ΤΕΣΤ ΑΞΙΟΛΟΓΗΣΗΣ 44-50

Ι. ΚΕΙΜΕΝΑ

Coluntur tamen simulatione dumtaxat ad tempus. Quodsi forte, ut fit plerumque, ceciderunt,
tum intellegitur, quam fuerint inopes amicorum. Hoc est quod Tarquinium dixisse ferunt
exulantem.
Quam ob rem epistulam conscriptam Graecis litteris mittit. Legatum monet ut, si adire non
possit, epistulam ad amentum tragulae adliget et intra castra abiciat. In litteris scribit se cum
legionibus celeriter adfore. Gallus, periculum veritus, constituit ut tragulam mitteret. Haec casu
ad turrim adhaesit et tertio post die a quodam milite conspicitur et ad Ciceronem defertur. Ille
epistulam perlegit militesque adhortātur ut salutem sperent.
Philosophi mundum censent regi numine deorum; eum esse putant quasi communem urbem et
civitatem hominum et deorum, et unum quem que nostrum eius mundi esse partem; ex quo
illud natura consequitur, ut communem utilitatem nostrae anteponamus.
Hac re audīta Augustus voluit filiam deterrēre quominus id faceret. […] Etsi super vestem
earum deprehendit canos, tamen Augustus dissimulavit eos vidisse et aliis sermonibus tempus
extraxit, donec induxit mentionem aetatis. Turn interrogavit filiam, utrum post aliquot annos
esse mallet an calva. Cum ilia respondisset "ego, pater, cana esse malo", mendacium, illi pater
abiecit: "Non dubito quin calva esse nolis. Quid ergo non times ne istae te calvam faciant?"
Ea cerva quodam die fugit et perisse credita est. Cum aliquis Sertorio nuntiavisset cervam
inventam esse, Sertorius eum iussit tacere; praeterea praecepit ut earn postero die repente in
eum locum emitteret, in quo ipse cum amicis futurus esset. Postridie eius diei Sertorius,
admissis amicis in cubiculum suum, dixit eis visum in somno sibi esse cervam, quae perisset,
ad se reverti. Cum verva, emissa a servo, in cubiculum Sertorii introrupisset, admiratio magna
orta est.
Porcia, Bruti uxor, cum viri sui consilium de interficiendo Caesare cognovisset, cultellum
tonsorium quasi unguium resecandorum causa poposcit eoque velut forte elapso se vulneravit.
Clamore deinde ancillarum in cubiculum vocatus Brutus ad eam obiurgandam venit, quod
tonsoris praeripuisset officium. Cui secreto Porcia «non est hoc» inquit «temerarium factum
meum, sed certissimum indicium amoris mei erga te tale consilium molientem: experiri enim
volui, quam aequo animo me ferro essem interemptura, si tibi consilium non ex sententia
cessisset».
II. ΑΣΚΗΣΕΙΣ
1. Να γράψετε τους τύπους που ζητούνται:
tempus: ονομαστική πληθυντικού.
casu:γενική πληθυντικού.
turrim:αφαιρετική ενικού.
celeriter: ίδιος τύπος στους άλλους βαθμούς
utilitatem: γενική πληθυντικού,
pater: γενική πληθυντικού,
mendacium: γενική ενικού,
die: δοτική ενικού,
servo: κλητική ενικού,
admiratio: αφαιρετική ενικού.
consilium: την ονομαστική του πληθυντικού
unguium: την αφαιρετική του ενικού:
urbem: γενική ενικού και πληθυντικού
cognovisset: το δεύτερο πληθυντικό πρόσωπο της Υποτακτικής του Ενεστώτα
poposcit: το δεύτερο ενικό πρόσωπο της Υποτακτικής του Παρατατικού στην άλλη φωνή
praeripuisset: τη δοτική του γερουνδίου
cessisset: το δεύτερο ενικό πρόσωπο της Οριστικής του Μέλλοντα της Παθητικής
Περιφραστικής συζυγίας
ceciderunt: ο ίδιος τύπος στην ενεργητική περιφραστική συζυγία.
intellegitur:απαρέμφατο Μέλλοντα στην ίδια φωνή.
ferunt:β ́ ενικό οριστικής Ενεστώτα.
adhaesit:γ ́ πληθυντικό πρόσωπο οριστικής Μέλλοντα ίδιας φωνής.
conspicitur:το ίδιο πρόσωπο στην υποτακτική Παρατατικού.
nascentem: Να γράψετε τα απαρέμφατα όλων των χρόνων. Να ληφθεί υπόψη
το υποκείμενο
extraxit: γ' εν. πρόσωπο οριστικής παρατατικού και β' πληθ. προσ. υποτακτικής παρατατικού
στην παθητική φωνή.
respondisset: ονοματικοί τύποι ενεργητικής φωνής
obiecit: β' πληθυντικό πρόσωπο οριστικής συντελεσμένου μέλλοντα στην παθητική φωνή
nolis: β'ενικό πρόσωπο οριστικής ενεστώτα και γ' πληθυντικό πρόσωπο προστακτικής
μέλλοντα
iussit: μετοχές όλων των χρόνων σε ενεργητική και παθητική φωνή στη γενική πληθυντικού
στο θηλυκό γένος.
futurus esset: απαρέμφατο παρακειμένου
introrupisset: γ' ενικό πρόσωπο οριστικής μέλλοντα στην ενεργητική φωνή και της
υποτακτικής υπερσυντελίκου στην παθητική φωνή
orta est: β' ενικό πρόσωπο υποτακτικής παρατατικού και προστακτικής ενεστώτα

2. Να αναγνωρίσετε συντακτικά τις υπογραμμισμένες λέξεις.

3. Hac re audīta Augustus voluit filiam deterrēre quominus id faceret: Να μεταφέρετε την
περίοδο στον πλάγιο λόγο με εξάρτηση από τη φράση “Servius scribit”
4. admissis amicis: να αναλύσετε τη μετοχή με δευτερεύουσα χρονική πρόταση.

5. perisse credita est: να δικαιολογήσετε την παράλειψη του υποκειμένου του ειδικού
απαρεμφάτου.

5. Philosophi mundum censent regi numine deōrum: Να μετατρέψετε το παθητικό απαρέμφατο

σε ενεργητικό επιφέροντας τις απαραίτητες αλλαγές στην πρόταση.

6. Να αναλύσετε την παράθεση σε δευτερεύουσα αναφορική πρόταση: Porcia, Bruti uxor

7. Να αναγνωρίσετε την δευτερεύουσα: quominus id faceret

8. Να συμπτύξετε την δευτερεύουσα σε μετοχή: Etsi super vestem earum deprehendit canos