SLIDE (Alphabet of Erotica Series #19) (COMPLETE)

by ANAtheCowgirl

RATED SPG 18+ - COMPLETE

.
"What did I tell you? Your world and my world... we're not so different... you and
I."
.
Bree Capri is a disillusioned sexy star. Hinahabol-habol ng mga lalaking gustong
makatikim, hinahati ang mga kababaihan sa pagitan ng mga tagahanga at nagtataas ng
kilay sa kanya.
.
Immune na siya sa mga scandal at hot seat. The past made her fierce and her
present is making her stronger. But she knew she would never be able to resist how
fatal Virgo's charm and deadly persuasive tongue could be. He could captivate the
mass, what more with a woman like her with a soft heart... and needs?
.
A secret affair with a dangerous Presidentiable could be her biggest issue soon.
.
And as expected, the public won't let it slide.
.
.
.
© ANA #TheAlphabetofErotica Book 19

- - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - -

***

SLIDE

© ANA MAY 10, 2019

All Rights Reserved
No part of this book may be used without the permission of the author.
RATED SPG - 18+
Matured Content
Not Suitable For Young Audiences

- - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - -

---

PART ONE

- - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - -

Chapter 1: A New Vice

 GUMUHIT ANG KIDLAT SA MADILIM NA KALANGITAN. Napatingala na lang si Bree habang
yakap ang sarili. Panay ang lingon niya kasi nag-aabang siya ng pwedeng masabayang
sasakyan.
As usual, wala man lang humintong kotse para sa kanya. Who would
anyways? Ang dami-dami ngang guests sa birthday party ni Senator Pereira, eh kung
karamihan naman sa kanila'y may kasamang mga date o asawa, malabo nang makasakay
siya.
Bree knew her reputation. Majority of the women despised her.
Malandi raw kasi siya, pa-sexy, at mahilig magsuot ng mga
malalaswa.
Ano ba ang ine-expect nila sa sexy star? Laging naka-long sleeves?
Ugh.
Napabuntong-hininga na lang siya. Kailangan niyang makapag-isip ng
paraan kung paano makakauwi. Never niyang lalakarin mula sa mansyon ni Senator
Pereira hanggang sa labas ng subdivision.
Either na mapudpod ang takong ng suot kong heels, o 'di kaya
kalyuhin naman ako sa paa.
Nakarating lang naman kasi siya sa party na iyon dahil kasama niya
si Manager Ken. Eh nagkasagutan sila kanina dahil panay daw ang irap at parinigan
nila ni Kristi Toletino, na artista rin na tulad niya at invited sa party.
Ako pa. Ako pa talaga ang pinagalitan niya. Never ba siyang aware
kung sino ang nauna? I just returned the favor.
Masama pa ang tingin ng Kristi na iyon sa tube dress niyang may
sweetheart neckline. Ito 'yung klase ng neckline na paborito ni Bree kasi sumusunod
daw sa hulma ng boobs niya. Perfect. Tapos nakakaputi pa lalo 'yung navy blue na
kulay. May kasama itong gloves na hanggang siko.
Tuloy-tuloy na ang naging pagpatak ng ulan. Option niya sanang
maglakad pero paano kung pouch lang ang dala niya?
Nakakainis talaga ang baklang Manager Ken na iyon!
Fine. I finally made a decision. Maglalakad siya ng paunti-unti.
Hanggang sa kung saan may silong, doon siya maglalakad. Kapag tumila ang ulan,
maglalakad siya ng mas malayo. Sisilong kapag bumuhos na naman ang ulan.
Biglang kumulog.
Napapiksi si Bree. She hugged herself tighter, squishing her
boobs. Napalabi tuloy siya. Kulang na kulang pa ang braso niya para matakpan lahat
ng exposed niyang balat. Ang baba rin naman kasi nung pagkaka-backless ng dress
niya. Ang ginaw tuloy ng likuran niya.
She walked in a mince along the side of the mansion toward the
gate.
Siyang tutok ng headlights ng isang kotse sa kanya.
Bumagal ang andar ng sasakyan at huminto sa tapat ni Bree.
Napatigil tuloy siya sa paglalakad. She needed to caress my straight black hair to
cover her chest.
Bumukas ang pinto ng kotse.
"Hey, it's raining," silip sa kanya ng isang lalaki. "May
hinihintay ka pa ba diyan?"
Bree gave him a bored look. Obvious naman sigurong naglalakad siya.
Ibig sabihin, aalis na siya at walang hinihintay. Kung may hinihintay man siya,
nakatayo lang siya. Oh, but never mind. Baka sigurista lang ang lalaki. She
released a sigh.
"I don't think dadating na ang sundo ko, Mr. President."
Yes, she just called him Mr. President. Hindi dahil sa siya ang bet
niyang manalo sa Presidential elections. She just thought that would please him.

At tama nga siya. Sumilay na ang ngisi sa mga labi ng binata.

Bree took that as an opportunity to stare at Virgo Kristofer
Ferdinand. Sobrang nakakalalaki ang pangalan. Lalaking-lalaki rin ito sa suot na
dark blue suit. Short-trimmed ang itim na buhok. May kakapalan ang mga kilay, may
talim kung tumitig. Disiplinado kumilos kanina sa party kaya maginoo tingnan.
Which is far from her type.
Ayaw niya sa gentleman. She thought they would be boring in bed.
Halos lahat itatanong pa sa kanya. Hindi tulad nung mga bad-boy types na gugulatin
ka na lang sa sobrang aggressiveness. Hindi siya 'yung tipo na gusto kasing mag-
effort masyado sa kama. Sa pelikula lang niya kayang mag-effort sa kama, para sa
mga bed scene na sanay na siyang i-shoot na ginagawa niya. Sa tunay na buhay, gusto
lang niyang lumasap ng sarap nang walang kahirap-hirap.
Go on and preach her. She could care less. Wala sa mga plano niya ngayon na
magseryoso sa mga lalaki. It was not about hating. She love men. Lalo na 'yung mga
lalaking may pakinabang, 'yung may silbi sa society, but she's smart. Alam niya
kung ano ang impresyon ng mga tao sa kanya, alam niya ang pinakahabol ng mga lalaki
sa kanya. At bilang artista, lalo na at sexy star pa siya, ang pagpasok sa isang
seryosong relasyon ay hindi makakabuti para sa career niya. Mag-uugat pa rin ang
trabaho niya ng pagseselos at pag-aaway.
She didn't have time for that hassle, so sex, for her, is an alternative to
fill that void.
The void of not having a man making her feel loved.
Inalis niya agad ang tingin kay Mr. President. Bakit ba napapadpad
na sa ganoong mga ideya ang isip niya?
"I said, get in," mahigpit nitong wika. Nakakadalawang ulit na yata
ito ng yaya sa kanya na sumakay sa kotse nito.
Ngumiti na lang siya. Malamang naisipan lang nitong gawin ito dahil
mage-eleksyon na. Siyempre, pa-good boy ang mga tatakbo kapag ganitong season.
Whatever.
Pumasok na lang siya sa back seat at umupo malapit sa binata. Siya
na rin ang nagsara ng pinto.
Malamig ang air-conditioning ng sasakyan kaya panay ang hagod ng
mga kamay ni Bree sariling mga braso.
May kinuha si Virgo na pack ng sigarilyo sa chest pocket ng suit
nito bago iyon hinubad at inalok na gamitin niya.
"Thank you," tanggap na lang ni Bree. She draped his suit's blazer
on her shoulder, down to her back.
Pinanood niya ang paghugot nito ng isang stick. No wonder his cool
breath was always stained with cigarette smoke. Akalaniya kanina, kumakalat lang
ang amoy ng sigarilyo sa paligid kaya nakakaamoysiya niyon, kahit na ang lalaki pa
ang nakabatian niya kanina.
"Oh, you smoke, Mr. President?"
He turned to her, gave him a lopsided grin followed by his crisp
minty chuckle.
"Yes, to calm my nerves."
Isusubo na nito ang sigarilyo nang pigilan niya.
"You will rule a country. Paano tatagal ang buhay mo niyan
kakasigarilyo?"
Nginitian siya ng lalaki. The man was already forty-two, they say,
but damn, he looked around mid-thirties. Karismatiko pa kung makangiti.
"Listen,ito na lang ang bisyo ko, alright?" he shoved the cigarette
stick between his lips.
So, Mr. President was somehow bad, huh? Pasaway rin pala kahit
papaano. Hindiniya alam kung nabasa nito ang pagkatao niya at nadiskbure na
appealing sakanya ang bad-boy types. Bukod sa usaping sex kasi, para kay Bree,
masmakatotohanan pa ang ganoong klase ng tao. Hindi mga impokrito. If that wouldbe
the case, then Virgo would make a threat to the other presidentiables.Maalam itong
gumawa ng paraan para mag-appeal sa mga taong gusto nitong makuhaang loob.
"Then you should find another vice."
He displayed a devilish grin. "And what is your suggestion?"
Maingat na umupo siya sa kandungan nito, tinanggal ang stick ng
sigarilyo sa mga labi ng lalaki at pinisil-pisil ang mga balikat nito. She gazed
into his eyes and he looked at her knowingly. A slight smile etched on his lips,
his stare was expectant.
For Bree, that was permission to give him what she got.
"Well..." she trailed off as she leaned down to press her lips
against his lips. Ilang saglit lang at parang nakabisado na niya ang hulma niyon.
She began to kiss him torridly.
He might do well to keep her warm in this cold, rainy night.
Wala naman sigurong masama sa isang gabi lang.
Besides, he's single. Kaya wala siyang dapat ipag-alala na may
magagambalang ibang babae. At aware siya sa reputasyon na iniingatan ng lalaki.
Panigurado na kung may mangyayari man ngayong gabi sa kanila,, hindi nito
ipagsasabi sa kahit kanino. That would be convenient for Bree. Iwas kontrobersya
para sa lalaki, iwas scandal naman para sa kanya na sirang-sira na ang imahe sa
showbiz industry.
Walang pinakitang anumang reaksyon ang lalaki. Pumikit lang ito at
ninamnam ang galing niya sa paghalik. Their lips smacked and brushed. Kailangan
niyang putulin agad ang halikan nila para malaman kung ano ang masasabi ng lalaki
roon.
He opened his eyes and gave her a challenging stare. "So, gusto mo
na mga labi mo ang hinihithit ko," he said huskily.
Bree smiled knowingly, naughtily. "Bakit, labi ko lang ba ang gusto
mong matikman?"
Virgo chuckled. "Oh, you're so demanding. Gusto mo na ngang itigil
ko ang bisyo ko, gusto mo pa ng extra serbisyo ko, Miss Bree."
She gave him a sexy under look. So, he remembered her name from the
party then.
"What can I say..." she replied seductively, "you have everything I
want, Virgo."
Naramdaman niya ang paghapit nito sa kanyang bewang, kaya yumuko
siyang muli at sa wakas, nakipaghalikan na sa kanya ang lalaki.
This is how Bree met Virgo. Not very fairytale-like. Hindi tulad ng
mga pelikula o nobela na may spark. Hindi ito 'yung tipo na unang tingin niya sa
binata ay para itong kumikislap dahil sa sikat ng araw, o nangingintab ang
nakalantad na abs, o tila nagi-slow motion ang galaw, o hinahangin ang buhok, o may
tumutugtog na romantic background music at nabu-blurred ang mga tao sa paligid...
It felt more like a slideshow— their meeting was simple, fast and
quite unappealing.
A slideshow report perhaps— because for sure, this could be a
reported scandal or just a controversy on TV...
Whichever comes first.

----------------------------
To Be Continued on June 2019

- - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - -

Chapter 2: Too Much Coincidence

NAKATALIKOD SI BREE at ang liwanag mula sa papalubog na

araw sa kanyang harapan ay lumikha ng silhueto ng perpektong hubog ng kanyang
katawan. She was clad in a two-piece bikini, scorching in full sensuality and
sexually arousing.
She lifted her arms, tossed her wavy hair before looking over her shoulder.
Bahagyang umangat ang balikat na iyon, tila tinuturo ang pilyang ngiti na sumilay
sa kanyang mga labi. The side of her eyes beautifully reflected the glow of the
sunset, making them shine from brown to gold-like.
Pagkatapos, nakita siyang nakahiga sa dalampasigan. Humahagod ang mga kamay sa
basang katawan ni JD Cesar. Abala nung una ang lalaki sa paghalik sa gilid ng
kanyang leeg, sa panga... bago nagtama ang mga mata nila. Nagpalitan sila ng
matunog na mga halikan. Humalik ang kahel na liwanag sa kanyang mukha habang
bumubuka ang mga labi. Kapos-hininga kaya may kahinaan sa kanyang pag-ungol.
Mabilis ang naging mga pangyayari. Mabibigat na ang naging mga hakbang ni Bree,
suot ang kanyang pulang high heels habang sinusugod si Leticia Sobel. Leticia
turned to face her-- stunning and innocent-looking. Galit naman ang nasa kanyang
mga mata bago huminto sa harap nito na sexy sa puti nitong dress. Bree
sarcastically grinned.
"You think you'll have him to yourself? Gusto mong malaman kung ano ang ginawa
ko sa kanya? Kung ano ang kaya kong gawin na hinding-hindi mo kaya?"
Matapang na ngumisi ito. "Shouldn't I ask you that? You think you'll have him
to yourself? You think I'll annul my marriage with my husband?" Nilapit ni Leticia
ang mukha sa kanya. "Slut."
Nag-angat ng kamay si Bree para sampalin si Leticia. Pero bago pa dumapo ang
palad niya sa mukha nito, naputol na ang senaryo.
Napunta siya sa alaala ni Bree kasama si JD sa tabing-dagat, nagpapalitan ng
malalagkit na tinginan at nakakalokong ngisi sa isang bar, ang maharot nilang
pagsasayaw.
Ako ang nauna... pagmomonologo ni Bree. Sa akin nanggaling ang unang sarap...
At nasa alaala na sila ng paggising ni Bree, nang bigla na lang nawala si JD.
Inangat niya ang kumot para mas takpan ang dibdib, halata na hubo't hubad siya sa
ilalim niyon. Confusion were in her eyes.
Lingid sa kanyang kaalaman na nagmamadaling umalis ang lalaki, binalikan ang
mga kaibigan na kasama sa isla na iyon para mag-bachelor's party celebration. Hindi
nakaligtas sa mga imahe ang perpekto at inosenteng hitsura ni Leticia, sa puti
nitong wedding gown, nakangiting naglalakad at nakatanaw sa nakaabang na si JD sa
altar.
Sa akin din manggagaling ang huli.
And flashes of Bree seducing, making-out and having censored sex with JD began
playing. Salitan ang naging mga kaganapan. Nakatitig si Bree sa mga mata ni JD sa
isang dimly-lit na office room. Kita ang sarang blinds sa background. She was
straddling him, he was caressing her ass.
"I'm better, right?" she sexily murmured before her red lips sucked his ear.
Nagnanasang napapikit si JD bago siya hinawakan sa pisngi, siniil ng halik. Masarap
pagmasdan ang pagiging hayok nila.
"Oo," he murmured in her lips.
Sumunod ang paghiga ni Leticia sa kama. Pinaimbabawan ito ni JD. She gave her
hand for him to kiss. He kissed close to the wedding ring before JD sexily stared
into her eyes. Ngumiti ang babae rito. Then, JD dipped until they shared a slow,
sensual kiss.
"Welcome to the best experience of your life," Leticia hotly spoke in between
their slow kisses.
Umitim ang screen, lumabas ang titulo ng pelikula-- The Rightful One. At
sumunod ang petsa ng premiere night.
Bumalik si Bree sa reyalidad nang marinig ang palakpakan ng audience. Pinalabas
ang trailer ng bago nilang pelikula sa isang late night talk show kung saan
magkakatabi silang nakaupo nila JD Cesar, na gaganap bilang Harold, si Leticia
Sobel bilang Chelsea, at siya, si Bree Capri, bilang si Josephine. Late night talk
show ang sadya nila pero umaga ini-shoot.

Alam niya ang plot twist ng kwento, na biktima ng shotgun

wedding doon si JD, kaya hindi napagbigyan noong nakiusap ito sa mga magulang ni
Leticia na umatras sa kasal nila. Doon magugulo ang utak ng mga tao kung sino sa
kanila ni Leticia ang papanigan. Ang babaeng walang malay na nagmamahal ng totoo, o
siya na handang lagpasan lahat ng limitasyon para lang makapiling ang minamahal.
Sino sa kanila ang The Rightful One para magkaroon ng happy ever after? For Bree it
was an outstanding movie, despite the fact that it has a cliché base plot. Ito ang
mas seryoso niyang movie role sa loob ng ilang taon ng pagiging isang aktres. If
this becomes a blockbuster, maraming mga taga-showbiz industry ang nakakapanood sa
kanya, mga kritikong makakapansin sa acting prowess niya. Maraming mas magagandang
role ang iaalok sa kanya kapag na-impress ang makakanood ng pelikula.
'Yung hindi puro na lang required siyang maghubad at kuhanan na inaangkin ng
kung sinu-sinong mga lalaki.
She needed this. Hindi na siya bumabata sa edad na thirty-five. Pasalamat siya
sa tila natural na pagiging youthful-looking at sa expert na sponsored
dermatologist kaya alagang-alaga ang hitsura niya. Walang makakaisip na patungo na
siya sa kwarenta. Mag-kwarenta man siya, mahahanay pa rin si Bree panigurado sa mga
aktres na walang kamatayan ang kagandahan at kaseksihan tulad nila Angel Aquino,
Dawn Zulueta at Alice Dixon.
Nagsimula na ang interview proper. As usual, kunwari, masayang-masaya sila na
pinag-guest sila sa show. Magkakamustahan at biruan sila. Inasahan na niya na medyo
basic ang magiging tanong sa kanya ng host, dahil ngayon pa lang nakikilala si Bree
bilang aktres. Madalas siya sa mga indie na pelikula o 'di kaya sa mga pelikula ng
malalaking movie corporations na low-budgeted, 'yung nireserba para sa mga corny na
sexy comedy na pantawid ang kikitain pandagdag budget sa mas malalaking movie
projects nila.
The interview finished soon. She was thankful. Parang nagpapasaring kasi 'yung
talk show host kung deserve ba ng katulad niya ang big break sa The Rightful One.
He was implying that she wasn't exactly a good role model, marami ring reklamo sa
kanya. Buti na lang at sinalo siya ni JD. He was brave and honest enough to say
that she was good to work with. Stepping stone niya ang pelikulang ito kaya
nagpakatino-tino siya. Nagkamali lang siya nung patulan sa nakaraang party ang
kaaway na artista na si Krista.
Nag-retouch lang siya at pinalabas sa kabilang tainga ang ilang komento ng
manager niyang si Ken. Lumabas na si Bree mula sa dressing room, nadatnan na nasa
labas pa rin ng studio na iyon si JD at Leticia dahil hinarang ng mga TV reporter.
Humihingi lang ng maikling oras ang mga ito para kamustahin sila at i-promote ang
bagong pelikula.
Soon after, nagpalitan sila ng magalang na ngiti nila JD at Leticia. Naunang
tumakas si Bree mula sa mga paparazzi. They didn't mind her leaving that much.
Nakasunod si Manager Ken. Tumalak na ito nung silang dalawa na lang ang nasa
hallway.
"Hindi ka dapat umalis agad! Akala ko ba gusto mo ng exposure?"
Bree scoffed, did not look back. "Tapos na nila akong interview-hin. I had
enough kaplastikan for the day."
"Hindi ko na uulitin pa sa iyo--"
"Na nasa showbiz ako," pagak niyang tawa. "Na required talaga na maging plastik
ako?" nang-uuyam na ang karugtong niyong tawa.
Sumusukong nasapo na lang ni Manager Ken ang noo nito. Palihim na sumulyap si
Bree dito, tinatago ng loose curls niyang itim na buhok ang ngiti. Hindi niya alam
kung ano ang nasa isip ni Manager Ken, kung bakit hanggang ngayon kasama pa niya
ito at hindi siya sinusukuan. She had always wanted to show that appreciation to
him. But for some reason, something was holding her back. If it were her past
experiences, or the fact that no one really genuinely cares for her, hindi na
iniisip pa masyado ni Bree. Anuman ang maging sagot kasi sa dalawa, masasaktan lang
siya.

At least, now, she knew that being detached would keep her
alive in this industry.
"You know I'm never fine, right, Manager Ken?" deretso na ang naging kanyang
tingin.
Come to think of it, now that she was feeling stressed, she needed a good fuck.
"Hindi ka talaga magiging okay, dahil kahit sa akin, ayaw mong i-open up iyang
dinadala mo."
She had a bitter smile. Dahil ilang beses ko na iyang ginawa. Pero malalaman ko
na wala namang pakialam ang mga tao sa pinagdadaanan ko. Gusto lang nila malaman
para mahanapan ako ng kahinaan.
Her high heels tapped as she made faster strides. Natanaw niya ang isa sa mga
exit doors ng gusali. May naglarong ideya sa kanyang isip.
She's getting laid, no matter what.
Alam niyang tatanggi si Manager Ken, kaya naman...
Tinakbo niya ang pinto.
"Bree!" gulat na tawag sa kanya ng bakla, muntikan pang pumiyok.
Pagbukas niya ng pinto, naka-recover ito sa gulat. Hinabol siya nito pero
mabilis na sinara ni Bree ang pinto. Sinandalan iyon at pinihit ang lock.
That was pure luck. Buti bukas ang pintong ito.
She released a sigh. Then smiled. Inangat niya ang bitbit na pouch bag. Halos
lapit lang ang pagkaputla ng pink nitong kulay sa kaputian ng kanyang pencil skirt
at frilly na off-shoulder.
Nilabas niya ang cellphone, inipit ng braso ang pouch. Balewala sa kanya ang
pagkatok ni Manager Ken sa kabila ng pinto.
She swiped through her contacts. Sino kaya ang available ngayon para maka-sex?
She wanted something quick. Ayaw niyang mapagod masyado. Oras na ngayon para
masigasig silang mag-promote ng The Rightful One kaya kaliwa't kanan ang magiging
guestings nila. Isa pa, may rehearsal sila mamayang 5PM para sa isang intermission
number na gagawin sa isang sikat na noontime show.
Bree landed on Tony's name-- a scriptwriter. Sadly, he doesn't share the same
imagination with his stories when it comes to bed. That didn't matter. She could
use it to her own pleasure and advantage with a soulless quickie. Tinungo niya ang
hagdan at umupo roon. Nakakangalay din kaya tumayo nang naka-heels. She's been
using heels for years but only when in front of cameras. Kaya hindi siya naging
komportable sa mga iyon.
Naghahanda na siya ng sasabihin sa lalaki habang nakatitig sa phone number
nito. The last time they had sex, she blew him off for ejaculating too soon. Damn,
that man never really cared if she came or not. That's her first thoughts. Huli na
nang maisip ni Bree na baka ginalingan niya ng masyado kaya nawalan ng kontrol si
Tony.
We can talk about it. We can definitely talk about it. He will thank me for his
improvement in the sex department, pilya niyang ngisi.
Napalis iyon nang makarinig ng pagsara ng bakal na pinto mula sa ibabang
palapag. Sa sobrang tahimik ng stairway na iyon, tila basag na salamin ang katumbas
ng pagbagsak ng pintong iyon pasara.
Shit, tumayo na siya. Imposibleng si Manager Ken iyon. He always assume na
deretso labas na ako ng building kapag tinatakasan siya.
Maingat na humakbang si Bree pababa ng hagdan, binabalik ang cellphone sa pouch
na dala. She tried her best to quiet the tapping of her high heels.
Pero mukhang narinig iyon ng kung sinong nasa ibabang palapag. Humakbang ito
palapit sa paakyat na hagdan.
Sumilip.
Napahinto si Bree sa paglakad nang matanaw ang lalaki.
As usual, the man was prim and proper in his suit. The goody-two-shoes
gentlemanly vibe. Kulay abuhin ang suot nito.
Ewan kung bakit napangiti siya.
It was only Virgo Kristofer Ferdinand. Him and no one else in there.
She gracefully descended the stairs. Her hair bounced, her breasts slightly
cooperated as well. Bree knew she was displaying her killer gorgeousness. Kita niya
iyon sa pagkislap ng interes sa mga mata ng lalaki, nakaabang ito sa paanan ng
hagdan.
"Now, isn't this too much of a coincidence, Mr. President?"
"That's what I like about you," maluwag nitong ngisi sa kanya. Nag-alok na ito
ng kamay. "Campaign period pa lang, pero pinapanalo mo ako."
She giggled. "Kasabihan nga ng mga Christian, claim it and it's yours."
 Mahinang tumawa lang ito. "You don't look religious to me."
"Because I wasn't. I'm just aware."
He smiled. She was glad Virgo wasn't as self-righteous as she thought at first.
Nilapag na ni Bree ang kamay sa palad ng lalaki. Inalalayan siya nito pababa sa
huling mga hakbang ng hagdanan.
Nagkaharap na sila nito. Bree could not deny the heat that suddenly arose and
stirred within her. Bumalik na naman sa kanya ang ginawa nilang kalokohan ni Virgo
sa kotse nito nung gabing iyon.
How long had it been? Two weeks ago?
"And what are you doing here?" hagod niya sa braso nito. "This is not a place
for a president."
"Not also a place for a sexy star," he spoke lowly like a seduction line with
his hot gaze scanning her beautiful face... the top of her breasts.
Now she was pleased. She was always pleased when people look at her with
admiration. Kahit may kahalong pagnanasa pa iyon.
"Wrong," naughtiness was innate in Bree, her smile and eyes displayed all of it
for Virgo. "I can be filmed being fucked in here... if the director decides to."
"Now that's a professional," kalkulado at kampanteng lapit ng lalaki.
Napatingala tuloy siya rito. "Kahit saan maasahan mong gagawin ang trabaho niya.
Virgo looked neat in his short trimmed hair. Kitang-kita tuloy ang kagwapuhan
nito at magandang pangahan. 'Yung tipo ng panga na nakakalalaki talaga. His eyes
were not grey, but not that black as well. Tuwing napapatitig siya sa mga iyon, may
lightness sa pagiging itim niyon. His lips had a slight plump to it, thick straight
brows magnified his piercing look.
Why was she flirting with the presidentiable right now? She should be calling
Tony now. Getting fucked. Feeling that fleeting high to help her cope with her
stress.
Umatras si Bree. "You didn't answer my question, Mr. President."
Damn, she was only prolonging the conversation.
"Demanding the president, Miss Bree?" authoritative dominance sparked in his
eyes, challenging her by cocking his head to the side.
"If asking questions are demads for you, we won't get along," ngiti niya. "Now,
if you'll excuse me--" lalagpasan na niya ang lalaki nang hablutin siya sa braso.
She lifted her eyes on him.
"I don't know why you're here," he lowly muttered. "But it's good, Bree. I
really need a good fuck right now. And you said, you'll be available when I need
one."
Damn her false promises. Kung ano-ano talaga ang mga nasasabi niya kapag
nakakalasap ng sarap.
That fuckery inside Virgo's car...
"Sa tingin mo, makakaalis tayo rito nang hindi makukuha ang atensyon ng mga
tao?"
He grinned, delight was in his eyes.
"No," he huskily whispered,"that's why we're not leaving."
.
.
.
***
AN
.
Enjoy reading everyone! 💖
.
ANAxoxo

- - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - -

Chapter 3: Free Bree

 VIRGO CAME TO THIS TV network for one thing. But
unexpectedly, he just came for another.
Bree.
Bree. Bree. Bree.
He wanted to make this quick. Pinangunahan siya ng pagnanasa, ni hindi na niya
na-check kung na-lock ang pinasukang pinto kanina.
Katatapos lang ng TV interview para sa kanya na parte na rin ng kampanya niya.
Paglabas ng studio na iyon, naglibot ang mga bodyguard para i-check kung ligtas ang
buong perimeter para sa kanya. He was running for president of the Philippines,
kaya mas lalong hindi siya ligtas sa mga death threats.
Virgo snuck away from his bodyguards and decided to take the stairway...
He was also already getting tired of this too much security. Hindi naman siya
ang may ideya nito, na triplehin ang kanyang security, kundi ang pinsan na si
Jordan. Pero para sa kanya, hindi niya gusto ito. Ayaw niyang magmukhang duwag sa
harap ng mga tao. Para sa kanya hindi appealing ang ganoong klase ng presidente--
'yung duwag.
But Jordan and his campaign manager made their points. He needed to be sure
about his safety. Ikalawa, mas papaboran daw siya ng mga tao kapag nalaman na may
nagtatangka sa kanyang buhay. They just have to exaggerate and lie a little. Magi-
insinuate lang siya na pakana ito ng kalabang mga kandidato dahil nasa panig siya
ng kabutihan kaya gusto siyang ipapatay.
And so far, Jordan and his campaign manager were right. Maganda ang rating
ngayon ni Virgo dahil doon.
Fuck it. He should stop thinking about politics. That's the reason he's fucking
this precious star from the behind-- to take his thoughts away from politics.
"Ah! Ah! Ah!" hingal ni Bree sa bawat pag-ulos niya rito.
He had her pinned against the railing of the stairs. Nabaltak na niya kanina pa
ang neckline ng frilly top nito pababa. Lumantad ang mga dibdib nito na umuurong-
sulong sa bawat pagsalpak niya rito.
Nakatukod sa mas mataas na baitang ang isa niyang paa para ma-steady siya,
halos nakadungaw naman si Bree sa railing. She was propped a bit higher to
proportion her elevation with the reach of his dick.
Humigpit ang kamay niya sa balakang nito, wala sa loob dahil nanunuot na sa
kanya ang sarap ng pakikipag-sex dito. Pigil ng babae ang mag-ingay, challenging
him more. His victory would be making her scream. That no matter how hard she tried
to control it, Bree would not be able to stop even herself.
He collected her hair to a ponytail, pulled her head up. Now he could view her
breasts sway and bounce. Her eyes were glassy, clouded with sexual high.
Dumadausdos ang ilang patak ng pawis sa gilid ng leeg nito. The stairway was not
really the most comfortable place.
The fuck he cared. Init ang hanap ng katawan nila. So they're having times two
of that right now.
Inalis niya ang atensyon sa dalaga. Bumalik sa sensasyong gumagapang sa kanyang
katawan. Utak ng pagkalalaki niya ngayon ang in-command. It was polluting him with
thoughts of how his cock felt, dragging in and out of Bree's tight hole. She was
tight and he liked it so much. Damang-dama ng buong katawan ng ari niya ang tila
pagpiga ng inner muscles nito. Lalong naninindig kapag natitiyempuhan ang bahagyang
pagpintig ng muscles ni Bree. That throb before her walls tighten around his cock.
Damn, he wanted to ram her more. And harder.
"Ah!" muntik na itong mapasubasob nang lakasan niya ang pag-ulos dito.
Napangisi siya, tiningala ulit si Bree sa pagbatak ng buhok nito. Bumuka siya
ng kaunti para bumuwelo ng paitaas na pagpasok dito.
"Oh!" pikit nito, sinundan ng paghingal. Napasinghap agad dahil sunod-sunod na
ang paglabas-masok niya rito. Her body moved violently back and forth, bounced up
and down. Virgo rammed her faster.
 Her muscles relaxed. Nangibabaw na ngayon ang pagkabasa ng
dalaga, kaya malaya siyang dumulas palabas-masok dito. Naghalo ang sikip at madulas
na pakiramdam na pumapalibot sa kanyang kahabaan... kumikiskis ang madulas na
panlalagkit nila at pumipiga ang kasikipan ng babae. His dick was a comb scrubbing
off the itch in her cunt, making her moan louder.
"Virgo... Virgo..." she begged.
Finally. His face darkened, stirred with stronger ardor. He leaned forward,
feeling his body against her back, grabbed a breast and squeezed.
"Ah..." mabilis na sinara nito ang mga labi. He heard the soft smacking of her
lips. Virgo knew he was so good she was almost about to drool.
Bumitaw siya sa balakang ni Bree, pinuslit ang kamay sa pagitan ng mga hita
nito, kumalikot doon.
"Ohhh!!!" panlalaki ng mga mata ng dalaga, umawang ang mga labi nito.
He panted, sliding his fingers and flicking her slit. His vigorous rub made her
hips dance, something that made it hard for him to fuck her brains out. Pabayo na
niya itong inulos para maipirmi.
"Virgo!" she cried.
"Yes?" he hissed, grinning. "Need help?"
Her body shook underneath him. Bree pressed her legs together, making her walls
tighten around his slick cock, making his fingers more excited to probe her slit
and rub harder.
"Ohhh..." tingala nito.
"Speak, Bree..." he grunted. Mas naging hayok siya ngayon sa pagdaliri rito.
Kiniskis ang mga ito paitaas at pababa ng mariin. Pabalik-balik. Lalo itong namasa.
Lalong namintig. Lalo siyang nanigas. Lalong kumatok ang pulso ng kanyang puson.
"You talk too much, Mr. President," she hissed, all flushed, "just f-fuck me!"
Their bodies brutally swayed and shook. He heard a clank. Sunod-sunod niya
itong binaunan, sinagad para matulak si Bree at maipit sa railing. Parang umuga ang
railing. They slammed against the railing of the stairs before he came. Konting
punas lang at halikan, at siya naman ang sinasakyan ngayon ng dalaga habang nakaupo
siya sa hagdan.
Lumamas siya sa dibdib nito, awang ang mga labi sa paghagod ni Bree pataas-
pababa sa nakatirik niyang kahabaan. He felt her soft ass against his parted
thighs, slapping with a bounce. He gripped them firmly and lifted her up and down
quickly.
"Ah! Ah! Ah!" halos bumaon na sa balikat ng suit niya ang mga daliri nito.
He watched her in fascination, mouth dropped then she moaned in pleasure. Virgo
lowered his eyes and was welcomed by those big bouncing breasts.
Madiing binagsak niya si Bree. His cock impaled her, making her let out a soft
cry. Virgo laid back and squeezed her breasts like round clay. Nilamas-lamas niya
ang mga ito, tinampal-tampal at hinila-hila.
Bree held the back of his head, pushed him to her breast. His face squeezed her
soft breast before he pulled back his head. Hindi siya aayaw, bubwelo lang. Virgo
was always glad to oblige. Sumipsip siya. His cheeks hollowed, intending to suck
her tits really dry... reddish dry.
"V-Virgo..." manginig-nginig ang boses nito sa sarap, mabagal ang pagtaas-baba.
Niyakap niya ito at inangat ang puwitan  Virgo slid lower in his seat. Bumuwelo
siya. Then he made rapid thrusts.
"Virgo! Virgo!" sigaw nito. Sinubsob niya ang mukha ni Bree sa kanyang balikat.
That would shut her up.
He let out a moan when she bit his shoulder.
Fuck this amazing girl.
Mamula-mula na siya sa init, pabilis ng pabilis ang pag-ulos kay Bree dahil
puputok na... puputok na talaga siya.

"Oh... Oh... Oh..." he moaned under his breath, grunting

too as their lower bodies slapped with him non-stop slamming his dick in her tight
wet slit.
Oh, ang sarap. Umaakyat na ang pananakit ng kahabaan niya sa mga balakang... sa
mismong sentido.
"Virgo!" Bree's orgasmed scream as she began trembling, her lips quivered. "V-
V-Vir-g-g-o!" ungol nito habang patuloy sa pag-alog ang katawan kakatira niya rito.
Mabilis na humugot siya at inasinta sa malayo ang kanyang ulo. Virgo began
spurting again. His white cum flicked and sprayed out of his cock. Ang iba naman ay
dumulas pababa, dumausdos sa kanyang balat.
What a mess. How nasty. No one knew how nasty he was.
But Bree.
.
.
.
***
.
.
.
NAKALUBLOB ngayon si Bree sa bath tub. Dinig mula sa bukas na pinto ang pinapalabas
na balita sa TV na nasa kanyang kwarto.
Dinig niya ang boses ni Virgo habang tinatanong tungkol sa mga agenda nito at
tutuparing pangako kapag naluklok bilang bagong pangulo ng Pilipinas.
She listened to come up with her own opinions. That's her nature. But recalling
the sex they had, she lost the mood for it.
Blanko siyang napatitig sa mabulang tubig na kinalulubluban. Hindi makita ni
Bree ang katawan.
That was close, isip niya nang maalalang hindi pa tapos magwisik si Virgo nang
marinig ang pagtulak sa bakal na pinto. Alerto silang napatingin sa pinto.
Nakahinga ng maluwag dahil locked iyon.
Nagkukumahog silang nagbihis. Inayos ang mga sarili. She lent Virgo some of her
wet wipes to get himself together. Naunang lumabas ang lalaki. Hindi man lang
nagsabi ng kahit ano.
She waited for minutes before freeing herself from that stairway. Panay ang
punas niya sa sariling pawis habang tinatahak ang hallway para lisanin na ang TV
network na iyon.
Bree didn't know what she's doing, fucking around in discreet with a man who
has a potential to be the country's president.
Hindi siya natatakot magkaroon ng scandal. She had lots of it. Lots of sex
means lots of issue. Ganoon naman yata talaga sa society. If you have a lot of
something, magiging issue iyon.
Too bad she's a woman, and she had a lot of sex. If she were a man, most
probably, people would applaude, especially if he becomes a loyal, married husband.
Eh siya?
Kahit siguro maging loyal siyang asawa, babalikan pa rin ng mga tao ang
reputasyon niyang ganito. Na gamit na siya. Na malas ang napangasawa niya kasi
hindi na siya virgin. Kung anong okay na maraming nakasiping ang isang lalaki bago
nakapag-asawa, kabaligtaran para sa babaeng tulad niya. Dapat daw sa mapapangasawa
niya sinuko ang "Bataan".
People didn't know the feeling that a woman can love and trust someone so much
she can give up her virginity, before finding out that the man is no good for her,
or doesn't love her. What woman would stay with a man that doesn't treat her right
just because the first person she had sex with should be her last sex? Just like
her horrible past, right?
Unbelievable.
Bree scolded herself. Her opinionated mind was wandering again. Binalik niya
ang isipin kay Virgo.
For some reason, she was conscious and afraid of having any scandal involving
him. One car sex is enough. It was safer. Walang kumalat na isyu patungkol doon
kaya nakahinga na si Bree ng maluwag. But doing it with Virgo for the second time?
Dapat siya maging mas aware. Dahil may bago siyang pelikula na pwedeng magbago sa
reputasyon niya. That is one reason.
The other was this gut feeling that there was something dangerous about Virgo.
The way that he fucked her-- rough and ungentle. Kung may ganoong side ang
lalaki, malamang na hindi lang sa sex department makikita iyon.
He's a politician. Hindi malabo na...
Nonesense. What are the chances na magkikita ulit kami? panatag ni Bree sa
sarili. Coincidence lang ang pagkikita namin kanina...
Her cellphone rang. Ayaw niyang sagutin iyon. Hindi niya naman inoobliga ang
sarili maliban na lang kung si Manager Ken iyon, at iba sa tunog ng phone ngayon
ang assigned ringtone para sa tawag ng kanyang manager.
She let out sigh. Maybe she should entertain this call. Para maalis na ang isip
niya kay Virgo.
Unregistered number. Napasimangot siya.
"Hello?" sagot ni Bree. Hinanda na niya ang sarili sa posibleng mga scam o
pangba-bash sa kanya.
Buti sana kung sa kanya mapupunta yung binayad pang-load ng basher na ito.
Ngingiti pa siya kada tawag nito.
After this call, makikipagtalo na naman siya kay Manager Ken. Kung paanong may
nakaalam sa phone number niya.
Hi, this is Virgo.
She felt her naked body tingle. Hindi na kasi nagawa ni Bree na magtuwalya
pagkaahon mula sa bath tub.
Mababa ang naging pagtawa niya. "Excuse me?"
Bree Capri, this is Senator Virgo Kristofer Ferdinand, running for President.

Tumaas ang sulok ng kanyang labi. Natawa rin. His overconfidence never failed
to impress her. "You don't have a private number, Mr. President?"
I am using a disposable sim card.
Yeah, right. Save the private number for private matters. She was nothing
personal to him, so...
"How did you know my number?" upo niya sa gilid ng kama. Pumatak doon ang
nanunulas na tubig na dala ng basa niyang katawan.
I'm a capable man, was his suave reply.
"Am I worth the disposable sim card? What do you want?"
You know what I want--
She cut him off. "I'm a sexy star, not a prostitute of some sort."
Mahina itong tumawa. Why offended? I just fucked your brains out earlier.
You're screaming how good I am.
She sighed. "I don't have time for this."
I thought you're always game.
"I thought you're professional and not clingy."
Clingy? natawa ito. I just want my regular fuck. That's all.
"At bakit ako?"
There was confidence in his reply. Dahil pareho tayo.
Gusto niyang matawa. Pareho saan? Oo, public figures sila. Pero minamahal ng
masa si Virgo.
At siya?
Kulang na lang bumalik sila sa sinaunang panahon para mabato siya sa gitna ng
plaza ng mga bato hanggang sa mamatay.
Nanulas na pala ang sarkastikong tawa sa kanyang mga labi. Nahuli iyon ni
Virgo.
Sigurado ako na maalaga ka ngayon sa image mo. Ayaw mo ng iskandalo. Ako naman,
ayoko ng kontrobersya. That's why I believe that you won't run your mouth about our
affairs, nai-imagine na niya ang tusong ngisi sa mga labi ni Virgo, if you know
what I mean.
She scoffed. "You can pay some other girl to shut her mouth about your
sexscapades. Why me? Nagtitipid ka ba sa budget sa sex department para sa campaigns
mo?"
He chuckled. It was the crisp and sexy one. Ngayon lang narinig iyon ni Bree.
She didn't like how it made her smile.
Smart girl, nakangiting suko nito. There was a pause. Tinakpan yata nito ang
mouthpiece ng cellphone. Then his voice returned. I'll call later in the night.
"You tired my legs from straddling, at may rehearsal akong pupuntahan mamaya.
For sure, pagod na akong makakauwi. I won't answer your call and postpone my sleep.
Thank you, Mr. President."
"You should. Or I'll pay a visit."
Her eyes widened at this man's stubborn air of self-belief.

- - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - -

Chapter 4: Deserving

TUMAWA LANG SI BREE. She was amused, but not Manager Ken.
Nanatili siyang nakaharap sa salamin ng dresser table, nagsusuklay ng unat niyang
buhok. She needed to feel fresh to be comfortable in her sleep. Kaya bagong paligo
na naman siya.
Isa pa, ngayong gabi niya malalaman kung tototohanin ni Virgo na bibisita ito
kapag hindi niya sinagot ang tawag. Kung dadating nga ang lalaki, maganda nang
mabango siya nitong madadatnan... Maybe that would lead them to one last fuck
before she says no to him again.
Bad, Bree. You're so, so, bad...
Hindi niya rin talaga masasagot ang tawag ng lalaki dahil kay Manager Ken. She
put her phone in silent mode. Bigla kasing bumisita si Manager Ken para manermon.
Hindi pa kasi ito nakuntento sa phone call. Baka lalo lang magkagulo kapag
natiyempuhan nito na tinatawagan siya ni Virgo. May inasikaso lang ito na isa sa
mga talent na mina-manage kaya ganitong oras na siya nito nabisita.
"Bree, ilang taon ka na sa showbiz. You should display some maturity!" sermon
na naman nito, lalo tuloy lumalalim ang mga guhit sa noo at numinipis ang buhok.
"I know, and I am being mature," nakaw niya ng tingin sa repleksyon nito sa
salamin.
In fact, so mature. Rated X mature kanina...
Pinigilan niya ang mapangisi na naman dahil naalala si Virgo.
Ang lalaking iyon. Ang bilis niya yatang nahumaling sa akin. Ganoon nga yata
kapag nasarapan sila. Hindi ka na tatantanan.
"Mature? Tinakbuhan mo ako! I don't even know kung saan ka pupunta!" nag-aalala
talaga ito.
Medyo nakonsensya tuloy si Bree. And yet, she didn't want to make that obvious.
"Matanda na ako. Okay naman siguro na hindi lahat ng lakad ko ipapaalam ko pa
sa iyo. Lalo na kung personal naman, para hindi ka na nagwo-worry diyan."
Napatitig lang ito sa kanya. "Alam mo," anito, "nitong nakaraan, nag-iisip ako
kung magreresign na ba ako bilang manager mo."
Tumigil ang kamay niya sa pagkilos. Bree let out a scoff.
That's what they always do, right? They leave her.
Pero bakit may kurot pa rin sa puso niya kapag may nagpapaalam?
"Do what makes you happy. Hindi ka naman pinipilit na mag-manage sa akin,"
patuloy niya sa pagsusuklay. She wore courage to fight her tears. "Sa una pa lang,
sinabi ko nang mahihirapan ka sa akin."
Dama niya na may gusto itong isagot. Bumuka ang mga labi nito, nahigit ang
paghinga, natigilan, at sa huli'y tumikom na lamang.
"Get some sleep. Alam kong napagod ka rin sa rehearsal kanina." Mababa na ang
boses nito.
Buti nga at may tinira pang lakas si Virgo sa katawan niya para makapag-
rehearse ng song and dance number kanina. First time niyang mag i-intermission
number sa isang noontime show para i-promote ang pelikula kasama sila JD at
Leticia.
Hindi siya sumagot. She faked a slight smile and looked at herself in the
mirror.
Umatras na si Manager Ken, palapit sa naiwang bukas na pinto ng kanyang kwarto.
"Night," paalam nito bago tuluyang umalis.
Hinayaan ni Bree na manuot sa kanya ang katahimikan ng buong bahay. Mag-isa na
ulit siya. Now the house is the most peaceful place. Napahinga siya ng malalim,
naguguluhan kung ano ang mararamdaman dahil sa pagbabadya ni Manager Ken na iiwanan
na siya. She smiled bitterly.
Nilisan na niya ang dresser table at umupo sa kama. Nilingon ni Bree ang
cellphone. Now she was wishing Virgo would not drop by. Gusto niyang uminom ng
konti. Gusto niyang mapag-isa.

Stupid! she gained back her determination. Ano ngayon kung

aalis si Manager Ken? Your career won't be over. Ilan na silang umalis, pero nasaan
ka? Nandito.
Dinampot na niya ang cellphone. Wala siyang missed calls. Kumunot ang noo niya
at tsinek ang oras. Alas-onse na.
Kailan ba tumupad sa mga pangako nila ang mga pulitiko?
Matamlay ang mga mata ni Bree ngunit nakataas ang sulok ng labi. Tumayo na
siya, hinubad ang robang silk. Nilisan niya ang silid. Dama ang magaan na pagdampi
ng tela ng manipis niyang night gown. Sa sobrang nipis ng pink na gown, kita na ang
hubad niyang katawan. Kapag nakatagilid may kung anong kurba ang hugis niya sa
lalim ng pagkakaukit ng kanyang lower back. Her heavy round breasts had perky
nipples, her hips a bit wider, and smaller waists.
Sinigurado muna niyang naka-lock ang pinto. Pagkatapos, tinungo ni Bree ang
kusina. Naglabas siya ng bote ng alak. Paubos na iyon. She sighed and took it to
the glass table.
Sinuyod niya ng tingin ang paligid. Inalala ang mga pinagdaanan para maipundar
ang bungalow na tinitirahan niya sa isang tahimik na subdivision. She turned to get
a wine glass, poured a red wine in it with a shaky hand.
She used to be good, so good...
Do I deserve that? Deserving ba ako? Sa mga pinaggagagawa nila sa akin?
She only learned to be this defiant because of them...
Tinaas niya ang baso para sairin ang laman niyon.
This is because of them. She learned from them. She learned that in tge
industry, you get trampled for being too kind.
Taken advantage of.
Left.
Ganoon din naman kapag marami siyang pinaglalaban. Eh 'di doon na lang siya sa
mas makakatulong sa kanya.
Ang lumaban.
Binaba niya agad ang baso. Napatitig sa ilang naiwang patak ng pulang alak na
dahan-dahang dumudulas pababa.
Her lips tasted the bitter-sweet flavor of the drink. Nakarinig siya ng pag-
doorbell. Wala sa loob na tinungo ni Bree ang pinto. Sumilip para matanaw sa gate
ang lalaking naka-suit.
Naalerto siya. Hindi na niya naisipang mag-robe pa dahil si Virgo iyon. Kung
hindi niya papapasukin agad ang lalaki, baka may makakita rito at ma-isyu sila.
Naiwan niyang bukas ang pinto, tinakbo ang gate na malapit lang naman at hinila ang
lalaki.
"Please, get in," her voice was rushed. Nakatalikod siya rito habang nila-lock
niya na ulit ang gate.
Interesanteng titig ang bumagsak mula aa mga mata ni Virgo. Hindi nito
naiwasang pasadahan siya ng tingin.
Nakaharap na si Bree sa lalaki.
"Tara na," hila niya rito papasok ng bahay.
Bree closed the door.
"Please... uh..." palingon-lingon siya. Hindi niya alam kung bakit parang
nagkukumahog siya ngayon. Dala siguro ng gulat. Hindi siya handa sa pagdating ni
Virgo at nasa kalagitnaan siya ng pagfa-flashback at pagiging emosyonal. "Umupo ka
muna diyan."
Patungo na siya sa kwarto.
Nanatili itong nakatayo. "And where are you going?"
She turned to face him. "Magsusuot ng robe."
Naglaro ang pilyong ngisi sa mga labi nito. "Bakit?"
She narrowed her eyes on him. Napagdesisyunan ni Bree na sakyan ang mood ng
lalaki. Kung gusto nito na halos nakahubad siyang haharap sa pagbisita nito, then
fine.

She displayed a confident smile. "Because I don't want you

to think na inaaakit kita kaya ganito ang suot ko."
He grinned, loosening the lower buttons of his blue suit's blazer while his
eyes were soldering hers.
"I... I'm alone and having wine before I sleep," hakbang niya palapit sa
lalaki.
"Can I slurp some of that wine then?" malisyoso nitong ngisi.
"You slurp your wine? Not so gentlemanly," may himig pagbibiro habang tinutungo
na ngayon ni Bree ang dining table. Tanaw na tanaw naman iyon mula sa salas.
Umupo na si Virgo. Bahagyang nakabuka ang mga binti.
"What can I say? You ain't a gentleman when you're too drunk."
"You did not call," aniya, abala sa paghanap ng isa pang baso para kay Virgo.
"Because I'll visit," hilig nito ng ulo, pinapanood ang kanyang bawat pagkilos
kaya parang lalong nagririgodon ang puso at puson niya.
"Like what I said," balik niya dala ang bote.ng red wine at dalawang wine
glass, "last time na iyong sa hagdan, Mr. President."
She bowed to put everything on the table. Kita sa mga mata ni Virgo na
nagustuhan ang posisyon niyang iyon. Kitang-kita nito ang tila paglalambitin ng
malulusog niyang dibdib, ang pagkurtina ng ilang hibla ng unat at itim niyang
buhok.
"You think I can't keep our affair private?"
She lifted her eyes on him and smiled. "I know you can. Kaya bakit hindi ka na
lang maghanap ng ibang babae? Magkaiba man kayo ng sitwasyon, mas may kakayahan ka
pa rin na patahimikin sila."
He scoffed. "They'll just brag that I'm fucking them."
Tumuwid siya ng tayo. Namewang. "And you think I can't do that too?"
"I don't think," mayabang nitong ngisi. "But I know. I know you won't."
Natawa siya. Ibang klase talaga ang kumpiyansa ng lalaking ito. Inikot na niya
ang mesa at umupo sa tabi nito. Aabutin na sana niya ang bote ng alak nang
maramdaman ang mga kamay ni Virgo sa kanyang balakang.
Hinayaan ni Bree na ilipat siya ng lalaki aa kandungan nito. She teasingly
rubbed her butt on his hard bulge. Sigurado siyang tinigasan ito kaagad nung nakita
siya sa manipis na kasuotan.
He chuckled lowly and slapped her thigh. "Tease," he murmured.
Inabot niya ang bote ng alak para salinan ang baso ni Virgo. Pinigilan ni Bree
ang mapasinghap nang humagod-hagod na ang kamay nito sa puwitan niya. Virgo laid
back on the sofa. Nakasandal ang ulo nito sa backrest at nakagilid ng kaunti. With
his hazy eyes and parted lips, he watched his hand squeezing and stroking her butt.
"Stressed?" tanong niya habang sinasalinan ang sariling baso naman.
"Yup," was his hoarse reply.
Nilingon niya ito. "Wine?"
"Later," nasa puwitan pa rin niya ang mga mata nito. "I want sex. Now."
"Lakas maka-diktador," bungisngis ni Bree. Umayos siya ng pagkakakandong kay
Virgo bitbit ang sarili niyang baso. Kung ayaw pa nitong uminom, eh 'di siya na
lang muna.
His eyes sparked upon hearing her remark.
 "Like my father?" he lifted his dark gaze on her.
Binaba ni Bree ang baso ng alak. Kiniskis na naman ang puwitan sa maumbok na
pagitan ng mga hita ni Virgo.
"Oh, Virgo, don't take it personally," she cooed sexily. Napatingala si Bree.
Damn, ang sarap kumiskis ng kumiskis kay Virgo. Ang tigas-tigas ng lalaki. May kung
anong pangangailangan ang nabubuhay kaya kumikiskis dito ang hiwa niya.
Bree lowered her head and bit her lower lip. Her body was so uncooperative.
Ayaw niya ng gulo, masama ang kutob niya pero... pero parang nababaliw siya kay
Virgo.
She want Virgo to fuck her. Fuck her everywhere in this house.
Shit. How she wished she could come up with something rational to defend how
she's feeing right now.
But she could not.
Hinila siya ni Virgo, sinandal sa dibdib nito. Humagod ang mga kamay nito sa
kanyang bewang, pataas hanggang sa marating ang kanyang mga dibdib. Hinawakan iyon
ng lalaki, piniga-piga, nilamas, minasahe. Sa sobrang nipis ng nightgown pakiramdam
ngayon ni Bree ay nakahubad talaga siya.
"Oh, Miss Bree," he breathed warmly at the side of her neck. "How many fuck can
your body take?"
"Kung ikaw lang ang kikilos, I'll take three," nag-iinit niyang sagot,
sumasayaw ang balakang sa kinakandungang lalaki.
"Fuck," gigil na anas nito, dumiin ang pagkakapiga sa mga dibdib niya kaya
napasinghap siya. "Only three?"
"I have guestings and an intermission number tomorrow, Mr  President," ungol
niya dahil humahalik na ito sa gilid ng kanyang leeg. "A-At... Alam ko... kampanya
m-mo... mo pa rin..."
"My sched is clear tomorrow."
"Too bad," she chuckled.
"Three then," suko nito.
"Kapag ako nalintikan dito sa set-up natin..." banta niya nang umakyat ang
kamay ni Virgo sa pangahan niya.
Virgo turned her face to face him. Nagtama ang mga mata nila. There was silence
and their panting as they chase their breaths.
"You don't know what I am capable of, Bree," he darkly stated with a devilish
grin. "Lahat ng gusto kong itago, naitatago ko."
She smiled and bit her lower lip like a naughty girl. Bree lunged forward to
grant Virgo a torrid kiss. Marahas na tinugon iyon ng lalaki. Humigpit ang kamay sa
kanyang leeg na parang sinasakal siya habang patuloy ang paglamukos nila ng halik
sa isa't isa. Virgo cocked his head to the side, crushed his mouth against hers to
keep it open, then inserted his tongue. Naglikot ang dila nito habang sakal pa rin
ang leeg niya at ang isang kamay naman ay napapagitnaan ng suot niyang night gown
habang dinadaliri siya nito.
His dirty French kiss stifled her moans. His strong hand on her neck kept Bree
in place. Kahit na nagwawala na ang kanyang katawan at sumasayaw ang balakang sa
mabilis at ekspertong pagkilos ng mga daliri ni Virgo sa pagitan ng kanyang mga
hita. Alternatibong bumubuka at sumasara ang mga hita ni Bree.
Oh, he's so good. Nakaka-thrill pa ang ganitong mga patago nilang pagkikita.
Maybe she'll go on with this for a while.
.
.
.
***
.
.
.
"SIR," BUKAS NI FILEMON ng pinto ng kotse.
Nagmamadaling pumasok sa loob si Virgo. Damn, his muscles ached, but the sex
was so good he can easily set the pain aside. Damang-dama niya ang panlalambot ng
sandata. He was well-spent for the night.
 Napangisi tuloy siya.
That Bree. She was better than the movies. In person, her moans and screams
were more real. Alam na niya ngayon ang pinagkaiba ng arte lang sa totoong pag-
ungol nito.
He let out a tired sigh. Napailing habang inookupa na ni Filemon ang driver's
seat.
"Sir," wika nito, "malilintikan tayo nito kay Sir Jordan--"
"Si Jordan ba ang boss mo?" angat niya ng tingin dito habang inaayos pa rin ang
sariling suit.
"Hindi naman sa ganoon, Sir. Pero siya ang nag-hire sa akin... Sir."
Ngumisi lang siya. Dapat talaga ang bodyguard na si Greg ang sinama. Medyo mas
boss pa yata kasi ng ibang mga guard ang pinsan niya kaysa sa kanya.
"Look," sumilay ang nakakalokong ngisi sa mga labi ng binata, inayos ang cuff
ng suit na suot, "just bring me home. I need sleep."
Hindi ito sumagot, pero alam niyang um-oo ang lalaki nang marinig ang
pagkabuhay ng sasakyan.
"And shut your mouth about this," pagdidilim ng anyo ni Virgo. "Ako na ang
bahala kay Jordan."
"Yes, Sir."
Tsinek na ni Virgo ang naiwang cellphone sa sasakyan. Napatiim-bagang siya sa
nabasa.
He lifted his eyes on Filemon.
"File," aniya, "huwag mo muna akong dalhin sa bahay."

- - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - -

Chapter 5: Rivalry

EVERY FIBER OF HIS MUSCLE ACHED, but Virgo still appeared

in the Ferdinand family's private vacation house in an exclusive villa in Tagaytay.
Napagpasyahan na rin niyang doon na lang makikitulog.
Normal kung titingnan mula sa labas ang vacation house na gawa sa kahoy ang
exterior na may dalawang palapag.
Ngunit pagkapasok niya sa loob, pinagbuksan siya ng dalawang bantay ng pinto.
Nakasuot ang mga ito ng suit na itim. Hindi man kita, alam ni Virgo na armado ang
mga ito.
His leather shoes tapped on the polished wooden floor, demanding attention,
displaying authority. Tahimik na sumunod ang tingin ng nagkalat na mga tauhan ni
Jordan bago siya huminto sa gitna ng malawak na salas.
Halos walang mga gamit doon. Isang sofa set lang na nakaharap sa glass wall.
Makikita sa glass wall ang tanawin ng Taal Lake, ngunit gabi na kaya kadiliman at
ilang maliliit na nagkalat na ilaw ang makikita roon.
Sumulpot mula sa kanan niya si Jordan, nasa likuran nito ang tauhan na mukhang
in-inform ang pinsan sa kanyang pagdating.
Jordan wore a white polo-shirt. Bukas na ang butones ng mga iyon at kapansin-
pansin na may namumulang marka sa dibdib at gilid ng leeg nito. His hair was a
thick, curly mess. Mukhang nakatulog na rin ito dahil sa bahagyang pamumula ng
bagong mulat na mga mata.
He was naturally rugged, contrasting Virgo's neat appearance. Pero malamya ang
presence at medyo totoy pa rin ang dating sa edad na 28. Sa tingin nga ni Virgo,
ganoon ang ayos ng pinsan sa kagustuhang mapagtakpan ang pagiging totoy. But looks
could be really deceiving. People's underdog impression of Jordan helped him wrap
people around his fingers. Him looking harmless made people want to protect him.
Like these armed guards working for him.
"Virgo," akbay nito sabay tapik sa kanyang balikat. Binilisan niya ang lakad
patungo sa glass wall para maalis ang kamay ng pinsan.
 Maluwag ang ngiti nito nang lingunin ang mga tauhan. He waved his hands,
gesturing them to leave. Tahimik na sumunod ang mga ito hanggang sa silang dalawa
na lang ang natira sa silid.
Nakatayo na si Virgo sa harap ng salamin, kinakapa ang pack ng sigarilyo sa
bulsa nang maramdaman ang paglapit ni Jordan.
"Akala ko hindi ka na darating. Nakatulog na kami ng mga--" pinutol nito ang
sasabihin, napayuko at natawa nang maalala nito ang kapilyuhan bago nagnakaw ng
tingin sa kanya.
Virgo remained serious. Naipit na niya sa pagitan ng mga labi ang sigarilyo at
sinindihan iyon. His eyes were sharp as he watched their reflection on the glass
wall.
"Don't... Just don't mind what I was doing earlier. Just a threesome or four...
girls..." he shook his head and smiled, "whatever. So  how are you?" Luminga-linga
ang pinsan na parang naghahanap ng kasama niya.
Hinarap na ito ni Virgo. Binugahan ng usok. Saktong harap ni Jordan. He just
blinked. Sanay na naman ito sa paninigarilyo niya.
"Where's Bree?" tanong nito na para bang dismayadong bata.
He gave Jordan a cold stare. There was a creepy chill in his sinister smile as
his fingers held the cigarette away from his lips.
"Why do you think I'll bring her here with me?" was his rough reply in a low
tone.
"You read my text, didn't you?"
"You asked How's Bree?"
"At kung makakabisita ba kayo rito," gusot ng mukha nito.
"Why would I fucking bring her to the family's vacation house?" he coolly
grinned.
Lalong sumimangot ito. "Because she's invited," napipikon na nitong saad.

Tawang-tawa na si Virgo sa loob-loob niya. Jordan really

had a lot to learn...
"Invited to what? To your orgy?" sarkastiko niyang saad.
"You are always welcome to participate."
Lumuwag ang ngisi niya. "I never warmed up to that freaky idea. Gusto ko na ako
lang ang sentro ng atensyon. Sorry to disappoint you."
Nasuklay nito paitaas ang buhok. "Damn, that's Bree!" eksaherado ang pumalit na
excitement sa mukha ng pinsan. "Bree Capri! Alam ko, papalit-palit siya ng lalaki,
okay? Pero paano mo-- paano... paano mo--"
"Who told you I'm with Bree?" paniningkit ng mga mata niya.
Jordan laughed nervously. "Eh... Oh well..." Nang makita na wala siya sa mood
makipagbiruan, sumeryoso na ito. "Look," tatapik na naman ito sa balikat niya.
Umatras si Virgo at tinuloy ang paghithit ng sigarilyo habang matalim ang titig sa
kausap. "Look, Virgo, you're my cousin. You're a presidentiable. You left without
your convoy. Siyempre, mag-aalala ako, okay?"
"I am not bringing any of your guards with me, Jordan."
"What?" pagsasalubong ng mga kilay nito.
"I'm cancelling Greg's vacation and moving it after the election," pinal niyang
desisyon.
"My men kept you safe."
"But not my privacy," he hissed. "Bakit pati ganoong mga bagay, inaalam mo pa,
Jordan?"
"Look, Virgo, I just got worried... Nakulit ko si Filemon."
He scoffed. "Nasa iyo lang ang loyalty ng mga tao mo, Jordan. Hindi ako
istupido."
Natahimik ito.
Binalik niya ang mga mata sa pinsan. Ginagamitan na naman siya nito ng totoy
looks. 'Yung tipong inaping bata na kailangan ng pakonswelo. He let out a sigh.
"I'm still hiring your guards. But I want Greg with us too, alright?"
 "I'm just disappointed. Parang wala kang tiwala sa akin."
He chuckled. "Ako? Mawawalan ng tiwala sa iyo? Sa dami ng mga trabahong
pinagawa ko sa iyo at sa mga tauhan mo?"
It finally dawned on Jordan. A creepy grin slowly crept on his face. Tila
patabingi ang naging hiwa ng ngiting iyon sa mukha ng lalaki.
"Does it mean, you'll let me meet Bree?"
Mababa ang naging pagtawa ni Virgo at nilapit ang mukha sa pinsan. Virgo's
smile was so promising, umasa tuloy si Jordan.
"No," he spat on his cousin's face.
Natigilan ito at napaawang ang bibig sa gulat. Umatras si Virgo ng lakad, na
kay Jordan pa rin ang mga mata. He grinned in satisfaction before resuming his
smoking. Nang makalayo, pumihit na siya patalikod para tunguhin ang daan papunta sa
mga guest room.
"Come on, Virgo!" habol na nito. "That's Bree Capri! Kuya Jonathan and I are
big fans!"
Mga malilibog na hayop talaga, ngisi ni Virgo sa sarili. Hindi pa rin niya
nililingon ang pinsan. Nilakihan pa niya ang mga hakbang para hindi maabutan nito.
"Kailan ka pa naging madamot, Virgo?" pakikiusap pa rin ni Jordan.
He pulled the cigarette off his lips. "She's mine," walang-lingon niyang saad
bago binuksan ang isang pinto, pumasok sa guest room, at mabilis na sinara iyon.
.
.
.
***
.
.
.
TAPOS NA ANG INTERMISSION NUMBER at pag-promote nila Bree sa The Righteous One,
kaya hinubad na niya ang dress na ginamit sa pagsayaw. She returned to her white
tube crop top and high waist pants.

Napatingin siya sa mga artista sa backstage na panay ang

bati at pa-picture kina Leticia at JD. Bree smiled. Napansin din agad ng mga naroon
ang presensya niya kaya hinintay na mapadaan siya sa mga ito para bumati.
"Congrats sa new movie, Bree, right?"
"Hi, Bree!" balabit naman sa kanya ng isa pa. "Let's selfie muna, ha?!"
She nodded and smiled. Napunta ang mga mata niya sa babaeng kalalabas lang ng
dressing room nito. All of a sudden, her heart melted. Hinding-hindi niya
makakalimutan si Jill Mendez. Jill Mendez is a singer-actress. At kahit nasa late
forties na ang babae, mas active ito sa pagkanta kaysa pag-arte.
Napakatagal na mula nung makasama siya sa pelikula nito. About ten years ago.
It was an action movie at isa si Bree sa mga seksing babae ng matandang Don na
kontrabida. Si Jill naman ay ka-loveteam ng bidang action star si Mario Torres
doon. Pero hindi niya makakalimutan ang sinabi ni Jill sa kanya na may potential
siya maging sikat na artista.
Her eyes almost welled up. Iniwanan niya kaagad ang mga umuusisa sa kanya para
lapitan ito. The woman obviously aged, but with the right amount of make-up, kahit
kita na tumanda ito, maganda pa rin. She was a natural meztiza with arched brows
and a pixie cut burgundy-dyed hair. Nakasuot ito ng makintab na pulang gown.
"Hi, Miss Jill!" malapad na ngiti niya rito.
Nagtataka ang babae na napataas ng kilay habang nakatitig sa kanya.
"I'm Bree!" paalala niya rito. Nauunawaan naman niya kung hindi siya nito
maaalala kaagad. "Dati extra mo ako sa movie ninyo ni Mario Torres," sa sobrang
excitement napakwento na siya, "at... at sobrang na-inspire mo ako nung sinabi mo
na may potential ako sumikat. Heto nga eh, magkaka-movie na ako," pigil niya ang
maiyak. "Alam mo, I really called your number. Sabi mo kasi, kung gusto ko pa
matuto sa pag-arte, pwede mo akong turuan... Kaya lang for some reason," nahiya
siya saglit at natawa, "hindi mo natatanggap ang tawag ko. Tapos ang sinasabi naman
ni Manager mo, busy ka..." Nag-angat siya ng tingin ulit sa babae. "But I
understand! I understand kasi nae-experience ko na rin siya ngayon. Minsan,
filtered ng manager ko 'yung mga natatanggap ko na phone calls. Pati social media
ko nga, monitored minsan ni Manager Ken--"
Pilit ang naging ngiti sa mga labi ni Jill. The awkwardness made the woman nod
as she talked before cutting her off.
"That's so nice to hear--" at lumipat ang tingin nito sa natanaw na si Leticia.
Walang anu-anong lumapad ang ngiti nito. It was more genuine because it make the
woman's eyes sparkle.
"Letty, darling!" lapit nito kay Leticia sabay beso.
"Ma'am Jill!" nasorpresa man, maluwag pa rin ang tawa at ngiti ni Leticia nang
nakatapos ang pagbebeso-beso nila.
Napansin din ni Miss Jill si JD at binati ang lalaki.
Bree blinked before she returned attention to herself. To what she was feeling.
Maraming gumulo sa isip niya. She was confused why Miss Jill could not seem to
remember her. Halos hindi naman siya nawalan ng pelikula. Kadalasan nga lang, indie
at x-rated o mga sexy comedy. Hindi iyong nagiging mainstream o trending pero
pelikula pa rin naman, pinagbuhusan niya ng effort at pinalabas sa mga sinehan.
Hindi niya maintindihan kung bakit mas warm ang pakikitungo nito kay Leticia.
At nasa malayo pa lang, nakilala na ni Miss Jill. Mas matagal naman siyang nasa
showbiz, 'di ba? Eh si Leticia? Mga 2 years pa lang umaarte mula nang madiscover sa
isang reality show.
Nagbaba si Bree ng tingin, nadudurog kung bakit naniwala siya na totoo ang mga
sinabi no Miss Jill sa kanya noon. Siguro dahil para sa tulad niyang nangangarap,
napakalaking bagay na nung may naniniwala sa kakayahan niya.
Kahit na kunwari lang pala na naniniwala sila sa kanya. Na pakitang tao lang
pala ang mga sinasabi nila.
Nag-chin up siya. Bree put on her confident smile and watched them.
Nagkamustahan silang tatlo nang maulinigan niya si Leticia.
"Yes, Ma'am Jill! I am with JD in this movie and Bree! She's the best, you got
to meet--" hinanap na siya ng paningin nito kaya mabilis na tumalikod si Bree.
"Bree!" narinig niyang tawag ni Leticia.
Pero hindi na niya nilingon o pinansin pa ang mga ito.
"Hey, Bree! Bree!"
Nakalapit na siya sa exit at tuluyang nilisan ang studio para sa noontime show
na iyon.
.
.
Napatitig na lang si Leticia, bahagyang nalungkot sa hindi niya paglingon.
"Hey, darling," Miss Jill tapped her shoulder and caressed her face. "It's
okay," she cooed. "I already know her na naman..."
Malungkot na tumango-tango si Leticia. Pilit ang ngiti.
"Pero grabe naman, is she snobbing you?" gusot ng mukha ni Miss Jill na tumanaw
sa exit door.
Tensed ang tawa ni Leticia. "Hindi po, Ma'am Jill!" palipat-lipat ang tingin
nito sa exit at sa kausap. "In fact, she's a really, really nice person, Ma'am
Jill."
"I don't know with that," Miss Jill rolled her eyes. "You should know na kung
kani-kaninong lalaki pumapatol 'yang Bree na iyan at ang daming arte sa katawan.
But I'm not worried about the movie," naging masigla at palatawa na ang babae,
"Alam ko namang nadala ninyo ni JD ang bawat scene!"
.
.
Samantala, naglalakad na si Bree sa hallway. Nagdadalawang-isip siya kung tatawagan
si Manager Ken. Tanghali na, pero hindi pa rin ito nagpaparamdam.
Gusto niya sanang ipaalam dito na tapos na siya sa intermission number na
gagawin para sa araw. She would just get some lunch before the next guesting.
Mamayang alas-singko pa naman iyon, at hindi rin naman kasi siya mai-interview dun
kung wala pa sila JD at Leticia.
Bree stopped from her steps. Natanaw niyang papunta sa kanyang direksyon si
Krista. Nakabuntot dito ang babaeng manager nito at isang PA na bitbit halos lahat
ng mga bag at damit nila.
Hindi niya napigilang pagtaasan ito ng kilay. Krista, on the other hand, saw
her, kept walking, and gave an annoying mocking grin.
Ito na yata ang To Be Continued ng kanilang away.

- - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - -

Chapter 6: Saving Grace

NAGKAHARAP NA SI BREE AT KRISTA. Ibang-iba na ito sa Krista

na nakasama niya noon. Halos sabay lang silang sumabak sa showbiz. At sa totoo
lang, mas mahiyain siya kaysa sa babae...
.
.
Gayunpaman, ine-encourage siya lagi ni Krista na sisikat din sila. Na magtutulungan
silang dalawa na maabot ang mga pangarap nila. Hanggang sa wala na silang choice.
Dahil mga sikat o kilalang aktres ang laging kinukuha para sa mas disenteng roles o
mga role ng malalaking pelikula, napadpad sila ni Krista sa mga alanganing role.
Kasama na roon ang pagbida sa mga X-rated na pelikula. Hanggang sa may nag-
imbita sa kanya na mag-audition para sa lead role ng Divinagracia.
It was a sexy film with a bit of censored nudity and sex scenes. Under ito ng
malaking filming company at maging mga sikat na artista ay nago-audition para sa
role.
Krista! excited niya noong tawag sa kaibigan nang makauwi sa kwartong
pinagsasaluhan nila. Bedspacer pa lang sila noon. Krista, masayang tabi niya sa
kaibigan na nakahiga roon.
Napabangon ito. Uy, ano?
Malapad ang ngiti niya at pinakita ang checklist na binigay sa kanya ng
producer nung huling pelikula na pinag-extra-han niya.
Binigyan ako niyan ni Sir Ben! Try ko raw mag-audition para sa Divinagracia.
'Yung movie na ire-remake? pamimilog ng mga mata nito.
Oo, kuha niya ulit sa papel nang ibalik ni Krista. Pinalista na niya ako sa mga
mago-audition. Dalhin ko na lang daw 'yung requirements sa checklist na ito.
Pwede rin ba ako mag-audition? masiglang tanong ng kaibigan.
All of a sudden, she felt bad. Naku, Krista... ano kasi... napayuko siya.
Tinanong ko na rin kay Sir Ben iyan. Sa ngayon daw kasi, hindi pa open for public
ang audition. Pili-pili lang...
Napayuko saglit si Krista. Pag-ahon ng mukha ay humahalakhak na.
Naku naman, Bree! Hindi ako mago-audition para sa lead role, no. Yung mga
extra-extra lang sana.
Ayaw niyang maniwala. Hindi ganoon kababa ang mga pangarap ng kaibigan. Kaya
nga sila nagkasundo, 'di ba? They were both determined and hungry for success.
Kasi come on, patuloy nito,
napanood mo na ba yung original na Divinagracia?
Umiling siya.
Hay, naku, ang daming XXX dun! Hindi ko kakayanin 'yun!
Bumagsak sa checklist ang mga mata niya. Gayundin ang pagbagsak ng mga balikat.
Sawa na ako sa role na lagi na lang tayong pa-sexy, higa ulit ni Krista sa
kama. Tila malalim na nag-iisip habang nakatulala sa kisame. Gusto ko ng mga mas
disenteng role. 'Yung mga role na seseryosohin talaga ako ng mga tao.
Napaisip si Bree. May punto si Krista. At doon din siya natuto na maging mas
ambisyoso.
She crumpled the checklist that night. Tinapon iyon sa basurahan.
Kinabukasan ng gabi, nagmamadaling nagpaalam si Krista. Kailangan daw ito ng
pamilya nito sa probinsya. Emergency daw.
Paano na ang mga pangarap natin?
Makahulugan ang sinabi ng kaibigan.
Minsan, kailangan nating magpakatatag at i-pursue ang mga pangarap natin ng
mag-isa.
Akala niya para sa kanya ang mga katagang iyon. Na paraan iyon ni Krista para
palakasin ang loob niya. Na kakayani  niya ng mag-isa. Ilangg araw pa ang lumipas
bago niya nabalitaang ito na ang nakakuha ng role bilang Divinagracia.

Ang mga sinabing iyon ni Krista. Pagpapaalam na pala iyon

na magsosolo na ito.
Na iiwanan siya nito sa ere.
Na aagawan.
That movie. That movie became Krista's biggest break. Mula sa pelikulang iyon,
marami nang kumuha kay Krista bilang magkontrabida katrabaho ang mga sikat na
direktor at artista, hanggang sa tuluyang nagkaroon na ito ng mga lead roles.
.
.
Nagkatitigan muna silang dalawa bago nauna ang babaeng nasa kanyang harapan.
"Congrats on your new movie," ngisi ni Krista. Maarteng nakataas ang isang
kamay, nakalahad ang palad sa gilid. Her black hair was tied in a half-ponytail.
Natural na alon-alon iyon. Hanggang likod ang haba. Seksi rin ang babae sa suot
nitong halter neck dress na pink.
There was a dramatic silence.
"Pwe," timing na timing na sagot niya rito, may kakambal na ngiti sa kanyang
mga labi. Bree was making herself look so sweet right now.
"Come on, Bree," hilig nito ng ulo, "don't ruin your only break by messing with
me again. You wouldn't want your first to be the last."
She just smiled. "As far as I remember," chin-up niya para pababa ang ibigay na
tingin dito, "Divinagracia is my first break. This is the second."
Napailing ito. Pumeke ng tawa na para bang akala nito ay hindi niya
mahahalatang peke.
"You wouldn't want me to end your beginning career too soon, Bree."
"Krista," mahigpit na pagitan ng manager ni Krista sa pag-uusap nila, "huwag ka
nang mag-aksaya ng oras sa babaeng iyan."
Pareho nilang dinedma ito.
"Sounds like you're threatened. Kaya ba gusto mong tapusin agad? Threatened
ka?"
Napalis ang ngisi nito. Nagtitimpi na lang si Krista sa kanya.
"Remember the party two weeks ago?" paalala niya. "Hindi lumabas sa balita ang
away natin dahil akala nila ikaw ang nagpasimula," ngisi niya. "Thank God, the
press loves you, but that's enough proof who's a better actress among us."
Alam ni Bree na siya iyon. She's the better actress. Dahil siya talaga ang
naunang sumugod ng away kay Krista n'un. All she needed to do was drop herself on
the floor and let Krista take the upper hand in the end, para ito ang mahuli ng mga
tao na nananakit sa kanila.
"Let's go, Krista," hawak ng manager sa braso nito. Tinabig iyon ni Krista.
Lalong nainis ang babae sa mga sinabi ni Bree. Her teeth clenched.
"Let's see about that now!" sugod nito sa kanya.
Nataranta na ang PA at manager ni Krista. Nakisali ang mga ito para pigilan ang
dalaga.
"I'll fire you both if you stop me!" gigil na banta nito sa dalawa na sumuko
agad.
Nawala na ang ngiti ni Bree nang hablutin siya ni Krista sa braso. Sasabunutan
na sana siya nito nang may humarang na kamay.
Napatingin siya sa lalaki na nasa likuran. He was intimidatingly tall and neat
in his white barong. Semi-kalbo ang lalaki na may malakas at matikas na
pangangatawan.
"Who are you? Let me go!", Krista shrilly demanded.
"Ma'am, bilang parte ng security team ng network, we need to make sure maayos
ang lahat."
Binitawan na nito si Krista. "That girl!" turo nito. "She started it!"
Napangisi si Bree. Poor Krista. Nahuli sa maling timing kaya hindi na naman
paniniwalaan.
"I just tried to protect myself! She's definitely starting trouble here!"
Napunta sa kanya ang matiim na titig ng guard. "Miss Bree, sumama po kayo sa
akin."
Nanlaki ang mga mata niya. "Ano? Bakit ako lang? Isama mo rin siya!" turo niya
kay Krista. "Siya ang unang nanakit!"
He firmly held her arm. "Sumama na lang po kayo, Ma'am."
"No!" pagpupumiglas niya habang hila-hila na ng lalaki.
Halos magpakaladkad na siya rito dahil hindi matanggap ng pride niya na
nakasunod ng tingin sa kanya si Krista at ngiting-ngiti habang naka-ekis ang mga
braso. Awa naman ang nasa mga mata ng PA. Walang emosyon naman ang manager ni
Krista.
"Bitawan mo ako!" panlalaban niya sa humihigpit na kapit ng lalaki.
Siyang liko nila sa walang katao-taong hallway.
"Makicooperate ka naman, Ma'am. Mahihirapan akong dalhin ka kay Senator kung
ganyan ka," anito sa mababang tono.
"Senator?" gulat niyang titig rito.
.
.
NAPAHALUKIPKIP SI BREE. Buti naman at tapos nang magkwento ang bodyguard ni Virgo
na si Greg kung ano ang nadatnan nito kanina. Natagalan kasi ang lalaki sa kanila
kaya nang-usisa.
Pagkasara ng pinto, inokupa na ni Greg ang driver's seat. Magkatabi naman sila
ni Virgo nang umandar ang kotse.
"Bakit mo ako sinundo?" hindi pa rin siya makapaniwala at naiinis. "Siguradong
may nakapansin na pumasok ako rito sa kotse mo!"
"Don't worry. This is a different car. Hindi ito 'yung gamit ko kapag oras ng
trabaho, so no one is familiar with this," tanaw nito sa bintana, nakapanlalaking
de-kwatro ang lalaki sa suot nitong blue jeans at polo shirt.
Oh, God, humahapit sa katawan ng lalaki ang kasuotan. Sigurado ba sila na nasa
forties na ang lalaki? Nakakatakam pa rin kasi ang katawan. Ma-muscle. Ma-ugat.
Matigas sa tamang mga parte. He looked sexier and deadlier in casual clothes.
Tinatago ng formality ng mga suit ang kamandag ni Virgo na nilalabas ng mas kaswal
na kasuotan.
Bree looked away. Heto na naman siya at pinagpapantasyahan si Virgo. She never
looked at any politician this way-- in a sexual way.
But Virgo?
"Bagong gupit din si Greg. Next time he brings you to me, I'll make him wear a
wig as disguise."
They heard Greg's groan of protest. That made Virgo chuckle.
"How could you be so relaxed?" lingon niya rito.
"Why are you not?" ganti ng lalaki. He sexily grinned. "Should I make you feel
relaxed?" dampot nito sa kandong niyang pouch.
"Virgo," agaw ni Bree sa sariling pouch, "ano ba?"
"We'll have no controversies, alright?"
"Make sure of that," lingon niya sa bintana. "I want to be safe."
Dahil hindi ako makakapayag na makita ulit ang ngiting-tagumpag ng Krista na
iyon.
"I want to be safe," he grinned. "Says the woman who always put herself into
trouble."
"Bakit mo ba ako pinasundo?" harap niya ulit dito.
"I just want to warn you about Jordan," biglang pagdidilim ng anyo nito. He
impulsively searched for the cigarette in his chest pocket.
 "Who's that?"
Sinubo na nito ang stick.
"Nothing special," he muffled before lighting it up.
"Don't smoke," saway niya rito.
"If you'll kiss me, I'll stop. Kailangan ko lang naman ng mahihithit."
"Wala ako sa mood," nabubunton pa rin niya kay Virgo ang inis kay Krista. "May
guesting ako ng five P.M."
"Then," buga nito ng usok kaya nagpaypay siya ng kamay, "I'll put you in the
mood."
Makahulugan ang titig nito na nasalo ng mga mata ni Bree.

- - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - -

Chapter 7: To Win The People's Heart

It was maddening.
Mabilis na kinandong si Bree ni Virgo sa mga hita nito. His thighs were parted
elegantly, intentionally lifting his bulge to make it feel her weight. She could
feel him hard against her butt... then between her buttcheeks.
She had no reason to be shy. But her eyes happen to glance at Greg. Deretso
lang ang tingin ng bodyguard ni Virgo sa kalsada. Mukhang balewala na rito ang mga
ginagawa nila sa backseat.
Tila nakasanayan na nito.
Virgo pulled her on his lap. She gasped in shock and was bewildered when he
parted her legs. Dama niya ang mariing paghawak nito sa kanyang bewang para ipirmi
siya. His other hand stroked the top of her body, reached for a breast and
squeezed. Mainit ang pagdampi ng halik nito sa kanyang balikat.
Napatingala siya.
Her eyes blankly stared at the car's ceiling.
For some reason, it always felt right when Virgo touches her.
Kumiskis ang likod niya sa kinasasandalang malapad na dibdib. Her butt dug and
grind against his hard crotch. Nakagat niya ang pang-ibabang labi nang pumuslit sa
ilalim ng blouse niya ang kamay nito. Pumiga ang lalaki ng mariin.
"Ah!"
Hindi lang iyon. Bumitaw si Virgo sa kanyang bewang. Siniksik nito ang kamay sa
waistband ng kanyang pants. Habang nanunulas sa kanyang puson at kumakapa ang
lalaki, pabagsak-bagsak ang pintig ng kanyang puso. Excitement filled her to the
brim. Curious how long would it took this man to find her...
Namilog ang mga mata niya, bumagsak paawang ang mga labi. He slid his hand
under the garter of her panties. Dumeretso sa kanyang hiwa ang mga daliri. Dalawa
sa mga ito ang nagpumilit na magsiksikan papasok.
Bree suppressed her grunt. Gumusot ang mukha niya nang maramdaman ang mainit at
magaspang na pagkiskis ng daliri nito.
"Don't hold it back," he devilishly hissed behind her ear.
"May kasama tayo sa kotse," pabulong niyang anas.
"He's professional. He doesn't take things personally. He wouldn't mind," tukoy
nito kay Greg.
"Fuck," she squirmed.
Paano kasi naging malikot na ang kilos ng mga daliri nito. He fingered her
until she was slippery. And he did not stop from there. Kahit anong pagwawala ng
katawan niya dinaliri siya nito ng dinaliri hanggang sa basang-basa na siya.
He felt her moist and lowly chuckled. Virgo slipped in his fingers.
"Oh!" liyad niya.
His fingers entered slowly, like a knife sliding down to cut a cake. It was
exciting, sweet and torturous. Nang masagad nito ang mga daliri napabuga siya ng
hininga.
 Virgo firmly clutched on one of her breast before he began ramming his fingers
in and out.
"Virgo! Ah! Ah!"
She moaned and panted and squirmed. Malikot ang katawan ni Bree pero hindi ibig
sabihin n'un ay nanlalaban siya. Napapakislot siya sa naghahalong sarap at kiliti
na dulot ng mga daliri ng lalaki. She rested her head over his shoulder and
diplayed an open-mouthed smile. Pinikit niya ang mga mata, halos manginig-nginig
habang tila nananakit ang kanyang pantog. She was definitely going to cum.
Not just cum but really squirt.
Bree lost her smile and bit her lower lip. Kailangan niyang mapigilan kasi
iyon.
Her hands fell on her thighs to pull them wider for Virgo. Nang magkaroon na ng
ritno ang katawan niya at daliri nito, nag-angat na siya ng ulo. She let go of one
of her thighs to lift her hand and reach the back of Virgo's head. Her hips danced,
circling her ass to ground his hard bulge.

She securely held on before turning her head to face him.

Both of them were flushed, eyes sparkling a haze of desire and excitement. Her
droopy gaze and mouth dropped open made him lift a grin at the corner of his sexy
lips.
Nakaramdam siya ng pagkatakam sa mga labi nito. Bree lunged and kissed him
torridly. Hayok na tumugon ito sa halik niya, at mas binilisan ang paglabas-masok
ng mga daliri sa kanyang hiwa.
Bree felt herself shaking and unconsciously pulled away from their kiss. Unti-
unti na siyang nagiging lutang, babagsak na ang katawan na nanlalambot.
Masasagad na yata siya.
"V-Virgo..." she moaned. "I'll... I'll squirt, Virgo!"
He stared at her, admired the combination of high and torture on her beautiful
face. It made him smile and pull out his fingers.
"You're not," he panted.
"I am!" giit niya.
Naalarma siya nang maramdaman ang pag-alis ng mga kamay nito sa loob ng pants
at blouse niya.
"Virgo!" galit na balik niya ng tingin sa mukha nito.
He wore that knowing elegant smirk. Virgo looked so smug as he immediately put
her back on her seat. Hindi makapaniwalang napanganga siya.
"Bakit?"
He sexily sipped his fingers. This dirty man, how could he look so desirable
doing that? Pagkasipsip sa mga daliri ay ginawaran siya nito ng mayabang na ngisi.
"Ano'ng bakit?" pa-inosente pa nitong tanong.
"You did not let me finish!" gigil niyang saad.
"I only said I'll put you in the mood," he sounded diplomatic... or fake
emphatetic. Dahil kasi iyon sa tila nanunukso nitong tingin sa kanya.
She slapped him. "Put me in the mood? This is sexual hang-up!"
Nasapo nito ang nasampal na pisngi. Hindi makapaniwala na nilingon siya ulit.
But there was a hint of admiration in his eyes as he looked at her fuming mad at
him.
"I know," he grinned. "So now you have a reason to meet me after your hectic
schedule, Miss Bree. Kung nabitin ka, you definitely have to see me tonight for the
continuation."
"I am not!" galit niyang saad. "How dare you do this to me?"
She pressed her legs together. Nakakabwisit na lalaki. This could be the most
frustrating feeling she ever had-- her very first sexual hang-up. This should be a
sin... 'yung manadya ka na i-turn on ang isang tao at kung kailan malapit na siyang
makaraos, bigla mong bibitinin.
Gigil na dinampot niya ang nabitawang clutch bag. Bree had to check herself in
the compact mirror she has. Hindi kumalat ang lipstick niya, pero pakiramdam niya
kailangan niyang mag-retouch.
"Now tell me, Bree, where are you having lunch?" komportableng wika ng lalaki
na para bang walang nangyari.
Dumistansya siya ng pagkakaupo mula rito bago ito sinagot.
.
.
.
***
.
.
.
HER HIGH HEELS clicked loudly against the tiled floor. Inis na inis pa rin si
Bree sa lalaki. She had her lunch and had every opportunity to find a bathroom, or
rent a hotel room to finish but she was so mad she never thought of that.
Ang paulit-ulit lang na naglalaro sa kanyang isip ay si Virgo. How dare that
man do this to her.
Mababaliw siya sa frustration. Hindi niya alam kung paano naisipan ng lalaki na
paglaruan siya ng ganito.
Desidido ang rasyonal niyang pag-iisip na hindi magpapakita kay Virgo mamaya.
Dapat lang para magtanda ang lalaki.
Ngunit dahil yata sa ginawa nitong pangbibitin kaya mas nasasabik siya rito.
Insane... This is really insane.
Walang oras na hindi sumasagi sa imahinasyon niya na nakikipag-sex siya kay
Virgo. Nakakainis.
How could that man treat her like this? Every man who wanted to fuck her never
let a chance pass by. They pleasure her the moment they get their hands on her.
Hindi itong ganito na binibitin siya.
Bree fanned herself with a hand.
She would go crazy if she kept suppressing this need spiking within her body.
Pero papunta na siya ngayon sa naka-schedule na interview.
Nang matanaw si Manager Ken sa may entrance ng studio na sadya niya, natigilan
si Bree.
Namintana ang pagkatuwa sa puso niya dahil mukhang magpaparamdam na rin sa
kanya sa wakas ang manager.
.
.
Binaba na ni Virgo ang cellphone matapos makatanggap ng tawag mula sa isa sa
kanyang mga ka-partido.
"Greg,", aniya sa bodyguard na nasa likod ng manibela, "change of schedule and
plans. May importante tayong pupuntahan ngayon."
"Yes, Sir," walang lingon nitong sagot.
Pumunta sila bahay ni Senator Ricardo na siyang kasalukuyang Senate President.
Nasa sarili itong bahay kaya kaswal na puting button-down shirt ang suot nito at
jeans. May katandaan na ang lalaki, mga limang taon ang binata mula sa ama ni
Virgo, pero naging magkatrabaho na ang mga ito. Medyo patpatin na ang lalaki, puti
na lahat ng manipis nitong buhok, moreno at kulubot ang balat dala ng katandaan. It
was impressive that he never needed to use eyeglasses, but honestly, he was more
fond of using eye contacts to aid his sight.
Naiwan si Greg sa double-doors ng veranda, malayo-layo mula sa kanila ng
senador na nag-imbita sa kanyang bumisita. Nakaupo sila sa isang table set na gawa
sa mamahaling kahoy-- may coat ng asul na resin ang mesa at ang mga upuan naman ay
plain lang.
"Patapos na ang campaign period," panibagong paksa nito matapos ang kamustahan.
"Napansin ko lang na parang bigla kang nag-lie low."
Virgo lowered his head. Pinigilan niya ang matawa kaya ngiti ang naiwan sa mga
labi nito.
"Remember," Sen. Ricardo was smiling but warning was in the older man's tone,
"the most critical part of the campaign period are the last days. It is always
important to finish strong."
 Like sex, pilyong isip ni Virgo. For some reason, Bree slipped on his mind.
He lifted his gaze on Sen. Ricardo. Virgo could see behind his fake smile-- the
worry and doubt that lie beyond that.
Nginisihan niya ito.
"I know you mean well, Ricky," tawag niya sa palayaw nito na tawag rin ng
kanyang ama rito. "But I already had an interview the other  day. Baka maumay na
ang mga tao sa akin niyan!"
Sinundan niya iyon ng tawa.
"Maumay?" maluwag nitong tawa. "The people love you! Nakita mo na ba ang
statistics?"
He just smiled. Of course, Virgo did. It was the first thing he would look at
in the morning.
"Well," he lowered his eyes and grinned meaningfully, "I learn best from my
father, Ricky. To win the people's heart, sometimes, you should limit your
presence... or what you can give them to make them feel they need you."
Dahan-dahang nag-angat si Virgo ng tingin sa lalaki. "When a person feels they
really, really need you, they'll move heaven and earth just to have what they need
where they want it to be."
The cold intensity on his confident smile reflected on Senator Ricardo's eyes.
Paling ang naging ngiti ng ginoo. "Well... If that's part of your strategy
then..."
Alam ni Virgo kung ano ang nililihim na takot ng mga pulitikong tulad ni
Ricardo sa kanya: They cannot manipulate him.
"I assure you," ngisi niya. "I'll win. Matutuloy ang mga plano natin."

- - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - -

Chapter 8: Image

UMUPO SI BREE sa hinandang seat para sa kanya sa studio na

iyon. Inimbita siya sa pang-hapong showbiz talk show na iyon para na rin mai-
promote niya ang pelikulang The Rightful One. May pag-aalangan sa kanyang ngiti.
Hindi pa siya naige-guest kasi ng solo para sa isang interview, at mas lalong hindi
pa niya nararanasang maimbitahan sa mismong show ng sikat na host na si Frenchie
Toraya na French Talk. Nagbeso-beso sila ng may katabaang host. Kahit na ganoon pa
ang size ni Frenchie Toraya, hindi maikakaila ni Bree na maganda ito. Hindi lang
basta mahal ng camera ang features nito, dahil kahit sa personal, maganda at
makinis ang babae. May katarayan nga lang ang pagkakatikwas ng mga kilay nito at
pagiging tsinita.

Nasa background nila ang choreographed na palakpakan ng audience. Naroon din

ang presensya ng naka-attend na mga miyembro ng kanyang fans club na Bree-lliance,
kung saan Bree-lliant o Bree-lliants ang tawag sa member. Sila rin ang dahilan kaya
hindi nagkadaupang palad si Bree at Frenchie sa backstage o dressing room. Kasama
niya kasi si Manager Ken na nag-encourage sa kanya na puntahan niya ang mga fans
para makapag-take ng pictures at kamustahan na rin.
Habang nakangiti ngayon kay Frenchie, pakiramdam ni Bree ay nanginginig sa
pagkamanhid ang panga at mga labi niya kakangiti. She secretly scolded herself.
Kapag ginagamit mo 'yang panga at labi mo kay Virgo, wala kang reklamo,
pagkatapos ay nakaramdam siya ng pagkairita na naman dahil sa pambibitin ng lalaki
sa kanya.
Hindi nakakatuwa. Hindi.
Bree broke away from her cheek to cheek with Frenchie. Frenchie smiled at her
sweetly, lifting her softly blushing cheeks. Halos magmistulang diyosa ito sa isang
Renaissance painting dahil sa loose curls na istilo ng brown nitong buhok.
"Oh, my God, Bree, you are really gorgeous! You'll definitely make this
afternoon sizzle, right, Bree-lliants?"
 Lumikha iyon ng sigawan, tilian at pag-cheer mula sa kinauupuan ng kanyang mga
fans. Pumalakpak lang ang iba roon na ordinaryong audience lamang.
"That's so nice of you," ngiti lang niya kay Frenchie.
Medyo kinakabahan siya dahil hindi pa siya kinukutuban kung pine-peke lang ba
siya ng babae o hindi. Iyon ang unang-una niyang inoobserbahan sa bawat taong
nakakakilala. If they were just being fake nice or genuine.
Takot na kasi siyang umasa at maniwala na mabuti ang tingin ng isang tao sa
kanya. Ayaw niyang mangyari na naman iyon. Kahit na paulit-ulit na siyang naloko
noon, naniniwala pa rin si Bree na magiging successful din siya sa pag-iwas sa
ganoong klase ng mga tao.
They would not hurt her feelings again. Not again. What Miss Jill did to her
recently won't happen ever again.
She would not let anyone do that to her again.
"Take a seat," anito.
Kaya ngayon, heto at nakaupo na siya at nasa kalagitnaan ng interview. Hindi
niya nagawang itago ang gulat nang matapos ang batian ay tinanong agad siya ni
Frenchie kung kamusta ang naging career journey niya.
Frenchie enumerated some of the movies where she starred as extras or had
supporting roles. For some reason, it made her feel really humbled.
Napayuko siya saglit. "It had been a really long journey, Frenchie," sagot niya
rito. "Can you see? I'm already in my thirties, at ngayon lang ako nabigyan ng
ganito kalaking break."
Mapang-unawang tumango-tango ito. "Honestly, you're right. Simula nung mapanood
kita sa Milagro, I am already wondering kung paanong hindi ka nabigyan ng big break
after that. Like Divinagracia."
She felt a pang in her chest. Ibang aktres ang orihinal na gumanap sa papel na
Divinagracia ngunit ang imahe na ni Krista ang awtomatikong nakaukit sa kanyang
isip kapag nababanggit iyon.

Frenchie let out a nervous laugh because of how the

audience reacted.
"I know, I know... Krista gave justice to the role!" tawa nito. "But I can
really imagine Bree as Divinagracia. Kung magkakaroon ng remake, why not, 'di ba?"
Her screaming fans sounded encouraging. Ngumiti na lang siya.
"I'm so sorry," nahihiyang ngiti ni Frenchie sa kanya, "I did not really intend
to mention Krista. I know the issues between the two of you."
"Ano ka ba?" mahina niyang tawa. "I'm fine with it, Frenchie."
"I'm glad you are," ayos nito ng upo mula sa solohang sofa. May maliit na glass
table na pumapagitan sa kanila na may flower vase na puno ng pulang mga rosas.
"Kasi, naiintriga ako kung ano ba ang meron sa inyo ni Krista?"
She was slightly taken aback.
Nilihim nga lang iyon ni Bree.
She concealed her nervousness with a slight laughter.
"May tsika raw na nag-away kayo sa isang event last year. And recently, usap-
usapan daw na nag-away ulit kayo sa isang party."
Her smile became sarcastic. Frenchie appeared to be really nice, pero na-assess
na ito ni Bree. Tulad ng mga nakilala niya sa showbiz, Frenchie is no different
from those hosts or interviewers who just wanted to get something out of her. Wala
silang pakialam anuman ang maramdaman niya. Basta may mapapala sila na juicy
information.
Why not? That's what they are paid for!
Inihilig ni Bree ang ulo. "I wonder if you have already asked Krista about
that, Miss Frenchie."
That's right. That's her subtle way of distancing herself emotionally from a
person, by addressing them with courtesy, with Mister and Miss and Mrs...
"Kasi I believe, she can explain our relationship better," makahulugan niyang
ngiti.
 "Relationship?" pamimilog ng mga mata nito. Excited na sumiksik sa dulo ng sofa
si Frenchie, kulang na lang ay tumayo ito at umupo sa mismong armrest na kanyang
kinauupuan para makalapit lang. "Ano'ng relationship?"
Mahina siyang tumawa. "Let's say, we are like sisters, Frenchie." Kuminang ang
kanyang mga mata. Walang makakapagsabi kung dahil ba iyon sa lighting o dahil sa
emosyon na umipon sa brown niyang mga mata na parang ginto kapag nasisinagan ng
araw. "At normal lang sa mga mag-sisters 'yung nagkakasagutan sila... you know."
Humahangang tumango-tango ito. "You're brave, you know. Krista has always
dodged questions about you in recent interviews she had." Nilingon nito ang
audience. "I'm just being honest here!"
Doon naman kilala si Frenchie. Prangka ito kung prangka. Hindi pa nga lang
masabi ni Bree kung ang pagiging prangka ba nito ay applicable sa tunay na buhay o
hanggang tv show lang.
"Don't be like that," pinatamis niya ang pagkakangiti. "Siguro ayaw lang ni
Krista na pag-usapan ang mga issue. She's right about focusing on the positive
things, kaysa sa mga bagay na makakasira lang sa kanyang career, right?"
.
.
BREE CHUCKLED TO HERSELF when the interview ended. Sigurado siya na
makakatanggap siya kaagad ng reaksyon mula kay Krista kapag napanood iyon.
She was also itching for a glass of wine... or beer... or gin. God. Pakiramdam
ko nangangati na ang dila ko dahil sa mga pinagsasasabi ko kanina. Parang lason ang
pangalan ng Krista na iyon. I need alcohol to clean my mouth for telling those
things about her.
Hindi pa rin siya makapaniwala kung paano nalagpasan iyon. Kung paano niya na-
handle na magpanggap na mabuti ang tingin niya kay Krista. Pero ngayong tapos na
iyon, pakiramdam ni Bree ay worth it ang ginawa. Sana nga ay higit pa sa
expectations niya ang mangyari. Magwala sana si Krista at ipangalandakan na
nagsisinungaling lang siya para mawirduhan o mainis ang mga tao sa ugali nito.

After all, that was the intention of the good things she
said about Krista. Ang palabasin niyon ang tunay at masamang ugali ng babae. Dahil
gusto naman nitong kontrahin lahat ng ginagawa niya, makikita na nila ngayon kung
paanong si Krista mismo ang magpapabagsak sa sarili.
"I'm so proud of you," wika ni Manager Ken nang makaupo na ito sa tabi niya sa
kotse nito. "I can't believe na magiging composed ka nung tinanong ka ni Frenchie
tungkol kay Krista."
Nag-de-cuatro siya at humalukipkip. "Bakit ko ibabaling kay Frenchie ang
iritasyon ko, Manager Ken?" mapait niyang wika. "Alam ko namang ikaw ang may
kagagawan kaya naisipan niyang tanungin ako tungkol kay Krista."
There was hurt in Manager Ken's eyes. Manipis man ang maikli nitong buhok,
maayos pa rin iyong sinusuklay ng manager niya. Aside from the side swept hair, his
white pants and yellow ethnic-patterned loose shirt.
"Bree," malumanay nitong lingon sa kanya nang ma-start ang sasakyan, "hindi ako
nagkulang sa instructions kay Frenchie, kung ano 'yung mga tanong na pwede niyang
itanong, at ano ang mga topic na dapat niyang iwasan."
"Exactly!" she snapped. "Hindi mo na dapat kasi sinasabi pa ang mga ganoon!
Nagkaka-idea ang mga tao tungkol sa amin ni Krista dahil sa pakikialam mo sa
interviews ko!"
"Aba," pagsasalubong ng mga kilay nito, "eh 'di para saan pa na naging manager
mo ako? Ito ang trabaho ko, Bree. Kung gusto mo na hindi itong The Rightful One ang
maging huli mong pelikula, umayos ka!"
She scoffed in disbelief and smiled. "Hah. Iyan naman ang lagi ninyong panakot
sa akin," abot niya sa katabing pinto. Kita ni Bree ang pagkaalarma sa mga mata
nito nang masulyapan ang pagbukas niya sa pinto. "Na hindi ako makakausad kung wala
kayo. Na para bang sa inyo lang nakadepende kung magiging successful ako o hindi."
Nainis siya lalo dahil hindi galit ang humaliling emosyon sa mukha ni Manager
Ken.
Alam niya na awa iyon.
Lungkot at awa.
She despised seeing people feel that way toward her. Hindi siya ganoon kababa
para kaawaan ng mga ito. Walang nakakalungkot din tungkol sa kanya. Napakalaking
insulto na sa ganoong paraan siya nakikita ng mga ito.
At nakakadagdag sa iritasyon niya ang isipin na hindi sinsero iyon. How could
Manager Ken genuinely feel sad and pity for her? They were not even that close.
Hindi rin sila magkaano-ano.
Hindi siya nagpadala sa pagpigil nito, bumaba si Bree ng kotse at bumalik sa
loob ng gusali ng TV network na iyon.
.
.
.
***
.
.
.
VIRGO TURNED TO THE MAN ON THE VISITOR'S CHAIR IN FRONT OF HIM. Nakasuot ito ng
itim na suit, makisig pa rin kahit nasa early forties na nito. He was not really
allowing anyone to smoke in his office room. Hindi dahil sa usok. Damn, aminado
naman siyang naninigarilyo at sanay na sa amoy niyon. Ayaw lang niya dahil baka
matakam siyang magsindi ng sariling sigarilyo. Campaign period pa rin. He needed to
keep a very pristine public image.
"So," upo niya sa sariling swivel chair, "you are proposing five million
pesos?"
"Oo," seryoso nitong saad bago siya ginawaran ng pailalim na tingin. Para bang
sinusundan ito ng anino para tabingan ang gwapo nitong mukha, ngunit ang titig ng
mga mata ay malinaw. The guest's eyes sparked with dark intent and grave
confidence. "And take note, Senator, that's only for your campaign fund."

He smirked. "Don't make me laugh," aniya. "Patapos na ang

campaign period."
"In two weeks time," anito. "Ibig sabihin, marami ka pang oras para gawin ang
mga gusto mong gawin sa limang milyon. Pwede mong gastusin pa para sa
paraphernalias. Pwede mong..." sumilay ang tusong ngisi sa mga labi nito,
"ipamigay... if that's your cup of tea, Senator."
This man was truly insane. Sa tingin ba nito, ngayon pa niya gagawin ang vote
buying? Being the President was the moment he had been working toward to for all
these years. Ngayong abot-kamay na niya ang posisyong iyon, hindi niya ilalagay sa
malaking risk ang tsansa na manalo, tulad na lang ng pagbili ng mga boto. Mga
dalawa o tatlong beses lang ginawa iyon ni Virgo, noong bagong salang pa lang siya
sa pagiging pulitiko.
Kailangan eh. Pangit kasi ang reputasyong iniwan ng ama para sa kanilang mga
Ferdinand. Naging diskumpiyado ang mga tao sa kahit sino na nagdadala ng apelyidong
iyon kapag tumatakbo tuwing eleksyon. Kaya kailangan niyang idaan sa ganoon para
maluklok sa posisyong gusto niya.
"O," relaxed pa rin ang kanyang bisita, malaki ang kumpiyansa na makukuha ang
loob niya, "pwede mong tanggaping regalo ko na lang iyang limang milyon. Patikim sa
mga makukuha mong pera kapag nakuha ko ang kooperasyon mo."
Sumandal lang si Virgo sa backrest. Pinanood ang paghithit ng lalaki ng
sigarilyo. The man was brave to keep their gazes locked, as if trying to intimidate
him. Kung kalmado ang kausap niya, mas lalong dapat niyang ipakita rito na mas
relaxed siya. Mas matatag. Mas walang kaluluwa. Mas lalaki kaysa rito.
"I don't know, Mr. Buenavista," he grinned. "Marami na akong commitments. Hindi
pa ako nananalo sa eleksyon, marami na akong kailangang gawin sa oras na iproklama
akong pangulo."
 "Dahil naniniwala kami sa iyong magiging tagumpay, Senator," tuluyan nang nag-
angat ng ulo ang lalaki, lumapad ang pag ngisi. "Napakalaking bagay niyon, kung
ikukumpara sa hinihiling ko."
Nanatili lang siyang nakatitig dito. Medyo kumupas ang kanyang ngisi.
"You have to recall how much your father trusts us, Virgo. Kung nabubuhay pa
siya ngayon, malamang na papayuhan ka niya na makipag-cooperate sa amin."
He remained silent, just listening.
"Hindi ka ba nagtataka kung bakit sa kabila ng dami ng taong may tangkang
pumatay sa ama mo, walang nakakitil sa kanyang buhay? Na sakit lang sa puso ang
kinamatay niya at hindi dahil sa dahas?"
Damn. This man was right. The Ferdinand owe something to the Buenos Mafios.
"All I wanted," baba ni Zoref Buenavista sa hawak nitong stick ng sigarilyo,
"is the assurance that our organization will stay protected from the government's
prying eyes. I could go as far as ask you to legalize us, but that would only
compromise your credibility and cause controversy on your part. Both of us don't
want that, Senator."
"Yes," iyon na lang ang kanyang nasabi.
"So," maluwag nitong ngisi, "ibig sabihin ba nito, nagkakasundo na tayo?"
Matatag na tumitig siya sa mga mata ng lalaki. "Oo. Pero kulang pa ang limang
milyon."
Parang pinigilan lang ni Zoref Buenavista ang matawa sa kanya. Tumaas lang ang
sulok ng labi nito.
"What else do you want, Senator?"
"Some of your men to guard me," mariin niyang demand.
Pagkatapos magkasundo, lumabas din kaagad ang Big Boss ng Buenos Mafios, isang
mafia organization sa Pilipinas. Nang puminid ang pinto ng office room kung saan
naiwan mag-isa si Virgo, nagpakawala ng ubo si Zoref at inabot ang hindi pa
nangangalahating sigarilyo sa tauhan nitong nakaabang doon.
"Itapon mo nga iyan," pagpag nito sa suit na suot, nangangambang baka
nabagsakan iyon ng abo ng sigarilyo.
Apparently, Zoref knew that Virgo smoked cigarettes. He just faked being a
smoker for a bigger chance to get his approval about protecting the mafia
organization.
.
.
Nang maiwan sa office room si Virgo, binuksan niya ang bintana para tanawin
kung nakaalis na ba si Zoref Buenavista. Sinalubong siya ng madilim na kalangitan.
Malaki, maliwanag at bilog na bilog ang buwan. Nagkalat ang mga bituin. Pero malayo
sa mga iyon ang mood niya. He could not appreciate something magical or romantic
because of his mafia boss guest. Hindi pa niya natatanaw ang mga ito na pasakay sa
mga kotseng nakahanay sa loob ng bakuran, sa harapan ng malaking gate ng mansyon ng
mga Ferdinand, kaya kumuha muna siya ng pack ng sigarilyo sa drawer ng kanyang
desk.
Then, he stood by the window again. Sumandal siya sa hamba niyon, tinataktak na
niya ang pack ng sigarilyo nang marinig ang pag-ring ng kanyang cellphone.
He headed back to the table, left the cigarette pack in place to answer the
call.
It came from Bree.
He grinned. Muntikan ko nang isipin na hindi siya tatawag.
"Hello," sagot niya sa tawag.
Oh, Virgo! She groaned on the other line. May nauulinigan siyang ingay. There
was a muffled music and echoes of voices in an enclosed room. How come you've got
the time to answer? Halos nilahat ko na kayo rito sa contacts list ko—
He chuckled lowly. Mukhang hindi yata tumawag si Bree para magmakaawa na ituloy
ang nangyari kanina sa kotse. He was actually expecting her to be so horny she
could not help asking him to see her and get dirty.
Well, that was a little disappointing...
"Bree," putol niya sa paglilitanya nito, "I don't have time for that," mariin
niyang wika. Virgo had to show this woman who's the boss. "Ano ba ang kailangan
mo?"
If it's not fucking me then you can't talk to me, dugtong niya sa sariling
isip.
Virgo, pinipilit yata nitong pakalmahin ang sarili, pwede ba... pwede ba na
magpadala ka rito ng guard mo?
Sumandal ulit siya sa hamba ng pinto, tinanaw ang pagsakay ni Zoref sa sasakyan
nito. Sinara ng driver nito ang pinto bago umikot sa sasakyan para okupahin ang
driver's seat.
His forehead creased. "My guard?" he sounded slightly appalled. "Why do you
want him?"
Hindi ako makalabas ng banyo. Nandito ako sa... sa La Grilla. There's these
guys who are... ayoko nang ikwento— nagdadalawang isip yata ito pero napasuko na
rin. They are sort of harassing me.
"You went there alone?" pagdilim ng anyo niya.
Of course!
Naningkit ang mga mata ni Virgo. Napaisip siya.
Please, Virgo, ikaw lang ang nakasagot ng tawag ko. I am begging you. Pahiram
lang nung guard mo. Magpapahatid lang ako pauwi.
"I'll send Greg over there," he replied coolly. Nawala na ang kaseryosohan sa
kanyang mukha.
Oh, thank you, Mr. President—
He smirked. "Pero hindi ka niya ihahatid pauwi."
Ano'ng—
"He'll send you over to my place," he playfully grinned.
Virgo! protesta nito.
He chuckled. "You can say no. Then I won't send Greg over there. After all, I
believe you are a capable woman. You can defend yourself. Or you can ask for help
at the bouncers in that club."
Kapag ginawa ko iyan may mga makakakilala sa akin, mai-issue na naman ako!
Virgo just shrugged. "Well... That's all I can offer, Bree."
Nakakagalit ka talagang hayop ka! Sobra-sobra na itong stress ko, alam mo ba
iyon?
Natawa siya at hinagod ng kamay ang hamba ng bukas na bintana bago tinukod doon
ang braso. Natanaw niyang palabas na ng gate ang mga kotse ng kanyang bisita at ng
mga tauhan nito. They were a convoy of four cars.
"Kaya dito ka na sa akin dumeretso." That was his raw, throaty voice in his
cooing reply. "Dumito ka at nang matanggal ko na iyang stress at galit mo."

- - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - -

Chapter 9: Dinner

NAKASAKAY NA SA BACKSEAT NG ITIM NA SASAKYAN SI VIRGO. Nasa

driver's seat naman ang kanyang personal bodyguard na si Greg. Pagkatapos bigyan
ang lalaki ng instructions kung ano ang gagawin, umusad na ang kotse patungo sa La
Grilla. Tinted ang salamin ng sasakyan kaya halos hindi humahaplos sa kanyang mukha
ang liwanag mula sa mga poste.
Kakalabas lang nila mula sa subdivision na tinitirahan ng mga Ferdinand nang
mapansin niya sa salamin sa ibabaw ng dashboard ang pagsunod ng isang itim na
sasakyan.
Nakalagpas na sila sa intersection pero hindi mawala-wala sa likuran ang kotse.
"Greg," kalmado niyang saad habang deretso na sa kalsada ang tingin niya,
"paunahin mo nga 'yung mga sasakyan sa likuran natin. Let them overtake."
Gumalaw ang mga mata ni Greg, sinigurado na hindi lalabag sa batas-trapiko ang
gustong mangyari ni Virgo bago sinunod ang utos.
Tulad ng inaasahan, may mga sasakyang walang anu-anong nag-overtake. Nanatili
sa likuran nila ang itim na kotse na kanina pa niya napapansin. Mukhang nakahalata
na rin si Greg.
"Ilang minuto na siyang nakasunod, Sir?" anito, walang bahid ng anumang panic
sa boses ng bodyguard niyang sanay na sa trabaho nito.
"Simula nung nakalabas tayo sa subdivision. 'Yan 'yung sasakyang nasa gilid ng
gate na hinintay na makalabas itong kotse bago umusad."
"Sharp eye," seryoso nitong saad.
"Alam mo naman na kailangan kong maging alerto. Lalo na sa posisyon ko ngayon,
Greg."
Hindi na ito umimik pa. Mukhang nasa malalim nang pag-iisip ang binata kung
paano magagampanan ang trabaho nito na protektahan siya.
"Ang mabuti pa, Sir," sa wakas ay instruksyon ni Greg, "sa main entrance ng La
Grilla ko na kayo ibaba."
"People will see me," aniya. "They'll recognize me."
"Buhay mo ang nakasalalay dito, Sir."
Hindi man halata, pero isa si Greg sa mangilan-ngilang tao na tumitiklop si
Virgo. Sa loob ng maraming taong tapat na serbisyo ng bodyguard, wala nang
pagdadalawang-isip pa si Virgo pagdating sa mga desisyon nito. Ganoon kalabis ang
kanyang tiwala rito.
"At ano naman ang gagawin mo?"
"Ililigaw sila," anito. "Babalikan ko kayo after thirty minutes."
"Thirty minutes?"
"Estimate, Sir. Baka mapalaban ako."
Kampanteng sumandal si Virgo sa kanyang kinauupuan. "Sana malaman mo rin kung
sino 'yang bumubuntot sa atin."
"Susubukan ko, Sir."
Sinabihan man niya ng ganoon si Greg, may palagay na si Virgo kung sino ang
lulan ng kotseng nakabuntot sa kanila.
Greg began eating up a faster pace on the road. Mabilis na nagpalipat-lipat ito
ng pwesto. Kakabig sa kaliwa, kakabig sa kanan, sisingitan ang bawat sasakyang may
bukas na espasyo sa kanilang lane na kayang magpadaan ng dalawang magkatabing
sasakyan sa iisang linya.
Halos hindi alisin ni Virgo ang paningin sa salamin. He had to keep track of
that car. Unti-unti na itong nawawala sa kanilang likuran, nahaharangan ng ilang
mga sasakyan na ayaw nang magpasingit sa iba matapos nila masingitan ang mga ito.
Hanggang sa abot-tanaw na nila ang La Grilla. Mabilis na binaba siya ni Greg sa
main entrance, walang tanong-tanong na nagmadali siya sa entrance. Nilabas agad ni
Greg ang sasakyan sa vicinity ng establisyemento para palabasin na umikot lang ito
roon at wala sa kanila ang bumaba sa club.

Habang kinakapkapan, dama niya ang matamang titig ng

bouncer na doble yata ang laki ng katawan sa kanya. Nangingilala ang tingin nito at
mukhang hindi nakatiis.
"Senator Virgo?" tanong nito.
He grinned. "No."
Kumunot ang noo nito, hindi makapaniwala tulad ng kasama nitong bouncer.
Virgo straingthened his fresh polo shirt after the inspection. "I can't blame
you. I get that a lot... kahawig ko raw."
Nagpalitan ng tingin ang mga ito bago tumango-tango. Mukhang nadala ang mga ito
sa kung gaano niya ka-relaxed na sinagot ang pag-usisa ng mga ito. O pwede ring
nakumbinsi ng malamlam na ilaw sa pinto na baka namamalikmata ang mga ito.
"Okay na po, Sir," anito. "Pwede na po kayo pumasok."
He was baffled why they did not ask for his ID. Siguro dahil obvious sa hitsura
niya na hindi na siya menor de edad? Pinili niyang huwag nang kwestiyunin iyon. Ang
mahalaga ay ligtas siyang nakapasok sa club.
Sinalubong siya ng malakas na tugtugin. Dumadagundong iyon sa kanyang tainga
lalo na ang bass. He had to blink to adjust his eyes with the dark room and playful
bright lights. Nagsasayawan na roon ang mga tao, sa isang dako naman ay ang bar na
mangilan-ngilan lang ang nakaupo. Mangilan-ngilan dahil mas okupado ang mga mesa sa
palibot at ang mga booths para sa mga guest na mas gusto ng privacy.
He pulled his cellphone out of his back pocket. Sa sobrang ingay sa club,
pinasya niyang i-text na lang si Bree. Tinanong niya kung nasaan na ang babae
habang binabaybay ang gilid ng dance floor. Palipat-lipat ang mga mata niya sa
dance floor at sa bawat mesang nadadaanan.
Malapit-lapit na siya sa bar area nang matanggap ang sagot ng dalaga.
Ladies' rm.
He replied: Meet me at the bar.
Pagkatapos ma-send iyon, umilaw ulit ang cellphone niya. Tumatawag si Bree. He
did not answer. Nakatanggap tuloy siya ng message ulit.
Baka nakaabang sila sa akin sa labas!
People will recognize me, upo niya habang tinatanaw ang lobby patungo sa
ladies' room. Mas steady na ang ilaw at daig pa ang pila ng NFA sa haba ng pila
roon.
Pumuwesto si Virgo sa dulo ng bar counter. He let the shadows conceal his
presence, the warm yellow light from the bar touching the back of his head and left
shoulder.
Inabangan niya ang pagsulpot ni Bree. Nakita niya ang paglakad ng dalaga, suot
pa rin ang puti nitong tube top na crop top at pants. He held back his sigh. No
wonder some drunk men were after Bree in this club. Anyone intoxicated would want a
piece of her in that clothing. It doesn't mean they were right for harassing her
though. It was just, she was a total turn on in that get-up.
Of course, Virgo knew, because that's what he was exactly feeling upon seeing
her wade through the crowd.
Panay ang lingon ng dalaga sa paligid. Her dark loose curls bounced, reflected
by the sliding colorful lights in that club. Wala siyang makita na takot sa mga
mata nito, bagkus, pagka-alerto at inis ang naroon. Nakalapat sa gitna ng dibdib
nito ang baong pouch. Sumulyap ito sa bar, hinahanap siya ng mga mata nito.
For some reason, he felt thrilled to know her eyes searched for him.
Hindi niya nasikil ang mapangisi nang makalapit ito. At muntikan pang matawa
nang malagpasan siya ng dalaga.
Mabilis na hinablot niya ito sa braso. He pulled her close, colliding their
bodies in that one swift motion. Gulat na nahampas siya nito ng pouch sa dibdib
bago nag-angat ng tingin sa kanya. Napalitan ng pagsisisi ang mailap nitong mga
mata.

Virgo just tugged a grin at the side of his lips.

Things seemed to stop for Bree. She remained frozen, staring at him before she
got back to her senses. Napailing ito. Ginusto man nitong umatras, pirmi na niyang
hawak ang braso nito. There was no way for her to easily back away from him.
"Tara na," panlalaki ng mga mata nito sa kanya.
Nginisihan lang niya ito. Tanda pa niya ang instruksyon ni Greg na magpalipas
ng trenta minutos bago lisanin ang club.
"Why in a hurry?" he murmured, drawing his face close to her to make sure
she'll hear him clearly.
"Baka makita pa ako nung mga gagong iyon," Bree seethed.
"Don't tell me you're afraid," he challenged.
"Kung hindi dahil sa bago kong movie, pinagbabasag ko na ang mga itlog ng mga
iyon, okay, Mr. President?" she hissed.
Oh, how he loved this woman's gutsiness.
Hinapit niya ito sa bewang. He nuzzled at the side of her temple to whisper
closer to her ear.
"Well, what about my situation, Bree? Ano ang iisipin ng mga tao kapag nakita
nila ako rito?"
"Bakit ka ba kasi narito?" marahas nitong bulong na mukhang nakuha ang gusto
niyang mangyari, ang makisakay na lang sa ginagawa niya. "Ang sinabi ko naman, 'di
ba, ipasundo mo ako sa bodyguard mo!"
"Change of plans."
Ah, walang plano si Virgo na sabihin sa dalaga ang totoong isyu...
Napasinghap ito. Dama niya ang pagtulak ng katawan ni Bree. Pero wala iyong
nagawa para kalagin ang pagkakagapos ng isa niyang brasong nakayakap dito. The
gentle nudge only thrilled him. Parang pumitik kasi ang katawan nito padikit lalo
sa kanya.
"Diyos ko, Virgo," bulalas nito. "Don't tell me--"
Mukhang iisa lang ang nasa isip nila-- na may nagtatangka sa buhay niya ngayon.
"Relax, would you? Sasakyan iyon ng mga reporter," kilos ng kanyang mga paa.
He knew it was bad to lie. But lying took him far in life. Kaya wala nang
pangamba pa si Virgo kapag ginagawa iyon.
Tinangay niya si Bree sa dance floor. Kumubli sila sa kapal ng mga tao na
nagsasayawan doon. Kung panay ang lingkisan at magaslaw na kilos ng mga ito sa
upbeat na tugtugin, sila naman ay parang mga makalumang taong naligaw roon. They
remained closely clinging on each other's bodies, swaying slowly, stepping back and
forth and turning around.
"Hindi mo ba gamit 'yung kotse mo na hindi alam ng mga tao na sasakyan mo?"
paalala ng dalaga sa kanya.
"I am using it. Pero nag-iingat lang kami ni Greg. Panay ang sunod sa amin nung
sasakyan, eh."
Naramdaman niya ang pagyuko ni Bree. She rested her forehead on his shoulder.
Maingat na tinaas niya ang kamay at nilapat iyon sa likod ng ulo ng dalaga para
umalalay. His eyes carefully looked around the thick mass of people surrounding
them, dancing around them...
"Salamat nga pala, Virgo," malumanay nitong saad, kasabay ng paglamlam ng mga
mata na kanina ay hindi mawala-wala ang pagkakairap at paghihinala.
Pero masyadong malakas ang tugtugin sa club na iyon. Walang narinig si Virgo sa
huling sinabi ng dalaga.
.
.
HIMALA NGA YATA NA nakalabas pa sila Bree ng La Grilla nang wala masyadong
nakakapansin sa kanila. Marahil dala sa dilim ng lugar o kalasingan ng mga naroroon
kaya wala nang oras pa ang mga ito para pansinin sila.

Si Greg na ang mismong pumasok sa club para hanapin sila at

samahan sa paglabas. They took the emergency exit door. Pagbaba ng hagdan,
nakaabang na roon ang itim na sasakyan ng senador.
Ilang minuto rin silang tahimik sa biyahe. Alam niya na nakikiramdam ang
dalawang lalaki at nago-obserba kung may nakasunod na naman ba sa kotse ng mga ito.
"Kamusta, Greg?" basag ng binata sa katahimikan.
"Naareglo ko na, Sir," anito.
"Nakausap mo?"
"Hindi."
Binalik ni Bree ang tingin kay Virgo. Deretso lang ang tingin nito at isang
tango ang ginawad kay Greg na sumulyap lang sa dashboard mirror para makita ang
tugon para rito.
Mukhang nahulog na ang dalawang lalaki sa malalim na pag-iisip kaya pinasya ni
Bree na manatiling walang imik. Nilingon niya ang dark tinted na salamin at tinanaw
sa labas ang bawat madadaanan ng sasakyan. Her mind felt afloat in that moment.
Pabalik-balik sa mabagal na pagsayaw nila ni Virgo kanina sa club. She didn't want
to overthink why Virgo would go to that extent for her. But she did overthink.
Iyan tuloy, napunta siya sa konklusyon na ginawa lang iyon ng lalaki para sa
sarili nito.
Para maiwasan 'yung mga reporter daw na nakabuntot sa sasakyan nito.
That was enough to ruin the moment for her.
There was nothing picture perfect anymore with how he pulled her close, with
how his smile blended enigma and charm through the soft glow of the yellow bar
lights.
Nothing... nothing was perfect in that moment anymore...
Nilihim ni Bree ang pag ngiti. Relief just swept over her.
A relief that there was nothing special about that moment for her anymore.
Because, yes, there should remain nothing special between her and Virgo.
May kahabaan ang biyahe, hindi niya namalayang nakatulog na siya. Hanggang sa
tumuloy ang sasakyan sa isang pribadong village. Nasa kalagitnaan na ito ng madilim
na kalsada nang maalimpungatan siya. Hindi maipaliwanag ni Bree ang naramdamang
pagkapahiya dahil nakasandal pala siya sa balikat ni Virgo.
Mabilis siyang tumuwid ng upo, inayos ang sarili at tumanaw sa bintana.
Parang lumilipad na ngayon ang kotse. It journeyed smoothly. The road sloped up
and down and had a few twist and turns. Matayog ang mga punong bumabakod sa
kalsada, ilan lang ang mga nagtataasang poste ng ilaw na nalalagpasan nila. There
was something somber about the place.
Nilingon niya si Virgo.
"Nasaan na tayo?"
"Tagaytay," walang paligoy-ligoy nitong saad.
"Tagaytay?" bulalas niya pagkapihit paharap dito. "Ang layo."
Malayo kung iisipin, pero alam ni Bree na mabilis naman ang naging biyahe nila.
"Ihahatid ka ni Greg pauwi bukas."
"You want me to spend the night with you."
"Yes. There's nothing new with that, Bree."
Sumandal na lang siya sa kinauupuan. "I mean, until morning, that is."
"It's for our convenience. Less people will notice us here."
Nilabas ni Bree ang cellphone sa sariling pouch. As usual, hindi siya tinawagan
ni Manager Ken. Pinansin na lang niya ang malaking orasan sa screen niyon. Alas-
nuwebe na ng gabi.
"And," patuloy ng lalaki na nagtse-check ngayon sa cellphone nito, "I had the
housekeepers restock the fridge earlier. So, what do you want to be cooked for
dinner? Something heavy?"

"Hindi ba madaldal ang mga housekeepers mo?" usisa niya

rito.
"When will you ever relax?" was his confident smile. "Pagdating natin, tayong
dalawa na lang ang matitira roon."
Magsasalita pa sana siya nang maagapan ng binata.
"And I'll be cooking dinner," deklara nito.
Nang makarating sa vacation house, dinala agad siya ni Virgo sa isa sa mga
guest rooms. It was pristine with cream-colored walls and soft lighting. Tumambad
sa kanya ang queen-sized na kama na may puting comforter at bed sheets. She was
starting to wonder how will this man explain to the maids the mess they would make
on that later...
"Rest a bit," wika nito na nagpalingon sa kanya. Hindi pa rin pala umaalis sa
likuran niya ang lalaki. "You're free to use the bathroom to get refreshed if you
want."
She smiled. "Alright. Thank you." Binalik ni Bree sa silid ang tingin. Sa
palagay niya, magpapahinga na rin muna siya bago maligo.
"I'll have a quick shower, then prepare dinner," ani Virgo.
It took her a few seconds to finally say, "Virgo, there's no need--"
Hindi na niya natuloy ang sasabihin. Ngayon lang napagtanto ng dalaga na umalis
na pala si Virgo sa pinto.
To cook for me... dugtong na lang ni Bree sa sariling isip.
Nasa banyo pa si Bree nang kumatok si Virgo para yayain siyang kumain. Ayaw pa
niyang lisanin ang maligamgam na tubig sa bathtub at ang bango ng sabon na
nakakulong sa silid na iyon... ngunit dahil nakakaramdam siya ng gutom, umahon na
rin siya nang pakiramdam niya'y nakaalis na si Virgo.
 Sinuot niya ang hinandang bath robe na puti at tinuyo ng blow dryer ang buhok.
Ginala ni Bree ang mga mata sa paligid. Dapat pala ay hindi niya na lang
hinayaang makaalis kanina ang binata. Malaki ang vacation house at hindi niya
kabisado kung nasaan ang dining room.
But she walked on and figured out where the dining room is with ease.
Nadatnan niya na nakasuot ng silk robe na itim ang lalaki. Inaayos na nito sa
pahabang mesa ang mga pagkain. Hindi mapangalanan ni Bree ang sumasayaw na amoy ng
herbs kahalo ng pritong isda. Pero sigurado ang sikmura niya na masarap iyon.
Napaangat ng tingin sa kanya ang lalaki, may balak na ipaghila siya ng upuan.
Nasa kabilang panig nga lang ito ng mesa kaya naunahan na niya. Umupo siya sa
bandang kanan ng kabisera ng dining table na iyon.
Ngumiti na lang si Virgo at inokupa ang kabisera.
Bree stared at the fried fish in front of her. It was a salmon, beautifully cut
with an orangey crisp skin. May binudbod doon na herbs at ilang hiwa ng lemon.
Ngumisi siya sa lalaki.
"Don't tell me you're also a restaurateur, Mr. President," she beamed at him.
Maluwag ang ngiti nito. "Apparently, I like experimenting with food."
Hindi na niya sinagot pa ang tinuran nito.
"Let's eat," anyaya nito.
Kapwa sila natahimik para lang mabilis na maubos ang hapunan. Bree was now
feeling unsure about the perfect man being non-existent...
Pagkatapos kumain, niyaya siya ni Virgo sa counter sa kusina. Makikita roon ang
nakabitin na mga wine glass at poste na nagdo-double purpose din bilang isang wine
rack.
Pinapili lang siya nito ng alak na iinumin nila. What caught her attention was
the pink-colored bottle of champagne. May kulay puti itong seal.
"I want this," maingat niyang bitbit sa bote.

"Let me see," kuha ni Virgo sa bote at inikot iyon para

basahin ang label.
Nakasaad doon ang pangalan ng wine company ng isa sa mga prominenteng
entrepreneur dynasty sa Pilipinas-- ang mga Cervantes.
"A Desert Rose Champagne?" angat ng mga mata nito sa kanya. Amusement made them
sparkle.
Bree bit her lower lip. Hindi niya alam kung ano ang big deal na Desert Rose
Champagne ang pinili niya, pero excited na tumango-tango siya.
"Why, it goes best with salmon," ngisi nito. "I never knew you're so good with
wines."
Alanganin na lang na ngumiti si Bree. Actually, na-cute-an ako sa bote kaya
pinili ko siya.
Niyaya siya ng lalaki sa balkonahe sa likuran ng vacation house na nakaharap sa
bangin. Madilim ang langit, puno ng anino ang bangin at ang nakapaligid dito na
makapal na mga puno. Mangilan-ngilan ang liwanag na kumikislap mula sa nagkalat na
mga bahay sa kabila ng bangin na iyon.
They sat on metal chairs with soft cushion seats. Nakapatong sa glass table sa
pagitan nila ang bote ng champagne. Kapwa sila may hawak na wine glass. Sinaid ni
Bree ang laman ng kanyang baso.
"So, how's the interview?" lingon sa kanya ng lalaki.
"Ayos lang." Bree felt glum. That interview at French Talk only reminded her of
Krista.
"You sure?"
Sigurado si Bree na may halong pagtawa sa sinabing iyon ng lalaki. She gave him
a sharp stare.
"Oo. Pinanood mo?"
He looked away. "I don't know but, yes, I did."
She grinned coyly. "Inaabangan mo kung anong oras matatapos ang interview?
Inaabangan mo ang pagtawag ko?"
 Bree only asked to be disappointed. Kasi kahit na totoo ang asumpsyon niya,
hinding-hindi iyon aaminin ni Virgo.
Ngumiti ito. "Not really. Gusto ko lang malaman kung paano ka umakto sa harap
ng camera."
"Bakit?" there was something teasing with her smile, even if Bree did not
intend to project something like that at Virgo in this very moment. It caught his
attention. "Hindi ka pa ba nakakanood ng mga pelikula ko?"
There was something sultry in her voice. It must be the touch of champagne on
her throat.
"Hindi pa," mahina nitong tawa. "That's the problem with me. I'm so self-
righteous."
"Self-righteous?" her disbelief was evident. "I don't think you're self-
righteous." Tumayo na siya mula sa kinauupuan. She slid across the polished wooden
floor to reach his seat. Maingat niyang umupo sa kandungan nito. Her legs hung on
his right leg as she rubbed and massaged his shoulders. He returned the favor by
stroking her leg. "Napaka-open mo nga sa akin kung gaano karumi ang imagination
mo," titig ni Bree sa mga mata nito.
He stared back heavily. Basang-basa ng lalaki ang bawat kilos niya. Paanong
hindi? Buong atensyon naman nito ay palaging nasa kanya, kaya napupuna nito kahit
katiting sa mga galaw niya.
Nilapag nito ang baso sa mesa at hinagod siya sa likuran ng buhok. His hand
dropped on her shoulder. Sumabit ang mga daliri nito sa bandang collar ng suot
niyang bathrobe. Virgo gently tugged it down to reveal her shoulders.
Ang isang kamay naman nito ay humagod sa ibabaw ng kanyang hita.
"Gusto mo bang malaman kung ano ngayon ang nai-imagine ko?" he huskily murmured
as Bree inched her face closer to him.
Her gaze went down to his lips. Sexy and vile. The way he speaks was enough to
label Virgo a very dangerous man.
"I can read your mind," ngisi niya. "Sigurado ako na dinala mo ako rito para
magbayad. I have to pay for your kindness for rescuing me in that club, kind Sir...
with my body."
Hahalik na sana siya rito nang hawakan ni Virgo sa bandang pangahan. He cupped
her face that way and firmed her in her position. Nagtatanong ang mga mata ni Bree
na tinitigan ang mga mata ng lalaki.
"No," he hotly answered, strands of his uncombed hair hung on his forehead,
emphasizing his eternal soldering gaze, "nandito ka dahil may utang ako sa iyo na
dapat bayaran."
Bree suppressed her sweet smile.
"Hindi ka dapat binibitin. Kaya itutuloy na natin ngayong gabi," patuloy nito.
Virgo paused to wet his lips. Oh, damn this sexy beast. "Sit properly on me and get
it, Bree."
Umayos siya ng pagkakaupo. Tinukod ni Bree ang mga tuhod sa magkabilang gilid
ng hita ni Virgo. Nasulyapan niya ang bote ng champagne kaya inabot niya iyon. She
was about to pour it over Virgo's head but his swift reflexes caught her wrist,
stopping her mid-air.
"I just want to know how you'll taste like... with champagne," she smirked then
winked.
He grabbed a breast, moved his hand in circular motion before squeezing. She
let out a soft moan.
"You're doing it wrong," kislap ng mata nito bago inagaw ng kamay na nasa
pulsuhan niya ang bote ng champagne.
Hinawi nito ang tela sa bandang dibdib ng robang suot. After exposing his broad
chest and abs, he positioned the mouth of the bottle on his stomach. He maliciously
grinned then tipped it in a downward position. Kita ni Bree ang pagbagsak ng inumin
padausdos mula sa tiyan nito pababa sa puson... at pababa. Kumalat ang basa sa
ilalim ng tali ng roba hanggang sa palda niyon na tumatakip sa pang-ibabang bahagi
ng katawan ng lalaki.
When Virgo lifted up the bottle, Bree returned her gaze on him, burning
internally with his dark gaze.
 "Now, you can start tasting," mapanghamon nitong ngisi.

- - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - -

Chapter 10: Taste

MABILIS NA UMALIS SA PWESTO SI BREE. Umusog naman si Virgo

sa dulo ng upuan at binuka ang mga hita. Pailalim ang titig ng binata sa kanya,
nakaabang sa susunod niyang mga kilos.
Humagod ang kamay ni Bree. Pumaikot ang haplos ng palad sa tuhod ng lalaki bago
pinadulas iyon sa hita nito. Bahagyang dumausdos na noon ang suot niyang bath robe,
lumantad ang tuktok ng kanyang malusog na mga dibdib at makinis na mga balikat.
Hinawi niya ang dulo ng itim na roba na suot ni Virgo. Her fingers wrapped
around his thick length, barely enclosing it with her hold. Her grip slid down to
his base, smooth and rough at the same time. His flesh was slick with champagne.
Bree sucked in a deep breath. She wasn't new to this. The reason why
awkwardness has flown out the window for her when it comes to sex is because she
had done it so many times before.
It was sad to think, that someone as beautiful as her could never be decent
anymore. Kahit na mapagpasyahan pa niyang maging ganoon. Wala nang disente sa kanya
simula nung gamitin ni Bree ang katawan para manatili sa showbusiness.
Everytime, and every day... whenever she comes to this moment... having sex...
Bree was facing another battle. Sex for her has become a means of seeking
validation, a means of seeking the feeling of happiness... At makukuha lang niya
ang pakiramdam na iyon kung lulunukin ang sariling takot at pride... kung makakaya
niyang gawin ito nang hindi nababahala ng mga alaala ng mga naunang gumamit na sa
kanya...
Nagulat siya nang maramdaman ang mga daliri ni Virgo sa kanyang baba. He lifted
her face to meet his intense gaze.
"Is there something wrong?" seryoso nitong titig.
She pulled a sexy grin. "What else could be more wrong than this, Mr.
President?"
Their affair was already wrong. Imahe, reputasyon at katahimikan ng mga buhay
nila ang nakasalalay kapag nalantad na.
Hindi man lang napangiti ng binitawan niyang salita ang binata.
"For a moment, I thought you're thinking of something else..."
She returned her eyes on his cock.
"Or someone else..."
Napalis ang ngiti niya.
Dahan-dahang inunat ni Virgo ang kamay, maingat na humablot sa kanyang buhok sa
tuktok ng kanyang ulo.
"Ahh, huwag kang mag-alala. Sisiguraduhin kong makakalimot ka."
Doon na siya muling ngumiti. Yumuko si Bree para isubo ang kahabaan nito.
Finally, she sees his cock. In her utter surprise, she was swept with pleasure and
wonder seeing that champagne dripping on the tip of his aroused manhood. She
immediately licked it to taste, and slurped the champagne that bathed his cock's
skin. Ang sarap. Bree pulled away to bite her lower lip to stop it from smiling
like crazy.
Virgo still held the back of her head securely. "Need a push?"
Kinakapos man ng hininga, sinikap pa rin niyang sumagot.
"Just hold my head."
His silence meant yes. Then she dropped back her head and slid his cock whole
inside her mouth, inch by inch but a continuous slide then, holding her breath to
prepare for his tip reaching her throat.
Mabilis na nagtaas-baba ang kanyang ulo. Pigil ni Virgo ang mapaungol habang
humihigpit ang kamay sa kanyang buhok. Naglalaban ang pagdidilim at pamumula ng
anyo nito. His lips quivered.
 Her cheeks hollowed as she pulled her mouth upward in a sucking motion.
"A-Ah!" marahas na daing ng lalaki bago pasabunot na inangat ang kanyang ulo.

Naghahabol siya ng hininga nang masalubong ang tingin nito.

He released her hair, dropping Bree's head close to his crotch.
Inabot ng isang kamay ni Virgo katigasan nito at mahinang tinapik iyon  sa
mukha ni Bree.
"Masarap ba?" magaspang nitong tanong.
"Oo, Virgo," hingal pa rin niya.
"May mas masarap pa diyan," he grunted before taking her shoulders to help her
stand up.
Inangat ni Virgo ang bote ng alak at pinaligo iyon sa kanya. Habang pinapanood
ang pagdausdos ng alak sa kanyang katawan, binatak na nito ang tali sa bewang ng
suot niyang roba. It sets free and dropped the covers of her body. Dahil bagsak na
kanina pa ang sleeves ng suot niya, dumeretso dulas na ito pabagsak sa sahig.
His eyes hotly scanned her nakedness and the slipping champagne on her skin.
Pinunasan ni Bree ng mga palad ang basang mukha. Nakita niya ang matiim na titig ni
Virgo, ni hindi ito makangiti sa intensidad na dinaranas kaya hindi mapigilan ni
Bree ang matawa.
Her laughter was light and crisp. Nakakaengganyong isipin na may sayang kalakip
iyon.
Pinagpatuloy niya ang pagpunas sa sariling mukha, at hinagod na rin ng mga
kamay niya ang hubad na katawan para ikalat lalo ang champagne na bumabasa sa
kanya.
Interesanteng tumaas na sa wakas ang sulok ng labi ni Virgo. Napatili siya nang
biglang itapon ng lalaki ang bote. Tumama iyon sa pader at nabasag.
Paglingon ni Bree, nahablot na siya nito sa mga braso. Hayok na dumausdos ang
mga labi ni Virgo sa kanyang pangahan, pababa sa kanyang leeg.
"Ah, Virgo..." pilit niyang itaas ang kamay pero umabot lang iyon sa dibdib ng
lalaki.
Sobrang higpit kasi ng pagkakahablot nito sa kanyang mga braso. He pulled her
close to him and Bree felt her knees weaken as his lips sucked and kissed on her
jaws and neck.
Para siyang babagsak paliyad, habol ang hininga sa naghahalong pag-iinit at
kiliti na hatid ni Virgo sa buong sistema niya.
"O-Ohhh..." pamumungay ng kanyang mga mata nang saluhin ng binata ang kanyang
batok.
She felt like a helpless virgin, offering herself to a bloodthirsty vampire who
sucked and licked the wine off her skin.
Her hands were shaking as they reached Virgo's arms. Sinadya niyang itulak
pahubad ang sleeves ng suot nitong roba. His strong biceps shone against the soft
yellow lighting. Napapikit siya at hinagod, pinisil at dinama ang tigas ng muscle
nito sa braso at dibdib.
Tinaas ni Virgo ang mga hita ni Bree at niyakap sa bewang nito. She smiled in
ecstacy and wrapped her arms on his neck. Dinantay niya ang ulo sa pagitan ng
dibdib at balikat nito.
She was oblivious with how his eyes grew darker with passionate ardor. Dinala
siya nito sa loob ng vacation house, halos magliyab sa bigat ng mga hakbang nito
ang sahig. Tinahak nila ang living room hanggang sa marating ang guest room.
Narinig ni Bree ang pabalibag na pagsara ng pinto. Humiwalay tuloy siya mula sa
pagkakayakap at sinilip ang mukha ng lalaki. She held her breath, overwhelmed by
the intensity in his eyes.
"Virgo," haplos niya sa pisngi nito.
He took her hand and gripped it tight, making her mouth drop open at the
searing pain.
"A-Ah, Virgo..." panlalambot ng ekspresyon ng kanyang mukha.
Tinabig ng binti nito ang upuan kaya tumumba iyon. Nilapag siya nito sa ibabaw
ng dresser table. Hinila sa mga hita para idikit siya sa katawan nito. Bree firmed
herself. Tinukod niya sa likuran ang mga kamay, kaya parang nakaliyad na siya sa
harapan nito.

Tuluyan na nitong tinaggal ang tali ng roba at hinubad

iyon. Hindi maalis-alis ng lalaki ang mga mata sa nakahain niyang katawan. Her
breasts perked with hardened nipples, her back arched, and thighs parted revealing
her sex cleanly shaved. Bree sexily placed a palm on his hard abs. Not as rocky as
hardcore gym-goers, but the man was so, so fine. Humagod ang isang kamay ng lalaki
sa loob ng kanyang hita, ang isa nama'y humablot sa likuran ng kanyang ulo. He
pulled her in for a torrid kiss.
Tinugon ni Bree ang halik ng lalaki. Hindi siya nagpatalo sa uhaw at karahasan
nito. Medyo pumiksi ang katawan niya nang magsimula itong dumaliri. Hindi pa rin
siya nagpatalo. Her fingers teasingly traced the deep V of his pelvis, then grabbed
his hard cock and jacked him.
Kasabay niyon ang mapaglarong pagdikit ni Bree sa kanyang mga hita para hindi
makakilos ang kamay ni Virgo.
He reluctantly pulled off his hand. He grabbed her chin. Nagde-demand ito na
saluhin ang titig ng mga mata nito.
Ngayon na.
Bree looked at him with hazy eyes and smiled.
"Come on, Bree," he gritted. Hawak ni Virgo ang kanyang baba, ang isang kamay
naman ay pilit na pinaghihiwalay ang kanyang mga hita.
"Make me, Mr. President," she giggled. "Part my legs with all your power."
A devilish grin crept on his dark handsome face. Marahas na binitawan ni Virgo
ang kanyang baba kaya medyo napailing si Bree. Yet her eyes remained on him as she
smiled cheekily.
Hinila nito pabukas ang isang drawer, naghagilap ng pack ng condom.
"You'll regret asking me to show that power. You'll have a hard time walking
when I hit you here--" gigil na siksik nito ng kamay sa pagitan ng kanyang mga
hita.
Napasinghap siya nang walang anu-anong napasok nito ang mga daliri sa kanyang
hiwa. Lumuwag ang ngisi ng lalaki. His gaze promised that her tricks only made
things dangerous for her.
Why Bree was excited about that, she didn't know.
Oh, she knew... Alam ni Bree na kayang-kaya siya nitong laspagin.
But she would not admit it.
Her mouth dropped open. Nilalabanan niya ang mapaungol, pinagbubutihan ang pag
hand job sa lalaki.
"Puro ka yabang," hamon niya rito.
"Yabang," he smugly smirked, grabbed her hip to pull her closer. Virgo's built
now loomed over her. Kinagat nito ang dulo ng condom sachet, maingat na pinunit
iyon pabukas. Humigpit ang kamay nito sa kanyang pulsuhan para alisin sa
pagkakahawak sa ari nito. "Ilang beses ko na bang pinatunayan sa iyo na masarap
ako? Why do I always have to prove myself?"
Pailalim ang titig niya rito. Piniga ang kahabaan ni Virgo dahil ayaw niyang
bumitaw doon.
"Huwag mong ireklamo sa akin ang problema mo sa trabaho," nanunuksong ngiti
niya rito.
She felt his hand squeezing the bones on either side of her wrists, making Bree
whimper and let go of his dick.
"Ah," daing niya pagkabawi ng kamay.
Pinanood niya ang pagsuot nito ng condom Pagkatapos, malayang nahila na siya ni
Virgo padiin dito. Her slit touched his hardened cock, a wave of excitement filled
her lusting belly to the brim.
"We can't lie to each other, Bree," hilig nito ng ulo habang inaasinta ang dulo
ng ari nito papasok sa kanya. "This is the only reason why we need each other."
 She knowingly beamed. "We relieve each other's burdens."
Lumuwag ang ngisi nito. Ewan ni Bree kung dahil sang-ayon ito sa sinabi niya o
dahil nahanap na nito ang papasukan.

He inched his hips forward. Her eyes widened at the touch

of the cool, rubber-coated tip of his manhood. Relaxed na umunti-unti ito ng pasok.
Pigil ni Bree ang paghinga. Pigil nita ang mapa-igik, ang mapa-ungol.
Pero hindi payag si Virgo na walang nakukuhang reaksyon mula sa performance
nito. When his tip got in, he violently swung his hips forward. He slammed in
deeply.
"Ah!" higpit ng kamay ni Bree sa balikat nito.
"Heh," he grinned before he began swinging his thrusts back and forth. He
effortlessly moved, like a hardworking man sawing wood with ease.
"O-Ohhh..." ugoy ng katawan ni Bree, nakikisayaw sa sarap na dulot ng paglabas-
masok ni Virgo.
Ilang minuto pa at nakisabay na siya sa kilos nito. They pushed and pulled,
their unison made their bodies collide and slap against each other. Sa sobrang
pamamasa ni Bree, ang dulas na ng naging entrada ng lalaki. For her, that was the
best part in sex, when both of them began getting wet and slick. Parang walang
tigil na ang pagkikiskis ng maseselang parte ng katawan nila. It was so smooth it
felt unstoppable.
Pero sa una lang naman iyon masarap. Once his intensity had built up, Virgo cut
off her bliss, grabbed her and threw her on the bed.
Bree was struggling to get up when Virgo caught her. Tinulak siya nito padapa
sa kama, pinatuwad. Dumikit sa puwitan niya ang nanlalagkit nitong katigasan. She
knew it was her wetness that made his condom-wrapped length that slick. His arm
hooked around her neck, his other hand positioned his cock before shooting it
inside her slit.
Sumagad.
"Ah!"
She moaned.
He grunted.
Then they swung back and forth. Back and forth, and back and forth. Bree
whimpered and moaned and gasped. Kasabay kasi ng pag-ulos nito ang paglilikot ng
malaya nitong kamay. Pumipiga sa kanyang puwitan, humahagod sa hulma ng kanyang
katawan. He bent over and kissed the valley of her back, grazed his teeth, panted
to let his warm breath tickle and tease her bare skin.
Then Virgo pulled her upright. Sakal siya ng kamay nito sa leeg.
"Ride," utos nito.
Binaba niya ang balakang. Umupo siya saglit sa mga hita nito para ayusin ang
mga binti. She sat in a leg-parted squat before lifting her hips again.
Sa umpisa, dahan-dahan lang pero nang manuot na kay Bree ang pagkasabik na mag-
orgasm na, binilisan niya ang pagsakay kay Virgo.
She went up and down, up and down, making the bed bounce, making her head and
rich hair bob.
Kapwa pumapalahaw sa silid ang mga ungol nila. Virgo had more control though,
and Bree would only stop when she needed to pant and catch her breath.
Sweat filmed on their skin, it was the dirtiest yet refreshing she ever felt.
Humagod ang isang kamay ni Virgo sa kanyang dibdib, pumiga, lumapirot at paikot na
nagmasahe. Tumampal. Humila. Lumamas. Mainit na lumapat ang labi nito sa kanyang
batok habang kinakalikot na ng mg daliri nito ang clitoris niya.
Bree bit her lower lips.
"Cum, Bree," he encouragingly whispered in her ear.
"V-Virgo..." she panted. Confusion began to struck her.
Tinulak siya ng lalaki pahugot at tinihaya siya. Akmang babangon si Bree pero
naunahan siya nito. Virgo only needed one hand to pin her wrists over her head,
against the bed.
 "Virgo," titig niya sa mga mata nito, nagtatanong.
He fingered her. "I'm about to cum."
"Then... let me..."

"We have to cum together."

Bree felt lost.
Napaliyad siya nang masaling ng mga daliri nito ang ikasasagad niya. Her belly
felt like exploding. She was already having too much.
"V-Virgo!" she begged, her body squirmed and danced beneath him.
He released a harsh breath. Pinaigting nito ang pagkilos ng kamay. Even his
veined arm flicked back and forth to intensify his energy in fingering her.
"Virgo!" naluluha niyang pakiusap. "Virgo! Virgo!"
Tears rolled down her cheek. Pakiramdam niya sasabog na ang pantog niya. Para
siyang mababaliw, kakapusin ng hininga, lumulutang ang ulo dala ng hilo, nahihilo
sa sobrang pagliliyab ng kanyang katawan.
Virgo granted her a dark smile.
"Ohh... Oh..." panlalambot ng kanyang katawan.
Lumilipad na nga yata siya.
Wala na yata sa mundong ito ang ulirat niya.
Her eyes rolled back, immediately concealed by her eyelids dropping close.
Virgo inserted. He brushed her sweating forehead with his palm. He began with
slow, deep strokes. Kapag naaabot na ng kahabaan nito ang dulo niya, dumidiin pa
lalo ang lalaki.
That must be the pump she needed to descend her back to earth. Muling nagmulat
ang kanyang mga mata.
"Ah! Ah! Ah!" ungol niya sa sunod-sunod nitong pagbayo.
Virgo sunk his head on her neck. His shaking hand cupped her jaw, he flicked
his waist forward and throbbed deliciously within her.
That throb completely lost it for Bree. She released a soft orgasmic moan.
Manginig-nginig ang buo niyang kalamnan at napasigaw siya ng sunod-sunod nang
biglang bilisan ni Virgo ang pag-ulos sa kanya.
Her body moved back and forth.
"Virgo..." she cried, she moaned, she squirmed and trembled.
Narinig niya ang pagsinghap nito. Mabilis itong humugot at nasulyapan ni Bree
ang pag-ahon ng katawan nito. Virgo's eyes were on her as his hand jacked his
cumming cock to let it all out in the condom he was wearing.
.
.
ALANGANING ORAS NA NG GABI muling nagising si Virgo. Walang nakayakap sa kanya.
Paglingon, kasalo pa rin niya sa kumot si Bree, pero nakatalikod ito ng pagkakahiga
sa kanya.
Virgo gently moved and peered over her bare shoulder. Ibababa niya ang ulo para
sana sumipsip roon nang masulyapang nakatingin ang dalaga sa cellphone nito.
Napangiti siya nang mabasa ang binabasa nitong mensahe ng fan ni Bree. He felt
disheartened when she left that screen without leaving any reply, and swiped on the
homepage of her social media account.
Natigilan ito. Napalingon at alertong in-off ang phone. Umayos lang ng
pagkakaupo sa kama si Virgo. Nilapag muna ni Bree sa katabing night table ang
cellphone, inayos ang pagkakatakip ng kumot sa katawan at umupo na rin paharap sa
kanya.
Virgo smiled and caressed her cheek. "That's kind of rude."
"Ang alin?"
His eyes probed hers. Sumalamin doon na naguguluhan ang dalaga. So, he
patiently explained.
"Iyong hindi mo nire-reply-an ang mga fans mo," ngumiti siya para ipakita kay
Bree na hindi naman siya galit, "lalo na kung may spare time ka naman."
Yumuko ito. "Ano ba ang gusto mong i-reply ko?" umusog ito palapit sa kanyang
tabi, sumandal na rin sa headrest ng kama. "As usual, nagmessage lang naman sila na
favorite nila ako at may talent ako at magaling ako sa pag-arte."

He chuckled lightly. "Perhaps, a little thank you will do?"

She threw a bored look at him. Naaaninagan ng malamlam na ilaw ng dilaw na
lampshade ang maganda nitong mukha. He was amazed how beautiful she looked without
any of that.
"Virgo, pulitiko ka, artista ako. Ibahin mo ang trabaho ko sa trabaho mo."
"You know there's a similarity, Bree. Some things will always have this
connection and it will stay that way no matter how much you deny it," ngiti na lang
niya.
Mabigat ang pagbuntong-hininga nito, "Ayoko lang na masyadong seryosohin ang
mga sinasabi nila. Lahat naman ng iyan, temporary. At sigurado na hindi lang ako
'yung artista na sinasabihan nila ng ganyan. Kaya ayoko... ayoko masyadong isipin o
pansinin na iyan."
There goes his gutsy woman. She began preaching.
"It's dangerous when you began knowing how good being loved feels. It becomes
an addiction, hahanap-hanapin mo. Kapag artista ka at nalango ka sa pagmamahal ng
mga fans mo, masakit na masakit sa kalooban mo kapag nawala sila, kapag pinagpalit
ka na nila, kapag nawala 'yung mga tao na naniniwala sa iyo at sa talent mo. What
will you do with your talent if no one believes in you?"
"Exactly. So why not thank them?" aniya. " They are just human, they need to
feel appreciated too."
He tried to catch her eyes, but Bree would not even turn to look at him.
"I am just saying this because I went the hard way to get here. Hindi ako tulad
ng iba na sumikat agad... at sumikat sa disenteng paraan... Ang dami... ang dami
kong pinagdaanan. At sa tuwing nabibigo ako, wala akong pamilyang babagsakan.
Walang mga brasong yumayakap sa akin. Walang mga tao, sa pag iisa ko, na pupuntahan
ako sa kwarto ko habang umiiyak ako at sasabihan ako na Ayos lang iyan. Magiging
maayos din ang lahat. Naniniwala kami sa iyo. At nakaya ko. Ngayon kung ibubunton
ko ang pangungulila ko, sa pagseseryoso sa mga sinasabi ng mga fans ko raw na hindi
ko naman sigurado kung sincere o nag-aabang lang ng reply ko para may maipagyabang
kahit na hindi naman talaga nila ako gusto..." She shook her head and sighed.
Minasahe nito ng isang kamay ang sentido. "I don't know..."
He saw how brave and strong-willed she was. Brokenness was the back light of
her bright melting-brown eyes, but she managed to hold back the brimming tears.
"I went the hard way to get those people who will appreciate me... who will
love me. Nakaka-appreciate naman ako. Pero ayokong malango roon. Dapat na akong
makuntento na minsan, nakasama ko sila at naramdaman ko na minahal nila ako kahit
papaano. That's all. I won't take it personally... Fans... a few are for real...
pero karamihan sa kanila, nandiyan lang kapag trending ka."
"I'm afraid you're also applying that with your... personal relationships,"
alis niya ng tingin dito.
Bree smiled bitterly. "It's human nature, right? Alam ko naman na gagamitin
lang ako ng mga tao, kaya bakit ko sila hahanapan ng hindi nila kayang ibigay sa
akin? At tao lang din ako, kaya bakit hindi ko rin sila gamitin sa paraang pabor sa
akin?"
"It's not wrong to demand for what you really want," he sounded hopeful. "It's
not wrong to show appreciation."
"Would you give it?" lingon nito sa kanya.
Napatitig si Virgo sa mga mata ng dalaga.
"For example, this person is a fan of the opposition o ng kalaban mong partido.
Then you get a message like they admire you. Would you say thank you?"
Pinili niyang manahimik. Pigil ang mapangisi. Bree was really beyond what meets
the eye. When her talk starts making sense, Virgo was secretly on his toes.
He just looked away. He was afraid that his eyes might betray his thoughts.
Napabungisngis ang dalaga dahil sa kanyang pananahimik. "I know you won't.
Because you never know, baka fine-frame up ka lang niya, at i-manipulate ang
sinasabi mo, o baka binobola ka lang niya kasi manghihingi ng tulong kahit hindi
naman ikaw ang iboboto niya. Siyempre, hindi ka na makaka-hindi kapag napunta sa
ganoon ang usapan ninyo, or else, sisiraan ka. So, why would I bother? Why waste my
energy para sa wala namang patutunguhang maganda para sa akin?"
"Bree," makahulugan niyang ngiti, dama ni Virgo ang pagkakatitig ni Bree sa
kanya, "that's the point of me being a public servant. Pwedeng mamili ang mga tao
kung sino ang iboboto nila, pero ako? Hindi ako pwedeng mamili ng taong tutulungan
kapag naluklok sa pwesto."
.
.
.
***
.
.
.
NALIGO NA SI BREE. Hindi man siya komportable na magsuot ulit ng hinubad, wala
naman siyang baong damit. She blow dried her hair and had a little touch of make-up
after her bath. Nilisan niya ang silid na ginamit nila ni Virgo suot ang puting
tube crop top at pants.
Hinanap niya si Virgo sa bahay na iyon. Wala na kasi ang lalaki sa tabi niya
nang magising mula sa ikalawang tulog.
Nadatnan na lang ito ni Bree sa kusina. Tinangay siya roon ng mga paa dahil sa
imbitasyon ng bango ng ginigisang bawang at sibuyas. Tinanaw niya si Virgo na
nakaharap sa kalan. He felt her presence and glanced. Abala ang isa nitong kamay sa
spatula. He tossed the ingredients in the pan.
Ngumiti si Bree sa binata na puting bath robe na ang suot. Basa ang itim nitong
buhok. A gentle sunlight streaming through the dining room's glass wall reached the
kitchen and touched his handsome face. He tugged a soft smile.
"Mr. President," pinilit niyang manatiling confident, when in fact, deep inside
she felt like an awkward high school girl, "nandito na ba si Greg? I suppose I need
to go home now."
"He's on his way," anito at lumipat sa malapit na counter para sipatin ang
hinanda nitong manok. Inangat muli nito ang mga mata sa kanya.
"Okay," tango niya. "Maghihintay na lang ako sa living room--" and she was
about to turn away when abruptly stopped by Virgo's voice.
"Bree," tawag nito na alertong nagpalingon sa kanya.
"Yes, Sir?" she loosely smiled. The sunlight was on the side of her face, a few
of its rays caressed her hair into a glorious light brown. It made her aura
brighter and lighter.
Lumuwag ang ngiti nito. "Have some breakfast first."

- - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - -

Chapter 11: Reconcile

Enjoy reading everyone, especially meggymii ! <3

----------------------------
PAGKAUWI NI BREE sa tinitirahang bungalow, nagbihis agad siya ng silk na
spaghetti strap top at shorts na hanggang kalahati lang ng kanyang hita. The pale
pink silk smoothly touched her skin as she lay on her stomach on the bed. Inayos
niya ang strap na dumulas pababa sa kanyang braso.
Nakangiting in-unlock niya ang hawak na cellphone. She just could
not take away that smile after having breakfast with Virgo. Everything was light.
Nagtanungan lang sila nito kung may mga lakad ba sila sa araw na ito. Thank God,
Bree had no scheduled appearances today. Nagmamadali lang siya kanina na umalis sa
vacation house ng lalaki para makasigurado na walang ibang tao na makakakita na
nanggaling siya roon.
Or at least, no one would have any clue that she did not stay at
her own house last night.
Wala pa rin siyang natatanggap na mensahe mula kay Manager Ken,
which was weird. Hindi kasi nito pinapalipas ang araw na may samaan sila ng loob.
Naihilig niya ang ulo at nag-check naman sa Messenger niya. Wala pa
rin. Nagkaroon tuloy siya ng palagay na baka pasuko na ito sa kanya.
Bree dropped the phone on the bed. Babangon n asana siya para
makapag-timpla ng sariling tsaa. Then she let out a groan.
Oo na, tatawagan ko na siya, tila internal niyang pakiusap sa
nangungulit na konsensya.
She got up from the bed, took the phone with her and called Manager
Ken's number.
Habang hinihintay na sagutin iyon, naglakad na siya patungo ng
salas. Nilapag niya ang naka-loud speaker na cellphone sa counter habang
naghahagilap siya sa drawer ng kahon ng mga bags ng green tea. Nilagay niya iyon
sa hinanda niyang mug nang sagutin ng manager ang tawag.
Hello, Bree?
She smiled. Sumulyap siya saglit sa orasang nakabitin sa pader ng
kusina.
"Good morning, Manager Ken," masigla niyang bati rito.
Good morning, walang buhay nitong sagot. Mukhang naistorbo niya ang
tulog nito base sa inaantok nitong boses.
"About yesterday," aniya bago natahimik saglit para kunin ang
thermos. She poured the hot water in the mug. Napaatras si Bree dahil bumuga sa
mukha niya ang maulap niyong usok. "Pasensya na."
Hindi ito sumagot, pero nai-imagine na niya ang pagtatakang gumuhit
sa mukha nito. Tiyak na dumoble ang mga linya sa noo ng bakla na manager at nag-
left and right ang pag nguso para i-analyze kung sinsero ba ang apology niya.
Sanay na ako, may kalakip iyong mahina na pagtawa.
Bree giggled too. "Sorry kung naistorbo ko rin ang tulog mo. I am
just wondering kung may lakad o schedule ba tayo sa susunod na mga araw. Alam mo
namang nakakalimot ako minsan."
At minsan, nakakalimutan rin ni Bree na i-type sa reminders ng
cellphone niya ang mga ini-inform sa kanya ni Manager Ken na schedules.
Ano— lingid kay Bree na dumapa ito mula sa kinahihigaang kama,
inignora ang naalimpungatan nitong nobyo na katabi matulog, at sinilip ni Manager
Ken ang digital clock sa night table. Bukod kasi sa oras, naroon din ang petsa.
Wala naman, Bree. No more guestings and movie promotions. Bigla itong sumigla.
Congratulations,girl.

She sighed in relief. Ah, iba rin kaya ang hassle nung mga panahong
panay pa ang mall tour nila ni JD at Leticia para i-promote ang pelikula. Laging
nahuhuli ang mga TV guestings at interview sa schedule ng mga sikat na artista
kapag may bagong movie.
But— dugtong ni Manager Ken na pumutol sa pages-celebrate ni Bree
sa kanyang loob-loob, —we have to meet later in the afternoon. Pag-uusapan natin
ang magiging appearance mo sa premiere night ng The Rightful One. It's your first
major movie, Bree, kaya dapat makuha mo ang atensyon ng lahat paglakad mo sa red
carpet.
Mas lalong tumamis ang kanyang ngiti. Buti na lang at naibaba na ni
Bree ang thermos at natakpan iyon. Nang ma-realize kasi na sa wakas, makakalakad na
siya sa red carpet, medyo natulala siya. It was as if she was still in a dream...A
dream to beautiful to be even real.
From that wild sexcapade with Virgo, a breakfast with him and now
this... her dreams as an actress slowly reveling before her, unveiling and coming
true...
 "Sure!" bawi niya sa pagkakatulala at binalik ang mga mata sa
nakalapag na cellphone sa counter. "Siyempre naman, paghahandaan natin iyan,
Manager Ken!"
Great! Now, speand your day relaxing, alright? And meet me at four
o'clock, doon pa rin sa café kung saan tayo laging pumupunta.
"Got it," ngiti ni Bree habang ginagalaw-galaw ang tea bag na
nakalublob sa mainit na tubig ng mug.
.
.
NUNG HAPONG IYON, huminto ang sasakyan ni Virgo sa tapat ng ng mansyon ng
kanyang Tito Martin. Doon din naman kasi talaga nakatira ang kanyang pinsan na si
Jordan. Pinagbuksan siya ni Greg ng pinto bago kampanteng bumaba ng sasakyan.
Pagkaalis ni Greg para iparada ang kotse ng maayos,walang anu-anong
inakyat na ni Virgo ang hagdan paakyat sa front porch ng mansyon.
Tinulak niya ang pinto pabukas at sinalubong ng pagbati ng dalawang
unipormadong katulong na napadaan. May dala itong mga basket ng sinamsam mula sa
sampayan. Patungo ang mga ito sa grand stairs.
"Nandito ba si Jordan?" tanong niya sa mga ito.
"Opo, Sir!" sagot ng isa sa kanila. "Dadaan ko na lang po siya sa
kwarto niya, Sir, para sabihing nandito kayo."
He had no time, and Virgo didn't like waiting.
"Huwag na ho. Ako na ang pupunta sa kanya. Salamat," patiuna niya
sa mga ito at lakad-takbo ang ginawa niyang pag-akyat sa paikot na grand stairs.
Nang marating ang silid ni Jordan, hindi na siya kumatok dahil
bukas naman ang pinto. Nadatnan niya ang pinsan na nagkalat ang mga damit sa kama.
Nasa sahig naman ang mga sapatos na mukhang sinipa na lang nito matapos sukatin
isa-isa.
Lumingon ito, mukhang inaasahan na may dumating na katulong. Kaya
kita ang gulat sa mukha ni Jordan nang siya ang malingunan nito sa pinto.
Tumiim ang mga mata ni Virgo sa lalaki. Pumasok siya sa silid pero
mga isang hakbang lang ang layo niya mula sa pinto.
"Pinsan," ngisi ng binata na magulo pa ang buhok. Nakasuot lang ito
ng boxers at sando, mukhang bagong gising lang kahit hapon na. "Wala nang announce-
announce, ah, napabisita ka?" he akimboed.
"Well," relaxed na silid ni Virgo ng isang kamay sa bulsa ng suot
na jeans. He looked dark and neat even in a black v-neck shirt, "Sinadya ko talaga
na pumunta rito. Mukhang may kailangan ka sa akin kagabi."

Natawa ito ng mahina. "Kailangan? What are you talking about?"

Ngumisi lang siya rito. Sarkastiko. "Jordan, alam natin ang likaw
ng bituka ng isa't isa. Alam ko, na kotse ng tauhan mo ang bumubuntot sa amin ni
Greg kagabi."
Pinanlakihan siya nito ng mga mata. Napaawang ang bibig na para
bang tumatawa ng walang tunog. Then Jordan finally let it out. Napailing ng kaunti
habang pinagtatawanan siya.
"Oh, shut it," lapit na ulit ng lalaki sa gilid ng kama nito. His
eyes scanned on the clothes laid out there. "Bakit naman kita papasundan sa mga
tauhan ko?"
"Kaya nga ako nandito," nanatili siyang seryoso at hindi apektado
sa pag-arte ni Jordan na kunwari walang alam, "para itanong iyan sa iyo dahil hindi
ko alam ang sagot."
"Look," harap ulit nito sa kanya, "baka kamukha lang iyon ng kotse
ko o ng mga tauhan ko. There are so many cars with same colors and models here, you
should have double checked!"
Greg did. Nag-report ito kay Virgo kaninang umaga pagkabalik nito
sa vacation house matapos ihatid si Bree para siya naman ang sunduin. Pero ayon
dito, hindi rehistrado ang plate number na nakita nitong gamit nung kotseng
bumuntot sa kanila.
Aware din naman si Virgo na ginagawa iyon minsan ni Jordan sa
kotseng pinapagamit sa mga tauhan nito, kaya hindi nawala ang suspisyon niya para
rito.
"Hindi rehistrado ang license number sa plaka nung kotse," mariin
niyang wika.
Jordan just snorted. Sanay na rin sa pagsisinungaling ang loko kaya
naman parang balewala na rito iyon at sobrang relaxed ng kilos.
"Alam mo, sinasabi ko na kasi sa iyo na huwag kang umasa lang diyan
kay Greg." Ayan na ang pagdudunung-dunungan nito. "Eh kung, siinasama mo na sa iyo
ang mga tauhan ko, eh 'di sana, nalaman pa natin kung sino iyang sumusunod sa iyo.
Baka nga namali na ng basa ng plate number iyang si Greg! Mahirap tumingin sa kotse
kapag nasa likuran mo habang nagmamaneho!"
Hindi na umimik pa si Virgo. Nahuli na kasi niya ang isda mula sa
sarili nitong bibig.
Anuman ang intensyon ni Jordan sa pagmanman sa kanila kagabi,
aalamin iyon ni Virgo nang hindi ito maaalarma. Iyon ang dahilan kaya rin hindi na
siya nakipagtalo pa rito.
"So," lapit ni Virgo sa tabi ng pinsan at sinulyapan saglit ang
nakakalat nitong mga damit, "ano'ng okasyon at hindi ka makapili ng susuotin mo?"
"Oh," mahina nitong tawa at muling iiisa-isa ng mga mata ni Jordan
ang damit sa kama, "well, nothing much. Sasamahan ko lang si Ate Ginnie."
Naningkit ang mga mata ni Virgo. Nakatatanda niyang kapatid si
Ginnie, pero dahil magpipinsan naman sila, ate na rin ang tawag ni Jordan rito.
Dalawang taon lang ang itinanda ni Ginnie sa kanya, pero may mga
pagkakataon na umaatake ang pagiging child-like nito, o'yung tipong naiisipang mag-
enjoy-enjoy. O 'di kaya'y magbuhay dalaga. Hindi naman malaking isyu iyon dahil
nagagampanan naman nito ng maayos ang pagiging ina sa dalawang anak na babae sa
asawang si Aldrin Cervantes— ang pinagmulan ng pink na bote ng Desert Rose
Champagne na pinaligo niya kagabi kay Bree dahil ito ang kasalukuyang President ng
kumpanya ng alak ng angkan nito.
Nagtaka siya. Kapag naman kasi may trip gawin ang ate niya, madalas
na siya o 'di kaya ang sarili nitong pamilya ang niyayang lumabas. Ngayon lang
naalala ni Virgo ang mga missed calls ni Ginnie kagabi na kaninang umaga lang niya
nakita.
He did not bother to call back because of some interruptions
regarding his campaign. Kasama na roon ang phone calls mula sa kanyang mga
kapartido at campaign manager.
"Saan?" mabilis na follow-up ni Virgo rito.
"Well," Jordan bent down to pick up a hanger of a red suit, "since
you're phone mysteriously cannot answer her calls—," nagnakaw ito ng makahulugang
tingin sa kanya, ngumisi at tumayo ng tuwid para sipatin ang hawak na damit, "—ako
na lang ang tinawagan ni Ate Ginnie. Nakakuha siya ng dalawang tickets para sa
premiere night ng The Rightful One."
"A movie? And she's not bringing her husband with her?" kunot ng
noo niya.
"Of course not, remember, tinataboy niya lagi si Aldrin kapag may
kinalaman na kay Bree."
He was slightly alarmed. Pero dahil nabanggit si Aldrin, nawala sa
pagkaalarmang iyon saglit ang atensyon ni Virgo. Tanda pa niya noong kinukulit siya
ni Ginnie na sa kanya na lang daw ang mga CD nito ng mga pelikula na kung hindi man
supporting, ay kasama sa mga lead roles si Bree. Kahit kasi open-minded ang ate
niya, may pagkaselosa ito lalo na raw noong sinubukan nitong ipanood kay Aldrin ang
isa sa mga pelikula sa collection nito. Karamihan nga lang sa mga iyon ay CD burn o
pirated dahil wala pa namang nare-release masyado na mga CD versions ng mga
pelikula ni Bree. Hindi naman kasi ganoon kasikat ang mga iyon kaya hindi nag-
aabala ang film company na i-reproduce sa CD format.
"I see," sang-ayon niya. At kung pelikula nga ni Bree ang
panonoorin nila, obvious na hindi isasama ni Ginnie ang mga anak.
 It also made sense why Ginnie got those tickets, isa itong blogger.
At ngayong uso na rin ang YouTube, vlogger din ito.
"Aren't you coming?" ngisi ni Jordan. Kita niya ang pagkakalkula sa
mga mata nito. "Isn't she your..." nagkibit-balikat na lang ito.
Virgo shrugged. "Not sure. Kailan ba iyan?"
"This coming Wednesday," itsa nito ng damit sa kama. Mukhang hindi
iyon natipuhan ni Jordan na suotin para sa premiere night.
Virgo recalled his schedule before answering. "I can't make it...
We have to be somewhere at night for my campaign so..." he shrugged and smiled.

- - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - -

Chapter 12: Red Carpet

Please, enjoy this chapter, hrodheid ! Thank you.<3

---------------------------
BREE SUCKED IN A DEEP BREATH. Huminto na kasi ang sasakyan nila sa basement
parking ng mall na iyon. Maga-alas-diyes na. Sinakto kasi i-schedule sa
pinakahuling time slot ng cinema na pinuntahan nila ang pagganap sa premiere night
ng The Rightful One.
Nasa loob pa ng kotse si Bree, katabi si Manager Ken, pero kitang-kita na niya
ang kapal ng mga tao— karamiha'y mga photographer— na nakaabang sa pagbaba nila ng
kotse para kuhanan sila ng larawan. Bukod sa kanila, nag-abang talaga roon ang mga
ito dahil inaasahan naman na sa ganitong mga premiere, imbitado lahat ng mga
kilalang tao. At iyon ang isa sa mga pinakapinag-uusapan— kung sinong mga bigtime
na artista o public figures ang pumunta sa movie premiere.
Tinapat ng driver ang kotse sa elevator kung saan nakaabang ang assigned na
security team. Naunang bumaba si Manager Ken kaya nagsimula nang kumilos ang
security para bakuran ito. Naglahad ng kamay ang kanyang manager na malugod na
tinanggap ni Bree.
She sexily put out a leg first. Hita pa lang niya ang nagpapakita pero mabilis
kung umasinta ang mga camera at sunod-sunod na ang naging pag-click. Naghalo ang
mga fans na nag-abang talaga roon para masulyapan man lang siya, at ilan sa mga
usisero lamang na napadaan, na-carried away ng curiosity at nakisiksikan na sa mga
photographer para makita ang mga artistang darating.
Then, Bree carefully lowered her head and got out of the car.
Lumakas ang sigawan ng mga tao. Mas bumilis at lumagitik ang bawat pag-click at
flash ng mga camera. Nakailang kurap si Bree pagkatuwid ng tayo bago naka-adjust
ang kanyang paningin.
She smiled widely at everyone, still fazed with all these attention she was
getting now. Meanwhile, on her back, Manager Ken reached for the car door and
slammed it close.
Ilang araw na siyang hindi mapakali, ni hindi nga siya pinahintulot ng
excitement na makatulog ng maayos. At heto na nga. Mas lalong sumisirko-sirko ang
puso niya sa tuwa.
Tuluyan nang lumuwag ang kanyang ngiti. She finally exposed her teeth and
lightly laughed.
Napalingon siya sa manager nang ikawit nito sa braso nito ang kanyang braso.
Ginabayan siya ni Manager Ken patungo sa elevator habang bahagyang umaatras-abante
ang mga naka-itim na uniform na security team dahil sa mga tao na nagpupumilit
nakalapit ng kaunti sa kanila para matitigan siya ng mabuti o makuhanan ng litrato
ng mas malapitan.
"Ang daming tao!" masayang ngiti niya kay Manager Ken.
Deretso lang ang tingin nito sa elevator. Seryoso at tila mas priority nitong
siguraduhing hindi sila madudumog ng mga tao kaysa maki-enjoy kasama niya.
Bumukas din agad ang pinto ng elevator at sumakay silang dalawa roon. Sinamahan
sila ng apat na lalaki mula sa security team, at ang mga ito na rin ang pumindot ng
buton kung saang floor sila bababa.
As the doors shut, Bree felt like she was instantly transported to a different
world.
Nawala na ang mga tao at ang kumikislap na mga flash ng camera.
May tig-isang security man sa bawat sulok ng elevator habang nasa gitna niyon
sila Bree at Manager Ken. Seryoso ang mga ito, halos hindi umiimik hanggang sa
maulinigan niya ang isa sa bandang likuran niya na may kausap sa walkie talkie
nito.
Nag-i-inform ito sa iba pang kasamahan na nasa building na sila, at hinahatid
sa cinema.
Bree turned to Manager Ken. She was still smiling like a child filled with
wonder.

Tipid ang ngiti na ginanti nito sa kanya.

The security team assisted them once again outside the elevator. Hanggang sa
marating na nila ang cinema area. May nakabakod na mga bakal sa vicinity para hindi
sila malapitan ng mga shoppers sa mall na iyon na hindi kasama sa mga imbitadong
manood para sa premiere night. Still, Bree gave them a glance and happily waved.
Nagtilian ang mga ito.
"Don't over do it," mahinang bulong sa kanya ni Manager Ken.
"Come on," ngiti niya rito.
One of the men extended a hand, leading them to the red carpet.
Naramdaman niya ang pagbitaw ni Manager Ken sa kanyang braso. Nagtatakang
nilingon tuloy ito ni Bree.
"Own the moment, girl," he smiled as he spoke that in a breathless manner.
Pinasadahan siya nito saglit ng tingin mula ulo hanggang paa bago malapad na
ngumiti sa kanya. "I'll walk first, then you take your walk at the red carpet."
Napayuko saglit si Bree. All of a sudden, she felt humbled.
Hay, tumitindi na yata itong paghahalo-halo ng feelings niya.
Tumango-tango siya sa manager. He gave her a nod too before walking ahead.
Alertong nagtaas ng camera ang mga photographer, nagsipaglapitan na rin ang
ilan sa mga reporter sa dulo ng red carpet para abangan si Manager Ken doon at
tanungin.
Huminga si Bree ng malalim at nilingon ang mga tao na nag-aabang sa kanya.
Hindi siya masyadong makita ng mga ito dahil nakaharang ang ilang mga taga-security
sa kanya mula sa view ng mga ito.
As Manager Ken reached the end of the red carpet, doon na sinimulan ni Bree ang
paglalakad. The camera's swung and anticipated for her arrival. They were directed
towards her. As Bree's black ankle-strap high heels stepped on the red carpet, she
completely got everyone's eyes on her.
Nang masiguradong inaangkin na niya ang pansin ng mga ito, gumuhit ang
mapanuksong ngiti sa kanyang mga labi. She wore a dark shade of a nude lipstick
that boldly blended well with her black backless dress with a plunging neckline.
Her smokey eyes balanced the sexy playfulness of her attire, making her gaze
mysterious yet seductive. Nakaladlad ang itim niyang buhok na unat na unat. Her
silver, big hoop earrings hung and gently swung as she walked.
Bitbit ni Bree ang makintab na silver pouch. She began her confident strides.
Like what Manager Ken told her, she definitely started owning her night, wowing
everyone with her sexiest ramp. Humawi ang palda niya na kabilaan ang front split,
nilantad ng mga iyon ang makikinis niyang mga hita. She felt so stokes, catching
everyone look at her with awe.
Huminto siya saglit sa gitna ng red carpet nang signal-an ng isa sa mga
photographer. Bahagyang tumagilid ng pagkakatayo si Bree para mag-pose. She smiled.
After a few shots, she resumed her walk.
Bago marating ang dulo ng red carpet, she carefully twirled around to give
everyone a flying kiss. Then she put down a hand and laughed. Napalis ang tingin
niya dahil na-realize ni Bree na bago pa yata niya hinarap muli ang mga ito, kanina
pa wala sa kanya ang atensyon ng mga photographer at nakikisilip na mga tao.
Gumawi tuloy sa kabilang dulo ng red carpet ang kanyang mga mata. And she
finally saw who stole everyone's attention from her that instant.
Si Virgo.
Nang mapagawi ang mga mata niya rito, mabilis na nasalo ng lalaki ang titig
niya.
He did not even smile at her. Iyon ay dahil napukaw na ng katabi nitong si Greg
ang atensyon ng presidentiable. Naglahad ito ng braso para ituro sa binata ang
direksyon na dapat puntahan. Mukhang hindi ito dadaan sa red carpet dahil para
lamang iyon sa mga cast ng movie. Pinadaan ito sa kabilang dulo ng bakod para
marating ang entrance ng cinema na tutuluyan. Binalik na ni Bree ang tingin sa
harap at lumapit sa mga reporter na masigla siyang tinanong tungkol sa pelikula at
kung ano raw ang nararamdaman niya ngayon.

Her eyes could not help stealing glances every now and then
to check if Virgo already got in. Nakita niyang dumaan ang lalaki at ang security
nito sa likuran ng reporter na nagtatanong sa kanya. Hinarang ito ng iba pang mga
reporter. The man politely smiled and answered their questions, while Greg
patiently turned to the other security men and took the bouquet of flowers from
them.
"Thank you, Miss Bree!" sa wakas ay banggit ng reporter na mukhang nakahalatang
nawala na rito ang atensyon niya.
She nervously laughed. "Oh, I'm sorry, I'm... I'm quite excited and tensed...
I..."
Mapang-unawang ngumiti lang ito sa kanya.
Nagmamadaling pumasok na si Bree sa sinehan.
Bakit nandito siya?
Tumuloy siya sa pinto ng mismong theater at nagulat nang makitang nakaabang
pala sa lobby niyon si Manager Ken. Napasinghap tuloy siya.
Ngumiti lang ito sa kanya, mukhang walang ideya sa presensya ni Virgo.
"Let's go," anyaya nito bago nagpatiuna sa paglakad.
Nag-aalangang ngumiti si Bree bago ito sinundan.
.
.
SAMANTALA, NASA KALAGITNAAN naman ng interview si Virgo.
"Who invited you for this movie premiere, Sir?" excited na tanong ng babaeng
reporter. Hindi maikakaila ng enthusiasm nito ang pagka-starstruck sa kanya.
But that was not any of his concern as of the moment.
"My sister, Ginnie, got tickets, for two" he smiled. "I believe she's already
inside. I arrived a little late because you know, campaign period."
"And you still have time for movies." Walang bahid ng sarkasmo ang tono ng
babae. Mukhang naa-amaze ito na kahit abala siya ay nagagawa pa ring maglibang.
Yet, Virgo aimed to surprise everyone.
He grinned. "Kailangan. Hindi lang naman ako. Lahat tayo sana, magkaroon ng
oras para tangkilikin ang mga pelikulang Pinoy, 'di ba? It's been a long time that
our movie industry is being quite neglected, when in fact, isa ito sa mga
epektibong paraan para ipakilala sa buong mundo kung ano ang kultura natin, kung
ano ang lifestyle dito."
"But this isn't a historical kind of movie, Sir. Hindi rin siya Pinoy na Pinoy
kapag pinanood 'yung trailer."
"Is that so?" kampanteng ngiti niya.
Obviously, Virgo did not watch the trailer. Hindi rin niya sadya ang pumunta
roon para ipakita na suportado niya ang film industry ng Pilipinas. Kinailangan
lang niyang idahilan iyon dahil si Bree naman talaga ang pakay niya roon.
"I just want to ask, I hope you don't mind, paano makakatulong sa pag promote
ng Philippine culture ang ganitong klase ng pelikula na may sensual at sexual
themes? Pinaka-common na ito sa mga pelikula ng starlet na si Ms. Bree Capri, pero
dahil mainstream, kaya mga ganitong klase ng pelikula ngayon ang pinapalabas at
'yung mga love stories na kinabibilangan din nila Leticia at JD?"
"Filipinos view sex and sensuality in our own way at some point. We have our
own culture and tradition in relation to that," mahina niyang tawa. Hindi na
nagtataka si Virgo kung bakit mas malakas na ang loob ng media ngayon na magtanong
ng kung ano ang maisipang itanong. Pero nagugulat pa rin siya ng tapang ng mga ito.
"So, I believe na anuman ang genre ng pelikula, kahit may sexual at sensual themes
pa iyan, masasalamin pa rin ang Filipino culture, and that's what is important,
right?"
That made the reporter speechless. Humahangang tumango-tango ito habang
nakatitig sa kanya bago naapuhap ang sasabihin.
"T-Tama kayo diyan, Sir."
He smiled and gave her a nod. Hudyat iyon ni Virgo na tinatapos na niya ang
interview nito.
"Enjoy the movie, Senator," atras na nito at ng kasamang videographer para
padaanin siya.
Nilingon ni Virgo si Greg na inabutan siya ng mga bulaklak.
Binitbit iyon ng binata papasok sa sinehan.
Pagkapasok niya ng sinehan, binaba saglit ni Virgo ang mga bulaklak para
tawagan si Ginnie. Hindi pa naman nagsisimula ang pelikula kaya nasagot siya agad
ng kapatid.
Nasaan ka na? bungad agad ng ate niya.
"Nandito na ako sa lobby," sagot niya na para bang nag-e-echo sa lugar na iyon
ang boses. The dull blue lighting fell on his figure as he stood there looking at
the end of the lobby. "Puntahan mo ako rito para masamahan mo ako sa uupuan natin."
Oh, My God... Ginnie groaned. Dinig ni Virgo sa background ang mga boses ng tao
roon. Karamihan ay nagbabatian. May ilang nagtatawanan. Kalalaking tao, kailangan
pa ng alalay ko.
"I just don't want to waste time, na isa-isahin ang mga upuan para mahanap ka."
Si Jordan dapat ang kasama ni Ginnie sa movie premiere na ito, kaya lang
napakiusapan ni Virgo ang pinsan na ibigay sa kanya ang ticket. Ang kapalit ay ang
pagpayag niya na kunin ulit ang mga tauhan ng pinsan bilang gwardiya niya.
Siyempre, tauhan pa rin niya si Greg. At apat lang sa mga tauhan ni Jordan ang
napagkasunduan nila na magta-trabaho sa kanya.
I really wish si Jordan na lang ang kasama ko, mahina nitong tawa. For sure,
pagkakaguluhan ka ng mga tao rito. I won't be able to concentrate!
"Nah," ngisi niya. "They won't."
At sumulpot na si Ginnie sa lobby. Binulsa agad ni Virgo ang cellphone sa bulsa
sa loob ng kanyang leather jacket na itim at binitbit na ang mga bulaklak.
"Wow, you have flowers!" malayo pa lang ay bulalas na ni Ginnie.
Ginnie was already in her forties, pero dahil sa yaman nila, malayo sa edad ang
hitsura nito dahil alaga sa mga treatment at spas. Medyo may katabaan na ito pero
dalang-dala anuman ang suotin nito. Ngayong gabi, semi-formal ang dating ng babae
sa suot nitong dilaw na v-necked sheath dress.
"Oh, yes," lapit niya sa kapatid. "I figure, I'll give flowers to the lead
actresses."
Naningkit ang mga mata nito sa kanya. Sabay na nilang tinahak ang lobby para
tunguhin ang mga seats.
"At bakit?" nagdududa nitong tanong.
"Ano'ng bakit?"
Lalong naningkit ang mga mata nito. "Don't tell me, pati ba naman itong
panonood mo ng pelikula eh, gagamitin mo sa pangangampanya mo!"
Virgo shrugged. "No one noticed."
"No one?" she exclaimed in disbelief. "Bukas na bukas rin, maraming political
analysts at mga blogs at tabloid na magsasabi ng ganoon. You're not as sly as you
think you are, little brother."
He groaned. "Stop calling me that."
At nilalagpasan na nila ang ilang mga upuan. Sinundan ni Virgo si Ginnie dahil
mas alam ng kapatid kung saan ang seats nila.
 "You have to do me a favor too," lingon nito sa kanya.
Dama ni Virgo na nasa kanila na ngayon ang mga mata ng invited guests sa movie
premiere na iyon, pero inignora lang niya.
"What?" ngisi niya rito.
Lumapit sa mukha niya ang mukha ni Ginnie para bumulong.
"Tutulungan mo akong makalapit kay Bree."
Gumuhit ang mapaglarong ngiti sa mga labi niya.
"Kailangan ko magpa-picture!" panlalaki pa nito ng mga mata sa kanya para
manakot.
He shrugged. "Sure. No problem."
Lumayo na ito at binigyan siya ng makahulugang titig bago nagpatuloy sa
paglakad.
Virgo followed.

- - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - -

Chapter 13: Smooth Move

UMIWAS AGAD NG TINGIN SI BREE nang matanaw na papalapit si

Virgo kasama ang isang babae. Ayaw niyang isipin na lalapitan siya ng mga ito kaya
naman pagkatapos makipag-beso-beso sa ilang mga celebrities na bumati, umupo na
siya sa kanyang seat.
Nasa isang hanay ng seat na iyon si Bree kasama ang kanyang mga co-actors.
Hindi naman lingid sa kanya na may namamagitan kina JD at Leticia, kaya ang isa't
isa ang date ng mga ito sa movie premiere. Si Bree naman, ang manager na si Ken ang
isinama. Ang iba naman ay dala ang kanilang asawa o nobya kaya napuno nila ang row
na iyon.
And she was startled upon hearing her co-actors gushing. Pag-angat ni Bree ng
tingin, kausap na ng mga ito si Virgo at ang kasamang babae.
They were wide-eyed, yet smiling from ear to ear. Naghalo ang emosyon na iyon
dahil sino ba ang magiging normal kung bigla kang lapitan ng taong may posibilidad
na maging pangulo ng Pilipinas?
Naramdaman ni Bree ang pagtayo ni Manager Ken. Tiyak niyang makikiusyoso ito
kaya nauna na sa kanya na gumawi palapit kina Leticia.
Virgo gave everyone a very warm smile and a nod. Inabutan nito ng bungkos ng
bulaklak si Leticia. Ngiting-ngiti na yumuko ang dalaga para sulyapan ang mga
bulaklak. Then she lifted her eyes on Virgo and murmured a thank you.
Nagbaba na lang ng tingin si Bree.
"Bree," tawag sa kanya ni Manager Ken na dumaan na sa harapan niya para
pumuwesto sa tapat ng upuan nito.
Pero pagtingala niya, si Virgo ang nasumpungan ng kanyang mga mata.
He tugged a smile. Medyo hiinilig nito ang katawan para alukin ang kamay.
Tinayo siya nito kaya halos maglapit ang mga mukha nila. Naglapit sila dala sa
kipot ng daanan sa pagitan ng mga seats ng sinehang iyon. Bree inched a bit
backward, careful not to hit Manager Ken.
Paglingon niya sa Manager, kinakausap na ito ng nakikiusyosong katabi sa seat.
Bree returned her eyes on Virgo when she felt him pressing the flowers on her,
a gesture requesting her to take the bouquet.
Nag-aalangan na tinanggap iyon ni Bree.
Virgo leaned over and murmured to her ear. "Congratulations."
"Why are you even here?" mahina niyang bulong. Pailalim at nanunukat ang titig
ng mga mata niya sa lalaki.
"Why can't I?"
"I thought hanggang kama lang ang involvement natin?"
He chuckled sexily. He inched closer to her, blocking the view behind him to
occupy all her attention. Virgo slyly checked if Manager Ken was still busy before
teasingly licking his lower lip, tracing his dangerous smile.
 "That's right. So what is it about my presence that bothers you?" he stated
lowly. "It's not like, I came here to fuck your brains out with my hands while
watching your movie, right?"
Naramdaman niya ang pag-init ng mga pisngi. There was also a tingle of shyness.
Nilabanan iyon ni Bree.
"Make sure of that."
"Come on, alam mo naman na ayoko ring ma-scandal—"
"Then be more careful," she faked a smile, baka kasi makhalata ang mga tao sa
paligid nila.
Mahinang tumawa ang lalaki at nginitian din siya. Parang sinadya nito nag awing
obvious na pineke lang din ni Virgo ang pag ngiti.
"I am careful. But I can't be too careful, Bree. Should I avoid you people will
notice it more, don't you think?"

Sumuko na lang siya. Pero nagbabanta ang kanyang titig

dito. Ngumiti ulit siya."
Nandito lang ako as part of my campaign."
"Campaign?" hindi niya makapaniwalang titig dito.
"Alam mo na," he sounded smug, "kailangan, supportive din ang pangulo sa
Philippine literature and arts... and cultural heritage."
"At talagang premiere pa ng movie ko ang pinili mong timing for that, Mr.
President?" she forced a sweet smile.
Tumawa ulit ang lalaki.
Siyang tapik ng babaeng kasama nito sa balikat nito. Nilingon ni Virgo ang
babae, tila may naalala at hinarap siya ulit nito.
"She's Ginnie, my sister," nagmamadali nitong bulong sa kanya, "your loyal and
number one fan, take my word for it. Be kind. She's a blogger too. With a big
following. You will need an excellent review from her, got it?"
Lumayo agad si Virgo, nagtatanong ang mga mata ni Bree na tumitig sa lalaki na
sumimple ng kindat sa kanya bago nito hinarap si Ginnie.
"Here she is, Ginnie," anito sa babae bago nagmamadaling sumiksik sa gilid
niya.
Bree narrowed her eyes on Virgo as he passed by.
Alam niyang sinadya ng lalaki na ikiskis ang siko sa gilid ng boobs niya.
Sinundan niya ito ng tingin pero mabilis na nagbago ang anyo ni Virgo. Masayang
bumati at nakisali ito sa usapan ni Manager Ken at ng katabi nitong aktor.
Then she remembered Ginnie.
Lumingon agad si Bree sa babae at nginitian ito.
"Oh, hi, Bree!" masaya nitong bungad. "Wow, you look gorgeous tonight."
"Oh, thank you," lapit niya rito para makipagbeso sa babae.
"I'm Gemini Ferdinand, Virgo's sister," pakilala ng babae na tila nananantya pa
kung paano siya kakausapin. "Just call me Ginnie."
"Nice to meet you, Ginnie—"
"I am also a big fan of yours, and this is the only chance I have to finally
meet you," pigil nito ang mapa-high pitch ang boses sa sobrang excitement. "I know
it might be an awkward moment too, but is it okay na magpapicture kasama ka?"
"Sure," masaya niyang sagot bago nilapag muna sa seat niya ang mga bulaklak.
Masayang nilabas ni Ginnie ang dala nitong cellphone at hinanda iyon.
.
.
PAGKATAPOS ng movie premiere, pahirapan bago nakaalis sila Bree ng sinehan.
Nakasakay na sila ni Manager Ken sa kotse nang pigilan niya ito na utusan ang
driver na paandarin ang kotse.
"Manager Ken," nakikiusap ang mga mata niya, "pwede ba na sumaglit ako sa
sinehan?"
"Ano?" mataray ang dating ng boses nito. "At bakit? May naiwanan ka ba?"
Napunta ang mga mata niya sa bouquet ng bulaklak na galing kay Virgo. Inalis
iyon ni Bree sa kandungan at pinahawak kay Manager Ken.
"Sandali lang ako," ngiti niya rito at walang anu-anong bumaba na ng kotse.
As she expected it, the coast was already clear. Wala na ang nagkakagulo na mga
reporter kanina na panay ang tanong kung ano ang feeling na mapanood ang sarili
mong pelikula, at pagre-request din na i-promote niya ang The Rightful One.
Hindi mapakali si Bree nang makasakay sa elevator. Siguro naman, humupa na ang
dami ng tao roon.
Paglabas ng elevator, nagmamadali ang mga hakbang niya papunta sa cinema. She
even almost slipped and stopped a bit. Tumakbo siya ulit. Mas maingat na dahil sa
madulas na tiles ng sahig.

Narating niya ang pakay at nakita na nagsasalansan na ang

mga tao. She took a deep breath, still in disbelief that inside this very movie
theather was where she watched her biggest movie yet. Ito lang ang binalikan niya.
Ang pagkakataon na tumayo sa tapat ng entrance ng cinema na iyon para namnamin ang
ganitong pakiramdam.
Ang pakiramdam na unti-unting natutupad na ang kanyang mga pangarap. At kitang-
kita iyon ng kanyang dalawang mga mata.
Her lips broke to a sincere smile, her eyes were teary.
If only she could stay in this moment forever. But she couldn't.
Dahil alam ni Bree na may mas igaganda pa rito ang career niya. Lalo na at
nagkaroon na siya ng ganitong break sa wakas.
She had to get herself together. Umiling siya para itaboy saglit ang pagiging
sentimental.
Yumuko si Bree at kinuha ang cellphone sa dalang pouch.
Kanina na marami pang tao, nahihiya siyang gawin ito. Ngayon siya magbabaka-
sakali.
"Hi," lapit niya sa walang kamalay-malay na staff. Parang sasayad sa lupa ang
bibig nito nang makita siya. "Pwede ba magpakuha sa iyo ng picture?"
Parang nahipnotismo na tumango-tango ito habang nakatulala. Then he snapped out
of it. Bumalik ang sigla sa katawan nito.
"O-Opo! Sure, Ma'am!"
Bree smiled at him sweetly. "You're such a darling. Thank you."
At natural na mapang-akit ang kanyang pagkilos patungo sa malaking poster
stand. Nakalarawan doon ang pinalaking movie poster ng The Rightful One.
Patalikod sa kumukuha ng litrato ang naging pose ni Bree. Maganda ang anggulo
dahil hinawi niya ng kaunti ang unat na buhok para ipakita ang pagkaka-backless ng
kanyang suot.
Pagkatapos kuhanan siya ng mga pictures, pinaunlakan ni Bree ang request ng
staff na mag-selfie sila.
Habang wala pang nagliligpit sa red carpet, lumakad ulit doon si Bree.
She just wanted to relive the moment. Her steps were slow. Dinama ni Bree ang
paglakad. Ngumiti. Walang pakialam kung may mangilan-ngilang staff ng cinema na
makakita sa kanya. Ayos lang basta hindi siya dudumugin ng mga ito.
Huminto siya nang matanaw ang paglabas ni Virgo mula sa sinehan.
He looked quite stern.
Napalis iyon nang tumutok ang mga mata sa kanya. He granted her a lopsided
smile.
His strides were confident as he approached her.
Umatras din si Bree.
"Bakit nandito ka pa?"
Mahina ang kanilang naging pag-uusap.
Namulsa ang binata at hinilig ang ulo. His eyes admired her.
"Just making sure the coast is clear. Nainip ako maghintay sa loob kaya dito ko
na lang sana hihintayin si Greg."
Bree nodded. She smiled.
"I like that smile," maluwag na ngiti na rin ng lalaki. "I can see that you're
really happy."
"I am," pigil niya ang bugso ng emosyon nang isagot iyon sa binata.
"I've never made you look that way. Now I have a new challenge for myself."
"Shut up," saway niya rito at baka kung saan pa mapunta ang usapan at may ibang
makarinig. "You're good."
Kumislap ang mata nito. "Just good, Miss Bree?'
Ngumisi siya. Tuluyan nang nag-iba ang mood niya. Her guard was up once again.
Bawat kataga kasi yata na bitawan ni Virgo ay pang-akit para sa kanya.
"You're wonderful.You're mindblowing. You're the best."
"Make sure that's not scripted," mahina nitong tawa.
"You're the one who performs. You should know if you're doing great, Mr.
President," mahina niyang tawa.
"I'm always open, Miss Bree," hakbang nito palapit sa kanya.
She was alarmed.
"I'm open to second opinions," dugtong ng lalaki.
Nagnakaw ng tingin sa paligid si Bree. Kabadong tumawa. She had to act like
nothing was wrong as Virgo pulled her into his arms.
"Virgo," gigil na bulong niya dahil nakapatong naman ang baba niya sa balikat
nito, malapit sa tainga ng lalaki, "may mga tao. May usapan tayo."
"You don't relax," mahina nitong bulong habang tinatapik-tapik ang likod niya.
"They won't have a clue."
Humiwalay na ito sa kanya. Umatras agad si Bree.
She faked a smile for the sake of the staff going to and fro in that cinema to
clean up.
"Thank you sa pagsuporta sa pelikulang Pilipino,Mr... Senator..." sinadya
niyang lakasan ang tinig. "Nice meeting you again," magalangna tango ni Bree bago
tumalikod para lisanin ang cinema na iyon. May pupuntahanpa silang after party ni
Manager Ken.

- - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - -

Chapter 14: Aubrey

BINUKSAN NI BREE ANG PINTO. Alanganing oras na ng gabi,

kaya nagtataka siya sa pagbisita ni Virgo. Oo, alam niya na sex lang naman ang
involvement nilang dalawa, pero dahil sa pagsulpot nito sa movie premiere ng The
Rightful One nung isang gabi, nagdadalawang-isip si Bree kung sex o may iba pa
itong intensyon.
She decided to let him get inside her bungalow. Mas mabuti na rin iyon kaysa
magdiskusyon sila ng binata sa tapat ng bahay niya. Mahirap nang may makakita at
maging laman pa sila ng mga blind item sa diyaryo.
"Now what?" malalaki ang mga hakbang ni Bree patungo sa kitchen counter.
Nasa kalagitnaan kasi siya ng pagsasalin ng gatas sa tall glass nung mag-
doorbell ito.
"Having milk, I see," ngiti ng lalaki na nakasuot lang ng jeans at tucked in
polo shirt.
"To get a good sleep, kailangan kong magbawi ng tulog," buntong-hininga niya
habang tinatabi sa ref ang milk carton. "Manager Ken is expecting us to get invites
for interviews soon... regarding sa magiging success ng pelikula namin." Bumalik na
siya sa counter. "It's showing tomorrow night, by the way."
"This Friday?" lapit ni Virgo sa counter at pinatong doon ang dala nitong bote
ng alak.
The pink bottle of Desert Rose Champagne caught her eye. Napataas tuloy si Bree
ng kilay habang umiinom ng gatas.
"Time goes by so fast, isn't it?" karugtong iyon ng sasabihin ni Virgo habang
pinapanood siya.
Binaba na ni Bree ang nakalahating baso. Her delicate fingers stroked the sides
of her lips to wipe off some milk. She licked her fingers clean, a view that Virgo
enjoyed. A sexy smiile played on his lips before she caught his eyes.
"So, if you're here to get laid, this is quite an inconvenient time."
"Oh, really? What happened to the Bree who's always game?" walang tinag nitong
saad, nakangiti pa rin sa kanya.
"She's pissed," pagtataray niya kay Virgo. Bago uminom ulit.
"Now that's interesting."
"Interesting?" irap niya. She was quite insulted with how Virgo finds their
situation.
"I want to know how to make it up to you," ikot nito sa counter para matabihan
siya.
He lifted a hand to caress her cheek. Tinabig iyon ni Bree. Uminom siya ulit ng
gatas.
"Don't tell me, my appearance in your movie premiere is a BFD."
BFD meant Big, Fucking Deal.
"Bakit, hindi ba?" lisik ng mata niya sa lalaki nang harapin ito. "My God,
Virgo! At ang lakas pa ng loob mong yumakap sa akin! May mga tao pa roon!"
"They won't put malice to it—" he leaned his backside against the counter,
placed his elbows over it and turned his head to face her.
"Talaga?" paghahamon niya.
"Come on, sa isip ng ibang tao, bakit ako papatol sa iyo?"
She felt quite insulted. Alam niyang hindi dapat. Matagal nang tanggap ni Bree
ang reputasyon niya, 'di ba? Na mababang klase siya ng babae sa tingin ng
karamihan, lalo na sa mga tao na makaluma ang pananaw sa kung ano ang dapat na
imahe ng isang dalagang Pilipina. Virgo has a point. He had established his own
image of a well and dignified man, a politician whose heart is reserved for serving
the Filipinos.
Siya rin naman, may imaheng ganoon. If Virgo has the heart, other people on the
other hand, think that Bree has a body that served Filipinos.
She should not give a fuck. Why was she feeling this affected?

Iba ang inakala ni Virgo na dahilan ng pananahimik niya.

"See? You get the point? They can't imagine that scenario, so why would they
suspect?"
"Why don't we just stop this?" anas niya.
Hindi makapaniwalang napatitig sa kanya si Virgo. Ayaw namang patagalin pa iyon
ni Bree. Inubos na lang niya ang gatas at binibitbit ang baso sa lababo. Padabog na
binaba iyon. Aalis na sana siya nang hablutin ni Virgo sa braso. Pinilit siya nito
paharap dito.
"Aray—" pumiglas niya nang maitulak siya ng lalaki pasandal ng patalikod sa
counter.
"What with that attitude?" marahas nitong saad, hinuhuli ang kanyang tingin ng
matalim nitong mga mata.
"Sinabi ko na sa iyo—"
"You don't relax, Bree—"
"Sigurista lang ako," panlalaban pa rin niya sa mahigpit na pagkakahawak ni
Virgo sa magkabilang pulsuhan niya.
"Ako rin," ipit ng matigas nitong katawan sa kanya, naglapit ang mga mukha
nila. "Alam ko ang ginagawa ko, Bree, tandaan mo iyan."
"I am close to getting the kind of career I want!" panlalaban pa rin niya.
"Hindi ako papayag na mapurnada iyon nang dahil sa isang scandal with a senator."
Pero sa bawat pagpupumiglas, lalo lang kumikiskis ang katawan niya rito.
Nanunulas ang suot niyang silk robe kaya lumuwag na ang tali niyon sa kanyang
bewang. The sleeves slid down and exposed her shoulders.
"Then I won't be with you in public, Bree. Ever again," he gritted, trying to
catch his breath. Nahihirapan ang lalaki lalo na sa unti-unting paglantad ng
katawan niya. Nag-iinit sa paglalabanan ng mga katawan nilang nagkikiskisan na
parang mga kahoy na liliyab na.
"Men... you men are just full of promises," she grunted but Virgo already
pushed her down the counter. Sapilitang tinaas nito ang dalawa niyang kamay.
Pinagdikit ang mga pulsuhan para mahigpit na mahawakan ng isa nitong kamay.
His other hand now was free to remove his obstruction from her body— her silk
robe.
Marahas na binaltak iyon pabukas ng lalaki. Her breasts were finally freed.
Walang anu-anong dumakma roon ang binata. His body bent over her, pressing
intensely.
"It's not a promise," he hissed against her jaw, his hazy eyes lingered on her
lips, "it's an action."
At nagsimula nang dumiin ang mga labi nito sa kanyang pangahan. Naglakbay
pababa sa gilid ng kanyang leeg.
"V-Virgo..." halos mapupugto ang kanyang hininga.
Bree squirmed to continue her protest.
"You know why the people love me, Bree?" he asked darkly as his other hand
began squeezing and kneading her breast. "Why they keep on voting for me despite
our family's reputation?" His hands restlessly travelled to parts of her body that
it can reach. He groped. Humimas ito, nagpadulas at pumisil. Bawat parte ng katawan
niya na nasasayaran ng kamay nito ay nag-iinit.
Hingal lang ang sinagot ni Bree sa lalaki, nanlalambot ang katawan sa bawat
pagkilos ng kamay nito sa kanyang dibdib. She could imagine her heart pounding
wildly, close to Virgo's hand.
"It's because," he grunted as his knee parted her legs, "I don't just make
fucking promises, Bree. I take action."
Bumitaw si Virgo sa dibdib niya para tuluyang itaas ang katawan niya sa counter
na iyon. Her legs hang until Virgo wrapped them around his waists.
"We should be celebrating, Bree," he released her wrists and grabbed a handful
of her hair to keep her head pinned on the counter. Dumukwang ang binata sa kanyang
mukha para siilin siya ng halik. Inihilig ni Bree ang ulo.

Gigil na hinablot nito ang baba niya, sapilitang hinarap

ang mukha niya rito. Humawak lang siya sa mga braso nito. She just needed to make
sure she could still control the way his hands move when she felt the need to do
so. He did not waste a second to dip his head and crush his delicious lips against
hers. Mapusok na nilaliman nito ang paghalik.
He released a frustrated grunt when she did not respond.
Humiwalay ang mga labi ni Virgo sa kanya, pinigilan ang paghilig niya na naman
ng ulo at muli siyang nilamukos ng halik.
Mariing napapikit si Bree. Ang sarap-sarap humalik ng lalaki. Gustong-gusto
niya ng ganito, na para itong mababaliw kaya ginagalingan pa lalo. Mas sinasarapan.
Mas nagiging mapusok.
She had to frustrate him a bit more to take her seriously— in sexual aspect, of
course. Sinubukan niyang sumigaw, pero napipi na siya ng mariin nitong paghalik sa
mga labi. Her whines and muffled cries increased the tension crippling within
Virgo's system. His natural inclination to please was challenged.
"Bree," he begged, panting with his eyes staring at her.
She turned her head away. Hindi niya mapigilan ang mapangiti nang marinig ang
tila pagmamakaawa ng lalaki na tugunin na niya ang pang-aakit nito.
Mabilis din na binawi ni Bree ang sumilay na pilyang ngiti.
Pero mabilis ang mga mata ng lalaki. Lumukob ang pagdidilim ng anyo sa gwapo
nitong mukha. He wasn't mad. He grew more raw and hunger. He regained the feeling
of powerupon getting a hint that Bree was just toying with him.
Hindi sumuko sa kanya ang lalaki. Muli siya nitong hinablot sa baba. To her
shock, Virgo did not kiss her again as Bree expected. Matiim siya nitong tinitigan
sa mga mata. His stare intend to intimidate her with his authoritativeness.
And damn, that intimidation was translated to seduction.
 She was filled with excitement in her chest, in her belly... The dangerous look
in Virgo's eyes held so many dark intimate promises.
His lips lifted to a devilish smirk.
Bumaba ang ulo nito, uhaw na humalik sa kanyang mga labi.
Bumitaw si Virgo sa kanyang buhok at sumingit ang kamay nito sa pagitan ng
kanyang mga hita. Bree broke away from their kiss and let out a soft cry.
"Oh, Virgo!" she moaned as he began rubbing his fingers on her slit.
He stroked and poked, making her face flush, making her eyes droopy and her
lips parted.
Habol ni Bree ang paghinga, nanghihina ang mga kamay sa pagkakahawak sa braso
at balikat ng lalaki. Lalong lumapad ang ngisi nito, matiim ang mga mata na
pinapanood ang unti-unting pagkawala ng kanyang inhibisyon.
Muling humalik ang lalaki sa kanya.
Buong pagsuko na hinawakan niya ito sa magkabilang pisngi.
Bree kissed him back with all her hunger for him and felt the victorious smile
on his lips. His fingers positioned on her hole. Napaliyad si Bree. She let out a
cry as his fingers finally decided to enter her.
"You'll be fucked thoroughly," Virgo declared in between his breathless gasps
as his fingers drove inside her pussy deeper.
.
.
MASARAP DAPAT ANG TULOG NI BREE. First, she was well-spent on the after party
of The Rightful One the other night. And tonight, she was thoroughly fucked by the
sex god himself, Virgo Kristoffer Ferdinand. Pero naalimpungatan pa rin siya, dahil
alam ni Bree sa sarili na kasama pa rin niya si Virgo. Gusto lang niyang i-check
kung kamusta na ang lalaki.

Nagmulat siya ng mga mata at bumungad sa kanya ang binata.

Nakahiga si Bree sa braso nito, nakayakap sa matigas na dibdib ng lalaki.
Maingat na nakalapat ang malusog niyang dibdib sa gilid ng katawan nito. That
closeness kept her warm, even if the blanket only reached their waists.
Kita niya na medyo nahihirapan itong mag-tap sa cellphone gamit ang isang
kamay.
Bree had a faint smile on her face upon seeing the struggle on his face. She
carefully traced the skin of his chest with her beautifully manicured nail on the
forefinger. Napatingin si Virgo sa daliri niya na dahan-dahang bumaba sa matigas at
lapat na tiyan nito. Her finger circled on around his navel. Then followed the
trail of thin hair toward his belly.
Nanunukso ang tingin ni Virgo nang sulyapan siya.
"You already overused it, Bree," saway nito sa malikot niyang daliri.
She just giggled.
"It's funny isn't it?" titig nito sa kanya na hindi pansin ni Bree, abala kasi
siya sa panonood sa sariling kamay na humihimas-himas na sa sandata ni Virgo. "That
most people would think, na hindi ako papatol sa iyo."
Tumigil ang kamay niya.
"Like... why can't I, right? You're wonderful. You're... hot."
Napatingala siya sa lalaki. She wanted to see the truth in his eyes.
Virgo smiled at her. "Vicious beauty," he murmured. "Sinong nilalang ang hindi
mo maaakit, hmm?"
"Nakaraos ka lang kaya ganyan ka na naman maka-compliment," kontra niya rito.
Binalik na lang nito ang mga mata sa hawak na cellphone.
"I'm searching for songs," anito. "I'm just starting to get bored, but I don't
want to leave yet. Ayokong maabala ang tulog mo, dahil sabi mo kanina, nagbabawi ka
ng pahinga. May isa kasi diyan na nagpagod at inumaga na ng uwi dahil sa after
party." Nasa himig na nito ang pasimpleng panenermon.
Binalik ni Bree ang kamay sa tiyan ng lalaki.
"Pulitiko ka talaga, no? Ang dali lang sa iyo mag-pretend na may concern ka sa
ganito o ganyang bagay. And people bite it. People think you're sincere."
Tinawanan siya nito. Nasa tawang iyon ang pisikal na pagod ni Virgo.
"Come on, Bree, not everyone is stupid. People are getting smarter everyday. So
what you just said about me, doesn't make sense."
"Come on too, Mr. President," bangon na niya para umupo. Tinakpan ni Bree ng
kumot ang dibdib na mamula-mula dahil sa pagkakasipsip ni Virgo sa mga iyon.
"Pumunta ka sa movie premiere ko, para palabasin na may concern ka sa movie
industry ng Pilipinas. Sinesermunan mo ako sa pagpapagod ko sa after party, na para
bang may concern ka talaga sa akin."
"Well, it has to be my concern. How can I get the sex I want if you're too
tired to do it?'
Bree internally sighed. She never saw that coming. Pero laking pasasalamat niya
na sex-related pa rin ang dahilan ng mga pagtrato sa kanya ni Virgo. As long as
their relationship stay that way, the better for her.
"Look," dalawang kamay na ang gamit nito sa cellphone, "bakit hindi na lang
ikaw ang pumili ng kanta na papatugtugin ko."
Pigil niya ang matawa sa lalaki. "Why me?"
"Come on, we're celebrating your successful movie premiere," upo na rin nito.
Pagkatapos, inabot sa kanya ni Virgo ang cellphone nito.
Nag-aalangan si Bree na kunin iyon.

"We'll play a song and sleep to it," pangungumbinsi pa rin

ni Virgo na may kalakip na pa-cute na ngiti. Pigil niya ang mapangiti.
Pabirong tampal ang dumampi sa pisngi nito kaya natawa.
"Ang tanda na natin, may pagpapa-cute ka pang nalalaman!" kukunin na niya ang
cellphone nito nang bawiin ng binata.
"Ako na pala," ngiti nito, kaya pabirong nag-amba ng palo si Bree sa lalaki,
pero hindi tinuloy iyon.
Natahimik ito saglit, naghanap ng kanta. Nilapag ni Virgo ang cellphone sa
night table at bumangon ng kama para yayain siyang sumayaw. He stood in front of
her stark naked, unashamed. Napipilitang tinanggap ni Bree ang kamay nito,
nagtataka man, nakisakay na lang siya sa trip ng lalaki.
Then he played the song. A familiar violin intro flung in the air as music. She
smiled sweetly. Virgo pulled Bree close to him, positioned their arms into a waltz
position.
Lumapad ang ngiti niya nang simulant na ng vocalist ng Bread ang pagkanta sa
Aubrey.
"Are you trying to be romantic?" pagtataas niya ng kilay dito.
"Why? You think, this is romantic?" he teased as they slow danced.
"So you're just testing me, Mr. President," nasa himig na rin niya ang
pakikipagbiruan dito.
"I just want to help you celebrate," pakikipagtitigan na ng mga mata nito sa
kanya. "Alam ko naman na mahirap mag-celebrate kung... wala nang kasamang pamilya."
Yumuko lang si Bree at tumango-tango. Wala siyang isasagot sa sinabi ni Virgo
para ibahin na nito ang topic.
"Nasaan na nga ba sila?"
"Virgo," she said in a warning voice and stared into his eyes.
"What?" his smile was encouraging.
"That's too personal already. Wala ka nang pakialam kung ano ang meron sa
pamilya ko."
"Oh, Bree," tingala nito saglit, nagdasal pa yata na humaba pa ang pasensya
bago tumingin ulit sa kanya, "I'm just asking. Mahirap na kung may mga past issues
tayo na hindi natin alam. I don't want to say or do something that will trigger
your past issues and ruin our mood for having sex, you know."
Naningkit ang mga mata ni Bree kay Virgo. Matalinong lalaki.
"Oh, really?" she spat, becoming serious again. "Eh bakit wala namang ganyang
trip 'yung mga naka-sex ko dati?"
 Hinapit siya lalo ng binata padiin sa katawan nito habang patuloy sila sa
pagsayaw.
Mayabang na ngumisi ito. "Because, they suck. Kaya nga 'di ka nagtagal sa
kanila, kaya nga napunta ka sa akin."
Bree rolled her eyes. Then, she finally managed to smile.
Maybe Virgo was right, she really needed to chill a bit.
Nag-ipon muna siya ng lakas ng loob. Mukhang nirespeto naman iyon ni Virgo na
hindi na umimik hangga't hindi siya ang nauunang magsalita. Kaya nagkwento na si
Bree.
"Ewan ko kung nasaan na sila. Bunga ng unwanted pregnancy yata ako, Mr.
President, kaya iniwanan."
"Don't tell me you wished na hindi ka na lang pinanganak kung iiwanan ka rin
nila," he said with a sad smile. "But I'll understand if you ever thought of that.
It would have been easier for you..."
Pinanlakihan niya ito ng mga mata. "Of course, not! Bakit ko gugustuhing huwag
ipanganak? Bakit kung heto at kasayaw ko ang magiging president ng Pilipinas?"
Natawa si Virgo sa himig ng pagmamayabang mula kay Bree. Nang marinig ang
magaang paghalakhak ng lalaki, nakahinga na siya ng maluwag. Nakaligtas din si Bree
mula sa nag-aampang paggapang ng self-pity sa kaibuturan ng kanyang pagkatao.
"Kung alam nga siguro nila na makakasayaw kita, aba, baka pinalaki nila ako at
pinag-aral pa!"
Humupa bigla ang tawa ng lalaki. Suot pa rin nito ang maluwag na ngiti, pero
may gumuhit na taliwas sa ngiting iyon sa mga mata nito.
"But that would mean, you'll go the other way. Hindi ka na magiging artista.
Hindi mo ako makikilala. Hindi mo na ako makakasayaw."
"Yeah," biglaang pagtamlay ng boses ni Bree at napaiwas ng tingin kay Virgo.
Pero may naisip siya, kaya muling nabuhayan ng loob. "Yes, I could have gone the
other way... baka nagpulitika na rin ako!"
Kapwa sila natawa. Virgo let out a groan first before laughing though.
"Come on, Bree, you wouldn't!"
"Why not?" taray-tarayan niya. "Dahil babae ako?"
Natatawang umiling ang lalaki.
"Hoy," tuloy ni Bree, "Baka ako pa ang nakalaban mo this election. At mas
madami na ang feminist ngayon, kaya huwag kang tatawa-tawa ng ganyan."
Natatawa sa kanya ang lalaki, but deep inside, he was impressed about how her
humor blended with her sharp wits.
"You're really crazy," tawa pa rin nito.
Yumakap na lang si Aubrey sa lalaki at nilapat ang pisngi sa ibabaw ng balikat
nito. She smiled as they continued slow dancing to the song that was about to
finish.
.
.
.
***
.
.
.
LABIS NA PINAGTAKA NI MANAGER KEN ang hindi pagsagot ni Aubrey sa mga tawag
nito. Kaya napilitan itong bisitahin ang talent sa bahay. Nagtaka ang manager dahil
natanaw nito ang itim na sasakyan na nakaparada sa tapat ng gate ng bungalow.
Manager Ken leaned forward from his seat. Tinapik nito sa balikat ang driver
para pahintuin agad.
Nagmamadaling bumaba ito. Napangunahan ng pag-aalala para sa dalaga na alam
nitong mag-isa lang na nakatira roon. Bukod doon, aware naman si Manager Ken na
walang kaibigan si Bree. Kaya malaking alarma para rito kung kaninong kotse ang
nakaparada sa tapat ng bahay nito.
Saktong palabas na ng gate ang bisita.
Napahinto si Manager Ken at umurog saglit ang dila nang makaharap ang binata.
There was something really intimidating about Virgo's presence.
 Naguguluhan na in-assess nito ang lalaki. Kita niya ang mamula-mulang marka sa
leeg nito habang inaayos ni Virgo ang collar ng suot na polo. He lifted a dark,
threatening gaze at him. Pailalim ang klase ng titig.
"Hindi mo ako nakita," mabigat at seryoso ang tono nito. "Ayaw mo naman
sigurong, ma-issue kami, lalo na si Bree, 'di ba?"
Napipilitang napatango-tango ito.
Virgo's steps did not show any cowering. He rushed, still looking dignified, on
the waiting car and got inside.
Humarurotdin iyon agad paalis. Napalingon si Manager Ken para sundan saglit ng
tanaw angsasakyan. Pagkatapos, nagbago agad ang ekspresyon sa mukha nito. Tumalim
angmga mata. Naging pinid na pinid ang pagkakatikom ng mga labi. Nagsalubong angmga
kilay nito at nagmamadaling pumasok sa gate ng bahay ni Bree.

- - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - -

Chapter 15: Question

NAKAUPO SI BREE SA SOFA. She slightly slouched with her

legs crossed, wearing her silk pinkish robe while holding her tea cup nestled by a
small plate. Ginamit ni Bree ang pinakatatabibng china set sa pag-serve ng tsaa
para sa kanila ni Virgo bago umalis ang binata.
Wala siyang kamalay-malay sa nangyayari sa harapan ng kanyang bahay. Nakatingin
si Bree sa kawalan at nasa malalim na pag-iisip nang makarinig ng doorbell.
Kumunot ang noo niya. Kung si Virgo iyon at may nakalimutan, panigurado na
dederetso na lang ng pasok ang lalaki.
Unless...
Maingat na bumukas ang pinto, sumilip muna si Manager Ken bago siya nito
nakita. Tumama sa kanya ang matalim nitong tingin. Bree immediately looked away.
Shucks, walang buhay na reaksyon niya sa sariling isip.
Hindi naman ganoon ang magiging tingin sa kanya ng manager kung wala siyang
ginawa na hindi nito gusto. In her peripheral vision, he was already taking up big
strides toward her.
"Good morning," walang lingon na bati niya rito bago dahan-dahang inangat ang
cup para sumimsim ng mainit na tsaa.
"Bree," hinto nito sa kanyang tapat. Nakasuot si Manager Ken ng may kanipisang
long-sleeved shirt na kulay itim at denim jeans. Fit iyon sa balingkinitan nitong
katawan. His thinning hair was neatly swept to the side.
She put the tea cup back on top of the plate she was holding. Nag-angat si Bree
ng tingin dito. Tinapatan niya ang talim ng titig mula sa mga mata nito. She was
unfazed as she lifted the corner of her mouth to a faint grin.
"Yes," aniya.
"Ang... Ang..." hindi nito mahagilap ang sasabihin, tumuro ito sa pinto na
naiwanan nitong bukas.
Hinilig niya ang ulo.
"That's Senator Ferdinand!" Manager Ken finally blurted, slightly pitching his
voice higher, making that signature gay sound.
"Yes," ngiti niya rito.
"Don't tell me—"
Nagbaba siya ng tingin, may tangka na uminom ulit ng tsaa. "Then I won't
tell..."
"Bree!" nasa tono na nito ang panenermon. "Kailan pa itong affair ninyo!?"
Hindi niya tinuloy ang pag-inom. Tiningala ni Bree ang manager. "Affair? Nakita
mo lang na nanggaling si Senator dito sa bahay ko, may affair na agad kami?"
"This early in the morning?" giit nito.
"Yeah, so?" she shrugged. Nilapag na niya ang platito at teacup sa katabing
mesita. "Maaga siyang pumunta para siguro hindi kami maintriga ng mga tao diyan na
ang lalawak ng imagination."
 Manager Ken narrowed his eyes on her, his tone was still dubious. "I know you,
Bree..."
Napabungisngis lang siya.
"May nakita akong marka sa leeg niya."
Dumeretso siya ng upo, muling tiningala ang kausap.
"Oh, really?" gulat niyang singhap. "Why, I didn't notice that. Should I have
asked him where he got that mark?" Dahan-dahan siyang tumayo, bahagyang umatras si
Manager Ken. "Or just shut up and think that maybe he has his own personal life or
sex life na hindi ko na dapat pakialaman pa, right?"
Nakatayo na siya sa harapan ni Manager Ken. Bree inched closer to him, smiled
sexily and patted his cheek. Then, Bree smoothly strode past him, turned to pick up
her teacup and carried it with her to the kitchen counter.
Sumunod sa kanya ang manager.
"Kung ganoon, ano ang ginagawa niya rito?"
"He appreciated the movie, Manager Ken," ngiti niya pagkahinto sa counter.
Nilapag niya roon ang mga bitbit. "He decided to come here personally to let me
know that his sister has written a good review about me in one of her blogs.
Moreover, he just found out that his sister is one of my biggest fans. Gustong
humingi ng pabor nung tao na kung pwede mag-spare daw ako ng oras para maka-bonding
ang kapatid niya."

Lies. Bree knew that most of her statements were lies.

"I know that there's social media, but do you think a presidentiable would
effort to post a message for me on social media? Or make an effort to get my phone
number?" mahina niyang tawa habang abala sa paghahanda ng teacup at platito para sa
kanyang bagong bisita.
Namewang lang ito. There was still disapproval in Manager Ken's eyes.
"Kinausap niya ako," anito. "At binalaan na walang dapat makaalam na bumisita
siya rito."
"Kahit naman ako, Manager Ken," harap niya rito mula sa kabila ng counter,
"ayoko may makaalam dahil alam mo naman ang mga tao."
Sinalinan na niya ng tsaa ang teacup para sa kanyang kausap. Pagkababa sa
teapot, muli niyang inikot ang counter para lapitan si Manager Ken.
"Tea?" alok niya.
He reluctantly took the cup. Nakataas pa ang hinliliit nang angatin ang teacup
mula sa pinapatungan niyong platito. Sumimsim ito ng kaunti, nagdududa ang mga mata
na nakatutok pa rin sa kanya.
Bree just smiled.
Binaba na nito ang cup. "Siguraduhin mo lang na totoo itong mga pinagsasasabi
mo sa akin. Iba si Senator Ferdinand sa mga naging lalaki mo noon, Bree. Malaking
gulo ang hinahanap mo kapag in-involve mo ang sarili mo sa kanya."
"Oh, come on," dampot ni Bree sa sarili niyang tea cup. "Paano'ng gulo? Isn't
he loved by the majority? Ang taas ng ratings niya lately. Malakas ang laban niya
this election."
"Oo, pero—"
Patalikod siyang sumandal sa counter, tumingin sa malayo.
"Imagine, Manager Ken," she sighed dreamily, "the president of this country and
me... an actress... being together... don't we sound so powerful?"
"Kung gusto mo na humaba pa ang career mo, hindi mo papangarapin iyan,"
realtalk sa kanya ng manager. Ito 'yung klase ng Manager Ken na sobrang naa-
appreciate ni Bree. Uminom ito saglit bago nagpatuloy. "Alam mo naman siguro ang
nangyayari sa mga artista na kinakasal sa mga pulitiko. Kung hindi madalang na ang
nagiging projects, tuluyan nang umaalis sa showbusiness."
Napaisip si Bree, pero hindi pinahalata ang pagkalito sa kausap. Nilingon niya
si Manager Ken at nginitian.
"At bakit ganoon?"
"Maraming dahilan, pero hindi mo na maalis na maraming problemang dala ang mga
pulitiko na iyan. May mga tao na... gusto silang itumba. At minsan, pati pamilya
nila, damay sa panganib na iyon."
Bree looked away and lost her smile. She felt so stupid for something like that
to linger in her mind... That she and Virgo would be a very powerful couple. Just
give her a few more years, and Bree was so sure that she could conquer the
entertainment industry... and Virgo would conquer the country... the political
industry.
The blinding shimmer of ambition shone in her eyes earlier. Hindi man sila
maging couple ni Virgo, she figured that she could use his help to finally get the
career she wanted.
Iyon ang mga ilusyon na naglalaro sa kanyang isip kanina habang nakaupo, bago
siya nadatnan doon ni Manager Ken.
Bree was wondering that maybe, Virgo could help her get the boost she needed to
be recognized as a great actress.
Maybe, he could buy a TV network for her... give her a better publicity... make
her competition like Krista cry and beg for her mercy once her requirements or
legalities to work became void for some reason beyond their understanding...
But those disillusions did not last long. Dahil iyon sa pagmulat sa kanya ni
Manager Ken sa mga risks na kahaharapin niya.
"I don't want that," that murmur slipped out of her mouth.

"Yes, girl, you wouldn't want that," satisfied nitong

ngiti. "Lalo na ngayong may natanggap akong tawag mula kay Direk Karlos!" napalitan
ng matinis na excitement ang tinig nito.
Namilog ang mga mata ni Bree. "Direk Karlos?" harap niya kay Manager Ken.
"Oh, yes, girl!" abot-tainga nitong ngiti sa kanya. Binaba nito saglit ang
teacup. "Isa siya sa mga nanood sa premiere ng movie ninyo! May current movie
project sila ngayon na pinupulido na lang ang mga scripts, pero nung napanood ka
raw niya, na-visualize niya na fit ka para sa isa sa mga characters sa movie na
iyon."
Isa sa mga characters... Napalis ang ngiti ni Bree.
Nilapit niya muli ang mug sa mga labi. "Isa sa mga characters. So it means,
hindi ako magiging lead character doon."
"Ano ka ba, choosy ka pa? At this point, Bree, maganda na dalasan mo ang
exposure mo. People are starting to appreciate you, tulad ni Direk Karlos," usog
nito para magdikit ang mga braso nito. Bumulong ito. "Imagine, girl, that is Direk
Karlos. Medyo baguhan, pero ang dami nang naging awards. Ang gaganda ng mga reviews
sa mga movies na dinirect niya. Blockbusters pa."
Sumisimsim pa rin siya ng tsaa at inubos iyon. She pursed in her lips to lick
off the tea that touched them. Nasa malayo ulit ang tingin niya at nag-isip.
"You'll be there if ever magsimula na kami ng shooting, 'di ba?"
"Oo naman, no!" mahinang tawa nito at lumayo para kunin muli ang teacup nito.
"Lagi mo naman akong kasama kapag may shooting ka."
Bree lowered her eyes and viewed her empty cup. "You know that I don't like
working with male directors, right?"
Manager Ken knew that, but not the reason why. Nabahiran ng pag-aalala ang
mukha nito.
"Alam ko, pero is this the time to be gender discriminative?" nilakipan iyon ni
Manager Ken ng tensyonadong pagtawa para hindi siya ma-offend. Bree knew that
tactics of her manager, and she appreciate that small effort on his part to be
honest with her but at the same time, make sure that it would not hurt that feeling
that much or make her feel any discomfort.
Pilit ang kanyang naging ngiti. "Huwag tayo sagpang ng sagpang agad, Manager
Ken," aniya. Pumihit na si Bree paharap sa counter para ilapag doon ang teacup na
ginamit niya. "Tingnan muna natin kung may mag-aalok sa atin ng mas maganda-gandang
project."
Tumango-tango ito. "Sure. I respect that."
 "Thank you."
"And I came here para tulungan kang mag-ready," nanumbalik na ang excitement
nito. "Showing na mamayang gabi sa lahat ng sinehan ang The Rightful One!"
"Oh," pinalungkot niya ang mukha nang lingunin ito at saluhin ang mga mata, "I
don't want to watch myself again. I'd rather just take the day off and do something
else."
Ayaw lang aminin ni Bree na kahit ang ganda ng kinalabasan ng pelikula, nao-
awkward-an pa rin siya kapag pinapanood ang sarili na gumaganap bilang ibang tao.
Dahil siguro, alam na alam niya sa sarili na hindi iyon ang totoong siya.
"And you should take the day off too, Manager Ken," she sweetly smiled at him.
"You will need a lot of beauty rest dahil sa susunod na mga araw, maha-haggard ka
sa dami ng phone calls ng mga gustong imbitahin ako for guestings," mahina niyang
tawa habang kinukuha ang inabot nito na teacup. Ubos na kasi ang inumin ng kanyang
manager.
Tinaasan siya nito ng kilay. "What's going on? Nawala yata ang pagiging
palaaway ng talent ko?"
Mahina siyang tumawa habang maayos na sinasalansan ang mga ininuman nila.
"I'm just having a good day, Manager Ken," her cheeks had a slight touch of
pink upon saying that.
.
.
.
***
.
.
.
ISANG LINGGO NA LANG bago ang botohan, kaya hindi na nagtaka si Virgo nung
makatanggap ng imbitasyon mula sa isang TV Network para sa isang televised na
debate ng mga presidentiable candidates.
Komportableng nakaupo ngayon si Virgo sa backseat ng puting Porsche Macan na
laging gamit nila ni Greg tuwing may mga lakad sila na related sa pulitika. He wore
a pair of white jeans and a white short-sleeved polo that fitted the firm sculpt of
his body. A few strands of his dark hair sexily hung over his right eye, touching
his dark brow.
Sinipat niya ang relo. Kapag ganito kasing haharap siya sa publiko, hangga't
maaari ay hindi siya sumusilip sa cellphone. The internet nowadays— they provide
deadly distractions and a combination of bad vibes sometimes. Kaya mas pinipili
niyang ikondisyon na lamang ang sarili imbes na sikaping makapag-multi-task sa
ganitong mga pagkakataon. He didn''t have to by the way, because he already has a
PR team to work on that. Kaya lang, para kay Virgo, maganda pa rin na personal
niyang nalalaman kung ano ang hinaing ng mga tao o kung alin sa mga ginagawa niya
ang dapat ituloy-tuloy dahil naa-appreciate ng mga ito.
Nanatili siyang relaxed dahil maaga pa. Tiyak niyang may kaunting allowance pa
sa oras kapag narating na nila ang event place na pagdadausan ng debate.
Nilipat niya ang tingin sa salamin sa ibabaw ng dashboard.
Tulad ng inaasahan, nakabuntot ang dalawang sasakyan na lulan ang ilan sa mga
tauhan ni Jordan.
"Iligaw ko ba sila, Sir?" pansin sa kanya ni Greg.
"No need, Greg. Jordan and I had a deal."
"Pero nitong nakaraan, pinabalik mo ako dahil masyado silang nanghihimasok sa
personal mong buhay."
"Exactly. Kaya nga parte lang sila ng convoy, at ikaw pa rin ang may hawak ng
manibela diyan."
"Bakit mo naman sila pinabalik, Sir?"
Hinilig niya ang ulo. He was getting bored so he began checking his phone lying
on the seat.
"You know that there's a saying about bringing your friends close and your
enemies closer," aniya. "But of course, you bring your enemies closer when you are
already prepared for it."
 Hindi ito tumango o umimik, pero sapat na ang pananahimik para ipaalam kay
Virgo na nauunawaan ni Greg ang nais niyang ipahiwatig.
Pagka-check niya ng cellphone, tadtad iyon ng missed calls mula kay Ginnie.
Kanina pa siya kinukulit ng kapatid na kung makakahabol daw siya, samahan niya
ito kahit sa last full show man lang ng The Righteous One. His sister was pretty
obsessed with that movie already, lalo na at sa wakas, napansin ito ni Bree. Alam
niyang pagdadahilan lang ng kapatid na manoood ito ulit para makita ang magiging
reaksyon ng ibang mga tao sa pelikula.
He called her.
Virgo! Ano, makakahabol ka ba mamaya para sa last full show? Rinig ang ingay ng
mga tao sa background nito.
"Well..."
Come on, and make up your mind! Ang haba ng pila rito! I totally forgot that I
should have reserved for tickets online!
Sumilay ang ngiti sa kanyang mga labi. "You know my reputation, Ginnie—"
Kaya nga magla-last full show tayo, 'di ba... late night na iyon...
"Why don't you invite Jordan?"
He's busy. May date daw siya.
Kumunot ang noo niya. As far as Virgo knows, wala sa bokabularyo ng pinsan ang
salitang date.
"Oh, really?" maluwag niyang ngisi at napasandal sa kinauupuan. "With whom?"
I don't know. Hindi naman niya sinabi...

- - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - -

Chapter 16: The Best Act

TUMULOY SI BREE sa restaurant at sinundan ang waiter na

nag-a-assist sa kanya papunta sa mesang pina-reserve ng kanyang makakasama. She was
impressed with how posh the restaurant looked. It had a royal-like ambience with
soft yellow lights from the hanging chandeliers and a twinkle of little white
lights scattered on strategic places in the room. Kita sa puting mga kasangkapan
kung gaano ito kamamahalin.
Kaninang hapon, gusto man niyang magkulong sa bahay at magpahinga, parang buhay
na buhay ang kanyang pakiramdam. She could not sit still. Kaya naman napagpasyahan
niyang tawagan si Manager Ken. Humingi lang naman siya ng tulong dito kung sino ang
pwede niyang makasamang mamasyal o mag-dinner. Kung ordinaryo siyang tao, sigurado
na hindi na kailangan pa ni Bree ng ganoon kaya lang, artista na siya. Una sa
lahat, dapat ay sa pili-piling mga tao lang siya dumidikit. Hindi man mandatory,
maganda na informed ukol doon si Manager Ken, kasi ito ang makakatulong sa kanya
para malaman kung makakabuti ba sa career niya ang sumama kay ganito o ganyan.
It was the sad reality that you could not really find a true friend in the
showbiz industry. Pinalad ang mga artista na nakakahanap ng tunay na kaibigan, kasi
sobrang hirap niyon sa mundo nila. Most of the people in there would only befriend
you to boost their image...
Something that Bree was guilty of by the way. Pero ano ba ang magagawa niya? It
was the only way to survive and make her dreams come true at the same time!
It took him a while before suggesting this guy named Jordan. Matagal na raw ito
nangungulit kay Manager Ken na gustong ma-meet siya. She was about to decline,
because she was pretty wary when it comes to men claiming they wanted to just get
to know her, bond, and be friends. For Pete's sake, Bree knew the truth. No man
would be that persistent just to only be your friend. Pero nung sinabi nitong
Ferdinand ang apelyido ng binata, pumayag na rin siya.
She figured she would find out something about Virgo from his own cousin. Ewan
kung bakit mukhang maganda na ideya iyon. Siguro para hindi nangangapa si Bree kung
paano rin haharapin ang binata. Apparently, Virgo had caught her off guard way too
many times.
 Gusto niya naman ng leverage pagdating sa affair nila.
She didn't know why Manager Ken approved of Jordan more than Virgo too. Marahil
dahil hindi ito directly involved sa pulitika.
Bree wore a sleeveless shimmery high-neck champagne dress with a skirt that
reached half of her thighs, fittingly hugging them. Maayos na naka-high bun ang
kanyang buhok at side swept ang kanyang buhok. Natanaw niya si Jordan na tumayo
mula sa kinauupuan nito. His wavy hair had a neat style, a playful smile was on his
lips as he walked toward the other chair on their table. Hindi maikakaila ni Bree
na dalang-dala ni Jordan ang suot na suit na puti.
It looked semi-formal because within the white blazer was a red polo shirt,
open-buttoned and a black striped scarf hanging on his shoulders.
Pinaghila siya nito ng upuan at inalalayan siya sa pag-upo.
Bree smiled graciously as she watched Jordan occupy his seat.
There was no doubt in her mind that this one is a Ferdinand. He had that air of
gorgeous looks and leader-like confidence. Iyon nga lang, hindi nito matutumbasan
ang dating ni Virgo.
"Hi," tutok ng mga mata nito sa kanya. "You look really stunning."
"Thank you, Jordan," matamis niyang ngiti rito.
"I've been really wanting to meet you. Pasabi pala sa manager mo na pasensya na
siya kung nakukulitan siya sa akin."
Mahina siyang tumawa "Come on, it''s part of his job. He's used to it. But yes,
you should spare him from all the stress, Jordan, as far as my career is concerned,
gusto ko pang manatiling manager ko si Ken."

There was a tinge of shyness in his laugh with what she

said. "I'm really sorry for the dude."
Ngumisi lang siya. Manager Ken was never really a dude, pero hindi na niya
kailangan pang ipaliwanag iyon kay Jordan.
Sumingit na ang waiter at inabutan sila ng mga menu card. Tinaboy ito ni Jordan
at sinabihang tatawagin na lang kapag may order na sila. Dinampot ni Bree ang menu
card at pinasadahan na iyon ng tingin.
"So, what are you currently doing in life, Jordan?" aniya habang namimili ng
io-order.
Hindi naman maka-focus ang lalaki sa menu card kaya titig na titig sa kanya,
hindi mawala-wala ang maluwag na ngiti sa mga labi.
"Let's just say, I am working on establishing a security business."
Interestanteng nag-angat siya ng tingin sa binata sa likod ng hawak na menu
card. "A security business?"
"Yes," tila humugot ito ng paghinga para manumbalik ang yabang sa tono nito.
"You know, something that has to do with bodyguards and stuff."
"Interesting," ngisi ni Bree habang tinutuloy ang pag-isa-isa sa mga pagkain sa
menu card. "Tell me more."
"There's nothing much about it, Bree, just a typical security agency."
Saktong nakahanap na si Bree ng gusto niyang pagkain. At hindi niiya pinalagpas
ang obserbasyon na mukhang ayaw nang magkwento pa ni Jordan tungkol sa business
venture nito. She had to change the topic, at the same time, lead them close to
havng a conversation about Virgo.
"Why not pursue politics?"
Natawa ito at binaba ang hawak na menu card sa mesa. Hindi malaman ni Bree kung
para saan ang tila nanunukat na titig sa mga mata nito. There was something
devilish with his smile.
"Why? Does a man involved with politics suit your taste?"
"I just think you'll do really well in politics," pambobola niya. She made sure
to look into his eyes to be more convincing as she put down her menu card. "You
look like a man who has everything together... and smart too. You also have an
advantage for being a Ferdinand."
"Oh, stop," flattered nitong ngisi. "Alam mo naman siguro ang reputasyon naming
mga Ferdinand..."
"Well... Senator Virgo is running for President. He's your cousin, right?" baba
niya sa menu card.
"Yes," his eyes darkened, his smiile still pasted on his lips. "But he has a
different case. He wanted to prove something. I don't mean to be offensive, but for
me, honestly, what a boring waste of time trying to prove yourself and a boneless
cause. Me? I don't need to prove anything."
"Prove something?" kunot-noo niya. She purposely leaned on the table,
skillyfully putting her breasts on the table to effectively seduce the truth out of
Jordan. Pumalumbaba siya at hinilig ang ulo, nang-aakit na nagpakita ng interes at
kuryosidad. "What do you Ferdinands have to prove? You almost made an empire of
this country when Aries Ferdinand became the president."
"That's the thing," ngisi ni Jordan sa kanya. "Virgo is so damn self-righteous.
He wanted to prove he's different from Tito Aries."
Nawala ang sigla sa mga mata ni Bree.
"Our family..." baba ng tingin ni Jordan, "...we have been receiving too much
hate all these years, generations from generations, especially from the media...
someone had to have the guts to stand up and stop these people from doing that..."
"And if Virgo becomes a great president, that mission gets accomplished?"
Nagtaas ng tingin si Jordan sa kanya at ngumisi.

.
.
NAKAKABINGI ANG LAKAS ng palakpakan ng mga tao nang makaakyat na sa entablado
si Virgo. He waved a hand and smiled at the audience who were well-seated in that
big dome. Nagkalat ang mga reporters at photographers, gayundin ang mga
naglalakihang camera ng mismong TV network na nagho-host sa event. Nilagpasan niya
ang dalawa pang kandidato na kalaban niya sa posisyon bilang pangulo ng Pilipinas.
Matapos ang maiking pagbati, nagsimula na ang debate.
Time passed by for Virgo like a breeze. Sobrang cliché na para sa kanya ang
tinapon na mga katanungan na may kinalaman palagi sa mga isyu ng corruption,
seguridad ng bansa, o 'di kaya ay kung paano mababago ng pamamahala nila ang
kalagayan ng Pilipinas. Minani lang din niya ang pagsagot sa mga tanong na may
kinalaman sa current events dahil aware naman siya palagi sa mga nangyayari sa
bansa kaya wala siyang maidadahilan na hindi siya maka-relate o hindi niya alam ang
isyu.
Until, the host changed the format of the debate.
Pinaliwanag nito na kailangan ng mga kandidato na magpalitan ng tanong sa isa't
isa. He did not really expect this one, which made him feel slightly uneasy.
"Senator," tawag ngayon sa kanya ng kalaban na si Mayor Zamora.
Virgo leaned over the podium and viewed Zamora. Nakapagitan kasi sa kanila si
Senador Bonifacio. He had to admit, Virgo sees Zamora as a tough competition. Mas
lamang ang taon ng karanasan nito sa pulitika. Naging Senate President pa. May
respeto siya para sa lalaki dahil sa narating nito, hindi dahil sa budhi nito.
"Yes, Senator?" he replied, slightly laughing in an attempt to give the
audience a lighter vibe of the situation.
It was his tactic by the way. So in case Virgo messes up with this one, the
audience would not easily be pissed at him. Kasi nga, nakondisyon na niya ang mga
ito na maging maganda ang mood.
"Ano ba talaga ang plano mo para sa Pilipinas kapag naging pangulo ka na?
Maging diktador nito at subukang gawing imperyo ng mga Ferdinand ang Pilipinas
tulad ng binalak ng tatay mo?"
Sinundan iyon ng matabang nitong halakhak.
Nilihim ni Virgo ang pagdidilim ng paningin. He displayed a fouled smile.
Naghahanap yata ng gulo ang hayop na ito.
"Paano makakasigurado ang taumbayan na hindi mo kukurakutin ang pera sa kaban
ng bayan tulad ng ginawa ng ama mo?"
 Virgo lowered his head. Nahagip ng mikropono sa podium na gamit niya ang mababa
niyang pagtawa.
.
.
BREE AND JORDAN WERE FINALLY HAVING THEIR WINE. Ngiting-ngiti si Bree dahil
nasarapan siya sa sinerve na mga pagkain. She only ate lightly, to not ruin the
perfect figure her sexy dress was giving her body.
"That's one lovely smile," puna sa kanya ni Jordan, angat ang sarili nitong
wine glass.
The red wine made Bree's lips more moist and reddish. Even without her
manipulation, her body was its own seduction machine.
"Baka masamid ako, ha," mahina niyang tawa.
"Is it by chance that you're seeing anyone?" he asked in his seemingly hazy,
hypnotized eyes with his cute boyish smile.
Patay-malisya lang si Bree dahil hindi iyon tumatalab sa kanya.
"No."
"No way," he shook his head, fully engrossed on her. It could be seen in the
way Jordan almost sprawled himself over the table with how much he leaned to take a
closer look at her. Ni hindi maalis ang mga mata nito sa kanya. "You? Bree Capri?
Not seeing any other man? Not dating anyone?"

She rolled her eyes and smiled sarcastically. "Oh, please,

you know I am not that type."
Nanunukso ang ngisi nito ngayon sa kanya. "Oh, I see... you're..."
Tinitigan niya ito sa mga mata, nababasa ni Bree ang malisya sa titig sa kanya
ni Jordan.
She let out a sigh. "But I am not in the mood for any affair for now," wala
nang paligoy-ligoy niyang saad. "It gets tiring too, you know."
Pinigilan niya na masundan ang mga sinabi ng paghikab. Ito ang nakakabagot para
kay Bree kapag may kinikitang mga lalaki, puro kalandian ang namumutawi sa mga
bibig nila. Akala yata nila madadala sila ng mga ito sa mapang-akit na mga salita.
They felt superior thinking that they could get her when most of the time, Bree
just wanted sex and not these men's personality or how they flirt. Sinasakyan na
lang niya para makuha agad ang gusto, tapos hindi na siya makikipagkita pa sa mga
ito.
For tonight, she just wanted someone to hang-out with. But as expected, iba ang
agenda ni Jordan.
Was Virgo even aware that Jordan got the hots for her?
Hay, naalala na naman niya ang lalaki.
Ngisi lang ang sinagot sa kanya kanina ni Jordan at hindi na umimik pa nung
napunta ang topic kay Virgo. Napilitan tuloy si Bree na ibahin ang topic. Simula
noon, hindi na niya nagawan ng paraan kung paano isisingit si Virgo sa usapan.
Marahil, gusto talagang iwasan ni Jordan ang anumang usapin tungkol sa pulitika.
Nirespeto na lang niya iyon. They were having a friendly dinner, meaning, he was
trying to escape from the harsh reality their family was involved in. Makikisakay
na lang siya roon. Tutal, nababagot na rin naman siya sa bahay at naghahanap ng
makakausap, 'di ba?
Sinipat nito ang relo. "We still have time. Bakit hindi tayo humabol sa last
full show ng movie mo? It's showing tonight, right?"
Natagalan si Bree sumagot dahil uminom siya ulit ng alak.
"Oh, yes," aniya. "But... I am not really comfortable watching myself in movies
so..."
"But you were at the premiere," he was obviously using a nice approach to
persuade her to go to the movies with him.
"I have to," aniya. "Artista ako. I need to be professional and show up there."
He chuckled. "Isn't it hard... to behave differently on how you wanted to live
your life?"
 "I'm a great actress, Jordan," ngiti niya rito, "so it's easy."
At inubos na niya ang laman ng kopitang hawak. She left her other hand on the
table, unattended. Sumimple ang kamay ni Jordan para ipatong ang kamay nito sa
kamay niya. She was still drinking as he gently took her hand and held it.
Dahan-dahang nilayo ni Bree ang baso mula sa kanyang mga labi at tinapunan ng
sulyap ang pagkakahawak sa kanyang kamay ni Jordan.
.
.
THERE WAS A RISING HUSH from the audience. Dahil sa paglakas ng mga bulung-
bulungan, alertong sumenyas ang ilan sa mga staff ng TV network na host ng debate
para hinaan ng mga ito ang boses at tumigil ang ilan na kumakantyaw na sa kanila.
May mga tao kasi na mukhang nae-enjoy ang posibilidad na magbungangaan sila Virgo
at Senator Zamora sa live TV.
His low chuckle took everyone's attention. Napansin iyon ni Virgo kaya wala na
siyang dahilan para bitinin ang mga tao sa kung ano ang kanyang isasagot. Tension
had already seeped through their system with his threatening laugh. What made them
feel that tension was the fact that they were completely clueless why Virgo did
that.
Sinagpang niya ngayon ang momentum na iyon.
"Sorry, Senator Zamora. Isang tanong lang daw, 'di ba?" mahina niyang tawa na
medyo nagpa-relax sa ibang tao sa audience. Ang iba naman ay kinakabahan pa rin. O
'di kaya ay skeptical sa kinilos niya dahil wala namang nakakatawa sa mga pasaring
na kalakip ng tanong ng kalaban niya.

Humawak si Virgo sa hawakan ng mikropono. "It's okay. I'm

generous, so I'll answer them." His head tilted to face Senator Zamora's direction.

"To answer your question, I have a lot of plans for the Philippines. Lahat ng
makakabuti para rito. At makakaasa roon ang taumbayan dahil hindi ako si Aries
Ferdinand. Ako si Virgo Kristoffer Ferdinand. Mula pangalan pa lang, hanggang sa
mga intensyon at plano, ibang-iba na sa aking ama." He turned his eyes on the
audience with the aim to get their sympathy. "Wala akong dapat na depensahan o
ipaliwanag pa. Balewala lang naman kasi ang mga iyon kung ikukumpara sa lahat ng
hirap na dinaranas ng mga Pilipino magmula noon hanggang ngayon. Hindi na ako
nababahala sa nakaraan, ang mahalaga para sa akin ay ang ngayon at ang hinaharap.
Na natuto na ako mula sa dinanas ng aking ama. Na kahit sino ay dapat matakot kapag
nagkaisa ang taumbayan na pabagsakin siya dahil kahit ano pa ang posisyon mo, wala
ka'ng laban. Kaya ano ang dapat na ikatakot sa akin ng mga Pilipino? Wala. Ako
naman, nandito para itama anuman ang pagkakamali ng aking ama at higit pa roon ang
kaya kong ibigay. Gusto kong pagsilbihan ang mga tao para kahit sa ganitong paraan
man lang ay maibalik sa mga Pilipino anumang mga karapatan o pribilehiyo ang
pinagkait ng mga nagdaang administrasyon mula sa kanila."
At bumilang pa ng dalawang segundo ang timer bago tumunog ang buzzer. Hudyat
iyon na tapos na ang nilaang minuto para kay Virgo para sagutin ang katanungan.
He proudly smiled upon seeing how he left the audience amazed and speechless
with his answer. Sumimple siya ng sulyap kay Zamora. Nagtatalo ang pagkairita at
pagkamangha sa mukha nito.
.
.
"THANK YOU," yuko ni Bree para pumasok sa sasakyan ni Jordan.
Tapos na silang mag-dinner at magkwentuhan at natatakot siya na tuluyang
malasing kaya nagpahatid na pauwi. Bree really appreciated to be invited in a very
high end restaurant. Sigurado siya na hindi niya makikita sa mga tabloid ang
litrato nila ni Jordan. What she didn't really like was how boring this man could
be.
Iyong sinabi niya na mukhang matalino ang lalaki? Ah, forget it.
All he wanted to do all night was flirting.
 Walang permisong hinawakan nito ang kamay niya kanina.
Bree just laughed it off to avoid making an argument out of it. Hindi siya
nakakalimot na dapat siya maging mas maingat sa kanyang image at reputasyon bilang
aktres. Pagkatapos, sunod-sunod na ang pagpick-up lines nito sa kanya, ang
pagpapaligo sa kanya ng mga papuri na halos kapareho lang nung "Ang ganda mo". And
she had every right to feel nothing about it. Sa araw-araw na ginawa ng Diyos,
natanggap na ni Bree ang papuring iyon at pinagsawaan na rin.
Jordan was not interested to talk about his security agency or politics. Kaya
saan pa mapapadpad ang pagkukwentuhan nila?
Wala siyang pakialam kung private person si Jordan. He's boring her, so she had
to go home ASAP.
Sumara na ang pinto ng kotse sa tabi ni Jordan na nakaupo na sa kanyang tabi.
"Sa bahay ni Miss Bree," tipid na utos ni Jordan sa driver na nasa harapan
nila.
"Yes, Boss," anito bago umusad ang kotse.
Nangibabaw saglit ang katahimikan sa pagitan nila.
"I hope you enjoyed our dinner,  Bree," lingon sa kanya ni Jordan.
"I did," she faked an enthusiastic smile. "The food in that place, babalik-
balikan ko iyon. I am so glad you brought me to Hanging Gardens," she sighed
dramatically. "You've made a really great choice, Jordan."
"I'm glad," pasimpleng pag-akbay nito sa kanya.
Bree chuckled and playfully tapped his hand off her shoulder.
"You seem too glad," alanganin niyang tawa sa lalaki na medyo nakalapit na ang
mukha sa kanya.
"Where to," his eyes lingered a bit on her lips before gazing back to her eyes,
"on our next meeting, Bree?"
Seriously? He's expecting a next time? was her awkward smile.
"Next meeting?" she smiled, discreetly pulling her face away from him. "I
thought you're a busy man, Jordan."
"Not for you," his hand gently took her chin.
He pulled her close for a kiss. Mabilis na lumipad ang kamay ni Bree pasampal
sa pisngi nito. Maging siya ay nagulat sa ikinilos. For all she knew, Bree used to
just ride along with the men she hang out with. A kiss was not any issue at all.
Wala naman kasing halaga iyon sa kanya.
Balewala lang.
Mabilis na nagtapon ng matalim na tingin sa kanya si Jordan. Nabuhusan ng
pagkapahiya, gulat at galit sa nagdidilim nitong mukha.

- - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - -

Chapter 17: Bad Light

PUMANAOG na si Virgo mula sa hagdan ng entablado nang

matapos ang debate. Malapad ang kanyang ngiti habang kumakaway sa mga manonood.
Nagkukumahog ang mga reporter at iba pang taga-media para makuhanan sila ng litrato
ng malapitan, ma-video-han, o 'di kaya'y makamusta ukol sa naganap na programa.
"Good evening, Senator Virgo!" harang sa kanya ng isa sa mga ito bago pa
nakalapit sa nakaabang na si Greg.
Virgo turned to the female reporter. May katabi itong videographer na nakatutok
na sa kanya ang camera. Napakurap siya nang tumama ang ilang flash ng camera sa
kanyang mukha. Nagsumikap naman si Greg na makisiksik sa mga nagdadaanang kandidato
na ina-assist na rin ng guards ng mga ito, at sa mga nagkakagulong reporter.
"Good evening," he greeted back with a warm smile.
"How are you feeling about tonight's debate?" tanong nito bago itapat sa kanya
ang dala nitong cellphone na may nakakabit na maliit na mikropono roon.
Sumaglit ang mata niya sa camera. Isa sa mga natutunan ni Virgo mula sa ama ang
importansya ng eye contact. Kahit sabihin pa na hindi niya personal na kaharap ang
makakapanood, kailangan niyang tumitig na para bang nakikipag-eye contact sa mga
ito.
"I am actually feeling great about this," aniya bago ibalik ang tingin sa
reporter.
Kumapal na ang mga tao na nakapaligid sa kanya. Nakaabang ang mga recorder at
mikropono ng mga ito, nakatutok sa kanyang direksyon para mahagip ang bawat
bibitawan niyang kataga.
Mabilis na dinugtungan ni Virgo ang naunang pahayag.
"I know, mas mahalaga ang aksyon kaysa sa puro salita lamang, pero naa-
appreciate ko ang ganitong mga debate dahil nagkakakilanlan kami ng kapwa ko mga
kandidato sa ganitong paraan. Hindi ko naman maikakaila na may mga plano sila para
sa bansa na sa opinion ko ay magandang ideya at pwede kong i-adapt kung ako ang
pipiliin ng taumbayan na isa-aksyon ang mga ito."
He had to speak fast to avoid making them feel that he was taking too much of
their time.
Sumingit ang isa sa mga reporter.
"Ano naman po ang naramdaman ninyo nang mabanggit ni Senator Zamora ang tungkol
sa inyong ama, ang dating pangulo na si Aries Ferdinand?"
"Nauunawaan ko naman kung bakit niya kailangang banggitin iyon," he tried his
best to glance at each camera. Binalik niya agad ang tingin sa nagtanong na
reporter.
"Ibig sabihin ba nito, sa tingin ninyo, sinisiraan kayo ni Senator Zamora kaya
pinaalala niya ang reputasyon ng dating pangulo—"
He chuckled lightly. "Is that how it appears?" painosente niyang saad. "I
thought he's just asking that because he has concerns. I'm a public servant, kaya
siyempre, conscious din ako pagdating sa ikabubuti ng taumbayan. Kahit sino naman,
mapapatanong kung mabuti ba talaga ang intensyon ng isang kandidato sa pulitika."
Kinontrol niya ang mas mapalapad ang pagkakangisi nang makita ang pagtango-
tango ng ilang reporter, ang iba naman ay saglit na namilog ang mga mata, umawang
ang mga labi sa pagkamangha sa kanyang composure. They seemed to think he was
really a nice person for not taking Zamora negatively nor speaking ill about what
he did during the debate.
Siyang harang ni Greg kaya humakbang paatras si Virgo. Nilingon siya saglit ng
bodyguard at tinanguan niya ito. Greg nodded back before turning to the reporters,
murmuring that they have to leave already.
Nginitian ni Virgo ang mga ito at hindi na sinagot pa ang mga naghahabol ng
tanong sa kanya. Hinayaan niya na harangin ni Greg ang sinumang nagtatangka na
makalapit sa kanya bago ito namataan ng security team ng host ng programa at
tinulungan ang bodyguard sa pagpigil sa mga reporter.

Nang marating ang backstage, nagmagandang-loob siya na

hanapin ang isa sa mga host ng programa na batikang news anchor. Ang isa kasi ay
naiwan sa entablado, nagsasalita at on-air pa.
"Hi," maluwag ang kanyang ngiti.
Bahagyang nagulat ang news anchor bago magiliw na naglahad ng kamay. They had
their handshake.
"Maraming salamat sa imbitasyon dito sa programa ninyo, Mr. Litao."
Kita niya ang pag-aalangan sa mata nito, paling ang ngiti na tumango-tango at
may nerbyos ang pagtawa.
"M-Maraming salamat sa pagpapaunlak, Senator," sagot nito bago nagbitaw ang mga
kamay nila.
Saglit na napalis ang sigla sa kanyang ngiti, ngunit nanatiling ganoon ang
porma ng mga labi ni Virgo.
"I hope tonight's debate exceeds your expectations," misteryoso ang kislap sa
kanyang mga mata kasabay ng pagkawala ng ngiti niya. "You know, high ratings and
more viewer engagement."
Tumango ito. "Sana nga."
 Hindi nakaligtas sa pandinig ni Virgo ang pagsimple nito ng paghugot ng
hininga, na para bang kinakalma nito ang sarili.
"I'm honored," taas ng sulok ng kanyang labi. "Thank you again."
At bumalik na si Virgo kay Greg na nakaabang sa exit backstage na iyon patungo
sa pinaparadahan ng kanyang sasakyan. Mabilis na pinagbuksan siya nito ng pinto,
pinagsarahan, at inokupa ang driver's seat.
Nakapagsindi na siya ng stick ng sigarilyo nang umusad ang kotse.
Nagbuga si Virgo ng usok, at hindi hinayaang manaig ang katahimikan sa pagitan
nila ni Greg.
"Those people," he sounded calm, yet Greg knew he was about to rant, "they
obviously tried to put me in a bad light back there."
"Paano mo naman nasabi iyon, Sir?" tanong ng lalaki na nasa daan lang nakatutok
ang tingin.
Nakatanaw lang siya sa labas ng dark-tinted na bintana. May talim sa mga mata.
Wala naman kasi sa kanilang mga nadadaanan ang kanyang atensyon. Nagbabalik-tanaw
siya sa mga nangyari kanina.
"Hindi nila ini-cut 'yung pagtatanong ni Zamora tungkol sa tatay ko. Ni hindi
nga nila pinigilan si Zamora o binigyan ng warning."
"Eh, nadiskartehan mo naman iyon, Sir. Nagustuhan ng mga tao roon ang sinagot
mo. Kahit ako, humanga sa sinagot mo, Sir."
He sighed deeply. Humitihit muna siya bago muling binuga ang usok. Bumaldig
iyon sa salamin ng bintana at humaplos sa gwapo niyang mukha na tinatago ang tunay
na intensidad ng kanyang saloobin.
"Tanda ko pa ang briefing sa amin," baba ng mga mata niya para sulyapan ang
hawak na sigarilyo. "Walang personalan. Dahil ang interes ng mga botante ay sa kung
paano namin magagawa ang trabaho namin, hindi ang personal naming buhay."
Natahimik saglit si Greg. Kinakalkula nito kung paano sasabihin ng maayos sa
kanya ang opinyon nito.
"Kaya lang, Sir... parte pa rin ng pulitika ang tatay mo. Kahit na personal ang
ugnayan ninyo... medyo madadamay siya siguro dahil dati siyang naging presidente ng
Pilipinas."
"Is that so?" he mockingly grinned. "Or is that the reason they'll use to
justify what happened? Para malaya nila akong masiraan sa mga tao gamit ang
personal kong buhay?"
Humithit siyang muli. Pakiramdam niya, nagsisimula nang manginig ang bawat
kalamnan niya sa galit.
Hindi na nagawa ni Greg na sagutin ang kanyang tanong.
.
.
HINDI NA HININTAY PA NI BREE na pagbuksan ng pinto. Pagkahinto pa lang ng kotse
sa tapat ng bahay niya, bumaba na siya. Pagka-alarma ang gumuhit sa mukha ni Jordan
bago nagmamadaling sinundan siya.

Bree stopped on her tracks upon sensing his rush.

She turned around with the very elegance and poise she could portray.
Huminto ang binata sa kanyang harapan. Tila nahihiya ang ngiti.
"About what happened," anito sa mababang tono, tila maamong tupa na
nahihirapang makipagtitigan sa kanyang mga mata. "I am really, really sorry."
Saglit na nagbaba siya ng tingin, inaapuhap kung ano ang isasagot bago muling
sumulyap sa mga mata nito. She somehow felt bad for slapping Jordan inside the car.
Hindi niya masisisi kung biglang tiningnan siya nito ng masama. Natural namang
reaksyon iyon para sa lalaki na nagulat at nasaktan sa ginawa niya. Pero mabilis na
napalis iyon. Napalitan ng pagkapahiya ang reaksyon nito, kaya buong biyahe sila
naging tahimik at nagkaroon ng distansya ang pagkakaupo sa kotse.
"If I ever did something that you misinterpreted," aniya, "I would like to
apologize for that too, Jordan. And also clarify that what we had is just a
friendly dinner."
 Dumungaw ang pag-asa at pagsigla sa mga mata nito. Nanumbalik ang cute at
boyish nitong ngiti.
"I understand, Bree."
Ngumiti na rin siya rito. Hindi na niya ipapaalam pa sa sarili na kanina, medyo
natakot talaga siya na baka pwersahin nito. Kahit sabihin pa na kung sino-sino nang
mga lalaki ang nagpapasa-pasa sa kanya, babae pa rin siya. Kahit na ilang beses na
niyang naranasan na pwersahin, hinding-hindi magiging katanggap-tanggap iyon sa
kanyang sistema.
Yet, she needed to just smile and act unaffected by her past, nor by what
happened tonight.
"Sana, makipagkita ka pa rin sa akin, Bree," nakikiusap ang titig nito habang
unti-unting lumalapit sa kanya. He was almost breathless as their distance became
intimate, kaunting usog na lang at maglalapat na ang kanilang mga labi. "Let me
make it up to you with my misbehavior tonight."
Tumaas ang sulok ng kanyang labi.
Natural na ba sa mga Ferdinand ang ganito? Mga diplomatiko? Magaling makipag-
negosasyon?
She chuckled lowly and gazed into Jordan's pleading eyes. Nangungusap ang mga
iyon habang unti-unting lumalapit ito sa kanya. Humihingi ng permiso na makahalik
sa kanya kahit isa lang.
Napailing si Bree, hindi tinatanggal ang tingin sa mga mata ng lalaki. She slid
her hand on his jaw and taunted him by drawing her lips close to him. But she did
not let their lips touch. Sinadya niyang bitinin iyon pag maingat na hinilig ang
mukha ng binata para mahalikan ito sa pisngi.
Then, she lifted her lips close to his ear to whisper. "I'll think about it."
Pagkatapos, umatras na siya. Sumayad ang mapang-akit niyang mga mata sa
pagkalito na nasa malagkit na titig ng nabiting lalaki habang papalayo na siya.
Bree sexily turned away and opened the gate.
Napailing na lang si Jordan, nahihiwagaan sa pagiging mailap niya habang
pinapanood nito ang pagpasok niya mula sa gate hanggang sa kanyang mismong bahay.
Bree did not even bother to turn and look back. Sinara niya agad ang pinto.
.
.
SINIGURADO NI JORDAN na nasa loob na ng bahay si Bree bago bumalik sa kotse.
His eyes scanned the silent neighborhood of that exclusive villa. Mula sa ilang
malalaking bahay na patay ang mga ilaw hanggang sa isang kotse na nakaparada sa
tapat ng townhouse na isang tawid lang ang layo mula sa tinitirahan ni Bree.
Pumasok ang binata sa loob ng kotse at inutusan ang driver na ihatid ito pauwi.
Siyang ring ng cellphone nito. Inaasahan ni Jordan ang tawag kaya mabilis
nitong sinagot iyon.
Boss, ani boses sa kabilang linya, maraming salamat sa magandang scoop.
Lumuwag ang ngisi ni Jordan. It was playful yet his eyes betrayed the
treacherous delight they held. "Good," mabilis nitong sagot. "Makukuha niyo ang
kalahati ng bayad kapag nailabas niyo na ang balitang iyan. Make sure it will
trend."
He immediately disconnected the call. Sunod na tinawagan ng binata ang pinsan
nito.
Jordan let out a bored sigh. Hindi na bago para rito ang tagal ni Virgo
sumagot, pero hindi pa rin ito nasasanay doon.
Jordan, bungad ng lalaki sa kabilang linya.
"Hi, how's the debate?" pinasaya niya ang tinig.
Great, may sarkasmo sa tinig nito.
"Will they do a rerun on TV? I definitely want to watch," kampanteng sandal
nito sa backrest ng kinauupuan.
Maybe on the internet, nanatiling seryoso ang tono ng pananalita ni Virgo.
Ginnie said you're on a date tonight?
"Ah, yeah..." he sighed and grinned wider.
Is it already over? Kailangan kitang makausap.
May nabuhay na interes sa mga mata ni Jordan. His smile transitioned from
something rooted from trying hard to sound enthusiastic into his most wicked.
"Personally? About what? May gusto ka na bang ipaasikaso sa amin ng mga tauhan
ko?" tuwid nito ng pagkakaupo.
Tila narinig nito ang pagbuga ni Virgo ng usok ng sigarilyo bago ito nasagot.
Tungkol ito kay Senator Zamora, mabigatnitong sambit. Meet me at the vacation
house.
.
.
.
***
AN
Hello, mga dear! <3 <3 <3 Halos lahat ng latest UD ko this week, thank God,
nalagyan ko na ng AN. I changed a bit of my writing routine, kaya heto, hindi na
ako naghahabol na basta post na lang ng UDs, naidadagdag ko na rin ang mga AN na
dati ay usual ko naman na ginagawa.
Na-miss ko talaga mag AN hahaha! <3 <3
Thank you so much sa pag-aabang palagi ng susunod na mga chapters ng Slide.
Thank you too for loving the story so far! Sobrang nakaka-inspire lalo magsulat
dahil pareho tayong nag-eenjoy, which is what's always important. ;)
As usual, there's  2 chapters of UD per story per week (bukod dito kasi ongoing
at ina-update ko rin ang A Man of His Word at Sir Sparks ;) ) Magustuhan niyo sana.
Thank you, thank you!
With Love,
ANAxoxo

- - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - -

Chapter 18: It's On

"I JUST NEED TO KNOW where he is getting that audacity,"

madilim na saad ni Virgo habang pinapanood ang pagpapabalik-balik ni Jordan ng
lakad sa harapan niya. "Kung may kakutsaba ba siya, o may mga organisasyong buma-
back up kay Zamora."
Kasalukuyan silang nasa vacation house ng mga Ferdinand sa Tagaytay.
Nasa likuran ni Jordan ang tanawin na pinapasilip ng glass wall sa malawak na
salas. Siya naman ay prenteng nakaupo sa mahabang sofa, nakapanlalaking de-kwatro
habang naka-ekis ang mga braso.
Sinuksok ni Jordan ang mga kamay sa bulsa bago huminto at tinapunan siya ng
tingin.
"That's it?" he laughed a little. "Iyon lang ang ipagagawa mo sa mga tauhan
ko?"
"What else do you expect?" anas niya sa pinsan.
"Akala ko, makakalasap na ang mga bata ko ng adrenaline rush," pagak nitong
tawa.
His eyes just narrowed at Jordan.
"Hindi ko na uulitin pa ito sa iyo, Jordan," mariin niyang wika. "Walang
dadanak na dugo ngayon, maliwanag? Gusto kong makasigurado na walang magiging isyu
sa pagkapanalo ko sa eleksyon."
Napailing-iling ito. "Let my people take care of it, Virgo," his eyes stared
into his, as if trying to pore within his very soul to persuade him. "Alam mo
namang malinis silang magtrabaho."
"Kapag namatay si Zamora," dampot niya sa kaha ng sigarilyo na nakalapag sa
sofa bago tumindig dahil hindi niya gusto na mababa ang tingin ng pinsan sa kanya
dahil nakaupo siya, "ako ang unang-unang pagbabagsakan ng pamimintang. At ako ang
ituturo ng gagong iyon kung pumalpak ang mga tao mo na maligpit siya at nabuhay
siya."
"Come on," lahad nito ng mga kamay.
"Kung hindi ka susunod sa specific instructions ko," lapit niya rito, "sa
Buenos Mafios ko ipapaubaya ang pagmanman kay Zamora."
Jordan let out a groan. "Damn, bakit ba kasi nakipag-associate ka sa mga iyon?"
Sinuklay nito paitaas ang buhok. "Mas malaki ang risk niyon para sa iyo."
"I have to," lagpas ni Virgo sa pinsan para tumanaw sa glass wall. "Or else,
they might expose my father's association with them. Sa akin ang magiging bagsak
niyon, panigurado. Maaapektuhan ang candidacy ko."
"Okay," tabi ni Jordan sa kanya. "So, gusto mo na manmanan lang namin si
Zamora? Ngayon na isang linggo na lang at magbobotohan na?"
"Oo," walang lingon na sagot ni Virgo dito habang naglalabas ng stick mula sa
dalang kaha ng sigarilyo. Alertong naglabas ng lighter si Jordan para sindihan ang
nakaipit na stick sa pagitan ng kanyang mga labi. Binigay niya rito ang kaha para
malayang makahithit bago nagbuga ng usok.
At nagpaliwanag si Virgo sa pinsan. "Dahil kapag nanalo ako, baka mas lalong
ma-motivate ang hayop na iyon na siraan ako... tayong mga Ferdinand."
Ngumisi si Jordan, nakatitig ang mga mata sa kanya habang binubulsa ang lighter
nito.
"At tulad nga ng sinabi ko sa inyo," patuloy ni Virgo, "sa oras na maging
pangulo ako, walang sinuman ang muling mang-aapi, mang-aalipusta at maninira sa
ating mga Ferdinand."
"Huwag kang mag-alala," pangako ni Jordan, "hindi ko hahayaan ang kahit sino na
makasira sa mga plano natin."
Binalik ni Virgo ang sigarilyo sa kanyang bibig. His cheeks hollowed while
smoking it to fill his lungs. Wala sa mga mata ng ginoo ang pag-aalala. Tiwala siya
na walang makakaligtas sa mga taong kumakalaban sa kanya.
.
.
.
***

.
.
.
HUMIHIKAB PA RIN SI BREE nang marating ang dressing room kasama si Manager Ken.
Kagabi, pagkauwi galing sa dinner nila ni Jordan, saka lang siya na-inform nito na
tinanggap nito ang offer na mag-guesting siya sa isang morning news program. Paano
kasi, alanganing oras na nakumpirma na pumatok sa box office ang nationwide release
ng The Rightful One.
Gusto niya sanang pakiusapan si Manager Ken na bawiin ang pagtanggap sa offer,
pero ayon dito, pagkakataon na nila iyon, lalo na at nauna nang tumanggi sila
Leticia at JD sa guesting na tinutukoy nito.
The pang of being the second choice still hurt Bree as she sat in front of a
vanity mirror. Kinamusta siya ng mga stylist bago siya mabilis na inayusan ng buhok
at nilagyan ng make-up.
Paalis-alis naman si Manager Ken. Nakikipag-coordinate ito sa mga staff ng
programa kung hindi sumasaglit para i-check kung ayos lang ba siya.
"Pretty!" layo ng make-up artist ng kaunti para titigan siya ng mabuti.
Pinilit ni Bree ang sarili na ngumiti, kahit wala siya sa mood lalo na at
iilang oras lang ang naging tulog niya.
"Thank you," she murmured before checking herself in the mirror.
Hindi kayang pasiglahin ng make-up ang kanyang napipikit na mga mata. Mahina
siyang natawa para tuyain ang sarili dahil sa maliit na bagay na iyon. Nang umalis
na ang mga taga-ayos, she began widening her eyes open, practicing how to make
herself look more awake and lively. She also practiced how she'll smile and how to
angle her face. Tumayo siya para sipatin ang kabuuan sa suot na makintab na pulang
tube dress. Her dark hair fell in loose curls that bounced against her arms.
Nagtaas-noo siya, patuloy na sinisipat ang sarili nang mapapitlag ng kaunti.
She turned to the door that opened after two knocks.
Sumilip ang isa sa mga babaeng hosts ng morning news program. Adoration
immediately reflected in her eyes.
"Okay lang ba na pumasok?" nagtatalo ang hiya at lakas ng loob sa tinig nito.
"Sure," her smile and enthusiastic voice was encouraging. "Ready na naman ako."
"Oh, wow," lapit nito agad sa kanya, may tensyon na kalakip ang tawa. "Is this
for real? Medyo kinakabahan ako, Miss Bree!"
"Bakit naman?" natatawa niyang tanong habang nakikipagbeso-beso rito.
"Oh well," she shrugged her shoulders. "Hindi naman lingid sa amin na...ano ka
raw... mahirap katrabaho, gan'un... may attitude..."
Nawala ang sincerity sa ngiti niya. Mabilis na nakaramdam ang host at
natatawang kinaway ang mga kamay.
"Naku, naku, of course, hindi ako naniniwala ngayon na... na alam mo na...
personal na kitang na-meet."
Her low chuckle lacked luster. "It's alright, I get that kind of impression all
the time."
Siyang singit ng crew ng tv program kasama si Manager Ken. Tinawag ng crew ang
host na kausap niya, lumapit naman sa kanya si Manager Ken.
"Gorgeous," maikli nitong pasada ng tingin sa kanya, ngumiti pa bago nagseryoso
muli ang mukha. His eyes stared directly into hers. "Get ready," tapik nito sa
bandang likuran niya, "you'll be on air in fifteen minutes."
Tinanaw ni Bree ang host na kinakausap na ng crew tungkol sa pagsisimula ng
morning news program. She nodded and glanced at her manager.
"I'm ready."
"Great," agapay nito sa kanya palabas ng dressing room. "Take note too, that
you have to thank everyone who watched The Rightful One. Purihin mo ang mga co-
actors mo. Keep your answers short and simple when you are asked about yourself or
your personal life."

"Kopya," sagot niya habang nagmamadali silang lisanin ang

dressing room.
"Be on your best behavior. Huwag mo nang pahabain kapag may nagtanong sa iyo
tungkol kay Krista."
Tinapunan niya ito ng matalim na tingin. "Hindi mo naman siguro nabanggit sa
kanila na ayaw na ayaw kong tinatanong ako tungkol kay Krista."
"Bree," may pagsaway sa tinig nito.
She let out a tired groan. "Diyos ko."
"I told you, kung may respeto sila, susundin nila ang instructions ko na huwag
magtatanong ng kahit ano na related kay Krista."
Napailing na lang siya. Naririnig na nila ang ingay ng audience. Nagsimula na
kasing mag-roll ang camera. Habang papalapit sila sa mismong pinagshu-shooting-an
ng programa, lumalakas na rin ang ingay ng mga ito. Maging ang boses ng mga hosts
na masiglang-masigla sa pagsasalita ay abot-pandinig na nila.
Sinalubong sila ng isa sa mga crew na may suot na headset at dalang clipboard.
Sumesenyas ang kilos ng kamay at mga mata nito na on cue, kailangan niyang samahan
ang mga hosts. Naging abala naman ang nagsulputang mga staff para kabitan siya ng
lapel.
"And!" masiglang wika ng host na bumisita sa kanya, si Jellie Quintos, "Today,
papainitin ng guest natin ang inyong umaga, because here she is, a breakout star.
Pinag-init niya kayo at ginalit, pero minahal niyo rin siya sa latest movie niya
kasama si JD at Leticia. Let's all give a warm welcome to Josephine from The
Righful One—" sinadya nitong bitinin ang pagpapakilala sa kanya para iparinig ang
sigawan mula sa audience, "—Miss Bree Capri!"
She turned to Manager Ken, who gave her an encouraging smile. A crew gently
tapped on her shoulder, which made Bree step forward to join Jellie and her co-
host, Sebastian.
Lalong naging nakakabingi ang sigawan ng mga tao. Nawala ang sigla sa ngiti
niya nang mahagip ng paningin ang pagsenyas ng isa sa mga crew para tumigil ang mga
ito mula sa tila scripted na pag-cheer sa kanya.
Her attention immediately shifted to Jellie. Lumapit ito agad para makipagbeso
sa kanya. Si Sebastian naman ay nag-aalangan na lumapit para makipagkamay sa kanya.
Bree gave her best smile to get his favor, pero tila may pangingilag ang lalaki
sa pakikitungo sa kanya. Nauna rin itong bumitaw sa kamay niya.
In a twinkling, his facial expression shifted from that into a charming man
expertly smiling at them, facing at his best angle for the camera.
"Welcome sa Magandang Umaga," bati nito habang hawak ang mikropono.
"Thank you," sagot niya at nilingon si Jellie. "Thank you."
.
.
"HINDI BA AKO PWEDENG UMIDLIP SAGLIT?" busangot ng mukha ni Bree habang halos
nakalubog na sa pagkakaupo sa backseat ng kotse. Nasa harapan si Manager Ken,
katabi ang pinagmamaneho nitong boyfriend.
"Bree," lingon nito sa kanya, "sasaglit lang naman tayo. Pagkatapos nito, pwede
ka nang matulog for the rest of the day. So, please, girl," nagtitimping pakiusap
nito.
Alam niya na rasonableng mainis ito. She was already thirty-six for Pete's
sake, pero kung mag-inarte ngayon ay daig pa ang bata. Yet, for Bree, she was only
being honest with Manager Ken. Wala siya sa kondisyon ngayon. Pero ano pa nga ba
ang magagawa niya? If she wanted to be recognized, then she should work extra hard
for it.
Napapikit na lang siya. "Pakigising na lang ako, Manager Ken."
"Bree!" nagtitimping lingon na naman nito sa kanya. "Ayokong magpahirapan na
naman tayo sa paggising sa iyo!"

Napipilitang tumuwid siya ng upo at kinurap-kurap ang mga

mata. As if that would help her feel more awake.
"Can I have coffee?"
"You already had one," sagot nito habang abala na sa pag-swipe sa cellphone
nito. "Babaho ang hininga mo kapag ngayon ka pa sumobra sa kape."
She let out a sigh. Binagsak niyang muli ang likod sa backrest.
"Ano'ng oras ka na ba kasi natulog?" tanong nito habang nagre-reply sa ka-text
nito. "Anong oras na kayo inabot nung ka-dinner mo?"
"Oh, please," she rolled her eyes. "Maaga kaming umuwi, okay?"
"'Yung Jordan na iyon," anito, "Kanina nung iniinterview ka, tumawag iyon sa
akin. Nag-o-offer na kung kailangan mo raw ng bodyguard, may mga tao raw sa
security agency niya na pwede raw nating ma-hire. Mura ang offer niya."
"Don't tell me, tinanggap mo?" silip niya kay Manager Ken kaya gulat na
napalingon ito sa kanya at tinago ang screen ng hawak na cellphone.
"Aber, hindi no? Siyempre, kailangan muna kitang tanungin kung okay ba iyon sa
iyo."
Nawala na ang pagbundol ng kaba sa kanyang dibdib. Umayos si Bree ng upo.
Hindi ako pwedeng magpa-bodyguard... May makakaalam sa affair namin ni Mr.
President kapag nagkataon...
"Hindi ko kailangan ng bodyguard," aniya. "Nagsisimula pa lang akong sumikat.
Paalis pa lang ako sa indie industry," she crossed her legs. "Mas mabuti pa na mag-
save muna ako ng pera bago mag-hire ng mga bodyguard na iyan."
"Noted," balik ng mga mata ni Manager Ken sa smartphone nito.
Lumingon si Bree sa bintana, hinayaan ang mabilis na paglagpas ng mga tanawing
nadadaanan nila sa kanyang paningin. Her thoughts went to Virgo.
Kagabi pa kasi hindi nagpaparamdam ang lalaki sa kanya.
.
.
 ILANG MINUTO LANG, nakasunod na si Bree kay Manager Ken. Naglalakad na sila
patungo sa isa sa mga conference room ng gusali ng movie company na pinuntahan
nila. Doon daw gustong makipag-meet ni Direk Karlos para kausapin siya ukol sa
movie role na io-offer nito.
"Remember," panay ang lingon sa kanya ni Manager Ken para i-briefing siya,
"hindi mo kailangang mag-finalize ngayon ng decision, alright?" Inayos nito saglit
ang sleeve ng suot na long-sleeved shirt na pink. "We both wanted more
opportunities for you, pero dapat na maging mapili rin tayo, alright?"
Bree nodded. Deretso lang ang kanyang tingin, mas komportable na dahil hindi na
niya suot ang pulang tube dress na pinasuot sa kanya kanina sa morning show. She
was now slaying in her pair of tattered jeans and white tank top. Hindi na sila
nag-abala pa na baguhin ang pagkakakulot ng kanyang buhok.
"Alamin lang natin kung ano itong offer ni Direk Karlos, tapos pag-usapan natin
mamayang gabi o bukas, bago natin siya i-inform."
Oh, please, Manager Ken, alam ko na ang gagawin. Ilang taon na ako sa
industriya... isip niya habang bahagyang napapayuko para lang i-check ang
nilalakaran. She wanted to walk fast, yet be careful. Tiled ang sahig at mataas ang
takong ng suot niyang heels.
"Good," anito at sa wakas ay natahimik na.
They arrived at the receptionist area of that floor.
"Oh," angat ng tingin ng staff matapos nito i-check ang log book. "You have an
appointment with Direk Karlos?"
"Yes, darling," pabakla na ang tono ni Manager Ken. Natural na lumalabas iyon
kapag relaxed ang lalaki... o gustong palabasin na chill lang ito.
Biglang nag-alala ang receptionist, pero nag-effort na ngitian pa rin sila.

"Well... you can take your seats by the waiting area,"

lahad nito ng kamay sa mga upuan na katapat ng receptionist counter. "Itse-check ko
lang po saglit kung available na si Direk Karlos."
"Bakit?" kunot-noo ng kanyang manager. "Hindi ba dapat na available siya
ngayon? May appointment kami. Malinaw ang usapan namin na by 8 AM, magmi-meeting
kami."
Nakalabas na ito ng counter, pormal na pormal sa suot na pencil-skirt uniform
na dark blue.
"Yes po," malumanay na nagpaliwanag ang dalaga. "Nabigyan naman po kami ng
instructions. Nagpaalam nga rin po si Direk sa management kung pwedeng gamitin
'yung conference room para sa meeting ninyo. Pero bigla pong dumating si Miss
Krista at ang manager niya. Sandali lang naman daw po sila mag-uusap ni Direk."
Kabadong tumanaw ito sa hallway patungo sa conference room. "Sige po, take your
seat muna. Ii-inform ko na rin kay Direk na nandito na kayo."
"Okay," Manager Ken sighed. "Thank you."
At umalis na ang receptionist. Nilingon siya nito, mas lalong nag-alala dahil
sa hitsura niya.
"Bree, upo muna tayo," anyaya nito.
"No," mariin niyang saad habang tinatanaw pa rin ang receptionist.
Nilapit nito ang mukha para bulungan siya. "Bree, huwag ngayon," babala nito.
"Sinasabotahe na naman ako ng babaeng iyon!" nangigigil na salubong ng matalim
niyang mga mata sa tingin ng manager. She tried her best to keep her voice down.
"They might be here for another reason."
"No," she hissed. "Sobrang coincidence naman, 'di ba? Na ngayon pa talaga nila
naisipang pumunta rito at kausapin ang mismong direktor na may movie offer para sa
akin!"
Naguguluhan ito, pero pinatatag ang sarili.
"Bree—"
Hahawakan pa lang siya nito nang umatras si Bree. She marched toward that
hallway. Abot-tanaw pa niya ang receptionist at nakita kung saang pinto ito
kumatok.
 Nag-aalalang sinundan siya ni Manager Ken kaya mas binilisan pa ni Bree ang
paglakad.
Binuksan na ng receptionist ang pinto. Bumungad dito ang nakaabang na tingin
nila Direk Karlos, Krista at ang manager nito na si Melody.
"Direk," magalang na ngiti ng dalaga, "nandito na po sila Miss Bree—" naputol
ang sasabihin nito ng pagsinghap.
Shock writ all over the director's face upon seeing her appear beside the
receptionist.
"Hi," malapad niyang ngiti bago nilipat ang tingin kay Krista at sa manager
nito. "Oh," kunwari nagulat pa siya, "Krista, darling!"
Okay, that was unoriginal. Pero manghihiram muna siya ng terms mula sa palaging
ginagamit ni Manager Ken.
Krista grinned. Bree knows it. She knew there was something sarcastic when
Krista grins at her. So she smiled as sweetly as she could. Bree knew there was
nothing genuine with that.
Kaya tinapatan niya iyon ng mas malapad na pag ngiti.
Napatayo kaagad si Direk Karlos mula sa kinauupuan nito para lapitan siya sa
pinto. He was not really that tall, or it must be Bree wearing these high heels.
Medyo patpatin din ito at kulot-kulot ang buhok. Hindi maitatago ng direktor na
nagbunga ang madalas na pagpupuyat nito sa pamimilog ng eyebags. Bahagya nga lang
ang pangingitim dahil kayumanggi ang balat nito. He looked like someone nice and
easy to push around. Pero hindi naniniwala roon si Bree. The looks of Direk Karlos
would not fool her. She worked with a lot of directors. Wala sa nature ng mga ito
na hahayaang magpadikta sa ibang tao.

Wala namang masabi si Manager Ken na kakarating lang at

napagtantong huli na ang pagresponde nito para pigilan siya.
"Miss Bree," tango sa kanya ni Direk Karlos, "you're here."
Yeah, duh.
Her eyes slightly crinkled in her effort to add more charm and enthusiasm in
her smile.
"Of course!" masigla niyang sagot. "I mean, I'm meeting you, Direk Karlos, I am
grateful for the opportunity na makita ka."
He smiled, flattered but slightly worried with Krista and her manager's
presence. It was an awkward moment for him, an internal argument was conflicting
him with what he should do.
Kaya para mailigtas ang sarili, pinanlakihan nito ng mga mata ang receptionist.
Ang kawawang receptionist naman, sinalo ang lahat ng sisi.
"S-Sorry, Direk—"
Tumayo na si Krista at ang manager nito mula sa kinauupuan. Nahuli niya ang
saglit na pagbulong ni Melody sa talent nito. Pero deretso lang ang tingin ni
Krista sa kanya, pinapalabas sa kabilang tainga anuman ang sinusuhestiyon ng
manager nito.
Krista slowly catwalked towards them, taunting her by showing off her sexiness
in those killer high heels and a black spaghetti striped dress that hugged every
curve of her body. Maikli ang tabas niyon at may kababaan ang neckline. Nagtaas-noo
lang si Bree.
"Miss Krista," lingon ni Direk Karlos dito nang mapansin na parang aalis na ang
mga ito.
Ma-ereng nilingon ni Krista ang direktor.
"Think about what I said," ngiti nito. Then she gave her a sidelong glance. A
very annoying one.
"About what?" nakangising tanong ni Bree rito.
"Oh, about the movie role he offered to me," maarteng taas nito sa branded na
leather shoulder bag. "I thought I'll have no time for it," Krista, for being a
good actress, talked to her as if they were still friends, "but then, magically, my
schedule cleared up for this movie."
 "Well, guess what? I'm here for Direk Karlos' movie offer for me too,"
malumanay niyang sagot bago sumimple ng sulyap at ngiti sa direktor na hindi
mapakali sa hindi maikakailang tensyon sa pagitan nila. "Right, Direk Karlos?"
At binalik na niya ang tingin kay Krista. None of them were willing to back
down from their staring match.
Because no matter how Bree and Krista faked it, the tension between them was
electrifying the place, making the people around them feel uneasy with the weight
of their rivalry.
Nerbyos na tawa ang namutawi sa mga labi ng direktor.
"Pwede ba nating pag-usapan ito sa loob?" anyaya nito sa kanilang apat papasok
sa conference room.
Nagkalingunan sila ni Krista, pareho na silang seryoso at hindi tinatago ang
disgusto sa isa't isa.
"Sure!" pakikisakay ni Manager Ken sa effort ng naguguluhang direktor na
pagaanin ang vibe para talunin ang namumuong kompetisyon sa pagitan nila ni Krista.
Naramdaman ni Bree ang pag-akay ni Manager Ken sa kanyang siko papasok sa
conference room. Mataray na sumunod sa kanila si Krista na binuntutan ng manager
nito.
Nahihiyang tinanguan naman ng receptionist si Direk Karlos nang malingunan ito
ng direktor, pagkatapos, pininid na nito ang pinto.
Once they were seated, Direk Karlos started with his agenda.
"Ladies, managers," he clasped his hands. "I apologize for the mix-up we're
having right now." Paling ang ngiti nito. "This movie that I want to discuss with
you," gawi ng paningin nito sa kanila ni Manager Ken, "is entitled Forbidden. It's
a breakthrough kind of movie, controversial... Lead role itong gusto kong i-offer
sana. Angeline ang pangalan ng bida, she's on her way to becoming a nun, under
novitiate phase. But it turns out that she had a one night stand, na nasundan ng
nasundan—"

"So, it is erotic in genre," pagka-klaro ni Manager Ken.

"And controversial. We might face some... criticism too."
Sumandal si Bree sa kinauupuan, nagnakaw ng sulyap kay Krista na nahuli niyang
nakatingin sa kanya. Nag-iwas ito ng tingin nang mahuli niya. Ngumiti kay Direk
Karlos.
Binalik ni Bree ang tingin sa direktor.
"Una kong inalok 'yung movie kay Krista," patuloy ni Direk Karlos. "Pero hindi
niya tinanggap nung una. Conflict of sched." Nilingon nito ang dalawang babae para
kumpirmahin ang sinabi. Tumango ang manager ni Krista. "Kaya naman," lingon nito sa
kanila, "nung napanood ko si Bree sa The Rightful One, I thought she can give
justice to the role."
"So..." wika ni Bree, "what's the verdict now, Direk Karlos?" she slightly
slouched on her seat, cross-legged. Nakapatong sa arm rest ang siko habang nakatuon
ang mga daliri sa gilid ng kanyang labi at pisngi. "Because, I don't want to waste
my time if I am not needed anymore."
Palihim na pinanlakihan siya ng mga mata ni Manager Ken. She saw him in her
peripheral vision and ignored him.
"Ganito," he clasped his hands again. Napaisip bago dinampot ang kopya ng mga
scripts. "Let's do an audition," abot nito ng script kay Manager Ken. At inabot
naman nito ang isa pang kopya kay Krista.
Walang buhay na tinanggap na lang niya ang script na inabot na sa kanya ni
Manager Ken. She pulled a weak smile.
Tinaasan naman siya ni Krista ng kilay nang matanggap na nito ang kopya nito ng
script. Nasa ngisi ng babae ang kumpiyansa na malalampaso siya nito sa audition.
.
.
.
***
 .
.
.
SABADO, ngunit trabaho pa rin ang inaatupag ni Virgo. Kasalukuyang nasa veranda
siya ng mansyon ng mga Ferdinand kasama ang kanyang campaign manager. Umagang-umaga
kaya mainit-init na kape at tinapay ang nakahain sa glass table habang nagre-report
ito tungkol sa pinakalat na mga posters ni Virgo. Gayundin ang status ng boosted
posts na pinakalat ng PR team nito sa internet para marami ang makumbinsi na bumoto
sa kanya.
Pinasilip din ng kanyang campaign manager ang laptop nito para ma-double check
na nagsasabi ito ng totoo. Malaki ang engagement ng online community sa mga posts
sa kanyang Facebook page, at na-maximize ang pinaprint na mga posters, kita iyon sa
litrato ng mga iyon na nakapaskil sa mga lokasyon na pinuntahan nitong nakaraan ng
ilang mga volunteers at supporters ni Virgo.
"I'm thankful," maaliwalas niyang ngiti sa katabi na campaign manager. Gayak na
gayak ito sa suot na plaid blazer na gray na katerno ang slacks na pantalon. Kulay
puti ang panloob nitong polo. "You did a great job, Ryan."
Nakahinga na ito ng maluwag. "Thank you, Senator."
Inayos niya saglit ang pagkakasuot sa reading glasses. Humigop na siya ng kape.
Kasabay ng pagsimsim ang pananainga niya sa huni ng mga ibon. Mayo na pero mainit-
init pa rin ang umaga kahit makapal ang dahon ng mga puno sa paligid.
"Now," baba niya sa tasa ng kape at nilingon ito, "I need your analysis about
the debate last night."
"Honestly, Senator, you did very well."
"Really?" kunot-noo niya. "Even on the part about my father?"
"They never expected how composed you'll handle that one," ngisi nito. "Doon pa
lang, dalang-dala mo na ang buong program."
Tumango-tango lang siya at wala sa loob na nagscroll sa newsfeed ng Facebook na
nakadisplay sa screen ng laptop.
"Buti na lang at hindi ka madaling magpaapekto sa mga kalaban mo sa posisyon."
"I'm used to it, Ryan," mahina niyang tawa. Huminto siya sa pagscroll.
Nakakita siya ng post mula sa isang showbiz entertainment Facebook page. Link
iyon na may thumbnail ng portrait photo ni Bree. Katabi ng litrato na iyon ang may
kadilimang litrato ng babae na may hinahalikang lalaki sa tapat ng bahay nito. His
eyes narrowed to read the headline well.
"You can go now," tayo niya mula sa kinauupuan.
Nagtaka ang lalaki sa biglang paglamig ng mood ni Virgo.
"Wala po ba kayong instructions, Senator?"
"Just keep doing your job," walang lingon niyang saad habang papasok na ng
mansyon.
.
.
.
***
AN
Yeeey! Hanggang dito muna! Feel free to comment how the latest chapters made
you feel! Or your questions too! I reply sa bawat comments sa latest chapters ng
ongoing stories ko...
And hey, if ever hindi niyo pa knows at gusto niyong i-try, you can also read
the other two ongoing stories I have here on Wattpad-- Sir Sparks at A Man of His
Words ang title nila. Sir Sparks is a Paranormal Mystery with a slight, slight
touch of romance, at BXB (MXM) Romance, Erotic, Action and Thriller (?) naman ang A
Man of His Word a.k.a Boris' stand-alone story! (Si Boris ang isa sa mga tauhan ni
Sloven sa Attention at Peak, in case nalimutan niyo na siya :') ). <3 <3 <3
Maraming salamat sa pagsubaybay sa Slide ;* Kitakits sa susunod na UD next
week! ;) <3 <3 <3 
With Love,
ANAxoxo
- - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - -

Chapter 19: The Worst Date

"SINASABI KO NA!" Bree blurted as she got inside the house.

Nakasunod sa kanya si Manager Ken at ang nobyo nito. Umupo ang nobyo sa isa sa
mga upuan, tahimik at palipat-lipat ang tingin mula sa kanya at sa manager niya.
"Bree," kalmado lang ito habang humahanap ng tiyempo na mahawakan siya sa mga
braso para pakalmahin siya.
Hinarap niya ito. "Nananadya talaga iyang babaeng iyan, eh!"
"Bree," matatag ang tinig nito, "huminahon ka muna, pwede? Ang dapat mong
bigyan ng focus ngayon, ay iyang script na hawak mo."
Inangat ni Bree ang hawak na script, tinitigan bago iyon nilapag sa coffee
table. She flipped back her hair and resumed with confronting her manager.
"Paano nalaman ni Krista na in-offer ni Direk Karlos sa akin ang role na iyon?"
tumataas na naman ang tono niya.
"Aba, hindi ko alam!" depensa nito. "But remember, siya ang unang inalukan ng
role, Bree."
It made her angrier. What could be more upsetting than be seen as a starlet,
but be always that second option. Nakakainis! Lahat naman sila pare-parehong
aktres, ah? Bakit hindi pantay ang trato sa kanila?
"Baka bigla siyang naging available, tinawagan si Direk Karlos kung available
pa ba 'yung role, tapos nabanggit ni Direk na sa iyo na niya iyon ino-offer."
"Exactly! So bakit kailangan ko pa mag-audition para sa role na ibibigay na
dapat sa akin?"
"That's what Krista is going to do too," Manager Ken shrugged. "So anong
pinagkaiba ninyo? I think nagiging patas lang si Direk Karlos, na-sense niya yata
'yung ano niyo—"
She groaned and plopped down an empty sofa. Nasapo ni Bree ang noo na kanina pa
nananakit sa sobrang stress na binibigay sa kanya ni Krista.
"Hahayaan mo ba na maagaw ni Krista ang role para sa movie na iyon?"
It's going to be my very first lead role...
Bumalik ang determinasyon sa mga mata niya. Pagod na pagod na talaga si Bree sa
kakapilit na mapansin siya ng mga tao, na may maka-appreciate sa galing niya sa
pag-arte. Pagod na rin siya sa pagpapamukha sa kanya ni Krista na naagaw nito ang
mga bagay na dapat ay sa kanya.
"Hindi," matapang na sagot niya pagka-angat ng tingin sa manager. "Hindi ako
papayag."
"Then," dampot nito sa script at maingat na initsa iyon sa kandungan niya, "get
yourself together, Bree. Take a break first and enjoy, tapos pag-aralan mo at
paghandaan ang magiging audition mo sa Wednesday. Okay?"
Sumusukong napabuntong-hininga na lamang siya. "Fine."
Pero sa loob-loob niya, hindi sapat para kay Bree na makuha ang role para sa
Forbidden.
This time, she was determined to find a way to get Krista out of her way.
For good.
.
.
.
***
.
.
.
SINILIP NI VIRGO ang kanyang smartphone.
Not replying, eh? ngisi ni Virgo pagkabulsa ulit niyon.
Nag-angat siya ng tingin kay Greg na nasa driver's seat.
"How far?"
 "Tanaw ko na 'yung entrance ng villa, Sir."

"No one is following us?"

"All clear, Sir," sigurado nitong saad.
Tinanaw niya ang side mirror ng kotse. Wala namang nakasunod na kotse sa
kanila. Kapag ganitong ala-una na ng madaling-araw, mangilan-ngilan na lang ang
sasakyan sa daan.
"Kung sakaling abutin ako ng alas-singko, umuwi ka na muna."
Kakaiba iyon, kaya napatanong ang bodyguard niya. "Sigurado kayo, Sir?"
"I would not want someone to see you waiting for me there."
"Pero paanong aabutin kayo ng—"
"I think, I am entitled to a day off on a Sunday," he replied sternly. "A day
off wherever I want to spend that day off."
"Yes, Sir," suko na nito.
.
.
SINUBASOB NI BREE ang mukha sa binabasang script. Sa totoo lang, isa ito sa mga
kinatatamaran niyang gawin minsan— ang magbasa ng magbasa. It was easier for her to
read one scene at a time, instead of reading the whole thing at one sitting. Pero
kailangan niya ngayong gawin ito dahil sila mismo ni Krista ang personal na pipili
ng mga dialogues o scenes na ipo-portray sa magiging audition nila.
Wala na siyang pakialam kung nag-aalangan siyang makatrabaho ang Direk Karlos
na iyon. Inaagawan na naman siya ni Krista kaya hindi pwedeng umatras dito si Bree.
If this role was so important to Krista, she was going to have her first revenge.
Para patas na sila sa pang-aagaw nito sa role niya noon bilang Divinagracia.
May panibago na namang lakas ng loob na sumibol sa kanyang dibdib nang maalala
ang pinaggagagawa sa kanyang pantatraydor ng dating kaibigan. Nag-angat siya ng
ulo, umayos ng pagkakadapa sa kama at pinagpatuloy ang pagbabasa script.
She was not yet feeling sleepy since she slept the whole morning. Nagbawi siya
ng tulog at pagabi na nang magising.
To make sure she could focus on the script, she silenced her smartphone and
disconnected the landline phone cord in her living room.
Nakailang lipat siya ng pahina bago nakahanap ng ikaapat na scene na
natitipuhan niyang gamitin sa audition. Binilugan niya iyon gamit ang hawak na
pulang ballpen.
She bit her lower lip, lifted her legs and kept of swinging them.
Napaangat muli si Bree ng ulo nang makarinig ng doorbell.
Nagsalubong ang mga kilay niya.
Alanganing oras na— The immediate realization made her heart stood still.
Naibaba niya ang hawak na ballpen at wala sa loob na napatanaw sa pinto ng kwarto
niya.
No way, paniningkit ng mga mata niya.
Muling tumunog ang doorbell. Halos kaladkarin niya ang sarili paalis ng kama.
Hinagilap niya ang silk robe para takpan ang katawan na tanging itim na lace
lingerie lang ang suot.
Pagkabukas ng pinto, natanaw na agad ni Bree sa gate ang bisita.
Sabi na nga ba, higpit niya sa pagkakayakap ng roba sa sariling katawan bago
nilisan ang pinto. But why come unannounced? Wala kaming usapan. This man needs a
little reminder about valuing my precious time.
Mabibilis ang mga hakbang ni Bree patungo sa gate. Kailangan dahil baka may mga
kapitbahay na makatiyempo at mahuli ang pagtatagpo nila. Hindi na niya nakuhang
batiin pa si Virgo. Yumuko siya at nagmamadalin binuksan ang lock ng gate.
"Bree," bati nito.
Hindi man sumasayad ngayon ang tingin niya sa binata, alam niyang may kalakip
na ngiti sa tinig nito.
 "Pasok. Dali," sulyap niya habang pinagbubuksan ang lalaki
ng gate.
Kampante ang mga hakbang nito. She internally groaned. Mukhang taliwas kasi sa
sinabi niyang magmadali ang ginagawa nito. Maagap na sinara niya at ni-lock ang
gate nang makatuloy si Virgo.
Muling inayos ni Bree ang pagkakabalot ng roba sa kanyang katawan at
nagpatiuna.
"Halika," aniya at nasa kalagitnaan na ng pagtawid sa walkway pabalik ng bahay.
Pumuwesto siya sa pinto para isara iyon agad, pero inagaw ni Virgo ang seradura
pagkaabot sa kanya ng wine bottle bag na gawa sa canvas at isang paperbag na may
kabigatan. Kunot ang noo na pinanood niya ito. Muling humarap ang binata.
He was on his most casual attire, a pair of dark jeans and a black t-shirt that
hugged his ripped physique. Yumayakap ang sleeves niyon sa biceps ng lalaki na
muling kinuha sa kanya ang may kabigatan na paper bag.
Napalabi siya nang tunguhin nito ang kusina.
Akala mo sarili niyang bahay, sunod ni Bree sa lalaki at nilapag na rin sa
counter ang dala niya.
Nilabas ni Virgo ang laman ng paper bag. It was a box of cake.
Napaawang tuloy ang mga labi niya.
"Bakit may cake?" tingala niya sa katabi.
Hindi ito lumingon. Tipid ang lalaki habang maingat na nilalabas mula sa kahon
ang chocolate chiffon cake. It had four squeeze of swirled icing, a sharp of a
glassy candied sugar, and three red cherries on top.
Mahinang natawa si Bree habang nilalapag na iyon ng binata sa counter.
"It is not my birthday," iling-iling niya.
"I know," abot na nito sa wine bottle bag para ilabas ang itim na bote ng isang
Cabernet.
Oh, wow. Ilang araw na yata siyang nakakainom ng alak. Mula sa after-party ng
movie premiere hanggang kagabi nung makasama niya sa dinner si Jordan. Kaya lang,
hindi naman niya pwedeng i-inform kay Virgo na nakipagkita siya sa pinsan nito.
Although there were chances that Jordan would let Virgo know about that, she
would still be able to deny it. Walang ebidensya kaya sigurado si Bree na
makakalagpas siya kung sakaling tanungin ng binata.
"Nag-blockbuster ang movie niyo, just for one night," he turned to her while
uncapping the bottle. "Can you imagine that?" a charming smile brimmed on his sexy
lips.
Ewan kung bakit awtomatikong nakopya ng mga labi ni Bree ang ngiti na iyon ng
lalaki.
"Oh, come on," she sighed. Then, she rushed to the kitchen drawer. Kumuha siya
ng panghiwa sa cake at mga platito. Then some wine glasses. "Hindi lang naman ako
ang dapat na bilhan mo ng mga iyan. It's not like, my own movie or leading ako
d'un."
"Everyone, big or small roles, or behind the cameras, are essential to a movie,
Bree," salin nito ng alak nang makalapit siya sa lalaki at iangat ang isa sa mga
wine glass na hawak niya.
The red wine crisply slid inside the glass. Napabungisngis si Bree nang akalain
na muntikan na siyang matalsikan niya. Virgo just smiled wider. Nilapag niya ang
baso at ang isa naman ang pinalagyan sa lalaki.
"Wala ba kayong Victory Party?" tanong nito.
"Ang sabi ni Manager Ken," sagot niya habang nilalapag na ni Virgo ang bote,
"next week ko pa raw dapat iyon i-expect." Wala na itong hawak kaya inabot na niya
ang wine glass sa lalaki. "Siyempre, may mga preparations daw para sa mga ganoon."
"I see. I'm glad I was the first to celebrate with you," his hip pressed
against the side of the counter, lifting his wine glass as an invitation for a
toast. "Cheers?"
 Nadampot na ni Bree ang wine glass niya, kaya tumugon agad
sa imbitasyon ni Virgo.
"Cheers," she smiled.
Their glasses touched and tinked. Nakatutok pa rin ang mga mata ni Bree sa
lalaki habang sumisimsim. Hindi naman siya binigo ng binata, sinalo nito ang
kanyang titig, may bahid ng ngiti sa sulok ng labi nito bago uminom.
Binaba agad ni Bree ang baso at hinarap ang cake. She began slicing.
"I appreciate this, Mr. President," aniya, "pero sana may pasabi ka man lang
kung makikipagkita ka sa akin, pwede? Busy rin ako, no," may pagtataray sa kanyang
boses. "Ikaw nga, hindi kita inaabala kahapon nung wala ka man lang pagpaparamdam."
She heard his low chuckle. "Does that heart grown fonder of me, miss?"
Napalingon siya rito. Her eyes narrowed. "Excuse me?"
He tugged a loose grin. "Missed me?"
Bree threw her head back a little and laughed. Umiling siya at natatawa pa rin
habang nakatitig sa gwapo nitong mukha.
"As if!" Tumigil na rin ito sa pagtawa. "And please, magsuot ka man lang sana
ng hoodie. Mas safe iyon."
"Oh, maybe, not," there was a hint of knowing in his eyes, as he pulled the rim
of his wine glass close to his moist lips, "you're one busy woman, right? Saan ka
ba naging abala kahapon?"
Umiwas na siya ng tingin para ituloy ang paglalagay ng hiwa ng cake sa bawat
platito.
"I just sleep and sleep and sleep... and had a dinner outside."
"Alone?"
Bree shrugged.
"Alone," sagot niya.
"Isn't that a little sad? Going out all on your own. No company... no one to
talk to..." At sumisim ng kaunting alak si Virgo habang tutok ang mga mata sa
kanya. Napalis saglit ang ngiti nito para patuluyin ang alak sa pagitan ng mga
labi.
"I've been alone my whole life, what's so sad about being alone for one night?"
natatawa niyang sagot bago nilagyan ng tinidor sa gilid ang platito at hinarap si
Virgo. Inabot niya iyon sa binata.
Virgo put down his glass and took the plate.
Dinampot na rin ni Bree ang platito niya, hinarap ang lalaki at nginitian ito.
"Bon appetit?" amba niya sa tinidor para kainin ang cake.
Pailalim lang ang titig ng binata sa kanya. "Bon appetit," ngisi nito.
Kapwa sila kumain, nagnanakawan ng sulyap. Niyaya niya itong maupo pero mapilit
ang lalaki na manatiling nakatayo kaya nanatili na lang din si Bree sa ganoong
posisyon.
"Miss Bree," hindi nakatiis ang binata.
"Yes, Mr. President?" sinadya niyang pa-seksihin ang boses sa huling mga kataga
at natawa si Bree sa sarili nang tila hindi iyon tumalab sa seryosong mukha ng
lalaki. "Yes?"
"You've had dates before?" tanong nito at napansin ni Bree ang paghilig ng
lalaki. Damn, his fine ass was now pressed against the side of the counter table.
"Dates?" Bree cocked her head, putting down her fork on the side of the plate.
"Yeah, like dinner dates."
Saglit na naningkit ang mga mata ni Bree, matamang inoobserbahan si Virgo.
May nabanggit ba si Jordan sa kanya tungkol sa dinner namin kagabi?
"Well, yes," sagot na lang niya, maingat at pinag-iisipan ang bawat bibitawang
salita. "Marami-rami rin. 18 pa lang ako... nasa movie industry na ako... kaya,
around that time... may mga nagyayaya na sa akin magdinner sa labas. Minsan by
group, minsan naman... parang ganyang klase ng dinner... mga dinner dates, gan'on."
"Me too," he grinned.
"Of course," she rolled her eyes and laughed.
Walang buhay ang tawa ng lalaki. Kumain muna ito saglit bago nagpatuloy.
"You want to know the worst date I had?"
"Kung gusto mo i-share, Mr. President, then tell me. Promise, wala akong friend
na reporters or columnist," ngiti niya. "Walang makakaalam!" tawa niya.
"This girl and I," pihit nito paharap ulit sa kanya, "strolled around Hong
Kong, and she decided to invite me to this restaurant."
Nanatili siyang nakikinig.
"And she ordered these... these dishes with edible condoms on them."
Namilog ang mga mata ni Bree. "Condoms?" bulalas niya.
"But edible," paglilinaw ng binata sa kanya.
"No way," ewan ni Bree kung matatawa o mawiwirduhan.
"True story," he grinned.
"Did you eat it?"
"Awkward, right? Me... a man... eating something that looks like a condom... I
mean, women, you know... they... they sometimes eat the D so... it's not weird to
look at, but a straight man like me—" pigil nito ang matawa.
"My God!" mapang-akusa niyang tawa. "You ate it!"
"For your information, Miss Bree," irap nito. "It's delicious. And that Alvin
Leung dish is for a cause regarding HIV awareness."
Bumubungisngis pa rin siya. "I salute that girl!"
"Nagpapahiwatig 'yun," he shrugged.
Bahagyang nawala ang sigla sa kanyang katawan. "And you gave it to her?"
"Of course, someone who makes me eat something that looks like a condom should
reward me for it," his grin was devilish at the recollection of the moment he
shared. Virgo threw a side glance at her. "How about you, Miss Bree? What's your
worst date?"
"Oh..." lingid kay Bree na kapwa bagsak na ang kanyang mga balikat, "well..."
nasa kalagitnaan siya ng mahahalungkat na unang alaala ng worst date na mayroon
siya. She could not mention the one she had with Jordan, just to be safe, so she
had to think of another.
Tinuloy ng lalaki ang pagkain ng cake habang nakaabang ang mga mata sa kanyang
isasagot.
"Sorry, there's been a lot of worst dates," alanganin niyang tawa. "But I think
the worst one is with this movie crew," salubong niya sa titig ng binata, "I
mean... ang boring niya talaga, and it made sense to me, na hindi naman siya
interesado sa date per se, pero gusto lang niya makipag-sex at ginamit lang ang
dinner date as a way para makuha ang gusto niya."
His eyes narrowed. "And you gave it to him?"
Tension filled her she tried to conceal it with a chuckle.
"Oh, Mr. President, that's all the information I am willing to tell!"
Hechuckled a little, smiled and slightly shook his head before resuming
witheating his slice of the cake.
.
.
***
AN
Good evening everyone!!! <3 <3 <3
May susubukan ako na panibagong UD schedule for my stories! 
For #Slide, try ko na mag-update ng one chapter per day BUT only every Fridays,
Saturdays and Sundays!  (a.k.a 3 chapters per week!)
Hopefully, pabor sa inyo itong ita-try ko na new UD schedule since karaniwang
free time ito ng lahat para magbasa. <3  I know, I need more balance on how I
manage my updates, there's just a lot of things going on kaya sinisikap ko kahit
papaano na makahanap ng maganda-gandang sched para sa pagsusulat at pagpo-post ng
UD.
I hope you enjoyed this new chapter! Kitakits bukas para sa Chapter 20!
With Love,
ANAxoxo

- - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - -
Chapter 20: The Devil That Works Harder

NAPAMAANG SI DIREK KARLOS nang matanaw ang hindi inaasahang

bisita. He could not contain himself, watching the actual Krista striding within
the condominium unit where he lives. Matapos pagbuksan ng pinto ang dalaga, walang
anu-anong dumeretso na ito sa solohang sofa ng salas. He had to admit, Bree was a
few notches hotter than Krista, but looked more sinful than the classiness in the
woman in front of him. She was sexy in her white tight, spaghetti strapped dress
with a tube neck line. Umaabot hanggang sa kalahati ng mga hita nito ang tabas ng
palda niyon. Her sleek hair was hanging on her shoulders.
Medyo nag-aalangan ang direktor sa sariling hitsura. Hindi naman
kasi nito napaghandaan ang pagbisita ng dalaga ng ganitong kaaga sa araw ng Linggo,
kaya pagkaligo, basta suot na lang ng t-shirt at boxers. Basang-basa pa ang buhok
at magulo.
"Good morning," angat ni Krista ng tingin habang papalapit ang
lalaki rito.
Nilihim ng direktor ang nararamdamang awkwardness.
"Morning," kampante ang rehistro ng tinig nito. "Is there anything
I can help you with, Miss Krista? I believe tapos na ang discussion natin kahapon
tungkol sa movie role."
"Yes, Direk Karlos. I know," she projected a sultry voice and
crossed her legs. The illusion of her ass peeping in that position was beginning to
bother him. "And unlike Bree Capri, I give my hundred percent dedication to getting
what I want... like..." pinasadahan nito ng tingin ang kabuuan ng lalaki bago
bumalik ang tingin sa mga mata nito, "...a movie role."
"You should be rehearsing for the audition," pamewang ni Direk
Karlos. "Want some coffee?"
"No, Direk Karlos," she switched which leg goes on top with her
crossed leg position. "I think I already gave you a hint. 'Yung movie role ang
gusto ko."
Naihilg ng lalaki ang ulo. Medyo hanga rin si Direk Karlos a sa
lakas ng loob ng babae para mag-utos na ibigay dito ang lead role para sa
Forbidden. Sumilay ang napapantastikuhang ngisi sa sulok ng labi ng binata.
"Then, good luck sa audition," tutunguhin na nito ang kusina.
"Ipagtitimpla lang kita ng kape."
Baka sakaling mahimasmasan ka, dugtong ng direktor sa sariling
isip.
"Hindi. Ko. Kailangan. Ng. Ka. Pe." Lumingon si Krista sa direktor.
"Direk Karlos."
She gave him a threatening gaze, intensified by the kind of smile
that went with it.
Tumayo na ito para lapitan ang lalaki.
"Direk Karlos," she had the walk of a horny cat on the spine of a
roof, "gustong-gusto kong makuha ang role lalo na nang malaman ko na inaalok mo
iyon kay Bree."
"Ilabas mo ako sa rivalry ninyo, Miss Krista," harap ng direktor
para tapusin na ang diskusyon. "Ginagawa ko ng maayos ang trabaho ko."
Humawak ang babae sa braso nito. Maingat na pumiga.
How that easily disarmed and silence Direk Karlos? He could not
tell as well.
"Come on, Direk Karlos. It's not about the rivalry. You don't know
how much I admire you..." nakaw nito ng tingin sa mga labi ng lalaki, tapos sa mga
mata, "your movies... your creativity and passion and courage to break free from
the norms of the movie industry. Your movies are daring... kumakalikot sa
imahinasyon..."
Hindi na nito namalayan na nakapatong na ang isang kamay ni Krista
sa balikat nito, nakalapat ang braso niyon sa dibdib ng direktor matapos matawid ng
babae ang distansya sa pagitan ng mga katawan nila.
 "Kilalanin mo ng mabuti si Bree Capri," bulong nito habang naglalapit
ang mga mukha nila. "Dahil ayoko na maging sakit siya ng ulo para sa iyo at
makasira sa bago mong movie. Halos lahat ng nakatrabaho niyang direktor, ang daming
reklamo sa kanya."
Naguguluhang napatitig si Direk Karlos sa mga mata ni Krista.
She spread a wicked smile on him.
"At ayoko na gamitan ka ng babaeng iyon ng katawan niya, just to
get away from all the trouble she will cause you... because..." her fingers,
delicately traced his lower lip. "You're too good just to be used by that slut."
Kalkulado ni Krista ang mga kilos. Nang mapagtanto na nagtagumpay
sa misyon, nakangising diniin nito ang mga labi kay Direk Karlos. His baffled mind
took a few seconds before he hungrily grabbed her closer to him. Hayok na tumugon
ito sa halik ni Krista. Bumaba ang mga labi ng lalaki pakaladkad sa leeg nito, kaya
lumantad ang mukha nito. Mulat ang patay na mga mata ni Krista, nakaunat ang
maruming ngisi sa kanyang mga labi.
.
.
.
***
.
.
.
BREE WOKE UP, naked and alone in her bed. She immediately washed her face in
the bathroom. Inisip niya na baka napahimbing siya ng tulog kaya hindi na inabala
pang gisingin ni Virgo nung umalis ito.
Nang makapagsuot ng bath robe, dumeretso si Bree sa kusina para
maghanda ng tsaa. Pero kalalabas pa lang ng kwarto, natanaw na niya ang lalaki na
tila ginagawa iyon para sa kanya.
"I apologize," bungad ng maaliwalas nitong mukha sa kanya nang
malapitan niya. "I know, hindi ako dapat nakialam sa kusina ng walang paalam."
"You must be hungry," she just answered, rushed and dazed at the
same time at the topless demigod in her kitchen. Suot na muli ni Virgo ang pantalon
nito, hinahaplos ng liwanag ng araw na sumirit mula sa window blinds ang balat sa
dibdib, mga braso at matigas nitong tiyan. "Dapat ginising mo ako," halungkat ni
Bree sa ref kung ano ang pwedeng iluto.
What would anyone cook for the future president of the Philippines?
Nasapo niya ang noo sa dinaranas na indecision.
He chuckled lowly. "Should I believe you'll have the energy to cook
after all that I did to you last night?"
Napalunok si Bree. She composed herself and sexily turned around to
face Virgo. Nakapatong sa ibabaw ng pinto ng ref ang isa niyang kamay.
"Why, Mr. President?" she huskily responded with a seductive gaze.
"Ano ba ang ginawa mo sa akin kagabi? You just helped me rehearse some lines for a
movie..."
He sexily grinned, drop dead gorgeous with his tousled dark hair as
their eyes locked.
"Well, yes, rehearse some lines and..." his eyes wandered heatedly
on the shape of her body, on her breasts slowly peeking between the slit of her
bathrobe, "...actually acted some of the scenes." He tugged a malicious grin at
her. "How many sex scenes did we rehearse again, Miss Bree?"
The nerve of this man to tempt her like this so early in the
morning!
"I hardly remember," taray-tarayan niya sabay talikod agad sa
lalaki.
"I think I blew your mind that much last night," he proudly
scoffed, then lowly chuckled. "Or perhaps, it's too many to count."
 Napatingala na lang si Bree, tumatawa ngunit walang boses na
lumabas mula sa kanyang mga labi. The thrill fluttered along her insides, she
mindlessly pressed her legs tightly, slightly rubbing her thighs against each other
before bending to check the lower part of the refrigerator. Binalik niya ang
atensyon sa pamimili ng iluluto. Maybe, she should cook some omelette to keep
things simple. Para makakain na sila agad.

Virgo slyly checked her out, admired and lusted over seeing her with
back turned on him and bent on that position. He clenched his hand that rested
against the counter to the point his veins bulged. The desire to smack her ass was
strong, but the urge was fizzled when she called him back to reality.
"Mr. President?"
"Hmm?" wika ng lalaki na nagsasalin na ng tsaa sa nakahandang mga
mug, ewan niya kung bakit mug ang kinuha ni Virgo para lagyan niyon.
"Is it okay to ask kung ano ang ginawa mo nung isang araw?"
"Friday?"
"Yes."
Saglit na natigilan ang lalaki, gumusot ang mukha. May namumuong
mga konklusyon sa isip nito bago nakapagsalita. "You did not watch TV?"
"Nope," harap niya sa counter para ilapag ang tray ng itlog.
Sumulyap ang binata sa kanya. Bahagyang pinag-aralan siya ng mga
mata nito bago seryosong sumagot.
"I went to a debate. Pinalabas iyon sa TV."
"Oh, really?" she was filled with excitement, her beaming could not
hide it. "May video ba n'un sa internet? I want to watch it," nanunukso na ang
tingin niya rito. "Oooh, let's see kung magaling bang sumagot si Mr. President."
He scoffed and grinned. "Come on, Miss Bree, you know I am good."
Masiglang sumayaw-sayaw lang siya habang naghahanda na ng mga
gagamitin sa pagluluto.
"You want egg omelettes?"
"Yes, please," narinig niyang sagot ng lalaki habang abala sa mga
kitchen drawer.
"Then, we'll watch that debate," dagdag niya.
"Interested now in politics, hmm?"
Tumabi siya rito at nilapag ang isang bowl. Dumampot siya ng itlog
na babasagin. Pasimpleng nilapit nito ang mug ng tsaa sa kanya para uminom siya ng
kaunti. Bree ignored it and cracked an egg.
"Syempre naman," wika ng dalaga, "tapos magshe-share ako ng mga
opinions ko. Imagine, people have a hard time to reach out to the president
personally. So, ako ang gagawa, ha-ha!" patuloy si Bree sa pagkilos.
"Let's see if your opinions will influence me," mahina nitong tawa.
Nahihimigan niya ang disapproval sa tunog ng tawang iyon kaya naisipan ni Bree na
pagaanin ang scenario.
"Afraid of a woman who can speak out about her opinions? Huh?"
pabirong siko niya rito.
"Uminom ka muna niyang tsaa para mainitan ang sikmura mo," paalala
nito bago siya iniwanan sa counter.
"Saan ka pupunta?"
He turned to her and smiled mysteriously. "Kukunin ko lang ang
cellphone ko para mahanap 'yung video nung debate. Para papanoorin na lang natin
pagkatapos mo magluto."
Bree smiled wider. "Great."
.
.
.
***
.
 .
.
IT WAS ALREADY 12 MIDNIGHT. Nasa kalagitnaan pa rin ng biyahe si Virgo pauwi ng
Ferdinand Mansion. Nasa kalagitnaan na sila ng pag-uusap ng driver at body guard na
si Greg.
"Himala at hindi ka nasundan ng mga in-assign ni Jordan na
gugwardiya sa akin," wika niya rito.
"Hindi naman ako ang minamanmanan nila, Boss. Ikaw."
Totoo. Sa tinitirahang bahay ni Greg kasi nito pinaparada ang
personal na sasakyan ni Virgo, at dahil si Virgo ang binabantayan ng mga tauhan ni
Jordan na napagkasunduan nilang magiging parte ng convoy niya, tiyak ng senador na
hindi naantabayanan ng mga ito ang pag-alis ni Greg mula sa sarili nitong bahay
para sunduin siya.
At kampate si Virgo na napalabas ni Greg na wala siyang naging
lakad nung Sabado at hindi lumisan ng Ferdinand Mansion. Walang lakas ng loob na
pumasok doon ang mga tauhan ni Jordan dahil na rin sa presensya ng ina ni Virgo at
ilan sa mga nakababatang kapatid na hindi pa bumubukod ng bahay.
"Good," sulyap niya sa bintana.
"Kamusta naman ang day-off niyo, Sir?"
"Have you double checked the car? Are we not bugged in here?"
"Yes, Sir. At huwag kang mag-alala, wala akong nakitang kaduda-
dudang in-install dito sa kotse," anito habang nasa kalsada pa rin ang tingin.
"My day-off is great," he sighed. "That Bree... she told me to buy
a hoodie. Remind me about that on Tuesday."
Tumango lang si Greg.
"At may ipapagawa ako sa iyo."
"Ano iyon, Sir?"
"Kaibiganin mo 'yung mga tauhang in-assign ni Jordan na magbantay
sa akin. Mag-gather ka ng mag-gather ng impormasyon."
Greg glanced for a short while at the mirror over the dashboard to
see if he was serious. "Tungkol saan, Sir?" his eyes were on the road again.
"Kahit anong mahalagang info. Pero sana, mas lalo na tungkol sa
kung may binabalak ba si Jordan na gawin sa akin."
Naintriga ito, pero piniling huwag nang maging matanong.
"Sige, Sir."
"At ako na ang bahala kay Bree," pagdidilim ng kanyang anyo.
"Jordan... my critics... them... they may work hard, but I am the devil that works
harder, Greg, so hard I become one step ahead."
And Virgo was hoping that Bree wasn't a devil of his kind too.

- - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - -

Chapter 21: Why?

"BREE," habol sa kanya ni Manager Ken.

Nang matanaw siya ng manager sa gusali ng film company na pinagta-
trabahuan ni Direk Karlos, panay usal ito ng Thank God hanggang sa makalapit ito sa
kanya. Nang maramdaman ang presensya nito, mabilis na lumayo si Bree. She was in
the middle of having second thoughts, but the sight of her manager going to stop
her pushed Bree to just go for it.
Malalaki ang mga hakbang niya. Sigurado si Bree na nasa conference
room na ang direktor at kinakausap si Krista, nagpipirmahan na ng kontrata, nagbi-
briefing na ukol sa pelikula.
Oh no, she was not really sure.
But the height of her emotions were making her impulsive right now.
She could not believe it.
She was fuming mad on how she was blindsided by Krista.
 Paano?
Paano nito nasulot ang role niya?
Ni hindi pa nga sila nago-audition!
Lalong nagsalubong ang kanyang mga kilay.
Ano ngayon ang ginawa mo, Krista? Ano ang ginawa mo para makuha
itong role na ito. Napalunok siya. Ano ang ginawa ko? Ano ang ginawa ko, Krista,
noon para ganituhin mo ako ng paulit-ulit?
"Ma'am!" narinig niyang tawag ng receptionist. Nilagpasan lang kasi
nila Bree at Manager Ken ang desk nito. Hindi malaman ng babae ang gagawin. "Ma'am,
sandal lang po, bawal po kayong basta-basta pumasok sa mga conference rooms!"
"Bree!" hablot ni Manager Ken na kung hindi pa tumakbo, hindi siya
maaabutan. Pinihit siya nito paharap dito. Kita niya na hindi handa ang lalaki kaya
naman tanging jeans at t-shirt na asul lang ang suot. "Maghunos-dili ka! Hayaan mo
nang ako ang mag-handle nito. Ako na ang maga-arrange ng meeting ninyo ni Direk
para personal mo siyang makausap!"
Bree kept tugging her arm away, but Manager Ken just gripped it
firmly.
"Pakiusap," mariin nitong saad.
"Hindi ako aalis dito hangga't hindi ko nakakausap si Direk Karlos
Dimalansan!" matapang niyang saad na dinig ng ilang mga staff na napapadaan doon,
kasama na roon ang receptionist na naka-high heels kaya malayo-layo pa nung hinabol
sila.
"Bree, tama na," hila sa kanya ni Manager Ken.
"Ano'ng tama na?" panlalaki niya ng mga mata rito. "Hindi pwedeng
ganito! Kausapin niya ako ng personal! Hindi iyong ikaw lang ang pinag-effort-an
niyang kausapin ng personal!"
"Bree," bulong nito sa kanya, natampal pa siya dahil ayaw niyang
makipag-eye contact dito. Now her glaring eyes locked gazes with his'. "Hindi ka ba
nahihiya? Pinagtitinginan na tayo ng mga tao rito!"
Natigilan siya at ginalaw ang mga mata para lang makumpirma na tama
ang sinabi ng manager. She heard herself panting, felt her chest rise and fall
faster than normal. Parang manginig-nginig pa rin ang buong katawan niya sa galit.
"Bree," frustration ang nasa tinig ng pagod na manager, "umalis na
tayo."
Binigyan niya ito ng nagpoprotestang tingin. Naiinis na naman siya
dahil parang kumikirot ang mga mata niya, nag-aamba ang mga luha. Umiling siya.
"H-Hindi! Hindi-"
"Shh!" saway nito.
"Ano ba ang problema?" hilig niya ng ulo. "Kakausapin ko lang naman
siya, dahil baka may kung anu-anong sinabi iyang Krista na iyan para masulot ang
role ko!"

"What are you talking about?" narinig nila ang tila iritadong tinig
kaya napukol ang paningin nila roon.
Nakita nilang may kasamang security ang receptionist.
At kasama rin nito si Direk Karlos.
Napatiim-bagang si Bree. She clenched her fists and breathed in
deeply. Unti-unti siyang kumalma nang makita ang tila pagkabahag sa mga mata nito.
Humalo ang pag-aalala sa ekspresyon ng direktor bago pinaalis ang mga staff na
nakikiusyoso, ang dalawang security guards at ang receptionist.
Lumapit ito sa kanila.
"Follow me," patiuna ng direktor sa kanila patungo sa isang
bakanteng conference room.
Sinara nito ang pinto at pinaupo sila. Manager Ken immediately sat.
"I won't sit," she hissed.
"Ken," baling ng direktor sa manager niya habang iniikot ang mesa,
huminto ito sa tapat ng kausap, "ganyan ba talaga ka-eskandalosa iyang alaga mo?"
 "Direk Karlos," Manager Ken softened, "please, pagpasensyahan niyo
na kung naabala namin kayo-"
"I am processing some important papers right now," pagod nitong
saad bago siya nilingon habang umuupo sa upuang katapat ng pwesto ni Manager Ken,
"Miss Bree, what are you here for?"
She, on the other hand, was unapologetic. Deretso ang tingin niya
kay Direk Karlos.
"I want to know why I didn't get the role," yuko niya para maitukod
ang kamay sa desk. Tinapatan niya ng titig ang mga mata nito. "Yung totoong
dahilan," aniya para hindi na siya nito masabihan pa na sinabi na nito kay Manager
Ken ang rason.
Because Bree was obviously not buying it.
Was she supposed to believe that she didn't get the role because of
her past records?
"Iyon ang totoong dahilan, Bree," diretso ang tingin ng lalaki sa
kanya. "Hindi ko gusto ang past records mo."
"What is it about the past that you keep judging me for it? Bakit
hindi mo tingnan ang latest record ko?"
"Look, Bree," tumindig na ito para hindi tumitingala sa kanya,
tumuwid na rin siya ng tayo, "notorious ka pagdating sa work ethics. Lagi kang
late. Marami kang absences. Nananakit ka ng mga co-actors. Paulit-ulit ang mga
takes mo kapag shinu-shoot na ang eksena mo. You also display idecency for flinging
with every man you work with. Kung hindi naman ganoon, napakailap mo sa mga
katrabaho mo. Hindi ka nakikisama, nakikipag-usap. Sa record mong gan'un, dapat
naiisip mo nang hindi kita tatanggapin dahil ayoko ng sakit sa ulo sa trabaho."
Sinalo niya ang lahat ng iyon. Tinanggap. Bakit hindi? Totoo naman
ang mga iyon. Hindi naman paratang ang mga iyon. Mga pagkakamali niya iyon, mga
pagkakamaling humubog sa kanya at mas nagpatatag. Mas nagpatatag kaya ngayon heto
siya at hindi man lang nanlalambot ang mga tuhod sa harap-harapang paggamit ng
direktor sa kanyang nakaraan para itaboy siya.
Ganoon nga siguro kapag walang mahanap ang mga tao na ipipintas sa
iyon, gagamitin nila ang iyong nakaraan para ipahamak ka. Uungkatin nila ang mga
naging pagkakamali mo, na para bang hindi ka nagbago para itama ang mga iyon.
"Tinanong mo man lang ba 'yung mga naging ka-trabaho ko sa The
Rightful One? Idi-discredit mo ba ang success ng pinaka-recent kong pelikula?"
Tinitigan lang siya nito.
"Ni hindi mo pa nga ako nakitang mag-audition!" labas niya sa laha-
lahat ng pinipigilan niyang emosyon kanina pa. "You did not give me a chance to
prove myself! And you're judging me based on my past! And not just judge, Direk
Karlos," she spat in a lower tone, "you are also exaggerating your claim that I
fling with every man I work with."

Dahan-dahan siyang humakbang paatras, palayo dito pero hindi pa rin

inaalis ang pagkakatitig sa mga mata nito.
"Alam mo, may balik din naman sa iyo itong ginawa mo sa akin,"
kuyom niya ng palad habang pakalma na ulit siya. "Ninyo ni Krista," diin niya. "I
don't get problems like this before, pero kapag si Krista ang kaagaw ko sa role,
heto, nangyayari itong ganito. I'm smart enough to know. Unlike other people na
paulit-ulit nang ginagago, hindi pa rin nakakahalata."
Siyang talikod niya para iwanan ang mga ito. Tumayo si Manager Ken,
tinanguan ang direktor bago siya mabilis na sinundan.
"Bree," tawag nito pero hindi niya nilingon.
Dumere-deretso siya hanggang sa masolo nilang dalawa ang isa't isa sa elevator
na sinakyan.
"Hindi maganda itong ginawa mo."
"Ano'ng hindi maganda?" sipat niya sa sariling repleksyon sa
salamin. "Gusto ko lang ng honest na usapan. Ayaw niyang magpakatotoo, kaya wala na
akong respeto sa kanya."
"I could have still arranged a proper meeting! Hindi itong ganito!
Naiintindihan mo ba ako? Alam mo naman ang consequences nitong ginawa mo! Mai-issue
ka!"
"Eh 'di mai-issue!" suklay niya sa unat na buhok para maayos iyon.
"Ako ba ang nagsimula?"
"Hindi mo rin pwedeng kwestiyunin ang desisyon niya, Bree.
Respetadong direktor iyong sinagot-sagot mo kanina-"
"Hindi ko pa ba nasasabi sa iyo?" baling niya rito. "Wala na akong
respeto sa kanya."
"You can't just assume na may ginawa o sinabi sa kanya si Krista
para makuha 'yung role mo-"
"You don't know her!" harap niya rito. "Gagawin niya iyon dahil
mainit ang dugo niya sa akin!"
"Krista is just an actress!" Manager Ken blurted out. "Just like
you! Wala siyang ganoong kataas na otoridad para diktahan si Direk Karlos kung
ibibigay ba niya sa iyo 'yung role o babawiin!"
Sumandal na lang siya sa dingding ng elevator. Sinilid ni Bree ang
nanginginig na mga kamay sa sariling bulsa.
"Eh, 'di magkakaalaman kung may kinalaman si Krista sa pag-reject
sa akin ni Direk Karlos."
"Don't you dare," duro nito sa kanya.
Galit na tinabig niya ang daliri ng manager. She drew her face to
him.
"You don't dare," balik niya ng banta nito rito.
Manager Ken was obviously appalled. Hindi makapaniwala sa tapang
niya para gawin iyon dito.
Ilang minuto pa silang natahimik bago bumukas ang pinto ng
elevator.
Mas kalmado na sila habang sabay na naglalakad. Kapwa walang
pagmamadali sa mga hakbang nila.
"Alamin mo kung nasaan ngayon si Krista," walang tingin-tingin na
wika niya rito.
"Nasisiraan ka na ng bait," mahina rin ang tinig nito habang
sinasagot siya.
"If you won't do it, fine. Magtatanong-tanong ako sa mga posibleng
may alam sa showbiz industry."
Tuluyan nang napatid ang pasensya nito. "Gusto mong tuluyan nang
sirain ang career mo? Hm?" dukot nito ng cellphone sa back pocket ng pantalon. "Eh,
'di sige. Aalamin ko na ho, madam. Tapos puntahan mo kaagad si Krista, ha? Kalbuhin
mo."

Nagbaba na ito ng tingin at naging abala na sa hawak nitong

cellphone.
.
.
.
***
.
.
.
WHY. THAT IS THE QUESTION.
Why would Bree deny to him that she went out with Jordan last
Friday night? And why would she even go out with him? Go out with just the two of
them?
Diniin ni Virgo ang sigarilyo sa ashtray. Wala pa sa kalahati iyon
pero naumay na rin siya dahil pang-ilan na niya iyon.
 Ano kaya ang posibleng pinag-usapan ng dalawa?
Hindi pa rin maalis-alis ang suspetsa niya na ginagamit yata ni
Jordan ang dalaga para espiyahan siya.
Hindi ito maganda.
Kailangan niyang palabasin na wala siyang malay. At the same time,
be secretly aware of what was going on.
Sa ngayon, si Greg pa lang ang maaasahan niya na makakaalam sa
tunay na motibo ni Jordan sa unti-unti nitong pakikialam sa buhay niya. Ano pa ba
ang hindi sapat sa maganda niyang rating ngayon para gumawa pa ng karagdagang
aksyon ang pinsan para masigurado ang pagkapanalo niya sa eleksyon?
Kaya lang, sigurado siya na baka wala ring masyadong mapala ang
bodyguard niya sa mga tauhan ni Jordan. Eh, parang aso lang naman ang mga iyon.
Sunod sa utos ng amo, wala nang tanong-tanong kung para sa anong dahilan.
Nakarinig siya ng katok sa pinto.
"Tuloy."
Ilang minuto pa ang nakalipas bago bumukas ang pinto ng office
room. Hindi yata siya narinig ni Greg kaya nakiramdam muna bago sumilip.
"Sir," bati nito.
"Ano? Handa na ba ang convoy?"
"Opo, Sir," anito.
Nilisan na niya ang kinatatayuang pwesto sa tabi ng desk.
"Nakakwentuhan mo ba ang mga tauhan ni Jordan?"
"Wala pa akong nakukuha na impormasyon. Panay ang tanong nila ng
mga detalye tungkol sa lakad natin ngayon, kaya naman wala akong maisingit na
pwedeng itanong sa kanila."
"Hindi bale," labas niya ng silid kaya sinundan na siya ni Greg.
"Tatagalan ko ang stay ko sa hotel mamaya, para matagal-tagal mong makakwentuhan
ang makakasama mo mamaya sa pagbabantay sa akin."
"Okay, Sir," anito. "Suot niyo na ba 'yung chip?"
He slightly tilted to show the voice chip on the collar of his
black poloshirt, underneath a dark blue suit, tucked in. Katerno ng kanyang blazer
ang slacks na kakulay niyon. Virgo lifted his wrist and checked his Zenith
wristwatch.
"Okay, Sir," suot na ni Greg sa earpiece nito. "Take note, Sir, na
hindi kayo pwedeng magsuot ng earpiece kaya instructions niyo lang ang masusunod.
Lalapitan kita kung may emergency man."
"Noted," aniya.
"Lalayo ako saglit, Sir, magsalita kayo sa earpiece kapag nasa
hagdan na kayo para ma-test natin."
Nasa hagdan na si Virgo nang sundin ang instruksyon ng bodyguard.
Nasa pinto na siya nang mahabol nito.
"All good, Sir," kumpirma nito kaya kampanteng tumuloy-tuloy na
sila ng labas.

Nasalubong niya sa paanan ng hagdan sa porch ng mansyon ang inang si

Laila. Kakauwi lang ng matanda mula sa pagsha-shopping kasama ang isang katulong at
ang dalawang kababatang mga kapatid ni Virgo. Nasa bente-sais anyos na si Libra.
Bente-nuwebe naman si Leo na palaging kasama ng ina nila dahil lalaki at mas
makakatulong daw sa pag-akay dito.
"Mama," hinto niya para bumeso rito.
"Hindi pa ba tapos ang mga lakad mo?" busangot ng matanda na simple
ang gayak sa suot na dress na kulay rose gold. Dalawang pearl drop earring lamang
ang accessories at ang wedding ring sa daliri.
Hindi na bago sa kanya ang ganoong reaksyon ng ina. Ayaw na ayaw
nito sa pulitik. Kaya naman tuwing nakikitang paalis siya ng bahay, awtomatiko na
para rito mag-assume na may kinalaman sa pulitika ang lakad niya. At hindi ito
komportable sa ganoon. But at least she was better this way. Nung unang ipaalam
niya kasi rito noon na tatakbo siyang senador, iyak ito ng iyak na may halong galit
para lang pigilan siya sa gustong gawin. Sa unang panalo niya, ilang linggo rin
siya nitong hindi kinausap o pinansin.
"Mama," he smiled gently, "mabuti nga ito na may lakad ako
ngayon.Walang manenermon sa inyo sa dami ng pinamili niyo," may himig panunukso
iyon sabay sulyap sa mga bitbit na paper bag ng mga kasama ng ina para hindi na
sumama pa ang loob nito.
"Saan na naman ang lakad mo?"
"Sa Hyatt Hotel. Doon naisipan ng partylist namin na magpulong."
"Hindi pa rin kita iboboto," mataray nitong saad bago nilingon ang
mga kasama para sumenyas na tumuloy na sa bahay.
Napailing na lang si Virgo, napapangiti. Hindi naman lingid sa
kanya na ganoon ang ina dahil sa trauma na dinanas nito sa dami noon ng tao na
gustog manakit sa pamilya nila o patayin ang tatay niyang si Aries.
"Kuya," hinto ni Libra para kausapin siya saglit, "binili kita nung
pipa!"
Tinawanan pa siya ng pilyang kapatid na pinabata ang hitsura ng bob
cut nitong itim na buhok na may bangs. Medyo kulot ang dulo ng bawat hibla kaya
nagmistulang manika sa ganda.
"Parang chiminea na kasi iyang bibig mo, kakailanganin mo ng
malaki-laking pang sigarilyo."
He sarcastically grinned at her while staring daggers.
"Joke lang," bawi agad nito. "Binili kita nung smoking pipe kasi
vintage siya. Baka magustuhan mo."
"No, thanks," pang-aalaska na niya rito. "Baka kung kani-kaninong
laway na ang dumikit sa vintage na iyan." He patted her shoulder. "Pakilagay na
lang sa desk ko," bulong niya.
Of course, gagamitin lang niya iyon na pang-display.
Hindi talaga siya 'yung sweet na tipo ng kapatid, so that was
Virgo's way of showing he still appreciates his siblings' efforts.
"Libby!" tawag ni Laila sa dalagang bumubungisngis pa rin kaya
nagkukumahog na sumunod ito sa ina.
Siya namang deretso ni Virgo sa sasakyang naghihintay sa kanya.
Sumulyap siya saglit sa dalawang kotse na parte ng convoy. Isa sa unahan at isa
naman ang nakabuntot sa sasakyan niyang kotse. Nasa loob ng mga iyon panigurado ang
mga tauhan ni Jordan.
Nang mapagbuksan ng pinto sa back seat ni Greg, pumasok na roon si
Virgo.
.
.
.
***
.
.
.
"HYATT HOTEL..." Bree murmured while looking out the window.
Kasama niya ngayon ang driver nila ni Manager Ken. Ito ang
maghahatid sa kanya sa Hyatt Hotel sa Quezon City branch dahil ayon sa manager
niya, naroon daw si Krista.
Sana lang totoo ang sinabi nito.
Ano naman kaya ang ginagawa roon ni Krista? sandal niya muli sa
kinauupuan.
Nasulyapan ni Bree ang sarili sa salamin sa ibabaw ng dashboard.
Ilang hibla ng buhok niya ang tumikwas kaya sinuklay niya ng mga daliri ang parteng
iyon ng ulo. Tinitigan pa niya ang sariling repleksyon. Hakab sa magandang hubog ng
katawan niya at pagkakabilog ng mga dibdib ang suot na tank top. Her jeans fitted
her tightly.
Sa kabila ng mga iyon, bakit hindi yata nakikita ni Direk Karlos
kung sino ang pinalagpas nito?
 Nababagay naman siya bilang Angeline sa pelikula nito, 'di ba? Kaya
naman niyang magpaamo ng mukha. Aminado naman si Bree na minsan parang resting
bitch face ang hitsura niya. She let out a sigh. Tinukod niya ang siko sa baba ng
bintanang katabi para maitukod doon ang gilid ng ulo.
Mukhang pokpok.
Shrimp.
Malandi.
Puro landi, walang talent.
Papansin.
Sinungaling.
Gumagawa lang ng issue.
Walang manners.
Palaaway.
Sakit sa ulo.
Puro pa-sexy, walang mapupulot na lessons sa movies, puro kalandian
lang.
Lahat ng mga masasakit na komento, bumabalik kay Bree sa tuwing
nakakatanggap siya ng rejections. Paulit-ulit na pinapaalala iyon ng utak niya para
pilitin siya na review-hin ang mga iyon. Baka kasi tama ang mga komentong iyon.
She could not even cry. Ewan. Namanhid na yata siya.
O tumibay.
Kaya hindi magiba ng bagyo sa loob ng kanyang dibdib ang panlabas
na anyo.
"Ma'am Bree," wika ng driver na walang kamalay-malay sa kanyang
agenda ngayon, "tanaw ko na po ang Hyatt Hotel. Sa basement ako paparada. Ite-text
ko na lang sa inyo kung anong number ng lot."
"Okay,"walang buhay niyang tugon kahit ang totoo, alam niyang hindi
masasagot ang textng driver mamaya. Naiwanan niya kasi sa bahay ang cellphone sa
sobrang galitkanina kaya basta-bastang sinugod si Direk Karlos.
.
.
***
AN
Yeheeeyyy! Updated na rin sa wakas ang Slide. Oh you don't know how many
attempts I had dahil sa internet connection XD Btw, huwag na kayong mabitin, one
chapter per day na naman ang updates natin (every Fridays to Sundays itong one
chapter per day na ito, ha?)
Kitakits bukas para sa Chapter 22! ;*
With Love,
ANAxoxo

- - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - -

Chapter 22: By Chance

NASA LOOB NG PRIBADONG DINING ROOM ng Hyatt Hotel si Virgo

kasama ang kanyang mga kapartido. Lima sa mga ito ang nanalo noong nakaraang
eleksyon sa pagka-senador, ang ilan naman ay kinailangang mamahinga mula sa
pagseserbisyo dahil sa pagkatalo sa tinakbuhang mga posisyon. Ilan lang naman ang
nakarating pagdating sa mga gobernador o mayor na kanilang kaalyado. Ang tumatakbo
namang bise-presidente niya na si Pacito San Juan ay hindi makakarating dahil sa
personal na rason na ayaw nitong ibahagi.
Bumungad ang malaki at pahabang mesa roon. Maayos ang pagkaka-set
ng mga kubyertos ang pagkain na lamang ang hinihintay. Matapos ang kamustahan,
nagsipag-upuan na ang lahat nang makumpleto.
Tumayo ang pinuno ng kanilang partido, si Senador Julian Herrera.
The man in his formal suit was already in his seventies, but sharp and presentable.
He lifted his wine glass to propose a toast. Glasses tossed and tinkled. Nagkanya-
kanyang inom sila. Sumisimsim lang ng alak si Virgo nang mapuna ang pagdako ng
tingin ni Senador Julian sa kanya.
"Siguro naman aware ang lahat," saad nito pagkalipat ng paningin sa
iba pa nilang mga kasama, "na malakas ang laban ni Senador Virgo sa pagkapangulo."
There was a wave of hush and agreeing nods here and there.
"Alam niyo na siguro ang ibig sabihin nito," ngiti ni Julian, "na
maaaring ito na rin ang maging huli nating pagpupulong na ako ang party leader ng
ating partido."
Muling umahon ang halo-halong opinyon at reaksyon, mga bulung-
bulungan at kaswal na pagsalit ng sulyap ng mga kapartido sa kanya.
Virgo humbly smiled. "Parang hindi ka rin naman mawawala, Senator,"
wika niya kay Julian. "Kanino pa ba ang ako kokonsulta at hihingi ng payo? Isa ka
sa mga taong maaasahan ko pagdating sa ganoong mga bagay."
Tumayo si Virgo para tuluyang angkinin ang atensyon ng lahat.
Bitbit niya ang wine glass na ininuman.
"Kung hindi na rin dahil sa pag-uudyok mo na tumakbo ako sa pagka-
pangulo, kung hindi dahil sa tiwala mo sa kakayahan ko, at sa tulong ng ating
partido, hindi naman siguro magiging ganito kalaki ang tsansa ko na manalo sa
eleksyon."
Karamihan ay tumango-tango. Lunod sila sa papuri mula kay Virgo
dahil napansin ng binata ang parte nila sa tatamasain nitong tagumpay.
"Kaya naman," ngiti ni Virgo bago inangat ang baso, "cheers para
kay Senator Julian."
"Cheers!" halos koro ng lahat na inangat ang kanilang mga baso.
"Cheers para sa Partido Filipino," taas niya ulit ng baso.
"Cheers!"
Makahulugan ang ngisi ni Virgo bago sumayad ang gilid ng baso sa
kanyang mga labi. He sipped his wine and the rest followed.
.
.
BREE COULD NOT CONTAIN HERSELF. Nakapasok na siya sa loob ng Hyatt Hotel, panay
ang gala ng paningin sa paligid ng magarbong istraktura. May Victorian Era feel ang
interior ng hotel, dominante ang kulay puting pintura na abot hanggang sa kisame at
ang kulay ginto na mga accent. Nakabitin ang pilar na mga chandeliers na matingkad
na dilaw ang liwanag na binibigay.
Alam niyang halos pinagtitinginan na siya ng mga taong napapadaan,
maging ng mga bellboy doon at iba pang staff. Hindi nababagay kasi sa pormalidad ng
lugar ang kaswal niyang kasuotan.
Pero hindi ba, hotel ito? Bakit kailangan na sobrang pormal ang
kasuotan ng mga guest?
She approached the receptionist and asked for Krista.
Nangingilalang tinitigan siya nito. Sigurado si Bree na napapaisip ito kung saan
siya huling nakita dahil pamilyar ang kanyang mukha.

"I am her friend, may naiwanan lang siya sa kotse ko nung hinatid ko
siya rito," pagdadahilan ni Bree para magsalita na ito.
"I'll try to page Miss Krista, Miss...?"
Napabuntong-hininga na lang siya. "Bree. Bree Capri."
May pagkilala na namilog ang mga mata ng babae. Pero pinili nitong
magpaka-propesyonal. Magalang itong ngumit sa kanya.
"Noted, Miss Bree Capri," anito bago tinapat ang maliit na
contemporary walkie talkie sa mga labi. Contemporary dahil walang antenna iyon. May
pinindot ang receptionist na ilang buton at nagsalita. "Hi, Leandro. Pwede bang
pakihanap si Miss Krista?"
'Yung celebrity, Ma'am Justine?
"Yes," nakangiti nitong sagot. "Pakisabi na may naghahanap sa kanya
rito sa receptionist area." Sumulyap ito saglit sa kanya. "Miss Bree Capri ang
pangalan. They can meet in the waiting lounge."
Copy.
"Thanks," tipid nitong ngiti bago binaba ang hawak na aparato.
"Tara, Miss Bree," kilos nito palabas ng receptionist area para iwanan ang mga
kasama roon. "I'll just assist you to our waiting lounge."
Nag-aalangan man na sisiputin siya ni Krista, tumango na lang si
Bree. "Thanks."
.
.
VIRGO WAS IN THE MIDDLE of a conversation with a mayor in front of a wall
mirror when a senator approached them. Nagbigay daan ang mayor at iniwanan silang
dalawa.
"Senator Roman," ngisi niya rito. "How are you?"
"Great," tipid nitong saad, matiim ang tingin at puno ng
kaseryosohan ang mukha nitong ginuhitan na ng edad at stress. "Nilapitan na kita
habang may pagkakataon pa ako." Nagnakaw ito ng tingin sa mga kasama nila sa silid,
naniniguradong walang makakarinig sa kanila.
"Mukhang seryoso nga ang gusto mong pag-usapan," inom niya ng
kaunting alak. "Go on."
"Alam mo naman sigurong ang gulo ngayon sa senado. Mas marami ang
nanalo mula sa oposisyon. Kung sakali man na ikaw nga ang manalong pangulo,
hangga't nariyan ang mga iyan, hindi natin magagawa ang mga plano natin. There will
always be these people who would disagree with our every action."
Virgo listened to Senator Roman with consideration.
"And worse, sinisiraan nila ang kapwa nila senador sa media, lalo
na at hindi nila kapartido."
"So, what do you want to propose as course of action, Senator
Roman" Virgo cooly replied. May ideya naman kasi siya kung saan tutungo ang usapang
ito. Gusto lang niyang magmula iyon mismo sa bibig ng kausap.
"Well," sumilip ang pagkatuso sa mga mata nito. The senator did not
smile, but his lips seemed to move in a way that it was about to do so. "You'll be
the most powerful man in the government in a month or so, Virgo. Ibig sabihin,
magkakaroon ka ng kakayahang gumawa ng order para mag-imbestiga at humanap ng
pwedeng cause para..." he shrugged, pretending to be quite uneasy, "para... siguro
mapaalis ang mga hadlang sa atin, at sa ating partido."
Bahagyang tumingala si Virgo, nasa kausap niya pa rin ang mga mata.
Misteryoso ang klase ng tingin na pinasada niya rito.
"Masyado pang maaga para diyan, Senator Roman," aniya. "Bakit hindi
mo ako hayaang, isa-isahin muna sila? Baka mabago ko ang isip at loyalty nila."
Then here comes, Virgo's devilish grin as he threw an underlook at the older
senator.

Ngumisi ito, pero nasa mga mata ang pagtataka. "How are you supposed
to do that?"
"Dalawa lang naman ang importante sa isang tao, Senator Roman,"
angat niya ng ulo. "Pera o buhay nila."
Senator Roman's grin widened. His shoulders slightly moved,
struggling to suppress the low chuckle that cruelly escaped from his lips.
Maluwag lang na ngumisi si Virgo. He was pretty entertained by
pleasing even the most evil of people he could encounter. Dahan-dahang sumimsim
siya ng alak mula sa hawak na baso, ang mga mata ay matamang pinag-aaralan pa rin
ang naa-amuse at natatawang si Senator Roman.
.
.
TUMAYO SI BREE nang makita ang pagpasok ni Krista sa waiting lounge ng hotel.
Hindi niya napigilang pasadahan ng tingin ang babae. Humahapit sa magandang hulma
ng katawan nito ang puting dress. Long-sleeved iyon at hanggang kalahati ng hita
nito ang pagyakap ng makipot na palda niyon. Mababa ang neckline kaya kita ang
cleavage nito. May extension ang itim na buhok ng babae kaya umabot sa puwitan nito
ang haba niyon. Mapula ang mga labi na nang-uuyam ang pagkakangisi sa kanya.
"Hi, Bree," maereng bati ng babae. "Want a selfie with me?"
Tumalim ang titig niya rito. Maingat na lumapit si Bree kay Krista
hanggang sa magkatapat na silang dalawa.
"Ano? Masaya ka ba?" mapanghamon ang mababang tono ni Bree,
matapang na nakatitig sa mga mata ng babae. "Masaya ka ba na nakuha mo ang role
para sa Forbidden?"
Umawang ang mga labi nito, kunwari, nagulat. "Oh? I got the role?"
She even dramatically placed a hand on her lower lip. "Oh. My. God. I don't know,
Bree. Hindi ba, mago-audition pa tayo?"
Bree scoffed. Behind the bitterness, she managed to pull a wry
grin.
"Come on, Krista. To me, you're a poor actress, kaya hindi mo ako
mapapaniwala sa pagda-drama mong wala kang kinalaman kung bakit ayaw na akong i-
consider ni Direk Karlos para sa role."
Hindi ito magpapatalo. Kita niya iyon sa bahagyang pag-iling ng
babae.
"I'm serious, hindi ko alam!"
Matabang na tinawanan niya ito. "Alam kong may ginawa ka." Bree
felt a lump in her throat and she despised it. She despised the realization that
after all these years, she would feel this way... This heavy and disillusioned and
hurt.
"Women like you, who take advantage on men, and step on other women
to get what they wanted..." manginignginig sa galit niyang wika rito. "Kinamumuhian
ko kayo."
"Don't hate me," Krista batted her eyeslashes. Ooh, the annoying
bitch smiled wider. "Just because I am better than you, that doesn't mean you are
allowed to hate me. Kayong mga nasa ibaba, mga newbies, mga..." ginawaran siya ng
mapanghusga nitong tingin mula ulo hanggang paa, "mga... never sumikat... you're
always so insecure, sa amin ninyo sinisisi kung bakit wala kayong marating sa
showbiz. You better quit it, Bree. Walang mararating ang taong insecure."
"I am not insecure!" she clenched her fists. Kailangan dahil
nangangati na naman siyang manugod. "I am mad! Dahil ang mga katulad mo ang
pumuputol sa opportunity naming mga may tunay na ibubuga sa showbiz! Mga katulad mo
na kung anu-anong sulsol ang ginagawa sa mga direktor tulad ni Direk Karlos, o sa
kung sino man para kayo lang ang magkaroon ng exposure, ng projects, ng career!"
"Ang kapal ng mukha mong mag-akusa na sinulsulan ko siya!" lipad ng
kamay ni Krista para manampal. Mabilis na sinalo ni Bree ang pulsuhan nito. Piniga
kaya napadaing ang babae.

"Seems like, ikaw ang tunay na insecure!" singhal niya rito.

"Threatened ka sa akin, Krista," titig niya sa mga mata ng babae na naghalo ang
pagkabigla at iritasyon. "You've always known I am better than you."
Patulak niyang binitawan ang pulsuhan nito para mailayo si Krista
sa kanya. She was about to walk out when Krista turned and pulled her by the hair.
Umikot si Bree at ginantihan ng sabunot ang babae.
Kapwa sila dumaing at napatili habang nagbubuno. Siya ang nanalo at
naitulak si Krista. Mabilis itong nawalan ng balanse sa taas ng takong ng suot
nitong sapatos. The woman gasped and threw a glare at her.
"Help! Help!" sigaw na nito nang matanaw na binuksan na ni Bree ang
pinto.
Relaxed na lumabas siya ng waiting lounge, pero kinabahan dahil
mukhang may nakasaklolo na kay Krista. Paglingon, nakita niyang may staff na
papunta sa kanya.
 "Miss—" tawag nito.
Shit, balik niya ng tingin sa harapan. Nilakihan ni Bree ang mga
hakbang at gayundin ang staff. Doon na siya nagpasyang kumaripas ng takbo pasakay
sa isang elevator.
Kakailanganin niyang ligawin ang mga ito bago siya makalabas ng
hotel.
Nanginginig ang buong kalamnan niya at ang kamay na pinansapo sa
noo.
Bree could even feel her lips tremble.
What did I ever do to you, Krista? Sa simula naman, hindi ko
pinaramdam sa iyo na may dapat kang ika-insecure sa akin.
Nanatili siyang nakasandal sa loob ng elevator na iyon. Bree hung
down her head and felt her hair strands drop to curtain her face.
Kapatid naman ang naging turing ko sa iyo... 'di ba?
.
.
LUMABAS SI VIRGO mula sa private dining room. Pumuslit lang siya para
makapagsigarilyo ng kaunti. Bumuntot sa kanya si Greg at ang isa sa mga tauhan ni
Jordan. After withdrawing a cigarette stick from his storage tin, may nahagip ang
kanyang paningin na naglalakad sa lobby kaya natigilan siya mula sa pagsisindi ng
sigarilyo.
He turned to Jordan's man. "Naiwanan ko sa kotse ang lighter ko.
Pakisuyo."
Tumango ito at umalis na. Nang matanaw ang pagsakay nito sa
elevator, binalingan ni Virgo si Greg.
"Kapag bumalik siya, pakisabing nagbanyo lang ako." At tumalikod na
siya.
"Saan ka pupunta?" tanong nito. "Baka hanapin ka ng mga tao sa
loob," tukoy ni Greg sa kanyang mga ka-partido.
"May suot kang earpiece," titig niya rito. "Malalaman mo rin kung
saan talaga ako pumunta."
"Sasamahan na kita—"
"Huwag na," walang lingon niyang putol dito.
Hindi na kumontra pa ang kanyang bodyguard. Pinanood nito ang
pagtungo ni Virgo sa dulo ng pasilyo at nawala na siya sa paningin nito nung lumiko
siya.
He saw Bree hurrying in her steps. Lumingon ito para siguro i-check
kung may nakasunod sa dalaga. Nang makilala siya ng mga mata nito, unti-unting
bumagal ang mga hakbang ng babae. She came to a stop as his slow, sure strides
crossed the distance between them.
Nasalo niya ang titig mula sa namamasa nitong mga mata. Naglalaro
ang umaahong emosyon at mga katanungan doon. Matapang ang dalaga sa panlalaban mula
sa pag-amba ng mga luha nito na pumatak.
Among the silence of the corridors, his steps synchronized with the
beating of her heart.
The closer Virgo got to her, the more his confidence got stirred
with wonder.
Curiosity.
Concern.
Why not? Wasn't he born for this?
To serve the people, the nation...
To be concerned with everyone in it?
Bree included?
Deretso pa rin ang tingin niya sa babae, tago ang mga gumugulo sa
kanyang isip.
Huminto siya sa paglalakad, nag-iyan ng kaunting espasyo sa pagitan
nila ni Bree na unti-unting pumihit para harapin siya.
.
.
 ***
AN
Hi, everyone! Happy Saturday! I hope you are all safe and warm, lalo na sa mga
nakatira sa lugar na maulan these days (like me~) And if ever you see homeless
animals out there, I hope you'll give them either a furever or temporary home
through this inclement weather :') But of course, maging maingat sa mga iuuwing
pets, make super sure they won't biteor hurt you, your safety matters most here
after all!
And thank you sa inyo sa pagsubaybay sa Slide <3 <3 <3 I am happy that you are
enjoying BreeGo's story! ;) Kitakits bukas para sa Chapter 23. That's one of the
chapters you shouldn't miss, one of my faves, just because.
With Love,
ANAxoxo

- - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - -

Chapter 23: A Piece Of Her Past

HINDI ALAM NI BREE KUNG SAAN MAGSISIMULA. Natagpuan na lang

niya ang sarili na nakaupo sa pasilyong iyon. Katahimikan ang namamagitan sa kanila
ni Virgo.
Nagnakaw siya ng tingin sa lalaki. Why would the future president
of the Philippines be sitting here beside her? On an empty hallway? Nakaupo sila sa
carpeted nitong sahig, nakasandal sa pader na kahanay ng ilang mga pintuan ng silid
na walang mga gumagamit, dahil wala namang lumalabas-pasok doon.
Pinaglalaruan ng kamay ng lalaki ang stick ng sigarilyo na hawak
nito. Nakapatong ang braso sa nakataas na tuhod. Hindi nito alitana kung nakasuot
ng mamahaling suit habang nasa ganoong posisyon.
Virgo turned to her. Alam niyang pinag-aaralan siya ng lalaki.
Hindi naman denial si Bree na obvious sa mga mata niya na naiiyak siya. Tumingala
siya. Nahigit ang paghinga.
"Hindi makakatulong iyan," basag nito sa katahimikan. "You can't
stop feelings when they want to show."
Pinilit pa rin niya na pakalmahin ang sarili.
"You have to let go of the tears."
"Ano ba ang ginagawa mo rito?" lingon niya sa lalaki. "No one
should see us here."
"I'm here to ask you that," matiim nitong titig sa kanya. "Nandito
ako dahil nag-lunch meeting kami ng mga kapartido ko."
Umiwas na lang siya ng tingin sa lalaki. Tinaas ni Bree ang mga
tuhod para mayakap ang mga binti.
"May kinausap lang ako."
"Who could that be," he breathed out. Sinandal na nito ang likod ng
ulo sa pader.
"Krista."
Lumingon ito sa kanya. "Krista?"
"She's famous. Dapat kilala mo siya," mapait niyang iwas ng tingin
dito.
"Why would a girl make you cry?"
"Hindi pa ako umiiyak."
"You're about to."
She released a heavy frustrated sigh. "Galit ako. Sobrang galit.
Nakakainis dahil nakakaiyak ang sobrang galit. Hindi dapat ganoon kapag nagagalit
ang isang tao."
Tumaas ang sulok ng labi nito. "You think so?"
Nakipagtitigan na siya kay Virgo. "Iwanan mo na lang ako dito. Baka
hinahanap ka na ng mga ka-lunch meeting mo."
 Mahina itong tumawa. "I'm on a break from them. It's not like you
to worry about me," may himig panunukso iyon.
"I am not worried about you," iwas niya ng tingin sa lalaki. Kung
bakit parang nahihiya siya, ewan. Mas occupied ang isip niya ng problema kay Krista
kaysa sa nararamdaman para kay Virgo ngayon.
"Eh 'di huwag kang makialam kung may mga maghanap sa akin o wala."
"Baka makita nila tayo."
"You really never relax," he sounded amused, staring at her with a
hint of wander behind his concern.
Yumuko siya. Napagtripan na kutkutin ang kinauupuang carpet.
"Akala ko," hindi rin niya napigilan ang hindi mapakwento,
"makukuha ko na 'yung big break na ilang taon ko nang pinagta-trabahuan, Mr.
President."
"You got a movie offer? You're finally a leading character in a
movie?"
"Sana," matamlay niyang sagot. She was plucking the carpet
carefully with her delicate fingers. "Dapat..."

"And this Krista... she got the role from you?"

Tumango-tango siya. Ayaw na niyang umimik dahil parang hikbi na ang
lalabas sa pagitan ng kanyang mga labi.
"Aren't you being too sensitive about this? In your age, Bree, you
should have already learned that some roles are not really given to you, some will
be yours, some will be assigned to another actress..."
"Alam ko," bahagyang pag nginig ng kanyang boses, "Pero wala akong
tiwala kay Krista. Nung una, gustong gusto ako ni Direk Karlos para sa role. Tapos,
dumating lang si Krista..." Nasapo niya ang noo. "Hanggang dito na lang ang
ikukwento ko."
"You know I can't help you if I don't know the whole story."
She nodded.
"The reason why the government can't help its people is that...
ayaw ninyong i-contribute ang hundred percent ng kaya ninyong i-contribute para
masolusyunan ang problema natin."
"Huwag mo akong idamay sa politics mo," irap niya rito.
"I have already told you this before, Bree," he took her hand away
from the carpet she was plucking. Pinatong ni Virgo ang palad niya sa tuhod nito
bago pinatong ang kamay sa kamay niya para ipirmi ito. "We're not different, you
and I. Ang mundo mo at mundo ko, hindi nagkakalayo."
Hindi maalis ang mga mata niya sa kanilang kamay. There was
something comforting... an assurance when their hands touched in that way.
"Hay, Virgo," hirap na hirap niyang iling bago siya tuluyang
sumabog.
He watched her intently. Patiently remained seated, letting her
take her time.
Binagsak na lang niya ang ulo at pinakawalan ang mahihinang mga
hikbi. Iyon lamang ang munting ingay na namutawi sa tahimik na pasilyo. Naramdaman
niya ang maingat na maghagod ng kamay ni Virgo sa ibabaw ng nanginginig niyang
kamay.
"You're here because it's your politician sales pitch, isn't it?"
she bitterly spat. "Ang tumulong sa mga tao?"
He just smiled at her, empathy seemingly mellowed in his eyes.
Nanghihinang sumadal siya sa balikat ng lalaki. Dinama ni Bree ang
panunulas ng mga luha sa kanyang mukha. Their hands moved. Hindi alam ni Bree kung
sino ang unang kumilos. Kung paanong nagtagpo na ang mga palad nila. They warmly
touched and pressed against one another. Their fingers filled the gap between each
others'.
"Siguro, para sa iyo..." panlalaban niya sa panginginig ng boses,
"maliit na bagay lang na hindi ko nakuha 'yung role... pero... para sa akin... iyon
ang dahilan kaya... kaya hanggang ngayon nandito pa ako..." mapakla ang naging tawa
niya, hindi buong puso. "Kaya hindi pa ako tuluyang nawawala sa katinuan... o
nagpapakamatay..."
He just listened and let their fingers knot.
"Wala naman kasing... wala talagang tumulong sa akin..." She
swallowed. "I did not make it here without paying for it... without hurting...
without..." She shut her eyes tightly. "At ang sakit-sakit sa pakiramdam na isang
pitik lang ng mga daliri ni Krista, nababalewala lahat ng paghihirap ko dahil
naaagaw niya ang mga bagay na kailangan kong paghirapan para lang marating ko.
Hindi ko alam... Hindi ko alam kung bakit galit na galit siya sa
akin... Wala naman siyang dapat ikainggit sa akin... Lalo na ngayon..."
Bree slowly opened her eyes and saw the wall on the other side
blurred.
"Ako ang dapat na magalit, Virgo. Ako ang may karapatan. Tama itong
nararamdaman ko ngayon na pagkamuhi sa kanya, pero bakit nasasaktan lang ako?"

Narinig niya ang pagkawala ng buntong-hininga nito.

"At ano ba ang maitutulong mo sa akin? Wala naman. Kahit mismong
gobyerno, hindi ako natulungan."
"In what way?" mabigat nitong saad.
Tumikom lang siya.
"Bree," he gravely warned her.
Ayaw niyang umimik.
Hanggang dito...
Hanggang dito lang dapat ang ibahagi niya kay Virgo tungkol sa
kanyang buhay.
Napasinghap siya nang humigpit ang kamay nitong nakahawak sa kamay
niya. A small cry slipped from her lips as he seemingly intend to crush her hand
with his grip.
"Tell," he gritted.
Bree closed her eyes.
Natatakot siya.
Sobra-sobra.
Bakit?
Bakit kay Virgo pa niya ito ikukwento?
At bakit si Virgo lang ang higit na interesadong makinig?
.
.
MAAGANG DUMATING si Bree para sa shooting ng pelikula.
Naka-set na ang mga camera at iba pang equipment sa lumang bahay na
isa sa mga set locations nila. Baguhan, kaya namamangha pa rin si Bree sa hitsura
ng paligid, kahit na halos dalawang linggo na silang nagshu-shooting.
Naramdaman niya ang kamay ng manager noon sa kanyang balikat. Gulat
na napalingon tuloy siya rito.
"Kabisado mo na ba ang script mo para sa scene na ishu-shoot
ngayon?" tanong ng lalaki sa kanya.
Masiglang tumango-tango siya. "Opo."
May kakaiba sa ngiti nito. "Galingan mo. Huwag mo akong ipapahiya
sa kanila."
She nodded. Bahagyang yumuko ito para magtapat ang mga mata nila.
"Tandaan mo, career mo rin ang nakasalalay dito. Kung gusto mo na
tuloy-tuloy ang maging dating ng projects mo, dapat dito pa lang, kayang-kaya mo
nang maging professional."
Medyo kinabahan siya. Desi-otso pa lang noon si Bree, pero
naiintindihan niya ang klase ng pressure na binibigay ng manager. Alam niya na
ganoon ito noon sa kanya dahil mahirap na eksena na itong ishu-shooting nila.
 Mula nang mabasa nga ni Bree ang script, medyo nakaramdam siya ng
takot. Wala kasi siyang kaide-ideya kung paano ang actual na bed scene. Kaya naman,
paano niya maisasa-arte iyon at magmumukhang kapani-paniwala sa mga makakapanood
niyon sa pelikula?
At hindi pa naman accessible masyado noon ang internet, kaya ang
pagsimple niya ng renta ng mga CD o DVD na may bed scenes lang ang naging magandang
reference ni Bree para may mai—arte.
"Hindi pwede ang mahina ang loob dito." Her manager encouragingly
tapped her shoulder.
"Naiintindihan ko," paling ang kanyang ngiti.
"Sige," layo na nito sa kanya nang matanaw ang isa sa mga crew na
papalapit na sa kanya. "Get ready."
Nilingon ni Bree ang crew na gumabay sa kanya papunta sa isa sa mga
silid ng bahay na iyon. Nasa silid na iyon ang sinet-up na dresser tables kung saan
sila inaayusan.

They made her wear a sheer night gown. Walang panloob kaya medyo
nakaramdam si Bree ng panlalamig. Even her hands were cold out of tension. Hindi
siya komportable sa ganito, pero gusto niya maging professional na artista kaya
dapat niyang kayanin.
Namilog ang inosente niyang mga mata nang abutan siya ng packing
tape.
Nag-angat siya ng tingin sa crew.
"Para saan ho ito?" walang muwang niyang tanong.
"Pantakip sa ano mo," the crew awkwardly replied.
Bahagyang nakaawang ang labi ni Bree, naghihintay na klaruhin nito
ang pinapahiwatig na dapat niyang takpan.
Nang mahalata na wala siyang kaide-ideya, tumuro ito sa pagitan ng
mga hita.
She swallowed. Pantakip ang tape sa ano niya?
Dala ng pagiging first timer at hiya, natakot siyang kwestiyunin
ang instruksyon. Tumango-tango lang si Bree at nilagay na lang ang tiwala sa mga
kasama niya sa set na iyon... sa kanyang mga co-actors... sa kanyang manager...
Tumayo na siya nang matapos ayusan para gumamit ng banyo dala-dala
ang tape.
Pagkatapos, tinanaw ni Bree ang kama na hihigaan niya para sa
eksena. Ang plot kasi ng pelikula, isa siyang rape victim. At ang kaso niya ang
mae-encounter ng pulis na bida sa pelikulang iyon.
Nayakap niya ang sarili nang mapagtanto na hubo't hubad ang co-
actor na makakasama niya sa eksena.
"Be professional," paalala sa kanya ng manager. "Huwag kang
mabahala. Kailangan talaga na nakahubad siya para mas realistic ang pagkaka-shoot
sa eksena."
Kabado man, tumango-tango si Bree.
"Alam kong awkward, pero ayusin mo lang ito, Bree, para hindi na
paulit-ulit ng take. Ayaw mo naman siguro ng ganoon, 'di ba?"
Oo. Ayaw niya. Nahihiya kasi siya. At hindi siya komportable na may
nakahubad na lalaki sa kanyang harapan.
At nagsimula na ang pag-roll ng camera. Mahigpit ang direktor,
metikuloso at panay ang sigaw. Madaling mairita dahil hindi pa naman ganoon ka-
advance noon ang mga gamit sa pagshu-shooting ng pelikula. Matinding hirap sa parte
ng lahat ang magpaulit-ulit ng shot dahil hindi pa naman ganoon ka-improved ang
editing system ng mga pelikula.
Nagtulug-tulugan si Bree. Nagpigil siya ng hininga nang maramdaman
ang pagbuka ng lalaki sa kanyang mga hita. Umarte siya na nagising at titili. Tulad
nung nasa script, tinakpan nito ang kanyang bibig ng malaki nitong kamay. Tinutok
nito ang hayok na ngisi sa kanya. Her heart was trembling at genuine fear.
 Kapwa nila ginampanan ang hinihingi ng kanilang mga karakter.
Kunwari, nanlalaban siya at pinupwersa naman siya nito. Tahimik ang buong paligid
na saksi ng eksenang iyon, buo ang atensyon sa kanila at sa kanilang mga trabaho
para manatiling maganda ang pagkakakuha ng camera sa nangyayari.
Until things felt wrong.
Umulos ito ng umulos. Naramdaman niya ang pagkapa ng kamay ng
lalaki sa tape na tumatakip sa hiwa niya.
Her whole being was alarmed. Doon na siya totoong nanlaban. Gusto
niyang tanggalin nito ang kamay sa kanyang bibig, sigawan ang lalaki kung bakit
tinatanggal nito ang tape.

Natanggal ang tape. Bree squirmed harder and received a slap that
made her dizzy.
Pwersahan itong pumasok. Her scream was muffled. Nanlalaban ang
katawan niya habang unti-unting dumadausdos ang mga luha mula sa kanyang mga mata.
.
"BREE!" kalabog ng kanyang manager sa pinto. "Ilang oras ka na diyan."
Nakasubasob pa rin ang mukha niya sa mga palad. Walang humpay ang
pagluha.
Walang naniniwala sa kanya. Wala raw nangyari.
They said she was only having a negative visualization.
They said she was only exaggerating.
Natural lang daw na maramdaman niya ang pagdikit ng ari ng kaeksena
niya na may suot naman daw na condom. Sinigurado ng walanghiyang bumaboy sa kanya
na hindi raw ito pumapasok sa kanya, na baka natigasan lang daw siya rito kapag
nadidikitan ang tape niya kaya kung anu-ano ang nagiging akala ni Bree.
"Bree," napapatid na ang pasensya ng manager, "halika na rito.
Magbe-break na lang daw muna tayong lahat sa shooting. Halika na at nang makainom
ka ng tubig. You're just getting overwhelmed."
.
"Again!" pang-ilang sigaw na iyon ng direktor.
Muling nag-roll ang camera. Muling humiga si Bree.
Nang maramdaman ang pananansing ng kaeksenang makapal ang mukha,
tinadyakan niya ito sa bayag.
"Cut!" bwisit na tayo ng direktor. "Cut! Cut! Cut!" Sumugod na ito
sa kanila.
Dumadaing sa sakit na hawak ng lalaki ang pagitan ng mga hita nito.
"Tinadyakan niya ako!" galit nitong sumbong.
Umayos ng pagkakaupo si Bree.
"Hanggang ngayon ba, hindi ka pa rin mahimasmasan?" bulyaw sa kanya
ng direktor. "Ituloy mo lang iyan at papalitan kita!"
Napayuko si Bree.
"Ang bago-bago mo pa lang, aksaya ka sa film! Wala ka pang
maibubuga, hija! Huwag masyadong malaki ang ulo mo dahil ekstra ka lang dito!"
Pakiramdam niya ay maiiyak na siya kaya nagdadabog na nilisan ni
Bree ang kama. Alertong hinabol siya sa labas ng bahay na iyon ng manager niya.
"Bree," hila nito para mapaharap siya rito.
Doon na nanukal ang kanyang mga luha. "M-Manager..." nginig ng
kanyang mga labi, hinablot niya ito sa mga braso. "T-Tulungan mo ako..." iyak niya.
"Ni-rape niya ako, maniwala ka sa akin..."
"Bree..." naguguluhan nitong titig sa kanya. Pero hindi makaya ng
manager na makipagtitigan sa kanya ng matagalan.
"Ayoko na po..." iyak niya. "Ayoko na po..." panginginig ng buong
katawan ni Bree. "Sa ibang pelikula mo na lang ako ilagay, Manager... Ayoko dito...
Manager..."
.
.
 Pero walang nakinig. Lumapit siya sa mga columnist nang hindi paniwalaan ng
manager. Pero ang nilabas ng mga ito sa diyaryo ay gumagawa lang siya ng walang
basehang isyu para sumikat. Ang lumabas sa mga blind item at tabloid ay
nagpapapansin lang siya. At ginatungan iyon ng mga kasama sa set sa pelikula, na
nung pinilit siya ng manager niya na tapusin ang pelikula, pahirapan pa bago siya
makakuha ng magandang take. Na hindi siya marunong makisama sa mga kasama sa set.
Na sobrang arte niya pagdating sa mga instructions at ayaw na ayaw niyang
makakaeksena ulit ang may kasikatang aktor na rapist niya sa pelikula... at sa
totoong buhay. Kung hindi raw siya laging late, hindi naman sumisipot sa shooting.
Kung sumisipot naman daw, madalas makalimot ng mga linya o umiiyak sa gitna ng set
para lang daw ma-cut ang pagshooting kapag naisipan niyang gusto niyang magpahinga.

Lumapit si Bree sa gobyerno. Iling lang ang natanggap niya dahil wala
siyang katibayan sa mga binibintang niya. Na mismong mga kasama na niya sa set ang
nagsasabi na walang katotohanan na pinagsamantalahan siya.
Tuluyan nang natuldukan ang pinaglalaban niya nang bisitahin siya
ng kanyang manager. Pinagbuksan niya ito ng pinto at pinatuloy sa kwarto. Bedspacer
pa lang naman kasi noon si Bree at wala pang kahati sa double deck ng silid kaya
solo nila iyon ng manager.
Umupo sila sa gilid ng pang-ibabang kama.
"Bree..." hawak nito sa kanyang balikat, "itigil mo na ito.
Sinisira mo lang ang career mo."
Nanatili siyang nakatulala sa kawalan. Wala siyang balak makinig
dito. Hahayaan lang ni Bree na magsalita ng magsalita ang manager hanggang sa
mapagod ito at iwanan na ulit siya mag-isa.
"Hindi lang ikaw ang nakaranas ng ganito," malumanay nitong
paliwanag. "Ikaw ang nakursunadahan ni Rico, at hindi pwedeng hindi siya pagbigyan.
Pasikat na siyang artista at napakiusapan na huwag taasan ang singil sa fee kung
makikisama tayong lahat sa kanya."
Nakuyom niya ang palad. Nanginginig ang mga kamay nang makumpirma
na hindi siya nababaliw. Na hindi siya nag-aakusa nang wala sa katwiran.
"Sa industriyang ito," patuloy ng manager, "dapat na sinasamantala
mo na may mga lalaking nahuhumaling sa iyo. Gamitin mo sila sa tama, at magiging
stepping stone mo sila para sumikat ka. Hindi sa ganitong paraan na sarili mong
image at career ang sinisira mo, Bree."
Walang emosyon na tinitigan niya ito sa mga mata. Sinusukat ang
sinseridad ng manager.
"This industry is not a paradise for everyone. May mga sinuwerte...
mga artista na napapadpad sa mabubuting mga kamay, na pinagbubuksan ng pinto para
makatrabaho ang mga tao na mas... mas maayos katrabaho, at mayroong mga tao na
kailangang maghirap at gumamit ng diskarte para marating ang pangarap nila bilang
artista... mga tao na kailangang may makatrabahong mga gago-gago dahil iyon lang
ang oportunidad na bukas para sa kanila. At kahit na hindi ka sinuwerte, Bree,
lamang ka sa kanila, dahil hindi ka na magiging tanga ngayong alam mo na ang bawat
kalakaran dito."
Her hurt was repressed. The bravery in her eyes were only hiding
them.
"This is the side of showbusiness you got yourself into, Bree.
Welcome."
And her manager felt more remorseful than happy to welcome her
there.
.
.
"DON'T BE SCARED," Bree bitterly laughed after sharing her tale to Virgo.
Humigpit ang kamay niya sa pagkakahawak sa kamay ng lalaki. "Wala kang nati-trigger
na anumang trauma sa akin kapag may nangyayari sa atin." Dumeretso na siya ng upo
at bumitaw sa kamay nito para punasan ng dalawang kamay ang sariling mga luha.
"Everytime a new man fucks me, I feel one fuck further away from that animal." She
smiled faintly. "It's just like... burying the bad memories with better ones.
Nakakatulong makalimot..."
Nilingon niya si Virgo nang matuyo ng kamay ang basang mukha. Wala
siyang makapa na emosyon sa titig nito. Mukhang malayo ang isip ng lalaki sa
pisikal na presensya nito sa kanyang harapan. She gently patted his cheek.
"I have to go," tayo ni Bree. "Siguro naman, wala nang naghahanap
sa akin dito." Pinagpagan niya ang suot na jeans. "Nag-overacting na naman kasi ang
Krista na iyon. Natumba lang dahil siya naman ang naunang makipagsabunutan, tapos
kung maka-Tulong! Tulong!" she mockingly mimicked Krista, "daig pa ang kinakatay na
baboy."
Dahan-dahang tumayo na rin si Virgo mula sa kinauupuan nito.
"I'll visit tomorrow night," wika nito sa mababang tono.
Naguguluhang nag-angat si Bree sa lalaki, pero nakatalikod na ito
at naglalakad palayo sa kanya.
"Bakit?" pahabol niya.
"Bakit ba tayo nagkikita?" walang lingon nitong sagot pagkahinto sa
paglakad.
Para lang sa sex...
"Para lang sa sex, 'di ba?" tila narinig nito ang iniisip niya. "I
promised to help you. So, tomorrow night, you'll be one more fuck further away from
your past, Miss Bree."
Nagbaba siya ng tingin. Ano ang gusto nitong mangyari? Ma-flatter
siya? Matuwa dahil naawa ito sa kung gaano kamiserable ang buhay niya? Wala pa nga
siya sa parte ng pagkukwento kanina kung paano niya nakilala si Krista. Na naging
ka-bedspacer niya ito. Na si Krista lang naman noon ang nag-comfort sa kanya, at
nag-encourage sa kanya na ituloy-tuloy ang pagpursue sa pag-aartista.
Iyon pala, ginamit lang siya nito para makasama-sama sa kanya sa
paghahanap ng mga pwedeng pag-ekstrahang mga pelikula o tv shows...
Para maagawan siya ng mga project...
"It was so tiring... to be always used... isn't it?" wika ni Virgo,
hindi pa rin lumilingon, pero natatanaw na niyang nagsisindi na ang binata ng
sigarilyo. "So why not use me?"
"Why would you want that?"
"My purpose is to serve people. In whatever way I can."
"I'm not a part of your politics."
She heard him scoff sexily. And that was his only reply to her.
"Nababaliw ka na," hindi niya napigilang ibulalas. Baka sakaling
magising ang lalaki sa kahibangan nito.
He just smoked, pocketed his lighter and walked on.
.
.
***
AN
Ohayyoooo hahaha <3 Happy Sunday! Here's the last part of this week's updates
for Slide <3 <3 <3 Kitakits next week para sa susunod na mga kabanata ;) Sure na
meron, kasi super enjoy ko ang pagsulat sa story na ito, as much as naeenjoy ninyo
ang bawat bagong chapter :* <3
With Love,
ANAxoxo

- - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - -

Chapter 24: Respect

SINAGOT AGAD NI VIRGO ang tawag. Nanatili siyang tahimik sa

backseat ng sasakyan habang pinapakinggan ang caller. Maingat siya lalo na at
kasama ngayon sa mismong kotse ang isa sa mga tauhan ni Jordan. Sigurado siyang
nagpresenta ang gwardiya na sumama sa kanila ni Greg sa iisang sasakyan nang
lansiin ito kanina lang tungkol sa lighter na naiwan sa kotse.
Tumango si Virgo. "I'm glad to know that info. Thanks." Habang ino-
off ang cellphone, inanunsyo niya sino ang tumawag. "That's my campaign manager.
Ini-inform lang niya ako sa current standing ko ngayong eleksyon."
Inaasahan na niya ang hindi pagsagot ng dalawa. Ibig sabihin niyon
para sa kanila ay nakuha ng mga ito ang nais niyang iparating.
Sa totoo lang, hindi si Ryan ang tumawag sa kanya.
But the information he got was about Bree.
Nanatiling nakaupo si Virgo sa kotse, mukhang relaxed. Nakatanaw
siya sa bintana pero patungo sa ibang direksyon ang isip.
Dahil sa mga nalaman niya mula sa tawag na natanggap, mukhang
malakas na ang loob niyang alukin si Bree.
Alam niyang mahihirapan ang babae na tanggihan iyon.
.
.
.
***
.
.
.
BREE POURED ANOTHER WINE IN HER GLASS. Pagkababa ng bote, bumalik siya sa
salas. She sat with her slender legs crossed, sliding down the skirt of her pale
pink silk robe mildly patterned with gold stitching.
Nakaladlad ang mahaba niyang buhok, halos mag-alon-alon dahil mula
nung maligo siya hindi iyon nakatikim ng suklay. Tila nakalambitin ang sleeves ng
roba sa kanyang mga balikat, nakabuka iyon kaya halos sumilip ang malusog na mga
dibdib.
She was done sobbing. Nakatulog na nga siya kagabi sa kakaiyak. Now
she was drinking, feeling as bitter as the wine. Her lips licked and let the
aftertaste kick her back to her senses.
Hindi siya dapat umiiyak o nagmumukmok ng ganito.
Wala siyang ginagawang masama, 'di ba?
Pero, tao lang din siya na napapagod. At kung alak ang solusyon
niya para makabawi ng lakas ng loob, hahayaan na lang niya ang sarili niya.
Siyempre, hindi niya ito recommended, pero saan pa ba siya makakahanap ng
mapagkukunan ng lakas ng loob?
Wala naman siyang pamilya.
Wala ring mga kaibigan o mga tao sa paligid na sinsero ang concern
para sa kanya.
Sa oras na makita sila ng mga ito sa ganitong kalagayan, natatakot
siya na gamitin lang nila ang pagdaramdam niya para sirain siya.
She tipped the glass higher to empty it.
Bree felt like a dirty slut as she felt some drops slide away from
her lips. Tumakbo ang mga patak ng alak pababa sa kanyang pangahan, sa leeg, sa
dibdib. Pinunasan niya ng mga daliri ang sulok-sulok ng labi.
Nagpakawala siya ng daing.
Kailangan ko na mag-ayos-ayos...
Her cellphone rang.
Halos kaladkarin niya ang sarili pabalik ng kwarto.
Hindi alak ang dahilan ng pagpintig ng kanyang ulo, kundi
kakulangan sa tulog.

What if I take sleeping pills? She wondered before answering the

call. "Hello?"
Bree, ako ito,boses ni Manager Ken.
 "Yes, Manager Ken?"
Oh, she was really, really trying. She was trying to get herself
together with the way she spoke. Bree was hoping she was not slurring her words.
Kumbinsido niya ang sarili na ayos siya pakinggan, pero nakainom
siya kaya hindi na talaga niya alam kung ano ang totoo at ano ang imahinasyon lang
niya.
Iniwan ni Bree ang dresser table at binagsak ang katawan sa kama.
She let out a soft grunt as the soft mattress caught her back.
Are you okay?
"I'm just feeling sleepy..." pikit niya ng mga mata.
Nanahimik ito saglit. Oh, no. Not again. Huwag na sana siya
kwestiyunin ni Manager Ken...
Tumawag ako para i-inform sa iyo na nasa one hundred million plus
na ang kita ng movie ninyo. And take note, it's been just four days, Bree.
Ngumiti siya, kahit wala sa mood. Para bang kaharap niya ang
manager kaya kinailangang pumeke ng ngiti.
"That's great..."
Another silence. Nagtataka siya kung bakit sobrang ingat yata ni
Manager Ken sa mga sasabihin nito. Bakit pa nito kailangang gawin iyon? Eh, alam na
naman niyang si Krista na naman ang nanalo.
Na kay Krista na binigay ang role para sa Forbidden.
Kamusta ka na? lakas-loob nitong saad, dama iyon ni Bree sa
pagsasalita ng manager na sinabayan ng pagbuntong-hininga. I hope you're not
drinking too much, Bree.
Halos maubo siya habang pagak na tumatawa.
"What are you talking about?"
I know you, Bree...
That sucks. Manager Ken knew her already. Ewan, pero 'yung mga
manager naman niya noon hindi ganito. Nakukuha pa ng mga ito na magulat kapag
nalalamang nag-iinom siya. Nakukuha pa ng mga ito na magulat kapag gumagawa siya ng
eskandalo, o napapaaway...
Look, patuloy nito, hayaan mo na ang Forbidden kay Krista. This is
a good thing—
"How come?" irap ng mga mata niya. "Paano'ng good thing, Manager
Ken? How dare Direk Karlos reject me just because of my work history? I know, it's
bad... it's unacceptable... it's... it's unprofessional... pero kamusta naman 'yung
mga recent projects ko?"
I know, darling. So, why waste our time on him? Kung hindi ka niya
ma-appreciate, doon tayo sa makaka-appreciate sa iyo. You're on your way to
becoming a big star now, Bree. Wala ka na sa posisyon na kailangan mong magmakaawa
para sa isang project, o makipag-agawan. We are leveling up now, so, that's okay.
Now, that got her interested.
Look, you're already over and done with those racy and titillating
films. I guess, this is a great opportunity for you to change genre.
Napamaang siya. "C-Change genre?"
Yup. I will find a project for you na hindi required na magpa-sexy
ka. O mas mild 'yung pagpapa-sexy.

"Manager Ken," sapo niya ng noo, "bakit? Trademark ko iyon. Dito ako
nakilala... sa pagiging sexy. Sa pagpapa-sexy. Sa pagiging sensual... 'Yung
pinagpapantasyahan."
And you've already mastered that. Kaya on another level naman tayo.
"Mastered? Paano mo nasasabi iyan? Paano'ng na-master ko na kung
wala naman akong naging pelikula sa genre na ito na ako ang leading lady? Paano mo
nasasabi iyan kung lagi naman kay Krista napupunta 'yung mga role na gusto ko?"
Natahimik ito.
"You know what I am feeling right now, Manager Ken?" dahan-dahang
upo ni Bree sa kama. "Feeling ko, ginagawa mo lang ito para mawalan ng
kakumpitensya si Krista."
Why would I do that? nasa tinig nito ang defensiveness. Ikaw ang
talent ko. Kung ako nga ang papipiliin, I will be proud if you'll take Krista's
place in being the most famous sexy star in this industry. But every battle doesn't
have to be just a fist fight, darling. You also need to strategize. To survive.
Narinig niya ang tunog ng doorbell.
"And you think, I won't make it, huh? Na wala akong laban kay
Krista, kaya inaalis mo ako sa mga sexy roles," tumayo na siya para tunguhin ang
pinto habang inaayos ng isang kamay ang pagkakasara ng robang suot.
Hindi sa ganoon, Bree. May laban ka. Pero nakikita mo naman, hindi
sapat iyong talent lang sa industriyang ito.
Hindi niya alam ang isasagot doon.
You need people's attention. And also their respect. Dapat
seryosohin ka nila. Hindi ka seseryosohin ng mga tao kapag puro ganito na lang ang
ginagawa mo. You get people's respect by doing something they thought you can't do,
but you can... and surpass their expectations too through mastery.
Malapit na siya sa pinto.
Dream bigger, Bree. A dream bigger than just defeating Krista in
her own game. Don't you like the idea of not being just a sexy actress but be
called a versatile actress?
Hawak na niya ang doorknob.
Versatile actress... isip niya sa sinabi ni Manager Ken.
Strategy ito. Okay? assurance ng kausap niya sa cellphone. Pwede
kitang puntahan ngayon para mapagplanuhan natin kung ano ang gusto mong i-try na
mga projects. Kung gusto mo ng comedy o mag-try maging TV host o...
"Bukas na lang," buntong-hininga ni Bree bago pinutol agad ang
tawag.
Walang anu-anong binuksan niya ang pinto at natanaw ang isang
lalaki na nakasuot ng hoodie. Dali-dali siyang lumapit sa gate.
Kumunot ang noo niya at naihilig ang ulo para silipin ang mukha na
naaaninuhan ng hood. Napaatras siya nang lumapit ito at maingat na inangat ng
kaunti ang hood para masulyapan ang mukha nito.
She could not help laughing.
"What's so funny? Open the gate already."
Wow. He sounded humble too.
She covered her mouth with a hand.
"Sineryoso mo talaga ang sinabi ko na magsuot ka ng hoodie!"
Sigurado si Bree na nagsasalubong na ang makapal nitong mga kilay.
Inasikaso na niya ang pagbubukas ng gate.
"Hindi ka seryoso doon?" may bahid iyon ng pagkadismaya.

Bakit kanina lang galit siya? Tapos ngayon tumatawa na ng ganito?

Lasing na nga ba siya?
Umatras siya dahil walang anu-anong pumasok sa gate ang lalaki.
Muntikan pa siyang matapilok habang tinatawanan ito at lumalakad ng paatras. Buti
at mabilis ang mga kamay nito na nahawakan siya sa magkabilang mga braso.
Oh, Virgo. Why are you always this quick to catch me?
She was still chuckling as her head tilted up to meet Virgo's dark
gaze shadowed by his hood. Ni hindi siya makaramdam ng kung anong takot sa pirming
pagkakatikom ng mga labi nito habang nakatitig sa kanya.
"Haaay..." sapo niya ng kamay na may hawak na cellphone sa dibdib.
"I thought you're a very, very bad boy, Mr. President," she grinned. "Masunurin ka
rin pala."
"You're drunk," bitaw nito nang makatayo si Bree ng maayos.
Ang lalaki na rin ang nagsara ng gate bago siya nito binuhat.
"Virgo!" kawit ng mga kamay niya sa leeg nito.
 Nawala sa isip niya ang hawak na cellphone. Nahulog tuloy iyon sa
damuhan ng bakurang iyon. Virgo picked it up, pocketed it before carrying her again
in his arms, like how a chivalrous knight would do to a rescued princess.
Bree threw back her head and saw the dark star-studded sky. Tila
sumasayaw ang mga bituin, pares-pares ang mga ito na magkakadikit habang
kumikinang.
Maybe, I'm really already drunk...
Bree closed her eyes.
.
.
PINANOOD NI BREE ang paghahanda ni Virgo sa bathtub. He was bent over the tub,
checking the warmth of the flowing water from the faucet. Nanatili namang
nakasandal ng patagilid si Bree sa pinto, may hawak na cup ng mainit-init na tsaa.
Ang lalaki ang naghanda ng inumin para sa kanya, para raw mahimasmasan siya mula sa
pagkakalasing.
So far, she was already feeling better.
Hindi na rin siya nagtataka kung bakit dumating nang naka-hoodie
ang lalaki. Bukod sa nangako ito na bibisitahin siya ngayon, maga-alas-otso pa lang
din ng gabi nung nakarating ito. Mas mapapansin ito ng mga tao kung hindi
magbibihis ng ganoon.
Now, it was already around ten in the evening. Nakaidlip lang siya
saglit at kinabahan nung makita ang sarili na nakahiga sa kama kanina. Kinapa ni
Bree ang sarili, pinakiramdaman.
Totoo nga siguro ang sabi ni Manager Ken sa kanya kanina. Kapag may
ginawa ang isang tao na hindi expected mula rito, nakukuha nito ag respeto ng mga
tao.
She was wondering why Virgo did not even take her drunkenness as an
opportunity to have sex. After all, it was the only thing they have between them—
they just wanted some good fuck. It was the only reason they meet. It was the only
reason they keep seeing each other, wasn't it?
"I can't believe you just let me sleep, Mr. President," she teased
after sipping her tea. "Sleep without touching me everywhere."
"You're drunk," simple nitong sagot.
"We've had drunk sex a couple of times, didn't we?"
"But you're still thinking straight," harap na nito sa kanya.
"Hindi tulad nung kanina, para kang baliw."
Napabungisngis siya. "Oh, really? Naninibago ka pa? I'm crazy, Mr.
President."
He tugged a lopsided grin. "Really?" he paced closer to her. His
every step coincided with the falling beat of her tensed heart. Pailalim itong
tumitig sa kanya. "If you're crazy, then I think it's such a wonderful thing to be
crazy then."
"Stop me," she eyerolled. Nasa mood na naman kasi ang lalaki para
magpakilig.
Nakalapit na ito, halos nakayuko sa kanya para matitigan siya sa
mga mata. "Our bath is ready," he hotly murmured, touching the sleeve of her robe.
"Ubusin mo na iyang iniinom mo..." Naramdaman niya ang pag-angat ng tela mula sa
kanyang balikat. Maingat na binaba iyon ni Virgo. Yumuko ang lalaki para lapatan ng
halik ang nakalantad niyang balikat.
Hinigpitan ni Bree ang pagkakahawak sa cup ng tsaa. Delikado na
mabasag iyon dahil sa init at kiliti na hatid ng kinilos ng binata. She spread a
wide smile and giggled.
"We also have something serious to talk about," angat ng
enigmatikong mga mata sa kanya para saluhin ang tingin niya.
"Serious?" lumiit ang ngiti ni Bree. "What serious?"
There was nothing serious between them, so why they needed to talk
about something serious?
Lalong nilapit ni Virgo ang katawan sa kanya. Inagaw nito ang cup
para madiin siya nitong maipit sa pinto. Mula sa patagilid na pagkakasandal,
napatalikod siya sa hamba niyon at lumapat doon ang likod.
The movement dropped the sleeve of her robe lower. His free hand
accessed her exposed breast. Napasinghap siya sa mainit na paglapat ng palad nito
doon. He pressed his palm against her breast, slightly squeezing it before he began
massaging.
Then, squeezed.
"Ahh..." tingala niya. Her eyes half-closed and met his intent
stare.
"What I want to talk about," he opened up, "is about you dating my
cousin— Jordan."
.
.
***
AN
Good evening, everyone! <3 Advance kong pina-pub ngayon ang UD para bukas kasi
may lakad ako bukas andddd I am not sure what time na ako makakauwi n'un. So there
it is! ;) <3 I hope you enjoyed the latest chapter of this (and my other two
ongoing stories!) and kitakits ulit sa Sabado at Linggo para sa mga mas bagong
chapters!<3 <3 <3

Thank you so much for your continuous support! ;* <3

With Love,ANAxoxo

- - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - -

Chapter 25: Alliance

"Oh," was Bree's disappointed sigh as she stopped the urge

to hold Virgo's arm. Iniwas niya ang mukha sa lalaki nang maramdaman ang unti-unti
nitong paglapit.
Pakiramdam niya, pinamumulahan na siya ng mukha.
Paano nalaman ni Virgo na nakipagkita siya kay Jordan?
Sigurado naman si Bree na walang reporters, bloggers o paparazzi sa
paligid nung nag-dinner sila. Exclusive ang restaurant na kinainan nila. Wala ring
katao-tao sa paligid nung hinatid siya nito pauwi.
Oh, those sly columnists. This must be of their doing.
Wala siyang malay ngayon sa latest na tsika sa showbiz. Nasa blind
items na naman ba siya? Pinagpipiyestahan na naman ba siya ng media lalo na ngayong
may bago siyang pelikula?
Nilapat niya ang mga kamay sa dibdib ni Virgo. Dahan-dahan niyang
tinulak palayo ang lalaki.
Nagkaroon ng pag-aalala sa mga mata nito. "Bree..."
"I just got bored," buntong-hininga niya habang kinukuha na rito
ang cup ng tsaa. Pagkatapos, tinungo niya ang kwarto. Sinundan siya ng lalaki.
"Ayokong panoorin ulit ang movie ko nung pinalabas na siya sa mga sinehan, at na-
bored ako rito sa bahay. So, I went out."
"With Jordan?"
"It's Manager Ken," lapag niya sa dresser table ng cup bago hinarap
si Virgo. "Matagal na raw siyang kinukulit ni Jordan na magkita raw kami. He
figured why not, hindi naman kasi basta-bastang tao raw si Jordan, isa siyang
Ferdinand at pinsan ng posibleng maging pangulo ng Pilipinas. So, he thought,
there's nothing wrong if we go out. At pumayag naman ako roon."
"Dahil?" hila ni Virgo pababa sa zipper ng suot na hoodie.
Her eyes were distracted and followed his hand, watching the
clothing slowly unveil his body beneath it. To her disappointment, he was still
clad in that tight grey t-shirt.
Binalik niya ang mga mata sa lalaki. Nakakahiya. Sobrang nakakahiya
itong aaminin niya. Hindi siya makatagal ng titig kay Virgo. Lalo na at tumaas ang
nakakatuksong ngisi sa sulok ng labi nito.
"Fine!" suko niya. "Sumama ako kay Jordan dahil una, bored ako sa
bahay at gusto kong kumain sa labas. Libre niya lahat."
Understanding was in Virgo's eyes.
"And..." nayakap niya ang sarili, nahihiyang nagnakaw ng sulyap
dito. Na-glue na ang mga mata niya sa lalaki dahil hinila na nito pahubad ang suot
na t-shirt. Oh, God. That body. That chest... that abs... "...akala ko, may
malalaman ako sa kanya tungkol sa iyo... kapag nakakwentuhan ko siya."
"I see," lapad ng ngisi nito habang inaasikaso na ng mga kamay ni
Virgo ang butones ng pantalon nito.
Halos mahigit niya ang hininga. Mahigpit ang pantalon ng lalaki,
yakap na yakap ang malalakas nitong mga binti, hulmang-hulma ang umbok sa pagitan
ng mga hita nito. Mukhang kanina pa nito iniinda ang pananabik para sa kanya para
manigas ng ganoon.
Had it been really a torture for Virgo to wait for her this long to
wake up without touching her?
"I'm telling the truth."
"I know," lapit ng lalaki sa kanya.
"You're not yet taking off your pants," tingala niya sa binata.
With both hands, he swiftly pushed back the sleeves of her robe.
Bumagsak ito sa kanyang likod, dumulas sa kanyang mga braso. Nasa tali na ng roba
ang mga kamay ni Virgo, nagmamadaling kinalagan iyon para tuluyang bumagsak ang
kasuotan.

She was now stark naked in front of him. Virgo stood back to admire
her while his fingers dragged his pants' zipper down.
Damn, his glorious hell of a cock.
"If you're that interested about me," hubad nito sa pantalon at
briefs, "then you can get to know me some more after the election."
"What do you mean?" singhap niya dahil hinablot siya ni Virgo at
naglapat ang kanilang mga katawan.
The feeling of his cool skin against her bare breasts was tickling
her senses. Exciting her. Making her feel so exposed she was left with nothing to
hide.
"I'll be on vacation after election," anito. "I think it's a good
idea to bring you along with me."
"Where?" bahagyang liyad niya nang ibaba ni Virgo ang mukha para
ilapit sa kanya.
She felt their lips brushing against each other.
"On a cruise," he murmured against her lips, his warm breath
touching Bree.
Hindi makapaniwalang natawa siya ng mahina. "Sa lahat ng tao, ako?
Ako pa ang gusto mong isama?"
He pulled away and nodded.
"Aba," pilyang ngisi ni Bree, "parang masyado ka nang nahuhumaling
sa akin." Humagod ang kamay niya sa dibdib nito.
"You have nothing to worry about, alam ko naman kung ano lang ang
mayroon tayo."
Nagbaba siya ng ngiti. May kung anong panlalambot ang humalili sa
sigla kanina ng kanyang katawan.
"Oo naman, naninigurado lang ako," angat niya ulit ng tingin nang
makahuma ng panibagong lakas ng loob na salubungin ang tiim ng mga mata nito.
"You never relax, Bree," anito, mga katagang madalas na sabihin sa
kanya ng lalaki.
"Should I? In your company, Mr. President?" something shone in her
eyes, an emotion that Bree could not name too. "If I relax, baka mahulog ang loob
ko sa iyo."
May kung anong nag-iba sa timpla ng mukha ng lalaki.
"You have almost everything, Mr. President," unti-unting paglayo ng
katawan ni Bree dito. "The looks, the money, the power, the brains... you're too
good it's impossible for anyone to never like you... or love you."
Dahil sa pagkakatitig sa kanya ng binata ng ganoon kataga,
nakaramdam siya ng pagkapahiya. Parang mali na sinabi niya ang mga iyon sa lalaki.
Ano ba kasi ang sense na sabihin niya ang mga iyon kay Virgo? So what if what she
said were true? So what if she knew those things and let Virgo know that? Ano ang
purpose ng pagsasabi ng mga iyon?
Was she being too defensive?
Hinila na siya sa kamay ni Virgo patungo sa banyo.
Napadaing siya nang sapilitang isandal ng lalaki sa tiled na pader
niyon. Hindi pa siya nakakahuma, mariing lumapat na ang katawan nito sa kanya. He
grabbed her under the jaw, close to her throat and crushed her lips with his kiss.
Kinawit niya ang mga kamay sa leeg nito at tumugon ng kasing alab ng halik nito.
Their heads moved side to side, her hand slithered up to his nape, reached for the
back of his head and clutched his hair.
Naramdaman niya ang pagkilos ng isa pa nitong kamay. Naglikot ito.
Humagod sa kanyang katawan. Nagpabalik-balik ito sa pagsunod sa hubog ng katawan
niya bago mariing lumapat mula sa kanyang tiyan pataas sa isang malusog na dibdib.
Kontrolado ng lalaki ang pagpiga roon at naging maingat.

His kiss muffled her soft moan. He opened his mouth wider, almost
conquering hers. Virgo teased her with his tongue, and she accepted the invitation
with her tongue. They flicked each other and licked. Bree moved her lips to catch
his playful tongue. Sumipsip siya. At mas dumiin pa nang maikiskis niya ang pagitan
ng mga hita sa pagkalalaki nito.
She almost tiptoed and gave her best effort to grind on his erect
cock.
Kinawit na niya sa balakang ng lalaki ang isang binti kaya bumaba
ang kamay ni Virgo para sumuporta. Bree felt his lips lowering to the side of her
face. Sumipsip ito sa pangahan niya habang mabagal siyang gumigiling sa katawan ng
lalaki, sinisigurado na magkikiskis ng tuloy-tuloy ang nag-iinit nilang mga
katawan.
Naramdaman niya ang pag-iiwan ng binata ng laway mula sa kanyang
pangahan habang dumidila pababa sa kanyang leeg.
Binuhat na siya ng lalaki. Her legs wrapped around his waist as she
watched Virgo pull back to give her a stare. Nag-angat si Bree ng kamay at
pinunasan ng mga daliri ang gilid ng labi habang nakangiti rito.
Hindi magawa ni Virgo na ibalik ang binigay niyang ngiti. May kung
anong panggigigil sa mga mata nito na matalim ang tingin sa kanya.
Was he having a hard time too? Having a hard time denying what his
body was showing. The kind of desire that she was feeling for him too. The desire
to be entangled with his body for everyday, every time... the itch that left her
restless and waiting for him to relieve through heat.
But everytime they're done, Bree only itched for him for more.
"Ibaba mo ako," aniya na sinunod agad ng lalaki.
Bumalik saglit si Virgo sa kwarto para kumuha ng condom at suot na
iyon nang balikan sa banyo si Bree.
She gracefully headed to the bathtub. Walang hiya-hiyang pumasok
doon. She positioned herself in all-fours and turned to Virgo. That look told him
what to do. Sinaluhan na rin siya roon ng lalaki. Kampanteng umupo ito, nakapatong
sa gilid ng bathtub ang isang braso.
 His hand reached for her ass and gave it a squeeze. Napapikit siya
saglit, nakagat ang pang-ibabang labi habang dinadama ang gaspang ng kamay ng
lalaki na pumipiga sa nabasa na niyang puwitan. His hand smoothly ran over it,
feeling her ass slippery since it was wet with the warm water from the bath tub.
Naihilig ng lalaki ang ulo, pinagnanasahan ang tila bilugan niyang puwitan. It
looked like a glazed, candy treat— shiny. Virgo leaned forward and slid his hand
underneath.
"Ah!" singhap niya ang humagod na sa hiwa niya ang hintuturo nito.
Sumilip sa kanya ang binata, pinapanood siya, naghihintay sa
kanyang reaksyon habang patuloy sa pagkalikot ang daliri nito. His fingers teased
her with a few strokes. She felt him rubbing her up and down, following the line of
her slit. Wala sa loob na napapikit siya. Her moans trapped in her throat.
Natatakot siyang magbuka ng mga labi dahil parang maglalaway na siya.
Damn, she was getting closer to be driven insane by this man
Naghalo ang pag-igik at singhap ni Bree nang ipasok ni Virgo ang
mga daliri. Namimilog ang mga mata dumilat siya, napaawang ang mga labi habang
nilalaliman ng mga daliri ni Virgo ang paglalabas-masok sa kanya. Humawak na ang
isang kamay niya sa dulo ng bathtub ng mariin. She needed this support or else, her
shaky body would collapse.
Then, Bree lowered her head. She saw her wetness slowly enveloping Virgo's
fingers. Nasisilayan niya iyon sa tuwing lumalabas ang mga daliri ng lalaki.

"What are you so insecure about Krista, Bree?" tanong ni

Virgo. "As long as I'm here for you, you'll be rest assured that she's not having
any sex as great as you do."
"Virgo, I—" maikli ang tili niya nang hilain na siya ni Virgo
pakandong dito.
Sakal na siya ng braso nito sa leeg habang nililiyad ang kanyang
katawan at binubuka ang mga hita. He turned to her, his lips brushing slightly at
the side of her face while he kept on moving to properly position their bodies.
"Does she have your ass? Your tits?" he harshly breathed. He
roughly stroked her slit again.
"Virgo!" she cried with a shallow breath.
"This pussy?" he gritted. "Does she have this? I haven't seen or
met that bitch, but I'm sure, she doesn't. These are some of the things Krista
can't take away from you, Bree. Something she can't replicate."
He inserted his fingers deeper. Lalo siyang napaungol nang
maramdaman ang paglilikot ng mga iyon. Sumayaw ang katawan niya sa luwalhating
hatid ng pagdadaliri ni Virgo sa kanya.
Bakit ngayon ito sinasabi ni Virgo sa kanya? She should have
already lost the mood for sex because of Krista's name. But hell, no.
Her imagination got the best of her.
Nai-imagine ni Bree na pinapanood sila ni Krista. Na puno ito ng
inggit dahil siya lang ang kinakama ni Virgo. Siya lang.
Na lahat ng sarap na nalalasap niya ngayon galing kay Virgo ay
kanya lang.
Kanyang-kanya lang.
"Bree..." he grunted, lowering her body with his fingers dug deep
the skin of her hip.
Her hazy eyes opened wider when his tip entered.
Mabilis na hinatak nito pababa ang balakang niya.
Sobrang pamamasa niya ang isa sa dahilan kaya madulas na dumere-
deretso ito ng pasok. Sumalampak ang puwitan niya sa mga hita ni Virgo. The water
slightly splashed.
"Ah!" she cried, feeling his hard, erect manhood within her...
filling her... poking her the deepest in that position.
"Dance for me," usig ni Virgo na sumandal na sa dulo ng bathtub sa
likuran nito.
His wet hand stroked the valley of her back, trickling warm water
on her skin.
"Oh, Virgo..." nanghihinang yuko niya nang maramdaman ang
pagpapabalik-balik ng kamay nito sa kanyang likuran. Parang minamasahe siya nito.
"Gumiling ka," kapos-hininga nitong utos.
Utos na hindi niya kayang tanggihan. Dahil kahit hindi pa iyon
ipakiusap ni Virgo, gagawin ito ni Bree. She rearranged her legs before moving her
hips back and forth.
Mabagal lang sa una. Umuurong-sulong siya, damang-dama ang
pagkaskas ng kahabaan ni Virgo mula sa loob palabas... His tip would be hooked
inside her and let Bree know when it was time to pull back her hip. Mapapa-ungol
naman siya kapag sumagad na ang lalaki, at iyon ang senyales kapag kailangan na
niyang hilain ito palabas.
Her soft body moved back and forth, feeling Virgo slide in and out.
Their breathing shallowed.
Unti-unti na siyang nakaramdam ng pagkalutang, ng pag-iinit ng
katawan na sinaluhan ng masarap na pagkahilo. Paikot na ang naging paggiling ng
balakang ni Bree. Medyo inangat niya ang sarili para maramdaman ang pag-ikot-ikot
ng kahabaan ni Virgo dahil sa ginagawa niya. Then, she lowered her ass. She moved
up and down, stroking his cock with her tight, clenching muscles. Pigil ng lalaki
ang mapaungol habang bagsak ang pagkakaawang ng mga labi. Inabot nito ang balakang
niya at kumapit doon ng mariin.

Binilisan pa ni Bree ang pagtaas-baba.

"Ah.. Ah.. Ah..."
She closed her eyes and moaned and puffed her breath some more.
Her body began feeling heavier, her breasts bounced with the crisp
water in that tub.
Virgo gently pulled her down, caging her in his arms as his lips
dragged on the side of her face. Hindi pa rin siya huminto. In their slanted lying
back position, Bree kept on moving up and down, her back slid against Virgo's hard
chest.
Lalo siyang pinamulahan ng mukha nang abutin ni Virgo ang kanyang
dibdib. He squeezed it, fondled and gave it a gentle slap. His breathing gets
deeper, his lips open mouthed, his eyes were half-closed. Madulas ang mga hagod ni
Virgo sa basa niyang katawan pababa sa pagitan ng kanyang mga hita. His hand
stroked her clit and the jolt of additional arousal made her smile.
Virgo saw that and smiled too.
Inayos na nito ang mga binti at pinirmi ng gapos nito ang kanyang
katawan.
Nang mapahinto siya ni Virgo sa pagkilos, pataas na itong umulos.
"Ah!"
He resumed his upward thrusts, spilling water from the tub,
splashing them out while his penetration was getting more forceful.
"V-Virgo!" pamumuo ng butil ng mga luha sa bawat sulok ng kanyang
mga mata.
He pulled her body down. Napasigaw siya sa pagsagad ng naninindig
nitong pagkalalaki sa loob niya. Virgo pushed her off of him. Pinatuwad na naman
siya ng lalaki at hinawakan sa batok. Nakaluhod na ito sa likuran niya at
pumosisyon muli bago halos ipagsiksikan ang kahabaan nito para masagad siya.
"Ah!" angat niya ng ulo.
Her body arched beautifully in that position, Virgo showed his
admiration by bending down to follow her shape. Sinakal siya ulit ng braso ng
lalaki bago ito tuloy-tuloy na umulos.
"Ah! Ah! Ah!" her eyes were close to closing as they get hazy.
Inabot niya ulit ang dulo ng bathtub, kumapit doon ng mahigpit para
maitukod ang sariling katawan na manatili sa ganoong posisyon.
Bumilis ng bumilis ang paglabas-masok nito.
"Virgo!" she could not help to cry out, his cock was smoothly
sliding against her tight walls, tickling her, triggering her belly to feel a lusty
explosion.
"V-Virgo... Virgo..."
Poor Bree... His name was all she could moan out loud... begging
him... crying out for him... She wanted him to slow down but at the same time, she
was euphoric when Virgo was slamming her this fast. Bayolenteng umuurong-sulong ang
mga katawan nila. Kapwa nakakapaso na ang init ng mga balat nila. Hinilig ni Virgo
ang katawan. His cock stroked her side to side.
"Ohh... V-Vir— Virgo— Ah!"
He slammed deep inside, impaling her with his cock and that sent
tremors of bliss all over her body. She shook. Her lips shuddered. This is orgasm
hitting her already. She was at her peak now, eyes blurry and head floating. Virgo
pulled her up. Kinandong siya ng lalaki habang tuloy-tuloy ang pagtaas-baba ng
kanyang katawan.
"Virgo... Virgo..." nanghihinang makaawa niya para sa wala.
Para sa wala dahil ayaw niya... ayaw niyang huminto ito.

Nananakit na ang pantog niya. Through the orgasm she was feeling, she
was suppressing the urge to squirt. She didn't want to... or else, Virgo would stop
fucking her this good.
Tears rolled down her cheeks. She moaned but her voice was shaking,
because of him. Because of Virgo thrusting her faster, violently shaking her body
that had gone almost lifeless.
At biglaan na itong humugot palabas. Tinulak siya nito palayo at
piniga ang sariling kahabaan. Virgo jacked all the cum out, staining the insides of
the condom he was wearing.
Nanghihinang inangat agad ni Bree ang mukha na saglit na lumublob
sa tubig nung itulak siya kanina ng lalaki palayo rito. Nakatuwad pa rin siya
habang pinupunasan ng kamay ang mukha.
Kapwa sila naghahabol ng hininga.
"Are you alright?" narinig niyang tanong ng lalaki, medyo
napapaungol dahil nasa kalagitnaan ng pagtatapos nito sa pagpaparaos sa sarili.
Bree hung down her head. Damn, a piercing pain shot on her head,
her whole body was trembling and wobbly. Namimintana ang mga luha sa kanyang mata.
Gusto niyang umiyak.
"Bree?" worry was in Virgo's tone.
Nanghihinang gumapang siya para yakapin ang dulo ng bathtub.
Pinatong niya din doon ang gilid ng mukha at humihingal pa rin habang nakapikit.
.
.
"HUWAG KANG MAGPAPANIWALA DOON," mahinang sagot ni Bree kay Virgo.
Kapwa sila nakahiga ngayon sa kama, pinagsasaluhan ang kumot na
natatanging tapis ng kanilang mga katawan. Nakaunan siya sa dibdib ng lalaki,
nakatingin sa kawalan habang pinapakinggan ang pagkukwento nito tungkol sa nakitang
article tungkol sa kanila ni Jordan.
Ayon sa lalaki, may speculation na nagde-date silang dalawa at
sobrang sweet dawn g mga gestures.
"You don't have to explain," sagot ng lalaki, nasa boses din nito
ang pagod. "I know you, Bree, your reputation..." he chuckled breathily.
"I am not my reputation," inis na kurot niya sa braso nito.
Napadaing tuloy si Virgo.
Bree smiled in satisfaction.
"So, it's not true that you date a lot of men? Too many men every
now and then?"
 Napahinga siya ng malalim. "Well... It's true, Mr. President."
"So don't deny it," mahina nitong tawa habang hinahagod na ngayon
ang kanyang buhok. Dama niya ang pagsuklay ng mga daliri nito mula sa likuran ng
kanyang ulo hanggang sa likuran. "Hindi naman ako matu-turn off ng dahil lang doon,
Miss Bree."
Kinurot niya ito sa tagiliran.
"Aw!" patapik na palo nito sa kamay niya sabay gagap doon. Mahigpit
ang pagkakahawak doon ni Virgo. "Para saan itong pangungurot mo na naman? I say a
bad thing, I get pinched. I say a good thing, I get pinched too?"
Ngumiti lang siya. Too bad, their position would not allow Virgo to
see her priceless reaction.
"You seem good with how to handle the media," pagseseryoso na ng
lalaki.
"Me? Good?" pagak niyang tawa."Eh halos kutya-kutyain na nga ako ng
mga iyan. Sirang-sira na nila ang imahe ko."
"But you're still here. May mga pelikula ka pa rin. May mga
nakakatrabaho. May mga fans."

Natigilan siya. Ang ibig sabihin ba nito, hindi kasing pangit ng

iniisip niya ang imahe niya ngayon bilang isang artista?
"I have a proposition, Bree," higpit ng pagkakahawak ng kamay nito
sa kanya.
Hindi siya nakakakilos. "Ano iyon?"
"A partnership."
Partnership? Huwag sana 'yung klase ng partnership na naiisip
niya...
"You see," patuloy ni Virgo, "iisa lang ang kritiko natin... ang
media."
Tumaas ang kilay niya. Mukhang nag-assume siya masyado. Parang
malayo sa partnership na naiisip niya ang magiging proposal ng binata.
"Oo..." realize niya. "Tama ka diyan sa sinabi mo."
"So why don't we work together in conquering it?"
Inangat na niya ang katawan, dumapa sa dibdib ng binata. "What do
you mean?"
"I'm sure you can help me," titig nito sa mga mata niya. "Dahil
alam mo na ang pasikot-sikot ng showbusiness."
"Sa ibang perspective," paglilinaw niya. "Hindi totally alam ko na
ang lahat."
"Still, you have experience and knowledge," anito. "It means,
matutulungan mo ako na mas mapaganda ang imahe ko sa publiko. Sasabihan mo lang ako
ng mga tactics, o kung ano ang alam mo sa kung paano mag-isip ang media."
"You said it's a partnership," her eyes narrowed at him, "so it
means, I'll get something in return."
"Yes," haplos nito sa kanyang pisngi bago inayos ang mga hibla ng
kanyang buhok na tumabing sa kanyang mukha. "I can help you with Krista."
"What kind of help?"
Tumaas ang sulok ng labi nito. "I'll be the president of this
country, Bree. I can buy a whole network for you."
Buong network? TV network?
Seryoso ba ito?
"Pwede," interesado niyang lapit ng mukha rito. "Gagawan mo lang ng
dahilan para makuha 'yung network. Madali silang tirahin pagdating sa taxes."
He tipped her chin and smiled at her. "Smart woman."
"And if I am in control of a TV network... kontrolado ko rin 'yung
contracts at projects ng mga talents, 'di ba?"
"Pwede. Depende."
"Depende?"
 "Siyempre, dapat pinag-aaralan kung ano ang nakasulat sa agreement
sa kontrata, don't get too optimistic now, Miss Bree. We'll deal with that after
you get the ownership of the network. Or... we'll just change the management...
gagawin natin silang biased sa iyo."
Napalabi siya.
"So what's your decision?" Virgo gazed into her eyes.
She displayed a sassy smile. "Isn't this too ambitious, Mr.
President?"
"Ambitious?"
"A dream too big," she breathed.
Virgo clutched the back of her head to push her face closer to him.
"We're too big for this world, Miss Bree. That's why we have to
dream bigger."
Imposible na ambisyon lang ang nagtutulak kay Virgo na gawin nila
ito. Sigurado siya na may mas malalim na dahilan kaya gusto nito na tulungan niya
ang lalaki tungkol sa mga pasikot-sikot ng media. Napakalaking reward din 'yung
bibigyan siya nito ng TV Network. At mismong TV Network pa iyon na pinagta-
trabahuan nila ni Krista.
She felt her heart crack. Now it was obvious for her that Virgo
just wanted to use her.
His lips slightly brushed against her lips, asking for permission
in that gesture. Diniin niya ang pagkakalapat ng mga labi sa lalaki para pagsaluhan
ang isang halik.
Their lips slowly parted.
"I have to think about it," she spoke against his lips. "I have big
ambitions, Mr. President. Pero hindi ako 'yung tipo ng tao na sagpang lang ng
sagpang sa bawat oportunidad... every opportunity has a downside to it."
Naramdaman niya ang pag unat ng labi ng lalaki para ngumiti.
"Smart woman," he whispered.
.
.
***
AN

Hi!!! Did you miss me and my updates? Hahaha <3 <3 <3 Tuloy-tuloy na ulit ang
1-Chapter-Per-Day (every friday-saturday) ko na updates! Enjoy reading and kitakits
bukas! ;* <3

With Love,
ANAxoxo

- - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - -

Chapter 26: Five

NAKATUTOK kay Virgo ang mga mata ni Jordan. Virgo was

wondering if his cousin had a clue about the progress of his plans but this is not
the right time to focus on that thought. Kasalukuyan silang binabakuran ng mga
tauhan ni Jordan na nakasuot ng itim na shirt na may tatak ng mukha ni Virgo,
numero sa balota at Virgo for President. Nagkakagulo ang mga tao sa paligid nila sa
covered court na iyon sa Davao. Sinadya ni Virgo at ng campaign manager niyang si
Ryan na ihuli ang mga malalayong lugar na pagkampanyahan, dahil advantage nila na
sila ang huling maaalala ng mga ito hanggang sa dumating ang araw ng eleksyon. At
dahil hindi na nagsisikap ang ibang kandidato na bumiyahe ng malayo sa huling araw
ng kampanyahan para magkumahog ng luwas sa Luzon kung saan karamihan sa kanilay ay
botante, sigurado sila na hindi makakapahabol ng kampanya ang mga ito sa Mindanao.
Halos hindi na maisa-isa ni Virgo ang mukha ng mga taong
naisisingit ang mga kamay para lang makipagkamay sa kanya. Tanggap lang siya ng
tanggap. Pasa-pasa ng mga ito ang kanyang mga kamay at may ilan pang manghihila
para lang makayakap sa kanya. Mabilis ang mga tauhan ni Jordan na maglayo sa mga
ito sa kanya.
Kumaway na lang si Virgo habang nasa likuran niya sila Jordan at
Greg. Nasa tabi niya ang tumatakbong bise-presidente na si Pacito. May katandaan na
ang lalaki at manipis na ang buhok. Maaliwalas ang mukha at maamo ang mga mata.
Maganda ang tindig pero medyo umuumbok na sa suot nitong shirt ang pagiging bilugan
ng tiyan.
Virgo wore a white, striped polo shirt that fitted his body. May
nakakabit na brootch ng logo ng partido nila sa bandang dibdib tulad ni Pacito.
Dumikit ang braso ni Pacito sa kanya.
"Grabe, ngayon lang tayo makakapag-ikot dito pero ang dami na
nating supporters!" laban ng boses nito sa ingay ng mga naghihiyawang tao.
Ngumiti lang siya at palipat-lipat ang tingin kay Pacito at sa mga
kinakawayang tao.
"What can I say? Maraming natulungan ang ama ko rito sa Mindanao."
At ito lang din ang tanging lugar sa Pilipinas na sumasang-ayon sa
kagustuhan noon ng tatay ko na gawing imperyalismo ang gobyerno mula sa pagiging
demokratiko.
Nang makaakyat sa entablado, nagkaroon ng maikling panimula sa
programa. Inaliw ng mga emcee ang mga dumalo at hindi rin nagtagal ay tinawag na
nito si Pacito para hilingin ang suporta ng mga tao.
Nabalot naman ng katahimikan nang si Virgo na ang tumungo sa gitna
ng entablado. He stood in front of thousands of people like Freddie Mercury in Live
Aid 1985. Everyone's eyes and ears waited for him. Ang bawat pagbati at tanong niya
ay sinasagot ng mga ito. Hindi niya rin kinaligtaang banggitin ang mga pangako at
intensyon niya sa pagtakbo bilang Pangulo, ang mga inspirasyon niya at ang
kagustuhang makatulong sa pagresolba sa mga problema sa bansa.
"Hindi ko hinuli ang pagbisita sa inyo dahil last priority ko
kayo," muli niyang wika habang sinisikap na maisa-isa ang mga mata ng mga tao na
natatanaw niya roon. "Hinuli ko kayo para malubos-lubos ang oras dito na kasama
kayo. Ayoko naman na unahin kayo pero magkukumahog ako na makabalik agad mamaya ng
Maynila."
Masayang naghiyawan ang mga ito.
"Napakahalaga sa akin na makausap kayo ng matagal-tagal, dahil
ramdam ko na malayo kayo mula sa Malakanyang at kayo rin ang nagtitiis sa
distansya, maiparating lang ang mga concerns ninyo. Ngayon na nandito na ako,
masaya ako kung mapag-uusapan natin ngayon ang mga concern ninyo sa gaganaping
Question and Answer maya-maya lang."
Palakpakan.
"Wala akong pakialam kung hanggang anong oras tayo abutin!
Mapakinggan ko lang at masagot ang mga tanong ninyo. Dahil sa oras na manalo ako sa
eleksyon, kakailanganin kong balikan iyang mga tanong at concerns ninyo lalo na at
nasa posisyon na ako para paglingkuran kayo. Kaya ngayon pa lang, huwag na kayong
mahihiya na mag-voice out sa amin." Sinulyapan niya si Pacito na nakaupo sa isang
monobloc sa likuran niya sa entabladong iyon. "Hindi ba, Pacito?"

Masayang nag-thumbs up ito.

Seryosong hinarap ni Virgo ang mga tao. "Maraming salamat ulit sa
mainit na pagtanggap sa amin!"
He stepped back and waved at the cheering crowd. Lumapit sa tabi
niya ang emcee para abutin ang mikroponong hawak niya.
Nanatili silang masigla ni Pacito sa pagsagot sa mga tanong ng
piling mga tao mula sa audience. Hanggang sa may in-assist ang staff sa ibaba ng
entablado na isang lalaki.
"Good evening, Senator Virgo," medyo nahihiya pa ang ginoo na may
katandaan na at payak ang pananamit. "Huwag mo sanang masamain itong itatanong ko."
"Tanong lang naman, Sir," mahina niyang tawa para pagaanin ang loob
ng nag-aalangang lalaki.
"Eh, itatanong ko lang kung kailan ninyo balak mag-asawa."
Natawa ang mga tao sa covered court na iyon.
Pumaling ang ngiti ni Virgo.
"Bakit niyo naman po natanong?" pigil niya ang matawa.
"Eh, ano lang, baka kasi kalagitnaan ng termino niyo eh, mag-asawa
ka bigla... baka makalimot ka mag-focus sa trabaho mo."
Lalong nabuhay ang tawanan mula sa audience. Maging ang mga
kasamahan ni Virgo ay nagpipigil na mapalakas ang tawa.
He lowered his eyes as his smile turned faint. Binuka niya saglit
ang mga labi pero walang katagang lumabas doon. It was as if all he could feel
right now was the presence of the spotlight on him, touching his face. He pulled a
renewed smile and lifted his eyes on the man.
Mahina siyang tumawa. "Sir, matagal na akong kasal kay Inang Bayan.
Kaya nga sobrang loyal ko sa kanya, 'di ba?"
Tawanan.
"Huwag kayong mag-alala. Alam ko ang priorities ko," pahabol niya,
malapad ang ngiti sa mga nanonood sa kanya. "Kung may darating na babae sa buhay
ko, hindi siya magiging distraction. Magiging katuwang ko siya para mas
mapagsilbihan ang taumbayan ng maayos."
May ilan pa ring mga natatawa, pero naging mayabong ang palakpakan.
Ang iba naman ay nagsisigawan na sila na raw ang asawahin ni Virgo.
.
.
.
"HOY, BREE," pukaw ni Manager Ken sa pansin niya. Napamulagat tuloy si Bree.
She looked around and recalled that she was in the front yard of her house. Nakaupo
sila sa table set doon, may hinanda siyang mug ng kape para sa kanilang dalawa,
palaman at pack ng tinapay. Dahil nasa bahay lang naman, silk robe na itim lang ang
suot ni Bree sa ibabaw ng kanyang lingerie. Maayos ang pagkakatali ng roba pasara
para maging presentable kay Manager Ken. Her long hair was tied in a low ponytail.
The afternoon sun shone mildly, touching the leaves of the trees that made a black
and pale yellow silhouette of their shape and gaps over them.
"Kanina ka pa hindi sumasagot sa akin," nag-aalala nitong unat sa
suot na fitting shirt na pink. "Iniisip mo na naman ba si Krista?"
She shook her head. "No," angat ng kamay niya sa listahan ng mga TV
shows at movie projects na pinapabasa sa kanya ni Manager Ken. Inisa-isa na naman
niya ang pagbasa rito dahil nakalimutan na niya kung anu-ano ang mga ito.
"Ang sabi ko," maingat nitong saad para ulitin ang hindi niya
narinig kanina, "komportable ka ba mag-comedy? Kasi mataas ang rating niyang Hapi
Us—" banggit nito sa sikat na TV sitcom, "—kailangan nila ng gaganap bilang sexy na
kapitbahay nung mga bida. Naka-note naman diyan ang requirements nila para sa
role."

Bagot na binasa iyon ni Bree. Kailangan na sexy at maputi raw 'yung

gaganap na bagong kapitbahay sa palabas. Willing magsuot ng mga maiikling damit sa
palabas. Marunong sumayaw. Willing magpa-sexy. She let out a sigh.
"Hindi ba ang sabi mo, ipapalit mo ako ng genre para maalis 'yung
image na pa-sexy ako? Eh bakit parang ganoon din naman 'yung role dito?" simangot
niya. "They'll just put me there to be sexually objectified. The typical, sexy,
flirtatious neighbor." She scoffed. "Ito? Commercial ng kape, right? Pero kailangan
sultry ang boses ko, nang-aakit, swabe pakinggan. And this movie? Supporting role
lang ito. Mataray na officemate. If I am going to be a big star, why would I take
smaller roles?"
Buti na lang talaga at mahaba ang pasensya ni Manager Ken sa kanya.
"Iyan ang mga nahanap kong available sa ngayon, Bree," anito.
"Sige," strikethrough nito sa sariling kopya ng listahan. "Hindi na natin isasama
'yung sa Hapi Us. At saka 'yung sa movie. So, okay na ba tayo sa commercial ng
kape?"
Tinitigan niya ito sa mga mata.
"You'll be sexy and elegant there," pangungumbinsi nito. "Nakita mo
naman siguro kung paano mag-work ang commercials ng kape, 'di ba? Desente pa rin.
Subtle ang sexy element. Minsan mas classy pa nga kaysa sa sexy."
"At hindi matrabaho ang shooting, right?" paninigurado ni Bree.
"Yes."
"Okay," balik niya ng mga mata sa listahang hawak. "Itong sa kape
na lang muna. Ayoko rin naman na maging full packed ngayon ang schedule ko."
"Bakit?" kunot ng noo nito, nakaabang ang mga mata sa isasagot
niya.
Dahil sabi ni Virgo, magbabakasyon kami pagkatapos ng eleksyon.
She blinked her eyes and drive her thoughts away from that man.
He's no show for days now. Busy siguro sa pangangampanya.
"Ah... kasi..." sandal niya sa kinauupuan. She sexily crossed her
legs. "Malapit nang mag-eleksyon. I want to vote. Ayoko na mismong araw ng eleksyon
nagkukumahog ako."
"Oh, yes," sang-ayon ni Manager Ken. Pumalumbaba na ito sa mesa.
"Malapit nan gang mag-eleksyon. Sino ang iboboto mo?"
"Oh, no," pikit niya at sapo ng noo. "Don't tell me, gagawan mo ng
paraan na maging parte ng publicity ko kung sino ang iboboto ko."
"Hindi naman," titig lang nito sa kanya. "Mahirap na. Mabuti na
iyong, nasa showbiz lang ang mundo mo. Huwag kang makisawsaw sa isyung pulitika."
"I know that already," she returned her manager's gaze. "Kung gusto
kong maging payapa ang buhay ko at basher-proof, I should keep my own beliefs and
opinions to myself. Lalo na kung political o may kinalaman sa bansa. Most
especially if it's an unpopular opinion too."
"Exactly," tuwid na nito ng upo.
"Kasi influential daw kaming mga artista. May ability kami mag-
brainwash ng mga tao ," sarkastikong kumpas niya ng kamay. Tumuwid na rin si Bree
ng upo para kumuha ng tinapay. "Have some bread, Manager Ken."
"I'm good. Mamaya na," sipit nito ng listahan ng mga projects sa
planner nito. "At may itatanong pala ako sa iyo, Bree."
"Yes?" sulyap niya rito bago binalik ang tingin sa pinapalamanan na
tinapay.
"Alam mo na ba 'yung tungkol sa article na kumakalat ngayon sa
internet?"
"What article?" buntong-hininga niya. "'Yung tungkol sa amin ni
Jordan?"

"Oo."
"I'm never seeing that man again," banas niyang saad. "I don't know
how the media saw us going out for that one time, but I have a feeling it's
Jordan's fault."
"You mean, kinontrata niya 'yung mga bloggers na iyon?"
"Ano pa nga ba?" iwan niya ng kutsara sa lalagyan ng palaman nang
matapos.
"Bakit niya kaya gagawin iyon?"
"Manager Ken, bakit interesado ka?" kumagat na siya ng tinapay.
"Malamang, damay ka kaya concerned ako," titig nito sa mga mata
niya. "Bakit ikaw pa ang napili ni Jordan na idamay? Is that article a publicity
stunt? Take note, may bagong release kang pelikula, mainit ang mata ng mga tao sa
iyo. Kung sinuman ang ma-involve sa iyo ngayon, magiging usap-usapan din siya."
Manager Ken has a point.
Naningkit ang mga mata niya habang nakatingin sa kawalan. Ang
magpinsang Jordan at Virgo. Are they using me? One wants publicity. And one wants
an inside information on how showbusiness and media works...
"But you're the one who recommended that I should go out with
Jordan," balik niya ng tingin sa kausap.
"Dahil hindi naman siya masyadong usap-usapan sa mga Ferdinand.
Wala ngang masyadong nakakakilala sa Jordan na iyan kung hindi pa niya babanggitin
na related siya kina Senator Virgo. Kaya ang akala ko, private person siya,
darling."
Sumandal siya sa backrest ng upuan. Nag-iisip.
But among them two, mas magkakaroon ako ng pakinabang kay Virgo.
He promised me leverage against Krista.
With his power, makakaganti ako sa mga tao na naging unfair sa
akin.
Sa mga taong umabuso sa akin.
With Jordan, wala akong mapapala.
She bit her sandwich and chewed gently.
But still... kaya ko bang gawin iyon? Nagagalit ako sa sobrang
biased ng media at ng management ng network namin, 'di ba? Kaya bakit nate-tempt
ako sa offer ni Virgo? Na magiging akin ang network... at magiging biased sila sa
akin... gagawin nila ang lahat ng gusto ko...
"Ah, basta, go ka lang diyan sa desisyon mo," putol ni Manager Ken
sa saglit na pagkawala ng focus niya sa pinag-uusapan nila. "Huwag kang makipagkita
ulit sa Jordan na iyan."
She swallowed and smiled slightly. Binaba ni Bree ang tinapay para
abutin naman ang mug ng kape niya.
"Ako na ang bahalang kumausap sa kanya kung kulitin na naman ako.
Iba-block ko rin siya sa contacts ko kung kinakailangan," kuha agad nito ng
cellphone. "Hindi ka pwedeng ma-involve sa kung anumang balak niya. Malamang may
kinalaman sa pulitika. He's a Ferdinand."
Yes. He's a Ferdinand. A part of a family of users, she bitterly
thought. And the bitterness was magnified by the taste of coffee on her lips, on
her tongue.
Tumigil siya sa pag-inom nang marinig ang notification sa kanyang
cellphone.
Bree checked the message she received from an unregistered
cellphone number.
Your movie's already one week in cinemas. I figured I should watch
it again at Silver's Mall to make sure it will be showing for two weeks. – 5
Tumaas ang isang kilay niya. Sino si 5?
V-I-R-G-O has five letters.
5 is letter V in Roman numbers.
At sanay na siya sa paiba-ibang numero ng lalaki. Alam niyang hindi
naman siya parte ng personal nitong buhay, kaya hinding-hindi nito gagamitin ang
personal na numero para kontakin siya.
Her lips slyly grinned.
Nakaabang ang nagtatanong na tingin ni Manager Ken sa kanya.

"8888," tipid niyang sagot dito bago tinuloy ang pagsimsim ng kape.
Kumunot ang noo ni Manager Ken. Parang kani-kanina pa kasi ito may
napapansin sa gate. Kita ang page-effort nito na mamukhaan kung sino iyon pero dala
na rin ng edad kaya medyo hindi nito malinaw na makita ang malalayong bagay o tao.
"Bree, kanina pa yata nagdo-doorbell 'yung nasa gate."
She just shrugged. Malamang hindi nila maririnig dahil sa loob lang
naman ng bahay nakakabit 'yung speaker na attached sa doorbell sa gate.
She looked over her shoulder and squint her eyes. Biglang nag-
akyatan lahat ng dugo sa kanyang ulo. Mabilis siyang tumayo.
The wind slightly blew the loose strands of her hair. Her
fierceness shows as she moved her hips and sashayed away from her seat after
setting her mug back on the table.
Natural na kay Bree ang paglalakad na parang modelo, na parang ang
gaan-gaan ng katawan.
Pero matalim ang titig niya sa tao sa gate.
KayKrista.

.
.
***
AN
Hiiiii!!! <3 <3 <3 Yieeeee~ ito na ang Chapter 26 ng Slide! <3 <3 <3 <3 I am
feeling cheerful because I have read some of the early comments and how much you
love this story. THANK YOU! A big, big THANK YOU! <3 <3 Sa mga hindi ko nareplyan,
waitsu lang dahil today ulit ako magtse-check ng comments! ;)
New chapters will be posted next week (Fri-Sat-Sun) soooo... kitakits!
With Love,
ANAxoxo

- - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - -

Chapter 27: Sealed

"ANO'NG GINAGAWA MO RITO?" mataray na pa-welcome ni Bree

kay Krista nang pagbuksan ito ng gate. Sinadya niya taasan ito ng kilay.
Krista stood before her, wearing a 50s-inspired halter dress with
sweetheart neckline. Kulay light blue iyon na may nagkalat na pattern ng berdeng
dahon at pulang mga rosas.
Maikli ang buhok ng dalaga na mukhang half-ponytailed dahil sa
gamit nitong hair pins.
Malapad na ngumiti ang mapulang mga labi ni Krista.
"As you can see, I brought something for you," angat nito sa hawak
kahon.
"You brought what?" pamewang niya. "A box full of roaches? A box
with a dead rat in it chewing your hand-written dead threat?"
"Ew," maarte nitong paikot ng mga mata, "gross, Bree. I know you're
dirty but... gross?" Maarte pang tinaas at pinilantik ni Krista ang mga daliri sa
malaya nitong kamay kasabay ng pagre-react ng ganoon. "Can't you read?" taas ulit
nito sa hawak na kahon.
May tatak ang kahon ng bakeshop na pinagbilhan ng babae ng egg pie.
Bree just scoffed. "An egg pie?" titig niya sa mga mata nito.
"Giving me something cheap, huh?"
"Oh," pekeng gulat ang pinakita nito, at halata iyon ni Bree.
"Cheap huh? Nagbago ka na nga talaga. You used to love this. Nung nagsisimula ka pa
lang."
Her face slowly softened.
"Aw," Krista continued. "The humble beginnings of Bree... When she
can't afford a good cake, kaya masaya na siya sa isang slice ng egg pie galing sa
bakery."
Inalis niya ang pagkakatitig sa kahon ng egg pie.
"I'm giving you this," Krista extended a hand to hand the box over
to her. "Your consolation prize for coming second place, for Forbidden." Ang sarap
tampalin ng babae dahil sa kalakip na ngiti ng mga pinagsasasabi nito sa kanya.
"And maybe, you should get used to eating egg pies again."
Hindi na nakuyom ni Bree ang kamao. Kung ginawa lang niya siguro
iyon, nakapagtimpi pa siya. Pero pinangunahan siya ng pagpapalipad ng kamay sa
mukha ng babae para tampalin ito.
"Salamat sa effort," hablot niya sa buhok nito kaya maarteng
napadaing ito. "You've come all the way here, para lang makalbo kita! Should have
gone to a parlor instead!"
"My hair— Bree! You bitch!" hawak ng isa nitong kamay sa kamay niya
para alisin sa buhok nito.
Krista looked more pathetic and unable to fight because of the box
her other hand was holding. Hinablot iyon ni Bree at pinalo ang kahon sa mukha
nito. Egg pies began tumbling down and Bree caught some to squish on Krista's
face.
Nanlalaban na pinagpapalo na siya ng babae ngayong wala na itong
hawak na kahon.
Nagmamadaling sumaklolo sa kanila si Manager Ken. Lumabas naman
mula sa kotse ang babaeng manager ni Krista at ang driver nito para makiawat.
"You bitch!" tili ni Krista na gapos na sa bewang ng driver para
mailayo sa kanya.
Tumigil na naman si Bree sa pananakit dito nang humarang sa kanya
si Manager Ken. Medyo naawa siya sa manager dahil nasalo nito ang ilan sa mga
hampas at pangangalmot ni Krista. Pero napawi ang awa dahil sa mukha ng babae. She
could not help grinning upon seeing the black spots and white pie staining Krista's
face and clothes. Medyo nadumihan din ang roba niya, pero mas malala ang
kinalabasan sa bwisita niya.

"Sige! Ngumiti-ngiti ka lang ng ganyan! Let's see what can happen to

your career once I talked to the management about this."
Natatago man ng mayabang niyang ngisi ang tunay na saloobin, hindi
maikakaila ni Bree sa sarili na nangamba siya. Posible naman kasi na makausap ni
Krista ang management ng network nila. Bakit hindi? Malakas naman ang kakumpitensya
niya sa mga ito. Si Direk Karlos nga na hindi naman under ng network nila, nabago
nito ang isip tungkol sa pagkuha sa kanya bilang bida sa Forbidden, 'di ba?
What more with their management? Dahil isa si Krista sa mga in-
demand na talent ng network, sigurado siya na makukuha ng babae anuman ang gustuhin
nito. She could even threaten them to never sign another contract or she would only
take a minimum number of projects if she didn't get things her way.
Tinanaw na lang niya ang pagpasok ni Krista sa naghihintay na
kotse. Masungit na tinabig nito ang kamay ng driver na aalalay pa sana rito.
Sumunod ang manager ni Krista.
"Bree," tabi sa kanya ni Manager Ken, nakatanaw na rin sa paalis na
mga bisita, "that's so immature of you."
Mabilis na humarurot paalis ang sasakyan. Hinintay ni Bree na
tuluyang mawala iyon sa paningin.
"I know," she sighed. "Pero hindi mo matataboy ang babaeng iyon
kung idadaan mo lang siya sa salita. I just want her to go away already." Pipihit
na sana siya pabalik ng bahay nang may malagkit na nasagi ang kanyang mga paa.
Nakita niya ang naninikit na durog na egg pie sa pink at mabalahibo
niyang bed slippers.
Bree squatted with her knees pressed together as her fingers felt
the sticky texture.
She stared at the mess the squashed egg pie made on the ground in
front of her, and felt tears brimming in her eyes. It was as if she could hear two
happy girls giggling while having their own slices of that cheap egg pie.
Time to celebrate! masiglang anunsyo ng isa sa kanila bago kumain.
Doon sa mumurahing bakery na iyon na nagluluto ng maliit nilang
pakonswelo sa kakarampot na sweldo sa pag-extra— egg pie.
 They were two girls who used to dream together.
One treated the other like her sister.
Her smile was conflicted. It was a beautiful memory, but the harsh,
money-less past Bree didn't want to go back to.
.
.
"DON'T YOU THINK HE HAS A POINT?" ani Jordan na prenteng nakaupo sa visitor's
chair.
Nakapatong lang ang siko ni Virgo sa ibabaw ng swivel chair niya.
Nakatayo siya at sinipat ang oras sa suot na relo. Sa mismong kamay din na iyon
niya hawak ang may sinding sigarilyo.
Nakikipagkwentuhan siya sa pinsan habang hinihintay na sunduin siya
ni Greg. Pupunta kasi sila sa Silver's Mall ngayong gabi.
"Do I have time for that?" magaang sagot niya sa pinsan.
"I know, you're a busy guy, eh?" panlalaking de-kwatro nito. "Kaya
pwede mong ipaubaya sa akin ang paghahanap sa First Lady."
He scoffed. "Really? Masyado ka na namang nakikialam."
"I get it," he smirked, side-glancing at him. "You'd rather sneak
around, hm? With Bree?"
"Shut up," hithit niya ng sigarilyo.

"Don't tell me, you're still playing around with her. Hindi ka pa ba
nagsasawa?"
"Why? Is she ignoring your invites lately?" buga niya ng usok bago
nginisihan ang pinsan.
Tumalim ang titig ni Jordan pero naka-plaster pa rin ang ngisi sa
mga labi.
"Not cool."
"What's not cool?" relaxed niyang tuwid ng tindig. "Us sneaking
around? Or my cousin trying to be my Judas?"
"As if you're serious with her," Jordan shrugged as he slouched
deeper on his seat.
"None of your business again."
"Like what I was saying," pagseseryoso na nito. "Maganda iyon para
sa image mo, pinsan. Marry a decent woman. Make her First Lady, at makukuha mo lalo
ang loob ng mga tao. Lalo na ang mga babae. You'll make them think that you have a
wife, so you also understand their issues. Simple politics."
"Wala pang katiyakan na mananalo ako sa eleksyon," lingon niya
rito. "Kaya bakit iyan na ang iniisip mo, Jordan?"
"Bullshit. Kailan pa naging pang talunan ang mindset mo? Losing is
not an option alright?" Then, resuming the original topic, "Huling chance mo na
ito. Start dating someone. Sino bang matunog ngayon na celebrity?" Jordan rubbed
his chin and fell into a light contemplation. "Yung may mga sinusuportahang causes
dapat. 'Yung role model."
Tinapik niya ang balikat nito bago sumulyap sa bintana. Nakita niya
ang pagpasok ng itim na kotse sa gate.
"I'm going," paalam ni Virgo at dumeretso na agad ng labas mula sa
office room na iyon.
Wala nang nagawa si Jordan na hinatid na lang siya ng tingin bago
nasaraduhan ng pinto.
.
.
PASARA NA ANG SILVER'S MALL, kaya pumunta si Bree sa park grounds nito. The
trees loomed over her, both silhouette and shadows. Nakapaikot kasi ang mga ito sa
open space ng grounds na iyon na nalalatagan ng bricks. May ilang parte niyon na
madamo, lalo na sa pambatang slide at obstacle course. Mangilan-ngilan na lang ang
tao sa malapit na café, pero mas pinili niyang umupo sa isa sa mga benches niyon.
 Nilabas niya ang cellphone mula sa bulsa ng suot na hoodie. She
checked, but there were no messages. Napabuntong-hininga na lang siya.
Nagpalit na naman siguro siya ng number. Pero bakit ang bilis
niyang nag-dispose ng sim card this time? nakasimangot na balik niya niyon sa
bulsa.
Hindi kasi nito sinasagot ang mga tawag at text niya, kaya nagsabi
siya na maglilibot-libot din sa Silver's Mall. Na naka-hoodie rin siya. Na
kailangan niya itong makausap kahit saglit lang. She was hoping that although he
could not reply, he would still be able to get her message.
Pero base sa nangyayari ngayon, parang walang natatanggap ang
lalaki.
Uuwi na lang siguro siya.
Pagtayo ni Bree, may natanaw siyang lalaki sa kabila ng park
grounds. He descended the stairs and seemed to be staring back at her too. A man
subtly touched by the hall lights and the yellow ones from a nearby café. Wala sa
loob na sinalubong niya ito hanggang sa magtagpo sila sa gitna ng park grounds ng
mall.
She lifted her head and saw Virgo's face underneath the hood,
slightly shadowed but his perfection stands out against the limited lighting. Halos
nagpapatayan na ang mga ilaw sa paligid dahil pasara na ang mall.

"I had to sneak away from Greg," matiim nitong titig sa kanya.
Masaya siya na natatanggap pa rin ng lalaki ang mga mensahe niya
kanina.
"Dito ko gusto makipagkita kasi baka may makahalata kung bakit
napapadalas sa bahay ko 'yung kotse mo," paliwanag niya.
"Understood," he smirked, lowering his eyes.
Naramdaman ni Bree ang paghagod ng kamay ng lalaki sa kanyang
bewang. Huminto iyon sa likuran ng kanyang balakang para hapitin siya palapit sa
katawan nito, padikit sa dibdib nito. Their nearness was breathtaking. The heat of
his presence made her restless. But on the exterior, Bree had to be the great
actress she was— so cool and composed. Even if her eyes and smile were slightly
slipping out the truth, betraying her act.
Napatingala siya kay Virgo habang naglalapit ang mga mukha nila at
tuluyang natatakpan ng anino ng suot nilang mga hood ang mukha ng isa't isa.
"So why come all the way here?" he tenderly crooned, his eyes
fantasizing her lips.
"Because I have already made a decision about your offer," aniya.
"I figure it's a yes," titig nito sa mga mata niya.
His eyes shone through the darkness of the shadows around them—
like a metallic, black pearl seizing her gaze like a trap. Nakaramdam siya ng
pagpiksi sa dibdib. Hindi makapaniwalang napaawang ang mga labi niya.
"You won't bother to let me know if it's a no, right?"
"Yes," she breathed out. Noon lang niya napagtanto na parang
kakapusin siya ng hininga sa paglalapit ng kanilang katawan tulad nito.
"They must have hurt you so bad," haplos nito sa kanyang pisngi.
His touch was slightly rough, lingering and tender. "So bad, you agreed to this."
"Matutupad mo ba talaga ang pinangako mo sa akin?" titig niya rito.
"Makukuha mo ba talaga ang TV network na pinagta-trabahuan namin ni Krista? Baka
naman sinasabi mo lang iyan para makuha kung ano ang gusto mo sa akin."
He grinned. "I have to, Bree. Not just for you. It's for the two of
us."
Fear slowly crept across her heart.
"Both of us?"
"Ang media ang nanira sa ama ko," he devilishly sneered before
spreading a smirk across his dangerously handsome face. His eyes sparked with raw,
dark intent. "And I am sure, ang media rin ang lumapastangan sa iyo. Makatarungan
kung ipapakita natin sa kanila na nagkamali sila ng mga taong kinanti, 'di ba?"
She should have been enveloped by fear. She should have stepped
backed and second guessed. But maybe, Bree was already tired of being the nice girl
here.
It was time for them to fight back.
Ngumiti na rin siya.
"That's the smile of a winner," he throatily groaned as Virgo
lowered his head.
"They're so biased, Virgo..." she softly complained that made him
chuckle lowly.
"Don't worry. We'll get them," he promised.
Muling nagtagpo ang kanilang mga labi. Magaan ang naging halikan sa
ilalim ng anino ng mga nagtataasang puno na pumapalibot sa kanila.
.
.
.
***
.

.
.
NASA LOOB NG PRIBADONG DINING ROOM ang ilan sa mga executives ng TV network na
pinagta-trabahuan ni Krista. Naroon din ang head ng News and Public Affairs. Prente
ang dalaga sa pagkaka-de-kwatro, nakasuot ng fishnet stockings sa ilalim itim na
tube dress na humahapit sa kurba ng katawan nito. Malayang nakaladlad ang buhok ng
babae, medyo nababagot sa takbo ng diskusyon sa silid na iyon.
Katabi nito si Kaiser Peralta, ang kasalukuyan niyang permanenteng
kaibigan. The label was a bit conflicting to understand— kaya sa madaling sabi, ito
ang madalas na kasama niya sa pagpaparaos. He was an executive of the TV Network,
with concerns in making sure their family legacy continues. Ilang henerasyon na ba
ng mga Peralta ang napagpasahan ng ownership ng TV Network? At si Kaiser Peralta,
sa edad na 68, ang pinakamatagal na nag-handle dito.
"Sigurado ba kayo na nilimitahan ninyo ang air time ng mga ads ni
Senator Virgo?" He sounded flat and controlled, which only added an air of tension
in that table.
"Yes, Sir, "sagot ng head ng News and Public Affairs ng kanilang
network. "Kinausap nga rin namin ang campaign manager niya. May bagong ad na naman
kasi sila na gustong ipa-air. I tell you. It's a really good one. It could pin his
win this election. Pero hindi ko pinayagan na ma-approve iyon. Isang ad lang mula
sa kanila ang ie-ere ng network natin ng paulit-ulit and that's it. That's what I
told him."
"Then," Kaiser's stare was cold, "why does he keep getting a good
standing?" His wrinkled hand slightly slid on Krista's thigh. Umakyat ang kamay
nito at humawak sa tuhod ng babae. Sanay na ang dalaga kaya walang emosyon na
tumitig sa kamay ng ginoo.
"I assume it's the campaign online, Sir," wika ng isa sa mga kasama
nila sa silid na iyon. Isang babae na nasa late thirties na nito na naka-semi
formal na dress at blazer. What made her look too formal was how high her hair was
tied to a bun. "Let's admit it, nowadays, mas hooked na ang mga tao sa internet
kaysa sa TV. Kaya kahit na konting air time lang ang binibigay natin para sa TV ads
ni Senator Virgo, nakakaabot pa rin ang presence niya sa maraming tao dahil sa
internet. Hindi pa kasama doon 'yung mga posters at flyers at personal na pagbisita
niya sa iba't ibang lugar dito sa Pilipinas."
"The devil really works hard," sarkasmo ang nalalasahan ni Kaiser
mula sa bibig nito.
"You can say that, Sir."
"Then what the fuck did I hire you all for if you can't incinerate
that devil to the hell where he belongs?" he spoke under his breath coolly, but
that made it more threatening for everyone sitting around that table.
Tumindig na ang ginoo para iwanan ang mga tao sa silid na iyon. It
was not the physical effects of his age— his white hair and his slouched lanky
feature— that made these people respect him. It was the intimidation because of how
powerful he presented himself— the sharp, decided gaze, the formal clothes that
fitted him to perfection, how he used his age to define expertise and wisdom, and
how fatal his words pierced its listeners.
Halos kaladkarin ni Krista ang sarili para lang makasunod dito.
Inaantok kasi ang babae sa ganoon kaseryosong mga diskusyon. Pero obligado na
sumama dahil para siyang stress ball ni Kaiser na pinipiga-piga at himihimas-himas
ng patago sa mga hita o tuhod. Dinampot nito ang coat at sinuot para magmukhang
disente.
Tahimik ang hallway ng hotel nang masabayan nito si Kaiser sa
paglakad.
"Bakit ba masyado kang threatened kay Senator Virgo?" tanong nito
dala lang ng kuryosidad. Isa pa kasing segundo na hindi ito magsalita, siguradong
ikababaliw na nito.
"Dahil sigurado ako na babagsak ang TV Network sa oras na maluklok
siya bilang pangulo," buong tiwala nitong disclosure kay Krista.
Natawa ang babae. "My God, don't tell me naiisip mo tutuparin niya
ang deathwish ni Aries Ferdinand! Na ano? Gawing empire itong Pilipinas? Para
pamilya lang nila ang magsasalin-salin ng pwesto bilang presidente?"
Hindi nilingon ni Kaiser ang babae.
"And how will that affect your TV Network?" pamulsa ni Krista ng mga kamay.
"He'll ban us."
"Prrft! Paano naman niya magagawa iyon? I'm sure malaki ang kinikita ng network
ninyo. Manghihinayang ang gobyerno kapag nawala ang pinakamalaki magbayad ng tax sa
kanila."
He turned and snapped at her. "Wala ka talagang alam, ano?"
Napanguso na lang si Krista, nagtaas ng kilay.

.
.
***
AN
Good evening, everyone! Welcome sa panibagong Chapter ng #Slide !!! <3 Enjoy
reading and kitakits bukas at sa Sunday para sa kasunod na mga updates!
With Love,
ANAxoxo

- - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - -

Chapter 28: We're Just Getting Started

YOU SHOULDN'T.
"Are you sure?"
Yeees.
Pinatong ni Virgo sa ibabaw ng desk ang mga binti. So out-of-
personality, but he did what he thought would feel more comfortable for him in
their mansion's office room.
Nakadikit pa rin ang tainga niya sa cellphone.
"And why not, Miss Bree?" a teasing smile formed on his lips.
Bakit hindi ka na lang mag-focus sa personal mong paglilibot-libot
para mag-campaign. This is the best time to do that, right? Iyon ang madalas kong
nakikita na strategy ng mga kumakandidato.
Ang pinag-uusapan nila ay tungkol sa isang TV guesting. Nakatanggap
kasi ng imbitasyon si Virgo at tinatanong si Bree kung maganda ba ang mga palakad
sa TV show na iyon. Hindi pa raw nai-interview sa late night talk show na iyon si
Bree, pero tulad nga ng sinabi na nito, hindi sang-ayon ang dalaga na tanggapin
niya ang imbitasyon.
"That is exactly the point. Madalas na 'yun ginagawa. So I figured, I'll do
something different to get people's attention and interest."
Mahinang tumawa ang babae sa kabilang linya. Come on, Mr.
President. You already have that.
"Including yours, right?"
She giggled. Tigilan mo ako.
Natawa tuloy siya. Pero dumaan lang ang tuwa sa kanyang mukha.
Naalala na naman kasi ni Virgo ang nangyari kagabi. Saglit lang sila nakapag-usap
ni Bree dahil nasa publikong lugar sila. At nang matunton siya ng bodyguard, malayo
pa lang ito nagpaalaman na sila agad ni Bree nang matanaw na papalapit sa kanila.
They just had a conversation on that parking lot. Medyo umiyak ang
babae nung ikwento ang pagbisita raw dito nung Krista.
"But hey," he spoke softer this time, "remember what I told you
last night, okay?"
Napabuntong-hininga ito.
"Bree..." he intended to press a warning tone to it.
Yes, Sir, she sighed. So sexy. I am going to be a very good girl.
He could imagine her biting her lower lip while saying that. Damn.
His. Dirty. Imagination.
"Make sure of that or you'll get a spanking," pilyong ngisi niya.
He shifted how his feet on the table criss-crossed atop one another.
Now I want a spanking.
Mababa ang naging pagtawa niya. Oh, this woman.
"Ayokong mananakit ka na naman. Clear?"
Kasama kasi sa kinuwento nito ang pananakit kay Krista. He advised
Bree to never do that again. Kung gusto kasi nito na manatiling maganda ang image,
kailangan na nitong mag-let go sa pakikipag kumpitensya kay Krista.
Yes, Sir... she dragged, getting tired of being reminded about
that.
"You know it's for your own good. It will also help you to let go
of your issues with that Krista."
Mr. President, I have to hurry this up, so... au revoir.
"Oh, never say goodbye to me," nakangiting baba niya ng mga paa
mula sa desk.

Puputulin ko na itong phone call natin.

"I'll be changing my sim card too. So, wait for me to call you
later in the night, okay?"
Sige.
At naputol na ang phone call. Tumayo si Virgo at hinatak pataas ang
garter ng suot na pajamas. Nakasabit ang tuwalya sa kanyang balikat. Imbes kasi na
maligo, inuna pa niyang atupagin ang pakikipagdaldalan kay Bree.
Siguradong inaamag na ang campaign manager niya sa kakahintay sa
salas. That's when he muttered a curse under his breath, rushing back to his
bedroom's own bathroom.
This was so unprofessional of him. Making his work wait.
He needed to win this election. Hindi siya dapat nagkukuyakoy kahit
na siya pa ang may pinaka-mataas na ratings sa mga survey.
.
.
BINABA NI BREE sa dresser table ang cellphone para tapusin ang pagsusuot sa
strap-on high heels na katerno ng pula niyang dress. Kailangan na niyang magmadali
dahil kinakatok na siya ni Manager Ken. Mag-iisang oras na raw kasi siya sa kwarto
at 10 A.M. daw ang schedule niya sa TV network para mag-shoot ng video na
nagpapasalamat sa lahat ng mga nanood ng The Rightful One. Sigurado na raw kasi na
ipapalabas ulit ito sa susunod na linggo at gagamitin ang video nilang mga bida
para sa promotion na panoorin pa ang pelikula. Manager Ken was optimistic that if
they promoted the movie right, it would reach three weeks in cinemas.
Sapat na siguro iyon para ma-push ang victory party nila.
Lumabas na si Bree ng kwarto. Pulang-pula ang mga labi, bagsak ang
unat na buhok at humahakab sa maganda niyang pigura ang pulang dress na may flowy
skirt. She made a little twirl to show off. Napangiti si Manager Ken.
"Gorgeous," Manager Ken spoke in his gay voice. "Now let's go,
darling."
"Yes," angat niya sa hawak na pouch patapat sa ilalim ng kanyang
dibdib. Taas-noong nilisan nila ang tinitirahan niyang bahay at sumakay sa
naghihintay na sasakyan.
Habang nasa kotse, inalala niya ang panenermon sa kanya kagabi ni
Virgo.
Huwag daw siya masyadong nagpapapatol lalo na kay Krista.
Nagdahilan siya na tinataboy lang naman niya kahapon si Krista.
Hindi naman siya ang laging nauuna sa pananakit.
Pero kahit na daw.
Isipin daw niya kung ano ang iisipin ng mga makakakita. Sa kanya
din daw ang damage niyon.
She reasoned again that she didn't care about her dirty reputation
anymore. Tutal, matagal na naman iyong sira.
But he retorted with something like, hindi ba, gusto niyang maayos
ang imahe niya?
Yes. She wanted. But at the same time, she could not be fake just
to get the kind of image she wanted, right?
Iyon ang gusto niyang maging leverage bilang artista. Na sa
kanilang lahat, siya ang pinakatotoo. Siya ang pinaka-prangka. Hindi siya peke o
puro pakitang-tao lang...
Pero nakakainis talaga ang babaeng iyon. Nag-effort pa talaga na
puntahan ako para lang ipamukha sa akin na siya na naman ang nanalo. Na nakuha niya
ang role para sa pelikula nung Direk Karlos na iyon.
Fine. Magbe-behave na ako. Future President of the Philippines na
rin ang nagsabi sa akin niyon, kaya—
Ano bang pakialam ni Virgo sa image ko?

Napalabi siya.
Maybe, he just wants to help me out.
Kumunot ang noo niya.
I know that man. Bawat kilos niya may kinalaman sa mga plano niya.
Kailangan ba na maganda ang imahe ko para reasonable na ako ang magiging owner ng
PH Channel?
.
.
"I SEE," Kaiser spoke darkly before darting his gaze on Krista.
Umiwas lang ng tingin ang babae sa matanda.
Kasalukuyang nakasuot pa rin ito ng puting bathrobe sa mansyon na
iyon, nakaupo sa dining table katapat ng malaking bintana.
Hindi inaasahan ng babae na masasahugan ng sermon ang almusal nito.
Lalo pa at nagreport na ang manager nitong si Melody sa lalaki na may hawak sa PH
Channel. Unipormado na si Melody, handa na para sa trabaho nito. Si Kaiser naman ay
nakasuot ng satin na roba na kulay itim. It had stitched designs on it and a
stitching of a big Japanese dragon on the back.
"Krista," tawag na ng lalaki sa dalaga.
Ibig sabihin, mahigpit nitong inuutusan na ituon ang buong atensyon
dito.
Humugot si Krista ng lakas ng loob bago nakipagtitigan sa mga mata
nito. Kailangan dahil ayaw na ayaw ng matanda na hindi tumitingin dito ang kausap.
"Bakit hindi mo sinabi sa akin ang nangyari nung binisita mo si
Bree Capri?"
"Para saan pa? Hindi naman successful, 'di ba?"
Malamig ang titig ng lalaki rito pero nanunuot ang pagbabanta.
"I told you. You better watch out for that woman. She's becoming a
hot topic everywhere."
Ano pa ba ang bago sa showbusiness? Kapag may sumisikat na bago at
pwedeng pangtapat sa isang artista, tinatakot na ito ng mga nasa paligid nito na
mag-iingat at baka mapalitan sa pwesto. Kung ito man ang kasalukuyang
pinakamagaling na komedyante, drama actress, o sexy actress, nakakatikim ng ganoon
kapag may sumisikat na bagong talent na kapareho ng mga genre na forte nila.
"Hindi ba pwedeng i-ignore ko na lang siya?" ekis ni Krista ng mga
braso. "Ano ba kasi ang kinatatakot ninyo sa Bree na iyan? I have already beaten
her once! I have already proven that I am better than her. Wala namang threatening
sa babaeng iyon."
"What's threatening is she has a movie that earned a hundred plus
million in just one week, Krista," diin ni Kaiser. "Kahit pagsamahin ko pa ang
Divinagracia mo, ang Komedi Familia at Que Horror, mas malaki pa rin ang kita ng
The Rightful One!"
"You sure are happy. Malaki ang parte mo sa pelikulang iyon,"
matabang na nagpaikot pa ito ng mga mata.
"What I am saying is, get in good terms with that Bree, before
people get the idea of pitting the two of you against each other."
"Wouldn't it be better? If they pit us against each other, I'll
definitely win. Mas malaki ang fan base ko. Mas marami ang pelikula ko. Mas maganda
ang imahe ko."
"Bobo!" anas nito. "Kapag pinagtapat kayo, doon sila papanig sa mas
bago! Iyan ang kalakaran sa showbusiness, Krista. Mas gustong i-try ng mga tao
'yung mas bago! Bagong artista, bagong pelikula, bagong palabas sa TV... bago!
Naiintindihan mo? Tingnan mo ang nangyari sa Forbidden, kanino inalok 'yung role
nung tinanggihan mo? At masyado ka nang nakakampante kaya nakasingit iyang Bree na
iyan. Tinatamad ka lang kaya hindi mo tinanggap nung una ang role sa pelikulang
iyon!"

She just let out a groan.

"Now, take action and just do what I say," tayo ng lalaki mula sa
kinauupuan nito para paikutan si Krista. He stopped behind her, firmly placing a
hand over the top of the chair's back rest, right beside her left shoulder.
Napalingon si Krista sa kamay nito. "If you'll get Bree's favor and be friends,
like what I want you to do, mahihiya ang mga tao na pagtapatin kayo. Iisipin nila
na nakakabastos dahil magkaibigan kayo. They will want you two to collaborate on
projects instead. Or they'll look at the two of you like that fucking trend
called... goals..."
"BFF Goals," tulong ni Melody sa matanda para maapuhap ang termino.
"That!" sang-ayon nito. Then he continued, "At kung hindi mapipigilan ang mga
fans niyo na pagtapatin kayo o may mang-intriga sa iyo? Hindi makakasira sa iyo,
kasi dedepensahan ka ng babaeng iyon. Makakakuha ka pa ng magandang compliment mula
sa Bree na iyan para tigilan ka nung mga maninira sa iyo. Oh, tapos, sino ang mas
sisikat? Sino ang magmumukhang mabait? Ikaw! Lalo na kapag kinuwento ng Bree na
iyan na ikaw ang unang nag-approach sa kanya."
"You don't know what you're talking about. Alam ng mga insider sa
showbiz na galit kami sa isa't isa."
"That's why," Kaiser squeezed her shoulders, "you need to be
friends with that bitch, Krista. Siguradong maraming magugulat. Magiging usap-
usapan kayo. Think, Gloria Romero-Nida Blanca—"
"Taylor Swift and Katy Perry," dagdag ni Melody na hindi pinansin ng
nagsasalita pa ring ginoo.
"—Vilma Santos-Nora Aunor! Isip-isip din."
She let out a groan. Hindi pa rin makakapayag si Krista na gawin
iyon. Parang lumalabas pa kasi ngayon na nakasalalay kay Bree ang pagtutuloy-tuloy
ng kasikatan nito at showbiz career.
"Don't you like that? You can get a personal access with her life
too. Malalaman mo kung paano siya pabagsakin ulit."
Nagbago bigla ang timpla ng mukha ni Krista.
Sumilay ang ngiti sa mga labi nito.
.
.
"THANK YOU," paalam ni Bree nang matapos ang shoot para sa video. Ipapalabas
daw ito agad sa TV para mapanood at ma-appreciate na rin nung mga fans na nasa
likod ng malaking kinita ng pelikula nila ni JD at Leticia.
Dinaanan niya ang dalawang artista na naunang natapos para kawayan
ang mga ito.
"Wait," habol sa kanya ni JD.
"Yes?" harap niya sa binata habang nakatanaw si Manager Ken sa
kanila mula sa pinto ng studio na pinagkuhanan ng video.
"Sana pumunta ka sa victory party kung magkakaroon na talaga, ha?"
ngiti nito. "Nahihiya kasi si Letty, pero gusto ka maka-close."
He was unaware that Leticia was already sneaking up behind him.
Pigil ni Bree ang matawa nang magtaas ng hintuturo ang dalaga at ilapat iyon sa
sarili nitong mga labi. She smiled at Leticia with understanding.
"Huwag ka rin sana ma-offend kung magtanong siya kung paano
magpalaki ng—" he placed two hands in front of his chest, gesturing the word boobs.
Napadaing ito nang pabirong sabunutan ni Leticia.
"Bruha ka!" tawa nito kaya natawa na rin si JD.
"Whaaat?"
"Baka ikaw kamo ang gustong magtanong niyan kay Bree!"
Pigil niya lalo ang matawa. Hindi naman siya manhid, no. Nung
panahong shinu-shooting pa ang pelikula nila, medyo nakakahalata na siya sa mga
kilos at pananalita ni JD. Pinapalagay na lang niya na lalaki pa rin ito dahil sa
mga ispekulasyon na nagde-date sila ni Leticia dahil madalas na magkasama.

Now, seeing these two seemed to confirm her impression before that JD
was gay.
And for the sake of his career, and the continuous fame of his love
team with Leticia, they were making sure no one would know.
"Be careful, ha?" mahina niyang wika sa mga ito para hindi marinig
ng mga staff sa paligid. "You're still young, that's why you are not yet that
careful."
"About what?" nakangiti pa rin si Leticia.
"Tungkol sa sexuality ng isa sa inyo," safe niyang sagot.
Nawala na ang ngiti sa mga labi nila.
"Halata na ba ako?" lapit lalo ni JD sa kanya, takot din na may
ibang makarinig sa sinasabi nito.
"Hindi pa. Pero medyo dumadaplis, hmm?"
Tumango-tango ito. Bree turned and approached Manager Ken.
"Oh, bakit parang nalungkot 'yung dalawa?" sabay nito sa kanya sa
paglalakad sa pasilyo.
"Kasi nagtatanong sila kung bakit aalis na raw ako agad," dahilan
niya. "They suddenly want to hang-out with me."
"Oh, bakit hindi ka pumayag? Wala ka namang schedule na pagkatapos
nito. Medyo lie-low pa muna tayo naman sa mga projects para hindi maagaw ang
atensyon ng mga fans mo sa pagsisigurado na malaki ang kikitain ng movie mo."
She sighed.
"Kakailanganin mo rin ng mga kakaibiganin dito sa showbiz.
Makakatulong din ang mga papuri nila sa iyo para lalong magboost ang career mo."
Gamitan nga yata talaga ang puhunan dito. I don't know. Why is
talent not enough to be recognized?
"At saka ko na iisipin iyan. For now, gusto ko na umabot ng third
week ang The Rightful One."
Nag-iwas na ito ng tingin mula sa kanya. "If you say so. 'Yung
commercial mo pala para sa kape, okay na. Hintayin na lang daw natin kung kailan
magi-start ng shooting."
"Okay."
.
.
"THANK YOU. THANK YOU," kamay ni Virgo sa bawat nakakasalubong habang patungo
sa entablado. He just greeted them briefly. The tension was already seeping
through his veins. His gaze was heavy. Lumukob na ang dilim sa kalangitan. Maga-
alas-sais na kasing natapos sa pagsasalita si Pacito San Juan. Kasalukuyang nasa
Rizal Park sila ng kanyang tumatakbong Bise-Presidente, kung saan gaganapin ang
miting de avance.
"Virgo," tapik ni Jordan sa kanyang balikat.
He was caught off guard. Ano na naman ba ang kailangan nito?
Kailangan na niyang makaakyat sa stage para makapagsalita na. This would be his
last chance to convince the people to give him the victory. To become the
President. This was the election that he definitely have to win. He needed to speak
now before the worry completely consumes him.
Matalim ang tingin niya sa pinsan nang lingunin ito.
Not, now Jordan.
"Si Mayor Cheska Fidel," pakilala nito sa babaeng nasa likuran
nito.
Cheska Fidel had won two elections as Manila's Mayor. It was kind
of mindblowing how her mild manner managed the wild side of one of the country's
busiest cities. She was close to his age. Decent and mild-mannered at forty. She
was kind of petite. Signature na nito ang pagsusuot ng puting mga dress o pencil
skirt at blouse kapag lumalabas sa publiko o nagta-trabaho. Kaya hindi na siya
nagulat nang makitang nakasuot ito ng puting dress. It had a flowly skirt that
reached her knees and sleeves that hugged her slender arms up to her elbow. Her
hair was neatly tied in a low ponytail. Her lips had a touch of light pink. Matamis
ang ngiti ng babae sa kanya.
"I am here to support, Senator," tila nahihiya ang ngiti nito sa
kanya. Kahit sinong tumingin sa maamo nitong mukha iisipin na ang bawat kilos nito
ay mahinhin at mahiyain.
He gave her a nod before turning to face her. Nginitian niya ito at
kinamayan agad. Kasabay niyon ang mabibilis na click at flash ng mga camera.
"Thank you, Mayor," tango niya rito.
Nahihiyang napatitig ang babae sa kanilang mga kamay. Bahagyang
nanlumo nang bumitaw siya agad dito.
Virgo looked at Jordan. "I've got to go," tapik niya sa balikat ng
pinsan bago nagmamadaling inakyat ang stage.
Nakangiti na tinanaw siya ni Mayor Cheska at Jordan. Dumikit ang
lalaki sa babae.
"Let me assist you to the backstage, Mayor," presenta nitong
humawak na siko ng babae.
But she did not nudge and let him hold her.
"No, need," malumanay nitong tugon, hindi pa rin inaalis ang tingin
kay Virgo na umaakyat na sa hagdan ng sinet-up na entablado. " Gusto kong
panoorin si Senator. At nandiyan naman ang mga guards ko," tukoy nito sa naka-
barong na mga lalaki sa likuran nila.
"Just in case lang, Mayor," maluwag nitong ngiti. "Baka kasi
mangalay ka at walang upuan dito sa labas."
She chuckled gently. "Naku, hayaan mo na lang ako rito. Nakakahiya
naman. You should be helping Senator Virgo out. For sure, he's feeling so tired and
pressured right now."
"Maybe, you should invite him out, Mayor," Jordan slyly smiled. "My
cousin really needs to chill after the election."
Natawalang ito.

.
.
***
AN
So, hello and welcome sa mga new characters natin this week-- Kaiser and
Cheska! HAHAHA <3 <3 <3
I hope you enjoyed the new chapters tonight! ;) Kitakits bukas! :* <3
With Love,
ANAxoxo

- - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - -

Chapter 29: Strolling

VIRGO CLIMBED UP THE STAGE. Sinalubong siya ng

dumadagundong na hiyawan ng mga tao, ng kumakaway na mga banner at poster na may
mukha niya, pangalan niya, at mga salitang nanghihikayat na siya ang dapat na
iboto. Mga salita na dinedeklara na agad na siya na ang pangulo ng Pilipinas.
Camera lights flashed here and there. Steady camera flashes waved along with the
crowd, a sign that videos were also being recorded.
Bawat kataga na bitawan niya nang hawakan ang mikropono ay tinutugon ng pag-
cheer ng mga ito. Halos mabingi ang mga ibon sa parke sa pagkakahimbing sa tuwing
pumapalakpak ang mga ito nung inisa-isa na niya ang kanilang mga plataporma na
sisikaping ipatupad sa oras na manalo sa eleksyon.
The way he spoke with passion captivated him.
Damn, Virgo really had the charisma of his late father, Aries Ferdinand.
.
.
VIRGO INTERNALLY SIGHED. Ilang minuto na kasing namamayani ang katahimikan sa
pagitan nila ni Mayor Cheska. Kapwa sila nakaupo sa backseat ng sasakyan nito, may
respetableng distansya sa pagitan nila habang nakabuntot sa convoy nito ang sarili
niyang sasakyan na minamaneho ni Greg. Nasa sasakyang iyon din ang kanyang campaign
manager. Nakasunod din ang convoy ng mga tauhan ni Jordan. Nasa pinakadulo ang
kotse ng pinsan.
The road seemed to clear for them. Tuloy-tuloy kasi ang biyahe nila.
Mukhang hindi rin nakatiis si Mayor Cheska. Nilunok nito anuman ang
nararamdamang hiya at nilingon siya.
"Nagagandahan ka ba?"
He immediately nodded. Kanina pa kasi siya naghihintay na magsalita ito.
Nahihiyang napayuko ang babae, napangiti.
"I can't believe you can make Manila look like this," silip niya ulit sa
bintana. "Hindi mo maikukumpara ngayon sa Singapore. Manila's the finest."
May kalakip na tensyon ang mahina nitong pagtawa.
Sumulyap si Virgo sa katabing bintana. Ilang taon nang malinis ang Manila, wala
na rin ang mga pagala-galang taong-kalye o mga basura na nagliliparan kapag may mga
sasakyang napapadaan. Every light post that fenced the road was lit brightly, as if
they were newly built there. Hindi na rin naggigitgitan ang mga sasakyan sa sobrang
traffic.
Hindi naman lingid kay Virgo ang dami ng improvement na naganap sa siyudad
simula nung maupo si Mayor Cheska sa opisina.
And yet, she remained to be humble about her accomplishments. Kung hindi kasi,
hindi mag-aabala ang mayora na ipasyal siya sa paligid para ipakita na sobra ang
ikinaganda ngayon ng Manila. Kung napunta ang mga narating nito sa sariling ulo,
makakapante ang babae na alam na niyang maganda ang siyudad, kaya hindi na siya
kailangang ipasyal pa.
"Nitong nakaraang linggo," patuloy ng babae nang maihanda na ang sarili sa
pakikipag-usap sa kanya, "may tatlong wi-fi and charging stations kaming dinagdag."
"You're spoiling your citizens too much," ngiti niya rito, "no wonder they love
you."
"Ganoon lang siguro ako magmahal," she could feel her cheeks burn, "I spoil the
one I love so much."
"And I bet you're strolling me around because of them."
Mukhang ngayon lang naalala ng babae ang pakay sa pag-anyaya sa kanya na
libutin ang Manila.
"Oh, yes," humigpit ang pagkakakuyom ng mga kamay nito sa kandungan. "Nakita mo
naman, publicly kong pinakita ang suporta ko para sa iyo. Kahit na magkaiba pa tayo
ng partido, hindi ako nagdalawang-isip na dumalo sa miting de avance mo."
Virgo remained seated properly, listening with all his eyes on her.
"Kaya sana, huwag mong makakalimutan ang Manila sa oras na manalo ka, Senator."

He chuckled lowly. "How can I? Halos magiging magkapitbahay

lang tayo, Mayor," magaan niyang sagot. "Kahit kailan mo ako kailanganin, puntahan
mo lang ako sa Malakanyang. Katukin mo lang ako."
Mahina itong natawa. "Talaga? Kahit kailan kita kailanganin?"
"Oo naman!" he placed a hand on top of hers to give it a reassuring squeeze.
Once he got her eye contact, he smiled and let go. Tumuwid ulit siya ng upo. "I
really appreciate your support. Sobrang loyal ng mga Manilenyo sa iyo. Sigurado ako
na kung sino ang sinusuportahan mo, susuportahan na rin nila."
In fact, Virgo just watered down the compliment to make him sound genuine. Ang
totoo kasi, alam niya na hindi lang buong Manila ang hawak ni Mayor Cheska sa leeg.
She also already have the admiration of the whole country. On social media, some
people wanted Cheska to become a mayor of their cities too.
Ganoon kalaki ang paghanga ng mga Pilipino sa babaeng kasama niya ngayon.
She smiled and shyly lowered her head.
"I am glad it never mattered if I am a Ferdinand. Kilala ko naman ang partido
ninyo. Nung simula ka lang, oposisyon na sila laban sa ama ko."
"Hindi naman kasi isyu sa akin kung sino ang isang kandidato," tingin nito ulit
sa mga mata niya. "Ang mahalaga sa akin, kung ano ang makakabuti para sa mga tao."
"And you think I'll be a good leader to them?"
"Of course, Senator!" her innocent eyes widened in shock. "Don't ever question
that. Simula pa lang, nakikita ko nang gusto mo talagang makatulong. You are
proving people wrong about the Ferdinands. After so many bashings, you just
returned the hurtful words with kindness and service—" at biglang tila nahiya ito
sa sunod-sunod na pinagsasasabi. "All I'm trying to say is," she calmed down, "I
respect you for choosing kindness."
"Thank you, Mayor."
"Susuportahan mo ang plano kong mga proyekto para sa Manila, ha?" magaang biro
na nito kahit na parang masyadong trying-hard ang dating kay Virgo.
"We'll see. Mas priority ko pa rin ang makakabuti para sa lahat."
She giggled. "Yes. I can't argue with that!"
He nodded and looked outside the window. Deep inside, he was having a little
celebration. Malakas ang magiging hatak ni Mayor Cheska sa mga botante para iboto
siya. Sapat na iyon na rason para mas lalong gumaan ang mood niya ngayong gabi.
"Pero sana hindi ka nakakalimot na i-prioritize din ang sarili mo."
"Like?" lingon niya ulit dito.
"Like..." nahihiyang iwas nito ng tingin. "Your family... or having a family."
 "Ang lakas ng loob ni Mayor magpayo, hindi naman niya magawa para sa sarili
niya," ganti niya rito.
Ganoon talaga ang buhay-pulitika. Kailangang makisakay kung saan gustong dalhin
ng kausap ang usapan.
Namilog ang mga mata nito. "You know I am single?"
He shrugged. "Everyone knows," tipid ang kanyang ngiti rito.
"Maybe, I'm just waiting for the perfect man," nahihiyang tanaw nito sa labas
ng katabi nitong bintana.
"So, where else will you take me for a stroll?" tanong niya rito dahil wala na
siyang makomento pa sa sinagot ng babae sa kanya. At hindi naman siya interesado sa
perfect man na pinagsasasabi nito. "I hope we won't be out too late. I have
somewhere else to go."
I just feel too good after a successful miting de avance, I'm having an
erection that I want to share with Bree, dugtong ni Virgo sa sariling isip.

"Would you mind if we walk around Manila Bay?"

Napatitig siya sa babae. "Manila Bay? Matagal na rin akong hindi napapagawi
roon."
Because it's a very public place...
"You should!" Mayor Cheska smiled sweetly. "It had a bad reputation for a long
time, and it's one of the famous landmarks of Manila. Kaya talagang pinag-effortan
namin na pagandahin at pabanguhin siya ngayon. It would be an honor to have the
future President visit and say a good word about the new Manila Bay."
Wala namang masama sa gusto nitong mangyari. Isa pa, dagdag-exposure din iyon
sa kanya para may makadaupang-palad na mga mamamayan. Bahala na kung dumugin pa
sila ng mga ito. Tutal, huling stage na ito ng pangagampanya kaya itotodo-todo na
ni Virgo.
He smiled politely at Mayor Cheska. "Sure. Dumaan na tayo roon."
.
.
NAGHAHANDA NG TSAA SI BREE habang nakikinig sa bukas na flat-screen TV. Dinig
iyon at abot-tanaw sa counter sa kusina kung saan siya abala sa paghahanda ng
panghapunan.
For tonight, she felt in the mood for some roasted chicken. Malapit na iyon
maluto sa oven kaya naman naghanda na siya ng tsaa.
Until there was a news flash on TV. Doon siya attentive dahil mahilig si Bree
sa mga balita kaya hindi nakaligtas sa pandinig niya ang pangalan ni Virgo.
"Oh," bitbit niya sa tasa ng tsaa para lumapit sa TV.
Nanatili siyang nakatayo sa harapan niyon, pinapanood ang video ni Virgo kasama
ang Manila City Mayor na si Cheska Fidel. Both were smiling at each other as they
talked. Nakabuntot sa mga ito ang tatlong lalaki na naka-barong. May ilang lumapit
para magpa-picture sa dalawa. Iyon lang ang interupsyon sa mga ito bago ituloy ang
paglalakad-lakad sa baybayin ng Manila Bay.
At biglang siningit ang mismong video na kausap na ng reporter ang dalawa.
Akala nga nila, nagde-date kami dito, mahinhing tawa ni Mayor Cheska matapos
ipaliwanag na naroon sila ni Virgo dahil gusto nitong ipagmalaki na maganda at
malinis na ang Manila Bay.
Masaya ako dahil naging payapa ang naganap na miting de avance kanina,
nagmamadaling wika naman ni Virgo nung kamustahin ito ng reporter. Nasa background
ng mga ito ang kumpol ng mga tao na nakikiusyoso. May ilan namang dumaan lang pero
napatingin sa gawi nila. Nagpapasalamat ako sa mga supporters ko sa pagdalo.
Damang-dama namin ni Senator Pacito ang suporta niyo. Gayundin dito kay Mayor
Cheska, nakangiting sulyap nito saglit sa nakangiting babae. She made sure that our
event here in their city will be safe and successful. I am also glad to stroll
around the city with her. Looking around this place made me feel like I am already
in an international city.
Natawa si Mayor Cheska, obvious ang sobrang pagka-flatter.
 She inspired me that if she can make Manila this beautiful, I can also help our
LGUs to do this in their respectives towns and cities. Kayang-kaya namang
pagandahin ang buong Pilipinas, gawing mas malinis, mas organisado at ma-alleviate
ang mga isyu sa traffic at basura.
Bree reached for the remote and turned off the TV.
"Oh, ano at in-off mo ang TV?" sulpot ni Manager Ken. Nakigamit lang kasi ito
ng banyo kaya ngayon lang nagpakita sa kanya.
"Eh, hindi na naman ako makakanood at busy ako sa pagluluto," dahilan niya
habang pabalik na sa kusina. "Nasaan na 'yung fafa mo? Ano'ng oras pa raw ba siya
makakarating dito?"
Ang fafa na tinutukoy niya ay ang boyfriend ni Manager Ken.
Naisipan kasi ni Bree na imbitahin ang dalawa na mag-dinner kasama niya sa
bahay. Pakonsuwelo dahil sobrang saya niya kanina nang malamang magse-second week
nang showing sa sinehan ang bago niyang pelikula.

She already changed to a pink dolphin shorts and a white-

fitting shirt. Nakapusod ang mahaba niyang buhok.
Bree let out a groan when she heard the TV. Nakaupo si Manager Ken sa sofa at
tinuloy ang panonood. Napalingon siya rito.
Nakakatuwa pagmasdan kung gaano kadedicated ang bakla sa trabaho nito. Maybe,
it was so easy for him because he was passionately interested with showbusiness.
Manager Ken didn't mind watching TV a lot or reading a lot of showbiz news and
blind items. Susi kasi iyon sa manager na tulad nito para maging one step ahead.
Lalo na sa pago-obserba ng mga trend.
Wala na ang news flash sa TV. Isang election ad na ang humalili mula sa isang
kandidato mula sa kalabang partido ni Virgo. Tumalikod na siya, nilapag sa counter
table ang cup at sinilip ang niluluto sa oven.
"Next week na ang eleksyon ah," Manager Ken looked at her over his shoulder.
"Sino ang iboboto mo?"
"Ikaw ba?" tanong niya rito.
"Si Mayor Lazaro," walang gatol nitong sagot.
Tumuwid siya ng tayo at tinanaw ito. "Bakit?"
"Ano'ng bakit?" upo nito pero halos nakayakap na sa back rest para harapin
siya. "Ang ganda ng records niya, darling. At nakita mo naman kung gaano kaganda
ang Bacolod City dahil sa kanya."
"Well, yes," she placed a hand on her hip. "What about the other candidates?"
Manager Ken rolled his eyes. "Definitely, hindi ko iboboto si Mayor Zamora.
Mahilig sa warla ang lolo mo!"
She nodded. Naalala ni Bree nung pinanood ang video sa internet nung latest na
debate, nung nagpasaring si Mayor Zamora kay Virgo tungkol sa ama nito.
"Lalo na si Senator Pingu. Hello? Ilang beses nang nakasuhan ang corrupt na
iyon, lakas pa ng loob tumakbo, huh?"
Napabungisngis siya. "Innocent daw, eh."
"Bwisit na innocent 'yan. Innocent his face."
Nagtawanan sila. Tumalikod saglit si Manager Ken. So that he can threw his head
back, laid it against the top of the backrest and laugh loud.
"Diyos ko!" tawa pa rin ni Manager Ken. "Lakas niyang magpa-inosente sa
pinaggagawa niya, mukhang que horror naman!"
Unti-unting humina ang mga tawa nila nang maka-recover.
Sinadya niyang igitna sa mga itatanong si Virgo. "What about Vi— Senator
Virgo?"
"Hmm," lingon agad nito sa kanya, naniningkit ang mga mata. "Of course. Siya
ang iboboto mo, no?"
"Hindi pa ako makapag-decide, no," tukod niya ng kamay sa counter nang
makalapit doon. "Kaya nga inaalam ko ang impression mo sa kanila."
"Eh, mukha naman siyang okay," iwas nito ng tingin pero nakaharap pa rin sa
kanya. "Hindi lang ako mapalagay. Lalo na nung sumulpot siya bigla sa premiere
night ng movie mo. At bumisita pa siya sa iyo."
"Huh? Bakit naman?" maang-maangan ni Bree.
"Parang nang-i-insider sa showbiz industry. Hindi ko alam kung bakit."
Kumunot ang noo niya. "Paano mo naman nasabi?"
"Eh, kasi hindi naman gawain ng pulitiko iyon. They are more on, taking people
from the showbiz industry to politics, not the other way around. Kaya nga may mga
artista na nakikipagrelasyon sa pulitiko, 'di ba? O mga artista naman na nagiging
politician? That's how things were."
"Part of campaign, I think," ngiti niya rito. "Yung pagbisita naman niya sa
akin, sabi ko 'di ba, fan kasi ako nung ate niya. Gusto na makipagbonding ako,
whatsoever. Pero until now, hindi pa rin naman ako nakikipagkita."
"Sigurado kang iyon lang ang hiniling sa iyo, ha?" balik ng nagdududa nitong
tingin sa kanya.
Nerbyos na tumawa siya. "Oo naman, no? Ano pa ba ang pwede niyang maging
agenda?"
"Ikaw," prangka nitong taas ng kilay. "Ang katawan mo."
Napaiwas siya ng tingin dito, pero nanatili sa pagkakatayo sa may counter.
She was hoping she'll hear the bell from the oven. Para makatalikod na siya sa
manager at asikasuhin ang nilulutong manok doon. Pero wala silang narinig na tunog.
"At bakit naman?" kunwari natatawa siya.
"Come on, Bree, alam ko na iyang mga politician na iyan. Oo, may mga matitino
naman, pero meron ding mga pilyo."
Tumalikod na siya. Kunwari, tsine-tsek ang manok sa oven.
"Eh, huwag mo na akong idamay diyan," her eyes darted here and there. Wala sa
manok ang paningin niya. "Sinabi ko na sa iyo ang lahat."
"Kunsabagay, kasama daw niya si Mayor Cheska ngayon, 'di ba?"
Mukhang narinig niya sa banyo 'yung balita kanina...
"Siguro mas pipiliin niyang dumikit sa magpapabango sa kanya sa pulitika."
Bree shrugged. "I think so too." Tumayo na siya. Nasa oven pa rin ang tingin.
"Do you think, bagay sila, Manager Ken?"
Nanonood na ang bakla ng TV. "Siguro. Magkalapit lang age nila, 'di ba?
Parehong single. Parehong nasa pulitika. Magkakaintindihan sila panigurado. Pareho
sila ng field, eh. At naku, sinong hindi magugustuhan si Mayora Ikay, eh naku, ang
galing na mayora n'un. At saka ang bait-bait, 'di ba? Maganda rin si Mayora, no."
A faint smile was on her lips. "That is true."
"Oy, mamaya tingnan na natin online kung saang precint tayo, ha? Baka
pagkaguluhan ka or whatsoever, darling. Magandang kasama mo kami para safe ka at
hindi pa tayo masisi kapag nagkagulo!" ani Manager Ken.
Pero wala sa mga sinabi nito ang isip at pandinig ni Bree.
.
.
***
AN
Hi, everyone! Hanggang dito na muna ang UD for this week! Thank you so much! I
know you've been waiting for Chapter 29 aaaaand it took me a while, kasi kinumpleto
ko ang finale chapters for A Man of His Word and Lost Angels Series #3: Sir Sparks.
<3 <3 <3 You can read them now if you are searching for complete MxM story (AMOHW)
or paranormal story (Sir Sparks).
Thank you and kitakits next week (and same schedule) sa new chapters ng Slide!
<3 <3 <3 You better be there because mababasa ninyo ang chapters na may kinalaman
sa Election Day at (hopefully) umabot ang UD ko sa vacation-escapade ni Bree at
Virgo!
Okay, enough with the spoilers! See yaaa~
With Love,
ANAxoxo

- - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - -
Chapter 30: Election Day

BUKAS ANG RADYO HABANG nakaupo si Bree sa backseat niyon at

nakatingin sa kanyang cellphone.
Good luck|
Her thumb was hovering over the keyboard on her phone's screen.
Kung papadalhan niya ng mensahe si Virgo, baka hindi rin matanggap ng lalaki. Hindi
ba ang sabi nito, magpapalit na ito ng cellphone number? He would even call her up
so she'd know his new number.
Kaya lang, hindi naman tumawag ang lalaki kagabi.
Baka hindi ito nagpalit ng sim card.
Kaya lang, ulit, hindi naman ito tumawag kagabi.
Ano'ng oras na ba sila natapos mamasyal ni Mayor Ikay sa Manila Bay
na iyon? bura ni Bree sa text message.
"Oh, umagang-umaga ganyan ang hitsura mo," puna sa kanya ni Manager
Ken na abala naman sa pakikipag-chat sa nobyo nito na nauna nang bumoto.
"Inaantok pa ako," dahilan niya.
"Ang sabi ng darling ko," de-kwatro nito habang sinisilid sa front
pocket ng fitting polo nito ang cellphone, "tamang-tama lang daw ang dating niya
doon sa precint niya. Halos wala pang tao, at saka hindi pa kumpleto ang mga
election staff na naka-assign sa bawat silid na siyang mago-obserba at maga-assist
sa mga botante."
Bree yawned. "See? It's too early."
"Mabuti na rin na maaga tayo. Siguradong siksikan ngayon sa—"
natigilan ito nang huminto ang kotse nila sa tapat ng gate ng isang eskwelahan. May
mangilan-ngilang tao na roon na palakad-lakad.
"Sarado po ang gate," anunsyo ng driver sa kung ano ang obvious sa
kanilang paningin.
They collected themselves. Naunang lumabas si Manager Ken dahil
nasa side nito ang paaralan. Umusog si Bree para sumunod dito.
Sumalubong sa kanya ang haplos ng mainit-init na hangin. Naroon pa
rin ang amoy ng bukang liwayway, ngunit maalinsangan na ang pakiramdam sa kanyang
balat. Kumakalat na sa kalangitan ang dilaw na liwanag ng araw. The white wisps of
clouds and dark blue sky made the sun light look like water spilled on yellow
paint.
Alam na nila ang sarili nilang mga precint number, hahanapin na
lang iyon. Sa paaralang ito, si Bree lang ang botante. Summa lang si Manager Ken
para matulungan daw siya nito kung sakaling pagkaguluhan siya.
Tinahak nila ang school grounds patungo sa malaking paskil sa
entablado kung saan makikita ang tarpaulin na may mapa. Nasa mapa ang mga silid sa
paaralan na may kaakibat na precint number. Then, they immediately headed to one of
the school building's second floor.
Nagulat ang guro na nasa silid na may precint number niya.
Napamaang at napatitig sa kanya habang tsinetsek naman ni Manager Ken ang nakadikit
na listahan ng mga pangalan katabi ng nakasulat na precint number. Kinumpirma lang
nito kung naroon ang pangalan ni Bree bago sila matiyagang naghintay.
Nawala rin ang pagkamanghang mga guro kay Bree, tinuon na ng mga
ito ang pansin sa pagsipat sa voting machine at pag-aayos ng mga papel-papel.
Then, it was already 6 AM. Hindi pa rin sila pinapapasok. Humaba na
ang pila at halos nakabakod na si Manager Ken dahil sa dami ng mga gustong magpa-
picture kay Bree. Karamihan ay mga kalalakihan. Nakahinga ng maluwag ang manager
pagkatapos dahil hindi naman kasing gulo ng iniisip nito ang naging approach kay
Bree.
Nakakailang nga lang kasi kahit tapos nang magpakuha ng litrato at
video greet ng mga ito, panay naman ang titig o nakaw ng sulyap sa kanya.
 Bree just hugged herself. Nakasuot siya ng fit na fit na t-shirt na
pink at jeans na yumayakap sa kurba ng kanyang balakang, mga hita at binti. Her
damp hair was combed neatly, a few strands cascade over her shoulders.
Fifteen minutes more and they were finally allowed inside. Pailan-
ilang lang muna ang pinatuloy para makuha ng VRVM (Voter's Registration Verifying
Machine) ang kanilang fingerprint. Sa oras na ma-verify na legal silang botante,
bibigyan sila ng ballot, marker pen at folder. Umupo si Bree sa isa sa mga arm
chair at maingat na binuklat ang folder.
Unang-una na dapat sagutan kung sino ang iboboto bilang pangulo.
Bree held her pen and scanned the names.
Ferdinand, Virgo Kristofer
Then her eyes found another name:
Lazaro., Macario
Mayroon tayong tinatawag na common sense. Kung eleksyon ang pag-
uusapan, common sense na ang dapat na binoboto ng mga tao ay 'yung kandidato na
walang isyu, walang naging kaso, mabuti, tapat at higit sa lahat, walang kapasidad
na mangurakot sa kaban ng bayan.
Pero siyempre, mayroon din tayong tinatawag na personal na mga
interes.
Na kahit hindi makakabuti para sa nakakarami, iboboto dahil may mga
plano ang kandidato na sigurado na makikinabang ang boboto.
At siyempre, may mga tao na sa common sense nagbabase sa pagboto.
Kaya lang, sinong tao ba ang may kayang magsabi kung totoong walang
isyu, mabuti, tapat at hindi kurakot ang taong iboboto nila? Sinong tao ba ang may
kapasidad na makilala ang isang tao maliban na lang kung bigyan nila ng pagkakataon
na ipakita nito kung paano mag-perform ng trabaho?
Nagsimula nang mag-shade si Bree ng kanyang balota.
.
.
NAGHIYAWAN ANG MGA TAO nang matanaw ang pagdating ni Virgo sa eskwelahan kung
nasaan ang precint number niya. Nagkumpulan sa paligid niya 'yung mga palabas pa
lang at tapos nang bumoto. Ganoon din ang mga papasok pa lang ng eskwelahan at
hindi pa nakakapila. Hanggang tanaw naman ang mga nakapila na dahil kahit gustong-
gustong tumakbo palapit sa kanya, hindi naman ma-afford ng mga ito na pumila ng
panibago. May ilan naman na dedma lang dahil hindi naman si Virgo ang manok nila sa
eleksyon.
Naroon din ang mga reporter ng TV at radyo. Nakaabang na talaga ang
mga ito sa mga lugar na pagbobotohan ng mga sikat na personalidad at mismong mga
kandidato. Ang iba naman ay nakatalaga sa mga kilalang siyudad para mag-monitor at
magbalita ng mga kaganapan doon.
Nakangiti lang si Virgo, maaliwalas ang mood kahit mabigat ang
katawan dala ng pagod at stress. He was tired from the previous days' miting de
avance. At nang matapos ang pamamasyal nila ni Mayor Cheska sa Manila Bay, hindi na
siya nilubayan pa ng campaign manager na si Ryan at ni Jordan. Tuloy-tuloy na ang
mga pagpaplano nila para sa Big Day— ang eleksyon.
Kasama siya ng mga ito sa pag-aaral tungkol sa resulta ng
masinsinan at matiyaga nilang pangangampanya. Napakiusapan pa nila nitong weekend
ang mga volunteers at supporters niya na pagbutihin pa ang pag-promote sa kanya sa
mga kakilala nito, ang pamimigay ng mga natitira pang campaign materials tulad ng
mga t-shirt, sumbrero at poster.
Ang dahilan sa kanya ni Ryan, sa ganitong period daw nagla-lie low
ang mga kalaban dahil paghahandaan ang pagboto ng mga ito sa araw ng eleksyon. May
advantage daw si Virgo dahil mas bata sa mga ito at malakas ang pangangatawan.
Which meant they could put more extra work in recording videos of him asking for
people's support and making it viral on social media over the freaking weekend.
Dahil ang sabi nga ni Ryan, wala pa ring tatalo sa mga bagay na may personal touch,
tulad ng video niya na siya mismo ang nakikiusap sa mga tao na iboto siya. Iyon din
ang paniniwala ng kanyang namayapang ama na si Aries Ferdinand, kaya hindi na siya
nakatanggi pa.
 Naghalo-halo ang mga reaksyon dahil tumalikod si Virgo at inalalayan
sa pagbaba ng kotse si Ginang Laila Eloida Ferdinand. Dahil sa presensya ng
aristokadang babae, parang nabuhay na naman ang isyu na kaakibat ng kanilang
apelyido, ang tinatawag na kasalanan ng kanyang ama sa taumbayan— ang paghahangad
nito ng isang imperyo.
"Kamusta, Senator?"
"Ano ang nararamdaman ninyo ngayong eleksyon na?"
"Sa tingin niyo ba, mananalo kayo ngayong eleksyon?"
He would casually glance at his mother. His siblings gained less
attention and just stayed at their mother's side.
"Ano po ang masasabi ninyo na tatahakin ng inyong anak ang career
na tinahak din ng inyong asawa?"
"Susunod kaya si Senator Virgo sa mga yapak ng kanyang ama?"
"Naniniwala ka ba na kayang higitan ng inyong anak ang legacy ni
Aries Ferdinand?"
"May plano rin ba si Senator Virgo na ituloy ang plano ng inyong
asawa na gawing imperyo ang Pilipinas?"
They kept their answers short and close ended. Minamadali na kasi
sila nila Jordan na pumila sa kanilang mga precinct para makaalis na rin agad.
Bumakod ang grupo ng security sa kanila, at naghiwa-hiwalay din dahil nakatoka ang
mga ito sa ilan sa kanila na nasa ibang floor o gusali pa ang precinct.
Hindi sumama sa kanila si Ginnie dahil iba na dala-dalang apelyido.
Sabihin man ng kanyang ate na hindi ito nakisabay sa kanila dahil gustong bumoto sa
umaga kaysa sa gabi, palagay ni Virgo na ginawa lang iyon nito para hindi
pagkaguluhan ng mga tao at ng mga reporter na hindi nakakaligtaang buhayin ang mga
isyu na nakalipas na.
Ginnie was the eldest, and she witnessed more of the problematic
era in their clan. Kaya hindi niya masisisi kung masyado itong sensitive pagdating
doon. Dahil mulat ang ate niya at masasabing tunay na na-experience nito ang hirap,
sakit at stress na pinagdaanan ng kanilang pamilya.
Buti na lang at mabilis na nawala ang atensyon ng mga reporter sa
kanila. Mukhang niligtas pa sila ng pagdating ni Mayor Cheska Fidel. Nakangiting
bumaba ito ng sasakyan, nakasuot ng puti at iyon na lang ang natanaw nila Virgo sa
babae dahil kinubli na ito ng mga reporter na pumalibot dito.
He turned and caught Jordan's meaningful smile. Sa palagay niya,
natuwa ito dahil distracted na ang mga reporter at makakapunta na sila sa kanya-
kanyang mga precinct.
Virgo turned to his mother. "Ma—"
Nahuli niya na nakayuko ito. Nagtaas-noo ang ginang nang marinig
ang tinig niya. Akala yata ng matapang na babae, maikakaila nito sa kanya ang
bahagyang panghihina ng loob kanina.
"Let's go," matatag nitong saad na para bang walang nangyari
kanina.
He smiled. His mother was one tough woman indeed. A woman he would
always admire. Ito ang tipo ng babae na kahit anong isyu ang ibato ng mga tao,
taas-noong haharap at haharap pa rin sa mga ito. Laila was the woman who stayed on
his father's side despite all the threats they received; a woman who did not even
ambition about charming people— but being her real self. She loved his father and
she stayed true to that. Pwede nitong iwanan ang kanyang ama para magkaroon ng
magandang imahe...
But she didn't.
.
.
BREE WAS LOUNGING IN THE LIVING ROOM. Nakapatong ang mga paa sa coffee table
habang tutok ang mga mata sa TV. Pinapalabas sa news flash ang sitwasyon sa ibang
mga lugar kung saan patuloy pa rin ang paghaba ng mga pila para bumoto. May mga
botante na nagkagulo rin. Hindi na siya nagtaka pa nang malamang supporters ang mga
ito ni Zamora.

Hindi niyo kami mapipigilan! Anuman ang gawin nila para panghinaan
ng loob ang mahal naming Senator Zamora, siya pa rin ang iboboto namin!
Mag-isa na lang siya ngayon sa bahay dahil pumunta na si Manager
Ken sa eskwelahan kung nasaan ang precint nito para bumoto. Palagay niya
matatagalan talaga ito dahil mahaba na ang mga pila ngayon. Maaga man siyang
natapos sa pagboto, kinakailangan naman nitong mag-commute dahil pinilit nito na
siya na lang ang ihatid ng driver pauwi ng bahay.
At muling nagsalita ang reporter.
Ayon sa mga supporters ni Zamora, kinausap daw sila nito nung
Sabado at pinakiusapan na magbigay daan sa ibang mga kandidato. Na huwag na ibigay
dito ang buong suporta dahil wala na itong interes pa na manalo sa eleksyon sa
hindi malamang dahilan...
She let out a sigh when another news appeared. Pinakita niyon ang
mga Ferdinand, sa pangunguna siyempre ni Virgo. Magkakasamang dumating ang mga ito
sa eskwelahan na pagbobotohan. Mukhang nasa iisang lugar lang ang precinct ng mga
ito. Sobrang convenient, kaya lang takaw-atensyon kaya pinagkakaguluhan ng mga tao
at reporter.
Katatapos lang ng mga itong bumoto. Palabas na ng eskwelahan.
Nagsasalita ang reporter para i-narrate ang nangyayari habang nakikita niya na
palabas ng gate si Virgo kasama ang nakangiting si Mayor Cheska.
Doon na tumaas ang kanyang kilay.
Her telephone rang. Umusog siya sa mesang kinapapatungan niyon. She
leaned against the arm rest of the sofa before tucking the phone between her
shoulder and cheek.
"Hello?"
Hello? Bree Capri?
"Who is this?"
I'm Kaiser Peralta, Miss Bree.
Namilog ang mga mata niya. Isa sa mga executives ng network si
Kaiser Peralta! Ang pinaka-respetadong pigura sa PH Channel. Sa mga Peralta, ito
lang ang tanging naghandle sa network na nakaisip magpagawa ng online streaming ng
mga palabas sa TV Network nila. He also branched out PH Channel into many different
affiliating sister companies like PH Films, PH Virtual Reality Studios, PH
Charities, PH Live (for concerts and stage performances), PH Channel Cable (channel
ng istasyon na sa cable lang available kung saan 24/7 nagpapalabas ng mga tv shows
at may exclusive na shows na doon lang mapapanood), PH Escapade (a hotel), PH
Museum (na may mga larawan, estatwa, paintings at memorabilia mula sa mga pelikula,
TV show at artista ng kumpanya), at merch store na nagkalat ang mga branches sa
buong bansa.
She heard he was planning a PH Restaurant too. Doon naman daw ise-
serve ang mga iconic na pagkain na nafi-feature sa mga palabas sa istasyon o film
company ng PH Channel.
"Hi, Sir." Damn, she felt dumb. Hindi siya dapat nagpapahalata sa
phone na halos lumubog na siya sa kinauupuan sa sobrang intimidation.
Pero paano niya mapipigilan ang sarili? May-ari ng TV Network nila
at executive nito na ang kausap niya.
Would you be available for a dinner tonight? You can bring your
manager with you if you want.
Ano kaya ang pag-uusapan nila sa dinner na iyon? Makakatanggap ba
siya ng recognition mula rito? Ng dagdag privilege higit pa sa ibang mga talent ng
network? May io-offer ba na project para sa kanya?
"Oh,Sir," malapad ang ngiti niya, "I would love to! Saan po ba?
Ano'ng oras?"

.
.
 .
***
AN
Good evening, everyone! The wait is over! Ito a ang latest chapters ng #SLIDE !
<3 <3 <3 Enjoy reading! <3
With Love,
ANAxoxo

- - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - -

Chapter 31: In Demand

NANGUNGUNA PA RIN SA BILANG NG BOTO SI SENADOR VIRGO

KRISTOFER FERDINAND... mabilis at malinaw na balita ng nagsasalita mula sa bukas na
radyo ng sasakyan.
Nakaupo sa backseat si Bree katabi si Manager Ken. She picked a
black dress. It had a square neckline where the top of her cleavage line sexily
peeked. May kalaparan ang shoulder straps niyon at fit na fit sa kurba ng kanyang
katawan ang tela niyon.
Wala sa nagsasalita sa radyo ang atensyon ni Bree. Excited pa rin
siyang nakikipagdaldalan kay Manager Ken.
"Naku, Manager Ken!" hindi niya mapigilang yugyugin ito. "Si Sir
Kaiser pa mismo ang tumawag sa akin!"
Ngiting-ngiti naman ito. "Sige lang, kahit mahilo-hilo na ako rito,
iyugyog mo lang ako at nang kalmado ka na mamaya kapag na-meet na natin siyaaaa!"
Natawa siya rito at tinigilan na si Manager Ken. Her hand smoothly
ran over his shoulders, where she wrinkled the cloth of his button-down polo shirt.
"Bakit hindi ka naglagay ng lip gloss?" hilig niya ng ulo, nasa mga
balikat pa rin nito ang kamay.
"Gaga, ngayon pa lang kami magkikita ni Sir Kaiser, gusto mo na
agad na ma-awkward siya sa akin!" natatawang alis na nito sa mga kamay niya.
Bree sexily bit her lower lip. Hindi niya sadya na ganoong
impresyon ang ipakita, pero nagpipigil na kasi siya ng tawa habang nakatitig sa mga
labi ni Manager Ken.
"Eh kasi naman no, ang plain mo tingnan."
"Hindi ako ang artista dito," pabirong irap nito. "Tama lang na
pormal at malinis lang ako tingnan para seryosohin niya ako. And I am perfectly
fine with my clear lip balm, thank you."
"So, hindi seseryosohin ni Sir Kaiser ang pagiging aktres ko dahil
sa hitsura ko?" pagtataray-tarayan niya.
"He will. You look like a very prominent actress now, darling,"
pasimpleng salo nito sa maluwag na pagkakakulog ng kanyang buhok. Manager Ken
tossed it behind her shoulder, making her locks bounce.
Maluwag ang ngiti ng mapula niyang mga labi. "Buti naman."
"Aba, syempre, hahayaan ko ba na hindi prepared ang alaga ko sa
pakikipagkita sa mga exec?"
Kapwa sila nagbungisngisan.
.
.
"I CAN'T BELIEVE YOU'RE DOING THIS," Krista gritted.
Nakalublob ang babae sa bathtub na puno ng puting bula. Nakapusod
ang buhok nito habang tanaw sa kabilang sulok ng silid si Kaiser.
Nakasuot na ang ginoo ng long-sleeved polo na asul. Nakatayo ito sa
harap ng salamin sa banyo at sinusuklay ang may kanipisan na nitong buhok.
"Are you threathened?" tusong taas ng sulok ng labi nito.
Hindi makuha ni Krista ang magsalita.
"Hindi ka threatened kay Bree, hindi ba?"
 "Hindi," sagot nito pero parang wala sa tono nito ang
kasiguraduhan. Ni hindi na nga nito maibalik ang tingin sa likuran ng lalaki.
"I'll just see if the girl will bite my offer."
"Desperada iyon eh!" Krista snapped. "Malamang tatanggapin niya
anuman ang ialok mo! Kahit pakainin mo pa ng tae 'yun, gagawin niya!"

Mababa ang naging pagtawa ng ginoo. "Kung ganoon ang kaso, wala naman
pala kayong pinagkaiba."
Shame washed all over Krista's face. Hurt was in her eyes and she
was silenced.
"You won't mind, right? If I did not come home," balik nito ng
suklay sa holder na nasa kalapit na shelf.
"Tatapusin ko lang itong pagligo ko, uuwi na rin ako."
"Good," harap ng lalaki sa babae.
"Huwag kang masyadong mag-enjoy sa babaeng iyon."
"The audacity to dictate me," ngisi nito, patungo na sa pinto.
"I tried being friends with her," she gritted.
Huminto ito sa pinto, nilingon siya. "Then try harder. Kung hindi,
ako na lang ang kikilos para masiguradong matatali sa PH Channel si Bree. And that
would mean, me, replacing you."
Hindi na ito nakaimik kaya umalis na si Kaiser.
Gigil na napatili si Krista. Hinampas ang mga bula at tubig bago
mariing napapikit. She clutched the hair at the top of her head.
Hindi pwede ito! Hindi pwedeng mapunta sa wala ang pagpapakaputa ko
sa matandang ito!
.
.
HER INSIDES WERE STILL FLIPPING LIKE CRAZY. Nakaupo na si Bree sa pribadong
silid ng hotel restaurant. It was a table for four. Magkatabi na silang nakaupo
roon ni Manager Ken. Nasa harapan na rin nila ang isa sa mga producers ng PH
Channel na si Arlene Pascual. Medyo nagkakahiyaan pa silang lahat kaya tahimik sa
silid, nagpapalitan lang sila ng mga sulyap at ngiti.
The doors opened once more. A waiter entered assisting Kaiser
Peralta. He was already slightly slouching, but still had authoritativeness in his
stature. Napalunok siya dala ng kaba. Sana mabuti ang maging impression sa kanya ni
Kaiser. Sana isawalambahala na lang nito ang pagiging eskandalosa niya at lapitin
ng kung anu-anong mga isyu mula nung nagsimula siya hanggang nitong mga nakaraan.
Nag-behave naman siya nung shooting ng The Rightful One 'di ba?
Tumayo na sila para kamayan ang lalaki. She gave her hand lastly,
but Kaiser moved his fingers and took her hand to kiss it. Bree felt herself blush
with appreciation and flatter.
"Nice meeting you, Sir Kaiser," kontrolado niya ang magtata-
tumbling o maging OA.
He smiled back at her. "The pleasure is mine, Miss Bree."
"Let's have a seat?" anyaya ni Arlene nang hindi pa bumibitaw sa
kamay niya si Kaiser.
Bree cocked her head to the side, trying to figure out what was
taking Kaiser to let go of her hand. Why he was taking the time to stare into her
eyes this deeply. She knew these kind of gestures, pero hindi niya naman pwedeng i-
associate ang mga iyon sa sitwasyon nila.
This is a business-matter type of dinner, not something like her
past dates where the men focused on trying to lure her into wherever they wanted to
fuck her.
She felt his thumb stroke the back of her hand upward, before his
touch began slipping away.
Bumitaw na rin ito para sundin ang suhestiyon ni Arlene.
Naupo na sila at doon na nagsimula ang pag-uusap.
 She could not keep up with everything going on. Pakiramdam niya,
nasa alapaap siya nung sinabi ni Kaiser na gusto nitong makipagtrabaho siya sa
kasama nilang producer para makabuo ng isang TV series.

Naging teknikal na ang usapan sa pagitan ni Arlene at Manager Ken.

Ayaw kasing sunggaban agad ng kanyang manager ang offer.
"Excuse me," paalam niya na nagpatigil sa palitan ng diskusyon ng
dalawa "I'll just use the restroom."
Their nods were all she needed. Tumayo na siya at gumamit ng banyo.
Bukod sa pag-ihi, impit na nagtitili siya roon sa sobrang saya.
Then, Bree retouched and took a lot of breathings to calm down.
Paglabas ng pinto, nagulat na lang siya nang matanaw sa hallway si
Sir Kaiser. She gracefully walked towards him.
"Sir Kaiser," ngiti niya rito.
He smiled back. "I never knew you're more gorgeous in person, Miss
Bree."
Nahihiya man, hindi niya magawang yumuko. "Thank you."
"They're talking a lot about the project, so I decided to escape
for a while."
"Actually, tumakas lang din po ako," mahina niyang tawa.
He chuckled too. "What I want is to just announce it to you, tapos
magce-celebrate tayong apat at magdi-dinner. Masyadong mainit lang yata 'yung
dalawa at gusto na yatang simulan agad ang project."
"Oh, ganyan po talaga si Manager Ken. Kapag work mode na siya, work
mode na talaga."
Tumango-tango ang matanda.
"But what really confuses me," her smile faded, "is why you have to
personally approach me, Sir?"
"I'm rooting for you," simple nitong sagot. "Gusto ko ngang
matampal 'yung management kung bakit hindi nila na-recognize agad ang talento mo.
Kaya ako na mismo ang kumilos."
Hindi niya napigilan ang mapangiti. "T-Talaga?"
"Of course," without her knowing, he was inching closer to her.
"Buti na lang at madali na lang mag-viral ang mga bagay ngayon," anito. "It made
way for me to know you, to know that you're one of our talents... that you've been
trying to get the recognition you wanted for years. You don't deserve to wait like
that... Hindi dapat pinaghihintay ang mga taong katulad mo na may passion at
dedication."
She shoved in a deep breath. Hindi ito ang oras para maging
masyadong humble. Kaharap na ni Bree ang lalaking posibleng tumulong sa kanya para
ilampaso si Krista.
"You're right, Sir. And I believe that now is my time."
"So I'll back you up," his hand gently held her arm. At first it
was a pat, then a firm hold.
Nagdududang nagtaas siya ng kilay. "Why me? I'm sure there's a
price for this special treatment, Sir."
His eyes widened in surprise. Nahuli iyon ni Bree.
"I don't mean to offend," was her knowing smile, "Realistic lang
ako, Sir. Ilang taon na ako rito sa showbiz kaya... kaya may idea na ako na 'yung
ganitong mga project, hindi basta-basta binibigay para lang makatulong."
A mysterious smile crept on Kaiser's face. He leaned down to
whisper in her ear what he wanted in return. Nung lumayo ito, wala sa loob na
tumango-tango agad si Bree.
"We both want that, don't we?" magaan na ang ngiti nito sa kanya.
"Opo naman! Yes, Sir..."
 Tikom ang bibig na nakangiti pa rin ang lalaki sa kanya. "Baka
magtaka na 'yung dalawa. Let's go back now?"
She smiled. "Sure."
It was sad that in this moment, she forgot Virgo and their plans.
Huli na nang mapagtanto niya iyon.
.
.
THE BLACK CAR HALTED IN FRONT of Bree's house. Bumaba ang bintana at lumantad
ang mukha ni Greg. Hawak ng isang kamay nito ang manibela ng kotse.
Pagkatapos, nilingon nito sa likuran si Virgo.
"Sir, affirmative, walang tayo sa bahay."
"How come?" he muttered, looking through the dark-tinted window
beside him while wearing the hood of the jacket over his head. "Eleksyon ngayon.
Karamihan sa mga tao, hindi magta-trabaho sa ganitong araw."
"Patay ang mga ilaw sa bahay, Sir."
"But not in the front yard," bukas niya ng pinto. "Magdo-doorbell
lang ako."
After his numerous doorbells, kulang na lang na mapudpod ang daliri
ni Virgo bago natanggap na wala nga sa bahay si Bree.
.
.
"THANK YOU," nakangiting silip ni Bree kay Manager Ken sa loob ng kotse.
Nakataas lang ang mga kilay nito. "Basta, pag-uusapan pa rin natin
muna iyang project na iyan, okies?"
"Oo naman, no," kindat pa niya rito.
"Bruhilda ka!" naeeskandalong panlalaki ng mga mata nito sa kanya.
Malakas na natawa si Bree. "Isasara ko na itong pinto!"
Hindi niya ito hinintay makasagot. She closed the door and went to
the gate. Hinalungkat niya ang dalang pouch para kunin ang susi. Napamaang siya
nang itaas ang susi na nakakabit pa sa padlock niyon.
Nanlalaki ang mga mata na sinilip niya ang pantaong pinto ng gate.
Walang padlock iyon.
Tinanaw naman niya ang kotse na binabaan kanina. Saktong lumiko na
iyon paalis sa street kung nasaan ang bahay niya.
Dala ng excitement ko kanina, hindi ko na na-double check itong
gate. She frowned. At nakalimutan ko i-lock 'yung pinto. Hindi ko na binalikan kasi
akala ko naka-lock naman 'yung gate.
"Oh, my God," yuko niya para hubarin ang mga sapatos. This is a
highly secured villa, but an independent girl has to be always sure...
Tumuloy na si Bree. She tiptoed across the front yard with her bare
feet. Hawak ng isang kamay niya ang hinubad na kaliwang high heel at pouch. Nasa
isang kamay naman ang pang-kanang paa na high heel, nakaamba na ang takong kung
sakaling may kailangan siyang tuktukin.
Tinulak niya pabukas ang pinto at nagtago sa pader.
Walang lumabas.
Walang kakaibang ingay.
Okay, silip niya sa pusikit na kadiliman bago kinapa ang light
switch.
She pressed it on then hid again.
Walang nangyaring kakaiba.
Bree's eyes narrowed. Sumilip siya mula sa pader na katabi ng bukas
na pinto.

Her eyes swept from left to right. Malinis ang paligid, katulad pa
rin nung hitsura niyon nung iniwanan niya. Pumasok na siya sa bahay. Nag-gagala pa
rin ang mga mata sa paligid. Binaba niya ang isang sapatos, nilabas ang cellphone
sa pouch bago initsa iyon sa sofa katabi ng isang jacket.
Her heart stood still.
Jacket?
Bumalik sa sofa ang mata niya.
"Home late," wika ng mababang tono mula sa bandang kusina ng bahay.
Bree turned to that direction, nakita niya na kakalabas lang ni
Virgo sa banyo malapit doon. His hard frame leaned on his side against the wall
beside the door he left opened. His dark, sharp eyes were intent on her, an alarm
that swam through her every fiber. Fear stirred with surprise. The tightness of his
lips and hard jaws was a picture of his disapproval.
Didn't her dress even manage to impress him?
"Virgo." Her sultry voice had a tinge of estrangedment. Taas-noong
humarap ang mukha niya rito, pero ang katawan ay nakaharap sa sofa kung saan nito
sinadyang iwanan ang hoodie jacket.
"Late voter, I suppose," pasada nito ng tingin sa kanya, parang
sinisilaban pahubad ang suot niyang damit. "But wait," tanaw nito sa orasan sa
kusina sa likuran nito, "it's almost midnight."
"Oh, yes," she sighed, dropping her phone on the sofa. "I went to a
dinner."
"Obviously," mainit na titig ng mga mata nito sa suot niyang damit.
"You in that sexy outfit with your peeking cle—" he abruptly stopped when their
eyes met.
Her insides melt for some reason. She was cowering but not afraid.
A strange combination of emotions his dark stare brings her. A hint of mellow
sparkle in her eyes could not hide it. Her lips parted, but failed to voice out
anything.
"What are you here for?" iwas niya ng tingin sa lalaki.
"Tinatanong mo pa iyan?"
"I'm tired," tuluyang harap na niya sa lalaki. Handa na siyang
lapitan ito.
"Tired of eating dinner?" he scoffed.
"Tea?" sulyap niya sa lalaki, palapit ng palapit sa direksyon nito.
"Yes. Spill the tea, Bree," he hissed under his breath.
"What are you talking about?" lagpas niya sa lalaki kaya hinablot
na siya nito.
She felt her back slam against his chest. Virgo's back hit the wall
as he clutched on her arms from the back firmly.
"A new boy?" he peered on her face from her being pressed against
him with her back on him.
"None of your business."
"It should be," he muttered. "Para alam ko kung anong oras ako
pwede pumunta rito. Your boy might not appreciate it, sharing you with me, hmm?"
"Stop me—"
It was no use when she try to fight Virgo's hold. She was too soft
when he yanks her back to her place— within his reach, within his arms.
His hand let go of an arm and rubbed against her throat, making her
lift her face up. His hand grabbed on her neck, under her jaw.
"It's insulting, being uninformed," his hot breath touched her
cheek. "I thought we had an agreement."

"I thought so too," matabang niyang sagot.

"What do you mean?"
"I can't talk kung yung posisyon ng kamay mo eh parang sasakalin mo
na ako."
"You like it when I choke you," mayabang nitong ngisi.
Tinampal niya ang kamay nito kaya pinakawalan na siya ng lalaki.
She wildly turned to face him, her hair tossing.
 "You left me hanging for three days, Mr. President," she hissed at
him, pointing a finger against his hard damn of chest. "Three days! You said,
you'll call me, keep me updated, whatever. Pero sa tingin ko, masyado kang busy."
"Of course," he inched closer to her as he kicked his back off the
wall. "Eleksyon. What should you be expecting? Na pakuyakuyakoy lang ako?"
"Of course," gaya ng dalaga sa lalaki, may sarkasmo sa tinig.
"What is your problem with that now, Bree?" nanghuhuli nitong
ngisi. "I'm quite sure you have a fully occupied weekend as well."
"Occupied?"
Ano ang gustong iparating ng lalaking ito sa kanya?
"I get it, you're getting famous now," his jaws tensed. "Someone's
becoming so in demand, whose bed this time?"
"Bed? Ano ba ang pinagsasasabi mo? If I don't know how smart you
are, iisipin ko na nag-aassume ka na nagpapakama ako sa iba—"
"Assume?" he scoffed. "I don't speak about my assumptions, Bree. I
only speak of it when I'm already sure it's true."
"Sure it's true?" She could not believe him! Napailing-iling si
Bree, namewang. Sarkastikong tumawa. "My God, Virgo! So sinasabi mo na nakipagkita
ako sa ibang lalaki?"
"Why not? You're Bree," bumagsak ang anino sa mukha nito. "You're
always free kapag may nagyaya sa iyo." He maintained a low voice, heavy with his
intensity.
"So are you," she spat, "papasyal-pasyal pa kayo sa Manila Bay!
Gaano kalalim ba ang pagkakabaon niyang ano mo kay Mayor Cheska? Kahit hanggang
kaninang umaga, hindi kayo mapaghiwalay eh!"
Realization dawned on him that silenced Virgo. The silence made his
heavy, intense breathing obvious.
"I see now..." nanunukat nitong titig sa kanya.
Ano'ng nakita na nito? Pinagtagni-tagni ni Bree ang mga sinabi.
It was foul.
So, so, foul.
Why did she even say that?
Bakit dinidikit niya sa ganoong karumi na termino ang future President at isang
respetadong Mayor?
Nakakahiya... Nakakahiya ang mga pinagsasasabi niya.
Ano ba ang pakialam niya? Ano ba ang karapatan niya?
"I was only away for three days, you got bored, so you began
playing around," konklusyon nito.
"You know what?" mabigat niyang buntong-hininga. "Get out...
please."
Nagtaas-noo lang ang lalaki. "Really? You're sending me out?"
"Oo," mariin niyang turo sa pinto. She even tilted her body a bit
to manage to do that. "Umalis ka na rito."

"That's not what you want, Bree," he stepped closer.

"Virgo," she warned.
He immediately caught her wrists when she was about to shove him
away. Hinatak siya ng lalaki padiin sa dibdib nito.
"Masakit!" angil niya rito.
"Of course," he murmured knowingly, a hint of smile on his lips in
their nearness as his eyes adored her lips. "You always say that it hurt... at
first."
Nag-init ang mga pisngi niya.
"Fuck, I am not talking about that!" singhal niya rito.
Then a twirl followed. Bumangga ang likod niya ngayon sa pader.
Virgo pinned his body against her to make sure she'll stay in place.
"Bree," his fingers combed up the strands of her hair that fell
over her eyes, "did I make you wait so long you can't bear it?"
Bree puffed a breath. She was about to speak but only left her
parted lips hanging.
Hindi niya pwedeng sabihin sa lalaki na ayaw niya dahil sa tingin
niya may namamagitan na rito at kay Mayor Cheska. Hindi pwede dahil ano ba ang
pakialam niya sa personal nitong buhay? Pinahiya na niya kanina ang sarili sa mga
nasabi tungkol sa kanila, gusto niyang umalis ito para makapagtago na siya sa
sobrang kahihiyan dahil sa pakikialam niya, pero heto, determinado ang lalaki. He
is Virgo Ferdinand for Pete's sake. Obviously, he was not the type of man would
would accept a rejection as fast as that.
"Did this wait for me for too long?" his hand slid on her thigh
against her tight dress, searching for her slit.
Inabot niya ang kamay nito at pinigilan na maabot ang dulo ng
kanyang palda.
"Don't make me stupid, Mr. President," she stared defiantly at him.
"What does it mean, you always being with Mayor Cheska? I may be a slut, but I
don't enjoy the idea of being a third party. Never akong magpapakalbo nang dahil
lang sa isang lalaki."
"At hindi naman hahayaan ng isang matinong lalaki na makalbo ka
dahil sa kanya," his face drew close to hers, a soft smile on his lips. "There is
nothing between us."
"Bakit—"
"I don't know," he murmured, their lips brushing against each
other. "Siya naman mismo ang pumunta sa miting de avance ko. I am just being polite
when I accepted her offer to stroll me aroud Manila too. Kailangan ko iyon para
makahatak ng maraming boto. At ginawa lang niya iyon para ipakita sa akin na kapag
naging pangulo na ako, gusto niyang suportahan ko lahat ng mga plano niyang
proyekto para sa Manila."
Unti-unting nakaramdam ng panlulumo si Bree. Iyon ay dahil sa
inasal niya. Dahil sa mga baluktot na imahe na naglalaro sa isip niya. Sabi daw
nila, malakas ang radar nilang mga babae, pero bakit fail itong mga pinaga-a-assume
niya?
Nakakahiya.
Sobrang nakakahiya.
Nakakahiya rin kay Mayor Cheska, lalo na at wala pa itong kamuwang-
muwang sa mga pinagsasasabi niya kanina na damay ito.
"It also just so happened na sa iisang school lang ang precint
namin kaninang umaga. Her surname is Fidel, mine is Ferdinand, hindi nagkakalayo ng
arrangement, 'di ba? Also come to think we are Manila citizens too."
"What about nung weekend?" parang musmos nagtatanong ang kanyang
tingin na nag-angat para salubungin ang mapang-unawang titig ni Virgo.
"Hindi ako nakatakas sa campaign manager ko nung natapos ang miting
de avance. Nakabuntot sila habang pinapasyal ako ni Mayor Cheska. After that, we
worked on our last minute campaign tactics. I have a new video online, they made it
trend kasi sa Linggo, hindi na raw pwedeng mangampanya o maglabas ng anumang bagong
ads for campaigning."
Hindi siya mahilig tumingin sa internet simula nung nakakatanggap
si Bree ng mga bashing, kaya naman madalang siya maging updated sa mga ganoon. May
nag-trending pala na video si Virgo.
Hindi man lang siya nakapag-participate para suportahan ito.
"At may," his hand gently touched her shoulder, "mga inasikaso pa
kami..."
May naalala siya.
"May kinalaman ba ito kay Senator Zamora?"
Tumitig lang sa kanya si Virgo. Napawi ang ngiti nito.
"Nakikiusap daw siya sa supporters niya na huwag na siyang iboto,"
patuloy ni Bree.
"You think I can make him do that?" his eyes deeply probed within
hers.
 She pecked on his lips that brushed against hers and breathed her
reply.
"I'm sorry." Then she gasped. Nakita niya kasi ang nakakalokong
ngisi sa sulok ng labi nito. "At hindi ako nagselos, okay?"
Pinanlalakihan niya ito ng mga mata, ngingiti-ngiti lang ang
lalaki.
"Sorry sa mga nasabi ko. Hindi ako nagselos. Okay lang sa akin kung
may something kayo ni Mayor Cheska," iwas niya ng tingin. "Ayoko lang na nagmumukha
akong tanga. Ayoko rin maging third party at—"
He grabbed her chin so that their gazes would meet.
"I don't need that," his fingers now played with the strap of her
dress. "Walang halaga ang paghingi ng tawad kung hindi ipapakita nung tao na
nagsisisi na siya."
"Alam mo naman ang dapat gawin sa akin, 'di ba?" begging was in her
voice as he slowly let herself be consumed by his gaze. "Kapag naging sobrang
pasaway ako..."
"Iunderstand that people say things they don't really mean when
they're upset.And yes, I know what to do with you tonight," he answered under his
breath.

- - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - -

Chapter 32: The Dove

BREE LET OUT A SIGH as Virgo flipped her over. His skin
slid on top of her body, before she felt his weight sinking her on the mattress.
Inihilig niya ang ulo, inaalok sa binata ang kanyang leeg para sipsipin nito,
halikan at kaladkaran ng mga labi pababa sa kanyang dibdib.
His hand took hers, put it up before pinning it with his hand.
She felt his hand slightly shake, the skin rough than usual.
Her hazy eyes peeked under her long lashes. Magkasalop ang mga
kamay nila pero sigurado siya na namamanhid ang kamay nito kakapalo sa puwitan niya
kanina. She knew because there was still that stinging pain on her ass, the
consequence she had to endure for misbehaving.
How dare you use that attitude on me, Bree. Is that how you welcome
me? naalala niyang magaspang na anas ng lalaki habang pinapalo nito.
She was too old for this, but her heart sank with gratitude. She
had been alone for so long, and she never experienced having someone to scold her
that way. Let her learn from her mistake then, this... make her feel that it was
alright now that she learned her lesson.
Umangat ang pang-ibabang katawan ng lalaki, hinawi nito pabuka ang
kanyang mga hita.
"Virgo..." kapos-hininga na niyakap niya ang mga hita sa bewang
nito.
He lifted his body and lowered his eyes.
Kitang-kita niya ang paninindig nito. Handa nang pumasok ulit.
His eyes gazed on her, signaling that she was about to get hurt
again.
And she trusted him to hurt her good. Approval shone in her half-
closed watery eyes.
She felt his tip against her pinkish slit, slick and excited. Her
inhale was sharp as he began to thrust.
At sumagad ito.
"Ah!"
Nag-angat ng ulo si Virgo. His sweat-soaked hair strands matted on
his forehead. His jaw dropped open, letting out a puff of air as his relaxed eyes
watched her reaction.
She felt his cock dragging out, slick yet rubbing her walls before
his tip hooked, then another slam.
"Ah!"
He pushed deeper.
"Virgo!" daing niya, humihigpit ang kamay sa pagkakahawak sa kamay
ng lalaki.
Dumiin ang isa pang kamay naman ni Virgo sa kanyang balakang. As
his fingers dug, he began shoving his cock in and out. His raw need for her rocked
her body back and forth mercilessly. Marahas na nilapat nito ang kamay sa loob ng
kanyang hita, mas binuka pa iyon sabay tuloy-tuloy na pagbayo.
"Ahhh... Ahh... Ahh...." baha ng pag-iinit at pamumula sa kanyang
mga pisngi... sa kanyang mukha... namumungay ang mga mata habang nasa ilalim ng
matigas na katawan ng binata.
Her moans were louder. How Bree wished she could lower her voice,
but how could she? Malalim ang pagsundot nito na nagpapasinghap sa kanya ng
malakas. Her body writhed at how painful his thickness was, forcing itself inside
her... but the bliss of his cock reaching her deepest depth made her shook and
shudder in ecstacy.
Bree curled her lips back to stop herself from drooling.
"Virgo!" humihingal na makaawa niya.
Pero hindi humihinto ang lalaki. Alam naman nito kung para saan ang
pagmamakaawa niya, kaya mas binilisan nito ang pagbayo sa kanya. He pushed her hips
higher, wrapping her legs on the sides of his body as he leaned over her.

Her hands smoothly run on his strong arms— they dropped from his
sweaty biceps and clumsily squeezed on his forearms.
Bumaon ito at gumiling. Humugot para lang bumuwelo ng mas malalim
na pagkakabaon. Ungol ang tugon niya sa bawat pagsagad nito sa kanya. Iyak sa
tuwing mabilis at tuloy-tuloy na ang ritmo ng pagbayo nito. Her hand pressed
against his hard stomach, Bree lifted her head to watch his cock push in and pull
out.
Nanatiling nakaawang ang kanyang mga labi, nanonood sa kanilang
pag-iisa, pinapakinggan ang ingay na dulot ng panlalagkit nila sa pagitan ng mga
hita. Then Virgo pulled out.
He placed her hands between her legs.
"Virgo..." hingal niya.
"You have to," he gritted, jacking himself, kneeling between her
legs.
Kinulang ng dalang condoms ang lalaki, naubos nung unang mga roud
nila, kaya nagwi-withdraw na agad ito.
The frustration snapped her back to that reality.
"Oh, Virgo," daliri niya sa sarili. She winced at how her fingers
felt so unfamiliar now. Bree used to enjoy pleasing herself, but now, her body was
pulsing with need for Virgo.
Umibabaw sa kanya ang lalaki, tinukod ang isang kamay para magtapat
ang kanilang mga mukha.
"B-Bree..." he shuddered, his eyes closed as his lips brushed
against hers.
Her lips felt his shudder. A tear formed at the corner of her eyes
as her fingers poked deeper, touching the sensitivity of her clitoris. Nakagat niya
ang pang-ibabang labi.
"Nahihirapan na ako magpigil... cum with me already..." gigil na
piga ni Virgo sa sariling ari, nanghihina na ang pagtaas-baba ng kamay nito.
Isang salita lang yata ng lalaki at aliping sumusunod ang kanyang
katawan.
Sumundot ang makamundong kiliti sa pantog niya. Her muscles
throbbed as her sticky fingers pushed her final stroke. Napapikit si Bree, nanginig
ang katawan.
"A-Ahh..." ungol niya, napapaliyad.
Sa pagliyad niya, dumiin ang nakatindig na katigasan ni Virgo sa
kanyang tiyan. He throbbed against her skin, his cum spurted and spilled, smearing
her stomach with it.
Bree let out a satisfied sigh while Virgo's hazy eyes watched her
part her lips in orgasm.
Bumaba ang katawan ni Bree kaya pinitik-pitik ni Virgo ang kahabaan
sa kanyang tiyan, nagpapagpag. Bree bit her lower lip and slowly opened her eyes.
She met Virgo's gaze— soft out of orgasm, weak out of feeling high. He gave her a
lopsided grin before dipping his head down to kiss her lips.
Tinugon niya ang halik nito— kapwa uhaw at marahas. Mariin siyang
napapikit para indahin ang hapdi, kinulong ng mga labi nila ang kanyang mga ungol.
Pinutol ni Virgo ang kanilang halikan at humiwalay sa kanyang
katawan. Una nitong nahagilap ang hinubad niyang dress at pinamunas sa kanila.
Bree remained still, catching her breath with eyes closed
Dama niya ang paggalaw ni Virgo sa kama, pero hindi niya masundan
dahil sa pagsundot ng kirot sa kanyang ulo at pagkahilo. Dama niya ang panlalagkit
ng katawan dahil sa sobrang pagpapapawis nila.
"Virgo..." she called in a weak voice.
He did not answer.
Pinilit niyang imulat ang mga mata, babangon sana siya pero parang
nabugbog ang balakang niya.

"Oh..." hanap ng paningin niya sa paligid.

Virgo reappeared from the bathroom, carrying a bath towel with him.
Maingat na pinunasan ng lalaki ang pawis niya pagkaupo sa gilid ng kama.
Her fingers traced the curve of his rock chest, trailing down to
his stomach.
"Ikaw muna ang magpunas..."
"After you," humihingal pa rin nitong sagot.
"You should be resting..." pilit niyang salo sa mga mata nito.
"After we are cleaned up. Baka hindi ka yumakap sa akin dahil amoy-
pawis ako."
Nanghihinang tumawa siya. "We've been too dirty and everything with
each other, ngayon ka pa naging ganyan kaarte?"
Tumaas ang sulok ng labi nito. "Don't tell me, your new boy doesn't
clean up before cuddling with you."
Lumakas ang tawa niya. "New boy? Now, you have to explain, para
ikaw naman ang paluin ko mamaya!"
"Shut up. I am not like you," paniningkit ng mga mata nito sa
kanya. "Mapang-akusa."
"Ikaw ang mapang-akusa," pigil niya sa pagpupunas nito sa katawan
niya. Bree felt dried up already pero punas pa rin ito ng punas sa kanya. "Wala
akong bago, at wala kang kasabay. Sapat na itong..." she grunted as she tried to
lie on her stomach, "...aw... itong pananakit ng katawan na dulot mo sa akin."
Now, she felt much better. She felt the stinging feeling again, now
that her reddish butt was exposed. Ayaw naman niyang ipitin iyon dahil mas dama
niya ang sakit ng palo kanina ng lalaki doon.
Virgo was now wiping his own sweat. His hand running across his
chest, down to his ripped body. Nakaramdam si Bree ng pagkasabik, lalo na nung
pinunasan na nito ang sariling ari. His erection was still there, his cock was
mildly veined and reddish.
"Kung ganoon, bakit lalaki ang sumagot sa tawag ko nung Friday?"
Natigilan siya. Nakalapat ang pisngi sa unan habang nakaharap sa
direksyon ng lalaki.
 "Lalaki?"
"Yeah," talikod nito para ibalik na sa banyo ang tuwalya. Pilya
siyang ngumiti habang tinatanaw ang puwet nito. Medyo matambok. Nai-imagine na niya
ang pagpisil sa mga iyon.
Bree knew that she should try that once.
And if Virgo enjoys it, then she would do it all the time.
Nawala na sa paningin niya ang lalaki kaya nanatili na lang na
nakatulala sa pinto ng banyo si Bree, nag-aabang sa pagsulpot ulit nito habang nag-
iisip.
I think you've been such a good boy all your life, Virgo. Look at
that butt... ang kinis, parang hindi nakatikim ng latay.
She giggled, which only brightened his face when he returned to the
room.
"Hmmm..." nagdududang paniningkit ng mga mata nito sa kanya.
"Laughing at me now, hmm? Or laughing kasi nabisto na kita?"
Bumalik ang isip ni Bree sa sinabi ni Virgo kanina.
"Friday night, 'di ba? Lalaki ang sumagot?" nood niya sa paglapit
nito.
He sat on the side of the bed, inspected her swelling ass. "Yeah,"
pagseseryoso ng tono nito. "Tsk.Tsk." tila reaksyon nito para sa kanyang puwitan
bago bumalik sa orihinal na topic. "Lalaki iyon. Tinanong pa nga kung sino ako."

"Nung Friday, naghanda ako ng dinner dito kasama si Manager Ken at

ang boyfriend niya..." A conclusion finally formed in her mind. "Malamang... sila
ang nakasagot sa tawag mo..."
I got so drunk that night...
"And from then on, hindi na ako makatawag sa iyo," lipat ng mga
mata nito sa kanya.
"Hmph," simangot niya nang may maalala. "Kinabukasan, may sinabi si
Manager Ken na may ini-block sila na number sa cp ko. Akala nila, stalker na
nadiscover ang cellphone number ko. Wala raw sumagot nung tinanong nung boyfriend
ni Manager Ken kung sino yung tumatawag."
And Bree did not pay too much mind about that because she was still
having a hang-over.
Shit. Nakakahiya talaga. Nakakahiya ang mga inasal niya.
Virgo did not even intend to make her wait within those days. He
could not call her because his number was blocked from her phone. At sigurado si
Bree na hindi makabisita sa kanya ang binata dahil sa eleksyon.
Tinulak niya ang sarili pabangon.
"O, saan ka pupunta?"
"Tatanggalin ko lang ang pagkaka-block ng number mo—"
Virgo held her by the shoulders. Maingat na binalik siya nito sa
pagkakadapa sa kama.
"Akala ko ba, magpapahinga muna tayo?"
"Kukunin ko lang ang cp ko—"
He broke a bright smile. Nang makuha niyon ang atensyon niya at
manahimik, umayos na ito para makahiga sa tabi niya. Binubulatlat na rin nito ang
kumot.
"That can wait. Kasama mo na naman ako ngayon," he let out a grunt
as his body lay on the bed.
Umusog si Bree para makadapa sa dibdib nito. Her sore breasts felt
warm against his chest. Mainit pa rin ang balat ng binata kaya komportableng inunan
na rin niya iyon.
She wanted to ask him why he never got angry at her for all of
that. Why he only chose to understand her when she finally told him everything that
upset her.
Kaya lang natatakot siya sa masakit na sagot sa mga tanong na iyon.
 Ang tanging sagot lang naman kasi sa mga iyon ay wala itong
pakialam.
"Galing ako sa dinner kagabi," kwento niya, "kasi nakipagkita sa
amin ni Manager Ken ang isa sa mga producers sa TV Network namin at si Sir Kaiser."
"Sir Kaiser?"
"Exec ng PH Channel... may-ari rin ng TV Network namin."
Maingat na sinuklay ng mga daliri ng lalaki ang kanyang buhok.
"At bakit naman?"
Kinuwento ni Bree ang lahat.
"At natuwa ka?"
"Oo," amin niya. "Virgo..." angat niya ng ulo para salubungin ang
naguguluhan nitong mga mata, "alam mo naman siguro na itong mga big break na ito
ang gustong-gusto ko na ma-achieve, 'di ba?"
"Para kang kalapati," he finally managed a weak smile. He tucked a
hair strand behind her ear.
"Kalapating ano?" paling niyang ngiti. "Mababa ang lipad?"
"No. Just a dove. A delicate white dove. Makarinig ka lang ng
palakpak ng tao, nawawala na ang tayog ng lipad mo. Palakpakan ka lang nila,
lumalapit ka na agad at hinahayaang ikulong ka nila kung saan ka nila gustong
ilagay."

"What do you mean?"

"Obviously, may kapalit iyang pagbibigay niya sa iyo ng exclusive
na project tulad ng sarili mong TV show," titig nito.
"Tinanong ko na naman kung ano ang gusto niyang kapalit," depensa
ni Bree. "At ang sabi niya, mataas na ratings."
"At naniniwala ka?"
Bakit natigilan siya? Parang hindi sigurado sa isasagot?
"Oo!" mabilis niyang saad nang maasiwa sa saglit na pananahimik.
"Oo naman. Mataas na ratings, ibig sabihin, malaki ang kikitain niya. Wala namang
bago doon. Iyon ang gusto talaga ng management, mataas na ratings, malaking
income..."
"I also have to remind you, Bree," ayos ng kamay nito sa buhok
niya, naroon din ang paningin nito, "Plano nating agawin sa kanya ang pagmamay-ari
si PH Channel."
Oo nga pala.
Gumuhit ang takot sa mga mata niya na nahuli ng mailap nitong
pagsulyap sa kanya. Virgo took advantage of her reaction and kept their gazes
locked.
"As much as how true the saying is, that you should keep your
enemies closer, you won't be able to see what surrounds them if you're too close to
them."
"What surrounds them?"
"Yes. Minsan kasi may mga tao sa paligid ng mga tulad ni Kaiser
Peralta na pwede mong gamitin para makuha ang gusto mo, at dapat kang maging
maingat naman dahil posibleng naoobbserbahan ka nila mula sa malayo. Kapag nahalata
ka nila, matitimbrehan ng mga taong iyon si Kaiser."
He has a point.
"What should I do then? Pag-uusapan din namin ito ni Manager Ken,
eh." At nagbago agad ang timpla niya. "Tama. At pag-uusapan din namin ang tungkol
sa basta-basta nilang pagsagot sa mga phone calls ko."
He chuckled lowly and cupped her face. "Huwag mo nang pagalitan si
Manager Ken dahil sa phone calls ko. Matuwa ka dapat. They're making sure that no
other guy can stalk you," matiim nitong titig sa kanya.
Nahihiyang napayuko na lang si Bree.
"For now, get all your job done already. Postpone what needs to be
postponed. We're having a month of vacation."
 "A month?" pamimilog ng mga mata ni Bree kay Virgo.
"Well," he rubbed her arms, "unless kailanganin nating bumalik agad
dito sa Manila."
Excited na pumatong siya rito. Virgo chuckled and grunted at the
same time, assisting her with his hands on her waists. Her hands cradled his jaws.
"Saan?" dikit ng noo niya rito.
"Malayo," mayabang nitong ngisi.
"Malayong-malayo?"
"Malayo at malaya tayong magyugyugan," pilyong ngisi nito.
Napabungisngis siya. "Why one month? Not a week or two, but a
month," pagseseryoso na niya.
"Why not?"
"What if you win the elections?"
"They'll want me back by the end of the month, that would be fine."
"Pero wala pang one week, maga-announce na ng nanalo."
"My campaign manager and publicist have already made arrangements
for it. I want a vacation with you and I am having it. Ikaw?"
"Hinihintay ko pa 'yung sa commercial ko ng kape..." iwas niya ng
tingin.
"Don't wait. Sometimes, you have to make them feel how important
your time is," ngisi nito.
Bree nodded. "Well..."
"I'll tell you now how we will meet and where," pukaw ni Virgo sa
kanya kaya binalik ni Bree ang mga mata rito.
.
.
TUMANAW SI LAILA ELOIDA FERDINAND SA BINTANA. Hindi pa rin nito natatanaw ang
pagpasok ng kotse ni Virgo kaya napalitan ang pag-aalala ng mataray nitong mukha ng
pagkairita. She turned away from the window and returned to the guest sitting in
their living room.
"Pasensya na, Mayor," harap ng ginang sa dalaga nung mapakalma na
nito ang sarili. "Hindi ko talaga alam kung saan dumeretso kagabi si Virgo. Kagabi
pa nga siya hindi nakakauwi."
Tumayo na ito. "It's alright," Mayor Cheska politely smiled, sweet-
looking in her white pencil skirt at button-down blouse.
"Naku, umupo ka muna at hintayin mo na 'yung kape," pakiusap nito.
"Baka pauwi na rin iyon."
"Hindi na ho," nahihiyang ngiti ng babae. "Nakaabala pa ako. Hindi
rin naman ako nagsabi sa kanya na bibisita rito. Eh, may pinuntahan lang ako
malapit dito kaya dumaan na rin ako."
"Oh," gagap ni Laila sa mga kamay ng dalaga. "I know you sense that
he might be bothered about the results kaya gusto mong pagaanin ang pakiramdam ng
anak ko. I really appreciate the visit. Salamat din sa tulong para dumami ang
botante na sumuporta sa anak ko."
Mayor Cheska smiled wider, her eyes crinkling. "Naku, hindi lang naman ho ako.
I am sure, matagal nang gusto ng mga Manilenyo na iboto si Senator!"
Pagkatapos magpaalam, pumapanaog na sa hagdan mula sa porch ng
mansyon si Mayor Cheska. She pulled out the phone from her hand bag and made a
quick phone call.
"Sabi mo, magandang idea na bisitahin ko siya," maingat na tingin
nito sa paligid habang maaliwalas pa rin ang mukha.
Why, isn't it?
"Wala rito si Virgo."
I know.
Pinakalma nito ang sarili. Mayor Cheska forced a smile. "You knew,"
threat was in her voice.
Ngayon ko lang nalaman kung nasaan siya.
"Then, why didn't you give me a head's up?" ngiti ng babae sa
nakaabang na driver nang pagbuksan ng pinto sa backseat.
 I think it's better you meet the family first... and get their
approval, right?
Cheska comfortably crossed her legs. Sumandal ito sa kinauupuan.
"I want him to pursue me," sunod ng mata nito sa driver na umiikot
sa kotse. "Kaya sinisigurado ko na mapapansin niya ako. Not me, courting his
family."
Tumawa ang nasa kabilang-linya.
"Not funny—" she stopped talking when the driver got in. "Sa
bahay," utos ni Mayor Cheska rito.
I am not laughing at you, Mayor. I am laughing at how conservative
you are.
Hindi ito umimik. Umusad na ang sasakyan.
You don't know Virgo's type. He likes a go-getter. 'Yung babaeng
susunggabin agad siya.
"If you mean an aggressive woman, sorry but I can't stoop that
low," she carefully replied, making sure the driver won't hear her clearly. "At the
end of the day, matinong babae pa rin ang inaasawa ng lalaki."
At pinatayaan na nito ng cellphone ang kausap.
.
.
.
***
AN
Bukas! Exciting ang new chapters bukas (I am excited to write them already
hahaha!) <3 <3 <3 Kitakits ;)
With Love,
ANAxoxo

- - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - -

Chapter 33: Best Actress

"YOU THINK IT'S SUSPICIOUS?" maang ni Bree nang marinig ang

mga sinabi ni Manager Ken.
"Medyo," sagot nito.
Kasalukuyan silang nasa bakuran ng kanyang bahay, kung saan sila
laging nag-uusap tuwing umaga o hapon dahil presko roon. It was already quarter to
four in the afternoon. Masarap ang haplos ng liwanag ng araw sa kanilang balat,
nawala na ang pagiging maalinsangan ng paligid.
At nakauwi na rin si Virgo matapos siyang saluhan ng almusal
kaninang umaga.
"Bakit? Mismong si Sir Kaiser ang nag-offer sa akin," aniya sa
kausap.
"Oo nga," sagot nito. "Pero kailangan natin ilagay sa consideration
kung gaano katagal 'yung TV series. Ilang season? At kapag mataas ang ratings n'un,
it would mean, pahahabain ng pahahabain 'yung TV series mo."
"Isn't that a good thing?"
"It's a good thing," anito, "kung gusto mo na iisa lang ang
pinagkakaabalahan sa career mo."
Nagsalubong ang mga kilay niya.
"You see," patuloy nito sa pagpapaliwanag, "consistent ang shooting
para sa TV series, kung ikaw ang bida, hindi pwedeng mawala ka roon ng matagal
dahil obvious naman na 'yung bida ang pinaka-importante na role. Istorya niya ang
sinusundan sa TV series."
She nodded, prodding him to continue.
"Which means, mahihirapan kang tumanggap ng ibang projects. Ng
ibang TV shows o movies na mga isang buwan ang minimum na sakop ng shooting period.
You can't be gone from a TV series for a month. Unless, again, weekly ang airtime o
konti lang ang scenes mo sa pelikula. Paano kung gusto nila daily? Kapag tumaas din
ang ratings ng palabas, from weekly, posibleng i-transition ng sched at gawing
daily ang airing."
Palakpakan ka lang nila, lumalapit ka na agad at hinahayaang
ikulong ka nila kung saan ka nila gustong ilagay, narinig niya ang tinig ni Virgo
sa sariling isip nung napaisip si Bree.
"Matatali ako sa network," mahina niyang usal.
Napatitig si Manager Ken bago tumango-tango. "Yes. Malaking
posibilidad iyan."
Hindi man direktang binanggit iyon ng binata sa kanya dahil wala
naman ito masyadong alam tungkol sa showbiz, pero sapat na ang mga sinabi nito sa
kanya kagabi para mapunta sa ganitong konklusyon.
"Isn't that a good thing?"
Umiling ito. "Not really. We can't be too optimistic here, Bree.
Paano kung naka-extend ka na ng contract kapag naisipan nila na huwag kang bigyan
ng projects?"
Nanlumo siya.
"Bago ka para sa kanila. Pasikat, kaya gumagawa na sila ng paraan
para i-secure ang pananatili mo sa PH Channel. That's great news."
She stared back into Manager Ken's eyes.
"But the question is, can we really trust them? Aalagaan ka ba
talaga nila o ganyan lang sila hangga't sikat ka pa?"
She knew the most possible and realistic answer.
"But the decision is still yours," sandal ni Manager Ken sa
backrest ng bakal na upuan.
"Then let's not take it," she beamed that made her a sunshine of
happiness. "And you know what?" abot niya sa kamay ng manager. "Thank you so much,
Manager Ken."
That thank you meant more than appreciating Manager Ken's advice
about Sir Kaiser's offer. Kasama sa pasasalamat na iyon lahat ng pagtitiyaga nito,
pagtitiis sa ugali niya at pagpapasensya. Kasama sa pasasalamat na iyon ang
realisasyon na tama si Virgo, napakabuting tao ni Manager Ken dahil sinisigurado
din nito na ligtas siya mula sa mga stalkers, sa mga pangit na projects at
mananatiling maganda ang imahe niya sa mga tao.

"E-Eh..." naaasiwang bawi nito ng kamay. "Bakit may pahawak-hawak pa

ng kamay? Pwede ka namang mag-thank you na lang nang hindi nanghahawak?" Malanding
lapat nito ng iniwas na kamay sa sariling dibdib. Pinupunas-punasan pa ng isa
nitong kamay.
"Oh, why, Ken Denver Torres?" gamit niya ang nang-aakit na boses.
"Nakakalalaki ba ang paghawak ko?" pabirong hawi niya sa bandang dibdib ng suot na
roba.
Naeeskandalong napatili ito. "Bruha ka!"
Bree only showed her collarbone. Malakas ang tawa niya dahil sa
hitsura nito.
"Alam mo, ewan ko kung bakit bumabait kang babae ka sa akin,"
nagdududang paniningkit ng mga mata nito sa kanya. "Iisipin ko na lang na masaya ka
dahil paganda na ng paganda ang career mo."
"And I thank you for that," dampot niya sa tall glass ng iced tea
para uminom.
"So, other matters," silip nito sa sariling journal. "Wala pang
update sa coffee commercial mo. Are you sure ayaw mong i-try 'yung ibang mga
projects—"
"Find me a better one, please," baba niya sa baso. "You have a
month for it."
"A month?" tigagal nito.
 "Yup," Bree shrugged. "Naisip ko kasi, bakit hindi muna ako
magbakasyon."
"For a month?" usisa nito.
Bree cutely looked up, as if she was thinking about it before
nodding. "Yup."
"Bakit one month? Saan ka pupunta? Ibang bansa?"
"Gusto mo sumama?" hilig niya ng ulo.
"Hindi sa ganoon," pagseseryoso nito. "Kasi kung personal naman na
lakad iyan, at gusto mo ng free time para sa sarili mo lang, ayos lang ako roon.
I'm just your manager, at may dalawa pa akong talent na inaasikaso. Pero siyempre,
kailangang may masagot ako kapag may nagtanong sa akin kung nasaan ka. Lalo na at
hindi ka naman mahilig magpopo-post sa social media."
"I'll go to a province," she smiled. "Ayoko i-specify para walang
mang-istorbo sa akin. Kahit ikaw."
Nagsulat na ito sa journal. "Confirmed, medyo pahirap ka pa rin at
maldita."
Bree crossed her legs and grinned. "Thank you," natatawa niyang
sagot.
.
.
"I DIDN'T KNOW SHE"LL BE VISITING, MA," paliwanag ni Virgo sa ina nang ikwento
nito ang pagsaglit ni Mayor Cheska sa mansyon.
"Hay," buntong-hininga nito. "Can you tell me something?"
He turned to his mother with all his clothes scattered on the bed.
"Yes, Ma?"
"Is there something between the two of you?"
"Ma," pigil niya ang matawa pero namimintana na ang tawa sa mga
labi. "Of course not!"
"Kahit anong klase ng relasyon?" Laila narrowed her eyes at him.
"Ma," he placed a hand on his hip, "how come? Maybe we've met on
some occasions, but the only time we really got to talk was last Friday."
"So? Iba na ang panahon ngayon, aware ako doon, anak."
He chuckled. "Nothing. Nada. I think she's just being nice. She
wants to secure her alliance with me so her plans as a Mayor will be supported,
lalo na at galing siya sa kalabang partido."

"Ganoon naman pala, eh bakit ikaw ang sinusuportahan niya? Mas madali
pa sana sa kanya kung kandidato nila ang pinapakitaan niya ng suporta. Para
kapartido nila ang manalo at hindi na niya kailangang mag-effort ng ganito."
"Who? Senator Zamora?" ngisi niya. "Eh paano siya susuportahan ng
kapwa ka-partido niya? Mahilig makipagtalo. Akala niya kapag may natatalo siya sa
isang argumento, ibig sabihin tama siya o panalo na siya."
"Well, the real topic here is that woman. Masyado namang ma-effort
ang suportang iyan at bumisita pa rito."
Napangiti na lang siya. His mothers' and Bree's radar, eh?
"Don't tell me, nagseselos ang aking nanay?"
"Oh, shut up!" pigil nito ang matawa.
Napahalakhak tuloy siya.
"Tatay mo lang ang may kayang bumola sa akin!" talikod na nito.
"Hahanapin ko na ang kapatid mo at nang masamahan ako mag-shopping!"
Natigilan siya. "Oh, Ma—"
"Ano?" lingon nito.
"Hanggang anong oras ang mga mall?"
"Today? Around 9 PM."
Nung kadalagahan nito, isang matinding shopaholic ang kanyang ina.
Parte kasi ng elite society, isa sa mga it girls na sinusubaybayan ng mga tao kung
ano ang binibili o sinusuot na mga damit at accessories.
 "I'll do some last minute shopping," he sighed.
"For what?"
"I'm taking a vacation."
Tuluyan itong humarap sa kanya. "And you're telling it to me just
now?"
"Because I am sure, magre-request ka ng pasalubong," biro niya.
"Can't I?" mataray nitong sagot.
Pigil niya ang matawa. "Ma, sa pupuntahan ko kasi, walang tindang
mga souvenirs d'un."
"Paano'ng wala? Gaano kaliblib ba iyan? May death threats ka ba at
nagtatago ka?"
Gusto niya talagang matawa sa ina, hindi lang magawa dahil kahit
dinadaan nito sa pagiging sarkastiko ang mga birada sa kanya, alam ni Virgo na may
kalakip iyon na concern. His mother knew what his father went through as a
politician. As much as she didn't want him to be one, Laila would still keep on
being a doting mother to him... and all of his siblings too.
"I'm fine. No threats. Jordan and his security men are doing well
with their jobs."
"Buti na nga lang, eh paano ngayong magbabakasyon ka? Ibig sabihin,
wala ring security na sasama sa iyo?"
"I'll be fine, para namang hindi lalaki ang anak niyo."
"Kahit na," talikod na ng ginang.
Binalikan ni Virgo ang nakakalat na mga damit sa kama. Tinuloy niya
ang pamimili kung anu-ano ang babaunin sa kanyang magiging bakasyon.
.
.
BREE PUT ON SOME TIGHT BLACK LEGGINGS AND A BIG JERSEY-STYLED BLACK SHIRT.
Dahil doon, hindi halata ang magandang kurba ng kanyang katawan. Sinunod niya ang
puting rubber shoes. After neatly tying her hair to a low bun, she put on the pink-
colored wig. Napangiti siya nang makita ang repleksyon sa salamin.

Hindi ba mas takaw pansin ito? Pink hair? Apply niya ng itim na
lipstick sa mga labi. But I have to look so far from how I really look like.
Next, some eyeliner. Pagkatapos, sinuot na rin niya ang kulay blue
na contact lens.
She pouted her lips and gave her reflection a big smile. Sinipat
niyang mabuti ang sariling hitsura.
Hindi na naman siguro obvious na ako talaga ito.
Nang matapos sa pag-aayos, sinigurado ni Bree na naka-lock na ang
lahat sa bahay bago ni-lock ang gate. Ilang minuto pa at huminto sa tapat niya ang
pamilyar na itim na kotse. Binuksan niya agad ang pinto sa backseat at natawa nang
matanaw si Virgo.
"Get in already," hila ng lalaki sa hita niya kaya inapak na ni
Bree ang paa sa loob ng sasakyan.
As Greg focused on driving, naramdaman niya ang sabik na halik ni
Virgo sa kanyang mga labi. Tumatawang tinulak niya ito sa dibdib.
"My lipstick!" she warned.
"Shit," kapa nito sa sariling mga labi, takot na humawa rito ang
kulay ng lipstick niya.
Natatawang umalis si Bree sa kandungan ng lalaki. But of course,
she did not leave without doing a little tease on his crotch by purposely rubbing
her butt against it. Nahihiwagaang pinanood siya nito, nakaawang ang mga labi bago
lumuwag ang pagkakangiti nang umahon ang pananabik sa katawan nito. Nakuntento siya
nang maramdaman ang paninigas ng lalaki.
Then, she left his lap and turned to him. He looked as crazy as
her. Blue wig? A big white Jersey shirt? Maluwag na jeans? Where did he get those
things?
 "If you're wondering, I told Greg to buy our outfits," tila
nababasa nito ang iniisip niya. Pero malamang, halata iyon sa nagtatakang tingin sa
pinasada niya sa kabuuan nito.
"Thank you, Greg!" silip niya sa bodyguard na nanatiling tahimik
lang.
Umakbay sa kanya si Virgo. "Naihanda mo na ang listahan ng bibilhin
mo? Remember, we can't hang around the mall for too long. We must shop quickly."
"Yes, Mr. President," she cuddled under his arm, giving him an
under look. Palihim na nadismaya siya dahil natakpan ng silver nitong contact lens
ang natural na kulay ng mga mata nito. "So, why do you need me to shop with you?
Don't tell me you're that old to not know Shopee and Lazada!"
He sexily grinned at her. His arm over her shoulder pulled her
closer to his, sharing the heat of his body with her.
"Because you're an actress, and I want to put it to a test, by
playing pretend with me that we're not Virgo and Bree."
"Siraulo," tawa niya.
"And— the earlier we can leave, the better. I can't wait kung
kailan pa madedeliver ang bibilhin ko online."
"Ang sabihin mo, hindi mo alam na pwedeng um-order online."
"Hey, I am not that old!"
Bree just laughed. "I didn't say."
"But you're implying!"
Another laughter from her.
Nilapit nito ang mga labi sa kanyang tainga. "Kaya nga kitang
bayuhin ng paulit-ulit."
Pinalo niya ito sa binti, nangingiti. "Tigilan mo ako!"

He chuckled lowly. Dumulas ang kamay nito sa suot niyang leggings,

paitaas sa ilalim ng malaking jersey na suot niya.
"Virgo!" pigil niya sa kamay nito na pumiga na lang sa kanyang
hita.
Then he sunk his face to her neck. Sumimple ng kagat ang lalaki.
Paulit-ulit na kinurot niya ito sa braso.
.
.
THANKS TO VIRGO'S CHOICE OF OUTFITS. Kasi ngayon, napapatingin ang mga taong
nadadaanan nila.
"What?" alanganing ngiti nito sa kanya nang mahuli ang titig niya.
Bumulong ito sa kanya. "I thought reverse psychology works!"
Nag-aalangan na tumingin na lang si Bree sa paligid. So far, people
would only look at them twice then go on with what they are doing. Agaw-atensyon
lang ang kulay ng mga buhok nila, ang kakaibang kulay ng mga mata, ang matching
outfits. Ayon kay Virgo, mas hindi sila makikilala kung magbibihis bagets daw sila.
Yes, Virgo exactly used the term bagets to describe their clothing
style.
"Where to first?" tingala niya rito. "We can split shopping para
mabilis—"
Virgo shoved his hands deeper into his pockets. "We can't split
shopping, baka magkasalisihan pa tayo."
"Magse-set naman tayo ng meeting time at place."
"No," mariin nitong wika.
Bree just shrugged. "Sige, eh 'di saan muna tayo."
"You're buying swimsuits, right? Then let's go there."
"Wala ka namang bibilhin doon. Sayang ang oras."
"Kaya nga pumunta na tayo roon," hila nito sa kamay niya.
They headed to the mall's department store. Sa women's section. Mas
matao kasi roon kung ikukumpara sa stand-alone boutique stalls. Isa pa,
magkakalapit doon ang iba't ibang bilihan.
Dumampot muna sila ng dumampot ng mga gustong bilhin— mula sa
swimsuits ni Bree hanggang sa luggage bag para kay Virgo. They also looked for some
lotions, sunblocks and every summer outing necessity. She tried putting a lotion on
Virgo's nose. Gumanti ito at pinahiran din siya ng lotion sa pisngi. But then his
eyes began to stare at her strangely. Naglaro ang pilyong ngisi sa mga labi nito at
pasimpleng tinuro ng mga mata ang abot-tanaw na fitting room. Pagkatapos, bayaran
ang mga lotion, ang fitting rooms na ang pinuntahan nila.
Dahil closing hours na ng mall, halos wala nang nakapila sa mga
iyon.
They got in one fitting room and hurriedly stripped each other
naked in there. They took turns groping at each other's bodies while trying on
every possible clothing they brought with them. Then Virgo was back to being naked,
and Bree was showed off how she looked wearing a red string bikini.
"Hot," he smirked, looking at her from head to toe.
Tinulak siya ni Virgo palapat sa salamin at mabilis na sinugod ng halik. Habang
naghahalikan, kinalas na nito ang pagkakabuhol ng bikini sa kanyang batok. She
hungrily kissed him back then pushed him by the chest away from her. Her bikini top
dropped, exposing her breasts with a bounce and clinging to her waists.
Kapwa sila humihingal nang mapatitig sa mata ng isa't isa. There
was a challenge in his gaze.
"What are you planning to do now?" nakaw nito ng tingin sa kanyang
mga dibdib na kanina pa nito piniga-piga.

"Make it quick," she replied, sauntering her eyes lower to admire his
cock. She even licked her lips to make it obvious to him that she wants her dinner
now.
Tinulak ni Bree ang lalaki pasandal sa salamin. Hinagod niya ang
mga kamay sa nakalantad nitong mga dibdib, pababa sa tiyan at sa huli, nag tig-isa
ang mga kamay niya sa bawat hita at binti nito.
She ended up squatted in front of him, his half-erect cock was a
little bit above her eye-level.
Bree held him and felt Virgo's slide down lower to make it easy for
her. Inabot nito ang buhok niya, kinolekta at hinawakan.
Her lips found his tip. She licked and teased him. Damn, he was
already slick and her tongue love how smooth he felt. Inunti-unti na niya ang
pagsubo dito.
"Bree..." he moaned under his breath.
She took his length inch by inch, until he finally reached his
base. Her spit made him slickier, giving her ease when she began sliding him in and
out of her mouth. Binilisan niya iyon. Virgo stifled his moans, making him groan as
he watched her head bobbing up and down.
Veins bulged on his arms as he resisted the urge to be loud. He was
almost slipping from his unsteady position, leaning his body against the mirror
inside that fitting room.
What encouraged her to suck and slide him faster in her mouth was
when she felt his cock growing... getting harder.
"H-Huwag mong sobrahan, Bree... baka pumutok ako agad," magaspang
ngunit mahina nitong usal sa kanya.
Maganang sumubo si Bree hanggang sa sumundot na ito na ito sa
lalamunan niya. Mabilis na inatras niya ang ulo para mailabas iyon, humihingal
dahil muntikan nang masamid. She sucked in a deep breath and prepared herself
before resuming her blow job.
Binilisan niya ang pagsubo dito. Both of them almost stifling their
shallow breathing because it sounded as loud as the pounding in their chests...
the pulsing of their needy sex. Virgo clutched with all his control on her hair,
helping her move faster by pushing her head and pulling her by the hair. Nangilid
ang luha sa kanyang mga mata, she was close to choking when she threw her head
back, let go of his cock and gasped for air.
Virgo pulled her up and replaced him on leaning against that
mirror. He pressed his hard body against hers, hooking her leg on his waist.
Inangat ng lalaki ang nakababa niyang binti at kinawit sa braso nito.
She felt his cock, hardened as he relentlessly grind against her.
It found her slit and grind harder.
Bree felt hot all over, puffing her breath as silently as she could
while caressing his shoulders... his strong arms...
Napaawang ang mga labi niya nang idiin siya nito sa salamin. Virgo
lowered his body and slowly penetrated in an upward motion.
"A-Ah—"
"Your mouth," he rawly hissed, lifting a hand to cover it before
pushing in— swift and deep.
Bree trapped her moan within her throat. Tikom man ang bibig at
takip ng lalaki iyon, may lumabas pa rin ng kaunting ingay. Her breathing only got
more shallow and audible.
"Bree, please," he begged before he made his thrusts.
Mariin siyang napapikit. Bree clutched on Virgo's arm as if that
would help to keep her mouth shut.
Moans and whimpers slipped from her lips as she tried to keep her
noise down.
Binilisan ni Virgo ang pag-ulos sa kanya. Bree bounced up and down,
her breasts bobbing and slapping against Virgo's chest and neck. Tinuhog siya nito.
Sumagad.

"Ah!"
Virgo covered her mouth then lowered his head to suck on her
nipples.
"Mmm! Mmmm!" liyad niya, pinagtutulakan ang mga dibdib sa mukha
nito para masinsinan nitong masipsip at mapaikut-ikutan ng mga dila hanggang sa
manigas.
Humihingal na humiwalay si Virgo sa kanyang dibdib at binaba siya.
He held her shoulder, made her spin around facing the mirror. Virgo took her hands,
placed them against the mirror. Tinulak siya nito sa likuran pababa hanggang sa
nakatuwad na siya sa harapan nito.
Bree lifted her eyes on their reflection. Nagulo na ang pink na wig
sa kanyang ulo, ayos naman ang suot na wig ni Virgo. Yet, the side of his lips was
smeared by her lipstick. Virgo pressed her legs together. Sinigurado nito na dikit
na dikit ang mga iyon bago pumosisyon sa kanyang likuran.
She sucked in a deep breath as his dick ripped its entrance to her
hole before his hands securely held her hips.
Mariing dumiin ang mga daliri nito sa kanyang balakang at sunod-
sunod ang naging pag-ulos sa kanya. Halos madulas ang kamay ni Bree sa salamin,
nanlalambot sa bawat pagbaon nito sa kanya. Masarap ang pagkiskis ng kahabaan nito
dahil sa panunulas, pero sobrang tigas kaya napapadaing siya kapag sumagad na ito.
She lifted a hand and covered her mouth, or else, she would be screaming like crazy
to show how fucking good he was. How deep he was getting. How their quick fuck made
her cunt feel itchier for his cock.
Her body rocked back and forth until she was dizzy. Bahagyang
umangat ang katawan ni Bree kaya marahas na tinulak ni Virgo ang likod niya pababa,
para mas lalong mapatuwad sa harapan nito.
Yumugyog ang katawan nila hanggang sa halos mapasigaw na siya.
Virgo pushed her to the mirror, placed a hand on her shoulder to
pin her there before slapping his cumming dick on her butt. She shook and panted,
feeling his warm liquid dripping and sticky on her skin. Pinagdikit ni Bree ang mga
hita. She felt her inner thighs already sticky from her wetness that slid down from
her slit and was about to reach her legs.
She let out a soft cry as Virgo gently pulled her away from the
mirror— a mirror dirtied by marks of their sweat and skin.
"Buti bumili tayo ng tissues," lingon ni Virgo sa malaking plastic
na may handle malapit sa nakapinid na pinto ng fitting room na mga roll ng tissue
ang laman.
.
.
"OH, REALLY? Kailan mo siya nakausap?"
Inikot ni Kaiser ang swivel chair paharap sa sariling desk. Tatayo
sana ito sa pag-aakalang maikli lang ang magiging usapan sa phone, pero nagkamali
ang ginoo.
Tahimik sa pribado nitong opisina. May mga shelf na puno ng awards,
pader na tadtad ng naka-frame na mga sertipiko at mga larawan na nagpapakita sa
layo ng narating ng PH Channel. Malamlam ang ilaw dahil ang yellow lightings na
lang ng silid ang bukas. Mas pinadilim pa ang silid ng nakaladlad na blinds na
tumatakip sa glass wall niyon.
Pinakinggan pa nito ang sagot sa kabilang linya
"How come they're not accepting it?" relaxed na sandal nito sa
backrest ng upuan. "Ako na mismo ang personal na kumausap sa kanila."
Uh, Sir, tulad ho ng sinabi ko sa inyo nung nakaraan, mukhang
mahirap talagang kausap si Miss Bree Capri. If you looked at the background
research we sent—
"I know," pagdidilim ng anyo nito. "But she's a struggling actress.
Almost three decades, struggling for a big break. So, how come she's saying no to a
TV series? To the most possible way to give an artist a prolonged exposure?"
Uhh, Sir...
Hindi na ito makapaghintay pa sa sasabihin ng kausap. "Manager lang
ba niya ang nakausap mo?"
Yes, Sir... Si Mr. Ken. Ang sabi niya, mismong si Miss Bree na rin
ang nagsabi na hindi nito tatanggapin 'yung offer.
"I'll get back to you. Keep on calling me for updates. Maybe, it's
just the manager who doesn''t want it. Give Miss Bree some time to change his
mind... Or maybe you're right. But still, she'll change her mind. They'll call
again."
At ini-disconnect na nito ang tawag.
No wonder her career remains a tragedy.
.
.
.
***
AN:
Hi, everyone! <3 <3 <3 Here's the new chapters for #SLIDE <3 <3 <3 
I forgot to mention on Chapter 31 that on the earlier chapters, Iaccidentally
write Senator instead ofMayor Zamora. My mistake! To clarifythis, from now on he is
Senator Zamora. That's all that I noticed na dapat kong i-clarify so far ;) Now, go
and read the next chapters and enjoy! :*
With Love,
ANAxoxo

- - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - -

Chapter 34: Worried

BREE HEADED TO THE NORTH. Mahaba-haba ang biyahe pero

matiwasay silang nakarating doon ng driver nila ni Manager Ken. Nang matulungan
siya sa pagbaba ng mga bagahe sa private vacation house na iyon, umalis na rin ito
agad. Sa daan na lang daw ito kakain dahil gustong makauwi ng maaga sa Manila.
The one-day rental for the vacation house was a bit pricey. Hindi
nakakapagtaka dahil hindi lang basta vacation house iyon. It was a private beach
house. Aside from it facing the beach, it had no neighboring houses too, an
assurance that any guest would have a very peaceful stay. Mayroon ding wifi doon at
kumpleto ang mga gamit. Pinaliwanag naman ng may-ari na may times na mahina ang wi-
fi signal dahil sa sobrang seklusyon ng lugar. Bree booked for a stay for today and
the end of the month. Iyon ay para hindi mahalata na umalis siya roon sa oras na
sunduin siya ng driver pagkatapos ng kanyang bakasyon.
In-accommodate siya ng may-ari ng vacation house. Nakipag-picture
din ito sa kanya dahil naging avid fan nung mapanood siya sa The Rightful One.
Nakiusap nga lang siya na kung pwede sana, next month na nito i-upload 'yung selfie
photo nila. Ayaw lang kasi niyang may makaalam na nagbabakasyon siya at baka ma-
recognize ng mga makakakita sa picture kung nasaan siya. Um-oo naman ito.
"Are you sure that you'll be fine being alone here?" tanong ng
magandang babae sa kanya. "I think, throughout the trip, nakita mo naman na ang
layo ng mga bilihan dito. It will take you at least, three hours to reach the
nearest town with market from here."
"I can manage," ngiti niya rito. "I really love this place."
"Oh, thank you, I hope you'll enjoy your stay," masaya nitong ngiti
sa kanya.
Nang maiwanan na siyang mag-isa sa bahay, binuksan ni Bree ang
sliding door sa likurang bakuran niyon.
Nakahara pang sliding doors sa maliit na hardin na nalalatagan ng
Bermuda grass. Abot-tanaw mula roon ang puting buhangin ng beach. Bree spread a
wide smile and lifted her hand to cover her face from the scorching sunlight.
In an hour or so, a helicopter finally arrived.
Ayon sa plano nila ni Virgo, magre-renta siya ng pribadong vacation
house. 'Yung nasa liblib na lugar. Hihintayin niya ang pagdating ng helicopter ng
binata na magdadala sa kanya sa lokasyon nito.
Kung saan iyon, hindi sinabi sa kanya ng pilyong lalaki.
Surprise daw.
Bree closed the sliding doors as the helicopter descended. Leaves,
sprinkle of water and sand flew in swirls, following the wind swooshed by the
blades of the flying machine. Nang humina na ang pag-ikot ng mga elisi, binuksan
niya ang sliding doors. Sumalubong sa kanya ang batang piloto. He was around
eighteen or nineteen, tall and slender with cute, puppy eyes.
Tinulungan siya ng mismong piloto ng helicopter sa pagsakay ng mga
gamit niya roon. Iniwanan din niya ang duplicate keys na pinahiram sa kanya ng may-
ari sa coffee table sa salas na may kasamang note. Habang nilalagay nung piloto
ang mga gamit niya, nilinis ni Bree ang kayang punasan sa nabuhanginan na sliding
door. Sinigurado niyang nasarado ng mabuti ang sliding door bago lumapit sa
naghihintay nang piloto.
Then he gave her some ear muffs with a mouth piece.
"You'll need that," tulong nito sa pagpapasuot sa kanya niyon.
"Kung may mapansin ka na problema sa seat mo sa loob, just let me know, Ma'am."
Napatitig siya sa piloto. Hindi kaya nito i-tsismis na siya— si
Bree Capri— ay nakikipagkita kay Virgo Kristofer Ferdinand? Kilala naman siguro
nito kung sino ang nagbayad ng service fees nito, 'di ba? Siguro din naman, aware
ito kung sino siya... 'di ba?

"I will," nag-aalangan niyang sagot. Nag-aalangan dahil sa mga naisip

tungkol sa piloto.
Pinasakay siya nito sa passenger seat ng helicopter kahit wala
naman itong katabi sa harapan ng sasakyan. Then, the door slid close before he got
on his seat and put on his accessories. Binilinan din siya nito na suotin ang
seatbelt at nagdagdag ng mga emergency precautionary measures na dapat niyang gawin
kapag kinailangan.
Then she felt the helicopter lift.
Tinanaw niya ang iniwanang vacation house.
She may have done a lot of outrageous things in her life, and
called out for it. But this must be on the top of the list— a grand, pricey
sneaking away with a future Philippine President.
It had to be sneaky or else, Virgo would earn the dirty reputation
of being one of her temporary, play things. And her ugly image as a celebrity slut
will relive in entertainment pages, online columns and TV talk shows.
She had to recall these reasons to keep her guard up. To remind her
to stay careful. Medyo nakakalimot siya dahil nakumbinsi siya ni Virgo sa ganito
ka-engrande na bakasyon. Medyo nakakalimot siya dahil nakumbinsi siya ni Virgo na
lumabas sila sa mall nang magkasama.
Medyo nakakalimot siya, maybe because she was enjoying herself too
much with him.
But isn't that the reason why she teased him?
To enjoy?
"Ma'am?" pukaw sa kanya ng piloto.
"I'm—" tinapat niya ang mouthpiece sa bibig. "I'm alright."
"Good, Ma'am. Just checking."
She let out a sigh of relief. Pagsilip ulit sa bintana, saka lang
niya napagtanto na sobrang taas na nila.
Tila hinahangin na asul na kumot ang dagat sa ilalim nila. Maliliit
na butil ang mga dahon ng puno na nagdikit-dikit sa hanay ng mga bundok. Natabunan
na rin ng mga iyon ang vacation house. At parang nakalatag na puting papel ang
buhangin na pinasilaw ng tumatamang liwanag ng araw.
The helicopter flew for almost forty minutes and then it smoothly
swerved, spinning carefully as it descended.
Napuno siya ng pagtataka.
Bakit bumababa ang lipad nito? Nasa ibabaw pa rin naman sila ng
tubig? Hindi isla o beach ang sasayaran ng sasakyan kapag nagpatuloy ito sa
pagbaba.
.
.
And you did not let me know? pang-apat na ulit nito sa tanong.
"Look," sagot ni Virgo sa kausap sa cellphone, "if I let you know
this, I'm sure that you'll want to send guards with me."
Why not? Jordan replied. You need it. Lalo na at baka may magtangka
sa buhay mo ngayong nangunguna ka pa rin sa dami ng boto.
He let out a sigh. Dapat kanina pa talaga niya ini-off ang
cellphone. Kaya lang, naghihintay siya ng tawag ni Bree kaya hinayaang naka-on muna
iyon.
"That's why I am taking a vacation," he was tired of this. "Call
this, me hiding away from everything there. So, please, give me a break and stop
calling me. I'm obviously escaping from you too."
I'm just concerned.
"Then don't be concerned for one month."

One month?
"You're choppy," he sighed and turned off the phone.
Ini-off niya agad iyon at iniwanan sa isang drawer. Tapos nang
maglagay ng mga bag sa cabinet si Virgo kaya nilisan niya ang cabin. He headed to
the side of the yacht and placed his hands on the railing.
Tumingala siya, tinakpan ng kamay ang naaarawang mukha at natanaw
ang isang helicopter.
He smiled.
.
 .
"SIR," gamit ni Bree sa mouthpiece.
"Yes, Ma'am?"
"Pabagsak yata itong helicopter," silip niya rito.
Mahina itong natawa. "Huwag po kayong manakot, Ma'am. Pababa lang
po tayo."
"Pababa?"
"May yacht po sa baba."
Tumingin ulit si Bree sa bintana. Habang pababa sila ng pababa,
palinaw ng palinaw ang puting cabin yacht na nasa tubig. It stretched quite long,
the sunlight made it look like a dazzling pearl. Pinakintab din ng liwanag ng araw
ang kulay silver na mga bakal at accents niyon. The windows have black tints.
Dahil sa anggulo ng helicopter at paggalaw niyon pababa, nahirapan
siyang basahin ang naka-stud na bakal sa gilid ng cabin yacht na pangalan niyon.
"Sabi ni Sir Virgo, matapang daw kayo na babae, kaya hindi naman po
siguro kayo matatakot bumaba gamit ang rope ladder."
"Rope ladder?" pamimilog ng mga mata niya.
Loko talaga minsan itong si Virgo! Lapat niya ng kamay sa palda ng
suot na bulaklaking dress. He knows that I will wear this dress today!
Buti na lang, bikini ang nasa ilalim niyon. Nagbigay naman kasi ng
clue sa kanya si Virgo na magsu-swimming sila.
"Yes, Ma'am..." sulyap nito sa kanya at nang makita siya, naalala
nito na naka-sundress siya. "Uh, well..."
Alam niya, hindi pwede bumabang-baba roon ang helicopter. Walang
pwedeng paglapagan ang sasakyan sa estilo ng cabin yacht na bababaan niya. Isa pa,
posibleng masagi rin ito ng elisi.
"Natatandaan niyo pa naman po ang instruction ko, 'di ba, Ma'am?
Kung paano bababa sa rope ladder?"
Bree let out a heavy sigh. "Yes."
Nang bigyan ng signal ng piloto, hinubad na ni Bree ang seatbelt.
She collected all the safety harness and the pilot kept glancing at her to double
check if she wore them right. Siya na rin ang nagbagsak sa rope ladder. Natanaw
niya ang pagkilos ng isang lalaki sa baba. He securely tied the end of the ladder
on the railing of the cabin yacht.
Pagkatapos, kinabit niya sa mas maliliit na clasps ang handle ng
dalawang bag na dala niya. They snapped close around each side of the rope to make
them slide down the cabin yacht. Nasalo ang mga bag niya nang marating ang dulo ng
lubid, tinanggal mula sa mga grips.
Then it was her turn. She stepped down on the ladder first. Muntik
na siyang mapasigaw nang iugoy iyon ng hangin. Nanginginig ang mga kamay na ini-
attach niya sa magkabilang side ng lubid ang clasps ng suot na safety harness. The
clasps carefully tinkled and slid down after her as Bree step down one step at a
time. Isa pang tulak ng hangin sa lubid at napayakap siya roon ng mahigpit.

My God!
The wind wildly blew some strands of her hair off from her high
ponytail. The ends of her skirts left nothing for her to hide underneath them.
Nang marating ang dulo ng hagdan, naramdaman niya ang mga kamay ni
Virgo sa kanyang bewang. As she turned, Virgo spread a smile for her. Admiring how
she looked. Her body leaned against him as he carefully removed her harness. Halos
nakayakap sa kanya ang mga bisig ng lalaki.
The scent of the ocean, slapping wind and Virgo's clean, newly
bathed skin slurred her senses. For a moment, she just wanted to remain nested by
his arms, her back caught by his hard bare chest. At alam ni Bree na mainit ang
naging dating sa lalaki nang pagbaba niya sa helicopter, ang pagkaway ng kanyang
palda para manukso sa kung ano ang suot niyang bikini sa ilalim niyon, ang matamis
at subtle na amoy mula sa kanyang pabango at shampoo na ginamit na malapit lang sa
gilid ng mukha nito habang nakayakap mula sa likuran niya.
Maingat siya nitong binaba at hinawi ni Bree ang ilang hibla ng buhok na
tumabing sa kanyang mukha. Nasalubong niya ang paghanga sa mga mata nito, ang wala-
sa-loob na pagsilay ng ngiti sa mga labi ni Virgo.
It was as if she was looking at one of those hot summer flings that they show
in movies— sunkissed, masculine and playful. His damp hair was tousled, his chest
and torso were firm, and his swimming trunks sexily hugged his hips and muscled
thighs.
"Oh," he snapped back to reality and turned to untie the rope
ladder.
Nanatiling nakalaylay iyon nang lumisan ang helicopter.
Binalikan siya ng lalaki nung dinadampot na ni Bree ang mga bag.
"Bree."
Tumuwid siya ng tayo at hinarap ito.
"Are you scared?" nag-aalala nitong hawak sa kanyang mga balikat
para ilapit siya rito.
"Sa pagbaba ko sa lubid?"
He nodded. "Nung... nung una... at saka kapag hinahangin siya,"
amin niya rito.
"Pasensya na, 'yung piloto lang ang kasama mo roon. There should be
someone assisting you and—"
She serenely smiled at him. "Look, Virgo, alam ko ang sitwasyon
natin. At kung 'yung piloto lang na iyon ang mapagkakatiwalaan mo na magdadala sa
akin dito na hindi tayo itsi-tsismis, I'm already fine with it."
"But, something could happen, you could fall there—"
"Of course," tawa niya. "Haven't you assumed that already before
you planned this?"
Natigilan ito. Napatitig sa kanya.
She met his gaze.
"Welcome to Constallacion," pinasiglang anunsyo nito, tila umiiwas
sagutin ang tanong niya.
.
.
"BUT, SOMETHING COULD HAPPEN, YOU COULD FALL THERE—"
What was he so worried about? He trusted Prince to orient Bree very
well. Si Prince ang isa sa mga ini-sponsor-an niya para makapag-aral sa isang pilot
school. Dahil doon, maipapalagay na may utang na loob sa kanya ang anak ng
hardinero sa mansyon ng mga Ferdinand, kaya ginawan siya ng pabor na ganito.
Another reason why he also let the kid take piloting courses was, of course, to
work for him in the future.
"Of course," tawa ni Bree sa kanya. At nakuha pa talaga nitong
matawa! "Haven't you assumed that already before you planned this?"
Natigilan siya sa sinabi nito. Napatitig si Virgo sa dalaga. His
heart sunk deeper as her eyes met his worried gaze.

Yes, what was he so worried about? Tiwala naman siya na maabilidad na

babae si Bree. Na hindi naman problema kung bumaba ito ng ganoon mula sa
helicopter.
Yet, while he was watching her, almost struggling, stopping every
once in a while to hug the swinging ropes in fear, every fiber of his muscle itched
to run and climb that rope. Aakyatin niya talaga ang lubid para siya na mismo ang
magbaba sa dalaga sa cabin yacht. Kaya lang, pinigilan siya ng sariling logic. His
weight on the rope and movements might compromise Bree's safety.
He decided to let change the topic. Bree should be excited, not
listening to his worries.
"Welcome to Constallacion."
"Constallacion?" kunot-noo nito habang pinapanood ang pagyuko niya
para bitbitin ang mga bag nito.
"Yes," he stood straight and gave her a nod to follow him inside
one of the cabins. "That's the name of this cabin yacht."
"Oh," masayang ngiti nito. "Bakit naman Constallacion?"
"It means Constellation," lagpas niya sa ilang mga pinto bago
huminto sa tapat ng sadya. "Madalas kasing gamitin ang yacht na ito sa pagi-star
gazing."
"Ikaw? Nagi-stargazing?" disbelief was in her voice.
Gusto niyang matawa. Ganoon ba kawala sa hitsura niya na tumitingin siya sa mga
bituin? Was he that tough and intimidating?
Ruthless?
He pushed the door open.
"Occassionally. Kapag kailangan ni Mama ng kasama."
"Siya ang mahilig mag stargaze."
"Yes. Iyon kasi ang lagi nilang ginagawa noon ni Papa," ngiti niya
dahil kahit nakikipag-usap si Bree, panay naman ang gala ng mga mata nito sa
paligid.
The awe was all over her beautiful face, seeing the luxurious,
wood-finish interior of the cabin yacht's living room studded with installed
lighting fixtures overhead. A couch stretched along a wall across a C-shaped couch
with a wooden dining table on it. There was also a flat screen TV. Tanaw ni Bree sa
daan patungo sa kusina.
Virgo led her to a black, metallic winding stairs that led them to
the bedroom of the cabin yacht. Sa area na nao-overview ang deck, naroon ang
windshield at mga controls ng yate. Sa likuran ng controls nakalapag ang puting
sofa at side table sa dulo niyon. Nakahawi ang puting mga kurtina, kaya kitang-kita
mula sa salaming pader banda doon ang nakapaligid na tubig sa yate.
Dinala ni Virgo ang babae sa opposite side niyon. As he opened the folding
door, the white bed welcomed them, some cabinets and night tables. Nilapag niya ang
mga bag ni Bree sa kama.
"Yung iba mong mga gamit, nasa cabinet na," aniya. "You can start
checking your things or have some rest," tapik niya sa gilid ng kama nang umupo
doon katabi ni Bree. "If you need to use the bathroom, pagpunta mo ng kitchen, may
pinto doon na gawa sa kahoy. That's it."
"Thank you," ngiti ng dalaga sa kanya.
He felt his body leaning toward her, like a hard metal being pulled
by her magnetic gaze. Bree dropped her lips open in wonder as she met his gaze.
Virgo stopped.
He was afraid she would not enjoy their vacation if he would be too forward
now. Bibigyan niya na lang ito ng oras para magpahinga muna.
Tumayo na siya.
"I'll prepare some refreshments," paalam ni Virgo rito.

.
.
KRISTA LET OUT A PUFF OF BREATH. Nakasuot ito ng tank top at shorts. May naka-
wrap na bandages sa mga kamao habang sumusuntok sa pads na hawak ng napapaatras na
boxing trainer. Pumipitik ang bawat suntok sa boxing pads nung una, pero ngayon,
nakakaramdam na ang babae ng pagod. Kasama ng pagod ang panlalagkit nito dahil sa
pawis. Nasasalo naman ng sweatband nito ang pawis sa noo.
She was currently training to be fit for Forbidden. Madre ang role
nito, pero magkakaroon daw ng matindi-tinding action scenes dahil makikipagsabayan
daw ang karakter ni Krista sa leading man nito. Sa ganoong eksena rind aw isho-
showcase ang ganda ng pangangatawan ng babae na hindi agad mapapakita sa unang mga
eksena na nagdadalawang-isip pa ito kung itutuloy ang pagmamadre.
So here she was, serious and seemingly angry at the pads.
Not really. She was imagining Bree's face on one pad, and her
manager's on the other one.
"Krista!" tabig ng trainer sa kamay nito nang hindi madala sa
salita na huminto sa pagsuntok.
"Are you alright?" kunot-noo ng may katandaang lalaki rito.
She blinked. It was as if vertigo was taking place, a black cloud
within her sight before it cleared. Nasilayan na ni Krista ang mukha ng kausap.
"I am," she panted.
"Then, pay attention," gesture nito na nagsasabing gamitin niya ang
tainga.
"You're overworking yourself for nothing," paliwanag na nito.
"Dumadaplis na ang huli mong mga suntok."
"I guess, I'm just tired..." atras niya.
"Hindi mo pa tapos 'yung goal natin na—"
"I said I'm tired," she gritted. "Obviously, you know I am
overworking myself for nothing! So, maybe, it's best I take a break. I deserve one,
right? For overworking myself here?"
Nag-aalalang sumaklolo sa babae si Melody.
"Krista..." mahinang saway nito sa pagtataas ng sexy star ng boses
sa trainer.
Nahihilong napailing-iling ito. "I'm... I'm just tired..." this
time she was apologetic as she gazed at the boxing trainer. Pagkatapos, hinarap na
nito si Melody. "My towel, please, and water."
Nang masolo na nila ang isa't isa sa locker room, kinausap na ng
manager si Krista.
"Ano ang nangyari, Krista?"
Patuloy ang babae sa pagpupunas ng sariling pawis.
"Wala," matabang nitong sagot.
"Wala? Muntikan ka na. Ano na lang ang iisipin ng mga makakakita
nung ginawa mo?"
"He said I am overworking for nothing," padabog na baba nito sa
kamay na may hawak ng towel.
"Magaling na trainer si Sir Jake, Krista. He knows what he is
saying, kaya matuto ka na lang mula sa kanya."
"That's not it," frustrated na buntong-hininga ng babae.
Kaya lang, tao ni Kaiser si Melody. Gustuhin man ni Krista na
maglabas ng sama ng loob dito, nakakatakot dahil tiyak na malalaman lahat ng iyon
ng TV executive.
"Tell me, what's the problem, Krista? Para maayos na natin ito."
When Melody says maayos na natin ito, it means, Kaiser will be
consulted about her problem soon.
"Pagod lang ako," dahilan ng babae. Pero ang totoo, ilang gabi na
nito pinag-aalala ang sariling posisyon sa mga mata ni Kaiser.
Tinanggihan daw ni Bree ang offer nitong TV series. At nanggigigil
si Krista dahil kilala nito si Kaiser. Kung o-oo ka kaagad sa lalaki, ibibigay nito
ang lahat. Kung tatanggihan mo naman ito, mas lalo itong magpupursige sa
paghahabol.
Lalo na kung malaki ang magiging pakinabang ni Kaiser sa hinahabol
nito.
At minsan, marumi maglaro ang lalaki.
Paano na si Krista kapag binitawan na ni Kaiser? Saan ito
pupulutin?
Yes, she already had a reputation to maintain her demand for TV and
movie projects. But nothing beats the ease of having Kaiser on an actress' back.
Mga proyekto na mismo ang nagsisilapitan sa makursunadahan ng lalaki. Mga proyekto
at magagandang katrabaho na mga direktor, staff at artista. Alagang-alaga ang
magiging paborito nitong artista. May VIP treatment.
Nirerespeto.
"Krista?" tawag dito ni Melody.
Pero bakit ganoon?
 Parang ang layo-layo ng boses nito?
Nilingon din ni Krista ang babae.
Hindi nito makita ang manager.
Kadilimanlang ang sumalubong dito.

- - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - -

Chapter 35: Usapang-Lasing

IT WAS SUNSET WHEN BREE WENT TO THE DECK. Sumalubong sa

kanya ang sariwang hangin. Pumagaspas ang suot niyang maxi dress habang naglalakad
papunta kay Virgo.
Virgo laid on the deck, his elbow propped to keep his upper body
lifted. Nasa isang kamay naman ng lalaki ang baso na may lamang brandy. Nakapatong
sa tabi nito ang bote na pinanggalingan ng alak.
Bree sat, letting the bottle stay in between them. Nag-angat ito ng
tingin at napatitig siya sa kung paano bumalot ang gintong liwanag ng papalubog na
araw sa katawan nito. He was wearing a pair of board shorts, a button-down white
shirt made of thin cloth. Bree sat like a siren to make sure her skirt would not be
flown. She tucked the damp strands of her hair behind her ear. It was damp since
she took a shower when she woke up minutes earlier.
Sumilay ang ngiti sa mga labi nito. "How's your sleep?"
"Diyos ko, hindi ko alam na ganoon na pala kagrabe ang pagod ko,"
mahina niyang tawa.
Inangat nito ang hawak na baso. "Brandy?"
"No, thanks," she smiled. "Ano'ng ginawa mo habang tulog ako?"
Kanina kasi, pagkahatid sa kanya ni Virgo sa bedroom, hindi na
namalayan ni Breen a nakatulog na siya. She just woke up wrapped in a blanket and
her bags were already kept in one of the cabinets. The orange sunset streamed
through the glass wall and it woke her up. Nakahawi na kasi ang kurtina niyon.
"Well," he sighed, there was something lonely in his smile, "I just
checked the yacht. May kausap akong crew sa cellphone kanina, so I will be oriented
about the things here."
"I'm sure it will be easier if they are here," nagi-guilty niyang
saad.
"It's okay, I know how to drive this one," he proudly smiled,
sitting now. "Kailangan ko lang i-refresh 'yung mga natutunan ko."
"How did you learn to drive a yacht, Mr. President?" usog niya
palapit dito.
Sumimsim ito ng kaunting alak.
"How about you?" he smirked. "How did you learn to drive me crazy?"
Natigilan siya saglit. Hindi niya ine-expect ang banat na iyon.
"Crazy isn't it? Sneaking away this yacht—"
"Tinakas mo lang ito?" singhap niya.
"—and making Prince swear to never let anyone know na ikaw ang
makakasama ko rito."
"Sino'ng Prince?"
"Yung piloto," uminom ulit ito.
"Oh..." Inihilig ni Bree ang ulo at nakangiting pinagmasdan ang
umiinom na lalaki.
Damn, so wickedly handsome. Parang pelikula ang pinapanood niya—
isang gwapong leading man, ang papalubog na araw, ang kumikislap na tubig na
umuugoy sa yate at halos magkulay ginto ang alak na sinasaid nito.
"Well, mas crazy 'yung pinababa mo ako sa lubid mula sa
helicopter."
Oh, she felt really scared. But now, the memory of that was making
her laugh... and smile with pride as well. Sigurado si Bree na hindi lahat ng babae
nagawa 'yung ginawa niya kanina. Daig pa niya ang grand entrance sa isang show.
Binaba nito ang baso, nakatingin sa kawalan. "I'm sorry."
"For what?" nawala ang masigla niyang tawa.

His soft eyes gazed on hers. "For putting you in that danger."
"Ang OA ha?" tawa niya para lang mapalagay na ang loob nito. "Ang
mas mapanganib, eh kapag may naka-discover sa atin. Kaya 'yung pagbaba ko sa
helicopter, wala iyon."
Siya naman ang tumanaw sa papalubog na araw.
"Bree."
Paglingon niya, nakausog na ang lalaki palapit sa kanya. He inched
closer knocking the capped bottle of brandy down, making it roll somewhere it.
"Virgo..." she sighed softly as their lips touched.
His breath with a tinge of brandy filled her senses.
"Are you really this generous with your men?" he murmured against
her lips. "You're willing to give all the time in the world... hide in little quiet
vacations like this?"
"Like what you said, this is crazy. It's crazy I am doing this
now."
"Bakit nga ba?" taas ng paningin nito sa mga mata niya.
Nahihiyang umiwas siya ng tingin.
"Does it matter to know why? Pareho naman tayo ng gusto kaya lagi
tayong nagkikita, 'di ba?"
"Another question—"
"Halikan mo na ako, pwede," makaawa niya.
Tumaas ang sulok ng labi nito. "What if I lie to you? What if all
this time, I was lying?"
"Lying about what?"
"Everything?"
"Tulad ng ano? Na hindi ka si Virgo Ferdinand?"
Mababa ang naging pagtawa nito.
"Hmm?" titig niya sa mga mata nito.
He closed his eyes and pursued her lips— enveloping them with his
hot kiss.
Bree was wondering now, how could some people kiss and have sex and
be with each other all the time, but do not get affected at all. Do not feel
anything at all.
And why do some instantly feel something?
Like it was the best thing to happen.
Kasing banayad ng paghalik nito ang kanyang tinugon. She could not
explain how a kiss so slow could feel so torturous.
Torturous because it was so slow, it felt she was receiving too few.
She wanted more.
Kinawit ni Bree ang mga braso sa balikat ni Virgo na dahan-dahan siyang
pinipihit paharap dito. He parted her legs and pulled her closer, making her slide
to him. Niyakap nito ang mga hita niya sa bewang nito.
Naghiwalay ang mga labi nila. Dumausdos ang halik ni Virgo sa gilid
ng kanyang leeg. She cocked her head, letting have access. His fingers skillfully
untangled the knot on the nape of her maxi dress, dropping them to expose her
breasts.
Mainit na minasahe ng kamay nito ang kanyang dibdib. Lumapat doon
ang palad nito, umikot-ikot at maingat na pumiga.
"Ohhh..." mapungay na sulyap niya rito.
The sunset gave way to the night to hide their dirty deed from the
world.
Kasabay ng paghiga ni Bree ang tuluyang paglubog ng araw. Virgo
lifted her skirt and smiled upon discovering that she wore nothing underneath. He
tugged down his shorts and rubbed his cock on her slit.

Inayos niya ang pagkakabuka ng mga hita, napalanghap dahil sa hampas

ng sariwang hangin, bahagyang nanginig dahil sa lamig na dala niyon.
Virgo captured her lips again, his other hand was busy pushing his
cock inside her.
Napaliyad siya nang makapasok ang ulo nito.
Then he shoved himself wholly in.
"Ah!" she cried softly.
Meanwhile, their unison made him sigh in relief.
Virgo's eyes were on her, savoring the shock, wonder and pleasure
on her face... while she was staring at him with open mouth.
He slowly rocked back and forth.
"A..ahh..." titig niya sa mga mata nito. "Ahh... Ahh..."
He did not hold back, locking his gaze into hers. Virgo gave her a
look that seemed to carry a secret message... More of a question... A pleading kind
of question at the blend of ecstasy and tension that seemed to overwhelm him.
Sumagad ito na tuluyang nagpapikit kay Bree.
"Vir...go..." she raspily moaned, feeling her body slide up and
down as Virgo's thrusts pushed and pulled her.
Gumuhit ang nanlalambot na ngiti sa mga labi niya, nakikipagpalitan
sa malaking pagbuka ng kanyang bibig kapag sumasagad ang lalaki at napapaungol
siya.
Pinadulas ni Bree ang kamay. She clutched on his shirt, her finger
teased between the unbuttoned chest-portion of his shirt. Virgo glanced at her
finger and grinned. Tinaas nito ang isang kamay para marahas na baltakin ang suot
pabukas, mayabang na nilantad ang maganda nitong pangangatawan. His eyes watched
her breasts bouncing, a sweet dessert glazed by the sugary sunset, then caressed
the side of her face... her jaw... as his hazily shoved his dick faster in and out.
"Oh!" daing niya nang magulat sa pag-angat ng lalaki sa kanyang mga
hita.
Sinampay iyon ni Virgo sa mga balikat nito. Umangat ang balakang
niya at sinamantala ng lalaki ang magandang anggulo para baunan siya mula sa taas,
pababa. As he pushed down, Virgo pressed his hips against her bones.
"A-Ahh..."
She flushed as Virgo buried himself deeper.
"V-Virgo!" higpit ng kamay niya sa mga braso nito.
At sunod-sunod na itong bumayo.
She felt her body swaying... it must be the dance of the yacht over
the water, it must be Virgo's repeated thrusts so deep his balls slapped against
her. Binaon ng ingay ng pagpitik ng mga balat nila ang pagsayaw ng mga alon.
Then he pushed again, so deep it made her body arch.
"A-Ahh..." she bit her lower lip next and reached for his cock that
gently pulled out.
Dinama ng mga daliri niya ang panlalagkit nilang dalawa. She
stroked from her slit and led her fingers to his slick and hard erection.
Virgo smirked with pride and gently guided her hand to his belly,
up to his hard stomach. Nakamaang na pinanood niya ang paglalakbay ng mga kamay. At
nang lumapat iyon sa tiyan nito, dahan-dahang umulos sa kanya ang binata.
"A-Ahhh..." she helplessly lifted her soft eyes on him, meeting his
relaxed gaze.
"Ah..." ungol nito nang muling makasagad sa kanya.

.
 .
"BREE," LABAS NI VIRGO SA DECK. Nakahiga ito ng maluwag nang matagpuan ang
dalaga doon. Nakaupo sa bandang dulo si Bree at nakatanaw sa dagat.
He had every right to be worried, madaling-araw na. They had dinner
after fucking last night on the deck. Then another fuck in the shower. Then another
before they fell asleep. Pag gising niya, wala na sa tabi niya ang babae.
Stupid worrying already. Hindi naman makakalangoy si Bree palayo ng
yate, sermon ng lalaki sa sarili habang nilalapitan ito.
Nakabalot mula sa dibdib pababa sa katawan ng dalaga ang kumot nang
matanaw niya. Nagsalubong ang mga kilay ni Virgo nang makitang nakalantad ang
makinis nitong mga balikat. At sa isang kamay, may hawak itong bote ng alak.
"Bree," he squatted behind her, rubbing her cold shoulders with his
warm palms. "Malamig dito."
"Oh, it's okay, Virgo," lasing at walang lingon nitong sagot.
"Kinuha ko... ko itong brandy..."
He sighed.
"Bakit hindi mo ako niyaya?" he tenderly asked, nuzzling his nose against her
neck but she did not nudge.
"I don't want to disturb your sleep."
"What's going on?" angat niya ng tingin dito. "Kanina naman, mukhang nag-e-
enjoy ka rito."
Pagak itong natawa, napasilip tuloy siya sa mukha ng dalaga.
"Yeah... Yes, I am!" tears brimmed in her eyes.
"Be honest with me."
"I am being honest," nginig ng mga labi nito.
He didn't know why it felt so heavy to see her like this.
"Then why are you drinking? Why are you out here alone? Why are your eyes..."
"Ang dami mong tanong, Mr. President," she faked a smile. How dare she. As if
he would not notice when she was being genuine and when she wasn't.
He wrapped his arms around her.
"Mr. President..."
He would not let her go unless she calls him Virgo again. His heart knew that
Bree would only call him Mr. President to create a distance between them. To remind
them of their gap. She didn't have to explain that to him.
Her shoulders moved. A sob was already trying to escape from her lips.
"Bree..." patagilid na sandal niya ng ulo sa likuran ng ulo nito.
She released a cracked laugh against her sob.
"Hay, Mr. President... what with the hugging now? I am fine."
"You don't act like one."
"Hindi ka talaga magpapatalo, ano?"
He closed his eyes.
"I am happy. I really am. I enjoyed a day without one single problem on my mind
that's why I am here."
Nanatili siyang tahimik. Handang makinig sa dalaga.
"Alam mo, Mr. President," pag-uulap ng luha sa mga mata ni Bree, "walang araw
na lumipas na wala akong problema. Simula nung magkaroon yata ako ng isip, problema
na agad ang nandyan para sa akin. Saan ako matutulog... saan ako kakain... sino
ako... nasaan ang mga magulang ko? Bakit—" she laughed bitterly, "B-Bakit walang
may gustong umampon sa akin? Bakit ayaw akong tanggapin ng mga ina-applyan kong
trabaho? Bakit..." She sucked in a deep breath.
"Go on," Virgo gently encouraged. "I'm just listening."
"Kaya... nasanay na rin ako sa ganoon," bahagyang pag nginig ng
boses nito. "Hindi naman kasi pwede na lagi na lang ako nagtatanong, 'di ba? I
can't wait for miracles. Kailangan kong mabuhay. " Humagulgol na ito. "Dahil
kailangan kong mabuhay, kung anu-ano ang ginawa ko... Pariwara ako... Ang pangit-
pangit ko. Ang pangit kong tao!"
"Bakit ka naman nag-iisip ng ganyan?" alalay niya sa dalaga para
paunanin dito ang braso niya. He parted his legs to allow Bree to scoot closer,
rest her back against his chest.
 "Nagising kasi ako kanina," Bree was starting to steady her
breathing. Suminghot ito habang nagpupunas ng mga luha. "Tiningnan kita. Tiningan
ko ang buong kwarto. Nag-ikot ako sa yateng ito... Everything is... it's just
perfect. This yacht. You. Everything except me."
Nahigit ni Virgo ang paghinga. At saka lang niya namalayan ang
pamimintana ng luha sa kanyang mga mata.
"Kaya naisip ko. You really deserve these things... maganda ang
lahat ng bagay tungkol sa iyo. Lahat. Tumutulong ka sa mga tao. Mayaman ka. Obvious
naman, gwapo ka... Basta!" she curled her body as if she felt too much for his arms
to embrace. Matagal-tagal ding natahimik ang babae, naghahabol ng hininga. "Eh
ako?" nanghihina nitong dugtong. "Ano ba ang maganda sa akin? Mukha lang? Katawan?
I am sure, hindi naman maganda ang ugali ko, eh. 'Yung mga tulad mo... bagay kay
Cheska."
Now he rolled his eyes.
"Ang bait-bait niya," mapait na ngiti ni Bree, naluluha na naman
ang mga mata. She was looking at the dark horizon, the black night slowly letting
the dark blue stream across the sky. "Ang ganda-ganda niya, no? Nakaka-impress
siya. Sa US pa siya nakapagtapos ng college. Tapos... may mga charities din 'yung
pamilya nila. Tuwang-tuwa sa kanya ang mga tao... Babae siya pero kaya niyang
makipagsabayan sa mga lalaking mayor din. Ang perfect niya."
"First, that Krista. Now, Mayor Cheska. I hate it when you're being
so insecure."
Mariin itong napapikit. Nasasaktan sa mga sinabi niya. Pinili
nitong magpigil ng hagulgol na naman. Dala ng kalasingan kaya baluktot ang dahilan
nito ng pagko-kontrol sa emosyon. Bree didn't want to cry because she thought she
deserved being called insecure anyone.
It was the truth. She deserved to be slapped by that truth in the
face.
"But I understand," Virgo kissed the top of her head. "Dahil alam
kong hindi naman inggit ang nagtutulak sa iyo para makaramdam ng ganyan. Deep
inside, you admire them. You wonder how they do it, because it impresses you. What
made you feel that way is because no one has ever appreciated you. You never felt
enough for everybody... or for anything. And you haven't learned yet that you'll
never be enough for all the people in the world. But for those who love you...
you're not enough, but they'll still accept you. Dahil lahat ng pagkukulang mo,
pupunan nila tulad ng pagpuno mo sa mga pagkukulang nila."
Naramdaman ni Virgo ang paghigpit ng yakap ni Bree sa kanyang
braso. Nanghihinang nabitawan na nito ang bote ng alak na iniinuman kanina.
"Krista may be more famous than you," patuloy niya, "but does she
have your passion for acting? Cheska may be the perfect woman, but it doesn't mean
anything to me because I don't love her."
The spur of the moment urged him to hug her tighter. He closed his
eyes and brought her closer to him, to keep her warm.
Hegently murmured, "I love you, Bree."

.
.
.
***
AN
Anddd... here we go! Hanggang dito lang muna ang update for today! <3 <3 <3 I
hope you enjoyed today's chapters! See you tomorrow! <3
With Love,
ANAxoxo

- - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - -

Chapter 36: Wishing Star

 MAHINA ANG NAGING PAGTAWA NI BREE. It felt as wispy as the
cool breeze that touched their skin on that deck. Hanggang sa unti-unti na iyon
naging masigla. Naramdaman ni Virgo ang pagkilos nito. Bree turned to him.
Namumungay ang mga mata na tumitig sa kanya. Hinahanap ang sinseridad sa kanyang
mga sinabi. Paling ang ngiti nito. Nakukuha niya na naguguluhan ito sa narinig...
Nagtataka... Nahihirapang maniwala.
"You love me?" she giggled.
His smile was awkward. He didn't want to look away from her eyes.
Virgo wanted to show that he really meant what he said and was not afraid he said
that just now.
He loves her.
Bree fell silent and cupped his face. Nahihiwagaan ang mga basang
mga mata na nakatitig sa kanya.
It was as if he was a fragile pricey figurine in her hands, looked
at with wonder and admiration... but also with a worry that one wrong handling, he
could fall and break.
Gumuhit ang ngiti sa mga labi nito.
"Virgo..." her voice broke, so she laughed it off gently.
Nilapat niya ang isang kamay sa ibabaw ng kamay nito.
"I love you, Virgo..." she breathed out, then followed by a cracked
laugh. Tears brimmed in her eyes again. "Hindi ba masakit pakinggan? That I'm in
love with you." Pagak na tumawa pa ito. "It's unbelievable, coming out of my
mouth... from this... this slutty... slutty Bree Capri's mouth..." lumuwag ang
ngiti nito. She threw her head back and laughed.
Sinalo ni Virgo ang likuran ng ulo nito sa takot nung sumobra ang
pagliyad ng babae. Akala niya babagsak na ito pahiga. But she flung her head back
forward and met his gaze.
"Ikaw ha," she pointed a finger at him, smirking. "Baka naman
pinaglololoko mo lang ako." Napailing-iling ito. "Ako... h-hindi. Alam mo kung
bakit? Kung bakit hindi kita niloloko? Kung paanong mahal kita talaga?"
He gently shook his head.
Kinawit ni Bree ang mga kamay sa leeg niya.
"Ka-si—" ngumiti muna ito at hinilig ang ulo, "sa lahat ng lalaki
na humawak sa akin... ikaw... ikaw lang ang tumarato sa akin na parang tao!"
Lumiyad na naman ito para tumawa. "Sila?" she pursed her lips. "Brrrft." Napatingin
ito sa bandang kanan nito. She was staring at nothing in particular. "Sila... gusto
lang nila makatikim, Virgo. I'm like a candy wrap... They'll eat what's inside
then... gugusutin nila ako at itatapon." She gazed into his eyes. "You know what I
mean, right?" Tumango-tango ang dalaga at ngumiti. "Gugusutin ako. Pagmumukhain
nila akong may gusot sa mga tao. Pangit. Kaladkarin. May issue. O nagsisinungaling
na may nangyari sa amin. Tapos, tapon sa basurahan." Tumawa na naman ito, pero
panay ang dausdos ng mga luha sa kanyang pisngi. "Nalulungkot ako kasi mahal kita,
Virgo..." pagbabago ng emosyon nito. Her lips quivered as her shoulders shook.
"Kahit ako hindi ako makapaniwala..." She chuckled and shook her head. "God, what
am I saying?"
He let out a sigh and combed her hair with his fingers. His
reassuring smile did not even stop Bree from crying.
.
.
.
***
.
.
.
BREE KEPT VOMITING. After one last plop of it in the toilet bowl, she lifted
her head and gasped for air. Pa-ponytail ang pagkakahawak ni Virgo sa kanyang
buhok. Maingat na hinawi ng isa nitong kamay ang ilang mga hibla ng buhok ni Bree
sa kanyang noo at mga pisngi.

"God..." pikit niya habang naghahabol pa rin ng hininga.

Naramdaman niya ang pagpunas ng lalaki ng tissue sa gilid ng
kanyang bibig. Nanginginig ang kamay na kinuha niya iyon mula rito para siya na ang
maglinis sa sarili.
"Oh, Mr. President," abot niya sa flush knob ng toilet para mawala
na sa paningin niya ang nangangamoy na suka. "Ano bang nangyari kagabi?"
Nagtataka si Bree kung gaano karami ba ang nainom niya. Bakit hilong-hilo siya
ngayon? Sukang-suka? At parang bugbog na bugbog sa sobrang panlalambot ang katawan
niya?
He rubbed her shoulder. "Obviously, sumobra ka ng inom."
Napatitig siya sa kawalan. Nagmumukmok si Bree noon sa deck nung naglasing siya
habang nagpapahangin doon. Alam din niya ang dahilan kung bakit gusto niyang
maglasing ng maglasing. She thought that would help her resume her sleep. Hindi
kasi siya makabalik ng tulog dala ng kung anong konsensya na kumakatok sa kanyang
dibdib.
Nakokonsensya siya dahil parang sobra-sobra na 'yung mga ginagawa ni Virgo para
sa kanya. Eh ano lang naman siya, 'di ba? Parausan lang naman nito. At iyon din
naman ang pinapalabas niya na halaga ng lalaki sa kanya.
Everything looked so perfect when she woke up that night.
Even Virgo's damn, handsome face and hard sculpted body.
"Paano ako nakabalik sa kwarto?" matamlay na lingon niya rito. "Paggising mo
ba, nandoon na ako?"
"Seems like..." titig nito sa kanya, "someone was black out drunk last night.
Bakit hindi ka nagyaya?"
Napanguso siya. "Wala."
"Why would you even drink that much?"
"Hindi lang ako makatulog ulit," nanginginig ang mga tuhod ni Bree sa pagtayo.
Mabilis tuloy na umalalay si Virgo sa kanya.
She wanted to steer away from this position— the side of her body leaning
against him. Nakatapis lang siya ng tuwalya, boxers lang ang suot nito. Just a few
more friction between their skin and something could happen again. Balewala na kung
pumipintig pa rin ang pananakit sa kanyang ulo at parang pinipiga ang buong katawan
niya.
"At bakit?" steady nito sa kanya para makalapit sa lababo.
She sighed. "Virgo, ang sakit ng ulo ko, please, huwag puro tanong."
He scoffed. "So? Is it my fault?"
Bree let out a groan. Dumukwang na siya sa lababo at binuksan ang gripo.
Nagmumog bago pinunasan ng kamay ang bibig at hinayaan ang pagpulupot ng kamay ni
Virgo sa kanyang bewang. Pinasandal siya ng lalaki sa katawan nito.
"Inom ka pa ulit ng marami, ha?" anito nang marating ang kusina at patungo na
sa mga upuan sa yateng iyon.
Fear crept through her. Alam ng kaibuturan niya na seryoso ang sarkastikong
panenermon na iyon ni Virgo.
"Have I done anything crazy?" upo niya sa couch. "Or said anything crazy?"
Nanghihina pa siya kaya pinatong na rin ni Bree ang mga paa sa upuan. Iniwanan
siya roon ni Virgo para tunguhin ang kusina.
"Virgo!" pisil niya sa sentido habang pinapabalik ang lalaki.
Damn. What happened last night?
Bumalik ito, may dalang mug ng mainit-init na tubig at isang bote ng malamig na
orange juice. Umupo ang lalaki sa likuran niya at pinatong sa mesa ang mug. He
didn't need to tell that the warm water was for her to drink. Kaya lang, ayaw pa
niyang uminom.
 Pinipilit niyang halungkatin sa alaala kung ano ba ang
nangyari nung nag-black out siya.
Virgo occupied the corner of the seat. He pulled her to lean her back against
his chest. Nakasandal naman ang likod ni Virgo sa backrest ng C-shaped couch na
iyon. His hands, swept her hair to fall over her left shoulder. Comportableng
sinandig niya ang ulo sa kaliwang balikat nito.
"Virgo, may tinatanong ako," kulit niya sa lalaki na minamasahe na ngayon ang
mga sentido niya. Bree closed her eyes, feeling the pressure of his fingertips
numbing the piercing pain from her hang-over.
"What?"
"Sabi ko, may ginawa o nasabi ba akong mga kabaliwan kagabi? Nung nakainom
ako?"
"Try to remember."
"Ikwento mo na lang, please... Wala akong maalala."
"Well, you have to try to remember what happened."
"Itong taong ito," pagtataray niya. Bree had to admit, her hang-over was making
her easily irritated too. "Please, Mr. President, pakikwento na lang kung ano ang
nangyari kagabi."
"If I do that, you won't learn your lesson, Miss Bree."
Hmph.
"And what lesson is that?"
"Responsible drinking," mahina nitong tawa.
"Bwisit ka," kurot niya sa hita nito na nakabakod sa kanya at nakapatong na rin
sa upuan.
Humalakhak ito.
But how happy he sounded only made her sad.
"Have I been a trouble last night?"
"A trouble?"
"Ilang beses ako nagsuka?" nanatili siyang nakapikit dahil baka masilip ng
lalaki ang nararamdaman niyang guilt. "Malikot ba ako? Maingay? Makulit?
Pinaghahahampas ba kita?"
He chuckled lowly. "All of the above."
"I'm really a handful, eh?"
"Ayos nga iyon eh. Gusto ko naman sa babae 'yung medyo may topak," tawa nito.
"Tigilan mo ako," kurot niya ulit dito kaya napakislot ang lalaki.
Pero imbes na pagalitan, tinawanan lang nito ang pangungurot niya habang
patuloy sa pagmamasahe sa kanyang sentido.
There was a short silence before Bree found something to say.
"Ang bait mo talaga, Mr. President."
"Hmmm."
"Salamat sa patience. Nakakahiya talaga, pinag-alaga pa kita sa akin," nahihiya
niyang tawa. "I shouldn't be doing this, 'di ba. 'Yung hinahanap ko sa ibang tao
'yung treatment na hindi binigay sa akin ng mga magulang ko. May mga ganoon daw eh.
Nabasa ko siya sa libro." Napatitig siya ulit sa kawalan. Pilit niyang binabalik-
balikan talaga ang mga nangyari kagabi pero wala pa rin siyang naaalala. "Pwede mo
naman ako pabayaang mag-swimming sa sarili kong suka. Bakit ba ang bait mo sa akin,
no?"
"Sinabi ko na kagabi kung bakit."
"Ano ba iyon?"
"Try to remember," tukso nito.
"Bwisit ka talaga."
Mahina itong tumawa at binitawan ang sentido niya. "Uminom ka na ng tubig."
She obeyed him. Gumuhit ang init ng likido mula sa kanyang lalamunan pababa sa
sikmura. She flinched at another poke of pain on her head. Sumandal ulit siya,
pumikit at bumalik ang lalaki sa pagmasahe sa kanya.

Another silence.
 But for some reason, it felt just right.
That it wasn't wrong for them to have still, silent moments like this.
Dama naman niya ang pagkakalapat ng mainit na katawan ni Virgo sa kanya. Dama
niya ang presensya at atensyon ng lalaki kahit na hindi sila nag-uusap.
Even silence was comfortable with Virgo.
"Siguro, sobrang baliw ko talaga kagabi," mulat niya, naniningkit ang mga mata.
"Tuwang-tuwa ka siguro. Tawa ka siguro ng tawa."
"Sabi mo nga kagabi, hindi ikaw ang pumatay kay Lapu-Lapu, bakit hindi ko
tanungin 'yung kusinero."
"Bwisit ka!" natatawang harap niya rito. "Hindi ko alam iyang pinagsasasabi mo!
Hindi ko sinabi iyan! Pang-80s iyang joke na iyan, eh!"
"How sure are you?" gwapong ngisi nito. "Eh, wala ka ngang maalala. Tapos, alam
mo pang galing sa 80s 'yung joke."
She stroked the side of his face. Pabiro ang pang-aakit sa kanyang tinig. "Eh,
'di ipaalala mo sa akin ang lahat... Mr. President."
He grabbed the side of her face. "Kapag may lakas ka na ulit ng loob,"
misteryosong ngiti nito sa kanya.
"Ako?" salubong ng mga kilay niya.
He shook his head and chuckled. Then he cocked his head to the side to give her
a stare.
Well, at least, natawa si Mr. President sa kung anumang mga kabaliwan ang
nagawa niya nung nalasing siya. Sabi nga ni Manager Ken, kapag naba-black out siya,
lumalabas daw ang talent niya sa pagkanta at pagsayaw. Maybe that entertained him,
kahit na naging pahirap siya sa binata nung nagsimula na siyang magsususuka.
She probably reenacted some of her favorite movie scenes too. Dama kasi niya
ang hapdi ng mga mata, bahagyang namumugto at sigurado siya na dahil iyon sa
mabigat na pag-iyak.
.
.
.
***
.
.
.
"THEN WHERE IS HE?" Mayor Cheska smiled, but intimidating threatening was in
her eyes.
Hindi naman tumatalab iyon kay Jordan. He may look harmless and
cute, but that only helped to conceal how sly he was. He tossed his head and gave
her a look. The two of them, surrounded by their own guards, being in the vacation
house in Tagaytay where Aries Ferdinand had his last breath was the most
comfortable place for him to hold meetings like this. Dahil ni-isa sa mga Ferdinand
ay hindi kayang bumisita pa rito.
Well, except him and Virgo too.
Virgo who was the topic of the conversation now.
"Am I my cousin's guardian now?" ngisi ng lalaki sa babae.
"Ang sabi mo, single ang pinsan mo," ayos nito sa pagkakahawak ng
puting pouch sa tapat ng tiyan nito. "He was looking for someone nice to date. Pero
bakit parang hindi naman siya nakiki-cooperate sa iyo?"
He let out a sigh. Maybe it would not hurt if he would tell the
truth now, right?
"There's a small problem, Mayor."
"What?" deretso ang titig nito sa kanya.
Jordan shoved his hands to the pockets of his jeans. "He's trying
to... to fulfill his needs, you know."

"Can't you just be straight to the point? I don't have all day,"
nawala na ang ngiti sa mga labi nito.
 Jordan stepped closer to her. "He's probably on an escapade right
now, non-stop fucking with somebody."
Naningkit ang mga mata nito. Nainsulto.
"I have competition and you're not telling me?"
"You call that competition?" mayabang na ngisi ng lalaki. "Eh,
hindi naman iyon maipagmamalaki ni Virgo, Mayor. Inaaliw lang niya ang sarili niya
kasi single siya. Lalaki. First time nakatikim kaya sabik pa," he shrugged.
Mayor Cheska could not believe she would know this much about Virgo
too soon. Jordan was not really the right person to talk with. Sigurado ang babae
na may hidden agenda kaya paligoy-ligoy kausap. Pero kapag dineretsahan naman ito
ng usap ng lalaki, masyadong marami ang nalalaman ng mayor. Kahit mga detalye na
hindi na dapat ini-specify pa.
"So, when is he coming back? Kailan mo siya makukumbinsi na i-date
ako?"
"Nagpaplano pa kami kung ano ang dapat gawin sa babae niya," kibit-
balikat nito. "Pero, mas magiging madali ang lahat kung may itutulong ka."
Her eyes narrowed at him.
"We might need five million," nakakalokong ngisi nito.
"Five million?"
"Come on," mahina nitong tawa. "We all know why that woman wants my
cousin. Magiging presidente ng Pilipinas si Virgo. Sinasamantala niya na makuha ang
loob ng pinsan ko dahil siya rin ang makikinabang. She had to, since she's not
really that successful in what she does," he bitterly spat.
Napansin ni Mayor Cheska ang saglit na pananahimik ni Jordan.
Naaaninagan nito ang tila pagkainsulto. Tila may naalala ang lalaki na yumurak sa
pagkatao at ego nito.
"For her," balik ng mga mata ni Jordan kay Mayor, "my cousin will
be easy and unlimited money. Kaya kung magbibigay ka ng limang milyon, she won't
have to know it's from you. And she'll accept it to get out of my cousin's life."
"But if she's smart, she won't take it," seryosong saad ni Mayor
Cheska. "Nauubos ang five million. Pero kung habambuhay siyang didikit kay Virgo,
araw-araw siyang magbubuhay-reyna."
"Trust me, Mayor," maluwag nitong ngisi. "Hindi niya aambisyunin na
makilalang asawa ng pinsan ko. Kahit ang pinsan ko, mahihiyang ipakilala siya sa
mga tao. We've been planning for his presidency for so long. Nadadala siya siguro
ng kapusukan niya, pero naniniwala ako na nasa isip pa rin niya ang mga plano
namin. Once he becomes the president, his hours will be occupied. He won't even
have the time to think about sex. Or most probably, he'll seek who's closer to
where he is, which, should be you; instead of going into trouble, sneaking around,
considering his busy schedule. He would not let a woman he can't take seriously,
ruin our plans."
"So, you're saying that the only problem we have is a woman? At sa
iisang babae lang na iyon, hirap na hirap kang ilipat ang atensyon ng pinsan mo sa
akin?"
"You can't belittle a woman, Mayor," ngisi nito. "Lalo na 'yung mga
babaeng ginagamit ang kahinaan nila para mabilog ang ulo naming mga lalaki. Kahit
sino kasing kumanti sa kanya, magmumukhang masama."
"And if Virgo finds out that we are going to negotiate with that
woman—"
"He will think we're the bad guys," kumpirma ni Jordan. "Kaya sa
oras na magkasama na kayo ni Virgo, aliwin mo ng maayos, Mayor. Gawin mo siyang
busy sa'yo, para ako naman..." ngisi nito. "Ako naman ang bahala sa babae niya."

.
.
MALUWAG ANG NAGING PAG NGITI ni Bree bago inangat ang piraso ng Chess para
tumira. Virgo lifted his eyes o her, admiring that light-hearted smile as they sat
by the C-shaped couch that had a table.
Tatlong beses tumuktok sa board ang piyesa nito. At sasayaw-sayaw
na pinagdadadampot ni Bree ang mga nakaing Chess pieces ni Virgo.
"Dama!" masayang deklara nito sa kanya.
"Ahuh..." ngisi niya rito. "Ubos!" tukoy niya sa kanyang mga
piyesa.
Napabungisngis lang ito.
The woman thought she outsmarted him.
Nagpatalo lang naman siya kasi alas-diyes na ng gabi.
"Tara," ligpit niya sa Chess board at mga piyesa niyon.
"Ay, bakit magliligpit ka na agad?" pamewang nito. "Madaya ka.
Ngayon lang ako nanalo tapos ayaw mo na?"
He stifled a chuckle. "Magpahangin naman tayo sa labas."
"Asuuus..." alis na nito sa kinauupuan. "Ang sabihin mo, natatakot
ka lang na manalo ako ng sunod-sunod kasi nakuha ko na iyang technique mo!"
He could not really hold it in. Tumawa siya. "Eh 'di patunayan mo
iyan mamaya. Maglaro ulit tayo pagbalik dito sa loob."
"Ano ba ang gagawin natin sa deck? Bukod sa pagpapahangin?" nood ng
dalaga sa kanya.
Virgo felt damn stupid for being too shy to catch her gaze now as
he folded the Chess board and locked it.
"Ikaw? Baka gusto mo na ring magpainit tayo doon."
He stole a glance at her and caught Bree's mouth drop in surprise.
It slowly stretched into a knowing smile.
"Maayos na ba ang pakiramdam mo?" iwan niya sa Chess board sa mesa
para samahan ang dalaga palabas ng cabin.
They had no sex today so far. It was Bree's hang-over that got in
the way. Kadalasan tulog ang dalaga. Siya naman inaaliw ang sarili sa pagtse-tsek
dito o 'di kaya'y pakikipag-usap kay Ryan sa cellphone. Kahit pilitin niyang
magbakasyon ng tuluyan mula sa trabaho sa Manila, hindi rin niya pala kayang tiisin
iyon. Nangunguna pa rin daw siya at ilang mga balota na lang ang hinihintay na
mabilang.
Pero sigurado na raw ang panalo niya kahit hindi pa inaanunsyo.
'Yung bilang daw kasi ng boto sa natirang mga balota na iyon, hindi raw sasapat
para makahabol ang mga kalaban niya sa pagkapangulo sa bilang ng mga botong
natanggap niya.
Still, he was not yet assuming he already won.
Not until it was announced.
May ilang mga text messages na rin siyang natatanggap na nagko-
Congratulate sa kanya at tinuturing na siyang pangulo ng bansa.
He turned to Bree and saw her curious reaction.
Now, Virgo was wondering how she would react when he tells her he
won.
"Hindi ka naman nakikinig eh," balik nito ng tingin sa harapan at
binilisan ang lakad.
"Sandali lang," abot niya sa kamay nito.
It made her stop and look down to see his hand grasping hers.
Hinigpitan ni Virgo ang pagkakahawak sa kamay ng dalaga. At parang humihilab ang
puso niya sa sinisikil na saya nang unti-unting yumakap sa kamay niya ang mga
daliri ni Bree.
Namimilog ang mga mata na napahakbang ito pabalik sa kanya. Her
straight hair pushed gently by the breeze from the open door behind her. Tinaas
nito ang isang kamay. She tucked a hair strand behind her ear.
"Ano 'yung sinagot mo sa tanong ko kanina?"
"Ang sabi ko, okay na ako," nahihipnotismong titig ng mga mata nito
sa kanya.
His free hand reached for her waist. Virgo pulled Bree closer to
him.
"So..." dikit ng noo niya sa noo nito, "pwede na?"
 His soft murmur made Bree smile. " Sa deck?"
"No. Pagbalik natin dito sa cabin mamaya."
"Bakit..." bitaw ni Bree sa kamay niya para humagod sa kanyang mga
balikat, pababa sa dibdib, "hindi na pwede sa deck?"
"Ayokong ginawin ka," he rubbed her shoulders.
She lowly laughed. "Why are you so concerned with me, Mr.
President?" her tone was teasing and playful.
"Nasagot ko na iyan, kagabi," mainit niyang bulong sa tainga nito.
"Nakakainis ka," bulong rin nito sa kanya kaya natawa na siya.
Virgo parted from Bree and pulled her outside. Nang marating ang
deck, umupo sila roon.
There was darkness everywhere. The lightings from the yacht softly
glowed and danced against the ripples of the still waters. Bahagya ang pag-ugoy
niyon habang nakatingala siya sa langit. Sinundan ni Bree ang kanyang tingin.
"Ah, oo nga pala, dito sa Constallacion nagi-star gaze ang parents
mo, Mr. President," anito.
"Yup," he replied, still looking at the stars that dotted across
the sky.
Kalikasan lang ang pumapaligid sa kanila kaya klarong-klaro ang
langit. Itim na itim na siyang nagbibigay-daan sa pagningning ng mga bituin. They
sparkled and twinkled brightly that their eyes could even identify some of their
colors— there were blue stars, red stars... white stars...
"Are you looking for a wishing star?" biro ng dalaga. "Iwi-wish mo
ba na makialam ang universe at manalo ka sa eleksyon?"
"No," his eyes were already on Bree, smiling at her carefree open-
mouthed smile while looking at the stars wide-eyed. Tinaas pa nito ang kamay na
para bang pinagko-connect the dots ang mga bituing nakakalat sa langit. He almost
melted as he smiled. "I already have a movie star beside me. She makes all my
wishes come true."
Natigilan si Bree. Binaba nito ang kamay at nilingon siya. It was
as if something magical as she turned her head to his direction slowly, at an angle
where the yellow lightings of the yacht reflected her eyes so perfectly— making her
eyes as soft as Ilsa's teary ones in Casanova.
Hereyes crinkled as she giggled. "Tigilan mo ako, Mr. President."

.
.
.
***
AN
Here's the last set of chapters for this week! Enjoy po sa pagbabasa and
kitakits sa inyong lahat sa bagong mga chapters next week! <3 <3 <3 Pasensya na rin
if hindi ko na naiisa-isa ang mga comments ninyo tulad ng dati T^T I will find an
available time for it soon! <3 Maraming salamat sa inyong lahat!
With Love,
ANAxoxo

- - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - -

Chapter 37: Solo Pienso En Ti

EARLY MORNING. DINIG ANG MGA YABAG NILA sa yate habang

nagtatakbuhan. Bree spun around and waved Virgo's magazine.
"Kailan pa ito?" tumatawang buklat niya ulit doon para silipin ang mukha nito
sa isa sa mga pahina.
It was a girl's magazine, an old issue. Naroon ang batang-bata na mukha nito.
Nasa ilang mga pahina si Virgo, iba-iba ang mga pose. Pero ang pinaka nakakatawa
talaga para sa kanya ay 'yung up-close nito na pa-cute kung ngumiti. He also had
those old-school haircuts, a replica of Leonardo DiCaprio's signature Titanic look.
It was the kind of magazine article that features the guys that girls were crushing
on.
Virgo let out a groan. "I'm so glad Mama forgot to bring that one back in
Manila! Too bad you found it!" sugod nito sa kanya kaya tumatawang tumakbo agad si
Bree.
Oops. His arms caught her waists.
Hinila siya ng lalaki pabalik dito. Bumangga sa dibdib nito habang inaagaw ang
magazine na yakap-yakap na niya.
"Come on, akin na iyan."
"Grow up! Hayaan mo namang may tawanan ako!" bungisngis niya.
"I really curse that photo shoot!"
She threw her head back and laughed. Bumaba ang tingin ni Virgo sa kanya na
nakasandal ang likod ng ulo sa balikat nito. He lowered his head and covered her
mouth with his. Mabilis na pinasok ang dila sa kanyang bibig at naglaro doon.
Her body softened against his hold. She swirled her tongue and danced with
Virgo's. Pinalaya siya nito, inagaw ang magazine at hinagis sa kung saan. He
grabbed her arms and pushed her against the wall. She pulled his face close to her
and their torrid kiss resumed.
Virgo lifted her leg, spread her open to feel his grind. Kumiskis ang likuran
niya sa pader sa bawat pagkiskis na natatanggap dito, pero palaban na
nakipagsabayan siya. She ground back, encouraging his cock to go rock hard under
his shorts. His other hand cupped on her breast, stroked and squeezed.
Tinulak niya ito sa dibdib para makapaghabol ng hininga, patuloy sa pagpitik
ang mga balakang niya habang kumikiskis sa lalaki. Bree watched how they rubbed
against each other. Her eyes slid upward— to his bare chest, to his strong jaws, to
his hooded predatory gaze.
Humaplos ang palad nito sa kanyang pisngi. He finally managed a smile.
When their lips met, this time, their kiss was slow, more tender and forgiving.
.
.
THE DAYS IN THE YACHT FELT SLOW. Sex all the time could be pretty boring too.
Buti na lang creative si Virgo. Maglalaro sila ng video games. Sex ang reward ng
mananalo. Uupo sila sa deck at magi-star gazing. Hihiga para magmilagro. Pinapakita
sa kanya ng lalaki ang bawat silid na hindi pa siya pamilyar. Maging ang engine
room, na medyo may kainitan. Puro makina ang nasa loob at gumagana. Everything
wthere was black and silver.
She was only innocently following him, but Virgo suddenly turned and pinned her
against the wall. His torrid kiss crushed her lips.
Then they were back to the bedroom.
Hindi na pala sila nakaabot doon. He pushed her against the railing and lifted
her skirt.
His hand smoothed against her butt, pulled down her panties.
"You don't need to wear these here," he harshly muttered while untying the knot
of his shorts. "You know that we'll be fucking all the time, Bree."
Her cheeks felt hot. "Yes, Mr. President," lingon niya sa lalaki.
He parted his legs and slowly pushed in.
"A-Ah!" higpit ng kamay niya sa railing.
Tuloy-tuloy na umulos si Virgo. Umugoy ang katawan niya kasabay ng pag urong-
sulong nito. Inabot nito ang tube top ng kanyang sundress, marahas na hinila pababa
para ilantad ang kanyang mga dibdib. Dumakma ito sa isa at lumamas.

"Virgo..." ungol niya.

She puffed a labored breath as he rammed faster. Mahilo-hilo siya sa mabilis na
pagyugyog ng kanyang katawan, nanunulas ang nakahawak na kamay sa railing kaya
pinatungan na iyon ng kamay ni Virgo. He held her tight and in place, another hand
gripped her hip as he continuously thrusted. One deep shove made her slam against
the railing before he pulled out.
He slapped his cumming cock behind her thighs.
Then she would help Virgo cook. Natatawa na lang siya nung i-challenge siya
nito na magpagandahan sila ng pagkaka-carve sa mga prutas. Pinanlakihan siya nito
ng mga mata nang ipakita kung ano ang inukit niya sa isang hiwa ng pakwan.
It was a flat version of a cock.
"Naughty," yapos nito sa likuran niya. He popped a seedless grape in her mouth
that she happily chewed.
As it juiced, he made her face him and gently licked on her lips.
"Patikim," katok ng labi nito sa kanya. She let him sip a bit bago natatawang
nagtitigan sa mga mata.
Tumalikod agad siya at pinakita ang pakwan na inukitan. She bit the tip.
"You always find a way to blow my mind," natatawang iling-iling nito,
hinuhugasan ang kamay sa kalapit na bowl ng tubig.
She spat a seed at him. Tumama iyon sa leeg nito.
"You brat," he devilishly smiled.
"Virgo!" bumubungisngis na singhap niya nang itulak nito pahiga sa couch.
Pumaimbabaw ang lalaki at marahas na hinalikan siya sa mga labi.
Her hand felt his chest... mindlessly searching for the pounding of his heart.
But he grasped it and pinned it against the seat. His knee knocked her legs to
part. Another hand slid under her skirt, tugged her bikini aside and stroked her
slit.
"Ahh..." tingala niya, napapapikit sa sarap ng paghagod nito.
"Like it?" his hot breath kissed the side of her face.
"Yung prutas..." paalala niya sa dapat na ginagawa nila.
"What? I have one fruit to juice here," dahan-dahang pasok ng mga daliri nito
sa hiwa niya. "And you have one fruit to juice as well..." he dirtily murmured.
He fingered her roughly, arching her back, making her squirm beneath his
weight. She was left breathless by the relentless moans and pleading. Her body
tensed and shook and softened in his touch. Masidhi ang pag unat ng mga binti niya
nang gumuhit ang isang daliri nito sa kanyang clitoris habang tuloy-tuloy pa rin
ang paglabas-masok ng dalawa pa nitong mga daliri. Mangini-nginig nang bumilis ang
mga daliri nito. Her toes curled as orgasm was approaching, as she felt sticky and
more wet between the thighs.
Humaplos siya sa mukha ng binata, napatitig sa nanlalambot nitong mga mata at
nakaawang na mga labi. She reached for his waists and as much as he was reluctant
to pull his fingers out, he allowed her to make the rules this time.
Hinila niya ito pabangon. Napaluhod ito, nakatukod ang mga tuhod sa kabilaan ng
kanyang katawan. She excitedly pulled down his shorts and stroked his cock to full
erection. Bree propped her upper body up with an elbow and placed him in her mouth.
Kontroladong napahawak ang lalaki sa ibabaw ng backrest sa tabi nito. He let
out a ragged breathing as she slid his cock faster in and out of her mouth. Her
spit, his slickness blended and made him smooth against her lips... her mouth...
her swirling tongue. She pushed him deeper, her lips reached a quarted of his base.
Nilapat niya ang dila sa kahabaan nito at kinaladkad iyon kasabay ng pagkaskas ng
mga labi niya rito.

"O-O-Ohhhh, Bree..." ungol ng lalaki na napasabunot sa

kanya.
She was hesitating to let go upon reaching his tip. It popped out of her mouth
and Bree threw her head back, panting.
Umupo si Virgo at hinila siya pabangon. Kinandong siya nito at pumosisyon siya
para masakyan ito.
She held his cock upright and set aside the bikini she was wearing below. As
she descended, he drove his length upward... deeper within her.
"Ah!" lapat ng puwitan niya sa mga hita nito.
 She slowly rocked back and forth, caressing his shoulders, gazing with half-
closed eyes into his dark ones. Dama niya ang maingat na paghawak ni Virgo sa
kanyang balakang.
Then the top of her dress was torn open.
Virgo's shirt was already off.
Minutes later and she was almost jumping on his lap.
"Ah! Ah! Ah!" hingal niya, ungol niya.
Virgo let out a hiss when she slammed against his lap.
Sagad.
Gumigiling, umiikot, umuurong-sulong. She could feel his hard cock scratch her
walls, slide and flick and tightly swirl a bit when she move her hips round and
round. Yumakap siya rito para ikiskis ang dibdib sa dibdib nito habang mabilis na
tumataas-baba. Her hardened nipples, red with his sip, scratched against his hot
skin. Her hand slid and massaged his shoulders. Dumulas ang mainit na kamay ng
lalaki sa likuran niya paakyat sa batok. He gripped her there. His other hand
clutched on her hip and forcibly encouraged her to ride him faster.
Her legs ached, her slit felt like ripping when he pushed her back down.
Bree let out a cry. Masakit. Masarap. Pumipintig ang puson niya na kinikiliti
ng orgasm. Tears beaded at the corners of her eyes as she tried to catch her
breath. Virgo planted a soft kiss on her neck and began throbbing against the
muscles inside her privates.
Tapos, isang araw nagsuhestiyon ito na mag beer pong sila, pero habang
hinahanda na ng lalaki ang mga baso, pumuslit na si Bree sa kwarto at tinulugan
ito.
.
.
.
***
.
.
.
NAKATAPIS NG TUWALYA SI BREE. May hinahanap siyang dress nang matulak ang bag
ni Virgo.
"God," nagmamadaling dampot niya sa lumuwang mga gamit mula sa bag. Naiwanan
kasi iyon ng lalaki na bukas. She shoved in some clothes and picked up something
that made her stop.
Napatitig siya sa pack ng condom.
Dapat ginagamit namin ito, itsa niya niyon sa kama para hindi na nila
makalimutan pa.
Nadatnan ni Bree si Virgo sa controls ng yate. Kakabihis lang niya matapos
maligo. Pinanood muna niya ang pagsipat doon ng lalaki bago siya lumapit.
"Hi," paos niyang bati nang mapalingon ito.
Maluwag ang naging ngiti ng binata. "Hi."
"So," pamewang niya, nakasuot ng puting Bohemian dress na hanggang kalahati ng
hita niya ang palda, "ano'ng ginagawa mo diyan?"
"I'm just checking," sulyap nito ulit sa mga controls. "Gusto kasi kitang
ilibot."
"Wow," masayang hawak niya sa mga balikat nito. "Talaga?"

"Yes," he looked at her over his shoulder.

"Saan naman?" silip niya sa pader na gawa sa salamin. "Puro dagat lang naman
dito."
"Yes, but who knows? We might see an island... or a flock of birds," kibit-
balikat ng binata na binubuhay na ang makina ng yate.
"Seryoso?" pamimilog ng mga mata ni Bree. "Aalis tayo rito?"
"You don't trust that I can use this yacht, hmm?" ngiti nito.
"Hindi naman sa ganoon."
 Ilang minuto pa at pinaandar na ni Virgo ang yate. Nung una, nakahawak lang si
Bree sa ibabaw ng backrest ng kinauupuan ni Virgo. Panay ang tanaw niya sa labas ng
salaming pader na pumapalibot sa area na iyon ng kanilang sinasakyan. Banayad ang
pagdulas ng sasakyan, gumuguhit sa tubig habang sumusulong. Nilingon siya ni Virgo
at nginitian.
She playfully clapped at him. "You're good!"
Tumawa ito at inisahang kamay sa pagmamaniubra sa manibela niyon.
He stretched his arm and reached for her hip, pulling her closer to him.
"Bakit?" harap niya sa direksyon nito.
"On my lap," maluwag nitong ngiti at tila may pumitik sa kanyang dibdib.
"Mr. President..."
"Don't tell me you're being shy," matatawang balik nito ng tingin sa dinadaanan
nila. "Aren't you the first one who jumped on my lap?"
"Tse," lapit na lang niya rito.
"Napakamaparaan mo talaga," tila pang-aakusa pa ng nakangiting lalaki.
Maingat na umupo siya sa kandungan nito. "No sex when you're driving. Gusto ko
pa mabuhay."
"Of course," his eyes were on his driving, but as soon as he felt her close to
him, Virgo leaned to plant a soft kiss on her temple.
Yumakap si Bree sa leeg nito para hindi masandalan ang braso ni Virgo na nasa
kanyang likuran. Humagod ang malaya nitong kamay sa kanyang hita.
"Virgo," saway niya rito.
He gazed into her eyes and she could not help smiling. Happiness was a virus,
spread it and everyone would gladly let themselves be infected with it. Those who
don't get it were envy. And for now, his viral smile got Bree in fever, her lips
stretching in a curve that copied his', her eyes probing into his dark ones.
Dumulas ang kamay ni Virgo sa bandang puwitan niya. Tinulak iyon ng lalaki para
pumihit ang katawan niya paharap dito. Her legs stacked atop one another as she
adjusted her head to lean over his shoulder.
Unti-unting bumagal ang pag-andar ng yate. Sa palagay niya, pinili ng lalaki na
pahintuin na iyon. She felt his arm against her back, its hand holding her
shoulder. Humagod ulit ang isa nitong kamay sa gilid ng kanyang hita. He hotly
lowered his eyes. Umawang ang mga labi nito nang masilayan siyang nakatitig dito.
There was such a thing as explosive sex, but Bree was wondering how could an
eye contact equate to how explosive sex could be. How one gaze into Virgo's
soldering eyes, and she felt her clothes stripping off by itself... his flames
licking her skin to heat up.
She stroked under his jaw, going up tenderly to the side of his face.
"Bakit hininto mo 'yung yate?" mahina niyang tanong dito. "Hindi ba ipapasyal
mo pa ako?"
"I don't want to go anywhere far from here," he softly murmured, leaning close
and holding up her chin to kiss.
Nakangiting lumayo siya.

For some reason, she felt something that scared her to

accept his kiss.
A feeling so sad.
Maybe, it was really sad to be in love.
Her heart broke at the realization.
She bitterly smiled.
Stupid. Ano ba itong pumapasok sa isip mo?
Aalis na sana siya sa kandungan nito pero kinulong siya ng mga bisig nito.
"Where are you going?"
She tried to hide everything with a chuckle. "Hindi mo na rin lang naman ako
ipapasyal, eh 'di pumunta na tayo sa deck!" masigla niyang wika rito. "Mangisda
tayo? Sabi mo tuturuan mo ako, 'di ba?"
A faint smile was on his lips. She didn't know that he was having second
thoughts about asking her why she didn't want to kiss. Lumuwag ang mga bisig nito
kaya signal na iyon para kay Bree na umalis sa kandungan nito.
Remember, Bree, Virgo could be using you... for insider knowledge about media.
Remember, Bree, kasama mo ngayon si Virgo dahil magtutulungan kayong makuha ang PH
Channel. Remember, Bree, you are only a slut for Virgo...
Saka lang niya napagtanto na tinatakbo na niya pala ang daan papunta sa deck.
Habol ang hininga na humawak siya sa hamba ng pinto. Huminto.
Try to remember... naalala niyang wika ni Virgo noong nagtatanong siya kung ano
ang nangyari nung nag-black out siya dala ng sobrang kalasingan.
Kung bakit ang bait nito sa kanya. Kung bakit walang anu-anong umaalalay at
tumutulong sa kanya.
Nasabi ko na...
Nasapo niya ang noo. Iyon ba ang pinag-usapan namin nung nalasing ako? Tungkol
sa plano namin? Naglabas ba ako ng sama ng loob tungkol sa showbiz?
Sometimes, Bree was unaware how her smarts get the best of her. Too much of
being smart gives her a lot of ideas— her blessing and curse.
Nasa amin lang... Na kay Virgo lang ang isip ko nitong nakaraang mga araw
ngayon ko lang naaalala ang mga ito, nagsisisi niyang iling. Focus, Bree!
Nung pareho na silang nasa deck, pinanood niya ang paghahanda ni Virgo sa mga
pamingwit na gagamitin nila.
"I am not really good with fishing," paliwanag ng lalaki, "so don't feel
pressured na may mahuling isda, okay? For sure, wala rin akong mahuhuli."
Binuntutan iyon ng mahina nitong pagtawa.
Nakakasilaw ang liwanag ng araw kaya nagsuot sila ng sunglasses at sumbrero.
She wore a wide-brimmed straw hat with a black ribbon on it. Meanwhile, Virgo wore
a black cap. Hapit sa katawan nito ang manipis na camiso chino na navy blue.
"Virgo?"
"Hmm?" ayos nito ng hook sa dulo ng tali ng pamingwit nito habang naka-Indian
sit.
"Yung tungkol sa plano natin pala... kapag naging presidente ka na..."
Tiningala siya nito. "Yung sa TV Network."
Tipid ang ngiti na tumango-tango siya.
"I remember," tayo nito para ihawak sa kanya ang pamingwit. He gently spun her
to face the railing of the yacht. Pinosisyon nito ang mga kamay niya kung paano ang
tamang hawak sa fishing rod. "At tuloy pa rin iyon."
She felt him behind her, his arms caging her while making sure she would
securely hold the rod. Ang isa naman ay nasa hawakan ng pang-ikot ng tali.
"Iniisip ko lang kasi, baka masilip ka roon."
"You used to be confident when I proposed that plan to you."

Unti-unti nang bumababa ang tali.

Kumakaway ang makulay na laruang pain.
"Madali kasing isipin iyon, Virgo. Pero kapag naroon na tayo sa sitwasyon, alam
ko na hindi-hindi lang basta iyong plano natin na pabagsakin ang media... by
manipulating it. Don't you think?"
"I think..." he sexily murmured behind her ear, his hand teasingly sliding down
her forearm, "you are overthinking, Bree..."
"We have to be careful," mahina niyang usal, nasa pamingwit ang mga mata.
The colorful bait kissed the surface of the water. It slowly soaked the water,
letting it pull it beneath.
"Are you worried that I might be unable to do it?" silip nito sa kanyang mukha.
"We will get that channel, Bree. You'll own it if you like. I will have all the
power to make it happen."
"Kapag nakuha mo na ang gusto mo? Hindi mo ba ako ilalaglag?"
He smiled. "Why would I do that? You're not a candy wrap that after I ate,
gugusutin ko at itatapon sa basurahan."
It sounded familiar. May kabang sumikdo sa kanyang dibdib.
 Virgo's hand smoothly felt her waist, pulled her to press her butt against his
crotch. Then one gentle push and her hips were pinned by him against the railing.
.
.
NAKITA NI VIRGO ANG KAKAIBANG REAKSYON sa mukha ni Bree. He was hoping saying
something that she said would help her remember that night. Gumusot ang mukha nito.
Natahimik. At nang maipit ang dalaga sa railing ng yate, nagbaba ito ng tingin.
It would be easy for Virgo to tell Bree everything that she said that night.
What he confessed to her last night.
But for him, it would feel very violating.
It would feel like forcing a person to take responsibility for the things they
said when they were intoxicated... drunk... out of their element... not in the
condition to think straight. It was like daylight black mailing. Ayaw niyang
palabasin na ganoon ang nangyari. Ayaw niya nung scenario na Uy, sabi mo kagabi,
mahal mo ako. Kahit lasing ka at wala sa wisyo, dapat mong panindigan iyon. Dapat
tayo na dahil nag-I love you ka sa akin nung lasing na lasing ka at walang kontrol
sa mga ginagawa at sinasabi mo.
That just seemed so... improper.
Nakakawala ng respeto para sa kanya.
Virgo would appreciate it if Bree, at her sane condition where she can mean
what she says, would tell him that she really loves him.
He could initiate, but not now that they were on vacation.
Hindi niya kasi hawak ang magiging resulta kapag umamin na naman siya rito.
If she said no, they might cut that one-month vacation and go home to avoid the
awkwardness.
And Virgo didn't want that.
He wanted his plans to go the way he planned it. Sisikapin niya na masulit ang
bakasyon na ito na solong-solo niya si Bree. Na walang gagambala sa mga gusto
nilang gawin.
Wala itong sinagot kaya pinalagpas na lang niya.
"Oh, nasa bakasyon tayo. We should be enjoying, Miss Bree," alalay niya sa
braso nito para manatili sa posisyon. "Pakiramdaman mong mabuti ang tali, baka may
isda nang humihila."
He slowly inched away from her.
"Is that all I need to do?"
"Yes," makahulugan niyang titig sa dalaga. "Kapag may hinuhuli kang isda, dapat
malakas ang pakiramdam mo. Sayang ang pain kung matatangay ng isda."
Ngumiti ito at binalik ang tingin sa pamingwit. "Ngalayan pala ito."
"Yes," he smiled as he sat back on the deck. Ihahanda na ni Virgo ang sariling
pamingwit. "Minsan talaga, kailangan mong magtiyaga at maghintay. May mga
pagkakataon na akala mo, nahuli mo na 'yung isda, tapos pag-angat mo ng tali,
makakatalon pa at makakatakas."
"Sayang naman."
"Hindi rin. You always have another chance to catch that fish," tusok niya ng
pain sa hook ng kanyang pamingwit.
"Virgo?" lingon ni Bree sa kanya.
Nag-angat siya ng tingin dito. "Are you still enjoying?"
"This vacation?" kunot-noo niya. "Of course." Kinabahan siya, pero nilihim
iyon. "Eh, ikaw?"
Ngumiti ito. "So much... Nakakalimot na nga ako eh," nahihiyang baba ng tingin
ni Bree.
"Nae-enjoy ko lahat. Ngayon lang ulit ako nag-enjoy," he smiled like a shy
school boy.
"Let me guess why," her smile was now teasing. "Masyado ko kasing good boy nung
bata ka at kabinataan mo."
Natawa siya. "How did you know?"
Bree playfully popped up her butt and gave it a teasing stroke. "Ang kinis ng
puwet mo eh. Walang latay. The only way for kids to really have fun is to... you
know, getting spanked for it after they do it."
 "You little tease," he smirked. Alam niyang may matino na nais ipahiwatig si
Bree. Na napapalo ang mga bata kasi ginagabi sa paglalaro sa sobrang page-enjoy.
Pero ewan at marumi na mga ideya ang nag-uunahan sa kanyang isip. Dama niya ang
pagkalat ng pag-iinit sa katawan habang pinagmamasdan sa sexy nitong pagkaka-pose
si Bree. Nakalimutan na nga rin yata nito na ayusin ang pagkakahawak sa pamingwit
nito.
Maluwag na nginitian siya nito— maganda sa suot nitong dress at tila nag-
iimbita ang sumasayawna mga hibla ng buhok nito na kolektahin niya para hilain ang
ulo ng dalaga patingala habang binabayo niya ito mula sa likuran. Umayos na si Bree
ng pagkakatayo at binalik ang atensyon sa pamimingwit.
Now, isn't she adorable?

.
.
.
***
Note: Solo Pienso En Ti means, I Only Think Of You <3 <3 <3

- - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - -

Chapter 38: Good News

NANGANGATONG ANG MGA TUHOD NI KRISTA nang patuluyin sila ni

Melody sa pribadong silid sa mansyon ni Kaiser.
She knew that this would be her doom. Krista would be an idiot to
not figure out why Kaiser wanted to see her right now.
Sinabihan sila ng katulong nito na maupo muna ang tatawagin lang
nito ang amo. Melody sat on a chair by the table set close to a big window.
Si Krista naman, pumuwesto lang sa tapat ng upuan at nanatiling
nakatayo.
"Krista," tingala ng manager sa dalaga.
"Hindi ako uupo," mariin at walang lingon nitong sagot, nakayuko at
hawak ng mahigpit ang sariling mga kamay. "I'm sure, hindi rin naman tayo
magtatagal dito."
Siyang pagdating ni Kaiser. Tinaboy nito ang katulong na naghatid
dito at padabog na sinara ang pinto. He immediately rounded the table to reach her
side.
Krista had already prepared herself. Taas-noong hinarap nito si
Kaiser.
Sumalubong ang madilim na anyo ng matanda.
"Krista," he seethed.
Sinalo ng dalaga ang matalim nitong titig.
Lumagapak ang palad nito sa pisngi ng babae.
She almost lost her balance. Krista stepped back to kept herself
standing. Napahilig ng malakas na sampal ang mukha nito. Nag-aalalang napatayo sa
kinauupuan si Melody. Hahawak sana ito sa mga balikat ng aktres para alalayan pero
nagbabantang dinuro ito ni Kaiser.
Then he turned his furious glare back to Krista.
"Ano ang nangyari?" anas nito.
Krista defiantly looked back to his ugly, wrinkled face.
"Ano ang nangyari?" hinanakit nito. "Itatanong mo pa sa akin kung
ano ang nangyari?"
Nilapit nito ang mukha sa dalaga. "Sabihin mo ang totoo, Krista.
Nag-iinarte ka lang, 'di ba? Ayokong maniwala sa pinagrere-report sa akin niyang si
Melody."
The manager guiltily hung her head down.
"Sabihin mo!" demand ng matanda.
 Pigil ni Krista ang maluha. She bit her lower lip as if that would
stop it from quivering, but her shoulder began shaking.
"Sagutin mo ako!" galit na sigaw nito. "Ano ang totoo!?"
Nalukot ang mukha ng babae. Napasapo sa sariling puson.
"B-Buntis ako... Sir Kaiser..." iyak nito.
Gimbal na napaatras ang matanda, nanghihilakbot ang titig sa kanya.
Umiiyak na napailing-iling ang babae.
Nakahuma ang matanda. Magkabilaan at sunod-sunod ang naging
pagsampal nito.
Humahagulgol na napaupo sa upuan ang babae.
"Walanghiya ka! Nandito ako at ilang taong sinasalba iyang pag-
aartista mo! And you had the audacity to get pregnant!"
Nakuyom ni Krista ang mga kamao.
"Sino ngayon ang ipapakilala mong ama niyan?" duro ng nanginginig
nitong daliri sa babae. "Dahil sigurado ako na hindi ako ang may kagagawan niyan!
Hindi ko anak iyan!"

Napahagulgol ito.
"Magtago ka. Magtago-tago ka na," banta nito. "Hayaan mong si Bree
Capri ang sumalo ng mga maiiwanan mong trabaho—"
"Hindi!" sumabog na ito. "Hindi! Hindi! Hindi ako papayag! Ayoko!
Hindi!" pagwawala nito kaya hindi na napigilan ni Melody na makialam.
The manager tried to hold Krista, pero nagpupumiglas ito.
"Ayoko! Hindi ako papayag! Kahit sino, huwag lang siya! Hindi ako
papayag!"
.
.
NATIGILAN SILA BREE AT VIRGO. Ngayon lang kasi sila nanood ng TV sa yate at
napalitan ang pinapalabas doon na cartoons ng isang news flash na nagdedeklarang si
Virgo ang nanalo sa eleksyon.
Nang lingunin ni Bree ang lalaki, nakatitig lang ito sa screen.
"Mr. President!" she squealed not knowing what to do to make it
more obvious that she was happy.
She didn't know why Virgo had to look so shocked.
"Uy," patong niya ng kamay sa balikat nito. Sa wakas, nilingon na
siya ng lalaki. "Presidente ka na ng Pilipinas."
Kinapa nito ang kamay niya. He took it off his shoulder. Kinulong
ng dalawang kamay ni Virgo ang kamay niyang iyon.
"Ano at parang hindi ka makapaniwala diyan?" ngiti niya rito.
"Let's celebrate!"
She held her breath upon realizing that Virgo was already leaning
close to her.
Bree felt so hurt trying to keep her eyes locked into his deep
gaze.
"Right? Let's celebrate?" she repeated in a small voice.
"Yes... we should," he whispered before his lips gently pressed
against hers.
Why he needed to do that... Bree didn't know.
And she should not ask, right? Or put any meaning to it?
It was so hard to be an adult. You can't ask sometimes... People
might give you a look and say why do you need to ask what people at your age should
already know?
Napapikit siya at dinama ang halik ng lalaki. Mas dumiin ang mga
labi nito, banayad na kumilos. She kissed him back. Bree always made it a point to
kiss him back. This was the reason they were together, to do this. To share kisses,
to fuck, to enjoy...
Dahan-dahang naglayo ang mga labi nila.
 Gumuhit ang alanganing ngiti sa mga labi ng binata.
"For sure, gusto ka nang interviewhin ng mga reporter... ng mga
writers sa magazines," patong ng isa niyang kamay sa kamay ng lalaki na nakahawak
pa rin sa kanya.
"They can wait," he weakly smiled. "For now, tama ang suggestion
mo. We should celebrate first."
.
.
BREE WAS RIGHT.
Ngayong naipanalo na ni Virgo ang eleksyon, mas magiging mahirap
nga ang lahat.
Ilang araw na siyang kinukulit ng publicist na bumalik ng Manila.
Ilang representatives ng mga sikat na magazines at TV stations ang halos magmakaawa
na para magkaroon ng appointment sa kanya. They wanted an exclusive interview, a
series of photoshoots, a documentary... maraming request ang mga ito para lang
masinsinan na makilala ang bagong pangulo ng Pilipinas. Virgo already said no.

Hindi pa rin siya nagwa-warm up sa media.

Sinira ng mga ito ang kanyang ama.
Sinira ng mga ito si Bree.
He was sitting on the couch now. Gusto niyang tumulong kay Bree sa
paghahanda ng hapunan pero nagpumilit ang babae na ito na. Kaunting regalo na raw
iyon ni Bree para sa kanya dahil sa pagkapanalo niya.
"Ikaw ha?" daldal ni Bree na muling sumulpot mula sa kusina. May
bitbit itong bowl ng Sinigang na Bangus. "Siguro ilang araw mo nang alam na nanalo
ka, hindi mo pa sinasabi sa akin."
It was true. Kaya nga parang pinagsakluban siya ng langit at lupa
nang mapanood iyon ni Bree sa TV. It was that night when Bree slept on him when
they were supposed to play beer pong. Naisipan niyang mag-on ulit ng cellphone at
nakatanggap ng text mula sa mga katrabaho at kakilala na kumukumpirma sa
pagkapanalo niya sa eleksyon.
He just didn't want to say it to her yet because he was thinking it
might intimidate Bree. Siyempre, presidente na talaga ang magiging tingin nito sa
kanya, eh. Isa pang dahilan ay baka mag focus na naman ito sa plano nila para sa PH
Channel. Ang gusto nga niya ay nasa kanya lang ang buong puso at isipan ni Bree.
Ang gusto niya, nasa kanilang dalawa lang ang bawat alalahanin
nito.
Kahit ngayon lang, at sa pagkakataong ito lang.
But maybe, he was wishing for too much.
He was a man who held so much power but did not have the power to
give what his heart wants.
"At..." pangalawang balik na ni Bree bitbit ang kaldero ng kanin,
"ang tahi-tahimik mo diyan, Mr. President, ha?"
Pagkalapag niyon sa mesa, umupo na ito sa tabi niya. He felt her
arms hugging him.
In an instant, all his worries were lifted.
"Hindi mo siguro inaakala na magkakaroon ka ng shock, no?" mahinang
tawa nito. "Huwag kang mag-alala, kayang-kaya mo iyan." She looked up, her chin
over his shoulder. Virgo met her sparkling gaze. "Nung una pa lang, Mr. President
na ang tingin ko sa iyo, kasi nakikita ko naman na doon ka talaga papunta. Na para
ka talaga doon... sa pagiging Presidente."
"And you?" wala sa loob na tanong niya. "Have you envisioned
yourself as the First Lady?"
Pagak itong natawa. Lumayo agad sa kanya. "Ako? Ano ka ba?" umiwas
ito ng tingin. "Hindi ko naiisip ang ganyang mga bagay. Hindi naman ako para sa
ganyan."
He weakly smiled and shrugged.
 "Ano na lang ang sasabihin ng mga tao, 'di ba? 'Yung First Lady ng
Pilipinas, masamang ehemplo," iling-iling nitong ngiti. "Oh, para hindi ka na mag-
worry diyan, tikman mo na itong sinigang ko."
Pinanood niya ang dalaga na sinasalinan ng ulam ang sarili niyang
bowl.
"Mainit-init iyan at may asim pa—" Bree gave him a sidelong glance,
"—parang ako lang."
Hindi niya magawang matawa. Pero kailangan. He didn't want to hurt
Bree for not chuckling lowly at that.
"Oh," dampot ni Bree sa cellphone nito na nasa gilid ng mesa. "Si
Manager Ken," bukas nito sa text message.
Virgo knew it would be rude but he secretly peered over her
shoulder. Nakibasa siya sa text.
Bree kung avail. ka, tawagan mo ko. This is abt Krista.

.
.
"OH..." Bree stopped pacing in that room after Manager Ken narrated what
happened.
Ito na ang chance mo, darling! Excited nitong wika.
"Hay, Manager Ken," upo niya sa seat sa control area ng yate.
Nakapaikot ang salaming pader at para kay Bree tila kinokopya ng katamlayan ng
madilim na karagatan sa labas ang kanyang nararamdaman. "Bakit parang excited ka pa
sa mga nangyari?"
Huwag nang impokrita. Alam ko naman na inis na inis ka kay Krista,
'di ba?
She lowered her head. "Oo, pero hindi ako naniniwala na conflicting
of schedule ang dahilan kaya nag-quit siya sa mga projects niya. Kung lahat ng
projects niya, bibitawan niya... ano ang paglalaanan niya ngayon ng oras?"
Related sa personal matter daw kaya conflicting ang sched, pero
alam mo, tama ka. Sa tingin ko may something pa sa personal matter na iyan.
Nag-aalala si Bree para kay Krista. Hindi niya alam kung bakit,
pero kilala niya kasi ito. Hinding-hindi gagawa ng ganoon si Krista kung hindi
dahil sa mabigat na dahilan. Hindi nito basta-bastang hahayaan na maagaw nila lahat
ng mayroon ito.
"Baka magbago ang isip niya," buntong-hininga ni Bree. "O baka trap
lang niya iyan. Baka problematic 'yung mga project, nag-quit siya at sina-suggest
na ako ang bet niyang pumalit sa roles kasi akala niya kakagatin ko agad 'yung
opportunity na lamangan siya."
I'll see further into it, Bree. Pasensya na, darling. Na-excite ako
kasi big break mo na ito!
Hindi niya maintindihan ang sarili. It was logical for Manager Ken
to feel that way. Siya nga dapat ang kauna-unahang na-excite, tapos ito ang
magbibigay ng reality-check sa kanya. Or maybe, she didn't want to leave this yacht
yet?
Napatitig siya sa seat at manibela niyon. Bumalik sa kanya ang
pagkandong noon kay Virgo at pag-iwas niya sa halik nito.
Bakit ko ginawa iyon? I am always game, right? malungkot niyang
isip.
Muling nagsalita si Manager Ken. Oh, kamusta naman ang
pagbabakasyon mo diyan sa beach house na nirentahan mo?
"Beach house?" She gasped. "Ah! 'Yung beach house!" alanganin
niyang tawa. "Ang peaceful! Ang peaceful dito."
Nakakapagpahinga ka ba ng mabuti diyan?
"Oo naman, Manager Ken!"
Lubusin mo na, darling. Once ma-confirm ko na wala namang problema
sa mga projects na iniwanan ni Krista, we'll get it. Imagine mo parang chess lang,
sunod-sunod ang kain mo ng piyesa.
Nagsalubong ang kanyang mga kilay. It was scary how things felt so
connected, in one way or another.
"That will be great then, Manager Ken," pagbaba ng tono niya. "Kung
kinakailangan, babalik ako agad diyan."
Nang maibaba na niya ang cellphone, at saka lang tumuloy-tuloy ng
akyat ng hagdan si Virgo na kanina pa nakaupo sa isa sa mga hakbang niyon at
nananainga.
"I chose to stay here, and you're willing to leave as soon as you
can," madilim ang anyo na saad nito.
Nahigit ni Bree ang paghinga. Sana hindi iniisip ng lalaki na
pinaglilihiman niya ito kaya patagong tinawagan si Manager Ken dahil sa text nito.
"Eh..." tayo niya mula sa kinauupuan. "Okay lang naman, 'di ba?"
He just stared.
"I don't mean to offend you, Mr. President," alanganin niyang
ngiti. "Pero kasi... may nangyari kay Krista... ako ang napipisil na pumalit sa
kanya sa mga movie projects niya."
"In what movie projects? Those sexy movies? With men? With bed
scenes?"
"Ikaw naman!" magaan niyang tawa, kahit gumagapang na ang takot sa
loob-loob niya. "Ano pa ba? Alam mo naman na ganoong mga movies ang ginagawa ko."
"I'm just curious," he shrugged. Unti-unting kinukubli ng binata
ang pagdidilim ng anyo nito. He tossed his head up.
She nervously laughed. "For some reason, akala ko nagseselos ka na
diyan."
"Why should I, right? It's your job."
She nodded and crossed their distance.
Mainit na yumakap siya kay Virgo, nakangiti.
Bakit ganoon? Naghahalo ang kaba at takot na nagpapabilis sa pintig
ng kanyang puso. Ayaw naman niyang mag-assume na masama ang loob ni Virgo sa kanya
kasi siya pa itong gusto nang bumalik agad ng Manila.
But this is her chance. She was willing to throw all her woes about
showbiz out of the window just for this exposure... this recognition... this big
break.
"My dreams are coming true, Virgo," higpit ng mga braso niya rito.
"Magkakaroon na ako ng lead roles."
"But don't forget, kukuhanin natin ang PH Channel," dahan-dahang
hagod ng kamay nito sa likod ng kanyang buhok. Ni hindi man lang ito yumakap sa
kanya.
"It's okay," pikit ni Bree. "Kapag akin na ang PH Channel, I will
still be acting there."
"Unless I change my mind," he darkly stated.
Bree was too happy she let it slide.
"You won't change your mind," hinigpitan niya lalo ang pagkakayakap
sa lalaki.
He let out a sigh.
"Hug me, Mr. President."
Virgo was still and stiff for a moment. Then his arms rubbed
against her arms. They warmly enveloped her with his embrace.
.
.
LATER THAT NIGHT, VIRGO WAS ALONE AT THE DECK OF THE YACHT. Kaunti na lang ang
brandy sa hawak niyang baso habang nakaupo doon at nakatanaw sa malayo.
I shouldn't have partnered up with Bree... She can easily forget,
pagdidilim ng anyo nito. Kalapati nga siya. Isang palakpak lang, babalik at babalik
sa hawla.
Inangat niya ang kamay para uminom pa ng kaunti.
He put the glass down.
Sinarili ko na lang sana ang plano para sa PH Channel. I can bring
that station down and still have Bree anyway— even her career... will be upon my
own discretion. No more of those sexy roles. No more leading men. I don't know what
to allow...But... none of those.
Sinaid na niya ang laman ng baso.
"Ah..." baba niya ng baso. He licked his lips dry.
Why did I even fell in love with her? This is not even part of my
plans.
Pain scarred across his handsome face. His jaws tensed.
How could I let my guard down and let this slide?
.
.
.
***
AN
Tadaaaa!!! Hanggang dito muna ang updates! I hope #BreeGo 's story helped you
relax and enjoy this loooong weekend! I am so thankful for your warm support!
Kitakits ulit next week! ;)
With Love,
ANAxoxo

- - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - -

---

PART TWO

- - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - -

Chapter 39: Contentment

BREE COULD STILL REMEMBER THAT HELICOPTER RIDE.

Dahil okupado na ng ibang bakasyunista nung araw na iyon ang beach house na
dapat ay babalikan ni Bree, gumawa sila ni Virgo ng ibang paraan para sa emergency
niyang pagbabalik ng Manila. Tinawagan ng binata si Prince, ang piloto na naghatid
sa kanya sa Constallacion. May akyatan ulit ng lubid, but this time, Virgo was with
her... climbing and making sure she would feel secured. Natakot siya noong una.
Bukod sa umuugoy ang lubid, baka hindi kayanin niyon ang bigat nilang dalawa. Hindi
nila dinala lahat ng mga gamit dahil kapag nakadaong na ang Constallacion, si Virgo
na raw ang kukuha sa mga iyon at magbabalik sa kanya.
Only two of Bree's important bags were tied at the end of that rope
ladder. Hinila iyon ni Virgo nang makasakay na sila sa helicopter. She wanted to
help but he firmly told her to step back and get herself strapped with the
seatbelt. She watched how the wind wildly blew his hair, his muscles tightening as
he rolled the rope until her bags were at hand.
He forcefully shut the door after. Umupo na ito sa tabi niya at
inayos ang sarili bago nagsuot ng seat belt. Bree proudly smiled as she watched him
put on the earphones this time. Ginamit ni Virgo ang mouth piece para malinaw na
maiparinig kay Prince na handa na silang umalis. Mamayang hapon naman ang dating ng
crew ng Constallancia sa spot na iyon para ibalik sa daungan niyon ang yate.
The helicopter landed on a building's helipad. Nakiusap si Virgo sa
isang kaibigan kung pwede doon mag-land. Nang tumigil na ang elisi ng sasakyan sa
pag-ikot, pinakiusapan nito si Prince na i-check ang perimeter, siguraduhin na
walang katao-tao sa mga dadaanan nila palabas ng gusali.
Nang tuluyan nang mawala sa view ang piloto, nilingon siya nito.
"So, Miss Bree," matiim na titig ng mga mata nito sa kanya, "this
is it."
Pinilit niyang ngumiti. Sa hindi maipaliwanag na dahilan, unti-
unting nanuot sa kanya ang lungkot. Sinaway niya ang sarili. Hindi naman ito ang
huli nilang pagkikita ni Virgo, 'di ba?
At isa pa, bumalik siya dahil kumpirmado na tuloy na tuloy na ang
mga projects niya na magbibigay sa kanya ng big break sa showbiz industry.
Kumakatok na mismo sa kanyang pintuan ang oportunidad na dekada ang
inabot para makamit niya.
Kaya ano itong panghihinayang na nararamdaman niya sa pag-uwi
kaagad?
"Yes," she answered, almost breathtaken. "We're back," pinasigla
niya ang tinig.
Napayuko siya, napaisip. Naramdaman niya ang pagtanggal ng binata
sa seat belt nito. Gumaya na rin siya. Dahan-dahan ang kilos ng mga kamay, nasa
kalagitnaan kasi siya ng pagdadalawang-isip at pagbabalik-tanaw.
Ah, the human heart never knew what contentment is.
Nilingon niya na si Virgo. Nakatanaw ito sa labas ng bintana.
Nakaabang sa pagbabalik ni Prince. O marahil sa tawag nito. Naninigurado na walang
ibang tao na susulpot sa helipad.
Bree could not hold herself back anymore.
Hinablot niya si Virgo at tinapik ang mukha paharap sa kanya.
Sinugod niya ito ng mariin na halik sa mga labi.
Hindi ito tumugon agad. Nadala ng pagkabigla.
Bree moved and placed herself on his lap. Her legs securely fenced
his thighs. She rubbed herself all over him, relentlessly kissing him torridly. She
lowered her hips and gave him a grind. She lifted her hips and bounced back against
his crotch, pressing and grinding and circling her hips.

Humigpit ang mga kamay ng lalaki sa kanyang mga hita, umakyat sa

balakang.
Maalab na nakipagsabayan ito sa kanyang halik— mas marahas, mas
kalkulado.
Humihingal na humiwalay siya rito, pero hindi pumapayag si Virgo na
tutuksuhin tapos ay biglang bibitinin. He clutched her nape firmly and lunged for
her lips again. Inihilig nito ang ulo, para masakop ang buo niyang bibig. His
tongue slipped in and probed her mouth.
Bree's heart was jumpy at such intrusion, but warmed up at the
recognition of this feeling and welcomed his tongue with hers. Umatras siya para
sipsipin ang dila nito.
His other hand released her hip and pulled the neckline of her
dress apart. Hinila nito pababa ang strap para ilantad ang kanyang dibdib. Lumamas
doon ang kamay nito.
"Virgo," she puffed a breath and lowered her eyes to see his hand
in action.
Her breast looked like a soft ball against his grip. He circled his
hand to massage it before tugging her nipple.
"Ah," buga niya ng hininga bago nag-angat ng mga mata rito.
She met his dark gaze, his tensed jaws.
"Why do you have to leave so soon," tila hinanakit nito hanggang sa
napahiga na siya ng lalaki.
He parted her legs with ease, tugged down her panties, lifted her
skirt and positioned himself between her thighs. Humihingal na tinukod ni Bree sa
seat ang siko, pinanood ang pagkiskis ng kahabaan nito sa hiwa niya. Nagulat siya
nang pumasok ito.
She let out a gasp and expected his entrance.
But he only dipped his tip. Virgo pulled out, met her shocked gaze
and gave her a playful smirk.
 Nakita nito sa kanyang mukha na magpoprotesta na siya kaya muli
itong pumasok.
His tip inserted and he pushed a bit before pulling out.
He released a low chuckle that made her slap him.
"You tease," she gritted with a grin, defiance sparked in her eyes.
"Am I?" he smiled.
Humawak siya sa pulsuhan ng lalaki, sa mismong kamay na may hawak
sa armas nito.
"Ipasok mo na," higpit ng kamay niya sa pulsuhan nito.
"Why? Don't my dip excite you?"
"Baka bumalik na dito si Prince."
He lifted his gaze on the window, then devilishly smirked.
"Wala pa," bulong nito bago muli siyang tinukso-tukso. This time,
he dipped his tip faster.
"V-Virgo..." she flushed, looking down to see him insert his tip
then pull it out. Roughly rub his length against her wetting slit, insert his tip,
make her feel he was going to enter fully but then pull out.
"Virgo!" the frustration was killing her.
The excitement was making her pant.
Yumuko ito para sumipsip sa nakalabas niyang dibdib. She clutched
the back of his head, a handful of his luscious hair on her fingers. Her other hand
urged his hand that held his cock to drive in. Fill her.
"Virgo..." she begged, "ipasok mo na iyan... sa akin..." liyad niya
nang maramdaman ang dere-deretso pagdulas ng kahabaan nito sa loob niya.

Virgo slowly lifted his face, gave her wet, hardened nipple a flick
with his tongue. Napapiksi siya sa kiliti ng kuryenteng hatid niyon. Tumuwid na
ang lalaki para maitulak ang balakang nito pasulong, masagad siya ng kahabaan nito.
Bree flinched. He pushed deeper that made her release a soft cry.
At sunod-sunod na ang naging pagbayo sa kanya ng lalaki.
Nagpapalit-palit pa sila ng posisyon hanggang sa siya na ang
nakasakay dito. Banayad ang pagtaas-baba ng katawan niya habang maganang
sinasabayan nito ang kanyang ritmo. When she lift her hips, her breasts level with
his face. And that's when he would grab one and suck hungrily. Humimas ang lalaki
sa puwitan niya at inaalalayan siya sa balakang kapag ibababa na niya ang katawan.
Hanggang sa muli silang sapian ng sigla. Bree rode him faster.
Virgo parted his legs wider, her ass slapped against his thighs as she jumped on
him, energetic and loud. Moaning as his cock reached her dipper, hit her end, her
orgasm trickling the more they fuck.
"Bree!" pirmi nito sa balakang niya.
Pataas na inulos siya ng lalaki ng paulit-ulit.
"Virgo! T-Teka lang! Vi— ah! Ah! Ah!"
She tightly clutched on his shoulders, her body moving up and down
to follow the movement of his thrusts. He penetrated deeper that made her whimper.
He pulled out that made her gasp for air. He pushed in again, making her shudder,
shake and moan.
Then he immediately pulled out and jacked himself beneath her body.
Lupaypay na napayakap na lang siya rito. Virgo pushed her body away
from him. He just didn't want to stain her dress with his cum.
Bree closed her eyes.
Gusto man niyang panoorin ang pagtatapos ni Virgo, nanlulupaypay na
ang katawan niya para gawin iyon. Nanatili siyang nakaupo, naghahabol ng hininga.
She used to have so much energy even after sex. Feeling Tita in
Manila na tuloy siya ngayong nanunuot sa kanya ang pagpintig ng bawat muscle sa
katawan.
Then she smiled. The pain was worth it.
Ang sarap niyon.
 It was deliriously delicious. Her slit felt so sore. They did not
even mind being gentle with this sex, they were in a hurry to cum already... or
else, Prince would catch them in the act.
Virgo moaned. That made Bree smile wider.
Narinig na niya ang paghingal ni Virgo matapos niyon.
Sigurado siyang naghahagilap na ngayon ang lalaki ng pamunas.
"May wipes sa bag ko," aniya nang malingunang palingon-lingon pa
rin ang lalaki.
He reached for her bag and fumbled for wipes. Pinanood niya ang
pagpunas nito. She wanted to wipe his cum off... with her mouth. Pero naunahan na
siya ng lalaki. Natapos na nito ang paglilinis sa sarili.
Virgo turned to her and gave a lopsided smile.
"Bree."
Doon na bumalik sa kasalukuyan ang isip niya.
Bree was welcomed by the white shoot-through umbrellas, the
spotlights and scattered chairs. Nakatayo na rin sa dulo ng silid na iyon ang
puting backdrop.

"Manager Ken," tingala niya sa tumawag sa kanyang pangalan.

Nakasuot ang kanyang manager ng fitting pants at turtleneck. It had
been that way since the rainy season started.
Nasa likuran ng kanyang manager ang mga make-up artist. Umatras na
yata ito para magbigay daan dito. At the same time, the make-up artists looked at
her admiringly, yet with inspecting eyes.
Nilingon ng manager niya ang mga make-up artists. "You did great,
mga darling," ngiti nito.
Masayang ngumiti na rin ang mga ito. "Thank you."
Bumalik sa kanya ang mga mata ni Manager Ken. "Oh, tapos na ang
make-up mo. Tumayo ka na diyan at mag-ready."
"Alright," lisan ni Bree sa folding chair.
Kapag mine-make-up-an siya, kung saan-saan talaga napapadpad ang
kanyang isip. They could make her sit still, alright, but not her mind. Her
thoughts were always busy... always wondering.
Or reminiscing Virgo.
She was itching to check her phone right now. Mag-iisang linggo
lang namang hindi nagpapakita ang lalaki sa kanya.
Well, that should not matter.
Siguro gusto lang niya ng update kung ano na ba ang meron sa
kanila. Itutuloy pa ba nila ang set-up nila? O magiging magkakutsaba na lang sa
plano ng lalaki na ma-acquire nila ang ownership sa PH Channel?
Simula nung nakabalik kasi sila ng Manila, halos hindi na sila nag-
uusap nito. Nung huling tawag ng lalaki, nahirapan lang daw ito na ma-contact siya
dahil halos monitored daw ang bawat kilos nito. Ni hindi na nga ito makalabas nang
si Greg lang ang kasama.
Of course, she should have expected that, right?
He's already the President of this country.
Kaliwa't kanan ang interviews nito— mula sa mga nagkakagulong
reporters sa events na dinadaluhan nito hanggang sa mga late night talk shows.
Virgo always consulted her about this, so she knows. Pumapayag ito sa mga
interviews ng talk shows na hindi masyado namemersonal at marespeto ang mga hosts
para kay Bree. He kindly turns down those that Bree knew were biased or offensive.
Siya naman ay ganoon din. Mula nung i-anunsyo na siya ang hahalili
sa ilang mga projects na naiwanan ni Krista, kaliwa't kanan na rin ang interviews
niya. Ganoon din ang guestings para maging mas pamilyar sa kanya ang mga tao. Hindi
pa nga lang siya pinapayagan na mag-promote ng mga projects lalo na ang Forbidden
dahil nasa preparation pa lang daw siya. Ayaw nilang ma-jinx iyon tulad nung
nangyari kay Krista. Hindi pa nagshu-shooting, nag-promotion na raw, hindi raw
tuloy natuloy.
Sa ngayon, tapos na ang shooting para sa komersyal ng kape. Nasa
isang studio si Bree kasama ang manager at crew mula sa isang advertising agency
para naman sa photo shoot. They would take photos of her drinking a cup of the
coffee she was endorsing. Another would be a photo of her holding a sachet of that
coffee. At ilang mga solo shots na suot ang damit na ginamit din niya para sa
commercial. The photos will be used for print ads, billboards and online posts. The
catchphrase for those ads would be "Choose Creamy." They said her appeal as a sexy
star would really work with this advertisement.
Well, of course.
Tinawag na si Bree ng isa sa mga staff, in-orient kung ano ang
gusto nilang mood na makuha ng camera kapag kinuhanan na siya ng litrato. If they
wanted to see na nababanguhan siya sa kape, iyon ang ipapakita niya. Kapag gusto
naman nila na palabasin niyang kakainom lang niya ng kape at sarap na sarap sa lasa
niyon, iyon naman ang ipo-project niya. Kapag ang sachet naman ang hawak niya,
dapat mukha siyang masayang-masaya na para bang may binili siya na 50% ang
discount.

After the generous hours of photoshoot and checking the photos, it's
a wrap.
Finally.
Hindi na nagtanggal ng make-up si Bree. Nagmamadaling sinuot niya
ulit ang jeans at long-sleeved na top bago nagpaalam sa mga nakatrabaho. Siyempre,
hindi siya pinaalis ng mga ito nang walang pa-selfie. Gusto pa nga nila na magtagal
siya dahil parating na raw ang merienda na pina-deliver nila, pero tumanggi siya.
Ilang minuto pa at nasa pasilyo na sila ni Manager Ken.
"Sayang naman 'yung pa-merienda," nangingiting sabay nito sa
kanyang mga hakbang. "Hindi naman ibabawas iyon sa TF mo, no."
"I know," dere-deretso niya habang pinupunasan ng wipes ang mukha
para tanggalin ang make-up. "Pero may training pa ako mamayang 8 P.M. Gusto ko
sanang makauwi muna para makaidlip."
Napalitan ng kaunting awa ang sigla nito.
"Oh, it's been really a tiring week for you, Bree."
Nginitian niya ito. "I'm fine, Manager Ken. Ngayon lang naman ito,
dahil sinasamantala natin na usap-usapan pa ng mga tao ang pagpalit ko kay Krista
sa Forbidden at hindi maka-get over ang mga tao sa pagiging blockbuster nung The
Rightful One."
"Like what they say, strike while the iron is hot!"
"Correct!" nakangiting balik niya ng tingin sa harap.
Ilang linggo pa at unti-unting magla-lie low ng presensya niya si
Bree. Strategy nila iyon ni Manager Ken. Bigla siyang susulpot para pag-usapan ng
mga tao, tapos mawawala para mag-wonder ang mga ito at siya pa rin ang maging usap-
usapan.
Sobrang ingat din niya ngayon, umiiwas sa anumang kontrobersya.
Iniiwasan niya ang mga tanong na may kinalaman kay Krista.
At aminado si Bree na hindi lang schedule ni Virgo ang dapat
sisihin sa pagdalang ng pagkikita nila. Mapili na rin naman kasi siya sa mga oras
at araw na magtatagpo sila.
.
.
.
***
.
.
.
VIRGO LEFT HIS SWIVEL CHAIR. Napatigil tuloy sa pagbabasa ang kanyang publicist
na si Mrs. Aretha. Pormal ang may katabaang ginang sa suot na cream blouse na
bumagay sa magandang pagkaka-morena ng kutis nito, at grey checkered pencil skirt.
Nakaladlad ang maikli nitong buhok. Si Mrs. Aretha ang huling publicist na
nagtrabaho para sa kanyang yumaong ama na si Aries Ferdinand. Noong maalis ang ama
niya sa pagiging pangulo at makalipas ang ilang taon ay naisipang tumakbo ulit sa
mas mababang ;posisyon bilan Congressman, nakatulong ang babae para pagandahin
kahit papaano ang imahe nito. Malaki ang tsansa noon ng kanyang ama na manalo, kaya
lang, naunahan ng sakit nito sa puso.
Kaya naman noong nagkaroon na si Virgo ng lakas ng loob na pasukin
ang mundo ng pulitika, si Aretha, na ngayo'y may pamilya na, ang kanyang hinanap
para maging publicist at assistant na rin. Kung kaya nitong ma-improve ang imahe ng
kanyang ama, matutulungan din siya nito. Bukod pa rito ang kanyang political
advisor na si Professor Manluis— isang kilalang politics professor sa sikat na
unibersidad, isa sa mga naging guro rin niya noon.
Binaba ng ginang ang hawak na notebook at napatitig sa kanya.
"Yes, Sir Virgo?" nagtatakang salubong nito sa kanyang titig.

"Isn't that too grand? Inaugurational ceremony, tapos military

parade, tapos inaugural ball?"
Napabuntong-hininga ito. Tila nakahinga ng maluwag. "It is
according with the original tradition, Sir Virgo. At pumayag naman sila na ball ang
gawin at hindi simpleng inaugural reception. Kaya sa tingin ko, tama lang 'yung
napagkasunduan natin na preparations."
He was just too worried what the people's impression would be.
Pumayag lang naman si Virgo sa ideya na ibalik ang Inaugural Ball imbes ang
nakasanayan nang Inaugural Reception dahil ayon sa kanyang publicist, nostalgia ang
hatid niyon.
But there was something scary with nostalgia. It either bring out
the good from the past— a common result— or open past wounds and upset people.
Isa pa, masyadong takaw-oras iyon. Pwede naman si Virgo sa simpleng
inagurational ceremony na lang. Wala nang para-parada o party pagkatapos niyon.
These past few weeks, halos pagpasa-pasahan siya ng mga TV shows, magazine
interviews, news interviews at ganoon na rin ang pakikipagkita sa Transition
Committee, na siyang maga-update sa kanya tungkol sa naiwanang trabaho ng papalitan
niyang pangulo. Mayroon ding briefing kung ano ang presidential privileges niya, ng
kanyang pamilya at magkano ang suswelduhin.
"We can also bring an object where you can sworn in," patuloy ni
Mrs. Aretha. "Usual na ginagamit ng nakaraang mga pangulo ang family bible."
"Just like in court hearings," he replied knowingly.
"Yes, Sir Virgo."
He let out a sigh, shoved his hands back inside his pockets. "Next
week na, 'di ba?"
"Yes, Sir Virgo."
As per tradition, June 30 din gaganapin ang Presidential
Inagurational Ceremony para kay Virgo, sa isang grandstand para masaksihan ng mga
nasa posisyon man o ordinaryong mga mamamayan. Pagkatapos, magkakaroon ng parade
hanggang sa marating nila ang Malacañang Palace. Magpapahinga ng kaunti roon. Sa
palasyo din gaganapin ang party pagpatak ng alas-sais ng gabi.
"Noted," sipat niya sa suot na relo. "It's getting late, Mrs.
Aretha. Baka kailangan ka na ng pamilya mo." He returned his eyes on her. His smile
was fulfilled but weary. "Let's call it a day."
"Thank you, Sir Virgo," pormal nitong tango.
"Thank you."
Sabay na silang lumabas sa office room na iyon.
"Pero kahit na nasa bahay na ako, huwag kang mahihiyang tumawag,
okay?" lingon ni Mrs. Aretha habang naglalakad sila. "Alam ko, medyo overwhelmed ka
pa sa sobrang dami ng nangyayari, but if your father managed to be a President,
kakayanin mo rin. Mukhang nasa dugo niyo na namang mga Ferdinand ito, eh."
 He smiled faintly. "Salamat, Mrs. Aretha."
Magkaibang direksyon ang tinahak nila ng ginang sa hallway na iyon.
Dumeretso si Virgo sa pamilyar na silid sa mansyon. Maingat na kumatok bago dahan-
dahang tinulak ang pinto pabukas.
Sumilip siya sa ina. Nakaupo ito sa gilid ng kamay at hawak ng
isang kamay ang larawan ng kanyang ama. Patago man iyon gawin ng ginang, hindi
lingid kay Virgo ang labis na pangungulila ng matanda para sa asawa nito.
"At—" maluha-luhang napalingon ito sa kanya bago umiwas ng tingin
at nagpunas sa nangingilid na mga luha. Tumikhim ang ginang bago kalmadong binalik
ang larawan ni Aries sa bedside table, katabi ng naka-frame na wedding photo ng mga
ito.
"Ma," hakbang na niya papasok sa silid.
Tumayo ito at inayos ang pagkakatali ng roba sa ibabaw ng mahaba
nitong night gown.
"Anak," pilit nito ang ngumiti.
"Pasensya na sa abala," lapit niya rito. "Gusto ko lang sanang
tanungin kung pwedeng mahiram 'yung bible mo."
"Para sa inauguration," hinto ng ina sa paglalakad nang magkatapat
na sila.
He nodded.
"Oh, I don't know, if I will let you use that," iwas nito ng
tingin. "Iyon din kasi ang bible na ginamit ng ama mo."
Mapangunawang tumango si Virgo.
"Pero... pwede naman siguro na hindi lang bible ang gamit na
panumpaan mo sa ceremony, 'di ba?" angat ng mga mata nito sa kanya. "It can be
anything, something that you cannot break your promises to. Ginagamit lang naman
nila ang bibliya para ipakita na sa Diyos sila nangangako... at, alam mo naman ang
nature ng tao. Mangangako sila sa Diyos pero hindi pa rin naman nila natutupad."
"Ayaw mo lang na mapalitan ko ang alaala ni Papa," tukso niya rito.
"Sira ka talaga," talikod nito para kunin sa drawer ang lumang
bibliya. Inabot iyon ng ginang sa kanya.
"Iniisip ko lang na baka maging malaking isyu na naman ito," lapat
ng kamay ni Laila sa ibabaw ng hawak niyang bibliya. "Alam mo naman ang mga tao
kapag naaalala nila ang tatay mo. He sworn on this very same book, anak. They might
come up with ridiculous insults over a little similarity that the two of you will
have."
"Then they can go ahead," patong niya ng kamay sa ibabaw ng kamay
ng kanyang ina. "Ganoon naman talaga kapag nakakaangat ka, Mama. Babatuhin at
babatuhin ka ng mga pang-iinsulto. Walang contentment ang tao. At hindi natin
kayang maging masaya para sa ibang tao. That's our nature."
.
.
.
***
AN
Good evening, everyone! <3 <3 <3 And happy weekend too! Get ready for today's
three-chapter update wehehe~ <3  Enjoy reading!
With Love,
ANAxoxo

- - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - -

Chapter 40: Invitation

"PUT MORE FORCE TO IT," the trainor encouraged.

She was already at the gym that night. Nakukulangan pa rin siya sa naiidlip
kaninang hapon, pero kaya pa niya. She wore a grey sports bra and dolphin shorts.
Maayos ang pagkaka-wrap ng bandages sa kanyang kamay bilang proteksyon. Mataas ang
pagkaka-ponytail ng kanyang buhok at komportable siya sa suot na puting rubber
shoes. Nilakasan pa ni Bree ang pagsuntok sa boxing pads na nasa kamay nito.
Napaatras ng kaunti ang lalaki, palipat-lipat ang tingin sa kanyang mga suntok at
sa paggalaw ng kanyang paa.
"Impressive footwork, ituloy mo lang iyan," anito. "Gumaganda ang
suntok mo kapag ginagalaw mo ang mga paa mo ng ganyan."
She just let out a labored breath and gave a strong left handed
blow.
"Whoa," malapad na ngiti nito sa kanya.
Nginisihan ni Bree ang lalaki.
"Get refreshed," baba nito ng isang kamay.
Mahinang apir ang binigay ni Bree sa nakaabang nitong kamay na may
boxing pad pang suot. Then she turned away from him. Yumuko siya para makasingit sa
awang ng mga lubid ng ring at makababa mula roon.
Nakaabang na naman si Manager Ken sa kanya. Inabutan siya nito ng
towel at bote ng mineral water. 'Yung towel lang ang kinuha ni Bree para punasan
ang sariling pawis.
Mas pinili niya na i-schedule ng gabi ang physical workout para
paghandaan ang role sa Forbidden. Para deretso tulog siya at maibsan ang pagod.
Humihingal na pinasadahan niya ng punas ang dibdib at batok.
"Ano'ng oras na, Manager Ken?" tanong niya rito.
"Alas-nwebe pa lang."
Namilog ang mga mata ni Bree. "Seryoso?"
Sa sobrang pagod ng kanyang katawan, pakiramdam niya tatlong oras
na siyang nagsususuntok sa boxing pads. Dapat sanay na siya sa ganito, isang linggo
na kasi siyang nagte-training. But Bree was very forgiving with herself. She can't
be too hard to herself now that she's so close to her dreams coming true. Mas
pinipili niya ngayon na mas i-encourage ang sarili.
"Oo, okay ka pa ba? Kaya mo pa?" tanggap nito sa towel nang ibalik
niya rito.
Kinuha niya ang mineral water at binuksan iyon.
"Kaya ko pa naman, Manager Ken," habol muna niya ng hininga habang nakaabang
ang bukas na bote ng mineral water. Bree even managed to smile.
"Sigurado ka, ha?"
Kumurap-kurap siya. "Yeah."
Then she drank some water.
Nang makapagpahinga ng kaunti, bumalik na naman siya sa ring. May
ituturo sa kanya na panibagong punching technique. Bree was asked to position in
her boxing stance. Sinipat iyon ng trainor kung tama ba ang postura niya. She was
respectfully tapped behind the thighs to get that toe-heel alignment; hugged with a
decent distance from behind to position her back, shoulders and arms properly.
Tinapik-tapik ng trainor ang mga braso niya pagkatapos.
"Relaxed. I-relax mo ang mga braso mo. Masyadong matigas. Parang robot ang
magiging galaw mo niyan."
She tried to relax her arms. Nakailang tapik ang trainor hanggang sa makuha
niya ang gusto nitong resulta.
"Ilang weeks na natin ito ginagawa, Bree. Hindi ka lang dapat sa pagsuntok
naka-focus. Importante ang posisyon. Boxing stance ang pinaka-basic at unang-unang
makikita."

She nodded, serious and focused with determination.

He tapped her abdomen with his knuckles that made her gasp.
"See? Masusuntok ka diyan kaagad," seryoso nitong saad. "Lower your
arms. Cover your body well with your arms."
Sumunod siya.
She felt a tap on her hips. Thank God, they were in good position
and relaxed now. Her knees bent. Bree slightly bounced as she tried to maintain her
balance in that position.
"Good," boxing stance na rin ng trainor malapit sa kanya. "Now,
I'll show you this technique. At kung paano rin ang magiging depensa mo kapag may
nag-counterattack sa suntok mong ito, okay? You can try mimicking what I do.
Pagkatapos, uulitin mo at papanoorin kita. Iko-correct ko na lang kapag may hindi
ka nakuha."
Bree nodded. "Okay po."
Halos hindi alisin ni Manager Ken ang tingin sa kanya, kaya panatag
si Bree na magiging maayos lang ang lahat. Nakatutok na siya ngayon sa ginagawa ng
trainor. Umatras naman saglit si Manager Ken nang may malingunang isa sa mga
clients ng gym na iyon. Nakasuot ito ng hoodie jacket na sinilip ng bakla para
mamukhaan ang lalaking may bigote.
"Bakit nandito ka?" bulong nito, nanlalaki ang mga mata.
"Kahit sino naman siguro, pwedeng mag-gym."
"Hindi mo na talaga tatantanan itong alaga ko, ano?"
He smirked. "Alaga mo?"
Napalunok si Manager Ken. Just that knowing spark in the hooded
man's shadowed gaze was enough to intimidate him. Then that devilish smirk that
followed, and he was already reminded where to position himself.
"Bree is nobody's pet... she's nobody's property," he hissed.
"Neither yours," mariing sagot nito kaya napunta sa manager ang
matalim nitong titig. "Hindi ka pa ba kontento sa mga nire-report ko sa iyo?"
"Walang taong marunong makuntento," balik ng mga mata nito kay
Bree. Bahagyang tumalim ang titig nang hawakan ito ng trainor sa mga braso para i-
step-by-step kung paano igagalaw ang mga iyon. "I want her later."
"She can't see you!" nag-aalalang sulyap ni Manager Ken kay Bree na
walang kamalay-malay bago humarang sa lalaking kausap.
"Why not?" kalas nito ng pagkaka-ekis ng mga braso. "I just want a
sparring partner."
"May schedule siya bukas. After this, kailangan niya ng pahinga,"
saway nito sa lalaki.
Nginisihan lang ng lalaking may bigote si Manager Ken.
"It won't be too long."
.
.
"SINO NAMAN IYON?" ayos ni Bree sa pagkaka-high ponytail ng buhok.
Nakapagbihis na siya ng t-shirt at jeans nang lumabas ng locker
room at salubungin ni Manager Ken.
"Hihintayin kita sa parking lot, okay?" patuloy nito.
"Eh, hindi mo pa nga sinasagot ang tanong ko, sino ba iyang
sinasabi mo na gusto akong kausapin?" lakad na nila palayo sa locker room.
"Aba, malay ko. Fan mo siguro," hindi mapakaling iwas nito ng
tingin.
Bree narrowed her eyes on Manager Ken. "At bakit parang hindi ka
mahigpit ngayon sa mga fans ko?"
"Kasi, iisa lang naman siya. Hindi ka naman siguro dudumugin ng
iisang tao lang. At may mga tao pa naman dito sa gym, so I don't mind kung mauna
na ako sa sasakyan."

Duda pa rin siya na iyon ang dahilan kaya tinutulak siya ni Manager
Ken na kitain ang isa sa mga nag-gi-gym doon. 'Yung sinasabi nitong may mga tao pa
sa gym? Halos puro mga staff na nga lang yata iyon.
"Ayun siya," turo nito sa lalaking naka-fitting shirt na sunod-
sunod ang pagsuntok sa punching bag sa ring na iyon. Mag-isa lang ang lalaki doon
lalo na at malapit na magsara ang boxing gym na iyon.
His body was firm, muscled and shiny with a sheer blanket of sweat.
Wala siyang ideya kung ilang oras nang naroon ang lalaki para lang hintayin siya.
Hindi rin matitigan ng maayos ni Bree ang mukha nito dahil sa maliksing pagkilos.
Pero hindi nakaligtas sa kanya ang makapal nitong bigote at pangit na hair cut.
"Okay," lapit niya sa ring. "Susunod na lang ako. Baka selfie lang
ang gusto niya, at nahihiyang abalain ako kanina."
"Sige," pahabol pa nito ng tanaw sa kanila bago tuluyang umalis.
Yumuko si Bree para hakbangan ang lubid ng ring na iyon. Humina na
ang pagsayad ng suntok ng lalaki sa punching bag nang masulyapan ang presensya
niya. Bree stood straight and walked toward him.
"Hi," ngiti niya sa lalaki.
Habang palapit ng palapit, parang namumukhaan na niya ito.
Binundol siya ng kaba sa dibdib.
Tumaas ang sulok ng labi nito. Habang palapit, gumagala ang mga
mata niya sa pawisan nitong katawan, ang paninikit ng basa nitong t-shirt sa
makamundong ukit ng dibdib at tiyan nito.
She swallowed.
"Hi, Miss Bree," bati ng mababa nitong boses.
"Virgo?" titig niya rito. "Paano'ng... bakit ka nandito?" pamimilog
ng mga mata niya.
"Obviously, sumakay ako ng kotse para makarating dito—" hila nito
sa t-shirt paitaas.
Diyos na mahabagin, nakakatuksong hawakan ang katawan nitong basa
ng pawis. Ngayon na nakalantad na iyon sa harapan niya, parang gustong hagurin ni
Bree ng mga kamay ang dibdib at tiyan nito. Gagamitin niya ang sariling kamay para
punasan ang lalaki. Pwede na rin ang buo niyang katawan. Ikikiskis niya iyon kay
Virgo, sa pawisan nitong katawan para matuyo.
Kaya lang baka lalong tumagaktak ang pawis ng lalaki kapag ginawa
niya iyon.
Basa isampay na siya nito sa lubid ng boxing ring para mapatuwad sa
harapan nito.
Tapos...
Pinunasan na nito ang sariling katawan.
"Sorry, wala akong towel," he sighed with a soft, tired pant.
"Napilitan akong magkunwari na customer dito. I sneaked in without even
registering..."
"Ano?" gimbal niya. "Bakit..."
"You're obviously too busy for my phone calls," hila nito sa hoodie
na sinampay sa ring.
"Well, you're also too busy for my phone calls," pinanlakihan niya
ito ng mga mata.
Natakpan na ang magandang tanawin nang isuot nito ang hoodie
jacket.
"You know how I roll during daytime. Sobrang hectic."
"Kamusta naman ako, 'di ba?"
Nagkatitigan sila ng lalaki. Pareho yata nilang nagpatanto na bakit
ba sila nagtatalo? Walang kwenta na pag-awayan pa nila nito. Matatanda na sila at
alam na magiging busy sila. They should understand the situation instead of blaming
each other.

Kapwa sila natawa.

"Crazy," Virgo shook his head.
"Ang pangit ng hair cut mo," titig niya sa wig nito na ninakaw pa
yata ni Virgo kay Paul McCartney nung 1960s. He even have that moustache... Bree
gasped. "Are you copying Paul McCartney?"
Virgo took her hand. "Umalis na nga tayo rito."
Natawa siya. "Napaghahalata kang ang tanda mo na!"
"Bree," mariin nitong saway.
 She giggled, following him outside that boxing ring.
.
.
THEIR LIPS PARTED. Bree lowered her hips to sit comfortably on Virgo's lap
inside his car.
Nasa malayo ang ilaw mula sa hanay ng mga café at restaurants na
bukas ng 24/7. It was Virgo, in his odd costume, who entered and bought ice-cold
frappes for them. They had a few drinks before they started making out.
"I am still not convinced, na napapayag mo ng gan'un lang si
Manager Ken," paningkit ng mga mata niya rito. Her hand sexily traced and caressed
his jaw. She could not help admiring his lips. "I bet he knows it's you behind
this..." hila niya sa suot nitong bigote. "This moustache..."
"Huwag mo munang tanggalin," ngisi nito. "It makes you laugh."
"Ewan ko sa iyo," mahinang tapik niya sa kamay nitong pumipigil sa
kanya. "Your moustache is scratching my mouth, Virgo, tanggalin na natin iyan."
"But it makes you laugh."
"It tickles a little, okay?" She confessed, embarrassed.
Humalakhak ito. "Ako si Mr. Suave..."
Bree threw her head back and laughed. "Baliw ka!"
She placed a hand over his shoulder and pulled the moustache.
"Aw!" piksi ng katawan nito.
Natawa siya. She tossed moustache on the dashboard behind her.
Then, she grind against Virgo's crotch.
"I'm already tired," pagseseryoso ng tono niya.
"I know," titig nito. "Nakita ko naman, eh." Hagod ng mga kamay
nito sa kanyang kurba, mula sa bewang pababa sa balakang at gilid ng puwitan. She
felt him squeeze her ass. Bree smiled. "I did not come here for the sex, anyway."
"Hmmm..." sandal niya ng ulo sa leeg nito. "About PH Channel?"
He was silent for a while. Then it was too long, Bree decided to
lift her head. She cupped Virgo's face to make him look into her eyes.
"Come on," usig niya rito.
"Well," he sighed and took one of her hand away from his face.
Sumingit ang mga daliri ng lalaki sa bawat siwang sa pagitan ng kanyang mga daliri.
"Next week na ang Presidential Inauguration Ceremony ko."
"Yes," her eyes shone. "I know. I am very happy for you—"
"There will be a party after the oath-taking and parade."
"Hmmm," baba niya ng tingin. "So what? I understand if hindi mo ako
makakausap ulit kung ganoon. I am not your girlfriend or anything—"
"I am wondering if you'll be my date on that party."
Napatanga siya rito. "Seryoso ka ba?"

He nodded.
"Makikita ako ng mga tao roon."
He smiled mischievously. "Unless you wear a disguise."
Napatitig siya sa gwapo nitong mukha. Natahimik si Bree bago pagak
na natawa.
"Ako. Papupuntahin mo roon nang naka-disguise?"
"You know," he groaned as he tried to shift his body beneath her.
Pinilit nitong tumiwid ng upo nang hindi siya inaalis sa pagkakasakay sa lalaki. "I
can make a good excuse if you are with me in that party. Makakauwi ako ng maaga."
"Sasabihin mo na kinukulit na kitang umuwi agad?" she gave him a
bored look.
He smiled and nodded. Kinurot niya tuloy ito sa braso. "Aw!"
"Can't let go of that goody-two-shoes image of yours, huh?"
pananakot niya sa lalaki. "Hindi mo ba kayang sabihin na lang sa kanila kapag gusto
mo nang umuwi?"
"Come on, I want to be home early. I need to get a good sleep after
that and recharge," gagap nito sa kamay niya ulit. He drew his face closer to hers.
"And let's just say that I want you to be there with me. Remember our plans versus
the media. With you in there, Bree, it will make us feel that we're one step
closer to our goal. We will be celebrating with the clueless people in there."
"You're making us sound evil," alanganing ngiti niya sa binata.
"We are always evil in other people's eyes. When we do what makes
us happy to the expense of their happiness, we're automatically the bad guys."
Yumakap na lang siya sa lalaki. Napatitig si Bree sa kamay nito na
nakahawak pa rin sa isa niyang kamay.
"So," he murmured, his chin against her forehead, "are you
accepting my invitation?"
"Delikado iyang pinapagawa mo sa akin. Mas lalo akong hindi dapat
magkaroon ng mga kontrobersya ngayon..."
"I'm already the President, Bree," he emphasized, rubbing her arm
reassuringly. "If I don't want us to get caught, we won't be caught."
Lumayo na siya rito para titigan sa mga mata.
"You promise?"
He smiled and nodded, staring into her eyes.
Dahil sa titig nito, hindi niya namalayan ang paglapit ng mukha ni
Virgo sa kanya.
"If we get caught, we will be the biggest scandal of the century,"
he murmured with his lips brushing against hers.
"We wouldn't want that," pigil niya ang hininga, nakaabang sa mga
labi ng lalaki. "It will ruin our plans."
Sinunggaban siya nito ng halik. Halik na mas naging marahas.
Umalalay ang kamay ni Virgo sa kanyang likuran, mas lalong naging maharot ang
paglilikot ng kanilang mga katawan. His hand groped her everywhere, sneaked
underneath her shirt and pulled down her bra. Bree moved her hips, grinding harder
against his crotch until he was rock hard.
Dumiin ang isang kamay ng lalaki sa kanyang balakang, bumaba ang
mukha sa kanyang leeg para magpadulas ng halik doon.
"Virgo..." pikit niya, ninanamnam ang maingat na pagsipsip nito sa
kanyang balat.
His hand rubbed from her breast down to her stomach. Nagsumiksik
iyon sa waistband ng suot niyang pantalon.
"Virgo!" saway niya rito.

"I'll do all the work, Bree," he throatily whispered in her ear, a

hotness that increased her itch for him. "All you have to do is lay down, part your
legs, and let me fuck you real nice."
She bit her lower lip. What a tempting offer.
"You deserve it, don't you? After a hard day full of workload...
you deserve to relax and be fucked thoroughly... Miss Bree."
Umalis siya sa kandungan nito.
"Bree..." may pagmamakaawa at pagprotesta sa tinig nito.
Sumiksik si Bree sa pagitan ng dalawang upuan sa harap ng kotse
para marating ang backseat. She was now all-fours on that seat when she turned to
Virgo. She bit her lower lip and gave him a sultry gaze.
"Fuck me, Virgo," she sexily purred. "Make it thorough and real
nice."
Maluwag ang pilyo nitong ngisi. "Yes, Miss Bree," sunod na nito sa
kanya sa backseat.
.
.
.
***
.
 .
.
"NAG-TEXT naman ako sa iyo," nagkukumahog na sagot ni Bree kay Manager Ken.
Kasalukuyan nilang tinatahak ang hallway papunta sa studio kung saan siya may
guesting. Bree was rummaging through her bag.
Nasaan na ba 'yung wet wipes niya?
Frustrated na ini-zipper niya iyon pasara at sinikap na masabayan
si Manager Ken.
"Kahit na," mariin nitong sagot. "Saan ka pumunta kagabi? Bakit mo
ako tinakasan? Nagpaalam ka pa, eh nakaalis ka na ng gym!"
"May gusto lang akong daanan."
Huminto ito sa paglakad kaya napalingon siya rito at tumigil na
rin.
"Uy, tara na! Baka ma-late tayo!" pasimpleng pisil ni Bree sa
nananakit pa na balakang.
"Bree," seryoso nitong titig sa kanya. "You are really putting
yourself into a very big trouble this time."
"You knew. Sabi na," talikod niya rito para lumakad na papunta sa
kanilang sadya.
Sumabay sa kanya si Manager Ken.
"Hindi ko alam kung kailan pa ito," anito. "At kung paano
nagsimula. May bigla na lang bumisita sa tinitirahan ko na mga guards at tinakot
ako na sumama sa kanila. Kung hindi malalagot ako. Mamatay-matay ako sa takot,
Bree!" Namakla na ang tono nito. "Diyos ko! Bakit siya pa! Bakit ang Pre—" nagpigil
ito sa takot na may makarinig. "My God! My goodness gracious!"
Doon lang niya napagtanto ang tunay na nangyari. "Ganoon ang ginawa
niya?"
"Dinala nila ako sa kotse. Naroon siya."
Bumalik ang alaala ng gabing iyon kay Manager Ken.
Virgo was in his suit, sitting on the other side of that darkly lit
passenger seat of the car. Ito naman ay nakasuot lang ng boxer shorts at sando.
Nasa kalagitnaan kasi ng tulog nang sapilitang kunin ng mga tauhan ni Virgo.
Pagkatapos, iniwanan na sila ng mga ito para magsolo sa sasakyan.
"Keep an eye on Bree," mabigat nitong wika na may kalakip na matiim
na titig. "I know you will. I can see that you really care about her. Hindi ka
tulad ng iba na sasamantalahin anuman ang kahinaan o kapintasan niya. Why your care
for her is genuine, I don't know. And I won't like to know. Ang mahalaga sa akin,
bantayan mo siya ng mabuti."
"B-Bakit? A-Ano'ng... Ano'ng meron sa inyo ni Bree?"
"There will be times that I would like to see her. I might sneak
away so I require your help to make it work. Hindi mo na kailangang i-accommodate
na magkausap kami. Minsan, okay na ako na makita lang siya."
"Diyos ko..." nilalamig na yakap ni Manager Ken sa sarili.
Nangangamba na may pagka-stalker ang bagong pangulo ng Pilipinas.
"Just update me where she is, and if I can, I'll be there."
"Bakit ko gagawin iyon?"
"Alam mo na dapat mong gawin iyon. I have the power to make things
hard for the people who goes against me."
"Now that's abuse of power," mariin nitong saad. "Wala kang
pinagkaiba kay Aries Ferdinand—" napasinghap si Manager Ken. Natigilan dahil sa
gulat. Saan ba nito nakuha ang lakad ng loob na sagutin si Virgo?
That side glance was so scary, Manager Ken hugged himself tighter.
"Stop talking about things you don't know. If you want to be paid,
I'll gladly do it."
"Huwag na," iwas ni Manager Ken ng tingin. "Baka mamaya niyan,
galing pa sa kaban ng bayan ang ibayad mo sa akin."
"I think Bree is a good company for you, Ken. You're confident to
be brutally honest, no matter who you're talking to."
Ewan ni Manager Ken kung bakit natuwa sa compliment na iyon.
 "Simple at madali lang naman ang gusto ko. Tulungan ako na
masiguradong safe si Bree, at makikita ko siya kapag may pagkakataon."
"Bakit hindi si Bree ang kumbinsihin mo? Hindi 'yung gagamitin mo
pa akong tulay—"
He chuckled lowly. "I tell you, she won't mind this set up. Ayoko
lang na malaman niya dahil baka mag-alala siya sa akin. She'll think that I am
putting myself in too much risk for doing this. I don't want her to ask me why I
want to do this."
Nagulat si Manager Ken nang mawala sa tabi nito si Bree. He turned
around and found her a few feet away from him. Kanina pa siya napatigil sa
paglalakad dahil sa mga sinabi nito.
"Tama siya..." mahina niyang bulong nang mabalikan ng manager. Mula
sa blangko na pagkakatitig sa kawalan, napunta ang mga mata niya rito. "Bakit niya
ito gagawin? Bakit umaabot na siya sa ganito?"
"Iyan ang sinasabi ko sa iyo," sermon na nito. "Kung kani-kanino mo
na naman ini-involve ang sarili mo, Bree! Malay ba natin kung may gustong pumatay
na diyan kay..." lumingon ito sa paligid bago binanggit ang kasunod, "kay President
Virgo? Damay ka, girl. Damay ka kapag may nakaalam ng involvement mo sa kanya!"
She shoulders dropped.
"Ngayon, may idea ka na kung bakit tinatago ka niya. Kung bakit
pati ako ngayon, pinagbabantay niya sa iyo ng mabuti at ginagawang taga-update
n'un! Malay ba natin kung may natatanggap na siyang mga death threats? At baka
nabanggit ka?"
Napalunokna lang siya sa narinig.

- - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - -

Chapter 41: The Speech That Killed Him

HINDI MAHULUGANG KARAYOM ang dami ng mga tao sa grandstand

na pagdadausan ng oath-taking ni Virgo. Nakapalibot ang mga reporters,
photographers at videographers nakumakatawan sa media. Pabalik-balik sa paglilibot
ang buong security team na nakatalaga, maging ang mga kapulisan para siguraduhing
magiging matiwasay ang event na nagsimula sa pag-sworn-in ng newly-elected Vice
President, mula sa kalabang partido, na si Norman Rosendo. Nung palapit na ang oras
ng oath takin niya, doon na tuluyang bumaha ng mga tao. Maraming kumakaway na mga
flaglets at banner na may pangalan o mukha ni Virgo.
There were drum rolls, playing of 4 Ruffles and Flourishes, honor
guards and 21 gun salute for him and the man he will replace as Philippines'
president— Timoteo Asis. Bumaba sila mula sa presidential car, makisig sa kanilang
mga barong, at doon na tumindi ang mga hiyawan at palakpakan.
Naghalo-halo ang reaksyon ng mga tao nang makita siya. Masaya,
masigla at masigabo ang palakpakan at hiyawan, ngunit may sumingit na pag-Boo at
ilang panghahamak sa pagkakalulok sa pwesto bilang pangulo.
Hindi nakaligtas sa kanyang pandinig ang pagsigaw ng ilan ng Hindi
makatarungan!, Anak ng Corrupt!, Mandaraya!
Sinamantala naman iyon ng media para mabigyan ng ibang anggulo ang
ire-report ukol sa event. Ngunit nanatili siyang kalmado. Years of rehearsal made
him insensitive to these people's remarks. Years of experience made him strong.
Something he wished Bree has learned, if only she had been with the
right people early on in her life.
Virgo believed one thing that Bree didn't— that what majority of
the people say is not always the truth. A reason why after the elections, people
stay disappointed. Nadadala sila sa sinasabi ng majority kung sino ang pinaka-
magaling, kung sino ang karapat-dapat.
Then their expectations were proven wrong.
 And who do they blame?
Other voters or the person they elected, but never themselves.
Kaya kung iniisip ni Bree na hindi sapat ang galing nito dahil kakaunti lang
ang nakakapansin... nagkakamali roon ang dalaga...
But Virgo cannot just tell her that. It is in human's nature to see or
experience first, before they believe something. Words are not always easily
believed in despite their power.
Tumugtog ang Lupang Hinirang, at nagpaalamanan ang Armed Forces of
the Philippines kasama ang mga mataas na opisyales nito sa paalis na dating
pangulo. Matapos ang speech ng Dating Pangulo, alinsunod sa tradisyon ang hindi
nito pagtapos sa seremonya para umuwi na kaagad sa sarili nitong tahanan.
Then, it was time for Virgo's oath-taking.
"I, Virgo Kristofer Ferdinand, do solemnly swear that I will
faithfully and conscientiously fulfill my duties as President of the Philippines,
preserve and defend its Constitution, execute its laws, do justice to every man,
and consecrate myself to the service of the Nation...." He paused to look at the
wave of people before his very eyes.
The wave of people who were now looking up to him, hoping that this
time, they chose the right person to pull them out from poverty and the country's
issues.
The wave of people who also shouted insults at him.
The wave of people who probably still doubt him.
"So help me, God," mabigat na pagtatapos niya sa panunumpa bago
iyon sinundan ng 21 gun salute at tugtugin ng 4 Ruffles and Flourishes. Then the
presidential anthem.

.
.
"YOU MUST BE OUT OF YOUR MIND," wika kay Bree ni Manager Ken habang naglalakad
pabalik sa kanyang bahay.
Kagagaling lang nila Bree sa isang spa. Ala-una na ng hapon kaya
nabahala siya. Ibig sabihin kasi, nagsimula na ang inaugurational ceremony ni
Virgo. They said it will be televised. Too bad she didn't get to watch it from the
very beginning. But she was relieved by the thought that there will be a video of
it on the internet.
"What?" nakangiting sulyap niya rito. "Gagalingan ko naman ang
pagme-make-up," masigla niyang tawa habang sinususian pabukas ang pinto.
"Nahawaan ka na ng overconfidence niyang Mr. President mo, Bree,"
iling nito.
"Shhh!" she placed a forefinger on her lips and looked around. Wala
namang katao-tao sa loob ng kanyang bakuran. She slyly smiled at her manager before
entering the house.
"You're already a great actress, okies? Huwag mo nang dalhin sa
pulitika iyang pagiging aktres mo!" sara nito nang pinto.
"Halika," excited na kaway niya kay Manager Ken papasok sa kanyang
kwarto. "If you see the gown that Virgo gave me, papayag kang um-attend ako!"
"Hay naku, darling, eh 'di hindi ko na lang titingnan iyang gown na
iyan—" nasa kalagitnaan pa lang ito ng paglilitanya at patalikod na nang hinablot
ito ni Bree sa braso para hilain. "Ah, bruha ka!"
"Tara na!" hila niya athalos lumuwa ang mga mata ni Manager Ken
nang makita ang gown na nakahiga sa kanyang kama.
"You see!" she almost squeaked behind her manager and held his
shoulders. "Isn't it beautiful?"
"Alam naman niya ang risk," matabang nitong sagot. "Ano at gusto ka
niyang um-attend sa ball na iyan? Baka ibang ball ang gusto niyang puntahan mo."
"Ewan ko sa iyo!" natatawang palo niya sa braso nito bago umupo sa
paanan ng kama at dinama ang tela ng ball gown. "Hawakan mo, oh," tingala niya
rito. "Ang ganda nung tela."
Manager Ken let out a sigh. Sanay na ito sa paminsan-minsang
pagiging inosente ni Bree. Why wouldn't she act that way? Eh ngayon-ngayon lang ito
nakakaranas ng mga magagandang bagay sa buhay nito. Kahit na simpleng mga pa-
merienda nga lang, basta libre, nagliliwanag na sa tuwa ang maganda nitong mukha.
Now that Bree was having her big break in showbiz, people are starting to treat her
better. And surprisingly, she was also starting to lose the bitterness and
disillusionment she used to have.
Bree was smiling more.
Aside from that, she was already in her late thirties, the age when
women become more carefree and relaxed with their lives. Where women have the
courage to take more risks even if it was just for fun. Women can't do that in
their early twenties, when they were young and scared of failure. When they were
young and hungry to change the world. A woman in her thirties was already aware of
it all. And what is the best course of action for a wise, older uncommitted woman
but to take things easy and just be... happy?
Tulad ngayon. Para kay Manager Ken, nakikita nito na nag-eenjoy si
Bree sa anumang involvement nito kay Virgo. At nakikita rin ng lalaki na mukhang
inuunti-unti na ng presidente ang pagi-spoil dito.
Ayaw namang isipin ni Manager Ken na pag-ibig ang nagtutulak kay
Virgo na gawin ang mga ito para kay Bree.
Manager Ken cares for her so much. So, so much.
That's why he remain restless about Virgo's real intentions for
Bree.
Manager Ken was gay— old and experienced— to know that men didn't
just settle with a woman or a gay at first, without getting something in
return; because men are smart by being practical.

They only let themselves fall when it's safe to let go of

their limitations and just fall in love.
Manager Ken let out a heavy groan. "Eh nitong nakaraan lang, may pa-emote-emote
ka pang bruha ka na natatakot kang madamay kung may death threat nga diyan kay Mr.
President mo, 'di ba? Anyare?"
"He's Virgo," Bree smiled at him. "Sisiguraduhin niya na magiging safe ako.
Kaya ka nga nandiyan, 'di ba?"
Naeeskandalong nasapo nito ang dibdib. "Naku, Diyos ko! Anon'g kaya nandito
ako? Pakiusap, Bree, hindi ako madadamay kapag may gustong pumatay sa inyo!" Nag
drama na ito. "Diyos ko, Bree!"
She giggled. "You have so little faith," Bree stood up and sashayed toward her
manager. Hinaplos niya ito sa mukha bilang paglalambing ng isang kaibigan. "I'm a
celebrity, right? Presidente si Virgo. Kaya ano ang kinakabahala mo?"
"Iyan. Na celebrity ka at Presidente si Virgo!" tabig nito sa kamay niya.
"Diyos ko! Bakit ba kayo nag-joined force? Ano'ng meron? Divide and conquer? Sa iyo
ang media, sa kanya ang pulitika?"
Bree smiled knowingly. Manager Ken accidently say things that make sense.
But she would not give him a clue about that.
It was true that days ago, she was scared why Virgo needed to be extra about
her safety. Pero naunawaan na rin niya ang sense niyon. Kahit walang banta sa buhay
nila, mas kailangan nilang maging discreet sa pagkikita at tungkol sa involvement
nila.
Para na rin iyon sa kanilang plano na makuha ang PH Channel.
.
.
TUMAYO SA TAPAT NG PULPITO si Virgo para ibigay ang kanyang inaugural address.
Tinanaw niya ang mga tao na nakapaligid, patuloy sa pag-cheer sa kanya bago unti-
unting humupa ang ingay ng mga ito. Nadala yata ang mga ito sa kanyang
determinadong titig.
 Now, he got everyone's attention of him.
The camera's continued clicking,the videographers pointed their
lenses on his direction.
Nilapit niya ang mga labi sa mikropono, walang kahit anong kodigo
sa lapagan ng pulpitong iyon habang kinakalma niya ang malakas na pagkabog ng
sariling dibdib.
Nakaabang ang mga mata ng lahat. Saksi maging ang importanteng mga
opisyales ng gobyerno at mga local officers na kinabibilangan ni Mayor Cheska
Fidel.
Nagsimula nang bumati si Virgo. Nakakabinging katahimikan ang
sinagot sa kanya ng mga tao kaya nagpatuloy na siya sa pagsasalita. Nilahad niya
lahat ng kanyang plano para sa bansa, the usual improvements and development. Pro-
poor projects, pro-Mother nature concerns, and abundance in national economy within
his term.
Same old, same old.
Because it is human nature, not to reveal all of their real
intentions to get people's side.
"Maraming salamat sa paghihintay ninyo sa akin," at may kung anong
sumaling sa kanyang damdamin. Hindi niya inaasahan na iyon ang unang katagang
bibitawan. "Maraming salamat dahil sa kabila ng paulit-ulit na pagsubok sa inyong
katatagan at pasensya, nandito pa rin kayo at ginagawa ang parte ng bawat isa
bilang mamamayan ng Pilipinas, isa na roon ang paghalal sa akin bilang inyong
pangulo.
Maraming salamat sa paghihintay ninyo sa akin, dahil patuloy kayong
naniniwala na may pag-asa pa rin ang bansa. Na makakahanap kayo ng mabuting lider
na mamumuno rito at tutulong sa bawat pagsusumikap na ginagawa ninyo makatulong
lang sa ating bansa.
Minsan, nakakasawa ang paghihintay. Lalo na kung wala naman tayong
kaalaman kung darating pa ba ang taong hinihintay natin... o ang pagbabago na
inaabangan natin. Dahil may kurapsyon pa rin sa paligid, iba't ibang uri ng pang-
aabuso, banta sa kaligtasan ng bansa at kakulangan sa hustisya dahil sa mga opisyal
ng gobyerno o kasapi ng media na may mas kinikilingan.
At sa tingin ko, hindi natin ito kasalanan. Nagkamali tayo pero
hindi nagkasala.
At nagkamali tayo dahil may nakaligtaan tayong matutunan o malaman.
Nakakatuwang isipin na bukas ngayon ang kaisipan ng bawat isa sa pagbabalik ng
nakaraan sa kasalukuyan, hindi para maulit kundi para sa pagkakataong ito... ay
itama.
At ngayong nandito na ako," hope glinted in his dark eyes as he
smiled handsomely, "tapos na ang ating paghihintay."
Nang umatras siya mula sa pulpit bilang senyale na tapos na siya,
may pumutok na baril.
.
.
.
***
AN
At hanggang dito muna ang updates today! Kitakits bukas para sa kasunod na mga
chapters! Share to your friends too na updated na ang #SLIDE! Happy weekend too!!!
<3 <3 <3
With Love,
ANAxoxo

- - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - -

Chapter 42: Maria Clara

 HINDI LUBOS MAISIP ni Bree kung ano ang kalalabasan ng
pagsusuot niya sa gown na pinadala ni Virgo kay Greg sa kanya, ilang araw na ang
nakakalipas. Nang matapos siya sa pagme-make-up, hinarap ni Bree ang kasuotan na
nakalapag sa kama. Suot na niya ang putting sleeveless na kamisa, kaya ang
pinatungan na niya iyon ng isa pang kamisa na bell-sleeved na napapatungan ng lace
na maganda ang disenyo ng mga detalye. Then, she put on the big skirt of the gown.
Palobo iyon at humahalik sa sahig ang dulo ng palda. She had to face the mirror to
check how it wonderful it looked.
She looked regal bathed in soft gold clothing with colorful
stitched details at the hem of her bell-sleeves and on strategic places of the
skirt. Ayon kay Virgo, isa iyon sa disenyo ng fashion-designing student na kaibigan
ng kapatid nitong si Libby. Kaya kitang-kita niya sa kasuotan ang pagiging henyo at
malikot na imahinasyon ng isang baguhang designer na uhaw sa exposure at hindi pa
nalilimitahan ng mga kritisismo o expectations. She smiled proudly and was
interrupted by a knock on the door.
"Bree? Tapos ka na ba?"
"Ah!" masayang tungo niya sa pinto para pagbuksan si Manager Ken.
"I'll need your help now!"
Napaawang na lang ang bibig ni Manager Ken nung bumungad siya rito.
Nanlalaki ang mga mata na pumasok nang bigyan niya ito ng daan.
"How do I look?" ngiti niya rito.
"Diyos ko..." nagdadalawang-isip ito na hawakan ang kanyang mukha.
Nag-angat lang ito ng kamay pagkatapos, binawi rin agad. "Ang ganda nung gown...
pero ikaw..."
Nag-alala tuloy siya. "Bakit?" Bumalik si Bree sa harapan ng
salamin. "Maganda naman, ah?" hilig niya ng mukha.
Nakisilip na rin si Manager Ken. "Oo nga, pero paano ka naging
mapanga?"
Napabungisngis siya. "May nakita kasi akong tutorial sa YouTube."
She showed off the container of a nose and scar wax. "Here! Ginamit ko para mag-
mold ng dagdag panga."
Namilog ang mga mata nito. Kahit bakla si Manager Ken, medyo
matanda na ito ng ilang taon kay Bree kaya hindi na nakikipagsabayan masyado sa mga
bakla sa generation ngayon na magagaling sa make-up transformations. He knew make-
up but not this kind of transforming the whole face with make-up!
"K-Kahit na... how did you do this sorcery?"
Natawa siya. "Practice, Manager Ken. A week of practice!"
Buti na lang talaga at nasingit pa niya iyon sa hectic niyang
schedule.
Bukod sa ginawa niyang mapanga ang sarili kaya medyo lumaki tingnan
ang kanyang mukha, Bree made her eye brows straight, instead of following her own
natural arch. She also put on an eyeliner and longer false eyelashes. Kaya
nagmukhang may kasingkitan ang kanyang mga mata. There was an air of snobbish and
bored aristrocrat in her latest look.
"Now," upo ni Bree sa tapat ng dresser, "tulungan mo ako na ayusin
itong panuelo ko," suot niya sa mala-transparent na yellow gold scarf na katerno ng
kanyang kasuotan. "It should cover my nape."
Pumuwesto ito sa likuran niya para ayusin iyon. "Kinakabahan pa rin
ako. Baka may makakilala sa iyo."
"Sa hitsura kong ito?" titig niya sa sariling repleksyon bago
binalik sa inaayos niyang pin para ma-secure ang panuelo na studded din ng ilang
mamahaling beads at crystals. "They won't recognize me. Lalo na at gagamit ako ng
wig!"
Ang tinutukoy ni Bree na wig ay 'yung binili niya sa cosplay shop.
Kulay blonde iyon at naka-bun nang hairstyle.
.
 .
GUNSHOT. THEN IT WAS FOLLOWED by another. And another.
Hanggang sa natapos ang 21-gun salute.
Nakangiting umatras si Virgo at tuluyang nilayuan ang pulpito.
Nang matapos ang seremonyas para sa kanyang inauguration, bumalik
siya sa presidential car para maihatid sa Malacañang. Ayon sa tradisyon, kapag
nanumpa na ang isang President-Elect iyon na ang nagseselyado sa posisyon nito sa
gobyerno. Ganap na itong Pangulo ng Pilipinas. At dapat na mauna ang panunumpa bago
hayaan si Virgo na akyatin ang grand stairs ng Malacañang kasama ang pamilya niya
bilang pagsisimbulo na sila na ang maninirahan doon.
Nang marating ang Malacañang Palace, sinalubong siya ng mga
reporters. Bumakod ang mga tauhan ni Jordan at si Greg para bigyan siya ng daan.
Nakaabang na rin malapit sa entrance ang kanyang pamilya— ang inang si Laila at ang
mga kapatid na si Leo at Libra. Sa Inaugurational Ball naman daw dadalo ang ate
niyang si Ginny kasama ang pamilya nito.
He walked towards them, escorted by top government and military
officials of the country. Then, he was left with his family to ascend the grand
stairs. Sunod-sunod ang naging pag-click ng mga camera. May mga photographer na
ring nakaabang sa taas, sinasalubong sila ng sunod-sunod na shots ng camera.
Hindi magawa ni Laila ang ngumiti. But the polite and innocent
smiles in his siblings faces encouraged Virgo to stay calm and smile as well.
Pagkatapos ng sunod-sunod na interview, ang paroon at parito ng mga
reporters para makuha ang panig ng mga bisita at local officials na um-attend sa
inauguration, pinaalis na ang mga ito ng security at hinatid sa assigned na silid
sa Malacañang para sa mga ito. Doon, binigyan ang mga ito ng refreshments at lugar
na mapagpapahingaan para maging handa sa gaganaping party mamayang gabi.
Naging abala na rin ang mga organizer sa pagdo-double check ng
listahan ng mga karagdagang guests na dadalo sa Inaugurational Ball. Panay ang
palabas sa TV ng update tungkol sa event, gayundin ang video ng mga na-interview at
ang kasalukuyang preparasyon para sa pinakamalaking salu-salo sa Malacañang.
Malakas ang pagtakatak ng mga keyboards sa silid ng mga editor at writers para
mabilisang makapag-post sa kanilang blogsites o website ng pinagta-trabahuang
publisher ng dyaryo. May mga nagagalak, mayroon namang mga skeptical dahil lugmok
na raw sa kahirapan ang Pilipinas, bakit nag-aaksaya ng napakalaking halaga ngayon
ng pera para sa isang engrandeng Inaugurational Ball. Bakit hindi na lang sumunod
sa nasimulan nang simpleng Inaugurational Reception.
Ilan sa mga katanungan na wala pang malay si Virgo.
Nasa pribadong waiting room ang lalaki kasama ang kanyang pamilya.
Nakahinga siya ng maluwag nang puminid na ang pinto at humalili ang
katahimikan sa paligid.
"How are you?" lingon niya sa nakaupong ina at mga kapatid.
"Ayos naman, Kuya," sagot ni Leo. He wore a weary smile, yet
dashing in his white barong. "Na-bored lang ako."
Natawa si Libby. "Puro games kasi ang gusto mo."
"Whatever," he slouched, playing a mobile game on his cellphone
now.
"Drinks, Ma?" tanong niya sa nananahimik na ina. Glamorosa ito sa
suot na pink na Filipiniana.
"No, thank you," sandal nito sa backrest ng upuan.
Pilit tuloy ang naging ngiti niya bago ito lapitan.

"Ma..."
Tumayo na ito at tumungo sa isang shelf ng mga libro. Sumunod si
Virgo sa ina.
Her hands smoothly passed on each book spine. Hindi humihinto
hangga't hindi natatagpuan ang titulong hinahanap. Malungkot na nagbaba ito ng
kamay at napatitig sa hanay ng mga libro.
 "Sa mismong pwestong ito ko iniwan 'yung librong iyon..." matamlay
nitong ngiti.
"Dito na naman tayo titira, Ma. You'll have all the time to search
for that book. Baka may nakabasa lang at nagustuhan din... tapos, sa ibang pwesto
na nila nailagay, hmm?" hawak niya sa mga balikat nito.
"Bakit ba..." bagsak ng mga balikat nito, "hindi tayo nakuntento?"
"Don't tell me you're still scared, Ma," he smiled reassuringly as
Laila lifted her eyes on him.
"Ano ba ang makukuha natin kapag napatunayan mo na hindi tayo
masasamang tao? Paglingkuran mo man ang buong Pilipinas ng tapat, hangga't ikaw ang
nasa mataas na posisyon, ikaw pa rin ang masama. Ikaw pa rin ang mamatain nila
dahil nasa mas komportable kang lugar... kumpleto ang pagkain sa hapag... may
presidential privileges na wala sila... Nauunawaan mo ang kalagayan nila pero
iisipin nilang hindi dahil lang sa iba ang estado natin sa kanila."
Ngumiti lang siya. Alam ni Virgo na wala. Wala silang mapapala.
Kaya hindi iyon ang orihinal niyang plano.
.
.
THAT NIGHT, LAILA WALKED AROUND THE RECEPTION HALL. Nakaabang na roon ang mga
guests, hinihintay ang pagsisimula ng Inaugurational Ball. Unang parte ng salu-salo
ay ang isa-isang pagbati at pakikipagkamay ng mga bisita kay Virgo. Iyon ang
dahilan kaya ilang oras lang nagpahinga ang binata. Nang makumpirma ang dami ng
guests, walang anu-anong nilisan nito ang waiting room. Maaga itong makikipagbatian
para on-time masimulan ang party.
While Virgo was busy with the handshakes and small talks, Laila
observed the hall. Kaliwa't kanan pa rin ang balkonahe, kung saan sumisilip ang
hanay ng kumikislap na light fixtures. Sa pinaka-sentro ng kisame ng bulwagan ay
ang mas malaking chandelier. Hinanap ng mga mata nito ang larawan ni Aries, kahanay
ang portraits ng mga nagdaang pangulo ng Pilipinas. Nang mahanap ang sadya,
nanatiling nakatingala doon ang ginang. Titig na titig.
Hindi kayang itago ng mga mata nito sa larawan ng asawa ang
pangamba. She knew her son but at the same time she didn't— it was the feeling
looming all over her upon knowing what her son could do. Her son could do the most
unexpecting things. Things nobody could figure out.
Even her.
"Madame."
Napalingon si Laila sa tumawag dito. She was welcomed by Mayor
Cheska's warm, delicate smile. Nakasuot ito ng puting Filipiniana— short sleeves
puffed, a sweetheart neckline and pink, glittery embellishments. Naka-low bun ang
buhok nito.
"Hi," pinasigla nito ang tinig. "Have you greeted my son already?"
"Hindi pa po," ngiti nito. "I am just wondering if kayo po ba ang
isasayaw ni Presidente mamaya sa Rigodon De Honor."
Something made her heart sink. "Rigodon De Honor..."
That dance... was one of her favorite dances.
Bago tuluyang pinalitan ng kasimplehan ng Inaugural Reception ang
pagiging engrande ng Inaugural Ball, naranasan iyon ni Laila.
Aries would make sure that she would be the best-looking woman in
the whole gathering, gather every famous fashion designer in the country, scout
overseas for the most precious jewels, just to parade her around by her husbad in
that dance.

She would shine. She always shone. Aries always made Laila feel that
way.
Napangiti na lang ang ginang. "I don't know, hindi naman nabanggit
ng anak ko na isasayaw niya ako. Pero kaya ko namang makisabay."
Cheska's smile weakened, she still politely nodded. "So how are
you? I hope hindi masyadong naging tiring ang preparations para sa event. It's
unusually hot outside by the grandstand."
"Hay..." buntong-hininga nito. "Sinabi mo pa. Akala ko nga
hihimatayin na ako sa init."
.
.
.
MAG-A-ALAS-SIYETE na nang marating nila Greg ang Malacañang Palace. Nilingon ng
driver si Bree na mag-isa lang sa backseat ng pribadong sasakyan ni Virgo.
Napatanga saglit bago nakahuma ng sasabihin sa kanya.
"Tatawagan ko lang saglit si Presidente, Ma'am," anito bago naging
abala sa cellphone.
It felt so weird, to hear people, even Greg, call Virgo Presidente.
Tumanaw siya sa black tinted window ng sasakyan. She was indeed
going inside a palace. Dinama niya ang tela ng suot na damit. The skirt was made a
little bulky by the intricate stitching and shiny beads.
Napangiti siya.
Napaangat siya ng tingin nang marinig si Greg.
"Yes, Sir, nandito na po kami."
Silence.
"Okay po."
Binaba nito ang cellphone sa dashboard at muling umandar ang
sasakyan.
Saan kaya siya papapasukin ng lalaki? May secret passage ba sa
Malacañang? May underground pass? May secret elevator? O baka naman sa back door
niyon?
Huminto ang kotse sa tapat ng mismong entrance ng palasyo.
Napalunok siya.
Sa main entrance?
Pumaling ang ngiti niya.
Pinagbuksan na siya ni Greg ng pinto. Sumilip muna siya at
naghihintay na alalayan din ng lalaki pero hindi ito naglahad ng kamay. Tumanaw
ito sa hagdan kung saan pumapanaog na si Virgo. Bree peeked and could not help
smiling.
He was a magnificent specie, an irresistible splendor of a man—
dignified in his white Barong and clean, black slacks. A Philippine flag brooch was
on his chest. His hair swept nicely.
Tumango ito kay Greg, nagpasalamat bago yumuko ng kaunti para
alalayan siya sa pagbaba ng kotse at silipin na rin siya ng kaunti.
Sumalubong ang pagbagsak ng panga ng binata sa kanya. Pigil ni Bree
ang mapangisngis.
"Don't worry, ako talaga ko," lapit niya na dahilan ng gahiblang
distansya ng kanilang mga labi.
He smiled wider, gaining the confidence that he's holding the hands
of the right woman— the woman he really invited.
"You're really a good actress," he murmured, hindi maalis-alis ang
ngiti sa mga labi nito. "And you're gorgeous... It's just that... I miss the Bree
face."
"Of course, I'm a good actress and still gorgeous," natatawang
harap niya sa entrance. "Let's go, Mr. President. Baka hinihintay ka na roon ng mga
bisita."

At sabay nilang inakyat ang grand stairs. Hindi maiwasan ni Bree na

maglikot ang mga mata. First time lang niyang makapasok sa Malacañang, ang makaapak
sa pula nitong carpet na nakalatag sa hagdan. Nasilayan niya ang mga paintings na
nakabitin sa balkonaheng pumapalibot sa grand stairs.
As they arrived at the Reception Hall, they were welcomed by the
sparkling chandeliers, a line of portraits of preceding presidents of the country
lined on the walls, vases of colorful flowers and people.
Lots of people in their formal Barong and Filipinianas of different
fashion, color and designs.
"Everything is so glamorous here," she could not help murmuring.
Titig na titig lang sa kanya ang nakangiting si Virgo. "What did I
tell you? Your world and my world... we're not so different... you and I."
Hindi naman maalis ang mga mata niya sa mga tao. Halatang tumigil
ang mga ito sa pakikipagdaldalan o pakikipagkamustahan sa mga kasama nang mapansin
ang presensya nila. Virgo gently released her hand and placed his hand behind her
waist. His palm pressed against her lower back. Hinawakan ni Bree ang sariling mga
kamay, maingat na nilapat iyon sa bandang kandungan ng suot na palda.
She displayed a soft smile on everyone.
Siyang alalay sa kanya ni Virgo para lapitan na ang mga ito.
Karamihan sa mga nadadaanan nila ay bumabati o tumatango. At
tinutugon naman nila iyon ni Virgo.
Most women lean on their friends and began whispering to each
other.
"Isn't she too extra?"
"Overdressed."
"But admit it, ang ganda niya."
"This is a formal party. Is she going to attend a pageant?"
Nahigit niya ang paghinga.
Bree just thought she could add a little crown on her head. Oo nga
pala, political world ang involved sa dadaluhan niyang party. Hindi showbiz.
Lumapit si Virgo sa isang lalaking naka-Barong din at sinabihan ito
na sisimulan na ang Rigodon De Honor. Then he turned to her, taking her hand.
"I already taught you how this dance is done, right?"
These past few weeks, Virgo did. So Bree nodded.
Lumapad ang ngiti nito. "Then, show me what you learned."
At hinayaan niyang igiya siya ng lalaki sa kalagitnaan ng hall na
iyon nang mahawi na ang mga tao. Nakabuntot sa kanila ang mga opisyal sa military
na matataas ang ranggo, kasama ang mga kabiyak nito. Gayundin ang ilang mga senador
na na-assign para makiparticipate sa sayaw.
The main purpose of a Rigodon De Honor is to introduce a man and
his partner. They would walk around, dance in squares and exchange bows or
curtseys. Magiliw na ngumiti si Bree sa makakatapat na mga opisyal, nagku-curtsey
bago iangat ulit ang kanang kamay para hintayin na gagapin iyon ni Virgo. He would
hold her hand everytime they would resume their initial position of standing side
by side. May mga choreographer din na uma-assist sa kanila, binibigyan ang mga
partisipante ng sayaw ng cue kapag hahakbang na pasulong.
Her heart stopped when she met Cheska.
Ngumiti ang babae at nag-curtsey. Nag-aalangan na ngumiti rin siya
rito at nag-curtsey.

God, kung alam lang niya ang mga kabaliwang pinagsasasabi ko noon kay
Virgo patungkol sa kanya. Nakakahiya.
Hindi rin mapigilan ni Bree na sundan ng tingin si Virgo. Hanggang
sa makatapat na nito si Cheska. He bowed and she curtseyed. Tila may sinabi ang
babae na nginitian lang ni Virgo. Dahil sa saliw ng tugtog siguro kaya wala nang
oras ang lalaki na sumagot. Lumakad na ito palagpas kay Cheska at bumalik sa
kanyang tabi.
"She asked who you are," tila basa ni Virgo sa katanungan sa
kanyang isip.
Hindi siya makatingin sa lalaki. Nakasunod ang mga mata niya kay
Cheska na nakabalik na sa tabi ng tito nitong si Senador Owen Fidel. Nasalo ng
babae ang kanyang titig, ngunit hindi tinugon ang kanyang ngiti.
 After the traditional Rigodon De Honor was the ballroom waltz where
everyone can dance with anyone. As Virgo held Bree within his arms, that's when she
began to slowly lighten up.
Tiningala niya ang lalaki at pinagmasdan.
"How's your day?" malambing niyang tanong habang pinipilit nilang
sabayan ang saliw ng musiko mula sa orchestra.
He smiled, his handsome glory backgrounded by the glittering
lights... similar to how the stars did when they had sex on the deck of
Constallacion. She could not help blushing at the reminiscent of that memory.
"Much better now."
"Ano'ng oras mo planong umalis sa party? Baka kasi ma-enjoy ko...
lalo kang mahirapang matulog ng maaga. Dito na kayo titira, 'di ba?"
"Yeah," anito. "Pero sa bahay pa rin ang uwi namin. Ngayon lang
kasi ako allowed na umakyat sa grand stairs ng Malacañang, so... hindi pa ako
nakakapili ng kwartong gagamitin dito... o nagpapadala ng mga gamit namin dito."
Gusto niya sanang tanungin ang lalaki na paano na ngayong sa
Malacañang na ito titira? Hindi ba magiging mas challenging ang pagkikita nila?
Bree just lowered her head and noticed her beautiful gown.
"Ano... salamat pala dito sa... sa Maria Clara gown," she laughed
softly. "Imagine, ako... tapos Maria Clara gown ang suot. Ang layo-layo ko naman sa
pagiging Maria Clara... parang feeling dalagang Filipina at virgin lang ako, eh
no."
"Bree..." he laughed in his gently scolding tone, "here we go
again..."
"Oh, I am sorry... this is your night... Mr. President."
Nakaramdam na naman siya ng pagkapahiya. Her crippling insecurities
were showing. She didn't mind about that ugly truth about her before... But for
some reason, she wanted to change it now.
For Virgo.
"No," hinto nito sa pagsayaw at ginagap ang isa niyang kamay. "Come
with me."
"Hindi, Mr. President. I am alright, I swear."
Tinitigan siya ng lalaki sa mga mata, tila kinakalkula o pinag-
aaralan siya. Tumango lang ito at tinuloy ang pagtangay sa kanya paalis sa
Reception Hall na iyon.
Nagpahila siya sa lalaki. Dama ni Bree na sinusundan sila ng tingin
ng mga tao, pero mabilis siyang nadala nito sa isang tahimik na pasilyo. Virgo
knowingly eyed on every door and stopped in front of a familiar one.
Tinulak iyon ng lalaki pabukas, sumilip. Then he pulled her in it.
Narinig ni Bree ang paglapat ng pinto pasara habang nakatayo siya
at gumagala ang paningin sa bawat bookshelf sa library room na iyon. Halos takbuhin
iyon ni Virgo, iniisa-isa ang mga aklat hanggang sa balikan siya nito at alalayan
paupo sa isang solohang sofa.

Tiningala niya ang lalaki na umupo naman sa armrest niyon. Binuklat

nito ang libro at naghanap-hanap. Hinilig ni Bree ang ulo.
Noli Me Tangere.
Inipit ni Virgo ng kamay ang libro. He placed an elbow on his knee
and met her gaze.
"Did you know the allegation in the novel that Maria Clara was
raped?"
Naningkit ang mga mata niya.
"She went crazy after that. Who wouldn't?"
"Mahinhin siya," his gaze went deeper into her eyes, "at hindi iyon
dahil sa natural siyang mahinhin. Because she can be pretty childish and immature,
nakikipagharutan sa ilog kasama ang mga kaibigan niya. Malakas tumawa. It's just
that she has no confidence with her natural charms... with her smarts. She depends
on other people's decisions for her. She could not even hold a gaze with everyone
she meets, except with the people she's close with."
Binuklat na nito ang aklat. "Another proof that Maria Clara doesn't
give a damn about being an ideal woman is this—" abot nito ng libro sa kanya.
Hindi alam ni Bree kung anong edisyon iyon ng Noli Me Tangere, pero
luma na ang aklat na tahi ang pagkaka-bookbind at naninilaw ang mga pahina.
Virgo prodded her to take a look. Tinanggap niya ang libro at
binasa ang tinuturo nitong linya:
¡Nang buháy pa siyá'y macapag-aasawa acó ... inaacalà cong magtanan
pagcatapos... waláng hináhanga ̃ d ang aking amá cung di ang pakikicamag-ánac! Nga ̃ yóng
patáy na siyá, sino ma'y hindi macatatawag sa aking esposa ... Nang buháy pa siyá'y
mangyayaring acó'y magpacasamâ, málalabi sa akin ang sayá ng̃ loob sa pagcaalam na
siyá'y buháy pa at marahil maaalaala acó; nga ̃ yóng siyá'y patáy na ... ang convento
ó ang libinga ̃ n.
Her heart pounded louder as she re-read that line:
Nang buháy pa siyá'y mangyayaring acó'y magpacasama...
"It's a beautiful novel," wika ni Virgo habang nakatitig pa siya sa
aklat.
"Paano magiging maganda? Pinagsamantalahan siya, akala niya namatay
si Ibarra, walang naniwala sa kanya na ni-rape siya, nabaliw siya..."
Naluluhang tiningala ni Bree ang binata.
He granted her an understanding smile. Virgo showed her the last
part of the book:
Ang sabi'y may humaráp na isáng monjang basáng basá at punít-punít
ang suot na hábito, tumatangi ̃ s at isinumbóng ang cakilakilabot na mga ̃ cagagawan at
hiningĩ ng siyá'y tangkilikin ng̃ tao laban sa mga ̃ catampalasanan ng̃
pagbabanalbanalan. Ang sábihan din namá'y totoong cagandagandahan ang monjang
iyon, na may mga ̃ matáng ang cagandaha't catamisa'y walâ pang nakikitang
macacawangi ̃ s.
Hindi siya inampón ng̃ kinacatawan ng̃ may capangyarihan, nakipagsalitaan itó sa
abadesa at iniwan ang monjang iyón at hindi pinakinggán ang canyáng mga ̃ samò at mga ̃
luhà. Napanood ng̃ monjang sinarhan ang pintô pagcalabás ng̃ tao, na gaya marahil
ng̃ panonood, ng hinatulang magdusa, ng̃ pagsasará sa canyá ng̃ pintuan ng̃ langi ̃ t,
sacasacali't dumating ang araw na maguiguing casing bangí ̃ s at mawawalán ng̃ damdamin
ang langi ̃ t na gaya ng̃ mgã tao. Ulól daw ang monjang iyón ang sabi ng̃ abadesa.
She heard Virgo speak again. "At nung nabaliw, tumapang siya...
nagsumbong... Pero natakot ang mga tao sa tapang niya, pinalagay na kabaliwan lang
niya iyon."
Nanginig ang kanyang mga kamay, pigil ang sariling mga luha. She
had the full confidence to be open and vulnerable to Virgo, to cry her heart out to
him. But she was wearing a make-up that should keep her true image concealed.

Her red lips shuddered. At hind iyon nakaligtas sa matiim na titig

ng binata.
Yumuko at inangat ang kanyang baba. Taimtim ang pagkakatitig ng mga
mata nito sa kanya bago gumuhit ang matamlay na ngiti.
Virgo lowered his head to press a soft kiss on her lips. Maingat
ang lalaki na hindi rin masira ang kanyang make-up. Then she felt him froze.
Napamulat si Bree ng mga mata nang maghiwalay ang mga labi nila.
Magkatapatpa rin ang kanilang mga mukha, peronakatutok ang mga
mata ng lalaki sa tao sa pinto— si Mayor Cheska Fidel.

.
.
.
***
AN
Good evening, everyone! <3 <3 <3
Ngayon lang nakapagpost ng UD, medyo distracted~ hahaha XD But here we go with
today's 3-Chapter update... Enjoy!
With Love,
ANAxoxo

- - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - -

Chapter 43: A Mother's Concern

NAIWANANG MAG-ISA SI BREE SA LIBRARY ROOM na iyon nang

sabihan si Virgo ni Mayor Cheska Fidel na hinahanap ito ng tiyuhin nitong si
Senador Owen. Virgo told her to wait for his return, so she remained seated.
Tumingala si Bree, baka sakaling umatras ang mga luha niyang namimintana. Siya
namang pasok ni Cheska sa silid.
She felt Cheska's eyes scanning her, as the woman elegantly and
primly walked towards her. Tumapat ito sa solohang sofa sa kabila ng mesa na
pinapatungan ng lampshade na nakapagitan sa upuan nila.
"Hi," upo nito nang masalansan ang palda ng suot na Filipiniana.
Yumuko saglit si Bree at sinara ang aklat. Then she breathed in
deeply before confidently addressing Cheska.
"Hello, Mayor," magalang niyang bati.
"You're Virgo's girl..." was Cheska's dry reply.
Hindi niya alam kung ano ang isasagot. "Just... Just his date...
for tonight."
"Only tonight?" hilig nito ng ulo, parang hindi kumbisido.
"Well..." alanganin niyang tawa, "kung gusto niya na araw-araw ako
maka-date... sino ba naman ako para tumanggi kay Mr. President!"
Akala niya matatawa rin si Cheska, pero titig lang ang binigay nito
sa kanya.
Umayos na lang siya ng pagkakaupo. Medyo nako-conscious.
"What's your name?" was Cheska's dangerous smile. "Hindi ka man
lang pinakilala ni Virgo sa amin kanina."
Pinigilan niyang paningkitan ito ng mga mata. Bakit Virgo lang ang
tawag nito sa lalaki? Halos lahat ng taong nakabatian kanina ni Virgo nung kasama
siya, Presidente ang tawag dito.
Napatingin siya sa libro na nasa kanyang kandungan.
"I'm..." she smiled back at Cheska, "I'm Claire."
"Claire?"
Magaan siyang tumawa. "Why are you so interested?"
"You're the President's date tonight," may sarkasmo sa ngiti nito.
"Hindi lang ako ang interesado kung sino ka.. kung saan ka napulot ni Virgo at
bigla kang sumulpot dito."
She mockingly grinned. "I don't like how you talk."
"I don't like how pretentious you are either."
Medyo masakit, kasi mukhang natutumbok ng kanyang kausap na
nagpapanggap siya ngayon na hindi si Bree Capri. Nagtaas-noo na lang siya.
"Is it my fabulous gown?" iling niya. "It's Virgo. He wants me to
wear this. I thought it's lovely. Take note, a fashion designing student made this.
How impressive, right? So what with all the murmur I heard earlier? That I am
overdressed? Na pang-pageant itong suot ko?"
"You can't blame them. You're in politics, not in a beauty pageant,
miss."
Naningkit ang mga mata niya.
"I told you," mariin niyang ulit, "Virgo gave this gown to me. He
chose this for me to wear. Nasa pulitika man ako o wala, susuotin ko ito dahil
event niya ito. Celebration ito ng pagiging pangulo niya, kaya gagawin ko kung ano
ang dodoble sa nararamdaman niyang saya ngayon."
Pinasadahan na naman siya nito ng tingin.
 "How nice," Cheska bitterly spat.
"Thanks," Bree was insincere but, whatever.
Now, she gets it. Mayor Cheska was not as warm and welcoming as she
thought.

O marahil, sa mga mahihirap lang nito kayang maging ganoon ka-sweet

at mabait? Sa mga taong nasasakupan nito. Sa mga kapwa pulitiko.
Hay, siguro magbabasa na lang siya ng Noli Me Tangere...
"How did you two meet?" basag nito sa katahimikan.
Napaangat siya ng tingin dito.
"How did you convince Virgo to have you as his date in this ball?"
Konting pasensya pa.
"I thought he likes... you know, simple and decent women."
"Simple and decent like you?" nang-uuyam niyang ngisi rito.
Bahagyang kinagulat iyon ni Cheska. That was the reason of Bree's
internal evil laugh.
"Oh, Mayor," she sighed dramatically. "I bet, Virgo likes you. He
really does." Balik niya ng tingin dito. "If he doesn't, he won't praise how good
you do your job as Manila's Mayor. Hindi siya matutuwa sa pagpasyal mo sa kanya,
just to brag your achievement which is funded by Filipinos, by the way."
Tumapang ang mukha nito.
"I bet he likes you, since he likes everyone. But I don't think he
loves you," ngiti niya bago inabala ang sarili sa pagbabasa ng Noli Me Tangere.
Narinig niya ang pagsinghal ng babae bago nito nilisan ang upuan.
Nasa kalagitnaan na ito ng paglalakad nang huminto at lingunin
siya.
"Just to let you know, ang kapal ng make-up mo. Sigurado ako na ibang mukha ang
nakatago diyan." At nagmamadaling lumabas na ito ng silid.
Napatitig si Bree sa pinto. Masyadong manipis ka lang mag-make up!
Napabuntong-hininga si Bree at binalik ang mga mata sa binabasa.
"Thank God, hindi kayo gumawa ng eskandalo."
Bree gasped loudly.
Halos mabitawan niya ang libro nang malingunan ang isang
nakatatandang babae. Sumulpot ito mula sa likuran ng mga hanay ng book shelf sa
silid.
.
.
NATAWA NA LANG SI VIRGO SA MGA SINABI NI SENADOR OWEN.
"You know, Senator," akbay niya rito at mahinang tapik sa balikat,
"it's too early to make announcements."
"Too early?" mahina nitong tawa. "Eh halos hindi ka na namin
malapitan, President. Iyang mga mata mo, hindi na maalis doon sa kasayaw mo."
Magaan na naman ang naging tawanan nila.
"Siya na ba ang magiging First Lady?"
"I told you, it's too early to make announcements," layo niya rito.
"Bayan muna."
Senator Owen shrugged. "Well, yes, you're right. At this point,
hindi mo pwedeng unahin ang paggawa ng arrangements para sa kasal. Maraming trabaho
na naghihintay sa iyo."
"Make sure may sense 'yung ipapasa niyo sa akin na mga bill,"
pabirong irap niya rito.
"Susmio naman, oo naman, President!"
Tawanan.
Tumanaw ang ginoo sa likuran niya, kaya naman napalingon na rin si
Virgo at nakita ang paglapit sa kanila ni Cheska. She brightly beamed at them.
 "Hi," bati nito sa kanila.
"Hi, Mayor," maluwag na ngiti niya rito bago binalik ang tingin kay
Senator Owen.
"I just talked to your date," ngiti sa kanya ni Cheska.
Pumitik ang kaba sa dibdib ni Virgo dahil sa sinabi ng babae. "My
date?"
"Yes. Si Claire?"
It took him a while to understand who Claire is.
Tumango lang si Virgo. "That's nice. Is she being too shy?"
"Oh, not at all," Cheska sighed. "She's a little feisty though."
Napalitan ng pananamlay ang masigla nitong tinig. "Hindi ko naman sinasadya.
Masyado lang akong na-excite kaya ang siguro nainis siya sa pagiging matanong ko
masyado."
Napansin ni Virgo na inaanyayahan na ng staff ang mga bisita sa
Rizal Ceremonial Hall. Doon kasi naka-set-up ang mga dining tables para sa kanilang
buffet dinner. Hindi niya tuloy napaghandaan ang biglaang pag gagap ni Mayor Cheska
sa kanyang mga kamay.
"Tell me, President, siya na ba ang magiging First Lady?" ngiti
nito.
Binawi agad ni Virgo ang mga kamay. "You know what? You should all
head to the Rizal Ceremonial Hall like everyone else. I bet you'll love tonight's
dinner."
Tumaas ang sulok ng labi ng dalaga. "Ikaw ha, umiiwas ka sa tanong
ko."
"Come on, Cheska," yaya na rito ni Senator Owen. Hindi na naman
nakatanggi ang dalaga sa tiyuhin nito.
Nakalagpas na ang mga ito nang lingunin siya ni Mayor Cheska.
"President?" anyaya nito.
"Go ahead. I have someone waiting for me."
Pagkatalikod niya, sumama agad ang timpla ng mukha ng dalaga.
"Don't worry, she's just the President's bling."
Nagliwanag ang mukha ng babae sa sinabi ng tito nito. "His bling?"
"Oo. Dekorasyon."
Masama pa rin ang timpla ng mukha nito. Hindi kumbinsido.
"Alam mo naman kaming mga pulitiko kapag single," ngisi nito habang patungo na
ang mga ito sa Rizal Ceremony Hall. "Nagdadala lang kami ng maganda at seksing
babae sa mga party para hindi nakakahiya. Iyon lang din iyon kay President. Ni
hindi nga niya masabi sa akin kung ano ang pangalan nung kasayaw niya."
"She's Claire daw," matabang na inform ni Mayor Cheska rito.
Senator Owen shrugged. "I know you like him, but now, it will be
harder for you, hija. Presidente na siya ng Pilipinas. And he's single. It means,
halos lahat ng babae, gusto na rin siya. That'll be a lot of competition on your
part."
"Pero mas malapit ako sa kanya," ngisi nito. "Mas makakatrabaho ko
siya ng malapitan... maisipan ko lang ng magandang strategy kung paano mapapanay-
panay ang punta niya sa Manila."
Nabahala ito. Napalingon sa kanya. "But that will compromise your
reputation. Alam mo naman kung paano nakukuha ng local government ang atensyon ng
presidente."
"Oo," anito. "Kapag may problema."
.
.
HINDI ALAM NI BREE KUNG PAANO MAGRE-REACT. The woman walked and stood in front
of her seat. Nilapag agad ni Bree sa katabing mesa ang aklat at tumayo.

"G-Good evening po."

 She knew this woman— Laila Eloida Ferdinand. The one and only. The
fiercest First Lady during Aries Ferdinand's term. Tinagurian din noon ang ginang
na the Iron First Lady, dahil nasasabayan nito ang tapang at conviction ng asawa.
Now that she was standing at the very same ground as Laila, all
Bree could feel was awe.
Pumaling ang ngiti niya nang maalala ang sinabi nito.
Buti raw at hindi sila nag-eskandalo ni Mayor Cheska.
"So, you're Claire," aristokada nitong taas ng kilay sa kanya.
Bree took a deep breath and tried her best to match Laila's air of
sophistication.
Now, she knew why the women in the part were skeptical about how
she looked. Ito ngang mismong si Laila, simple at pormal sa suot na Filipiniana.
Gayunman ang kasuotan ng babae, nakaka-intimidate pa rin. Maganda
at makikita na sobrang maalaga ito sa sariling kutis at katawan.
Parang gusto niya tuloy ngayong kurutin sa singit si Virgo.
"You know, Claire," matiim nitong titig sa kanya, "if you're really
Claire." She inspected her clothes. "It's nice to meet you. For sure, bukas, usap-
usapan na naman ang anak ko dahil sa iyo."
Sinalo niya ang muling pagtitig ng mga mata nito sa kanya.
"Virgo is obviously picking what techniques his father used to
captivate the mass— a tragic backstory, being the Good Samaritan... and now, a
fabulous woman."
Tumalikod na ito.
"Take a seat."
Tahimik siyang umupo. Mukhang mahaba-habang litanya ang
matataganggap ngayon ni Bree mula sa mismong nanay ni Virgo.
Umupo ang ginang sa iniwanang upuan ni Cheska. Muling tumitig sa
kanya.
"Now, people will wonder who you are," hilig nito ng ulo. "Mahahati
ang atensyon nila kay Virgo at mapupunta ang kalahati sa iyo. At habang abala sila
sa kaka-investigate kung sino ka, ano ang background mo at bakit ka nagustuhan ng
anak ko, sasamantalahin iyon ni Virgo para wala masyadong makialam sa mga agenda
niya. Walang media na papansin sa kanya masyado.
And while he's busy, you'll be busy too. You'll give the mass
something to be entertained about— they'll follow your fashion sense, aalamin ang
beauty regimen mo, tatanungin kung sino ang stylist mo, anong brand ng bag ang
prefer mo—"
"Excuse me po," sa wakas nagkaroon na siya ng lakas ng loob na mag-
interrupt sa ginang. "Bakit niyo sinasabi ang mga ito sa akin?"
"Dahil hinahanda kita sa mga mararanasan mo kapag naging First Lady
ka na."
Lalong pumaling ang ngiti niya.
"N-Naku..." her laugh was awkward. "First Lady... W-Wala po sa
usapan namin iyan ni Virgo..."
"You can't give that reason, Claire. Once you involve yourself to
my son... or to any President of a country, you'll have to be one-hundred percent
dedicated. Kaya 'yung ginawa mo kay Mayor Cheska?" Sumilay ang tusong ngisi sa
sulok ng labi nito. "Very good."
Very good? Ano'ng tama sa ginawa niya kanina? Nagtaray siya?
"It's going to be really hard to be the First Lady. Every woman
will try to claw their way to get inside your husband's pants and pockets!" she
gritted, triggered by a past memory.

"Ma."
Kapwa sila napatingin kay Virgo sa pintuan. Hindi man lang nila
namalayan na naroon na ito. Laila immediately recollected herself and was calm
again. Siya naman ay nakaawang pa rin ang mga labi sa gulat.
 "Ladies, let's go. It's time for dinner."
Laila stood up and headed to her son.
"Ma, ano ba ang mga pinagkukukwento mo sa kanya?"
Sumimple ito ng sulyap sa kanya bago sinagot ang binata.
"Ikaw. May kailangan kang ikwento sa akin."
At hindi na hinintay pa ng babae ang isasagot ni Virgo. Bumeso ito
at lumabas ng pinto.
Napunta sa kanya ang titig ng binata. "Bree."
"Shh!" saway niya rito. "Claire!" correction niya habang inaayos
ang palda bago lumapit dito.
"Wala bang chill ang mga tao rito?" aniya ngayong katabi na ang
binata.
Giniya siya nito palabas ng library room at sinara ang pinto.
"What happened?"
"Oh, my God, Virgo!" nagpipigil lang talaga si Bree na mapatili.
"You don't know what I went through!"
He chuckled lowly. "Hey—" hinto nito para harapin siya at hawakan
sa mga braso, "—take it easy, okay?" Tumitig ito sa mga mata niya. Para siyang
matutunaw. "I told you, learn to relax."
How can she relax with his eyes penetrating her deeply with his
gaze?
"It's crazy," iling niya. "SI Mayor Cheska... tapos 'yung mama mo,
kung anu-ano na ang tinuturo sa akin kasi magiging First Lady daw ako—"
Hinawakan siya nito sa baba. Virgo tilted her face to meet his
eyes.
"What if I make you one?"
Natigilan siya. "The First Lady?"
He smiled.
Seryoso ba ito?
Bakit inaalok siya ng ganito ni Virgo?
Bakit gusto niyang himatayin ng five seconds?
"What can you say?" nakangiting usig nito.
"Virgo..." nahihiya siyang tumingin sa lalaki. Napailing si Bree.
"You're not ready?"
"Alam mo naman na... na hindi ko kaya iyan. At bakit naman ako pa?
Hindi ka naman siguro in love sa akin." Her glossy eyes searched within his eyes.
Her heart cracked when she saw pity in them.
"Wala namang nakaka-in love sa akin. Bakit pakakasalan mo ako?
Political strategy? How? You know my reputation. At sabi mo nga, malaking scandal
kapag nalaman ng mga tao na involved tayo sa isa't isa."
Kada segundo na tumatagal ang matiim nitong titig sa kanya, mas
lalong hindi siya mapakali. Mas lalong nagwawala ang kalooban niya.
Natatakot.
"Mr. President."
The voice came from a gentleman in a black Barong. Lumipat ang
tingin nito mula kay Virgo papunta sa kanya. He politely gave her a nod and smiled.
Ngumiti si Bree sa lalaki. Nung bumaba ang tingin niya, at saka lang niya napansin
ang nakalahad nitong kamay.

"I came late. My apologies," wika nito.

Mukhang okay naman kay Virgo kaya pinatong niya ang kamay sa palad
nito.
The man gently took and kissed the back of her hand. Mabilis din
itong bumitaw.
"Good evening," bati nito sa kanila.
Virgo sighed at turned to her. "This is Mr. Zoref Buenavista. We'll
just talk a bit." Makahulugan ang sulyap nito sa lalaking kasama nila. "In
private."
Bree smiled. "Alright."
"Kasalo natin sa table si Mama, go and find her there," turo nito
sa bukas na pinto ng Rizal Ceremonial Hall.
.
.
"WHY NOW?" madilim ang anyo ni Virgo habang patungo sila ni Zoref sa isang
sulok ng Reception Hall, malapit sa portrait ng kanyang ama.
"You better thank me," magaan nitong wika kahit puno ng
kaseryosohan ang mukha. "I just saved you. Nakakahiya ang ma-reject."
Naningkit ang mga mata niya.
"Anyway," pag-iiba nito ng topic, "I am not on your guest list. I
am sure your cousin is blocking me from communicating with you."
"I have a phone. Why not call?"
"I lost mine."
Hindi siya naniniwala sa dahilan nito. At mukhang nabasa iyon ng
lalaki.
"What? I really lost it. I won't just lie about it, papatayin ako
ng asawa ko kapag hindi ko nasagot ang mga calls niya so I had it replaced. Hindi
ko memorized ang cellphone number mo."
"You're a mafia boss," mariin niyang saad. "Paano kung may makakita
sa phone mo at mabasa ang mga laman niyon."
"Do you think I don't erase every record in it everyday, Mr.
President?"
Hindi pa rin siya kampante. "What do you want? I already agreed
with what you want. Tinanggap ko ang limang milyon. Protektado na ang organisasyon
ninyo."
"What I want to know is what's your cousin's deal? Hinaharang niya
kami."
"Paano'ng hinaharang?"
"You were on a vacation when one of my men visited the mansion,"
paliwanag nito. "Ayaw kaming kausapin ng Mama mo, kaya si Jordan ang humarap sa
amin. We want your number, he didn't give it. Papalit-palit ka raw ng sim cards."
But I have a permanent, private number. He could have given that.
Pero kunsabagay, baka ayaw niyang ibigay nang hindi ko alam.
Pero kailan pa ako nakabalik galing sa bakasyon ko.
Nalimutan lang ba ni Jordan na i-inform ako?
"Kaya si Jordan ang ginawa naming contact person," patuloy ni
Zoref. "Nagmumukhang tanga na ang mga tao ko kakatanong sa pinsan mo, kung
kailangan mo na ba ng mga tao ko. Handa naman sila para doblehin ang seguridad mo."
"Ano ba ang sinasabi ni Jordan kapag nagtatanong kayo ng ganyan?"
"Hindi mo raw kailangan," he hissed. "Wala akong tiwala sa kanya.
For sure, he's just saying that because he has his own men. Gusto ng pinsan mo na
iyon, mga tauhan lang niya ang maging security team mo."

"What's wrong with it?"

"What's wrong is, we already had a deal, Mr. President," giit nito.
"Kaya responsibilidad na rin ng Buenos Mafios ang kaligtasan mo. You're our
protector, so in return we're making sure you're safe."
Napasulyap siya kay Greg na nasa pinto ng Rizal Ceremony Hall,
nakatanaw ito sa kanila... tila nakabantay.
"So far, I feel secured," baling niya kay Zoref. "Come join us,"
anyaya ni Virgo sa lalaki. "Have dinner."
Umatras ito. "There's no need."
"I insist," makahulugang titig niya kay Zoref.
And it was as if he was a mind reader who understood what he meant
with that.
 "Sure," he devilishly grinned. "Sure, Mr. President."
.
.
SUMILIP SI BREE SA LIKURAN NG KOTSE. Huminto na kasi iyon sa tapat ng kanyang
bahay. Tahimik naman si Greg sa driver's seat. Then she faced Virgo.
"You shouldn't have. Baka may nakasunod sa atin."
Tumingin din si Virgo sa likuran. Nginitian siya nito. "Wala. Kaya
nga maaga tayong umalis sa party."
"Hindi ka man lang nagpaalam."
"Babalik din naman kasi ako roon."
Napayuko siya. "Baka masyado kang mag-enjoy."
"Eh, kung pumayag ka na lang sana sa inaalok ko... eh 'di hindi ka
mag-aagam-agam ng ganyan," dampot nito sa kanyang kamay.
"Virgo..." she gasped, teary eyed and struggling to meet his gaze.
Mas pinili niyang manatiling nakayuko, nakatitig sa kanilang mga kamay.
Bumitaw ito, may dinukot sa backpocket ng suot na pantalon. Basag
ang naging mahina niyang pagtawa nang makita na lalagyan iyon ng wet wipes niya.
Mukhang hindi naibalik iyon sa kanya ng binata nitong nakaraan. He pulled one out.
Virgo scooted closer to her.
"Kaya gusto kitang ihatid dito," alalay nito sa kanyang mukha,
"para masilayan ko ang mukha mo. 'Yung totoo mong mukha."
She smiled and allowed him to wipe off her make-up. Bree pulled off
the nose and scar wax on her jaws, returning her face's original shape. Nakailang
wipes sila bago tuluyang nabura ang makapal na make-up.
"There," he breathstakingly declared. "Beautiful," unti-unting
paglapit ng mukha nito sa kanya.
Bree smiled.
Hindi tinuloy ng lalaki ang paghalik sa kanya. The sweet scent of
red wine touched her nose and tickled her imagination. Sayang at hindi ito humalik
sa kanya. He would really, really taste so good.
"Do you remember that stupid magazine?"
She laughed softly. "Yung... may mga pictures mo? 'Yung nasa yate?"
"Yeah," he smiled. "I thought that will help me get into showbiz...
work with Bree Capri..."
Napawi ang ngiti niya. Nangilid ang mga luha sa kanyang mga mata.
"But I'm a Ferdinand... My father punished me for it. He said that
I should be in politics."
"But look at you now," sagot niya rito, "you're in a better place."
"And yet," he breathily answered, gazing lovingly on her lips, "you
don't want to be in this better place with me."
"Because you haven't answered my question yet," titig niya sa mga
mata ng lalaki. "Bakit mo ako inaalok na maging First Lady? Dahil kakutsaba mo ako
sa mga plano mo? Kaya aasawahin mo ako? Para sigurado ka na wala akong pagsasabihan
na kahit sino? O dahil sa mga sinabi ng Mama mo? Gagamitin mo ako, para madistract
ang mga tao at sa akin sila mag-focus? Ako ang sasalo ng mga intriga habang
ginagawa mo ang mga agenda mo?"
"I love you, Bree."
I love you's were supposed to act like balm. It should heal the
heart. It should be that sunlight that make a girl automatically smile and feel
energetic. A chilly water that makes her feel refreshed and shake with giddiness.
But why does Virgo's love make her heart break?
Naaawa ba siya dahil sa kasamaang palad, sa kanya pa ito na-in
love? O naaawa siya sa sarili niya dahil hindi niya kayang ibigay kay Virgo ang
pagmamahal na deserve nito?
Ang buhay na deserve nito?
Ang babaeng deserve nito?
Because she was sure of one thing— his life would be chaotic when
the people find out that she was involved with him.
"Hindi mo ba maiisip ang consequence," malumanay niyang wika,
"kapag naging First Lady mo ako ngayon? Tapos malalaman ng mga tao na ia-acquire ng
gobyerno sa pangunguna mo ang PH Channel?"
He lowered his eyes.
"Iisipin nila na ginawa mo iyon dahil may personal kang interes.
Dahil sa akin.You'll never get the people's favor—"
She swallowed. Nararamdaman na niya ang pag nginig ng sariling
lalamunan... ng kanyang mga labi.
He let out a harsh breath. "Should we care about that?"
"Oo," naluluhang titig niya sa mga mata nito. "Mapapahamak ka.
Naalala mo ba kung ano ang nanyari sa tatay mo? Nung nagalit sa kanya ang mga tao?"
He gave her a stare. Virgo was recalling the past, and sizing her
up at the same time.
"No," mabigat nitong wika. "It's about your image. It's about your
career, right?"
Hindisiya makasagot.

- - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - -

Chapter 44: Special Delivery

"CUT!"
At nawala na ang bumabalot na tensyon dahil maganda raw ang
pagkakakuha sa eksena na gagamitin para sa guesting ni Bree sa isang TV series. It
was one of the projects that Krista left behind. Isa iyong guesting kung saan
gaganap si Bree bilang espiya ng kalabang café na nagpanggap na bagong hired na
waitress sa café ng bidang lalaki. She would try to seduce him with subtle sexual
innuendos, tulad ng pasimpleng pagtuwad paharap sa direksyon nito habang nagpupunas
ng table, just to figure out the secret to his successful café and the formula to
his best selling coffee.
Sa huling na-shoot na eksena, medyo tumatalab na ang pang-aakit
niya rito. Sinadya raw niya na mabangga sa lalaki. Napatitig ito at humagod ang
isang kamay sa kanyang bewang pababa sa balakang. Then they shared an eye contact
for the sexual tension. Pilya siyang ngumiti rito.
Ilang segundo pa at heto, nagsipag-balikan na sila sa sari-sarili
nilang mga folding chair.
"Am I being too touchy?" tanong sa kanya ng ka-eksenang si Jason.
Ito ang gumaganap na bidang lalaki sa TV series na masyado raw inosente at
napapahamak ng kainosentehan nito.
"I am glad you are not," ngiti niya sa lalaki at tinapik-tapik ito
sa balikat. "Thank you."
Naglaro ang maluwag na ngiti sa mga labi nito. "But I have to
admit," harang nito sa kanya. He inched closer which made Bree nervously laugh.
"I'm glad to work with you in this episode. Hindi ka pala masungit tulad nung mga
tsismis noon."
She pressed a finger against his chest and pushed him using that.
Tinawanan lang niya ito bago iniwanan para lapitan si Manager Ken.
"Hi," bati niya rito.
Nagtaas lang ito ng kamay para sumenyas ng sandali lang. Abala kasi
ito sa kausap sa cellphone.
Nakangiting napapailing na lang si Bree at tinungo ang tent na
nakatayo sa tapat ng café na pinagshu-shooting-an nila. She was about to set aside
the flap of that tent when she felt someone behind her
She turned and saw the familiar moustached man.
He gripped her wrist.
"Aw," mahina niyang daing.
"Come with me," he peered over her, shadowed by the hood over his
head and the cap.
Naglikot ang mga mata niya sa paligid.
Abala ang mga crew sa pag-aayos ng camera. Sa loob pa rin ng café
ang susunod na eksena, pero ibang mga artista na ang kukunan. Ang iba naman ay nasa
loob na ng sarili nilang mga tent.
"Virgo," pabulong na saway niya rito, hinayaan na hilain siya ng
lalaki pabangga sa dibdib nito, "nagta-trabaho ako. Aren't you supposed to be
working too?"
His jaw tensed and turned to pull her away.
"Sandali lang! May shoot pa ako!"
"Silence!" he snapped at her.
Natigilan siya at hinayaan ang lalaki na hilain siya paliko sa
isang eskinita. It had a dead-end corner, no way for Bree to escape but to run past
Virgo.
If Virgo would even allow her.
Binitawan na siya nito. Mainit na pinasadahan ng tingin ng mga mata
ang kabuuan niya na nakasuot ng pink na waitress costume. Mahigpit sa kanyang mga
hita ang palda niyon at hanggang kalahati ng kanyang tuhod ang tabas. Some of the
buttons were open to provide a peak at the line of her cleavage.

"Tapos na ang shoot," marahas nitong saad.

"Oo, pero may kasunod pa akong mga scenes."
He ignored her. "And you're still flirting with that actor?"
"Ano?" pagsasalubong ng mga kilay niya.
"I saw you," he hissed. "Pushing him around, smiling like that."
"Smiling like what?"
He pulled back the hood, revealing his face lined with
frustration... and lack of sleep. Bumagsak na rin ang cap na suot nito.
Bakit ganoon na ang hitsura ng lalaki? Last night, he was the
happiest man of the hour. The people revered him, almost bowed down to kiss his
feet. The party was festive, the music was joyous... Virgo was in the lightest mood
and smiling.
"Bakit ba kasi nandito ka? Are you stalking me?" Her voice strained with worry.
Hindi ito sumagot. Nasuklay lang nito pataas ang buhok.
"Virgo, baka may makakita sa iyo rito," nag-aalala niyang lapit.
Aabutin niya sana ang mga braso ng lalaki pero tinabig nito ang mga kamay niya.
"Don't get into trouble, please, Virgo... Nakikiusap ako... huwag mo tayong ilagay
sa gulo, not now—"
"I know you love me!" he spat. "Hindi ko matanggap na tumatanggi kang maging
asawa ko! At makikita kita na ganoon kumilos kasama ang ibang lalaki! Off-cam!"
Natigagal siya nang sigawan na nito. Gusto niyang tumiklop, yakapin ang sarili.
Here she was, fierce and outsmarting men for years, yet she cowered before the
magnificence of Virgo and his fury.
"But you're drunk when you told me that you love me," he stared, his voice
calming down. "So, maybe, maybe you really didn't mean at all."
Napatitig siya rito. Sobrang bigat ng kalooban niya nang marinig iyon mula sa
lalaki. Masakit kasi totoo. Kasi kapag ganitong nasa tuwid na takbo ag kanyang pag-
iisip, hindi niya maamin-amin ang nararamdaman niya para kay Virgo.
Ang totoo na mahal niya ito.
Nakakahiya 'di ba? It was so sad to hear that she was already in love with him.
She was in love with a man that she can't have, because if she does have
him...siya rin mismo ang sisira dito. Bree will ruin him— his reputation, the
people's trust in him... his plans.
Pero bakit hindi siya bigyan ni Virgo ng ganoong klase rin ng pang-unawa? Na
kapag pinilit nito ang gusto, masisira din ang reputasyon niya, ang kanyang
career... At kung paiiralin ng lalaki ang ganitong pagseselos, mas lalo siyang
mawawalan ng mga projects, lalo na sa image niya bilang artista na kailangan ng
lalaking ka-partner dahil sexy star siya.
Hindi naman ganito ka-irasyonal ang lalaki noon. Ibig sabihin ba nito,
lumalabas na ang totoo nitong ugali?
"I also doubt that you mean it," her voice broke, "when you told me you love
me last night. Masyado ka lang sigurong masaya kagabi, nakainom ka at ang ganda ng
mood mo kaya kung anu-ano ang pinagsasasabi mo." She shoved in a deep breath.
"Ngayon, kung iisipan mo ng masama ang pakikisama ko sa mga katrabaho ko, eh 'di
umalis ka at mag-isip-isip ka. Nasa ganitong edad na tayo nakukuha mo pang
magselos."
Pero hindi eh. Wala naman sa edad iyon... kung makaramdam si Virgo
ng ganoong kabigat na paninibugho. Hangga't nagmamahal ito at hindi panatag na
kanya si Bree, patuloy itong makakaramdam ng ganito. Jealousy was as good as sex.
It hurts you, yet it felt overwhelmingly arousing.
Now he wanted her... but, he could not get over the rejection he
got from her last night.
"I can't accept it, Bree. I just can't accept you rejected me. For
what? For that?" lahad nito ng kamay. "To act like a slut on TV?"

Lumipad ang palad niya sa mukha nito. Pigil niya ang maiyak.
"Being a slut on-screen kept me alive, Virgo," tears rimmed in her
eyes. "Nung mag-isa ako, walang makain, walang matulugan, iyon ang nagbigay sa akin
ng pera para makaraos kahit papaano."
Nasapo lang nito ang pisngi. She was too mad to see how the hurt
writ on his eyes, disbelief confused him... the sting of her slap on his cheek was
close to making him shake with anger.
"And remember, I was once your slut. And you enjoyed it."
"Once?" pagtalim ng mga mata nito sa kanya.
"Once," she hissed.
Nagtitimpi na tumalikod si Virgo para iwanan siya roon.
.
.
KUMALMA LANG SI VIRGO nang makaupo sa swivel chair ng office room niya sa
mansyon ng mga Ferdinand.Wala na roon ang kanyang pamilya, abala ang mga ito sa
pag-aayos ng mga gamit nila at pagde-decorate ng bedrooms sa Malacañang.
As much as he wanted to help them with that, pinaubaya na lang niya
ang pag-aayos sa ina at mga kapatid.
He just wanted to see Bree today.
And maybe, stare at her at work while thinking about what happened
last night.
Nasapo niya ang noo. Bahagyang nasabunutan ang sarili.
What had gotten into him? That jealous streak he had was so
immature.
So, so immature.
And that easily turned her off.
And remember, I was once your slut...
Once?
Once.
Nahilamos niya ng kamay ang sariling mukha.
Confirmed. Tao siya. Tao pa rin siya. May mga limitasyon. Maging
ang kanyang pagtitimpi at pasensya. Lahat ng iyon, may hangganan. Nagdidilim din
ang anyo niya. Nawawalan din siya ng awareness sa nagagawa niya paminsan-minsan.
Sunod-sunod pa rin ang pag-ring ng kanyang cellphone. Kung sinu-
sino na ang umaabala sa kanya para sa ganito o ganyan. He finally got irritated and
turned off the phone.
"Bree... Bree... Bree..." masahe niya sa sariling sentido. He
stopped upon having a realization. Nagmulat si Virgo ng mga mata. Memories seemed
to flash before his eyes. His mind and heart battling against each other.
 He finally made a decision.
What he needed now, was a plan.
Mukhang nakaabang sa pagdating niya si Jordan sa mansyon na iyon,
kaya dali-daling kumatok bago pumasok sa silid.
"Jordan," busangot niya dahil sa interupsyon nito.
"We need to talk," seryoso nitong lapit sa kanya.
.
.
.
***
.
.
.
NAALIMPUNGATAN SI BREE. Pagsilip niya sa cellphone, alas-tres pa lang ng
madaling araw. She let out a sigh and laid back on the bed.

Yumakap siya sa unan. Tinanaw niya ang cellphone sa bedside table.

Hindi man lang siya tumawag o nag-text.
Napapikit siya.
I didn't really mean it... to say those things...
Humigpit ang yakap niya sa unan.
Maybe she fell asleep again.
Hindi alam ni Bree. Kasi parang wala namang pinagkaiba kung
nakatulog talaga siya o pumikit lang ng pagkatagal-tagal.
Muli niyang minulat ang mga mata. Dumapa sa kama at inabot ang
cellphone sa mesa.
Tinitigan niya iyon.
Five na, isip niya bago in-unlock ang cellphone.
Hinanap niya ang latest cellphone number ni Virgo. Siguro naman,
hindi pa ito nagpapalit ng number. Tumatawag ang binata, kapag bago na ang numero
nito.
Baka tulog na siya. Pagdadalawang-isip ni Bree.
She glanced back to Virgo's number.
V ang pinangalan niya sa lalaki sa contact's list.
Bakit ganoon? Buong araw ang lumipas... hindi na siya nagparamdam.
Sinubasob ni Bree ang mukha sa kama. Hindi ba dapat siya 'yung mas mature sa amin?
He always understands. He doesn't make a big deal of everything. Alam niyang
pasaway ako. Sobrang pasaway.
He was supposed to teach me a lesson by now.
Malungkot na nag-abang siya ng tawag o text sa cellphone. Pagulong-
gulong sa kama. She tossed and turned. Hugged a pillow or put her chin on the
pillow while holding up her cellphone.
Sobrang dami na siguro ng trabaho niya.
Bree let out a sigh.
Fine. Siya na mismo ang tatawag na rito.
Alas-siyete na ng umaga. Siguro naman, nasa kotse na ito, nasa
biyahe papunta sa kung saan man ito pupunta ngayong araw. O katatapos lang mag-
almusal.
Tinapat niya ang cellphone sa tainga. Walang sumagot sa tawag.
She tried a few more times.
Wala pa rin.
Bree stared at the phone. She pulled a pained smile.
Come on, Virgo. Ang tanda mo na para magtampururot ng ganito
katagal.
Umulit siya ng tawag, pero wala talaga. Hindi ito sumagot.
Malungkot isipin na huli na kapag nare-realize mo na anuman ang
pinag-awayan ninyo, maliit na bagay lang pala. Masyadong maliit para sa kung ano
ang tunay mong nararamdaman para sa isang tao.
Namuo ang mga luha sa sulok ng kanyang mga mata.
"But I am scared..." amin niya sa wakas sa sarili. "Ayoko matulad
si Virgo sa akin..." dausdos ng mga luha sa kanyang pisngi. "Ayokong masira siya sa
mga tao. Ayoko na ako ang gumawa niyon para sa kanya... Ayokong..."
Sinubsob niya ang lumuluhang mukha sa mga palad. Her shoulders
moved as she stifled a snob.
"I'm selfish too... my career..."

Nang mahimasmasan, nagbabad si Bree sa ilalim ng shower. Dinama niya

ang maligamgam na tubig bago nagbihis at naghanda ng almusal.
Walang anumang shooting ngayong araw at mamayang gabi pa ang
training niya sa boxing gym kaya hindi siya nagmamadali. Bree prepared a hot green
tea for her and some omelette.
Nang pagmasdan ang handa sa counter table, naalala niya si Virgo.
Iyon kasi ang unang almusal na pinagsaluhan nila, mga tasa ng tsaa
at omelette.
"Virgo," silip niya ulit sa cellphone na nakapatong din sa counter
table.
Pero walang anumang senyales na hinahanap siya ng lalaki.
"Miss Bree Capri?" naulinigan niyang sigaw ng kung sino sa labas.
Iniwanan niya ang pagkain para sumilip sa pinto.
Halos mapatalon siya nang tumunog ang door bell. Sa wakas,
napagtanto ng delivery man na may doorbell sa gilid ng gate.
Bree let out a groan and walked through the stone pathway toward
the gate.
Nakatayo roon ang delivery man, may dalang kahon.
"Ma'am, package po," anito.
Binuksan ni Bree ang gate para i-receive ang kahon. She signed and
her forehead creased.
"From Krista?" angat niya ng tingin dito.
The delivery man just smiled.
Alanganin ang ngiti niya. "Ah, yes, from Krista... We're friends
now... just in case... just in case hindi ka updated..."
Matapos i-receive ang package, inuwi niya agad iyon sa bahay.
Kung galing nga talaga ang kahon na binubuksan niya ngayon kay
Krista, hindi maganda ang kutob doon ni Bree.
She let out a sigh after successfully tearing off the tapes. Bree
rolled her eyes and tore the box open. As soon as she saw the worms, she wildly
flung it away from her.
"Ah!" akyat niya sa sofa at pinanood ang pagbagsak ng punit na
karton sa sahig.
Damn. Those white worms!
Bukod sa uod, may kasama pa iyong nangsusulasok sa baho na bangkay
ng puting kalapati. Nagmantsa sa natitirang puti nitong buhok ang natuyo nang dugo.
"Fuck, this is so cliché!" nandidiring talon niya sa kabila ng sofa
at nakasilip pa rin sa karumal-dumal na package. "Napaka-immature talaga ng Krista
na iyon!"
She will definitely pay Krista a visit today. Kailangan niyang
ipaalam sa babae kung gaano niya na-appreciate ang pina-special delivery nitong
package.
.
.
"ARE YOU SURE DITO PA RIN SIYA NAKATIRA?" lingon ni Bree kay Manager Ken.
"Oo."
"Good. Mali kasi 'yung address na nasa delivery slip na kasama nung
package. Akala ni Krista, dederetso ako kaagad doon."
 "Ikaw, sure ka ba na pupuntahan mo siya?" mataray nitong saad. "I'm sure hindi
iyan magugustuhan ni Mr. President mo."
Nalungkot na naman siya. Medyo nagpapasalamat si Bree kay Krista
kasi, nawala ang isip niya kay Virgo. Pero heto at naalala na naman niya ang
lalaki.

Relax. May mga araw naman talaga na MIA si Virgo, 'di ba? Super
maingat siya para walang makahalata sa involvement namin sa isa't isa. That's why
he's not calling. I'm sure naka-get over na siya sa pinag-awayan namin kahapon
tulad ko.
"Yes, Manager Ken. Kakausapin ko lang naman siya," matiim niyang
titig sa bahay ni Krista na isang puting town house na may asul na brick roof.
"Kung ayaw niyang kasuhan ko siya sa ginawa niya na parang binibigyan niya ako ng
death threat."
"Bree, kung iyon talaga ang intensyon ni Krista sa pagpapadala ng
package na iyon, bakit ilalagay pa niya 'yung pangalan niya sa slip," bumitaw ang
bakla sa hawak na manibela ng kotse. "I mean, common sense naman na ikapapahamak
niya iyon, 'di ba?"
Natigilan siya.
Oo nga naman.
Nasapo ni Bree ang noo. "Diyos ko, ano ba itong nangyayari sa
akin?"
"Kahapon ka pa ganyan," puna nito. "Nawala ka rin kahapon sa set,
tapos pagbalik mo, parang wala ka na sa sarili mo."
Napabuntong-hininga siya. "Manager Ken, pasensya na... si Virgo
kasi."
Napailing ito. "Ano tungkol sa kanya?"
She was not sure if she would let Manager Ken know. It felt absurd
to tell him everything. Pero kung naniniwala si Virgo rito at sa tingin ng lalaki
ay totoong nagmamalasakit para sa kanya ang manager, hindi ba ito ang tamang oras
para tuluyan na siyang magtiwala rito?
Magtiwala na hindi lang pera ang dahilan kaya inaalagaan siya ni
Manager Ken. Na hindi ito tulad ng ibang manager na hindi taos-puso ang pag-aalala
para sa mga talent nito.
Saka na lang siguro.
She tapped on the dashboard. "Kakausapin ko muna si Krista."
He let out a groan.
Bree smiled at him weakly. "Promise, I'll be nice. Kailangan ko
lang siya makausap kasi kung tama ang sinasabi mo, baka may nagse-set up kay Krista
para mag-away kaming dalawa. Kawawa rin naman siya."
Tumaas ang isang kilay nito. "Akala ko ba, hate mo siya."
Napayuko siya. "Ganito siguro kapag ikaw na ang nasa itaas... you
can't just hate everybody anymore. You just hate everyone when you're below and
struggling."
Bumaba na siya ng sasakyan.
Nakiusap si Bree sa security guard na papasukin siya.
"Sorry talaga, Ma'am," anito. "Ayaw magpapasok ng kahit sino si
Ma'am Krista ngayon at aalis din siya kaagad ng bahay."
"Aalis? Saan pupunta?"
"Hindi ko pwedeng sabihin, Ma'am."
"Please, sabihin mo na lang sa kanya na ako... ako ang naghahanap
sa kanya. Saglit lang ako."
"Ma'am, pangatlong balik ko na po ito sa inyo. Ayaw talaga kayong
kausapin ni Ma'am—"
Tumanaw siya sa bahay sa loob. Bukas ang pinto.
Mukhang forever eskadalosa na talaga siya.
"Krista!" galit niya kunwari na tawag. "Hoy, Krista! Lumabas ka
rito!" Kumalampag siya sa gate. "Krista! Krista!"
"Ma'am, tama na po. O mapipilitan akong magpaputok," kapa ng
security guard sa baril na nasa tagiliran nito.
"Hindi ako natatakot!" panlalaki niya ng mga mata rito.
Nag-aalalang bumaba naman si Manager Ken. "Bree! Ano ba iyang
ginagawa mo?"
"Magpapadala ako ng press dito kapag hindi mo ako nilabas!" banta
niya. "Maraming reporter! Krista!"
"Bree!" hila ni Manager Ken sa kanyang mga braso.
"Ano ba?" galit na labas ni Krista mula sa bahay. She wore an A-
line denim dress. "Ang aga-aga!" lapit nito sa gate.
"Sa wakas, hinarap mo na rin ako," anas niya.
Si Krista na mismo ang nagbubukas ng gate. She stepped out and
shoved her. Kung hindi dahil sa pag-alalay ni Manager Ken, nawalan na si Bree ng
balanse at natumba. Gulat na napaawang ang mga labi niya habang namimilog ang mga
mata.
"Ano?" sigaw nito. "Nandito ka para ipamukha sa akin na nanalo ka
na? Masaya ka na, Bree? Masaya ka na dahil ikaw na ngayon ang alaga ni Kaiser? Ikaw
na ngayon ang paborito ng management! Alagang-alaga na ang career mo! Ikaw na ang
pinalit nila sa akin! Ano masaya ka na? Nandito ka para magyabang!?"
She could not digest everything all at once. Bakit siya ang
sinisisi nito? Si Krista ang bumitaw sa mga projects nito. It was Krista who
decided on that and gave her all that opportunity! Kaya bakit nagagalit pa ito sa
kanya?
Tuloy-tuloy na ang pagdulas ng mga luha sa pisngi nito.
"Alam mo ba kung bakit galit na galit ako sa iyo, Bree?" palahaw
nito. "Alam mo kung bakit?" nanhihinang hikbi nito. "Dahil ikaw ang nagdala sa akin
sa impyernong ito! Ikaw!"
"Paano'ng ako?" naluluha niyang sagot dito.
Napahawak ang babae sa tiyan nito. "Dahil gawain mo ito, 'di ba?
Ang magpagamit sa mga lalaki para sumikat! Para mapansin ng management! Para
tulungan nila na makahanap ng mga raket at projects! Ang magpagamit!" iyak nito.
"Pinasok mo ako sa showbiz, pinaniwala mo ako na maganda... maganda at masaya
maging artista... magkakaroon ka ng pera... sisikat ka... special treatments...
iyon pala... alam mo na bababuyin nila ako! Na kailangan ko pa pala magpababoy!"
Umiiyak na bumagsak si Krista sa kanya. Sinalo ito agad ni Bree at
niyakap. Humahagulgol na pumalo-palo ang babae sa kanyang braso.
"H-Hindi mo sinabi sa akin... Hindi mo ako sinabihan na ganoon ang
dadanasin ko, Bree!"
Her top, close to her shoulder was now soaking with Krista's tears.
A teardrop rolled down her cheek. "H-Hindi ko alam, Krista... Hindi
ko alam na ganoon ang dinanas mo..." Hinagod niya ang likod ng ulo nito. She felt
Krista's short, smooth hair. "Hindi ko alam na naniwala ka sa akin... at dahil
naniwala ka sa akin... napahamak ka."
"It's nobody's fault," wika ni Manager Ken. "Masyado pa kayong mga
bata noon, hindi niyo pa kilala kung sino ang tamang mga tao na dapat lapitan."
Hindi nakasagot si Bree sa kanyang manager nang maramdaman ang
pagbigat ng katawan ni Krista. Kinabahan siya.
"Krista," tawag niya rito.
No response.
"Krista!"silip ni Bree sa mukha nito.

- - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - -

Chapter 45: Kaiser

 "IUWI MO AKO... Iuwi mo ako..." mahinang tugon ni Krista
kaya malakas ang pagkakabuntong-hininga ni Bree. After that sigh of relief, Bree
turned to her manager to help. Nilakihan na rin ng gwardiya ang pagkakabukas ng
gate at sinikap na matulungan sila sa pagbuhat kay Krista.
Makikita sa salas na nakahanay na roon ang ilang mga maleta. Hiniga
nila ang dalaga sa sofa, bahagyang nakasandal ang likod sa arm rest niyon.
Nanghihinang umayos si Krista ng pagkakaupo.
"Do you need anything—" Bree gasped. "Tubig!" she turned to Manager
Ken.
Hindi man nito kabisado ang bahay ni Krista, nagmamadaling umalis
ito para ikuha ang babae ng tubig. Umupo naman siya sa tabi ng babae, pinasadahan
ito ng tingin.
"How are you?" abot ni Bree sa braso nito.
Tinabig nito ang kamay niya. "I'm fine. Kailangan ko lang kumalma,"
sunod-sunod ang paghinga nito ng malalim. "Umalis na kayo."
Napasulyap si Bree sa mga bagahe nito. "Saan ka pupunta? Ang dami
mong dalang gamit."
"It's none of your concerns, Bree," she hissed.
Kadalasan, ginagantihan niya si Krista kapag ganito ang asta sa
kanya; pero ngayong nauunawaan na ni Bree ang lahat ng pinaghuhugutan nito, mas
pinili niya ang maging mapag-unawa. She internally groaned. Gaya-gaya na ba siya
ngayon kay Virgo? Na puro pag-unawa na lang ang ginagawa para sa kanya?
"I'm sorry sa ginawa ko," nahihiya siyang tumingin sa babae.
"Eskandalosa, I know. Pero kung hindi ko iyon gagawin, hindi ka magpapakita sa
akin."
"Huwag na huwag kang magpapapunta ng reporters dito sa bahay ko,"
mariin nitong saad, sapo ang puson.
"Of course," titig niya rito. "Hindi ko naman talaga gagawin iyon,
gusto lang kitang makausap."
"Tungkol saan?" iwas nito ng tingin.
"Krista..." paano niya ba malalaman kung galing nga dito ang
package? "Ano ba ang nangyari? Bakit binitawan mo lahat ng projects mo?"
Nanatili itong tahimik, nasa ibang direksyon ang tingin.
She let out a sigh. "That's not you."
"I know."
"You won't give me any opportunity... na makuha 'yung mga projects
mo."
"Bakit hindi ka na lang magpasalamat?" Krista turned to her. "Ayan
na 'yung mga gusto mong makuha. Ayan na 'yung mga oportunidad na ilang taon mo nang
pinaghirapan para makuha."
Napayuko siya. "But it will be unfair for me... to have this things
if I don't really deserve them."
"You deserve them," matabang nitong wika.
Nanatili itong nakayuko, pero nakaangat na ang mga mata sa kausap.
"You deserve them. Karma ko ito," tears filmed in Krista's eyes as
she shoved in a deep breath. Dama ng babae na magiging emosyonal na naman ito kaya
pinapakalma ulit ang sarili. Her breathing was measured. "All these years,
hinaharang ko lahat ng projects na pwedeng mapunta sa iyo. All with Sir Kaiser's
help."
She nodded.
"Pabor sa kanya kung ako ang makakakuha ng mga projects naman,
kasi, nasa network na ang loyalty ko. Simula nung... nung may nangyari sa amin.
Ayokong may makaalam n'un, kaya... kaya pinangako ko ang loyalty ko sa kanya. Alam
ko, ayaw din ni Kaiser na may makaalam, pero alam ko, pwede niyang baligtarin ang
kwento para palabasin na ako ang masama kapag nagsawa na siya sa akin... Kaya hindi
ko pinahalata sa kanya na iyon talaga ang dahilan kaya nangako ako ng ganoon. Sa
loob ng ilang taon, bago ko siya nakilala, natutunan ko na kapag alam ng isang tao
ang kahinaan mo, o mga kinatatakot mo... gagamitin nila iyon laban sa iyo kapag
nagipit sila." Krista stared into her eyes. "Kaya ang sinabi ko na lang sa kanya,
magiging loyal ako sa network kung ibibigay niya lahat ng projects na gusto ko."

"And he did," Bree added.

"Oo. Pero kapalit niyon... katawan ko ang kapalit niyon," she
looked away. "Nandidiri ako sa sarili ko. Walang paligo ang makakaalis sa mga
ginagawa niya sa akin. Kahit pumatol ako sa ibang mga lalaki nang hindi niya
alam... nanunuot pa rin sa akin kung paano ako angkinin ni Kaiser..." her lips
shuddered. "Sa kanya ko nakita na ganoon ang mga lalaki... na madadaan mo sila sa
ganoon para makuha mo ang gusto mo... Kaya masasabi mo na rin na... na at some
point, naubusan ako ng faith sa sarili ko. Ang natira na lang, ay kapag ginamit ko
ang katawan ko... makukuha ko ang gusto ko. Tulad na lang ng sinabi nila na
ginagawa mo."
Bree's eyes landed on Krista's hand that was over her belly. Gusto
niyang hawakan ang babae sa kamay, iparamdam dito na magiging ayos din ang lahat.
"Bakit hindi mo sinabi sa akin na ganito... ganito ang mga
kailangan kong danasin?"
"Tulad ng sabi ni Manager Ken, napunta lang tayo sa maling mga
tao," gagap niya sa kamay ni Krista na ikinagulat nito. Bree placed another hand on
top of their hands.
"Kahit ganoon... wala naman akong pagsisisi," ani Krista. "Nakuha
ko naman 'yung career na gusto ko, 'di ba?" mahina nitong tawa sa pagak na boses.
"Pinahirapan ko na rin naman ang buhay mo dahil sa panloloko mo sa akin."
She knew it was a lie. Bree knew that Krista was trying to console
herself.
Tulad kasi ni Krista, ilang beses na iyong ginawa ni Bree sa
sarili.
They lie to themselves that things were good. But no matter how
great they can act and pretend in front of everyone, they can't apply the same
thing to themselves.
"Hindi kita niloko," naluluhang salo niya sa titig nito. "Nagkamali
lang ako ng akala... I've been too optimistic, Krista."
"Umalis ka na," alis nito ng kamay sa pagkakahawak niya.
"Saan ka pupunta? Kailan ka babalik?"
"Ewan ko," baba nito ng mga paa sa sahig. "Bahala na."
"Ano'ng bahala na?" Tumayo si Bree nang tumayo na ito. "Ang dami
mong dala!"
"Kung hindi na ako bumalik, then you can celebrate."
"Krista," sunod niya rito.
At saka lang kumilos si Manager Ken na kanina pa nakikinig sa
kanila habang hawak ang tall glass ng tubig.
"Krista, uminom ka muna..." anito.
"Leave me alone already."
"Bakit ka aalis?" matiim niyang nood sa pagkilos ng babae.
"Nabuntis ka ba ni Sir Kaiser?"
Natigilan ito.
"Krista."
"Hindi ko alam. Hindi ko alam kung sino," iyon lang at pumanhik na
ito sa grand stairs para kunin ang iba pang mga gamit.
Natatakot si Bree sa kondisyon ng babae kaya hindi na niya ito
kinulit pa.
"Sige. Paalam."
Mabilis na sumunod sa kanya si Manager Ken palabas ng townhouse na
iyon.
"Hindi mo tinanong ang tungkol sa package," paalala nito.
"No need," bukas niya sa pinto ng kotse. "Nakita mo naman siya, 'di
ba?" lingon ni Bree dito. "Wala siya kondisyon para gawin iyon sa akin, para
manakot o magpadala ng ganoong package."
 At sumakay na siya.
Manager Ken immediately returned to the driver's seat and started
the car.
"So, uuwi na tayo?"
"Sige," sandal niya sa backrest ng upuan. "Tapos, sana, i-set mo
ako ng meeting kay Sir Kaiser."
Namilog ang mga mata nito. "Seryoso ka ba?"
"I'm sure he'll be glad to see me," titig ni Bree sa harap. "Kung
ako ang isusunod niya kay Krista, dapat mapag-aralan ko na siya." She turned to her
manager. "Hindi ko pa ba nasasabi sa iyo? I've been with different men all these
years, alam ko kung paano sila gamitin. Basta mapag-aralan ko lang sila ng mabuti."
"As your manager, I advise you to not go on with that idea,"
pinausad na nito ang sasakyan. "Nakita mo naman ang nangyari kay Krista. Tinapon
nang mabuntis."
"That won't happen to me," her smile was faint upon remembering
Krista's somber face. "Alam ni Krista ang ginagawa niya; if she went through what I
did, she's already smart enough to make sure no one can impregnate her."
"What do you mean?"
"I think she's in love with Kaiser."
"Ha?" napasulyap ang nagulat na manager sa kanya.
"You see," buntong-hininga ni Bree, habang pinagtatagni-tagni ang
lahat, "malamang, sinadya niyang mabuntis para mapikot si Sir Kaiser."
"And that didn't work. Mukhang hindi naman nag-work, 'di ba?"
"Kasi matanda na siya," patuloy ni Bree. "Mga nasa 60s na siya, 'di
ba? Kaya paano niya mapapaniwala si Sir Kaiser na siya ang nakabuntis sa kanya?
Posible naman... with careful planning, Krista could make sure he will father her
child... pero sa tingin ko, aware din si Sir Kaiser na pumapatol siya sa ibang mga
lalaki... kaya naman..." napayuko siya.
"Kaya ngayon, lagot ka, dahil ikaw na ang target ni Sir Kaiser,"
masungit ang tono nito.
"Kaya nga gusto ko na siyang makita," Bree murmured.
.
.
.
***
.
.
.
HUMINTO SI VIRGO sa tapat ng isang bukas na bintana sa Malacañang nang
makitang may nakadapong ibon doon. It was a black-striped white dove. Patuloy siya
sa pag-aayos ng cuff sa kaliwang pulsuhan habang inaalala si Bree dahil doon.
"Virgo," lapit sa kanya ng pinsang si Jordan na tulad niya,
nakasuot din ng puting Barong. "Handa na ang presidential car."
He turned to his cousin. "Nagawan mo na ba ng paraan ang tungkol sa
mga nag-leak na pictures?"
Jordan grinned. "Alam mo naman ang media pagdating sa ating mga
Ferdinand, mga walang patawad."
"Kung hindi mo magagawan iyan ng paraan, sa iba ko ipapatrabaho,"
pagdidilim ng kanyang anyo.
"Come on, Pinsan, ginagawa namin ng mga tao ko ang best namin.
Hindi naman kami pwedeng magbanta sa kanila. Media iyan. At mas malalakas na ang
loob nila. Hindi na sila tulad ng dati na pwede mong daanin sa death threats para
makuha ang gusto mo."
"Pwede mo naman sigurong gawan ng paraan ang files nila. Mabura
'yung mga pictures. Manakaw kung saang memory card naka-save."
"Pinsan, naka-post na nga online, 'di ba?"
 "At hihintayin pa ba nating mag-viral iyan?"
Jordan smirked. "Ginagawan ko na ng paraan, okay?"
Naglalakad na sila palabas ng Malacañang. "Ang hindi ko
maintindihan," aniya, "paano nila nakuha 'yung mga litratong iyon?"
Ang tinutukoy ni Virgo ay ang larawan noong hinatid niya si Bree
pauwi mula sa Inaugural Ball. There was a photo of their silhouette in the back
seat of the car, faces close to each other. The other was with Bree walking toward
her house, wearing that Maria Clara gown. May kasama pa iyon na larawan nila ng
dalaga na naghahalikan sa kotse noong sinundo niya ito sa boxing gym. May
comparison din ang mga larawan sa kuhang litrato nila ni Bree nung Inaugural Ball
at halos hindi ito makilala dahil sa ginawang make-up.
"Obviously," Jordan answered, "may mga taga-media na nasundan ang
kotse ninyo."
"We used my private car, Jordan," baba ni Virgo sa grand stairs.
"At maagang pinauwi ang media at press. Hanggang dinner lang ang in-allow natin na
maging coverage ng mga report nila."
"Malay mo, nakaabang sila sa mga kotseng palabas ng Malacañang."
"And they figured out that my private car is worth tailing to,
because they are sure I'm in it?"
Jordan was left with nothing to say. "Now, I'm confused too,
Pinsan."
Hindi na umimik pa si Virgo. Abot-tanaw na nila ang presidential
car.
"Look, pwede mo namang aminin na lang, 'di ba? Na may namamagitan
sa inyo ni Bree," he shrugged.
"I can't," he sneered.
"Why not? It's rude if you'll tell me na kinahihiya mo siya."
Huminto si Virgo at hinarap si Jordan. "Kahit kailan, hindi ko siya
kinahiya."
"But you're hiding her," ngisi nito.
"Because I respect her. I can't walk around and announce that we're
only having sex. And that's our only relationship," he hissed.
Yes. That's their only relationship.
At hanggang ngayon, ang sakit-sakit para kay Virgo na aminin na
iyon at hanggang doon pa lang ang nararating nila ni Bree. Sa kabila ng lahat ng
pago-open up sa isa't isa, sa mga panakaw nilang pagtatagpo na walang trabaho,
estado o balakid ang kayang pumigil... iyon pa rin ang label nila.
"I can tell everyone she's my girlfriend," dama ni Virgo ang
panginging ng mga kamay. "But she doesn't want it. She's has other priorities.
Gumaganda na ang career niya, she doesn't want people to judge her and affect that.
She also wants something better for my image, lalo na at nagsisimula pa lang ako sa
pagiging Pangulo. She's not ready."
At tinuloy na niya ang pagpanaog sa hagdan.
"Then, maybe, we can do a little cover up."
Nanatili lang siyang nakikinig sa pinsan.
"Para lang mawala na sa isip ng mga tao ang involvement ninyo ni
Bree sa isa't isa."
Pinagbuksan na siya ng pinto sa backseat ni Greg.
"Ayaw mo naman siguro na lalong sumama ang loob sa iyo ni Bree
kapag lumaki itong isyu tungkol sa inyo, 'di ba?"
His jaws tensed. Napaisip si Virgo.
"We can tell everyone that it's all a big misunderstanding. Na ako
ang laging kasama ni Bree, nahawigan lang sila sa atin."
 His eyes narrowed.
"And... we can make people believe that you're dating Mayor
Cheska," makahulugang ngiti nito. Sinamantala ni Jordan ang pananahimik niya at
hindi paglingon dito. "That won't be bad, right? At sa mga sinabi mo naman, Pinsan,
mukhang lumalabas na hindi naman magiging big deal kay Bree itong gagawin natin.
Mas pabor pa nga sa kanya, since she has already rejected you being her boyfriend."
Sumakay na si Virgo ng sasakyan. Mabilis na sinara ni Greg ang
pinto at tinanguan si Jordan bago inokupa ang driver's seat.
.
.
.
***
.
.
.
BREE MADE SURE THAT BEING DECENT WON'T DROWN OUT HER SEXINESS. Umikot-ikot siya
sa harapan ng salamin para sipating mabuti ang hitsura niya, suot-suot ang kulay
asul na cross-front halter neck dress. Yumakap ang tela sa hubog ng kanyang katawan
hanggang sa mga hita. Her upper abdomen was slightly visible due to the top's
design.
Nakaladlad ang kanyang buhok, pero tulak sa likuran ng kanyang mga
tainga para makita ng mabuti ang kanyang mukha. Her lips were painted bright red.
Her eyes were smoky, applied to attract Kaiser Peralta.
The white high heels elevated her height. She slung a chain-
strapped shoulder bag and Bree was ready to go.
Nag-aalala man si Manager Ken, napakiusapan niya ito na huwag nang
sumama pa. Kaya ang driver lang ang kasama ni Bree sa sasakyan, tahimik as usual,
trabaho kung trabaho lang.
Mahaba-haba ang biyahe. Hindi talaga kasi pumayag si Kaiser na
makipagkita dahil may afternoon golf game daw ito sa Alabang. Pero nanaig ang
impatience niya. She decided to compromise, na siya na mismo ang sasadya rito. So
from Manila, she arrived to Alabang around 7 in the evening. Sobrang late na siya,
pero umaasa na naroon pa rin si Kaiser. Hindi naman nagre-reply sa kanya ang lalaki
kapag tine-text niya kung nasaan na siya at kung bakit male-late.
The car turned around a block, and Bree already had a glimpse of
the hotel's restaurant where they would meet. It had big glass windows, the size of
a wall and paneled. Golden chandeliers hung and cozy, patterned cream-colored seats
scattered around. Iyon din ang tumambad kay Bree nang marating ang restaurant.
She felt clueless, feeling the heavy stares from everyone she
passes by. Mula sa ilang mga staff hanggang sa mga customers. Kung gusto ng mga ito
na magpa-picture, okay lang naman sa kanya. Pero hanggang tingin lang ang ginawa ng
mga ito.
A waiter assisted her to Kaiser's seat, which was beside one of
those big glass windows.
Tumayo ang lalaki para humalik sa likod ng kanyang kamay.
"Good evening, Sir," upo ni Bree.
"Good evening," upo na rin nito, maluwag ang ngiti.
He wore a pair of cream-colored slacks and a white striped polo.
"I already had some wine," angat nito sa wine glass. "I hope you
don't mind."
"Oh, not at all," nahihiya niyang ngiti rito. "I've been late."
"I expected it," he was gracious. "Kung bakit ba naman kasi ngayon
mo pa ako gustong makita," mahina nitong tawa.
Nakitawa na lang din siya. "It's your fault na ngayon lang ako may
free time, Sir Kaiser! You've given me a lot to handle!"
"Well," he shrugged, "what did I tell you? You have a talent that I
don't want to go to waste. At kung maaga lang kita nadiscover, matagal na kitang
binigyan ng ganito karaming mga projects, right?"
 "Thank you," she smiled.
Kaiser turned to the waiter. "Um-order ka muna."
Bree smiled and reached for the menu card. Hindi doon naka-focus
ang kanyang atensyon. Ngayon na magkasama na sila ni Kaiser, paano niya kaya
makikilala ang lalaki sa ganitong kaikling oras? She needed to be home early, may
shooting kasi siya kinabukasan para sa isang talk show.
Matapos um-order, doon na nagsimula ang pagkukuwentuhan nila ng
matanda.
"Why come all the way here just to play golf?" ekis niya ng mga
hita habang hawak ang wine glass. "I'm sure, may magagandang golf courses sa
Manila."
"Yes, but I swing by here during weekends. Most of my friends are
here."
"I see..." lapit niya sa rim ng baso sa mapulang mga labi. "No
wonder you spoil your friends too."
"Well," lumuwag ang pagkakangiti nito, "good friends deserve to be
spoiled."
Mapang-akit ang ngiti niya rito. "Now, I want to be one of your
friends."
"I know you, Bree," mahina nitong tawa. "At hindi mo ako madadaan
sa ganyan."
She just smiled. Alam na niya ang mga galawang ito ni Kaiser.
Magkukunwari ang lalaki na hindi interesado. That's how men trap women, by the way.
They chase you, then lie low. Then, the woman would notice and check how he's
doing, and the man will act uninterested.
Now that would drive the woman crazy, trying to get his attention
back.
Makikisakay na lang si Bree. "Madadaan sa alin?"
"You want to be my friend?"
"Yes. There's nothing wrong with that, right?"
"Para sigurado ka na tuloy-tuloy ang magiging projects mo," he side
glanced before sipping some wine.
Tumawa siya. "Oh, you can really read my mind!"
Nagbaba ito ng baso, nangingiti sa kanya. "They're right about you.
You really don't stop until you get what you want!"
"And I do everything to get it," dagdag niya.
"Everything?" matiim nitong titig sa kanya.
"Yes," she cheekily winked and sipped her wine. Hindi inaalis ni
Bree ang mga mata sa lalaki.
Nahuli niya ang pagpawi ng ngiti nito. He stared at his wine glass
and stretched a faint smile before drinking.
Ilang oras pa at nasa receptionist area na sila ng hotel na iyon.
Again, she could sense people secretly looking at her. They must be
wondering this time why she was with Kaiser.
Malamang marumi na rin ang mga ideyang pumapasok sa isip ng mga
ito.
But at least, it's Kaiser she was with. He could simply prove their
accusations wrong. Lalo na ngayon na hindi naman sa hotel magpapalipas ng gabi ang
lalaki.
"Are you sure you don't want to spend the night here?" yakap niya
sa braso ni Kaiser.
"It's not necessary," anito habang naghihintay sila sa staff na
mag-a-assist sa kanila papunta sa suite na binayaran ng matanda para sa kanya.
"Malapit lang dito ang bahay ko."
Namilog ang mga mata niya. Kunwari, impressed siya. "Whoa, you have
a house here! Ilan ba ang bahay mo?"
Mababa ang naging pagtawa nito. "Hindi naman ganoon karami."
 "I believe magaganda ang designs," hilig niya ng ulo. "You look
like a man who has taste."
"Now you're flattering me too much."
"Baka may guest room na house mo. Doon na lang kaya ako, Sir?
Nakakahiya naman kasi na mapapagastos ka pa."
"It's okay. You came all the way here just to thank me, and that
means a lot to me. So, have a good rest here. Mahirap nang bumiyahe ka pa ng
ganitong oras pauwi. Just get your sleep here at dumeretso ka na lang bukas sa PH
Channel para sa talk show interview mo."
Bumungisngis siya. "Thank you."
Then they heard a commosion by the hotel's entrance. Humawi ang mga
tao sa pagdating ng grupo ng mga lalaki. They were all dignified and formal in
their Barongs. Hindi nakaligta kay Bree ang matiim na titig ni Virgo sa kanila.
Hindi pa nakakalapit ang grupo nito sa receptionist area nang lumapit ang isang
bellboy. Bumati ito at naglahad ng kamay, senyales na ito ang maghahatid sa kanila
sa sarili nilang hotel suite.
Inalis ni Virgo ang mga mata sa kanya at sinundan ang bell boy sa
elevator.
Of all the places, why is the President of the Philippines in this
very same hotel?
"I hope the rumors are not true."
Napatingala si Bree kay Sir Kaiser. "What rumors?"
"You don't know? Kalat sa internet ngayon ang pictures ninyo ni
Presidente."
Napaawang ang mga labi niya sa narinig.
.
.
.
***
AN
Good evening everyone! <3 <3 <3 Thank you sa patience! Heto na ang 2-Chapter
Update for today para sa #SLIDE  !! <3
I hope you are all doing great! Maulan ngayon (at may bagyo raw) and I also had
a slight fever and colds last night and today. Pero magically, I am feeling better
nung gumabi na today~ and much better while I am typing. Typing lang yata ang
magpapabuti kaagad sa pakiramdam ko hahaha~!
Enjoy reading this chapter and chapter 46 ;) <3
With Love,
ANAxoxo

- - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - -

Chapter 46: Denial

NANG MARATING ANG SUITE na tutulugan, umupo agad si Bree sa

gilid ng kama at ini-connect ang cellphone sa wi-fi. Mga isang buwan na rin siyang
hindi nagche-check ng social media accounts niya dahil a) umiiwas siya sa mga
bashers, b) wala naman siya masyadong kaibigan na celebrities kaya hindi niya
kailangang maging updated, at c) hindi niya nakalakihan ang paggamit ng social
media kaya hindi siya na-hook sa panay-panay na pagche-check o pagpo-post.
Nag-log in na siya sa Facebook, wala siyang makita masyado na mga
posts na related sa kanya sa Newsfeed. Wala rin namang nagta-tag masyado sa FB page
niya. Pero updated ang mga posts doon dahil kay Manager Ken, ang nag-iisang co-
admin niya sa page na iyon.
Puro mga larawan lang naman niya ang pino-post nito para i-update
ang mga fans niya. One photo was a stolen shot of her shooting a scene for a TV
series. Nahagip ng picture ang mga crew at camera na kinukuhanan ang eksena na
magkatitigan sila ni Jason.
May litrato din ng kanyang mga guestings, at ilang mga larawan na
aware siya at kinuha sa dressing room, matapos siyang ma-make-up-an. May kuha din
ang manager niya na picture niya habang sumusuntok sa boxing pads. Hindi niya
mapigilan ang mapangiti.
Nitong nakaraang mga buwan lang, halos stagnant ang FB page niya
dahil wala masyadong ganap kundi ang shooting sa pelikula niyang The Righteous One.
Hanggang sa napo-post na roon ang ganda niya noong premiere night. There was a side
view shot of her throwing a flying kiss. Nahagip ang imahe ni Virgo mula sa
kabilang dulo ng red carpet na matiim ang pagkakatitig sa kanya. A hint of his lips
about to smile was there too.
Bree shook her head. Naalala niya ang tunay na pakay kaya nag-
online.
She typed her name on the browser. She paused. Sinunod niya na ang
pangalan ni Virgo.
At doon na lumabas ang iba't ibang search results:
Is PV Dating a Sexy Star?
Mysterious Date of the President: Revealed?
PV and Bree Capri Viral Photos
The President's Secret Affair
Binuksan niya ang link para sa PV and Bree Capri Viral Photos.
Napasinghap siya sa accuracy ng mga larawan. Accurate dahil alam niya na sila
talaga ni Virgo ang mga nasa larawan. Medyo madilim ang kuha sa kotse, pero alam
ni Bree na sila iyon, mula sa suot niyang puting-shirt at ayos ng buhok, kahit
nakatalikod siya sa camera. Bahagya niyang natatakpan ang mukha ni Virgo habang
naghahalikan sila sa kotse nito. It was that night when they sneaked away from that
boxing gym.
May larawan din niya na bumaba siya mula sa kotse ni Virgo at suot
ang Maria Clara gown.
Nanlulumong naibaba niya ang cellphone.
Paano namin ito ie-explain?
Bree could not relax after that. Halos lahatin na niya ang
pagbabasa ng mga article at blogs tungkol sa mga larawan nila. May mga naniniwala
na may involvement sila ni Virgo, mayroon namang hindi.
May mga commentary na interesting couple sila; mayroon namang
nagdududa na seryoso sila sa isa't isa— Bree Capri has been rumored these past few
years to be the showbusiness' instant girl, rumored for one-night stands and
scandalous sex sprees from co-actors to directors; and it will be really
disappointing if the new President is really involved with the sexy star. It would
change our mind about seeing the President as this young, decent gentleman that we
thought he is.

And another article: If these rumors are true, then it shows that PV
in pre-marital affairs which, frankly, is not the best thing to have for a person
who represents our country that has a strong and big population of Catholics who
firmly believes in decency when it comes to sex and marriage.
One of the articles she read also said: We wish these photos are
edited.
And: Whoever thought of involving the President with the notorious
sexy starlet should be ashamed for being disrespectful.
And: This is a work of a basher.
The last article that Bree read goes: There seems nothing wrong if
these viral photos are true. People, in powerful position or not, are entitle to
their own choices. But it's hard to imagine that a relationship with a girl who
goes around and a man as decent as the President would last. There will also be
problems if our conservative culture would allow a woman as liberated and
femininely empowered as Bree Capri to represent as the President's partner, if not
the First Lady.
.
.
.
.
PINILIAN SI VIRGO ng mas pribadong table sa rooftop restaurant ng hotel na
kanyng tinuluyan. He requested to be alone, but his guards would not settle being
too far. Abot-tanaw pa rin niya ang mga ito, nakaharang sa kanyang mesa habang
napapasaglit ng tingin ang ilang mga diners sa kanyang direksyon.
These guards are well-paid, madilim ang anyo na titig niya sa
nakatalikod na mga lalaki. Naninigurado sila na hindi ako magkakaroon ng contact sa
kahit sino.
His eyes returned to his food. Nandito si Bree. Kasama ang Kaiser
Peralta na iyon.
Sumimple siya ng sulyap sa kasama sa dining table na si Jordan.
Masigla ito at maganang kumakain.
I'm sure, Jordan has an idea that they're here. Kaya ito ang pinili
niyang hotel na tulugan namin. Maingat na sumubo siya ng pagkain at inalis ang mga
mata sa pinsan. Maipilit lang talaga niya ang gusto niyang mangyari.
But I have to know if my assumptions are right.
"I saw Bree," basag niya sa katahimikan.
Natigilan ang pinsan. Kulang na lang ay mabilaukan bago dumeretso
ng upo at nanlaki ang mga mata sa kanya.
"She's here?"
Okay. He didn't know.
Pigil niya ang mapangisi. Conscious na nagnakaw ng tingin sa
paligid ang pinsan. Akala yata ngayon niya nakita si Bree, sa mismong rooftop
restaurant na iyon.
Dama niya ang pagka-alarma nito.
"Don't worry. Mukhang nag-work naman ang pagtaboy mo sa kanya,"
pinilit niyang manatiling relaxed habang sinasabi iyon. "May kasama na siyang iba.
Nakita ko sila."
"Ooh," paling ang ngisi nito. "In this hotel?"
Damn. Hindi ko na pala dapat sinabi sa kanya. Paano kung hanapin
dito ni Jordan si Bree?
Tinuloy na niya ang pagkain.
"Kung anuman ang binabalak mo, alam mo ang magiging consequences,
Pinsan," Jordan's threat was subtle.
"Alam mong hindi ako magtatangka. Binanggit ko lang sa iyo na
nandito si Bree para pagsabihan ka. Huwag na huwag mo siyang gagalawin."
Pilyo ang naging ngisi ng lalaki.

Damn.
.
.
BREE WAS WONDERING WHERE VIRGO WAS STAYING. Napapagod na siyang isa-isahin ang
mga pasilyo ng hotel na iyon. She wondered around the restaurants pero hindi na rin
niya naabutan pa si Virgo kung kumain man ito sa isa sa mga iyon.
Hindi na rin siya nagtagal pa sa mga restaurants dahil
pinagtitinginan na siya ng mga tao. Bree decided to head by the poolside.
Nakatanggap siya ng text message mula kay Manager Ken kung bakit hindi na siya
bumalik ng Manila, lalo na at may training pa siya sa gym. They just had a short
phone call before Bree felt alone again.
Nakaupo siya sa isa sa mga pool benches doon, nakaharap sa swimming
pool na may asul na tubig.
Gumagawa naman ng paraan si Virgo para makapuslit, 'di ba? Para
mapuntahan ako... makausap.
 Sumulyap si Bree sa hawak na cellphone, pero hindi iyon in-on.
Kailangan ko siyang makausap ngayon. May mga pictures na kami sa
internet. She sighed. Sinubukan naman naming maging discreet, 'di ba?
Her eyes squinted upon seeing a familiar silhouette approaching
her. Hindi alam ni Bree kung paano aayusin ang sarili, kung paano ia-approach ang
lalaking palapit sa kanya, umikot ito sa pool para makalapit sa kanya. Nakasuot na
ang lalaki ng jeans at polo shirt, malayo sa Barong na halos suot ng lahat ng mga
kasama ni Virgo kanina.
Inokupa ni Jordan ang pool bench na katabi ng kinauupuan niya.
"Hi," malumanay nitong bati.
"Hi." Nag-aalala siya na baka usisain nito kung bakit hindi na siya
nakipagkita ulit sa lalaki. Baka rin may idea na ito tungkol sa mga larawan nila ni
Virgo sa internet. Kaya naman, nanunukat pa rin ang titig niya rito.
"It's cold out here," anito. "And you're also alone."
Isa sa mga dahilan kaya wala nang katao-tao sa poolside ay ang
lamig ng panahon. It was already July, the rainy season was slowly approaching.
Nababalita na rin sa TV ang namumuong mga bagyo na ang direksyon ay patungo sa
Pilipinas.
"I'm alright," alanganin niyang ngiti sa binata. "Gusto ko lang
umupo rito at magpahangin."
"I hope you don't mind, if I tell you why I am here," anito.
Umiwas ng tingin si Bree sa lalaki. Medyo malabo ang repleksyon
nila sa asul na tubig ng swimming pool na kaharap niya.
"I don't mind," sagot niya.
"Totoo ba 'yung... 'yung tungkol sa inyo ni Pinsan?"
She stiffened.
"I mean... si Virgo... the President."
Sana hindi rinig ni Jordan kung gaano kalalim ang ginawa niyang
paghinga ngayon.
"I'm just concerned," anito. "Siguro naman... may idea ka kung ano
ang tingin ng tao sa issue ninyo... doon sa nagkalat na mga pictures. Some are even
thinking na may mas mahalagang mga bagay na dapat inaasikaso si Pinsan pero...
sorry for the term, pero pakikipaglandian daw ang inaatupag."
Tumuwid siya ng pagkakaupo.
"There's nothing between us."
"Eh... paano 'yung mga pictures?"
"Iyon ang hindi ko alam."
Nahihirapan si Bree na saluhin ang titig nito sa kanya.

"You know," nanatiling kaswal ang pananalita nito, "you can just
admit it to me."
Inirapan niya ito. "Eh mukhang alam mo na naman pala ang sagot,
bakit tinatanong mo pa sa akin?"
"Easy!" natatawang taas nito ng mga kamay. "I just don't want to
alarm you..."
Inalis na niya ang mga mata rito. Humigpit ang kapit ni Bree sa
kanyang cellphone.
"Look, nandito ako dahil inutos ni Pinsan."
Doon na umahon ang interes para sa kanya. Nilingon niya agad si
Jordan.
"Pinapunta ka sa akin ni Virgo?"
He nodded. "Alangan namang coincidence ang pagpunta ko rito sa
poolside."
Humarap na siya ng pagkakaupo rito. "Bakit ka niya pinapunta sa
akin?"
Mabigat ang naging pagbuntong-hininga nito. "Eh... sasabihin ko pa
ba sa iyo 'yung saktong dahilan?"
 "I want to real reason," mataray niyang taas ng kilay dito.
Jordan was here again with his awkward laugh. "Eh... he wants me...
to distract you."
"Distract me?"
Paano'ng distract? Naguguluhan pa siya.
"Huwag mong sabihin sa kanya, ha?" Jordan leaned closer to her.
"Huwag mong sabihin na sinasabi ko sa iyo kung ano itong pinagagawa niya sa akin.
Gusto ko lang namang sabihin sa iyo kasi..." he shyly looked away, "... kasi ang
sagwa naman kung sasakyan ko ang trip niya. I have respect for women. I just
can't... I just can't lie... you know," balik ng mga mata nito sa kanya.
Sa mga sinasabi ni Jordan, may ideya nang pumapasok sa kanyang
isip. Nakakaramdam na si Bree ng panlalambot.
"Sabihin mo na lang sa akin," mahina niyang usal.
"Dahil ito sa nagkalat na mga pictures," ani Jordan. "Nase-sense mo
naman siguro na iniiwasan ka ngayon ni Virgo."
Totoo iyon. Malungkot siyang napayuko.
"Parehong ayaw ninyo na ma-isyu, kaya ang plano ni Pinsan,
palabasin na ako ang kasama mo sa mga pictures."
"Ikaw?" angat niya ulit ng tingin dito.
"Yup," Jordan shrugged. "Iyong naghatid sa iyo sa bahay nung
Inaugural Ball? Kunwari ako na lang daw ang kasama mo, hiniram ko lang 'yung...
'yung kotse ni Pinsan. Tapos, faux date ka na lang daw ni Pinsan. Iyon ang
palalabasin para reasonable, kasi wala naman ako sa party."
Nage-gets na ngayon ni Bree. Kahit papaano, heto at gumagawa si
Virgo ng paraan para tulungan siyang matago ang involvement nila. Babaligtarin nila
ang kwento. Palalabasin nilang si Jordan ang kasama niya sa mga pictures. Pero
paano 'yung mga pictures na kita ang mukha ni Virgo?
Siguro naman... naisipan na iyon ng idadahilan ng lalaki.
"What do you think?" Jordan sounded breathy with tension.
Tumitig si Bree sa mga mata nito.
"Sana makisakay ka na lang. Pamilya namin ang lagot nito, eh, kapag
nasira ng issue na ito ang imahe ni Pinsan."
"Kunwari," yuko niya, "nag-succeed tayo. Napaniwala natin ang mga
tao na walang namamagitan sa amin ni Virgo... ano na ang mangyayari?"

He sighed heavily. "Bree..."

"Sinabi ba niya sa iyo?"
"Kung iniisip mo na matutuloy pa rin kung anuman ang involvement
ninyo..."
Bree looked at Jordan who just slowly shook his head. His sad eyes
stared deeply into hers.
"Bree..." patuloy nito. "Ayaw na ni Virgo."
Bumagsak ang mga balikat niya.
"Mahirap daw pala," dagdag ng lalaki. "Iyon lang ang sinabi niya sa
akin. Na nahihirapan na siya."
Nahihirapan ba siyang itago ang involvement namin? O nahihirapan
siya dahil sa mga sinabi ko sa kanya nitong nakaraan?
Bree unconsciously placed a hand on her chest. It was as if her
heart broke. She wanted to reach her heart and securely hold it together... if only
she could.
"Tell me, Jordan," higa na lang niya sa pool bench, umusog tuloy ng
upo ang lalaki para makatitig pa rin sa kanyang mukha. "Bakit ganoon, no? Ano nga
ba ang masama kung ma-involve kami sa isa't isa?"
Bree stared at the dark, somber sky. Sobrang itim, walang kabitui-
bituin, at naglalakbay ang kulay abong mga ulap doon. The chill of the wind
caressed her face.
"Alam ko... ang pangit ng image ko. Kung kani-kaninong lalaki na
ako pumatol, ganoon... pero hindi ba pwedeng isipin nila na what if nagbago na ako?
What if this time... isang lalaki na lang ang gusto ko? Isang lalaki at siya lang
at hindi na ako magkakagusto pa sa iba."
Nakaharap pa rin sa direksyon niya si Jordan, pero umiwas ng tingin
ang mga mata nito sa kanya.
Nilapat ni Bree sa dibdib ang cellphone at inipit iyon ng sariling
mga kamay.
"Ang imahe ng tao... wala naman iyon sa mga ginagawa niya, 'di ba?
Naka-depende ang imahe ng tao sa kung ano ang tingin ng ibang tao sa mga ginagawa
at sinasabi niya. Kung maganda ba o pangit ang pagkakaintindi ng mga tao sa ginawa
nila..."
"Eh ganoon talaga," malungkot na kibit-balikat ng lalaki, nakatanaw
sa malayo. "We're in a society where... we have to survive. Survive by pretending
we're acceptable to their standards, or get bashed for being real. You're a
celebrity. I think you know what I'm trying to say, Bree."
Bree closed her eyes. "So, iyon lang? Papalabasin natin na tayong
dalawa, Jordan, 'yung talagang nagde-date?"
"Why not? We already went out before, remember? Niyaya kita noong
mag-dinner."
Humugot siya ng malalim na paghinga.
"Virgo said he believes you're a great actress. You can do it."
Nanatili siyang nakapikit, nakahiga sa pool bench na iyon. Bree
gave a slight nod while still frozen in that position.
.
.
.
***
.
.
.
"MAHIRAP DAW PALA," dagdag ng lalaki. "Iyon lang ang sinabi niya sa akin. Na
nahihirapan na siya."
Bree opened her eyes.
"There!" atras ng make-up artist.
Panibagong araw na. Nasa dressing room siya at inaayusan para sa
interview niya sa talk show ni Frenchie.

She had been to this show before, where Frenchie slyly asks her about
Krista. Kung tatanungin siya ulit nito tungkol kay Krista, iba na ang magiging
pakiramdam niya. Sigurado doon si Bree.
At hinahanda na rin niya ang sarili kung sakaling maisipan nito na
tanungin siya tungkol sa mga viral photos nila ni Virgo.
"Hello, Bree!" masayang salubong nito sa kanya.
Bree stepped in from the backstage. She wore a pair of white high
heels and changed to a shimmery champagne-colored tube dress. Nagbeso-beso sila.
"You look fabulous!"
"Thank you," was her soft reply.
Maybe she does look fabulous, but she didn't feel like it. Mahirap
maramdaman iyon kung hindi naman siya pinapansin na ni Virgo. Kung isang isyu lang,
binitawan na agad siya ng lalaki. Makakaya pa niya kung gusto lang nito na
pagtakpan ang involvement nila, pero hindi... tuluyan na rin nitong pinutol ang
koneksyon nila.
Makakaya pa niya kung sasabihin ng lalaki na maghintay siya rito.
Maghintay siya na mapagtagumpayan ang mga plano nila, then they can be together.
Hindi ba iyon naiisip ni Virgo?
Umupo na siya sa couch na nakalaan para sa kanya. Frenchie occupied
the other across the table between them.
 "Whoa, Bree Capri, look at you. From whirlwind romances to
whirlwind career boost!" masigla nitong saad. "Ever since The Rightful One, I see
that you've been so busy lately."
Alanganin ang ngiti niya. She didn't even feel like smiling.
"Yeah... It's also a little tiring, but I love it. I love what I do and I love the
projects I am having right now."
"I sense the stress, you're speaking softer now."
Ngumiti lang siya.
"Ang balita ko, mga projects ni Krista raw ang mga sinalo mo, kaya
sunod-sunod bigla ang trabaho mo. Does that mean, ikaw na ang reyna ng sexy roles?"
excited nitong bungisngis. "Do you think you have already dethroned Krista?"
She smiled. "You know, I love Krista. Sometimes I hate her, because
she's been so challenging. Ang hirap niyang pantayan, sa totoo lang. She's a great
actress, too."
Hindi nito inasahan ang kanyang sagot. Ewan ni Bree kung bakit
napasandal ng dahan-dahan ang babae at napaawang ang mga labi.
"Oh, that's nice."
"But it is worth it, 'yung pag challenge niya sa akin. Napatunayan
ko sa sarili ko na kaya ko, at napatunayan niya sa sarili niya na kaya kong saluhin
ang mga trabaho niya. So, if she is unable to do the projects, I feel that she is
hoping na pinasa niya 'yung project sa tamang tao. And to know that it's me, I
believe she's relieved. Kasi, I know, deep inside, that Krista didn't want to
disappoint her fans or the directors and staff na maiiwan niya."
"That's a little refreshing, considering the hush-hush for years na
may rivalry daw kayo."
Bree giggled. "Ano'ng rivalry? 'Yung parang Nora at Vilma lang o
'yung talagang magkaaway as in, in person?"
Tawanan.
At sunod-sunod na ang naging palitan nila ng tanong at sagot ni
Frenchie. Mula sa pag-isa-isa sa mga pinag-cameo-han niya lately na mga TV series,
ang mataas na kinita ng The Rightful One at ang latest cover niya sa isang men's
magazine. Everyone gasped in awe when her magazine cover appeared on the LCD
screen. Naka-pose si Bree na nakataas ang dalawang braso. She looked carefree and
laughing while her luscious waves covered the middle portion of her bare breasts. A
string of pearls were the only cover between her thighs.
"Oh, my God!" tila naeeskandalo pero tuwang-tuwa naman na reaksyon
ni Frenchie.
Natawa na lang siya.
"You look stunning! Are you really 38?"
Napayuko siya. "Oh, thank you."
"July na July, ganyan ang magazine cover mo, pahabol ba ito sa summer?"
But the hottest questions were always reserved at the last part of every
interview.
"Now," ayos ni Frenchie ng pagkakaupo, "alam mo naman siguro na hindi rin ako
nahuhuli sa mga latest na isyu. I don't care how controversial it is, we want the
truth, Bree, kaya, I hope you don't mind if we ask you about this."
Lumingon ito sa LCD screen at lumabas ang mga larawan nila ni Virgo.
"True or False: Kayo ba ni President Virgo ang nasa mga pictures?" balik nito
ng tingin sa kanya.
Memories began to scramble in her mind. Flashes of images and echoing of words.
Naghalo ang mga masasayang alaala nila ni Virgo na pinapaalala ng mga larawan. Ang
paghahalikan nila sa kotse nito at pagbibiruan, ang paghatid nito sa kanya pauwi
mula sa Inaugural Ball, ang mga sinabi ni Virgo kay Jordan na nahihirapan na ito.
Dumagdag pa roon ang naging sagutan nila ng lalaki nung nagselos ito sa kanila ni
Jason.
Bree was not proud of her answer. She could not smile about it.
"Ako," aniya. "Ako 'yung girl... 'yung lalaki... H-Hindi siya iyon..." pagak
ang tawa niya. "Paano naman kami magkakasama?" harap niya kay Frenchie.
"Pero 'yung dress na suot mo sa isang photo, iyon din ang suot nung girl na
date daw ni President nung Inaugural Ball."
Napayuko siya. "I am really dating Jordan," she looked at Frenchi's face and
she was relieved to see that the woman looked shocked but convinced. "Nakiusap nga
siya na ako ang mag-proxy na date ni Mr. President. Kaya nga ang kapal ng make-up
ko noon, para walang makakilala sa akin."
"So you are really there!" Frenchie gasped.
"Oo. But it's Jordan..."
"Jordan?"
"Yeah, pinsan siya ni President. He's Jordan Ferdinand."
"Siya 'yung kasama mo sa pictures?"
Bree reluctantly nodded.
"Really?" titig ulit ng babae sa mga larawan.
"You know," sulyap na rin niya sa mga larawan. "May angle lang siguro na hawig
sila. Magpinsan sila eh."
Hindi umimik si Frenchie pero tumango-tango bilang pagsang-ayon
"At... at nakiusap siya na mag-proxy ako na date ng... ng presidente. We all
know that the President is single. At the same time, priority niya ang bansa, wala
siyang time these days makipag-date. At alam mo naman ang pride ng mga lalaki,
minsan..." she awkwardly smiled and shrugged.
"Well, we're not sure about that," ngiti nito. "May kumakalat ngayon na
pictures na nagde-date na sila ni Mayor Cheska ng Manila."
Everything stopped for Bree since Frenchie said those things.
"At dahil parang presidential cousin ka na rin naman," tuwang-tuwa nitong
bungisngis, "siguro naman, updated kayo ni Jordan sa presidente natin! Mag-share ka
naman. Totoo ba na nagde-date sila?"
She just stared at Frenchie.

.
.
.
***
AN
Uh-Oh~ hahaha! There we go, I hope na-enjoy niyo 'yung mga updates today ;) <3
Kitakits sa same UD sched next week (Fri to Sun)... pero baka nasa mood ako mag-UD
bukas ;) Let's see hahaha~
Kitakits ;) <3
With Love,
ANAxoxo

- - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - -

Chapter 47: Anger

SA TINGIN NI BREE, walang personal na Facebook account si

Virgo. She tried searching for it while waiting in the dressing room today. Mayroon
itong FB Page, pero nag-aalangan siyang mag-send ng message doon. Baka admin ang
makabasa. Ini-off na lang niya ang cellphone at nilisan ang kinauupuan. Sumilip
naman si Manager Ken sa kanya mula sa pinto.
"Sigurado ka bang hindi ka na sasabay sa akin ng uwi?" nag-aalala
na naman ito.
"I'll be fine."
"Bree," sumilip pa ito sa labas para maniguradong walang nananainga
sa kanila, "hindi ako nagkulang ng paalala sa iyo. Si Sir Kaiser tapos ngayon,
'yung Jordan na iyon? Hindi ka pa ba nadala sa inyo ni Ano?"
Alam niyang si Virgo ang Ano na tinutukoy nito.
"I know what I'm doing," matamlay niyang ngiti rito.
"Bree, pakiusap," anito bago tuluyang umalis.
 At kaya ko nga rin sinasabi sa iyo ngayon lahat-lahat, Manager Ken.
Para kung sakaling may mangyari sa akin... titig pa rin niya sa nilisan nitong
pinto.
Hinintay lang niya na mag-text si Jordan bago lumabas ng building. Bree
immediately got inside Jordan's car. Inutusan ng lalaki ang driver na magmaneho na
paalis ng tapat ng gusali ng PH Channel. Then, he gave her a loose smile as he
turned to her.
"Hi," bati nito. "Masyado mo yata akong na-miss?"
"Totoo ba?" pigil ni Bree ang sumabog nang salubungin ang tingin
nito.
His face crumpled slightly with worry. "Totoo ang alin?"
"Is Virgo dating Cheska?"
Bree immediately swallowed. Muntik nang manginig ang kanyang boses,
pero nanunuot ang panginginig na iyon sa lalamunan niya... sa kalamnan niya... sa
kanyang buong katawan. Chills crept within her, scattering like poison in every
fiber of her body. It's making her feel tensed and cold.
"Bree..." tila naaawa nitong titig sa kanya.
"Huwag mo nang pagtakpan ang pinsan mo," mariin niyang saad.
"Sabihin mo sa akin!"
"Don't worry..." Jordan shrugged. "Cover up lang iyon ni Pinsan,
panigurado. Para wala nang mag-involve sa kanya sa kung sino-sino."
"Cover up?" her pitch slightly raised. "With that woman?
Seseryosohin ng babaeng iyon 'yung ginagawa ni Virgo!"
Napaiwas na lang ng tingin ang lalaki, nagkibit-balikat.
"Dalhin mo ako sa kanya," tutok ni Bree ng paningin sa harap.
"Bree..." reluctance was in Jordan's tone.
"Ang sabi ko," diin niya, "dalhin mo ako ngayon kay Virgo. Kung
hindi, goodbye kayong mga Ferdinand sa iniingatan ninyong imahe."
Nagpakawala ang lalaki ng malalim na buntong-hininga.
.
.
.
MINASAHE NI VIRGO ANG SARILING SENTIDO. Nakaupo siya sa opisina mula kanina
pang umaga hanggang ngayon na magta-tanghalian na. He only had coffee and bread for
breakfast. He knew that work can wait for his breakfast, after all, he only slept
for a few hours and woke up at four in the morning— he had a lot of time; kaya
lang, wala talaga siyang gana.
He already checked the documents left for him. Sa ngayon, kausap
niya sa telepono ang dating pangulo na si Timoteo.
"I still don't understand kung paanong nanghihingi na naman sila ng
budget," aniya habang nakasilip sa nakalapag na papel sa mesa. "You already
approved 15 Million for this project, right?"

Yes. Nasa filing cabinet ng mga approved budgets ang kopya nung
pinirmahan ko.
"They don't attach a breakdown for where they spent that 15M? Ang
nandito lang ay breakdown kung para saan 'yung hinihingi nilang dagdag na 2.5 M."
Well, you can just clarify it to them.
Virgo rechecked who needed the budget and let out a groan.
It was Mayor Cheska Fidel.
Ang 2.5 Million budget na hinihingi nito ay pandagdag pondo para sa
pinapatayong maliit na eskwelahan sa Manila. Despite the Mayor's successful
renovation of the streets and traffic issues in the city, it ate up a lot of
Manila's budget from taxpayer money.
"And isn't this supposed to be submitted by DepEd? Idadaan muna sa
DepEd, right? May budget na ang DepEd, at sila dapat ang magre-release."
*You approve that one, then the Manila City Hall will send it to
DepEd, para i-release nila 'yung budget na hinihingi nila.
Virgo let out a patient sigh. "Yeah, right," mariin niyang pikit.
Are you okay? mahinang tawa ng kanyang kausap. Kaya pa?
"I'm okay," he sighed again, Virgo open his eyes and mindlessly
flipped the pages of the documents. Nakatutok doon ang mga mata niya pero wala roon
ang isip. "Thank you."
Ano ba, anytime! And I am expecting you'll call... I am glad you
called. May iba kasi na nahihiyang magtanong sa previous president kapag nasa
posisyon na. I am glad you know how to double check, after all, I'm the one who
initiated that project, you can always ask me to be familiar with it and what I've
done about it.
"Thank you," tuwid niya ng upo.
Have some lunch, President. You don't sound good.
"I will," matamlay niyang ngiti. "Thank you."
Pagkatapos ibaba ang cellphone, muli siyang bumalik sa pagta-
trabaho. Inalis na naman ng dalawang naka-Barong na gwardiya sa pinto ang paningin
sa kanya.
Then his phone rang.
"Hello?"
Hi, bati ni Mayor Cheska, nag-lunch ka na?
Bagot na sulyap ang binigay niya sa suot na relo. "It's only
11:30."
Exactly. At bibiyahe pa tayo papunta sa restaurant, you should be
on the way right now.
Minasahe na naman niya ang sentido. On the way? Wala naman silang
usapan ng babae na sabay silang magla-lunch.
Look, I'll just send you the address of that restaurant, okay? Doon
tayo sa seaside. At this hour, tahimik sa place na iyon. Kadalasan naman kasi na
gabi dumadagsa ang mga diners sa resto na iyon.
"Fine," he sighed. "Just let me know kung malapit ka na. I'll be
over."
Great! See you.
Binaba na niya ulit ang cellphone.
"Maybe, I should also ask her about this 2.5 M extra budget," he
murmured.
.
.
"ARE YOU SURE you want to see him?" lingon ni Jordan sa kanya. "I'm already
starving, we should have lunch first."

"Pagkatapos ko siyang makausap," irap niya rito. "Please lang."

Naiinis siya. Parang pinapasikot-sikot lang kasi siya ni Jordan
para lang magbago ang isip niya tungkol sa pakikipagkita ngayon kay Virgo.
"But they are going to be in this restaurant," he sounded worried.
"It's a public place."
"So?" baling niya ulit dito. "Since nagpapanggap na rin naman tayo
na may namamagitan sa atin, hindi naman siguro masama kung may makakita sa atin na
kasabay ang pinsan mo at ang date niya na mag-lunch."
His eyes looked shocked.
"Hindi ba?" she pressed.
"Please, huwag kang mage-eskandalo doon."
"I'll just talk to your cousin," Bree smiled sweetly. Dangerously
sweetly.
This is another reason why she did not push Jordan away. Alam niya
na pwedeng gamiting option ang lalaki para makalapit siya kay Virgo at makausap
ito. If Virgo didn't want to answer her calls and messages or see her personally,
then she would do it for him.
 .
.
"HI," tayo ni Cheska sa tapat ng mesa kung saan nakaupo si Virgo.
His eyes were still on the menu, his peripheral vision at the
guards securing the entrance door of that private dining area reserved just for
them.
Naghintay pa yata ang babae na ipaghila niya ng upuan bago ito
nagkusa na paupuin ang sarili. Cheska sat across him, in her white blouse and
pencil skirt. Maayos na nakapusod ang buhok nito. Her make-up was lightly applied
with a subtly pink lipstick.
"How's work?" masayang tanong ng babae sa kanya habang binubuklat
ang menu card.
"The waiter will back in fifteen minutes, we should order first,"
pirmi niyang sagot.
Ngumiti lang ito at sinunod siya. After the waiter got their order,
doon na hinarap ni Virgo ang dalaga.
"I hope you don't mind if I ask, paano kinulang ang 15 Million para
sa school building project na ini-propose mo last year?"
Mahina itong tumawa. "Virgo... we're having lunch. Ngayon mo pa ba
ako itatanong about work?"
"That's why I'm hoping you won't mind, right?" sarkasmo ang
mahihimigan sa kanya.
"Look, why don't we just talk how we can convince people that we
are really dating?"
"Because I'm busy," direkta niyang sagot. "Maraming trabaho ang
naiwan para sa akin. I want to focus on that."
"You can't focus on that kung inaatake na ng mga tao ang personal
life mo," malumanay nitong saad. "And now, where's that Bree Capri? Hooking up with
an older man at Alabang yesterday?"
Naningkit ang mga mata niya.
"Alam mo naman sa trabaho natin," she spoke with a sympathetic
tone, "dapat laging updated sa current events. I just saw that article
accidentally."
"I saw it personally," malamig niyang saad, "which means, you
telling me that news is not necessary since it's of highest possibility that I
already know it before you did."
"You must be really hungry, you're easily upset," tila naaawa naman
ito ngayon sa kanya.
"Because you just have to answer my question, kung saan-saan mo pa
dinadala ang topic."

"Virgo, we won't get along if you keep resisting."

"Resisting what?"
"Our set-up."
"Mga guards lang ang nandito ngayon. Do we still have to roleplay
in front of them?"
"Practice makes perfect," ngiti nito.
Tumanaw na lang si Virgo sa pinto. Dumating na sana ang order nila.
Pero hindi waiter ang pumasok doon, si Jordan.
Kasama si Bree.
.
.
VIRGO SAID SOMETHING that made Cheska smile. Iyon ang nadatnan ni Bree nang
marating ang restaurant na kinakainan daw nito kasama ang Mayora. Panghihina ang
nararamdaman niya. Sobra-sobrang pagkokontrol kasi sa sarili ang kumakain ngayon sa
kanyang lakas. She needed to keep a straight face, and just swallow how embarrassed
she was feeling right now.
 She was ashamed because Cheska was there, giving her a look.
Hindi man alam ni Cheska na siya si Claire, alam naman ni Bree,
kaya hindi niya maiwasang makaramdam ng pagkapahiya dahil pagkatapos ng mga
pinagsasasabi niya rito, nasaan siya? Heto siya, ang talunan.
"Hi," masayang bati ni Jordan sa mga ito kaya sumunod na lang si
Bree sa lalaki, nakangiti. "I hope you don't mind if we have our lunch here too?"
Tumayo si Cheska para bumeso rito. Then her eyes returned to her.
Nilagpasan nito si Jordan para lapitan siya.
"Hi," ngiti ng babae sa kanya, "Bree."
Wala sa loob ang pag ngiti niya rito. "Hello."
"Nice meeting you!" hindi pangkaraniwan ang sigla nito at bumeso sa
kanya pagkabati. "You're stunning!"
Stunning in what? In a pair of jeans and white, stretchable halter
neck top?
"Ikaw rin naman," ganti niya rito.
"You know what?" lapit nito ng mukha sa kanya para makabulong. "'I
highly disapprove those photos of you and Jordan. Pretty scandalous." Sumulyap na
ito sa dalawang lalaki na seryosong nag-uusap. "But I am happy for the two of you,
by the way. I am glad, hindi kinahiya ni Jordan 'yung pagkalat ng ganoong mga
photos ninyo."
"We're not yet naked in those photos, kaya wala siyang dapat
ikahiya roon. He should be thankful, hindi sex video ang kumalat," and Bree
knowingly smiled, pertaining her lines to Virgo... not Jordan.
She was hoping Virgo heard.
Nasulyapan ng peripheral vision niya ang klase ng titig na binigay
sa kanya ni Virgo.
Maybe, he heard.
May nag-iba sa timpla ng mukha ni Cheska. Napaatras ito. Tila may
nasaling si Bree sa babae kaya lumambot ang mukha nito.
Two chairs were finally added. Apat na sila ngayon sa mesa na iyon.
Magkatabi sila Bree at Jordan, si Virgo at Cheska naman sa kabila. Magkakatapat ang
lalaki sa lalaki, babae sa babae.
It was the most awkward place to be.
Hindi pa nakakarating ang order nila, tumayo na si Virgo.
"I'll just smoke a bit," paalam nito. Hindi na naghintay ang lalaki
ng sagot nila at nilisan ang mesa.
Awtomatikong sumunod sa lalaki ang mga gwardiya nito.

Napatanaw na lang si Bree sa pinto na dinaanan nito.

He looks mad... mad at what I did.
Pagbaba niya ng tingin, nagtama ang mga mata nila ni Jordan. He
gave her a nod.
Ibig sabihin... cue ko na ito para makausap ng sarilinan si Virgo?
He smiled and gestured using his head for her to follow Virgo.
Tumayo na siya at bumaling kina Cheska at Jordan. "I'll be in the
ladies' room."
At nagmamadaling umalis na siya.
Pinanlakihan ng babae ng mga mata si Jordan.
"Relax," ngisi nito. "Habang kausap mo si Bree, sinabihan ko na si
Pinsan. There's nothing to worry about."
"Nothing?" simangot nito. "Alam mo naman siguro kung ano ang
binabalak ng babaeng iyan."
"I know, and I'm letting her self-destruct." Jordan looked around.
"Damn, why bring him to this place?"
Tumaas ang isang kilay ng babae. "Paano? And yes, I brought him
here kasi mas malaki ang chance na makita kami ng mga tao rito."
Jordan nodded in approval and answered her question, "You know,
Virgo only has two choices," ngisi nito. "Ang isahan tayo o itaboy si Bree. He'll
choose Bree's safety first, of course." Mahina itong tumawa. "As if he can make
Bree run away."
"If she did not run away, ano pang silbi nitong plano mo ngayon?"
"If she did not run away, lalo siyang didikit sa akin. Kukulitin at
kukulitin ako na makita si Virgo. And I'll ask for something in return, of course,"
malisyoso ang naging ngisi nito. "Hanggang sa mag-sawa siya sa kakadedma sa kanya
ni Pinsan. At sa akin niya ibaling lahat ng... pananabik."
Doon lang naka-relax ang babae.
"Kaya ikaw," pagseseryoso na ni Jordan, "galingan mo."
"How can I? Ang hirap makuha ng cooperation niyang pinsan mo."
"Eh, 'di..." ngumisi ito, "pagtiyagaan mo. Mananabik din iyon...
Hindi makakatiis... If you know what I mean."
She breathed in deeply. "I have to be ready then."
"Yes, you do," ngisi nito. "Prepare to enjoy. I've seen how my
cousin does it in that car with Bree."
Sumama na naman ang timpla ng mukha nito. Nag-iwas ng mukha sa
lalaki. She was so green with envy her soft face crumpled.
Mahinang natawa lang si Jordan sa babae. "Magsi-CR lang ako. Dito
ka lang at baka dumating na ang order natin."
"What? You're all leaving me here?"
"What?" nakatindig na ito. "I have to make sure na hindi tayo
maiisahan."
Nagbaba na lang ng tingin ang babae.
Nakangising iniwanan na lang ito ni Jordan.
.
.
PUMUSLIT SI VIRGO sa likuran ng restaurant na iyon. Sumunod sila Greg at ang
isa pang guard na orihinal na tauhan ni Jordan. Sumandal siya malapit sa nilabasang
pinto. Pumuwesto naman sa magkabilaan niyon ang mga gwardiya. Bree looked around
and saw the guards, kaya tumungo rin siya roon.

She gave Greg a look. "Greg," maluwag niyang ngiti, "kakausapin ko

lang si... si Mr. President."
He gave her a polite nod. Tinuro nito ang pinto.
"Salamat," kabadong ngiti niya. There was just something cold about
Greg. Ni hindi siya nito magawang ngitian.
Hindi naman talaga palangiti sa kanya si Greg, pero parang iba lang
sa pakiramdam ang titig ngayon nito sa kanya.
Nang makalabas sa likuran ng restaurant, hindi niya agad nakita si
Virgo. Nagulat tuloy siya nang malingunan na nakasandal lang pala ito sa pader
katabi ng bukas na pinto. He was not smoking, just casually leaning against the
wall as if he really waited for her to arrive.
"V-Virgo..." harap niya sa lalaki.
"What do you think are you doing here?" his eyes narrowed at her,
his tone was low yet disapproving.
"Gusto lang kita makausap."
"Now I'm here. What else are do you want to say?"
She took in a deep breath. "Virgo, sa tingin mo ba makakatulong
talaga itong set-up na ito? Pinapalabas natin na kay Jordan ako nakikipagkita, at
ikaw naman, kay Cheska?"
He stared at her as if his eyes was searching something within her
soul.
"Hindi ba nakatulong? Wala nang mga isyu, 'di ba? Wala namang
pakialam ang mga tao kay Jordan, at bagay naman kami ni Cheska, 'di ba?"
Bagay?
Bagay?
 Tears filmed in her eyes. "Virgo, si Cheska... seseryosohin n'un
ang set-up ninyo. You can't pretend with someone who will do something para mahulog
ng totohanan ang loob mo sa kanya."
Nakatitig lang ito.
"You should know now, na may gusto sa iyo ang Cheska na iyon. Nung
kinausap niya ako sa party, halatang-halata naman kahit hindi niya direktang
sabihin sa akin."
"At ano iyon sa iyo kung may gusto siya sa akin?" lapit nito sa
kanya.
The look in his eyes weakened her knees. She could not see Virgo
hating her, he was rather upset and troubled.
"Muntik na tayong madiskubre, Bree," patuloy nito. "Sinuwerte tayo
at nagawan natin ng paraan—"
"Kaya ayaw mo na?" nginig ng kanyang boses.
Humalo ang pagkabigla sa intensidad sa mga mata ng lalaki.
"Kaya ayaw mo nang makipagkita sa akin? Kaya pinapaubaya mo na lang
ako sa pinsan mo—" panlalambot niya, halos pigil ang hininga.
"Akala ko, alam mong mahal kita?" naiiyak niyang saad nang
makahugot na ulit ng lakas ng loob. "Bakit ganito? Bakit bibitawan mo na ako?"
Tumitig lang ito.
"You already rejected me, Bree. Mukhang masaya ka na naman na na-
recognize ka na ng network mo, 'di ba?"
"You think I rejected you? Ang gusto ko lang naman, huwag muna
natin ilagay ang sarili natin sa sitwasyon na mapapahamak tayo! Dahil handa ako
maghintay na matupad mo ang mga plano mo bago kita makasama! Dahil ayokong makasira
sa mga plano mo... sa mga pangarap mo... At iyon din sana ang nararamdaman mo para
sa akin! That you will allow me to live my dreams... even if it's just for a short
while... just within your six years of term, Virgo! Bakit ganyan?" pigil niya sa
sarili na maiyak. "For once, naramdaman ko, Virgo, na hindi ko kailangan ng salita
para maunawaan mo ang posisyon ko? Ang iniisip ko at nararamdaman? You just look at
me and you already know the questions running in my mind... the ideas I am
having... Bakit binigyan mo ako ng ganoong feeling?"

Hindi siya nito sinagot. But there was something tortured within him
with the way his eyes softened and stared at her.
"Akala ko ba, mahal mo ako? Bakit hindi ka nakapaghintay? Tinuruan
mo akong mangisda, pero bakit hindi mo ma-apply iyon sa sitwasyon natin? Ang
maghintay? Ang maglublob ng pain sa mga kalaban natin at maghintay na sagpangin
nila iyon? Akala ko ba, partner tayo? Kukunin natin ang PH Channel, 'di ba? Kukunin
natin ang hustisya mula sa mga paninirang ginawa nila sa akin, sa iyo at sa pamilya
mo."
"I lied," he hissed, fighting his surging emotions. "I lied. Hindi ko gustong
i-acquire ang network na iyon, Bree. Ginamit lang kita para magkaroon ako ng
insider view tungkol sa kung paano tumakbo ang network na iyon para magkaroon ng
ideya kung paano ipapasara iyon."
She froze, tears rimming her eyes. "V-Virgo..."
"Dahil sa iyo, may ideya na ako kung anong mga shows sa network na
iyon ang pwedeng gamiting basis para maidiin na biased sila," anas nito. "Dahil sa
iyo, may ideya na ako sa baluktot na pamamalakad ni Kaiser Peralta." His eyes were
glossy. She did not know what emotion caused them. Mula sa galit at paghihiganti
ang mga salita ng lalaki, pero hindi iyon ang bumabahid sa nanghihina nitong tinig.
"Madidiin ko sila ngayon bukod sa taxes nila. I'll shut them down, Bree."
"Pero Virgo..." iyak niya, "mawawalan ako ng trabaho kapag... k-
kapag ginawa mo iyon..."
"Kaya nga binibitawan na kita," he hissed. "Ayaw mo namang iwanan
ang trabaho mo, 'di ba?"
"Hindi!" she blurted. "Alam ko, alam ko na hindi iyan ang totoo!
Hindi iyan ang dahilan kaya ginaganito mo ako! You're understanding, Virgo! Mababaw
lang para sa malalim mong pang-unawa ang mga dinadahilan mo ngayon sa akin!" Tears
streamed down her cheeks. "Para kanino mo ba ito ginagawa? Sino ang nagtutulak sa
iyo?"
"Ayaw mong maniwala?" his emotions were on rise. "That's the
original plan! Isang news center lang ang ititira ko rito! Handled ng gobyerno na
network. Monitored ang bawat shows. Lahat ng nanira sa amin, dudurugin ko, Bree.
Iyon ang totoong plano! Me, acquiring PH Channel? It's just like taking over those
crooks' legacy! Sa tingin mo, maaatim ko iyon?"
Napailing-iling siya. "Akala ko pa naman... papatunayan mo lang
na... na mabuti kang tao... iyon pala..."
"I have more plans, Bree. Get ready for changes," madilim na banta
nito.
Tumango-tango na lang siya.
"Mahal mo ako, Virgo, kaya alam mo kung ano itong binibitawan mo.
Sana... S-Sana hindi mo pagsisihan itong mga ginagawa at gagawin mo, Virgo," yakap
niya sa sarili habang basang-basa na ng luha ang mga pisngi, kita sa hirap niyang
magsalita ng maayos ang paghihirap ng kanyang kalooban. "Sana hindi bumalik ang
lahat ng ito sa iyo. Sana 'yung mga taong pinag-aalayan mo nitong mga pinaggagagawa
mo... sana ma-appreciate nila." Humalili ang galit dahil hindi niya matanggap na
ganito ang kahahantungan nila. "Sana matanggap ka nila... at ni Cheska... ang lahat
ng baho mo. Dahil... D-Dahil ako... alam ko ang lahat! Lahat ng plano mo, lahat ng
baho mo, alam ko, Virgo! If they are scaring you, then you should be more scared of
me! Of what I can do!"
His eyes looked pleading.
"Alam mo kung ano ang kaya kong gawin! I don't care if I cause a
scandal or controversy, matagal na akong walang pakialam sa mga mapanirang tao
anuman ang sabihin nila! Wala naman talaga akong pakialam kung ayaw ng mga tao sa
akin, 'di ba? Ilang beses na ba akong pinagtsismisan? Siniraan?" Mapait niyang
ngiti habang dumadausdos pa rin ang mga luha. "Nagkaroon lang naman ako ng pakialam
dahil sa iyo! Dahil iniisip kita! Lagi kitang sinasaalang-alang! Iniingatan kita!
Ayokong masira ka sa mga tao, Virgo!" Her voice lowered now, slightly wavering.
"Dahil mahal kita."
Hindi niya napigilan ang pagpatak ng mga luha nang masabi iyon sa lalaki
kalakip ang buong puso niya at damdamin. Pakiramdam ni Bree, kaawa-awa siya, tila
nagmamalimos ng pagmamahal at pansin ni Virgo sa pagbubuhos ng mga pinagsasasabi
niya rito.
Kaya tumakbo na siya paalis.
She ran straight out of that restaurant, tears streaming her eyes.

Alam ko na naman, 'di ba? Alam ko na naman in the first place na

baka ginagamit lang niya ako... Bakit ang sakit pa rin? Bakit ang sakit-sakit?
Mainit ang pumalit na panibagong hibla ng mga luha sa kanyang
pisngi.
Her eyes were blurry with tears as their memories flashed in her
mind— how Virgo took care of her after having a blackout and vomiting in that
yacht, how they stargazed, how they united on a sunset, in his car, in her own
bed... Piniga ng mga alaala ang puso niya, at parang basahan iyon na nagpapatak ng
tuloy-tuloy sa kanyag mga luha.
Pinunasan niya agad ang mga luha at kumaway ng taxi.
As she rode the backseat, Bree was reminded of whereit all started... in the
backseat of Virgo's car. She kissed the lips that lied to her, and what made her
cry more was the confirmation that she still wanted him. She wanted those lying
lips.
Those lips started all these miseries she heavy on her chest right now. Labis
ang panghihinayang niya noon sa mga labi ng lalaki. Laging sigarilyo ang humahalik
sa mga iyon. She decided that night that if he wanted, he could allow her lips to
be his new vice.
And sadly, like every other vices, she was one of those that Virgo already quit
on because he thought she would be bad for him.
.
.
.
***
AN
Good morning everyone! <3 <3 <3
Maaga ako nagising today and I am feeling better naman so, yes, I wrote this
chapter! Alam ko na hindi siya masaya, pero sana na-enjoy niyo pa rin. At least
now, nakabawi na ako sa kulang kong isang chapter kagabi! hahaha~
Kitakits this Friday para sa continuation ng story ng #BreeGo <3
And please, note: 'Yung may asterisk na part, hindi ko sure na ganyan talaga
ang proseso for budget approval kapag pinahabol or padagdag lang. I tried to search
via Google 'yung process pero wala akong mahanap na reliable source, so for now,
(and since this is a "fictional" story) let's assume that one is legit in this
story's universe lang hahaha~
With Love,
ANAxoxo

- - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - -

Chapter 48: Guards

THERE WERE VERY FEW occasions when Virgo cried. Of course,

he cried on the day he was born. Maybe that cry was a sign that he didn't want to
exist. Because as he grew up, what welcomed him is indifference. Hindi siya umiyak
nang dahil sa mga sugat o galos dahil hindi naman siya aktibo noon sa
pakikipaglaro. Bukod sa mahigpit na seguridad na pinagkaloob para sa kanilang
pamilya noon, pagbabasa lamang ang kanyang hobby.

Masyado pa siyang bata noon para maunawaan kung bakit parang may
iba sa pakikitungo ng mga tao sa kanya. May mga kaedad lang niya na ganoon din kung
itrato siya.
Na para siyang naiiba.
He saw how people tried to flock around his father... his family.
At a young age, he wondered if that was normal.
Ang gusto lang naman niya noon ay magkaroon ng oras para mapag-isa.
Para makapaglaro mag-isa o magbasa ng libro.
Hanggang sa unti-unti na niyang nauunawaan ang lahat.
His father was a political figure. Labis na humanga noon ang mga
tao sa talino nito at kapasidad na gumawa ng mabubuting desisyon. People criticized
him for being unable to complete an education. Iba pa kasi noon ang pulitika, hindi
madadaan sa pinag-aralan ang kwalipikasyon kung nararapat bang maging tagapag-
lingkod sa bansa o hindi dahil sa limitadong kaalaman.
Dahil doon, pinaligiran ni Aries Ferdinand ang sarili ng mga taong
sa tingin nito ay higit ang nalalaman kaysa rito. At dahil sa dami ng tao sa
paligid ng ama, nakakalapit din ang mga ito sa kanya.
Napupuna siya.
Matalinong bata itong si Virgo, ah, kadalasang naririnig niya sa
mga lalaking bumibisita sa opisina ng kanyang ama. Susunod na ba ito sa iyong
yapak?
Bakit hindi? Sagot naman ng kanyang ama. Tingnan mo at mukhang
nawiwili naman sa pag-upo-upo rito sa opisina ko.
Totoo iyon, naaaliw siya. Marami kasing libro.
Pero hindi naman pulitika ang tinitibok ng kanyang puso.
Kundi ang pagsusulat ng mga nobela.
He loved books and hoped that one day, he would be able to read his
own stories.
Hindi. Abogasya ang kukunin mong kurso, Virgo, iyon ang mariin na
utos ng kanyang ama.
He did not cry, but Virgo felt that his heart did.
Sinunod niya ang nais ng ama dahil tulad ng mga taong nasasakupan
nito, ganoon din ang naging koneksyon ni Virgo rito. He felt that his father is not
his father anymore. But the president, that every disobedience would mean a
punishment from him.
Another time when he cried was in an audition.
Iba-ibang emosyon ang hiniling sa kanya ng mga casting directors at
staffs noon. May isa na pina-arte siya na galit. Mayroon namang isa na gusto siyang
umiyak.
He only managed to make tears rim in his eyes. Walang pumatak.
Hindi siya nakapasa noon. Medyo malungkot.
Gusto pa naman niya 'yung role.
Hindi niya ginustong maging rapist. Pero nung mga panahong iyon,
ginusto niya dahil sa makaka-trabaho daw niya sa eksenang iyon. Tamang-tama daw
pati ang edad niya dahil medyo mas matanda siya sa aktres.

Oh well...
Now here goes the tears again.
Virgo immediately turned and headed toward the door.
Naunahan ang isip niya ng emosyon at mga paa.
Gusto niyang humabol kay Bree.
Nagulat ang mga gwardiya na nakabantay sa magkabilang pader ng
pinto. Mabilis na humabol ang mga ito sa kanya.
Abot-tanaw na ni Virgo ang pinto . Tears filmed his eyes, making
them glossy.
Tila nanginig ang mga labi niya nang biglang humarang si Jordan.
Sinalubong siya ng pinsan ng ngisi.
Ilang minuto lang at nasa loob na sila ng presidential car.
Nakaupo sa unahan si Greg at ang isa sa mga tauhan ni Jordan.
"Magtatangka ka pa," Jordan scoffed.
Deretso lang ang tingin ni Virgo sa harap. "She's crying."
"Don't worry. People will assume it's me who made your precious
Bree cry," maluwag na ngisi ng pinsan.
Hindi niya napigilan ang pagkuyom ng palad.
Inalala niya ang nangyari noong araw na nag-away sila ni Bree.
Dumeretso siya sa office room ng mansyon ng mga Ferdinand.
Pinapakalma ni Virgo ang sarili habang pabalik-balik ang isip sa naging palitan
nila ng dalaga ng masasakit na salita. He realized how immature he had been. How
irrational.
She's an actress. Malamang na isa sa mga dahilan kaya hindi nagse-
settle ang babae sa mga lalaking naka-relasyon nito ay dahil inaasahan na nito ang
ganoong isyu. Na pag-isipan ng mga lalaking iyon ng masama ang paraan ng pagta-
trabaho ni Bree.
There he was, wanting to be different from the men that used to
hold her, yet he failed her.
"Bree, Bree, Bree," he murmured. Minasahe niya ang sentido.
His head ached. The very pit of his stomach unsettling.
She had been so supportive of him, kahit na hindi pa ganoon kabuti
ang mga plano niya. And what did he give Bree in return? Be jealous?
Tama ang babae, dapat hinahayaan niya na lang ito na gawin ang
trabaho. Heto naman siya, 'di ba? Suportado nito. Hindi nito pinapakialamanan kung
paano niya gawin ang sariling trabaho.
But she'll lose her job if I pursued my plan... my original plan.
It was hard to believe, but in a twinkling, Virgo changed his mind.
 I can't imagine hurting her so much. I can't close down the TV
networks here... not when Bree was starting to earn what she worked hard for. Not
when Bree was starting to have the opportunities and big break she's dreaming of.
It was a very painful choice.
Maybe, I can postpone my plans. Or just... just find another way.
Siyang bukas ng pinto. Siyang sulpot ni Jordan sa office room na
iyon.
"We need to talk," seryosong lapit sa kanya ng pinsan.
Virgo sat straight. "About what?"
"About our plans," tukod nito ng mga kamay sa desk. "You have
already won the elections, Pinsan. Congratulations."

"Nagsisimula pa lang ako, Jordan," titig niya rito. "Don't get me

started with our plans this early. Kailangan ko pa mag-catch up sa naiwang mga
trabaho ng dating pangulo."
"I have to," matiim nitong titig. "Because I am already getting
worried."
"Worried about what?"
"About you getting too involved with that Bree Capri."
Tumayo siya. He let out an arrogant scoff. "And what about it?"
Naningkit ang mga mata nito at tumayo na rin ng tuwid. "I guess,
you are aware... siya na ang bagong apple of the eye ng PH Channel. Kaliwa't kanan
na ang projects niya sa network na iyon. Hindi naman siguro makakaapekto iyon sa
plano nating ipa-close down lahat ng mga TV networks na nanira sa ating mga
Ferdinand."
Interesanteng inihilig niya ang ulo. "What if I changed my mind
about it."
"I knew it," he hissed.
"Maybe, it's not that bad if we don't exact our revenge, isn't it?"
mapanghamong titig niya sa mga mata ni Jordan.
"Then what is the point na pinaghirapan natin na maging pangulo ka
ng Pilipinas?" nagtitimpi nitong saad. "All the hard work and in the blink of an
eye, you're changing plans because of a woman?"
"Hmph," pamewang niya. "Bree went through worse than I did, Jordan.
And did she choose revenge?" tama ng mga mata niya rito.
"Nakakalimot ka yata," mainit nitong saad. "The press ruined our
family's reputation. They kept spreading false news during Tito Aries' time! Ni
hindi nga tayo nakapagtapos ng pag-aaral dito sa Pilipinas dahil kung tatanggapin
naman tayo ng mga eskwelahan, binu-bully tayo ng mga kaklase natin. Binubugbog.
Sinusubasob ang mukha sa inidoro. Umuuwi tayong sugatan. Palibhasa hindi ka
masyadong na-injured dahil lumipad kaagad kayo sa ibang bansa. Eh kami? Akala namin
hindi kami madadamay sa problema ninyo! Pero dahil Ferdinand ang apelyido namin,
kargo din naman ang galit ng mga tao sa inyo at sa pamilya mo!"
As usual, he chose to be more understanding. As he aged, he
learned. And being with Bree taught him a lot about being understanding.
"Pinsan, let's face it. Times have changed," umaasa siyang
makakaunawa ito kaya lumapit siya rito. "Ang mga nangyari noong panahong iyon,
hindi na mangyayari ulit. Kaya hindi na necessary na ipa-shutdown ang mga TV
networks at radio stations na kumalaban sa pamilya natin."
"Alam mo na inosente ang pamilya natin, Virgo," gigil na ito.
"Ginusto lang ni Tito Aries na gawing Imperialismo ang bansa dahil nadiskubre niya
na pinagtataksilan siya ng mga advisors niya. Hindi niya kasalanan ang mga dinanas
noon ng tao dahil wala siyang kamalay-malay—"
"My father has a fault in it," he murmured, realization slowly
dawning in. "Aminado siya roon, kahit hindi pa niya ianunsyo sa lahat. Pagkakamali
niya ang pagdepende sa payo ng mga advisors niya imbes na maniwala sa pulso ng
sarili niyang kakayahan at sa boses ng mga tao. He let his critics get the best of
him by attacking his lack of college degree. Wala tayong dapat patunayan sa mga
tao. We don't even need to prove our innocence! Because even if my father did not
intend to hurt the people he leads, nasaktan pa rin niya ang mga ito. That's the
matter, Jordan. That's their deal with us. At kapag ang tao nasaktan, nakakalimot
sila sa lahat ng maganda mong ginawa. Nasa atin na ang pag-unawa na ganoon ang
nature ng tao, na dapat nating tanggapin iyon."
Ngayon lang niya napagtanto ang mga bagay na ito dahil ilang taon
nang iniiwasan ni Virgo ang mga mapapait na alaala na hatid ng pagbagsak ng kanyang
ama sa kanilang pamilya. He was steering his feelings away from the pain it caused
them. He chose to believe that they were innocent, like what Jordan also did.
Masarap kasi sa pakiramdam. Nakakabigay ng assurance na wala silang dapat
problemahin.

But now that he was starting to rewind everything that happened, all
the things that his father told him to inspire him to be a better politician than
him... it started to make sense for Virgo.
"I don't agree. Look at you, you're not hurt. Nasa maganda ka nang
posisyon, kaya nakakalimot ka," matalim na titig ni Jordan sa kanya.
Nagtaas-noo siya. "Alam kong hindi mo ito inaasahan..."
"Hindi inaasahan?" bunot nito ng baril para itutok sa kanya.
Hindi niya alam kung matatawa. Bahagya siyang napaatras, naalerto
ang napaangat na mga kamay.
"Jordan... put that gun down," kalmado niyang titig sa pinsan.
"Hindi inaasahan?" nang-uuyam nitong ngisi. "I'm one step ahead,
Virgo."
Napatiim-bagang na lang siya, pasimpleng pumindot sa aparatong
nakatago paloob sa collar ng kanyang damit. It was the same device that will record
his voice to let Greg hear him and arrive in case of emergency. Pinalabas lang ni
Virgo na hinila niya ang collar palayo sa sariling leeg, kunwari nahihirapan siyang
makahinga. "You wouldn't dare fire that gun at me. Pinsan mo ako."
"Kailangan lang kita para sa planong ito," anas nito. "Alam mo,
ilang beses akong nag-attempt na mapunta sa posisyon mo. Pero mukhang mas gusto ng
mga tao 'yung anak mismo ni Aries Ferdinand. I'm just his nephew, what's so
interesting with that, right? Kahit nga ang puta mong si Bree, ganoon ang tingin sa
akin, 'di ba? I'm just a mere nephew of Aries Ferdinand, kaya mas pinili ka niya.
Hindi ba?"
Virgo could not focus anymore. Wala masyadong pumapasok sa isip
niya mula sa mga sinasabi ni Jordan dahil palipat-lipat ang atensyon niya sa hawak
nitong baril at sa mga salita nito.
"Isang pagtataksil itong ginagawa mo, Virgo," patuloy nito.
"Pagtataksil ito sa ating pamilya! Hindi ako makakapayag na hindi mo bigyan ng
hustisya ang ginawa nila sa atin! Lahat ng paghihirap na pinaranas nila sa atin!
Lahat ng diskriminasyon! Lahat ng pangyuyurak nila sa pamilya natin! Pamilya tayo,
Virgo! Pero sino ang pinili mo? Ano ang pinili mo?"
Humigpit ang kamay ni Jordan sa baril. Lalo tuloy siyang kinutuban
ng masama.
Nagsasalubong na ang mga kilay niya dahil wala pang mga gwardya na
sumasaklolo sa kanya. Greg should have already heard their noise. Greg should have
barged in and checked what was going on.
Napansin ni Jordan ang pagsaglit ng kanyang paningin sa saradong
mga pinto kaya mahina itong tumawa.
His eyes returned to his cousin.
"Ano?" hilig nito ng ulo. "Nagtataka ka kung bakit hindi pa tayo
pinapasok ng alalay mo?"
Nagsalubong ang mga kilay niya. "Ano ang ginawa mo kay Greg?" anas
niya.
Maluwag at nakakaloko ang mala-demonyo nitong ngisi. "Wala naman,
Pinsan. Papuntahin mo pa si Greg dito."
Lalo siyang kinutuban ng hindi maganda.
"Greg," mahigpit niyang anas.
Ilang minuto pa at dumating na ito kasama ang iba pang mga tauhan
ni Jordan.
Isang sulyap lang ng pinsan sa mga ito at tinutukan na siya ng
baril ng mga lalaki.
Kasama sa mga iyon ang tila nag-aalangan pa na si Greg.
He gave his bodyguard a glare that could kill— if not Greg's
physical body, then his conscience. Ni hindi nito masuklian ng tingin ang binigay
niyang titig.

"You see, Pinsan," baba ni Jordan ng baril dahil nakatutok na naman

sa kanya ang baril ng mga tauhan nito. "Sometimes, we belittle the middle part of
the group, isn't it? Like, the guards."
Mayabang itong humakbang palapit sa kanya.
"You focused on getting the favors of the poor— the lowest people
in the dynamics here. And then, the higher ups. But what about your guards?"
Naningkit ang mga mata niya.
May dahilan kaya hindi ina-attach ni Virgo ang sarili masyado sa
kanyang nagiging mga guard. Sa loob ng ilang taon sa pulitika, napagtanto na niya
na sila ang pinaka-temporary na tao sa kanyang mundo.
These guards would fight for him to death. Taga-salo ng bawat bala
na gustong ibaon sa kanya ng mga kalabang businessman o pulitiko. Hindi niya
maikakaila na kasama sa mga kalaban niya ang mga negosyante dahil may mga agenda
siya na hindi makakabuti para sa mga illegal nilang transaksyon.
Having any kind of emotional attachment with his guards would not
do him any good. It would hurt him when they die. And the bitter truth is that, in
the world he lives in, he didn't need that kind of pain to distract him from his
plans.
At mukhang naobserbahan iyon ni Jordan sa kanya.
"Greg wasn't pleased with how much you pay him," ngisi nito. "Kaya
nung nalaman naming pinapamanmanan mo ako sa kanya, nakipag negosasyon ako. Madali
naman akong kausap. At ganoon din naman siya."
His eyes narrowed.
"Ngayon, itutuloy mo ang plano natin. Dahil alam mo naman siguro na
hindi kita mapapatay. Dahil kailangan kita para tuparin ang paghihiganti para sa
pamilya natin."
Nakaramdam siya ng panginginig dala ng sobrang galit.
Ng sobrang panggigigil.
Nakuyom niya ang kamao.
"Alam mo ba kung sino ang sasalo ng bawat atraso mo, Virgo?" kislap
ng tuso nitong mga mata.
He gritted.
Natawa ang lalaki sa galit na nagpapadilim sa kanyang mukha.
"Who else? But the other person who knows our plans other than us?"
"I thought you liked Bree," he hissed.
"I did," ngisi nito. "But it won't be so bad to kill her after I
use her, right? Paninigurado lang na hindi dudulas ang kanyang dila kapag pinutol
mo na ang anumang relasyon na mayroon kayo."
"You can't force her," he hissed.
"I know, that's why I'll do it the smartest way. It's either she
keep her mouth shut for my sake when she falls for me, or... she'll bury our plans
six feet deep with her."
"Gago ka," nagpipigil niyang anas dito.
Humalakhak lang si Jordan.
Now back in the present, Virgo just kept his mouth shut after
everything that Jordan told him. Again, he won't be involved if people see Bree
crying. They will assume it was Jordan's fault.
Pero hindi naman iyon ang isyu roon.
The issue was, it made him feel like crying too.
To see her stream that much tears, just because of him.
Pero iyon lang ang naiisip ni Virgo na paraan. Tama ang dalaga. May
kung ano silang koneksyon na tila nababasa nila ang iniisip ng isa't isa,
nararamdaman ang takbo ng damdamin ng isa't isa.

Kaya sa mga sinabi niya, makuha sana ni Bree ang mensahe na dapat
itong lumayo.
Lumayo ito kay Jordan.
Virgo knew that his cousin would assume that if he drive Bree
away, Bree would keep begging for Jordan's help to get closer to him. Ang hindi
alam ni Jordan, hindi ganoong kababang klase ng babae si Bree.
Bree would not chase him after everything that he said.
Virgo made sure of that.
Walang paalam itong maglalaho, one of these days. Magpapahinga.
Hihilumin ang sugatang puso.
Then she would bounce back, stronger than before.
That's her.
That's his Bree.
Sana nga lang, hindi magbago ang ihip ng hangin.
Hindi sana pairalin ni Bree ang katapangan.
Like what she said, they seemed to read each other's feelings and
thoughts sometimes.
Kapag napagtanto na ng dalaga na kailangan niya ng tulong, baka
hindi ito mag-atubiling sumaklolo sa kanya.
He would not bear it if something happens to Bree just because of
him.
Gusto man niyang sabihan ito ng totoong sitwasyon, nananainga ang
mga guards na tinalaga ni Jordan para magbantay sa kanya. This was a problem where
he needed to strategize. If he tries to escape, he may be able to run away with
Bree, but his family's safety in Malacañang would be at risk. Nakapaligid sa kanila
bilang security team ang mga tao ni Jordan.
Virgo finally understood why his cousin was putting all that effort
in having this so-called security agency.
He shoved in a deep breath. Maybe that would help stop the tears
intending to fall down his cheeks.
Manager Ken... 'yung binilin ko sa iyo.
.
.
.
ABALA SI MANAGER KEN sa cellphone. Paano kasi, sunod-sunod na ang tawag dito
tungkol sa pagkuha kay Bree bilang endorser ng kung anu-ano— mula sa shampoo
hanggang sa napkin. May iba naman na humihiling na mag-guesting sa isang TV show.
Mayroon ding interview request.
Maloloka na yata ito. Kalbo na ako pero feeling ko, may ikakalbo pa
ako. Kaloka!
Yet, he was happy.
"May appointment kasi ako ngayon," paliwanag ni Manager Ken sa
kausap. "Pwede ba na
Pagkababa ng cellphone, natanaw na nito ang lalaking nakaupo sa
café na iyon.
The man was finely sculpted, muscles bulged in the right places of
the black polo shirt and slacks he was wearing. Medyo nakaramdam ng pagkahiya si
Manager Ken.
 Diyos ko, 'day, may syota ka na, talandi ka! saway nito sa sarili
bago nakaapuhap ng ngiti na ibibigay sa ka-meet nito sa café na iyon.
"Hi," ngiti nito sabay abot ng kamay sa nakaupong lalaki. "I'm
Ken!"
Tumayo ang lalaki at nakipagkamay dito. "Good afternoon. I'm
Marco."
Maingat na nagpalipat-lipat ng tingin sa paligid si Manager Ken.
"From Buenos Mafios, right? A security agency?"
Ewan ba ni Manager Ken kung bakit sinusunod nito ang suhestiyon ni
Virgo na sa security agency na may wirdong pangalan siya daw dapat kumuha ng
bodyguard para kay Bree. Matagal na iyon sina-suggest ng lalaki, nung stalker pa
ito ni Bree pero hindi nito sinusunod..
Kasi nga stalker ito ni Bree. Kahit dala pa ng pagmamahal ang
ginawa ng Virgo na iyon, stalker pa rin ang dating kay Manager Ken. Gusto na naman
nitong mag-cringe nang maalala iyon.
Ngayon, gusto nitong kumuha ng guard para kay Bree para hindi
basta-bastang nagpupupunta ang babae kay Jordan o kay Sir Kaiser. Isa lang naman
itong simpleng manager na nag-aalala para sa talent nito. Lalo na kung kasing kulit
ni Bree na hindi nito ma-gets kung ano ang plano sa lovelife nito.
Kung papatol ba si Bree sa thunders na si Sir Kaiser o gaganti sa
Presidente ng Pilipinas sa pamamagitan ng pagpatol sa First Cousin.
Diyos ko, wala na yatang pag-asang tubuan ako ng buhok dahil kay
Bree!
"Sir Ken?" usig dito ng lalaki kaya bumalik ang manager sa
reyalidad.
Alanganin ang naging tawa nito. Nakakaloka at Sir Ken agad ang
tawag ng binata sa kanya. Feeling dominatrix ang peg nito. Sinaway na naman ni
Manager Ken ang sarili at ang pinapairal na kalandian.
Umupo na ito.
"Hi, Marco," pagseseryoso nito. "My talent needs a bodyguard."
"We already expected your call," malumanay at magalang nitong saad.
"Na-endorse na po kayo sa amin ni Presidente noon pa."
Nagdududang naningkit ang mga mata ni Manager Ken. "Don't tell me,
ire-report niyo lahat ng galaw ng alaga ko sa Presidente. Aba, akala ko ba, may
Mayor Cheska na siya?"
Marco gave Manager Ken a slight smile. "May confidentiality
agreement tayo, Manager Ken. We can have a signing once you've made up your mind.
Nasa agreement na iyon na mananatiling pribado ang anumang nangyayari sa client
namin."
Napaisipsi Manager Ken.

.
.
.
***
AN
Good evening, everyone! <3 <3 <3
Medyo revelation ang dating ng chapter na ito hahaha, but oh well... I think
it's time for that! <3 Anyways, bukas na lang ako magbabawi sa kulang kong 2
chapters today. Something happened kasi at sa comshop lang ako ngayon nag-type.
So... yeah. HAHAHA! <3
Babawi ako bukas T^T I know you've waited so much for today's updates kaya
sorry kung isang chapter pa lang tonight.
With Love,
ANAxoxo

- - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - -
Chapter 49: Share Your Blessings

BUONG MAGHAPON na yata nakadapa si Bree sa kama.

She should not be crying, she was used to it.
Men came and go in her life.
Correction— she came then go and leave them.
Way back then, Bree knew the logic of this game. Men wanted to feel
special and powerful. One fuck with her gave them that feeling. Why not? She's Bree
Capri, a reputable slut in the indie movie industry. She had so many x-rated scenes
in movies, men wondered if she was hot for real. And she was a trophy they proudly
announce they had, or a shameful night they wanted to forget— para lang ipagyabang
sa mga nakakainuman ng mga ito na hindi sila tulad ng karamihan na patay na patay
sa kanya. Na mataas ang mga standards nito kaya hindi papatol sa kanya.
And as a woman who knew that, Bree didn't hurt when they're gone.
If she enjoyed the sex, it was to her advantage. Dagdag sex
vocabulary. Mas lalo siyang nalalayo sa masamang karanasan noong baguhan pa lang
siya sa showbiz. If not, at least she learned what kind of men to avoid having sex
with.
Plain and simple.
But when it comes to Virgo...
She frowned.
What is so special about him? nginig ng kanyang mga labi.
Nanlalambot ang nakalaylay niyang braso na may hawak na bukas na bote ng alak. Is
it because... he treated me... like human? Unlike them? Unlike those stupid men
I've been with?
Mapait ang naging ngiti niya.
It's so sad... minsan lang ako nakatisod sa matino-tinong lalaki
tapos...
She closed her eyes.
Ang babaeng tulad ko kasi... wala nang magseseryoso, 'di ba? I
thought that with Virgo... for once, someone looked beyond how damaged I am...
damaged in all angles.
Basag ang naging pagtawa niya.
"Ako? Damaged? Paano'ng damaged?" sinubsob niya ang mukha sa kama.
Her laughter was muffled... a laughter replaced by sobbing. Lalo niyang kinuskos
ang mukha sa kama. Luluhang nag-angat ng ulo para makahinga ng maayos. "God! Oh,
God!" tawa niya ulit, manginig-nginig ang boses dahil tinatalo iyon ng kanyang pag-
iyak.
She chugged some wine before dropping her arm on the side of the
bed again.
Damaged... was I really damaged by my past? Kasi kung ganoon
bakit... bakit parang buong-buo naman ako... at parang ngayon lang ako na-damage...
Durog na durog... pag-apaw ng mga luha sa kanyang mga mata nang
maalala ang mga pinagsasasabi ni Virgo sa kanya.
"I can't understand, Virgo..." daing niya. "Mahal mo ako...
tapos..." she shook her head. "I don't get it."
Lalong gumusot ang kanyang mukha. Buong maghapon na yata siyang
isip ng isip. Nagkamali ba siya sa mga sinabi sa lalaki? Isa bang pagkakamali na
inamin niya na may feelings siya para rito? Isa bang pagkakamali na umasa siyang
totoo ang mga sinabi at pinadama ni Virgo sa kanya?
Pagkakamali ba niya kung nagtiwala siya?
Pagkakamali ba niya kung humiling siya ng kalayaang i-pursue ang
pangarap niya?
Her mind was in a whirl. Everything mixed. Pumipintig ang ulo niya—
epekto ng alak o labis na pag-aalala, hindi na niya ma-track. She felt more fucked
up than she had been.
 "I want to see you destroy yourself, Virgo," mapait niyang pikit.
"And I want to show you that you... you did not damage me..." garalgal niya.
"My God, Bree!" pasok ni Manager Ken sa bintana ng kwarto niya.
Bree did not move.
"Ano'ng ginagawa mo?" lapit nito sa kanya. "My God! I was worried!
Kanina pa ako doorbell ng doorbell!"
"How did you get in?" matamlay niyang tanong.
"Hindi mo ni-lock ang gate mo. Pero 'yung pinto dito sa bahay mo,
locked," luhod nito sa gilid ng kama para kunin ang bote ng alak na hawak niya.
Humigpit ang kamay ni Bree doon.
"Bree," was Manager Ken's warning tone.
"Hindi ko pa ubos ito, Manager Ken..." nanlalambot na bangon niya.
"At never mong uubusin ito!"
"Eh!" yakap niya sa bote. "Ano ba ang ginagawa mo rito? Wala na
akong sched ngayon, 'di ba? Tapos na ang interview ko sa French Talk!"
"I know," he sighed. "And just as I thought, kung anu-ano na naman
ang gagawin mo dahil nabanggit na nagde-date si Mr. President mo at si Mayor
Cheska."
Bumilis ang pagbagsak at pag-ahon ng kanyang dibdib. Mukhang
sasabog na naman ang kanyang mga luha. Umupo si Manager Ken sa likuran niya. He
soothingly rubbed her back.
"Natakot ako..." nanukal na naman mga luha sa kanyang pisngi.
"Natakot ako, Manager Ken! All these years, akala ko mas tumatag na ako, mas
tumibay ang loobh. Sa dami ng dinanas ko—" napalunok siya pero nanginginig pa rin
ang tinig, "— akala ko wala nang sasakit sa akin ng ganito... o tatakot sa akin!
Pero Manager Ken—" pinasandal ng lalaki ang ulo niya sa dibdib nito, malapit sa
balikat "—iba pala kapag 'yung mahal mo ang involved... kapag mahal mo pala ang
isang tao... matatakot ka... manghihina ka..."
She ran her hands all over her face.
"Manager Ken!" sising-sisi niyang iyak. "Manager Ken... am I too
late? Too late ko na bang inamin kay Virgo ang feelings ko para sa kanya?"
Narinig niya ang malalim na paghugot nito ng hininga. Tila isang
maarugang ama na nakayakap ang mga bisig nito sa kanya.
"Bree," malumanay nitong sagot, "hindi ba, kinuwento mo sa akin na
tinuruan ka ni Mr. President mangisda?"
Tumango-tango siya.
"Sinabi niya sa iyo na kapag nangisda, dapat marunong maghintay.
Mapagpasensya. Kung hindi kinagat ng isda ang pain mo, pwede mong iahon ang
bingwit, tapos papalitan mo ng mas makulay o mas fresh na pain."
"Oo," sang-ayon niya.
"Ibig sabihin, alam niya ang importance ng paghihintay. Kung hindi
niya magawa iyon... ibig sabihin, hindi ganoon ang pagpapahalaga niya para sa iyo."
Lalo siyang nasaktan sa mga sinabi nito.
"Ilang lalaki na ba ang mabaliw-baliw sa iyo, Bree. Si Mr.
President, wala iyan kung ikukumpara sa lalaking mami-meet mo na mapapangasawa mo
talaga."
Nagpahid siya ng mga luha.
"Ang mahalaga, nasabi mo pa rin ang true feelings mo para sa kanya.
It wasn't too late, Bree. Because I believe, hindi hahayaan ni God na late mo nang
masabi iyang feelings mo. Maraming pagkakataon na ibibigay si God masabi mo lang
kay President ang feelings mo. At hindi naman necessary na by word mo ipaalam iyon
sa kanya. Dapat nararamdaman na iyon ni President."

Natigilan siya.
Lalo siyang binalot ng pagkalito.
"Alam niyang mahal ko siya..." mahina niyang usal.
 "Bree?"
Nanatili siyang nasa bisig ng manager. "Alam ni Virgo... sabi
niya... sabi niya matagal na niyang alam na may feelings ako para sa kanya... at
mahal niya ako..."
"What do you mean?"
Humiwalay siya rito. Nakatitig sa kawalan at mas napapaisip.
"Naguguluhan ako," aniya. "Pareho kami ng nararamdaman para sa
isa't isa... bakit kanina sinabi niya sa akin na ginagamit lang niya ako? At kung
totoo man na ginagamit lang niya ako... bakit ngayon pa niya ako tinataboy? Ngayon
na mas kailangan niya ng insider para pabagsakin ang PH Channel? Ngayon na mas may
capacity na akong gawin lahat ng gusto ko sa PH Channel para makuha ang mga info na
gusto niya?"
Napatanga lang si Manager Ken, hindi nito ma-gets ang mga
pinagsasasabi niya dahil wala naman itong ideya sa mga plano ni Virgo.
"At noong nalaman ni Virgo na nakipag-meeting sa atin si Sir
Kaiser... gusto niyang lumayo ako kay Sir Kaiser... kung ginagamit niya lang talaga
ako... he will encourage me to be closer to Sir Kaiser... to know his plans... or
how he thinks..."
"Hay naku, Bree," pinasigla na lang nito ang tinig at pinihit siya
paharap dito. "Huwag mo na ngang isipin masyado si President."
She was distracted upon seeing Manager Ken's hopeful face. May
bahid ng pag-aalala iyon na pinipilit nitong pagtakpan ng excitement. Manager Ken
was not a good actor after all. Pero pinilit na lang niyang gawaran ito ng
malungkot na ngiti.
"Ang isipin mo, itong mga endorsements na magaganda ang offers,"
patuloy nito. "I received calls earlier. Tapos—" nanadya itong mambitin para
tingnan ang reaksyon niya. Nang masiguradong nasa lalaki lang ang atensyon nito,
Manager Ken continued, "—may iha-hire din ako na bodyguard para sa iyo. Of course,
I want you to be with me on our meeting, para mapag-usapan ang mga boundaries mo."
Napatanga siya saglit. "Bodyguard? At bakit naman naisipan mo na
kunan ako?"
"Syempre," taas ng mga kilay nito, "hello, you're becoming the
hottest star of PH Channel! Siyempre, kailangan mo na ng guard na magpo-protect sa
iyo kapag dinudumog ka na ng mga tao!"
She thought that sounded reasonable. "Do I need one now?"
Sumaya ang mukha nito. "Of course! That's part of stardom, Bree!"
Kumunot ang noo niya. Hindi na rin naman sila magkikita pa ni
Virgo, so she thought, it would not be inconvenient for her, after all, to have
one.
"Sige," balik niya ng mga mata rito.
.
.
.
***
.
.
.
YEARS AGO, Virgo dropped the print-out of scripts he was holding.
Nagmamadaling pinulot niya iyon. Siyang assist ng dalawang security
guards.
He threw a glare at them.
"Sorry, Sir," wika ng isa.
"Hindi ba pwedeng hintayin niyo na lang ako sa parking area?"
pagsasalubong ng kilay niya sa mga ito.

"Pero Sir, mahigpit ang instruction ni Ma'am Laila," paliwanag ng isa

pa.
 "Kahit na," anas niya sa mga ito. "I'm already twenty-two!"
Hindi na sumagot ang mga ito, pero alam niyang hindi pag sang-ayon
ang dahilan niyon. Gagawin at gagawin pa rin ng mga ito ang habilin ng kanyang ina
na bantayan siya kahit saan magpunta.
Nung mga panahong iyon, kakabalik lang nila galing ng US. Medyo
sensitibo pa rin ang kanyang ina sa dinanas ng kanilang pamilya noon. 'Yung may
bumabato pa noon sa bintana ng kanilang bahay hanggang sa mabasag ang salamin.
'Yung may nagbabanta sa buhay nila bilang kapalit daw sa pagpapahirap nila sa
bansa... Despite Laila acting fine, she showed those fears with how overprotective
she was with her children.
Tumalab iyon sa ate niyang si Ginnie, na piniling maging blogger
para nakakulong lagi sa sarili nitong mundo.
But not with him.
Ang paniniwala nga kasi ni Virgo noon, inosente sila. At kung
inosente sila, bakit siya magkukulong? Bakit niya ikukubli ang sarili? Why would he
need guards?
And so, he decided to run away from them.
Niligaw niya ang mga ito bago tinungo ang theater room ng isang
filming company kung saan gaganapin ang audition. Matiyaga siyang pumila roon.
Inabot siya ng hapon sa sobrang tumal pa noon ng audition process at dami ng tao.
Nabitawan na naman niya ang papel ng manuscript.
Inatake agad siya ng pagka-aburido dahil may mga pares ng kamay na
tumulong para salansanin iyon.
He was ready to remind his guards that he was already old enough to
do things on his own, but he changed his mind. Nakadalawang sulyap siya. 'Yung una,
para alamin kung sino itong tumulong sa kanya. 'Yung pangalawa, para i-check kung
namamalik-mata lang ba siya.
"T-Thanks," abot niya sa papel na binalik ng dalaga.
She smiled at him sweetly, yet with thrift. Nakikita niya na gusto
lang nitong maging polite sa kanya kaya ganoon ang ngiti.
"Ang haba ng pila niyo," tanaw nito sa linya mula sa unahan.
"Ah, oo," maluwag niyang ngiti.
"Ano'ng role ang pag-o-audition-an mo?"
Siyang labas ng isang staff para mag-anunsyo na hindi na tatanggap
ang mga ito ng mago-audition.
"Bumalik na lang ulit kayo bukas! At itabi niyo ang number stub
ninyo para bukas!" patuloy nito sa pagsigaw.
Virgo let out a sigh. Kanina pa kumukulo ang sikmura niya. Ni hindi
nakabili ng pang lunch dahil ayaw niyang malagpasan kapag tinawag na ang numero
niya.
Medyo malungkot ang ngiti sa kanya ng babae.
"Tara, kain muna tayo," anyaya nito.
Dinala siya ng babae sa isang mumurahing bakery. Dumungaw ang babae
sa glass display at kumislap ang mga mata nang makita ang gustong bilhin.
"Wow," hindi nito napigilan na panulasin iyon sa mga labi nito.
Then she checked the few money in her pocket. Lalong lumapad ang
ngiti nito.
"Ah... eh..." silip niya sa maganda nitong mukha. "Baka wala ka
nang pamasahe, heto—" kukunin na sana niya ang wallet nang itaas nito ang kamay sa
tapat ng kanyang mukha.

"Kasya na ito," nguso nito.

"P-Pero—"
"Magkakaroon din naman ako ng pera, no," anito at bumili na.
"Ito," abot nito ng egg pie sa kanya. "Treat ko."
"Treat?" kunot-noo niya habang umuupo na ang babae malapit sa
kanya. Iisa lang naman kasi ang bangko roon na gawa sa isang pahabang kahoy.
 "Oo," masaya nitong wika. "Kasi, nakakuha na ako ng una kong acting
role."
Namilog ang mga mata niya. "Oh, really?"
"Oo. Hindi pang-bida, pero malaking bagay na sa akin," labas nito
ng egg pie mula sa plastic. She bit and closed her eyes as if she had the taste of
heaven. Kinikilig sa sarap. Masayang sumayaw-sayaw ang mga balikat. "Sabi na, ang
sarap nito! Ang tagal ko nang gustong bumili nito, alam mo ba 'yun?"
Ginaya ni Virgo kung paano iyon ilabas sa plastic at kainin. He
thought that the pie tasted so sweet and too soft. He smiled. It was just like how
this girl looked— so sweet... too soft.
Ngumiti ito, kontento sa reaksyon niya nang matikman ang egg pie.
"Sinama kita rito dahil wala na akong ibang mati-treat. Gusto ko manlibre ng egg
pie, kasi ang sabi nila, kapag nagshare ka ng blessings, doble ang balik sa iyo."
He nodded. "I agree with that."
"I'm Aubrey nga pala," at kumagat na naman ito ng egg pie.
"Kristoff," ngiti lang niya. Kadalasan na Kristoff ang pakilala
niya noon para hindi agad maisip ng tao na isa siyang Ferdinand. Most people knew
him for being Virgo Ferdinand.
"Alam mo, Kristoff," mabilis nitong lunok ng pagkain, "kaya ko kayo
iniisa-isa sa pila kanina kasi gusto ko magka-idea kung ano ang hitsura ng magiging
rapist ko."
Nagimbal siya. "Rapist?"
"Sa movie lang naman," she shrugged. "Halo-halo daw na roles ang
pinag-o-audition-an sa pila niyo, pero kahit na."
Mukhang inosente nga ang babae, hindi madaling magimbal sa kung
gaano kabigat ang salitang binanggit nito. Mabigat dahil traumatic at criminal ang
ganoong klase ng tao. Pero mukhang papel lang ang tingin ni Aubrey doon. Hindi
totoo. Kathang-isip lamang.
Habang siya naman ay kinikilabutan.
Lalaki siya at hindi ma-imagine kung bakit may mga taong nakakaisip
gumawa ng ganoon...
"Ah... eh..." iwas niya agad ng tingin. "Hindi iyon ang pago-
audition-an ko na role..."
Ang ini-highlight kasi ni Virgo sa kopya niya ng script ay iyong
para sa bellboy sa pelikula. He was starting off with small roles as well.
Napabungisngis ito. "Mukhang hindi nga! Hindi mo pa yata kaya ang
ganoong role. Parang first timer ka pa lang nga eh."
"Huh?"
Aubrey nodded. "Oo. Kasi kung hindi, dapat sa pila pa lang, may
baon ka nang pagkain, eh 'di hindi kukulo-kulo kanina ang tiyan mo sa gutom."
"Ganoon ba iyon?"
"Oo. Alam mo, dama kita, iyang gutom na dinanas mo at sobrang haba
pa ng pila. Naranasan ko rin iyan kaya nga naisip ko, ikaw na lang ang ililibre ko
ng egg pie." May pride na sa tinig nito. "Swerte ka nandito ako. Kasi ako talagang
nalipasan noon ng gutom, walang nagpakain sa akin. Ang dami ko nang pinilahang
audition. Kaya nasanay na ako na laging may baong tubig at tinapay. Minsan, doon na
rin nga ako natutulog, para may chance na mauna ako sa pila."

Hindi siya makapaniwala. "G-Ganyan ka ba ka... kapursigido maging

artista?"
"Oo naman. Ito lang ang nakikita ko na patutunguhan ko eh."
"How come this is the only way?" nakalimutan na niya ang hawak na
egg pie at isa lang ang naging kagat niyon.
Aubrey shrugged. "Feeling ko lang. Kahit na parang alanganin....
Feeling ko... dito talaga ako dapat mapunta." She turned to him and smiled. "Gusto
mo, bigyan kita ng acting tips?"
"Talaga?"
 "Oo, pero siyempre may bayad na fifty pesos bawat tip."
Pumaling ang ngiti niya. "B-Bakit nilibre mo pa ako ng egg pie kung
maniningil ka ng ganyan kamahal?"
She cutely laughed. "Biro lang! Hindi ka naman siguro magtitiyaga
mag-audition na ganoong kahaba ang pila kung may pera ka." Aubrey scooted closer to
her. She seemed years younger than him, but carried more confidence than him. First
acting role pa lang nga ang nakukuha nito, buo na ang kumpiyansa na may mabibigay
na expert acting advice sa kanya. "Ito ang unang tip," panimula na nito.
.
.
"ANAK," pukaw ni Laila kay Virgo kaya naalis sa mga gamit ang kanyang paningin.
Nakakahon pa rin kasi ang ilan sa mga iyon kaya iniisa-isa niya ang
mga ilalagay sa bagong kwarto. Mabilis niyang sinuksok ang kopya ng movie script sa
pinagkuhanang kahon.
"Ma," tayo niya para salubungin ang ginang na pumasok na sa kanyang
kwarto.
"Kailangan mo ba ng tulong diyan?" sulyap nito saglit sa mga kahon
ng kanyang gamit.
"Ma..." he rubbed her arms, "kaya ko na ho ito, hmm?"
"Lagi namang iyan ang dahilan mo sa akin," anito. "You're a
President now. I am sure, may mga trabaho ka na gusto mong asikasuhin pa. Ipaubaya
mo na lang sa akin ang pag-aayos dito."
His smile was awkward. Another reason why he didn't want his mother
to touch his things were those dirty copies of nude posters he was keeping.
"Please, Ma," ngiti niya rito. "Ako na po ang bahala sa mga gamit
ko."
"Well, then," upo nito sa gilid ng kama. Tinabihan ni Virgo ang
ina. "Matanong na lang kita, bakit lagi mong kasama si Jordan sa mga lakad mo?"
"Lagi? Hindi naman masyado, Ma."
"Napapansin ko lang," titig nito sa kanya. "Hindi naman sa ayaw ko.
I know you two are very close. Why not? He's your dad's favorite nephew, right?"
Virgo nodded.
"But then, hindi rin magandang tingnan dahil may mga tao na gagawan
iyan ng issue. Lalo na at hindi naman pulitiko si Jordan."
"Yes, Ma, I see what you mean."
"I know, you see what I am trying to say. I bet, matagal mo na ring
napapansin. Do you need my help? Pwede ko siyang kausapin kung nahihiya ka sa
pinsan mo."
"Ma, no," he smiled to reassure her. "Let me handle this, okay?
Naghahanap lang ako ng magandang tiyempo. And besides—" he held her hand, "—Jordan
is like a part of the security team for me. I can explain that to people who don't
get it. May social media na, kaya hindi basta-basta maa-out of context ang gusto
kong iparating sa mga tao."
Tumango-tango ito. "At..." nahihiya na itong tumingin, "gusto ko
sanang malaman kung ano ang nangyari kay Claire."
Humigpit ang kamay niya sa pagkakahawak sa kamay ng ina.
"Ang sabi mo noon," tama ng mata ni Laila sa kanya, "there's
nothing between you and Mayor Cheska. Tapos sa French Talk, malalaman ko na may
dine-date na kayo pareho ni Jordan. At ang sa iyo, si Mayor Cheska. Bakit hindi ako
updated, anak?"
Tumabingi ang ngiti niya. "Ma..."
Naningkit ang mga mata nito. "Is this for political reasons?"
"Well..." he sighed.
"I will give you an advice, anak," mapang-unawa nitong hagod sa
braso niya. "Kapag hindi maganda ang sitwasyon sa isang tahanan, mas lalong hindi
maganda ang magiging performance mo sa trabaho."
Napatitig siya sa mga mata nito. Laila's brave stare let him know
that she meant every word she said.
"Kaya nga 'di ba, kahit ang lala ng pagbagsak ng ama mo, nagawa
niyang umahon ulit. Nag-try mag pulitika bago siya namatay dahil sa sakit niya?"
Her smile was full of wisdom. "That is because, we loved him. We made him feel that
he can perform better. He had a home, a happy one. And that motivates a person to
do better in their job, dahil hindi sapat na mahal mo ang trabaho mo, anak."
Now he wore a smile that felt so unsure.
"I know your true feelings. You never looked at Mayor Cheska the
way you looked at that Claire. Halos hindi mo na pansinin kaming lahat nung
dumating siya sa party at sumayaw-sayaw kayo."
"Ma," he groaned. He needed to act like he was an embarrassed
teenage boy or else he would tear up.
"Andnow, I am disappointed with Claire," pabiro nitong saad habang
tumatayo. "Paanosiya nasulutan ni Mayor Cheska na iyon?" tungo nito sa pinto.

.
.
.
***
AN
Hello, everyone hahaha~ back at the comshop. Today medyo ultimate update ang
datingan. Expect to read Chapters 49 to 53 *wink* Enjoy reading <3
With Love,
ANAxoxo

- - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - -

Chapter 50: Communication

AUGUST— nagsimula na ang filming para sa Forbidden. Nung

katapusan ng July, nagkaroon ng press conference regarding sa pagsisimula ng movie
project. It was another milestone for Bree. Labis siyang pinagkaguluhan at
pinutakti ng mga tanong.
The people could not help wondering about the issues that she had
been involved with way too many men in her past.
Is it true that you used your body to get to where you are now?
Bree wittily answered with a smile. Why yes. Hindi ba, katawan ko
ang laging nakukuhanan ng camera?
Ismarte ang sagot, namangha ang ilan. May mga natawa naman.
At ngayong may free time na siya, sinadya niyang makipagkita kay
Sir Kaiser. They had a dinner in a private dining room of a Japanese restaurant.
Bree struggled with her chopsticks.
Kaiser had a good laugh watching her fumble with the jumping
sticks.
Nginitian niya ang matanda. "Sorry, ngayon lang ako nakakain sa
Japanese restaurant."
"It's fine," he waved a hand. "You should have told me earlier. We
could have chosen another place to eat at."
"Eh, gusto ko naman kumain dito," tila hugalpos niya sa saya.
"Gusto ko rin makatikim ng bagong mga dishes."
Lumapit na ang waiter na kinawayan ni Kaiser. Tumalima kaagad nang
mag-request ito ng kutsara't tinidor para sa kanya.
"Nabalitaan ko ang naging press con ninyo last week," ngiti na sa
kanya ni Sir Kaiser. "I am very glad with how trending it was. I saw vlogs and
posts about it anywhere on the internet."
"Thank you, Sir Kaiser," aniya. "Alam mo naman na—" she leaned
forward, her breasts almost squeezed against the table, "—you made it possible."
"No, you did," he smiled, adoring her with his eyes. "You and your
wit. People immediately changed their mind about you once you began answering the
press' questions."
"Thank you," usal ni Bree nang abutan ng waiter ng mga kubyertos.
Then she turned to Sir Kaiser. "Do they have sake here? I want to taste that too?"
"Let's not get too drunk though," maluwag na ngiti ng matanda,
komportable na itong sumandal sa backrest ng upuan. "You wouldn't want where it
might lead us."
.
.
BREE LET OUT A GROAN. Si Sir Kaiser ang nagbabala sa kanya na huwag masyadong
mapapainom pero ito pa ang mas nalasing sa kanila.
As midnight approaches, Bree invited him out of the restaurant.
Ayaw pa raw nito dahil nag-e-enjoy sa kwentuhan nila. For Bree, it was getting
boring, that's why she wanted to leave already. Isa pa, medyo nagkakaroon na siya
ng tama dahil sa iniinom nilang alak.
Pasan niya ngayon si Sir Kaiser na nakaakbay sa kanyang balikat.
For sure, mabubuhay na naman ang intriga na sumisipsip siya sa executive ng PH
Channel kaya ang dami na niyang movie projects. But who cares? From the very
beginning, they labeled her that kind of girl— a social climbing woman who uses her
body for exposure and fame.
"Sir Kaiser," tapik niya sa pisngi nito para mas maging alerto.
Patulog na kasi ang lalaki, dama iyon ni Bree sa mas pagbigat ng katawan nito.
"B-Bree..." he slurred.
"Saan po ba naka-park 'yung driver ninyo?" aniya habang inaalalayan
ito sa paglabas ng elevator.

Tumuro lang ito. "Doon."

Dumere-deretso ng lakad si Bree. Mukhang natanaw naman sila ng
driver ni Sir Kaiser kaya nagmamadaling sinalubong sila. Ito na ang nag-ako sa
pagbuhat sa matanda.
"Bree!" lingon nito habang inaalalayan ng driver.
"Sir," tanaw niya sa mga ito.
"Sumabay ka na."
Napatitig lang siya sa matanda. Huminto ang driver sa paglalakad
dahil nakalingon sa kanya si Sir Kaiser."
"I insist," lapad ng ngiti sa mamula-mula nitong mukha. "For the
inconvenience I caused you. Come."
Nandidiri ako sa sarili ko. Walang paligo ang makakaalis sa mga ginagawa niya
sa akin, naalala niyang amin sa kanya noon ni Krista. Sa kanya ko nakita na ganoon
ang mga lalaki... na madadaan mo sila sa ganoon para makuha mo ang gusto mo...
kapag ginamit ko ang katawan ko... makukuha ko ang gusto ko. Tulad na lang ng
sinabi nila na ginagawa mo.
Hindi siya maka-oo agad dito. Napuno ng katanungan ang kanyang isipan.
Maniningil na ba si Sir Kaiser? gulo ng kanyang isip.
.
.
"YOU'RE ALREADY BACK," malamig na wika ni Cheska nang lumapat na pasara ang mga
pinto sa opisina ni Virgo sa Palasyo.
It was already late at night. Mas tahimik at kaunti lang ang mga
phone calls ng ganoong oras, kaya sinasamantala niya para magbasa ng mga files at
pumirma ng kailangang aprubahan. Apparently, Jordan shared that observed routine of
his' to Cheska. At dahil kalat na nagde-date sila ng dalaga, maluwag ang Palasyo na
tinatanggap ang babae anumang oras nito maisipang bisitahin siya.
"Obviously," suot niya ng reading glasses habang paupo sa upuan
niya.
"Last week pa," dagdag nito, nasa himig ang pangongonsensya.
Pero wala na yata niyon si Virgo.
"Yes," buklat niya ng mga naiwanang folder sa desk. "And what about
it?"
"You are not informing me," anito.
"Pwede ka namang magtanong sa secretary ko," matabang niyang saad.
"O kay Jordan. Monitored naman niya lahat ng lakad ko, 'di ba?"
Ang bawat kilos niya, to be precise.
"What is your problem?" gusot ng maamo nitong mukha. "As far as I
know, maganda ang kinalabasan ng trip mo sa UAE. You've closed some good deal.
Hindi na rin daw mamomoroblema ang bansa natin sa inaangkat na langis galing sa
kanila."
"I have no problem," walang emosyon niyang sagot. "In fact, I am
more in the mood to do the work I left here." He checked every folder and arranged
them. Inibabaw niya ang mga folder na gusto niyang unahin bilang priority.
"Just to remind you, Virgo," lapit nito sa kanyang desk. "People
also wanted to know kung kamusta na tayo. Our lovelife."
"You're there, dapat sinagot mo kung ano ang tanong nila. Kita mo
naman, wala akong oras na itsismis sa ibang tao kung kamusta ang lovelife ko. I
have a lot of work to do. Isa pa, aren't you supposed to be focusing on your job?"
titig niya rito.
"I am doing my job."
Virgo returned his eyes on the folders. "Looks like you have so
many time in your hands then. I'll swap for your position if only I could."

Nahimigan yata nito ang sarkasmo niya.

"You know what, Virgo? Concerned lang naman ako sa reputasyon mo.
People are expecting that as much as you are a great president, you are also
capable of being a—"
"A what?" relaxed na titig niya sa babae. "A doting boyfriend of
yours?"
Expectant na napatitig sa kanya ang babae.
"Cheska, you know our real score. Dapat hindi mo ka na dumadagdag
sa sakit ng ulo ko," balik niya ng mata sa mga sinisipat na folders. "You know that
I am not taking any of these seriously, so you don't have to make so much effort.
The least you can do is help me make this country a better place."
"May off ka naman. Bakit hindi mo malaan iyon para sa akin?" dinig
niya ang sama ng loob nito.
"Bayan muna," pagtatapos niya sa diskusyon.
Siyang pasok ni Jordan sa silid.
"Excuse me," lagpas nito kay Mayor Cheska bago inabot ang cellphone
niya. "Presidente, may tawag ka mula sa secretary ng DOH."
He lifted his narrowed eyes on Jordan, then at the cellphone.
Matapos ang matamang pagtitig sa pinsan, inabot niya iyon para
tanggapin ang tawag. He swiped a finger on the phone screen.
"Hello," sagot ni Virgo sa nasa kabilang-linya.
.
.
MAINGAT NA INUPO NI BREE si Sir Kaiser sa couch. Madaling-araw na nang marating
nila ang mansyon nito sa isang pribadong villa. Hindi agad nakagalaw ang matanda
dala ng matinding hilo. He remained seated as Bree looked around the place.
Everything was adorned in a quite somber, vintage fashion. A mix of
neat contemporary style and the colors of brown made the place seem vintage.
Nakaukit ang disenyo ng mga upuang kahoy. May mga bulaklak na palanta na. The
tables have knitted tapestry.
Nilingon niya ulit si Sir Kaiser.
Nandidiri ako sa sarili ko. Walang paligo ang makakaalis sa mga
ginagawa niya sa akin. Kahit pumatol ako sa ibang mga lalaki nang hindi niya
alam... nanunuot pa rin sa akin kung paano ako angkinin ni Kaiser... balik sa kanya
ng mga sinabi ni Krista tungkol dito.
 Her eyes began wandering on Kaiser's brownish lips. On the thin
layer of stubbles on his jaws and above the upper lip. Gray strands of his hair
cascaded sideways over his forehead. Hindi mabilang ang guhit na lumalim sa mukha
nito.
Kung hindi minahal ni Krista si Kaiser, isip niya habang umuupo sa
tabi ng matanda, hindi siya magtatagal sa kanya, 'di ba? Women can be more wicked
than these men. If we don't love them, we leave them when we can't use them
anymore.
Sa kaso ni Krista... kahit sabihin pa niyang si Kaiser ang
nagbibigay ng magagandang projects para sa kanya... kung sumikat na naman siya, it
won't be a problem if she finished a five-year contract and be signed to another
network, right?
Alam din naman ni Krista na hindi magagamit ni Sir Kaiser anuman
ang nangyari sa kanila... dahil ayaw ni Sir Kaiser na ma-issue... na masira ang
pangalan ng pamilya niya.
Kaiser moved his head, turning to face her.
At si Kaiser... ilang dekada na ang nakakalipas pero... nagtagal ng
ganoon ang involvement nila ni Krista... natigil lang nung nabuntis siya.

Inihilig niya ang ulo, tinitigan ng malapitan si Kaiser.

Pareho ba silang nangingisda? At nagbuhol ang mga bingwit nila? At
dahil nagbuhol, doon nagsimula ang tug-of-war?
Gigil na napadaing si Bree. "Diyos ko," layo niya kay Kaiser,
"nahahawa na ako sa kalaliman ng Virgo na iyon!"
Pagod na sumandal siya sa backrest ng upuan.
"Stop thinking about pamimingwit, okay? It's over," titig niya sa
kisame. "Magtu-two weeks na rin..." mahina niyang bulong sa sarili habang
pinapanood ang tila pag-alon ng imahe ng nakabitin na light fixtures sa kisameng
tinitingalaan niya.
I said I'll stick around... to watch you damage yourself, Virgo...
pero mukhang kahit kailan, hindi ka magkakamali. Laging tama ang mga ginagawa mo...
ang mga sinasabi mo... ang mga desisyon mo... tears rimmed her eyes. Ang ganda ng
rating mo... o baka ganoon lang talaga kapag nagsisimula ka pa lang bilang pangulo
ng bansa... Pero napapanood ko naman sa mga balita... Kung saan-saan ka
nagpupupunta... mga events... mga meeting kasama ang presidente ng ibang mga
bansa...
She displayed a weak smile.
Mukhang wala kang pagsisisihan sa mga ginawa mo, Virgo...
Nakakainis!
"Hmm?"
Napapitlag si Bree, tumuwid ng upo at nilingon si Sir Kaiser.
Nakaupo na ng tuwid ang lalaki. "Sir Kaiser!"
Nakakaloko ang ngisi nito. "Hindi ako tulog kung iyan ang inaakala
mo," lasing nitong saad.
Nag-aalalang pinag-aralan niya ang hitsura nito. Bagsak at
namimigat ang katawan.
"Kailangan niyo po ba ng tubig?"
Tumawa lang ito at sumandal sa upuan. "Narinig ko ang mga
pinagsasasabi mo kanina... so, tama nga talaga ang mga tsismis nung nakaraang
buwan."
Kinabahan siya. "A-Ano'ng tsismis?"
"Tungkol sa iyo... at ang Presidente."
Hindi niya maapuhap kung ano ang isasagot. Her laughted was tensed.
"N-Naku naman... Ano ba iyang sinasabi mo, Sir Kaiser?" she nervously laughed
again. "Ano'ng pinagsasasabi ko?"
"Wala kang maikakaila sa akin. Pinamanmanan kita bago ako nakipag-
meet sa iyo."
 She felt a pang in her chest. "Kung ganoon... ikaw ang nagpakalat
ng mga picture namin ni Virgo sa internet?"
He shook his head. "Of course not! Gusto nga kitang pasikatin, 'di
ba? Gusto kitang ipalit kay Krista bilang in-demand na artist ng network ko. Kaya
bakit gagawa ako ng bagay na ikakasira mo?"
He was right. Nahihiyang nagbaba siya ng ulo.
"I paid that person to keep his mouth shut. Kontento na ako malaman
lang kung ano ang risk kapag pinagpatuloy ko ang pag-prioritize sa iyo."
"At tinuloy mo dahil hindi malaking risk sa iyo na nagkaroon kami
ng relasyon ni Mr. President?"
He smiled. "Yes. Because I've known it from the start... na hindi
kayo magtatagal. Kapag hindi na siya nage-enjoy at nasa alanganin ang imahe niya,
he'll drop you off like a hot coal."
Umahon muli ang pagkainis niya kay Virgo. Parang pinipiga ang puso
niya sa bawat pagdidiin ng mga sinabi ni Sir Kaiser sa sugat na mayroon siya.

"Iyon din ba ang dahilan kaya binitawan mo si Krista?" basag ng

kanyang tinig.
Nakita niya ang pagguhit ng gulat sa mga mata nitong nakatitig sa
kawalan. Tila may mga alaalang bumalik na nagpabasa sa mga mata nito.
"Ano ba ang pinagsasasabi mo?" bahagyang pag nginig ng boses nito.
"You loved her, right?" harap niya ng pagkakaupo sa lalaki. "Si
Krista."
A wry smile escaped from his dry lips.
"Because if you didn't, you won't keep her that long. Wala naman
kayong pinagkaiba ni Virgo, 'di ba? Ikaw na rin ang nagsabi, na 'yung klase ng
relasyon na mayroon kami... na mayroon din kayo ni Krista... alam mo sa simula pa
lang na hindi magtatagal. Na kapag hindi niyo nae-enjoy at nalagay ang imahe niyo
sa alanganin..." she felt her throat tightening. Hindi kasi si Kaiser at Krista ang
nakikita niyang imahe habang binabanggit ang mga iyon. She could see her and Virgo.
They were having fun, strolling on disguises in a mall, eating together, making out
in his car, kissing... and then the very moment she cried in front of him, spilling
her heart and soul only to be rejected by him.
Namintana ang luha sa kanyang mga mata.
"I am not proud of what I did to have her," matamlay na paliwanag
ng matanda. His voice was raspy. "I intimidated her to it," amin nito. "Kahit na
um-oo siya, alam ko na hindi iyon bukal sa puso niya. Alam ko na ginawa lang niya
iyon dahil akala niya, iyon lang ang paraan para matupad ang mga pangarap niya."
Malungkot na nagbaba ng tingin si Bree at nakita ang bahagyang pag
nginig ng kamay nito.
"If you wanted someone so bad," he sighed, "just have their dreams
in your hand. Threaten them that you can crush it if they say no to you, and you'll
have them, Bree."
"Pwede ko namang gawin iyon," pag-relate niya sa sinabi ni Kaiser
sa sitwasyon nila ni Virgo. "I can exploit him..." She stared at him. "Pero hindi
ko po magawa."
"That's the difference between us... women and men," pikit nito.
"Kami, kaya naming magmukhang masama para makuha ang gusto namin. We don't mind
hurting the person we love, if it would mean that in the end, they'll be in a
better place."
Dumulas ang mga luha sa kanyang pisngi.
"At kayong mga babae naman," mapait nitong ngiti, "naniniwala kayo
na kapag mahal mo ang isang tao, hinding-hindi mo siya kayang saktan sa anumang
paraan." Sir Kaiser turned to her. "At pareho namang tama ang paniniwala natin. May
sitwasyon na... kailangang manakit ng damdamin kung makakabuti sa isang relasyon...
may sitwasyon naman na, kung hindi naman worth it na magkasakitan, palalagpasin mo
na lang ang mga pagkukulang ng taong mahal mo, 'di ba?"
 Bree nodded.
"Nasaktan lang ako, kaya binitawan ko si Krista," malalim nitong
buntong-hininga. "I know that behind my back, she's having sex with these... these
men. Kaya kong tanggapin iyon. Matanda na ako, Bree... alam ko na hindi ko na
mabibigay sa kanya kung ano ang... kung ano ang mga hinahanap-hanap niya. Ang hindi
ko lang matanggap... nagpabuntis siya."
"Paano kung ikaw ang ama?"
He stared at her. Kaiser let out a soft laugh. "At my age, you
think makakabuntis pa ako?"
"Krista may be too naïve about everything, it's your fault," she
hissed. "You sheltered her too much! You protected her from the world too much!
Pero naniniwala ako na hindi siya magpapabuntis sa kung kani-kanino lang!"

Lumambot ang mukha nito. "Kahit sa akin, hindi—"

"At bakit hindi?" her voice strained. "Sir Kaiser, may mga bagay na
hindi kayang idaan ng tao sa salita. Kaya dapat marunong ka ring makiramdam!"
Tulad lang ng pamimingwit ng isda... dugtong ng kanyang isip.
Natigilan tuloy si Bree. Nahihiyang napailing-iling.
"S-Sorry... Sir Kaiser," kalma niya habang sapo ang ulo. "Naparami
nga yata talaga ang inom natin. Kung anu-ano ang mga nasasabi ko..."
She heard his soft chuckle. "You think, I'm the father of her
child?"
"Bakit hindi?" mahina niyang tugon, hindi makatingin dito. "For
powerful men like you, nothing is impossible, right?"
His smile was painful. "I tried to make her love me for years...
pero..."
"Ginawa lang iyon ni Krista para makalimot," she sighed. "You
forced her to this. Kaya ang tumanim sa isip niya, napipilitan ka lang... It's her
only way to stay unattached with you. Dahil siguro iniisip niyang masasaktan siya
kapag hinayaang mangyari iyon." Pagak siyang natawa. "Funny isn't it? Naimbento ang
telephone... ang mga sulat... ang social media... para pagkonektahin at makapag-
communicate ang mga tao na nakatira sa magkakalayong lugar o ibang bansa. At heto
kayo, sobrang lapit ninyo sa isa't isa... pero walang komunikasyon."
Sir Kaiser fell silent.
"Alam mo ba, Sir, na kung kaya kong ibigay sa kung sinuman ang
buong mundo, ibibigay ko, matulungan lang niya ako na makapag-usap ulit kami ni
Virgo? Na magkaroon ulit kami ng komunikasyon?"
.
.
.
***
.
.
.
PAGMULAT NI BREE NG MGA MATA, ilang minuto pa ang lumipas bago niya napagtanto
na nasa ibang bahay siya. Takot na bumangon siya. Muntikan pang mahulog dahil may
kakitiran ang couch na kinahihigaan niya. Dumausdos sa kanyang balat ang kumot.
Awtomatikong yumakap siya sa katawan at nakahinga ng maluwag dahil suot pa rin niya
ang puting dress na may manipis na strap.
Wala namang kakaiba sa kanya.
Kinilala niya ang silid. Pamilyar ang palantang mga rosas, ang
puting knitted tapestry.
Nasa bahay pa rin siya ni Sir Kaiser.
"Good morning, Miss Bree," lapit sa kanya ng isa sa mga katulong.
"Hinabilin po ni Sir Kaiser na kung gusto niyo, pwede niyong ituloy ang tulog niyo
sa guest room namin."
She blinked. Her head felt floaty and heavy at the same time. Hindi
naman pala ganoon karami ang nainom niya kagabi.
A feeling swept over her chest upon remembering that conversation
with Sir Kaiser. Hindi niya alam kung mamamangha dahil kailangan lang palang
lasingin ito para mapagkwento ng mapagkwento. O maaawa dahil sa isyu nila ni
Krista.
"Tubig, please," tingala niya sa maid. Tumango ito at umalis para
ikuha siya ng baso ng tubig.
Binaba ni Bree ang mga paa. Wala na ang suot niyang sapatos kagabi.
They were neatly placed at the foot of that couch. Hindi niya muna sinuot iyon.
Dinama niya ang lambot ng carpet. Her toe scratched against its soft yet rough fur.
Sir Kaiser, may mga bagay na hindi kayang idaan ng tao sa salita.
Kaya dapat marunong ka ring makiramdam!
Nasapo niya ang noo. I gave another unsolicited advice again last
night! At kay Sir Kaiser pa talaga!
"Ma'am," balik ng katulong at pinanood nito ang pag-ubos niya sa
baso ng tubig. Nakaabang ito na ibalik niya ang baso.
"Si Sir Kaiser ho?" tingala ni Bree ulit dito.
Tinanggap ng katulong ang baso. "Nasa kwarto na po niya,
natutulog," magaan nitong ngiti. "Gusto man kayong ipalipat ni Sir Kaiser sa guest
room, ayaw naman daw niyang maistorbo ang himbing ng tulog mo kaya pinakumutan ka
na lang."
Bree nodded with a faint smile. "Pakisabi naman po na umuwi na ako
pagkagising niya. Ite-text ko rin naman siya pero pasabi na rin."
Umatras ang katulong nang makitang tatayo na siya.
"Sige po, Miss Bree..." nahihiya pa ito pero hindi nakatiis. "At...
Miss Bree... okay lang po ba na magpa-picture sa inyo?"
"Ako?" gulat niyang singhap. "Naku..."
"Kahit sa labas na po ng mansyon," anito. "Alam ko po na baka ma-
tsismis kayo ni Sir Kaiser kung dito tayo sa loob mismo magpi-picture-picture."
Magaan siyang tumawa. "Hindi naman sa ganoon. Ang wino-worry ko
lang, hindi pa ako nakakapag-retouch!"
Natawa na sila pareho.
"Eh maganda ka naman kahit walang make-up! Halos hindi nagbago ang
mukha mo, Miss Bree may make-up man o wala."
"O siya, dahil nambola ka, may libreng video greet ka sa akin!"
masayang wika niya rito bago sinuot ang kanyang high heels.
.
.
PAGKATAPOS MAG-PICTURE TAKING, nagpaalam na si Bree sa mga katulong. Nakatayo
na siya ngayon sa tapat ng batong bakod ng mansyon ni Sir Kaiser. She fished out
the phone from her pouch and called Manager Ken.
Nakakailang tawag na siya pero laging busy ang numero nito.
Ganoon na ba ako ka-in demand? Laging busy ang linya ni Manager
Ken, titig niya sa in-off na cellphone.
Napatitig siya sa kotseng nakahinto sa kabilang kalsada.
Kumunot ang noo niya. Dama ni Bree na sa kabila ng dark-tinted
niyong salamin, may nakatitig sa kanya.
Inihilig niya ang ulo.
Siyang bukas ng pinto ng kotse. Swabeng bumaba roon ang isang
binata na nakaitim na pantalon at polo shirt. Hindi maikakaila ni Breen a gwapo
ito, sa kabila ng sobrang kaseryosohan ng bata nitong mukha. She was assuming that
he was five years younger than her, nicely built with a neatly side-swept dark hair
and cleanly shaved face.
"Selfie?" pamewang niya rito.
Naglahadng kamay ang lalaki. "I'm Marco."

- - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - -
Chapter 51: Another Chance

NAKATITIG LANG SI BREE sa lalaki na nasa driver's seat. She

was seated on the passenger seat, still studying him.
Gwapo. Mukhang bata pa. Sure siya na kaya niyang i-risk ang buhay
niya para sa akin? That's part of a bodyguard's job, right? Isn't he too young to
put his life in this too much risk? He can do a lot of things before he put himself
into this...
Nakahawak pa rin siya sa cellphone, pasimpleng nag-text kay Manager
Ken para tanungin kung si Marco na ba talaga ang bodyguard niya.
Nitong nakaraang Linggo, they had a meeting with a staff from
Buenos Mafios— a security agency recommended by one of Manager Ken's friends daw.
Hindi niya alam kung sinong friend pero hindi na naman niya concern ang identity
niyon. Her concern is if the person who will work for her would be professional.
Dinala sila sa isang pribadong office kung saan na-meet nila ang
isa sa mga staff doon. May portfolio doon ng mga listahan ng bodyguards na may
kasamang pictures. Sigurado si Bree na hindi si Marco ang pinili niya roon.
Marahil hindi niya ito napili dahil bata pa. Mukhang baguhan. She
wanted an experienced man for a bodyguard. Iyong maalam na maalam na talaga sa
trabaho nito.
Napatingin siya sa nag vibrate na cellphone.
Yes, darling. Siya na nga.
Okay. Mag-uusap sila mamaya ni Manager Ken. Humanda na ito. She
didn't want a youngling for a bodyguard. Pero nang masulyapan ang kaseryosohan sa
mukha ni Marco sa salamin sa ibabaw ng dashboard, medyo nakonsensya siya.
Hindi ba iyon din ang dinanas niya noon? She was too young and
naïve that she only got accepted in a good role when she was eighteen? Bakit hindi
niya bigyan ng chance si Marco? Maybe he just needed a good start for his career.
At paano magkaka-experience ang isang baguhan sa trabaho kung hindi bibigyan ng
oportunidad.
Bree internally sighed. Baka naawa si Manager Ken sa binata kaya
pumayag na ito ang ipalit sa pinili niya. Baka hindi na available ang napili niyang
guard.
Baka na-cute-an si Manager Ken kay Marco.
Doon na naningkit ang mga mata niya.
Manager Ken!
.
.
"MAY LALAKING NAGHATID SA KANYA?" tuwid ni Jordan ng pagkakaupo sa library room
ng Malacañang.
Affirmative, Boss, sagot ng tao niyang palaging nakamanman kay
Bree.
He squeezed his temple. I just got back from UAE, I am not ready
for this.
What's more unsettling was, Bree was gone since last night.
Nasundan ito ng tauhan niya na pumunta sa isang restaurant para makipagkita sa isa
sa mga big boss ng PH Channel na si Kaiser Peralta. Lasing na umalis doon ang
dalawa. At sa mansyon ng matanda raw nakatulog si Bree.
He already had a bet something dirty happened between those two, a
reason why Bree did not come home. Jordan gave less fucks. Ang mahalaga sa kanya,
sa kanya ang magiging huling bagsak ng babae. Kailangan lang niyang maging maingat.
He would not want to trigger Virgo too early. Alam niya na kung mautak ang pinsan,
hindi ito magpapadalos-dalos. But that man almost ran after Bree on their last
encounter. Baka kung ano pa ang madiskubre ni Virgo na kaya nitong gawin para
labanan siya. Jordan would not want to risk it.
What he wanted to do is kill Virgo's hopes. That way, his cousin
would stay motivated in lashing all that anger and hopelessness on the people who
put them in this situation— the people who ruined their family's reputation years
ago.

It was a cruel thing to do... but Virgo forced him to it. Hindi naman
sila aabot sa ganito kung tumutupad lang ang pinsan sa usapan at plano nila.
He would not tolerate a betrayal— something that ruined his Tito
Aries... the man he always looked up to since he was a young child.
"Just keep an eye on her," anas niya sa kausap sa cellphone. "At
hangga't maaari, alamin niyo kung sino ang lalaking iyan. Kung kaano-ano ni Bree.
Maliwanag?"
Yes, Boss.
"Hay," baba niya ng cellphone sa side table na pinapatungan ng
lampshade. Sino kaya ang lalaking iyon? That Bree... masyadong lapitin ng mga
lalaki. The young... the old... Sheesh. He shook his head. No wonder she got my
cousin that jealous... Maluwag na ang ngisi niya. Wait, I have an idea.
.
.
NGUMITI SI CHESKA nang makapasok sa dining area ng Palasyo. That day, she was
invited by Laila herself to have lunch with the First Family.
Umupo ang babae sa tabi ni Virgo na nasa kabisera. Laila sat across
her. Also, Virgo's siblings. Wala si Jordan, wala silang ideya kung saan pumunta,
pero bantay-sarado sila sa silid na iyon ng mga guards nito. Mukhang hindi naman
big deal iyon kina Laila na nasanay sa ganoon nung naging pangulo ang asawa nito.
"I'm glad you came," Laila's smile was polite, or rather civil.
Hindi nakaligtas sa obserbasyon ni Cheska na hindi ito ganoon ka-
welcome sa ginang. Sa loob ng ilang linggo na napapabalitang nagde-date sila ni
Virgo, ngayon nga lang ito nag-imbita para makipagkita o kumain ng magkasama.
"Of course po, I wouldn't miss this for anything in this world,"
pigil ni Cheska ang sumabog sa saya nang lingunin si Virgo. "Anything for my Virgo
and his family."
Gwapong-gwapo talaga ang babae rito. Medyo naiinis din ito dahil
hindi lingid sa kaalaman nito na may nangyaring sekswal sa binata at sa Bree Capri
na iyon. She felt a sting in her pride knowing that she was not the first woman who
touched him.
But she always kept it in mind that if she was not the first, at
least, she would be the very last. That Bree Capri could die in envy now.
Ngumiti ulit si Cheska sa magiging mother-in-law sa hinaharap.
"Good," anito. "Because I want us to talk about Virgo's birthday
party."
"Ma," mabigat ang tinig ng lalaki, halos lahat sila nakatutok ang
mga mata rito, "like what I said, that's not necessary. May mas makabuluhan pa
tayong magagawa kaysa mag-allocate ng isang gabi para lang mag-party."
"I am thinking of a simple dinner night," paliwanag ni Laila.
"Isang wine toss lang tapos kakain na tayong lahat. If they have gifts,
kokolektahin na iyon sa entrance pa lang sa pag gaganapang lugar. While we are all
having dinner, there will be music and singers performing for us."
Nagbaba ng tingin si Virgo, nag-iisip-isip.
Cheska was hoping he would finally agree. A gathering would mean
another chance to remind the people that they were in a relationship... or
dating... whatever. Call it romantically-involved.
"Ano?" usig ng ginang sa anak nito. "Natatakot ka na baka maging
isyu na naman? Remember, your Mama owns a hundred of pawnshop branches. We have
farms. People can't accuse us of using their money, for Pete's sake! At hindi ba,
ikaw na rin ang nagsabi noong na-interview ka tungkol sa Inaugurational Ball mo na
ano ang masama sa magarbong selebrasyon? That we should quit of this mindset of
making our country appear poor to get other country's respect? So they'll stop
thinking we're too weak so it's okay if they bully us?"
 "Ma," Virgo used a warning tone.
Laila shrugged. "Ang sa akin lang naman, gusto ko na magkaroon tayo
ng time magsocialize. You know how that helps with your job as the President.
Kailangan mong makuha ang loob ng mga tao, kahit hindi pa sila taga-gobyerno. It
will be good to have funding and promotional kind of assistance from business
people and such."
Virgo sighed. "I'll think about it, Ma."
"Your mom is right," ani Cheska kaya dito napunta ang tingin nila.
"And you've been working too much as well."
"It's not too much, it's been only a month—" pagwawasto rito ni
Laila bago binalik ang atensyon sa anak. "Partying is not going to be the main
priority, anak, I promise. You can move forward with your work by networking there.
We will invite influential people there, even some small entrepreneurs." At
hininaan pa nito ang boses. "You might meet some fine ladies too."
Kumain lang si Virgo. Siyang paniningkit ng mga mata ni Cheska.
Laila sa oblivious with the mayor's reaction.
"But of course," sumusukong buntong-hininga ni Laila, tinutok nito
ang mga mata sa pagkain, "nasa sa iyo pa rin ang desisyon, anak. I just wanted to
help."
Mapang-unawang ngumiti si Virgo sa ina. "Ma, I'll be fine."
Hindi maiwasan ni Cheska na humanga. How she wished Virgo would be
this endearing and gentle with her too, along with a smile like that.
"I know you wanted my presidency to turn out fine," anito.
"Natatakot ka na baka mangyari ulit ang nangyari kay Dad, this time, sa akin. So, I
thank you for doing your best to help me out."
Ngumiti ang ginang kay Virgo. "Nasa sa iyo pa rin naman ang final
say."
He nodded. "Don't worry, I'll consider your suggestion, Ma."
.
.
.
***
.
.
.
MARCO WAS LOOKING AROUND THE PLACE. Abot-tanaw naman ito ni Bree na abala sa
paghahanda ng inumin para sa kanyang bodyguard.
She wanted to make him confortable first before inquiring things.
Nilapag niya ang tall glass ng malamig na orange juice sa mesa at
umupo sa pahabang sofa. Marco, who occupied the one-seater seat, glanced at the
tall glass. She gave him a look that encouraged him to drink a little.
"Hi, Marco," bati niya pagbaba nito ng baso. "So, ikaw 'yung
pinalit na bodyguard para magbantay sa akin? Or is this just temporary?"
"Permanent, Ma'am," walang ngiti o simangot nitong sagot.
"Permanent? What happened doon sa napili ko?"
He gave her a stare.
"No offense meant," magaan niyang wika. "I am just worried. I hope
hindi dahil sa... sa masamang dahilan kaya ikaw ang pinalit sa kanya."
"Nag-extend ng contract 'yung client niya," simple nitong dahilan.
Yes, Marco spoke like he could easily simplify things.
"I see," tango niya rito. "Am I yourn first client?"
"Hindi naman po, Ma'am. Nitong nakaraang eleksyon, nag-assist ako
sa ilang politicians."
"Whoa. And you survived?"
 Tumango-tango ito. There was a slight smile on his face, yet his lips
did not curve that way.
"That just seems to say that you're good," siya naman ang uminom ng
juice.
"Maaasahan niyo ako, Ma'am."
"Dapat lang," baba niya ng baso. "Buhay mo rin ang nakasalalay
dito."
"Bakit po? May nagtatangka ba sa inyo?"
Natigilan siya. May magtatangka ba sa buhay niya? Lalo na ngayong
isa na siyang sikat na artista? Nung kumalat ang mga pictures nila ni Virgo... may
nakaisip kayang pagtangkaan siya para lang patayin ang isyu?
Bree felt something strange at the pit of her stomach.
She could not name it. Napatitig siya kay Marco at mukhang hindi
ito nagtataka sa kinilos niya. In fact, he remained seated, like a fisherman
waiting for the fist to be caught by its own mouth.
"I don't know..." mahina niyang sagot sa lalaki. "Manager Ken
suggested that I should get a bodyguard kasi... baka lang dumugin ako masyado ng
mga tao. We're starting off with just one bodyguard for now."
Tumango ito. Uminom ulit ng juice. Tumingin sa paligid.
"You like my place?" puna niya.
"Opo, Ma'am," he sat straight upon putting down the glass on the
small table. "Ayos lang po ba na mag-inspection ako mamaya?"
"Inspection?" pagsasalubong ng mga kilay niya.
"Just to make sure your house is bug free."
"Oh," natawa siya. "I assure you, walang mga insekto dito sa bahay
ko. Walang anay, walang—"
"Not that bug, Ma'am," titig nito sa kanya. "I mean, mga device na
pwedeng mag-wire tap sa telepono ninyo, o mga hidden surveillance cameras."
Nayakap ni Bree ang sarili. Hidden surveillance cameras? Paano kung
mayroon nga? Ibig sabihin may ibang tao na nakakakita sa hubad niyang katawan kapag
nagbibihis sa kwarto?
O nung nagse-sex pa sila ni Virgo?
"W-Wala naman sanang ganoon," na-conscious na tuloy siya at
pinasadahan ng tingin ang buong silid.
.
.
NASA SASAKYAN SI JORDAN, nakikinig sa report ng inutusan nitong tao para alamin
ang katauhan ng bagong lalaki sa buhay ni Bree.
Marco Paulo Meneses ang buong pangalan niya, Boss. Isang college
student.
Lalong gumusot ang mukha nito. "College student?"
Yes, Boss. Nasagap ng recording device namin iyon noong nag-uusap
sila ni Miss Bree.
"At doon kayo nag-base kung paano sisimulan ang pagre-research sa
kanya?"
Opo, Boss. Sa internet, may nakita kaming mga social media accounts
niya. Pero lahat ng iyon naka-private maliban sa Instagram.
"Any insight on his Instagram account?"
Grid photos ang naroon, parang puzzle na picture niya na nakaupo sa
hagdan.
Jordan grew more frustrated. The young man was secretive and sly,
not gonna lie.

"Anything else?"
Nalaman namin na college student siya dahil sa naka-public na posts
ng mga kaklase niya, Boss Jordan. Kamakailan lang in-upload ang mga picture.
 A college student sporting a sleek black car and taking Bree home
after sleeping over Kaiser Peralta's mansion. Ano ang nais iparating ng babae? Ano
ang ginagawa nito kasama ang isang matanda ng magdamag, at ngayon naman, lalaki na
college student pa lang?
That woman.... He felt infuriated.
Kung pagbabasehan ang binibigay na info ng tauhan ni Jordan, wala
itong mapagtagni na dahilan para magkrus ang landas ng dalawa.
May nahagip ang peripheral vision ni Jordan kaya bumaling sa
driver.
"Itabi mo muna dito ang sasakyan," at nagpaalam na rin ito sa
kausap sa cellphone.
He immediately headed to a flower shop and picked one of the
priciest bouquet which he thought Bree would like.
.
.
MAY MALANDING PAGTILI-TILIAN pa si Manager Ken nang maabutan sa salas si Marco.
Inuna kasi ng binata na i-inspect ang kwarto niya. Bree did not
stay there to watch because of her thongs and lingeries. She felt her privacy so
invaded, but she understood that the young man was doing his job. Kasama kasi sa
sinipat ng lalaki ang mga cabinet niya at damit. Ayon dito, may mga voice chips na
nadidikit sa damit kaya dapat daw nitong tingnan iyon kahit idahilan pa niyang
nalabhan naman ang mga iyon at wala namang nakita na nakadikit doon na hind dapat.
Nang matapos sa kwarto niya, si Bree na lang ang nag-ayos ng mga
damit niya pabalik sa mga drawer at cabinet. Marco inspected the bathrooms, the
kitchen, and now, the living room.
Kumakapa-kapa ito sa sofa.
"Aba, busy na busy ka ah, Marco," bati nito sa lalaki.
Hindi ito sumagot. Lumipat lang ito sa pahabang sofa para isuksok
ang kamay doon at pakiramdaman kung may makakapang kakaiba roon.
"Manager Ken," sunod ni Bree nang maisara ang pinto. "Kamusta?"
"I dropped by, kasi alam ko, magtatanong ka kung bakit hindi 'yung
pinili mong guard ang sumundo sa iyo," he turned to her and sighed. "Kasi—"
"No, it's fine," taas niya ng mga kamay at sumimple ng sulyap kay
Marco. "I think Marco is doing great. And na-explain na naman niya sa akin kung
bakit siya ang naging guard ko."
"At ang cutie no?" bulong ni Manager Ken kaya pinanlakihan niya ito
ng mga mata.
"Ang bata pa niya para maging bodyguard. In-enjoy sana muna niya
ang pagiging binata, in my opinion, bago sumabak sa ganito kadelikadong work!"
Tumungo siya sa kusina at sumunod si Manager Ken.
"Tea? Juice?" tanong niya rito.
"Tubig lang, darling, hindi rin naman ako magtatagal dito."
Nagnakaw na naman ito ng sulyap sa abalang si Marco.
"Oh, bakit hindi?" harap niya agad para abutan ito ng baso ng
tubig."
"Kasi," uminom muna ito ng kaunti. "Kasi," lumunok pa ito,
"sasamahan ko ang talent ko. May mall tour sila ngayon ng mga kasama niya. First
movie niya ito, so kailangan niya ng stage madir, ako iyon, darling." Bumungisngis
pa ito.

"Oh, alagaan mo siyang mabuti, madir."

"Aba, of course! Ikaw lang naman ang mahirap alagaan!"
"Kasi, matanda na ako, okay? Hindi na ako alagain," tukod niya ng
kamay sa counter table.
Nilapag ni Manager Ken ang baso at nagnakaw ng sulyap kay Marco. He
looked busy so he turned to her. Sinadya rin nitong hinaan ang boses.
"I am still worried about you," sinsero nitong titig. "Bakit ngayon
ka lang nakauwi? May nangyari ba sa inyo ni Sir Kaiser?"
"Wala, ano ba? Sa tingin mo, papayag ako, after everything I've
been through?"
"Malay ko. Eh alam ko namang hindi mo makakayang bitawan itong
career mo, 'di ba?"
Totoo iyon. Pero ewan. Matatag na ang prinsipyo niya ngayon.
"Promise, walang nangyari. Nalasing lang kami."
"Bakit hindi ka nagpasundo sa driver?"
"Nag-presenta si Sir Kaiser na isabay ako sa sasakyan niya."
"O, tapos walang nangyari? Am I supposed to believe that? Kilala
kita, Bree."
"I'm not the same Bree," she smiled half-heartedly.
"Asus, kung da-dramahan mo na naman ako ng may kinalaman kay Virgo,
naku, huwag ako! Not this time, darling!"
"Ikaw naman!" natatawa na tuloy siya. "Minsan na nga lang ako
magdrama. Parte ito ng moving on process ko, okay?"
May nagdoor bell.
Halos sabay-sabay silang tatlo na napatutok ang mga mata sa pinto.
Bree and Manager Ken exchanged glances.
"Ako na, Ma'am," presenta ni Marco.
Pipigilan niya sana ito pero naagapan siya ng kamay ni Manager Ken
sa kanyang braso.
"Hayaan mo na siya, Bree. Mas maganda na 'yung guard mo ang unang
humarap sa bisita mo."
She started to feel worried for Marco. Sana kung sino man ang
nakaisip na bumisita sa kanya, hindi masama ang intensyon.
Ilang minuto pa at bumalik si Marco kasama si Jordan.
Nakangiti ito sa kanya. Pinabitbit ng lalaki sa kanyang bodyguard
ang malaking bungkos ng mga bulaklak para sa kanya.
"Ikaw na muna ang bahala kay Marco mamaya," lingon niya kay Manager
Ken bago pinuntahan ang dalawa. "Marco, sumunod ka sa amin." Then she placed an arm
on Jordan's arm. Giniya niya ito sa table set sa bakuran. Malamlam ang tama roon ng
installed na mga ilaw mula sa pader ng bahay.
Pinalapag niya sa mesa ang mga bulaklak bago ito pinaalis para
ituloy ang pag-inspect sa salas.
"Have a seat," Bree gestured a hand before she sat.
Sumunod na rin si Jordan. "Hi, Bree. I hope I came in good timing."
"It's fine," hindi niya magawang ngumiti rito. She was reminded of
their fake relationship to cover up for Virgo and his reputation. "Bakit naparito
ka? What with the flowers? Ano ang okasyon?"
"Ikaw kasi, eh," tila nahihiya nitong ngiti sa kanya. "Simula nung
nag-CR ka sa restaurant hindi ka na bumalik."
Napayuko siya. "Well, you never checked up on me either."

"So lousy of me, isn't it?" mataman nitong titig sa kanya. "But I
called that evening. And the days after. You're not answering. Siguro nga, nagaraan
ka sa sobrang late kong pagkamusta sa iyo. Pasensya na. Kapag kasama ko kasi ang
pinsan ko... nahihirapan akong hatiin ang atensyon ko. Presidente na siya ng
Pilipinas kaya... medyo protective lang ako sa kanya."
"Ang dami na naman niyang gwardiya, bakit kailangan mo pa pahirapan
ang sarili mo, Jordan?"
He shrugged. "Well... that's the thing with guards. You're not sure
if they are really to be trusted." Sumimple ito ng tanaw sa naiwang bukas na pinto.
"Yung lalaking iyon? Is he really your bodyguard? Iyon ang pakilala niya sa akin,
eh."
"Ah, yes," Bree crossed her legs. "He's Marco."
"Why hire a bodyguard?" pinasadahan nito ng tingin ang kanyang
kabuuan. Napalitan na ni Bree ang kasuotan ng isang dolphin shorts at fitting
shirt. "Is there something going on?" balik ng mga mata nito sa mata niya.
Bree shook her head. "Wala naman. Para lang hindi ako dumugin ng
mga tao, just in case... lalo na sa mga events."
"That's nice," a shadow crossed his face before Jordan lit it up
with a smile. "He looks too young. Inexperienced."
"That's my first impression too."
"If you need additional guards, like what I mentioned before, may
security agency ako. Pwede akong magpadala ng mga bodyguards."
Mahina siyang tumawa. "I have to be honest, Jordan. Lumalayo na ako
sa inyo."
"Because of Virgo," bahagyang paniningkit ng mga mata nito.
Hindi makasagot si Bree. Obvious na naman siguro sa lalaki ang
sagot. Napasandal na lang siya sa backrest ng kinauupuan at matamlay na ngumiti.
"Bakit? Ano ba ang pinag-usapan ninyo? I know, ayaw mo i-share kaya
hindi mo na sinasagot ang mga tawag ko. I got quite busy, but now that I am back,
we can talk about it, Bree. I promise, I'll listen."
She let out a heavy sigh. "Jordan," hilig ng ulo niya.
"Don't tell me, seryoso na si Virgo kay Mayor Cheska? Is that what
he told you? Hindi ka naman lalayo kung hindi ka tinaboy ni Pinsan, right?"
"I'm sorry," pinilit niyang ngumiti pero wala pa rin eh.
Masakit pa rin sa loob niya. Kapag nababanggit ang pangalan ni
Cheska kasunod ng kay Virgo, parang dinidikdik ang puso niya... pinupulbos.
"I'll talk to him."
"Ano ka ba?" bahagyang pagtaas ng tinig niya, pero hindi galit. She
sounded more worried. "Huwag na. I'm fine. I've moved on."
Oo na. Nagdadahilan na naman siya.
"Ikaw naman kasi, eh," hilig nito ng ulo. "Niyaya na nga kita noon
mag-date, hanggang ngayon, hindi mo pa rin ako pinapansin."
Jordan gave her a sheepish smile. It seemed adorable, but her heart
was not digging it. Hindi iyon nagpakilig sa kanya, o pumukaw sa damdamin.
O baka dahil hanggang ngayon nakatali pa rin ang puso niya kay
Virgo.
"Ganito na lang," wika ng lalaki. "Why don't you be my date on
Virgo's birthday party?"
Nababaliw na ba ito? "At bakit mo naman naisip na mapapapayag mo
ako?"
"You said you've moved on," he shrugged, "so let's put it to a
test."
Hindi pa rin siya makapaniwala.
"Alam ko, nakakagago ang ginawa sa iyo ni Pinsan pero mabuting tao
iyon, Bree. If he hurt you, I'm sure he felt guilty about it. But if he sees that
you are doing well, mababawasan din ang bigat sa kalooban niya dahil sa ginawa niya
sa iyo. And you'll feel confident to confirm you've moved on from him. Win-win,
right?"
Paano kung hindi ganoon ang kalabasan niyon?
Paano kung lalo lang ma-guilty si Virgo kapag nakita siya? Sa
mismong birthday party pa nito. That would be so rude of her to do to him. Pero
hindi ba, walang anu-ano rin siyang sinaktan ng lalaki? Wasn't he rude for keeping
her hanging? Na sa iba pang tao niya malalaman na may iba na itong ka-date?
Inabot nito ang kamay niyang nakapatong sa mesa. He firmly held and
massaged it with his fingers.
"Please, Bree," his eyes begged. "Be my date on that party."
"It will be awkward, maintindihan mo sana, Jordan," pilit niyang
bawiin ang kamay pero hindi ito bumitaw.
"How can it be not awkward?" malungkot nitong ngiti. "If we hire
you to sing in the event, it would mean you're just there for your job, right?
Pwede na ba iyon?"
"Jordan," she gasped.
 "Come on, Bree," sumamo nito.
"What makes it awkward is I am seeing Virgo again."
"So you're still affected with my cousin."
"Of course not!" depensa niya. She felt embarrassed to raise her
voice like that. Umiwas siya ng tingin. "Of course not..." mahina na ang boses
niya. "It's only been two... three weeks..."
"Moving on doesn't have to meet a specific deadline. It can be too
long or too short, basta kapag wala ka nang feelings para sa isang tao, iyon na
'yun, Bree."
"Ang kulit mo rin, no?" she playfully rolled her eyes.
"Lahat ng pangungulit gagawin ko, bigyan mo lang ako ng chance,
Bree."
She let out a sigh.

- - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - -

Chapter 52: Por Favor

SUMILIP MUNA SI JORDAN SA PINTO bago pumasok.

Kanina pa dama ni Virgo ang presensya ng pinsan pero mas pinili
niyang itutok ang sarili sa pinipirmahang mga invitation para sa kanyang birthday
party. Of course, they can simply scan and reprint his signatures, but he thought,
it would be move valuable for the receipients if he personally signed them all.
Limitado sa isandaan na guests lamang ang imbitado sa party. It had
the potential of reaching 200 because of the plus-one RSVP invites. Bukod doon, may
mga a-attend pa na singers tulad ni Jose Mari Chan para aliwin ang mga bisita.
Tinapos niya ang pagpirma sa isa pang invitation card bago inangat
ang tingin sa pinsan.
"Yes, Jordan?" malamig niyang bati rito.
"Ah, pinsan," upo nito sa visitor's chair. "I'm just wondering kung
ano na ang update para sa birthday party mo?"
"Nag-print out pa lang ng invitations. Aasikasuhin pa ang
arrangements kapag sure na kung ilan ang darating na guests at performers. What
now? Kukulitin mo na naman ako tungkol sa mga TV networks."
"Hey, relax," ang sarap talagang sapakin ni Jordan kapag ngumingisi
na ito. "Malapit na ang birthday mo, I figured, I'll give you a little present, a
little reward."
"Like a child?" he scoffed.
"I don't know if you'll like to act like a child if you see Bree."
Natigilan siya sa tangkang ituloy ang pagpirma sa mga invitations.
Jordan smirked. "That's right. Gawan mo rin siya ng invitation.
Kakanta sa birthday party mo."
His jaws tensed. "Why are you doing this?" matalim na ang titig
niya rito. "Ano ang gusto mong palabasin?"
"I told you," Jordan was nonchalant, "it's your reward. You get to,
at least, see Bree. Siguro naman—"
Virgo swear, he was close to breaking the Parker sign pen he was
holding right now. One more tick and he could snap it into two.
"A reward?" he snapped. "I don't need a reward, Jordan," he hissed.
"I am not inviting her."
"It's either she attend your birthday or you attend her funeral,"
tuso nitong banta.
"You can't kill her."
"I can," ngisi nito.
"You like her."
"Not as much as you do," mahina nitong tawa.
 Nakakapikon.
Binagsak na lang niya sa mesa ang ballpen. Tumayo na si Virgo.
"She doesn't want to come to your party. So, I figured, if you
personally sign an invitation, she might change her mind."
Mariin niyang kinuyom ang kamao.
"Think of it as my birthday present for you too," amused nitong
titig sa kanya. "Don't tell me, you don't want to see the woman you love anymore."
"I've already hurt her. Hindi ko makakayang ulitin iyon," pigil
niya ang tuluyang pagkadurog. Ni hindi hinarap ni Virgo ang pinsan dahil tiyak
niyang pagkakatuwaan lang nito ang pagdurusa na masasalamin sa kanyang mga mata.
"Nangako ako noon sa sarili ko, na magiging iba ako sa mga lalaking nakasama niya
noon... na binasura lang siya at sinaktan."

Sinilip lang ni Jordan ang mga invitation cards na maayos ang

pagkakalapag sa kanyang desk. Wala itong pakialam sa dinadaing niya.
"I failed her once. Not again."
Then Virgo stormed off his office. Siyang sunod sa kanya ng
dalawang gwardiya na nakabantay sa pinto niyon.
.
.
NADATNAN NI BREE SI MANAGER KEN na tila gulong-gulo habang binababa ang
cellphone nito sa mesa. It had been days since that night Jordan visited her.
Tumigil ito sa pangungulit tungkol sa party nung hindi niya na sagutin ang mga
tawag nito kagabi.
Ngayon, may meeting ulit sila ng kanyang manager. Naghanda siya ng
merienda para rito. She wore a thin silk pair of sleepwear covered by a pink satin
robe. Nakabuntot sa kanya si Marco, itim na itim pa rin ang kasuotan, bitbit ang
tray ng mga inumin para sa kanilang tatlo. Siya naman ang may bitbit ng box ng
cookies na binili niya kaninang umaga pagkauwi galing sa shooting para sa isang
commercial. Ayaw naman niyang palabasing katulong si Marco, kaya lang, ayaw niyang
ma-bored ang lalaki kakatingin at buntot sa kanya, kaya binigyan niya ng gagawin.
"Oh, anyare?" natatawang bungad niya rito.
"Wala," iling nito.
"Wala raw, ngayon ka pa ba magsi-secret sa akin?" at nag-gesture
siya kay Marco na umupo sa tabi ni Manager Ken.
Bree finally sat. Si Marco naman ang nag-serve ng baso ng iced tea
para sa bawat isa.
"Hay, thank you, Darling Marco," inom agad ni Manager Ken nang
maabutan ng baso. "Pampawi ka talaga ng stress." Then he exhaled.
"Oh, dali, magkwento ka na," kulit ni Bree rito.
"Bree," tutok ng mga mata nito sa kanya, "kinukulit ako ng manager
ni Honey Lagran na kung pwede bang ikaw na lang ang pumalit na singer sa kanya?
Para raw ito sa..." naiilang na ito, "Presidential birthday party. Hindi ako
nagpapasimula, ha? Huwag mo akong dramahan ngayon tungkol kay Mr. President mo,
naku, Bree parang awa mo na!"
Umasim ang mukha niya. "Bakit ako? Pag arte nang nakahubad at
bikini lang naman ang alam ko. Ang dami-daming singer dito sa Pilipinas. May mga
Youtubers na singers din, I'm sure they would love an opportunity like that. They
have so many options."
"Eh hindi ba, niyaya ka rin ng Jordan na iyon nung bumisita siya na
mag-perform doon?"
Napaisip siya. "Siguro, sinadya niya ito."
"Ayan," manenermon na ang tono nito. "Let me guess, drama ang hanap
niyo ng First Cousin. Enebenemenyen." Uminom na naman ito ng iced tea. "Ano ba ang
isyu din ng taong iyon kay Presidente? Pinagmamayabang na taga-salo siya ng mga
naging chicks ng pinsan niya?"
"Ayoko nga ng drama, okay? Si Jordan lang iyong makulit. Akala
niya, madadaan niya ako sa pa-cute niya." Humawak lang siya sa baso ng iced tea.
"At kung iniisip ni Virgo na magandang pampalubag-loob sa ginawa niya sa akin ang
pinsan niya, nagkakamali siya."
"Si Presidente po ba ang pinag-uusapan ninyo?" singit ni Marco,
tila hindi na nakatiis sa pakikinig lang sa kanila.
"Ako ka ba, darling," taray-tarayan ni Manager Ken din. "Alam ko,
Titas in Manila na kami nitong si Bree, pero pwede ba, drop the po. We're not that
old pa, okay?"
"Okay na iyan," saway niya kay Manager Ken. "I-preserve dapat natin
ang Pinoy culture." She turned to Marco. "Maganda iyan na magalang kang bata."

"Tse! Bahala ka, basta ako, hindi magpapa-po!" kumuha na ito ng

cookie at kumagat.
"And oo," Bree sighed in response to Marco's question. "Basta,
huwag na lang makakalabas kung ano ang drama ko kay Mr. President, ha?"
"Oo nga. Tandaan mo ang confidentiality agreement! Hmm!"
Tumango-tango ang lalaki, nag-aalangan kung ngingiti ba o matatawa
sa kanilang mag-manager.
"So, ano na," baling ni Manager Ken sa kanya, "paano ito?"
"Kinukulit lang ako ni Jordan dahil siguro kay Virgo, Manager Ken.
Pinakiusapan siya ni Virgo siguro na aliwin ako para hindi na ako maghabol. As if
naman maghahabol pa ako. At willing naman si Jordan dahil may gusto siya sa akin."
"Okies, alam mo kung ano ang magandang gawin para tigilan ka na ng
mag-pinsan na iyan?"
Napatitig siya rito. "Ano?"
"Eh, 'di um-attend ka!"
"Sira ka ba?"
"Malaki ang ibabayad, girl!"
"Nakakaintindi ka ng salitang awkward?"
"Isa lang naman iyan, eh," sandal nito sa kinauupuan. "Kapag hindi
ka um-attend, pinapakita mo lang sa magpinsan na affected ka pa kay Mr. President
mo, hmm? Kapag um-attend ka, pinamukha mo sa kanila na wapakels ka. Iyon lang 'yun!
Kaya sige, challenge accepted!"
"Ganoon ba iyon?" tanaw niya sa damuhang nakalatag sa kanyang
bakuran. "Eh... kapag naka-move on ka na, 'di ba, dapat wala ka nang dapat
patunayan."
"Sometimes you have to, para sa magpinsang iyon na hindi maka-gets.
Tapos after that party, i-erase mo na sa buhay mo iyang Jordan na iyan. My God!
Pahamak eh! Okay?"
Inihilig ni Bree ang ulo. Tumitig siya ng mabuti kay Manager Ken.
Kapag ganito na okay lang sa lalaki ang gagawin niya, makakaasa si
Bree na walang masamang mangyayari sa kanya.
Kinapa niya ang sarili. Makakaya ba niya ito?
Baka ipahiya lang niya ang sarili niya.
Minsan kasi, iba ang iniisip sa mismong nangyayari kapag nasa
sitwasyon na siya. She might think that she could pull it off, and easily act like
she cared less about Virgo now. But hell, what if her heart crack and break upon
the very sight of him and Cheska together?
"Ma'am," singit ni Marco, "pumunta na kayo. Gusto ko makita si Mr.
President sa personal, eh," excite na ito. "Magse-selfie kami."
"Oh, ayan na, kasama mo pa si Marco," usig ni Manager Ken.
"Oo na nga!" napipilitan niyang wika. "Pupunta ako roon, but I
can't promise I can be lowkey with how much I hate him!"
"Huwag mo lang ipapahiya ang sarili mo," medyo nadidismayang wika
ni Manager Ken. "Remember, magaling kang aktres. May choice ka na gamitin ang
talent mo na iyon. Ang objective mo rito, bukod sa malaking TF eh, ipamukha sa
kanila na okay na okay ka na. Clear?"
 "Bakit kasi kailangan ko pang gawin iyon? I am tired of always
proving myself to other people!" lubog niya sa kinauupuan habang nakahalukipkip.
.
.
.
***

.
.
.
VIRGO DID NOT MOVE.
May naulinigan siya mula sa mga gwardiya na nakabantay sa kanyang
silid. Pinili niyang panatilihing nakapikit ang mga mata.
"Sige. Mamanmanan namin ang bodyguard ni Miss Bree."
Bodyguard ni Bree?
Natahimik ito. Tila nasa cellphone o earpiece ang kausap.
"Copy. Sisiguraduhin namin na walang magagawa ang bodyguard niya."
He grew cautious. Ano ang plano niyo ngayon kay Bree?
At may bodyguard na siya. Pero mainit ang mga mata roon ng mga tao
ni Jordan.
Ibig sabihin...
Manager Ken...
Dumapa siya ng higa para mas lalong matakpan ang kanyang mukha.
"Tulog pa ang Presidente. Okay, Boss."
Nakamanman pa rin si Jordan kay Bree, analisa ni Virgo. Which meant
she really stayed away from us for good. Mabuti rin na kumuha na si Manager Ken ng
bodyguard para kay Bree. Ang hindi ko lang sigurado, kung kumuha siya mula sa
Buenos Mafios mismo. It was not really a security agency, but a mafia organization
that used to serve my father during his presidency.
Naalala niya noong Inaugural Ball. Nung niyaya niya si Zoref
Buenavista, ang Big Boss ng Buenos Mafios para saluhan sila sa dinner proper ng
event.
Sinadya niyang paupuin ang lalaki sa kanyang tabi. Pasimple siyang
nagtype ng mga keywords sa cellphone at patagong sinend iyon dito.
The keywords were:
Bodyguard & Bree Capri vs. Jordan Cousin
He had to be discreet whiletyping as fast as he could. He had to
pretend that he was attentive to the exchange of conversation on their table.
Sinamantala iyon ni Virgo dahil malayo mula sa kanila ang mga bodyguards niya.
Hindi naman pwedeng tumayo kasi ang mga ito na parang poste na nakapaligid sa mesa
nila sa ganoong event.
Secretly keep eye on Bree. Delete my texts.
Sinadya na noon ni Zoref na ilabas ang cellphone. Kunwari may
tinetext pero nasisilip niyang nagbubura ito ng messages. The man emptied his inbox
and outbox before turning off his phone.
Virgo let out a sigh of relief that night.
Inakala niya noon na si Bree lang ang mapapahamak. Na may
posibilidad na ilayo ito sa kanya, pero iyon pala... mas higit siyang maiipit sa
sitwasyon. Siya pa ang ginamit ni Jordan para palayuin sa kanya ang dalaga. The
only failure in his one-step-ahead plan was that he forgot his and his family's
safety. Hirap tuloy siya ngayong makakilos sa bantay-saradong pagmomonitor nila
Jordan at ng mga tao nito.
Pero hindi bale. Magagawan niya rin ito ng paraan. Ang mahalaga,
ligtas na si Bree. Mayroon na ito ngayong bodyguard na hindi isa sa mga tao ni
Jordan. He was sure that whoever that guard is, he would be very helpful in making
sure Bree would be safe from Jordan and his plans.
Now, Virgo's family.
 He needed to give his family a reason to leave Malacañang... or the
country, rather. If they leave the country, Jordan would not bother sending his men
with them. Dagdag gastos iyon. At magiging kataka-taka na rin. Siguro naman, ayaw
ng pinsan niya na mapagdudahan ito at ang security team nila.

When everyone's safe, mani na lang siguro kay Virgo na utakan ang
pinsan.
.
.
ISA SA MGA SIKAT NA FASHION DESIGNER ngayon si Katty Pilar— anak ng isang diva
at fashion icon noong 80s. Kaya naman sinadya ni Cheska na pumunta sa main branch
ng boutique nito nung gabing iyon.
Since she had made appointments, her arrival that late in the night
was not a hassle for everyone in there. Magiliw na binati ang mayora ng mga staff
at in-assist sa waiting room.
"Why?" lingon ni Mayor Cheska sa babaeng kasabay maglakad. "I
thought, ako lang ang naka-sched at this hour?"
"Yes po, Mayor," ngiti nito. "Pero hindi pa po kasi tapos si Miss
Bree Capri sukatan."
"Bree Capri?" tila binuhusan ang babae ng malamig na tubig sa
narinig.
"Yes po," tila kinikilig pa ang staff nang mabanggit ang pangalan
ng aktres.
"You like her?"
"Naku, sobra! Ang witty sa mga interview, sexy! At ang galing niya
sa The Rightful One, Mayor. Grabe 'yung iyak niya, may kasama talagang paglaway at
sipon. Grabe, hardcore, no?"
"You don't know she used to be on x-rated movies?"
"Ay alam ko, pero hindi ko naman pinanood. Hindi naman siya ang
bida doon."
"It's not a big deal to you?"
"Opo. Acting lang naman iyon, no, Mayor—" at napasinghap ito. "Ah,
there she is!"
Natanaw ni Mayor Cheska ang pagpihit ni Bree paharap sa direksyon
nito. Bree pulled a smug grin at the woman who wore a white blouse tucked in the
waistband of her grey pair of slacks.
Patapos nang magsukat ang sastre kaya nanatili lang si Bree na
nakatayo. Pinanood niya ang pagpapaupo ng staff kay Mayora sa paikot na seat kung
saan mas komportable itong makakaupo para panoorin siya.
Mayabang na umayos ng pagkakatayo si Bree. She pulled in her
stomach really well and kept her chest out.
"Is my bust too big?" parinig niya habang kausap ang sastre.
Mahinang natawa lang ito. "Buti po talaga at pa-custom ang gown
ninyo, Ma'am." Tumayo na ang saste. "Okay na po, Ma'am."
"And por favor," sexy niyang pamewang paharap dito. "Make the dress
slip on sana. Para..." sinadya niyang mambitin. She gave Cheska a sidelong glance,
"...madaling hubarin."
"Sige, Ma'am, ino-note ko lang po," yuko nito sa maliit na notepad
para magsulat.
"Okay," iwan niya rito para lapitan si Mayor Cheska. "Hi!"
Kunwari tuwang-tuwa siya na makita ito.
Hindi maipinta ang mukha ng babae. Ni hindi nga siya nito
nginitian. "Hello."
Umupo si Bree sa tabi nito. "Wow, you're also here! I don't know we
have the same taste! You like Katty Pilar too?"
"Of course," walang buhay nitong sagot.
"I like her too," ngiti niya. "You see, I have a theme to follow
for this party I am going to. May idea ka ba kung anong party iyon?"
Kumislap ang mata nito. May pagbabanta roon. "Why, of course," Bree
could note Mayor Cheska's sarcasm. "It's my boyfriend's birthday party!"

"Exactly," ngiti niya. "He invited me."

"Are you sure?" nahihimigan niya ang pagtataray na pinipilit nitong
ikubli. "Kasi, ang pagkakaalam ko, may surprise daw si Jordan para sa pinsan niya
sa party. One of Virgo's favorite singers will be there. So... baka lang naman,
hindi siya mismo ang nag-imbita sa iyo."
"You're his girlfriend, so it means, you have an idea who that
singer is."
"Yes, I have," Cheska's eyes turned icy. "What about you? May idea
ka kung sino iyon?"
"I don't know," she smiled in pretense coy, "but let me tell you
one thing... the President likes it when I use my high note..." then her voice
turned husky and whispery, "...and scream."
Nae-enjoy ni Bree ang pagpipigil ni Cheska ng panggigigil nito sa
kanya. Mukhang gets na gets naman nito kung ano'ng klaseng scream at high note ang
tinutukoy niya rito, kung saan at kailan kadalasang naririnig ang mga iyon.
Tumayo na siya. "See you at the party," then she sashayed away.
Gigil na nakuyom ni Cheska ang kamao. Siguro kung wala lang sila sa
publikong lugar na may pabalik-balik na mga staff, baka pinagtatatampal na siya
nito.
The way she acts towards me. Alam ko na alam niyang ako 'yung
Claire na nakausap niya noon, isip ni Bree habang kumakaway bilang pagpapaalam sa
mga nasasalubong na staff ng boutique ni Katty Pilar.
Ginanoon lang naman niya si Cheska nung una kasi oo, naiinis siya
sa babae. Talagang sinamantala nito ang pagkakataon na nai-isyu si Virgo kaya
siguro nakumbinsi ang lalaki na maging magkarelasyon sila. But now, she could sense
how mutual their feelings are.
Cheska could have been shocked or confused with how she subtly
implied that Virgo was supposed to be hers. But no. Nababasa niya na alam ng babae
kung sino talaga siya sa buhay ng lalaki.
Na karibal siya nito.
.
.
HINDI KA PA RIN nakakahanap ng kakantahin?ani Manager Ken sa kabilang linya.
Nakauwi na si Bree. Aaminin niya, na-stress siya ni Cheska kahit
wala itong ginawa sa kanya kanina sa boutique ni Katty Pilar kaya heto at nagke-
cleansing siya. Naliligo.
"I want it to be very special and meaningful," sagot ni Bree habang
nakalublob sa bathtub at naka-loud speaker ang cellphone niya. Bubbles covered her
body. Magulo ang pagkakapusod ng kanyang buhok. "Iyong magpaparating kay Virgo na
tapos na ako sa kanya, kaya sana mag-ayos-ayos na siya at huwag na nila akong
guluhin."
Napasimangot siya. Kung hindi lang ako tambak sa projects dito sa
Manila, matagal na akong umalis. Nagtago-tago sa mga bundok, kahit saan makalayo
lang sa kanila.
Hay, naku, sagot ni Manager Ken. Kasalukuyan itong nakabantay sa
alaga na nasa mall tour ulit. Huwag ka na masyadong mag-effort. Happy Birthday na
lang ang kantahin mo. For sure, ilang taong hindi magse-celebrate ng birthday niya
iyang... iyang lalaki na iyan! Napahagikgik pa ito.
"Eh, bahala na. But you can count on me that I will rehearse very
well for that night."
O siya. Bukas na kita bibisitahin, okay? Dadalhin ko 'yung kopya ng
bagong schedule para sa shooting niyo ng Forbidden, at saka 'yung ipapakita mo na
invitation card ni... Mr. President para sa birthday party, may sarkasmo sa
pagdidiin na iyon ng bakla.
"Then I'll prepare more iced tea," at nakailang kamustahan pa sila
bago nagpaalamanan.
Bago ibaba ni Bree ang cellphone, nagcheck siya ng inbox. Unang-una
sa mga iyon ang pangalan ni Sir Kaiser.
Nung nag-inuman kasi sila at umalis siya, nagtext agad ito nang
magising. Sana raw hinintay siya nito para mapahatid sa driver nito pauwi. She said
that she was fine. Na sinundo siya ng bago niyang bodyguard. Sir Kaiser seemed
happy about her having a new bodyguard. At hindi na niya iyon nireplyan pa.
May isa pa itong tinext sa kanya nitong nakaraan na gumugulo pa rin
sa isip niya.
You're right.
Hindi niya iyon ni-replyan. She could ask Sir Kaiser what she was
right about, pero nahihiya siya.
Tungkol ba iyon sa mga napag-usapan nila nung nalasing ito?
Natandaan pa ba ni Kaiser lahat-lahat tulad niya?
Nilapag niya sa patungan malapit sa bath tub ang cellphone.
"Kahitkailan talaga, lamang ka pa rin sa akin, Krista," she smiled,
weak yet herheart was happy for her long-lost friend. "At tama si Virgo... hindi
akonaiinggit. Na-a-amaze ako. How did you do it? Paano mo nahuli si Sir
Kaiser?"Pigil niya ang matawa, pero masayang natawa na rin siya.

- - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - -

Bonus Chapter: Private Beach

NAKATANAW SI KRISTA mula sa balkonahe ng pribadong beach

house na nirentahan niya.
Sasaglit lang naman siya roon. Maga-unwind. Pagkatapos, dederetso
na siya ng ibang bansa. She chose to fly to Germany. Hindi gaano nakakaabot sa
Pilipinas kasi ang mga balita roon. Kaya kung may Pinoy man na makakita sa kanya,
hindi naman siguro makakaabot sa Pilipinas o mapo-post sa social media.
Hindi niya alam. Hindi niya sigurado.
Krista felt her belly.
Would you be scary like your father? Or me? We're both scary
people...
Muling humampas ang malakas na alon sa mga bato.
Huwag ka sana matulad sa amin... pero paano? Hindi kita kayang
ipamigay.
The waves kept crashing to the shore... to the big chunks of smooth
stones that bordered the sand. Humaplos kay Krista ang preskong hangin.
Ibig sabihin, ako ang magpapalaki sa iyo... matututo ka mula sa
akin. Ano ang matututunan mo sa akin? Hindi naman ako naging mabuting tao?
Yumuko siya para tingnan ang kamay na nakalapat sa kanyang puson.
Ito ang dinadanas ng mga tulad ko anak... nag-iisa sa huli. Huwag
kang tutulad sa akin.
Krista closed her eyes.
Despite how painful her thoughts are, it felt more liberating being
told to her child in the silence of this private beach. Every drop of hurt was
eased by the peacefulness of the place.
Tumingin sa bandang kanan ng balkonahe si Krista. Natanaw niya na
may pumapanaog na private plane sa helipad doon.
Nawala ang kapayapaan na ilang linggo lang niya na-enjoy.
Sino ang bagong dating? Wala naman sa usapan namin ng may-ari
nitong bahay na may makakasalo ako sa pag-stay ko rito.
Bumalik siya sa loob ng bahay, dinampot ang balabal at binalot sa
sariling katawan. She descended the stairs, the ends of her flowy skirt tossed
against her ankles. Lumabas siya para salubungin kung sino man ang maglalakad sa
dalampasigan para puntahan ang tinutuluyan niyang bahay.
Baka naman inspector lang iyon o maintenance. Bulto ng iisang tao
lang kasi ang natanaw niya. Mukhang wala pa itong dalang mga gamit.
As his image became clearer, Krista felt more still. She
protectively placed her hand on her belly, on her child. Unti-unting gumapang ang
takot sa kanyang buong pagkatao nang makilala na si Kaiser iyon.
Her face softened with worry.
Ano pa ba ang kailangan nito sa kanya?
Bakit nandito ito ngayon?
Nakuha pa nitong mag-abala na puntahan siya rito. For what?
Lalong tumapang ang mukha niya.
Bree! Hindi mo ba ginawa ng maayos ang mga iniwan kong trabaho?
Akala ko ba, gusto mo ang lahat ng iyon? Bakit nandito ngayon si Kaiser?
Minsan ko na nga lang sa iyo ipagkatiwala ang mga bagay-bagay...
Tears rimmed her eyes.
If Bree failed, Krista was aware that Kaiser might have this insane
idea to disturb her peace. Demand her to abort the baby.
Ano ba ang pakialam ng lalaki kung anak nila iyon? Para kay Kaiser,
hindi nito anak ang nasa sinapupunan niya.

She immediately turned away and went back inside the house.
Paano niya haharapin ang lalaki?
Should she go to the kitchen?
Doon siya dinala ng mga paa.
Sa oras na magtangka itong pilitin siya na saktan ang anak nila,
masasaksak niya ito.
Tamang-tama at silang dalawa lang ang naroon.
Yes, she loved him, but it was crazy how she hated it.
Or maybe, Krista just hated it because her feelings remained
unrequited.
Siyang pasok ni Kaiser. Humarap si Krista sa direksyon nito.
"You're still here," titig nito habang sigurado ang mga hakbang
palapit sa kanya.
"Oo," she tried to seem as composed and collected as possible. "Ano
ang ginagawa mo rito?"
Natigilan ito. May pag-aalangan ang titig sa kanya, nag-iisip na
naman ang lalaki. Iyon na lang palagi ang ginagawa nito, ang mag-isip. No wonder he
aged so fast, so fast it drifted him further away from her.
"How are you?" buwelo nito, mas bumagal ang mga hakbang papunta sa
kanya.
Umiwas siya ng tingin. "Payapa ako rito."
Nakokonsensya ka na ba sa ginawa mo sa akin, Kaiser?
"Pero nag-iisa."
"Sanay na ako," nakaw niya ng sulyap sa tila pagod nitong mukha.
"Paanong nasanay? Ilang taon mo akong nakasama."
"Sa kama," diin niya. "Doon lang kita nakasama, Sir Kaiser."
He looked away. It was as if something restrained him and his mind
was telling it to set him free... a tug of war within himself.
"I've been with you all the way, you know that," paliwanag nito.
"You owe me all the opportunities you had."
"Hindi pa ba bayad ang utang na loob ko sa iyo? Kaya ka nandito?
Ano ngayon ang sisingilin mo sa akin? Now that you can't fuck me anymore or milk
money out of me through my projects, ano ngayon ang sisingilin mo sa akin?"
pamimintana ng mga luha sa sulok ng kanyang mga mata.
"You owe me all the opportunitied you had, but it has always been
you... it's you who flourished it. It's you and your talent and your passion and
your hard work and your sacrifices, that made those opportunities fruitful."
Hindi niya masalo ang emosyonal na titig ng mga mata nito.
"Did you know that one time, it crossed my mind that what if you
love me?"
Naluluhang napalingon si Krista sa lalaki.
"But I crossed it out," pagak nitong tawa. "I thought it was
stupid. Paano ka mai-in love sa matandang katulad ko? Tanggap ko naman na may
kailangan ka lang sa akin kaya pumayag kang.... Pumayag kang magpagalaw sa akin."
In his urge to control his emotions, he clenched his fist tightly. "Paano ka
magkakagusto sa isang tulad ko? Hindi ko naman kayang ibigay lahat ng gusto mo.
Hindi lang naman pera ang gusto mo sa mundo, Krista. Alam ko na gusto mo rin maging
masaya, gusto mo ng... ng mas energetic na sex life... 'yung mga bagay na nabibigay
ng mga naging lalaki mo, 'di ba?"
Tuluyan nang bumagsak ang mga luha ni Krista habang umaapaw pa ang
mga luha sa gilid ng mga mata ni Kaiser.
His hands shook. "Oo, alam ko. Alam ko ang lahat ng iyon, Krista.
Masakit sa loob ko, pero hindi ko naman kayang huwag kang bantayan... minsan
natatakot ako sa mga kaya mong gawin para sa career mo, na kahit buong katawan mo,
ipamimigay mo lang ng gan'un-gan'un lang—"
"Hindi!" iyak niya. "Hindi!"
He was frozen at her outburst.
"Noong una, oo! Sinadya kong pumatol sa iba! Noong una, hindi ko
ginusto na may mangyari sa atin! Nahihiya ako! Narurumihan ako sa sarili ko! Ang
baba-baba ng tingin ko sa sarili ko dahil sa ginawa mo sa akin! Pero it's not your
fault, Kaiser. Hinayaan kita na gawin mo ang gusto mo sa akin. The fault was mine!
At kung iniisip mo na 'yung mga naka-sex ko nung nakaraan ay dahil pa rin sa may
pagkukulang ka, hindi iyon totoo! I did those to get the projects I want! And do
you want to know why?"
Nanghihinang napaluha na lang ito.
"Because I don't want to fail you."
"Krista..."
"Ayokong isipin mo na walang kwenta lahat ng ginawa mo para sa
ikakaganda ng career ko. Ayokong itapon mo ako at ipagpalit sa mga mas batang
artista dahil wala na akong pakinabang sa iyo, tulad nitong ginawa mo ngayong
buntis na ako!"
"Hindi kita tinapon dahil buntis ka," nanghihinang abot nito sa mga
braso niya. "Nagalit ako, Krista... Punong-puno ako ng galit dahil iniisip ko na
anak mo iyan sa ibang lalaki. Nagseselos ako, Krista. Iniisip ko na hinayaan na
kita na gawin ang mga gusto mo, kahit na nasasaktan ako, kaya bakit kailangan mong
paabutin sa ganito?"
"Paano kung anak mo ito?" she shuddered, crying gently as Kaiser
pulled her close into an embrace.
"That's why I am here... What if... it's mine?"
"It's yours," she sobbed on his shirt. "There's always a protection
we are using... when I do it with other men... I lied about my birth control pills
when you fucked me... I'm sorry! Natatakot kasi ako. Natatakot ako dahil
ipagpapalit mo ako kay Bree! Ayokong mawala ka sa akin!"
"As a talent, yes, bibitawan kita. But not as my partner. I don't
want to meddle with your career anymore because you're becoming lazy it's becoming
clear to me that you already lost your passion in acting. Nanghihinayang ako," he
cupped his face and wiped her tears. "Nanghihinayang ako kaya nagagalit ako ng
ganoon. Isa pa, matanda na ako, pasensya na sa mood swing ko paminsan-minsan."
"You're aware," simangot niya habang dinadama ang mga daliri ng
lalaki na pumupunas sa kanyang mukha.
"Yup, but sometimes I can't help it."
At nagtama ang mga mata nila. Lalo lang namintana ang mga luha
nila.
"At ayoko ring mawala ka sa akin," he gently murmured. "Sana
lang... mapagpasensyahan mo ang mga pagkukulang ko. I know, I came to late in your
life, you don't deserve me in this state— that's also the reason why I can't be
honest with you with how I feel, Krista—"
"Is that about the sex again? I like it slow and gentle," she
smiled, her heart rejoiced and pained at the same time. "If it's about how old you
are, well..." Krista chuckled lightly. "Ano ba? At least, hindi mo ako makikitang
tumanda at pumangit."
"You're upsetting me again," he hissed, drawing his face closer to
hers.
"Are you using intimidation to get me again?"
"Maybe, I am. Mabuti nang magmukha akong masama... sa huli naman,
magiging masaya ka rin sa piling ko, Krista. This time, I will make sure of that."
Naiiyakat magaan na humalik siya sa mga labi nito. Then they shared
a warm embrace.

.
.
.
***
AN
And soooo, hanggang dito muna ang UD, hahaha~ Ang dami ba? Bukas back to normal
na hahaha~ <3 <3 <3 Comshop-comshop muna ako ngayon, kaya pasensya na kung hindi
ako asap makakareply sa comments/messages ninyo. Gayundin if nagagahol ako mag-UD,
i live in a new place kasi, so yeah, unlike before na may direct line ng internet.
Still, a happy new place to live in for me, share ko lang sa mga curious hahaha~ <3
Kitakits sa magiging UD ko bukas :*
With Love,
ANAxoxo

- - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - -

Chapter 53: Filtered

NAG-ANGAT NG ULO SI VIRGO nang marinig ang pagbukas ng mga

pinto. Nasa library room siya, nakaupo at nagbabasa ng libro nang datnan ng
bumisitang si Mayor Cheska. She wore a pale pink blouse and white slack pants. Her
hair was neatly ponytailed.
"Good morning,"| malumanay nitong bati, mahinhin ang ngiti.
He gave her a nod and returned his eyes on the book. "Morning."
"I just dropped by," anito. "I want to check how's your preparation
for your birthday party."
"Hinihintay ko na lang 'yung suit ko. How about you?"
Virgo was trying his best to concentrate on what he was reading.
"Nasukatan na ako. I will be wearing this white gown. But... I can
make some changes for the design this week."
He nodded.
"How about you? Ano ang susuotin mo?" umupo na ang babae sa
solohang sofa sa kabila ng mesa na pinapatungan ng lamp shade. "What color? Is
there any certain patterns?"
Hindi siya umimik. How could he if he already got to the most
interesting part of the book?
On that part, the female hero thought that her leading man was
already dead.
Labis ang pagsisisi ng babae sa pakikisakay sa set-up na palabasing
nagkakabutihang loob sila ng ibang lalaki at nakatakdang ikasal. Ngunit huli na ang
lahata para rito sa pag-aakalang namatay na ang kanyang tunay na minamahal na
tinutugis ng gobyerno at simbahan.
 She was already stating her woes in the form of a confession to a
priest.
"Sabi ko na naman kasi sa iyo," buntong-hininga nito. "Sabay na
tayo dapat nagpasukat. Doon na lang sana kay Katty Pilar ka rin nagpasadya."
"Alam mo naman siguro na pwede lang ako pumunta sa mga lugar na
papayagan ako ni Jordan, 'di ba?" matalim ang tingin niya sa babae.
Hindi naman lingid kay Virgo ang malaking posibilidad na aware din
si Mayor Cheska sa panggigipit na ginagawa sa kanya ni Jordan.
"Hindi siya mapapakali madikit lang ako sa ibang tao. Iniisip niya
na baka may mapuslit ako na sulat o anumang clue sa kung ano ang ginagawa nilang
pang gagago sa akin kaya paanong sa sastre pa kaya?"
Napahalukipkip na lang si Cheska.
"May pumunta na rito sa Malacañang at sinukatan na kaming lahat.
Office hours mo noon kaya hindi ka na pinapunta pa rito ni Mama."
Lalong sumama ang timpla ng mukha ng babae. Yet as usual, Cheska
chose composure over anything else.
"Can I also ask," anito. "Ano ang tingin ng Mama mo sa akin?"
"I think I don't have to speak for her. Nandito siya sa Palasyo,
pwede mo siyang hanapin at kausapin."
"Virgo naman," sinubukan nitong maglambing. "Nakakahiya namang
itanong ko iyon mismo sa kanya."
"Mas nakakahiya naman na magpalagay ako kung ano ang tingin niya sa
iyo kahit hindi ko alam. That would be me spreading false news. You know how our
family got traumatized for that."
\ "I'm sorry," mahinang bawi nito at bumagsak ang mga mata sa hawak
niyang libro. "Oh, I don't know you fancy reading that book too."
"Too?" nagtatakang angat niya ng ulo para kwestiyunin ang babae sa
pamamagitan ng tingin.

Sumandal ito. "Yeah." Her eyes was sad and contempting the book... or
maybe the memories she had attached to that copy of Noli Me Tangere.Virgo was not
really sure.
"A classic," he smiled bittersweetly, remembering Bree.
.
.
TULAD NG BINANGGIT NI VIRGO, napilitan si Cheska na hagilapin sa Palasyo si
Laila. Natagpuan nito ang ginang na nakatayo sa Reception Hall, bahagyang
nakatingala sa nakabitin na portrait ng yumao nitong asawa na si Aries Ferdinand.
Cheska stood beside her, looked at the portrait and smiled.
"Sigurado po ako na naging mabuting asawa siya sa inyo," aniya.
"Hindi," mapait nitong ngiti. "He cheated on me... For a couple of
times."
Hindi alam ni Cheska kung nananadya ba talaga ang ginang na
kontrahin ang bawat komentaryo niya. Napapadalas na kasi iyon. O baka naman hindi
lang talaga siya maka-relate sa ginang.
"Pangulo siya ng Pilipinas, laging abala, laging wala sa bahay.
Nalulungkot din siya. Nangangailangan. Tao rin na hindi nakakapagtiis kahit sikapin
niya." May kung anong panlalamig na humalili sa pangungulila sa mga mata ng
matandang babae. "At may mga babae naman na panay ang aligid sa kanya. Gagawin ang
lahat, ahasin lang siya sa akin. Alam ko na may kasalanan ang asawa ko, pero may
kasalanan din ang mga babaeng iyon. Alam nilang may asawa na ang tao..."
Laila turned to her.
"Naniniwala naman po ako na hindi ganoon si Virgo," ngiti ni Mayor
Cheska. "Hindi ko hahayaan na makaramdam siya ng lungkot, ni magtiis."
Pagak itong tumawa. "Sinasabi mo ba na hinayaan kong mangyari iyon
sa asawa ko? Na hinayaan ko siyang malungkot?" bumahid doon ang sarkasmo. "Na
sinadya kong pagtiisin siya?"
 Hindi maapuhap ng mayora ang sasabihin.
Laila's smile was sarcastic. "Ang sinasabi ko, magsisisi ka kapag
pinakasalan ka ni Virgo para lang sa pulitika."
Nasaling niyon ang damdamin ng babae. "Iyon ba ang dahilan kaya
parang ayaw mo ako para sa kanya?"
Saglit na pinasadahan ito ng tingin ng ginang. "Hindi lang iyon.
Hindi ko rin gusto ang pananalita mo kay Claire."
Gumusot ang mukha ni Cheska. "Si Claire. Ano ba ang mayroon sa
Claire na iyan? Madam, hindi niyo ho siguro alam pero ang Claire na binabanggit
mo... She's a fake. She's a pretend. She's not really Claire! She's not as decent
as you think!"
Nagbaba ito saglit ng tingin. "You seem to know her too well. Iyon
ba ang dahilan kaya ganoon na ang bungad mo sa kanya sa library? Nananahimik ang
tao, pasasaringan mo? Pagtatarayan mo?"
"If you only knew,"| pagtitimpi ni Cheska, "I met her last night.
Kung ano-ano na namang pagpapasaring ang pinagsasasabi niya sa akin."
"That's because you started it," mataray na balik nito ng tingin sa
portrait ng asawa. "And that's what I did with Aries' women. They started it, then
I'll show them what they deserve." Sumulyap muli ang ginang kay Cheska. "Ako ang
legal na asawa, kaya bakit ako matatakot?"
"But you've never been scandalous... walang na-isyu na nakipag-away
ka—"
"Of course," mataray nitong talikod sa portrait ni Aries. "Some
wars have to be done in silence, Mayor. Kung may reputasyon, mga anak at imahe kang
iniingatan, that's what you'll do. And for you who is so hungry for people's
attention, you can't do that."

"Mali ho kayo ng akala sa akin!"

"Mali ba?" ngisi nito. "Kaya ba gusto mo na laging may exposure ang
relasyon ninyo ng anak ko? Kaya ba lagi kang nagpapa-media kapag may nagawa kang
maganda sa iyong siyudad? Kaya ba pati personal lifestyle mo, nagpapa-schedule ka
ng coverage para mapanood sa TV?"
Hindi makasagot si Cheska.
"Manila still has issues. 'Yung nakaraang Mayor, pinapublicize niya
kung ano ang mga magaganda niyang nagawa, pero ganoon din ang kinahaharap niyang
mga problema. If you think Claire is fake and a pretend, then so are you, for
filtering out the truth that Manila remains to have problems. Hindi mo pinapakita
sa mga tao ang hindi maipaliwanag na killings sa lugar ninyo. And I know there's
more. Makikita lang din iyon kung hindi ang mga main landmarks ng Manila ang
papasyalan mo."
"Sorry but, do I have to expose the bad aspects of Manila? Should I
degrade our city instead of pride about what's good in it? Ginagawan naman ng
paraan ang mga problema, just in case you're thinking we don't."
"You should. Paano magiging aware ang mga nakakataas at publiko na
kailangan mo ng tulong? You can't run the city just on your own decisions, Cheska,
or actions. You will need people's help, especially your own citizens'."
At umalis na ito.
.
.
.
***
.
.
.
BREE was done rehearsing. Panay lang ang kanta niya sa salas, sinasabayan ang
kanta na pinapatugtog niya sa cellphone. She turned off the phone and went to the
kitchen. Sumunod si Marco na kanina ay nanonood lang sa kanya.
 "Ano, Marco, award-winning na ba ang pagkanta ko?" masaya at walang
lingon na tanong niya sa bodyguard.
"Hindi ko nga alam na magaling ka kumanta, Ma'am."
"Alam mo," prepara niya ng maiinom nila, "kapag artista ka, hindi
mo dapat limitahan ang talent mo sa pag-arte lang. Nagself-study lang ako ng
pagkanta-kanta." Inabutan niya ito ng tubig na malamig. Siya naman, maligamgam ang
iinumin. "Swerte ko na rin na maganda na talaga ang boses ko," himig pagyayabang pa
niya para matawa ang kasama.
Hindi naman ito natawa dahil uminom na ng kaunting tubig.
"Eh 'di paano iyan? Next time, paggawa naman ng album ang gagawin
mo?"
Tumawa siya. "Ewan ko! Matrabaho kasi mag-maintain ng boses, 'no!
At unang-una sa babawasan o iiwasan mo eh, kumain ng matamis! I can't take that!"
tawa niya bago maingat na uminom sa baso.
"Salamat, ha, Ma'am at tumuloy ka sa pagkanta sa birthday ni
Presidente."
Tinaasan niya ito ng kilay. "Hoy, Marco. Hindi dahil sa gusto mo
makipag-selfie sa kanya kaya pumayag ako."
He chuckled lowly. "Alam ko naman iyon, Ma'am, pero salamat pa
rin."
Tinukod niya sa counter ang kamay at mataman itong tinitigan.
"Tell me, Marco, are you single?"
Nagsalubong ang mga kilay nito. "Single?"
"Walang syota... walang asawa... walang kahit anong sabit?"
"M-Ma'am..."

"Sira, hindi kita talaga papatulan no!" panlalaki niya ng mga mata
rito. "Kasi gusto ko lang mag-pretend tayong magkarelasyon para tigilan na ako ni
Jordan. Gusto ko nang alisin ng tuluyan sa buhay ko ang mga Ferdinand na iyan
pagkatapos na pagkatapos ng birthday party ni Virgo."
Nilihim ng lalaki ang ngiti. "Ma'am, huwag niyo muna isipin ang
gagawin pagkatapos ng party. Ang isipin ninyo, 'yung party mismo. Posibleng
makausap mo n'un si Presidente. Ano ang sasabihin mo, kung gan'un?"
Natigilan siya. Tama si Marco. Hindi niya naisip iyon.
"As in, face to face... pwede nga na mangyari iyon..." tingin ni
Bree sa kawalan, nag-iisip-isip na.
"Sigurado ako, kakamustahin ka n'un," ngiti nito. "At alam ko ang
magandang pwedeng sabihin."
"Sige nga," she smiled, challenging him playfully. "What is it,
Marco?"
"Sabihin mo, ganito," baba nito sa baso, "I have a boyfriend from
Buenos Mafios that keeps me safe, and I am perfectly fine."|
"Talagang kailangan saktong ganoon ang sabihin ko?"
"Mas maganda kung gan'un, kasi English, parang mataray ang dating
mo n'un. Masasaktan ang ego niya kasi laging may lalaking nakadikit sa iyo."
"Masasaktan ang ego, eh pinagpalit na ako n'un."
"Alam mo, masasaktan pa rin ang ego naming mga lalaki kapag kaka-
iwan lang namin sa babae tapos malalaman namin na may aali-aligid nang lalaki sa
kanya."
"Interesting," she smiled and drank water again.
"Napagdadalawang-isip kami n'un kung tama ba ang desisyon na ginawa
namin. Kasi kung tama, bakit may ibang lalaki nang aali-aligid sa iniwan naming
babae? It makes us feel that she was perfectly fine and it was us who did the wrong
thing."
Binaba na ni Bree ang baso. "Kilala ko si Virgo. He always make the
right decisions for him. Hindi siya nagbabago ng isip ng gan'un gan'un lang."
Marco shrugged. "Eh, basta iyon na lang ang sabihin mo, Ma'am."
 "Inuutusan mo ba ako?"
Alanganin ang naging pagtawa nito at dinepensahan ang sarili,
"Hindi, Ma'am! Nagsa-suggest lang!"
"Oh siya," kolekta ni Bree sa mga baso, "ihanda mo na 'yung
magandang kotse ng security agency ninyo. May lakad tayo ng 1PM. Dapat 3PM nasa
Doña Eloida Mallari Foundation na tayo para sa event nila."
"Yes. Ma'am," lisan na nito sa dining room, dumeretso ng labas ng
bahay.
Naihilig na lang ni Bree ang ulo. Bodyguard na medyo dominante.
.
.
INIISA-ISA NA NI LAILA ELOIDA ang mga staff ng foundation na pinangalan sa
kanyang lola— ang Doña Eloida Mallari Foundation. Mayroon itong tatlong gusali na
nagsisilbing tahanan ng mga batang babae o dalagita na nakaranas ng pang-aabuso.
Bukod sa libreng pagpapaaral, mayroon ding artwork, handicrafts at gardening
activities ang mga ito. Sa oras na tumungtong na ang mga ito sa edad na desi-otso,
pinapaalis na ito sa upang mamuhay ng kanila. Pero siyempre, sinisigurado ng
kanilang foundation na bago umalis ang isang babae roon, na-hire na ito ng mga
kumpanyang sponsor o donor ng institusyon sa available nitong mga job slots para sa
kanila. Kung hindi sa mismong kumpanya, by recommendation sa associate companies
nito.
Karamihan sa mga sponsor at partners ng foundation ay ang mga tao
na malaki ang naging utang na loob kay Aries Ferdinand, kaya naman hindi
matanggihan ang pabor na hinihingi ni Laila sa mga ito nang maisipang itatag ang
Doña Eloida Mallari Foundation.

Sumilip si Laila sa isa sa mga silid ng admin at saktong may palabas

naman na staff.
"Good afternoon, Ma'am!" masiglang bati ng dalaga na noon ay isa sa
mga batang inalagaan doon, at ngayon, isa na sa mga full-time staff ng foundation.
"Good afternoon," ngiti niya. "Nandito na ba si Bree Capri?"
"Naku, Ma'am, wala pa po, pero ang sabi ni Miss Princess on the way
na raw po siya."
"Oh, good," anito. "Ipaalam niyo kaagad sa akin kapag nandito na
siya. I need to talk to her before the event."
"Opo, Ma'am," anito.
Then, Laila pulled the phone out of her shoulder bag. She dialed a
number and slightly rolled her eyes. Hindi na kasi kasimbilis ng dati kung sumagot
ng mga tawag niya si Virgo. But she understood that his presidency could be making
him extra busy. Kaya hindi na niya bine-verbalize pa ang naging obserbasyon.
"Anak," aniya, "ano'ng oras na? On the way na ang guest natin.
Ikaw, nasaan ka na?"
Ma, wika ni Ginnie, On the way na rin ako, okay? Dumaan lang ako sa
mall kasi pinalitan ko 'yung lens ng camera ko.
"Bakit kasi hindi mo pa inasikaso iyan last week?"
Ma, alam mo namang nagkasakit din si Gerry last week. I'm very
hands-on when it comes to my kids!
She sighed. "Just get here already. Para tayong dalawa na ang
mismong mag-welcome kay Bree."
Of course, Ma! You know how much I like her!
"Sigurado ka sa pag-recommend mo sa kanya bilang guest ha?" Laila's
eyes cautiously looked around that hallway, making sure no one could neavesdrop on
her. "I had a few research on the internet about her. She's a sexy star. Baka ma-
trigger 'yung ilang mga girls dito sa foundation natin, lalo na 'yung may rape
cases."
Ma, lumambot ang tinig ni Ginnie na nakaupo lang sa backseat ng
kotse, if there's anyone who can relate more to those girls, it's Bree Capri. Years
ago, she exposed being raped while on set. Walang naniwala sa kanya. Pinalagay na
publicity stunt ng isang starlet iyon.
Nalungkot ang ginang. "And do you think that's true? Na hindi nga
talaga publicity stunt iyon?"
A starlet, na walang malakas na back-up sa showbiz industry tapos
gagawa ng ganoong mga efforts para mapansin ang kaso niya? I don't think she's
lying. Iba talaga ang panahon noon. Ngayon kasi, mapost lang sa social media,
nagva-viral agad. Napapaniwalaan kaagad.
"You seem to know a lot."
You never know, I'm her die-hard fan, Ma!
"I also read on the internet that she was linked with Virgo, then now with
Jordan. Do you know that?"
Of course, I know.
"Siguro, may idea ka rin kung ano ang totoo, 'di ba?"
Mahina itong natawa. If it's with Virgo, mas kapani-paniwala pa,
eh. Pero si Bree na rin ang nag-confirm na kay Jordan talaga siya involved. Uy,
interested si Mama!
Nagbaba ito ng tingin. May kung anong misteryo sa pagkislap ng mga
mata nito.
Ano ba ang mayroon sa Claire na iyan? naalala nitong wika ni Cheska
kahapon. Madam, hindi niyo ho siguro alam pero ang Claire na binabanggit mo...
She's a fake. She's a pretend. She's not really Claire! She's not as decent as you
think!

"May naalala lang kasi ako na napag-usapan namin ni Mayor

Cheska."
I think it's better to ask her personally, Ma. I'll put the phone
down now. See you.
Malumanay ang ngiti ng ginang. "See you."
.
.
BREE STEPPED DOWN FROM THE CAR IN THE PARKING AREA IN FRONT OF THAT PLACE.
Narinig niya ang pagsara ni Marco sa pinto ng kotse habang siya naman ay nakatitig
sa compound na nakatayo sa kanyang harapan. Mayroon itong tatlong puting gusali,
semento na may bakal na spikes ang bakod at gawa sa metal ang gate na puti. May
arko sa itaas ng mismong gate, nakasulat sa bold letters ang Doña Eloida Mallari
Foundation. At may logo iyon ng puting sampaguita.
She took in a deep breath. Nung tinanong siya sa phone nitong
nakaraan ni Manager Ken kung interesado ba siyang aliwin ang mga babae sa
foundation na iyon, hindi siya nag-atubiling um-oo kaagad. Lalo na nung nalaman
niya kung para saan ang institusyon na iyon. Siya rin daw kasi ang nire-request ng
mga dalaga roon na nakapanood sa kanyang movies. Pakiramdam nga raw ng ilan sa mga
ito, tamang-tama ang pagsalamin niya sa dinaranas ng mga rape victim sa pinakauna
niyang pag-ekstra sa pelikula.
Ang hindi nila alam, buong puso ang naging pagkatawan niya sa role.
Kaya nagkaroon ng bigat at tumagos sa puso ang bitaw niya ng mga linya, lalo na sa
court hearing scene. Ang pelikula kasi ay umiikot sa kwento ng isang pulis na may
iba't ibang kaso na nae-encounter.
"Ma'am," tawag ni Marco.
She snapped out from her thoughts and turned to him with a smile.
"Tara na ba?"
"Kayo po?"
Natawa siya. Minsan ang cute talaga ni Marco kapag nao-off guard.
"Let's go," she sashayed toward the gate.
Nang makapasok sa loob, pinagkaguluhan kaagad siya ng mga babaeng
staff. Nakipag-selfie ang mga ito sa kanya at groufie. Nauunawaan naman ni Marco na
hindi nito kailangang bumakod, kaya nanatiling nakatanaw lang sa kanya at paminsan-
minsan ay inoobserbahan ang paligid. She would also catch him taking pictures of
her too.
"Haven't I told you to call me when she's already here?" mariing
wika ni Laila kaya natahimik ang mga staff.
"Ma'am Laila," halos sabay-sabay na bulalas ng iba na napangunahan
ng gulat.
Humakbang ang ginang palapit kay Bree— she was still the same woman
she met on Virgo's Inaugural Ball, reeking with authoritativeness and snobbish
sophistication. Nakaladlad ang buhok nito. Her flat necklined dress was neat and
formal caramel in color.
"Good morning, Ma'am," magalang niyang ngiti rito.
Of course, she was given a head's up by Manager Ken that she might
meet Virgo's mother here. Pero umasa pa rin si Bree na hindi mangyayari iyon.
Kadalasan naman kasi sa mga ganitong events hindi present ang may-ari o CEO 'di ba?
"Good afternoon," pagwawasto nito. She seemed to be about to smile
but managed to stop it.
Napapahiyang napangiti na lang si Bree. "Afternoon po pala..."
Sinadya ng mga staff na iwanan sila para ituloy ang paghahanda para
sa event. Hinintay ni Laila na tuluyang makalayo ang mga ito bago tinuloy ang
pakikipag-usap sa kanya.
"How's the trip?"
"Mabilis lang naman po," mas confident na ngayon si Bree, taas-
noong kausap ang ginang para mag-level ang mga mata nila.

Laila seemed please to see her finally getting herself together.

"Great. Now, I have time to stroll you around the place. I want you
to see our facilities and how the girls here are doing."
"Sige po," paunlak niya sa imbitasyon nito.
At habang nililibot siya ni Laila, nagkukuwento na ito tungkol sa
bawat facilities ng institusyon at kung ano ang mga activities ng mga babaeng
naninirahan doon. Noong napatalsik sa pagiging pangulo si Aries, naisipan ng ginang
na magtayo ng foundation. Para sa ginang, iyon lang ang magagawa nito bilang
pagbibigay tulong sa mga komunidad. May balak din sana raw ito na magtatag ng
foundation para sa mga lalaki naman kaya lang, tumakbo sa mababang posisyon sa
gobyerno at maagang namatay si Aries na sa tingin nito ay mas may insight tungkol
sa behavior ng mga kalalakihan at may oras na i-handle iyon.
"Kahit sabihin pa kasi na may mga staff," paliwanag ng ginang, "iba
pa rin kapag 'yung mismong nagtatag, na may passion para sa mission at vision ng
foundation ang nagmo-monitor paminsan-minsan. Kaya nakikita mo naman, bumibisita
kami rito ni Ginnie. Surprise visits kadalasan. I want to be helpful for young boys
as well, kaya lang hindi ko na rin naman maaasahan sa ganoon si Virgo dahil masyado
siyang abala sa political career niya."
"Pero posible naman ho siguro iyon kahit hindi mismong lalaki ang
magha-handle ng Foundation, 'di ba?"
"It will be awkward for them if we paid them a visit," ani Laila.
"No one understands a man better than a man."
Bree thought that Laila was just limiting herself with that reason,
but chose not to speak about it.
"Ginnie highly agrees na ikaw ang maglibang sa mga girls namin dito
sa event today," harang sa kanya ni Laila kaya tumigil siya sa paglalakad. "I hope
that whatever trauma you had in your past, hindi mo i-bring up sa kanila. But you
can use that if it's necessary... if a girl asks for your advice... or needs some
inspiration."
"My past?" mahina niyang saad, walang kasiguraduhan.
"Yes. Ang sabi ni Ginnie, you have claims of being raped in a movie
set? At walang naniwala?"
Parang tumigil ang pintig ng puso niya sa narinig. Parang bumalik
na naman sa kanya ang nakaraang pinipilit niyang tabunan sa pamamagitan ng
pakikipag-involve noon sa iba't ibang mga lalaki. Naging mapait ang kanyang pag
ngiti sa ginang.
"Is it okay to know if that is true?" usig nito.
"Ayoko na pong pag-usapan iyon," ngiti niya.
"Then the wounds are still fresh."
Umiling siya. "Sa tingin ko, wala na."
Pero panibagong sugat ang kapalit ng paghilom ko mula sa nangyaring
iyon sa akin...
"Then why you don't want to talk about it?"
"Kasi hindi na po iyon mahalaga," matatag niyang wika, and for the
first time, Bree felt proud of herself. "Ang dapat po nating pag-usapan ngayon, ay
'yung mas mahalagang mga bagay, kung paano ko mapapasaya ang mga girls dito."
Tumango-tango ito. Pigil ang mapangiti. Pero hindi napigilan kaya
tinipiran na lang iyon ni Laila.
"You can sing. You can dance. You can chitchat with them. They
would love that. Gustong-gusto ka nila."
She felt the tears rimming her eyes. "Bakit ngayon ko lang nalaman
itong foundation ninyo? I needed this place before." Her voice slightly shook as
she chuckled. "No offense meant po, Ma'am... Ano lang kasi... I'm glad! I'm glad na
may ganito nang mga lugar... para sa mga nakaranas ng... ng mga pangit na bagay."
God, she was at loss for words she began fumbling on them and
making poor word choices.
"But look at you now, aren't you already in a better place?" giya
ni Laila sa kanya papunta sa admin room. Doon kasi siya aayusan at bibigyan ng
briefing tungkol sa event.
Hindina sinagot pa ni Bree ang sinabi nito.

.
.
.
***
AN
Hi, everyone! I hope you all had a great weekend! Enjoy today's 3-Chapter
Update! HAHAHA <3 <3 <3  And maraming salamat sa pagbabasa, magpapaload ako ng
mobile data mamayang gabi para masagot ang mga messages/comments ninyo na hindi ko
nasagot T^T
Thank you so much and happy reading! <3 
P.S. Dahil September na, abangan ang very, very special cameo from Mr. JMC. (-
-,)
With Love,
ANAxoxo

- - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - -

Chapter 54: Encounter

NANG MATAPOS ANG EVENT, masaya na nagtagal pa si Bree sa

admin room. May gusto raw kasing ialok sa kanya si Laila.
Abala naman si Ginnie sa kakakuha ng litrato nila.
"Ganito kasi iyon," upo ng ginang sa tabi niya sa isang couch doon.
"I am thinking if you can give them acting lessons or activities."
Mahina siyang natawa. "Hindi ko po sigurado. I am sure kasi na may
mga acting workshops na may mas experienced na mentors. Pwede niyo naman po silang
i-hire siguro."
"Bree, I know that," Laila grasped her hand encouragingly. "Pero
iba pa rin na ang magtuturo sa kanila ay 'yung dama ang struggles nila. There may
be roles in your acting workshop that could remind them of their traumas. And if
you are there who understands, you can choose the best scripts for them to act out.
Naniniwala rin ako na pwede mo magamit ang acting para maharap nila 'yung mga
issues nila. I just can't specify what or on what terms, but I have a vision about
right now that it can help."
They seemed to share the same vision. Nai-imagine na rin iyon ni
Bree kaya mabilis siyang tumango-tango.
"Internalization po, Ma'am," paliwanag ni Bree. "Sa pamamagitan ng
internalization, nakiki-relate ang isang actor sa character na gagampanan niya.
Minsan pa nga, gumagamit siya ng past experience niya para mapanindigan ang
hinihinging emosyon ng isang scene. Ang maganda kasi sa pag-acting po at
internalization, minsan, hindi mo kailangang i-release directly lahat ng pain...
you can cry it all out in a movie scene at it relieves you."
That's how I managed to handle it somehow... napagtanto ni Breen a
may kinalaman sa masalimuot niyang dinanas.
"Then let's apply that. You can work with our resident nurses and
psychologists para mas ma-hone down iyang nae-envision nating dalawa, hija."
Bree smiled. "Sana po, makatulong ako. Tatapusin ko lang po sana
'yung sunod-sunod kong mga projects. Natambakan po ako kasi may mga roles si Krista
na sinalo ko."
"Krista... the iconic Divinagracia, right?"
Bree nodded. "Yes, very iconic," and she meant that compliment with
her whole heart this time. Every bit of her bitterness was gone ever since she
found out what made Krista mad at her. "Kaya nakaka-pressure saluhin ang projects
niya. Magkakaroon ng expectations and I want to show people that Krista made the
right choice of supporting me with carrying the roles she left."
"Pwede ka naman namin mahintay. Habang hinihintay ka namin, pa-
planuhin na namin ang bagong acting activity ng mga girls dito. Tapos re-review-hin
mo na lang at pag-uusapan natin kasama ang ibang mga staff."
Mukhang wala talaga siyang kawala rito.
Kaya lang hindi siya pwedeng mag-gravitate palapit sa mundo ni
Virgo. She didn't want to make it too obvious that she wanted to steer away though.
"Pumayag ka na. I bet your boyfriend, Jordan, will be really happy
too."
Napaling ang ngiti niya. Pati ba naman doon updated din siya?
Napabungisngis si Ginnie.
Napailing na lang si Bree.
Paglabas ng opisina, tumalima kaagad si Marco at binuntutan sila ni
Laila. Sumabay na rin si Ginnie. Sabay-sabay na raw silang pupunta ng parking lot
para sumakay sa sari-sarili nilang kotse at umuwi na.
Nasa hallway pa lang sila nang dumating ang isa sa mga PSG na naka-
Barong.
"Madam, sa presidential car na po kayo sumakay. Dinaanan na namin
kayo ni Presidente."

Diyos na mahabagin.
The pleasant surprise made Laila smile. "Oh, sige... nasabihan niyo
na ba ang driver ko?"
"Kanina lang, Madam, kaya nandito na po ako."
Nilingon siya ni Laila. "Let's go then."
"Ah... Eh..." lalong pumaling ang ngiti niya at kumapa sa sarili.
"Sige po, Ma'am, mag-iingat kayo sa byahe," atras niya. Kahit si Marco nagtataka sa
kinikilos niya.
"Oh, bakit?" puna nito. Nag-alala na rin si Ginnie.
"Naiwan... Naiwan ko yata sa admin room 'yung pouch ko," she smiled
sheepishly. "Sige po, tumuloy na kayo. Mahirap paghintayin si Mr. President,
panigurado at maraming lakad iyon. Ingat po. At thank you po ng marami sa pag-
imbita sa akin!"
Tumango ang ginang kaya sa wakas nakatalikod na siya at
nagmamadaling lumakad pabalik ng admin room.
Lumingon siya at nakitang nakatanaw lang sa kanya ang nagtatakang
si Marco.
"Marco!" kaway niya sa lalaki para sundan siya at tumalikod agad si
Bree.
Nagtataka ang tingin ng mag-inang Laila at Ginnie sa kanila ni
Marco bago hinarap ang PSG.
"Let's go," deretso ng ginang bago sinundan ng PSG at ni Ginnie.
Nung malapit na si Bree sa admin room, tinawag siya ni Marco.
She turned. Laila and Ginnie were already out of sight. The hallway
was clear. Huminto na siya ng tuluyan sa paglalakad at hinarap ang bodyguard.
Tinaas ni Marco ang hawak nitong pouch niya.
"God," the awkwardness could not make her smile.
"Nagpa-panic ka kaagad, eh," himig panunudyo nito.
Inagaw niya ang pouch dito. "Panic ka diyan?"
"Paano na iyan kapag um-attend ka na sa birthday party ni
Presidente?"
"Prepared na ako n'un," taas-noo niya. "Ngayon kasi, hindi ako
prepared."
"Akala pa naman namin, best actress ka."
"Tse!" lagpas niya sa lalaki at tumigil ulit sa paglalakad para
tanawin ang pasilyo.
There was silence between them.
"Sa tingin mo ba, nakaalis na sila?" she asked softly.
"It takes an average of five minutes to leave this building. Ten
minutes naman ang lalakarin papunta sa gate," sumulyap ang lalaki sa suot nitong
relo. "Kaya naman... maya-maya pa ng kaunti."
Bree let out a sigh of relief. "Eh, 'di mamaya na tayo umalis
dito."
Lingid sa kanya ang pagsulyap ni Marco, malumanay ang ngiti sa
kanya. Nawala ang ngiting iyon nang biglaan siyang lumingon sa lalaki.
"Sabihan mo ako, ha? Kapag pwede na tayong umalis." Pagkatapos,
nag-check si Bree ng messages at notifications sa kanyang cellphone. Wala namang
mga texts. Alas-siyete na ng gabi, malamang abala na sa program ng mall tour ng isa
sa mga talent nito si Manager Ken.
Pagka-check ng notifications, natambakan naman siya ng mga comments
at messages. Sa bahay na siya magbabasa, kapag malakas-lakas na ang loob niya sa
posibilidad na makatanggap ng pangba-bash at kritisismo.

"Ma'am, tara na po," basag ni Marco sa katahimikan.

She shoved the phone back in her pouch. "Tara."
Saktong pagkababa ng hagdan, may comfort room doon. Napatigil si
Bree dahil may nakagwardyang mga lalaki sa pinto. Ginawaran siya ng isa sa mga ito
ng matiim na titig.
Kasama ko si Marco. I'll be fine, palakas niya ng loob sa sarili.
Siyang labas ni Virgo mula sa banyo. Inaayos nito ang cuff ng suot
na barong nang malingunan siya. Nakabuntot sa likuran nito si Greg at ang isa pang
gwardya— mga naka-barong din ngunit light blue ang kulay at hindi kasing
transparent tulad ng sa pangulo.
Bree felt her lips move, but she could not pull out any word to
tell him. Nakakapanlumo na titig lang ang nagawa niya sa binata.
"Good evening, Miss Bree," he greeted, low and gentle. It seeped
through her soul, like her most awaited message on the phone.
She broke eye contact from him. Virgo moved closer to her. His
bodyguards stiffened, cautiously observing them. Pagtataka naman ang makikita sa
mukha ni Marco na sa mga gwardiya ni Virgo nakatingin at hindi sa kanila.
He stepped closer and Bree was supposed to step back but she felt
Marco gripping her arm firmly, keeping her in place.
Nagtaas-noo si Bree. Virgo almost towered because of their
closeness.
A stare. He just gave her a stare that seemed to probe within her
soul through her eyes. He was still the same neat man with a fresh perfume that
teased her nose to come closer to his chest... smell him at the side of his neck,
then plant a soft nibble to taste if he tastes as good as he smells. Virgo seemed
to know what she was tempted to do. He stepped an inch closer. One more step and
their bodies would touch.
"You look great," he murmured, his eyes stared heavier at her. "You
always do."
Umiling lang siya para itapon sa ibang direksyon ang paningin. "You
and your men are blocking our way, Mr. President."
Tumitig pa ito sa kanya. Ewan kung humihingi ba ito ng saklolo o
ano. Pero sa ngayon, gusto ni Bree na matapos na ito. She didn't want to be
overcome by feelings, be mistaken for a desperate fool.
"Thank you for being here," tila pigil nito ang paghinga habang
kinakausap siya, hindi maalis-alis ang mga mata sa kanya. "I hope you'll have your
dinner already. I think The Tin Royal serves the best desserts."
Bree rolled her eyes. She didn't need his suggestions. Mostly, his
concern if she's feeling hungry or not. Hindi niya napansin ang bahagyang
paniningkit ng mga mata nito nang makitang pinaiikutan niya ito ng mga mata.
"Rolling your eyes, Miss Bree. Being a brat, I see. Someone has to
tame you," he darkly muttered that made her heart thump harder.
Tame her... Virgo knew how to do that. He knew how hard she was to
tame. Only a spank would never be enough. She was uneasy with how her belly lit
with excitement. Between her thighs, she could feel an anticipation to be tamed
really hard. Nanunuot sa sistema niya ang mainit na suhestiyon na kalakip ng mga
binitawan nitong salita.
Umatras na si Virgo at nilingon ang mga tauhan nito. He turned back
to give her one last look before walking on. Bree saw everything in her peripheral
vision. Nung nakalayo na ang lalaki, dineretso na niya sa harap ang tingin para
tanawin ito na nakalayo-layo na. They were supposed to follow his direction. Iyon
kasi ang daan palabas ng gusali.

Nang nakalabas na ang mga ito, doon na dahan-dahang pinakawalan ni

Bree ang pinigilang paghinga.
"Init," hila-hila ni Marco sa collar ng suot na polo shirt.
Inirapan niya ang lalaki. "Tara na."
"Did you see how he looked at you?" komento pa rin ni Marco.
"Kulang na lang hubaran ka."
"Alam mo, masyado ka na yatang nagiging komportable, Marco," she
gently snapped at him. "Ang dami mo nang side comments. Exposure ba ang hanap mo?"
Tumawa lang lalaki.
Ngumiti na lang si Bree.
Well, that was true... Nakakainis kasi parang ganoon kabigat ang
titig sa akin ni Virgo kanina... konting-konti na lang at parang pupulupot na ako
sa kanya.
The heels of her shoes tapped against the floor.
You look great. You always do, she mockingly mimicked at the back
of her mind. Ano ang gusto niyang palabasin sa pagsabi ng ganoon sa akin?
Napasimangot siya. Hmph.
.
.
"FINALLY," Laila breathed out as Virgo seated beside her in the presidential
car's backseat.
"Sorry I made you wait, Ma," tingin niya sa harapan para ikondisyon
ang sarili.
He hid his clenched fist at the side of his thigh.
Of course, he didn't know Bree would be there. Sumaglit lang naman
siya roon at nakigamit ng banyo bago bumiyahe pabalik ng Palasyo. Kagagaling lang
ni Virgo sa isang importanteng meeting at nung nabalitaang nasa Doña Eloida Mallari
Foundatin ang kanyang ina, naisipan niyang daanan ito roon.
Then they would have dinner outside. Sigurado naman si Virgo na
hindi gugustuhin ni Jordan o ng mga tauhan nito na baguhin ang isip niya tungkol
doon lalo na at kasama niya ang ina.
"Do you want to have dinner outside with me, Ma?"
"Where to?"
"The Tin Royal," he smiled at her.
Kuminang ang mga mata ng ginang. "Oh! I remember that place! Let's
go there then. Ang sarap ng cheesecakes nila roon."
"They also have egg pies," he tugged a lopsided grin.
"Egg pies again," tukso nito. "Simula nung bumalik tayo rito sa
Pilipinas to stay for good, around twenty years ago, egg pies na iyang bukambibig
mo."
He chuckled lowly. "Sharp memory."
"Ulit-ulitin mo ba naman iyan sa akin, eh, tingnan lang natin kung
malimutan ko pa."
Dumeretso ng tingin si Virgo, panakaw ang sulyap sa nagmamanehong
si Greg at isa pang gwardya na katabi nito.
"Speaking of pagbabalik ko sa Pilipinas, don't you miss going back
naman to US?"
"To US?" baling ng ginang sa kanya. "Bakit mo naman natanong?"
"You have to admit, our lives are more peaceful there."
"Iba na ang sitwasyon doon ngayon. I am glad we are back here ten
years after your father left his position as President. Aware ka naman sa mga mass
shootings na nagaganap doon."

"Well, try another country then," magaan niyang wika. "Macau.

Maldives..."
"Are you suggesting na magbakasyon ako?"
"Ikaw. Si Leo. Si Libby."
"Eh, ikaw?"
He turned to her. "Ma, alam niyo namang may mga trabaho akong hindi
pwedeng iwanan dito."
Hindi ko na nga rin alam kung ano ang uunahin. Top priority ko ang
bansa... ang taumbayan... pero kailangan ko pa ring gawan ng paraan kung paano
maaalis sa landas ko si Jordan at ang mga tao niya. With them in-control of my
routines, hindi ako malayang i-pursue ang makakabuti para sa lahat. Jordan was just
buying his time before he force me with the plans versus the TV networks and radio
stations. At dinagdag na rin niya ang publication ng mga diyaryo.
"Nauunawaan ko. At kung ganoon, sana maunawaan mo rin na hindi ko
gugustuhing iwanan ka rito, anak." Napalingon si Virgo dahil sa tila pag-amo ng
boses ni Laila. "Ni hindi ako umalis ng Pilipinas noong naging pangulo ang ama mo.
Tumulong ako sa abot ng makakaya ko. Kaya para sa iyo, anak, iyon din ang gagawin
ko."
He could feel his mother's heart with the words she said. Yet, it
increased his worry.
Paano ko siya makukumbinsi nito na umalis ng bansa? Nagnakaw ulit
siya ng tingin sa mga nasa upuan sa harapan. Nahuli ng saglitang pagsulyap ni Greg
sa salamin sa ibabaw ng dashboard ang kanyang tingin. Virgo did not mind locking
his gaze to intimidate him. Paano lalo na at nanainga rin ang dalawang ito sa pag-
uusap namin?
Napayuko na lang si Virgo. Ngumiti.
.
.
HINDI NA NAMALAYAN NI BREE kung gaano katagal na siyang nakatanaw sa labas ng
salamin ng sasakyan. Nang umikot iyon at nadaanan ng kanyang paningin ang signage
sa entrance patungo sa restaurant ng The Tin Royal, doon na siya tila bumalik sa
ulirat.
Sumilip siya kay Marco na nasa driver's seat.
"Where are you taking me?"
"Uhm..." hinto nito ng sasakyan kaya sumilip ulit si Bree sa labas.
Sumalubong ang inilawang kulay dilaw na sign ng The Tin Royal. May
outline iyon na tila aluminum na bakal ang disenyo.
Mabilis niyang naalala ang engkwentro nila kanina ni Virgo.
"Bakit dito mo ako dinala?" hasik niya sa lalaki.
"Eh, gutom na ako, Ma'am."
"Gutom ka na? Eh 'di ideretso mo na ako ng bahay, ipagluluto pa
kita!"
"Masarap daw ang dessert dito sabi ni Presidente."
"Diyos ko, sino ba ang masusunod sa ating dalawa."
"Ma'am," paawa ng cute nitong mukha, "hindi ako makakapagmaneho ng
maayos kung nanlalabo na ang mata ko sa gutom."
"Aba, hoy, ang alam ko nagpamerienda kanina sa admin! Kumain ka
n'un!"
"Bumaba na kayo, Ma'am at hahanapan ko pa ng parking space itong
kotse."
Aba, siraulo talaga. Kung hindi lang alam ni Bree na bodyguard niya
ito, baka base sa suot ng lalaki at asta, isipin niyang gangster ito. Mga mafia,
ganoon. Pero masyado naman itong bata para roon. Siguro, gangster sa isang college
school na hari-harian doon. Ganoon.

"Hindi ako bababa," pagsusuplada niya rito.

"Sige, Ma'am," anito. "Dito lang po kayo, ipapabuhat ko kayo sa
waiter."
Mabilis na bumaba ito ng kotse.
"Hoy! Marco!" nagdadalawang-isip pa si Bree bago bumaba.
Awtomatikong sumara ang pinto. Siyang balik ng binata sa kotse at pinaandar iyon
bago niya na-realize kung ano ang ginawa ng lalaki sa kanya.
"I'll fire him!" gigil niyang saad at hahalungkatin na sana ni Bree
ang cellphone sa pouch nang matigilan.
She turned at the restaurant again... on its open doors. May
nakapwestong podium doon at staff. Naaaninagan din niya sa glass walls ang mga
diners ng restaurant, masaya at maganang kumakain. The ambience was a fusion of
monarch and steampunk— vintage and metal. Bree let out a sigh.
Fine. Baka dala ng gutom ang pag-init agad nitong ulo ko kay Marco.
Tinungo na niya ang pinto.
Siguro gutom na gutom na rin siya kaya ganoon na umasta. Nadala
lang din siguro siya ng gutom.
She stopped between her tracks.
I should invite him to eat with me then.
.
.
PAGKAPARADA NG SASAKYAN, sinadya ni Marco na manatili muna sa tabi niyon. He
received a text message from Bree:
Pasensya na, Marco. Baka nga gutom ka na talaga. I understand why
you acted that way. But don't do that to me ever again. I almost thought of firing
you. So unprofessional. Halika rito. Sabayan mo akong kumain. Or else, itutuloy ko
ang pag-fire sa iyo.
Tumaas ang sulok ng labi ng binata. May bali-balita na noon pa man
na palabang babae si Bree Capri, may secret rivalry daw sila ng sexy star na si
Krista at eskandalosa. Kaya naman hindi na nagulat pa ang bodyguard kung pakitaan
ng amo na hindi ito nagpapatalo.
Sorry, Ma'am.
Nang matanaw na parating sa parking lot ang presidential car,
iniwanan na ni Marco ang kanilang kotse.
.
.
BREE WAS HOLDING THE MENU CARD. Napaawang ang mga labi niya nang makita sa menu
ang Royal Eggpie Deluxe. Mayroon ding Creamy Egg Brulee pie— isang masarap na
fusion daw iyon ng Crème Brulee at Egg pie.
"Gusto ko nito," turo niya sa dalawang dessert. "Tapos, gusto ko
rin nito—" lipat niya sa pahina para sa iba pang meal courses. Siya na rin ang
pumili ng kakainin ni Marco dahil natatagalan siya sa lalaki.
"Thank you," balik niya sa menu card matapos magpaalam ng waiter.
Bree sat straight and looked around. Maganda naman ang ambience ng
lugar. Custom-made ang steampunk chandeliers na gawa sa bakal na pinagmukhang
pinagtagpi-tagping scrap metal at dinikitan ng mga basag na salamin.
The tables carried a vintage design. Pakurba ang bakal na mga paa
niyon. Salamin ang table top at makikita sa ilalim niyon ang larawan ng mga rosas.
It looked like a print-out of a hand painted vintage roses with a soothing pale
yellow-green background.
Natanaw ni Bree na nakapasok na si Marco sa restaurant. Kakawayan
niya sana ito nang may naglakad pabalik sa lalaki.
Nanlaki ang mga mata niya nang makitang si Virgo iyon. Si Greg lang
ang gwardya na nasa tabi ng lalaki dahil in-assist ng isa pang gwardya ang ina nito
papunta sa pribadong dining area ng restaurant. Nag-usap ang dalawa, nagkamay.
Naglabas ng cellphone si Marco. Nakipag-selfie.
Ang tindi talaga niya, dismayado niyang nood sa mga ito.
.
.
"PRESIDENTE!" tawag ni Marco na nagpalingon sa binata.
Lumuwag ang ngiti sa mga labi ng bodyguard nang bulungan ni Virgo
ang isa sa mga PSG na samahan ang ina nito. Isa sa mga PSG naman ang nanatiling
nakabuntot sa lalaki na palapit na ngayon kay Marco.
"Hi, Sir!" alok ni Marco ng handshake. "Ako nga po pala si Marco!
Bodyguard ni Miss Bree! Good Hands ang security agency ko."
"Good Hands?" hilig niya ng ulo.
"Yes, Sir! Hanapin mo lang sa internet, Sir— Good Hands! Agency ko
iyon! Ang tagline ng company namin, Your Body Is In Good Hands! Kung kailangan niyo
pa ng maraming bodyguard, marami kami roon na gustong-gusto maging parte ng PSG
team mo!"
Virgo displayed an awkward smile. Hindi iyon nakaligtas kay Marco
na piniling magkunwari na walang napansin.
"That would be nice."
"Pa-selfie po!"
Hegave Marco a nod. "Sure!"

- - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - -

Chapter 55: Please, Be Careful With My Heart

GOOD HANDS. Your Body Is In Good Hands.

Masyadong nagpapatawa ang lalaki para sa isang bodyguard. Parang
wala itong takot sa kung gaano kadelikado ang linya ng trabaho nito. Nakipag-selfie
pa sa kanya.
Virgo shook his head. "Gusto lang niya magpa-selfie," paliwanag
niya sa wakas sa ina nang magtanong kung bakit binalikan niya ang lalaking naka-
itim.
"Good for him," anito. "Kasi halos lahat ng tao rito, parang hindi
interesado na nandito tayo."
"That's what I like about The Tin Royal," he smiled. "People cared
less who comes here. But I bet they'll talk about us behind our backs."
"Oh, I am used to it," focus na ulit ng ginang sa menu card.
Napatitig siya rito. Kung nasa restaurant ang bodyguard na iyon ni
Bree, malamang na nandito rin ang dalaga. His smile was faint.
I am glad that she took my suggestion... pero ayokong umasa na ang
ibig sabihin niyon, wala na sa kanya ang ginawa kong pananakit sa feelings niya.
She's free to never ever forgive me for what I did.
Dumaan ang kalungkutan sa kanyang mukha na lalong nagpalalim sa
ilang guhit na lumilinya na roon.
"Anak, be honest with me," nagseryoso na ang ginang. "May mga death
threats ka na bang natatanggap?"
"Ma," saway niya rito.
"Napapansin ko lang na parang kahit saan hindi ka na nilulubayan
niyang mga gwardiya mo."
Virgo knew his mother would not be able to hold it in. She would
voice out whatever her concerns were.
"Para sa ikabubuti rin natin ito."
Nagdududa ang iniwan nitong titig sa kanya bago bumalik sa pamimili
ng kakainin.
"Alam ko. Ganyan din naman kami noon ng Papa mo. Pero hindi naman
kami umaabot sa puntong pati sa loob ng kwarto namin, eh, may mga nakabantay."
"You own't be able to make Leo if not," nanunukso niyang ngisi para
lang alisin ang pag-aalala ng kanyang ina.
Umahon ang pagiging defensive nito. "Ang sinasabi ko lang, eh,
komportable ka ba sa ginagawa mong ito?"
"Everything will be alright, Ma," he assured her, and meant those
words deeper than his mother probably knew.
Laila just sighed.
Bumalik ang isip niya kay Bree. At sa bodyguard daw nito na taga-
Good Hands.
Ibig sabihin, hindi sinunod ni Manager Ken ang suggestion ko kung
saan magha-hire ng bodyguard. Lalo siyang nag-alala. Why would he? Malamang nagalit
na rin iyon sa akin dahil sa ginawa ko kay Bree...
Napaisip siya lalo.
Good Hands.
Buenos Mafios.
If that Marco used Good Mafia... that would be quite inappropriate.
Magdududa ang mga makakarinig... tulad ng PSG ko.
They are trying to give me a message.
Naalala niya ang boses ni Marco. Ang tagline namin, 'Your Body Is
In Good Hands'.
Bree... is in good hands, he analyzed.

He could not help smiling at that thought.

Napatitig naman si Laila sa kanya, kanina pa napapansin ang
pananahimik niya. Uusisain na naman sana siya nito pero nang makita ang pag-unat ng
maliit na ngiti sa kanyang mga labi, nagbago ang isip nito.
I hope I am not assuming... Sana tama ang analysis ko.
That Marco is cunning. He managed to slip through Jordan's men and
reach me.
I think, it's time to ensure my family's safety now.
Sinalo niya ang titig ng ina.
Pero kailangan kong makahanap ng oportunidad para roon.
.
.
.
***
.
.
.
SEPTEMBER 1 – NAPUNO ANG MALAKING bulwagan ng mga guests. Naghalo-halo ang mga
negosyante, pulitiko at may mga artista rin na kung hindi VIP o performers para sa
salu-salo, sila naman ay mga date o asawa ng mga negosyante at pulitikong naroon.
The theme of the party was white and pale dark blue hues. Nagkalat ang bilugang mga
lamesa. Kumikislap ang mga glass decors at chandeliers.
It was the President of the Philippines' birthday— an event that is
not the whole country's concern, so they chose to make it exclusive and no media
coverage. Kaya malayang nagkwentuhan ang mga magkakakilala. Pumailanlang ang
masisiglang mga tinig at halakhakan.
Sa hotel na iyon, may kalapit na private lounge ang ballroom.
Divider ang pumapagitan dito at sa ballroom kung nasaan ang mga guests, at hinawi
ang divider na iyon para takpan ng makapal na tela na nagsisilbing telon. Doon
lalabas ang mga performer kada palitan ng mga ito para aliwin ang mga bisita.
Bree appeared and saw two singers who were already in there. May
ilang mga parte ng orchestra na nakaupo doon para may energy sa mahaba-habang
pagpe-perform ng mga ito. Wala silang dalang mga instrumento dahil naka-set na iyon
sa ballroom, sa harapan ng dining table ng mga bisita at ng mismong celebrant.
"Hi," bati ni Bree sa kanila.
They could not hide how surprised they were. Bree had her hair
lusciously and loosely curled, side swept to make it drape over her shoulder with
ease. The sweetheart neckline was plunged way too deep. At nakasunod iyon sa hulma
ng kanyang malusog na mga dibdib. She was a temptress who would not content herself
with just wearing a gown that gave attention to her breasts, the slit teased every
eyes everytime she walked and the side of her right thigh peeked.
For Virgo's birthday, she decided to adapt a Jessica Rabbit theme—
the sinful sexiness of her body and tight red dress, the sultriness of her bright
red lips, and the smokiness of her purple eye shadow. May kaunting pagkapula at
brown ang buhok niya kapag natatamaan ng liwanag.
"You're the surprise gift!" namamanghang tayo ng isa sa mga
musicians.
Bree smiled. "Actually, it's Honey Lagran, but she can't come here
so... here I come."
Her smile was playful which lightened everyone up.
At napunta ang paningin niya kay Jose Mari Chan na nakaupo sa isa
sa mga seat doon.
"I wonder if we can have a duet," magaang ngiti ng lalaki sa kanya.
Kung hindi nakondisyon ni Bree kaninang umaga pa ang sarili, baka
nagtititili na siya.

"Yung Be Careful With My Heart po, ha?" excited na lapit niya rito.
"Ayoko muna kumanta ng Christmas songs!"
Natawa lang sila.
.
.
BINATI NI VIRGO ANG BAWAT MADADAANAN nang marating ang ballroom ng hotel na
iyon. He did seem very pleased, but who cared? Masaya naman ang mga guests dahil sa
dinami-rami ng mga tao, sila lang ang napiling imbitahan para sa pribadong
selebrasyon ng kanyang 43rd birthday. Sinamantala na ni Virgo ang pagkakataon para
makapag-network sa mga bisita. Siyempre, may nahahalo ring kaunting personal na
pangangamusta at mga kwentuhan. Iyon din ang pinagkaabalahan ng kanyang ina na
nakatinginan lang niya.
Hindi siya nag-atubiling alisin ang nakakawit na kamay ni Cheska sa
kanyang braso para bigyan ng bro-hug ang isa sa mga bisita room. They tapped each
other's backs before that guest gave his attention to Cheska and kissed the back of
her hand.
"Aba, 43 ka na ngayon, bukod sa birthday, magse-celebrate na rin ba
tayo ng pagiging engaged mo?"
He did not smile at that. "That's not yet on my mind. Kakaupo ko
lang bilang pangulo."
Tabingi ang ngiti ni Cheska nang marinig iyon, natawa naman ang mga
nakarinig.
Then he felt her cling her arm to him again.
"Hindi mo na sana sinagot 'yung sinabi niya, he's obviously
joking," pasimple nitong bulong. Wala nang humarang pa sa kanila dahil malapit na
sila sa kanilang table.
Sa mesang iyon, si Virgo at Mayor Cheska lang ang uupo para i-
highlight ang birthday celebrant at ang plus-one nito.
Hindi niya pinansin ang sinabi ni Cheska. He reached for a chair
and pulled it for the woman to sit.
Maingat na hinawi ng babae ang bagsak na palda ng dress nito na
kulay puti. She looked prim and ethereal in it, like a Greek nymph. Could have been
a goddess, but the softness of her delicate features made her more fairy-like.
"Thank you," upo nito at pinanood ang pag-upo niya.
Habang pinag-aaralan ni Virgo ang magandang arrangement, lalo na
ang itim na telon at ang musical instruments sa harapan ng ballroom na iyon, dama
niya ang mainit na titig ni Mayor Cheska.
"Yes?" puna niya rito nang hindi ito tumigil sa kakatitig sa kanya
ng ganoon.
"I know it's just a joke, but aren't you wondering... what people
would think now that you're already 43... we're dating... and we're not yet
engaged..."
"As far as I know, ang alam ng mga tao, mga isang buwan pa lang
tayo magkarelasyon," aniya. "And I bet, their concern is that I prioritize the
country and its problems, not my love life."
Ang kulit.
"What I am saying is, sa tingin, maganda lalo ang magiging tingin
ng tao sa iyo kapag nakita nila na kayang-kaya mo pagsabayin ang personal na buhay
at ang pagpapatakbo ng bansa."
He returned his cold eyes on her. "Tataas ang expectations nila sa
akin kung ganoon. And it's bad. Most cases like that ends up with disappointing the
people. It's more important to let them be unimpressed at first, not be too showy
about what you're working on. Surprise them with the results. Then finish strong."
Cheska looked away.
"Look at you. You raised the bars too high with how you handled
Manila. Now you're having problems to either raise it higher or stay consistent.
Sunod-sunod ang bagsak mo ng mga projects, kaliwa't kanan ang exposure. Now you're
about to face failure because you misused your budget to impress people. Of course,
they're impressed, that's good, but will it help you in the long run?"

"It's your birthday," mahina nitong usal. "I guess, we should not
talk about work now."
"You know the objective of this party, Cheska. Work."
Ina-assist na ng mga waiters at waitresses ang mga bisita sa kani-
kanilang mga table. Nang maayos na ang lahat, siyang sulpot ng host para bumati at
mangamusta sa kanila. There had been opening remarks too from his mother, a video
tribute for him which also promotes his vision for the country— a smart move to
convince the politicians and business men there that the can work with him and help
him with projects for Philippines.
Pasimpleng nagsipagbalikan sa ballroom na iyon ang mga waiter at
waitress. Sine-serve ang appetizers, nagsasalin ng alak sa mga wine glasses. Mayor
Cheska immediately drank hers.
Tumingin saglit si Virgo sa likuran at natanaw na kadarating lang
ni Jordan. Tumabi ang nagse-serve na waiter para padaanin ito. He watched until
Jordan was finally seated. Sinalo ng pinsan ang tingin niya.
May mga guards sa bawat sulok ng bulwagan na iyon. Mas lalo na sa
labas. Pero kahit na mas may oportunidad ngayon si Virgo na humingi ng tulong,
tanging ang pamilya lamang niya ang sigurado si Virgo na tutulong sa kanya. He
could not just stand in front of the guests and tell them his situation, the war
has to remain silent because it gets complicated when uninvolved people and the
media meddled in.
"Okay!" masiglang wika ng host matapos ang video tribute para sa
kanya. "Ngayon, habang sine-serve pa ang mga appetizers, I know you would love a
little dance with your dates tonight!" Lumapit ito sa mesa nila Virgo at Cheska.
"It will be initiated by our lovely First Couple— the celebrant himself, The
President and Mayor Cheska Fidel!"
Dumagundong ang palakpakan.
Yet those claps reminded Virgo of calling a dove— Bree.
Napipilitan man, nanatili siyang composed at tumayo para alukin si
Cheska na makipagsayaw. Masayang tinanggap iyon ng babae.
"For everyone who wants to accompany our First Couple in this one-
time dance part of the program, please come forward!"
Inalalayan ni Virgo si Cheska sa maluwag na espasyo ng ballroom na
pumapagitan sa pwesto ng host at ng mga musikero, at sa kinalalagyan ng mga
bilugang mesa. Nagharap sila. Salo ng nakalahad niyang kamay ang kamay ni Cheska.
Their arms stretched, He placed another hand on her back, making him lift his arm
in a rigid position, while the Mayor's other hand rested over his shoulder.
Tiningala siya nito, matamis na nginitian. Glee filmed her soft eyes.
Umiwas siya ng tingin dito. On his left was the musician's area, on
his right were the tables where some guests remained seated to watch them dance.
Sumaliw ang romantikong tugtugin, bumagsak ang kadiliman sa
paligid. Tumutok ang spotlight sa telon at mula roon lumabas si Jose Mari Chan.
Alalay nito sa kamay si Bree Capri. Hindi maapuhap ng mga tao kung ano ang magiging
reaksyon. Hindi nakaligtas kay Virgo ang pagsinghap ng ilan kaya napagawi roon ang
tingin niya.
And all at once, he felt damned.
Bree in that slutty red dress.
She smiled, her head lowered to express how honored yet shy she
felt for being with one of the Philippines' iconic singers of all time.
Nagharap ang dalawa. Nanatili si Virgo na nakapako sa kinatatayuan
kahit na niyayaya na ng paggalaw ni Cheska na sumayaw na rin siya. Nagtataka tuloy
na napalingon ang babae sa kung saan siya nakatingin.

Bree began singing, her eyes sparkled as she gazed at Jose Mari
Chan's. Nakangiti naman ang singer sa dalaga, bahagyang tumatango para bigyan ito
ng assurance na maganda ang pagkaka-execute ng mga linya para sa Please, Be Careful
With My Heart.
"Virgo," usig ni Cheska kaya sumaglit muna rito ang atensyon niya.
They slowly swayed and spun around. Ngayong nakaharap na siya sa direksyon nila
Bree, hindi na umikot pa si Virgo.
"From the very start... please, be careful with my heart..."
 He watched Bree finish the chorus, then she lifted her gaze that seemed to
catch his stare. Tumaas ang sulok ng labi nito. It was like using the demure façade
to seduce a man as her red lips did that before shyly looking away.
Napunta na ang mga mata ng dalaga kay Jose Mari Chan na kinanta na ang parte
nito. His soothing voice complimented well with her husky, sultriness.
Nagulat siya nang maramdaman ang pag-akyat ng kamay ni Cheska sa kanyang batok.
Huminto iyon sa likuran ng kanyang ulo at tinapik siya payuko. Pasalubong sa mga
labi nito na lumapat ng halik sa mga labi niya.
Mabilis niyang binawi ang sarili, naguguluhang napatitig kay Cheska na
nginitian lang siya.
"We're not moving," tangay nito sa kanya para hindi na siya tumayo lang at
makisayaw na rito.
"You don't have to do that," he darkly warned.
"Why not? As far as people know... we're in a relationship."
His eyes lifted to see Bree again. Nahuli niya ang titig ng babae, ang pagkupas
ng ngiti na suot nito kanina dahil sa nasaling na damdamin. She did bravely met his
gaze, no signs of her wanting to pull away from their locked eyes.
Nagtaas na ito ng mikropono, hinarap si Jose Mari Chan at sinabayan ito sa
pagkanta sa chorus. Hanggang sa nagbabatuhan na ang dalawa ng mga linya.
"From the very start..." Jose Mari initiated.
"From the very start..." Bree answered.
"From the very start..."
"You should have, baby..." adlib ni Bree nang nakapikit.
There was a climactic pause. Kapwa sila ngumiti ni Jose Mari.
"From the very start..." sabay nila. "Please, be careful...
with..."
The singers kept them hanging.
"My heart..." they finished.
Nawala na ang spotlight sa dalawa para makabalik sa backstage nila.
Siyang pagliwanag naman ng mga ilaw sa paligid. Hindi na inalalayan pa ni Virgo si
Cheska sa upuan nito. His eyes immediately searched for Jordan. Nakatayo ang pinsan
niya kasama ang ilang guests habang nagpapalakpakan.
Tinugon ng pinsan niya ang talim ng kanyang titig.
"Virgo," tawag sa kanya ni Cheska na umaasang ipaghihila niya ito
ng upuan.
Iniwanan niya ito para lapitan si Jordan.
Parang makakasapak siya ngayon ng tao.
Kinuyom niya ang mga palad. Nang magkaharap sila, binaba na ni
Jordan ang pumapalakpak na mga kamay. Gumuhit ang maluwag at nakakaaburido nitong
ngiti sa mga labi.
"I did not invite her," he hissed.
"She's a surprise. Like it?" ngiti nito.

"Ano pa ba ang gusto mo mula sa akin, Jordan?" gigil niyang

pagtitimpi rito.
"It's your night. Why don't you relax?"
"Bakit ang laki ng galit mo sa akin?" anas niya, maingat na walang
makakarinig. "Dahil ikaw ang sumalo ng mga bugbog na dapat para sa akin? Nadamay ka
sa galit ng tao sa amin dahil isa ka ring Ferdinand?"
Jordan mockingly smiled, cocking his head to the side.
"Get seated, President," nakangiti nitong banta. "Everyone you love
is in this room."
At naalala niya ang presensya ng kanyang ina at mga kapatid.
At si Bree.
Virgo turned and returned to his seat. Nagulat man si Cheska, hindi
na ito naghintay pa na tumayo siya ulit para ipaghila nito ng upuan. Umupo na ito.
She leaned closer to him.
 "Pinagalitan mo ba ang pinsan mo dahil lang na-late siya sa
birthday party mo?"
"Huwag ka nang magkunwari," hindi niya na napigilan ang sarili.
"Alam mo naman, 'di ba? You know what's going on. And you're making the most of it
to have me."
Hurt was writ in her eyes. "Why not? Rather have me than that
woman, Virgo. You already saw her tonight. Look how she openly flaunt her body like
that for men to ogle at.You have no clue how many dicks fucked her dirty cunt—"
"Manahimik ka o makikita ng mga tao rito ang pagtampal ko diyan sa
bunganga mo," mariin niyang hasik. All under his breath to keep his voice low and
unheard by the guests.
Shock made Cheska withdrew from leaning close to him. She was
heavily offensed her hurt was replaced with an upset kind of dismay. Binalik nito
sa harap ang mga mata, nagpipigil na maiyak.
The host spoke again and reminded them to enjoy the food. Doon na
sila nagsimula sa maganang pagkain ng appetizer. At sunod-sunod na ang naging
pagserve ng mga pagkain para makumpleto ang dinner course. Habang kumakain sila,
nagpapalit-palit ang mga singer na nagtatanghal sa entablado. May mga instances din
na ang mga musikero lang ang natitira para magpatugtog ng mga instrumental versions
ng ilan sa mga paborito niyang kanta.
Until their dinner were served.
From behind the curtains, Bree slipped in. First, her sexy leg from
a skirt's long slit that made the men lose their formality. A few whistles echoed
in the ballroom. Then a cheer followed by gallant claps from the guests when Bree
completely appeared before them.
She sashayed toward the center, enjoying the spotlight of her as if
she was only sunbathing. Her cleaveage teasingly peeked between the plunging
neckline of the red shimmery dress. It was a Jessica Rabbit inspired gown— a
gorgeous red mermaid skirt with a slit that reached her thigh. The red stretchable
gown hugged her figure tightly, the red sequins that completely covered the cloth
made her shimmery.
Makamundo at makamandag ang dating niya.
"Good evening, ladies and gentlemen," she huskily greeted as she
walked before her eyes soldered on him. "Good evening... Mr. President."
Nakarinig ng mga pangangantyaw at pagsipol si Virgo dahil sa
pagbati ng dalaga sa kanya.
Damn, Bree could even make the most decent and formal of men
misbehave. She didn't have to rub that to his face right now. Dahil nagsisimula
nang magdilim ang kanyang anyo.
Tinungo ni Bree ang grand piano na nasa kabilang sulok ng pwesto ng
mga instrumento. Nakikipagtaguan sa likuran ng palda nito ang makinis na hita at
binti. She walked gracefully. Sinasadya yata nitong patagalin ang exposure ng hita
para mas lalong maglaway ang mga lalaking nanonood.

"On this very special occasion," wika ni Bree sa kanyang paglalakad,

"I had a little struggle," her tone was effective and dramatic, like a movie
monologue.
"With your clothes?" someone catcalled that made him stiff with
disgust, jaws tensing.
Bree huskily chuckled. "That's only one of my struggles, honey.
There's one more."
Kantyawan. Tawanan.
"I also struggled with my song choice," pose nito sa tabi ng piano
na may piyanistang uma-adlib ng ilang mga piyesa. Bree faced the audience. "You
see, our revered Mr. President... he just does everything right!" painosente nitong
pagkibit pa ng mga balikat.
The men in that room had gone kahoots.
 Bree sexily smirked, stole a malicious glance at him from his head
to toe. Then back to his eyes.
"With a man like that, imagine how hard he must be..."
Kantyawan na naman.
Her voice remained husky. "... to please," dugtong niya sa swabeng
timing para pagtakpan ang malisya sa nauna nitong statement.
Nagkatawanan tuloy. Pero hindi na natatawa si Cheska. Lukot na
lukot na ang mukha nito. Nanatiling neutral lang si Jordan, hindi malaman kung
magfofocus sa pagtitig sa katawan ni Bree o sa reaksyon ng ilan sa mga bisita sa
mga pinagsasasabi ng dalaga.
"So, I guess... I'll just sing whatever," she smiled, more happy
and less teasing. "I know that our Mr. President can be very forgiving." Her mood
shifted back to flirty again, humagod ng naka-gloves nitong kamay sa makinis na
finish ng piano, naging mainit at mailap ulit ang titig mula sa mga mata nito. "If
he's not pleased," pasimpleng tingin ni Bree sa kanya, "he can have me punished for
it later." She scoffed and chuckled to make her next statement appear as a joke,
"If he can still stand... to do that," Bree tossed her hair back with a hand.
And the audience had gone wild, mostly the men.
Nilingon ni Bree ang pianist at sinimulan na nitong patugtugin ang
kantang hinanda ng dalaga para sa kanya.
"To all the men out there, this is to motivate you to do it right,
like our dearest President," may kung anong paghihiganti sa malagkit at mainit na
titig ni Bree sa kanya, sarkasmo sa bawat pagdiin nito ng mga salita.
Titig nga ba talaga ni Bree ang malagkit at mainit ngayon?
Nagdidilim ngayon lalo ang anyo niya. Virgo was sure that Bree's
intent for tonight was to lowkey shame him. But instead of going ballistic, he felt
himself in flames. His erection is like a white flag that raised to wave in
surrender.
ThenBree began singing. Virgo was ready to listen intently.
Paniguradong patama angkanta sa kanya.

.
.
.
***
AN
Okay, until here muna XD Kitakits next week ulit! T^T <3 <3 <3
At sa mga interested po, I have no book signing this MIBF 2019, pero pupunta
ako ng MIBF ng Sept 11, 2019 :O Kaya kung on that day mapapadpad din kayo roon at
may utang ako sa inyong sign para sa copies niyo ng books ng Attention at
Relinquish. Tapikin niyo lang ako roon hahaha~ I'll gladly sign them!
And now, back to the story... just in case you need a reference on what a
Jessica Rabbit-theme looks like, it is inspired by a character from Who Framed
Roger Rabbit? movie (Jessica Rabbit is a character there) and this is how she looks
like:
 So that's all for now, maraming salamat sa suporta and kitakits sa updates next
week (paulit-ulit, hahaha!) <3 <3 <3 Natatanaw ko na ang ending para sa story ng
#BreeGo #TeamEggPie <3 <3 <3
With Love,
ANAxoxo

- - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - -

Chapter 56: Like No Other Man

THE PIANIST BEGAN TO PLAY A FEW KEYS. The spotlight loves

Bree- her dress shimmered and her presence sizzled. Her hair had a soft glow of
brownish red from a temporary hair dye, her smoky-eye make-up could not drown the
seduction her eyes carry as her eye lids pulled up her long lashes to reveal them.
Iniwanan ni Bree ang piyanista. Her strides were of a lioness
parading herself before everyone who watched in awe. The light followed her until
she stopped in front of Virgo's table.
She sat there, placing her thigh exposed by the skirt's slit to
face in Virgo and Cheska's direction. Abot-tanaw iyon ng ibang mga guests. May
kumawala na ilang sipol, ngunit bumalik ang katahimikan para magbigay daan sa pag-
entrada ng boses ni Bree. It was sultry, had a husk that could rub any man between
the thighs to turn them on.
"You had plenty money, nineteen twenty-two..."
And the pianist began to get jazzy.
Bree looked at Virgo with false pity made easy by her skill as an
actress.
"You let other women," she threw a sarcastic sidelong glance at
Cheska, then back to Virgo, "make a fool of you."
At umalis na si Bree mula sa pagkakaupo sa gilid ng mesa nila.
Humakbang siya ng kaunti palayo sa mga ito para makabwelo sa gagawin niyang pag-
ikot.
"Why don't you do right..." she slowly turned with a flick of her
hips to show-off the backless of her gown, "like so other men do?"
Bree faced her audience. "Get outta here. Make me some money too."
At nagpasikat saglit ang piyanista.
Then Bree began walking toward Virgo's side of the table. As she
sashayed toward him, Bree locked her gaze into his eyes. Dramatic na umiling-iling
siya sa lalaki. Disappointed touched her face.
 "You're sittin' down, wond'rin' what it's all about," seksing turo
niya rito na may pagmuwestra pa ng balakang, "if you ain't got no money they
will..." her pointed finger turned into a finger gun, she gestured that she fired
the gun at him, "put you out,"
"Why don't you do right..." talikod niya saglit at humarap nang
marating ang naghihintay na mic stand, "like some other men do?"
She immediately put the microphone on the stand, then smoothly
pulled off her gloves.
"Get outta here," walang anu-ano'ng itsa niya ng kaliwang glove kay
Virgo pero hindi iyon umabot sa lalaki, "Make me some money too," sinadya niyang
bolahin ang kanang glove para sa wakas ay mag-landing sa mesa nila Virgo. Madilim
ang anyo ng lalaki na sumulyap lang sa glove bago binalik ang matalim na titig sa
kanya.
Hinagod-hagod na ni Bree ang katawan ng mic stand habang senswal na
sumasayaw. Maingat na giniling niya ang mga balakang. She intended to rub her body
a bit on the straight metal, allowing her breasts to touch it too.
"Now if you," her eyes burned into a soft, tempting defiant gaze
against Virgo's soldering stare, "had prepared twenty years ago," her hand touched
the microphone again. She lifted her head high, as if scoffing at him, "You
wouldn't be a-wand'rin' now from door to door," her other hand caressed and
squeezed the mic stand. "Why don't you do right... like some other men do?"
Inaalis na ulit niya ang mikropono mula sa stand.
"Get outta here. Make me some money too."

At mas ginalingan pa ng piyanista ang pakikipagsaliw ng jazz nitong

musiko sa mapang-akit na titig ni Bree.
"Why don't you do right... like some other men do? Get outta here.
Make me some money too."
She sexily walked toward The President's and Mayor Cheska's table.
Bree gazed into Virgo's eyes again. "Why don't you do right..."
then she viewed the audience at the back and smiled at them, "like some other men
do?"
Umalis siya sa harapan ng mga ito, lumakad na para bang lalapit kay
Virgo ngunit nasa mga bisita ang tingin. Virgo remained seated, not following her
with his gaze this time as she got to his side.
"Why don't you do right... like some other men do?" lagpas ni Bree
kay Virgo.
The piyanist played more energetically, peaking his performance to
the climax. Its playful tinkle competed with the palpitation that the sexy
saxophone gives.
Ang pagsinghap ng mga bisita, ang mga kantyawan at pagsipol ang
umusig kay Virgo na lingunin kung saan na napunta si Bree o ano ba ang ginawa nito
na umani ng ganoong reaksyon.
His jaws tensed upon seeing her rubbing Jordan's shoulder.
"Why don't you do right..." bahagyang pagtaas ng kanyang tono,
hindi nagpatalo sa masigasig na mga musikero. At sinadya niyang bitinin ang mga tao
para umupo sa kandungan ni Jordan. Hindi pinalagpas ng lalaki ang pagkakataon para
ayusin ang pagkakaupo ni Bree dito. His hand gave her thigh a stroke down to her
leg as he pushed her closer to him.
Bree snaked her hand on Jordan's nape, their foreheads touched.
"Like some other men..." she sang at the silence of the
instruments. "Do..." her voice sexily dragged between her red lips, giving the
musicians a cue to play the outro of the song.
At pasulong na sana si Jordan para humalik sa kanya nang
mapaglarong itulak ni Bree ang dibdib nito. That made him lean back against the
backrest of his seat.
A soft chuckle escaped from her lips as she left his lap.
 And again everyone had gone kahoots.
Pagharap ni Bree sa direksyon nila Virgo at Cheska, huling-huli
niya ang pagtatalo ng pagkalito at pagtataray sa mukha ng mayora. Matigas naman ang
anyo ni Virgo, natatakluban ng anino na hindi niya malaman kung dahil ba sa
kasalukuyang lighting. With his jaws tensed, he lifted his head up and stood up
from his seat.
The man slow clapped. The guests mistook it as a good thing and
stood up to give her an applause. Mayor Cheska was reluctant but left with no
choice. Kailangan nitong gumaya, tumayo rin at palakpakan siya- walang buhay nga
lang ang palakpak nito habang matalim ang tingin sa kanya.
Sinadya ni Bree na dumaan sa side ni Cheska pabalik sa harapan. She
gave the woman a satisfied smile, a lingering gaze when she was a few feet past her
before completely facing the curtains. Kinawayan niya ang mga musikero at binigyan
ang mga ito ng thumbs up bago binalik ang mikropono sa mic stand.
As she slipped back inside the backstage and the curtains closed,
isa-isa nang nagsipag-upuan ang mga nagpapalakpakang guests.
.
.
NAGMAMADALING HINABOL NI JORDAN sila Laila, Leo at Libra. Nasa unahan ng mga
ito ang mga guests na magsisipag-uwian na dahil tapos na ang masayang selebrasyon
ng kaarawan ni Virgo.

"Tita!" isa pa nitong tawag na nagpahinto sa mga ito.

Libra walked ahead, but as she glanced over her shoulder and saw
that her mother and brother turned to face Jordan, she walked back to join them.
"Yes, Jordan?" ani Laila.
"May private suites po na naka-reserve para sa mga Ferdinand sa
hotel na ito, are you sure you're going back to Malacañang already?"
"Well, yes," sagot ng ginang na nanatiling glamorosa sa suot nitong
formal dress. "I just figured that I don't want the hassle to travel tomorrow
morning, when I just woke up."
"You can extend your stay until you feel better to travel."
"But there will be traffic. Mabuti nang bumiyahe ng ganitong oras
kaysa bukas pa kami umuwi."
"I'll ask some of my guards to be a part of your convoy then,"
magalang nitong ngiti. "Just to make sure you'll be safe."
"Eh 'di bilisan nila ang kilos," bahagyang pagtataray ng boses
nito. "Gusto ko nang makauwi kaagad."
"Yes, Tita. Go ahead. Susunod naman sila kaagad sa inyo."
Binigyan ni Laila ng nanunuring tingin si Jordan. Umabot iyon sa
paa ng lalaki bago ito tumingion ulit sa mga mata nito. "Then, good night, Jordan."
He smiled. "Good night, Tita."
"And take good care of Bree Capri."
Jordan was caught off guard. "You like her for me?"
"I think she's nice," iwas nito ng tingin. "I'm a little turned off
with how she acts as if she's so available. Pero ipagpapalagay ko na lang na acting
lang iyon... parte ng performance niya."
Jordan gave the woman a nod. "Of course, Tita, it's just... like a
persona... a performance."
Tipid ang naging ngiti nito at tumalikod na. "Mga anak, let's go."
Sinabayan na ng mga ito ang ina sa pag-alis.
Dinukot ni Jordan ang maliit na walkie-talkie na nakatago sa blazer
nito.
"Polo, magsama ka ng tatlo sa inyo para magbantay kay Tita Laila.
Paalis na ang sasakyan nila, dalian ninyo."
Yes, Boss.
At bumalik na si Jordan sa ballroom.
 Nang ma-check na nagsasamsam na ang mga staff ng hotel doon,
tinungo na ni Jordan ang palapag na naka-reserve para sana sa First Family- kasama
ang lalaki sa mga iyon. Magkatabi ang silid nito at ni Virgo. Katapat naman ng
kwarto ng Presidente ang pinto sa silid nila Laila at Libra. Katapat naman ng silid
niya dapat ang pinto nung kay Leo.
Hindi magiging kaduda-duda sa pamilya ni Virgo na magkakalapit ang
kwarto nila, at magiging madali naman para sa mga tao ni Jordan ang magbantay sa
mga ito. And of course, he made sure that Virgo didn't know that their rooms were
side by side.
Bago marating ang sariling silid, mayroon doong waiting lounge kung
saan pinaghintay ng lalaki si Bree. Excitement ang dumaloy sa katawan nito. He had
a feeling that something would happen tonight. After that sexy performance where
she sat on his lap, hindi naman siguro makakatanggi ang babae kung mangalabit ito
rito.
After all, it was Bree who started being such a tease.
.
.

BREE SAT COMFORTABLY ON THE WAITING LOUNGE.

Ngayong wala na sa kanya ang spotlight, bumalik ang pananamlay lalo
na sa isipin na magkasama ngayon si Virgo at Cheska. Hindi niya alam kung saan,
pero sigurado siya na iisa lang ang silid ng mga ito tulad nila ni Jordan.
Jordan told her that he can provide a suite for her to sleep in.
Delikado na raw kasi kung bibiyahe pa siya ng ganitong oras. Dahil ilang oras naman
talaga ang layo ng hotel na iyon mula sa villa na tinitirahan, pumayag na alng
siya. Hahabulin lang daw nito saglit ang nanay at mga kapatid nila Virgo, dahil
kung nagbago ang mga isip nila sa pagi-stay sa hotel, pwede raw gamitin ng
bodyguard niyang si Marco ang isa sa mga iyon. Ang isa naman daw ay para sa mga
bodyguard ng mga Ferdinand, para makatulog ang ilan habang nagsasalitan ng
pagbabantay sa kanila.
She kept on pulling up the skirt of her gown to cover her thigh but
it kept sliding down. Hindi na tuloy niya pinilit pa. Pinauna siya ni Jordan sa
palapag na iyon at sinabihang maghintay siya sa mga upuan na waiting lounge daw
niyon, pero bakit ang tagal siyang balikan ng lalaki?
Bree rubbed her hands on her bare arms.
Giniginaw na ako, abang niya sa malapit na elevator pero wala pa
ring sumusulpot na Jordan.
O si Marco.
Nagpaalam sa kanya si Marco na may kukunin lang daw na damit nito
sa sasakyan. Hindi naman daw kasi inaasahan ng bodyguard niya na mago-overnight
sila sa hotel.
Lingid sa kanya ang pagbukas ng pinto mula sa isa sa mga silid sa
palapag na iyon. Lumabas si Mayor Cheska, bihis na ng night dress na provided ng
hotel. Pinatungan iyon ng babae ng puting bathrobe. Makikita na nakapaligo na ito.
The two guards at the door gave her a look.
Sinara nito ang pinto bago hinarap ang dalawa.
"You can leave now."
"Ma'am," wika ni Greg, "mahigpit na bilin ho sa amin ni Boss Jordan
na huwag na huwag aalis sa pintong ito."
Napatingin ang babae sa nakapinid na pinto bago nagpasalit-salit
ang tingin sa dalawang gwardya.
"Aalis lang naman kayo ng un-announced. Virgo won't have a clue
that you're not here anymore."
"Pasensya na, Ma'am. Pero utos lang ni Boss Jordan ang susundin
namin."
"Nakakainis!" side comment nito, umiwas ng tingin para mag-isip-
isip. "Hindi ako mapapalagay kung nandito kayo na pwedeng makarinig ng mga
mangyayari sa amin ni Virgo ngayong gabi," medyo pabulong na hasik nito sa dalawa.
Pigil ng dalawa ang matawa sa babae.
"Argh! Fine!" suko nito. "I'll talk to Jordan!"
Bumalik ito sa loob ng silid ngunit hindi sinasagot ng binata ang
cellphone nito na naiwan sa suite na tutulugan. Inis na lumabas agad si Cheska,
habang abala pa rin sa pagligo sa banyo ng suite nila si Virgo.
Tinapunan nito ng irap ang dalawang gwardiya bago tinahak ang
pasilyo.
Bumagal ang paglakad ng babae nang makita si Bree.
Panay ang nakaw ng sulyap ni Bree sa ibang direksyon, sa
magkatabing elevator doon dahil nag-aabang pa rin siya kay Jordan o 'di kaya'y kay
Marco.
Cheska lost the rush in her steps. Mataray na nilapitan nito si
Bree.
As Bree felt the woman's presence, she immediately turned and saw
her.

Nag-iba kaagad ang timpla ng kanyang mukha. Lalong umahon ang galit
na tulak ng selos nang mapansin na nakasuot na ito ng bathrobe.
Tapos na ba sila... o magsisimula pa lang? malungkot na pumiga sa
puso niya ang katanungang iyon na nilalabanan ng maalab niyang paninibugho.
Bree slowly stood up to face Cheska who stopped in front of her.
Dahil naka-high heels pa siya, mas mataas si Bree dito.
"What are you doing here?" Cheska had a soft, delicate face which
made her sound like an offensive little girl when showing a bad attitude. "Tapos na
ang party na hindi mo naman dapat pinuntahan."
"Bakit hindi?" her red lips spread to a sarcastic smile. "I'm
invited."
"Invited? Even to stay after the party? As far as I know, mga
Ferdinand at magiging Ferdinand ang pwedeng mag-stay dito pagkatapos ng party."
"You're right," ngiti niya rito. "That's why I am here."
Disgust was on Cheska's face. Bree was talking about being Jordan's
partner, but it was clear for Cheska that if anyone of them would be a Ferdinand,
it would be because of getting married to Virgo. And that enraged her. "Ang kapal
naman ng mukha mo para isiping magiging isa kang Ferdinand!"
At sinalo ni Bree ang kamay nito na sasampal sana sa kanya.
She gripped it tighter that made Cheska grunt a bit.
"Bitawan mo ako!" galit nitong pilit na hatakin ang kamay.
"You better think twice about slapping me. I had basic boxing
training. Baka ikaw ang una kong masampolan," padabog na bitaw niya sa kamay nito.
"Bakit ba galit na galit ka sa akin? How did I hurt you?" she smiled wickedly and
did not allow Cheska to talk. "Does it hurt that I look better than you? Or does it
hurt that Virgo gave me a standing ovation?"
Namula ang mukha nito sa galit na pinipilit kontrolin.
"Does it hurt, Mayor? Because if it does, then it will hurt you
more to know kung gaano karaming standing ovation ang binigay sa akin ni Virgo-"
"Slut!" lagapak na ng palad nito sa mukha niya. "Ang landi mo!
Napakalandi mong babae ka!"
Sinalag na ng kamay ni Bree ang mga sumunod na paglipad ng kamay
nito.
"Sobra-sobra ka na! Nananadya kang babae ka!"
"Hah!" pigil niya sa mga kamay nito. "Talagang mananadya ako! Dahil
alam ko na hindi ka niya gusto! I am doing Virgo a favor here, Mayor!"
"Ikaw ang hindi niya gusto!" Cheska spat at her. "Hindi ka niya
sineseryoso! Dahil malandi ka! After this night, Virgo will realize that a virgin
like me is tighter and better than the loose cunted slut you are!"
At siya naman ang sumampal dito. Napailing si Cheska pero bumawi
agad para sabunutan siya.
All hell really breaks loose when a woman whon kept herself
composed for too long has finally reached the end of her rope to manage her
emotions like that. Kaya minsan masama rin ang palaging pag-compose sa sarili.
Bottling feelings would make them explode in unexpected ways.
And most of the time, it was ugly.
Tulad na nga lang nitong pagsasakitan nila ngayon.
Cheska gave her a shove and because Bree was wearing high heels,
she plopped on the closest chair before sliding down the carpeted floor.

Galit na inayos ni Mayor Cheska ang tumalilis na sleeves ng bathrobe

nito.
Susugurin pa sana siya nito pero biglang tumunog ang pinto ng
elevator.
Nag-angat ito ng tingin at natanaw ang paparating na si Marco.
Gimbal ang nasa mukha ng babae bago umatras pabalik sa suite nito.
"Kainis!" pigil ni Bree ang maluha.
"Ma'am," saklolo naman sa kanya ni Marco pagka-itsa ng bag nito sa
upuan.
She felt his strong arms pull her up. Inupo siya nito sa leather na
upuan.
"Ma'am," hawi nito sa hibla ng buhok na medyo tumakip sa kanyang
mukha.
"I'm alright," habol niya ng hininga at tinabig ang kamay nito para
ayusin ang sarili.
"Si Mayor iyon. Nakita ko siya," anito.
Bree nodded. "Oo, pero-" napailing siya. "Hayaan mo na."
"Hindi ako makapaniwala na sinaktan ka niya," pinasadahan siya ni
Marco ng tingin, nagtse-tsek kung may mga galos o kalmot ba siya. "Ang bait-bait
niya, 'di ba?"
Bree hung down her head and lightly laughed a little, much to
Marco's curiosity. Nalingunan niya ang nagtataka nitong tingin kaya ngumiti siya
rito.
"Alam mo, ngayon ko lang na-realize na ganito pala ang tingin ng
mga tao sa akin noon... tulad ng tingin ko ngayon sa ginawang panunugod ni Mayor sa
akin..." Her eyes stared into his'. "Ang childish... Nakakaeskandalo nga talaga."
"Hay, Ma'am," taas nito sa braso niya.
"Masyado ka nang humahawak sa akin," bawi niya sa braso.
"Sorry, Ma'am," Marco murmured.
Siya na mismo ang nag-check sa sarili. "I'm fine. Kaya lang ako natulak ni
Mayor, eh dahil mas priority ko kanina na siguraduhing hindi ako masusugatan kaysa
sa magantihan siya, no."
At malamang, natatakpan pa ng make-up ang anumang marka na dulot ng
pagsampal sa kanya ni Cheska.
She sat straight. "Ah, nasaan na ba ang Jordan na iyon?"
Nagkibit-balikat lang ang bodyguard niya. Kaya natahimik sila at
panay ang tanaw niya sa elevator.
"Ah, Ma'am, may ibibigay pala ako sa iyo," kuha nito ng itim at
pahaba na mga hikaw mula sa bag.
Bree looked at it at the palm of her hand. "Hikaw?" lingon niya
rito.
"Opo, Ma'am."
Inirapan niya ito. "Pinopormahan mo ba ako?"
"He-he," tila scripted ang tawa na iyon, "ako popormahan ka?
Propesyonal ako, Ma'am."
"Then what are these for?"
"May nakaiwan sa kotse ko. Eh, hindi ko naman magagamit iyan."
 Lalong naningkit ang mga mata niya. "May ibang babae kang pinasakay
sa kotse mo?"
"Please, Ma'am, isuot mo na para makita ko kung bagay sa iyo."
"At kung hindi bagay?"
He laughed nervously. "Eh 'di ibibigay ko na lang sa iba ko pang
tsiks, sayang naman, eh."
"Akin na lang ito," suot ni Bree sa hikaw. "Para mapanindigan mo na
iyang pagiging propesyonal na sinasabi mo, at hindi na panay ang pasakay mo ng kung
sino-sinong babae sa kotse mo."
"Medyo nakakahalata na ako, Ma'am, ha?" biro nito. "You are so
possessive of me!" pigil nito ang matawa nang irapan niya ito. "Pero ayoko mag-
assume! Hindi ako mahilig mag-assume!"
Diyos ko, ito ang medyo hindi masakyan ni Bree sa mga mas bata sa
kanya na lalaki. Masyadong mahaharot. Dinadaan sa biro-biro ang pagharot kaya hindi
malinaw sa kanya kung ano ba ang trip ng mga ito- seryosong relasyon o panandalian
lang. If most matured men were more precise and straight-to-the-point about what
kind of relationship they want, most younger men tend to pretend being funny to
make a woman unawarely fall for them- which for Bree, felt so unfair.
But isn't that what Virgo did to her? Pretend they were for
temporary but the truth is...
No. He was not like any other man.
Sasagutin sana ni Bree ang biro ni Marco nang mapatingin sa dumaang
PSG. Base sa suot ng lalaki, alam nilang dalawa na isa iyon sa mga gwardiya ni
Virgo.
Nagkatinginan silang dalawa, parehong nagtatanong ang tingin bago
tumanaw sa lalaki na sumakay agad ng elevator.
"Dito rin ang floor ni Presidente?" Marco wondered. Kahit wala na
ang gwardiya ni Virgo doon, naroon pa rin ang paningin nila.
.
.
NAKAABANG SI JORDAN SA ELEVATOR nang lumabas mula roon ang isa sa mga tauhan
niya na dapat ay nakabantay sa pinto ng silid ng Presidente. Umakyat agad ang dugo
sa ulo ng binata.
"Saan ka pupunta?" harang nito rito, siyang sara agad ng pinto ng
elevator.
"Eh, nautusan ako ni Presidente."
"Anong nautusan? Bakit hindi ka man lang nagpapaalam sa akin?"
"Hindi niyo po sinagot 'yung walkie talkie, Boss."
"Dahil ginamit ko iyon para kausapin si Polo," anas nito. "Ano ang
inutos sa iyo?"
Binuksan nito ang palad para ipakita ang pera. "Nagpapabili si
Presidente ng..." hindi nito maapuhap ang tamang termino, "gamot."
"Gamot?" lalo itong nagmukhang iritado.
Sumilay ang pilyong ngisi sa mga labi ng gwardiya.
"Robust daw o Rogin-E, Sir."
Nagliwanag ang mukha ni Jordan. Hindi malaman kung matatawa o ano.
"Mukhang may mapagbabalingan si Pinsan," he shrugged and pulled out
some money from his wallet. "That's good. He should really celebrate, right?"
Dinagdag iyon ni Jordan sa hawak ng lalaki. "Bilhan mo na rin ako. Samahan mo na ng
condoms."
"Sige, Boss," suksok nito ng pera sa bulsa at lumagpas kay Jordan.
Lalonggumuhit ang pilyong ngisi sa mga labi ng lalaki habang
pinipindot muli ang UPbutton ng elevator. Sa awa ng Diyos, bumukas agad ang pinto
ng mga iyon pararito.

.
.
.
***
 AN
Hello, everyone! Happy weekend! <3 <3 <3 At mag-enjoy sa pagbabasa sa latest 3
chapters ng Slide today! <3 <3 <3 I hope you are all doing great and kitakits ulit
bukas para sa mga new chapters <3
With Love,
ANAxoxo

- - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - -

Chapter 57: Advice

ONE DOWN. SI GREG NA LANG ANG NATITIRA.

Nasa loob ng silid si Virgo at hindi pinapansin si Cheska na
nakaupo sa harap ng dresser mirror. Bubulong-bulong ang babae, tila inis na inis
habang tsine-tsek nito ang mukha at leeg.
Umupo si Virgo na siya sa gilid ng kama, kakabalik lang mula sa
pag-utos sa gwardiya na bilhan siya ng pampatagal.
"Ano ang ginawa mo sa labas?" puna na nito sa kanya, sumaglit ang
tingin sa repleksyon niya sa salamin.
"May pinabili lang ako," pansin niya rito sa wakas. "So, you said,
Bree attacked you?"
Cheska just scoffed. Hindi ito sumagot sa kanya kaya hinabaan pa ni
Virgo ang pasensya.
"And you said that she's still here because—"
"Because she's sleeping with Jordan tonight," she slightly mumbled.
His smile was dark and sinister. "I see."
"Kainis," bulong ni Cheska sa sarili nang makakita ng kalmot sa
gilid ng mukha nito.
"And she attacked you again because?"
"Because she's bragging that Jordan will make her a Ferdinand, and
I have to be honest with her by saying na hindi siya nababagay maging isang
Ferdinand. I mean, you and Jordan... like what I've always said, you deserve
better. Kita mo? Pinatulan ka tapos ngayon si Jordan naman? Hindi na nahiya. Basta
lang maipilit niya ang sarili na mainvolve sa mga Ferdinand, iisa-isahin niya
talaga kayo hanggang sa may maka-take sa kalandian niya."
At hinarap siya nito.
"Now you see her attitude? And you still like her more than me,
Virgo?"
His jaws tensed. Wala ang emosyon niya sa mga pinagsasasabi ni
Cheska. Pabalik-balik ang utak niya sa sinabi nito kanina.
She's sleeping with Jordan tonight.
Dama niya ang paninigas ng katawan sa sobrang pagtitimpi. Pero
hindi maikakaila ng pagdidilim ng kanyang anyo ang kagustuhang magwala dala na rin
ng paglilikot ng kanyang imahinasyon.
He knew what Bree can do— what wonderful, tittilating fucks she
could do to please a man. He was both dying with jealousy and alive with fury. His
jaws tensed as his thoughts kept tossing ideas back and forth.
Dismayadong napailing na lang ang babae at naiiyak na hinarap ulit
ang salamin.
"Virgo... What's so good about bad women like her?"
"Please, Cheska," pinanguhanan na niya ang babae bago nilisan ang
kama.
Nauupos na ang pasensya niya at hindi na yata mahihintay ni Virgo
ang pinabili niyang mga tablet.
"I just want to know," titig ng naluluhang mga mata nito sa kanya.
As she wildly turned to face him, Virgo stopped from his tracks to catch her gaze.
Lumambot ang mukha ng babae. "I know it's your birthday..." malungkot at napapahiya
nitong saad. "Virgo, I'm sorry... I don't want to make you feel bad on this day.
Virgo—" lumapit ito sa kanya para harangin siya.
He was left with no choice but to step back and sit down on the
side of the bed again.
"Pero ito lang ang pagkakataon na mayroon ako," hagod ng mga kamay
ni Cheska sa kanyang mga balikat, "para tanungin ang ganitong mga bagay sa iyo...
ngayon na tayong dalawa na lang ang naririto at nasa labas lang ang mga PSG."

He sighed and firmly held Cheska's waist with one hand out of his
shock. Bigla kasing tumukod sa magkabilang tabi ng mga hita niya ang mga tuhod
nito. Pinosisyon ng babae ang sarili sa ibabaw ng kanyang kandungan, nakatukod pa
ang mga tuhod kaya hindi pa tuluyang umuupo sa kanya.
"Please, answer my question... ano ba ang nagustuhan mo sa kanya?"
pigil nito ang maiyak. "I want to know."
Halos pigil nito ang hininga habang minamasa-masahe ang kanyang mga
balikat. She acted shocked as she shoved the sleeves of his robe to slide down his
arms, revealing his hard chest.
Napalunok ito at muling binalik ang mga mata sa kanya.
"Is it the sex?" halos pabulong nitong suhestiyon habang nakatitig
sa kanya. "You think she's so good just because you haven't tried someone else
yet..."
He was about to speak when Cheska placed a finger on his lip.
"Babae rin ako, Virgo. I may be too nice, but that also means I
will let you do anything you want with my body... whenever you need me...
anytime..."
.
.
MATAPOS ITURO KAY MARCO ang gagamitin nitong silid, pinagbuksan si Bree ni
Jordan ng pinto papasok sa magiging silid nila. The suite was quite spacious— there
was a white queen-sized bed with cushioned headboard, lampshades on the night
tables of both sides of the bed with fringes, a dresser table and a door to a
bathroom with a tub. Nakatabing ang makapal na mga kurtina sa glass wall.
Bree smiled as her eyes wandered around the yellow-lighting of the
place which made it feel more warm and cozy. Sinasara na ni Jordan ang pinto nang
malingunan niya ito. As his eyes caught her gaze, Bree smiled.
"I thought I won't be able to convince you to spend the night with
me," ngiti nito.
"You call it convince?" she playfully challenged to cover up the
tension that was creeping through her system. "I don't know we are going to share a
room. Ang akala ko, papatulugin mo ako sa hindi magagamit na suites nila Ma'am
Laila."
"Well, yeah, but apparently, Leo wanted to stay here." Hindi pa
tapos magsalita ang lalaki ay tumalikod at lumakad na siya palayo rito. "Kaya isang
kwarto lang ang available. At para na iyon sa bodyguard mo."
"He's my bodyguard. It will be okay na mag-share kami ng kwarto,
since babantayan din naman niya ako," lapag ni Bree ng pouch sa dresser table.
"I think you have an idea how I'll feel about that."
She sexily glanced at him over her shoulder. "Oh, Jordan, don't
tell me you're the jealous-type?"
Nagsalubong ang mga kilay nito. Bree figured she just hit him at
the right spot.
Tumaas ang sulok ng kanyang labi.
"Gusto mong bigyan kita ng chance. Paano kung seloso ka pala? Aware
ka naman siguro sa klase ng trabaho na ginagawa ko. I am revered for doing great
sex scenes, for posing from almost to completely nude. Baka mapaaga ka dala ng high
blood," at binungisngisan niya ito.
"Ibang bagay iyon," hakbang nito palapit sa kama, tinatanggal ang
pagkakabutones ng cuffs ng suit nito. "Alam ko na trabaho mo iyon, pero ang
pagtulog kasama ang bodyguard mo imbes na ako..."
"Trabaho lang din iyon," upo ni Bree sa harap ng dresser table.
"Trabaho niyang magbantay sa akin."
"May mga tauhan naman ako," luwag ni Jordan sa suot na neck tie.
"Bakit sa ibang agency ka pa naghanap ng gwardya?"

"It's Manager Ken who hired him for me," labas niya ng wet wipes mula
sa pouch.
Jordan tossed the necktie on the bed, his eyes glued on her as he
reached for the buttons of his suit.
"But you can change your mind."
"Marco is doing well. Nakakahiya namang palitan ko siya ng walang
valid reason. That'll be so unprofessional."
"Hay, Bree," yuko na nito para mai-focus ang mga mata sa
paghuhubad. "Do you like some wine?"
Napahinto siya sa pagtatanggal ng make-up. Kailangan niyang maging
maingat. Hindi naman taliwas kay Bree kung ano ang motibo ngayong gabi ni Jordan.
If she would need help, she was not sure Marco would be able to know or hear her.
She figured that wine would be a good idea. Didiskartehan niya kung
paano malalasing agad si Jordan para mas may leverage si Bree kung pagtangkaan
nitong galawin.
"Oh, sure!" masigla niyang sagot at tinuloy ang pagpunas sa mukha.
"But not too cold, okay? I'm taking care of my voice."
Pilyong tumaas ang sulok ng labi nito. "I can't promise that you
won't be overusing your voice tonight, Bree."
Creepy.
Alam niya ang pinapahiwatig ng lalaki na tumatawag na ngayon sa
reception ng hotel para magpa-order ng alak.
.
.
NAKAPAGBIHIS NA NG BOXER SHORTS si Marco at t-shirts nang lumabas ng suite.
Natanaw nito ang naiwang gwardiya na nakabantay sa tapat ng pinto ng suite ni
Virgo. Sigurado ang binata na silid iyon ng Presidente. Iyon lang naman kasi ang
pintong may guard. Sinara ni Marco ang pinto at masayang lumapit sa lalaki.
As expected, the guard noticed him and became cautious.
Hindi nakaligtas sa paningin ng binata ang pagkapa ng kamay nito sa
nakasuksok na baril sa tagiliran.
"Hi, p're," ngiti nito. Marco confidently flicked his head up.
"Bakit mag-isa ka lang? Nasa loob 'yung ibang guards?"
Greg's eyes narrowed at Marco. "Ano ang ginagawa mo rito?"
"Come on, p're, chill lang, okay?" taas pa nito ang dalawang kamay
at huminto sa tabi ng PSG. Greg tiltled to face him. "Tulad mo rin ako na
bodyguard, dama ko na sa trabaho natin, eh, mahirap talaga mag-relax. Mas lalo ka
na, si Presidente iyang binabantayan mo, eh."
Pagbaba ni Marco ng tingin, nakatutok na ang baril ni Greg dito.
The gun was held a little above Greg's waist. Maluwag pa rin ang ngiti ni Marco.
"Itutok mo lang iyan, pero huwag mong ipuputok, p're at may boss
akong binabantayan din dito!"
"Sino?"
"Si Miss Bree," ngiti ni Marco.
Mukhang naalala na nito na kasama si Marco nila Jordan at Bree
kanina. Medyo nag-relax si Greg, binaba ang tutok ng nguso ng baril na hawak nito.
"Oh, ano at kinakausap mo ako?"
"Eh, gusto ko lang sumaglit dito," nilingon ni Marco ang kalapit na
pinto— ang silid nila Jordan at Bree. "Alam mo na, baka lang maisipan ng Boss ko na
lumabas at may ipagawa sa akin, eh, mabuti nang nandito na ako kaagad."
 Sinuksok na ulit ni Greg sa tagiliran ang baril. "Baguhan ka, no?
Masyado kang maingay, eh."
Nahihiyang tumawa si Marco.

"Kung gusto mong magtagal sa pagiging bodyguard," tuwid na nito ng

tindig, "kailangang matuto kang mas manahimik at maging mas mapagmatyag... Pairalin
mo ang pakikinig kaysa sa pagdaldal."
Marco shrugged. "Eh, siguro nga tama ka, pero siguro naman, useful
din ang pagiging maingay ko," tawa nito sa kausap.
"At bakit naman?" kunot-noo ni Greg sa binata.
"Nakaka-distract ang ingay," may nakakakilabot sa makahulugang
titig ni Marco ngunit inosente ang pagkakangiti sa kausap.
Nawiwirduhang nag-iwas ng tingin si Greg dito.
.
.
JORDAN PUT DOWN THE PHONE and stood behind her. Nanatiling nakaupo si Bree na
patapos na sa pagtanggal ng make-up gamit ang wipes.
Natigilan siya saglit nang maramdaman ang pagpisil ng mga kamay
nito sa kanyang mga balikat. He gave her a squeeze and massage there as his eyes
burned with lust, watching her reflection in the mirror.
Bree calmed herself down while throwing another used wipes in the
nearby trash bin. Binalik na niya sa loob ng pouch ang lalagyan ng wet wipes.
"While we wait for the wine... what do you suggest we can do?"
tanong nito.
"I want to take a hot shower."
Lumuwag ang ngisi ng lalaki. "Great idea," atras nito nang
maramdamang tinutulak na niya ang upuan pa-atras.
Tumayo na si Bree at hinubad ang suot na high heels. She headed by
the door, turned it open then faced Jordan who was tailing her all along.
Napayuko siya dahil nagkabanggan sila sa biglaan niyang pagpihit
paharap dito. Nasalo naman siya ng binata sa mga braso. Humagod-hagod doon ang
lalaki.
"Are you sure you want a hot shower?" he murmured. "It might get
hotter than you think... in there."
She playfully pushed him away. Mababa ang pagtawa niya rito.
"I've always liked it hot," she grinned and immediately got inside.
Sinara at ni-lock niya agad ang pinto. Pagkasandal doon, wala naman
siyang narinig na pagkatok o anumang protesta mula kay Jordan. She even thought
that Jordan took it as her playing hard-to-get to tease him, because she could hear
his low chuckle.
"I'll be waiting, Bree," narinig niyang wika nito bago lumayo sa
nakapinid na pinto.
"Mamatay ka sa paghihintay," bulong niya na siya lang ang
nakakarinig bago ini-on ang ilaw sa banyo.
Gumala ang paningin niya sa paligid at napagtanto na hindi pa rin
siya makakatakas dahil walang malalabasan doon. Masyadong mataas din ang air vent.
Bree let out a sigh and turned at the lavatory. Nakapatong sa marmol na counter
niyon ang maayos na nakatiklop na mga bathrobe.
Masyado yata akong naging confident na kaya kong i-handle si
Jordan. Mukhang hindi niya hahayaan na walang mangyari sa amin ngayong gabi, guhit
ng pag-aalala sa kanyang mukha. Paano ko malulusutan ito? Think, Bree. Think!
Nagbukas siya ng gripo para punuin ng tubig ang bathtub. Tiled ang
mga pader kaya sigurado siya na walang divider na posibleng magdala sa kanya sa
ibang kwarto.
At bakit nga naman magkakaroon ng divider sa banyo ng isang hotel
room?
Sumusukong bumalik siya sa lavatory. Naghilamos siya, ginamit ang
sabon ng hotel at pinunasan ng available na tuwalya ang mukha.

I'll text Marco, liwanag ng mukha niya bago yumuko para kunin ang
cellphone. Saglit lang niya kinapkap ang sarili. Napagtanto niya na naiwanan sa
dresser table ang pouch niya.
Damn!
.
.
SUMANDAL SI MARCO SA PADER at tumanaw-tanaw sa pinto ng silid nila Jordan at
Bree.
"Hanggang kailan ka diyan?" basag ni Greg sa katahimikan.
Salamat sa Diyos at mukhang nabagot ang lalaki sa sobrang
pananahimik nito. Kahit si Marco, muntik nang antukin dahil hindi ito nakikisakay
sa pagiging madaldal nito.
"Babalik na ako sa kwarto ko kapag inantok na ako," lingon ni Marco
dito. "Ikaw? Buong magdamag ka diyan? Ikaw lang mag-isa?"
"Babalik din ang kasama ko," diretso na nito ng tingin.
"Saan ba siya nagpunta?"
"May inasikaso lang."
Siyang bukas ng pinto mula sa silid nila Jordan. Naalerto ang
dalawang lalaki nang lingunin sila ng nagpupuyos na lalaki. Mukhang minadali lang
din nito ang pagsuot sa polo nito.
"Nasaan si Abner?" tanong ni Jordan kay Greg.
"Hindi pa bumabalik nung may pinabili ang Presidente," kaswal
nitong sagot.
"Bantayan niyo iyan ng mabuti!"
At malalaki ang mga hakbang na tinahak na nito ang pasilyo palayo
sa kanila.
"May emergency ba?" lingon ni Marco kay Greg. "Anong nangyari?
Kawawa naman si Miss Bree, binitin ni Sir Jordan." He looked at the closed door.
"Kamustahin ko kaya si Ma'am? Kaya lang nakakatakot eh," kabado nitong tawa. "Baka
sa akin maibaling ni Ma'am 'yung pagkabitin niya. Ano sa tingin mo ang magandang
gawin?" harap ni Marco sa PSG.
Nakukulitang dinedma na lang ni Greg ang bodyguard ni Bree.
.
.
"Babae rin ako, Virgo. I may be too nice, but that also means I will let you do
anything you want with my body... whenever you need me... anytime..."
He just stared. Hindi alam ni Virgo kung paano ia-address ang
babae. Una sa lahat, hindi niya inaasahan ito mula kay Mayor Cheska, na sobrang
hinhin at disente ng imahe sa mga tao. Hindi niya lubos maisip na marunong itong
mag-initiate o na kaya nitong gawin ang ginagawa ngayon sa kanya na pang-aakit. He
would not be in so much trouble if her seduction was working, but it wasn't. Labis
na pagka-uneasy ang lumulukob sa kanya. He had a principle on being a gentleman
with the ladies, pero paano kung ganito ang sitwasyon? Being a gentleman with this
scenario would only mean him, giving Cheska the sex she seemingly wanted.
Hinawakan niya sa magkabilang bewang ang babae para mabuhat ito
paalis sa kanyang harapan. She fell and bounced on the bed. Umayos ito ng
pagkakaupo nung nakatayo na si Virgo mula sa kama at sinuot ng maayos ang bathrobe.
"So it must be her reputation then?" her voice seemed shaky. "That
she's the town's slut, and if you have her then she's your trophy. That must be it,
wasn't it? Lahat kayo kanina sa party, nagkakagulo kayo nung sumulpot na siya.
Dalang-dala kayo sa mga kalandiang pinagsasasabi niya! And she was unashamed even
if those men have dates with them!"
"Because for them, a dirty joke is dirty but also just a joke,
Cheska," kalmado niyang sagot dito. "We laugh at it. As men, we take things less
seriously than women, not because they are not serious things. Kasi kahit mga
seryosong bagay, hindi namin sineseryoso minsan. It's because we know to ourselves
we can choose what to take seriously and what not. For example, for you, being a
role model is something to take seriously, so you stay that way without trying to
look at it on the other side. Like, what if role models should not be taken
seriously? What if they have flaws too? I bet you'll laugh if you look deeper into
it."

Naguguluhang napailing-iling lang ito.

"Ganoon din ang sagot ko sa tanong mo. For you, it is just sex that
draws me to Bree, like the other men in my party. At para sa iyo, hindi dapat
seryosohin ang isang babae kung sex ang leverage niya. But for me, I took her
seriously because sex is one of the reasons I love her. I am different when I feel
her, Cheska. I feel different. I am more than happy. I am more than excited. If
ever I'll fuck with other women, I might not take the sex seriously while Bree's
the kind of sex that I'll take seriously. Because it's passionate, it's explosive,
it made me realize that I really want her. Some sex satisfies you for one night and
makes you say, that's it. It's done. You've tasted it and you're contented with
that one time. Bree satisfies me and makes me say, I want her still. And again. And
I'll never get tired of wanting her. I'll always want her. "
"You're just lusting," usog nito sa dulo ng kama. "You've never
tried other women yet. You've neven even loved someone yet. But once you started
tasting something better or loving someone, Virgo," hawak nito sa mga braso niya.
"You'll change your mind about that Bree."
Naaawang ngumiti siya sa dalaga. "That's the thing, Cheska. I loved
her first before I got to have sex with her."
Natigilan ito.
Tears rimmed Virgo's eyes. "She's the only woman who approached me
without needing anything from me. Siya lang 'yung taong nilapitan ako hindi para
humingi ng tulong, kundi para tulungan ako... dahil nakita niya akong nalipasan ng
gutom... o 'di kaya, nalulungkot... o napapasobra sa paninigarilyo," pagak ang
naging tawa niya sa pagdaloy ng mga alaala.
Ang mga alaalang iyon na lang ang nagpapasaya sa kanya ngayong nag-
iisa at hindi na nakakapiling pa si Bree, pero ang mga iyon din ang labis na
sumasakit sa kanyang damdamin. Dahil alam niya na pagbabalik-tanaw na lang ang
magagawa sa mga alaalang iyon.
"Hindi!" matigas na tanggi nito habang lumuluha. She cupped his
face. "Look at me, Virgo! Look at me! Live in the present! Ako na ngayon ang kasama
mo! Matutulungan kita kung iyon lang pala ang gusto mo sa kanya, 'yung tumutulong!
Magkasama na sila ngayon ni Jordan at wala ka nang magagawa roon!"
Tinabig niya ang mga kamay nito na nakahawak sa mga braso niya. He
grabbed her to pull her away from him.
Bumaba na ang tono nito. Her breathing ragged. "Can't you see? She
doesn't feel the same way as you do. She came here, displayed her relationship with
Jordan without even caring how awkward it will be for you... or how it might make
you feel..."
Nalungkot siya dahil may punto ang mga sinasabi ni Cheska. He did
not invite Bree yet there she was. Hindi rin naman niya maisip na may ginawa si
Jordan para pilitin ang babae dahil may bodyguard na ito na hindi isa sa mga tauhan
ni Jordan. Ibig sabihin, ligtas na ang dalaga at makakapagdesisyon nang hindi nai-
impluwensyahan ni Jordan.
He didn't know what to think. The feeling of getting mad beyond
insane was creeping through him. Hindi niya matanggap na sa kabilang silid lang ay
naglalampungan na si Bree at ang pinsan niya, harap-harapang pinapadama sa kanya na
unti-unti na silang na-involve.
And if ever, by miracle, Bree was doing this to get close to him,
the more he grew furious at the thought. Matalino si Bree. Kung alam ng babae na
nasa alanganing sitwasyon siya at gusto nitong tulungan, mas pipiliin nitong
lumayo. Hindi ang ganito na umaaligid at mas pinapahirapan ang kanyang kalooban.
"You can change everything," haplos ni Cheska sa kanyang mukha,
nakalapat ang dibdib sa kanyang dibdib. "Malinaw na sa iyo ang lahat ngayon, na
balewala ka na kay Bree... That she's out here to get any man that would spoil her.
If it wasn't you, then she goes after Jordan now. She's not worth your time. I hope
that now, you understand where all my anger for her is coming from..."

Naramdaman niya ang pagtingkayad nito, ang pagbigat ng katawan ng

babae na nakalapat sa kanya.
"Here I am," Cheska drew her face closer to him. "Hindi second
hand," titig nito sa kanyang mga labi. "Only yours. Can't be stolen away by
anybody..."
.
.
TUMINGIN-TINGIN SA PALIGID SI MARCO. At natiyempuhan ng binata ang paglingon
dito ni Greg. Sa tingin ni Marco, sumisimple ng obserbasyon ang gwardya sa kanya.
He looked at the closed door of the President's suite. Then at
Greg's side glance.
Lumagpas ang mga mata ni Marco rito at bumalik sa pinto.
"President!" masayang kaway ni Marco. "Ako si Marco! 'Yung nakipag-
selfie! Hi, Idol!"
Greg immediately turned away from him to greet the President.
Marco took that as a chance to be silent and sneak up behind him. Hindi na natuloy
ng PSG ang sasabihin nang biglang balyahin ni Marco si Greg mula sa likuran. Tamang
hand chop lang nito sa lalaki at tuluyang nawalan na ito ng malay.
Then there was silence in that hallway again.
Marco looked around.
The coast was clear.
He just shrugged and gave Greg a little kick to check if he's totally
unconscious.
"Mukhang tama nga ang advice niya, makakatulong din kung marunong
ako manahimik."
Yumuko si Marco para isampay si Greg sa balikat nito.
.
.
UMILING SI VIRGO. "I-I can't... I can't..." pigil niya sa sarili na
maging marahas at mainis dito. "Papaasahin lang kita sa wala kapag ginawa ko iyang
gusto mo."
"Virgo!" panlalaban nito dahil ayaw magpahila sa kanya palayo.
"Cheska, let go of me!" he grunted.
She slapped his arms and flung hers to embrace him.
"Virgo! Ako ang nandito! Use me!"
"I'm not!" galit at marahas na ang paghatak niya sa babae para
kumalas ng pagkakayakap sa kanya. "Bitaw! I don't want to hurt you!" Nailayo na
niya ito.
"Virgo!" balik sana sa kanya ng yakap ni Cheska pero naunahan niya
ito.
Napalakas ang tulak niya rito kaya muntikan nang bumagsak nang
mapaatras.
Umiiyak na nag-angat ito ng tingin sa kanya.
"You knew from the very start that you're just a cover up."
"She'll ruin you," Cheska angrily hissed, tears still wet her face.
"She already did tonight," pagdidilim ng anyo niya. "So I'll return
the favor," tiim-bagang niyang talikod sa babae.
"It'll be in vain! Babalik ka rin dito, Virgo dahil hindi ka
hahayaan ng mga bantay mo na makalapit sa kanya! Lalo na at magkasama sila ngayon
ni Jordan sa iisang kwarto! Sasaktan mo lang ang sarili mo kapag nadatnan mo sila!
You'll see how she just spread her legs to get fucked by any man available! You'll
regret turning away from me, Virgo!"
Nang tumahimik na ang babae, binuksan na niya ang pinto at lumabas
ng silid.
"Virgo!"
He shut the door.
At nagulat si Virgo nang makitang wala ang mga PSG roon.
Nakiramdam muna siya sa paligid. He was expecting at least one of them to
remain there, guarding him, making sure he would be monitored.
Pagkatapos, napunta sa pinto ng katabing silid ang kanyang paningin.
May bumukas na pinto kaya doon agad napunta ang mga mata ni Virgo.
Gulat na namilog ang mga mata ni Marco. He released a nervous laugh.
"President! Idol!" masaya nitong wika kahit parang nag-aalangan.
Kinontrol niya ang sarili.
"Si Bree? Boss mo siya, 'di ba?"
Tinuro nito ang pinto na katapat ng kwarto nito.
"Si Jordan, kasama pa rin kaya niya?"
"Umalis, President," nagtataka na ito.
Tinungo niya agad ang kwarto nila Jordan at kinatok iyon.
"President, sandali may sasabihin ako—"
"Wala akong oras makipag-selfie," anas nito bago binuksan ang pinto ng kwarto
nila Jordan para pumasok doon.

- - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - -

Chapter 58: Bree, Go!

MINADALI NI BREE ang pagligo. She was left with no choice

but to wear the bathrobe. Wala naman kasi siyang baong damit dahil hindi niya
napaghandaan ang pagi-stay-over sa hotel. At hindi na niya matagalan pa ang
pagsusuot sa Jessica Rabbit gown niya. Then she went out of her room. Kinatok niya
ang silid ni Marco, hindi siya nito pinagbubuksan.
Pero kapansin-pansin na wala nang mga PSG sa tapat ng silid ni
Virgo. Siguro may emergency kaya umalis ang mga ito. She didn't really know.
Nakaupo na siya ngayon sa harap ng dresser table, sinusuklay ang kaka-blow dry
lang na buhok. Mahaba ang buhok niya at nangalay siya agad dala marahil sa dami ng
pagod sa celebration ng birthday ni Virgo kaya medyo basa pa rin.
Kung anuman ang emergency na dinahilan ni Jordan kaya bigla itong
umalis, nagpapasalamat ng husto si Bree. Ibig sabihin, may oras pa siyang nalalabi
na ligtas mula sa lalaki. Sana matagalan ito sa emergency na iyon. Sana hindi na
makabalik pa si Jordan sa suite nila. Bree kept glancing at her phone on the
dresser table. Ni tawag o text niya kasi hindi rin sinasagot ni Marco. Medyo nag-
aalala na tuloy siya.
Then there was a knock on the door.
Kung si Jordan iyon, hindi siya kakatok, nilingon niya ang pinid na
pinto. Hindi ko rin naman nila-lock pa ang pinto. Baka biglaang may balikan si
Jordan, kung ano pa ang isipin kapag nakitang ni-lock-an ko siya ng pinto.
Binalik niya ang paningin sa salamin.
Si Marco kaya?
Tatayo na sana siya, but the door flung open. Mabigat ang paglapat
niyon pasara kaya napalingon siya.
Tumambad kay Bree ang pamilyar na bulto. He, in a confident height,
walked with the swagger of a man not worth messing with. His strides were slow, yet
precise. Kita ni Bree sa mukha ng lalaki ang pandidilim, ang pagtitiim ng mga
bagang nito ang mas nagpatapang sa hitsura nito.
"Oh," she intended to sound so disappointed as she returned her
eyes on the mirror. Tinuloy ni Bree ang pagsusuklay ng buhok. Pero totoo, mabilis
siyang umiwas ng tingin dahil sa sinisikil na matinding pagbundol ng kaba sa
kanyang dibdib. Even the pit of her stomach was on knots.
Hindi niya malaman kung paiiralin ang pagkainis, dahil kung
magagawan pala nito ng paraan na magsolo sila, bakit ngayon lang? Bakit kung kailan
siya na ang gumawa niyon para sa kanila para matanong ito noon kung ano na ang
estado nila? Kung saan nilinaw na ni Virgo na tapos na ang lahat sa pagitan nila?
Ewan. Bahala na.
Pero hindi. Hindi siya mapakali sa presensya nito. Nanunuot sa
kanya kung gaano kahirap dedmahin iyon. Sumisikdo sa bawat himaymay niya ang
pananabik na pinipilit sikilin ng lahat ng sama ng loob na mayroon siya para rito.
"Kamusta naman si Jordan?" anas nito. "Mas magaling ba kaysa sa
akin?"
"Naliligaw ka ng kwarto," malamig niyang sagot, panay ang suklay
kahit maayos na ang buhok.
"Ikaw," he sneered, "ang naliligaw ng kwarto. This is Jordan's."
"Then I supposed, naliligaw din si Cheska ng kwarto. Isn't the next
room the President's?" sumimple siya ng mataray na sulyap dito at nang sumalubong
sa kanya ang mabigat nitong titig, mas lalo siyang kinabahan. Binilisan ng kamay
niya ang pagsusuklay sa buhok.
"Bakit ka nandito? Aren't you supposed to be staying away from me?
From us? Pero ano ang ginagawa mo? You're here. You're looking for trouble."

Binaba niya ang suklay.

"You'll be safer if you're farther away from me. From us
Ferdinands. Alam mo iyon. You're not as stupid as other people think. I know you're
smart. You know what you are doing, Bree."
"Yes, I know," tindig niya para harapin ito. His challenging
triggered her rebellious heart. "Pero kayo ang lapit ng lapit sa akin, 'di ba? You
sent me an invitation, Mr. President! Your cousin talked me out of this just to
make sure I'll be here! Sa tingin mo ba, ginusto kong pumunta rito?" Nakatitig siya
sa mga mata nito kaya hindi namalayan ang paglapit ng lalaki. "Sa tingin mo, gusto
kong isipin mo na hinahabol-habol kita? Na desperada ako? Ganoon ba nakakalaki ng
confidence ang pagiging pangulo mo?"
"Confidence?" he hissed. "You call me big-headed when you just
blatantly shamed me on my own birthday party? How small I am? You're openly
insulting me for letting other women fool me, for having men who will put me down
if only I don't have money, for not preparing twenty years ago to let you know when
I still had the chance these past few months how I really feel for you?"
"Twenty years... how you feel for me," Bree could not process this.
"What are you talking about?"
"You know what I am talking about," he gritted, pulling her by the
arm to press against his body. Bree was subtly hurt, letting out a soft cry out of
reaction and not actual pain. Napatingala siya sa binata, sinalo ang pagbabagang
titig nito sa kanya. "You can't be so subtle to me, Bree. Your little woes are loud
cries to me. Your secret feelings for me are loud declarations of how much you love
me."
"Hindi!" hila niya pero mariing pinirmi siya ng mga kamay nito.
"Umamin ka na sa akin na mahal mo ako!" marahas nitong saad. "Hindi
mo pwedeng bawiin iyon ng basta-basta!"
"Bitawan mo ako! Nasasaktan ako!" pumiglas niya.
"Eh, ako? Ano ba ang ginawa mo sa akin? Binabawasan ko na nga ang
sakit na mararamdaman mo sa pagtataboy ko sa iyo! Lumabas man akong masamang tao sa
iyo, mas mahalagang makalayo ka sa akin! Ang hindi ka masaktan pa lalo! Pero ano
ang ginawa mo? Lumapit-lapit ka pa rito! Nagpadala ka sa pagyaya-yaya sa iyo ng
pinsan ko rito! Tapos ano? Magpapakama ka na rin sa kanya? Ha? Ha?" pagpupumilit
nito na gapusin siya sa kabila ng bawat pagtabig at panlalaban niya sa lalaki.
"At tuwang-tuwa ka pa!?" galit na dugtong nito. Napadaing na lang
siya nang halos pigain na nito ang mga braso niya. Muling bumangga ang dibdib niya
rito. "Tuwang-tuwa ka na pinagtitinginan ka ng mga lalaki sa party na ganoon ang
suot mo! Nakikisakay ka sa paglalaway nila sa iyo! I know you're not doing your
job! You're there to insult me! You're there to rub it to my face what I lost! You
want me to regret it not knowing that everyday I already do! I regret losing you,
Bree! I can't even accept it! I've waited for so many years just to lose you
again!"
Naiiyak na napailing-iling siya, nanghihina lang siya sa tuwing
nilalabanan si Virgo at mas nanliliit dahil sa mga binibitawan nitong mga salita.
She squirmed within his arms. Nagawa niyang tumalikod dito pero hinuli ng mga braso
nito ang bewang niya at yumapos sa kanya. Lumapat ang likuran niya sa dibdib nito.
A shudder slipped from her lips as his hand roughly cascaded from her throat down
to her breast. He squeezed before pushing her closer to him. Hinila siya nito,
halos kaladkarin bago hinarap sa kama. His arms released her, gave her a push that
made Bree fall on her stomach on the bed. She scrambled to get up but Virgo was
fast. Marahas na hinila siya nito patihaya. Nanlaban siya, humahampas ang mga kamay
sa braso at dibdib nito. Naiiyak na sinikap niyang bumangon pero mabilis itong
pumaimbabaw sa kanya, tumukod ang mga tuhod sa magkabilang gilid ng kanyang katawan
bago siya niyuko nito.

Lumipad ang palad niya sa pisngi nito. She had to get him off of her
because this closeness was familiar... this closeness was consuming her... this
closeness was undeniable and the back of her mind kept flashing warning signs about
it.
Umisa pa siya ng sampal dito bago sinalo ng lalaki ang pulsuhan
niya. Mariing humawak ito kaya nagpakawala siya ng nanghihinang daing.
"Ah!" iling at pikit niya nang maramdaman ang nananaway na
pagtampal nito sa kanyang pisngi.
"To answer your challenge earlier," he tightly grabbed her jaw to
make her face him, "yes," he drew his shadowed face closer to hers, "I'm already 43
but I can still stand to punish you."
Sinampal niya ito. Lumagitik ang pagtama ng kamay niya sa pisngi
nito pero hindi niyon napailing ang lalaki o nagpabitiw sa pagkakahawak nito sa
pangahan niya. Lalong nangalit ang namamasa nitong mga mata, lalong nagsalubong ang
mga kilay. He pulled a devilish smirk that timed with the dark spark in his eyes.
Bumitaw na si Virgo sa panyang pangahan. Humawak ang nalalabing
malaya nitong kamay sa malayang pulsuhan niya at tinulak siya padiin sa kama.
"Hindi! Huwag!" panlalaban niya rito nang sumuong para hulihin ang
kanyang mga labi.
Ginawa ni Bree ang lahat ng pag-iling. Kung parusa itong gagawin ng
lalaki sa kanya, hindi niya matatanggap. Hindi pwede. Kung hahayaan lang niya,
lalong madudurog ang puso niya. Lalo siyang mananabik dito kapag natapos na ito.
May mabubuhay na pag-asa sa puso niya na makakasama niya ulit sa hinaharap si Virgo
kahit hindi naman intensyon ng lalaki na maulit ito.
Bree could feel that he was doing this to make her run away from
him. To hide from being embarrassed by the fact that she surrendered her body to
him again, when she should not.
"Bakit hindi?" He lifted his head and smugly scoffed at her. "You
said I can punish you. We both know what you meant by that, Bree."
"Hindi! Ayoko!"
Her legs kicked and flailed, but suppressed by Virgo's weight and
discipline when it comes to staying still and hard to be taken over. Their fighting
made them bounce on the bed. Binabagsak siya ng lalaki sa kama ng paulit-ulit para
manatiling nakahiga roon. Umiiyak na napatingala siya, damang-dama ang mainit na
pagdausdos ng mga labi nito sa kanyang leeg. Kumiliti sa balat niya ang tuksong
pagdila nito sa kanya bago pinagtaasan ang kanyang mga kamay. He criss-crossed her
hands and pinned them with just one hand. His other hand began to tug her bathrobe
open.
She began heaving her breathing as his hand found her breast and
squeezed it tightly. Then the other one which made her moan. Nakagat niya ang pang-
ibabang labi, napahiya sa pag react ng ganoon... sa labis na relief at sarap na
hatid ng paglamas nito sa kanya. Ngayon, mas lalong ginanahan ang lalaki, hinatak
nito pabukas ang sariling roba at mainit na nilapat ang hubad na katawan sa kanya.
Bree winced and turned her head away from him. She let out a
pleasured shudder as his skin began to rub against hers.
Hindi pwede. Hindi maaari.
Naramdaman niya ang katigasan nito na hindi muna pumasok para humagod ng mariin
sa pagitan ng mga hita niya pataas sa puson.
Now her frustration grew. She could feel him so hard and yet, he was not yet
inside her. She was itching to feel his between her thighs already. With his cock
that hard, her pleasure was guaranteed. Pero pinagkakaitan siya niyon ng lalaki. He
was still not entering her.
At umangat na ang katawan nito para ibuka ang mga hita niya. She
pressed her legs together again which made him more mad.
Hindi pwede. Hindi maaari.

"Ibuka mo!" malakas na hatak nito na nagpadaing sa kanya at mabilis

na dumagan. "I don't have all the time, Bree. We don't have all the time. Jordan
will be here soon. I need you. Damn," he rubbed against her and moaned at how good
it felt, "I've been missing this too much, Bree." Piga nito sa dibdib niya, halik
at sipsip sa kanyang leeg. "Sobra-sobra na itong pagtitiis ko! Sobra-sobra na itong
ginagawa mo sa akin!"
She sucked in a breath as he grind against her. He grabbed her chin
and pushed a torrid kiss against her lips that muffled her soft cries.
Mainit ang pagdulas ng mga luha pababa sa bawat gilid ng kanyang
mukha.
Hindi pwede. Hindi maaari.
Mukhang hindi na niya talagang kayang tanggihan ang agresibong pagde-demand ng
marahas nitong paghalik. At nagtagumpay si Virgo sa pagpapapintig ng pananabik sa
kanyang katawan— sa kanyang puso at sa pagitan ng kanyang mga hita.
Bree shook and softened underneath him. She closed her eyes and
freely parted her lips.
Takot ang lumukob sa kanyang dibdib. Takot na ang pagsagpang niya
sa katiting na pag-asa na nabuhay sa kanyang dibdib ay mauuwi rin sa wala.
Pero siguro nga tama lang na hablutin niya ang bawat pagkakataon na
maipagkakaloob sa kanya para makalapit ng ganito si Virgo.
Hindi ba ang sabi ni Manager Ken, hindi magbibigay ang Diyos ng
pagkakataon na magiging huli na para iparamdam sa isang tao kung ano ang
nararamdaman mo?
Kung hanggang dito lang ang magagawa niya para maramdaman ni Virgo
ang nararamdaman niya, then why not?
Why not?
But it hurts.
But why should it hurt her? Hindi dapat na nag-aasam ng kapalit
kapag nagmamahal, 'di ba? Kusang loob mo iyon na dapat ibigay o iparamdam. Kung
tatanggapin niya, eh 'di ayos. Kung susuklian, mas ayos. Kung hindi naman, ayos
lang din, 'di ba?
Dahil ganoon ang pagmamahal.
Tears warmly cascaded down her cheeks.
As their kiss deepened, it turned from torrid to a harmonious
sensual exchange. Nagkusa siya sa pakikisabay, sa pakikipaghalikan dito. Tila iisa
ang galaw ng kanilang ulo para mabigay ang halik na tumutugma sa kalakip na
pananabik na mayroon ang bawat isa.
His hand smoothly caressed the side of her jaw, lifting her face up
before Virgo entered his tongue to feel the walls of her mouth, then stroke her
tongue. Dahan-dahang umatras ang lalaki kaya inipit niya ng mga labi ang dila nito.
She sucked him so good he was breathless as they parted. Soft pants escaped from
their lips.
Now that Virgo got her permission, he was ready to take this moment
further.
Hinubad na nito ng tuluyan ang bathrobe bago ang sa kanya. Mainit
na pumasada sa hubad niyang katawan ang mga mata nito. Nakita niya ang paghaplos ng
awa sa mukha nito nang masilayang luhaan siya. Tila pumiga iyon sa puso ng lalaki
kaya walang anu-anong pinadapa siya nito.
His hand massaged her body as he positioned to embrace her from
behind.
Nakalapat lang ang pisngi ni Bree sa kama.
Alam niyang pinadapa siya ng lalaki dahil ayaw nitong makita ang
pagluha niya.
Ura-uradang pumasok ito sa kanya.
"A-Ah—"
At sumagad na siyang nagpaliyad sa kanya.
"Ah!"

With Bree's head lifted, Virgo swept her hair to the side and caged
her in his arms. At tuloy-tuloy na siya nitong binayo.
"V-Virgo!" iyak niya, makaawa niya pero hindi bumagal ang lalaki.
Yumanig ang kamang pinapatungan niya. Bayolenteng umurong-sulong ang ulo niya.
There was no rock music but she was head banging and screaming like a fan in a
concert crowd until she drooled.
Mas binilisan pa nito hanggang sa basa na sila, nanlalagkit, at
pumipintig ang mga muscle. Her weak hands tried to press against the bed to prop
her up, but Virgo pushed her down to stay low on the bed. He rocked back and forth,
plowing her deliberately with scratches that only intensified her itch for him.
Humugot ito. She remained lying face down as Virgo bent her knee to
prop her in a slightly sideward position. He held her arm tightly. At napalakas ang
ungol niya sa sarap ng posisyon na iyon. Virgo pushed his cock in and began
thrusting. Inihilig pa nito ang ari para makaskas siya sa bawat anggulo bago tinaas
ang naka-bend niyang binti para isandal sa dibdib nito. He made quick thrusts
before pushing in deep all of a sudden.
"Ah!"
At mas diniin pa nito. Then he circled his hips against hers.
Hay, ang sarap.
Lalo siyang namasa at nag-init at nangati para rito.
Mariing napapikit si Bree, pinipigilan ang mapasigaw, tuloy-tuloy
ang panunulas ng mga ungol niya at paghahabol ng hininga. Binaba na nito ang binti
niya. Muling umulos ng umulos ang lalaki, parang wala nang katapusan. Mariing
humagod ang mga kamay nito sa kanyang puwitan, sumingit sa ilalim ng katawan niya
para pumiga sa mga dibdib at sa pagitan ng mga hita para humagod sa hiwa niya. He
poked her clit and stroked and flicked until she pulsed and grew more needy.
So needy she kept begging him.
"Faster... faster.. Virgo..."
At sa wakas, pinatihaya na siya nito.
Umibabaw ito at muli siyang binayo ng binayo. His hips slammed
against hers, a measure of how deep he could get when challenged, when enraged,
when jealous, when deprived of the sex he needed from her.
Nanlalambot na tinanggap niya iyon, mga ungol at pag-iyak ang tugon
sa binibigay nitong delubyo ng mga bayo sa kanya. And her breathing shallowed like
an asthma attack as he began to penetrate deeper, his balls slapping under her ass.
Bree shuddered and slicked with sweat, her hips ached at every different angle that
Virgo tried on her.
 At nung mas binilisan pa nito, sumikdo ang kiliti sa kanyang puson.
Her orgasm was approaching closer. Virgo gave her a look so dark and intense and
open-mouthed anticipated for her to come as his thrusts gained speed.
Manginig-nginig na nagpakawala siya ng sigaw.
He pulled back and allowed her to shake.
"Oh... oh... oh..." bagsak ng mga kamay niyang nakayakap kanina rito,
nanlulupaypay na sinalo siya ng mga braso ntong nakayakap sa kanya.
He smirked at her before pushing his dick in again.
"V-Virgo!" iyak niya.
He just grunted, a reply from him that meant he was not going to
take her request to stop.
As if she would want him to stop.
She like how relentless he is. He didn't want to stop.
She came and he should too.
"Ah! Ah!" diin ng mga kuko niya sa braso nito.
He embraced her, sunk his face at the side of her neck and kept on
slamming in with all his force. She trembled and shook. The orgasm made her head
ache. Patuloy ang pagpintig ng puson niya at namimintig na rin ang ulo niya sa
sobra-sobrang orgasm. Nanlalambot na bumigay ang katawan niya, naghahabol siya ng
hininga ngunit ayaw niya... ayaw niyang tumigil si Virgo.
Ayaw niyang matapos ito kahit bumigay na ang katawan niya at sumuko
na lang sa ligaya na hatid ng pagniniig nilang dalawa.
She could feel her bliss trickling in, his hard cock sliding in,
poking then pressing her deepest spot like a button then, pulling out— moist from
her wetness, slick with his own juice.
Humihingal na nag-angat ito ng tingin sa kanya, nangingintab sa
pawis, naninikit ang basang hibla ng mga buhok sa noo at gilid ng mukha. Mayabang
na pinagmasdan ng lalaki kung ano ang dinulot nitong pagod at sarap sa kanyang
mukha.
"Nasarapan ka ba?" hawak nito sa baba niya.
"O-Oo..." hingal niya. "Oo..."
"Then, smile," he smirked before his jaws dropped open.
Gumusot sa pag-aalala ang kanyang mukha, nanatiling namumungay ang
mga mata, "V-Virgo, a-ano'ng—"
She gasped as he throbbed out his hot cum to slide in and fill her.
His liquid hotly trickled and tickled her walls as they thickly slid inside her,
coating her pulsing inner muscles.
Bree softly whimpered and panted while Virgo watched, open-mouthed
as his other hand assisted his cock to jack off some more.
She couldn't, can't he understand? Because once again, she just
showed how weak she had been for letting this happen.
At saka lang nila narinig ang kanina pang pagkatok sa pinto.
"Bwisit," anas ng lalaki na sinuklay paitaas ang mga hibla ng buhok
na bumagsak sa noo nito. He pulled out and finished by releasing some drops on her
belly. Bree's eyes were on his hand, jacking his slick, squirting hell of a cock
that ripped her thoroughly minutes ago.
At mabilis nitong sinuot ang roba para sumilip sa eyehole ng pinto.
His jaws tensed as he stepped outside the room.
Bree lifted her hands to her face and let her tears stream out of
her eyes. Her lips shuddered, her voice wavering as she tried to control her sobs
from getting too loud.
Tryingto fight the one you love was a no-winning streak no matter
what strategy sheuses.

- - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - -

Chapter 59: Free Virgo

 BAGO LUMABAS NG SILID, nakita ni Virgo sa eyehole ng pinto
na nakasilip doon ang isa sa kanyang mga PSG— ang mismong lalaki na inutusan niyang
bumili ng pampatagal na mga tableta. Iritado niyang binuksan ang pinto, nag-iisip
kung paano malulusutan ang kahaharaping gulo. Tiyak niya na magre-report din ang
lalaki kay Jordan.
Natatakot siya sa kung ano ang maaaring gawin ng pinsan kay Bree
kapag nabalitaan ito. Nagagalit na rin siya kahit wala pa itong ginagawa sa babae.
This should be the best time to talk to Bree. After sex, she was
absolutely feeling tired and had no choice but to listen to him. Hindi tulad kanina
na away ang hanap nito. He had been keeping an eye on her for years at hindi
nakaligtas sa kaalaman niya ang mga gulo at away na pinapasukan ng dalaga. Alam
niya na gagawa at gagawa ito ng paraan para kontrahin siya tulad ng ginagawa nito
kay Krista. Kaya nga nagtagal ng taon ang away ng dalawa, hindi ba? Dahil alam ni
Virgo na kapag sa tingin ni Bree ay wala itong ginagawang masama, she would not let
her enemy convince her otherwise— nor let them talk too.
Yet, although he could keep the door locked, walk back to Bree and
explain, he chose not to. Sa oras na malaman ni Bree ang sitwasyon niya, lalong
hindi lalayo ang dalaga. Lalo lang ito makikisali sa gulo, at iyon ang ayaw niyang
mangyari.
He just wanted her far from him... and safe.
And let him handle this by himself.
Pagbukas niya ng pinto, hindi na naapuhap pa ni Virgo ang
sasabihin.
Lumagpas sa lalaki ang tingin niya at nasilayan ang dahan-dahang
paglapit ni Marco mula sa likuran nito. Bihis na ang lalaki ng itim nitong pantalon
at polo.
"Presidente," bati naman sa kanya ng PSG, "paanong nandito kayo sa
kwarto ni Boss—"
The man let out a grunt before he dropped after Marco's strong blow
at the side of his head.
Tumalim ang mga mata niya rito, naging alerto ang nakakuyom na mga
kamao.
"Ano ang ginawa mo sa kanya?" anas ni Virgo rito.
Puno na ng kaseryosohan ang mukha nito. Iba'ng iba doon sa lalaking
masigla kung makabati at gusto ng selfie.
"Baka may makakita sa atin dito, Presidente," mababa nitong sagot.
"Ang mabuti pa, sa loob ng silid ko natin ito pag-usapan."
Lumipat ang mga mata niya sa nakabulagta nang gwardiya.
Pinanood ni Virgo ang pagbuhat ni Marco sa lalaki at dinala iyon sa
silid nito na katapat lang ng suite nila Jordan. Hindi na siya nagtaka nang makita
sa carpeted na sahig niyon na nakadapa rin si Greg. No wonder no one was left there
to guard him.
"Ako nga pala si Marco Meneses," harap sa kanya ng binata nang
maibaba ang PSG na buhat sa tabi ni Greg sa sahig. "Isa sa mga tauhan ng Buenos
Mafios."
Nagbalik kay Virgo ang lahat, lalo na ang tila pagpapasaring ng
binata noong nag-selfie sila na taga-Good Hands Security Agency ito.
"Tulad ng hinabilin mo sa Big Boss, nung i-hire ako ng Manager ni
Miss Bree, heto at sinimulan ko na ang pagsunod sa mga instruksyon."
"Kung ganoon, bakit dinala mo siya rito?" he hissed. "Nilalapit mo
sa peligro si Bree!"
"Mainam na rin na makita mong umuusad na ang mga plano, Presidente.
Ang bawat tawag kasi namin, dumadaan pa kay Jordan. Mukhang kahit cellphone mo,
hindi mo maitago sa kanya. Kaya hinayaan ko siyang pumunta rito, para na rin
makalapit ako sa iyo."
 "I am not going to lie, they planned this very well," kalma na niya.
"I can't believe I am being a hostage here. Thank you for taking this risk just to
inform me. Pero sa susunod, huwag na huwag mo na ulit gagamitin si Bree at ilalagay
ang kaligtasan niya sa malaking risk!"
Nanahimik na lang si Marco, senyales na noted na ng binata ang mga
sinabi niya.
"And I did not imagine myself being affiliated with your mafia.
Iniwasan ko pero..." napaiwas na lang siya ng tingin.
Tumaas ang sulok ng labi ni Marco. "Pero wala ka nang choice."
Hindi siya nakaimik.
"Nakikita kong gusto niyo hong umiba ng landas."
Napalingon siya sa binata dahil sa mga sinabi nito.
"Ayaw mong tumulad sa Dating Pangulo, at isa sa mga ayaw mong
tularan ay ang pakikipagtrabaho niya sa mafia."
Napatiim-bagang siya.
"Bakit ba ayaw mo? Kami naman ang nanigurado sa kaligtasan ng ama
mo."
"Dahil labag sa batas ang ginagawa ninyo," sa wakas ay sagot niya.
"At iba ang panahon niya sa panahon ko. Nung panahon niya, kinailangan niya kayo—"
"At kailangan mo rin kami ngayon."
Tama ito.
"Bantayan mo ng mabuti si Bree," utos niya rito, "at huwag na huwag mo nang
uulitin ito... na hayaan siyang makalapit sa amin. Ni wala akong ideya kung ano ang
maiisip na gawin ni Jordan sa kanya, lalo na ngayon at silang dalawa lang ang
naiwan sa kwartong iyon."
"Alam ni Miss Bree kung ano ang gusto niya. At nandito na ako para sumaklolo sa
oras na kailanganin niya ng tulong. Hindi ba dapat, mas naniniwala ka sa kanya? Na
hindi niya hahayaan si Jordan na magawa kung ano ang gusto niya kay Miss Bree?"
"May ideya ka naman siguro kung para saan ang pagpunta niya rito! Nalason ni
Jordan ang utak niya na pumunta rito para pasaringan ako, para lalo akong kamuhian!
At paano kung hindi niya makaya si Jordan? I know she's strong, but she's still a
woman, Marco! Jordan can hurt her badly if he wants to! Hindi ko iri-risk na
mangyari iyon!"
"Look, President, let's make this easier," Marco shrugged. "Kayang ma-
accommodate ng Buenos Mafios ang pagtatago ninyo ni Miss Bree. You can explain
everything to her, be alright and be together. Just give us the order and we'll
arrange it for you, Sir."
"Pangulo ako ng bansang ito, hindi pwedeng basta-basta na lang akong mawala at
magtago. May ideya ka naman siguro sa mga pwedeng gawin ni Jordan. Pwede siyang
mag-cause ng mass hysteria sa pag-a-announce na nawawala ang Presidente, may
kumidnap sa Presidente... maaalarma ang militar, hahanapin nila ako at ipapalabas
sa mga balita at kung si Bree ang kasama ko, madadamay siya... ang pangalan niya at
reputasyon. Iisipin ng mga tao na masamang impluwensya siya sa akin, na siya ang
nagsulsol sa akin na maging pabaya sa trabaho."
Napatitig muna si Virgo sa mga PSG na nakahiga sa sahig at wala pa ring malay.
Then he faced Marco who stood by the door.
"Ang magagawa ko ngayon para sa babaeng mahal ko ay protektahan siya at itago.
At kung kailangan kong maglihim sa kanya, magtitiis ako, para lang lumayo siya sa
akin, at masigurado na ligtas siya."
"Hindi sa pakikialam, Presidente, pero hindi ba mas maganda na alam niya ang
tunay mong sitwasyon?"
"I know Bree," he sadly sighed. "Once she finds out the truth, she'll move
heaven and earth to help me out."

"Nandito na naman ako, Sir. Kung magtangka siyang makigulo,

kami nang mga Buenos Mafios ang bahala sa kanya."
 He gave Marco a stare. Sinusukat niya kung gaano katotoo ang tila pinapangako
nito sa kanya.
"Then I'll talk to Bree," suko niya sa wakas.
Sumilip muna sila sa labas bago lumabas si Virgo at dali-daling pumasok sa
kwarto ni Bree. Pero wala na roon ang babae.
Kinabahan siya.
Nagmamadaling lumabas si Virgo at tumanaw sa hallway. Walang katao-tao.
Binalikan niya si Marco.
"Marco, si Bree—"
"Look," turo nito sa bukas na TV.
Nasa kalagitnaan na ng pagsasalita ang reporter.
Ayon sa spokesperson ng Pangulo na si Jordan Ferdinand, kasalukuyan
nang ginagawan ng aksyon ang paghahanap sa dinakip na First Family.
He wildly turned to Marco. A sly smile crept on his face.
"Huwag kang mag-alala, nasa mabuti silang kamay."
"Si Bree—" pagsidhi ng pag-aalala ni Virgo, "—wala na siya sa kwarto."
"Ano?"
Halos lumipad sila para balikan ang kwarto ni Jordan. Naghalughog
sila roon.
"Paano'ng umalis si Miss Bree?" tensyonado na si Marco pagkalabas
nito ng banyo. "Ano ang nangyari?"
At tsinek nito ang cellphone. He threw an accusing look at him.
"Hindi lang niya ako kinulit simula nung pumasok ka sa kwarto niya.
Ano ang nangyari? May sinabi ka ba sa kanya?"
"Lumabas na lang tayo para hanapin siya."
"Na ganyan ang suot mo?" tukoy ni Marco sa kanyang bathrobe.
"Ano naman?"
"Ang mabuti pa, idetalye mo na lang sa akin kung ano ang nangyari."
"You wouldn't want me to detail what happened to us in this room,"
he hissed then headed to the door. "I'll get dressed. Kailangan, pagkalabas ko,
nakaabang ka na at ang kotse mo!"
Pumalatak ito ng malutong na mura. "Magtatanong lang muna ako sa
receptionist. Baka pumunta siya sa isa sa mga restaurants o facilities ng hotel.
Susubukan ko ring tawagan si Miss Bree."
Pagkalabas, naghiwalay na sila ng landas. Bago pa mahawakan ni
Virgo ang door knob, naalala niyang nasa silid si Cheska. Tiyak na matatagalan siya
kung bubungaran na naman ng babae ng pagda-drama.
He sighed and headed back to Marco's room.
Nagpalipat-lipat sa mga PSG ang tingin niya.
He took off Greg's clothes. Iyon ang susuotin niya.
.
.
HABANG NAGHAHANAP KAY BREE, inalala ni Marco ang naging progreso ng kanilang
trabaho bilang in-assign na mga Mafioso ng Buenos Mafios para umalalay sa
Presidente.
First step— secure Bree Capri.
Second step— inform the President.
Third step— secure the First Family.

This is how it happened:

Nagpaalam si Marco kay Bree na kukunin lang ang mga gamit nito sa kotse. Dahil
nag-presenta si Jordan na magbibigay ng silid para kay Bree, 'yung hindi magagamit
nila Laila, nakita iyon ng Mafioso na oportunidad para gawin ang mga plano para
matulungan ang Presidente.
Sumimple si Marco ng pagbuntot kina Laila. Siyang hinto ng isa sa
mga ito sa paglalakad para tapunan siya ng matalim na tingin. Hindi napansin iyon
ng ginang at ng binata nitong anak.
 Marco stepped back as the girl faced him. Ang babaeng kilala niya
sa pangalang Libra—ang bunsong kapatid ni Virgo na hindi nalalayo ang edad sa
kanya.
"Are you tailing us?" mataray nitong kompronta sa kanya.
"Sorry, Ma'am, nasa basement parking din po 'yung kotse ng amo ko,"
kunwari ay nahihiya niyang tawa habang may dinudukot sa chest pocket ng polo nito.
Hindi ito kumbinsido. "Then quit staring," at pumihit na ang dalaga
para habulin at sabayan ang nanay at kuya nito, pero mabilis na hinagilap ni Marco
ang braso nito.
Napaatras ang babae at nilapat niya ang kamay sa likuran nito para
hindi bumangga sa kanya.
She immediately broke away from his other arm. Umirap at lumayo na.
Marco let out a sigh of relief. That was damn close. At paano naman
siya nahalata ng babaeng iyon na nagmamatyag sa mga ito kung hindi napapatingin sa
kanya? And how did he not notice if she was looking at him, by the way?
Bahala na. Ang importante, nadikitan niya ang babae ng GPS chip sa
likuran nito.
Hindi muna siya sumunod sa mga ito. Naisip ni Marco na unahan na
lang ang mga Ferdinand. Ginamit niya ang hagdan ng hotel para tunguhin ang basement
parking. Tinanaw niya ang sasakyan nila Laila at sumimple ng tago likod ng isa sa
mga kotse. Masyadong malayo kasi sa pinaradahan ng mga ito ang kotse nila ni Bree.
Then, Marco pulled out a phone to call his brothers. It was a
conference call where all of them could hear each other talk.
"Paalis na ang pamilya nila Madam Laila," seryosong saad ni
Marco,"manggagaling ang sasakyan sa basement parking." At dinetalye ni Marco ang
maikling description ng sasakyan at numero sa plaka niyon. "Apat sila sa sasakyan.
Ang driver, si Madam Laila, ang binata niyang anak na si Sir Leo, at ang bunso na
si Ma'am Libra. Kakailanganin niyo ng marami-raming kasama sa pagharang sa sasakyan
nila. Hindi ko pa confirmed kung may mga armas sila."
Pag-aaralan na namin ang mapa kung saan sila madaling
mahaharang,sagot ng isa sa kanila sa kanya.
"Tapos, kinabit ko sa isa sa kanila ang GPS number 13. Pagkababa ko
nitong phone, gagamitin ko ang app natin para i-activate ang GPS at madalian kayo
sa pagtrack sa ruta nila."
Ayos, wika ng isa sa mga ito.
"Pakibilisan," at natahimik siya nang dumaan ang kotse sa kanyang
harapan. "Habang wala pa ang mga tauhan ni Jordan para bumuntot sa sasakyan nila."
Hindi mo ba kami kakailanganin diyan, Marco?
"Hindi pa. Pakibalitaan na lang ako."
At iyon nga ang ginawa ng mga kasamahan ni Marco na tauhan din ng
Buenos Mafios. They immediately assessed the map of the place and assigned each
other on streets where they can wait for the car of the First Family.

Sinadya nila na dumaan sa magkaibang kalsada. Dalawang kotse ang

humarang sa sasakyan ng mga Ferdinand. Mabilis na umapak ang driver sa preno ng
kotse nang biglang sumulpot ang headlights ng mga kotse na mula sa kaliwa at kanan
ng intersection na iyon kung saan magkakatabi at matayog ang mga gusali. Wala ring
mga stoplight dahil hindi naman ganoon kapubliko ang daanan.
Inakala ng driver na haharang ang dalawang kotse sa kanila kaya
nag-preno, pero bago pa makalagpas sa dulo ng pinagmulang intersection ng mga ito,
nagsipag-hintuan ang mga kotse.
Nag-tatakang sumilip si Laila. "What's going on?"
At mula sa dalawang kotse, bumaba ang mga armadong lalaki na
nakaitim.
Pinalibutan ng mga ito ang kotse at binuksan ang sa driver's seat.
Tinutukan nito ng baril ang driver at kinaladkad palabas ng sasakyan para palitan
ito. Then he pointed his gun at the family.
 "Huwag kayong magtatangkang manlaban para walang masaktan!"
Matapang ang titig ni Leo dito. It seemed that at the back of his
mind, he was already boiling with fury and plotting on how to save themselves.
Namasa naman ang mga mata ni Libra habang palipat-lipat ang tingin mula sa nasa
driver's seat hanggang sa lalaking armado na umupo sa tabi nito. May dalawa pang
pumasok para tabihan siya at si Leo. Nanatiling nakaupo sa gitna si Laila, kalmado
ngunit makikita sa mukha na hindi nagugustuhan ang mga pangyayari.
At nasaktuhan ng sasakyan ng mga tauhan ni Jordan ang ganoong
scenario kaya nagkapalitan ng putukan ng baril.
Napasigaw ang mga babae. Niyakap agad ni Laila si Libra na tinakpan
ang sariling mga tainga. Sinubukan ni Leo na manlaban sa katabi nitong lalaki,
naniko pa ngunit binitawan ito kaagad nang tutukan nung nasa shotgun seat.
Dinagukan tuloy ito ng katabing lalaki para mapayuko. Tumama ang ilang bala sa
salamin sa likuran ng kotse kaya nag-crack iyon.
Siyang apak ng isang Mafioso sa gas para paharurutin ang sasakyan.
"Sumakay na kayo!"galit na utos ng isa sa mga tauhan ni Jordan na
nasa likuran lang ng manibela.
Pero hindi iyon magawa kaagad ng mga pobreng lalaki dahil
nakikipagpalitan ang naiwang mga Mafioso ng bala sa mga ito. Ilan na ang bumulagta,
at natatakot sila dahil malakas ang loob ng mga taga-Buenos Mafios. Hindi matitinag
at lumalapit pa sa mga tauhan ni Jordan para siguraduhing patay ang kauuwian ng mga
ito kapag nabaril at hindi lang basta sugatan.
Nang makakuha ng tip sa mga kasamahan na nakuha na ng mga nito ang
mga Ferdinand, sigurado na si Marco na dadalhin ang mga ito sa headquarters ng
Buenos Mafios. Mapapaliwanagan na rin ito kung ano ba talaga ang tunay na
nangyayari.
Nilisan ng binata ang receptionist nang mapag-alaman mula sa mga
ito na nakita ang paglabas ni Bree ng hotel.
"Hay," napapailing na layo ni Marco bago kinapkap ang earpiece sa
chest pocket para suotin iyon. Hinubad lang naman iyon ni Marco kanina para hindi
makahalata ang mga PSG ni Virgo. Dahil sa trim kasi ng buhok nito, kitang-kita
iyon. He wanted to appear relaxed and not focused on his job or still doing his job
when talking to Greg. Kaya nga kinapalan na rin ni Marco ang mukha na magpakita
rito nang naka-shirt at boxers lang.
Nang masuot ang earpiece, may pinindot itong buton niyon.
Umaasa si Marco suot pa rin ni Bree ang binigay niyang mga hikaw.
Those would serve as his source of the sounds that surrounds Bree, or any idea on
what she's saying and who she was talking to.

.
.
BAKA HINDI PALABASIN SI BREE ng hotel kung bathrobe ang suot, kaya naman
tiniyaga niya ang lamig suot ang Jessica Rabbit gown habang naglalakad sa tahimik
na kalsada palayo sa building nang nakapaa. Bitbit niya ang pouch at high heels.
How she wished she could drive a car, but she never managed to
afford one, so how would she ever learn? Kaya heto tuloy siya ngayon at naglalakad.
Dahil hindi rin naman siya pinagbubuksan ni Marco ng pinto o sinasagot ang mga text
niya, hindi na rin nag-abala pa si Bree na ma-contact ito.
At may sa makulit din ang isang iyon. May pagka-mausisa, kaya
mabuti pa nga ang ganito na mag-isa lang siya.
Naglalakad.
Niyakap niya saglit ang sarili. Medyo nanginig sa malamig na ihip
ng hangin. Mabagal ang mga hakbang niya dahil sa sobrang pananakit ng katawan, lalo
na ang balakang niya. Mapait na napangiti siya bago tiningala ang langit.
Abuhin ang mga ulap, malabo ang langit. Tila nagbabadya na
magpapaulan ito kapag nabigatan sa dala-dalang tubig.
Parang sa ganito lang din nag-umpisa ang lahat— katatapos lang noon
ng isang birthday party, she got into trouble, kaya heto at maglalakad siya pauwi.
Parang ganito lang din noon ang kalangitan— malungkot, malabo, nagbabanta na
magbabagsak ng patak ng ulan.
Ngayon nauunawaan na ni Bree kung bakit dumoble ang lungkot na
nadarama niya nang mapansin ang panahon at kung gaano kapareho ang scenario na ito
sa gabing una silang nagkita ni Virgo. Siguro totoo nga ang sabi nila na nauulit
ang mga nangyari noon para itama sa ikalawang pagkakataon.
At mukhang ito na nga ang pagtatama na dapat niyang gawin, ang
maglakad pauwi nang hindi matitiyempuhan ng sasakyan ni Virgo. That this time, she
would not be offered a ride home.
Yumuko siya at pinagpatuloy ang paglalakad.
Nahagip ng peripheral vision niya ang pag-unat ng liwanag ng
headlights patungo sa kanyang direksyon.
Hinanda niya ang hawak na high heels. Kung may bastos na makaisip
na i-pick siya, babatuhin niya agad ng sapatos.
"Ma'am!" nag-aalalang tawag sa kanya ni Marco nang malingunan niya.
Her smile was soft and weak, at the verge of crying.
"M-Marco..." she mouthed, halos walang boses na lumabas sa kanyang
bibig.
"Bakit kayo naglalakad?" nakasilip pa rin ito sa bintana ng kotse.
Napayuko siya para ihanda ang sarili bago sinalubong ang tingin
nito. Bree didn't want to cry in front of him. Ayaw niyang maawa ito. Ayaw niya
ring idamay ang binata sa mga drama sa buhay niya. She felt that the right thing to
do was to pretend she was alright.
"Ikaw kasi eh," medyo biro niya kahit wala sa loob na magbibibiro.
"Hindi mo sinasagot ang mga text ko. Hindi mo rin ako pinagbubuksan ng pinto." She
forced a smile.
Tila nalungkot ito. "Sumakay na po kayo sa kotse, Ma'am."
Tinungo ni Bree ang pinto sa backseat at binuksan iyon. She threw
her things in and immediately got seated before closing the door.
May nahagip ang paningin niya pero hindi iyon pinansin. Kaya lang,
nung kakausapin na niya si Marco, nalingunan ni Bree ang katabi sa upuang iyon.
Si Virgo.
At nasa kandungan ng lalaki ang initsa niyang mga sapatos at pouch.
"Ano'ng ginagawa mo rito?" hilakbot niya at hindi na nasabi pa ang
susunod na mga tanong nang maramdaman ang pag-andar ng sasakyan. "Marco! Bakit
nandito siya?"
"Bree," napapitlag siya nang hawakan ni Virgo sa mga braso, "let me
explain."
Umiling siya. "Hindi... Hindi mo na ako kailangang paliwanagan
pa..."
His smile was understanding, the smile that never failed to melt
her heart as his hands reached for her arms. Gusto na naman niyang maluha,
naguguluhan na siya kung bakit biglang nagbago ang takbo ng mga pangyayari... bakit
biglaang ganito na ang mood ng lalaki... Hindi ba galit ito sa kanya? Sobrang
napikon dahil napaka-effective ng pang-iinis na ginawa niya rito sa mismong
birthday party nito?
"Ano pa ba ang kailangan mo sa akin? I get your message, okay?!
Lalayo na ako!"
Bree wanted to look away, but something in Virgo's stare demand her
full attention...
Nakaabang ang naluluhang mga mata ni Bree sa isasagot ng binata.
Lalong nabasag ang puso niya nang maramdaman ang pagdulas ng mga
kamay nito, lumuwag para bitawan siya.
"I'm sorry—"
Pinigilan niya ang sarili na masampal ito.
Sorry?
That's it?
Sorry?
 Sorry...
Out of all the number of people who wronged her, even Krista never
managed to say sorry.
Bree never put that much importance to it before. Hindi naman kasi
lahat ng tao na nagsasabi ng sorry talagang sinesero doon.
Pero si Virgo... parang hinahati-hati ang puso niya habang
nakatitig sa mga mata nito.
Atdoon na nagsimula ang binata sa pagpapaliwanag sa kanya kung ano
ba talaga angnangyari.

.
.
.
***
AN
Hello and happy Saturday! <3 <3 <3
Maaga kong ipo-post itong new 3 chapters (today's UD) for #SLIDE para
pagsusulat na lang ang gawin ko this whole Saturday, tapos post ng UD sa Sunday! <3
Things are starting to get better! Enjoy reading everyone! <3 :*
With Love,
ANAxoxo

- - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - -

Chapter 60: Chess

SA WAKAS, PINAPASOK na si Jordan at ang mga tauhan nito sa

office room ng Big Boss ng Buenos Mafios. Ilang oras din silang ini-hold ng mga ito
dahil wala pa sanang balak na makipagkita sa kanila ang taong pakay sa pagbisita
roon.
They were welcomed by a man in black suit, seated on his swivel
chair. Shadows fell across his grave face.
"Take a seat," wika nito.
"Hindi," bunganga kaagad ni Jordan. "Dahil wala akong balak
magpaligoy-ligoy pa sa iyo. Alam ko na may kinalaman ka sa pagkawala nila Tita
Laila. Gawain ng mga tauhan mo ang pagpapatumba ng ganoon sa mga tao ko! Kaya kung
tinatago mo dito sila Tita, pakawalan mo sila! Ngayon din!"
"Iyan naman pala ang agenda mo, hindi mo na sana inaksaya pa ang
oras natin, Jordan," he devilishly grinned and leaned his back on the chair, "dahil
alam mo naman siguro na hindi ko gagawin iyang pinapagawa mo sa akin."
"Hindi mo yata kilala kung sino itong kausap mo?" mayabang na
patungkol ni Jordan sa sarili. "Ako si Jordan Ferdinand. Isa akong Ferdinand," diin
nito. Yet the Mafia Boss remained relaxed and unimpressed. "Magkano ba ang
kailangan mo?" anas ng binata. "Ipagpipilitan mo pa rin ba na ipasok bilang PSG ang
mga tauhan mo? Kung hindi ka lang makikialam, walang makakaalam sa inyo. Pero dahil
ginagalit niyo ako, baka ipa-press ko na rin na kayo ang may kagagawan nito!"
"Para ano, Jordan?" mas naa-amuse ang Big Boss kay Jordan kaysa sa
matakot. "Para madikit ang pamilya ninyo sa mafia? Tapos ano? Mauungkat na involved
kayo sa amin noon pa at masira ang pangalan ninyo?"
Gigil na nagtimpi si Jordan. Halata namang walang maisagot sa
sinabi ni Zoref. Hindi nito naiintindihan ang prinsipyo ng mga lalaking tulad ni
Virgo... o Zoref, na mas masahol ang asong tahimik kung ikukumpara sa palakahol.
Kung sino nga raw ang tahimik ay ang mas delikado at nangangagat.
"Look, Jordan," he scoffed, "we're a mafia organization, not a lost
and found department. Kung may gusto kang ipahanap na nawawalang mga tao, gamitin
mo ang resources ninyo... ng gobyerno na hawak ninyo. O baka naman nandito ka dahil
aminado ka na masyadong ma-proseso at mabagal ang pinapamahalaan ninyong sistema?"
 "Alam ko na kagagawan niyo ito," tukod ng mga kamay ni Jordan sa
desk. "Kaya ilabas ninyo sila Tita Laila!"
Nakakakilabot ang ngisi ni Zoref dito. "Pagsalitaan mo pa ako ulit
ng ganyan at wala sa inyo ng mga tauhan ko ang makakalabas ng buhay sa gusaling
ito."
Lalong nanlisik ang mga mata nito.
"Ginagalit niyo ako, sa sarili kong teritoryo. Hindi ba
nakakabastos?" mariin nitong hasik. "At ikaw na nga ang nakikiusap, ganyan pa ang
tono ng pananalita mo, bata."
Lalong lumukot sa inis ang mukha ni Jordan.
"You think that made you cool already? Talking that loud too much?"
mayabang at malamig na patuloy ni Zoref. "You should learn from your cousin. Use
your brain some more instead of your mouth."
Mariing kinuyom ni Jordan ang mga kamao. "Babalikan kita. At hindi
magbabago ang suspetsa ko sa iyo na may kinalaman ka sa pagkawala nila Tita!
Malalaman ko rin kung para saan itong ginawa ninyo!"
"Of course you'll find out," Zoref stared. "But it will be too late
for you to counter."
Galit na tumalikod ito at sinenyasan ang mga tauhan na sumunod
dito.
"Ito lang ba ang dahilan kaya inabala niyo akong umalis ng bahay?"
lingon ni Zoref sa isa sa mga tauhang nakabantay dito. "Para mag-pacify ng maingay
na bata?" tayo nito mula sa swivel chair.

.
.
IRITABLE PA RIN SI JORDAN nang tawagan si Cheska.
Hello, masungit na bungad ng babae.
"O ano?" anas nito. "Daig mo pa ang nanay ko! Ang dami mong missed
calls!"
Dapat lang! Dahil hindi naman nakikinig sa akin ang mga tauhan mo!
"Ano pa ba ang problema mo? Hindi naman mga tauhan ko ang dapat
mong intindihin diyan. Si Virgo ang aliwin mo!"
That's the thing! He's not yet here.
"Ano'ng wala pa? Sabay kayong pumasok sa suite ninyo, ah?"
Jordan was uneasy while sitting at the backseat of his car.
I know, but he went out. Hindi ko alam kung paano ko siya mari-
reach, nasa iyo naman ang phone niya at wala naman akong number ng mga tauhan mo na
nakabantay sa kanya! How am I supposed to know kung babalikan pa ba niya ako rito o
hindi?
"Whoa," pigil ni Jordan ang matawa ng sarkastiko sa babae. "Don't
tell me, hindi mo naakit si Pinsan!"
Gago ka talaga! Ang gawin mo, tawagan mo iyang mga tauhan mo at
sabihan mong ibalik na rito sa suite namin si Virgo!
Pinipigilan ni Jordan na masabunutan ang sarili. Isa pa kasi ang
Mayor Cheska na ito sa mga dumadagdag sa sakit ng ulo niya ngayon.
"Alam mo, uso rin ang participation, Mayor. Gawan mo ng paraan
iyan, tutal ikaw naman siguro ang may kagagawan kaya iniwan kang mag-isa diyan ni
Pinsan! Okay? Sa ngayon, sige, dahil wala pa akong ginagawa, tatawagan ko ang mga
gwardya niya! Maghintay ka na lang ng text ko!" At gigil na ini-disconnect niya ang
tawag. "Bwist na babae," bulong niya habang may tinatawagan na panibagong numero.
He immediately shifted to a worried tone. "Pinsan! Ginnie!"
Kasalukuyang nakahiga ang babae katabi ang bunsong anak. Nagba-
browse ito sa internet nang matanggap ang tawag ni Jordan. Mabilis na sinagot ni
Ginnie ang tawag para maputol ang maingay na ringtone at hindi magising ang
kasamang bata.
Oh, Jordan, it's already late. What's up?
 "Ate... sila Tita Laila... someone kidnapped them?"
What?!
"Hindi ko alam ang gagawin... 'yung mga tauhan ko... pinatay sila
ng mga walanghiya!"
Oh, my God, Jordan, this is serious...
"Of course, this is serious!"
Napabangon ang babae mula sa higaan. Naglalakad na palabas ng
kwarto.
What are you planning now? Si Virgo, ano ang sabi niya?
"Hindi ko pa nasasabi kay Pinsan. Ayokong mag-alala siya at
birthday niya—"
Pero malalaman din niya ito! At kailangang malaman niya! He has
more power to help search for Mama! At si Mama lang ba ang nakidnap?
Jordan dramatically cried out. "Si Tita... kasama rin niya sa kotse
sila Leo at Libra."
My God... pabalik-balik na ng lakad ang babae sa salas.
"Please, help us too, Ginnie. May mga kakilala ka sa press, you're
a blogger too. You make video blogs."
Jordan, hindi ganoon kadali ang gusto mo. If we want to publicize
this, we have to make sure it's for real. Baka naman may pa-surprise sila kay
Virgo, kaya nagpalabas ng ganitong kadramahan...

"Get real, they won't do stunts like that. Hindi ganoon si Tita! At
pinatay ang ilang mga guards na parte ng security convoy nila! Is that still a
surprise stunt for you, Ate Ginnie?"
Oh, no...
"Wala nang oras," pressure niya rito. "Kailangan nang ma-anunsyo
nationwide na nawawala sila!"
At dinetalye na ni Jordan sa pinsan ang mga nangyari, gayundin ang
gusto nitong ipalabas sa media na ginawa nilang aksyon para mahanap ang mag-iina at
kahilingan na may mga tumulong pa sa kanila.
I'll call you when it's done, Jordan, hindi man sinabi ni Ginnie
kung ano ang gagawin, nahimigan ng lalaki na desidido na ito sa kung ano ang
tatahaking aksyon.
Ngumisi si Jordan at pinatay ang cellphone nang mag-disconnect ng
tawag si Ginnie.
Pero nawala ang pagsasaya niya nang makaramdam ng pag-vibrate sa
upuan niya. Hinagilap ni Jordan ang cellphone ni Virgo at binasa ang nasa screen:
Ginnie, calling...
He scoffed and tossed it back on the seat.
Saglit lang sana ang tingin niya sa nadaanang sasakyan pero
lumingon ulit si Jordan.
He saw a familiar woman getting inside that car.
Saan pupunta ang babae at bakit sa parteng ito ng lugar sumasakay
ng kotse?
Very suspicious.
"Manny, iikot mo ang kotse at sundan mo iyong nalagpasan natin na
iyon."
Sumilip saglit sa rearview mirror ang driver bago sinunod ang utos
niya rito.
.
.
"KUNG GANOON," titig ni Bree kay Virgo, "dapat hinayaan mo na lang na i-inform
ako nila Marco kung ano ang sitwasyon mo!"
"Bree," nagtitimping sagot sa kanya ng binata, "kaya nga ayokong
malaman mo—"
"Ano ba talaga?" seryosong singit ni Marco na abala pa rin sa
pagmamaneho, panay din ang sulyap sa sidemirror ng kotse. "Magkabati na ba talaga
kayo? O may LQ pa rin kayo?"
"Alam mo, masyado kang maingay," sabat ni Bree sa bodyguard.
"Pwede bang kami lang muna ang mag-usap, Marco?" halos kasabay niya
sa pagsasalita si Virgo.
"Ang sa akin lang naman, gusto ko may cooperation tayong tatlo!
Gusto ko lang gawin ng maayos ang trabaho ko, Presidente, Miss Bree! Kaya nga
ginawan ko ng paraan na magkasama-sama tayong tatlo rito, we are all obviously
having a miscommunication here! Kaya nga dapat nang linawin ang lahat at ang mga
plano natin—"
"Bree," dedma ni Virgo kay Marco at muli siyang hinarap, "alam mo
naman kung gaano kahirap gawin iyon hangga't nariyan si Jordan. Gagamitin at
gagamitin ka niya para pahirapan ako lalo, kaya nagawa ko ang mga iyon sa iyo...
umaasa ako na sa ginawa kong pananakit sa damdamin mo, lalayo-layo ka sa aming mga
Ferdinand. Mag-focus ka sa trabaho mo. You're safer that way. Lalo na at nakabantay
naman sa iyo si Marco."
"Bakit ba napakalaking balakid ni Jordan sa iyo?"
"Dahil siguro sa hindi ko maisip na patayin siya," panghihina nito.
Nalulungkot na napatitig siya sa binata.
"Ganoon naman kadali iyon, 'di ba? Ang alisin siya sa landas ko. Eh
'di tapos na ang problema," pagbaba ng tono nito.

"Virgo..."
"Pinsan ko siya... minahal ko siya na parang kapatid... lahat ng
baho ko alam niya."
"Pero hindi niya ilalabas ang mga iyon dahil masisira din siya sa
mga tao, Virgo."
"Ikaw naman ang pagbabalingan niya."
"Pinagbalingan na niya ako," tingala niya rito. "Pero may nagawa ba
siya sa akin?"
His jaws tensed. "At maghihintay pa ba ako na may mangyari sa iyo?"
Marco turned the car to the left.
"That's why now that you know everything, I have decided to stay by
your side."
"Ano?"
"Natatakot ako sa kung ano ang magagawa mo, kaya ngayon, ikaw na
ang pipiliin ko."
"Pero magagalit ang mga tao sa iyo!"
"Bakit? Tama naman ang gagawin ko. Isa pa, sisikapin ko na hindi
malaman ng mga tao ang pinagdadaanan ko. I don't want people to be alarmed by
this... and they shouldn't be. Iba ang buhay nila sa personal kong buhay"
"Buhay mo na makakaapekto sa performance mo bilang Pangulo. At
mapapabayaan mo pa ang trabaho mo nang dahil lang sa akin, sa pagpo-protekta sa
akin."
"Bree..." Virgo sighed. "Minahal kita sa kabila ng reputasyon mo,
sana maramdaman ko rin iyon mula sa iyo sa gagawin kong ito."
Napailing siya. "Virgo, hindi mo dapat pagbayaran ang pagmamahal mo
sa akin ng ganoon sa pamamagitan ng paglalagay mo sa posisyon ko. You don't have to
suffer on things I suffered with just to prove how much you are willing to go
through for me."
"Hindi, Bree. Matagal ko na itong dapat ginawa. Dapat nung una pa
lang, pinili na kita. Hindi ang mga ambisyon ko."
Marco let out a groan. "Sige, ipagpatuloy niyo lang iyan."
Namintana ang mga luha sa kanyang mata.
"May mga oras para sa mga bagay-bagay, Virgo. You can't have
everything at once. There's a time for your ambitions... and a different time for
me."
 "But who are we to know what time is that time?"
Mapang-unawang ngumiti ito nang manatili siyang tahimik.
"For me, now is the right time to choose you," anito.
"Magagalit ang mga tao sa gagawin mo," naiiyak niyang sabi. "At sa
totoo lang, medyo nagagalit na rin ako sa iyo... dahil... may iba naman sigurong
paraan..."
"I already tried, alright?" he painfully smiled. "I tried to stay
alive even if I am dying inside, para lang matuloy-tuloy ang trabaho ko bilang
Pangulo. Pero para saan pa ba ang mga ito? Sa huli rin naman, masisira ako dahil
ang gustong mangyari ni Jordan, sirain ko ang Pilipinas... ang mga taong kumalaban
noon sa amin..."
Virgo caged her tightly in his arms. "So, I guess... fuck it. I'll
make sure you're safe first... and that this time... it won't break your heart
anymore."
"Sir," singit ni Marco, "hindi naman sa panira ako ng moment ninyo,
pero kanina pa may nakabuntot na kotse sa atin."
Kapwa sila naghiwalay para lumingon sa likuran. Nasilaw sila nang
malingunan na nakakasilaw ang ilaw ng sasakyang nakasunod sa kanila.
Naningkit ang mga mata ni Virgo. "Maliwanag masyado ang headlights,
hindi namin makita."
"Shit," Marco muttered.

Hinarap nila ito.

"Bakit?" ani Bree.
"Hindi kayo dapat lumingon! Niliwanagan yata nila ang headlights
para mamukhaan kayo!"
"Anak ng—" at hindi na natuloy ni Virgo ang sasabihin nang may
bumaril sa puwitan ng sasakyan nila.
Mabilis silang yumuko ni Bree.
"We can't be together, Virgo," naluluhang angat niya ng tingin
dito.
"Shut up," he hissed, staring into her eyes.
Bree smiled bitterly. "Naglalaro ka ba ng Chess, Virgo?"
Tears filmed in his eyes.
"Sa larong iyon, pinoprotektahan nung Queen 'yung King. Pwede naman
ang ganoon, 'di ba, Virgo? Bumalik ka sa kanila, pero makakaasa ka na kumikilos na
kami habang sinisigurado mo naman na tuloy-tuloy lang ang pagpapalakad mo ng maayos
sa gobyerno."
Another gun shot and the glass window at the back of the car
finally shattered. Bumagsak ang ilang bubog sa kanila.
Virgo firmly held her hand.
"I have to protect you..." dugtong ni Bree, "kasi ikaw ang may
kapangyarihan para magtuloy-tuloy ang pagpapatakbo sa bansang ito. If you're gone,
it's game over."
"Why do you have to be always like this?" anas ng lalaki, labis ang
paghihirap ng damdamin. "You always cared for everyone else but yourself! Tulong ka
ng tulong! Minsan nakakatulong ka talaga, minsan naman nakakapahamak iyang
pagtulong mo! Kung hindi 'yung tinutulungan mo ang napapahamak, ikaw mismo!
Hanggang ngayon pa rin ba, mababa ang tingin mo sa sarili mo? Isang candy wrapper?"
Her voice shook as she tried to laugh it off. "No, Virgo... lumakas
nga ang loob ko dahil alam ko na ang totoo... Dahil alam ko na mahal mo talaga
ako... alam ko na kung para saan ang lahat ng ito," dulas ng mga luha sa kanyang
pisngi. "Ito lang naman ang kailangan ko... ang katotohanan, at kayang-kaya ko nang
gawin ang lahat, Virgo."
"You're always like this!" his heart broke before her very eyes.
"Kaya ayokong malaman mo ang sitwasyon ko! Kaya mas gusto ko pang kamuhian mo ako
kaysa sa magdusa ka kasama ko!"
 Tuloy-tuloy na ang pagbagsak ng mga luha niya, pero nakangiti dahil
sa labis na pagmamahal para sa kanya ni Virgo.
"Tama nga siguro si Sir Kaiser... iba tayo ng paraan ng
pagmamahal... tayong mga lalaki at babae... he said, we women believe that loving
is about not hurting the person... at kayo naman... kaya niyong manakit o
magmukhang masama, kung sa huli naman... kung sa huli naman magiging maayos ang
relationship!"
Umunat sa ibabaw nila ang braso ni Marco para ibalik ang putok ng
baril na natatanggap nila mula sa humahabol sa kanilang kotse.
"I'm sorry, Virgo," naiiyak niyang saad bago binuksan ang pinto sa
kanyang tabi. "I'm sorry if I doubted you once! I'm sorry na imbes na makatulong
ako sa iyo, lalo pa kitang pinahirapan!"
"I have doubted you too... I should be the one who says sorry!"
"You already apologized before I did," Bree smiled despite her
tears.
"Bree, you're not jumping!" he hissed, grasping her hand firmly.
"I'm not. Babalik ka sa kanila, Virgo. Tuloy ang original plan
ninyo na habang tinutuloy mo ang trabaho mo sa Palasyo, ang Buenos Mafios ang mag-
aasikaso sa mga taong gumigipit sa iyo... Ang Buenos Mafios at ako!" hila niya sa
lalaki pero matatag na nanlaban ito.
"Bree, hayaan mo na ang Buenos Mafios na gawin ang trabaho nila."
"I've been through a lot to prepare me for this day," she encouraged him, tears
dried now on her face. "Magkasama nating tatapusin ang gulong ito. At sigurado ako
na pupuntiryahin na ako ni Jordan—"
"That's why I can't leave you again!"
"You're not leaving me, Virgo! You're just going to do your part and I'll do
mine. We'll fight!"
Nakita niya ang determinasyon sa mukha ng binata.
"Trust me," usig niya.
"I trust you," he breathed and stared deeply into her eyes.
At ilang minuto pa ang nakalipas nang tinulak ni Bree si Virgo palabas ng
umaandar na kotse.
"President!" marahas na tawag ni Marco nang mapansin iyon bago
muling pinaputukan ang humahabol na sasakyan.
Sinara ni Bree ang pinto. Halos sumubasob siya sa upuan sa harapan
nang ipreno ni Marco ang kotse.
"Ano ang ginagawa mo?" galit nitong sita bago binaba ang baril.
"Hindi mo siya babalikan!" aniya.
"Kailangan!"
"Wala kang dapat ipag-alala dahil hindi magagawa ni Jordan na
patayin ang Presidente!"
"Pero hindi niya ginusto ang ginawa mo, Ma'am! You're just
torturing him!"
"I have a better plan," titig niya rito. "Please, Marco, lumayo na
tayo!"
Naguguluhang tumitig ang Mafioso sa kanya.
"Umalis na tayo," diin niya.
"Ako ang malilintikan dito. Wala ito sa intructions sa akin, at ang
Presidente ang pinaka-client ko rito—"
"Sundin mo na lang ang utos ko, Marco!"
Virgo dropped and rolled a bit on the ground.
Natanaw nito na hinintuan ng nakabuntot na kotse ang nahulog na si
Virgo. Malungkot na napailing-iling ang binata bago wala sa loob na pinaandar ang
sasakyan.
Lumingon si Bree. Huminto na ang paghabol at pamamaril sa kanila
habang papalayo. Nakita niya na nanatiling walang galaw si Virgo.
Umaasa siya na hindi napasama ang pagkakabagsak ng binata.
Pasensyahan na lang sila... Ako ang ginalit nila. Ako at ikaw na
mahal ko, Virgo.
 Tama lang na matakot ka sa pwede kong gawin kapag nalaman ko ang
pinagdadaanan mo... dahil walang makakapigil sa akin na makatulong sa iyo. We'll
make it through, Virgo...
At medyo nasaktan si Bree dahil saglit lang ang naging pagkikita
nila... 'yung pagkikita na lubos na nilang nauunawaan ang talagang nangyayari sa
kanila. Na higit pa sa isang relationship problem ang mayroon sa pagitan nila ni
Virgo, nakasalalay na rin pala rito ang seguridad ng bansa... at ang kalalabasan ng
pagpapalakad ng binata rito.
Nauunawaan niya na nagkaroon din ng pagkakamali si Virgo. Pero
kahit siya rin naman, may mga pagkakamaling nagawa, 'di ba?
At hindi niya hahayaang mapigilan ng pagkakamali ang isang tao para
magbago.
Alam niya iyon dahil pinagdaanan niya iyon.
It was Virgo who showed her that she can be better than how the
society has labeled her. Bree was at that moment when she fully accepted how bad
people think of her, then Virgo came to change how she looked at herself.
Kahit nag-iisa na lang si Virgo na naniniwala sa kanya, she would
never ever let him down. Ever.
Naiiyak na pinunasan niya ang mukha na medyo basa pa ng luhang
nauna niyang iiyak. She could not help feeling so scared now that Virgo was apart
from her again.
Butshe had to be strong. She had to show Virgo that he did the
right thing forsharing his problems with her. Na maasahan siya nito.

- - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - -

Chapter 61: Back To Normal...?

VIRGO ROLLED ON THE GROUND and stayed still. Dama niya ang
paghinto ng sasakyan sa tapat niya. Bumaba ang mga lulan niyon para damputin siya.
"Iharap niyo sa akin iyan!" galit na sunod ni Jordan sa mga tauhan
nito na palapit na sa kanya.
Nang iangat si Virgo ng mga ito, walang anu-anong naniko siya sabay
bunot sa kasadong baril para paputukan ang isa pa sa mukha. Patay na ito nang
bumagsak. Sinunod na rin niya ang nasikong lalaki at tumama iyon sa dibdib nito.
Medyo nangisay pero sumuko na rin sa paghinga.
Siyang tutok niya ng baril kay Jordan.
Alam niyang malakas ang loob ni Bree na itulak siya palabas ng
kotse dahil nakapa nito ang baril sa tagiliran niya nung yumakap ito. Kung anong
kahilingan nito na lakihan ang tiwala niya rito, ay ang siyang laki ng kumpiyansa
nito na kayang-kaya ni Virgo ang sarili ngayon.
Paling ang naging ngisi ni Jordan, hindi inaasahan ang liksi ng
kilos niya.
"Isa ito sa mga kinaiinisan ko sa iyo, Pinsan," nakakabwisit ang
sarkasmo sa tono nito. "Masyado mong ginagalinga. Palagi na lang."
"Where is my phone, Jordan?" he hissed.
"You need it?" dukot nito ng gadget at akmang iitsa sa kanya nang
pigilan niya.
"Hindi! Hindi mo iitsa iyan sa akin. Ilagay mo iyan ng maayos sa
dashboard."
Nakakaloko ang ngisi sa kanya ni Jordan.
"Ngayon na, Jordan," anas niya.
Wala itong laban kaya sinunod na lang ang utos niya. Pero hindi
maaaninagan sa mukha ni Jordan ang takot o pangingilag kahit na may nakatutok
siyang baril dito.
"Now go," he snapped. "Go!"
 Umatras ito, kampante ang pagtalikod para lumakad palayo.
"Sigurado ka ba, Pinsan?" nakuha pa nitong mang-inis. Jordan
casually glanced at him over his shoulder. "Alam mo naman siguro ang mangyayari
dahil sa ginawa mong ito!"
"Ikaw ang humanda sa mga mangyayari sa iyo! Hayop ka!" putok niya
ng baril malapit sa paanan nito para mapatakbo ng kaunti.
Lumapit na si Virgo sa kotse, pero nasa pinsan pa rin ang mga mata.
Nang makalayo na ito, inokupa niya agad ang driver's seat at
pinaharurot iyon palayo.
.
.
BREE CASUALLY WALKED IN the office. Nakasunod sa kanya si Marco at ang isa sa
mga naka-suit dapat na Mafioso ngunit wala nang suot na blazer dahil inalok na iyon
sa kanya. With the blazer draped over her arms, Bree could already withstand the
cold air conditioning of the room.
"Miss Bree," hilig ni Zoref ng ulo habang pinapasadahan siya ng
tingin. "Welcome."
Umupo siya agad sa isang visitor's chair. Walang paligoy-ligoy na
tinapatan ang titig ng lalaki.
"Ikaw daw ang Big Boss nitong organisasyon ninyo."
"I am," pagseseryoso nito. "At mukhang ikaw na ngayon ang Big Boss
ng Presidente."
Inirapan ni Bree ang mga tauhan ni Zoref na nagpipigil ng tawa.
Maging si Marco.
Her eyes returned to him. "There's nothing funny with that if it's
true, right? Tell me, to what extent can you do for a woman you love so much?"

"Now, let's not get too personal," tuwid nito ng upo. "Nandito ka
dahil kailangan mo ng proteksyon namin. Hindi mo na kami kailangang pakiusapan pa
dahil matagal na kaming natimbrehan ni Presidente, na posibleng magkaroon ng banta
sa buhay mo."
"At Boss," pagre-report na ni Marco, "kasama dapat namin dito si
Presidente kung hindi lang tinulak ng babaeng ito palabas ng kotse."
Dama ni Bree na nasa kanya na naman ang mga mata nito.
"Oo, pero pumayag doon si Virgo," taas-noo niyang wika,
napaghandaan na kasi niya ang pag-uusap na ito. "Gusto namin na sundin ang orihinal
na plano. Mananatili sa Palasyo si Virgo para ituloy ang trabaho niya. Hindi kasi
katanggap-tanggap na maapektuhan ang pagsisilbi niya sa mga tao nang dahil lang sa
mga hayop na tulad ni Jordan."
"Mukhang, naikwento na nga niya sa iyo ang buong sitwasyon," ani
Zoref.
"Oo." Bree crossed her legs. "At nandito ako para makiusap na
pabilisin ang pagligpit diyan kay Jordan."
"You want him dead already? Won't that compromise Virgo's
reputation?" Zoref leaned forward to take a closer look at her. "Won't that hurt
his feelings?"
"Alam naman natin na iyon ang pinakamagandang solusyon, 'di ba? Ang
burahin sa landas niya si Jordan."
"Pero alam mo rin kung ano ang mararamdaman niya. Na kahit inahas
si Presidente ni Jordan... tinuring pa rin niya itong kapatid. At hindi na basta-
bastang tao ngayon si Jordan. Kilala na siyang spokesperson ng Presidente.
Siguradong mababalita anuman ang masamang mangyari sa kanya."
"Kaya nga ako na mismo ang gagawa nito para sa kanya," matapang na
saad ni Bree. "Para walang clue ang mga tao, para hindi mainvolve si Virgo."
"Walang clue? You will be asked about this too, Miss Bree. Ang alam
ng mga tao, may namamagitan sa inyo ni Jordan. At si Mayor Cheska ang karelasyon ni
Virgo."
 Natahimik siya sa sinabi nito.
"People have very playful imagination, Miss Bree. Once Jordan is
dead, and the people sees you and Virgo together... they might be able to connect
the dots. Masisira si Virgo. Because it is most likely for people to think that he
had his cousin killed to have you. He has all the power and means to have his
cousin killed, right?"
"Eh 'di kapag namatay na si Jordan," angat niya ng tingin dito.
"Pwedeng maglabas si Virgo ng statement... kung ano ang totoong nangyari..."
Napaisip siya. "Or let's make his statement more in favor with him."
"This is one of the reasons why Virgo doesn't want you meddling
with this," pamamarangka na ni Zoref. "First is your safety will be at risk, the
second is the fact that he knows he's not clean. Anuman ang mangyari kay Jordan,
alam namin na hahanap ng paraan ang batang iyon para magantihan si Virgo, para
sirain si Virgo kung sakaling mamatay siya. And there's Mayor Cheska too."
Sumama ang timpla ng mukha niya nang marinig ang pangalan ng
mayora.
"Posibleng alam niya ang lahat ng ito kaya nakiki-cooperate kay
Jordan. She might use what she knows to ruin you and Virgo. Hindi naman pwedeng
iligpit na lang din siya ng basta-basta... it will be questioned."
"So," taas niya ng kilay, "ang main problem lang pala natin ay kung
ano ang kalalabasan kapag nabalitang patay na sila. Kung ano ang iisipin ng mga
tao, is that it, Mr. Zoref?"
Pinagtagni-tagni ng lalaki ang mga sinabi. "Well, you can say
that," salubong ulit nito sa mga mata niya.
Tumaas ang sulok ng labi ni Bree. "Then, I'll make some
arrangements," tayo niya mula sa kinauupuan. "And I assure you once I'm done that
you can proceed with the killings."

Napamaang na lang ang mga ito nang tumalikod na siya para umalis.
"Cold-blooded woman," hindi makapaniwalang titig lang ni Zoref sa
papalayong babae. "With her around, no one can really mess with the President."
.
.
VIRGO PARKED THE CAR and grabbed his cellphone on the dashboard. Pinatay muna
niya ang ilaw sa loob ng sasakyan bago inisa-isa ang contact list.
Alanganing oras na ng gabi, pero magbabaka-sakali pa rin siya.
Tinapat niya ang cellphone sa tainga, maingat na tumingin sa
paligid ang mga mata.
It took him two calls before it was finally answered.
Good morning, Sir, bati ng baritonong boses sa kabilang-linya.
"Good morning, Chief David," seryoso niyang tugon. "I need a
security team from your men."
From PNP? Hindi po ba may designated na kayong mga PSG, Presidente?
He let out a sigh. "To be honest, I am having a little problem with
them. I figured I can entrust your men to do the job. If not from PNP then get me
from sources you trust. Alam ko na pagiging bodyguard ang pinagmulan mo, Chief
David, kaya siguro naman, magaling kang pumili ng mga pwedeng i-assign para sa
akin."
I'll make arrangements first thing in the morning today, Sir.
"Make it quick," aniya. "I'm in danger."
.
.
"MISS BREE," sulyap sa kanya ni Marco sa salamin sa ibabaw ng dashboard, "sa
tingin ko, mas magiging ligtas talaga kayo kung doon ka na lang nag-stay sa
headquarters ng Buenos Mafios."
"Alam mo, Marco, kaya nga pinagkatiwala sa iyo ang pagbabantay sa
akin, 'di ba? Ibig sabihin, kahit saan ako pumunta, magiging safe dapat ako dahil
nandiyan ka."
Napailing na lang ito. "Now, I am not enjoying my job. Masyado ka
nang seryoso."
"Ano ba ang gusto mong maramdaman ko?" hasik niya sa lalaki. "All
this time, nanganganib ang buhay ni Virgo! At ang buhay ko! At kargo niya lahat ng
iyon habang ako, ano ba ang ginawa ko? Nagdrama lang ng nagdrama sa pag-iwan niya
sa akin!"
Tumanaw siya sa bintana.
"I should have been more understanding. Ginawa iyon ni Virgo para
sa akin kahit na... kahit na hindi niya ako maunawaan. Bakit hindi ko iyon nagawa
para sa kanya? How can I easily doubt him, Marco?" balik niya ng tingin dito. "Alam
ko nung una pa lang na parang may mali sa biglaang pagbabago ng isip niya, pero ano
ang ginawa ko?"
"Miss Bree," he sighed, "hindi ito ang oras para sisihin ang sarili
mo. Si Presidente nga, sinisisi rin ang sarili sa nagawa niya sa iyo, 'di ba? Nag-
react ka lang naman sa mga ginawa niya sa iyo. Ang mahalaga, pareho niyo nang alam
na hindi niyo ginusto iyon. Na hindi ninyo kalaban talaga ang isa't isa."
Bree clenched her teeth. "Ang mga hayop na iyon," bumalik sa kanya
ang mga mukha nila Jordan at Cheska. "Wala silang pakialam kung madamay ang
kapakanan ng bansa, makuha lang nila ang mga gusto nila."
Huminto ang sasakyan sa tapat ng gate ng bahay ni Bree.
Kapwa sila bumaba ng sasakyan, nakabakod sa kanya si Marco habang
binubuksan niya ang gate para mapasok nito ang kotse.

Nang makapasok ng bahay, binagsak ni Bree sa upuan ang hiniram na

blazer.
"Mamayang umaga dapat ayos na ang kotse, Marco," instruksyon niya.
"May schedule ako ng shooting bukas sa Cavite para sa Forbidden. Kung hindi maaayos
kaagad iyong mga tama ng baril at basag na salamin, then, rent a car. O hiramin mo
'yung sasakyan ni Manager Ken."
"Yes, Miss Bree," sagot nito habang tinitiklop ang iniwanan niyang
blazer.
Papasok na sana siya sa kwarto nang makarinig ng doorbell.
Her heart stood still, along with how her breathing stopped as
tension crept through her.
Dahan-dahan namang binaba ng bodyguard niya ang tiniklop na blazer
at hinanda ang baril nito bago lumabas ng bahay.
Hindi maiwasan ni Bree ang mag-alala para rito kaya sumimple na
siya ng silip sa pinto. Madilim sa bakuran dahil sa pagbagsak ng makapal na anino
mula sa puno at mga halaman, kaya malapit-lapit na sa pinto si Marco kasama ang
isang lalaki nang maaninagan ang mga ito.
As they stepped inside the house, Bree could not help staring at
Virgo.
Her face was delicately strained with worry. Iundyok ng damdamin
ang kanyang mga paa para lapitan ito. Walang pagdadalawang-isip na yumakap siya sa
lalaki.
"Virgo..." lapat ng pisngi niya sa dibdib nito, malapit sa balikat
at sinisikil ang kagustuhan na maiyak.
Maingat na humagod ito sa likuran niya. Oh, how warm his hand
felt... His arms enclosed her in.
"Magbabantay lang ako sa labas," paalam ni Marco bago sinara ang
pinto para makapagsolo sila.
Tiningala ni Bree ang binata nang maglayo ang katawan nila mula sa
pagkakayakap. Her smile was faint and uncertain because of Virgo's face lined with
all the trouble and stress he went through.
"Hindi ba ang sabi ko..."
"Sinunod ko naman ang sinabi mo, ah?" he softly defended, brushing
away the hair strainds from her cheek. "Hindi ako magtatago kasama ka. Itutuloy-
tuloy ko pa rin ang pamamalakad sa gobyerno. Gagawin ko pa rin ang trabaho ko."
Bree nodded. "Very good."
"Tumawag na rin ako kay Chief David," balita ng lalaki, "para
ihanap ako ng panibagong security team."
"Bakit hindi sa National Defense Secretary?"
"I just don't trust him. At hindi ko pa naaasikaso ang pagproseso
sa pag-assign sa gusto kong tao para sa posisyong iyon."
Inakay ni Bree si Virgo patungo sa sofa. "Okay, umupo ka muna."
Hindi bumitaw sa braso niya ang lalaki. "Eh, ikaw?" Masuyong dulas
ng kamay nito para gagapin ang kamay niya. She felt him squeeze. "Umupo ka rin
muna."
"Ipaggagawa muna kita ng tsaa," lapat niya ng kamay sa pisngi nito.
"I know you were badly hurt when I pushed you off the car."
Naging mabilis siya sa kusina at sinamahan na si Virgo sa salas.
Hindi muna nito ginalaw ang tsaa kaya lumapit si Bree sa lalaki.
Ngayong nahubad na niya ang high heels, malaya niyang naitaas ang mga paa sa sofa.
Hinila siya ni Virgo pakandong dito at lalo siyang nagsumiksik sa dibdib nito nang
yumakap ang mga braso ng lalaki sa kanya. He planted a soft kiss on her temple.
Nilingon niya ito at tinitigan sa mga mata.

"I still hate you for putting me through so much pain," amin niya
rito.
"I'm sorry. I just thought it's for the best."
"Hurting me and leaving me?"
Dumikit ang noo nito sa noo niya. "I thought, if I leave you,
you'll easily pick yourself up, move on and stay away from me. You're Bree Capri,
I've seen you come and go with different men. I don't think I am that special to
you that time... especially when you've chosen your career over me."
"At naniwala ka namang mas matimbang kaysa sa iyo ang career ko?"
"Bakit hindi? Ilang taon mong pinaghirapan na marating ang gusto
mong marating. It's my mistake to make you feel bad for it when you shouldn't. You
earn this, Bree. You should enjoy your career and not let me get in your way. Lalo
na noong mga panahon na ginipit na ako ni Jordan."
Pinikit niya ang mga mata. Nararamdaman ni Bree na okay na sila ni
Virgo kaya pipigilan niya ang maiyak. Sa oras na pumatak ang mga luha niya, mas
lalo lang magi-guilty ang lalaki at ayaw niyang mangyari iyon.
"Pero ang kulit ko. Lumapit pa rin ako sa iyo."
"Don't feel bad about it. Kasalanan ko dahil nanatili kang walang
alam sa mga nangyayari."
"Dahil natatakot ka na makialam ako at mapahamak ako," malungkot
niyang ngiti. "Wala ka namang masamang intensyon, eh... kaya hindi mo kasalanan din
ito, 'di ba?"
Virgo's breathing staggered. "Pero nasaktan pa rin kita."
"Ibahin mo ako sa mga taong nasaktan mo na, Virgo. Mahal kita,"
yakap niya rito. " Kaya naman kung nasaktan mo lang ako para sa ikabubuti ko, hindi
na ako galit. I'll just think of this as you, giving me a hard spank for being so
difficult."
"Oh, Bree," he almost squeezed her with his embrace while planting
soft kisses on her face.
"Virgo!" natatawang iling niya para tigilan na nito ang pagpugpog
ng halik sa kanya.
Ito siguro ang kinaibahan ng romance nilang matatanda kaysa sa mga
mas bata. They easily get things settled just by talking it out.
.
.
.
 ***
.
.
.
TULOY-TULOY ang naging palitan nila ng halik. Naramdaman ni Bree ang pagpihit
sa kanya ni Virgo bago naisandal sa pader ng banyong iyon. She upped her game and
made her kiss more torrid, making him slightly moan against her lips.
A smile stretched on her face. Her jaw suddenly dropped as Virgo's
hand felt her shape, rubbing his palm against the skin of her waist then hips.
"Kailangan ko nang magbihis," titig niya sa mga mata ng lalaki.
"Are you sure you'll be fine here?"
Virgo nodded. "Na-contact ko na naman ang mga tao sa Palasyo.
Maging si Ate Ginnie, in-inform ko na tungkol kina Mama."
"Eh 'di alam na niya na si Jordan ang may kagagawan ng mga ito?"
Malungkot ang naging ngiti nito.
"Virgo, you're being too nice on him! 'Yung mga pinagdaanan natin—"
hindi na niya malaman pa ang susunod na sasabihin.
"I know. Hindi ko lang naman sinabi kay Ate Ginnie dahil baka
madala ng impulse. Kumontak ng mga kapwa niya writer at magblog ng magblog tungkol
doon." He caressed her cheek and gently murmured. "The important thing here is to
make sure that the war is silent. Na hindi maaalarma ang buong bansa, okay?"

She reluctantly nodded her head.

"Masyado nang maraming isyu ang Pilipinas para isipin pa itong sa
atin."
Nauunawaan niya. Kaya naman hinayaan na niya ang topic na iyon.
"Aalis na kami mamaya ni Marco," her finger gently stroked across
Virgo's bare chest. Kakaligo lang kasi nila pero wala pang tapis ng tuwalya.
"Pupunta ng Cavite para sa filming ng movie ko." She gave him a soft underlook.
"Please, stay safe here."
"Oo naman," dampot nito sa baba niya para patingalain siya rito.
"Hinihintay ko na lang ang ipapadalang mga tao rito ni Chief David para maging PSG
ko."
Bree gave him a soft kiss on the lips.
They both smiled— happy for being together, yet filled with worries
for each other's safety.
Nang makagayak na si Bree, naghintay pa siya na huminto sa tapat ng
bahay ang kotse ni Manager Ken. Si Marco na ang nagmamaneho niyon papunta sa isang
magubat na lugar sa Cavite. Kasama niya ang Manager pero lingid dito na nasa bahay
niya ngayon si Virgo. Ayaw niyang i-update ang lalaki tungkol doon dahil minsan ay
mabilis itong magpanic. Mabuti na rin na wala itong masyadong maging alalahanin.
Habang nasa kalagitnaan ng biyahe, sa wakas at tumawag na rin sa
kanya si Sir Kaiser.
Kaninang umaga pa niya kasi sinusubukang ma-contact ang lalaki pero
hindi siya sinasagot. Kaya lang, bad timing naman ang tawag nito dahil kasama niya
si Manager Ken.
Bree prepared herself. Napapalingon na sa kanya si Manager Ken
dahil sa pagri-ring ng cellphone niya. She showed that it was only Sir Kaiser
calling before she answered.
"Hi, Sir Kaiser!" masigla niyang bati. "Good morning!"
Hi, Bree! I received your missed calls. Is there something I can
help you with?
Malakas ang hampas ng hangin kung nasaan man ngayon ang kausap
niya. Bree chose to ignore how noisy it sounded on the phone.
"Opo sana. Kailan ko po kaya kayo pwedeng ma-meet?"
Mahina itong natawa. If you need something, you better just say it
now on the phone, kasi baka matagalan ang balik ko sa Manila.
 "Oh, bakit naman po? Kung okay lang naman na matanong ko sa inyo?"
What can I say? Pinag-isip mo ako masyado dahil sa mga sinabi mo.
Hindi ko tuloy matiis na hindi makita si Krista. And now, we're okay... and more
than okay.
"T-Talaga po?"
Yes. And I'm sorry, I forgot to thank you for this.
"Asus," pigil niyang masobrahan ang pagkakangiti. "You don't have
to thank me, Sir. Ikaw ang kumilos kaya ikaw pa rin ang nakadiskarte niyang
happiness na nararamdaman mo ngayon."
Now, why did you call me earlier?
Sumimple siya ng sulyap kay Manager Ken na abala na sa cellphone
nito. Pero palagay ni Bree ay nanainga ang manager.
"Ite-text ko na lang po," sagot niya bago sila nagpaalamanan.
Habang nagtitipa na siya ng text, humarap sa kanya si Manager Ken.
"Hoy, ano iyan at parang ayaw mong malaman ko kaya ite-text mo?"
Bree smiled. "I just need some help."
"Tulong para saan? At bakit si Sir Kaiser pa?"
"Dahil executive siya ng PH Channel. I am sure, he can somehow
manipulate the news that will be aired in his network."
Nagimbal ito. "At bakit mo naman ipapagawa iyon sa kanya? May
bagong intriga ka na naman ba?"
Tipid lang ang naging ngiti ni Bree.
"Sige, huwag mo akong sagutin. Makikita ko pa rin iyon, Bree!" surf
na nito online para maghanap ng mga articles na posibleng nang-iintriga na naman sa
kanya o patama sa kanya na mga blind items.
Napatingin siya sa manager, inihilig ang ulo.
"Oh,Manager Ken," natatawa niyang nood sa nagmamadali nitong pag-
scroll at pagkunotng noo sa sobrang pagco-concentrate sa cellphone, "you worry too
much!"

.
.
.
***
AN
Hanggang dito muna ang UD ko for Saturday! <3 <3 <3
Abangan ang susunod na 3 Chapters this Sunday! <3 Let's see rin kung magiging
finale chapters na ba ang mga iyon T^T <3
With Love,
ANAxoxo

- - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - -

Chapter 62: Take One... Action!

MAAGANG DUMATING ang mga tauhan ni Chief Bender David, ilan

sa mga pinakamagagaling mula sa PNP, suot ang polo shirt na uniporme ng mga ito, sa
bahay ni Bree ilang oras matapos makaalis ang dalaga para pumunta sa movie shoot
nito sa Cavite.
Virgo was already wearing fresh clothes. Nakisuyo kasi siya sa mga
tao ni Chief David kung maaaring dalhan na rin siya ng mga ito ng pamalit na damit.
Matapos i-relay ni Virgo ang ilan sa mga detalye tungkol sa kanyang
sitwasyon, nag-usap-usap na sila ng course of action. But then, he did not finalize
their discussion yet. Lingid sa mga ito na gusto muna niyang makipag-usap sa Buenos
Mafios bago i-execute ang plano kasama ang bagong PSG niya na recruited mula sa
PNP.
"Magre-report lang po sila Años at Torralba kay Chief, Sir,"
paliwanag ng isa sa mga ito sa kanya.
Tumango siya at tumayo na rin mula sa pagkakaupo sa sofa.
"Sige."
"Mag-iikot lang kami rito sa bahay," paalam naman ng isa pa sa mga
pulis, "para lang ma-check kung ligtas kayo rito."
He gave them a nod. Dalawa ang naiwang pulis para magbantay sa
kanya. Pinakiusapan niya ang mga ito na lumayo-layo dahil may gagawin siyang
pribadong phone call.
"Hello," pirmi niyang saad nang sagutin ang tawag niya.
Mr. President. I am glad you are using your phone again.
Virgo seated on the sofa and lowered his head, yet his eyes were
alert on the two guards left with him.
"Yes. I wonder when I can make an appointment with you. We need to
talk."
About what?
"The progress of our plans."
Great, mahinang tawa ni Zoref bago siya binigyan nito ng lugar at
oras kung kailan ito available. Mabuti na lang at ilang oras lang ang deperensya.
Mukhang alam naman ng Mafia Boss kung gaano kahalaga na maging mabilis ang
transaksyon nila.
Siyang lapit sa kanya ng isa sa mga pulis na naglibot sa bahay ni
Bree.
"Sir, nakuha ko ito sa nakasampay sa upuan sa dresser na gown,"
pakita nito sa isang voice chip. "Sa mismong gown siya nakakabit."
Sumama ang timpla ng kanyang mukha. He could recognize the same
kind of voice chip that Greg has. By clip nga lang ang sa kanya, itong hawak naman
niya ngayon ay may stick-on feature na makapit sa tela at manipis na lapad ang chip
kaya hindi agad makakapa.
.
.
BREE TOOK IN THE FRESH AIR. Malapad ang ngiti sa kanyang mga labi habang nasa
viewing platform ng forest resort na pinuntahan nila sa Magallanes, Cavite.
Nakakuha na kasi ang staff at crew ng pelikulang Forbidden para gamitin ng dalawang
araw ang lokasyon sa pagsu-shooting ng isa sa mga climax at chase scene para sa
pelikula.
Ayon sa script, palalabasin na napunta ang karakter ni Bree sa
kagubatan. Doon ito hahabulin at hahabulin ng mga kalaban dahil naka-witness daw
ang dalaga ng isang ilegal na transaksyon ng mga ito sa simbahan. Doon din ito
maliligtas ng kanyang leading man na matagal-tagal na rin niya nakukursunadahan.
Doon din magaganap ang unang sex scene para sa pelikula.
She felt the wind push back her hair, its coolness on her face.
Malapit na ang lunch time pero parang sa natural na tanawin pa lang ng bundok at
nagtataasang hanay ng mga puno ay busog na siya. Naramdaman niya ang presensya ni
Marco sa kanyang tabi kaya nilingon niya ito.

Then her eyes returned on the view.

"Nag-text si Presidente," balita nito. "Nakausap na raw niya ang
bago niyang mga PSG. Magre-report lang daw ang mga ito sa PNP Chief para mabigyan
ng approval ang course of action na gustong gawin tungkol sa problema niya kay
Jordan."
"Akala ko ba, ayaw niyang mabalita ang pinagdadaanan niya? Bakit
nakikipag-coordinate siya ngayon sa mga pulis?"
"Miss Bree, kailangan niyang gawin iyon para maging reasonable kung
bakit kumukuha siya mula sa PNP ng bagong set ng PSG niya. He can make this as
confidential as he wanted to. Nago-operate naman minsan ang mga pulis sa mga misyon
na hindi aware ang taumbayan."
Bree nodded. "Pero paano ang usapan ninyo ni Virgo? Hindi ba, may
plano rin kayo laban kay Jordan? Kayo—" nilingon niya si Marco, "—at ang Buenos
Mafios?"
"Pag-uusapan nila ngayon din ang tungkol doon," nagbaba ito ng
tingin. "Kaya lang..."
"Kaya lang, ano?"
"Nabanggit mo na pumayag si Virgo na ituloy ang original na
plano... at kaninang madaling araw lang, isinagawa na ng Buenos Mafios ang step
five ng misyon namin."
Natigilan siya. Kinabahan. "Ano'ng step five?" harap niya sa
binata.
"Ang step five ay emergency procedure lang. Kapag kinailangang
gawin o kapag binigyan ang Buenos Mafios ng go signal na gawin iyon. At ang step
five ay tugisin si Jordan."
"At..." halos pigil niya ang hininga, "napatay niyo ba siya?"
"No. Abduction lang naman muna ang gagawin namin, para makasigurado
na wala siyang takas. Kasi panigurado na sa ginawa ninyong pagtakas ni Presidente,
maaalerto na siya. And we're right. He got one step ahead of us," seryosong sagot
ni Marco. "Naalerto siguro siya nung nagkaharap sila ni Presidente, nung
napagbantaan si Jordan ni Presidente na tapos na ang maliligaya niyang araw. Kaya
nakapagtago na siya."
"Saan siya hinanap ng Buenos Mafios?" gumuhit ang pag-aalala sa
kanyang mukha.
"Sa tirahan niya sa Manila. At sa vacation house ng mga Ferdinand
sa Tagaytay. Iyon lang ang alam namin na madalas tuluyan ni Jordan."
"Naunahan niya kayo at nakapagtago siya," iling ni Bree. "Ibig
sabihin... " bumundol ang kaba sa kanyang dibdib. "Marco, baka puntiryahin na niya
ako."
"Miss Bree, hangga't nandito ako, wala kang dapat ipag-alala.
Tandaan mo na pinagkatiwala ka sa akin ni Presidente."
Binalik ni Bree ang tingin sa view. Sa may kalayuan sa likuran
nila, abala na ang mga staff at crew sa pagse-set ng mga tent at table sets para
makapagtanghalian na sila. May mga nagsisipag-kilos na rin na mga camera man para
kuhanan ang view ng malawak na kagubatan mula sa pwesto nila.
"Imposible naman sigurong malaman ni Jordan na nandito ako..." Lalo
siyang kinabahan. Nagmamadaling umalis si Bree para hagilapin si Manager Ken sa
kabila ng dami ng mga crew na paroon at parito, gayundin ang mga aktor na
nagpapahinga pa sa sari-sarili nilang mga tent o 'di kaya'y sasakyan.
"Manager Ken," tapik niya sa lalaki na naabutan niyang may
sinisilip sa loob ng sasakyan nila.
"Bree," gulat ito, "ano?" lumagpas sa kanya ang tingin nito.
"Nasaan si Marco?"
"Susunod na rin siya rito," aniya. "May gusto lang akong itanong sa
iyo."
"Ano iyon?" harap na nito sa kanya.

"Nakakausap mo ba si Jordan?"
Nag-alala ito. "Oh, bakit, kinulit ka na naman ba niya?"
Bree shrugged. Hindi rin alam ni Manager Ken ang mga nangyari
kagabi, maging ang pagyaya sa kanya ni Jordan na makisalo sa kwarto nito. Kaya
naman sigurado siya na ang pagkakaalam ni Manager Ken ay tinapos na niya ang lahat
ng ugnayan kay Jordan at Virgo kagabi nang matapos ang party.
Umiling siya. "Hindi naman po," she met Manager Ken's gaze. "May
request lang po sana ako... na huwag na huwag ninyong ime-mention kay Jordan kung
kamusta na ako o kung nasaan man ako."
"Ano ka ba?" his worry lifted off like a veil. "Siyempre naman,
protocol ko iyan bilang manager mo na alagaan ang privacy mo, no."
"Please," nanunukat ang tingin niya rito. "As far as I remember,
ikaw ang nag-set up sa aming dalawa na mag-dinner noon."
"Nagkamali na nga ako, okay?" Manager Ken sighed and patted her
shoulder. "Kaya huwag ka nang mag-worry diyan. Silent. At naka-block na ang numero
niya sa akin."
"Thank you," Bree smiled.
At narinig nila ang pagtatawag ng isang crew para lumapit sila rito
dahil nakahanda na raw ang pananghalian.
.
.
VIRGO JUST REASONED that his meeting with Zoref Buenavista will be for a
possible financial support for future national projects from a non-government unit.
Kaya naman nasa gusali siya ngayon ng korporasyon na pagma-may-ari ng lalaki.
Naiwan silang dalawa sa loob ng opisina nito, sa isang sulok niyon na may
nakatalaga na maliit na mesa at mga upuan.
They seated facing each other.
"Thank you for coming by, President," relax ng lalaki sa kinauupuan
nito.
"Ano na ang progress?"
"Nagawa na ang lahat ng step. Kahit ang step 5."
Gumusot ang mukha niya. "Ang step 5?" pigil niya ang mapa-anas
dito. "Paano? Wala pa akong binibigay na instruction na iligpit niyo ng tuluyan si
Jordan."
"Nakausap namin si Miss Bree," sagot nito. "Sabi niya, kagustuhan
mong mag-stick sa orihinal na plano. At nabanggit niya na magandang iligpit si
Jordan kaya naman..."
"You killed him," he flatly continued.
"No," iling nito. "Our intention was to abduct him first. Keep him
in our headquarters," maluwag ang ngiti nito. "Teach him a lesson or two. Hindi pa
namin siya mapapatay dahil panigurado na mababalita ang pagkawala niya, lalabas at
lalabas din ang katotohanang patay na siya kahit gaano pa kami kalinis gumawa ng
trabaho. He's your spokesperson. A man with a reputation like that? You can't hide
his death. Pinaunawa ko iyon kay Miss Bree, at ang sabi niya, may aasikasuhin lang
daw siya para masigurado na hindi matutunton ang Buenos Mafios na dahilan ng
pagkamatay ni Jordan."
"Hindi pa niya nababanggit kung ano ang plano niyang gawin, pero sa
tingin ko, basta hindi masyadong ma-publicize ang pagkamatay ni Jordan, walang
magkakainteres na ungkatin pa iyon..."
Naalala ni Virgo noong nakita niya sa receptionist area ng hotel na
tinuluyan nila dati si Bree. Nakakawit ang braso nito kay Kaiser Peralta, isa sa
mga big bosses ng PH Channel.
He finally had an idea was Bree must be planning to do.
Apparently, Bree and I... we are starting to love the jobs we
hate... In the first place, we wanted revenge versus media— for being manipulative
and biased— and now we have learned how to use it to our advantage... and we start
doing what we used to hate.

We are starting to learn that in this world... in the real world...

it's not a matter of what's right or wrong...
But what's safer.
"Are you trying to imply that Bree will use her celebrity status to
persuade the executives of her network to be on your side?" hula ni Zoref.
Nag-angat siya ng tingin sa lalaki, tumama ang mga mata sa mata
nito.
"What about Mayor Cheska? Bakit hindi muna siya ang asikasuhin
ninyo, at sa mga tauhan ko na ninyo ipaubaya si Jordan?"
"Your men would need to catch up with what's going on. And catching
up with all the info will take some time, President. Samantalang kami, nababasa na
namin ang mga kilos ni Jordan at ng mga tauhan niya. Time is essential here.
Kumikilos na si Jordan. Nag-iisip na iyon ng paraan para masigurado na hindi mo
malabas sa publiko o mainform sa mga tao mo na dapat siyang hulihin dahil nagtaksil
siya sa iyo."
"Then what are you planning to do now?"
"Send our men to Bree," anito. "Dahil cliché na namang galawan ng
mga gago iyon, kukuha sila ng pain para lumapit at mabingwit nila ang malaking
isda."
"Shit," tindig niya mula sa kinauupuan.
.
.
THE PRESIDENT just celebrated his 43rd birthday in a private ball at Priston
Hotel last night. According to an insider, the party was simply arranged for
important guests, the President and his family to share a more intimate moment to
talk for possible collaborations while enjoying a complete three-meal course with
accompanying musical performances from renowned singers like Mr. Jose Mari Chan up
to, a very surprising, sexy number from today's hottest star, Miss Bree Capri.
Habang nagbabalita ang reporter sa TV, may lumalabas na mga litrato
na kuha mula sa event. Ang huli nga ay litrato ni Bree habang nakaupo sa mesa ng
Presidente at ni Mayor Cheska. Mapang-akit ang titig sa lalaki, tila isang sirena
na umaawit para hatakin ang isang mangisngisda na sumama rito at magpakalunod.
Wherein, the performance also openly displays the star's
relationship with the President's cousin and spokesperson, Jordan Ferdinand.
Lumabas ang litrato ni Bree na nakakandong sa lalaki habang
tinatapos ang pagkanta.
Now, what got the people confused is the circulation of this
certain photo on the internet where Bree rides the card where the President is.
Lumabas ang dalawang litrato. Ang isa ay ang pagsakay ni Virgo sa
backseat ng kotse na minamaneho ni Marco. Ang isa naman ay larawan ni Bree sa tabi
ng kalsada at pasakay na ng sasakyan.
Biglang lumipat ang channel na nakapalabas sa TV.
Ngayong umaga, nagkakagulo ang mga tao sa tapat ng Priston Hotel
dahil sa pagsulpot ni Mayor Cheska Fidel. Kataka-taka na mag-isa lang itong lumisan
mula sa suite na ang sabi ay ginamit nila ni Presidente matapos ang selebrasyon ng
43rd birthday nito.
Lumipat na naman ng channel.
Nakumpirma na ligtas ang First Family mula sa kumalat na false
alarm ukol sa pagkaka-kidnap daw sa mga ito alas-onse kagabi matapos ang
selebrasyon ng 43rd birthday ng mahal nating Pangulo na si Virgo Ferdinand sa
Priston Hotel.
Kaninang umaga lang, nag-upload ng video ang dalagang anak ni Madam
Laila Ferdinand, masaya at kinukumpirma na ayos lang ang First Family at tumakas
lang daw sa mga gwardiya para mag-staycation.

Laila turned to her daughter and smiled.

"Good job, hija," anito.
Libra cheekily smiled and shrugged. "Sabi ko sa iyo, eh, my social
media savviness will save us one day!"
"Still! Kontrolin mo pa rin iyang masyado mong pagka-adik sa kaka-
Instagram at Facebook!" saway nito bago pinatay ang TV.
"Mom," Libra crossed her arms over the armrest of that sofa before
placing her chin over it, "bakit pati personal life ni Kuya, masyadong
pinapakialamanan, no?"
"They are just doing their job, anak," malumanay nitong paliwanag.
"Since, hindi allowed ang media na magkaroon ng access o maka-attend sa birthday
party ni Kuya mo, heto sila at nagbabase ng ibabalita sa kung ano ang makwento ng
mga um-attend. O sa mga nagkalat na pictures sa internet. They still need to keep
doing their job and spread news."
"Even fake news?" nguso nito.
"What fake news?"
"Eh kasi sa balita kanina, parang may gusto silang palabasin
tungkol kay Kuya at sa girlfriend ni Jordan."
Inunawa na lang ni Libra ang anak. Lingid kasi sa dalaga ang
katotohanang si Jordan ang banta ngayon sa buhay nila. Si Laila lang kasi ang
kinausap ng Buenos Mafios ukol sa tunay na sitwasyon. Matapos, iyon, pinaliwanagan
na lang ng ginang ang mga anak na mananatili muna sila sa headquarters nito para sa
safety nila. At para mapalagay ang loob nila Leo at Libra, kinuwento ni Laila sa
mga ito na noong sila Ginnie at Virgo pa lang ang anak nila ni Aries, nangyari na
rin ang pagkupkop sa kanila ng mafia organization sa headquarters ng mga ito. Dahil
kung hindi, mapapatay sila ng mga tao sa sobrang galit.
Noong kapanahunan kasi ni Aries, hindi rin maayos na naipaliwanag
ng lalaki na may internal problems ang gobyerno. Para sa mga tao, gusto nito ang
Imperyalismo dahil mapapasa sa salin-lahi nito ang pagiging pinuno ng bansa. Ibig
sabihin, walang choice ang mga tao at dapat asahan na mga Ferdinand lang ang
mamumuno sa kanila. Kahit sabihin pa na ang intensyon ni Aries kaya ginawa iyon ay
dahil wala na itong tiwala sa ibang mga tao sa gobyerno, na mas may kapasidad noon
na tumakbo sa susunod na eleksyon, at sa sariling pamilya lamang nito nakikitaan ng
potensyal ang pwedeng maging pangulo na hindi maghahangad na mangurakot, hindi
naman basta-basta paniniwalaan ng mga tao na mabuti talaga ang mga Ferdinand tulad
ng paniniwala roon ni Aries.
Kasi tao lang din naman sila.
"Tulad ng ano?" kunwari ay hindi gets ni Laila ang pinapahiwatig ng
dalagang anak.
"Na may something sa kanila," pag-aalala nito. "Ano'ng gusto nila
ipalabas sa mga tao? Na mang-aagaw ng girlfriend si Kuya Virgo?"
"Alam mo, Libby, isa ka rin sa pakialamera sa lovelife ng kuya mo.
Pabayaan mo na lang sila. Masanay ka na na may ganyang side ang media. May accurate
news, at mayroon din namang mga theory-theory lang."
Dumeretso na ito ng upo. "At hanggang kailan tayo magtatago rito,
Ma? I'm getting bored here," Libra sighed.
.
.
BREE WAS ALREADY wearing her white nun clothes. Nang maayos na siyang malagyan
ng natural make-up, pinuwesto na siya ng isa sa mga crew malapit sa isang puno.
Habang nasa tapat siya ng camera view, nakaabang naman sa labas niyon ang mga stunt
man na tatayong mga tauhan ng kalaban na hahabol sa kanya.
The trees stood tall all around them. Two-PM sunlight streamed
through the leaves and between the branches. Nasa malayo naman si Marco, hindi
halos inaalis ang tingin sa kanya sa sobrang higpit ng pagbabantay.
"Forbidden, Scene 5, Take one..." anunsyo ng direktor na nasa
mataas nitong upuan gamit ang speaker phone, katabi ang monitor na nagka-capture ng
lahat ng shots mula sa mga camera man, "Action!"
Mabilis na tumakbo si Bree.
Puno ng takot ang kanyang mukha habang humahampas ang dulo ng palda
niya sa mga binti at sakong. She kept looking behind, anticipating that she was
being chased already by the stunt men who remained standing in their places. Nung
nakalayo-layo na siya, sumimple ng sunod si Marco sa camera man para hindi
maharangan ang shot nito.
At cue, the stunt men began following her, portraying the role as
criminals chasing her.
Bree released a shudder. Tears rimmed her eyes. The moment she saw
the stunt men running after her, Bree was having a collection of feelings about her
real life. Nai-imagine niya na isa si Jordan sa mga lalaking humahabol sa kanya.
Natatakot na binilisan pa niya ang pagtakbo.
May nakaabang na crew sa isang puno na senyales para sa kanya na
hanggang doon lang ang itatakbo niya. Lalapit na sana siya rito nang makita ang
pagsirit ng dugo sa leeg nito.
Bree gasped and felt her legs wobble. Takot na napalingon siya sa
pinagmulan ng bala, isa sa mga stunt men na may hawak na baril. Labis na kinabahala
din ng mga kasama niya sa shooting ang naganap na pamamaril. Tuluyang bumagsak ang
crew sa masukal na lupa na nalalatagan ng ilang nalagas na dahon ng mga puno.
There was another gun shot, which made the man pointing a gun at
her drop.
Nakita niya ang pagbaba ni Marco sa kamay na may hawak na baril.
Dala ng panic kaya nagsipag-takbuhan ang mga staff at crew. Hindi
naman malaman ng direktor ang gagawin dahil nakita nito na nasa panganib siya.
Manager Ken was already trembling before he decided to run toward Marco.
Pero naglabas na ang mga stunt men ng mga baril nila.
Nagdilim man ang anyo ni Marco, kita ni Bree sa mga mata nito ang
pagkabahala.
"Takbo!" sigaw nito bago pinaputukan ang mga lalaki na umiwas bago
ginantihan si Marco.
Sinamantala iyon ni Bree para tumakbo. The men already blocked her
way, a reason why instead of running toward where the crew and staff went, she had
gone deeper into the forest.
Mula sa pagkakakubli sa isa sa mga puno, lumabas si Jordan at
sumimple para habulin siya.
.
.
.
***
AN
Hello, everyone! I hope you are safe and sound this Sunday! Grabe kasi ang
kulog at ulan kahapon , no? (Sa place namin, kasi ganun katindi!) <3
For today, dalawang chapters muna ang ipo-post ko, kasi inaantok na ako hahaha~
at alanganin akong maka-type ng Chapter 64 this Sunday morning/afternoon kasi may
lakad ako... and soo... here it is! <3
Happy reading and kitakits hanggang sa nalalapit na pagtatapos ng #SLIDE <3
With Love,
ANAxoxo

- - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - -

Chapter 63: Home

MARCO, naniniwala ako na alam mo ang gagawin. Don't let

them hurt you! Sisishin ko ang sarili ko kapag may masamang nangyari sa iyo!
Bree's mind dashed as fast as her feet did. Sa sobrang sukal at
dahil sa maliliit na mga bato kaya hindi maiwasang medyo matapilok siya.
"Bree!" narinig niyang tawag sa kanya.
She turned and saw Jordan, carrying a gun with him.
Paano niya ako natunton? Paano niya nalamang nandito ako!?
She heard his loud, taunting maniacal laughter before firing her a
warning shot.
"Iyan ang gusto ko sa babae, Bree! 'Yung medyo pakipot! 'Yung
nagpapahabol!"
Panay ang paroon niya at parito. The costume she was wearing was only slowing
her down. Panay kasi ang pagaspas din ng tela niyon at nasasabit minsan sa mga
nakausling sanga ng mga puno.
Kailangan kong mahubad ito! hanap ng mga mata niya sa pwedeng
pagtaguan.
"Masarap ka sana! Kaya lang, dapat ka nang mamatay! Dapat lang iyan
dahil sa pagtalikod ni Virgo sa mga plano namin! At ikaw ang malanding nagbago sa
isip niya!"
It would be useless to talk back to Jordan. He was clearly out of
his mind.
Psychologically insane.
Pagod na siya at panay ang lingon sa likuran. Nang hindi makita si
Jordan, mas lalo siyang nag-alala. Mabuti sana kung may ideya siya kung gaano
kalapit o kalayo ang lalaki. She halted and decided to make a turn instead of
running further.
Napatili siya nang matiyempuhan ng isa sa mga tauhan ni Jordan na
nagpanggap na stuntsmen.
"Halika rito!" unat ng kamay nito para hablutin siya pero tinabig
iyon ni Bree at mabilis na umiba ng direksyon na tinakbuhan.
Hindi rin ako dapat lumayo masyado. Mahihirapan sila Marco sa
pagtunton sa akin. Ang dapat kong ma-execute ng tama ay kung paano ililigaw sila
Jordan!
May inikutan siyang mga puno. Minsan ay dumapa siya para makubli
ang sarili nang may matanaw na nakatalikod na lalaki mula sa kanyang direksyon. She
crawled and got back on her feet to sneakily walk around. She ran when a goon sees
her and starts to chase.
Sa sobrang pagod, unti-unti nang naging mabagal ang mga hakbang niya. Sobra ang
pamimigat ng kanyang mga binti. Until she heard the crisp running of water behind
some tall, dry plants. Binaybay niya iyon hanggang sa makita ang isang sapa. Sa
kabila niyon, may mga naglalakihang bato. Bree looked around.
Hindi nila ako nasundan.
Nagmamadaling hinubad niya ang costume, naiwan na lang sa kanya ang
hanggang-tuhod na cycling shorts na itim at tube top na puti. Tinanggal niya ang
pagkakatali ng buhok at magulo na pinusod iyon bago siya lumusong sa tubig habang
bitbit ang veil. Kung sakali kasi na malalim ang tubig, gagawin niya iyon na
floatation device. May napanood siya na jeans na ginawang parang salbabida. Hindi
siya sigurado kung tatalab din iyon sa telang dala niya, pero sobrang desperado na
siya at ito lang ang mayroon siya sa ngayon. She would use anything available just
to get away from Jordan.
.
.
NAGKAKAGULO NAMAN ANG MGA staff sa viewing deck na iyon nang huminto ang convoy
nila Virgo. Mabilis siyang bumaba, nakabuntot ang mga PSG niya para usisain ang mga
ito. He grew frustrated because his presence only doubled their shock. Ang bawat
lalapitan niya ay napapatanga dahil hindi makapaniwalang kinakausap niya ang mga
ito. Ang ending, halos hindi nasasagot ang tanong niya.

"What happened?" hablot niya sa isa pang crew na napatitig sa kanya

bago takot na nagpumiglas para tumakbo.
"Sir," lapit sa kanya ng isa sa mga PSG, "may binaril daw po na isa
sa mga crew nila at nawawala si Miss Bree."
Hindi niya mapapatawad ang sarili kapag may masamang nangyari sa
dalaga.
"Si Marco?" anas niya. "Nakita niyo ba ang bodyguard ni Bree?"
"Naiwan siya!" singit ni Manager Ken, naghalo ang pag-aalala nito
at galit sa kanya. "Naiwan siya para habulin si Bree! Hanapin si Bree! Mag-isa lang
ang alaga ko!" iyak nito. "At ang dami ng mga gagong iyon na humahabol sa kanya!"
galit na tinulak siya nito. "Bakit ka nandito? Alam mo siguro na magkakagulo rito
kaya nandito ka! Sa anong gulo mo na naman dinamay si Bree? Ha? Bakit ba hindi
ninyo tantanang magpinsan ang alaga ko!?"
Galit na nahablot niya ito. "Bakit hindi mo na lang akong tulungan
na iligtas siya?" kontrolado niya ang tinig habang nakalapit ang mukha rito. "Saan
banda nangyari ang barilan? Saan siya tumakbo para magtago?"
"Kapag may masamang nangyari kay Bree—"
 "Hindi ko pahahantungin sa gan'un, kaya nga nandito ako at ang mga
tauhan ko!"
Binitawan na niya ito at tumanaw si Virgo sa malayo.
Marco...
.
.
NAKIKINIG SI MARCO SA SUOT NITONG BLUETOOTH EARPHONE.
He grasped his hand gun securely while carefully threading through
the thick tress of that forest. His eyes kept shifting everywhere, searching for
Bree while making sure his enemies would be unable to sneak past him.
Nagkalat na sa buong perimeter ang back-up mo.
"PNP ang mga iyan," klaro nitong wika, sinisikap na manatiling
mahina ang boses. "Presidente, pasalamat ka naka-vibrate lang itong cellphone ko.
Bigla-bigla ka na lang tumatawag."
I have to know the situation there, anito. Hindi mo pa rin
nahahanap si Bree?
"Hindi pa."
Nagpapatawag na rin ako ng mga piloto—
"Piloto? Ano'ng piloto? Nasisiraan ka na ba? Anong nangyari sa keep
the war silent?"
Iisipin ko pa ba iyan kung nasa panganib na si Bree?
"Ang Buenos Mafios ang pag-asikasuhin mo rito, Presidente," tago ni
Marco sa likuran ng isang malaking puno. "Mas tahimik pa at hindi takaw sa atensyon
ng media!"
Damn, it's the police's job to keep this country secured! Just let
them do their job!
At pinatayan na ito ni Virgo ng cellphone.
"Kainis," mahinang usal ni Marco. "Sigurado ako na magkakasalisihan
dito ang BM at mga pulis!"
.
.
NAGKUBLI SI BREE sa tila kweba na nilikha ng nagkapatong-patong na mga bato.
Niyakap niya ang nakataas na mga tuhod nang maramdaman na malamig doon at nakailang
kurap siya dahil sa sobrang dilim. What added to the chills she was trying to
endure was being wet from her swim. Mababaw naman ang sapa ngunit madulas ang mga
basang bato, ilang beses siyang bumagsak at nalamog ang braso nang mapasama ang
pagkakabagsak sa isa sa mga iyon. Dahil napakamalilim din ng lokasyon ng mga
batuhang iyon, wala siya ngayong maaninagan masyado na liwanag.

Sa gabi sana, pwede akong pumuslit. Mahihirapan sila Jordan na makita

ako... Pero mahihirapan din akong makakita. Baka lalo lang akong maligaw dito.
May narinig si Bree na mabibigat na mga hakbang. Lalo siyang
nagsumuksok mula sa pinagtataguan.
.
.
NAPATIIM-BAGANG SI VIRGO nang mapagmasdan ang kalangitan. Nagkalat na ang
kadiliman sa paligid.Crickets could be heard around. He received a call from one of
the men he sent to search for Bree and Marco.
Mr. President, may natagpuan po kaming damit ng madre sa tabi ng
sapa.
"Ibig sabihin, nasa paligid lang si Bree," aniya. "Pag-igihan ninyo
ang paghahanap diyan."
Hindi na niya hinintay pa ang sagot ng mga ito.
He received another call from the pilots.
Masyadong makapal ang mga puno, may ilang movements kaming nakita at binigay na
namin ang coordinates sa mga naghahanap kay Miss Bree sa kagubatan. Aalis na muna
kami, Presidente, dahil madilim na.
 At alam niyang hindi makakatulong kung gamitan ng ilaw ng mga pilotong nasa
helicopter ang vicinity. Baka kasi malantad ang pagko-conceal ng mga pulis na nasa
kagubatan at maisahan ng kalaban.
His frustration grows. Gustong-gusto na niyang sumama sa mga pulis sa
paghahanap kay Bree. Nawala na roon ang mga sasakyan at tent ng mga katrabaho sa
pelikula ni Bree kaya malayang nakahinto sa may kalayuan sa likuran niya ang hanay
ng mga itim na sasakyan.
Na-alerto ang mga PSG na nakapaligid kay Virgo. Naglabas ang mga ito ng baril
habang pinapanood ang paglapit sa kanya ni Zoref.
"Bakit ka nandito? Hindi ba delikado para sa iyo at... sa mga tao mo?" mahina
niyang wika nang magtapat na sila.
"Isa sa mga bata ko ang nasa gubat, kasama ni Bree na nawawala," he cooly
replied, formal in his black suit. "Responsibilidad pa rin siya ng aming security
agency," anito at nakuha na ni Virgo ang larong gustong palabasin ng lalaki.
"Siguro naman, may mga sinama kang tauhan."
"Oo. In-infiltrate na nila ang kagubatan," harap nito sa view ng nakalatag na
hanay ng mga puno at ang kabundukan sa dulo niyon.
"I can't just stand here and wait," Virgo hissed.
"Kapag mag-uumaga na at wala pa sila, doon na tayo tumulong sa paghahanap."
Napalingon siya sa lalaki. "Ayoko na sanang paabutin ng umaga. Ilang oras pa at
mapapagod din ang mga tauhan ni Jordan. Aantukin o maiidlip. I will take that as an
opportunity to search for Bree."
"Magsasalit-salitan ng tulog ang mga iyan, Presidente."
"Still, that would mean that their force will be cut by half. I'll take any
chance available just to find Bree."
"I've met her already, President. I think she's a very capable woman. She'll
make it through this. Masyado kang nag-aalala imbes na magtiwala sa kanya."
"Hindi sa ganoon. Ginagawa ko ito para sa kaligtasan niya."
"Is that it? Or is it because you want to prove her something?"
Natigilan siya.
"We are men. We have our own pride. We take pride in proving something to the
woman we love. Pero minsan, hindi iyon ang gusto nila mula sa atin. Sometimes, for
the women who loves us, we don't need to prove anything."

"Pero hindi ko siya pwedeng pabayaan dito."

"Oo naman. Ang pinupuntirya ko lang eh kung ano ang nararamdaman mo para sa
sitwasyon. Huwag kang susugod, Presidente. Isipin mo na alam ni Bree na mangyayari
ito dahil pinoprotektahan ka niya. At ang mga kalaban, unang pinupunterya ang
protektor ng kanilang target, bago atakehin ang mismong target nila." Then Zoref
smiled. "Like in Chess... the oppononent aims to checkmate the King, but gets rid
of the pawns, the bishops, the towers... or the Queen first to be able to do that."
There was silence. Nakaabang ang mga mata nila pero wala pa ring bumabalik sa
kanila na mga pulis na kasama si Bree. O kahit mga tauhan man lang ng Buenos
Mafios.
"And as the King, you should not panic. Panicking make you move that much,"
Zoref sighed. "And moving too much for a King is not advisable."
"No. As the King, you reserve your move for the right moment," pagwawasto niya
kay Zoref. "You give your Queen and pawns their time to take charge."
.
.
NAPAKISLOT SI BREE. Lumingon siya at nakita ang pagtilamsik ng mga patak ng
ulan sa kanya. Doon lang nanuot sa kanya ang sobrang lamig. She shuddered and
peeked from where she was hiding. Napaliguan ang mukha niya ng ulan na tuluyang
gumising sa kanyang diwa.
She slightly shook and felt herself starving. Isang gabi siyang
walang kain.
Alam niyang madaling-araw na, sa kabila kasi ng pagbuhos ng ulan,
may liwanag na nagpa-dark blue sa kalangitan. Sumilip ang kulay na iyon sa mga
siwang mula sa mga dahon at sanga ng nakapaligid na mga puno. Sobrang tamlay ng
kalangitan, walang kagalaw-galaw ang mga puno na mukhang mga anino lang. Gumapang
siya para manatiling tago ng malaking bato na mukhang nakaharang sa maliit na
kwebang tinaguan niya.
Bree carefully looked around, squinting her eyes to stop the rain
from wetting them.
Natanaw niya ang tinawirang sapa. Sa sobrang dami ng tubig ulan na
sinasalo nito, lalong rumagasa ang pag-agos ng tubig.
Dahan-dahan siyang tumayo, at napasinghap nang makita na may
nakadapang lalaki sa tapat ng batong tinataguan niya. Mukhang pagapang ito papunta
sa mga batuhan para patagong makahanap ng masisilungan. Nag-angat ito ng ulo sa
kanya, nakakaloko ang ngisi.
"Nandito ka lang palang babae ka!" tutok nito ng baril sa kanya.
She let out a groan as she leaned over the rock to reach him. Bree
swatted her hand to knock off his gun before running.
Mabilis tumakbo siya, halos magkandarapa dahil sa mga nagkalat na
bato. Wala sa isip niya ang tawirin ang sapa dahil baka mas lalo siyang madulas
doon at kung saan matangay ng tubig.
Nakabangon agad ang lalaki, pinilit nitong mahanap ang baril pero
nang masulyapang palayo na siya, tumakbo na ito para habulin siya. Bree knocked her
foot on a stone and cried as she stumbled down.
Tuwang-tuwa na binilisan ng malaking lalaki ang paghabol. Pero
tumihaya si Bree para harapin ito. At the right moment, she lifted her foot to give
his groin a kick. Galit na napaatras ito, malakas ang daing na parang umaalulong na
aso. She turned to get up but he quickly grabbed her foot. Hinahatak na siya nito
patayo nang biglang may bumutas sa ulo at dibdib nito. Nanukal kasama ng
dumadausdos sa katawan nito na patak ng ulan ang matingkad na kulay ng dugo.
Gimbal na binawi ni Bree ang paa, paupong kinaladkad ang sarili
palayo sa lalaking bumagsak. Mabilis na iniwas niya ang mga paa na mabagsakan nito
at nag-angat ng tingin sa lalaking basang-basa ng ulan at tubig-sapa.

May ilang mga galos sa mukha nito at braso, dala ng pagkukumahog

kanina na languyin ang sapa para masaklolohan siya.
This was not the right time to cry, but her joy let a few tears
stream from her eyes and mix with the raindrops.
"Virgo..." akmang tatayo na siya nang lumapit agad ang lalaki para
tulungan siya.
Bree cautiously looked around then took his hand.
Hinila niya ito pabalik sa pinagtaguan niyang mga bato.
With the two of them in it, the space felt a perfect fit. The rocky
walls clad them closer. Hinilamos ni Virgo sa mukha ang kamay para matuyo ang
pagkakabasa niyon. Gumaya si Bree at pinagmasdan ang lalaki.
Virgo was left wearing a black t-shirt and slacks. Kapansin-pansin
rin ang suot nitong black shoes. Kaya siguro nagkanda-dulas-dulas ang lalaki sa
sapa, hindi akma para roon ang sapatos na suot nito.
Awang-awa siya sa naging hitsura nito ngayon. Nagulo na ang buhok
nito at marumi ang kasuotan, maging ang mga braso at leeg. Bree didn't know if she
looked as terrible as him right now, her heart sank more for him. Inangat niya ang
basang kamay para punasan ang gilid ng leeg nito.
"Bakit nandito ka? Ang dami mo namang mga taong pwedeng utusan para
iligtas ako."
"But they don't have the same dedication as I do," he smiled
wearily, staring into her eyes. "Bumagsak lang ang malakas na ulan, tumigil na sila
dahil daw sa visibility."
"Pero ikaw..."
"Alam naman natin na hindi ako masasaktan ni Jordan, Bree."
 She nodded.
"At kahit pa gawin niya iyon, hindi pa rin ako mapipigilan niyon
para hanapin ka. Buong magdamag ka na naming hinahanap, Bree."
Naluluha na siya. "Si Marco?"
"Hindi pa namin siya nakikita," malungkot nitong balita.
Sinubsob niya ang mukha sa dibdib nito. "Oh, Virgo! Ang bata-bata
pa niya... nakakapanghinayang kung may mangyayaring masama sa kanya!"
His arms wrapped around her. The metal of the gun he was holding
pressed against her upper arm as he embraced her.
"Ang alalahanin muna natin ay kung paano tayo makakalabas dito. May
training si Marco, Bree, mas may kakayahan siyang maka-survive sa ganitong
sitwasyon."
"Maalam ka namang gumamit ng baril," titig niya sa mga mata nito,
her tone was softly encouraging him.
"Yes. But I have never actually used a gun."
"Really?"
"I can't kill people by myself... I haven't done it ever, Bree."
Her lips quievered. "Masyado ka talagang good boy."
He pulled a lopsided grin, seemingly out of shyness and being
unconvinced.
"Let's go?"
"Patilain muna natin ang ulan," tanaw nito sa labas.
"Pero, magandang chance ito para makatakas tayo. Sabi nga ng mga
tao mo, mahihirapan tayo pagdating sa visibility. Ibig sabihin, mahihirapan sila
Jordan na makita tayo."
"At iyon ang ie-expect nila. Kita mo at may natiyempuhan ka pa
kanina na tauhan niyang paikot-ikot sa paligid? They will expect you to come out,
iniisip rin kasi nila na iyan ang iisipin mo."

"So, we go out when the rain stops."

"Oo. Hindi pa tayo mahihirapan makakita o madudulas masyado kapag
tumawid sa sapa."
Bree huddled closer to him. She was shaking and needing his warmth.
And Virgo, like the gentleman he had always been, was generous with his warmth. His
arms wrapped around her tighter.
Namayani saglit ang katahimikan habang hinihintay nila na tumila
ang ulan.
"Naalala ko noong tinawag mo akong kalapati," mahina niyang wika.
"Na makarinig lang ng palakpak, bababa at bababa ng lipad para lang lumapit kung
saan iyon galing. You probably hate me for that. That I live for the applause. What
could have happened if I did not choose my career over you in the first place?"
"Bree, don't look at things on one direction. Look at it now in
this way, ang kalapati, hindi iniisip na papuri ang palakpak sa kanya. Ang iniisip
ng kalapati, tawag iyon para umuwi siya sa bahay. The good thing about a dove is
because no matter where they go... no matter what they prioritize first, like
searching for food, at the end of the day, they wait for someone to call them home.
That clap. They keep their ears open to hear it. And they loyally keep coming back
home when they heard that clap. Umalis ka man, alam ko na babalik at babalik ka pa
rin. Uuwi ka pa rin sa tahanan mo, sa taong mahal mo. Sa akin. That's why doves
completely represent love... one true faithful love... a love that never ends... a
love that you keep coming back home to."
Umiiyak na sinubsob niya ang mukha sa dibdib ng lalaki.
"Virgo... I want us to stay alive. I want to be in that moment when I can
really come home to you... after everything, after a hard day's work... after all
of these..." pigil niya ang mapalakas ang pagkakahagulgol.
"Then work with me," mapang-unawa nitong hawak sa kanyang mukha para punasan ng
malayang kamay ang kanyang mga luha.
 Unti-unti na siyang kumalma.
"Tanda mo pa ba ang direksyon pabalik, Virgo?" tanong niya.
"Just run straight."
Namilog ang mga mata niya. "That's it?"
He smiled and nodded. "It's okay. Sometimes, fear gets the best out of anyone.
Lalo na at hindi mo naman inaasahang ngayon mismo at sa mismong shooting mo pa ikaw
guguluhin ni Jordan at ng mga tauhan niya."
Determination dawned on her face. Then, a sweep of uncertainty and sadness.
"May plano ako, pero kailangan ko munang malaman mula sa iyo..." Napalunok
siya. Virgo's expectant eyes waited for her question. "Virgo, kaya mo na bang mag-
let go sa bond ninyo ni Jordan? Kaya mo na ba siyang tingnan bilang kalaban?"
Gumuhit ang sakit sa mga mata nito.
"Kasi kung hindi," ani Bree, "hindi natin magagawa itong plano ko."
Natahimik ang lalaki.
"Alam ko, mahirap sa parte mo na saktan si Jordan, sa kabila ng mga
panggagagong ginawa niya sa iyo. Pero Virgo, buhay natin ang nakalalay dito. He may
not kill you, but he'll make you suffer for life. Tinuring mo siyang kapatid,
napamahal na siya sa iyo, pero hindi naman ganoon ang nararamdaman niya para sa
iyo, Virgo."
He understood and nodded. May kung anong panibagong lakas ng loob na
nagpatapang sa mukha ng binata.
"What do you mean with that nod?"
"Since that night you pushed me off the car," titig ng mga mata ni Virgo sa
kanya. "Natanggap ko nang kalaban ko siya."
Bree gave him a nod.
"Remember, Virgo," she touched his face tenderly, "don't let other people use
your heart against you. Doon ka naisahan ni Jordan. Alam niya kung sino ang mga
mahal mo, ginagamit niya iyon laban sa iyo. Alam niyang mahal mo siya, halos
kapatid mo na ituring, kaya malakas ang loob niya, dahil naniniwala siyang wala
siyang kakaharaping masamang consequences."
Lumingon ang lalaki sa labas. Bree knew the reason why.
Humihina na ang patak ng ulan.
Bree swallowed and internally braced herself.
"Virgo," aniya kaya napatingin sa kanya angbinata, "I have a plan."

.
.
.
***
AN
At abangan ang kasunod sa susunod na UD! And alsoooo, finale chapters na rin
iyon! T^T <3 <3 Let's ready our hearts and souls hahaha~
With Love,
ANAxoxo

- - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - -

Chapter 64: Safety

NAUNA SI BREE sa pagtawid sa sapa na iyon. The chill in the

air because of the after-rain gave her goosebumps. The dark blue skies were slowly
paling into a brighter light. Lumubog ang mga paa niya sa mabilis na pag-agos ng
tubig at maingat na kumakapit siya sa mga bato para hindi madulas. Nakatanaw mula
sa malayo si Virgo, nakasilip sa likod ng malaking bato na tumatakip sa view ng
maliit na kweba na nilikha ng magkakapatong na mga bato.
As light began to stream through, Bree was starting to see the
leaves of the surrounding plants and trees, cool and lush green. The yellowish dry
leaves and branches were wet too. Dama ni Bree ang labis na pamimigat ng mga muscle
kaya pinabagal niyon ang kanyang kilos. She tried her best not to look back and
check on Virgo. Or else that might betray his hiding place if ever Jordan was
already around and watching her move.
Nang malapit na siya sa kabila ng sapa, binilisan na ni Bree ang
paglakad. Halos pigil niya ang hininga, kung hindi mapapalakas ang paghingal niya
at maliliit na daing dahil sa pamimintig ng pagod sa buo niyang katawan.
She almost fell down upon reaching the ground. Humihingal na
tumingin-tingin siya sa paligid bago kumubli sa mga halamanan at humarap sa
direksyon ng sapa. Ilang minuto pa at lumabas na si Virgo mula sa pinagtataguan
nito. Magiting ang pagsalang ng kanyang bayani sa sapa. The waters seemingly parted
with each of his heavy steps, with a gun ready in his other hand. Hindi niya
mapigilan na humanga sa kabila ng marungis nitong kasuotan ang magulong buhok. His
sharp eyes shone with determination and renewed strength. His focus kept him alert
by glancing every now and then to his surroundings.
Nang makaapak na ito sa lupa, hinanap siya ng paningin nito.
Siyang labas ni Bree mula sa pinagtataguan para dumeretso ulit ng
lakad at makalabas na sila ng tuluyan sa kagubatan. It was Virgo's turn to hide
within the plants and watch how far he could see her go.
Ngayong naglalakad na siya sa pagitan ng sali-saliwang hanay ng mga
puno, sikil ni Bree sa dibdib ang pangamba na matatagpuan siya ni Jordan. Napahinto
siya sa paglalakad nang marinig ang pagtakatak ng elisi ng mga helicopter. Hindi
rin iyon nakaligtas sa pandinig ni Virgo na napatingala mula sa pinagtataguan nito.
Pero saglit lang iyon at napunta muli ang mga mata ng lalaki sa pagtanaw sa kanya.
Napapitlag si Bree nang makarinig ng putok ng baril.
She automatically faced on her right and the gun shots were
followed by another. And another.
Bree kept her head low and ran to the biggest tree she could see.
Umupo siya sa ugat niyon at doon kumubli. She curled her body as much as she could
to keep it hidden by the thick body of the tree.
Sumulong naman si Virgo. He kept himself low as he cautiously
looked around. Siyang sulpot ng tumatakbo na tauhan ni Jordan. By reflex, Virgo
stretched a hand and shot him by the leg. Nagpaputok ito ng hawak na baril. But
ompfh, he missed. He dropped on the ground groaning loudly about his leg. Sinundan
ni Virgo ng isa pang baril sa gilid ng ulo nito para tuluyan nang manahimik. At
nagtago agad ang lalaki sa likuran ng isang puno. Nag-abang ito kung may nakarinig
sa maingay na pagpalahaw kanina nung nabaril niya at may pupunta sa direksyon nila.
He could hear his heart pounding loudly, making his ears ring with its beat.
Matapos ang ilang minuto, walang sumulpot para i-tsek kung ano ang dinadaing kanina
nung lalaking pinatay nito kaya naman nakayuko na nagpatuloy sa paglakad si Virgo.
His eyes looked around, searching for Bree.
Bree caught her breath and left her hiding spot. Abot-tanaw na siya
ni Virgo nang biglang may humablot sa kanya. Mabilis na binalibag ito ni Bree sabay
suntok sa mukha nito. What got the man unconscious was how badly his head hit the
ground. Nagimbal siya nang ma-realize na isa pala ito sa mga pulis na pinadala ni
Virgo para hanapin siya. She muttered a low curse under her breath, feeling sorry
for the police.

Nakita iyon ni Virgo at tsinek ng lalaki kung buhay pa ang pulis.

"I'll hide him. Go ahead," he breathily whispered, gazing shortly
into her eyes.
"Tutulungan na kita," hawak niya sa mga paa ng pulis.
"No," he hissed. "Sumunod ka sa plano mo. Go ahead! Susunod ako!"
Mahahati ang puso niya sa gagawin.
Virgo gave her an encouraging nod and Bree immediately turned to go
on.
Hinila ni Virgo ang pulis sa likod ng isang puno, pinahiga doon
para maitago ng naglalakihang mga ugat na umusli na mula sa lupa. He gave the
police a good shoulder tap before peeking to watch Bree hide behind another tree.
Mas payat nga lang iyon kaya kita pa rin ang babae. She squatted and looked around.
My plan is simple, Virgo, naalala ng binata na sinabi niya rito
kanina. Mauuna akong maglakad, palihim ka namang susunod sa akin. Para kung sakali
na mahuli ako ni Jordan o ng mga tauhan niya, hindi sila magiging aware na nariyan
ka para ipagtanggol ako. They won't know what got to them once who suddenly jump
out and start shooting.
.
.
MARCO was about to move forward but he returned to hiding behind a tree.
Nakita kasi nito si Jordan na paikot-ikot sa paligid. May kasama
itong dalawa pang lalaki.
Sigurista si Gago, check nito sa magazine bago muling sinalpak iyon
at hinigpitan naman ang silencer sa nguso ng baril.
And like the silent killer he had always been, Marco stepped out
from his hiding place and shot one of Jordan's men. Saktong nilingon ni Jordan ang
tauhan kaya nakita ang pagbulwak ng dugo mula sa leeg nito. Mabilis na humarap ang
natitirang dalawang lalaki sa direksyon ni Marco. Umalingawngaw sa paligid ang
pagputok ng mga baril nila. Marco hid behind the tree and saw its bark chipped off
by the gunshot, flying from his side.
Umupo si Marco at ginantihan ng putok ang mga ito pero mukhang
nakahanap na ng tataguan ang mga lalaki sa dami ng mga puno roon.
"Hoy, alalay!" tawag dito ni Jordan. "Huwag kang masyadong
magpakabayani! Hindi kayang bayaran ng amo mo ang buhay mo! Kung ako sa iyo,
iligtas mo ang sarili mo at umalis sa landas ko!"
And he fired more shots.
Sige, gago, ubusin mo ang bala mo, sarkastikong isip ni Marco.
Cracks of branches made Jordan and his other man turn and look at
the other direksyon.
Napasinghap si Bree nang malingunang nakatingin na ang mga ito
rito. Nagmamadaling tumakbo ang dalaga. Nakangising nilingon ni Jordan ang tauhan.
He waved a hand to instruct him to take care of Marco.
At umalis naman si Jordan para sundan si Bree.
Mabilis na sumilip si Marco at natanaw ang papalayong lalaki. He
looked further and saw a silhouette of someone running.
Miss Bree! Hakbang ni Marco pasulong nang sumulpot ang tauhan ni
Jordan para barilin siya.
Marco immediately ducked, rolled at the damp soil where leaves
stuck on his shirt and fired some shots.
Nagtago naman ito pabalik sa likod ng puno na pinanggalingan nito.
Marco's jaws tensed. Lalong pumitik ang kaba sa dibdib ng lalaki.
Hindi kasi nagkakalayo ang agwat ni Bree sa tumatakbong si Jordan. Malaki ang
tsansa na maabutan ito ng lalaki.

He was about to dash toward a tree to hide, but Jordan's goon

reappeared and pointed his gun at him.
"Wala ka nang takas!" mayabang nitong labas mula sa pinagtataguan
nang makita ang hindi niya paggalaw. "Ibaba mo ngayon din ang baril mo!"
Nagdadalawang-isip si Marco na gawin iyon. Alam naman kasi ng
binata na hindi ito masasalba ng pagsunod sa utos ng tauhan ni Jordan. He was sure
as hell that he would end up dead.
Isa sa mga natutunan ni Marco sa Buenos Mafios ay ang huwag na
huwag susuko sa kalaban. Bukod sa nakakababa ng dignidad, ang pagsuko ay katibayan
ng kawalan ng kumpiyansa na kayang malagpasan ang isang pagsubok. Dahil para sa mga
katulad nila, araw-araw ay isang pagsubok. Sila ang organisasyon na marunong
magresolba ng anumang problema sa mga paraan na hindi kayang gawin ng kahit na
sino. Kasama na roon ang pagpatay. Kaya nga hindi sila takot na gumawa ng
ikakapahamak nila, kasi wired sila na maging solvers ng anumang gulo na mapasukan.
If he could not solve any problem, or give up on solving one, Marco
was told that he could never ever be a part of Buenos Mafios.
Marco became stiff when a hole appeared on the man's head. Blood
began leaking. Mula sa likuran niya kasi, may lumabas na lalaki at binaril ito.
Tila karton na target practice ito na pinagbabaril sa dibdib at katawan bago
tuluyang bumagsak sa lupa.
Ganoon sila katindi pumatay. Sigurista. Dapat malala ang matamong
tama ng baril para siguradong patay ang kalaban.
Narinig ni Marco ang mahinang pagbaon ng mga hakbang nito sa basang
lupa.
He slowly turned and saw Zoref. Halos walang mantsa ang suit ng
lalaki, tanging mga sapatos lang ang naputikan. He walked toward him as if the man
was strolling in a park.
"Marami ka pang kakaining bigas," anito habang nakatitig sa binaril
nitong lalaki. Nage-expect pa yata ang Big Boss na babangon ang lalaki at lalaban
kaya nakaabang ang mga mata sa bangkay kung gagalaw pa.
Marco scoffed and stood up. "Wala pa akong tulog, Boss."
"Huwag kang magdahilan," lagpas nito sa binata. "Habulin mo na
sila."
Nang maalala si Bree, mabilis na tumalima si Marco.
.
.
BREE RAN FASTER. As fast as she could.
Alam niya na nakasunod lang sa kanya si Virgo, hindi hahayaan ng
lalaki na mapahamak siya. Pero hindi niya maiwasang mapaisip kung makakaya nitong
barilin si Jordan. Kahit sinigurado pa ni Virgo na kalaban na ang tingin nito sa
pinsan, ayaw niyang i-risk na malaman kung gaano katotoo iyon sa pamamagitan ng
pagpapahuli kay Jordan.
"Bree! Hindi ka ba napapagod sa katatakbo babae ka!" parang manyak
ang boses nito na tinutudyo siya para mangilabot at manigas ang mga binti sa takot.
She did not look back. Sinisikap niyang maging deretso ang takbo
para hindi maligaw.
Bree came to a halt when she heard a gunshot. Gimbal na napalingon
siya. Hindi naman kasi sa direksyon niya napunta ang bala. Tumama iyon sa paanan ni
Jordan.
Huminto ang lalaki at nilingon ang pinanggalingan ng putok.
Nakatayo sa may kalayuan si Virgo, tinaas nito ang mga braso para itutok ka-level
sa katawan ni Jordan ang nguso ng baril.
Jordan cockily spread his arms wide. "Pinsan!"
"Stop this, Jordan," Virgo hissed.

Bree shook her head. No, Virgo, don't negotiate with him!
"Stop what? Punishing you? Sino ba ang unang tumaraydor sa atin?
Sino ba ang unang bumasura sa mga plano natin?"
"Jordan, it's not making sense anymore," mariing wika ni Virgo.
"You know it. It's not making sense anymore. Nakalipas na ang panahon, mabilis na
nakalimot ang mga tao, sana naman tayo rin, makalimot na kung nasaktan man nila
tayo o ang reputasyon natin!"
Nakuyom ni Bree ang mga kamao.
Nananaig pa rin talaga kay Virgo ang pagiging patas... naluluha ang
mga mata niya. He knows how it feels to be discriminated... to be treated
unfairly... at ayaw niyang danasin iyon ng ibang tao... kahit ng mga tao na siya na
mismo ang sinasaktan.
"You have options," anito. "Go to jail or go and die."
Pagak itong tumawa. "Go and die? Why are you doing this? Tinatalo
mo ang pinsan mo dahil sa isang babae lang?"
"Shouldn't I be asking you that?" Virgo hissed, inching closer to
Jordan.
Nanatili naman ang pinsan nito sa kinatatayuan, kampanteng-
kampante. He was even not on guard. Sabi na nga ba at ganoon ang tingin ni Jordan
kay Virgo, na hindi ito makakanti o masasaktan ng pinsan. Sobra ang pag-abuso ng
walanghiya sa kabaitan ni Virgo!
"I can easily have you killed," Virgo continued. "I have every
reason to do so. At mas maganda na mamatay ka na rin dahil alam mo lahat ng mga
bagay na pwedeng makasira sa akin. Marumi akong pulitiko mula sa umpisa pa lang,
ikaw ang gumagawa ng mga maruruming trabaho para sa akin— nananakot ng mga tao at
pumapatay. Pero dahil ginawa mo ang mga iyon para sa ikatatagumpay ko, kaya kargo
ko sa dibdib ko kung ano ang kinahinatnan mo ngayon. Masakit sa akin na ako mismo
ang gumawa niyan sa iyo kaya nagkakaganyan ka na ngayon, Jordan! Puno ng galit!
Maging sa akin!"
Kaya hindi niya magawang patayin si Jordan... Pakiramdam ni Virgo,
siya ang may kasalanan kung bakit nagkakaganito si Jordan. That if it were not for
him... Jordan would not become this person who wants me dead now...
Malutong ang nakakainsultong tawa ni Jordan. "Huwag masyadong
malaki ang ulo pinsan! You have no contribution to me at all," tutok nito ng baril
sa kanya. "Sa simula pa lang, ginusto ko nang gamitin ka. Sa simula pa lang,
ginusto ko nang patayin ang mga taong kumakalaban sa ating mga Ferdinand!" Jordan's
eyes shone with creepy sinister. "Sa una pa lang, binalak ko nang bilugin ang ulo
mo para humantong tayo sa ganito! I sensationalized Tito Aries' demise to convince
you to turn to politics, dahil duwag ka. Natatakot kang matulad kay Tito Aries.
Kung hindi pa kita itutulak, hindi ka susuong para gawin ang mga plano ko! At kung
sumunod ka lang sa mga plano, hindi tayo mapupunta sa punto na papatayin ko ang
babaeng sumusulsol sa iyo na magbago!"
Natigilan si Virgo, hindi malaman ng lalaki kung ano ang
mararamdaman. Pero nakikita ni Bree na pinipilit ng mahal niyang sikilin ang
nagwawalang damdamin. Kita niyang gusto nitong manumbat, magalit, sumabog... ngunit
gumawi ang mga mata nito sa kanya. As their eyes met, Virgo's began being filmed
with tears. Her heart ached at the realization that one look at her and Virgo
becomes soft and kind... and very forgiving. And he would do so in fear to risk her
life if he angers Jordan a bit more.
Bree glanced at Jordan. Babarilin na nito si Virgo. As he fired a
shot, Virgo immediately ducked. Sumugod naman si Bree sa lalaki para balyahin ito.
Pero mabilis siyang hinarap ni Jordan at hinablot sa braso. Bree let out a pained
cry as he dragged her and pushed the mouth of the gun on her head.
Umangat si Virgo mula sa pagkakadapa sa lupa.
His teeth clenched at the very realization that crept through him.

He never wanted to stain his hands. It was against his principle to

do the dirty work... or any dirty work like his father. Works such as affliating
with the Mafia, keeping the media blind from the truth about the situation of the
government and state of the nation, and now... getting rid of the people getting in
his way.
Nanlaban si Bree. Inapakan nito sa paa at sumiko sa dibdib ni
Jordan kaya bahagyang nakalayo mula rito. Ginamit niya ang natutunang basic self
defence para sa physical training sa pelikulang Forbidden. Dahil hindi na nakatutok
sa dalaga ang baril, kampante na si Virgo na hindi ito mapupuruhan kung aksidenteng
makalabit ng pinsan ang baril.
He lifted a shaky hand, a tormenting pain whirled within his chest.
Despite the calm, dignified demeanor, he was only a man, torn between the people he
valued so much, he put too close to his heart.
Masakit tanggapin pero kung sa ganito lang matitigil ang paglala ni
Jordan, he had to do it.
 For the woman he loves... for their baby, he began to change.
Virgo always chose the safe option, even if it's wrong.
Now, he's choosing the right thing to do... probably the very same
thing that his father wished to have chosen over safety during his term.
Virgo fired a shot that instantly.
Halos sumampay kay Bree si Jordan. His cousin let out a grunt as he
tried to hold on Bree, but from another angle, another bullet was fired to him.
Nagmula iyon kay Marco na natunton na rin sila. At may dalawa pang tama ng baril
mula sa mga pulis na narating na rin ang spot nila.
Jordan shook and convulsed as he dropped bleeding on the ground.
Marco wanted to step close and fire a bullet to his head, to ensure
his death, but the appearance of the policemen made him stay still and watch.
Nanghihinang napaluhod si Bree sa lupa. Nanginginig dahil
napakalapit lang sa kanya para masaksihan ang pagtadtad ng bala sa katawan ng
pinsan ni Virgo. She lifted her eyes on Virgo and smiled weakly, after recovering
and having the realization that they're finally safe. Nanghihinang tumango si Virgo
habang sinusubukang makatayo muli para lapitan ito.
Nagsimula nang kumilos ang mga pulis para asikasuhin si Jordan.
Lingid sa kanila na kaya parang hindi nila masyadong nae-encounter ang mga ito ay
dahil naunang nakaharap ng mga pulis ang mga tauhan ni Jordan na pinagsumikapan ng
mga ito na mabaril o 'di kaya'y mahuli. Dahil sa paglabo ng visibility dala ng
mabigat na bagsak ng ulan, hindi masyadong kumilos ang mga ito at nanatiling
nakaantabay sa mga pinagtaguang pwesto sa mga punuhan. Nagtiis ang mga ito sa
matagal na buhos ng ulan, nakahanda ang mga baril kung sakaling may makitang mga
kalaban. Kaya naman karamihan sa mga pulis ay basang-basa ang uniporme. May ilan pa
na nagsisimula nang ubuhin. Walang pang nagtatangka na tumawid sa sapa dahil sa
biglang tingin ay parang wala namang kweba roon na pwedeng pagtaguan, mga batuhan
lang na pwedeng akyatin. Naisip lang ng mga ito na baybayin ang sapa dahil baka
natangay ng tubig si Bree gawa sa naiwang costume ng madre sa pampang niyon.
Nakita na lang nila na nahuli ang mga tauhan ni Jordan nang makabalik sa mga
sasakyan. Nasa isang van na magkakatabing nakaposas at nakaupo roon ang mga tauhan
ni Jordan na nagpanggap na mga stuntsmen, bantay-sarado ng mga pulis habang
naghihintay na makumpleto ang mga mahuhuli para sabay-sabay na dalhin sa
pinakamalapit na presinto.
Pasikat na ang araw nang makaalis sila sa kagubatang iyon. Malamig ang hangin
dala ng naganap na pag-ulan. A cold, frosted whiteness fogged the sunlight— making
the scenery bright yet somber... like a lonely white night.
Bree looked around and noticed that there were no cameras around.
No reporters. Hapong sumandig siya sa braso ni Virgo habang naglalakad paakyat sa
view deck na iyon para lapitan ang mga pulis. She felt his secure hold to keep her
upright, assisting her as they walked tired to the bone. Narinig niya ang
pakikipag-usap ng lalaki sa mga pulis, kapwa nagpapalitan ng impormasyon tungkol sa
mga pangyayari. Nakita rin niya ang pag-abot ni Virgo ng baril sa isa sa mga iyon.
Nalungkot siya sa isipin na gaano man sikapin ni Virgo na maging
malinis na tao, mas malinis sa sarili nitong ama, kinakailangan na nitong tanggapin
na parte ng pagiging Pangulo nito ang pagpaparusa sa mga dapat parusahan. It was
not all about being always nice. Some things just have to turn out this way.
Reality really sucks sometimes.
Mula sa malayo, natanaw ni Bree ang paghatid ni Marco kay Zoref sa
kotse nito. Nag-usap ang dalawang lalaki bago sumakay si Zoref sa kotse at pinanood
ng bodyguard niya ang paglayo ng sasakyan.
Hindi ka sumuko sa paghahanap sa akin, Marco... Salamat.
"Bree!" mangiyak-ngiyak na sugod sa kanya ni Manager Ken. Walang
anu-anong hinila siya nito palayo kay Virgo. He cupped and felt her face, his eyes
inspected her in a rush. "May masakit ba sa iyo? Diyos ko, nabasa ka ng ulan!
Natuyuan ka na ng damit!"
Bree smiled weakly. "Manager Ken, I'm sorry... sorry kung naglihim
ako sa iyo." Naluluhang napayuko siya habang pinili ni Virgo na makapag-usap sila
ng manager niya ng sila lang. Inasikaso muna ng lalaki ang pakikipag-usap sa mga
pulis.
"Hindi pa rin kasi maalis sa akin ang ginawa noon ng manager ko sa
akin," amin ni Bree. "Sobra ko siyang pinagkatiwalaan pero ano ang ginawa niya sa
akin?"
Understanding dawned on Manager Ken's weary, sleepless face as he
smiled faintly.
"Hindi mo na kailangang ipaunawa pa iyan sa akin, Bree. I know you
are trying your best to act maturely about it, and for you, the matured way is to
keep things to yourself instead of crying it out to me like a baby."
There was a strain of physical weariness in her low chuckle. "But I
am starting to be more open, right? Alam mo na nga ang mga kadramahan ko tungkol
kay Virgo."
Lumagpas ang tingin ng manager niya para tanawin ang lalaki.
"Ang dami kong agam-agam sa kanya," anito. "But to stay awake all
night and go through that—" Manager Ken pertained to Virgo's sorry state, "—just to
find you..." Tumitig ito sa mga mata niya. "Mahal na mahal ka talaga niya, Bree."
She lowered her eyes. "But he needed to sacrifice things for that
love. Hindi ko alam kung—"
"Deserve mo iyon, okay?" tila basa nito sa susunod niyang
sasabihin. "Hindi por que mali ang naging trato sa iyo noon ng mga lalaking dumaan
sa buhay mo, hindi mo na deserve na mahalin. They made you feel that way, but that
shouldn't make you believe that."
Tumango-tango si Bree. Nanghihina pa rin ang katawan niya kaya
mabagal ang naging pagpihit niya para lingunin si Virgo. Nakita niya ang paglapit
ng isang officer dito para patungan ng blazer ang basa nitong damit. Sinaway ni
Virgo ang pulis at hinanap siya ng mga mata nito. Upon seeing her, he pointed her.
Sumunod agad ang officer na lumapit sa kanya.
"Jacket, Ma'am," and he draped a blazer over her shoulders.
Napapayukongtinanggap niya iyon. "Salamat," paos niyang wika bago
ito nagmamadaling umalispara maghanap ng gagawin.

.
.
.
***
AN
Simulan na ang #EggPieParty for #BreeGo ! <3 <3 <3 Ito na ang #SLIDEGrandFinale
! <3
With Love,
ANAxoxo

- - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - -

Chapter 65: Love What We Hate

"I REGRETFULLY INFORM EVERYONE that my spokesperson, Jordan

Ferdinand, has already passed", wika ni Virgo habang nakatayo sa pulpitong iyon sa
loob ng isang conference room sa Malacañang. Nasa likuran ng lalaki ang logo na may
larawan ng Palasyo.
Puno ng media sa harapan ng binata na nakasuot ng Barong nito. Kita
pa rin sa mukha at katawan nito ang pagod at pananamlay.
"And that from now on, I will be personally speaking for myself. I
won't be hiring another spokesperson for me. Until when, I can't tell."
May nagsalita sa mikropono na isang reporter.
"May we know the cause of his death, Mr. President?"
Virgo gave off a blank stare before lowering his head to speak
closer to the microphone.
 "I hope we'll respect our family's decision to keep the details of
his death private."
"Mr. President," singit naman ng isa sa mga reporter, "ano po ang
masasabi ninyo sa bali-balita na hiwalay na raw kayo ni Mayor Cheska Fidel?"
"What made you say that?"
"Hindi na po kasi kayo madalas makitang magkasama."
"I don't think this is the right time to talk about my lovelife."
"Just a yes or no, Mr. President."
"You can't say na naghiwalay kami. We just dated, not yet in a
relationship. I hope you know the difference between the two. And some things just
don't work out, kaya hindi natutuloy."
Nagkaroon ng bulung-bulungan.
Virgo shifted his eyes on another reporter who began speaking.
"Sir, itatanong ko po sana kung ano ang masasabi ninyo sa
kaligtasang pambansa laban sa napapansing pag-aligid ng mga warships ng ibang bansa
sa katubigan ng Pilipinas?"
And more questions were thrown at Virgo.
"Mr. President, pakikumpirma po kung talagang nakidnap noong
birthday ninyo ang First Family?"
"Sir, ano po ang opinyon ninyo sa equal rights?"
"Ngayong Setyembre na po ang approval ng budget para sa taong 2020,
maibabahagi niyo po ba ngayon kung anong department ang makakakuha ng
pinakamalaking budget para sa taong iyon?"
At habang abala si Virgo sa silid na iyon, nasa waiting room naman
si Laila kasama ang anak na si Leo. Nagbabasa ng libro ang ginang nang umupo sa
katapat nitong sofa ang binatang anak.
"Ma," pangangamusta ang nasa titig ng lalaki.
Binaba ng babae ang libro at binigyan ito ng pansin. "We're all
fine, anak."
"I still can't believe Kuya Jordan can do that," titig nito sa
kawalan. "He had been really good to us. Ni hindi nga iyon makatiis ng isang araw
na hindi tayo nababati o nakakamusta, right?"
Laila sadly smiled. "Let's just say, your Kuya Jordan looked up to
your father a lot. Kaya through all these years, siya ang pinaka nag-suffer sa
pinagdaanan ng Papa ninyo." At nagkwento na ito. "You know, anak, your Kuya Jordan
have always wanted to be like your Papa. It's frustrating how life works sometimes.
Na napupunta ka sa mga sitwasyon na hindi mo pinalano para sa sarili mo. Even your
Kuya Virgo, he never really wanted to be a politician. But it's his calling. He
took some time to learn and accept kung para saan talaga siya."

Leo nodded.
"Your Kuya Jordan did not die in vain. You can learn from him. That
our purpose in life is not the things that we've always wanted to be. Dahil kapag
pinilit mong kontrahin iyon tulad ni Kuya Jordan mo... it will ruin you everyday."
Leo shook his head. "I still can't process this."
"It's okay. You learn as you grow and mature. You don't have to
rush on understanding things, anak. Even your own Papa learned too late about what
he should understand in life."
Pinilit ng binata na ngumiti sa ina.
.
.
NAPAILING SI KAISER NANG MARINIG ang mga sinabi ni Bree rito.
"Sabihin na nating nakumbinsi mo ako," anito sa kanya. "Pero, hindi
lang naman PH Channel ang network dito sa Pilipinas, Bree. Siguraduhin ko man na
hindi lalabas at lalabas ang mga isyu ng Presidente, may ibang network na gagawa pa
rin niyon."
"But you're the leading channel, Sir Kaiser," negotiate niya. "Once
you show disinterest in trying to compete by copying the kind of news other
networks are airing, they will lose every reason to dig deep about the President.
Hindi ba ganoon naman ang mga balita? Kapag nagbalita ang isang network tungkol sa
isyu ni Ganito, maglalabas naman ang kalabang network ng side nila tungkol sa same
isyu at same person sabay dagdag na mas detalyado ang balita nila at may mga info
na never na-present ng kalabang istasyon kasi mas nag-research sila."
Kaiser pressed his back against the chair ang gave her a look.
"You really love this field, don't you, Bree? Ang dami mo masyadong
naoobserbahan sa kung paano tumakbo ang TV at media."
A small smile lifted at the corner of her red lips.
"What can I say? I learned to love what I used to hate."
"You hated the TV and media, eh?" na-a-amuse ang matanda sa kanya.
Bree shrugged. "Inaamin ko, I came to a point that it disillusioned
me. Natutunan ko na hindi ganoon kasaya at kasarap ang maging parte ng media... o
ang showbiz. Na medyo magulo rin pala. Na may mga maling tao na kapag nadikit ka sa
kanila, nag-iiba ang tingin mo sa isang bagay."
"But now, you're with the right people. Maybe you should stop
looking at one angle and observe the other side of things... like showbusiness."
Napangiti siya. Sinabi rin iyon ni Virgo sa kanya noong nagtatago
sila sa kweba ng mga bato. Na huwag niyang tingnan ang mga bagay sa isang anggulo
lamang. Na matuto siyang tumingin sa other side ng isang scenario o statement.
"I am already doing that, Sir Kaiser," balik ng mga mata niya sa
mata ng matanda.
"So, your request about keeping the media out of the President's
personal life," recap nito sa pinag-usapan, "you can count on that. But expect us
to still share a little insight about his personal life. Of course, with his
permission."
Bree saw nothing wrong with that. Naisip niya na okay na rin na may
kaunting exposure ang personal life ni Virgo para hindi magtaka ang mga tao at
isipin na pinagtatakpan ito ng PH Channel.
"Sige na nga," buntong-hininga niya. "Basta, huwag na huwag mong
ia-allow na may lumabas sa network na kahit anong balita na related kay Jordan. At
sila Direk Karlos. You have to negotiate with him and the crew and staff of
Forbidden na manahimik tungkol sa mga nasaksihan nila."

"Ano ka ba? Makakasigurado ka na mananahimik sila," maluwag nitong

ngisi. "Ayaw naman siguro ni Direk Karlos na magkaroon ng negative publicity ang
so-called controversial erotic film na ida-direct niya. What happened makes an
interesting story, pero alam naman siguro niya na gobyerno ang madadamay niya kung
gagamitin ang mga pangyayari para magkainteres ang mga tao na panoorin ang
Forbidden. Ako na ang bahala roon."
Napalingon sila nang maramdaman ang presensya ni Krista sa salas ng
mansyon ni Kaiser Peralta. Tumayo ang lalaki para lapitan ang asawa.
"O, ano at nandito ka?" sulyap nito saglit sa tiyan ng babae.
"Huwag kang masyadong magkikikilos, ang dali mo pa namang mahilo."
Bree could not help smiling at the touch of concern on the old
man's face.
"Ano ba, mamanasin ako kung hindi ako kikilos ng kikilos," taray-
tarayan ng babae para lang hindi na kulitin pa ni Kaiser. "Did I interrupt? Tapos
na ba kayong mag-usap?"
"Well..." Kaiser reluctantly glanced at her.
Bree just shrugged. Ang lalaki naman kasi ang may choice kung tapos na ba ang
usapan nila o hindi. Kung tapos na, ibig sabihin, pumapayag na ito sa gusto niyang
mangyari.
Tuso ang ngiti niya. Bree knew it was bad of her to do, pero tinakot niya rin
ng kaunti si Kaiser na naisip ni Virgo na tirahin ang TV Network nito. Na alam ng
Presidente ang bawat rason para madiin ang pasya na ipasara ang PH Channel. That
Virgo has the option to do that if Kaiser did not agree to what she was requesting
him to do.
She knew it was bad. But it was not a matter of what's right or wrong.
But safety.
Iyon ang mapait na katotohanan. Iyon ang kalakaran ng mundo.
Kaiser smiled at Krista and gave her a nod. She gently rubbed his arm before
walking past him to approach Bree.
Tumayo na si Bree mula sa kinauupuan para batiin ito.
"Hi," pigil niya ang maluha nang magkaharap sila ng dating
kaibigan.
Nasasalamin yata ni Krista kung ano ang nararamdaman niya. Takot
itong mahalata na naluluha ang mga mata kaya kinabig siya para yakapin ng mahigpit.
Bree could not lift an arm out of shock. Lumapat sa balikat niya ang baba ni
Krista. Hindi ito umimik.
Ngumiti na siya at ginantihan ng mahigpit na yakap ang binigay na
yapos sa kanya ng babae.
.
.
NANG MATAPOS ang press conference, sumabay kay Virgo ang sekretarya para i-
inform na tapos na ang mga appointments at schedules niya para sa araw na iyon.
Palihim siyang nakahinga ng maluwag at pinag-dismiss na ito.
Palagpas na sana siya sa pinto ng opisina nang harangin ng isa sa
mga gwardiya roon.
"Presidente, may bisita po kayo at nasa office room niyo siya
ngayon."
"Who is it?"
"Si Mayor Cheska po."
Yeah, right. He got too occupied with making sure that his family
and Bree would be safe, also with Jordan's cremation and work that he lost his
thought about advising the staffs in Malacañang about Cheska's access to just get
in and out of the place.
"Alright," kalmado niyang sagot dito, "pakiikot na rin ang Palasyo.
Sabihan mo ang mga staff na gusto kong i-meeting sila sa waiting room mamayang
alas-tres ng hapon. I'll just talk to my guest and have my lunch."

"Yes, Sir," talima nito para gawin ang kanyang pinag-utos.

Virgo gestured for his PSGs to stay out of the room before he got
in.
Tumayo agad si Cheska na nakaupo sa visitor's chair. Malalaki ang
mga hakbang ng dalagang naka-puting pencil skirt at blouse palapit sa kanya. Nang
magtapat, walang anu-anong sinampal siya nito.
Matatag si Virgo, binigyan lang ang babae ng matalim na tingin.
"Ano ang tingin mo sa sarili mo? May karapatang i-assault ang
Presidente?"
She hissed. "Hindi ka na talaga nagkaroon ng kahihiyan para sa
sarili mo, ano?" tinatalo ang babae ng galit at pagkadismaya na pilit nitong
nilalabanan. "You did not even dare to speak about those pictures of you and Bree!"
Nabalita nitong nakaraan ang nagkalat sa internet na picture nila
ni Bree na kuha ilang oras pagkatapos ng birthday party niya. There were
assumptions that they were sneaking out, cheating on Jordan and Cheska.
"Sometimes, you don't need to explain yourself to anybody, Mayor,"
mayabang niyang ngisi. "Ano pa ang ginagawa mo rito? Hindi ka na pwedeng basta-
bastang pumunta rito nang walang permiso ko, nang wala kang approved appointment sa
akin."
Nagtangis ang bagang ng dalaga. "Dahil ano? Ipu-push mo na iyang
relasyon mo sa Bree na iyan?" She scoffed. "Hah! Nababaliw ka na! Goodluck na lang
sa approval ratings mo!"
 Pigil niya ang matawa sa desperadang babae.
"Ano na lang ang iisipin ng mga tao sa inyong dalawa, hmm?"
"Kung may kinalaman sa Pilipinas ang opinyon nila, may pakialam
ako. Pero kung may kinalaman sa amin ni Bree na may relasyon na hindi naman
makakasira sa trabaho ko, wala akong naririnig."
"Lalabas ang mga baho niyo, Virgo. Kayo rin," she smugly smirked, a
subtle hint of threat in her tone.
Aalis na sana ito pero marahas niyang hinablot ang babae sa braso.
"First of all, you can't address me by only my name, Mayor. I'm
Your Excellency, the President. And you should address me either of the two, lalo
na at nandito ka sa Palasyo at kaharap ko," anas niya.
Cheska let out a cry as his grip tightened to a torturous hold.
Virgo caught her frightened gaze.
"Pangalawa," diin niya sa bawat kataga, "sa oras na subukan mong
sirain si Bree, lalabas din lahat ng baho ninyo, ang mga pinaggagagawa ninyo ni
Jordan sa akin."
"Bitawan mo ako!" she was becoming defiant, the only way to save
her bruised pride.
"Pasalamat ka at naawa pa sa iyo si Bree," he hissed. "Dahil may
mga magaganda ka rin naman daw na nagawa sa pagiging Mayor mo sa mga nasasakupan
mo. Kung hindi, pinaligpit na rin kita. Walang magtataka, talamak naman ang
killings sa siyudad mo, 'di ba? Magugulat lang sila dahil kapag namatay ka, wala
nang magsisinungaling sa mga tao na okay lang sa Manila kahit hindi pa."
And he allowed Cheska to break free from his hold. Her sharp eyes
stared at him in a horrified realization that he lost all sympathy and respect for
her.
Taas-noo at tila mababang nilalang ang klase ng tingin na ginawad
niya sa babae.
"Now, go. Your privilege to visit me is already over."
Manginig-nginig sa galit na lumayo ang babae, nanatili sa kanya ang
mga nang-uuyam na mata bago umiling at dinala sa harap ang tingin. Mabigat at
nagdadabog ang mga hakbang bago tuluyang nakalabas ng pinto.

.
.
HUMINTO ANG KOTSE SA TAPAT NG GATE. Napunta kay Marco na nasa likuran ng mga
manibela ang tingin ni Bree na nasa backseat naman.
"Marco," aniya na nagpalingon sa lalaki, "sa bahay ka na mag-
hapunan."
Nalulungkot siya dahil nawala na ang pagiging kengkoy ng lalaki.
Ngayon na nagkaalaman na ng mga agenda, malaya na si Marco na umakto base sa tunay
nitong personalidad. Nakakalungkot dahil nararamdaman ni Bree na may kinikimkim ang
lalaki na lungkot sa dibdib. Sapat na dahilan na yata iyon para ilagay sa panganib
ang buhay at maging isang Mafioso imbes na ituloy ang pag-aaral sa kolehiyo.
"Miss Bree, hindi na po. Ito na ang huling hatid ko sa inyo at
dederetso na ako sa Buenos Mafios para mag-report."
She smiled, yet sad.
"Iyon na nga eh, huling pagkikita na nga natin, hindi mo pa
papaunlakan itong pag-aaya ko. Masarap naman akong magluto, 'di ba?"
"Minsan matabang," pigil nito ang matawa sa pag-amin.
Pinanlakihan niya ito ng mga mata kaya magaan na nanulas ang tawa
sa mga labi nito. Natawa na rin siya. Pero walang sigla masyado ang mga tawa nila.
Labis na nakakalungkot pakinggan ang naghalo nilang mga tawa ngayon.
"Wala na naman po kayong dapat ipag-alala," patuloy nito. "Mas
magiging safe na kayo ngayon lalo na kapag dumating na ang guards na ipapadala ni
Presidente para sa iyo. Legal pa."
Bree nodded.
 "At kung magkagipitan, makakaasa ka, Ma'am, na magvo-volunteer ako
para tulungan ulit kayo."
She smiled at him. "Maraming salamat, ha, Marco?"
He politely gave her a nod. "No one thanks a Mafioso. You pay us,
so we just give you what's worth the money you paid for."
At doon na nagtapos ang pag-uusap nila. Malungkot na nilisan ni
Bree ang sasakyan. She walked toward the gate in her tight white jeans and fitting
pink shirt. Her hair was tied in a low ponytail, her high heels were white and
crispily clicked on the ground despite her light-footedness.
Nilingon niya muna ang sasakyan na umalis din kaagad.
Hindi lingid sa kaalaman ni Virgo na ganito ang mararamdaman niya
sa pag-alis ni Marco. Ang sabi nga ng Presidente sa kanya, sobrang naging close daw
ito noon sa bodyguard nito kaya labis ang paghihinagpis noong namatay sa
pagprotekta sa kanila. Mula raw noon, kinondisyon ni Virgo sa sarili na iiwasang
makapalagayan ng loob ang mga taong temporary lang sa buhay nito— tulad ng mga
guard.
But she knew that deep in Virgo's heart, he could not help letting
out his natural kindness. Hindi ba temporary lang din dapat siya sa buhay nito?
Bree smiled to herself and lowered her head to focus her eyes on
unlocking the gate.
Pumasok na siya sa bahay.
.
.
.
***
.
.
.
TATLONG BUWAN na ang nakakalipas mula nang mangyari ang habulan at pagkamatay
ni Jordan sa shoot-out. Naging pribado ang paglamay para sa binata na ulila na
palang lubos kaya panay ang dikit sa mga Ferdinand, ang nalalabi nitong mga kamag-
anak. As soon as he was confirmed dead, Jordan was cremated. His ashes were kept in
the room that usually uses in the Ferdinand's vacation house in Tagaytay. At tuloy-
tuloy na ang naging takbo ng buhay para sa First Family. Sa ngayon, unti-unti nang
bumabalik sa reyalidad si Bree. Tinutuloy na niya ang mga trabahong dapat tapusin,
kinakausap ang mga dapat kausapin, sinisimulang isakatuparan ang mga pinagplanuhang
gawin.

She managed to recover this fast, thanks to Krista.

Mula noong araw na niyakap siya nito, unti-unti nilang sinikap na
mabuo muli ang pagkakaibigan nila. Kapag may mga araw na hindi sila pwedeng magkita
ni Virgo at wala siyang shooting, binibisita ito ni Bree sa mansyon ni Kaiser.
Magkukwentuhan sila. It was awkward at first, both of them sitting in silence every
once in a while because they were too shy to talk and talk.
But familiarity with the old friendly feelings gradually make their
words come out naturally. Hanggang sa nagse-share na sila ng mga karanasan sa
showbiz sa isa't isa, napag-uusapan ang mga taong naka-trabaho, ang mga artistang
gusto nila makatrabaho, at gayundin ang pagbabahagi sa isa't isa ng mga technique
pagdating sa pag-arte.
As Krista's pregnancy resumed, she was becoming more soft-spoken,
very careful for the sake of her child with Kaiser. Lalo na at lakas-loob na
inanunsyo na rin ni Kaiser sa isang interview na magkakaanak na silang dalawa. Isa
iyon sa mga isyu na nakatulong upang tuluyang mabaon sa limot ang tungkol kay Bree
at Jordan, o sa kumalat nilang mga litrato ni Virgo.
Pinagpala talaga ang kaibigan niya, kasi nagulat man ang mga tao,
karamihan ay bukas na ang kaisipan sa mga relasyon na malaki ang age gap. Everyone
were amazed how the two of them managed to keep their relationship, at the same
time, happy.
Kung pagkukunwari lang naman iyon na masaya sila dahil sa
reputasyon ni Sir Kaiser, ang mahalaga kay Bree, hindi nai-stress si Krista ng
rebelasyon na iyon.
Bree never failed to bring her fruits when she visits, or things her friend
crave for and still healthy enough for her to eat.
She managed to recover fast, thanks to Manager Ken.
And to those afternoon chats she was having with him at the front yard of her
house.
Nitong nakaraan din, tinext niya si Marco. Inimbita ang lalaki na
maghapunan sa bahay kasama niya, ni Manager Ken at ang boyfriend ng manager niya.
Hindi niya maipaliwanag ang saya nang sumulpot ito matapos ang
ilang beses na pagte-text sa binata na hindi nare-replyan. Naging masaya ang
hapunan dahil tinutukso niya si Manager Ken sa mga pasaring nito noon na parang
interesado kay Marco. Siyempre, hindi magkanda-ugaga ang loka dahil naha-hot seat
lalo na at kasama nila roon ang boyfriend ng kanyang manager. Pero lahat ng
tuksuhan ay nauwi lang sa tawanan.
Malungkot nga lang na nagtapos iyon nung ihatid niya sa gate si
Marco.
Marco turned to her, "Maraming salamat, Miss Bree. Hindi ko po
malilimutan itong pa-dinner ninyo."
"Alam mo, malaki ang utang na loob ko sa iyo, Marco. Anytime, huwag
kang mahihiya na bumisita."
Lalo itong sumeryoso. "Miss Bree, hindi na tayo pwedeng magkita pa
kung walang kinalaman sa trabaho ko. Malalagay sa panganib ang buhay mo kapag may
nakatimbre na malapit kitang kaibigan. Alam mo naman siguro kung gaano kadelikado
ang sitwasyon ko."
She gave him a stare. Medyo nakikita niya ang sarili kay Marco. Sa
murang edad, kinailangan nang harapin ang marahas na palakad ng mundo. Sa murang
edad, kailangan nang matutong humarap sa mga pagsubok at maka-survive kahit na
hindi pa maganda ang pamamaraan. For Marco, he chose the life of being in a mafia.
Bree gave him an understanding smile. "Alam ko, at nauunawaan ko.
Ito na ang huli."
Dama niya na pareho silang nalungkot. Tumalikod na ang lalaki at
sumakay sa itim nitong kotse.
And that was the last time she ever saw or heard of Marco.
Of course, she recovered fast from everything that happened, thanks
to Virgo.

It had been three months of making love and flirting at the

outskirts of the town, secret meetings and staycations on Constallacion. What made
each moment precious was the fact that they longed so much for each other. The
longing was intensified by Virgo's rigorous work as the President, at siya naman ay
tinuloy na ang mga proyekto na para bang walang nangyari.
There were times when they would also secretly laugh at peoplein Virgo's
private car for wearing weird disguises and not being recognized for it. Tumatawang
pinunasan nila ang mga mukha ng wet wipes hanggang sa tuluyang matanggal ang
makapal na make-up. Patay ang ilaw sa loob ng kotse, tanging source lang nila ng
liwanag ang poste ng ilaw ilang mga hakbang ang layo mula sa pinaparadahan nila.
Tumama iyon sa dashboard at bahagya sa kanilang mga mukha.
After having their faces cleaned, they immediately put on their
caps to keep their faces shadowed. Hindi muna nila inabala ang sarili sa paghuhubad
sa suot nilang mga wig. Mahabang platinum blonde ang buhok ni Virgo. Purple naman
na bob cut ang kay Bree.
"Muntikan ka na roon, ah!" bukas ni Bree sa kahon ng eggpie na
binili nila sa mall.
Virgo smugly scoffed. "Muntikan lang," nood nito sa ginagawa niya.
"Ako pa. Trained mo na ako pagdating sa pag-arte, eh. At hindi ko pa kailangang
magbayad ng fifty pesos."
"Fifty pesos!" malaki ang tawa niya habang inaabot ang isang slice
sa lalaki. "At bakit fifty pesos naman ang sisingilin ko sa iyo? Kulang pa ang
fifty pesos, Mr. President!"
"Iyon ang una mong charge sa akin, para sa tips mo sa pag-arte."
"Tips ka diyan?" at kumagat siya ng egg pie.
Virgo seemed helpless, unable to take his adoring eyes from her
even if he needed to. So he surrendered and just smiled.
"At kailan ako nag-offer ng ganoon?" usisa niya nang malunok ang
kinakain.
"Years ago, nakita mo akong nago-audition," maluwag nitong ngisi,
humaharap ng upo sa kanya mula sa driver's seat. "Naawa ka. Nalipasan kasi ako ng
gutom. Sabi mo nga, halatang first timer lang ako, kasi wala man lang akong baong
pagkain at tubig habang nakapila."
The strange feeling of nostalgia got Bree's heart in shuffles. That
audition was for a movie where she was raped. At unti-unting bumabalik sa kanya ang
mga alaala na pinipilit niyang limutin. For years, it had helped her cope from that
traumatic incident— to stop recalling every detail possible about that movie.
Including looking at the line of auditionees to have an idea how
her co-actor would look like.
What could have possibly happened if it was Virgo who got the role?
Napayuko siya.
"I'm sorry," he was feeling guilty now. "Oo nga pala... that
movie..."
Gumuhit ang payapang ngiti sa mga labi ni Bree. No, Virgo should
not feel sorry. If ever it was Virgo who she worked with... would they ever meet
again? Would God give her this man to help her heal all her wounds if she was not
wounded in the first place?
May resolusyon sa pagkislap ng kanyang mga mata.
"T-Talaga? Ikaw iyon? 'Yung nilibre ko ng egg pie?" masiglang angat
niya ng tingin dito.
Naghalo ang gulat at pagliwanag sa mukha nito. Nag-aalangan pa ang
binata kung matutuwa na nakaalala siya o mag-aalala sa nararamdaman niya sa
pagbabalik-tanaw sa panahong pinaka-kritikal noon para sa kanya.

He nervously chuckled lowly and nodded.

Bree found herself in a muted laughter. She could not find the
words to say at such circumstances... at such coincidences...
"Buti naman, naalala mo na ako," paling ang ngiti nito. "Some
people, including you, may forget how many times you have helped them, but me—"
handa na nito sa pagsubo sa hawak na egg pie, "—I won't forget every kindness
you've shown to me, Bree. And have faith, na hindi lang ako. Na may iba ka pang
natulungan, personally man o sa mga roles na ginampanan mo. At makalimutan mo man
ang nagawa mo para sa kanila, sila, hindi. Hindi sila makakalimot sa kabutihan mo."
Hindi nila nilihim ang naramdamang kilig. Her smile must be already
wider than the Nile river right now. Nahihiyang nagbaba siya ng tingin sa hawak na
egg pie.
"Oh, binigyan kita ng tips, 'di ba? Bakit hindi mo nakuha 'yung
role?"
"Hindi raw ako mukhang gago, eh."
Ewan niya kung nagmamayabang ba ang lalaki o natatawa.
"Wow, ha?"
At muli silang nagtawanan.
Nagtuloy-tuloy din ang shooting niya para sa Forbidden. May ilang
awards night siyang dinaluhan at ang bawat pagkapanalo ng supporting actress award
ay sine-celebrate nila ng binata sa pamamagitan ng pamamasyal, lulan ang helicopter
na pinipiloto ni Prince o 'di kaya ay mangingisda gamit ang yate ng mga Ferdinand.
Napatili si Bree nang maramdaman ang paggalaw noon ng tali sa
pamingwit niya.
"Virgo!" tawag niya sa lalaki. "May huli na ako!" at mapang-asar
ang tawa niya sa lalaki na nakalublob pa rin ang fishing rod sa tubig. He turned to
her and watched her with amazement, as Bree rolled back the string to pull out the
fish.
Pakiramdam niya mabigat iyon kaya binilisan pa niya ng binilisan
ang pagpapaikot sa tali. Pero naisip ni Virgo na masyadong matagal ang kilos niya
kaya pumuwesto ang lalaki sa kanyang likuran.
"Virgo!" saway niya rito. "Madaya ka! Huli ko ito!"
"Makakawala 'yung isda!" he grunted as he pulled her by the waist
to press against his body.
A soft gasp escaped from her lips, instantly scorching the
sensation of being this close and leaning against his hard body. Sunod na dumulas
ang mga kamay ng lalaki sa kanyang mga braso, para hilain pataas ang pamingwit.
With their hands together, Bree allowed Virgo to control her movements.
They waved the remaining string to flung the fish out of the water.
Kapwa sila napanganga sa tuwa. Ang laki nga ng isda! Kaya pala
hirap siyang maikot pabalik ang tali ng mabilis!
Pero nang iwagayway ang isda sa paahon sa tubig, siyang bitaw nito
mula sa pain.
Dismayadong napatanga na lang si Bree nang makita ang pagbagsak
nito pabalik sa tubig.
Dahan-dahang bumaba ang mga kamay nila.
"Hindi bale," yakap na sa kanya ni Virgo, malapit sa kanyang tainga
ang mga labi. "Kumawag man ang isda, mahuhuli mo rin." He gently released her.
"Just use your best bait, keep still and be patient."
Naningkit ang mga mata niya.
He chuckled lowly, as if reading her mind. "Yes. It works. I used
that tactic on you, didn't I?"
Nagtataray-tarayan ang irap niya sa lalaki pero hindi nakatiis at
napangiti na lang.
They once stayed in at the vacation house of Virgo's family in
Tagaytay, but Jordan's urn made them feel uneasy they never returned to that place
again.
They kept their relationship a secret for a bit longer because it
would definitely be the talk of the town. Gusto ni Bree na patibayin muna ni Virgo
ang pundasyon ng pagiging Pangulo nito, na mag-focus ang mga tao sa bawat proyekto
na ina-aprubahan ng lalaki para sa ikabubuti ng bansa. Hindi maiiwasan na may mga
kontrobersya itong kaharapin na related sa trabaho. At higit ang pasasalamat ni
Bree dahil hangga't pribado at tago ang relasyon nila, walang maka-atake sa
personal nitong buhay maliban na lang sa pagre-remind ng mga kumakalaban kay Virgo
na anak ito ni Aries Ferdinand. And just like every controversy and scandal, people
let it slide since many years have already passed.
Keeping their relationship had been easy because that's what she
and Virgo had been doing since day one— hiding it from the prying eyes of other
people. They hate not being their real selves, but they learned to love the
privileges of having a romantic relationship where people don't keep sharing their
side comments about it... Where people don't try to meddle with it because they
know nothing. Mapanira pa naman minsan ang publiko, isa sa mga dahilan kaya
naghahanap pa sila ng maganda-gandang pagkakataon para ilabas ang tungkol sa status
nila.
So for now, Bree laid down on her bed, sexily lifting her legs,
making her knees rub as the smooth satin cloth of her robe slid down, revealing her
legs... her thighs.
Nakatayo sa paanan ng kama si Virgo, pantalon na lang ang suot.
Mainit ang hagod ng tingin nito sa kanyang katawan na roba lang ang takip, at wala
nang iba pang panloob. Nanunuksong sumilip ang cleavage niya sa nahawing tela sa
bandang dibdib niya pababa sa tiyan. Naputol ang tanawin ng tali na nasa bandang
bewang pa rin ng kanyang kasuotan.
Bree lifted her hand and curled her fingers, gesturing Virgo to
come closer.
Malamlam ang ilaw ng lampshade sa kanyang silid, madilim at malamig
ang hitsura ng mga puno at halaman sa labas ng bintana na may mabibigat na mga
anino.
Pero ngayong umiimbabaw na si Virgo sa kanya, pakiramdam ni Bree ay
muli siyang nalipat sa ibang mundo. Ang matamlay na larawan sa labas ng kanyang
bintana ay napalitan ng paraisong maalab... komportable... payapa... Like a slide
show that shifted from one image to another, like every episode of her life from
the very beginning up to this very moment. It felt like a slide show because
looking back, Bree realized that those long, long years happened that fast... as
fast as a slide show.
Her soft smile was touched by the yellow light, making Virgo's
heart almost heave in its ribcage. She felt the gentle pounding as he moved aside
the satin and exposed her breasts, before pressing them against his warm chest.
Hindi nito makuhang ngumiti, masyadong nakonsumo ng pagkabighani sa kanya napatitig
ng buong paghahangad na maangkin siya.
She parted her legs, allowing every distance of their bodies to
come to an end.
Virgo lowered down his head and Bree welcomed his kiss, as thirsty
and torrid as his'. Habang nagpapalitan ng halik, dahan-dahang kumikiskis ang mga
katawan nila. Kumikiskis hanggang sa unti-unting sumilab. She was almost breathless
as his arms held her tighter.
And now, on this bed, she felt like a delicatedove, encased in a cage made of
Virgo's arms... the kind of home she would keepcoming back to.

- - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - -

Epilogue

BREE LEFT HER SEAT IN THAT WAITING ROOM. Hindi mapakali na

gumawi sa mga bookshelf hanggang sa madikitan ng humahagod niyang kamay sa mga
spine ng libro ang titulo ng Noli Me Tangere. Naalala niya si Maria Clara.
Nag-iba siguro ang takbo ng kwento kung nalaman niyang buhay si Ibarra, at
mahal pa rin siya nito. Kinuha niya ang libro mula sa shelf. Wala sa loob na
binuklat-buklat iyon. Virgo and I chose to be safe, pero ang aklat na ito ang
magre-remind sa akin na huwag laging safety ang piliin. Because Maria Clara always
chose to be safe- to keep her good image, to secure her singlehood by being a nun,
to listen to other people in fear of making a mistake, and look what happened to
her. Sa ngayon, iyon ang mabuting gawin, pero malaya rin ang tao na piliin kung ano
ang tama.
Bumukas ang pinto at pumasok si Laila. Nilingon niya ito, magalang na
nginitian.
"How are you?" hakbang nito palapit sa kanya. "Nauuhaw ka ba?"
Umiling siya. "Ayos lang po ako."
"Hindi pwede ang mahiyain dito," mataman nitong titig sa kanya. "If you need
anything, let us know immediately, alright?"
"Opo naman," harap niya sa ginang at inabangan na makalapit ito sa kanya.
"Handa ka na ba?" titig nito sa kanya.
Bree nodded.
"I know you'll make it," humahangang saad nito sa kanya. "Hindi ka tulad ng iba
na image mo lang ang pinapahalagahan. Because if you only love your own image more
than my son, you'll be bragging about dating the President. And because of that, I
am sure that you really love him. I know that through thick and thin, you'll stay
by my son's side. Artista ka, kaya tiyak ko rin na mauunawaan mo kapag may mga
kontrobersya kayong kahaharapin."
"Makakaasa po kayo. Hinanda ako para sa araw na ito."
"At asahan mo rin na aalagaan ka ng anak ko. Kung hindi, lagot siya sa akin."
Mahinang natawa roon si Bree para pagaanin ang loob. Huwag sana dumating ang
araw na iyon, na matotoo ng ginang ang banta na lagot si Virgo kapag hindi siya
inalagaan.
Ngumiti ito. "O, siya, baka papunta na rito si Virgo, aasikasuhin ko muna ang
mga anak ko. Mag-iingat kayo sa byahe lalo na at-" sumimple ito ng sulyap sa tiyan
niya.
Bree gave Laila a nod. "Opo, Ma. Thank you po.
Ilang minuto pa at nasa Presidential car na si Bree katabi si Virgo. She could
not help glancing at her clothes- a beautifully fitting pink Filipiniana made of
the finest pineapple material with a sweetheart neckline and a pencil-cut skirt. A
small Philippine flag brooch was on the chest part of her clothing. Nakaladlad ang
unat niyang buhok, may customized na enamel sampaguita flower design na naka-clip
sa kanyang buhok. Her make-up was decent and subtle, which toned down her
seductress image and emphasized on her deep, emotional eyes- as expressive as a
great actress' eyes.
Naramdaman niya ang paggagap ni Virgo sa kanyang kamay. Makisig ang lalaki sa
puti nitong barong na may Philippine flag brooch sa dibdib. The Barong was made of
a clear, white, almost translucent material with gold details. Virgo preferred to
wear something close to how traditional an actual Barong looks like to keep his
image formal with a striking elegant simplicity. His hair was nicely swept in a
neat fashion, handsomely set aside to show his handsome face clearly.
Hinayaan ni Bree na sumingit ang mga daliri niya sa siwang sa pagitan ng mga
daliri ng lalaki. Sinuklian niya ang higpit ng paghawak nito sa kanya, ang magaan
na pagpisil sa kanyang kamay hanggang sa nagtama ang mga mata nila.
Her heart skipped because he caught her staring at him. And it completely
melted as he granted her a soft, light, loving smile.
"Nervous?" he asked.

"Medyo," aniya.
"Iniisip mo pa rin ba kung ano ang iisipin ng mga tao sa atin? Sa relasyon
natin?"
"Medyo," aniya. "I'm proud to be in love with you. I just hope that people
won't use this to ruin you."
"Now don't be full of trepidation. Hindi ba ikaw ang nagsabi sa akin, don't let
people use the ones I love to destroy me? Kaya wala kang dapat ikatakot kung
subukan nilang gamitin ka para sirain ako. That won't happen as long as I don't
allow it."
She smiled. "I said that?"
"You did," tumagos sa kanya ang madamdamin na pagtitig ng mga mata nito sa
kanya. "At kailan pa ba natin ia-announce sa mga tao na may relasyon tayo? Kapag
nanganak ka na?"
Nahihiyang napayuko si Bree. She felt her unobvious belly bump.
"If ever," his eyes caught hers, "people attack you personally, bear in mind
that people who do that are those who think you're doing a great job they can't
find something wrong with it to judge you for, so they stoop low and attack you
personally. Okay?"
Bree took in a deep breath and smiled. "I already know that."
"Just making sure," relaxed na nito sa pagkakaupo. "And when people ask us,
I'll tell them we're getting married. That's it. Then, we'll marry immediately next
week."
Nanlaki ang mga mata niya. "Next week?" humarap siya ng pagkakaupo rito. "At
hindi mo man lang ako tinanong ng Will You Marry Me?"
"Because you'll say yes. Ilang beses na ba nating pinag-uusapan ang kasal at oo
ka naman ng oo sa akin kapag may naiisip akong plano."
"Oo, pero kahit na! Wala bang pa-surprise? O 'yung dramatic na prank at kapag
paiyak na ako, at saka mo ilalabas 'yung singsing? O pwede rin namang ihalo mo
'yung singsing sa champagne!" medyo biro niya.
"Kapag ginawa ko ang mga iyan, imbes na makasal tayo eh baka madamay pa ang
baby natin sa sobrang gulat o galit mo. At 'yung sa champagne, baka mabilaukan ka
pa."
"Diyos ko naman, nasaan na ang romantic bone mo, Mr. President?" she playfully
challenged.
"My romantic bone? Mamaya, sa kwarto," mainit na bulong nito sa kanyang tainga
nang maakbayan siya at ilapit nito ang mukha sa kanya. Their intense eyes
seductively gazed into each other. He slid his other hand at the small of her waist
to push her closer to his chest. Kulang na lang ay isampay na rin niya ang mga hita
sa kandungan nito. Their position made them so hot it might burn the whole town
into lust paradise. His smile was playful and knowing, Bree's was a smirk that
subtly suggests something sexy. His hand slipped slyly under her tight skirt,
roughly and slowly stroked her thigh. "Pwede pa naman, 'di ba? Three months pa lang
naman."
Kinurot niya ito sa tagiliran. Dumaing ang lalaki na natatawa.
Nang mahawi ang tawanan, humiwalay ito sa kanya. May dinukot sa bulsa ng suot
nitong slacks.
"Bree, para sa Bonifacio Day, babasahin ko itong na-research ko sa internet,"
buklat nito sa nakatuping papel. "Gusto ko kasing i-focus ang tema ng speech ko sa
pagmamahal sa bayan ni Andres, pagmamahal na katulad ng sa kanyang asawa. At sa
letter niyang ito, pinaparating ni Andres na kung ihahalintulad ito sa isang
Presidente na nagbibigay ng mensahe sa mga nasasakupan niya, ang scenario rito eh,
kung nawawalan sila ng pag-asa na magagawan ng paraan ng Pangulo na iahon ang
bansa, nagkakamali sila. At dapat na manatili ang faith nila, at huwag silang
susuko sa paniniwala at pagtulong sa pag-unlad ng Pilipinas."
Bree scooted closer to him to peek at the paper Virgo unfolded.
"Maganda. Ang ganda ng tema ng speech mo."

And Bree began reading a print-out copy of a fictional love

letter of Andres Bonifacio for Gregoria De Jesus. Ayon kay Virgo, sinulat daw iyon
para sa isang play ni Eljay Castro Deldoc.
As her eyes went through every word, she could not help recalling every moment
they shared which matched the words of the letter- like a slideshow. At nang
mabanggit ang mga kasamahan nila, hindi pumalyang sumagi sa kanyang isip ang mga
tao na mahalaga sa kanilang buhay- ang pamilya ng binata na binigyan siya ng warm
welcome bilang karelasyon nito, sila Krista at Kaiser, at siyempre, si Manager Ken
at Marco.
Dama niya ang pamumuo ng mga luha sa sulok ng kanyang mga mata, pero saya ang
pumigil sa pagpatak ng mga iyon. Bree pulled a soft smile, her heart overflowing at
such beautiful writing.
When she turned to Virgo, he caught her gentle gaze. Both of them, without
words, understood, that he also wanted to dedicate that fictional letter for her.
Lalo na at sa araw na ito mismo rin sila maga-out sa publiko na may relasyon sila.
At habang papalapit na sila sa Bonifacio Monument sa Caloocan City para sa
speech ni Virgo ukol sa selebrasyon ng Bonifacio Day, bumagal na ang andar ng kotse
dahil sa makapal na kumpol ng mga tao. May ilan na humagod ang mga kamay sa kotse,
sumisilip sa dark tint niyon kung sino ang mga nasa loob.
Mabilis ang security team, they cleared the way for the car to halt in front of
Bonifacio's statue. It stood tall, despite how many buildings trying to steal its
spotlight. May nakalatag na pulang carpet at sa isa sa mga hakbang patungo sa
monument ay may nakahandang hanay ng mga upuan at pinosisyon na harang para
magsilbing balkonahe na tumatakip sa mga upuan. May makulay na larawan ng watawat
sa balkonaheng iyon at mga bulaklak. May nakahanda rin na pulpito para sa Pangulo
na pupuwestuhan nito pagkatapos ng ilang mga pagsaludo sa hanay ng mga sundalo,
flag raising at seremonyas. Matikas ang pagkakatindig ng mga sundalo roon, masigla
ang pagwagaywag ng mga tao sa bandila ng Pilipinas bilang parte ng selebrasyon.
Bumaba ang driver para pagbuksan sila ng pinto, sa gawi ng upuan ni Virgo.
Naghanay sa magkabila ng red carpet ang mga sundalo para bakuran sila.
Virgo took in a deep breath and turned to her.
"Are you ready to be set free, my lovely dove?"
"Worry not," ngiti niya, "I'll always come home to you, no matter what."
He smiled wider, his happy heart made his eyes shine. "I know you will. I never
waited for so long if it's not as worth it as this, my love. Ilang beses man
kumawag ang isda, tiyaga lang at mabibingwit ko rin," kindat nito.
"Lumabas ka na nga," natatawang taboy niya rito.
"Be ready," paalala pa nito bago lumabas.
Masayang naghiyawan ang mga tao, mas pinagwagaywayan pa ang mga flaglet na
hawak. Tumugtog ang mga tambol at trumpeta, nagbabadya na masaya na ang lahat dahil
dumating na ang Pangulo.
Yumuko si Virgo sa kanya at ngumiti habang nakalahad ang kamay sa kanya. Walang
pagdadalawang-isip na pinatong niya sa palad nito ang kanyang kamay, makinang ang
singsing na isa sa mga regalo sa kanya noon ni Virgo. He held her gently and helped
her out of the car.
As she stood beside him, Bree took in a breath of fresh air. It felt liberating
as the cool December air filled her senses and uplifted her heart with excitement.
Sa kanyang pag ngiti, nakuha na ng nabigla at napasinghap na mga tao ang mensahe na
nais nilang ibatid sa mga ito. Naging masaya ang mga ito sa pag-cheer, may
panunudyo pa ng magaan na panunukso dahil may lovelife na ulit sa wakas ang Pangulo
ng Pilipinas. They waved their flags and threw beautiful petals of flowers at them.
Hindi sila pinaligtas ng mga reporter. They recorded videos of them, their lenses
followed their moves, caught their loving gazes toward each other and smiled.
Walang humpay ang tunog ng shutters ng mga camera. Napapatili ang ilan na nasa
kanilang mga bahay at napapanood ang TV coverage ng event.
Virgo clung her arm to his arm and guided her toward the red carpet.
Taas-noo niyang nilingon ang mga tao, nginitian at kinawayan.
Bree turned to Virgo and caught his magnetic smile, what charm he beheld that
kept on making the people trust and respect him.
Hindi maaalis ang mga mapanghusga. One day, they might face more of them, lalo
na at malalaman na ng lahat ang relasyon nila. But it would not be too bad if they
decide to just let it slide.
Because they don't matter and they can't destroy Bree, nor Virgo, nor the two
of them together and their love.
Their love that is as free as a white dove, ignoring the people below it,
soaring across the sky only to come home where it should be.
And Bree's home is anywhere, as long as she was like this, in Virgo's arms. To
be anywhere with the man she loves this much.
They shortly stopped midway the red carpet, looked into each other's eyes and
smiled.
A camera man caught that monumental moment into a photograph that would be
published in a newspaper that would sell millions of copies soon. Nasa gitna ng red
carpet sila Virgo at Bree, nasa magkabilang tabi nila ang imahe ng mga taong
masayang naghihiyawan, ang kumakaway na mga Philippine flaglets, mga sundalong
nakatayo para magbigay daan, ang monumento ni Bonifacio at ng mga Katipunero na
nakatayo sa ibaba ng tore na may ibon sa taas niyon- the bird of triumph.
It was an image of two people who are, finally, powerful on their own and in
love together. And that image would make history as it stayed still on photo paper.
END OF THE SLIDE SHOW

- - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - -

BreeGo Theme Song

"WITH YOU"

Mariah Carey

Ooh, Ooh,
With You...
With you, you, you,
With you, you, you,
With you, you, you...
.
It was all so overwhelming,
She was like, "I don't know, don't tell me",
He had eyes that said, "Girl, I'll save you",
She had doubts that they might not make it
So they both held tight to face it.
They wrote vows, she was bound to take 'em
She was full of such trepidation
There in front of the whole damn nation
.
It was war
Can't predict the coming storm
Promise that you'll keep me warm
I don't want to play this role
He said, "Yo, I've been loving you so long,
Ever since that Bone Thugs song,
You ain't got to break down, you're too strong."
.
Chorus:
Ooh, Shots of Remy
Playing "Confessions", and our bodies blending
Ooh, I'm in love, it's true
Damn, I fucks with you
And we all make mistakes sometimes
But we muddle through
I don't know what I'm supposed to do, boy
Oh, baby, I'm in love, it's true
With you, you, you,
With you, you, you,
With you, you, you...
Baby, I'm in love, it's true.
.
Waves were breakin' on the shore
As we were sneakin' through that door
Had to leave by half past four
 Still I yearned to touch you more and more
.
It was war
Can't predict the coming storm
Promise that you'll keep me warm
I don't want to play this role
He said, "Yo, I've been loving you so long,
Ever since that Bone Thugs song,
You ain't got to break down, you're too strong."
.
Chorus:
Ooh, Shots of Remy
Playing "Confessions", and our bodies blending
Ooh, I'm in love, it's true
Damn, I fucks with you
And we all make mistakes sometimes
But we muddle through
I don't know what I'm supposed to do, boy
Oh, baby, I'm in love, it's true
With you, you, you,
With you, you, you,
With you, you, you...
Baby, I'm in love, it's true.
.
Ooh, Shots of Remy
Playing "Confessions", and our bodies blending
Ooh, I'm in love, it's true
Damn, I fucks with you
And we all make mistakes sometimes
But we muddle through
I don't know what I'm supposed to do, boy
Oh, baby, I'm in love, it's true
With you, you, you,
With you, you, you,
With you, you, you...
Baby, I'm in love, it's true,
Oh, babe.

.
.
Songwriters: Charles A. Hinshaw / Dijon Isaiah McFarlane / Greg Lawary / Mariah
CareyWith You lyrics © Universal Music Publishing Group, ST Music LLC, Tunecore Inc

- - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - -

Liham ni Andres Bonifacio para kay Oryang

Reference for the fictional Andres Bonifacio love letter to

Oryang, used in Virgo's Speech on Slide's Epilogue, originally written by Eljay
Castro Deldoc:
Liham ni Andres Bonifacio kay Oryang
1897 Mayo 1
Mahal kong Oryang,
Mali ka. Hindi kita nakasalubong upang sa dulo ng kalsada, ako ay liliko sa
kanan at ikaw sa kaliwa. Sapagkat saan man tayo dalhin ng ating pakikibaka, ikaw
lang ang aking itatangi at makailang uli na ihaharap sa pulang bandila. Hindi tayo
nagpalitan ng mga kwento upang sa pinakahuling tuldok ng pangungusap, ang karugtong
ay alingawngaw ng katahimikan. Walang pagod kitang aawitan ng imnong pambayan,
Oryang. Hindi kailanman ako mauubusan ng salita upang maialay sa iyo bilang mga
tula. Maging ang bulong at bunting-hininga'y magpapahayag ng pagsinta sa tulad mong
umiibig din sa bansa.
Hindi tayo sabay na tumawa, nagkatinginan, at tumawa pa nang mas malakas, upang
sa paghupa ng halakhak ay may butil ng luha na mamimintana sa ating mga mata.
Loobin man ng Maykapal na pansamantala tayong magkawalay, tandaan mong ang halakhak
at sigaw n gating mga kasamahan ay sa akin rin. Hindi ka dapat masabik sa akin
sapagkat ako'y mananatili sa iyong piling.
Hindi kita niyakap nang ilang ulit upang sa pagkalas ng mga braso ko sayo ay
maramdaman mong iniiwan kita. Habambuhay akong magiging tapat sa ating panata,
Oryang. Kapara ng binitawan kong sumpa sa ngalan ng bayan, tayo'y mananatiling
katipun, kawal, at bayani n gating pagmamahalan. Hindi tayo bumuo ng mga alaala sa
umaga, tanghali at gabi upang sa muli mong paggising at maisip mong hindi tayo
nagkasama sa pakikidigma.
Hindi ko man hawak ang bukas, nais kng tanganan mo ang aking pangako na ilang
uli kong pipiliing mabuhay at pumanaw upang patunayan sa iyong mali ka.
Hindi ako bumati sa simula upang sa huli ay magpaalam.
Ikaw ang aking bayan,
Andres

- - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - -

Author's Note

If you are one of those people who love reading the

Author's Note, I thank you so much ngayon pa lang. This just means that you are
pretty concerned on what's running on my mind while writing my novels, tulad ng
Slide!
I actually have an alternate ending for this novel. Gagawi siya sa direksyon na
mapapaisip tayo kung nagkaroon ba ng happy ending si Virgo at Bree, kasi oo, medyo
cliffhanger iyon hahaha~ I just fancied to make an ending like that (noong una)
kasi iyon ang una kong naisip. At isa pa, gagamitan ko dapat iyon ng song na Aubrey
para malungkot tayong lahat hahaha! Pero wala eh, masyado niyong minahal yung
story, nakonsensya tuloy ako magsulat ng ganoong ending.
I used a lot of references for this novel— from Marilyn to JFK ('yung pinaka-
obvious kaya may nakahalata) up to the Romanov family (tungkol ito sa Imperialismo
at sa kinahinatnan ng pamilya nila na gusto silang patayin ng mga tao dahil sa
palpak na pamamahala ni Tsar Nicholas II sa Russia— they are the last monarchs of
Russian empire, btw.) And of course, a bit from Philippine history and
societal/political issues. I dragged some names too just para hindi tayo mafeel out
of place sa universe ng story na ito (Ferdinand, Fidel.. and Cheska which can be
shortened for Iska... and I named her that way para opposite siya ni Mayor Isko...)
at 'yung tungkol sa nangyaring rape kay Bree, nalimutan ko na ang title ng
documentary na reference ko niyon. Basta doon, noong mga 80s or 90s, kasagsagan ng
mga pelikulang Bomba, gumagamit sila ng tape pantakip sa ano at napagsasamantahalan
noon ang mga actress ng ganoong movie genre. It terrified me a lot it stuck in my
mind for a long, long time kahit hindi ko napanood yung buong documentary kasi
nagtutulug-tulugan ako nun, medyo nanainga lang sa pinapanood ng mga gising pa sa
bahay at tuluyang nakatulog~
Nitong nakaraang mga novels ko, I had a feeling that it's stupid to put in the
Author's Note the explanation of the theme of the novel. Kasi kung nabasa with
comprehension naman 'yung kwento, hindi kailangan ng explanation pa. But to clarify
my inspirations, here it goes, hahaha~ (Okay, serious na.)
The inspiration for this novel came from a personal experience. Sunod-sunod
nung time na iyon ang natatanggap kong negative comments. Mula sa way ko ng
pagsusulat na bakit hindi raw katulad ng ibang mga sikat na writers hanggang sa
personal kong mga paniniwala at buhay. Sa totoo lang, medyo nagkaroon ako ng shock
noon, kasi hindi pa ako nakakaranas ng ganoon at ang approach sa akin ay bilang
isang manunulat kaya masakit din sa akin iyon. Masakit kasi manunulat ka pero
personal ang atake sa iyo. Dahil sa mga nangyari, I have to admit, I am only human
and got affected. Or maybe, I am that affected kasi hindi lang naman sa pagsusulat
(o pagiging manunulat) umiikot ang mundo ko. May mga kinakaharap din akong pagsubok
sa personal na buhay at sa ngayon-ngayon pa lang ako muling nakakabangon, hehe~
Matagal tuloy bago ko nasimulan noon ang Slide. Isang chap lang muna ang pinub ko
para i-assure kayong mga readers na tuloy na tuloy pa rin ang story ng BreeGo.
Medyo nawalan ako ng gana mag-UD ng A Man Of His Word at Sir Sparks kaya matagal at
putol-putol noon ang UDs ko. Matagal bago nasundan ang Chapter 1 ng Slide at nung
nagkaroon na ako ng realizations, natuloy ko na sa wakas ang pagsusulat sa story ng
#BreeGo.
After meditating during those times, I gained the determination to show that I
am choosing myself over anyone else. Na hindi ako makikinig sa mga sinasabi nila
tungkol sa akin, tungkol sa mga gusto nilang baguhin sa akin. I already love who I
am, but I loved myself more in a way that I put my whole trust and confidence in
myself and in what I can do, lalo na kung wala naman sa mga intensyon ko ang
manakit ng ibang tao. This is a story that I am writing for myself, setting aside
what kind of stories readers prefer reading to choose writing a story that will
make me happy. Pero kung magustuhan ang Slide ng mga magbabasa, magiging masaya ako
lalo at magiging para sa kanila na rin ang kwentong ito dahil ganoon naman ang
bawat kwento kapag malapit sa puso ng nagbabasa, parang para sa kanila na rin iyon.
I have already said before, that I am not what I write, but I am bravely crossing
the line in Slide. I began sharing more of who I am here (even in this AN, lol~)
compared to my previous novels.
I scrambled every political/showbiz issue and controversy I could come up with
(with the help of my references, of course), and made stories out of them. It's
like experimenting with chemicals, an alchemy. I enjoyed it a lot, promise because
it's like a mind exercise. Then, I put two characters that reflect two sides of me—
one is Bree, the femme fatale character, she who chose to either ignore the people
who hates her or fight back and annoy them more; and another is Virgo, the magnetic
force of a Senator, who chose to either please the people who don't like him or
smile, let their bashings slide just to make things peaceful (and let other people
defend him or do the dirty work for him).
I revealed in this novel the realization I had na anuman ang panghuhusga na
gawin sa iyo ng isang tao, hindi mo kailangang i-explain ang sarili mo. They can't
destroy you if you don't allow them to. You can't keep on doing the right thing
(trying to please them), or the wrong thing (fighting back) Sometimes, you just
choose what's safe for you and everyone— you choose safety. Trying to please them
will only trap you (like Virgo) and trying to fight them back will only destroy you
(like Bree). Sa kwento ni Bree at Virgo, masasalamin ang katotohanan na mahirap ang
distinction sa pagitan ng tama at mali. Na mangingibabaw pa rin sa atin na piliin
kung ano ang safe o makakabuti para sa atin, at sa lahat. Of course, people will
call that hypocrisy on your part, but in my own point of view, hindi mo kailangang
pumili sa pagitan ng tama at mali. Hindi por que mali ang isang bagay o tao, lahat
ng tungkol dito ay mali na, at hindi por que tama ang isang bagay o tao, lahat ng
tungkol dito ay tama na.. Life could have been easier if it's only black and white,
but life is never always black and white no matter how hard we try to make it like
that. Of course, marami pang lessons at pinapaubaya ko na sa inyo ang pagpulot-
pulot sa nagkalat na mga aral sa kwento.
Slide is a declaration from me that I still choose to stay true to my
principles when writing stories, would not change a thing, and I will be very happy
if you'll love me for being whole I am, if not as a person, then as an author. Some
people will obviously not like this, but this is me exercising my right to have a
choice on things that I want to write, how I want to write stories and what beliefs
I want to live by. I welcome you all with open arms, but if you don't like what I
do, I respect your decision to leave or not read my works. We have our own choices,
choices that help us decide on what's best for us to do.
 I want to thank all of you for the super, duper warm support for this story!
First time ko po na makakuha ng 200k plus reads sa isang ongoing story. Usually,
nasa mga 10k iyan, at umaabot lang ng mga 100k plus kapag completed na ang story.
Sobrang naa-appreciate ko ito kasi ibig sabihin, talagang sinubaybayan ninyo. Kung
sugapa ako sa reads hahabaan ko pa ang Slide hahaha, kaya lang, hanggang dito na
lang talaga ang kasalukuyang plot ng story ni Bree at Virgo.
SUUUUUUUUUPER thank you, my dearest readers, for being with Bree and Virgo
throughout their journey. If you love them, it means you kinda love me na rin
hehehe~ (ayieeee~ joke lang!) If you love them, I want you to know that I am super
grateful and that I love them too! (Idamay na rin natin si Marco sa mga love ko
rin, hehehe~)
Kitakits sa Plucked Just Right, book 4 iyon ng Hacienda Silvestre Series. Iyon
ang susunod kong isusulat at ipa-pub sa Wattpad... i-imaginin ko pa ang buong plot,
pero magiging medyo taboo iyon at controversial din ... I think, hehe~ (may plot na
naman kasi, bubuuin ko na lang sa isip ko, hahaha!), kaya ihanda ang mga sarili!
Just give me a one week writing break para maka-move on ako sa Slide, please! :* :*
Thank youuuu <3 <3 <3
For now, dahil #SLIDEGrandFinale na, makisali sa #EggPieParty for #Breego !
With Love-- Always,
ANAxoxo