรมชาติทุกอย่างที่กินได้ เมื่อความแห้งแล้งอย่างรุนแรงมาเยือน ครอบครัวเพื่อนบ้านก็เริม่ อพยพ
ออกไป แต่ครอบครัวของเด็กชายคูน และกลุม่ ที่สนิทชิดเชื้อกันยังคงอยู่ เพราะเขามีพ่อและแม่ที่เอาใจใส่ ขยันขันแข็งไม่ย่อท้อภัยและอุปสรรค
ต่างๆ ตลอดจนมองเห็นความสำคัญของการศึกษา แม้จะยากจนอย่างไร เด็กชายคูนก็ได้เข้าเรียนในระดับการศึกษาประชาบาล เด็กชายคูนมีเพื่อน
สนิทชื่อจันดี ผู้เป็นคู่หูในการทำอะไรด้วยกันตาม ประสาเด็กผู้ชาย แล้วยังมีครอบครัวของทิดจุ่นและพี่คำกอง สองสามีภรรยา เป็นต้น
2. ลักษณะนิสัยของตัวละครอย่างน้อย 5 ตัวละคร
2.1 เด็กชายคูน ได้เข้าเรียนในระดับการศึกษาประชาบาลนิสัยดี 2.4 แม่ลุนนิสัยดี
2.2 จันดี เป็นคู่หูทเี่ รียนด้วยกันกับเด็กชายคูณนิสัยดี 2.5 พ่อสุดนิสัยดี
2.3 (ทิดจุ่น พี่คำกอง)สองสามีภรรยา

3. มีประเพณีวัฒนธรรมอะไรบ้างที่ปรากฎในเรื่อง อธิบาย
ขนบธรรมเนียม ประเพณี ตลอดจนความเชื่อของชาวอีสาน โดยผ่านเด็กชายคูน รวมไปถึงการบรรยายถึงสภาพความเป็นไปตาม
ธรรมชาติของผู้คนและสภาพแวดล้อม เช่น การเกี้ยวพาราสีกันของทิดจุ่นและพี่คำกอง จนท้ายที่สุดก็ได้แต่งงานกัน การออกไปจับจิ้งหรีดของคูน
การเดินทางไปหาปลาที่ลำน้ำชีเพื่อนำปลามาทำอาหาร และเก็บถนอมเอาไว้กินนานๆ ด้วยการทำปลาร้า เป็นต้น เรื่องราวทั้งหมด นั้นเน้นวิถีชีวิต
ความเป็นอยู่ แสดงวิธีการของการดำรงชีวิตตามธรรมชาติในถิ่นอีสานเป็นสิ่งสำคัญ นอกจากนั้นยังแทรกความสนุกสนามเพลิดเพลินจากการทำบุญ
ตามประเพณีไว้หลายตอนด้วย ได้แก่ การจ้างหมอลำหนู ซึ่งเป็นหมอลำประจำหมู่บ้าน ลำคู่กับหมอลำ ฝ่ายหญิงที่ว่าจ้างมาจากหมู่บ้านอื่น ทั้ง
กลอนลำและการแสดงออกของหมอลำทั้งสองได้สร้างความสนุกสนานครึกครื้นแก่ผู้ชมที่มาเที่ยวงานอย่างมาก

4. ประทับใจข้อความ หรือประโยคใดบ้าง เพราะอะไร อธิบาย

เช่น คำว่าเป็นหยัง เว้ากันพวกเฮา นุ่งโสร่ง แคร่ บ่วงซดน้ำแกง แม่นแล้ว ข้อย เอื้อยคำกอง
เพราะ ซึ่งคำเหล่านี้ถ้าไม่ใช่คนอีสานด้วยกันจะฟังมารู้เรื่องและพูดไม่เป็น คนอีสานไม่ว่าจะไปอยูไ่ หนก็ยังคงอนุรักษ์ภาษาบ้านเกิดตนเองไว้ ซึ่งถือ
ว่าภาาษาพูดเป็นสิ่งสำคัญในการบ่งบอกว่าเป็นคนอีสานอย่างแท้จริง
"...เรื่องน้ำใจ พ่อของคูนเคยสอนคูนเหมือนกันว่าคนมีชื่อนั้นคือ คน รู้จักสงสารคนและช่วยเหลือคนตกทุกข์
ถ้าไม่มสี ิ่งของช่วย ก็เอาแรงกายช่วย และไม่เลือกว่าคนๆ นั้นจะอยูบ่ ้านใด อำเภอใด"
5. เรื่องที่อ่านสะท้อนให้เห็นสภาพทางสังคมอย่างไรบ้าง เช่น ด้านเศรษฐกิจ สังคม การเมือง หรืออื่นๆ ยกตัวอย่างข้อความนั้นๆ แล้ว
อธิบาย
มีเรือนเสาไม้กลมหลังหนึ่ง ยืนอาบแดดอันร้อนละอุอ้าวอยู่ใต้ต้นมะพร้าวอันสูงลิ่ว เรือนหลังนี้อยู่ในหมู่บ้านทางภาคอีสานแห่งหนึ่ง ทุก
ครัวเรือนจึงมีสภาพเหมือนกัน คือมียุ้งข้าวอยู่ใกล้ตัวเรือน และคอกวัวคอกควายอยู่ใต้ถุนเรือน รอบๆหมู่บ้านก็เป็นทุ่งนาและหนองน้ำซึ่ งจะแห่ง
ขอดบ่อยๆ เลยหนองน้ำไปอีกหน่อยก็จะเป็นป่าโปร่ง ที่ชาวบ้านเรียกว่ า โคกอีแหลว วันไหนแดดร้อนจัดจะไมมีเด็กๆวิ่งในถนนเพราะพื้นดิน
ส่วนมากเป็นทราย แต่การไปมาที่ไหนๆก็เดินด้วยตีนเปล่า ซึ่งใช้ชีวิตอยู่ในถิ่นชนบท ของอีสาน แถบที่จัดได้ว่าเป็นถิ่นที่แห้งแล้งแห่งหนึ่งของไทย *
การใช้ชีวิตในพื้นทีท่ ี่ไม่เจริญหรือชนบลทำให้ตอ้ งใช้ชีวิตอย่างอยากลำบากเช่นในเรื่อง ปากท้อง อาหารการกิน น้ำไว้กินไว้ใช้ แต่เขาก็ไม่ย้อยท้อต่อ
ความลำบากเลยเขามีความมุ่งมั่นสูงแม้ ต้องลำบากก็ตาม

6. บอกชื่อผู้แต่ง ปีที่พิมพ์ ปีที่ได้รับรางวัล ได้รับรางวัลอะไร

แต่งโดย คำพูน บุญทวี ในรูปแบบนวนิยาย พิมพ์ครั้งแรก พ.ศ. 2519 ที่สำนักพิมพ์บรรณกิจ ความหนา 290 หน้า
รางวัลวรรณกรรมสร้างสรรค์ยอดเยี่ยมรางวัลซีไรท์ดีเด่นประเภทนิยายประจำปี พ.ศ. 2522

นายวรวุฒิ จันขาว
รหัสนักศึกษา65522210255-1
มทร อีสาน วิทยาเขตสกลนคร