GEGURITAN Kang tumungkul ono sela-selaning bumi

Aku ngrumangsani
Assalamu alaikum wb.
Yen saderma alang-alang
Keparengo ing mriki kulo kami purun, komo wanton ngadeg ,
Ingkang ngebaki sesawangan
sumedyo badhe ngaturaken geguritan, kanthi mendhet irah
irahan : Tanpa ana daya lan guna
Aku mung tanduran ono pinggir dalan
” Sesorah “
Kang ora gampang tumpes lan pangrasaku
Satemene atiku geter
Urip kang landesan bekti marang Gusti
Satemene aku yo kedher Lan gondelane marang ayat-ayat suci

Nanging mrica kecut, aku kudu muni Bedole marang oyot-oyot iku kang bisa dadi tamba
Godhong-godhong kang ditaleni kenceng dadi siji
Wicara runtut sing durung tau nglakoni
Kang iso gawe nutup gubuk katresnan
Witing pari,……….. dimen lego atiku iki
Minangka dadi bekti marang agesang
Wiromo, dak laras larasake

Wirogo, dak luwes luwes ake . Reuni

Wiroso, dak roso roso sajroning nolo
Damar mancung, ….. wus cupet wicaraku
Ngeong kali, ….. ojo ngece yo mung iki kabisanku
Sawise lawas pisah
Ketemu wis padha dadi simbah
Rambut-rambut putih, pasuryan padha malih
Pethuk gapyuk rerangkulan nyuntak sakehing rasa kapang

Wassalamu alaikum wb. Ati trenyuh mripat kekembeng luh

. Kaya Alang-alang
Aku ora tanduran kang edi lan peni
Uga ora kembang kang arum
Kepara dadi musuhe kadang tani
Opo maneh pengarep-arep tinandur ono ing tamansari
Aku, cinipta mung dadi alang-alang
Wor suh karo rasa bungah
Guyu-guyu renyah kaya nalika isih bocah
Dhek biyen nate dadi sakukuban
Njur padha pisah dalan, nepusi lelakone sowang-sowang
Lungit angelangut, lam-lamen jaman kesaput pedhut
Nganti wancine srengenge dhoyong ngulon
Beja, dene isih bisa sapatemon
Dhuh Gusti ingkang Maha mirahnamung saged muji Syukur
Alhamdulillah
Gene isih menangi kumpule balung pisah
Saiki rangerti mbuh nangendi
Wayang, jathilan, krama alus nangdi saiki
Kabeh podho ora peduli
Kabudayan jawi wis ilang saking bumi

Kabudayan Jawa  
Bocah saiki mung isoh dolan wira-wiri
Zaman saiki kabeh wis padha lali Dangdutan wayah bengi
Lali karo kabudayan Jawi Kelingan zaman saiki
Kabudayan kang mbiyen diuri-uri Mung agawe nangis lan loro ati
Ayo para bocah-bocah Kanggo sanguning urip ing tembe
Agawe kabudayan jawi dadi lestari Lelabuh lan rasa asih kang tanpa kendhat
Kanggo merdekaake negeri iki Lumintu
Rasa asih marang siwi

Ibu Tansah kaya banyu mili

Rasa asihmu marang siwi IBU

Kadidene banyu mili Ibu …
Kang ora pedhot ing margi
Lumintiring asihmu
Senadyan kebak pepalang
Kadya cahya lintang ing angkasa
Oyot, uwuh, lendhut ugo watu
Gumebyar gawe padhanging tyasmu…
Ora bisa mbendhung rasa asihmu
Marang anakmu Tan kendhat pudyamu,pepujimu kanggo aku

  Lir pradipta rumeksa ing wengi,

Nalika bumi isih sepi
Rinenggo pupus’ing rembulan
Nalika tengah wingi durung lingsir
Ibu…
Isih ketutup pedhut
Kang kinasih …
Nalika anakmu isih mesem ngguyu ing alam impen
Ibu wiwit gumregah Sih kawelasanmu nyirna’ake sadhaya luptaku

Mbasuh pasuryan toya suci Luputku marang laku kadarman kang pinerak
Tumungkul pangestu puja Ibu…
Masrahke jiwa lan raga
Sewu atur ora bakal cukup,bandha donya ora bakal
nutup,katresnan’mu marang aku
Nyenyuwun marang murbeng dumadi Ibu…

Aku bakal sregep lelaku,ngudi laku utomo,nyebar tresna

Dimen diparingi pepadhang dalan bebrayan marang sapadha,kanggo esem’mu kang ngebaki kalbuku
Dimen diparingi pepadhang, marang putra putrine
Nggayuh gegayuhan
Wiwit aku isih bayi,

wong tuwa sing ngopeni

Nganti tumeka saiki,

lair batin gemati.

Mangkat sekolah aku disangoni,

Sandhang pangan wus mesthi.

Mula aku kudu ngerti,

Lirik Lagu : Wiwit aku isih bayi mbangun turut ngajeni.

Keparenga amba matur dhateng bapak lan ibu. Nyuwun
berkah lan pangestu, Amrih langgeng rahayu. Atur
panuwun mbo kekalih, Kinanthen sembah bekti. Sageda
nulad tresnanta, guyup rukun salaminya.