Drogi pamiętniku!

Dzisiaj rano obudziła mnie piękna złocista kula widniejąca na niebie. Leżąc na zielonej, miękkiej
trawie słuchałam śpiewu ptaków i rozmyślałam. Byłam zauroczona miejscem, w którym się znajdowałam.

Po chwili postanowiłam, że ogromna złota kula nazywała się będzie odtąd słońcem. Tak więc
słońce nie znajdowało się wysoko ponad linią styku nieba i ziemi co oznaczało, iż ono również dopiero się
przebudziło. Po dłuższej chwili wstałam i rozejrzałam się z radością dookoła. Wczoraj wraz z nadejściem
ciemności bałam się, że świetlista kula już nie wróci, jednak moje obawy były zbędne. Poszłam przywitać
się z wczoraj poznanymi przyjaciółmi: jaszczurką i tygrysem. Oni także wydawali się zadowoleni z pięknej
pogody. Pogłaskałam tygrysa po jego miękkim futerku, a następnie poszłam zwiedzać raj-tak nazwałam
miejsce, w którym mieszkam. Towarzyszyli mi przy tym oczywiście moi znajomi. Po chwili znalazłam się
na pięknej, wielobarwnej polanie. Stwierdziłam, że spróbuję wąchać rośliny i nadawać im
charakterystyczne nazwy. Podczas mojej wędrówki spotkałam potężne zwierzę z jednym rogiem.
Nazwałam je nosorożec. Nie wzbudził on mojej sympatii, jednakże nic nie było w stanie zepsuć mojego
dzisiejszego dobrego humoru. Potem natknęłam się na przezroczysty, lazurowy płyn, w którym
zobaczyłam swoje odbicie. Nazwałam go wodą. Rosły na nim śliczne kwiaty, jakich dotąd nie spotkałam.
Nadałam im nazwę lilie, a potem zerwałam jednego i wpięłam we włosy. Zaobserwowałam, że moi
towarzysze piją ciecz, więc poszłam w ich ślady. Była bardzo orzeźwiająca, więc zapamiętałam to miejsce.
Tutaj swoją wędrówkę zakończyli moi przyjaciele, ale nie miałam im tego za złe. Wracając, natknęłam się
na drzewo z soczystymi kulami, więc zerwałam kilka i zjadłam. Były wyjątkowo słodkie. Nazwałam je
śliwką. Wtedy zaczęło się ściemniać, więc położyłam się pod drzewem i zamknęłam oczy.
Przysłuchiwałam się przez chwilę odgłosom natury i wpadłam w objęcia Morfeusza.

Był to wyjątkowy dzień. Mam nadzieję, że to początek mojej przygody w tym miejscu.