The Roleplay will be divided into 3 brief scenes to portray the El Filibusterismo.

1. Scene: The Wedding of Paulita Gomez

Characters: Simoun, Basilio, Isagani, Maria Clara, Paulita Gomez

In this scene, Simoun, Basilio, and Isagani attend the wedding of Paulita Gomez, who is
forced into marriage by her father. Maria Clara is also present but disguised as a nun.
The group discusses the injustice and corruption in the society, with Simoun revealing
his plans for revolution. Maria Clara, shocked by Simoun's plan, confronts him, leading
to a heated argument.

[The scene is set in a church, with guests milling about in their finest attire. Paulita
Gomez stands at the altar, looking nervous. Isagani, Basilio, and Simoun enter the
church and make their way to the front.]

Simoun: [whispers to Isagani and Basilio] Hindi tayo dapat nandito. Pero kailangan natin
makita ang nangyayari.

Isagani: [whispers back] Tama ka, Simoun. Kailangan nating mag-ingat.

Basilio: [nods in agreement] Masyado nang maraming mga hindi dapat nangyayari sa
ating bayan. Kailangan nating magkaisa upang itama ang mga kamalian.

[Paulita's father, Don Custodio, approaches the altar with Padre Damaso.]

Don Custodio: [to Padre Damaso] Bakit hindi mo pagsabihan si Paulita na ngumiti?
Mukha siyang hindi masaya sa kasal na ito.

Padre Damaso: [smirks] Ano ang kahulugan ng isang ngiti sa isang malungkot na araw
tulad ng ito?
Don Custodio: [sighs] Alam mo naman ang anak ko. Ayaw niya ng kasal na ito, pero
hindi ko siya pinakinggan.

[Isagani, Basilio, and Simoun overhear the conversation.]

Isagani: [whispers to Simoun and Basilio] Mukhang hindi masaya si Paulita sa kasal na
ito. Siguro, hindi niya gusto ang napili ng kanyang ama.

Basilio: [whispers back] Totoo iyan. Alam nating lahat na si Paulita ay pinilit lang sa
kasal na ito.

Simoun: [nods] Kaya tayo naririto. Kailangan nating alamin kung ano ang mga plano ni
Don Custodio.

[The ceremony continues, with Paulita looking more and more distressed. Maria Clara
enters the church, disguised as a nun. She sees Simoun and walks towards him.]

Maria Clara: [whispers] Simoun, ano ang ginagawa mo dito?

Simoun: [whispers back] Naririto ako upang malaman kung ano ang mga plano ni Don
Custodio. Si Paulita ay hindi nais ng kasal na ito.

Maria Clara: [shocked] Ano ang gagawin mo?

Simoun: [smiles] Hintayin natin. Siguradong may plano na siya.

[The ceremony comes to an end, and Paulita looks relieved. Don Custodio approaches
the group.]

Don Custodio: [smiles] Ah, Simoun. Kumusta ka? Nag-enjoy ka ba sa kasal ng aking
anak?
Simoun: [bows] Oo naman, Don Custodio. Pero mayroon akong katanungan. Ano ang
mga plano ninyo para sa mga kabataan natin?

Don Custodio: [surprised] Ano ba ang ibig mong sabihin, Simoun?

Simoun: [smirks] Alam ko na hindi ninyo pinakinggan si Paulita tungkol sa kasal na ito.
At alam ko rin na hindi ninyo pinapakinggan ang boses ng mga kabataan natin.

Don Custodio: [defensive] Ano naman ang ibig mong sabihin? Ako ay nagsisilbi sa
bayan, at alam kong kailangan ng mga kabataan natin ang disiplina at pagiging maka-
Diyos.

Simoun: [firmly] Disiplina at pagiging maka-Diyos ba ang tawag sa pagpapahirap at

pag-aabuso sa kapwa? Kung sa tingin mo ay makakatulong ito sa bayan, aba'y wala
akong magagawa.

Don Custodio: [irritated] Ipinapakita mo lang ang iyong pagkakabahala sa mga

kabataan dahil sa kanilang boses sa lipunan! Hindi mo ba naiintindihan na kailangan
natin ng disiplina at respeto sa batas upang magkaroon ng kaayusan ang ating bayan?

Simoun: [angered] Respeto sa batas? Ano ang batas na iyon? Ang batas na
sumasakop sa mga mahihirap at nagpapabor sa mayayaman? Ang batas na
nagpapakulong sa mga nagtatangkang ipaglaban ang kanilang karapatan?

Don Custodio: [shouting] Hindi ako papayag na ginagamit mo ang kasaysayan upang
palabasin na kailangan natin ng rebolusyon! Ito ang dahilan kung bakit hindi makamit
ng Pilipinas ang tunay na kaunlaran. Hinahadlangan mo ang progreso ng bayan!

Simoun: [angrily] Hindi ko hinahadlangan ang progreso ng bayan! Hinahadlangan mo

ang pag-unlad ng bayan sa pamamagitan ng pagpapahirap sa kapwa at pagtitiis ng
kahirapan at kawalan ng katarungan!
[The argument continues until the scene ends with the characters storming out of the
church, clearly at odds with each other.]
 2. Scene: The Execution of Elias
Characters: Elias, Padre Damaso, Ibarra, Maria Clara, Pilosopo Tasyo
In this scene, Elias is being executed for his role in the attempted uprising against the
government. Padre Damaso, who is present at the execution, confesses to causing the
death of Elias' parents. Ibarra, who has assumed a new identity as Simoun, watches
from afar. Maria Clara and Pilosopo Tasyo also witness the execution, with Tasyo
providing philosophical insights into the state of society.

(Scene: A public square in the middle of Manila. Elias is standing on a platform with a
noose around his neck. Padre Damaso, Ibarra (disguised as Simoun), Maria Clara, and
Pilosopo Tasyo are among the crowd watching.)

Capitan-General: (addressing the crowd) Mga kababayan, ang batas ng Espanya ay

hindi papayagang may humahadlang sa kapayapaan ng ating bayan. Dahil dito, ako, si
Capitan-General, ay pinangangasiwaan ng pagpapatupad ng hatol na ipinataw sa
kriminal na si Elias. (turns to Elias) Ano ang iyong huling nais na sabihin bago ka
bitayin?

Elias: (calmly) Hindi ako isang kriminal. Ako ay isang Pilipino na naghahanap ng
katarungan at kalayaan para sa aking bayan.

Padre Damaso: (stepping forward) Hinto! (to Elias) Anak, patawarin mo ako sa aking
nagawa sa iyong mga magulang. Ako ang dahilan kung bakit sila namatay.
Pinagsisihan ko ang aking mga kasalanan at handa akong magbayad ng aking mga
sala.

Elias: (surprised) Padre Damaso?

Ibarra/Simoun: (watching from a distance) Padre Damaso?

Maria Clara: (horrified) Padre, paano ninyo nagawa ito?

Pilosopo Tasyo: (in a contemplative tone) Ang mundo ay puno ng kaguluhan at

kasamaan. Kung hindi natin kayang baguhin ito, kailangan nating magtulungan para
mabuhay sa gitna ng mga ito.

Elias: (looking at Padre Damaso) Mahirap man, patawad na rin ang ibibigay ko sa inyo.

Capitan-General: (impatiently) Sapat na ang mga salita ninyo. Bitayin na siya!

(The hangman pulls the lever and Elias falls through the trap door. The crowd gasps in
horror.)

Ibarra/Simoun: (to himself) Hindi ito matatapos sa ganito.

Maria Clara: (sobbing) Elias.

Padre Damaso: (kneeling on the ground) Anak ko.

Pilosopo Tasyo: (in a calm voice) Ang kanyang kamatayan ay hindi dapat masayang.
Kailangan nating mag-isip kung paano mabuhay ng may katarungan at kalayaan.
3 . Scene: The Gathering at Simoun's House
Characters: Simoun, Padre Florentino, Isagani, Basilio, Don Custodio, Hermana
Penchang, Paulita Gomez

In this scene, Simoun hosts a gathering at his house, inviting influential people in
society to discuss his plans for revolution. Padre Florentino, who has been advising
Simoun, reveals his true identity to the group. Don Custodio, who is reluctant to join the
revolution, is convinced by the others to support the cause. Meanwhile, Basilio and
Isagani are torn between their loyalty to their friend and their fear for the consequences
of their actions. Paulita Gomez, who has joined the revolution, speaks passionately
about her desire for change.

Lumalabas ang mga bisita sa kwarto ni Simoun. May naririnig na marahas na pagsabog
ng baril mula sa labas ng bahay. Nagmamadaling nagsilikas ang mga bisita palabas ng
bahay. Nag-iwan lamang si Padre Florentino.

Simoun: (nakapikit na nakahiga sa kanyang kinauupuan) Hindi pa ako handang

mamatay. Hindi ko pa natatapos ang aking misyon.

Padre Florentino: Anong plano mo? Alam mo bang maraming taong maaaring
masaktan sa pag-aalsa mo?

Simoun: Alam ko. Pero kailangan nating gawin ito. Kailangan nating magbago. Hindi na
tayo pwedeng maging alipin ng mga prayle at mga dayuhan.

Don Custodio: Pero hindi ba't mas mahirap ang buhay kung mag-aalsa tayo? Baka
lalong magdusa ang mga tao.
Hermana Penchang: Masyado na kasing matagal tayong naging alipin. Kailangan na
nating magkaroon ng tunay na kalayaan.

Basilio: Pero paano kung hindi tayo maging malaya kung mag-aalsa tayo? Baka lalo pa
tayong magkagulo.

Isagani: Oo nga. Naiintindihan ko naman ang pananaw ni Simoun, pero hindi natin
pwedeng ipagwalang-bahala ang kaligtasan ng mga tao.

Paulita Gomez: (emotibo) Pero hindi ba't kailangan nating ipakita sa mga prayle at mga
dayuhan na hindi tayo papayag na patuloy tayong inaapi? Hindi ba't kailangan nating
lumaban para sa ating kalayaan?

Simoun: Tama ka, Paulita. Kailangan nating magpakita ng tapang. Hindi natin pwedeng
hayaan na patuloy tayong maging alipin. Hindi tayo dapat magpatuloy sa pagtitiis at
paghihirap.

Padre Florentino: (seryoso) Anong tulong ko sa iyo, Simoun?

Simoun: Alam ko na ikaw ang kaibigan ng aking ama. Alam ko rin na ikaw ang huling
taong nakausap niya bago siya namatay. Kailangan ko ng tulong mo sa aking misyon.

Padre Florentino: Handa akong tumulong sa iyo, Simoun. Hindi lang para sa iyong
misyon, kundi para sa kapakanan ng lahat ng mga Pilipino.

Simoun: (nakangiti) Maraming salamat po, Padre. Kailangan ko rin ng tulong ng mga
kasama ko.

Don Custodio: (nag-aatubili) Handa akong sumama sa inyo. Pero sana ay walang
masamang mangyari sa atin.
Basilio: (determinado) Handa rin akong sumama sa inyo, Simoun. Kailangan nating
lumaban para sa ating kalayaan.

Isagani: (pumapalakpak) Oo nga! Sa wakas, nagkasundo na rin tayo sa isang bagay.

Simoun: (smiling) At para sa mga darating na araw, magtutulungan tayo upang

maisakatuparan ang ating mga layunin. Kailangan natin ng mas malaking grupo upang
maabot ang tagumpay.

Don Custodio: (nagdadalawang-isip) Ngunit paano natin ito gagawin? Hindi naman
natin kayang magpakalat ng balita ng rebolusyon.

Padre Florentino: (nang-aakit) Hindi kailangan ng malawakang propaganda, Don

Custodio. Kailangan lang natin ng mga taong magtitiwala sa atin at magiging
tagapagdala ng mensahe sa iba.

Basilio: (pabulong) Ngunit paano natin malalaman kung sino ang pwede nating
pagkatiwalaan?

Simoun: (pumapayag) Tama ka, Basilio. Kaya't gagawa ako ng mga hakbang upang
masigurong hindi tayo malulugi. Isagani, ikaw ang titingin sa mga bagong rekru.

Isagani: (pumapayag) Oo, gagawin ko ang lahat upang magtagumpay ang ating
rebolusyon.

Hermana Penchang: (nag-aalinlangan) Ngunit hindi ba't mas mahirap gawin ito
ngayon? Sa higpit ng pamahalaan, baka mas mahirap na tayong kumilos.

Paulita Gomez: (determinado) Hindi dapat tayong matakot sa mga hamon na ito! Kung
gusto talaga nating magbago ang ating bayan, kailangan nating magsakripisyo at
harapin ang mga pagsubok na ito.
Simoun: (nagpapasalamat) Tama ka, Paulita. At gagawin natin ang lahat ng ating
makakaya upang hindi mabalewala ang mga sakripisyo ng mga nauna sa atin.