Mszał Rzymski Dla Diecezji Polskich PDF

†
ΆΩ
MSZAŁ RZYMSKI
MSZAŁ RZYMSKI
DLA
DIECEZJI POLSKICH
Wydanie pierwsze
PALLOTTINUM
____________________________________________________________________________________________________________________________________________________________________________________________________________________________________________________________________________________________________________________________________________________________________________________________________________________________________________________________________________________________________________________________________________________________________________________________________
POZNAŃ 1986
ISBN 83-7014-026-2
W tekstach Mszału uwzględniono zmiany wynikające z Caeremoniale

Episcoporum ex decreto Sacrosancti Oecumenici Concilii Vaticani II instau-
ratum, auctoritate Ioannis Pauli PP. II promulgatum, Editio typica 1984.
Copyright by Konferencja Episkopatu Polski, Warszawa 1986

JÓZEF KARDYNAŁ GLEMP
ARCYPISKUP METROPOLITA GNIEŹNIEŃSKI I WARSZAWSKI
PRYMAS POLSKI
N. 2117/85/P
DEKRET
Sobór Watykański II w Konstytucji o liturgii świętej dał podstawy dla ogólnej

reformy ksiąg liturgicznych. Typiczne wydanie „Missale Romanum” zatwierdził
Papież Paweł VI Konstytucją Apostolską „Missale Romanum” z dnia 3 kwiet-
nia 1969 r.
„Mszał rzymski dla diecezji polskich”, który oddajemy do użytku kapłanów
i wiernych jest tłumaczeniem „Missale Romanum” przygotowanym przez Konfe-
rencję Episkopatu do Spraw Liturgii i przyjętym przez 197 Konferencję Episk o-
patu Polski obradującą w Częstochowie w dniu 1 grudnia1983 r. Święta Kongre-
gacja Kultu Bożego przekład ten zatwierdziła Dekretem z dnia 28 kwiet-
nia 1984 r. (Prot. C.D. 151/84)
Dnia 21 listopada 1984 r. ta sama Kongregacja zatwierdziła polski przekład
Piątej Modlitwy eucharystycznej oraz Modlitw eucharystycznych o tajemnicy po-
jednania (Prot. C. D. 1726/84). Następnie dnia1 lipca 1985 r. Święta Kongrega-
cja Kultu Bożego zatwierdziła polski przekład Modlitw eucharystycznych
w Mszach z udziałem dzieci. (Prot. 1725/84)
Obecne wydanie przygotowane do użytku liturgicznego przez Wydawnictwo
«Pallottinum» w Poznaniu jest wydaniem wzorcowym i obowiązu jącym
w każdym następnym wydaniu, jeżeli nie postanowi inaczej Konferencja Episk o-
patu Polski. „Mszału rzymskiego dla diecezji polskich” należy używać we
wszystkich kościołach i kaplicach w Polsce. Wolno go również używać poza
granicami Polski podczas sprawowania Mszy św. dla Polaków. Należy jednak za-
chować miejscowy kalendarz i zwyczaje ustalone przez Konferencje Ep iskopatu
danego kraju.
Wszelkie prawa drukowania i wydawania „Mszału rzymskiego dla diecezji
polskich” są zastrzeżone Konferencji Episkopatu Po lski.
Warszawa, dnia20 lipca 1985 r.
† JÓZEF KARDYNAŁ GLEMP

Przewodniczący Konferencji Episkopatu
PRYMAS POLSKI
SACRA CONGREGATIO PRO CULTU DIVINO
Prot. C.D. 151/84
POLONIÆ
Instante Eminentissimo Domino Stephano Card. Wyszyński, Archiepiscopo
Gnesnensi-Varsaviensi, Primate Poloniæ, litteris die 1 decemberis ap 1983 datis,
vigore facultatum huic Sacræ Congregationi a Summo Pontifice PAULO VI tri-
butarum, interpretationem polonam Missalis Romani, cui titulus Mszał Rzymski
dla diecezji polskich, prout in adnexo exstat exemplari, perlibenter probamus seu
confirmamus.
Contrariis quibuslibet minime obstantibus.
Ex ædibus Sacræ Congregationis pro Cultu Divino, die 28 mensis aprilis
1984.
† IACOBUS R. CARD. KNOX

Praefectus
† A. BUGNINI
a Secretis
[7]
Prot. n. 166/70
DECRETUM
Celebrationis eucharisticae Ordine statuto, atque approbatis textibus ad Mis-
sale Romanum pertinentibus per Constitutionem Apostolicam Missale Romanum
a Summo Pontifice PAULO VI die 3 aprilis 1969 datam, haec Sacra Congregatio
pro Cultu Divino, de mandato eiusdem Summi Pontificis, novam hanc editionem
Missalis Romani ad normam decretorum Concilii Vaticani II confectam promu l-
gat et uti typicam declarat.
Ad usum autem novi Missalis Romani quod attinet , permittitur ut editio lati-
na, statim ac in lucem edita fuerit, in usum assumi possit, opportunis adhibitis
accommodationibus quae dies celebrationum Sanctorum respiciunt, donec Cale n-
darium instauratum definitive in praxim adducatur; curae autem Conferent iarum
Episcopalium committitur editiones lingua vernacula apparare, atque diem stat u-
ere, quo eaedem editiones, ab Apostolica Sede rite confirmatae, vigere incipiant.
Ex aedibus Sacrae Congregationis pro Cultu Divino, die 26 martii anni 1970,
Feria V in Cena Domini.
† BENNO CARD. GUT

Praefectus
† A. BUGNINI
a Secretis
[8]
Prot. N. 1970/74
DE EDITIONE TYPICA ALTERA
Cum Missale Romanum denuo imprimendum sit, variationes et additamenta

inducta sunt, ut haec nova editio respondeat documentis post eiusdem primam
editionem anno 1970 publici iuris factis.
In Institutione generali, cuius numeri marginales non mutantur, descriptio
habetur munerum acolythi et lectoris, loco munerum quae de subdiacono agebant
inserta (nn. 142-152).
Alia immutatio alicuius momenti habetur in parte Missalis quae continet
Missas rituales et pro variis necessitatibus. Quaedam formularia completa sunt,
antiphonas ad introitum et ad communionem indicando. Insuper additi sunt
textus Missae ritualis in dedicatione ecclesiae et altaris, necnon Missae pro r e-
conciliatione atque, inter Missas votivas, textus Missarum, quae de B. Maria V.
Ecclesiae Matre et de Ss.mo Nomine Mariae desiderabantur.
Quaedam aliae variationes minoris momenti in titulos et in rubricas in-
ductae sunt, quo melius respondeant verbis seu dictionibus, quae in novis libris
liturgicis occurrunt.
Hanc editionem alteram Missalis Romani Summus Pontifex PAULUS VI
auctoritate sua approbavit, et Sacra Congregatio pro Cultu Divino nunc emittit
et typicam esse declarat.
Curae erit Conferentiarum Episcopalium variationes in hac editione a ltera
Missalis Romani contentas in editiones linguis vernaculis apparandis inducere.
Ex aedibus Sacrae Congregationis pro Cultu Divino, die 27 martii Anni
Sancti 1975, feria V in Cena Domini.
† IACOBUS ROBERTUS CARD. KNOX

Praefectus
† A. BUGNINI
Archiep. tit. Diocletianensis
a Secretis
[9]
KONSTYTUCJA APOSTOLSKA
OGŁASZAJĄCA MSZAŁ RZYMSKI ODNOWIONY
NA PODSTAWIE UCHWAŁY
POWSZECHNEGO SOBORU WATYKAŃSKIEGO II
PAWEŁ BISKUP
SŁUGA SŁUG BOŻYCH
NA WIECZNĄ RZECZY PAMIĄTKĘ
Mszał rzymski, ogłoszony przez naszego poprzednika św. Piusa V na podstawie uchwały
Soboru Trydenckiego w roku 1570, według zgodnej opinii należy do licznych i bardzo
użytecznych owoców, które ten źwięty Sobór przyniósł całemu Kościołowi Chrystusa.
Przez cztery wieki ten mszał stanowił normę, według której kapłani obrządku łacińskiego
składali eucharystyczną Ofiar, a głosiciele Ewangelii zanieśli go do prawie wszystkich kra-
jów. Niezliczeni ludzie święci obficie karmili swoją pobożność czerpiąc z niego czytania z
Pisma świętego i modlitwy, których główną część uporządkował święty Grzegorz Wielki.
Odkąd wśród ludu chrześcijańskiego rozwinął się ruch liturgiczny, który według zdania na-
szego poprzednika, śp. Piusa XII, jest wytazem woli bożej wobec lidzi naszych czasów i
zbawiennym przejściem Ducha źwiętego przez Kościół, jasno się okazało, że formuły za-
warte w Mszale rzymskim należy krytycznie przejrzeć i ubogacić. Dzieło to rozpoczął ten
sam nasz poprzednik dokonując odnowy Wigilii Paschalnej i Wielkiego Tygodnia. W ten
sposób zrobił pierwszy krok, aby dostosować Mszał rzymski do mentalności współczesnej.
Ostatnio Powszechny Sobór Watykański II ogłaszając konstytucję Sacrosanctum concilium
dał podstawy do ogólnej odnowy Mszału rzymskiego. Sobór postanowił: "teksty i obrzędy
należy tak uporządkować, aby jaśniej wyrażały święte tajemnice, których są znakiem". "Po-
rządek Mszy należy tak przerobić, aby wyrażniej uwidocznić właściwe znaczenie i wza-
jemny stosunek poszczególnych części, a wiernym bardziej ułatwić pobożny i czynny
udział". "Aby obficiej zastawić dla wiernych stół słowa Bożego, należy szerzej otworzyć
skarbiec biblijny". "Należy ułożyć nowy obrzęd koncelebry i umieścić go w Pontyfikale
oraz w Mszale rzymskim".
Nie można jednak sądzić, że tego rodzaju odnowa Mszału rzymskiego została przeprowa-
dzona nagle. Niewątpliwie drogę do niej przygotowały postępy wiedzy liturgicznej w
ostatnich czterech wiekach. Jak wynika z konstytucji apostolskiej Quo primum wydanej
przez naszego poprzednika, św. Piusa V, po Soborze Trydenckim do zreformowania
Mszału rzymskiego niemało pomogły "studia nad starymi kodeksami, które wydobyto z
Biblioteki Watykańskiej i zebrano z różnych stron". Od tego czasu zostały odkryte i wyda-
ne najstarsze żródła liturgii oraz głębiej przestudiowano formuły liturgiczne Kościoła
Wschodniego.Wielu pragnęło, aby te bogactwa doktryny i pobożności nie spoczywały dłu-
żej w cieniu bibliotek, lecz wydobyte na światło, oświecały i karmiły dusze chrześcijan.
Pragniemy teraz podać w głównych zarysach nowy układ Mszału rzymskiego. Zwracamy
uwagę, że w Ogólnym wprowadzeniu, które stanowi wstęp do księgi, podano nowe normy
sprawowania Ofiary eucharystycznej; normy te dotyczą spełniania obrzędów i funkcji wła-
[10]
ściwych każdemu z asystujących i uczestniczących oraz sprzętów i miejsc potrzebnych do
sprawowania służby Bożej.
Główną nowością są zmiany w Modlitwie eucharystycznej. W obrządku rzymskim z bie-
giem wieków powstały różne formularze pierwszej części Modlitwy eucharystycznej, to
jest prefacji; druga część, nazywana Kanonem, przybrała w IV i V wieku niezmienioną
formę. W przeciwieństwie do tego liturgie wschodnie dopuściły pewną zmienność nawet w
anaforach. Modlitwa eucharystyczna została wzbogacona szeregiem prefacji zaczerpnię-
tych ze starej tradycji rzymskiej, albo teraz ułożonych, aby jaśniej ukazywać różne strony
misterium zbawienia i podać liczniejsze motywy dziękczynienia. Ponadto postanowiliśmy
dodać do istniejącego Kanonu trzy nowe Modlitwy eucharystyczne. Mając na uwadze racje
pastoralne i pragnąc usprawnić koncelebrę, poleciliśmy, aby słowo Pańskie w każdej for-
mule Kanonu były jednakowe. Postanawiamy, zatem, że w każdej Modlitwie eucharystycz-
nej te słowa będą brzmiały następująco: Nad chlebem - "Bierzcie i jedzcie z tego wszyscy,
to jest, bowiem Ciało moje, które za was będzie wydane". Nad kielichem - "Bierzcie i pij-
cie z niego wszyscy, to jest, bowiem kielich Krwi mojej, nowego i wiecznego przymierza,
która za was i za wielu będzie wylana na odpuszczenie grzechów. To czyńcie na moją pa-
miątkę". Słowa tajemnica wiary, wyłączone z kontekstu słów Chrystusa Pana i wypowia-
dane przez kapłana, stanowią wstęp do aklamacji wiernych.
Obrzędy Mszy zostały uproszczone z zachowaniem ich istoty. Opuszczono mianowicie to,
"co z biegiem czasu zostało podwojone lub mniej szczęśliwie dodane", zwłaszcza w obrzę-
dach ofiarowania chleba i wina oraz łamania Chleba i Komunii świętej. Natomiast "pewne
elementy zatracone w ciągu wieków przywrócono zgodnie z pierwotną tradycją Ojców
Kościoła". Tutaj należy homilil, modlitwa powszechna, czyli modlitwa wiernych, i obrzęd
pokuty, czyli pojednania z Bogiem i z braćmi, odbywając się na początku Mszy św., któ-
remu przywrócono właściwe znaczenie.
Zgodnie z poleceniem Soboru Watykańskiego II, aby "w ustalonym przeciągu lat odczytać
wiernym ważniejsze części Pisma św.", całość perykop przeznaczonych do odczytania w
niedziele podzielono na cykl trzyletni. Ponadto w uroczystości przewidziano przed czyta-
niem Epistoły i Ewangelii inną perykopę wyjętą ze Starego Testamentu, a w Okresie Wiel-
kanocnym z Dziejów Apostolskich. W ten sposób ciągły proces misterium zbawienia został
jasno przedstawiony słowami objawienia Bożego. Ten obfity wybór czytań biblijnych,
dzięki któremu w dni świąteczne przedstawia się wiernym ważniejsze części Pisma św.,
jest uzupełniony przez inne części Ksiąg świętych, czytanie w dni powszednie.
To wszystko ułożono w taki sposób, aby budzić w wiernych "głód słowa Bożego", dzięki
któremu lud Nowego Przymierza pod przewodem Ducha źwiętego zmierzałby do dosko-
nałej jedności Kościoła. Żywimy mocną nadzieję, że kapłani i wierni z pomocą nowych tek-
stów lepiej przygotują się do Stołu Pańskiego i że głębiej rozważając Pismo św. będą się
coraz obficiej karmić słowem Bożym. Wskutek tego, zgodnie z poleceniem Soboru Waty-
kańskiego II, Pismo św. stanie się niewysychającym źródłem życia duchowego, główną
podstawą chrześcijańskiej katechezy i ośrodkiem nauczania teologii.
Przy odnowie Mszału rzymskiego zostały zmienione nie tylko te trzy części, które dotych-
czas omówiliśmy, to jest Modlitwa eucharystyczna, Obrzędy Mszy i Lekcjonarz mszalny,
lecz także inne części zostały zrewidowane i uległy znacznym zmianom, a mianowicie
Msze okresów liturgicznych, Msze własne o świętych, Msze wspólne o świętych, Msze ob-
rzędowe i Msze wotywne. Specjalną uwagę zwrócono na modlitwy, i nie tylko pomnożono
ich liczbę, aby nowe modlitwy odpowiadały współczesnym potrzebom, lecz także przy-
wrócono dawne na podstawie starożytnych kodeksów. Dzięki temu można było wyznaczyć
specjalną modlitwę na każdy dzień głównych okresów liturgicznych, to jest Adwentu,
Okresu Narodzenia Pańskiego, Wielkiego Postu i Okresu Wielkanocnego. Chociaż tekst
[11]
Graduału rzymskiego, przynajmniej, gdy chodzi o śpiew, nie został zmieniony, aby ułatwić
zrozumienie tekstów, przywrócono psalm responsoryjny, który często wspominają św.
Augustyn i św. Leon Wielki, oraz antyfony na wejście i na Komunię dostosowano do od-
mawiania w Mszach czytanych.
W końcu pragniemy streścić i wprowadzić w życie to, co dotychczas wyłożyliśmy o no-
wym Mszale rzymskim. Nasz poprzednik, św. Pius V, ogłaszając pierwsze wydanie Mszału
rzymskiego przedstawił go ludowi chrześcijańskiemu jako narzędzie jedności liturgicznej i
jako świadectwo autentycznego kultu Kościoła. Podobnie i my, chociaż na polecenie So-
boru Watykańskiego II wprowadziliśmy do Mszału "uprawnione różnice i adaptacje",
mocno ufamy, że zostanie on przyjęty przez chrześcijan jako pomoc do okazywania i
umacniania wzajemnej jedności. Przez jego używanie, mimo różnorodnści języków, jedna i
ta sama modlitwa, milsza niż kadzidło, będzie się wznosiła do Ojca niebieskiego przez na-
szego Najwyższego Kapłana Jezusa Chrystusa w Duchu źwiętym.
Postanowienia zawarte w tej naszej Konstytucji wchodzą w życie dnia 30 listopada tego
roku, to jest w pierwszą niedzielę Adwentu.
Chcemy, aby nasze postanowienia i przepisy zachowały swoją moc teraz i w przyszłości
bez względu na przeciwne postanowienia Konstytucji i zarządzeń apostolskich naszych
poprzedników i bez względu na inne przepisy godne wspomnienia i unieważnienia.
Dan w Rzymie u świętego Piotra, w dniu Wieczerzy Pańskiej, 3 kwietnia 1969, w szóstym
roku naszego pontyfikatu.
PAWEŁ VI PAPIEŻ
OGÓLNE WPROWADZENIE DO MSZAŁU RZYMSKIEGO
KONGREGACJA DS. KULTU BOŻEGO I DYSCYPLINY SAKRAMENTÓW

Prot. 795/02/L
DLA POLSKI
Na prośbę Jego Eminencji Józefa kard. Glempa, Arcybiskupa Warszawskiego, Prze-

wodniczącego Konferencji Episkopatu Polski, wyrażoną w liście z dnia 1 sierpnia 2003,
mocą uprawnień udzielonych tej Kongregacji przez papieża JANA PAWŁA II chętnie za-
twierdzamy polski tekst Ogólnego wprowadzenia do Mszału rzymskiego (trzeciego wyda-
nia wzorcowego), jaki znajduje się w załączonym egzemplarzu.
W tekście drukowanym należy umieścić wzmiankę o udzielonej przez Stolicę Apostol-
ską zgodzie. Dwa egzemplarze wydrukowanego tekstu należy przesłać do tej Kongregacji.
Bez względu na wszelkie przeciwne zarządzenia.
W siedzibie Kongregacji ds. Kultu Bożego i Dyscypliny Sakramentów, dnia 6 listopada
2003 r.
Franciscus Card. Arinze
Prefekt
† Dominicus Sorrentino
Arcybiskup Sekretarz
(Tłum. bp Stefan Cichy)

***
PRYMAS POLSKI Warszawa, dnia 12 grudnia 03 r.
N. 4546/03/P.
DEKRET
W imieniu Konferencji Episkopatu Polski zezwalam na druk „Ogólnego wprowadzenia

do Mszału rzymskiego”. Przekład polski, przyjęty przez Konferencję Episkopatu Polski,
został potwierdzony przez Kongregację Kultu Bożego i Dyscypliny Sakramentów Dekre-
tem z dnia 6 listopada 2003 r. (Prot. 1617/03/L).
Przepisy zawarte w tym Wprowadzeniu w Polsce wchodzą w życie od Środy Po-
pielcowej, czyli od dnia 25 lutego 2004 r. Wszelkie prawa przedruku w całości lub w czę-
ści są zastrzeżone Konferencji Episkopatu Polski.
† JÓZEF KARDYNAŁ GLEMP

Przewodniczący Konferencji Episkopatu
PRYMAS POLSKI
Ogólne wprowadzenie do Mszału rzymskiego [14]
OGÓLNE WPROWADZENIE
DO MSZAŁU RZYMSKIEGO
WSTĘP
1. Chrystus Pan, mając sprawować z uczniami ucztę paschalną, na której ustanowił Ofiarę
swego Ciała i Krwi, polecił przygotować przestronną komnatę, usłaną (Łk 22,12). Kościół
zawsze uważał, że polecenie to odnosi się również do niego, gdy ustanawiał przepisy doty-
czące sprawowania Najświętszej Eucharystii, co do duchowego przygotowania ludzi oraz
miejsc, obrzędów i tekstów. Również obecne normy, wydane zgodnie z postanowieniem So-
boru Powszechnego Watykańskiego II, oraz nowy mszał, którym Kościół obrządku rzym-
skiego będzie się odtąd posługiwać przy sprawowaniu Mszy, są nowym dowodem tej troski
Kościoła, jego wiary i niezmienionej miłości ku najwyższej tajemnicy eucharystycznej oraz
świadczą o nieprzerwanej i ciągłej jego tradycji, mimo wprowadzenia pewnych rzeczy no-
wych.
ŚWIADECTWO NIEZMIENIONEJ WIARY

2. Ofiarny charakter Mszy świętej, uroczyście stwierdzony przez Sobór Trydencki, zgodnie
z całą tradycją Kościoła1, został na nowo wyrażony przez Sobór Watykański II, który o Mszy
wypowiedział te znamienne słowa: „Nasz Zbawiciel podczas Ostatniej Wieczerzy (...) usta-
nowił eucharystyczną Ofiarę swojego Ciała i Krwi, aby w niej na całe wieki, aż do swego
przyjścia, utrwalić ofiarę krzyża i tak powierzyć Kościołowi, umiłowanej Oblubienicy, pa-
miątkę swej męki i zmartwychwstania”2.
To, czego w ten sposób uczy Sobór, stale wyrażają formuły Mszy. Albowiem nauka wy-
rażona ściśle tym zwrotem Sakramentarza leoniańskiego: „Ilekroć sprawujemy tę ofiarę na
pamiątkę Chrystusa, dokonuje się dzieło naszego odkupienia”3, we właściwy sposób i dokład-
nie jest rozwinięta w Modlitwach eucharystycznych; w nich bowiem kapłan, dokonując ana-
mnezy, zwraca się do Boga w imieniu całego ludu, składa Mu dzięki oraz przedstawia żywą i
świętą Ofiarę, to znaczy dar ofiarny Kościoła i Hostię, której ofiarowaniem sam Bóg chciał
być przebłagany4, oraz prosi, aby Ciało i Krew Chrystusa były ofiarą miłą Ojcu i zbawienną
dla całego świata5.
W ten sposób w nowym mszale prawo modlitwy Kościoła odpowiada stałemu prawu wia-
ry, które nam przypomina, że wyjąwszy sposób ofiarowania, jednym i tym samym jest ofiara
krzyża i jej sakramentalne odnowienie we Mszy, którą podczas Ostatniej Wieczerzy Chrystus
Pan ustanowił i jej sprawowanie zlecił Apostołom na swoją pamiątkę, oraz że Msza jest jed-
nocześnie ofiarą uwielbienia, dziękczynienia, przebłagania i zadośćuczynienia.
3. Również cudowną tajemnicę rzeczywistej obecności Pana pod eucharystycznymi posta-

ciami, potwierdzoną przez Sobór Watykański II 6 i inne dokumenty Urzędu Nauczycielskiego
Kościoła7 w tym samym znaczeniu, w jakim je podał do wierzenia Sobór Trydencki8, stwier-
1
Sesja XXII, 17 września 1562: DS 1738-1759
2
KL nr 47; por. KK nry 3, 28; DP nry 2, 4, 5.
3
Por. Sacramentarium Veronense, wyd. L. C. Mohlberg, nr 93.
4
Por. 3 Modlitwa eucharystyczna.
5
Por. 4 Modlitwa eucharystyczna.
6
KL nr 7, 47; DP nry 5, 18.
7
Por. Pius XII, Encyklika Humani generis: AAS 42 (1950) 570-571; Paweł VI, Encyklika Mysterium fidei, 3 września 1965: AAS 57
(1965) 762-769; Uroczyste wyznanie wiary, 30 czerwca 1968, nr 24: AAS 60 (1968)
[15] Ogólne wprowadzenie do Mszału rzymskiego
dza się w obrzędach Mszy nie tylko słowami konsekracji, którymi uobecnia się Chrystusa
przez przeistoczenie, lecz również przez poczucie i okazywanie najwyższej czci i adoracji, jak
to się dzieje w liturgii eucharystycznej. Z tego samego względu nakłania się lud chrześcijański,
by ten podziwu godny Sakrament adorował w szczególny sposób w Czwartek Wieczerzy
Pańskiej oraz w uroczystość Najświętszego Ciała i Krwi Chrystusa.
4. Natura urzędowego kapłaństwa właściwego prezbiterowi, który w imieniu Chrystusa

składa Ofiarę i przewodniczy zgromadzeniu świętego ludu, uwydatnia się w formie obrzędu,
przez podwyższenie miejsca i przez czynności kapłana. Podstawy zaś tego urzędu są wyrażo-
ne oraz jasno i obszernie wyjaśnione w dziękczynieniu Mszy krzyżma w Czwartek Wieczerzy
Pańskiej, w którym to dniu wspomina się ustanowienie kapłaństwa. W tym dziękczynieniu
stwierdza się nadanie kapłańskiej władzy przez nałożenie rąk, a przez wyliczenie poszczegól-
nych czynności opisuje się tę samą władzę, będącą kontynuacją władzy Chrystusa, Najwyż-
szego Kapłana Nowego Testamentu.
5. Natura kapłaństwa urzędowego rzuca właściwe światło również na inne kapłaństwo o

wielkim znaczeniu, mianowicie na królewskie kapłaństwo wiernych, których duchowa ofiara
spełnia się przez posługę kapłanów w łączności z ofiarą Chrystusa, jedynego Pośrednika 9.
Sprawowanie Eucharystii jest, bowiem czynnością całego Kościoła, w której każdy powinien
w pełni wykonywać wyłącznie tylko to, co należy do niego z natury rzeczy, ze względu na je-
go stopień w ludzie Bożym. Stąd również należy bardziej zwracać uwagę na pewne zasady
celebracji, o które w ciągu wieków mniej dbano. Lud ten jest, bowiem ludem Bożym, naby-
tym Krwią Chrystusa, przez Pana zgromadzonym, Jego słowem karmionym, ludem powoła-
nym do tego, aby przedstawiał Bogu prośby całej ludzkiej rodziny; jest ludem, który w Chry-
stusie dzięki czyni za misterium zbawienia, składając Jego Ofiarę; wreszcie ludem, który przez
Komunię Ciała i Krwi Chrystusa zrasta się w jedno. Lud ten jest święty przez swe pochodze-
nie, a jednak przez świadome, czynne i owocne uczestnictwo w eucharystycznym misterium
stale wzrasta w świętości10.
WIERNOŚĆ TRADYCJI
6. Gdy Sobór Watykański II zarządził odnowę obrzędów Mszy świętej, polecił między in-
nymi, by niektóre obrzędy przywrócono „stosownie do pierwotnej tradycji Ojców Kościo-
ła”11, czyli używając tego samego wyrażenia, co św. Pius V w Piśmie apostolskim zaczynają-
cym się od słów Quo primum, którym w roku 1570 ogłoszony został Mszał Trydencki. Ta
zgodność słów pozwala stwierdzić, jakim sposobem oba Mszały Rzymskie, chociaż dzielą je
cztery wieki, zawierają jedną i tę samą tradycję. Jeśli zaś rozważymy wewnętrzne elementy tej
tradycji, zrozumiemy, jak wspaniale drugi mszał udoskonala pierwszy.
7. W trudnych czasach, w których narażona była katolicka wiara o ofiarnym charakterze

Mszy świętej, o kapłaństwie posługi, o rzeczywistej i stałej obecności Chrystusa pod posta-
ciami eucharystycznymi, św. Piusowi V zależało przede wszystkim na tym, by zachować now-
szą tradycję, niesłusznie zwalczaną, wprowadzając tylko bardzo małe zmiany świętego obrzę-
du. W istocie mszał z roku 1570 niewiele się różni od pierwszego mszału wydanego drukiem
w roku 1474, który znowu wiernie odtwarzał mszał z czasów Innocentego III. Nadto, chociaż
442-443; Św. Kongregacja Obrzędów, Instrukcja Eucharisticum mysterium, 25 maja 1967, nr 3f, 9: AAS 59
(1967) 543, 547.
8
Por. Sesja XIII, 11 października 1551: DS 1635-1661.
9
Por. DP nr 2.
10
Por. KL nr 11.
11
KL nr 50.
kodeksy Biblioteki Watykańskiej umożliwiały poprawienie niektórych wyrażeń, nie pozwoliły
jednak, by w tym badaniu „starych i uznanych autorów” cofnięto się dalej niż do średnio-
wiecznych komentarzy liturgicznych.
8. Dziś natomiast ta „tradycja Ojców Kościoła”, której trzymali się korektorzy Mszału św.
Piusa V, została wzbogacona przez niezliczone pisma uczonych. Po pierwszym wydaniu Sa-
kramentarza gregoriańskiego w roku 1571, często wydawano drukiem krytycznie opracowa-
ne stare sakramentarze rzymskie i ambrozjańskie, podobnie jak starodawne księgi liturgiczne
hiszpańskie i gallikańskie, które ukazały liczne, nieznane dotąd modlitwy o niemałej wartości
duchowej.
Również tradycje dawnych wieków, poprzedzających ustanowienie obrządków Wschodu i
Zachodu, teraz lepiej są znane dzięki temu, że znaleziono wiele dokumentów liturgicznych.
Oprócz tego postępujące studia nad Ojcami Kościoła rzuciły na teologię eucharystycznego
misterium światło nauki najwybitniejszych w chrześcijańskiej starożytności Ojców, jak św.
Ireneusz, św. Ambroży, św. Cyryl Jerozolimski, św. Jan Złotousty.
9. Dlatego „tradycja Ojców Kościoła” wymaga nie tylko, by zachowywano to, co przekazali
nasi najbliżsi przodkowie, lecz by objęto i rozważano wszelkie minione okresy dziejów Ko-
ścioła i wszystkie sposoby, jakimi jedyna jego wiara wyrażała się w formach ludzkiej kultury,
tak różniących się między sobą, zwłaszcza tych, które krzewiły się w regionach semickich,
greckich i łacińskich. To szersze spojrzenie pozwala nam dostrzec, jak Duch Święty użycza
Bożemu ludowi podziwu godnej wierności w zachowywaniu niezmiennego depozytu wiary,
mimo bardzo wielkiej różnorodności modlitw i obrzędów.
DOSTOSOWANIE DO NOWYCH WARUNKÓW
10. Nowy mszał świadczy o prawie modlitwy Kościoła rzymskiego i jednocześnie chroni
przekazany przez nowsze Sobory depozyt wiary, a z drugiej strony stanowi duży krok na-
przód w liturgicznej tradycji.
Gdy bowiem Ojcowie Soboru Watykańskiego II powtarzali dogmatyczne zasady Soboru
Trydenckiego, przemawiali w całkiem innym okresie dziejów świata; dlatego w dziedzinie
duszpasterstwa mogli podać postanowienia i rady, jakich przed czterema wiekami nie można
było nawet przewidywać.
11. Już Sobór Trydencki uznał wielką wartość pouczającą zawartą w sprawowaniu Mszy
świętej. Nie zdołał jednak wyprowadzić stąd wszystkich wniosków dla praktycznego życia.
Wielu usilnie domagało się zezwolenia na używanie języków narodowych w sprawowaniu eu-
charystycznej Ofiary. W stosunku do tego żądania Sobór, uwzględniając ówczesne okoliczno-
ści, uważał za swój obowiązek znowu podkreślić tradycyjną naukę Kościoła, według której
eucharystyczna Ofiara jest przede wszystkim dziełem samego Chrystusa; na jej skuteczność,
zatem nie wywiera wpływu sposób, w jaki wierni w niej uczestniczą. Dlatego ogłoszono w
następujących, a jednocześnie umiarkowanych słowach:, „Chociaż Msza zawiera bogatą treść
dla pouczenia wiernego ludu, mimo to nie wydało się Ojcom właściwe, aby wszędzie była
sprawowana w języku narodowym”12. Sobór Trydencki obwieścił, że na odrzucenie zasługuje
ten, kto by utrzymywał, że „liturgiczne zarządzenie Kościoła rzymskiego, według którego
część kanonu i słowa konsekracji odmawia się po cichu, jest godne potępienia albo, że Mszę
św. należy odprawiać tylko w języku narodowym”13.
12
Sesja XXII, Doctrina de ss. Missae sacrificio, cap. 8: DS 1749.
13
Tamże, can. 9: DS 1759.
Niemniej, chociaż Sobór Trydencki zakazał używania języka narodowego w Mszy, to jed-
nak nakazał duszpasterzom, by zastępowali jego brak odpowiednią katechezą: „aby owce
Chrystusa nie cierpiały głodu (...), poleca święty Sobór pasterzom i wszystkim sprawującym
pieczę nad duszami, by często w czasie odprawiania Mszy św. – czy to sami, czy przez kogoś
innego – wyjaśniali niektóre teksty czytane podczas sprawowania Mszy i między innymi żeby
wyjaśniali jakąś tajemnicę tej Najświętszej Ofiary, szczególnie w niedziele i święta”14.
12. Dlatego Sobór Watykański II, zgromadzony w celu przystosowania Kościoła do wyko-
nywania jego apostolskiego posłannictwa, tak jak Sobór Trydencki, w pełni docenił dydak-
tyczny i duszpasterski charakter liturgii15. Ponieważ żaden katolik nie przeczył prawowitości i
skuteczności świętego obrzędu sprawowanego w języku łacińskim, Sobór mógł przyznać:
„używanie języka ojczystego nierzadko może być bardzo pożyteczne dla wiernych” i pozwolił
na jego używanie16. Żarliwość, z jaką tę uchwałę wszędzie przyjęto, sprawiła, że pod kierun-
kiem biskupów i samej Stolicy Apostolskiej wszelkie czynności liturgiczne z udziałem ludu
wolno było sprawować w języku ojczystym, aby wierni pełniej rozumieli sprawowane miste-
rium.
13. Chociaż używanie języka ojczystego w liturgii świętej jest ważnym środkiem jasnego wy-
rażania katechezy misterium zawartej w celebracji, Sobór Watykański II wezwał ponadto do
wykonania niektórych przepisów trydenckich, które nie wszędzie przyjęto, jak głoszenie ho-
milii w niedziele i święta17 i możliwość wprowadzania wyjaśnień podczas świętych obrzę-
dów18.
Nade wszystko zaś Sobór Watykański II, doradzając „ów doskonalszy sposób uczestnic-
twa we Mszy świętej, który polega na tym, że po Komunii kapłana wierni przyjmują Ciało
Pańskie z tej samej Ofiary”19, zachęcał do urzeczywistnienia innego życzenia Ojców trydenc-
kich, aby dla pełniejszego udziału w świętej Eucharystii „podczas każdej Mszy św. obecni
wierni komunikowali nie tylko duchowym uczuciem, lecz także sakramentalnym przyjęciem
Eucharystii”20.
14. Wiedziony tym samym duchem i pasterską gorliwością, Sobór Watykański II mógł w no-
wy sposób rozważyć przepis trydencki o Komunii pod obiema postaciami. Ponieważ dziś by-
najmniej nie podaje się w wątpliwość teologicznych zasad o pełnej mocy Komunii, gdy przyj-
muje się Eucharystię pod jedną postacią chleba, Sobór pozwolił przyjmować niekiedy Komu-
nię pod obiema postaciami, gdy przez bardziej wymowną formę sakramentalnego znaku nada-
rza się szczególnie dogodna sposobność głębszego zrozumienia sakramentu, w którym wierni
uczestniczą21.
15. W ten sposób Kościół, pozostając wierny swemu zadaniu nauczyciela prawdy i strzegąc
„rzeczy starych”, czyli depozytu tradycji, spełnia również obowiązek rozważania i roztropne-
go stosowania „rzeczy nowych” (por. Mt 13, 52).
Pewna bowiem część nowego mszału wyraźniej przystosowuje modlitwy Kościoła do po-
trzeb współczesnych. Trzeba tu wymienić głównie Msze obrzędowe i w różnych potrzebach,
w których tradycja i nowość odpowiednio wzajemnie się łączą. Gdy bowiem nietknięte pozo-
14
Tamże, cap. 8: DS 1749.
15
Por. KL nr 33.
16
Tamże, nr 36.
17
Tamże, nr 52.
18
Tamże, nr 35, 3.
19
Tamże, nr 55.
20
Sobór Trydencki, Sesja XXII, Doctrina de ss. Missae sacrificio, cap. 6: DS 1747.
21
Por. KL nr 55.
stały liczne zwroty zaczerpnięte z najstarszej tradycji Kościoła, znane z często wydawanego
Mszału Rzymskiego, wiele innych dostosowano do dzisiejszych wymogów i warunków. Inne
natomiast, jak modlitwy za Kościół, laikat, o uświęcenie ludzkiej pracy, za wspólnotę wszyst-
kich ludów, w pewnych potrzebach właściwych naszym czasom, zostały na nowo ułożone. Z
nowych dokumentów Soboru czerpano do tych modlitw myśli, a często i wyrażenia.
Z powodu uwzględnienia nowej sytuacji obecnego świata wydawało się, że w korzystaniu
z tekstów najstarszej tradycji tak czcigodnemu skarbowi nie wyrządzono żadnej zniewagi, je-
śli niektóre zdania zmieniono, aby dane wyrażenie lepiej zharmonizować z językiem współcze-
snej teologii oraz zgodnie z prawdą oddać obecny stan kościelnej dyscypliny. Zostały zmie-
nione niektóre powiedzenia odnoszące się do oceny i używania dóbr ziemskich, jak również
wyrażenia, które wskazywały na pewną formę praktyki pokutnej właściwą innym wiekom Ko-
ścioła.
W ten sposób liturgiczne normy Soboru Trydenckiego w wielu szczegółach zostały dopeł-
nione i udoskonalone przez normy Soboru Watykańskiego II, który do końca doprowadził
wysiłki mające na celu zbliżenie wiernych do świętej liturgii, podejmowane w ciągu czterech
minionych wieków, najbardziej przez ruch liturgiczny popierany przez świętego Piusa X i jego
następców.
ROZDZIAŁ I
ZNACZENIE I GODNOŚĆ SPRAWOWANIA EUCHARYSTII
16. Sprawowanie Mszy świętej jako czynność Chrystusa i hierarchicznie zorganizowanego lu-
du Bożego jest ośrodkiem całego chrześcijańskiego życia tak dla Kościoła powszechnego, jak
i lokalnego oraz dla poszczególnych wiernych22. W czynności tej osiąga szczyt działanie,
przez które Bóg w Chrystusie uświęca świat, oraz kult, jaki ludzie oddają Ojcu, wielbiąc Go
przez Chrystusa, Syna Bożego, w Duchu Świętym23. Ponadto we Mszy świętej wspomina się
w cyklu roku misteria odkupienia, tak, że one w pewien sposób stają się obecne24. Pozostałe
zaś czynności święte i wszystkie czyny chrześcijańskiego życia wiążą się ze sprawowaniem
Eucharystii i do niej zmierzają25.
17. Jest, więc bardzo ważne, aby sprawowanie Mszy świętej, czyli Wieczerzy Pańskiej, zosta-
ło tak uporządkowane, by wyświęceni szafarze, jak i wierni, uczestnicząc w niej zgodnie ze
swoim miejscem we wspólnocie Kościoła (ze swoją godnością), czerpali stąd coraz obfitsze
owoce26, dla osiągnięcia, których Chrystus Pan ustanowił eucharystyczną Ofiarę swego Ciała i
Krwi, jako pamiątkę swojej śmierci i zmartwychwstania, oraz powierzył ją Kościołowi, umi-
łowanej Oblubienicy27.
18. Będzie to łatwiej osiągalne, gdy uwzględniając naturę i inne uwarunkowania każdego
zgromadzenia, każdą celebrację przygotuje się tak, aby prowadziła do świadomego, czynnego
i pełnego uczestnictwa wiernych, obejmującego ciało i duszę, płonącego wiarą, nadzieją i go-
rącą miłością. Udziału tego pragnie Kościół, domaga się go sama natura celebracji, a lud
chrześcijański na mocy chrztu jest do niego uprawniony i zobowiązany28.
22
Por. KL nr 41; KK nr 11; DP nry 2, 5, 6; DB nr 30; DE nr 15; Święta Kongregacja Obrzędów, Instrukcja
Eucharisticum mysterium, 25 maja 1967, nry 3e, 6: AAS 59 (1967) 542, 544-545.
23
Por. KL nr 10.
24
Por. tamże, nr 102.
25
Por. KL nr 10; DP nr 5.
26
Por. KL nry 14, 19, 26, 28, 30.
27
Por. tamże, nr 47.
28
Por. tamże, nr 14.
19. Chociaż obecność i czynne uczestnictwo wiernych jaśniej ukazujące kościelną naturę cele-
bracji29 niekiedy nie jest osiągalne, sprawowanie Eucharystii zawsze odznacza się swoją sku-
tecznością i godnością, jako czynność Chrystusa i Kościoła, w której kapłan spełnia swój
szczególny urząd posługi i zawsze działa dla zbawienia ludu.
Zaleca się, przeto, aby kapłan w miarę możliwości codziennie sprawował eucharystyczną
Ofiarę30.
20. Sprawowanie Eucharystii, podobnie jak cała liturgia, dokonuje się przez dostrzegalne
znaki, które podtrzymują, umacniają i wyrażają wiarę31. Dlatego należy bardzo starannie do-
bierać i łączyć te formy i elementy przez Kościół zaproponowane, które z uwagi na uwarun-
kowania osób i miejsc bardziej sprzyjają czynnemu i pełnemu uczestnictwu wiernych oraz słu-
żą ich duchowemu dobru.
21. Niniejsze wprowadzenie zamierza przedstawić zarówno ogólne wytyczne dla należytego
ułożenia celebracji Eucharystii, jak też reguły układu poszczególnych jej form32.
22. Wielkie znaczenie ma sprawowanie Eucharystii w Kościele partykularnym. Biskup diece-

zjalny, bowiem, pierwszy szafarz Bożych misteriów w powierzonym mu Kościele, jest opie-
kunem, zwierzchnikiem i stróżem całego życia liturgicznego 33. W celebracjach odbywających
się pod jego przewodnictwem, zwłaszcza w sprawowaniu Eucharystii, którego on dokonuje z
udziałem prezbiterium, diakonów i ludu, ujawnia się misterium Kościoła. Dlatego te celebracje
mszalne winny być przykładem dla całej diecezji.
Biskup winien zabiegać o to, aby prezbiterzy, diakoni i wierni świeccy zdobywali coraz peł-
niejsze zrozumienie głębokiego sensu obrzędów i tekstów liturgicznych i dzięki temu byli
prowadzeni do czynnego i owocnego udziału w sprawowaniu Eucharystii. Z tego też względu
biskup winien czuwać nad tym, aby celebracje odbywały się coraz godniej. W znacznym zaś
stopniu przyczynia się do tego troska o piękno sakralnych pomieszczeń oraz muzyki i sztuki.
23. Aby celebracja pełniej odpowiadała przepisom oraz duchowi świętej liturgii i by wzrastała
jej duszpasterska skuteczność, w tym Ogólnym wprowadzeniu oraz w Obrzędach Mszy świę-
tej przewidziane są pewne akomodacje i przystosowania.
24. Najczęściej przystosowania te polegają na doborze pewnych obrzędów i tekstów, to zna-

czy śpiewów, czytań, modlitw, zachęt i gestów, bardziej odpowiadających potrzebom, przy-
gotowaniu i sposobowi myślenia uczestników. Dobór ten jest pozostawiony kapłanowi cele-
brującemu. Kapłan jednak winien pamiętać, że jest sługą świętej liturgii i że nie wolno mu na
własną rękę w celebracji Mszy świętej niczego dodawać, opuszczać ani zmieniać34.
29
Por. tamże, nr 41.
30
Por. DP nr 13; KPK, kan. 904.
31
Por. KL nr 59.
32
Odnośnie do szczególnych form sprawowania Mszy świętej należy zachować to, co zostało postanowione:
w odniesieniu do Mszy z udziałem specjalnych grup: Święta Kongregacja Kultu Bożego, Instrukcja Actio pastora-
lis, 15 maja 1969: AAS 61 (1969) 806-811; w odniesieniu do Mszy z udziałem dzieci: Dyrektorium o Mszach z
udziałem dzieci, 1 listopada 1973: AAS 66 (1974) 30-46; odnośnie do sposobu łączenia Liturgii Godzin z Mszą:
OWLG nr 93-98; odnośnie do sposobu łączenia z Mszą niektórych błogosławieństw i koronacji obrazów Najświęt-
szej Maryi Panny: Rytuał Rzymski. Obrzędy błogosławieństw dostosowane do zwyczajów diecezji plskich. Wpro-
wadzenie teologiczne i pastoralne, nr 28; Obrzęd koronacji obrazu Najświętszej Maryi Panny, nry 10 i 14.
33
Por. DB nr 15; por. także KL nr 41.
34
Por. KL nr 22.
25. Ponadto w odpowiednich miejscach zaznaczone są w Mszale pewne adaptacje, które
zgodnie z konstytucją o liturgii należą do kompetencji biskupa diecezjalnego albo konferencji
biskupów35 (por. niżej, nry 387, 388-393).
26. Jeśli zaś chodzi o głębszą różnorodność oraz przystosowanie do tradycji i umysłowości
ludów i regionów, jakie w myśl art. 40 Konstytucji o liturgii świętej zostałyby uznane za poży-
teczne lub konieczne, należy zachować przepisy podane w instrukcji „Liturgia rzymska i in-
kulturacja”36 oraz w niniejszym dokumencie (nry 395-399).
ROZDZIAŁ II
STRUKTURA MSZY ŚWIĘTEJ ORAZ JEJ ELEMENTY I CZĘŚCI
I. OGÓLNA STRUKTURA MSZY ŚWIĘTEJ
27. Lud Boży zostaje zwołany razem na Mszę świętą, to jest na Wieczerzę Pańską, aby pod
przewodnictwem kapłana, który uobecnia osobę Chrystusa, sprawować pamiątkę Pańską,
czyli Ofiarę eucharystyczną37. Stąd też do tego lokalnego zgromadzenia Kościoła świętego
doskonale odnosi się obietnica Chrystusa: „Gdzie są dwaj albo trzej zgromadzeni w imię moje,
tam jestem pośród nich” (Mt 18, 20). W sprawowaniu, bowiem Mszy świętej, w której zostaje
utrwalona Ofiara krzyża38, Chrystus jest rzeczywiście obecny w samym zgromadzeniu zebra-
nym w Jego imię, w osobie szafarza, w swoim słowie, a w sposób substancjalny i trwały pod
postaciami eucharystycznymi39.
28. Msza św. składa się jakby z dwóch części, mianowicie z liturgii słowa i z liturgii euchary-
stycznej, które tak ściśle łączą się ze sobą, że stanowią jeden akt kultu40. Albowiem we Mszy
świętej zostaje zastawiony zarówno stół słowa, jak i Chrystusowego Ciała, z którego wierni
czerpią naukę i pokarm41. Niektóre zaś obrzędy rozpoczynają i kończą celebrację.
II. RÓŻNE ELEMENTY MSZY ŚWIĘTEJ
Czytanie i wyjaśnianie słowa Bożego
29. Gdy w Kościele czyta się Pismo święte, sam Bóg przemawia do swego ludu, a Chrystus,
obecny w swoim słowie, zwiastuje Ewangelię.
Dlatego wszyscy winni z szacunkiem słuchać czytań słowa Bożego, które są naj-
ważniejszym elementem liturgii. Chociaż bowiem słowo Boże zawarte w czytaniach Pisma
świętego zwraca się do wszystkich ludzi każdego czasu i jest dla nich zrozumiałe, jego peł-
niejsze rozumienie i skuteczność pogłębiają się dzięki żywemu wykładowi, czyli homilii, która
jest częścią czynności liturgicznej42.
35
Por. tamże, nry 38, 40; Paweł VI, Konstytucja apostolska Missale Romanum, jak wyżej.
36
Kongregacja ds. Kultu Bożego i Dyscypliny Sakramentów, Instrukcja Varietates legitimae, 25 stycznia
1994: AAS 87 (1995) 288-314.
37
Por. DP nr 5; KL nr 33.
38
Por. Sobór Trydencki, Sesja XXII, Doctrina de ss. Missae sacrificio, cap 1: DS 1740; por. Paweł VI,
Uroczyste wyznanie wiary, 30 czerwca 1968, nr 24: AAS 60 (1968) 442.
39
Por. KL nr 7; Paweł VI, Encyklika Mysterium fidei, 3 września 1965: AAS 57 (1965) 764; Św. Kongre-
gacja Obrzędów, Instrukcja Eucharisticum mysterium, 25 maja 1967, nr 9: AAS 59 (1967) 547.
40
Por. KL nr 56.
41
Por. KL nry 48, 51; KO nr 21; DP nr 4.
42
Por. KL nry 7, 33, 52.
Modlitwy i inne części należące do kapłana
30. Wśród tego, co przysługuje kapłanowi, pierwsze miejsce zajmuje Modlitwa eu-
charystyczna, będąca szczytem całej celebracji. Przysługują mu także oracje, to jest kolekta,
modlitwa nad darami i modlitwa po komunii. Kapłan, który reprezentując osobę Chrystusa,
przewodniczy zgromadzeniu, zanosi te modlitwy do Boga w imieniu całego ludu świętego i
wszystkich obecnych43. Słusznie, więc nazywają się one „modlitwami przewodniczącego”.
31. Do kapłana jako przewodniczącego zgromadzenia należy również wypowiadanie pewnych

zachęt przewidzianych w samym obrzędzie. Tam gdzie przewidują to rubryki, wolno kapła-
nowi te zachęty nieco przystosować, aby odpowiadały pojętności uczestników. Kapłan jednak
winien troszczyć się o to, by zawsze zachować sens zachęty zaproponowanej w mszale i aby
ją wyrazić w krótkich słowach. Do kapłana przewodniczącego należy również kierowanie li-
turgią słowa oraz udzielenie końcowego błogosławieństwa. Wolno mu także w bardzo krót-
kich słowach wprowadzić wiernych we Mszę danego dnia po wstępnym pozdrowieniu a przed
aktem pokutnym; do liturgii słowa, przed czytaniami; do Modlitwy eucharystycznej, przed
prefacją, nigdy zaś w czasie samej prefacji; wreszcie może zakończyć całą świętą czynność
przed rozesłaniem.
32. Natura modlitw „przewodniczącego” wymaga, aby były wypowiadane głośno i wyraźnie i by
wszyscy uważnie ich słuchali44. Dlatego gdy kapłan je wypowiada, nie można wykonywać innych
modlitw ani śpiewów; nie wolno też wtedy grać na organach ani na innych instrumentach.
33. Kapłan jako przewodniczący wypowiada modlitwy w imieniu Kościoła i zgromadzonej

wspólnoty. Niekiedy jednak modli się raczej w swoim imieniu, aby mógł wykonać swą posłu-
gę z większym wewnętrznym skupieniem i pobożnością. Modlitwy te wypowiada kapłan po
cichu: przed odczytaniem Ewangelii, podczas przygotowania darów, przed Komunią kapłań-
ską i po jej przyjęciu.
Inne formuły występujące w czasie celebracji
34. Sprawowanie Mszy świętej ma ze swej natury charakter „wspólnotowy”45. Dlatego duże
znaczenie posiadają dialogi między kapłanem i zgromadzonymi wiernymi oraz aklamacje46: są
one nie tylko zewnętrznymi znakami wspólnej celebracji, lecz także przyczyniają się do pogłę-
bienia komunii między kapłanem i ludem.
35. Aklamacje oraz odpowiedzi wiernych na pozdrowienia i modlitwy kapłana stanowią ten
stopień czynnego uczestnictwa, jakiego należy wymagać od zgromadzonych wiernych w każ-
dej formie sprawowania Mszy świętej, aby jasno wyrażało się i pogłębiało działanie całej
wspólnoty47.
36. Inne części, bardzo pożyteczne dla wyrażenia i pogłębienia czynnego udziału wiernych
oraz przysługujące całemu zgromadzeniu, to zwłaszcza akt pokuty, wyznanie wiary, modlitwa
powszechna i modlitwa Pańska.
43
Por. tamże, nr 33.
44
Por. Św. Kongregacja Obrzędów, Instrukcja Musicam sacram, 5 marca 1967, nr 14: AAS 59 (1967) 304.
45
Por. KL nr 26-27; Św. Kongregacja Obrzędów, Instrukcja Eucharisticum mysterium, 25 maja 1967, nr
3d: AAS 59 (1967) 542.
46
Por. KL nr 30.
47
Por. Św. Kongregacja Obrzędów, Instrukcja Musicam sacram,5 marca 1967, nr 16 a: AAS 59 (1967)
305.
37. Wreszcie spośród innych formuł:
a) niektóre stanowią samodzielny obrzęd, czyli akt liturgiczny, jak hymn Chwała na wysoko-
ści, psalm responsoryjny, Alleluja i werset przed Ewangelią, Święty, aklamacja anamnezy,
śpiew po Komunii;
b) inne zaś, jak pieśń na wejście, na przygotowanie darów, na łamanie Chleba (Baranku Bo-
ży) i na Komunię, towarzyszą jakiemuś obrzędowi.
Sposób wypowiadania różnych tekstów
38. Kiedy kapłan, diakon, lektor albo wszyscy wierni wypowiadają głośno pewne formuły, ich
głos winien odpowiadać rodzajowi tekstu, zależnie od tego, czy jest to czytanie, oracja, za-
chęta, aklamacja, śpiew; winien też być dostosowany do formy celebracji i uroczystego cha-
rakteru zgromadzenia. Należy również uwzględniać przymioty różnych języków oraz mental-
ność ludów.
W podanych niżej normach i przepisach takie słowa, jak „mówić” lub „wygłaszać” należy
rozumieć bądź w odniesieniu do śpiewu, bądź do recytacji, z zachowaniem wyżej wymienio-
nych zasad.
Znaczenie śpiewu
39. Apostoł zachęca chrześcijan, którzy schodzą się razem w oczekiwaniu na przyjście Pana,
aby śpiewali wspólnie psalmy, hymny i pieśni pełne ducha (por. Kol 3, 16). Śpiew jest, bo-
wiem znakiem radości serca (por. Dz 2, 46). Dlatego św. Augustyn słusznie mówi: „Kto ko-
cha, ten śpiewa”48, a już w czasach starochrześcijańskich znane było przysłowie: „Kto dobrze
śpiewa, podwójnie się modli”.
40. Należy, więc przywiązywać wielką wagę do śpiewu w celebracji Mszy świętej, z
uwzględnieniem mentalności ludów i możliwości każdego zgromadzenia liturgicznego. Cho-
ciaż nie zawsze jest konieczne, np. we Mszach codziennych, stosowanie śpiewu we wszyst-
kich częściach z natury swej przeznaczonych do śpiewu, ze wszech miar należy dbać o to, by
nie zabrakło śpiewu usługujących i ludu podczas Mszy świętych celebrowanych w niedziele i
nakazane święta.
W doborze natomiast części śpiewanych należy przyznać pierwszeństwo elementom waż-
niejszym, zwłaszcza tym, które winny być wykonywane przez kapłana, diakona albo lektora, z
odpowiedziami ludu, lub też wspólnie przez kapłana i lud49.
41. Wśród cieszących się równym szacunkiem rodzajów śpiewu pierwsze miejsce winien zaj-
mować śpiew gregoriański jako własny śpiew liturgii rzymskiej. Nie są bynajmniej wykluczone
inne rodzaje muzyki, zwłaszcza wielogłosowa, byleby odpowiadały duchowi czynności litur-
gicznej i sprzyjały uczestnictwu wszystkich wiernych50.
Ponieważ obecnie coraz częściej gromadzą się wierni różnych narodowości, wypada, aby po-
trafili razem śpiewać w języku łacińskim przynajmniej niektóre stałe części Mszy świętej,
zwłaszcza symbol wiary i modlitwę Pańską51.
48
Św. Augustyn z Hippony, Sermo 336, 1: PL 38, 1472.
49
Por. Św. Kongregacja Obrzędów, Instrukcja Musicam sacram, 5 marca 1967, nry 7, 16: AAS 59 (1967)
302, 305.
50
Por. KL nr 116; także nr 30.
51
Por. KL nr 54; Św. Kongregacja Obrzędów, Instrukcja Inter Oecumenici, 26 września 1964, nr 90: AAS
56 (1964) 897; Instrukcja Musicam sacram, 5 marca 1967, nr 47: AAS 59 (1967) 314.
Gesty i postawy ciała
42. Gesty i postawy ciała zarówno kapłana, diakona i usługujących, jak i ludu winny zmierzać
do tego, aby cała celebracja odznaczała się pięknem i szlachetną prostotą, aby w pełni przej-
rzyste było znaczenie jej poszczególnych części, zaś uczestnictwo wszystkich stawało się ła-
twiejsze52. Trzeba, więc będzie zwracać uwagę na postanowienia zawarte w tym Ogólnym
wprowadzeniu i przekazane w tradycyjnej praktyce obrządku rzymskiego. Mają one na celu
bardziej wspólne duchowe dobro ludu Bożego niż zaspokojenie upodobań lub opinii prywat-
nych osób.
Zachowywanie przez wszystkich uczestników jednolitych postaw ciała jest znakiem jedno-
ści członków chrześcijańskiej wspólnoty zgromadzonych na sprawowanie świętej liturgii: wy-
rażają one, bowiem i kształtują duchowe przeżycia uczestniczących.
43. Wierni stoją od rozpoczęcia śpiewu na wejście albo od początku wejścia kapłana do ołta-
rza aż do kolekty włącznie; podczas śpiewu Alleluja przed Ewangelią; w czasie głoszenia
Ewangelii; podczas wyznania wiary i modlitwy powszechnej; od wezwania Orate fratres
przed modlitwą nad darami do końca Mszy świętej, z wyjątkami, które zostaną niżej wymie-
nione.
Wierni siedzą podczas czytań przed Ewangelią i psalmu responsoryjnego; w czasie homilii
i przygotowania darów oraz – zależnie od okoliczności - kiedy zachowuje się święte milczenie
po Komunii świętej.
Jeśli nie stoją na przeszkodzie względy zdrowotne, ciasnota lub obecność znacznej liczby
uczestników albo inne uzasadnione przyczyny, wierni klęczą podczas konsekracji. Ci zaś, któ-
rzy na konsekrację nie klękają, niech wykonają głęboki ukłon, gdy kapłan po konsekracji
przyklęka.
Konferencja Episkopatu zgodnie z zasadami prawa może przystosować gesty i postawy ciała
opisane w Obrzędach Mszy świętej do mentalności i uznanych tradycji ludów53. Należy jednak za-
dbać o to, aby adaptacje odpowiadały znaczeniu i charakterowi poszczególnej części celebracji.
Gdzie istnieje zwyczaj, iż lud klęczy od zakończenia aklamacji Święty aż do końca Modlitwy eu-
charystycznej oraz przed Komunią świętą, gdy kapłan mówi Oto Baranek Boży, zwyczaj ten wy-
pada zachować.
Celem zachowania w tej samej celebracji jednolitości gestów i postaw ciała niech wierni
dostosują się do zachęt, jakie zgodnie z przepisami Mszału wypowiada diakon, usługująca
osoba świecka lub kapłan.
44. Do gestów zalicza się także czynności i procesje, w czasie których kapłan podąża do ołta-
rza z diakonem i usługującymi; diakon przed głoszeniem Ewangelii zanosi Ewangeliarz do
ambony; wierni przynoszą dary oraz przystępują do Komunii świętej. Wypada, aby te czynno-
ści i procesje odbywały się w sposób piękny i by towarzyszyły im odpowiednie śpiewy, zgod-
nie z zasadami ustalonymi dla poszczególnych czynności.
Milczenie
45. Należy również zachować w odpowiednim czasie pełne czci milczenie54. Jego natura zale-
ży od czasu, w jakim jest przewidziane w poszczególnych obrzędach. W akcie pokuty i po
52
Por. KL nry 30, 34; tamże nr 21.
53
Por. tamże, nr 40; Kongregacja ds. Kultu Bożego i Dyscypliny Sakramentów, Instrukcja Varietates legi-
timae, 25 stycznia 1994, nr 41: AAS 87 (1995) 304.
54
Por. KL nr 30; Św. Kongregacja Obrzędów, Instrukcja Musicam sacram, 5 marca 1967, nr 17: AAS 59
(1967) 305.
wezwaniu do modlitwy wierni skupiają się w sobie; po czytaniu lub homilii krótko rozważają
to, co usłyszeli; po Komunii świętej zaś wychwalają Boga w sercu i modlą się do Niego.
Godne pochwały jest zachowanie milczenia w kościele, w zakrystii i w przylegających do niej
pomieszczeniach już przed rozpoczęciem celebracji, aby wszyscy pobożnie i godnie przygo-
towali się do sprawowania świętych czynności.
III. POSZCZEGÓLNE CZĘŚCI MSZY ŚWIĘTEJ
A. OBRZĘDY WSTĘPNE
46. Obrzędy poprzedzające liturgię słowa, czyli wejście, pozdrowienie, akt pokutny, Kyrie,
Chwała na wysokości i kolekta, mają charakter wstępu, wprowadzenia i przygotowania.
Ich celem jest to, aby wierni gromadzący się razem stanowili wspólnotę oraz przygotowali
się do uważnego słuchania słowa Bożego i godnego sprawowania Eucharystii.
W niektórych celebracjach, jakie zgodnie z przepisami ksiąg liturgicznych łączą się z Mszą
świętą, obrzędy wstępne pomija się albo sprawuje się je w szczególny sposób.
Wejście
47. Po zgromadzeniu się ludu, kiedy kapłan wraz z diakonem i usługującymi udaje się do ołta-
rza, intonuje się śpiew na wejście. Śpiew ten rozpoczyna celebrację, umacnia jedność zgroma-
dzonych, wprowadza ich umysły w przeżywanie misterium okresu liturgicznego lub święta
oraz towarzyszy procesji kapłana i usługujących.
48. Śpiew na wejście wykonuje na przemian schola i lud albo kantor i lud, albo sam lud, albo
sama schola. Można wykonywać antyfonę z psalmem podane w Graduale Rzymskim lub w
Graduale zwykłym, albo też inny zgodny z czynnością świętą, z treścią dnia lub okresu litur-
gicznego śpiew, którego tekst został zatwierdzony przez Konferencję Episkopatu55.
Jeśli na wejście nie wykonuje się śpiewu, antyfonę podaną w Mszale recytują wierni lub
niektórzy z nich albo lektor. W przeciwnym razie odmawia ją sam kapłan, który może ją także
przystosować, ujmując w formie wstępnej zachęty (por. nr 31).
Pozdrowienie ołtarza i zgromadzonego ludu
49. Po przyjściu do prezbiterium kapłan, diakon i usługujący oddają cześć ołtarzowi przez
głęboki ukłon.
Na znak czci kapłan oraz diakon całują ołtarz; kapłan według uznania okadza krzyż i oł-
tarz.
50. Po śpiewie na wejście kapłan, stojąc na miejscu przewodniczenia, razem z całym zgroma-
dzeniem wykonuje znak krzyża; następnie przez pozdrowienie oznajmia zgromadzonej wspól-
nocie obecność Pana. Poprzez to pozdrowienie i odpowiedź ludu ujawnia się misterium
zgromadzonego Kościoła.
Po pozdrowieniu ludu kapłan albo diakon lub świecka osoba usługująca może w bardzo
krótkich słowach wprowadzić wiernych w treść Mszy świętej danego dnia.
55
Por. Jan Paweł II, List apostolski Dies Domini, 31 maja 1998, nr 50: AAS 90 (1998) 745.
Akt pokuty
51. Następnie kapłan wzywa do aktu pokuty, jaki po krótkiej chwili milczenia spełnia cała
społeczność w formie wspólnego wyznania, kapłan zaś kończy je absolucją, która jednak nie
posiada skuteczności sakramentu pokuty.
W dniu Pańskim, zwłaszcza w Okresie Wielkanocnym, zamiast zwykłego aktu pokuty
może się odbyć błogosławieństwo wody i pokropienie nią wiernych na pamiątkę chrztu56.
Panie, zmiłuj się nad nami
52. Po akcie pokuty rozpoczyna się zawsze aklamacja Kyrie eleison, chyba że wy-
stępowała już w akcie pokuty. Ponieważ jest to śpiew, w którym wierni oddają cześć Panu i
błagają o Jego miłosierdzie, z zasady wykonują go wszyscy, to znaczy bierze w nim udział lud
oraz schola albo kantor.
Każde wezwanie powtarza się zwykle dwa razy; nie jest jednak wykluczone wielokrotne
powtarzanie, jeśli wynika to z charakteru języka, z racji muzycznych lub z innych okoliczno-
ści. Kiedy Kyrie jest śpiewane jako część aktu pokuty, każdą aklamację poprzedza się „tro-
pem”.
Chwała na wysokości
53. Chwała na wysokości to starochrześcijański i czcigodny hymn, w którym Kościół zgroma-

dzony w Duchu Świętym uwielbia oraz błaga Boga Ojca i Baranka. Hymnu tego nie można
zastępować innym tekstem. Rozpoczyna go kapłan albo zależnie od okoliczności kantor lub
schola, śpiewają go zaś wszyscy razem albo lud na przemian ze scholą, albo sama schola. Jeśli
się go nie śpiewa, winni go recytować wszyscy razem albo w sposób naprzemienny z podzia-
łem na dwa chóry.
Śpiewa się lub recytuje hymn w niedziele poza okresem Adwentu i Wielkiego Postu, a
także w uroczystości i święta oraz podczas szczególnie uroczystych celebracji.
Kolekta
54. Następnie kapłan wzywa lud do modlitwy; wszyscy razem z kapłanem zachowują chwilę
milczenia, aby sobie uświadomić, że stoją w obliczu Boga i wyrazić w sercu swoje prośby.
Wtedy kapłan wygłasza orację, którą zwykło się nazywać „kolektą” i w której wyraża się cha-
rakter celebracji. Na mocy starożytnej tradycji Kościoła kolekta jest zazwyczaj skierowana do
Boga Ojca, przez Chrystusa w Duchu Świętym57 oraz kończy się dłuższą konkluzją trynitarną
w następujący sposób:
a) jeśli jest skierowana do Ojca: Przez naszego Pana Jezusa Chrystusa, Twojego Syna, który
z Tobą żyje i króluje w jedności Ducha Świętego, Bóg, przez wszystkie wieki wieków;
b) jeśli jest skierowana do Ojca, ale pod koniec zawiera wzmiankę o Synu: Który z Tobą żyje
i króluje w jedności Ducha Świętego, Bóg, przez wszystkie wieki wieków;
c) jeśli jest skierowana do Syna: Który żyjesz i królujesz z Bogiem Ojcem w jedności Ducha
Świętego, Bóg, przez wszystkie wieki wieków.
Lud, przyłączając się do modlitwy, przez aklamację Amen uznaje modlitwę za swoją.
We Mszy świętej zawsze odmawia się tylko jedną kolektę.
56
Por. niżej, ss. (w mszale).
57
Por. Tertulian, Adversus Marcionem, IV, 9: CCSL 1, s. 560; Orygenes, Disputatio cum Heracleida, nr 4:
SCh 67, s. 62; Statuta Concilii Hipponensis Breviata, 21: CCSL 149, s. 39.
B. LITURGIA SŁOWA
55. Główną część liturgii słowa stanowią czytania wzięte z Pisma świętego oraz wykonywane
między nimi śpiewy; homilia zaś, wyznanie wiary i modlitwa powszechna, czyli modlitwa
wiernych, są rozwinięciem i zakończeniem liturgii słowa. W czytaniach, bowiem, które homi-
lia wyjaśnia, Bóg przemawia do swego ludu58, ujawnia misterium odkupienia i zbawienia oraz
dostarcza wiernym duchowego pokarmu; sam Chrystus przez swoje słowo jest obecny pośród
wiernych59. Lud przyswaja sobie to Boże słowo w milczeniu i przez śpiewy oraz przyłącza się
do niego przez wyznanie wiary; nakarmiony tym słowem zanosi modlitwę powszechną w po-
trzebach całego Kościoła i za zbawienie całego świata.
Milczenie
56. Liturgię słowa należy sprawować tak, aby sprzyjała medytacji. Dlatego trzeba unikać ja-
kiegokolwiek pośpiechu, który utrudniałby skupienie. Stosowne są w niej także odpowiednie
do poziomu zgromadzenia krótkie chwile milczenia, w których wierni pod wpływem Ducha
Świętego mogliby przyjąć słowo sercem i przygotować na nie odpowiedź przez modlitwę. Te
chwile ciszy można z pożytkiem zachować np. przed samym rozpoczęciem liturgii słowa, po
pierwszym i drugim czytaniu oraz po homilii.
Czytania biblijne
57. W czytaniach zostaje dla wiernych zastawiony stół słowa Bożego i otwiera się przed nimi
biblijny skarbiec60. Należy, przeto zachować układ czytań biblijnych, w którym ujawnia się
jedność obu Testamentów i dziejów zbawienia. Czytań ani psalmu responsoryjnego, w któ-
rych zawiera się słowo Boże, nie wolno zastępować innymi tekstami, nie biblijnymi61.
58. W celebracji Mszy świętej z udziałem ludu czytania wykonuje się zawsze z ambony.
59. Na podstawie tradycji wykonywanie czytań nie jest funkcją przewodniczącego, ale usługu-
jących. Czytania, więc wykonuje lektor, Ewangelię zaś diakon lub, w razie jego nieobecności,
inny kapłan. Jeśli jednak nie ma diakona ani innego kapłana, Ewangelię winien odczytać sam
kapłan celebrujący; jeśli brak odpowiedniego lektora, kapłan celebrans powinien wykonać
także inne czytania.
Ten, kto czyta, po każdym czytaniu wykonuje aklamację, na którą zgromadzony lud od-
powiada, oddając cześć Bożemu słowu przyjętemu z wiarą i wdzięcznym sercem.
60. Czytanie Ewangelii stanowi szczyt liturgii słowa. Sama liturgia poucza nas, że należy je
otaczać najwyższym szacunkiem, wyróżnia, bowiem Ewangelię spośród innych czytań spe-
cjalnymi oznakami czci. Szafarz upoważniony do jej głoszenia przygotowuje się do tej czyn-
ności przez błogosławieństwo lub modlitwę. Wierni przez aklamacje wyznają wiarę, że Chry-
stus jest w słowach Ewangelii obecny i przemawia, oraz słuchają czytania w postawie stojącej;
Ewangeliarz jest też przedmiotem szczególnych oznak czci.
58
Por. KL nr 33.
59
Por. tamże, nr 7.
60
Por. KL nr 51.
61
Por. Jan Paweł II, List apostolski Vicesimus quintus annus, 4 grudnia 1988, nr 13: AAS 81 (1989) 910.
Psalm responsoryjny
61. Po pierwszym czytaniu następuje psalm responsoryjny, który jest integralną częścią Litur-
gii słowa oraz posiada wielkie znaczenie liturgiczne i duszpasterskie, gdyż sprzyja medytacji
nad słowem Bożym.
Psalm responsoryjny powinien odpowiadać każdemu czytaniu i z zasady winien pochodzić
z lekcjonarza.
Wypada, aby psalm responsoryjny był śpiewany, przynajmniej jeśli chodzi o refren należą-
cy do ludu. Psałterzysta więc, czyli kantor psalmu, stojąc na ambonie lub w innym odpowied-
nim miejscu, wykonuje wersety psalmu, podczas gdy całe zgromadzenie siedzi i słucha oraz
uczestniczy w śpiewie poprzez refren, chyba że psalm jest wykonywany w sposób ciągły, czyli
bez refrenu. Aby zaś lud łatwiej mógł wykonywać refren psalmu, zostały wybrane pewne tek-
sty refrenów i psalmów, przeznaczone na różne okresy roku albo na dni ku czci różnych grup
świętych. Teksty te mogą być stosowane zamiast tekstów odpowiadających czytaniom, ile-
kroć psalm jest śpiewany. Jeśli nie można śpiewać psalmu, recytuje się go w sposób możliwie
najbardziej sprzyjający medytacji nad słowem Bożym.
Zamiast psalmu wyznaczonego w lekcjonarzu można śpiewać także responsorium gradu-
alne z Graduału Rzymskiego albo psalm responsoryjny lub allelujatyczny z Graduału zwykłe-
go, tak jak jest on w tych księgach podany.
Aklamacja przed czytaniem Ewangelii
62. Po czytaniu bezpośrednio poprzedzającym Ewangelię wykonuje się Alleluja lub inny śpiew
przewidziany w rubrykach zgodnie z wymogami okresu liturgicznego. Aklamacja ta stanowi
samodzielny obrzęd, przez który zgromadzenie przyjmuje i pozdrawia Pana mającego doń
przemawiać oraz śpiewem wyznaje wiarę. Wszyscy, stojąc, wykonują tę aklamację pod prze-
wodnictwem scholi albo kantora oraz ją powtarzają; werset zaś śpiewa schola albo kantor.
a) Alleluja śpiewa się w każdym okresie z wyjątkiem Wielkiego Postu. Wersety bierze się z
lekcjonarza albo z Graduału.
b) W okresie Wielkiego Postu zamiast Alleluja śpiewa się przed Ewangelią werset podany w
lekcjonarzu. Można również śpiewać inny psalm, czyli tractus występujący w Graduale.
63. Kiedy jest przewidziane tylko jedno czytanie przed Ewangelią:

a) w okresie, w którym należy śpiewać Alleluja, można wykonywać albo psalm al-
lelujatyczny, albo psalm i Alleluja z jego wersetem;
b) w okresie, w którym nie jest przewidziany śpiew Alleluja, można wykonywać albo psalm i
werset przed Ewangelią, albo tylko psalm;
c) jeśli nie śpiewa się Alleluja lub wersetu przed Ewangelią, można je opuścić.
64. Sekwencję, która poza uroczystościami Paschy i Pięćdziesiątnicy pozostaje do uznania,

śpiewa się przed Alleluja.
Homilia
65. Homilia, będąca częścią liturgii, jest bardzo zalecana62: stanowi, bowiem pokarm koniecz-
ny dla podtrzymania chrześcijańskiego życia. Winna być wyjaśnieniem jakiegoś aspektu czytań
62
Por. KL nr 52; KPK, kan. 767 § 1.
Pisma świętego albo innego tekstu spośród stałych lub zmiennych części Mszy danego dnia, z
uwzględnieniem zarówno obchodzonego misterium, jak i szczególnych potrzeb słuchaczy63.
66. Homilię winien z zasady głosić kapłan celebrujący. Może on ją zlecić kapłanowi koncele-
brującemu lub niekiedy, zależnie od okoliczności, także diakonowi, nigdy zaś osobie świec-
kiej64. W szczególnych przypadkach i ze słusznej przyczyny homilię może wygłosić także bi-
skup lub prezbiter, który uczestniczy w celebracji, choć nie może koncelebrować.
W niedziele i obowiązujące święta homilię należy głosić podczas wszystkich Mszy spra-
wowanych z udziałem ludu; można ją opuścić jedynie z bardzo ważnego powodu. Bardzo za-
leca się głoszenie homilii w innych dniach, zwłaszcza w dniach powszednich Adwentu, Wiel-
kiego Postu i Okresu Wielkanocnego, a także w innych dniach świątecznych i przy innych
okazjach, w których wierni liczniej gromadzą się w kościele65.
Zaleca się zachowanie po homilii krótkiej chwili milczenia.
Wyznanie wiary
67. Symbol, czyli wyznanie wiary, zmierza do tego, aby cały lud zgromadzony dał odpowiedź
na słowo Boże zwiastowane w czytaniach Pisma świętego i wyjaśnione w homilii oraz przez
wypowiedzenie reguły wiary według formuły zatwierdzonej do użytku liturgicznego przypo-
mniał sobie i uczcił wielkie misteria wiary przed rozpoczęciem ich celebracji w Eucharystii.
68. Symbol winien być śpiewany lub recytowany przez kapłana i lud w niedziele i uroczysto-
ści; można go wykonać także z okazji szczególnie uroczystych celebracji.
Jeśli wyznanie wiary jest śpiewane, intonuje je kapłan albo zależnie od okoliczności kantor
lub schola; śpiewają zaś wszyscy razem albo lud na przemian ze scholą.
Jeśli się go nie śpiewa, winni go recytować wszyscy razem albo na przemian z podziałem
na dwa chóry.
Modlitwa powszechna
69. W modlitwie powszechnej, czyli modlitwie wiernych, lud w pewien sposób odpowiada na
słowo Boże przyjęte z wiarą i wykonując swą wynikającą z chrztu funkcję kapłańską, zanosi
do Boga błagania za zbawienie wszystkich. Wypada, aby ta modlitwa była zanoszona z zasady
we Mszach świętych sprawowanych z udziałem ludu, by zanoszono błagania za święty Ko-
ściół, za tych, którzy sprawują nad nami rządy, za ludzi znajdujących się w różnych potrze-
bach, a także za wszystkich ludzi i o zbawienie całego świata66.
70. Modlitwa powszechna obejmuje zazwyczaj następujące intencje:

a) w potrzebach Kościoła,
b) za rządzących państwami i o zbawienie całego świata,
c) za ludzi doświadczonych różnymi trudnościami,
d) za miejscową wspólnotę.
63
Por. Św. Kongregacja Obrzędów, Instrukcja Inter Oecumenici, 26 września 1964, nr 54: AAS 56 (1964)
890.
64
Por. KPK, kan. 767 § 1; Papieska Komisja ds. Interpretacji Tekstów Prawnych, Odpowiedź na wątpli-
wość odnośnie do kan. 767 § 1: AAS 79 (1987) 1249; Instrukcja międzydykasterialna o pewnych kwestiach doty-
czących współpracy wiernych świeckich z posługiwaniem kapłanów, Ecclesiae de mysterio, 15 sierpnia 1997, art.
3: AAS 89 (1997) 864.
65
890.
66
Por. KL nr 53.
W celebracjach odbywających się w szczególnych okolicznościach, jak bierzmowanie, małżeń-

stwo, pogrzeb, porządek intencji może bardziej uwzględniać określoną okoliczność.
71. Kapłan celebrujący kieruje modlitwą, stojąc w miejscu przewodniczenia. Rozpoczyna ją

krótką zachętą, w której wzywa wiernych do modlitwy oraz wypowiada modlitwę na zakoń-
czenie. Proponowane intencje winny być nieliczne, ułożone w duchu mądrej wolności, zwięzłe
i wyrażające błagania całej wspólnoty.
Wezwania wygłasza diakon lub kantor albo lektor lub inny wierny świecki67, stojący przy
ambonie lub w innym odpowiednim miejscu.
Lud zaś, stojąc, przyłącza się do modlitwy albo przez wspólne wezwanie wypowiadane po
każdej intencji, albo przez modlitwę w milczeniu.
C. LITURGIA EUCHARYSTYCZNA
72. W czasie Ostatniej Wieczerzy Chrystus ustanowił ofiarę i ucztę paschalną, w której ofiara
krzyża stale uobecnia się w Kościele, ilekroć kapłan reprezentujący Chrystusa Pana czyni to
samo, co sam Pan uczynił i co polecił uczniom czynić na swoją pamiątkę68.
Chrystus, bowiem wziął chleb i kielich, złożył dzięki, połamał i podał swoim uczniom,
mówiąc: Bierzcie, jedzcie, pijcie; to jest Ciało moje; to jest kielich Krwi mojej. To czyńcie na
moją pamiątkę. Dlatego Kościół całą celebrację Liturgii eucharystycznej ułożył z następują-
cych części odpowiadających słowom i czynnościom Chrystusa. A mianowicie:
a) Podczas przygotowania darów przynosi się do ołtarza chleb i wino z wodą, czyli te ele-
menty, które Chrystus wziął w swoje ręce.
b) W czasie Modlitwy eucharystycznej składa się Bogu dziękczynienie za całe dzieło zbawie-
nia, a złożone dary stają się Ciałem i Krwią Chrystusa.
c) Przez łamanie chleba i Komunię świętą wierni, choć liczni, z jednego chleba przyjmują
Ciało Pańskie i z jednego kielicha piją Krew Pańską, podobnie jak Apostołowie przyjęli je z
rąk samego Chrystusa.
Przygotowanie darów
73. Na początku Liturgii eucharystycznej przynosi się do ołtarza dary, które staną się Ciałem i
Krwią Chrystusa.
Najpierw przygotowuje się ołtarz, czyli stół Pański, będący ośrodkiem całej Liturgii eu-
charystycznej69; umieszcza się na nim korporał, puryfikaterz, mszał i kielich, chyba, że przygo-
towuje się go przy kredensie.
Następnie przynosi się dary na ofiarę: godne uznania jest, jeśli wierni przynoszą chleb i wi-
no, które przyjmuje od nich kapłan albo diakon, aby je następnie złożyć na ołtarzu. Chociaż
wierni tak jak dawniej nie składają już chleba i wina przeznaczonych do liturgii ze swoich wła-
snych darów, obrzęd przyniesienia ich do ołtarza zachowuje swoją wymowę i duchowe zna-
czenie.
Pożądane jest także przynoszenie przez wiernych lub zbieranie w kościele pieniędzy albo
innych darów przeznaczonych na potrzeby ubogich lub kościoła; składa się je w odpowiednim
miejscu obok stołu eucharystycznego.
67
890.
68
Por. KL nr 47; Św. Kongregacja Obrzędów, Instrukcja Eucharisticum mysterium, 25 maja 1967, nr 3 a,
b: AAS 59 (1967) 540-541.
69
898; Instrukcja Eucharisticum mysterium, 25 maja 1967, nr 24: AAS 59 (1967) 554.
74. Procesji z darami towarzyszy śpiew na przygotowanie darów (por. nr 37 b), który trwa
przynajmniej do chwili, gdy dary zostaną złożone na ołtarzu. Zasady wykonywania tego śpie-
wu są takie same, jak w odniesieniu do śpiewu na wejście (por. nr 48). Śpiew może zawsze
towarzyszyć obrzędom przygotowania darów, także wtedy, gdy nie ma procesji z darami.
75. Podczas składania na ołtarzu chleba i wina kapłan odmawia ustalone formuły; kapłan mo-
że okadzić złożone na ołtarzu dary, a następnie krzyż i sam ołtarz, aby w znakach wyrazić, że
ofiara i modlitwa Kościoła wznosi się przed oblicze Boga jak kadzidło. Następnie diakon lub
inny usługujący może okadzić kapłana dla uczczenia jego świętej posługi oraz lud z racji jego
godności wynikającej z chrztu.
76. Z kolei kapłan, stojąc z boku ołtarza, umywa ręce, wyrażając tym obrzędem pragnienie
duchowego oczyszczenia.
Modlitwa nad darami
77. Po złożeniu darów na ołtarzu i zakończeniu związanych z tym obrzędów kapłan wzywa
wiernych, aby się modlili razem z nim. Następnie modlitwą nad darami kończy przygotowanie
darów i przygotowuje zgromadzenie do Modlitwy eucharystycznej.
We Mszy świętej odmawia się tylko jedną modlitwę nad darami, którą kończy się krótszą
konkluzją, to znaczy: Przez Chrystusa, Pana naszego; jeśli zaś pod koniec modlitwy jest
wzmianka o Synu: Który żyje i króluje na wieki wieków.
Lud, przyłączając się do modlitwy, przez odpowiedź Amen uznaje modlitwę za swoją.
Modlitwa eucharystyczna
78. Teraz rozpoczyna się Modlitwa eucharystyczna, czyli modlitwa dziękczynienia i uświęce-
nia, która jest ośrodkiem i szczytem całej celebracji. Kapłan wzywa lud, aby wzniósł serca do
Pana, oraz jednoczy go z sobą w modlitwie i dziękczynieniu, jakie w imieniu całej wspólnoty
zanosi do Ojca przez Jezusa Chrystusa w Duchu Świętym. Znaczenie tej modlitwy polega na
tym, aby całe zgromadzenie wiernych zjednoczyło się z Chrystusem w głoszeniu wielkich dzieł
Bożych i w składaniu Ofiary. Modlitwa eucharystyczna domaga się, aby wszyscy wsłuchiwali
się w nią w pełnym czci skupieniu.
79. W strukturze Modlitwy eucharystycznej można wyróżnić następujące zasadnicze części:

a) Dziękczynienie (wyraża się ono zwłaszcza w prefacji), w którym kapłan w imieniu całego
świętego ludu wielbi Boga Ojca i składa Mu dziękczynienie za całe dzieło zbawienia lub za ja-
kiś szczególny jego aspekt, zależnie od różnorodności dnia, święta lub okresu.
b) Aklamacja: całe zgromadzenie, łącząc się z mocami niebios, śpiewa Święty. Aklamację tę,
stanowiącą część modlitwy eucharystycznej, wykonuje cały lud razem z kapłanem.
c) Epikleza: to szczególne wezwanie, w którym Kościół błaga o zesłanie mocy Ducha świę-
tego, aby dary złożone przez ludzi zostały konsekrowane, czyli stały się Ciałem i Krwią Chry-
stusa, i by niepokalana Hostia, przyjmowana w Komunii świętej, przyczyniła się do zbawienia
tych, którzy ją będą spożywać.
d) Opowiadanie o ustanowieniu i konsekracja: poprzez słowa i czynności Chrystusa dokonu-
je się Ofiara, jaką sam Chrystus ustanowił podczas Ostatniej Wieczerzy, kiedy swoje Ciało i
Krew złożył w darze pod postaciami chleba i wina, dał Apostołom do spożywania i picia oraz
polecił im uwieczniać to samo misterium.
e) Anamneza: spełniając nakaz otrzymany poprzez Apostołów od Chrystusa Pana, Kościół
sprawuje pamiątkę samego Chrystusa, wspominając zwłaszcza Jego błogosławioną mękę,
chwalebne zmartwychwstanie i wniebowstąpienie.
f) Ofiarowanie: sprawując tę pamiątkę, Kościół, zwłaszcza tu i teraz zgromadzony, w Duchu

Świętym składa Ojcu nieskalaną Ofiarę. Kościół dąży do tego, aby wierni ofiarowali nie tylko
niepokalaną Hostię, lecz by się także uczyli samych siebie składać w ofierze70, i aby z dnia na
dzień przez pośrednictwo Chrystusa coraz ściślej się jednoczyli z Ojcem i między sobą, by w
końcu Bóg był wszystkim we wszystkich71.
g) Modlitwy wstawiennicze: wyrażają one prawdę, że Eucharystia jest sprawowana w zjed-
noczeniu zarówno z całym Kościołem niebiańskim, jak i ziemskim oraz że ofiarę składamy za
Kościół i za wszystkich jego członków żywych i umarłych, którzy zostali powołani do udziału
w odkupieniu i zbawieniu, jakie Chrystus im wysłużył przez swoje Ciało i Krew.
h) Końcowa doksologia: wyraża ona uwielbienie Boga; jej potwierdzeniem ze strony ludu i
zakończeniem jest aklamacja Amen.
Obrzędy Komunii świętej
80. Ponieważ celebracja Eucharystii jest ucztą paschalną, wypada, aby zgodnie z nakazem Pa-
na wierni należycie usposobieni przyjmowali Jego Ciało i Krew jako duchowy pokarm. Zmie-
rzają do tego łamanie Chleba oraz inne obrzędy przygotowawcze, które bezpośrednio prowa-
dzą wiernych do Komunii świętej.
Modlitwa Pańska
81. W modlitwie Pańskiej prosimy o codzienny chleb, który kojarzy się chrześcijanom zwłasz-
cza z chlebem eucharystycznym, a także błagamy o odpuszczenie grzechów, aby prawdziwie
święci przyjmowali święte dary. Kapłan wypowiada zachętę do modlitwy, wszyscy zaś wierni
zanoszą modlitwę razem z kapłanem. Sam kapłan dodaje embolizm, który lud kończy dokso-
logią. Embolizm będący rozwinięciem ostatniej prośby modlitwy Pańskiej jest błaganiem o
uwolnienie całej wspólnoty wiernych spod mocy zła.
Zachętę, samą modlitwę, embolizm i końcową doksologię śpiewa się albo głośno recytuje.
Obrzęd pokoju
82. Następuje obrzęd pokoju, w którym Kościół prosi o pokój i jedność dla siebie samego i
dla całej ludzkiej rodziny, wierni zaś okazują sobie trwającą w Kościele komunię i miłość, za-
nim przyjmą Najświętszy Sakrament.
Jeśli chodzi o sam znak przekazania pokoju, winny go ustalić Konferencje Episkopatu
zgodnie z mentalnością i zwyczajami ludów. Wypada jednak, aby każdy z umiarem przekazy-
wał znak pokoju tylko osobom najbliżej stojącym.
Łamanie chleba
83. Kapłan, w razie potrzeby wspomagany przez diakona lub koncelebransa, łamie chleb eu-
charystyczny. Spełniony przez Chrystusa podczas Ostatniej Wieczerzy gest łamania, który w
czasach apostolskich nadał nazwę całej akcji eucharystycznej, oznacza, że wierni, choć liczni,
tworzą jedno Ciało przez przyjmowanie Komunii z jednego chleba, jakim jest Chrystus umarły
za zbawienie świata i zmartwychwstały (por. 1 Kor 10, 17). Łamanie rozpoczyna się po prze-
70
KL nr 48; Św. Kongregacja Obrzędów, Instrukcja Eucharisticum mysterium, 25 maja 1967, nr 12: AAS
59 (1967) 548-549.
71
Por. KL nr 49; DP nr 5; Św. Kongregacja Obrzędów, Instrukcja Eucharisticum mysterium, 25 maja
1967, nr 12: AAS 59 (1967) 548-549.
kazaniu znaku pokoju i winno się odbywać z należnym szacunkiem. Nie należy jednak tej
czynności bez potrzeby przedłużać ani też przywiązywać do niej nadmiernej wagi.
Obrzęd ten jest zastrzeżony dla kapłana lub diakona.
Kapłan łamie chleb i wpuszcza do kielicha cząstkę Hostii na znak zjednoczenia Ciała i
Krwi Pańskiej w dziele zbawienia, to znaczy połączenia Ciała i Krwi Jezusa żyjącego i chwa-
lebnego. Błaganie Baranku Boży śpiewa zwykle lub głośno recytuje schola albo kantor, lud
zaś odpowiada. Wezwanie to towarzyszy łamaniu chleba i może być kilkakrotnie powtórzone,
aż obrzęd się zakończy. Ostatnim razem wezwanie kończy się słowami Obdarz nas pokojem.
Komunia
84. Modlitwą odmawianą po cichu kapłan przygotowuje się do owocnego przyjęcia Ciała i
Krwi Chrystusa. Wierni czynią to samo, modląc się w milczeniu.
Następnie kapłan, trzymając nad pateną albo nad kielichem Chleb eucharystyczny, ukazuje
go wiernym i zaprasza ich na Ucztę Chrystusa. Posługując się ustalonymi słowami ewange-
licznymi, razem z ludem wyraża akt pokory.
85. Jest bardzo pożądane, aby wierni podobnie jak kapłan, który jest do tego zobowiązany,
przyjmowali Ciało Pańskie z hostii konsekrowanych w czasie danej Mszy świętej, a w przewi-
dzianych przypadkach (por. nr 283) przystępowali do kielicha. Dzięki temu Komunia święta
ukaże się także przez znaki jako uczestnictwo w aktualnie sprawowanej Ofierze72.
86. Kiedy kapłan przyjmuje Najświętszy Sakrament, rozpoczyna się śpiew na Komunię. Ma
on wyrażać duchową jedność komunikujących poprzez zjednoczenie głosów, ukazywać ra-
dość serca i w pełniejszym świetle objawiać „wspólnotowy” charakter procesji zdążającej na
przyjęcie Eucharystii. Śpiew trwa, dopóki Sakrament jest rozdawany wiernym73. Jeśli ma być
śpiewana pieśń po Komunii, śpiew na Komunię należy zakończyć wcześniej.
Trzeba zadbać o to, aby i śpiewacy mogli dogodnie przystąpić do Komunii świętej.
87. Jako śpiew na Komunię można wziąć albo antyfonę z Graduału Rzymskiego z psalmem
lub samą, albo antyfonę z psalmem z Graduału zwykłego, albo inny odpowiedni śpiew za-
twierdzony przez Konferencję Episkopatu. Śpiew wykonuje sama schola albo schola lub kan-
tor z ludem.
Jeśli nie wykonuje się śpiewu, podaną w Mszale antyfonę mogą recytować wierni, albo
niektórzy z nich, albo lektor; w przeciwnym razie czyni to sam kapłan po przyjęciu Komunii
świętej, a przed rozdawaniem jej wiernym.
88. Po rozdaniu Komunii świętej, zależnie od okoliczności, kapłan i wierni przez pewien czas
modlą się w ciszy. Jeśli okaże się to stosowne, całe zgromadzenie może też wykonać psalm
lub inną pieśń pochwalną albo hymn.
89. Na zakończenie modlitwy ludu oraz całego obrzędu Komunii świętej kapłan wypowiada
modlitwę po Komunii, w której prosi o owoce celebrowanego misterium.
72
Por. Św. Kongregacja Obrzędów, Instrukcja Eucharisticum mysterium, 25 maja 1967, nr 31. 32: AAS 59
(1967) 558-559; Św. Kongregacja Dyscypliny Sakramentów, Instrukcja Immensae caritatis, 29 stycznia 1973, nr
2: AAS 65 (1973) 267-268.
73
Por. Św. Kongregacja Kultu Bożego, Instrukcja Inaestimabile donum, 3 kwietnia 1980, nr 17: AAS 72
(1980) 338.
We Mszy świętej odmawia się tylko jedną modlitwę po Komunii, którą kończy się konkluzją
krótszą, to znaczy:
a) jeśli jest skierowana do Ojca: Przez Chrystusa, Pana naszego;
b) jeśli jest skierowana do Ojca, ale pod koniec zawiera wzmiankę o Synu: Który żyje i kró-
luje na wieki wieków;
c) jeśli jest skierowana do Syna: Który żyjesz i królujesz na wieki wieków.
Przez aklamację Amen lud uznaje modlitwę za swoją.
D. OBRZĘDY ZAKOŃCZENIA
90. Do obrzędów zakończenia należą:

a) krótkie ogłoszenia, jeśli są konieczne;
b) kapłańskie pozdrowienie i błogosławieństwo, które w pewnych dniach i okolicznościach
może być ujęte w postaci modlitwy nad ludem albo w innym bardziej uroczystym sformuło-
waniu;
c) odesłanie ludu przez diakona lub kapłana, aby każdy wrócił do swoich dobrych czynów,
wielbiąc i błogosławiąc Boga;
d) ucałowanie ołtarza przez kapłana i diakona, następnie głęboki ukłon w stronę ołtarza, wy-
konany przez kapłana, diakona i innych usługujących.
ROZDZIAŁ III
FUNKCJE I POSŁUGI WE MSZY ŚWIĘTEJ
91. Celebracja Eucharystii jest czynnością Chrystusa i Kościoła, czyli świętego ludu zjedno-
czonego i zorganizowanego pod zwierzchnictwem biskupa.
Należy ona do całego Ciała Kościoła, ujawnia je i na nie oddziałuje; poszczególnych zaś
jego członków dotyczy w różny sposób, zależnie od zróżnicowania stanów, funkcji i aktual-
nego uczestnictwa74. W ten sposób lud chrześcijański, „rodzaj wybrany, królewskie kapłań-
stwo, lud święty, naród nabyty” ujawnia swoją zwartą i hierarchiczną strukturę75. Wszyscy,
więc, czy to wyświęceni szafarze, czy to świeccy wierni, pełniący swój urząd posługi lub swo-
ją funkcję, winni wykonywać tylko to wszystko, co do nich należy76.
I. FUNKCJE WYNIKAJĄCE ZE ŚWIĘCEŃ
92. Wszelką prawowitą celebracją Eucharystii kieruje biskup osobiście albo przez prezbite-
rów, swoich współpracowników77.
Kiedy biskup uczestniczy we Mszy świętej, na której jest zgromadzony lud, wypada, aby
on sam celebrował Eucharystię i zespolił ze sobą w świętej czynności prezbiterów jako konce-
lebransów. Dzieje się tak nie dla powiększenia zewnętrznej okazałości obrzędu, lecz celem
ukazania w jaśniejszym świetle misterium Kościoła, „sakramentu jedności”78.
Jeśli zaś biskup nie celebruje Eucharystii, lecz powierza to komuś innemu, wtedy wypada,
aby ubrany w albę oraz stułę i kapę, oraz mając krzyż noszony na piersiach, przewodniczył Li-
turgii słowa i pod koniec Mszy świętej udzielił błogosławieństwa79.
74
Por. KL nr 26.
75
Por. tamże, nr 14.
76
Por. tamże, nr 28.
77
Por. KK nr 26. 28; KL nr 42.
78
Por. KL nr 26.
79
Por. Caeremoniale episcoporum, nry 175-186.
93. Także prezbiter, który na mocy święceń posiada w Kościele świętą władzę składania Ofia-
ry w osobie Chrystusa80, na tejże podstawie przewodniczy tu i teraz zgromadzonemu ludowi,
kieruje jego modlitwą, głosi mu orędzie zbawienia oraz jednoczy ze sobą lud w składaniu
Ofiary Bogu Ojcu przez Chrystusa, w Duchu Świętym; rozdaje braciom Chleb życia wieczne-
go i razem z nimi go spożywa. Kiedy więc celebruje Eucharystię, winien służyć Bogu i ludowi
z godnością i pokorą, a sposobem zachowania się i wypowiadania Bożych słów ukazywać
wiernym żywą obecność Chrystusa.
94. Na mocy przyjętych święceń diakon zajmuje pierwsze po prezbiterze miejsce wśród tych,
którzy pełnią posługę w celebracji Eucharystii. Święty stan diakonatu już od czasów apostol-
skich cieszył się w Kościele wielkim szacunkiem81. We Mszy świętej diakon wykonuje wła-
ściwe mu funkcje: głosi Ewangelię, niekiedy przepowiada słowo Boże, wygłasza intencje mo-
dlitwy powszechnej, pomaga kapłanowi, przygotowując ołtarz i usługując przy sprawowaniu
Ofiary, rozdziela wiernym Eucharystię, zwłaszcza pod postacią wina, a niekiedy także wzywa
lud do wykonywania pewnych gestów i przyjmowania postaw ciała.
II. FUNKCJE LUDU BOŻEGO
95. Podczas sprawowania Mszy wierni tworzą świętą społeczność, lud nabyty przez Boga i
królewskie kapłaństwo, aby dziękować Bogu, składać w ofierze niepokalaną Hostię, nie tylko
przez ręce kapłana, lecz także razem z nim, i uczyć się samych siebie82. Niech się tedy starają
okazywać to przez głęboką pobożność i miłość względem braci uczestniczących w tej samej
celebracji.
Niechaj się też wystrzegają wszelkiego indywidualizmu i podziału, pamiętając o tym, że
mają wspólnego Ojca w niebie i że wobec tego wszyscy wzajemnie dla siebie są braćmi.
96. Niech tworzą jedno ciało, kiedy słuchają słowa Bożego, czy też biorą udział w modlitwach
i w śpiewie, a szczególnie kiedy wspólnie składają ofiarę i wspólnie przystępują do stołu Pań-
skiego. Jedność tę pięknie ukazuje wspólne zachowywanie tych samych gestów i postaw ciała.
97. Niech, zatem wierni z radością służą Bożemu ludowi, ilekroć się ich zaprasza do pełnienia
jakiejś szczególnej posługi lub funkcji liturgicznej.
III. SZCZEGÓLNE FUNKCJE LITURGICZNE
Posługa ustanowionych akolitów i lektorów
98. Akolita jest ustanowiony po to, aby usługiwał przy ołtarzu oraz pomagał kapłanowi i dia-
konowi. Przede wszystkim ma przygotowywać ołtarz i naczynia liturgiczne oraz w razie po-
trzeby rozdawać wiernym Eucharystię, której jest szafarzem nadzwyczajnym83.
W posługiwaniu przy ołtarzu akolita ma właściwe mu funkcje (por. nry 187-193), które on
sam winien pełnić.
80
Por. KK nr 28; DP 2.
81
Por. Paweł VI, List apostolski Sacrum diaconatus Ordinem, 18 czerwca 1967: AAS 59 (1967) 697-704;
Pontyfikał Rzymski. Obrzędy święceń biskupa, prezbiterów i diakonów. Drugie wydanie wzorcowe, 1989, nr 173.
82
KL nr 48; Św. Kongregacja Obrzędów, Instrukcja Eucharisticum mysterium, 25 maja 1967, nr 12: AAS
59 (1967) 548-549.
83
Por. KPK, kan. 910 § 2; Instrukcja międzydykasterialna o niektórych kwestiach dotyczących współpracy
wiernych świeckich w ministerialnej posłudze kapłanów, Ecclesiae de mysterio, 15 sierpnia 1997, art. 8: AAS 89
(1997) 871.
99. Lektor jest ustanowiony do wykonywania czytań z Pisma świętego, z wyjątkiem Ewange-
lii. Może on podawać intencje modlitwy powszechnej, a gdy nie ma psałterzysty, może rów-
nież wykonać psalm między czytaniami.
W celebracji eucharystycznej lektor ma właściwą mu funkcję (por. nry 194-198), którą on
sam winien pełnić.
Pozostałe funkcje
100. Gdy nie ma ustanowionego akolity, do posługiwania przy ołtarzu oraz do pomocy kapła-
nowi i diakonowi mogą być upoważnieni świeccy ministranci, którzy noszą krzyż, świece, ka-
dzielnicę, chleb, wino, wodę lub też zostają wyznaczeni do rozdzielania Komunii świętej jako
szafarze nadzwyczajni84.
101. Gdy nie ma ustanowionego lektora, do wykonywania czytań z Pisma świętego winny być
upoważnione inne osoby świeckie, nadające się do pełnienia tej funkcji i starannie przygoto-
wane, ażeby wierni, słuchając natchnionych czytań, przejęli się żywą miłością Pisma święte-
go85.
102. Zadaniem psałterzysty jest wykonywanie psalmu lub innej pieśni biblijnej zamieszczonej
między czytaniami. Aby psałterzysta mógł poprawnie pełnić swoją funkcję, powinien koniecz-
nie posiąść sztukę wykonywania psalmodii oraz zdobyć umiejętność prawidłowej wymowy i
dykcji.
103. Wśród wiernych odrębną funkcję liturgiczną pełni zespół śpiewaków lub chór, którego
zadaniem jest należyte wykonywanie przeznaczonych dla niego części oraz troska o to, aby
wierni brali czynny udział w śpiewie86. Uwagi dotyczące chóru odnoszą się również, z zacho-
waniem odpowiednich zmian, do wszystkich wykonawców muzyki, a szczególnie do organi-
sty.
104. Powinien być również kantor albo dyrygent chóru, który by podtrzymywał śpiew całego
ludu i nim kierował. Co więcej, gdy nie ma chóru, kantor winien czuwać nad wykonaniem po-
szczególnych śpiewów; wierni uczestniczą w śpiewie części, które do nich należą87.
105. Funkcję liturgiczną pełnią także:

a) Zakrystian, który starannie przygotowuje księgi liturgiczne, szaty i wszystkie inne przed-
mioty konieczne w celebracji Mszy świętej.
b) Komentator, który za pomocą objaśnień i pewnych pouczeń wprowadza wiernych w litur-
gię i przygotowuje ich do lepszego jej zrozumienia. Uwagi podawane przez komentatora po-
winny być starannie przygotowane, zwięzłe i jasne. Podczas pełnienia swej funkcji komentator
stoi w odpowiednim do tego miejscu, mając przed sobą wiernych, ale nie na ambonie.
c) Ci, którzy zbierają ofiary w kościele.
d) Ci, którzy w pewnych krajach przyjmują wiernych w drzwiach kościoła, wskazują im wła-
ściwe miejsca i utrzymują porządek w czasie procesji.
84
Por. Św. Kongregacja Dyscypliny Sakramentów, Instrukcja Immensae caritatis, 29 stycznia 1973, nr 1:
AAS 65 (1973) 265-266; KPK, kan. 230 § 3.
85
KL nr 24.
86
87
Por. tamże, nr 21: AAS 59 (1967) 306-307.
106. Wypada, aby przynajmniej w katedrach i w większych kościołach był odpowiednio przy-
gotowany mistrz ceremonii, który by się troszczył o należytą organizację czynności liturgicz-
nych oraz o wykonywanie ich przez wyświęconych szafarzy i przez wiernych świeckich w
sposób godny, w należytym porządku i pobożnie.
107. Funkcje liturgiczne, które nie są właściwe dla kapłana lub diakona i o których jest mowa
wyżej (nry 100-106), proboszcz lub rektor kościoła może powierzyć także odpowiednio
przygotowanym wiernym świeckim88 poprzez liturgiczne błogosławieństwo lub upoważnienie
przekazane na określony czas. Jeśli chodzi o funkcję posługiwania kapłanowi przy ołtarzu,
winny być przestrzegane normy ustalone przez biskupa dla jego diecezji.
IV. PODZIAŁ FUNKCJI I PRZYGOTOWANIE CELEBRACJI
108. Jeden i ten sam kapłan winien zawsze wykonywać urząd posługi przewodniczenia we
wszystkich częściach celebracji, z wyjątkami właściwymi Mszy świętej, w której bierze udział
biskup (por. wyżej nr 92).
109. Jeśli jest kilka osób, które mogą pełnić tę samą funkcję, wówczas nic nie stoi na prze-
szkodzie, by podzieliły one między siebie różne części tej funkcji. Na przykład jeden z diako-
nów może wykonać części przeznaczone do śpiewu, drugi usługiwać przy ołtarzu; gdy jest
kilka czytań, dobrze będzie rozdzielić je między kilku lektorów itp. Nie wypada jednak, aby
kilka osób dzieliło między siebie jedyny element celebracji, np. by dwóch lektorów wykony-
wało, jeden po drugim, to samo czytanie. Wyjątkiem jest opis Męki Pańskiej.
110. Jeśli we Mszy świętej z udziałem ludu jest tylko jeden usługujący, winien wykonywać
różne funkcje.
111. Każdą celebrację liturgiczną należy starannie przygotować przy zgodnym współudziale
wszystkich zainteresowanych oraz przy użyciu mszału i innych ksiąg liturgicznych, tak co do
strony obrzędowej, jak i spraw duszpasterskich czy muzyki. Dokonuje się tego pod kierun-
kiem rektora kościoła, uwzględniając także zdanie wiernych w sprawach, które ich bezpo-
średnio dotyczą. Kapłanowi zaś przewodniczącemu celebracji przysługuje zawsze prawo de-
cydowania o tym, co należy do jego zadań89.
ROZDZIAŁ IV
RÓŻNE FORMY SPRAWOWANIA MSZY ŚWIĘTEJ
112. W Kościele lokalnym pierwsze miejsce ze względu na znaczenie symboliczne należy

przyznać Mszy świętej, której przewodniczy biskup w otoczeniu swego prezbiterium, diako-
nów oraz świeckich pełniących posługi90 i w której święty lud Boży w pełni i czynnie uczest-
niczy. Wtedy, bowiem w szczególny sposób objawia się Kościół.
We Mszy świętej, którą sprawuje biskup lub której przewodniczy, nie celebrując Eucha-
rystii, należy zachować zasady podane w Caeremoniale episcoporum91.
88
Por. Papieska Rada ds. Interpretacji tekstów prawnych, Odpowiedź na przedstawioną wątpliwość doty-
czącą kan. 230 § 2: AAS 86 (1994)541.
89
Por. KL nr 22.
90
Por. tamże, nr 41.
91
Por. Caeremoniale episcoporum, nry 119-186.
113. Należy też bardzo cenić Mszę świętą sprawowaną z udziałem jakiejś wspólnoty, zwłasz-
cza parafialnej, ponieważ przedstawia ona Kościół powszechny w określonym czasie i miej-
scu. Odnosi się to przede wszystkim do wspólnej Mszy niedzielnej92.
114. Wśród Mszy świętych sprawowanych przez pewne wspólnoty szczególne miejsce zajmu-
je Msza konwentualna, stanowiąca część codziennego Oficjum, nazywana „Mszą zgromadze-
nia”. Chociaż dla tych Mszy nie przewiduje się żadnej specjalnej formy celebrowania, to jed-
nak bardzo jest wskazane, aby były one śpiewane i by brali w nich pełny udział wszyscy
członkowie wspólnoty, czy to zakonnicy, czy kanonicy. Podczas takiej Mszy poszczególni
członkowie wspólnoty powinni pełnić funkcje liturgiczne stosownie do uprawnień wynikają-
cych ze święceń lub powierzonych im posług. Wypada zatem, aby wszyscy kapłani, którzy z
racji duszpasterskich nie są zobowiązani do celebrowania indywidualnie, koncelebrowali Mszę
świętą konwentualną. Ponadto wszyscy kapłani, którzy należą do tej wspólnoty i z racji dusz-
pasterskich są zobowiązani do celebrowania indywidualnie dla dobra wiernych, mogą tego
samego dnia koncelebrować Mszę świętą konwentualną albo „Mszę zgromadzenia”93.
Wypada bowiem, aby kapłani, którzy biorą udział w celebracji eucharystycznej, jeśli nie
zwalnia ich od tego słuszna przyczyna, z zasady pełnili urząd posługi wynikający z przyjętych
święceń, a więc by uczestniczyli jako koncelebransi, ubrani w szaty liturgiczne. Jeśli nie cele-
brują, niech biorą udział ubrani we własny strój chórowy albo komżę nałożoną na sutannę.
I. MSZA ŚWIĘTA Z LUDEM
115. Określenie „Msza święta z ludem” oznacza taką Mszę, w której uczestniczą wierni.
Zwłaszcza w niedziele i święta obowiązujące należy ją sprawować w miarę możliwości ze
śpiewem i z odpowiednią liczbą usługujących94. Można ją jednak sprawować także bez śpiewu
i z jednym ministrantem.
116. W każdej formie Mszy świętej może wziąć udział diakon pełniący swoje funkcje. Wypa-
da, by celebrującemu kapłanowi z zasady asystowali: akolita, lektor i kantor. Jednakże niżej
przedstawiony obrzęd przewiduje także możliwość udziału większej liczby usługujących.
Przygotowania
117. Ołtarz ma być nakryty przynajmniej jednym białym obrusem. Na ołtarzu lub obok niego
na czas każdej celebracji stawia się przynajmniej dwa świeczniki z zapalonymi świecami; może
ich być więcej: cztery lub sześć, zwłaszcza w niedzielę albo obowiązujące święto, lub, gdy ce-
lebruje biskup diecezjalny, siedem. Również na ołtarzu lub w jego pobliżu ma się znajdować
krzyż z wizerunkiem Chrystusa ukrzyżowanego. Świeczniki i krzyż można też wnieść w pro-
cesji na wejście. Na ołtarzu można położyć księgę Ewangelii, odrębną od księgi innych czytań,
jeśli się jej nie przynosi podczas procesji na wejście.
118. Należy również przygotować:

a) obok krzesła dla kapłana: mszał oraz, gdy zachodzi potrzeba, książkę ze śpiewami;
b) na ambonie: księgę czytań;
c) na kredensie: kielich, korporał, puryfikaterz i zależnie od potrzeby palkę; nadto patenę i
puszki, jeśli są potrzebne, z chlebem do Komunii kapłana przewodniczącego, diakona, usługu-
92
Por. KL nr 42; KK nr 28; DP nr 5; Św. Kongregacja Obrzędów, Instrukcja Eucharisticum mysterium, 25
maja 1967, nr 26: AAS 59 (1967) 555.
93
Por. Św. Kongregacja Obrzędów, Instrukcja Eucharisticum mysterium, 25 maja 1967, nr 47: AAS 59
(1967) 565.
94
Por. tamże, nr 26: AAS 59 (1967) 555: Instrukcja Musicam sacram, 5 marca 1967, nr 16, 27: AAS 59
(1967) 305, 308.
jących i ludu; ampułki z winem i wodą, jeśli tego wszystkiego nie przynoszą wierni w procesji
na przygotowanie darów; naczynie z wodą do pobłogosławienia, jeśli ma się odbyć pokropie-
nie wiernych; patenę do Komunii wiernych; przybory do umycia rąk.
Kielich należy przykryć welonem, który może być w kolorze dnia lub biały.
119. W zakrystii należy przygotować szaty liturgiczne (por. nry 337-341) dla kapłana, diako-
na i innych usługujących, uwzględniając rozmaite formy celebrowania:
a) dla kapłana: albę, stułę i ornat;
b) dla diakona: albę, stułę i dalmatykę; dalmatyki można jednak nie używać, gdy jej brak albo
liturgia ma charakter mniej uroczysty;
c) dla innych usługujących: alby lub inne szaty prawnie zatwierdzone95.
Wszyscy, którzy nakładają albę, używają także paska i humerału, chyba że ze względu na
krój alby nie są potrzebne.
Jeśli odbywa się procesjonalne wejście, należy przygotować także Ewangeliarz; w niedzie-
le i święta kadzielnicę i łódkę z kadzidłem, jeśli się go używa; krzyż, który ma być niesiony w
procesji oraz świeczniki z zapalonymi świecami.
A. MSZA ŚWIĘTA BEZ DIAKONA
Obrzędy wstępne
120. Gdy lud się zgromadzi, kapłan i usługujący, ubrani w szaty liturgiczne, udają się do ołta-
rza w następującym porządku:
a) ministrant z dymiącą kadzielnicą, jeśli się stosuje okadzenia;
b) ministranci niosący zapalone świece, a pomiędzy nimi akolita albo inny ministrant z krzy-
żem;
c) akolici oraz inni ministranci;
d) lektor, który może nieść nieco uniesiony ku górze Ewangeliarz, nie zaś lekcjonarz;
e) kapłan celebrujący.
Jeśli używa się kadzidła, kapłan przed wyruszeniem procesji nakłada kadzidło do kadziel-
nicy i błogosławi w milczeniu znakiem krzyża.
121. W czasie procesji do ołtarza śpiewa się pieśń na wejście (por. nry 47-48).
122. Po przybyciu do ołtarza kapłan i usługujący wykonują głęboki ukłon.

Przyniesiony w procesji krzyż z wizerunkiem Chrystusa ukrzyżowanego można ustawić obok
ołtarza, aby pełnił funkcję krzyża ołtarzowego, który winien być tylko jeden. W przeciwnym
razie należy krzyż procesyjny ustawić w godnym miejscu. Świeczniki umieszcza się na ołtarzu
lub obok niego. Ewangeliarz kładzie się na ołtarzu.
123. Kapłan podchodzi do ołtarza i całuje go na znak czci. Następnie może okadzić krzyż i oł-
tarz, obchodząc go dokoła.
124. Potem kapłan podchodzi do krzesła na miejscu przewodniczenia. Kiedy zakończy się
śpiew na wejście, kapłan i wierni stojąc żegnają się. Kapłan mówi: W imię Ojca i Syna, i Du-
cha Świętego, a lud odpowiada: Amen.
95
Por. Instrukcja międzydykasterialna o niektórych kwestiach dotyczących współpracy wiernych świeckich
w ministerialnej posłudze kapłanów, Ecclesiae de mysterio, 15 sierpnia 1997, art. 6: AAS 89 (1997) 869.
Następnie kapłan, zwrócony do ludu, rozkładając ręce, pozdrawia go; stosuje przy tym
jedną z przewidzianych formuł. Z kolei on sam lub odpowiednio przygotowany ministrant
może w bardzo zwięzłych słowach wprowadzić wiernych w treść Mszy świętej danego dnia.
125. Następuje akt pokuty. Potem zgodnie z przepisami śpiewa się lub recytuje: Panie, zmiłuj
się (por. nr 52).
126. Podczas pewnych celebracji śpiewa się lub odmawia: Chwała na wysokości (por. nr 53).
127. Następnie kapłan wzywa lud do modlitwy, mówiąc ze złożonymi rękami: Módlmy się.
Wszyscy razem z kapłanem przez krótki czas modlą się w milczeniu. Potem kapłan rozkłada
ręce i odmawia kolektę, którą lud potwierdza aklamacją: Amen.
Liturgia słowa
128. Po kolekcie wszyscy siadają. Kapłan w bardzo zwięzłych słowach może wprowadzić
wiernych w Liturgię słowa. Lektor udaje się na ambonę i z lekcjonarza umieszczonego tam
już przed Mszą świętą wygłasza pierwsze czytanie, którego wszyscy słuchają. Na koniec lek-
tor wypowiada aklamację Oto słowo Boże, na którą wierni odpowiadają: Bogu niech będą
dzięki.
Zależnie od okoliczności można zachować krótką chwilę milczenia, aby wszyscy zastano-
wili się nad tym, co usłyszeli.
129. Następnie psałterzysta albo sam lektor śpiewa wersety psalmu, lud zaś jak zwykle powta-
rza refren.
130. Jeśli przed Ewangelią jest drugie czytanie, lektor wygłasza je z ambony. Wszyscy słucha-
ją i na koniec odpowiadają na aklamację jak wyżej (nr 128). Następnie można zachować krót-
ką chwilę milczenia.
131. Potem wszyscy wstają i wykonuje się Alleluja lub inny śpiew, zależnie od okresu litur-
gicznego (por. nry 62-64).
132. W czasie Alleluja lub innego śpiewu kapłan nakłada kadzidło i błogosławi, jeśli się stosu-
je okadzenia. Po czym pochylony przed ołtarzem i mając ręce złożone, mówi cicho: Wszech-
mogący Boże, oczyść serce.
133. Potem bierze Ewangeliarz, jeśli jest złożony na ołtarzu, i poprzedzany przez świeckich
ministrantów, którzy mogą nieść kadzidło i świece, udaje się na ambonę, niosąc Ewangeliarz
nieco uniesiony ku górze. Uczestnicy zwracają się w stronę ambony, okazując szczególną
cześć dla Ewangelii Chrystusa.
134. Na ambonie kapłan otwiera księgę, po czym mając ręce złożone, mówi: Pan z wami. Lud
odpowiada: I z duchem twoim. Następnie kapłan dodaje: Słowa Ewangelii według świętego
N., czyniąc wielkim palcem znak krzyża na księdze, na swym czole, ustach i piersiach. To sa-
mo czynią wszyscy inni. Lud wypowiada aklamację: Chwała Tobie, Panie. Następnie kapłan,
jeśli stosuje się okadzenia, okadza księgę (por. nry 276-277). Potem wygłasza Ewangelię, na
koniec zaś dodaje aklamację: Oto słowo Pańskie, lud zaś odpowiada: Chwała Tobie, Chryste.
Kapłan całuje księgę, mówiąc cicho: Niech słowa Ewangelii zgładzą nasze grzechy.
135. Gdyby nie było lektora, sam kapłan, stojąc na ambonie, wygłasza wszystkie czytania i
psalm. Tam też, jeśli stosuje się okadzenia, kapłan nakłada i błogosławi kadzidło oraz głęboko
pochylony, modli się cicho słowami: Wszechmogący Boże, oczyść serce.
136. Kapłan, stojąc przy krześle lub na ambonie albo, zależnie od okoliczności, w innym sto-
sownym miejscu, wygłasza homilię. Po niej można zachować krótką chwilę milczenia.
137. Wyznanie wiary śpiewa lub recytuje kapłan razem z ludem (por. nr 68). Wszyscy stoją.
Na słowa: I za sprawą Ducha Świętego itd. głęboko się pochylają, a w uroczystości Zwiasto-
wania i Narodzenia Pańskiego przyklękają.
138. Po wyznaniu wiary kapłan, stojąc przy krześle i mając ręce złożone, krótką zachętą
wzywa wiernych do modlitwy powszechnej. Następnie kantor albo lektor, lub ktoś inny, z
ambony albo z innego odpowiedniego miejsca, podaje ludowi intencje, na które lud odpowia-
da. Na koniec kapłan, mając ręce rozłożone, wypowiada końcową formułę modlitwy.
Liturgia eucharystyczna
139. Po zakończeniu modlitwy powszechnej wszyscy siadają i rozpoczyna się śpiew na przy-
gotowanie darów (por. nr 74).
Akolita albo inny świecki ministrant umieszcza na ołtarzu korporał, puryfikaterz, kielich,
palkę i mszał.
140. Jest wskazane, aby udział wiernych uwidocznił się przez złożenie czy to chleba i wina do
sprawowania Eucharystii, czy też innych darów na potrzeby Kościoła i ubogich.
Dary wiernych może kapłan przyjmować przez akolitę lub innego ministranta. Chleb i wino do
Eucharystii wręcza się celebransowi, który zanosi je na ołtarz; pozostałe zaś dary składa się w
innym odpowiednim miejscu (por. nr 73).
141. Przy ołtarzu kapłan bierze od akolity lub innego usługującego patenę z chlebem i trzyma-
jąc ją obiema rękami, wzniesioną nieco nad ołtarzem, wypowiada cicho słowa: Błogosławiony
jesteś, Panie. Następnie patenę z chlebem kładzie na korporale.
142. Potem, stojąc z boku ołtarza, wlewa do kielicha wino i trochę wody; wypowiada przy
tym cicho słowa: Przez to misterium wody i wina. Ampułki podaje mu ministrant. Po powro-
cie przed środek ołtarza bierze kielich obiema rękami, wznosi go nieco nad ołtarzem i mówi
cicho: Błogosławiony jesteś, Panie. Następnie stawia kielich na korporale i jeżeli trzeba, na-
krywa go palką.
Jeśli na przygotowanie darów nie wykonuje się śpiewu ani nie gra na organach, kapłan
podczas składania chleba i wina może głośno wypowiedzieć formuły błogosławieństwa, na
które lud odpowiada aklamacją: Błogosławiony jesteś, Boże, teraz i na wieki.
143. Gdy kapłan postawi kielich na ołtarzu, pochyla się i mówi cicho: Przyjmij nas, Panie.
144. Następnie, jeżeli stosuje się okadzenia, kapłan nakłada i w milczeniu błogosławi kadzidło,
po czym okadza dary ofiarne, krzyż i ołtarz. Ministrant, stojąc z boku ołtarza, okadza kapła-
na, a następnie lud.
145. Po modlitwie: Przyjmij nas, Panie albo po okadzeniu kapłan, stojąc z boku ołtarza, myje
ręce, mówiąc cicho: Obmyj mnie, Panie, z mojej winy. Ręce polewa mu wodą ministrant.
146. Powróciwszy znów przed środek ołtarza, kapłan, zwrócony do ludu, rozkładając oraz
składając ręce, wzywa wiernych do modlitwy słowami: Módlcie się itd. Lud wstaje i odpo-
wiada: Niech Pan przyjmie Ofiarę. Następnie kapłan rozkłada ręce i wypowiada modlitwę nad
darami. Na koniec lud odpowiada: Amen.
147. Następnie kapłan rozpoczyna Modlitwę eucharystyczną. Zgodnie z przepisami (por. nr
365) wybiera jedną z modlitw znajdujących się w Mszale Rzymskim i zatwierdzonych przez
Stolicę Apostolską. Z natury swojej Modlitwa eucharystyczna wymaga, aby wypowiadał ją
sam kapłan, uprawniony do tego na mocy święceń. Lud zaś, ożywiony wiarą, łączy się z ka-
płanem w milczeniu oraz poprzez formuły ustalone w strukturze modlitwy eucharystycznej.
Są to odpowiedzi w dialogu prefacji, Święty, aklamacja po konsekracji i aklamacja Amen po
końcowej doksologii oraz inne aklamacje wprowadzone przez Konferencję Episkopatu i za-
twierdzone przez Stolicę Świętą.
Usilnie się zaleca, aby kapłan śpiewał części Modlitwy eucharystycznej mające melodie.
148. Rozpoczynając Modlitwę eucharystyczną, kapłan rozkłada ręce i śpiewa lub mówi: Pan z
wami. Lud odpowiada: I z duchem twoim. Kiedy następnie mówi: W górę serca, wznosi ręce.
Lud odpowiada: Wznosimy je do Pana. Z kolei kapłan, mając rozłożone ręce, dodaje: Dzięki
składajmy Panu, Bogu naszemu. Lud odpowiada: Godne to i sprawiedliwe. Potem kapłan
wygłasza dalszy ciąg prefacji, trzymając ręce rozłożone. Pod koniec składa ręce i razem z
wszystkimi uczestnikami śpiewa lub głośno mówi: Święty (por. nr 79 b).
149. W dalszym ciągu kapłan wypowiada Modlitwę eucharystyczną zgodnie z przepisami za-
mieszczonymi przy poszczególnych modlitwach.
Jeżeli celebrujący kapłan jest biskupem, po słowach: razem z Twoim sługą, naszym papieżem
N. dodaje: i ze mną, niegodnym sługą Twoim. Jeśli biskup celebruje poza swoją diecezją, po
słowach: razem z Twoim sługą, naszym papieżem N., dodaje: z bratem moim N., biskupem
Kościoła N., i ze mną, niegodnym sługą Twoim.
Biskupa diecezjalnego albo tego, który jest z nim zrównany w prawie, wymienia się taką for-
mułą: Twojego sługę, naszego papieża N. i naszego biskupa (wikariusza, prałata, prefekta,
opata) N. W Modlitwie eucharystycznej wolno wymienić biskupów koadiutorów i pomocni-
czych. Gdy trzeba wspomnieć kilku, używa się formuły ogólnej: naszego biskupa N. i jego bi-
skupów pomocniczych. W każdej Modlitwie eucharystycznej należy te formuły odpowiednio
dostosować, biorąc pod uwagę prawidła gramatyki.
150. Jeśli okoliczności za tym przemawiają, krótko przed konsekracją ministrant dzwonkiem
daje znak wiernym. Podobnie dzwoni zgodnie z miejscowym zwyczajem, gdy kapłan ukazuje
wiernym święte postacie.
Jeśli stosuje się okadzenia, kiedy kapłan ukazuje ludowi Hostię i kielich, ministrant je okadza.
151. Po konsekracji, gdy kapłan powie: Oto wielka tajemnica wiary, lud wypowiada aklama-
cję, stosując jedną z formuł podanych w mszale.
Pod koniec Modlitwy eucharystycznej kapłan bierze patenę z Hostią oraz kielich, i trzymając
je podniesione, sam wypowiada doksologię: Przez Chrystusa. Na końcu lud odpowiada:
Amen. Potem kapłan składa patenę i kielich na korporale.
152. Po Modlitwie eucharystycznej kapłan, mając złożone ręce, wypowiada słowa wezwania
przed modlitwą Pańską, którą następnie wygłasza razem z wiernymi, trzymając rozłożone rę-
ce.
153. Po modlitwie Pańskiej sam kapłan, nadal z rozłożonymi rękami, dodaje embolizm: Wy-
baw nas, który lud kończy aklamacją: Bo Twoje jest królestwo.
154. Następnie kapłan, mając rozłożone ręce, wypowiada głośno modlitwę: Panie, Jezu Chry-
ste, Ty powiedziałeś; gdy ją skończy, rozkładając i składając ręce, wypowiada życzenie pokoju
słowami: Pokój Pański niech zawsze będzie z wami. Lud odpowiada: I z duchem twoim. Na-
stępnie kapłan może dodać stosownie do okoliczności: Przekażcie sobie znak pokoju.
Kapłan może przekazać znak pokoju usługującym, zawsze jednak pozostając w prezbite-
rium, aby nie zakłócać celebracji. Niech uczyni podobnie, jeśli ze słusznej przyczyny pragnie
przekazać znak pokoju niektórym wiernym. Wszyscy zaś zgodnie z postanowieniem Konfe-
rencji Episkopatu wyrażają sobie wzajemnie pokój i komunię miłości. Kiedy przekazuje się
znak pokoju, można powiedzieć: Pokój Pański niech zawsze będzie z tobą lub Pokój z tobą.
Na te słowa odpowiada się: Amen.
155. Potem kapłan bierze Hostię, łamie ją nad pateną i wpuszcza cząstkę do kielicha, mówiąc
cicho: Ciało i Krew naszego Pana, Jezusa Chrystusa. W tym czasie chór i lud śpiewa lub re-
cytuje: Baranku Boży (por. nr 83).
156. Następnie kapłan, mając złożone ręce, odmawia cicho modlitwę przed Komunią: Panie,
Jezu Chryste, Synu Boga żywego lub Panie, Jezu Chryste, niech przyjęcie Ciała i Krwi.
157. Po odmówieniu modlitwy kapłan przyklęka, bierze Hostię konsekrowaną w tej Mszy
świętej i trzymając ją uniesioną nieco nad pateną lub nad kielichem, zwrócony do ludu mówi:
Oto Baranek Boży i wspólnie z ludem dodaje: Panie, nie jestem godzien.
158. Potem, zwrócony do ołtarza, kapłan mówi cicho: Ciało Chrystusa niech mnie strzeże na
życie wieczne i ze czcią spożywa Ciało Chrystusa. Następnie bierze kielich i mówi: Krew
Chrystusa niech mnie strzeże na życie wieczne, po czym ze czcią przyjmuje Krew Chrystusa.
159. Kiedy kapłan przyjmuje Najświętszy Sakrament, rozpoczyna się śpiew na Komunię (por.
nr 86).
160. Następnie kapłan bierze patenę lub puszkę i podchodzi do przyjmujących Komunię, któ-
rzy zazwyczaj zbliżają się procesjonalnie.
Nie wolno samym wiernym brać konsekrowanego Chleba ani kielicha Krwi Pańskiej, ani
tym bardziej przekazywać między sobą z rąk do rąk. Wierni przyjmują Komunię świętą w po-
stawie klęczącej lub stojącej, zgodnie z postanowieniem Konferencji Episkopatu. Jeśli przy-
stępują do niej stojąc, zaleca się, aby przed przyjęciem Najświętszego Sakramentu wykonali
należny gest czci, który winien być określony tym samym postanowieniem.
161. Jeżeli udziela się Komunii świętej tylko pod postacią chleba, kapłan każdemu z przyjmu-
jących ukazuje nieco uniesioną Hostię, mówiąc: Ciało Chrystusa. Przystępujący do Komunii
świętej odpowiada: Amen i przyjmuje Najświętszy Sakrament do ust lub, jeśli jest to dozwo-
lone, na dłoń, według swego uznania. Przystępujący do Komunii spożywa całą świętą Hostię
tuż po jej przyjęciu.
Przy udzielaniu Komunii świętej pod obiema postaciami zachowuje się obrzędy opisane w
nrach 284-287.
162. W rozdawaniu Komunii świętej mogą kapłanowi pomagać inni obecni prezbiterzy. Jeśli
ich nie ma, a liczba przystępujących jest znaczna, kapłan może wezwać do pomocy szafarzy
nadzwyczajnych, to jest ustanowionego obrzędem akolitę lub także innych wiernych, którzy
zostali do tego prawnie upoważnieni96. W razie potrzeby kapłan może jednorazowo upoważ-
nić do rozdawania Komunii świętej odpowiednich wiernych97.
96
Por. Św. Kongregacja Sakramentów i Kultu Bożego, Instrukcja Inaestimabile donum, 3 kwietnia 1980, nr
10: AAS 72 (1980) 336; Instrukcja międzydykasterialna o niektórych kwestiach dotyczących współpracy wiernych
Szafarze ci przystępują do ołtarza dopiero po przyjęciu Komunii świętej przez kapłana i z

jego rąk otrzymują naczynia zawierające postacie eucharystyczne, jakie mają rozdawać wier-
nym.
163. Po rozdzieleniu Komunii świętej kapłan sam spożywa przy ołtarzu pozostałe konsekro-
wane Wino; konsekrowane zaś Hostie, które pozostały, albo spożywa przy ołtarzu, albo za-
nosi na miejsce przechowywania Eucharystii.
Po powrocie do ołtarza kapłan, gdyby znalazł okruszyny, zbiera je, a następnie, stojąc z
boku ołtarza albo przy kredensie, oczyszcza patenę lub puszkę nad kielichem, po czym
oczyszcza kielich, mówiąc cicho: Panie, daj nam czystym sercem itd. i wyciera go puryfikate-
rzem. Jeżeli naczynia zostały oczyszczone przy ołtarzu, ministrant odnosi je na kredens. Moż-
na jednak naczynia do puryfikacji, zwłaszcza, gdy jest ich wiele, pozostawić odpowiednio na-
kryte na ołtarzu lub na kredensie na rozłożonym korporale, a po Mszy świętej, gdy lud zosta-
nie odesłany, dokonać oczyszczenia (puryfikacji).
164. Po puryfikacji kapłan może powrócić do krzesła na miejscu przewodniczenia. Można przez
pewien czas zachować święte milczenie lub odśpiewać pieśń pochwalną albo psalm (por. nr 88).
165. Potem kapłan, stojąc przy krześle lub przy ołtarzu, zwrócony do ludu, mówi: Módlmy się
i mając ręce rozłożone, odmawia modlitwę po Komunii; modlitwę może poprzedzić krótkie
milczenie, o ile nie zachowano go zaraz po Komunii świętej. Modlitwę kończy aklamacja lu-
du: Amen.
Obrzędy zakończenia
166. Po modlitwie po Komunii można podać ludowi krótkie ogłoszenia, jeśli są przewidziane.
167. Następnie kapłan rozkłada ręce i pozdrawia lud słowami: Pan z wami, lud zaś odpowia-
da: I z duchem twoim. Kapłan ponownie składa ręce, a następnie lewą rękę kładzie na pier-
siach, prawą zaś unosi ku górze i dodaje: Niech was błogosławi Bóg wszechmogący i czyniąc
nad ludem znak krzyża, wypowiada słowa: Ojciec i Syn, i Duch Święty. Wszyscy odpowiada-
ją: Amen.
W niektóre dni i w pewnych okolicznościach tę formułę błogosławieństwa zgodnie z prze-
pisami poprzedza modlitwa nad ludem lub inna formuła bardziej uroczysta.
Biskup błogosławi lud odpowiednią formułą, czyniąc trzykrotnie znak krzyża nad ludem98.
168. Bezpośrednio po błogosławieństwie kapłan, mając ręce złożone, dodaje: Idźcie w pokoju
Chrystusa; wszyscy odpowiadają: Bogu niech będą dzięki.
169. Wtedy kapłan na znak czci całuje ołtarz. Potem razem z usługującymi świeckimi składa
głęboki ukłon i wraz z nimi odchodzi.
170. Jeśli po Mszy świętej następuje jakaś czynność liturgiczna, opuszcza się obrzędy zakoń-
czenia, to jest pozdrowienie, błogosławieństwo i odesłanie wiernych.
świeckich w ministerialnej posłudze kapłanów, Ecclesiae de mysterio, 15 sierpnia 1997, art. 8: AAS 89 (1997)
871.
97
Por. niżej Dodatek. Upoważnienie do jednorazowego rozdawania Komunii świętej, s. (6).
98
Por. Caeremoniale episcoporum, nry 1118- 1121.
B. MSZA ŚWIĘTA Z DIAKONEM
171. Gdy w celebracji eucharystycznej uczestniczy diakon, ubrany w szaty liturgiczne, pełni
następujące funkcje:
a) asystuje kapłanowi i idzie obok niego;
b) przy ołtarzu posługuje przy kielichu i mszale;
c) wygłasza Ewangelię i z upoważnienia celebrującego kapłana może głosić homilię (por. nr
66);
d) kieruje udziałem wiernych przez odpowiednie zachęty oraz podaje intencje modlitwy po-
wszechnej;
e) pomaga celebrującemu kapłanowi w rozdawaniu Komunii świętej oraz oczyszcza i po-
rządkuje naczynia liturgiczne;
f) jeśli nie ma innych usługujących, a zachodzi potrzeba, pełni należące do nich funkcje.
Obrzędy wstępne
172. W procesji do ołtarza diakon, niosąc uniesioną nieco ku górze księgę Ewangelii, poprze-
dza kapłana; jeśli nie niesie Ewangeliarza, idzie obok kapłana.
173. Jeśli niósł księgę Ewangelii, opuszcza ukłon po przyjściu do ołtarza i przystępuje do nie-
go. Następnie składa na nim Ewangeliarz i wraz z kapłanem na znak czci całuje ołtarz.
Jeśli zaś nie niósł księgi Ewangelii, wykonuje jak zwykle wraz z kapłanem głęboki ukłon i
razem z nim na znak czci całuje ołtarz.
Następnie, jeśli stosuje się okadzenia, asystuje kapłanowi przy nałożeniu kadzidła oraz
okadzaniu krzyża i ołtarza.
174. Po okadzeniu ołtarza udaje się z kapłanem do siedzeń i tam pozostaje obok kapłana,
usługując mu w miarę potrzeby.
Liturgia słowa
175. Podczas Alleluja lub innego śpiewu diakon usługuje kapłanowi przy nałożeniu kadzidła,
gdy są okadzenia. Następnie głęboko pochyla się przed kapłanem i prosi go o błogosławień-
stwo, mówiąc półgłosem: Pobłogosław mnie, ojcze. Kapłan udziela mu błogosławieństwa,
mówiąc: Niech Pan będzie w sercu twoim itd. Diakon wyprostowany, żegna się i odpowiada:
Amen, po czym przed ołtarzem wykonuje głęboki ukłon, bierze księgę Ewangelii z ołtarza, je-
śli jest tam złożona, i niosąc ją uniesioną nieco ku górze, udaje się na ambonę. Poprzedza go
turyferarz niosący dymiącą kadzielnicę i ministranci z zapalonymi świecami. Stanąwszy na
ambonie, diakon, mając złożone ręce, pozdrawia lud, mówiąc: Pan z wami. Następnie mówi:
Słowa Ewangelii według świętego N., kciukiem prawej ręki czyniąc znak krzyża na księdze, a
potem na swoim czole, ustach i piersiach. Okadza księgę i wygłasza Ewangelię. Na zakończe-
nie dodaje: Oto słowo Pańskie, a wszyscy odpowiadają: Chwała Tobie, Chryste. Następnie
całuje księgę na znak czci, mówiąc przy tym cicho: Niech słowa Ewangelii itd. i wraca do ka-
płana.
Kiedy diakon posługuje biskupowi, zanosi mu księgę do ucałowania albo sam ją całuje,
mówiąc cicho: Niech słowa Ewangelii itd. Podczas bardziej uroczystych celebracji biskup, za-
leżnie od uznania, błogosławi lud księgą Ewangelii.
Ewangeliarz można następnie zanieść na kredens albo na inne stosowne i godne miejsce.
176. Jeśli nie ma właściwego lektora, diakon wykonuje także inne czytania.
177. Po wstępie wypowiedzianym przez kapłana diakon podaje zwykle z ambony intencje
modlitwy wiernych.
178. Po modlitwie powszechnej kapłan pozostaje na miejscu przewodniczenia, diakon zaś

przy pomocy akolity przygotowuje ołtarz; do diakona należy też przygotowanie naczyń litur-
gicznych. Diakon również towarzyszy kapłanowi podczas przyjmowania darów od ludu. Na-
stępnie podaje kapłanowi patenę z chlebem przeznaczonym do konsekracji; wlewa do kielicha
wino i trochę wody, mówiąc cicho: Przez to misterium, po czym wręcza kielich kapłanowi.
Przygotowania kielicha, tj. wlania wina i wody, może dokonać przy kredensie. Gdy są oka-
dzenia, diakon usługuje kapłanowi, kiedy ten okadza dary ofiarne, krzyż i ołtarz, a następnie
on sam lub akolita okadza kapłana i lud.
179. W czasie Modlitwy eucharystycznej diakon stoi w pobliżu kapłana, nieco za nim, i kiedy
trzeba, usługuje mu przy kielichu i mszale.
Począwszy od epiklezy aż do podniesienia kielicha diakon zwykle klęczy. Jeśli jest więcej
diakonów, jeden z nich przed konsekracją może nałożyć kadzidło do kadzielnicy oraz doko-
nać okadzenia Hostii i kielicha podczas podniesienia.
180. W czasie doksologii kończącej Modlitwę eucharystyczną diakon stojąc obok kapłana,
który podnosi patenę z Hostią, trzyma podniesiony kielich aż do wypowiedzenia przez lud
aklamacji: Amen.
181. Gdy kapłan odmówi modlitwę o pokój, a lud na jego słowa: Pokój Pański niech zawsze
będzie z wami odpowie: I z duchem twoim, diakon stosownie do okoliczności, mając złożone
ręce i zwrócony do ludu, wzywa do obrzędu pokoju, mówiąc: Przekażcie sobie znak pokoju.
Sam zaś przyjmuje od kapłana znak pokoju i może go przekazać innym usługującym, stojącym
w pobliżu.
182. Po Komunii kapłana diakon przyjmuje od kapłana Komunię pod obiema postaciami, a
następnie pomaga kapłanowi w rozdzielaniu Komunii ludowi. Gdyby Komunii udzielano pod
obiema postaciami, diakon usługuje przy kielichu. Po rozdzieleniu Komunii ze czcią spożywa
przy ołtarzu resztę Krwi Chrystusa, w razie potrzeby wspomagany przez innych diakonów i
prezbiterów.
183. Kiedy skończy się rozdzielanie Komunii, diakon wraca z kapłanem do ołtarza. Jeśli po-
zostały okruszyny, zbiera je, a następnie odnosi kielich i inne naczynia liturgiczne na kredens.
Po puryfikacji naczyń przykrywa je jak zwykle; w tym czasie kapłan wraca na miejsce prze-
wodniczenia. Naczynia przeznaczone do puryfikacji wolno jednak pozostawić na kredensie,
umieszczone na korporale i odpowiednio nakryte, a puryfikacji dokonać po Mszy świętej, po
odesłaniu ludu.
184. Gdy zostanie odmówiona modlitwa po komunii, diakon podaje ludowi krótkie ogłosze-
nia, jeśli są przewidziane, chyba że sam kapłan wolałby to uczynić.
185. Jeśli stosuje się modlitwę nad ludem lub formułę uroczystego błogosławieństwa, diakon
mówi: Pochylcie głowy na błogosławieństwo. Gdy kapłan udzieli błogosławieństwa, diakon,
mając złożone ręce i zwrócony do ludu, odsyła go, mówiąc: Idźcie w pokoju Chrystusa.
186. Następnie razem z kapłanem całuje ołtarz na znak czci i po oddaniu głębokiego ukłonu
odchodzi w podobny sposób, w jaki przyszedł na początku.
C. FUNKCJE AKOLITY
187. Funkcje, jakie może pełnić akolita, są rozmaite. Wiele z nich można wykonać w tym sa-
mym czasie. Wypada je podzielić między kilku akolitów; jeżeli jednak jest obecny tylko jeden
akolita, on winien pełnić czynności ważniejsze, a pozostałe należy powierzyć innym usługują-
cym.
Obrzędy wstępne
188. W czasie procesji do ołtarza akolita może nieść krzyż, idąc między dwoma ministrantami
niosącymi zapalone świece. Gdy przyjdzie do ołtarza, ustawia krzyż obok niego, tak aby był
krzyżem ołtarzowym; w przeciwnym razie odnosi go na odpowiednie miejsce. Następnie ako-
lita udaje się na swoje miejsce w prezbiterium.
189. W czasie całej celebracji akolita podchodzi do kapłana lub diakona, ile razy trzeba, aby
im podać księgę i pomóc w innych czynnościach. Wypada, aby zajmował takie miejsce, z któ-
rego będzie mógł łatwo pełnić swoje czynności, podchodząc do miejsca przewodniczenia albo
do ołtarza.
190. Jeżeli nie ma diakona, po zakończeniu modlitwy powszechnej kapłan pozostaje na miej-
scu przewodniczenia, akolita zaś rozkłada na ołtarzu korporał, puryfikaterz, kielich, palkę i
mszał. W miarę potrzeby pomaga kapłanowi w przyjmowaniu darów ludu oraz przynosi na oł-
tarz chleb i wino i podaje je kapłanowi. Jeżeli używa się kadzidła, podaje kadzielnicę kapła-
nowi i asystuje mu przy okadzaniu darów, krzyża i ołtarza. Następnie okadza kapłana i lud.
191. Akolita ustanowiony obrzędem, jako nadzwyczajny szafarz Komunii, w miarę potrzeby
może pomagać kapłanowi w jej rozdawaniu ludowi99. Jeżeli Komunia jest rozdawana pod
obiema postaciami, akolita podaje kielich przyjmującym Komunię, albo trzyma go, jeśli Ko-
munia odbywa się przez zanurzenie.
192. Po Komunii świętej akolita ustanowiony obrzędem pomaga kapłanowi lub diakonowi w
oczyszczeniu i uporządkowaniu naczyń liturgicznych. Jeżeli nie ma diakona, ustanowiony
akolita przenosi naczynia liturgiczne na kredens oraz tam jak zwykle je oczyszcza i porządku-
je.
193. Po zakończeniu Mszy świętej akolita i inni usługujący razem z diakonem i kapłanem
wracają procesjonalnie do zakrystii w ten sam sposób i w tym samym porządku, jak przyszli
na początku.
99
Por. Paweł VI, List apostolski Ministeria quaedam, 15 sierpnia 1972: AAS 64 (1972) 532.
D. FUNKCJE LEKTORA
Obrzędy wstępne
194. Jeżeli nie ma diakona, w procesji do ołtarza lektor ubrany w obowiązującą szatę, może
nieść uniesiony nieco ku górze Ewangeliarz; w takim przypadku idzie przed kapłanem. Jeżeli
nie niesie księgi, idzie z innymi ministrantami.
195. Po przyjściu do ołtarza razem z innymi wykonuje głęboki ukłon. Jeśli niesie Ewangeliarz,
podchodzi do ołtarza i składa na nim księgę. Następnie zajmuje w prezbiterium swoje miejsce
wśród innych ministrantów.
Liturgia słowa
196. Lektor wykonuje na ambonie czytania poprzedzające Ewangelię. Jeżeli nie ma psałterzy-
sty, może wykonać psalm responsoryjny następujący po pierwszym czytaniu.
197. Jeżeli nie ma diakona, lektor może podawać intencje modlitwy powszechnej z ambony
po wstępie wygłoszonym przez kapłana.
198. Jeżeli nie ma śpiewu na wejście i na Komunię, a wierni nie recytują antyfon podanych w
mszale, lektor może je odczytać w odpowiednim czasie (por. nry 48, 87).
II. MSZA KONCELEBROWANA
199. Koncelebracja ukazująca we właściwy sposób jedność kapłaństwa, ofiary i całego ludu
Bożego, jest nakazana przez sam obrzęd w czasie święceń biskupa i prezbiterów, podczas
błogosławieństwa opata oraz we Mszy krzyżma.
Jeżeli wzgląd na pożytek wiernych nie wymaga albo nie doradza, aby kapłani celebrowali
pojedynczo, zaleca się koncelebrować:
a) Mszę wieczorną w Wielki Czwartek;
b) Msze sprawowane na soborach, zjazdach biskupów i synodach;
c) Mszę konwentualną oraz Mszę główną w kościołach i kaplicach;
d) Msze sprawowane w czasie wszelkiego rodzaju zjazdów kapłanów diecezjalnych i zakon-
nych100.
Każdemu kapłanowi wolno sprawować Eucharystię pojedynczo, jednakże nie w tym sa-
mym czasie i nie w tym samym kościele lub kaplicy, gdzie odbywa się koncelebracja. W Wiel-
ki Czwartek oraz w Wigilię Paschalną nie wolno celebrować indywidualnie.
200. Kapłani przyjezdni powinni być chętnie dopuszczani do koncelebracji eucharystycznej

pod warunkiem, że będzie znana ich kapłańska tożsamość.
201. Tam gdzie jest wielu kapłanów, koncelebracja może się odbyć nawet kilkakrotnie w cią-
gu dnia, jeśli przemawia za tym duszpasterska potrzeba lub stosowność; koncelebracja winna
być zaplanowana w różnym czasie albo w różnych miejscach świętych101.
100
Por. KL nr 57; KPK, kan. 902.
101
(1967) 566.
202. Do biskupa, zgodnie z przepisami prawa, należy nadzór nad dyscypliną koncelebracji we
wszystkich kościołach i kaplicach jego diecezji.
203. Szczególnym uznaniem powinna się cieszyć koncelebracja, w której biorą udział prezbi-
terzy jakiejś diecezji ze swym biskupem w tzw. Mszy stacyjnej, zwłaszcza w bardziej uroczys-
tych dniach roku liturgicznego, we Mszy święceń nowego biskupa diecezjalnego albo jego
koadiutora lub biskupa pomocniczego, w Mszy krzyżma, w Mszy Wieczerzy Pańskiej Wiel-
kiego Czwartku, w dniach obchodów ku czci świętego Założyciela lokalnego Kościoła lub Pa-
trona diecezji, w rocznice biskupa, wreszcie z okazji synodu lub wizytacji pasterskiej.
Z tej też racji zaleca się koncelebrację, ilekroć prezbiterzy spotykają się ze swym biskupem
czy to z okazji ćwiczeń duchownych, czy na jakimś zjeździe. Wtedy to ukazuje się w sposób
bardziej wyrazisty ów znak jedności kapłaństwa i Kościoła, który właściwy jest każdej konce-
lebracji102.
204. Dla uwydatnienia symbolicznej wymowy obrzędu lub uroczystości można w następują-
cych wypadkach celebrować lub koncelebrować kilkakrotnie w ciągu dnia:
a) celebrujący lub koncelebrujący w Wielki Czwartek Mszę krzyżma może celebrować lub
koncelebrować Mszę wieczorną;
b) kto celebruje lub koncelebruje Mszę w noc paschalną, może celebrować lub kon-
celebrować Mszę w dniu Paschy;
c) w Narodzenie Pańskie wszyscy kapłani mogą celebrować lub koncelebrować trzy Msze
święte, jeżeli się je sprawuje we właściwej porze;
d) w dniu Wspomnienia wszystkich wiernych zmarłych wszyscy kapłani mogą celebrować
lub koncelebrować trzy Msze święte, byleby odbywały się one w różnych porach i by zacho-
wano przepisy dotyczące aplikacji drugiej i trzeciej Mszy103;
e) kto na synodzie, podczas wizytacji pasterskiej lub na zjeździe kapłanów koncelebruje z bi-
skupem lub jego delegatem, może powtórnie w tym dniu celebrować Mszę dla dobra wier-
nych. Odnosi się to również, z zachowaniem obowiązujących przepisów, do zebrań zakonni-
ków.
205. Porządek Mszy koncelebrowanej układa się zależnie od formy sprawowania według za-
sad ustalonych dla wszystkich Mszy (por. nry 112-198), z zachowaniem jednak przepisów lub
zmian niżej wskazanych.
206. Nikt nie może być dopuszczony do koncelebrowania po rozpoczęciu Mszy świętej.
207. W prezbiterium należy przygotować:

a) krzesła i teksty dla kapłanów koncelebrujących;
b) na kredensie: wystarczającej wielkości kielich albo kilka kielichów.
208. Jeśli w Mszy koncelebrowanej nie bierze udziału diakon, jego funkcje pełnią niektórzy
spośród koncelebransów.
Jeśli nie ma też innych usługujących, właściwe im funkcje można powierzyć innym odpo-
wiednio przygotowanym wiernym; w przeciwnym razie pełnią je niektórzy koncelebransi.
209. Koncelebransi nakładają w zakrystii lub w innym odpowiednim miejscu szaty liturgiczne,
jakich zwykle używają, gdy celebrują pojedynczo. Gdy jednak zaistnieje słuszna przyczyna,
102
Por. tamże, s. 565.
103
Por. Benedykt XV, Konstytucja apostolska Incruentum altaris sacrificium, 10 sierpnia 1915: AAS 7
(1915) 401-404.
np. większa liczba koncelebransów i brak szat liturgicznych, koncelebransi, z wyjątkiem

głównego celebransa, mogą nie wkładać ornatu, lecz na albę nałożyć tylko stułę.
Obrzędy wstępne
210. Kiedy wszystko zostanie przygotowane, odbywa się jak zwykle procesja przez kościół
do ołtarza. Kapłani koncelebrujący idą przed głównym celebransem.
211. Po przybyciu do ołtarza koncelebransi i główny celebrans, oddawszy ołtarzowi głęboki

ukłon, całują go na znak czci, a następnie udają się na wyznaczone miejsca. Główny celebrans,
stosownie do okoliczności, okadza krzyż i ołtarz, po czym udaje się na miejsce przewodni-
czenia.
Liturgia słowa
212. Podczas Liturgii słowa koncelebransi pozostają na swoich miejscach; siadają i powstają
według tych samych zasad, co celebrans główny.
Gdy rozpocznie się śpiew Alleluja, wszyscy wstają z wyjątkiem biskupa, który w milcze-
niu nakłada kadzidło i udziela błogosławieństwa diakonowi lub w razie jego nieobecności
koncelebransowi mającemu wygłosić Ewangelię. Podczas koncelebracji, której przewodniczy
prezbiter, koncelebrans mający pod nieobecność diakona głosić Ewangelię nie prosi głównego
celebransa o błogosławieństwo ani go nie otrzymuje.
213. Homilię głosi z reguły celebrans główny albo jeden z koncelebransów.
214. Czynności przygotowania darów (por. nry 139-146) spełnia główny celebrans; inni kon-
celebransi pozostają na swoich miejscach.
215. Po wypowiedzeniu przez głównego celebransa modlitwy nad darami koncelebransi pod-
chodzą do ołtarza i stają wokół niego tak, by nie przeszkadzać w spełnianiu czynności obrzę-
dowych i by wierni mogli je dobrze widzieć, a diakon nie miał trudności w podchodzeniu do
ołtarza, kiedy jego funkcja będzie tego wymagała.
Sposób wypowiadania Modlitwy eucharystycznej
216. Prefację śpiewa lub odmawia sam główny celebrans, natomiast aklamację Święty śpiewa-
ją lub recytują wszyscy koncelebransi razem z ludem i scholą.
217. Po aklamacji Święty koncelebransi odmawiają Modlitwę eucharystyczną w sposób niżej

określony. Gesty wykonuje sam główny celebrans, chyba że są inne wskazania.
218. Części modlitwy przeznaczone do wspólnego odmawiania przez wszystkich koncelebru-

jących, a zwłaszcza słowa konsekracji, jakie wszyscy są obowiązani wypowiadać, koncele-
bransi mają wymawiać głosem przyciszonym, aby można było wyraźnie słyszeć głos celebran-
sa głównego. W ten sposób ułatwia się wiernym zrozumienie słów.
Zaleca się śpiewać części przeznaczone do wspólnego odmawiania, a zaopatrzone w
mszale w melodie.
Pierwsza Modlitwa eucharystyczna, czyli Kanon Rzymski
219. W pierwszej Modlitwie eucharystycznej, czyli Kanonie Rzymskim, Ojcze nieskończenie

dobry odmawia sam główny celebrans, mając ręce rozłożone.
220. Modlitwę za żywych Pamiętaj, Boże oraz Zjednoczeni można zlecić jednemu lub dwom
spośród koncelebransów; wyznaczony koncelebrans sam wypowiada modlitwę donośnym gło-
sem, mając ręce rozłożone.
221. Boże, przyjmij łaskawie tę ofiarę mówi sam główny celebrans, mając ręce rozłożone.
222. Od Prosimy Cię, Boże, uświęć aż do Pokornie Cię błagamy główny celebrans wykonuje ge-
sty, wszyscy zaś koncelebransi recytują wszystkie modlitwy wspólnie, w następujący sposób:
a) Prosimy Cię, Boże, uświęć, mając ręce wyciągnięte nad darami;
b) On to w dzień, Podobnie po wieczerzy ze złożonymi rękami;
c) Słowa Pańskie mając prawą rękę wyciągniętą w stronę chleba i kielicha, jeśli się to wyda
stosowne; w czasie ukazania postaci patrzą na Hostię i kielich, a potem głęboko się pochylają;
d) Boże Ojcze, my, Twoi słudzy i Racz wejrzeć, mając ręce rozłożone;
e) Pokornie Cię błagamy pochyleni i mając ręce złożone aż do słów: abyśmy przyjmując z
tego ołtarza, a następnie wyprostowani żegnają się na słowa: otrzymali obfite błogosławień-
stwo i łaskę.
223. Modlitwę za zmarłych Pamiętaj, Boże oraz Również nam, Twoim grzesznym sługom
można zlecić jednemu lub dwom spośród koncelebransów; wyznaczony koncelebrans sam
odmawia modlitwę donośnym głosem, mając ręce rozłożone.
224. Na słowa Również nam, Twoim grzesznym sługom wszyscy koncelebransi uderzają się w piersi.
225. Przez Chrystusa, naszego Pana, przez którego, Boże odmawia sam główny celebrans.
Druga Modlitwa eucharystyczna
226. W drugiej Modlitwie eucharystycznej Zaprawdę, święty jesteś odmawia sam główny ce-
lebrans, mając ręce rozłożone.
227. Od Uświęć te dary aż do Pokornie błagamy wszyscy koncelebransi wypowiadają

wszystko w ten sposób:
a) Uświęć te dary, mając ręce wyciągnięte nad darami.

b) On to, gdy dobrowolnie i Podobnie po wieczerzy z rękami złożonymi.
c) Słowa Pańskie wypowiadają, mając prawą rękę wyciągniętą w stronę chleba i kielicha, je-
śli się to wyda stosowne; w czasie ukazania postaci patrzą na Hostię i kielich, a potem pochy-
lają się głęboko.
d) Wspominając śmierć i Pokornie błagamy, mając ręce rozłożone.
228. Modlitwy wstawiennicze za żywych Pamiętaj, Boże i za zmarłych Pamiętaj także o na-
szych zmarłych braciach i siostrach można zlecić jednemu lub dwom spośród konce-
lebransów; wyznaczony koncelebrans sam odmawia głośno modlitwę, mając ręce rozłożone.
Trzecia Modlitwa eucharystyczna
229. W trzeciej Modlitwie eucharystycznej Zaprawdę, święty mówi sam główny celebrans,
mając ręce rozłożone.
230. Od Pokornie błagamy Cię, aż do Wejrzyj, prosimy, na dar wszyscy koncelebransi recy-
tują wszystko w ten sposób:
a) Pokornie błagamy Cię, mając ręce wyciągnięte nad darami.
b) On, bowiem tej nocy, której był wydany i Podobnie po wieczerzy z rękami złożonymi.
d) Wspominając, Boże i Wejrzyj, prosimy, na dar, mając ręce rozłożone.
231. Modlitwy wstawiennicze Niech On nas uczyni i Prosimy Cię, Boże można zlecić jedne-
mu lub dwom spośród koncelebransów; wyznaczony koncelebrans sam odmawia głośno mo-
dlitwę, mając ręce rozłożone.
Czwarta Modlitwa eucharystyczna
232. W czwartej Modlitwie eucharystycznej Wysławiamy Cię, Ojcze Święty aż do słów: do-
pełnia wszelkiego uświęcenia mówi sam główny celebrans, mając ręce rozłożone.
233. Od Prosimy Cię, Boże aż do Wejrzyj, Boże, na ofiarę wszyscy koncelebransi recytują
wszystko w ten sposób:
a) Prosimy Cię, Boże, mając ręce wyciągnięte nad darami.
b) Kiedy nadeszła godzina i Podobnie wziął kielich z rękami złożonymi.
d) Boże Ojcze, sprawując teraz pamiątkę i Wejrzyj, Boże, na ofiarę, mając ręce rozłożone.
234. Modlitwę wstawienniczą Teraz, więc, Boże, pamiętaj o wszystkich można zlecić jednemu
z koncelebransów, który ją sam odmawia głośno, mając ręce rozłożone.
235. Odnośnie do innych Modlitw eucharystycznych zatwierdzonych przez Stolicę Apostolską

należy zachować podane w swoim miejscu przepisy.
236. Doksologię końcową Modlitwy eucharystycznej może wygłosić albo tylko sam główny
celebrans, albo, według uznania, razem z innymi koncelebransami. Nie mogą jej odmawiać in-
ni wierni.
Obrzędy Komunii
237. Główny celebrans, mając ręce złożone, wypowiada słowa wezwania przed modlitwą
Pańską, po czym rozkłada ręce i wspólnie z pozostałymi koncelebransami, którzy również
rozkładają ręce, oraz z ludem odmawia modlitwę Pańską.
238. Wybaw nas mówi sam główny celebrans, mając ręce rozłożone. Pod koniec modlitwy
składa ręce. Wszyscy koncelebransi razem z ludem wypowiadają słowa końcowej aklamacji:
Bo Twoje jest królestwo.
239. Po wezwaniu diakona lub jednego z koncelebransów: Przekażcie sobie znak pokoju
wszyscy przekazują sobie wzajemnie znak pokoju. Ci, którzy stoją bliżej głównego celebran-
sa, od niego otrzymują znak pokoju, przed diakonem.
240. W czasie śpiewu lub recytacji Baranku Boży diakoni lub niektórzy z koncelebransów
mogą pomagać głównemu celebransowi w łamaniu hostii przeznaczonych do Komunii konce-
lebransów i ludu.
241. Po zmieszaniu postaci sam główny celebrans, mając ręce złożone, odmawia cicho modli-
twę Panie, Jezu Chryste, Synu Boga żywego lub Panie, Jezu Chryste, niech przyjęcie.
242. Po modlitwie przed Komunią główny celebrans przyklęka i odchodzi cokolwiek do tyłu.
Wówczas koncelebransi, jeden za drugim, podchodzą przed środek ołtarza, przyklękają, biorą
ze czcią z ołtarza Ciało Chrystusa i trzymając je prawą ręką, pod którą podkładają lewą, wra-
cają na swoje miejsca. Koncelebransi mogą jednak pozostać na swych miejscach, a Ciało
Chrystusa brać z pateny trzymanej przez głównego celebransa lub jednego albo kilku spośród
koncelebransów, którzy przed nimi przechodzą. Mogą też kolejno podawać sobie patenę aż
do ostatniego.
243. Główny celebrans bierze Hostię i trzymając ją podniesioną nieco nad pateną lub nad kie-
lichem, zwrócony do ludu, mówi: Oto Baranek Boży. Dalsze słowa: Panie, nie jestem godzien
wypowiada razem z koncelebransami i ludem.
244. Następnie główny celebrans, zwrócony do ołtarza, mówi cicho: Ciało Chrystusa niech
mnie strzeże na życie wieczne i ze czcią spożywa Ciało Chrystusa. Podobnie czynią koncele-
bransi. Po nich diakon przyjmuje Ciało i Krew Pana z rąk głównego celebransa.
245. Krew Pańską można spożywać albo pijąc bezpośrednio z kielicha, albo przez zanurzenie,
albo za pomocą rurki lub łyżeczki.
246. Jeśli Krew Pańską pije się bezpośrednio z kielicha, można wtedy zastosować jeden z na-
stępujących sposobów:
a) Główny celebrans bierze kielich i mówi cicho: Krew Chrystusa niech mnie strzeże na ży-
cie wieczne, spożywa trochę Najświętszej Krwi i przekazuje kielich diakonowi lub koncele-
bransowi. Następnie rozdziela Komunię wiernym (por. nry 160-162).
Koncelebransi podchodzą do ołtarza jeden za drugim lub jeśli używa się dwóch kielichów,
parami, przyklękają, spożywają Najświętszą Krew, ocierają brzeg kielicha i wracają na swoje
miejsca.
b) Główny celebrans pije Krew Pańską jak zwykle, stojąc przed środkiem ołtarza. Koncele-
bransi natomiast mogą przyjmować Krew Pańską, pozostając na swoich miejscach, kielich po-
daje im diakon albo jeden z koncelebransów; mogą też kielich podawać sobie kolejno. Kielich
zawsze się ociera; czyni to albo ten, kto pije, albo ten, kto kielich podaje. Poszczególni konce-
lebransi zaraz po Komunii wracają na miejsca, gdzie siedzieli.
247. Diakon przy ołtarzu z czcią spożywa Krew Chrystusa, która została, wspomagany w ra-
zie potrzeby przez niektórych koncelebransów, po czym przenosi kielich na kredens i tam on
sam albo ustanowiony obrzędem akolita oczyszcza, wyciera i porządkuje naczynia liturgiczne
jak zwykle (por. nr 183).
248. Komunię koncelebransów można też w taki sposób zorganizować, że każdy z nich spo-
żywa przy ołtarzu Ciało Pana i zaraz potem Jego Krew.
Wówczas główny celebrans przyjmuje Komunię pod obiema postaciami jak wtedy, gdy
sam celebruje Mszę (por. nr 158), z tym jednak, że zachowuje taki sposób przyjmowania Ko-
munii z kielicha, jaki został w tym wypadku przyjęty i jaki stosują pozostali koncelebransi.
Po Komunii głównego celebransa przenosi się kielich na bok ołtarza i stawia się go na
osobnym korporale. Koncelebransi podchodzą kolejno przed środek ołtarza, przyklękają i
spożywają Ciało Pańskie. Następnie przechodzą na bok ołtarza i spożywają Krew Pańską we-
dług sposobu przyjętego dla Komunii z kielicha, jak wyżej powiedziano.
Komunia diakona i puryfikacja kielicha odbywają się w sposób wyżej podany.
249. Jeśli Komunia koncelebransów odbywa się przez zanurzenie, główny celebrans spożywa
Ciało i Krew Pana w zwykły sposób, zwracając uwagę na to, by w kielichu pozostała wystar-
czająca ilość Najświętszej Krwi do Komunii koncelebransów. Następnie diakon lub jeden z
koncelebransów stawia kielich pośrodku ołtarza lub z boku na innym korporale, razem z pate-
ną zawierającą części Hostii. Koncelebransi podchodzą kolejno do ołtarza, przyklękają, biorą
Hostię i zanurzywszy ją częściowo w kielichu, podłożywszy puryfikaterz pod usta, spożywają.
Następnie wracają na swoje miejsca jak na początku Mszy świętej.
Komunię przez zanurzenie przyjmuje również diakon z rąk jednego z koncelebransów; na
słowa koncelebransa: Ciało i Krew Chrystusa odpowiada: Amen. Diakon spożywa przy ołta-
rzu Najświętszą Krew, która została, wspomagany w razie potrzeby przez niektórych konce-
lebransów. Następnie kielich przenosi na kredens i tam on sam albo obrzędem ustanowiony
akolita oczyszcza, wyciera i porządkuje naczynia liturgiczne jak zwykle.
250. Pozostałe czynności liturgiczne aż do zakończenia Mszy świętej spełnia główny cele-
brans jak zwykle (por. nry 166-168); koncelebransi pozostają na swoich miejscach.
251. Przed odejściem koncelebransi składają cześć ołtarzowi przez głęboki pokłon. Natomiast
główny celebrans razem z diakonem, jak zwykle, całuje ołtarz.
III. MSZA ŚWIĘTA,

W KTÓREJ UCZESTNICZY TYLKO JEDEN USŁUGUJĄCY
252. We Mszy świętej celebrowanej przez kapłana, któremu asystuje i odpowiada tylko jeden
usługujący, zachowuje się obrzęd Mszy z ludem (por. nry 120-169). Ministrant w miarę moż-
liwości wykonuje funkcje ludu.
253. Jeżeli usługującym jest diakon, wykonuje on właściwe mu funkcje (por. nry 171-186), a
także spełnia inne czynności ludu.
254. Mszę bez usługującego lub bez obecności przynajmniej jednego wiernego można cele-
brować tylko ze słusznej i rozumnej przyczyny. Opuszcza się wówczas pozdrowienia, zachęty
oraz błogosławieństwo na zakończenie Mszy.
255. Potrzebne naczynia przygotowuje się przed Mszą albo na kredensie obok ołtarza, albo
po prawej stronie samego ołtarza.
Obrzędy wstępne
256. Kapłan przychodzi do ołtarza i po wykonaniu wraz z usługującym głębokiego ukłonu ze

czcią całuje ołtarz oraz udaje się na miejsce przewodniczenia. Jeśli uzna za stosowne, kapłan
może pozostać przy ołtarzu; w tym przypadku tam również umieszcza się mszał. Usługujący
lub kapłan recytuje antyfonę na wejście.
257. Następnie kapłan razem z usługującym, stojąc, żegna się i mówi: W imię Ojca itd.; zwró-
ciwszy się do ministranta, pozdrawia go, stosując jedną z przewidzianych formuł.
258. Potem następuje akt pokuty i zgodnie z przepisami recytuje się: Panie, zmiłuj się i
Chwała na wysokości.
259. Następnie, mając ręce złożone, kapłan mówi: Módlmy się. Po stosownej chwili milczenia
rozkłada ręce i wypowiada kolektę. Kończy ją aklamacja ministranta Amen.
Liturgia słowa
260. Jeśli to możliwe, czytania wykonuje się przy ambonie albo pulpicie.
261. Po kolekcie usługujący wykonuje pierwsze czytanie i psalm oraz gdy jest przewidziane,
drugie czytanie i werset do Alleluja lub tekst innego śpiewu.
262. Następnie kapłan, pochyliwszy się głęboko, odmawia modlitwę: Wszechmogący Boże,
oczyść serce i odczytuje Ewangelię. Na zakończenie mówi: Oto słowo Pańskie. Usługujący
odpowiada: Chwała Tobie, Chryste. Kapłan całuje księgę ze czcią, mówiąc cicho: Niech sło-
wa Ewangelii itd.
263. Potem, stosownie do przepisów, kapłan razem z usługującym odmawia wyznanie wiary.
264. Następuje modlitwa powszechna, którą można odmówić również i w tej Mszy. Kapłan
wypowiada wstęp i zakończenie, usługujący zaś odczytuje intencje.
265. W Liturgii eucharystycznej wszystko odbywa się tak, jak we Mszy z ludem, z podanymi
niżej wyjątkami.
266. Po aklamacji kończącej embolizm, który następuje po modlitwie Pańskiej, kapłan odma-
wia modlitwę: Panie Jezu Chryste, Ty powiedziałeś, i dodaje: Pokój Pański niech zawsze bę-
dzie z wami. Usługujący odpowiada: I z duchem twoim. Gdy okoliczności za tym przemawia-
ją, kapłan przekazuje usługującemu znak pokoju.
267. Następnie, recytując z usługującym Baranku Boży, kapłan łamie Hostię nad pateną. Po
odmówieniu Baranku Boży miesza postaci, mówiąc cicho: Ciało i Krew itd.
268. Po zmieszaniu postaci kapłan odmawia po cichu modlitwę: Panie Jezu Chryste, Synu
Boga żywego lub: Panie Jezu Chryste, niech przyjęcie. Potem przyklęka i bierze Hostię. Jeśli
usługujący przyjmuje Komunię, zwraca się ku niemu, i trzymając Hostię podniesioną nieco
nad pateną albo nad kielichem, mówi: Oto Baranek Boży, a następnie razem z usługującym
dodaje: Panie, nie jestem godzien. Następnie, zwrócony do ołtarza, mówi cicho: Ciało Chry-
stusa niech mnie strzeże, i spożywa Ciało Chrystusa. Z kolei bierze kielich i mówi cicho: Krew
Chrystusa niech mnie strzeże, po czym spożywa Krew Pańską.
269. Przed udzieleniem mu Komunii świętej usługujący recytuje antyfonę na Komunię albo
czyni to sam kapłan.
270. Puryfikacji kielicha dokonuje się przy kredensie albo przy ołtarzu. Jeśli odbyła się ona
przy ołtarzu, usługujący może odnieść kielich na kredens albo można go zostawić z boku ołta-
rza.
271. Po puryfikacji kielicha kapłan może zachować przez pewien czas milczenie; potem od-
mawia modlitwę po Komunii.
272. Przebieg obrzędów zakończenia jest taki sam, jak we Mszy z udziałem ludu. Opuszcza
się jednak słowa: Idźcie w pokoju Chrystusa. Kapłan jak zwykle całuje ołtarz i po wykonaniu
razem z usługującym głębokiego ukłonu odchodzi.
IV. NIEKTÓRE PRZEPISY OGÓLNE DOTYCZĄCE WSZYSTKICH MSZY
Oddawanie czci ołtarzowi i księdze Ewangelii
273. Zgodnie ze zwyczajem przyjętym w liturgii cześć ołtarzowi i księdze Ewangelii okazuje
się przez ucałowanie. Tam jednak, gdzie znak ten nie odpowiada w pełni zwyczajom i ducho-
wi jakiegoś regionu, Konferencja Episkopatu ustali znak zastępczy, który będzie stosowany za
zgodą Stolicy Apostolskiej.
Przyklęknięcia i ukłony
274. Przyklęknięcie, które wykonuje się przez zgięcie prawego kolana aż do ziemi, oznacza
uwielbienie. Dlatego obowiązuje ono przed Najświętszym Sakramentem i przed Krzyżem
świętym, od jego uroczystej adoracji w liturgii Wielkiego Piątku aż do rozpoczęcia Wigilii
Paschalnej.
W czasie Mszy świętej kapłan celebrujący przyklęka trzy razy: po podniesieniu Hostii, po
podniesieniu kielicha i przed Komunią świętą. Szczegółowe przepisy obowiązujące we Mszy
koncelebrowanej zostały podane w odpowiednim miejscu (por. nry 210-251).
Jeśli zaś w prezbiterium jest tabernakulum z Najświętszym Sakramentem, kapłan, diakon i
inni usługujący przyklękają po przyjściu do ołtarza i przed odejściem od niego, nie zaś pod-
czas samej celebracji Mszy świętej.
Poza tym przyklękają wszyscy, którzy przechodzą przed Najświętszym Sakramentem,
chyba że idą w procesji.
Usługujący, którzy niosą krzyż procesyjny lub świece, zamiast przyklęknięcia wykonują
skłon głowy.
275. Ukłon wyraża uszanowanie i cześć oddawaną osobom lub ich wyobrażeniom. Rozróżnia
się dwa rodzaje ukłonów: pochylenie głowy i pochylenie ciała.
a) Pochylenie głowy czyni się, wymawiając razem imiona Trzech Osób Boskich, imię Jezusa,
Najświętszej Maryi Panny i Świętego, na cześć którego sprawuje się Mszę.
b) Pochylenie ciała, czyli głęboki ukłon, czyni się: przed ołtarzem; podczas wypowiadania
modlitw: Wszechmogący Boże, oczyść i Przyjmij nas, Panie; w czasie wyznania wiary na sło-
wa: I za sprawą Ducha Świętego; w Kanonie Rzymskim na słowa: Pokornie Cię błagamy. W
ten sposób pochylony stoi diakon, gdy prosi o błogosławieństwo przed głoszeniem Ewangelii.
Ponadto kapłan pochyla się nieco, kiedy w czasie konsekracji wymawia słowa Pańskie.
Okadzenia
276. Okadzenie, jak to wynika ze świadectw Pisma świętego (por. Ps 140,2; Ap 8, 3), wyraża
cześć i modlitwę. Kadzidła można używać według uznania w każdej formie Mszy świętej:
a) podczas procesji na wejście;
b) na początku Mszy, do okadzenia krzyża i ołtarza;
c) w czasie procesji przed Ewangelią i podczas jej głoszenia;
d) po złożeniu na ołtarzu chleba i kielicha – do okadzenia darów, krzyża, ołtarza, kapłana i
ludu;
e) podczas ukazania Hostii i kielicha po konsekracji.
277. Kapłan nakłada kadzidło do kadzielnicy i błogosławi je znakiem krzyża, nic nie mówiąc.
Przed okadzeniem i po jego wykonaniu oddaje się głęboki ukłon w stronę okadzanej oso-
by lub rzeczy, z wyjątkiem ołtarza i darów złożonych na ofiarę w Mszy świętej.
Trzema rzutami kadzielnicy okadza się: Najświętszy Sakrament, relikwie świętego Krzyża
i obrazy Chrystusa Pana wystawione do publicznej czci, dary złożone na ofiarę w Mszy świę-
tej, krzyż ołtarzowy, Ewangeliarz, paschał, kapłana i lud.
Dwoma rzutami kadzielnicy okadza się relikwie i obrazy Świętych wystawione do pu-
blicznej czci, i to tylko na początku celebracji, po okadzeniu ołtarza.
Ołtarz okadza się pojedynczymi ruchami kadzielnicy w ten sposób:
a) jeśli ołtarz jest odsunięty od ściany, kapłan okadza go, obchodząc dokoła;
b) jeśli ołtarz nie jest odsunięty od ściany, kapłan, przechodząc wzdłuż niego, okadza naj-
pierw prawą, potem lewą stronę.
Jeżeli krzyż jest na ołtarzu lub obok niego, okadza się go przed okadzeniem ołtarza. Na-
tomiast jeżeli jest za ołtarzem, kapłan okadza go, gdy przed nim przechodzi.
Dary ofiarne kapłan okadza trzema rzutami kadzielnicy, przed okadzeniem krzyża i ołta-
rza. Może też wykonać okadzenie darów, czyniąc nad nimi znak krzyża kadzielnicą.
Puryfikacja
278. Ilekroć przylgnie do palców jakaś cząstka Hostii, zwłaszcza po łamaniu Chleba i Komu-
nii wiernych, kapłan powinien otrzeć palce nad pateną, a jeśli to konieczne, obmyć je. Ma
również zebrać cząstki znajdujące się poza pateną.
279. Naczynia liturgiczne puryfikuje kapłan, diakon albo ustanowiony akolita po Komunii lub
po Mszy świętej, w miarę możliwości, na kredensie. Kielich puryfikuje się wodą albo wodą i
winem; spożywa ją ten, kto dokonuje puryfikacji. Patenę wyciera się zwykle puryfikaterzem.
Należy dbać o to, aby cała reszta Krwi Chrystusa, która by pozostała po rozdzieleniu Ko-
munii świętej, została od razu spożyta przy ołtarzu.
280. Jeśli upadnie Hostia lub jakaś jej cząstka, należy ją podnieść z czcią. Gdyby zaś rozlała
się Najświętsza Krew, wtedy miejsce, na które spłynęła, należy obmyć wodą, a wodę wlać do
kościelnej studzienki.
Komunia pod obiema postaciami
281. Ze względu na wymowę znaku Komunia święta nabiera pełniejszego wyrazu, gdy jest
przyjmowana pod obiema postaciami. W tej, bowiem formie ukazuje się w doskonalszym
świetle znak Uczty eucharystycznej i jaśniej wyraża się wola dopełnienia nowego i wiecznego
przymierza we Krwi Pana; jaśniej też uwydatnia się związek istniejący pomiędzy Ucztą eucha-
rystyczną a ucztą eschatologiczną w królestwie Ojca104.
282. Niech duszpasterze dołożą starań, aby wiernym, którzy uczestniczą w obrzędzie Komunii
pod obiema postaciami lub są wtedy obecni, przypominali w sposób możliwie dla nich dostęp-
ny katolicką naukę Soboru Trydenckiego o Komunii świętej. Przede wszystkim mają wiernych
nauczać, że według katolickiej wiary przyjmuje się całego Chrystusa i prawdziwy Sakrament
także pod jedną tylko postacią; dlatego ci, którzy przyjmują tylko jedną postać, gdy idzie o
owoce Komunii, nie są pozbawieni żadnej łaski koniecznej do zbawienia105.
Ponadto niech nauczają, że co do udzielania sakramentów Kościół może ustalać lub zmie-
niać to, co uzna za słuszne ze względu na cześć należną sakramentom lub na pożytek przyj-
mujących, stosownie do okoliczności rzeczy, czasu i miejsca, z zachowaniem istotnej treści
sakramentów106. Równocześnie niech zachęcają wiernych, by z większą gorliwością uczestni-
czyli w obrzędzie, w którym znak Uczty eucharystycznej ukazuje się w pełniejszym blasku.
283. Komunia święta pod obiema postaciami jest dozwolona w przypadkach przewidzianych
w rytuale. Ponadto mogą ją przyjmować następujące osoby:
a) kapłani, którzy nie mogą celebrować ani koncelebrować;
b) diakon i usługujący, którzy pełnią swoje funkcje we Mszy świętej;
c) członkowie zgromadzeń w Mszy konwentualnej oraz Mszy zgromadzenia, alumni semina-
rium, uczestnicy rekolekcji lub zebrania jakiegoś zespołu duszpasterskiego.
Biskup diecezjalny może ustalić dla swej diecezji zasady dotyczące udzielania Komunii
świętej pod obiema postaciami. Zasady te obowiązują także w kościołach zakonnych oraz w
małych grupach. Miejscowemu biskupowi udziela się też władzy zezwalania na Komunię
świętą pod obiema postaciami, ilekroć uzna to za słuszne kapłan sprawujący pasterską pieczę
nad powierzoną mu wspólnotą. Winien być jednak spełniony warunek, aby wierni zostali
przedtem należycie pouczeni, by wykluczone było niebezpieczeństwo znieważenia Najświęt-
szego Sakramentu, a sam obrzęd nie okazał się za trudny do wykonania z powodu zbyt dużej
liczby uczestników lub z innej przyczyny.
Odnośnie do sposobu udzielania wiernym Komunii świętej pod obiema postaciami oraz
rozszerzenia możliwości jej przyjmowania Konferencje Episkopatów mogą wydać normy
wymagające zatwierdzenia przez Stolicę Apostolską.
284. Kiedy jest udzielana Komunia święta pod obiema postaciami:

a) przy podawaniu kielicha posługuje z zasady diakon lub, gdy go nie ma, prezbiter; może
usługiwać także ustanowiony obrzędem akolita lub inny nadzwyczajny szafarz Komunii świę-
tej, albo też w razie potrzeby wierny upoważniony jednorazowo do tej funkcji;
b) resztę Krwi Chrystusa, która by pozostała, winien spożyć przy ołtarzu kapłan lub diakon
albo też ustanowiony akolita, który usługiwał przy kielichu. On też jak zwykle oczyszcza, wy-
ciera i porządkuje naczynia liturgiczne.
104
(1967) 558.
105
Por. Sobór Trydencki, Sesja XXI (16 lipca 1562), Dekret o Komunii eucharystycznej, rozdz. 1-3: DS
1725-1729.
106
Por. tamże, rozdz. 2: DS.. 1728.
Wiernym, którzy pragną przyjąć Komunię świętą tylko pod postacią chleba, należy to
umożliwić.
285. Do udzielania Komunii świętej pod obiema postaciami należy przygotować:

a) gdy Komunia odbywa się przez picie z kielicha, kielich wystarczającej wielkości albo kilka
kielichów pod warunkiem jednak, aby pod koniec celebracji nie pozostało zbyt dużo Krwi
Chrystusa do spożycia;
b) gdy Komunię rozdziela się przez zanurzenie, należy zadbać, by hostie nie były zbyt cienkie
ani zbyt małe, lecz nieco grubsze niż zazwyczaj, aby po częściowym zanurzeniu ich w Naj-
świętszej Krwi można je było dogodnie rozdzielać.
286. Kiedy Krwi Pańskiej udziela się przez picie z kielicha, przyjmujący Komunię po otrzy-
maniu Ciała Chrystusa przechodzi do usługującego przy kielichu i staje przed nim. On mówi:
Krew Chrystusa, a przyjmujący Komunię odpowiada: Amen. Usługujący przy kielichu podaje
mu kielich, który przyjmujący swoimi rękami zbliża sobie do ust; pije trochę z kielicha oraz
oddaje go usługującemu i odchodzi, a usługujący ociera puryfikaterzem brzeg kielicha.
287. Gdy Komunię pod obiema postaciami rozdziela się przez zanurzenie, przyjmujący, trzy-
mając pod ustami patenę komunijną, podchodzi do kapłana. Kapłan trzyma naczynie z cząst-
kami świętej Hostii, obok niego zaś stoi usługujący, który trzyma kielich. Kapłan bierze Ho-
stię, częściowo zanurza ją w kielichu i ukazując ją mówi: Ciało i Krew Chrystusa. Przyjmują-
cy odpowiada: Amen, otrzymuje od kapłana Sakrament do ust, po czym podchodzi.
ROZDZIAŁ V
URZĄDZENIE I WYSTRÓJ KOŚCIOŁA DO SPRAWOWANIA EUCHARYSTII
I. ZASADY OGÓLNE
288. Na sprawowanie Eucharystii lud Boży gromadzi się zwykle w kościele lub, gdy kościoła
brak albo jest on niewystarczający, w innym odpowiednim miejscu, godnym tak wielkiego mi-
sterium. Zarówno kościoły, jak i te miejsca powinny być odpowiednio przystosowane do
sprawowania czynności liturgicznych i osiągnięcia czynnego udziału wszystkich wiernych.
Świątynie i przedmioty związane z kultem Bożym winny być prawdziwie godne i piękne, sta-
nowiąc jednocześnie znaki i symbole rzeczywistości nadprzyrodzonych107.
289. Dlatego Kościół zawsze stara się korzystać ze szlachetnej służby sztuki, dopuszczając
formy artystyczne wszystkich narodów i krajów108. Co więcej, nie tylko usiłuje zachować
dzieła i skarby sztuki przekazane przez wieki poprzednie109 i gdy zachodzi konieczność, do-
stosować je do nowych potrzeb, lecz również zabiega o wprowadzenie nowych dzieł, zgadza-
jących się z duchem następujących po sobie epok110. Dlatego przy stawianiu zadań artystom i
wybieraniu dzieł, które mają być umieszczone w kościołach, należy poszukiwać prawdziwych
107
Por. KL nr 122-124; DP nr 5; Św. Kongregacja Obrzędów, Instrukcja Inter Oecumenici, 26 września
1964, nr 90: AAS 56 (1964) 897; Instrukcja Eucharisticum mysterium, 25 maja 1967, nr 24: AAS (1967) 554.
108
Por. KL nr 123.
109
(1967) 554.
110
Por. KL nr 123, 129; Św. Kongregacja Obrzędów, Instrukcja Inter Oecumenici, 26 września 1964, nr 13
c: AAS 56 (1964) 880.
wartości artystycznych, aby te dzieła utwierdzały wiarę i pobożność oraz były zgodne z praw-
dą, którą wyrażają, i celem, któremu służą111.
290. Wszystkie kościoły powinny być uroczyście poświęcone albo przynajmniej po-
błogosławione. Kościoły katedralne i parafialne zawsze się poświęca.
291. Aby zapewnić właściwe budowanie kościołów, odnawianie ich i urządzanie, ci, do któ-
rych z obowiązku należy troska o to, powinni zasięgać rady diecezjalnej Komisji Liturgicznej i
Komisji Sztuki Kościelnej. Biskup diecezjalny powinien korzystać z rady i pomocy komisji za-
równo wtedy, gdy idzie o ustalenie przepisów w tej dziedzinie, jak również przy zatwierdza-
niu projektów nowych budowli, a także w każdej poważniejszej sprawie112.
292. W wystroju kościoła należy dążyć raczej do szlachetnej prostoty niż do przepychu. W
doborze elementów zdobniczych należy dbać o prawdziwość rzeczy, a ponadto zmierzać do
tego, by te elementy służyły pouczaniu wiernych i odpowiadały godności miejsca świętego.
293. Urządzenie i wyposażenie kościoła oraz pomieszczeń przyległych powinno odpowiadać

potrzebom naszych czasów. Dlatego należy dbać nie tylko o te rzeczy, które są bezpośrednio
związane ze sprawowaniem świętych czynności, ale także przewidzieć urządzenia mające słu-
żyć wygodzie wiernych, jakie zwykle przewiduje się w miejscach, gdzie odbywają się zgro-
madzenia.
294. Lud Boży zgromadzony na Mszę świętą ma organiczną i hierarchiczną strukturę, której
wyrazem są różne funkcje i różne czynności w poszczególnych częściach celebracji. Dlatego
ogólny plan budowli kościelnej winien być tak pomyślany, by wyrażał niejako obraz zgroma-
dzonego ludu, umożliwiał zachowanie należytego porządku, a także ułatwiał każdemu prawi-
dłowe wykonywanie jego funkcji.
Wiernym i zespołowi śpiewaczemu należy zapewnić takie miejsce, które by ułatwiało ich
czynny udział w liturgii113. Kapłan celebrans, diakon i inni usługujący powinni zajmować miej-
sce w prezbiterium.
Chociaż to wszystko ma wyrażać hierarchiczną strukturę i rozmaitość funkcji, ma się jed-
nak przyczyniać do wytworzenia wewnętrznej i organicznej jedności, przez którą ukazuje się
jedność całego ludu świętego. Natura i piękno miejsca oraz urządzenie wnętrza winny sprzy-
jać pobożności i ukazywać świętość sprawowanych misteriów.
II. URZĄDZENIE PREZBITERIUM
295. Prezbiterium to miejsce, w którym znajduje się ołtarz, głosi się słowo Boże i gdzie pełnią
swoje funkcje: kapłan, diakon i inni usługujący. Powinno być wyodrębnione z wnętrza kościo-
ła przez pewne podwyższenie albo przez odmienną formę i wystrój. Jego rozmiary winny być
takie, by swobodnie można było celebrować Eucharystię i zapewnić jej widoczność114.
111
Por. KL nr 123.
112
Por. KL nr 126.
113
Por. Św. Kongregacja Obrzędów, Instrukcja Inter Oecumenici, 26 września 1964, nry 97-98: AAS 56
(1964) 899.
114
Por. tamże, nr 91: AAS 56 (1964) 898.
Ołtarz i jego wyposażenie
296. Ołtarz, na którym pod sakramentalnymi znakami uobecnia się Ofiara krzyża, jest także stołem
Pańskim. Lud Boży zaprasza się, aby przystępował do tego stołu w czasie Mszy świętej. Ołtarz jest
także ośrodkiem dziękczynienia, które się spełnia przez sprawowanie Eucharystii.
297. W miejscu poświęconym Eucharystię należy sprawować na ołtarzu; natomiast poza miej-
scem poświęconym można ją celebrować na odpowiednim stole, zawsze jednak przykrywa się
go obrusem i korporałem oraz ustawia się na nim krzyż i świeczniki.
298. W każdym kościele powinien być ołtarz stały, jasno i trwale wskazujący na Jezusa Chry-
stusa, który jest żywym kamieniem (por. 1 P 2, 4; Ef 2, 20); w innych zaś miejscach przezna-
czonych do świętych obrzędów może być umieszczony ołtarz przenośny.
Ołtarzem stałym nazywamy ołtarz tak zbudowany, że łączy się ściśle z posadzką i nie mo-
że być przesunięty; natomiast ołtarz przenośny można przesuwać.
299. Ołtarz winien być zbudowany w oddaleniu od ściany, aby łatwo można było obchodzić
go dookoła i celebrować przy nim w stronę ludu. Wypada go tak umieścić wszędzie, gdzie to
jest możliwe. Ołtarz powinien być ustawiony w takim miejscu, by rzeczywiście stanowił ośro-
dek, ku któremu spontanicznie zwracać się będzie uwaga całego zgromadzenia wiernych115. Z
zasady winien to być ołtarz stały i poświęcony.
300. Zarówno ołtarz stały, jak i przenośny poświęca się zgodnie z obrzędem zawartym w
Pontyfikale Rzymskim; ołtarz przenośny można jednak tylko pobłogosławić.
301. Zgodnie z tradycyjnym zwyczajem Kościoła i ze względu na znaczenie symboliczne men-

sa ołtarza stałego winna być kamienna i to z kamienia naturalnego. Za zgodą Konferencji Epi-
skopatu można też użyć innego materiału wartościowego, trwałego i odpowiednio obrobio-
nego. Fundament i podstawa podtrzymujące mensę mogą być wykonane z dowolnego mate-
riału, byleby godnego i trwałego.
Ołtarz przenośny może być zbudowany z dowolnych materiałów szlachetnych i trwałych,
jakie zgodnie z tradycją i zwyczajami różnych regionów nadają się do użytku liturgicznego.
302. Należy zachować zwyczaj składania pod ołtarzem poświęconym relikwii świętych, cho-
ciażby nie byli męczennikami. Należy się jednak zatroszczyć o stwierdzenie autentyczności
tych relikwii.
303. W nowo budowanych kościołach winien być wzniesiony tylko jeden ołtarz, który w
zgromadzeniu wiernych będzie oznaczał jednego Chrystusa i jedną Eucharystię Kościoła.
Gdy zaś w kościołach już istniejących dawny ołtarz jest tak ustawiony, że utrudnia uczest-
nictwo wiernych, a nie może być przeniesiony bez naruszenia wartości dzieła sztuki, należy
zbudować inny ołtarz stały, artystycznie wykonany, i poświęcić go zgodnie z Pontyfikałem.
Przy tym tylko ołtarzu należy odtąd sprawować święte obrzędy. Aby zaś uwaga wiernych nie
odrywała się od nowego ołtarza, dawny ołtarz nie powinien być specjalnie przyozdabiany.
304. Ze względu na szacunek należny zarówno sprawowaniu pamiątki Pana, jak i Uczcie eu-
charystycznej, na której rozdziela się Ciało i Krew Pańską, ołtarz powinien być przykryty
przynajmniej jednym białym obrusem, który pod względem formy, rozmiarów i ornamentacji
winien być dostosowany do kształtu ołtarza.
115
Por. tamże.
305. W przyozdabianiu ołtarza trzeba zachować umiar.

W okresie Adwentu należy zdobić ołtarz kwiatami z umiarem odpowiadającym charakte-
rowi tego czasu, bez uprzedzania pełnej świątecznej radości płynącej z Narodzenia Pańskiego.
Zakazuje się przyozdabiać ołtarza kwiatami w okresie Wielkiego Postu. Wyjątek od tej zasady
stanowią: Niedziela Laetare (4. niedziela Wielkiego Postu), uroczystości i święta.
Dekoracja kwiatowa zawsze winna być umiarkowana. Radzi się ją umieszczać nie na men-
sie ołtarza, ale raczej obok niego.
306. Na mensie ołtarza bowiem można umieszczać tylko te przedmioty, które są konieczne
przy sprawowaniu Mszy świętej, to znaczy: Ewangeliarz od początku celebracji aż do ogło-
szenia Ewangelii; od przygotowania darów do puryfikacji naczyń: kielich, patenę, puszkę, jeśli
to konieczne, korporał, puryfikaterz, palkę i mszał.
W sposób dyskretny można w razie potrzeby umieścić na ołtarzu przyrządy wzmacniające
głos kapłana.
307. Świeczniki, które są wymagane przy poszczególnych czynnościach liturgicznych dla

podkreślenia szacunku i uroczystego charakteru celebracji (por. nr 117), należy umieścić na
ołtarzu lub obok niego, uwzględniając strukturę ołtarza i prezbiterium. Należy odpowiednio
wkomponować je we wnętrze, przy czym nie powinny przesłaniać wiernym ołtarza, by łatwo
można było widzieć, co się na ołtarzu czyni i co na nim się składa.
308. Podobnie na ołtarzu lub obok niego należy umieścić krzyż z wizerunkiem Chrystusa ukrzy-
żowanego, dobrze widoczny dla zgromadzonych wiernych. Wypada pozostawić ten krzyż przy oł-
tarzu także poza czasem sprawowania liturgii, aby przypominał wiernym zbawczą mękę Pana.
Ambona
309. Godność słowa Bożego wymaga, by w kościele było ono głoszone z miejsca, na którym
w czasie Liturgii słowa spontanicznie skupia się uwaga wiernych116.
Z zasady winna to być stała ambona, a nie zwykły, przenośny pulpit. Ambona odpowied-
nio wkomponowana we wnętrze kościoła powinna być tak umieszczona, by czytający i mó-
wiący byli dobrze widziani i słyszani przez wiernych.
Z ambony wykonuje się jedynie czytania, psalm responsoryjny oraz orędzie wielkanocne;
można też stąd wygłaszać homilię i intencje modlitwy powszechnej. Godność ambony wyma-
ga, aby wstępował na nią tylko sługa słowa.
Przed oddaniem do użytku liturgicznego nowej ambony należy ją pobłogosławić zgodnie z
obrzędem zamieszczonym w Rytuale Rzymskim117.
Miejsce przewodniczenia dla kapłana celebransa oraz inne siedzenia
310. Krzesło kapłana celebransa winno uwydatniać jego funkcję przewodniczącego zgroma-
dzenia i kierującego modlitwą. Dlatego najodpowiedniejsze dla niego miejsce będzie u szczytu
prezbiterium, zwrócone w stronę ludu, chyba że byłoby to niemożliwe ze względu na struktu-
rę świątyni lub inne okoliczności, np. gdyby utrudniało łączność między kapłanem a wiernymi
z powodu zbyt wielkiej odległości, albo gdyby tabernakulum znajdowało się na środku za oł-
116
899.
117
Por. Rytuał Rzymski. Obrzędy błogosławieństw dostosowane do zwyczajów diecezji polskich, t. 2, Katowice
1994, nry 900-918.
tarzem. Należy unikać wszelkiego podobieństwa do tronu118. Przed oddaniem krzesła kapłana
do użytku liturgicznego wypada je pobłogosławić zgodnie z obrzędem podanym w Rytuale
Rzymskim119.
W prezbiterium należy też umieścić siedzenia dla kapłanów koncelebrujących oraz dla prezbite-
rów, którzy ubrani w strój chórowy biorą udział we Mszy świętej, choć nie koncelebrują.
Siedzenie dla diakona należy ustawić w pobliżu krzesła celebransa. Siedzenia dla innych usłu-
gujących należy tak umieścić, aby jasno odróżniały się od miejsc dla duchowieństwa i by łatwo
mogli oni pełnić powierzone im funkcje120.
III. URZĄDZENIE KOŚCIOŁA
Miejsca dla wiernych
311. Ustalając miejsca dla wiernych, należy zatroszczyć się o to, by mogli oni dobrze widzieć
święte czynności i duchowo w nich uczestniczyć. Wypada, aby ustawiono dla nich ławki lub
krzesła. Należy jednak znieść zwyczaj rezerwowania miejsc siedzących dla niektórych osób
prywatnych121. Krzesła lub ławki, zwłaszcza w nowo zbudowanych kościołach, należy tak
ustawić, by wierni mogli przyjmować postawę właściwą dla odpowiednich części liturgii i
swobodnie przystępować do Komunii świętej.
Należy zwrócić baczną uwagę na to, by wierni mogli nie tylko dobrze widzieć kapłana, diakona
czy lektora, lecz także dobrze ich słyszeć przy użyciu współczesnych środków technicznych.
Miejsce zespołu śpiewaczego i instrumentów muzycznych
312. Biorąc pod uwagę układ przestrzenny kościoła, chór należy umieścić w takim miejscu,
które by podkreślało jego znaczenie, mianowicie to, że stanowi on część zgromadzonej
wspólnoty i pełni specjalną funkcję. Dzięki właściwemu umieszczeniu chór będzie mógł ła-
twiej pełnić swoją funkcję liturgiczną, a każdemu z członków zespołu umożliwi się pełne, to
jest sakramentalne uczestnictwo we Mszy świętej122.
313. Organy i inne instrumenty muzyczne, zatwierdzone do użytku w kościele, należy tak
umieścić, by służyły pomocą zespołowi śpiewaczemu lub śpiewającemu ludowi, a także by je
wszyscy dobrze słyszeli wówczas, gdy wykonywana jest na nich muzyka bez śpiewu. Przed
oddaniem organów do użytku liturgicznego należy je pobłogosławić zgodnie z obrzędem za-
mieszczonym w Rytuale Rzymskim123.
W okresie Adwentu należy używać organów i innych instrumentów muzycznych z umia-
rem odpowiadającym charakterowi tego czasu, bez uprzedzania pełnej radości płynącej z ob-
chodu uroczystości Narodzenia Pańskiego.
W okresie Wielkiego Postu gra na organach i innych instrumentach jest dozwolona tylko
w celu podtrzymania śpiewu. Wyjątek od tej zasady stanowią: Niedziela Laetare (4. niedziela
Wielkiego Postu), uroczystości i święta.
118
Por. Św. Kongregacja Obrzędów, Instrukcja Inter Oecumenici, 26 września 1964, nr 92: AAS 56 (1964) 898.
119
Por. Rytuał Rzymski. Obrzędy błogosławieństw dostosowane do zwyczajów diecezji polskich, t. 2, Katowice
1994, nry 880-899.
120
Por. Św. Kongregacja Obrzędów, Instrukcja Inter Oecumenici, 26 września 1964, nr 92: AAS 56 (1964) 898.
121
Por. KL nr 32.
122
123
Por. Rytuał Rzymski. Obrzędy błogosławieństw dostosowane do zwyczajów diecezji polskich, t. 2, Kato-
wice 1994, nr 1052-1067.
Miejsce przechowywania Najświętszej Eucharystii
314. Biorąc po uwagę przestrzenny układ każdego kościoła i zgodne z prawem miejscowe
zwyczaje, Najświętszy Sakrament należy przechowywać w tabernakulum umieszczonym w
części kościoła odpowiednio godnej i przyozdobionej oraz sprzyjającej modlitwie124.
Tabernakulum winno być zwykle jedno, nieruchome, mocne i nieprzezroczyste. Ma ono
być tak zamknięte, aby wykluczało niebezpieczeństwo profanacji125. Wskazane jest, aby przed
oddaniem do użytku liturgicznego zostało pobłogosławione zgodnie z obrzędem podanym w
Rytuale Rzymskim126.
315. Z uwagi na znak jest bardziej słuszne, aby na ołtarzu, przy którym sprawuje się Mszę
świętą, nie było tabernakulum z Najświętszą Eucharystią127.
Uwzględniając decyzję biskupa diecezjalnego, tabernakulum można umieścić:
a) w prezbiterium, poza ołtarzem, przy którym sprawuje się Mszę świętą, w formie i miejscu
bardziej odpowiednim, nie wykluczając dawnego ołtarza, którego nie używa się już do cele-
bracji (por. nr 303);
b) w jakiejś kaplicy, organicznie związanej z kościołem, nadającej się do prywatnej adoracji i
modlitwy wiernych128 oraz dla nich widocznej.
316. Według przyjętego zwyczaju przed tabernakulum winna nieustannie płonąć lampka, pod-
sycana olejem lub woskiem, aby wskazywała na obecność Chrystusa i pobudzała do Jego
czci129.
317. Należy pamiętać także o wszystkich innych przepisach prawnych dotyczących przecho-
wywania Najświętszej Eucharystii130.
Obrazy święte
318. W ziemskiej liturgii Kościół przeżywa przedsmak uczestnictwa w liturgii niebiańskiej

sprawowanej w świętym mieście, Jeruzalem, do którego pielgrzymuje, gdzie Chrystus zasiada
po prawicy Boga. Wspomina też ze czcią świętych i spodziewa się, że będzie mieć jakiś udział
w ich społeczności131.
124
(1967) 568; Instrukcja Inter Oecumenici, 26 września 1964, nr 95: AAS 56 (1964) 898.
125
(1967) 568; Instrukcja Inter Oecumenici, 26 września 1964, nr 95: AAS 56 (1964) 898; Św. Kongregacja Sakra-
mentów, Instrukcja Nullo umquam tempore, 28 maja 1938, nr 4: AAS 30 (1938) 199-200; Rytuał Rzymski. Komu-
nia święta i kult tajemnicy eucharystycznej poza Mszą świętą dostosowane do zwyczajów diecezji polskich, Kato-
wice 1985, nr 10-11; KPK, kan. 938 § 3.
126
wice 1994, nry 919– 929.
127
(1967) 569.
128
Por. tamże, nr 53: AAS 59 (1967) 568; Rytuał Rzymski. Komunia święta i kult tajemnicy eucharystycznej
poza Mszą św., Katowice 1985, nr 9; KPK, kan. 938 § 2; Jan Paweł II, List Dominicae Cenae, 24 lutego 1980, nr
3: AAS 72 (1980) 117-119.
129
Por. KPK, kan. 940; Św. Kongregacja Obrzędów, Instrukcja Eucharisticum mysterium, 25 maja 1967, nr
57: AAS 59 (1967) 569; Rytuał Rzymski. Komunia święta i kult tajemnicy eucharystycznej poza Mszą św., Katowi-
ce 1985, nr 11.
130
Por. zwłaszcza Św. Kongregacja Sakramentów, Instrukcja Nullo umquam tempore, 28 maja 1938: AAS
30 (1938) 198-207; KPK, kan. 934-944.
131
Por. KL nr 8.
Dlatego zgodnie ze starą tradycją Kościoła obrazy Chrystusa Pana, Najświętszej Maryi
Panny i Świętych umieszcza się w kościołach, by wierni mogli im oddawać cześć 132, i tak się
je przedstawia, aby prowadziły wiernych do misteriów wiary sprawowanych w liturgii. Stąd
też wystrzegać się należy zbyt wielkiej liczby obrazów, a ich rozmieszczenie winno być takie,
by nie odwracały uwagi od samej celebracji liturgicznej133. Z zasady nie powinno być więcej
wizerunków danego Świętego niż jeden. W ogóle przy urządzaniu kościoła i jego zdobieniu,
zwłaszcza poprzez obrazy, należy dążyć do rozbudzania pobożności całej wspólnoty wiernych
oraz dbać o piękno i godność obrazów.
ROZDZIAŁ VI
RZECZY POTRZEBNE DO SPRAWOWANIA MSZY ŚWIĘTEJ
I. CHLEB I WINO DO SPRAWOWANIA EUCHARYSTII
319. Idąc za przykładem Chrystusa Pana, Kościół do sprawowania Uczty Pańskiej zawsze
używał chleba i wina z wodą.
320. Chleb, którego używa się do sprawowania Eucharystii, powinien być czysto pszenny,
świeżo wypieczony i niekwaszony, zgodnie ze starożytną tradycją Kościoła łacińskiego.
321. Natura znaku domaga się tego, by materia służąca do sprawowania Eucharystii miała
wygląd pokarmu. Wynika stąd, że chleb eucharystyczny, jakkolwiek niekwaszony i w formie
tradycyjnej, powinien być tak przyrządzony, aby kapłan w czasie Mszy z ludem mógł rzeczy-
wiście przełamać Hostię na kilka części i rozdzielić przynajmniej niektórym wiernym. Nie wy-
klucza się jednak małych hostii, gdy wymaga tego większa liczba przyjmujących Komunię
świętą lub inne racje duszpasterskie. Czynność łamania chleba, która w okresie apostolskim
dała nazwę Eucharystii, wyraźniej ujawni moc i wymowę znaku jedności wszystkich w jednym
Chlebie. Będzie też znakiem miłości, ponieważ jeden Chleb dzieli się między braci.
322. Wino do celebrowania Eucharystii powinno być z owocu winnego krzewu (por. Łk
22,18), naturalne i czyste, to jest bez jakichkolwiek dodatków obcych substancji.
323. Należy troskliwie dbać o to, by chleb i wino przeznaczone do Eucharystii były przecho-
wywane w doskonałym stanie. Tak więc wino należy chronić przed skwaśnieniem, a chleb
strzec przed zepsuciem i zeschnięciem, które utrudniłoby jego łamanie.
324. Jeśli po konsekracji lub w czasie przyjmowania Komunii świętej kapłan spostrzeże, że
zamiast wina wlano wodę, po usunięciu wody do jakiegoś naczynia wlewa do kielicha wino z
wodą i konsekruje, wypowiadając słowa dotyczące konsekracji kielicha, nie ma zaś obowiąz-
ku powtórnego konsekrowania chleba.
II. SPRZĘTY LITURGICZNE – ZASADY OGÓLNE
325. Podobnie jak w budowaniu kościołów, tak też w sporządzaniu przedmiotów koniecz-
nych do sprawowania liturgii Kościół dopuszcza sztukę każdego kraju i przyjmuje takie przy-
132
Por. Pontyfikał Rzymski. Obrzędy poświęcenia kościoła i ołtarza, Katowice 2001, rozdz. IV, nr 10; Rytu-
ał Rzymski. Obrzędy błogosławieństw dostosowane do zwyczajów diecezji polskich, Katowice 1994. Obrzęd błogo-
sławieństwa obrazów przeznaczonych do publicznej czci wiernych, nry 984-1031.
133
Por. KL nr 125.
stosowania, które są zgodne z duchem i tradycją poszczególnych narodów, byleby wszystko

odpowiadało użytkowemu przeznaczeniu sprzętów liturgicznych134. Także w tej dziedzinie
troszczyć się należy o zachowanie szlachetnej prostoty, która doskonale się łączy z prawdziwą
sztuką.
326. Do wykonywania przedmiotów potrzebnych do sprawowania liturgii oprócz tradycyj-

nych tworzyw można stosować te materiały, które według współczesnej oceny są szlachetne,
trwałe i odpowiednie na użytek sakralny. Orzeczenia w tej sprawie dla poszczególnych krajów
wydają Konferencje Episkopatów (por. nr 390).
III. NACZYNIA LITURGICZNE
327. Wśród przedmiotów wymaganych do sprawowania Mszy świętej specjalnym szacunkiem

należy otaczać naczynia liturgiczne, głównie kielich i patenę, w których ofiaruje się chleb i wi-
no, konsekruje się i spożywa.
328. Naczynia liturgiczne należy wykonywać ze szlachetnego metalu. Jeśli zostały wykonane
z metalu ulegającego korozji lub mniej szlachetnego od złota, winny być zasadniczo wewnątrz
pozłocone.
329. Na mocy decyzji Konferencji Episkopatu, zaaprobowanej przez Stolicę Apostolską, na-
czynia liturgiczne mogą być wykonywane także z innych materiałów trwałych i takich, które
w powszechnym przekonaniu danego kraju są materiałami szlachetnymi, np. z kości słoniowej
lub z jakiegoś twardego drewna, byleby były stosowne do użytku liturgicznego. W tym przy-
padku pierwszeństwo należy zawsze przyznawać tworzywom, które się łatwo nie łamią ani
nie ulegają zniszczeniu. Odnosi się to do wszystkich naczyń przeznaczonych do składania w
nich hostii, jak patena, puszka, kustodia, monstrancja itp.
330. Kielichy oraz inne naczynia przeznaczone do przechowywania Krwi Pańskiej muszą mieć
czaszę z takiego materiału, który nie wchłania płynów. Podstawa może być wykonana z in-
nych tworzyw trwałych i szlachetnych.
331. Do konsekrowania hostii można używać jednej głębszej pateny, na której złożony jest
chleb dla kapłana i diakona oraz dla innych usługujących i wiernych.
332. Artysta może ukształtować formę naczyń liturgicznych zgodnie z wymogami sztuki po-
szczególnych krajów, byleby naczynia te nadawały się do użytku liturgicznego, do którego są
przeznaczone.
333. Przy błogosławieniu naczyń liturgicznych należy zachować obrzędy podane w księgach
liturgicznych135.
334. Należy zachować zwyczaj budowania w zakrystii studzienki, do której zlewa się wodę
po umyciu naczyń liturgicznych i wypraniu bielizny kielichowej (por. nr 280).
134
Por. KL nr 128.
135
Por. Pontyfikał Rzymski. Obrzędy poświęcenia kościoła i ołtarza, Katowice 2001. Obrzędy błogosławień-
stwa kielicha i pateny, tamże s. 177-186; Rytuał Rzymski. Obrzędy błogosławieństw dostosowane do zwyczajów
diecezji polskich, Katowice 1994. Obrzęd błogosławieństwa przedmiotów używanych przy sprawowaniu liturgii, t.
2, nry 1068- 1084.
IV. SZATY LITURGICZNE
335. W Kościele, który jest Ciałem Chrystusa, nie wszyscy członkowie pełnią jednakowe
czynności. To zróżnicowanie funkcji w sprawowaniu Eucharystii ukazuje się zewnętrznie
przez różnorodność szat liturgicznych. Dlatego szaty te powinny być znakiem funkcji właści-
wej każdemu z posługujących. Poza tym szaty liturgiczne winny podkreślać piękno świętych
czynności. Szaty, jakie mają ubierać kapłani, diakoni, a także pełniący posługi świeccy, przed
oddaniem do użytku liturgicznego mogą zostać pobłogosławione zgodnie z obrzędem poda-
nym w Rytuale Rzymskim136.
336. Szatą liturgiczną wspólną dla wszystkich szafarzy wyświęconych i ustanowionych jakie-
gokolwiek stopnia jest alba, przepasana na biodrach paskiem, jeżeli nie jest uszyta w taki spo-
sób, że przylega do ciała nawet bez paska. Jeżeli alba nie osłania dokładnie zwykłego stroju
koło szyi, przed przywdzianiem alby należy nałożyć humerał. Alby nie można zastępować
komżą, nawet nałożoną na sutannę, wtedy gdy wkłada się ornat lub dalmatykę albo gdy za-
miast ornatu czy dalmatyki używa się samej stuły.
337. Kapłan, sprawując Mszę świętą oraz inne czynności liturgiczne połączone z nią bezpo-
średnio, na albę i stułę wkłada ornat, chyba że obowiązuje inny przepis.
338. Szatą własną diakona jest dalmatyka, którą wkłada na albę i stułę; gdy dalmatyki brak lub
gdy obrzędy są sprawowane mniej uroczyście, diakon może jej nie wkładać.
339. Akolici, lektorzy oraz inni świeccy usługujący mogą ubierać się w albę albo w inną szatę
prawnie zatwierdzoną dla danego kraju przez Konferencję Episkopatu (por. nr 390).
340. Kapłan nosi stułę zawieszoną na szyi i zwisającą na piersi; diakon zakłada stułę na lewe
ramię, prowadzi ją ukośnie przez piersi do prawego boku i tam ją spina (lub wiąże).
341. Kapy używa kapłan podczas procesji oraz innych czynności liturgicznych, zgodnie z
przepisami dotyczącymi poszczególnych obrzędów.
342. Konferencje Episkopatów mogą opracować i przedstawić Stolicy Apostolskiej propozy-

cje dotyczące przystosowania kształtu szat liturgicznych do potrzeb i zwyczajów poszczegól-
nych krajów137.
343. Do sporządzania szat liturgicznych oprócz tradycyjnych materiałów można używać tka-
nin naturalnych, właściwych danemu krajowi, oraz tkanin sztucznych, byleby odpowiadały
powadze liturgii i osoby. Decyzja w tej sprawie należy do Konferencji Episkopatu138.
344. Piękno i wartość każdej szaty liturgicznej zależą od użytego materiału i formy szaty, a
nie od nadmiaru dodatkowych ozdób. Dozwolone są ozdoby figuralne czy symbole wskazują-
ce na sakralne zastosowanie tych szat, ale nie takie, które nie przystoją ich sakralnemu prze-
znaczeniu.
136
wice 1994, nry 1068-1084.
137
Por. KL nr 128.
138
Por. tamże.
345. Rozmaitość kolorów szat liturgicznych ma uzewnętrzniać charakter sprawowanych mi-

steriów wiary, a także ideę rozwoju chrześcijańskiego życia w ciągu roku liturgicznego.
346. Co do koloru szat liturgicznych należy zachować tradycję, mianowicie:

a) Koloru białego używa się w Oficjach i Mszach Okresu Wielkanocnego i Narodzenia Pań-
skiego; w święta i wspomnienia Chrystusa Pana, z wyjątkiem tych, które dotyczą Jego Męki;
w święta i wspomnienia Najświętszej Maryi Panny, świętych Aniołów, Świętych, którzy nie
byli męczennikami, w uroczystości Wszystkich Świętych (1 listopada) i św. Jana Chrzciciela
(24 czerwca), w święta św. Jana Ewangelisty (27 grudnia), Katedry św. Piotra (22 lutego) i
Nawrócenia św. Pawła (25 stycznia).
b) Koloru czerwonego używa się w Niedzielę Męki Pańskiej, w Wielki Piątek, w niedzielę
Zesłania Ducha Świętego, w Mszach ku czci Męki Pańskiej, w główne święta Apostołów i
Ewangelistów i w dni Świętych Męczenników.
c) Koloru zielonego używa się w Oficjach i Mszach Okresu Zwykłego.
d) Koloru fioletowego używa się w okresie Adwentu i Wielkiego Postu. Można go również
stosować w Oficjach i Mszach za zmarłych.
e) Koloru czarnego można używać w Mszach za zmarłych.
f) Koloru różowego, jeśli jest taki zwyczaj, można używać w niedzielę Gaudete (3. Adwen-
tu) i w niedzielę Laetare (4. Wielkiego Postu).
g) W dni bardziej uroczyste można używać okazalszych szat liturgicznych, chociaż nie są w
kolorze dnia.
W odniesieniu do kolorów liturgicznych Konferencje Episkopatów mogą ustalić i przed-
stawić Stolicy Apostolskiej inne zasady, które by lepiej odpowiadały potrzebom i duchowi po-
szczególnych narodów.
347. Msze obrzędowe sprawuje się w szatach koloru przewidzianego dla danej Mszy albo w
białym lub świątecznym; Msze w różnych potrzebach – w szatach koloru dnia lub okresu, albo
w kolorze fioletowym, jeżeli mają charakter pokutny, np. nry 31, 33, 38; Msze wotywne w
szatach koloru odpowiedniego dla danej Mszy albo w kolorze dnia lub okresu liturgicznego.
V. INNE RZECZY PRZEZNACZONE DO UŻYTKU KOŚCIELNEGO
348. Oprócz naczyń i szat liturgicznych, które muszą być wykonane z określonego materiału,
inne przedmioty przeznaczone do użytku liturgicznego 139 lub w jakikolwiek sposób stosowane
w kościele winny być godne i odpowiadać swojemu celowi.
349. W szczególny sposób należy dbać o to, aby księgi liturgiczne, zwłaszcza Ewangeliarz i
lekcjonarz, służące do głoszenia słowa Bożego i z tego powodu otaczane szczególnym sza-
cunkiem, podczas sprawowania liturgii były znakami i symbolami rzeczywistości nadprzyro-
dzonej, a więc odznaczały się poważnym i pięknym wyglądem.
350. Trzeba też bardzo troszczyć się o przedmioty należące do bezpośredniego wyposażenia
ołtarza i związane ze sprawowaniem Eucharystii. Należy do nich np. krzyż ołtarzowy i krzyż
procesyjny.
351. Troskliwie należy zabiegać o to, by także w sprawach mniejszej wagi zachowane były
zasady estetyki, a szlachetna prostota łączyła się z czystością.
139
Odnośnie do błogosławieństwa sprzętów liturgicznych i przedmiotów kultu publicznego, por. Rytuał
Rzymski. Obrzędy błogosławieństw, Katowice 1994, cześć trzecia.
ROZDZIAŁ VII
WYBÓR MSZY I JEJ CZĘŚCI
352. Duszpasterska skuteczność liturgii z pewnością się zwiększy, gdy teksty czytań, modlitw
i śpiewów w miarę możliwości będą dostosowane do potrzeb, duchowego przygotowania i
poziomu intelektualnego uczestników. Można to będzie osiągnąć przez należyte korzystanie z
niżej podanych szerokich uprawnień w zakresie wyboru tekstów.
Podczas przygotowania Mszy świętej kapłan powinien uwzględniać raczej duchowe dobro
zgromadzenia niż swoje osobiste upodobania. Niech też pamięta, by dokonywać wyboru w
porozumieniu z tymi, którzy mają jakiś udział w sprawowaniu liturgii; nie powinien również
pomijać wiernych w sprawach, które ich bezpośrednio dotyczą.
Wobec rozległych możliwości doboru różnych części Mszy świętej jest nieodzowne, aby dia-
kon, lektorzy, psałterzysta, kantor, komentator i chór przed rozpoczęciem liturgii dokładnie wie-
dzieli, jakie czynności mają wykonać. Nie powinny się zdarzać sytuacje nieprzewidziane. Harmo-
nijny układ i sprawowanie obrzędów bardzo ułatwia duchowy udział wiernych w Eucharystii.
I. WYBÓR MSZY
353. W uroczystości kapłan obowiązany jest stosować się do kalendarza kościoła, w którym
celebruje.
354. W niedziele, w dni powszednie Adwentu, okresu Narodzenia Pańskiego, Wielkiego Po-
stu, Okresu Wielkanocnego, w święta i we wspomnienia obowiązkowe:
a) jeśli kapłan sprawuje Mszę świętą z udziałem ludu, winien się stosować do kalendarza ko-
ścioła, w którym celebruje;
b) jeśli sprawuje Mszę świętą, w której uczestniczy tylko jeden usługujący, kapłan może kie-
rować się albo kalendarzem kościoła, albo kalendarzem własnym.
355. W dni, w które przypada wspomnienie dowolne:

a) w dni powszednie Adwentu od dnia 17 do 24 grudnia, w ciągu oktawy Narodzenia Pań-
skiego i w dni powszednie Wielkiego Postu, z wyjątkiem Środy Popielcowej i Wielkiego Ty-
godnia, kapłan sprawuje Mszę świętą z bieżącego dnia liturgicznego; jeżeli w takim dniu w
kalendarzu ogólnym przypada wspomnienie, może odmówić kolektę z tego wspomnienia, po-
za Środą Popielcową i Wielkim Tygodniem. W dni powszednie Okresu Wielkanocnego moż-
na obchodzić w całości wspomnienia Świętych.
b) W dni powszednie Adwentu przed dniem 17 grudnia, w dni powszednie okresu Narodze-
nia Pańskiego od dnia 2 stycznia i w dni powszednie Okresu Wielkanocnego kapłan może
wybrać albo Mszę z dnia powszedniego, albo Mszę o świętym, lub o jednym ze świętych, któ-
rych wspomnienie przypada, albo Mszę o jakimś świętym wpisanym w tym dniu w Martyrolo-
gium.
c) W zwykłe dni powszednie kapłan może wybrać albo Mszę z dnia powszedniego, albo
Mszę o świętym, którego wspomnienie dowolne przypada, albo Mszę o jakimś świętym wpi-
sanym w tym dniu w Martyrologium, albo jedną z Mszy w różnych potrzebach, albo Mszę
wotywną.
Kapłan celebrujący z udziałem ludu zadba o to, by zbyt często bez dostatecznego powodu
nie opuszczać czytań, które w lekcjonarzu są wyznaczone na poszczególne dni; Kościół bo-
wiem pragnie, aby wiernym hojniej zastawiano stół słowa Bożego 140.
140
Por. KL nr 51.
Z tej samej przyczyny powinien z umiarem stosować Msze żałobne, albowiem każdą Mszę
świętą ofiaruje się tak za żywych, jak za zmarłych, i w Modlitwie eucharystycznej wspomina
się zmarłych.
Tam, gdzie sercu wiernych bliskie są wspomnienia dowolne Najświętszej Maryi Panny lub
Świętych, należy zadośćuczynić ich uprawnionej pobożności.
Gdy istnieje swoboda wyboru między wspomnieniem wpisanym do kalendarza ogólnego i
wspomnieniem umieszczonym w kalendarzu diecezjalnym lub zakonnym, pierwszeństwo
zgodnie z tradycją przysługuje wspomnieniu partykularnemu, jeżeli nie ma między nimi innych
różnic.
II. WYBÓR TEKSTÓW MSZALNYCH
356. Przy wyborze tekstów różnych części Mszy, tak z okresów roku kościelnego, jak o
Świętych, należy zachować następujące normy:
Czytania
357. Na niedziele i uroczystości są wyznaczone trzy czytania, mianowicie czytanie Proroka,

Apostoła i Ewangelii; w ten sposób wychowuje się chrześcijan do zrozumienia ciągłości
zbawczego dzieła, zgodnie z przedziwną Bożą pedagogią. Czytania te ściśle obowiązują.
W Okresie Wielkanocnym zgodnie z tradycją Kościoła zamiast czytania ze Starego Te-
stamentu bierze się czytanie z księgi Dziejów Apostolskich.
Na święta wyznaczone są dwa czytania. Jeśli jednak zgodnie z zasadami święto zostaje podnie-
sione do rangi uroczystości, dodaje się trzecie czytanie, wzięte spośród tekstów wspólnych.
W dni wspomnień Świętych, jeśli nie ma czytań własnych, z zasady stosuje się czytania wyzna-
czone na dni powszednie. W niektórych przypadkach proponuje się czytania przystosowane, które
naświetlają szczególny aspekt duchowego życia albo działalności Świętego. Używanie tych czytań
nie obowiązuje, chyba że przemawiają za tym prawdziwe racje duszpasterskie.
358. W lekcjonarzu na dni powszednie zamieszczone są czytania na poszczególne dni każde-

go tygodnia w ciągu całego roku; należy więc z zasady stosować te czytania w te dni, na któ-
re je wyznaczono, chyba że przypadnie uroczystość lub święto albo wspomnienie mające wła-
sne czytania z Nowego Testamentu, to jest takie, w których występuje wzmianka o Świętym
czczonym danego dnia.
Jeśli jednak czytanie ciągłe Pisma świętego zostanie przerwane w ciągu tygodnia przez ja-
kąś uroczystość lub święto, albo przez jakiś szczególny obchód liturgiczny, kapłan, z uwagi na
porządek czytań całego tygodnia, ma prawo albo części opuszczone połączyć z innymi, albo
zdecydować, którym tekstom należy przyznać pierwszeństwo.
We Mszach świętych z udziałem specjalnych grup kapłan może wybrać czytania odpo-
wiedniejsze na daną okoliczność, byleby pochodziły z zatwierdzonego lekcjonarza.
359. Ponadto specjalny wybór tekstów Pisma świętego podano w lekcjonarzu do Mszy ob-
rzędowych, z którymi wiąże się sprawowanie niektórych sakramentów lub sakramentaliów,
albo do Mszy, które celebruje się w szczególnych okolicznościach.
Lekcjonarze te ułożono w tym celu, aby przez lepszy dobór słowa Bożego wprowadzać
słuchających go wiernych w pełniejsze rozumienie misterium, w którym uczestniczą, i wy-
chowywać do głębszego umiłowania objawionego słowa.
Tak więc przy wyborze tekstów, które się czyta na zgromadzeniu liturgicznym, należy
brać pod uwagę zarówno względy duszpasterskie, jak i swobodę wyboru, która została udzie-
lona w tej dziedzinie.
360. Niekiedy proponuje się ten sam tekst w formie dłuższej i krótszej. W wyborze między
jedną z tych dwóch form należy również stosować kryterium duszpasterskie. Należy się zasta-
nowić, czy bardziej owocne będzie dla wiernych czytanie dłuższe czy krótsze; czy są oni zdol-
ni wysłuchać tekstu bardziej kompletnego, który potem zostanie wyjaśniony w homilii141.
361. Gdy istnieje możliwość wyboru spośród tekstów już ściśle określonych lub podanych do
wyboru, należy brać pod uwagę pożytek uczestników. Chodzi tu zarówno o wybór tekstu ła-
twiejszego lub bardziej odpowiadającego danemu zgromadzeniu, jak o powtórzenie lub odło-
żenie tekstu, który wyznaczony jest na pewną Mszę jako własny, a w innej może być zasto-
sowany dowolnie, jeśli przemawiają za tym względy duszpasterskie142.
Może się to zdarzyć, gdy jakiś tekst miałby być ponownie czytany w najbliższych dniach,
np. w niedzielę i w dzień powszedni następującego tygodnia, albo też gdy istnieje obawa, że
jakiś tekst spowoduje trudności w danym zgromadzeniu wiernych. Przy wyborze tekstów Pi-
sma świętego trzeba jednak czuwać nad tym, aby pewnych jego fragmentów stale nie opusz-
czać.
362. Konferencje Episkopatów mają prawo nie tylko wybierać bardziej odpowiednie teksty, o
czym wyżej była mowa, lecz także w szczególnych okolicznościach proponować pewne przy-
stosowania czytań, pod warunkiem jednak, że teksty będą wybierane z zatwierdzonego lek-
cjonarza.
Modlitwy
363. W każdej Mszy świętej, jeśli nie są podane inne wskazania, stosuje się modlitwy właści-
we dla tejże Mszy.
W dni wspomnienia Świętych stosuje się własną kolektę, a jeśli jej nie ma, bierze się ko-
lektę z odpowiednich tekstów wspólnych. Jeśli nie ma własnych modlitw nad darami i po Ko-
munii świętej, można je wziąć spośród tekstów wspólnych albo z powszedniego dnia danego
okresu liturgicznego.
W dni powszednie Okresu Zwykłego można wziąć oracje z poprzedniej niedzieli, albo
oracje z innej niedzieli „w ciągu roku”, albo jedną z podanych w Mszale oracji w różnych po-
trzebach. Zawsze też można ze wspomnianych Mszy wziąć samą kolektę.
W ten sposób Mszał dostarcza obfitości tekstów, które wzbogacają chrześcijańską modlitwę.
W ważniejszych okresach roku kościelnego przystosowanie dokonuje się już poprzez ora-
cje właściwe dla treści tych okresów, a podane w Mszale na poszczególne dni powszednie.
Modlitwa eucharystyczna
364. Liczne prefacje, którymi wzbogacono Mszał Rzymski, mają rozwijać w różnym ujęciu
temat dziękczynienia w Modlitwie eucharystycznej i pełniej naświetlać różne aspekty miste-
rium zbawienia.
365. Zasady wyboru Modlitwy eucharystycznej są następujące:

a) Pierwszą Modlitwę eucharystyczną (Kanon Rzymski), którą zawsze można odmawiać, za-
leca się stosować w dni mające własne Zjednoczeni i w Mszach z własnym Boże, przyjmij ła-
skawie tę ofiarę, a także w święta Apostołów i Świętych, których imiona wspomina się w tek-
ście tej modlitwy; wskazane jest również stosowanie tej modlitwy w niedziele, jeśli racje
duszpasterskie nie zalecają wyboru trzeciej Modlitwy eucharystycznej.
141
Mszał Rzymski. Lekcjonarz mszalny. Drugie wydanie wzorcowe 1981. Wprowadzenie teologiczno-
pastoralne nr 80.
142
Tamże, nr 81.
b) Druga Modlitwa eucharystyczna, ze względu na jej cechy charakterystyczne, zalecona jest

w dni powszednie i w specjalnych okolicznościach. Modlitwa ta ma wprawdzie własną prefa-
cję, ale można ją stosować i z innymi prefacjami, z tymi zwłaszcza, które w sposób syntetycz-
ny ujmują misterium zbawienia, np. z prefacjami zwykłymi. Kiedy Mszę sprawuje się za jakie-
goś zmarłego, można użyć specjalnej formuły zamieszczonej przed Pamiętaj także.
c) Trzecią Modlitwę eucharystyczną można stosować w połączeniu z każdą prefacją. Zaleca
się stosować tę modlitwę w niedziele i święta. Jeśli używa się jej w Mszach za zmarłych, moż-
na zastosować specjalną formułę, którą wprowadza się po słowach: Zjednocz ze sobą wszyst-
kie swoje dzieci rozproszone po całym świecie.
d) Czwarta Modlitwa eucharystyczna ma prefację niezmienną i podaje pełniejsze streszczenie
dziejów zbawienia. Można się nią posłużyć, gdy Msza nie ma własnej prefacji, i w niedziele
Okresu Zwykłego. Do tej modlitwy, ze względu na jej budowę, nie można wprowadzać spe-
cjalnej formuły za zmarłego.
Śpiewy
366. Zamiast śpiewów podanych w Obrzędach Mszy świętej, np. Baranku Boży, nie wolno
wprowadzać innych pieśni.
367. Przy wyborze śpiewów między czytaniami oraz pieśni na wejście, na przygotowanie da-
rów i na Komunię należy zachować przepisy podane w odpowiednich miejscach (por. nry 40-
41, 47-48, 61-64, 74, 86-88).
ROZDZIAŁ VIII
MSZE I MODLITWY OKOLICZNOŚCIOWE ORAZ MSZE ZA ZMARŁYCH
I. MSZE I MODLITWY OKOLICZNOŚCIOWE
368. Ponieważ liturgia sakramentów i sakramentaliów sprawia, że prawie każde wydarzenie życia
u wiernych odpowiednio usposobionych zostaje uświęcone przez łaskę Bożą płynącą z paschalne-
go misterium143, i ponieważ Eucharystia jest najgodniejszym sakramentem, Mszał podaje wzorce
takich Mszy i modlitw, które można stosować w różnych okolicznościach chrześcijańskiego życia,
w potrzebach całego świata oraz Kościoła powszechnego albo lokalnego.
369. Rozszerzenie możliwości w zakresie wyboru czytań i modlitw przemawia za tym, aby
Msze okolicznościowe sprawowane były niezbyt często, to jest gdy wymaga tego potrzeba.
370. We wszystkich Mszach okolicznościowych, gdy nie podano wyraźnie przeciwnych po-
stanowień, wolno stosować czytania z dni powszednich oraz związane z nimi śpiewy, jeśli od-
powiadają celebracji.
371. Do Mszy tego rodzaju zalicza się: Msze obrzędowe, Msze w różnych potrzebach, Msze
w różnych okolicznościach i Msze wotywne.
372. Msze obrzędowe łączą się ze sprawowaniem niektórych sakramentów lub sa-
kramentaliów. Są one zakazane w niedziele Adwentu, Wielkiego Postu i Okresu Wielkanoc-
nego, w uroczystości, w dni Oktawy Wielkanocnej, w dniu Wspomnienia wszystkich wiernych
zmarłych, w Środę Popielcową i w Wielkim Tygodniu. Ponadto należy zachować przepisy
podane w rytuale lub w samych formularzach mszalnych.
143
Por. KL nr 61.
373. Msze w różnych potrzebach i w różnych okolicznościach sprawuje się w niektórych sytua-
cjach, występujących co pewien czas lub powtarzających się w stałych terminach. Kompetentna
władza z Mszy w różnych potrzebach może wybrać Msze, które będą sprawowane z okazji pu-
blicznych modlitw błagalnych, wyznaczonych w ciągu roku przez Konferencję Episkopatu.
374. Gdy zajdzie jakaś poważniejsza potrzeba lub wymaga tego dobro wiernych, Mszę odpo-
wiadającą tej potrzebie można sprawować na polecenie lub za zgodą biskupa diecezjalnego
we wszystkie dni, z wyjątkiem uroczystości oraz niedziel Adwentu, Wielkiego Postu i Okresu
Wielkanocnego, dni Oktawy Wielkanocnej, Wspomnienia wszystkich wiernych zmarłych,
Środy Popielcowej i Wielkiego Tygodnia.
375. Msze wotywne o misteriach Pańskich albo ku czci Najświętszej Maryi Panny lub Anio-
łów, jakiegoś Świętego lub wszystkich świętych, dobierane zgodnie z pobożnością wiernych,
można sprawować w dni powszednie w ciągu roku, choćby nawet przypadało wspomnienie
dowolne. Nie wolno jednak sprawować jako wotywnych Mszy mających za treść misteria ży-
cia Chrystusa Pana lub Najświętszej Maryi Panny, z wyjątkiem Mszy o Jej Niepokalanym Po-
częciu. Obchód tych misteriów wiąże się bowiem ściśle z biegiem roku liturgicznego.
376. W dni, w które przypada wspomnienie obowiązkowe albo dzień powszedni Adwentu aż
do dnia 16 grudnia, okresu Narodzenia Pańskiego od dnia 2 stycznia i Okresu Wielkanocnego
po Oktawie Wielkanocy, Msze w różnych potrzebach i wotywne zasadniczo są zakazane. Je-
żeli jednak prawdziwa potrzeba lub dobro wiernych tego wymaga, można sprawować z udzia-
łem ludu Mszę świętą odpowiadającą tej potrzebie lub temu dobru; decyduje o tym rektor ko-
ścioła albo sam kapłan celebrujący.
377. W dni powszednie Okresu Zwykłego, w które przypadają wspomnienia dowolne albo re-
cytowane jest Oficjum dnia powszedniego, wolno sprawować jakąkolwiek Mszę lub użyć ja-
kiejkolwiek modlitwy okolicznościowej z wyjątkiem Mszy obrzędowych.
378. W szczególny sposób zaleca się obchodzenie wspomnienia Najświętszej Maryi Panny w
sobotę, ponieważ Kościół w liturgii oddaje Matce Odkupiciela kult wyjątkowy, przewyższają-
cy cześć oddawaną wszystkim Świętym144.
II. MSZE ZA ZMARŁYCH
379. Kościół za zmarłych składa eucharystyczną Ofiarę Paschy Chrystusa w tym celu, aby
dzięki jedności wiążącej wszystkie członki Chrystusa jednym wypraszać duchową pomoc, a
innym przynosić pociechę płynącą z nadziei.
380. Wśród Mszy za zmarłych pierwsze miejsce zajmuje Msza pogrzebowa. Można ją spra-
wować we wszystkie dni, z wyjątkiem uroczystości obowiązujących, Wielkiego Czwartku,
Triduum Paschalnego oraz niedziel Adwentu, Wielkiego Postu i Okresu Wielkanocnego. Na-
leży ponadto zachować obowiązujące przepisy prawa145.
381. Msze święte za zmarłych: po otrzymaniu wiadomości o zgonie, z okazji ostatecznego

pogrzebania zmarłego i w pierwszą rocznicę śmierci można sprawować także w dni oktawy
144
Por. KK nr 66; Paweł VI, Adhortacja apostolska Marialis cultus, 2 lutego 1974, nr 9: AAS 66 (1974) 122-123.
145
Por. zwłaszcza KPK, kan. 1176-1185; Rytuał Rzymski. Obrzędy pogrzebu dostosowane do zwyczajów
diecezji polskich, Katowice 1977.
Narodzenia Pańskiego, w dni, w które przypada wspomnienie obowiązkowe oraz w dzień

powszedni, z wyjątkiem Środy Popielcowej i Wielkiego Tygodnia.
Inne Msze za zmarłych, czyli Msze „codzienne”, można sprawować w dni powszednie
Okresu Zwykłego, w które przypadają wspomnienia dowolne albo Oficjum z dnia, pod wa-
runkiem że rzeczywiście ofiaruje się je za zmarłych.
382. Podczas Mszy świętej pogrzebowej winna być z zasady wygłoszona krótka homilia, któ-
ra w żadnym razie nie może przybierać formy pochwalnej mowy żałobnej.
383. Wiernych, zwłaszcza należących do rodziny zmarłego, trzeba zachęcać, aby w Ofierze
eucharystycznej składanej za zmarłego uczestniczyli także przez przyjęcie Komunii świętej.
384. Jeśli Msza pogrzebowa łączy się bezpośrednio z obrzędem pogrzebu, po modlitwie po
Komunii, opuściwszy obrzędy zakończenia, sprawuje się obrzęd ostatniego polecenia, czyli
pożegnania zmarłego; obrzęd ten można sprawować tylko przy zwłokach.
385. Przy układaniu i wyborze zmiennych części Mszy za zmarłych, zwłaszcza Mszy pogrze-
bowej (np. modlitw, czytań, modlitwy powszechnej) należy mieć na uwadze względy duszpa-
sterskie w odniesieniu do zmarłego, jego rodziny i obecnych.
Niech duszpasterze zwracają szczególną uwagę na tych, którzy z okazji pogrzebu są
obecni podczas sprawowania liturgii lub słuchają Ewangelii, czy to będą niekatolicy, czy kato-
licy, którzy nigdy nie uczestniczą w Eucharystii albo czynią to bardzo rzadko, albo nawet ta-
cy, o których się sądzi, że utracili wiarę. Kapłani są bowiem sługami Ewangelii Chrystusa w
stosunku do wszystkich ludzi.
ROZDZIAŁ IX
ADAPTACJE ZALEŻNE OD KOMPETENCJI BISKUPÓW ORAZ KONFERENCJI
EPISKOPATU
386. Odnowa Mszału Rzymskiego dokonana w naszych czasach zgodnie z postanowieniami

Soboru Powszechnego Watykańskiego II, usilnie zmierzała do tego, aby wszyscy wierni w ce-
lebrację Eucharystii wnosili pełny, świadomy i czynny udział, jakiego domaga się sama natura
liturgii i do jakiego wierni na mocy swojej godności są uprawnieni i zobowiązani146.
Aby zaś celebracja pełniej odpowiadała zasadom i duchowi liturgii świętej, w tym Wprowa-
dzeniu oraz w Obrzędach Mszy świętej proponuje się pewne dalsze adaptacje, które zostają
powierzone osądowi biskupa diecezjalnego oraz Konferencji Episkopatu.
387. Biskupa diecezjalnego należy uważać za arcykapłana jego owczarni. Od niego bowiem
poniekąd wywodzi się i zależy chrześcijańskie życie jego wiernych147. Powinien się on trosz-
czyć o rozwój życia liturgicznego w swojej diecezji, nim kierować i nad nim roztaczać pieczę.
W tym Wprowadzeniu biskupowi zostaje zlecona dyscyplina koncelebracji (por. nry 202,
374), ustalanie zasad posługiwania kapłanowi przy ołtarzu (por. nr 107), przepisów dotyczą-
cych udzielania Komunii świętej pod obiema postaciami (por. nr 283), norm odnoszących się
do budowy i wyposażenia kościołów (por. nr 291). Do biskupa jednak w pierwszym rzędzie
należy rozbudzanie ducha liturgii świętej u prezbiterów, diakonów i świeckich wiernych.
388. Adaptacje, o których niżej mowa, wymagające szerszej koordynacji w gronie Konferencji
Episkopatu, muszą być określone zgodnie z przepisami prawa.
146
Por. KL nr 14.
147
Por. KL nr 41.
389. Do Konferencji Episkopatu należy przede wszystkim przygotowanie i zatwierdzenie przekładu te-
go wydania Mszału Rzymskiego na uznane języki narodowe, tak, aby po uzyskaniu aprobaty przez Sto-
licę Apostolską Mszał ten mógł wejść w życie w krajach, dla których jest przeznaczony148.
Mszał Rzymski zarówno w wersji łacińskiej, jak i w prawnie zatwierdzonych przekładach
na języki narodowe winien być wydany w całości.
390. Do Konferencji Episkopatu należy określenie adaptacji i po ich zatwierdzeniu przez Sto-
licę Apostolską, wprowadzenie do Mszału elementów, które zostały wskazane w tym Ogól-
nym wprowadzeniu oraz w Obrzędach Mszy świętej. Są one następujące:
gesty i postawy ciała wiernych (por. wyżej, nr 43);
a) gest oddania czci ołtarzowi i księdze Ewangelii (por. wyżej, nr 273);
b) teksty pieśni na wejście, przygotowanie darów i Komunię (por. wyżej, nry 48, 74, 87);
c) czytania z Pisma świętego, które mają być stosowane w szczególnych okolicznościach
(por. wyżej, nr 362);
d) sposób przekazywania znaku pokoju (por. wyżej, nr 82);
e) sposób przyjmowania Komunii świętej (por. wyżej, nry 160, 283);
f) tworzywo, z jakiego ma być budowany ołtarz oraz przedmioty wyposażenia kościoła,
zwłaszcza naczynia liturgiczne, a także materiał, krój i kolor szat liturgicznych (por. wyżej,
nry 301, 326, 329, 339, 342-346).
Mogą też być w odpowiednim miejscu wprowadzone do Mszału Rzymskiego dyrektoria
lub instrukcje duszpasterskie, jakie Konferencje Episkopatów uznają za przydatne, a Stolica
Apostolska zatwierdzi.
391. Ze szczególną starannością Konferencje winny zadbać o przekład tekstów biblijnych uży-
wanych w celebracji Mszy świętej. Z Pisma świętego bowiem pochodzą czytania, które wyja-
śnia się w homilii, oraz psalmy przeznaczone do śpiewu. Z niego czerpią natchnienie i ducha
prośby, modlitwy i pieśni liturgiczne. W nim też trzeba szukać sensu czynności i znaków149.
Trzeba użyć języka zrozumiałego dla wiernych i nadającego się do publicznego głoszenia,
z zachowaniem jednak sposobu mówienia, jaki stosują księgi biblijne.
392. Do Konferencji Episkopatu należeć będzie również staranne przygotowanie przekładu

innych tekstów, aby także przy zachowaniu właściwości każdego języka w pełni i wiernie zo-
stał oddany sens oryginalnego tekstu łacińskiego. W dokonywaniu tego przedsięwzięcia trze-
ba będzie zwracać uwagę na różne występujące w Mszale rodzaje literackie, jakimi są modli-
twy przewodniczącego, antyfony, aklamacje, odpowiedzi, błagania litanijne itp.
Trzeba pamiętać, że przekład tekstów ma służyć w pierwszym rzędzie nie medytacji, ale raczej
uroczystemu głoszeniu (proklamacji) lub wykonywaniu śpiewu w czasie sprawowania liturgii.
Niech to będzie język dostosowany do umysłowości wiernych danego kraju, a z drugiej
strony szlachetny i nacechowany literackim polotem. Zakłada się przy tym konieczność pew-
nej katechezy na temat biblijnego i chrześcijańskiego sensu niektórych słów i wyrażeń.
Wypada też, aby w krajach posługujących się tym samym językiem, istniał w miarę możli-
wości identyczny przekład tekstów liturgicznych, zwłaszcza tekstów biblijnych i Obrzędów
Mszy świętej150.
393. Z uwagi na wielkie znaczenie śpiewu, który jest nieodzowną oraz integralną częścią li-
turgii151, Konferencje Episkopatu winny zatwierdzić melodie, zwłaszcza dla tekstów Obrzę-
148
Por. KPK, kan. 838 § 3.
149
Por. KL nr 24.
150
Por. tamże, nr 36 § 3.
151
Por. tamże, nr 112.
dów Mszy świętej, odpowiedzi i aklamacji ludu oraz dla szczególnych obrzędów sprawowa-
nych w ciągu roku liturgicznego.
Do tych Konferencji należy również ocena form muzyki, melodii oraz instrumentów mu-
zycznych, jakie mogą być dopuszczone do kultu Bożego, to znaczy ich przydatności albo
możliwości przystosowania do użytku liturgicznego.
394. Trzeba, aby każda diecezja miała swój kalendarz i zbiór własnych Mszy. Konferencja
Episkopatu ze swej strony winna zredagować własny kalendarz krajowy, albo też we współ-
pracy z innymi Konferencjami – kalendarz dla szerszego regionu. Wymaga on zatwierdzenia
przez Stolicę Świętą152.
Podejmując to przedsięwzięcie, z największą troskliwością należy potraktować niedzielę jako
pierwotny dzień świąteczny. Stąd nie wolno jej przesłaniać innymi obchodami, jeżeli nie są rzeczy-
wiście bardzo ważne153. Trzeba również zadbać o to, aby rok liturgiczny odnowiony zgodnie z po-
stanowieniem Soboru Watykańskiego II, nie został przysłonięty elementami drugorzędnymi.
Przy redagowaniu kalendarza krajowego należy wyznaczyć Dni modlitw błagalnych i dni
kwartalne (por. nr 373), a także określić sposoby ich obchodzenia i potrzebne do tego tek-
sty154, uwzględniając inne szczególne ustalenia.
Wypada, aby przy wydawaniu Mszału obchody właściwe dla całego kraju lub regionu zo-
stały włączone w swoim miejscu do celebracji kalendarza ogólnego; obchody zaś właściwe dla
danej okolicy lub diecezji winny się znaleźć w specjalnym Dodatku.
395. Jeśli ze względu na uczestnictwo wiernych oraz ich duchowe dobro konieczne się okażą
głębsze urozmaicenia i adaptacje, aby sprawowanie liturgii odpowiadało umysłowemu poziomowi i
tradycji różnych narodów, Konferencje Episkopatów w myśl zasady podanej w nr. 40 Konstytucji
o liturgii świętej mogą przedstawić Stolicy Apostolskiej propozycje zmian, jakie za jej zgodą zo-
staną wprowadzone, zwłaszcza dla dobra ludów, którym orędzie Ewangelii zostało przyniesione
niedawno155. Starannie winny być przy tym zachowane szczególne normy podane w instrukcji „Li-
turgia rzymska i inkulturacja”156.
Sposób postępowania w tej dziedzinie winien być następujący:
Najpierw należy przedstawić Stolicy Apostolskiej wstępną propozycję, aby po uzyskaniu
wymaganej zgody można było przystąpić do opracowania poszczególnych adaptacji.
Po zatwierdzeniu propozycji przez Stolicę Apostolską w ustalonych okresach i miejscach
zostaną przeprowadzone doświadczalne próby. Po upływie czasu próby Konferencja Episko-
patu określi ewentualne przedłużenie adaptacji oraz dojrzałe jej sformułowanie przedstawi do
osądu Stolicy Apostolskiej157.
396. Zanim jednak zostaną podjęte nowe, zwłaszcza bardziej gruntowne adaptacje, należy za-
dbać o to, aby zarówno duchowni, jak i wierni świeccy otrzymali odpowiednią formację; aby
przewidziane już uprawnienia zostały wprowadzone w życie, i by duszpasterskie normy, od-
powiadające duchowi celebracji, osiągnęły pełne zastosowanie.
152
Por. Ogólne normy roku liturgicznego i kalendarza, nr 48-51; Św. Kongregacja Kultu Bożego, Instrukcja
Calendaria particularia, 24 czerwca 1970, nr 4. 8: AAS 62 (1970) 652-653.
153
Por. KL nr 106.
154
Por. Ogólne normy roku liturgicznego i kalendarza, nr 46; Św. Kongregacja Kultu Bożego, Instrukcja
Calendaria particularia, 24 czerwca 1970, nr 38: AAS 62 (1970) 660.
155
Por. KL nry 37-40.
156
Kongregacja ds. Kultu Bożego i Dyscypliny Sakramentów, Liturgia rzymska i inkulturacja. IV Instrukcja
dla poprawnego wprowadzenia soborowej Konstytucji o liturgii (art. 37-40), 25 stycznia 1994, Rzym 1994, nry 54,
66-69.
157
Por. tamże, nry 66-68.
397. Obowiązuje również zasada, według której każdy Kościół partykularny winien się zga-
dzać z Kościołem powszechnym nie tylko w dziedzinie nauki wiary i znaków sakramental-
nych, lecz także w odniesieniu do powszechnie przyjętych zwyczajów sięgających apostolskiej
i nieprzerwanej tradycji. Zwyczaje te winny być zachowywane nie tylko dla uniknięcia błę-
dów, lecz także w celu przekazywania nienaruszonej wiary, ponieważ norma modlitwy Ko-
ścioła odpowiada normie jego wiary158.
Obrządek rzymski stanowi znamienitą i drogocenną część liturgicznego bogactwa i spu-
ścizny Kościoła katolickiego. Przysparza on dobra Kościołowi powszechnemu, tak iż utrata
jego bogactw byłaby dla Kościoła wielką szkodą.
Obrządek ten w ciągu wieków przechował nie tylko liturgiczne zwyczaje powstałe w mie-
ście Rzymie, lecz także w głęboki, organiczny i harmonijny sposób zespolił w sobie inne for-
my obrzędowe wyrosłe z obyczajów i umysłowości różnych ludów i partykularnych Kościo-
łów tak Zachodu, jak i Wschodu, nabierając w ten sposób charakteru ponadregionalnego. W
naszych czasach tożsamość i jednolity wyraz tego obrządku znajduje się we wzorcowych wy-
daniach ksiąg liturgicznych ogłaszanych z upoważnienia papieża oraz w zgodnych z nimi księ-
gach liturgicznych zatwierdzonych dla danych regionów przez Konferencje Episkopatów i
aprobowanych przez Stolicę Apostolską159.
398. Sobór Watykański II ustalił zasadę, aby nowości w reformie liturgii były wprowadzane
tylko wtedy, gdy tego wymaga prawdziwe i niewątpliwe dobro Kościoła, z zastrzeżeniem jed-
nak, że nowe formy będą niejako organicznie wyrastać z form już istniejących160. Powyższa
zasada winna być odniesiona także do inkulturacji w obrębie samego obrządku rzymskiego161.
Ponadto inkulturacja wymaga odpowiednio długiego czasu, aby pośpiech i nieostrożność nie
spowodowały zniekształcenia prawdziwej tradycji liturgicznej.
Celem inkulturacji nie jest bynajmniej tworzenie nowych rodzin obrzędowych, ale
uwzględnienie wymogów płynących z danej kultury w taki sposób, by adaptacje wprowa-
dzone czy to do Mszału, czy do innych ksiąg liturgicznych nie naruszyły zwartości i harmonii
charakterystycznej dla obrządku rzymskiego162.
399. Dlatego Mszał Rzymski, mimo różnorodności języków i pewnej rozmaitości zwycza-
jów163, winien być na przyszłość stosowany jako narzędzie oraz wspaniały znak integralności i
jedności obrządku rzymskiego164.
158
Por. tamże, nry 26-27.
159
Por. Jan Paweł II, List apostolski Vicesimus quintus annus, 4 grudnia 1988, nr 16: AAS 81 (1989) 912;
Kongregacja ds. Kultu Bożego i Dyscypliny Sakramentów, Liturgia rzymska i inkulturacja, 25 stycznia 1994, nry
2, 36.
160
Por. KL nr 23.
161
Por. Kongregacja ds. Kultu Bożego i Dyscypliny Sakramentów, Liturgia rzymska i inkulturacja, 25
stycznia 1994, nr 46.
162
Por. tamże, nr 36.
163
Por. tamże, nr 54.
164
Por. KL nr 38; Paweł VI, Konstytucja apostolska Missale Romanum, w: Mszał Rzymski dla diecezji pol
PISMO APOSTOLSKIE
ZATWIERDZAJĄCE OGÓLNE NORMY ROKU LITURGICZNEGO
I NOWY OGÓLNY KALENDARZ RZYMSKI
PAPIEŻ PAWEŁ VI
Sobór Watykański II jasno nas poucza, że obchód misterium paschalnego i jego rozwi-
nięcie w ciągu dni, tygodni i całego roku stanowi istotę kultu chrześcijańskiego. Przy odno-
wie roku liturgicznego, której normy podał sam Sobór , należało zatem jaśniej uwidocznić to
misterium w uporządkowaniu okresów roku liturgicznego, dni ku czci świętych i przy refor-
mie Kalendarza rzymskiego.
I
W ciągu wieków pomnożenie wigilii, świąt i oktaw oraz stopniowe komplikowanie się
różnych części roku liturgicznego spowodowało, że wierni zwrócili się ku nabożeństwom
prywatnym, a ich uwaga odwróciła się od głównych misteriów Bożego odkupienia.
Jak wiadomo, nasi poprzednicy św. Pius X i śp. Jan XXIII wydali pewne rozporządze-
nia zmierzające do tego, aby niedziela odzyskała swoją pierwotną godność i przez wszystkich
była uważana za pierwotny dzień świąteczny oraz by odnowiono liturgiczny obchód Wiel-
kiego Postu. Nasz poprzednik śp. Pius XII przywrócił w Kościele Zachodnim uroczystą wi-
gilię w ciągu Nocy Paschalnej, aby lud Boży w czasie sprawowania sakramentów wtajemni-
czenia chrześcijańskiego odnawiał duchowe przymierze z Chrystusem zmartwychwstałym.
Ci Najwyżsi Pasterze, idąc za nauczaniem świętych Ojców i tradycyjną nauką Kościoła
słusznie uważali, że w ciągu roku liturgicznego nie tylko się wspomina czyny, przez które Je-
zus Chrystus, umierając, dokonał naszego zbawienia, i nie tylko powtarza się wspomnienie
rzeczy przeszłych, których rozważanie poucza i karmi dusze wiernych nawet niewykształco-
nych, lecz uczyli, że przeżywanie roku liturgicznego ma sakramentalną moc i skuteczność dla
podtrzymania życia chrześcijańskiego. My sami także tak myślimy i nauczamy.
Słusznie przeto, gdy obchodzimy misterium Narodzenia Chrystusa i Jego ukazanie się
na świecie, prosimy, abyśmy wewnętrznie zostali przekształceni przez Tego, który zewnętrz-
nie był do nas podobny. Gdy odnawiamy Paschę Chrystusa, prosimy najwyższego Boga, aby
ci, którzy z Chrystusem zostali odrodzeni, wiernie przestrzegali w życiu zobowiązań wypły-
wających z sakramentu, który z wiarą przyjęli . Według słów Powszechnego Soboru Waty-
kańskiego II: Kościół, obchodząc misteria Odkupienia, otwiera bogactwa zbawczych czynów
i zasług swojego Pana, tak że one uobecniają się w pewien sposób w każdym czasie, aby
wierni zetknęli się z nimi i dostąpili łaski zbawienia.
Dlatego reforma roku liturgicznego i przepisy z niej wypływające zmierzają do tego,
aby wierni przez wiarę, nadzieję i miłość gorliwiej uczestniczyli w całym misterium Chrystu-
sa, rozwiniętym z biegiem roku.
[78]
II
Uważamy, że przeżywaniu misterium Chrystusa nie sprzeciwia się to, że jasnym świa-
tłem błyszczą: święta Najśw. Maryi Panny, która nierozerwalnym węzłem jest związana ze
zbawczym dziełem swojego Syna i wspomnienia świętych, w które słusznie czcimy narodzi-
ny dla nieba naszych panów Męczenników i Zwycięzców. Albowiem uroczystości świętych
głoszą cuda Chrystusa w Jego sługach, a wiernym podają odpowiednie przykłady do naśla-
dowania. Kościół był zawsze mocno przeświadczony, że w uroczystości świętych głosi i od-
nawia paschalne misterium Chrystusa.
Ponieważ nie można zaprzeczyć, że w ciągu wieków wprowadzono zbyt liczne obcho-
dy świętych, słusznie Sobór postanowił: Aby uroczystości świętych nie przesłaniały świąt,
których treścią są misteria zbawienia, należy wiele tych uroczystości pozostawić Kościołom
partykularnym, narodom lub rodzinom zakonnym, rozciągając na cały Kościół tylko te, które
wspominają świętych o prawdziwie powszechnym znaczeniu.
Aby wprowadzić w życie postanowienia Soboru Powszechnego, usunięto z kalendarza
ogólnego imiona niektórych świętych; zezwolono, aby wspomnienia pewnych świętych ob-
chodzono według uznania i aby przywrócono ich kult, ograniczony do ich własnych krajów.
Ponieważ usunięto z Kalendarza rzymskiego imiona niektórych świętych, nie znanych w ca-
łym świecie, można było wprowadzić imiona męczenników pochodzących z tych krajów, do
których światło Ewangelii dotarło w późniejszym czasie. W ten sposób na równych prawach
występują w nowym kalendarzu przedstawiciele wszystkich narodów, którzy przelali krew za
Chrystusa, albo odznaczyli się wybitnymi cnotami.
Jesteśmy przekonani, że nowy kalendarz powszechny, przygotowany dla obrządku ła-
cińskiego, bardziej odpowiada współczesnej pobożności i wyraźniej ukazuje powszechność
Kościoła. Zawiera on imiona sławnych ludzi, którzy dają całemu ludowi Bożemu wybitne
przykłady świętości, do jakiej doszli rozmaitymi drogami. Nie trzeba podkreślać, jak bardzo
przyczynia się to do duchowego pożytku całego ludu chrześcijańskiego.
Rozważywszy to wszystko przed Bogiem, naszą Apostolską powagą zatwierdzamy
nowy powszechny Kalendarz rzymski, ułożony przez Radę do Wykonania Konstytucji o Li-
turgii oraz ogólne normy odnoszące się do uporządkowania roku liturgicznego. Postanawia-
my, że wejdą one w życie 1 stycznia roku 1970, zgodnie z dekretami, które zostaną ogłoszo-
ne przez Świętą Kongregację Obrzędów razem z Radą, o której wspomnieliśmy. Dekrety te
będą obowiązywały aż do wydania nowego Mszału i Brewiarza.
Wszystko to, co zostało ustalone w tym naszym piśmie, wydanym z własnej inicjatywy,
zachowuje swoją moc bez względu na przeciwne postanowienia konstytucji i zarządzeń apo-
stolskich naszych poprzedników i bez względu na inne przepisy, godne wspomnienia i unie-
ważnienia.
Dan w Rzymie, u świętego Piotra, dnia 14 lutego 1969, w szóstym roku naszego pontyfikatu.
PAWEŁ VI PAPIEŻ
OGÓLNE NORMY ROKU LITURGICZNEGO I KALENDARZA
ROZDZIAŁ I - ROK LITURGICZNY
1. Kościół święty w ustalonych dniach w ciągu całego roku obchodzi święte wspomnienie zbawczego dzieła
Chrystusa. Każdego tygodnia Kościół obchodzi pamiątkę Zmartwychwstania Pańskiego w dniu, który nazy-
wa się Pańskim, a raz do roku czci je razem z jego błogosławioną Męką w największą uroczystość Paschy.
W różnych okresach roku liturgicznego zgodnie z tradycją, Kościół pogłębia duchowe wyrobienie wiernych
przez pobożne ćwiczenia duszy i ciała, przez pouczenia, modlitwy, uczynki pokutne i dzieła miłosierdzia.
2. Zasady, które następują, można i należy stosować do obrządku rzymskiego i do wszystkich innych obrząd-
ków. Normy praktyczne wiążą tylko obrządek rzymski, chyba że chodzi o takie sprawy, które z natury rze-
czy odnoszą się także do innych obrządków .
TYTUŁ I
DNI LITURGICZNE
I. Dzień liturgiczny w ogólności

3. Każdy dzień jest uświęcony przez liturgiczne czynności ludu Bożego, zwłaszcza przez Ofiarę eucharystycz-
ną i Liturgię godzin. Dzień liturgiczny trwa od północy do północy. Obchód niedzieli i uroczystości rozpo-
czyna się wieczorem dnia poprzedniego.
II. Niedziela
4. W pierwszym dniu każdego tygodnia, który nazywa się dniem Pańskim, czyli niedzielą, Kościół obchodzi
misterium paschalne zgodnie z tradycją apostolską wywodzącą się od samego dnia Zmartwychwstania Chry-
stusa. Dlatego niedzielę należy uważać za pierwotny dzień świąteczny.
5. Ze względu na swoje szczególne znaczenie niedziela ustępuje tylko uroczystościom oraz świętom Pańskim;
niedziele Adwentu, Wielkiego Postu i Okresu Wielkanocnego mają pierwszeństwo przed wszystkimi świę-
tami Pańskimi i wszystkimi uroczystościami. Uroczystości wypadające na te niedziele przenosi się na nastę-
pujący poniedziałek, chyba że zbieżność zachodzi w Niedzielę Palmową albo w Niedzielę Zmartwychwsta-
nia Pańskiego.
6. Niedziela zasadniczo wyklucza wyznaczenie na nią na stałe innego obchodu.
Są jednak wyjątki:
a) w niedzielę w czasie oktawy Narodzenia Pańskiego obchodzi się święto Swiętej Rodziny;
b) w niedzielę po dniu 6 stycznia obchodzi się święto Chrztu Pańskiego;
c) w niedzielę po Zesłaniu Ducha Świętego obchodzi się uroczystość Najświętszej Trójcy;
d) w ostatnią niedzielę zwykłą obchodzi się uroczystość Jezusa Chrystusa, króla Wszechświata.
7. Tam gdzie uroczystość Objawienia Pańskiego, Wniebowstąpienia i Najśw. Ciała i Krwi Chrystusa nie ob-
chodzi się jako święto nakazane, należy je wyznaczyć na niedzielę, która stanie się ich własnym terminem,
w następujący sposób:
a) Objawienie Pańskie na niedzielę wypadającą między 2 a 8 stycznia;
b) Wniebowstąpienie na 7 niedzielę Okresu Wielkanocnego;
c) Uroczystość Najśw. Ciała i Krwi Chrystusa na niedzielę po Najświętszej Trójcy.
III. Uroczystości, święta, wspomnienia
8. Obchodząc roczny cykl misteriów Chrystusa Kościół z szczególną miłością oddaje cześć Najświętszej Matce
Bożej Maryi i przedstawia pobożności wiernych wspomnienia męczenników oraz innych świętych.
9. W całym Kościele obowiązkowo oddaje się cześć tym świętym, którzy mają znaczenie powszechne; innych
albo wpisuje się do kalendarza ogólnego, ale ich obchodzenie jest dowolne, albo ich kult zostawia się Ko-
ściołom partykularnym, narodom lub rodzinom zakonnym.
10. Obchody liturgiczne zależnie od znaczenia, jakie się im przypisuje, dzielą się na: uroczystości, święta i
wspomnienia.
11. Uroczystości zalicza się do głównych dni, a ich obchód rozpoczyna się w dniu poprzednim od I Nieszpo-
rów.
Niektóre uroczystości mają specjalny formularz Mszy wigilijnej, którego się używa wieczorem w dniu po-
przedzającym uroczystość, jeżeli odprawia się Mszę w godzinach wieczornych.
12. Obchód największych uroczystości Zmartwychwstania i Narodzenia Pańskiego trwa przez osiem dni. Oby-
dwie oktawy rządzą się własnymi prawami.
Kalendarz diecezji polskich [80]
13. Święta obchodzi się w granicach dnia naturalnego, nie mają zatem I Nieszporów, chyba że wypadają w
niedziele zwykłe albo w niedziele okresu Narodzenia Pańskiego i zajmują ich miejsce.
14. Wspomnienia dzielą się na obowiązkowe i dowolne. Ich obchód uzgadnia się z obchodem dnia powsze-
dniego według norm zawartych w Ogólnym wprowadzeniu do Mszału rzymskiego i do Liturgii godzin.
Wspomnienia obowiązkowe, które wypadają na dni Wielkiego Postu, można obchodzić tylko jako wspo-
mnienia dowolne.
Jeżeli w jednym dniu wpisano w kalendarzu kilka wspomnień dowolnych, można obchodzić tylko jedno z
nich, a inne się opuszcza.
15. W zwykłe soboty, w które nie wypada wspomnienie obowiązkowe, można obchodzić wspomnienie dowolne
Najśw. Maryi Panny.
IV. Dni powszednie
16. Dni tygodnia następujące po niedzieli nazywa się dniami powszednimi; obchodzi się je w różny sposób, za-
leżnie od stopnia ich ważności:
a) Środa Popielcowa i dni Wielkiego Tygodnia od Wielkiego Poniedziałku do Wielkiego Czwartku włącznie
mają pierwszeństwo przed wszystkimi innymi dniami liturgicznymi.
b) Dni powszednie Adwentu od dnia 17 do dnia 24 grudnia włącznie i wszystkie dni powszednie Wielkiego
Postu mają pierwszeństwo przed wspomnieniami obowiązkowymi.
c) Inne dni powszednie ustępują uroczystościom i świętom, a ich elementy uwzględnia się we wspomnienia.
TYTUŁ II
UKŁAD ROKU LITURGICZNEGO
17. W ciągu cyklu rocznego Kościół wspomina całe misterium Chrystusa, od Wcielenia aż do dnia Zesłania
Ducha Świętego i do oczekiwania na przyjście Pańskie.
I. Triduum Paschalne
18. Ponieważ dzieła odkupienia ludzi i doskonałego uwielbienia Boga Chrystus dokonał przez paschalne mi-
sterium swojej błogosławionej Męki, przez które umierając zniweczył naszą śmierć i zmartwychwstając
przywrócił nam życie, święte Triduum Męki i Zmartwychwstania Pańskiego jaśnieje jako szczyt roku litur-
gicznego. Takie znaczenie, jakie niedziela ma w tygodniu, uroczystość Wielkanocy ma w roku liturgicznym.
19. Paschalne Triduum Męki i Zmartwychwstania Pańskiego rozpoczyna się od wieczornej Mszy Wieczerzy
Pańskiej, ma swoje centrum w Wigilii Paschalnej i kończy się Nieszporami Niedzieli Zmartwychwstania.
20. W Wielki Piątek Męki Pańskiej, a jeżeli to możliwe, także w Wielką Sobotę aż do Wigilii Paschalnej,
wszędzie zachowuje się święty post paschalny.
21. Wigilię Paschalną obchodzoną w świętą noc Zmartwychwstania Pańskiego uważa się za "matkę wszyst-
kich świętych wigilii". Kościół czuwając oczekuje zmartwychwstania Chrystusa i obchodzi je w sakramen-
tach. Dlatego cały obchód tej świętej Wigilii powinien się odbyć w nocy, to znaczy rozpocząć się po zapad-
nięciu nocy, albo skończyć przed świtem dnia niedzielnego.
II. Okres Wielkanocny
22. Pięćdziesiąt dni od Niedzieli Zmartwychwstania do Niedzieli Zesłania Ducha Świętego obchodzi się z
wielką radością jako jeden dzień świąteczny, co więcej, jako "wielką niedzielę".
Głównie w te dni śpiewa się Alleluja.
23. Niedziele tego okresu uważa się za niedziele Wielkanocy i po Niedzieli Zmartwychwstania nazywają się
one: drugą, trzecią, czwartą, piątą, szóstą i siódmą Niedzielą Wielkanocną. Ten święty okres pięćdziesięciu
dni kończy Niedziela Zesłania Ducha Świętego.
24. Osiem początkowych dni Okresu Wielkanocnego stanowią Oktawę Wielkanocy. Obchodzi się je jako uro-
czystości Pańskie.
25. Czterdziestego dnia po Wielkanocy obchodzi się Wniebowstąpienie Pańskie, chyba że nie jest ono świętem
nakazanym i zostało wyznaczone na 7 Niedzielę Wielkanocną (por. nr 7).
26. Dni powszednie po Wniebowstąpieniu aż do soboty przed Zesłaniem Ducha Świętego włącznie przygoto-
wują na przyjście Ducha Świętego Pocieszyciela.
III. Okres Wielkiego Postu
27. Okres Wielkiego Postu służy przygotowaniu do obchodu Paschy. Liturgia wielkopostna przygotowuje kate-
chumenów do obchodu paschalnego misterium przez różne stopnie wtajemniczenia chrześcijańskiego, a
wiernych przez wspomnienie przyjętego chrztu i pełnienie pokuty.
28. Okres Wielkiego Postu trwa od Środy Popielcowej do Mszy Wieczerzy Pańskiej wyłącznie. Od początku
Wielkiego Postu do Wigilii Paschalnej nie mówi się Alleluja.
29. W Środę Popielcową, która wszędzie jest dniem postu, posypuje się głowy popiołem.
[81] Normy ogólne
30. Niedziele tego okresu nazywają się niedzielami: pierwszą, drugą, trzecią, czwartą i piątą Wielkiego Postu.
Szósta niedziela, w którą zaczyna się Wielki Tydzień, nazywa się Niedzielą palmową Męki Pańskiej.
31. Wielki Tydzień jest przeznaczony na wspomnienie Męki Chrystusa, poczynając od Jego Mesjańskiego
wjazdu do Jerozolimy.
W Wielki Czwartek rano biskup koncelebruje Mszę ze swoim prezbiterium. W tej Mszy błogosławi oleje
święte i poświęca krzyżmo.
IV. Okres Narodzenia Pańskiego
32. Po dorocznym obchodzie misterium paschalnego nic nie jest Kościołowi droższe, jak obchód wspomnienia
Narodzenia Pańskiego i Jego pierwszych wystąpień. To dokonuje się w okresie Narodzenia.
33. Okres Narodzenia zaczyna się od I Nieszporów Narodzenia Pańskiego i trwa aż do niedzieli po Objawie-
niu, czyli do niedzieli po dniu 6 stycznia włącznie.
34. Mszę na Wigilię Narodzenia Pańskiego odprawia się wieczorem dnia 24 grudnia przed I Nieszporami albo
po nich. Zgodnie ze starą tradycją rzymską w dniu Narodzenia pańskiego można trzy razy odprawić Mszę
świętą: w nocy, o świcie i w dzień.
35. Uroczystość Narodzenia Pańskiego ma oktawę ułożoną w ten sposób:
a) W niedzielę w czasie oktawy obchodzi się święto Świętej Rodziny.
b) Dnia 26 grudnia obchodzi się święto św. Szczepana, pierwszego męczennika.
c) Dnia 27 grudnia obchodzi się święto św. Jana, apostoła i ewangelisty.
d) Dnia 28 grudnia obchodzi się święto świętych Młodzianków.
e) Dnia 29, 30 i 31 grudnia są dniami w czasie oktawy.
f) Dnia 1 stycznia, w oktawę Narodzenia Pańskiego, obchodzi się Uroczystość Swiętej Bożej Rodzicielki
Maryi. W tym dniu wspomina się również nadanie Najświętszego Imienia Jezus.
36. Niedziela wypadająca między 2 a 5 stycznia jest niedzielą po Narodzeniu Pańskim.
37. Objawienie Pańskie obchodzi się dnia 6 stycznia, chyba że nie jest ono świętem nakazanym i zostało wy-
znaczone na niedzielę wypadającą między 2 a 8 stycznia (por. nr 7).
38. W niedzielę wypadającą po dniu 6 stycznia obchodzi się święto Chrztu Pańskiego.
V. Okres Adwentu
39. Okres Adwentu ma podwójny charakter. Jest okresem przygotowania do uroczystości Narodzenia Pańskie-
go, przez którą wspominamy pierwsze przyjście Syna Bożego do ludzi.
Równocześnie jest okresem, w którym przez wspomnienie pierwszego przyjścia Chrystusa kieruje się dusze
ku oczekiwaniu Jego powtórnego przyjścia na końcu czasów. Z obu tych względów Adwent jest okresem po-
bożnego i radosnego oczekiwania.
40. Okres Adwentu zaczyna się od I Nieszporów niedzieli, która wypada 30 listopada lub jest najbliższa tego
dnia i kończy się przed I Nieszporami Narodzenia Pańskiego.
41. Niedziele tego okresu nazywają się pierwsza, druga, trzecia i czwarta Adwentu.
42. Dni powszednie od dnia 17 do dnia 24 grudnia włącznie są przeznaczone na bezpośrednie przygotowanie
do uroczystości Narodzenia Pańskiego.
VI. Okres Zwykły
43. Oprócz okresów mających własny charakter zostają trzydzieści trzy lub trzydzieści cztery tygodnie w ciągu
cyklu rocznego, w które nie obchodzi się żadnej szczegółowej tajemnicy Chrystusa, lecz wspomina się mi-
sterium Chrystusa w jego pełni, zwłaszcza w niedziele. Ten czas nazywa się Okresem Zwykłym.
44. Okres Zwykły zaczyna się w poniedziałek, który następuje po niedzieli wypadającej po dniu 6 stycznia i
trwa do wtorku przed Wielkim Postem, i powtórnie zaczyna się w poniedziałek po niedzieli Zesłania Ducha
Świętego i kończy się przed I Nieszporami 1 niedzieli Adwentu.
Zgodnie z tym porządkiem na niedziele i dni powszednie tego okresu używa się formularzy, które znajdują
się w Mszale i w Liturgii godzin.
VII. Dni modlitw błagalnych i dni kwartalne
45. W dni modlitw błagalnych i dni kwartalne Kościół modli się do Boga w różnych potrzebach ludzi, zwłasz-
cza o dobre urodzaje i o błogosławieństwo w pracy, i publicznie składa Bogu dzięki.
46. Aby dni modlitw błagalnych i dni kwartalne zostały dostosowane do potrzeb różnych krajów i ludów, Kon-
ferencje Episkopatu muszą wyznaczyć termin oraz sposób ich obchodzenia. Kompetentna władza, biorąc
pod uwagę potrzeby miejscowe, powinna ustalić, czy obchód ma trwać jeden dzień czy dłużej oraz jak często
ma się powtarzać w ciągu roku.
47. Na poszczególne dni należy wybrać spośród Mszy w różnych potrzebach formularz mszalny najbardziej
odpowiadający intencjom modlitw.
Kalendarz diecezji polskich [82]
ROZDZIAŁ II – KALENDARZ
TYTUŁ I
KALENDARZ I OBCHODY, KTÓRE NALEŻY DO NIEGO WPISAĆ
48. Rozkład obchodów w roku liturgicznym reguluje kalendarz. Kalendarz ogólny jest ustanowiony na użytek
całego obrządku rzymskiego, kalendarze własne dotyczą Kościoła miejscowego lub rodziny zakonnej.
49. Do kalendarza ogólnego wpisuje się cały cykl obchodów: obchody misterium zbawienia w okresach roku
liturgicznego; obchody tych świętych, których znaczenie jest powszechne i dlatego wszyscy mają ich obo-
wiązkowo czcić; obchody innych świętych, którzy wskazują na powszechność i ciągłość świętości w ludzie
Bożym.
Kalendarze własne zawierają obchody o zasięgu bardziej ograniczonym, w odpowiedni sposób organicznie
wkomponowane w cykl ogólny. Poszczególne Kościoły i rodziny zakonne powinny czcić świętych, którzy są
z nimi w specjalny sposób związani. Kalendarze sporządzone przez kompetentną władzę powinny być za-
twierdzone przez Stolicę Świętą.
50. Przy układaniu kalendarzy własnych należy zwrócić uwagę na następujący zasady:
a) Cykl okresów roku liturgicznego, uroczystości i świąt, w których w ciągu roku liturgicznego rozwija się i
czci misterium Odkupienia, należy zachować nienaruszony i wysunąć na pierwsze miejsce przed obchodami
własnymi.
b) Obchody własne należy organicznie powiązać z obchodami powszechnymi zachowując porządek i pierw-
szeństwo wskazane dla poszczególnych dni w Tabeli dni liturgicznych. Aby nadmiernie nie przeciążać ka-
lendarzy własnych, dla poszczególnych świętych należy wyznaczyć tylko jeden dzień w roku. Tam gdzie
przemawiają za tym względy duszpasterskie, można zachować drugi obchód w formie wspomnienia dowol-
nego w dzień przeniesienia albo znalezienia relikwii świętych patronów albo założycieli Kościołów lub ro-
dzin zakonnych.
c) Obchody przyznane nie powinny powtarzać innych obchodów uwzględnionych już w cyklu tajemnic zba-
wienia i nie powinny być zbyt liczne.
51. Chociaż wypada, aby każda diecezja miała własny kalendarz oraz własne Oficja i Msze, nic nie stoi na
przeszkodzie, aby całe prowincje, regiony, kraje, a nawet jeszcze większe terytoria miały wspólny kalendarz
i dodatki do ksiąg liturgicznych, przygotowane wspólnym wysiłkiem przez zainteresowanych. Tę zasadę
można zachować także przy redagowaniu kalendarza zakonnego dla wielu prowincji na obszarze tego same-
go państwa.
52. Kalendarz własny sporządza się wpisując do kalendarza ogólnego uroczystości, święta i wspomnienia wła-
sne, a mianowicie:
a) Do kalendarza diecezji należy wpisać obchody patronów i poświęcenia kościoła katedralnego, a oprócz tego
świętych i błogosławionych, których łączą z diecezją specjalne związki, np. pochodzenie, dłuższy pobyt lub
śmierć na terenie diecezji.
b) Do kalendarza zakonnego należy wpisać obchody tytułu, założyciela, patrona, a oprócz tego świętych i bło-
gosławionych, którzy byli członkami rodziny zakonnej albo byli z nią związani.
c) Do kalendarza poszczególnych kościołów należy wpisać, oprócz obchodów diecezji lub rodziny zakonnej,
obchody własne danego kościoła, które wyliczone są w Tabeli dni liturgicznych oraz obchody świętych, któ-
rych ciała spoczywają w tym kościele. Członkowie rodzin zakonnych razem ze wspólnotą Kościoła miejsco-
wego obchodzą poświęcenie kościoła katedralnego i głównych patronów miejscowości i większego teryto-
rium, na którym przebywają.
53. Jeżeli jakaś diecezja lub rodzina zakonna ma wielu świętych i błogosławionych, należy się wystrzegać
nadmiernego przeciążania kalendarza całej diecezji lub instytutu zakonnego. Dlatego:
a) Można wprowadzić wspólny obchód wszystkich świętych i błogosławionych diecezji lub rodziny zakon-
nej, albo pewnej ich grupy.
b) Osobny obchód wyznacza się w kalendarzu tylko tym świętym lub błogosławionym, którzy mają szcze-
gólne znaczenie dla całej diecezji lub rodziny zakonnej.
c) Innym świętym i błogosławionym oddaje się kult liturgiczny tylko w tych miejscach, z którymi są ściślej
związani, albo tam, gdzie spoczywa ich ciało.
54. Obchody własne należy wpisać do kalendarza jako wspomnienia obowiązkowe lub dowolne, jeżeli Tabela
dni liturgicznych nie przewiduje dla niektórych z nich innego stopnia i jeżeli nie istnieją szczególne racje
historyczne lub duszpasterskie. Niektóre obchody mogą w pewnych miejscach mieć wyższy stopień niż w ca-
łej diecezji lub rodzinie zakonnej.
55. Obchody liturgiczne wpisane do kalendarza własnego mają zachować wszyscy zobowiązani do tego kalen-
darza. Bez aprobaty Stolicy Apostolskiej nie wolno ich usuwać z kalendarza lub zmieniać stopnia.
[83] Normy ogólne
TYTUŁ II
WŁAŚCIWY DZIEŃ OBCHODÓW

56. Kościół ma zwyczaj czcić świętych w dniu ich narodzin dla nieba. W miarę możności należy ten zwyczaj
zachować przy wpisywaniu obchodów do kalendarza własnego. Chociaż obchody własne mają szczególne
znaczenie dla Kościołów miejscowych lub rodzin zakonnych, jest bardzo wskazane, aby zachować w miarę
możności jedność z kalendarzem ogólnym w obchodzeniu uroczystości, świąt i wspomnień obowiązkowych
w nim umieszczonych.
Dlatego przy wpisywaniu własnych obchodów do kalendarza własnego należy zachować następujące zasady:
a) Obchody, które są przewidziane w kalendarzu ogólnym należy wpisać do kalendarza własnego pod tą
samą datą, zmieniając, jeśli to konieczne, ich stopień.
Podobnie obchód dotyczący tylko jednego kościoła powinien być wyznaczony zgodnie z kalendarzem diece-
zji lub zakonu.
b) Obchody świętych, które nie znajdują się w kalendarzu ogólnym należy wyznaczyć na dzień narodzin
dla nieba, czyli śmierci.
c) Jeżeli dzień narodzin dla nieba nie jest znany, obchód należy wyznaczyć na dzień z innych względów
mający związek ze świętym, np. dzień święceń, znalezienia lub przeniesienia relikwii.
Jeżeli to nie jest możliwe, należy wybrać dzień, który w kalendarzu własnym jest wolny od innych obch o-
dów.
d) Jeżeli dzień narodzin dla nieba jest już zajęty w kalendarzu ogólnym lub własnym przez inny obchód
wyższego lub takiego samego stopnia, obchód należy wyznaczyć na najbliższy dzień wolny od przeszkód.
e) Inne obchody przyznane indultem należy wpisać w dniu najodpowiedniejszym pod względem duszpaster-
skim.
f) Aby cykl roku liturgicznego jaśniał pełnym światłem i aby obchody świętych nie natrafiały na stałe prze-
szkody, dni, na które zwykle wypada okres Wielkiego Postu i Oktawa Wielkanocy oraz dni od 17 do 31
grudnia, powinny być wolne od obchodów własnych. Nie dotyczy to wspomnień dowolnych ani świąt wy-
mienionych w Tabeli dni liturgicznych w nr 8a, b, c, d, ani uroczystości, których nie można przenieść na in-
ny okres. Konferencje Episkopatu mogą przenieść uroczystość świętego Józefa z dnia 19 marca na inny
dzień poza Wielkim Postem, jeżeli nie jest ona świętem nakazanym.
57. Jeżeli jacyś święci i błogosławieni są wpisani razem w kalendarzu, należy razem oddawać im cześć litur-
giczną, jeżeli przysługuje im ten sam stopień obchodu, chociaż jeden lub kilku z nich są bardziej bliscy. Je-
żeli jednak jeden lub kilku z tych świętych lub błogosławionych powinno być czczonych w stopniu wyższym,
służbę Bożą odprawia się tylko o nich, z pominięciem pozostałych, chyba że wypada wyznaczyć im inny
dzień jako wspomnienie obowiązkowe.
58. Ze względu na dobro duchowe wiernych wolno przenieść na zwykłe niedziele obchody wypadające w tygo-
dniu i drogie pobożności wiernych, jeżeli w Tabeli pierwszeństwa wyprzedzają one niedzielę. Wszystkie
Msze z udziałem wiernych można odprawić o uroczystości przeniesionej.
59. Pierwszeństwo dni liturgicznych, gdy chodzi o ich obchód, ustala się wyłącznie na podstawie następującej
tabeli.
Tabela pierwszeństwa dni liturgicznych [84]
TABELA PIERWSZENSTWA DNI LITURGICZNYCH
I
1. Paschalne Triduum Męki i Zmartwychwstania Pańskiego.
2. Narodzenie Pańskie, Objawienie, Wniebowstąpienie i Zesłanie Ducha Świętego.
Niedziele Adwentu, Wielkiego Postu, Okresu Wielkanocnego, Środa Popielcowa.
Dni Wielkiego Tygodnia od poniedziałku do czwartku włącznie.
Dni w Oktawie Wielkanocy.
3. Uroczystości Pańskie, Najśw. Maryi Panny oraz świętych, umieszczone w kalendarzu ogólnym.
Wspomnienie wszystkich wiernych zmarłych.
4. Uroczystości własne, mianowicie:
a) Uroczystość głównego patrona miejscowości lub miasta.
b) Uroczystość poświęcenia i rocznicy poświęcenia własnego kościoła.
c) Uroczystość tytułu własnego kościoła.
d) Uroczystość tytułu albo założyciela, albo głównego patrona zakonu lub zgromadzenia.
II
5. Święta Pańskie umieszczone w kalendarzu ogólnym.
6. Niedziele okresu Narodzenia Pańskiego i Okresu Zwykłego.
7. Święta Najśw. Maryi panny i świętych umieszczone w kalendarzu ogólnym.
8. Święta własne, mianowicie:
a) Święto głównego patrona diecezji.
b) Święto rocznicy poświęcenia kościoła katedralnego.
c) Święto głównego patrona regionu, prowincji, narodu lub większego terytorium.
d) Święto tytułu albo założyciela, albo głównego patrona zakonu lub zgromadzenia i prowincji zakonnej, z
zachowaniem przepisów zawartych w nr 4.
e) Inne święta własne jakiegoś kościoła.
f) Inne święta wpisane do kalendarza diecezji, zakonu lub zgromadzenia.
9. Dni okresu Adwentu od 17 do 24 grudnia włącznie.
Dni w oktawie Narodzenia Pańskiego.
Dni powszednie okresu Wielkiego Postu.
III
10. Wspomnienie obowiązkowe podane w kalendarzu ogólnym.
11. Wspomnienia obowiązkowe własne, a mianowicie:
a) Wspomnienie patrona miejsca, diecezji, regionu i prowincji,
narodu, większego terytorium oraz patrona zakonu lub zgromadzenia i prowincji zakonnej.
b) Inne wspomnienia obowiązkowe własne lub danego kościoła.
c) Inne wspomnienia obowiązkowe wpisane w kalendarzu danej diecezji, zakonu lub zgromadzenia.
12. Wspomnienia dowolne. Można je obchodzić nawet w dni wymienione w nr 9, z zachowaniem odnośnych
przepisów podanych w Ogólnym wprowadzeniu do Mszału i do Liturgii godzin.
W podobny sposób jak wspomnienia dowolne można obchodzić wspomnienia obowiązkowe zachodzące
przypadkowo w dni powszednie Wielkiego Postu.
13. Dni powszednie Adwentu do 16 grudnia włącznie.
Dni okresu narodzenia Pańskiego od dnia 2 stycznia do soboty po Objawieniu Pańskim.
Dni powszednie Okresu Wielkanocnego od poniedziałku po Oktawie Wielkanocy do soboty przed Zesłaniem
Ducha Świętego włącznie.
Dni powszednie Okresu Zwykłego.
Jeżeli kilka obchodów liturgicznych zbiega się w tym samym dniu, pierwszeństwo ma ten, który zajmuje
wyższe miejsce w Tabeli dni liturgicznych. Uroczystość przypadająca na dzień liturgiczny mający pierw-
szeństwo przenosi się na najbliższy dzień wolny od obchodów wymienionych w numerach 1- 8 Tabeli
pierwszeństwa dni liturgicznych. Należy zachować przepisy zawarte w nr 5 Ogólnych norm roku liturgicz-
nego.
Obchody niższego stopnia w tym roku się opuszcza.
Jeżeli w tym samym dniu zbiegają się II Nieszpory dnia bieżącego oraz I Nieszpory dnia następnego, to
pierwszeństwo mają nieszpory tego obchodu liturgicznego, który w Tabeli pierwszeństwa dni liturgicznych
zajmuje wyższe miejsce. Gdy obydwa obchody są równe stopniem, pierwszeństwo mają Nieszpory dnia bie-
żącego.
[85] Kalendarz diecezji polskich
KALENDARZ DIECEZJI POLSKICH
STYCZEŃ
Oktawa Narodzenia Pańskiego
1 UROCZYSTOŚĆ ŚWIĘTEJ BOŻEJ RODZICIELKI MARYI Uroczystość
W diecezji zamojsko-lubaczowskiej:
ŚWIĘTEJ BOŻEJ RODZICIELKI MARYI, MATKI ODKUPICIELA, głównej patronki diecezji
Uroczystość
2 Świętych Bazylego Wielkiego i Grzegorza z Nazjanzu, biskupów i doktorów Kościoła Wsp. obowiązkowe
3 Najświętszego Imienia Jezus Wsp. dowolne
6 OBJAWIENIE PAŃSKIE Uroczystość
7 Św. Rajmunda z Penyafort, prezbitera Wsp. dowolne
10 W diecezji drohiczyńskiej:
ROCZNICA POŚWIĘCENIA KOŚCIOŁA KATEDRALNEGO w Drohiczynie Święto
13 Św. Hilarego, biskupa i doktora Kościoła Wsp. dowolne
17 Św. Antoniego, opata Wsp. obowiązkowe
18 W diecezji warmińskiej:
Bł. Reginy Protmann, dziewicy Wsp. dowolne
19 Św. Józefa Sebastiana Pelczara, biskupa Wsp. obowiązkowe
W diecezji rzeszowskiej:
Św. JÓZEFA SEBASTIANA PELCZARA, BISKUPA, głównego patrona diecezji Święto
20 Św. Fabiana, papieża i męczennika Wsp. dowolne
Św. Sebastiana, męczennika Wsp. dowolne
21 Św. Agnieszki, dziewicy i męczennicy Wsp. obowiązkowe
22 Św. Wincentego, diakona i męczennika Wsp. dowolne
Św. Wincentego Pallottiego, prezbitera Wsp. dowolne
23 Bł. Wincentego Lewoniuka i 12 Towarzyszy, męczenników Wsp. dowolne
W diecezji siedleckiej:
Bł. Wincentego Lewoniuka i Towarzyszy, męczenników z Pratulina Wsp. obowiązkowe
24 Św. Franciszka Salezego, biskupa i doktora Kościoła Wsp. obowiązkowe
25 NAWRÓCENIE ŚW. PAWŁA, APOSTOŁA Święto
26 Świętych biskupów Tymoteusza i Tytusa Wsp. obowiązkowe
27 Bł. Jerzego Matulewicza, biskupa Wsp. obowiązkowe
28 Św. Tomasza z Akwinu, prezbitera i doktora Kościoła Wsp. obowiązkowe
29 Bł. Bolesławy Marii Lament, dziewicy Wsp. dowolne
Św. Anieli Merici, dziewicy Wsp. dowolne
W archidiecezji białostockiej:
Bł. Bolesławy Marii Lament, dziewicy Wsp. obowiązkowe
30 W archidiecezji przemyskiej
Bł. Bronisława Markiewicza, prezbitera Wsp. dowolne .
W diecezji świdnickiej:
ROCZNICA POŚWIĘCENIA KOŚCIOŁA KATEDRALNEGO w Świdnicy Święto
31 Św. Jana Bosko, prezbitera Wsp. obowiązkowe
Niedziela po 6 stycznia: CHRZEST PAŃSKI Święto
LUTY
1 W archidiecezji gnieźnieńskiej:
ROCZNICA POŚWIĘCENIA BAZYLIKI PRYMASOWSKIEJ w Gnieźnie Święto
2 OFIAROWANIE PAŃSKIE Święto
3 Św. Błażeja, biskupa i męczennika Wsp. dowolne
Św. Oskara, biskupa Wsp. dowolne
5 Św. Agaty, dziewicy i męczennicy Wsp. obowiązkowe
6 Św. Pawła Miki i Towarzyszy, Męczenników Wsp. obowiązkowe
8 Św. Hieronima Emilianiego Wsp. dowolne
Św. Józefiny Bakhity, dziewicy Wsp. dowolne
10 Św. Scholastyki, dziewicy Wsp. obowiązkowe
11 Najśw. Maryi Panny z Lourdes Wsp. dowolne
14 ŚWIĘTYCH CYRYLA, MNICHA, I METODEGO, BISKUPA, patronów Europy Święto
17 Świętych Siedmiu Założycieli Zakonu Serwitów Najśw. Maryi Panny Wsp. dowolne
Kwiecień [86]
21 Św. Piotra Damiana, biskupa i doktora Kościoła Wsp. dowolne
22 KATEDRY ŚWIĘTEGO PIOTRA, APOSTOŁA Święto
23 Św. Polikarpa, biskupa i męczennika Wsp. obowiązkowe
W diecezji toruńskiej:
Bł. Stefana Wincentego Frelichowskiego, prezbitera i męczennika Wsp. obowiązkowe
24 W diecezji toruńskiej:
Św. Polikarpa, biskupa i męczennika Wsp. obowiązkowe
MARZEC
4 ŚW. KAZIMIERZA, KRÓLEWICZA Święto

W archidiecezji białostockiej i diecezjach drohiczyńskiej, łomżyńskiej i radomskiej:
ŚW. KAZIMIERZA, KRÓLEWICZA, głównego patrona prowincji i diecezji Uroczystość
W archidiecezji krakowskiej:
ŚW. KAZIMIERZA, KRÓLEWICZA, patrona archidiecezji Święto
7 Świętych męczennic Perpetuy i Felicyty Wsp. obowiązkowe
8 Św. Jana Bożego, zakonnika Wsp. dowolne
W diecezji pelplińskiej:
ROCZNICA POŚWIĘCENIA BAZYLIKI KATEDRALNEJ w Pelplinie Święto
9 Św. Franciszki Rzymianki, zakonnicy Wsp. dowolne
12 W diecezji polowej:
ROCZNICA POŚWIĘCENIA KOŚCIOŁA KATEDRALNEGO w Warszawie Święto
15 W archidiecezjach krakowskiej i warszawskiej oraz diecezji warszawsko-praskiej:
Św. Klemensa Marii Hofbauera, prezbitera Wsp. obowiązkowe
17 Św. Patryka, biskupa Wsp. dowolne
18 Św. Cyryla Jerozolimskiego, biskupa i doktora Kościoła Wsp. dowolne
19 ŚW. JÓZEFA, OBLUBIEŃCA NAJŚW. MARYI PANNY Uroczystość
W archidiecezji łódzkiej i diecezji włocławskiej:
ŚW. JÓZEFA, OBLUBIEŃCA NAJŚW. MARYI PANNY, głównego patrona archidiecezji i diecezji
Uroczystość
W diecezji kaliskiej i legnickiej:
ŚW. JÓZEFA, OBLUBIEŃCA NAJŚW. MARYI PANNY, OPIEKUNA ZBAWICIELA, głównego patrona
diecezji Uroczystość
23 Św. Turybiusza z Mongrovejo, biskupa Wsp. dowolne
25 ZWIASTOWANIE PAŃSKIE Uroczystość
26 W archidiecezji przemyskiej:
Św. Dobrego Łotra Wsp. dowolne
KWIECIEŃ
2 Św. Franciszka z Pauli, pustelnika Wsp. dowolne
4 Św. Izydora, biskupa i doktora Kościoła Wsp. dowolne
5 Św. Wincentego Ferreriusza, prezbitera Wsp. dowolne
7 Św. Jana Chrzciciela de la Salle, prezbitera Wsp. obowiązkowe
13 Św. Marcina I, papieża i męczennika Wsp. dowolne
21 Św. Anzelma, biskupa i doktora Kościoła Wsp. dowolne
23 ŚW. WOJCIECHA, BISKUPA I MĘCZENNIKA, głównego patrona Polski, archidiecezji gnieźnieńskiej,
gdańskiej i warmińskiej oraz diecezji koszalińsko-kołobrzeskiej i elbląskiej Uroczystość
24 Św. Fidelisa z Sigmaringen, prezbitera i męczennika Wsp. dowolne
Św. Jerzego, męczennika Wsp. dowolne
W diecezji pelplińskiej: Św. Jerzego, męczennika Wsp. obowiązkowe
W archidiecezji białostockiej: ŚW. JERZEGO, MĘCZENNIKA, głównego patrona archidiecezji Uroczystość
25 ŚW. MARKA EWANGELISTY Święto
28 Św. Piotra Chanela, prezbitera i męczennika Wsp. dowolne
Św. Ludwika Marii Grignion de Monfort, prezbitera Wsp. dowolne
29 ŚW. KATARZYNY SIENEŃSKIEJ, DZIEWICY I DOKTORA KOŚCIOŁA, patronki Europy Święto
30 Św. Piusa V, papieża Wsp. dowolne
II NIEDZIELA WIELKANOCNA, czyli MIŁOSIERDZIA BOŻEGO Uroczystość

MAJ
1 Św. Józefa, rzemieślnika Wsp. dowolne
W archidiecezji katowickiej:
ŚW. JÓZEFA, RZEMIEŚLNIKA Święto
2 Św. Atanazego, biskupa i doktora Kościoła Wsp. obowiązkowe
3 NAJŚW. MARYI PANNY, KRÓLOWEJ POLSKI, głównej patronki Polski i archidiecezji częstochowskiej i
przemyskiej oraz diecezji polowej Uroczystość
W diecezji polowej:
NAJŚW. MARYI PANNY, KRÓLOWEJ POLSKI, HETMANKI ŻOŁNIERZA POLSKIEGO, głównej pa-
tronki ordynariatu Uroczystość
4 Św. Floriana, męczennika Wsp. Obowiązkowe
W archidiecezji katowickiej i diecezji warszawsko-praskiej:
Św. Floriana, męczennika, patrona diecezji Wsp. obowiązkowe
5 Bł. Stanisława Kazimierczyka, prezbitera Wsp. dowolne
Bł. Stanisława Kazimierczyka, prezbitera Wsp. obowiązkowe
W archidiecezji przemyskiej:
ROCZNICA POŚWIĘCENIA BAZYLIKI KATEDRALNEJ w Przemyślu Święto
6 ŚWIĘTYCH APOSTOŁÓW FILIPA I JAKUBA Święto
7 W diecezji kieleckiej: NAJŚW. MARYI PANNY, MATKI ŁASKI BOŻEJ Święto
8 ŚW. STANISŁAWA, BISKUPA I MĘCZENNIKA, głównego patrona Polski i archidiecezji krakowskiej, lu-
belskiej, poznańskiej i warszawskiej oraz diecezji kieleckiej, płockiej, sandomierskiej i tarnowskiej
Uroczystość
12 Świętych męczenników Nereusza i Achillesa Wsp. dowolne
Św. Pankracego, męczennika Wsp. dowolne
Bł. Juty z Bielczyna, wdowy Wsp. dowolne
13 Najśw. Maryi Panny Fatimskiej Wsp. dowolne
14 ŚW. MACIEJA, APOSTOŁA Święto
16 ŚW. ANDRZEJA BOBOLI, PREZBITERA I MĘCZENNIKA, patrona Polski oraz archidiecezji warmiń-
skiej i diecezji łomżyńskiej Święto
W metropolii warszawskiej:
ŚW. ANDRZEJA BOBOLI, PREZBITERA I MĘCZENNIKA, patrona metropolii Uroczystość
W diecezji gliwickiej:
ROCZNICA POŚWIĘCENIA KOŚCIOŁA KATEDRALNEGO w Gliwicach Święto
17 W diecezji elbląskiej:
ROCZNICA POŚWIĘCENIA KOŚCIOŁA KATEDRALNEGO w Elblągu Święto
Św. Andrzeja Boboli, prezbitera i męczennika Wsp. obowiązkowe
18 Św. Jana I, papieża i męczennika Wsp. dowolne
20 Św. Bernardyna ze Sieny, prezbitera Wsp. dowolne
21 Świętych męczenników Krzysztofa Magallanes, prezbitera i Towarzyszy Wsp. dowolne
Św. Jana Nepomucena, prezbitera i męczennika Wsp. dowolne
W metropolii górnośląskiej i diecezji bielsko-żywieckiej:
Św. Jana Nepomucena, prezbitera i męczennika Wsp. obowiązkowe
22 Św. Rity z Cascia Wsp. dowolne
W archidiecezji katowickiej: Świętych męczenników Krzysztofa Magallanes, prezbitera i Towarzyszy
Wsp. dowolne
24 Najśw. Maryi Panny, Wspomożycielki Wiernych Wsp. obowiązkowe
25 Św. Bedy Czcigodnego, prezbitera i doktora Kościoła Wsp. dowolne
Św. Grzegorza VII, papieża Wsp. dowolne
Św. Marii Magdaleny de Pazzi, dziewicy Wsp. dowolne
26 Św. Filipa Nereusza, prezbitera Wsp. obowiązkowe
27 Św. Augustyna z Canterbury, biskupa Wsp. dowolne
29 Św. Urszuli Ledóchowskiej, dziewicy Wsp. obowiązkowe
W archidiecezji poznańskiej:
Św . Urszuli Ledóchowskiej, dziewicy, patronki archidiecezji Wsp. obowiązkowe
Czerwiec [88]
30 Św. Jana Sarkandra, prezbitera i męczennika Wsp. dowolne
Św. Zdzisławy Wsp. dowolne
Św. Jana Sarkandra, prezbitera i męczennika Wsp. obowiązkowe
W diecezji bielsko-żywieckiej:
Św. Jana Sarkandra, prezbitera i męczennika, patrona diecezji Wsp. obowiązkowe
W archidiecezji szczecińsko-kamieńskiej:
ROCZNICA POŚWIĘCENIA KOŚCIOŁA KATEDRALNEGO w Szczecinie Święto
ROCZNICA POŚWIĘCENIA KOŚCIOŁA KATEDRALNEGO w Białymstoku Święto
31 NAWIEDZENIE NAJŚW. MARYI PANNY Święto
VII Niedziela Wielkanocy WNIEBOWSTĄPIENIE PAŃSKIE Uroczystość
Poniedziałek po Zesłaniu Ducha Świętego: NAJŚW. MARYI PANNY, MATKI KOŚCIOŁA Święto
W archidiecezji szczecińsko-kamieńskiej oraz w diecezji drohiczyńskiej i ełckiej:
NAJŚW. MARYI PANNY, MATKI KOŚCIOŁA, głównej patronki archidiecezji i diecezji Uroczystość
Pierwsza niedziela po Zesłaniu Ducha Świętego: NAJŚWIĘTSZEJ TRÓJCY Uroczystość
Czwartek po Trójcy Przenajświętszej: NAJŚWIĘTSZEGO CIAŁA I KRWI CHRYSTUSA Uroczystość
CZERWIEC
1 Św. Justyna, męczennika Wsp. obowiązkowe
2 Świętych męczenników Marcelina i Piotra Wsp. dowolne
W diecezji legnickiej:
Matki Bożej Łaskawej Wsp. obowiązkowe
W diecezji sandomierskiej:
Błogosławionych męczenników Sadoka i towarzyszy Wsp. obowiązkowe
ROCZNICA POŚWIĘCENIA KOŚCIOŁA KATEDRALNEGO w Rzeszowie Święto
3 Świętych męczenników Karola Lwangi i towarzyszy Wsp. obowiązkowe
5 Św. Bonifacego, biskupa i męczennika Wsp. obowiązkowe
6 Św. Norberta, biskupa Wsp. dowolne
Bł. Marii Karłowskiej, dziewicy Wsp. dowolne
8 Św. Jadwigi Królowej Wsp. obowiązkowe
9 Św. Efrema, diakona i doktora Kościoła Wsp. dowolne
W archidiecezji warszawskiej:
ROCZNICA POŚWIĘCENIA KOŚCIOŁA KATEDRALNEGO w Warszawie Święto
W archidiecezji lubelskiej:
ROCZNICA POŚWIĘCENIA KOŚCIOŁA KATEDRALNEGO w Lublinie Święto
10 Bł. Bogumiła, biskupa Wsp. obowiązkowe
W archidiecezjach gnieźnieńskiej i poznańskiej oraz diecezji włocławskiej:
Bł. Bogumiła, biskupa, patrona diecezji Wsp. obowiązkowe
11 Św. Barnaby, Apostoła Wsp. obowiązkowe
W diecezji radomskiej:
ROCZNICA POŚWIĘCENIA KOŚCIOŁA KATEDRALNEGO w Radomiu Święto
12 Bł. Antoniego Nowowiejskiego, biskupa i Towarzyszy, męczenników Wsp. dowolne
W archidiecezji gnieźnieńskiej:
Bł. Jana Nepomucena Chrzana i jego Towarzyszy, męczenników Wsp. obowiązkowe
W archidiecezji gdańskiej:
Bł. Mariana Góreckiego, prezbitera i jego Towarzyszy, męczenników Wsp. obowiązkowe
Bł. Emila Szramka i Józefa Czempiela, prezbiterów i ich Towarzyszy, męczenników Wsp. obowiązkowe
W diecezji radomskiej:
Św. Barnaby, Apostoła Wsp. obowiązkowe
W diecezji tarnowskiej:
Bł. Romana Sitko i jego Towarzyszy, męczenników Wsp. obowiązkowe
Bł. Antoniego Nowowiejskiego, biskupa i Towarzyszy, męczenników Wsp. obowiązkowe
W diecezji płockiej:
Bł. Antoniego Nowowiejskiego, biskupa i bł. Leona Wetmańskiego, biskupa i Towarzyszy, męczenników
Wsp. obowiązkowe
13 Św. Antoniego z Padwy, prezbitera i doktora Kościoła Wsp. obowiązkowe

14 Bł. Michała Kozala, biskupa i męczennika Wsp. obowiązkowe
15 Bł. Jolanty, zakonnicy Wsp. obowiązkowe
Bł. Jolanty, zakonnicy, patronki archidiecezji Wsp. obowiązkowe
W diecezji kaliskiej:
Bł. Jolanty, Księżnej Kaliskiej, zakonnicy Wsp. obowiązkowe
17 Św. Alberta Chmielowskiego, zakonnika Wsp. obowiązkowe
W diecezji sosnowieckiej:
ŚW. ALBERTA CHMIELOWSKIEGO, ZAKONNIKA, głównego patrona diecezji Uroczystość
19 Św. Romualda, opata Wsp. dowolne
20 W diecezji opolskiej:
Św. Alojzego Gonzagi, zakonnika Wsp. obowiązkowe
21 Św. Alojzego Gonzagi, zakonnika Wsp. obowiązkowe
W diecezji opolskiej:
Najśw. Maryi Panny Opolskiej Wsp. obowiązkowe
22 Św. Paulina z Noli, biskupa Wsp. dowolne
Świętych męczenników Jana Fishera, biskupa, i Tomasza More'a Wsp. dowolne
24 NARODZENIE ŚW. JANA CHRZCICIELA Uroczystość
25 W archidiecezji poznańskiej:
Najśw. Maryi Panny Świętogórskiej z Gostynia Wsp. obowiązkowe
W archidiecezji warmińskiej:
Bł. Doroty z Mątowów Wsp. obowiązkowe
W diecezji elbląskiej:
Bł. Doroty z Mątowów Wsp. obowiązkowe
W diecezji gdańskiej:
Bł. Doroty z Mątowów Wsp. dowolne
26 Bł. Zygmunta Gorazdowskiego, prezbitera Wsp. dowolne
Św. Cyryla Aleksandryjskiego, biskupa i doktora Kościoła Wsp. dowolne
27 Św. Cyryla Aleksandryjskiego, biskupa i doktora Kościoła Wsp. dowolne
Najśw. Maryi Panny Nieustającej Pomocy Wsp. obowiązkowe
NAJŚW. MARYI PANNY NIEUSTAJĄCEJ POMOCY, głównej patronki diecezji Uroczystość
28 Św. Ireneusza, biskupa i męczennika Wsp. obowiązkowe
29 ŚWIĘTYCH APOSTOŁÓW PIOTRA I PAWŁA Uroczystość
W diecezjach gliwickiej i legnickiej:
ŚWIĘTYCH APOSTOŁÓW PIOTRA I PAWŁA, głównych patronów diecezji Uroczystość
30 Świętych Pierwszych Męczenników Św. Kościoła Rzymskiego Wsp. dowolne
Piątek po drugiej niedzieli po Zesłaniu Ducha Świętego: NAJŚWIĘTSZEGO SERCA PANA JEZUSA
Uroczystość
Sobota po uroczystości Najśw. Serca Pana Jezusa: (po drugiej niedzieli po Zesłaniu Ducha Świętego) Niepoka-
lanego Serca Najśw. Maryi Panny Wsp. obowiązkowe
LIPIEC
1 Św. Ottona, biskupa Wsp. dowolne
W archidiecezji szczecińsko-kamieńskiej: Św. Ottona, biskupa, patrona diecezji Wsp. obowiązkowe
2 W diecezji siedleckiej:
Najśw. Maryi Panny Kodeńskiej Wsp. obowiązkowe
NAJŚW. MARYI PANNY TUCHOWSKIEJ Święto
W diecezji włocławskiej:
Najśw. Maryi Panny Licheńskiej Wsp. obowiązkowe
3 ŚW. TOMASZA APOSTOŁA Święto
4 Św. Elżbiety Portugalskiej Wsp. dowolne
ROCZNICA POŚWIĘCENIA KOŚCIOŁA KATEDRALNEGO w Krakowie Święto
5 Św. Antoniego Marii Zaccarii, prezbitera Wsp. dowolne
Sierpień [90]
Św. Marii Goretti, dziewicy i męczennicy Wsp. dowolne
6 Bł. Marii Teresy Ledóchowskiej, dziewicy Wsp. obowiązkowe
8 Św. Jana z Dukli, prezbitera Wsp. obowiązkowe
W archidiecezji przemyskiej:
Św. Jana z Dukli, prezbitera, patrona archidiecezji Wsp. obowiązkowe
9 Świętych męczenników Augustyna Zhao Rong, prezbitera i Towarzyszy Wsp. dowolne
11 ŚW. BENEDYKTA, OPATA, patrona Europy Święto
12 Św. Brunona Bonifacego z Kwerfurtu, biskupa i męczennika Wsp. obowiązkowe
W diecezji łomżyńskiej:
ŚW. BRUNONA BONIFACEGO Z KWERFURTU, BISKUPA I MĘCZENNIKA, głównego patrona diece-
zji Uroczystość
Św. Brunona Bonifacego z Kwerfurtu, biskupa i męczennika, patrona archidiecezji Wsp. obowiązkowe
13 Świętych pustelników Andrzeja Świerada i Benedykta Wsp. obowiązkowe
Świętych pustelników Andrzeja Świerada i Benedykta, patronów diecezji Wsp. obowiązkowe
14 Św. Kamila de Lellis, prezbitera Wsp. dowolne
Św. Henryka Wsp. dowolne
15 Św. Bonawentury, biskupa i doktora Kościoła Wsp. obowiązkowe
16 Najśw. Maryi Panny z Góry Karmel Wsp. obowiązkowe
18 Św. Szymona z Lipnicy, prezbitera Wsp. dowolne
Św. Szymona z Lipnicy, prezbitera Wsp. obowiązkowe
20 Bł. Czesława, prezbitera Wsp. obowiązkowe
W archidiecezji wrocławskiej i diecezji opolskiej:
Bł. Czesława, prezbitera, patrona archidiecezji i diecezji Wsp. obowiązkowe
21 Św. Wawrzyńca z Brindisi, prezbitera i doktora Kościoła Wsp. dowolne
Św. Apolinarego, biskupa i męczennika Wsp. dowolne
22 Św. Marii Magdaleny Wsp. obowiązkowe
23 ŚW. BRYGIDY, ZAKONNICY, patronki Europy Święto
24 Św. Kingi, dziewicy Wsp. obowiązkowe
Św. Kingi, dziewicy, patronki diecezji Wsp. obowiązkowe
25 ŚW. JAKUBA, APOSTOŁA Święto
26 Świętych Rodziców Najśw. Maryi Panny, Joachima i Anny Wsp. obowiązkowe
ŚW. ANNY, MATKI NAJŚW. MARYI PANNY, głównej patronki diecezji opolskiej Uroczystość
Św. Anny, Matki Najśw. Maryi Panny, patronki diecezji Wsp. obowiązkowe
27 W diecezji opolskiej i gliwickiej:
Św. Joachima, Ojca Najśw. Maryi Panny Wsp. obowiązkowe
28 Św. Sarbeliusza Makhluf, prezbitera Wsp. dowolne
29 Św. Marty Wsp. obowiązkowe
30 Św. Piotra Chryzologa, biskupa i doktora Kościoła Wsp. dowolne
31 Św. Ignacego z Loyoli, prezbitera Wsp. obowiązkowe
SIERPIEŃ
1 Św. Alfonsa Marii Liguoriego, biskupa i doktora Kościoła Wsp. obowiązkowe
2 Św. Euzebiusza z Vercelii, biskupa Wsp. dowolne
Św. Piotra Juliana Eymarda, prezbitera Wsp. dowolne
W archidiecezji przemyskiej
Bł. Augusta Czartoryskiego, prezbitera Wsp. dowolne
4 Św. Jana Marii Vianneya, prezbitera Wsp. obowiązkowe
5 Rocznica poświęcenia rzymskiej Bazyliki Najśw. Maryi Panny Wsp. dowolne
6 PRZEMIENIENIE PAŃSKIE Święto
7 Świętych męczenników Sykstusa II, papieża, i Towarzyszy Wsp. dowolne

Św. Kajetana, prezbitera Wsp. dowolne
Bł. Edmunda Bojanowskiego Wsp. dowolne
W archidiecezji poznańskiej i wrocławskiej:
Bł. Edmunda Bojanowskiego Wsp. obowiązkowe
Św. Dominika, prezbitera Wsp. dowolne
8 Św. Dominika, prezbitera Wsp. obowiązkowe
ROCZNICA POŚWIĘCENIA KOŚCIOŁA KATEDRALNEGO w Sosnowcu Święto
9 ŚW. TERESY BENEDYKTY OD KRZYŻA, DZIEWICY I MĘCZENNICY, patronki Europy Święto
10 ŚW. WAWRZYŃCA, DIAKONA I MĘCZENNIKA Święto
ŚW. WAWRZYŃCA, DIAKONA I MĘCZENNIKA, głównego patrona diecezji Uroczystość
11 Św. Klary, dziewicy Wsp. obowiązkowe
Najśw. Maryi Panny Świętolipskiej Wsp. obowiązkowe
12 Św. Joanny Franciszki de Chantal, zakonnicy Wsp. dowolne
Św. Klary, dziewicy Wsp. obowiązkowe
Św. Maksymiliana Marii Kolbego, prezbitera i męczennika Wsp. obowiązkowe
13 Świętych męczenników Poncjana, papieża, i Hipolita, prezbitera Wsp. dowolne
NAJŚW. MARYI PANNY KALWARYJSKIEJ Święto
14 Św. Maksymiliana Marii Kolbego, prezbitera i męczennika, Wsp. obowiązkowe
W diecezji bielsko-żywieckiej:
ŚW. MAKSYMILIANA MARII KOLBEGO, PREZBITERA I MĘCZENNIKA głównego patrona diecezji
Uroczystość
W diecezji koszalińsko-kołobrzeskiej, elbląskiej:
Św. Maksymiliana Marii Kolbego, prezbitera i męczennika, patrona diecezji Wsp. obowiązkowe
ROCZNICA POŚWIĘCENIA KOŚCIOŁA KATEDRALNEGO w Oliwie Święto
15 WNIEBOWZIĘCIE NAJŚW. MARYI PANNY Uroczystość
W diecezji zielonogórsko-gorzowskiej:
WNIEBOWZIĘCIE NAJŚW. MARYI PANNY NAJŚW. MARYI PANNY Z ROKITNA, głównej patronki
diecezji Uroczystość
W diecezji warszawsko-praskiej:
WNIEBOWZIĘCIE NAJŚW. MARYI PANNY, MATKI BOŻEJ ZWYCIĘSKIEJ, głównej patronki diecezji
Uroczystość
16 Św. Stefana Węgierskiego, króla Wsp. dowolne
Św. Rocha, Wsp. dowolne
17 Św. Jacka, prezbitera Wsp. obowiązkowe
W metropolii górnośląskiej:
ŚW. JACKA, PREZBITERA, głównego patrona metropolii górnośląskiej Uroczystość
ŚW. JACKA, PREZBITERA, patrona archidiecezji Święto
18 W archidiecezji poznańskiej:
Bł. Sancji Szymkowiak, dziewicy Wsp. obowiązkowe
19 Św. Jana Eudesa, prezbitera Wsp. dowolne
W diecezji ełckiej:
ROCZNICA POŚWIĘCENIA KOŚCIOŁA KATEDRALNEGO w Ełku Święto
20 Św. Bernarda, opata i doktora Kościoła Wsp. obowiązkowe
Św. Bernarda, opata i doktora Kościoła, patrona diecezji Wsp. obowiązkowe
21 Św. Piusa X, papieża Wsp. obowiązkowe
22 Najśw. Maryi Panny, Królowej Wsp. obowiązkowe
Wrzesień [92]
23 Św. Róży z Limy, dziewicy Wsp. dowolne
Bł. Władysława Findysza, prezbitera i męczennika Wsp. obowiązkowe
24 ŚW. BARTŁOMIEJA, APOSTOŁA Święto
25 Św. Ludwika, króla Wsp. dowolne
Św. Józefa Kalasantego, prezbitera Wsp. dowolne
26 NAJŚW. MARYI PANNY CZĘSTOCHOWSKIEJ Uroczystość
W metropolii częstochowskiej:
NAJŚW. MARYI PANNY CZĘSTOCHOWSKIEJ, głównej patronki metropolii Uroczystość
27 Św. Moniki Wsp. obowiązkowe
28 Św. Augustyna, biskupa i doktora Kościoła Wsp. obowiązkowe
29 Męczeństwo św. Jana Chrzciciela Wsp. obowiązkowe
WRZESIEŃ
1 Bł. Bronisławy, dziewicy Wsp. obowiązkowe

Bł. Bronisławy, dziewicy, patronki diecezji Wsp. obowiązkowe
Najśw. Maryi Panny Królowej Pokoju Wsp. obowiązkowe
2 W archidiecezji warmińskiej: Bł. Bronisławy, dziewicy Wsp. obowiązkowe
3 Św. Grzegorza Wielkiego, papieża i doktora Kościoła Wsp. obowiązkowe
4 Błogosławionych dziewic i męczennic Marii Stelli i Towarzyszek Wsp. dowolne
W diecezji łomżyńskiej:
ROCZNICA POŚWIĘCENIA KOŚCIOŁA KATEDRALNEGO w Łomży Święto
7 Św. Melchiora Grodzieckiego, prezbitera i męczennika Wsp. dowolne
W archidiecezji katowickiej i diecezji bielsko-żywieckiej:
Św. Melchiora Grodzieckiego, prezbitera i męczennika Wsp. obowiązkowe
Bł. Ignacego Kłopotowskiego, prezbitera Wsp. obowiązkowe
8 NARODZENIE NAJŚW. MARYI PANNY Święto
NARODZENIE NAJŚW. MARYI PANNY, głównej patronki diecezji Uroczystość
NARODZENIE NAJŚW. MARYI PANNY, NAJŚWIĘTSZEJ MARYI PANNY GIETRZWAŁDZKIEJ
Święto
9 Bł. Anieli Salawy, dziewicy Wsp. dowolne
Św. Piotra Klawera, prezbitera Wsp. dowolne
Bł. Anieli Salawy, dziewicy Wsp. obowiązkowe
W diecezji zielonogórsko-gorzowskiej:
ROCZNICA POŚWIĘCENIA KOŚCIOŁA KATEDRALNEGO w Gorzowie Święto
12 Najśw. Imienia Maryi Wsp. dowolne
NAJŚW. MARYI PANNY Z PIEKAR, głównej patronki diecezji Uroczystość
Najśw. Maryi Panny, Matki Sprawiedliwości i Miłości Społecznej, patronki diecezji. Wsp. obowiązkowe
Najśw. Maryi Panny Rzeszowskiej Wsp. obowiązkowe
13 Św. Jana Chryzostoma, biskupa i doktora Kościoła Wsp. obowiązkowe
14 PODWYŻSZENIE KRZYŻA ŚWIĘTEGO Święto
15 Najśw. Maryi Panny Bolesnej Wsp. obowiązkowe
16 Świętych męczenników Korneliusza, papieża, i Cypriana, biskupa Wsp. obowiązkowe
17 Św. Roberta Bellarmina, biskupa i doktora Kościoła Wsp. dowolne
Bł. Zygmunta Szczęsnego Felińskiego, biskupa Wsp. obowiązkowe
18 ŚW. STANISŁAWA KOSTKI, ZAKONNIKA, patrona Polski Święto
W diecezji płockiej i archidiecezji warszawskiej:
ŚW. STANISŁAWA KOSTKI, ZAKONNIKA, patrona diecezji Święto

19 Św. Januarego, biskupa i męczennika Wsp. dowolne
Świętych męczenników Andrzeja Kim Taegon, prezbitera, Pawła Chong Hasang i Towarzyszy
Wsp. dowolne
20 Świętych męczenników Andrzeja Kim Taegon, prezbitera, Pawła Chong Hasang i Towarzyszy
Wsp. obowiązkowe
ROCZNICA POŚWIĘCENIA KOŚCIOŁA KATEDRALNEGO w Legnicy Święto
21 ŚW. MATEUSZA, APOSTOŁA I EWANGELISTY Święto
22 W diecezji siedleckiej:
ROCZNICA POŚWIĘCENIA KOŚCIOŁA KATEDRALNEGO w Siedlcach Święto
23 Św. Pio z Pietrelciny Wsp. obowiązkowe
Bł. Bernardyny Marii Jabłońskiej, dziewicy Wsp. obowiązkowe
Bł. Bernardyny Marii Jabłońskiej, dziewicy Wsp. dowolne
24 W diecezji bielsko-żywieckiej:
ROCZNICA POŚWIĘCENIA KOŚCIOŁA KATEDRALNEGO w Bielsku Białej Święto
ROCZNICA POŚWIĘCENIA KOŚCIOŁA KATEDRALNEGO w Kaliszu Święto
25 Bł. Władysława z Gielniowa, prezbitera Wsp. obowiązkowe
ROCZNICA POŚWIĘCENIA KOŚCIOŁA KATEDRALNEGO we Fromborku Święto
26 Świętych męczenników Kosmy i Damiana Wsp. dowolne
Świętych męczenników Wawrzyńca Ruiz i Towarzyszy Wsp. dowolne
W diecezji kieleckiej:
ROCZNICA POŚWIĘCENIA KOŚCIOŁA KATEDRALNEGO w Kielcach Święto
Najświętszej Maryi Panny Leśniańskiej Wsp. obowiązkowe
27 Św. Wincentego a Paulo, prezbitera Wsp. obowiązkowe
28 Św. Wacława, męczennika Wsp. obowiązkowe
29 ŚWIĘTYCH ARCHANIOŁÓW MICHAŁA, GABRIELA I RAFAŁA Święto
ROCZNICA POŚWIĘCENIA KOŚCIOŁA KATEDRALNEGO Święto
30 Św. Hieronima, prezbitera i doktora Kościoła Wsp. obowiązkowe
PAŹDZIERNIK
1 Św. Teresy od Dzieciątka Jezus, dziewicy i doktora Kościoła Wsp. obowiązkowe
2 Świętych Aniołów Stróżów Wsp. obowiązkowe
3 W diecezji warszawsko-praskiej:
ŚWIĘTYCH ARCHANIOŁÓW MICHAŁA, GABRIELA I RAFAŁA Święto
4 Św. Franciszka z Asyżu Wsp. obowiązkowe
5 Św. Faustyny Kowalskiej, zakonnicy Wsp. obowiązkowe
ROCZNICA POŚWIĘCENIA KOŚCIOŁA KATEDRALNEGO we Włocławku Święto
ROCZNICA POŚWIĘCENIA KOŚCIOŁA KATEDRALNEGO w Toruniu Święto
6 Św. Brunona, prezbitera Wsp. dowolne
Św. Faustyny Kowalskiej, zakonnicy Wsp. obowiązkowe
7 Najśw. Maryi Panny Różańcowej Wsp. obowiązkowe
9 Bł. Wincentego Kadłubka, biskupa Wsp. obowiązkowe
W diecezji kieleckiej:
Bł. Wincentego Kadłubka, biskupa, patrona diecezji Wsp. obowiązkowe
Bł. Wincentego Kadłubka, biskupa, patrona diecezji Wsp. obowiązkowe
BŁ. WINCENTEGO KADŁUBKA, BISKUPA Święto
Październik [94]
10 Bł. Marii Angeli Truszkowskiej, dziewicy Wsp. Dowolne
Św. Dionizego, biskupa, i Towarzyszy, męczenników Wsp. dowolne
Św. Jana Leonardiego, prezbitera Wsp. dowolne
Bł. Marii Angeli Truszkowskiej, dziewicy Wsp. obowiązkowe
12 Bł. Jana Beyzyma, prezbitera Wsp. dowolne
W archidiecezji poznańskiej:
ROCZNICA POŚWIĘCENIA KOŚCIOŁA KATEDRALNEGO w Poznaniu Święto
13 Bł. Honorata Koźmińskiego, prezbitera Wsp. obowiązkowe
W diecezji łowickiej:
BŁ. HONORATA KOŹMIŃSKIEGO, PREZBITERA, głównego patrona diecezji Uroczystość
14 Św. Kaliksta I, papieża i męczennika Wsp. dowolne
Św. Małgorzaty Marii Alacoque, dziewicy Wsp. dowolne
Bł. Radzima Gaudentego, biskupa Wsp. obowiązkowe
ROCZNICA POŚWIĘCENIA KOŚCIOŁA KATEDRALNEGO w Łowiczu Święto
W archidiecezji łódzkiej:
Św. Teresy od Jezusa, dziewicy i doktora Kościoła Wsp. dowolne
15 Św. Teresy od Jezusa, dziewicy i doktora Kościoła Wsp. obowiązkowe
ROCZNICA POŚWIĘCENIA KOŚCIOŁA KATEDRALNEGO w Łodzi Święto
16 Św. Jadwigi Śląskiej Wsp. obowiązkowe
W archidiecezjach wrocławskiej i katowickiej oraz w diecezjach gliwickiej, legnickiej i opolskiej:
ŚW. JADWIGI ŚLĄSKIEJ, głównej patronki Śląska i archidiecezji wrocławskiej Uroczystość
17 Św. Ignacego Antiocheńskiego, biskupa i męczennika Wsp. obowiązkowe
18 ŚW. ŁUKASZA, EWANGELISTY Święto
19 Świętych męczenników Jana de Brebeuf, Izaaka Joguesa, prezbiterów, oraz Towarzyszy Wsp. dowolne
Św. Pawła od Krzyża, prezbitera Wsp. dowolne
20 Św. Jana Kantego, prezbitera Wsp. Obowiązkowe
ŚW. JANA KANTEGO, PREZBITERA, głównego patrona archidiecezji i diecezji Uroczystość
W archidiecezji lubelskiej i diecezji bielsko-żywieckiej:
Św. Jana Kantego, prezbitera, patrona diecezji Wsp. obowiązkowe
21 Bł. Jakuba Strzemię Wsp. obowiązkowe
22 W archidiecezji gnieźnieńskiej:
Przeniesienie relikwii św. Wojciecha Wsp. obowiązkowe
ROCZNICA POŚWIĘCENIA KOŚCIOŁA KATEDRALNEGO w Sandomierzu Święto
ROCZNICA POŚWIĘCENIA KOŚCIOŁA KATEDRALNEGO w Tarnowie Święto
23 Św. Jana Kapistrana, prezbitera Wsp. dowolne
Św. Józefa Bilczewskiego, biskupa Wsp. dowolne
24 Św. Antoniego Marii Clareta, biskupa Wsp. dowolne
25 W diecezji koszalińsko-kołobrzeskiej:
ROCZNICA POŚWIĘCENIA KOŚCIOŁA KATEDRALNEGO w Koszalinie Święto
28 ŚWIĘTYCH APOSTOŁÓW SZYMONA I JUDY TADEUSZA Święto
ŚWIĘTYCH APOSTOŁÓW SZYMONA I JUDY TADEUSZA, głównych patronów diecezji Uroczystość
29 W archidiecezji częstochowskiej:
ROCZNICA POŚWIĘCENIA KOŚCIOŁA KATEDRALNEGO w Częstochowie Święto
30 W archidiecezji katowickiej:
ROCZNICA POŚWIĘCENIA KOŚCIOŁA KATEDRALNEGO w Katowicach
Święto
Ostatnia niedziela października: W kościołach poświęconych, w których data poświęcenia jest nieznana:
ROCZNICA POŚWIĘCENIA WŁASNEGO KOŚCIOŁA Uroczystość
LISTOPAD
1 WSZYSTKICH ŚWIĘTYCH Uroczystość
2 WSPOMNIENIE WSZYSTKICH WIERNYCH ZMARŁYCH
3 Św. Marcina de Porres, zakonnika Wsp. dowolne
4 Św. Karola Boromeusza, biskupa Wsp. obowiązkowe
8 W diecezji płockiej:
ROCZNICA POŚWIĘCENIA KOŚCIOŁA KATEDRALNEGO w Płocku Święto
9 ROCZNICA POŚWIĘCENIA BAZYLIKI LATERAŃSKIEJ Święto
10 Św. Leona Wielkiego, papieża i doktora Kościoła Wsp. obowiązkowe
Św. Leona Wielkiego, papieża i doktora Kościoła
Św. Marcina z Tours, biskupa Wsp. dowolne
11 Św. Marcina z Tours, biskupa Wsp. obowiązkowe
ŚW.WIKTORII, DZIEWICY I MĘCZENNICY, głównej patronki diecezji Uroczystość
12 Św. Jozafata, biskupa i męczennika Wsp. obowiązkowe
Św. Jozafata, biskupa i męczennika, patrona diecezji Wsp. obowiązkowe
13 Świętych Benedykta, Jana, Mateusza, Izaaka i Krystyna, pierwszych męczenników Polski
Wsp. obowiązkowe
W diecezji zielonogórsko - gorzowskiej:
ŚWIĘTYCH BENEDYKTA, JANA, MATEUSZA, IZAAKA I KRYSTYNA, PIERWSZYCH MĘCZEN-
NIKÓW POLSKI, patronów diecezji Święto
14 W diecezji opolskiej:
Bł. Marii Luizy Merkert Wsp. obowiązkowe.
W archidiecezjach katowickiej i wrocławskiej:
Bł. Marii Luizy Merkert Wsp. dowolne
15 Św. Alberta Wielkiego, biskupa i doktora Kościoła Wsp. dowolne
16 Rocznica poświęcenia rzymskich bazylik świętych apostołów Piotra i Pawła Wsp. dowolne
Św. Małgorzaty Szkockiej Wsp. dowolne
Św. Gertrudy, dziewicy Wsp. dowolne
NAJŚW. MARYI PANNY OSTROBRAMSKIEJ, MATKI MIŁOSIERDZIA, głównej patronki archidiecezji
Uroczystość
W archidiecezji warmińskiej i diecezjach łomżyńskiej, drohiczyńskiej, ełckiej:
NAJŚW. MARYI PANNY OSTROBRAMSKIEJ, MATKI MIŁOSIERDZIA Święto
W archidiecezji wrocławskiej:
ROCZNICA POŚWIĘCENIA KOŚCIOŁA KATEDRALNEGO we Wrocławiu Święto
ROCZNICA POŚWIĘCENIA KOŚCIOŁA KATEDRALNEGO w Opolu Święto
Najśw. Maryi Panny Ostrobramskiej, Matki Miłosierdzia
Wsp. obowiązkowe
Najśw. Maryi Panny Ostrobramskiej, Matki Miłosierdzia Wsp. dowolne
17 Św. Elżbiety Węgierskiej, zakonnicy Wsp. obowiązkowe
18 Bł. Karoliny Kózkówny, dziewicy i męczennicy Wsp. obowiązkowe
W diecezji rzeszowskiej: Bł. Karoliny Kózkowny, dziewicy i męczennicy, patronki diecezji
Wsp. obowiązkowe
ROCZNICA POŚWIĘCENIA KOŚCIOŁA KATEDRALNEGO w Zamościu Święto
19 Bł. Salomei, zakonnicy Wsp. obowiązkowe
20 Św. Rafała Kalinowskiego, prezbitera Wsp. obowiązkowe
W diecezji sosnowieckiej: Św. Rafała Kalinowskiego, prezbitera, patrona diecezji Wsp. obowiązkowe
21 Ofiarowanie Najśw. Maryi Panny Wsp. obowiązkowe
22 Św. Cecylii, dziewicy i męczennicy Wsp. obowiązkowe
23 Św. Klemensa I, papieża i męczennika Wsp. dowolne
Św. Kolumbana, opata Wsp. dowolne
24 Świętych męczenników Andrzeja Dung-Lac, prezbitera i Towarzyszy Wsp. obowiązkowe
Grudzień [96]
25 Św. Katarzyny Aleksandryjskiej, dziewicy i męczennicy Wsp. dowolne
Bł. Marii od Pana Jezusa Dobrego Pasterza (Franciszki Siedliskiej), zakonnicy Wsp. dowolne
30 ŚW. ANDRZEJA, APOSTOŁA Święto
ŚW. ANDRZEJA, APOSTOŁA, głównego patrona diecezji Uroczystość
Ostatnia niedziela zwykła: JEZUSA CHRYSTUSA, KRÓLA WSZECHŚWIATA Uroczystość
GRUDZIEŃ
2 Bł. Rafała Chylińskiego, prezbitera Wsp. dowolne

Bł. Rafała Chylińskiego, prezbitera Wsp. obowiązkowe
3 Św. Franciszka Ksawerego, prezbitera Wsp. obowiązkowe
4 Św. Jana Damasceńskiego, prezbitera i doktora Kościoła Wsp. dowolne
Św. Barbary, dziewicy i męczennicy Wsp. dowolne
Św. Barbary, dziewicy i męczennicy, patronki diecezji Wsp. obowiązkowe
W diecezjach sosnowieckiej i gliwickiej:
Św. Barbary, dziewicy i męczennicy Wsp. obowiązkowe
6 Św. Mikołaja, biskupa Wsp. dowolne
7 Św. Ambrożego, biskupa i doktora Kościoła Wsp. obowiązkowe
8 NIEPOKALANE POCZĘCIE NAJŚW. MARYI PANNY Uroczystość
9 Św. Jana Diego Cuahtlatoatzin Wsp. dowolne .
10 W diecezji warszawsko-praskiej:
Najśw. Maryi Panny Loretańskiej Wsp. obowiązkowe
11 Św. Damazego I, papieża Wsp. dowolne
12 Najśw. Maryi Panny z Guadalupe Wsp. dowolne
13 Św. Łucji, dziewicy i męczennicy Wsp. obowiązkowe
14 Św. Jana od Krzyża, prezbitera i doktora Kościoła Wsp. obowiązkowe
21 Św. Piotra Kanizjusza, prezbitera i doktora Kościoła Wsp. dowolne
25 NARODZENIE PAŃSKIE Uroczystość
26 ŚW. SZCZEPANA, PIERWSZEGO MĘCZENNIKA Święto
27 ŚW. JANA, APOSTOŁA I EWANGELISTY Święto
28 ŚW. MŁODZIANKÓW, MĘCZENNIKÓW Święto
29 Św. Tomasza Becketa, biskupa i męczennika Wsp. dowolne
31 Św. Sylwestra I, papieża Wsp. dowolne
Niedziela w oktawie Narodzenia Pańskiego, a jeżeli w danym roku nie ma takiej niedzieli, dnia 30 grudnia:
ŚWIĘTEJ RODZINY: JEZUSA, MARYI I JÓZEFA Święto
Tygodnie zwykłe
Zesłanie Pierwsza
[97]
Wniebo- Ciała i Krwi

Rok Pański Popielec Wielkanoc Ducha Przed Wielkim Postem Po Wielkanocy niedziela
wstąpienie Pańskiej
Świętego Adwentu
aż do dnia tygodnia od dnia tygodnia
2000 8 marca 23 kwietnia 1 czerwca 11 czerwca 22 czerwca 7 marca 9 12 czerwca 10 3 grudnia

2001 28 lutego 15 kwietnia 24 maja 3 czerwca 14 czerwca 27 lutego 8 4 czerwca 9 2 grudnia
2002 13 lutego 31 marca 9 maja 19 maja 20 maja 12 lutego 5 20 maja 7 1 grudnia
2003 5 marca 20 kwietnia 29 maja 8 czerwca 19 czerwca 4 marca 8 9 czerwca 10 30 listopada
2004 25 lutego 11 kwietnia 23 maja 30 maja 20 czerwca 24 lutego 7 31 maja 9 28 listopada
2005 9lutego 27 marca 8 maja 15 maja 26 maja 8 lutego 5 16 maja 7 27 listopada

2006 1 marca 16 kwietnia 28 maja 4 czerwca 15 czerwca 28 lutego 8 5 czerwca 9 3 grudnia
2007 21 lutego 8 kwietnia 20 maja 27 maja 7 czerwca 20 lutego 7 28 maja 8 2 grudnia
2008 6 lutego 23 marca 4 maja 11 maja 22 maja 5 lutego 4 12 maja 6 30 listopada
2009 25 lutego 12 kwietnia 24 maja 31 maja 11 czerwca 24 lutego 7 1 czerwca 9 29 listopada

2011 9 marca 24 kwietnia 5 czerwca 12 czerwca 23 czerwca 8 marca 9 13 czerwca 11 27 listopada
2012 22 lutego 8 kwietnia 20 maja 27 maja 7 czerwca 21 lutego 7 28 maja 8 2 grudnia
2013 13 lutego 31 marca 12 maja 19 maja 20 maja 12 lutego 5 20 maja 7 1 grudnia
2014 5 marca 20 kwietnia 1 czerwca 8 czerwca 19 czerwca 4 marca 8 9 czerwca 10 30 listopada

2016 10 lutego 27 marca 8 maja 15 maja 26 maja 9 lutego 5 16 maja 7 27 listopada
2017 1 marca 16 kwietnia 28 maja 4 czerwca 15 czerwca 28 lutego 8 5 czerwca 9 3 grudnia
2018 14 lutego 1 kwietnia 13 maja 20 maja 31 maja 13 lutego 6 21 maja 7 2 grudnia
Tabela świąt ruchomych
2019 6 marca 21 kwietnia 2 czerwca 9 czerwca 20 czerwca 5 marca 8 10 czerwca 10 1 grudnia

MSZE ROKU LITURGICZNEGO
OKRES ADWENTU
2 Okres Adwentu
1 NIEDZIELA ADWENTU
ANTYFONA NA WEJŚCIE Ps 25, 1-3

Do Ciebie, Panie, wznoszę moją duszę, * Tobie ufam, Boże, niech
zawód mnie nie spotka. * Niech moi wrogowie nie triumfują nade
mną, * nikt, bowiem, kto Ci zawierzył, * nie będzie zawstydzony.
Nie odmawia się: Chwała na wysokości
KOLEKTA
Wszechmogący Boże spraw, abyśmy przez dobre uczynki
przygotowali się na spotkanie przychodzącego Chrystusa, †
a w dniu sądu, zaliczeni do Jego wybranych, * mogli posiąść
Królestwo niebieskie. Przez naszego Pana Jezusa Chrystusa,
Twojego Syna, † który z Tobą żyje i króluje w jedności Du-
cha Świętego,* Bóg, przez wszystkie wieki wieków.
Odmawia się: Wierzę
MODLITWA NAD DARAMI

Panie, nasz Boże, przyjmij te dary, które otrzymaliśmy dzi ę-
ki Twojej dobroci, † Ty nam je dałeś, abyśmy mogli odpra-
wiać eucharystyczną Ofiarę, * spraw, aby ona stała się dla
nas zadatkiem wiecznego zbawienia. Przez Chrystusa, Pana
naszego.
1 prefacja adwentowa, nr 1.
ANTYFONA NA KOMUNIĘ Ps 85, 13

Pan obdarzy błogosławieństwem, * a nasza ziemia wyda swój owoc.
MODLITWA PO KOMUNII
Boże, nasz Ojcze, niech owocny będzie dla nas udział w tym
Sakramencie, † przez który nas, pielgrzymujących na ziemi,
podtrzymujesz w drodze do nieba * i uczysz całym sercem
miłować to, co wieczne. Przez Chrystusa, Pana naszego.
Pierwszy tydzień 3
PONIEDZIAŁEK
PIERWSZEGO TYGODNIA ADWENTU
ANTYFONA NA WEJŚCIE por. Jr 31, 10; Iz 35, 4

Słuchajcie, narody, słowa Pana * i głoście je na całym świecie. * Oto
przyjdzie nasz Zbawiciel, * odrzućcie bojaźń.
KOLEKTA
Panie, nasz Boże, pomóż nam gorliwie się przygotować na
przyjście Chrystusa, Twojego Syna, † aby gdy przyjdzie
i zapuka do naszych drzwi, zastał nas czuwających na modli-
twie * i z radością głoszących Jego chwałę. Przez naszego
Pana Jezusa Chrystusa Twojego Syna, † który z Tobą żyje
i króluje w jedności Ducha Świętego, * Bóg przez wszystkie
wieki wieków.
MODLITWA NAD DARAMI

Panie, nasz Boże, przyjmij te dary, które otrzymaliśmy dzię-
naszego.
ANTYFONA NA KOMUNIĘ Ps 106, 4-5; Iz 38, 3

Przyjdź, Panie, i nawiedź nas w pokoju, * abyśmy się cieszyli wobec
Ciebie z czystym sercem.
MODLITWA PO KOMUNII
4 Okres Adwentu
WTOREK
ANTYFONA NA WEJŚCIE por. Za 14, 5. 7

Oto przyjdzie Pan i z Nim wszyscy Jego święci; * tego dnia zajaśnie-
je wielka światłość.
KOLEKTA
Panie Boże, przyjmij nasze błagania i udziel nam swojej
pomocy w doświadczeniach życia, * niech przyjście Twojego
Syna nas umocni i zachowa od grzechu. Przez naszego Pana
Jezusa Chrystusa Twojego Syna, † który z Tobą żyje
wieki wieków.
MODLITWA NAD DARAMI

Wszechmogący Boże, daj się przebłagać naszymi pokornymi
modlitwami i ofiarami, † a ponieważ brak nam zasług, które
mogłyby za nami orędować, * wspomóż nas swoją łaską.
Przez Chrystusa, Pana naszego.
ANTYFONA NA KOMUNIĘ 2 Tm 4, 8
Bóg, sprawiedliwy Sędzia, * uwieńczy zbawieniem tych, którzy
z miłością oczekują Jego przyjścia
MODLITWA PO KOMUNII
Posileni Pokarmem duchowym, pokornie błagamy Cię, Bo-
że, † spraw, abyśmy przez udział w Eucharystii nauczyli się
mądrze oceniać dobra doczesne * i miłować wieczne. Przez
Chrystusa, Pana naszego.
Pierwszy tydzień 5
ŚRODA
ANTYFONA NA WEJŚCIE por. Ha 2, 3; 1 Kor 4, 5

Pan przyjdzie i nie będzie zwlekał; * rozjaśni to, co w ciemnościach
ukryte, i objawi się wszystkim narodom.
KOLEKTA
Panie, nasz Boże, mocą Twojej łaski przygotuj nasze serca, †
abyśmy byli godni wziąć udział w uczcie wiecznego życia *
i mogli otrzymać pokarm niebieski z rąk Jezusa Chrystusa,
gdy przyjdzie w chwale. Który z Tobą żyje i króluje w jed-
ności Ducha Świętego, * Bóg przez wszystkie wieki wieków
MODLITWA NAD DARAMI

Wszechmogący Boże, spraw, abyśmy nieustannie składali
Tobie naszą Ofiarę, † w której spełnia się ustanowiona przez
Ciebie tajemnica Eucharystii * i dokonuje się dzieło naszego
zbawienia. Przez Chrystusa, Pana naszego.
ANTYFONA NA KOMUNIĘ Iz 40, 10; por. 35, 5

Oto nasz Pan przyjdzie z mocą * i oświeci oczy sług swoich
MODLITWA PO KOMUNII
Prosimy Cię, najłaskawszy Boże, † abyś mocą tego Sakra-
mentu oczyścił nas ze złych skłonności * i przygotował na
zbliżające się święta. Przez Chrystusa, Pana naszego.
6 Okres Adwentu
CZWARTEK
ANTYFONA NA WEJŚCIE por. Ps 119 (118), 151-152

Jesteś blisko, o Panie, i wszystkie Twoje przykazania są prawdą. *
Od dawna wiem ze słów Twoich, że Ty trwasz na wieki.
KOLEKTA
Boże, nasz Ojcze, okaż swoją potęgę i wspieraj nas wielką
mocą, † niech Twoje miłosierdzie przyśpieszy zbawienie, *
które powstrzymują nasze grzechy. Przez naszego Pana Jezu-
sa Chrystusa Twojego Syna, † który z Tobą żyje i króluje
w jedności Ducha Świętego, * Bóg przez wszystkie wieki
wieków.
MODLITWA NAD DARAMI

Panie, nasz Boże, przyjmij te dary, które otrzymaliśmy dzię-
naszego.
ANTYFONA NA KOMUNIĘ Tt 2, 12-13

Żyjmy na tym świecie sprawiedliwie i pobożnie, * oczekując spełnie-
nia się naszej nadziei i objawienia się chwały wielkiego Boga
MODLITWA PO KOMUNII
Pierwszy tydzień 7
PIĄTEK
ANTYFONA NA WEJŚCIE
Oto Pan przyjdzie w majestacie, * aby przynieść pokój swojemu lu-
dowi i obdarzyć go życiem wiecznym.
KOLEKTA
Okaż swoją potęgę, Panie, i przybądź, † niech Twoja opieka
wyzwoli nas od niebezpieczeństw grożących nam wskutek
naszych grzechów, * a Twoja moc niech nas zbawi. Przez
naszego Pana Jezusa Chrystusa Twojego Syna, † który z To-
bą żyje i króluje w jedności Ducha Świętego, * Bóg przez
wszystkie wieki wieków.
MODLITWA NAD DARAMI

ANTYFONA NA KOMUNIĘ por. Flp 3, 20-21

Oczekujemy naszego Zbawiciela, Jezusa Chrystusa, * który prze-
kształci nasze ciała śmiertelne na podobne do swojego ciała uwielbio-
nego
MODLITWA PO KOMUNII
Posileni Pokarmem duchowym, pokornie błagamy Cię, B o-
8 Okres Adwentu
SOBOTA
ANTYFONA NA WEJŚCIE por. Ps 80 (79), 2. 4

Przybądź, Panie, który królujesz w niebie, * i okaż nam swoje obli-
cze, a będziemy zbawieni
KOLEKTA
Boże, Ty zesłałeś na ten świat Twojego Jedynego Syna, aby
wybawił ludzi z niewoli grzechu, † daj nam, oczekującym
z wiarą Twojej łaski, * osiągnąć prawdziwą wolność. Przez
naszego Pana Jezusa Chrystusa Twojego Syna, który z Tobą
żyje i króluje w jedności Ducha Świętego, Bóg przez
MODLITWA NAD DARAMI

ANTYFONA NA KOMUNIĘ Ap 22, 12

Oto przyjdę wkrótce, a zapłatę mam ze sobą, * aby każdemu oddać
według jego uczynków.
MODLITWA PO KOMUNII
Drugi tydzień 9
2 NIEDZIELA ADWENTU
ANTYFONA NA WEJŚCIE por. Iz 30, 19. 30

Ludu Boży, oto Pan przyjdzie, by zbawić narody; * Pan da posłyszeć
swój głos pełen chwały i uraduje się wasze serce
KOLEKTA
Wszechmogący i miłosierny Boże, † spraw, aby troski do-
czesne nie przeszkadzały nam w dążeniu na spotkanie
z Twoim Synem, * lecz niech nadprzyrodzona mądrość
kształtuje nasze czyny i doprowadzi nas do zjednoczenia
z Chrystusem. Który z Tobą żyje i króluje w jedności Ducha
Świętego, * Bóg, przez wszystkie wieki wieków.
MODLITWA NAD DARAMI

Przez Chrystusa, Pana naszego
ANTYFONA NA KOMUNIĘ Ba 5, 5; 4, 36
Powstań, Jeruzalem, i stań na miejscu wysokim, * i zobacz radość,
którą otrzymasz od twego Boga.
MODLITWA PO KOMUNII
Posileni Pokarmem duchowym, pokornie błagamy Cię, Bo-
10 Okres Adwentu
PONIEDZIAŁEK
DRUGIEGO TYGODNIA ADWENTU

Słuchajcie, narody, słowa Pana i głoście je na całym świecie. * Oto
przyjdzie nasz Zbawiciel, odrzućcie bojaźń
KOLEKTA
Niech nasze modlitwy wzniosą się do Ciebie, Boże, i wyjed-
nają nam Twoją łaskę †, abyśmy przez czystość serca *
przygotowali się na obchód tajemnicy Wcielenia Twojego
Syna. Który żyjesz i królujesz z Bogiem Ojcem w jedności
Ducha Świętego, * Bóg, przez wszystkie wieki wieków.
MODLITWA NAD DARAMI

naszego.

MODLITWA PO KOMUNII
Drugi tydzień 11
WTOREK

KOLEKTA
Boże, Ty obiecałeś zesłać Zbawiciela wszystkim ludom zi e-
mi, * spraw, abyśmy z radością oczekiwali święta Jego Na-
rodzenia. Przez naszego Pana Jezusa Chrystusa Twojego Sy-
na, † który z Tobą żyje i króluje w jedności Ducha Święt e-
go, * Bóg przez wszystkie wieki wieków.
MODLITWA NAD DARAMI

Bóg, sprawiedliwy Sędzia, * uwieńczy zbawieniem tych, którzy
z miłością oczekują Jego przyjścia
MODLITWA PO KOMUNII
Posileni Pokarmem duchowym, pokornie błagamy Cię, Boże,
† spraw, abyśmy przez udział w Eucharystii nauczyli się
12 Okres Adwentu
ŚRODA

KOLEKTA
Wszechmogący Boże, Ty nam nakazujesz przygotować drogę
Chrystusowi Panu, † spraw łaskawie, abyśmy bez znużenia *
oczekiwali niebieskiego lekarza, Jezusa Chrystusa. Który z
Tobą żyje i króluje w jedności Ducha Świętego, * Bóg przez
MODLITWA NAD DARAMI


MODLITWA PO KOMUNII
Drugi tydzień 13
CZWATRTEK

KOLEKTA
Wszechmogący Boże, pobudź nasze serca do przygotowania
dróg Jednorodzonemu Synowi Twojemu, † abyśmy dzięki
Jego przyjściu * mogli Ci służyć w czystości duszy. Przez
MODLITWA NAD DARAMI

naszego.

MODLITWA PO KOMUNII
14 Okres Adwentu
PIĄTEK
KOLEKTA
Wszechmogący Boże, spraw, abyśmy z wielką czujnością
oczekiwali przyjścia Twojego Syna, † i wierni pouczeniom
naszego Zbawiciela * wyszli na Jego spotkanie ze światłem
wiary i miłości. Przez naszego Pana Jezusa Chrystusa Two-
jego Syna, † który z Tobą żyje i króluje w jedności Ducha
Świętego, * Bóg przez wszystkie wieki wieków.
MODLITWA NAD DARAMI


nego
MODLITWA PO KOMUNII
Drugi tydzień 15
SOBOTA

Przybądź, Panie, który królujesz w niebie, * i okaż nam swoje obli-
cze, a będziemy zbawieni
KOLEKTA
Wszechmogący Boże, niech w naszych sercach zajaśnieje
blask Twojej chwały, † i rozproszy ciemności grzechu, * aby
w chwili przyjścia Twojego Syna okazało się, że jesteśmy
dziećmi światłości. Przez naszego Pana Jezusa Chrystusa
cha Świętego, * Bóg przez wszystkie wieki wieków.
MODLITWA NAD DARAMI


Oto przyjdę wkrótce, a zapłatę mam ze sobą, * aby każdemu oddać
według jego uczynków.
MODLITWA PO KOMUNII
16 Okres Adwentu
3 NIEDZIELA ADWENTU
ANTYFONA NA WEJŚCIE Flp 4, 4. 5

Radujcie się zawsze w Panu, raz jeszcze powiadam: radujcie się! *
Pan jest blisko.
KOLEKTA
Boże, Ty widzisz, z jaką wiarą oczekujemy świąt Narodzenia
Pańskiego, † spraw, abyśmy przygotowali nasze serca *
i z radością mogli obchodzić wielką tajemnicę naszego zb a-
wienia. Przez naszego Pana Jezusa Chrystusa, Twojego Sy-
na, † który z Tobą żyje i króluje w jedności Ducha Świętego,
* Bóg, przez wszystkie wieki wieków.
MODLITWA NAD DARAMI

Do 16 grudnia: 1 prefacja adwentowa, nr 1.
Od 17 grudnia: 2 prefacja adwentowa, nr 2.
ANTYFONA NA KOMUNIĘ por. Iz 35, 4

Powiedźcie małodusznym: Odwagi! Nie bójcie się! * Oto nasz Bóg
przyjdzie, aby nas zbawić.
MODLITWA PO KOMUNII
Trzeci tydzień 17
PONIEDZIAŁEK
TRZECIEGO TYGODNIA ADWENTU

Słuchajcie, narody, słowa Pana i głoście je na całym świecie. * Oto
przyjdzie nasz Zbawiciel, odrzućcie bojaźń
KOLEKTA
Boże, w swojej ojcowskiej dobroci wysłuchaj nasze modli-
twy † i światłem Twojego Syna, który nas nawiedza, * rozja-
śnij ciemności naszego serca. Przez naszego Pana Jezusa
Chrystusa Twojego Syna, † który z Tobą żyje i króluje w
jedności Ducha Świętego, * Bóg przez wszystkie wieki wie-
ków.
MODLITWA NAD DARAMI

naszego.

MODLITWA PO KOMUNII
18 Okres Adwentu
WTOREK

KOLEKTA
Boże, Ty w Chrystusie uczyniłeś nas nowym stworzeniem, †
wejrzyj łaskawie na dzieło swojego miłosierdzia * i uwolnij
nas od wszelkich skutków grzechu przez przyjście Twojego
Syna, naszego Pana Jezusa Chrystusa. † Który z Tobą żyje
wieki wieków.
MODLITWA NAD DARAMI

Bóg, sprawiedliwy Sędzia, * uwieńczy zbawieniem tych, którzy z mi-
łością oczekują Jego przyjścia
MODLITWA PO KOMUNII
Trzeci tydzień 19
ŚRODA

KOLEKTA
Boże, Stwórco i Odkupicielu człowieka, z Twojej woli od-
wieczne Słowo przyjęło ciało w łonie Maryi Dziewicy, † wy-
słuchaj łaskawie nasze prośby, * aby Twój Syn, który stał się
człowiekiem, dał nam udział w swoim Boskim życiu. Przez
MODLITWA NAD DARAMI


MODLITWA PO KOMUNII
20 Okres Adwentu
CZWARTEK

KOLEKTA
Wszechmogący Boże, jesteśmy Twoimi niegodnymi sługa-
mi † i zasmuca nas świadomość własnych grzechów, * pro-
simy Cię, abyś nas napełnił radością z przyjścia Twojego
Syna. Który z Tobą żyje i króluje w jedności Ducha Święt e-
go, * Bóg, przez wszystkie wieki wieków.
MODLITWA NAD DARAMI

naszego.

MODLITWA PO KOMUNII
Trzeci tydzień 21
PIĄTEK
KOLEKTA
Wszechmogący Boże, niech Twoja łaska zawsze nas uprze-
dza i nieustannie nam towarzyszy, † abyśmy z upragnieniem
oczekiwali przyjścia Twojego Syna * i osiągnęli owoce zba-
wienia w życiu doczesnym i wiecznym. Przez naszego Pana
Jezusa Chrystusa, Twojego Syna, † który z Tobą żyje i kró-
luje w jedności Ducha Świętego, * Bóg, przez wszystkie
wieki wieków.
MODLITWA NAD DARAMI


nego
MODLITWA PO KOMUNII
22 Okres Adwentu
4 NIEDZIELA ADWENTU
ANTYFONA NA WEJŚCIE Iz 45, 8

Niebiosa, spuśćcie Sprawiedliwego jak rosę, * niech jak deszcz spły-
nie z obłoków, * niech się otworzy ziemia i zrodzi Zbawiciela.
KOLEKTA
Wszechmogący Boże, przez zwiastowanie anielskie poznali-
śmy wcielenie Chrystusa, Twojego Syna, † prosimy Cię, wlej
w nasze serca swoją łaskę, * abyśmy przez Jego mękę i krzyż
zostali doprowadzeni do chwały zmartwychwstania. Przez
naszego Pana Jezusa Chrystusa, Twojego Syna, † który z
Tobą żyje i króluje w jedności Ducha Świętego, * Bóg, przez
MODLITWA NAD DARAMI

Panie, nasz Boże, niech Twój Duch, który swoją mocą prze-
niknął Najświętszą Dziewicę Maryję, * uświęci dary złożone
na Twoim ołtarzu. Przez Chrystusa, Pana naszego.
ANTYFONA NA KOMUNIĘ Iz 7, 14
Oto Panna pocznie i porodzi Syna, * i nazwą Go imieniem Em-
manuel.
MODLITWA PO KOMUNII
Wszechmogący Boże, w Najświętszym Sakramencie przyję-
liśmy zadatek wiecznego zbawienia, † spraw, niech nasza
gorliwość wzrasta w miarę zbliżania się święta, * abyśmy
godnie obchodzili tajemnicę Narodzenia Twojego Syna. Kt ó-
ry żyje i króluje na wieki wieków.
Od 17 do 24 grudnia 23
Następujących formularzy mszalnych używa się w dniach poprzedzających uro-

czystość Narodzenia Pańskiego, z wyjątkiem niedzieli, która zachowuje własny
formularz.
17 GRUDNIA
ANTYFONA NA WEJŚCIE por. Iz 49, 13

Zabrzmijcie weselem, niebiosa, * raduj się, ziemio, * bo nasz Bóg
przyjdzie i zlituje się nad biednymi.
KOLEKTA
Boże, Stwórco i Odkupicielu człowieka, z Twojej woli od-
wieczne Słowo przyjęło ciało w łonie Maryi Dziewicy, † wy-
słuchaj łaskawie nasze prośby, * aby Twój Syn, który stał się
człowiekiem, dał nam udział w swoim Boskim życiu. Przez
MODLITWA NAD DARAMI

Panie, nasz Boże, uświęć dary swojego Kościoła * i spraw,
abyśmy w tej eucharystycznej Ofierze mogli pokrzepić nasze
siły chlebem z nieba. Przez Chrystusa, Pana naszego.
ANTYFONA NA KOMUNIĘ por. Ag 2, 8

Wielbi dusza moja Pana, gdyż wielkie rzeczy uczynił mi Wszechmo c-
ny.
MODLITWA PO KOMUNII
Wszechmogący Boże, Ty nas nasyciłeś Twoimi Darami, †
spełnij nasze pragnienia i zapal nas ogniem Ducha Świętego,
* abyśmy zajaśnieli jak żywe światła przed nadchodzącym
Chrystusem. Który żyje i króluje na wieki wieków.
24 Okres Adwentu
18 GRUDNIA
Przybędzie nasz król, Chrystus, * Baranek zapowiedziany przez
Jana.
KOLEKTA
Wszechmogący Boże, od dawna przygniata nas jarzmo grze-
chów, * spraw, aby nas wyzwoliło upragnione nowe naro-
dzenie Twojego Syna. Który z Tobą żyje i króluje w jedn ości
Ducha Świętego, * Bóg przez wszystkie wieki wieków.
MODLITWA NAD DARAMI

Panie, nasz Boże, niech Ofiara przez nas składana uczyni
nas miłymi Tobie † i wyjedna nam udział w wiecznym życiu
Twojego Syna, * który przez swoją śmierć zapewnił nam
nieśmiertelność. Przez Chrystusa, Pana naszego.
ANTYFONA NA KOMUNIĘ Mt 1, 23
Oto stoję u drzwi i kołaczę:, jeśli kto usłyszy mój głos i drzwi otw o-
rzy, wejdę do niego i będę z nim wieczerzał, a on ze Mną.
MODLITWA PO KOMUNII
Boże, nasz Ojcze, okaż nam miłosierdzie w Twoim Kościele
† i spraw, abyśmy przez modlitwę i chrześcijańskie życie *
przygotowali się na bliską już uroczystość naszego odkupi e-
nia. Przez Chrystusa, Pana naszego.
19 GRUDNIA
ANTYFONA NA WEJŚCIE por. Hbr 10, 37

Ten, który ma nadejść, nie będzie zwlekał * i nie będzie już lęku na
świecie, bo On jest naszym Zbawicielem.
KOLEKTA
Boże, przez narodzenie Twojego Syna z Najświętszej Dzi e-
wicy Maryi zajaśniała przed całym światem Twoja potęga, †
spraw, abyśmy zachowali nienaruszoną wiarę w tajemnicę
Wcielenia * i sławili ją z pełnym miłości oddaniem. Przez
MODLITWA NAD DARAMI

Panie, nasz Boże, wejrzyj łaskawie na dary złożone na Two-
im ołtarzu, † niech Twoja Boska moc uświęci chleb i wino, *
które my, słabi ludzie, Tobie przynosimy. Przez Chrystusa,
Pana naszego.
ANTYFONA NA KOMUNIĘ Łk 1, 78-79

Nawiedzi nas z wysoka Chrystus, Wschodzące Słońce, * aby nasze
kroki skierować na drogę pokoju.
MODLITWA PO KOMUNII
Wszechmogący Boże, dziękując za udzielone nam łaski, pro-
simy Ciebie, † wzbudź w nas pragnienie darów, których
wkrótce nam udzielisz, * i oczyść nasze serca, abyśmy mogli
godnie obchodzić święta Narodzenia naszego Zbawiciela.
Który żyje i króluje na wieki wieków.
26 Okres Adwentu
20 GRUDNIA
ANTYFONA NA WEJŚCIE por. Iz 11,1; 40,5;Łk 3, 6

Wyrośnie różdżka z pnia Jessego, * chwała Pańska napełni całą zie-
mię i wszyscy ludzie ujrzą Boże zbawienie.
KOLEKTA
Ojcze niebieski, za zwiastowaniem anielskim Niepokalana
Dziewica przyjęła Twoje odwieczne Słowo i przeniknięta
światłem Ducha Świętego stała się świątynią Bożą, † prosi-
my Cię, spraw, abyśmy za Jej przykładem * pokornie wypeł-
niali Twoją wolę. Przez naszego Pana Jezusa Chrystusa Two-
MODLITWA NAD DARAMI

Wszechmogący Boże, przyjmij sakramentalną Ofiarę †
i przez udział w tej tajemnicy udziel nam darów, * których
wiara pozwala nam oczekiwać. Przez Chrystusa, Pana naszego.
ANTYFONA NA KOMUNIĘ Łk 1, 31
Anioł powiedział do Maryi: * Oto poczniesz i porodzisz Syna, które-
mu nadasz imię Jezus.
MODLITWA PO KOMUNII
Boże, nasz Ojcze, zachowaj w swojej opiece wiernych, któ-
rych karmisz Chlebem eucharystycznym, * i spraw, aby się
cieszyli prawdziwym pokojem. Przez Chrystusa, Pana nasze-
go.
21 GRUDNIA
ANTYFONA NA WEJŚCIE por. Iz 7, 14; 8, 10

Oto nadchodzi Pan wszechmogący, * nazwą Go imieniem Emmanuel,
Bóg z nami.
KOLEKTA
Wszechmogący Boże, z radością oczekujemy przyjścia Two-
jego Syna w ludzkim ciele, † wysłuchaj łaskawie nasze proś-
by * i daj nam osiągnąć życie wieczne, gdy nasz Zbawiciel
przyjdzie w chwale. Który z Tobą żyje i króluje w jedności
MODLITWA NAD DARAMI

Panie, nasz Boże, przyjmij łaskawie dary, których sam
udzieliłeś swojemu Kościołowi, * i swoją mocą przemień je
w Sakrament niosący zbawienie. Przez Chrystusa, Pana n a-
szego.
Błogosławiona jesteś, Maryjo, któraś uwierzyła, * że spełnią się sło-
wa powiedziane Tobie od Pana.
MODLITWA PO KOMUNII
Boże, nasz Ojcze, broń zawsze Twojego ludu, który uczest-
niczy w Najświętszej Ofierze, † niech służy Tobie z całym
oddaniem * i otrzymuje obfite łaski, zapewniające zbawienie
duszy i ciała. Przez Chrystusa, Pana naszego.
28 Okres Adwentu
22 GRUDNIA
ANTYFONA NA WEJŚCIE Ps 24 (23), 7

Bramy, podnieście swe szczyty, * unieście się odwieczne podwoje,
aby mógł wkroczyć Król chwały.
KOLEKTA
Boże, Ty przez przyjście swojego Syna wybawiłeś człowieka
spod panowania grzechu i śmierci, † daj nam uczestniczyć
w życiu Odkupiciela, * którego Wcielenie pokornie wyzna-
jemy. Przez naszego Pana Jezusa Chrystusa, Twojego Syna,
† który z Tobą żyje i króluje w jedności Ducha Świętego, *
Bóg, przez wszystkie wieki wieków.
MODLITWA NAD DARAMI

Boże, ufając Twojej ojcowskiej dobroci, przychodzimy z d a-
rami do świętych ołtarzy; † niech Ofiara eucharystyczna,
którą składamy, * oczyści nas z grzechów. Przez Chrystusa,
Pana naszego.
ANTYFONA NA KOMUNIĘ Łk 1, 46. 49

Wielbi dusza moja Pana, gdyż wielkie rzeczy uczynił mi Wszechmo c-
ny.
MODLITWA PO KOMUNII
Wszechmogący Boże, niech nas umocni przyjęcie Najświęt-
szego Sakramentu, † abyśmy przez dobre uczynki przygoto-
wali się na spotkanie przychodzącego Zbawiciela, * i zasłu-
żyli na radość bez końca. Przez Chrystusa, Pana naszego.
23 GRUDNIA
ANTYFONA NA WEJŚCIE por. Iz 9,5; Ps 72(71), 17

Dziecię nam się narodzi, * Jego imię będzie: Bóg Mocny, * w Nim
będą błogosławione wszystkie narody ziemi.
KOLEKTA
Wszechmogący, wieczny Boże, będziemy wkrótce obchodzili
święto Narodzenia Twojego Syna, dlatego Cię prosimy: *
niech nam, niegodnym sługom Twoim, okaże miłosierdzie
Słowo, * które przyjęło ciało w łonie Maryi Dziewicy i za-
mieszkało między nami. Który z Tobą żyje króluje w jedn o-
ści Ducha Świętego, * Bóg, przez wszystkie wieki wieków.
MODLITWA NAD DARAMI

Panie, nasz Boże, niech ta Ofiara, przez którą Kościół składa
Ci doskonałe uwielbienie, pojedna nas z Tobą, † abyśmy od-
nowieni na duchu, * mogli obchodzić Narodzenie naszego
Odkupiciela. Który żyje i króluje na wieki wieków.
Oto stoję u drzwi i kołaczę:, * jeśli kto usłyszy mój głos i drzwi
otworzy, wejdę do niego * i będę z nim wieczerzał, a on ze Mną.
MODLITWA PO KOMUNII
Wszechmogący Boże, Ty nas nakarmiłeś eucharystycznym
Chlebem; † udziel nam Twojego pokoju, aby gdy nadejdzie
Twój Syn umiłowany, * zastał nas czuwających i gotowych
na Jego spotkanie. Który żyje i króluje na wieki wieków.
30 Okres Adwentu
24 GRUDNIA
Msza poranna
ANTYFONA NA WEJŚCIE por. Ga 4, 4

Oto nadeszła pełnia czasu: * Bóg zesłał swojego Syna na ziemię.
KOLEKTA
Panie Jezu, przyjdź szybko i nie zwlekaj, † aby radość
z Twojego przyjścia * podniosła na duchu ufających Twojej
dobroci. Który żyjesz i królujesz z Bogiem Ojcem w jedn ości
Ducha Świętego, * Bóg przez wszystkie wieki wieków
MODLITWA NAD DARAMI

Wszechmogący Boże, przyjmij łaskawie złożone Tobie da-
ry † i przemień je w Sakrament, który nas uwolni od grze-
chów, * abyśmy z czystym sercem mogli oczekiwać przyj-
ścia Twojego Syna w chwale. Przez Chrystusa, Pana na-
szego.
Błogosławiony Pan, Bóg Izraela, * bo lud swój nawiedził i wyzwolił.
MODLITWA PO KOMUNII
Panie, nasz Boże, pokrzepieni Najświętszym Sakramentem
oczekujemy z wiarą święta Narodzenia Twojego Syna, † daj
nam, abyśmy z radością * uczestniczyli w Jego wiecznym
życiu. Przez Chrystusa, Pana naszego
OKRES NARODZENIA PAŃSKIEGO
32 Okres Narodzenia Pańskiego
UROCZYSTOŚĆ NARODZENIA PAŃSKIEGO

wieczorna Msza wigilijna
Tę Mszę odprawia się wieczorem dnia 24 grudnia przed I Nieszporami Nar o-
dzenia Pańskiego, albo po nich.
ANTYFONA NA WEJŚCIE por. Wj 16, 6-7

Dzisiaj poznacie, że Pan przyjdzie, aby nas zbawić, * a rano ujrzycie
Jego chwałę
Odmawia się: Chwała na wysokości
KOLEKTA
Boże, Ty co roku dajesz nam radość z oczekiwania uroczy-
stości Narodzenia Pańskiego, † spraw, abyśmy całym sercem
przyjęli Twojego Syna jako naszego Odkupiciela, * i bez
trwogi mogli Go oglądać, gdy przyjdzie jako Sędzia. Który
z Tobą żyje i króluje w jedności Ducha Świętego, * Bóg
przez wszystkie wieki wieków.
Odmawia się: Wierzę. Wszyscy klękają na słowa: „I za sprawą Ducha Świętego
przyjął ciało”
MODLITWA NAD DARAMI

Wszechmogący Boże, daj nam z nową gorliwością złożyć
ofiarę w Wigilię Narodzenia Pańskiego, * które stało się po-
czątkiem naszego odkupienia. Przez Chrystusa, Pana nasze-
go.
1 – 3 prefacja o Narodzeniu Pańskim, nr 3 – 5.
W Modlitwach eucharystycznych 1 - 3, wspomnienie tajemnicy dnia.
ANTYFONA NA KOMUNIĘ
Objawi się chwała Pańska * i wszyscy ludzie ujrzą zbawienie przy-
chodzące od naszego Boga
Oktawa Narodzenia Pańskiego 33
MODLITWA PO KOMUNII
Panie, nasz Boże, umocnij nasze siły przez obchód Narodze-
nia Twojego Jedynego Syna, * którego Ciało i Krew przyjęli-
śmy w Najświętszym Sakramencie. Przez Chrystusa, Pana
naszego.
W dniu Narodzenia Pańskiego wszyscy kapłani mogą celebrować lub konc e-
lebrować trzy Msze, pod warunkiem, że odprawiają je o właściwej porze.

Msza w nocy
ANTYFONA NA WEJŚCIE Ps 2,7

Pan rzekł do mnie: Ty jesteś moim Synem, * Ja Ciebie dziś zrodziłem.
Albo:
Radujmy się wszyscy w Panu, * dzisiaj narodził się nam Zbawiciel. *
Dzisiaj prawdziwy pokój zstąpił z nieba na ziemię.
KOLEKTA
Boże ty sprawiłeś, że ta najświętsza noc zajaśniała blaskiem,
prawdziwej światłości. † Daj nam w niebie uczestniczyć
w radości Twojego Syna, * którego tajemnicę wcielenia po-
znaliśmy na Ziemi. Przez naszego Pana Jezusa Chrystusa
przyjął ciało”
MODLITWA NAD DARAMI

Panie, nasz Boże przyjmij z upodobaniem dary złożone
w świętą noc Narodzenia Pańskiego. † I przez tajemniczą
wymianę darów daj nam udział w bóstwie Chrystusa, * któ-
rego ludzka natura zjednoczyła nas z Tobą. Przez Chrystusa,
Pana naszego.
ANTYFONA NA KOMUNIĘ J 1,14

Słowo stało się ciałem * i oglądaliśmy Jego chwałę.
MODLITWA PO KOMUNII
Panie, nasz Boże, z radością obchodzimy Narodzenie nasze-
go Odkupiciela, † spraw, abyśmy przez święte życie * zasłu-
żyli na zjednoczenie z Nim w wieczności. Przez Chrystusa,
Pana naszego.

Msza o świcie
ANTYFONA NA WEJŚCIE por. Iz 9, 1. 5; Łk 1, 33

Światło zabłysło dzisiaj nad nami, bo Chrystus nam się narodził. *
Nazwano Go imieniem: Przedziwny Doradca, Bóg Mocny, Książę
Pokoju, Ojciec Wieczności, * a Jego królestwu nie będzie końca.
KOLEKTA
Przeniknięci nowym blaskiem Wcielonego Słowa, prosimy
Cię, wszechmogący Boże, † spraw, niech w naszych czynach
odbija się światło, * które przez wiarę jaśnieje w naszych
duszach. Przez naszego Pana Jezusa Chrystusa, Twojego Sy-
Odmawia się: Wierzę. Wszyscy klękają na słowa: „I za sprawą Ducha Święt ego
przyjął ciało”
MODLITWA NAD DARAMI

Miłosierny Boże, niech nasza Ofiara stanie się godna tajem-
nicy, którą obchodzimy, † wyznajemy, że Chrystus narodzo-
ny jako człowiek jest także prawdziwym Bogiem, * spraw,
aby ziemskie dary, przez Ciebie przemienione, dały nam
udział w życiu Bożym. Przez Chrystusa, Pana naszego.
ANTYFONA NA KOMUNIĘ por. Za 9, 9

Raduj się wielce, Córo Syjonu, * wołaj radośnie, Córo Jeruzalem. Oto
Król twój przychodzi do ciebie, * Święty i Zbawiciel świata.
MODLITWA PO KOMUNII
Wszechmogący Boże, z radością obchodzimy Narodzenie
Twojego Syna, † spraw, abyśmy pogłębiali naszą wiarę w ta-
jemnicę Wcielenia * i goręcej ją miłowali. Przez Chrystusa,
Pana naszego

Msza w dzień
ANTYFONA NA WEJŚCIE Iz 9,5

Dziecię nam się narodziło i Syn został nam dany; * na Jego ramionach
spoczęła władza, i nazwano Go Zwiastunem Bożych zamiarów.
KOLEKTA
Boże, Ty w przedziwny sposób stworzyłeś człowieka
i w jeszcze cudowniejszy sposób odnowiłeś jego godność, †
daj nam uczestniczyć w Bóstwie Twojego Syna, * który
przyjął naszą ludzką naturę. Który z Tobą żyje i króluje
w jedności Ducha Świętego, * Bóg, przez wszystkie wieki
wieków.
przyjął ciało”
MODLITWA NAD DARAMI

Wszechmogący Boże, w tę uroczystość przyjmij z upodob a-
niem Ofiarę, przez którą dokonało się nasze pojednanie
z Tobą, † i spraw, aby wzniosła się do Ciebie * jako dosko-
nałe uwielbienie. Przez Chrystusa, Pana naszego.
ANTYFONA NA KOMUNIĘ Ps 98 (97), 3

Ujrzały wszystkie krańce ziemi * zbawienie przychodzące od naszego
Boga.
MODLITWA PO KOMUNII
Miłosierny Boże, narodzony dzisiaj Zbawiciel świata przy-
wrócił nam dziecięctwo Boże, † spraw, abyśmy mieli udział
w Jego wiecznym życiu. Który żyje i króluje na wieki wieków.
Niedziela w Oktawie Narodzenia Pańskiego

ŚWIĘTEJ RODZINY: JEZUSA, MARYI I JÓZEFA
Jeśli Uroczystość Narodzenia Pańskiego (25 grudnia) przypada w niedzielę
Święto Świętej Rodziny: Jezusa, Maryi i Józefa obchodzi się 30 grudnia.
ANTYFONA NA WEJŚCIE Łk 2, 16
Pasterze poszli z pośpiechem * i znaleźli Maryję i Józefa, * i Nie-
mowlę złożone w żłobie.
Odmawia się Chwała na wysokości.
KOLEKTA
Boże, Ty w Świętej Rodzinie dałeś nam wzór życia, † spraw,
abyśmy złączeni wzajemną miłością naśladowali w naszych
rodzinach Jej cnoty * i doszli do wiecznej radości w Twoim
domu. Przez naszego Pana Jezusa Chrystusa, Twojego Sy-
Jeżeli święto obchodzi się w niedzielę, odmawia się: Wierzę.
MODLITWA NAD DARAMI

Wszechmogący Boże, składamy Tobie przebłagalną Ofiarę
i pokornie Cię prosimy, † abyś za wstawiennictwem Bogu-
rodzicy Dziewicy i świętego Józefa, * utwierdził nasze ro-
dziny w swojej łasce i pokoju. Przez Chrystusa, Pana naszego.
W Modlitwach eucharystycznych 1-3, wspomnienie tajemnicy dnia.
ANTYFONA NA KOMUNIĘ por. Ba 3, 38

Nasz Bóg ukazał się na ziemi * i przebywał wśród ludzi.
MODLITWA PO KOMUNII
Miłosierny Ojcze, Ty nas pokrzepiłeś Najświętszym Sakra-
mentem, † spraw, abyśmy wiernie naśladowali przykład
Świętej Rodziny * i po trudach doczesnego życia cieszyli się
razem z Nią życiem wiecznym. Przez Chrystusa, Pana naszego.
29 grudnia
PIĄTY DZIEŃ
W OKTAWIE NARODZENIA PAŃSKIEGO
ANTYFONA NA WEJŚCIE J 3, 16
Tak Bóg umiłował świat, że dał swojego Jednorodzonego Syna, * aby
każdy, kto w Niego wierzy, nie zginął, ale miał życie wieczne.
KOLEKTA
Wszechmogący i niewidzialny Boże, Ty rozproszyłeś ciem-
ności świata przez przyjście Chrystusa, który jest prawdziwą
światłością, † wejrzyj na nas z dobrocią i spraw, * abyśmy
godnie wysławiali wspaniałą tajemnicę Narodzenia Twojego
Jedynego Syna. Który z Tobą żyje i króluje w jedności Du -
cha Świętego, * Bóg, przez wszystkie wieki wieków.
Nie odmawia się Wierzę
MODLITWA NAD DARAMI

Panie, nasz Boże, składamy Tobie dary od Ciebie pochod zą-
ce, na eucharystyczną Ofiarę, w której dokonuje się święta
wymiana, † przyjmij je łaskawie * i daj nam siebie samego
w Twoim Synu. Który żyje i króluje na wieki wieków.
Dzięki serdecznej litości naszego Boga, nawiedziło nas z wysoka
Wschodzące Słońce, * którym jest Jezus Chrystus.
MODLITWA PO KOMUNII
Prosimy Cię, wszechmogący Boże, † spraw, aby moc Naj-
świętszego Sakramentu * nieustannie podtrzymywała nasze
życie. Przez Chrystusa, Pana naszego
30 grudnia
SZÓSTY DZIEŃ
Jeżeli w czasie oktawy nie przypada niedziela, w tym dniu obchodzi się święto
Świętej Rodziny.
ANTYFONA NA WEJŚCIE Mdr 18, 14-15

Gdy wszystko było pogrążone w głębokim milczeniu, * a noc w swym
biegu dosięgła połowy drogi, * wszechmocne Słowo Twoje, Panie,
zstąpiło z nieba, * z królewskiego tronu.
KOLEKTA
Wszechmogący Boże, od dawna przygniata nas jarzmo grze-

chu, * spraw, aby nas wyzwoliło nowe narodzenie w ludzkim
ciele Twojego Syna, Jezusa Chrystusa. Który z Tobą żyje
i króluje w jedności Ducha Świętego, * Bóg, przez wszystkie
wieki wieków.
MODLITWA NAD DARAMI

Panie, nasz Boże, przyjmij łaskawie dary swojego ludu, †
i spraw, aby w sakramencie Eucharystii otrzymał dobra, *
w które wierzy z całego serca. Przez Chrystusa, Pana naszego.
ANTYFONA NA KOMUNIĘ J 1, 16
Z pełności Chrystusa wszyscyśmy otrzymali * łaskę po łasce.
MODLITWA PO KOMUNII
Boże, Ty spotykasz się z nami w Najświętszym Sakramen-
cie. † Spraw, aby Jego moc uświęcała nasze serca, * bo tylko
Twoja łaska może nas przygotować do godnego przyjmowa-
nia Twoich darów. Przez Chrystusa, Pana naszego.
31 grudnia
SIÓDMY DZIEŃ
Dziecię się nam narodziło i Syn został nam dany, * na Jego ramionach
spoczęła władza, * i nazwano Go Zwiastunem Bożych zamiarów.
KOLEKTA
Wszechmogący, wieczny Boże, z Twojej woli wszelkie dąże-
nie człowieka do Ciebie ma swój początek i swoje dopełni e-
nie w tajemnicy Narodzenia Twojego Syna, † spraw, abyśmy
należeli do Chrystusa, * który jest Zbawicielem wszystkich
ludzi. Przez naszego Pana Jezusa Chrystusa, Twojego Syna,
Bóg, przez wszystkie wieki wieków
MODLITWA NAD DARAMI

Boże, źródło prawdziwej pobożności i pokoju, † spraw, aby-
śmy tą Ofiarą godnie uczcili Twój majestat * i przez udział
w Eucharystii umocnili naszą jedność w wierze. Przez Chry-
stusa, Pana naszego.
ANTYFONA NA KOMUNIĘ 1 J 4, 9
Bóg zesłał na świat swojego Jednorodzonego Syna, * abyśmy życie
mieli dzięki Niemu.
MODLITWA PO KOMUNII
Boże, nasz Ojcze, w swojej dobroci udzielaj nam teraz
i w przyszłości wszelkich pomocy, których potrzebujemy, †
abyśmy czerpiąc siły z darów przemijających, * z większą
ufnością dążyli do wieczności. Przez Chrystusa, Pana naszego
1 stycznia
Oktawa Narodzenia Pańskiego
UROCZYSTOŚĆ ŚWIĘTEJ BOŻEJ RODZICIELKI
MARYI
ANTYFONA NA WEJŚCIE Seduliusz

Witaj, Święta Boża Rodzicielko, * Ty wydałaś na świat Króla, * który
włada niebem i ziemią na wieki wieków.
Albo: Iz 9, 1. 5; Łk 1, 33
Światło zabłysło dzisiaj nad nami, * bo Chrystus nam się narodził. *
Nazwano Go imieniem: Przedziwny Doradca, * Bóg Mocny, * Książe
Pokoju, * Ojciec Wieczności, * a Jego królestwu nie będzie końca.
Odmawia się: Chwała na wysokości.
KOLEKTA
Boże, Ty przez dziewicze macierzyństwo Najświętszej Maryi
Panny obdarzyłeś ludzi łaską wiecznego zbawienia, † spraw,
abyśmy doznawali orędownictwa Tej, * przez którą otrzyma-
liśmy Twojego Syna, Dawcę życia wiecznego. Który z Tobą
żyje i króluje w jedności Ducha Świętego, * Bóg, przez
Odmawia się: Wierzę.
MODLITWA NAD DARAMI

Boże, Ty jesteś źródłem wszelkiego dobra i Ty je doprowa-
dzasz do pełnego rozwoju, † w uroczystość Świętej Bożej
Rodzicielki dzięki Ci składamy za początek naszego zbawi e-
nia, * i prosimy, abyśmy z radością zebrali Jego owoce.
Przez Chrystusa Pana naszego.
1 prefacja o NMP (obchodząc uroczystość), nr 55.
ANTYFONA NA KOMUNIĘ Hbr 13, 8

Jezus Chrystus wczoraj i dziś, * ten sam także na wieki.
MODLITWA PO KOMUNII
Boże, w uroczystość Najświętszej Maryi Panny, Rodzicielki
Twojego Syna i Matki Kościoła, z radością przyjęliśmy Na j-
świętszy Sakrament, † spraw, prosimy, * aby pomógł nam
osiągnąć życie wieczne. Przez Chrystusa, Pana naszego.
2 NIEDZIELA
PO NARODZENIU PAŃSKIM
ANTYFONA NA WEJŚCIE por. Mdr 18, 14-15

Gdy wszystko było pogrążone w głębokim milczeniu, * a noc w swym
biegu dosięgła połowy drogi, * wszechmocne Słowo Twoje, Panie, *
zstąpiło z nieba, z królewskiego tronu.
KOLEKTA
Wszechmogący, wieczny Boże, Ty oświecasz wszystkich lu-
dzi, którzy w Ciebie wierzą, † napełnij cały świat Twoją
chwałą, * i ukaż się wszystkim narodom w blasku Twojej
prawdy. Przez naszego Pana Jezusa Chrystusa, Twojego Sy-
Odmawia się Wierzę.
MODLITWA NAD DARAMI

Wszechmogący Boże, uświęć złożone dary przez Narodzenie
Twojego Syna, * który wskazał nam drogę prawdy i obiecał
życie wieczne. Przez Chrystusa, Pana naszego.
Wszystkim, którzy Go przyjęli, * Chrystus dał moc, * aby się stali
dziećmi Bożymi.
MODLITWA PO KOMUNII
Panie, nasz Boże, pokornie Cię prosimy, † przez działanie
tego Sakramentu oczyść nas ze złych skłonności * i spełnij
nasze godziwe pragnienia. Przez Chrystusa, Pana naszego.
2 STYCZNIA
PRZED OBJAWIENIEM PAŃSKIM
Dzień święty nam zajaśniał, * przyjdźcie, ludy, i uwielbiajcie Pana, *
bo wielkie światło zstąpiło na ziemię.
KOLEKTA
Wszechmogący Boże, wyznajemy, że Twój Syn, od wieków
istniejący z Tobą w chwale, narodził się z Maryi Dziewicy
jako prawdziwy człowiek, † spraw, abyśmy niezachwianie
trwali w tej wierze, * uwolnij nas od doczesnych przeciwno-
ści i doprowadź do radości wiecznej. Przez naszego Pana Je-
zusa Chrystusa, Twojego Syna, † który z Tobą żyje i króluje
wieków.
MODLITWA NAD DARAMI

Panie, nasz Boże, składamy Tobie dary od Ciebie pochodzą-
ce na eucharystyczną Ofiarę, w której dokonuje się święta
1 - 3 Prefacja o Narodzeniu Pańskim, nr 3 – 5.
ANTYFONA NA KOMUNIĘ por. J 1, 14

Widzieliśmy chwałę Słowa Wcielonego, * chwałę jaką od Ojca
otrzymuje Jednorodzony, pełen łaski i prawdy.
Drugi tydzień 47
MODLITWA PO KOMUNII
życie. Przez Chrystusa, Pana naszego.
3 STYCZNIA
ANTYFONA NA WEJŚCIE Ps 118 (117), 26-27

Błogosławiony, który przybywa w imię Pańskie, * Pan jest Bogiem
i daje nam światło.
KOLEKTA
Boże, Twój Syn przez narodzenie się z Najświętszej Dziewi-
cy stał się do nas podobny we wszystkim oprócz grzechu, †
spraw, abyśmy wyzwoleni ze starego zepsucia, * stali się
uczestnikami nowego stworzenia. Przez naszego Pana Jezusa
Chrystusa, Twojego Syna, † który z Tobą żyje i króluje
wieków.
MODLITWA NAD DARAMI

ANTYFONA NA KOMUNIĘ Ef 2, 4; Rz 8, 3
Bóg przez swoją wielką miłość, jaką nas umiłował, * zesłał swojego
Syna w ciele podobnym do ciała grzeszników.
MODLITWA PO KOMUNII
Boże, Ty spotykasz się z nami w Najświętszym Sakramen-
cie, † spraw, aby Jego moc uświęcała nasze serca, * bo tylko
Drugi tydzień 49
4 STYCZNIA
Naród kroczący w ciemnościach ujrzał światłość wielką, * nad miesz-
kańcami krainy mroków zabłysło światło.
KOLEKTA
Wszechmogący Boże, nowe światło na niebie zwiastowało,
że przybył Zbawiciel, aby świat odkupić, † prosimy Cię,
niech to światło zajaśnieje w naszych sercach * i nieustannie
odnawia nasze życie. Przez naszego Pana Jezusa Chrystusa,
MODLITWA NAD DARAMI

ANTYFONA NA KOMUNIĘ: 1 J 1, 2
Ukazało się Życie, które było w Ojcu, * i nam się objawiło.
MODLITWA PO KOMUNII
5 STYCZNIA
ANTYFONA NA WEJŚCIE por. J 1, 1

Na początku i przed czasem Słowo było Bogiem, * On się narodził
jako Zbawiciel świata.
KOLEKTA
Boże, Ty przez narodzenie Twojego Syna w cudowny sp osób
rozpocząłeś dzieło naszego zbawienia, † umocnij wiarę swo-
jego ludu, * abyśmy prowadzeni przez Chrystusa doszli do
obiecanej nam chwały. Przez naszego Pana Jezusa Chryst u-
sa, Twojego Syna, † który z Tobą żyje i króluje w jedności
MODLITWA NAD DARAMI

każdy, kto w Niego wierzy, nie zginął, ale miał życie wiec zne.
MODLITWA PO KOMUNII
Drugi tydzień 51
6 stycznia
OBJAWIENIE PAŃSKIE
Uroczystość
ANTYFONA NA WEJŚCIE por. Ml 3, 1;1 Krn 29, 12

Oto przybył Pan i Władca, * a w Jego ręku królewska władza i moc, i
rządy.
KOLEKTA
Boże, Ty w dniu dzisiejszym za przewodem gwiazdy objawi-
łeś Jednorodzonego Syna swojego poganom, † spraw łaska-
wie, abyśmy poznawszy Cię już przez wiarę, * zostali do-
prowadzeni do oglądania twarzą w twarz blasku Twojego
majestatu. Przez naszego Pana Jezusa Chrystusa, Twojego
Syna, † który z Tobą żyje i króluje w jedności Ducha Świ ę-
tego, * Bóg, przez wszystkie wieki wieków.
MODLITWA NAD DARAMI

Wszechmogący Boże, wejrzyj łaskawie na Dary swojego Ko-
ścioła, † nie są już nimi złoto, kadzidło i mirra, lecz Jezus
Chrystus, którego te dary oznaczają, * Jego składamy
w ofierze i przyjmujemy jako pokarm. Który żyje i króluje
na wieki wieków.
Prefacja o Objawieniu Pańskim, nr 6.
ANTYFONA NA KOMUNIĘ por. Mt 2, 2

Ujrzeliśmy gwiazdę Jego na wschodzie * i przybyliśmy z darami po-
kłonić się Panu.
MODLITWA PO KOMUNII
Boże, nasz Ojcze, niech Twoje światło towarzyszy nam za w-
sze i wszędzie, † abyśmy czystym wejrzeniem przenikali ta-
jemnicę Eucharystii, w której uczestniczymy, * i z miłością
Ją przyjmowali. Przez Chrystusa, Pana naszego.
7 STYCZNIA PO OBJAWIENIU PAŃSKIM

albo poniedziałek po Objawieniu Pańskim
Dzień święty nam zajaśniał; * przyjdźcie, ludy, i uwielbiajcie Pana, *
bo wielkie światło zstąpiło na ziemię.
KOLEKTA
Wszechmogący Boże, niech blask Twojej chwały oświeci n a-
sze serca, * abyśmy mogli przez ciemności tego świata dojść
do krainy wiecznej światłości. Przez naszego Pana Jezusa
Chrystusa, Twojego Syna, † który z Tobą żyje i króluje w jed-
ności Ducha Świętego, * Bóg przez wszystkie wieki wieków.
MODLITWA NAD DARAMI

Prefacja o Objawieniu Pańskim, nr 6, albo 1 - 3 prefacja o Narodzeniu Pańskim,
nr 3 - 5.

Widzieliśmy chwałę Słowa Wcielonego, * chwałę, jaką od Ojca
otrzymuje Jednorodzony, pełen łaski i prawdy.
Drugi tydzień 53
MODLITWA PO KOMUNII

albo wtorek po Objawieniu Pańskim

Błogosławiony, który przybywa w imię Pańskie, * Pan jest Bogiem i
daje nam światło.
KOLEKTA
Boże, Twój Jednorodzony Syn ukazał się w naszym ludzkim
ciele, † spraw, aby Zbawiciel, który zewnętrznie był do nas
podobny, * przekształcił nas wewnętrznie. Który z Tobą żyje
wieki wieków.
MODLITWA NAD DARAMI
nr 3 - 5.
ANTYFONA NA KOMUNIĘ Ef 2, 4; Rz 8, 3
Bóg przez swoją wielką miłość, jaką nas umiłował, * zesłał swojego
Syna w ciele podobnym do ciała grzeszników.
MODLITWA PO KOMUNII
Boże, Ty spotykasz się z nami w Najświętszym Sakramencie,
† spraw, aby Jego moc uświęcała nasze serca, * bo tylko

albo środa po Objawieniu Pańskim
Naród kroczący w ciemności ujrzał światłość wielką, * nad mieszkań-
cami krainy mroków zabłysło światło.
KOLEKTA
Boże, światłości wszystkich narodów, † udziel nam trwałego
pokoju i spraw, aby w naszych sercach pełnym blaskiem za-
jaśniało światło prawdy, * które oświecało dusze naszych oj-
ców. Przez naszego Pana Jezusa Chrystusa, Twojego Syna, †
który z Tobą żyje i króluje w jedności Ducha Świętego, *
Bóg przez wszystkie wieki wieków.
MODLITWA NAD DARAMI

nr 3 - 5.
ANTYFONA NA KOMUNIĘ: 1 J 1, 2
Ukazało się Życie, które było w Ojcu, * i nam się objawiło.
MODLITWA PO KOMUNII
Drugi tydzień 55

albo czwartek po Objawieniu Pańskim
ANTYFONA NA WEJŚCIE por. J 1, 1

Na początku i przed czasem Słowo było Bogiem, * On się narodził
jako Zbawiciel świata.
KOLEKTA
Boże, Ty przez swojego Syna objawiłeś wszystkim n arodom
blask wiekuistej mądrości, † spraw, abyśmy coraz głębiej
poznawali chwałę naszego Odkupiciela * i doszli do wiecz-
nej światłości. Przez naszego Pana Jezusa Chrystusa, Twoje-
go Syna, † który z Tobą żyje i króluje w jedności Ducha
MODLITWA NAD DARAMI

nr 3 - 5.
każdy, kto w Niego wierzy, nie zginął, ale miał życie wieczne.
MODLITWA PO KOMUNII

albo piątek po Objawieniu Pańskim

W ciemnościach zajaśniało światło dla prawych, * Pan łagodny, miło-
sierny i sprawiedliwy.
KOLEKTA
Wszechmogący wieczny Boże, Ty za pośrednictwem gwiaz-
dy objawiłeś narodzenie Zbawiciela świata, † udzielaj nam
swojego światła, * abyśmy coraz głębiej poznawali tę tajem-
nicę. Przez naszego Pana Jezusa Chrystusa, Twojego Syna, †
MODLITWA NAD DARAMI

nr 3 - 5.
W tym objawiła się miłość Boga ku nam, * że zesłał na świat swojego
Jednorodzonego Syna abyśmy życie mieli dzięki Niemu.
MODLITWA PO KOMUNII
Boże, Ty spotykasz się z nami w Najświętszym Sakramencie,
† spraw, aby Jego moc uświęcała nasze serca, * bo tylko
Drugi tydzień 57

albo sobota po Objawieniu Pańskim
ANTYFONA NA WEJŚCIE Ga 4, 4-5

Bóg zesłał swojego Syna zrodzonego z niewiasty, * abyśmy mogli
otrzymać przybrane synostwo.
KOLEKTA
Wszechmogący wieczny Boże, Ty przez Twojego Syna spra-
wiłeś, że staliśmy się nowym stworzeniem, † niech Twoja ła-
ska przekształci nas na wzór Chrystusa, * w którym nasza
ludzka natura zjednoczyła się z Twoim bóstwem. Przez na-
szego Pana Jezusa Chrystusa, Twojego Syna, † który z Tobą
MODLITWA NAD DARAMI

nr 3 - 5.
Z pełności Chrystusa wszyscyśmy otrzymali * łaskę po łasce.
MODLITWA PO KOMUNII
Niedziela po 6 stycznia
CHRZEST PAŃSKI
Święto
ANTYFONA NA WEJŚCIE por. Mt 3, 16-17

Gdy Jezus został ochrzczony, otworzyły się niebiosa * i Duch Boży
jak gołębica zstąpił na Niego, * i zabrzmiał głos Ojca: * Ten jest mój
Syn umiłowany, w którym mam upodobanie.
KOLEKTA
Wszechmogący, wieczny Boże, po chrzcie w Jordanie uro-
czyście ogłosiłeś, że Chrystus, na którego zstąpił Duch Świ ę-
ty, jest Twoim umiłowanym Synem, † spraw, aby Twoje
przybrane dzieci, odrodzone z wody i Ducha Świętego, *
zawsze żyły w Twojej miłości. Przez naszego Pana Jezusa
wieków.
Albo:
Boże, Twój Jednorodzony Syn ukazał się w naszym ludzkim
ciele, † spraw, aby Zbawiciel, który zewnętrznie był do nas
podobny, * przekształcił nas wewnętrznie. Który z Tobą żyje
wieki wieków.
MODLITWA NAD DARAMI

Boże, nasz Ojcze, przyjmij dary przyniesione ku uczczeniu
objawienia się Twojego umiłowanego Syna, † niech one
przemienią się w ofiarę Chrystusa, * który zgładził grzechy
świata. Który żyje i króluje na wieki wieków.
Prefacja o Chrzcie Pańskim, nr 7.
ANTYFONA NA KOMUNIĘ: J 1, 32. 34
Chrzest Pański 59
Oto Ten, o którym Jan powiedział: * Ja Go ujrzałem i daję świadec-

two, że On jest Synem Bożym.
MODLITWA PO KOMUNII
Posileni świętymi Darami, pokornie prosimy Cię, najłaska w-
szy Boże, † spraw, abyśmy wiernie słuchając Twojego Syna
* zasłużyli na nazwę dzieci Bożych i rzeczywiście nimi byli.
Przez Chrystusa, Pana naszego
OKRES WIELKIEGO POSTU
1. Zaleca się, by w czasie Wielkiego Postu, zwłaszcza w większych mia-

stach odbywały się zgromadzenia Kościoła miejscowego na wzór rzymskich „sta-
cji” pod przewodnictwem biskupa diecezjalnego.
Takie zgromadzenia mogą się odbywać w niedziele albo w dogodne dni t y-
godnia, w sposób dostosowany do miejscowych zwyczajów. Można je urządzać
albo przy grobach świętych, albo w głównych kościołach, w sanktuariach lub w
uczęszczanych miejscach pielgrzymkowych. Jeśli przed Mszą świętą sprawowaną
podczas tych zgromadzeń, zgodnie z miejscowymi warunkami odbywa się proc e-
sja, wierni zbierają się wcześniej w jakimś mniejszym kościele lub w innym odpo-
wiednim miejscu poza kościołem, do którego udaje się pr ocesja.
Po pozdrowieniu ludu kapłan odmawia kolektę o misterium krzyża albo o
odpuszczenie grzechów, albo za Kościół, lub jedną z podanych w mszale modlitw
nad ludem. Potem formuje się procesja do kościoła, której towarzyszy śpiew lit a-
nii do świętych. W odpowiednim miejscu litanii można wprowadzić wezwania
świętego patrona lub założyciela oraz świętych miejscowego Kościoła. Po przyj-
ściu procesji do kościoła, kapłan wykonuje ukłon i, według uznania, okadza oł-
tarz. Opuściwszy inne obrzędy wstępne i, według uznania: Panie, zmiłuj się nad
nami, odmawia kolektę Mszy świętej.
2. Podczas tych zgromadzeń zamiast Mszy świętej można przewidzieć c e-
lebrację słowa Bożego w sposób wyżej opisany, albo celebrację pokutną spośród
tych, jakie są proponowane w Rytuale Rzymskim na Okres Wielkiego Postu
3. Zakazuje się przyozdabiać ołtarz kwiatami w Okresie Wielkiego Postu,
zaś gra na organach jest dozwolona tylko dla podtrzymania śpiewu. Wyjątek od
tej zasady stanowią: niedziela Laetare (4 Wielkiego Postu), uroczystości i święta.
62 Środa Popielcowa
ŚRODA POPIELCOWA
Tego dnia w czasie Mszy św. poświęca się popiół przygotowany z gałązek palm
lub innych drzew, poświęconych w roku poprzednim i posypuje się nim głowy
wiernych.
OBRZĘDY WSTĘPNE I LITURGIA SŁOWA

ANTYFONA NA WEJŚCIE por. Mdr 11, 24-25. 27
Panie, Ty wszystkim okazujesz miłosierdzie * i żadnego ze swych
stworzeń nie masz w nienawiści. * Nie zważasz na grzechy ludzi, *
aby mogli się nawrócić, * przebaczasz im, bo Ty jesteś Panem, Bo-
giem naszym
Opuszcza się akt pokuty, bo zastępuje go posypanie głów popiołem.
KOLEKTA
Panie, nasz Boże, daj nam przez święty post zacząć okres
pokuty, * aby nasze wyrzeczenia umocniły nas do walki ze
złym duchem. Przez naszego Pana Jezusa Chrystusa, Twoj e-
BŁOGOSŁAWIEŃSTWO POPIOŁU
Po homilii kapłan ze złożonymi rękami mówi:
Drodzy bracia i siostry, pokornie błagajmy Boga Ojca, aby
pobłogosławił ten popiół, który nakładamy na nasze głowy
na znak pokuty.
Po krótkiej modlitwie w milczeniu kapłan mówi:
Panie Boże, Ty przebaczasz ludziom, którzy się upokarzają
i starają się zadośćuczynić za grzechy, † wysłuchaj łaskawie
nasze prośby * i udziel hojnie błogosławieństwa * swoim
sługom i służebnicom,  którzy będą posypani tym popio-
łem, † niech wytrwają w czterdziestodniowej pokucie, * aby
mogli z oczyszczonymi duszami uczestniczyć w paschalnym
misterium Twojego Syna. Który żyje i króluje na wieki wieków.
W. Amen.
Środa Popielcowa 63
Albo:
Boże, Ty nie chcesz śmierci grzeszników, lecz ich nawróc e-
nia, † wysłuchaj łaskawie nasze prośby i racz w swojej do-
broci pobłogosławić * ten popiół, którym zamierzamy posy-
pać nasze głowy, * spraw, abyśmy uznając, że jesteśmy pro-
chem i w proch się obrócimy, † przez gorliwe pełnienie
czterdziestodniowej pokuty otrzymali odpuszczenie grze-
chów, * i nowe życie na podobieństwo Twojego zmartwych-
wstałego Syna. Który żyje i króluje na wieki wieków.
W. Amen.
Kapłan kropi popiół wodą święconą nic nie mówiąc.
POSYPANIE POPIOŁEM
Następnie kapłani posypują popiołem obecnych, mówiąc do każdego:
Nawracajcie się i wierzcie Ewangelii Mk 1, 15
Albo: por. Rdz 3, 19
Pamiętaj, że jesteś prochem i w proch się obrócisz
ANTYFONA PIERWSZA por. Jl 2, 13
Odmieńmy sposób życia, * pokutujmy w popiele i włosiennicy, * po-
śćmy i płaczmy przed Panem, * gdyż Bóg nasz jest pełen miłosierdzia
* i gotów odpuścić nam nasze grzechy.
ANTYFONA DRUGA Jl 2, 17; Est 13, 17
Między przedsionkiem a ołtarzem niechaj płaczą kapłani, słudzy Pań-
scy, * i niech mówią: Przepuść, Panie, przepuść ludowi Twojemu * i
nie zamykaj ust śpiewających chwałę Twoją, Panie.
ANTYFONA TRZECIA
Przebacz, Panie, przebacz ludowi Twojemu * i nie bądź na nas za-
gniewany na wieki.
ANTYFONA CZWARTA por. Ps 51(50), 3
Przebacz mi, Boże, wszystkie moje grzechy.
Antyfonę można powtarzać po wierszach psalmu 51(50).
Można śpiewać pieśń: Bądź mi litościw, Boże nieskończony, Przed oczy
Twoje, Panie, lub inną pieśń pokutną. Po posypaniu głów popiołem kapłan
umywa ręce. Obrzęd kończy się modlitwą powszec hną.
Nie odmawia się Wierzę.
64 Środa Popielcowa
LITURGIA EUCHARYSTYCZNA
MODLITWA NAD DARAMI

Panie, nasz Boże, przyjmij Ofiarę, którą uroczyście skład a-
my na rozpoczęcie Wielkiego Postu, † wysłuchaj nasze mo-
dlitwy i spraw, abyśmy przez dzieła pokuty i miłosierdzia
pokonali nasze wady, * i oczyszczeni z grzechów mogli
zjednoczyć się z męką Twojego Syna. Który żyje i króluje na
wieki wieków.
3 lub 4 prefacja wielkopostna, nr 10 – 11.
ANTYFONA NA KOMUNIĘ por. Ps 1, 2-3

Kto rozważa Prawo Pańskie dniem i nocą, * wyda owoc w swoim
czasie.
MODLITWA PO KOMUNII
Miłosierny Boże, niech przyjęty Sakrament pomaga nam
w pełnieniu pokuty, † aby nasze wyrzeczenia podobały się
Tobie * i przyniosły nam uzdrowienie duszy. Przez Chrystu-
sa, Pana naszego.
Błogosławieństwo i posypanie głów popiołem może się odbyć poza Mszą św. W
takim wypadku dobrze jest poprzedzić błogosławieństwo liturgią słowa wyjętą z
Mszy św., obejmującą antyfonę na wejście, kolektę i czytania ze śpiewem. N a-
stępuje homilia, błogosławieństwo popiołu i posypanie nim głów. Obrzęd kończy
się modlitwą powszechną.
Czwartek po Popielcu 65
CZWARTEK PO POPIELCU
ANTYFONA NA WEJŚCIE por. Ps 55(54), 17-20. 23

Kiedy wołałem do Pana, wysłuchał mojego głosu * i uwolnił mnie od
tych, którzy na mnie nastają. * Zrzuć troskę swoją na Pana, * a On cię
podtrzyma.
KOLEKTA
Wszechmogący Boże, uprzedzaj swoim natchnieniem nasze
czyny i wspieraj je swoją łaską, † aby każde nasze działanie
od Ciebie brało początek * i w Tobie znajdowało dopełnie-
nie. Przez naszego Pana Jezusa Chrystusa, Twojego Syna, †
MODLITWA NAD DARAMI

Panie, nasz Boże, wejrzyj łaskawie na dary, które składamy
na Twoim ołtarzu, † niech eucharystyczna Ofiara wyjedna
nam przebaczenie * i przyczyni się do Twojej chwały. Przez
1 – 4 prefacja wielkopostna, nr 8 – 11.
ANTYFONA NA KOMUNIĘ Ps 51(50), 12

Stwórz, Boże, we mnie serce czyste * i odnów we mnie moc ducha.
MODLITWA PO KOMUNII
Wszechmogący Boże, przyjęliśmy Chleb życia wiecznego, †
pokornie Cię błagamy, * aby przyniósł nam odpuszczenie
grzechów i dał nam zbawienie. Przez Chrystusa, Pana naszego.
66 Okres Wielkiego Postu
PIĄTEK PO POPIELCU
ANTYFONA NA WEJŚCIE Ps 30(29), 11

Pan mnie wysłuchał i zmiłował się nade mną, * Pan stał się moim
wspomożycielem.
KOLEKTA
Miłosierny Boże, wspomagaj swoją łaską rozpoczęte dzieła
pokutne, * aby naszym zewnętrznym wyrzeczeniom towarzy-
szyła prawdziwa odnowa ducha. Przez naszego Pana Jezusa
wieków.
MODLITWA NAD DARAMI

Boże, nasz Ojcze, prosimy Cię, aby ta Ofiara, którą skład a-
my w okresie czterdziestodniowej pokuty, † uczyniła nas mi-
łymi Tobie * i udzieliła siły do ochotniczego praktykowania
wyrzeczeń. Przez Chrystusa, Pana naszego.

Daj mi poznać Twoje drogi, Panie, * naucz mnie chodzić Twoimi
ścieżkami.
MODLITWA PO KOMUNII
Prosimy Cię, wszechmogący Boże, † aby udział w tej Ofie-
rze wyjednał nam darowanie grzechów * i uzdolnił nas do
wykorzystania uzdrawiającej mocy Twojej łaski. Przez Chry-
Sobota po Popielcu 67
SOBOTA PO POPIELCU

Wysłuchaj nas, Panie, * bo Twoja miłość jest łaskawa, * spójrz na
nas w ogromie swego miłosierdzia.
KOLEKTA
Wszechmogący, wieczny Boże, wejrzyj łaskawie na naszą
słabość w walce z mocami ciemności * i wyciągnij w naszej
obronie swoją potężną prawicę. Przez naszego Pana Jezusa
wieków.
MODLITWA NAD DARAMI

Boże, nasz Ojcze, przyjmij tę Ofiarę uwielbienia i przebła-
gania, † i spraw, aby nasze serca przez nią oczyszczone *
odpowiedziały miłością na Twoją miłość. Przez Chrystusa,
Pana naszego.
Miłosierdzia pragnę, nie ofiary, * bo nie przyszedłem powoływać
sprawiedliwych, ale grzeszników.
MODLITWA PO KOMUNII
Posileni Chlebem dającym życie wieczne, prosimy Cię, B o-
że, † aby Sakrament, który przyjmujemy na ziemi, * stał się
dla nas pomocą w drodze do wieczności. Przez Chrystusa,
Pana naszego.
1 NIEDZIELA WIELKIEGO POSTU

ANTYFONA NA WEJŚCIE Ps 91(90), 15-16
Będzie mnie wzywał, a Ja go wysłucham, * wyzwolę go i okryję sła-
wą, * obdarzę go długim życiem.
KOLEKTA
Wszechmogący Boże, spraw, abyśmy przez doroczne ćwi-
czenia wielkopostne postępowali w rozumieniu tajemnicy
Chrystusa * i dzięki Jego łasce prowadzili święte życie.
Przez naszego Pana Jezusa Chrystusa, Twojego Syna, † który
z Tobą żyje i króluje w jedności Ducha Świętego, * Bóg,
MODLITWA NAD DARAMI

Panie, nasz Boże, spraw, abyśmy z należytym usposobieniem
złożyli Tobie tę Ofiarę, * którą uroczyście rozpoczynamy zba-
wienny dla nas okres Wielkiego Postu. Przez Chrystusa, Pana
naszego.
Prefacja na 1. niedzielę W. Postu, nr 12.
Nie samym chlebem żyje człowiek, * lecz każdym słowem, które po-
chodzi z ust Bożych.
Albo: Por. Ps 91(90), 4
Pan cię osłoni swoją potęgą, * pod Jego opiekę się schronisz.
MODLITWA PO KOMUNII
Posileni Chlebem z nieba, który ożywia wiarę, rozwija nadzieję
i umacnia miłość, † prosimy Cię, Boże, naucz nas pragnąć Jezusa
Chrystusa, chleba żywego i prawdziwego, * i żyć każdym słowem,
które pochodzi z ust Twoich. Przez Chrystusa, Pana naszego.
Pierwszy tydzień 69
PONIEDZIAŁEK
PIERWSZEGO TYGODNIA WIELKIEGO POSTU

Jak oczy sług są zwrócone na ręce ich panów, * tak oczy nasze ku
Panu, Bogu naszemu, * dopóki się nie zmiłuje nad nami. * Zmiłuj się
nad nami, Panie, zmiłuj się nad nami.
KOLEKTA
Boże, nasz Zbawco, daj nam łaskę nawrócenia † i otwórz na-
sze dusze na zrozumienie Twojego prawa, * aby okres poku-
ty odnowił nasze życie. Przez naszego Pana Jezusa Chryst u-
MODLITWA NAD DARAMI

Panie, nasz Boże, przyjmij tę Ofiarę jako znak naszego od-
dania, † niech ona wyjedna nam przebaczenie * i uświęci
nasze życie. Przez Chrystusa, Pana naszego.
ANTYFONA NA KOMUNIĘ Mt 25, 40. 34

Zaprawdę powiadam wam:* Wszystko, co uczyniliście jednemu z tych
braci moich najmniejszych, * Mnieście uczynili. * Pójdźcie, błogo-
sławieni Ojca mojego, * weźcie w posiadanie królestwo, * przygoto-
wane dla was od założenia świata.
MODLITWA PO KOMUNII
Wszechmogący Boże, spraw, niech przyjęty przez nas Sa-
krament uzdrowi nasze dusze i ciała, † abyśmy mogli rado-
wać się owocami łaski, * która zbawia całego człowieka.
WTOREK

Panie, Ty byłeś dla nas ucieczką, * z pokolenia na pokolenie. * Od
wieku po wiek Ty jesteś Bogiem.
KOLEKTA
Wszechmogący Boże, wejrzyj na zgromadzenie Twoich
wiernych † i spraw, aby nasze dusze oczyszczone przez
umartwienie ciała * jaśniały pragnieniem posiadania Ciebie.
MODLITWA NAD DARAMI

Boże, wszechmogący Stworzycielu, Ty nam dajesz chleb
i wino podtrzymujące nasze życie doczesne, † przyjmij od
nas te dary * i przemień je w Sakrament dający życie wiecz-
ne. Przez Chrystusa, Pana naszego.
ANTYFONA NA KOMUNIĘ Ps 4, 2
Kiedy Cię wzywam, odpowiedz mi, Boże, * który wymierzasz mi
sprawiedliwość: * Tyś mnie wydźwignął z utrapienia, * zmiłuj się na-
de mną, Panie, i wysłuchaj moją modlitwę.
MODLITWA PO KOMUNII
Boże, nasz Ojcze, przez Najświętszy Sakrament udziel nam
prawdziwej mądrości, † abyśmy nauczyli się umiaru w za-
spokajaniu ziemskich pragnień * i umiłowali dobra wieczne.
ŚRODA
ANTYFONA NA WEJŚCIE por. Ps 25(24), 6. 2. 22

Wspomnij na swoje miłosierdzie, Panie, * na swoją miłość, która trwa
od wieków, * niech nasi wrogowie nie triumfują nad nami. * Wybaw
nas, Boże Izraela, * ze wszystkich naszych ucisków.
KOLEKTA
Miłosierny Boże, wejrzyj łaskawie na gorliwość Twojego lu-
du, † spraw, aby opanowując swoje ciało przez wstrzemięź-
liwość, * odnowił ducha przez pełnienie dobrych uczynków.
MODLITWA NAD DARAMI

Boże, Stwórco całego świata, składamy Ci w ofierze dary,
które Ty nam dałeś, abyśmy je Tobie poświęcili, * przemień
je w Sakrament dający życie wieczne. Przez Chrystusa, Pana
naszego.
ANTYFONA NA KOMUNIĘ por. Ps 5, 12

Niech się cieszą wszyscy, którzy uciekają się do Ciebie, Panie, *
niech znajdą wieczną radość w Twojej obecności.
MODLITWA PO KOMUNII
Boże, nasz Ojcze, Ty nieustannie nas posilasz Najświętszym
Sakramentem, † spraw, niech Pokarm eucharystyczny nas
umocni * i da nam życie wieczne. Przez Chrystusa, Pana na-
szego.
CZWARTEK
ANTYFONA NA WEJŚCIE Ps 5, 2-3

Usłysz, Panie, moje słowa, * zważ na me wołanie. * Wytęż słuch na
głos mojej modlitwy, * Królu mój i Boże.
KOLEKTA
Wszechmogący Boże, bez Ciebie istnieć nie możemy, †
udziel nam stałej prawości w myśleniu i odwagi w działaniu,
* abyśmy żyli zgodnie z Twoją wolą. Przez naszego Pana Je-
wieków.
MODLITWA NAD DARAMI

Boże, nasz Ojcze, przyjmij łaskawie dary i prośby swoj ego
ludu * i zwróć ku sobie nasze serca. Przez Chrystusa, Pana
naszego.
Każdy, kto prosi, otrzymuje, * kto szuka, znajdzie, * a kołaczącemu
otworzą.
MODLITWA PO KOMUNII
Panie, nasz Boże, spraw, niech Najświętszy Sakrament, któ-
ry ustanowiłeś, aby nas umocnić na drodze wiodącej do
zbawienia, * stanie się dla nas lekarstwem teraz i w przy-
szłości. Przez Chrystusa, Pana naszego.
PIĄTEK

Wyzwól mnie, Panie, od udręki, * spojrzyj na moją nędzę i utrapienie,
* i przebacz mi wszystkie grzechy.
KOLEKTA
Wszechmogący Boże, daj Twoim wiernym z takim usposo-
bieniem przeżyć przygotowanie do świąt wielkanocnych, †
aby wspólnie podjęte umartwienia cielesne * przyniosły
wszystkim odnowienie ducha. Przez naszego Pana Jezusa
wieków.
MODLITWA NAD DARAMI

Miłosierny Boże, przyjmij łaskawie Ofiarę, przez którą da-
jesz się przebłagać * i w swojej dobroci przywracasz nam
zbawienie. Przez Chrystusa, Pana naszego.
ANTYFONA NA KOMUNIĘ Ez 33, 11

Pan mówi: Nie chcę śmierci grzesznika, * lecz aby się nawrócił i miał
życie.
MODLITWA PO KOMUNII
Boże, nasz Ojcze, niech przyjęcie Najświętszego Sakramentu
nas odrodzi, † niech nas oczyści z dawnych grzechów * i da
nam udział w tajemnicy zbawienia. Przez Chrystusa, Pana
naszego.
SOBOTA
ANTYFONA NA WEJŚCIE Ps 19(18b), 8

Prawo Pańskie jest doskonałe i pokrzepia duszę, * świadectwo Pana
niezawodne, uczy prostaczka mądrości.
KOLEKTA
Boże, wiekuisty Ojcze, zwróć ku sobie nasze serca, † aby-
śmy szukając tego, co jedynie jest konieczne, i pełniąc
uczynki miłości, * oddawali Tobie należną chwałę. Przez na-
MODLITWA NAD DARAMI

Wszechmogący Boże, niech święte misteria przygotują nas
do przyjęcia uzdrawiającej łaski, * która jest ich owocem.
Bądźcie doskonali, * jak doskonały jest wasz Ojciec niebieski.
MODLITWA PO KOMUNII
Panie, nasz Boże, niech Twoja łaska i pomoc nieustannie
towarzyszą wiernym, * których posiliłeś Najświętszym Sa-
kramentem i oświeciłeś nauką z nieba. Przez Chrystusa, Pa-
na naszego.
Drugi tydzień 75

O Tobie mówi moje serce: * Szukaj Jego oblicza. * Będę szukał obli-
cza Twego, Panie, * nie zakrywaj przede mną swojej twarzy.
Albo: por. Ps 25(24), 6. 2. 22
Wspomnij na swoje miłosierdzie, Panie, * na swoją miłość, która trwa
od wieków, * niech nasi wrogowie nie triumfują nad nami. * Wybaw
nas, Boże Izraela, * ze wszystkich naszych ucisków.
KOLEKTA
Boże, Ty nam nakazałeś słuchać Twojego umiłowanego Sy-
na, † ożywiaj naszą wiarę swoim słowem, * abyśmy odzy-
skawszy czystość duszy, mogli się cieszyć oglądaniem Two-
jej chwały. Przez naszego Pana Jezusa Chrystusa, Twojego
MODLITWA NAD DARAMI

Wszechmogący Boże, niech ta Ofiara wyjedna nam prze-
baczenie grzechów † i niech uświęci nasze dusze i ciała, *
abyśmy godnie obchodzili święta wielkanocne. Przez Chry-
Prefacja na 2. niedzielę W. Postu, nr 13.
ANTYFONA NA KOMUNIĘ Mt 17,5

To jest mój Syn umiłowany, w którym mam upodobanie, * Jego słu-
chajcie .
MODLITWA PO KOMUNII
Boże, nasz Ojcze, przyjąwszy Najświętszy Sakrament skła-
damy Tobie dziękczynienie † za to, że nam, pielgrzymują-
cym na ziemi, * już teraz pozwalasz uczestniczyć w życiu
wiecznym. Przez Chrystusa, Pana naszego.
PONIEDZIAŁEK
DRUGIEGO TYGODNIA WIELKIEGO POSTU
Wyzwól mnie, Panie, i zmiłuj się nade mną. * Na równej drodze stoi
moja stopa, * na zgromadzeniach będę błogosławił Pana.
KOLEKTA
Boże, Ty dla zdrowia duszy poleciłeś nam opanować ciało, †
pomóż nam swoją łaską, abyśmy powstrzymywali się od
grzechów * i odpowiedzieli w ten sposób na wymagania
Twojej miłości. Przez naszego Pana Jezusa Chrystusa, Two-
MODLITWA NAD DARAMI

Boże, Ty nam pozwalasz uczestniczyć w świętych tajemn i-
cach, † przyjmij łaskawie nasze prośby * i uwolnij nas od
pokus świata. Przez Chrystusa, Pana naszego.
Bądźcie miłosierni, * jak Ojciec wasz jest miłosierny.
MODLITWA PO KOMUNII
Miłosierny Boże, niech ta Komunia oczyści nas z grze-
chów * i zapewni nam udział w radościach nieba. Przez
Drugi tydzień 77
WTOREK

Oświeć moje oczy, bym nie zasnął w śmierci, * by wróg mój nie mó-
wił: Ja go zwyciężyłem
KOLEKTA
Wszechmogący Boże, otaczaj swój Kościół nieustanną opi e-
ką, † a ponieważ bez Ciebie śmiertelny człowiek upada, *
niech Twoja łaska powstrzymuje go od zła i kieruje ku zb a-
wieniu. Przez naszego Pana Jezusa Chrystusa, Twojego Sy-
MODLITWA NAD DARAMI

Miłosierny Boże, uświęć nas przez tę Ofiarę, którą Tobie
składamy, † uwolnij nas od ziemskich przywiązań * i udziel
nam darów wiecznych. Przez Chrystusa, Pana naszego.
ANTYFONA NA KOMUNIĘ Ps 9, 2-3

Opowiem wszystkie cudowne Twe dzieła. * Cieszyć się będę i rado-
wać Tobą, * zaśpiewam psalm na cześć Twego imienia, Najwyższy.
MODLITWA PO KOMUNII
Boże, nasz Ojcze, spraw, abyśmy posileni na eucharystyc z-
nej Uczcie prowadzili święte życie, * ufni w Twoje niewy-
czerpane miłosierdzie. Przez Chrystusa, Pana naszego.
ŚRODA
Nie opuszczaj mnie, Panie, * Boże mój, nie oddalaj się ode mnie. *
Spiesz mi na pomoc, * Panie, zbawienie moje.
KOLEKTA
Wszechmogący Boże, zachowaj w Twoich wiernych goto-
wość do pełnienia dobrych uczynków, † udziel im doczesnej
pomocy * i doprowadź do życia wiecznego. Przez naszego
Pana Jezusa Chrystusa, Twojego Syna, † który z Tobą żyje
wieki wieków.
MODLITWA NAD DARAMI

Miłosierny Boże, wejrzyj łaskawie na dary, które Tobie
składamy, † i przez świętą wymianę dokonującą się w tej
Ofierze * uwolnij nas z więzów grzechu. Przez Chrystusa,
Pana naszego.
ANTYFONA NA KOMUNIĘ Ps 38(37), 22-23

Syn Człowieczy nie przyszedł, aby Mu służono, * lecz aby służyć
i dać swoje życie na okup za wielu.
MODLITWA PO KOMUNII
Prosimy Cię, Panie, nasz Boże, † niech Najświętszy Sakra-
ment, w którym nam dałeś zadatek nieśmiertelności, * po-
może nam osiągnąć wieczne zbawienie. Przez Chrystusa,
Pana naszego.
Drugi tydzień 79
CZWARTEK

Przeniknij mnie, Boże, i poznaj moje serce, * doświadcz mnie i po-
znaj moje myśli. * Zobacz, czy idę drogą nieprawą, * i prowadź mnie
drogą odwieczną.
KOLEKTA
Boże, Ty miłujesz niewinność i przywracasz ją grzeszn i-
kom, † zwracaj ku sobie nasze serca, abyśmy napełnieni gor-
liwością przez Ducha Świętego, * byli mocni w wierze i wy-
trwali w działaniu. Przez naszego Pana Jezusa Chrystusa,
MODLITWA NAD DARAMI

Wszechmogący Boże, przez tę Ofiarę uświęć nasze wyrze-
czenia, * aby wielkopostne dzieła pokutne przyczyniły się do
wewnętrznej przemiany. Przez Chrystusa, Pana naszego.

Błogosławieni, których droga nieskalana, * którzy postępują zgodnie
z Prawem Pańskim.
MODLITWA PO KOMUNII
Panie, nasz Boże, niech trwa w nas działanie tej Ofiary *
i niech się umacniają jej owoce w naszym życiu. Przez Chry-
PIĄTEK
ANTYFONA NA WEJŚCIE Ps 31(30), 2. 5

Panie, do Ciebie się uciekam, * niech nigdy nie doznam zawodu. *
Uwolnij z sieci zastawionej na mnie, * bo Ty jesteś moją ucieczką.
KOLEKTA
Wszechmogący Boże, spraw, abyśmy oczyszczeni, przez
czterdziestodniową pokutę, * w należytym usposobieniu du-
cha mogli dojść do zbliżających się świąt wielkanocnych.
MODLITWA NAD DARAMI

Miłosierny Boże, niech Twoja łaska pomoże nam prowadzić
oddane Tobie życie, * abyśmy mogli godnie składać Naj-
świętszą Ofiarę. Przez Chrystusa, Pana naszego.
Bóg nas umiłował * i posłał swojego Syna, * jako ofiarę przebłagalną
za nasze grzechy.
MODLITWA PO KOMUNII
Panie, nasz Boże, w Najświętszym Sakramencie otrzymali-
śmy zadatek wiecznego zbawienia, † daj nam tak gorliwie do
niego dążyć, * abyśmy je osiągnęli. Przez Chrystusa, Pana
naszego.
Drugi tydzień 81
SOBOTA

Pan jest łagodny i miłosierny, * nieskory do gniewu i bardzo łaskawy.
* Pan jest dobry dla wszystkich, * a Jego miłosierdzie nad wszystkim,
co stworzył.
KOLEKTA
Boże, Ty przez swoje sakramenty dajesz nam udział w dob-
rach wiecznych, chociaż żyjemy jeszcze na ziemi; † kieruj
naszym życiem doczesnym * i doprowadź nas do światłości,
w której sam przebywasz. Przez naszego Pana Jezusa Chry-
stusa, Twojego Syna, † który z Tobą żyje i króluje w jedno-
MODLITWA NAD DARAMI

Panie, nasz Boże, niech przez tę sakramentalną Ofiarę spły-
ną na nas skutki odkupienia, † niech nas powstrzymają od
wykroczeń naszej natury * i doprowadzą do zbawienia. Przez

Synu, trzeba się weselić, * gdyż brat twój był umarły, a znów ożył, *
zaginął, a odnalazł się.
MODLITWA PO KOMUNII
Boże, nasz Ojcze, niech Sakrament, który przyjęliśmy, prze-
niknie do głębi nasze serca * i da nam udział w Twojej łasce.

Tam, gdzie w tę niedzielę odbywają się skrutynia przygotowujące dorosłych do
chrztu, zamiast formularza niedzielnego można użyć formularza Mszy obrzęd o-
wej i odmówić w Kanonie modlitwy wstawiennicze podane w tym fo rmularzu.

Oczy moje są zwrócone ku Panu, * bo On uwalnia moje nogi z sidła.
* Wejrzyj na mnie i zmiłuj się nade mną, * bo jestem samotny i nie-
szczęśliwy.
Albo: por. Ez 36, 23-26
Gdy zajaśnieje w was moja świętość, * zgromadzę was ze wszystkich
krajów i wyleję na was wodę czystą, * i będziecie obmyci z wszelkich
nieprawości waszych, * i dam wam ducha nowego.
Nie odmawia się: Chwała na wysokości.
KOLEKTA
Boże, źródło wszelkiego miłosierdzia i dobroci, Ty nam
wskazałeś jako lekarstwo na grzechy post, modlitwę i jał-
mużnę, † przyjmij nasze pokorne przyznanie się do przewi-
nień, które obciążają nasze sumienia, * i podźwignij nas
w swoim miłosierdziu. Przez naszego Pana Jezusa Chrystusa,
Odmawia się: Wierzę.
MODLITWA NAD DARAMI

Miłosierny Boże, przez tę Ofiarę pojednania odpuść nam n a-
sze winy, † i udziel nam łaski, * abyśmy umieli przebaczać
naszym braciom. Przez Chrystusa, Pana naszego.
Jeżeli odczytano Ewangelię o Samarytance, prefacja na 3 niedzielę W. Postu
nr 14.
Jeżeli nie odczytano Ewangelii o Samarytance, 1 lub 2 prefacja wielkopostna
nr 8 – 9.
Trzeci tydzień 83
Jeśli odczytano Ewangelię o Samarytance z wodą: J 4, 14
Kto będzie pił wodę, którą Ja mu dam, * stanie się ona w nim źródłem
wytryskającej ku życiu wiecznemu.
Jeśli odczytano inną Ewangelię: Ps 84 (83), 4-5
Wróbel znajduje swój dom, a jaskółka gniazdo, * gdzie złoży swe pi-
sklęta: * przy ołtarzach Twoich, Panie Zastępów, * Królu mój i Boże.
* Szczęśliwi, którzy mieszkają w domu Twoim, Panie, * nieustannie
wielbiąc Ciebie.
MODLITWA PO KOMUNII
Boże, Ty nas karmisz na ziemi Chlebem eucharystycznym,
który jest zadatkiem niebieskiej chwały, † pokornie Cię pro-
simy, * spraw, aby w naszym życiu ukazały się skutki dzia-
łania Najświętszego Sakramentu. Przez Chrystusa, Pana n a-
szego.
PONIEDZIAŁEK
TRZECIEGO TYGODNIA WIELKIEGO POSTU

Dusza moja stęskniona pragnie przedsionków Pańskich, * serce moje
i ciało radośnie wołają do Boga żywego.
KOLEKTA
Miłosierny Boże, nieustannie oczyszczaj i umacniaj swój
Kościół, † a ponieważ nie może on istnieć bez Ciebie, *
niech kieruje nim Twoja łaska. Przez naszego Pana Jezusa
wieków.
MODLITWA NAD DARAMI

Panie, nasz Boże, przemień dar, który Ci składamy jako
Twoi słudzy, * w Sakrament dający nam zbawienie. Przez
ANTYFONA NA KOMUNIĘ Ps 117(116), 1. 2

Chwalcie Pana, wszystkie narody, * bo potężna jest nad nami Jego ła-
ska.
MODLITWA PO KOMUNII
Boże, nasz Ojcze, niech udział w Twoim Sakramencie nas
oczyści * i obdarzy łaską jedności. Przez Chrystusa, Pana
naszego.
Trzeci tydzień 85
WTOREK

Wołam do Ciebie, bo Ty mnie, Boże wysłuchasz; * nakłoń ku mnie
Twe ucho, usłysz Moje słowa. * Strzeż mnie jak źrenicy oka, * ukryj
mnie w cieniu Twych skrzydeł
KOLEKTA
Wszechmogący Boże, niech nas nie opuszcza Twoja łaska, †
ale niech nas utwierdza w świętej służbie * i zapewnia nam
nieustannie Twoją pomoc. Przez naszego Pana Jezusa Chry-
MODLITWA NAD DARAMI

Boże, miłosierny Ojcze, † niech ta zbawienna Ofiara oczyści
nas z grzechów * i pojedna z Tobą. Przez Chrystusa, Pana
naszego.

Kto będzie przebywał w Twym przybytku, Panie, * kto zamieszka na
Twej górze świętej? * Ten, kto postępuje nienagannie i działa spra-
wiedliwie.
MODLITWA PO KOMUNII
Panie, nasz Boże, niech udział w świętej Ofierze wleje w nas
nowe życie, * niech nas uwolni od winy i zapewni nam
obronę. Przez Chrystusa, Pana naszego.
ŚRODA

Umocnij moje kroki Twoim słowem, Panie, * niech nie panuje we
mnie żadna niegodziwość.
KOLEKTA
Miłosierny Boże, spraw, abyśmy odnowieni na duchu przez
czterdziestodniową pokutę i karmieni Twoim słowem, † ca-
łym sercem oddali się Tobie * i zgodnie zanosili do Ciebie
wspólne modlitwy. Przez naszego Pana Jezusa Chrystusa,
MODLITWA NAD DARAMI

Panie, nasz Boże, przyjmij modlitwy i dary Twojego ludu,
który uczestniczy w eucharystycznej Ofierze, * i broń go od
wszelkich niebezpieczeństw. Przez Chrystusa, Pana naszego.

Ty, Panie, ukażesz mi ścieżkę życia, * pełnię radości przy Tobie.
MODLITWA PO KOMUNII
Wszechmogący Boże, niech nas uświęci Chleb euchary-
styczny, któryśmy spożyli, † niech nas oczyści z wszelkich
grzechów * i uczyni godnymi Twoich obietnic. Przez Chry-
Trzeci tydzień 87
CZWARTEK
Pan mówi: Ja jestem zbawieniem ludu, * w jakimkolwiek ucisku wo-
łać będą do Mnie, * Ja ich wysłucham * i będę im Panem na wieki.
KOLEKTA
Pokornie błagamy Cię, wszechmogący Boże, udziel nam
swojej łaski, † abyśmy tym gorliwiej przygotowywali się do
obchodzenia paschalnego misterium, * im bliżej jest święto
naszego odkupienia. Przez naszego Pana Jezusa Chrystusa,
MODLITWA NAD DARAMI

Miłosierny Boże, oczyść swój lud od wszelkiej zmazy grze-
chu i przyjmij jego dary; † nie pozwól, aby lgnął do fałszy-
wych radości, * lecz doprowadź go do prawdziwego szczę-
ścia. Przez Chrystusa, Pana naszego.

Panie, Ty po to dałeś swoje przykazania, * aby przestrzegano ich pil-
nie. * Oby niezawodnie zmierzały moje drogi * ku przestrzeganiu
Twoich ustaw.
MODLITWA PO KOMUNII
Boże, Ty nas posiliłeś Najświętszym Sakramentem, † udzie-
laj nam swojej pomocy, * aby łaska odkupienia, którą
otrzymujemy w eucharystycznej Ofierze, przekształciła nasze
PIĄTEK

Przyjdą wszystkie ludy przez Ciebie stworzone * i Tobie, Panie, od-
dadzą pokłon. * Bo Ty jesteś wielki i czynisz cuda, * tylko Ty jesteś
Bogiem
KOLEKTA
Wszechmogący Boże, wlej w nasze serca swoją łaskę, † aby-
śmy powściągali nasze zmysły od grzesznych nadużyć *
i z Twoją pomocą zachowywali słowa życia wiecznego.
MODLITWA NAD DARAMI

Miłosierny Boże, wejrzyj łaskawie na dary, które Tobie
składamy, † aby się stały miłą Tobie Ofiarą, * a nam wyjed-
nały zbawienie. Przez Chrystusa, Pana naszego.
ANTYFONA NA KOMUNIĘ por. Mk 12, 33

Miłować Boga całym sercem, * a bliźniego jak siebie samego, * wię-
cej znaczy niż wszystkie ofiary.
MODLITWA PO KOMUNII
Panie, nasz Boże, przeniknij swoją mocą nasze dusze i ciała
† i spraw, abyśmy osiągnęli pełnię zbawienia, * w którym
uczestniczymy przez Komunię świętą. Przez Chrystusa, Pana
naszego.
Trzeci tydzień 89
SOBOTA

Błogosław, duszo moja, Pana, * i nie zapominaj o wszystkich Jego
dobrodziejstwach. * On odpuszcza wszystkie twoje winy.
KOLEKTA
Obchodząc z radością doroczne przygotowanie do Wielk a-
nocy, prosimy Cię, Boże, † abyśmy coraz głębiej przeżywali
misteria paschalne * i radowali się pełnią ich owoców. Przez
naszego Pana Jezusa Chrystusa, Twojego Syna, † który
MODLITWA NAD DARAMI

Boże, Ty udzielasz łaski, dzięki której z oczyszczoną duszą
możemy uczestniczyć w Twojej Ofierze, * spraw, abyśmy
gorliwie się przygotowali na uroczysty obchód jej ustan o-
wienia. Przez Chrystusa, Pana naszego.

Celnik stał z daleka, * bił się w piersi i mówił: * Boże, miej litość dla
mnie grzesznika.
MODLITWA PO KOMUNII
Miłosierny Boże, spraw, abyśmy z głęboką czcią zbliżali się
do Najświętszego Sakramentu, którym nas nieustannie pos i-
lasz, * i przyjmowali go zawsze z żywą wiarą. Przez Chry-

Tam, gdzie w tę niedzielę odbywają się skrutynia przygotowujące dorosłych
do chrztu, zamiast formularza niedzielnego można użyć formularza Mszy o b-
rzędowej i odmówić w Kanonie modlitwy wstawiennicze podane w tym for-
mularzu.
ANTYFONA NA WEJŚCIE por. Iz 66, 10-11

Raduj się, Jerozolimo, * zbierzcie się wszyscy, którzy ją kochacie. *
Cieszcie się, wy, którzy byliście smutni, * weselcie się i nasycajcie
u źródła waszej pociechy.
Nie odmawia się Chwała na wysokości.
KOLEKTA
Boże, Ty za pośrednictwem swojego Syna pojednałeś lud z-
kość ze sobą, † spraw, aby lud chrześcijański z żywą wiarą
i szczerym oddaniem * spieszył ku nadchodzącym świętom
wielkanocnym. Przez naszego Pana Jezusa Chrystusa, Two-
MODLITWA NAD DARAMI

Panie, nasz Boże, z radością przynosimy Tobie dary na Ofi a-
rę, która nas uzdrawia, † i pokornie Cię prosimy, * abyśmy
ją złożyli z należną czcią i z żywą wiarą za zbawienie świata.
Jeżeli odczytano Ewangelię o niewidomym od urodzenia, prefacja na 4 niedzielę
W. Postu, nr 15.
Jeżeli nie odczytano Ewangelii o niewidomym od urodzenia, 1 lub 2 prefacja
wielkopostna, nr 8 – 9.
Czwarty tydzień 91
Jeśli odczytano Ewangelię o niewidomym od urodzenia: por. J 9, 11
Pan dotknął moich oczu, * poszedłem, obmyłem się, przejrzałem *
i uwierzyłem Bogu.
Jeśli odczytano Ewangelię o synu marnotrawnym: Łk 15, 32
Synu, trzeba się weselić, * gdyż brat twój był umarły, a znów ożył, *
zaginął, a odnalazł się.
Jeśli odczytano inną Ewangelię: Ps 122(121), 3-4
Jeruzalem wzniesione jak miasto * gęsto i ściśle zabudowane. * Do
niego wstępują pokolenia Pańskie, * aby wielbić imię Pana.
MODLITWA PO KOMUNII
Boże, Ty oświecasz każdego człowieka na ten świat przy-
chodzącego, † oświeć nasze serca światłem swojej łaski, *
aby nasze myśli zawsze były godne Ciebie, a nasza miłość
ku Tobie szczera. Przez Chrystusa, Pana naszego.
PONIEDZIAŁEK
CZWARTEGO TYGODNIA WIELKIEGO POSTU

Pokładam ufność w Panu, * weselę się i cieszę Twoim miłosierdziem,
* bo wejrzałeś na moją nędzę.
KOLEKTA
Wszechmogący Boże, Ty odnawiasz świat przez święte sa-
kramenty, † spraw, aby Twój Kościół czerpał z nich życie
wieczne * i udzielaj mu pomocy w życiu doczesnym. Przez
MODLITWA NAD DARAMI

Miłosierny Boże, udziel nam owoców Ofiary, którą Tobie
składamy, † oczyść nas ze skłonności do złego * i odnów
w nas życie łaski. Przez Chrystusa, Pana naszego.

Ducha mojego tchnę do waszego wnętrza * i sprawię, że będziecie
żyli według moich nakazów. * Będziecie przestrzegali moich przyka-
zań * i według nich postępowali.
MODLITWA PO KOMUNII
Panie, nasz Boże, przez Najświętszy Sakrament, który przy-
jęliśmy, odnów i uświęć nasze życie, * i doprowadź nas do
wiecznej ojczyzny. Przez Chrystusa, Pana naszego.
Czwarty tydzień 93
WTOREK

Spragnieni, przyjdźcie do wody, * chociaż nie macie pieniędzy, *
przyjdźcie i pijcie z radością.
KOLEKTA
Miłosierny Boże, niech okres pokuty i modlitwy przygotuje
serca Twoich wiernych, † aby mogli godnie przeżyć miste-
rium paschalne, * i przekazać światu radosną nowinę o zba-
wieniu. Przez naszego Pana Jezusa Chrystusa, Twojego Sy-
na, † który z Tobą żyje i króluje w jedności Ducha Święte-
MODLITWA NAD DARAMI

Boże, nasz Stworzycielu, Ty podtrzymujesz nasze życie d o-
czesne, † z wdzięcznością składamy Ci dary, które od Ciebie
pochodzą, * i prosimy, abyś je przemienił w Sakrament da-
jący życie wieczne. Przez Chrystusa, Pana naszego.

Pan jest moim pasterzem, niczego mi nie braknie, * pozwala mi leżeć
na zielonych pastwiskach. * Prowadzi mnie nad wody, gdzie mogę
odpocząć, * orzeźwia moją duszę.
MODLITWA PO KOMUNII
Wszechmogący Boże, oczyść nasze dusze i odnów je przez
Najświętszy Sakrament, * spraw, aby także nasze ciało zna-
lazło w nim pomoc w życiu doczesnym i zadatek nieśmier-
telności. Przez Chrystusa, Pana naszego.
ŚRODA

Panie, modlę się do Ciebie w czasie łaski, o Boże. * Wysłuchaj mnie
w Twojej wielkiej dobroci, * w Twojej zbawczej wierności.
KOLEKTA
Boże, Ty nagradzasz sprawiedliwych, a pokutującym grzesz-
nikom udzielasz przebaczenia, † wysłuchaj nasze błagania *
i udziel nam odpuszczenia grzechów, które wyznajemy.
MODLITWA NAD DARAMI

Miłosierny Boże, niech moc tej Ofiary oczyści nas ze sku t-
ków grzechu, † niech odnowi nasze życie * i przyniesie nam
Bóg nie posłał swojego Syna na świat po to, aby świat potępił, * ale
po to, aby świat został przez Niego zbawiony.
MODLITWA PO KOMUNII
Wszechmogący Boże, nie dopuść, aby przyjęcie Najświęt-
szego Sakramentu stało się powodem oskarżenia dla Twoich
wiernych, * skoro dałeś go jako lekarstwo. Przez Chrystusa,
Pana naszego.
Czwarty tydzień 95
CZWARTEK

Niech się weseli serce szukających Pana. * Rozważajcie o Panu i Je-
go potędze, * zawsze szukajcie Jego oblicza.
KOLEKTA
Pokornie prosimy Cię, najłaskawszy Boże, † spraw, niech
Twoi słudzy, oczyszczeni przez pokutę i uświęceni przez
pełnienie dobrych uczynków, wiernie zachowują Twoje
przykazania, * aby z czystym sercem mogli obchodzić święta
wielkanocne. Przez naszego Pana Jezusa Chrystusa, Twojego
MODLITWA NAD DARAMI

Wszechmogący Boże, Ty znasz naszą słabość, * spraw, niech
Ofiara, którą składamy, oczyści nas od wszelkiego zła i zaw-
sze broni. Przez Chrystusa, Pana naszego.
ANTYFONA NA KOMUNIĘ Jr 31, 33

Umieszczę swe prawo w głębi ich wnętrza i wypiszę na ich sercu. *
Będę ich Bogiem, oni zaś będą moim ludem.
MODLITWA PO KOMUNII
Miłosierny Boże, niech Sakrament, który przyjęliśmy, oczy-
ści nas i uwolni od wszelkich grzechów, jakie obciążają n a-
sze sumienia, * abyśmy mogli się radować pełnią Twojej ła-
ski. Przez Chrystusa, Pana naszego.
PIĄTEK

Wybaw mnie, Boże, w imię Twoje, * mocą swoją broń mojej sprawy.
* Boże, wysłuchaj mojej modlitwy, * nakłoń ucha na słowa ust moich.
KOLEKTA
Boże, Ty udzielasz duchowej pomocy nam, słabym ludziom,
† spraw, abyśmy z radością przyjęli łaskę odnowy * i świad-
czyli o niej przez gorliwe życie. Przez naszego Pana Jezusa
wieków.
MODLITWA NAD DARAMI

Wszechmogący Boże, niech ta święta Ofiara uwolni nas swo-
ją potężną mocą od grzechów, † i sprawi, abyśmy w większej
czystości obchodzili misterium paschalne, * które jest jej
źródłem. Przez Chrystusa, Pana naszego.
ANTYFONA NA KOMUNIĘ Ef 1, 7
W Chrystusie mamy odkupienie przez krew Jego, * odpuszczenie
grzechów według bogactwa Jego łaski.
MODLITWA PO KOMUNII
Panie, nasz Boże, Najświętszy Sakrament oznacza przejście
od Starego do Nowego Przymierza, † spraw, abyśmy porzu-
cili stare grzeszne przyzwyczajenia * i odnowili się w świę-
tości. Przez Chrystusa, Pana naszego.
Czwarty tydzień 97
SOBOTA

Ogarnęły mnie fale śmierci, * oplotły mnie pęta otchłani. * Wzywałem
Pana w moim utrapieniu, * i głos mój usłyszał ze swojej świątyni.
KOLEKTA
Miłosierny Boże, kieruj naszymi sercami, * bo bez Twojej
pomocy nie możemy się Tobie podobać. Przez naszego Pana
wieki wieków.
MODLITWA NAD DARAMI

Wszechmogący Boże, daj się przebłagać naszymi darami *
i skieruj ku sobie naszą oporną wolę. Przez Chrystusa, Pana
naszego.
ANTYFONA NA KOMUNIĘ 1 P 1, 19
Zostaliśmy odkupieni drogocenną krwią Chrystusa, * jako baranka
niepokalanego i bez skazy.
MODLITWA PO KOMUNII
Boże, nasz Ojcze, niech Najświętszy Sakrament nas oczyści
* i przez swoje działanie uczyni miłymi Tobie. Przez Chry-
Konferencje Episkopatu Polski mogą zachować zwyczaj zakrywania krzyżów
i obrazów. Krzyże zostają zasłonięte aż do końca liturgii Męki Pańskiej
w Wielki Piątek, obrazy aż do początku Wigilii Wielkanocnej. Konferencja Ep i-
skopatu Polski postanowiła zachować zwyczaj zasłaniania krzyżów.

Tam, gdzie w tę niedzielę odbywają się skrutynia przygotowujące dorosłych do
chrztu, zamiast formularza niedzielnego można użyć formularza Mszy obrzęd o-
wej i odmówić w Kanonie modlitwy wstawiennicze podane w tym fo rmularzu.

Osądź mnie, Boże, sprawiedliwie * i broń mojej sprawy przeciw lu-
dowi nieznającemu litości, * wybaw mnie od człowieka podstępnego i
niegodziwego, * Ty, bowiem, Boże, jesteś moją ucieczką.
Nie odmawia się Chwała na wysokości.
KOLEKTA
Prosimy Cię, Panie, nasz Boże, † udziel nam łaski, abyśmy
gorliwie naśladowali miłość Twojego Syna, * który oddał
własne życie za zbawienie świata. Przez naszego Pana Jezusa
wieków.
MODLITWA NAD DARAMI

Wysłuchaj nas, wszechmogący Boże, † i przez tę Ofiarę
oczyść z grzechów swoich wiernych, * którym dałeś poznać
prawdy chrześcijańskiej wiary. Przez Chrystusa, Pana naszego.
Jeśli odczytano Ewangelię o wskrzeszeniu Łazarza, prefacja na 5 niedzielę
W. Postu, nr 16.
Jeśli odczytano inną Ewangelię, 1 lub 2 prefacja wielkopostna, nr 8 – 9.
Jeśli odczytano Ewangelię o wskrzeszeniu Łazarza: J 11, 26
Każdy, kto żyje i we wierzy we Mnie, * nie umrze na wieki.
Piąty tydzień 99
Jeśli odczytano Ewangelię o cudzołożnej niewieście: J 8, 10-11

Niewiasto, nikt ciebie nie potępił? * Nikt, Panie. * I ja ciebie nie po-
tępiam, * od tej chwili już nie grzesz.
Jeśli odczytano inną Ewangelię: J 12, 24-25
Jeżeli ziarno pszenicy wpadłszy w ziemię nie obumrze, * zostanie tyl-
ko samo, * ale jeżeli obumrze, przynosi plon obfity.
MODLITWA PO KOMUNII
Wszechmogący Boże, prosimy Cię, abyśmy zawsze byli ży-
wymi członkami Chrystusa, * którego Ciało i Krew przyjmu-
jemy. Przez Chrystusa, Pana naszego.
PONIEDZIAŁEK
PIĄTEGO TYGODNIA WIELKIEGO POSTU

Zmiłuj się nade mną, Boże, * bo prześladuje mnie człowiek, * uciska
mnie w nieustannej walce.
KOLEKTA
Boże, Ty z niewysłowioną hojnością napełniasz nas błogo-
sławieństwem; † spraw, abyśmy porzuciwszy złe przyzwy-
czajenia rozpoczęli nowe życie * i w ten sposób przygotowa-
li się do udziału w chwale niebieskiej. Przez naszego Pana
wieki wieków.
MODLITWA NAD DARAMI

Boże, nasz Ojcze, daj nam, zgromadzonym na sprawowanie
eucharystycznej Ofiary, * radośnie złożyć na Twoim ołtarzu
serca oczyszczone przez pokutę. Przez Chrystusa, Pana na-
szego.
1 prefacja o Męce Pańskiej, nr 17.
Jeśli odczytano Ewangelię o cudzołożnej niewieście: J 8, 10-11
Niewiasto, nikt ciebie nie potępił? * Nikt, Panie. * I ja ciebie nie po-
tępiam, * od tej chwili już nie grzesz.
Jeśli odczytano inną Ewangelię:
Ja jestem światłością świata, * kto idzie za Mną, nie będzie chodził w
ciemności, * lecz będzie miał światło życia.
Piąty tydzień 101
MODLITWA PO KOMUNII
Umocnieni łaską Najświętszego Sakramentu, prosimy Cię,
Boże, † oczyść nas ze złych skłonności, * abyśmy naśladując
Chrystusa, zdążali do Ciebie. Przez Chrystusa, Pana naszego.
WTOREK

Oczekuj Pana, bądź mężny, * nabierz odwagi i oczekuj Pana.
KOLEKTA
Wszechmogący Boże, daj nam wytrwale pełnić Twoją wolę,
† aby w naszych czasach lud Tobie służący * wzrastał
w liczbę i zasługi. Przez naszego Pana Jezusa Chrystusa,
MODLITWA NAD DARAMI

Miłosierny Boże, składamy Tobie przebłagalną Ofiarę, †
abyś litościwie odpuścił nam grzechy * i sam pokierował
niestałymi sercami. Przez Chrystusa, Pana naszego.

Gdy zostanę wywyższony nad ziemię, * przyciągnę wszystkich do
siebie.
MODLITWA PO KOMUNII
Wszechmogący Boże, spraw, aby wytrwały udział w Twoich
misteriach * zbliżał nas do Ciebie. Przez Chrystusa, Pana
naszego.
ŚRODA

O Panie, wybawicielu mój od ludzi pełnych gniewu, * Ty mnie wynie-
siesz ponad moich przeciwników i oswobodzisz od człowieka niego-
dziwego.
KOLEKTA
Miłosierny Boże, Ty sam nas pobudzasz do służenia Tobie, †
oświeć serca Twoich dzieci, oczyszczone przez pokutę, *
i łaskawie wysłuchaj ich prośby. Przez naszego Pana Jezusa
wieków.
MODLITWA NAD DARAMI

Boże, nasz Ojcze, od Ciebie pochodzą dary, które składamy
ku Twojej chwale, * przemień je w Sakrament uzdrawiający
nasze dusze. Przez Chrystusa, Pana naszego.
ANTYFONA NA KOMUNIĘ Kol 1, 13-14

Bóg nas przeniósł do królestwa swego umiłowanego Syna, * w któ-
rym mamy odkupienie, * odpuszczenie grzechów.
MODLITWA PO KOMUNII
Wszechmogący Boże, niech przyjęty Sakrament przyniesie
nam uzdrowienie, † niech oczyści nasze serca ze złych
skłonności * i utwierdzi nas w przyjaźni z Tobą. Przez Chry-
Piąty tydzień 103
CZWARTEK
ANTYFONA NA WEJŚCIE Hbr 9, 15

Chrystus jest pośrednikiem Nowego Przymierza, * ażeby przez śmierć
Jego * ci, którzy są wezwani do wiecznego dziedzictwa, * dostąpili
spełnienia obietnicy.
KOLEKTA
Wszechmogący Boże, przyjdź z pomocą Twoim wiernym,
którzy zanoszą prośby do Ciebie, pokładając ufność w Two-
im miłosierdziu, † spraw, aby oczyszczeni ze zmazy grze-
chów trwali w świętym życiu * i otrzymali obiecane dzie-
dzictwo. Przez naszego Pana Jezusa Chrystusa, Twojego Sy-
MODLITWA NAD DARAMI

Panie, nasz Boże, wejrzyj łaskawie na Ofiarę, którą skład a-
my, † spraw, aby nam wyjednała nawrócenie * i przyniosła
zbawienie całemu światu. Przez Chrystusa, Pana naszego.
ANTYFONA NA KOMUNIĘ Rz 8, 32
Bóg nie oszczędził własnego Syna, * lecz wydał Go za nas wszyst-
kich, * z Nim wszystko nam darował.
MODLITWA PO KOMUNII
Posileni Chlebem dającym zbawienie, prosimy Cię, miło-
sierny Boże, † spraw, aby Sakrament, który jest naszym po-
karmem na ziemi, * zapewnił nam udział w życiu wiecznym.
PIĄTEK
ANTYFONA NA WEJŚCIE Ps 31 (30), 10. 16. 18

Zmiłuj się nade mną, Panie, bo żyję w udręce, * wyrwij mnie z rąk
wrogów i prześladowców. * Panie, skoro Cię wzywam, niech nie do-
znam zawodu.
KOLEKTA
Wszechmogący i miłosierny Boże, odpuść nam nasze winy †
i wyzwól nas z więzów grzechu, * w które popadliśmy wsku-
tek naszej słabości. Przez naszego Pana Jezusa Chrystusa,
MODLITWA NAD DARAMI

Miłosierny Boże, spraw, abyśmy zawsze godnie się zbliżali
do Twojego ołtarza * i przez udział w Najświętszej Ofierze
osiągnęli zbawienie. Przez Chrystusa, Pana naszego.
Jezus w swoim ciele poniósł nasze grzechy na drzewo krzyża, * aby-
śmy przestali być uczestnikami grzechów, a żyli dla sprawiedliwości;
* krwią Jego ran zostaliśmy uzdrowieni.
MODLITWA PO KOMUNII
Boże, nasz Ojcze, niech przyjęty Sakrament zawsze nas bro-
ni * i oddala od nas wszystko, co może nam szkodzić. Przez
Piąty tydzień 105
SOBOTA
ANTYFONA NA WEJŚCIE Ps 22 (21), 20. 7
Panie, nie stój z daleka, * pomocy moja, śpiesz mi na ratunek. * Je-
stem robak, a nie człowiek, * pośmiewisko dla ludzi i wzgarda po-
spólstwa.
KOLEKTA
Boże, Ty zawsze działasz dla zbawienia ludzi, teraz jednak
hojniej udzielasz łaski Twojemu ludowi, † wejrzyj na
wszystkich, których wybrałeś, * i udziel swojej pomocy ka-
techumenom i ochrzczonym. Przez naszego Pana Jezusa
wieków.
MODLITWA NAD DARAMI

Wszechmogący, wieczny Boże, Ty przez sakrament chrztu
odradzasz do życia wiecznego tych, którzy w Ciebie wierzą,
† przyjmij dary i modlitwy sług Twoich, * spełnij ich ufne
pragnienia i odpuść im grzechy. Przez Chrystusa, Pana na-
szego.

Chrystus został wydany, * aby rozproszone dzieci Boże zgromadzić w
jedno.
MODLITWA PO KOMUNII
Wszechmogący Boże, Ty nas karmisz Najświętszym Ciałem
i Krwią Twojego Syna; † pokornie Cię błagamy, * abyś nam
dał udział w Twoim boskim życiu. Przez Chrystusa, Pana
naszego.
WIELKI TYDZIEŃ
NIEDZIELA PALMOWA
1. W tym dniu Chrystus wjechał do Jerozolimy, aby dokonać paschalnego

misterium. Kościół wspomina ten wjazd we wszystkich Mszach świętych: przed
Mszą główną odbywa się procesja lub uroczyste wejście, przed innymi Mszami
wejście zwykłe. Procesji nie można powtarzać. Wejście uroczyste można powt ó-
rzyć przed mszami, które się sprawuje z licznym udziałem wiernych.
PAMIĄTKA WJAZDU CHRYSTUSA DO JEROZOLIMY

PIERWSZA FORMA: PROCESJA Z PALMAMI
2. W odpowiedniej porze wierni gromadzą się w mniejszym kościele lub
innym stosownym miejscu poza kościołem, do którego ma się udać procesja.
Wierni trzymają w ręku gałązki.
3. Kapłan i diakon, w szatach mszalnych koloru czerwonego, przychodzą
na miejsce, gdzie zgromadził się lud. Kapłan zamiast ornatu może włożyć k apę,
którą zdejmuje po procesji.
4. W tym czasie śpiewa się antyfonę:
ANTYFONA:
Ho-san-na Sy-no-wi Da-wi-do-we-mu! Bło-gos-ła-wio-ny,
któ-ry i-dzie w i-mię Pań-skie. O, Kró-lu i-zra- el- ski.
Ho-san-na na wy-so-koś - ci
Można śpiewać inną odpowiednią pieśń.
5. Kapłan pozdrawia wiernych, jak zwykle; następnie zwraca się do nich
z krótką zachętą do czynnego i świadomego uczestnictwa w liturgii dnia. Może
to uczynić tymi lub podobnymi słowami:
Niedziela Palmowa 107
Drodzy bracia i siostry, przez czterdzieści dni przygotowali-

śmy nasze serca przez modlitwę, pokutę i uczynki chrześci-
jańskiej miłości. W dniu dzisiejszym gromadzimy się, aby
z całym Kościołem rozpocząć obchód misterium paschalne-
go. Dzisiaj Chrystus wjechał do Jerozolimy, aby tam umrzeć
i zmartwychwstać. Wspominając to zbawcze wydarzenie,
z głęboką wiarą i pobożnością pójdźmy za Panem, abyśmy
uczestnicząc w tajemnicy Jego krzyża, dostąpili udziału
w zmartwychwstaniu i życiu.
6. Po wprowadzeniu kapłan odmawia z rękami złożonymi jedną z następ u-
jących modlitw:
Módlmy się.
Wszechmogący, wieczny Boże, uświęć  te gałązki swoim
błogosławieństwem † i spraw, abyśmy idąc z radością za
Chrystusem Królem * mogli przez Niego dojść do wiecznego
Jeruzalem. Który żyje i króluje na wieki wieków. W. Amen.
Albo:
Módlmy się.
Wszechmogący Boże, z palmami w rękach czcimy dzisiaj
zwycięstwo Chrystusa, † pomnóż naszą wiarę i wysłuchaj
nasze prośby, * abyśmy zjednoczeni z Chrystusem przynosili
Tobie owoce dobrych uczynków. Który żyje i króluje na
wieki wieków. W. Amen.
Kapłan kropi gałązki wodą święconą nic nie mówiąc.
7. Następnie odczytuje się z Lekcjonarza Ewangelię o wjeździe Chryst usa

Pana do Jerozolimy, wyjętą z jednej z czterech Ewangelii. Czyta ją diakon
w zwykły sposób. Gdy nie ma diakona, czyni to kapłan.
W roku A: Mt 21, 1-11.
W roku B: Mk 11, 1-10. albo: J 12, 12-16.
W roku C: Łk 19, 28-40.
8. Po Ewangelii można wygłosić krótką homilię. Przed procesją kapłan
lub diakon może się zwrócić do wiernych z następującym lub podobnym wezw a-
niem:
108 Wielki Tydzień
Drodzy bracia i siostry, naśladując rzesze, które uroczyście

witały Pana Jezusa, idźmy w pokoju.
9. Procesja wyrusza do kościoła, w którym zostanie odprawiona Msza
święta. Na czele idzie ministrant z ozdobnym krzyżem, pomiędzy dwoma mini-
strantami, którzy niosą zapalone świece. Jeżeli używa się kadzidła, przed krz y-
żem idzie ministrant z dymiącą kadzielnicą. Dalej idzie kapłan i usługujący, a za
nimi wierni z gałązkami w rękach. W czasie procesji śpiewa się pieśni dostoso-
wane do okoliczności.
ANTYFONA PIERWSZA
Dzieci Żydowskie wyszły naprzeciw Pana niosąc gałązki oliwne i
głośno wołając: Hosanna na wysokości!
Antyfonę można powtarzać po poszczególnych wersetach psalmu.
PSALM 24(23)
Do Pana należy ziemia i wszystko, co ją napełnia, *
świat cały i jego mieszkańcy.
Albowiem On go na morzach osadził *
i utwierdził ponad rzekami.
Kto wstąpi na górę Pana, *
kto stanie w Jego świętym miejscu?
Człowiek rąk nieskalanych i czystego serca, †
którego dusza nie lgnęła do marności *
i nie przysięga kłamliwie.
On otrzyma błogosławieństwo od Pana *
i zapłatę od Boga, swego Zbawcy.
Oto pokolenie tych, którzy Go szukają *
którzy szukają oblicza Boga Jakuba.
Bramy, podnieście swe szczyty, †
unieście się, odwieczne podwoje, *
aby mógł wkroczyć Król chwały!
Któż jest tym Królem chwały? †
Pan dzielny i potężny, *
Pan potężny w boju.
Bramy, podnieście swe szczyty, †
unieście się, odwieczne podwoje, *
aby mógł wkroczyć Król chwały!
Któż jest tym Królem chwały? *
Pan Zastępów, On jest Królem chwały.
ANTYFONA DRUGA
Dzieci żydowskie uścielały sukniami drogę i głośno wołały: Hosanna
Synowi Dawida! Błogosławiony, który idzie w imię Pańskie.
Antyfonę można powtarzać po poszczególnych wersetach psalmu.
PSALM 47(46)
Wszystkie narody, klaskajcie w dłonie, *
radosnym głosem wykrzykujcie Bogu!
Bo Pan najwyższy i straszliwy *
jest wielkim Królem nad całą ziemią.
On nam poddaje narody *
i ludy rzuca pod nasze stopy.
Wybiera nam na dziedzictwo *
chlubę Jakuba, którego miłuje.
Bóg wstępuje wśród radosnych okrzyków, *
Pan wstępuje przy dźwięku trąby.
Śpiewajcie psalmy Bogu, śpiewajcie, *
śpiewajcie Królowi naszemu, śpiewajcie.
Gdyż Bóg jest Królem całej ziemi, *
hymn zaśpiewajcie.
Bóg króluje nad narodami, *
Bóg zasiada na swym świętym tronie.
Połączyli się władcy narodów *
z ludem Boga Abrahama,
Bo możni świata należą do Boga, *
On zaś jest najwyższy.
10. Po wejściu procesji do kościoła śpiewa się hymn do Chr ystusa Króla.
HYMN DO CHRYSTUSA KRÓLA
Chwała i cześć, o Królu Chryste,
który odkupiłeś nas.
Tobie śpiewał chłopiąt chór,
pod Twoje stopy szaty słał.
Hosanna na wysokości!
O Zbawco nasz, witamy Ciebie,
Izraela Tyś jest Król.
W imię Pańskie idziesz nam
Ty, co Dawida zdobisz ród.
110 Wielki Tydzień
Aniołów chór w niebiosach
śpiewa niepojętą wielkość Twą,
chwali Cię śmiertelny człek
i wszechświat, dzieło Twoich rąk.
Hebrajski lud z palmami w rękach
na spotkanie wyszedł Ci.
Hymny, prośby naszych serc
niesiemy dziś przed Ciebie my.
Przed męką Twą oddali Tobie
swojej czci należny hołd.
My zaś przyszliśmy tu dziś
sławić zwycięstwo Twe i moc.
Błagamy Cię, o Stwórco świata:
po wszystkie żywota dni,
mocą twych paschalnych łask
daj nie zmarnować Twej krwi.
Gdy procesja wchodzi do kościoła można również śpiewać responsorium:
K. Gdy Pan Jezus wjeżdżał do miasta świętego, dzieci hebrajskie za-
powiadały zmartwychwstanie życia, * niosąc gałązki palmowe i woła-
jąc: Hosanna na wysokości. W. A kiedy lud usłyszał, że Jezus przy-
bywa do Jerozolimy, wyszli Mu naprzeciw * Niosąc gałązki palmowe
i wołając: Hosanna na wysokości.
11. Po przybyciu do ołtarza, kapłan oddaje mu cześć; może go także ok a-
dzić. Następnie udaje się na miejsce przewodniczenia i, jeśli używał kapy, zde j-
muje ją i wkłada ornat. Na zakończenie procesji, opuściwszy inne obrzędy, o d-
mawia kolektę mszalną. Dalej Mszę odprawia się w zwykły sposób
DRUGA FORMA: UROCZYSTE WEJŚCIE

12. Gdy nie można odprawić procesji poza kościołem, na pamiątkę wja zdu
Chrystusa odprawia się wewnątrz kościoła obrzęd uroczystego wejścia przed
główną Mszą świętą.
13. Wierni z gałązkami w rękach, gromadzą się przed drzwiami kościoła
lub wewnątrz świątyni. Kapłan z posługującymi i przedstawicielami wiernych
udaje się na miejsce poza prezbiterium, tak wybrane, by przynajmniej większa

część wiernych mogła widzieć obrzędy.
14. Gdy kapłan udaje się na wyznaczone miejsce, śpiewa się ant y-
fon Hosanna lub inna odpowiednią pieśń.
Następuje poświęcenie gałązek i odczytanie Ewangelii o wjeździe Chr y-
stusa Pana do Jerozolimy (nr 5-7). Po Ewangelii kapłan z posługującymi
i przedstawicielami wiernych udaje się uroczyście przez kościół do prezbiterium;
w tym czasie śpiewa się hymn Chwała i cześć (nr 10) lub inną odpowiednią
pieśń.
___________
Jeśli ze względu na okoliczności, poświęcenie gałązek musi się odbyć w
prezbiterium, po odczytaniu Ewangelii kapłan z posługującymi i przedstawicie-
lami wiernych przechodzi uroczyście między ludem przez nawę główną i boczne
nawy kościoła, po czym powraca do ołtarza. Podczas tego urocz ystego przejścia
śpiewa się responsorium lub inne odpowiednie pieśni, jak podano wyżej. W w y-
jątkowych sytuacjach, gdy nawet przejście między ludem jest niemożliwe, kapłan
wchodzi do prezbiterium podczas śpiewu antyfony Hosanna, poświęca gałązki i
odczytuje Ewangelię o wjeździe Chrystusa do Jerozolimy. Po Ewangelii śpiewa
się hymn Chwała i cześć lub inną odpowiednią pieśń. W tym czasie wszyscy sto-
ją.
___________
15. Po wejściu do prezbiterium, kapłan oddaje cześć ołtarzowi i udaje się
na miejsce przewodniczenia. Opuściwszy inne obrzędy, odmawia kolektę msza l-
ną i dalej odprawia Mszę świętą w zwykły sposób. Tak samo czyni, gdy poświę-
cenie gałązek musi się odbyć w prezbit erium.
TRZECIA FORMA: ZWYKŁE WEJŚCIE

16. We wszystkich innych Mszach tej niedzieli, których nie poprzedza we j-
ście uroczyste, wjazd Chrystusa do Jerozolimy upamiętnia się przez zwykłe wej-
ście.
17. Gdy kapłan udaje się do ołtarza śpiewa się antyfonę z psalmem ( nr 18)
lub inną pieśń o wjeździe Chrystusa do Jerozolimy. Kapłan po przyjściu do ołt a-
rza oddaje mu cześć i staje na miejscu przewodniczenia. Pozdrawia lud
i odprawia Mszę świętą jak zwykle.
W Mszach bez udziału ludu i w tych Mszach, w których nie było śpiewu
na wejście, kapłan po przyjściu do ołtarza i oddaniu mu czci, pozdrawia lud, o d-
czytuje antyfonę i w zwykły sposób odprawia Mszę świętą.
18. ANTYFONA NA WEJŚCIE Ps 24 (23), 9-10

Sześć dni przed uroczystością Paschy, * gdy Pan Jezus wchodził do
Jeruzalem, dzieci wyszły Mu na spotkanie, * w rękach niosły gałązki
112 Wielki Tydzień
palmowe i głośno wołały: * „Hosanna na wysokości. * Bądź błogo-

sławiony, Panie, który przychodzisz, aby nam okazać miłosierdzie”.
Bramy, podnieście swe szczyty * unieście się, odwieczne podwoje, *
aby mógł wkroczyć Król chwały. «Któż jest tym Królem chwały? *
Pan Zastępów, On jest Królem chwały. * „Hosanna na wysokości. *
Bądź błogosławiony, Panie, który przychodzisz, aby nam okazać mi-
łosierdzie”.
19. Tam gdzie nie może się odbyć ani procesja ani uroczyste wejście, w y-
pada odprawić nabożeństwo słowa Bożego o wjeździe mesjańskim i o Męce
Pańskiej. Odprawia się je w sobotę w godzinach wieczornych lub w niedzielę w
odpowiedniej porze.
MSZA
20. Po procesji lub uroczystym wejściu kapłan rozpoczyna Mszę od kolekty.
21. KOLEKTA
Wszechmogący, wieczny Boże, aby dać ludziom przykład

pokory do naśladowania, sprawiłeś, że nasz Zbawiciel przy-
jął ciało i poniósł śmierć na krzyżu; † daj nam pojąć naukę
płynącą z Jego Męki * i zasłużyć na udział w Jego zmar-
twychwstaniu. Przez naszego Pana Jezusa Chrystusa, Twoj e-
go Syna, który z Tobą żyje i króluje w jedności Ducha Świ ę-
22. Opis Męki Pańskiej czyta się bez świec, nie używa się także kadzidła.
Czytający, którym jest diakon lub kapłan, nie pozdrawia ludu i nie czyni znaku
krzyża na księdze. Mękę Pańską mogą czytać lektorzy, jednak słowa Chr ystusa
wykonuje, jeśli to możliwe, kapłan. Tylko diakoni przed śpiewem Męki Pańskiej
proszą kapłana o błogosławieństwo, jak zwykle przed Ewangelią.
23. Po odczytaniu Ewangelii może być krótka homilia.
24. MODLITWA NAD DARAMI
Panie, nasz Boże, przez mękę swojego Syna pojednaj nas ze

sobą, † nie zasługujemy na to z powodu złego życia, * lecz
ufamy, że Najświętsza Ofiara wyjedna nam przebaczenie
u Twojego miłosierdzia. Przez Chrystusa, Pana naszego.
25. Prefacja na Niedzielę Palmową, nr 19.
26. ANTYFONA NA KOMUNIĘ Mt 26, 42

Ojcze, jeśli nie może Mnie ominąć ten kielich * i muszę go wypić, *
niech się stanie Twoja wola.
27. MODLITWA PO KOMUNII
Boże, Ty nas posiliłeś Najświętszym Sakramentem, a przez

śmierć Twojego Syna obudziłeś w nas nadzieję życia wiec z-
nego, w które wierzymy, † pokornie Cię błagamy: * spraw,
abyśmy przez Jego zmartwychwstanie osiągnęli cel naszych
dążeń. Przez Chrystusa, Pana naszego.
114 Wielki Poniedziałek
WIELKI PONIEDZIAŁEK
ANTYFONA NA WEJŚCIE por. Ps 35(34), 1-2; 140(139), 8

Rozpraw się, Panie, z tymi, którzy mnie krzywdzą, * uderz na moich
napastników. * Chwyć puklerz i tarczę i powstań mi na pomoc, * Pa-
nie, potężny mój Wybawicielu.
KOLEKTA
Wszechmogący Boże, z powodu własnej słabości upadamy
w grzechy, † daj nam nowe życie * przez zasługi męki Two-
jego Jedynego Syna. Który z Tobą żyje i króluje w jedności
MODLITWA NAD DARAMI

Miłosierny Boże, wejrzyj na sakramentalną Ofiarę przez nas
składaną, † i spraw, aby męka Chrystusa, przez którą uwol-
niłeś nas od potępienia, * przyniosła nam życie wieczne.

Panie, nie ukrywaj przede mną swojego oblicza * w dniu mego utra-
pienia. * Nakłoń ku mnie Twe ucho * w dniu, w którym Cię wzywam,
szybko mnie wysłuchaj.
MODLITWA PO KOMUNII
Panie, nasz Boże, nawiedź swoich wiernych i otocz czujną
miłością ich serca, uświęcone przez Eucharystię, † aby
z Twoją pomocą strzegli zbawiennych darów, * które otrzy-
mali dzięki Twojemu miłosierdziu. Przez Chrystusa, Pana
naszego.
Wielki Wtorek 115
WIELKI WTOREK

Nie wydawaj mnie, Panie, na łaskę moich nieprzyjaciół, * bo przeciw
mnie powstali kłamliwi świadkowie * i ci, którzy dyszą gwałtem.
KOLEKTA
Wszechmogący, wieczny Boże, † daj nam tak sprawować
misteria Męki Pańskiej, * abyśmy mogli otrzymać Twoje
przebaczenie. Przez naszego Pana Jezusa Chrystusa, Twoj e-
MODLITWA NAD DARAMI

Panie, nasz Boże, przyjmij łaskawie Ofiarę Twoich wier-
nych, † i doprowadź ich do pełni zbawienia, * którego zada-
tek otrzymują w świętych darach. Przez Chrystusa, Pana n a-
szego.
Bóg nie oszczędził własnego Syna, * lecz wydał Go za nas wszyst-
kich
MODLITWA PO KOMUNII
Posileni Chlebem dającym zbawienie, prosimy Cię, miło-
sierny Boże, † spraw, aby Sakrament, który jest naszym po-
karmem na ziemi, * zapewnił nam udział w życiu wiecznym.
116 Wielka Środa
WIELKA ŚRODA
ANTYFONA NA WEJŚCIE Flp 2, 10. 8. 11

Na imię Jezus niech się zgina każde kolano * istot niebieskich, ziem-
skich i podziemnych, * gdyż Pan stał się posłuszny aż do śmierci, *
a była to śmierć krzyżowa; * dlatego Jezus Chrystus jest Panem ku
chwale Boga Ojca.
KOLEKTA
Boże, Ty chciałeś, aby Twój Syn przez śmierć na drzewie
krzyża uwolnił nas spod władzy szatana, † spraw, abyśmy
wiernie Tobie służyli * i dostąpili łaski zmartwychwstania.
MODLITWA NAD DARAMI

Panie, nasz Boże, przyjmij złożone dary † i spraw łaskawie,
abyśmy przez miłość wniknęli w tajemnicę Męki Twojego
Syna, * którą sprawujemy w świętych obrzędach. Przez

Syn Człowieczy nie przyszedł, aby Mu służono, * ale aby służyć i dać
swoje życie na okup za wielu.
MODLITWA PO KOMUNII
Wszechmogący Boże, umocnij w naszych sercach wiarę, † że
przez doczesną śmierć Twojego Syna, której znakiem jest
eucharystyczna Ofiara, * dałeś nam życie wieczne. Przez
Msza krzyżma 117
WIELKI CZWARTEK
MSZA KRZYŻMA
W tym dniu w czasie specjalnej Mszy odprawianej w godzinach porannych bi-

skup błogosławi olej chorych, olej katechumenów i konsekruje krzyżmo. Msza
Krzyżma nie należy ściśle do Triduum paschalnego, podajemy jej teksty dla c a-
łościowego ukazania liturgii Wielkiego Tygodnia i ze względu na bogactwo tr e-
ściowe w nich zawarte. Ten obchód liturgiczny jest szczególną manifestacją jed-
ności Kościoła, ukazuje pełnię władzy kapłańskiej biskupa i jedności z nim
wszystkich kapłanów. Dlatego wszyscy kapłani zaproszeni są do koncelebry tej
Mszy, a przynajmniej poszczególni przedstawiciele ze wszystkich rejonów die-
cezji. Wypada, aby kapłani, którzy uczestniczą w tej Mszy albo ją koncelebr o-
wali albo przyjęli w niej Komunię świętą pod dwiema postaciami. Poświęconych
olejów używa się do niektórych sakramentów (krzyżmo: do chrztu, bierzmow a-
nia i kapłaństwa; przez namaszczenie olejem katechumenów przygotowuje się
ich i usposabia do przyjęcia chrztu; olej chorych: do sakramentu namaszczenia
chorych) oraz do różnych poświęceń dokonywanych przez biskupa (poświęcenie
kościoła, ołtarza i in.). W znaczeniu biblijnym olej jest symbolem mocy Bożej,
namaszczenia przez Ducha Świętego, zdrowia i radości. Pismo Święte mówi o
namaszczeniach królewskich, kapłańskich i prorockich. W szczególny sposób
został namaszczony Duchem Świętym Mesjasz-Jezus Chrystus. Jeżeli w tym
dniu trudno jest zgromadzić duchowieństwo i lud wokół biskupa, można to bło-
gosławieństwo odprawić w jednym z poprzednich dni, lecz blisko Wielkanocy.
Zawsze używa się specjalnego formularza mszalnego. W homilii niech biskup
wezwie kapłanów do zachowania wierności powołaniu i zaprosi ich do publicz-
nego odnowienia przyrzeczeń złożonych w dniu święceń. Zgodnie ze zwyczajem
liturgii łacińskiej, błogosławieństwo oleju chorych odbywa się przed zakończ e-
niem Modlitwy eucharystycznej, błogosławieństwo oleju katechu menów i konse-
kracja krzyżma, po Komunii. Ze względów duszpasterskich wolno cały obrzęd
błogosławieństwa odprawić po liturgii słowa, zachowując niżej podany porz ą-
dek. Przygotowanie biskupa, koncelebransów i posługujących w liturgii, wejście
do kościoła i wszystko od rozpoczęcia Mszy św. do zakończenia liturgii słowa,
odbywa się według wskazań zawartych w obrzędzie koncelebry. Diakoni, którzy
mają udział w poświęceniu olejów, w procesji do ołtarza poprzedzają prezbit e-
rów koncelebrujących.
ANTYFONA NA WEJŚCIE Ap 1, 6
Jezus Chrystus uczynił nas królestwem i kapłanami * dla Boga i Ojca
swojego. * Jemu chwała i moc na wieki wieków. Amen.
118 Wielki Czwartek
KOLEKTA
Boże, Ty namaściłeś Twojego Syna Duchem Świętym i usta-
nowiłeś Go Chrystusem i Panem, a nam dałeś udział w Jego
godności, * spraw, abyśmy w świecie byli świadkami odku-
pienia. Przez naszego Pana Jezusa Chrystusa Twojego Syna,
który z Tobą żyje i króluje w jedności Ducha Świętego, Bóg,
Po Ewangelii i homilii, w której biskup wzywa swoje prezbiterium do z a-
chowania wierności obranej drodze, następuje odnowienie przyrzeczeń kapła ń-
skich.
ODNOWIENIE PRZYRZECZEŃ KAPŁAŃSKICH

Po homilii odbywa się odnowienie przyrzeczeń kapłańskich. Bisku p używa
słów tutaj podanych lub podobnych:
Drodzy bracia kapłani, gdy przyjmowaliście święcenia k a-
płańskie, wobec biskupa i całego ludu Bożego wyraziliście
gotowość przyjęcia święceń kapłańskich i wszystkich ob o-
wiązków, które z kapłaństwem są związane.
W rocznicę dnia, w którym Chrystus dał udział w swoim k a-
płaństwie Apostołom i nam, pytam każdego z was: Czy
chcesz odnowić przyrzeczenia złożone w dniu święceń wo-
bec biskupa i świętego ludu Bożego?
Kapłani razem odpowiadają: Chcę!
Biskup:Czy chcesz pobożnie i z wiarą odprawiać misteria
Chrystusa na chwałę Boga i dla uświęcenia ludu chrześcija ń-
skiego zgodnie z tradycją Kościoła?
Kapłani: Chcę!
Biskup:Czy chcesz pilnie i mądrze spełniać posługę słowa,
głosząc Ewangelię i wykładając prawdy katolickiej wiary?
Kapłani: Chcę!
Biskup:Czy chcesz naśladować przykład Chrystusa, Dobrego

Pasterza, i nie szukając własnej korzyści troszczyć się o
zbawienie ludzi?
Msza krzyżma 119
Kapłani: Chcę!
Czy chcesz coraz ściślej jednoczyć się z Chrystusem,

Biskup:
Najwyższym Kapłanem, i razem z Nim samego siebie po-
święcić Bogu za zbawienie ludzi?
Kapłani: Chcę, z Bożą pomocą!
Następnie biskup zwraca się do zebranego ludu i mówi dalej:
Zwracam się do wszystkich tutaj obecnych i proszę was,

módlcie się za waszych kapłanów. Niech Bóg hojnie udziela
im swoich darów, aby jako wierni słudzy Chrystusa, Naj-
wyższego Kapłana, prowadzili was do Niego, bo On jest źró-
dłem zbawienia. Wołajmy do Niego: Chryste, usłysz nas.
Chryste, wysłuchaj nas.
Wszyscy: Chryste, usłysz nas. Chryste, wysłuchaj nas.
Módlcie się także za mnie, abym wiernie wypełniał
Biskup:
urząd apostolski, który został mnie niegodnemu powierzony
i wśród was był żywym wizerunkiem Chrystusa-Kapłana,
Dobrego Pasterza, Nauczyciela i Sługi wszystkich. Wołajmy
do Niego: Chryste, usłysz nas. Chryste, wysłuchaj nas.
Wszyscy: Chryste, usłysz nas. Chryste, wysłuchaj nas.
Niech Pan nas zachowa w swojej miłości i niech do-
Biskup:
prowadzi pasterzy i lud im powierzony do życia wiecznego.
Wszyscy: Amen.
Opuszcza się modlitwę powszechną.
PROCESJONALNE PRZYNIESIENIE DARÓW

(z Pontyfikału rzymskiego)
Po modlitwie za kapłanów diakoni i posługujący wyznaczeni do przyniesie-

nia olejów, lub, gdy brak diakonów, kapłani i posługujący oraz wierni, którzy
mają przynieść chleb, wino i wodę, udają się w ustalonym porządku do zakrystii
lub tam, gdzie przygotowano oleje i inne dary na ofiarę. Powracając do ołtarza
idą w następującej kolejności: pierwszy idzie posługujący, który niesie naczynie
z balsamem, jeśli biskup sam chce przyrządzić krzyżmo; następnie niosący na-
czynie z olejem katechumenów, jeśli ma być błogosławiony; dalej posługujący,
120 Wielki Czwartek
który niesie naczynie z olejem chorych. Na ostatnim miejscu diakon lub prezbi-
ter niesie olej na krzyżmo. Za nimi postępują niosący chleb, wino i wodę do
sprawowania Eucharystii.
Gdy procesja przechodzi przez kościół, schola śpiewa hymn na przemian z
resztą uczestników.
HYMN
REFREN: Przyjmij pieśń, Odkupicielu,
którą chcemy Ciebie chwalić.
Wiernych rzesza niesie olej
Prosząc Zbawiciela świata
Aby to, co dało drzewo,
Mocą swoją chciał poświęcić.
REFREN: Przyjmij...
Racz poświęcić sam, o Królu,
Co ojczyzną władasz wieczna
Olej ten, ożywczy symbol,
Wbrew szatańskim uroszczeniom.
REFREN: Przyjmij...
By odnowić wszystkich ludzi
Przez to krzyżmem namaszczenie,
By zraniona godność ludzka
Była wreszcie uleczona.
REFREN: Przyjmij...
Przez obmycie w zdroju świętym
Uciekają z duszy zbrodnie,
A przez czoła namaszczenie
Darów świętych się udziela.
REFREN: Przyjmij...
W Ojca sercu narodzony,
Któryś mieszkał w łonie Panny,
Śmierć oddalaj, światła przemnóż,
Tym, co w krzyżmie mają udział.
REFREN: Przyjmij...
Niech ten dzień nam będzie święty
Aż po wszystkie wieki wieków,
Świętej chwały zawsze godzien,
Niech nam nigdy nie zachodzi.
REFREN: Przyjmij...
Msza krzyżma 121
Po przybyciu procesji do ołtarza lub katedry, biskup odbiera dary. Diakon,

niosący naczynie z olejem na krzyżmo święte, okazuje to naczynie biskupowi,
mówiąc głośno: Olej na święte krzyżmo; biskup je odbiera i przekazuje jednemu
z usługujących mu diakonów, a ten umieszcza naczynie na przygotowanym stole.
Tak samo czynią ci, którzy niosą naczynia z olejem chorych i katechumenów.
Pierwszy z nich mówi: Olej chorych, drugi zaś: Olej katechumenów. Naczynia
odbiera biskup, a usługujący ustawiają je na przygotowanym stole.
Następnie Mszę odprawia się dalej, według porządku koncelebry, aż do
końca Modlitwy eucharystycznej, chyba że cały obrzęd błogosławieństwa odby-
wa się bezpośrednio po przyniesieniu olejów. W takim wypadku wszystko ma
przebieg niżej opisany.
MODLITWA NAD DARAMI

Miłosierny Boże, niech moc tej Ofiary oczyści nas ze skutków grz e-
chu, † niech odnowi nasze życie * i przyniesie nam zbawienie. Przez
Chrystusa Pana naszego.
Prefacja na Mszę krzyżma, nr 78.
Zanim biskup wypowie słowa: Przez Chrystusa naszego Pana, przez którego,
Boże, wszystkie te dobra ustawicznie stwarzasz - w 1 Modlitwie eucharystycznej,
albo przed doksologią Przez Chrystusa - w pozostałych Modlitwach eucharystycz-
nych, ten kto przyniósł naczynie z olejem chorych, zanosi je do ołtarza i tu trzyma
przed biskupem, który poświęca olej chorych, odmawiając następującą modlitwę:
Boże, Ojcze wszelkiej pociechy, * Ty przez swojego Syna
chciałeś leczyć cierpienia chorych, * wysłuchaj łaskawie
modlitwy pełnej wiary: * prosimy Cię, Boże, ześlij z niebios
Twojego Ducha Świętego Pocieszyciela, * by Jego moc
przeniknęła ten olej, * który za Twoją sprawą wydało żywe
drzewo * dla pokrzepienia ciała. * Niech Twoje święte bło-
gosławieństwo † sprawi, by ten olej stał się ochroną dla cia-
ła, duszy i ducha każdego, * kto będzie nim namaszczony, *
aby uwalniał od wszelkich cierpień, chorób i słabości. * Bo-
że, niech to będzie Twój święty olej dla nas przez Ciebie p o-
święcony, * w imię naszego Pana Jezusa Chrystusa. (Który z
Tobą żyje i króluje na wieki wieków. W. Amen.)
122 Wielki Czwartek
Słowa końcowe: Który z Tobą… mówi się tylko wtedy, gdy poświęcenie
nie odbywa się podczas Modlitwy eucharystycznej. Po dokonaniu poświęcenia
naczynie z olejem chorych odnosi się na poprzednie miejsce i Mszę o dprawia się
dalej, aż do Komunii włącznie.

O łaskach Pana będę śpiewał na wieki, * Twą wierność będę głosił
moimi ustami przez wszystkie pokolenia.
MODLITWA PO KOMUNII
Wszechmogący Boże, Ty nas umacniasz Twoimi sakramen-
tami, † pokornie Cię prosimy, * abyśmy szerzyli chrześci-
jańską miłość. Przez Chrystusa, Pana naszego.
BŁOGOSŁAWIEŃSTWO OLEJU KATECHUMENÓW

Po odmówieniu modlitwy po Komunii ministranci umieszczają naczynia z
olejami do poświęcenia na stole ustawionym w środku prezbiterium. Biskup,
wokół którego stoją wieńcem prezbiterzy koncelebrujący, podczas gdy reszta
posługujących stoi za nim, przystępuje do poświęcenia oleju katechumenów, je-
śli ma być poświęcony, a następnie do konsekrowania krzyżma.
Gdy wszyscy się ustawią, biskup, zwrócony do ludu, rozkłada ręce i o d-
mawia następującą modlitwę:
Boże, mocy i obrono Twego ludu, * Ty stworzyłeś olej, sym-

bol siły, * racz pobłogosławić ten olej, * udziel męstwa kate-
chumenom, * którzy będą nim namaszczeni, * aby przyjmu-
jąc mądrość i moc od Ciebie * rozumieli głębiej Ewangelię
Chrystusa, * śmiało podejmowali trudy chrześcijańskiego
życia * i stawszy się godnymi przybrania za synów, * rado-
wali się z odrodzenia i życia w twoim Kościele. Przez Chry-
stusa, Pana naszego. W. Amen.
KONSEKRACJA KRZYŻMA
Następnie biskup w milczeniu wlewa wonności do oleju i przyrządza krzy-
żmo, jeśli nie zostało już wcześniej przygotowane.
Msza krzyżma 123
Potem wzywa do modlitwy:
Najmilsi, prośmy Boga Ojca Wszechmogącego, aby pobło-

gosławił i poświęcił ten wonny olej, niech ci, którzy będą
nim na zewnątrz namaszczeni, otrzymają namaszczenie we-
wnętrzne i staną się godni Boskiego odkupienia.
Następnie biskup, jeśli uzna to za stosowne, tchnie nad otworem nacz ynia z
krzyżmem i z rękami rozłożonymi odmawia jedną z niżej podanych modlitw ko n-
sekracyjnych:
I
Boże, od Ciebie pochodzi wszelki wzrost i postęp ducho-
wy, * przyjmij łaskawie hołd radosnej wdzięczności, * jaki
Ci składa przez nasze usta Kościół pełen wesela. * Ty bo-
wiem na początku kazałeś ziemi zrodzić drzewa wydające
owoce, * a wśród nich drzewa dostarczające oliwy, * która
miała służyć do przyrządzania Krzyżma świętego. * Już Da-
wid oglądając duchem proroczym sakramenty Twej łaski, *
zapowiedział w pieśni, że namaszczenie olejem rozweseli
nasze oblicza. * A gdy wody potopu obmyły świat z jego
grzechów, * gołębica zwiastowała ziemi pokój * przynosząc
gałązkę oliwną, zapowiedź przyszłego daru. * Znaki te w
czasach Nowego Przymierza wyraźnie się spełniły, * gdy po
zgładzeniu w wodzie chrztu wszystkich popełnionych wy-
stępków, * namaszczenie tym olejem sprawia, * że nasze
twarze jaśnieją radością i pokojem. * Dlatego też Mojżeszo-
wi, Twojemu słudze, wydałeś polecenie, * by swego brata
Aarona, * po uprzednim obmyciu wodą, * ustanowił kapła-
nem przez namaszczenie tym olejem. * Jeszcze większe wy-
różnienie spotkało ten olej, * gdy Twój Syn, a nasz Pan Je-
zus Chrystus, * zażądał od Jana obmycia w wodach Jorda-
nu. * Wtedy bowiem zesłałeś nań Ducha Świętego w postaci
gołębicy, * a głosem z nieba dałeś świadectwo, że On jest
tym Jednorodzonym, * w którym sobie najbardziej upodoba-
łeś. * W ten sposób chciałeś wyraźnie potwierdzić, * że Jego
to prorok Dawid w natchnieniu wysławiał pieśnią * jako na-
maszczonego olejem radości przed tymi, * co losy z Nim dzielą.
124 Wielki Czwartek
Wszyscy koncelebransi wyciągają prawą rękę w stronę Krzyżma i stoją tak

w milczeniu do końca modlitwy:
Błagamy Ciebie, Boże, uświęć swoim błogosławieństwem

ten olej, * niech go przeniknie moc Ducha Świętego * za
współdziałaniem potęgi Chrystusa, Twojego Syna. * Od Jego
świętego imienia wzięło swą nazwę Krzyżmo, * którym na-
maszczałeś kapłanów i królów, proroków i męczenników.
Niechaj Twoja moc uczyni to Krzyżmo sakramentalnym
znakiem pełnego zbawienia i życia * dla tych, którzy mają
się odnowić przez obmycie wodą chrztu świętego. * Niech
wszyscy ochrzczeni przeniknięci świętym namaszczeniem *
i uwolnieni od grzechu pierworodnego * staną się Twoją
świątynią i wydają woń niewinnego życia. * Niech zgodnie
z Twoim postanowieniem * otrzymując godność królewską,
kapłańską i prorocką, * przyobleką się w szatę niezniszczal-
nej łaski. * Niechaj dla odrodzonych z wody i Ducha Świę-
tego * olej ten stanie się Krzyżmem zbawienia * i sprawi, by
mieli oni uczestnictwo w życiu wiecznym * i współudział
w chwale niebieskiej. * Przez Chrystusa, Pana naszego.
W. Amen.
ALBO inna modlitwa konsekracyjna:

II
Boże, Ty ustanowiłeś sakramenty i darzysz nas życiem, *
dzięki składamy Twojej niewysłowionej miłości: * Ty zapo-
wiedziałeś w dziejach Starego Przymierza misterium oleju, *
które daje uświęcenie, * i gdy nadeszła pełnia czasów * ob-
jawiłeś je ze szczególnym blaskiem w Twoim umiłowanym
Synu. * Albowiem Twój Syn, a nasz Pan, * dokonawszy
przez misterium paschalne zbawienia rodzaju ludzkiego, *
napełnił Twój Kościół Duchem Świętym * i w cudowny spo-
sób wyposażył łaskami z nieba, * aby za Jego pośrednictwem
spełniać w świecie dzieło zbawienia. * Odtąd przez święte
misterium Krzyżma tak rozdzielasz ludziom bogactwa swej
Msza krzyżma 125
łaski, * że twoje dzieci odrodzone w wodzie chrztu, * przez

namaszczenie otrzymują moc Ducha Świętego i upodobnione
do Chrystusa, * uczestniczą w Jego posłannictwie proroc-
kim, kapłańskim i królewskim.
Wszyscy koncelebransi wyciągają prawą rękę w stronę Krzyżma i stoją tak
w milczeniu do końca modlitwy:
Błagamy Ciebie, Boże, * niech moc Twojej łaski sprawi, *

aby ten olej zmieszany z wonnościami stał się dla nas sa-
kramentem przynoszącym Twoje  błogosławieństwo. * Ze-
ślij hojnie dary Ducha Świętego na braci naszych, * którzy
zostaną nim namaszczeni. * Miejsca i rzeczy namaszczone
świętym olejem * napełnij blaskiem świętości. * Przede
wszystkim jednak spraw, * aby przez sakramenty, w których
będzie użyty ten olej, * wzrastał Twój Kościół, * aż dojdzie
do tej pełni, * w której Ty, jaśniejący światłem wiekui-
stym, * będziesz wszystkim dla wszystkich * z Chrystusem
w Duchu Świętym, przez wszystkie wieki wieków. W. Amen.
Jeśli cały obrzęd poświęcenia olejów ma się odbyć po liturgii słowa, po z a-

kończeniu modlitwy za kapłanów biskup z koncelebransami podchodzi do stołu,
przy którym ma się odbyć błogosławieństwo oleju chorych, oleju kat echumenów
oraz konsekracja krzyżam, wszystko odbywa się w sposób wyżej opisany.
Po udzieleniu błogosławieństwa na zakończenie Mszy, biskup nakłada k a-
dzidło i wyrusza procesja do zakrystii.
Poświęcone oleje niosą posługujący do tego przeznaczeni, idąc bezpośre d-
nio za krzyżem. W tym czasie schola i lud śpiewają niektóre wersety hymnu:
Przyjmij pieśń, Odkupicielu lub inną odpowiednią pieśń. W zakrystii biskup mo-
że przypomnieć kapłanom, jak należy się obchodzić z olejami świętymi, jakie
otaczać czcią i starannie przechowywać.
ŚWIĘTE TRIDUUM PASCHALNE
WIELKI CZWARTEK
MSZA WIECZERZY PAŃSKIEJ
Zgodnie z najdawniejszą tradycją Kościoła, w dniu dzisiejszym nie wo l-
no odprawiać Mszy świętych bez udziału ludu. W godzinach wieczornych, w
porze najbardziej odpowiedniej, odprawia się Mszę Wieczerzy P ańskiej, z
pełnym uczestnictwem całej miejscowej wspólnoty; podczas tej Mszy św.
wszyscy kapłani i posługujący wypełniają właściwe sobie funkcje.
Kapłani, którzy koncelebrowali Mszę z poświęceniem krzyżma lub o d-
prawiali już Mszę ze względu na pożytek wiernych, mogą powtórnie konce-
lebrować Mszę wieczorną.
Jeśli domaga się tego potrzeba duszpasterska, ordynariusz miejscowy
może pozwolić na odprawienie w porze wieczornej drugiej Mszy św. w k o-
ściołach i w kaplicach publicznych lub półpublicznych; w razie konieczności
może pozwolić na odprawienie Mszy w godzinach porannych, lecz tylko dla
tych wiernych, którzy w żaden sposób nie mogą wziąć udziału w głównej
Mszy wieczornej.
Komunii świętej można udzielać wiernym tylko podczas Mszy św., n a-
tomiast chorym wolno ją zanieść o każdej porze dnia. Należy im przyp o-
mnieć ustanowienie Najświętszego Sakramentu i zachęcić do duchowej łąc z-
ności z wieczorną Mszą św.

1. Tabernakulum ma być puste. Do Komunii św. duchowieństwa
i wiernych na dziś i na dzień jutrzejszy należy podczas tej Mszy św. kons e-
krować odpowiednią ilość chleba. Konsekruje się również hostię przezn a-
czoną do wystawienia w Grobie Pańskim.
2. ANTYFONA NA WEJŚCIE por. Ga 6, 14

Chlubimy się krzyżem naszego Pana Jezusa Chrystusa; * w nim jest
nasze zbawienie, życie i zmartwychwstanie, * przez niego jesteśmy
zbawieni i oswobodzeni.
3. Odmawia się Chwała na wysokości. W czasie śpiewania hymnu uderza
się w dzwony; po zakończeniu hymnu dzwony milkną aż do Wigilii Paschalnej.
Msza Wieczerzy Pańskiej 127
4. KOLEKTA
Wszechmogący, wieczny Boże, obchodzimy pamiątkę naj-
świętszej Wieczerzy, † podczas której Twój Jednorodzony
Syn mając się wydać na śmierć pozostawił Kościołowi nową
wiekuistą Ofiarę i Ucztę swojej miłości; * spraw, abyśmy
z tak wielkiego misterium czerpali pełnię miłości i życia.
UMYWANIE NÓG
5. W homilii należy wyjaśnić główne tajemnice, które się wspomina w
tej Mszy św., a mianowicie: ustanowienie Eucharystii i kapłaństwa oraz
Chrystusowe przykazanie braterskiej miłości. Po homilii, tam, gdzie względy
duszpasterskie za tym przemawiają, odbywa się o brzęd umywania nóg.
6. Ministranci prowadzą wybranych mężczyzn do ław przygotowanych
w odpowiednim miejscu. Kapłan, jeśli trzeba, zdejmuje ornat i podchodzi do
każdego z mężczyzn, polewa wodą jego stopy i wyciera je, z pomocą min i-
strantów.
7. W tym czasie śpiewa się antyfony lub inne odpowiednie pieśni.
ANTYFONA PIERWSZA por. J 13, 4. 5. 15

Gdy Pan wstał od wieczerzy, nalał wody do miednicy i zaczął umy-
wać uczniom nogi; taki przykład im zostawił.
ANTYFONA DRUGA J 13, 6. 7. 8
Jezus podszedł do Szymona Piotra, a on rzekł do Niego: * Panie, Ty
chcesz mi umyć nogi? Jezus mu odpowiedział: Jeśli Cię nie umyję, nie
będziesz miał udziału ze Mną. K. Tego, co Ja czynię, ty teraz nie ro-
zumiesz, ale później będziesz to wiedział. * Panie, Ty chcesz mi
umyć nogi.
ANTYFONA TRZECIA por. J 13, 14
Jeżeli Ja, wasz Pan i Nauczyciel, umyłem wam nogi, to i wyście po-
winni sobie nawzajem umywać nogi.
ANTYFONA CZWARTA J 13, 35
Po tym wszyscy poznają, że jesteście moimi uczniami, jeśli b ędziecie
się wzajemnie miłowali.
128 Wielki Czwartek
ANTYFONA PIĄTA J 13, 34

Daję wam przykazanie nowe, abyście się wzajemnie miłowali, tak jak
Ja was umiłowałem.
ANTYFONA SZÓSTA 1 Kor 13, 13
K. Niechaj trwają w was wiara, nadzieja i miłość. W. Z nich najwięk-
sza jest miłość. K. Teraz trwają wiara, nadzieja i miłość. W. Z nich
największa jest miłość.
8. Bezpośrednio po umywaniu nó g, lub - jeśli się ono nie odbywa - po
homilii, następuje modlitwa powszechna. Nie odmawia się w yznania wiary.
9. Na początku liturgii eucharystycznej może się odbyć procesja wie rnych
z darami przeznaczonymi dla ubogich. W tym czasie śpiewa się pieśń: Gdzie mi-
łość prawdziwa i dobroć, lub inną odpowiednią pieśń.
ANTYFONA: Gdzie miłość prawdziwa i dobroć,
tam znajdziesz Boga żywego.
Zgromadziła nas tu razem miłość Chrystusa, *
weselmy się w Nim i radujmy.
Z pokorą szczerą kochajmy Boga *
i czystym sercem miłujmy się nawzajem.
ANTYFONA: Gdzie miłość...
Skoro się wszyscy tu gromadzimy, *
strzeżmy się tego, co nas rozdziela.
Niech ustaną wszystkie gniewy i spory, *
a pośrodku nas niech będzie Chrystus.
ANTYFONA: Gdzie miłość...
Obyśmy oglądali Twoje oblicze, Chryste Boże, *
razem ze świętymi w chwale Twego Królestwa.
To będzie naszą radością czystą i bez granic *
przez nieskończone wieki wieków. Amen.

Panie, nasz Boże, daj nam godnie uczestniczyć w świętych
obrzędach, † ilekroć, bowiem sprawujemy pamiątkę ofiary
Chrystusa, * spełnia się dzieło naszego odkupienia. Przez
11. 1 prefacja o Najśw. Eucharystii, nr 46.

Jeżeli się używa Kanonu rzymskiego, odmawia się modlitwy własne:
Zjednoczeni..., Boże, przyjmij... i On to w dzień przed męką...
Zjednoczeni z całym Kościołem, * uroczyście obchodzimy
święty dzień, w którym nasz Pan Jezus Chrystus został za
nas wydany * i ze czcią wspominamy * najpierw pełną
chwały Maryję, zawsze Dziewicę, * Matkę Boga i naszego
Pana Jezusa Chrystusa, * a także świętego Józefa, * Oblu-
bieńca Najświętszej Dziewicy, * oraz Twoich świętych Apo-
stołów i Męczenników: * Piotra i Pawła, Andrzeja, * (Jaku-
ba, Jana, Tomasza, * Jakuba, Filipa, Bartłomieja, * Mateu-
sza Szymona i Tadeusza, Linusa, Kleta, Klemensa, Sykstusa,
* Korneliusza, Cypriana, Wawrzyńca, Chryzogona, * Jana
i Pawła, Kosmę i Damiana) * i wszystkich Twoich Świętych.
* Przez ich zasługi i modlitwy * otaczaj nas we wszystkim
swoją przemożną opieką. * (Przez Chrystusa, Pana naszego.
Amen.)
Z rozłożonymi rękami mówi:
Boże, przyjmij łaskawie tę Ofiarę * od nas, sług Twoich *
i całego ludu Twego. * Składamy ją na pamiątkę dnia, *
w którym nasz Pan Jezus Chrystus * powierzył swoim ucz-
niom odprawianie sakramentalnej ofiary Ciała i Krwi swojej
* Napełnij nasze życie swoim pokojem * zachowaj nas od
wiecznego potępienia * i dołącz do grona swoich wybranych.
Składa ręce.
(Przez Chrystusa, Pana naszego. Amen.)
Trzymając ręce wyciągnięte nad darami, mówi:
Prosimy Cię, Boże, * uświęć tę Ofiarę pełnią swojego błogo-
sławieństwa, * mocą Twojego Ducha uczyń ją doskonałą
i miłą sobie, * aby się stała dla nas Ciałem i Krwią * Twoje-
go umiłowanego Syna, * naszego Pana Jezusa Chrystusa.
Składa ręce.
130 Wielki Czwartek
W formułach, które następują, słowa Chrystusa należy wymawiać starannie

i wyraźnie, bo tego wymaga ich znaczenie.
On to w dzień przed męką * za zbawienie nasze i całego
świata, to jest dzisiaj,
Bierze chleb, unosi go nieco nad ołtarzem i mówi:
wziął chleb w swoje święte i czcigodne ręce,
podnosi oczy,
podniósł oczy ku niebu, * do Ciebie, Boga, swojego Ojca
wszechmogącego, * i dzięki Tobie składając, błogosławił, *
łamał i rozdawał swoim uczniom, mówiąc:
lekko się pochyla.
Bierzcie i jedzcie z tego wszyscy:
To jest bowiem Ciało moje,
które za was będzie wydane.
Ukazuje ludowi konsekrowaną hostię, składa ją na patenie i przyklęka.
Następnie mówi:
Podobnie po wieczerzy
Bierze kielich, unosi go nieco nad ołtarzem i mówi:
wziął ten przesławny kielich * w swoje święte i czcigodne
ręce, * ponownie dzięki Tobie składając, błogosławił, *
i podał swoim uczniom mówiąc:
lekko się pochyla.
Bierzcie i pijcie z niego wszyscy:
To jest bowiem kielich Krwi mojej
nowego i wiecznego przymierza,
która za was i za wielu będzie wylana
na odpuszczenie grzechów.
To czyńcie na moją pamiątkę.
Ukazuje ludowi kielich, stawia go na korporale i przyklęka.
Następnie rozpoczyna jedną z aklamacji, s. 309* - 310*.
Ciąg dalszy jak w Kanonie rzymskim, s. 310*.
W 2 i 3 Modlitwie eucharystycznej wspomnienie tajemnicy dnia.
12. ANTYFONA NA KOMUNIĘ 1 Kor 11, 24. 25

To jest Ciało moje za was wydane; * ten kielich jest Nowym Przymie-
rzem we Krwi mojej. * Czyńcie to, ile razy spożywać będziecie, * na
moją pamiątkę.
13. Po Komunii zostawia się na ołtarzu puszkę z komunikantami, które bę-
dzie się rozdzielać w dniu jutrzejszym w czasie liturgii Męki Pańskiej. Mszę
kończy się modlitwą po Komunii.
Wszechmogący Boże, spraw, abyśmy posileni na doczesnej
uczcie Twojego Syna, * zasłużyli na pełne uczestnictwo
w uczcie niebieskiej. Przez Chrystusa, Pana naszego.
PRZENIESIENIE NAJŚW. SAKRAMENTU

15. Po modlitwie po Komunii kapłan, stojąc przed ołtarzem, nakłada kadzidło
do kadzielnicy, klęka i okadza Najśw. Sakrament potrójnym rzutem. Następnie
otrzymuje welon, bierze puszkę i okrywa ją welonem.
16. Najśw. Sakrament przenosi się w procesji na miejsce przechowania przyg o-
towane w odpowiednio ozdobionej kaplicy. Na czele procesji niesie się krzyż,
a przy Najśw. Sakramencie świece i kadzielnicę. W tym czasie śpiewa się hymn
Sław, języku, tajemnicę (bez dwóch ostatnich zwrotek) lub inną pieśń euchar y-
styczną.
Sław, języku, tajemnicę
Ciała i najdroższej Krwi,
Którą, jako łask krynicę,
Wylał w czasie ziemskich dni
Ten, co Matkę miał Dziewicę,
Król narodów, godzien czci.
Z Panny czystej narodzony,
Posłan zbawić ludzki ród,
Gdy po świecie, na wsze strony,
Ziarno słowa rzucił w lud,
Wtedy cudem niezgłębionym
Zamknął swej pielgrzymki trud.
W noc ostatnią przy wieczerzy,
Z tymi, których braćmi zwał,
Pełniąc wszystko, jak należy,
Czego przepis prawny chciał,
Sam Dwunastu się powierzył
I za pokarm z rąk swych dał.
132 Wielki Czwartek
Słowem więc, Wcielone Słowo,

Chleb zamienia w Ciało swe.
Wino Krwią jest Chrystusową,
Darmo wzrok to widzieć chce.
Tylko wiara Bożą mową
Pewność o tym w serca śle.
___________________________________________________________________________
Przed tak wielkim Sakramentem

Upadajmy wszyscy wraz,
Niech przed Nowym Testamentem
Starych praw ustąpi czas.
Co dla zmysłów niepojęte,
Niech dopełni wiara w nas.
Bogu Ojcu i Synowi
Hołd po wszystkie nieśmy dni,
Niech podaje wiek wiekowi
Hymn triumfu, dzięki, czci,
A równemu im Duchowi
Niechaj wieczna chwała brzmi. Amen.
17. Gdy procesja przyjdzie na miejsce przechowania, kapłan stawia
puszkę, nakłada kadzidło i klęcząc okadza Najśw. Sakrament. Śpiewa się
wtedy Przed tak wielkim Sakramentem. Potem zamyka się tabernakulum.
18. Po chwili adoracji w ciszy, kapłan i posługujący przyklękają i p o-
wracają do zakrystii.
19. Następnie obnaża się ołtarz i, jeśli to możliwe, wynosi się krzyże
z kościoła. Krzyże, któ re pozostały w kościele, wypada zasłonić.
20. Kto uczestniczy w Mszy wieczornej, nie odmawia Nieszp orów.
21. Należy zachęcić wiernych, aby przez pewien czas, zależnie od w a-
runków miejscowych, adorowali Najśw. Sakrament w kaplicy przechowania.
Adoracja po północy nie może mieć uroczystego charakt eru.
Wielki Piątek 133
WIELKI PIĄTEK MĘKI PAŃSKIEJ

LITURGIA NA CZEŚĆ MĘKI PAŃSKIEJ
1. W W. Piątek i W. Sobotę, zgodnie ze starożytną tradycją, Kościół nie

sprawuje Eucharystii.
2. Ołtarz ma być zupełnie obnażony: bez krzyża, świeczników i obrusów.
3. Liturgię Męki Pańskiej sprawuje się po południu około godziny 15, jeśli
racje duszpasterskie nie przemawiają za późniejszą porą. Liturgia składa się
z czterech części: liturgii słowa, adoracji Krzyża, Komunii świętej i przeniesie-
nia Najświętszego Sakramentu do Grobu Pańskiego.
W dniu dzisiejszym Komunię św. rozdziela się wiernym jedynie po dczas
sprawowania liturgii Męki Pańskiej; chorym, którzy nie mogą uczestniczyć w
tym obrzędzie, można zanieść Eucharystię o każdej porze dnia.
4. Kapłan i diakon, ubrani w szaty mszalne koloru czerwonego, udają się
do ołtarza i po oddaniu mu czci padają na twarz lub klękają. Wszyscy zgroma-
dzeni przez pewien czas modlą się w ciszy.
5. Następnie kapłan z posługującymi udaje się na miejsce przewodnic ze-
nia. Zwrócony do wiernych odmawia jedną z następujących modlitw.
MODLITWA (opuszcza się wezwanie: Módlmy się)
Pomnij, Boże, na swoje miłosierdzie, otaczaj nieustanną

opieką i uświęcaj lud swój, dla którego Twój Syn, Jezus
Chrystus, ustanowił paschalne misterium przelewając krew
swoją. Który żyje i króluje na wieki wieków. W. Amen.
Albo:
Boże, Ty przez mękę Chrystusa, Twojego Syna a naszego

Pana, zniweczyłeś śmierć, która wynikła z grzechu pierwo-
rodnego i jako dziedzictwo przeszła na wszystkie pokolenia,
spraw, abyśmy wszczepieni w Chrystusa i uświęceni przez
łaskę nosili w sobie podobieństwo do Niego, jak z koniec z-
ności natury nosiliśmy podobieństwo do Adama. Przez Chry-
134 Wielki Piątek
CZĘŚĆ PIERWSZA: LITURGIA SŁOWA

6. Wszyscy siadają. Najpierw czyta się proroctwo z Księgi Izajasza
(52, 13-53, 12), po którym następuje psalm.
7. Drugie czytanie bierze się z Listu do Hebrajczyków (4, 14-16; 5, 7-8).
Po nim następuje śpiew przed Ewangelią.
8. Z kolei czyta się opis Męki Pańskiej według św. Jana (18, l - 19, 42)
w taki sam sposób, jak w Niedzielę Palmową.
9. Po odczytaniu Męki Pańskiej może być krótka homilia, którą kapłan
może zakończyć wezwaniem wiernych do krótkiej modlitwy w ciszy.
MODLITWA POWSZECHNA
10. Na zakończenie liturgii słowa odbywa się modlitwa powszechna, która
ma następujący przebieg: diakon, stojąc na ambonie, wypowiada wezwanie,
w którym podaje intencję modlitwy. Wszyscy przez pewien czas modlą się
w ciszy, po czym kapłan, z miejsca przewodniczenia lub stojąc przy ołtarzu,
odmawia modlitwę z rękami rozłożonymi.
11. Wierni przez cały czas modlitwy mogą stać albo klęczeć.
12. W poważnej i publicznej potrzebie ordynariusz miejsca może pozwolić
na dodanie specjalnej intencji lub ją nakazać.
13. Spośród modlitw, znajdujących się w mszale, kapłan może wybrać ta-
kie, które lepiej odpowiadają warunkom miejscowym, z tym, że należy zachować
kolejność intencji, ustaloną dla modlitwy powszechnej (por. Ogólne wprowa-
dzenie do Mszału rzymskiego, nr 46).
1. ZA KOŚCIÓŁ ŚWIĘTY
Módl-my się, naj-mil-si, za świę-ty Koś-ciół Bo-ży, niech nasz
Bóg i Pan ob-da-rzy go po-ko-jem i jed-noś-cią i strze-że go
na ca-łej zie-mi, a nam poz-wo-li wieść ży-cie ci-che i spo-koj-ne
na chwa-łę Bo-ga Oj-ca wszech-mo-gą-ce-go.

Liturgia słowa 135
Modlitwa w ciszy. Po niej kapłan śpiewa:
Wszechmogący, wieczny Boże, Ty w Chrystusie objawiłeś

swoją chwałę wszystkim narodom, † strzeż dzieła Twego mi-
łosierdzia, * aby Twój Kościół, rozszerzony na cały świat,
trwał z niewzruszoną wiarą w wyznawaniu Twojego imienia.
Przez Chrystusa, Pana naszego. W. Amen.
2. ZA PAPIEŻA
Módl-my się za na-sze-go pa-pie-ża N., niech nasz Bóg
i Pan, któ-ry go wy-brał do wy-ko-ny-wa-nia wła-dzy
bis-ku-piej, za-cho-wa go w zdro-wiu i bez-pie-czeń-stwie dla
swo-je-go Koś-cio-ła świę-te-go, a-by rzą-dził świę-tym
lu-dem Bo-żym.
Wszechmogący, wieczny Boże, Twoja mądrość wszystkim

kieruje, † wejrzyj łaskawie na nasze prośby i w swojej do-
broci racz zachować wybranego dla nas papieża, * aby lud
chrześcijański, który od Ciebie otrzymuje przewodników,
pod zwierzchnictwem najwyższego pasterza wzrastał w za-
sługach swej wiary. Przez Chrystusa, Pana naszego.
W. Amen.
136 Wielki Piątek
3. ZA WSZYSTKIE STANY KOŚCIOŁA

Co do imienia biskupa i formuły, której należy użyć, por. Ogólne wprowadz enie
do Mszału rzymskiego, nr 109.
Módl-my się za na-sze-go bis-kupa N., za wszys-tkich
bis-ku-pów, ka-pła-nów, dia-ko-nów, za wszys-tkich, któ-rzy
słu-żą Koś-cio-ło-wi i za ca-ły lud wier-ny.

Wszechmogący, wieczny Boże, Twój Duch uświęca całą spo-

łeczność Kościoła i nią rządzi, † wysłuchaj nasze pokorne
prośby za wszystkie stany Kościoła, * aby dzięki Twojej ła-
sce wszyscy wiernie Tobie służyli. Przez Chrystusa, Pana na-
szego. W. Amen.
4. ZA KATECHUMENÓW
Módl-my się za ka-te-chu-men-ów, niech nasz Bóg i Pan
ot-wo-rzy wnę-trza ich serc i bra-my swo-je-go mi-ło-sier-dzia,
a-by ot-rzy-maw-szy w ką-pie-li od-ro-dze-nia od-pusz-cze-nie
wszys-tkich grze-chów, złą-czy-li się z na-mi w Chrys-tu-sie
Je-zu-sie, Pa-nu na-szym.

Liturgia słowa 137
Wszechmogący, wieczny Boże, Ty nieustannie ubogacasz

swój Kościół nowym potomstwem; † pomnóż wiarę i zrozu-
mienie u katechumenów, * aby odrodzeni w wodzie chrztu
świętego, zostali zaliczeni do grona Twoich przybranych
dzieci. Przez Chrystusa, Pana naszego. W. Amen.
5. O JEDNOŚĆ CHRZEŚCIJAN
Módl-my się za wszys-tkich bra-ci wie-rzą-cych w Chrys-tu-sa:
niech nasz Bóg i Pan spra-wi, a-by dą-ży-li do praw-dy,
niech ich zgro-ma-dzi i za-cho-wa w swo-im jed-nym Koś-cie-le.

Wszechmogący, wieczny Boże, Ty gromadzisz rozproszo-

nych, a zgromadzonych zachowujesz w jedności, † wejrzyj
łaskawie na wyznawców Twojego Syna, * i spraw, niech
wszyscy, których uświęcił jeden chrzest, złączą się w pra w-
dziwej wierze i bratniej miłości. Przez Chrystusa, Pana n a-
szego. W. Amen.
6. ZA ŻYDÓW
Módl-my się za Ży-dów, do któ-rych przod-ków Pan Bóg
prze-ma-wiał, a-by po-mógł im wzras-tać w mi-łoś-ci ku Nie-mu
i w wier-noś-ci Je-go przy-mie-rzu.

138 Wielki Piątek
Wszechmogący, wieczny Boże, Ty dałeś swoje obietnice

Abrahamowi i jego potomkom; † wysłuchaj łaskawie prośby
swojego Kościoła, * aby lud, który niegdyś był narodem wy-
branym, mógł osiągnąć pełnię odkupienia. Przez Chryst usa,
Pana naszego. W. Amen.
7. ZA NIEWIERZĄCYCH W CHRYSTUSA
Módl-my się za tych, któ-rzy nie wie-rzą w Chry-stu-sa, a-by
i o-ni na-peł-nie-ni świat-łem Du-cha Świę-te-go, mo-gli
wkro-czyć na dro-gę zba-wie-nia.

Wszechmogący, wieczny Boże, spraw, aby niewierzący

w Chrystusa, postępując zgodnie z sumieniem znaleźli pra w-
dę; † i abyśmy przez wzrost we wzajemnej miłości oraz peł-
niejszy udział w tajemnicy Twego życia, * stali się w świecie
doskonalszymi świadkami Twojej miłości. Przez Chrystusa,
8. ZA NIEWIERZĄCYCH W BOGA
Módl-my się za wszys-tkich, któ-rzy nie uz-na-ją Bo-ga, a-by
w szcze-roś-ci ser-ca pos-tę-po-wa-li za tym, co słusz-ne, i tak
mo-gli od-na-leźć sa-me-go Bo-ga.

Liturgia słowa 139
Wszechmogący, wieczny Boże, Ty stworzyłeś wszystkich lu-

dzi, aby zawsze Ciebie szukali, a znajdując Cię, doznali p o-
koju; † spraw łaskawie, aby wszyscy, mimo przeszkód
i niebezpieczeństw, dostrzegali znaki Twojej dobroci oraz
świadectwo dobrych czynów tych ludzi, którzy w Ciebie
wierzą * i z radością wyznali wiarę w Ciebie, jedynego
prawdziwego Boga i Ojca wszystkich ludzi. Przez Chrystusa,
9. ZA RZĄDZĄCYCH PAŃSTWAMI
Módl-my się za wszys-tkich rzą-dzą-cych pań-stwa-mi: niech
nasz Bóg i Pan kie-ru-je ich u-mys-ła-mi i ser-ca-mi wed-ług
swo-jej wo-li, a-byś-my wszys-cy ży-li w praw-dzi-wej
wol-noś-ci i po-ko-ju.
Wszechmogący, wieczny Boże, w Twoim ręku są ludzkie

serca i od Ciebie pochodzą prawa wszystkich ludów; † wej-
rzyj łaskawie na tych, którzy nami rządzą, * aby na całym
świecie panował trwały pokój i pomyślność narodów, a reli-
gia cieszyła się wolnością. Przez Chrystusa, Pana naszego.
W. Amen.
140 Wielki Piątek
10. ZA STRAPIONYCH I CIERPIĄCYCH
Módl-my się, naj-mil-si, do Bo-ga Oj-ca wszech-mo-gą-ce-go,
a-by o-czyś-cił świat z wszel-kich błę-dów, od-wró-cił od nas
cho-ro-by, głód od-da-lił, ot-wo-rzył wię-zie-nia, ro-zer-wał
kaj-da-ny, ra-czył dać bez-pie-czeń-stwo i szczę-śli-wy pow-rót
pod-ró-żu-ją-cym, zdro-wie cho-rym, a u-mie-ra-ją-cych
ob-da-rzył zba-wie-niem.
Wszechmogący, wieczny Boże, pociecho strapionych i mocy

cierpiących, † usłysz prośby tych, którzy w jakimkolwiek
utrapieniu wołają do Ciebie, * aby wszyscy mogli się rado-
wać, że doznali w swoich potrzebach Twego miłosierdzia.
Adoracja Krzyża 141
CZĘŚĆ DRUGA: ADORACJA KRZYŻA

14. Po modlitwie powszechnej odbywa się uroczysta adoracja Krzyża.
Można ją przeprowadzić w dwojaki sposób, zależnie od ok oliczności.
PIERWSZA FORMA UKAZANIA KRZYŻA

15. Do ołtarza przynosi się zasłonięty Krzyż; dwaj ministranci niosą przy
nim zapalone świece. Kapłan, stojąc przed ołtarzem, bierze Krzyż, odsłania jego
górną część i podnosząc go śpiewa wezwanie: Oto drzewo Krzyża; w śpiewie
pomaga mu diakon lub, jeśli zachodzi potrzeba, schola. Wszyscy odpo wiadają:
Pójdźmy z pokłonem, po skończeniu śpiewu klękają na oba kolana i przez chwilę
oddają cześć Krzyżowi. W tym czasie kapłan trzyma wzniesiony Krzyż. Nastę p-
nie kapłan odsłania prawe ramię Krzyża i znowu podnosząc Krzyż śpiewa we-
zwanie: Oto drzewo Krzyża, po czym odbywa się wszystko jak poprzednio.
Wreszcie odsłania Krzyż całkowicie, śpiewa po raz trzeci wezwanie: Oto drze-
wo Krzyża i wszystko odbywa się jak za pierwszym razem.
16. W towarzystwie dwóch ministrantów, którzy niosą zapalone świece,

kapłan zanosi Krzyż na miejsce między prezbiterium i nawą lub na inne odp o-
wiednie miejsce. Krzyż przekazuje ministrantom, którzy go podtrzymują; świece
stawia się po obu stronach Krzyża. Teraz odbywa się adoracja Krzyża, jak niżej.
DRUGA FORMA UKAZANIA KRZYŻA

17. Kapłan lub diakon, albo ktoś odpowiedni z posługujących, udaje się
z ministrantami do drzwi kościoła. Tu bierze nie zasłonięty Krzyż, ministranci
zaś biorą zapalone świece. Odbywa się teraz procesja z Krzyżem przez kościół
do prezbiterium. W pobliżu wejścia, pośrodku kościoła i przy wejściu do prezb i-
terium, niosący Krzyż zatrzymuje się, podnosi go i śpiewa wezwanie: Oto drze-
wo Krzyża. Wszyscy mu odpowiadają: Pójdźmy z pokłonem, po każdej odpo-
wiedzi klękają i przez chwilę oddają w milczeniu cześć Krzyżowi. Następnie
Krzyż i świece umieszcza się tak, jak wyżej podano, i odbywa się adoracja.
ŚPIEW PRZY UKAZANIU KRZYŻA
O-to drze-wo Krzy-ża, na któ-rym za-wis-ło Zba-wie-nie świa-ta.

Wszyscy odpowiadają:
Pój-dźmy z po-kło-nem.
142 Wielki Piątek
ADORACJA KRZYŻA
18. Kapłan, duchowieństwo i wierni przechodzą procesjonalnie przed
Krzyżem i oddają mu cześć przez przyklęknięcie albo w inny sposób, zgodny
z miejscowym zwyczajem, np. przez ucałowanie.
W tym czasie śpiewa się pieśni: Wielbimy Krzyż, Święty Boże, Ludu,
mój ludu, Krzyżu święty lub inne odpowiednie pieśni. Ci, którzy złożyli cześć
Krzyżowi, siadają.
19. Adoruje się tylko jeden Krzyż. Jeżeli z powodu wielkiej liczby
uczestników liturgii nie wszyscy mogą podejść do Krzyża i oddać mu cześć,
obrzęd adoracji można odprawić w następujący sposób: gdy część wiernych
odda cześć Krzyżowi, kapłan bierze go, staje pośrodku przed ołtarzem i w
krótkich słowach zachęca zgromadzonych do adorac ji. Następnie podnosi
Krzyż i tak go trzyma przez pewien czas, wierni zaś oddają wtedy cześć
Krzyżowi w milczeniu.
20. Po zakończeniu adoracji Krzyż zanosi się na zwykłe miejsce przy ołt a-
rzu. Zapalone świece stawia się na ołtarzu lub przy Krzyżu.
ŚPIEWY NA ADORACJĘ KRZYŻA

I
ANTYFONA
Wielbimy Krzyż Twój, Panie Jezu, * wysławiamy Twoje święte zmar-
twychwstanie, * bo przez drzewo Krzyża przyszła radość dla całego
świata.
Ps 67 (66), 2
Niech Bóg się zmiłuje nad nami i nam błogosławi; *
niech nam ukaże pogodne oblicze.
ANTYFONA
Wielbimy Krzyż Twój, Panie Jezu, * wysławiamy Twoje święte zmar-
twychwstanie, * bo przez drzewo Krzyża przyszła radość dla całego
świata.
II
Święty Boże, Święty mocny, Święty nieśmiertelny,
zmiłuj się nad nami.
Adoracja Krzyża 143
III
Ludu, mój ludu, cóżem ci uczynił?
W czymem zasmucił albo w czym zawinił?
Jam cię wyzwolił z mocy faraona,
A tyś przyrządził krzyż na me ramiona.
Ludu, mój ludu...
Jam cię wprowadził w kraj miodem płynący,
Tyś Mi zgotował śmierci znak hańbiący.
Ludu, mój ludu...
Jam ciebie szczepił, winnico wybrana,
A tyś Mnie octem poił, swego Pana.
Ludu, mój ludu...
Jam dla cię spuszczał na Egipt karanie.
A tyś Mnie wydał na ubiczowanie.
Ludu, mój ludu...
Jam faraona dał w odmęt bałwanów,
A tyś Mnie wydał książętom kapłanów.
Ludu, mój ludu...
Morzem otworzył, byś szedł suchą nogą,
A tyś Mi włócznią bok otworzył srogą.
Ludu, mój ludu...
Jam ci był wodzem w kolumnie obłoku,
Tyś Mnie wiódł słuchać Piłata wyroku.
Ludu, mój ludu...
Jam ciebie karmił manny rozkoszami,
Tyś Mi odpłacił policzkowaniami.
Ludu, mój ludu...
Jam ci ze skały dobył wodę zdrową,
A tyś Mnie poił goryczą żółciową.
Ludu, mój ludu...
Jam dał, że zbici Kanaan królowie,
A ty zaś trzciną biłeś Mnie po głowie.
Ludu, mój ludu...
Jam ci dał berło Judzie powierzone,
A tyś Mi wtłoczył cierniową koronę.
Ludu, mój ludu...
Jam cię wywyższył między narodami,
Tyś Mnie na krzyżu podwyższył z łotrami.
144 Wielki Piątek
IV
HYMN
Krzyżu święty, nade wszystko
Drzewo przenajszlachetniejsze!
W żadnym lesie takie nie jest,
Jedno, na którym sam Bóg jest.
Słodkie drzewo, słodkie gwoździe,
Rozkoszny owoc nosiło.
Skłoń gałązki, drzewo święte,
Ulżyj członkom tak rozpiętym,
Odmień teraz ona srogość,
Którąś miało z przyrodzenia,
Spuść lekuchno i cichuchno
Ciało Króla niebieskiego.
Tyś samo było dostojne
Nosić światowe zbawienie,
Przez cię przewóz jest naprawień
Światu, który był zagubień,
Który święta Krew polała,
Co z Baranka wypływała.
W jasełkach leżąc gdy płakał,
Już tam był wszystko oglądał,
Iż tak haniebnie umrzeć miał,
Gdy wszystek świat odkupić chciał.
W on czas między zwierzętami,
A teraz między łotrami.
Niesłychana to jest dobroć
Za kogo na krzyżu umrzeć;
Któż to może dzisiaj zdziałać,
Za kogo swoją duszę dać?
Sam to Pan Jezus wykonał,
Bo nas wiernie umiłował.
Nędzne by to serce było,
Co by dziś nie zapłakało,
Widząc Stworzyciela swego
Na krzyżu zawieszonego,
Na słońcu upieczonego
Baranka wielkanocnego.
Komunia święta 145
Maryja Matka patrzała

Na członki, co powijała,
Powijając całowała,
Z tego wielką radość miała.
Teraz je widzi sczerniałe,
Żyły, stawy w Nim porwane.
CZĘŚĆ TRZECIA: KOMUNIA ŚWIĘTA

21. Ołtarz nakrywa się obrusem i umieszcza na nim korporał i mszał.
Następnie diakon, lub, gdy go nie ma, sam kapłan, przynosi Najświętszy S a-
krament krótszą drogą z miejsca przechowania do ołtarza. W tym czasie
wszyscy stoją w milczeniu. Dwaj ministranci towarzyszą kapłanowi, niosąc
przy Najświętszym Sakramencie zapalone świece, które stawiają na ołtarzu
lub obok niego.
22. Gdy diakon postawi na ołtarzu puszkę z Najświętszym S akramentem
i odkryje ją, podchodzi kapłan, przyklęka i staje przy ołtarzu. Z rękami zł o-
żonymi głośno mówi:
Pouczeni przez Zbawiciela i posłuszni Jego słowom, ośmi e-

lamy się mówić:
Kapłan rozkłada ręce i mówi razem z ludem:
Ojcze nasz, któryś jest w niebie: * święć się imię Twoje, *

przyjdź Królestwo Twoje, * bądź wola Twoja jako w niebie
tak i na ziemi. * Chleba naszego powszedniego daj nam dzi-
siaj. * I odpuść nam nasze winy, * jako i my odpuszczamy
naszym winowajcom. * I nie wódź nas na pokuszenie, * ale
nas zbaw ode złego.
Z rozłożonymi rękami sam kapłan mówi dalej:
Wybaw nas, Panie, od zła wszelkiego * i obdarz nasze czasy

pokojem. * Wspomóż nas w swoim miłosierdziu, * abyśmy
zawsze wolni od grzechu * i bezpieczni od wszelkiego zamę-
tu, * pełni nadziei oczekiwali * przyjścia naszego Zbawicie-
la, Jezusa Chrystusa.
Kapłan składa ręce. Lud kończy modlitwę:
Bo Twoje jest królestwo i potęga, i chwała na wieki.

146 Wielki Piątek
23. Kapłan, ze złożonymi rękami, mówi cicho:
Panie Jezu Chryste, * niech przyjęcie Ciała Twojego * nie

ściągnie na mnie wyroku potępienia, * lecz dzięki Twemu
miłosierdziu niech mnie chroni * oraz skutecznie leczy moją
duszę i ciało.
24. Kapłan przyklęka, bierze małą hostię i trzymając ją nieco podniesioną
nad pateną, zwrócony do ludu, mówi głośno:
Oto Baranek Boży, który gładzi grzechy świata. * Błogosła-

wieni, którzy zostali wezwani na Jego ucztę.
I razem z ludem jeden raz dodaje:
Panie, nie jestem godzien, abyś przyszedł do mnie, * ale po-

wiedz tylko słowo, * a będzie uzdrowiona dusza moja.
Kapłan zwrócony do ołtarza, z czcią przyjmuje Ciało Chrystusa.
25. Następnie kapłan rozdaje wiernym Komunię świętą. W czasie Komunii
można śpiewać odpowiednie pieśni.
26. Gdy wierni przyjmą Komunię, puszkę z Najświętszym Sakramentem
umieszcza się w tabernakulum. Jeżeli jest diakon lub drugi kapłan, może puszkę
od razu przenieść do tabernakulum w Grobie Pańskim.
27. Po Komunii można zachować przez pewien czas święte milczenie, po
czym kapłan odmawia następującą modlitwę:
MODLITWA PO KOMUNII
Wszechmogący, wieczny Boże, Ty nam dałeś nowe życie
przez błogosławioną śmierć i zmartwychwstanie Chrystusa,
† zachowaj w nas dzieło swojego miłosierdzia * i spraw,
abyśmy przez udział w tym misterium żyli zawsze dla Ci e-
bie. Przez Chrystusa, Pana naszego. W. Amen.
CZĘŚĆ CZWARTA:
PROCESJA DO GROBU PAŃSKIEGO
28. Zgodnie z wielowiekową tradycją, w Wielki Piątek po ukończeniu li-
turgii Męki Pańskiej, przenosi się Najświętszy Sakrament do Grobu Pańskiego
i wystawia do adoracji.
29. W kaplicy Grobu Pańskiego powinien być ołtarz, choćby przenośny,
i tabernakulum do przechowywania puszek z Najświętszym Sakramentem.
Procesja do Grobu Pańskiego 147
30. Monstrancję, okrytą welonem, można wystawić na ołtarzu lub na tr o-

nie, który powinien być umieszczony blisko ołtarza.
31. Wszystkie elementy dekoracyjne i światła powinny kierować uwagę
wiernych na Najświętszy Sakrament, który jest Pamiątką Śmierci i Zmartwyc h-
wstania Chrystusa, a nie na figurę Chrystusa leżącego w grobie.
32. Po modlitwie po Komunii Najświętszy Sakrament wystawia się na ołta-
rzu w monstrancji, którą się okrywa przezroczystym białym welonem.
Kapłan nakłada kadzidło do kadzielnicy, klęka i okadza Najświętszy
Sakrament, następnie w uroczystej procesji przenosi Go do Grobu Pańskiego. W
czasie procesji śpiewa się pieśń o Męce Pańskiej np. Jezu Chryste, Panie miły.
33. Po wystawieniu Najświętszego Sakramentu w Grobie Pańskim, kapłan
okadza Go i po chwili milczenia odmawia następującą modlitwę:
Panie Jezu Chryste, nasze zmartwychwstanie i życie, p o-

dźwignij nas z grobu grzechów, nawiedź i napełnij duchową
mocą. Spraw, abyśmy ugruntowani w wierze, nadziei i miło-
ści mogli pojąć ze wszystkimi świętymi, jak wielka jest
Twoja miłość. Tak bardzo nas umiłowałeś, że dla nas poni o-
słeś śmierć na krzyżu, aby żaden człowiek, który wierzy
w Ciebie, nie zginął, ale miał życie wieczne. Który żyjesz
i królujesz na wieki wieków. W. Amen.
34. Kapłan i posługujący, po krótkiej adoracji w ciszy, odchodzą do zakr y-
stii. Adoracja Najświętszego Sakramentu w Grobie Pańskim trwa do rozpoczę-
cia Wigilii Paschalnej.
35. Po zakończeniu liturgii Męki Pańskiej obnaża się ołtarz w prezbit erium.
36. Uczestnicy popołudniowej liturgii ku czci Męki Pańskiej nie odmawiają
Nieszporów.
______________
37. Jeżeli nie ma procesji do Grobu Pańskiego, bezpośrednio po modlitwie
po Komunii kapłan odsyła lud. Kapłan zwrócony do ludu wyciąga nad nim ręce i
odmawia następującą modlitwę:
Panie, nasz Boże, niech obfite błogosławieństwo spłynie na

Twój lud, który obchodził pamiątkę śmierci Twojego Syna
i spodziewa się swojego zmartwychwstania; † odpuść mu
winy, udziel pocieszenia, umocnij go w świętej wierze *
i zapewnij mu wieczne zbawienie. Przez Chrystusa, Pana n a-
szego. W. Amen.
148 Wielka Sobota
WIELKA SOBOTA
l. W Wielką Sobotę Kościół trwa przy Grobie Pańskim rozważając Mękę

i Śmierć Chrystusa.
Poświęcenie pokarmów wielkanocnych należy poprzedzać wspólną adoracją
przy Grobie Pańskim.
2. Kościół powstrzymuje się od sprawowania ofiary Mszy św., dlatego
główny ołtarz pozostaje obnażony.
3. Komunii świętej można udzielać tylko w formie Wiatyku.
4. Po uroczystej Wigilii, czyli nocnym oczekiwaniu Zmartwychwstania,
rozpoczyna się radość wielkanocna, która trwa przez pięćdziesiąt dni.
5. Przed rozpoczęciem Wigilii Paschalnej należy zakończyć adorację przy
Grobie Pańskim. Kapłan lub diakon, ubrany w komżę i stułę, intonuje krótki
śpiew na cześć Najświętszego Sakramentu, następnie wyjmuje Hostię z mo n-
strancji i chowa ją w tabernakulum Grobu Pańskiego. Na figurę Chrystusa leż ą-
cego w grobie kładzie się białą zasłonę, a w Grobie Pańskim ustawia się figurę
Chrystusa Zmartwychwstałego. Po schowaniu Najświętszego Sakramentu wyg a-
sza się światła, z wyjątkiem wiecznej lampki albo dwóch świec. Pod koniec Wi-
gilii Paschalnej znowu zapala się światło w Grobie Pańskim, jeśli wznawia się
adorację.
OKRES WIELKANOCNY
150 Wigilia Paschalna
NIEDZIELA WIELKANOCNA
ZMARTWYCHWSTANIA PAŃSKIEGO
WIGILIA PASCHALNA W WIELKĄ NOC
1. Zgodnie z bardzo dawną tradycją ta noc powinna być czuwaniem na

cześć Pana (Wj 12, 42). Wierni, posłuszni upomnieniu Ewangelii (Łk 12, 35 nn),
trzymając w rękach zapalone świece, powinni być podobni do ludzi, którzy
oczekują swego Pana, aby, gdy powróci, zastał ich czuwających i zaprosił ich do
swego stołu.
2. Wigilia tej nocy ma następujący układ: po krótkim obrzędzie światła
(jest to pierwsza część Wigilii) Kościół święty rozważa wielkie dzieła, jakich
Pan Bóg dokonał od początku dla swego ludu, oraz wyraża ufność w słowo
i obietnice Boże (część druga, czyli liturgia słowa); następnie, gdy zbliża się
dzień Zmartwychwstania, Kościół wraz ze swymi nowymi członkami, odrodzo-
nymi w chrzcie (część trzecia), zostaje zaproszony do stołu, który Pan przyg o-
tował swojemu ludowi przez swoją śmierć i zmartwychwstanie (część czwa rta).
3. Wszystkie obrzędy Wigilii Paschalnej odbywają się w nocy: nie wo lno
ich rozpocząć, zanim nie zapadnie noc, a należy je zakończyć przed świtem nie-
dzieli.
4. Msza św. tej nocy, choćby ją sprawowano przed północą, jest Mszą
paschalną Niedzieli Zmartwychwstania. Kto uczestniczy w tej Mszy św., może
powtórnie przyjąć Komunię św. podczas Mszy sprawowanej w dniu Paschy
w Niedzielę Zmartwychwstania.
5. Kapłan, który celebruje lub koncelebruje Mszę nocną, może celebr ować
lub koncelebrować Mszę św. w Niedzielę Zmartwychwst ania.
6. Kapłan i diakon ubierają się w szaty mszalne koloru białego. Należy
przygotować świece dla uczestników Wigilii.
Liturgia światła 151
CZĘŚĆ PIERWSZA:
UROCZYSTY POCZĄTEK WIGILII,
CZYLI LITURGIA ŚWIATŁA
POŚWIĘCENIE OGNIA I PRZYGOTOWANIE PASCHAŁU

7. Wygasza się światła w kościele.
W odpowiednim miejscu poza kościołem rozpala się ognisko. Gdy lud
się zgromadzi, przychodzi kapłan z posługującymi, z których jeden niesie pa s-
chał. Jeśli nie można rozpalić ogniska poza kościołem, obrzęd sprawuje się jak
niżej (nr 13).
8. Kapłan pozdrawia jak zwykle zgromadzony lud i wprowadza wiernych
w liturgię Wigilii tymi lub podobnymi słowami:
Drodzy bracia i siostry, w tę najświętszą noc, w którą nasz
Pan Jezus Chrystus, przeszedł ze śmierci do życia, Kościół
wzywa swoje dzieci rozproszone po całym świecie, aby
zgromadziły się na czuwanie i modlitwę. Jeśli tak będziemy
obchodzić pamiątkę Paschy Pana, słuchając słowa Bożego
i sprawując święte obrzędy, możemy mieć nadzieję, że
otrzymamy udział w zwycięstwie Chrystusa nad śmiercią
i razem z Nim żyć będziemy w Bogu.
9. Następnie poświęca się ogień.
Módlmy się.
Boże, Ty przez swojego Syna udzieliłeś wiernym światła
swojej chwały, poświęć  ten ogień i przez te święta wielka-
nocne rozpal w nas tak wielkie pragnienie nieba, abyśmy z
czystym sercem mogli dostąpić świąt wiekuistej światłości.
10. Jeżeli ze względu na charakter narodu, wydaje się właściwe symbolami
podkreślić godność i znaczenie paschału, można to zrobić w sposób niżej pod a-
ny.
Można wykonać wszystkie czynności lub tylko niektóre. Konferencja
Episkopatu może ustanowić inne formy bardziej dostosowane do mentalności
narodu.
Po poświęceniu nowego ognia, przed kapłanem staje akolita lub mini-
strant, który trzyma paschał. Kapłan na paschale żłobi rylcem krzyż, nad krz y-
żem grecką literę Alfa, pod krzyżem literę Omega, a na czterech polach między
ramionami krzyża cyfry bieżącego roku. Jednocześnie głośno i wyra źnie mówi:
1. Chrystus wczoraj i dziś (żłobi pionowe ramię krzyża);

2. Początek i koniec (żłobi ramię poziome);
3. Alfa (żłobi nad ramieniem pionowym literę Alfa);
4. i Omega (żłobi pod ramieniem pionowym literę Omega);
5. Do Niego należy czas (żłobi pierwszą cyfrę bieżącego roku
na lewym górnym polu między ramionami krzyża);
6. i wieczność (żłobi drugą cyfrę bieżącego roku na prawym
górnym polu);
7. Jemu chwała i panowanie (żłobi trzecią cyfrę bieżącego roku
na dolnym lewym polu);
8. przez wszystkie wieki wieków. Amen. (żłobi czwartą cyfrę
bieżącego roku na dolnym prawym polu).
11. Po wyżłobieniu krzyża i innych znaków, kapłan może umieścić pięć

symbolicznych gwoździ, w formie krzyża, mówiąc przy tym głośno:
1. Przez swoje święte rany
2. jaśniejące chwałą
3. niech nas strzeże
4. i zachowuje
5. Chrystus Pan. Amen.
12. Teraz kapłan zapala paschał od nowego ognia, mówiąc głośno:

Niech światło Chrystusa chwalebnie zmartwychwstałego
rozproszy ciemności naszych serc i umysłów.
13. Jeśli ze względu na okoliczności nie można rozpalić ogniska, należy

odpowiednio zmienić obrzęd poświęcenia ognia, np. można poświęcić płonący
znicz. Lud gromadzi się w kościele, a kapłan z posługującymi, którzy niosą pa s-
chał, udaje się do drzwi kościoła. O ile to możliwe, lud zwraca się w stronę k a-
płana.
Po pozdrowieniu i wprowadzeniu w liturgię, jak w nr 8, kapłan poświę-
ca ogień (nr 9) oraz przygotowuje paschał (nr 10-12).
PROCESJA
14. Po zapaleniu paschału celebrans nakłada kadzidło do kadzielnicy. N a-
stępnie diakon, lub, gdy go nie ma, sam celebrans, bierze w obie ręce paschał
i wyrusza procesja do kościoła. Na czele idzie turyferarz z dymiącą kadzielnicą.
Za nim idzie niosący paschał, potem celebrans, duchowieństwo, ministranci
i lud. Wszyscy niosą świece.
Przy bramie kościoła diakon zatrzymuje się, podnosi paschał i śpiewa:
Świat-ło Chrys-tu-sa.
Bo-gu niech bę-dą dzię-ki.

Celebrans zapala swoją świecę od płomienia paschału.
15. Diakon przechodzi do środka kościoła, zatrzymuje się, podnosi pa schał

i śpiewa po raz drugi:
Światło Chrystusa.
Bogu niech będą dzięki.
Wszyscy zapalają świece od płomienia paschału, podając sobie światło.
16. Gdy diakon przyjdzie do ołtarza, stojąc zwrócony do ludu, śpiewa po
raz trzeci:
Światło Chrystusa.
Teraz zapala się wszystkie światła w kościele.
ORĘDZIE WIELKANOCNE
17. Po przyjściu do ołtarza kapłan udaje się na miejsce przewodniczenia.
Diakon umieszcza paschał na świeczniku stojącym pośrodku prezbiterium lub
przy ambonie. Następnie można nałożyć kadzidło, jak przed Ewangelią po dczas
Mszy św., po czym diakon prosi kapłana o błogosławieństwo. Kapłan udziela
błogosławieństwa mówiąc półgłosem:
Niech Pan będzie w sercu twoim i na twoich ustach, abyś
godnie głosił Jego orędzie wielkanocne: w imię Ojca i Sy-
na  i Ducha Świętego.
Diakon odpowiada:
Amen.
Błogosławieństwo to opuszcza się, jeśli orędzie wielkanocne ma śpiewać ktoś,
kto nie jest diakonem.
Jeśli używa się kadzidła, diakon, lub - gdy go nie ma - sam kapłan, oka-
dza najpierw księgę a potem paschał i stojąc na ambonie albo przy pulpicie
śpiewa orędzie wielkanocne. W tym czasie wszyscy stoją trzymając w rękach
zapalone świece.
18. W razie konieczności orędzie wielkanocne może śpiewać kantor, który
nie jest diakonem. Opuszcza on w dłuższej formie orędzia część tekstu, od słów:
„A zatem proszę was, bracia” aż do końca wstępu, włącznie z pozdrowieniem
„Pan z wami”.
19. Orędzie wielkanocne może także wykonać w formie krótszej kantor,
który nie jest diakonem, opuszcza wtedy pozdrowienie „Pan z wami".
ORĘDZIE WIELKANOCNE, FORMA DŁUŻSZA
We-sel-cie się już, za-stę-py A-nio-łów, w nie-bie: we-sel-cie się,
słu-dzy Bo-ga. Nie-chaj za-brzmią dzwo-ny gło-szą-ce
zba-wie-nie, gdy Król tak wiel-ki od-no-si zwy-cię-stwo.
Ra-duj się, zie-mio o-pro-mie-nio-na tak niez- mier-nym
bla-skiem, a oś-wie-co-na jas-noś-cią Kró-la wie-ków, po-czuj,
że wol-na jes-teś od mro-ku, co świat o-kry-wa! Zdob-ny
blas-kiem ta-kiej świa-tło-ści, ra-duj się, Koś-cie-le świę-ty,
Mat-ko na-sza! Ta zaś świą-ty-nia nie-chaj za-brzmi
po-tęż-nym śpie-wem ca-łe-go lu-du. A za-tem pro-szę was,

bra-cia naj-mil-si, któ-rzy sto-i-cie tu-taj, po-dzi-wia-jąc jas-ność
te-go świę-te-go pło-mie-nia, by-ście ra-zem ze mną wzy-wa-li
mi-ło-sier-dzia wszech-mo-gą-ce-go Bo -ga. Niech Ten, któ-ry
bez mo-ich za-sług ra-czył mnie u-czy-nić swo-im słu-gą, ze-chce
mnie na-peł- nić świa-tłem swo-jej ja-sno- ści i po-zwo-li go-dnie
wy-śpie-wać po-chwa-łę tej świe-cy.
K. Pan z wa-mi. W. I z du-chem two-im.
K. W gó-rę ser-ca. W. Wzno-si-my je do Pa-na.
K. Dzię-ki skła-daj-my Pa-nu Bo-gu na-sze-mu.
W. Go-dne to i spra-wied-li-we.
Za-praw-dę, go-dne to i spra-wie-dli-we, a-byś-my z ca-łe-go
ser-ca i z ca-łej du-szy śpie-wem wy-sła-wia-li nie-wi-dzial-ne-go
Bo-ga, Oj-ca wszech-mo-gą-ce-go o-raz Jed-no-ro-dzo-ne-go
Sy-na Je-go, Je-zu-sa Chrys-tu-sa, na-sze-go Pa-na, któ-ry
Oj-cu przed-wiecz-ne-mu spła-cił za nas dług A-da-ma i krwią
ser-decz-ną zma-zał dłuż-ny za-pis sta-ro-daw-nej wi-ny. O -to
są bo-wiem świę-ta pa-schal-ne, w cza-sie któ-rych za-bi-ja się
pra-wdzi-we-go Ba-ran-ka, a Je-go krew poś-wię-ca do-my
wie-rzą-cych. Jest to ta sa-ma noc, w któ-rej nieg-dyś
oj-ców na-szych, sy-nów Iz-ra-e-la, wy-wiod-łeś z E-gip-tu

i prze-pro-wa-dzi-łeś su-chą no-gą przez Mo-rze Czer-wo-ne.
Jest to za-tem ta noc, któ-ra świa-tłem o-gnis-te-go słu-pa
roz-pro-szy-ła ciem-noś-ci grze-chu, a te-raz ta sa-ma noc
u-wal-nia wszy-stkich wie-rzą-cych w Chry-stu-sa na ca-łej
zie-mi od ze-psu-cia po-gań-skie-go ży-cia i od mro-ku
grze-chów, do ła-ski przy-wra-ca i gro-ma-dzi w spo-łecz-no-ści
świę-tych. Tej właś-nie no-cy Chry-stus skru-szy-wszy wię-zy
śmier-ci, ja-ko zwy-cięz-ca wy-szedł z ot-chła-ni. Nic by nam
prze-cież nie przy-szło z da-ru ży-cia, gdy-byś-my nie zo-sta-li
od-ku-pie-ni. O, jak prze-dziw-na łas-ka-wość Twej do-bro-ci

dla nas! O, jak nie-po-ję-ta jest Two-ja mi-łość: a-by wy-ku-pić
nie-wol-ni-ka, wy-da-łeś swe-go Sy-na. O, za-is-te ko-niecz-ny
był grzech A-da-ma, któ-ry zo-stał zgła-dzo-ny śmier-cią
Chry-stu-sa! O, szczę-śli-wa wi-na, sko-ro ją zgła-dził tak
wiel-ki Od-ku-pi-ciel! O, za-is-te bło-gos-ła-wio-na noc,
je- dy-na, któ-ra by-ła god-na poz-nać czas i go-dzi-nę
zmar-twych-wsta-nia Chrys-tu-sa. O tej to no-cy na-pi-sa-no:
a noc ja-ko dzień za-jaś-nie-je, o-raz: noc bę-dzie mi świat-łem
i ra-doś-cią. U-świę-ca-ją-ca si-ła tej no-cy od-da-la zbro-dnie,
z prze-win ob-my-wa, przy-wra-ca nie-win-ność u-pad-łym,

a ra-dość smut-nym, roz-pra-sza nie-na-wiść, us-po-sa-bia
do zgo-dy i u-gi-na po-tę-gi. W tę noc pe-łną łas-ki, przyj-mij,
Oj-cze świę-ty, wie-czor-ną o-fia-rę u-wiel-bie-nia, któ -rą Ci
skła-da Koś-ciół świę-ty, u-ro-czyś-cie o-fia-ru-jąc przez rę-ce
swo-ich sług tę świe-cę, o-woc pra-cy pszcze-le-go ro-ju.
Zna-my już wy-mo-wę tej wo-sko-wej ko-lum-ny, któ-rą na
chwa-łę Bo-ga za-pa-lił jas-ny pło-mień. Cho-ciaż dzie-li się on
u-ży-cza-jąc świa-tła, nie doz-na-je jed-nak u-szczerb-ku,
ży-wi się bo-wiem stru-ga-mi wos-ku, któ-ry dla ut-wo-rze-nia
tej cen-nej po-cho-dni wy-da-ła pra-co-wi-ta pszczo-ła.

O, za- is-te bło-gos-ła-wio-na noc, w któ-rej się łą-czy nie-bo
z zie-mią, spra-wy bos-kie ze spra-wa-mi ludz-ki-mi. Pro-si-my
Cię, prze-to, Pa-nie, niech ta świe-ca poś-wię-co-na na chwa-łę
Two-je-go i-mie-nia nie-us-tan-nie pło-nie, a-by roz-pro-szyć
mrok tej no-cy. Przy-ję-ta przez Cie-bie, ja-ko woń
przy-jem-na, nie-chaj się złą-czy ze świat-ła-mi nie-ba. Niech
ta świe-ca pło-nie, gdy wzej-dzie słoń-ce nie-zna-ją-ce za-cho-du:
Je-zus Chrys-tus, Twój Syn Zmar-twych-wsta-ły, któ- ry
oś-wie-ca ludz-kość swo-im świat-łem i z To-bą ży-je
i kró-lu-je na wie-ki wie-ków. | W. A-men, a-men, a-men.

ORĘDZIE WIELKANOCNE, FORMA KRÓTSZA
We-sel-cie się już, za-stę-py A-nio-łów, w nie-bie: we-sel-cie się,
słu-dzy Bo-ga. Nie-chaj za-brzmią dzwo-ny gło-szą-ce
zba-wie-nie, gdy Król tak wiel-ki od-no-si zwy-cię-stwo.
Ra-duj się, zie-mio o-pro-mie-nio-na tak niez- mier-nym
bla-skiem, a oś-wie-co-na jas-noś-cią Kró-la wie-ków, po-czuj,
że wol-na jes-teś od mro-ku, co świat o-kry-wa! Zdob-ny
blas-kiem ta-kiej świa-tło-ści, ra-duj się, Koś-cie-le świę-ty,
Mat-ko na-sza! Ta zaś świą-ty-nia nie-chaj za-brzmi
po-tęż-nym śpie-wem ca-łe-go lu-du.

Za-praw-dę, go-dne to i spra-wie-dli-we, a-byś-my z ca-łe-go
ser-ca i z ca-łej du-szy śpie-wem wy-sła-wia-li nie-wi-dzial-ne-go
Bo-ga, Oj-ca Wszech-mo-gą-ce-go o-raz Jed-no-ro-dzo-ne-go
Sy - na Je - go, Je - zu- sa Chry-stu-sa, nasze- go Pa - na, któ-ry
Oj-cu przed-wiecz-ne-mu spła-cił za nas dług A-da-ma i krwią
ser-decz-ną zma-zał dłuż-ny za-pis sta-ro-daw-nej wi-ny. O -to

są bo-wiem świę-ta pa-schal-ne, w cza-sie któ-rych za-bi-ja się
pra-wdzi-we-go Ba-ran-ka, a Je-go krew poś-wię-ca do-my
wie-rzą-cych. Jest to ta sa-ma noc, w któ-rej nieg-dyś
oj-ców na-szych, sy-nów Iz-ra-e-la, wy-wiod-łeś z E-gip-tu
i prze-pro-wa-dzi-łeś su-chą no-gą przez Mo-rze Czer-wo-ne.
Jest to za-tem ta noc, któ-ra świa-tłem o-gnis-te-go słu-pa
roz-pro-szy-ła ciem-noś-ci grze-chu, a te-raz ta sa-ma noc
u-wal-nia wszy-stkich wie-rzą-cych w Chry-stu-sa na ca-łej
zie-mi od ze-psu-cia po-gań-skie-go ży-cia i od mro-ku
grze-chów, do ła-ski przy-wra-ca i gro-ma-dzi w spo-łecz-no-ści

świę-tych. Tej właś-nie no-cy Chry-stus skru-szy-wszy wię-zy
śmier-ci, ja-ko zwy-cię-zca wy-szedł z ot-chła-ni. O, jak
prze-dziw-na łas-ka-wość Twej do-bro-ci dla nas! O, jak
nie-po-ję-ta jest Two-ja mi-łość: a-by wy-ku-pić nie-wol-ni-ka,
wy-da-łeś swego Sy-na. O, za-is-te ko-niecz- ny był grzech
A-da-ma, któ-ry zo-stał zgła-dzo-ny śmier-cią Chry-stu - sa!
O, szczę-śli-wa wi - na, sko-ro ją zgła-dził tak wiel-ki Od-ku-
pi-ciel! Uś-wię-ca-ją-ca si-ła tej no-cy od-da-la zbro-dnie,
z prze-win ob-my-wa, przy-wra-ca nie-win-ność u-pad-łym,
a ra-dość smut-nym. O, za-is-te bło-gos-ła-wio-na noc,

w któ-rej się łą-czy nie-bo z zie-mią, spra-wy bos-kie ze
spra-wa-mi ludz-ki-mi. W tę noc pe-łną łas-ki, przyj-mij, Oj-cze
świę-ty, wie-czor-ną o-fia-rę u-wiel-bie-nia, któ-rą Ci
skła-da Koś-ciół świę-ty, u-ro-czyś-cie o-fia-ru-jąc przez rę-ce
swo-ich sług tę świe-cę, o-woc pra-cy pszcze-le-go ro-ju.
Pro-si-my Cię, prze-to, Pa-nie, niech ta świe-ca poś-wię-co-na
na chwa-łę Two-je-go i-mie-nia nie-us-tan-nie pło-nie, a-by
roz-pro-szyć mrok tej no-cy. Przy-ję-ta przez Cie-bie, ja-ko woń
przy-jem-na, nie-chaj się złą-czy ze świat-ła-mi nie-ba. Niech
ta świe-ca pło-nie, gdy wzej-dzie słoń-ce nie-zna-ją-ce za-cho-du:

Liturgia Słowa 167
Je-zus Chrys-tus, Twój Syn Zmar-twych-wsta- ły, któ- ry
oś-wie-ca ludz-kość swo-im świat-łem i z To-bą ży-je
i kró-lu–je na wie-ki wie-ków. W. A- men, a- men, a-men.
CZĘŚĆ DRUGA: LITURGIA SŁOWA
20. Na tę Wigilię, która jest matką wszystkich wigilii, lekcjonarz podaje

dziewięć czytań z Pisma świętego: siedem ze Starego Testamentu i dwa z N o-
wego (epistoła i Ewangelia).
21. Jeśli wymagają tego okoliczności, można zmniejszyć liczbę czytań ze
Starego Testamentu. Należy zawsze pamiętać o tym, że czytanie słowa Bożego
stanowi podstawową część Wigilii Paschalnej. Powinny, więc być przynajmniej
trzy czytania ze Starego Testamentu, a w przypadku naglącym przynajmniej
dwa. Nigdy jednak nie wolno opuścić czytania z 14 rozdziału Księgi Wyjścia
(trzecie czytanie).
22. Po zakończeniu orędzia wielkanocnego wszyscy gaszą świece i siad ają.
Przed rozpoczęciem czytań kapłan zwraca się do ludu w tych lub podobnych
słowach:
Drodzy bracia i siostry, po uroczystym rozpoczęciu Wigilii
Paschalnej w pokoju serca słuchajmy teraz słowa Bożego.
Rozważajmy, jak to Bóg w minionych czasach wybawił swój
lud i jak w końcu zesłał nam swojego Syna jako Odkupici e-
la. Chrystus przez swoją śmierć i zmartwychwstanie dał nam
nowe życie. Módlmy się, aby Pan Bóg dał nam pełny udział
w paschalnym dziele zbawienia.
23. Następują czytania. Lektor udaje się na ambonę i wykonuje pierwsze

czytanie. Potem psałterzysta lub kantor śpiewa psalm, a lu d powtarza refren.
Następnie wszyscy wstają. Kapłan mówi: Módlmy się, wszyscy przez pewien
czas modlą się w ciszy. Potem kapłan odmawia kolektę.
Psalm responsoryjny można zastąpić chwilą świętego milczenia. W t a-
kim przypadku nie zachowuje się ciszy po wezwaniu „Módlmy się" przed kolek-
tą.
MODLITWY PO CZYTANIACH
24. Po pierwszym czytaniu (Stworzenie świata: Rdz 1, 1-2, 2 lub 1,1. 26-
31a):
Módlmy się.
Wszechmogący, wieczny Boże, Ty jesteś godny podziwu
w swoich dziełach, † spraw, niech wszyscy przez Ciebie od-
kupieni zrozumieją, że wspaniałe było dzieło stworzenia
świata, a jeszcze wspanialsze jest dzieło zbawienia, * które
się dokonało przez wielkanocną ofiarę Chrystusa. Który żyje
i króluje na wieki wieków. W. Amen.
Albo (O stworzeniu człowieka):
Módlmy się .
Boże, Ty w przedziwny sposób stworzyłeś człowieka
i w jeszcze cudowniejszy sposób go odkupiłeś, † spraw, aby-
śmy siłą ducha opierali się powabom grzechu * i zasłużyli na
osiągnięcie wiecznej radości. Przez Chrystusa, Pana nasze-
go. W. Amen.
25. Po drugim czytaniu (Ofiara Abrahama: Rdz 22, 1-18; lub 1-2. 9-13. 15-
18).
Módlmy się.
Boże, Ojcze wszystkich wierzących, Ty przez swoją łaskę
pomnażasz na całym świecie liczbę przybranych dzieci, † Ty
przez paschalny sakrament chrztu spełniasz obietnicę daną
Twojemu słudze Abrahamowi i czynisz go ojcem wszystkich
narodów, * daj Twojemu ludowi godnie odpowiedzieć na ła-
skę powołania. Przez Chrystusa, Pana naszego. W. Amen.
Liturgia Słowa 169
26. Po trzecim czytaniu (Przejście przez Morze Czerwone: Wj 14, 15 - 15,

1).
Módlmy się.
Boże, także w obecnych czasach jaśnieją Twoje dawne cu-
da: † niegdyś swoją mocą wybawiłeś jeden naród od prześla-
dowań faraona i przeprowadziłeś go przez Morze Czerwone,
obecnie przez wodę chrztu prowadzisz wszystkie narody do
zbawienia, * spraw, aby cała ludzkość weszła do liczby sy-
nów Abrahama i dostąpiła godności ludu wybranego. Przez
Chrystusa, Pana naszego. W. Amen.
Albo:
Módlmy się.
Boże, Ty w świetle Nowego Testamentu objawiłeś znaczenie
cudownych wydarzeń dawnych czasów: † Morze Czerwone
jest znakiem zdroju chrztu świętego, a naród wyprowadzony
z niewoli zapowiedzią tajemnicy ludu chrześcijańskiego; *
spraw, aby wszystkie ludy przez wiarę osiągnęły udział w
godności narodu wybranego i odrodziły się w Duchu Świ ę-
tym. Przez Chrystusa, Pana naszego. W. Amen.
27. Po czwartym czytaniu (Nowa Jerozolima: Iz 54, 5-14).

Módlmy się.
Wszechmogący, wieczny Boże, dla chwały Twojego imienia
pomnażaj potomstwo obiecane praojcom ze względu na ich
wiarę, † niech przez łaskę chrztu świętego wzrasta liczba
Twoich przybranych dzieci, * aby Kościół widział, że to,
czego oczekiwali święci Starego Przymierza, spełnia się
w naszych czasach. Przez Chrystusa, Pana naszego.
W. Amen.
Albo inna modlitwa wybrana z tych, które następują po czytaniach opuszcz o-
nych.
28. Po piątym czytaniu (Zbawienie dostępne dla wszystkich: Iz 55, 1-11).

Módlmy się.
Wszechmogący, wieczny Boże, jedyna nadziejo świata, Ty
głosem proroków zapowiedziałeś misteria, które spełniają się
w naszych czasach, † umocnij łaskawie pragnienia oddanego
Ci ludu, * bo tylko z Twojego natchnienia pochodzi wzrost
cnót Twoich wiernych. Przez Chrystusa, Pana naszego.
W. Amen.
29. Po szóstym czytaniu (Źródło mądrości: Ba 3, 9-15. 32 - 4, 4).

Módlmy się.
Boże, Ty zawsze pomnażasz swój Kościół przez wzywanie
nowych ludów do wiary: † spraw łaskawie, aby obmyci wodą
chrztu świętego, * doznawali nieustannie Twojej opieki.
30. Po siódmym czytaniu (Nowe serce i nowy duch: Ez 36, 16-17a. 18-28).
Módlmy się.
Boże, niezmienna Potęgo i wieczna Światłości, wejrzyj ła-
skawie na sakrament całego Kościoła i w pokoju prowadź
dzieło zbawienia ludzkości według swoich odwiecznych za-
miarów, † niech cały świat ujrzy, że podnosisz upadłych, od-
radzasz słabych i wszystko wraca do pierwotnej nieskazitel-
ności * dzięki Chrystusowi, od którego wszystko pochodzi.
Który żyje i króluje na wieki wieków. W. Amen .
Albo:
Módlmy się.
Boże, Ty nas przygotowujesz do obchodu misterium pa s-
chalnego słowami Starego i Nowego Testamentu, † daj nam
pojąć Twoje miłosierdzie, * aby dary, które przyjmujemy w
tym życiu, umocniły w nas nadzieję życia przyszłego. Przez
Chrystusa, Pana naszego. W. Amen .
31. Po ostatnim czytaniu ze Starego Testamentu oraz po psalmie respons o-
ryjnym i modlitwie, która po nim następuje, zapala się świece ołtar zowe.
Liturgia chrzcielna 171
Następnie kapłan intonuje hymn Chwała na wysokości Bogu, który

wszyscy podejmują. W czasie śpiewu biją dzwony.
32. Po skończeniu hymnu kapłan odmawia kolektę, jak zwykle.
KOLEKTA
Boże, Ty sprawiasz, że ta najświętsza noc jaśnieje blaskiem
Zmartwychwstania Pańskiego, † wzbudź w Twoim Kościele
ducha dziecięctwa, którego otrzymaliśmy na chrzcie świ ę-
tym, * abyśmy, odnowieni na duchu i ciele, służyli Tobie
z całkowitym oddaniem. Przez naszego Pana Jezusa Chrystu-
33. Następnie lektor odczytuje urywek z Listu Apost oła.
34. Po odczytaniu epistoły wszyscy wstają. Kapłan uroczyście intonuje
Alleluja, które wszyscy powtarzają. Następnie psalmista lub kantor śpiewa
psalm, a lud powtarza refren Alleluja. Jeśli to konieczne, sam psalmista int onuje
Alleluja.
Al-le-lu-ja al-le-lu-ja, alle- luja!

35. Na Ewangelię nie przynosi się świeczników, można natomiast używać
kadzidła.
36. Po Ewangelii jest homilia, a po niej rozpoczyna się liturgię chrzcielną.
CZĘŚĆ TRZECIA: LITURGIA CHRZCIELNA

37. Kapłan z posługującymi podchodzi do chrzcielnicy, jeśli ona znajduje
się w zasięgu wzroku wiernych. W przeciwnym razie naczynie z wodą stawia się
w prezbiterium. Przywołuje się katechumenów, jeśli są. Przed zgromadzony Ko-
ściół przyprowadzają ich chrzestni; jeśli chrzci się dzieci, przynoszą je rodzice i
chrzestni.
38. Następnie kapłan przemawia do obecnych tymi lub podobnymi słowami.
Jeśli są dorośli kandydaci do chrztu:
Najmilsi, wspólną modlitwą wspierajmy naszych braci i si o-
stry, którzy z radosną nadzieją zbliżają się do źródła odro-
dzenia. Prośmy, aby Bóg, Ojciec wszechmogący, obdarzył
ich swoim miłosierdziem.
Jeżeli jest chrzest dzieci:

Rodzice i chrzestni wnoszą teraz dzieci, które mają otrzymać
sakrament chrztu świętego w tę wielką noc Zmartwychwst a-
nia. Prośmy, aby Bóg, Ojciec wszechmogący, obdarzył te
dzieci swoim miłosierdziem.
Jeśli błogosławi się wodę chrzcielną, lecz nie ma kandydatów do chrztu:
Najmilsi, z pokorą wzywajmy nad tą wodą łaski Boga, Ojca
wszechmogącego, aby ci, którzy przez chrzest narodzą się do
nowego życia w Chrystusie, zostali włączeni do grona przy-
branych dzieci Bożych. Módlmy się także za wszystkich,
którzy zostaną ochrzczeni w tę noc Zmartwychwstania na ca-
łym świecie.
39. Teraz dwaj kantorzy śpiewają litanię. Wszyscy stoją, (ponieważ rozp o-
czął się już Okres Wielkanocny), i odpowiadają. Jeśli jest dłuższa procesja do
kaplicy chrzcielnej, litanię śpiewa się w czasie procesji. W tym przypadku kan-
dydatów do chrztu przywołuje się przed procesją, następnie odbywa się proce-
sja, na której czele niesie się paschał, a za nim idą katechumeni z chrzestnymi
oraz kapłan i posługujący. Wezwanie do modlitwy wypowiada kapłan przed bło-
gosławieństwem wody.
40. Jeśli nie ma kandydatów do chrztu i nie błogosławi się wody chrzcie l-
nej, opuszcza się litanię i kapłan błogosławi wodę jak w nr 45.
41. Do litanii można dodać wezwania niektórych świętych, zwłaszcza P a-
tronów kościoła, miejscowości i tych, którzy mają przyjąć chrzest.
Panie, zmiłuj się nad nami. Panie, zmiłuj się nad nami.
Chryste, zmiłuj się nad nami. Chryste, zmiłuj się nad nami.
Panie, zmiłuj się nad nami. Panie, zmiłuj się nad nami.
Święta Maryjo, Matko Boża, módl się za nami.
Święty Michale, módl się za nami.
Święci Aniołowie Boży, módlcie się za nami.
Święty Janie Chrzcicielu, módl się za nami.
Święty Józefie, módl się za nami.
Święci Piotrze i Pawle, módlcie się za nami.
Święty Andrzeju, módl się za nami.
Święty Janie, módl się za nami.
Święta Mario Magdaleno, módl się za nami.
Święty Szczepanie, módl się za nami.
Święty Ignacy Antiocheński, módl się za nami.

Święty Wawrzyńcze, módl się za nami.
Święci Wojciechu i Stanisławie, módlcie się za nami.
Święte Perpetuo i Felicyto, módlcie się za nami.
Święta Agnieszko, módl się za nami.
Święty Grzegorzu, módl się za nami.
Święty Augustynie, módl się za nami.
Święty Atanazy, módl się za nami.
Święty Bazyli, módl się za nami.
Święty Marcinie, módl się za nami.
Święty Benedykcie, módl się za nami.
Święci Franciszku i Dominiku, módlcie się za nami.
Święty Franciszku Ksawery, módl się za nami.
Święty Janie Mario Vianneyu, módl się za nami.
Święta Katarzyno Sieneńska, módl się za nami.
Święta Tereso od Jezusa, módl się za nami.
Wszyscy Święci i Święte Boże, módlcie się za nami.
Bądź nam miłościw, wybaw nas, Panie.
Od zła wszelkiego, wybaw nas, Panie.
Od każdego grzechu, wybaw nas, Panie.
Od śmierci wiecznej, wybaw nas, Panie.
Przez Twoje Wcielenie, wybaw nas, Panie.
Przez Twoją śmierć i Zmartwychwstanie, wybaw nas, Panie.
Przez Zesłanie Ducha Świętego, wybaw nas, Panie.
Prosimy Cię, my, grzesznicy, wysłuchaj nas, Panie.
Jeśli są kandydaci do chrztu:
Prosimy Cię, abyś tych wybranych odrodził przez łaskę
chrztu świętego, wysłuchaj nas, Panie.
Jeśli nie ma kandydatów do chrztu:
Prosimy Cię, abyś swoją łaską uświęcił tę wodę, przez którą mają się
odrodzić Twoje dzieci, wysłuchaj nas, Panie.
Prosimy Cię, Jezu, Synu Boga żywego, wysłuchaj nas. Panie.
Chryste, usłysz nas. Chryste, usłysz nas.
Chryste, wysłuchaj nas. Chryste, wysłuchaj nas.
Jeśli są kandydaci do chrztu, kapłan z rękami złożonymi odmawia następującą

modlitwę:
Wszechmogący, wieczny Boże, bądź obecny w sakramen-
tach, które są darem Twojej miłości, † ześlij ducha przybra-
nia na tych, którzy rodzą się z wody chrztu świętego, aby się
stali nowym stworzeniem. * Niech to, co pokornie sprawu-
jemy jako Twoi słudzy, będzie w pełni skuteczne dzięki
Twojej potędze. Przez Chrystusa, Pana naszego. W. Amen .
BŁOGOSŁAWIEŃSTWO WODY CHRZCIELNEJ

42. Kapłan błogosławi wodę chrzcielną, wypowiadając ze złożonymi r ękami
następującą modlitwę:
Bo-że, Ty nie-wi-dzial-ną mo-cą do-ko-nu-jesz rze-czy
nie-zwy-kłych przez sak-ra-men-tal-ne zna-ki. Ty w cią-gu
dzie-jów zba-wie-nia przy-go-to-wa-łeś wo-dę przez Cie-bie
stwo-rzo-ną, a-by wy-ra-ża-ła łas-kę chrztu świę-te-go. Na
po-czą-tku świa-ta Twój Duch u-no-sił się nad wo-da-mi,
a-by już wte-dy wo-da na-bra-ła mo-cy u-świę-ca-nia: Bo-że,
Ty na-wet w wo-dach po-to-pu da-łeś nam ob-raz od-ro-dze-nia,

bo ten sam ży-wioł po-ło-żył kres wy-stęp-kom i dał po-czą-tek
cno-tom. Bo-że, Ty spra-wi-łeś, że sy-no-wie A-bra-ha-ma
prze-szli po su-chym dnie Mo-rza Czer-wo-ne-go, a-by na-ród
wyz-wo-lo-ny z nie-wo-li fa-ra-o-na stał się ob-ra-zem
przy-szłej spo-łecz-noś-ci och-rzczo-nych. Bo-że, Twój Syn,
och-rzczo-ny przez Ja-na w wo-dach Jor-da-nu, zo-stał
na-masz-czo-ny Du-chem Świę-tym; a gdy wi-siał na krzy-żu,
z Je-go bo-ku wy-pły-nę-ła krew i wo-da; po swo-im zaś
zmar-twych-wsta-niu na-ka-zał ucz-niom: „Idź-cie i na-u-czaj-
cie wszys-tkie na-ro-dy, u-dzie-la-jąc im chrztu w im-ię Oj-ca

i Sy-na, i Du-cha Świę-te-go”. Wej-rzyj na swój Koś-ciół i racz
mu ot-wo-rzyć źró-dło chrztu świę-te-go. Nie-chaj ta wo-da
przez Du-cha Świę-te-go ot-rzy-ma łas-kę Two-je-go Jed-no-
ro-dzo-ne-go Sy-na, a-by czło-wiek stwo-rzo-ny na Two-je
po-do-bień-stwo i przez sa-kra-ment chrztu ob-my-ty
z wszel-kich bru-dów grze-chu, od-ro-dził się z wo-dy i z Du-cha
Świę-te-go do no-we-go ży-cia dziec-ka Bo-że-go.

Wstawiając paschał do wody - raz albo trzy razy - kapłan śpiewa dalej:
Pro-si-my Cię, Pa-nie, niech przez Two-je-go Sy-na zstą-pi
na tę wo-dę moc Du-cha Świę-te-go, a-by wszys-cy przez chrzest
po-grze-ba-ni ra-zem z Chry-stu-sem w śmier-ci, z Nim też

pow-sta-li do no-we-go ży-cia. Przez Chry-stu-sa, Pa-na
na-sze-go. W. A-men.
43. Paschał wyjmuje się z wody. Lud wykonuje aklamację:
Chwała Ojcu i Synowi, i Duchowi Świętemu.

Jak była na początku teraz i zawsze, i na wieki wieków.
W. Amen.
Jako aklamację można też śpiewać doksologię z psalmów nieszpornych.
CHRZEST I BIERZMOWANIE
44. Poszczególni katechumeni wyrzekają się szatana, odpowiadają na pyt a-
nia o wiarę i przyjmują chrzest. Po chrzcie dorośli katechumeni przyjmują s a-
krament bierzmowania, jeśli jest obecny biskup lub kapłan mający prawo bier z-
mować.
BŁOGOSŁAWIEŃSTWO WODY DO POKROPIENIA

45. Jeśli nie ma kandydatów do chrztu, ani nie błogosławi się wody
chrzcielnej, kapłan błogosławi wodę do pokropienia w następujący sposób. Na j-
pierw zwraca się do wiernych z wezwaniem:
Drodzy bracia i siostry, pokornie prośmy Boga, aby pobło-
gosławił wodę, którą będziemy pokropieni na pamiątkę na-
szego chrztu. Niech Bóg nam dopomaga, abyśmy byli wierni
Duchowi, którego otrzymaliśmy.
Po krótkiej modlitwie w ciszy, kapłan, z rękami złożonymi, mówi:
Panie, nasz Boże, czuwając w tę świętą noc, wspominamy
wspaniałe dzieło stworzenia i jeszcze wspanialsze dzieło na-
szego odkupienia. Wysłuchaj próśb swojego ludu i pobłogo-
sław tę wodę. Stworzyłeś ją, aby przez nią użyźniać ziemię
oraz umacniać i oczyszczać nasze ciała. Woda była również
narzędziem Twojego miłosierdzia; przez nią wyprowadziłeś
Twój lud z niewoli i ugasiłeś jego pragnienie na pustyni.
Prorocy zapowiedzieli wodę jako znak nowego Przymierza,
które miałeś zawrzeć z ludźmi. Wreszcie przez wodę, którą

Chrystus uświęcił w Jordanie, odnowiłeś w odradzającej k ą-
pieli naszą upadłą naturę. Niech ta woda przypomina nam
przyjęty chrzest, abyśmy się radowali z naszymi braćmi
i siostrami ochrzczonymi w czasie uroczystości wielkanoc-
nych. Przez Chrystusa, Pana naszego. W. Amen.
ODNOWIENIE PRZYRZECZEŃ CHRZTU

46. Gdy zakończy się obrzęd chrztu (i bierzmowania) lub, jeśli chrztu nie
było, po błogosławieństwie wody, wszyscy stojąc i trzymając w rękach zap alone
świece, odnawiają przyrzeczenia chrztu.
Kapłan przemawia do wiernych tymi lub podobnymi słowami:
Drodzy bracia i siostry, przez misterium paschalne zostali-

śmy w sakramencie chrztu pogrzebani wespół z Chrystusem
w Jego śmierci, aby razem z Nim wkroczyć w nowe życie. Po
ukończeniu czterdziestodniowego postu, odnówmy przyrze-
czenia chrztu świętego, w których niegdyś wyrzekliśmy się
złego ducha i jego spraw, a przyrzekliśmy służyć Bogu
w świętym Kościele katolickim. A zatem pytam każdego
z was:
K. Czy wyrzekasz się grzechu, aby żyć w wolności dzieci Bo-
żych?
W. Wyrzekam się.
K. Czy wyrzekasz się wszystkiego, co prowadzi do zła, aby
ciebie grzech nie opanował?
W. Wyrzekam się.
K. Czy wyrzekasz się szatana, który jest głównym sprawcą
grzechu?
W. Wyrzekam się.
K. Czy wierzysz w Boga, Ojca wszechmogącego, Stworzycie-
la nieba i ziemi?
W. Wierzę.
K. Czy wierzysz w Jezusa Chrystusa, Syna Jego Jedynego,
a naszego Pana, narodzonego z Maryi Dziewicy, umęczon e-
Liturgia eucharystyczna 179
go i pogrzebanego, który powstał z martwych i zasiada po

prawicy Ojca?
W. Wierzę.
K. Czy wierzysz w Ducha Świętego, święty Kościół po-
wszechny, obcowanie świętych, odpuszczenie grzechów,
zmartwychwstanie ciała i życie wieczne?
W. Wierzę.
Kapłan kończy:
Bóg wszechmogący, Ojciec naszego Pana Jezusa Chrystusa,
który nas odrodził z wody i Ducha Świętego, i który udzielił
nam odpuszczenia grzechów, niech nas strzeże swoją łaską w
naszym Panu Jezusie Chrystusie, na życie wieczne.
Wszyscy: Amen.
47. Kapłan kropi lud wodą święconą. W tym czasie wszyscy śpiewają pieśń
związaną treściowo z sakramentem chrztu.
48. Jednocześnie nowo ochrzczonych wprowadza się na miejsca dla nich
przeznaczone między wiernymi. Jeśli błogosławieństwo wody chrzcielnej nie o d-
bywa się w kaplicy chrzcielnej, ministranci odnoszą naczynie z wodą p oświęconą
do chrzcielnicy.
Jeśli nie było błogosławieństwa wody chrzcielnej, wodę święconą odno-
si się na odpowiednie miejsce.
49. Po pokropieniu wiernych kapłan wraca na miejsce przewodniczenia.
Opuszcza się wyznanie wiary i odmawia się modlitwę powszechną, w której no-
wo ochrzczeni uczestniczą po raz pierwszy.
CZĘŚĆ CZWARTA: LITURGIA EUCHARYSTYCZNA

50. Kapłan podchodzi do ołtarza i rozpoczyna, jak zwykle, liturgię eucha-
rystyczną.
51. Wypada, aby chleb i wino przynieśli nowo ochrzczeni.

Panie, nasz Boże, przyjmij modlitwy i dary Twojego ludu † i
spraw, aby Ofiara, która wzięła początek w misterium pa s-
chalnym, * stała się dla nas lekarstwem na wieczność. Przez
53. 1 prefacja wielkanocna (zwłaszcza tej nocy), nr 20.
54. ANTYFONA NA KOMUNIĘ Por. 1 Kor 5, 7-8

Chrystus został ofiarowany jako nasza Pascha, * obchodźmy nasze
święto w szczerej radości. * Alleluja.

Wszechmogący Boże, tchnij w nas Ducha Twojej miłości †
i w swojej dobroci zjednocz wszystkich, * których posiliłeś
wielkanocnym sakramentem. Przez Chrystusa, Pana naszego.
56. Na zakończenie Mszy św. diakon lub kapłan odsyła lud słowami:
Idźcie w pokoju Chrystusa. Alleluja, alleluja.

W. Bogu niech będą dzięki. Alleluja, alleluja.
K. Idź-cie w po-ko-ju Chrys-tu-sa, al-le-lu-ja, alle- luja.
W. Bo-gu niech bę-dą dzię-ki, al-le-lu-ja, alle- luja.

Obrzędy zakończenia opuszcza się, jeżeli następuje procesja.
PROCESJA REZUREKCYJNA
57. Procesja rezurekcyjna jest uroczystym ogłoszeniem zmartwychwstania
Chrystusa i wezwaniem całego stworzenia do udziału w triumfie Zmartwych-
wstałego.
58. Zależnie od tradycji i warunków miejscowych procesję rezurekcyjną
można odprawić po Wigilii Paschalnej albo rano przed pierwszą Mszą św. Ka-
płani, którzy koncelebrują Mszę św., są ubrani w ornaty. Inni mogą włożyć białe
kapy. Diakoni mogą włożyć białe dalmatyki.
PROCESJA REZUREKCYJNA PO WIGILII PASCHALNEJ

59. Jeżeli procesję odprawia się po Wigilii Paschalnej, na końcu Mszy
opuszcza się pozdrowienie, błogosławieństwo i formułę pożegnania wiernych.
Bezpośrednio po modlitwie po Komunii, duchowieństwo i ministranci udają się
do Grobu Pańskiego.
60. Diakon lub kapłan wystawia Najświętszy Sakrament, po czym celebrans
okadza Go.
Procesja rezurekcyjna 181
61. Wykonuje się uroczysty śpiew na cześć Chrystusa Zmartwychwsta łego.

Kapłan poucza wiernych o znaczeniu procesji tymi lub podobnymi słow ami:
W czasie Wigilii Wielkanocnej usłyszeliśmy wezwanie:
„Weselcie się, zastępy Aniołów w niebie! Weselcie się, słu-
dzy Boga! Niech zabrzmią dzwony głoszące zbawienie, gdy
tak wielki Król odnosi zwycięstwo! Raduj się, ziemio, opro-
mieniona tak niezmiernym blaskiem, bo jesteś wolna od
mroku, co świat okrywa! Niech ta świątynia zabrzmi potęż-
nym śpiewem całego ludu!” Posłuszni temu wezwaniu pój-
dziemy w uroczystej procesji za Chrystusem Zmartwych-
wstałym, aby wyznać naszą wiarę w Jego zwycięstwo nad
śmiercią i szatanem. Zmartwychwstałemu Chrystusowi,
obecnemu wśród nas w Najświętszym Sakramencie, będzi e-
my dziękować za to, że otworzył wierzącym Królestwo niebios.
62. Kapłan otrzymuje welon naramienny, bierze monstrancję i wyrusza pro-
cesja ze śpiewem: Wesoły nam dzień lub Chrystus zmartwychwstań jest.
63. Na początku procesji niesie się krzyż procesyjny, przyozdobiony cze r-
woną stułą, oraz figurę Zmartwychwstałego. Jeśli to możliwe, procesja wycho-
dzi na zewnątrz i okrąża kościół raz lub trzy razy. Po powrocie procesji do
głównego ołtarza, krzyż i figurę ustawia się obok ołtarza. Kapłan intonuje hymn
Ciebie, Boga, wysławiamy. Po ukończeniu hymnu śpiewa się:
K.Niebo i ziemia się cieszą. Alleluja.

W. Ze zmartwychwstania Twojego, Chryste. Alleluja.
K. Nie-bo i zie-mia się cie-szą, al-le-lu-ja.
W. Ze zmar-twych-wsta-nia Two-je-go, Chrys-te, al-le-lu-ja.

Następnie kapłan odmawia modlitwę:
Módlmy się.
Boże, Ty przez wielkanocną ofiarę Chrystusa dałeś swojemu
ludowi zbawienie, † udzielaj mu obficie Twoich darów, *
aby osiągnął pełną wolność i posiadł radość życia wieczn e-
go, której pozwalasz mu kosztować na ziemi. Przez Chryst u-
sa, Pana naszego. W. Amen.
64. Kapłan błogosławi wiernych Najświętszym Sakramentem i chowa Go

do tabernakulum. Na zakończenie śpiewa się wielkanocną antyfonę do Najśw.
Maryi Panny.
PROCESJA REZUREKCYJNA RANO

65. Jeżeli procesja rezurekcyjna odbywa się rano, po Wigilii Paschalnej
można wystawić Najświętszy Sakrament na całą noc albo na kilka godzin wie-
czornych i porannych przed procesją. Po Wigilii Paschalnej Najświętszy Sakr a-
ment wystawia się w monstrancji nie okrytej welonem.
W czasie adoracji nie należy już śpiewać pieśni ku czci Męki Pańskiej.
Można adorować w ciszy albo śpiewać pieśni wielkanocne i eucharystyczne.
Można również odmawiać chwalebną część różańca.
66. O oznaczonej godzinie kapłan, duchowieństwo i ministranci udają się
do Grobu Pańskiego. W tym czasie chór lub wierni mogą śpiewać antyfonę na
wejście:
Chrystus prawdziwie zmartwychwstał. Alleluja. * Jemu
chwała i panowanie przez wszystkie wieki. Alleluja.
Można wykonać inny uroczysty śpiew na cześć Chrystusa Zmartwychwstałego.
67. Po przybyciu do Grobu Pańskiego, kapłan przez krótką chwilę adoruje

Najświętszy Sakrament a następnie okadza Go.
68. Kapłan poucza wiernych o znaczeniu procesji jak w nr 61.
69. Kapłan otrzymuje welon naramienny, bierze monstrancję i wyrusza pr o-
cesja ze śpiewem Wesoły nam dzień lub Chrystus zmartwychwstań jest.
70. Na początku procesji niesie się krzyż procesyjny ozdobiony czerwoną
stułą oraz figurę Zmartwychwstałego. Jeżeli to możliwe, procesja wychodzi na
zewnątrz kościoła i okrąża go raz lub trzy razy.
71. Gdy procesja wróci do głównego ołtarza, krzyż procesyjny i figurę
Zmartwychwstałego ustawia się obok ołtarza. Kapłan stawia monstrancję na o ł-
tarzu i klęka na stopniach. Gdy wierni wejdą do kościoła, śpiewa się Przez Two-
je święte zmartwychwstanie, a jeżeli ta pieśń nie jest znana: Przed tak wielkim
Sakramentem. W tym czasie celebrans okadza Najświętszy Sakrament. Następ-
nie śpiewa się:
K. Niebo i ziemia się cieszą. Alleluja.

W. Ze zmartwychwstania Twojego, Chryste. Alleluja.
Procesja rezurekcyjna 183
Następnie kapłan odmawia modlitwę:

Módlmy się.
go, której pozwalasz mu kosztować na ziemi. Przez Chryst u-
72. Kapłan błogosławi wiernych Najświętszym Sakramentem, a następnie
chowa Go do tabernakulum.
73. W Mszy św. odprawianej bezpośrednio po procesji rezurekcyjnej
opuszcza się śpiew na wejście, akt pokuty i „Panie, zmiłuj się nad nami”. Kapłan
udaje się na miejsce przewodniczenia i wprowadza wiernych do Mszy tymi lub
podobnymi słowami:
W drugiej Mszy Niedzieli Zmartwychwstania dziękujemy
Bogu za nowe życie, którego źródłem jest zmartwychwstanie
Chrystusa, naszego Zbawiciela. Razem z całym Kościołem
śpiewajmy hymn uwielbienia.
Śpiewa się hymn: Chwała na wysokości Bogu. W czasie hymnu mogą bić dzwo-
ny.
74. Po rozdaniu Komunii wiernym śpiewa się hymn: Ciebie, Boga, wysła-
wiamy. Po hymnie następuje modlitwa po Komunii, błogosławieństwo i poż e-
gnanie wiernych.
75. Jeżeli krzyż głównego ołtarza jest wolno sto jący, czerwoną stulę należy
zawiesić na jego ramionach. Nie należy ustawiać obok ołtarza dwóch krz yżów.
184 Okres Wielkanocny
NIEDZIELA WIELKANOCNA
ZMARTWYCHWSTANIA PAŃSKIEGO
MSZA W DZIEŃ
ANTYFONA NA WEJŚCIE Por. Ps 139(138), 18. 5-6

Zmartwychwstałem i zawsze jestem z Tobą, * położyłeś na mnie swą
rękę, * przedziwna jest Twoja wiedza. * Alleluja.
Albo: Łk 24, 34; Ap 1, 6
Chrystus prawdziwie zmartwychwstał. * Alleluja. * Jemu chwała
i panowanie przez wszystkie wieki. * Alleluja.
KOLEKTA
Boże, Ty w dniu dzisiejszym przez Twojego Syna pokonałeś
śmierć i otworzyłeś nam bramy życia wiecznego, † spraw,
abyśmy obchodząc uroczystość Zmartwychwstania Pański e-
go, zostali odnowieni przez Ducha Świętego * i mogli zmar-
twychwstać do nowego życia w światłości. Przez naszego
wieki wieków.
MODLITWA NAD DARAMI

Wszechmogący Boże, pełni wielkanocnej radości składamy
Tobie Ofiarę, † przez którą Kościół odradza się do nowego
życia, * i nieustannie się karmi. Przez Chrystusa, Pana na-
szego.
1 prefacja wielkanocna (zwłaszcza w tym dniu), nr 20.
ANTYFONA NA KOMUNIĘ Por. 1 Kor 5, 7-8

Chrystus został ofiarowany jako nasza Pascha, * obchodźmy nasze
święto w szczerej radości. * Alleluja.
Oktawa Wielkanocy 185
MODLITWA PO KOMUNII
Boże, Ty przez wielkanocne Sakramenty udzieliłeś Twojemu
Kościołowi nowego życia, † otaczaj go nieustannie swoją
opieką * i doprowadź do chwały zmartwychwstania. Przez
W czasie oktawy, aż do drugiej Niedzieli Wielkanocnej, w obrzędach zakończ e-
nia mówi się:
K.Idźcie w pokoju Chrystusa. Alleluja, alleluja.
PONIEDZIAŁEK OKTAWY WIELKANOCNEJ
Chrystus zmartwychwstał, jak zapowiedział, * radujmy się wszyscy, *
ponieważ króluje na wieki. * Alleluja.
Albo: Por. Wj 13, 5. 9
Wprowadził was Pan do ziemi opływającej mlekiem i miodem, * aby
prawo Pańskie zawsze było na waszych ustach. * Alleluja.
KOLEKTA
Boże, Ty przez chrzest nieustannie pomnażasz liczbę dzieci
swojego Kościoła, † spraw, aby Twoi wierni przestrzegali
w życiu zobowiązań płynących z sakramentu, * który z wiarą
przyjęli. Przez naszego Pana Jezusa Chrystusa, Twojego Sy-
MODLITWA NAD DARAMI

Wszechmogący Boże, przyjmij łaskawie dary swojego lu-
du, † i spraw, aby odrodzony przez wiarę i chrzest święty *
osiągnął szczęście bez końca. Przez Chrystusa, Pana naszego.
Chrystus powstawszy z martwych, już więcej nie umiera, * śmierć nie
ma już nad Nim władzy. * Alleluja.
MODLITWA PO KOMUNII
Boże, Ty nas wprowadziłeś na drogę wiodącą do wiecznego
zbawienia, † spraw, niech wielkanocne Sakramenty pomnożą
w naszych duszach łaskę, * abyśmy się stali godnymi Two-
ich darów. Przez Chrystusa, Pana naszego.
WTOREK OKTAWY WIELKANOCNEJ
ANTYFONA NA WEJŚCIE Por. Syr 15, 3-4

Pan ich napoił wodą mądrości, * tak ich umocnił, że się nie zachwie-
ją; * i na wieki ich wywyższy. * Alleluja.
KOLEKTA
go, której pozwalasz mu kosztować na ziemi. Przez naszego
wieki wieków.
MODLITWA NAD DARAMI

Panie, nasz Boże, przyjmij łaskawie dary swoich wiernych †
i spraw, aby pod Twoją opieką zachowali otrzymaną łaskę *
i doszli do radości wiecznej. Przez Chrystusa, Pana naszego.
ANTYFONA NA KOMUNIĘ Kol 3, 1-2

Razem z Chrystusem powstaliście z martwych, * szukajcie tego, co
w górze, * gdzie Chrystus siedzi po prawicy Boga, * dążcie do tego,
co w górze. * Alleluja.
MODLITWA PO KOMUNII
Wysłuchaj nas, wszechmogący Boże, † i przygotuj do
wiecznego szczęścia serca Twoich wiernych, * którym udzie-
liłeś wielkiej łaski chrztu świętego. Przez Chrystusa, Pana
naszego.
ŚRODA OKTAWY WIELKANOCNEJ
ANTYFONA NA WEJŚCIE Mt 25, 34

Pójdźcie błogosławieni Ojca mojego, * weźcie w posiadanie króle-
stwo, * przygotowane dla was od założenia świata. * Alleluja.
KOLEKTA
Boże, Ty co roku dajesz nam przeżywać radość z uroczyst o-
ści Zmartwychwstania Pańskiego, † spraw łaskawie, abyśmy
przez święta, które obchodzimy na ziemi, * doszli do szczę-
ścia wiecznego. Przez naszego Pana Jezusa Chrystusa, Two-
MODLITWA NAD DARAMI

Wszechmogący Boże, przyjmij Ofiarę, przez którą Twój Syn
nas odkupił, * i udziel nam zdrowia duszy i ciała. Przez

Uczniowie poznali Pana Jezusa przy łamaniu chleba. * Alleluja.
MODLITWA PO KOMUNII
Prosimy Cię, Boże, † niech udział w paschalnym misterium
Twojego Syna * oczyści nas z pozostałości dawnej winy
i przemieni w nowe stworzenie. Przez Chrystusa, Pana n a-
szego.
CZWARTEK OKTAWY WIELKANOCNEJ
ANTYFONA NA WEJŚCIE Mdr 10, 20-21

Zgodnie wychwalali zwycięską rękę Twoją, Panie, * mądrość, bo-
wiem otworzyła usta niemych, * a języki niemowląt uczyniła wymow-
nymi. * Alleluja.
KOLEKTA
Boże, Ty zjednoczyłeś różne narody w wyznawaniu Twojego
imienia, * spraw, aby wszyscy ochrzczeni zachowali jedność
wiary w sercach i miłość w uczynkach. Przez naszego Pana
Jezusa Chrystusa, Twojego Syna, † który z Tobą żyje
wieki wieków.
MODLITWA NAD DARAMI

Wszechmogący Boże, przyjmij łaskawie dary, które skład a-
my jako dziękczynienie za łaski udzielone nowo ochrzczo-
nym * i z prośbą o Twoją pomoc. Przez Chrystusa, Pana n a-
szego.
Jesteście ludem odkupionym * opowiadajcie dzieła potęgi Tego, *
który was wezwał z ciemności * do swojego przedziwnego światła. *
Alleluja.
MODLITWA PO KOMUNII
Boże, nasz Ojcze, wysłuchaj nasze modlitwy, † aby udział w
tajemnicy odkupienia przyniósł nam pomoc w życiu docze-
snym * i wyjednał nam wieczną radość. Przez Chrystusa,
Pana naszego.
PIĄTEK OKTAWY WIELKANOCNEJ
ANTYFONA NA WEJŚCIE Por. Ps 78(77), 53. 54

Pan wyprowadził swój lud z niewoli * i wprowadził go do ziemi swej
świętej. * Alleluja.
KOLEKTA
Wszechmogący, wieczny Boże, Ty przez misterium paschal-
ne pojednałeś ludzkość ze sobą i zawarłeś z nią nowe przy-
mierze, * spraw, aby nasze uczynki zgadzały się z wyznawa-
ną przez nas wiarą. Przez naszego Pana Jezusa Chrystusa,
MODLITWA NAD DARAMI

Najłaskawszy Boże, przez wymianę darów dokonującą się
w wielkanocnej Ofierze uwolnij nas od przywiązania do
świata * i daj nam pragnienie nieba. Przez Chrystusa, Pana
naszego.
ANTYFONA NA KOMUNIĘ por. J 21, 12-13

Jezus powiedział do swoich uczniów: * Chodźcie, posilcie się. *
Wziął chleb i podał uczniom. * Alleluja.
MODLITWA PO KOMUNII
Miłosierny Boże, otaczaj ojcowską opieką swoich wiernych,
† których odkupiłeś przez mękę Twojego Syna, * i spraw,
aby trwali w radości z Jego zmartwychwstania. Który żyje
i króluje na wieki wieków.
SOBOTA OKTAWY WIELKANOCNEJ

Pan wyprowadził lud swój z radością, * z weselem wywiódł swoich
wybranych. * Alleluja.
KOLEKTA
Boże, Ty w swojej dobroci pomnażasz szeregi wierzącego
w Ciebie ludu, † wejrzyj na Twoich wybranych, których od-
rodziłeś przez sakrament chrztu świętego, * i udziel im
wiecznego szczęścia. Przez naszego Pana Jezusa Chrystusa,
MODLITWA NAD DARAMI

Panie, nasz Boże, spraw, abyśmy zawsze składali Tobie
dziękczynienie przez sprawowanie paschalnej Ofiary, †
niech nieustanne działanie łaski odkupienia * stanie się dla
nas źródłem wiecznej radości. Przez Chrystusa, Pana nasze-
go.
ANTYFONA NA KOMUNIĘ Ga 3, 27
Wszyscy, którzy zostaliście ochrzczeni w Chrystusie, * przyoblekli-
ście się w Chrystusa. * Alleluja.
MODLITWA PO KOMUNII
Boże, nasz Ojcze, wejrzyj łaskawie na lud swój, który odno-
wiłeś przez Sakramenty dające życie wieczne, * i doprowadź
go do chwalebnego zmartwychwstania. Przez Chrystusa, Pa-
na naszego.
2 NIEDZIELA WIELKANOCNA, CZYLI MIŁO-

SIERDZIA BOŻEGO
ANTYFONA NA WEJŚCIE 4 Ezd 2, 36-37

Radujcie się i dziękujcie Bogu, * który was wezwał do królestwa nie-
bieskiego. * Alleluja.
Albo: 1 P 2, 2
Jak niedawno narodzone niemowlęta, * pragnijcie duchowego niesfał-
szowanego mleka, * abyście dzięki niemu wzrastali ku zbawieniu. *
Alleluja
KOLEKTA
Boże zawsze miłosierny, Ty przez doroczną uroczystość
wielkanocną umacniasz wiarę Twojego ludu, † pomnóż ła-
skę, której udzieliłeś, abyśmy wszyscy głębiej pojęli, jak
wielki jest chrzest, przez który zostaliśmy oczyszczeni, * jak
potężny jest Duch, przez którego zostaliśmy odrodzeni, i jak
cenna jest Krew, przez którą zostaliśmy odkupieni. Przez n a-
MODLITWA NAD DARAMI

Panie, nasz Boże, przyjmij dary swojego ludu (i nowo
ochrzczonych) † i spraw, aby wszyscy, którzy otrzymali no-
we życie * przez wyznanie wiary i chrzest święty osiągnęli
wieczne szczęście. Przez Chrystusa, Pana naszego.

Wyciągnij swoją rękę i rozpoznaj miejsce gwoździ, * i nie bądź nie-
dowiarkiem, lecz wierzącym. * Alleluja.
MODLITWA PO KOMUNII
Wszechmogący Boże, spraw, aby działanie wielkanocnego
Sakramentu, któryśmy przyjęli, * nieustannie trwało w na-
szych duszach. Przez Chrystusa, Pana naszego.
W obrzędzie zakończenia mówi się:

PONIEDZIAŁEK DRUGIEGO TYGODNIA WIEL-

KANOCNEGO
ANTYFONA NA WEJŚCIE Rz 6, 9
KOLEKTA
Wszechmogący, wieczny Boże, ośmielamy się Ciebie nazy-
wać Ojcem, † umocnij w naszych sercach ducha przybra-
nych dzieci, * abyśmy mogli osiągnąć obiecane nam dzie-
dzictwo. Przez naszego Pana Jezusa Chrystusa, Twojego Sy-
MODLITWA NAD DARAMI

Panie, nasz Boże, przyjmij świąteczne dary Kościoła, †
i skoro dałeś mu powód do tak wielkiego wesela, * udziel
mu pełnej radości wiecznej. Przez Chrystusa, Pana naszego.
1 – 5 prefacja wielkanocna, nr 20 – 25.

Jezus stanął pośród swoich uczniów * i rzekł do nich: Pokój wam. *
Alleluja.
MODLITWA PO KOMUNII
Boże, nasz Ojcze, wejrzyj łaskawie na lud swój, który odn o-
na naszego.
Drugi tydzień 195
WTOREK DRUGIEGO TYGODNIA WIELKANOC-

NEGO
ANTYFONA NA WEJŚCIE Ap 19, 7. 6

Weselmy się i radujmy, * i dajmy chwałę Bogu, * bo zakrólował Pan,
nasz Bóg wszechmogący. * Alleluja.
KOLEKTA
Wszechmogący Boże, Ty w Sakramentach wielkanocnych
dałeś nam zadatek nowego życia, † spraw, abyśmy głosili
moc Chrystusa zmartwychwstałego * i mogli uczestniczyć
w Jego chwale. Przez naszego Pana Jezusa Chrystusa, Two-
MODLITWA NAD DARAMI

go.
ANTYFONA NA KOMUNIĘ Por. Łk 24, 46. 26

Trzeba było, aby Chrystus cierpiał i zmartwychwstał, * i tak wszedł
do swojej chwały. * Alleluja.
MODLITWA PO KOMUNII
Boże, nasz Ojcze, wysłuchaj nasze modlitwy, † aby udział
w tajemnicy odkupienia przyniósł nam pomoc w życiu d o-
czesnym * i wyjednał nam wieczną radość. Przez Chrystusa,
Pana naszego.
ŚRODA DRUGIEGO TYGODNIA WIELKANOC-

NEGO
ANTYFONA NA WEJŚCIE Ps 18(17), 50; 22(21), 23

Będę Cię, Panie, chwalił wśród narodów, * będę głosił swym braciom
Twoje imię. * Alleluja.
KOLEKTA
Boże, Ty co roku pozwalasz nam przeżywać misterium pa s-
chalne, dzięki któremu człowiek odzyskał utraconą godność
i nadzieję zmartwychwstania † pokornie Cię prosimy, *
spraw, abyśmy przez wytrwałą miłość osiągnęli to, co z wi a-
rą wspominamy. Przez naszego Pana Jezusa Chrystusa, Two-
MODLITWA NAD DARAMI

Boże, Ty przez cudowną wymianę darów, dokonującą sie w
tej Ofierze, czynisz nas uczestnikami swojej Boskiej natury,
† spraw, abyśmy poznawszy Twoja prawdę * dostosowali do
niej nasze życie. Przez Chrystusa Pana naszego.
ANTYFONA NA KOMUNIĘ por. J 15, 16. 19

Ja was wybrałem ze świata * i przeznaczyłem was na to, * abyście
szli i owoc przynosili, * i by trwał wasz owoc. * Alleluja.
MODLITWA PO KOMUNII
Boże, nasz Ojcze, przybądź z pomocą swojemu ludowi, który
nakarmiłeś Najświętszym Sakramentem, * spraw, aby porzu-
cił dawne nałogi i prowadził nowe życie. Przez Chrystusa,
Pana naszego.
Drugi tydzień 197
CZWARTEK DRUGIEGO TYGODNIA WIELKA-

NOCNEGO
ANTYFONA NA WEJŚCIE por. Ps 68 (67), 8-9, 20

Boże, gdy szedłeś przed Twoim ludem, * otworzyłeś mu drogę i z nim
przebywałeś, * zadrżała ziemia, niebo deszcz zesłało. * Alleluja.
KOLEKTA
Miłosierny Boże, spraw, aby łaska, którą czerpiemy z wiel-
kanocnych misteriów, * przyniosła owoce w ciągu całego
naszego życia. Przez naszego Pana Jezusa Chrystusa, Twoje-
go syna, † który z Tobą żyje i króluje w jedności Ducha
MODLITWA NAD DARAMI

Panie, nasz Boże, niech wzniosą się do Ciebie nasze modli-
twy i dary ofiarne, † oczyść nasze dusze, * abyśmy godnie
uczestniczyli w Sakramentach, które są darem Twojej oj-
cowskiej miłości. Przez Chrystusa, Pana naszego.

Oto Ja jestem z wami przez wszystkie dni, * aż do skończenia świata.
* Alleluja.
MODLITWA PO KOMUNII
Wszechmogący, wieczny Boże, przez zmartwychwstanie
Chrystusa odrodziłeś nas do życia wiecznego, † pomnóż
w nas owoce wielkanocnego Sakramentu * i umocnij nasze
serca pokarmem dającym zbawienie. Przez Chrystusa, Pana
naszego.
PIĄTEK DRUGIEGO TYGODNIA WIELKANOC-

NEGO
ANTYFONA NA WEJŚCIE Por. Ap 5, 9-10

Odkupiłeś nas, Panie, krwią swoją, * ludzi pochodzących z każdego
pokolenia, języka, ludu i narodu, * i uczyniłeś nas królestwem i ka-
płanami dla naszego Boga. * Alleluja.
KOLEKTA
Boże, Ty chciałeś, aby Twój Syn przez śmierć na drzewie
krzyża uwolnił nas spod władzy szatana, † spraw, abyśmy
wiernie Tobie służyli * i dostąpili łaski zmartwychwstania.
MODLITWA NAD DARAMI

Panie, nasz Boże, przyjmij łaskawie dary Twoich wiernych †
Chrystus, nasz Pan, został wydany za nasze grzechy * i wskrzeszony
z martwych dla naszego usprawiedliwienia. * Alleluja.
MODLITWA PO KOMUNII
Miłosierny Boże, otaczaj ojcowską opieką swoich wier-
nych, † których odkupiłeś przez mękę Twojego Syna, *
i spraw, aby trwali w radości z Jego zmartwychwstania. Któ-
Drugi tydzień 199
SOBOTA DRUGIEGO TYGODNIA WIELKANOC-

NEGO
ANTYFONA NA WEJŚCIE 1 P 2, 9
Jesteście ludem odkupionym, * opowiadajcie dzieła potęgi Tego, *
Alleluja.
KOLEKTA
Boże, Ty nam zesłałeś Zbawiciela i uczyniłeś nas swoimi
przybranymi dziećmi, † wejrzyj łaskawie na wierzących
w Chrystusa * i obdarz ich prawdziwą wolnością i wiecznym
dziedzictwem. Przez naszego Pana Jezusa Chrystusa, Twoj e-
MODLITWA NAD DARAMI

Miłosierny Boże, uświęć te dary, złożone jako znak ofiary
duchowej, * i spraw, byśmy sami stali się wieczystym darem
dla Ciebie. Przez Chrystusa, Pana naszego.

Ojcze, chcę, aby ci, których Mi dałeś, * byli ze Mną tam, gdzie Ja je-
stem, * aby widzieli chwałę moją, którą Mi dałeś. * Alleluja.
MODLITWA PO KOMUNII
Boże, Ty nas posiliłeś sakramentalnymi Darami, † pokornie
Cię błagamy, aby Ofiara, którą Twój Syn polecił nam skła-
dać na swoją pamiątkę, * przyczyniła się do wzrostu naszej
miłości. Przez Chrystusa, Pana naszego.
3 NIEDZIELA WIELKANOCNA

Z radością sławcie Boga, wszystkie ziemie, * opiewajcie chwałę Jego
imienia, * cześć Mu wspaniałą oddajcie. * Alleluja.
KOLEKTA
Boże, Ty przywróciłeś młodość ducha swoim wiernym, † za-
chowaj ich w radości i spraw, aby ciesząc się z odzyskanej
godności przybranych dzieci Bożych * z ufnością oczekiwali
chwalebnego dnia zmartwychwstania. Przez naszego Pana
wieki wieków.
MODLITWA NAD DARAMI

Rok A Łk 24, 35
Uczniowie poznali Pana Jezusa przy łamaniu chleba. * Alleluja.
Rok B Łk 24, 46-47
Trzeba było, aby Chrystus cierpiał i trzeciego dnia zmartwychwstał; *
w imię Jego będzie głoszone nawrócenie * i odpuszczenie grzechów
wszystkim narodom. * Alleluja
Rok C Por. J 21, 12-13
Jezus powiedział do swoich uczniów: * Chodźcie, posilcie się. Wziął
chleb i podał uczniom. * Alleluja,
Trzeci tydzień 201
MODLITWA PO KOMUNII
na naszego.
PONIEDZIAŁEK TRZECIEGO TYGODNIA WIEL-

KANOCNEGO
Zmartwychwstał Dobry Pasterz, * który oddał życie za swoje owce *
i umarł, aby nas zbawić. * Alleluja.
KOLEKTA
Boże, Ty ukazujesz błądzącym światło Twojej prawdy, aby
mogli wrócić na drogę sprawiedliwości; † spraw, niech ci,
którzy uważają się za chrześcijan, odrzucą wszystko, co się
sprzeciwia tej godności, * a zabiegają o to, co jest z nią
zgodne. Przez naszego Pana Jezusa Chrystusa, Twojego Sy-
MODLITWA NAD DARAMI

Pokój zostawiam wam, pokój mój wam daję. * Nie tak jak daje świat,
Ja wam daję. * Alleluja.
MODLITWA PO KOMUNII
Chrystusa odrodziłeś nas do życia wiecznego, † pomnóż w
nas owoce wielkanocnego Sakramentu * i umocnij nasze
naszego.
Trzeci tydzień 203
WTOREK TRZECIEGO TYGODNIA WIELKANOC-

NEGO
ANTYFONA NA WEJŚCIE Ap 19, 5; 12, 10

Chwalcie naszego Boga, wszyscy, którzy się Go boicie, * mali i wiel-
cy, * bo nastało zbawienie, potęga i władza Jego Pomazańca. * Alle-
luja.
KOLEKTA
Boże, Ty otwierasz bramy swojego królestwa dla odrodzo-
nych z wody i Ducha Świętego, † umocnij w łasce swoich
wiernych, * aby oczyszczeni z wszystkich grzechów osiągnę-
li dobra przez Ciebie obiecane. Przez naszego Pana Jezusa
Chrystusa, Twojego Syna, † który z Tobą żyje i króluje w
jedności Ducha Świętego, * Bóg, przez wszystkie wieki wie-
ków.
MODLITWA NAD DARAMI

Jeżeli umarliśmy razem z Chrystusem, * wierzymy, że z Nim również
żyć będziemy. * Alleluja.
MODLITWA PO KOMUNII
na naszego.
ŚRODA TRZECIEGO TYGODNIA WIELKANOC-

NEGO

Niech moje usta będą pełne Twojej chwały. * Rozradują się moje
wargi, * gdy będę Ci śpiewał. * Alleluja.
KOLEKTA
Wszechmogący Boże, przybądź z pomocą Twoim przybra-
nym dzieciom, które obdarzyłeś łaską wiary, * i daj im rów-
nież udział w zmartwychwstaniu Twojego Syna. Który z To-
bą żyje i króluje w jedności Ducha Świętego, * Bóg, przez
MODLITWA NAD DARAMI

go.
Chrystus zmartwychwstał i oświecił tych, których odkupił krwią swo-
ją. * Alleluja.
MODLITWA PO KOMUNII
Pana naszego.
Trzeci tydzień 205
CZWARTEK TRZECIEGO TYGODNIA WIELKA-

NOCNEGO
ANTYFONA NA WEJŚCIE Wj 15, 1-2

Będę śpiewał na cześć Pana, który wspaniale swą potęgę okazał. *
Pan jest moją mocą i źródłem męstwa, * Jemu zawdzięczam moje
ocalenie. * Alleluja.
KOLEKTA
Wszechmogący, wieczny Boże, w tych dniach lepiej poznali-
śmy Twoją ojcowską dobroć; † spraw, abyśmy gorliwiej ko-
rzystali z Twojej łaski * i uwolnieni z mroków błędu całym
sercem przylgnęli do prawdy. Przez naszego Pana Jezusa
ków.
MODLITWA NAD DARAMI

Boże, Ty przez cudowną wymianę darów dokonującą się w
tej Ofierze, czynisz nas uczestnikami swojej boskiej natury,
† spraw, abyśmy poznawszy Twoją prawdę, * dostosowali do
niej nasze życie. Przez Chrystusa, Pana naszego.
ANTYFONA NA KOMUNIĘ 2 Kor 5, 15

Chrystus umarł za wszystkich * po to, aby ci, co żyją, * już nie żyli
dla siebie, * lecz dla Tego, który za nich umarł i zmartwychwstał. *
Alleluja
MODLITWA PO KOMUNII
Pana naszego.
PIĄTEK TRZECIEGO TYGODNIA WIELKANOC-

NEGO
Baranek zabity jest godzien wziąć potęgę i bogactwo, * i mądrość, i
moc, i cześć, i chwałę, i błogosławieństwo. * Alleluja.
KOLEKTA
Wszechmogący Boże, Ty nam dałeś poznać tajemnicę zmar-
twychwstania Pańskiego; † niech Twój Duch miłości sprawi,
* abyśmy powstali do nowego życia. Przez naszego Pana Je-
wieków.
MODLITWA NAD DARAMI

Chrystus był ukrzyżowany, * zmartwychwstał i nas odkupił. * Alleluja.
MODLITWA PO KOMUNII
Trzeci tydzień 207
SOBOTA TRZECIEGO TYGODNIA WIELKANOC-

NEGO
ANTYFONA NA WEJŚCIE Kol 2, 12

Razem z Chrystusem zostaliście pogrzebani w chrzcie, * w Nim także
zostaliście wskrzeszeni * przez wiarę w moc Boga, który Go wskrze-
sił. * Alleluja.
KOLEKTA
Boże, Ty wierzących w Ciebie obdarzyłeś nowym życiem
w sakramencie chrztu świętego, † otaczaj odrodzonych
w Chrystusie nieustanną opieką, * aby odpierali ataki złego
ducha i zachowali Twoją łaskę. Przez naszego Pana Jezusa
wieków.
MODLITWA NAD DARAMI

ANTYFONA NA KOMUNIĘ J 17, 20-21

Ojcze, proszę za nimi, aby wszyscy stanowili jedno, * aby świat
uwierzył, żeś Ty Mnie posłał. * Alleluja.
MODLITWA PO KOMUNII
aby trwali w radości z Jego zmartwychwstania. Który żyje i
króluje na wieki wieków.

Ziemia jest pełna łaski Pana, * przez Jego słowo powstały niebiosa. *
Alleluja.
KOLEKTA
Wszechmogący, wieczny Boże, prowadź nas do niebieskich
radości, † niech pokorny lud dojdzie do Ciebie, * podążając
za zwycięskim Pasterzem. Który z Tobą żyje i króluje w jed-
ności Ducha Świętego, * Bóg, przez wszystkie wieki wie-
ków.
MODLITWA NAD DARAMI

go.
MODLITWA PO KOMUNII
Boże, Dobry Pasterzu, wejrzyj łaskawie na lud swój odku-
piony najdroższą krwią Twojego Syna, * i wprowadź go na
ucztę życia wiecznego. Przez Chrystusa, Pana naszego.
Czwarty tydzień 209
PONIEDZIAŁEK CZWARTEGO TYGODNIA

WIELKANOCNEGO
KOLEKTA
Boże, Ty przez uniżenie się Twojego Syna podźwignąłeś
upadłą ludzkość, † udziel swoim wiernym duchowej radości
* i spraw, aby oswobodzeni z niewoli grzechu, osiągnęli
wieczne szczęście. Przez naszego Pana Jezusa Chrystusa,
MODLITWA NAD DARAMI


Alleluja.
MODLITWA PO KOMUNII
Boże, nasz Ojcze, wejrzyj łaskawie na swój lud, który odn o-
na naszego.
WTOREK CZWARTEGO TYGODNIA WIELKA-

NOCNEGO

Weselmy się i radujmy, * i dajmy chwałę Bogu, * bo zakrólował Pan,
KOLEKTA
Wszechmogący Boże, spraw, abyśmy obchodząc zmar-
twychwstanie Chrystusa * w pełni przeżywali radość z na-
szego zbawienia. Przez naszego Pana Jezusa Chrystusa,
MODLITWA NAD DARAMI

Panie, nasz Boże, spraw abyśmy zawsze składali Tobie
go.

MODLITWA PO KOMUNII
Boże, nasz Ojcze, wysłuchaj nasze modlitwy, † aby udział
w tajemnicy odkupienia przyniósł nam pomoc w życiu d o-
czesnym * i wyjednał nam wieczną radość. Przez Chrystusa,
Pana naszego.
ŚRODA CZWARTEGO TYGODNIA WIELKANOC-

NEGO
ANTYFONA NA WEJŚCIE Ps 18(17), 50; 22(21), 23

KOLEKTA
Wszechmogący Boże, Ty jesteś życiem wiernych, chwałą
pokornych i szczęściem sprawiedliwych, † wysłuchaj nasze-
go błagania * i obdarz nas hojnie obiecaną łaską. Przez na-
MODLITWA NAD DARAMI

Boże, Ty przez cudowną wymianę darów, dokonującą się w
ANTYFONA NA KOMUNIĘ Ps 18(17), 50; 22(21), 23

MODLITWA PO KOMUNII
Pana naszego.
CZWARTEK CZWARTEGO TYGODNIA WIELKA-

NOCNEGO
ANTYFONA NA WEJŚCIE Por. Ps 68(67), 8-9. 20

KOLEKTA
Boże, Ty w niewysłowionej tajemnicy odkupienia obdarzyłeś
ludzką naturę większą godnością niż w dziele stworzenia, †
prosimy Cię, zachowaj dary swojej łaski * w tych, których
odrodziłeś przez sakrament chrztu świętego. Przez naszego
wieki wieków.
MODLITWA NAD DARAMI


Oto ja jestem z wami przez wszystkie dni, * aż do skończenia świata.
* Alleluja.
MODLITWA PO KOMUNII
nas owoce wielkanocnego Sakramentu * i umacniaj nasze
naszego.
PIĄTEK CZWARTEGO TYGODNIA WIELKANOC-

NEGO
ANTYFONA NA WEJŚCIE Por. Ap 5, 9-10

KOLEKTA
Boże, Tobie zawdzięczamy zbawienie i prawdziwą wol-
ność, † wysłuchaj nasze błagania * i spraw, aby odkupieni
krwią Chrystusa od Ciebie czerpali życie i w Tobie znaleźli
MODLITWA NAD DARAMI

MODLITWA PO KOMUNII
Miłosierny Boże, otaczaj ojcowską opieką swoich wier-
nych, † których odkupiłeś przez mękę Twojego Syna, *
i spraw, aby trwali w radości z Jego zmartwychwstania. Kt ó-
SOBOTA CZWARTEGO TYGODNIA WIELKA-

NOCNEGO
Alleluja.
KOLEKTA
Wszechmogący, wieczny Boże, Ty przez chrzest święty dałeś
nam nowe życie, † umacniaj w nas działanie wielkanocnego
Sakramentu, * abyśmy przy pomocy Twojej łaski przynosili
obfite owoce chrześcijańskiego życia i osiągnęli radość
wieczną. Przez naszego Pana Jezusa Chrystusa, Twojego Sy-
MODLITWA NAD DARAMI


Ojcze, chcę, aby ci, których Mi dałeś, * byli ze Mną tam, gdzie Ja je-
stem, * aby widzieli chwałę moją, którą Mi dałeś. * Alleluja.
MODLITWA PO KOMUNII
Piąty tydzień 215

Śpiewajcie Panu pieśń nową, * albowiem uczynił cuda; * na oczach
pogan objawił swoją sprawiedliwość. * Alleluja.
KOLEKTA
przybranymi dziećmi, † wejrzyj łaskawie na wierzących
w Chrystusa * i obdarz ich prawdziwą wolnością i wiecznym
MODLITWA NAD DARAMI

Boże, Ty przez cudowną wymianę darów dokonującą się w
tej Ofierze czynisz nas uczestnikami swojej boskiej natury, †
spraw, abyśmy poznawszy Twoją prawdę, * dostosowali do
ANTYFONA NA KOMUNIĘ J 15, 1. 5

Ja jestem prawdziwym krzewem winnym, a wy latoroślami. * Kto
trwa we Mnie, a Ja w nim, * ten przynosi owoc obfity. * Alleluja.
MODLITWA PO KOMUNII
Pana naszego.
PONIEDZIAŁEK PIĄTEGO TYGODNIA WIELKA-

NOCNEGO
KOLEKTA
Boże, Ty jednoczysz serca wiernych w dążeniu do Ciebie, †
daj swojemu ludowi miłować to, co nakazujesz, i pragnąć
tego, co obiecujesz, * abyśmy wśród zmienności świata tam
wznieśli nasze serca, gdzie są prawdziwe radości. Przez na-
MODLITWA NAD DARAMI


Pokój zostawiam wam, pokój mój wam daję. * Nie tak, jak daje
świat, Ja wam daję. * Alleluja.
MODLITWA PO KOMUNII
Wszechmogący wieczny Boże, przez zmartwychwstanie
naszego.
Piąty tydzień 217
WTOREK PIĄTEGO TYGODNIA WIELKANOC-

NEGO
ANTYFONA NA WEJŚCIE Ap 19, 5; 12, 10

Chwalcie naszego Boga, wszyscy, którzy się Go boicie, * mali i wiel-
cy, * bo nastało zbawienie, potęga i władza Jego Pomazańca. * Alle-
luja.
KOLEKTA
Boże, Ty przez zmartwychwstanie Chrystusa przywróciłeś
nam życie wieczne; † umocnij naszą wiarę i nadzieję, * aby-
śmy z ufnością oczekiwali spełnienia Twoich obietnic. Przez
MODLITWA NAD DARAMI

Jeżeli umarliśmy razem z Chrystusem, * wierzymy, że z Nim również
żyć będziemy. * Alleluja.
MODLITWA PO KOMUNII
na naszego.
ŚRODA PIĄTEGO TYGODNIA WIELKANOCNEGO

Niech moje usta będą pełne Twojej chwały. * Rozradują się moje
wargi, * gdy będę Ci śpiewał. * Alleluja.
KOLEKTA
Boże, Ty miłujesz niewinność i przywracasz ją grzesznikom,
† zwracaj ku sobie serca Twoich sług, wyzwolonych z ciem-
ności niewiary, * i nie dopuść, aby utracili światło Twojej
prawdy. Przez naszego Pana Jezusa Chrystusa, Twojego Sy-
MODLITWA NAD DARAMI

go.
Chrystus zmartwychwstał i oświecił tych, których odkupił krwią sw o-
ją. * Alleluja.
MODLITWA PO KOMUNII
Pana naszego.
Piąty tydzień 219
CZWARTEK PIĄTEGO TYGODNIA WIELKANOC-

NEGO
ANTYFONA NA WEJŚCIE Wj 15, 1-2

Będę śpiewał na cześć Pana, który wspaniale swą potęgę okazał. *
Pan jest moją mocą i źródłem męstwa, * Jemu zawdzięczam moje
ocalenie. * Alleluja.
KOLEKTA
Boże, dzięki Twojej łasce grzesznicy stają się sprawiedliwi,
a nieszczęśliwi odzyskują radość, † utwierdź w nas dzieło
Twojej miłości, * strzeż Twoich darów i udziel mocy do wy-
trwania usprawiedliwionym przez wiarę. Przez naszego Pana
wieki wieków.
MODLITWA NAD DARAMI

Boże, Ty przez cudowną wymianę darów, dokonującą sie w
† spraw, abyśmy poznawszy Twoją prawdę * dostosowali do

Chrystus umarł za wszystkich * po to, aby ci, co żyją, * już nie żyli
dla siebie, * lecz dla Tego, który za nich umarł i zmartwychwstał. *
Alleluja.
MODLITWA PO KOMUNII
Pana naszego.
PIĄTEK PIĄTEGO TYGODNIA WIELKANOCNE-

GO
Baranek zabity jest godzien wziąć potęgę i bogactwo, * i mądrość, i
moc, i cześć, i chwałę, i błogosławieństwo. * Alleluja.
KOLEKTA
Wszechmogący Boże, daj nam godnie przeżywać tajemnice
wielkanocne, które z radością obchodzimy, * a moc Chrystu-
sa zmartwychwstałego niech nam zapewni obronę i zbawie-
MODLITWA NAD DARAMI

Chrystus był ukrzyżowany, * zmartwychwstał i nas odkupił. * Allelu-
ja.
MODLITWA PO KOMUNII
Piąty tydzień 221
SOBOTA PIĄTEGO TYGODNIA WIELKANOCNE-

GO
ANTYFONA NA WEJŚCIE Kol 2, 12

Razem z Chrystusem zostaliście pogrzebani w chrzcie, * w Nim także
zostaliście wskrzeszeni * przez wiarę w moc Boga, który Go wskrze-
sił * Alleluja.
KOLEKTA
Wszechmogący, wieczny Boże, Ty w sakramencie chrztu ob-
darzyłeś nas życiem nadprzyrodzonym † i razem z łaską
uświęcającą dałeś nam nadzieję nieśmiertelności, * spraw,
abyśmy z Twoją pomocą doszli do pełnej chwały. Przez n a-
MODLITWA NAD DARAMI

Panie, nasz Boże, przyjmij łaskawie dary Twoich wiernych,
† i spraw, aby pod Twoją opieką zachowali otrzymaną łaskę
* i doszli do radości wiecznej. Przez Chrystusa, Pana nasze-
go.

uwierzył, żeś Ty Mnie posłał. * Alleluja
MODLITWA PO KOMUNII
aby trwali w radości z Jego zmartwychwstania. Który żyje i

Głoście radosną nowinę, * niech będzie słyszana, * po krańce ziemi
rozpowiadajcie, * że Pan wyzwolił swój naród. * Allelluja.
KOLEKTA
Wszechmogący Boże, spraw, abyśmy w tych radosnych
dniach gorliwie oddawali cześć Chrystusowi zmartwych-
wstałemu; † niech misterium paschalne, które wspominamy,
* przemienia nasze życie. Przez naszego Pana Jezusa Chry-
MODLITWA NAD DARAMI


Jeżeli Mnie miłujecie, * będziecie zachowywać moje przykazania. *
Ja zaś będę prosił Ojca, * a On wam da innego Pocieszyciela, * aby z
wami był na zawsze. * Alleluja.
MODLITWA PO KOMUNII
naszego.
Szósty tydzień 223
PONIEDZIAŁEK SZÓSTEGO TYGODNIA WIEL-

KANOCNEGO
Chrystus, powstawszy z martwych, już więcej nie umiera, * śmierć
nie ma już nad Nim władzy. * Alleluja.
KOLEKTA
Miłosierny Boże, spraw, aby łaska, którą czerpiemy z wiel-
kanocnych misteriów, * przynosiła owoce w ciągu całego
naszego życia. Przez naszego Pana Jezusa Chrystusa, Twoj e-
MODLITWA NAD DARAMI


Alleluja.
MODLITWA PO KOMUNII
Boże, nasz Ojcze, wejrzyj łaskawie na swój lud, który odn o-
na naszego.
WTOREK SZÓSTEGO TYGODNIA WIELKANOC-

NEGO

Weselmy się i radujmy * i dajmy chwałę Bogu, bo zakrólował Pan,
KOLEKTA
Boże, Ty przywróciłeś młodość ducha swoim wiernym, za-
chowaj ich w radości i spraw, aby ciesząc się z odzyskanej
godności przybranych dzieci Bożych, * z ufnością oczekiwa-
li chwalebnego dnia zmartwychwstania. Przez naszego Pana
Jezusa Chrystusa, Twojego Syna, który z Tobą żyje i króluje
wieków.
MODLITWA NAD DARAMI

go.
ANTYFONA NA KOMUNIĘ por. Łk 24, 46. 26

MODLITWA PO KOMUNII
Pana naszego.
ŚRODA SZÓSTEGO TYGODNIA WIELKANOCNE-

GO
ANTYFONA NA WEJŚCIE Ps 18 (17), 50; 22 (21), 23

KOLEKTA
Wszechmogący Boże, obchodzimy uroczyście pamiątkę
zmartwychwstania Twojego Syna, † spraw, abyśmy dzielili
radość wszystkich świętych, * gdy On przyjdzie w chwale.
MODLITWA NAD DARAMI

Boże, Ty przez cudowną wymianę darów, dokonującą się w

MODLITWA PO KOMUNII
nakarmiłeś Najświętszym Sakramentem, † spraw, aby porzu-
Pana naszego.
W krajach, w których Wniebowstąpienie nie jest uroczystością obowiązującą,

należy je wyznaczyć na 7. Niedzielę Wielkanocną.
UROCZYSTOŚĆ WNIEBOWSTĄPIENIA PAŃ-

SKIEGO
ANTYFONA NA WEJŚCIE por. Dz 1, 11

Mężowie z Galilei, dlaczego stoicie i wpatrujecie się w niebo? * Je-
zus tak przyjdzie, jak widzieliście Go wstępującego do nieba. * Alle-
luja.
KOLEKTA
Wszechmogący Boże, wniebowstąpienie Twojego Syna jest
wywyższeniem ludzkiej natury, † spraw, abyśmy pełni świę-
tej radości składali Tobie dziękczynienie * i utwierdź naszą
nadzieję, że my, członkowie Mistycznego Ciała Chrystusa,
połączymy się z Nim w chwale. Przez naszego Pana Jezusa
ności Ducha Świętego, * Bóg, przez wszystkie wieki wieków.
MODLITWA NAD DARAMI

Panie, nasz Boże, pokornie składamy Ci tę Ofiarę w uroczy-
stość Wniebowstąpienia Twojego Syna; † przez świętą wy-
mianę darów udziel nam łaski, * abyśmy całe życie kierowali
ku niebu. Przez Chrystusa, Pana naszego.
1 lub 2 prefacja o Wniebowstąpieniu, nr 25 – 26.

* Alleluja.
MODLITWA PO KOMUNII
Wszechmogący, wieczny Boże, Ty pozwalasz Kościołowi
pielgrzymującemu na ziemi kosztować Bożych darów, †
wzbudź w nas pragnienie nieba, * gdzie Chrystus, jako
pierwszy z ludzi, przebywa z Tobą. Który żyjesz i królujesz
na wieki wieków.
CZWARTEK SZÓSTEGO TYGODNIA WIELKA-

NOCNEGO
W krajach, w których uroczystość Wniebowstąpienia obchodzi się w następną
niedzielę:
ANTYFONA NA WEJŚCIE por. Ps 68 (67), 8-9. 20

KOLEKTA
Boże, Ty dajesz swojemu ludowi udział w łaskach odkupi e-
nia, * spraw, abyśmy się zawsze radowali ze zmartwych-
wstania Chrystusa. Który z Tobą żyje i króluje w jedności
MODLITWA NAD DARAMI


* Alleluja.
MODLITWA PO KOMUNII
naszego.
PIĄTEK SZÓSTEGO TYGODNIA WIELKANOC-

NEGO
ANTYFONA NA WEJŚCIE por. Ap 5, 9-10

KOLEKTA
Boże, Ty przez zmartwychwstanie Chrystusa przywróciłeś
nam życie wieczne, † skieruj nasze dążenia ku Zbawicielo-
wi, który zasiada po Twojej prawicy, * i kiedy przyjdzie w
chwale, obdarz nieprzemijającym szczęściem wszystkich od-
rodzonych przez sakrament chrztu świętego. Przez naszego
Pana Jezusa Chrystusa, Twojego Syna, † który z Tobą żyje i
króluje w jedności Ducha Świętego, * Bóg, przez wszystkie
wieki wieków.
niedzielę:
Prosimy Cię, Boże, niech głoszenie Ewangelii przyniesie
światu zbawienie, zdobyte przez ofiarę Wcielonego Słowa, †
a Twoje przybrane dzieci niech osiągną nowe życie, * zapo-
wiedziane przez Chrystusa, który dał świadectwo prawdzie.
Który z Tobą żyje i króluje w jedności Ducha Świętego, *
MODLITWA NAD DARAMI

1 - 5 prefacja wielkanocna, albo 1 - 2 o Wniebowstąpieniu, nr 20 - 26.
MODLITWA PO KOMUNII
których odkupiłeś przez mękę Twojego Syna, * i spraw, aby
trwali w radości Jego zmartwychwstania. Który żyje i króluje
na wieki wieków.
SOBOTA SZÓSTEGO TYGODNIA WIELKANOC-

NEGO
Alleluja.
KOLEKTA
Boże, Twój Syn, wstępując do nieba, obiecał Apostołom Du-
cha Świętego, † od Niego otrzymali niezliczone dary pozwa-
lające im przeniknąć prawdy objawione, * prosimy Cię, abyś
także nam udzielił darów Ducha Świętego. Przez naszego
Pana Jezusa Chrystusa, Twojego Syna, * który z Tobą żyje i
wieki wieków.
niedzielę:
Prosimy Cię, Boże, pobudzaj zawsze nasze serca do pełni e-
nia dobrych uczynków, † abyśmy dążąc do tego, co doskona-
łe, * nieustannie przeżywali paschalne misterium. Przez na-
szego Pana Jezusa Chrystusa, Twojego Syna, * który z Tobą
MODLITWA NAD DARAMI


Ojcze, chcę, aby ci, których Mi dałeś, * byli ze Mną tam , gdzie Ja
jestem, * aby widzieli chwałę moją, którą Mi dałeś. * Alleluja.
MODLITWA PO KOMUNII
Siódmy tydzień 231

Usłysz Panie, kiedy głośno wołam. * O Tobie mówi moje serce: *
Szukaj Jego oblicza. * Będę szukał oblicza Twego, Panie, * nie za-
krywaj przede mną swojej twarzy. * Alleluja.
KOLEKTA
Wszechmogący Boże, wierzymy, że nasz Zbawiciel zasiada
w chwale po Twojej prawicy, † wysłuchaj nasze błagania * i
spraw, abyśmy zgodnie z Jego obietnicą odczuwali, że pozo-
staje z nami aż do skończenia świata. Przez naszego Pana
Jezusa Chrystusa, Twojego Syna, * który z Tobą żyje i kró-
wieki wieków.
MODLITWA NAD DARAMI

Panie, nasz Boże, przyjmij nasze modlitwy i dary, które
składamy, † i przez udział w świętej Ofierze * doprowadź
nas do wiecznej chwały. Przez Chrystusa, Pana naszego.

Ojcze, proszę, aby stanowili jedno, * tak jak My jedno stanowimy. *
Alleluja.
MODLITWA PO KOMUNII
Wysłuchaj nas, Boże, nasz Zbawicielu, * i przez udział w
Eucharystii umocnij naszą ufność, * że cały Kościół zjedno-
czy się w chwale z Chrystusem, swoją Głową. Który żyje i
PONIEDZIAŁEK SIÓDMEGO TYGODNIA WIEL-

KANOCNEGO
ANTYFONA NA WEJŚCIE Dz 1, 8
Gdy Duch Święty zstąpi na was, * otrzymacie moc Jego * i będziecie
moimi świadkami * aż po krańce ziemi. * Alleluja.
KOLEKTA
Wszechmogący Boże, niech zstąpi na nas moc Ducha Świ ę-
tego, † abyśmy z wiarą przyjmowali Twoją wolę * i wypeł-
niali ją w życiu. Przez naszego Pana Jezusa Chrystusa, Two-
MODLITWA NAD DARAMI

Panie, nasz Boże, niech niepokalana Ofiara nas oczyści * i
umocni nasze dusze łaską z nieba. Przez Chrystusa, Pana na-
szego.
ANTYFONA NA KOMUNIĘ J 14, 18; 16, 22

Nie zostawię was sierotami, * znowu przyjdę do was i rozraduje się
serce wasze. * Alleluja.
MODLITWA PO KOMUNII
nakarmiłeś Najświętszym Sakramentem, † spraw, aby porzu-
Pana naszego.
WTOREK SIÓDMEGO TYGODNIA WIELKANOC-

NEGO
ANTYFONA NA WEJŚCIE Ap 1, 17-18

Ja jestem pierwszy i ostatni, i żyjący. * Byłem umarły, * a oto żyję na
wieki wieków. * Alleluja.
KOLEKTA
Wszechmogący i miłosierny Boże, † spraw, niech Duch
Święty przybędzie, aby w nas zamieszkać, * i uczyni z nas
świątynię swojej chwały. Przez naszego Pana Jezusa Chry-
MODLITWA NAD DARAMI

Panie, nasz Boże, przyjmij nasze modlitwy i dary, które
składamy, † i przez udział w świętej Ofierze * doprowadź
nas do wiecznej chwały. Przez Chrystusa, Pana naszego.

Duch Święty, którego Ojciec pośle w moim imieniu, * On was
wszystkiego nauczy i przypomni wam wszystko, * co wam powiedzia-
łem. * Alleluja.
MODLITWA PO KOMUNII
ŚRODA SIÓDMEGO TYGODNIA WIELKANOC-

NEGO

Wszystkie narody, klaskajcie w dłonie, * radosnym głosem wykrzy-
kujcie Bogu. * Alleluja.
KOLEKTA
Miłosierny Boże, spraw, aby Twój Kościół zgromadzony
przez Ducha Świętego służył Ci z całym oddaniem * i szcze-
rze się starał trwać w jedności. Przez naszego Pana Jezusa
ków.
MODLITWA NAD DARAMI

Wszechmogący Boże, przyjmij Ofiarę przez Ciebie ustano-
wioną † i przez święte obrzędy, które odprawiamy jako Twoi
słudzy, * dopełnij w nas dzieła odkupienia i uświęcenia.

Gdy przyjdzie Pocieszyciel, którego Ja wam poślę od Ojca, * Duch
Prawdy, który od Ojca pochodzi, * On będzie świadczył o Mnie * i
wy także świadczyć będziecie. * Alleluja.
MODLITWA PO KOMUNII
Boże, nasz Ojcze, niech uczestnictwo w boskim Sakramen-
cie zawsze nas darzy obfitymi łaskami † i oczyszczając swo-
ją mocą * czyni nas godnymi tak wielkiego daru. Przez
CZWARTEK SIÓDMEGO TYGODNIA WIELKA-

NOCNEGO

Przybliżmy się z ufnością do tronu łaski, * abyśmy otrzymali miło-
sierdzie * i znaleźli łaskę w stosownej chwili. * Alleluja.
KOLEKTA
Wszechmogący Boże, niech Duch święty przemieni nas we-
wnętrznie swoimi darami i stworzy w nas serce nowe, † aby-
śmy mogli podobać się Tobie * i wypełniać Twoją wolę.
MODLITWA NAD DARAMI


Mówię wam prawdę: * Pożyteczne jest dla was moje odejście. * Bo
jeżeli nie odejdę, * Pocieszyciel nie przyjdzie do was, * a jeżeli odej-
dę, poślę Go do was. * Alleluja.
MODLITWA PO KOMUNII
Boże, nasz Ojcze, niech nas oświeca Twoje słowo † i niech
udział w Ofierze, którą złożyliśmy, odnowi nasze siły, * aby-
śmy mogli otrzymać dary Ducha Świętego. Przez Chrystusa,
Pana naszego.
PIĄTEK SIÓDMEGO TYGODNIA WIELKANOC-

NEGO
ANTYFONA NA WEJŚCIE Ap 1, 5-6

Chrystus nas miłuje, * przez swoją krew uwolnił nas od naszych grze-
chów * i uczynił królestwem i kapłanami dla Boga i Ojca swojego. *
Alleluja.
KOLEKTA
Boże, Ty otworzyłeś nam bramy życia wiecznego wywyższa-
jąc Chrystusa i zsyłając nam Ducha Świętego, * spraw, aby
tak wielkie dary umocniły nasze oddanie się Tobie i pomn o-
żyły naszą wiarę. Przez naszego Pana Jezusa Chrystusa,
MODLITWA NAD DARAMI

Panie, nasz Boże, wejrzyj łaskawie na dary, które Ci skła-
damy, † i aby stały się Tobie miłe, * ześlij Twojego Ducha,
który oczyści nasze serca. Przez Chrystusa, Pana naszego.

Gdy przyjdzie Duch Prawdy, * doprowadzi was do całej prawdy. *
Alleluja.
MODLITWA PO KOMUNII
Boże, nasz Ojcze, przyjęliśmy Najświętszy Sakrament, przez
który nas oczyszczasz i odnawiasz nasze siły, * spraw, aby ta
Komunia pomogła nam osiągnąć życie wieczne. Przez Chry-
SOBOTA SIÓDMEGO TYGODNIA WIELKANOC-

NEGO
Msza poranna
ANTYFONA NA WEJŚCIE Dz 1, 14
Uczniowie trwali jednomyślnie na modlitwie, * razem z niewiastami,
* Maryją, Matką Jezusa, i Jego braćmi. * Alleluja.
KOLEKTA
Wszechmogący Boże, spraw, abyśmy ukończywszy obchód
świąt wielkanocnych, * przy Twojej pomocy zachowali ich
ducha w życiu i postępowaniu. Przez naszego Pana Jezusa
ków.
MODLITWA NAD DARAMI

Miłosierny Boże, niech przyjdzie Duch Święty, który jest
odpuszczeniem wszystkich grzechów, * i przygotuje nasze
serca na Twoje Sakramenty. Przez Chrystusa, Pana naszego.

Duch Święty otoczy Mnie chwałą, * ponieważ z mojego weźmie i
wam objawi. * Alleluja.
MODLITWA PO KOMUNII
Boże, Ty nas doprowadziłeś od Starego do Nowego Przymi e-
rza, † przyjmij łaskawie nasze prośby, * abyśmy oczyszczeni
z zepsucia grzechu odnowili się w świętości. Przez Chryst u-
sa, Pana naszego.
NIEDZIELA ZESŁANIA DUCHA ŚWIĘTEGO

wieczorna Msza wigilijna
Tego formularza używa się w sobotę wieczorem przed pierwszymi Nieszpor ami
Niedzieli Zesłania Ducha Świętego, albo po nich.
ANTYFONA NA WEJŚCIE por. Rz 5, 5; 8, 11

Miłość Boża rozlana jest w naszych sercach * przez Ducha Świętego,
który w nas mieszka. * Alleluja.
KOLEKTA
Wszechmogący, wieczny Boże, Ty chciałeś, aby obchód
świąt paschalnych objął okres Pięćdziesiątnicy, † spraw,
niech Duch Święty zjednoczy rozdzielone narody, * aby
każdy w swoim języku oddawał Ci chwałę. Przez naszego
wieki wieków.
Albo:
Wszechmogący Boże, spraw, niech zajaśnieje nad nami
blask Twojej chwały, * a Chrystus, Światłość ze Światłości,
niech umocni darem Ducha Świętego serca odrodzonych
dzięki Twojej łasce. Przez naszego Pana Jezusa Chrystusa,
MODLITWA NAD DARAMI

Panie, nasz Boże, niech błogosławieństwo Ducha Świętego
zstąpi na te dary † i wzbudzi w Twoim Kościele taką miłość,
* aby wśród świata stawał się prawdziwym znakiem zbawi e-
Prefacja o Zesłaniu Ducha Świętego, nr 27.
Zesłanie Ducha Świętego 239
W ostatnim dniu święta, * Jezus stojąc zawołał donośnym głosem: *
Jeśli ktoś jest spragniony, a wierzy we Mnie, * niech przyjdzie do
Mnie i pije. * Alleluja.
MODLITWA PO KOMUNII
Boże, nasz Ojcze, niech przyjęty Sakrament nas uświęci †
i da nam gorliwość płynącą od Ducha Świętego, * którym
w cudowny sposób napełniłeś swoich Apostołów. Przez
NIEDZIELA ZESŁANIA DUCHA ŚWIĘTEGO

Msza w dzień
ANTYFONA NA WEJŚCIE Mdr 1, 7

Duch Pański napełnił okrąg ziemi, * Ten, który ogarnia wszystko, *
zna każdą mowę. * Alleluja.
Albo: por. Rz 5, 5; 8, 11
Miłość Boża rozlana jest w naszych sercach * Przez Ducha Świętego,
który w nas mieszka. * Alleluja.
KOLEKTA
Boże, Ty przez misterium dnia dzisiejszego uświęcasz swój
Kościół ogarniający wszystkie ludy i narody, † ześlij dary
Ducha Świętego na całą ziemię * i dokonaj w sercach wier-
nych tych cudów, które zdziałałeś w początkach głoszenia
Ewangelii. Przez naszego Pana Jezusa Chrystusa, Twojego
MODLITWA NAD DARAMI

Panie, nasz Boże, † spraw, aby zgodnie z obietnicą Twojego
Syna, Duch Święty dał nam głębiej zrozumieć tajemnicę E u-
charystii, * i doprowadził nas do całej prawdy. Przez Chry-
Prefacja o Zesłaniu Ducha Świętego, nr 27.
ANTYFONA NA KOMUNIĘ Dz 2, 4. 11
Wszyscy zostali napełnieni Duchem Świętym * i głosili wielkie dzieła
Boże. * Alleluja.
MODLITWA PO KOMUNII
Boże, Ty udzielasz swojemu Kościołowi nadprzyrodzonych
darów, † zachowaj łaskę, którą go obdarzyłeś, * aby zawsze
działała w nas moc Ducha Świętego, a pokarm euchary-
styczny przez Niego uświęcony przyczynił się do naszego
wiecznego zbawienia. Przez Chrystusa, Pana naszego.
W obrzędach zakończenia mówi się:

Po zakończeniu Okresu Wielkanocnego paschał przechowuje się w kaplicy

chrzcielnej. Zapala się go w czasie sprawowania chrztu i od niego zapala się
świece nowo ochrzczonych.
OKRES ZWYKŁY
1. Okres zwykły obejmuje 34 lub 33 tygodnie. Zaczyna się w poniedziałek

następujący po niedzieli, która wypadła po dniu 6 stycznia i trwa, aż do począ t-
ku Wielkiego Postu. Powtórnie zaczyna się w poniedziałek po Niedzieli Zesłania
Ducha Świętego, a kończy się w sobotę przed 1 niedzielą Adwentu.
2. Mszał podaje 34 formularze mszalne na niedziele i dni powszednie t ego
okresu. Używa się ich w następujący sposób.
a) w niedzielę zasadniczo bierze się Mszę oznaczoną numerem odpowiedniej
niedzieli zwykłej, chyba że wypada uroczystość lub święto Pańskie, które zajmu-
je miejsce niedzieli.
b) w dni powszednie można wziąć którąkolwiek z 34 Mszy, biorąc pod uwagę
duchowy pożytek wiernych.
3. Sposób rachowania niedziel jest następujący:
a) Niedziela, w którą się obchodzi święto Chrztu Pańskiego zajmuje miejsce
pierwszej niedzieli zwykłej, tydzień, który po następuje po tej niedzieli jest
pierwszym tygodniem Okresu Zwykłego. Niedziele i tygodnie, które potem na-
stępują, oznacza się kolejnymi numerami, aż do początku Wielkiego Postu.
b) Jeżeli są 34 tygodnie zwykłe, po Zesłaniu Ducha Świętego ro zpoczyna się od
tygodnia, który bezpośrednio następuje po tygodniu przerwanym przez Wielki
Post. Należy pamiętać, że Msze Niedzieli Zesłania Ducha Świętego oraz Na j-
świętszej Trójcy zajmują miejsce Mszy niedzielnych. Jeżeli są 33 tygodnie Okr e-
su Zwykłego, opuszcza się pierwszy tydzień, który wypadałby po Zesłaniu D u-
cha Świętego
4. W niedziele odmawia się Chwała na wysokości i Wierzę. W dni p o-
wszednie opuszcza się hymn anielski i wyznanie wiary.
5. W niedziele odmawia się prefację na niedziele zwykłe, nr 28 – 35,
a w dni powszednie prefację zwykłą, nr 36 – 41. Można użyć 2 lub 4 Modlitwy
eucharystycznej z ich własną prefacją.
6. W niedziele w Modlitwach eucharystycznych 1 – 3 wspomnienie niedzie-
li
7. Na Komunię podano do wyboru dwie antyfony: pierwszą z psalmów,
drugą przeważnie z Ewangelii. Można wybrać jedną lub drugą, zależnie od ok o-
liczności. Pierwszeństwo ma antyfona zgadzająca się z Ewangelią Mszy.
242 Okres Zwykły
1 TYDZIEŃ ZWYKŁY
W pierwszą niedzielę zwykłą obchodzi się święto Chrztu Pańskiego
Na wspaniałym tronie widziałem siedzącego Męża, * któremu hołd
składa rzesza Aniołów śpiewając jednogłośnie: * Oto ten, którego pa-
nowanie jest wieczne.
KOLEKTA
Wszechmogący Boże, spełnij z ojcowską dobrocią pragnie-
nie modlącego się ludu: † daj mu poznać, co należy czynić, *
i udziel siły do wypełnienia poznanych obowiązków. Przez
MODLITWA NAD DARAMI

Boże, nasz Ojcze, przyjmij łaskawie naszą Ofiarę, † niech
ona uświęci nasze życie * i wyjedna nam to, o co z ufnością
prosimy. Przez Chrystusa, Pana naszego.

Panie, w Tobie jest źródło życia, * i w Twej światłości oglądamy
światło.
Albo: Ps 36 (35), 10
Ja przyszedłem, aby mieli życie, * i mieli je w obfitości.
MODLITWA PO KOMUNII
Wszechmogący Boże, pokornie Cię prosimy, † aby ci, któ-
rych posilasz swoim Sakramentem, * godnie Tobie służyli
żyjąc według Twego upodobania. Przez Chrystusa, Pana n a-
szego.
Msze na niedziele i dni powszednie 243
2 NIEDZIELA ZWYKŁA

Niechaj Cię wielbi, Boże, cała ziemia i niechaj śpiewa To-
bie, * niech wysławia Twoje imię, o Najwyższy.
KOLEKTA
Wszechmogący, wieczny Boże, Ty rządzisz niebem i ziemią,
† wysłuchaj łaskawie prośby swojego ludu * i obdarz nasze
czasy swoim pokojem. Przez naszego Pana Jezusa Chrystusa,
MODLITWA NAD DARAMI

Panie, nasz Boże, daj nam godnie uczestniczyć w świętych
obrzędach, † ilekroć bowiem sprawujemy pamiątkę Ofiary
Chrystusa, * spełnia się dzieło naszego odkupienia. Przez

Stół dla mnie zastawiasz, * kielich mój jest pełny po brzegi.
Albo: Por. 1 J 4, 16
Poznaliśmy i uwierzyliśmy, że Bóg nas miłuje.
MODLITWA PO KOMUNII
Panie, nasz Boże, tchnij w nas Ducha Twojej miłości † i w
swojej dobroci zjednocz wszystkich, * których posiliłeś tym
samym Chlebem eucharystycznym. Przez Chrystusa, Pana
naszego.
244 Okres Zwykły
3 NIEDZIELA ZWYKŁA

Śpiewajcie Panu pieśń nową, śpiewaj Panu, ziemio cała. * Przed Nim
kroczą majestat i piękno, * a potęga i blask w Jego świątyni.
KOLEKTA
Wszechmogący, wieczny Boże, kieruj naszym życiem we-
dług swego upodobania, † abyśmy w imię Twojego umiło-
wanego Syna, * mogli obfitować w dobre uczynki. Przez na-
MODLITWA NAD DARAMI

Panie, nasz Boże, przyjmij łaskawie i uświęć nasze dary, *
aby się stały dla nas Sakramentem zbawienia. Przez Chryst u-
sa, Pana naszego.

Przystąpcie do Pana, a rozpromienicie się radością, * oblicza wasze
nie zapłoną wstydem.
Albo: J 8, 12
Ja jestem światłością świata, * kto idzie za Mną, nie będzie chodził w
ciemności, * lecz będzie miał światło życia.
MODLITWA PO KOMUNII
Wszechmogący Boże, spraw, abyśmy zawsze się radowali
Twoim Darem, * z którego czerpiemy nowe życie. Przez
4 NIEDZIELA ZWYKŁA

Ratuj nas Panie, nasz Boże, * i zgromadź nas z krajów pogańskich, *
abyśmy wielbili święte imię Twoje * i dumni byli z Twojej chwały.
KOLEKTA
Panie, nasz Boże, spraw, abyśmy chwalili Ciebie z całej d u-
szy * i szczerze miłowali wszystkich ludzi. Przez naszego
wieki wieków.
MODLITWA NAD DARAMI

Wszechmogący Boże, przyjmij łaskawie dary, które na znak
naszego oddania składamy na Twoim ołtarzu, * i przemień je
w Sakrament naszego zbawienia. Przez Chrystusa, Pana na-
szego.

Niech Twoje oblicze zajaśnieje nad Twym sługą, * wybaw mnie w
swoim miłosierdziu. * Panie, skoro Cię wzywam, niech nie doznam
zawodu.
Albo: Mt 5, 3. 5
Błogosławieni ubodzy w duchu, * albowiem do nich należy królestwo
niebieskie. * Błogosławieni cisi, albowiem oni na własność posiądą
ziemię.
MODLITWA PO KOMUNII
Posileni Sakramentem naszego odkupienia, prosimy Cię,
Boże, † aby Pokarm, który daje życie wieczne, * umocnił
nas w prawdziwej wierze. Przez Chrystusa, Pana naszego.
246 Okres Zwykły
5 NIEDZIELA ZWYKŁA

Przyjdźcie, uwielbiajmy Boga, * zegnijmy kolana przed Panem, który
nas stworzył, * albowiem On jest naszym Bogiem.
KOLEKTA
Wszechmogący Boże, strzeż nieustannie swojej rodziny z oj-
cowską dobrocią, † a ponieważ całą nadzieję pokładamy w
łasce niebieskiej, * otaczaj nas zawsze swoją opieką. Przez
MODLITWA NAD DARAMI

Panie, nasz Boże, Ty stworzyłeś chleb i wino, aby podtrzy-
mywały nasze życie doczesne, * spraw, niech one staną się
dla nas Sakramentem dającym życie wieczne. Przez Chrystu-
sa, Pana naszego.
ANTYFONA NA KOMUNIĘ Ps 107 (106), 8-9

Niech dziękują panu za Jego dobroć, * za Jego cuda dla synów ludz-
kich, * bo głodnego nasycił * a łaknącego napełnił dobrami.
Albo: Mt 5, 4. 6
Błogosławieni, którzy się smucą, * albowiem będą pocieszeni. * Bło-
gosławieni, którzy łakną i pragną sprawiedliwości, * albowiem będą
nasyceni.
MODLITWA PO KOMUNII
Boże, Ty pozwalasz nam spożywać jeden Chleb euchary-
styczny i pić z jednego Kielicha, † prosimy Cię, daj nam
prowadzić takie życie, * abyśmy zjednoczeni w Chrystusie, z
radością przyczyniali się do zbawienia świata. Przez Chry-
6 NIEDZIELA ZWYKŁA

Boże, bądź dla mnie skałą schronienia, * warownią, która ocala. * Ty
bowiem jesteś moją skałą i twierdzą, * kieruj mną i prowadź przez
wzgląd na swoje imię.
KOLEKTA
Boże, Ty chcesz przebywać w sercach prawych i szczerych,
† daj, abyśmy z pomocą Twojej łaski * stali się godnym
mieszkaniem dla Ciebie. Przez naszego Pana Jezusa Chry-
MODLITWA NAD DARAMI

Miłosierny Boże, niech ta Ofiara oczyści nas i odnowi, * i
wyjedna wieczną nagrodę pełniącym Twoją wolę. Przez

Jedli i nasycili się w pełni, * Pan głód ich zaspokoił, * nie zawiódł ich
pragnienia.
Albo: J 3, 16
Tak Bóg umiłował świat, * że dał swojego Jednorodzonego Syna, *
aby każdy kto w Niego wierzy, nie zginął, * ale miał życie wieczne.
MODLITWA PO KOMUNII
Posileni na Uczcie eucharystycznej, prosimy Cię, Boże, †
spraw, abyśmy zawsze pragnęli tego Chleba, * który daje
prawdziwe życie. Przez Chrystusa, Pana naszego.
248 Okres Zwykły
7 NIEDZIELA ZWYKŁA

Panie, zaufałem Twemu miłosierdziu. * Moje serce cieszyć się będzie
z Twojej pomocy, będę śpiewał Panu, który obdarzył mnie dobrem.
KOLEKTA
Wszechmogący Boże, spraw, abyśmy stale rozważając Twoją
naukę * spełniali słowem i czynem to, co się Tobie podoba.
Przez naszego Pana Jezusa Chrystusa, Twojego Syna, który z
Tobą żyje i króluje w jedności Ducha Świętego.
MODLITWA NAD DARAMI

Boże, nasz Ojcze, składając z należną czcią Najświętszą
Ofiarę pokornie Cię prosimy, † aby dary złożone ku Twojej
chwale * przyczyniły się do naszego zbawienia. Przez Chry-
ANTYFONA NA KOMUNIĘ Ps 9, 2-3

Opowiem wszystkie cudowne Twe dzieła. * Cieszyć się będę i rado-
wać Tobą, * zaśpiewam psalm na cześć Twego imienia, Najwyższy.
Albo: J 11, 27
Panie, ja wierzę, że Ty jesteś Mesjaszem. Synem Bożym, * który na
ten świat przyszedł.
MODLITWA PO KOMUNII
Wszechmogący Boże spraw, abyśmy osiągnęli zbawienie, *
którego zadatek otrzymaliśmy w tym Sakramencie. Przez
8 NIEDZIELA ZWYKŁA

Pan jest moim obrońcą. * Wyprowadził mnie na miejsce przestronne,
* ocalił mnie, gdyż mnie miłuje.
KOLEKTA
Wszechmogący Boże, spraw, niech pod Twoimi rządami
dzieje świata toczą się w pokoju, * a Twój Kościół niech bez
przeszkód Tobie służy. Przez naszego Pana Jezusa Chryst u-
MODLITWA NAD DARAMI

Boże, składamy Tobie dary, które od Ciebie pochodzą, †
przyjmij je jako wyraz naszego oddania * i spraw, aby Ofia-
ra, która od Ciebie czerpie swoją wartość, wyjednała nam
szczęście wieczne. Przez Chrystusa, Pana naszego.

Będę śpiewał Panu, który obdarzył mnie dobrem, * i psalm zagram
imieniu Najwyższego Pana.
Albo: Mt 28, 20
MODLITWA PO KOMUNII
Posileni Chlebem dającym zbawienie, prosimy Cię miłosier-
ny Boże, † spraw, aby Sakrament, który jest naszym Pokar-
mem na ziemi, * zapewnił nam udział w życiu wiecznym.
250 Okres Zwykły
9 NIEDZIELA ZWYKŁA

Wejrzyj na mnie, Panie, i zmiłuj się nade mną, * bo jestem samotny i
nieszczęśliwy. * Boże mój, spojrzyj na moją nędzę i utrapienie, * i
przebacz mi wszystkie grzechy.
KOLEKTA
Boże, Twoja opatrzność nigdy się nie myli w swoich zrzą-
dzeniach, † pokornie Cię błagamy, abyś oddalił od nas
wszystko, co nam szkodzi, * i udzielił wszystkiego, co służy
naszemu dobru. Przez naszego Pana Jezusa Chrystusa, Two-
MODLITWA NAD DARAMI

Boże, ufając Twojej ojcowskiej dobroci przychodzimy z d a-
rami do świętych ołtarzy; * niech Ofiara eucharystyczna,
którą składamy, oczyści nas z grzechów. Przez Chrystusa,
Pana naszego.

Wołam do Ciebie, bo Ty mnie, Boże, wysłuchasz; * nakłoń ku mnie
Twe ucho, usłysz moje słowa.
Albo: Mk 11, 23. 24
Zaprawdę powiadam wam: * Wierzcie, że otrzymacie wszystko, o co
prosicie w modlitwie, * a to się wam stanie.
MODLITWA PO KOMUNII
Boże, Ty nas posilasz Ciałem i Krwią Twojego Syna, † kie-
ruj nami przez Twojego Ducha, * abyśmy świadczyli o Tobie
nie tylko słowem, lecz także czynami, i zasłużyli na wejście
do królestwa niebieskiego. Przez Chrystusa, Pana naszego.
10 NIEDZIELA ZWYKŁA

Pan moim światłem i zbawieniem moim, kogo miałbym się lękać? *
Pan obrońcą mego życia, przed kim miałbym czuć trwogę? * Nieprzy-
jaciele, którzy mnie osaczają, chwieją się i padają.
KOLEKTA
Boże, źródło wszelkiego dobra, wysłuchaj nasze pokorne
prośby † i spraw, abyśmy przez Ciebie natchnieni poznawali,
co jest słuszne, * i z Twoją pomocą to wypełniali. Przez na-
MODLITWA NAD DARAMI

Boże, nasz Ojcze, wejrzyj łaskawie na naszą posługę, †
przyjmij dary, które Ci składamy, * i pomnóż naszą miłość
ku Tobie. Przez Chrystusa, Pana naszego.

Pan jest moją opoką i twierdzą, * moim wybawicielem, * Bóg jest
moim obrońcą.
Albo: 1 J 4, 16
Bóg jest miłością, * kto trwa w miłości, trwa w Bogu, * a Bóg trwa w
nim.
MODLITWA PO KOMUNII
Miłosierny Boże, niech uzdrawiające działanie Eucharystii
uwolni nas od złych skłonności * i wprowadzi na prawą dro-
gę. Przez Chrystusa, Pana naszego.
252 Okres Zwykły

Usłysz, Panie, kiedy głośno wołam, * Ty jesteś moją pomocą, więc
mnie nie odrzucaj * i nie opuszczaj mnie, Boże, mój Zbawco.
KOLEKTA
Boże, mocy ufających Tobie, bez Ciebie nic nie możemy
uczynić, † wysłuchaj nasze błagania i wspomagaj nas swoją
łaską, * aby nasza wola i nasze czyny były poddane naszym
przykazaniom. Przez naszego Pana Jezusa Chrystusa, Twoj e-
MODLITWA NAD DARAMI

Boże, Ty w chlebie i winie dajesz człowiekowi pożywienie,
które go podtrzymuje, i Sakrament, który go odnawia, *
spraw, aby nigdy nie zabrakło nam pokarmu dla ciała i dla
duszy. Przez Chrystusa, Pana naszego.

O jedno tylko Pana proszę i o to zabiegam, * żebym mógł zawsze
przebywać w Jego domu, * po wszystkie dni mego życia.
Albo: J 17, 11
Ojcze święty, zachowaj w Twoim imieniu tych, których Mi dałeś, *
aby tak jak My stanowili jedno.
MODLITWA PO KOMUNII
Boże, nasz Ojcze, Komunia święta, którą przyjęliśmy, ozn a-
cza zjednoczenie wiernych w Tobie, * spraw, aby podtrzy-
mywała jedność Twojego Kościoła. Przez Chrystusa, Pana
naszego.

Pan jest mocą dla swojego ludu, * twierdzą zbawienia dla swojego
Pomazańca. * Ocal swój lud, Panie, i błogosław swojemu dziedzic-
twu, * weź ich w opiekę na wieki.
KOLEKTA
Wszechmogący Boże, obdarz nas ustawiczną bojaźnią i mi-
łością Twojego świętego imienia, † albowiem nigdy nie od-
mawiasz opieki * tym, których utwierdzasz w swojej miło-
ści. Przez naszego Pana Jezusa Chrystusa, Twojego Syna, †
MODLITWA NAD DARAMI

Miłosierny Boże, przyjmij Ofiarę uwielbienia i przebłagania
† i spraw, abyśmy oczyszczeni jej mocą, * mogli Ci ofiaro-
wać naszą szczerą miłość. Przez Chrystusa, Pana naszego.

Oczy wszystkich zwracają się ku Tobie, Panie, * a Ty dajesz im po-
karm we właściwym czasie.
Albo: J 10, 11. 15
Ja jestem dobrym pasterzem * i oddaję swoje życie za moje owce.
MODLITWA PO KOMUNII
Panie, nasz Boże, Ty nas posiliłeś Najświętszym Ciałem i
Krwią Twojego Syna, † prosimy Cię, aby Ofiara, którą czę-
sto składamy, * zapewniła nam zbawienie. Przez Chrystusa,
Pana naszego.
254 Okres Zwykły
13 NIEDZIELA ZWYKLA

Wszystkie narody, klaskajcie w dłonie, * radosnym głosem wykrzy-
kujcie Bogu.
KOLEKTA
Boże, Ty przez łaskę przybrania uczyniłeś nas dziećmi świ a-
tłości, † nie dopuść, aby nas ogarnęły ciemności błędu, *
lecz spraw, abyśmy żyli w blasku Twojej prawdy. Przez n a-
MODLITWA NAD DARAMI

Boże, Ty przez sakramentalne znaki dokonujesz dzieła zb a-
wienia, * spraw, aby nasza posługa była godna Ofiary, którą
składamy. Przez Chrystusa, Pana naszego.

Błogosław, duszo moja, Pana, * i wszystko, co jest we mnie, święte
imię Jego.
Albo: J 17, 20-21
uwierzył, żeś Ty Mnie posłał.
MODLITWA PO KOMUNII
Boże, nasz Ojcze, spraw niech święta Hostia, którąśmy ofia-
rowali i przyjęli, odnowi nasze życie, † abyśmy nieustannie
zjednoczeni z Tobą w miłości * przynosili owoce trwające na
wieki. Przez Chrystusa, Pana naszego.

Przyjęliśmy, Boże, Twoje miłosierdzie * we wnętrzu Twej świątyni. *
Jak imię Twe, Boże, tak i chwała Twoja sięga po krańce ziemi. *
Prawica Twoja pełna jest sprawiedliwości.
KOLEKTA
Boże, Ty przez uniżenie się Twojego Syna podźwignąłeś
upadłą ludzkość, † udziel swoim wiernym duchowej radości
* i spraw, aby oswobodzeni z niewoli grzechu osiągnęli
MODLITWA NAD DARAMI

Panie, nasz Boże, niech nas oczyści Ofiara, którą Tobie
składamy, * i niech z dnia na dzień doskonali nas w prowa-
dzeniu życia godnego nieba. Przez Chrystusa, Pana naszego.

Skosztujcie i zobaczcie jak Pan jest dobry, * szczęśliwy człowiek,
który znajduje w Nim ucieczkę.
Albo: Mt 11, 28
Przyjdźcie do Mnie wszyscy, * którzy utrudzeni i obciążeni jesteście,
* a Ja was pokrzepię.
MODLITWA PO KOMUNII
Posileni tak wielkimi Darami, prosimy Cię, Boże, † spraw,
abyśmy korzystali z łaski dającej zbawienie * i nigdy nie
przestawali Cię wielbić. Przez Chrystusa, Pana naszego.
256 Okres Zwykły

W sprawiedliwości ujrzę Twe oblicze, * nasycę się Twym widokiem,
* gdy ukaże się Twoja chwała.
KOLEKTA
Boże, Ty ukazujesz błądzącym światło Twojej prawdy, aby
mogli wrócić na drogę sprawiedliwości, † spraw, niech ci,
którzy uważają się za chrześcijan, odrzucą wszystko, co się
sprzeciwia tej godności, * a zabiegają o to, co jest z nią
zgodne. Przez naszego Pana Jezusa Chrystusa, Twojego Sy-
MODLITWA NAD DARAMI

Wejrzyj, Boże, na dary błagającego Cię Kościoła † i prze-
mień je na Pokarm duchowy dla Twoich wiernych, * aby
przyjmując go wzrastali w świętości. Przez Chrystusa, Pana
naszego.

sklęta: * przy ołtarzach Twoich, Panie Zastępów, Królu mój i Boże. *
Szczęśliwi, którzy mieszkają w domu Twoim, Panie, * nieustannie
wielbiąc Ciebie.
Albo: J 6, 56
Kto spożywa moje Ciało i Krew moją pije, * trwa we Mnie, a Ja w
nim.
MODLITWA PO KOMUNII
Posileni Twoimi Darami, prosimy Cię, Boże, † aby przez
uczestnictwo w tym Sakramencie * wzrastał w nas jego zba-
wienny owoc. Przez Chrystusa, Pana naszego.
ANTYFONA NA WEJŚCIE Ps 54 (53), 6.8

Oto mi Bóg dopomaga, * Pan podtrzymuje me życie. * Będę Ci chęt-
nie składać ofiarę * i sławić Twe dobre imię.
KOLEKTA
Wszechmogący Boże, okaż miłosierdzie swoim wiernym i
pomnażaj w nich dary swojej łaski, † aby pełni wiary, na-
dziei i miłości * zawsze wiernie zachowywali Twoje przyka-
zania. Przez naszego Pana Jezusa Chrystusa, Twojego Syna,
MODLITWA NAD DARAMI

Boże, Ty jedyną, doskonałą Ofiarą zastąpiłeś rozmaite ofiary
Starego Prawa, † przyjmij Ofiarę oddanych Ci sług i uświęć
ją tak, jak pobłogosławiłeś dary Abla; * niech to, co każdy
złożył na chwałę Twojego majestatu, posłuży wszystkim do

Pan miłosierny i łaskawy sprawił, że trwa pamięć Jego cudów, * dał
pokarm bogobojnym
Albo: Ap 3, 20
Oto stoję u drzwi i kołaczę: * jeśli kto usłyszy mój głos i drzwi otwo-
rzy, * wejdę do niego i będę z nim wieczerzał, a on ze Mną.
MODLITWA PO KOMUNII
Boże nasz Ojcze, przybądź z pomocą swojemu ludowi, który
Pana naszego.
258 Okres Zwykły
ANTYFONA NA WEJŚCIE Ps 68 (67), 6.7.36

Bóg jest w swoim świętym mieszkaniu, * Bóg dom gotuje dla opusz-
czonych, * On sam swojemu ludowi daje potęgę i siłę.
KOLEKTA
Boże, Obrońco ufających Tobie, bez Ciebie nic nie jest
mocne ani święte, † spraw w swoim wielkim miłosierdziu,
abyśmy pod Twymi rządami i Twoim przewodnictwem d o-
brze używali rzeczy przemijających * i nieustannie ubiegali
się o dobra wieczne. Przez naszego Pana Jezusa Chrystusa,
MODLITWA NAD DARAMI

Wszechmogący Boże, przyjmij dary, które Ci składamy z
Twoich dobrodziejstw, † aby mocą Twojej łaski ta Ofiara
uświęciła nasze życie doczesne * i doprowadziła nas do wie-
kuistych radości. Przez Chrystusa, Pana naszego.

Błogosław, duszo moja, Pana * i nie zapominaj o wszystkich Jego do-
brodziejstwach.
Albo: Mt 5, 7-8
Błogosławieni miłosierni, albowiem oni miłosierdzia dostąpią. * Bło-
gosławieni czystego serca, albowiem oni Boga oglądać będą.
MODLITWA PO KOMUNII
Panie, nasz Boże, przyjęliśmy Najświętszy Sakrament,
wieczną pamiątkę męki Twojego Syna, † spraw, aby ten dar
Jego niewysłowionej miłości * przyczynił się do naszego

Racz mnie wybawić, Boże; * Panie, pośpiesz mi z pomocą, * Tyś
wspomożycielem moim i wybawcą, * nie zwlekaj, Panie.
KOLEKTA
Wszechmogący Boże, wspieraj swoich wiernych † i okaż
wiekuistą dobroć proszącym, którzy uznają Ciebie za Stwór-
cę i Pana; * odnów życie im udzielone i odnowione zacho-
waj. Przez naszego Pana Jezusa Chrystusa, Twojego Syna, †
MODLITWA NAD DARAMI

duchowej, * i spraw, abyśmy sami stali się wieczystym da-
rem dla Ciebie. Przez Chrystusa, Pana naszego.
ANTYFONA NA KOMUNIĘ Mdr 16, 20

Panie, dałeś nam chleb z nieba * zdolny dać wszelką rozkosz * i
wszelki smak zaspokoić.
Albo: J 6, 35
Jam jest chleb życia. * Kto do Mnie przychodzi, nie będzie łaknął, * a
kto we Mnie wierzy, nigdy pragnąć nie będzie .
MODLITWA PO KOMUNII
Boże, nasz Ojcze, otaczaj nieustanną opieką wszystkich, kt ó-
rych posilasz Twoim Sakramentem, † nie odmawiaj im swo-
jej pomocy * i uczyń godnymi wiecznego zbawienia. Przez
260 Okres Zwykły
ANTYFONA NA WEJŚCIE Por. Ps 74 (73), 20. 19. 22. 23

Wspomnij, Panie, na Twoje przymierze, * o życiu swych ubogich nie
zapominaj na wieki. * Powstań, Boże, broń swojej sprawy * i nie za-
pominaj wołania tych, którzy Ciebie szukają.
KOLEKTA
Wszechmogący, wieczny Boże, ośmielamy się Ciebie nazy-
wać Ojcem, † umocnij w naszych sercach ducha przybra-
nych dzieci, * abyśmy mogli osiągnąć obiecane dziedzictwo.
MODLITWA NAD DARAMI

Panie, nasz Boże, przyjmij łaskawie dary, których sam
udzieliłeś swojemu Kościołowi, * i swoją mocą przemień je
w Sakrament niosący zbawienie. Przez Chrystusa, Pana n a-
szego.
ANTYFONA NA KOMUNIĘ Ps 147 B, 1. 3 (147, 12. 14)

Chwal, Jerozolimo, Pana, który cię darzy wyborną pszenicą.
Albo: J 6, 51
Chlebem, który dam, * jest moje Ciało za życie świata.
MODLITWA PO KOMUNII
Boże, nasz Ojcze, niech przyjęcie Twego Sakramentu za-
pewni nam zbawienie * i utwierdzi nas w świetle Twojej
prawdy. Przez Chrystusa, Pana naszego.

Spójrz na nas, Boże, nasz Obrońco, * i wejrzyj na oblicze Twego
Pomazańca. * Jeden dzień w przybytkach Twoich * jest lepszy niż in-
nych tysiące.
KOLEKTA
Boże, Ty dla miłujących Ciebie przygotowałeś niewidzialne
dobra, † wlej w nasze serca gorącą miłość ku Tobie, abyśmy
miłując Ciebie we wszystkim i ponad wszystko, * otrzymali
obiecane dziedzictwo, które przewyższa wszelkie pragnienia.
MODLITWA NAD DARAMI

ce na eucharystyczną Ofiarę, w której dokonuje się święta
wymiana; † przyjmij je łaskawie * i daj nam siebie samego

U Pana jest łaska, * u Niego obfite odkupienie.
Albo: J 6, 51
Ja jestem Chlebem żywym, który zstąpił z nieba. * Jeśli kto spożywa
ten Chleb, będzie żył na wieki.
MODLITWA PO KOMUNII
Boże, Ty przez ten Sakrament dałeś nam udział w życiu
Chrystusa, † pokornie Cię prosimy, * abyśmy upodobnili się
do Niego na ziemi i mogli uczestniczyć w Jego niebieskiej
chwale. Który żyje i króluje na wieki wieków.
262 Okres Zwykły

Nakłoń swe ucho i wysłuchaj mnie, Panie. * Zbaw sługę Twego, który
ufa Tobie. * Panie, zmiłuj się nade mną, bo nieustannie wołam do
Ciebie.
KOLEKTA
Boże, Ty jednoczysz serca Twoich wiernych w dążeniu do
Ciebie, † daj swojemu ludowi miłować to, co nakazujesz, i
pragnąć tego, co obiecujesz, * abyśmy wśród zmienności
świata tam wznieśli nasze serca, gdzie są prawdziwe radości.
MODLITWA NAD DARAMI

Panie, nasz Boże, Ty przez jedną Ofiarę Chrystusa nabyłeś
sobie lud Nowego Przymierza, * udzielaj swojemu Kościo-
łowi darów jedności i pokoju. Przez Chrystusa, Pana nasze-
go.

Oczy wszystkich zwracają się ku Tobie, Panie, * a Ty dajesz im po-
karm we właściwym czasie.
Albo: J 6, 54
Kto spożywa moje Ciało i pije Krew moją, * ma życie wieczne, * a Ja
go wskrzeszę w dniu ostatecznym.
MODLITWA PO KOMUNII
Miłosierny Boże, przywróć nam pełne zdrowie duszy, † i tak
nas przemień swoją łaską i wspieraj, * abyśmy zawsze mogli
się Tobie podobać. Przez Chrystusa, Pana naszego.
ANTYFONA NA WEJŚCIE Ps 86 (85), 3.5

Panie, zmiłuj się nade mną, * bo nieustannie wołam do Ciebie. * Tyś
bowiem, Panie, dobry i łaskawy, * pełen łaski dla wszystkich, którzy
Cię wzywają.
KOLEKTA
Boże wszechświata, od Ciebie pochodzi wszelka doskona-
łość, † zaszczep w naszych sercach miłość ku Tobie i daj
nam wzrost pobożności, * umocnij w nas wszystko, co do-
bre, i troskliwie strzeż tego, co umocniłeś. Przez naszego
wieki wieków.
MODLITWA NAD DARAMI

Panie, nasz Boże, niech Najświętsza Ofiara zawsze nam
udziela zbawiennej łaski, † aby jej mocą dokonało się nasze
uświęcenie, * do którego zmierzają sakramentalne obrzędy.

Jakże jest wielka dobroć Twoja, Panie, * którą zachowałeś dla bogo-
bojnych.
Albo: Mt 5, 9-10
Błogosławieni, którzy wprowadzają pokój,* albowiem oni będą na-
zwani synami Bożymi. * Błogosławieni, którzy cierpią prześladowa-
nie dla sprawiedliwości, * albowiem do nich należy królestwo niebieskie.
MODLITWA PO KOMUNII
Boże, nasz Ojcze, Ty nas pokrzepiłeś przy swoim stole, †
spraw, aby ten Sakrament utwierdził nas w miłości * i pobu-
dził do służenia Tobie w braciach. Przez Chrystusa, Pana na-
szego.
264 Okres Zwykły

Panie, jesteś sprawiedliwy, * i wyrok Twój jest słuszny, * postąp ze
swoim sługą według Twej dobroci.
KOLEKTA
przybranymi dziećmi, † wejrzyj łaskawie na wierzących w
Chrystusa, * i obdarz ich prawdziwą wolnością i wiecznym
MODLITWA NAD DARAMI


Jak łania pragnie wody ze strumieni, * tak dusza moja pragnie Ciebie,
Boże. * Dusza moja Boga pragnie, * Boga żywego.
Albo: J 8, 12
Ja jestem światłością świata. * Kto idzie za Mną, nie będzie chodził
w ciemności, * lecz będzie miał światło życia.
MODLITWA PO KOMUNII
Wszechmogący Boże, Ty nas karmisz i umacniasz Twoim
słowem i Najświętszym Sakramentem, † spraw, niech tak
korzystamy z wielkich darów Twojego Syna, * abyśmy zaw-
sze mogli uczestniczyć w Jego życiu. Który żyje i króluje na
wieki wieków.
ANTYFONA NA WEJŚCIE por. Syr 36, 15-16

Użycz pokoju, o Panie, tym, którzy Ci ufają, * aby Twoi prorocy oka-
zali się prawdomówni. * Wysłuchaj prośby swojego sługi * oraz ludu
Twojego.
KOLEKTA
Boże, Stwórco i Rządco wszechświata, † wejrzyj na nas i daj
nam całym sercem służyć Tobie, * abyśmy mogli doznawać
skutków Twojego miłosierdzia. Przez naszego Pana Jezusa
ków.
MODLITWA NAD DARAMI

Miłosierny Boże, daj się przejednać naszymi modlitwami i
przyjmij łaskawie ofiary Twojego ludu, † niech to, co każdy
złożył na Twoją chwałę, * posłuży wszystkim do zbawienia.

Jak cenna jest Twoja łaska, Boże, * ludzie chronią się w cieniu
Twych skrzydeł.
Albo: Por. 1 Kor 10, 16
Kielich błogosławieństwa, nad którym składamy dziękczynienie, *
jest udziałem we Krwi Chrystusa; * Chleb, który łamiemy, jest udzia-
łem w Ciele Chrystusa.
MODLITWA PO KOMUNII
Prosimy Cię, Boże, niech działanie niebieskiego Daru prze-
niknie nasze dusze i ciała, * aby stale kierowała nami łaska,
a nie nasze upodobania. Przez Chrystusa, Pana naszego.
266 Okres Zwykły
Pan mówi: Ja jestem zbawieniem ludu, * w jakimkolwiek ucisku wo-
łać będą do Mnie, * Ja ich wysłucham * i będę im Panem na wieki.
KOLEKTA
Boże, Ty zawarłeś wszystkie nakazy świętego Prawa w przy-
kazaniu miłości Ciebie i bliźniego, † spraw, abyśmy zacho-
wując Twoje przykazania, * zasłużyli na życie wieczne.
MODLITWA NAD DARAMI

Panie, nasz Boże, przyjmij łaskawie dary swojego ludu, † i
spraw, aby w sakramencie Eucharystii otrzymał dobra, * w
które wierzy z całego serca. Przez Chrystusa, Pana naszego.

Panie, Ty po to dałeś swoje przykazania, * aby przestrzegano ich pil-
nie. * Oby niezawodnie zmierzały moje drogi * ku przestrzeganiu
Twoich ustaw .
Albo: J 10, 14
Ja jestem dobrym Pasterzem * i znam owce moje, a moje Mnie znają.
MODLITWA PO KOMUNII
Wszechmogący Boże, udzielaj nieustannie pomocy wszyst-
kim, których posiliłeś swoim Sakramentem, * abyśmy dzięki
sprawowanym misteriom doznali skutków odkupienia w n a-
szym życiu. Przez Chrystusa, Pana naszego.
ANTYFONA NA WEJŚCIE Dn 3, 31. 29. 30. 43. 42

Wszystko, co na nas dopuściłeś, Panie, * spotkało nas według spra-
wiedliwego wyroku, * bo zgrzeszyliśmy przeciw Tobie * i nie strze-
gliśmy Twoich przykazań. * Lecz zechciej wsławiać swe imię * i po-
stąp z nami według wielkiego miłosierdzia swego.
KOLEKTA
Boże, Ty przez przebaczenie i litość najpełniej okazujesz
swoją wszechmoc, † udzielaj nam nieustannie swojej łaski, *
abyśmy dążąc do obiecanego nam nieba stali się uczestn i-
kami szczęścia wiecznego. Przez naszego Pana Jezusa Chry-
MODLITWA NAD DARAMI

Miłosierny Boże, przyjmij z upodobaniem naszą Ofiarę * i
spraw, aby przez nią otwarło się dla nas źródło wszelkiego
błogosławieństwa. Przez Chrystusa, Pana naszego.

Pomnij, Panie, na słowo wyrzeczone do swojego sługi, * przez które
dałeś mi nadzieję, * w moim utrapieniu jest mi ono pociechą.
Albo: Por. 1 J 3, 16
Po tym poznaliśmy miłość Bożą, * że Jezus oddał za nas życie swoje.
* My także winniśmy oddać życie za braci.
MODLITWA PO KOMUNII
Wszechmogący Boże, niech Najświętszy Sakrament odnowi
nasze dusze i ciała, † abyśmy przez uczestnictwo w Ofierze
upamiętniającej śmierć Chrystusa * mogli się stać współ-
dziedzicami Jego chwały. Który żyje i króluje na wieki wi e-
ków.
268 Okres Zwykły
ANTYFONA NA WEJŚCIE Est 13, 9. 10-11 Wlg

Panie, wszystko podlega Twej władzy * i nikt nie może sprzeciwić się
Twej woli. * Ty bowiem stworzyłeś wszystko: * niebo i ziemię, i co-
kolwiek istnieje w przestworzach niebios. * Ty jesteś Panem wszech-
świata.
KOLEKTA
Wszechmogący, wieczny Boże, Twoja hojność przewyższa
zasługi i pragnienia modlących się do Ciebie; † okaż nam
swoje miłosierdzie, * odpuść grzechy, które niepokoją nasze
sumienia, i udziel nam również tego, o co nie ośmielamy się
prosić. Przez naszego Pana Jezusa Chrystusa, Twojego Syna,
MODLITWA NAD DARAMI

Wszechmogący Boże, przyjmij Ofiarę przez Ciebie ustan o-
wioną, † i przez święte obrzędy, które odprawiamy jako
Twoi słudzy, * dopełnij w nas dzieła odkupienia i uświęce-
ANTYFONA NA KOMUNIĘ Lm 3, 25
Dobry jest Pan dla tych, którzy Mu ufają, * dla duszy, która Go szuka.
Albo: Por. 1 Kor 10, 17
Ponieważ jeden jest Chleb, * przeto my wszyscy tworzymy jedno Cia-
ło. * Wszyscy bowiem bierzemy z jednego Chleba * i pijemy z jedne-
go Kielicha.
MODLITWA PO KOMUNII
Wszechmogący Boże, spraw, aby udział w tym Sakramencie
zaspokoił głód i pragnienie naszej duszy * i przemienił nas
w Chrystusa, którego przyjmujemy. Który żyje i króluje na
wieki wieków.

Jeśli zachowasz pamięć o grzechu, Panie, * Panie, któż się ostoi. *
Ale Ty, nasz Boże, * udzielasz przebaczenia.
KOLEKTA
Prosimy Cię, Boże, niech Twoja łaska zawsze nas uprzedza
i stale nam towarzyszy, * pobudzając naszą gorliwość do
pełnienia dobrych uczynków. Przez naszego Pana Jezusa
wieków.
MODLITWA NAD DARAMI

Miłosierny Boże, przyjmij nasze modlitwy i dary, które skła-
damy † i przez udział w świętej Ofierze * doprowadź nas do
wiecznej chwały. Przez Chrystusa, Pana naszego.

Bogacze zubożeli i zaznali głodu, * szukającym Pana niczego nie za-
braknie.
Albo: 1 J 3, 2
Gdy się objawi Chrystus, * będziemy do Niego podobni, * bo ujrzymy
Go takim, jaki jest.
MODLITWA PO KOMUNII
Wszechmogący Boże, Ty nas karmisz Najświętszym Ciałem
i Krwią Twojego Syna; † pokornie Cię błagamy, * abyś nam
dał udział w Twoim boskim życiu. Przez Chrystusa, Pana
naszego.
270 Okres Zwykły

Wołam do Ciebie, bo Ty mnie, Boże, wysłuchasz; * nakłoń ku mnie
Twe ucho, usłysz moje słowa. * Strzeż mnie jak źrenicy oka, ukryj
mnie w cieniu Twych skrzydeł.
KOLEKTA
Wszechmogący, wieczny Boże, spraw, aby nasza wola była
zawsze Tobie oddana * i abyśmy szczerym sercem służyli
Twojemu majestatowi. Przez naszego Pana Jezusa Chrystusa,
Twojego Syna, który z Tobą żyje i króluje w jedności Ducha
MODLITWA NAD DARAMI

Miłosierny Boże, daj nam z prawdziwą swobodą ducha peł-
nić służbę przy Twoim ołtarzu, † niech Ofiara, którą skła-
damy, * mocą Twojej łaski oczyści nas z grzechów. Przez

Oczy Pana zwrócone na bogobojnych * na tych, którzy czekają na Je-
go łaskę, * aby ocalił ich życie od śmierci, * i żywił ich w czasie gło-
du.
Albo: Mk 10, 45
Syn Człowieczy przyszedł, * aby dać swoje życie na okup za wielu.
MODLITWA PO KOMUNII
Boże, nasz Ojcze, niech owocny dla nas będzie udział w E u-
charystii, która daje nam przedsmak nieba, niech nam wy-
jedna pomoc w życiu doczesnym * i przysposobi nas do ży-
cia wiecznego. Przez Chrystusa, Pana naszego.

KOLEKTA
Wszechmogący, wieczny Boże, pomnóż w nas wiarę, nadzie-
ję i miłość † i daj nam ukochać Twoje przykazania, * aby-
śmy mogli otrzymać obiecane zbawienie. Przez naszego Pana
wieki wieków.
MODLITWA NAD DARAMI

Wszechmogący Boże, wejrzyj na dary, które Ci składamy, †
niech ta Ofiara, wyraz naszej służby, * przyczyni się do
Twojej chwały. Przez Chrystusa, Pana naszego.

Będziemy się radować ze zbawienia * i wielbić imię Pana Boga na-
szego.
Albo: Ef 5, 2
Chrystus nas umiłował * i samego siebie wydał za nas w ofierze * na
wdzięczną wonność Bogu.
MODLITWA PO KOMUNII
Boże, nasz Ojcze, niech Twój Sakrament dokona w nas tego,
co oznacza, † abyśmy osiągnęli zjednoczenie z Chrystusem,
* którego przyjmujemy pod osłoną chleba i wina. Który żyje
272 Okres Zwykły

Nie opuszczaj mnie, Panie, * Boże mój, nie oddalaj się ode mnie. *
Spiesz mi na pomoc, * Panie, zbawienie moje.
KOLEKTA
Wszechmogący i miłosierny Boże, Ty sprawiasz, że wierni
Twoi godnie Ci służą; * daj nam bez przeszkody dążyć do
zbawienia, które obiecujesz. Przez naszego Pana Jezusa
wieków.
MODLITWA NAD DARAMI

Panie, nasz Boże, niech ta Eucharystia wzniesie się do Ci e-
bie jako Ofiara czysta * i wyjedna nam dary Twojego miło-
sierdzia. Przez Chrystusa, Pana naszego.

Ty, Panie, ukażesz mi ścieżkę życia, * pełnię radości przy Tobie.
Albo: J 6, 57
Jak Mnie posłał żyjący Ojciec, * a Ja żyję przez Ojca, * tak i ten, kto
Mnie spożywa, * będzie żył przeze Mnie.
MODLITWA PO KOMUNII
Panie, nasz Boże, pomnóż w nas działanie swej mocy †
i przygotuj nas swoją łaską do życia wiecznego, * którego
zadatek otrzymaliśmy w Najświętszym Sakramencie. Przez

Panie, niech dotrze do Ciebie moja modlitwa, * nakłoń ucho na moje
wołanie.
KOLEKTA
Wszechmogący i miłosierny Boże, oddal od nas łaskawie
wszelkie przeciwności, † abyśmy wolni od niebezpieczeństw
duszy i ciała, * mogli swobodnie pełnić Twoją służbę. Przez
MODLITWA NAD DARAMI

Panie, nasz Boże wejrzyj łaskawie na złożone dary † i spraw,
abyśmy całym sercem korzystali z owoców męki Twojego
Syna, * która się uobecnia w sakramentalnej Ofierze. Przez

Pan jest moim pasterzem, niczego mi nie braknie, * pozwala mi leżeć
na zielonych pastwiskach. * Prowadzi mnie nad wody, gdzie mogę
odpocząć, * orzeźwia moją duszę .
Albo: Łk 24, 3
Uczniowie poznali Pana Jezusa przy łamaniu chleba.
MODLITWA PO KOMUNII
Posileni świętym Darem, dzięki Ci składamy, dobry Ojcze, †
i błagamy, aby moc Ducha Świętego, której nam udzieliłeś
w Eucharystii, * trwała w nas i przemieniała nasze życie.
274 Okres Zwykły
ANTYFONA NA WEJŚCIE Jr 29, 11. 12. 14

Pan mówi: * Myśli moje są myślami pokoju a nie udręczenia. * Wzy-
wać Mnie będziecie, a Ja was wysłucham * i sprowadzę do domu ze
wszystkich krajów waszego wygnania.
KOLEKTA
Panie, nasz Boże spraw, abyśmy znajdowali radość w Twojej
służbie, † albowiem szczęście trwałe i pełne możemy znaleźć
tylko w wiernym oddaniu się Tobie, * Stwórcy wszelkiego
dobra. Przez naszego Pana Jezusa Chrystusa, Twojego Syna,
† który z Tobą żyje i króluje w jedności Ducha Święt ego, *
MODLITWA NAD DARAMI

Wszechmogący Boże spraw, aby dar Tobie złożony wyjednał
nam łaskę gorliwości w Twojej służbie * i pomógł nam osią-
gnąć szczęśliwą wieczność. Przez Chrystusa, Pana naszego.

Dla mnie jest szczęściem przebywać blisko Boga, * w Panu Bogu po-
kładać nadzieję.
Albo: Mk 11, 23. 24
Zaprawdę powiadam wam: * Wierzcie, że otrzymacie wszystko, o co
prosicie w modlitwie, * a to się wam stanie.
MODLITWA PO KOMUNII
34 TYDZIEŃ ZWYKŁY
W 34 niedzielę zwykłą obchodzi się uroczystość Jezusa Chrystusa, Króla
Wszechświata.

Pan Bóg ogłasza pokój ludowi i świętym swoim, * którzy zwracają
się ku Niemu swym sercem.
KOLEKTA
Boże, nasz Ojcze pobudź wolę swoich wiernych, † aby gor-
liwiej korzystając z owoców odkupienia, * zasłużyli na ob-
fitsze łaski Twojej dobroci. Przez naszego Pana Jezusa Chry-
MODLITWA NAD DARAMI

Wszechmogący Boże, przyjmij święte Dary, które poleciłeś
składać na Twoją chwałę, * i spraw, abyśmy posłuszni Two-
im przykazaniom stali się również miłą Tobie ofiarą. Przez
ANTYFONA NA KOMUNIĘ Ps 117 (116), 1. 2

Chwalcie Pana wszystkie narody, * bo potężna jest nad nami Jego ła-
ska.
Albo: Mt 28, 20
MODLITWA PO KOMUNII
Prosimy Cię, wszechmogący Boże, † nie dopuść, abyśmy się
odłączyli od Ciebie, * skoro pozwalasz nam radować się
udziałem w boskich Darach. Przez Chrystusa, Pana naszego.
276 Okres Zwykły
Niedziela po uroczystości Zesłania Ducha Świętego

NAJŚWIĘTSZEJ TRÓJCY
Uroczystość
Niech będzie błogosławiony Bóg i Ojciec * i Jedyny Syn Boży * oraz
Duch Święty, * bo okazał nam swoje miłosierdzie.
KOLEKTA
Boże Ojcze, Ty zesłałeś na świat Twojego Syna, Słowo
Prawdy, i Ducha Uświęciciela, aby objawić ludziom tajem-
nicę Bożego życia; † spraw, abyśmy wyznając prawdziwą
wiarę uznawali wieczną chwałę Trójcy * i uwielbiali Jedność
Osób Bożych w potędze ich działania. Przez naszego Pana
wieki wieków.
MODLITWA NAD DARAMI

Panie, nasz Boże, uświęć nasze dary, nad którymi wzywamy
Twojego imienia, * i przez tę Ofiarę uczyń nas samych wie-
czystym darem dla Ciebie. Przez Chrystusa, Pana naszego.
Prefacja o Najświętszej Trójcy, nr 42
Na dowód tego, że jesteście synami, * Bóg wysłał do serc waszych
Ducha Syna swego, * który woła: Abba, Ojcze.
Uroczystości Pańskie występujące w Okresie Zwykłym 277
MODLITWA PO KOMUNII
Panie, nasz Boże, niech nam posłuży do zbawienia duszy i
ciała przyjęcie tego Sakramentu * i wiara w wiekuistą i
Świętą Trójcę oraz nierozdzielną Jedność. Przez Chrystusa,
Pana naszego
278 Okres Zwykły
Czwartek po uroczystości Najświętszej Trójcy

NAJŚWIĘTSZEGO CIAŁA I KRWI CHRYSTUSA
Uroczystość
ANTYFONA NA WEJŚCIE Por. Ps 81(80), 17

Bóg karmi swój lud wyborną pszenicą i syci miodem z op oki.
KOLEKTA
Boże, Ty w Najświętszym Sakramencie zostawiłeś nam p a-
miątkę swej męki, † daj nam taką czcią otaczać święte ta-
jemnice Ciała i Krwi Twojej, * abyśmy nieustannie dozna-
wali owoców Twego odkupienia. Który żyjesz i królujesz z
Bogiem Ojcem w jedności Ducha Świętego, * Bóg, przez
MODLITWA NAD DARAMI

Panie, nasz Boże, udziel swojemu Kościołowi darów jedn o-
ści i pokoju, * które mistycznie wyrażają złożone dary. Przez
1 albo 2 prefacja o Najświętszej Eucharystii, nr 46-47
Kto spożywa moje Ciało i Krew moją pije, * trwa we Mnie, a Ja w
nim.
MODLITWA PO KOMUNII
Panie Jezu, spraw, abyśmy w wieczności radowali się peł-
nym udziałem w życiu Bożym, * który w doczesności zapo-
wiada przyjmowanie najdroższego Ciała i Krwi Twojej. Kt ó-
ry żyjesz i królujesz na wieki wieków.
Piątek po 2 niedzieli po Zesłaniu Ducha Świętego

NAJŚWIĘTSZEGO SERCA PANA JEZUSA
Uroczystość

Zamysły Jego serca trwają poprzez pokolenia, * aby ocalić od śmierci
tych, którzy Mu ufają, * i żywić ich w czasie głodu.
KOLEKTA
Wszechmogący Boże, oddajemy cześć Sercu umiłowanego
Syna Twojego i wysławiamy wielkie dary Jego miłości, †
spraw, abyśmy z tego źródła Bożej dobroci * otrzymali obfi-
te łaski. Przez naszego Pana Jezusa Chrystusa, Twojego Sy-
Albo:
Boże, Ty w sercu Twojego Syna, zranionym naszymi grze-
chami, dajesz nam niewyczerpane skarby miłości, † spraw,
abyśmy składając Mu hołd naszego oddania, * wypełniali
również obowiązek godnego zadośćuczynienia. Przez nasze-
go Pana Jezusa Chrystusa, Twojego Syna, † który z Tobą ży-
je i króluje w jedności Ducha Świętego, * Bóg, przez
MODLITWA NAD DARAMI

Panie, nasz Boże, wejrzyj na niewysłowioną miłość Serca
Twojego Syna, który wydał się za nas, † aby przez Jego za-
sługi nasz dar stał się miłą Tobie Ofiarą * i zadośćuczynie-
niem za nasze grzechy. Przez Chrystusa, Pana naszego.
Prefacja o Najświętszym Sercu Pana Jezusa, nr 48
280 Okres Zwykły

Pan mówi: * Jeśli ktoś jest spragniony, a wierzy we Mnie, * niech
przyjdzie do Mnie i pije. * Strumienie wody żywej popłyną z jego
wnętrza.
Albo: J 19, 34
Jeden z żołnierzy włócznią przebił bok Jezusa * i natychmiast wypły-
nęła krew i woda.
MODLITWA PO KOMUNII
Boże, nasz Ojcze, niech ten Sakrament Twojej miłości po-
ciągnie nas do Twojego Syna, † abyśmy ożywieni świętą mi-
łością, * umieli dojrzeć w naszych braciach Chrystusa. Przez
Ostatnia niedziela zwykła.

JEZUSA CHRYSTUSA
KRÓLA WSZECHŚWIATA
Uroczystość
ANTYFONA NA WEJŚCIE Por. Ap 5, 12; 1. 6

Baranek, który został zabity * godzien jest wziąć potęgę i bogactwo,
i mądrość, i moc, i uwielbienie, * Jemu chwała i panowanie na wieki
wieków.
KOLEKTA
Wszechmogący, wieczny Boże, Ty postanowiłeś wszystko
poddać umiłowanemu Synowi Twojemu, Królowi Wszec h-
świata, † spraw, aby całe stworzenie, wyswobodzone z nie-
woli grzechu, * Tobie służyło i bez końca Ciebie chwaliło.
MODLITWA NAD DARAMI

Panie, nasz Boże, składamy Tobie Ofiarę pojednania † i po-
kornie Cię błagamy, * aby Twój Syn udzielił wszystkim na-
rodom darów jedności i pokoju. Który żyje i króluje na wieki
wieków.
Prefacja o Jezusie Chrystusie, Królu Wszechświata, nr 49

Pan zasiada na tronie jako Król na wieki. * Pan obdarzy swój lud po-
kojem.
282 Okres Zwykły
MODLITWA PO KOMUNII
Wszechmogący Boże, Ty nas posiliłeś Chlebem dającym ży-
cie wieczne; † spraw, abyśmy z radością byli posłuszni
Chrystusowi, Królowi Wszechświata, * i mogli z Nim żyć
bez końca w Królestwie niebieskim. Który żyje i króluje na
wieki wieków.
OBRZĘDY MSZY ŚWIĘTEJ
OBRZĘDY MSZY ŚWIĘTEJ Z LUDEM
OBRZĘDY WSTĘPNE
WEJŚCIE
Gdy lud się zgromadzi, kapłan z usługującymi, ubrani w szaty liturgiczne, udają
się do ołtarza w następującym porządku:
a. ministrant z dymiącą kadzielnicą, jeśli się stosuje okadzenia
b. ministranci niosący świeczniki z płonącymi świecami, a pomiędzy ni-
mi inny ministrant z krzyżem, jeśli wymagają tego okoliczności
c. akolici oraz inni ministranci
d. lektor, który może nieść księgę Ewangelii
e. kapłan
Jeśli się używa kadzidła, kapłan nakłada je do kadzielnicy przed wyruszeniem
procesji. W czasie procesji wykonuje się antyfonę na wejście albo śpiewa się o d-
powiednią pieśń. Po przybyciu do ołtarza kapłan i usługujący oddają mu należną
cześć przez głęboki pokłon. Jeżeli w prezbiterium jest tabernakulum z Najśw.
Sakramentem, przyklękają. Krzyż, jeśli go niesiono w procesji, umieszcza się
przy ołtarzu lub w innym stosownym miejscu. Natomiast świeczniki, które nieśli
ministranci, stawia się w pobliżu ołtarza. Księgę Ewangelii kładzie się na ołt a-
rzu.
Kapłan podchodzi do ołtarza i całuje go na znak czci. Następnie może
okadzić ołtarz, obchodząc go dookoła.
Potem kapłan udaje się na miejsce przewodniczenia. Po skończeniu
śpiewu na wejście, kapłan i wierni stojąc czynią znak krzyża. Kapłan mówi:
W imię Ojca i Syna, i Ducha Świętego.
Lud odpowiada:
Amen.
K. W i-mię Oj-ca i Sy-na, i Du-cha Świę-te-go. W. A-men.

Potem kapłan zwraca się do ludu i rozkładając ręce pozdrawia go mówiąc:
Miłość Boga Ojca, łaska naszego Pana Jezusa Chrystusa i dar

jedności w Duchu Świętym niech będą z wami wszystkimi.
W. I z duchem twoim.
Obrzędy wstępne 3*
K. Mi-łość Bo-ga Oj-ca, łas-ka na-sze-go Pa-na Je-zu -sa Chrys-tu-sa
i dar jed-noś-ci w Du-chu Świę-tym niech bę-dą z wa-mi
wszys-tki-mi. W. I z du-chem two-im.

Albo:
K.Łaska i pokój od Boga, naszego Ojca, i od Pana Jezusa

Chrystusa niech będą z wami.
K. Łas-ka i po-kój od Bo-ga, na-sze-go Oj-ca, i od Pa-na Je-zu-sa
Chrys-tu-sa niech bę-dą z wa-mi. W. I z du-chem two-im.

Albo:
K.Łaska i pokój od Tego, który jest i który był, i który prz y-

chodzi, niech będą z wami.
K. Łas-ka i po-kój od Te-go, któ-ry jest i któ-ry był, i któ-ry
przy-cho-dzi, niech bę-dą z wa-mi. W. I z duch-em two-im.

4* Obrzędy Mszy świętej z ludem
Albo:
K. Łaska naszego Pana Jezusa Chrystusa niech będzie z wami.

K. Łas-ka na-sze-go Pa-na Je-zu-sa Chrys-tu-sa niech bę-dzie
z wa-mi. W. I z duch-em two-im.

Albo:
K. Pan z wami.
Zamiast tej formuły biskup mówi:
Pokój z wami.
Lud odpowiada:
I z duchem twoim.
K. Pan z wa-mi. (Biskup mówi): Po-kój z wa-mi
W. I z duch-em two-im.
Kapłan, diakon albo odpowiednio przygotowany ministrant może w bardzo

zwięzłych słowach wprowadzić wiernych w liturgię dnia.
Jeżeli w wyjątkowych okolicznościach wprowadzenie jest dłuższe, można pole-
cić wiernym, aby usiedli. Jeżeli nie wykonano śpiewu na wejście ani nie recyt o-
wano antyfony, kapłan odczytuje ją po pozdrowieniu.
AKT POKUTY
FORMA PIERWSZA
Kapłan wzywa wiernych do pokuty:
Uznajmy przed Bogiem, że jesteśmy grzeszni, abyśmy mogli

z czystym sercem złożyć Najświętszą Ofiarę.
Kapłan może się posłużyć innymi słowami.
Po krótkim milczeniu wszyscy razem odmawiają wyznanie grzechów:
Spowiadam się Bogu wszechmogącemu * i wam, bracia

i siostry, * że bardzo zgrzeszyłem * myślą, mową, uczyn-
kiem, i zaniedbaniem:
Bijąc się w piersi mówią:
moja wina, moja wina, moja bardzo wielka wina.

Dalej mówią:
Przeto błagam Najświętszą Maryję, zawsze Dziewicę, *

wszystkich Aniołów i Świętych, * i was, bracia i siostry, *
o modlitwę za mnie * do Pana Boga naszego.
Kapłan prosi o odpuszczenie grzechów:
Niech się zmiłuje nad nami Bóg wszechmogący * i odpu-

ściwszy nam grzechy * doprowadzi nas do życia wiecznego.
Lud odpowiada:
Amen.
K. Niech się zmi-łu-je nad na-mi Bóg wszech-mo-gą-cy
i od-puś-ciw-szy nam grze-chy do-pro-wa-dzi nas do ży-cia
wiecz-ne-go. W. A-men.
FORMA DRUGA
Przeprośmy Boga za nasze grzechy, abyśmy mogli godnie

przyjąć słowo Boże i złożyć Najświętszą Ofiarę.
Następuje krótkie milczenie. Potem kapłan mówi:
Zmiłuj się nad nami, Panie.
Lud odpowiada:
Bo zgrzeszyliśmy przeciw Tobie.
Kapłan:
Okaż nam, Panie, miłosierdzie swoje.
Lud:
I daj nam swoje zbawienie.

Lud odpowiada:
Amen.
FORMA TRZECIA
Uznajmy przed Bogiem, że jesteśmy grzeszni i błagajmy Go

o miłosierdzie, abyśmy mogli godnie złożyć Najświętszą
Ofiarę.
Następuje krótkie milczenie. Potem kapłan lub odpowiednio przygotowany mini-
strant wygłasza następujące, albo podobne wezwanie skierowane do Chrystusa,
kończące się słowami: zmiłuj się nad nami.
Panie, który zostałeś posłany, aby uzdrowić skruszonych w

sercu, zmiłuj się nad nami.
Lud odpowiada:
Zmiłuj się nad nami.

Kapłan:
Chryste, który przyszedłeś wzywać grzeszników, zmiłuj się
nad nami.
Lud:
Kapłan:
Panie, który siedzisz po prawicy Ojca, aby się wstawiać za
Twoim ludem, zmiłuj się nad nami.
Lud:
Lud odpowiada:
Amen.
Wezwania do wyboru:
K. Panie, Synu Boży, który rodząc się z Maryi Dziewicy sta-
łeś się naszym bratem, zmiłuj się nad nami.
W. Zmiłuj się nad nami.
K. Chryste, Synu Człowieczy, który znasz nasze słabości,
K. Panie, Synu Jednorodzony Ojca przedwiecznego, który
przyjdziesz sądzić żywych i umarłych, zmiłuj się nad nami.
Albo:
K. Panie, który nie przyszedłeś wzywać sprawiedliwych, ale
grzeszników, zmiłuj się nad nami.
K. Chryste, który przebywałeś z celnikami i grzesznikami,
K. Panie, który chcesz raczej miłosierdzia niż ofiary, zmiłuj
się nad nami.
Albo:
K. Panie, który jesteś drogą prowadzacą do Ojca, zmiłuj się
nad nami.
K. Chryste, który jesteś światłością oświecającą każdego
człowieka, zmiłuj się nad nami.
K. Panie, który umarłeś na krzyżu, aby dać nam życie, zmiłuj
się nad nami.
Albo:
K. Panie, który przebaczyłeś skruszonemu Piotrowi, zmiłuj
się nad nami.
K. Chryste, który obiecałeś Dobremu Łotrowi Królestwo ni e-
bieskie, zmiłuj się na nami.
K. Panie, który zesłałeś Apostołom Ducha Świętego na od-
puszczenie grzechów, zmiłuj się nad nami.
Albo:
K. Panie Jezu, który przyszedłeś na świat, aby pojednać nas z
Bogiem Ojcem, zmiłuj się nad nami.
K. Chryste, który przyjąłeś na siebie nasze grzechy, abyśmy
się stali uczestnikami świętości Bożej, zmiłuj się nad nami.
K. Panie, Synu Boży, który żyjesz z Ojcem w jedności Ducha
Świętego, aby się wstawiać za swoim ludem, zmiłuj się nad
nami.
Albo:
K. Panie Jezu, który przyszedłeś na ten świat, aby szukać i
ocalić to, co zginęło, zmiłuj się nad nami.
K. Chryste, który okazałeś swoją miłość oddając życie za
przyjaciół, zmiłuj się nad nami.
K. Panie Jezu, którego serce zostało przebite za nasze grze-
chy, zmiłuj się nad nami.
Albo:
K. Panie, który umarłeś na krzyżu za nasze grzechy, zmiłuj
się nad nami.
K. Chryste, który zmartwychwstałeś dla naszego usprawie-
dliwienia, zmiłuj się nad nami.
K. Panie, który wstąpiłeś do nieba, aby nas doprowadzić do
Ojca, zmiłuj się nad nami.
Albo:
K. Panie Jezu, Dobry Pasterzu, który znasz swoje owce, zmi-
łuj się nad nami.
K. Chryste, który oddałeś życie za swoje owce, zmiłuj się nad
nami.
K. Panie, który szukasz owiec zagubionych, zmiłuj się nad
nami.
Albo:
K. Panie Jezu, który przez śmierć na krzyżu zgładziłeś nasze
grzechy, zmiłuj się nad nami.
K. Chryste, który przez Twoje zmartwychwstanie przywróci-
łeś nam życie wieczne, zmiłuj się nad nami.
K. Panie, który przez Twoje wejście do chwały otworzyłeś
nam drogę do nieba, zmiłuj się nad nami.
Albo:
K. Panie, który umarłeś na krzyżu, aby dać nam życie, zmiłuj
się nad nami.
K. Chryste, który przyjdziesz sądzić żywych i umarłych, zmi-
łuj się nad nami.
K. Panie, który przygotowałeś nam mieszkanie w niebie, zmi-
łuj się nad nami.
FORMA CZWARTA
W niedziele zamiast aktu pokuty może się odbyć poświęcenie wody i pokropie-
nie wiernych, jak podano w Dodatku.
WEZWANIA DO CHRYSTUSA PANA
K. Panie, zmiłuj się nad nami. Albo: K. Kyrie, eleison.
W. Panie, zmiłuj się nad nami. W. Kyrie, eleison.
K. Chryste, zmiłuj się nad nam i. K. Christe, eleison .
W. Chryste, zmiłuj się nad na mi. W. Christe, eleiso n.
K. Panie, zmiłuj się nad nami. K. Kyrie, eleison.
W. Panie, zmiłuj się nad nami. W. Kyrie, eleison.
HYMN
Jeżeli jest to przewidziane, śpiewa się lub odmawia hymn Chwała na wysokości
Bogu. Hymn może rozpocząć kapłan albo śpiewacy, albo wszyscy obecni.
Chwała na wysokości Bogu, * a na ziemi pokój ludziom do-

brej woli. * Chwalimy Cię. * Błogosławimy Cię. * Wielbimy
Cię. * Wysławiamy Cię. * Dzięki Ci składamy, * bo wielka
jest chwała Twoja. * Panie Boże, Królu nieba, * Boże Ojcze
wszechmogący. * Panie, Synu Jednorodzony, * Jezu Chry-
ste. * Panie Boże, Baranku Boży, Synu Ojca. * Który gła-
dzisz grzechy świata, * zmiłuj się nad nami. * Który gładzisz
grzechy świata, * przyjm błaganie nasze. * Który siedzisz po
prawicy Ojca, * zmiłuj się nad nami. * Albowiem tylko Tyś
jest święty * Tylko Tyś jest Panem. * Tylko Tyś Najwyższy,
Jezu Chryste. * Z Duchem Świętym w chwale Boga Ojca. *
Amen.
KOLEKTA
Po skończeniu hymnu kapłan ze złożonymi rękami mówi:
Módlmy się.
Wszyscy razem z kapłanem modlą się przez pewien czas w milczeniu. Potem k a-
płan z rozłożonymi rękami odmawia modlitwę. Po jej ukończeniu lud odpowia-
da:
Amen.
LITURGIA SŁOWA
Lektor udaje się na ambonkę i odczytuje pierwsze czytanie, którego wszyscy
słuchają siedząc. Aby zaznaczyć koniec czytania, lektor dodaje:
Oto słowo Boże.


Psalmista, czyli kantor śpiewa lub recytuje psalm, a wszyscy powtarzają refren.
Następnie, jeżeli jest drugie czytanie, lektor je odczytuje z ambony, jak p o-
przednio.
Lektor zaznacza koniec czytania słowami:
Oto słowo Boże.


Następuje Alleluja lub inny śpiew przed Ewangelią. Szczegółowe przepisy o
śpiewach między czytaniami podano w Ogólnym wprowadzeniu, nr 37 -39. W
tym czasie kapłan stojąc nakłada kadzidło, jeżeli się go używa, po czym diakon,
który ma głosić Ewangelię, pochylony przed kapłanem prosi o błogosławieństwo
mówiąc półgłosem:
Pobłogosław mnie, ojcze.

Kapłan półgłosem mówi:
Niech Pan będzie w sercu twoim i na twoich ustach, abyś

godnie głosił Jego Ewangelię, w imię Ojca i Syna,  i Du-
cha Świętego.
Diakon odpowiada:
Amen.
Jeżeli nie ma diakona, kapłan pochylony przed ołtarzem mówi cicho:
Wszechmogący Boże, oczyść serce i usta moje, abym godnie

głosił Twoją świętą Ewangelię.
Liturgia słowa 13*
Potem diakon lub kapłan udaje się na ambonę. Jeżeli okoliczności za tym prz e-
mawiają, towarzyszą mu ministranci z kadzidłem i ze świecami. Na ambonie dia-
kon lub kapłan mówi:
Pan z wami.
I z duchem twoim.
Diakon lub kapłan:
Początek albo Słowa Ewangelii według świętego N.
Równocześnie czyni znak krzyża na księdze oraz na czole, ustach i piersi.
Chwała Tobie, Panie.
Jeżeli używa się kadzidła, diakon lub kapłan najpierw okadza księgę, a następnie
głosi Ewangelię.
Po Ewangelii diakon lub kapłan mówi:
Oto słowo Pańskie.
Chwała Tobie, Chryste.
Po czym czytający całuje księgę mówiąc cicho:
Niech słowa Ewangelii zgładzą nasze grzechy.
Następuje homilia. Należy ją głosić we wszystkie niedziele i święta nakazane; w
inne dni jest zalecona.
Jeżeli jest to przepisane, po homilii składa się wyznanie wiary:
Wierzę w jednego Boga, * Ojca Wszechmogącego, * Stwo-

rzyciela nieba i ziemi, * wszystkich rzeczy widzialnych
i niewidzialnych. * I w jednego Pana Jezusa Chrystusa, *
Syna Bożego Jednorodzonego, * który z Ojca jest zrodzony *
przed wszystkimi wiekami. * Bóg z Boga, Światłość ze
Światłości, * Bóg prawdziwy z Boga prawdziwego. * Zro-
dzony a nie stworzony, * współistotny Ojcu, * a przez Niego
wszystko się stało. * On to dla nas ludzi i dla naszego zba-
wienia zstąpił z nieba.
W czasie następujących słów, aż do stał się człowiekiem, wszyscy się pochylają.
I za sprawą Ducha Świętego * przyjął ciało z Maryi Dziewi-

cy i stał się człowiekiem. * Ukrzyżowany również za nas, *
pod Poncjuszem Piłatem został umęczony i pogrzebany. *
I zmartwychwstał dnia trzeciego, * jak oznajmia Pismo. *
I wstąpił do nieba; siedzi po prawicy Ojca. * I powtórnie
przyjdzie w chwale * sądzić żywych i umarłych, * a Króle-
stwu Jego nie będzie końca. * Wierzę w Ducha Świętego,
Pana i Ożywiciela, * który od Ojca i Syna pochodzi. * Który
z Ojcem i Synem wspólnie odbiera uwielbienie i chwałę; *
który mówił przez Proroków. * Wierzę w jeden, święty, po-
wszechny i apostolski Kościół. * Wyznaję jeden chrzest na
odpuszczenie grzechów. * I oczekuję wskrzeszenia umar-
łych. * I życia wiecznego w przyszłym świecie. Amen.
Następuje modlitwa powszechna, którą kapłan kieruje z miejsca przewodnicze-

nia lub z ambony.
W modlitwie powszechnej, czyli modlitwie wiernych, lud spełniając swoje
wspólne kapłaństwo modli się za wszystkich ludzi. Wypada tę modlitwę odma-
wiać w każdej Mszy z udziałem ludu, by w ten sposób zanoszono prośby za Ko-
ściół święty, za tych, którzy nami rządzą, za tych, którzy znajdują się w tru d-
nych sytuacjach życiowych, za wszystkich ludzi i o zbawienie całego świata.
Zwykle należy zachować następującą kolejność intencji:
a. w potrzebach Kościoła,
b. w potrzebach społeczności świeckiej,
c. za tych, którzy się znajdują w trudnościach życiowych,
d. za wspólnotę miejscową.
Jednakże podczas niektórych obchodów o charakterze specjalnym, jak np. z
okazji bierzmowania, zawarcia małżeństwa, pogrzebu, porządek intencji może w
większym stopniu uwzględniać tę szczególną okazję.
Kapłan wzywa wiernych do modlitwy i odmawia formułę końcową. Intencje mo-
dlitwy powszechnej podaje diakon, kantor, lektor lub ktoś inny uprzednio wy-
znaczony. Wierni wyrażają swoje prośby albo w formie wspólnej inwokacji po
intencjach, albo modląc się w milczeniu.
PRZYGOTOWANIE DARÓW
Po liturgii słowa rozpoczyna się śpiew na przygotowanie darów. W tym czasie
ministranci umieszczają na ołtarzu korporał (palkę), puryfikaterz, kielich
i mszał.
Wypada, aby wierni zaznaczyli swój udział w o fierze, przynosząc albo
chleb i wino potrzebne do sprawowania Eucharystii, albo inne dary na potrz eby
kościoła i ubogich. Ofiary wiernych może przyjmować kapłan przy pomocy mi-
nistrantów. Składa się je w odpowiednim miejscu. Natomiast chleb i wino prze-
znaczone do sprawowania Eucharystii zanosi się na ołtarz. Przyjmuje się także
pieniądze lub inne dary na rzecz ubogich lub na potrzeby kościoła, przyniesione
przez wiernych lub zebrane w kościele, dlatego dary te składa się w odpowied-
nim miejscu w prezbiterium, lecz poza ołtarzem.
Kapłan stojąc przy ołtarzu bierze patenę z chlebem, unosi ją nieco nad o ł-
tarzem i mówi cicho:
Błogosławiony jesteś, Panie Boże wszechświata, * bo dzięki

Twojej hojności otrzymaliśmy chleb, * który jest owocem
ziemi i pracy rąk ludzkich; * Tobie go przynosimy, * aby
stał się dla nas chlebem życia.
Następnie składa patenę z chlebem na korporale.
Jeżeli nie wykonuje się śpiewu, kapłan może odmówić te słowa gło śno; wtedy
wszyscy odpowiadają:
Błogosławiony jesteś, Boże, teraz i na wieki.

Diakon lub kapłan wlewa wino i nieco wody do kielicha, mówiąc:
Przez to misterium wody i wina * daj nam, Boże, udział

w bóstwie Chrystusa, * który przyjął nasze człowieczeństwo.
Potem kapłan bierze kielich, unosi go nieco nad ołtarzem i mówi cicho:
Błogosławiony jesteś, Panie Boże wszechświata, * bo dzięki

Twojej hojności otrzymaliśmy wino, * które jest owocem
winnego krzewu i pracy rąk ludzkich; * Tobie je przynosi-
my, * aby stało się dla nas napojem duchowym.
Następnie stawia kielich na korporale.
Jeżeli nie wykonuje się śpiewu, kapłan może odmówić te słowa głośno; na końcu
wszyscy odpowiadają:
Błogosławiony jesteś, Boże, teraz i na wieki.

Potem kapłan pochylony mówi cicho:
Przyjmij nas, Panie, stojących przed Tobą * w duchu pokory

i z sercem skruszonym; * niech nasza ofiara tak się dzisiaj
dokona * przed Tobą, Panie Boże, * aby się Tobie podobała.
Jeżeli okoliczności za tym przemawiają, kapłan okadza dary i ołtarz, po czym
diakon lub ministrant może okadzić kapłana i lud.
Kapłan stojąc z boku ołtarza myje ręce mówiąc cicho:
Obmyj mnie, Panie, z mojej winy * i oczyść mnie z grzechu

mojego.
Następnie stojąc przed środkiem ołtarza kapłan zwrócony do ludu, rozkład ając i
składając ręce, mówi:
Módlcie się, * aby moją i waszą Ofiarę * przyjął Bóg, Ojciec

wszechmogący.
Niech Pan przyjmie Ofiarę z rąk twoich * na cześć i chwałę

swojego imienia, * a także na pożytek nasz i całego Kościoła
świętego.
W Mszach koncelebrowanych bez udziału ministrantów i ludu, główny celebrans
mówi:
Módlmy się, aby Bóg Ojciec wszechmogący * przyjął ofiarę

Kościoła na swoją chwałę * i za zbawienie całego świata.
Koncelebransi modlą się przez chwilę w ciszy.
Następnie kapłan z rozłożonymi rękami odmawia modlitwę nad darami; po jej
ukończeniu wszyscy odpowiadają:
Amen.
Liturgia eucharystyczna 17*
MODLITWA EUCHARYSTYCZNA
Kapłan rozpoczyna Modlitwę eucharystyczną. Rozkładając ręce, mówi:
Pan z wami.
I z duchem twoim.
Podnosząc ręce, kapłan mówi:
W górę serca.
Wszyscy:
Wznosimy je do Pana.
Z rozłożonymi rękami kapłan dodaje:
Dzięki składajmy Panu Bogu naszemu.

Wszyscy:
Godne to i sprawiedliwe.
Kapłan odmawia prefację z rękami rozłożonymi. Przy końcu prefacji składa ręce
i razem z wiernymi kończy prefację śpiewając lub głośno mówiąc:
Święty, Święty, Święty, Pan Bóg Zastępów. * Pełne są nie-

biosa i ziemia chwały Twojej. * Hosanna na wysokości. *
Błogosławiony, który idzie w imię Pańskie. * Hosanna na
wysokości.
We wszystkich Mszach wolno odprawiającemu kapłanowi śpiewać te czę-
ści Modlitwy eucharystycznej, które można śpiewać w Mszy koncelebr owanej.
W pierwszej Modlitwie eucharystycznej, czyli Kanonie rzymskim, można
opuścić te części, które są ujęte w nawiasy.
18* Liturgia eucharystyczna
1 1. PREFACJA ADWENTOWA
Dwa przyjścia Chrystusa
Następującą prefację odmawia się w dni powszednie i niedziele od pierw szej

niedzieli adwentu do 16 grudnia, chyba, że wypadają dni okresowe o własnej
prefacji lub msze święte o własnej prefacji
K. Pan z wami
W. I z duchem Twoim
K. W górę serca
W. Wznosimy je do pana
K. Dzięki składajmy Panu Bogu naszemu
W. Godne to i sprawiedliwe
Zaprawdę, godne to i sprawiedliwe, słuszne i zbawienne, *
abyśmy zawsze i wszędzie, Tobie składali dziękczynienie, *
Panie Ojcze Święty, wszechmogący, wieczny Boże, * przez
naszego Pana Jezusa Chrystusa.
On przez swoje pierwsze przyjście w ludzkiej naturze *
spełnił Twoje odwieczne postanowienie, * a nam otworzył
drogę * wiecznego zbawienia. * On ponownie przyjdzie
w blasku swej chwały, * aby nam udzielić obiecanych darów,
których, czuwając, z ufnością oczekujemy.
Dlatego z Aniołami i Archaniołami, * i z wszystkimi
chórami niebios * głosimy Twoją chwałę * razem z nimi
wołając.
Święty, Święty, Święty, Pan Bóg Zastępów. * Pełne są
niebiosa i ziemia chwały Twojej. * Hosanna na wysokości. *
wysokości.
Prefacje recytowane 19*
2. PREFACJA ADWENTOWA 2
Dwa oczekiwania na przyjście Chrystusa
Następującą prefację odmawia się w dni powszednie i niedziele od 17 grudnia do

Uroczystości Narodzenia Pańskiego, chyba, że wypadają dni okresowe o własnej
prefacji lub msze święte o własnej prefacji
K. Pan z wami
W. I z duchem Twoim
K. W górę serca
Zaprawdę, godne to i sprawiedliwe, * słuszne i zbawienne, *
abyśmy zawsze i wszędzie Tobie składali dziękczynienie, *
Panie, Ojcze święty, wszechmogący, wieczny Boże, * przez
Jego przepowiadali wszyscy Prorocy, * Dziewica Matka
oczekiwała z wielką miłością, * Jan Chrzciciel zwiastował
Jego przyjście * i ogłosił Jego obecność wśród ludu. * On
pozwala nam z radością przygotować się * na święta Jego
Narodzenia, * aby gdy przyjdzie, * znalazł nas czuwających
na modlitwie * i pełnych wdzięczności.
Dlatego z Aniołami i Archaniołami, * i z wszystkimi
chórami niebios * głosimy Twoją chwałę * razem z nimi
wołając.
wysokości.
3 1. PREFACJA O NARODZENIU PAŃSKIM

Chrystus Światłością
Następującą prefację odmawia się w Mszach uroczystości Nar odzenia Pań-

skiego, w dniach oktawy Narodzenia Pańskiego z wyjątkiem Mszy, które mają
własną prefację o Bożych tajemnicach lub Osobach, i w dni powszednie okresu
Narodzenia Pańskiego.
K. Pan z wami
W. I z duchem Twoim
K. W górę serca
Panie, Ojcze Święty, wszechmogący, wieczny Boże.
Albowiem przez tajemnicę wcielonego Słowa * zajaśniał
oczom naszej duszy * nowy blask Twojej światłości; * aby-
śmy poznając Boga w widzialnej postaci, * zostali przezeń
porwani * do umiłowania rzeczy niewidzialnych.
Dlatego niebo i ziemia * z uwielbieniem śpiewają Tobie
pieśń nową * i my z wszystkimi zastępami Aniołów wysła-
wiamy Ciebie, * razem z nimi wołając:
wysokości.
2. PREFACJA O NARODZENIU PAŃSKIM 4

Słowo Wcielone odnawia wszechświat
Następującą prefację odmawia się w Mszach uroczystości Narodzenia Pań-

K. Pan z wami
W. I z duchem Twoim
K. W górę serca
Zaprawdę, godne to jest, * abyśmy Tobie, Ojcze święty,
składali dziękczynienie, * i sprawiedliwe, abyśmy Ciebie
wychwalali, * przez naszego Pana Jezusa Chrystusa.
On będąc niewidzialnym Bogiem * ukazał się naszym oczom
w ludzkim ciele, * zrodzony przed wiekami zaczął istnieć
w czasie, * aby podźwignąć wszystko, co grzech poniżył, *
odnowić całe stworzenie * i zbłąkaną ludzkość * doprowa-
dzić do Królestwa niebieskiego.
wysokości.

Wymiana między Bogiem a ludźmi w Słowie Wcielonym

własną prefację o Bożych tajemnicach lub Osobach, i w dni powsze dnie okresu
K. Pan z wami
W. I z duchem Twoim
K. W górę serca
W Nim zajaśniała tajemnicza wymiana, * która nam przy-
niosła zbawienie. * Gdy Nieskończony przyjął granice ludz-
kiej natury, * śmiertelny człowiek stał się królem nad wie-
kami, * i mieszkańców ziemi * uczynił dziedzicami nieba.
wysokości.
PREFACJA O OBJAWIENIU PAŃSKIM 6

Chrystus światłością narodów
Następującą prefację odmawia się w uroczystość Objawienia Pańskiego. Można

ją także odmawiać na przemian z prefacją o Narodzeniu Pańskim w dni po O b-
jawieniu Pańskim aż do soboty przed świętem Chrztu Pańskiego.
K. Pan z wami
W. I z duchem Twoim
K. W górę serca
abyśmy zawsze składali dziękczynienie * Tobie, miłosierny
Ojcze, wszechmogący Boże, * Królu wiecznej chwały.
Dzisiaj w Jezusie Chrystusie, * który jest światłością świa-
ta, * objawiłeś wszystkim narodom tajemnicę naszego zba-
wienia. * Gdy Syn Twój ukazał się na ziemi jako śmiertelny
człowiek, * obdarzyłeś nas na nowo * udziałem w Jego nie-
śmiertelnej chwale.
wysokości.
7 PREFACJA O CHRZCIE PAŃSKIM

Tajemnica chrztu Chrystusa
Następującą prefację odmawia się w święto Chrztu Pańskieg o.
K. Pan z wami
W. I z duchem Twoim
K. W górę serca
Panie, Ojcze święty, wszechmogący, wieczny Boże.
Ty przez cudowne znaki nad wodami Jordanu * objawiłeś
nam tajemnicę chrztu nowego. * Twój głos rozległ się z nie-
ba, * abyśmy uwierzyli, że Twoje Słowo zamieszkało wśród
ludzi. * Duch Święty, zstępując w postaci gołębicy, * dał
świadectwo, że Chrystus, Twój Sługa, * został namaszczony
i posłany, * aby głosić dobrą nowinę ubogim.
Dlatego łącząc się z Aniołami w niebie, * wielbimy Ciebie
na ziemi, * razem z nimi wołając:
wysokości.
1. PREFACJA WIELKOPOSTNA 8
Duchowe znaczenie Wielkiego Postu
Następującą prefację odmawia się w okresie Wielkiego Postu, zwłaszcza w nie-

dziele, gdy nie trzeba odmawiać prefacji własnej.
K. Pan z wami
W. I z duchem Twoim
K. W górę serca
Ojcze, wszechmogący Boże, * Królu wiecznej chwały, *
przez naszego Pana Jezusa Chrystusa.
Albowiem pozwalasz Twoim wiernym, * co roku z oczysz-
czoną duszą * radośnie oczekiwać świąt wielkanocnych, *
aby gorliwie oddając się modlitwie * i dziełom miłosierdzia,
* przez uczestnictwo w sakramentach odrodzenia * osiągnęli
pełnię dziecięctwa Bożego.
Dlatego z Aniołami i Archaniołami, * i z wszystkimi chóra-
mi niebios * głosimy Twoją chwałę, * razem z nimi wołając:
wysokości.
9 2. PREFACJA WIELKOPOSTNA
Odnowienie przez pokutę

K. Pan z wami
W. I z duchem Twoim
K. W górę serca
Ty nam dajesz czas łaski i zbawienia, * abyśmy oczyścili
serca od nieuporządkowanych przywiązań * i wśród spraw
doczesnych troszczyli się przede wszystkim * o wieczne
zbawienie.
Dlatego z Aniołami i wszystkimi Świętymi * wysławiamy
Ciebie, razem z nimi wołając:
wysokości.
3. PREFACJA WIELKOPOSTNA 10
Motywy wstrzemięźliwości
Następującą prefację odmawia się w dni powszednie Wielkiego Postu.
K. Pan z wami
W. I z duchem Twoim
K. W górę serca
Ty przyjmujesz nasze wyrzeczenia * jako ofiarę ku Twojej
chwale, * bo one poskramiają naszą pychę * i otwierają na-
sze serca na potrzeby biednych. * Spiesząc im z pomocą na-
śladujemy Twoją dobroć.
Dlatego łącząc się z chórami Aniołów * wysławiamy Ciebie,
jednym głosem wołając:
wysokości.
Owoce postu
Następującą prefację odmawia się w dni powszednie Wielkiego Postu i w dni

postu ścisłego.
K. Pan z wami
W. I z duchem Twoim
K. W górę serca
Ty przez post cielesny uśmierzasz wady, * podnosisz ducha,
udzielasz cnoty i nagrody, * przez naszego Pana Jezusa
Chrystusa.
Przez Niego Twój majestat uwielbiają zastępy Aniołów, *
którzy zawsze się radują w Twojej obecności. * Prosimy, aby
i nasze głosy przyłączyły się do nich, razem z nimi wołając:
wysokości.
PREFACJA NA 1. NIEDZIELĘ WIELKIEGO POSTU 12

Kuszenie Chrystusa
Następującą prefację odmawia się w 1. Niedzielę Wielkiego Postu.
K. Pan z wami
W. I z duchem Twoim
K. W górę serca
On poszcząc przez czterdzieści dni na pustyni * własnym
przykładem uświęcił okres pokuty, * On zniweczył wszyst-
kie podstępy szatana * i nauczył nas zwyciężać pokusy do
grzechu, * abyśmy z czystym sercem obchodzili święta wiel-
kanocne * i w końcu doszli do Paschy wieczystej.
wysokości.
13 PREFACJA NA 2. NIEDZIELĘ WIELKIEGO POSTU

Przemienienie Pańskie
Następującą prefację odmawia się w 2. Niedzielę Wielkiego Postu
K. Pan z wami
W. I z duchem Twoim
K. W górę serca
Ojcze, wszechmogący Boże, Królu wiecznej chwały, * przez
On po zapowiedzeniu uczniom swojej śmierci na świętej gó-
rze * odsłonił przed nimi * blask swojego bóstwa * i we-
zwawszy na świadków Mojżesza i proroka Eliasza * upewnił
nas, że przez cierpienie * dojść możemy do chwały zmar-
twychwstania.
na ziemi, razem z nimi wołając:
wysokości.

Wiara Samarytanki
Następującą prefację odmawia się w 3. Niedzielę Wielkiego Postu, jeśli przeczy-

tano perykopę o samarytance z wodą.
K. Pan z wami
W. I z duchem Twoim
K. W górę serca
On prosząc Samarytankę o podanie wody * już ją obdarzył
łaską wiary, * i tak gorąco pragnął jej życia z wiary, * że
rozpalił w niej ogień Bożej miłości.
Dlatego składamy Tobie dziękczynienie * i razem z Anioła-
mi głosimy Twoją chwałę, wołając:
wysokości.

Oświecenie ludzi przez Chrystusa
Następującą prefację odmawia się w 4. Niedzielę Wielkiego Postu, jeżeli prze-

czytano perykopę o niewidomym od urodzenia.
K. Pan z wami
W. I z duchem Twoim
K. W górę serca
On jest światłością, która na świat przyszła, * aby każdy, kto
w Niego wierzy, nie chodził w ciemności, * lecz miał świa-
tło życia. * Przez sakrament chrztu świętego uwalnia nas od
ciemności grzechu, * abyśmy byli dziećmi światłości.
pieśń nową * i my z wszystkimi zastępami Aniołów * wy-
sławiamy Ciebie, * razem z nimi wołając:
wysokości.

Wskrzeszenie Łazarza
Następującą prefację odmawia się w 5 Niedzielę Wielkiego Postu, jeżeli prze-

czytano perykopę o wskrzeszeniu Łazarza.
K. Pan z wami
W. I z duchem Twoim
K. W górę serca
On jako prawdziwy człowiek * opłakiwał swojego przyjacie-
la Łazarza, * a jako Bóg i Władca życia wskrzesił go z gro-
bu. * On ukazuje miłosierdzie wszystkim ludziom * i przez
wielkanocne sakramenty * prowadzi nas do nowego życia.
wysokości.
17 1. PREFACJA O MĘCE PAŃSKIEJ

Potęga krzyża
Następującą prefację odmawia się w piątym tygodniu Wielkiego Postu i w

Mszach o tajemnicy Krzyża i Męki Pańskiej.
K. Pan z wami
W. I z duchem Twoim
K. W górę serca
Ojcze, wszechmogący Boże, Królu wiecznej chwały.
Przez Mękę Twojego Syna dałeś zbawienie całemu światu, *
który może odtąd wychwalać Twoją wielkość. * Na Krzyżu
dokonał się sąd nad światem * i zajaśniała potęga Chrystusa
Ukrzyżowanego.
Ciebie, z radością wołając:
wysokości.
2. PREFACJA O MĘCE PAŃSKIEJ 18

Zwycięstwo męki
Następującą prefację odmawia się w pierwsze trzy dni Wielkiego T ygodnia.
K. Pan z wami
W. I z duchem Twoim
K. W górę serca
Zbliżają się dni Jego zbawczej Męki * i chwalebnego Zmar-
twychwstania, * dni, w których czcimy zwycięstwo Chrystu-
sa * nad złym duchem * i wspominamy misterium naszego
Odkupienia.
wysokości.
19 PREFACJA NA NIEDZIELĘ PALMOWĄ

Śmierć Chrystusa zgładziła nasze winy
Następującą prefację odmawia się w Niedzielę Palmową.
K. Pan z wami
W. I z duchem Twoim
K. W górę serca
On wolny od grzechu cierpiał za grzeszników * i nie mając
winy przyjął niesprawiedliwy wyrok, * aby odpokutować
zbrodnie świata. * Śmierć Chrystusa zgładziła nasze winy, *
a Jego zmartwychwstanie przyniosło nam zbawienie.
Dlatego z wszystkimi Aniołami * wysławiamy Ciebie, z ra-
dością wołając:
wysokości.
1. PREFACJA WIELKANOCNA 20
Misterium paschalne
Następującą prefację odmawia się w Okresie Wielkanocnym. W Mszy Wigilii

Wielkanocnej mówi się: zwłaszcza tej nocy; od dnia Zmartwychwstania przez
całą oktawę: zwłaszcza w tym dniu; w następne dni: zwłaszcza w tym czasie.
K. Pan z wami
W. I z duchem Twoim
K. W górę serca
Zaprawdę godne to i sprawiedliwe, * słuszne i zbawienne, *
abyśmy Ciebie Panie zawsze sławili, * a zwłaszcza (tej nocy,
w tym dniu, w tym czasie) uroczyściej głosili Twoją chwa-
łę, * gdy Chrystus został ofiarowany jako nasza Pascha.
On, bowiem jest prawdziwym Barankiem, * który zgładził
grzechy świata. * On przez Swoją śmierć zniweczył śmierć
naszą, * a zmartwychwstając przywrócił nam życie.
Dlatego pełnią łask paschalnych * radują się wszystkie
ludy na całej ziemi. * Również chóry aniołów i zastępy
świętych * śpiewają hymn ku Twojej chwale nieustannie
wołając:
wysokości.
21 2. PREFACJA WIELKANOCNA
Nowe życie w Chrystusie
Następującą prefację odmawia się w Okresie Wielkanocnym.
K. Pan z wami
W. I z duchem Twoim
K. W górę serca
Zaprawdę godne to i sprawiedliwe, słuszne i zbawienne, *
abyśmy Ciebie Panie zawsze sławili, * a zwłaszcza w tym
czasie uroczyściej głosili Twoją chwałę, * gdy Chrystus zo-
stał ofiarowany jako nasza Pascha.
Przez Niego synowie światłości rodzą się do wiecznego ży-
cia, * a bramy nieba otwierają się dla wierzących. * On swo-
ją śmiercią wybawił nas od śmierci, * a Jego zmartwych-
wstanie * jest zadatkiem naszego zmartwychwstania.
wołając:
wysokości.
Chrystus żyje i wstawia się za nami
K. Pan z wami
W. I z duchem Twoim
K. W górę serca
On, bowiem nie przestaje się za nas ofiarować * i wstawia
się za nami u Ciebie jako nasz Obrońca. * Raz ofiarowany
więcej nie umiera, * lecz zawsze żyje jako Baranek zabity.
wołając:
wysokości.
Odnowa wszechświata przez misterium paschalne
K. Pan z wami
W. I z duchem Twoim
K. W górę serca
On zniweczył moc grzechu, * odnowił całe stworzenie *
i nam przywrócił utracone życie.
wołając:
wysokości.
Chrystus Kapłanem i Ofiarą
K. Pan z wami
W. I z duchem Twoim
K. W górę serca
Przez ofiarę swojego ciała na krzyżu * dopełnił On ofiary
Starego Przymierza * i oddając się za nasze zbawienie, *
sam stał się Kapłanem, Ołtarzem i Barankiem ofiarnym.
wołając:
wysokości.
25 1. PREFACJA O WNIEBOWSTĄPIENIU
Chrystus uprzedził nas w chwale
Następującą prefację odmawia się w dniu Wniebowstąpienia Pańskiego. Można

ją odmawiać od Wniebowstąpienia aż do soboty przed Zesłaniem D ucha Święte-
go we wszystkich Mszach, które nie mają własnej prefacji.
K. Pan z wami
W. I z duchem Twoim
K. W górę serca
Albowiem Pan Jezus, Zwycięzca grzechu i śmierci, * wstąpił
(dzisiaj) do nieba Król chwały, * którego podziwiają Anio-
łowie. * On jest Pośrednikiem między Bogiem a ludźmi, *
Sędzią świata i Władcą stworzenia. * Wstępując do nieba
nie porzucił nas w ludzkiej niedoli, * lecz jako nasza Głowa
wyprzedził nas do niebieskiej ojczyzny, * aby umocnić na-
szą nadzieję, * że jako członki Mistycznego Ciała również
tam wejdziemy.
wołając:
wysokości.
2. PREFACJA O WNIEBOWSTĄPIENIU 26
Chrystus dał nam udział w swoim bóstwie

ją odmawiać od Wniebowstąpienia aż do soboty przed Zesłaniem Ducha Święt e-
K. Pan z wami
W. I z duchem Twoim
K. W górę serca
On po swoim zmartwychwstaniu * jawnie się ukazał wszyst-
kim swoim uczniom * i na ich oczach wzniósł się do nieba,
* aby dać nam udział w swoim bóstwie.
wołając:
wysokości.
27 PREFACJA O ZESŁANIU DUCHA ŚWIĘTEGO

Zesłanie Ducha Świętego dopełnieniem dzieła zbawienia
Następującą prefację odmawia się w uroczystość Zesłania Ducha Świętego.
K. Pan z wami
W. I z duchem Twoim
K. W górę serca
Aby doprowadzić do pełni misterium paschalne, * zesłałeś
dzisiaj Ducha Świętego na wszystkich, * których uczyniłeś
swoimi przybranymi dziećmi, * jednocząc ich z Twoim
Jednorodzonym Synem. * Duch Święty w początkach Koś-
cioła dał wszystkim narodom poznać prawdziwego Boga *
i zjednoczył różne języki w wyznawaniu tej samej wiary.
wołając:
wysokości.
1. PREFACJA NA NIEDZIELE ZWYKŁE 28

Misterium paschalne i lud Boży
Następującą prefację odmawia się w niedziele zwykłe.
K. Pan z wami
W. I z duchem Twoim
K. W górę serca
Zaprawdę, godne to i sprawiedliwe, a dla nas zbawienne, *
abyśmy Tobie składali dziękczynienie i Ciebie wychwalali, *
Panie, Ojcze Niebieski, wszechmogący i miłosierny Boże, *
On to cudownie sprawił, * że przez wielkanocne misterium *
zostaliśmy uwolnieni z jarzma grzechu i śmierci * i wezwani
do chwały. * Jesteśmy, bowiem plemieniem wybranym, *
królewskim kapłaństwem, * narodem świętym, ludem odku-
pionym * i wszędzie głosimy wszechmoc Twoją - Boże, *
który nas wezwałeś z ciemności * do Twojego przedziwnego
światła.
Dlatego z Aniołami i Archaniołami * i z wszystkimi chórami
niebios * głosimy Twoją chwałę * razem z nimi wołając.
wysokości.
29 2. PREFACJA NA NIEDZIELE ZWYKŁE

Misterium zbawienia
K. Pan z wami
W. I z duchem Twoim
K. W górę serca
Panie, Ojcze Niebieski, wszechmogący i miłosierny Boże, *
On, bowiem litując się nad grzesznymi ludźmi, * narodził
się z Maryi Dziewicy, * przez swoją mękę na krzyżu * wy-
bawił nas od śmierci wiecznej, * a zmartwychwstając, dał
nam wiekuiste życie.
Dlatego z Aniołami i Archaniołami * i z wszystkimi chórami
niebios * głosimy Twoją chwałę * razem z nimi wołając.
wysokości.

Zbawienie ludzi przez Boga-Człowieka
K. Pan z wami
W. I z duchem Twoim
K. W górę serca
Panie, Ojcze Niebieski, wszechmogący i miłosierny Boże.
Poznaliśmy Twoją niezmierzoną chwałę, * gdy nam zesłałeś
swojego Syna, * aby stał się człowiekiem * i wybawił nas od
zguby wiecznej. * W ten sposób nasze śmiertelne człowie-
czeństwo * stało się narzędziem zbawienia, * przez naszego
Pana Jezusa Chrystusa.
wysokości.

Dzieje zbawienia
K. Pan z wami
W. I z duchem Twoim
K. W górę serca
On przez narodzenie z Maryi Dziewicy * obdarzył ludzkość
nową młodością, * przez swoją mękę zgładził nasze grze-
chy, * przez powstanie z martwych dał nam dostęp do życia
wiecznego, * a wstępując do Ciebie, Ojcze, * otworzył nam
bramy nieba.
Dlatego z chórami Aniołów i Świętych, * głosimy Twoją
chwałę, razem z nimi wołając:
wysokości.

Dzieło stworzenia
K. Pan z wami
W. I z duchem Twoim
K. W górę serca
Ty stworzyłeś wszystko, co jest na świecie, * i sprawiłeś, że
zmieniają się pory roku. * Ty stworzyłeś człowieka na swoje
podobieństwo * i poddałeś mu wszechświat godny podzi-
wu, * aby w Twoim imieniu panował nad całym stworze-
niem * i chwalił Ciebie w Twoich dziełach, * przez naszego
Dlatego z wszystkimi Aniołami wychwalamy Ciebie * z ra-
dością wołając:
wysokości.

Zadatek wieczystej Paschy
K. Pan z wami
W. I z duchem Twoim
K. W górę serca
Panie Ojcze Niebieski, wszechmogący i miłosierny Boże, *
w którym żyjemy, poruszamy się i jesteśmy.
W czasie naszej doczesnej pielgrzymki * doznajemy Twojej
dobroci, w codziennych potrzebach * i nosimy już w sobie
zadatek życia wiecznego. * Mając, bowiem pierwsze dary
Ducha, * przez którego wskrzesiłeś z martwych Jezusa, *
spodziewamy się wiekuistego udziału w misterium paschal-
nym.
Dlatego z wszystkimi Aniołami wychwalamy Ciebie * z ra-
dością wołając:
wysokości.

Zbawienie przez posłuszeństwo Chrystusa
K. Pan z wami
W. I z duchem Twoim
K. W górę serca
W swoim miłosierdziu tak świat umiłowałeś, * że zesłałeś
nam jako Odkupiciela Twojego Syna. * On stał się podobny
do nas we wszystkim oprócz grzechu, * abyś mógł to w nas
miłować, co umiłowałeś w swoim Synu. * Przez Jego posłu-
szeństwo odnowiłeś przymierze, * które zerwaliśmy przez
grzeszne nieposłuszeństwo.
wysokości.

Jedność Trójcy źródłem jedności Kościoła
K. Pan z wami
W. I z duchem Twoim
K. W górę serca
Ty przez krew swojego Syna i moc Ducha Świętego * zgro-
madziłeś przy sobie swoje dzieci, * które grzech oddalił od
Ciebie, * aby Twój lud zjednoczony na wzór Trójcy Świętej
stał się Kościołem, Ciałem Chrystusa * i żywą świątynią
Ducha Świętego * ku chwale Twojej nieskończonej mądro-
ści. *
Dlatego zjednoczeni z chórami Aniołów, * wysławiamy Cie-
bie, z radością wołając:
wysokości.
1. PREFACJA ZWYKŁA 36
Odnowa świata przez Chrystusa
Następującą prefację odmawia się w Mszach, któ re nie mają własnej prefacji
i nie wypadają w okresie roku kościelnego mającym własną prefację.
K. Pan z wami
W. I z duchem Twoim
K. W górę serca
abyśmy nieustannie wysławiali Ciebie, * wszechmogący,
wieczny Boże, * i Tobie za wszystko składali dziękczynie-
nie, * przez naszego Pana Jezusa Chrystusa.
W Nim chciałeś wszystko odnowić, * abyśmy mogli uczest-
niczyć w życiu, * które On w pełni posiada. * On będąc
prawdziwym Bogiem, * uniżył samego siebie, * i przez krew
przelaną na krzyżu * przyniósł pokój całemu światu. * Dla-
tego został wywyższony nad całe stworzenie * i stał się
przyczyną wiecznego zbawienia * dla wszystkich, którzy są
Mu posłuszni.
Przez Niego z Aniołami i wszystkimi Świętymi * głosimy
Twoją chwałę, razem z nimi wołając:
wysokości.
37 2. PREFACJA ZWYKŁA
Zbawienie przez Chrystusa
K. Pan z wami
W. I z duchem Twoim
K. W górę serca
nie.
Ty z miłości stworzyłeś człowieka, * a gdy zasłużył na potę-
pienie, odkupiłeś go w Twoim miłosierdziu, * przez naszego
wysokości.
Bóg Stwórca i Odkupiciel człowieka
K. Pan z wami
W. I z duchem Twoim
K. W górę serca
Ty przez umiłowanego Syna swojego stworzyłeś człowieka *
i w swojej dobroci odrodziłeś go do nowego życia. * Dlatego
służą Tobie wszystkie stworzenia, * wysławiają Ciebie
wszyscy odkupieni * jednym sercem błogosławią Ciebie
Twoi Święci.
My także razem z wszystkimi Aniołami * głosimy Twoją
chwałę, z radością wołając:
wysokości.
Chwalenie Boga jest Jego darem
K. Pan z wami
W. I z duchem Twoim
K. W górę serca
Zaprawdę, godne to i sprawiedliwe, * aby Ciebie, Boże,
chwaliły niebo i ziemia.
Chociaż nie potrzebujesz naszego uwielbienia, * pobudzasz
nas jednak swoją łaską, * abyśmy Tobie składali dziękczy-
nienie. * Nasze hymny pochwalne niczego Tobie nie dodają,
* ale się przyczyniają do naszego zbawienia, * przez naszego
Dlatego zjednoczeni z chórami Aniołów, * wysławiamy Cie-
wysokości.
Proklamacja misterium Chrystusa
K. Pan z wami
W. I z duchem Twoim
K. W górę serca
Zjednoczeni w miłości wspominamy śmierć Jego, z żywą
wiarą wyznajemy Jego zmartwychwstanie, * i z mocną na-
dzieją * oczekujemy Jego przyjścia w chwale.
Ciebie, razem, z nimi wołając:
wysokości.
Misterium zbawienia w Chrystusie
Następującą prefację, zaczerpniętą z drugiej modlitwy Eucharystycznej o dmawia

się w Mszach, które nie mają własnej prefacji i nie wypadają w okresie roku k o-
ścielnego mającym własną prefację.
K. Pan z wami
W. I z duchem Twoim
K. W górę serca
abyśmy Tobie, Ojcze święty, * zawsze i wszędzie składali
dziękczynienie * przez umiłowanego Syna Twojego, Jezusa
Chrystusa.
On jest Słowem Twoim, * przez które wszystko stworzy-
łeś. * Jego nam zesłałeś jako Zbawiciela i Odkupiciela, *
który stał się człowiekiem za sprawą Ducha Świętego * i na-
rodził się z Dziewicy. * On spełniając Twoją wolę, * nabył
dla Ciebie lud święty, * gdy wyciągnął swoje ręce na krzy-
żu, * aby śmierć pokonać i objawić moc Zmartwychwstania.
Dlatego z Aniołami i wszystkimi Świętymi * głosimy Twoją
chwałę, razem, z nimi wołając:
wysokości.
PREFACJA O NAJŚWIĘTSZEJ TRÓJCY 42

Tajemnica Najświętszej Trójcy
Następującą prefację odmawia się w uroczystość Najświętszej Tr ójcy i w

Mszach wotywnych o Najświętszej Trójcy.
K. Pan z wami
W. I z duchem Twoim
K. W górę serca
Ty, z Jednorodzonym Synem Twoim i Duchem Świętym *
jedynym jesteś Bogiem, jedynym jesteś Panem; nie przez
jedność osoby, * lecz przez to, że Trójca ma jedną naturę. *
W cokolwiek bowiem dzięki Twemu objawieniu * wierzymy
o Twojej chwale, * to samo bez żadnej różnicy myślimy o
Twoim Synu * i o Duchu Świętym. * Tak, iż wyznając
prawdziwe i wiekuiste Bóstwo * wielbimy odrębność
Osób, * Jedność w istocie i równość w majestacie. *
Majestat ten chwalą Aniołowie i Archaniołowie, * Cherubini
i Serafini, * którzy nie przestają powtarzać codziennie, *
jednym głosem wołając:
wysokości.
43 PREFACJA O OFIAROWANIU PAŃSKIM

Misterium Ofiarowania Pańskiego
Następującą prefację odmawia się w święto Ofiarowania Pańskiego.
K. Pan z wami
W. I z duchem Twoim
K. W górę serca
Dzisiaj Maryja Dziewica * przyniosła do świątyni * Twojego
Przedwiecznego Syna, * a Duch Święty ogłosił przez usta,
Symeona, * że jest On chwałą Twojego ludu i światłem na-
rodów.
My także radujemy się ze spotkania ze Zbawicielem * i ra-
zem z Aniołami i Świętymi * wychwalamy Ciebie, wołając:
wysokości.
PREFACJA O ZWIASTOWANIU PAŃSKIM 44

Słowo stało się ciałem
Następującą prefację odmawia się w uroczystość Zwiastowania Pa ńskiego.
K. Pan z wami
W. I z duchem Twoim
K. W górę serca
Niebieski posłaniec zwiastował Maryi, * że dla naszego
zbawienia Twój Syn narodzi się wśród ludzi. * Najświętsza
Dziewica przyjęła z wiarą Twoje Słowo, * przez tajemnicze
działanie Ducha Świętego poczęła Syna i z miłością Go no-
siła w niepokalanym łonie. * On spełnił obietnice dane Izra-
elowi * i objawił się narodom, jako oczekiwany Zbawiciel.
wysokości.
45 PREFACJA O PRZEMIENIENIU PAŃSKIM

Przemienienie Pańskie zapowiada naszą chwałę
Następującą prefację odmawia się w święto Przemienienia Pańskiego.
K. Pan z wami
W. I z duchem Twoim
K. W górę serca
abyśmy Tobie, Ojcze Święty, * zawsze i wszędzie składali
dziękczynienie, * przez naszego Pana Jezusa Chrystusa.
On objawił swoją chwałę wobec wybranych świadków, * a
Jego ciało podobne do naszego * zajaśniało niezwykłym bla-
skiem. * W ten sposób umocnił serca uczniów, * aby nie
ulegli zgorszeniu krzyża, a całemu Kościołowi dał nadzieję,
że osiągnie chwałę, * którą sam zajaśniał jako jego Głowa.
Dlatego łącząc się z Aniołami w niebie * wielbimy Ciebie na
ziemi, * razem z nimi wołając:
wysokości.
1. PREFACJA O NAJŚWIĘTSZEJ EUCHARYSTII 46

Ofiara i Uczta eucharystyczna
Następującą prefację odmawia się w Mszy Wieczerzy Pańskiej, moż na ją także

odmówić w uroczystość Najświętszego Ciała i Krwi Chrystusa oraz w Mszach
wotywnych o Najświętszym Sakramencie.
K. Pan z wami
W. I z duchem Twoim
K. W górę serca
On sam jako prawdziwy i wieczny Kapłan, * ustanawiając
obrzęd wiekuistej Ofiary, * pierwszy się Tobie oddał w
zbawczej Ofierze * i nam polecił ją składać na swoją pa-
miątkę. * Jego Ciało za nas wydane umacnia nas, gdy je spo-
żywamy, * a Krew za nas wylana, obmywa nas, gdy ją pije-
my.
Dlatego zjednoczeni z chórami Aniołów * wysławiamy Cie-
bie, * z radością wołając:
wysokości.
47 2. PREFACJA O NAJŚWIĘTSZEJ EUCHARYSTII

Owoce Najświętszej Eucharystii
Następującą prefację odmawia się w uroczystość Najświętszego Ciała i Krwi

Chrystusa i w Mszach wotywnych o Najświętszym Sakramencie.
K. Pan z wami
W. I z duchem Twoim
K. W górę serca
On chciał, aby na wieki trwała pamiątka * zbawczej ofiary
Krzyża, * dlatego spożywając z Apostołami ostatnią wiecze-
rzę * oddał się jako Baranek bez skazy * na doskonałą i miłą
Tobie ofiarę uwielbienia. * W tym wielkim Sakramencie *
posilasz i uświęcasz swoich wiernych, * aby ludzi mieszka-
jących na jednej ziemi oświecała jedna wiara i łączyła jedna
miłość. * Przystępujemy do Uczty sakramentalnej, * abyśmy
przeniknięci Twoją łaską * stawali się podobni do Chrystu-
sa, naszego niebieskiego wzoru.
Dlatego niebo i ziemia z uwielbieniem śpiewają Tobie pieśń
nową * i my z wszystkimi zastępami Aniołów wysławiamy
Ciebie, * razem z nimi wołając:
wysokości.
PREFACJA O NAJŚWIĘTSZYM SERCU 48

PANA JEZUSA
Niezmierzona miłość Chrystusa
Następującą prefację odmawia się w uroczystość Najświętszego Serca Pana J e-

zusa i w Mszach wotywnych o Najświętszym Sercu Pana Jezusa.
K. Pan z wami
W. I z duchem Twoim
K. W górę serca
On wywyższony na krzyżu, * w swojej nieskończonej miło-
ści * ofiarował za nas samego siebie. * Z Jego przebitego
boku wypłynęła krew i woda, * i tam wzięły początek sa-
kramenty Kościoła, * aby wszyscy ludzie, * pociągnięci do
otwartego Serca Zbawiciela, * z radością czerpali ze źródeł
zbawienia.
wysokości.
49 PREFACJA O JEZUSIE CHRYSTUSIE, KRÓLU

WSZECHŚWIATA
Chrystus, wiekuisty Kapłan i Król Wszechświata
Następującą prefację odmawia się w uroczystość Jezusa Chrystusa, Króla

Wszechświata, i w Mszach wotywnych o Chrystusie Królu.
K. Pan z wami
W. I z duchem Twoim
K. W górę serca
Ty namaściłeś olejem wesela Jednorodzonego Syna Twoje-
go, * naszego Pana Jezusa Chrystusa, * na wiekuistego Ka-
płana i Króla Wszechświata, * aby dopełnił tajemnicy odku-
pienia rodzaju ludzkiego * ofiarując siebie samego na ołta-
rzu krzyża, * jako niepokalaną ofiarę pojednania; * i aby
poddawszy swej władzy wszystkie stworzenia, * przekazał
nieskończonemu majestatowi Twojemu * wieczne i po-
wszechne Królestwo: * królestwo prawdy i życia, królestwo
świętości i łaski, * królestwo sprawiedliwości, miłości i po-
koju.
wysokości.
PREFACJA O KRZYŻU ŚWIĘTYM 50

Chwała zwycięskiego Krzyża
Następującą prefację odmawia się w święto Podwyższenia Krzyża i w Mszach

wotywnych o Krzyżu świętym.
K. Pan z wami
W. I z duchem Twoim
K. W górę serca
Ty postanowiłeś dokonać zbawienia rodzaju ludzkiego * na
drzewie Krzyża. * Na drzewie rajskim śmierć wzięła począ-
tek, * na drzewie Krzyża powstało nowe życie, * a szatan,
który na drzewie zwyciężył, * na drzewie również został po-
konany, * przez naszego Pana Jezusa Chrystusa.
którzy zawsze się radują w Twojej obecności. * Prosimy,
aby i nasze głosy przyłączyły się do nich, * razem z nimi
wołając:
wysokości.
51 1. PREFACJA NA ROCZNICĘ POŚWIĘCENIA

KOŚCIOŁA
Kościół świątynią Boga
Następującą prefację odmawia się w Mszach odprawianych w kościele ob-

chodzącym rocznicę poświęcenia.
K. Pan z wami
W. I z duchem Twoim
K. W górę serca
abyśmy Tobie, Ojcze Święty, * zawsze i wszędzie składali
dziękczynienie, * przez naszego Pana Jezusa Chrystusa.
Ty pozwoliłeś zbudować ten gmach widzialny, * w którym
otaczasz opieką lud swój * pielgrzymujący do Ciebie * i da-
jesz mu znak i łaskę jedności z Tobą. * W tym świętym
miejscu * sam wznosisz dla siebie świątynię z żywych ka-
mieni, * którymi my jesteśmy, * i sprawiasz, że Kościół roz-
szerzony po całym świecie * rozwija się jako Mistyczne Cia-
ło Chrystusa, * aż osiągnie swoją pełnię * w błogosławio-
nym pokoju * w niebieskim Jeruzalem.
Dlatego zgromadzeni w Twojej świątyni * i zjednoczeni z
wszystkimi Świętymi, * wysławiamy Ciebie wołając:
wysokości.
2. PREFACJA NA ROCZNICĘ POŚWIĘCENIA 52

KOŚCIOŁA
Działanie Ducha Świętego w Kościele
Następującą prefację odmawia się w Mszach odprawianych poza kościołem o b-

chodzącym rocznicę poświęcenia.
K. Pan z wami
W. I z duchem Twoim
K. W górę serca
abyśmy Tobie składali dziękczynienie i Ciebie wychwalali *
Panie Ojcze niebieski, * wszechmogący i miłosierny Boże.
W Twojej dobroci dla ludzi mieszkasz w domu modlitwy, *
aby Twoja łaska, której stale nam udzielasz, * uczyniła z nas
świątynię Ducha Świętego * jaśniejącą blaskiem cnotliwego
życia. * Nasze ziemskie świątynie są obrazem Kościoła, *
Oblubienicy Chrystusa, którą nieustannie uświęcasz, * aby
weszła do Twojej chwały, * jako matka radująca się z niezli-
czonych dzieci.
wysokości.
53 1. PREFACJA O DUCHU ŚWIĘTYM

Duch Święty darem Chrystusa dla Kościoła
Następującą prefację odmawia się w Mszach wotywnych o Duchu Świę tym.
K. Pan z wami
W. I z duchem Twoim
K. W górę serca
On wstąpił do nieba i siedząc po Twojej prawicy * zesłał na
przybrane dzieci obiecanego Ducha Świętego.
Dlatego teraz i na wieki z wszystkimi chórami Aniołów *
wysławiamy Ciebie, wołając:
wysokości.
2. PREFACJA O DUCHU ŚWIĘTYM 54

Działanie Ducha Świętego w Kościele
Następującą prefację odmawia się w Mszach wotywnych o Duchu Świętym

.
K. Pan z wami
W. I z duchem Twoim
K. W górę serca
Ty w każdym czasie udzielasz swojemu Kościołowi odpo-
wiednich darów * i nim kierujesz. * Mocą Ducha Świętego
tak podtrzymujesz swój Kościół w wierności, * że w do-
świadczeniach nie przestaje Ciebie wzywać, * a wśród ra-
dości Tobie składa dziękczynienie, * przez naszego Pana Je-
zusa Chrystusa.
wysokości.
55 1. PREFACJA O NAJŚWIĘTSZEJ MARYI PANNIE

Boże macierzyństwo Maryi
Następującą prefację odmawia się w Mszach o Najświętszej Maryi Pannie.

W odpowiednim miejscu wymienia się nazwę święta. W Mszach o NMP w sobo-
ty oraz w Mszach wotywnych, w których nie trzeba wymieniać spe cjalnej tajem-
nicy, mówi się: oddając cześć Najświętszej Maryi, zawsze Dziewicy.
K. Pan z wami
W. I z duchem Twoim
K. W górę serca
Panie, Ojcze święty, wszechmogący, wieczny Boże, * i aby-
śmy Ciebie wielbili, błogosławili i wysławiali * obchodząc
wspomnienie (oddając cześć) Najświętszej Maryi, * zawsze
Dziewicy.
Ona za sprawą Ducha Świętego * poczęła Jednorodzonego
Syna Twojego, * i zachowując chwałę dziewictwa * wydała
światu przedwieczną Światłość, * naszego Pana Jezusa
Chrystusa.
wysokości.
2. PREFACJA O NAJŚWIĘTSZEJ MARYI PANNIE 56

Kościół wielbi Boga słowami Maryi
Następującą prefację odmawia się w Mszach o Najświętszej Maryi Pannie.
K. Pan z wami
W. I z duchem Twoim
K. W górę serca
abyśmy wysławiali Ciebie, Boże, za cuda, które zdziałałeś
w Twoich Świętych.
Oddając cześć Najświętszej Dziewicy Maryi * dzięki skła-
damy za Twoją dobroć powtarzając Jej hymn uwielbienia. *
Wielkie rzeczy uczyniłeś dla całej ziemi * i Twoje miłosier-
dzie rozciągnąłeś na wszystkie pokolenia. * Ty wejrzałeś na
pokorę swojej służebnicy * i przez Nią zesłałeś ludziom
Zbawiciela, * Twojego Syna, a naszego Pana Jezusa Chry-
stusa.
wysokości.
57 3. PREFACJA O NAJŚWIĘTSZEJ MARYI PANNIE

Maryja wzorem i Matką Kościoła
Następującą prefację odmawia się w Mszach o Najświętszej Maryi Pannie, Ma t-

ce Kościoła, i w innych Mszach o NMP.
K. Pan z wami
W. I z duchem Twoim
K. W górę serca
abyśmy Tobie, Ojcze święty, zawsze i wszędzie składali
dziękczynienie, * i abyśmy Ciebie wielbili, oddając cześć
Najświętszej Maryi, zawsze Dziewicy.
Ona przyjmując niepokalanym sercem Twoje Słowo, * po-
częła Je w dziewiczym łonie * i otoczyła macierzyńską tro-
ską początek Kościoła rodząc jego Założyciela. * Przyjmując
pod krzyżem testament Bożej miłości * wzięła za swoje
dzieci wszystkich ludzi, * którzy przez śmierć Chrystusa na-
rodzili się do życia wiecznego. * Gdy Apostołowie oczeki-
wali obiecanego Ducha Świętego, * łączyła swe błagania z
prośbami uczniów Chrystusa * i stała się wzorem modlącego
się Kościoła. * Wyniesiona do niebieskiej chwały otacza ma-
cierzyńską miłością Kościół pielgrzymujący * i wspiera go w
dążeniu do wiecznej ojczyzny, * aż nadejdzie pełen blasku
dzień Pański.
wysokości.
4. PREFACJA O NAJŚWIĘTSZEJ MARYI PANNIE 58

Maryja znakiem pociechy i nadziei
Następującą prefację odmawia się w Mszach o Najświętszej Maryi Pannie, prz e-

de wszystkim w Adwencie.
K. Pan z wami
W. I z duchem Twoim
K. W górę serca
Ona zgadzając się na Twoje Słowo stała się Matką Jezusa
Chrystusa, * a przyjmując całym sercem Twoją zbawczą wo-
lę, jako pokorna służebnica poświęciła się dziełu swojego
Syna. * To, co Ewa straciła przez niewierność, Maryja odzy-
skała przez wiarę * i stała się dla pielgrzymującego ludu *
znakiem pociechy i niezawodnej nadziei.
wysokości.
59 PREFACJA O NIEPOKALANYM POCZĘCIU

NAJŚWIĘTSZEJ MARYI PANNY
Misterium Maryi i Kościoła
Następującą prefację odmawia się w uroczystość Niepokalanego Poczęcia Na j-

świętszej Maryi Panny.
K. Pan z wami
W. I z duchem Twoim
K. W górę serca
Ty zachowałeś Najświętszą Maryję Pannę od zmazy grzechu
pierworodnego * i obdarzyłeś pełnią łaski, * aby Ją przygo-
tować * na godną Matkę Twojego Syna. * Ona jest wizerun-
kiem Kościoła, * niepokalanej i jaśniejącej pięknością Ob-
lubienicy Chrystusa. * Maryja, najczystsza Dziewica, wyda-
ła na świat Syna, * który jako Baranek bez skazy zgładził
nasze grzechy. * Wybrana ze wszystkich wyprasza łaskę
Twojemu ludowi * i jest dla niego wzorem świętości.
wysokości.
PREFACJA O NAJŚWIĘTSZEJ MARYI PANNIE, 60

BOLESNEJ
Udział Maryi w Misterium paschalnym
Następującą prefację odmawia się w dniu wspomnienia Najświętszej Maryi Pa n-

ny Bolesnej i w Mszach wotywnych o NMP Bolesnej.
K. Pan z wami
W. I z duchem Twoim
K. W górę serca
Gdy Maryja stała pod krzyżem w czasie męki i śmierci swo-
jego Syna, * spełniła się przepowiednia Symeona: * miecz
boleści przeniknął Jej duszę. * Ty jednak przemieniłeś Jej
cierpienie w radość i połączyłeś Ją z Chrystusem w wiekui-
stej chwale.
bie, * z radością wołając:
wysokości.
61 PREFACJA O WNIEBOWZIĘCIU NAJŚWIĘTSZEJ

MARYI PANNY
Chwała Maryi Wniebowziętej
Następującą prefację odmawia się w uroczystość Wniebowzięcia Poczęcia Na j-

świętszej Maryi Panny.
K. Pan z wami
W. I z duchem Twoim
K. W górę serca
Panie, Ojcze niebieski, wszechmogący i miłosierny Boże, *
Dzisiaj została wzięta do nieba Bogurodzica Dziewica. *
Ona pierwsza osiągnęła zbawienie * i stała się wizerunkiem
Kościoła w chwale, * a dla pielgrzymującego ludu źródłem
pociechy i znakiem nadziei. * Nie chciałeś, bowiem, aby
skażenia w grobie doznała Dziewica, * która wydała na
świat Twojego Syna, * Dawcę wszelkiego życia.
wysokości.
PREFACJA O NAJŚWIĘTSZEJ MARYI PANNIE, 62

KRÓLOWEJ POLSKI
Matka i Królowa Narodu
Następującą prefację odmawia się w Mszach o Najświętszej Maryi Pannie, Kró-

lowej Polski.
K. Pan z wami
W. I z duchem Twoim
K. W górę serca
Ona przyjmując pod krzyżem testament Bożej miłości, *
wzięła za swoje dzieci wszystkich ludzi, * którzy przez
śmierć Chrystusa narodzili się do życia wiecznego. * Wynie-
siona do niebieskiej chwały * otacza macierzyńską miłością
Naród, który Ją wybrał na swoją Królową, * broni go w nie-
bezpieczeństwach, udziela mu pociechy w utrapieniach * i
wspiera go w dążeniu do wiecznej ojczyzny, aż nadejdzie
pełen blasku dzień Pański.
wysokości.
63 PREFACJA O ANIOŁACH
Chwała Boża jaśnieje w Aniołach
Następującą prefację odmawia się w Mszach o Aniołach.
K. Pan z wami
W. I z duchem Twoim
K. W górę serca
abyśmy Tobie, Ojcze święty, zawsze składali dziękczynie-
nie, * i abyśmy głosili Twoją chwałę, * która jaśnieje
w Aniołach i Archaniołach.
Gdy oddajemy cześć stworzonym przez Ciebie Aniołom, *
wysławiamy Twoją doskonałość i potęgę. * Przez wspania-
łość świata niewidzialnych duchów * poznajemy jak jesteś
niezmierzony * i godny miłości ponad całe stworzenie.
Z radością łączymy nasze głosy z chórami Aniołów, * którzy
przez Pana Jezusa Chrystusa * wielbią Twój majestat, razem
z nimi wołając:
wysokości.
PREFACJA O ŚW. JANIE CHRZCICIELU 64

Posłannictwo Poprzednika Chrystusa
Następującą prefację odmawia się w Mszach o św. Janie Chrzc icielu.
K. Pan z wami
W. I z duchem Twoim
K. W górę serca
Wysławiamy cuda, których dokonałeś w życiu Jana Chrzci-
ciela, * największego między narodzonymi z niewiasty. *
Jego wybrałeś i uświęciłeś, aby przygotował drogę Chryst u-
sowi, * On jeszcze w łonie matki rozradował się z przybycia
Zbawiciela, * a jego narodzenie wielu napełniło radością. *
Jako jedyny z proroków, wskazał Baranka, * który gładzi
grzechy świata. * Jan ochrzcił w Jordanie Twojego Syna, *
który chrzest ustanawiając dał wodzie moc uświęcania. * Aż
do końca Jan świadczył o światłości, * a przez swoje mę-
czeństwo złożył Chrystusowi najpiękniejsze świadectwo.
wysokości.
65 PREFACJA O ŚW. JÓZEFIE

Rola św. Józefa w dziele zbawienia
Następującą prefację odmawia się w Mszach o św. Józefie. W uroczystość św.

Józefa, dnia 19 marca, mówi się: obchodząc uroczystość. W dniu wspomnienia
świętego Józefa, dnia 1 maja, oraz w Mszach wotywnych mówi się: oddając
cześć świętemu Józefowi.
K. Pan z wami
W. I z duchem Twoim
K. W górę serca
I abyśmy Ci składali należne uwielbienie, * błogosławili Cię
i wysławiali, * obchodząc uroczystość świętego Józefa *
(oddając cześć świętemu Józefowi). Jako męża sprawiedli-
wego * dałeś go Bogurodzicy Dziewicy za Oblubieńca, * a
jako wiernego i roztropnego sługę * postawiłeś nad swoją
Rodziną, * aby rozciągnął ojcowską opiekę nad poczętym z
Ducha Świętego * Jednorodzonym Synem Twoim, naszym
Panem, Jezusem Chrystusem.
wysokości.
PREFACJA O ŚWIĘTYCH APOSTOŁACH

66
PIOTRZE I PAWLE
Dwojakie posłannictwo świętych Piotra i Pawła w Kościele
Następującą prefację odmawia się w uroczystość świętych apostołów Piotra i

Pawła.
K. Pan z wami
W. I z duchem Twoim
K. W górę serca
Ty nam pozwalasz z radością oddawać cześć świętym apo-
stołom * Piotrowi i Pawłowi. * Piotr pierwszy wyznał wiarę
w Chrystusa * i z nawróconych Izraelitów założył pierwszy
Kościół. * Paweł otrzymał łaskę jasnego rozumienia prawd
wiary * i stał się nauczycielem narodów pogańskich. * Ob-
darzeni różnymi darami zgromadzili w jednym Kościele wy-
znawców Chrystusa * i zjednoczeni w chwale niebieskiej
wspólnie odbierają cześć na ziemi.
wysokości.
67 1. PREFACJA O APOSTOŁACH
Apostołowie pasterzami Ludu Bożego
Następującą prefację odmawia się w Mszach o Apostołach, zwłaszcza o świę-

tych Piotrze i Pawle.
K. Pan z wami
W. I z duchem Twoim
K. W górę serca
Panie, Ojcze niebieski, wszechmogący i miłosierny Boże.
Ty, bowiem, wiekuisty Pasterzu, nigdy nie opuszczasz swo-
jej owczarni, * lecz przez świętych Apostołów otaczasz ją
nieustanną opieką, * aby kierowali nią ci zwierzchnicy, *
którym jako namiestnikom swojego Syna * zleciłeś władzę
pasterską.
wysokości.
2. PREFACJA O APOSTOŁACH 68
Apostołowie fundamentem Kościoła i świadkami Boga
Następującą prefację odmawia się w Mszach o Apostołach i Ewang elistach.
K. Pan z wami
W. I z duchem Twoim
K. W górę serca
Ty zbudowałeś Kościół na fundamencie Apostołów, * aby na
świecie był trwałym znakiem Twojej świętości * i głosił
wszystkim ludziom dobrą nowinę o zbawieniu.
wysokości.
69 PREFACJA O WSZYSTKICH ŚWIĘTYCH

Chwała Jerozolimy, naszej Matki
Następującą prefację odmawia się w uroczystość Wszystkich Świętych
K. Pan z wami
W. I z duchem Twoim
K. W górę serca
Dzisiaj pozwalasz nam czcić Twoje święte miasto, * niebie-
skie Jeruzalem, które jest naszą Matką. * W nim zgromadze-
ni nasi bracia i siostry * wysławiają Ciebie na wieki. * Do
niego spieszymy pielgrzymując drogą wiary * i radując się
z chwały wybranych członków Kościoła, * których wsta-
wiennictwo i przykład nas umacnia.
Dlatego z niezliczoną rzeszą Świętych i Aniołów * wysła-
wiamy Ciebie, jednym głosem wołając:
wysokości.
1. PREFACJA O ŚWIĘTYCH 70
Chwała Świętych
Następującą prefację odmawia się w Mszach o Wszystkich Świętych, o Świętych

Patronach i Świętych, którzy stanowią tytuł kościoła, w uroczystości i święta
Świętych, jeżeli nie mają prefacji własnej. Można ją odmawiać we wspomnienia
Świętych.
K. Pan z wami
W. I z duchem Twoim
K. W górę serca
W zgromadzeniu Świętych jaśnieje Twoja chwała, * bo
dzięki Twojej łasce zdobyli zasługi, które nagradzasz. *
W ich życiu ukazujesz nam wzór postępowania, * przez ich
wstawiennictwo udzielasz nam pomocy, * a we wspólnocie z
nimi dajesz nam obiecane dziedzictwo. * Umocnieni przez
tak licznych świadków, * toczymy zwycięski bój z wrogami
zbawienia, * aby osiągnąć razem ze Świętymi niewiędnący
wieniec chwały, * przez naszego Pana Jezusa Chrystusa.
Dlatego z Aniołami, Archaniołami i wszystkimi Świętymi *
głosimy Twoją chwałę, razem z nimi wołając:
wysokości.
71 2. PREFACJA O ŚWIĘTYCH
Rola Świętych w Kościele
Następującą prefację odmawia się w Mszach o Wszystkich Świętych, o Świętych

Patronach i Świętych, którzy stanowią tytuł kościoła, w uroczystości i święta
Świętych, jeżeli nie mają prefacji własnej. Można ją odmawiać we wspomnienia
Świętych.
K. Pan z wami
W. I z duchem Twoim
K. W górę serca
Przez wspaniałe świadectwo życia Twoich Świętych * obda-
rzasz swój Kościół nową mocą * i dajesz nam dowody swo-
jej miłości. * Przykład Świętych nas pobudza a ich bratnia
modlitwa nas wspomaga, * abyśmy osiągnęli pełnię zbawie-
nia.
wysokości.
PREFACJA O ŚWIĘTYCH MĘCZENNIKACH 72

Męczeństwo znakiem i przykładem
Następującą prefację odmawia się w uroczystości i święta Męczenników. Można

ją odmawiać w ich wspomnienia
K. Pan z wami
W. I z duchem Twoim
K. W górę serca
Ty w męczeństwie świętego N. ukazałeś cuda swojej łaski, *
on, bowiem naśladując Chrystusa przelał krew ku Twojej
chwale. * Ty sprawiasz, że moc w słabości się doskonali *
i umacniasz słabych ludzi do złożenia świadectwa wierze, *
wysokości.
73 PREFACJA O ŚWIĘTYCH PASTERZACH

Obecność Pasterzy w Kościele
Następującą prefację odmawia się w uroczystości i święta świętych Pasterzy.

Można ją odmawiać w ich wspomnienia.
K. Pan z wami
W. I z duchem Twoim
K. W górę serca
Z radością oddajemy cześć świętemu N., którego dałeś swo-
jemu ludowi, * jako gorliwego pasterza. * Jego przykład
umacnia nas w dobrym życiu, * jego słowa nas pouczają, * a
jego wstawiennictwo * wyprasza nam Twoją opiekę.
Dlatego z chórami Aniołów i Świętych * głosimy Twoją
chwałę, * razem z nimi wołając:
wysokości.
PREFACJA O ŚWIĘTYCH DZIEWICACH 74

I ZAKONNIKACH
Znaczenie życia poświęconego Bogu
Następującą prefację odmawia się w uroczystości i święta świętych Dziewic i

świętych Zakonników. Można ją odmawiać w ich wspomnienia.
K. Pan z wami
W. I z duchem Twoim
K. W górę serca
Zaprawdę, godne to i sprawiedliwe a dla nas zbawienne, *
W Świętych, którzy oddali się Chrystusowi * ze względu na
Królestwo niebieskie, * wychwalamy Twoją cudowną
opatrzność. * Ty powołujesz wybranych ludzi do pierwotnej
świętości * i pozwalasz im kosztować darów, * których nam
udzielisz w przyszłym świecie.
wysokości.
75 PREFACJA O ŚW. WOJCIECHU,

BISKUPIE I MĘCZENNIKU
Ziarno, które obumrze, przynosi plon
Następującą prefację odmawia się w uroczystość św. Wojciecha, biskupa i mę-

czennika, i w Mszach wotywnych o nim.
K. Pan z wami
W. I z duchem Twoim
K. W górę serca
Ty włączyłeś do grona biskupów świętego Wojciecha * peł-
nego miłości ku Tobie * i wiary, która daje zwycięstwo nad
światem. * On przeszyty włóczniami * obumarł jak ziarno
pszenicy, * które rzucone w ziemię daje plon obfity. * Radu-
jemy się z jego opieki nad nami * i sławimy Ciebie za łaski,
których nam udzieliłeś, * przez Pana Jezusa Chrystusa.
wysokości.
PREFACJA O ŚW. STANISŁAWIE, 76

BISKUPIE I MĘCZENNIKU
Walczył w obronie Prawa Bożego
Następującą prefację odmawia się w uroczystość św. Stanisława, biskupa i mę-

czennika, i w Mszach wotywnych o nim.
K. Pan z wami
W. I z duchem Twoim
K. W górę serca
Ty ustanowiłeś świętego Stanisława biskupem, * aby rządził
świętym ludem Twoim * i kierował go na drogę zbawienia. *
On umocniony przez Ciebie duchem męstwa * aż do śmierci
walczył w obronie Twojego prawa * i naśladując przykład
Dobrego Pasterza * oddał życie za swoje owce. * Ponieważ
był wierny aż do śmierci, * wszedł do radości swojego Pana
Jezusa Chrystusa.
wysokości.
77 PREFACJA O ŚW. JADWIDZE ŚLĄŚKIEJ

Przykład pokornej służby
Następującą prefację odmawia się w dniu wspomnienia św. Jadwigi Śląskiej i w

Mszach wotywnych o niej.
K. Pan z wami
W. I z duchem Twoim
K. W górę serca
dziękczynienie, * i abyśmy Ciebie wielbili cześć oddając
świętej Jadwidze.
Ona była niewiastą mężną, roztropną i troskliwą matką lu-
du. * Otwierała hojne dłonie dla ubogich * i brała biednych
w opiekę. * Kierowana przez Ducha Świętego * wyrzekła się
ziemskiego panowania i światowego przepychu * z miłości
do ukrzyżowanego Zbawiciela. * Stała się służebnicą
wszystkich i zostawiła Kościołowi świetlany przykład pok o-
ry. * Z pomocą Twojej łaski mężnie przeszła z ziemskiego
wygnania do wiecznej ojczyzny * i otrzymała wieniec zwy-
cięstwa, * przez naszego Pana Jezusa Chrystusa.
wysokości.
PREFACJA NA MSZĘ KRZYŻMA 78

Kapłaństwo Nowego Przymierza
Następującą prefację odmawia się w Mszy z poświęceniem krzyżma, w Mszy ze

święceniami kapłanów i w rocznicę święceń kapłańskich.
K. Pan z wami
W. I z duchem Twoim
K. W górę serca
Ty przez namaszczenie Duchem Świętym * ustanowiłeś
Twojego Jednorodzonego Syna Kapłanem nowego i wiecz-
nego przymierza * i postanowiłeś, że Jego jedyne kapłań-
stwo będzie trwało w Kościele. * Chrystus nie tylko obdarzył
cały lud odkupiony królewskim kapłaństwem, * lecz w swo-
jej miłości dla braci wybiera ludzi, którzy przez święcenia *
otrzymują udział w Jego kapłańskiej służbie. * W Jego imie-
niu odnawiają oni Ofiarę, * przez którą odkupił ludzi, * i
przygotowują dla Twoich dzieci ucztę paschalną. * Otaczają
oni miłością Twój lud święty, * karmią go słowem i umac-
niają sakramentami. * Poświęcając swoje życie dla Ciebie i
dla zbawienia braci, * starają się upodobnić do Chrystusa i
składają Tobie świadectwo wiary i miłości.
wysokości.
79 1. PREFACJA NA MSZĘ ZA NOWOŻEŃCÓW

Godność małżeństwa
Następującą prefację odmawia się w Mszy za nowożeńców.
K. Pan z wami
W. I z duchem Twoim
K. W górę serca
Ty łączysz związki małżeńskie słodkim jarzmem miłości *
i nierozerwalnym węzłem pokoju, * aby czysta płodność
świętych małżeństw służyła pomnażaniu Twoich przybra-
nych dzieci. * Twoja, bowiem opatrzność, Panie, i Twoja ła-
ska w niewysłowiony sposób do tego prowadzi, * że ludzie
zrodzeni dla wzbogacenia świata, * przez chrzest zostają od-
rodzeni i powiększają Twój Kościół, * przez naszego Pana
Jezusa Chrystusa.
wysokości.
2. PREFACJA NA MSZĘ ZA NOWOŻEŃCÓW 80

Małżeństwo obrazem Nowego Przymierza
K. Pan z wami
W. I z duchem Twoim
K. W górę serca
Zawarłeś, bowiem z Twoim ludem nowe przymierze, * aby
odkupiony przez misterium śmierci i zmartwychwstania
Chrystusa * w Nim otrzymał uczestnictwo w boskiej naturze
* i stał się współdziedzicem Jego chwały w niebie. * Ty
sprawiłeś, że związek małżeński mężczyzny i kobiety * stał
się znakiem hojnej łaski Chrystusa * i jako sakrament
wprowadza nas, ludzi, * w niewysłowione plany Twojej
zbawczej miłości.
wysokości.
81 3. PREFACJA NA MSZĘ ZA NOWOŻEŃCÓW

Małżeństwo znakiem miłości Bożej
K. Pan z wami
W. I z duchem Twoim
K. W górę serca
Ty zechciałeś obdarzyć człowieka, stworzonego z Twej oj-
cowskiej dobroci, taką godnością, * że w małżeńskiej
wspólnocie życia * utrwaliłeś prawdziwy obraz Twojej miło-
ści. * Z miłości, bowiem stworzyłeś człowieka * i ciągle go
wzywasz, aby się kierował jej prawami, * bo chcesz mu dać
udział w Twojej wiecznej miłości. * Święty sakrament mał-
żeństwa, który jest znakiem Twego umiłowania, * uświęca
wzajemną miłość ludzką, * przez naszego Pana Jezusa Chry-
stusa.
wysokości.
PREFACJA NA ŚLUBY ZAKONNE 82

Życie zakonne naśladowaniem Chrystusa
Następującą prefację odmawia się w Mszach na dzień ślubów zakonnych oraz

ich rocznicy.
K. Pan z wami
W. I z duchem Twoim
K. W górę serca
Zaprawdę, godne to jest, abyśmy Tobie, Ojcze święty, skła-
dali dziękczynienie, * i sprawiedliwe, abyśmy Ciebie wy-
chwalali, * przez naszego Pana Jezusa Chrystusa.
On się narodził z Matki Dziewicy, * ludzi czystego serca na-
zwał błogosławionymi, * a swoim życiem uczył osiągać
szczyty czystości. * On zawsze pragnął pełnić Twoją wolę *
i stawszy się dla nas posłusznym aż do śmierci, * oddał się
Tobie w doskonałej ofierze. * On wezwał do gorliwej służby
Twojemu majestatowi * tych, którzy ze względu na Ciebie
wyrzekają się wszystkiego na ziemi, * i zapewnił ich, że
znajdą skarby w niebie.
Dlatego z chórami Aniołów i Świętych * głosimy Twoją
chwałę, razem z nimi wołając:
wysokości.
83 PREFACJA NA POŚWIĘCENIE KOŚCIOŁA

Misterium Świątyni Bożej
Następującą prefację odmawia się w dniu poświęcenia kościoła.
K. Pan z wami
W. I z duchem Twoim
K. W górę serca
abyśmy Tobie, Ojcze Święty, składali dziękczynienie.
Ty cały świat uczyniłeś świątynią Twojej chwały, * aby
wszędzie sławiono Twoje imię, * nie zabraniasz jednak po-
święcać * miejsc przeznaczonych do sprawowania świętych
obrzędów. * Dlatego z radością poświęcamy Tobie ten dom
modlitwy wzniesiony pracą ludzi. * Jest on znakiem praw-
dziwej świątyni * i obrazem niebieskiego Jeruzalem. * Ty,
bowiem ciało Twojego Syna zrodzonego z Maryi Dziewicy *
uczyniłeś swoją świątynią, aby w niej przebywała pełnia Bó-
stwa. * Z Twojej woli Kościół święty jest jak miasto * zbu-
dowane na fundamencie Apostołów, * a jego kamieniem wę-
gielnym jest sam Jezus Chrystus. * Świątynia ta powstaje z
wybranych kamieni, * ożywionych przez Ducha Świętego i
zespolonych miłością, * w niej przez nieskończone wieki Ty,
Boże, będziesz wszystkim dla wszystkich * i jaśnieć będzie
wiekuiste światło Chrystusa.
Przez Niego z Aniołami i wszystkimi Świętymi * wysławia-
my Ciebie, z radością wołając:
wysokości.
PREFACJA NA POŚWIĘCENIE OŁTARZA 84

Ołtarz to sam Chrystus
Następującą prefację odmawia się w dniu poświęcenia ołtarza.
K. Pan z wami
W. I z duchem Twoim
K. W górę serca
On będąc prawdziwym Kapłanem i prawdziwym Darem
ofiarnym, * nakazał nam sprawować na wieki pamiątkę ofia-
ry, * którą sam Tobie złożył na ołtarzu krzyża. * Dlatego lud
Twój zbudował ten ołtarz, * który Tobie, Panie, z radością
poświęcamy. * Miejsce to jest naprawdę święte, * tutaj, bo-
wiem składamy sakramentalną Ofiarę Chrystusa, * tutaj od-
dajemy doskonałą chwałę Bogu * i tutaj się dokonuje nasze
odkupienie. * Tutaj przygotowany jest stół Pański, * przy
którym Twoje dzieci karmione Ciałem Chrystusa, * groma-
dzą się jako jeden święty Kościół. * Tutaj wierni czerpią
Twojego Ducha * ze zdrojów wypływających z Chrystusa
jako duchowej skały, * przez co sami stają się ofiarą świętą i
żywym ołtarzem.
wysokości.
85 PREFACJA O JEDNOŚCI KOŚCIOŁA

Jedność Ciała Chrystusa, którym jest Kościół
Następującą prefację odmawia się w Mszach o jedność chrześc ijan i o zgodę.
K. Pan z wami
W. I z duchem Twoim
K. W górę serca
Przez Niego, bowiem doprowadziłeś nas do poznania Twojej
prawdy, * abyśmy złączeni węzłem jednej wiary i chrztu
świętego, * stali się członkami Jego Ciała. * Przez Niego
udzieliłeś wszystkim narodom Twojego Ducha Świętego, *
który działając przez rozmaite dary jest Sprawcą jedności. *
Duch Święty zamieszkuje w Twoich przybranych dzi e-
ciach, * napełnia cały Kościół i nim kieruje.
wysokości.
1. PREFACJA O ZMARŁYCH 86
Nadzieja zmartwychwstania w Chrystusie
Następującą prefację odmawia się w Mszach za zmarłych.
K. Pan z wami
W. I z duchem Twoim
K. W górę serca
W Nim zabłysła dla nas nadzieja chwalebnego zmartwych-
wstania * i choć nas zasmuca nieunikniona konieczność
śmierci, * znajdujemy pociechę w obietnicy przyszłej nie-
śmiertelności. * Albowiem życie Twoich wiernych, o Panie,
zmienia się, ale się nie kończy, * i gdy rozpadnie się dom
doczesnej pielgrzymki, * znajdą przygotowane w niebie
wieczne mieszkanie.
Dlatego razem z Aniołami i Archaniołami oraz ze wszystki-
mi chórami niebios * głosimy Twoją chwałę, razem z nimi
wołając.
wysokości.
87 2. PREFACJA O ZMARŁYCH
Chrystus umarł, abyśmy żyli
K. Pan z wami
W. I z duchem Twoim
K. W górę serca
On jeden przyjął śmierć, aby nas wszystkich wybawić od
śmierci wiecznej * i sam umarł na krzyżu, abyśmy mogli żyć
z Tobą na wieki.
wysokości.
Chrystus, nasze życie i zmartwychwstanie
K. Pan z wami
W. I z duchem Twoim
K. W górę serca
On jest zbawieniem świata, * On jest życiem ludzi, * On jest
zmartwychwstaniem umarłych.
którzy zawsze się radują w Twojej obecności. * Prosimy,
aby i nasze głosy przyłączyły się do nich, * razem z nimi
wołając:
wysokości.
89 4. PREFACJA O ZMARŁYCH
Z życia ziemskiego do chwały niebieskiej
K. Pan z wami
W. I z duchem Twoim
K. W górę serca
Z Twojej woli się rodzimy, Ty kierujesz naszym życiem, *
i na Twój rozkaz nasze ciało podległe grzechowi * wraca do
ziemi, z której było wzięte. Zostaliśmy jednak odkupieni
przez śmierć Twojego Syna * i Ty nas wskrzesisz swoją mo-
cą, * abyśmy mieli udział w chwale Jego zmartwychwstania.
wysokości.
Odkupieni przez Chrystusa, z Nim zmartwychwstaniemy
K. Pan z wami
W. I z duchem Twoim
K. W górę serca
Przez grzech śmierć weszła na świat i wszyscy jej podlega-
my, * ale Twoja ojcowska miłość sprawiła, że Chrystus nas
odkupił odnosząc zwycięstwo nad śmiercią * i powołuje nas
do nowego życia.
Dlatego łącząc się z Aniołami w niebie * wielbimy Ciebie na
ziemi, razem z nimi wołając:
wysokości.
Dwa przyjścia Chrystusa
Następującą prefację odmawia się w dni powszednie i niedziele od pierw szej

niedzieli adwentu do 16 grudnia, chyba, że wypadają dni okresowe o własnej
prefacji lub Msze święte o własnej prefacji.
Za-praw-dę, god-ne to i spra-wied-li-we, słusz-ne i zba-wien-ne,
a-byś-my zaw-sze i wszę-dzie, To-bie skła-da-li dzięk-czy-nie-nie.
Pa-nie, Oj-cze świę-ty, wszech-mo-gą-cy wiecz-ny Bo-że, przez
na-sze-go Pa-na Je-zu-sa Chrys-tu-sa. On przez pier-wsze
przyj-ście w ludz-kiej na-tu-rze speł-nił Two-je od-wiecz-ne

Prefacje śpiewane 109*
pos-ta-no-wie-nie, a nam ot-wo-rzył dro-gę wiecz-ne-go
zba-wie-nia. On po-now-nie przyj-dzie w blas-ku swej chwa-ły,
a-by nam u-dzie-lić o-bie-ca-nych da-rów, któ-rych, czu-wa-jąc,
z uf-noś-cią o-cze-ku-je-my. Dla-te-go z A-nio-ła-mi i Ar-cha-nio-
ła-mi, i z wszys-tki-mi chó-ra-mi nie-bios gło-si-my Two-ją
chwa-łę ra-zem z ni-mi wo-ła-jąc. Święty…

Dwa oczekiwania na przyjście Chrystusa
Następującą prefację odmawia się w dni powszednie i niedziele od 17 grudnia do

Uroczystości Narodzenia Pańskiego, chyba, że wypadają dni okresowe o własnej
prefacji lub Msze święte o własnej prefacji.
Pa-nie, Oj-cze świę-ty, wszech-mo-gą-cy, wiecz-ny Bo-że, przez
na-sze-go Pa-na Je-zu-sa Chrys-tu-sa. Je-go prze-po-wia-da-li
wszys-cy pro-ro-cy, Dzie-wi-ca Mat-ka o-cze-ki-wa-ła z wiel-ką

mi-łoś-cią, Jan Chrzci-ciel zwia-sto-wał Je-go przyj-ście i o-gło-sił
Je-go o-bec-ność wśród lu-du. On poz-wa-la nam z ra-doś-cią
przy-go-to-wać się na świę-ta Je-go na-ro-dze-nia, a-by gdy przyj-
dzie zna-lazł nas czu-wa-ją-cych na mod-lit-wie i peł-nych
wdzięcz- noś-ci. Dla-te-go z A-nio-ła-mi i Ar-cha-nio-ła-mi,
i z wszys-tki-mi chó-ra-mi nie-bios gło-si-my Two-ją chwa-łę
ra-zem z ni-mi wo-ła-jąc: Święty…


Chrystus Światłością

Pa-nie, Oj-cze świę-ty, wszech-mo-gą-cy, wiecz-ny Bo-że. Al-bo-
wiem przez ta-jem-ni-cę wcie-lo-ne-go Sło-wa za-jaś-niał o-czom

na-szej du-szy no-wy blask Two-jej świat-łoś-ci; a-byś-my
poz-na-jąc Bo-ga w wi-dzial-nej po-sta-ci, zo-sta-li prze-zeń
por-wa-ni do u-mi-ło-wa-nia rze-czy nie-wi-dzial-nych. Dla-te-go
nie-bo i zie-mia z u-wiel-bie-niem śpie-wa-ją To-bie pieśń no-wą
i my z wszys-tki-mi za-stę-pa-mi A-nio-łów wys-ła-wia-my
Cie-bie, ra-zem z ni-mi wo-ła-jąc: Święty…


Słowo Wcielone odnawia wszechświat

Za-praw-dę, god-ne to jest, a-byś-my To-bie, Oj-cze świę-ty,
skła-da-li dzię-kczy-nie-nie, i spra-wied-li-we, a-byś-my Cie-bie
wych-wa-la-li, przez na-sze-go Pa-na Je-zu-sa Chrys-tu-sa. On
bę-dąc nie-wi-dzial-nym Bo-giem u-ka-zał się na-szym o-czom

w ludz-kim cie-le, zro-dzo-ny przed wie-ka-mi za-czął is-tnieć
w cza-sie, a-by podź-wig-nąć wszys-tko, co grzech po-ni-żył, od-no-wić
ca-łe stwo-rze-nie i zbłą-ka-ną ludz-kość do-pro-wa-dzić do
Kró-les-twa nie-bies-kie-go. Dla-te-go nie-bo i zie-mia z u-wiel-
bie-niem śpie-wa-ją To-bie pieśń no-wą i my z wszys-tki-mi
zas-tę-pa-mi A-nio-łów wys-ła-wia-my Cie-bie, ra-zem z ni-mi
wo-ła-jąc: Święty…

Wymiana między Bogiem a ludźmi w Słowie Wcielonym

Za-praw-dę, god-ne to jest, a-byś-my To-bie, Oj-cze świę-ty,
skła-da-li dzię-kczy-nie-nie, i spra-wied-li-we, a-byś-my Cie-bie
wych-wa-la-li, przez na-sze-go Pa-na Je-zu-sa Chrys-tu-sa. W Nim
za-jaś-nia-ła ta-jem-ni-cza wy-mia-na, któ-ra nam przy-nio-sła

zba-wie-nie. Gdy Nies-koń-czo-ny przy-jął gra-ni-ce ludz-kiej
na-tu-ry, śmier-tel-ny czło-wiek stał się kró-lem nad wie-ka-mi,
i miesz-kań-ców zie-mi u-czy-nił dzie-dzi-ca-mi nie-ba.
Dla-te-go nie-bo i zie-mia z u-wiel-bie-niem śpie-wa-ją To-bie
pieśń no-wą i my z wszys-tki-mi zas-tę-pa-mi A-nio-łów
wys-ła-wia-my Cie-bie, ra-zem z ni-mi wo-ła-jąc: Święty…

6 PREFACJA O OBJAWIENIU PAŃSKIM

Chrystus światłością narodów
Następującą prefację odmawia się w uroczystość Objawienia Pańskiego. Można

ją także odmawiać na przemian z prefacją o Narodzeniu Pańskim w dni po O b-
jawieniu Pańskim aż do soboty przed świętem Chrztu Pańskiego.
a-byś-my zaw-sze skła-da-li dzięk-czy-nie-nie To-bie, mi-ło-sier-ny
Oj-cze, wszech-mo-gą-cy Bo-że, Kró-lu wiecz-nej chwa-ły.
Dzi-siaj w Je-zu-sie Chrys-tu-sie, któ-ry jest świat-łoś-cią świa-
ta, ob-ja-wi-łeś wszys-tkim na-ro-dom ta-jem-ni-cę na-sze-go

zba-wie-nia. Gdy Syn Twój u-ka-zał się na zie-mi ja-ko śmier-
tel-ny czło-wiek, ob-da-rzy-łeś nas na no-wo u-dzia-łem w Je-go
nieś-mier-tel-nej chwa-le. Dla-te-go nie-bo i zie-mia z u-wiel-bie
niem śpie-wa-ją To-bie pieśń no-wą i my z wszys-tki-mi zas-
tę-pa-mi A-nio-łów wys-ła-wia-my Cie-bie, ra-zem z ni-mi
7 PREFACJA O CHRZCIE PAŃSKIM

Tajemnica chrztu Chrystusa
Następującą prefację odmawia się w święto Chrztu Pańskiego.
Pa-nie, Oj-cze świę-ty, wszech-mo-gą-cy, wiecz-ny Bo-że. Ty przez
cu-dow-ne zna-ki nad wo-da-mi Jor-da-nu ob-ja-wi-łeś nam ta-
jem-ni-cę chrztu no-we-go. Twój głos roz-legł się z nie-ba,

a-byś-my u-wie-rzy-li, że Two-je Sło-wo za-miesz-ka-ło wśród
lu-dzi. Duch Świę-ty, zstę-pu-jąc w pos-ta-ci go-łę-bi-cy, dał
świa-dec-two, że Chrys-tus, Twój Słu-ga, zos-tał na-masz-czo-ny
i pos-ła-ny, a-by gło-sić do-brą no-wi-nę u-bo-gim. Dla-te-go
łą-cząc się z A-nio-ła-mi w nie-bie, wiel-bi-my Cie-bie na zie-mi,

Duchowe znaczenie Wielkiego Postu


`
Oj-cze, wszech-mo-gą-cy Bo-że, Kró-lu wiecz-nej chwa-ły, przez
na-sze-go Pa-na, Je-zu-sa Chrys-tu-sa. Al-bo-wiem poz-wa-lasz
Two-im wier-nym, co ro-ku z o-czysz-czo-ną du-szą ra-doś-nie

o-cze-ki-wać świąt wiel-ka-noc-nych, a-by gor-li-wie od-da-jąc
się mod-lit-wie i dzie-łom mi-ło-sier-dzia, przez u-czest-nic-two
w sa-kra-men-tach od-ro-dze-nia o-sią-gnę-li peł-nię dzie-cię-ctwa
Bo-że-go. Dla-te-go z A-nio-ła-mi i Ar-cha-nio-ła-mi, i z wszys-
tki-mi chó-ra-mi nie-bios gło-si-my Two-ją chwa-łę ra-zem
z ni-mi wo-ła-jąc: Święty…

Odnowienie przez pokutę

Za-praw-dę, god-ne to i spra-wied-li-we, s łusz-ne i zba-wien-ne,
Oj-cze, wszech-mo-gą-cy Bo-że, Kró-lu wiecz-nej chwa-ły. Ty
nam da-jesz czas łas-ki i zba-wie-nia, a-byś-my o-czyś-ci-li
ser-ca od nie-u-po-rząd-ko-wa-nych przy-wią-zań i wśród

spraw do-czes-nych trosz-czy-li się prze-de wszys-tkim o
wiecz-ne zba-wie-nie. Dla-te-go z A-nio-ła-mi i wszyst-ki-mi
Świę-ty-mi wys-ła-wia-my Cie-bie, ra-zem z ni-mi wo-ła-jąc:
Święty…
Motywy wstrzemięźliwości
przyj-mu-jesz na-sze wy-rze-cze-nia ja-ko o-fia-rę ku Two-jej
chwa-le, bo o-ne pos-kra-mia-ją na-szą py-chę i o-twie-ra-ją

ser-ca na pot-rze-by bied-nych. Spie-sząc im z po-mo-cą
naś-la-du-je-my Two-ją do-broć. Dla-te-go łą-cząc się z chó-
ra-mi A-nio-łów wys-ła-wia-my Cie-bie, jed-nym gło-sem
Owoce postu
przez post cie-les-ny uś-mie-rzasz wa-dy, pod-no-sisz du-cha,
u-dzie-lasz cno-ty i na-gro-dy, przez na-sze-go Pa-na Je-zu-sa

Chrys-tu-sa. Przez Nie-go Twój ma-jes-tat u-wiel-bia-ją zas-
tę-py A-nio-łów, któ-rzy zaw-sze się ra-du-ją w Two-jej o-bec-
noś-ci. Pro-si-my, a-by i na-sze gło-sy przy-łą-czy-ły się do nich,


Kuszenie Chrystusa
na-sze-go Pa-na, Je-zu-sa Chrys-tu-sa. On posz-cząc przez
czter-dzieś-ci dni na pus-ty-ni włas-nym przy-kła-dem uś-wię-cił

o-kres po-ku-ty, On zni-we-czył wszys-tkie pod-stę-py sza-ta-na
i na-u-czył nas zwy-cię-żać po-ku-sy do grze-chu, a-byś-my
z czys-tym ser-cem ob-cho-dzi-li świę-ta wiel-ka-noc-ne i
w koń-cu do-szli do Pas-chy wie-czys-tej. Dla-te-go z A-nio-ła-mi
i wszys-tki-mi Świę-ty-mi wys-ła-wia-my Cie-bie, ra-zem z ni-mi
wo-ła-jąc: Święty

Przemienienie Pańskie
na-sze-go Pa-na, Je-zu-sa Chrys-tu-sa. On po za-po-wie-dze-niu
ucz-niom swo-jej śmier-ci na świę-tej gó-rze od-sło-nił przed

ni-mi blask swo-je-go bó-stwa i wez-wa-wszy na świad-ków
Moj-że-sza i pro-ro-ka Eli-asz-a u-pew-nił nas, że przez cier-
pie-nie dojść mo-że-my do chwa-ły zmar-twych-wsta-nia.
Dla-te-go łą-cząc się z A-nio-ła-mi w nie-bie, wiel-bi-my Cie-bie
na zie-mi, ra-zem z ni-mi wo-ła-jąc: Święty…


Wiara Samarytanki
Następującą prefację odmawia się w 3. Niedzielę Wielkiego Postu, jeśli przeczy-

tano perykopę o samarytance z wodą.
na-sze-go Pa-na, Je-zu-sa Chrys-tu-sa. On pro-sząc Sa-ma-ry-tan-kę
o po-da-nie wo-dy już ją ob-da-rzył łas-ką wia-ry, i tak

go-rą-co pra-gnął jej ży-cia z wia-ry, że roz-pa-lił w niej o-gień
Bo-żej mi-łoś-ci. Dla-te-go skła-da-my To-bie dzię-kczy-nie-nie
i ra-zem z A-nio-ła-mi gło-si-my Two-ją chwa-łę, wo-ła-jąc:
Święty…

Oświecenie ludzi przez Chrystusa

czytano perykopę o niewidomym od urodzenia.
na-sze-go Pa-na, Je-zu-sa Chrys-tu-sa. On jest świat-łoś-cią
któ-ra na świat przy-szła, a-by każ-dy, kto w Nie-go

wie-rzy, nie cho-dził w ciem-noś-ci, lecz miał świat-ło
ży-cia. Przez sa-kra-ment chrztu świę-te-go u-wal-nia nas od
ciem-noś-ci grze-chu, a-byś-my by-li dzieć-mi świat-łoś-ci.
Dla-te-go nie-bo i zie-mia z u-wiel-bie-niem śpie-wa-ją To-bie
pieśń no-wą i my z wszys-tki-mi zas-tę-pa-mi A-nio-łów
wys-ła-wia-my Cie-bie, ra-zem z ni-mi wo-ła-jąc: Święty…


Wskrzeszenie Łazarza

czytano perykopę o wskrzeszeniu Łazarza
na-sze-go Pa-na, Je-zu-sa Chrys-tu-sa. On ja-ko pra-wdzi-wy
czło-wiek o-pła-ki-wał swo-je-go przy-ja-cie-la Ła-za-rza, a

ja-ko Bóg i Wład-ca ży-cia wskrze-sił go z gro-bu. On u-ka-
zu-je mi-ło-sier-dzie wszys-tkim lu-dziom i przez wiel-ka-noc-ne
sa-kra-me-nty pro-wa-dzi nas do no-we-go ży-cia. Przez Nie-go
Twój ma-jes-tat u-wiel-bia-ją zas-tę-py A-nio-łów, któ-rzy
zaw-sze się ra-du-ją w Two-jej o-bec-noś-ci. Pro-si-my, a-by
i na-sze gło-sy przy-łą-czy-ły się do nich, ra-zem z ni-mi

Potęga Krzyża
Następującą prefację odmawia się w piątym tygodniu Wielkiego Postu i w

Mszach o tajemnicy Krzyża i Męki Pańskiej.
Oj-cze, wszech-mo-gą-cy Bo-że, Kró-lu wiecz-nej chwa-ły. Przez
Mę-kę Two-je-go Sy-na da-łeś zba-wie-nie ca-łe-mu świa-tu,
któ-ry od-tąd mo-że wy-chwa-lać Two-ją wiel-kość. Na Krzy-żu

do-ko-nał się sąd nad świa-tem i za-jaś-nia-ła po-tę-ga Chrys-
tu-sa U-krzy-żo-wa-ne-go. Dla-te-go z A-nio-ła-mi i wszys-tki-mi
Świę-ty-mi wys-ła-wia-my Cie-bie, z ra-doś-cią wo-ła-jąc: Święty...


Zwycięstwo męki
Następującą prefację odmawia się w pierwsze trzy dni Wielkiego T ygodnia.
na-sze-go Pa-na, Je-zu-sa Chrys-tu-sa. Zbli-ża-ją się dni Je-go
zbaw-czej Mę-ki i chwa-leb-ne-go Zmar-twych-wsta-nia, dni,

w któ-rych czci-my zwy-cięs-two Chrys-tu-sa nad złym du-chem
i wspo-mi-na-my mi-ster-ium na-sze-go Od-ku-pie-nia. Przez Nie-go
Twój ma-jes-tat u-wiel-bia-ją zas-tę-py A-nio-łów, któ-rzy
zaw-sze się ra-du-ją w Two-jej o-bec-noś-ci. Pro-si-my, a-by
i na-sze gło-sy przy-łą-czy-ły się do nich, ra-zem z ni-mi
19 PREFACJA NA NIEDZIELĘ PALMOWĄ

Śmierć Chrystusa zgładziła nasze winy
Następującą prefację odmawia się w Niedzielę Palmową.
na-sze-go Pa-na, Je-zu-sa Chrys-tu-sa. On wol-ny od grze-chu
cier-piał za grze-szni-ków i nie ma-jąc wi-ny przy-jął nie-spra-

wied-li-wy wy-rok, a-by od-po-ku-to-wać zbrod-nie świa-ta.
Śmierć Chrys-tu-sa zgła-dzi-ła na-sze wi-ny, a Je-go zmar-twych-
wsta-nie przy-nio-sło nam zba-wie-nie. Dla-te-go z wszys-tki-mi
A-nio-ła-mi wys-ła-wia-my Cie-bie, z ra-doś-cią wo-ła-jąc:
Święty…
Misterium paschalne
Następującą prefację odmawia się w Okresie Wielkanocnym. W Mszy Wigilii

Wielkanocnej mówi się: zwłaszcza tej nocy; od dnia Zmartwychwstania przez
całą oktawę: zwłaszcza w tym dniu; w następne dni: zwłaszcza w tym czasie.
a-byś-my Cie-bie Pa-nie zaw-sze sła-wi-li, a zwła-szcza tej
no-cy (w tym dniu, w tym cza-sie) uro-czyś-ciej gło-si-li Two-ją
chwa-łę, gdy Chrys-tus zos-tał o-fia-ro-wa-ny ja-ko na-sza
Pas-cha. On bo-wiem jest pra-wdzi-wym Ba-ran-kiem, któ-ry

zgła-dził grze-chy świa-ta. On przez swo-ją śmierć zni-we-czył
śmierć na-szą, a zmar-twych-wsta-jąc przy-wró-cił nam ży-cie.
Dla-te-go peł-nią łask pa-schal-nych ra-du-ją się wszys-tkie lu-dy
na ca-łej zie-mi. Rów-nież chó-ry A-nio-łów i zas-tę-py świę-tych
śpie-wa-ją hymn ku Two-jej chwa-le nie-us-tan-nie wo-ła-jąc:
Święty…
Nowe życie w Chrystusie
a-byś-my Cie-bie Pa-nie zaw-sze sła-wi-li, a zwła-szcza
w tym cza-sie uro-czyś-ciej gło-si-li Two-ją chwa-łę, gdy
Chrys-tus zos-tał o-fia-ro-wa-ny ja-ko na-sza Pas-cha.
Przez Nie-go sy-no-wie świat-łoś-ci ro-dzą się do wiecz-ne-go

ży-cia, a bra-my nie-ba ot-wie-ra-ją się dla wie-rzą-cych. On
swo-ją śmier-cią wy-ba-wił nas od śmier-ci, a Je-go zmar-
twych-wsta-nie jest za-dat-kiem na-sze-go zmar-twych-wsta-nia.
Święty…
Chrystus żyje i wstawia się za nami
On bo-wiem nie prze-sta-je się za nas o-fia-ro-wać i wsta-wia

się za na-mi u Cie-bie ja-ko nasz O-bro-ńca. Raz o-fia-ro-wa-ny
wię-cej nie u-mie-ra, lecz za-wsze ży-je ja-ko Ba-ra-nek za-bi-ty.
Święty…
Odnowa wszechświata przez misterium paschalne
On zni-we-czył moc grze-chu, od-no-wił ca-łe stwo-rze-nie i

nam przy-wró-cił u-tra-co-ne ży-cie. Dla-te-go peł-nią łask
pa-schal-nych ra-du-ją się wszys-tkie lu-dy na ca-łej zie-mi.
Rów-nież chó-ry A-nio-łów i zas-tę-py świę-tych śpie-wa-ją
hymn ku Two-jej chwa-le nie-us-tan-nie wo-ła-jąc: Święty…

Chrystus Kapłanem i Ofiarą
Przez o-fia-rę swo-je-go cia-ła na krzy-żu do-peł-nił On o-fia-ry

Sta-re-go Przy-mie-rza i od-da-jąc się za na-sze zba-wie-nie,
sam stał się Ka-pła-nem, Oł-tarz-em i Ba-ran-kiem o-fiar-nym.
Święty…
Chrystus uprzedził nas w chwale

ją odmawiać od Wniebowstąpienia aż do so boty przed Zesłaniem Ducha Święte-
Pa-nie, Oj-cze świę-ty, wszech-mo-gą-cy, wiecz-ny Bo-że. Al-bo-
wiem Pan Je-zus, Zwy-cięz-ca grze-chu i śmier-ci, wstą-pił

(dzi-siaj) do nie-ba Król chwa-ły, któ-re-go po-dzi-wia-ją A-nio-
ło-wie. On jest Poś-red-ni-kiem mię-dzy Bo-giem a ludź-mi,
Sę-dzią świa-ta i Wład-cą stwo-rze-nia. Wstę-pu-jąc do nie-ba
nie po-rzu-cił nas w ludz-kiej nie-do-li, lecz ja-ko na-sza Gło-wa
wy-prze-dził nas do nie-bies-kiej oj-czy-zny, a-by u-moc-nić
na-szą na-dzie-ję, że ja-ko czło-nki Mis-tycz-ne-go Cia-ła rów-
nież tam wej-dzie-my. Dla-te-go peł-nią łask pa-schal-nych
ra-du-ją się wszys-tkie lu-dy na ca-łej zie-mi. Rów-nież chó-ry
A-nio-łów i zas-tę-py świę-tych śpie-wa-ją hymn ku Two-jej
chwa-le nie-us-tan-nie wo-ła-jąc: Święty…

Chrystus dał nam udział w swoim bóstwie

ją odmawiać od Wniebowstąpienia aż do soboty przed Zesłaniem Ducha Święt e-
Pa-nie, Oj-cze świę-ty, wszech-mo-gą-cy wiecz-ny Bo-że, przez
na-sze-go Pa-na Je-zu-sa Chrys-tu-sa. On po swo-im zmar-

twych-wsta-niu jaw-nie się u-ka-zał wszys-tkim swo-im
ucz-niom i na ich o-czach wzniósł się do nie-ba, a-by dać
nam u-dział w swo-im bós-twie. Dla-te-go peł-nią łask
pa-schal-nych ra-du-ją się wszys-tkie lu-dy na ca-łej zie-mi.
Rów-nież chó-ry A-nio-łów i zas-tę-py świę-tych śpie-wa-ją
hymn ku Two-jej chwa-le nie-us-tan-nie wo-ła-jąc: Święty…

27 PREFACJA O ZESŁANIU DUCHA ŚWIĘTEGO

Zesłanie Ducha Świętego dopełnieniem dzieła zbawienia
Następującą prefację odmawia się w uroczystość Zesłania Ducha Świętego .
Pa-nie, Oj-cze świę-ty, wszech-mo-gą-cy, wiecz-ny Bo-że. A-by
do-pro-wa-dzić do peł-ni mis-ter-ium pa-schal-ne, ze-sła-łeś
dzi-siaj Du-cha Świę-te-go na wszys-tkich, któ-rych u-czy-ni-łeś

swo-i-mi przy-bra-ny-mi dzieć-mi, jed-no-cząc ich z Two-im
Jed-no-ro-dzo-nym Sy-nem. Duch Świę-ty w po-cząt-kach Koś-
cio-ła dał wszys-tkim na-ro-dom poz-nać praw-dzi-we-go Bo-ga
i zjed-no-czył róż-ne ję-zy-ki w wyz-na-wa-niu tej sa-mej wia-ry.
Święty…

Misterium paschalne i lud Boży
Za-praw-dę, god-ne to i spra-wied-li-we, a dla nas zba-wien-ne,
a-byś-my To-bie skła-da-li dzięk-czy-nie-nie i Cie-bie wych-wa-
la-li, Pa-nie, Oj-cze nie-bies-ki, wszech-mo-gą-cy i mi-ło-sier-ny
Bo-że, przez na-sze-go Pa-na Je-zu-sa Chrys-tu-sa. On to cu-
dow-nie spra-wił, że przez wiel-ka-noc-ne mi-ster-ium zos-ta-liś-my

u-wol-nie-ni z jarz-ma grze-chu i śmier-ci i wez-wa-ni do chwa-ły.
Jes-teś-my, bo-wiem ple-mie-niem wy-bra-nym, kró-lew-skim ka-
płań-stwem, na-ro-dem świę-tym, lu-dem od-ku-pio-nym i wszę-dzie
gło-si-my wszech-moc, Two-ją, Bo-że, któ-ry nas wez-wa-łeś
z cie-mno-ści do Two-je-go prze-dziw-ne-go świat-ła. Dla-te-go
z A-nio-ła-mi i Ar-cha-nio-ła-mi, i z wszy-stki-mi chó-ra-mi nie-bios
gło-si-my Two-ją chwa-łę ra-zem z ni-mi wo-ła-jąc. Święty…


Misterium zbawienia
Bo-że, przez na-sze-go Pa-na Je-zu-sa Chrys-tu-sa. On bo-wiem
li-tu-jąc się nad grzesz-ny-mi ludź-mi, na-ro-dził się z Ma-ry-i

Dzie-wi-cy, przez swo-ją mę-kę na krzy-żu wy-ba-wił nas od
śmie-rci wie-cznej, a zmar-twych-wsta-jąc, dał nam wie-ku-is-te
ży-cie. Dla-te-go z A-nio-ła-mi i Ar-cha-nio-ła-mi, i z wszys-tki-mi
chó-ra-mi nie-bios gło-si-my Two-ją chwa-łę ra-zem z ni-mi

Zbawienie ludzi przez Boga-Człowieka
Bo-że. Poz-na-liś-my Two-ją niez-mie-rzo-ną chwa-łę, gdy nam
zes-ła-łeś swo-je-go Sy-na, a-by stał się czło-wie-kiem i wy-ba-wił

nas od zgu-by wiecz-n ej. W ten spo-sób na-sze śmier-tel-ne
czło-wie-czeń-stwo sta-ło się na-rzę-dziem zba-wie-nia, przez na-
sze-go Pa-na Je-zu-sa Chrys-tu-sa. Przez Nie-go Twój ma-jes-tat
u-wiel-bia-ją zas-tę-py A-nio-łów, któ-rzy zaw-sze się ra-du-ją
w Two-jej o-bec-noś-ci. Pro-si-my, a-by i na-sze gło-sy przy-
łą-czy-ły się do nich, ra-zem z ni-mi wo-ła-jąc: Święty…


Dzieje zbawienia
Bo-że, przez na-sze-go Pa-na Je-zu-sa Chrys-tu-sa. On przez
na-ro-dze-nie z Ma-ry-i Dzie-wi-cy ob-da-rzył ludz-kość no-wą

mło-doś-cią, przez swo-ją mę-kę zgła-dził na-sze grze-chy,
przez pow-sta-nie z mar-twych dał nam dos-tęp do ży-cia
wie-czne-go, a wstę-pu-jąc do Cie-bie, Oj-cze, ot-wo- rzył nam
bra-my nie-ba. Dla-te-go z chó-ra-mi A-nio-łów i Świę-tych,
gło-si-my Two-ją chwa-łę, ra-zem z ni-mi wo-ła-jąc: Święty…


Dzieło stworzenia
Bo-że. Ty stwo-rzy-łeś wszy-stko, co jest na świe-cie, i
spra-wi-łeś, że zmie-nia-ją się po-ry ro-ku. Ty stwo-rzy-łeś

czło-wie-ka na swo-je po-do-bień-stwo i pod-da-łeś mu
wszech-świat god-ny po-dzi-wu, a-by w Two-im i-mie-niu
pa-no-wał nad ca-łym stwo-rze-niem i chwa-lił Cie-bie w Two-
ich dzie-łach, przez na-sze-go Pa-na Je-zu-sa Chrys-tu-sa
Dla-te-go z wszys-tki-mi A-nio-ła-mi wy-chwa-la-my Cie-bie,
z ra-doś-cią wo-ła-jąc: Święty…


Zadatek wieczystej Paschy
Bo-że, w któ-rym ży-je-my, po-ru-sza-my się i jes- teś-my.
W cza-sie na-szej do-czes-nej piel-grzy-mki do-zna-je-my

Two-jej do-bro-ci, w co-dzien-nych po-trze-bach i no-si-my już
w so-bie za-da-tek ży-cia wiecz-ne-go. Ma-jąc, bo-wiem pier-
wsze da-ry Du-cha, przez któ-re-go wskrze-si-łeś z mar-twych
Je-zu-sa, spo-dzie-wa-my się wie-ku-is-te-go u-dzia-łu w mis-
te-rium pa-schal-nym. Dla-te-go z wszys-tki-mi A-nio-ła-mi
wy-chwa-la-my Cie-bie, z ra-doś-cią wo-ła-jąc: Święty…

7 PREFACJA NA NIEDZIELE ZWYKŁE

8 PREFACJA NA NIEDZIELE ZWYKŁE

1 PREFACJA ZWYKŁA
2 PREFACJA ZWYKŁA
3 PREFACJA ZWYKŁA
4 PREFACJA ZWYKŁA
5 PREFACJA ZWYKŁA
6 PREFACJA ZWYKŁA
PREFACJA O NAJŚWIĘTSZEJ TRÓJCY

PREFACJA O OFIAROWANIU PAŃSKIM

PREFACJA O ZWIASTOWANIU PAŃSKIM

PREFACJA O PRZEMIENIENIU PAŃSKIM

1 PREFACJA O NAJŚWIĘTSZEJ EUCHARYSTII

2 PREFACJA O NAJŚWIĘTSZEJ EUCHARYSTII

PREFACJA O NAJŚWIĘTSZYM SERCU PANA JEZUSA

PREFACJA O JEZUSIE CHRYSTUSIE, KRÓLU WSZECH-

ŚWIATA
PREFACJA O KRZYŻU ŚWIĘTYM

1 PREFACJA NA ROCZNICĘ POŚWIĘCENIA KOŚCIOŁA

2 PREFACJA NA ROCZNICĘ POŚWIĘCENIA KOŚCIOŁA

1 PREFACJA O DUCHU ŚWIĘTYM

2 PREFACJA O DUCHU ŚWIĘTYM

1 PREFACJA O NAJŚWIĘTSZEJ MARYI PANNIE




PREFACJA O NIEPOKALANYM POCZĘCIU NAJŚWIĘTSZEJ

MARYI PANNY
PREFACJA O NAJŚWIĘTSZEJ MARYI PANNIE, BOLESNEJ

PREFACJA O WNIEBOWZIĘCIU NAJŚWIĘTSZEJ MARYI

PANNY
PREFACJA O NAJŚWIĘTSZEJ MARYI PANNIE KRÓLOWEJ

POLSKI
PREFACJA O ANIOŁACH
PREFACJA O ŚW. JANIE CHRZCICIELU

PREFACJA O ŚW. JÓZEFIE

PREFACJA O ŚWIĘTYCH APOSTOŁACH PIOTRZE I PAW-

LE
1 PREFACJA O APOSTOŁACH
2 PREFACJA O APOSTOŁACH
PREFACJA O WSZYSTKICH ŚWIĘTYCH

1 PREFACJA O ŚWIĘTYCH
2 PREFACJA O ŚWIĘTYCH
PREFACJA O ŚWIĘTYCH MĘCZENNIKACH

PREFACJA O ŚWIĘTYCH PASTERZACH

PREFACJA O ŚWIĘTYCH DZIEWICACH I ZAKONNIKACH

PREFACJA O ŚW. WOJCIECHU, BISKUPIE I MĘCZENNIKU

PREFACJA O ŚW. STANISŁAWIE, BISKUPIE I MĘ-

CZENNIKU
PREFACJA O ŚW. JADWIDZE ŚLĄŚKIEJ

PREFACJA NA MSZĘ KRZYŻMA

1 PREFACJA NA MSZĘ ZA NOWOŻEŃCÓW



PREFACJA NA ŚLUBY ZAKONNE

PREFACJA NA POŚWIĘCENIE KOŚCIOŁA

PREFACJA NA POŚWIĘCENIE OŁTARZA

PREFACJA O JEDNOŚCI KOŚCIOŁA

1 PREFACJA O ZMARŁYCH
4. MODLITWA EUCHARYSTYCZNA – PREFACJA

5. MODLITWA EUCHARYSTYCZNA – PREFACJA A

5. MODLITWA EUCHARYSTYCZNA – PREFACJA B

5. MODLITWA EUCHARYSTYCZNA – PREFACJA C

5. MODLITWA EUCHARYSTYCZNA – PREFACJA D

1. MODLITWA EUCHARYSTYCZNA
O TAJEMNICY POJEDNIANIA - PREFACJA
O TAJEMNICY POJEDNIANIA - PREFACJA
IMIĘ BISKUPA W MODLITWIE EUCHARYSTYCZNEJ

(Według Dekretu Kongregacji Kultu Bożego z 9 października 1972)
W Modlitwach eucharystycznych należy wymienić imię biskupa diecezjalne-

go. Można wymieniać biskupów pomocniczych. Jeżeli jest ich więcej, wspomina
się ich razem, nie wymieniając imion. Używa się następujących formuł:
a. Jeżeli jest jeden biskup pomocniczy: z naszym Biskupem N. i z Biskupem N.

b. Jeżeli jest kilku biskupów pomocniczych: z naszym Biskupem N. i z jego
Biskupami pomocniczymi.
c. Gdy kapłan odprawia Mszę na obcym terytorium, lecz dla grupy wier nych
z własnej diecezji, np. z okazji pielgrzymki, mówi: z naszym Biskupem N.
i z Biskupem Kościoła N.
d. Gdy Mszę odprawia biskup:
- na własnym terytorium może dołączyć biskupa koadiutora lub biskupów
pomocniczych, mówiąc: ze mną, niegodnym sługą Twoim, z moimi Biskupami
pomocniczymi
- poza granicami diecezji może wspomnieć biskupa miejscowego: z bratem
moim N., biskupem Kościoła N., i ze mną niegodnym sługą Twoim.
W tekstach Modlitw eucharystycznych umieszczono następujące znaki okr e-

ślające podział modlitw między koncelebransów:
GC - główny celebrans
1K - pierwszy koncelebrans
2K - drugi koncelebrans
WK - wszyscy koncelebranci
 - tutaj można wymienić bpów pomocniczych
 - formuły zmienne
 - koniec wstawki okolicznościowej
PIERWSZA MODLITWA EUCHARYSTYCZNA
CZYLI KANON RZYMSKI
Kapłan z rozłożonymi rękami mówi:
GC Ojcze nieskończenie dobry, * pokornie Cię błagamy przez

Jezusa Chrystusa, Twojego Syna, naszego Pana, *
składa ręce i mówi:
abyś przyjął
robi jeden znak krzyża nad chlebem i kielichem, mówiąc:
i pobłogosławił  te święte dary ofiarne. *

rozłożywszy ręce mówi:
Składamy je Tobie przede wszystkim * za Twój święty Ko-
ściół powszechny, * razem z Twoim sługą, naszym Papieżem
N. * i naszym biskupem N.  * oraz wszystkimi, którzy
wiernie strzegą * wiary katolickiej i apostolskiej. * Obdarz
swój Kościół pokojem i jednością, * otaczaj opieką i rządź
nim na całej ziemi.
WSPOMNIENIE ŻYJĄCYCH
1K Pamiętaj, Boże, o swoich sługach i służebnicach N. i N., *

Kapłan może głośno wymienić tych, za których szczególnie się modli.
i o wszystkich tu zgromadzonych, * których wiara i oddanie

są Ci znane.
składa ręce i przez chwilę modli się w ciszy.
W MSZY PRZY UDZIELANIU CHRZTU
Pamiętaj, Boże, o swoich sługach i służebnicach N. i N., *

(jeżeli okoliczności na to pozwalają, wymienia się imiona chrzestnych)
którzy jako rodzice chrzestni * przedstawili Twoich wybra-

nych do chrztu świętego, * i o wszystkich tu zgromadzo-
nych, * których wiara i oddanie są Ci znane.
Następnie rozłożywszy ręce mówi:
Za nich składamy Tobie tę Ofiarę uwielbienia, * a także oni

ją składają * i wznoszą swoje modlitwy ku Tobie, * Bogu
wiecznemu, żywemu i prawdziwemu, * za siebie oraz za
wszystkich swoich bliskich, * aby dostąpić odkupienia dusz
swoich * i osiągnąć zbawienie.
WSPOMNIENIE ŚWIĘTYCH
2K Zjednoczeni z całym Kościołem, * ze czcią wspominamy *
najpierw pełną chwały Maryję, zawsze Dziewicę, * Matkę
Boga i naszego Pana Jezusa Chrystusa, * a także świętego
Józefa, * Oblubieńca Najświętszej Dziewicy, * oraz Twoich
świętych Apostołów i Męczenników: * Piotra i Pawła, An-
drzeja, * (Jakuba, Jana, Tomasza, * Jakuba, Filipa, Bartło-
mieja, * Mateusza Szymona i Tadeusza, Linusa, Kleta, Kle-
mensa, Sykstusa, * Korneliusza, Cypriana, Wawrzyńca,
Chryzogona, * Jana i Pawła, Kosmę i Damiana) * i wszyst-
kich Twoich Świętych. * Przez ich zasługi i modlitwy * ota-
czaj nas we wszystkim swoją przemożną opieką. * (Przez
Chrystusa, Pana naszego. Amen.)
____________________________________________________
WSPOMNIENIE TAJEMNICY DNIA

W NIEDZIELE
Odmawia się w niedziele, w które nie wypada inne wspomnienie.

pierwszy dzień tygodnia, * w którym Jezus Chrystus zmar-
twychwstał * i zesłał na Apostołów Ducha Świętego, 
W UROCZYSTOŚĆ NARODZENIA PAŃSKIEGO I PRZEZ OKTAWĘ
(świętą noc) święty dzień, * (w której) w którym Najświętsza
Maryja Dziewica wydała na świat Zbawiciela, 
Pierwsza Modlitwa eucharystyczna 305*
W UROCZYSTOŚĆ OBJAWIENIA PAŃSKIEGO

święty dzień, * w którym Twój Syn Jednorodzony * równy
Tobie w wiecznej chwale, * ukazał się nam jako prawdziwy
człowiek, 
OD MSZY WIGILII PASCHALNEJ DO 2 NIEDZIELI WIELKANO CNEJ
(świętą noc) święty dzień, * Zmartwychwstania naszego Pa-
na Jezusa Chrystusa, 
W UROCZYSTOŚĆ WNIEBOWSTĄPIENIA PAŃSKIEGO
święty dzień, * w którym nasz Pan, Twój Syn Jednorodzo-
ny, * wyniósł do chwały po Twojej prawicy * zjednoczoną ze
sobą ludzką naturę, 
W NIEDZIELĘ ZESŁANIA DUCHA ŚWIĘTEGO
święty dzień Pięćdziesiątnicy, * w którym Duch Święty zstą-
pił na Apostołów * pod postacią ognistych języków, 
W ŚWIĘTO OFIAROWANIA PAŃSKIEGO
dzień, * w którym Twój Syn Jednorodzony, Światłość ze
Światłości, * został przedstawiony w świątyni, 
W UROCZYSTOŚĆ ZWIASTOWANIA PAŃSKIEGO
dzień, * w którym Twój Syn Jednorodzony przyjął ciało
z Maryi Dziewicy * i stał się człowiekiem, 
W ŚWIĘTO PRZEMIENIENIA PAŃSKIEGO
dzień, * w którym objawiłeś chwałę Twojego Syna, 
W ROCZNICĘ KONSEKRACJI WŁASNEGO KOŚCIOŁA

dzień poświęcenia tej świątyni, * w którym przyjąłeś ją na
własność * i napełniłeś swoją obecnością, 
W UROCZYSTOŚĆ NARODZENIA ŚW. JANA CHRZCICIELA
dzień * narodzenia świętego Jana Chrzciciela, * który przy-
gotował drogę Twojemu Synowi, 
W UROCZYSTOŚĆ WNIEBOWZIĘCIA NMP
dzień, * w którym została wzięta do nieba Niepokalana
Dziewica, 
W UROCZYSTOŚĆ NIEPOKALANEGO POCZĘCIA NMP
dzień, * w którym została poczęta bez grzechu pierworodne-
go * Maryja, wybrana na Matkę Zbawiciela, 
i ze czcią wspominamy najpierw pełną chwały Maryję, za w-

sze Dziewicę, * Matkę Boga i naszego Pana Jezusa Chrystu-
sa, * a także świętego Józefa, * Oblubieńca Najświętszej
Dziewicy, oraz * Twoich świętych Apostołów
i Męczenników: * Piotra i Pawła, Andrzeja, * (Jakuba, Jana,
Tomasza, * Jakuba, Filipa, Bartłomieja, * Mateusza, Szymo-
na i Tadeusza, * Linusa, Kleta, Klemensa, Sykstusa * Korne-
liusza Cypriana, Wawrzyńca, Chryzogona, * Jana i Pawła,
Kosmę i Damiana) * i wszystkich Twoich Świętych. * Przez
ich zasługi i modlitwy * otaczaj nas we wszystkim swoją
przemożną opieką. (Przez Chrystusa, Pana naszego. Amen.)

GC  Boże, przyjmij łaskawie tę Ofiarę * od nas, sług Twoich *
i całego ludu Twego. * Napełnij nasze życie swoim poko-
jem * zachowaj nas od wiecznego potępienia * i dołącz do
grona swoich wybranych.
Składa ręce.
W MSZY WIGILII PASCHALNEJ DO 2 NIEDZIELI WIELKANOCNEJ
Boże, przyjmij łaskawie tę Ofiarę * od nas, sług Twoich, *
i całego ludu Twego. * Skladamy ją Tobie przede wszystkim
za tych, * których odrodziłeś z wody i Ducha Świętego, *
udzielając im odpuszczenia wszystkich grzechów. * Napełnij
nasze życie swoim pokojem, * zachowaj nas od wiecznego
potępienia * i dołącz do grona swoich wybranych.
Składa ręce.
Boże, przyjmij łaskawie tę Ofiarę * od nas, sług Twoich *
i całego ludu Twego. * Składamy ją Tobie także za tych, *
których odrodziłeś z wody i Ducha Świętego, * udzielając im
odpuszczenia wszystkich grzechów, * aby ich włączyć *
w Mistyczne Ciało naszego Pana Jezusa Chrystusa. * Spraw,
aby ich imiona * zostały zapisane w księdze życia.
Składa ręce.
W MSZY PRZY UDZIELANIU BIERZMOWANIA
i całego ludu Twego. * Składamy ją Tobie także za tych, *
których odrodziłeś przez chrzest * i umocniłeś darem Ducha
Świętego, * abyś zachował w nich swoją łaskę.
Składa ręce.

W MSZY ZA NOWOŻEŃCÓW

od wiernych Tobie N. i N. * i od całego ludu Twego * który
za nich modli się do Ciebie. Ty doprowadziłeś ich do dnia
zaślubin, * (pozwól im cieszyć się upragnionym potom-
stwem i) * w swojej dobroci obdarz ich długim życiem.
Składa ręce.
Trzymając ręce wyciągnięte nad darami, mówi:
WK Prosimy Cię, Boże, * uświęć tę Ofiarę pełnią swojego błogo-

sławieństwa, * mocą Twojego Ducha uczyń ją doskonałą
i miłą sobie, * aby się stała dla nas Ciałem i Krwią * Twoje-
go umiłowanego Syna, * naszego Pana Jezusa Chrystusa.
Składa ręce.
W formułach, które następują, słowa Chrystusa należy wymawiać starannie i w y-
raźnie, bo tego wymaga ich znaczenie.
On to w dzień przed męką

bierze chleb, unosi go nieco nad ołtarzem i mówi:
wziął chleb w swoje święte i czcigodne ręce,
podnosi oczy,
podniósł oczy ku niebu, * do Ciebie, Boga, swojego Ojca
wszechmogącego, * i dzięki Tobie składając, błogosławił, *
łamał i rozdawał swoim uczniom, mówiąc:
lekko się pochyla.

Następnie mówi:
wziął ten przesławny kielich * w swoje święte i czcigodne
ręce, * ponownie dzięki Tobie składając, błogosławił, *
lekko się pochyla.

Następnie rozpoczyna jedną z aklamacji:

AKLAMACJA PIERWSZA
GC Oto wielka tajemnica wiary.
Lud odpowiada:
Głosimy śmierć Twoją, Panie Jezu, * wyznajemy Twoje

zmartwychwstanie * i oczekujemy Twego przyjścia w chwale.
AKLAMACJA DRUGA
GC Wielka jest tajemnica naszej wiary.
Lud odpowiada:
Ile razy ten chleb spożywamy * i pijemy z tego kielicha *

głosimy śmierć Twoją, Panie, * oczekując Twego przyjścia
w chwale.
AKLAMACJA TRZECIA
GC Uwielbiajmy tajemnicę wiary.
Lud odpowiada:
Panie, Ty nas wybawiłeś * przez krzyż i zmartwychwstanie

swoje, * Ty jesteś Zbawicielem świata.
AKLAMACJA CZWARTA
GC Tajemnica wiary.
Lud odpowiada:
Chrystus umarł, Chrystus zmartwychwstał, Chrystus powróci.
Następnie z rozłożonymi rękami kapłan mówi:
WK Boże Ojcze, my, Twoi słudzy, * oraz lud Twój święty, *

wspominając błogosławioną mękę, zmartwychwstanie * oraz
chwalebne wniebowstąpienie Twojego Syna, * naszego Pana
Jezusa Chrystusa, * składamy Twojemu najwyższemu maje-
statowi * z otrzymanych od Ciebie darów * Ofiarę czystą,
świętą i doskonałą, * Chleb święty życia wiecznego * i Kie-
lich wiekuistego zbawienia. * Racz wejrzeć na nie z miłością
i łaskawie przyjąć, * podobnie jak przyjąłeś dary swojego
sługi, * sprawiedliwego Abla, * i ofiarę naszego Patriarchy
Abrahama * oraz tę ofiarę, * którą Ci złożył najwyższy Twój
kapłan Melchizedek, * jako zapowiedź Ofiary doskonałej.
Kapłan pochyla się i ze złożonymi rękami mówi:
Pokornie Cię błagamy, wszechmogący Boże, * niech Twój

święty Anioł zaniesie tę Ofiarę na ołtarz w niebie * przed
oblicze boskiego majestatu Twego, abyśmy przyjmując z t e-
go ołtarza * Najświętsze Ciało i Krew Twojego Syna,
prostuje się i żegna, mówiąc:
otrzymali obfite błogosławieństwo i łaskę.

składa ręce.
(Przez Chrystusa Pana naszego. Amen.)

WSPOMNIENIE ZMARŁYCH
3K Pamiętaj, Boże, o swoich sługach i służebnicach N. i N., *
Kapłan może głośno wymienić tych, za których szczególnie się modli.
którzy przed nami odeszli ze znakiem wiary * i śpią w pokoju.
Składa ręce i przez chwilę modli się za zmarłych.
Następnie rozłożywszy ręce mówi:
Błagamy Cię, daj tym zmarłym * oraz wszystkim spoczywa-
jącym w Chrystusie * udział w Twojej radości, światłości
i pokoju.
Składa ręce.
(Przez Chrystusa, Pana naszego. Amen. )
Prawą ręką uderza się w piersi i mówi:
4K Również nam, Twoim grzesznym sługom, *
rozłożywszy ręce mówi:
ufającym w Twoje miłosierdzie, * daj udział we wspólnocie
z Twoimi świętymi Apostołami i Męczennikami: * Janem
Chrzcicielem, Szczepanem, * Maciejem, Barnabą, * (Igna-
cym, Aleksandrem * Marcelinem, Piotrem, * Felicytą, Perpe-
tuą, * Agatą, Łucją, * Agnieszką, Cecylią, Anastazją ) *
i wszystkimi Twoimi Świętymi; * prosimy Cię, dopuść nas
do ich grona * nie z powodu naszych zasług, * lecz dzięki
Twojemu przebaczeniu.
Składa ręce i mówi:
GC Przez Chrystusa, naszego Pana, * przez którego, Boże,
wszystkie te dobra * ustawicznie stwarzasz, uświęcasz, oży-
wiasz, * błogosławisz i nam ich udzielasz.
Kapłan bierze patenę z hostią oraz kielich i, podnosząc je mówi:
WK Przez Chrystusa, z Chrystusem i w Chrystusie, * Tobie, Bo-
że, Ojcze wszechmogący, * w jedności Ducha Świętego, *
wszelka cześć i chwała, * przez wszystkie wieki wieków.
Lud odpowiada:
Amen.
Gdy lud odpowie: Amen, kapłan stawia patenę i kielich na ołtarzu.
DRUGA MODLITWA EUCHARYSTYCZNA
K. Pan z wami
W. I z duchem Twoim
K. W górę serca
abyśmy Tobie, Ojcze święty, * zawsze i wszędzie składali
dziękczynienie * przez umiłowanego Syna Twojego, Jezusa
Chrystusa.
On jest Słowem Twoim, * przez które wszystko stworzy-
łeś. * Jego nam zesłałeś jako Zbawiciela i Odkupiciela, *
który stał się człowiekiem za sprawą Ducha Świętego * i na-
rodził się z Dziewicy. * On spełniając Twoją wolę, * nabył
dla Ciebie lud święty, * gdy wyciągnął swoje ręce na krzy-
żu, * aby śmierć pokonać i objawić moc Zmartwychwstania.
Dlatego z Aniołami i wszystkimi Świętymi * głosimy Twoją
chwałę, razem, z nimi wołając:
wysokości.
Melodia prefacji nr 41 s. 188*
Druga Modlitwa eucharystyczna 313*

GC Zaprawdę, święty jesteś, Boże, * źródło wszelkiej świętości.

W NIEDZIELE
Odmawia się w niedziele, w które nie wypada inne wspomnienie.
Dlatego stajemy przed Tobą * i zjednoczeni z całym Kościo-
łem, * uroczyście obchodzimy pierwszy dzień tygodnia, *
w którym Jezus Chrystus zmartwychwstał * i zesłał na Apo-
stołów Ducha Świętego. * Przez Chrystusa prosimy Ciebie,
wszechmogący Boże:
W UROCZYSTOŚĆ NARODZENIA PAŃSKIEGO I PRZEZ OKTAWĘ
łem, * uroczyście obchodzimy (świętą noc) święty dzień, *
(w której) w którym Najświętsza Maryja Dziewica wydała na
świat Zbawiciela. * Przez Niego prosimy Ciebie, wszechmo-
gący Boże:
W UROCZYSTOŚĆ OBJAWIENIA PAŃSKIEGO
łem, * uroczyście obchodzimy święty dzień, * w którym
Twój Syn Jednorodzony * równy Tobie w wiecznej chwale, *
ukazał się nam jako prawdziwy człowiek. * Przez Niego pro-
simy Ciebie, wszechmogący Boże:
W CZASIE MSZY WIECZERZY PAŃSKIEJ
łem, * uroczyście obchodzimy święty dzień, * w którym nasz
Pan, Jezus Chrystus, został za nas wydany. * Przez Niego
prosimy Ciebie, wszechmogący Boże:
OD MSZY WIGILII PASCHALNEJ DO 2 NIEDZIELI WIELKANOCNEJ

Zmartwychwstania naszego Pana Jezusa Chrystusa. * Przez
Niego prosimy Ciebie, wszechmogący Boże:
W UROCZYSTOŚĆ WNIEBOWSTĄPIENIA PAŃSKIEGO
Pan, Twój Syn Jednorodzony, * wyniósł do chwały po Two-
jej prawicy * zjednoczoną ze sobą ludzką naturę. * Przez
Niego prosimy Ciebie, wszechmogący Boże:
W NIEDZIELĘ ZESŁANIA DUCHA ŚWIĘTEGO
łem, * uroczyście obchodzimy święty dzień Pięćdziesiątnicy,
* w którym Duch Święty zstąpił na Apostołów * pod posta-
cią ognistych języków. * Przez Niego prosimy Ciebie,
W ŚWIĘTO OFIAROWANIA PAŃSKIEGO
łem, * uroczyście obchodzimy dzień, * w którym Twój Syn
Jednorodzony, Światłość ze Światłości, * został przedstawio-
ny w świątyni. * Przez Niego prosimy Ciebie, wszechmogący
Boże:
W UROCZYSTOŚĆ ZWIASTOWANIA PAŃSKIEGO
Jednorodzony przyjął ciało z Maryi Dziewicy * i stał się
człowiekiem. * Przez Niego prosimy Ciebie, wszechmogący
Boże:
W ŚWIĘTO PRZEMIENIENIA PAŃSKIEGO

łem, * uroczyście obchodzimy dzień, * w którym objawiłeś
chwałę Twojego Syna, Jezusa Chrystusa. * Przez Niego pro-
W ROCZNICĘ KONSEKRACJI WŁASNEGO KOŚCIOŁA
łem, * uroczyście obchodzimy dzień poświęcenia tej świąty-
ni, * w którym przyjąłeś ją na własność * i napełniłeś swoją
obecnością * i napełniłeś swoją obecnością. * Przez Jezusa
Chrystusa, Arcykapłana dóbr przyszłych, * prosimy Ciebie,
W UROCZYSTOŚĆ NARODZENIA ŚW. JANA CHRZCICIELA
łem, * uroczyście obchodzimy dzień * narodzenia świętego
Jana Chrzciciela, * który przygotował drogę Twojemu Syno-
wi, Jezusowi Chrystusowi. * Przez Niego prosimy Ciebie,
W UROCZYSTOŚĆ WNIEBOWZIĘCIA NMP
łem, * uroczyście obchodzimy dzień, * w którym została
wzięta do nieba Niepokalana Dziewica, Matka Twojego Syna
Jezusa Chrystusa. * Przez Niego prosimy Ciebie, wszechmo-
gący Boże:
W UROCZYSTOŚĆ WSZYSTKICH ŚWIĘTYCH
łem, * uroczyście obchodzimy dzień, * poświęcony pamięci
wszystkich Świętych, * którzy w życiu doczesnym naślado-
wali Chrystusa * i po śmierci otrzymali udział w Jego chwa-
le. * Przez Niego prosimy Ciebie, wszechmogący Boże:
W UROCZYSTOŚĆ NIEPOKALANEGO POCZĘCIA NMP

łem, * uroczyście obchodzimy dzień, * w którym została po-
częta bez grzechu pierworodnego * Najświętsza Maryja Pan-
na, wybrana na Matkę Jezusa Chrystusa. * Przez Niego pro-
Kapłan składa ręce i trzymając je nad wyciągnięte nad darami, mówi:
WK Uświęć te dary * mocą Twojego Ducha
Składa ręce i robi jeden znak krzyża nad chlebem i kielichem, mówiąc:
aby stały się dla nas Ciałem  i Krwią * naszego Pana Jezu-
sa Chrystusa.
Składa ręce.
W formułach, które następują, słowa Chrystusa należy wymawiać starannie
i wyraźnie, bo tego wymaga ich znaczenie.
On to, gdy dobrowolnie wydał się na mękę,

wziął chleb i dzięki Tobie składając, * łamał i rozdawał swo-
im uczniom, mówiąc:
lekko się pochyla.

Następnie mówi:
wziął kielich * i ponownie dzięki Tobie składając,* podał
swoim uczniom, mówiąc:
lekko się pochyla.


AKLAMACJA PIERWSZA
Lud odpowiada:
Głosimy śmierć Twoją, Panie Jezu, * wyznajemy Twoje zmar-
twychwstanie * i oczekujemy Twego przyjścia w chwale.
AKLAMACJA DRUGA
Lud odpowiada:
głosimy śmierć Twoją, Panie, * oczekując Twego przyjścia w
chwale.
AKLAMACJA TRZECIA
Lud odpowiada:
AKLAMACJA CZWARTA
GC Tajemnica wiary.
Lud odpowiada:

GC Wspominając śmierć i zmartwychwstanie Twojego Syna, *
ofiarujemy Tobie, Boże, Chleb życia i Kielich zbawienia *
i dziękujemy, że nas wybrałeś, * abyśmy stali przed Tobą
i Tobie służyli.
Pokornie błagamy, * aby Duch Święty zjednoczył nas
wszystkich, * przyjmujących Ciało i Krew Chrystusa.
1K Pamiętaj, Boże, o Twoim Kościele na całej ziemi. * Spraw,
aby lud Twój wzrastał w miłości * razem z naszym Papieżem
N., * naszym Biskupem N.  oraz całym duchowieństwem.
____________________________________________________
OD MSZY WIGILII PASCHALNEJ DO 2. NIEDZIELI WIELKANO CNEJ

Pamiętaj, Boże, o tych, * których odrodziłeś z wody i Ducha
Świętego, * udzielając im odpuszczenia wszystkich grze-
chów.
Pamiętaj, Boże, o nowo ochrzczonych, * którzy dzisiaj przez
chrzest (i bierzmowanie) * zostali włączeni do Twojego ludu,
* aby z wiarą i odwagą * szli za Twoim Synem, Jezusem
Chrystusem.
Pamiętaj, Boże, o tych, * których odrodziłeś przez chrzest *
i umocniłeś darem Ducha Świętego, * i zachowaj w nich
swoją łaskę.
Pamiętaj, Boże, o nowożeńcach N. i N. * Ty doprowadziłeś
ich do dnia zaślubin, * (pozwól im cieszyć się upragnionym
potomstwem i) * w swojej dobroci obdarz ich długim życiem.
W Mszach ofiarowanych za zmarłych można dodać:

Pamiętaj o Twoim słudze N., którego * (Twojej służebnicy
N., którą) * (dzisiaj) z tego świata wezwałeś do siebie. *
Spraw, aby ten, który (ta, która) przez chrzest * został(a)
włączony (włączona) w śmierć Twojego Syna, * miał(a) rów-
nież udział w Jego zmartwychwstaniu.
2K Pamiętaj także o naszych zmarłych braciach i siostrach, *
którzy zasnęli z nadzieją zmartwychwstania, * i o wszyst-
kich, którzy w twojej łasce odeszli z tego świata. * Dopuść
ich do oglądania Twojej światłości. * Prosimy Cię, zmiłuj się
nad nami wszystkimi * i daj nam udział w życiu wiecznym *
z Najświętszą Bogurodzicą Dziewicą Maryją, * ze świętymi
Apostołami, * (ze świętym N.)
Wymienia się imię świętego z dnia lub patrona.
i wszystkimi świętymi, * którzy w ciągu wieków podobali się
Tobie, * abyśmy z nimi wychwalali Ciebie
składa ręce
przez Twojego Syna, Jezusa Chrystusa.

Lud odpowiada:
Amen.
Gdy lud odpowie: Amen, kapłan stawia patenę i kielich na ołt arzu.
TRZECIA MODLITWA EUCHARYSTYCZNA

GC Zaprawdę, święty jesteś, Boże, * i słusznie Cię sławi wszel-
kie stworzenie, * bo przez Jezusa Chrystusa, Twojego Syna,
naszego Pana, * mocą Ducha Świętego ożywiasz i uświęcasz
wszystko * oraz nieustannie gromadzisz lud swój, * aby na
całej ziemi * składał Tobie ofiarę czystą.

W NIEDZIELE:
Odmawia się w niedziele, w które nie wypada inne wspomnienie
łem, * uroczyście obchodzimy pierwszy dzień tygodnia, *
w którym Jezus Chrystus zmartwychwstał * i zesłał na Apo-
stołów Ducha Świętego,
W UROCZYSTOŚĆ NARODZENIA PAŃSKIEGO I PRZEZ OKTAWĘ:
(w której) w którym Najświętsza Maryja Dziewica wydała na
świat Zbawiciela,
W UROCZYSTOŚĆ OBJAWIENIA PAŃSKIEGO:
łem, * uroczyście obchodzimy święty dzień, * w którym
Twój Syn Jednorodzony * równy Tobie w wiecznej chwale, *
ukazał się nam jako prawdziwy człowiek,
W CZASIE MSZY WIECZERZY PAŃSKIEJ:
Pan, Jezus Chrystus, został za nas wydany,
OD MSZY WIGILII PASCHALNEJ DO 2 NIEDZIELI WIELKANO CNEJ:
Zmartwychwstania naszego Pana Jezusa Chrystusa.
Trzecia Modlitwa eucharystyczna 321*
W UROCZYSTOŚĆ WNIEBOWSTĄPIENIA PAŃSKIEGO:

Pan, Twój Syn Jednorodzony, * wyniósł do chwały po Twojej
prawicy * zjednoczoną ze sobą ludzką naturę.
W NIEDZIELĘ ZESŁANIA DUCHA ŚWIĘTEGO:
łem, * uroczyście obchodzimy święty dzień Pięćdziesiątnicy
* w którym Duch Święty zstąpił na Apostołów * pod postacią
ognistych języków.
W ŚWIĘTO OFIAROWANIA PAŃSKIEGO:
Jednorodzony, Światłość ze Światłości, * został przedstawio-
ny w świątyni.
W UROCZYSTOŚĆ ZWIASTOWANIA PAŃSKIEGO:
Jednorodzony przyjął ciało z Maryi Dziewicy * i stał się
człowiekiem.
W ŚWIĘTO PRZEMIENIENIA PAŃSKIEGO:
łem, * uroczyście obchodzimy dzień, * w którym objawiłeś
chwałę Twojego Syna, Jezusa Chrystusa.
W ROCZNICĘ KONSEKRACJI WŁASNEGO KOŚCIOŁA:
łem, * uroczyście obchodzimy dzień poświęcenia tej świąty-
ni, * w którym przyjąłeś ją na własność * i napełniłeś swoją
obecnością * i napełniłeś swoją obecnością.
W UROCZYSTOŚĆ NARODZENIA ŚW. JANA CHRZCICIELA:

łem, * uroczyście obchodzimy dzień * narodzenia świętego
Jana Chrzciciela, * który przygotował drogę Twojemu Syno-
wi, Jezusowi Chrystusowi.
W UROCZYSTOŚĆ WNIEBOWZIĘCIA NMP:
łem, * uroczyście obchodzimy dzień, * w którym została
wzięta do nieba Niepokalana Dziewica, Matka Twojego Syna
Jezusa Chrystusa.
W UROCZYSTOŚĆ NIEPOKALANEGO POCZĘCIA NMP:
łem, * uroczyście obchodzimy dzień, * w którym została po-
częta bez grzechu pierworodnego * Najświętsza Maryja Pan-
na, wybrana na Matkę Jezusa Chrystusa.
W UROCZYSTOŚĆ WSZYSTKICH ŚWIĘTYCH:
łem, * uroczyście obchodzimy dzień, * poświęcony pamięci
wszystkich Świętych, * którzy w życiu doczesnym naślado-
wali Chrystusa * i po śmierci otrzymali udział w Jego chwale.
Kapłan składa ręce i trzymając je nad wyciągnięte nad darami, mówi:

WK Pokornie błagamy Cię, Boże, * uświęć mocą Twojego Ducha
te dary, * które przynieśliśmy Tobie,
składa ręce i robi jeden znak krzyża nad chlebem i kielichem, mówiąc:
aby się stały Ciałem  i Krwią * Twojego Syna, naszego Pa-

na, Jezusa Chrystusa,
Składa ręce
który nam nakazał spełniać to misterium.

raźnie, bo tego wymaga ich znaczenie
On bowiem tej nocy, której był wydany,

wziął chleb i dzięki Tobie składając, błogosławił, * łamał i
rozdawał swoim uczniom, mówiąc :
lekko się pochyla.

To jest bowiem ciało moje,
Które za was będzie wydane.
Ukazuje ludowi konsekrowaną hostię, składa ją na patenie i przyklęka
Następnie mówi
wziął kielich * i dzięki Tobie składając, błogosławił * i podał
lekko się pochyla

Ukazuje ludowi kielich, stawia go na korporale i przyklęka

AKLAMACJA PIERWSZA
Lud odpowiada:
AKLAMACJA DRUGA
Lud odpowiada:
chwale.
AKLAMACJA TRZECIA
Lud odpowiada:
AKLAMACJA CZWARTA
GC Tajemnica wiary.
Lud odpowiada:

WK Wspominając, Boże, * zbawczą mękę Twojego Syna, * jak
również cudowne Jego zmartwychwstanie i wniebowstąpie-
nie, * oraz czekając na powtórne Jego przyjście, * składamy
Ci wśród dziękczynnych modłów * tę żywą i świętą Ofiarę.
Wejrzyj, prosimy, na dar Twojego Kościoła * i przyjmij
Ofiarę, przez którą nas pojednałeś ze sobą. * Spraw, abyśmy
posileni Ciałem i Krwią Twojego Syna * i napełnieni Du-
chem Świętym, * stali się jednym ciałem i jedną duszą
w Chrystusie.
1K Niech On nas uczyni wiecznym darem dla Ciebie, * abyśmy

otrzymali dziedzictwo z Twoimi wybranymi, * przede
wszystkim z Najświętszą Dziewicą, Bogurodzicą Maryją, *
ze świętymi Apostołami i Męczennikami, * (ze świętym N.)
Wymienia się imię świętego z dnia lub patrona
i wszystkimi Świętymi, * którzy nieustannie orędują za nami
u Ciebie.
2K Prosimy Cię, Boże, * aby ta Ofiara naszego pojednania
z Tobą * sprowadziła na cały świat pokój i zbawienie. *
Utwierdź w wierze i miłości Twój Kościół * pielgrzymujący
na ziemi; * a więc Twojego sługę, naszego Papieża N., * na-
szego Biskupa N. , wszystkich biskupów świata, ducho-
wieństwo * i cały lud odkupiony
____________________________________________________
OD MSZY WIGILII PASCHALNEJ DO 2 NIEDZIELI WIELKANO CNEJ

Pamiętaj, Boże, o tych, * których odrodziłeś z wody i Ducha
Świętego, * udzielając im odpuszczenia wszystkich grze-
chów.
Pamiętaj, Boże, o nowo ochrzczonych, * którzy dzisiaj przez
chrzest (i bierzmowanie) * zostali włączeni do Twojego lu-
du * aby z wiarą i odwagą * szli za Twoim Synem, Jezusem
Chrystusem.
Pamiętaj, Boże, o tych, * których odrodziłeś przez chrzest * i
umocniłeś darem Ducha Świętego, * i zachowaj w nich swoją
łaskę.
Pamiętaj, Boże, o nowożeńcach N. i N. * Ty doprowadziłeś
ich do dnia zaślubin, * (pozwól im cieszyć się upragnionym
potomstwem i) * w swojej dobroci obdarz ich długim życiem.
____________________________________________________
Wysłuchaj łaskawie modlitwy zgromadzonych tutaj wier-

nych, * którzy z Twojej łaski stoją przed Tobą. * W miło-
sierdziu swoim, o dobry Ojcze, * zjednocz ze sobą wszystkie
swoje dzieci * rozproszone po całym świecie.
 Przyjmij do swojego Królestwa naszych zmarłych braci

i siostry * oraz wszystkich, którzy w Twojej łasce odeszli
z tego świata. * Ufamy, że razem z nimi będziemy się tam
wiecznie radować Twoją chwałą,
Składa ręce
przez naszego Pana Jezusa Chrystusa, * przez którego obda-
rzasz świat wszelkimi dobrami.
Jeżeli tej Modlitwy eucharystycznej używa się w Mszach ofiarowanych za zma r-

łych, można ostatnią część modlitwy wstawienniczej zmienić nastę pująco:
 Pamiętaj o Twoim słudze N., * którego (Twojej służebnicy
N., którą) (dzisiaj) z tego świata wezwałeś do siebie. *
Spraw, aby ten, który (ta, która) przez chrzest * został(a)
włączony(a) w śmierć Twojego Syna, * miał(a) również
udział w Jego zmartwychwstaniu, * gdy wskrzesi ciała zmar-
łych z prochu ziemi * i upodobni nasze ciało, podległe znisz-
czeniu, * do swojego ciała uwielbionego. * Przyjmij również
do swojego Królestwa * naszych zmarłych braci i siostry *
oraz wszystkich, którzy w Twojej łasce odeszli z tego świata.
* Ufamy, że razem z nimi będziemy się tam wiecznie rad o-
wać Twoją chwałą, * gdy otrzesz z naszych oczu wszelką łzę,
* bo widząc Ciebie, Boże, jaki jesteś, * przez wszystkie wie-
ki będziemy do Ciebie podobni * i chwalić Cię będziemy bez
końca
Składa ręce
przez naszego Pana Jezusa Chrystusa, * przez którego obda-
rzasz świat wszelkimi dobrami.
Kapłan bierze patenę z hostią i kielich i, podnosząc je, mówi:

Przez Chrystusa, z Chrystusem i w Chrystusie, * Tobie, Bo-
Lud odpowiada:
Amen.
Gdy lud odpowie: Amen , kapłan stawia patenę i kielich na ołt arzu.
CZWARTA MODLITWA EUCHARYSTYCZNA
K. Pan z wami
W. I z duchem Twoim
K. W górę serca
Zaprawdę, godne to jest, * abyśmy Tobie składali dziękczy-
nienie, * i sprawiedliwe, abyśmy Ciebie wychwalali, Ojcze
święty, * albowiem Ty jeden jesteś Bogiem żywym i praw-
dziwym, * Ty jesteś przedwieczny i trwasz na wieki * miesz-
kając w niedostępnej światłości. * Tylko Ty, Boże, jesteś do-
bry * i jako jedyne źródło życia powołałeś wszystko do ist-
nienia, * aby napełnić swoje stworzenia dobrami * i wiele z
nich uszczęśliwić jasnością Twojej chwały. * Stoją więc
przed Tobą niezliczone zastępy Aniołów, * którzy służą To-
bie dniem i nocą, * a wpatrzeni w chwałę Twojego oblicza *
nieustannie cześć Tobie oddają. * Łącząc się z nimi, * razem
z całym stworzeniem, które jest pod niebem * i wielbi Cię
przez nasze usta, * z radością wysławiamy Twoje imię, woła-
jąc:
wysokości.
Melodia prefacji nr 91: s. 290*
Czwarta Modlitwa eucharystyczna 329*

GC Wysławiamy Cię, Ojcze święty, bo jesteś wielki * i wszystkie
stworzenia głoszą Twoją mądrość i miłość. * Ty stworzyłeś
człowieka na swoje podobieństwo * i powierzyłeś mu cały
świat, * aby służąc Tobie samemu jako Stwórcy, * rządził
wszelkim stworzeniem. * A gdy człowiek przez nieposłu-
szeństwo utracił Twoją przyjaźń, * nie pozostawiłeś go pod
władzą śmierci. * W miłosierdziu swoim pospieszyłeś z po-
mocą mocą wszystkim ludziom, * aby Ciebie szukali i zna-
leźli. * Wielokrotnie zawierałeś przymierze z ludźmi * i pou-
czałeś ich przez Proroków, * aby oczekiwali zbawienia. * Oj-
cze święty, tak umiłowałeś świat, * że gdy nadeszła pełnia
czasów, * zesłałeś nam swojego Jednorodzonego Syna, * aby
nas zbawił. * On to za sprawą Ducha Świętego stał się czło-
wiekiem, * narodził się z Maryi Dziewicy * i był do nas po-
dobny we wszystkim oprócz grzechu. * Ubogim głosił dobrą
nowinę o zbawieniu, * jeńcom wyzwolenie, a smutnym ra-
dość. * Aby wypełnić Twoje postanowienie, * wydał się na
śmierć krzyżową, * a zmartwychwstając zwyciężył śmierć
i odnowił życie. * Abyśmy żyli już nie dla siebie, * ale dla
Chrystusa, który za nas umarł i zmartwychwstał, * zesłał On
od Ciebie, Ojcze, * jako pierwszy dar dla wierzących, Ducha
Świętego, * który dalej prowadzi Jego dzieło na świecie
i dopełnia wszelkiego uświęcenia.
Kapłan składa ręce i trzymając je wyciągnięte nad darami, mówi:

WK Prosimy Cię, Boże, * niech Duch Święty uświęci te dary,
aby się stały Ciałem  i Krwią * naszego Pana, Jezusa Chry-
stusa,
składa ręce.
dla spełnienia tego wielkiego misterium,* które On nam zo-
stawił * jako znak wiecznego przymierza.
W formułach, które następują, słowa Chrystusa należy wymawiać starannie i wy-

Kiedy nadeszła godzina, * aby Jezus został uwielbiony przez

Ciebie, Ojcze święty, * umiłowawszy swoich, którzy byli na
świecie, * do końca ich umiłował, * i gdy spożywali wiecze-
rzę,
wziął chleb, błogosławił, * łamał i rozdawał swoim uczniom,
mówiąc:
lekko się pochyla.

Następnie mówi:
Podobnie
bierze kielich, unosi go nieco nad ołtarzem i mówi:
wziął kielich napełniony winem, * dzięki składał i podał
lekko się pochyla.


AKLAMACJA PIERWSZA
Lud odpowiada:
AKLAMACJA DRUGA
Lud odpowiada:
w chwale.
AKLAMACJA TRZECIA
Lud odpowiada:
AKLAMACJA CZWARTA
GC Tajemnica wiary.
Lud odpowiada:

WK Boże, Ojcze, sprawując teraz pamiątkę naszego odkupie-
nia, * wspominamy śmierć Chrystusa * i Jego zstąpienie do
otchłani, * wyznajemy Jego zmartwychwstanie * i wstąpienie
do nieba, * a oczekując Jego przyjścia w chwale, * składamy
Ci, Boże, Jego Ciało i Krew * jako Ofiarę miłą Tobie
i zbawienną dla całego świata.
Wejrzyj, Boże, na Ofiarę, * którą sam dałeś swojemu Kościo-

łowi * i spraw, aby wszyscy, którzy będą spożywali ten sam
Chleb, * i pili z jednego Kielicha, * zostali przez Ducha
Świętego złączeni w jedno ciało * i stali się w Chrystusie
żywą ofiarą ku Twojej chwale.
1K Pamiętaj, Boże, o wszystkich, * za których składamy tę Ofia-

rę: * przede wszystkim o Twoim słudze, naszym Papieżu
N., * o naszym Biskupie N. , * o wszystkich biskupach
i całym duchowieństwie, * o składających Ofiarę i tutaj
zgromadzonych,
____________________________________________________

o nowo ochrzczonych, * których dzisiaj odrodziłeś z wody
i z Ducha Świętego,o całym Twoim ludzie * i o wszystkich,
którzy szczerym sercem Ciebie szukają.
2K Pamiętaj także o tych, * którzy odeszli z tego świata w poko-

ju z Chrystusem, * oraz o wszystkich zmarłych, * których
wiarę jedynie Ty znałeś. * O dobry Ojcze, daj nam, swoim
dzieciom, dziedzictwo życia wiecznego * z Najświętszą
Dziewicą, Bogurodzicą Maryją, * z Apostołami i wszystkimi
Świętymi w Twoim Królestwie, * gdzie z całym stworzeniem
wyzwolonym z grzechu i śmierci * będziemy Cię chwalić
przez naszego Pana Jezusa Chrystusa,
Składa ręce.
przez którego obdarzasz świat wszelkimi dobrami.

Lud odpowiada:
Amen.
PIĄTA MODLITWA EUCHARYSTYCZNA
A - Bóg kieruje swoim Kościołem
K. Pan z wami
W. I z duchem Twoim
K. W górę serca
Zaprawdę, godne to jest, abyśmy Tobie składali dziękczynie-
nie, * Ojcze święty, Stwórco świata i Źródło życia. Ty nie
zostawiasz nas samych na drodze życia, * ale pośród nas ży-
jesz i działasz. * Twoją potężną mocą prowadziłeś lud błą-
dzący na pustyni, * a dziś przenikasz swój Kościół, piel-
grzymujący na świecie, * światłem i mocą swojego Ducha. *
Przez Chrystusa, Twojego Syna i naszego Pana, * prowadzisz
nas na drogach czasu * ku doskonałej radości swojego Króle-
stwa. Wdzięczni za te dary, * zjednoczeni z Aniołami
i Świętymi * śpiewamy nieustannie hymn Twojej chwały.
wysokości.
Piąta Modlitwa eucharystyczna 335*
B - Jezus naszą drogą
K. Pan z wami
W. I z duchem Twoim
K. W górę serca
Zaprawdę, godne to jest, abyśmy Tobie składali dziękczyni e-
nie, * Boże wielki i miłosierny, * który świat stworzyłeś
i strzeżesz go z nieskończoną miłością.
Ty, jak Ojciec, czuwasz nad wszelkim stworzeniem * i gro-
madzisz w jedną rodzinę ludzi stworzonych dla chwały Two-
jego Imienia, * odkupionych przez Krzyż twojego Syna * na-
znaczonych Znamieniem Ducha Świętego. * Chrystus Twoje
żywe Słowo, * jest Drogą, która prowadzi nas do Ciebie, *
Prawdą, która nas wyzwala, * Życiem, które napełnia nas ra-
dością.
Przez Niego wznosimy ku Tobie hymn dziękczynienia za
wszelkie dary Twojej dobroci * i zjednoczeni z Aniołami
i Świętymi * głosimy Twoją chwałę wołając:
wysokości.
C - Chrystus wzorem miłości
K. Pan z wami
W. I z duchem Twoim
K. W górę serca
Zaprawdę, godne to jest, abyśmy Tobie, Ojcze miłosierny,
składali dziękczynienie: * Tyś nam dał swego Syna, Jezusa
Chrystusa, * naszego Brata i Odkupiciela.
W Nim objawiłeś swoją miłość wobec maluczkich i ubo-
gich * wobec chorych i odrzuconych przez ludzi. * Chrystus
nie zamyka się nigdy na potrzeby i cierpienia braci. * On ży-
ciem i słowem ogłosił światu, * że Ty jesteś Ojcem i trosz-
czysz się o wszystkie swoje dzieci.
Za te znaki Twojej dobroci wychwalamy Cię i błogosławi-
my * i zjednoczeni z Aniołami i Świętymi * śpiewamy hymn
Twojej chwały wołając:
wysokości.
D - Kościół na drodze ku jedności
K. Pan z wami
W. I z duchem Twoim
K. W górę serca
Zaprawdę, godne to jest, abyśmy Tobie, Ojcze miłosierny,
składali dziękczynienie: * i zanosili do Ciebie, Panie, dobry
Ojcze, * radosny hymn uwielbienia.
Przez swojego Syna, który jest blaskiem wiecznej chwały *
i który dla nas stał się człowiekiem, * zgromadziłeś wszyst-
kie narody w jedności Kościoła. * Mocą swojego Ducha zbie-
rasz nadal w jedną rodzinę ludy ziemi * i dajesz wszystkim
ludziom błogosławioną nadzieję sojego Królestwa. * Przeto
Kościół jaśnieje jako znak Twojej wierności wobec zapowi e-
dzianego przymierza * wypełnionego w naszym Panu Jezusie
Chrystusie.
Za tę tajemnicę zbawienia * wychwalają Cię niebiosa i wy-
sławia ziemia, * a Kościół jednogłośnie śpiewa Twoją chwa-
łę:
wysokości.

GC Wysławiamy Cię, Ojcze święty: * Ty nas zawsze podtrzymu-
jesz w doczesnym pielgrzymowaniu, * a zwłaszcza w tej go-
dzinie, * w której Jezus Chrystus, Twój Syn, gromadzi nas na
świętej wieczerzy. * On, podobnie jak uczniom w Emaus, *
wyjaśnia nam Pisma i łamie dla nas chleb.

WK Prosimy Cię, Ojcze wszechmogący, * ześlij swego Ducha na
ten chleb i wino,
aby Twój Syn stał się obecny wśród nas * w swoim Ciele 
i w swojej Krwi.
składa ręce.

On to, w noc przed swoją męką, podczas wieczerzy, *

wziął chleb i dzięki Tobie składając, * łamał i rozdawał swo-
lekko się pochyla.

Podobnie wziął kielich z winem, * dzięki składając błogo-
sławił * i podał swoim uczniom, mówiąc:
lekko się pochyla.


AKLAMACJA PIERWSZA
Lud odpowiada:
AKLAMACJA DRUGA
Lud odpowiada:
chwale.
AKLAMACJA TRZECIA
Lud odpowiada:
AKLAMACJA CZWARTA
GC Tajemnica wiary.
Lud odpowiada:

WK Obchodząc pamiątkę naszego pojednania * głosimy, Ojcze,
dzieło Twojej miłości. * Ty sprawiłeś, że Jezus Chrystus,
Twój Syn, * przez mękę i krzyż wszedł do chwały zmar-
twychwstania. * Ty Go wezwałeś, aby zasiadł po Twojej
prawicy, * jako nieśmiertelny Król wieków i Pan całego
wszechświata.
Wejrzyj, Ojcze święty, na tę Ofiarę: * jest nią Chrystus, *
który w swoim Ciele i w swojej Krwi wydaje się za nas *
i swoją Ofiarą otwiera nam drogę do Ciebie. Boże, Ojcze m i-
łosierdzia, daj nam Ducha Świętego, * Ducha miłości, * Du-
cha Twojego Syna.
____________________________________________________
MODLITWA WSTAWIENNICZA ZA KOŚCIÓŁ

Modlitwa wstawiennicza za Kościół jest związana tematycznie z prefacją. Dlat e-
go zawsze należy odmówić modlitwę oznaczoną tą samą literą, którą oznaczono
prefację.
A
1K Umacniaj w jedności wszystkich wezwanych do Twojego st o-
łu: * a więc naszego Papieża N., naszego Biskupa N. , *
kapłanów, diakonów i cały lud chrześcijański. * Niech pro-
mieniują w świecie radością i ufnością, * niech postępują
w wierze i w nadziei.
B
1K Umocnij swój Kościół Ciałem i Krwią swego Syna * i odnów
w nas swoje podobieństwo. * Błogosław naszego Papieża
N., * naszego Biskupa N. , * i nasz lud. * Niech wszystkie
dzieci Kościoła * umieją rozpoznawać znaki czasu * i niech
ofiarnie oddają się służbie Ewangelii. * Uczyń nas otwartymi
i pełnymi gotowości wobec braci, * których spotkamy na na-
szej drodze, * abyśmy mogli dzielić ich bóle i strapienia, *
radości i nadzieje, * oraz postępować razem na drodze zba-
wienia.
C
1K Umocnij swój Lud Chlebem życia i Kielichem zbawienia; *
uczyń nas doskonałymi w wierze i miłości * w jedności z na-
szym Papieżem N., * i z naszym Biskupem N. , * Otwórz
nasze oczy na potrzeby i cierpienia braci; * oświeć nas świa-
tłem Twego słowa, * abyśmy pocieszali utrudzonych i uci-
śnionych, * spraw, abyśmy z miłością podejmowali posługę
wobec ubogich i cierpiących. * Niech Twój Kościół będzie
żywym świadectwem prawdy i wolności, * sprawiedliwości
i pokoju, * aby wszyscy ludzie otworzyli się na nadzieję no-
wego świata.
D
1K Spraw, by nasz Kościół odnowił się w świetle Ewangelii.
Umocnij więź jedności między wiernymi i kapłanami, * mię-
dzy kapłanami i naszym Biskupem N. , * między bisku-
pami i naszym Papieżem N. * W świecie rozdartym niezgodą
* niech Twój Kościół jaśnieje jako znak przyszłej jedności i
pokoju.
2K Pamiętaj także o naszych braciach i siostrach, * którzy ode-

szli z tego świata w pokoju z Chrystusem, * i o wszystkich
zmarłych, których wiarę jedynie Ty znałeś: * Dopuść ich do
oglądania Twojej światłości * i pełni życia w zmartwych-
wstaniu. * Daj także nam, na końcu ziemskiego pielgrzymo-
wania, * dojść do wiecznego życia, * gdzie nas oczekujesz. *
Zjednoczeni z Najświętszą Dziewicą Maryją, * z Apostołami
i Męczennikami, * (ze świętym N.)
i wszystkimi Świętymi, * wychwalamy Ciebie w Chrystusie,
Twoim Synu i naszym Panu.
Składa ręce.

Lud odpowiada:
Amen.
Modlitwy eucharystyczne o tajemnicy pojednania można odmawiać w Mszach,
które w szczególny sposób ukazują tajemnicę pojednania, a więc w Mszach
Wielkiego Postu, o Krzyżu świętym, o pojednanie itp. Odmawia się je z własną
prefacją, albo z innymi prefacjami, które mają za temat pokutę i p ojednanie.
O TAJEMNICY POJEDNANIA
Pojednanie jako powrót do Ojca
K. Pan z wami
W. I z duchem Twoim
K. W górę serca
nie, * Ojcze święty, Boże nieskończonej dobroci.
Ty nieustannie wzywasz grzeszników do odnowy w Twoim
Duchu * i najpełniej objawiasz swoją wszechmoc w łasce
przebaczenia. * Wiele razy ludzie łamali Twoje przymierze, a
Ty zamiast ich opuścić, zawarłeś z nimi nowe przymierze *
przez Jezusa, Twojego Syna i naszego Odkupiciela: * przy-
mierze tak mocne, że nic nie może go złamać. * Nam także
dajesz czas pojednania i pokoju, * abyśmy polecając się je-
dynie Twojemu miłosierdziu * odnaleźli drogę powrotu do
Ciebie, * otwierając się na działanie Ducha Świętego * no-
wym życiem żyli w Chrystusie, * wychwalali nieprzerwanie
Twoje imię i służyli braciom.
Wdzięczni za tajemnicę Twojej dobroci, * pełni podziwu
i radości z odnalezionego zbawienia, * jednoczymy się z nie-
zliczonymi chórami Aniołów i Świętych, * aby śpiewać Two-
ją chwałę:

wysokości.

GC Ojcze prawdziwie święty, * od początku świata czynisz nas
uczestnikami Twego zamysłu miłości, * abyśmy byli święty-
mi, jak Ty jesteś święty.

WK Wejrzyj na lud zebrany wokół Ciebie * i ześlij swego Ducha,
aby dary, które Ci składamy w ofierze * stały się Ciałem 

i Krwią * umiłowanego Syna Twego, Jezusa Chrystusa, *
w którym my także jesteśmy Twoimi synami.
składa ręce.
W formułach, które następują, słowa Chrystusa należy wymawiać starannie i wy-

Byliśmy umarli z powodu grzechu * i niezdolni zbliżyć się
do Ciebie, * ale Ty dałeś nam najwyższy dowód swego miło-
sierdzia, * gdy Twój Syn, jedyny Sprawiedliwy, * wydał się
w nasze ręce * i pozwolił się przybić do krzyża. * On zanim
wyciągnął ramiona pomiędzy niebem i ziemią, * na znak
wiecznego przymierza, * chciał obchodzić Paschę ze swymi
uczniami.
Pierwsza Modlitwa eucharystyczna o Tajemnicy Pojednania 345*

Gdy spożywali wieczerzę, wziął chleb * i dzięki Tobie skła-
dając błogosławił, * łamał i dawał swoim uczniom mówiąc:
lekko się pochyla.

Następnie mówi:
Podobnie po wieczerzy, * wiedząc, że pojedna wszystko
w sobie * przez krew wylaną na krzyżu,
bierze kielich, unosi go nieco nad ołtarzem i mówi:
wziął kielich z winem * i ponownie dzięki składając, * podał
swoim uczniom mówiąc:
lekko się pochyla.


AKLAMACJA PIERWSZA
Lud odpowiada:
AKLAMACJA DRUGA
Lud odpowiada:
chwale.
AKLAMACJA TRZECIA
Lud odpowiada:
AKLAMACJA CZWARTA
GC Tajemnica wiary.
Lud odpowiada:

WK Obchodząc pamiątkę śmierci i zmartwychwstania Twojego
Syna, * który jest naszą Paschą i naszym pokojem, * i ocze-
kując błogosławionego dnia Jego przyjścia na końcu cza-
sów, * składamy Ci, Boże prawdziwy i wierny, tę Ofiarę, *
która całej ludzkości daje pojednanie z Tobą.
Pierwsza Modlitwa eucharystyczna o Tajemnicy Pojednania 347*
Wejrzyj, Ojcze, na swoją rodzinę, która łączy się z Tobą *

w jedynej Ofierze Jezusa Chrystusa, * i daj nam moc Ducha
Świętego, * abyśmy zwyciężywszy wszelkie podziały i nie-
zgodę * zostali złączeni w jedno ciało.
1K Zachowaj nas wszystkich w jednej wierze i miłości * z na-
szym Papieżem N., * i naszym Biskupem N.  * Wspieraj
nas we wspólnym budowaniu Twojego Królestwa * aż do
dnia, w którym przyjdziemy do Ciebie w Twoim domu, *
święci pośród Świętych, * z Najświętsza Dziewicą Maryją, *
z Apostołami, * (ze świętym N.)
i naszymi zmarłymi braćmi i siostrami, * których polecamy
Twojemu miłosierdziu. * Wtedy, pośród nowego stworze-
nia, * wyzwolonego ostatecznie od zepsucia śmierci, * śpie-
wać będziemy hymn dziękczynienia, * który wznosi się ku
Tobie * od Chrystusa żyjącego na wieki.
Składa ręce.

Lud odpowiada:
Amen.
O TAJEMNICY POJEDNANIA
Pojednianie z Bogiem fundamentem ludzkiej zgody
K. Pan z wami
W. I z duchem Twoim
K. W górę serca
nie * i ciebie wysławiali, Boże wszechmocny i wieczny, * za
przedziwne dzieło odkupienia * w Chrystusie, naszym Zba-
wicielu.
Poznajemy Twoją miłość ojcowską, * gdy kruszysz twarde
ludzkie serca, * i w czasie rozdartym przez walki i niezgo-
dę * czynisz człowieka gotowym do pojednania. * Ty mocą
Ducha działasz w głębi serca, * aby nieprzyjaciele szukali
zgody. * Twój dar, Ojcze, sprawia, * że szczere szukanie po-
koju gasi spory, * miłość zwycięża nienawiść, * a pragnienie
zemsty ustaje przez przebaczenie.
I my, zjednoczeni z Aniołami śpiewającymi Twą chwałę, *
zanosimy z radością hymn dziękczynienia i uwielbienia:
wysokości.
Druga Modlitwa eucharystyczna o Tajemnicy Pojednania 349*

GC Wysławiamy cię, Boże wszechmogący, * Panie nieba i zie-
mi, * przez Jezusa Chrystusa, Twojego Szna, ktrz przyszedł
w Twoje imię. * W Nim Wyciągasz rękę do grzeszników, *
On Jest słowem, które nas zbawia, * i Drogą, która nas pro-
wadzi do pokoju. * Wszyscy oddaliliśmy się od Ciebie, * ale
Ty sam, Boże, nasz Ojcze, * stałęś się bliski dla każdego
człowieka. * Przez ofiarę Jezusa Chrystusa, Twojego Syna,
wydanego za nas na śmierć, * doprowadzasz nas do Twojej
miłości, * abyśmy także my dawali siebie braciom.

WK Przez tę tajemnicę pojednania * prosimy, abyś uświęcił mocą
Ducha świętego * dary, które ofiaruje Ci Kościół *
składa ręce i robi znak krzyża nad chlebem i kielichem mówiąc:
posłuszny poleceniu  Twojego syna

składa ręce.

On to, gdy nadeszłą godzina, * w której miał wydać samego
siebie dla naszego zbawienia,
podczas wieczerzy, wziął chleb w swoje ręce, * dzięki Tobie
składająć błogosławił, łamał i dawał swoim uczniom mó-
wiąc:
lekko się poechyla

Następnie bierze kielich, unosi go nieco nad ołtarzem i mówi:

Podobnie , w ten ostatni wieczór, wziął kielich * i wychwala-
jąc Twoje miłosierdzie * podał swoim uczniom mówiąc:
lekko się pochyla.

Ukazuje ludowi kielich, stawia go na korpo rale i przyklęka.
AKLAMACJA PIERWSZA
Lud odpowiada:
AKLAMACJA DRUGA
Lud odpowiada:
chwale.
AKLAMACJA TRZECIA
Lud odpowiada:
Druga Modlitwa eucharystyczna o Tajemnicy Pojednania 351*
AKLAMACJA CZWARTA
GC Tajemnica wiary.
Lud odpowiada:

WK Obchodząc pamiątkę śmierci i zmartwychwstania Twojego
Syna, * skłądamy Ci, Ojcze, Ofiarę pojednania ,* którą On
nam zostawił jako dowód swojej miłości * i którą ty sam zło-
żyłeś w nasze ręce.
Przyjmij także nas, Ojcze święty, razem z ofiarą Jezusa
Chrystusa, * i przez udział w tej Uczcie eucharystycznej daj
nam swego Ducha, * aby została usunięta wszelka przeszko-
da na drodze do zgody, * i aby Kościół jaśniał pośród lu-
dzi, * jako znak jedności i narzędzie pokoju.
1K Duch, który umacnia miłość, * niech nas zachowa w jedności
z naszym Papieżem N., * naszym Biskupem N. , *
z wszystkimi biskupami świata, * kapłanami, diakonami
i całym ludem chrześcijańskim. * Przyjmij do swego Króle-
stwa naszych braci i siostry, * któzy zasneli w Chrystusie, *
i wszystkich zmarłych, których wiarę jedynie Ty znałeś.
2K Ty, który nas zebrałeś wokół swego stołu, * zgromadź w do-
skonałej jedności * ludzi z każdego plemienia i z każdego ję-
zyka, * razem z Dziewicą Maryją, * z Apostołami i wszyst-
kimi Świętymi * na uczcie w niebie, * gdzie będziemy się
radować pełnią pokoju na wieki.
Składa ręce.

Lud odpowiada:
Amen.
MODLITWY EUCHARYSTYCZNE
W MSZACH Z UDZIAŁEM DZIECI
WPROWADZENIE
1. Kapłani odprawiający Mszę św. dla dzieci powinni dokładnie przest u-

diować „Dyrektorium o Mszach z udziałem dzieci” wydane przez Kongregację
Kultu Bożego l listopada 1973 roku. Dyrektorium stanowi uzupełnienie do
Ogólnego wprowadzenia do Mszału rzymskiego.
2. Teksty Modlitw eucharystycznych przeznaczone dla dzieci mają je prz y-
gotować do owocnego udziału w Mszach dla dorosłych.
Dyrektorium o Mszach dla dzieci postanawia: „Aby nie wytworzyła się
za duża różnica między Mszą dla dzieci a Mszą dla dorosłych, nigdy nie należy
zmieniać i przystosowywać dla dzieci następujących obrzędów i t ekstów: akla-
macji i odpowiedzi wiernych na pozdrowienie kapłana, modlitwy Pańskiej, fo r-
muły trynitarnej na końcu błogosławieństwa” (nr 39). W myśl tego zalecenia za-
chowano bez zmiany dialog przed prefacją i śpiew „Święty”.
3. Zgodnie z Konstytucją apostolską „Missale Romanum” słowa przeisto-
czenia w każdej Modlitwie eucharystycznej mają brzmieć tak samo.
4. Każda z trzech Modlitw eucharystycznych w Mszach dla dzieci z awiera
wszystkie elementy składowe Modlitwy eucharystycznej. Wyjątki są nieliczne.
5. Teksty tych modlitw wyrażają w języku prostym i dostosowanym do
dzieci te pojęcia, które zgodnie z tradycją zawsze znajdowały się w Modlitwach
eucharystycznych, np. w epiklezie i w anamnezie.
6. Chociaż wybrano język łatwy, redaktorzy unikali niebezpieczeńst wa in-
fantylizmu, co naruszałoby godność Ofiary eucharystycznej.
7. Ponieważ uczestnictwo dzieci musi być czynne, zwiększono liczbę
aklamacji. Modlitwa eucharystyczna musi jednak zachować charakter modlitwy
Przewodniczącego.
8. Podano trzy teksty Modlitw eucharystycznych w Mszach dla dzieci.
Duszpasterz powinien dokonać wyboru biorąc pod uwagę wiek i stopień przyg o-
towania dzieci.
9. Użycie tych Modlitw eucharystycznych ma być ograniczone do Mszy dla
dzieci. Zachowuje się uprawnienia biskupa przewidziane w Dyrektorium, nr 19.
10. Nie jest trudne wprowadzenie nowych aklamacji, jeżeli podaje je ka ntor,
albo przygotowane dziecko, a wszyscy powtarzają.
11. Dzieci powinny się nauczyć recytować i śpiewać „Święty”. Aby ułatwić
dzieciom uczestniczenie w śpiewie „Chwała”, „Wierzę”, „Święty”, „Baranku Bo-
ży”, wolno używać dobrych przekładów popularnych z melodiami zatwierdzony-
mi przez kompetentną władzę, choćby te przekłady nie zgadzały się we wszys t-
kim z tekstami liturgicznymi.
12. W pierwszej Modlitwie eucharystycznej aklamacja po przeistoczeniu zo-

stała lekko przesunięta, aby jasno wystąpił związek między słowami Chrystusa:
„To czyńcie na moją pamiątkę” i anamnezą odmawianą przez kapłana.
13. Aby ożywić uczestnictwo dzieci, przed dialogiem rozpoczynającym
prefację można podać szczególne powody do wyrażenia wdzięczności Panu B o-
gu.
14. Biorąc pod uwagę charakter liturgii jako czynności całego człowieka
i uwzględniając psychologię dziecka trzeba troskliwie pielęgnować w Mszach dla
dzieci uczestniczenie wyrażające się w ruchach i postawie ciała stosownie do
wieku i miejscowych zwyczajów. Wiele zależy nie tylko od gestów kapłana, ale
także od sposobu zachowania się całej grupy dzieci (Dyrektorium, nr 33).
15. Czynności zewnętrzne pozostaną bezowocne, a nawet szkodliwe, jeżeli
nie będą służyć wewnętrznemu przeżywaniu uczestnictwa przez dzieci. Z tej racji
również w Mszach dla dzieci ważnym czynnikiem jest święte milczenie. Bardzo
pilnie trzeba uważać, żeby dzieci nie zapominały o tym, że wszelkie formy
uczestnictwa osiągają swój punkt szczytowy w Komunii świętej, kiedy to przyj-
muje się Ciało i Krew Chrystusa jako pokarm duchowy (Dyrektorium, nr 22).
16. Każdą Mszę świętą z udziałem dzieci należy uprzednio starannie prz y-
gotować, zwłaszcza modlitwy, śpiewy, czytania i wezwania w modlitwie po-
wszechnej, w porozumieniu z dorosłymi i dziećmi pełniącymi specjalne funkcje
podczas tych Mszy świętych. W przygotowaniu i przyozdabianiu miejsca na o d-
prawianie Mszy św. oraz w przygotowaniu kielicha, pateny i ampułek niech biorą
udział niektóre dzieci, jeżeli to możliwe. Przy właściwym nastawieniu wewnętr z-
nym również takie czynności mogą rozwijać poczucie wspólnego odprawiania
Mszy św. (Dyrektorium, nr 29).
17. W katechezie należy dzieciom wyjaśniać teksty Modlitw eucharystyc z-
nych przewidzianych w Mszach z udziałem dzieci.
18. W tekstach Modlitw eucharystycznych w Mszach z udziałem dzieci
opuszczono przepisy odnoszące się do koncelebry. Biorąc pod uwagę psycholo-
gię dzieci, odradza się koncelebrowanie tych Mszy.
W MSZY Z UDZIAŁEM DZIECI
Bóg naszym Ojcem
K. Pan z wami
W. I z duchem Twoim
K. W górę serca
Boże, nasz Ojcze, Ty nas zgromadziłeś; * stoimy przy To-
bie, * aby Cię chwalić, Tobie śpiewać i podziwiać Twoją
wielkość. * Wielbimy Ciebie za piękny świat * i za radość,
którą napełniasz nasze serca. * Wielbimy Ciebie za słońce i
gwiazdy, * i za słowa, którymi nas pouczasz. * Wielbimy
Ciebie za ziemię, * za ludzi, którzy na niej mieszkają* i za
życie, które otrzymaliśmy od Ciebie. * Ty jesteś najlepszy,
kochasz nas i opiekujesz się nami. * Dlatego wszyscy razem
wołamy:
Wszyscy:
Tobie chwała na wieki.
Kapłan z rozłożonymi rękami mówi dalej:

Ojcze, Ty zawsze pamiętasz o ludziach * i jesteś blisko
nas. * Ty posłałeś swojego ukochanego Syna, Pana Jezusa. *
On przyszedł, aby zbawić wszystkich ludzi. * Uzdrawiał cho-
rych, * przebaczał grzesznikom, * przyjmował i błogosławił
dzieci, * wszystkim ukazywał Twoją miłość. * Dziękujemy
Ci za to, Ojcze i wołamy:
Wszyscy:

Nie tylko my sami chwalimy Ciebie, Boże, * ale na całej
ziemi Twój lud oddaje Ci chwałę. * Modlimy się do Ciebie
z całym Kościołem, * z naszym Papieżem N., * z naszym Bi-
skupem N., * z naszymi księżmi i rodzicami. * W niebie Naj-
świętsza Maryja Panna, * Apostołowie i wszyscy Święci *
zawsze Cię wychwalają. * Razem z nimi i Aniołami uwiel-
biamy Ciebie * jednym głosem wołając:
Wszyscy:
wysokości.

Boże, nasz Ojcze, * chcemy Ci złożyć dziękczynną ofiarę, *
dlatego przynieśliśmy chleb i wino, * które otrzymaliśmy od
Ciebie.
Kapłan składa ręce i wyciąga je nad darami:
Spraw, aby mocą Ducha Świętego * stały się Ciałem i Krwią
Jezusa Chrystusa,  Twojego Syna.

składa ręce.
Gdy Pan Jezus przed swoją męką * spożywał z Apostołami
wieczerzę,
wziął chleb* i dzięki Tobie składając * łamał i rozdawał im
mówiąc:
Pierwsza Modlitwa eucharystyczna w Mszy z udziałem dzieci 357*
lekko się poechyla

Następnie mówi:
Pod koniec wieczerzy
wziął kielich napełniony winem, * złożył Tobie dzięki *
lekko się pochyla

Następnie mówi:
W tej Mszy świętej czynimy to, * co Jezus Chrystus polecił
nam czynić. * Głosząc Jego śmierć i zmartwychwstanie, *
ofiarujemy Tobie, Ojcze, Chleb życia i Kielich zbawienia. *
Twój Syn prowadzi nas do Ciebie, * przyjmij nas razem
z Nim.
Wszyscy:
Albo:
Albo:
w chwale.
Albo:

Ojcze, tak bardzo nas kochasz, * pozwól nam zbliżyć się do
Twojego stołu, * abyśmy przyjęli Ciało i Krew Twojego Sy-
na, * zjednoczeni w radości Ducha Świętego. * Boże, Ty o
wszystkich pamiętasz, * modlimy się do Ciebie za ludzi, któ-
rych kochamy (N. i N.) * i za tych, którzy w przyjaźni z Tobą
odeszli z tego świata (N. i N.). * Pamiętaj o wszystkich cier-
piących i smutnych, * o wielkiej rodzinie chrześcijańskiej *
i o wszystkich ludziach na całym świecie. * Ojcze, gdy pa-
trzymy na to, * co czynisz przez Twojego Syna, * z radością
Ciebie chwalimy.

Przez Chrystusa, z Chrystusem i w Chrystusie * Tobie, Boże,
Ojcze wszechmogący, * w jedności Ducha Świętego * wszel-
ka cześć i chwała * przez wszystkie wieki wieków.
Wszyscy:
Amen
Bóg nas miłuje
K. Pan z wami
W. I z duchem Twoim
K. W górę serca

Najlepszy nasz Ojcze, * bardzo się cieszymy z tego, * że mo-
żemy Tobie dziękować * i razem z Panem Jezusem śpiewać
ku Twojej chwale. * Wiemy, że bardzo nas kochasz, * bo dla
nas stworzyłeś wielki, piękny świat, * i dałeś nam swojego
Syna, Jezusa Chrystusa, * aby nas prowadził do Ciebie. *
Boże, nasz Ojcze, * Ty tak nas kochasz, * że jednoczysz nas
z Jezusem, * abyśmy jako Twoje dzieci byli jedną rodziną. *
Dziękujemy Ci za tę wielką miłość * i razem z Aniołami
i Świętymi, którzy Ciebie uwielbiają, * śpiewamy:
wysokości.

Najlepszy nasz Ojcze, * Ty posłałeś nam Jezusa, * przyjacie-
la dzieci i ubogich. * Jezus nauczył nas kochać Ciebie i bliź-
nich * uwolnił serca ludzi od zła, które niszczy przyjaźń, *
i usunął z nich nienawiść, * która odbiera nam szczęście. *
Jezus przyobiecał nam, * że Duch Święty będzie zawsze z
nami, * i będzie nam pomagał żyć z Tobą. * Za to wszystko
niech Jezus będzie błogosławiony.
Boże, nasz Ojcze, * prosimy Ciebie, * ześlij i teraz Twojego
Ducha Świętego, * aby dary chleba i wina
stały się Ciałem  i Krwią * naszego Pana * Jezusa Chrystu-

sa.
składa ręce.
On to w dzień przed męką * objawił nam Twoją nieskończo-
ną miłość. * Podczas wieczerzy, którą spożywał ze swoimi
uczniami
wziął chleb * i dzięki Tobie składając łamał * i rozdawał im
mówiąc:
lekko się pochyla


Podobnie wziął kielich napełniony winem, * odmówił modli-
twę dziękczynną i podał swoim uczniom, mówiąc:
Druga Modlitwa eucharystyczna w Mszy z udziałem dzieci 361*
lekko się pochyla

Następnie mówi:
Oto wielka tajemnica wiary.
Wszyscy:
Albo inna aklamacja po przeistoczeniu.

Najlepszy Ojcze, * wspominamy śmierć i zmartwychwstanie
Pana Jezusa, * Zbawiciela świata. * On jest teraz z nami *
ofiarujemy Go Tobie * a z Nim i nas samych. Wysłuchaj nas,
Panie Boże, * i udziel Ducha Twojej miłości wszystkim, *
którzy biorą udział w tej Ofierze, aby w Twoim Kościele co-
raz bardziej byli zjednoczeni z Tobą, * z naszym Papieżem
N., * z naszym Biskupem N. , * z innymi biskupami *
i z tymi wszystkimi, którzy pracują dla Twojego ludu. Nie
zapomnij o tych, których bardzo kochamy (N. i N.), *
i o tych, których kochamy jeszcze za mało. * Pamiętaj o tych,
którzy umarli (N. i N.), * i przyjmij ich z miłością do Twoje-
go domu.
Doprowadź nas wszystkich do siebie, * abyśmy razem z

Dziewicą Maryją, * Matką Twojego Syna i naszą, *
i z wszystkimi którzy kochają naszego Pana Jezusa Chrystu-
sa, * na wieki śpiewali Tobie pieśń chwały.

Wszyscy:
Amen
Trzecia Modlitwa eucharystyczna w Mszy z udziałem dzieci 363*
Dziękujemy Ci, Boże
K. Pan z wami
W. I z duchem Twoim
K. W górę serca

Dziękujemy Tobie, Boże nasz Ojcze, * bo Ty nas stworzy-
łeś, * abyśmy żyli dla Ciebie * i kochali się wzajemnie. *
Dzięki Tobie możemy się spotykać i rozmawiać ze sobą, *
dzielić się naszymi radościami i smutkami.
W OKRESIE NARODZENIA PAŃSKIEGO
Dziękujemy Tobie, Boże, nasz Ojcze, * bo Ty zesłałeś nam
swojego Syna, * który nam przypomniał, że jesteśmy twoimi
dziećmi * i nauczył nas kochać wszystkich ludzi.
W OKRESIE WIELKANOCNYM
Dziękujemy Tobie, Boże, nasz Ojcze, * bo Ty jesteś Panem
wszystkiego, co żyje, * Ty nas powołałeś do życia * i chcesz,
abyśmy się cieszyli szczęściem wiecznym. * Jako pierwszego
z ludzi wskrzesiłeś Jezusa Chrystusa * i dałeś Mu nowe ży-
cie. * To samo obiecałeś także nam: * życie bez końca, bez
niedostatku i bez cierpienia.
____________________________________________________
Ojcze, cieszymy się z Twoich darów * i składamy Ci dzięk-

czynienie. * Razem ze wszystkimi, którzy w Ciebie wierzą, *
z Aniołami i Świętymi wychwalamy Ciebie wołając:
Wszyscy:
wysokości.

Prawdziwie, święty jesteś Boże, * i dobry dla wszystkich lu-
dzi. * Dzięki Ci składamy za Twojego Syna, Jezusa Chrystu-
sa.
On przyszedł na świat, * gdy ludzie odwrócili się od Ciebie *
i nie żyli w zgodzie. * On nas obdarzył światłem Ducha
Świętego, * abyśmy zrozumieli, że Ty jesteś naszym Oj-
cem, * a my wszyscy jesteśmy braćmi i siostrami.
On wezwał do siebie pasterzy i Mędrców ze Wschodu * i ob-
darzył ich radością. * Teraz wzywa do siebie nas, * abyśmy
razem z Nim ofiarowali się Tobie.
On przyniósł nam dobrą nowin, * że będziemy bez końca żyli
z Tobą w chwale * i pokazał nam drogę miłości, * która pro-
wadzi do tego życia. * Sam przeszedł tę drogę przed nami.
____________________________________________________
Teraz Jezus gromadzi nas przy jednym stole, bo chce, aby-

śmy czynili to, co On uczynił.
Najlepszy Ojcze, * uświęć mocą Ducha Świętego * te dary
chleba i wina,
aby się stały dla nas Ciałem  i Krwią * Twojego Syna, Je-
zusa Chrystusa.
składa ręce.
W czasie ostatniej wieczerzy, którą Pan Jezus spożywał ze

swoimi uczniami, * zanim ofiarował się za nas na śmierć,
wziął chleb * dzięki Tobie składając łamał * i rozdawał swo-
lekko się poechyla

Podobnie wziął kielich napełniony winem, * odmówił modli-
twę dziękczynną * i podał kielich swoim uczniom, mówiąc:
lekko się pochyla

Następnie mówi:
Oto wielka tajemnica wiary.
Wszyscy:
Albo inna aklamacja po przeistoczeniu.
Boże, Ojcze święty, * stoimy przed Tobą * i z radością
wspominamy to wszystko, * co Jezus Chrystus uczynił dla
naszego zbawienia. * W tej Najświętszej Ofierze, * którą Je-
zus powierzył swojemu Kościołowi, * przeżywamy na nowo
jego śmierć i zmartwychwstanie. Najlepszy Ojcze, który j e-
steś w niebie, * przyjmij nas razem z Twoim umiłowanym
Synem. * On dobrowolnie ofiarował się za nas na śmierć, *
ale Ty Go wskrzesiłeś, * dlatego wołamy do Ciebie, Boże:
Wszyscy:

Teraz Jezus żyje u Ciebie, ale zawsze jest z nami.
Wszyscy:

Boże, kiedyś Chrystus przyjdzie w chwale, * w Jego Króle-
stwie nie będzie już cierpiących, płaczących i smutnych.
Wszyscy:

Boże Ojcze, Ty nas wezwałeś, * abyśmy w radości Ducha
Świętego * przyjmowali z tego ołtarza Ciało i Krew Chrystu-
sa. * Spraw, abyśmy umocnieni tym Pokarmem * coraz bar-
dziej podobali się tobie. * Pamiętaj, Boże, o naszym Papieżu
N., * o naszym Biskupie N., * o wszystkich biskupach i ka-
płanach.
Wspomagaj wszystkich chrześcijan, aby wprowadzali pokój
i nieśli innym radość.

Napełnij serca wiernych radością z narodzenia Twojego Sy-
na * i spraw, aby zanieśli tę radość ludziom dobrej woli.
Napełnij serca wiernych radością ze zmartwychwstania Two-
jego Syna, * i spraw, aby zanieśli tę radość tym ludziom, *
którzy są smutni.
____________________________________________________
Spraw, abyśmy wszyscy z Chrystusem, * Najświętszą Maryją

Panną, Matką Bożą, * i z wszystkimi Świętymi * przebywali
u Ciebie na wieki.

Wszyscy:
Amen
Przez Chry-stu-sa, z Chry-stu-sem i w Chry-stu-sie To-bie,
Bo-że, Oj-cze wszech-mo-gą-cy, w jed-noś-ci Du-cha Świę-te-go
wsze-lka cześć i chwa-ła przez wszy-stkie wie-ki wie-ków.
A-men
OBRZĘDY KOMUNII
Kapłan rozłożywszy ręce mówi:
Pouczeni przez Zbawiciela i posłuszni Jego słowom, ośmi e-

lamy się mówić:
Po-u-cze-ni przez Zba-wi-cie-la i po-słu-szni Je-go sło-wom,
o-śmie-la-my się mó-wić:

INNE WPROWADZENIA DO WYBORU
W ADWENCIE
Bóg nas tak umiłował, że zesłał nam swojego Syna, jako
Zbawiciela, dlatego ośmielamy się mówić:
Bóg nas tak u-mi-ło-wał, że ze-słał nam swo-je-go Sy-na, ja-ko
Zba-wi-cie-la, dla-te-go o-śmie-la-my się mó-wić:

Syn Boży stał się człowiekiem, abyśmy mogli stać się dzieć-
mi Bożymi, dlatego, pełni wdzięczności, ośmielamy się mó-
wić:
Syn Bo-ży stał się czło-wie-kiem, a-byś-my mo-gli stać się
dzieć-mi Bo-ży-mi, dla-te-go peł-ni wdzięcz-no-ści o-śmie-la-my
się mó - wić:
Obrzędy Komunii 369*
W WIELKIM POŚCIE
Prośmy Ojca niebieskiego, aby odpuścił nam grzechy i za-
chował nas od złego:
Proś-my Oj-ca nie-bies-kie-go, a-by od-puś-cił nam grze-chy
i za-cho-wał nas od złe-go:

Nazywamy się dziećmi Bożymi i nimi jesteśmy, dlatego
ośmielamy się mówić:
Na-zy-wa-my się dzieć-mi Bo-ży-mi i ni-mi jes-teś-my,
dla-te-go o-śmie-la-my się mó-wić:

W OKRESIE ZWYKŁYM
Módlmy się do Ojca niebieskiego, jak nas nauczył Jezus
Chrystus:
Módl-my się do Oj-ca nie-bies-kie-go, jak nas na-u- czył
Je-zus Chrys-tus:
Albo:
Otrzymaliśmy Ducha Świętego, który nas uczynił dziećmi

Bożymi, dlatego ośmielamy się mówić:
O-trzy-ma-liś-my Du-cha Świę-te-go, któ-ry nas u-czy- nił
dzieć-mi Bo-ży-mi, dla- te-go o-śmie-la-my się mó-wić:

PRZY CHRZCIE DZIECI
Nowo ochrzczone dzieci będą Pana Boga nazywać Ojcem.
W ich imieniu módlmy się tak, jak nas nauczył Pan Jezus:
No-wo och-rzczo-ne dzie-ci bę-dą Pa-na Bo-ga na-zy-wać
Oj-cem. W ich i-mie-niu módl-my się tak, jak nas na- u-czył
Pan Je-zus:
Kapłan rozkłada ręce i razem z ludem mówi dalej:
Ojcze nasz, któryś jest w niebie: * święć się imię Twoje, *
przyjdź Królestwo Twoje, * bądź wola Twoja jako w niebie,
tak i na ziemi. * Chleba naszego powszedniego daj nam dzi-
siaj. * I odpuść nam nasze winy, * jako i my odpuszczamy
naszym winowajcom. * I nie wódź nas na pokuszenie, * ale
nas zbaw ode złego.
Z rozłożonymi rękami kapłan mówi dalej:
Wybaw nas, Panie, od zła wszelkiego * i obdarz nasze czasy
pokojem. * Wspomóż nas w swoim miłosierdziu, * abyśmy
zawsze wolni od grzechu * i bezpieczni od wszelkiego zamę-
tu, * pełni nadziei oczekiwali * przyjścia naszego Zbawicie-
la, Jezusa Chrystusa.
Kapłan składa ręce. Lud kończy modlitwę odpowiadając:
Bo Twoje jest królestwo i potęga, i chwała na wieki.
Oj-cze nasz, któ-ryś jest w nie-bie: święć się i-mię Two-je,
przyjdź Kró- les-two Two-je, bądź wo-la Two-ja ja-ko w nie-bie,
tak i na zie-mi. Chle-ba na-sze-go pow-szed-nie-go daj nam
dzi-siaj. I od-puść nam na-sze wi-ny, ja-ko i my od-pusz-cza-my
na-szym wi-no-waj-com. I nie wódź nas na po-ku-sze-nie, a-le
nas zbaw o-de złe-go.

Z rozłożonymi rękami kapłan mówi dalej:
Wy-baw nas, Pa-nie, od zła wszel-kie-go i ob-darz na-sze
cza-sy po-ko-jem. Wspo-móż nas w swo-im mi-ło-sier-dziu,
a-byś-my zaw-sze wol-ni od grze-chu i bez-piecz-ni od wszel-
kie-go za-mę-tu, peł-ni na-dzie-i o-cze-ki-wa-li przyj-ścia na-
sze-go Zba-wi-cie-la, Je-zu-sa Chry-stusa.

Bo Two-je jest kró-lest-wo i po-tę-ga, i chwa-ła na wie-ki.

Kapłan z rozłożonymi rękami mówi głośno:
Panie Jezu Chryste, * Ty powiedziałeś swoim Apostołom: *
Pokój wam zostawiam, pokój mój wam daję. 
Pa-nie Je-zu Chrys-te, Ty po-wie-dzia-łeś swo-im A-pos-to-łom:
Po-kój wam zos-ta-wiam, po-kój mój wam da-ję. 

Wstęp modlitwy można dostosować do okresu liturgicznego:
Panie Jezu Chryste, * przy Twoim narodzeniu * aniołowie
zwiastowali ziemi pokój. 
Pa-nie Je-zu Chrys-te, przy Two-im na-ro-dze-niu a-nio-ło-wie
zwias-to-wa-li zie-mi po-kój. 

W OKRESIE WIELKIEGO POSTU
Panie Jezu Chryste, * przez Twoją śmierć na krzyżu * Bóg
Ojciec wprowadził pokój między niebem i ziemią.
Pa-nie Je-zu Chrys-te, przez Two-ją śmierć na krzy-żu Bóg
Oj-ciec wpro-wa-dził po-kój mię-dzy nie-bem i zie-mią. 

Panie Jezu Chryste, * w dniu zmartwychwstania pozdrowiłeś
uczniów słowami: * Pokój wam. 
Pa-nie Je-zu Chrys-te, w dniu zmar-twych-wsta-nia
poz-dro-wi-łeś ucz-niów sło-wa-mi: Po-kój wam. 

W UROCZYSTOŚĆ ZESŁANIA DUCHA ŚWIĘTEGO
Panie Jezu Chryste, * Ty zesłałeś Ducha Świętego, * aby ob-
darzyć Kościół jednością i pokojem. 
Pa-nie Je-zu Chrys-te, Ty zes-ła-łeś Du-cha Świę-te-go, a-by
ob-da-rzyć Koś-ciół jed-noś-cią 

i po-ko-jem.
 Prosimy Cię, nie zważaj na grzechy nasze, * lecz na wiarę
swojego Kościoła * i zgodnie z Twoją wolą * napełniaj go
pokojem i doprowadź do pełnej jedności.
Składa ręce.
Który żyjesz i królujesz na wieki wieków.
Lud odpowiada:
Amen.
 Pro-si-my Cię, nie zwa-żaj na grze-chy na-sze, lecz na wia-rę
swo-je-go Koś-cio-ła i zgod-nie z Two-ją wo-lą na-peł-niaj
go po-koj-em i do-pro-wadź do peł-nej jed-noś-ci.

Składa ręce.
Któ-ry ży-jesz i kró-lu-jesz na wie-ki wie-ków. A-men.

Kapłan rozkładając i składając ręce, mówi:

Pokój Pański niech zawsze będzie z wami.
Lud odpowiada:
I z duchem twoim.
K. Po-kój Pań-ski niech zaw-sze bę-dzie z wa-mi.
W. I z duch-em two-im.
Następnie, jeżeli okoliczności za tym przemawiają, diakon lub kapłan mówi:

Przekażcie sobie znak pokoju.
Prze-każ-cie so-bie znak po-ko-ju.
Wszyscy według miejscowego zwyczaju okazują sobie wzajemnie pokój i miłość;

kapłan przekazuje znak pokoju diakonowi lub ministrantowi.
Następnie bierze hostię, łamie ją nad pateną i cząstkę wpuszcza do kielicha, mó-
wiąc cicho:
Ciało i Krew naszego Pana Jezusa Chrystusa, * które łączy-
my i będziemy przyjmować, * niech nam pomogą osiągnąć
życie wieczne.
W tym czasie śpiewa się lub mówi:
Baranku Boży, który gładzisz grzechy świata,
obdarz nas pokojem.
Jeżeli łamanie chleba trwa dłużej, można ten śpiew wielokrotnie powtórz yć. Przy
ostatnim powtórzeniu mówi się: obdarz nas pokojem.
Następnie kapłan ze złożonymi rękami mówi cicho:

Panie Jezu Chryste, Synu Boga Żywego, * Ty z woli Ojca, *
za współdziałaniem Ducha Świętego, * przez swoją śmierć
dałeś życie światu, * wybaw mnie przez najświętsze Ciało
i Krew Twoją * od wszystkich nieprawości moich i od wszel-
kiego zła; * spraw także, * abym zawsze zachowywał Twoje
przykazania * i nie dozwól mi nigdy odłączyć się od Ciebie.
Albo:
Panie Jezu Chryste, * niech przyjęcie Ciała i Krwi Twojej *
nie ściągnie na mnie wyroku potępienia, * lecz dzięki Twemu
miłosierdziu niech mnie chroni * oraz skutecznie leczy moją
duszę i ciało.
Kapłan przyklęka, bierze hostię i trzymając ją nieco podniesioną nad pateną,

zwrócony do ludu, głośno mówi:
Oto Baranek Boży, który gładzi grzechy świata. *
Błogosławieni, którzy zostali wezwani na Jego ucztę.
Razem z ludem jeden raz dodaje:
Panie, nie jestem godzien, abyś przyszedł do mnie, * ale po-
wiedz tylko słowo, * a będzie uzdrowiona dusza moja.
Kapłan zwrócony do ołtarza mówi cicho:

Ciało Chrystusa niech mnie strzeże na życie wieczne.
Po przyjęciu Ciała Chrystusa, bierze kielich i mówi cicho:

Krew Chrystusa niech mnie strzeże na życie wieczne.
Ze czcią przyjmuje Krew Chrystusa.
Następnie kapłan bierze patenę lub puszkę, podchodzi do przystępujących do
Komunii i każdemu ukazuje hostię, mówiąc:
Ciało Chrystusa
Przystępujący do Komunii odpowiada:
Amen.
W ten sam sposób postępuje diakon, jeżeli rozdaje Komunię świętą. Jeżeli są
wierni, którzy mają otrzymać Komunię pod obiema postaciami, zachowuje się
obrzęd opisany w Ogólnym wprowadzeniu.
Gdy kapłan przyjmuje Ciało Pańskie, rozpoczyna się śpiew na Komunię. Jeżeli
się nie śpiewa podczas Komunii, wierni albo lektor recytują antyfonę podaną w
mszale. Jeżeli tego nie czynią, antyfonę odczytuje kapłan po przyjęciu Komunii, a
przed rozdzieleniem jej wiernym. Może to zrobić po udzieleniu Komunii wie r-
nym.
Po ukończeniu rozdawania Komunii kapłan, diakon lub akolita oczyszcza pa rtenę
nad kielichem i sam kielich. Podczas oczyszczania pateny i kielicha mówi on ci-
cho:
Panie, daj nam czystym sercem przyjąć to, * co spożyliśmy
ustami, * i dar otrzymany w doczesności * niech się stanie
dla nas * lekarstwem na życie wieczne.
Oczyszczone naczynia eucharystyczne ministrant zanosi na stół. Jeżeli naczyń

jest wiele, można je zostawić na korporale na ołtarzu lub na stole i dokonać p u-
ryfikacji po Mszy. Potem kapłan może wrócić na miejsce przewodniczenia.
Zależnie od okoliczności, można zachować przez jakiś czas święte milczenie albo
śpiewać psalm lub pieśń pochwalną.
Następnie kapłan, stojąc na miejscu przewodniczenie albo przy ołtarzu, mówi:
Módlmy się.
Jeżeli poprzednio nie było milczenia, wszyscy razem z kapłanem modlą się przez
jakiś czas w milczeniu. Potem kapłan z rozłożonymi rękami odmawia modlitwę
po Komunii, po jej ukończeniu lud odpowiada:
Amen
OBRZĘDY ZAKOŃCZENIA
Jeżeli trzeba, można podać ludowi krótkie ogłoszenia.

Następnie kapłan zwrócony do ludu, rozkładając ręce mówi:
K. Pan z wami.
Lud odpowiada:
W. I z duchem Twoim.
K. Pan z wa-mi. W. I z du-chem Two-im.

Kapłan błogosławi lud mówiąc:
Niech was błogosławi Bóg wszechmogący, * Ojciec i Syn,
K.
 i Duch Święty.
Lud odpowiada:
W. Amen.
K. Niech was bło-gos-ła-wi Bóg wszech-mo-gą-cy, Oj-ciec
i Syn,  i Duch Świę-ty. W. A-men.
W niektórych dniach i okolicznościach tę formułę błogosławieństwa poprzedza

zgodnie z przepisami inna, uroczysta formuła błogosławieństwa albo modlitwa
nad ludem.
Potem diakon albo sam kapłan ze złożonymi rękami, zwrócony do ludu, mówi:
K. Idźcie w pokoju Chrystusa.
Lud odpowiada:
W. Bogu niech będą dzięki.
K. Idź-cie w po-ko-ju Chrys-tu-sa. W. Bo-gu niech bę-dą dzię-ki.

378* Obrzędy zakończenia
Kapłan na znak czci całuje ołtarz jak na początku Mszy i złożywszy razem z mi-
nistrantami należny ukłon, a przyklęknąwszy, jeśli na ołtarzu jest Najświętszy
Sakrament, odchodzi.
Jeżeli bezpośrednio po Mszy następuje inna czynność liturgiczna, opuszcza się
obrzędy zakończenia.
OBRZĘDY MSZY ŚWIĘTEJ BEZ LUDU
OBRZĘDY WSTĘPNE
Kapłan przychodzi do ołtarza i po wykonaniu wraz z ministrantem głębokiego

ukłonu ze czcią całuje ołtarz oraz udaje się na miejsce przewodniczenia. Jeśli
uzna za stosowne, kapłan może pozostać przy ołtarzu; w tym przypadku tam
również umieszcza się mszał. Ministrant lub kapłan recytuje antyfonę na wejście.
Następnie kapłan razem z ministrantem, stojąc, żegna się i mówi: W imię Ojca
i Syna, i Ducha Świętego. Ministrant odpowiada: Amen
Kapłan zwróciwszy się do ministranta, pozdrawia go, stosując jedną z przew i-

dzianych formuł.
Potem następuje akt pokuty i zgodnie z przepisami recytuje się: Panie, zmiłuj się
i Chwała na wysokości.
Następnie, mając ręce złożone, kapłan mówi: Módlmy się. Po stosownej chwili
milczenia rozkłada ręce i wypowiada kolektę. Kończy ją aklamacja ministranta
Amen.
LITURGIA SŁOWA
Jeśli to możliwe, czytania wykonuje się przy ambonie albo pulp icie.
Po kolekcie ministrant wykonuje pierwsze czytanie i psalm oraz gdy jest prze-
widziane, drugie czytanie i werset do Alleluja lub tekst innego śp iewu.
Następnie kapłan, pochyliwszy się głęboko, odmawia modlitwę: Wszechmogący

Boże, oczyść serce i odczytuje Ewangelię. Na zakończenie mówi: Oto słowo
Pańskie. Ministrant odpowiada: Chwała Tobie, Chryste. Kapłan całuje księgę ze
czcią, mówiąc cicho: Niech słowa Ewangelii zgładzą nasze grzechy
Potem, stosownie do przepisów, kapłan razem z usługującym odmawia wyznanie

wiary.
Następuje modlitwa powszechna, którą można odmówić również i w tej Mszy.

Kapłan wypowiada wstęp i zakończenie, ministrant zaś odczytuje intencje.
380* Obrzędy Mszy świętej bez ludu
W Liturgii eucharystycznej wszystko odbywa się tak, jak we Mszy z ludem, z

podanymi niżej wyjątkami.
Po aklamacji kończącej embolizm, który następuje po modlitwie Pańskiej, ka płan

odmawia modlitwę: Panie Jezu Chryste, Ty powiedziałeś, i dodaje: Pokój Pański
niech zawsze będzie z wami. Ministrant odpowiada: I z duchem twoim. Gdy
okoliczności za tym przemawiają, kapłan przekazuje usługującemu znak p okoju.
Następnie, recytując z ministrantem Baranku Boży, kapłan łamie Hostię nad pa-
teną. Po odmówieniu Baranku Boży miesza postaci, mówiąc cicho: Ciało i Krew
Po zmieszaniu postaci kapłan odmawia po cichu modlitwę: Panie Jezu Chryste,

Synu Boga żywego lub: Panie Jezu Chryste, niech przyjęcie. Potem przyklęka i
bierze Hostię. Jeśli ministrant przyjmuje Komunię, zwraca się ku niemu, i trzy-
mając Hostię podniesioną nieco nad pateną albo nad kielichem, mówi: Oto Bara-
nek Boży, a następnie razem z ministrantem dodaje: Panie, nie jestem godzien.
Następnie, zwrócony do ołtarza, mówi cicho: Ciało Chrystusa niech mnie strze-
że, i spożywa Ciało Chrystusa. Z kolei bierze kielich i mówi cicho: Krew Chry-
stusa niech mnie strzeże, po czym spożywa Krew Pańską.
Przed udzieleniem mu Komunii świętej ministrant recytuje antyfonę na Komunię

albo czyni to sam kapłan.
Puryfikacji kielicha dokonuje się przy kredensie albo przy ołtarzu. Jeśli odbyła
się ona przy ołtarzu, ministrant może odnieść kielich na kredens albo można go
zostawić z boku ołtarza.
Po puryfikacji kielicha kapłan może zachować przez pewien czas milczenie; po -

tem odmawia modlitwę po Komunii.
OBRZĘDY ZAKOŃCZENIA
Przebieg obrzędów zakończenia jest taki sam, jak we Mszy z udziałem ludu.
Opuszcza się jednak słowa: Idźcie w pokoju Chrystusa. Kapłan jak zwykle całuje
ołtarz i po wykonaniu razem z ministrantem głębokiego ukłonu odchodzi.
UROCZYSTE BŁOGOSŁAWIEŃSTWA
Kapłan może udzielić uroczystego błogosławieństwa na zakończenie Mszy, litu r-

gii słowa, godziny kanonicznej albo na zakończenie obrzędów sakramentów.
Diakon, albo, jeżeli go nie ma, sam kapłan, może skierować do wiernych wezw a-
nie: Pochylcie głowy na błogosławieństwo, lub podobne. Następnie kapłan wy-
ciąga ręce nad ludem i odmawia formuły błogosławieństwa, a wszyscy odpowia-
dają: Amen. Następuje formuła odesłania wiernych.
I. NA OKRESY ROKU KOŚCIELNEGO
1. W ADWENCIE
Wszechmogący i miłosierny Bóg daje wam łaskę, dzięki kt ó-
rej z wiarą wspominacie pierwsze przyśjcie Jego Syna †
i oczekujecie Jego przyjścia w chwale; * niech was oświeci
światłem przychodzącego Zbawiciela i obdarzy swoim bło-
gosławieństwem. W. Amen.
Niech w tym życiu Bóg da wam stałość w wierze, † radość
w nadziei * i gorliwość w pełnieniu uczynków miłości.
W. Amen.
Radujecie się z przyjścia Odkupiciela w ludzkim ciele, †
niech On da wam radość z udziału w życiu wiecznym, * gdy
powtórnie przyjdzie w chwale. W. Amen.
Niech was błogosławi Bóg wszechmogący, * Ojciec i Syn, 
i Duch Święty. W. Amen.
382* Uroczyste błogosławieństwa
2. W NARODZENIE PAŃSKIE
Bóg nieskończenie dobry przez wcielenie swojego Syna roz-
proszył ciemności świata † i przez Jego narodzenie napełnił
światłem tę najświętszą noc (ten najświętszy dzień), * niech
oddali od was ciemności grzechu i oświeci wasze serca świ a-
tłem łaski. W. Amen.
Bóg, który posłał Aniołów, aby zwiastowali pasterzom wes o-
łą nowinę, † niech napełni wasze dusze swoją radością *
i uczyni was głosicielami Ewangelii. W. Amen.
Bóg, który przez wcielenie swojego Syna związał ziemię z
niebem † niech wam udzieli darów pokoju i swojej miłości, *
abyście się stali uczestnikami społeczności Świętych w ni e-
bie. W. Amen.
3. NA POCZĄTEK ROKU
Bóg, źródło wszelkiego błogosławieństwa, † niech wam hoj-
nie udzieli łaski * i przez cały rok strzeże zdrowia waszej du-
szy i ciała. W. Amen.
Niech Bóg zachowa w was prawdziwą wiarę, † da niewzru-
szoną nadzieję * i cierpliwą miłość, która wszystko przetrwa.
W. Amen.
Niech Bóg w pokoju kieruje waszym życiem i waszą pracą †
dzisiaj i zawsze wysłucha waszą modlitwę * i doprowadzi
was do życia wiecznego. W. Amen.
Na okresy roku kościelnego 383*
4. W OBJAWIENIE PAŃSKIE
Bóg, który was wezwał z ciemności do swojego przedziwn e-
go światła, † niech wam udzieli swojego błogosławieństwa *
i utwierdzi wasze serca w wierze nadziei i miłości. W. Amen.
Dzisiaj Chrystus ukazał się światu jako światło jaśniejące
w ciemności, † z ufnością idźcie za Nim, * abyście się stali
światłem dla waszych braci. W. Amen.
Mędrcy szli za gwiazdą i z radością znaleźli Chrystusa, †
niech po ukończeniu ziemskiej pielgrzymki Bóg doprowadzi
was do Jezusa, waszego Pana, †który jest Światłością ze
Światłości. W. Amen.
5. O MĘCE PAŃSKIEJ
Bóg, miłosierny Ojciec, który w męce swojego Syna dał wam
przykład miłości, † niech sprawi abyście przez służbę Bogu i
ludziom * otrzymali niewysłowiony dar Jego błogosławień-
stwa. W. Amen.
Chrystus, który umierając na krzyżu wybawił was od śmierci
wiecznej, * niech was obdarzy życiem bez końca. W. Amen.
Wszystkim, którzy Go naśladują w Jego uniżeniu, * niech da
udział w swoim zmartwychwstaniu. W. Amen.
6. NA WIGILIĘ WIELKANOCNĄ I W DNIU WIELKANOCY

Niech w uroczystość wielkanocną błogosławi was Bóg
wszechmogący * i zachowa was od wszelkiego grzechu.
W. Amen.
Bóg, który przez zmartwychwstanie swojego Syna odrodził
was do życia wiecznego, * niech da wam udział w Jego
chwale. W. Amen.
Nasz Zbawiciel przez dni swojej męki doprowadził nas do
wielkanocnej radości, * niech sprawi abyście obchodzili nie-
przemijające święta w radości wiecznej. W. Amen.
7. W OKRESIE WIELKANOCNYM
Bóg, który przez zmartwychwstanie swojego Syna dokonał
naszego odkupienia i uczynił z nas swoje dzieci, * niech was
napełni radością ze swojego błogosławieństwa. W. Amen.
Odkupiciel, który was obdarzył prawdziwą wolnością, *
niech da wam udział w życiu wiecznym. W. Amen.
Przez chrzest zmartwychwstaliście razem z Chrystusem, †
niech On sprawi, * abyście przez dobre życie zasłużyli na po-
łączenie się z Nim w ojczyźnie niebieskiej. W. Amen.
8. NA WNIEBOWSTĄPIENIE PAŃSKIE
Niech was błogosławi Bóg wszechmogący, † którego Syn
w dniu dzisiejszym wstąpił do nieba * i otworzył wam drogę
do Ojca. W. Amen.
Chrystus po swoim zmartwychwstaniu ukazał się swoim uc z-
niom, † niech się wam ukaże jako łaskawy sędzia * i wpro-
wadzi was do wiecznego dziedzictwa. W. Amen.
Chrystus przebywa w chwale Ojca, † a równocześnie jest z
nami aż do końca wiata, * niech wam pozwoli doświadczać
swojej obecności. W. Amen.
9. O DUCHU ŚWIĘTYM
Bóg, Ojciec światłości, który (w dniu dzisiejszym) oświecił
dusze uczniów przez zesłanie Ducha Pocieszyciela, † niech
wam udzieli swojego błogosławieństwa * i napełni was da-
rami Ducha Świętego W. Amen.
Niech ogień Ducha Świętego, † który ukazał się nad ucznia-
mi, * oczyści wasze serca od wszelkiego grzechu i przeniknie
was swoim światłem. W. Amen.
Duch Święty, który zjednoczył różne narody w wyznawaniu
tej samej wiary, † niech sprawi, abyście trwali w tej wierze *
i od nadziei przeszli do oglądania Boga w niebie. W. Amen.
10. W OKRESIE ZWYKŁYM, A (Błogosławieństwo Aaronowe

Lb 6, 24-26)
Niech Bóg was błogosławi i strzeże. W. Amen.
Niech Bóg rozpromieni swoje oblicze nad wami i obdarzy
was swoją łaską. W. Amen.
Niech zwróci ku wam oblicze swoje i obdarzy was pokojem.
W. Amen.

11. W OKRESIE ZWYKŁYM, B (Por. Flp 4, 7)

Pokój Boży, który przewyższa wszelki umysł, † niech strzeże
waszych serc i myli * w poznaniu i miłości Boga i Jego Sy-
na, naszego Pana Jezusa Chrystusa. W. Amen.
12. W OKRESIE ZWYKŁYM, C

Niech Bóg wszechmogący i miłosierny was błogosławi i da
wam prawdziwą mądrość, * która prowadzi do zbawienia.
W. Amen.
Niech was poucza słowami Pisma Świętego * i pomogą wy-
trwać w pełnieniu dobrych uczynków. W. Amen.
Niech wam ukaże drogę pokoju i miłości * i kieruje wasze
kroki ku sobie. W. Amen.
13. W OKRESIE ZWYKŁYM, D

Bóg wszelkiej pociechy niech kieruje waszym życiem w p o-
koju * i udzieli wam swojego błogosławieństwa. W. Amen.
Niech was uwolni od wszelkiego zamętu * i umocni wasze
serca w swojej miłości. W. Amen.
Niech was obdarzy żywą wiarą, nadzieją i miłością, † aby
wasze życie doczesne obfitowało w dobre uczynki * i przy-
gotowało was do radości życia wiecznego. W. Amen.
14. W OKRESIE ZWYKŁYM, E

Niech Bóg wszechmogący oddali od was wszelkie przeciw-
ności * i udzieli wam swoich darów. W. Amen.
Niech otworzy wasze serca na swoje słowa * i przygotuje
was na nieprzemijające radości. W. Amen.
Niech wam da poznać, co jest dobre i sprawiedliwe, † aby-
ście biegli drogą przykazań Bożych * i stali się dziedzicami
Królestwa niebieskiego. W. Amen.
II. PRZY OBCHODACH ŚWIĘTYCH
15. O NAJŚWIĘTSZEJ MARYI PANNIE

Bóg, który odkupił wiat przez swojego Syna, zrodzonego
z Maryi Dziewicy, * niech was obdarzy swoim błogosławień-
stwem. W. Amen.
Niech was zawsze strzeże Maryja Dziewica, * która zrodziła
Dawcę życia. W. Amen.
Wam wszystkim tutaj zgromadzonym, aby obchodzić Jej
uroczystość (święto), * niech Bóg udzieli prawdziwej radości
i szczęścia wiecznego. W. Amen.
16. O ANIOŁACH
Niech was błogosławi Bóg wszechmogący, * w którego obli-
cze wpatrują się Aniołowie. W. Amen.
Niech Pan Bóg pole przed wami swoich Aniołów, * aby was
strzegli na wszystkich drogach życia. W. Amen.
Niech Bóg doprowadzi was do niebieskiej ojczyzny, * aby-
ście ze wszystkimi chórami Aniołów mogli Go wysławiać
przez wieki. W. Amen.
Przy obchodach Świętych 389*
17. O ŚWIĘTYCH APOSTOŁACH PIOTRZE I PAWLE

Niech was błogosławi Bóg wszechmogący, † który zbudował
Kościół na wierze świętego Piotra * i przez niego umocnił
waszą wiarę. W. Amen.
Przez nauczanie świętego Pawła Bóg oświecił narody poga ń-
skie, * niech przykład Apostoła pobudzi was do zyskiwania
braci dla Chrystusa. W. Amen.
Niech władza powierzona świętemu Piotrowi i słowa głoszo-
ne przez świętego Pawła, † za ich wstawiennictwem pomogą
wam dojść do tej ojczyzny, * do które Apostołowie weszli
przez męczeństwo W. Amen.
i Duch Święty. W. Amen
19. O MĘCZENNIKACH
Niech za wstawiennictwem świętego męczennika N. Bóg was
błogosławi * i zachowa od zła wszelkiego. W. Amen.
Niech Bóg sprawi, abyście trwali w katolickiej wierze * i
mężnie ją wyznawali przed ludźmi. W. Amen.
Niech wam da wieczną radość ze Świętymi, * których śmierć
była cenna w Jego oczach. W. Amen.
18. O APOSTOŁACH
Bóg, który oparł waszą wiarę na świadectwie Apostołów, *
niech was błogosławi za wstawiennictwem świętych apost o-
łów N. i N. (świętego apostoła N.). W. Amen.
Niech Bóg sprawi, abyście kierowani nauką i przykładem
Apostołów * stali się dla wszystkich świadkami prawdy.
W. Amen.
Święci Apostołowie, którzy przekazali wam wiarę, * niech
wam pomogą dojść do wiecznej ojczyzny. W. Amen.
.
20. O PASTERZACH
Bóg, który przez świętych pasterzy prowadzi swój lud d o
niebieskiej ojczyzny, * niech wam hojnie udzieli swojego
błogosławieństwa. W. Amen.
Bóg, który gromadzi was przy jednym Stole eucharystyc z-
nym i posila jednym Chlebem, * niech da wam jedno serce i
jednego ducha. W. Amen.
Waszymi słowami i przykładem waszej miłości * pociągajcie
wszystkich ludzi do Chrystusa. W. Amen.
Przy obchodach Świętych 391*
21. O DOKTORACH KOŚCIOŁA

Bóg, który was powołał z ciemności do swojego przedziwn e-
go światła, * niech wam udzieli swojego błogosławieństwa,
abyście chodzili w Jego światłości. W. Amen.
Niech Syn Boży da wam prawdziwą mądrość, która prowadzi
do zbawienia. W. Amen.
Niech Duch Święty zachowa was od błędów * i prowadzi
drogą pokoju i miłości. W. Amen.
22. O DZIEWICACH
Bóg, którego oglądają ludzie czystego serca,* niech was za-
chowa od wszelkiego grzechu. W. Amen.
Syn Boży niech sprawi, abyście pamiętali, że wasze ciała są
świątynią Bożą * i Duch Święty w was mieszka. W. Amen.
Niech Duch Święty da wam wytrwałość w modlitwie * i do-
prowadzi was do Królestwa niebieskiego. W. Amen.
23. O JEDNYM ŚWIĘTYM

Bóg Ojciec, który was zgromadził w dniu świętego N. (Pa-
trona waszej wspólnoty, albo: parafii, albo: diecezji, albo:
narodu) niech was otoczy swoją opieką * i zachowa was
w pokoju. W. Amen.
Jezus Chrystus, który ukazał w świętym N. moc swojej ła-
ski * niech was uczyni wiernymi świadkami Ewangelii.
W. Amen.
Duch Święty, który prowadził wybranych do niebieskiej oj-
czyzny, * niech was obdarzy swoimi darami. W. Amen.
24. O WSZYSTKICH ŚWIĘTYCH

Bóg, który jest chwałą i radością Świętych, † pozwala wam
dzisiaj obchodzić ich uroczystość, * niech wam błogosławi
dzisiaj i zawsze. W. Amen.
Niech wstawiennictwo Świętych uwolni was od zła obecn e-
go, * a ich przykład niech was pociągnie do świętego życia w
służbie Boga i bliźnich. W. Amen.
Niech Bóg sprawi, abyście ze wszystkimi Świętymi rad owali
się w tej ojczyźnie, którą przygotował dla dzieci Kości oła.
W. Amen.

Inne błogosławieństwa 393*
III. INNE BŁOGOSŁAWIEŃSTWA
25. NA POŚWIĘCENIE KOŚCIOŁA

Bóg, Pan nieba i ziemi, który zgromadził was dzisiaj na p o-
święcenie (na rocznicę poświęcenia) tego kościoła, † niech
wam hojnie udzieli swego błogosławieństwa. W. Amen.
Bóg, który chce zjednoczyć w swoim Synu wszystkie rozpro-
szone dzieci, † niech was uczyni swoją świątynią i mieszka-
niem Ducha Świętego. W. Amen.
Niech Bóg zamieszka w waszych duszach oczyszczonych z
grzechu, * abyście mogli osiągnąć wieczne szczęcie z
wszystkimi Świętymi. W. Amen.
26. W LITURGII ZA ZMARŁYCH

Niech was błogosławi Bóg, Ojciec wszelkiej pociechy, † któ-
ry stworzył człowieka * i przez zmartwychwstanie swojego
Syna dał wierzącym nadzieję zmartwychwstania. W. Amen.
Niech Bóg udzieli żyjącym przebaczenia grzechów, * a
wszystkim zmarłym światła i pokoju. W. Amen.
Niech nam da szczęśliwe życie wieczne z Chrystusem, * któ-
ry prawdziwie zmartwychwstał. W. Amen.
394* Modlitwy nad ludem
MODLITWY NAD LUDEM
Kapłan może odmówić modlitwę nad ludem na zakończenie Mszy, liturgii słowa,
godziny kanonicznej albo na zakończenie obrzędów sakramentów. Diakon, albo,
jeżeli go nie ma, sam kapłan, może skierować do wiernych wezwanie: Pochylcie
głowy na błogosławieństwo, lub podobne. Następnie kapłan wyciąga ręce nad
ludem i odmawia modlitwę, a wszyscy odpowiadają: Amen. Po modlitwie kapłan
zawsze dodaje:
Następuje formuła odesłania wiernych.
1. Panie, nasz Boże, bądź miłościw swojemu ludowi, †

który wzywasz do życia wiecznego, * i udzielaj mu docze-
snej pomocy. Przez Chrystusa, Pana naszego.
2. Wszechmogący Boże, udzielaj hojnie swoim sługom

opieki i łaski, † daj im zdrowie duszy i ciała, daj im szczerą
miłość wzajemną * i stałą gotowość do Twojej służby. Przez
3. Boże, nasz Ojcze, daj ludowi chrześcijańskiemu zro-

zumienie wiary, którą wyznaje, * i umiłowanie Eucharystii,
w której uczestniczy. Przez Chrystusa, Pana naszego.
4. Wszechmogący Boże, udziel swojemu ludowi świętego

błogosławieństwa, † aby unikał wszystkiego, co szkodliwe, *
i osiągnął to, czego pragnie. Przez Chrystusa, Pana naszego.
Modlitwy nad ludem 395*
5. Boże, nasz Ojcze, niech upragnione błogosławieństwo

umocni Twoich wiernych, † aby nigdy nie sprzeciwiali się
Twojej woli * i składali Ci dziękczynienie za Twoje dobro-
dziejstwa. Przez Chrystusa, Pana naszego.
6. Wszechmogący Boże, Ty bronisz Twoich wiernych

nawet wtedy, gdy grzeszą, † ale z większą miłością czuwasz
nad tymi, którzy szczerze służą Tobie; * spraw, aby Twój lud
całym sercem nawrócił się do Ciebie. Przez Chrystusa, Pana
naszego.
7. Boże, nasz Ojcze, oświeć swoich wiernych, † aby po-

znawali Twoją wolę * i mogli czynić to, co się Tobie podoba.
8. Wszechmogący Boże, przybądź z pomocą swoim

wiernym, którzy uznają Ciebie za Stwórcę i Pana, * odnów
życie im udzielone i odnowione zachowaj. Przez Chrystusa,
Pana naszego.
9. Panie, nasz Boże, wejrzyj łaskawie na wierny lud, któ-

ry wyprasza Twoje miłosierdzie, * i spraw, aby dzielił z in-
nymi dary Twojej miłości. Przez Chrystusa, Pana naszego.
10. Wszechmogący Boże, pobłogosław swój lud, który

oczekuje darów Twojego miłosierdzia, * i spełnij to, czego
pragnie za twoim natchnieniem. Przez Chrystusa, Pana n a-
szego.
11. Miłosierny Boże, niech Twoja łaska umacnia lud To-

bie poddany, * aby zawsze wypełniał Twoje przykazania.
12. Boże, nasz Ojcze, okaż miłosierdzie swojemu ludowi i

uwolnij go od zła wszelkiego, † aby całym sercem Tobie słu-
żył * i żył w pokoju pod Twoją opieką. Przez Chrystusa, Pa-
na naszego.
13. Boże, nasz Ojcze, udziel Twoim wiernym pomocy, †

aby Ciebie całym sercem szukali * i otrzymywali spełnienie
próśb zgodnych z Twoją wolą. Przez Chrystusa, Pana nasze-
go.
14. Wszechmogący Boże, niech Twoja rodzina raduje się

z Ofiary odkupienia, w której uczestniczyła, * i czerpie z niej
nowe siły. Przez Chrystusa, Pana naszego.
15. Panie, nasz Boże, udziel łaski swojemu ludowi, † aby

z dnia na dzień oczyszczał się z grzechów * i znajdował ra-
dość w spełnianiu twoich przykazań. Przez Chrystusa, Pana
naszego.
16. Wszechmogący Boże, strzeż modlącego się ludu,

oczyszczaj go i pouczaj, * aby z Twoją pomocą dążył do
dóbr wiecznych. Przez Chrystusa, Pana naszego.
17. W Wielkim Tygodniu:

Boże, nasz Ojcze, wejrzyj łaskawie na Twoją rodzinę, † za
którą nasz Pana Jezus Chrystus dobrowolnie oddał się w ręce
prześladowców * i poniósł mękę na krzyżu. Który żyje i kró-
luje na wieki wieków.
Modlitwy nad ludem 397*
18. W Okresie Wielkanocnym:

Wszechmogący Boże, spraw, aby Twoi wierni zebrali owoce
wielkanocnych sakramentów i oczekiwali dóbr przyszłych; †
niech strzegą łaski chrztu świętego * i przez udział w Eucha-
rystii osiągną życie wieczne. Przez Chrystusa, Pana naszego.
19. Panie, nasz Boże, obdarz hojnie swoich wiernych ła-

ską i pokojem † i umocnij ich swoim błogosławieństwem, *
aby zawsze składali Tobie dziękczynienie i z radością sławili
Ciebie w wieczności. Przez Chrystusa, Pana naszego.
20. Niech Bóg, Ojciec niebieski, napełni was wszelkim

błogosławieństwem, abyście byli święci i czyści przed Jego
obliczem, † niech wam hojnie udzieli swojej łaski, niech was
poucza słowem prawdy zawartym w Ewangelii zbawienia * i
da wam miłość bratnią. Przez Chrystusa, Pana naszego.
21. Wszechmogący Boże, oczyść dusze i ciała swoich

wiernych, † aby przemienieni przez Ducha Świętego, * uni-
kali grzesznych przyjemności i znajdowali radość w Twojej
służbie. Przez Chrystusa, Pana naszego.
22. Panie, nasz Boże, udziel swoim wiernym błogosła-

wieństwa i daj im wzrost życia duchowego, * aby Twoja mi-
łość umacniała ich do codziennej pracy. Przez Chrystusa,
Pana naszego.
23. Boże, nasz Ojcze, umocnij serca wiernych swoją ła-

ską, † aby byli wierni Tobie w modlitwie * i wzajemnie się
miłowali. Przez Chrystusa, Pana naszego.
24. Boże, Obrońco ufających Tobie, pobłogosław swój

lud, otaczaj go opieką i prowadź, † aby wolny od grzechów i
bezpieczny od nieprzyjaciół * trwał wiernie w Twojej miło-
ści. Przez Chrystusa, Pana naszego.
W LITURGICZNYCH DNIACH ŚWIĘTYCH
25. Boże, nasz Ojcze, niech lud chrześcijański z radością

oddaje cześć Świętym, którzy są członkami Mistycznego
Ciała Twojego Syna, * spraw, aby mógł razem z nimi rado-
wać się z Twojej chwały w wieczności. Przez Chrystusa, Pa-
na naszego.
26. Panie, nasz Boże, Ty dajesz swojemu ludowi Świętych

jako orędowników, † za ich wstawiennictwem zwracaj nieu-
stannie nasze serca ku Tobie, * kieruj nami i nie wypuszczaj
nas ze swojej opieki. Przez Chrystusa, Pana naszego.
MSZE WŁASNE O ŚWIĘTYCH
2’ Msze własne o świętych
STYCZEŃ
2 STYCZNIA
ŚWIĘTYCH BAZYLEGO WIELKIEGO
I GRZEGORZA Z NAZJANU,
BISKUPÓW I DOKTORÓW KOŚCIOŁA
Wspomnienie obowiązkowe
Święty Bazyli urodził się w roku 330 w Cezarei Kapadockiej, studiował w Ko n-

stantynopolu i w Atenach. Po powrocie do ojczyzny prowadził życie pustelni-
cze. Lecz w roku 370 został biskupem rodzinnego miasta. Zostawił znakomite
dzieła teologiczne i regułę, według której żyją mnisi Kościoła Wschodniego.
Umarł 1 stycznia 379 roku.
Święty Grzegorz urodził się również w roku 330 w Nazjanzie. W czasie st udiów
zawarł przyjaźń ze świętym Bazylim i towarzyszył mu w życiu pustelniczym. Zo-
stał jednak powołany na urząd kapłana, a później patriarchy Konstantynopola.
Zasłynął jako znakomity teolog i mówca. Pogłębił katolicką naukę o Trójcy
Świętej. Wskutek niepokojów w Konstantynopolu złożył urząd patriarchy i wr ó-
cił do Nazjanzu, gdzie umarł 25 stycznia około roku 390.
Msza wspólna o biskupach, s. 27” – 31”, albo o doktorach Kościoła, s. 41” –
42”.
KOLEKTA
Boże, Ty oświeciłeś swój Kościół przykładem i nauką świ ę-
tych Bazylego i Grzegorza, † spraw, abyśmy pokornie po-
znawali Twoją prawdę * i wprowadzali ją w czyn przez mi-
łość. Przez naszego Pana Jezusa Chrystusa, Twojego Syna, †
Styczeń 3’
7 STYCZNIA
ŚW. RAJMUNDA Z PENYAFORT, KAPŁANA
Wspomnienie dowolne
Św. Rajmund urodził się w roku 1175 w Penyafort koło Barcelony. Był jednym z
mistrzów teologii moralnej i prawa kanonicznego w swoich czasach. Jako kapłan
i kanonik barceloński wstąpił do zakonu dominikanów i został 3 generałem tego
zakonu. Był gorliwym spowiednikiem i troszczył się o przygotowanie spowie d-
ników do owocnego sprawowania sakramentu pokuty. Umarł 6 stycznia 1275
roku.
Msza wspólna o pasterzach, s. 31”.
KOLEKTA
Boże, Ty obdarzyłeś świętego Rajmunda wielkim miłosier-
dziem wobec grzeszników, † za jego wstawiennictwem wy-
zwól nas z więzów grzechu, * abyśmy w swobodzie ducha
pełnili Twoją wolę. Przez naszego Pana Jezusa Chrystusa,
13 STYCZNIA
ŚW. HILAREGO,
BISKUPA I DOKTORA KOŚCIOŁA
Wspomnienie dowolne
Św. Hilary urodził się około roku 315 w Poitiers. Jako świe cki człowiek został
wybrany biskupem swojego miasta. Gorliwie bronił bóstwa Chrystusa Pana
przeciw arianom Za to został skazany na wygnanie. Na wygnaniu napisał swoje
główne dzieło o Trójcy Świętej. Pisał również komentarze do Pisma świętego i
hymny liturgiczne. Po powrocie z wygnania pracował and odrodzeniem życia k a-
tolickiego. Zmarł około 367 roku i został pogrzebany 13 stycznia.
42”.
KOLEKTA
Wszechmogący Boże, święty Hilary, biskup, wytrwale głosił
bóstwo Twojego Syna, † spraw, abyśmy coraz lepiej pozna-
wali tę prawdę wiary * i wiernie ją wyznawali. Przez naszego
wieki wieków.
17 STYCZNIA
ŚW. ANTONIEGO, OPATA
Św. Antoni urodził się około roku 250. Jako młodzieniec, pod wpływem słów
Ewangelii: „Jeśli chcesz być doskonałym, sprzedaj, co posiadasz, i daj ubogim”,
rozdał całe swoje mienie odziedziczone po rodzicach i udał się na pustynię egip-
ską koło Tebaidy. Tu prowadził życie samotne, pełne heroicznej ascezy. Koło
jego pustelni powstała cała osada pustelników, którzy u św. Antoniego szukali
rady. Św. Antoni umarł w roku 356, mając 105 lat. Jego życiorys, napisany
wkrótce po jego śmierci przez św. Atanazego, wywarł wielki wpływ na ascezę
chrześcijańską.

Sprawiedliwy zakwitnie jak palma, * rozrośnie się jak cedr na Liba-
nie; * zasadzony w domu Pańskim, * na dziedzińcach domu naszego
Boga.
KOLEKTA
Boże, Ty powołałeś świętego Antoniego, opata, na pustynię,
aby Ci służył z podziwu godną gorliwością, † spraw, za jego
wstawiennictwem, * abyśmy wyrzekli się samych siebie
i miłowali Ciebie ponad wszystko. Przez naszego Pana Jezu-
sa Chrystusa, Twojego Syna, † który z Tobą żyje i króluje w
ków.
Styczeń 5’
MODLITWA NAD DARAMI

Wszechmogący Boże, przyjmij od nas, sług Twoich, dary,
które składamy na Twoim ołtarzu obchodząc wspomnienie
świętego Antoniego, opata, † i spraw, abyśmy wolni od
ziemskich przywiązań, * Ciebie uznawali za jedyne bogac-
two. Przez Chrystusa, Pana naszego.

Jeśli chcesz być doskonały, * idź, sprzedaj, co posiadasz, rozdaj ubo-
gim * i chodź za Mną.
MODLITWA PO KOMUNII
Boże, Ty pozwoliłeś świętemu Antoniemu odnieść sławne
zwycięstwo nad mocami ciemności, † spraw, abyśmy umoc-
nieni Najświętszym Sakramentem * zawsze pokonywali za-
sadzki złego ducha. Przez Chrystusa, Pana naszego.
20 STYCZNIA
ŚW. FABIANA, PAPIEŻA I MĘCZENNIKA
Wspomnienie dowolne
Św. Fabian rządził Kościołem rzymskim w latach 236 - 250. Odznaczał się na
tym urzędzie gorliwością i roztropnością; korzystając z przerwy w prześladow a-
niach zorganizował administrację kościelną. Był jednym z pierwszych męczenni-
ków, którzy ponieśli śmierć podczas prześladowania chrześcijan za Decjusza.
Został pochowany w katakumbach Kaliksta.
KOLEKTA
Boże, Ty jesteś chwałą swoich kapłanów, † spraw, abyśmy
za wstawiennictwem świętego Fabiana, papieża i męczenni-
ka, umacniali się w wierze, którą wyznawał, * i godnie Tobie
służyli. Przez naszego Pana Jezusa Chrystusa, Twojego Sy-
20 STYCZNIA
ŚW. SEBASTIANA, MĘCZENNIKA
Wspomnienie dowolne
Św. Sebastian, według tradycji, był oficerem rzymskim. Jako chrześcijanin

wspomagał swoich współbraci w wierze. Został zabity strzałami z łuku około
roku 300 podczas prześladowania za Dioklecjana. Ciało jego pochowano w ka-
takumbach przy Via Appia.
Msza wspólna o męczennikach, s. 18” – 19”.
KOLEKTA
Boże, udziel nam ducha męstwa, * abyśmy za przykładem
świętego Sebastiana, męczennika, słuchali więcej Ciebie niż
ludzi. Przez naszego Pana Jezusa Chrystusa, Twojego Syna,
21 STYCZNIA
ŚW. AGNIESZKI, DZIEWICY I MĘCZENNICY
Św. Agnieszka, młodziutka rzymianka, poniosła śmierć męczeńską na przełomie

III i IV wieku. Na jej grobie wzniesiono bazylikę już w czasach Konstantyna. Jej
imię wymienia się w Kanonie rzymskim. Św. Ambroży i papież Damazy sławili ją
jako wzór dziewic chrześcijańskich.
Msza wspólna o dziewicy męczennicy, s. 25”, albo o dziewicach, s. 44” – 46”.
KOLEKTA
Wszechmogący, wieczny Boże, Ty wybierasz to, co słabe w
oczach świata, aby zawstydzić to, co mocne, † spraw, aby-
śmy naśladowali stałość w wierze świętej Agnieszki, mę-
czennicy, * której narodziny dla nieba obchodzimy. Przez
Styczeń 7’
22 STYCZNIA
ŚW. WINCENTEGO, DIAKONA I MĘCZENNIKA
Wspomnienie dowolne
Św. Wincenty, diakon z Saragossy w Hiszpanii, poniósł śmierć męczeńską w

Walencji 22 stycznia 304 roku, podczas prześladowań za cesarza Dioklecjana.
Jego kult rozpowszechnił się w Kościele bardzo szybko obok kultu św. Szcz e-
pana i św. Wawrzyńca.
KOLEKTA
Wszechmogący wieczny Boże, napełnij nas Twoim Du-
chem † i daj nam tę miłość, * która pomogła świętemu Win-
centemu, męczennikowi, znieść zwycięsko wszystkie tortury.
24 STYCZNIA
ŚW. FRANCISZKA SALEZEGO,
Św. Franciszek Salezy urodził się w roku 1567. Po studiach w Paryżu i Padwie
oraz po krótkiej karierze prawniczej przyjął święcenia kapłańskie i apostołował
wśród kalwinów nawracając około 70000 osób. W 1602 roku został biskupem
Genewy i niestrudzenie pracował nad utwierdzeniem wiary. Odznaczał się ła-
godnością i delikatnością, czym należy tłumaczyć jego powodzenie apostolskie.
Jego pisma, a zwłaszcza "Filotea" i "Teotym", należą do klasycznych dzieł asce-
tyki. Razem z św. Franciszką Fremiot de Chantal założył zakon sióstr wizytek.
Zmarł 28 grudnia 1622 roku w Lyonie. 24 stycznia został pochowany w Annecy.
Jest patronem prasy i pisarzy katolickich.
42”.
ANTYFONA NA WEJŚCIE Ez 34, 11. 23-24

Będę szukał moich owiec, * i ustanowię nad nimi pasterza, który je
będzie prowadził. * Ja, Pan, będę ich Bogiem.
KOLEKTA
Boże, z Twojej woli dla zbawienia ludzi święty Franciszek
Salezy, biskup, stał się wszystkim dla wszystkich, † spraw,
abyśmy za jego przykładem służyli bliźnim * i dawali im od-
czuć Twoją ojcowską miłość. Przez naszego Pana Jezusa
ków.
MODLITWA NAD DARAMI

Panie, nasz Boże, składamy Ci zbawienną Ofiarę, † rozpal
przez nią w naszych sercach ogień Ducha Świętego, * któ-
rym płonął pełen dobroci święty Franciszek. Przez Chrystu-
sa, Pana naszego.
ANTYFONA NA KOMUNIĘ Por. Łk 12, 42

Oto rządca wierny i roztropny, * którego Pan ustanowił nad swoją
służbą, * żeby wydzielał jej żywność w odpowiednim czasie.
MODLITWA PO KOMUNII
Wszechmogący Boże, przez Sakrament, który przyjęliśmy,
pomóż nam na ziemi naśladować miłość i łagodność święt e-
go Franciszka, * abyśmy razem z nim osiągnęli chwałę w
niebie. Przez Chrystusa, Pana naszego.
Styczeń 9’
25 STYCZNIA
NAWRÓCENIE ŚW. PAWŁA APOSTOŁA
Święto
Nawrócenie św. Pawła jest jednym z najważniejszych wydarzeń w Kościele.
Szaweł, gorliwy faryzeusz i prześladowca Kościoła, wskutek ukazania się mu
Chrystusa Zmartwychwstałego u bram Damaszku, stał się nie tylko Jego
uczniem, ale poświęcił całe życie szerzeniu Ewangelii; wyprowadził Kościół z
ograniczeń judaizmu i zaniósł światło Ewangelii do Europy, stając się Apost o-
łem Narodów.
ANTYFONA NA WEJŚCIE 2 Tm 1, 12; 4, 8

Wiem, komu uwierzyłem, * i jestem pewien, że sprawiedliwy Sędzia
* ma moc zachować powierzone mi dobro * aż do dnia ostatecznego
Odmawia się Chwała na wysokości
KOLEKTA
Wszechmogący Boże, obchodzimy dzisiaj nawrócenie świ ę-
tego Pawła Apostoła, którego powołałeś do głoszenia Dobrej
Nowiny wszystkim narodom, † spraw, abyśmy za jego przy-
kładem dążyli do Ciebie * i świadczyli wobec świata o
prawdzie Twojej Ewangelii. Przez naszego Pana Jezusa
ków.
MODLITWA NAD DARAMI

Boże, nasz Ojcze, niech w tej Ofierze Twój Duch przeniknie
nas światłem wiary, * którym pobudzał świętego Pawła do
głoszenia poganom Twojej chwały. Przez Chrystusa, Pana
naszego.
Żyję wiarą w Syna Bożego, * który mnie umiłował * i za mnie wydał
samego siebie.
MODLITWA PO KOMUNII
Panie, nasz Boże, niech Sakrament, który przyjęliśmy, roz-
pali w nas miłość, * z jaką święty Paweł Apostoł troszczył
się o wszystkie Kościoły. Przez Chrystusa, Pana naszego.
26 STYCZNIA
ŚWIĘTYCH BISKUPÓW TYMOTEUSZA I TYTUSA
Tymoteusz, syn Greka i Żydówki, pochodził z Listry (Dz 16,1). Mimo słabego
zdrowia był gorliwy i pełen zapału. Towarzyszył św. Pawłowi w czasie jego p o-
dróży misyjnych, przy zakładaniu pierwszych gmin chrześcijańskich. Został bi-
skupem w Efezie.
Tytus pochodził z rodziny pogańskiej. Nawrócony przez św. Pawła był drugim
jego powiernikiem i wiernym towarzyszem w pracach apostolskich. Jemu św.
Paweł polecił zaprowadzić ład w Koryncie i zorganizować Kościół na Krecie,
gdzie został biskupem. Św. Paweł skierował do Tymoteusza i Tytusa listy pa-
sterskie, zawierające zawsze aktualne normy działalności duszpasterskiej i mi-
syjnej w Kościele.
Msza wspólna o wielu pasterzach, s. 32”.
KOLEKTA
Boże, Ty obdarzyłeś apostolskimi cnotami świętych Tymo-
teusza i Tytusa, † spraw przez ich zasługi, * abyśmy spra-
wiedliwie i pobożnie żyjąc na tym świecie, mogli dojść do
niebieskiej ojczyzny. Przez naszego Pana Jezusa Chrystusa,
Styczeń 11’
27 STYCZNIA
ŚW. ANIELI MERICI, DZIEWICY
Wspomnienie dowolne
Św. Aniela Merici urodziła się około roku 1470. W roku 1535 w Brescii założ y-
ła stowarzyszenie panien pod wezwaniem św. Urszuli, którego członkinie, żyjąc
według rad ewangelicznych, ale bez klauzury i habitu zakonnego, miały szukać
kontaktu z ludźmi, oddziaływać na swoje środowisko, a przede wszystkim ot o-
czyć opieką biedne dziewczęta. Stowarzyszenie św. Urszuli przekszta łciło się w
zakon urszulanek. Św. Aniela umarła 27 stycznia 1540 roku.
Msza wspólna o dziewicach, s. 44” – 46”, albo o wychowawcach, s. 58”.
KOLEKTA
Boże, Ojcze miłosierny, wysłuchaj modlitw, które zanosi za
nas święta Aniela, dziewica, † i spraw, abyśmy naśladując
jej miłość i roztropność, * byli wierni Twojej nauce i świad-
czyli o niej naszym życiem. Przez naszego Pana Jezusa
wieków.
28 STYCZNIA
ŚW. TOMASZA Z AKWINU,
KAPŁANA I DOKTORA KOŚCIOŁA
Św. Tomasz urodził się około roku 1225. Był wychowankiem opactwa Monte
Cassino. W młodym wieku wstąpił do zakonu dominikanów. Studiował teologię
w Kolonii pod kierunkiem św. Alberta Wielkiego, a potem w Paryżu, gdzie z
kolei sam wykładał. Jest najznakomitszym przedstawicielem filozofii i teologii
scholastycznej. Jego główne dzieła: "Suma teologiczna" i "Suma przeciw pog a-
nom", są oryginalną syntezą filozofii i teologii scholastycznej. Pisał także k o-
mentarze do Pisma św. W ten sposób zrealizował dominikański ideał: przekaz y-
wać innym sprawy przemodlone. Umarł 7 marca 1274 roku w drodze na sobór w
Lyonie. Jest patronem szkół katolickich.
Msza wspólna o doktorach Kościoła, s. 41” – 42”, albo o pasterzach, s. 31”.
KOLEKTA
Boże, źródło mądrości, dzięki Twojej łasce święty Tomasz z
Akwinu gorliwie dążył do świętości i odznaczał się głębokim
poznaniem prawd objawionych, * spraw, abyśmy zrozumieli
jego naukę i naśladowali jego czyny. Przez naszego Pana J e-
wieków.
31 STYCZNIA
ŚW. JANA BOSKO, KAPŁANA
Św. Jan Bosko, kapłan z Turynu, całe życie poświęcił młodzieży. Dla opieki nad
młodzieżą założył zgromadzenia księży salezjanów oraz zgromadzenie Có rek
Maryi Wspomożycielki. Umarł w Turynie, 31 stycznia 1888 roku.
Msza wspólna o pasterzach, s. 31”, albo o świętych wychowawcach, s. 58”.
KOLEKTA
Boże, Ty powołałeś świętego Jana Bosko na ojca i nauczy-
ciela młodzieży, † spraw, abyśmy zapaleni taką samą miło-
ścią, * starali się o zbawienie bliźnich i służyli Tobie same-
mu. Przez naszego Pana Jezusa Chrystusa, Twojego Syna, †
LUTY
2 LUTEGO
OFIAROWANIE PAŃSKIE
Święto
Święto spotkania Chrystusa ze swoim ludem było obchodzone w Jerozolimie już

w V wieku, a w VII zostało przyjęte na Zachodzie. Święto to zamyka cykl ur o-
czystości związanych z objawieniem się światu Słowa Wcielonego.
BŁOGOSŁAWIEŃSTWO I PROCESJA ZE ŚWIECAMI

PIERWSZA FORMA: PROCESJA
1. W odpowiedniej porze wierni gromadzą się w mniejszym kościele lub w

innym odpowiednim miejscu poza kościołem, do którego ma się udać procesja.
Wierni trzymają w rękach świece, nie zapalone.
2. Kapłan w towarzystwie służby liturgicznej udaje się na miejsce zgroma-
dzenia, ubrany w szaty mszalne koloru białego. Zamiast ornatu może włożyć k a-
pę, którą zdejmuje po procesji.
3. Wszyscy zapalają świece. W tym czasie śpiewa się:
ANTYFONA Por. Iz 35,4-5

Oto nasz Pan przyjdzie z mocą i oświeci serca sług swoich. Alleluja.
Albo:
Gdy się Chrystus rodzi i na świat przychodzi,
Ciemna noc w jasności promienistej brodzi.
Aniołowie się radują, pod niebiosy wyśpiewują:
Gloria, gloria, gloria in excelsis Deo.
Można śpiewać inną odpowiednią pieśń.
4. Kapłan pozdrawia wiernych jak we Mszy św., a następnie wprowadza

ich do świadomego i czynnego udziału w obrzędach tego święta. Może się p o-
służyć słowami niżej podanymi lub podobnymi:
Drodzy bracia i siostry! Przed czterdziestoma dniami obch o-

dziliśmy święto Narodzenia Chrystusa. Dzisiaj wspominamy
dzień, w którym Jezus został przedstawiony w świątyni.
W ten sposób nie tylko wypełnił przepis Prawa Starego Te-
stamentu, lecz spotkał się ze swoim ludem, który z wiarą Go
oczekiwał. Symeon i Anna, prowadzeni i oświeceni przez
Ducha Świętego, przybyli do świątyni, poznali Chrystusa
i z radością wyznali wiarę w Niego. Podobnie i my, zgroma-
dzeni przez Ducha Świętego, dążymy na spotkanie z Chry-
stusem. Znajdziemy Go i poznamy przy łamaniu chleba,
a kiedyś spotkamy się z Nim, gdy przyjdzie w chwale.
5. Po wprowadzeniu, kapłan mając ręce złożone, błogosławi świece, mó-

wiąc:
Módlmy się.
Boże, źródło wszelkiego światła. Ty dzisiaj ukazałeś spra-
wiedliwemu Symeonowi światło na oświecenie pogan, † po-
kornie Cię błagamy: pobłogosław  te świece i przyjmij
prośby swojego ludu, który się zgromadził, aby je nieść ku
Twojej chwale; * spraw, niech drogą cnót dojdzie do świa-
tłości bez końca. Przez Chrystusa, Pana naszego.
Albo:
Módlmy się.
Boże, światłości prawdziwa, źródło światła wiecznego, †
oświeć serca wiernych, aby wszyscy, którzy zgromadzili się
w tej świątyni, z płonącymi świecami, * mogli kiedyś oglą-
dać blask Twojej chwały. Przez Chrystusa, Pana naszego.
Kapłan kropi świece wodą święconą, nic nie mówiąc.

6. Kapłan bierze świecę przygotowaną dla niego i wzywa do rozpoczęcia
procesji, mówiąc:
Idźmy w pokoju na spotkanie z Chrystusem.
7. W czasie procesji śpiewa się antyfonę z Pieśnią Symeona, albo inną o d-
powiednią pieśń.
Luty 15’
ANTYFONA Łk 2, 32
Światło na oświecenie pogan * i chwałę ludu Twego, Izraela.
Teraz, o Panie, pozwól odejść swemu słudze w pokoju,

według słowa Twojego. Ant./
Bo moje oczy ujrzały Twoje zbawienie. Ant./
Któreś przygotował wobec wszystkich narodów. Ant./
8. Gdy procesja wchodzi do kościoła, śpiewa się mszalną antyfonę na wej-

ście. Po wejściu do prezbiterium kapłan oddaje świecę ministrantowi, zbliża się
do ołtarza i całuje go. Jeżeli okoliczności za tym przemawiają, można ołtarz
okadzić.
Następnie kapłan udaje się do krzesła. Jeżeli w czasie procesji uż ywał kapy,
zdejmuje ją i wkłada ornat. Po hymnie Chwała na wysokości kapłan odmawia
kolektę. Dalej Mszę świętą odprawia się w zwykły sposób.
DRUGA FORMA: UROCZYSTE WEJŚCIE
9. Wierni gromadzą się w kościele ze świecami w rękach. Kapłan ubrany

w białe szaty udaje się z ministrantami i delegacją wiernych na odpowiednie
miejsce, gdzie większa część wiernych może uczestniczyć w obrzędach. Miejsce
to można wyznaczyć przed bramą kościoła albo w samym kościele.
10. Gdy kapłan przyjdzie na wyznaczone miejsce, zapala się świece w cza-
sie śpiewu antyfony Oto nasz Pan (nr 3), albo innej odpowiedniej pieśni. We
Mszy zachowuje się przepisy podane w nr 8.
11. Kapłan pozdrawia wiernych, wygłasza pouczenie i błogosławi świece,
jak podano wyżej w nr 4-5; następuje procesja do ołtarza ze śpiewem.
12. Jeśli, ze względu na okoliczności, błogosławieństwo świec musi się o d-
być w prezbiterium, kapłan po wejściu staje na miejscu przewodniczenia. Wierni
zapalają świece w czasie śpiewu antyfony Oto nasz Pan (nr 3), po czym kapłan
pozdrawia wiernych, wygłasza pouczenie i błogosławi świece, jak w nr 4 i 5 .
Następnie kapłan z usługującymi i przedstawicielami wiernych przechodzi ur o-
czyście między ludem ze śpiewem, jak w nr 7. We Mszy zachowuje się przepisy
podane w nr 8.
13. W wyjątkowych sytuacjach, gdy nawet przejście między ludem jest
niemożliwe, obrzędy rozpoczyna się jak w nr 12; po zapaleniu świec w czasie
śpiewu, kapłan pozdrawia wiernych, wygłasza pouczenie i błogosławi świece.
Następnie śpiewa się Pieśń Symeona lub inną odpowiednią pieśń (nr 7); w tym
czasie wszyscy stoją. Kapłan całuje ołtarz, śpiewa się hymn Chwała na wysoko-
ści i kapłan odmawia kolektę. Dalej Mszę świętą odprawia się w zwykły sposób.
MSZA ŚW.
ANTYFONA NA WEJŚCIE por. Ps 48, 10-11

Przyjęliśmy, Boże, Twoje miłosierdzie we wnętrzu Twej świątyni. *
Jak imię Twe, Boże, tak i chwała Twoja sięga po krańce ziemi. *
Prawica Twoja pełna jest sprawiedliwości.
KOLEKTA
Wszechmogący, wieczny Boże, Twój Jednorodzony Syn,
który przyjął nasze ludzkie ciało, został w dniu dzisiejszym
przedstawiony w świątyni, † pokornie Cię błagamy, * spraw,
abyśmy mogli stanąć przed Tobą z czystymi sercami. Przez
MODLITWA NAD DARAMI

Wszechmogący Boże, przyjmij z upodobaniem dary raduj ą-
cego się Kościoła, † który zgodnie z Twoją wolą składa To-
bie, jako niepokalanego Baranka za życie świata, * Twojego
Jednorodzonego Syna. Który żyje i króluje na wieki wieków.
Prefacja o Ofiarowaniu Pańskim nr 43.
W Modlitwach eucharystycznych 1 -3, wspomnienie tajemnicy dnia.

Moje oczy ujrzały Twoje zbawienie, * które przygotowałeś wobec
wszystkich narodów.
Luty 17’
MODLITWA PO KOMUNII
Boże, nasz Ojcze, przez Najświętszy Sakrament, który przy-
jęliśmy, umocnij w nas swoją łaskę, † Ty spełniłeś oczeki-
wanie Symeona i pozwoliłeś mu oglądać przed śmiercią
Chrystusa, * spraw, abyśmy dążyli na spotkanie ze Zbawi-
cielem i osiągnęli życie wieczne. Przez Chrystusa, Pana na-
szego.
3 LUTEGO
ŚW. BŁAŻEJA, BISKUPA I MĘCZENNIKA
Wspomnienie dowolne
Św. Błażej był biskupem w Sebaste w Armenii w IV wieku. Po okrutnych mę-

kach został ścięty około 316 roku. Jest czczony jako patron w chorobach gardła.
Msza wspólna o męczennikach, s. 18” – 19”, albo o biskupach, s. 27” – 31”.
KOLEKTA
Wszechmogący Boże, za wstawiennictwem świętego Błażeja,
męczennika, wysłuchaj prośby Twojego ludu † i spraw, aby-
śmy się cieszyli pokojem w życiu doczesnym, * i otrzymali
pomoc do osiągnięcia życia wiecznego. Przez naszego Pana
wieki wieków.
3 LUTEGO
ŚW. OSKARA, BISKUPA
Wspomnienie dowolne
Św. Oskar urodził się około 801 roku we Francji. Był benedyktynem opactwa
Corbie, a potem opactwa w Corvey w Westfalii. Stąd rozpoczął swoją rozległą
działalność misyjną w Północnych Niemczech, Danii i Szwecji, gdzie pozyskał
dla wiary króla Olafa. W roku 831 został pierwszym biskupem Hamburga. W na-
stępnym roku Grzegorz IV mianował go legatem papieskim na kraje skandyna w-
skie. Po zburzeniu Hamburga przez Duńczyków Oskar został biskupem Bremy,
gdzie umarł 3 lutego 865 roku.
Msza wspólna o misjonarzach, s. 37” – 38”, albo o biskupach, s. 27” – 31”.
KOLEKTA
Boże, Ty posłałeś do ludów bałtyckich świętego Oskara, b i-
skupa, jako apostoła Ewangelii, † spraw, za jego wstawien-
nictwem, * abyśmy żyli w świetle Twojej prawdy. Przez na-
5 LUTEGO
ŚW. AGATY, DZIEWICY I MĘCZENNICY
Św. Agata poniosła śmierć męczeńską w Katanii na Sycylii. Wobec prześlado w-

ców zachowała nieustraszoną postawę. Jej kult rozpowszechnił się w całym Ko-
ściele, a jej imię wymienia się w Kanonie rzymskim.
Luty 19’
KOLEKTA
Wszechmogący Boże, niech nam wyprosi Twoje miłosierdzie
święta Agata, dziewica i męczennica, * która podobała się
Tobie dzięki męczeństwu i poświęconej Tobie czystości.
6 LUTEGO
ŚWIĘTYCH MĘCZENNIKÓW PAWŁA MIKI
I TOWARZYSZY
Św. Pawła Miki, jezuitę japońskiego i jego 25 Towarzyszy ukrzyżowano za wia-

rę 5 lutego 1597r. w Nagasaki w Japonii. Są oni przedstawicielami wszy stkich
chrześcijan Dalekiego Wschodu, którzy ponieśli śmierć za wiarę.
KOLEKTA
Boże, mocy wszystkich Świętych, Ty po męczeństwie na
krzyżu wezwałeś do życia wiecznego świętych męczenn i-
ków, Pawła Miki i jego towarzyszy, † spraw, za ich wsta-
wiennictwem * abyśmy aż do śmierci mężnie trwali w wie-
rze, którą wyznajemy. Przez naszego Pana Jezusa Chrystusa,
8 LUTEGO
ŚW. HIERONIMA EMILIANIEGO, ZAKONNIKA
Wspomnienie dowolne
Św. Hieronim Emiliani urodził się w 1486 roku w rodzinie patrycjusza wene c-
kiego. W 25 roku życia rozdał swe mienie ubogim i poświęcił się opiece nad sie-
rotami, opuszczonymi dziećmi i chorymi. W 1532 roku założył zgromadzenie
kleryków regularnych w Somasca dla opieki nad sierotami i biednymi. W czasie
zarazy w Somasca osobiście pielęgnował chorych i grzebał zmarłych. Zaraziw-
szy się umarł 8 lutego 1537 roku.
Msza wspólna o wychowawcach, s. 58”.
KOLEKTA
Boże, miłosierny Ojcze, Ty wybrałeś świętego Hieronima
Emilianiego na opiekuna i ojca sierot, † spraw za jego wsta-
wiennictwem, * abyśmy wiernie strzegli ducha przybrania,
dzięki któremu nazywamy się i jesteśmy Twoimi dziećmi.
10 LUTEGO
ŚW. SCHOLASTYKI, DZIEWICY
Św. Scholastyka, siostra św. Benedykta, opata, urodziła się około 480 roku w
Nursji. Gdy św. Benedykt założył klasztor na Monte Cassino, Scholastyka pro-
wadziła życie poświęcone Bogu w pobliskim klasztorze żeńskim. Umarła 10 lu-
tego 547 roku i została pochowana na Monte Cassino. Benedyktynki czczą ją
jako swoją matkę duchową.
Msza wspólna o dziewicach, s. 44” – 46”, albo o zakonnikach, s. 55” – 56”.
Luty 21’
KOLEKTA
Obchodząc wspomnienie świętej Scholastyki, dziewicy, pro-
simy Cię, Boże, † abyśmy za jej przykładem służyli Tobie z
wierną miłością * i osiągnęli szczęście przebywania z Tobą.
11 LUTEGO
NAJŚWIĘTSZEJ MARYI PANNY Z LOURDES
Wspomnienie dowolne
11 lutego 1858 roku, w 4 lata po ogłoszeniu dogmatu o Niepokalanym Pocz ę-

ciu, Matka Boża zjawiła się ubogiej pasterce Bernadecie Soubirous w Grocie
Massabielskiej w Lourdes. Podczas 18 zjawień, Maryja wzywała do modlitwy i
pokuty oraz poleciła, by na miejscu objawień stanął kościół. Wkrótce Lourdes
zasłynęło z licznych nawróceń i uzdrowień, stając się światowym centrum kultu
maryjnego.
Msza wspólna o NMP, s. 5” – 7”.
KOLEKTA
Miłosierny Boże, przyjdź z pomocą naszej słabości †
i spraw, abyśmy za wstawiennictwem Niepokalanej Rodzi-
cielki Twojego Syna, której pamiątke obchodzimy, * dźwi-
gnęli się z naszych grzechów do nowego życia. Przez nasze-
4 LUTEGO
ŚWIĘTYCH CYRYLA, MNICHA,
I METODEGO BISKUPA, PATRONÓW EUROPY
Święto
Bracia, Konstanty i Metody, pochodzili ze Salonik (Grecja). Po studiach w Ko n-

stantynopolu zostali wysłani jako misjonarze na Morawy. Dla ułatwienia głosz e-
nia Ewangelii, Konstanty przetłumaczył na język słowiański Pismo święte i księ-
gi liturgiczne. Oskarżeni w Rzymie o zerwanie z tradycją Kościoła Zachodniego,
uzyskali aprobatę papieża Hadriana II dla swej pracy misyjnej. Konstanty poz o-
stał w Wiecznym Mieście, gdzie złożył profesję zakonną pod imieniem Cyryl, i
zmarł 14 lutego 869 roku. Metody dalej pracował wśród Słowian, jako arcybi-
skup i legat papieski. Umarł 6 kwietnia 885 roku w Welehradzie na Mor awach.
Święci mężowie stali się przyjaciółmi Boga, * gorliwie głosząc praw-
dę Bożą zasłużyli na wieczną chwałę.
KOLEKTA
Boże, Ty przez świętych braci, Cyryla i Metodego, doprowa-
dziłeś narody słowiańskie do światła Ewangelii, † otwórz na-
sze serca na zrozumienie Twojego słowa * i uczyń z nas lud
zjednoczony w wyznawaniu prawdziwej wiary. Przez nasze-
MODLITWA NAD DARAMI

Panie, nasz Boże, wejrzyj na dary, które składamy Twojemu
majestatowi wspominając świętych Cyryla i Metodego, †
spraw, aby się stały znakiem nowej ludzkości * pojednanej z
Tobą przez miłość. Przez Chrystusa, Pana naszego.
1 lub 2 prefacja o Świętych, nr 70 - 71
Luty 23’
ANTYFONA NA KOMUNIĘ por. Mk 16, 20

Uczniowie poszli i głosili Ewangelię, * a Pan współdziałał z nimi * i
potwierdzał naukę znakami, które jej towarzyszyły.
MODLITWA PO KOMUNII
Boże, Ojcze wszystkich narodów, Ty przez jeden Chleb i
jednego Ducha czynisz nas dziedzicami i uczestnikami
wiecznej uczty, † spraw, za wstawiennictwem świętych Cy-
ryla i Metodego, * aby wszystkie Twoje dzieci trwając w tej
samej wierze budowały Królestwo sprawiedliwości i pokoju.
17 LUTEGO
ŚWIĘTYCH SIEDMIU ZAŁOŻYCIELI
ZAKONU SERWITÓW
Wspomnienie dowolne
W roku 1233 siedmiu kupców florenckich porzuciło swoje zajęcia i usunęło się
na górę Senario, położoną 18 km od Florencji. Tu żyli w ubóstwie i pokucie,
rozważając Mękę Jezusa i Boleści NMP. Wkrótce znaleźli naśladowców i wó w-
czas założyli Zakon Serwitów NMP. Dzień 17 lutego jest wspomnieniem śmier ci
ostatniego z siedmiu założycieli, św. Aleksego Falconieri, który umarł w 1310
roku.
Msza wspólna o zakonnikach, s. 55” – 56”.
KOLEKTA
Panie, nasz Boże, daj nam taką miłość, † z jaką święci zało-
życiele Zakonu Serwitów oddali cześć Bożej Rodzicielce *
i prowadzili Twój lud do Ciebie. Przez naszego Pana Jezusa
wieków.
21 LUTEGO
ŚW. PIOTRA DAMIANA,
Wspomnienie dowolne
Św. Piotr urodził się w Rawennie w roku 1007. Został uczniem św. R omualda i
mnichem, a później przeorem w Fonte Avellana. Odnowił życie zakonne w Italii.
Mianowany kardynałem biskupem Ostii stał się gorliwym współpracownikiem
papieży w dziele reformy Kościoła. Jako legat papieski podróżował po Italii,
Francji i Niemczech. Dziełu odnowy Kościoła służyły także jego pisma. Umarł
22 lutego 1072 roku.
Msza wspólna o doktorach Kościoła, s. 41” – 42”, albo o biskupach, s. 27” -
31”.
KOLEKTA
Wszechmogący Boże, daj nam iść za nauką i przykładem
świętego Piotra, biskupa, † abyśmy niczego nie stawiając
ponad Chrystusa i wiernie służąc Twojemu Kościołowi, *
doszli do wiecznej radości. Przez naszego Pana Jezusa Chry-
22 LUTEGO
KATEDRY ŚW. PIOTRA APOSTOŁA
Święto
Katedra biskupa, tj. uroczyste krzesło, na którym biskup zasiada, jest znakiem
jego urzędu nauczyciela, arcykapłana i pasterza. Katedra św. Piotra p rzypomina,
że Chrystus powierzył mu urząd swojego zastępcy na ziemi. Wiara św. Piotra
jest skałą, na której Chrystus zbudował swój Kościół.

Jezus powiedział do Szymona Piotra: * Prosiłem za tobą, żeby nie
ustała twoja wiara, * a ty nawróciwszy się utwierdzaj twoich braci.
Luty 25’
KOLEKTA
Wszechmogący Boże, Ty zbudowałeś swój Kościół na wierze
apostoła Piotra, * spraw, aby wśród zamętu świata nasza
wiara pozostała nienaruszona. Przez naszego Pana Jezusa
ków.
MODLITWA NAD DARAMI

Boże, nasz Ojcze, przyjmij łaskawie modlitwy i dary Twoj e-
go Kościoła, który zachowuje wiarę przekazaną przez świ ę-
tego Piotra, * i spraw, aby pod jego przewodnictwem osią-
gnął wieczne dziedzictwo. Przez Chrystusa, Pana naszego.
1 prefacja o Apostołach, nr 67.

Piotr rzekł do Jezusa: * Ty jesteś Chrystus, Syn Boga żywego. * Je-
zus odpowiedział: * Ty jesteś Piotr, czyli Skała, i na tej Skale zbudu-
ję mój Kościół.
MODLITWA PO KOMUNII
Boże, Ty w święto Piotra Apostoła posiliłeś nas Ciałem i
Krwią Chrystusa, * spraw, aby ten zbawienny Sakrament
utwierdził nas w jedności i pokoju. Przez Chrystusa, Pana
naszego.
23 LUTEGO
ŚW. POLIKARPA, BISKUPA I MĘCZENNIKA
Św. Polikarp, uczeń św. Jana Apostoła i biskup Smyrny, jest jedną z najczcigo d-
niejszych postaci chrześcijańskiej starożytności. Był w Rzymie u papieża Aniceta
dla rozstrzygnięcia spornej sprawy obchodzenia Wielkanocy. Długie życie z a-
kończył chwalebnym męczeństwem, opisanym przez chrześcijan ze Smyrny.
Prokonsulowi, domagającemu się od niego zaparcia się Chrystusa, św. Polikarp
odpowiedział: "Osiemdziesiąt sześć lat służę Chrystusowi, nigdy nie wyrządził
mi krzywdy, jakże bym mógł bluźnić memu Królowi i Zbawcy?" Został spalony
na stadionie w Smyrnie 23 lutego 155 roku.
KOLEKTA
Boże, Panie całego stworzenia, Ty przyjąłeś świętego Poli-
karpa, biskupa, do grona męczenników, † za jego wstawien-
nictwem udziel nam łaski, * abyśmy mogli pić z kielicha
męki Chrystusa i zmartwychwstali do życia wiecznego.
MARZEC
4 MARCA
ŚW. KAZIMIERZA, KRÓLEWICZA
Święto
W archidiecezji w Białymstoku i diecezjach łomżyńskiej i w Drohiczynie: Głó w-
nego patrona prowincji - Uroczystość
W Radomiu: Głównego patrona miasta - Uroczystość
Św. Kazimierz, syn Kazimierza Jagiellończyka, króla Polski, urodził się w Kr a-

kowie 3 października 1458 roku. Odznaczał się wybitnymi zdolnościami, silną
wolą i szlachetnym charakterem. Już jako dwudziesto kilkuletni młodzieniec
sprawował rządy namiestnika Polski, pozostawiając po sobie pamięć roztropne-
go rządcy z dużym poczuciem sprawiedliwości. Niezwykle pobożny, gorliwy
czciciel Matki Najświętszej, był prawdziwym ojcem ubogich. Zmarł 4 marca
1484 roku. Jego relikwie spoczywają w Wilnie.

Moja dusza strzeże Twych napomnień * i bardzo je miłuje.
KOLEKTA
Boże, Ty dałeś wytrwanie w dobrem świętemu Kazimierzo-
wi, żyjącemu na dworze królewskim i narażonemu na pokusy
świata, † prosimy Cię, abyśmy za jego wstawiennictwem na-
uczyli się odrywać serca od radości doczesnych * i dążyć do
wiecznych. Przez naszego Pana Jezusa Chrystusa, Twojego
Jeżeli jest to uroczystość odmawia się Wierzę.
MODLITWA NAD DARAMI

Miłosierny Boże, wejrzyj na dary, które Ci składamy * roz-
ważając w duchu miłość, jaką święty Kazimierz pałał przy
tej Ofierze. Przez Chrystusa, Pana naszego.
1 lub 2 prefacja o Świętych, nr 70 - 71.

Szczęśliwi słudzy, * których Pan zastanie czuwających, gdy nadej-
dzie. * Zaprawdę, powiadam wam: * Przepasze się i każe im zasiąść
do stołu, * a obchodząc będzie im usługiwał.
MODLITWA PO KOMUNII
Miłosierny Boże, Ty nas posiliłeś Chlebem eucharystyc z-
nym, † spraw, abyśmy naśladując świętego Kazimierza * z
radosnym sercem biegli drogą Twoich przykazań. Przez
7 MARCA
ŚWIĘTYCH MĘCZENNIC, PERPETUY
I FELICYTY
Święte Perpetua i Felicyta zostały uwięzione w Kartaginie w Północnej Afryce,

jako chrześcijanki. Perpetua, licząc 22 lata, miała małe dziecko, Felicyta urodz i-
ła córeczkę w więzieniu. Żadna z nich nie zawahała się przed męczeństwem,
które poniosły w amfiteatrze w Kartaginie 7 marca 203 roku. Ich imiona wymie-
nia się w Kanonie rzymskim.
Msza wspólna o męczenicach, s. 13” – 17”, albo o świętych kobietach, s. 59” –
61”.
KOLEKTA
Panie, nasz Boże, święte męczennice Perpetua i Felicyta w
Twojej miłości znalazły moc do przeciwstawienia się prze-
śladowcom i zniesienia męczeńskiej śmierci, † spraw przez
ich modlitwy, * abyśmy stale wzrastali w miłości ku Tobie.
Marzec 29’
8 MARCA
ŚW. JANA BOŻEGO, ZAKONNIKA
Wspomnienie dowolne
Portugalczyk, Jan Ciudad, urodził się w roku 1495. Zanim poświęcił sie służbie
Bożej, był kolejno pasterzem, zarządcą dóbr, wędrownym handlarzem, żołnie-
rzem. Kazanie św. Jana z Avili było początkiem jego nawrócenia. Pod imieniem
Jana Bożego założył szpital w Grenadzie. Początkowo sam pielęgnował cho-
rych, starał się dla nich o jedzenie, przygotowywał konających na śmierć. Po d-
czas pożaru szpitala wynosił chorych z płomieni z narażeniem życia. Jego ucz-
niowie założyli zakon braci szpitalnych (bonifratrzy). Umarł w Grenadzie 8 ma r-
ca 1550 roku. Leon XIII ogłosił go patronem chorych i pielegniarzy oraz polecił
umieścić jego imię w litanii za konających.
Msza wspólna o zakonnikach, s. 55” – 56”, albo o tych, którzy, pełnili dzieła
miłosierdzia, s. 57”.
KOLEKTA
Boże, Ty napełniłeś serce świętego Jana Bożego duchem mi-
łosierdzia, † spraw, abyśmy okazywali czynną miłość bliź-
nim * i zasłużyli na przyjęcie do Twojego Królestwa. Przez
9 MARCA
ŚW. FRANCISZKI RZYMIANKI, ZAKONNICY
Wspomnienie dowolne
Św. Franciszka urodziła się w roku 1384 w Rzymie. Przez 40 lat była wzorową
żoną i matką trojga dzieci. Często oddawała się modlitwie i pielęgnowała cho-
rych. W 1425 roku założyła zgromadzenie sióstr oblatek według reguły św. B e-
nedykta, istniejące do dziś. Po śmierci męża została przełożoną tego zgroma-
dzenia, w którym spędziła resztę życia, Umarła 9 marca 1440 roku.
KOLEKTA
Wszechmogący Boże, dzięki Twojej łasce święta Franciszka
Rzymianka dała nam wzór świętego życia w małżeństwie
i w stanie zakonnym, † spraw, abyśmy we wszystkich oko-
licznościach życia wytrwale Tobie służyli, * poznawali Two-
ją wolę i szli za Tobą. Przez naszego Pana Jezusa Chrystusa,
15 MARCA
ŚW. KLEMENSA MARII HOFBAUERA, KAPŁANA
W archidiecezji krakowskiej i warszawskiej: Wspomnienie obowiązk owe
Św. Klemens urodził się 26 grudnia 1751 roku w Tasowicach na Mor awach. Po
ukończeniu studiów w Wiedniu wstąpił do zgromadzenia redemptorystów w
Rzymie. Wysłany przez św. Alfonsa do Warszawy, założył klasztor przy kościele
św. Benona, w którym gorliwie przez 21 lat pracował nad zbawieniem dusz.
Zmuszony do opuszczenia Warszawy wrócił do Wiednia, kontynuując swoją
pracę apostolską. Był duszpasterzem zarówno biednych, jak i bogatych, pr o-
stych i uczonych, dzieci i dorosłych. Umarł 15 marca 1820 roku w Wie dniu.
KOLEKTA
Najłaskawszy Boże, Ty z miłości do Twojego ludu obdarzy-
łeś świętego Klemensa Marię niezwykłą gorliwością o zba-
wienie ludzi i przez niego zwiastowałeś Królestwo Twojej
łaski, † spraw abyśmy za jego wstawiennictwem zachowali
wiarę, której nauczał, * i postępowali drogą przykazań, którą
wskazał przykładem swojego życia. Przez naszego Pana Je-
wieków.
Marzec 31’
17 MARCA
ŚW. PATRYKA, BISKUPA
Wspomnienie dowolne
Św. Patryk urodził się w Wielkiej Brytanii około 385 roku. Gdy miał 16 lat zo-
stał porwany przez korsarzy irlandzkich i uprowadzony w niewolę do Irlandii.
Po 6 latach zbiegł z niewoli i wstąpił do opactwa św. Germana w Auxerre we
Francji. Po roku 432 udał się z powrotem do Irlandii jako biskup, pałając chęcią
pozyskania tego kraju dla Chrystusa. Podczas swej 30-letniej pracy misyjnej,
mimo różnych trudności, pokrył ten kraj siecią kościołów i klasztorów. Umarł
17 marca 461 roku w Północnej Irlandii. Jest patronem Irlandii oraz I slandii.
KOLEKTA
Boże, Ty posłałeś do ludów Irlandii świętego Patryka, bisk u-
pa, jako apostoła Ewangelii, † spraw przez jego zasługi i
wstawiennictwo, * aby chrześcijanie zawsze oznajmiali lu-
dziom cuda Twojej miłości. Przez naszego Pana Jezusa
ków.
18 MARCA
ŚW. CYRYLA JEROZOLIMSKIEGO, BISKUPA
I DOKTORA KOŚCIOŁA
Wspomnienie dowolne
Św. Cyryl urodził się w Jerozolimie około roku 315. W roku 348 został bisku-
pem rodzinnego miasta. Gorliwie bronił bóstwa Chrystusa. Sławne są jego kat e-
chezy, przez które wprowadzał nowo ochrzczonych w życie Kościoła. Umarł w
roku 386.
42”.
KOLEKTA
Boże, Ty przez nauczanie świętego Cyryla, biskupa Jerozo-
limy, doprowadziłeś Kościół do głębszego poznania mist e-
riów zbawienia, † za jego wstawiennictwem daj nam tak po-
znać Twojego Syna, * abyśmy w pełni uczestniczyli w Jego
życiu. Przez naszego Pana Jezusa Chrystusa, Twojego Syna,
Marzec 33’
19 MARCA
ŚW. JÓZEFA, OBLUBIEŃCA NAJŚWIĘTSZEJ
MARYI PANNY
Uroczystość
Św. Józef, oblubieniec Najśw. Maryi Panny, był opiekunem i wychowawcą Jezu-
sa Chrystusa. Obecnie jest opiekunem Kościoła.
ANTYFONA NA WEJŚCIE Por. Łk 12, 42

Oto sługa wierny i roztropny, * któremu Pan powierzył swoją rodzinę.
KOLEKTA
Wszechmogący Boże, Ty powierzyłeś młodość naszego
Zbawiciela wiernej straży świętego Józefa, † spraw za jego
wstawiennictwem, * aby Twój Kościół nieustannie się trosz-
czył o zbawienie świata. Przez naszego Pana Jezusa Chrystu-
MODLITWA NAD DARAMI

Panie, nasz Boże, święty Józef wiernie służył Twojemu Sy-
nowi narodzonemu z Maryi Dziewicy, * spraw, abyśmy za
jego przykładem z czystym sercem pełnili służbę przy Two-
im ołtarzu. Przez Chrystusa, Pana naszego.
Prefacja o św. Józefie (obchodząc uroczystość), nr 65.

Sługo dobry i wierny, * wejdź do radości Twojego Pana
MODLITWA PO KOMUNII
Boże, nasz Ojcze, w radosną uroczystość świętego Józefa
zgromadziłeś nas przy Twoim ołtarzu i posiliłeś euchary-
stycznym Chlebem, † otaczaj nas zawsze swoją opieką * i
strzeż w nas darów, które od Ciebie pochodzą. Przez Chry-
23 MARCA
ŚW. TURYBIUSZA Z MONGROVEJO, BISKUPA
Wspomnienie dowolne
Św. Turybiusz urodził się w roku 1538 w Hiszpanii. W roku 1579 został arcyb i-
skupem Limy w Peru. Widząc niski stan moralny i umysłowy prowincji, rozp o-
czął niestrudzoną pracę nad jej reformą. Wizytował parafie, zakładał seminaria,
budował kościoły i szpitale, organizował synody. Synod prowincjonalny w roku
1582/83 stał się fundamentem dla odrodzenia całej Ameryki Łacińskiej. Reformę
te kontynuowały synody diecezjalne (1591, 1601). Gdy św. Turybiusz umierał
23 marca 1606 roku, reforma jego prowincji była już zakończona.
Msza wspólna o biskupach, s. 27” – 31”.
KOLEKTA
Boże, Ty chciałeś, aby apostolskie prace świętego Turybi u-
sza i jego umiłowanie prawdy przyczyniły się do rozwoju
Twojego Kościoła, * spraw, aby lud Tobie poświęcony, nieu-
stannie wzrastał w wierze i miłości. Przez naszego Pana Je-
wieków.
Marzec 35’
25 MARCA
ZWIASTOWANIE PAŃSKIE
Uroczystość
Kościół czci tajemnice Wcielenia Syna Bożego o sobnym świętem, 9 miesięcy

przed Bożym Narodzeniem. Święto to obchodzono w Kościele Wschodnim 25
marca już w VI wieku. W Kościele Zachodnim wprowadzono je dopiero w VII
wieku.
Chrystus przychodząc na świat, mówi: * Oto idę, abym spełniał wolę
Twoją, Boże. (O.W. Alleluja.)
KOLEKTA
Boże, z Twojej woli w łonie Maryi Dziewicy odwieczne
Słowo przyjęło ludzkie ciało; † spraw, abyśmy wyznając, że
nasz Odkupiciel jest prawdziwym Bogiem i prawdziwym
człowiekiem, * zasłużyli na udział w Jego boskiej naturze.
Odmawia się Wierzę. Na słowa: „I za sprawą Ducha Świętego przyjął ciało...”
wszyscy klękają.
MODLITWA NAD DARAMI

Wszechmogący Boże, wcielenie Twojego Syna dało początek
Kościołowi, † przyjmij jego dary, * i spraw, aby w tę uro-
czystość z radością sprawował eucharystyczne Misterium.
Prefacja o Zwiastowaniu Pańskim nr 44.
Oto Panna pocznie i porodzi Syna, * i nazwą Go imieniem Emmanuel.
(O. W. Alleluja.)
MODLITWA PO KOMUNII
Boże, przez ten Sakrament utwierdź w naszych sercach
prawdziwą wiarę, † abyśmy wyznając, że Syn Maryi Dziewi-
cy jest prawdziwym Bogiem i prawdziwym człowiekiem, *
mocą Jego zmartwychwstania mogli dojść do wiekuistej ra-
dości. Przez Chrystusa, Pana naszego.
26 MARCA
ŚW. DOBREGO ŁOTRA
W diecezji przemyskiej: Wspomnienie dowolne
Ewangelia Łukasza podaje, że drugi łotr, ukrzyżowany z Panem Jezusem, nie

tylko nie brał udziału w naigrawaniu się z Jezusa, ale jeszcze zganił współwisz ą-
cego towarzysza i zachęcał go do bojaźni Bożej. Wyznając wiarę w Chrystusa
wysłużył sobie łaskę natychmiastowego zbawienia po śmierci. Nawrócenie D o-
brego Łotra jest przykładem Bożego miłosierdzia oraz tajemniczej mocy krzyża,
który dzięki śmierci Chrystusa stał się narzędziem naszego zbawienia.
ANTYFONA NA WEJŚCIE Por. Ga 6, 14

Chlubimy się krzyżem naszego Pana Jezusa Chrystusa; * w Nim jest
nasze zbawienie, życie i zmartwychwstanie, * przez Niego jesteśmy
KOLEKTA
Wszechmogący i miłosierny Boże, Ty przywracasz sprawi e-
dliwość grzesznikom, † pokornie Cię błagamy, skłoń nas do
prawdziwej pokuty, jak Jednorodzony Syn Twój łaskawym
wejrzeniem skruszył świętego Łotra, * i daj nam wieczną
chwałę, jaką mu obiecał. Przez naszego Pana Jezusa Chry-
Marzec 37’
MODLITWA NAD DARAMI J 12, 32

Prosimy Cię, Boże, † niech nas oczyści z wszystkich grze-
chów ofiara Twojego Syna, * która na ołtarzu krzyża zgła-
dziła winy całego świata. Przez Chrystusa, Pana Naszego.
siebie.
MODLITWA PO KOMUNII
Posileni na świętej Uczcie, błagamy Cię Panie Jezu Chryste,
† abyś doprowadził do chwały zmartwychwstania Twoich
wiernych, * których obdarzyłeś nowym życiem przez ofiarę
złożoną na drzewie krzyża. Który żyjesz i królujesz na wi eki
wieków.
2 KWIETNIA
ŚW. FRANCISZKA Z PAULI, PUSTELNIKA
Wspomnienie dowolne
Św. Franciszek urodził się w Pauli w Kalabrii, wstąpił do zakonu franciszka ń-

skiego mając zaledwie 13 lat. Po 14 latach życia zakonnego osiadł w grocie i
prowadził życie pustelnicze na modlitwie i surowej pokucie. Świętość życia
ściągała ku niemu licznych uczniów. Z nich powstał zakon braci najmniejszych,
zatwierdzony przez Stolicę Apostolską w 1506 roku. Św. Franciszek, wysłany
przez papieża Sykstusa IV do Francji jako legat papieski osiadł w klasztorze k o-
ło Tours, gdzie umarł 2 kwietnia 1507 roku.
KOLEKTA
Boże, który wywyższasz pokornych, Ty obdarzyłeś chwałą
wybranych świętego Franciszka z Pauli, † spraw, abyśmy go
naśladowali * i przez jego wstawiennictwo osiągnęli nagrodę
obiecaną pokornym. Przez naszego Pana Jezusa Chrystusa,
4 KWIETNIA
ŚW. IZYDORA, BISKUPA I DOKTORA KOŚCIOŁA
Wspomnienie dowolne
Św. Izydor urodził się około 560 roku, miał 2 braci biskupów i siostrę, przeło-
żoną klasztoru. Po śmierci ojca był wychowywany przez swego bra ta, Leandra,
po którym objął arcybiskupstwo w Sewilli. Jako gorliwy duszpasterz organiz o-
wał synody, które skonsolidowały organizację Kościoła hiszpańskiego. Był je d-
nym z najbardziej uczonych mężów swego wieku. Pozostawił wiele prac pis a-
nych z różnych dziedzin wiedzy. Głównym jego dziełem jest 20-tomowa ency-
klopedia ówczesnej nauki teologicznej i świeckiej (Etymologie). Umarł 4 kwie t-
nia 636 roku w Sewilli.
42”.
KOLEKTA
Boże, wieczna Mądrości, Ty dałeś nam świętego Izydora ja-
ko nauczyciela wiary, † wysłuchaj prośby, które zanosimy w
dniu jego wspomnienia, * i za jego wstawiennictwem otaczaj
swój Kościół opieką. Przez naszego Pana Jezusa Chrystusa,
Kwiecień 39’
5 KWIETNIA
ŚW. WINCENTEGO FERRERIUSZA, KAPŁANA
Wspomnienie dowolne
Św. Wincenty Ferreriusz, urodzony w 1350 roku w Walencji (Hiszpania), wst ą-

pił w 17 roku życia do dominikanów. Zasłynął głównie jako kaznodzieja; przy-
mierzał kraje Europy Zachodniej nawołując do pokuty, z bardzo wielkim sku t-
kiem. Od soboru w Konstancji (1414), gdzie odegrał wybitną rolę, pracował nad
jednością Kościoła Zachodniego. Umarł 5 kwietnia 1419 roku w Vannes (B reta-
nia) podczas jednej ze swych kolejnych podróży kaznodziejskich.
Msza wspólna o misjonarzach, s. 37” – 38”.
KOLEKTA
Boże, Ty powołałeś świętego Wincentego, kapłana, na głos i-
ciela Ewangelii, † aby przygotował ludzi na przyjście Chry-
stusa jako sędziego, * pozwól nam z radością oglądać w nie-
bie Twojego Syna. Który z Tobą żyje i króluje w jedności
7 KWIETNIA
ŚW. JANA CHRZCICIELA DE LA SALLE,
KAPŁANA
Św. Jan Chrzciciel de la Salle urodził się w Reims w roku 1651. Po st udiach na
Sorbonie, będąc już kanonikiem w Reims, oddał się nauczaniu ubogiej młodzie-
ży. Z czasem założył zgromadzenie braci szkolnych, które po dziś dzień kont y-
nuuje dzieło swego założyciela w całym Kościele. Umarł 5 kwietnia 1719 roku.
Msza wspólna o pasterzach, s. 31”, albo o wychowawcach, s. 58”.
KOLEKTA
Boże, Ty powołałeś świętego Jana Chrzciciela de la Salle,
aby wskazywał młodzieży drogę zbawienia, † wzbudź w
swoim Kościele wychowawców, * którzy z całym oddaniem
będą wychowywać młodzież na dobrych ludzi i prawdziwych
chrześcijan. Przez naszego Pana Jezusa Chrystusa, Twojego
13 KWIETNIA
ŚW. MARCINA I, PAPIEŻA I MĘCZENNIKA
Wspomnienie dowolne
Św. Marcin pochodził z Umbrii. Był papieżem w latach 649-653. Zwołany przez
niego synod laterański w 649 roku potępił herezje monoteletyzmu, która uzna-
wała tyko boską wolę, a zaprzeczała istnieniu ludzkiej woli w osobie Jez usa
Chrystusa. Cesarz Konstans II, zwolennik monoteletyzmu, kazał papieża spr o-
wadzić do Konstantynopola, gdzie go uwięziono, torturowano, skazano na
śmierć, publicznie zdegradowano i zesłano na wygnanie do Chersonezu na
Krym. Zmarł 13 kwietnia 656 roku na wygnaniu, jako ostatni papież męczennik.
Msza wspólna o męczennikach, s. 18” – 19” i 23”, albo o papieżach, s. 27” –
28”.
KOLEKTA
Wszechmogący Boże, dzięki Twojej łasce święty Marcin,
papież i męczennik, oparł się groźbom i przemocy, * spraw,
abyśmy z nieugiętą stałością znosili wszystkie przeciwności
ze strony świata. Przez naszego Pana Jezusa Chrystusa, Two-
Kwiecień 41’
21 KWIETNIA
ŚW. ANZELMA, BISKUPA
Wspomnienie dowolne
Św. Anzelm z Canterbury urodził się w 1033 roku w Aoście (Północne Włochy).
Wstąpił do benedyktynów w Le Bec w Normandii, gdzie został później opatem.
Jako arcybiskup Canterbury walczył nieugięcie w obronie wolności Kościoła w
Anglii, za co był dwukrotnie wypędzony. Całe życie gorliwie dążył do poznania
Boga w świetle wiary i w świetle rozumu. Umarł 21 kwietnia 1109 roku.
42”.
KOLEKTA
Boże, Ty dałeś świętemu Anzelmowi, biskupowi, odkrywać i
rozgłaszać głębie Twojej mądrości, † spraw, aby wiara przy-
szła z pomocą naszemu rozumowi, * a serca umiłowały
prawdy, które podałeś nam do wierzenia. Przez naszego Pana
wieki wieków.
23 KWIETNIA
ŚW. WOJCIECHA, BISKUPA I MĘCZENNIKA,
GŁÓWNEGO PATRONA POLSKI
Uroczystość
Św. Wojciech pochodził w rodu Sławników w Czechach. Urodził się około 956
roku. Przy bierzmowaniu otrzymał imię Adalbert. Po starannym wykształceniu w
szkole katedralnej w Magdeburgu został biskupem Pragi. Wskutek waśni rod o-
wych opuścił Pragę i za pozwoleniem papieża wstąpił do benedyktyńskiego
opactwa św. Bonifacego w Rzymie i złożył tam śluby. Na polecenia papieża
wrócił do Pragi, ale musiał ją powtórnie opuścić. Przybył do Polski na dwór
króla Bolesława Chrobrego i z jego pomocą wyruszył głosić Ewangelię poga ń-
skim Prusom. Został przez nich zabity 23 kwietnia 997 roku. Jego ciało wyk u-
piono i złożono w Gnieźnie, które stało się siedzibą pierwszej metropolii w Po l-
sce.

Jak ziemia daje swój urodzaj i jak ogród rodzi swe nasienie, * tak
Bóg sprawi, że wobec narodów ukaże się Twoja sprawiedliwość i
Twoja chwała. (O.W. Alleluja.)
KOLEKTA
Boże, Ty umocniłeś nasz naród w wyznawaniu Twego imi e-
nia przez nauczanie i chwalebne męczeństwo świętego Woj-
ciecha, biskupa; † spraw, prosimy, aby ten, który na ziemi
głosił naszym przodkom wiarę, * wstawiał się za nami w
niebie. Przez naszego Pana Jezusa Chrystusa, Twojego Syna,
† który z Tobą żyje i króluje w jedności Ducha Święt ego, *
MODLITWA NAD DARAMI

Wszechmogący Boże, aby uczcić śmierć świętego Wojcie-
cha, składamy Ci ofiarę Twojego Syna, * która jest wzorem i
źródłem wszelkiego męczeństwa. Przez Chrystusa, Pana n a-
szego.
Kwiecień 43’
Prefacja o św. Wojciechu, biskupie i męczenniku, nr 75.

Jeżeli ziarno pszenicy wpadłszy w ziemię nie obumrze, * zostanie
tylko samo, * ale jeżeli obumrze, przynosi plon obfity. (O. W. Allelu-
ja.)
MODLITWA PO KOMUNII
Pokrzepieni Najświętszym Sakramentem Ciała i Krwi Two-
jej, prosimy Cię, Panie Jezu, † abyśmy za wstawiennictwem
świętego Wojciecha trwali w prawdziwej wierze, * i wyzna-
wali ją słowami i uczynkami. Który żyjesz i królujesz na
wieki wieków.
24 KWIETNIA
ŚW. FIDELISA Z SIGMARINGEN, KAPŁANA
I MĘCZENIKA
Wspomnienie dowolne
Marek Roy, syn burmistrza z Sigmaringen, urodzony w 1578 roku pr acował jako
adwokat w Colmar, przy czym wiele spraw prowadził bezinteresownie. Wst ą-
piwszy do zakonu kapucynów, pod imieniem Fidelisa przyjął święcenia kapła ń-
skie. Był kaznodzieją, a następnie gwardianem w kilku domach zakonnych,
wszędzie promieniując miłością. Wysłany na misje w kalwińską część Szwajcarii
został zabity przez kalwinów 24 kwietnia 1622 roku w Serwis. Jest pierwszym
męczennikiem zakonu kapucynów i patronem prawników.
Msza wspólna o męczennikach, s. 23”, albo o pasterzach, s. 31”.
KOLEKTA
Boże, Ty ozdobiłeś palmą męczeństwa świętego Fidelisa,
który płonąc miłością ku Tobie szerzył wiarę, † spraw, za je-
go wstawiennictwem, abyśmy ugruntowani w miłości * ra-
zem z nim poznali potęgę zmartwychwstania Chrystusa. Kt ó-
ry z Tobą żyje i króluje w jedności Ducha Świętego, * Bóg,
24 KWIETNIA
ŚW. JERZEGO, MĘCZENNIKA
Wspomnienie dowolne
W archidiecezji w Białymstoku: Głównego patrona archidiecezji - Uroczystość
Św. Jerzy odbierał cześć w Kościele Wschodnim jako „wielki męcze nnik” już w
IV wieku. W okresie wypraw krzyżowych jego kult rozszerzył się na Zachód.
Wiele krajów czci go jako swojego patrona.
Msza wspólna o męczennikach, s. 23”.
KOLEKTA
Boże, Ty dałeś świętemu Jerzemu moc naśladowania nasze-
go Zbawiciela w Jego męce, † wysławiamy Twoją potęgę i
pokornie Cię prosimy, * abyś za wstawiennictwem świętego
Męczennika wspierał nas, słabych ludzi. Przez naszego Pana
wieki wieków.
25 KWIETNIA
ŚW. MARKA EWANGELISTY
Święto
Jan Marek był synem Marii, w której domu zbierali się uczniowie Jezusa w Jer o-
zolimie. Towarzyszył św. Pawłowi i Barnabie w podróżach misyjnych, a potem
był pomocnikiem św. Piotra. Według tradycji, św. Marek spisał w swojej Ewan-
gelii katechezę św. Piotra, a później założył Kościół w Aleksandrii i tam poniósł
śmierć męczeńską. W roku 830 jego relikwie przeniesiono do Wenecji.
ANTYFONA NA WEJŚCIE Mk 16, 15

Idźcie na cały świat i głoście Ewangelię wszelkiemu s tworzeniu. Alle-
luja.
Kwiecień 45’
KOLEKTA
Boże, Ty powierzyłeś świętemu Markowi Ewangeliście misję
głoszenia Dobrej Nowiny, † spraw, abyśmy dobrze korzystali
z jego nauki * i wiernie naśladowali Chrystusa. Który z Tobą
MODLITWA NAD DARAMI

Boże, oddając cześć świętemu Markowi składamy Tobie
Ofiarę uwielbienia † i pokornie Cię błagamy, * aby Twój
Kościół wytrwale głosił Ewangelię. Przez Chrystusa, Pana
naszego.
2 prefacja o Apostołach, nr 68

Alleluja.
MODLITWA PO KOMUNII
Wszechmogący Boże, niech Sakrament przyjęty z Twojego
ołtarza nas uświęci * i umocni naszą wiarę w Ewangelię,
którą głosił święty Marek. Przez Chrystusa, Pana naszego.
28 KWIETNIA
ŚW. PIOTRA CHANELA, KAPŁANA I MĘCZENNIKA
Wspomnienie dowolne
Św. Piotr Chanel urodził się w Cuet we Francji w roku 1803. Jako kapłan wst ą-
pił do misyjnego zgromadzenia marystów i został wysłany do pracy misyjnej na
wyspy Oceanii. Napotkał wielkie trudności ze strony pogan oraz ze strony me-
todystów. Gdy pozyskał dla wiary syna króla wyspy Futuna, król polecił go z a-
bić 28 kwietnia 1841 roku. Po śmierci św. Piotra cała wyspa przyjęła wiarę ka-
tolicką.
Msza wspólna o męczennikach, s. 23”, albo o misjonarzach, s. 37” – 38”.
KOLEKTA
Boże, Ty dla wzrostu Twojego Kościoła dałeś świętemu Pi o-
trowi, kapłanowi, chwałę męczeństwa, † spraw, abyśmy w
dniach paschalnej radości w pełni przeżywali misterium
śmierci i zmartwychwstania Chrystusa * i stali się świadka-
mi nowego życia. Przez naszego Pana Jezusa Chrystusa,
29 KWIETNIA
ŚW. KATARZYNY SIENEŃSKIEJ,
DZIEWICY I DOKTORA KOŚCIOŁA
Katarzyna Benincasa urodziła się w 1347 roku jako 23 dziecko farbiarza wełny
ze Sieny, już w 7 roku życia złożyła ślub czystości. Mając 16 lat przyjęła habit
tercjarki św. Dominika. Prowadziła głębokie życie wewnętrzne, pełne umar-
twień, a jednocześnie wywierała wielki wpływ na ówczesne życie publiczne. Za
jej sprawą papież Grzegorz XI wrócił z Awinionu do Rzymu. Prowadziła szer o-
ką korespondencję, dyktowała rozprawy duchowe. Umarła w Rzymie 29 kwiet-
nia 1380 roku. Papież Paweł VI ogłosił ją doktorem Kościoła.
Oto dziewica mądra, * jedna z liczby roztropnych, * która wyszła na
spotkanie Chrystusa z płonącą lampą. Alleluja.
KOLEKTA
Wszechmogący Boże, święta Katarzyna ze Sieny rozważając
Mękę Pańską i służąc Twojemu Kościołowi, płonęła miłością
ku Tobie, † spraw za jej wstawiennictwem, * abyśmy się
zjednoczyli z misterium Chrystusa i radowali się z objawi e-
nia Jego chwały. Przez naszego Pana Jezusa Chrystusa, Two-
Kwiecień 47’
MODLITWA NAD DARAMI

Panie, nasz Boże, przyjmij zbawienną Ofiarę, którą skład a-
my obchodząc wspomnienie świętej Katarzyny, * i spraw,
abyśmy pod wpływem jej nauki gorliwiej wielbili Ciebie,
prawdziwego Boga. Przez Chrystusa, Pana naszego.
Jeżeli chodzimy w światłości, tak jak Bóg trwa w światłości, * wtedy
mamy jedni z drugimi współuczestnictwo, a krew Jezusa, Syna Jego
oczyszcza nas z wszelkiego grzechu. Alleluja.
MODLITWA PO KOMUNII
Boże, nasz Ojcze, przyjęliśmy eucharystyczny Pokarm, który
podtrzymywał nawet doczesne życie świętej Katarzyny, *
niech on nam zapewni życie wieczne. Przez Chrystusa, Pana
naszego.
30 KWIETNIA
ŚW. PIUSA V, PAPIEŻA
Wspomnienie dowolne
Św. Pius V urodził się w roku 1504 w Lombardii. Wstąpił do zakonu dominik a-
nów. W roku 1566 został papieżem i gorliwie wcielał w życie dekrety Soboru
Trydenckiego. Opublikował księgi liturgiczne, którymi Kościół rzymski posłu-
giwał się przez 400 lat. Umarł w Rzymie 1 maja 1572 roku.
Msza wspólna o papieżach, s. 27” – 28”.
KOLEKTA
Panie Boże, Ty dałeś Kościołowi świętego Piusa, papieża,
aby bronił wiary i czuwał nad odnową liturgii, † spraw za
jego wstawiennictwem, * abyśmy uczestniczyli w świętych
obrzędach z żywą wiarą i gorącą miłością. Przez naszego
wieki wieków.
MAJ
1 MAJA
ŚW. JÓZEFA, RZEMIEŚLNIKA
Wwspomnienie dowolne
W diecezji katowickiej: Święto
Św. Józef jest wzorem chrześcijanina w spełnianiu czynności domowych i zaw o-

dowych. Pracował w stałej zażyłości z Jezusem i Maryją. Podobnie chrześcijanin
powinien pamiętać, że pracując spełnia nakaz Boży „czyńcie sobie ziemię pod-
daną” i przygotowuje się do życie wiecznego.

Szczęśliwy człowiek, który służy Panu * i chodzi Jego drogami. *
Będziesz spożywał owoc pracy rąk swoich, * szczęście osiągniesz i
dobrze ci będzie. * Alleluja.
KOLEKTA
Boże, Stwórco wszechświata, Ty nałożyłeś na ludzi obowi ą-
zek pracy, † spraw, abyśmy za przykładem świętego Józefa
i pod jego opieką wykonywali prace, które nam powierzasz,
* i otrzymali nagrodę przez Ciebie obiecaną. Przez naszego
wieki wieków.
MODLITWA NAD DARAMI

Boże, źródło wszelkiego dobra, wejrzyj na dary, które Tobie
składamy obchodząc wspomnienie świętego Józefa, * i
spraw, niech ta Ofiara zapewni nam Twoją pomoc. Przez
Prefacja o św. Józefie, nr 65.
Maj 49’
ANTYFONA NA KOMUNIĘ Kol 3, 17

Wszystko, cokolwiek działacie słowem lub czynem, * wszystko czyń-
cie w imię Pana Jezusa, * dziękując Bogu Ojcu przez Niego. Alleluja.
MODLITWA PO KOMUNII
Boże, nasz Ojcze, posileni sakramentalnymi Darami pokor-
nie Cię prosimy, † abyśmy za przykładem świętego Józefa
świadczyli o miłości, którą wlałeś w nasze serca, * i cieszyli
się owocami trwałego pokoju. Przez Chrystusa, Pana naszego.
2 MAJA
ŚW. ATANAZEGO,
Św. Atanazy urodził się w Aleksandrii w 295 roku, już jako diakon odegrał w y-
bitną rolę na Soborze Nicejskim (325), który potępił naukę Ariusza, zaprzecz a-
jącą bóstwu Chrystusa. Gdy został patriarchą Aleksandrii, niestrudzenie walczył
słowem i piórem z arianizmem. Zachowując nieugiętą postawę w obronie prawd
wiary, był pięć razy wydalany z Aleksandrii i spędził łącznie 17 lat na wygnaniu.
Umarł w Aleksandrii 2 maja 373 roku.
ANTYFONA NA WEJŚCIE Dn 12, 3

Mądrzy zabłysną jak wspaniały firmament, * a ci, którzy nauczyli
wielu sprawiedliwości, * będą świecić jak gwiazdy na wieki. * Alleluja.
KOLEKTA
Wszechmogący, wieczny Boże, Ty wybrałeś świętego Atan a-
zego, biskupa, na obrońcę wiary w bóstwo Twojego Syna, †
spraw, abyśmy dzięki jego nauce i opiece * coraz lepiej Cie-
bie poznawali i goręcej miłowali. Przez naszego Pana Jezusa
ków.
MODLITWA NAD DARAMI

Panie, nasz Boże, wejrzyj na dary, które składamy obch o-
dząc wspomnienie świętego Atanazego, † spraw, abyśmy za-
chowali nienaruszoną wiarę * i przez świadectwo złożone
Ewangelii osiągnęli zbawienie. Przez Chrystusa, Pana naszego.
ANTYFONA NA KOMUNIĘ 1 Kor 1, 23-24

My głosimy Chrystusa ukrzyżowanego, * Chrystusa, który jest Bożą
mocą i Bożą mądrością. * Alleluja.
MODLITWA PO KOMUNII
Wszechmogący Boże, przez ten Sakrament udzielaj zawsze
życia i siły Twojemu Kościołowi, * który w łączności ze
świętym Atanazym wyznaje prawdziwe bóstwo Twojego Sy-
na. Który żyje i króluje na wieki wieków.
2 MAJA
ŚW. ZYGMUNTA, KRÓLA I MĘCZENNIKA
W Płocku: Głównego patrona miasta - Uroczystość
Św. Zygmunt, król Burgundii (516-524), przeszedłszy z arianizmu na katolicyzm

dążył do rozszerzenia wiary katolickiej wśród poddanych, sam dając przykład
wielu cnót chrześcijańskich. Podczas najazdu pogańskich jeszcze Franków został
1 maja 524 roku utopiony w studni blisko Orleanu wraz z żoną i dwoma synami.
Bijąca ze studni jasność sprawiłą, że ciało wydobyto i zaczęto szerzyć jego kult.
Jest głównym patronem Płocka, gdzie znajduje się jego głowa.

Pójdźcie, błogosławieni Ojca mojego, * weźcie w posiadanie Króle-
Maj 51’
KOLEKTA
Boże, Ty zaszczyciłeś świętego króla Zygmunta dwiema k o-
ronami: doczesną i wieczną oraz upragnioną palmą męczeń-
stwa, a jego ciało spoczywające w głębi wód wskazałeś
wiernym, † spraw, abyśmy oddając cześć zasługom Męczen-
nika, * za jego wstawiennictwem doznawali obrony we
wszelkich przeciwnościach. Przez naszego Pana Jezusa
ków.
Odmawia się Wierzę
MODLITWA NAD DARAMI

Boże, Królu wieków, przyjmij Ofiarę pojednania i chwały,
którą Ci składamy oddając cześć świętemu Zygmuntowi,
królowi i męczennikowi, † niech ona wyjedna nam przeba-
czenie grzechów * i przemieni nasze życie w nieustanne
dziękczynienie. Przez Chrystusa, Pana naszego.
Prefacja o męczennikach, nr 72
ANTYFONA NA KOMUNIĘ 2 Tm 2, 11-12

Jeżeli z Chrystusem umarliśmy, * razem z Nim żyć będziemy. * Jeżeli
trwamy w cierpliwości, * z Nim królować będziemy. * Alleluja.
MODLITWA PO KOMUNII
Wszechmogący Boże, z radością uczestniczyliśmy w Uczcie
eucharystycznej, która jest pamiątką śmierci Twojego Syna,
† spraw, abyśmy razem ze świętym Zygmuntem * mieli
udział w zmartwychwstaniu i chwale Chrystusa. Który żyje
3 MAJA
NAJŚWIĘTSZEJ MARYI PANNY, KRÓLOWEJ
POLSKI, GŁÓWNEJ PATRONKI POLSKI
Uroczystość
Naród polski wielokrotnie w ciągu swych dziejów doświadczał szczególnej

opieki Matki Bożej. Moc tej opieki zajaśniała wyjątkowo podczas najazdu
szwedzkiego. Po cudownej obronie Jasnej Góry przed Szwedami, król Jan Ka-
zimierz 1 kwietnia 1656 uroczystym aktem oddał nasz kraj pod opiekę Matki
Bożej, obierając Ją Królową Polski. Po odrodzeniu Polski Papież Pius XI ust a-
nowił w 1924 roku specjalne święto Najświętszej Maryi Panny, Królowej Polski,
i pozwolił je obchodzić w pamiętnym dniu uchwalenia Konstytucji 3 Maja. P a-
pież Jan XXIII ogłosił Najświętszą Maryję Pannę Królową Polski, główną p a-
tronką kraju, obok świętych biskupów i męczennikó w: Wojciecha i Stanisława.

Wielki znak ukazał się na niebie: * Niewiasta obleczona w słońce
i księżyc pod Jej stopami, * a na Jej głowie wieniec z gwiazd dwuna-
stu. * Alleluja.
KOLEKTA
Boże, Ty dałeś narodowi polskiemu w Najświętszej Maryi
Pannie przedziwną pomoc i obronę, † spraw łaskawie, aby za
wstawiennictwem naszej Matki i Królowej, * religia nieu-
stannie cieszyła się wolnością, a ojczyzna rozwijała się w
pokoju. Przez naszego Pana Jezusa Chrystusa, Twojego Sy-
MODLITWA NAD DARAMI

Wszechmogący Boże, wejrzyj litościwie na modlitwy i ofiary
swojego ludu, † i za wstawiennictwem Najświętszej Maryi
Panny, Królowej Polski, * spraw, abyśmy sami stali się wie-
czystym darem dla Ciebie. Przez Chrystusa, Pana naszego.
Maj 53’
Prefacja o NMP, Królowej Polski, nr 62.
Najdostojniejsza Królowo świata, * Maryjo, zawsze Dziewico, * któ-
ra porodziłaś Chrystusa Pana, Zbawiciela wszystkich ludzi, * wypra-
szaj nam pokój i zbawienie. * Alleluja.
MODLITWA PO KOMUNII
Boże, nasz Ojcze, oddając cześć Najświętszej Maryi Pannie,
Królowej Polski, przyjęliśmy Sakrament odkupienia, †
spraw, abyśmy zostali napełnieni Twoją łaską * i coraz głę-
biej uczestniczyli w tajemnicy zbawienia. Przez Chrystusa,
Pana naszego.
4 MAJA
ŚW. FLORIANA, MĘCZENNIKA
W Krakowie: Patrona miasta - Święto
Św. Florian był oficerem rzymskim. Za odważne wyznanie swej wiary podczas
prześladowania chrześcijańskiego za czasów Dioklecjana poniósł śmierć mę-
czeńską przez utopienie w rzece Anizie (obecnie w Austrii) w 304 roku. W roku
1184 relikwie świętego Floriana sprowadzono do Krakowa. Św. Florian jest p a-
tronem hutników i strażaków.
Msza wspólna o męczennikach, s. 23”.
KOLEKTA
Wszechmogący, wieczny Boże, † za wstawiennictwem świę-
tego Floriana, męczennika, daj nam stłumić płomienie n a-
szych namiętności * i zachowaj nas od pożarów. Przez na-
6 MAJA
ŚWIĘTYCH APOSTOŁÓW FILIPA I JAKUBA
Święto
Św. Filip podobnie jak święci Piotr i Andrzej, pochodził z Betsaidy i jak oni był
uczniem św. Jan Chrzciciela, a potem został uczniem Chrystusa. To on prosił
Jezusa podczas Ostatniej Wieczerzy „Panie, pokaż nam Ojca” i usłyszał odpo-
wiedź: „Kto Mnie zobaczył, zobaczył także i Ojca” (J 14, 8-9).
Św. Jakub Młodszy, syn Alfeusza, według tradycji był krewnym Chrystusa Pana,
zwierzchnikiem Kościoła jerozolimskiego i autorem listu powszechnego, wcho-
dzącego do kanonu Pisma świętego. Odegrał wybitną rolę w czasie tzw. soboru
jerozolimskiego (Dz 15, 13 nn). Poniósł śmierć męczeńską w 62 r.
Bóg z miłości wybrał świętych apostołów Filipa i Jakuba * i dał im
wieczną chwałę. * Alleluja.
KOLEKTA
Boże, Ty co roku pozwalasz nam przeżywać radość ze święta
apostołów Filipa i Jakuba, † za ich wstawiennictwem daj
nam udział w męce i zmartwychwstaniu Twojego Syna, *
abyśmy mogli oglądać Twoją chwałę. Przez naszego Pana
wieki wieków.
MODLITWA NAD DARAMI

Wszechmogący Boże, przyjmij dary, które składamy w świ ę-
to apostołów Filipa i Jakuba, * i spraw, abyśmy służyli To-
bie w pobożności czystej i bez skazy. Przez Chrystusa, Pana
naszego.
1 lub 2 prefacja o Apostołach, nr 67 - 68.
Maj 55’

Panie, pokaż nam Ojca, a to nam wystarczy. * Filipie, kto Mnie zoba-
czył, zobaczył także i Ojca. * Alleluja.
MODLITWA PO KOMUNII
jęliśmy, oczyść nasze umysły, † abyśmy jak apostołowie Fi-
lip i Jakub oglądali Ciebie w Twoim Synu * i mogli posiąść
życie wieczne. Przez Chrystusa, Pana naszego.
7 MAJA
NAJŚW. MARYI PANNY, MATKI ŁASKI BOŻEJ
W diecezji kieleckiej Wspomnienie obowiązkowe
„Błogosławiona Dziewica, przeznaczona od wieków na Matkę Boga, stałą się na

ziemi Matką-Żywicielką Boskiego Odkupiciela, w sposób szczególny przed in-
nymi szlachetną towarzyszką i pokorną służebnicą Pana. W szczególny sposób
współpracowała z dziełem Zbawiciela przez posłuszeństwo, wiarę, nadzieję i
żarliwą miłość, aby odnowić nadprzyrodzone życie dusz. Dlatego stała się naszą
matką w porządku łaski. To macierzyństwo Maryi w ekonomii łaski trwa nie u-
stannie.” (KK)

sierdzie * i znaleźli łaskę w stosownej chwili. * Alleluja.
KOLEKTA
Boże, z Twojej woli Najświętsza Maryja Panna wydała na
świat Dawcę łaski i współdziałała z Nim w dziele odkupienia
ludzi, † spraw, aby nam wyjednała obfite łaski * i doprowa-
dziła nas do portu wiecznego zbawienia. Przez naszego Pana
wieki wieków.
MODLITWA NAD DARAMI

Panie, nasz Boże, przyjmij dary złożone jako wyraz przebła-
gania i chwały, i mocą Ducha Świętego przemień je w Sa-
krament odkupienia, † niech Ofiara, która z ustanowienia
Chrystusa Pośrednika jedna nas z Tobą, * za wstawiennic-
twem Najświętszej Maryi Panny stanie się dla nas źródłem
łaski i wiecznego zbawienia. Przez Chrystusa, Pana naszego.
1 - 3 prefacja o NMP, nr 55- 57.

Duch i Oblubienica mówią: Przyjdź, * a kto słyszy, niech powie:
Przyjdź. * i kto odczuwa pragnienie, niech przyjdzie, * kto chce,
niech wody życia darmo zaczerpnie. * Alleluja.
MODLITWA PO KOMUNII
Boże, nasz Ojcze, pokrzepieni zbawiennym Pokarmem po-
kornie Cię prosimy, † abyśmy przez działanie Najświętszego
Sakramentu i przez wstawiennictwo Najświętszej Dziewicy,
ściślej zjednoczyli się z Chrystusem Pośrednikiem * i coraz
wierniej współdziałali z dziełem odkupienia. Przez Chrystu-
sa, Pana naszego.
Maj 57’
8 MAJA
ŚW. STANISŁAWA, BISKUPA I MĘCZENNIKA,
GŁÓWNEGO PATRONA POLSKI
Uroczystość
Św. Stanisław urodził się w Szczepanowie około 1030 roku. Został kapłanem
i kanonikiem diecezji krakowskiej, a od roku 1072 został jej biskupem. Jako pa-
sterz stał na straży ładu moralnego i praw Kościoła. Popadł w konflikt z królem
Bolesławem Śmiałym i został zabity 11 kwietnia 1079 roku podczas Mszy św.
W kościele św. Michała na Skałce. Kult św. Stanisława szybko się rozpo-
wszechnił, już w 1088 roku przeniesiono jego zwłoki ze Skałki na Wawel, gdzie
spoczywają do dziś. Św. Stanisław jest obok NMP Królowej Polski, i św. Wo j-
ciecha, głównym patronem Polski oraz wielu po lskich diecezji.

Świadczyłem o Twych nakazach wobec królów, * a nie wstydziłem
się, * i rozważałem Twoje przykazania, które umiłowałem. * Alleluja.
KOLEKTA
Wszechmogący Boże, święty Stanisław, biskup, nieustrasze-
nie broniąc Twojej chwały padł pod ciosami prześladow-
ców, † spraw, abyśmy za jego wstawiennictwem * aż do
śmierci trwali w nienaruszonej wierze. Przez naszego Pana
wieki wieków.
MODLITWA NAD DARAMI

Panie, nasz Boże, niech Ofiara, którą składamy wspominając
zwycięstwo świętego Stanisława, biskupa, zapali w nas
ogień Twojej miłości * i pomoże nam osiągnąć nagrodę
obiecaną wytrwałym. Przez Chrystusa, Pana naszego.
Prefacja o św. Stanisławie, biskupie i męczenniku, nr 76.

Ja jestem dobrym Pasterzem, * i znam owce moje, a moje Mnie znają.
* Alleluja.
MODLITWA PO KOMUNII
Wszechmogący Boże, niech udział w Uczcie eucharystycznej
umocni i pomnoży łaskę we wszystkich, którzy oddają cześć
świętemu Stanisławowi, biskupowi, † aby zachowali niena-
ruszony dar wiary * i szli drogą zbawienia, którą wskazywał.
Można odmówić następującą modlitwę nad ludem. Diakon lub ministrant wzywa:
Pochylcie głowy na błogosławieństwo.
Wszechmogący Boże, za wstawiennictwem świętego Stan i-

sława, biskupa i męczennika, potężną prawicą broń Twojego
ludu * i daj mu oglądać blask Twojego majestatu w niebie-
skiej ojczyźnie. Przez Chrystusa, Pana naszego.
12 MAJA
ŚWIĘTYCH MĘCZENNIKÓW, NEREUSZA I
ACHILLESA
Wspomnienie dowolne
Według przekazu papieża Damazego, Nereusz i Achilles byli żołnierzami r zym-

skimi za czasów cesarza Dioklecjana. Wykonując polecenia cesarskie podczas
prześladowania chrześcijan i widząc z jaką odwagą i godnością chrześcijanie szli
na męki, nawrócili się i ponieśli śmierć męczeńską ok. 304 roku.
Msza wspólna o męczennikach, s. 13” – 17” lub s. 20” – 22”
Maj 59’
KOLEKTA
Wszechmogący Boże, spraw, abyśmy podziwiając pełne od-
wagi wyznanie wiary przez świętych męczenników Nereusza
i Achillesa, * doznali ich braterskiego wstawiennictwa
u Ciebie. Przez naszego Pana Jezusa Chrystusa, Twojego
12 MAJA
ŚW. PANKRACEGO, MĘCZENNIKA
Wspomnienie dowolne
Według tradycji, św. Pankracy jako 14-letni chłopiec poniósł śmierć męczeńską
w Rzymie podczas prześladowań chrześcijan za cesarza Dioklecjana około 304
roku. W bazylice wzniesionej w Rzymie na jego grobie przez papieża Symma-
chusa około 500 roku gromadzili się nowo ochrzczeni w Białą Niedzielę.
Msza wspólna o męczennikach, s. 18” – 19” lub s. 23”.
KOLEKTA
Wszechmogący Boże, niech się raduje Twój Kościół ufny
w orędownictwo świętego Pankracego, męczennika, * niech
dzięki jego modlitwie trwa w oddaniu się Tobie i cieszy się
pokojem. Przez naszego Pana Jezusa Chrystusa, Twojego
Syna, † który z Tobą żyje i króluje w jedności Ducha Świę-
14 MAJA
ŚW. MACIEJA APOSTOŁA
Święto
Św. Maciej należał do uczniów Chrystusa, którzy towarzyszyli Mistrzowi od J e-

go chrztu w Jordanie aż do wniebowstąpienia. Został wybrany na apostoła na
miejsce Judasza, jako świadek zmartwychwstania Chrystusa Pana. Według tr a-
dycji miał najpierw głosić Ewangelię w Judei, a potem w Etiopii, gdzie poniósł
śmierć męczeńską około 50 roku.

Nie wyście Mnie wybrali, ale Ja was wybrałem, * abyście szli i owoc
przynosili * i by trwał wasz owoc. (O.W. Alleluja.)
KOLEKTA
Boże, Ty dołączyłeś świętego Macieja do grona Apostołów,
† za jego wstawiennictwem otaczaj nas swoją miłością * i
przyjmij do wspólnoty wybranych. Przez naszego Pana Jezu-
ków.
MODLITWA NAD DARAMI

Wszechmogący Boże, przyjmij dary złożone w święto Ma-
cieja Apostoła, * i przez tę ofiarę utwierdź nas w swojej ła-
sce. Przez Chrystusa, Pana naszego.

To jest moje przykazanie, abyście się wzajemnie miłowali, * tak jak
Ja was umiłowałem. (O.W. Alleluja.)
MODLITWA PO KOMUNII
Boże, nasz Ojcze, napełniaj nas nieustannie Twoimi darami
† i za wstawiennictwem świętego Macieja Apostoła * przyj-
mij nas do wspólnoty świętych w światłości. Przez Chryst u-
sa, Pana naszego.
Maj 61’
16 MAJA
ŚW. ANDRZEJA BOBOLI,
KAPŁANA I MĘCZENNIKA
W diecezji w Drohiczynie: Głównego patrona diecezji - Uroczystość
Św. Andrzej Bobola urodził się roku w 1591, a w roku 1611 wstąpił do zakonu
Towarzystwa Jezusowego. Po studiach na Akademii Wileńskiej i otrzymaniu
święceń kapłańskich został skierowany do pracy duszpasterskiej. Od roku 1636
pracował wśród unitów utwierdzając ich w wierze katolickiej. Schwytany przez
prawosławnych kozaków został okrutnie umęczony w Janowie Poleskim 16 maja
1657.
ANTYFONA NA WEJŚCIE Flp 1, 20-21

Chrystus będzie uwielbiony w moim ciele, * czy to przez życie, czy
przez śmierć; * dla mnie żyć, to Chrystus, * a śmierć jest mi zyskiem.
(O.W. Alleluja.)
KOLEKTA
Boże, Ty przez śmierć Twojego Syna chciałeś zgromadzić
swoje rozproszone dzieci, † spraw, abyśmy gorliwie współ-
pracowali z dziełem Chrystusa, * za które oddał życie święty
Andrzej, męczennik. Przez naszego Pana Jezusa Chrystusa,
MODLITWA NAD DARAMI

Wszechmogący Boże, przyjmij zbawienną Ofiarę, † którą
składamy obchodząc wspomnienie (uroczystość) świętego
Andrzeja Boboli * i udziel swojemu Kościołowi darów jed-
ności i pokoju. Przez Chrystusa, Pana naszego.
ANTYFONA NA KOMUNIĘ Por. 1 Kor 10, 17

Ponieważ jeden jest Chleb, * przeto my wszyscy tworzymy jedno Cia-
ło, * wszyscy bowiem bierzemy z jednego Chleba. (O.W. Alleluja.)
MODLITWA PO KOMUNII
Posileni najdroższym Ciałem i Krwią Twoją, błagamy Cię,
Panie Jezu, † aby za wstawiennictwem świętego Andrzeja,
męczennika, * owce, które zginęły, powróciły do jednej ow-
czarni i karmiły się tym zbawiennym pokarmem. Który ży-
jesz i królujesz na wieki wieków.
18 MAJA
ŚW. JANA I, PAPIEŻA I MĘCZENNIKA
Wspomnienie dowolne
Papież Jan I, urodzony w Toskanii, rządził Kościołem w latach 523-526. Został

wysłany przez ariańskiego króla Gotów, Teodoryka, na dwór cesarza Justyna do
Konstantynopola. Został wtrącony do więzienia w Rawennie i umarł z głodu.
Msza wspólna o męczennikach, s. 18” - 19” lub s. 23”, albo o papieżach, s. 27” -28”.
KOLEKTA
Boże, nagrodo Twoich wiernych, Ty uświęciłeś ten dzień
przez męczeństwo świętego Jana, papieża, † wysłuchaj proś-
by Twojego ludu * i spraw, abyśmy czcząc jego zasługi, na-
śladowali jego stałość w wierze. Przez naszego Pana Jezusa
jedności Ducha Świętego, * Bóg, przez wszystkie wieki wieków.
20 MAJA
ŚW. BERNARDYNA ZE SIENY, KAPŁANA
Wspomnienie dowolne
Św. Bernardyn urodził się w Massa Marittima w Toskanii, w 1380 roku. Wst ą-
piwszy do franciszkanów przeprowadził wkrótce reformę tego zakonu, przywr a-
cając pierwotną dyscyplinę, zwłaszcza do ubóstwa. Przyczynił się do rozszerz e-
nia tej reformy w Italii jako generalny wikariusz zakonu. Potężny w słowie mi-
sjonarz ludowy, pracował w całej Italii z wielkim skutkiem. Szerzył nabożeń-
stwo do imienia Jezus. Umarł podczas pracy apostolskiej w Akwilei 20 maja
1444 roku
Maj 63’
KOLEKTA
Boże, Ty dałeś świętemu Bernardynowi, kapłanowi, ogrom-
ną miłość imienia Jezus, * przez jego zasługi i orędownictwo
zapal w nas ogień miłości ku Tobie. Przez naszego Pana Je-
wieków.
21 MAJA
ŚW. JANA NEPOMUCENA,
Wspomnienie dowolne
Św. Jan z Nepomuka urodził się około roku 1350. Jako wikariusz generalny a r-
chidiecezji praskiej bronił praw Kościoła i naraził się królowi Wacławowi IV,
który kazał go zabić i wrzucić do rzeki Wełtawy 20 marca 1393 r oku. Relikwie
św. Jana spoczywają w katedrze św. Wita w Pradze.

Pan wyciągnął rękę z wysoka i mnie chwycił, * wydobył mnie z toni
ogromnej. (O.W. Alleluja.)
KOLEKTA
Wszechmogący, wieczny Boże, przez Ciebie umocniony
święty Jan Nepomucen aż do śmierci gorliwie bronił woln o-
ści Kościoła, † spraw za jego wstawiennictwem, * abyśmy
nieustraszenie walczyli w obronie sprawiedliwości i prawdy.
MODLITWA NAD DARAMI

Panie, nasz Boże, niech ta święta Ofiara zapali nas takim
ogniem miłości, * jakim przy jej składaniu płonął święty
Jan, przesławny męczennik i kapłan. Przez Chrystusa, Pana
naszego.
Baranek, który stoi w środku przed tronem, * będzie ich pasterzem i
zaprowadzi ich do źródeł wody życia. (O.W. Alleluja.)
MODLITWA PO KOMUNII
Wszechmogący Boże, niech przyjęty Najświętszy Sakrament
da nam tę moc duszy, † dzięki której święty Jan, męczennik,
wiernie Tobie służył * i odniósł zwycięstwo nad cierpieniem.
24 MAJA
WSPOMOŻYCIELKI WIERNYCH
Dzisiejsze święto ustanowił papież Pius VII w roku 1815 dla Rzymu i państwa
kościelnego na podziękowanie za opiekę Matki Bożej nad Kościołem. W roku
1959 na prośbę biskupów polskich święto zostało wprowadzone w Polsce.
ANTYFONA NA WEJŚCIE Por. Jdt 13, 19

Twoja chwała, Maryjo, nie zejdzie na wieki z ust ludzi * wspomina-
jących moc Boga. (O.W. Alleluja.)
Maj 65’
KOLEKTA
Boże, Ty ustanowiłeś Najświętszą Maryję Pannę Matką
i Wspomożycielką chrześcijan, † za Jej wstawiennictwem
umocnij swój Kościół, * aby cierpliwie znosząc i zwycięża-
jąc miłością doświadczenia wewnętrzne i zewnętrzne, obja-
wiał ludziom misterium Chrystusa. Który z Tobą żyje i kr ó-
wieki wieków.
MODLITWA NAD DARAMI

Wszechmogący Boże, wejrzyj z upodobaniem na modlitwy
i dary, które Tobie składamy oddając cześć Najświętszej
Maryi, Matce Bożej, * i w swoim miłosierdziu udziel nam
pomocy. Przez Chrystusa, Pana Naszego.
1 - 4 prefacja o NMP, nr 55 -58.
W 1 prefacji o NMP mówi się: obchodząc wspomnienie.
ANTYFONA NA KOMUNIĘ Por. Pwt 10, 21

Pan jest Twoim Bogiem i Twoją chwałą, * On uczynił Tobie wielkie
rzeczy. (O.W. Alleluja.)
MODLITWA PO KOMUNII
Panie Jezu, Ty przyjąłeś prawdziwie ludzkie ciało z Dziewi-
cy Maryi, † daj nam za Jej pomocą przez Sakrament, który
przyjęliśmy, wyzbyć się dawnych grzechów * i żyć w zjed-
noczeniu z Tobą. Który żyjesz i królujesz na wieki wieków.
25 MAJA
ŚW. BEDY CZCIGODNEGO,
Wspomnienie dowolne
Św. Beda urodził się na północy Anglii w roku 673. Wstąpił do benedyktyńskie-
go opactwa Jarrow i spędził w nim całe życie na modlitwie i pracy naukowej.
Już za życia nazywano go "Czcigodnym". Umarł 25 maja 735 roku.
Msza wspólna o doktorach Kościoła, s. 41” – 42”, albo o zakonnikach, s. 55” –
56”.
KOLEKTA
Boże, Ty dałeś swojemu Kościołowi jako nauczyciela wiary,
świętego Bedę, kapłana, † spraw łaskawie, niech nas oświe-
ca światło jego mądrości * i wspomagają jego zasługi. Przez
25 MAJA
ŚW. GRZEGORZA VII, PAPIEŻA
Wspomnienie dowolne
Hildebrand urodził się w Toskanii około roku 1028. Wstąpił do sławnego opa c-
twa benedyktyńskiego w Cluny. Był doradcą kilku papieży. W roku 1073 został
wybrany papieżem i przyjął imię Grzegorz VII. Przystąpił do reformy Kościoła,
ale napotkał opór cesarza Henryka IV. Umarł na wygnaniu w Salerno 25 maja
1085 roku. Jego ostatnie słowa były: "Umiłowałem sprawiedliwość, a nienaw i-
dziłem nieprawości, dlatego umieram na wygnaniu". Klęska św. Grzegorza była
pozorna. Jego zasady przyjęły się wkrótce w całym Kościele.
Msza wspólna o papieżach, s. 27'' - 28''.
Maj 67’
KOLEKTA
Wszechmogący Boże, daj swojemu Kościołowi ducha mę-
stwa i umiłowania sprawiedliwości, którym zajaśniał święty
Grzegorz, papież, † spraw, aby Kościół odrzucał wszelką
nieprawość * i mógł w wolności pełnić to, co sprawiedliwe.
25 MAJA
ŚW. MARII MAGDALENY DE PAZZI, DZIEWICY
Wspomnienie dowolne
Św. Maria Magdalena urodziła się we Florencji w roku 1566. W młodym wieku
wstąpiła do klasztoru karmelitanek. Hasłem jej życia było "cierpieć a nie umie-
rać". Oczyszczona przez cierpienia, doznała wielkich przeżyć mistycznych.
Umarła 25 maja 1607 roku.
KOLEKTA
Boże, miłośniku dziewictwa, Ty ozdobiłeś niebieskimi d a-
rami świętą Marię Magdalenę, dziewicę, gorejącą miłością
ku Tobie, † spraw, abyśmy naśladowali w czystości i miłości
Świętą, * której dzisiaj cześć oddajemy. Przez naszego Pana
wieki wieków.
26 MAJA
ŚW. FILIPA NEREUSZA, KAPŁANA
Św. Filip urodził się we Florencji w roku 1515. W 18 roku życia przeniósł się do Rz y-
mu, gdzie spędził resztę swego życia. Pełen prostoty i humoru prowadził jednocześnie
głębokie życie wewnętrzne, przepojone miłością bliźnich. Odwiedzał chorych, więź-
niów, pracował wśród pielgrzymów i opuszczonej młodzieży stając się apostołem
Wiecznego Miasta. Otrzymawszy święcenia kapłańskie w 1551 roku, skupił z czasem
wokół siebie księży żyjących wspólnie i dał początek zgromadzeniu księży oratorianów.
Umarł 26 maja 1595 roku.
Msza wspólna o pasterzach, s. 31”, albo o zakonnikach, s. 55” – 56”.

Sprawiedliwy weseli się w Panu i do Niego się ucieka, * a wszyscy
prawego serca się chlubią. (O. W. Alleluja.)
KOLEKTA
Boże, Ty dajesz chwałę świętym Twoim wiernym sługom, †
spraw, aby Duch Święty zapalił w nas ogień miłości, * który
przenikał serce świętego Filipa. Przez naszego Pana Jezusa
ków.
MODLITWA NAD DARAMI

Składając Ofiarę uwielbienia prosimy Cię, Boże, † abyśmy
za przykładem świętego Filipa * z radością pracowali dla
Twojej chwały i zbawienia bliźnich. Przez Chrystusa, Pana
naszego.

Kto by chciał Mi służyć, niech idzie za Mną, * a gdzie Ja jestem, tam
będzie i mój sługa. (O. W. Alleluja.)
Maj 69’
MODLITWA PO KOMUNII
Posileni Chlebem eucharystycznym prosimy Cię, Boże, †
spraw, abyśmy za przykładem świętego Filipa zawsze pra-
gnęli Chleba, * który daje życie wieczne. Przez Chrystusa,
Pana naszego.
27 MAJA
ŚW. AUGUSTYNA Z CANTERBURY, BISKUPA
Wspomnienie dowolne
Św. Augustyn, był przeorem benedyktyńskiego opactwa św. Andrzeja w Rz y-

mie. Papież Grzegorz Wielki wysłał go na czele grupy benedyktynów do Anglii,
aby głosił Ewangelię pogańskim ludom. Po latach działalności Augustyn ochrzcił
króla Kentu, Etelberta, i wielu jego poddanych. Założył stolicę arcybiskupią w
Canterbury i przystąpił do organizowania Kościoła na wyspie. Umarł 26 maja
około 605 roku.
Msza wspólna o misjonarzach, s. 37'' - 38'', albo o biskupach, s. 27'' - 31''.
KOLEKTA
Boże, Ty doprowadziłeś ludy Anglii do światła Ewangelii
przez nauczanie świętego Augustyna, biskupa, † spraw, aby
jego apostolskie trudy * zawsze przynosiły owoce w Twoim
Kościele. Przez naszego Pana Jezusa Chrystusa, Twojego
29 MAJA
ŚW. URSZULI LEDÓCHOWSKIEJ, DZIEWICY
Św. Urszula, w świecie Julia Maria Ledóchowska, urodziła się w 1865 roku w
gorliwej katolickiej rodzinie. W 21 roku życia wstąpiła do klasztoru sióstr u r-
szulanek w Krakowie. W 1907 roku została skierowana do pracy nad młodzieżą
w Rosji. Wydalona stamtąd apostołowała w krajach skandynawskich. W 1920
roku wróciła do Polski i założyła Zgromadzenia Sióstr Urszulanek Serca Jezusa
Konającego, które oddaje się głównie pracy wychowawczej. W całym życiu o d-
znaczała się apostolską gorliwością i pogodą ducha. Zmar ła w Rzymie 29 maja
1939 roku. W roku 1983 papież Jan Paweł II zaliczył ją w poczet błogosławionych.
Msza wspólna o wychowawcach, s. 58”, albo o dziewicach, s. 44” – 46”.
KOLEKTA
Boże, Ojcze miłosierny, Ty raczyłeś powołać świętą Urszulę
do naśladowania Twojego Syna, którego posłałeś na świat,
aby głosił Dobrą Nowinę i dał życie wszystkim, * spraw,
abyśmy za jej przykładem i przez jej wstawiennictwo, przy-
czyniali się do zbawienia naszych braci. Przez naszego Pana
wieki wieków.
30 MAJA
ŚW. JANA SARKANDRA,
Wspomnienie dowolne
W diecezji katowickiej: Wspomnienie obowiązkowe
Św. Jan Sarkander urodził się 20 grudnia 1576 roku w Skoczowie na Śląsku
Cieszyńskim. Odbył studia w Ołomuńcu, Pradze i Grazu. Święcenia kapłańskie
otrzymał w 1609 roku. W wyniku jego gorliwej pracy duszpasterskiej na lic z-
nych placówkach, wielu odstępców wracało na łono Kościoła k atolickiego. To
wywołało nienawiść innowierców przeciwko Janowi. Torturowany, zmuszany do
zdrady tajemnicy spowiedzi św., po długich cierpieniach zakończył życie w
Ołomuńcu 17 marca 1620 roku.
Msza wspólna o męczennikach, s. 13” – 17” lub s. 20” – 22”.
Maj 71’
KOLEKTA
Boże, Ty dałeś świętemu Janowi stałość w wyznawaniu
prawdziwej wiary i w dochowaniu tajemnicy spowiedzi, †
spraw, aby we wszystkich przeciwnościach umacniał nas j e-
go przykład * i wspierała jego pomoc. Przez naszego Pana
wieki wieków.
31 MAJA
NAWIEDZENIE NAJŚW. MARYI PANNY
Święto
W okresie między Zwiastowaniem Pańskim i Narodzeniem Jana Chrzciciela Ko-

ściół czci pamiątkę nawiedzenia św. Elżbiety przez Maryję. Były to nie tylko
odwiedziny matki proroka przez Maryję, ale przede wszystkim było to spotk anie
Mesjasza ze swym Poprzednikiem.

Przyjdźcie i słuchajcie mnie wszyscy, którzy czcicie Boga, * opo-
wiem, co uczynił mej duszy. (O. W. Alleluja.)
KOLEKTA
Wszechmogący, wieczny Boże, z Twojego natchnienia Naj-
świętsza Maryja Panna, która nosiła w łonie Twojego Syna,
nawiedziła Elżbietę, † spraw, abyśmy byli posłuszni na-
tchnieniom Ducha Świętego * i zawsze mogli z Maryją Cie-
bie uwielbiać. Przez naszego Pana Jezusa Chrystusa, Twoj e-
MODLITWA NAD DARAMI

Wszechmogący Boże, Ty przyjąłeś z upodobaniem posługę
miłości, którą spełniła Matka Twojego Syna wobec Elżbiety,
* przyjmij naszą Ofiarę i daj nam zbawienie. Przez Chryst u-
sa, Pana naszego.
2 prefacja o NMP, nr 56.

Błogosławić mnie będą wszystkie pokolenia, * gdyż wielkie rzeczy
uczynił mi Wszechmocny, * święte jest Jego imię. (O. W. Alleluja.)
MODLITWA PO KOMUNII
Boże, niech Cię uwielbia Twój Kościół za wszelkie rzeczy,
które uczyniłeś dla wiernych, † i jak święty Jan Chrzciciel
z radością odczuł obecność Zbawiciela przed Jego narodze-
niem, * tak niech Twój lud z weselem przyjmuje w tym Sa-
kramencie zawsze żyjącego Chrystusa. Który żyje i króluje
na wieki wieków.
2 SOBOTA MAJA
NAJŚWIĘTSZEJ MARYI PANNY ŁASKAWEJ
W Warszawie: Głównej patronki miasta - Uroczystość
Msza jak w dniu 7 maja, s. 55'.

Maj 73’
NAJŚWIĘTSZEJ MARYI PANNY,

MATKI KOŚCIOŁA
Święto
W diecezji szczecińsko-kamieńskiej: Głównej patronki diecezji - Uroczystość
„Błogosławiona dziewica Maryja ze względu na dar i zadanie boskiego macie-

rzyństwa, dzięki któremu jednoczy się z Synem Odkupicielem i ze względu na
swoje szczególne łaski i dary jest głęboko związana także z Kościołem: Boża
Rodzicielka jest pierwowzorem Kościoła w porządku wiary, miłości i doskona-
łego zjednoczenia z Chrystusem” (KK)

Uczniowie trwali jednomyślnie na modlitwie * razem z Maryją, Mat-
ką Jezusa. (O. W. Alleluja.)
KOLEKTA
Boże, miłosierny Ojcze, Twój Syn przybity do krzyża ust a-
nowił swoją Rodzicielkę, Najświętszą Maryję Pannę, naszą
Matką, † spraw, aby za wstawiennictwem miłującej Matki
Twój Kościół wzrastał, radował się świętością swoich dzieci,
* i pociągał do siebie wszystkie narody. Przez naszego Pana
wieki wieków.
W uroczystość odmawia się Wierzę.
MODLITWA NAD DARAMI

Wszechmogący Boże, przyjmij nasze dary i przemień je w
Sakrament zbawienia, † niech jego działanie rozpali w nas
miłość do Dziewicy Maryi, Matki Kościoła, * abyśmy razem
z Nią ściślej się zjednoczyli z dziełem odkupienia. Przez
3 prefacja o NMP, nr 57

W Kanie Galilejskiej odbywało się wesele, * i była tam Matka Jezusa.
* Wtedy Jezus uczynił początek znaków, * objawił swoją chwałę, *
i uwierzyli w Niego Jego uczniowie. (O. W. Alleluja.)
Albo: por. J 19, 26-27
Jezus wisząc na krzyżu, rzekł do ucznia, którego miłował: * Oto Mat-
ka twoja. (O. W. Alleluja.)
MODLITWA PO KOMUNII
Panie, nasz Boże, w Najświętszym Sakramencie przyjęliśmy
zadatek odkupienia i życia, † pokornie Cię prosimy, aby z
macierzyńską pomocą Najświętszej Dziewicy Twój Kościół
głosił Dobrą Nowinę wszystkim narodom * i napełniał świat
darami Ducha Świętego. Przez Chrystusa, Pana naszego.
CZERWIEC
1 CZERWCA
ŚW. JUSTYNA MĘCZENNIKA
Św. Justyn, filozof i apologeta chrześcijański, pochodził z Samarii. Przyjął

chrześcijaństwo w 130 roku. Dalsze jego życie to nauczanie i obrona wiary
chrześcijańskiej w Rzymie. W "Dialogu z Żydem Tryfonem" wykazał, że Chry-
stus jest prawdziwym Mesjaszem, bo spełniły się na Nim proroctwa Starego T e-
stamentu. W dwu „Apologiach wiary chrześcijańskiej”, skierowanych do cesarzy
Antonina i Marka Aureliusza dowodził, że są także dobrymi obywatelami. Opis
obrzędów chrztu i Eucharystii, zawarty w pierwszej "Apologii", jest cennym
świadectwem życia Kościoła w II wieku. Św. Justyn poniósł śmierć męczeńską
w Rzymie w 165 roku.

Bezbożni opowiadali mi baśnie, * lecz one są niczym wobec Twojego
Prawa. * Ja zaś świadczyłem o Twoich Rozkazach wobec królów, * a
nie wstydziłem się. (O. W. Alleluja.)
KOLEKTA
Boże, Ty przez szaleństwo krzyża dałeś świętemu Justynowi,
męczennikowi, głębokie poznanie Jezusa Chrystusa, †
spraw, za jego wstawiennictwem, abyśmy odrzucili otaczają-
ce nas błędy * i utwierdzili się w wierze. Przez naszego Pana
wieki wieków.
MODLITWA NAD DARAMI

Wszechmogący Boże, spraw, abyśmy godnie uczestniczyli
w Misterium eucharystycznym, * którego z nieustraszonym
męstwem bronił święty Justyn. Przez Chrystusa, Pana nasze-
go.

Postanowiłem, będąc wśród was, nie znać niczego więcej, * jak tylko
Jezusa Chrystusa i to ukrzyżowanego. (O. W. Alleluja.)
MODLITWA PO KOMUNII
Pokrzepieni Pokarmem eucharystycznym pokornie błagamy
Cię, Boże, † abyśmy posłuszni naukom świętego Justyna,
męczennika, * zawsze składali dziękczynienie za otrzymane
dary. Przez Chrystusa, Pana naszego.
2 CZERWCA
ŚWIĘTYCH MĘCZENNIKÓW
MARCELINA I PIOTRA
Wspomnienie dowolne
Święci Marcelin i Piotr ponieśli śmierć męczeńską w czasie prześladowania

chrześcijan za cesarza Dioklecjana. Dokładny opis ich śmierci przekazał papież
Damazy. Nad grobem przy Via Labicana wzniesiono bazylikę.
Msza wspólna o męczennikach, s. 13” – 17” lub s. 20” – 22”
KOLEKTA
Boże, Ty przez świętych męczenników Marcelina i Piotra,
którzy mężnie wyznali wiarę, otaczasz nas swoją opieką, †
spraw, abyśmy za ich przykładem i wspierani ich modlitwa-
mi * trwali w wierze. Przez naszego Pana Jezusa Chrystusa,
Czerwiec 77’
2 CZERWCA
ŚWIĘTYCH MĘCZENNIKÓW SADOKA
I TOWARZYSZY
W Sandomierzu: Wspomnienie obowiązkowe
Bł. Sadok, przeor klasztoru dominikańskiego w Sandomierzu, razem z 48 bra ć-

mi poniósł śmierć męczeńską z rąk Tatarów 2 czerwca 1260 roku. Według le-
gendy wieść o czekającej ich śmierci przeczytali w martyrologium w przeddzień
męczeństwa, a podczas rzezi śpiewali "Salve Regina".
W niebie radują się błogosławieni, * którzy poszli w ślady Chrystusa,
* przelali swoją krew z miłości do Niego, * dlatego weselą się z
Chrystusem bez końca. (O. W. Alleluja.)
KOLEKTA
Wszechmogący, wieczny Boże, Ty dałeś błogosławionym,
Sadokowi i jego Towarzyszom, udział w męce Chrystusa, †
wspomóż swoją łaską naszą słabość, abyśmy naśladując mę-
czenników, którzy nie wahali się umrzeć za Ciebie, * od-
ważnie wyznawali Cię naszym życiem. Przez naszego Pana
wieki wieków.
MODLITWA NAD DARAMI

Panie, nasz Boże, przez wstawiennictwo błogosławionych
męczenników pokornie Cię prosimy, * abyś łaskawie wejrzał
na Ofiarę składaną ku ich chwale. Przez Chrystusa, Pana n a-
szego.

Jesteśmy wydawani na śmierć z powodu Jezusa, * aby życie Jezusa
objawiło się w naszym śmiertelnym ciele. (O. W. Alleluja.)
MODLITWA PO KOMUNII
Panie, nasz Boże, w życiu błogosławionych męczenników
Sadoka i Towarzyszy zajaśniała tajemnica Krzyża, † umocnij
nas przez udział w tej Ofierze, * abyśmy wiernie trwali przy
Chrystusie i pracowali w Kościele dla zbawienia wszystkich
ludzi. Przez Chrystusa Pana naszego.
3 CZERWCA
ŚWIĘTYCH MĘCZENNIKÓW KAROLA LWANGI
I TOWARZYSZY
W latach 1885-1887 wielu chrześcijan Ugandy poniosło śmierć męczeńską na

rozkaz tamtejszego władcy Mwanga. Wśród umęczonych szczególną stałością w
wierze odznaczyli się Karol Lwanga i jego 21 Towarzyszy. Wielu z nich nie-
dawno przyjęło chrzest. Czterech z nich ochrzcił Karol Lwanga w więzieniu.
Najmłodszy z tej grupy, Kizito, miał 13 lat. 3 czerwca 1886 roku zginął św. Ka-
rol Lwanga i dwunastu jego Towarzyszy.
Msza wspólna o męczennikach, s. 13” – 17” lub s. 20” – 22”.
Na ziemi święci męczennicy przelali krew za Chrystusa, * dlatego
osiągnęli wieczną nagrodę w niebie. (O. W. Alleluja.)
KOLEKTA
Boże, Ty sprawiłeś, że krew męczenników stała się nasie-
niem chrześcijan, † daj aby rola Twojego Kościoła zroszona
krwią świętych, Karola Lwangi i jego Towarzyszy, * przy-
niosła obfite plony. Przez naszego Pana Jezusa Chrystusa,
Twojego Syna, * który z Tobą żyje i króluje w jedności Du-
Czerwiec 79’
MODLITWA NAD DARAMI

Wszechmogący Boże, dzięki Twojej łasce Święci Męczenn i-
cy z Ugandy woleli umrzeć niż zgrzeszyć, † przyjmij dary,
które Tobie składamy, * i spraw, abyśmy służyli przy Twoim
ołtarzu Tobie całkowicie oddani. Przez Chrystusa, Pana n a-
szego.
ANTYFONA NA KOMUNIĘ por. Rz 8, 38-39

Ani śmierć, ani życie, ani żadne stworzenie * nie zdoła nas odłączyć
od miłości Chrystusa. (O. W. Alleluja)
MODLITWA PO KOMUNII
Boże, nasz Ojcze, wspominając zwycięstwo Świętych Mę-
czenników z Ugandy przyjęliśmy Najświętszy Sakrament,
który obdarzył ich siłą do zniesienia męki, * spraw, aby nam
dał stałość w wierze i miłości wśród doświadczeń życia.
5 CZERWCA
ŚW. BONIFACEGO, BISKUPA I MĘCZENNIKA
Św. Bonifacy urodził się około roku 673 w Anglii. Wstąpił do klasztoru ben e-
dyktyńskiego w Exeter. W roku 719 udał się na misje do Germanii. W roku 722
papież Grzegorz II udzielił mu święceń biskupich, w roku 732 został arcybisku-
pem, a w roku 738 legatem papieskim na całe Niemcy. Głosił Ewangelię, zakła-
dał diecezje i klasztory. Mając 80 lat udał się ponownie na misję do Fryzji i w
Dokkum (Holandia) został zamordowany wraz z 52 Towarzyszami w sam dzień
Zielonych Świąt, 5 czerwca 754. Ciało spoczywa w Fuldzie.
Msza wspólna o męczennikach, s. 13” – 17” lub s. 20” – 22”, albo o misjona-
rzach, s. 37” – 38”.
KOLEKTA
Wszechmogący Boże, święty Bonifacy, męczennik, głosił
prawdziwą wiarę i własną krwią ją przypieczętował, † spraw
za jego wstawiennictwem, * abyśmy tę wiarę wiernie zacho-
wywali i wyznawali całym życiem. Przez naszego Pana Jezu-
ków.
6 CZERWCA
ŚW. NORBERTA, BISKUPA
Wspomnienie dowolne
Św. Norbert urodził się około roku 1080 w Nadrenii. Był k anonikiem w Xanten.
Pragnąc życia ściślej opartego na Ewangelii w roku 1120 założył w Premontre
wspólnotę kanoników regularnych, z której rozwinął się zakon premonstraten-
sów. Wkrótce został mianowany arcybiskupem Magdeburga i pracował nad o d-
nową życia kościelnego. Odznaczał się nabożeństwem do Eucharystii i do Matki
Bożej. Umarł w Magdeburgu 6 czerwca 1134 roku.
Msza wspólna o biskupach, s. 27” – 31”, albo o zakonnikach, s. 55” – 56”.
KOLEKTA
Boże, Ty sprawiłeś, że święty Norbert, biskup, odznaczył się
w służbie Kościoła duchem modlitwy i pasterską gorliwo-
ścią, † za jego wstawiennictwem daj swojemu ludowi paste-
rzy według Twojego Serca, * aby go prowadzili do zbawie-
nia. Przez naszego Pana Jezusa Chrystusa, Twojego Syna, †
Czerwiec 81’
9 CZERWCA
ŚW. EFREMA, DIAKONA I DOKTORA KOŚCIOŁA
Wspomnienie dowolne
Św. Efrem urodził się w Nisibi około roku 306. Został diakonem i założył szkołę
teologiczną, w której nauczał. Po zajęciu Nisibi przez Persów przeniósł się z
uczniami do Edessy. Głosił słowo Boże i pisał dzieła teologiczne oraz liczne
hymny. Umarł 9 czerwca 373 roku.
Msza wspólna o doktorach Kościoła, s. 41” – 42”.
KOLEKTA
Wszechmogący Boże, ześlij w nasze serca Ducha Święte-
go, † pod którego tchnieniem święty Efrem, diakon, opiewał
w hymnach Twoje misteria * i całe życie poświęcił Twojej
służbie. Przez naszego Pana Jezusa Chrystusa, Twojego Sy-
10 CZERWCA
BŁ. BOGUMIŁA, BISKUPA
W archidiecezjach gnieźnieńskiej, poznańskiej i w diecezji włocławskiej: Patrona
diecezji - Święto
Bł. Bogumił żył w XII wieku. Urodził się w Koźminie w Wielkopolsce. W roku
1167 został mianowany arcybiskupem gnieźnieńskim. W roku 1170 zrezygnował
z arcybiskupstwa i żył koło Dobrowa jako pustelnik. Dobra rodzinne przekazał
na cele misji wśród pogańskich Prusów. Umarł 10 czerwca 1182 roku.
ANTYFONA NA WEJŚCIE Oz 2, 14
Zawiodę go na miejsce samotne * i będę mówił do jego serca. (O. W.
Alleluja.)
KOLEKTA
Panie, nasz Boże, wysłuchaj błagania oddanego Ci całym
sercem ludu; † przez modlitwy błogosławionego Bogumiła,
biskupa, zachowaj go w zdrowiu duszy i ciała * i spełnij
wszystkie jego prośby. Przez naszego Pana Jezusa Chrystusa,
MODLITWA NAD DARAMI

Panie, nasz Boże, przyjmij nasze prośby i dary, † niech mo-
dlitwa błogosławionego Bogumiła, biskupa, sprawi, * aby
były godne Twojego wejrzenia. Przez Chrystusa, Pana n a-
szego.
ANTYFONA NA KOMUNIĘ por. Mt 19, 28-29

Wy, którzy opuściliście wszystko i poszliście za Mną, * stokroć tyle
otrzymacie i posiądziecie życie wieczne. (O. W. Alleluja.)
MODLITWA PO KOMUNII
Wszechmogący Boże, spraw, abyśmy składając dzięki za
przyjęte Dary, † za wstawiennictwem błogosławionego Bo-
gumiła, biskupa, * otrzymywali coraz większe dobrodziej-
stwa. Przez Chrystusa, Pana naszego.
11 CZERWCA
ŚW. BARNABY, APOSTOŁA
Św. Barnaba pochodził z Cypru. Przyjąwszy chrześcijaństwo, całą swoją maję t-

ność przekazał Apostołom. On pierwszy wprowadził św. P awła do jerozolim-
skiej gminy chrześcijańskiej. Potem znów go odszukał w Tarsie, przyprowadził
do Antiochii i na wyraźnie polecenie Ducha Świętego towarzyszył Apostołowi
Narodów podczas jego pierwszej podróży misyjnej w Azji Mniejszej. Po soborze
jerozolimskim wrócił na Cypr, gdzie według tradycji poniósł śmierć męczeńską
około 60 roku. Jego imię wymienia się w Kanonie rzymskim.
Czerwiec 83’

Sławimy świętego Barnabę, * który został zaliczony do Apostołów; *
był bowiem człowiekiem dobrym, * pełnym Ducha Świętego i wiary.
(O. W. Alleluja.)
KOLEKTA
Boże, Ty przeznaczyłeś do nawracania pogan świętego Ba r-
nabę, męża pełnego wiary i Ducha Świętego, † spraw, aby
Twój Kościół słowem i czynem wiernie szerzył Ewangelię
Chrystusa, * którą Apostoł odważnie głosił. Przez naszego
wieki wieków.
MODLITWA NAD DARAMI

Wszechmogący Boże, uświęć swoim błogosławieństwem n a-
sze dary, † niech one nam wyjednają gorąca miłość, * z jaką
święty Barnaba niósł poganom światło Ewangelii. Przez
1 lub 2 prefacja o Apostołach, nr 67-68.

Już was nie nazywam sługami, * bo sługa nie wie, co czyni pan jego,
* ale nazwałem was przyjaciółmi, * albowiem oznajmiłem wam
wszystko, co usłyszałem od Ojca mojego. (O. W. Alleluja.)
MODLITWA PO KOMUNII
Panie, nasz Boże, oddając cześć świętemu Barnabie, apost o-
łowi, otrzymaliśmy zadatek życia wiecznego, † pokornie Cię
prosimy, abyśmy kiedyś bez osłony oglądali Chrystusa, *
którego Ofiarę sprawujemy w sakramentalnych znakach.
13 CZERWCA
ŚW. ANTONIEGO Z PADWY,
Św. Antoni urodził się w Lizbonie w 1195 roku. W młodym wieku wstąpił do
kanoników regularnych w Coimbrze, gdzie na uniwersytecie zdobył gruntowne
wykształcenie teologiczne. Później przeszedł do franciszkanów, aby głosić
Ewangelię w Afryce, ale skierowano go do pracy w Europie. Prac ował z wiel-
kim pożytkiem jako kaznodzieja ludowy we Francji i Włoszech. W 1230 roku
przybył do Padwy i przez swoje kazania wielkopostne poruszył całe miasto.
Zmarł w Padwie 13 czerwca 1231 roku.
Msza wspólna o pasterzach, s. 31”, albo o doktorach Kościoła, s. 41” – 42”, al-
bo o zakonnikach, s. 55” – 56”.
KOLEKTA
Wszechmogący, wieczny Boże, Ty dałeś swojemu ludowi
świętego Antoniego z Padwy, znakomitego kaznodzieję
i orędownika ubogich, † spraw, abyśmy za Jego wstawien-
nictwem prowadzili życie zgodne z Ewangelią * i we wszel-
kich przeciwnościach doznawali Twojej pomocy. Przez n a-
15 CZERWCA
ŚW. JOLANTY, ZAKONNICY
Jolanta, córka węgierskiego króla Beli IV, przybyła do Krakowa na dwór swej
siostry Kingi jako kilkuletnia dziewczynka. Tu wychowana poślubiła księcia k a-
liskiego Bolesława Pobożnego w 1256 roku. Wzorowa żona i matka osobiście
wychowywała swe dzieci i wywierała wielki wpływ na otoczenie. Wraz z mężem
fundowała liczne klasztory franciszkańskie, a inne uposażała. Opiekowała się
biednymi i chorymi. Po śmierci męża w 1279 roku wstąpiła wraz ze swoją sio-
strą Kingą do klasztoru klarysek w Starym Sączu. Po śmierci św. Kingi przenio-
sła się do klarysek w Gnieźnie, gdzie zmarła w opinii świętości w 1298 roku.
Czerwiec 85’
ANTYFONA NA WEJŚCIE Ga 2, 20
Żyję już nie ja, lecz żyje we mnie Chrystus, * który mnie umiłował
i za mnie wydał samego siebie.
KOLEKTA
Wszechmogący, wieczny Boże, Ty w miłosierdziu swoim
oderwałeś świętą Jolantę od zaszczytów i bogactw a sprawi-
łeś, że wybrała pokorne naśladowanie Twojego Syna, † przez
jej zasługi i wstawiennictwo naucz nas tak używać dóbr
ziemskich, * abyśmy mogli dojść do radości życia wieczne-
go. Przez naszego Pana Jezusa Chrystusa, Twojego Syna, †
MODLITWA NAD DARAMI

Wszechmogący Boże, przyjmij od nas, sług Twoich, dary,
które składamy na Twoim ołtarzu wspominając świętą Jolan-
tę, † i spraw, abyśmy wolni od ziemskich przywiązań * Cie-
bie uznawali za jedyne dobro. Przez Chrystusa, Pana nasze-
go.
ANTYFONA NA KOMUNIĘ por. 1 P 4, 13

Radujcie się, będąc uczestnikami cierpień Chrystusa, * abyście się
radowali i weselili * przy objawieniu się Jego chwały
MODLITWA PO KOMUNII
Boże, nasz Ojcze, mocą tego Sakramentu prowadź nas drogą
miłości śladami świętej Jolanty, † i dobre dzieło, które w nas
rozpocząłeś, * doprowadź do końca na dzień Jezusa Chrystu-
sa. Który żyje i króluje na wieki wieków
17 CZERWCA
BŁ. BRATA ALBERTA CHMIELOWSKIEGO
ZAKONNIKA
Bł. Brat Albert, w świecie Adam Chmielowski, urodził się w 1845 roku. Jako
młodzieniec przystąpił do powstania, które wybuchło w 1863 rok u. Ciężko ran-
ny dostał się do niewoli i stracił nogę. Po ucieczce z niewoli odbył studia mala r-
skie. Idąc za głosem powołania zrezygnował z rozpoczętej kariery artystycznej i
w Krakowie oddał się posługiwaniu ubogim, a następnie założył zgromadzenia
braci i sióstr posługujących ubogim. Odznaczał się heroiczną miłością bliźniego,
umiłowaniem ubóstwa i ufnością w opatrzność Bożą. Zmarł w Krakowie 25
grudnia 1916 roku. W roku 1983 papież Jan Paweł II zaliczył go w poczet bło-
gosławionych.
ANTYFONA NA WEJŚCIE Mt 25, 34. 36. 40

Pójdźcie, błogosławieni Ojca mojego; * byłem chory, a odwiedziliście
Mnie. * Zaprawdę powiadam wam: * Wszystko, co uczyniliście jed-
nemu z tych braci moich najmniejszych, Mnieście uczynili.
KOLEKTA
Boże, bogaty w miłosierdzie, Ty natchnąłeś błogosławionego
Brata Alberta, aby dostrzegł w najbardziej ubogich i opus z-
czonych znieważone oblicze Twojego Syna, † spraw łaska-
wie, abyśmy spełniając dzieła miłosierdzia, * za jego przy-
kładem umieli być braćmi wszystkich potrzebujących. Przez
MODLITWA NAD DARAMI

Panie, Boże, przyjmij te dary, które Tobie składamy obch o-
dząc wspomnienie błogosławionego Brata Alberta, † i spraw,
aby paschalna ofiara Chrystusa, przez którą dał nam przy-
kład bezgranicznej miłości, * umocniła w nas miłość ku To-
bie i braciom. Przez Chrystusa, Pana naszego.
Czerwiec 87’

Po tym wszyscy poznają, że jesteście moimi uczniami, * jeśli będzie-
cie się wzajemnie miłowali.
MODLITWA PO KOMUNII
Wszechmogący, miłosierny Boże, posileni Ciałem i Krwią
Chrystusa, pokornie Cię prosimy, † abyśmy umieli dzielić
się z innymi tym, co otrzymaliśmy dzięki Twej miłości, * za
przykładem błogosławionego Brata Alberta, który naśladując
Twojego Syna, Pana i Nauczyciela, stał się sługą braci. Przez
19 CZERWCA
ŚW. ROMUALDA, OPATA
Wspomnienie dowolne
Św. Romuald pochodził z Rawenny. Wstąpił do klasztoru benedyktyńskiego w

Closse koło Rawenny. Po kilku latach rozpoczął życie pustelnicze. Zreformował
wiele wspólnot pustelniczych na północy Italii i we Francji. W Camaldoli dał
początek kongregacji kamedułów, która praktykuje życie wspólne i pustelnicze.
Umarł w pustelni obok klasztoru Val di Castro 19 czerwca 1027 roku.
KOLEKTA
Boże, Ty przez świętego Romualda odnowiłeś w Kościele
życie pustelnicze, † spraw, abyśmy wyrzekając się samych
siebie i naśladując Chrystusa, * mogli osiągnąć Królestwo
niebieskie. Przez naszego Pana Jezusa Chrystusa, Twojego
21 CZERWCA
ŚW. ALOJZEGO GONZAGI, ZAKONNIKA
W diecezji opolskiej: 20 czerwca
Św. Alojzy urodził się w roku 1568 koło Mantui jako najstarszy syn margrabie-
go Ferdynanda di Castiglione. Będąc paziem na dworach w Mantui, Florencji i
Madrycie odznaczył się umiłowaniem modlitwy, czystością i umartwieniem. Jako
siedemnastoletni młodzieniec wstąpił do zakonu jezuitów. Ustawiczna pamięć na
obecność Bożą, duch pokuty, pokora, posłuszeństwo rozwijały się jeszcze bu j-
niej w życiu zakonnym. Umarł jako kleryk jezuicki 21 czerwca 1591 roku zar a-
ziwszy się dżumą przy pielęgnowaniu chorych.

Człowiek rąk nieskalanych i czystego serca wstąpi na górę Pana *
i stanie w Jego świętym miejscu.
KOLEKTA
Boże, Dawco niebieskich darów, Ty połączyłeś w świętym
Alojzym nieskalaną czystość życia z surową pokutą, † po-
nieważ nie naśladowaliśmy go w niewinności, * spraw przez
jego modlitwy i wstawiennictwo, abyśmy pełnili pokutę.
MODLITWA NAD DARAMI

Panie, nasz Boże, spraw, abyśmy za przykładem świętego
Alojzego zawsze z czystym sercem uczestniczyli w Uczcie
eucharystycznej * i czerpali z tego misterium obfite łaski.

Podarował im chleb z nieba, * chleb Aniołów spożywał człowiek.
Czerwiec 89’
MODLITWA PO KOMUNII
Boże, Ty nas posiliłeś Chlebem Aniołów, † spraw, abyśmy
służyli Tobie z czystym sercem * i za przykładem świętego
Alojzego zawsze trwali w dziękczynieniu. Przez Chrystusa,
Pana naszego.
21 CZERWCA
NAJŚWIĘTSZEJ MARYI PANNY OPOLSKIEJ
W diecezji opolskiej: Wspomnienie obowiązkowe
W Opolu: Głównej patronki miasta - Uroczystość
Obraz NMP Opolskiej został namalowany pod koniec XV wieku. W XVII wieku
zasłynął łaskami w Piekarach Śląskich. W roku 1702 przewieziono go do Opola
i tam odbierał cześć w kilku kościołach, do których kolejno był przenosz ony. 17
grudnia 1813 obraz przeniesiono do kolegiaty św. Krzyża, która z czasem stała
się kościołem katedralnym diecezji opolskiej. W roku 1974 NMP Opolska zost a-
ła ogłoszona główną patronką Opola. 21 czerwca 1983 r. papież Jan Paweł II
ukoronował obraz na Górze św. Anny.

Ogromnie się weselę w Panu, * dusza moja raduje się w Bogu moim,
* bo mnie przyodział w szaty zbawienia * i okrył mnie płaszczem
sprawiedliwości, * jak oblubienicę strojną w swe klejnoty.
KOLEKTA
Wszechmogący Boże, spraw, aby Twoi wierni, którzy się
cieszą opieką Najświętszej Maryi Panny czczonej w opol-
skim obrazie, † za Jej macierzyńskim wstawiennictwem zo-
stali uwolnieni od wszelkiego zła na ziemi * i osiągnęli
wieczną radość w niebie. Przez naszego Pana Jezusa Chry-
MODLITWA NAD DARAMI

Oddając cześć Najświętszej Maryi Pannie, składamy Tobie,
Boże, nasze dary † i prosimy Cię, abyśmy za Jej przykładem
służyli Tobie z miłością * i ściślej się zespolili z dziełem od-
kupienia. Przez Chrystusa, Pana naszego.
1 - 4 prefacja o NMP, nr 55 - 58.
W 1 prefacji o NMP, mówi się: obchodząc wspomnienie (uroczystość).
Maryja zachowała wszystkie te słowa * i rozważała je w swoim ser-
cu.
MODLITWA PO KOMUNII
Boże, nasz Ojcze, posiliłeś nas Najświętszym Sakramentem
Ciała i Krwi Twojego Syna, † umocnij w nas miłość ku To-
bie * i spraw, abyśmy służąc Najświętszej Maryi Pannie, n a-
śladowali Jej cnoty. Przez Chrystusa, Pana naszego.
22 CZERWCA
ŚW. PAULINA Z NOLI, BISKUPA
Wspomnienie dowolne
Św. Paulin urodził się w roku 355 w bogatej rodzinie rzymskiej w Bordeaux.
Starannie wykształcony, szybko doszedł do wysokich urzędów państwowych.
Gdy został chrześcijaninem, przeznaczył swój majątek na biednych, przeniósł się
do Noli we Włoszech, i tam został wybrany biskupem. Zostawił wiele listów,
poematów i rozpraw, z których przebija jego szlachetna miłość do bliźniego.
Umarł 22 czerwca 431 roku.
Czerwiec 91’
KOLEKTA
Boże, Ty sprawiłeś, że święty Paulin, biskup, odznaczał się
miłością do ubogich i pasterską gorliwością, † spraw, aby-
śmy naśladowali przykład czynnej miłości Świętego, * któ-
rego zasługi czcimy. Przez naszego Pana Jezusa Chrystusa,
22 CZERWCA
ŚWIĘTYCH MĘCZENNIKÓW JANA FISCHERA,
BISKUPA, I TOMASZA MORE'A
Wspomnienie dowolne
Św. Jan Fischer urodził się w roku 1469, był studentem, a potem profesorem i
kanclerzem uniwersytetu w Cambridge. Jako biskup Rochester odznaczał się d u-
chem pokuty oraz gorliwością w obronie wiary katolickiej przeciw protestant y-
zmowi. Już w więzieniu został mianowany kardynałem.
Św. Tomasz More urodzony w Londynie w roku 1478 , z wykształcenia prawnik
o wszechstronnym zainteresowaniu humanistycznym, angielski mąż stanu i pi-
sarz polityczny, był człowiekiem głęboko pobożnym, o wielkiej dobroci i mądr o-
ści. Był wzorowym mężem i ojcem czworga dzieci. Został kanclerzem króla a n-
gielskiego Henryka VIII, lecz zrezygnował z tej godności sprzeciwiając się ro z-
wodowi króla i jego polityce kościelnej.
Obaj święci zostali z rozkazu króla uwięzieni i straceni w roku 1535 z powodu
odmowy uznania zwierzchnictwa króla nad Kościołem angielskim. Jan Fisher
zginął 22 czerwca, a Tomasz More 6 lipca.
KOLEKTA
Wszechmogący Boże, świadectwo męczenników jest najd o-
skonalszym wyrazem prawdziwej wiary, † spraw, abyśmy za
wstawiennictwem świętych Jana i Tomasza całym życiem
potwierdzali wiarę, * którą wyznajemy ustami. Przez nasze-
24 CZERWCA
NARODZENIE ŚW. JANA CHRZCICIELA
Uroczystość
Pół roku przed Narodzeniem Chrystusa czcimy Narodzenie św. Jana Chrzciciela,
który zapowiadał przyjście Chrystusa i wskazał Go ludowi.
MSZA W WIGILIĘ
Tę Mszę św. odprawia się wieczorem dnia 23 czerwca przed I Nieszporami ur o-
czystości albo po nich.
ANTYFONA NA WEJŚCIE Łk 1, 15. 14

Ten będzie wielki w oczach Pana * i już w łonie matki napełniony bę-
dzie Duchem Świętym. * Wielu z jego narodzeniem cieszyć się bę-
dzie.
KOLEKTA
Wszechmogący Boże, spraw, aby Twoi wierni kroczyli drogą
zbawienia * i posłuszni napomnieniom świętego Jana
Chrzciciela bezpiecznie doszli do zapowiedzianego przezeń
naszego Pana Jezusa Chrystusa. Który z Tobą żyje i króluje
wieków.
MODLITWA NAD DARAMI

Panie, nasz Boże, wejrzyj łaskawie na dary Twojego ludu,
złożone w uroczystość świętego Jana Chrzciciela, † spraw,
abyśmy przez życie oddane Twojej służbie urzeczywistniali
Ofiarę, * którą oznaczają sakramentalne znaki. Przez Chry-
Prefacja o św. Janie Chrzcicielu, nr 64.
Czerwiec 93’
MODLITWA PO KOMUNII
Boże, Ty nas posiliłeś na świętej Uczcie, † spraw, niech nam
towarzyszy potężna modlitwa świętego Jana Chrzciciela * i
niech nam uprosi przebaczenie Twojego Syna, którego on
wskazał jako Baranka gładzącego grzechy. Który żyje i kró-
Tej Mszy używa się także jako wotywnej. Szaty czerwone.
MSZA W DZIEŃ
ANTYFONA NA WEJŚCIE J 1, 6-7; Łk 1, 17

Pojawił się człowiek posłany przez Boga, * Jan mu było na imię. *
Przyszedł on, aby zaświadczyć o światłości, * i przygotować Panu lud
doskonały.
KOLEKTA
Boże, Ty powołałeś świętego Jana Chrzciciela, aby przygo-
tował Twój lud na przyjście Chrystusa Pana, † udziel Two-
jemu Kościołowi daru radości w Duchu Świętym * i skieruj
dusze wszystkich wiernych na drogę zbawienia i pokoju.
MODLITWA NAD DARAMI

Wszechmogący Boże, składamy dary na Twoim ołtarzu ob-
chodząc z należną czcią narodzenie Jana Chrzciciela, † który
zapowiedział przyjście Zbawiciela świata * i wskazał, że jest
nim Jezus Chrystus. Który żyje i króluje na wieki wieków.

Dzięki serdecznej litości naszego Boga, * nawiedziło nas z wysoka
Wschodzące Słońce.
MODLITWA PO KOMUNII
Posileni na Uczcie niebieskiego Baranka, prosimy Cię, B o-
że, † aby Kościół czerpiąc radość z narodzin świętego Jana
Chrzciciela, uznał sprawcę swojego odrodzenia w Chryst u-
sie, * którego przyjście Jan zapowiadał. Przez Chrystusa,
Pana naszego.
25 CZERWCA
ŚWIĘTOGÓRSKIEJ Z GOSTYNIA
W archidiecezji poznańskiej: Święto
Już od końca XV wieku istnieje w Gostyniu sanktuarium Matki Bożej, które jest
ośrodkiem Jej kultu w archidiecezji poznańskiej. Okazały kościół pod wezwa-
niem Niepokalanego Poczęcia konsekrowano w roku 1698. Słynący łaskami w i-
zerunek został ukoronowany 24 czerwca 1928 roku.

Witaj, święta Boża Rodzicielko, * Ty wydałaś na świat Króla, * który
włada niebem i ziemią na wieki wieków.
Czerwiec 95’
KOLEKTA
Boże, Ty wybrałeś Najświętszą Maryję Pannę na mieszkanie
godne swojego Majestatu i przyozdobiłeś Ją prawdziwą
pięknością, † spraw, abyśmy oddając należną Jej cześć i
wiernie Ją naśladując, * zajaśnieli świętością życia. Przez
MODLITWA NAD DARAMI

Panie, nasz Boże, niech Ofiara pojednania, którą składamy
ku czci Najświętszej Maryi Panny, * oczyści nas z grzechów
i wyjedna nam wysłuchanie naszych modlitw. Przez Chry-
W 1 prefacji o NMP mówi się: obchodząć święto.
ANTYFONA NA KOMUNIĘ por. Łk 1, 48

Błogosławić mnie będą wszystkie pokolenia, * bo wejrzał Bóg na
uniżenie swojej służebnicy.
MODLITWA PO KOMUNII
Posileni Najświętszym Sakramentem prosimy Cię, Boże, †
abyśmy za wstawiennictwem Maryi, Matki Twojego Jedn o-
rodzonego Syna, * jako żywe kamienie tworzyli duchową
świątynię, naród święty i lud przez Ciebie wybrany. Przez
25 CZERWCA
BŁ. DOROTY Z MĄTOWÓW, WDOWY
W diecezji warmińskiej: Wspomnienie obowiązkowe
Bł. Dorota urodziła się w Mątowach Wielkich w 1347 roku. W młodości została
wydana za mąż i urodziła 9 dzieci. Będąc zapobiegliwą gospodynią domu stale
dążyła do chrześcijańskiej doskonałości. Po śmierci męża udała się do Kwidz y-
na, aby korzystać z kierownictwa wybitnego teologa Jana. Za jego pozwoleniem
zamknęła się w celi obok kościoła katedralnego i oddała się modlitwie i pokucie.
Zmarła 25 czerwca 1394 roku.
Msza wspólna o świętych kobietach, s. 59” – 61”.
KOLEKTA
Boże, źródło wszelkich łask, Ty z ojcowską dobrocią wysłu-
chujesz wszystkich wzywających Twojego miłosierdzia, † za
wstawiennictwem błogosławionej Doroty wspomagaj nas w
naszych potrzebach, * aby Twoja łaska, którą otrzymujemy
na ziemi, przyniosła nam owoc życia wiecznego w niebie.
27 CZERWCA
ŚW. CYRYLA ALEKSANDRYJSKIEGO,
Wspomnienie dowolne
Św. Cyryl urodził się w Aleksandrii w 370 roku. W 412 roku został biskupem
tego miasta. Na soborze w Efezie dzięki jego niestrudzonej energii określono, że
dwie natury: boska i ludzka są złączone w jednej osobie Jezusa Chrystusa i
ogłoszono dogmat, że Najświętsza Maryja Panna jest prawdziwą Matką Boga
(Theotokos). Św. Cyryl pozostawił po sobie wiele pism i rozpraw apologetycz-
nych, dogmatycznych oraz komentarzy do Pisma świętego. Umarł 27 czerwca
444 roku.
42”.
Czerwiec 97’
KOLEKTA
Boże, Ty uczyniłeś świętego Cyryla, biskupa, niezłomnym
obrońcą Bożego macierzyństwa Najświętszej Maryi Panny, †
spraw, aby wszyscy, którzy wierzą, że Maryja jest Matką
Boga, * zostali zbawieni przez wcielenie Twojego Syna, Je-
zusa Chrystusa. Który z Tobą żyje i króluje w jedności Du-
27 CZERWCA
NIEUSTAJĄCEJ POMOCY
W diecezji chełmińskiej: Głównej patronki diecezji - Uroczystość
Obraz Najśw. Maryi Panny Nieustającej Pomocy został w XV wieku przeniesio-

ny z Krety do Rzymu, gdzie zasłynął wielkimi łaskami. W wieku XIX kult ro z-
szerzył się na cały Kościół.
Witaj, Maryjo, Matko miłosierdzia, * życie, słodyczy i nadziejo nasza
witaj.
KOLEKTA
Panie Jezu Chryste, Ty dałeś nam swoją Rodzicielkę Maryję,
której sławny obraz czcimy, jako Matkę gotową nieustannie
pomagać; † spraw, abyśmy gorliwie wypraszając Jej macie-
rzyńską pomoc, * nieustannie doznawali owoców Twojego
odkupienia. Który żyjesz i królujesz z Bogiem Ojcem w jed-
ków.
MODLITWA NAD DARAMI

Panie, nasz Boże, niech dzięki Twojemu miłosierdziu i za
wstawiennictwem Najświętszej Dziewicy i Matki Maryi, †
Ofiara ta wyjedna nam szczęście i pokój * w życiu teraźniej-
szym i przyszłym. Przez Chrystusa, Pana naszego.
W 1 prefacji o NMP, mówi się: obchodząc uroczystość.

Błogosławić mnie będą wszystkie pokolenia, * gdyż wielkie
rzeczy uczynił mi Wszechmogący, * święte jest Jego imię.
MODLITWA PO KOMUNII
Oddając cześć Bożej Rodzicielce Maryi, Matce Nieustającej
Pomocy, zostaliśmy pokrzepieni zbawiennym Sakramentem,
† pokornie błagamy Cię, Boże, * abyśmy w wieczności ra-
dowali się owocami odkupienia. Przez Chrystusa, Pana na-
szego.
28 CZERWCA
ŚW. IRENEUSZA, BISKUPA I MĘCZENNIKA
Św. Ireneusz urodził się w Smyrnie około roku 130. Był uczniem tamtejszego
biskupa, św. Polikarpa, ucznia św. Jana Apostoła. Wiedziony duchem aposto l-
skim udał się do Galii i tam został biskupem Lyonu. Jako wybitny teolog zwa l-
czał w swoich pismach gnostyków wykazując, że tylko Kościół przechował
wiernie tradycję otrzymaną od Apostołów. "Gdzie jest Kościół, tam jest Duch
Święty, a On jest Prawdą". Poniósł śmierć męczeńską w Lyonie w 202 roku.
Święty Ireneusz walczył aż do śmierci w obronie prawa Bożego, * nie
bał się gróźb prześladowców, * bo Chrystus był jego mocą.
Czerwiec 99’
KOLEKTA
Boże, Ty sprawiłeś, że święty Ireneusz, biskup, utwierdził
prawdziwą naukę i pokój w Kościele, † przez jego wsta-
wiennictwo odnów w nas wiarę i miłość, * abyśmy dążyli do
zgody i jedności. Przez naszego Pana Jezusa Chrystusa,
MODLITWA NAD DARAMI

Boże, przyjmij ku swojej chwale Ofiarę, którą z radością
składamy w dniu świętego Ireneusza, † niech ona wyjedna
nam umiłowanie prawdy, * abyśmy strzegli nienaruszonej
wiary Kościoła i jego jedności. Przez Chrystusa, Pana nasze-
go.

Jeśli kto chce pójść za Mną, * niech się zaprze samego siebie, * niech
weźmie krzyż swój * i niech Mnie naśladuje.
MODLITWA PO KOMUNII
Boże, przez udział w świętych Misteriach pomnóż w nas
wiarę, którą aż do śmierci wyznawał święty Ireneusz, biskup,
* spraw, abyśmy zgodnie z nią żyli i osiągnęli prawdziwą
sprawiedliwość. Przez Chrystusa, Pana naszego.
29 CZERWCA
ŚWIĘTYCH APOSTOŁÓW PIOTRA I PAWŁA
Uroczystość
Święci apostołowie Piotr i Paweł ponieśli śmierć męczeńską w Rzymie podczas

prześladowania chrześcijan za czasów Nerona, który panował w latach 64 -67.
Piotr i Paweł "obdarzeni różnymi darami zbudowali jeden Kościół Chrystusa".
MSZA W WIGILIĘ
Tę Mszę odprawia się wieczorem dnia 28 czerwca przed I Nieszporami urocz y-
stości, albo po nich.
Piotr, apostoł, i Paweł, nauczyciel narodów, * przekazali nam, Panie,
Twoją Ewangelię.
KOLEKTA
Panie, nasz Boże, Ty przez świętych apostołów Piotra i Pa w-
ła dałeś swojemu Kościołowi podstawy chrześcijańskiej wi a-
ry, † za ich wstawiennictwem udziel nam pomocy * i dopro-
wadź nas do wiecznego zbawienia. Przez naszego Pana Jezu-
ków.
MODLITWA NAD DARAMI

Wszechmogący Boże, w uroczystość świętych apostołów
Piotra i Pawła składamy dary na Twoim ołtarzu, † a ponie-
waż nie mamy własnych zasług, * ufamy, że nas zbawisz w
swoim miłosierdziu. Przez Chrystusa, Pana naszego.
Prefacja o świętych apostołach Piotrze i Pawle, nr 66.
Czerwiec 101’

Szymonie, synu Jana, czy miłujesz Mnie więcej aniżeli ci Mnie miłu-
ją? * Panie, Ty wiesz wszystko, * Ty wiesz, że Cię kocham.
MODLITWA PO KOMUNII
Boże, nasz Ojcze, umocnij Najświętszym Sakramentem
Twoich wiernych, * których oświeciłeś nauką Apostołów.
Tej Mszy używa się także jako wotywnej. Szaty czerwone.
MSZA W DZIEŃ
Radujmy się w Panu w uroczystość apostołów Piotra i Pawła, * któ-
rzy własną krwią użyźnili Kościół, * pili kielich Pański i stali się
przyjaciółmi Boga.
KOLEKTA
Boże, Ty nam dałeś dzień świętej radości w uroczystość apo-
stołów Piotra i Pawła, † spraw, aby Twój Kościół wiernie
zachowywał naukę Apostołów, * od których otrzymał zaczą-
tek wiary. Przez naszego Pana Jezusa Chrystusa, Twojego
MODLITWA NAD DARAMI

Wszechmogący Boże, niech modlitwa Apostołów towarzyszy
darom, które Tobie składamy, * i spraw, abyśmy z we-
wnętrznym oddaniem uczestniczyli w Tej Ofierze. Przez
Prefacja o świętych apostołach Piotrze i Pawle, nr 66.

Piotr rzekł do Jezusa: * Ty jesteś Chrystus, Syn Boga żywego. * Je-
zus odpowiedział: * Ty jesteś Piotr czyli Skała i na tej Skale zbuduję
mój Kościół.
MODLITWA PO KOMUNII
Boże, Ty nas pokrzepiłeś Najświętszym Sakramentem, †
spraw, abyśmy żyli w Kościele jak pierwsi chrześcijanie,
trwając w łamaniu chleba i nauce Apostołów, * a utwierdze-
ni w miłości stanowili jedno serce i jedną duszę. Przez Chry-
Msze wotywne o św. Piotrze i o św. Pawle podano niżej, s. 196” lub s. 198”.
30 CZERWCA
ŚWIĘTYCH PIERWSZYCH MĘCZENNIKÓW
KOŚCIOŁA RZYMSKIEGO
Wspomnienie dowolne
Podczas pierwszego prześladowania Kościoła w Rzymie, wszczętego na rozkaz

cesarza Nerona w roku 64, zginęło wielu chrześcijan. Historyk rzymski Tacyt
pisze, że chrześcijan poddawano wówczas wyrafinowanym męczarniom. Je dnych
rozrywały i pożerały dzikie zwierzęta, drugich palono żywcem, innych wreszcie
krzyżowano. O tych męczarniach świadczy także papież św. Klemens w Liście
do Koryntian (rozdz. 5 -6).
KOLEKTA
Boże, Ty uświęciłeś krwią męczenników wspaniałe początki
Kościoła rzymskiego, † spraw, niech ich męstwo w walce
umocni naszą wiarę, * abyśmy z radością zbierali owoce ich
zwycięstwa. Przez naszego Pana Jezusa Chrystusa, Twojego
Czerwiec 103’
NIEPOKALANEGO SERCA
Niepokalane Serce Maryi jest symbolem Jej życia wewnętrznego, duszy całk o-
wicie otwartej na działanie łaski. Maryja jest świątynią Ducha Świętego, obr a-
zem Kościoła i wzorem każdego chrześcijanina.

Moje serce cieszyć się będzie z Twojej pomocy, * śpiewać będę Pa-
nu, który obdarzył mnie dobrem. (O. W. Alleluja.)
KOLEKTA
Boże, Ty przygotowałeś w Sercu Najświętszej Maryi Panny
godne mieszkanie dla Ducha Świętego, † spraw, abyśmy za
wstawiennictwem Najświętszej Dziewicy * stali się świąty-
nią Twojej chwały. Przez naszego Pana Jezusa Chrystusa,
MODLITWA NAD DARAMI

Wszechmogący Boże, wejrzyj z upodobaniem na modlitwy i
dary, które Tobie składamy oddając cześć Najświętszej M a-
ryi, Matce Bożej, * i udziel nam Twojego przebaczenia.
W 1 prefacji o NMP, mówi się: obchodząc wspomnienie.
Maryja zachowywała wszystkie te słowa * i rozważała je w swoim
sercu. (O. W. Alleluja.)
MODLITWA PO KOMUNII
Boże, nasz Ojcze, oddając cześć Rodzicielce Twojego Syna
przyjęliśmy Sakrament odkupienia, † spraw, abyśmy zostali
napełnieni Twoją łaską * i coraz głębiej uczestniczyli w ta-
jemnicy zbawienia. Przez Chrystusa, Pana naszego.
LIPIEC
1 LIPCA
ŚW. OTTONA, BISKUPA
Wspomnienie dowolne
W diecezji szczecińsko-kamieńskiej: Patrona diecezji - Wspomnienie obowiąz-
kowe
Św. Otto urodził się około roku 1060. W młodym wieku był kapelanem na dwo-
rze księcia Władysława Hermana. Po powrocie do Niemiec został kanclerzem
cesarza Henryka IV, a później biskupem Bambergi. W roku 1124 na prośbę B o-
lesława Krzywoustego przybył na Pomorze i doprowadził do przyjęcia chrześci-
jaństwa przez Pomorzan. Umarł 30 czerwca 1139 roku w Bamberdze.
Msza wspólna o biskupach, s. 27” – 31”, albo o misjonarzach, s. 37” – 38”.
KOLEKTA
Wszechmogący, miłosierny Boże, święty Otto, biskup, d o-
prowadził Pomorzan do prawdziwej wiary i udzielił im sa-
kramentów zbawienia, † pomóż nam swoją łaską, * abyśmy
zachowali dar wiary, którego nam udzieliłeś. Przez naszego
wieki wieków.
2 LIPCA
NAJŚWIĘTSZEJ MARYI PANNY TUCHOWSKIEJ
W diecezji tarnowskiej: Święto
W Tuchowie w kościele pod wezwaniem Nawiedzenia NMP od XVI wieku sły-

nie łaskami obraz Najśw. Maryi Panny. Został on uroczyście koronowany w r o-
ku 1904.
Błogosławiona jesteś, Maryjo Dziewico, * Ty nosiłaś Stwórcę świata.
* Zrodziłaś Tego, który Ciebie stworzył, * i pozostałaś dziewicą na
wieki
KOLEKTA
cieszą opieką Najświętszej Maryi Panny słynącej łaskami w
Tuchowie, † za Jej macierzyńskim wstawiennictwem zostali
uwolnieni od wszelkiego zła na ziemi * i osiągnęli wieczną
radość w niebie. Przez naszego Pana Jezusa Chrystusa, Two-
MODLITWA NAD DARAMI

dary, † które Twoi wierni przedstawiają Tobie oddając cześć
Najświętszej Maryi, Matce Bożej, * i w swoim miłosierdziu
udziel nam pomocy. Przez Chrystusa, Pana naszego.
2 prefacja o NMP, nr 56
Wielkie rzeczy uczynił mi Wszechmocny, * święte jest Jego imię.
MODLITWA PO KOMUNII
Boże, nasz Ojcze, czcząc pamięć Rodzicielki Twojego Syna
Lipiec 107’
3 LIPCA
ŚW. TOMASZA APOSTOŁA
Święto
Św. Tomasz nie chciał wierzyć w zmartwychwstanie Chryst usa, póki osobiście
nie przekonał się, że Jezus żyje. Ta ostrożność dodaje znaczenia jego świade c-
twu. Według tradycji dotarł do Indii, tam głosił Ewangelię i poniósł śmierć mę-
czeńską. Od VI wieku 3 lipca w Edessie wspomina się przeniesienie jego reli-
kwii.

Jesteś moim Bogiem, podziękować chcę Tobie, * Boże mój, wielbić
pragnę Ciebie; * dziękuję Tobie, bo stałeś się moim zbawcą.
KOLEKTA
Wszechmogący Boże, z radością obchodzimy święto Toma-
sza Apostoła, † przez jego wstawiennictwo zachowaj naszą
wiarę, * abyśmy jak on uznali Twojego Syna za naszego Pa-
na i mieli życie w imię Jezusa Chrystusa. Który z Tobą żyje i
wieki wieków.
MODLITWA NAD DARAMI

Panie, nasz Boże, w święto Tomasza Apostoła, my, Twoi
słudzy, składamy Ci Ofiarę uwielbienia † i pokornie prosi-
my, * abyś zachował w nas swoje dary. Przez Chrystusa, Pa-
na naszego.
1 lub w prefacja o Apostołach, nr 67 - 68.

Wyciągnij swoją rękę i rozpoznaj miejsce gwoździ, * i nie bądź nie-
dowiarkiem, lecz wierzącym.
MODLITWA PO KOMUNII
Boże, nasz Ojcze, w Najświętszym Sakramencie rzeczywi-
ście przyjęliśmy Ciało Twojego Jedynego Syna, † spraw,
abyśmy z Tomaszem Apostołem, uznawali Chrystusa za swo-
jego Pana i Boga * i całym życiem potwierdzali tę wiarę.
4 LIPCA
ŚW. ELŻBIETY PORTUGALSKIEJ
Wspomnienie dowolne
Św. Elżbieta urodziła się w 1271 roku. Była córką króla Aragonii i s iostrzenicą
św. Elżbiety Węgierskiej. Wyszła za mąż za króla portugalskiego Dionizego, z
którym miała dwoje dzieci. W trudnościach życia oddawała się modlitwie i dzie-
łom miłosierdzia. Posiadała szczególny dar godzenia zwaśnionych monarchów.
Po śmierci męża wstąpiła jako tercjarka do założonego przez siebie klasztoru
klarysek w Coimbrze. Umarła 4 lipca 1336 roku.
Msza wspólna o tych, którzy pełnili dzieła miłosierdzia, s. 57”.
KOLEKTA
Boże, źródło pokoju i miłości, ty dałeś świętej Elżbiecie,
królowej Portugalii, łaskę godzenia zwaśnionych, † spraw za
jej wstawiennictwem, * abyśmy byli krzewicielami pokoju i
mogli się nazywać dziećmi Bożymi. Przez naszego Pana Je-
wieków.
Lipiec 109’
5 LIPCA
ŚW. ANTONIEGO MARII ZACCARII, KAPŁANA
Wspomnienie dowolne
Św. Antoni Maria Zaccaria urodził się w Cremonie w 1502 roku. Studiował me-
dycynę w Padwie, ale zrezygnował z tego zawodu i został kapłanem diecezja l-
nym. W 1530 roku założył kongregację kleryków regularnych św. Pawła. Chciał,
by jego zakon był przeniknięty duchem Apostoła Narodów i dał go braciom za
patrona. Od kościoła św. Barnaby w Mediolanie, gdzie osiedlił się nowy zakon,
nazwano ich barnabitami. Św. Antoni wyniszczony gorliwą pracą apostolską
umarł w Cremonie 5 lipca 1539 roku.
Msza wspólna o pasterzach, s. 31”, albo o wychowawcach, s. 58”, albo o za-
konnikach, s. 55” – 56”.
KOLEKTA
Panie, nasz Boże, spraw, abyśmy w duchu świętego Pawła
Apostoła posiedli przewyższające wszystko poznanie Jezusa
Chrystusa, † którym obdarzony święty Antoni Maria, * nie-
strudzenie głosił w Kościele słowo zbawienia. Przez naszego
wieki wieków.
5 LIPCA
ŚW. MARII GORETTI, DZIEWICY I MĘCZENNICY
Wspomnienie dowolne
Św. Maria Goretti urodziła się w 1890 roku w ubogiej rodzinie wieśniaczej w
Corinaldo koło Ankony. W kilka lat później rodzina przeniosła się pod Nettuno.
Wkrótce umarł ojciec. Maria pomagała matce w obowiązkach domowych i opie-
kowała się rodzeństwem. W wieku lat 12, gdy przeciwstawiła się grzesznym ż ą-
daniom młodzieńca mieszkającego w tym samym domu, została przez niego z a-
sztyletowana 5 lipca 1902 roku.
KOLEKTA
Boże, Ty jesteś źródłem niewinności i miłujesz czystość, †
Ty dałeś Twojej służebnicy Marii Goretti łaskę męczeństwa
w młodym wieku i nagrodziłeś jej walkę w obronie dziewi c-
twa, * za jej wstawiennictwem daj nam stałość w zachowy-
waniu Twoich przykazań. Przez naszego Pana Jezusa Chry-
6 LIPCA
BŁ. MARII TERESY LEDÓCHOWSKIEJ,
DZIEWICY
Bł. Maria Teresa urodziła się 29 kwietnia 1863 roku w Loosdorf w Austrii.
Otrzymała głębokie religijne wychowanie. Mając 27 lat zrezygnowała ze stano-
wiska damy na dworze księżnej toskańskiej i wszystkie swoje talenty literackie i
organizacyjne poświęciła dziełu misji afrykańskich. Dnia 9 września 1895 roku
złożyła śluby zakonne, jako pierwsza sodaliska założonego przez siebie stow a-
rzyszenia misyjnego zwanego Sodalicją św. Piotra Klawera. Maria Teresa uma r-
ła 6 lipca 1922 roku w Rzymie i tam spoczywa. Jest patronką dzieł misyjnych w
Polsce.

Głoście chwałę Boga wśród wszystkich narodów, * rozgłaszajcie Jego
cuda pośród wszystkich ludów, * bo Pan jest wielki, godzien wszel-
kiej chwały.
KOLEKTA
Boże, Ty powołałeś błogosławioną Marię Teresę z książęc e-
go dworu, aby żyła jedynie dla Chrystusa i Kościoła, który
jest Jego Ciałem, † spraw za jej wstawiennictwem, * abyśmy
całe nasze życie przeniknięte Twoją miłością oddawali na
służbę braciom. Przez naszego Pana Jezusa Chrystusa, Two-
Lipiec 111’
Albo:
Boże, dzięki Twojej łasce błogosławiona Maria Teresa ni e-
strudzenie niosła pomoc głosicielom Ewangelii, † spraw za
jej wstawiennictwem, * aby wszystkie ludy poznały Ciebie,
prawdziwego Boga, i Twojego Syna, Jezusa Chrystusa. Kt ó-
MODLITWA NAD DARAMI

Składając nasze dary na Twoim ołtarzu błagamy Cię, Boże,
† abyś wszystkich ludzi doprowadził do zbawienia, * które
Twój Syn, Jezus Chrystus, wysłużył krwią swoją. Który żyje
ANTYFONA NA KOMUNIĘ Mk 10, 45

MODLITWA PO KOMUNII
Prosimy Cię, Boże, niech Najświętszy Sakrament, który
przyjęliśmy, rozpali nasze serca miłością, * abyśmy gorliwie
przyczyniali się do zbawienia ludzi. Przez Chrystusa, Pana
naszego.
11 LIPCA
ŚW. BENEDYKTA, OPATA, PATRONA EUROPY
Święto
Św. Benedykt urodził się w Nursji około roku 480. Kształcił się w Rzymie, lecz
idąc za głosem łaski udał się do Subiaco i prowadził tam życie pustelnicze p o-
święcone modlitwie i umartwieniu. Gdy zaczęli się garnąć do niego uczniowie,
założył w okolicy 12 klasztorów. Później przeniósł się na Mo nte Cassino, gdzie
założył sławne opactwo i napisał regułę, która rozpowszechniła się wkrótce w
całej Europie. Benedykt umarł w swoim klasztorze 21 marca 547 roku. W roku
1964 papież Paweł VI ogłosił św. Benedykta patronem Europy.

Pan moim dziedzictwem i przeznaczeniem, * to On mój los zabezpie-
cza. * Sznur mierniczy szczodrze mi dział wyznaczył, * jak miłe jest
dla mnie moje dziedzictwo.
KOLEKTA
Boże, Ty ustanowiłeś świętego Benedykta, opata, znakomi-
tym mistrzem dla tych, którzy poświęcają życie Twojej słu ż-
bie, † spraw, abyśmy ponad wszystko stawiali miłość ku To-
bie * i z radosnym sercem biegli drogą Twoich przykazań.
MODLITWA NAD DARAMI

Wszechmogący Boże, wejrzyj łaskawie na dary złożone ku
czci świętego Benedykta, † i spraw, abyśmy za jego przykła-
dem szukając Ciebie * cieszyli się w Twojej służbie darami
jedności i pokoju. Przez Chrystusa, Pana naszego.
1 lub 2 prefacja o świętych, nr 70 -71, albo o zakonnikach, nr 74.

Zaprawdę powiadam wam: * Wy, którzy opuściliście wszystko i po-
szliście za Mną, * stokroć tyle otrzymacie i posiądziecie życie wiecz-
ne.
MODLITWA PO KOMUNII
Boże, nasz Ojcze, w Najświętszym Sakramencie otrzymali-
śmy zadatek życia wiecznego, † pokornie Cię prosimy, aby-
śmy posłuszni wskazaniom świętego Benedykta, wiernie słu-
żyli Tobie w modlitwie * i gorąco miłowali braci. Przez
Lipiec 113’
12 LIPCA
ŚW. BRUNONA BONIFACEGO Z KWERFURTU,
BISKUPA I MĘCZENNIKA
W diecezji łomżyńskiej: Głównego patrona diecezji - Uroczystość
W diecezji warmińskiej: Patrona diecezji - Wspomnienie obowiązkowe
Św. Brunon urodzony w możnej rodzinie niemieckiej około 970 roku był w mło-
dości kapelanem cesarza Ottona III. W 998 roku w Rzymie wstąpił do benedyk-
tynów i przyjął imię Bonifacy, a następnie żył w pustelni św. Romualda w P e-
reum pod Rawenną. Wysłany przez papieża Sylwestra II na czele misji do Prus,
otrzymał święcenia biskupie w Merseburgu. W 1008 roku dotarł do Prus, ale w
następnym roku poniósł śmierć męczeńską wraz z 18 Towarzyszami w ziemi Ja-
dźwingów. Jest autorem "Żywota św. Wojciecha", "Żywota pięciu braci mę-
czenników" i "Listu do cesarza Henryka II", w którym energicznie występował
w obronie Polski.

kiej chwały.
KOLEKTA
Wszechmogący i miłosierny Boże, święty Bruno, biskup
i męczennik, przelał krew na naszych ziemiach głosząc
Ewangelię poganom, † spraw za jego wstawiennictwem, *
abyśmy wytrwali w wierze i stosowali do niej swe życie.
MODLITWA NAD DARAMI

Wszechmogący Boże, spraw, abyśmy w tej Ofierze składanej
w dzień świętego Brunona, biskupa i męczennika, godnie
głosili śmierć Twojego Syna, † który nie tylko wzywał do
męczeństwa, * lecz dał jego przykład. Przez Chrystusa, Pana
naszego.
ANTYFONA NA KOMUNIĘ Flp 1, 20-21

Chrystus będzie uwielbiony w moim ciele, * czy to przez życie, czy
przez śmierć; * dla mnie żyć to Chrystus, * a śmierć jest mi zyskiem.
MODLITWA PO KOMUNII
nie Cię prosimy, † abyśmy za przykładem świętego Brunona
z miłością uczestniczyli w męce Twojego Syna * i cieszyli
się owocami wiekuistego pokoju. Przez Chrystusa, Pana n a-
szego.
13 LIPCA
ŚWIĘTYCH PUSTELNIKÓW
ANDRZEJA ŚWIERADA I BENEDYKTA
W diecezji tarnowskiej: Patronów diecezji - Wspomnienie obowiązkowe
Św. Andrzej Świerad żył w początkach XI wieku. Według tradycji pochodził z

południowej Polski. Wstąpił do benedyktyńskiego klasztoru św. Hipolita na g ó-
rze Zabor koło Nitry. Po jakimś czasie przeniósł się na pustelnię w pobliżu
klasztoru, gdzie zasłynął z surowej pokuty. Umarł około 1030 - 1034 roku.
Św. Benedykt, towarzysz i uczeń św. Andrzeja, mnich z tego samego klasztoru
św. Hipolita, pozostał nadal w pustelni po śmierci mistrza, prowadząc również
surowe życie. W 3 lata później został zamordowany przez zbójców. Relikwie
obydwóch Świętych spoczywają w katedrze w Nitrze.

Niech się weseli serce szukających Pana, * rozważajcie o Panu i Jego
potędze, * zawsze szukajcie Jego oblicza.
Lipiec 115’
KOLEKTA
Najłaskawszy Boże, Ty sprawiłeś, że święci Andrzej i Ben e-
dykt oddali się Tobie samemu przez podziwu godną wstrze-
mięźliwość i wytrwałą surowość życia, † spraw za ich wsta-
wiennictwem, * abyśmy przez nieustanną pokutę usunęli
grzech z naszych serc i oczyszczoną duszą służyli Tobie.
MODLITWA NAD DARAMI

Składając dary na Twoim ołtarzu, prosimy Cię, Boże, † daj
nam takie uczucie pobożności, jakim obdarzyłeś świętych
Andrzeja i Benedykta, * abyśmy z czystą duszą i gorącym
sercem uczestniczyli w świętych obrzędach i złożyli Ofiarę
miłą Tobie a dla nas owocną. Przez Chrystusa, Pana nasze-
go.

dzie. * Zaprawdę powiadam wam: * Przepasze się i każe im zasiąść
do stołu, * a obchodząc będzie im usługiwał.
MODLITWA PO KOMUNII
Wszechmogący Boże, Ty w Najświętszym Sakramencie
udzielasz nam Twojej mocy, † spraw, abyśmy za przykładem
świętych Andrzeja i Benedykta, zawsze szukali przede
wszystkim Ciebie * i wśród świata nosili w sobie wizerunek
Chrystusa zmartwychwstałego. Który żyje i króluje na wieki
wieków.
14 LIPCA
ŚW. KAMILA DE LELLIS, KAPŁANA
Wspomnienie dowolne
Św. Kamil de Lellis urodził się w 1550 roku w Abruzzach. Początkowo prow a-
dził życie żołnierskie walcząc przeciwko Turkom w służbie Wenecji. Później z a-
pragnął zostać kapucynem, ale z powodu rany w nodze mu siał opuścić zakon.
Własne cierpienia zaprowadziły go do szpitala dla nieuleczalnie chorych w Rz y-
mie, gdzie spełniał najniższe posługi i przygotowywał chorych do dobrej śmierci.
Tu odnalazł swoje powołanie. Jako 32-letni mężczyzna rozpoczął naukę, by zo-
stać kapłanem. W 1582 roku założył zakon kleryków regularnych do posługi
chorym (kamilianie). Umarł 14 lipca 1614 roku. Jest patronem szpitali i chorych.
KOLEKTA
Boże, Ty dałeś świętemu Kamilowi, kapłanowi, szczególną
miłość ku chorym, † napełnij nas duchem Twojej miłości, *
abyśmy służyli Tobie w naszych bliźnich i w godzinę śmierci
mogli spokojnie odejść do Ciebie. Przez naszego Pana Jezu-
ków.
14 LIPCA
ŚW. HENRYKA
Wspomnienie dowolne
Św. Henryk urodził się w Bawarii w r. 973. Po śmierci ojca został księciem B a-
warii, a w roku 1014 ukoronowano go na cesarza. Popierał akcję misyjną Ko-
ścioła, ufundował liczne biskupstwa i klasztory. Zmarł 13 lipca 1024 roku a w
roku 1146 został kanonizowany.
Msza wspólna o świętych mężczyznach, s. 49” – 54”.
Lipiec 117’
KOLEKTA
Boże, Ty obdarzyłeś swoją łaską świętego Henryka i od
ziemskiego panowania wyniosłeś go do chwały niebieskiej, †
spraw za jego wstawiennictwem, * abyśmy wśród zmiennego
świata czystym sercem dążyli do Ciebie. Przez naszego Pana
Jezusa Chrystusa, Twojego Syna, † który z Tobą żyje
wieki wieków.
15 LIPCA
ŚW. BONAWENTURY,
Jan Fidanza urodził się około 1218 roku w Bagnoregio koło Viterbo. Uzdrowio-
ny z ciężkiej choroby za przyczyną św. Franciszka, wstąpił później do francis z-
kanów pod imieniem Bonawentura. Studiował filozofię i teologię w Paryżu, a
potem wykładał tam teologię. W 36 roku życia został gener ałem zakonu i na tym
urzędzie zasłużył sobie na miano drugiego założyciela franciszkanów. Został
mianowany kardynałem biskupem Albano. Umarł w 1274 roku podczas trwania
soboru w Lyonie. Był jednym z najwybitniejszych teologów średniowiecza.
42”.
KOLEKTA
Wszechmogący Boże, obchodzimy narodziny dla nieba świ ę-
tego Bonawentury, biskupa, † spraw, abyśmy czerpali świa-
tło z jego nauki, * i naśladowali jego gorącą miłość. Przez
16 LIPCA
Z GÓRY KARMEL
W czasach Starego Testamentu prorok Eliasz na górze Karmel bronił wiary w

jednego Boga. W XII wieku po Chrystusie na górze osiedli pustelnicy, którzy
dali początek zakonowi pod wezwaniem Najśw. Maryi Panny z Karmelu.

* bo mnie przyodział w szaty zbawienia * i okrył mnie płaszczem
sprawiedliwości * jak oblubienicę strojną w swe klejnoty.
KOLEKTA
Wszechmogący Boże, w czasach Starego Przymierza na gó-
rze Karmel przyjmowałeś modlitwy proroków, a w Nowym
Przymierzu wybrałeś tę górę na miejsce czci Najświętszej
Maryi Panny, † spraw za Jej wstawiennictwem, * abyśmy
doszli do Twojego Syna. Który z Tobą żyje i króluje w jed-
ków.
MODLITWA NAD DARAMI

Oddając cześć Najświętszej Maryi Pannie, składamy Tobie,
Boże, nasze dary, † i prosimy Cię, abyśmy za Jej przykładem
służyli Tobie z miłością * i ściślej się zespolili z dziełem od-
kupienia. Przez Chrystusa, Pana naszego.
W 1 prefacji o NMP, mówi się: obchodząc wspomnienie.
Maryja zachowywała wszystkie te słowa * i rozważała je w swoim
sercu.
Lipiec 119’
MODLITWA PO KOMUNII
Boże, nasz Ojcze, posiliłeś nas Najświętszym Sakramentem
Ciała i Krwi Twojego Syna, † umocnij w nas miłość ku To-
bie * i spraw, abyśmy służąc Najświętszej Maryi Pannie, n a-
śladowali Jej cnoty. Przez Chrystusa, Pana naszego.
17 LIPCA
ŚW. JADWIGI, KRÓLOWEJ
Św. Jadwiga urodziła się w roku 1374 jako córka króla Węgier i Polski, Ludw i-
ka. Po ojcu odziedziczyła tron Polski i w roku 1384 została ukoronowana. P o-
ślubiła wielkiego księcia Litwy Władysława Jagiełłę i przyczyniła się do nawró-
cenia tego kraju na chrześcijaństwo. Przyczyniła się też to powstania w Krak o-
wie Wydziału Teologicznego i odnowienia Uniwersytetu. Przez całe życie o d-
znaczała się hojnością dla ubogich. Umarła w Krakowie 17 lipca 1399 roku.

Chwalcie Pana, wszystkie narody, * wysławiajcie Go, wszystkie ludy;
* bo potężna nad nami Jego łaska, * a wierność Pana trwa na wieki.
KOLEKTA
Boże, życie wiernych i chwało pokornych, Ty uczyniłeś
świętą Jadwigę, królową, gorliwą krzewicielką wiary i miło-
ści, † spraw za jej wstawiennictwem, * abyśmy się stali apo-
stołami prawdy i dobra. Przez naszego Pana Jezusa Chryst u-
MODLITWA NAD DARAMI

Wszechmogący Boże, przyjmij dary, które Ci składamy ob-
chodząc wspomnienie świętej Jadwigi, królowej, † i spraw,
abyśmy świadomi Twojej obecności * jaśnieli świętą i czyn-
ną miłością. Przez Chrystusa, Pana naszego.

cie się wzajemnie miłowali.
MODLITWA PO KOMUNII
Pokrzepieni Ciałem i Krwią Twojego Syna, prosimy Cię,
Boże, † abyśmy za przykładem świętej Jadwigi, królowej, z
miłością służyli Tobie w naszych bliźnich * i z braterską go-
towością zaspokajali ich potrzeby. Przez Chrystusa, Pana
naszego.
18 LIPCA
ŚW. SZYMONA Z LIPNICY, KAPŁANA
Wspomnienie dowolne
Św. Szymon urodził się około roku 1437 w Lipnicy. Studiował na Akademii
Krakowskiej, po czym pod wpływem kazań św. Jana Kapistrana wstąpił do kr a-
kowskiego klasztoru bernardynów. W zakonie odznaczał się surowością życia,
nabożeństwem do Najświętszego Sakramentu i do Matki Bożej, miłością Boga i
bliźniego połączoną z wielkim zapałem, kaznodziejskim. Podczas morowej zara-
zy w Krakowie, oddając się posłudze zarażonych, umarł w opinii świętości 18
lipca 1482 roku. Relikwie spoczywają w kościele bernardynów w Krakowie.
ANTYFONA NA WEJŚCIE por. Iz 59, 21; 56, 7

Pan mówi: * Moje słowa, które włożyłem Ci w usta, * nie zejdą z
warg twoich, * a twoje ofiary będą przyjęte na moim ołtarzu.
KOLEKTA
Wszechmogący, wieczny Boże, Ty dałeś świętemu Szymo-
nowi łaskę głoszenia Ewangelii, † spraw, abyśmy posłuszni
jej nakazom pełnili Twoją wolę * i doszli do ojczyzny nie-
bieskiej. Przez naszego Pana Jezusa Chrystusa, Twojego Sy-
Lipiec 121’
MODLITWA NAD DARAMI

Boże, nasz Ojcze, niech ta zbawienna Ofiara zapali nas
ogniem miłości, * którym płonął święty Szymon, gdy niósł
pomoc walczącym ze śmiercią. Przez Chrystusa, Pana nasze-
go.

Nikt nie ma większej miłości od tej, * gdy ktoś życie swoje oddaje za
swoich przyjaciół.
MODLITWA PO KOMUNII
Boże, Ty nas posiliłeś Najświętszym Sakramentem, † spraw,
abyśmy naśladowali przykład świętego Szymona, * który
gorliwie czcił Ciebie i z ogromną miłością służył Twojemu
ludowi. Przez Chrystusa, Pana naszego.
20 LIPCA
BŁ. CZESŁAWA, KAPŁANA
W archidiecezji wrocławskiej i diecezji opolskiej: Patrona diecezji - Wspomnie-
nie obowiązkowe
Bł. Czesław urodził się około roku 1180. Jako kapłan wstąpił do Zakonu Ka-
znodziejskiego i otrzymał habit z rąk św. Dominika. Głosił słowo Boże w Cz e-
chach i w Polsce. Założył klasztory w Pradze i we Wrocławiu. Umarł 15 lipca
1242 roku we Wrocławiu.

Głoście chwałę Boga wśród wszystkich narodów, * rozgła-
szajcie Jego cuda pośród wszystkich ludów, * bo Pan jest
wielki, godzien wszelkiej chwały.
KOLEKTA
Boże, nieskończenie miłosierny, Ty powierzyłeś błogosła-
wionemu Czesławowi głoszenie niezmierzonych bogactw
Chrystusa, † spraw za jego wstawiennictwem, abyśmy coraz
lepiej Ciebie poznawali * i żyjąc w Twojej obecności według
Ewangelii, przynosili owoce dobrych uczynków. Przez na-
MODLITWA NAD DARAMI

Obchodząc wspomnienie błogosławionego Czesława prosimy
Cię, Boże, † pobłogosław złożone dary i przemień je w Sa-
krament zbawienia, * niech wszyscy, którzy go przyjmą, zo-
staną zachowani od grzechu i umocnieni Twoją łaską. Przez

Pan wysłał uczniów, aby wszędzie głosili: * Przybliżyło się do was
Królestwo Boże.
MODLITWA PO KOMUNII
Panie, nasz Boże, † odnów nasze życie przez Najświętszy
Sakrament, który przyjęliśmy z radością obchodząc wsp o-
mnienie błogosławionego Czesława, * i spraw, abyśmy go
naśladowali w apostolskiej gorliwości. Przez Chrystusa, Pa-
na naszego.
Lipiec 123’
21 LIPCA
ŚW. WAWRZYŃCA Z BRINDISI,
Wspomnienie dowolne
Św. Wawrzyniec urodził się w roku 1559 w Brindisi. Wstąpił do zakonu kap u-
cynów. Na studiach w Padwie i Wenecji zdobył głębokie wykształcenie teolo-
giczne i biegłość w kilku językach. Wyświęcony na kapłana, pracował gorliwie
nad reformą katolicką w Italii, Niemczech i Czechach. Pod koniec życia działał
jako dyplomata i pośrednik pokoju. Umarł w Lizbonie 22 lipca 1619 r oku.
Msza wspólna o pasterzach, s. 31”, albo o doktorach Kościoła, s. 41” – 42”.
KOLEKTA
Boże, Ty dla chwały swojego imienia i zbawienia ludzi
udzieliłeś świętemu Wawrzyńcowi, kapłanowi, ducha rady i
męstwa, † daj nam za jego wstawiennictwem w tym duchu
poznawać, co należy czynić, * i wypełniać poznane zadania.
22 LIPCA
ŚW. MARII MAGDALENY
Maria z Magdali należała do grupy niewiast, które towarzyszyły Chrystusowi

Panu w Jego wędrówkach po Palestynie, usługując Mu ze swego mienia. Gdy
uczniowie opuścili swego Mistrza, ona wytrwała pod krzyżem wraz z Najświę t-
szą Maryją Panną i św. Janem. O brzasku dnia wielkanocnego jej pierwszej uka-
zał się Jezus Zmartwychwstały i polecił jej zanieść Apostołom wiadomość o J e-
go Zmartwychwstaniu.

Jezus powiedział do Marii Magdaleny: * Idź do moich braci i powiedz
im: * Wstępuję do Ojca mego i Ojca waszego, do Boga mego i Boga
waszego.
KOLEKTA
Boże, Twój Syn wybrał Marię Magdalenę na pierwszą zwi a-
stunkę wielkanocnej radości, † spraw, abyśmy za jej wsta-
wiennictwem i przykładem głosili Chrystusa zmartwych-
wstałego * i oglądali Go w Twojej chwale. Który z Tobą żyje
wieki wieków.
MODLITWA NAD DARAMI

Wszechmogący Boże, przyjmij dary złożone w dniu wsp o-
mnienia świętej Marii Magdaleny, * której posługę łaskawie
przyjął Twój Syn Jednorodzony. Który żyje i króluje na wie-
ki wieków.

Miłość Chrystusowa przynagla nas, * aby ci, co żyją, już nie żyli dla
siebie, * lecz dla Tego, który za nich umarł i zmartwychwstał.
MODLITWA PO KOMUNII
Boże, nasz Ojcze, niech przyjęcie Twojego Sakramentu
wzbudzi w nas gorącą miłość, * z jaką Maria Magdalena
trwała przy Chrystusie, swoim Mistrzu. Który żyje i króluje
na wieki wieków.
23 LIPCA
ŚW. BRYGIDY, ZAKONNICY
Wspomnienie dowolne
Św. Brygida urodziła się w 1303 roku koło Uppsali. W małżeństwie wychowała
ośmioro dzieci w tym, późniejszą św. Katarzynę. Po śmierci męża założyła z a-
kon Najświętszego Zbawiciela (brygidki). Doznała licznych przeżyć mistyc znych
i objawień. Ostatnie 24 lata przeżyła w Rzymie i tam umarła 23 lipca 1373 roku.
Msza wspólna o świętych kobietach, s. 59” – 61”.
Lipiec 125’
KOLEKTA
Panie, nasz Boże, Ty objawiłeś świętej Brygidzie tajemnice
nieba, gdy rozważała mękę Twojego Syna, * spraw, abyśmy
mogli się radować, gdy nam objawisz Twoją chwałę. Przez
24 LIPCA
ŚW. KINGI, DZIEWICY
W diecezji tarnowskiej: Patrona diecezji - Wspomnienie obowiązkowe
Św. Kinga urodziła się w 1234 roku jako córka króla węgierskiego Beli IV. Była
siostrą św. Małgorzaty Węgierskiej i św. Jolanty. Została żoną Bolesława Wst y-
dliwego, z którym wspólnie złożyła w małżeństwie ślub dozgonnej czystości. Z
mężem dzieliła dole i niedole długiego i trudnego panowania, będąc prawdziwą
matką biednych i wszystkich strapionych. Po śmierci męża wstąpiła do ufund o-
wanego przez siebie zakonu klarysek w Starym Sączu, łącząc z duchem sur owej
pokuty wewnętrzną, franciszkańska radość doskonałą z cierpień i trudności ży-
ciowych. Umarła w Starym Sączu 24 lipca 1292 roku. Kult jej rozpoczął się z a-
raz po śmierci.

Posłuchaj, córko, spójrz i nakłoń ucho, * zapomnij o swym ludzie, o
domu swego ojca. * Król pragnie twego piękna, * On twoim Panem.
KOLEKTA
Boże, Ty obdarzyłeś świętą Kingę hojnym błogosławień-
stwem i zachowałeś dziewicą nawet w małżeństwie, † spraw,
za jej wstawiennictwem, abyśmy dzięki czystości życia za w-
sze trwali przy Tobie * i wstępując w jej ślady mogli dojść
do Ciebie. Przez naszego Pana Jezusa Chrystusa, Twojego
MODLITWA NAD DARAMI

Wszechmogący Boże, sławimy cuda Twojej łaski w świętej
Kindze, dziewicy, † i pokornie Cię prosimy, * aby nasza
Ofiara podobała się Tobie, tak jak jej święte życie. Przez

Oto Oblubieniec nadchodzi, * wyjdźcie na spotkanie Chrystusa Pana.
MODLITWA PO KOMUNII
Boże, nasz Ojcze, niech przyjęty Sakrament przez zasługi
świętej Kingi, dziewicy, nieustannie pobudza nas do dobrego
i oświeca, † abyśmy godnie oczekiwali przyjścia Twojego
Syna * i zostali dopuszczeni do Jego niebieskiej uczty. Który
żyje i króluje na wieki wieków.
25 LIPCA
ŚW. JAKUBA APOSTOŁA
Święto
Św. Jakub zwany Większym, syn rybaka Zebedeusza i Salome z Betsaidy, sta r-
szy brat Jana Ewangelisty, był jednym z pierwszych uczniów Jezusa i wraz z
Piotrem i Janem należał do grupy Apostołów najbliższych Mistrzowi. Był więc
świadkiem wskrzeszenia córki Jaira, przemienienia Pańskiego oraz agonii Chr y-
stusa w Getsemani. Pierwszy spośród Apostołów przelał krew za Chrystusa,
ścięty mieczem w Jerozolimie na rozkaz króla Heroda Agrypy I około 44 roku
(Dz 12, 2). Według starych hiszpańskich tradycji jego relikwie spoczywają w
Santiago w Compostelli, gdzie były od wieków celem pielgrzymek. Jest patr o-
nem Hiszpanii i Portugalii, a także pielgrzymów.
ANTYFONA NA WEJŚCIE por. Mt 4, 18. 21. 22

Gdy Jezus przechodził obok Jeziora Galilejskiego, * ujrzał Jakuba,
syna Zebedeusza, i brata jego, Jana, jak naprawiali sieci, * powołał
ich i poszli za Nim.
Lipiec 127’
KOLEKTA
Wszechmogący, wieczny Boże, święty Jakub jako pierwszy z
Apostołów przelał krew za Chrystusa, † niech jego mężne
wyznanie utwierdza Twój Kościół, * a jego opieka niech mu
stale towarzyszy. Przez naszego Pana Jezusa Chrystusa,
MODLITWA NAD DARAMI

Panie, nasz Boże, oczyść nas przez zasługi męki Twojego
Syna, † abyśmy złożyli miłą Tobie Ofiarę w święto Jakuba
Apostoła, * który jako pierwszy z Apostołów pił z kielicha
cierpień Chrystusa. Który żyje i króluje na wieki wieków.

Pili z kielicha Pańskiego i stali się przyjaciółmi Bożymi.
MODLITWA PO KOMUNII
Wszechmogący Boże, wspomagaj nas za wstawiennictwem
świętego Jakuba Apostoła, * w którego święto przyjęliśmy
Najświętszy Sakrament. Przez Chrystusa, Pana naszego.
26 LIPCA
ŚWIĘTYCH JOACHIMA I ANNY, RODZICÓW
NAJŚW. MARYI PANNY
Według tradycji pochodzącej z II wieku, rodzice Najśw. Maryi Panny nosili

imiona: Anna i Joachim. Ich kult rozwinął się pod wpływem kultu Maryi.
Wychwalajmy świętych Joachima i Annę, * rodziców Bożej Rodzi-
cielki Maryi; * Bóg dał im błogosławieństwo, * którego oczekiwały
wszystkie narody.
KOLEKTA
Panie, Boże naszych ojców, Ty wybrałeś świętych Joachima
i Annę na rodziców Maryi, która została Matką Twojego
wcielonego Syna, * przez ich wstawiennictwo daj nam osią-
gnąć zbawienie obiecane Twojemu ludowi. Przez naszego
wieki wieków.
MODLITWA NAD DARAMI

Wszechmogący Boże, przyjmij te dary jako znak naszego
oddania, † i spraw, abyśmy się stali uczestnikami tego bło-
gosławieństwa, * które obiecałeś Abrahamowi i jego potom-
stwu. Przez Chrystusa, Pana naszego.
ANTYFONA NA KOMUNIĘ por. Ps 24 (23), 5

Otrzymali błogosławieństwo od Pana * i miłosierdzie od Boga, Zba-
wiciela swego.
MODLITWA PO KOMUNII
Boże, z Twojej woli Jednorodzony Syn Twój wziął na siebie
nasze człowieczeństwo, abyśmy się stali uczestnikami bo-
skiego życia, † uświęcaj swoje przybrane dzieci, * które na-
karmiłeś przy swoim stole. Przez Chrystusa, Pana naszego.
Lipiec 129’
26 LIPCA
ŚW. ANNY, MATKI NAJŚW. MARYI PANNY
GŁÓWNEJ PATRONKI ŚLĄSKA OPOLSKIEGO
W diecezji opolskiej i w kościołach pod wezwaniem św. Anny: Uroczystość
Wychwalajmy świętą Annę, * matkę Bożej Rodzicielki Maryi; * Bóg
dał jej błogosławieństwo, * którego oczekiwały wszystkie narody.
KOLEKTA
Panie, Boże naszych ojców, Ty wybrałeś świętą Annę na
matkę Maryi, która została Rodzicielką Twojego wcielonego
Syna, * przez jej wstawiennictwo daj nam osiągnąć zbawie-
nie obiecane Twojemu ludowi. Przez naszego Pana Jezusa
ków.
MODLITWA NAD DARAMI

Wszechmogący Boże, przyjmij te dary jako znak naszego
oddania, † i spraw, abyśmy się stali uczestnikami tego bło-
gosławieństwa, * które obiecałeś Abrahamowi i jego potom-
stwu. Przez Chrystusa, Pana naszego.
ANTYFONA NA KOMUNIĘ por. Ps 24 (23), 5

Otrzymała błogosławieństwo od Pana * i miłosierdzie od Boga, Zba-
wiciela swego
MODLITWA PO KOMUNII
Boże, z Twojej woli Jednorodzony Syn Twój wziął na siebie
nasze człowieczeństwo, abyśmy się stali uczestnikami bo-
skiego życia, † uświęcaj swoje przybrane dzieci, * które na-
karmiłeś przy swoim stole. Przez Chrystusa, Pana naszego.
27 LIPCA
ŚW. JOACHIMA, OJCA NAJŚW. MARYI PANNY
W diecezji opolskiej: Wspomnienie obowiązkowe

Sprawiedliwy weseli się z Twojej potęgi, Panie, * i z Twojej pomocy
tak bardzo się cieszy; * spełniłeś pragnienie jego serca.
KOLEKTA
Boże, Ty wybrałeś świętego Joachima na ojca Najświętszej
Maryi Panny, Matki Jezusa Chrystusa, † przyjmij łaskawie
nasze prośby, * aby Twój Syn, który stał się człowiekiem,
dał nam udział w swoim boskim życiu. Który z Tobą żyje i
wieki wieków.
MODLITWA NAD DARAMI

Wszechmogący Boże, przez tę Ofiarę złożoną w dniu wspo-
mnienia świętego Joachima, * udziel swoim wiernym daru
jedności i pokoju. Przez Chrystusa, Pana naszego.
Lipiec 131’
MODLITWA PO KOMUNII
Boże, nasz Ojcze, † zachowaj w swojej opiece lud, który
karmisz Chlebem eucharystycznym, * i spraw, aby się cie-
szył prawdziwym pokojem. Przez Chrystusa, Pana naszego.
29 LIPCA
ŚW. MARTY
Św. Marta wiele razy gościła w swoim domu Chryst usa. Przed wskrzeszeniem
Łazarza wyznała swoją wiarę w mesjańskie posłannictwo Chrystusa.

Jezus przyszedł do Betanii. * Tam pewna niewiasta, imieniem Marta,
* przyjęła Go do swego domu.
KOLEKTA
Wszechmogący, wieczny Boże, Twój Syn przyjął gościnę w
domu świętej Marty, † spraw za jej wstawiennictwem, aby-
śmy z wiarą usługując Chrystusowi w naszych braciach * za-
służyli na przyjęcie do Twojego domu. Przez naszego Pana
wieki wieków.
MODLITWA NAD DARAMI

Wysławiamy Ciebie, Boże, który ukazałeś swoją chwałę w
świętej Marcie, † i pokornie Cię błagamy, abyś przyjął naszą
służbę, * tak jak przyjąłeś z upodobaniem jej gościnę pełną

Marta powiedziała do Jezusa: * Ty jesteś Mesjaszem, Synem Bożym,
* który na ten świat przyszedł.
MODLITWA PO KOMUNII
Panie, nasz Boże, niech przyjęcie Ciała i Krwi Twojego Syna
oderwie nas od rzeczy przemijających, † abyśmy za przykła-
dem świętej Marty na ziemi wzrastali w szczerej miłości ku
Tobie, * a w niebie mogli Ciebie oglądać na wieki. Przez
30 LIPCA
ŚW. PIOTRA CHRYZOLOGA,
Wspomnienie dowolne
Św. Piotr Chryzolog urodził się około roku 380. Został arcybiskupem Rawenny,
wówczas stolicy Zachodniego Cesarstwa. Gorliwy duszpasterz i głośny kazno-
dzieja słowem i pismem umacniał wiarę swego ludu. Umarł 31 lipca 450 roku.
42”.
KOLEKTA
Boże, Ty uczyniłeś świętego Piotra Chryzologa wybitnym
głosicielem Słowa Wcielonego, † spraw za jego wstawien-
nictwem, * abyśmy w sercach rozważali tajemnice zbawienia
i świadczyli o nich całym życiem. Przez naszego Pana Jezusa
wieków.
Lipiec 133’
31 LIPCA
ŚW. IGNACEGO Z LOYOLI, KAPŁANA
Św. Ignacy urodził się w 1491 roku w Hiszpanii w kraju Basków. Do 30 roku
życia prowadził swobodne rycerskie życie. Rekonwalescencja po ciężkiej ranie
była dla niego okresem łaski. Po powrocie do zdrowia zawiesił oręż przed c u-
downym obrazem Matki Bożej w opactwie benedyktyńskim Monserrat i oddał
się samotnym rozmyślaniom w grocie pod Manrezą. Tu, w oparciu o dzieło op a-
ta Garcia de Cisneros „Exercitatorium vitae spiritualis”, napisał sławne „Ćw i-
czenia duchowne”. By zostać kapłanem studiował w Barcelonie, Alcala, Sala-
mance i wreszcie w Paryżu. Tam wraz z 6 przyjaciółmi dał w 1534 roku pocz ą-
tek nowemu zakonowi, zwanemu Towarzystwem Jezusowym. Św. Ignacy kie-
rował swoim zakonem do śmierci, która nastąpiła w Rzymie 31 lipca 1556 roku.
ANTYFONA NA WEJŚCIE por. Flp 2, 10-11

Na imię Jezus niech się zgina każde kolano * istot niebieskich, ziem-
skich i podziemnych * i niech każdy język wyznaje, * że Jezus Chry-
stus jest Panem, ku chwale Boga Ojca.
KOLEKTA
Boże, Ty powołałeś w swoim Kościele świętego Ignacego do
szerzenia Twojej większej chwały, † spraw, abyśmy walcząc
na ziemi z jego pomocą i za jego przykładem, * zasłużyli na
udział w jego niebieskiej chwale. Przez naszego Pana Jezusa
ków.
MODLITWA NAD DARAMI

Panie Boże, przyjmij z upodobaniem dary, które składamy
oddając cześć świętemu Ignacemu, † i spraw, aby najświęt-
sze Misteria, które z Twojej woli są źródłem wszelkiej świ ę-
tości, * uświęciły nas w prawdzie. Przez Chrystusa, Pana na-
szego.

Przyszedłem rzucić ogień na ziemię * i jakże bardzo pragnę,
aby on już zapłonął.
MODLITWA PO KOMUNII
Boże, nasz Ojcze, dziękując za dary udzielone świętemu
Ignacemu, złożyliśmy Ofiarę uwielbienia, * niech ona nas
doprowadzi do wielbienia Twojego majestatu w wieczności.
SIERPIEŃ
1 SIERPNIA
ŚW. ALFONSA MARII LIGUORIEGO,
Św. Alfons urodził się w Marinelli koło Neapolu w 1696 roku. W szesnastym
roku życia uzyskał doktorat prawa i rozpoczął karierę adwokacką. Zrozumia w-
szy niebezpieczeństwo tego zawodu, porzucił go i poświęcił się służbie Bożej.
Jako kapłan zauważył ignorancję religijną ludu i założył zgromadzenie redemp-
torystów dla głoszenia misji ludowych. Napisał pomnikową teologię moralną
oraz wiele dzieł ascetycznych. Na rozkaz papieża przez trzynaście lat był bisk u-
pem diecezji św. Agaty. Uzyskał zwolnienie z tego urzędu, wrócił do zgroma-
dzenia i do końca życia świecił przykładem gorliwości. Umarł jako dziewięć-
dziesięcioletni starzec w roku 1787.
Duch Pański spoczywa na mnie, * ponieważ mnie namaścił i posłał
mnie, abym ubogim niósł dobrą nowinę, * uzdrawiał skruszonych
w sercu.
KOLEKTA
Boże, Ty nieustannie dajesz swojemu Kościołowi nowe
przykłady życia chrześcijańskiego, † spraw, abyśmy naśla-
dowali świętego Alfonsa Marię w apostolskiej gorliwości *
i razem z nim osiągnęli nagrodę w niebie. Przez naszego Pa-
na Jezusa Chrystusa, Twojego Syna, † który z Tobą żyje
wieki wieków.
MODLITWA NAD DARAMI

Boże, nasz Ojcze, dzięki Twojej łasce święty Alfons Maria
odprawiając eucharystyczną Ofiarę sam składał się Tobie
w ofierze, † oczyść nasze serca ogniem Ducha Świętego *
i uczyń nas wiecznym darem dla Ciebie. Przez Chrystusa,
Pana naszego.

MODLITWA PO KOMUNII
Boże, Ty uczyniłeś świętego Alfonsa Marię wiernym szafa-
rzem i głosicielem Eucharystii, † spraw, aby Twoi wierni
często ją przyjmowali * i wielbili Ciebie na wieki. Przez
2 SIERPNIA
ŚW. EUZEBIUSZA Z VERCELLI, BISKUPA
Wspomnienie dowolne
Św. Euzebiusz urodził się na początku IV wieku na Sardynii. W roku 345 został
pierwszym biskupem Vercelli. Za wierność uchwałom Soboru Nicejskiego i wa l-
kę z arianizmem został skazany na wygnanie. Po powrocie zapoczątkował ż ycie
wspólne duchowieństwa. Umarł w Vercelli 1 sierpnia 371 roku.
KOLEKTA
Panie, nasz Boże, święty Euzebiusz, biskup, nieustraszenie
bronił wiary w bóstwo Jezusa Chrystusa, † spraw, abyśmy
naśladując jego stałość i zachowując wiarę, której nauczał, *
zasłużyli na udział w życiu Twojego Syna. Który z Tobą żyje
wieki wieków.
Sierpień 137’
4 SIERPNIA
ŚW. JANA MARII VIANNEYA, KAPŁANA
Św. Jan Maria Vianney, syn ubogich wieśniaków, urodził się w Dardilly ko ło
Lyonu w 1786 roku. Od najmłodszych lat odznaczał się pobożnością i miłością
biednych. Pokonawszy wielkie trudności, został kapłanem w 1815 roku. Wkró t-
ce został proboszczem w Ars. Odrodził zobojętniałą parafię przez modlitwę,
umartwienie i gorliwą pracę duszpasterską. Jego świętość ściągała tysiące piel-
grzymów z dalekich stron. Wyczerpany nadludzką pracą i umartwieniem umarł
w Ars 4 sierpnia 1859 roku. Jest patronem proboszczów.
KOLEKTA
Wszechmogący i miłosierny Boże, Ty obdarzyłeś świętego
Jana Marię godną podziwu gorliwością apostolską, † spraw,
abyśmy za jego przykładem i wstawiennictwem * przez
chrześcijańską miłość zyskiwali dusze braci dla Ciebie i ra-
zem z nimi osiągnęli wieczną chwałę. Przez naszego Pana
wieki wieków.
5 SIERPNIA
ROCZNICA POŚWIĘCENIA BAZYLIKI
Wspomnienie dowolne
Po Soborze Efeskim, na którym ogłoszono dogmat o Bo żym macierzyństwie

Najśw. Maryi Panny, papież Sykstus III poświęcił Jej bazylikę wzniesioną na
Wzgórzu Eskwilińskim w Rzymie w roku 432.
KOLEKTA
Miłosierny Boże, odpuść winy nam, swoim sługom, † a po-
nieważ nasze czyny nie mogą się Tobie podobać, * niech
nam wyjedna zbawienie Matka Twojego Syna, Jezusa Chry-
stusa. Który z Tobą żyje i króluje w jedności Ducha Święt e-
6 SIERPNIA
PRZEMIENIENIE PAŃSKIE
Święto
Celem tajemnicy Przemienienia było utwierdzenie wiary Apostołów oraz ukaza-

nie im chwały przeznaczonej dla wyznawców Chrystusa.
ANTYFONA NA WEJŚCIE por. Mt 17, 5

W jaśniejącym obłoku ukazał się Duch Święty, * i odezwał się głos
Ojca: * To jest mój Syn umiłowany, w którym mam upodobanie , * Je-
go słuchajcie.
KOLEKTA
Boże, Ty przy chwalebnym Przemienieniu Twojego Jedyn e-
go Syna potwierdziłeś tajemnice wiary świadectwem Ojców i
ukazałeś chwałę, jaka czeka Twoje przybrane dzieci, †
spraw, abyśmy posłuszni głosowi Twojego umiłowanego Sy-
na, * stali się Jego współdziedzicami. Przez naszego Pana
wieki wieków.
Sierpień 139’
MODLITWA NAD DARAMI

Panie, nasz Boże, uświęć złożone dary przez chwalebne
Przemienienie Twojego Syna † i oczyść nas ze zmazy grze-
chów * blaskiem Jego światłości. Przez Chrystusa, Pana na-
szego.
Prefacja o Przemienieniu Pańskim, nr 45.
Gdy się objawi Chrystus, * będziemy do Niego podobni, * bo ujrzymy
Go takim, jaki jest.
MODLITWA PO KOMUNII
Boże, Ty w tajemnicy Przemienienia objawiłeś chwałę Two-
jego Syna, † spraw, niech Pokarm eucharystyczny, któryśmy
przyjęli, * przemieni nas na Jego podobieństwo. Który żyje i
7 SIERPNIA
SYKSTUSA II, PAPIEŻA, I TOWARZYSZY
Wspomnienie dowolne
Św. Sykstus wstąpił na Stolicę Piotrową w 257 roku. W następnym roku, po d-

czas prześladowania chrześcijan za cesarza Waleriana, został pochowany w cz a-
sie sprawowania Najświętszej Ofiary w katakumbach św. Kaliksta i ścięty 6
sierpnia wraz z towarzyszącymi mu diakonami: Januarym, Magnusem, Wince n-
tym i Stefanem. Tego samego dnia zostali ścięci dwaj inni diakoni: Felicysym i
Agapit, a w kilki dni później umęczono archidiakona Wawrzyńca. Imię św. Syk-
stusa wymienia się w Kanonie rzymskim.
KOLEKTA
Wszechmogący Boże, dzięki Twojej łasce święci męczenn i-
cy, Sykstus i jego Towarzysze, oddali życie za Twoją Ewa n-
gelię i wierność Chrystusowi, † daj nam moc Ducha Święte-
go, * abyśmy chętnie przyjmowali prawdy wiary i odważnie
je wyznawali. Przez naszego Pana Jezusa Chrystusa, Twoj e-
go Syna, † który z Tobą żyje i króluje w jedności Świętego,
7 SIERPNIA
ŚW. KAJETANA, KAPŁANA
Wspomnienie dowolne
Św. Kajetan urodził się w Vicenza w Italii w roku 1480. Jako prałat Kurii rzym-
skiej założył razem z Piotrem Carafa pierwsze zgromadzenie kleryków regular-
nych, których nazwano teatynami. Był przełożonym w Wenecji i w Neapolu,
gdzie umarł 7 sierpnia 1547 roku. Z powodu wielkiej gorliwości nazywano św.
Kajetana "łowcą dusz".
KOLEKTA
Boże, Ty udzieliłeś świętemu Kajetanowi, kapłanowi, łaski
naśladowania życia Apostołów, † spraw, abyśmy za jego
przykładem i wstawiennictwem * zawsze pokładali ufność w
Tobie i nieustannie szukali Twojego Królestwa. Przez nasze-
Sierpień 141’
8 SIERPNIA
ŚW. DOMINIKA, KAPŁANA
Św. Dominik urodził się w 1170 roku w Calaruega w Hiszpanii. Został kapłanem
i kanonikiem w Osma. Wysłany przez papieża Innocentego III do południowej
Francji, dotkniętej herezją albigensów, zrozumiał, że do zwalczenia herezji p o-
trzeba misjonarzy głęboko wykształconych i żyjących w ewangelicznym ubó-
stwie. W tym celu założył w Pouille pod Tuluzą Zakon Kaznodziejski oparty na
regule św. Augustyna. Zakon, zatwierdzony w 1216 roku przez papieża Hon o-
riusza II, przyczynił się wraz z franciszkanami do odr odzenia średniowiecznego
Kościoła. W ciągu ostatnich 5 lat przed śmiercią św. Dominik praco wał jako ka-
znodzieja we Francji, Hiszpanii i Italii. Umarł w Bolonii 6 sierpnia 1221 roku i
tam spoczywa.

Usta sprawiedliwego głoszą mądrość, * a język jego mówi to, co
słuszne. * Prawo Boże jest w jego sercu * i nie zachwieją się jego
kroki.
KOLEKTA
Wszechmogący Boże, niech święty Dominik, który był gor-
liwym głosicielem objawionej prawdy, wspiera Twój Kościół
swoimi zasługami i nauką, * i niech będzie dla nas troskli-
wym opiekunem. Przez naszego Pana Jezusa Chrystusa,
MODLITWA NAD DARAMI

Miłosierny Boże, za wstawiennictwem świętego Dominika
przyjmij łaskawie modlitwy, które zanosimy do Ciebie, †
i mocą tej sakramentalnej Ofiary * utwierdzaj obrońców
wiary Twoją łaską. Przez Chrystusa, Pana naszego.

Królestwo Boże.
MODLITWA PO KOMUNII
Panie, nasz Boże, w dniu wspomnienia świętego Dominika
posiliłeś nas Najświętszym Sakramentem, † spraw, aby Ko-
ściół oświecony przez jego nauczanie i wspierany jego mo-
dlitwami, * przyjął w pełni owoce tego Sakramentu. Przez
10 SIERPNIA
ŚW. WAWRZYŃCA, DIAKONA I MĘCZENNIKA
Święto
W diecezji chełmińskiej: Patrona diecezji - Święto
Św. Wawrzyniec był diakonem Kościoła rzymskiego za czasów papieża Sykstusa

II. Był zarządcą dóbr kościelnych i opiekunem ubogich. Podczas prześladowania
za cesarza Waleriana , przewidując swój koniec, rozdał majątek kościelny ubo-
gim. W kilka dni po śmierci papieża Sykstusa prefekt Rzymu zażądał wydania
skarbu kościelnego. Wawrzyniec zgromadził ubogich i odpowiedział: „Oto są
prawdziwe skarby Kościoła”. Według legendy został umęczony na rozpalonej
kracie 10 sierpnia 258 roku. Imię świętego Wawrzyńca wymienia się w Kanonie
rzymskim.
Święty Wawrzyniec oddał życie za Kościół. * Zasłużył na wieniec
męczeństwa, * i z radością wstąpił do Pana Jezusa Chrystusa.
Sierpień 143’
KOLEKTA
Miłosierny Boże, z gorącej miłości ku Tobie święty Wa w-
rzyniec wiernie służył ubogim i odważnie poniósł męczeń-
stwo, † spraw, abyśmy miłowali to, co on miłował, * i wy-
pełniali to, czego uczył. Przez naszego Pana Jezusa Chrystu-
MODLITWA NAD DARAMI

Panie, nasz Boże, przyjmij łaskawie dary, które z radością
składamy oddając cześć świętemu Wawrzyńcowi, * i spraw,
aby wyjednały nam zbawienie. Przez Chrystusa, Pana nasze-
go.

będzie i mój sługa.
MODLITWA PO KOMUNII
Posileni świętym Darem pokornie prosimy Cię, Boże, † aby-
śmy składając należną Tobie Ofiarę w dzień świętego Wa w-
rzyńca, * otrzymali obfitsze owoce odkupienia. Przez Chry-
11 SIERPNIA
ŚW. KLARY, DZIEWICY
Św. Klara urodziła się w zamożnej rodzinie w Asyżu. W 1212 roku p rzyjęła ha-
bit zakonny z rąk św. Franciszka i założyła pierwszy żeński klasztor według jego
reguły przy kościele św. Damiana w Asyżu. Pomimo umartwień, surowości z a-
konnej i licznych cierpień, które ją trapiły przez 27 lat, do końca życia zachow a-
ła pogodę ducha. Umarła 11 sierpnia 1253 roku.
KOLEKTA
Miłosierny Boże, Ty doprowadziłeś świętą Klarę do umiło-
wania ubóstwa, † spraw za jej wstawiennictwem, * abyśmy
żyjąc w ubóstwie ducha zgodnie z nauką Chrystusa, doszli
do oglądania Ciebie w Królestwie niebieskim. Przez naszego
wieki wieków.
11 SIERPNIA
NAJŚWIĘTSZEJ MARYI PANNY ŚWIĘTOLIPSKIEJ
W diecezji warmińskiej: Wspomnienie obowiązkowe
Według tradycji od XIII wieku otaczano czcią figurę Matki Bożej umieszczoną
na przydrożnej lipie w okolicy Reszla. W czasie reformacji figurka została znis z-
czona. W XVII wieku na miejscu zniszczonej figury umieszczono obraz, który
zasłynął cudami. Dnia 11 sierpnia 1968 roku obraz został ukoronowany przez
Prymasa Polski Kardynała Stefana Wyszyńskiego.
ANTYFONA NA WEJŚCIE Syr 24, 12. 16

Zapuściłam korzenie w sławnym narodzie, * w posiadłości Pana, w
Jego dziedzictwie, * gałęzie swe rozłożyłam, * gałęzie chwały i
wdzięku.
Sierpień 145’
KOLEKTA
Boże, Ty pozwalasz nam wzywać Matkę Najświętszą, Mary-
ję zawsze Dziewicę, * spraw, abyśmy nieustannie doznawali
Jej troskliwej opieki. Przez naszego Pana Jezusa Chrystusa,
MODLITWA NAD DARAMI

dary, które Twoi wierni przedstawiają Tobie oddając cześć
udziel nam pomocy, abyśmy gorliwiej Tobie służyli. Przez

Błogosławić mnie będą wszystkie pokolenia, * gdyż wielkie rzeczy
uczynił mi Wszechmocny, * święte jest Jego imię.
MODLITWA PO KOMUNII
Miłosierny Boże, Ty nas posiliłeś Pokarmem z nieba, †
spraw, za wstawiennictwem Najświętszej Maryi, zawsze
Dziewicy, * abyśmy wielkodusznie szli drogą Twoich przy-
kazań. Przez Chrystusa, Pana naszego.
13 CZERWCA
ŚWIĘTYCH MĘCZENNIKÓW PONCJANA,
PAPIEŻA, I HIPOLITA, KAPŁANA
Wspomnienie dowolne
Św. Poncjan został biskupem Rzymu w roku 231. W roku 235 wygnano go na
wyspę Sardynię razem z kapłanem Hipolitem, który był wybitnym teologiem i p i-
sarzem. Hipolit przekazał w swoim dziele "Tradycja Apostolska" najstarszą fo r-
mę modlitwy eucharystycznej. Obydwaj święci, wyczerpani przymusową ciężką
pracą, umarli na wygnaniu. Ciała ich sprowadzono do Rzymu i pochowano na
tamtejszych cmentarzach.
Msza wspólna o męczennikach, s. 13” – 17”, albo o pasterzach, s. 32” – 34”.
KOLEKTA
Wszechmogący Boże, niech sławne męczeństwo świętych
Poncjana i Hipolita pomnoży naszą miłość ku Tobie *
i umocni w naszych sercach wiarę. Przez naszego Pana Jezu-
ków.
13 SIERPNIA
KALWARYJSKIEJ
W archidiecezji krakowskiej: Święto
W Kalwarii Zebrzydowskiej: Uroczystość
W roku 1602 Mikołaj Zebrzydowski ufundował sanktuarium ku czci Męki Pań-

skiej, składające się z kilkudziesięciu kościołów i kaplic poświęconych tajemni-
com Męki Pańskiej, oraz tajemnicom współcierpienia i triumfu Najśw. Maryi
Panny. Od roku 1641 w Kalwarii Zebrzydowskiej znajduje się otoczony wielką
czcią obraz Matki Bożej z Dzieciątkiem, koronowany w roku 1887. Kalwaria
Zebrzydowska była ulubionym miejscem modlitwy papieża Jana Pawła II.
Sierpień 147’
ANTYFONA NA WEJŚCIE por. Jdt 13, 18. 19

Błogosławiona jesteś, Dziewico Maryjo, przez Boga Najwyższego, *
więcej niż wszystkie niewiasty na ziemi, * tak bowiem wsławił Twe
imię, * że Twoja chwała nie zejdzie z ust ludzi.
Albo: Hbr 4, 16
sierdzie .
KOLEKTA
Wszechmogący, wieczny Boże, Ty dałeś Jezusowi Chrystu-
sowi Najświętszą Maryję Pannę jako pomoc w dziele nasze-
go odkupienia, † spraw łaskawie, abyśmy rozważając pas-
chalne tajemnice Pana, * za pośrednictwem Maryi dostąpili
łask, o które z ufnością prosimy. Przez naszego Pana Jezusa
ków.
MODLITWA NAD DARAMI

Prosimy Cię, Boże, przyjmij dary Kościoła sprawu jącego ta-
jemnice zbawienia † i spraw, aby za wstawiennictwem Naj-
świętszej Maryi Panny * przyczyniły się do naszego uświę-
cenia. Przez Chrystusa, Pana naszego.
1 - 4 prefacja o NMP, nr 55 - 58
W 1 prefacji o NMP, mówi się: obchodząc święto.
Błogosławiona jesteś Maryjo, * któraś uwierzyła, * że spełnią się
słowa powiedziane Tobie od Pana.
Albo:
Błogosławiona jesteś Maryjo, Dziewico * któraś wytrwała pod krzy-
żem Pana.
MODLITWA PO KOMUNII
Przyjąwszy zadatek naszego zbawienia, pokornie prosimy
Cię, Boże, † aby nas nieustannie chroniła opieka Najświęt-
szej Maryi, zawsze Dziewicy, * na której cześć złożyliśmy tę
Ofiarę Twojemu Majestatowi. Przez Chrystusa, Pana nasze-
go.
14 SIERPNIA
ŚW. MAKSYMILIANA MARII KOLBEGO,
W diecezji gdańskiej: 18 sierpnia
W diecezji koszalińsko-kołobrzeskiej: Patrona diecezji - Wspomnienie obowiąz-
kowe
Św. Maksymilian Kolbe urodził się w Zduńskiej Woli koło Łodzi w roku 1894.
Wstąpił do zakonu franciszkanów i w roku 1918 otrzymał święcenia kapłańskie.
Mimo osobistego zamiłowania do skrajnego ubóstwa, w pracy apostolskiej p o-
sługiwał się najnowocześniejszymi środkami. Gorliwie szerzył cześć Maryi Nie-
pokalanej. W roku 1941 został przez Niemców osadzony w obozie koncentr a-
cyjnym w Oświęcimiu, gdzie dawał wszystkim przykład cierpliwości. Dobrowo l-
nie przyjął śmierć w bunkrze głodowym zamiast innego więźnia. Zginął 14
sierpnia 1941 roku.
ANTYFONA NA WEJŚCIE Mt 25, 34. 40

Pójdźcie, błogosławieni Ojca mojego. * Zaprawdę, powiadam wam: *
Wszystko, co uczyniliście jednemu z tych braci moich najmniejszych,
* Mnieście uczynili.
Sierpień 149’
KOLEKTA
Boże, Ty napełniłeś gorliwością o zbawienie dusz i miłością
ku bliźnim świętego Maksymiliana Marię, kapłana i mę-
czennika, żarliwego czciciela Niepokalanej Dziewicy, *
spraw za jego wstawiennictwem, abyśmy dla Twojej chwały
wytrwale pracując w służbie braci, * w życiu i w śmierci
stawali się podobni do Twojego Syna. Który z Tobą żyje
wieki wieków.
Albo:
Boże, dzięki Twojej łasce święty Maksymilian Maria, gorli-
wy czciciel Niepokalanej Dziewicy, cierpliwie znosił udręki
więzienia i oddał swoje życie za bliźniego, † spraw za jego
wstawiennictwem, * abyśmy całym naszym życiem i śmier-
cią świadczyli o Twojej miłości. * w życiu i w śmierci sta-
wali się podobni do Twojego Syna. Przez naszego Pana Je-
wieków.
MODLITWA NAD DARAMI

Wszechmogący Boże, ofiarujemy Ci nasze dary † i pokornie
błagamy, abyśmy za przykładem świętego Maksymiliana
Marii * nauczyli się składać Tobie w ofierze nasze życie.

MODLITWA PO KOMUNII
Panie Jezu Chryste, spraw, abyśmy posileni Ciałem i Krwią
Twoją pałali taką miłością, * jaką święty Maksymilian Ma-
ria czerpał z tej Uczty. Który żyjesz i królujesz na wieki
wieków.
Sierpień 151’
15 SIERPNIA
WNIEBOWZIĘCIE
Uroczystość
Po zakończeniu życia ziemskiego Niepokalana Matka Boża została z duszą i cia-

łem wyniesiona do chwały niebieskiej. Wniebowzięcie Maryi przypomina lud z-
kości powołanie do chwały w niebie.
MSZA W WIGILIĘ
Tę Mszę odprawia się wieczorem dnia 14 sierpnia przed I Nieszporami uroczy-
stości, albo po nich.
Wysławiamy Ciebie, Maryjo, * dzisiaj zostałaś wyniesiona ponad
chóry Aniołów * i na wieki triumfujesz z Chrystusem.
KOLEKTA
Boże, Ty wejrzałeś na pokorę Najświętszej Maryi Panny
i wyniosłeś Ją do godności Matki Twojego Jedynego Syna,
a w dniu dzisiejszym uwieńczyłeś Ją najwyższą chwałą, †
spraw, abyśmy zbawieni przez śmierć i zmartwychwstanie
Jezusa Chrystusa, * przez Jej prośby mogli wejść do wiecz-
nej chwały. Przez naszego Pana Jezusa Chrystusa, Twojego
MODLITWA NAD DARAMI

Wszechmogący Boże, przyjmij Ofiarę przebłagania i chwały,
którą składamy w uroczystość Wniebowzięcia Najświętszej
Bożej Rodzicielki, † niech ta Ofiara wyjedna nam przeba-
czenie grzechów * i przemieni nasze życie w nieustanne
dziękczynienie. Przez Chrystusa, Pana naszego.
Prefacja o Wniebowstąpieniu NMP, nr 61.

Błogosławione łono Maryi Dziewicy, * które nosiło Syna Ojca
Przedwiecznego.
MODLITWA PO KOMUNII
Panie, nasz Boże, Ty nas posiliłeś przy swoim stole w uro-
czystość Wniebowzięcia Bożej Rodzicielki, * błagamy, abyś
nas uwolnił od wszystkich grożących nam niebezpieczeństw.
MSZA W DZIEŃ

stu.
Albo:
Radujmy się wszyscy w Panu, * obchodząc uroczystość ku czci Naj-
świętszej Maryi Panny. * Z Jej Wniebowzięcia radują się Aniołowie *
i wychwalają Syna Bożego.
Sierpień 153’
KOLEKTA
Wszechmogący, wieczny Boże, Ty wziąłeś do niebieskiej
chwały ciało i duszę Niepokalanej Dziewicy Maryi, Matki
Twojego Syna, † spraw abyśmy nieustannie troszczyli się o
dobra duchowe * i wysłużyli sobie udział w Jej chwale.
MODLITWA NAD DARAMI

Panie, nasz Boże, niech się wzniesie do Ciebie ofiara nasze-
go oddania † i za wstawiennictwem Najświętszej Maryi Pan-
ny Wniebowziętej * niech nasze serca rozpalone ogniem mi-
łości nieustannie dążą do Ciebie. Przez Chrystusa, Pana n a-
szego.
Prefacja o Wniebowstąpieniu NMP, nr 61.

Błogosławić mnie będą wszystkie pokolenia, * gdyż wielkie
rzeczy uczynił mi Wszechmocny.
MODLITWA PO KOMUNII
Miłosierny Boże, przyjęliśmy Najświętszy Sakrament, który
daje zbawienie, † prosimy Cię, abyś za wstawiennictwem
Najświętszej Maryi Panny Wniebowziętej * doprowadził nas
do chwały zmartwychwstania. Przez Chrystusa, Pana nasze-
go.
15 SIERPNIA
NAJŚWIĘTSZEJ MARYI PANNY Z ROKITNA
W diecezji gorzowskiej: Głównej patronki diecezji - Uroczystość
Msza jak w uroczystość Wniebowzięcia NMP, s. 152'.
16 SIERPNIA
ŚW. STEFANA WĘGIERSKIEGO
Wspomnienie dowolne
Wajk, syn księcia węgierskiego Gejzy, urodził się w Ostrzyhomiu około roku
969. Chrztu świętego udzielił mu w dzieciństwie wędrowny misjo narz. W roku
995 został bierzmowany przez św. Wojciecha. Po śmierci Gejzy objął rządy na
Węgrzech i gorliwie krzewił wiarę chrześcijańską. W roku 1000 otrzymał od p a-
pieża Sylwestra II koronę królewską. Ufundował 10 diecezji z metropolią w
Ostrzyhomiu oraz sławne opactwo benedyktyńskie w Pannonhalma. Umarł 15
sierpnia 1038 roku w święto Wniebowzięcia Najświętszej Maryi Panny, którą
nazywał "Wielką Panią Węgier".
Msza wspólna o świętych męczennikach, s. 49” – 54”.
KOLEKTA
Wszechmogący Boże, święty Stefan królując na ziemi roz-
szerzał prawdziwą wiarę, * spraw, aby w niebieskiej chwale
był orędownikiem Twojego Kościoła. Przez naszego Pana
wieki wieków.
Sierpień 155’
17 SIERPNIA
ŚW. JACKA, KAPŁANA
W diecezjach katowickiej i opolskiej: Głównego patrona diecezji - Uroczystość
W archidiecezji krakowskiej: patrona archidiecezji - Święto
Św. Jacek urodził się w Kamieniu na Śląsku pod koniec XII wieku. Po studiach
w Paryżu i Bolonii został kapłanem i kanonikiem krakowskim. Towarzysząc bi-
skupowi Iwonowi do Rzymu, zetknął się ze św. Dominikiem i razem z bł. Cz e-
sławem przyjął od niego habit. Wróciwszy do Krakowa założył tam pierwszy
klasztor dominikanów w Polsce. Z Krakowa podejmował liczne wyprawy misyj-
ne na Ruś, do Prus i na pogranicze Litwy. Wyniszczony pracą umarł w Krak o-
wie w dniu Wniebowzięcia NMP w 1257 roku. Relikwie spoczyw ają w kościele
dominikanów w Krakowie.

kiej chwały.
KOLEKTA
Wszechmogący, wieczny Boże, dzięki Twojej łasce święty
Jacek przez wytrwałe głoszenie Ewangelii odnowił i umocnił
w wierze wiele narodów, † za jego wstawiennictwem po-
mnóż naszą wiarę, * abyśmy byli zdolni pracować dla Two-
jej chwały i zbawienia ludzi. Przez naszego Pana Jezusa
ków.
MODLITWA NAD DARAMI

Wszechmogący Boże, wejrzyj na dary, które składamy w
dniu świętego Jacka, † i spraw, abyśmy przez święte życie
naśladowali misterium męki Pańskiej, * które sprawujemy.

Królestwo Boże.
MODLITWA PO KOMUNII
Panie, nasz Boże, święty Jacek całe swoje życie poświęcił
głoszeniu prawdziwej wiary, † mocą Najświętszego Sakra-
mentu utwierdź nas w tej wierze, * abyśmy wszędzie wy-
znawali ją słowami i czynami. Przez Chrystusa, Pana nasze-
go.
19 SIERPNIA
ŚW. JANA EUDESA, KAPŁANA
Wspomnienie dowolne
Św. Jan Eudes urodził się w Ry we Francji w roku 1601. Jako członek zgroma-
dzenia księży oratorianów gorliwie głosił misje ludowe. W roku 1643 założył
zgromadzenie księży, które poświęciło się misjom ludowym i prowadzeniu semi-
nariów, oraz żeńskie zgromadzenie Córek Matki Bożej Miłosierdzia. Gorliwie
szerzył nabożeństwo do Serc Jezusa i Maryi. Umarł 19 sierpnia 1680 roku.
KOLEKTA
Boże, Ty wybrałeś świętego Jana Eudesa, kapłana, do gło-
szenia niezgłębionych bogactw Chrystusa, † spraw, abyśmy,
idąc za jego przykładem i naukami, * coraz lepiej Ciebie po-
znawali i żyli w świetle Twojej Ewangelii. Przez naszego
wieki wieków.
Sierpień 157’
20 SIERPNIA
ŚW. BERNARDA, OPATA I DOKTORA KOŚCIOŁA
W Pelplinie: Głównego patrona miasta - Uroczystość
Św. Bernard urodził się pod Dijon we Francji w roku 1090. Mając dwadzieścia
dwa lata wstąpił do opactwa cystersów w Citeaux, pociągając za sobą 30 tow a-
rzyszy młodości. Trzy lata później założył opactwo w Clairvaux i był jego prz e-
łożonym aż do śmierci. Św. Bernard był nie tylko gorliwym opatem swojej r o-
dziny zakonnej, lecz wywarł wpływ na życie Kościoła w swojej epoce. Położył
kres schizmie Anakleta w Rzymie, obalił herezję Abelarda i zdemaskował błędy
Arnolda z Brescii. Z polecenia papieża głosił drugą krucjatę. Nadzwyczajny dar
wymowy zjednał mu tytuł Doktora Miodopłynnego. Był jednym z największych
piewców Matki Bożej. Zostawił wiele homilii i modlitw ku Jej czci, które aż do
dzisiaj karmią naszą pobożność. Umarł w Clairvaux 20 sierpnia 1153 roku.
Msza wspólna o doktorach Kościoła, s. 41” - 42”, albo o zakonnikach, s. 55” –
56”.
ANTYFONA NA WEJŚCIE por. Syr 15, 5

W swoim Kościele Pan otworzył jego usta, * napełnił go duchem mą-
drości i rozumu, * i przyodział go szatą chwały.
KOLEKTA
Boże, Ty sprawiłeś, że święty Bernard, opat, przejęty gorli-
wością o Twoją chwałę płonął jak ogień i oświecał Twój Ko-
ściół, † spraw, za jego wstawiennictwem, * abyśmy napeł-
nieni tym samym duchem postępowali jak dzieci światłości.
MODLITWA NAD DARAMI

Wszechmogący Boże, składamy Ci sakramentalną Ofiarę
jedności i pokoju obchodząc wspomnienie świętego Berna r-
da, opata, * który słowem i czynem zabiegał o pokój i ład w
Twoim Kościele. Przez Chrystusa, Pana naszego.

służbą, * aby wydzielał jej żywność w odpowiednim czasie.
MODLITWA PO KOMUNII
Boże, nasz Ojcze, spraw niech nas uświęci Sakrament przy-
jęty w dzień świętego Bernarda, † abyśmy żyjąc według jego
przykładu i pouczeń, * zostali ogarnięci miłością Wcielone-
go Słowa, Jezusa Chrystusa. Który żyje i króluje na wieki
wieków.
21 SIERPNIA
ŚW. PIUSA X, PAPIEŻA
Józef Sarto urodził się w Riese koło Wenecji w 1835 roku jako drugie z dziesię-
ciorga dzieci wiejskiego listonosza. Ukończywszy chlubnie studia teologiczne
był kolejno wikarym, proboszczem, ojcem duchownym seminarium, biskupem
Mantui, wreszcie kardynałem i patriarchą Wenecji. W roku 1903 został wybrany
papieżem. Jako pasterz całego Kościoła odrodził życie eucharystyczne, wydając
dekrety o częstej Komunii świętej i wczesnej Komunii dzieci. Zapoczątkował
odrodzenie liturgii przez reformę kalendarza kościelnego, brewiarza i śpiewu.
Odnowił studia biblijne i skodyfikował prawo kościelne. Energicznie zwalczał
błędy modernizmu. Przez całe życie odznaczał się pokorą, łagodnością, miło-
sierdziem dla biednych i umiłowaniem ubóstwa. Umarł 20 sierpnia 1914 roku.

Pan zawarł z nim przymierze pokoju * i ustanowił go paste-
rzem, * aby posiadł godność kapłańską na zawsze.
Sierpień 159’
KOLEKTA
Boże, Ty dla obrony katolickiej wiary i odnowienia wszys t-
kiego w Chrystusie napełniłeś świętego Piusa, papieża, d u-
chem mądrości i apostolską mocą, † spraw łaskawie, abyśmy
idąc za jego wskazaniami i przykładem * osiągnęli wieczną
nagrodę. Przez naszego Pana Jezusa Chrystusa, Twojego Sy-
MODLITWA NAD DARAMI

Wszechmogący Boże, przyjmij łaskawie nasze dary †
i spraw, abyśmy za wstawiennictwem świętego Piusa, papi e-
ża, z należnym uszanowaniem uczestniczyli w Najświętszej
Ofierze * i z wiarą przyjmowali Komunię świętą. Przez

Panie, Ty wiesz wszystko, * Ty wiesz, że Cię kocham.
MODLITWA PO KOMUNII
Obchodząc wspomnienie świętego Piusa, papieża, prosimy
Cię, Panie, nasz Boże, * abyś przez Najświętszy Sakrament
umocnił nas w wierze i zjednoczył w Twojej miłości. Przez
22 SIERPNIA
NAJŚWIĘTSZEJ MARYI PANNY, KRÓLOWEJ
Maryja jest Matką Chrystusa, którego Królestwo trwa wiecznie. Dlatego lud
chrześcijański od wieków Ją jako Królową i zdobi koronami Jej wizerunki.
ANTYFONA NA WEJŚCIE por. Ps 45 (44), 10

Maryja Dziewica, nasza Królowa, * stoi po prawicy Chrystusa w bla-
sku chwały.
KOLEKTA
Boże, Ty ustanowiłeś Rodzicielkę Twojego Syna naszą Ma t-
ką i Królową, * spraw, abyśmy za Jej wstawiennictwem
osiągnęli chwałę przygotowaną dla Twoich dzieci w Króle-
stwie niebieskim. Przez naszego Pana Jezusa Chrystusa,
MODLITWA NAD DARAMI

Obchodząc wspomnienie Najświętszej Maryi Panny, skła-
damy Tobie, Boże, nasze dary † i prosimy, aby nas wspoma-
gał Twój Syn, który stał się człowiekiem * i oddał swe życie
na krzyżu jako niepokalana ofiara. Który żyje i króluje na
wieki wieków.
Błogosławiona jesteś, Maryjo, * któraś uwierzyła, * że spełnią się
słowa powiedziane Tobie od Pana.
MODLITWA PO KOMUNII
Oddając cześć Najświętszej Maryi Pannie zostaliśmy posile-
ni sakramentem Eucharystii, † pokornie prosimy Cię, Boże,
* abyśmy mogli uczestniczyć w uczcie wiecznego życia.
Sierpień 161’
23 SIERPNIA
ŚW. RÓŻY Z LIMY, DZIEWICY
Wspomnienie dowolne
Św. Róża urodziła się w Limie, stolicy Peru, w roku 1586. Od dzieciństwa pło-
nęła gorącą miłością ku Chrystusowi. Mając dwadzieścia lat została tercjarką
dominikańską i mimo sprzeciwów rodziny wiodła życie modlitwy i pokuty.
Umarła 24 sierpnia 1617 roku. Jest patronką Ameryki Łacińskiej.
KOLEKTA
Boże, Ty sprawiłeś, że święta Róża, zapalona Twoją miło-
ścią, porzuciła świat i poświęciła się Tobie samemu w suro-
wej pokucie, † spraw za jej wstawiennictwem, abyśmy na
ziemi szli drogą przykazań, * a w niebie mogli się sycić u
zdroju Twoich radości. Przez naszego Pana Jezusa Chrystu-
24 SIERPNIA
ŚW. BARTŁOMIEJA APOSTOŁA
Święto
Św. Bartłomiej pochodził z Kany Galilejskiej i należał do pierwszych uczniów

Jezusa. Według tradycji głosił Ewangelię w Mezopotamii i poniósł śmierć mę-
czeńską przez odarcie ze skóry. Jego relikwie spoczywają w Rzymie.

Śpiewajcie Panu, sławcie Jego imię, * każdego dnia głoście Jego
zbawienie. * Głoście Jego chwałę wśród wszystkich narodów.
KOLEKTA
Wszechmogący Boże, utwierdź w nas szczerą wiarę, która
łączyła świętego Bartłomieja Apostoła z Twoim Synem, † i
spraw, za jego wstawiennictwem, * aby Twój Kościół stał się
dla wszystkich narodów sakramentem zbawienia. Przez n a-
MODLITWA NAD DARAMI

Obchodząc święto Bartłomieja Apostoła, składamy Ci, Boże,
Ofiarę uwielbienia ku jego chwale, * i prosimy, abyś za jego
wstawiennictwem udzielił nam swojej pomocy. Przez Chry-

Przekazuję wam Królestwo, jak Mnie przekazał je mój Ojciec; * aby-
ście w Królestwie moim jedli i pili przy moim stole.
MODLITWA PO KOMUNII
Boże, nasz Ojcze, przyjęliśmy zadatek wiecznego zbawienia
obchodząc święto Bartłomieja Apostoła; * niech Najświętszy
Sakrament udziela nam pomocy obecnie i w przyszłości.
25 SIERPNIA
ŚW. LUDWIKA
Wspomnienie dowolne
Król Francji, Ludwik IX, urodził się w roku 1214. Mając 20 lat wstąpił na tron.
Był wzorowym mężem i ojcem licznej rodziny. Opiekował się ubogimi i chorymi,
którym osobiście usługiwał. Był również znakomitym rządcą państwa. Dwukro t-
nie podejmował wyprawę krzyżową. Umarł na tyfus 25 sierpnia 1270 roku pod
murami Tunisu, podczas drugiej wyprawy krzyżowej
Sierpień 163’
Msza wspólna o świętych mężczyznach, s. 49” – 54”.
KOLEKTA
Boże, Ty przeniosłeś świętego Ludwika od trosk ziemskiego
panowania do chwały Królestwa niebieskiego; † spraw za
jego wstawiennictwem, * abyśmy spełniając nasze doczesne
obowiązki, szukali Królestwa wiecznego. Przez naszego Pa-
wieki wieków.
25 SIERPNIA
ŚW. JÓZEFA KALASANTEGO, KAPŁANA
Wspomnienie dowolne
Św. Józef urodził się w Aragonii w roku 1556 albo 1557. Już w młodości gro-
madził rówieśników, odprawiał z nimi modlitwy i uczył prawd wiary. Gdy został
kapłanem, założył zakon pijarów, którego celem jest prowadzenie szkół. Nowy
zakon bardzo szybko rozszerzył się w całej Europie. Św. Józef kierował nim
wśród niezmiernych przeciwności przez 52 lata. Umarł 25 sierpnia 1648 roku.
Msza wspólna o wychowawcach, s. 58”, albo o pasterzach, s. 31”.
KOLEKTA
Boże, Ty dałeś świętemu Józefowi Kalasantemu tak wielką
miłość i cierpliwość, że poświęcił całe życie kształceniu
i wychowaniu młodzieży, † spraw, abyśmy w służbie prawdy
naśladowali tego mistrza mądrości. Przez naszego Pana Je-
wieków.
26 SIERPNIA
CZĘSTOCHOWSKIEJ
Uroczystość
W Częstochowie: Głównej Patronki miasta - Uroczystość
Władysław, książe opolski, wybudował na Jasnej Górze klasztor dla paulinów i

oddał im pod opiekę obraz Matki Bożej, czczony na jego zamku. Wkrótce obraz
zasłynął cudami. Cześć jego wzrosła od czasów obrony Jasnej Góry przed
Szwedami. W roku 1717 obraz został uroczyście ukoronowany i Jasna Góra st a-
ła się głównym ośrodkiem kultu Matki Bożej w Polsce. Teksty mszalne wysła-
wiają opiekę Matki Bożej nad Polską i porównują twierdzę jasnogórską z Syjo-
nem, siedzibą arki przymierza w Starym Testamencie.

Gród Jego wznosi się na świętych górach, * umiłował Pan bramy Sy-
jonu * bardziej niż wszystkie namioty Jakuba.
KOLEKTA
Wszechmogący i miłosierny Boże, Ty dałeś narodowi pol-
skiemu w Najświętszej Maryi Pannie przedziwną pomoc
i obronę, † a Jej święty obraz jasnogórski wsławiłeś niezwy-
kłą czcią wiernych, * spraw łaskawie, abyśmy na ziemi z za-
pałem walczyli w obronie wiary, a w niebie wysławiali Two-
je zwycięstwo. Przez naszego Pana Jezusa Chrystusa, Two-
MODLITWA NAD DARAMI

dary, które Twoi wierni przedstawiają Tobie oddając cześć
udziel nam pomocy. Przez Chrystusa, Pana naszego.
Sierpień 165’

W 1 prefacji o NMP mówi się: obchodząc uroczystość.
Albo prefacja o NMP Królowej Polski, nr 62.

Wspaniałe rzeczy głoszą o tobie, miasto Boże. * Umiłował Pan bramy
Syjonu * bardziej niż wszystkie namioty Jakuba.
MODLITWA PO KOMUNII
Panie Jezu Chryste, wspomagaj lud, który pokrzepiasz Ci a-
łem i Krwią swoją: † za wstawiennictwem Najświętszej Ro-
dzicielki Twojej uwolnij go od wszelkiego zła i niebezpi e-
czeństwa, * i osłaniaj opieką wszystkie jego dobre dzieła.
Który żyjesz i królujesz na wieki wieków.
27 SIERPNIA
ŚW. MONIKI
Św. Monika urodzona w Tagaście, w Północnej Afryce, około roku 330, poślu-
biła poganina o gwałtownym charakterze, którego u schyłku jego życia pozysk a-
ła dla wiary chrześcijańskiej swoją łagodnością i cierpliwością. Odtąd główną
troską stało się nawrócenie syna Augustyna, który ulegał wpływom heretyków i
prowadził grzeszne życie. Swoimi łzami i modlitwami wyprosiła nawrócenie s y-
na, który z czasem został biskupem i jednym wielkich doktorów Kościoła. Św.
Monika dożyła jego chrztu i wkrótce potem umarła w Ostii w 387 roku. Jest
wzorem żony i matki chrześcijańskiej, która troszczy się również o dobro d u-
chowe rodziny.
Msza wspólna o świętych kobietach, s. 59” - 61”.
KOLEKTA
Boże, pocieszycielu zasmuconych, † Ty miłosiernie przyjąłeś
matczyne łzy świętej Moniki i udzieliłeś łaski nawrócenia jej
synowi Augustynowi, * daj nam za wstawiennictwem ich
obojga opłakiwać nasze grzechy i znaleźć Twoje przebacze-
28 SIERPNIA
ŚW. AUGUSTYNA,
Św. Augustyn urodził się w Tagaście (Afryka Północna) w roku 354 jako syn
poganina Patrycjusza i gorliwej chrześcijanki, św. Moniki. Mimo troskliwego
wychowania przez matkę, w młodości prowadził życie grzeszne, oddając się
rozpuście i ulegając herezji manichejskiej. Jako nauczyciel wymowy udał się do
Kartaginy, Rzymu i Mediolanu, a za nim podążała matka, nieustannie modląca
się o jego nawrócenie. Nie mogąc znaleźć spokoju sumienia, Augustyn studio-
wał rozmaite systemy filozoficzne, wreszcie w Mediolanie pod wpływem ro z-
mów ze św. Ambrożym i lektury św. Pawła znalazł prawdę. Na Wielkanoc 387
roku przyjął chrzest. Wróciwszy do Afryki, przez cztery lata oddawał się st u-
diom i modlitwie, po czym otrzymał święcenia kapłańskie. Wkrótce został bi-
skupem Hippony. Wpływ jego nauki ogarniał cały Kościół Zachodni. Jego mowy
i pisma zalicza się do najświetniejszych dzieł chrześcijaństwa. Św. Augustyn
umarł w czasie oblężenia Hippony przez Wandalów 28 sierpnia 430 roku. Jest
jednym z czterech wielkich doktorów Kościoła Zachodniego.
ANTYFONA NA WEJŚCIE Syr 15, 5

drości i rozumu, * i przyodział go szatą chwały.
Sierpień 167’
KOLEKTA
Wszechmogący Boże, odnów w swoim Kościele ducha, kt ó-
rym obdarzyłeś świętego Augustyna, biskupa, † abyśmy na-
pełnieni tym duchem pragnęli i szukali Ciebie samego, * bo
Ty jesteś źródłem mądrości i dawcą miłości wiecznej. Przez
MODLITWA NAD DARAMI

Odnawiając pamiątkę naszego zbawienia pokornie błagamy
Cię, najłaskawszy Boże, * aby ten Sakrament zjednoczył nas
węzłem miłości. Przez Chrystusa, Pana naszego.

Jeden jest wasz nauczyciel, Chrystus. * Wy zaś wszyscy jesteście
braćmi.
MODLITWA PO KOMUNII
Boże, nasz Ojcze, uświęć nas przez udział w Uczcie Chry-
stusa, † abyśmy będąc członkami Jego Mistycznego Ciała, *
upodobnili się do Niego. Który żyje i króluje na wieki wi e-
ków.
29 SIERPNIA
MĘCZEŃSTWO ŚW. JANA CHRZCICIELA
Św. Jan Chrzciciel, który cały naród wzywał do poprawy obyczajów, nie wahał
się napominać także króla Heroda. Za to został uwięziony i ścięty. Podobnie jak
Prorocy i Apostołowie, własną krwią przypieczętował głoszoną naukę.

Świadczyłem o Twych nakazach wobec królów, * a nie wstydziłem
się, * i rozważałem Twoje przykazania, które umiłowałem.
KOLEKTA
Boże, Ty chciałeś, aby święty Jan Chrzciciel był Poprzedn i-
kiem Twojego Syna w narodzeniu i śmierci † i oddał życie
za prawdę i sprawiedliwość, * spraw, abyśmy nieustraszenie
walczyli w obronie wiary, którą wyznajemy. Przez naszego
wieki wieków.
MODLITWA NAD DARAMI

Panie, nasz Boże, przyjmij złożone dary † i udziel nam tej
prawości życia, * którą święty Jan Chrzciciel głosił na pu-
styni i odważnie przypieczętował krwią swoją. Przez Chry-

Jan Chrzciciel powiedział: * Potrzeba, aby Jezus wzrastał, a ja żebym
się umniejszał.
MODLITWA PO KOMUNII
Wszechmogący Boże, spraw, abyśmy obchodząc męczeństwo
świętego Jana Chrzciciela pogłębiali w sobie cześć do Na j-
świętszego Sakramentu, † który przyjęliśmy pod postaciami
chleba i wina, * i mogli się radować z jego owoców. Przez
WRZESIEŃ
1 WRZEŚNIA
BŁ. BRONISŁAWY, DZIEWICY
W diecezji opolskiej: Patronki diecezji - Wspomnienie obowiązkowe
Bł. Bronisława spokrewniona z św. Jackiem i bł. Czesławem, urodziła się w Ka-
mieniu na Śląsku około 1200. Mając 16 lat wstąpiła do klasztoru norbertanek na
Zwierzyńcu pod Krakowem. W życiu zakonnym odznaczała się wielką gorliw o-
ścią. Umarła 29 sierpnia 1259 roku. Relikwie spoczywają w kościele sióstr nor-
bertanek w Krakowie.

O Tobie mówi moje serce: * Szukaj Jego oblicza. * Będę szukał obli-
cza Twego, Panie, * nie zakrywaj przede mną swojej twarzy.
KOLEKTA
Panie Jezu Chryste, Ty poleciłeś dążyć do Ciebie przez po-
korne kroczenie za Twoim krzyżem, † spraw łaskawie, aby-
śmy za wstawiennictwem błogosławionej Bronisławy, * po
niedolach życia doczesnego mogli uczestniczyć w Twojej
chwale. Który żyjesz i królujesz z Bogiem Ojcem w jedności
MODLITWA NAD DARAMI

Panie, Jezu Chryste, za wstawiennictwem błogosławionej
Bronisławy uświęć dary swojego ludu; † są one miłe Tobie,
ponieważ Ty sam ustanowiłeś tę Ofiarę, * niech staną się
jeszcze milsze dzięki modlitwom naszej orędowniczki. Który
żyjesz i królujesz na wieki wieków.

Bronisława obrała najlepszą cząstkę, * której nie będzie pozbawiona.
MODLITWA PO KOMUNII
odwróci nas od rzeczy przemijających, † abyśmy za przykła-
dem błogosławionej Bronisławy na ziemi wzrastali w szcze-
rej miłości ku Tobie, * a w niebie mogli Ciebie oglądać na
wieki. Przez Chrystusa, Pana naszego.
3 WRZEŚNIA
ŚW. GRZEGORZA WIELKIEGO,
PAPIEŻA I DOKTORA KOŚCIOŁA
Św. Grzegorz urodził się w Rzymie około roku 540. Był już prefektem miasta,
gdy porzuciwszy karierę świecką założył we własnym domu klasztor benedyk-
tyński i sześć innych klasztorów w swoich dobrach na Sycylii. Przez kilka lat był
papieskim nuncjuszem w Konstantynopolu. Mimo oporu został wybrany papie-
żem 3 września 590 roku. Przez 15 lat rządził Kościołem w burzliwym okresie
wędrówki ludów. Odnowił życie kościelne, zreformował liturgię i śpiew koście l-
ny. Pozyskał dla Kościoła ariańskich Longobardów i Franków oraz nawrócił
Anglię. Jego pisma wywarły wielki wpływ na kształtowanie czterech wielkich
doktorów Kościoła Zachodniego. Umarł w roku 604. Należy do czterech wie l-
kich doktorów Kościoła Zachodniego.
Bóg wybrał Grzegorza na arcykapłana, * otworzył dla niego swój
skarbiec * i obdarzył go wszelkimi dobrami.
KOLEKTA
Boże, Ty się opiekujesz swoim ludem i z miłością nim kieru-
jesz, † za wstawiennictwem świętego Grzegorza, papieża,
udziel ducha mądrości powołanym do rządzenia Kościołem,
* niech postępy wiernych w świętości przyczyniają się do
wiecznego szczęścia ich pasterzy. Przez naszego Pana Jezusa
ków.
Wrzesień 171’
MODLITWA NAD DARAMI

Wszechmogący Boże, oddając cześć świętemu Grzegorzowi
przynosimy dary na Ofiarę, która gładzi grzechy całego
świata, † wejrzyj na nas łaskawie * i spraw, aby ta Ofiara
przyniosła nam zbawienie. Przez Chrystusa, Pana naszego.

MODLITWA PO KOMUNII
Boże, Ty nas posiliłeś Chlebem żywym, Ciałem Chrystusa, †
uczyń nas Jego uczniami, abyśmy za przykładem świętego
Grzegorza szukali Twojej prawdy * i świadczyli o niej przez
dzieła miłości. Przez Chrystusa, Pana naszego.
7 WRZEŚNIA
BŁ. MELCHIORA GRODZIECKIEGO,
Wspomnienie dowolne
W diecezji katowickiej: Wspomnienie obowiązkowe
Bł. Melchior urodził się w Cieszynie w roku 1582. Po skończeniu szkoły śred-
niej u jezuitów, wstąpił do ich Towarzystwa w Bernie Morawskim. Zostawszy
kapłanem tego zakonu pracował kolejno jako kaznodzieja w Pradze i kapelan
wojskowy w Koszycach. Po zajęciu Koszyc przez wojsko Jerzego Rakoczego ,
poniósł śmierć męczeńską 7 września 1619 roku razem z jezuitą węgierskim St e-
fanem Pongraczem i Markiem Kriżem, kanonikiem ze Strzygonia. Ciała ich sp o-
czywają w kościele sióstr urszulanek w Tyrnawie.
Msza wspólna o męczennikach, s. 18” – 19”, albo o pasterzach, s. 31”.
KOLEKTA
Wszechmogący Boże, błogosławiony Melchior, męczennik,
osiągnął chwałę zachowując wiarę aż do śmierci, † w swoim
miłosierdziu pomnóż naszą wiarę, * i spraw, abyśmy zgodnie
z nią żyjąc osiągnęli zbawienie. Przez naszego Pana Jezusa
ków.
8 WRZEŚNIA
NARODZENIE NAJŚWIĘTSZEJ MARYI PANNY
Święto
W diecezji tarnowskiej: Głównej patronki diecezji - Uroczystość
W Jerozolimie już w V w. obchodzono uroczystość poświęcenia bazyliki w miej-

scu narodzenia się Matki Bożej. W Bizancjum i w Rzymie święto Narodzenia
NMP było znane w VII wieku i wkrótce stało się jednym z głównych świąt ma-
ryjnych. Narodzenie się Maryi było zapowiedzią narodzenia Jezusa Chrystusa.
Z radością obchodzimy Narodzenie Najświętszej Maryi Panny, * z
Niej wzeszło słońce sprawiedliwości, * Chrystus, który jest naszym
Bogiem.
KOLEKTA
Wszechmogący Boże, macierzyństwo Najświętszej Dziewicy
stało się początkiem naszego zbawienia, † udziel swoim słu-
gom łaski, * aby święto Jej Narodzenia utwierdziło nas w
pokoju. Przez naszego Pana Jezusa Chrystusa, Twojego Sy-
Wrzesień 173’
MODLITWA NAD DARAMI

Panie, nasz Boże, niech nas wspomaga w swojej dobroci
Twój Syn Jednorodzony, † który rodząc się z Dziewicy, nie
naruszył panieństwa Matki, lecz je uświęcił; * niech On
oczyści nas z grzechów i uczyni naszą Ofiarę miłą Tobie.
W 1 prefacji o NMP mówi się: obchodząc Narodzenie.
ANTYFONA NA KOMUNIĘ Iz 7, 14; Mt 1, 21

Oto Panna porodzi Syna, * który wyzwoli swój lud z grzechów.
MODLITWA PO KOMUNII
Boże, Ty pokrzepiłeś swój Kościół Najświętszym Sakramen-
tem, † napełnij go radością w święto Narodzenia Najświęt-
szej Maryi Panny, * która dla całego świata stała się nadzie-
ją i jutrzenką zbawienia. Przez Chrystusa, Pana naszego.
8 WRZEŚNIA
NARODZENIE NAJŚWIĘTSZEJ MARYI PANNY
GIETRZWAŁDZKIEJ
Święto
8 września w diecezji warmińskiej:
Msza wotywna o Najświętszej Maryi Pannie Gietrzwałdzkiej

stu.
KOLEKTA
Boże, Ty sprawiasz, że w gietrzwałdzkiej świątyni nieusta n-
nie rozbrzmiewa chwała Niepokalanej Matki Twojego Syna,
† prosimy Cię, aby wierni, którzy cześć Jej oddają, * za Jej
wstawiennictwem stali się godni Twoich hojnych darów.
MODLITWA NAD DARAMI

Oddając cześć Matce Twojego Syna, prosimy Cię, Boże, †
abyś przyjął naszą Ofiarę * i uczynił nas samych wieczystym
darem dla Ciebie. Przez Chrystusa, Pana naszego.
W 1 prefacji o NMP mówi się: oddając cześć.

Wielbi dusza moja Pana * i raduje się duch mój w Bogu, moim Zbaw-
cy.
MODLITWA PO KOMUNII
Posileni świętymi Darami, pokornie błagamy Cię, Boże, †
abyśmy za wstawiennictwem Najświętszej Maryi Panny, *
okazali stałość w wierze i wytrwałość w pełnieniu dobrych
uczynków. Przez Chrystusa, Pana naszego.
Wrzesień 175’
12 WRZEŚNIA
NAJŚWIĘTSZEGO IMIENIA MARYI
Wspomnienie dowolne
Święto imenia Maryi zostało ustanowione na pamiątkę zwycięstwa nad Turkami

odniesionego w roku 1683 przez króla Jana Sobieskiego i sprzymierzone wojska
chrześcijańskie.
ANTYFONA NA WEJŚCIE por. Jdt 13, 18. 19

Błogosławiona jesteś, Dziewico Maryjo, przez Boga Na jwyższego, *
więcej niż wszystkie niewiasty na ziemi; * tak bowiem wsławił Twe
KOLEKTA
Wszechmogący Boże, Twój Syn umierając na krzyżu dał
nam za Matkę Najświętszą Maryję Pannę, swoją Rodziciel-
kę, † spraw, abyśmy uciekając się pod Jej obronę i wzywając
Jej imienia, * nabrali otuchy. Przez naszego Pana Jezusa
ków.
MODLITWA NAD DARAMI

Wszechmogący Boże, składamy Ci Ofiarę uwielbienia, z ra-
dością oddając cześć Rodzicielce Twojego Syna, † spraw,
aby przez Najświętszą Ofiarę * wzrastała w nas łaska wiecz-
nego odkupienia. Przez Chrystusa, Pana naszego.

MODLITWA PO KOMUNII
Oddając cześć Najświętszej Maryi Pannie, Matce Bożej, zo-
staliśmy pokrzepieni zbawiennym Sakramentem, † pokornie
błagamy Cię, Boże, * abyśmy w wieczności radowali się
owocami odkupienia. Przez Chrystusa, Pana naszego.
12 WRZEŚNIA
NAJŚWIĘTSZEJ MARYI PANNY PIEKARSKIEJ
12 września w diecezji katowickiej:
Głównej patronki diecezji - Uroczystość
Msza jak we wspomnienie imienia Maryi, s. 175'.
13 WRZEŚNIA
ŚW. JANA CHRYZOSTOMA,
Św. Jan Chryzostom, urodzony około roku 354 w Antiochii, rozpoczął karierę
urzędniczą. Wkrótce jednak porzucił ją i jako pustelnik oddał się ascezie i st u-
diowaniu Pisma św. Następnie został kapłanem w Antiochii, wreszcie biskupem
w Konstantynopolu. Dar wymowy zjednał mu przydomek Chryzostoma, to jest
Złotoustego. Prześladowany przez cesarzową Eudoksję, umarł na wygnaniu w
Poncie 14 września 407 roku. Relikwie jego spoczywają w bazylice św. Piotra w
Rzymie.
42”.
ANTYFONA NA WEJŚCIE Iz 59, 21; 56, 7

warg twoich, * a twoje ofiary będą przyjęte na moim ołtarzu.
Wrzesień 177’
KOLEKTA
Boże, mocy ufających Tobie, Ty sprawiłeś, że święty Jan
Chryzostom wsławił się wymową i męstwem w znoszeniu
prześladowań, † oświeć nas jego nauką * i umocnij przykła-
dem nieugiętej cierpliwości. Przez naszego Pana Jezusa
ków.
MODLITWA NAD DARAMI

Wszechmogący Boże, przyjmij dary, które z radością skła-
damy wspominając świętego Jana Chryzostoma, † i spraw,
abyśmy posłuszni jego wskazaniom * sami oddali się Tobie
na ofiarę uwielbienia. Przez Chrystusa, Pana naszego.

mocą i Bożą mądrością.
MODLITWA PO KOMUNII
Miłosierny Boże, spraw, aby Najświętszy Sakrament, który
przyjęliśmy wspominając świętego Jana Chryzostoma, †
utwierdził nas w Twojej miłości * i uczynił wiernymi świad-
kami prawdy. Przez Chrystusa, Pana naszego.
14 WRZEŚNIA
PODWYŻSZENIE KRZYŻA ŚWIĘTEGO
Święto
Krzyż jest znakiem zwycięstwa Chrystusa nad szatanem i śmiercią. W J erozoli-

mie od V wieku oddawano cześć krzyżowi w dniu następującym po rocznicy p o-
święcenia kościoła Zmartwychwstania, tj. 14 września. Z tego zwyczaju powst a-
ło osobne święto, które rozpowszechniło się w całym Kościele.
ANTYFONA NA WEJŚCIE por. Ga 6, 14

Chlubimy się krzyżem naszego Pana Jezusa Chrystusa. * W Nim jest
nasze zbawienie, życie i zmartwychwstanie, * przez Niego jesteśmy
KOLEKTA
Wszechmogący Boże, Syn Twój posłuszny Twojej woli p o-
niósł śmierć na krzyżu, aby wszyscy ludzie zostali zbawie-
ni, † spraw, abyśmy poznawszy na ziemi tajemnicę odkupie-
nia, * mogli otrzymać jej owoce w niebie. Przez naszego Pa-
wieki wieków.
MODLITWA NAD DARAMI

Prosimy Cię, Boże, † niech nas oczyści z wszystkich grze-
chów Ofiara Twojego Syna, * która na ołtarzu krzyża zgła-
dziła winy całego świata. Przez Chrystusa, Pana naszego.
Prefacja o Krzyżu świętym, nr 50.
Można także odmówić 1 prefację o Męce Pańskiej, nr 17.

siebie.
MODLITWA PO KOMUNII
Posileni na świętej Uczcie, błagamy Cię, Panie Jezu Chryste,
† abyś doprowadził do chwały zmartwychwstania Twoich
wiernych, * których obdarzyłeś nowym życiem przez Ofiarę
złożoną na drzewie krzyża. Który żyjesz i królujesz na wieki
wieków.
Wrzesień 179’
15 WRZEŚNIA
NAJŚWIĘTSZEJ MARYI PANNY BOLESNEJ
Maryja trwała w zjednoczeniu ze swoim Synem aż do krzyża, pod którym stanę-

ła zgodnie z Bożym zamiarem. Głęboko współcierpiała ze swoim Synem i złą-
czyła się macierzyńskim sercem z Jego ofiarą. Najświętsza Dziewica ofiarując
Jezusa w świątyni i współcierpiąc ze swoim Synem umierającym na krzyżu, w
szczególny sposób współpracowała z dziełem Zbawiciela przez wiarę, nadzieję i
żarliwą miłość, aby odnowić nadprzyrodzone życie dusz. Dlatego stała się naszą
matką w porządku łaski. (Por. KK).
ANTYFONA NA WEJŚCIE Łk 2, 34-35

Symeon powiedział do Maryi: * Oto Ten przeznaczony jest na upadek
* i na powstanie wielu w Izraelu, * i na znak, któremu sprzeciwiać się
będą, * a Twoją duszę miecz przeniknie.
KOLEKTA
Boże, Ty sprawiłeś, że obok Twojego Syna wywyższonego
na krzyżu stała współcierpiąca Matka, † daj, aby Twój Ko-
ściół uczestniczył razem z Maryją w męce Chrystusa * i za-
służył na udział w Jego zmartwychwstaniu. Który z Tobą ży-
MODLITWA NAD DARAMI

Miłosierny Boże, Twój Syn dał nam za Matkę Najświętszą
Maryję Pannę, gdy stała pod Jego krzyżem, † przyjmij na
swoją chwałę modlitwy i ofiary, * które składamy obchodząc
Jej wspomnienie. Przez Chrystusa, Pana naszego.
Prefacja o NMP Bolesnej, nr 60.
Radujcie się, będąc uczestnikami cierpień Chrystusa, * abyście się
radowali i weselili * przy objawieniu się Jego chwały.
MODLITWA PO KOMUNII
Przyjąwszy Sakrament wiecznego odkupienia, pokornie pro-
simy Cię, Boże, † abyśmy wspominając współcierpienie
Najświętszej Maryi Panny, * dopełniali cierpienia Chrystusa
dla dobra Jego Ciała, którym jest Kościół. Przez Chrystusa,
Pana naszego.
16 WRZEŚNIA
ŚWIĘTYCH MĘCZENNIKÓW KORNELIUSZA,
PAPIEŻA, I CYPRIANA, BISKUPA
Św. Korneliusz, rzymianin z pochodzenia, rządził Kościołem w latach 251 - 253.

Bronił jedności Kościoła zwalczając schizmę Nowacjana. Umarł na wygnaniu w
Civitavecchia w 253 roku.
Św. Cyprian był adwokatem w Kartaginie. Po nawróceniu się na chrześcijaństwo
został kapłanem, a później biskupem Kartaginy. Dzięki swojej wiedzy i świętości
wywierał wielki wpływ na cały Kościół. Jego korespondencja z papieżem Korne-
liuszem stanowi świadectwo prymatu biskupa rzymskiego. Został ścięty za wiarę
14 września 258 roku, gdy w Rzymie odbywało się przeniesienie relikwii św.
Korneliusza. Imiona obydwu męczenników wymienia się w Kanonie rzymskim.

Zbawienie sprawiedliwych pochodzi od Pana, * On ich ucieczką w
czasie utrapienia.
Wrzesień 181’
KOLEKTA
Boże, Ty dałeś swojemu ludowi świętych Korneliusza i Cy-
priana, gorliwych pasterzy i nieugiętych męczenników, † za
ich wstawiennictwem umocnij naszą wiarę i odwagę, * aby-
śmy wytrwale dążyli do jedności Kościoła. Przez naszego
wieki wieków.
MODLITWA NAD DARAMI

Panie, nasz Boże, przyjmij dary swojego ludu złożone ku
czci Twoich Męczenników, † niech Eucharystia, która dała
świętym Korneliuszowi i Cyprianowi moc w prześladowa-
niach, * zapewni nam stałość w przeciwnościach. Przez
Kto straci swoje życie z powodu Mnie i Ewangelii, * ten je zachowa.
MODLITWA PO KOMUNII
jęliśmy, udziel nam ducha męstwa, * abyśmy za przykładem
świętych męczenników Korneliusza i Cypriana, świadczyli o
prawdzie Ewangelii. Przez Chrystusa, Pana naszego.
17 WRZEŚNIA
ŚW. ROBERTA BELLARMINA,
Wspomnienie dowolne
Św. Robert urodził się w Montepulciano w Toskanii w roku 1542. Wstąpił do

zakonu jezuitów. Po święceniach kapłańskich działał jako kaznodzieja i profesor
teologii. Mianowany kardynałem, a następnie arcybiskupem Kapui, okazał się
gorliwym i roztropnym duszpasterzem oraz reformatorem. Surowy dla siebie,
był pełen miłości dla drugich i całą duszą oddany Chrystusowi i Kościołowi.
Umarł 17 września 1621 roku.
Msza wspólna o biskupach, s. 27” – 31”, albo o doktorach Kościoła, s. 41” – 42”.
KOLEKTA
Boże, Ty obdarzyłeś świętego Roberta, biskupa, wielką wie-
dzą i męstwem dla obrony wiary Twojego Kościoła, † spraw
za jego wstawiennictwem, * aby Twój lud zachował tę wiarę
nienaruszoną. Przez naszego Pana Jezusa Chrystusa, Twoj e-
18 WRZEŚNIA
ŚW. STANISŁAWA KOSTKI, ZAKONNIKA,
PATRONA POLSKI
Święto
W diecezji płockiej: Głównego patrona diecezji - Uroczystość
W archidiecezji warszawskiej: Patrona archidiecezji - Święto
Święty Stanisław Kostka od dzieciństwa odznaczał się nabożeństwem do Naj-

świętszego Sakramentu i do Matki Bożej. Razem z bratem został wysłany do
szkół jezuickich w Wiedniu. Miał widzenie Matki Bożej, która poleciła mu
wstąpić do zakonu jezuitów. Ponieważ nie mógł liczyć na pozwolenie rodziców,
w przebraniu uciekł z Wiednia, pieszo dotarł do Dylingi w Bawarii i zgłosił się u
św. Piotra Kanizjusza. Święty ten wysłał go do Rzymu, gdzie św. Franciszek
Borgiasz przyjął św. Stanisława do nowicjatu. W nowicjacie Stanisław budował
całe otoczenie wzorowym życiem. Trawiony ogniem miłości Bożej wyprosił s o-
bie śmierć w święto Wniebowzięcia Najświętszej Maryi Panny 1568 roku. Jego
relikwie spoczywają w Rzymie w kościele św. Andrzeja na Kwirynale. Św. St a-
nisław jest patronem Polski.
Wrzesień 183’
ANTYFONA NA WEJŚCIE por. Mdr 4, 13-14

Wcześnie osiągnąwszy doskonałość przeżył czasów wiele. * Jego du-
sza podobała się Bogu, * dlatego pospieszył i wywiódł go spośród
nieprawości.
KOLEKTA
Boże, Ty wśród wielu cudów Twojej mądrości obdarzyłeś
świętego Stanisława Kostkę łaską dojrzałej świętości już w
młodzieńczym wieku, † spraw, abyśmy za jego przykładem
wykorzystywali czas przez gorliwą pracę * i z zapałem dąży-
li do wiekuistego pokoju. Przez naszego Pana Jezusa Chry-
MODLITWA NAD DARAMI

Panie, nasz Boże, niech ta Ofiara udzieli nam takiego mę-
stwa w trudnościach życiowych, * jakiego przykład dał świę-
ty Stanisław Kostka. Przez Chrystusa, Pana naszego.
Prefacja o zakonnikach, nr 74.

Podarował im chleb z nieba, * chleb Aniołów spożywał człowiek.
MODLITWA PO KOMUNII
Wszechmogący Boże, niech za wstawiennictwem świętego
Stanisława Kostki działanie Twojego Sakramentu oświeci
nas i zapali, † aby płonęły w nas święte pragnienia * i aby-
śmy obfitowali w dobre czyny. Przez Chrystusa, Pana nasze-
go.
19 WRZEŚNIA
ŚW. JANUAREGO, BISKUPA I MĘCZENNIKA
Wspomnienie dowolne
Św. January poniósł męczeństwo pod Neapolem w 305 roku. Relikwie zostały
przeniesione do katedry w Neapolu, który wybrał świętego za swojego patrona.
KOLEKTA
Boże, Ty dajesz nam obchodzić wspomnienie świętego Janu-
arego, męczennika, * spraw, abyśmy mogli razem z nim ra-
dować się wiecznym szczęściem. Przez naszego Pana Jezusa
ków.
20 WRZEŚNIA
ANDRZEJA KIM TAEGON, KAPŁANA,
PAWŁA CHONG HASANG I TOWARZYSZY
Z początkiem XVII wieku świeccy chrześcijanie zanieśli wiarę chrześcijańską do

Korei. Dopiero w roku 1836 przybyli misjonarze z Francji. Wybuchły krwawe
prześladowania, w których 103 męczenników oddało życie za wiarę, między ni-
mi pierwszy kapłan koreański Andrzej Kim Taegon i wybitny apostoł świecki,
Paweł Chong Hasang.
Na ziemi święci męczennicy przelali krew dla Chrystusa, * dlatego
osiągnęli wieczną nagrodę w niebie.
Wrzesień 185’
KOLEKTA
Boże, Stwórco i Zbawicielu wszystkich narodów, † Ty we-
zwałeś do wiary naród koreański i umocniłeś go przez chwa-
lebne męczeństwo świętych Andrzeja, Pawła i Towarzyszy, *
spraw, abyśmy za ich przykładem i wstawiennictwem aż do
śmierci trwali w Twojej nauce. Przez naszego Pana Jezusa
jedności Ducha Świętego, * Bóg, przez wszystkie wieki wieków.
MODLITWA NAD DARAMI

Wszechmogący Boże, wejrzyj na dary Twojego ludu † i
spraw za wstawiennictwem świętych Męczenników, * aby-
śmy sami stali się miłą Tobie ofiarą za zbawienie świata.

Do każdego, kto się przyzna do Mnie przed ludźmi, * przyznam się i
Ja przed moim Ojcem, który jest w niebie.
MODLITWA PO KOMUNII
Oddając cześć świętym Męczennikom zostaliśmy posileni
Pokarmem mocnych, † pokornie błagamy Cię, Boże, abyśmy
wiernie trwając przy Chrystusie * przyczyniali się w Koście-
le do zbawienia wszystkich ludzi. Przez Chrystusa, Pana na-
szego.
21 WRZEŚNIA
ŚW. MATEUSZA, APOSTOŁA I EWANGELISTY
Święto
Mateusz, pochodzący z Kafarnaum, był celnikiem. Pan Jezus powołał go do

grona Apostołów. Najstarsza tradycja przypisuje św. Mateuszowi autors two
pierwszej Ewangelii, napisanej dla Żydów w języku hebrajskim pomiędzy 50 a
60 rokiem. Ewangelia św. Mateusza podaje najdoskonalszy opis życia Pana J e-
zusa i wykazuje, że Jezus jest obiecanym Mesjaszem.
ANTYFONA NA WEJŚCIE Mt 28, 19-20

Idźcie i nauczajcie wszystkie narody, * udzielając im chrztu; * uczcie
je zachowywać wszystko, * co wam przykazałem.
KOLEKTA
Boże, Ty w niewysłowionym miłosierdziu wybrałeś celnika
Mateusza na apostoła, † spraw za jego wstawiennictwem, *
abyśmy jak on szli za Chrystusem i wiernie przy Nim trwali.
MODLITWA NAD DARAMI

Oddając cześć świętemu Mateuszowi, przynosimy Ci, Boże,
nasze dary, † i pokornie Cię prosimy, abyś łaskawie wejrzał
na swój Kościół, * który utwierdziłeś w wierze przez nau-
czanie Apostołów. Przez Chrystusa, Pana naszego.
Pan mówi: * Nie przyszedłem powoływać sprawiedliwych, ale
grzeszników.
MODLITWA PO KOMUNII
Boże, staliśmy się uczestnikami radości, z jaką święty Mat e-
usz przyjął w swoim domu Zbawiciela, † spraw, abyśmy
zawsze pokrzepiali się przy stole Chrystusa, * który nie
przyszedł wzywać do nawrócenia sprawiedliwych, lecz
grzeszników. Który żyje i króluje na wieki wieków.
Wrzesień 187’
25 WRZEŚNIA
BŁ. WŁADYSŁAWA Z GIELNIOWA, KAPŁANA
W Warszawie: Patrona miasta - Wspomnienie obowiązkowe
Bł. Władysław urodził się w Gielniowie koło Opoczna w roku 1440 . Jako stu-
dent Akademii Krakowskiej przyjaźnił się ze św. Janem Kantym i św. Szymonem
z Lipnicy. Pod wpływem kazań św. Jana Kapistrana wstąpił do bernardynów i
odbył nowicjat w Warszawie. Zasłynął jako wybitny kaznodzieja i twórca religij-
nych pieśni ludowych. Przez piętnaście lat był prowincjałem swego zakonu,
dwukrotnie pielgrzymował do Rzymu o żebranym chlebie, Po złożeniu urzędu
osiadł w Warszawie i tam umarł 4 maja 1505 roku. Jest patronem Warszawy.

Z Chrystusem zostałem przybity do krzyża. * Teraz zaś już
nie ja żyję, * lecz żyje we mnie Chrystus.
KOLEKTA
Boże, Ty uczyniłeś błogosławionego Władysława, kapłana,
miłośnikiem i głosicielem Chrystusowego Krzyża, † spraw
za jego wstawiennictwem, * abyśmy jako uczestnicy cierpień
Chrystusa, zostali napełnieni radością, gdy się objawi w
chwale. Który z Tobą żyje i króluje w jedności Ducha Świ ę-
tego,* Bóg, przez wszystkie wieki wieków.
MODLITWA NAD DARAMI

Wszechmogący Boże, składamy Ci Ofiarę uwielbienia na
cześć błogosławionego Władysława, † który żyjąc nieustan-
nie w umartwieniu, * stał się miłą Tobie ofiarą. Przez Chry-

MODLITWA PO KOMUNII
Boże, nasz Ojcze, przyjęliśmy Najświętszy Sakrament, † po-
kornie Cię prosimy, aby za wstawiennictwem błogosławi o-
nego Władysława * zawsze trwała w nas pamięć o Męce
Twojego Syna oraz jej owoce. Przez Chrystusa, Pana nasze-
go.
26 WRZEŚNIA
ŚWIĘTYCH MĘCZENNIKÓW KOSMY I DAMIANA
Wspomnienie dowolne
Święci Kosma i Damian, według tradycji, byli lekarzami, którzy bezinteresownie

leczyli ubogich. Zginęli śmiercią męczeńską w Cyrze w III wieku. Na ich gr o-
bach dokonywały się liczne uzdrowienia. Dlatego ich kult szybko ogarnął chrze-
ścijański Wschód i dotarł na Zachód. Są patronami lekarzy i aptekarzy.
W niebie się radują Święci, * którzy poszli w ślady Chrystusa, * prze-
lali swoją krew z miłości do Niego, * dlatego weselą się z Chrystu-
sem bez końca.
KOLEKTA
Wszechmogący Boże, obchodzimy wspomnienie świętych
męczenników Kosmy i Damiana, aby Ciebie uwielbić, †
Twoja opatrzność obdarzyła ich wieczną chwałą, * a nam
udziela pomocy. Przez naszego Pana Jezusa Chrystusa, Two-
MODLITWA NAD DARAMI

Wszechmogący Boże, aby uczcić śmierć Twoich Świętych,
składamy Ci Ofiarę Twojego Syna, * która jest wzorem
i źródłem wszelkiego męczeństwa. Przez Chrystusa, Pana
naszego.
Wrzesień 189’
ANTYFONA NA KOMUNIĘ por. Łk 22, 28-30

Wyście wytrwali przy Mnie w moich przeciwnościach. * Dlatego i Ja
przekazuję wam Królestwo, * abyście w Królestwie moim jedli i pili
przy moim stole.
MODLITWA PO KOMUNII
Wszechmogący Boże, zachowaj w nas swój dar, który przy-
jęliśmy w dzień świętych męczenników Kosmy i Damiana, *
niech on nam zapewni zbawienie i pokój. Przez Chrystusa,
Pana naszego.
27 WRZEŚNIA
ŚW. WINCENTEGO A PAULO, KAPŁANA
Św. Wincenty urodził się w Południowej Francji w roku 1581 w ubogiej rodzinie
wieśniaczej. Po odpowiednim przygotowaniu, został kapłanem w roku 1600.
Pięć lat później został uprowadzony przez piratów i przez lata pozostawał w
niewoli w Tunisie. Wróciwszy do Francji był kolejno proboszczem, kapelanem
rodziny Gondich i głównym duszpasterzem galerników. Poznawszy nędzę d u-
chową i materialną szerokich mas ludu, założył zgromadzenie księży misjonarzy
i sióstr miłosierdzia. Ponadto założył cały szereg stowarzyszeń osób świeckich,
które pod jego kierunkiem starały się zaradzić rozmaitym potrzebom społec z-
nym. W celu podniesienia poziomu życia wewnętrznego duchowieństwa, wpr o-
wadził zwyczaj rekolekcji przed święceniami i zakładał seminaria duchowne pod
kierownictwem księży misjonarzy. Umarł w Paryżu 27 września 1660 roku. Le-
on XIII ogłosił go patronem wszystkich dzieł miłosierdzia na całym świecie.
mnie, * abym ubogim niósł dobrą nowinę, * uzdrawiał skruszonych w
sercu.
KOLEKTA
Boże, Ty dla zbawienia ubogich i wychowania duchowień-
stwa obdarzyłeś świętego Wincentego, kapłana, apostolską
mocą, † spraw, abyśmy ożywieni tą samą gorliwością, * mi-
łowali cierpiących braci i spieszyli im z pomocą. Przez na-
MODLITWA NAD DARAMI

Boże, Ty dałeś świętemu Wincentemu łaskę do naśladowania
całym życiem Ofiary, którą składał, † spraw, abyśmy mocą
tej Eucharystii * stali się darem miłym dla Ciebie. Przez

Niech dziękują Panu za Jego dobroć, * za Jego cuda dla synów ludz-
kich, * bo głodnego nasycił, * a łaknącego napełnił dobrami.
MODLITWA PO KOMUNII
Pokrzepieni Najświętszym Sakramentem, pokornie błagamy
Cię, Boże, † abyśmy za przykładem świętego Wincentego i
pod jego opieką, * nieśli dobrą nowinę ubogim, naśladując
Twojego Syna. Który żyje i króluje na wieki wieków.
Wrzesień 191’
28 WRZEŚNIA
ŚW. WACŁAWA, MĘCZENNIKA
Św. Wacław urodził się około roku 907 jako syn księcia czeskiego Wratysła-
wa I. Został wychowany po chrześcijańsku przez swoją babkę św. Ludmiłę. Po
śmierci ojca, mając osiemnaście lat, objął rządy. Starał się gorliwie o rozkrze-
wienie chrześcijaństwa, popierając misjonarzy dając przykład życia chrześcija ń-
skiego. Był hojny dla ubogich i brał w opiekę prosty lud. Wywołało to opozycję
możnowładców, na czele której stanął jego młodszy brat, Bolesław. Zaprosił on
Świętego na ucztę i po niej zamordował go u bramy kościoła 28 września 929
roku. Relikwie spoczywają w katedrze praskiej. Św. Wacław jest patronem
Czech i katedry krakowskiej.
Święty Wacław walczył aż do śmierci w obronie prawa Bożego, * nie
KOLEKTA
Boże, Ty nauczyłeś świętego Wacława cenić Królestwo ni e-
bieskie więcej niż ziemskie, † spraw za jego wstawiennic-
twem, * abyśmy umieli wyrzekać się samych siebie i całe
serce oddać Tobie. Przez naszego Pana Jezusa Chrystusa,
MODLITWA NAD DARAMI

Panie, nasz Boże, przyjmij dary chleba i wina za wstawien-
nictwem świętego Wacława, męczennika, * który je przygo-
towywał własnymi rękami. Przez Chrystusa, Pana naszego.

MODLITWA PO KOMUNII
da nam tę moc duszy, † dzięki której święty Wacław, mę-
czennik, wiernie Tobie służył * i odniósł zwycięstwo nad
cierpieniem. Przez Chrystusa, Pana naszego.
29 WRZEŚNIA
ŚWIĘTYCH ARCHANIOŁÓW
MICHAŁA, GABRIELA I RAFAŁA
Święto
Aniołowie są „duchami przeznaczonymi do usług, posłanymi na pomoc starają-

cym się posiąść zbawienie” (Hbr 1, 14), by im objawić plany Stwórcy, by ich
bronić przed szatanem. W rocznicę konsekracji starożytnej bazyliki św . Michała
w Rzymie, Kościół czci trzech archaniołów, którzy odegrali szczególną rolę w
historii zbawienia. Archanioł Michał ("Któż jak Bóg") stoczył walkę ze złymi
duchami i nadal wspiera ludzi w walce ze złem, (Ap 12, 7-9). Archanioł Gabriel
("Bóg jest mocą") wielokrotnie przekazywał ludziom zlecenia od Boga (Dn 8,
15; Łk 1, 11). On zwiastował Pannie Maryi, że zostanie Matką Syna Bożego (Łk
1, 28-38). Archanioł Rafał ("Bóg uleczy"), jeden z siedmiu aniołów, którzy stoją
przed Panem (Tb 12, 15), był opiekunem młodego Tobiasza. Chrześcijanin po-
winien zachować w sobie głębokie poczucie niewidzialnej obecności i wspierają-
cej go działalności Aniołów.

Błogosławcie Pana, wszyscy Jego aniołowie, * potężni mocarze peł-
niący Jego rozkazy, * aby słuchano słów Jego.
KOLEKTA
Boże, Ty z podziwu godną mądrością wyznaczasz obowiązki
Aniołom i ludziom, † spraw łaskawie, aby na ziemi strzegli
naszego życia Aniołowie, * którzy w niebie zawsze pełnią
służbę przed Tobą. Przez naszego Pana Jezusa Chrystusa,
Wrzesień 193’
MODLITWA NAD DARAMI

Wszechmogący Boże, składamy Ci Ofiarę uwielbienia i p o-
kornie prosimy, † abyś za wstawiennictwem Aniołów łaska-
wie ją przyjął * i doprowadził nas do wiecznego zbawienia.
Prefacja o Aniołach, nr 63.

Będę Cię sławił z całego serca, Panie, * będę Ci śpiewał psalm wobec
Aniołów.
MODLITWA PO KOMUNII
Pokornie prosimy Cię, Boże, † abyśmy umocnieni Chlebem
eucharystycznym, * pod opieką Twoich Aniołów czynili po-
stępy na drodze zbawienia. Przez Chrystusa, Pana naszego.
30 WRZEŚNIA
ŚW. HIERONIMA,
Św. Hieronim urodził się w Dalmacji około roku 340. Rodzice wysłali go na
studia do Rzymu. Tam przyjął chrzest z rąk papieża Liberiusza. Odbył podróż
do Galii, po czym udał się do Syrii, gdzie prowadził życie pustelnicze studiując
Pismo św. i języki wschodnie. W Antiochii przyjął święcenia kapłańskie. W la-
tach 382-384 był sekretarzem i doradcą papieża Damazego. W roku 385 udał się
do Betlejem i tam pozostał do śmierci. Pod jego opieką powstały w Betlejem
cztery klasztory. Św. Hieronim przełożył Pismo św. na język łaciński. Jego
przekład został przyjęty jako tekst urzędowy Kościoła Zachodniego. Napisał
również komentarze do wielu ksiąg Pisma św. oraz zwalczał współczesne mu
herezje. Umarł w roku 420. Jest jednym z czterech wielkich do ktorów Kościoła
Zachodniego.
ANTYFONA NA WEJŚCIE Joz 1, 8

Niech Księga Prawa będzie zawsze na twych ustach: * rozważaj ją w
dzień i w nocy, * abyś ściśle spełniał wszystko, co w niej jest napis a-
ne, * bo tylko wtedy powiedzie ci się, i okaże się twoja ro ztropność.
KOLEKTA
Boże, Ty dałeś świętemu Hieronimowi żywe i głębokie um i-
łowanie Pisma świętego, † spraw, aby Twój lud obficie kar-
mił się Twoim słowem * i znajdował w nim źródło życia.
MODLITWA NAD DARAMI

Wszechmogący Boże, spraw, abyśmy za przykładem święte-
go Hieronima rozważali Twoje słowa * i przez nie oświeceni
z większą gorliwością składali Tobie zbawienną Ofiarę.
ANTYFONA NA KOMUNIĘ Jr 15, 16

Znalazłem Twoje słowa i pochłaniałem je, * a Twoje słowo stawało
się dla mnie rozkoszą i radością serca mego, * bo imię Twoje zostało
wezwane nade mną, Panie Boże.
MODLITWA PO KOMUNII
Panie, nasz Boże, niech Najświętszy Sakrament, który z ra-
dością przyjęliśmy w dzień świętego Hieronima, pobudzi n a-
sze serca, * abyśmy rozważając Pismo święte poznali wła-
ściwą drogę i nią doszli do życia wiecznego. Przez Chryst u-
sa, Pana naszego.
PAŹDZIERNIK
1 PAŹDZIERNIKA
ŚW. TERESY OD DZIECIĄTKA JEZUS, DZIEWICY
Maria Franciszka Teresa Martin urodziła się w Alencon w 1873. Wychowana w

pobożnej rodzinie chrześcijańskiej i w internacie benedyktynek w Lisieux, w
piętnastym roku życia wstąpiła do klasztoru karmelitanek i otrzymała imię Ter e-
sy od Dzieciątka Jezus. W życiu zakonnym starała się z miłości ku Bogu dosk o-
nale spełnić wszystkie, nawet najmniejsze obowiązki. Nazwała tę drogę do d o-
skonałości "małą drogą dziecięctwa duchowego". Widząc, że miłość Boża jest
zapomniana, oddała się Bogu jako ofiara za zbawienie świata. Swoje przeżycia
duchowe opisała w księdze "Dzieje duszy". Umarła 30 września 1897 roku z a-
powiadając, że nie przestanie „dobrze czynić na ziemi”. Jest patronką misji kat o-
lickich.
ANTYFONA NA WEJŚCIE por. Pwt 32, 10-12

Bóg opiekował się Teresą i ją pouczał, * strzegł jej jak źrenicy oka. *
Jak orzeł rozpostarł swe skrzydła, * wziął ją i nosił na swoich ramio-
nach. * Pan sam był jej przewodnikiem.
KOLEKTA
Boże, Ty otwierasz bramy swojego Królestwa pokornym i
małym, † spraw, abyśmy z ufnością wstępowali w ślady
świętej Teresy od Dzieciątka Jezus * i za jej wstawiennic-
twem osiągnęli Twoją wieczną chwałę. Przez naszego Pana
wieki wieków.
MODLITWA NAD DARAMI

Wszechmogący Boże, Ty ukazałeś swoją chwałę świętej Te-
resie, † wysławiamy Ciebie i pokornie prosimy, * abyś przy-
jął Ofiarę, którą Ci składamy, tak jak przyjąłeś jej pokorne

Jeśli się nie odmienicie i nie staniecie jak dzieci, * nie wejdziecie do
Królestwa niebieskiego.
MODLITWA PO KOMUNII
Boże, nasz Ojcze, niech Najświętszy Sakrament rozpali w
nas miłość, † która pobudziła świętą Teresę do oddania się
Tobie, * aby dla wszystkich wyprosić Twoje miłosierdzie.
2 PAŹDZIERNIKA
ŚWIĘTYCH ANIOŁÓW STRÓŻÓW
Pismo św. nas uczy, że Bóg w swej opatrzności wysyła Aniołów, by ochraniać
ludzi i prowadzić ich do wyznaczonego im celu (Rdz 16, 7; Wj 14, 19). Kościół
zaprasza nas do dziękczynienia za obecność Aniołów wśród nas i do uciekania
się pod ich opiekę w niebezpieczeństwach życia i pokusach.
Błogosławcie Pana, wszyscy aniołowie Pańscy, * chwalcie
i wywyższajcie Go na wieki.
KOLEKTA
Boże, Ty w niewysłowionej opatrzności posyłasz nam, jako
stróżów, Twoich świętych Aniołów, † spraw, abyśmy zawsze
znajdowali u nich obronę * i cieszyli się ich towarzystwem
w wieczności. Przez naszego Pana Jezusa Chrystusa, Twoj e-
Październik 197’
MODLITWA NAD DARAMI

Wszechmogący Boże, przyjmij dary, które składamy ku czci
Twoich świętych Aniołów, i spraw łaskawie, † abyśmy pod
ich nieustanną opieką byli wolni od doczesnych niebezpi e-
czeństw * i doszli do życia wiecznego. Przez Chrystusa, Pa-
na naszego.
Prefacja o Aniołach, nr 63.

Boże mój, będę Ci śpiewał psalm wobec Aniołów.
MODLITWA PO KOMUNII
Boże, Ty w Najświętszym Sakramencie dajesz nam pokarm
na życie wieczne, * przez posługę Aniołów prowadź nas do
niego drogą zbawienia i pokoju. Przez Chrystusa, Pana n a-
szego.zmartwychwstałego. Który żyje i króluje na wieki
wieków.
3 PAŹDZIERNIKA
ŚW. JANA Z DUKLI, KAPŁANA
W diecezji przemyskiej: Patrona diecezji - Wspomnienie obowiązkowe
Św. Jan urodził się w Dukli w 1414 roku. Studiował na uniwersytecie w Krak o-
wie. Za radą św. Jana Kantego wstąpił do zakonu franciszkanów i wyświęcony
na kapłana pracował w rozmaitych klasztorach Małopolski. Pod wpływem św.
Jana Kapistrana przeniósł się do bernardynów. Jako bernardyn działał w Krak o-
wie, Poznaniu i Lwowie. Umarł we Lwowie 29 września 1484.

Dla mnie jest szczęściem przebywać blisko Boga, * w Panu Bogu po-
kładać nadzieję, * głosić wszystkie Twoje dzieła.
KOLEKTA
Boże, Ty obdarzyłeś świętego Jana z Dukli, kapłana, cnot a-
mi wielkiej pokory i cierpliwości, † spraw, abyśmy naśladu-
jąc jego przykład, * otrzymali podobną nagrodę. Przez na-
MODLITWA NAD DARAMI

Panie, nasz Boże, przyjmij tę zbawienną Ofiarę, która świ ę-
temu Janowi z Dukli dała pokorę i cierpliwość w przeciwn o-
ściach, † i oddal od nas ducha wyniosłości, * abyśmy dzięki
Twojej łasce mogli zostać wywyższeni w wiecznej chwale.

* a Ja was pokrzepię.
MODLITWA PO KOMUNII
świętego Jana z Dukli zawsze szukali przede wszystkim Ci e-
bie, * i wśród świata nosili w sobie wizerunek Chrystusa
zmartwychwstałego. Który żyje i króluje na wieki wieków.
Październik 199’
4 PAŹDZIERNIKA
ŚW. FRANCISZKA Z ASYŻU
Jan Bernardone urodził się w Asyżu w roku 1182 jako syn zamożnego kupca. Z
powodu zamiłowania do języka francuskiego nazywano go "Francesco". Jako
młodzieniec prowadził początkowo beztroskie życie, ale pod wpływem łaski B o-
żej porzucił je i obrał całkowite ubóstwo. Gdy zebrali się koło niego towarzysze,
założył Zakon Braci Mniejszych, którzy oddawali się wędrowczemu kaznodzie j-
stwu. Później z pomocą św. Klary założył zakon żeński, nazwany drugim zak o-
nem, a wreszcie dla ludzi świeckich założył trzeci zakon pokutujących. Prz ez
swój przykład i założenie przez siebie instytucje, św. Franciszek wywarł olbrz y-
mi wpływ na życie duchowe i artystyczne średniowiecza. Pod koniec życia
otrzymał na górze Alwerni stygmaty Męki Pańskiej. Umarł w Asyżu 3 paździe r-
nika 1226 roku i w dwa lata później został kanonizowany.
Święty Franciszek, mąż Boży, opuścił dom rodzinny, * pozostawił
swoje dziedzictwo, * i wybrał dobrowolne ubóstwo, * Bóg zaś przyjął
go na swoją służbę.
KOLEKTA
Boże, Ty sprawiłeś, że święty Franciszek z Asyżu żyjąc w
ubóstwie i pokorze upodobnił się do Chrystusa, † daj, aby-
śmy idąc tą drogą naśladowali Twojego Syna * i zjednoczyli
się z Tobą pełni wesela i miłości. Przez naszego Pana Jezusa
ków.
MODLITWA NAD DARAMI

Składając Tobie dary ofiarne, prosimy Cię, Boże, † abyś
przygotował nasze serca do godnego udziału w misterium
krzyża, * które tak gorąco umiłował święty Franciszek. Przez
Błogosławieni ubodzy w duchu, * albowiem do nich należy
Królestwo niebieskie.
MODLITWA PO KOMUNII
jęliśmy, rozpal w nas ogień swojej miłości † i spraw, abyśmy
naśladując dobroć i apostolską gorliwość świętego Francis z-
ka, * przyczyniali się do zbawienia wszystkich ludzi. Przez
6 PAŹDZIERNIKA
ŚW. BRUNONA, KAPŁANA
Wspomnienie dowolne
Św. Bruno urodził się w Kolonii około 1035. Odbywszy studia na uniwersytecie
paryskim został kanonikiem w Kolonii, a potem w Reims. Porzuciwszy świat,
założył w dzikim pustkowiu Chartreuse pod Grenoble surowy zakon kartuzów
poświęcony pokucie i modlitwie. Wezwany do Rzymu przez papieża Urbana II,
swojego dawnego ucznia, spędził tam cztery lata. Uzyskawszy pozwolenie p o-
wrotu do życia kontemplacyjnego, założył drugi klasztor swojego zakonu w La
Torre w Kalabrii i tam umarł 6 październiak 1101 roku.
Msza wspólna o pasterzach, s. 31”, o zakonnikach, s. 55” – 56”.
KOLEKTA
Boże, Ty powołałeś świętego Brunona do służenia Tobie w
samotności, † za jego wstawiennictwem udziel nam łaski, *
abyśmy wśród rozproszeń życia codziennego zachowali
zjednoczenie z Tobą. Przez naszego Pana Jezusa Chrystusa,
Październik 201’
7 PAŹDZIERNIKA
NAJŚWIĘTSZEJ MARYI PANNY RÓŻAŃCOWEJ
Zwyczaj odmawiania różańca sięga XII wieku. Rozpowszechnili go dominikanie.

Modlitwą różańcową wzywano pomocy Bożej, gdy Europa była zagrożona in-
wazją islamu. Gdy 7 października 1571 roku odniesiono zwycięstwo pod Lepa n-
to, papież Pius V ustanowił na ten dzień święto Najświętszej Maryi Panny R ó-
żańcowej, aby wyrazić wdzięczność za ocalenie chrześcijaństwa i zachęcić do
gorliwości w tej modlitwie.
ANTYFONA NA WEJŚCIE Łk 1, 28. 42

Zdrowaś Maryjo, łaski pełna, Pan z Tobą, * błogosławionaś Ty mię-
dzy niewiastami * i błogosławiony owoc żywota Twojego.
KOLEKTA
Wszechmogący Boże, przez zwiastowanie anielskie poznali-
śmy wcielenie Chrystusa, Twojego Syna, † prosimy Cię, wlej
w nasze serca swoją łaskę, * abyśmy przez Jego mękę i
krzyż, za wstawiennictwem Najświętszej Maryi Panny, zo-
stali doprowadzeni do chwały zmartwychwstania. Przez n a-
Albo:
Boże, Twój Syn przez swoje życie, śmierć i zmartwychwst a-
nie wysłużył nam wieczne zbawienie, † spraw, abyśmy roz-
ważając te tajemnice w różańcu Najświętszej Maryi Panny, *
według nich kształtowali swoje życie i osiągnęli to, co one
obiecują. Przez naszego Pana Jezusa Chrystusa, Twojego
MODLITWA NAD DARAMI

Boże, nasz Ojcze, spraw, abyśmy składając te dary oddali się
Tobie w ofierze, * a uczestnicząc w misteriach Twojego Sy-
na stali się godnymi Jego obietnic. Przez Chrystusa, Pana
naszego.
Anioł powiedział do Maryi: * Oto poczniesz i porodzisz Syna, * któ-
remu nadasz imię Jezus.
MODLITWA PO KOMUNII
Panie, nasz Boże, w eucharystycznej Ofierze głosimy śmierć
i zmartwychwstanie Twojego Syna, † spraw, abyśmy uczest-
nicząc w Jego męce, * zasłużyli na udział w radości i chwa-
le. Przez Chrystusa, Pana naszego.
9 PAŹDZIERNIKA
BŁ. WINCENTEGO KADŁUBKA, BISKUPA
W diecezjach kieleckiej i sandomierskiej: Patrona diecezji - Wspomnienie obo-
wiązkowe
W archidiecezji krakowskiej i w Sandomierzu: Święto
Bł. Wincenty urodził się w Kargowie pod Opatowem około roku 1160. Odbył
studia w Paryżu i w Bolonii. Został kapłanem diecezji krakowskiej, a z czasem
prepozytem kolegiaty sandomierskiej i biskupem krakowskim. Po dziesięciu la-
tach rządów zrzekł się biskupstwa i wstąpił do klasztoru cystersów w Jędrzejo-
wie, gdzie umarł świątobliwie 8 marca 1223 roku. Jako pierwszy Polak opisał
dzieje narodu w „Kronice polskiej”.

wielu sprawiedliwości, * będą świecić jak gwiazdy na wieki.
Październik 203’
KOLEKTA
Boże, Ty okryłeś chwałą pokory błogosławionego Wincent e-
go, biskupa, który porzucił zaszczyty świata, † spraw, aby-
śmy naśladując tak wielką cnotę, * zasłużyli na udział w ży-
ciu wiecznym. Przez naszego Pana Jezusa Chrystusa, Twoj e-
MODLITWA NAD DARAMI

Boże, nasz Ojcze, wejrzyj łaskawie na dary, które składamy
na Twoim ołtarzu w dzień błogosławionego Wincentego, b i-
skupa, † niech eucharystyczna Ofiara wyjedna nam przeba-
czenie, * i przyczyni się do Twojej chwały. Przez Chrystusa,
Pana naszego.

służbą, * żeby wydzielał jej żywność w odpowiednim czasie.
MODLITWA PO KOMUNII
Wszechmogący Boże, spraw, abyśmy składając dzięki za
przyjęte Dary, † za wstawiennictwem błogosławionego Win-
centego, biskupa, * otrzymywali coraz większe dobrodziej-
stwa. Przez Chrystusa, Pana naszego.
10 PAŹDZIERNIKA
ŚW. DIONIZEGO, BISKUPA I TOWARZYSZY
MĘCZENNIKÓW
Wspomnienie dowolne
Św. Dionizy, pierwszy biskup Paryża, był jednym z sześciu bisku pów wysłanych
do Galii w połowie III wieku przez papieża Fabiana. Został on umęczony z k a-
płanem Rustykiem i diakonem Eleuteriuszem na wzgórzu, które potem nazwano
Montmartre.
KOLEKTA
Boże, Ty posłałeś świętego Dionizego i jego Towarzyszy,
aby głosili poganom Twoją Ewangelię i dałeś im niewzru-
szoną stałość w męczeństwie, † spraw, abyśmy za ich przy-
kładem mądrze oceniali doczesne powodzenie, * i nie bali
się żadnych przeciwności. Przez naszego Pana Jezusa Chry-
10 PAŹDZIERNIKA
ŚW. JANA LEONARDIEGO, KAPŁANA
Wspomnienie dowolne
Św. Jan Leonardi urodził się w Diecimo w Toskanii w 1541 roku. Poświęciwszy
się stanowi duchownemu, założył zgromadzenie kleryków regularnych Matki
Bożej, które przez gorliwą pracę duszpasterską odnowiło życie duchowe Lukki.
Następnie zajął się kształceniem kandydatów na misjonarzy. Jego dzieło dało
początek Instytutowi Rozkrzewiania Wiary. Umarł w Rzymie 9 października
1609 roku.
Msza wspólna o misjonarzachm s, 37” – 38”, albo o świętych, którzy pełnili
dzieła miłosierdzia, s. 57”.
KOLEKTA
Boże, źródło wszelkiego dobra, Ty powołałeś świętego Jana
do głoszenia ludziom Ewangelii, † spraw, za jego wstawien-
nictwem, * aby prawdziwa wiara zawsze i wszędzie się roz-
szerzała. Przez naszego Pana Jezusa Chrystusa, Twojego Sy-
Październik 205’
14 PAŹDZIERNIKA
ŚW. KALIKSTA I, PAPIEŻA I MĘCZENNIKA
Wspomnienie dowolne
Św. Kalikst pochodził z rodziny niewolniczej. Jako archidiakon papieża up o-

rządkował katakumby przy Drodze Appijskiej, później jako papież znacznie ro z-
szerzył ten cmentarz, który nosi odtąd jego imię. Św. Kalikst został papieżem w
roku 217 i rządził Kościołem do roku 222. Umożliwił pokutę kościelną i otrz y-
manie rozgrzeszenia tym grzesznikom, których dawniej wykluczano od pokuty
kościelnej, zostawiając ich sądowi Bożemu.
Msza wspólna o męczennikach, s. 18” – 19”, albo o papieżach, s. 27” – 28”.
KOLEKTA
Wszechmogący Boże, wysłuchaj łaskawie prośby, które za-
nosimy wspominając męczeństwo świętego Kaliksta, papi e-
ża, * i przez jego zasługi udziel nam pomocy. Przez naszego
wieki wieków.
14 PAŹDZIERNIKA
ŚW. MAŁGORZATY MARII ALACOQUE,
DZIEWICY
Wspomnienie dowolne
Św. Małgorzata Maria urodziła się w Burgundii w 1647 roku. Mając 24 lata
wstąpiła do klasztoru sióstr wizytek w Paray-le-Monial. W szeregu objawień
Pan Jezus przedstawił jej swoje Serce kochające ludzi i spragnione ich miłości
oraz żądał ustanowienia w piątek po oktawie Bożego Ciała święta Jego Serca
dla wynagrodzenia Mu zniewag, których do znaje w Najświętszym Sakramencie.
Św. Małgorzata Maria doznała wielu cierpień, zanim uwierzono jej posłannic-
twu. Umarła 17 października 1690 roku.
KOLEKTA
Wszechmogący Boże, ześlij na nas Ducha, którym w szcze-
gólny sposób obdarzyłeś świętą Małgorzatę Marię, † abyśmy
poznali przekraczającą wszelką wiedzę miłość Chrystusa *
i mieli udział w pełni życia Bożego. Przez naszego Pana Je-
wieków.
14 PAŹDZIERNIKA
BŁ. RADZIMA GAUDENTEGO, BISKUPA
W archidiecezji gnieźnieńskiej: Wspomnienie obowiązkowe
Bł. Radzim Gaudenty przybył do Polski ze swoim bratem Wojciechem i towarz y-

szył mu w misji do Prusów. Po męczeńskiej śmierci św. Wojciecha i przeniesie-
niu jego ciała do Gniezna, udał się do Rzymu. Papież Sylwester II ustanowił go
biskupem. Po powrocie do Polski bł. Radzim został w 1000 roku pierwszym a r-
cybiskupem gnieźnieńskim i gorliwie pracował nad ugruntowaniem chrześcijań-
stwa wśród nowo nawróconych.
Msza wspólna o założycielu miejscowego Kościoła, s. 35” – 36”.
KOLEKTA
Boże, światłości i pasterzu wiernych, Ty dałeś Kościołowi
gnieźnieńskiemu błogosławionego Radzima, aby Twoje owce
karmił słowem i kształtował własnym przykładem; † Ty
przez pasterskie trudy doprowadziłeś go do wiecznej radości,
* spraw, abyśmy za jego wstawiennictwem zachowali wiarę,
którą głosił, i mężnie szli drogą chrześcijańskiego życia, kt ó-
rą wskazywał. Przez naszego Pana Jezusa Chrystusa, Twoje-
Październik 207’
15 PAŹDZIERNIKA
ŚW. TERESY OD JEZUSA, DZIEWICY
Św. Teresa urodziła się w Avili w roku 1515. Jako dziecko marzyła o męczeń-
stwie za wiarę. W dwudziestym roku życia wstąpiła do klasztoru karmelitanek.
Idąc za natchnieniem Bożym przeprowadziła reformę swojego zakonu, fundując
32 klasztory. Z pomocą św. Jana od Krzyża przedsięwzięła również reformę
karmelitów. Nową gałąź zakonu nazwano karmelitami bosymi. W oparciu o
swoje osobiste doświadczenia św. Teresa napisała szereg dzieł, które są perłami
literatury mistycznej. Umarła 15 października 1582 roku.

Boże. * Dusza moja Boga pragnie, * Boga żywego.
KOLEKTA
Boże, Ty przez swojego Ducha natchnąłeś świętą Teresę od
Jezusa, aby wskazała Kościołowi drogę wiodącą do doskon a-
łości, † spraw, abyśmy się karmili jej duchową nauką * i za-
palili się pragnieniem prawdziwej świętości. Przez naszego
wieki wieków.
MODLITWA NAD DARAMI

Boże, nasz Ojcze, niech nasze dary będą miłe Twojemu ma-
jestatowi, * podobnie jak podobało się Tobie całkowite od-
danie świętej Teresy. Przez Chrystusa, Pana naszego.

O łaskach Pana będę śpiewał na wieki, * Twą wierność będę
głosił moimi ustami przez wszystkie pokolenia.
MODLITWA PO KOMUNII
Panie, nasz Boże, Ty nas nakarmiłeś Chlebem z nieba, †
spraw, abyśmy Tobie poddani, * za przykładem świętej Te-
resy na wieki wychwalali Twoje miłosierdzie. Przez Chryst u-
sa, Pana naszego.
16 PAŹDZIERNIKA
ŚW. JADWIGI ŚLĄSKIEJ
Św. Jadwiga urodziła się około roku 1174 jako córka hrabiego Andechs. Otrz y-
mała staranne wychowanie i wykształcenie w domu rodzinnym i u benedyktynek
w Kitzingen. W trzynastym roku życia poślubiła księcia Henryka Brodatego, z
którym miała siedmioro dzieci. Wspierała męża w rządach i w utrzymywaniu
pokoju. Przeżyła śmierć męża i dzieci. Ukochany syn, Henryk Pobożny, poległ w
bitwie z Tatarami pod Legnicą. Ostatnie lata swojego życia spędziła w ufundo-
wanym przez siebie klasztorze cystersek w Trzebnicy, gdzie jej córka Gertruda
była przełożoną. Umarła 15 października 1243 roku. Relikwie spoczywają w
Trzebnicy. Śląsk czci ją jako swoją patronkę.
ANTYFONA NA WEJŚCIE Rdz 12, 1-2

Wyjdź z twojej ziemi rodzinnej * i z domu twego ojca, * do kraju,
który ci ukażę, * a uczynię sławnym twoje imię.
KOLEKTA
Wszechmogący i miłosierny Boże, dzięki Twoim natchni e-
niom święta Jadwiga usilnie zabiegała o pokój i pełniła dzi e-
ła miłosierdzia, † udziel nam swojej łaski, * abyśmy za jej
przykładem starali się o pokój i zgodę między ludźmi i słu-
żyli Tobie w cierpiących niedostatek. Przez naszego Pana
wieki wieków.
Październik 209’
MODLITWA NAD DARAMI

Panie, nasz Boże, przyjmij dary złożone na Twoim ołtarzu
ku czci świętej Jadwigi, która starała się o pomnożenie Two-
jej chwały, † oczyść nasze serca * i przygotuj je do udziału
w Najświętszej Ofierze. Przez Chrystusa, Pana naszego.
Prefacja o św. Jadwidze Śląskiej, nr 77.

Kto pełni wolę Ojca mojego, który jest w niebie, * ten Mi jest bratem,
siostrą i matką.
MODLITWA PO KOMUNII
Wszechmogący Boże, prosimy Cię, aby Najświętszy Sakra-
ment, który przyjęliśmy, bronił nas od wszelkich napaści
złego ducha, † i przez zasługi świętej Jadwigi * po trudach
doczesnej pielgrzymki zapewnił nam pełnię pokoju. Przez
17 PAŹDZIERNIKA
ŚW. IGNACEGO ANTIOCHEŃSKIEGO,
Św. Ignacy był drugim następcą św. Piotra na biskupstwie w Antiochii. Za cz a-

sów cesarza Trajana został skazany na pożarcie przez dzikie zwierzęta. W tym
celu wysłano go do Rzymu. Z drogi pisał listy do gmin chrześcijańskich wyraż a-
jąc w nich gorące pragnienie męczeństwa. Listy te są ważnym dokumentem wia-
ry pierwotnego Kościoła. Św. Ignacy osiągnął koronę męczeńską w Rzymie
około roku 107. Imię jego wymienia się w Kanonie rzymskim.

Z Chrystusem zostałem przybity do krzyża, * teraz zaś już nie ja żyję,
lecz żyje we mnie Chrystus; * życie moje jest życiem wiary w Syna
Bożego, * który umiłował mnie i samego siebie wydał za mnie.
KOLEKTA
Wszechmogący, wieczny Boże, Ty chcesz, aby świadectwo
świętych męczenników było ozdobą całego Kościoła, †
spraw, aby sławne męczeństwo świętego Ignacego z Anti o-
chii, przez które zasłużył na wieczną chwałę, * było dla nas
źródłem męstwa w wierze. Przez naszego Pana Jezusa Chry-
MODLITWA NAD DARAMI

Panie, nasz Boże, Ty przyjąłeś ofiarę świętego Ignacego, †
który jako pszenica Chrystusa został zmielony zębami dzi-
kich zwierząt i stał się czystym chlebem, * przyjmij Ofiarę,
którą my Tobie składamy. Przez Chrystusa, Pana naszego.
Jestem pszenicą Chrystusową: * niech zmielą mnie zęby dzikich zwie-
rząt, * bym stał się czystym chlebem.
MODLITWA PO KOMUNII
Boże, nasz Ojcze, niech nas pokrzepi Chleb eucharystyczny,
† który przyjęliśmy w dzień narodzin dla nieba świętego
Ignacego, * abyśmy przez swoje uczynki zasługiwali na na-
zwę chrześcijan. Przez Chrystusa, Pana naszego.
Październik 211’
18 PAŹDZIERNIKA
ŚW. ŁUKASZA EWANGELISTY
Święto
Św. Łukasz, poganin z pochodzenia, był lekarzem. Po przyjęciu chrześcijaństwa

stał się współpracownikiem św. Pawła i towarzyszem jego podróży misyjnych.
Napisał Ewangelię i Dzieje Apostolskie. Jemu zawdzięczamy prawie wszystkie
wiadomości o dzieciństwie Pana Jezusa. W swojej Ewangelii przedstawił Chry-
stusa jako lekarza dusz i ciał. Przekazał nam przypowieść o synu marnotra w-
nym, o odpuszczeniu grzechów jawnogrzesznicy i skruszonemu łotrowi. Dante
nazwał św. Łukasza "historykiem łagodności Chrystusowej". Według tradycji
św. Łukasz poniósł śmierć męczeńską w Achai. Symbolem jego jest wół, ponie-
waż zaczyna swą Ewangelię opisem ofiary Starego Testamentu.

Pełne wdzięku są słowa zwiastuna radosnej nowiny, * który ogłasza
pokój i obwieszcza zbawienie.
KOLEKTA
Panie Boże, Ty wybrałeś świętego Łukasza, aby przez swoje
słowa i pisma objawił misterium Twojej miłości do ubogich,
† spraw, niech Twoi wyznawcy mają jedno serce i jedną d u-
szę, * a wszystkie ludy niech oglądają Twoje zbawienie.
MODLITWA NAD DARAMI

Boże, nasz Ojcze, pomóż nam swoją łaską z czystym sercem
pełnić służbę przy Twoim ołtarzu, † aby dary, które składa-
my w święto Łukasza Ewangelisty, * wyjednały nam uzdro-
wienie i chwałę. Przez Chrystusa, Pana naszego.

Królestwo Boże.
MODLITWA PO KOMUNII
Wszechmogący Boże, z Twojego ołtarza przyjęliśmy euch a-
rystyczny Pokarm, † niech on nas uświęci * i umocni naszą
wiarę w Ewangelię, którą głosił święty Łukasz. Przez Chry-
19 PAŹDZIERNIKA
ŚWIĘTYCH MĘCZENNIKÓW JANA DE BREBEUF,
IZAAKA JOGUES'A, KAPŁANÓW
ORAZ TOWARZYSZY
Wspomnienie dowolne
Jan de Brebeuf, urodzony 25 marca 1593 roku w Normandii, i Izaak Joques,

urodzony 10 października 1607 roku w Orleanie, byli jezuitami francuskimi. Po
odpowiednich studiach i święceniach kapłańskich zostali wysłani na misje do
Kanady, gdzie pracowali wśród indiańskich plemion Irokezów i Huronów. P o-
nieśli śmierć męczeńską z rąk Indian w połowie XVII wieku, wraz z 6 innymi je-
zuitami. Są patronami Kanady.
Msza wspólna o męczennikach, s. 13” – 17”, albo o misjonarzach, s. 24”.
KOLEKTA
Boże, Ty uświęciłeś początki Kościoła w krajach Ameryki
Północnej przez nauczanie i męczeństwo świętych Jana
i Izaaka oraz ich Towarzyszy, † spraw za ich wstawiennic-
twem, * aby w całym świecie rozkwitło życie chrześcijań-
skie. Przez naszego Pana Jezusa Chrystusa, Twojego Syna, †
Październik 213’
19 PAŹDZIERNIKA
ŚW. PAWŁA OD KRZYŻA, KAPŁANA
Wspomnienie dowolne
Św. Paweł urodził się w mieście Ovada w Piemoncie w roku 1694 roku. Od
młodości żywił nabożeństwo do Męki Pańskiej. Krótki czas prowadził życie p u-
stelnicze, potem został kapłanem i założył zgromadzenie pasjonistów, którego
celem jest głoszenie nabożeństwa do Męki Pańskiej i pokuty. Życie kapłańskie
spędził w surowych umartwieniach i głoszeniu misji. Umarł w Rzymie 18 pa ź-
dziernika 1775 roku.
ANTYFONA NA WEJŚCIE 1 Kor 2, 2

Postanowiłem, będąc wśród was, nie znać niczego więcej, * jak tylko
Jezusa Chrystusa, i to ukrzyżowanego.
KOLEKTA
Boże, Ty dałeś świętemu Pawłowi, kapłanowi, niezwykłą mi-
łość Krzyża, † niech on nam wyprosi Twoją łaskę, * abyśmy
pobudzeni jego przykładem dźwigali nasz krzyż odważnie.
MODLITWA NAD DARAMI

Wszechmogący Boże, wejrzyj na dary złożone w dniu świ ę-
tego Pawła, * i daj, abyśmy naśladowali ofiarę Twojego Sy-
na, * którą sprawujemy w świętych obrzędach. Przez Chry-

MODLITWA PO KOMUNII
Panie, nasz Boże, w życiu świętego Pawła zajaśniała tajem-
nica Krzyża, † umocnij nas przez udział w Tej Ofierze, *
abyśmy wiernie trwali przy Chrystusie i pracowali w Kości e-
le dla zbawienia wszystkich ludzi. Przez Chrystusa, Pana n a-
szego.
20 PAŹDZIERNIKA
ŚW. JANA KANTEGO, KAPŁANA
W archidiecezji krakowskiej: Głównego patrona archidiecezji - Uroczystość
W diecezji lubelskiej: Patrona diecezji - Wspomnienie obowiązkowe
Św. Jan urodził się w Kętach w roku 1390. Studiował filozofię i teologię na
Uniwersytecie Jagiellońskim, a później został jego profesorem i przez 50 lat wy-
kładał teologię. Czterokrotnie pieszo pielgrzymował do Rzymu. Przez całe życie
kapłańskie powstrzymywał się od spożywana mięsa. Słynął z wielkiego miłosie r-
dzia. Nie mogąc inaczej zaradzić nędzy, wyzbył się własnego odzienia i obuwia.
Umarł 24 grudnia 1473 roku, rozdawszy ubogim całe swoje mienie. Relikwie
spoczywają w kościele św. Anny w Krakowie.
ANTYFONA NA WEJŚCIE Syr 18, 13. 14

Miłosierdzie człowieka zwraca się ku bliźniemu, * miłosierdzie Boże
rozciąga się nad całą ludzkością. * Bóg lituje się nad tymi, którzy
przyjmują Jego pouczenie, * i którzy się spieszą do Jego przykazań.
KOLEKTA
Wszechmogący Boże, spraw, abyśmy za przykładem święte-
go Jana Kantego, kapłana, doskonalili się w umiejętności
świętych, † i okazując miłosierdzie wszystkim ludziom, *
otrzymali od Ciebie przebaczenie. Przez naszego Pana Jezu-
sa Chrystusa, Twojego Syna, † który z Tobą żyje i króluje
wieków.
Październik 215’
MODLITWA NAD DARAMI

Wszechmogący Boże, przez zasługi świętego Jana Kantego,
kapłana, przyjmij nasze dary, † i spraw, abyśmy miłując
Ciebie ponad wszystko, a bliźnich ze względu na Ciebie, *
mogli się Tobie podobać w myślach i uczynkach. Przez

Po tym wszyscy poznają żeście uczniami moimi, * jeśli bę-
dziecie się wzajemnie miłowali.
MODLITWA PO KOMUNII
Posileni Najświętszym Ciałem i Krwią Twoją, pokornie pro-
simy Cię, Panie, † abyśmy przez zasługi świętego Jana Kan-
tego, kapłana, * naśladowali jego miłosierdzie i uczestniczy-
li w jego chwale. Który żyjesz i królujesz na wieki wieków.
21 PAŹDZIERNIKA
BŁ. JAKUBA STRZEMIĘ, BISKUPA
W archidiecezji w Lubaczowie: patrona archidiecezji - Wspomnienie obowiąz-
kowe
Bł. Jakub urodził się w roku 1340. Jako młodzieniec wstąpił do zakonu fran-
ciszkanów. Zasłynął jako gorliwy misjonarz wschodnich kresów. W roku 1391
został arcybiskupem halicko-lwowskim. Z wielką gorliwością organizował życie
religijne w rozległej archidiecezji. Odznaczał się gorącym nabożeństwem do
Najświętszego Sakramentu i Matki Bożej. Cieszył się zaufaniem króla Wład y-
sława Jagiełły. Umarł 20 października 1409 roku.
sercu.
KOLEKTA
Boże, Ty obdarzyłeś błogosławionego Jakuba Strzemię, b i-
skupa, apostolską gorliwością w głoszeniu Ewangelii, †
spraw, abyśmy za jego wstawiennictwem * zawsze składali
Tobie świadectwo przez naszą wiarę i czyny. Przez naszego
wieki wieków.
MODLITWA NAD DARAMI

Wszechmogący Boże, spraw, aby eucharystyczna Ofiara
wznieciła w nas płomień najczystszej miłości, * którą pałał
błogosławiony Jakub Strzemię przy jej składaniu. Przez

Pan mówi: Ja sam będę pasł moje owce * i Ja sam będę je układał na
legowisko.
MODLITWA PO KOMUNII
Miłosierny Boże, niech trwa w naszych sercach łaska przyję-
tego przez nas Sakramentu, † abyśmy nią umocnieni, za
przykładem błogosławionego Jakuba zdołali pokonać ni e-
przyjaciół zbawienia * i osiągnęli nieskazitelny wieniec
chwały. Przez Chrystusa, Pana naszego.
Październik 217’
23 PAŹDZIERNIKA
ŚW. JANA KAPISTRANA, KAPŁANA
Wspomnienie dowolne
Św. Jan urodził się w roku 1386. Po studiach prawniczych był gubernatorem P e-
rugii. Na tym stanowisku odznaczał się miłością do ubogich. Po wstąpieniu do
zakonu franciszkańskiego poświęcił się niezmordowanie działalności kaznodziej-
skiej. Głosił kazania we Włoszech, Niemczech, Austrii, Polsce i na Węgrzech.
Św. Jan Kapistran wzywał do zjednoczenia sił chrześcijańskich przeciw inwazji
muzułmańskiej na Europę i stał się organizatorem zwycięstwa pod Belgradem w
roku 1456. W kilka miesięcy po tym zwycięstwie umarł 23 października 1456
roku.
KOLEKTA
Boże, Ty powołałeś świętego Jana Kapistrana, aby umocnić
lud wierny w doświadczeniach, † weź nas w swoją opiekę * i
zachowaj swój Kościół w trwałym pokoju. Przez naszego
wieki wieków.
24 PAŹDZIERNIKA
ŚW. ANTONIEGO MARII CLARETA, BISKUPA
Wspomnienie dowolne
Św. Antoni Maria Claret urodził się w Sallent koło Barcelony 23 grudnia 1807
roku. W młodym wieku uczył się tkactwa. Idąc za głosem powołania wstąpił do
stanu duchownego. Jako kapłan pracował najpierw w duszpasterstwie parafia l-
nym, a później jako misjonarz apostolski w Katalonii i na Wyspach Kanaryj-
skich. W roku 1849 założył zgromadzenie Synów Niepokalanego Serca Na j-
świętszej Maryi Panny. Wkrótce potem został mianowany arcybiskupem Santia-
go na Kubie i gorliwie pracował nad odrodzeniem życia katolickiego w tej die-
cezji. Dla chrześcijańskiego wychowania dziewcząt założył zgromadzenie sióstr
nauczycielek pod wezwaniem Maryi Niepokalanej. W roku 1857 został odwoła-
ny do Hiszpanii i objął urząd spowiednika królowej Izabeli II. Towarzyszył jej
również na wygnaniu we Francji. Umarł we Francji 24 października 1870 roku.
KOLEKTA
Boże, Ty sprawiłeś, że święty Antoni Maria z niezwykłą m i-
łością i cierpliwością głosił ludziom Ewangelię, † daj za jego
wstawiennictwem, * abyśmy szukając Twojej chwały, gorli-
wie się starali pozyskać naszych braci dla Jezusa Chrystusa.
28 PAŹDZIERNIKA
ŚWIĘTYCH APOSTOŁÓW
SZYMONA I JUDY TADEUSZA
Święto
W diecezji siedleckiej: Głównych patronów diecezji - Uroczystość
Szymon miał przydomek Zelota - Gorliwiec, ze względu na gorliwość w zacho-

wywaniu Prawa Mojżeszowego.
Św. Juda Tadeusz, brat Jakuba Młodszego, był krewnym Pana Jezusa. Jest auto-
rem listu zaliczonego do ksiąg Nowego Testamentu. Wierni wzywają go jako
orędownika w sprawach beznadziejnych.
Październik 219’
Bóg z miłości wybrał Szymona i Judę Tadeusza na Apostołów * i dał
im wieczną chwałę.
KOLEKTA
Boże, Ty nas doprowadziłeś do poznania Twojego imienia
przez nauczanie świętych Apostołów, † spraw za wstawien-
nictwem świętych Szymona i Judy Tadeusza, * aby Twój
Kościół wzrastał, pociągając do wiary nowe narody. Przez
MODLITWA NAD DARAMI

Wszechmogący Boże, przyjmij nasze dary na cześć świętych
apostołów Szymona i Judy Tadeusza, którzy cieszą się
wieczną chwałą, * i spraw, abyśmy godnie uczestniczyli w
Najświętszej Ofierze. Przez Chrystusa, Pana naszego.

Jeśli Mnie kto miłuje, będzie zachowywał moją naukę, * a Ojciec mój
umiłuje go i przyjdziemy do niego, * i będziemy u niego przebywać.
MODLITWA PO KOMUNII
Przyjąwszy Najświętszy Sakrament, zjednoczeni w Duchu
Świętym, pokornie błagamy Cię, Boże, † aby Ofiara złożona
dla uczczenia męczeństwa apostołów Szymona i Judy Tadeu-
sza, * utwierdziła nas w Twojej miłości. Przez Chrystusa,
Pana naszego.
OSTATNIA NIEDZIELA PAŹDZIERNIKA

ROCZNICA POŚWIĘCENIA
WŁASNEGO KOŚCIOŁA
W kościołach poświęconych poza katedralnymi: Uroczystość
Msza wspólna w rocznicę poświęcenia własnego kościoła, s. 2”.

LISTOPAD
1 LISTOPADA
WSZYSTKICH ŚWIĘTYCH
Uroczystość
Dzisiaj Kościół oddaje cześć wszystkim, którzy już weszli do chwały niebieskiej,
a wiernym pielgrzymującym na ziemi wskazuje drogę, która ich starszych braci
zaprowadziła do świętości. Przypomina nam również prawdę o naszej wspóln o-
cie ze Świętymi, którzy otaczają nas opieką.
Radujmy się wszyscy w Panu, * obchodząc uroczystość ku czci
Wszystkich Świętych. * Z ich uroczystości radują się Aniołowie i wy-
chwalają Syna Bożego.
KOLEKTA
Wszechmogący, wieczny Boże, Ty pozwalasz nam w jednej
uroczystości czcić zasługi Wszystkich Świętych, † prosimy
Cię, abyś dzięki wstawiennictwu tak wielu orędowników, *
hojnie udzielił nam upragnionego przebaczenia. Przez na-
MODLITWA NAD DARAMI

Panie, nasz Boże, przyjmij łaskawie dary, które składamy na
cześć Wszystkich Świętych; † wierzymy, że cieszą się oni
nieśmiertelnym życiem, * spraw, abyśmy doznawali ich po-
mocy w naszym dążeniu do Ciebie. Przez Chrystusa, Pana
naszego.
Prefacja o Wszystkich Świętych, nr 69.
ANTYFONA NA KOMUNIĘ Mt 5, 8-10

Błogosławieni czystego serca, * albowiem oni Boga oglądać będą. *
Błogosławieni, którzy wprowadzają pokój, * albowiem oni będą na-
nie dla sprawiedliwości, * albowiem do nich należy Królestwo niebie-
skie.
MODLITWA PO KOMUNII
Boże, Tylko Ty jesteś święty i Ciebie wielbimy jako jedyne
źródło świętości wszystkich zbawionych, † spraw, abyśmy z
pomocą Twojej łaski osiągnęli pełnię miłości * i od Uczty
eucharystycznej, która nas podtrzymuje w ziemskiej piel-
grzymce, mogli przejść na ucztę w niebieskiej ojczyźnie.
Msza wotywna o Wszystkich Świętych, s. 200”.
2 LISTOPADA
WSPOMNIENIE WSZYSTKICH WIERNYCH
ZMARŁYCH
Uczciwszy triumf tych wiernych, którzy już weszli do nieba, Kościół wspomina
wszystkich, którzy w czyśćcu pokutują za swoje grzechy. Aby im przyjść z p o-
mocą, przedstawia Panu Bogu modlitwy i odpusty zyskane przez żyjących, a
przede wszystkim ofiarę Chrystusa uobecniającą się w Mszy świętej. Wspomnie-
nie wszystkich wiernych zmarłych wprowadził opat benedyktynów w Cluny, św.
Odylon w roku 998. Bardzo szybko zwyczaj ten przyjął się w całym Kościele. W
roku 1915 w czasie wielkiej wojny światowej papież Benedykt XV na prośbę
opata-prymasa benedyktynów pozwolił kapłanom całego Kościoła odprawiać w
tym dniu trzy Msze święte. Jedną ofiarują według własnej intencji, drugą za
wszystkich wiernych zmarłych, a trzecią według intencji papieża.
Celebrans może dowolnie wybierać formularze mszalne niżej podane. Gdy dzień
2 listopada wypada w niedzielę, odprawia się Mszę z Wspomnienia wszystkich
wiernych zmarłych.
Listopad 223’
PIERWSZA MSZA
ANTYFONA NA WEJŚCIE por. 1 Tes 4, 14; 1 Kor 15, 22

Jezus umarł i zmartwychwstał, * a Bóg przez Niego przywróci do ży-
cia tych, którzy umarli w Jezusie. * Jak w Adamie wszyscy umierają,
* tak w Chrystusie wszyscy będą ożywieni.
KOLEKTA
Wszechmogący Boże, wysłuchaj nasze modlitwy, które za-
nosimy z wiarą w Twojego Syna zmartwychwstałego, †
i umocnij naszą nadzieję, * że razem z Twoimi wiernymi
zmarłymi wszyscy zmartwychwstaniemy. Przez naszego Pa-
wieki wieków.
MODLITWA NAD DARAMI

Panie, nasz Boże, daj się przebłagać naszymi darami, † które
przemienione w wielki Sakrament miłości łączą nas z Twoim
Synem, * i przyjmij Twoich wiernych zmarłych do chwały
swojego Królestwa. Przez Chrystusa, Pana naszego.
Prefacja o zmarłych, nr 86 – 90.

Ja jestem zmartwychwstanie i życie, * kto wierzy we Mnie, choćby i
umarł, żyć będzie, * a każdy, kto żyje i wierzy we Mnie, nie umrze na
wieki.
MODLITWA PO KOMUNII
Boże, nasz Ojcze, spraw, aby wszyscy wierni zmarli, za któ-
rych złożyliśmy paschalną Ofiarę, * mieli udział w Twojej
światłości i pokoju. Przez Chrystusa, Pana naszego.
DRUGA MSZA
ANTYFONA NA WEJŚCIE por. Ezd 2, 34. 35

Wieczny odpoczynek racz im dać, Panie, * a światłość wiekuista nie-
chaj im świeci.
KOLEKTA
Boże, chwało wiernych i życie sprawiedliwych, Twój Syn
nas odkupił przez swoją śmierć i zmartwychwstanie, † zmi-
łuj się nad wszystkimi wiernymi zmarłymi, którzy wyznawali
wiarę w nasze zmartwychwstanie, * i daj im udział w radości
życia wiecznego. Przez naszego Pana Jezusa Chrystusa,
MODLITWA NAD DARAMI

Wszechmogący i miłosierny Boże, Ty przez sakrament
chrztu oczyściłeś wiernych zmarłych z grzechu pierworodne-
go; † obmyj ich z własnych grzechów w Krwi Chrystusa,
którą składamy w eucharystycznej Ofierze, * i obdarz ich
pełnym przebaczeniem. Przez Chrystusa, Pana naszego.
ANTYFONA NA KOMUNIĘ por. Ezd 2, 35. 34

Światłość wiekuista niechaj im świeci, o Panie, * wśród Świętych
Twoich na wieki, * bo jesteś pełen dobroci. * Wieczny odpoczynek
racz im dać, Panie, * a światłość wiekuista niechaj im świeci, * wśród
Świętych Twoich na wieki, * bo jesteś pełen dobroci.
Listopad 225’
MODLITWA PO KOMUNII
Panie, nasz Boże, przyjęliśmy Sakrament Twojego Syna,
który za nas umarł i zmartwychwstał w chwale, † pokornie
Cię błagamy, aby wszyscy wierni zmarli, oczyszczeni przez
paschalną Ofiarę, * mogli uczestniczyć w chwale przyszłego
zmartwychwstania. Przez Chrystusa, Pana naszego.
TRZECIA MSZA
ANTYFONA NA WEJŚCIE por. Rz 8, 11

Bóg, który wskrzesił z martwych Jezusa Chrystusa, * przy-
wróci do życia nasze śmiertelne ciało, mocą mieszkającego
w nas swojego Ducha.
KOLEKTA
Boże, Ty sprawiłeś, że Twój Syn zwyciężył śmierć i wstąpił
do nieba, † daj wszystkim wiernym zmarłym udział w Jego
zwycięstwie nad śmiercią, * aby mogli na wieki oglądać
Ciebie, swojego Stwórcę i Odkupiciela. Przez naszego Pana
wieki wieków.
MODLITWA NAD DARAMI

Panie, nasz Boże, przyjmij łaskawie Ofiarę, którą składamy
za wszystkich zmarłych spoczywających w Chrystusie, † i
spraw, aby mocą tej eucharystycznej Ofiary wyzwoleni z
więzów śmierci * mieli udział w życiu wiecznym. Przez

kształci nasze ciała śmiertelne * na podobne do swojego ciała uwiel-
bionego.
MODLITWA PO KOMUNII
Boże, nasz Ojcze, przez tę Ofiarę okaż wielkie miłosierdzie
wszystkim wiernym zmarłym, † których obdarzyłeś łaską
chrztu świętego, * i daj im pełnię wiecznej radości. Przez
3 LISTOPADA
ŚW. MARCINA DE PORRES, ZAKONNIKA
Wspomnienie dowolne
Marcin de Porres urodził się około 9 grudnia 1569 roku w Limie (Peru). Po st u-
diach z zakresu medycyny pracował jako felczer. Wstąpił do dominikanów jako
brat zakonny i całe dalsze życie opiekował się chorymi. Jego cierpliwość, łago d-
ność i dobroć nie miały wprost granic. Szczególną troską otaczał biednych i
opuszczonych, stając się wkrótce legendarną postacią. Przypisywano mu nawet
dar uzdrawiania. Dużo pościł i wiele czasu, zwłaszcza nocą, spędzał na modli-
twie. Miał duże nabożeństwo do Najświętszego Sakramentu. Umarł 3 listopada
1639 roku.
KOLEKTA
Boże, Ty doprowadziłeś świętego Marcina drogą pokory do
chwały niebieskiej, † spraw, abyśmy na ziemi naśladowali
jego przykład, * i razem z nim zostali wywyższeni w niebie.
Listopad 227’
4 LISTOPADA
ŚW. KAROLA BOROMOEUSZA, BISKUPA
Św. Karol urodził się w Aronie w 1538 roku. W dwudziestym trzecim roku ż y-
cia został mianowany kardynałem i arcybiskupem Mediolanu. Współpracując ze
swoim wujem, papieżem Piusem IV, doprowadził do końca Sobór Trydencki.
Uchwały tego soboru gorliwie wprowadzał w swojej diecezji. Zorganizował
pierwsze seminarium duchowne, odbył 16 synodów, niestrudzenie wizytował
diecezję. Hojny dla ubogich, w czasie zarazy oddał im wszystko, nawet własne
łóżko. Osobiście prowadził procesje pokutne, idąc boso w zgrzebnym worze i
dźwigając ciężki krzyż. Umarł 3 listopada 1584 roku.
ANTYFONA NA WEJŚCIE por. Ez 34, 11. 23-24

Będę szukał moich owiec, * i ustanowię nad nimi pasterza, który je
będzie prowadził. * Ja, Pan, będę ich Bogiem.
KOLEKTA
Wszechmogący Boże, zachowaj w Twoim ludzie ducha, kt ó-
ry ożywiał świętego Karola Boromeusza, biskupa, † aby Ko-
ściół nieustannie się odnawiał * i upodabniając się do Chry-
stusa ukazywał światu Jego prawdziwe oblicze. Przez nasze-
MODLITWA NAD DARAMI

Panie, nasz Boże, wejrzyj na dary, które składamy na Twoim
ołtarzu, obchodząc wspomnienie świętego Karola, gorliwego
pasterza jaśniejącego cnotami, † i spraw, przez moc tej Ofia-
ry, * abyśmy przynosili obfite owoce chrześcijańskiego ży-
cia. Przez Chrystusa, Pana naszego.

przynosili.
MODLITWA PO KOMUNII
Boże, nasz Ojcze, niech przyjęty Sakrament da nam tę moc
ducha, * dzięki której święty Karol był wiernym pasterzem
i płonął miłością do bliźnich. Przez Chrystusa, Pana nasze-
go.
9 LISTOPADA
ROCZNICA POŚWIĘCENIA
BAZYLIKI LATERAŃSKIEJ
Święto
Gdy po trzech wiekach prześladowania Kościół odzyskał wolność, cesarz Ko n-

stantyn Wielki ofiarował papieżowi starożytny pałac Lateranów i wzniósł przy
nim bazylikę ku czci Zbawiciela, którą papież, św. Sylwester, uroczyście konse-
krował 9 listopada 324 roku. Ponieważ przy bazylice tej wzniesiono chrzcielnicę
poświęconą Janowi Chrzcicielowi, stał się on drugim patronem bazyliki. Przy
bazylice laterańskiej koncentrowało się życie Kościoła przez tysiąc lat. Odbyło
się tam wiele synodów rzymskich i pięć soborów powszechnych. Chociaż papie-
że przenieśli się do Watykanu, bazylika na Lateranie pozostaje katedrą Rzymu,
matką i głową wszystkich kościołów świata.
Msza wspólna w rocznicę poświęcenia kościoła, s. 3”.

Listopad 229’
10 LISTOPADA
ŚW. LEONA WIELKIEGO,
PAPIEŻA I DOKTORA KOŚCIOŁA
Św. Leon urodził się około roku 400. W roku 440 został wybrany papieżem.
Wytrwale zwalczał herezję i umacniał karność kościelną. Zachowało się około
dwustu listów, w których wykładał naukę Kościoła, oraz sto mów wygłoszonych
do Rzymian w rozmaite święta. Mowy te pozwalają nam poznać wiedzę teolo-
giczną świętego papieża oraz życie liturgiczne Rzymu w jego czasach. Przez
osobistą interwencję u Attyli, króla Hunów, i Genzeryka, króla Wandalów, oca-
lił Rzym przed zniszczeniem. Wielki papież umarł 10 listopada 461 roku.
Msza wspólna o papieżach, s. 27” – 31”, albo o doktorach Kościoła, s. 41” –
42”.

Pan zawarł z nim przymierze pokoju, * i ustanowił go pasterzem, *
aby posiadł godność kapłańską na zawsze.
KOLEKTA
Boże, Ty nie pozwalasz, aby potęga piekła przemogła Twój
Kościół zbudowany na opoce Apostołów, † spraw, aby za
wstawiennictwem świętego Leona, papieża, * trwał w praw-
dziwej wierze i cieszył się stałym pokojem. Przez naszego
wieki wieków.
MODLITWA NAD DARAMI

Składając dary, prosimy Cię, Boże, oświecaj łaskawie swój
Kościół, † aby Twój lud wszędzie czynił postępy, * a jego
pasterze, przez Ciebie kierowani, Tobie się podobali. Przez

MODLITWA PO KOMUNII
Miłosierny Boże, prowadź swój Kościół, który pokrzepiłeś
świętym Pokarmem, † aby pod Twoim mężnym kierownic-
twem cieszył się coraz większą wolnością * i trwał w niena-
ruszonej wierze. Przez Chrystusa, Pana naszego.
11 LISTOPADA
ŚW. MARCINA Z TOURS, BISKUPA
Św. Marcin urodził się około roku 316 na Węgrzech. Mając 15 lat zaciągnął się
do wojska i przeniósł się do Galii. Pewnego dnia żebrakowi proszącego go o
jałmużnę oddał połowę swojego płaszcza. Następnej nocy ukazał mu się Chr y-
stus odziany w ten płaszcz. Mając 18 lat opuścił służbę wojskową i został
uczniem św. Hilarego. Pod jego wpływem założył pierwszy klasztor w Galii w
Liguge. Zostawszy biskupem w Tours założył drugi klasztor w Marmoutier.
Bardzo gorliwie pracował nad nawróceniem pogańskich jeszcze mieszkańców
diecezji. Umarł wracając z wyprawy misyjnej 8 listopada 397 roku. Pochowano
go 11 listopada w Tours i ten dzień przyjął się w całym Kościele jako data jego
wspomnienia.
ANTYFONA NA WEJŚCIE 1 Sm 2, 35
Ustanowię sobie kapłana wiernego, * który będzie postępował według
mego serca i pragnienia.
KOLEKTA
Boże, Ty zostałeś uwielbiony przez życie i przez śmierć
świętego Marcina, biskupa, † odnów w naszych sercach cuda
Twojej łaski, * aby ani śmierć, ani życie nie mogły nas odłą-
czyć od Ciebie. Przez naszego Pana Jezusa Chrystusa, Two-
Listopad 231’
MODLITWA NAD DARAMI

Panie, Boże, uświęć te dary, które składamy na cześć świ ę-
tego Marcina, † i kieruj naszym życiem * tak w dobrej, jak i
w złej doli. Przez Chrystusa, Pana naszego.

Zaprawdę, powiadam wam: * Wszystko, co uczyniliście jednemu z
tych braci moich najmniejszych, * Mnieście uczynili.
MODLITWA PO KOMUNII
Boże, Ty nas pokrzepiłeś Sakramentem jedności, † daj nam
doskonałą zgodę z Twoją wolą, * abyśmy naśladując święte-
go Marcina w jego całkowitym poddaniu się Tobie, pra w-
dziwie należeli do Ciebie. Przez Chrystusa, Pana naszego.
12 LISTOPADA
ŚW. JOZAFATA, BISKUPA I MĘCZENNIKA
W diecezjach siedleckiej i w Drohiczynie: Patrona diecezji - Wspomnienie obo-
wiązkowe
Św. Jozafat Kuncewicz urodził się we Włodzimierzu Wołyńskim około roku

1580. W dwudziestym roku życia wstąpił do zakonu bazylianów. W roku 1618
został arcybiskupem połockim i gorliwie pracował nad nawróceniem schizmat y-
ków do Kościoła katolickiego. Oddał życie za wiarę 12 listopada 1623 roku. R e-
likwie spoczywają w bazylice św. Piotra w Rzymie.
Święty Jozafat walczył aż do śmierci w obronie prawa Bożego, * nie
KOLEKTA
Wszechmogący Boże, wzbudź w swoim Kościele Ducha,
którym napełniony święty Jozafat dał swoje życie za owce, †
abyśmy za jego wstawiennictwem umocnieni tym Duchem, *
nie wahali się oddać swojego życia za braci. Przez naszego
wieki wieków.
MODLITWA NAD DARAMI

Najłaskawszy Boże, ześlij swoje błogosławieństwo na te da-
ry † i umocnij nas w wierze, * za którą święty Jozafat przelał
krew swoją. Przez Chrystusa, Pana naszego.

Oby się tak zespolili w jedno, * aby świat poznał, żeś Ty Mnie posłał
* i żeś Ty ich umiłował, tak jak Mnie umiłowałeś.
MODLITWA PO KOMUNII
Panie, nasz Boże spraw, abyśmy zaczerpnęli z Uczty euch a-
rystycznej ducha męstwa i pokoju, † i za przykładem święte-
go Jozafata * poświęcali nasze życie dla chwały i jedności
Kościoła. Przez Chrystusa Pana naszego.
Listopad 233’
13 LISTOPADA
ŚWIĘTYCH BENEDYKTA, JANA, MATEUSZA,
IZAAKA I KRYSTYNA,
PIERWSZYCH MĘCZENNIKÓW POLSKI
W diecezji gorzowskiej: Patronów diecezji - Święto
W archidiecezji poznańskiej i w diecezji włocławskiej: Święto
Benedykt i Jan byli benedyktynami-eremitami, którzy na zaproszenie Bolesława

Chrobrego przybyli do Polski z Włoch i osiedlili się w Międzyrzeczu, niedaleko
ujścia Obry do Warty, przygotowując się do pracy misyjnej. Wkrótce dołączyli
do nich Polacy – nowicjusze Mateusz i Izaak oraz kucharz Krystyn. W nocy z
10 na 11 listopada 1003 roku zakonnicy zostali napadnięci przez zbójców i w y-
mordowani. Gdy do Polski dotarł św. Bruno z Kwerfurtu, zastał kult Męczenn i-
ków szeroko rozwinięty. Opisał ich dzieje w piśmie pt. „Życie Pięciu Braci”. Są
to pierwsi męczennicy polscy wyniesieni na ołtarze.
W niebie się radują Święci, * którzy poszli w ślady Chrystusa, * prze-
lali swoją krew z miłości do Niego, * dlatego weselą się z Chrystu-
sem bez końca.
KOLEKTA
Boże, Ty uświęciłeś początki wiary w narodzie polskim
krwią świętych męczenników Benedykta, Jana, Mateusza,
Izaaka i Krystyna, † wspomóż swoją łaską naszą słabość, *
abyśmy naśladując Męczenników, którzy nie wahali się
umrzeć za Ciebie, odważnie wyznawali Cię naszym życiem.
MODLITWA NAD DARAMI

Wszechmogący Boże, przyjmij Ofiarę, którą składamy ku
Twojej chwale w dzień świętych Męczenników, * i spraw,
aby nam wyjednała wieczne zbawienie. Przez Chrystusa, Pa-
na naszego.

objawiło się w naszym śmiertelnym ciele.
MODLITWA PO KOMUNII
Boże, nasz Ojcze, składamy Ci dzięki, wspominając począt-
ki naszej wiary, † i sławimy Ciebie w Twoich świętych mę-
czennikach Benedykcie, Janie, Mateuszu, Izaaku i Krystynie,
* niech Sakrament ołtarza przyjęty w ich święto napełni nas
radością. Przez Chrystusa, Pana naszego.
15 LISTOPADA
ŚW. ALBERTA WIELKIEGO,
Wspomnienie dowolne
Św. Albert pochodził ze Szwabii. W czasie studiów w Padwie w stąpił do Zak o-

nu Kaznodziejskiego. Wykładał na wielu uniwersytetach, głównie w Paryżu i w
Kolonii, gdzie jego słuchaczem był św. Tomasz z Akwinu, W roku 1260 został
mianowany biskupem Regensburga. Po dwu latach zrezygnował z rządu diecezją
i resztę pracowitego życia spędził w Kolonii. Umarł 15 listopada 1280 roku. Z o-
stawił bogatą spuściznę naukową z dziedziny teologii, logiki, metafizyki, etyki,
matematyki i nauk przyrodniczych. Bogaty zakres jego wiedzy zjednał mu nazwę
"doktora powszechnego". Jest patronem nauk przyrodniczych.
42”.
Listopad 235’
KOLEKTA
Boże, Ty sprawiłeś, że święty Albert stał się wielkim dzięki
umiejętnemu godzeniu ludzkiej mądrości z wiarą objawio-
ną; † daj, abyśmy w szkole takiego mistrza, * przez postęp
wiedzy doszli do głębszego poznania i miłowania Ciebie.
16 LISTOPADA
ŚW. MAŁGORZATY SZKOCKIEJ
Wspomnienie dowolne
Św. Małgorzata urodziła się około 1046 roku na Węgrzech, g dzie jej ojciec
przebywał na wygnaniu. Mając 10 lat wróciła do Anglii na dwór swego dziadka,
św. Edwarda. W 1070 roku poślubiła króla Szkocji Malcolma III. Wychowała
wzorowo ośmioro dzieci. Surowa dla siebie, okazywała wielkie miłosierdzie
ubogim, których zapraszała do swojego stołu i obsługiwała. Nazywano ją "mat-
ką sierot i skarbniczką ubogich". Umarła 16 listipada 1093 roku w Edynburgu.
Jest patronką Szkocji.
KOLEKTA
Miłosierny Boże, Ty obdarzyłeś świętą Małgorzatę niezwy-
kłą miłością do ubogich, † spraw, abyśmy za jej wstawien-
nictwem i przykładem, * w naszym postępowaniu z bliźnimi
ukazywali im Twoją dobroć. Przez naszego Pana Jezusa
ków.
16 LISTOPADA
ŚW. GERTRUDY, DZIEWICY
Wspomnienie dowolne
Św. Gertruda urodziła się w roku 1256. Gdy miała 5 lat oddano ją na wychow a-
nie do klasztoru cystersek w Helfcie. Spędziła tam całe życie, najpierw jako
uczennica, a później jako mniszka. Doszła do wysokiego stopnia zjednoczenia z
Bogiem. Jej życie wewnętrzne skupiało się na tajemnicy miłości Bożej. Była
wielką czcicielką Serca Jezusowego. Swoje modlitwy i objawienia spisała w p o-
zostawionych książkach. Umarła 13 lub 17 listopada 1302 roku.
KOLEKTA
Boże, Ty upodobałeś sobie przebywanie w sercu świętej Ger-
trudy, dziewicy, † za jej wstawiennictwem oświeć ciemności
naszego serca, * abyśmy z radością doświadczali, że jesteś w
nas obecny i działasz. Przez naszego Pana Jezusa Chrystusa,
16 LISTOPADA
OSTROBRAMSKIEJ, MATKI MIŁOSIERDZIA
W archidiecezji w Białymstoku: Głównej Patronki diecezji - Uroczystość
W diecezjach łomżyńskiej, warmińskiej i w Drohiczynie: Święto
Biskup wileński Wojciech Tabor († 1507) powiesił nad tak zwaną Ostrą Bramą
w Wilnie obraz Matki Bożej. Gdy zasłynął cudami, nad bramą zbudowano kapli-
cę, a obraz ukoronowano. Św. Pius X zezwolił na specjalną Mszę św. ku czci
Najświętszej Maryi Panny, Matki Miłosierdzia.
ANTYFONA NA WEJŚCIE Est 13, 17 Wlg

Przemień, Panie, nasz smutek w radość, * abyśmy żyli i chwalili Two-
je imię, * nie dopuść, aby zamilkły usta, * które śpiewają i głoszą
Twoją chwałę.
Listopad 237’
KOLEKTA
Wszechmogący Boże, okaż pomoc Twojemu ludowi, † aby
oddając cześć Najświętszej Maryi Pannie, Matce Miłosier-
dzia, * za Jej wstawiennictwem uzyskał Twoje miłosierdzie.
MODLITWA NAD DARAMI

Boże, Ty przez przedziwną wymianę darów dokonującą się
w tej Ofierze, czynisz nas uczestnikami swojej boskiej nat u-
ry, † spraw łaskawie, abyśmy poznając, dzięki szczególnej
pomocy Najświętszej Maryi Panny, Twoją prawdę, * stoso-
wali do niej swoje życie. Przez Chrystusa, Pana naszego.
W 1 prefacji o NMP mówi się: obchodząc uroczystość (święto).
ANTYFONA NA KOMUNIĘ por. Ps 30 (29), 12-13

Płacz nas zamieniłeś w radość, * obdarzyłeś nas radością, * abyśmy
Cię sławili.
MODLITWA PO KOMUNII
Posileni tak wielkim Darem, prosimy Cię, Boże, † spraw,
abyśmy za wstawiennictwem Najświętszej Rodzicielki Two-
jego Syna korzystali z łaski dającej zbawienie * i nigdy nie
przestawali Cię wielbić. Przez Chrystusa, Pana naszego.
17 LISTOPADA
ŚW. ELŻBIETY WĘGIERSKIEJ
Św. Elżbieta, córka króla Węgier. Mając 14 lat poślubiła landgrafa Turyngii,
Ludwika IV. Z małżeństwa urodziło się 3 dzieci. Mąż wkrótce zmarł podczas
wyprawy krzyżowej. Elżbieta, opuściwszy Wartburg, zamieszkała w Marburgu,
gdzie ufundowała szpital. Pod wpływem surowego kierownika duchowego zło-
żyła w 1228 roku ślub wyrzeczenia się świata i przyjęła habit tercjarski św.
Franciszka. Ostatnie lata spędziła w skrajnym wyrzeczeniu i ubóstwie, oddając
się bez reszty posłudze chorym i biednym. Umarła z wycieńczenia 17 listopada
1231 roku. W 4 lata później kanonizował ją Grzegorz IX. Jest patronką trzecie-
go zakonu św. Franciszka. Od jej imienia wzięło nazwę kilka zgromadzeń że ń-
skich i innych dzieł katolickich.
KOLEKTA
Wszechmogący Boże, dzięki Twojej łasce święta Elżbieta
widziała i czciła Chrystusa w ubogich, † za jej wstawiennic-
twem daj nam ducha miłości, * abyśmy wytrwale służyli po-
trzebującym i cierpiącym. Przez naszego Pana Jezusa Chry-
Listopad 239’
18 LISTOPADA
ROCZNICA POŚWIĘCENIA RZYMSKICH
BAZYLIK ŚWIĘTYCH APOSTOŁÓW PIOTRA
I PAWŁA
Wspomnienie dowolne
Bazylika św. Piotra na Watykanie jest symbolem powszechności Kościoła i pr y-

matu papieży. W niej odbywają się koronacje papieży oraz beatyfikacje i kanoni-
zacje świętych. Pierwotną bazylikę, wzniesioną nad grobem św. Piotra przez c e-
sarza Konstantyna, zastąpiono olbrzymią budowlą w XVII wieku. Konsekrował
ją papież Urban VIII 18 listopada 1626 roku.
Bazylika św. Pawła przy Drodze Ostyjskiej, konsekrowana po raz pierwszy 18
listopada 990 roku, została zniszczona przez pożar w 1823 roku. D źwignięta z
ruin i wspaniale ozdobiona została konsekrowana 10 grudnia 1854 roku. Roc z-
nicę konsekracji obu bazylik obchodzi się jednak nadal 18 listopada.

Ustanowisz ich książętami na całej ziemi; * przez wszystkie pokole-
nia upamiętnią twe imię, * dlatego na wieki sławić cię będą narody.
KOLEKTA
Wszechmogący Boże, zachowaj swój kościół pod opieką
świętych apostołów Piotra i Pawła, od których otrzymał p o-
czątek wiary, † i spraw, aby przez ich wstawiennictwo * aż
do końca świata otrzymywał obfite łaski z nieba. Przez na-
żyje i króluje w jedności Ducha Świętego, * Bóg przez
MODLITWA NAD DARAMI

Składając dary jako wyraz naszego oddania błagamy Cię,
najłaskawszy Boże, † abyś zachował w naszych sercach nie-
naruszoną prawdę, * którą przekazali nam apostołowie Piotr
i Paweł. Przez Chrystusa Pana naszego.
ANTYFONA NA KOMUNIĘ por. J 6, 68-69

Panie, Ty masz słowa życia wiecznego, * a myśmy uwierzyli, że Ty
jesteś Chrystusem, Synem Bożym.
MODLITWA PO KOMUNII
Boże, Ty posiliłeś Chlebem z nieba Twoich wiernych, którzy
obchodzą wspomnienie poświęcenia bazylik świętych ap o-
stołów Piotra i Pawła, * spraw, aby się cieszyli ich opieką
i kierownictwem. Przez Chrystusa, Pana naszego.
19 LISTOPADA
BŁ. SALOMEI, DZIEWICY
Bł. Salomea, córka Leszka Białego a siostra Bolesława Wstydliwego, poślubiła

księcia węgierskiego Kolomana i żyła z nim w dziewiczym małżeństwie. Po
śmierci męża wróciła do Polski i wstąpiła do klasztoru klarysek w Zawichoście.
Przez 27 lat była przełożoną dając wszystkim przykład wzorowego życia. Uma r-
ła 17 listopada 1268 roku. Relikwie spoczywają w kościele franciszkanów w
Krakowie.

Dusza moja pragnie Boga mocnego i żywego, * kiedy przyjdę i ujrzę
oblicze Boże?
KOLEKTA
Boże, Ty uwolniłeś błogosławioną Salomeę, dziewicę, od
trosk ziemskiego panowania i wzbudziłeś w niej pragnienie
doskonałej miłości, † spraw, abyśmy za jej przykładem słu-
żąc Tobie w czystości i pokorze serca, * osiągnęli wieczną
chwałę. Przez naszego Pana Jezusa Chrystusa, Twojego Sy-
Listopad 241’
MODLITWA NAD DARAMI

Wszechmogący Boże, przyjmij łaskawie tę Ofiarę * i za
wstawiennictwem błogosławionej Salomei, dziewicy, * roz-
pal w nas ducha Twojej miłości. Przez Chrystusa, Pana n a-
szego.

Serce moje i ciało radośnie wołają do Boga żywego.
MODLITWA PO KOMUNII
odwróci nas od spraw znikomych, † abyśmy za przykładem
błogosławionej Salomei mogli na ziemi postępować w szcze-
rej miłości ku Tobie, * a w niebie radować się oglądaniem
Ciebie na wieki. Przez Chrystusa, Pana naszego.
21 LISTOPADA
OFIAROWANIE NAJŚWIĘTSZEJ MARYI PANNY
Według tradycji, wywodzącej się z apokryfów, Maryja jako dziecko została

przedstawiona w świątyni jerozolimskiej i przy niej się wychowywała. Święto to
obchodzono na Wschodzie już w VII wieku w rocznicę poświęcenia kościoła
Matki Bożej w Jerozolimie. W XI wieku święto zostało przyjęte przez Kościół
Zachodni. Kościół wspomina dzisiaj przede wszystkim ofiarę, która dokonała się
w duszy Maryi w zaraniu Jej świadomego życia. Maryja ukazuje się wszystkim
jako wzór życia poświęconego Bogu.
KOLEKTA
Wszechmogący Boże, obchodzimy wspomnienie Najświęt-
szej Maryi Panny, którą obdarzyłeś pełnią łaski, † spraw za
Jej wstawiennictwem, * abyśmy także mogli uczestniczyć w
tej pełni. Przez naszego Pana Jezusa Chrystusa, Twojego Sy-
22 LISTOPADA
ŚW. CECYLII, DZIEWICY I MĘCZENNICY
Cecylia jest jedną z najsławniejszych męczennic Kościoła rzymskiego. Trudno

jest jednak odróżnić w opisie jej męczeństwa fakty historyczne od dodatków le-
gendarnych, które świadczą o popularności Świętej. Według le gendy, mimo zło-
żonego ślubu czystości, zmuszono ją do małżeństwa z poganinem Walerianem.
Pan Bóg zachował jednak cudownie jej dziewictwo. Święta dziewica pozyskała
męża i jego brata Tyburcjusza dla Chrystusa i razem z nimi poniosła śmierć mę-
czeńską przez ścięcie. Ciało św. Cecylii odkryto w katakumbach w roku 822 i
przeniesiono do bazyliki na Zatybrzu jej poświęconej. Imię św. Cecylii wymienia
się w Kanonie rzymskim. Jest ona patronką muzyki kościelnej.
KOLEKTA
Wszechmogący Boże, przyjmij łaskawie nasze błagania *
i za wstawiennictwem świętej Cecylii spełnij nasze prośby.
Listopad 243’
23 LISTOPADA
ŚW. KLEMENSA I, PAPIEŻA I MĘCZENNIKA
Wspomnienie dowolne
Św. Klemens, trzeci następca św. Piotra, rządził Kościołem od roku 88 do 97.
Napisał list do Koryntian, który jest świadectwem znaczenia biskupa rzymskiego
w pierwszym wieku. List jest przeniknięty troską i jedność chrześcijaństwa. Imię
św. Klemensa wymienia się w Kanonie rzymskim.
Msza wspólna o męczennikach, s. 18” – 19”, albo o papieżach, s. 27” – 28”.
KOLEKTA
Wszechmogący, wieczny Boże, Ty jesteś mocą wszystkich
świętych, † daj nam z radością obchodzić doroczne wspo-
mnienie świętego Klemensa, który był kapłanem Twojego
Syna i męczennikiem; * swoim świadectwem potwierdził to,
co sprawował na ołtarzu i własnym przykładem umocnił gło-
szoną naukę. Przez naszego Pana Jezusa Chrystusa, Twojego
23 LISTOPADA
ŚW. KOLUMBANA, OPATA
Wspomnienie dowolne
Św. Kolumban urodził się około roku 540 w Irlandii Śro dkowej. Uformowany w
klasztorze w Bangor, przybył wraz z grupą mnichów około 590 roku do Galii i
pracował nad odnową tamtejszych klasztorów. W wędrówkach misyjnych d otarł
do Italii. Umarł w opactwie Bobbio 23 listopada 615 r oku.
Msza wspólna o misjonarzach, s. 37” – 38”, albo o zakonnikach, s. 55” – 56”.
KOLEKTA
Boże, Ty połączyłeś w świętym Kolumbanie zapał misyjny i
przywiązanie do życia monastycznego, † spraw, abyśmy za
jego wstawiennictwem i przykładem szukali Ciebie ponad
wszystko * i starali się o wzrost liczby wierzących. Przez na-
żyje i kró-luje w jedności Ducha Świętego, * Bóg, przez
30 LISTOPADA
ŚW. ANDRZEJA APOSTOŁA
Święto
W diecezji warmińskiej: Głównego patrona diecezji - Uroczystość.
Uczniowie Jana Chrzciciela, Andrzej i Jan, Pierwsi z Apostołów spotykali Chr y-

stusa nad jeziorem. Niedługo potem Andrzej został powołany do grona uczniów
Chrystusa razem ze swoim bratem Piotrem i obaj otrzymali zapowiedź, że st aną
się rybakami ludzi. Według tradycji św. Andrzej został ukrzyżowany w Achai.
Na widok krzyża miał zawołać: "O, dobry krzyżu, od dawna upragniony, weź
mnie od ludzi i zwróć mnie mojemu Mistrzowi!"
ANTYFONA NA WEJŚCIE por. Mt 4, 18-19

Pan ujrzał obok Jeziora Galilejskiego dwóch braci, * Piotra i Andrze-
ja, i powiedział do nich: * Pójdźcie za Mną, uczynię was rybakami
ludzi.
KOLEKTA
Wszechmogący Boże, święty Andrzej Apostoł był głosici e-
lem Ewangelii i pasterzem Twojego Kościoła, † pokornie
Cię prosimy, * aby nieustannie wstawiał się za nami. Przez
Listopad 245’
MODLITWA NAD DARAMI

Wszechmogący Boże, w święto Andrzeja Apostoła przyno-
simy nasze dary, * przyjmij w tej ofierze także nas i daj nam
udział w Twoim życiu. Przez Chrystusa, Pana naszego.

Andrzej powiedział do swojego brata, Szymona: * Znaleźliśmy Me-
sjasza, to znaczy Chrystusa. * I przyprowadził go do Jezusa.
MODLITWA PO KOMUNII
Boże, nasz Ojcze, niech nas umocni przyjęcie Najświętszego
Sakramentu, † abyśmy za przykładem świętego Andrzeja
Apostoła, naśladowali ukrzyżowanego Chrystusa * i mogli
żyć razem z Nim w chwale. Który żyje i króluje na wieki
wieków.
GRUDZIEŃ
3 GRUDNIA
ŚW. FRANCISZKA KSAWEREGO, KAPŁANA
Św. Franciszek, Hiszpan, poznał w Paryżu Św. Ignacego Loyolę, założyciela

Towarzystwa Jezusowego. Pod jego wpływem stał się jednym z jego gorliwych
współpracowników w nowym zakonie. Wysłany na misje do Indii nawrócił nie-
zliczone rzesze pogan. Następnie rozpoczął ewangelizację Japonii. Zamierzał
dostać się jeszcze do Chin, lecz Bóg odwołał go do wieczności na wyspie San-
cian koło Kantonu 3 grudnia 1552 roku. Nadzwyczajna płodność apostolska b y-
ła owocem jego głębokiego życia wewnętrznego i wierności ćwiczeniom ducho-
wym. Św. Franciszek Ksawery jest patronem misji katolickich. Jeg o święto
przypomina obowiązek wspierania misji modlitwą i ofiarą.

kiej chwały.
KOLEKTA
Boże, Ty przez misjonarską działalność świętego Franciszka
Ksawerego pociągnąłeś do światła Ewangelii liczne narody,
† daj wszystkim wiernym tę samą gorliwość w rozszerzaniu
wiary, * aby na całej ziemi Kościół święty cieszył się z no-
wych wyznawców. Przez naszego Pana Jezusa Chrystusa,
Grudzień 247’
MODLITWA NAD DARAMI

Wszechmogący Boże, przyjmij dary złożone w dniu wsp o-
mnienia świętego Franciszka, który pragnąc zbawienia ludzi
udał się w dalekie kraje, † spraw, abyśmy czynem świadczyli
o prawdziwości Ewangelii * i otoczeni braćmi w wierze zdą-
żali do Ciebie. Przez Chrystusa, Pana naszego.

Królestwo Boże.
MODLITWA PO KOMUNII
Boże, nasz Ojcze, niech Eucharystia zapali w nas ogień tej
miłości, którym płonął święty Franciszek pragnąc zbawienia
ludzi, † abyśmy gorliwiej Tobie służyli * i otrzymali nagrodę
obiecaną dobrym pracownikom. Przez Chrystusa, Pana na-
szego.
4 GRUDNIA
ŚW. JANA DAMASCEŃSKIEGO,
Wspomnienie dowolne
Św. Jan urodził się w Damaszku około roku 650. Przez kilka lat pełnił obowią z-
ki "logoteta", tj. przedstawiciela ludności chrześcijańskiej wobec kalifa. Kiedy
nie mógł spełniać swoich obowiązków bez narażenia wiary, zrzekł się urzędu i
wstąpił do klasztoru św. Saby pod Jerozolimą, gdzie oddawał się modlitwie i
nauce. Gorliwie występował przeciw obrazoburcom, nauczając o po żytku, jaki
obrazy przynoszą wiernym. Napisał liczne i cenne dzieła teologiczne. Umarł
około 750 roku w klasztorze św. Saby. Jest uważany za ostatniego z Ojców K o-
ścioła Wschodniego.
KOLEKTA
Boże, Ty w świętym Janie Damasceńskim, kapłanie, dałeś
Kościołowi znakomitego nauczyciela wiary, † spraw za jego
wstawiennictwem, * aby prawdziwa wiara była zawsze na-
szym światłem i mocą. Przez naszego Pana Jezusa Chryst u-
4 GRUDNIA
ŚW. BARBARY, DZIEWICY I MĘCZENNICY
Wspomnienie dowolne
W diecezji katowickiej: patronki diecezji - Wspomnienie obowiązkowe
W diecezji częstochowskiej i opolskiej: Wspomnienie obowiązkowe
Św. Barbara poniosła męczeństwo w Nikodemii na przełomie III i IV wieku.

Jest patronką górników i artylerzystów oraz patronką dobrej śmierci.
Msza o dziewicy męczennicy, s. 25”, albo o dziewicach, s. 44” – 46”.
KOLEKTA
Wszechmogący Boże, święta Barbara, męczennica, docho-
wała wierności Tobie aż do śmierci, † za jej wstawiennic-
twem broń nas od wszelkich niebezpieczeństw * i w godzinie
śmierci umocnij nas sakramentem Ciała i Krwi Twojego Sy-
na. Który z Tobą żyje i króluje w jedności Ducha Święte-
Grudzień 249’
6 GRUDNIA
ŚW. MIKOŁAJA, BISKUPA
Wspomnienie dowolne
Św. Mikołaj był biskupem Miry w Azji Mniejszej na początku IV wieku. Kult
jego rozszerzył się na Zachodzie po przeniesieniu relikwii do Bari w I talii. W
działalności pasterskiej odznaczał się miłosierdziem. Bóg wynagrodził jego go r-
liwość i miłość darem czynienia cudów. Legenda głosi, że w nocy wrzucał ja ł-
mużnę do domów potrzebujących. Stąd zwyczaj obdarowywania dzieci z okazji
jego święta.
KOLEKTA
Miłosierny Boże, pokornie Cię prosimy, † za wstawiennic-
twem świętego Mikołaja, biskupa, czuwaj nad nami wśród
wszelkich niebezpieczeństw, * abyśmy bez przeszkód szli
drogą wiodącą do zbawienia. Przez naszego Pana Jezusa
ków.
7 GRUDNIA
ŚW. AMBROŻEGO, BISKUPA
Św. Ambroży był rządcą Północnej Italii i prefektem Mediolanu. Już jako kate-
chumen został wybrany przez lud biskupem Mediolanu. 30 listopada 374 roku
został ochrzczony, a 7 grudnia otrzymał sakrę biskupią. Dzielnie zwalczał her e-
zję ariańską. Cesarza Teodozjusza skłonił do publicznej pokuty za rzeź w Tes a-
lonikach. Pozyskał dla Kościoła łacińskiego i ochrzcił św. Augustyna. Dzięki
swoim pismom został uznany za jednego czterech wielkich doktorów Kościoła
łacińskiego. Jest autorem wielu hymnów liturgicznych i organizatorem śpiewu
kościelnego. Umarł w noc Zmartwychwstania 4 kwietnia 397 roku.

wielu sprawiedliwości, * będą świecić jak gwiazdy na wieki.
KOLEKTA
Boże, Ty nam dałeś świętego Ambrożego, biskupa, jako n a-
uczyciela katolickiej wiary i mężnego następcę Apostołów, †
wzbudź w swoim Kościele biskupów według Twojego Serca,
* aby nim rządzili mężnie i roztropnie. Przez naszego Pana
wieki wieków.
MODLITWA NAD DARAMI

Wszechmogący Boże, niech Duch Święty przenika nas w
czasie sprawowania Eucharystii światłem wiary, * którym
nieustannie oświecał świętego Ambrożego głoszącego Twoją
chwałę. Przez Chrystusa, Pana naszego.

MODLITWA PO KOMUNII
Boże, Ty nas umocniłeś Najświętszym Sakramentem, †
spraw, abyśmy oświeceni nauką świętego Ambrożego, *
mężnie idąc drogą przykazań, przygotowali się do udziału w
uczcie wiekuistej. Przez Chrystusa, Pana naszego.
Grudzień 251’
8 GRUDNIA
NIEPOKALANE POCZĘCIE
Uroczystość
Bóg wybrawszy od wieków Maryję na Matkę swojego Syna, zachował Ją od

wszelkiej zmazy grzechu i obdarzył pełnią łaski. Dzięki temu Maryja stała się
godnym przybytkiem Wcielonego Słowa. Dziękując Bogu za wyjątkowy przyw i-
lej udzielony Maryi, wypraszamy sobie łaskę do zwalczania grzechu. Święto
Niepokalanego Poczęcia obchodzono na Wschodzie już w VIII wieku. W wieku
IX przeszło ono na Zachód. W Polsce przyjęło się w wieku XIV. 8 grudnia 1854
roku papież Pius IX ściśle określił i podał do wierzenia prawdę o Niepokalanym
Poczęciu Najświętszej Dziewicy jako dogmat wiary katolickiej.

* bo mnie przyodział w szaty zbawienia, * i okrył mnie płaszczem
sprawiedliwości, * jak oblubienicę strojną w swe klejnoty.
KOLEKTA
Boże, Ty przez Niepokalane Poczęcie Najświętszej Dziewicy
przygotowałeś swojemu Synowi godne mieszkanie † i na
mocy zasług przewidzianej śmierci Chrystusa zachowałeś Ją
od wszelkiej zmazy, * daj nam za Jej przyczyną dojść do
Ciebie bez grzechu. Przez naszego Pana Jezusa Chrystusa,
MODLITWA NAD DARAMI

Wszechmogący Boże, przyjmij zbawienną Ofiarę, którą Ci
składamy w uroczystość Niepokalanego Poczęcia Najświęt-
szej Maryi Panny, † wyznajemy, że Twoja uprzedzająca ła-
ska zachowała Ją od wszelkiej zmazy, * za Jej wstawiennic-
twem uwolnij nas od wszelkich grzechów. Przez Chrystusa,
Pana naszego.
Prefacja o Niepokalanym Poczęciu NMP, nr 59.
Głoszę Twoją chwałę, Maryjo, * z Ciebie bowiem wzeszło Słońce
sprawiedliwości, * Chrystus, który jest naszym Bogiem.
MODLITWA PO KOMUNII
Panie, nasz Boże, niech przyjęty przez nas Sakrament uleczy
nas z ran zadanych przez grzech pierworodny, † od którego
zachowałeś Najświętszą Maryję Pannę, * przez przywilej
Niepokalanego Poczęcia. Przez Chrystusa, Pana naszego.
11 GRUDNIA
ŚW. DAMAZEGO I, PAPIEŻA
Wspomnienie dowolne
Św. Damazy został nazwany przez św. Hieronima „dziewiczym nauczycielem

dziewiczego Kościoła”. W początkach wolności Kościoła stanął wobec koniecz-
ności obrony wiary przed herezją ariańską. Na jego życzenie św. Hieronim opr a-
cował przekład Pisma św. na język łaciński, który pod nazwą "Wulgaty" stał się
urzędowym tekstem Kościoła. Ułożył wiele inskrypcji na grobach męczenników,
które stanowią ważne dokumenty ich kultu. Umarł w roku 384 i został pocho-
wany w bazylice św. Wawrzyńca "in Damaso", którą ufundował.
Grudzień 253’
KOLEKTA
Wszechmogący Boże, święty papież Damazy czcił i miłował
Twoich męczenników, * spraw, abyśmy za jego przykładem
zawsze sławili zasługi świadków wiary. Przez naszego Pana
wieki wieków.
12 GRUDNIA
ŚW. JOANNY FRANCISZKI DE CHANTAL,
ZAKONNICY
Wspomnienie dowolne
Św. Joanna urodziła się w Dijon w roku 1572. Poślubiła barona de Chantal, z
którym miała sześcioro dzieci. Owdowiawszy w dwudziestym dziewiątym roku
życia poświęciła się wychowaniu dzieci i zwróciła się ku życiu wewnętrznemu.
Pod kierownictwem św. Franciszka Salezego czyniła wielkie postępy na drodze
doskonałości i zapewniwszy przyszłość dzieciom, założyła pierwszy klasztor
sióstr Nawiedzenia Najświętszej Maryi Panny (wizytek), który stał się kolebką
nowego zakonu rozpowszechnionego w całym świecie. Św. Joanna umarła w
roku 1641.
KOLEKTA
Boże, dzięki Twojej łasce święta Joanna Franciszka zaja-
śniała wielką doskonałością w rozmaitych stanach życia, †
spraw za jej wstawiennictwem, * abyśmy wierni naszemu
powołaniu, świecili dobrym przykładem. Przez naszego Pana
wieki wieków.
13 GRUDNIA
ŚW. ŁUCJI, DZIEWICY I MĘCZENNICY
Św. Łucja poniosła śmierć męczeńską w Syrakuzach na Sycylii około roku 304
po licznych torturach, którymi usiłowano skłonić ją do porzucenia wiary. Syra-
kuzy i Sycylia czczą ją jako swoją patronkę. Imię jej wymienia się w Kanonie
rzymskim.
KOLEKTA
Wszechmogący Boże, ożyw w nas gorliwość za wstawiennic-
twem świętej Łucji, dziewicy i męczennicy, † abyśmy za jej
przykładem postępowali na ziemi jak dzieci światłości, *
a w niebie oglądali jej chwałę. Przez naszego Pana Jezusa
wieków.
14 GRUDNIA
ŚW. JANA OD KRZYŻA, KAPŁANA
Św. Jan de Yepez urodził się koło Avili w Hiszpanii w roku 1542. Mając dw a-
dzieścia lat wstąpił do Zakonu Karmelitów. Stał się głównym pomocnikiem św.
Teresy w reformie zakonu. Ukochał krzyż Chrystusa i prosił Boga, aby nigdy nie
brakowało mu cierpienia. Modlitwa ta została wysłuchana. Jego reformatorska
działalność sprowadziła nań liczne cierpienia. Św. Jan od Krzyża głosił koniecz-
ność całkowitego ogołocenia wewnętrznego, aby dojść do pełni zjednoczenia z
Bogiem. Naukę swoją zawarł w książkach pisanych prozą i wierszem. Umarł w
Ubeda w roku 1591.
Grudzień 255’
ANTYFONA NA WEJŚCIE Ga 6, 14
Nie daj, Boże, bym się miał chlubić z czego innego, * jak tylko z
Krzyża naszego Pana Jezusa Chrystusa, * dzięki któremu świat stał
się ukrzyżowany dla mnie, a ja dla świata.
KOLEKTA
Boże, Ty obdarzyłeś świętego Jana od Krzyża, kapłana, ni e-
zwykłą miłością Krzyża i zupełnego wyrzeczenia się siebie,
† spraw, abyśmy wytrwale idąc za jego przykładem, * osią-
gnęli wieczną chwałę. Przez naszego Pana Jezusa Chrystusa,
MODLITWA NAD DARAMI

Wszechmogący Boże, wejrzyj na dary złożone w dniu świę-
tego Jana, † i daj, abyśmy naśladowali ofiarę Twojego Syna,
* którą sprawujemy w świętych obrzędach. Przez Chrystusa,
Pana naszego.

MODLITWA PO KOMUNII
Panie, nasz Boże, w życiu świętego Jana zajaśniała tajemn i-
ca Krzyża, † umocnij nas przez udział w tej Ofierze, * aby-
śmy wiernie trwali przy Chrystusie i pracowali w Kościele
dla zbawienia wszystkich ludzi. Przez Chrystusa, Pana n a-
szego.
21 GRUDNIA
ŚW. PIOTRA KANIZJUSZA, KAPŁANA
Wspomnienie dowolne
Św. Piotr urodził się w Nijmegen w Holandii w 1521 roku. W roku 1543 wstąpił
do Towarzystwa Jezusowego. Skierowano go do krajów germańskich dla obro-
ny Kościoła przed protestantyzmem. Niestrudzenie głosił słowo Boże i organi-
zował życie katolickie. Założył i zreformował liczne kolegia i uniwersytety w
Niemczech, Austrii i Szwajcarii. Dwukrotnie występował na Soborze Trydenc-
kim jako teolog papieski. Napisał dzieła dla obrony wiary. Jego zasługą jest, że
protestantyzm nie ogarnął Bawarii i Austrii. Nazywa się go drugim apostołem
Niemiec. Umarł we Fryburgu szwajcarskim 21 grudnia 1597 roku.
KOLEKTA
Boże, Ty dla obrony katolickiej wiary obdarzyłeś męstwem
i wiedzą świętego Piotra Kanizjusza, kapłana, † spraw, za
jego wstawiennictwem, aby szukający prawdy z radością
znajdowali Ciebie, * a wierzący trwali przy Twoim Kościele.
Grudzień 257’
26 GRUDNIA
ŚW. SZCZEPANA, PIERWSZEGO MĘCZENNIKA
Święto
Św. Szczepan był jednym z siedmiu pomocników Apostołów w Kościele jerozo-

limskim. Według Dziejów Apostolskich "pełen łaski i mocy Ducha Świętego"
głosił Dobrą Nowinę z mądrością, której nikt nie mógł się przeciwstawić. Pier w-
szy męczennik, świadcząc swoją śmiercią o prawdziwości posłannictwa Chrystu-
sa i Jego nauki, urzeczywistnił ideał doskonałego naśladowania Mistrza. Uderz a-
jące jest podobieństwo między śmiercią Pana Jezusa i św. Szczepana: fałszywi
świadkowie, śmierć poza miastem oddanie się Jezusa Ojcu, a Szczepana - Jezu-
sowi, przebaczanie prześladowcom. Kult Świętego sięga IV wieku. Imię św.
Szczepana wymienia się w Kanonie rzymskim.
Bramy nieba otworzyły się przed świętym Szczepanem, który został
uwieńczony chwałą, jako pierwszy z męczenników.
KOLEKTA
Wszechmogący Boże dzisiaj obchodzimy narodziny dla ni e-
ba świętego Szczepana, pierwszego męczennika, który mo-
dlił się za swoich prześladowców. Daj nam brać z niego
przykład i naucz nas miłować nieprzyjaciół. Przez naszego
Pana Jezusa Chrystusa Twojego Syna, który z Tobą żyje i
króluje w jedności Ducha Świętego, Bóg przez wszystkie
wieki wieków.
MODLITWA NAD DARAMI

Panie, nasz Boże przyjmij dary, które składamy, wspomin a-
jąc pełne chwały męczeństwo świętego Szczepana. Przez
1 - 3 prefacja o Narodzeniu Pańskim, nr 3 - 5.
ANTYFONA NA KOMUNIĘ Dz 7, 58
Ukamienowali Szczepana, który wołał i mówił: Panie Jezu, przyjmij
ducha mego.
MODLITWA PO KOMUNII
Boże, nasz Ojcze, składamy Ci dzięki za obfite dary Twoj e-
go miłosierdzia, Ty nam dajesz zbawienie przez narodzenie
Twojego Syna i przedłużasz naszą radość w święto pierw-
szego męczennika, Szczepana. Przez Chrystusa, Pana nasze-
go.
27 GRUDNIA
ŚW. JANA, APOSTOŁA I EWANGELISTY
Święto
Św. Jan był umiłowanym uczniem Pana Jezusa. Był świadkiem przemienienia
Pańskiego i konania w Ogrodzie Oliwnym. Przy Ostatniej Wieczerzy spoczął na
piersi Zbawiciela. Umierając na krzyżu, Pan Jezus oddał mu w opiekę swoją
Matkę. Św. Jan napisał trzy Listy Apostolskie, Apokalipsę, i Ewangelię. Zgo d-
nie z zapowiedzią Pana Jezusa, św. Jan umarł śmiercią naturalną w późnej star o-
ści. Ewangelia św. Jana, która uzupełnia pozostałe, zawiera najgłębszy wykład
tajemnic Bożych. W Kościele Wschodnim nadano św. Janowi tytuł teologa. W
ikonografii chrześcijańskiej symbolem św. Jana jest orzeł.
Sławimy świętego Jana, który w czasie Wieczerzy spoczywał na pie r-
si Pana Jezusa. Błogosławiony Apostoł, któremu zostały objawione
tajemnice nieba. Przez swoją Ewangelię rozszerzył po całym świecie
słowa życia.
Albo: Syr 15, 5
drości i rozumu * i przyodział go szatą chwały. por.
KOLEKTA
Boże, Ty nam objawiłeś tajemnice Twojego Słowa przez
świętego Jana Apostoła, oświeć nasze umysły, abyśmy pojęli
i umiłowali naukę, którą głosił. Przez naszego Pana Jezusa
Chrystusa, Twojego Syna, który z Tobą żyje i króluje w jed-
ności Ducha Świętego, Bóg, przez wszystkie wieki wieków.
Grudzień 259’
MODLITWA NAD DARAMI

Panie, nasz Boże, uświęć złożone dary i spraw, abyśmy za
przykładem świętego Jana Apostoła czerpali z eucharystycz-
nej Uczty głębsze poznanie tajemnic wiecznego Słowa. Przez
ANTYFONA NA KOMUNIĘ J 1, 14. 16

Słowo stało się ciałem i zamieszkało między nami. Z jego pełności
otrzymaliśmy wszyscy.
MODLITWA PO KOMUNII
Wszechmogący Boże, święty Jan Apostoł głosił tajemnicę
Słowa, które stało się ciałem, spraw, aby dzięki złożonej
Ofierze, zawsze mieszkał między nami Chrystus. Który żyje
i króluje na wieki wieków
28 GRUDNIA
ŚWIĘTYCH MŁODZIANKÓW, MĘCZENNIKÓW
Święto
Od połowy VI wieku Kościół obchodzi w okresie Narodzenia Pańskiego pamią t-

kę śmierci dzieci betlejemskich, zamordowanych z rozkazu Heroda. Święci Mło-
dziankowie stanowią pierwociny zbawczego dzieła zapoczątkowanego przyj-
ściem Chrystusa na ziemię. Oddając życie za Jezusa otrzymali chrzest krwi i z a-
służyli sobie u Boga na podwójną aureolę dziewictwa i męczeństwa.
Niewinne dzieci zostały zabite za Chrystusa. * Teraz towarzyszą Ba-
rankowi bez skazy i głoszą Jego chwałę.
KOLEKTA
Boże, nasz, Ojcze, w dniu dzisiejszym święci Młodziank o-
wie, męczennicy, obwieścili Twoją chwałę nie słowami, lecz
śmiercią, † spraw, abyśmy całym życiem wyznawali wiarę
w Ciebie, * którą głosimy ustami. Przez naszego Pana Jezusa
wieków.
MODLITWA NAD DARAMI

Boże, Ty obdarzasz zbawieniem także dzieci, które Ciebie
nie znają, † przyjmij nasze dary * i oczyść serca składają-
cych Ofiarę. Przez Chrystusa, Pana naszego.
ANTYFONA NA KOMUNIĘ por. Ap 14, 4

Dzieci z Betlejem zostały wykupione spośród ludzi * na pierwociny
dla Boga i dla Baranka. * Towarzyszą Barankowi, dokądkolwiek
idzie.
MODLITWA PO KOMUNII
Boże, Ty po narodzeniu Chrystusa obdarzyłeś łaską męczeń-
stwa Młodzianków z Betlejem, którzy nie mogli jeszcze wy-
znać Twojego Syna ustami; † udziel hojnie zbawienia wier-
nym * przyjmującym Najświętszy Sakrament w ich święto.
Grudzień 261’
29 GRUDNIA
ŚW. TOMASZA BECKETA,
Wspomnienie dowolne
Św. Tomasz Becket urodził się w Londynie w roku 1118. Kształcił się w Lo n-
dynie i w Paryżu. W roku 1155 został kanclerzem króla angielskiego Henryka II,
a w roku 1162 arcybiskupem Canterbury. Jako arcybiskup musiał bronić praw
Kościoła przeciw uroszczeniom króla. Zwolennicy króla zamordowali go dnia
29 grudnia 1170 roku w katedrze. „Jako kapłan Chrystusowy chętnie umieram
za Kościół” - to jego ostatnie słowa.
KOLEKTA
Boże, dzięki Twojej łasce święty Tomasz, biskup, wielk o-
dusznie oddał życie w obronie sprawiedliwości, † spraw za
jego wstawiennictwem, abyśmy byli gotowi z miłości do
Chrystusa stracić swoje życie na tym świecie, * i mogli je
odzyskać w niebie. Przez naszego Pana Jezusa Chrystusa,
31 GRUDNIA
ŚW. SYLWESTRA I, PAPIEŻA
Wspomnienie dowolne
Sylwester, rzymianin z pochodzenia, wstąpił na stolicę Piotrową w 314 roku.

Edykt mediolański cesarza Konstantyna Wielkiego zakończył epokę prześlad o-
wania chrześcijan w cesarstwie rzymskim i do papieża należało organizowanie
kultu Bożego. Za pontyfikatu św. Sylwestra odbył się pierwszy sobór p o-
wszechny w Nicei, który potępił herezję Ariusza. Papież brał udział w soborze
przez swych legatów i zatwierdził jego uchwały. W Rzymie wybudow ano za je-
go rządów wielkie bazyliki rzymskie: św. Jana na Lateranie, św. Piotra na Wa-
tykanie i św. Pawła za Murami, które papież konsekrował. Św. Sylwester umarł
31 grudnia 335 roku.
KOLEKTA
Boże, Królu wieków, wysłuchaj próśb świętego Sylwestra,
papieża, i przybądź z pomocą swojemu ludowi, † kieruj nim
w życiu doczesnym, * aby mógł osiągnąć życie nieprzemija-
jące i prawdziwe szczęście. Przez naszego Pana Jezusa Chry-
MSZE WSPÓLNE
1. Ze względu na wygodę, dla poszczególnych kategorii Świętych podano

wiele kompletnych formularzy mszalnych, zawierających antyfony i modlitwy.
Kapłan może zmieniać antyfony i oracje w obrębie formularzy tej samej
kategorii, aby wybrać teksty najodpowiedniejsze ze względów pastoralnych.
Ponadto w Mszach na wspomnienia Świętych, kapłan może wybrać mo-
dlitwy nad darami i po Komunii także z dnia powszedniego odpowiedniego
okresu liturgicznego.
2. W Mszach wspólnych o męczennikach oraz o świętych mężczyznach i
kobietach, wszystkich modlitw przewidzianych dla mężczyzn można użyć z o d-
powiednimi zmianami w Mszach o świętych kobietach.
3. W poszczególnych formularzach można odmawiać w liczbie mnogiej
teksty przewidziane dla jednej osoby i odwrotnie.
4. Formularzy przewidzianych na określone okresy roku kościelnego lub
na pewne okoliczności nie wolno używać poza tymi okresami lub okoliczno-
ściami.
5. W Okresie Wielkanocnym na końcu antyfony na wejście i na Komunię,
dodaje się jedno Alleluja.
6. W uroczystości i święta na wejście można odmówić jedną z antyfon do
wyboru ze strony, s. 62”
2” Msze wspólne
I. MSZE WSPÓLNE W ROCZNICĘ

POŚWIĘCENIA KOŚCIOŁA
1. MSZA W ROCZNICĘ POŚWIĘCENIA

WŁASNEGO KOŚCIOŁA

Pełen majestatu jest Bóg w swojej świątyni, * Bóg naszych ojców
sam daje swojemu ludowi potęgę i siłę. * Niech będzie Bóg błogo-
sławiony. (O. W. Alleluja.)
Odmawia się: Chwała na wysokości.
KOLEKTA
Boże, Ty co roku pozwalasz nam przeżywać na nowo dzień
poświęcenia tego kościoła, † wysłuchaj prośby swojego ludu
i spraw, aby tutaj zawsze służył Tobie z czystym sercem
i w pełni osiągnął owoce odkupienia. Przez naszego Pana
wieki wieków.
MODLITWA NAD DARAMI

Wszechmogący Boże, wspominając dzień, w którym napeł-
niłeś ten dom swoją świętą obecnością, * prosimy Cię, abyś
nas samych uczynił darem miłym Tobie. Przez Chrystusa
Pana naszego.
1. prefacja na rocznicę poświęcenia kościoła, nr 51.
ANTYFONA NA KOMUNIĘ por. 1 Kor 3, 16-17

Jesteśmy świątynią Boga i Duch Boży w nas mieszka. * Świątynia
Boga jest święta, * a my nią jesteśmy. (O. W. Alleluja.)
Msze wspólne w rocznicę poświęcenia kościoła 3”
MODLITWA PO KOMUNII
Panie, nasz Boże, w rocznicę poświęcenia tego kościoła lud
Tobie oddany złożył eucharystyczną Ofiarę, niech ona stanie
się dla niego źródłem łaski i radości. Przez Chrystusa Pana
naszego.
Można odmówić uroczyste błogosławieństwo nr 25, s. 393*.
2. MSZA W ROCZNICĘ POŚWIĘCENIA

INNEGO KOŚCIOŁA

Ujrzałem miasto święte, Jeruzalem nowe, * zstępujące z nieba od Bo-
ga, * ozdobione jak oblubienica przystrojona dla swego męża. (O.W.
Alleluja.)
KOLEKTA
Boże, Ty z żywych i wybranych kamieni przygotowujesz
wiekuistą świątynię Twojej chwały, † pomnóż w swoim Ko-
ściele owoce Ducha Świętego, którego mu zesłałeś, * aby
lud Tobie wierny rósł w łasce i dojrzewał do zbudowania
niebieskiego Jeruzalem. Przez naszego Pana Jezusa Chryst u-
Albo:
Boże, Ty nazwałeś swój lud Kościołem, † spraw, aby wierni
gromadzący się w imię Twoje, Ciebie wielbili i miłowali,
Tobie byli posłuszni * i pod Twoim kierownictwem osiągnę-
li obiecane życie w niebie. Przez naszego Pana Jezusa Chry-
4” Msze wspólne
MODLITWA NAD DARAMI

Wszechmogący Boże, przyjmij złożone dary, † umacniaj
przez swoje sakramenty tych, którzy się tutaj modlą * i speł-
niaj ich pragnienia. Przez Chrystusa, Pana naszego.
2 prefacja na rocznicę poświęcenia kościoła, nr 52.
ANTYFONA NA KOMUNIĘ por. 1 P 2, 5

Jako żywe kamienie tworzymy duchową świątynię, * świętą wspólno-
tę kapłańską. (O. W. Alleluja.)
MODLITWA PO KOMUNII
Wszechmogący Boże, Ty chciałeś, aby Twój Kościół na
ziemi był zapowiedzią niebieskiego Jeruzalem, † a przez
udział w Najświętszym Sakramencie uczyń nas świątynią
Twojej łaski, * i pozwól nam wejść do przybytku Twojej
chwały. Przez Chrystusa, Pana naszego.
II. MSZE WSPÓLNE O
NAJŚWIĘTSZEJ MARYI PANNIE
Tych formularzy mszalnych używa się w święta i wspomnienia Najśw. Maryi
Panny, które nie mają własnego formularza, a także w inne wspomnienia Najśw.
Maryi Panny w soboty i w Mszach wotywnych.
3. MSZA O NAJŚWIĘTSZEJ MARYI PANNIE

Witaj, Święta Boża Rodzicielko, * Ty wydałaś na świat Króla, * któ-
ry włada niebem i ziemią na wieki wieków.
KOLEKTA
Panie, nasz Boże, daj nam, sługom swoim, cieszyć się trwa-
łym zdrowiem duszy i ciała † i za wstawiennictwem Naj-
świętszej Maryi, zawsze Dziewicy, * uwolnij nas od docze-
snych utrapień i obdarz wieczna radością. Przez naszego Pa-
na Jezusa Chrystusa, Twojego Syna, † który z Tobą żyje i
wieki wieków.
Albo:
Miłosierny Boże, odpuść winy nam, sługom swoim, † a po-
nieważ nasze czyny nie mogą się Tobie podobać, * niech
nam wyjedna zbawienie Matka Twojego Syna, Jezusa Chry-
stusa. Który z Tobą żyje i króluje w jedności Ducha Święt e-
MODLITWA NAD DARAMI

Boże, nasz Ojcze, niech nas wspomaga w swojej dobroci
Jednorodzony Syn Twój, który rodząc się z Dziewicy, nie
naruszył panieństwa Matki, lecz je uświęcił, † niech On
oczyści nas z grzechów * i uczyni naszą Ofiarę miłą Tobie.
1 – 4 prefacja o NMP, nr 55 – 58.
W 1 prefacji o NMP, w mszach wotywnych mówi się: oddając cześć.
6” Msze wspólne

Błogosławione łono Maryi Dziewicy, * które nosiło Syna Ojca
przedwiecznego.
MODLITWA PO KOMUNII
Najłaskawszy Boże, obchodząc święto (wspomnienie) Naj-
świętszej Maryi Panny, przyjęliśmy sakrament Eucharystii, †
spraw, abyśmy za Jej przykładem * wiernie służyli dziełu
odkupienia. Przez Chrystusa, Pana naszego.
Błogosławiona jesteś Maryjo Dziewico, * Ty nosiłaś Stwórcę świata.
* Zrodziłaś Tego, który Ciebie stworzył, * i pozostałaś dziewicą na
wieki.
KOLEKTA
Miłosierny Boże, przyjdź z pomocą naszej słabości † i
spraw, abyśmy za wstawiennictwem Najświętszej Rodziciel-
ki Twojego Syna, której pamiątkę obchodzimy, * dźwignęli
się z naszych grzechów do nowego życia. Przez naszego Pa-
wieki wieków.
Albo:
Panie, nasz Boże, niech nas wspomaga wstawiennictwo Naj-
świętszej Maryi, zawsze Dziewicy, † abyśmy wolni od
wszelkich niebezpieczeństw, * mogli się radować Twoim
pokojem. Przez naszego Pana Jezusa Chrystusa, Twojego
Msze wspólne o Najświętszej Maryi Pannie 7”
MODLITWA NAD DARAMI

Oddając cześć Matce Twojego Syna prosimy Cię, Boże, †
abyś przyjął naszą Ofiarę * i uczynił nas samych wieczystym
darem dla Ciebie. Przez Chrystusa, Pana naszego.
W 1 Prefacji o NMP, w mszach wotywnych mówi się: oddając cześć.
Wielkie rzeczy uczynił mi Wszechmocny, * święte jest Jego imię.
MODLITWA PO KOMUNII
Boże, nasz Ojcze, oddając cześć Rodzicielce Twojego Syna
ANTYFONA NA WEJŚCIE Por. Jdt 13, 18. 19

Błogosławiona jesteś, Dziewico Maryjo, przez Boga Najwyższego, *
więcej niż wszystkie niewiasty na ziemi; * Tak bowiem wsławił Twe
KOLEKTA
Wszechmogący Boże, obchodzimy wspomnienie Najświęt-
szej Maryi Panny, którą hojnie obdarzyłeś Twoimi darami, *
za jej wstawiennictwem, daj nam także udział w pełni Two-
jej łaski. Przez naszego Pana Jezusa Chrystusa, Twojego Sy-
8” Msze wspólne
Albo:
Panie Jezu Ty wybrałeś na swoją Matkę Najświętsza Dzie-
wicę Maryję, † spraw, abyśmy otoczeni Jej opieką * z rado-
ścią oddawali Jej chwałę. Który żyjesz i królujesz z Bogiem
Ojcem, w jedności Ducha Świętego, * Bóg, przez wszystkie
wieki wieków.
Albo:
cieszą opieką Najświętszej Maryi Panny, † za Jej macierzyń-
skim wstawiennictwem zostali uwolnieni od wszelkiego zła
na ziemi * i osiągnęli wieczną radość w niebie. Przez nasze-
go Pana Jezusa Chrystusa, Twojego Syna, † który z Tobą
MODLITWA NAD DARAMI

Wszechmogący Boże, składamy Ci Ofiarę uwielbienia, z ra-
dością oddając cześć Rodzicielce Twojego Syna, † spraw,
aby przez Najświętszą Ofiarę, * wzrastała w nas łaska
wiecznego odkupienia. Przez Chrystusa, Pana naszego.
Albo:
dary, które Tobie składamy oddając cześć Najświętszej M a-
ryi, Matce Bożej, * i w swoim miłosierdziu udziel nam po-
mocy. Przez Chrystusa, Pana naszego.

MODLITWA PO KOMUNII
Oddając cześć Najświętszej Maryi Pannie zostaliśmy posile-
ni sakramentem Eucharystii, † pokornie prosimy Cię, Boże,
* abyśmy mogli uczestniczyć w uczcie wiecznego życia.
Albo:
Oddając cześć Najświętszej Maryi Pannie, Matce Bożej, zo-
staliśmy pokrzepieni zbawiennym sakramentem, † pokornie
błagamy Cię, Boże, * abyśmy w wieczności radowali się
owocami wiecznego odkupienia. Przez Chrystusa, Pana n a-
szego.

W ADWENCIE
ANTYFONA NA WEJŚCIE Por. Iz 45, 8

Niebiosa, spuśćcie sprawiedliwego jak rosę, * niech jak deszcz spły-
nie z obłoków, * niech się otworzy ziemia i zrodzi Zbawiciela.
Albo: Łk 1, 30-32
Anioł rzekł do Maryi: * Znalazłaś łaskę u Boga, * oto poczniesz i po-
rodzisz Syna, który będzie nazwany Synem Najwyższego.
KOLEKTA
Boże, z Twojej woli za zwiastowaniem anielskim odwieczne
Słowo przyjęło ludzkie ciało w łonie Najświętszej Maryi
Panny, † spraw, aby wspomagało nas wstawiennictwo Dzie-
wicy, * w której Boże macierzyństwo głęboko wierzymy.
Przez naszego Pana Jezusa Chrystusa, Twojego Syna, † któ-
10” Msze wspólne
MODLITWA NAD DARAMI

Boże, niech Duch Święty, który swoją mocą napełnił łono
Najświętszej Dziewicy Maryi, * uświęci dary złożone na
Twoim ołtarzu. Przez Chrystusa, Pana naszego.
4. prefacja o NMP, nr 58, albo 2. prefacja adwentowa, nr 2.
Oto Panna pocznie i porodzi Syna, * i nazwie Go imieniem Emmanuel.
MODLITWA PO KOMUNII
Panie, nasz Boże, przez Najświętszy Sakrament, który przy-
jęliśmy, okazuj nam zawsze Twoje miłosierdzie, † abyśmy z
wiarą oddając cześć Rodzicielce Twojego Syna, * zostali
zbawieni przez Jego wcielenie. Który żyje i króluje na wieki
wieków.

Maryja zrodziła Króla wieków * i zachowując chwałę dziewictwa do-
znała radości Matki, * żadna z kobiet na ziemi nie dorówna Jej w
godności.
Albo:
Bogarodzico Dziewico, * Bóg, którego świat nie może ogarnąć, * stał
się człowiekiem i ukrył się w Twoim łonie.
KOLEKTA
Boże, Ty przez dziewice macierzyństwo Najświętszej Maryi
Panny obdarzyłeś ludzi łaską wiecznego zbawienia, † spraw,
abyśmy doznawali orędownictwa Tej, * przez którą otrzyma-
liśmy Twojego Syna, Dawcę życia wiecznego. Który z Tobą
MODLITWA NAD DARAMI

Boże, nasz Ojcze, przyjmij dary przez nas złożone † i oświeć
nas światłem Ducha Świętego, * abyśmy za przykładem Naj-
świętszej Maryi Panny rozważali Twoje słowa i zachowywali
je w naszych sercach. Przez Chrystusa, Pana naszego.
W 1 prefacji o NMP, w mszach wotywnych mówi się: oddając cześć.
Słowo stało się ciałem * i zamieszkało między nami, * pełne łaski i
prawdy.
MODLITWA PO KOMUNII
Pokrzepieni Ciałem i Krwią Wcielonego Słowa, prosimy
Cię, Boże, † aby ten boski Pokarm, który z radością przyję-
liśmy, oddając cześć Najświętszej Maryi Pannie, * dał nam
udział w bóstwie Twojego Syna. Który żyje i króluje na wi e-
ki wieków.

ANTYFONA NA WEJŚCIE Por. Dz 1, 14

Uczniowie trwali jednomyślnie na modlitwie * razem z Maryją, Mat-
ką Jezusa. * Alleluja.
KOLEKTA
Boże, Ty przez zmartwychwstanie Twojego Syna, naszego
Pana Jezusa Chrystusa, przywróciłeś radość światu, † spraw,
abyśmy przez Jego Matkę Dziewicę Maryję, * osiągnęli
szczęście życia wiecznego. Przez naszego Pana Jezusa Chry-
12” Msze wspólne
Albo:
Boże, Ty zesłałeś Ducha Świętego na Apostołów modlących
się z Maryją, Matką Jezusa, † spraw za Jej wstawiennic-
twem, abyśmy wiernie Tobie służyli * i rozszerzali Twoją
chwałę słowem i przykładem. Przez naszego Pana Jezusa
ków.
MODLITWA NAD DARAMI

Oddając cześć Najświętszej Maryi Pannie, składamy Tobie
Boże, nasze dary, † i prosimy, aby nas wspomagał Twój
Syn, który stał się człowiekiem * i oddał swe życie na krzy-
żu jako niepokalana ofiara. Który żyje i króluje na wieki
wieków. Przez Chrystusa, Pana naszego.
Wesel się, Matko Dziewico, * bo Chrystus powstał z grobu. * Allelu-
ja.
MODLITWA PO KOMUNII
Wszechmogący Boże, przez ten Sakrament utwierdź w na-
szych sercach wiarę, † abyśmy wyznając, że Syn Maryi
Dziewicy jest prawdziwym Bogiem i prawdziwym człowi e-
kiem, * mocą Jego zmartwychwstania mogli dojść do wieku-
istej radości. Przez Chrystusa, Pana naszego.
III. MSZE WSPÓLNE O MĘCZENNIKACH
9. MSZA O WIELU MĘCZENNIKACH POZA
OKRESEM WIELKANOCNYM
W niebie się radują Święci, * którzy poszli w ślady Chrystusa, *
przelali swoją krew z miłości do Niego, * dlatego weselą się z Chry-
stusem bez końca.
KOLEKTA
Wszechmogący Boże, z radością obchodzimy dzień męczeń-
stwa świętych N. i N., † przyjmij nasze prośby * i spraw,
abyśmy naśladowali ich stałość w wierze. Przez naszego Pa-
wieki wieków.
MODLITWA NAD DARAMI

Ojcze święty, przyjmij dary, które my, Twoi słudzy, skład a-
my obchodząc wspomnienie świętych męczenników, * i
spraw, abyśmy trwali w wyznawaniu Twojego imienia. Przez
ANTYFONA NA KOMUNIĘ Por. Łk 22, 28-30

Wyście wytrwali przy Mnie w moich przeciwnościach. * Dlatego i Ja
przekazuję wam Królestwo, * abyście w Królestwie moim jedli i pili
przy moim stole.
MODLITWA PO KOMUNII
Panie, nasz Boże, w życiu świętych męczenników zajaśniała
tajemnica Krzyża, † umocnij nas przez udział w tej Ofierze,
* abyśmy wiernie trwali przy Chrystusie i pracowali w Ko-
ściele dla zbawienia wszystkich ludzi. Przez Chrystusa, Pana
naszego.
14” Msze wspólne
10. MSZA O WIELU MĘCZENNIKACH

POZA OKRESEM WIELKANOCNYM
ANTYFONA NA WEJŚCIE Por. Ps 34 (33), 20. 23

Wiele doświadczeń spada na sprawiedliwych, * lecz ze wszystkich
Pan ich wybawia. * Pan odkupi dusze sług swoich, * nie zazna kary,
kto się doń ucieka.
KOLEKTA
Wszechmogący, wieczny Boże, Ty dałeś świętym N. i N.
udział w męce Chrystusa, † wspomóż swoją łaską naszą sła-
bość, * abyśmy, naśladując męczenników, którzy nie wahali
się umrzeć za Ciebie, odważne wyznawali Cię naszym ży-
ciem. Przez naszego Pana Jezusa Chrystusa, Twojego Syna,
MODLITWA NAD DARAMI

Panie, nasz Boże, niech ofiara pojednania, którą składamy
ku czci świętych męczenników, oczyści nas z grzechów * i
wyjedna nam wysłuchanie naszych modlitw. Przez Chryst u-
sa, Pana naszego.

MODLITWA PO KOMUNII
Boże, Ty nas posiliłeś Chlebem eucharystycznym i złączyłeś
nas w Chrystusie w jedno Ciało, † spraw, abyśmy nigdy nie
oddzielili się od Jego miłości * i z za przykładem świętych
męczenników N. i N. mężnie pokonywali wszelkie doświa d-
czenia ze względu na Chrystusa, który nas umiłował. Który
Msze wspólne o męczennikach 15”


Zbawienie sprawiedliwych pochodzi od Pana, * On ich ucieczką
w czasie utrapienia.
KOLEKTA
Panie, nasz Boże, niech nas napełni radością wspólne zwy-
cięstwo Twoich męczenników, † niech umocni naszą wiarę *
i zapewni nam ich wspólną opiekę. Przez naszego Pana Je-
wieków.
Albo:
Wszechmogący Boże, przyjmij z upodobaniem modlitwę
świętych męczenników N. i N., którzy za nami orędują, * i
utwierdź nas w wyznawaniu Twojej prawdy. Przez naszego
wieki wieków.
MODLITWA NAD DARAMI

Panie, nasz Boże, przyjmij dary swojego ludu złożone ku
czci Twoich męczenników, † niech Eucharystia, która dała
świętym N. i N. moc w prześladowaniach, * zapewni nam
światłość w przeciwnościach. Przez Chrystusa, Pana naszego.
Kto straci swoje życie z powodu Mnie i Ewangelii, * ten je zachowa.
16” Msze wspólne
MODLITWA PO KOMUNII
Wszechmogący Boże, zachowaj w nas swój dar, który przy-
jęliśmy w dzień świętych męczenników N. i N., * niech on
nam zapewni zbawienie i pokój. Przez Chrystusa, Pana n a-
szego.


Pan słyszy sprawiedliwych wołających o pomoc * i ratuje ich od
wszelkiej udręki.
KOLEKTA
Boże, Ty co roku dajesz na radość ze wspomnienia świętych
N. i N., † spraw, abyśmy czcząc ich wejście do nieba, * na-
śladowali ich odwagę w męczeństwie. Przez naszego Pana
wieki wieków.
Albo:
Boże, Ty swoja łaską doprowadziłeś świętych N. i N. do
chwały męczeństwa, † przez zasługi męczenników udziel
nam przebaczenia grzechów * i zachowaj nas od wszelkich
przeciwności. Przez naszego Pana Jezusa Chrystusa, Twoj e-
MODLITWA NAD DARAMI

Wszechmogący, wieczny Boże, wspominając świętych N.
i N., którym dałeś jasne światło wiary, składamy Ofiarę †
i pokornie błagamy, * abyś udzielił nam przebaczenia grze-
chów i pokoju. Przez Chrystusa, Pana naszego.

objawiło się w naszym śmiertelnym ciele.
MODLITWA PO KOMUNII
jęliśmy w dniu świętych męczenników N. i N., udziel nam
hojnie swojej łaski † i spraw, aby przykład ich bohaterstwa *
pomógł nam wytrwać w chwili próby i osiągnąć ostateczne
zwycięstwo. Przez Chrystusa, Pana naszego.

Na ziemi święci męczennicy przelali krew za Chrystusa, * dlatego
osiągnęli wieczną nagrodę w niebie.
KOLEKTA
Wszechmogący Boże, święci męczennicy N. i N. osiągnęli
chwałę zachowując wiarę aż do śmierci, † w swoim miło-
sierdziu wspomóż naszą wiarę * i spraw, abyśmy zgodnie z
nią żyjąc, osiągnęli zbawienie. Przez naszego Pana Jezusa
ności Ducha Świętego, * Bóg, przez wszystkie wieki wieków.
MODLITWA NAD DARAMI

Panie, nasz Boże, wejrzyj łaskawie na złożone dary † i
spraw, abyśmy za przykładem świętych N. i N., całym ser-
cem korzystali za owoców męki Twojego Syna, * która się
uobecnia w sakramentalnej Ofierze. Przez Chrystusa, Pana
naszego.
18” Msze wspólne
Albo:
Panie, nasz Boże, niech Ofiara, którą składamy wspominając
zwycięstwo świętych N. i N., zapali w nas ogień Twojej mi-
łości * i pomoże nam osiągnąć nagrodę obiecaną wytrwa-
łym. Przez Chrystusa, Pana naszego.
ANTYFONA NA KOMUNIĘ Por. Rz 8, 38-39

Ani śmierć, ani życie, ani żadne stworzenie * nie zdoła nas odłączyć
od miłości Chrystusa.
MODLITWA PO KOMUNII
Boże, nasz Ojcze, w dniu wspomnienia świętych męczenn i-
ków N. i N., posiliłeś nas najdroższym Ciałem i Krwią Two-
jego Jedynego Syna, † spraw, abyśmy trwali w Twojej miło-
ści, * od Ciebie czerpali życie i do Ciebie dążyli. Przez
14. MSZA O JEDNYM MĘCZENNIKU POZA

Oto święty, który aż do śmierci walczył w obronie prawa Bożego; *
nie bał się gróźb prześladowców, * bo Chrystus był jego mocą.
KOLEKTA
Wszechmogący i miłosierny Boże, obchodzimy dzień zwy-
cięstwa Twojego męczennika N., któremu dałeś nieugiętą
stałość w cierpieniach, † otocz na swoją opieką * i wybaw
od zasadzek nieprzyjaciół. Przez naszego Pana Jezusa Chry-
MODLITWA NAD DARAMI

Boże, nasz Ojcze, uświęć swoim błogosławieństwem złożone
dary † i rozpal w nas gorącą miłość ku Tobie, * która dała
świętemu N. siłę do pokonania cierpień ciała. Przez Chry-
Albo:
Wszechmogący Boże, przyjmij dary, które składamy w dniu
wspomnienia świętego N., męczennika, * niech będą Tobie
miłe tak, jak cenną w Twoich oczach była ofiara jego życia.

Jeśli kto chce pójść za mną * niech się zaprze samego siebie, * niech
weźmie krzyż swój * i niech mnie naśladuje.
MODLITWA PO KOMUNII
da nam tę moc duszy, † dzięki której święty N., męczennik,
wiernie Tobie służył * i odniósł zwycięstwo nad cierpienia-
mi. Przez Chrystusa, Pana naszego
15. MSZA O JEDNYM MĘCZENNIKU POZA

Oto prawdziwy męczennik, który przelał krew za Chrystusa. * Nie
bał się gróźb sędziów i wszedł do Królestwa niebieskiego.
20” Msze wspólne
KOLEKTA
Wszechmogący, wieczny Boże, z Twoją pomocą święty N.
aż do śmierci walczył w obronie wiary, † spraw za jego
wstawiennictwem, abyśmy z miłości ku Tobie znosili wszel-
kie przeciwności * i ze wszystkich sił dążyli do Ciebie, bo
Ty jesteś prawdziwym życiem. Przez naszego Pana Jezusa
wieków.
MODLITWA NAD DARAMI

Najłaskawszy Boże, ześlij swoje błogosławieństwo na te da-
ry † i umocnij nas w wierze, * za którą święty N. przelał
krew swoją. Przez Chrystusa, Pana naszego.
Albo:
Panie, nasz Boże, składamy Ci dary obchodząc wspomnienie
świętego N., * którego żadne pokusy nie mogły oderwać od
jedności z Twoim Kościołem. Przez Chrystusa, Pana naszego.

Ja jestem krzewem winnym, wy latoroślami. * Kto trwa we mnie, a Ja
w nim, * ten przynosi owoc obfity.
MODLITWA PO KOMUNII
Pokrzepieni Najświętszym Sakramentem, prosimy Cię, B o-
że, † abyśmy naśladując podziwy godną stałość świętego N.
* zasłużyli na nagrodę obiecaną wytrwałym. Przez Chryst u-
sa, Pana naszego.
16. MSZA O WIELU MĘCZENNIKACH W OKRE-

SIE WIELKANOCNYM

Przyjdźcie błogosławieni Ojca mojego, * weźcie w posiadanie Króle-
KOLEKTA
Wszechmogący Boże, dzięki Twojej łasce święci męczenn i-
cy N. i N. oddali życie za Twoje słowa i wierność Chrystu-
sowi, † daj nam moc Ducha Świętego, * abyśmy chętnie
przyjmowali prawdy wiary i odważnie je wyznawali. Przez
Tobą żyje i króluje w jedności Ducha Świętego, * Bóg,
Albo:
Boże, Ty dajesz moc słabym i stałość wierzącym, † za wsta-
wiennictwem świętych męczenników N. i N., spraw, abyśmy
tak jak oni uczestniczyli w męce i zmartwychwstaniu Two-
jego Syna * i razem z nimi osiągnęli wieczną radość. Przez
Tobą żyje i króluje w jedności Ducha Świętego, * Bóg,
MODLITWA NAD DARAMI

Wszechmogący Boże, aby uczcić śmierć Twoich świętych,
składamy Ci ofiarę Twojego Syna, * która jest wzorem
i źródłem wszelkiego męczeństwa. Przez Chrystusa, Pana
naszego.
Zwycięzcy dam spożyć z drzewa życia, * które jest w raju Boga. *
Alleluja.
MODLITWA PO KOMUNII
Boże, nasz Ojcze, przez udział w Eucharystii uczciliśmy
zwycięstwo świętych męczenników N. i N., † spraw, abyśmy
posileni Chlebem żywym, zwyciężali na ziemi wszelkie
przeszkody, * a w niebie mogli spożywać owoce z drzewa
życia. Przez Chrystusa, Pana naszego.
22” Msze wspólne
17. MSZA O WIELU MĘCZENNIKACH W OKRE-

SIE WIELKANOCNYM
ANTYFONA NA WEJŚCIE Por. Ap 12, 11

Święci męczennicy zwyciężyli dzięki krwi Baranka * i nie wahali się
złożyć własnego życia w ofierze.* Dlatego z Chrystusem królują na
wieki. * Alleluja.
KOLEKTA
Panie, nasz Boże, napełnij nasze serca radością w pełen
chwały dzień świętych męczenników N. i N., † którzy dzięki
Twojej łasce wyznawali wiarę w śmierć i zmartwychwstanie
Twojego Syna, * i za tę wiarę przelali krew swoją. Przez na-
MODLITWA NAD DARAMI

Boże, nasz Ojcze, wejrzyj łaskawie na złożone dary i prze-
mień je mocą Ducha Świętego, † aby obudziły w naszych
sercach potężną miłość, * dzięki której święci męczennicy
N. i N. pokonali wszystkie cierpienia ciała. Przez Chrystusa,
Pana naszego.
ANTYFONA NA KOMUNIĘ 2 Tm 2, 11-12

Jeżeli z Chrystusem umarliśmy, razem z Nim żyć będziemy. * Jeżeli
trwamy w cierpliwości, * z Nim królować będziemy. * Alleluja.
MODLITWA PO KOMUNII
Obchodząc wspomnienie świętych męczenników N. i N. zo-
staliśmy pokrzepieni jednym Chlebem eucharystycznym, †
pokornie prosimy Cię, Boże, * utwierdź nas w swojej miło-
ści i spraw, abyśmy prowadzili nowe życie. Przez Chrystusa,
Pana naszego.
18. MSZA O JEDNYM MĘCZENNIKU W OKRESIE

WIELKANOCNYM
ANTYFONA NA WEJŚCIE por. 4 Ezd 2, 35

Światłość wiekuista świeci Twoim świętym, Panie, * żyją oni na wie-
ki. * Alleluja.
KOLEKTA
Wszechmogący Boże, dla chwały swojego Kościoła dałeś
zwycięstwo w męczeństwie świętemu N., który upodobnił
się do Chrystusa w Jego męce i śmierci, † spraw, abyśmy
wstępując w ślady Męczennika,* osiągnęli radość wieczną.
MODLITWA NAD DARAMI

Boże, Królu wieków, przyjmij Ofiarę pojednania i chwały,
którą ci składamy oddając cześć świętemu N., męczenniko-
wi, † niech ona wyjedna nam przebaczenie grzechów *
i przemieni nasze życie w nieustanne dziękczynienie. Przez

Jeżeli ziarno pszenicy wpadłszy w ziemię nie obumrze, * zostanie
tylko samo, * ale jeżeli obumrze, przynosi plon obfity. * Alleluja.
MODLITWA PO KOMUNII
Wszechmogący Boże, w dzisiejsze święto z radością uczest-
niczyliśmy w Uczcie eucharystycznej, która jest pamiątką
śmierci Twojego Syna, † spraw, abyśmy razem ze świętymi
męczennikami * mieli udział w jego zmartwyc hwstaniu
i chwale. Który żyje i króluje na wieki wieków.
24” Msze wspólne
19. MSZA O MISJONARZACH MĘCZENNIKACH
Antyfony z Mszy o męczennikach.
KOLEKTA
Wszechmogący i miłosierny Boże, przez nauczanie świętych
męczenników N. i N., dobra nowina o Twoim Synu przenik-
nęła do serc wielu ludów, † pokornie Cię prosimy, * za
wstawiennictwem Twoich męczenników umocnij te ludy
w wierze. Przez naszego Pana Jezusa Chrystusa, Twojego
MODLITWA NAD DARAMI

Wszechmogący Boże, spraw, abyśmy w tej ofierze, składanej
w dzień świętych męczenników N. i N., godnie głosili
śmierć Twojego Syna, * który nie tylko wzywał do męczeń-
stwa, lecz dał jego przykład. Przez Chrystusa, Pana naszego.
MODLITWA PO KOMUNII
nie Cię prosimy, † abyśmy za przykładem świętych N. i N.,
z miłością uczestniczyli w męce Twojego Syna, * i cieszyli
się owocami wiekuistego pokoju. Przez Chrystusa, Pana na-
szego.
20. MSZA O DZIEWICY MĘCZENNICY
Antyfony z Mszy o męczennikach.
KOLEKTA
Boże, Ty co roku dajesz nam radość ze wspomnienia świętej
N., † która zostawiła świetlany przykład czystości i męstwa,
* niech jej zasługi wyjednają nam łaskę wierności Chrystu-
sowi. Który z Tobą żyje i króluje w jedności Ducha Święt e-
MODLITWA NAD DARAMI

Wszechmogący Boże, składamy Ci dary w dzień świętej N.,
† przyjmij je łaskawie, * jak przyjąłeś ofiarę jej życia. Przez
MODLITWA PO KOMUNII
Boże, nasz Ojcze, Ty wynagrodziłeś w niebie podwójne
zwycięstwo, które święta N. odnowiła przez swoje dziewicze
życie i męczeństwo, † spraw, abyśmy umocnieni Najświęt-
szym Sakramentem * pokonywali mężnie wszelkie pokusy i
osiągnęli wieczną chwałę. Przez Chrystusa, Pana naszego.
26” Msze wspólne
21. MSZA O KOBIECIE MĘCZENNICY
Antyfony z Mszy o męczenniku.
KOLEKTA
Boże, Ty ukazujesz swoja moc w ludzkiej słabości, † od
Ciebie święta N. otrzymała siłę zaniesienia męczeństwa, *
niech wszystkim, którzy radują się jej chwałą, zawsze wy-
prasza łaskę przezwyciężania pokus. Przez naszego Pana Je-
wieków.
MODLITWA NAD DARAMI

Wszechmogący Boże, z radością składamy Tobie dzisiejszą
Ofiarę i sławimy zwycięstwo świętej N., † wielbimy Twoje
cudowne dzieła * i prosimy, abyś za jej wstawiennictwem
przyjął nasze dary. Przez Chrystusa, Pana naszego.
MODLITWA PO KOMUNII
Panie, nasz Boże, zakosztowaliśmy radości wieczystych,
uczestnicząc w świętej Uczcie obchodząc wspomnienie
świętej N., † pokornie Cię prosimy, * aby owocem naszej
wiernej służby było życie godne Ciebie. Przez Chrystusa,
Pana naszego.
IV. MSZE WSPÓLNE O PASTERZACH
22. MSZA O PAPIEŻU LUB BISKUPIE
Bóg wybrał go na arcykapłana, * otworzył dla niego swój skarbiec *
i obdarzył go wszelkimi dobrami. (O. W. Alleluja.)
KOLEKTA O PAPIEŻU
Wszechmogący, wieczny Boże, Ty wybrałeś świętego N.,
aby przewodził całemu Kościołowi oraz budował go słowem
i przykładem, † za jego wstawiennictwem strzeż i kieruj na
drogę zbawienia wiecznego pasterzy Kościoła * razem z lu-
dem im powierzonym. Przez naszego Pana Jezusa Chrystusa,
KOLEKTA O BISKUPIE
Boże, Ty w świętym N. dałeś swojemu Kościołowi wzór do-
brego pasterza, † spraw za jego wstawiennictwem, * abyśmy
na wieki mogli zamieszkać w niebie. Przez naszego Pana Je-
wieków.
MODLITWA NAD DARAMI

Wszechmogący Boże, oddając cześć Twoim świętym skła-
damy Ci ofiarę uwielbienia † i z ufnością Cię prosimy, *
abyś nas zachował od złą teraz i w przyszłości. Przez Chry-

Dobry pasterz daje życie swoje za owce. (O.W. Alleluja.)
28” Msze wspólne
MODLITWA PO KOMUNII
Panie, nasz Boże, niech Najświętszy Sakrament przez nas
przyjęty rozpali w nas gorącą miłość, * która pobudziła
świętego N. do wytężonej pracy Twojego Kościoła. Przez
23. MSZA O PAPIEŻU LUB BISKUPIE
ANTYFONA NA WEJŚCIE Por. Syr 45, 2

Pan zawarł z nim przymierze pokoju * i ustanowił go pasterzem, *
aby posiadł godność kapłańską na zawsze. (O.W. Alleluja.)
KOLEKTA O PAPIEŻU
Wszechmogący Boże, święty N., którego ustanowiłeś paste-
rzem całego Kościoła, dzięki Twojej łasce zajaśniał bla-
skiem cnót i wiedzy, † spraw, abyśmy czcząc tak wielkiego
biskupa, przez nasze dobre uczynki byli światłem dla ludzi *
i płonęli miłością ku Tobie. Przez naszego Pana Jezusa
ków.
KOLEKTA O BISKUPIE
Wszechmogący Boże, obchodzimy wspomnienie świętego
N., biskupa, który słowem i przykładem przyczyniał się do
dobra wiernych, * spraw, abyśmy doznawali skutków jego
wstawiennictwa. Przez naszego Pana Jezusa Chrystusa, Two-
Msze wspólne o pasterzach 29”
MODLITWA NAD DARAMI

Wszechmogący Boże, oddając cześć świętemu N., przynosi-
my dary na Ofiarę, która gładzi grzechy całego świata, †
wejrzyj na nas łaskawie * i spraw, aby ta Ofiara przyniosła
nam zbawienie. Przez Chrystusa, Pana naszego.

Panie, Ty wiesz wszystko, * Ty wiesz, że Cię kocham. (O.W. Allelu-
ja.)
MODLITWA PO KOMUNII
Panie Boże, niech Najświętszy Sakrament, który przyjęliśmy
w dzień świętego N., udziela nam pomocy w życiu docze-
snym * i doprowadzi nas do radości wiecznej. Przez Chry-
24. MSZA O BISKUPIE
ANTYFONA NA WEJŚCIE Ez 34, 11. 23-24

Będę szukał mich owiec * i ustanowię nad nimi pasterza, który je bę-
dzie prowadził. * Ja, Pan, będę ich Bogiem. (O.W. Alleluja.)
KOLEKTA
Wszechmogący, wieczny Boże, Ty dałeś swojemu ludowi j a-
ko przewodnika, świętego N., biskupa, † przez jego wsta-
wiennictwo * obdarz nas ojcowską miłością. Przez naszego
wieki wieków.
30” Msze wspólne
MODLITWA NAD DARAMI

Panie nasz Boże, wejrzyj łaskawie na dary, które składamy
na Twoim ołtarzu w dzień świętego N., † niech euchary-
styczna Ofiara wyjedna nam przebaczenie * i przyczyni się
do Twojej chwały. Przez Chrystusa, Pana naszego.

przynosili. (O.W. Alleluja.)
MODLITWA PO KOMUNII
Pokrzepieni Najświętszym Sakramentem, pokornie prosimy
Cię, Boże, † abyśmy za przykładem świętego N., wyznawali
to, w co on wierzył, * i pełnili to, czego on nauczał. Przez
25. MSZA O BISKUPIE
ANTYFONA NA WEJŚCIE 1 Sm 2, 35
Ustanowię sobie kapłana wiernego, * który będzie postępował we-
dług mego serca i pragnienia. (O.W. Alleluja.)
KOLEKTA
Boże, Ty włączyłeś do grona świętych pasterzy świętego N.,
odznaczającego się wiarą, która zwycięża świat, i gorącą mi-
łością ku Tobie, † spraw, za jego wstawiennictwem, * aby-
śmy trwając w wierze i miłości, zasłużyli na udział w jego
chwale. Przez naszego Pana Jezusa Chrystusa, Twojego Sy-
MODLITWA NAD DARAMI

Wszechmogący Boże, przyjmij dary Twojego ludu, które
składamy w dzień świętego N. * ufając, że udzielisz nam
Twojej pomocy. Przez Chrystusa, Pana naszego.

Ja przyszedłem, aby mieli życie, * i mieli je w obfitości. (O.W. Alle-
luja.)
MODLITWA PO KOMUNII
Panie, nasz Boże, Ty nas nakarmiłeś Najświętszym Ciałem
i Krwią Twojego Syna, † spraw, abyśmy osiągnęli pełne
zjednoczenie z Tobą, * którego zadatkiem jest nasz udział w
misterium Eucharystii. Przez Chrystusa, Pana naszego.
26. MSZA O JEDNYM PASTERZU
sercu. (O.W. Alleluja.)
KOLEKTA
Boże, Światło i Pasterzu wiernych, Ty postawiłeś świętego
N. (biskupa) na czele Twojego ludu, aby go karmił słowem
i kształtował własnym przykładem, † spraw, abyśmy za jego
wstawiennictwem zachowali wiarę, której nauczał * i szli
drogą, którą wskazywał. Przez naszego Pana Jezusa Chrystu-
32” Msze wspólne
MODLITWA NAD DARAMI

Wszechmogący Boże, dary złożone na cześć świętych świad-
czą o Twojej potędze i chwale, † pokornie Cię prosimy, *
aby wyjednały nam zbawienie. Przez Chrystusa, Pana nasze-
go.

(O.W. Alleluja.)
MODLITWA PO KOMUNII
Boże, nasz Ojcze, † niech przyjęty Najświętszy Sakrament
przygotuje nas do wiecznej radości, * na którą święty N. za-
służył jako wierny szafarz sakramentów. Przez Chrystusa,
Pana naszego.
Albo:
Wszechmogący Boże, Ty nas posiliłeś na świętej Uczcie, †
spraw, abyśmy naśladując świętego N., * nieustannie Ciebie
chwalili i wytrwale pomagali wszystkim z bratnią miłością.
27. MSZA O WIELU PASTERZACH
ANTYFONA NA WEJŚCIE Jr 3, 15
Dam wam pasterzy według mego serca, * by was prowadzili rozsąd-
nie i roztropnie. (O.W. Alleluja.)
Albo: Dn 2, 84. 87
Kapłani Pańscy, błogosławcie Pana, święci i pokornego serca, chwal-
cie Boga. (O.W. Alleluja.)
KOLEKTA
Boże, Ty napełniłeś świętych (biskupów) N. i N. duchem
prawdy i miłości do kierowania Twoim ludem, † spraw,
niech przykład i modlitwy Świętych, którym dzisiaj cześć
oddajemy, * przyczynią się do naszego postępu. Przez na-
MODLITWA NAD DARAMI

Wszechmogący Boże, przyjmij Ofiarę Twojego ludu, którą
składamy na Twoja chwałę w dniu świętych N. i N., * i
spraw, aby nam wyjednała wieczne zbawienie. Przez Chry-

Syn Człowieczy nie przyszedł, aby Mu służono, * lecz aby służyć i
dać siebie na okup za wielu. (O.W. Alleluja.)
MODLITWA PO KOMUNII
Panie, nasz Boże, przyjęliśmy Najświętszy Sakrament ob-
chodząc wspomnienie świętych N. i N., † spraw, abyśmy się
w wieczności radowali owocami Ofiary, * którą składamy.
28. MSZA O WIELU PASTERZACH

Niech Twoi kapłani, Panie, odzieją się w sprawiedliwość, * a Twoi
wyznawcy niech śpiewają z radości. (O.W. Alleluja.)
34” Msze wspólne
KOLEKTA
Wszechmogący Boże, pokornie Cię prosimy, † abyś za
wstawiennictwem świętych N. i N. udzielił nam hojnie swo-
ich darów * i obdarzył nasze czasy pokojem. Przez naszego
wieki wieków.
MODLITWA NAD DARAMI

Boże, Ty przez eucharystyczną Ofiarę doprowadziłeś do
wiecznej chwały świętych N. i N., † przyjmij dary złożone
na Twoim ołtarzu w dniu ich wspomnienia * i udziel nam
przebaczenia grzechów. Przez Chrystusa, Pana naszego.
ANTYFONA NA KOMUNIĘ Por. Mt 24, 46-47

Szczęśliwy sługa, którego pan, gdy wróci, zastanie czuwającego. *
Postawi go nad całym swoim mieniem. (O.W. Alleluja.)
Albo: Por. Łk 12, 42
służbą, * żeby wydzielał jej żywność w odpowiednim czasie. (O.W.
Alleluja.)
MODLITWA PO KOMUNII
Wszechmogący Boże, w dzień świętych N. i N. posiliłeś nas
przy stole eucharystycznym, † odnów i umocnij nasze siły
duchowe, * abyśmy zachowali nienaruszony dar wiary i szli
drogą zbawienia, którą nam wskazałeś. Przez Chrystusa, Pa-
na naszego.
29. MSZA O ZAŁOŻYCIELU

MIEJSCOWEGO KOŚCIOŁA
ANTYFONA NA WEJŚCIE Iz 59, 21; 56, 7

warg twoich, * a twoje ofiary będą przyjęte na moim ołtarzu. (O.W.
Alleluja.)
KOLEKTA
Wszechmogący i miłosierny Boże, Ty doprowadziłeś na-
szych przodków do światła Ewangelii przez nauczanie świ ę-
tego N., † spraw, abyśmy żyjąc według zasad wiary, którą
wyznajemy, * byli godni imienia chrześcijan. Przez naszego
wieki wieków.
Albo:
Panie, nasz Boże, wejrzyj na lud swój, który święty N., zro-
dził przez słowo prawdy i karmił Sakramentem dającym ży-
cie, † Ty przez jego posługę doprowadziłeś nas do wiary, *
przez jego modlitwy daj nam gorliwość w miłości. Przez n a-
MODLITWA NAD DARAMI

Wszechmogący Boże, obchodząc wspomnienie świętego N.,
składamy Ci nasze dary, † przyjmij je łaskawie * i przemień
w Sakrament zbawienia. Przez Chrystusa, Pana naszego.

(O.W. Alleluja.)
36” Msze wspólne
MODLITWA PO KOMUNII
Boże, nasz Ojcze, przyjęliśmy zadatek wiecznego zbawienia
obchodząc z radością wspomnienie świętego N., * niech
Najświętszy Sakrament udziela nam pomocy obecnie i w
przyszłości. Przez Chrystusa, Pana naszego.
30. MSZA O ZAŁOŻYCIELACH

MIEJSCOWEGO KOŚCIOŁA
W swojej miłości Bóg wybrał mężów świętych, * aby prawda zaja-
śniała w Jego Kościele, * i dał im wieczną chwałę. (O.W. Alleluja.)
KOLEKTA
Wszechmogący Boże, wejrzyj łaskawie na Kościół w N.,
który doprowadziłeś do początków wiary przez apostolską
działalność świętych N. i N., † przez ich wstawiennictwo *
daj mu wytrwanie w miłości do Chrystusa. Który z Tobą ży-
Albo:
Boże, Ty powołałeś naszych przodków do światła Ewangelii
przez nauczanie świętego N., (biskupa), * spraw, abyśmy za
jego wstawiennictwem wzrastali w łasce i poznaniu Jezusa
Chrystusa, Twojego Syna, a naszego Pana. Który z Tobą ży-
MODLITWA NAD DARAMI

Wszechmogący Boże, przyjmij dary Twojego ludu złożone w
dzień świętych N. i N., † oczyść nasze serca, * aby nasza
Ofiara podobała się Tobie. Przez Chrystusa, Pana naszego.

Już was nie nazywam sługami, * bo sługa nie wie, co czyni pan jego,
* ale nazwałem was przyjaciółmi, * albowiem oznajmiłem wam
wszystko, co usłyszałem od Ojca mojego. (O.W. Alleluja.)
MODLITWA PO KOMUNII
Boże, nasz Ojcze składamy Ci dzięki, wspominając początki
naszej wiary, † i sławimy Ciebie w Twoich świętych
N. i N., * niech Sakrament ołtarza przyjęty w ich święto na-
pełni nas radością. Przez Chrystusa, Pana naszego.
31. MSZA O MISJONARZU
Święci mężowie stali się przyjaciółmi Boga, * gorliwie głosząc praw-
dę Bożą zasłużyli na wieczna chwałę. (O.W. Alleluja.)
KOLEKTA
Boże, Ty sprawiłeś, ze przez nauczanie świętego N. (bisku-
pa) ludy pogańskie przeszły z ciemności do światła praw-
dy, † daj nam za jego wstawiennictwem, * abyśmy trwali
w niezachwianej wierze i w nadziei płynącej z Ewangelii,
którą głosił. Przez naszego Pana Jezusa Chrystusa, Twojego
Albo:
Wszechmogący, wieczny Boże, z radością obchodzimy dzień
świętego N., który niestrudzenie głosił wiarę, † spraw, aby-
śmy w niej trwali * i stosowali do niej swoje życie. Przez
38” Msze wspólne
MODLITWA NAD DARAMI

Wszechmogący Boże, wejrzyj na dary złożone w dniu świ ę-
tego N., † i daj, abyśmy naśladowali ofiarę Twojego Syna, *
którą sprawujemy w świętych obrzędach. Przez Chrystusa,
Pana naszego.

Pan mówi: Ja będę pasł moje owce * i Ja sam będę je układał na le-
gowisko (O.W. Alleluja.)
MODLITWA PO KOMUNII
Panie, nasz Boże, święty N. całe swoje życie poświęcił gło-
szeniu prawdziwej wiary, † mocą Najświętszego Sakramentu
utwierdź nas w tej wierze, * abyśmy wszędzie wyznawali ją
słowem i czynem. Przez Chrystusa, Pana naszego.
32. MSZA O MISJONARZU

Pełne wdzięku są słowa zwiastuna radosnej nowiny, * który ogłasza
pokój i obwieszcza zbawienie. (O.W. Alleluja.)
KOLEKTA
Boże, Ty rozszerzyłeś swój Kościół przez gorliwość i apo-
stolską działalność świętego N., † spraw za jego wstawien-
nictwem, * aby stale rosła wiara i świętość Twoich wyznaw-
ców. Przez naszego Pana Jezusa Chrystusa, Twojego Syna, †
Bóg, przez wieki wieków.
MODLITWA NAD DARAMI

Miłosierny Boże wysłuchaj nasze błagania, † uwolnij nas od
wszelkiej winy * i oczyść nas przez eucharystyczną Ofiarę,
którą składamy. Przez Chrystusa, Pana naszego.
ANTYFONA NA KOMUNIĘ Mk 16, 15; Mt 28, 20

Idźcie na cały świat i głoście Ewangelię. * A oto ja jestem z wami
przez wszystkie dni, * aż do skończenia świata. (O.W. Alleluja.)
Albo: J 15, 4-5
Trwajcie we mnie, a Ja w was trwał będę. * Kto trwa we Mnie, a Ja
w nim, * ten przynosi owoc obfity. (O.W. Alleluja.)
MODLITWA PO KOMUNII
Panie, nasz Boże, niech przyjęty przez nas Najświętszy Sa-
krament podtrzymuje w nas wiarę, † którą głosili Apostoło-
wie * i której gorliwie strzegł święty N. Przez Chrystusa,
Pana naszego.
33. MSZA O WIELU MISJONARZACH

Głoście chwałę Boga wśród wszystkich narodów, * rozgłasz. Jego
cuda pośród wszystkich ludów, * bo Pan jest wielki godzien wszel-
kiej chwały. (O.W. Alleluja.)
KOLEKTA
Boże, nieskończenie miłosierny, Ty powierzyłeś świętym
N. i N. głoszenie niezmierzonych bogactw Chrystusa, †
spraw za ich wstawiennictwem, abyśmy coraz lepiej Ciebie
poznawali * i żyjąc w Twojej obecności według Ewangelii,
przynosili owce dobrych uczynków. Przez naszego Pana Je-
wieków.
40” Msze wspólne
KOLEKTA O MĘCZENNIKACH
Wszechmogący Boże, święci N. i N. szerząc Ewangelię za-
służyli na koronę męczeństwa, * spraw, abyśmy z całym od-
daniem naśladowali ich wiarę. Przez naszego Pana Jezusa
wieków.
MODLITWA NAD DARAMI

Obchodząc wspomnienie świętych N. i N. prosimy Cię, Bo-
że, † pobłogosław złożone dary i przemień je w Sakrament
zbawienia, * niech wszyscy, którzy go przyjmą, zostaną za-
chowani od grzechu i umocnieni Twoją łaską. Przez Chry-

Królestwo Boże. (O. W. Alleluja.)
MODLITWA PO KOMUNII
Panie, nasz Boże, † odnów nasze życie przez Najświętszy
Sakrament, który przyjęliśmy z radością obchodząc wsp o-
mnienie świętych N. i N., * i spraw, abyśmy ich naśladowali
w apostolskiej gorliwości. Przez Chrystusa, Pana naszego.
V. MSZE WSPÓLNE
O DOKTORACH KOŚCIOŁA
34. MSZA O DOKTORZE KOŚCIOŁA
ANTYFONA NA WEJŚCIE Por. Syr 15, 5

drości i rozumu * i przyodział go szatą chwały. (O.W. Alleluja.)
Albo: Ps 37 (36), 30-31
Usta sprawiedliwego głoszą mądrość, * a język jego mówi to, co
słuszne. * Prawo Boże jest w jego sercu * i nie zachwieją się jego
kroki. (O.W. Alleluja.)
KOLEKTA
Wszechmogący, wieczny Boże, Ty dałeś swojemu Kościoło-
wi świętego N. (biskupa) jako nauczyciela wiary i opiekuna,
† spraw, abyśmy wiernie zachowywali w naszych sercach
naukę, którą głosił pod tchnieniem Ducha Świętego, * i do-
znawali jego orędownictwa u Ciebie. Przez naszego Pana Je-
wieków.
MODLITWA NAD DARAMI

Panie, nasz Boże, przyjmij dary, które z radością składamy
w dzień świętego N., * wierni jego pouczeniom oddajemy
się Tobie całkowicie razem z Ofiarą uwielbienia. Przez

służbą, * ażeby wydzielał jej żywność w odpowiednim czasie. (O.W.
Alleluja.)
42” Msze wspólne
MODLITWA PO KOMUNII
Wszechmogący Boże, na Uczcie eucharystycznej nakarmiłeś
nas Chlebem żywym, Ciałem Chrystusa, † kształtuj nas w
szkole Jego Ewangelii, * abyśmy za przykładem świętego N.
szukali Twojej prawdy i świadczyli o niej przez dzieła miło-
ści. Przez Chrystusa, Pana naszego.
35. MSZA O DOKTORZE KOŚCIOŁA

Mądrzy zabłysną jak wspaniały firmament * a ci, którzy nauczyli wie-
lu sprawiedliwości, * będą świecić ja gwiazdy na wieki. (O.W. Alle-
luja.)
Albo: Por. Syr 44, 15. 14
Narody opowiadają mądrość świętych, * a zgromadzenie głosi ich
chwałę. * Ciała ich w pokoju pogrzebano * a imię ich żyje w pokole-
niach. (O.W. Alleluja.)
KOLEKTA
Panie Boże, Ty dałeś świętemu N. głębokie poznanie Twojej
prawdy, † spraw, abyśmy za jego wstawiennictwem wiernie
strzegli nauki, którą głosił, * i świadczyli o niej naszym ży-
ciem. Przez naszego Pana Jezusa Chrystusa, Twojego Syna,
MODLITWA NAD DARAMI

Wszechmogący Boże, niech Duch Święty przenika nas
w czasie sprawowania Eucharystii światłem wiary, * którym
nieustannie oświecał świętego N., głoszącego Twoją chwałę.
Msze wspólne o doktorach Kościoła 43”

mocą i Bożą mądrością. (O.W. Alleluja.)
MODLITWA PO KOMUNII
Pokrzepieni Pokarmem eucharystycznym, pokornie błagamy
Cię, Boże, † abyśmy posłuszni nakazem świętego N., * zaw-
sze składali dziękczynienie za otrzymane dary. Przez Chry-
VI. MSZE WSPÓLNE O DZIEWICACH
36. MSZA O DZIEWICY
Oto dziewica mądra, * jedna spośród roztropnych, * która wyszła na
spotkanie Chrystusa z płonącą lampą. (O.W. Alleluja.)
KOLEKTA
Wysłuchaj nas, Boże, nasz Zbawicielu, † i spraw, abyśmy
obchodząc z radością wspomnienie świętej N., dziewicy, *
nauczyli się służyć Tobie z miłością. Przez naszego Pana J e-
wieków.
MODLITWA NAD DARAMI

Wszechmogący Boże, sławimy cuda Twojej łaski w świętej
N., dziewicy, † i pokornie Cię prosimy, * niech nasza Ofiara
będzie miła, tak jak jej święte życie. Przez Chrystusa, Pana
naszego.

Oto Oblubieniec nadchodzi, * wyjdźcie na spotkanie Chrystusa Pana.
(O.W. Alleluja.)
MODLITWA PO KOMUNII
Panie, nasz Boże, pokrzepiłeś nas świętym Pokarmem, †
spraw, abyśmy za przykładem świętej N. nosili konanie Je-
zusa w naszym ciele * i starali się życie tylko dla Ciebie.
Msze wspólne o dziewicach 45”
37. MSZA O DZIEWICY
Radujmy się i weselmy, * bo Bóg wszechświata umiłował świętą
dziewicę * i obdarzył ją chwałą. (O.W. Alleluja.)
KOLEKTA
Panie, nasz Boże, Ty hojnie obdarzyłeś łaską świętą N.,
dziewicę, † spraw, abyśmy na ziemi naśladowali jej cnoty *
i razem z nią radowali się w niebie. Przez naszego Pana Je-
wieków.
KOLEKTA O DZIEWICY ZAŁOŻCIELCE

Panie, nasz Boże, święta dziewica N. wiernie Ciebie miło-
wała, † niech zapali nasze serca ogniem Bożej miłości, *
który przekazała swoim towarzyszkom ku chwale Twojego
Kościoła. Przez naszego Pana Jezusa Chrystusa, Twojego
MODLITWA NAD DARAMI

Boże, nasz Ojcze, udziel nam owoców Ofiary, którą skład a-
my, † i spraw, abyśmy za przykładem świętej N., oczyszcze-
ni od skłonności do złego, * odnowili się w życiu łaski.

Pięć roztropnych panien wzięło razem z lampami naczynia z oliwą, *
a o północy rozległo się wołanie: * Oto nadchodzi oblubieniec, *
wyjdźcie na spotkanie Chrystusa Pana. (O.W. Alleluja.)
46” Msze wspólne
MODLITWA PO KOMUNII
Panie, nasz Boże, niech przyjęcie Ciała i Krwi Twojego Sy-
na, odwróci nas od rzeczy przemijających, † abyśmy za
przykładem świętej N., na ziemi wzrastali w szczerej miłości
ku Tobie, * a w niebie mogli Ciebie oglądać na wieki. Przez
38. MSZA O DZIEWICY
Przyjdź, oblubienico Chrystusa, * przyjmij wieniec, * który Pan przy-
gotował ci na wieki. (O.W. Alleluja.)
KOLEKTA
Boże, Ty mieszkasz w czystych sercach, † za wstawiennic-
twem świętej N., dziewicy, udziel nam łaski do prowadzenia
życia zgodnego z Ewangelią, * abyś mógł w nas zamieszkać.
Albo:
Boże, ze czcią wspominamy dziewicze życie świętej N., †
wysłuchaj nasze prośby * i spraw, abyśmy wytrwali w Two-
jej miłości i postępowali w niej aż do końca życia. Przez n a-
MODLITWA NAD DARAMI

Panie Boże, przyjmij dary, które pokornie Ci składamy ob-
chodząc wspomnienie świętej N., dziewicy, † spraw, przez
niepokalaną Ofiarę, * abyśmy nieustannie płonęli czystą
i świętą miłością ku Tobie. Przez Chrystusa, Pana naszego.
Msze wspólne o dziewicach 47”

Roztropna dziewica obrała najlepszą cząstkę, * której nie będzie po-
zbawiona. (O.W. Alleluja.)
MODLITWA PO KOMUNII
Najłaskawszy Boże, w dniu wspomnienia świętej N., posili-
łeś nas Chlebem eucharystycznym, † pokornie Cię prosi-
my, * odpuść nam grzechy, obdarz nas zdrowiem duszy
i ciała, abyśmy wsparci Twoją łaską osiągnęli wieczną
chwałę. Przez Chrystusa, Pana naszego.
39. MSZA O WIELU DZIEWICACH
ANTYFONA NA WEJŚCIE Por. Ps 149, 12-14

Niech dziewice chwalą imię Pana, * bo tylko Jego imię jest wznio-
słe; * Jego majestat góruje nad ziemią i niebem. (O.W. Alleluja.)
KOLEKTA
Wszechmogący Boże, z radością oddajemy cześć świętym
dziewicom N. i N., † udziel nam hojnie swojego miłosier-
dzia, * abyśmy modli w wieczności przebywać razem z nimi.
MODLITWA NAD DARAMI

Wszechmogący Boże, obchodząc wspomnienie świętych
dziewic, N. i N., sławimy cuda Twojej łask i składamy Tobie
dary, † niech nasza Ofiara będzie Tobie miła, * tak jak ich
święte życie. Przez Chrystusa, Pana naszego.
48” Msze wspólne

Przyszedł Oblubieniec, * dziewice, które były gotowe, weszły z Nim
na ucztę weselną. (O.W. Alleluja.)
Albo: J 14, 21 i 23
Kto Mnie miłuje, * ten będzie umiłowany przez mojego Ojca *
i przyjdziemy do niego, * i będziemy u niego przebywać. (O.W. Alle-
luja.)
MODLITWA PO KOMUNII
Boże, nasz Ojcze, niech Najświętszy Sakrament, przyjęty
w dniu wspomnienia świętych N. i N. nieustannie pobudza
nas do dobrego i oświeca, † abyśmy godnie oczekiwali
przyjścia Twojego Syna * i zostali dopuszczeni do Jego nie-
bieskiej uczty. Który żyje i króluje na wieki wieków.
VII. MSZE WSPÓLNE O ŚWIĘTYCH
MĘŻCZYZNACH I KOBIETACH
Formularzy mszalnych od nr 40 do nr 45 można użyć ku czci świętych należą-
cych do różnych kategorii. Formularze od nr 46 do nr 51 są przeznaczone dla
określonych kategorii świętych.
40. MSZA O ŚWIĘTYM

Niech Cię wielbią, Panie, wszystkie Twoje dzieła, * i niech Cię bło-
gosławią Twoi święci. * Niech mówią o chwale Twojego Królestwa i
niech głoszą Twoją potęgę. (O.W. Alleluja.)
KOLEKTA
Wszechmogący, wieczny Boże, Ty nam dajesz nowe dowody
swojej miłości, gdy pozwalasz świętym uczestniczyć w Two-
jej chwale, † spraw, aby ich modlitwa i przykłady, * pobu-
dziły nas do wiernego naśladowania Twojego Syna. Który z
MODLITWA NAD DARAMI

Boże, nasz Ojcze, za wstawiennictwem swoich świętych ot a-
czaj nas opieką † i przyjmij łaskawie nasze prośby, * aby-
śmy godnie składali ofiary na Twoim ołtarzu. Przez Chryst u-
sa, Pana naszego.

Sprawiedliwi cieszą się i weselą przed Bogiem, * i rozkoszują rado-
ścią. (O.W. Alleluja.)
Albo: Łk 12, 37
dzie. * Zaprawdę, powiadam wam: * Przepasze się i każe im zasiąść
do stołu, * a obchodząc będzie im usługiwał. (O.W. Alleluja.)
50” Msze wspólne
MODLITWA PO KOMUNII
Wszechmogący, wieczny Boże, źródło pociechy i pokoju, †
w dzień poświęcony Twoim świętym zgromadziliśmy się,
aby wielbić Twoje imię, * niech przyjęte przez nas Ciało
i Krew Twojego Syna, staną się dla nas zadatkiem wieczn e-
go zbawienia. Przez Chrystusa, Pana naszego.

Sprawiedliwy weseli się w Panu i do Niego się ucieka, * a wszyscy
prawego serca się chlubią. (O.W. Alleluja.)
KOLEKTA
Boże, tylko Ty jesteś święty i bez Ciebie nikt nie jest dobry,
† spraw za wstawiennictwem świętego N., abyśmy prowadzi-
li życie prawdziwe chrześcijańskie * i mogli oglądać Twoją
chwałę w niebie. Przez naszego Pana Jezusa Chrystusa,
MODLITWA NAD DARAMI

Wszechmogący Boże, prosimy Cię, aby Ofiara, którą pokor-
nie składamy ku czci Twoich świętych, * podobała się Tobie
i oczyściła nasze dusze i ciała. Przez Chrystusa, Pana nasze-
go.

będzie i mój sługa. (O.W. Alleluja.)
Msze wspólne o świętych mężczyznach i kobietach 51”
MODLITWA PO KOMUNII
Wszechmogący Boże, w dniu narodzin dla nieba świętego N.
zostaliśmy posileni Najświętszym Sakramentem, † spraw,
abyśmy w wieczności radowali się owocami łaski, * którą
nas obdarzasz. Przez Chrystusa, Pana naszego.

Sprawiedliwy weseli się z Twojej potęgi, Panie, * i z Twej pomocy
tak bardzo się cieszy; * spełniłeś pragnienie jego serca. (O.W. Allelu-
ja.)
KOLEKTA
Boże, Ty dałeś nam, słabym ludziom, Twoich świętych jako
wzór i pomoc na drodze zbawienia, † spraw, abyśmy dążyli
do Ciebie naśladując świętego N., * którego narodziny dla
nieba obchodzimy. Przez naszego Pana Jezusa Chrystusa,
MODLITWA NAD DARAMI

Wszechmogący Boże, obchodząc wspomnienie świętego N.,
przynosimy Ci dary ofiarne * i prosimy, abyś udzielił Twoim
wiernym pokoju i jedności. Przez Chrystusa, Pana naszego.

weźmie swój krzyż * i niech Mnie naśladuje. (O.W. Alleluja.)
52” Msze wspólne
MODLITWA PO KOMUNII
Boże, nasz Ojcze, niech Najświętszy Sakrament, który przy-
jęliśmy w dniu wspomnienia świętego N., uświęci nasze
umysły i serca, * abyśmy się stali w pełni uczestnikami bo-
skiej natury. Przez Chrystusa, Pana naszego.
Wierność wobec Pana była w jego ustach, * a niegodziwości nie zna-
leziono na jego wargach. * W pokoju i prawości postępował ze mną *
i wielu odciągnął od grzechu. (O.W. Alleluja.)
KOLEKTA
Boże, Ty widzisz, że wskutek naszej słabości upadamy w
grzechy, † okaż nam swoje miłosierdzie * i spraw, aby przy-
kłady Twoich świętych odnowiły w nas miłość ku Tobie.
ry z Tobą żyje i króluje w jedności Ducha Świętego, * Bóg
MODLITWA NAD DARAMI

Wszechmogący Boże, przyjmij z ojcowską dobrocią Ofiarę,
którą składamy Twojemu majestatowi w dniu świętego N., *
aby nam zapewniła zbawienie. Przez Chrystusa, Pana nasze-
go.

Błogosławieni czystego serca, * albowiem oni Boga oglądać będą. *
Błogosławieni, którzy wprowadzają pokój, * albowiem oni będą na-
nie dla sprawiedliwości, * albowiem do nich należy Królestwo niebie-
skie. (O.W. Alleluja.)
MODLITWA PO KOMUNII
Posileni świętym Darem, pokornie prosimy Cię, Boże, †
abyśmy składając należną Tobie Ofiarę, * otrzymali obfitsze
owoce twojego odkupienia. Przez Chrystusa, Pana naszego.

Sprawiedliwy zakwitnie jak palma, * rozrośnie się jak cedr na Liba-
nie, * zasadzony w domu Pańskim, * na dziedzińcach domu naszego
Boga. (O.W. Alleluja.)
KOLEKTA
Wszechmogący Boże, niech modlitwa świętych, których
dzień obchodzimy, wyjedna nam Twoją pomoc, * abyśmy
mogli uczestniczyć w ich wiecznej chwale. Przez naszego
króluje w jedności Ducha Świętego, * Bóg przez wszystkie
wieki wieków.
MODLITWA NAD DARAMI

Składając dary na Twoi m ołtarzu, prosimy Cię, Boże, † daj
nam takie uczucie pobożności, jakim obdarzyłeś świętego
N., * abyśmy z czystą duszą gorejącym sercem uczestniczyli
w świętych obrzędach i złożyli Ofiarę miłą Tobie, a dla nas
owocną. Przez Chrystusa, Pana naszego.

* a Ja was pokrzepię. (O.W. Alleluja.)
54” Msze wspólne
MODLITWA PO KOMUNII
Boże, nasz Ojcze, niech przyjęcie Twego Sakramentu za-
pewni nam zbawienie * i utwierdzi nas w świetle Twojej
prawdy. Przez Chrystusa, Pana naszego.
ANTYFONA NA WEJŚCIE Jr 17, 7-8

Błogosławiony mąż, który pokłada ufność w Panu, * a Pan jest jego
nadzieją. * Jest on podobny do drzewa zasadzonego nad wodą, * któ-
re korzeniami sięga strumieni i nie obawia się upału. (O.W. Alleluja.)
KOLEKTA
Wszechmogący Boże, niech przykłady Twoich świętych p o-
ciągają nas do lepszego życia; † spraw, abyśmy nieustannie
naśladowali czyny świętego N., * którego pamięć czcimy.
MODLITWA NAD DARAMI

Najłaskawszy Boże, w dniu świętego N., składamy dary na
Twoim ołtarzu, † przyjmij je ku Twojej chwale * i udziel
nam hojnie swojej łaski. Przez Chrystusa, Pana naszego.

Jak Mnie umiłował Ojciec, tak Ja was umiłowałem. * Wytrwajcie w
miłości mojej. (O.W. Alleluja.)
MODLITWA PO KOMUNII
Panie, nasz Boże, spraw, aby Najświętsza Ofiara, w której
uczestniczyliśmy obchodząc wspomnienie świętego N., *
stała się dla nas źródłem pokoju i wiecznego zbawienia.
46. MSZA O ZAKONNIKACH

Pan moim dziedzictwem i przeznaczeniem, * to On mój los zabezpie-
cza. * Sznur mierniczy szczodrze mi dział wyznaczył, * jak miłe jest
dla mnie moje dziedzictwo. (O.W. Alleluja.)
KOLEKTA
Boże, dzięki Twojej łasce święty N. wytrwale naśladował
Chrystusa ubogiego i pokornego, † spraw, za jego wstawien-
nictwem, abyśmy wiernie trwając w naszym powołaniu osi ą-
gnęli doskonałość, * której wzór nam dałeś w swoim Synu
Jezusie Chrystusie. Który z Tobą żyje i króluje w jedności
KOLEKTA O OPACIE
Boże, Ty nam dałeś w świętym N., opacie, wzór ewangelicz-
nej doskonałości, † spraw, abyśmy wśród zmiennych kolei
życia * całym sercem umiłowali sprawy niebieskie. Przez
Tobą żyje i króluje w jedności Ducha Świętego, * Bóg przez
MODLITWA NAD DARAMI

Boże, nieskończenie dobry, dzięki Twojej łasce święty N.
oczyścił się z nałogów grzesznego człowieka i przyodział
nowego, stworzonego na Twoje podobieństwo, † spraw, aby-
śmy się podobnie odnowili * i godnie złożyli Tobie Ofiarę
pojednania. Przez Chrystusa, Pana naszego.
ANTYFONA NA KOMUNIĘ Por. Mt 19, 28-29

Zaprawdę powiadam wam: * Wy, którzy opuściliście wszystko i po-
szliście za Mną, * stokroć tyle otrzymacie i posiądziecie życie
wieczne. (O.W. Alleluja.)
56” Msze wspólne
MODLITWA PO KOMUNII
świętego N. zawsze szukali przede wszystkim Ciebie, *
i wśród świata nosili w sobie wizerunek Chrystusa zmar-
twychwstałego. Który żyje i króluje na wieki wieków.
47. MSZA O ZAKONNIKACH
ANTYFONA NA WEJŚCIE Por. Ps 24 (23), 5-6

Oto są święci, którzy otrzymali błogosławieństwo od Pana * i zapłatę
od Boga, swego Zbawcy, * bo szczerze szukali Boga. (O.W. Allelu-
ja.)
KOLEKTA
Boże, Ty powołałeś świętego N. do szukania na tym świecie
Twojego Królestwa przez dążenie do doskonałe miłości, †
spraw, abyśmy wsparci jego modlitwami, * w radości ducha
coraz więcej Ciebie miłowali. Przez naszego Pana Jezusa
ków.
MODLITWA NAD DARAMI

Wszechmogący Boże, przyjmij od nas sług Twoich, dary,
które składamy na Twoim ołtarzu obchodząc wspomnienie
świętego N., † i spraw, abyśmy wolni od ziemskich przywią-
zań, * Ciebie uznawali za jedyne bogactwo. Przez Chrystusa,
Pana naszego.
ANTYFONA NA KOMUNIĘ Ps 34 (33) 9

Skosztujcie i zobaczcie, jak Pan jest dobry, * szczęśliwy człowiek,
który znajduje w Nim ucieczkę. (O.W. Alleluja.)
MODLITWA PO KOMUNII
Boże, nasz Ojcze mocą tego Sakramentu prowadź nas drogą
miłości śladami świętego N., † i dobre dzieło, które w nas
rozpocząłeś, * doprowadź do końca na dzień Jezusa Chry-
stusa. Który żyje i króluje na wieki wieków.
48. MSZA O ŚWIĘTYM,

KTÓRY PEŁNIŁ DZIEŁA MIŁOSIERDZIA
ANTYFONA NA WEJŚCIE Mt 25, 34. 36. 40

Przyjdźcie, błogosławcie Ojca mojego, * byłem chory, a odwiedzili-
ście Mnie. * Zaprawdę powiadam wam: * Wszystko, co uczyniliście
jednemu z tych braci moich najmniejszych, Mnieście uc zynili. (O.W.
Alleluja.)
KOLEKTA
Boże, Ty pouczyłeś swój Kościół, ze ten, kto miłuje Ciebie
i bliźniego, wypełnia wszystkie przykazania, † spraw, aby-
śmy za przykładem świętego N. pełnili dzieła chrześcijań-
skiego miłosierdzia * i zasłużyli na przyjęcie do grona bło-
gosławionych w Twoim Królestwie. Przez naszego Pana Je-
wieków.
MODLITWA NAD DARAMI

Wszechmogący Boże, przyjmij nasze dary, które składamy
wspominając nieskończoną miłość Twojego Syna, * spraw,
aby przykład świętych utwierdził w nas miłość ku Tobie.

swoich przyjaciół. (O.W. Alleluja.)
58” Msze wspólne
Albo: J 13, 35
cie się wzajemnie miłowali. (O.W. Alleluja.)
MODLITWA PO KOMUNII
Boże, Ty na posiliłeś Najświętszym Sakramentem, † spraw,
abyśmy naśladowali przykład świętego N., * który gorliwie
czcił Ciebie i służył Twojemu ludowi z ogromną miłością.
Albo:
Boże, nasz Ojcze, † posileni Sakramentem zbawienia, po-
kornie Cię prosimy, * spraw, abyśmy naśladowali miłość
świętego N. i uczestniczyli w jego chwale. Przez Chrystusa,
Pana naszego.
49. MSZA O WYCHOWAWCACH

Pozwólcie dzieciom przychodzić do Mnie * i nie przeszkadzajcie im,
* do takich bowiem należy Królestwo Boże. (O.W. Alleluja.)
Albo: Mt 5, 19
Kto wypełnia przykazania * i uczy je wypełniać, * ten będzie wielki
w Królestwie niebieskim. (O.W. Alleluja.)
KOLEKTA
Boże, Ty powołałeś w swoim Kościele świętego N., który
wskazywał młodzieży drogę zbawienia, † spraw, abyśmy na-
śladując jego przykład, wiernie szli za Chrystusem, naszym
Mistrzem, * i razem z naszymi braćmi doszli do Ciebie.
MODLITWA NAD DARAMI

Panie Boże, przyjmij te dary, które lud Tobie oddany składa
ku czci świętych, † i spraw, abyśmy przez udział w euchary-
stycznej Ofierze * stali się świadkami Twojej miłości. Przez

Jeśli się nie odmienicie i nie staniecie się jak dzieci, * nie wejdziecie
do Królestwa niebieskiego. (O.W. Alleluja.)
Albo: J 8, 12
Kto idzie za Mną nie będzie chodził w ciemności, * lecz będzie miał
światło życia. (O.W. Alleluja.)
MODLITWA PO KOMUNII
Wszechmogący Boże, niech święta Uczta udzieli nam nowej
siły, † abyśmy za przykładem świętych, sercem i uczynkami
ukazywali światło Twojej prawdy * i wzrastali w bratniej
50. MSZA O ŚWIĘTYCH KOBIETACH
ANTYFONA NA WEJŚCIE Por. Prz 31, 30. 28

Godna pochwały jest niewiasta, która boi się Pana, * jej szczęście
głoszą dzieci, * a mąż ją sławi. (O.W. Alleluja.)
KOLEKTA O JEDNEJ ŚWIĘTEJ KOBIECIE

Boże, Ty co roku dajesz nam radość ze wspomnienia świętej
N., * spraw, abyśmy ją naśladowali, prowadząc życie praw-
dziwie chrześcijańskie. Przez naszego Pana Jezusa Chryst u-
60” Msze wspólne
KOLEKTA O WIELU ŚWIĘTYCH KOBIETACH

Wszechmogący Boże, oddajemy dzisiaj cześć świętym
N. i N., których podziwu godne życie jest dla wszystkich
przykładem, * niech ich wstawiennictwo wyjedna nam Two-
ją łaskę. Przez naszego Pana Jezusa Chrystusa, Twojego Sy-
go, * Bóg przez wszystkie wieki wieków.
MODLITWA NAD DARAMI

Wszechmogący Boże, wspominając świętą N., składamy To-
bie Ofiarę † i pokornie błagamy, * abyś udzielił nam prze-
baczenia grzechów i pokoju. Przez Chrystusa, Pana naszego.

Królestwo niebieskie podobne jest do kupca, * poszukującego pięk-
nych pereł. * Gdy znalazł jedną drogocenną perłę, * sprzedał wszyst-
ko, co miał, i ją kupił. (O.W. Alleluja.)
MODLITWA PO KOMUNII
Wszechmogący Boże, niech w dzień świętej N. działanie
Najświętszego Sakramentu oświeci nas i zapali, † aby płonę-
ły w nas święte pragnienia * i abyśmy obfitowali w dobre
czyny. Przez Chrystusa, Pana naszego.
51. MSZA O ŚWIĘTYCH KOBIETACH
ANTYFONA NA WEJŚCIE Por. Prz 14, 1-2

Święta niewiasta dobrze rządziła swoim domem * i w bojaźni Pana
postępowała drogą prawości. (O.W. Alleluja.)
KOLEKTA
Boże, który wywyższasz pokornych, Ty sprawiłeś, że święta
N. odznaczała się miłością i cierpliwością, † spraw przez jej
zasługi i wstawiennictwo, * abyśmy nieśli swój krzyż wy-
trwale i zawsze Cię miłowali. Przez naszego Pana Jezusa
ków.
Albo:
Ześlij nam, Boże, ducha mądrości i miłości, którym napełn i-
łeś swoją służebnicę, świętą N., † abyśmy wiernie Ci służąc,
za jej wzorem * podobali się Tobie przez wiarę i uczynki.
MODLITWA NAD DARAMI

Wszechmogący Boże, wejrzyj na dary ofiarne, które Ci skła-
damy oddając cześć Twoim świętym, * i spraw, aby się
przyczyniły do naszego zbawienia. Przez Chrystusa, Pana
naszego.

Kto pełni wolę Ojca mojego który jest w niebie, * ten Mi jest bratem,
siostrą i matką. (O.W. Alleluja.)
MODLITWA PO KOMUNII
Boże, nasz Ojcze, w dniu świętej N. przyjęliśmy sakramen-
talne Dary, † spraw, aby nas one oczyściły z grzechów, *
i umocniły w dobrem. Przez Chrystusa, Pana naszego.
62” Msze wspólne
ANTYFONY NA WEJŚCIE DO WYBORU

NA UROCZYSTOŚCI I ŚWIĘTA
1. Radujmy się wszyscy w Panu, * obchodząc ku czci świętego

N., (męczennika, pasterza itp.). * Z jego uroczystości radują się
Aniołowie w niebie i wychwalają Syna Bożego.
2. Radujmy się wszyscy w Panu, * w uroczystość (święto) nasze-

go Patrona (opiekuna), świętego N., * który odniósł zwycięstwo
przez wiarę. * Dzisiaj odszedł on z tego świata do nieba, * aby kró-
lować z Chrystusem na wieki.
3. Z radością sławimy zwycięstwo naszego Patrona. * Wyznał on

wiarę w Chrystusa wobec ludzi, * dlatego Chrystus dał mu chwałę
wobec Ojca, który jest w niebie.
4. Radujmy się, obchodząc uroczystość świętego N., męczennika.

* Oddał on swoje życie w obronie Prawa Bożego, * dzisiaj Chrystus
uwieńczył go chwałą.
5. Oddajcie chwałę Bogu wszyscy Jego święci * i wszyscy Jego

słudzy. * Panuje nasz Pan, Bóg wszechmogący. * Radujmy się i wy-
chwalajmy Go na wieki.
6. Dzisiaj święty N. otrzymał nagrodę za swoje trudy, * i zasiadł

do niebieskiej uczty razem z wszystkimi świętymi.
MSZE OBRZĘDOWE
64” Msze obrzędowe
I. MSZE PRZY UDZIELANIU

SAKRAMENTÓW WTAJEMNICZENIA
CHRZEŚCIJAŃSKIEGO:
1. MSZA NA WYBÓR KATECHUMENÓW

KOLEKTA
Boże, Ty zawsze działasz dla zbawienia ludzi, teraz jednak
hojniej udzielasz łaski swojemu ludowi, † wejrzyj na
wszystkich, których wybrałeś, * i udziel ojcowskiej pomocy
katechumenom i ochrzczonym. Przez naszego Pana Jezusa
ków.
MODLITWA NAD DARAMI

Wszechmogący, wieczny Boże, Ty przez sakrament chrztu
odradzasz do życia wiecznego tych, którzy w Ciebie wierzą,
† przyjmij dary i modlitwy sług Twoich, * spełnij ich ufne
pragnienia i odpuść im grzechy. Przez Chrystusa, Pana n a-
szego.
Prefacja okresowa.
ANTYFONA NA KOMUNIĘ Ef 1, 7
W Chrystusie mamy odkupienie przez krew Jego, * odpuszczenie
grzechów, według bogactwa Jego łaski.
Msze przy udzielaniu sakramentów wtajemniczenia chrześcijańskiego 65”
MODLITWA PO KOMUNII
Wszechmogący Boże, niech Sakrament, który przyjęliśmy,
oczyści nas i uwolni od wszelkich win, jakie obciążają nasze
sumienia, * abyśmy mogli radować się pełnią Twojej łaski.
Można odprawić także Mszę z piątku 4 tygodnia W. Postu, s. 96.
2. MSZA W CZASIE SKRUTYNIÓW
Tego formularza używa się wtedy, gdy odbywają się skrut ynia, albo w terminie
właściwym, tj. w 3, 4 i 5 niedzielę W. Postu, albo w innym czasie.
ANTYFONA NA WEJŚCIE Por. Ez 36, 23-26

Gdy zajaśnieje w was moja świętość, * zgromadzę waz ze wszystkich
krajów i wyleję na was wodę czystą, * i będziecie obmyci z wszel-
kich nieprawości waszych, * i dam wam ducha nowego.
KOLEKTA
Na pierwsze skrutynium:
Wszechmogący, wieczny Boże, spraw, aby nasi katechumeni
z dobrym przygotowaniem i mądrze przystąpili do złożenia
wyznania wiary, † przez grzech pierworodny utracili oni
godność dzieci Bożych, * niech ją odzyskają przez moc Du-
cha Świętego. Przez naszego Pana Jezusa Chrystusa, Twoje-
Na drugie skrutynium:
Wszechmogący, wieczny Boże, napełnij Kościół święty ra-
dością z duchowego wzrostu † i spraw, aby katechumeni,
którzy za pośrednictwem rodziców otrzymali życie ziemskie,
* przez łaskę chrztu odrodzili się do życia nowego. Przez n a-
Na trzecie skrutynium:
Panie, nasz Boże, Ty dałeś wybranym do chrztu poznanie
misteriów zbawienia, † niech się odrodzą z wody i z Ducha
Świętego * i staną się członkami Twojego Kościoła. Przez
MODLITWA NAD DARAMI

Miłosierny Boże, pomóż swoim sługom godnie przygotować
się na przyjęcie sakramentów * i wspomagaj ich w prowa-
dzeniu życia oddanego Tobie. Przez Chrystusa, Pana nasze-
go.
Panie, nasz Boże, z radością przynosimy Tobie dary na Ofi a-
rę, która nas uzdrawia, † i pokornie Cię prosimy, * abyśmy z
należytą czcią i żywą wiarą ją złożyli za katechumenów.
Wysłuchaj nas, wszechmogący Boże, † i przez tę Ofiarę
oczyść katechumenów, * w których wpoiłeś początki chrze-
ści-jańskiej wiary. Przez Chrystusa, Pana naszego.
Prefacja własna na poszczególne niedziele W. Postu, a w inne dni – okresowa.
Gdy odmawia się Kanon rzymski, w modlitwie wstawienniczej za żyjących

wspomina się rodziców chrzestnych i odmawia się własną modlitwę: Boże,
przyjmij…
Pamiętaj, Boże, o swoich sługach i służebnicach N. i N., *
wymienia się imiona rodziców chrzestnych
którzy jako rodzicie chrzestni * przedstawią Twoich wybra-
nych do chrztu świętego i o wszystkich tu zgromadzonych…
Boże, przyjmij łaskawie tę Ofiarę. * Składamy ją Tobie za

sługi i służebnice Twoje, * których wybrałeś i wezwałeś do
życia wiecznego * i do wielkiego daru Twojej łaski. (Przez
Chrystusa, Pana naszego. Amen.)
Gdy odczytano Ewangelię o Samarytance: J 4, 14
Kto będzie pił wodę, którą Ja mu dam, * stanie się ona w nim źró-
dłem wody wytryskującej ku życiu wiecznemu.
Gdy odczytano Ewangelię o niewidomym od urodzenia: Por. J 9, 11
Pan dotknął moich oczu, * poszedłem, obmyłem się, przejrzałem * i
uwierzyłem Bogu.
Gdy odczytano Ewangelię o Łazarzu: J 11, 26
Każdy, kto żyje i wierzy we Mnie, * nie umrze na wieki.
MODLITWA PO KOMUNII
Panie, nasz Boże, otaczaj opieką przygotowanie katechume-
nów, † których przez sakramenty życia wiecznego chcesz
uczynić członkami swojego Ciała, * i spraw, aby działała w
nich łaska odkupienia. Przez Chrystusa, Pana naszego.
Boże, nasz Ojcze, zawsze wspieraj swoich katechumenów, †
nawróconych prowadź prostymi drogami, otaczaj ich opieką,
gdy się Tobie powierzają, i w swojej dobroci kieruj nimi, *
bo przeznaczyłeś ich do wiecznego zbawienia. Przez Chry-
Panie, nasz Boże, niech Twój lud żyje w jedności i całym
sercem Tobie służy, † spraw, aby wolny od wszelkiego za-
mętu, radował się nadzieją zbawienia * i gorliwie modlił się
za katechumenów. Przez Chrystusa, Pana naszego.
3. MSZA PRZY UDZIELANIU CHRZTU
Tę Mszę odprawia się w szatach koloru białego przy udzielaniu chrztu dor o-
słym, zwłaszcza gdy w czasie tej samej czynności liturgicznej udziela się ró w-
nież bierzmowania.
Jeżeli przemawiają za tym okoliczności, można ją odprawić także p rzy udziela-
niu chrztu dzieciom.
Nie wolno użyć tego formularza w niedziele Adwentu, Wielkiego Postu i Okr e-
su Wielkanocnego, w uroczystości, Środę Popielcową i we wszystkie dni Wie l-
kiego Tygodnia.
ANTYFONA NA WEJŚCIE Ef 4, 24
Przyobleczcie człowieka nowego, stworzonego według Boga, * w
sprawiedliwości i prawdziwej świętości.
Albo: Tt 3, 5. 7
Z miłosierdzia swego zbawił nas Bóg przez obmycie odradzające i
odnawiające w Duchu Świętym, * abyśmy usprawiedliwieni Jego ła-
ską, * stali się w nadziei dziedzicami życia wiecznego.
KOLEKTA
Wszechmogący Boże, Ty nam dajesz udział w misterium
śmierci i zmartwychwstania Twojego Syna, † spraw, abyśmy
umocnieni przez Ducha, który czyni z nas Twoje dzieci, *
prowadzili nowe życie. Przez naszego Pana Jezusa Chryst u-
Albo:
Boże, nasz Ojcze, Ty nas odradzasz przez słowo życia, †
spraw, abyśmy przyjęli to słowo czystym sercem, * postę-
powali drogą prawdy i przynosili obfite owoce bratniej miło-
ści. Przez naszego Pana Jezusa Chrystusa, Twojego Syna, †
MODLITWA NAD DARAMI

Panie, nasz Boże, Ty przez sakrament chrztu świętego up o-
dobniłeś naszych braci (i siostry) do Twojego Syna, (udo-
skonaliłeś ich przez znamię bierzmowania) i włączyłaś ich
do kapłańskiego ludu, * przyjmij ich jako miłą Tobie ofiarę
razem z darami Twojego Kościoła. Przez Chrystusa, Pana
naszego.
Albo:
Panie, nasz Boże, dopuść nas do Twojego stołu, przy którym
otrzymamy Ciało i Krew Twojego Syna, † spraw, abyśmy z
radością uczestnicząc w Uczcie eucharystycznej, * stali się
współdziedzicami Świętych i Twoimi domownikami. Przez
Gdy odmawia się Kanon rzymski, w modlitwie wstawienniczej za żyjących

wspomina się rodziców chrzestnych.
Pamiętaj, Boże, o swoich sługach i służebnicach N. i N.,
(jeżeli okoliczności na to pozwalają, wymienia się imiona rodziców chrzestnych)
którzy jako rodzice chrzestni przed-stawili Twoich wybra-
nych do chrztu świętego, i o wszystkich tu zgromadzonych...
W modlitwach eucharystycznych 1 – 4 specjalna modlitwa wstawiennicza za
nowo ochrzczonych.
Popatrzcie jaką miłością obdarzył nas Ojciec, * zostaliśmy nazwani
dziećmi Bożymi * i rzeczywiście nimi jesteśmy.
Albo: 1 J 3, 2
Obecnie jesteśmy dziećmi Bożymi, * ale jeszcze się nie ujawniło,
czym będziemy.
MODLITWA PO KOMUNII
Panie, nasz Boże, w Najświętszym Sakramencie przyjęliśmy
Ciało i Krew Twojego Syna, † spraw, abyśmy wzrastali
w jedności Ducha Świętego i bratniej wspólnocie, * i przez
czynną miłość osiągnęli pełne podobieństwo do Chrystusa.
Albo:
Boże, nasz Ojcze, w eucharystycznej Ofierze głosiliśmy
śmierć i zmartwychwstanie Twojego Syna, * spraw, abyśmy
mocą tego Sakramentu także naszym życiem wyznawali to
misterium. Przez Chrystusa, Pana naszego.
4. MSZA PRZY UDZIELANIU BIERZMOWANIA
Tę Mszę odprawia się w szatach koloru czerwonego albo białego, gdy w czasie
Mszy lub bezpośrednio przed Mszą albo po niej, udziela się bierzmowania.
Można ją odprawić we wszystkie dni z wyjątkiem niedziel Adwentu, Wielkiego
Postu i Okresu Wielkanocnego, uroczystości, Środy Popielcowej i całego Wie l-
kiego Tygodnia.
ANTYFONA NA WEJŚCIE Ez 36, 25-26

Pan mówi: wyleję na was wodę czystą * i dam wam serce nowe, * i
ducha nowego tchnę do waszego wnętrza.
Albo: Por. Rz 5, 5; 8, 11
Miłość Boża rozlana jest w naszych sercach * przez Ducha Świętego,
który w nas mieszka.
KOLEKTA
Wszechmogący i miłosierny Boże, † spraw, niech Duch
Święty przybędzie, aby w nas zamieszkać, * i uczyni z nas
świątynię swojej chwały. Przez naszego Pana Jezusa Chry-
Albo:
Prosimy Cię, Boże spełnij obietnicę, † i spraw, aby Duch
Święty przybywając do nas, * uczynił nas wobec świata
świadkami Ewangelii naszego Pana Jezusa Chrystusa. Który
Albo:
Boże, ześlij na nas Twojego Ducha Świętego, † abyśmy ży-
jąc w jednej wierze i umocnieni Jego miłością * stali się
ludźmi doskonałymi na marę pełni Chrystusowej. Przez n a-
Albo:
Boże, nasz Ojcze, niech Pocieszyciel, Duch Święty który
pochodzi od Ciebie, oświeci nasze umysły † i doprowadzi
nas do pełnej prawdy, * zgodnie z obietnicą Twojego Syna.
MODLITWA NAD DARAMI

Boże, Ty umocniłeś w swoich wiernych podobieństwo do
Twojego Syna, † przyjmij ich modlitwy i spraw, aby uczest-
nicząc w pamiątce Jego Ofiary, przez którą nam wysłużył
Ducha Świętego, * stawali się coraz doskonalszymi świad-
kami Chrystusa. Który żyje i króluje na wieki wieków.
Albo:
Boże, nasz Ojcze, przyjmij z Ofiarą Twojego Jednorodzon e-
go Syna tych bierzmowanych, którzy zostali naznaczeni Jego
krzyżem i namaszczeni przez Ducha Świętego, † spraw,
niech razem z Chrystusem nieustannie ofiarują się Tobie *i
zasłużą na pełniejsze dary Twojego Ducha. Przez Chrystusa,
Pana naszego.
Albo:
Wszechmogący Boże, przyjmij Ofiarę sług Twoich †
i spraw, niech strzegąc daru Ducha Świętego, którego
otrzymali, * dojdą do wiecznej nagrody. Przez Chrystusa,
Pana naszego.
1 lub 2 prefacja o Duchu Świętym, nr 53-54.
W Modlitwach eucharystycznych 1 – 3 specjalna modlitwa wstawiennicza za
bierzmowanych.
ANTYFONA NA KOMUNIĘ Por. Hbr 6, 4

Radujcie się w Panu wszyscy, którzy zostaliście oświeceni, * skosz-
towaliście daru niebieskiego * i staliście się uczestnikami Ducha
Świętego.
Albo: Ps 34 (33), 6. 9
Przystąpcie do Pana, a będziecie oświeceni, * skosztujcie i zobacz-
cie, jak Pan jest dobry.
MODLITWA PO KOMUNII
Boże, nasz Ojcze, otocz swoim błogosławieństwem tych,
którzy zostali namaszczeni Duchem Świętym i nakarmieni
Sakramentem Twojego Syna, † aby pokonali wszelkie prze-
ciwności i przez swoją świętość byli radością Kościoła, *
a swoimi uczynkami i miłością przyczyniali się do jego
wzrostu w świecie. Przez Chrystusa, Pana naszego.
Albo:
Wszechmogący Boże, udziel pełni dojrzałości chrześcijań-
skiej tym, których obsypałeś darami Twojego Ducha i n a-
karmiłeś Ciałem Twojego Syna, † aby stale okazywali wobec
świata wolność Twoich przybranych dzieci * i przez swoją
świętość spełniali prorocki urząd Twojego ludu. Przez Chr y-
Albo:
Panie, nasz Boże, tchnij w nas Ducha Twojej miłości † i w
swojej miłości zjednocz wszystkich, * których posiliłeś tym
samym Chlebem eucharystycznym. Przez Chrystusa, Pana
naszego.
BŁOGOSŁAWIEŃSTWO NA KOŃCU MSZY

Zamiast zwykłego błogosławieństwa, na końcu Mszy udziela się błogosławie ń-
stwa w formie niżej podanej, albo odmawia się modlitwę nad ludem.
Bóg Ojciec wszechmogący, który was odrodził z wody i Du-
cha Świętego i uczynił swoimi przybranymi dziećmi, † niech
was błogosławi * i sprawi, abyście zawsze byli godni Jego
ojcowskiej miłości. W. Amen.
Jezus Chrystus, jedyny Syn Ojca przedwiecznego, który
obiecał, że Duch prawdy zostanie w Kościele, † niech was
błogosławi * i umocni w wyznawaniu prawdziwej wiary.
W. Amen.
Duch Święty, który rozpalił ogień miłości w sercach
uczniów, † niech was błogosławi, * zjednoczy i doprowadzi
do radości Królestwa Bożego. W. Amen.
MODLITWA NAD LUDEM

Zamiast podanego wyżej błogosławieństwa, można odmówić modlitwę nad lu-
dem.
Diakon lub ministrant wzywa:
Pochylcie głowy na błogosławieństwo.
Biskup wyciągnąwszy ręce nad ludem mówi:

Umocnij, Boże, to, co w nas zdziałałeś, i strzeż w sercach
swoich wiernych darów Ducha Świętego, † aby nie wstydzili
się wyznawać przed światem Chrystusa ukrzyżowanego *
i z ofiarną miłością spełniali Jego przykazania. Przez Chry-
II. MSZA PRZY UDZIELANIU ŚWIĘCEŃ
5. MSZA PRZY UDZIELANIU ŚWIĘCEŃ
W niedziele Adwentu, Wielkiego Postu i Okresu Wielkanocneg o, w uroczystości

i w święta Apostołów, przy udzielaniu święceń używa się formularza mszalnego
z dnia. W innych dniach formularz mszalny można zestawić w następujący sp o-
sób:
a) na wejście i na Komunię odmawia się antyfony niżej podane;
b) modlitwy wybiera się spośród tych, które niżej podano: za biskupa ( s.
74” – 75”), za kapłanów (s. 75” – 76”), za diakonów (s. 75” – 76”);
c) czytania wybiera się z VII tomu Lekcjonarza mszalnego. W dniach, w
których nie wolno odprawiać Mszy obrzędowej, można wybrać przynajmniej
jedno czytanie przeznaczone na święcenia;
d) jeżeli Msza nie wymaga prefacji własnej, przy święceniach kapłanów
można wziąć prefację z Mszy na poświęcenie krzyżma, nr 78.

Kto by chciał mi służyć niech idzie za Mną, * a gdzie Ja jestem, tam
będzie i mój sługa.
Albo: (gdy odbywają się święcenia kapłańskie): Łk 4, 18
sercu.
MODLITWA EUCHARYSTYCZNA
I. ŚWIĘCENIA BISKUPA
a) W 1 Modlitwie eucharystycznej biskup konsekrator główny odmawia specja l-
ną modlitwę:
Boże, przyjmij łaskawie tę Ofiarę * od nas, sług Twoich, * i
całego ludu Twego. * Składamy ją także za naszego brata
N., * który dzisiaj został wyświęcony na biskupa; * daj mu
mądrość i miłość Apostołów, * aby prowadził Twój lud do
zbawienia. (Przez Chrystusa, Pana naszego. Amen.)
Msza przy udzielaniu święceń 75”
b) W 2 Modlitwie eucharystycznej, po słowach „całym duchowieństwem” bi-

skup współkonsekrator dodaje:
Pamiętaj o naszym bracie N., * który dzisiaj został wyświę-
cony na biskupa; * daj mu mądrość i miłość Apostołów, *
aby prowadził Twój lud do zbawienia.
c) W 3 Modlitwie eucharystycznej, po słowach „cały lud odkupiony” biskup

współkonsekrator dodaje:
Umacniaj naszego brata N., * który dzisiaj został wyświę-
cony na biskupa; * daj mu mądrość i miłość Apostołów, *
aby prowadził Twój lud do zbawienia.
d) W 4 Modlitwie eucharystycznej po słowach „o wszystkich biskupach” współ-

konsekrator dodaje:
…o naszym bracie N., * który dzisiaj został wyświęcony na
biskupa, * i o całym duchowieństwie, * o składających tę
Ofiarę i tutaj zgromadzonych, * o całym Twoim ludzie, *
i o wszystkich, którzy szczerym sercem Ciebie szukają.
II. ŚWIĘCENIA KAPŁANÓW I DIAKONÓW

a) W 1 Modlitwie eucharystycznej biskup odmawia specjalną modlitwę:
i całego ludu Twego. * Składamy ją także za naszych braci,
* którzy dzisiaj zostali wyświęceni na kapłanów (albo: dia-
konów). * Zachowaj w nich swoje dary, * aby z Twoją po-
mocą skutecznie spełniali posłannictwo, * które otrzymali
od Ciebie. (Przez Chrystusa, Pana naszego. Amen.)
b) W 2 Modlitwie eucharystycznej, po słowach „całym duchowieństwem” jeden

z koncelebransów, ale spoza nowowyświęconych, dodaje:
Pamiętaj o naszych braciach, * którzy dzisiaj zostali wy-
święceni na kapłanów (albo: diakonów). * Zachowaj w nich
swoje dary, * aby z Twoją pomocą skutecznie spełniali po-
słannictwo, * które otrzymali od Ciebie.
c) W 3 Modlitwie eucharystycznej, po słowach „cały lud odkupiony” jeden z

koncelebransów, ale spoza nowowyświęconych, dodaje:
Umacniaj naszych braci, * którzy dzisiaj zostali wyświęceni
na kapłanów (albo: diakonów). * Zachowaj w nich swoje da-
ry, * aby z Twoją pomocą skutecznie spełniali posłannictwo,
* które otrzymali od Ciebie.
d) W 4 Modlitwie eucharystycznej po słowach „o wszystkich biskupach” jeden z

koncelebransów, ale spoza nowowyświęconych, dodaje:
…o naszych braciach, * którzy dzisiaj zostali wyświęceni na
kapłanów (albo: diakonów). * i o całym duchowieństwie, *
o składających tę Ofiarę i tutaj zgromadzonych, * o całym
Twoim ludzie, * i o wszystkich, którzy szczerym sercem
Ciebie szukają.

Ojcze święty, uświęć ich w prawdzie. * Jak Ty Mnie posłałeś na
świat, tak i Ja ich na świat posłałem.
Msza przy udzielaniu święceń 77”
III. MSZA PRZY UDZIELANIU WIATYKU

Przy udzielaniu Wiatyku można odprawić w szatach koloru białego albo Mszę o
Najśw. Eucharystii (s. 182”), albo Mszę za chorych z następującymi modlitwa-
mi. Nie można odprawiać tej Mszy w niedziele Adwentu, Wielkiego Postu,
Okresu Wielkanocnego, w uroczystości, Środę Popielcową i w Wielkim Tyg o-
dniu.
6. MSZA PRZY UDZIELANIU WIATYKU

Chrystus obarczył się naszym cierpieniem * i dźwigał nasze boleści.
KOLEKTA
Boże, Twój Syn jest dla nas drogą, prawdą i życiem; † wej-
rzyj litościwie na swojego sługę N., który (swoją służebnicę
N., która) ufa Twoim obietnicom, * i spraw, aby pokrzepio-
ny(a) Ciałem i Krwią Twojego Syna, w pokoju przeszedł
(przeszła) do Twojego Królestwa. Przez naszego Pana Jezusa
ków.
MODLITWA NAD DARAMI

Ojcze święty, wejrzyj łaskawie na naszą Ofiarę, w której od-
daje się Tobie Chrystus jako paschalny Baranek; † Jego mę-
ka otworzyła nam dostęp do nieba, * niech On wprowadzi
Twojego sługę (Twoją służebnicę) N. do wiecznej radości.
ANTYFONA NA KOMUNIĘ Kol 1, 24

Dopełniam w moim ciele braki cierpień Chrystusa * dla dobra Jego
Ciała, którym jest Kościół.
MODLITWA PO KOMUNII
Boże, Ty dla swoich wiernych jesteś wiecznym zbawieniem;
† spraw, aby Twój sługa N. pokrzepiony (Twoja służebnica
N. pokrzepiona) Ciałem i Krwią Twojego Syna, * przeszedł
(przeszła) bezpiecznie do Królestwa światłości i życia. Przez
IV. MSZE ZA MAŁŻONKÓW

A. PRZY ZAWARCIU MAŁŻEŃSTWA
Jeśli małżeństwo zawiera się w czasie Mszy św., odprawia się w szatach koloru
białego Mszę za nowożeńców. W niedzielę lub uroczystość należy jednak posłu-
żyć się formularzem z dnia, zachowując błogosławieństwo małżonków oraz, z a-
leżnie od okoliczności, właściwą dla obrzędu formułę błogosławieństwa końc o-
wego.
Ponieważ liturgia słowa przystosowana do liturgii małżeństwa ma wielkie zna-
czenie dla katechezy, którą należy głosić na temat samego sakramentu i obo-
wiązków małżeńskich, dlatego nawet w wypadku, gdy przepisy zabraniają o d-
prawiania Mszy za nowożeńców, można jedno czytanie wziąć z tekstów przew i-
dzianych dla liturgii małżeństwa. Jest to jednak zakazane: w Triduum Paschalne,
w uroczystości Narodzenia, Objawienia i Wniebowstąpienia Pańskiego, Zesłania
Ducha Świętego i Najśw. Ciała i Krwi Chrystusa oraz w inne uroczystości obo-
wiązujące.
W niedziele okresu Narodzenia Pańskiego i w niedziele zwykłe całą Mszę można
odprawić według formularza za nowożeńców, jeśli w Mszy św., w czasie której
zwiera się małżeństwo, nie uczestniczy wspólnota parafialna.
Jeśli liturgię małżeństwa sprawuje się w okresie Adwentu lub Wielkiego Postu,
czy też w inne dni o charakterze pokutnym, proboszcz powinien napomnieć no-
wożeńców, aby mieli na uwadze szczególny charakter tych okresów liturgic z-
nych.
7. MSZA ZA NOWOŻEŃCÓW

Niech Bóg ześle wam pomoc z miejsca świętego * i niech was wspie-
ra z nieba. * Niech wam udzieli, czego w sercu pragniecie, * i wypeł-
ni każdy wasz zamysł. (O.W. Alleluja.)
Msze za małżonków 79”
KOLEKTA
Boże, Ty uświęciłeś związek małżeński przez tak wzniosły
sakrament, że stał się obrazem mistycznego związku Chry-
stusa z Kościołem, † spraw, aby ci nowożeńcy, którzy z wia-
rą przyjmują ten sakrament, * przez całe życie urzeczywist-
niali to, co on wyraża. Przez naszego Pana Jezusa Chrystusa,
Albo:
Boże, Ty stworzyłeś mężczyznę i kobietę, aby stanowili jed-
no, † złącz węzłem niepodzielnej miłości tych, którzy zawie-
rają związek małżeński, * udziel im daru płodnej miłości i
uczyń ich jej świadkami. Przez naszego Pana Jezusa Chry-
MODLITWA NAD DARAMI

Panie, nasz Boże, przyjmij tę Ofiarę, którą Ci składamy na
potwierdzenie świętego obrzędu małżeństwa, * i otaczaj
swoją opieką związek zawarty za Twoją sprawą. Przez Chry-
1 – 3 prefacja na Msze za nowożeńców, nr 79- 81.
W Modlitwach eucharystycznych 1 – 3, specjalne modlitwy wstawiennicze.
BŁOGOSŁAWIEŃSTWO NOWOŻEŃCÓW
Po „Ojcze nasz” kapłan opuściwszy embolizm „Wybaw nas”, zwraca się do no-
wożeńców i odmawia nad nimi niżej podane błogosławieństwo.
Jeśli jedno z małżonków albo oboje nie przystępują do Komunii świętej, w te k-
ście wezwania do modlitwy można opuści słowa: „przez sakrament Ciała i Krwi
Chrystusa”.
W modlitwie „Boże, Ty swoją potęgą”, na której wstęp składają się trzy części:
„Boże, Ty swoją potęgą”, „Boże, Ty uczyniłeś”, „Boże, z Twojej woli”, można
opuści dwie spośród nich, odmawiając tylko tę część, która odpowiada peryk o-
pie czytanej podczas liturgii słowa.
W ostatniej części modlitwy opuszcza się słowa ujęte w nawias, jeśli istnieją
słuszne powody, np. gdy małżonkowie są w starszym wieku.
Kapłan mając ręce złożone, mówi:

Drodzy bracia i siostry, pokornie prośmy Boga, aby zesłał
swoje błogosławieństwo na tych małżonków złączonych
świętym węzłem w Chrystusie i zjednoczył ich w prawdziwej
miłości (przez sakrament Ciała i Krwi Chrystusa).
Wszyscy modlą się przez pewien czas w milczeniu.
Następnie kapłan rozkłada ręce i mówi:

A. Boże, Ty swoją potęgą stworzyłeś wszystko z niczego
i wprowadziłeś ład na początku wszechświata, a stworzyw-
szy człowieka na Twoje podobieństwo, dałeś mężczyźnie
kobietę, jako nieodłączną pomoc, aby we dwoje stanowili
jedno ciało. Ty pouczyłeś nas, że tej jedności przez Ciebie
ustanowionej nigdy nie wolno rozłączać.
B. Boże, Ty uczyniłeś związek małżeński tak wielką
i świętą tajemnicą, że wspólnota zaślubionych jest obrazem
związku Chrystusa z Kościołem.
C. Boże, z Twojej woli żona łączy się z mężem, a zwią-
zek ten ustanowiony na początku dziejów ludzkości otrzy-
mał od Ciebie tak wielkie błogosławieństwo, że nie zniwe-
czył go ani grzech pierworodny, ani kara potopu.
Wejrzyj z miłością na Twoją służebnicę, która zawarła zwi ą-

zek małżeński, a teraz prosi o błogosławieństwo, obdarz ją
łaską miłości i pokoju, naucz wstępować w ślady świętych
kobiet, których pochwałę głosi Pismo święte. Niechaj się
cieszy zaufaniem męża, a mąż jej, uznając jej równość we
wspólnym życiu i powołaniu do łaski, niech ją otacza sza-
cunkiem i tak kocha, jak Chrystus umiłował swój Kościół.
Prosimy Cię, Boże, spraw, aby oboje (wszyscy) wytrwali
w wierze i postępowali według Twych przykazań. Niech
wierni sobie zachowują czystość obyczajów we wzajemnym
współżyciu, a czerpiąc siły z Ewangelii, niech głoszą
wszystkim Chrystusa. (Niech radują się dziećmi, którym
przekażą życie, i będą dla nich dobrymi rodzicami, niech

doczekają się wnuków.) Spraw także, aby u schyłku swych
lat przeszli do życia błogosławionych w niebie. Przez Chry-
Mszę odprawia się dalej w zwykły sposób.
ANTYFONA NA KOMUNIĘ Por. Ef 5, 25. 27

Chrystus umiłował Kościół i wydał za niego samego siebie, * aby
przygotować sobie małżonkę świętą i nieskalaną. (O.W. Alleluja.)
MODLITWA PO KOMUNII
Wszechmogący Boże, mocą tej Ofiary podtrzymuj z ojcow-
ską dobrocią związek, który ustanowiłeś w swojej opatrzn o-
ści. † Niech ci nowożeńcy przez Ciebie złączeni świętym
węzłem (i posileni jednym Chlebem i z jednego Kielicha), *
żyją w zgodzie wierni jednej miłości. Przez Chrystusa, Pana
naszego.

Bóg Ojciec niech was zachowa w miłości wzajemnej i zgo-
dzie, † aby pokój Chrystusowy w was zamieszkał * i stale
przebywał w waszym domu. W. Amen.
Bądźcie szczęśliwi jako rodzice † i ciesząc się życzliwością
przyjaciół, * żyjąc z ludźmi w prawdziwym pokoju.
W. Amen.
Wśród świata bądźcie świadkami, że Bóg jest miłością, †
aby stroskani i ubodzy, doznawszy waszej pomocy, * przyję-
li was kiedyś z wdzięcznością do wiekuistego domu Boga.
W. Amen.
Was wszystkich tutaj zgromadzonych, niech błogosławi Bóg
wszechmogący, * Ojciec i Syn,  i Duch Święty. W. Amen.

Panie, nasyć nas w zaraniu swoją łaską, * abyśmy mogli radować się
i cieszyć przez wszystkie dni nasze. * Dobroć Pana niech będzie nad
nami * i nad dziełami rąk naszych. (O.W. Alleluja.)
KOLEKTA
Wysłuchaj, Boże, nasze pokorne prośby i udziel tym nowo-
żeńcom swojej łaski, † aby zwierając małżeństwo przy Two-
im ołtarzu, * umocnili się we wzajemnej miłości. Przez na-
MODLITWA NAD DARAMI

Wszechmogący Boże, przyjmij od nas dary, które z radością
składamy, * i z ojcowską dobrocią strzeż małżonków zwią-
zanych sakramentalnym węzłem. Przez Chrystusa, Pana n a-
szego.
1 – 3 prefacja na Msze za nowożeńców, nr 79 - 81.
W modlitwie „Ojcze święty” można opuścić, zależnie od okoliczności, jedną z
dwóch części składowych: „Ojcze święty” lub „Boże, Ty stopniowo objawiasz”,
zachowując tylko tę część, która wiąże się z czytaniami Mszy.
Kapłan, mając ręce złożone mówi:

Módlmy się do Boga za tych zaślubionych, którzy zawiera-
jąc związek małżeński, zbliżają się do ołtarza, aby (posileni
Ciałem i Krwią Chrystusa) złączyli się na zawsze we wza-
jemnej miłości.

A. Ojcze święty, Ty stwarzając człowieka na swój obraz i
podobieństwo, powołałeś do istnienia mężczyznę i kobietę,
aby jako mąż i żona, złączeni w jedno ciałem i duszą, speł-
niali w świecie swoje posłannictwo.
B. Boże, Ty stopniowo objawiasz zbawczy plan Twojej
miłości. W Starym Testamencie wzajemne oddanie małżon-
ków było obrazem przymierza, które zawarłeś ze swoim lu-
dem. Gdy nadeszła pełnia czasów, sakramentalna wspólnota
Twoich wiernych jest obrazem związku Chrystusa z Kości o-
łem.
Prosimy Cię, Boże, ześlij swoje błogosławieństwo na tych

nowożeńców N. i N. Spraw, Panie, aby żyjąc w tej sakra-
mentalnej wspólnocie, którą dziś zapoczątkowali, obdarzali
się wzajemnie miłością i świadcząc w ten sposób, że jesteś
wśród nich obecny, stanowili jedno serce i jedną duszę.
Udziel i też pomocy, Panie, aby dom, który zakładają, pod-
trzymywali wspólnym wysiłkiem, a swoje dzieci, wychowy-
wane w duchu Ewangelii, przygotowali do wspólnoty z Tobą
w niebie. Błogosław swojej służebnicy N., aby pełniąc zada-
nia małżonki i matki, czystą miłością ożywiała swój dom, a
zawsze życzliwa i dobra, była jego ozdobą. Błogosław też
swemu słudze N., niechaj dobrze wypełnia obowiązki wier-
nego męża i troskliwego ojca. Ojcze święty, spraw, aby ci,
którzy wobec Ciebie zawarli małżeństwo (i pragną teraz
przystąpić do Twego stołu), radowali się w wieczności
udziałem w obiecanej im uczcie niebieskiej. Przez Chryst u-

Daję wam przykazanie nowe, abyście się wzajemnie miłowali, * tak
jak Ja was umiłowałem. (O.W. Alleluja.)
MODLITWA PO KOMUNII
Posileni przy Twoim stole prosimy Cię, Boże, † aby ci no-
wożeńcy, złączeni przez sakrament małżeństwa, * wiernie
trwali przy Tobie i głosili ludziom Twoje imię. Przez Chry-

Bóg Ojciec wszechmogący niech was napełni swoją radością
* i błogosławi wam i waszym dzieciom. W. Amen.
Jednorodzony Syn Boży niech was wspomaga * w dniach
pomyślności i w chwilach doświadczeń. W. Amen.
Duch Święty niech zawsze udziela waszym sercom * swojej
miłości. W. Amen.

Każdego dnia będę błogosławił Ciebie, Panie, * i na wieki wysławiał
Twoje imię, * bo jesteś dobry dla wszystkich, * a Twoje miłosierdzie
na wszystkim, co stworzyłeś. (O.W. Alleluja.)
KOLEKTA
Wszechmogący Boże, spraw, aby Twoi słudzy, którzy mają
się połączyć przez sakrament małżeństwa, * wzrastali w wy-
znawanej wierze i obdarzyli Twój Kościół wierzącym p o-
tomstwem. Przez naszego Pana Jezusa Chrystusa, Twojego
tego, * Bóg przez wszystkie wieki wieków.
MODLITWA NAD DARAMI

Przychyl się, Boże, ku naszym prośbom † i przyjmij łaska-
wie dary, które składamy za wiernych Twoich złączonych
świętym węzłem małżeństwa; * niech ta sakramentalna Ofia-
ra umocni ich we wzajemnej miłości i utrwali ich miłość ku
Tobie. Przez Chrystusa, Pana naszego.
1 – 3 prefacja na Msze za nowożeńców, nr 79 – 81.
Kapłan, mając ręce złożone, zwrócony do zaślubionych mówi:

Drodzy bracia i siostry, pokornie prośmy Boga o błogosła-
wieństwo dla zaślubionych. Niech Bóg, który połączył ich
sakramentem małżeństwa, udziela im swojej pomocy.

Ojcze święty, Stwórco wszechświata, Ty stworzyłeś mężczy-
znę i kobietę na swoje podobieństwo i błogosławiłeś ich
związkowi. Prosimy Cię pokornie o łaskę dla tej małżonki,
która dzisiaj łączy się ze swoim mężem węzłem sakramen-
talnym. Niech na nią i na jej męża zstąpi Twoje, Panie, bło-
gosławieństwo, aby korzystając ze wspólnego daru małżeń-
stwa, wychowywali dzieci i wzbogacili Kościół nowymi wy-
znawcami Chrystusa. Niech sławią Ciebie w radości, niech
szukają Cię w smutku; niechaj w trudach przynosi im radość
Twoja ojcowska obecność i niech w każdej potrzebie d o-
świadczają, że jesteś z nimi, aby im pomagać. Włączeni w
świętą społeczność Kościoła niech do Ciebie zanoszą modli-
twy, a wobec świata niech dają o Tobie świadectwo. Spraw,
by szczęśliwie osiągnęli wiek sędziwy, a w wieczności ci e-
szyli się pełnią szczęścia w gronie świętych przyjaciół. Przez
Chrystusa, Pana naszego. W. Amen.

Będę błogosławił Pana po wieczne czasy. * Jego chwała będzie zaw-
sze na moich ustach. * Skosztujcie i zobaczcie, jak Pan jest dobry, *
a szczęśliwy człowiek, który znajduje w Nim ucieczkę. (O. W. Alle-
luja.)
MODLITWA PO KOMUNII
Wszechmogący Boże, spraw, aby w nowo zaślubionych
wzrastała moc przyjętego sakramentu, * a nam wszystkim
pozwól dostąpić owoców złożonej przez nas Ofiary. Przez

Pan Jezus, który zaszczycił swoją obecnością wesele w Ka-
nie Galilejskiej, * niech wam u waszym bliskim udzieli swo-
jego błogosławieństwa. W. Amen.
Chrystus, który wydał się całkowicie za swój Kościół, *
niech nieustannie napełnia wasze serca swoją miłości.
W. Amen.
Pan Jezus niech was umocni, † abyście byli świadkami wia-
ry w Jego zmartwychwstanie * i z radością oczekiwali szczę-
ścia wiecznego. W. Amen.
B. ROCZNICĘ ZAWARCIA MAŁŻEŃSTWA
W rocznicę zawarcia małżeństwa, a zwłaszcza w 25-lecie i 50-lecie można od-

prawić Mszę dziękczynną. W zwykłe rocznice można ją o dprawić w dni, w które
dopuszczone są Msze w różnych potrzebach. Jeżeli okoliczności za tym prze-
mawiają, można odmówić modlitwy rocznicowe w Mszy ze zwykłego dnia p o-
wszedniego. W diecezjach Polski, w dwudziestą piątą i pięćdziesiątą rocznicę
ślubu można odprawić Mszę dziękczynną ze specjalnymi modlitwami we
wszystkie dni, z wyjątkiem uroczystości, niedziel całego roku. Środy Popielc o-
wej i Wielkiego Tygodnia.
10. MSZA W ROCZNICĘ ZAWARCIA

MAŁŻEŃSTWA
ANTYFONA NA WEJŚCIE Ef 5, 19-20

Śpiewajcie i wysławiajcie Pana w waszych sercach, * dziękujcie
zawsze za wszystko Bogu Ojcu * w imię naszego Pana Jezusa Chry-
stusa. (O. W. Alleluja.)
KOLEKTA
Boże, Stwórco wszechrzeczy, Ty w zaraniu świata stworzy-
łeś mężczyznę i kobietę, aby utworzyli związek małżeński, †
pobłogosław i utwierdź małżeństwo sług Twoich N. i N., *
aby było coraz doskonalszym obrazem związku Chrystusa z
Kościołem. Przez naszego Pana Jezusa Chrystusa, Twojego
tego, * Bóg przez wszystkie wieki wieków.
MODLITWA NAD DARAMI

Boże, nasz Ojcze, Ty sprawiłeś, że z przebitego boku Chry-
stusa wypłynęła krew i woda jako zapowiedź sakramentów,
które odradzają człowieka, † przyjmij nasze dary na dzięk-
czynną Ofiarę za małżonków N. i N. * i obdarz ich związek
wszelkimi łaskami. Przez Chrystusa, Pana naszego.

Będę Cię sławił, Panie, z całego serca, * bo usłyszałeś słowa ust mo-
ich. (O. W. Alleluja.)
Albo: Ps 116 (115), 12-13
Czym się Panu odpłacę za wszystko, co mi wyświadczył? * Podniosę
kielich zbawienia i wezwę imienia Pana. (O. W. Alleluja.)
MODLITWA PO KOMUNII
Panie, nasz Boże, Ty posiliłeś małżonków N. i N. euchary-
stycznym Pokarmem i Napojem, † napełnij ich serca wese-
lem i miłością, * aby ich dom promieniował uczciwością i
pokojem i był otwarty dla wszystkich potrzebujących poci e-
chy. Przez Chrystusa, Pana naszego.
11. MSZA W 25 ROCZNICĘ MAŁŻEŃSTWA

KOLEKTA
Boże, Ty złączyłeś tych małżonków N. i N. nierozerwalnym
węzłem małżeńskim i podtrzymywałeś ich jedność wśród
trudów i radości, † oczyść i umocnij ich miłość, * aby wza-
jemnie pomagali sobie (i swoim dzieciom) w dążeniu do
Ciebie. Przez naszego Pana Jezusa Chrystusa, Twojego Sy-
* Bóg przez wszystkie wiek wieków.
MODLITWA NAD DARAMI

Wszechmogący Boże, przyjmij te dary na dziękczynną Ofi a-
rę, † którą składamy w dwudziestą piątą rocznicę małżeń-
stwa N. i N., * i spraw, aby z niej obficie czerpali pokój i
radość. Przez Chrystusa, Pana naszego.

Albo: Ps 116 (115), 12-13

MODLITWA PO KOMUNII
Boże, Ty dopuściłeś do swojego stołu tych małżonków
N. i N. (razem z ich dziećmi i przyjaciółmi), † spraw, niech
gorliwie i mężnie umacniają swoją wspólnotę, * aby zjedno-
czeni doszli na wieczystą ucztę. Przez Chrystusa, Pana n a-
szego.

Bóg Ojciec niech was zachowa w miłości i wzajemnej zgo-
dzie, † aby pokój Chrystusowy w was zamieszkał * i stale
przebywał w waszym domu. W. Amen.
Bądźcie szczęśliwi jako rodzice † i, ciesząc się życzliwością
przyjaciół, * żyjcie z ludźmi w prawdziwym pokoju.
W. Amen.
Wśród świata bądźcie świadkami, że Bóg jest miłością, †
aby stroskani i ubodzy, doznawszy waszej pomocy, * przyję-
li was kiedyś z wdzięcznością do wiekuistego domu Boga.
W. Amen.
12. MSZA W 50 ROCZNICĘ MAŁŻEŃSTWA

KOLEKTA
Boże, Ojcze wszechmogący, wejrzyj łaskawie na tych mał-
żonków N. i N. † (Otoczeni swoimi dziećmi) wspominają
oni z wdzięcznością dzień, w którym umocniłeś początek ich
miłości przez sakrament małżeństwa; * za długie wspólne
życie w służbie dobra pobłogosław ich sędziwe lata i spraw,
aby przynosili owoce świętości. Przez naszego Pana Jezusa
ków.
MODLITWA NAD DARAMI

Wszechmogący Boże, przyjmij te dary na dziękczynną Ofi a-
rę, którą składamy w pięćdziesiątą rocznicę małżeństwa
N. i N., † i po tylu latach przeżytych przez nich wspólnie
w szczerej wierności * udziel ich hojnie dobra płynącego
z jedności i pokoju. Przez Chrystusa, Pana naszego.

Albo: Ps 116 (115), 12-13
MODLITWA PO KOMUNII
Uradowani udziałem w Twojej Uczcie, prosimy Cię, Boże, †
zachowaj tych małżonków, N. i N., w Twojej świętej przy-
jaźni, * a kiedyś, po długim życiu wypełnionym dobrymi
uczynkami, dopuść ich do uczty wieczystej. Przez Chryst u-
sa, Pana naszego.
Msza przy udzielaniu błogosławieństwa opatowi lub ksieni 91”

Bóg Ojciec wszechmogący niech was napełni swoją radością
* i błogosławi wam i waszej rodzinie. W. Amen.
Jednorodzony Syn Boży niech was wspomaga * w dniach
pomyślności i w chwilach doświadczeń. W. Amen.
Duch Święty niech zawsze udziela waszym sercom * swojej
miłości. W. Amen.
V. MSZA PRZY UDZIELANIU BŁOGOSŁA-

WIEŃSTWA OPATOWI LUB KSIENI
Tę Mszę odprawia się w szatach koloru białego. Można ją odprawić we wszyst-
kie dni z wyjątkiem niedziel Adwentu, Wielkiego Postu i Okresu Wielkanocne-
go, uroczystości, Środy Popielcowej i całego Wielkiego Tygodnia.
13. MSZA PRZY UDZIELANIU

BŁOGOSŁAWIEŃSTWA OPATOWI LUB KSIENI

przynosili, * i by trwał wasz owoc. (O. W. Alleluja.)
Albo: Kol 3, 14-15
Ponad wszystko miejcie miłość, * która jest więzią doskonałości, *
a sercami waszymi niech rządzi Chrystusowy pokój. (O. W. Alleluja.)
KOLEKTA ZA OPATA
Wszechmogący Boże, Ty wybrałeś swojego sługę N. na opa-
ta wspólnoty N., † spraw, aby swoim przykładem i nauką
urabiał dusze swoich braci do życia według Ewangelii *
i razem z nimi otrzymał wieczną nagrodę od Ciebie, n ajlep-
szego Pasterza. Przez naszego Pana Jezusa Chrystusa, Two-
KOLEKTA ZA KSIENIĘ
Wszechmogący Boże, Ty wybrałeś swoją służebnicę N. na
ksienię wspólnoty N., † spraw, aby swoim przykładem i na-
uką urabiała dusze swoich sióstr do życia według Ewangelii
* i razem z nimi otrzymała wieczną nagrodę od Ciebie, na j-
lepszego Pasterza. Przez naszego Pana Jezusa Chrystusa,
MODLITWA NAD DARAMI

Panie, nasz Boże, przyjmij dary sług swoich i spraw, aby
składali samych siebie w ofierze * żyjąc nieustannie w
prawdziwej pokorze, posłuszeństwie i pokoju. Przez Chry-

Syn Boży nie przyszedł aby Mu służono, * lecz aby służy i dać swoje
życie na okup za wielu. (O. W. Alleluja.)
Albo:
Gdzie miłość prawdziwa i dobroć, * tam znajdziesz Boga żywego. *
Zgromadziła nas w jedno miłość Chrystusa. (O. W. Alleluja.)
Msza na konsekrację dziewic 93”
MODLITWA PO KOMUNII
Boże, nasz Ojcze, uczestniczyliśmy w eucharystycznej Ofi e-
rze, † wejrzyj na nas łaskawie * i spraw, abyśmy trwając
w życiu według Ewangelii, we wszystkim chwalili Ciebie.
VI. MSZA NA KONSEKRACJĘ DZIEWIC

Tę Mszę odprawia się w szatach koloru białego. Można ją odprawić we wszys t-
14. MSZA NA KONSEKRACJĘ DZIEWIC

Rozważajcie o Panu i Jego potędze, * zawsze szukajcie Jego oblicza.
* Pamiętajcie o cudach, które on zdziałał. (O. W. Alleluja.)
KOLEKTA
Boże, Ty natchnąłeś nasze siostry pragnieniem zachowania
dziewictwa, † dopełnij w nich dzieła Twojej łaski i daj im
wytrwać aż do końca, * aby mogły Tobie złożyć doskonałą
ofiarę. Przez naszego Pana Jezusa Chrystusa, Twojego Syna,
MODLITWA NAD DARAMI

Składając dary, prosimy Cię, Boże, † daj Twoim służebni-
com wytrwanie w podjętych zobowiązaniach, * aby z rado-
ścią mogły wejść w otwarte bramy Królestwa niebieskiego,
gdy przybędzie Król chwały. Przez Chrystusa, Pana naszego.
W modlitwach eucharystycznych wypada wspomnieć konsekrację dziewic w e-

dług następujących formuł:
a) W 1 Modlitwie eucharystycznej odmawia się specjalną modlitwę:

Boże, przyjmij łaskawie tę Ofiarę * od nas sług Twoich i od
Twoich służebnic i racz ją uświęcić. * Składamy ją w dniu
ich konsekracji, * aby siostry, które z Twojej łaski dzisiaj
ściślej się połączyły z Twoim Synem, * mogły z radością
wyjść na Jego spotkanie, * gdy na końcu świata przyjdzie w
chwale. * (Przez Chrystusa, Pana naszego. Amen.)
b) W modlitwie wstawienniczej 2 Modlitwy eucharystycznej po słowach „całym

duchowieństwm”, dodaje się:
Pamiętaj, Boże, o tych siostrach, * które dzisiaj konsekrowa-
łeś, aby z żywą wiarą i miłością * wytrwale służyły Tobie i
Twojemu ludowi, * oczekując przyjścia Chrystusa, ich Ob-
lubieńca.
c) W modlitwie wstawienniczej 3 Modlitwy eucharystycznej po słowach „i cały

lud odkupiony”, dodaje się:
Umocnij, Boże, w świętym postanowieniu te służebnice
Twoje, * które pragną z całego serca * iść za zesłanym przez
Ciebie Zbawicielem * i dawać świadectwo życia według
Ewangelii * oraz bratniej miłości.
d) W modlitwie wstawienniczej 4 Modlitwy eucharystycznej wzmiankę o profe-

skach można zrobić w następujący sposób:
…o wszystkich biskupach i całym duchowieństwie * i o tych
siostrach, które dzisiaj konsekrowałeś, * aby zawsze Ciebie
chwaliły i służyły ludziom, * o składających Ofiarę i tutaj
zgromadzonych…

Boże. (O. W. Alleluja.)
Msza na śluby zakonne 95”
MODLITWA PO KOMUNII
Posileni świętymi Darami pokornie prosimy Cię, Boże, †
aby życie Twoich służebnic (N. i N.) przyczyniało się do po-
stępu ludzkiej społeczności * i do wzrostu Kościoła. Przez

Wszechmogący Bóg Ojciec niech zachowa nienaruszone p o-
stanowienie świętego dziewictwa, * które wczepił w wasze
serca. W. Amen.
Pan Jezus, który łączy ze sobą serca dziewic poświęconych
Bogu, * niech użyźni wasze dusze ziarnem Bożego słowa.
W. Amen.
Duch Święty, który zstąpił na Najświętszą Dziewicę † i dzi-
siaj uświęcił wasze serca swoim dotknięciem, * niech zapali
was do gorliwej służby Bogu i Kościołowi. W. Amen.
Was wszystkich, którzy uczestniczycie w tych obrzędach, †
niech błogosławi Bóg wszechmogący, * Ojciec i Syn, 
VII. MSZE NA ŚLUBY ZAKONNE

Te Msze odprawia się w szatach koloru białego. Można ją odprawić we wszys t-
15. MSZA NA DZIEŃ PIERWSZYCH ŚLUBÓW

ZAKONNYCH

Oto przychodzę, mój Boże, pełnić Twoją wolę, * a Twoje prawo
mieszka w moim sercu. (O. W. Alleluja.)
KOLEKTA
Wszechmogący Boże, pod Twoim natchnieniem nasi bracia
powzięli (nasze siostry powzięły) postanowienie naśladowa-
nia Chrystusa w stanie zakonnym, † spraw, aby osiągnęli
(osiągnęły) cel rozpoczętej drogi * i złożyli (złożyły) Ci cał-
kowitą ofiarę ze swojego życia. Przez naszego Pana Jezusa
ków.
MODLITWA NAD DARAMI

Panie, nasz Boże, przyjmij dary i modlitwy, które Ci skła-
damy w dniu pierwszych ślubów zakonnych, † udziel hojnie
łaski swoim sługom (służebnicom), * aby ich pierwsza ofiara
przyniosła obfite owoce. Przez Chrystusa, Pana naszego.
Prefacja na śluby zakonne, nr 82.
Kto pełni wolę Bożą, * ten Mi jest bratem, siostrą i matką. (O. W. Al-
leluja.)
MODLITWA PO KOMUNII
Boże, nasz Ojcze, Ciało i Krew Twojego Syna, które przyj ę-
liśmy, napełniły nas radością, † spraw, aby ich mocą Twoi
słudzy (Twoje służebnice) wiernie wypełniali (wypełniały)
złożone śluby * i chętnie służyli (służyły) Tobie. Przez
16. MSZA NA DZIEŃ WIECZYSTYCH ŚLUBÓW

ZAKONNYCH

Ucieszyłem się, gdy mi powiedziano: Pójdziemy do domu Pana. * Już
stoją nasze stopy w twoich bramach, Jeruzalem. (O. W. Alleluja.)
Msze na śluby zakonne 97”
KOLEKTA
Panie, nasz Boże, łaska chrztu świętego tak się rozwinęła
w tych sługach Twoich (służebnicach Twoich), że pragną
naśladować przykład Twojego Syna w życiu zakonnym, †
spraw, aby nieustannie dążąc do ewangelicznej doskonałości
* pomnażali (pomnażały) świętość Kościoła i jego apostol-
ską żywotność. Przez naszego Pana Jezusa Chrystusa, Two-
MODLITWA NAD DARAMI

Wszechmogący Boże, przyjmij dary i modlitwy Twoich sług,
którzy ślubowali (służebnic, które ślubowały) zachowanie
rad ewangelicznych, * i utwierdź ich (je) w Twojej miłości.
W modlitwach eucharystycznych wypada wspomnieć złożoną profesję w nastę-

pujący sposób:
I. ŚLUBY ZAKONNIKÓW
Boże, przyjmij łaskawie tę Ofiarę * od nas, sług Twoich,
i od nowych profesów. * Składamy ją Tobie w dniu ich ślu-
bów. * Uświęć te dary * i spraw, aby nasi bracia, * którzy
dzisiaj dzięki Twojej łasce ofiarowali Tobie swoje życie, *
mogli wejść do radości wieczystej Paschy, * gdy Twój Syna
powróci w chwale. (Przez Chrystusa, Pana naszego. Amen.)
b) W 2 Modlitwie eucharystycznej po słowach: „całym duchowieństwem”, doda-

je się:
Pamiętaj Boże, o tych braciach, * którzy dzisiaj poświęcili
się Tobie na wieczną służbę. * Spraw, aby zawsze kierowali
ku Tobie swoje serca i myśli * i chwalili Twoje imię.
c) W 3 Modlitwie eucharystycznej po słowach: „cały lud odkupiony”, dodaje

się:
Umocnij w świętym postanowieniu tych braci, * którzy dzi-
siaj złożyli wieczyste śluby. * Spraw, aby w Twoim Kościele
byli znakiem nowego i wiecznego życia, * do którego Chry-
stus nas odkupił.
d) W 4 Modlitwie eucharystycznej po sło wach „i całym duchowieństwem”, do-

daje się:
…o tych braciach, * którzy w szczególny sposób poświęcili
się Tobie przez śluby wieczyste, * o składających Ofiarę i
tutaj zgromadzonych…
II. ŚLUBY ZAKONNIC

i od nowych profesek. * Składamy ją Tobie w dniu ich ślu-
bów. * Uświęć te dary * i spraw, aby nasze siostry, * które
dzisiaj dzięki Twojej łasce ściślej zjednoczyły się z Twoim
Synem, * mogły z radością wyjść na Jego spotkanie, * gdy

je się:
Pamiętaj Boże, o tych siostrach, * które dla Ciebie wyrzekły
się wszystkiego. * Spraw, Ciebie we wszystkim znajdo-
wały, * i zapominając o sobie, wszystkim spieszyły z pomo-
cą.

się:
Umocnij w świętym postanowieniu te siostry, * które chcą
z całym oddaniem iść za Chrystusem. * Spraw, aby dawały
świadectwo życia według Ewangelii * i siostrzanej miłości.
d) W 4 Modlitwie eucharystycznej po słowach „i całym duchowieństwem”, do-

daje się:
…o tych siostrach, * które dzisiaj poświęcili się Tobie przez
śluby wieczyste, * o składających Ofiarę i tutaj zgromadzo-
nych…
ANTYFONA NA KOMUNIĘ Ga 2, 19-20

Z Chrystusem zostałem przybity do krzyża. * Teraz zaś już nie ja ży-
ję, * lecz żyje we mnie Chrystus. (O. W. Alleluja.)
MODLITWA PO KOMUNII
Boże, nasz Ojcze, ze czcią przyjęliśmy Najświętszy Sakra-
ment, † pokornie Cię prosimy, * zapal ogniem Ducha Świę-
tego serca tych sług Twoich, którzy ofiarowali się (służebnic
Twoich, które ofiarowały się) na Twoją służbę i zjednocz ich
(je) ze swoim Synem. Który żyje i króluje na wieki wieków.

Bóg, który daje dobre postanowienia, niech was oświeca
i umacnia, * abyście wiernie wypełniali (wypełniały) wasze
śluby. W. Amen.
Niech sprawi, abyście w radości Chrystusa szli (szły) wy-
braną wąską drogą, * z weselem dźwigając ciężary waszych
bliźnich. W. Amen.
Niech miłość Boga uczyni z was rodzinę zgromadzoną
w imię Pańskie, * w której będzie widoczna miłość Chrystu-
sa. W. Amen.
Was wszystkich tutaj zgromadzonych niech błogosławi Bóg
17. DRUGA MSZA NA DZIEŃ WIECZYSTYCH

ŚLUBÓW

Wejdę w Twój dom z całopaleniem * i wypełnię, co ślubowałem To-
bie, * co wymówiły moje wargi. (O. W. Alleluja.)
KOLEKTA
Panie, Ojcze święty, utwierdź łaskawie postanowienia sług
(służebnic) Twoich N. N. † i spraw, niech łaska chrztu świę-
tego, którą pragną umocnić przez złożenie ślubów zakon-
nych, osiągnie w nich pełny rozwój, * aby Twemu Majesta-
towi oddali(ły) należną chwałę i z apostolską gorliwością
rozszerzali(ły) Królestwo Chrystusa. Który z Tobą żyje i kró-
wieki wieków.
MODLITWA NAD DARAMI

Wszechmogący Boże, przyjmij łaskawie ofiary sług (służeb-
nic) Twoich i przemień je w Sakrament odkupienia, †
a tych, których (a te, które) w ojcowskiej dobroci powołałeś
do doskonałego naśladowania Twojego Syna, * napełnij da-
rami Ducha Świętego. Przez Chrystusa, Pana naszego.
W modlitwach eucharystycznych wypada wspomnieć złożoną profesję w nastę-

pujący sposób:
I. ŚLUBY ZAKONNIKÓW

i od nowych profesów. * Składamy ją Tobie w dniu ich ślu-
bów. * Uświęć te dary * i spraw, aby nasi bracia, * którzy
dzisiaj dzięki Twojej łasce ofiarowali Tobie swoje życie, *
mogli wejść do radości wieczystej Paschy, * gdy Twój Syna

je się:
Pamiętaj Boże, o tych braciach, * którzy dzisiaj poświęcili
się Tobie na wieczną służbę. * Spraw, aby zawsze kierowali
ku Tobie swoje serca i myśli * i chwalili Twoje imię.

się:
Umocnij w świętym postanowieniu tych braci, * którzy dzi-
siaj złożyli wieczyste śluby. * Spraw, aby w Twoim Kościele
byli znakiem nowego i wiecznego życia, * do którego Chry-
stus nas odkupił.

daje się:
…o tych braciach, * którzy w szczególny sposób poświęcili
się Tobie przez śluby wieczyste, * o składających Ofiarę i
tutaj zgromadzonych…
II. ŚLUBY ZAKONNIC

i od nowych profesek. * Składamy ją Tobie w dniu ich ślu-
bów. * Uświęć te dary * i spraw, aby nasze siostry, * które
dzisiaj dzięki Twojej łasce ściślej zjednoczyły się z Twoim
Synem, * mogły z radością wyjść na Jego spotkanie, * gdy

je się:
Pamiętaj Boże, o tych siostrach, * które dla Ciebie wyrzekły
się wszystkiego. * Spraw, Ciebie we wszystkim znajdo-
wały, * i zapominając o sobie, wszystkim spieszyły z pomo-
cą.

się:
Umocnij w świętym postanowieniu te siostry, * które chcą
z całym oddaniem iść za Chrystusem. * Spraw, aby dawały
świadectwo życia według Ewangelii * i siostrzanej miłości.

daje się:
…o tych siostrach, * które dzisiaj poświęcili się Tobie przez
śluby wieczyste, * o składających Ofiarę i tutaj zgromadzo-
nych…

Skosztujcie i zobaczcie jak Pan jest dobry; * szczęśliwy człowiek,
który znajduje w Nim ucieczkę. (O. W. Alleluja.)
MODLITWA PO KOMUNII
Boże, Ty nas napełniłeś radością z udziału w uroczystości
wieczystych ślubów i z przyjęcia Najświętszego Sakramentu,
† spraw, niech poświęcenie się Tobie i przyjęcie Twoich d a-
rów, * pobudzają naszych braci (nasze siostry) do gorliwej
służby Kościołowi i bliźnim. Przez Chrystusa, Pana naszego.

Bóg, który daje święte zamiary i doprowadza je do skutku,
niech was wspiera swoją łaską, * abyście wiernie wypełnia-
li(ły) obowiązki swojego powołania. W. Amen.
Niech Bóg uczyni was świadkami i znakiem Jego miłości *
wobec wszystkich narodów. W. Amen.
Niech Bóg uwieczni w niebie więzy, * którymi na ziemi po-
łączył was z Chrystusem. W. Amen.
18. MSZA W DNIU ODNOWIENIA ŚLUBÓW
Antyfony na wejście i na Komunię, można wybrać także z poprzednich formula-

rzy mszalnych.

Oto przychodzę, mój Boże, pełnić Twoją wolę, * a Twoje prawo
mieszka w moim sercu. (O. W. Alleluja.)
KOLEKTA
Boże, Ty kierujesz sprawami i rządzisz ludźmi, † wejrzyj na
swoich synów, którzy (na swoje córki, które) chcą potwier-
dzić swoje oddanie się Tobie, * i spraw, aby coraz ściślej
jednoczyli się z misterium Kościoła i gorliwiej poświęca-
li(ły) się dla dobra ludzkości. Przez naszego Pana Jezusa
ków.
MODLITWA NAD DARAMI

Boże, wejrzyj łaskawie na dary swojego ludu, które nasi bra-
cia (nasze siostry) wzbogacają przez odnowienie ślubów
czystości, ubóstwa i posłuszeństwa, † i przemień doczesne
dary w Sakrament prowadzący do wieczności, * a dusze
ofiarujących upodobnij do Twojego Syna. Który żyje i kr ó-
Kto pełni wolę Bożą, * ten Mi jest bratem, siostrą i matką. (O. W. Al-
leluja.)
MODLITWA PO KOMUNII ZA ZAKONNIKÓW

Boże, Ty nas posiliłeś Najświętszym Sakramentem, † pokor-
nie Cię prosimy, aby ci Twoi słudzy, którzy ufając Twojej
łasce odnowili zobowiązania do zachowania rad ewangelic z-
nych, * zostali umocnieni przez Chrystusa i otoczeni opieką
Ducha Świętego. Przez Chrystusa, Pana naszego.
MODLITWA PO KOMUNII ZA ZAKONNICE

Boże, Ty nas posiliłeś Najświętszym Sakramentem, † pokor-
nie Cię prosimy, aby te służebnice Twoje, którzy ufając
Twojej łasce odnowili zobowiązania do zachowania rad
ewangelicznych, * zostali umocnieni przez Chrystusa i oto-
czone opieką Ducha Świętego. Przez Chrystusa, Pana nasze-
go.
19. MSZA NA 25 LUB 50 ROCZNICĘ ŚLUBÓW

ZAKONNYCH
Antyfony na wejście i na Komunię, można wybrać także z poprzednich formula-
rzy mszalnych.

Wejdę w Twój dom z całopaleniem * i wypełnię, co ślubowałem To-
bie, * co wymówiły moje wargi. (O. W. Alleluja.)
KOLEKTA
Panie, Boże wierny, składamy Ci dziękczynienie za łaski
udzielone naszemu bratu (naszej siostrze) N., który(a) dzi-
siaj pragnie na nowo złożyć dar z siebie, † umocnij w nim
(niej) ducha doskonałej miłości, * aby z dnia na dzień gor-
liwiej służył(a) Twojej chwale i dziełu zbawienia. Przez na-
MODLITWA NAD DARAMI

Miłosierny Boże, przyjmij razem z darami ofiarę życia n a-
szego brata (naszej siostry) N., którą dzisiaj pragnie po-
twierdzić, † i spraw mocą Ducha Świętego, * aby się jeszcze
więcej upodobnił(a) do Twojego umiłowanego Syna. Który
ANTYFONA NA KOMUNIĘ Ga 2, 19-20

Z Chrystusem zostałem przybity do krzyża. * Teraz zaś już nie ja ży-
ję, lecz żyje we mnie Chrystus. (O. W. Alleluja.)
MODLITWA PO KOMUNII
Wszechmogący Boże, przyjęliśmy Ciało i Krew Twojego
Syna, które nam dałeś w dzień radosnej rocznicy, † spraw,
aby nasz brat (nasza siostra) N., pokrzepiony(a) świętym
Pokarmem i Napojem, * osiągnął(ęła) postęp na drodze wio-
dącej ku Tobie. Przez Chrystusa, Pana naszego.

Bóg, który daje święte zamiary i doprowadza je do skutku
niech cię wspiera swoją łaską, * abyś wiernie wypełniał(a)
obowiązki twojego powołania. W. Amen.
Niech Bóg uczyni cię świadkiem i znakiem Jego miłości *
wobec wszystkich narodów. W. Amen.
Niech Bóg uwieczni w niebie więzy, * którymi na ziemi po-
łączył cię z Chrystusem. W. Amen.
VIII. MSZE NA POŚWIĘCENIE KOŚCIOŁA

I OŁTARZA
20. MSZA NA POŚWIĘCENIE KOŚCIOŁA
ANTYFONA NA WEJŚCIE Ps 68 (67), 6. 7. 36

Bóg jest w swoim świętym mieszkaniu, * Bóg dom gotuje dla pusz-
czonych, * On sam swojemu ludowi daje potęgę i siłę. (O. W. Allelu-
ja.)
Msze na poświęcenie kościoła i ołtarza 107”
Albo: Por. Ps 122 (121), 1

Idźmy z radością do świątyni Pana. (O. W. Alleluja.)
KOLEKTA
Wszechmogący, wieczny Boże, ześlij na to miejsce swoją ła-
skę † i udziel pomocy wszystkim, którzy Ciebie wzywają, *
niech tutaj moc Twojego słowa i sakramentów utwierdza
w wierze serca wszystkich wiernych. Przez naszego Pana Je-
wieków.
MODLITWA NAD DARAMI

Panie, nasz Boże, przyjmij z upodobaniem dary radującego
się Kościoła † i spraw, niech Twój lud, który gromadzi się w
tej świątyni, * przez eucharystyczną Ofiarę osiągnie wieczne
Odmawia się 1 lub 3 Modlitwę eucharystyczną z prefacją, która łączy się z o b-
rzędem poświęcenia kościoła.
Prefacja na poświęcenie kościoła, nr 83.
Jeżeli w kościele już stale odbywają się nabożeństwa, można odmawiać 1, 2 lub
3 Modlitwę eucharystyczną. Odmawia się 1 prefację na rocznicę poświęcenia
kościoła, nr 51.
W Modlitwach eucharystycznych wspomina się poświęcenie kościoła w następu-

jący sposób:
W 1 Modlitwie eucharystycznej odmawia się specjalną modlitwę:

Boże, przyjmij łaskawie tę Ofiarę od nas, sług Twoich, *
i od tych, którzy z wiarą ofiarowali Tobie te kościół (na
cześć N.) * i zbudowali go wytrwale pracując. (Przez Chry-
stusa, Pana naszego. Amen.)
W modlitwie wstawienniczej 3 Modlitwy eucharystycznej po słowach „cały lud

odkupiony” dodaje się:
Przyjmij łaskawie pragnienia tej wspólnoty, * która ofiaruje
Tobie kościół. * Niech on stanie się dla niej domem zbawie-
nia i przybytkiem niebieskich tajemnic. * Niech tutaj roz-
brzmiewa Ewangelia pokoju * i niech się odbywają święte
obrzędy. * Niech Twoi wierni, którzy w nich będą uczestni-
czyć, * pouczeni słowem życia i umocnieni łaską Bożą, *
pielgrzymując przez doczesność, * dojdą do wiekuistego Je-
ruzalem, * w którym, dobry Ojcze, zjednoczysz ze sobą
wszystkie swoje dzieci, * rozproszone po całym świecie. *
Przyjmij do Królestwa swego naszych zmarłych…
ANTYFONA NA KOMUNIĘ Mt 21, 13; Łk 11, 10

Mój dom ma być domem modlitwy, * w nim każdy, kto prosi, otrzy-
muje; * kto szuka, znajduje, * a kołaczącemu otworzą. (O. W. Allelu-
ja.)
Albo: Por. Ps 128 (127), 3
Dzieci Kościoła jak oliwne gałązki * dookoła stołu Pańskiego. (O. W.
Alleluja.)
MODLITWA PO KOMUNII
jęliśmy, daj nam głębiej poznać Twoją prawdę, † abyśmy
nieustannie wielbili Ciebie w Twojej świątyni * i razem ze
wszystkimi radowali się Twoją obecnością. Przez Chrystusa,
Pana naszego.

Bóg, Pan nieba i ziemi, † który zgromadził was dzisiaj na
poświęcenie tego kościoła, * niech wam hojnie udzieli swe-
go błogosławieństwa. W. Amen.
Bóg, który chce zjednoczyć w swoim Synu wszystkie roz-
proszone dzieci, * niech was uczyni świątynią i mieszka-
niem Ducha Świętego. W. Amen.
Msze na poświęcenie kościoła i ołtarza 109”
Niech Bóg zamieszka w waszych duszach oczyszczonych

z grzechu, * abyście mogli osiągnąć wieczne szczęście
z wszystkimi świętymi. W. Amen.
Msze na rocznicę poświęcenia kościoła należą do Mszy wspólnych, s. 2” – 3”.
21. MSZA W DNIU POŚWIĘCENIA OŁTARZA

Spójrz na nasz, Boże, nasz Obrońco, * i wejrzyj na oblicze Twego
Pomazańca. * Jeden dzień w przybytkach Twoich, * jest lepszy niż
innych tysiące. (O. W. Alleluja.)
Albo: Ps 43 (42), 4
Przystąpię do ołtarza Bożego, * do Boga, który jest moim weselem i
radością. (O. W. Alleluja.)
KOLEKTA
Boże, Ty chciałeś wszystko pociągnąć do swojego Syna,
wywyższonego na ołtarzu krzyża, † przenikaj łaską z nieba
swoich wiernych, którzy poświęcają Tobie ten ołtarz; * gdy
będą się przy nim gromadzili, obdarz ich Pokarmem euch a-
rystycznym i przez działanie Ducha Świętego przemieniaj
ich z dnia na dzień w lud Tobie poświęcony. Przez naszego
wieki wieków.
MODLITWA NAD DARAMI

Panie, nasz Boże, niech Duch Święty zstąpi na ten ołtarz, †
niech uświęci dary Twojego ludu * i oczyści serca wiernych,
którzy będą je przyjmowali. Przez Chrystusa, Pana naszego.
Odmawia się 1 lud 3 Modlitwę eucharystyczną z prefacją, która łączy się z o b-

rzędem poświęcenia ołtarza.
Prefacja na poświęcenie ołtarza, nr 84.

sklęta: * przy ołtarzach Twoich, Panie Zastępów, Królu mój i Boże. *
Szczęśliwi, którzy mieszkają w domu Twoim, Panie, * nieustannie
wielbiąc Ciebie. (O. W. Alleluja.)
Albo: Por. Ps 128 (127), 3
Dzieci Kościoła jak oliwne gałązki * dookoła stołu Pańskiego. (O. W.
Alleluja.)
MODLITWA PO KOMUNII
Wszechmogący Boże, spraw, abyśmy zawsze trwali przy
Twoich ołtarzach, na których się składa sakramentalną Ofi a-
rę, † zjednocz nas w wierze i miłości, * abyśmy karmieni
Ciałem Chrystusa, w Niego się przemieniali. Który żyje

Bóg, który dał wam królewskie kapłaństwo, † niech sprawi,
abyście święcie wykonując swoją służbę, * godnie uczestni-
czyli w ofierze Chrystusa. W. Amen.
Bóg, który gromadzi was przy jednym stole i posila was jed-
nym Chlebem, * niech uczyni z was jedno serce i jedną du-
szę. W. Amen.
Przykładem waszej miłości pociągajcie do Chrystusa * tych,
którym Chrystusa głosicie. W. Amen.
MSZE I MODLITWY W RÓŻNYCH
POTRZEBACH

Mszał Rzymski Dla Diecezji Polskich PDF

Uploaded by

Document Information

Original Title

Copyright

Available Formats

Share this document

Share or Embed Document

Sharing Options

Did you find this document useful?

Is this content inappropriate?

Copyright:

Available Formats

Mszał Rzymski Dla Diecezji Polskich PDF

Uploaded by

Copyright:

Available Formats

†

W tekstach Mszału uwzględniono zmiany wynikające z Caeremoniale

Copyright by Konferencja Episkopatu Polski, Warszawa 1986

Sobór Watykański II w Konstytucji o liturgii świętej dał podstawy dla ogólnej

† JÓZEF KARDYNAŁ GLEMP

Prot. C.D. 151/84

† IACOBUS R. CARD. KNOX

SACRA CONGREGATIO PRO CULTU DIVINO

† BENNO CARD. GUT

DE EDITIONE TYPICA ALTERA

Cum Missale Romanum denuo imprimendum sit, variationes et additamenta

† IACOBUS ROBERTUS CARD. KNOX

KONGREGACJA DS. KULTU BOŻEGO I DYSCYPLINY SAKRAMENTÓW

Na prośbę Jego Eminencji Józefa kard. Glempa, Arcybiskupa Warszawskiego, Prze-

(Tłum. bp Stefan Cichy)

W imieniu Konferencji Episkopatu Polski zezwalam na druk „Ogólnego wprowadzenia

† JÓZEF KARDYNAŁ GLEMP

ŚWIADECTWO NIEZMIENIONEJ WIARY

3. Również cudowną tajemnicę rzeczywistej obecności Pana pod eucharystycznymi posta-

4. Natura urzędowego kapłaństwa właściwego prezbiterowi, który w imieniu Chrystusa

5. Natura kapłaństwa urzędowego rzuca właściwe światło również na inne kapłaństwo o

7. W trudnych czasach, w których narażona była katolicka wiara o ofiarnym charakterze

DOSTOSOWANIE DO NOWYCH WARUNKÓW

22. Wielkie znaczenie ma sprawowanie Eucharystii w Kościele partykularnym. Biskup diece-

24. Najczęściej przystosowania te polegają na doborze pewnych obrzędów i tekstów, to zna-

I. OGÓLNA STRUKTURA MSZY ŚWIĘTEJ

II. RÓŻNE ELEMENTY MSZY ŚWIĘTEJ

Czytanie i wyjaśnianie słowa Bożego

Modlitwy i inne części należące do kapłana

31. Do kapłana jako przewodniczącego zgromadzenia należy również wypowiadanie pewnych

33. Kapłan jako przewodniczący wypowiada modlitwy w imieniu Kościoła i zgromadzonej

Inne formuły występujące w czasie celebracji

Sposób wypowiadania różnych tekstów

Gesty i postawy ciała

III. POSZCZEGÓLNE CZĘŚCI MSZY ŚWIĘTEJ

Pozdrowienie ołtarza i zgromadzonego ludu

Panie, zmiłuj się nad nami

53. Chwała na wysokości to starochrześcijański i czcigodny hymn, w którym Kościół zgroma-

Aklamacja przed czytaniem Ewangelii

63. Kiedy jest przewidziane tylko jedno czytanie przed Ewangelią:

64. Sekwencję, która poza uroczystościami Paschy i Pięćdziesiątnicy pozostaje do uznania,

70. Modlitwa powszechna obejmuje zazwyczaj następujące intencje:

W celebracjach odbywających się w szczególnych okolicznościach, jak bierzmowanie, małżeń-

71. Kapłan celebrujący kieruje modlitwą, stojąc w miejscu przewodniczenia. Rozpoczyna ją

Modlitwa nad darami

79. W strukturze Modlitwy eucharystycznej można wyróżnić następujące zasadnicze części:

f) Ofiarowanie: sprawując tę pamiątkę, Kościół, zwłaszcza tu i teraz zgromadzony, w Duchu

Obrzędy Komunii świętej

90. Do obrzędów zakończenia należą:

I. FUNKCJE WYNIKAJĄCE ZE ŚWIĘCEŃ

II. FUNKCJE LUDU BOŻEGO

III. SZCZEGÓLNE FUNKCJE LITURGICZNE

Posługa ustanowionych akolitów i lektorów

105. Funkcję liturgiczną pełnią także:

IV. PODZIAŁ FUNKCJI I PRZYGOTOWANIE CELEBRACJI

112. W Kościele lokalnym pierwsze miejsce ze względu na znaczenie symboliczne należy

I. MSZA ŚWIĘTA Z LUDEM

118. Należy również przygotować:

A. MSZA ŚWIĘTA BEZ DIAKONA

122. Po przybyciu do ołtarza kapłan i usługujący wykonują głęboki ukłon.

Szafarze ci przystępują do ołtarza dopiero po przyjęciu Komunii świętej przez kapłana i z

178. Po modlitwie powszechnej kapłan pozostaje na miejscu przewodniczenia, diakon zaś

II. MSZA KONCELEBROWANA