You are on page 1of 5

Nikolai John J.

Mendoza

10 – Ptolemy

Filipino 3rd Quarter Modyul 2

Paunang Pagtataya

1. D

2. C

3. B

4. D

5. B

6. A

7. D

8. C

9. C

10. B

Balik-Tanaw, Gawain 1: Alalahanin Mo!

L I O N G O

Kilos at Gawi/Katangian ng Tauhan Pangyayari na Di-Pangkaraniwan

Tulad ng lahat ng tao, si Liongo ay may Si Liongo ay isang mahusay na pinunong


pinapahalagaang kahinaan na siya at ang kaniyang hindi namamatay o natatablan ng anumang armas
inay lamang ang nakaaalam. maliban na lamang sa kanyang iisang kahinaan.
Mapagmahal si Liongo kung kaya’t Mamamatay lamang si Liongo kung ito ay
pinagkatiwala niya ang kanyang sikreto sa kanyang tinamaan ng karayom sa kanyang pusod. Dahil dito,
sariling anak. maituturing na hindi mortal si Liongo.
Hindi maiiwasan ang katiwalian sa buhay, at May paniniwalang dasal o mantra at sistema
ito ang nangyari kay Liongo noong siya ay pinatay na tinatawag ring ritwal na ginagamit upang
ng sariling anak upang makuha ang kapangyarihan. pangkuhanan ng lakas.
Sa kabila ng pagkakaiba ng paniniwala, Tinuturing na isang higante si Liongo dahil
kultura at pangkat etniko, nagawang magtulungan sa tangkad nito. Siya ay mahusay mangaso at kinilala
ang mga tao upang makawala si Liongo sa kanyang rin bilang isang hari at pinuno sa kanyang lugar.
bilangguan.
Sinasalamin ng nga tauhan ang klase ng Nasira ang mga kadenang nagkulong kay
pamumuhay at mga paniniwala ng pangkaligirang Liongo noon siya ay hinuli dala ng malakas na
kasaysayang naging basehan ng akda. pagawit ng mga tao sa labas ng bilangguan.
Gawain 2: Maghinuha Ka

1. Sa aking palagay, ang damdaming nangingibabaw sa akda ay ang pagpukaw at pagsasakatuparan ng


kaisipan ng mga tauhan sa naging pahayag ng punong-guro tungkol sa kursong nais ipakuha ni Mang
Simon para sa kanyang anak. Maaari ring mangibabaw ang damdamin ng kasiyahan sapagkat
napagdesisyunan ng mag-ama na mas mabuting tapusin ng buo ni Illoy ang kurso na kanyang tatahakin
kaysa sa pagmamadali uoang mas lalo itong bumunga sa kinabukasan.

2. Mapahahalagaan ko ang lahat ng desisyon ng aking buhay sapagkat ito ay aking pananagutan na dapat
talagang pinag-iisipan ng mabuti ang bawat kilost na alam kong makapabubuti at makapapaunlad sa akin
para sa kinabukasan. Kung ako man ay magkamali, ituturing ko itong panibagong aral na hindi na mauulit.

Gawain 4: Pagbibigay Ng Opinyon

1. Si Melai ay mahilig pumunta sa dagat noong siya ay bata pa.

2. Ang kaisa-isang bagay na mahalaga kay Melai ay ang tsinelas na Havaianas sapagkat ito ay binigay sa
kanya ng kaniyang nanay na nagmula pa sa Brazil kaya ito ay kaniyang iniingatan.

3. Lubusang ikinalungkot ni Melai ang pagalon ng dagat sa isa sa kaniyang tsinelas kaya itinapon niya ang
iisang kapares sa dagat upang hindi ito malungkot, ayon sa kaniyang sinabi.

4. Sa aking palagay, ang mensahe na nais iparating ng pinanood ay maging masaya at mabuting tao na
nagbibigay rin ng kasiyahan sa iba, at mag-ingat na rin sa tuwing maglalakbay sa dagat.

Talasalitaan

1. Estilo – paraan ng paggawa ng isang bagay

2. Nagpasalin-salin sa bibig – lumaganap sa isang lugar

3. Talumpati – paraan ng pagsasalita sa harap ng mga tao na may mapupulutang aral

4. Nataranta – nangangahulugang hindi napakali o balisa

5. Lumisan – nangangahulugang umalis

Pangnilalaman

1. Si Mullah Nassredin ay kinilala ng mga Iranian na pinakamahusay na tagapag-kuwento dahil sa kakaiba


at nakatutuwang estilo ng pagkukuwento at tinagurian ring alamat sa larangan na ito sapagkat laganap
ang kaniyang mga akda noon hanggang ngayon sa kasalukuyang panahon.

Pangangatwiran: “Si Mullah Nassreddin na kilala bilang Mullah Nassr-e Din (MND) ang pinakamahusay
sa pagkukuwento ng katatawanan sa kanilang bansa. Lagi itong naaalaala ng mga Iranian na dating
mga Persiano noong sila ay mga bata pa. Libo-libong kuwento ng katatawanan ang naiambag ni Mullah
Nassreddin sa kanilang lipunan. Tinagurian din siyang alamat ng sining sa pagkukuwento dahil sa
mapagbiro at puno ng katatawanang estilo sa pagsulat. Nagpasalin-salin sa bibig ng mga tao ang
kaniyang mga naisulat mula noon magpasahanggang ngayon.”
2. Nais ng mga tao na makarmdam ng kasiyahan sa kabila ng hirap at sakit na kanilang nararanasan sa
kanilang pamumuhay dala ng paglaganap ng imperyalismo sa kanilang kinagisnang na kasaysayan. Ang
dahilan kung bakit ganoon na lamang ang naging pagtangkilik kay Mullah Nassredin ay dahil kilala ito sa
kanyang mga nakatutuwa na pagkukuwento.

Pangangatwiran: “Tinagurian din siyang alamat ng sining sa pagkukuwento dahil sa mapagbiro at puno
ng katatawanang estilo sa pagsulat. Naimbitahan si Mullah Nassreddin upang magbigay ng isang
talumpati sa harap ng maraming tao.”

3. Ganoon na lamang kahalaga sa mga tao ang makadama ng kahit kaunting kasiyahan sapagkat walang
katahimikan ang mga tao noong sila ay nasakop sa ilalim ng imperyalismo at wala silang ibang
pagmumulan ng kasiyahan sapagkat sila ay nakadaranas ng takot, lungkot at kahirapan, lalo na sa kanilang
lipunan kaya nais nilang makaramdam ng kasiyahan kay Mullah Nassredin na lumakbay sa kanilang bayan.

Pangangatwiran: Sa pangkaligirang kasaysayan ng akda, ang bayan ay napasailalim sa imperyalismo na


nagagawang wasakin ang nakagisnang kultura at paniniwala ng isang nasakop na lugar upang palitan ng
naging nakagisnang kultura ng mga mananakop kaya hindi maikakali na nakaransa ng kahirapan ang mga
tao at dahil dito, nais nilang makahanap ng kahit anong makakapagsaya sa kanila.

4. Naging desisyon ng mga tao na imbitahin si Mullah Nassredin upang magbigay ng isang talumpati sa
harap ng maraming tao, ito ang naisip nilang tanging paraan upang makasalumuha si Mullah Nassredin.
Sa pamamagitan ng talumpati ni Mullah Nassredin, matutugunan ng mga tao ang aral at impormasyon
tungkol sa pagkatao at ang pagpapaunlad ng sarili.

5. (a) Noong unang pumunta siya sa entablado upang magbigay ng talumpati, tinanong niya ang mga
manonood kung alam ng mga tao ang kanyang sasabihin, ang tugon nila dito ay hindi, kaya ang sunod ns
sinabi ni Mullah Nassredin ay, “Wala akong panahong magsalita sa mga taong hindi alam ang aking
sasabihin,” at lumisan mula sa entablado.

(b) Noong inimbita muli si Mullah Nassredin ng pangalawang beses upang magbigay ng talumpati,
tinanong niya muli sa mga tagapanood kung alam nila ang kanyang sasabihin, kaya ang tugon naman ng
mga tao ay oo uoang hindi maulit ang nangyari noong unang beses na tinanong ito sa kanilo. Ang naging
pahayag naman ni Mullah Nassredin ay, “Kung alam na pala ninyo ang aking sasabihin, hindi ko na
sasayangin ang marami ninyong oras,” at muling umalis sa entablado.

(c) Noong inimbita si Mullah Nassredin ng pangatlong beses, naisipan ng mga tao na isang kalahati ang
magsasabi ng oo, at kalahati naman ang magsasabi ng hindi. Noong iyon ang kanilang sinagot noong
muling tinanong ni Mullah Nassredin kung alam ng mga tagapanood ang kaniyang sasabihin, ang tugon
niya naman ay, “Ang kalahati ay alam ang aking sasabihin, kaya’t kayo ang magsasabi sa kalahati na di
alam ang aking sasabihin,” at muling umalis sa enatblado.

6. Nais ni Mullah Nassredin na matutunan ng mga tao ang proseso ng sariling pagsikap, pagpapaunlad ng
sariling kakayahan at pagbabahagi ng nalalaman sa kapwa. Sa naging daloy ng kanyang talumpati, nais ni
Mullah Nassredin na may kakayahan ang mga tao na magsariling sikap upang magkaroon ng kaalaman sa
isang bagay bago makinig o manghingi ng tulong, kaya noong sinabi ng mga tagapanood na hindi nila alam
ang sasabihin ni Mullah Nassredin, pinahintulutan niya na dapat may alam, kahit kaunti lamang, ang mga
tao sa isang bagay bago sila makinig at matuto.
Sa pangalawang pagpunta ni Mullah Nassredin sa entablado, nais naman niyang matutunan ng mga
tagapanood na pagkatapos magsariling sikap, dapat paunlarin ang sarili at sikaping matutunan ng mga tao
ang hindi pa nila nalalaman. Nais ni Mullah Nassredin na malaman ng mga tao na huwag sayangin ang
kanilang oras sapagkat marami kang magagawa at bagong madidiskubre sa panahong nakalaan. Kaya ang
tugon nito sa mga taong nagsabi na alam nila ang kanyang sasabihin ay hindi na niya sasayangin ang
kanilang oras sapagkat alam na naman pala nila ang kanyang magiging “talumpati.”

Sa pangatlong pagpunta ni Mullah Nassredin sa entablado, nais naman ni Mullah Nassredin na matutunan
ng mga tao ang pagtugon sa kinagisnang kultura ng pakikibahagi ng nalalaman sa iba upang makatulong
sa kapuwa. Mapapansin na sinabi ni Mullah Nassredin sa mga tao na nagsabi ng alam nila ang kaniyang
sasabihin ay sabihin na lamang sa mga hindi nakakaalam sapagkat sinasalamin nito ang pakikitungo at
pakikibahagi ng bunga ng sariling pagsikap at pagunlad upang tulungang bumangon tin ang iba dito. At
ang huli, nais niyang iparating na sa pamamagitan ng prosesong ito, makukuha ang tunay na kasiyahan.

7. Maipapakilala ko si Mullah Nassredin bilang isang dakila at matalinong tao. Sa kabila ng nakatutuwang
estilo ng pagkukuwento, nakapgbigay pa rin si Mullah Nassredin ng mahalagang aral para sa mga tao na
nagnanais na makaranas ng kasiyahan.

8. Sa aking palagay, magasasabihi sa aking buhay ang pagsisikap, pagpapaunlad at pagbabahagi ng


kaalaman kasi bilang isang estudyante, nararapat na magsikap ng sarili at walang dinedepende kundi ang
aking sarili lamang upang matuto ng mga bago at hindi pamilyar na bagay na maaari ko ring maibahagi sa
iba bilang tulong. Maisasakatuparan ko rin ang aking kinabukasan at makararanas bg kaunting kasiyahan
sapagkat alam ko sa sarili ko na pinaghirapan ko ito at maibibigay ko ang aking natutunan sa iba.
Pangwakas na Pagtataya

1. A

2. C

3. A

4. C

5. B

6. D

7. C

8. A

9. D

10. B

11. C

12. A

13. C

14. D

15. A

You might also like