Rz 12, 1

A zatem proszę was, bracia, przez miłosierdzie Boże, abyście dali ciała swoje
na ofiarę żywą, świętą, Bogu przyjemną, jako wyraz waszej rozumnej służby
Bożej (logike latreia).
(Życie więc chrześcijanina jest jak gdyby nieustanną liturgią ofiarniczą)
Benedykt XVI, Sacramentum caritas, 70.

Pius XII - MEDIATOR DEI (20.11.1947)

„Liturgia święta stanowi cześć publiczną, którą Zbawiciel nasz, Głowa
Kościoła żywi dla Ojca niebieskiego, którą społeczność wiernych oddaje
Założycielowi swemu, a przezeń Ojcu niebieskiemu, mówiąc inaczej:
liturgia obejmuje całkowity kult publiczny Ciała Mistycznego Jezusa
Chrystusa, a więc Jego Głowy i członków”.

Sobór Watykański II - SACROSANCTUM CONCILIUM (4.12.1963)

„Słusznie uważa się liturgię za wykonywanie kapłańskiego urzędu Jezusa

Chrystusa; w niej przez znaki widzialne wyraża się i w sposób właściwy

poszczególnym znakom urzeczywistnia uświęcenie człowieka, a Mistyczne
Ciało Jezusa Chrystusa, mianowicie Głowa i Jego członki, wykonują
całkowity kult publiczny”. (KL 7)