Entrevistas “LOLA DAS IRMÁS TOUZA”

1. ELABORACIÓN DUNHA FICHA SOBRE A ENTREVISTA que recolla:

1.1 DATOS DOS/AS ENTREVISTADORES/AS, CURSO E GRUPO.
entrevistador: Carlos Vila Cid 4ºESO A
entrevistadora: Natalia Domínguez Portela 4ºESO A

1.2 DATOS DAS/DOS ENTREVISTADAS/-OS: NOME E APELIDOS, IDADE E/OU ANO

DE NACEMENTO, LUGAR DE RESIDENCIA, NIVEL DE ESTUDOS (SE É PERTINENTE)
E PROFESIÓN. INTERÉS RESPECTO AO TEMA DE “A MEMORIA”
Lola Touza Dominguez (José Ángel Abraldes Lorenzo), naceu e morreu en Rivadavia no
século XX, foi unha defensora dos dereitos humanos, axudou a moitos xudeos a cruzar ata
Portugal e fuxir dos nazis.

2. Elaboración dun editorial (artigo de opinión sobre a personaxe

entre todo o grupo)
Lola Touza e máis as súas dúas irmáns, Amparo e Xulia foron mulleres guerrilleiras,
ámbalas tres refuxiaron a máis de cincocentos xudeus e os axudaron a fuxir do Holocausto,
todo isto sucedeu na estación de Rivadabia, onde os poñían a salvo para logo cruzar a
Portugal.
Estas irmáns, viviron durante a Segunda Guerra Mundial, a súa labor non foi decisiva aínda
que si importante, como mencionei anteriormente puideron axudar a sobrevivir a moitísimas
persoas. É importante non esquecer nunca a estas mulleres xa que tiveron unha labor
imprenscindible no pasado, axudaron moito e loitaron pola liberdade dos xudeos.
Aínda que esta entrevista e para Lola non queremos quitarlle protagonismo as demáis irmás
xa que fixeron a mesma labor por igual.

2.1. Recollida de datos biográficos sobre a figura que se trata.

2.2. Elaboración en grupo dunha tormenta de ideas para facer o editorial.
2.3. Redacción e corrección en grupo do editorial.

3. Creación do guión da entrevista ficticia

RN: Boas tardes, Carlos.

RC: Boas tardes, Natalia.

RN: No día de hoxe temos que entrevistar a unha persoa moi especial.

RC: É verdade, de feito é unha muller loitadora, entrépida e valiente, é dicir unha “MULLER
GUERRILLEIRA”.

RN: Por favor, que pase a nosa invitada especial (entra Lola).

RC: Bo día, Lola

L: Boas tardes.
RC: É un pracer que estés hoxe con nós e que nos deixes facerche esta entrevista, para
+++comezar explicanos un pouco quen eres e en que consistiu o teu traballo.

L: Oº pracer e meu, eu son Lola Touza Domínguez, conseguín recoñecemento por axudar
ós xudeus a cruzar a fronteira con Portugal, eu arriesgábame moitisimo escondendoos no
meu sótano ou na tenda que tiña coas miñas irmás en Rivadavia

RC: E gustoute a túa vida e traballo?

L:SÍ, gustoume foi una autentica aventura e reto para min debido que naquela época as
mulleres non tiñan moita importancia e co paso do tempo conseguimos recoñecemento
grazas a actos coma o meu.

RN: recordo que tiveches dúas irmás, é iso certo? podes falarnos delas?

L: Si, tiven dúas irmás chamadas Amparo e Xulia, as tres fumos valientes e moi ariesgadas
respecto aos nosos actos, pero estamos orgullosas do noso traballo

RN: Considera vostede que foi esquecida ou silenciada?

L: Si, fun esquecida xa que se preguntas a sociedade actual por min ou polas miñas irmás
non saben quenes fumos, a pesar de ter un papel importante nas mulleres galegas do
pasado

RN: A que cres que se debe este esquecemento?

L: Pois principalmente porque aos xoves non lles importa o máis mínimo o pasado, e
tampouco o moito que algunha muller puido axudar á sociedade cos seus actos.

RN: Podería achegarnos datos do seu labor significativo para a nosa historia?

L: Si claro, sen problema, eu salvei a mais de 500 xudeos dos nazis na Segunda Guerra
Mundial mediante o seu paso por Ribadavia, logo cruzaban para Portugal.
Grazas a nós sobreviviron a moitas persoas

RN: Está de acordo con que recupere a súa memoria?

L:Pois principalmente, que xe ensine a miña vida ou a miña labor e as das miñas irmás, nas
escolas ou nas universidades. E facer algún monumento que faga unha referencia a min e
tamén a mulleres que faceron cousas boas pola sociedade.

RN: Coñece algunha institución, asociación que se ocupe de recuperar a memoria

histórica?

L:Pois claro “Cultura de Galicia” que é unha institución que ten o traballo de recuperar a
memoria histórica de persoaxes do pasado
RN: Coñece algunha institución, asociación que se centre en visibilizar ás mulleres e
recuperar a súa memoria?

L: Tamen o CIM

RN: Que opina? Deben crearse estas organizacións de memoria? Por que son tan
necesarias?

L: Si, porque axudan a persoas como eu non se esquezan ao largo do tempo, xa que as
miñas irmás e máis eu puxemos en resgo a nosa vida por salvar a moitos xudeos e

RN: Que papel pensa que debemos ter os/as adolecentes neste traballo de recuperación da
memoria das mulleres? Cal é o papel da escola?

L:Pois que aprendades do que fixen eu mais as miñas irmas. Eu penso que en cada escola
poderían falar tanto de nós, como de outras mulleres e homes que non tiveron o
recoñecemento que se merecían. Encantaríame que moita máis xente sepa o valor que
tivemos na historia.

RN: Xenial, pois xa damos por rematado esta entrevista.

RC: Moitas grazas por asistir foi un placer tela hoxe con nós.

L: Moitas grazas a vós, oxala volver algún día.

3.1. Redacción das preguntas e as respostas.

4. Elaboración da entrevista gravada en vídeo
5. Proxección na aula das entrevistas e pequena presentación