Οι νέοι αποτελούν το ελπιδοφόρο κομμάτι μιας κοινωνίας.

Είναι οι εν
δυνάμει ακαδημαϊκοί πολίτες της, είναι αυτοί που θα σηκώσουν στις πλάτες
τους τη δημοκρατία και τα ιδανικά της. Μια δημοκρατία που για να
λειτουργήσει χρειάζεται σκεπτόμενους πολίτες, μορφωμένους και
καλλιεργημένους ώστε να είναι σε θέση να αντιλαμβάνονται κάτω από ποια
όρια καλούνται να λειτουργήσουν, να συνειδητοποιούν τα δικαιώματα και τις
υποχρεώσεις που τους επιμερίζονται, να κατανοούν τον ενεργό ρόλο τους
μέσα στην κοινότητα που ζουν. Από αυτά λοιπόν, αντιλαμβανόμαστε ότι η
εκπαίδευση για όλους και δη τους νέους συνιστά το προπύργιο της
δημοκρατίας, τον άξονα πάνω στον οποίο στηρίζονται οι βασικές αρχές του
πιο ανθρώπινου πολιτεύματος.

Κάτω από τις συνθήκες αυτές, είναι βέβαιο ότι ένας μορφωμένος
άνθρωπος γνωρίζει ευκολότερα τον ευεργετικό ρόλο της κοινωνικής
ισορροπίας. Σε μια κοινότητα, δηλαδή, στην οποία συζούν αρκετοί άνθρωποι,
κρίνεται απαραίτητο να υπάρχουν υγιείς διαπροσωπικές σχέσεις. Πάνω
σ’αυτές χτίζεται μια εύφορη πνευματικά αλληλεπίδραση των ανθρώπων μέσα
από την ανταλλαγή απόψεων, μέσα από την ανάπτυξη προβληματισμών,
μέσα από την έκθεση πρωτότυπων ιδεών. Οι μορφωμένοι άνθρωποι είναι
πολύ δεκτικοί σε όλα τα παραπάνω και στα θετικά για την κοινωνία
αποτελέσματα που φέρνουν αυτά. Γι’ αυτό τον λόγο επιμένουν στη σύσφιξη
των σχέσεων με τους συμπολίτες τους, εφόσον γνωρίζουν πως κάτω από
αυτό το πρίσμα το περιβάλλον τους θα παρουσιάσει σημάδια ανάκαμψης και
προόδου.