Instrumentos musicales galegos

O Bombo, tamén coñecido como Milagriño nalgunhas zonas, é un instrumento relativamente

moderno na música galega (mediados do século XIX - principios do século XX).

Na década de 1920 o grupo Os gaiteiros de Soutelo popularizou o cuarteto de dúas gaitas, (tamén
requintas), tambor e bombo. Xunto coa pandeireta, é o instrumento de percusión encargado de
marcar o ritmo no tempo ou fóra do tempo, facer matices, diferenciar as partes, etc. Utilízase un
mazo para golpear o parche de coiro.
TAMBORIL O REDOBLANTE

O Tamboril é un tambor de madeira con cabeza de coiro, ten cordas para a súa tensión (esta
tensión debe axustarse á ronquera da gaita para tocar con ela). Para golpear a cabeza úsanse dous
paus ou baquetas de madeira. O dúo de gaitas e pandeireta é moi común e tradicional; formación
que antes se chamaba charanga.

Outro instrumento similar, moi utilizado na banda de bronce, é a caixa. O Caja é un tambor pero
cunha cabeza sintética, máis plana que a pandeireta e que ten unha intensidade sonora maior

PANDEIRETA

A pandeireta consiste nun marco circular de madeira cuberto por un lado con pel de ovella.
Despois, ao redor do cadro, fanse buratos onde se colocarán as ferreñas (especie de chapas
metálicas circulares agrupadas por parellas). A pandeireta sempre foi un instrumento tocado por
mulleres (como pandeiretas), que animaban as festas populares. Hoxe os homes xogan como
mulleres
CASTAÑOLAS

Os castiñeiros típicos de Galicia están feitos en castiñeiros, carballos ou outras madeiras talladas a
man. As castañolas eran unha peza estimada por quen bailaba. Non todos se acostumaron a eles
xa que, ademais dos pasos de baile, había que prestar atención ás mans. Hai moitos tipos posibles
de castiñeiros galegos.
PENEIRA

O muíño sempre foi un espazo onde se produciron moitas manifestacións lúdico-festivas, que
tamén contribuíron á formación de variedades xenéricas como a muiñeira, que imitou o
movemento circular da moa no seu baile. As peneiras, usadas para separar a fariña do farelo,
ofrecían a posibilidade de reproducir ese son característico cando os tocaban os propios
paneireiros.

Formada por un anel de madeira, cuberto nos seus extremos por unha pel de ovella perforada,
considérase que a peneira é o instrumento predecesor da pandeira, ao que, despois de engadir
algunhas ferreñas, tería dado lugar á pandeireta actual
PANDEIRA

Como se dixo anteriormente, a pandeira ten a súa orixe nas peneiras. Semellante á pandeireta,
está formada por un anel de madeira, cuberto por unha pel de ovella, diferénciase esencialmente
por non ter ferreñas. Tamén se di Pandeiro redondo.
PANDEIRO

Está composto por unha caixa triangular de madeira, de dimensións variables e cuberta por unha
pel de cabra polos dous lados. No seu interior levan uns "axouxeres" (campás). Exécútase cun puño
pechado ou cos dedos, está situado no peito.

CUNCHA O VIEIRA

Como o seu nome indica, trátase de dúas correas de vieira que ao rabuñarse producen a percusión
desexada. Por simples que parezan, proporcionan unha base rítmica moi rica e úsanse para cantar
e con gaita.

Cada unha delas tómase cunha man e as puntas frótanse para obter sons nítidos e, para obter sons
graves, frótanse as bases.
CHARRASCO

O charrasco consiste nun longo pau de madeira que na parte superior ten un marco con varias filas
de ferriñas que soan cando se bate un cable cun pau que vai dende o marco ata a parte media do
mango. Deste xeito, conséguese un son similar ao de varias pandereteiras tocadas xuntas. Ao
mesmo tempo que se dobra o instrumento, a base do mango golpea contra o chan, marcando así o
ritmo da peza cando se toca.
ZANFONA

A zanfona é un instrumento cuxo funcionamento é similar ao de calquera outro instrumento de

corda fregada como o violín pero coa peculiaridade de que non o facemos soar cun arco de man e
as cordas son arrincadas por un mecanismo diferente.

GAITA
A gaita ou gaita1 é un instrumento de vento. Para obter o son, o intérprete almacena o aire nunha
pel de viño ou bolsa soprando a través dun tubo ou activando o fol cun brazo, para despois
presionar a pel de viño facendo que o aire saia por outro tubo equipado con buratos onde se
realiza cos dedos. a melodía.

ACORDEóN

En Galicia empregáronse fundamentalmente dous tipos de acordeóns: un máis antigo,

denominado de botóns, que premendo o mesmo botón ou tecla produce unha nota diferente
segundo se peche ou se abra o fol; tamén se denomina a este tipo acordeón diatónico, pois só se
pode producir con el unha escala diatónica. O outro tipo, máis moderno, posúe normalmente un
teclado semellante ao dun piano, malia que pode ser tamén de botóns, sendo denominado por iso
acordeón piano. Este tipo de acordeón produce a mesma nota ao abrir e ao pechar o fol, sempre
que se manteña premida a mesma tecla, e pode producir escalas cromáticas.