Τα τελευταία χρόνια παρατηρούμε να αυξάνονται όλο και περισσότερο οι

μετακινήσεις πληθυσμών και να εκτοξεύεται στα ύψη ο αριθμός των

προσφύγων και των μεταναστών. Για αυτόν ακριβώς τον λόγο είναι πολύ
σημαντικό και αναγκαίο να επιτύχει η ειρηνική συνύπαρξη και η δημιουργική
αλληλεπίδραση όλων των ατόμων των πολυπολιτισμικών κοινωνιών. Έτσι
λοιπόν το εκπαιδευτικό σύστημα οφείλει να καλλιεργήσει την πολυπολιτισμική
συνείδηση των μαθητών με αποτέλεσμα να αποδέχονται και να αναγνωρίζουν
την διαφορετικότητα, το οποίο με τη σειρά του θα βοηθήσει ιδιαίτερα το κράτος
να προωθήσει τις αξίες της κοινωνικής δικαιοσύνης και της κοινωνικής
συνοχής.
Αρχικά το εκπαιδευτικό σύστημα, αλλά και οι εκπαιδευτικοί, μπορούν να
συμβάλλουν στην άμβλυνση και στην πρόληψη της δημιουργίας των
στερεοτύπων και των προκαταλήψεων έτσι ώστε να διαδραματίσουν
σημαντικό ρόλο στην προώθηση της κοινωνικής δικαιοσύνης μέσω της
Διαπολιτισμικής Εκπαίδευσης. Συγκεκριμένα θα πρέπει να καλλιεργηθεί η
κριτική σκέψη των μαθητών επί των δοσμένων στερεοτύπων και
προκαταλήψεων διότι οι συνέπειες τους αναπαράγουν την ανισότητα,
δημιουργούν ρατσιστικές συμπεριφορές, περιθωριοποιήσεις, με αποτέλεσμα
να χάνεται η αξία της κοινωνικής δικαιοσύνης και συνοχής και να ενισχύεται ο
κοινωνικός στιγματισμός, η μισαλλοδοξία και η εμπάθεια. Μέσω του
εκδημοκρατισμού της εκπαίδευσης το σχολείο και οι πολιτικοί ιθύνοντες
καλούνται να προωθήσουν την κοινωνική δικαιοσύνη και συνοχή.
Επιπρόσθετα η Διαπολιτισμική Εκπαίδευση, εκτός από το να παρεμποδίζει
τον σχηματισμό στερεοτύπων και προκαταλήψεων, δίνει έμφαση στα
Ανθρώπινα Δικαιώματα που συνεπάγεται ότι πρέπει σεβασμός, αλληλεγγύη
και κατανόηση. Αναλυτικότερα οι μαθητές προετοιμάζονται για να συμμετέχουν
ενεργά στη δημοκρατία και να εργαστούν προς τους στόχους της κοινωνικής
δικαιοσύνης και της προώθησης του πολιτισμικού πλουραλισμού. Επίσης
άμεσος στόχος είναι να ενισχυθεί η κοινωνική αλληλεπίδραση μεταξύ των
μαθητών καθώς η καλλιέργεια της κριτικής τους σκέψης και της
ενσυναίσθησης τους.
Εν κατακλείδι γίνεται εμφανές ότι οι πολιτικοί ιθύνοντες μπορούν να
χρησιμοποιήσουν τον κλάδο της Διαπολιτισμικής Εκπαίδευσης και μέσω
αυτού να προωθήσουν την κοινωνική δικαιοσύνη και συνοχή. Συγκεκριμένα η
πετυχημένη προώθηση των παραπάνω ορών μπορεί να γίνει μέσα από το
ρόλο των εκπαιδευτικών στο διαπολιτισμικό σχολείο όπου οι μαθητές θα
γνωρίσουν και θα αποδεχθούν την ετερότητα, δείχνοντας σεβασμό και
κατανόηση και αποφεύγοντας τον φανατισμό και τον ρατσισμό.

Βιβλιογραφία

*Γκόβαρης, Χ., Νιώτη, Ν. & Σταμάτης, Π. (2003). Προκαταλήψεις και

στερεότυπα στο πολυπολιτισμικό νηπιαγωγείο. Θέσεις για την αποδυνάμωση
τους από τη σκοπιά της Διαπολιτισμικής Εκπαίδευσης. Παιδαγωγικός Λόγος,
1, 7-20.
*Δράγωνα, Θ. (2004). Στερεότυπα και Προκαταλήψεις. Αθήνα: ΥΠΕΠΘ και
Πανεπιστήμιο Αθηνών.
*Μανιάτης, Π. (2013). Επικοινωνία και Aλληλεπίδραση στην Πολυπολιτισμική
Τάξη. Ανιχνεύοντας τα Στερεότυπα και τον Ρόλο τους στην Εκπαιδευτική
Διαδικασία.
*Dovidio, J. F., Hewstone, M., Glick, P. & Esses, V. M. (2010). The SAGE
Handbook of Prejudice, Stereotyping and Discrimination. London: SAGE
Publications Ltd.
*Χατζησωτηρίου Χ. & Αγγελίδης Π. (2018). Ευρωπαϊσμός και Διαπολιτισμική
Εκπαίδευση: Από το Υπερεθνικό στο Σχολικό Επίπεδο. Ζεφύρι: Διάδραση