‫اﻳﻦ ده دوره ي ﺟﺪاي ﺷﻌﺮي ﺳﺖ‪ .‬در ﺳﻄﻮﺣﻲ ﻣﺘﻐﻴﺮ‪ .

‬از ﺟﻬﺖ زﻣﺎﻧﻲ‬

‫و از ﺑﻌﺪ‪ ‬روﺣـﺎﻧﻲ و ﻣـﺎوراﻳﻲي دورهﻫـﺎ و وﻳﮋﮔـﻲﻫـﺎي زﻣﻴﻨـﻲ و‬
‫ﺑﺴﺘﮕﻲي ﺧﻮﻧﻲي آﻣﻮزشﻫﺎ و ﺗﺠﺮﺑﻪﻫﺎي ﺑﺮﺧﻲ دﻳﮕﺮ‪.‬‬
‫ﻛﻪ از اﻧﺮژي ي ﻣﻴﺴﺘﻴﻚ ﺣﺮﻛﺖ ﻣﻲ ﮔﻴﺮد‬ ‫ﺳﻄﺢ ﺷﺒﺢ در ﺳﻔﺮ ﭘﺎك‬
‫ﻣﺜﻠﻦ ﻛﻪ ﺗﻨﻬﺎ ﻓﺸﺮدن‬ ‫ﺷﻌﺮﻫﺎي اﻳﺮاﻧﻲ‬ ‫و ﺑﻪ اﺷﺎره ﻣﻲرﺳﺪ‪ .‬و‬
‫ﭘﺮوﻳﺰ اﺳﻼﻣﭙﻮر‬
‫اﺳﺖ‪ .‬ﻓﺸﺮدن واﻗﻌﻴﺖ ﺑﻪ ﺗﻦ‪ .‬ﺗﺎ ﺟﺰﻳﻲ از ﺗﻮ ﺷﻮد‪ .‬و ﺑﻌﻀﻲ ﻫﻴﺎﻫﻮﻳﻨﺪ‪،‬‬
‫ﻫﻴﺎﻫﻮ ﻛﻪ ﻓﻘﻂ ﻧﺸﺎن ﺑﺪﻫﺪ‪ ،‬ﻫﻨﻮز زﻧﺪهﻳﻲ‪.‬‬

‫و ﺧﺪاوﻧﺪ ﺟﺰ در آن اﺷﺎره ﻧﻴﺴﺖ‬

‫ﺟﺎدو‬ ‫اﺷﺎرهي واﻗﻌﻴﺖ ﺑﻪ‬

‫‪Page 1 of 74‬‬
‫ﺳﻴﻤﻴﻦ اﺳﻼﻣﭙﻮر‬ ‫ﺑﻪ روﻳﺎي ﺣﻀﻮر ﻫﻤﻴﺸﻪ ي زﻧﻢ‬ ‫ﭘﺲ ﺣﺲ ﺧﺪاوﻧﺪ ﻧﺠﺎﺗﻢ ﻣﻲدﻫﺪ‬

‫‪Page 2 of 74‬‬
 ‫ﺳﻄﺢ ﺷﺒﺢ در ﺳﻔﺮ ﭘﺎك‬

‫‪Page 3 of 74‬‬
 ‫و آﻧﺠﺎ‬
‫ﺟﺴﺪ ﻟﺨﺖ ﻣﻲﺷﻮد و از ﻟﺒﺨﻨﺪ ﺟﺪا ﻣﻲاﻓﺘﺪ‬
‫از ﭘﺮ ﺧﻔﺎش ﻛﻪ ﺣﻠﻘﻪﻳﻲ ﺑﺮ ﮔﻴﺮي‬
‫از ﺻﺪاﻳﻲ ﻛﻪ در دل ﻣﻲﺑﻨﺪد‬ ‫اﻳﻨﺠﺎ ﻧﺸﺴﺘﻪﺗﺮ از ﺳﺎﻳﻪﺗﻲ‬
‫از آﻧﭽﻪ زاوﻳﻪي ﺧﺎك را از ﻓﻀﺎ ﻣﻲﻛﺎﻫﺪ‬
‫ﺗﺎ ﭘﺎﺳﺨﻲ دﻳﮕﺮ دوﺑﺎرهاش ﺑﻪ ﺧﻨﺪه ﺑﻴﺎﻧﺪازد‬

‫و ﺗﺎزهﺗﺮ ﻛﻪ ﺑﮕﻮﻳﻢ‬
‫ﮔﻮﻳﻲ اﻳﻦ داﻳﺮه‬ ‫اﺳﺘﺨﻮان ﻳﻚ ﻛﻮﻟﻲ ﻛﻮدﻛﺎﻧﻪ در ﻗﺒﺮي ﺑﻠﺮزد‬
‫ﺟﻬﺎن ﻧﻴﺴﺖ‬ ‫ﻫﺮﭼﻨﺪ ﻛﻪ ﮔﺮداﮔﺮد اﺳﺖ‬ ‫از ﺣﺲ ﻳﻚ زاوﻳﻪي ﺗﻨﮕﺘﺮ‬

‫‪Page 4 of 74‬‬
 ‫ﺣﺲ ِ ﭘﻮﺳﺖ ﺧﺸﻜﻴﺪهﺳﺖ‬ ‫ﻛﻪ ﺑﻠﻨﺪ ﻣﻲﮔﻮﻳﺪ ﺳﺎﻳﻪ از ﻣﻦ دورﺗﺮ ﻣﻲاﻓﺘﺪ‬ ‫او‬

‫اﻳﻨﺠﺎ‬ ‫ﺳﺎﻳﻪ از او دورﺗﺮ ﻣﻲاﻓﺘﺪ‬

‫ﺟﺴﺪ ﻛﻪ در ﺧﺎﻧﻪﻫﺎ ﭘﻨﻬﺎن ﻣﻲﺷﻮد‬ ‫و زﻳﺮ ﺧﺎك ﺣﺲ اﺳﺘﺨﻮان ﺻﺪا ﻣﻲﻛﻨﺪ‬

‫ﮔﻮﺷﺖ ﺑﻲﻗﻮاره ﺗﺼﻮﻳﺮ ﻧﺪارد‬

‫ﻇﺮف را ﺑﺮ ﻣﻲدارد‬ ‫ﻣﺜﻞ ﺧﻮﻧﺨﻮار در‬
‫ﺻﺪاﻳﻲ ﻧﺎزك ﻛﺸﻴﺪه ﻣﻲﺷﻮد‬ ‫در آﻳﻨﻪ‬
‫و اﻧﮕﺸﺖ ﺟﺴﺪ ﻣﻲﺷﻜﻨﺪ‬

‫‪Page 5 of 74‬‬
 ‫و آﻧﺠﺎ ﺑﺨﺎر از ﺷﻴﺮﻫﺎي وﺣﺸﺘﺰده ﺑﺮ ﻣﻲﺧﻴﺰد‬ ‫ﺗﺎ اﺷﺎرهﻳﻲ ﻣﻌﻨﺎﻳﻲ را در ﺑﺮ ﮔﻴﺮد‬
‫ﻣﻌﻨﻲي اﺳﻜﻠﺖ‪ ‬اﻳﻦ ﻛﻮژ را‬
‫ﺗﻮر ﻛﻪ ﻣﻲ اﻓﺘﺪ‬ ‫ﻛﻪ از ﺧﺎك ﺑﺮ ﻣﻲ ﺧﻴﺰد‬
‫ﻣﺎدهﻳﻲ ﺑﻪ ﺧﻮد ﻣﻲﭘﻴﭽﺪ‬ ‫و در آﻳﻴﻨﻪ ﻣﻲاﻳﺴﺘﺪ‬
‫و ﺧﻮد را در ﭼﻨﮕﺎﻟﻬﺎي ﺧﻮد ﻣﻲﺑﻴﻨﺪ‬

‫ﻛﻪ ﺑﮕﻴﺮد‬ ‫اﻧﮕﺸﺖ را ﺑﻪ ﺧﻮد‬

‫اﻳﻦ ﺟﺎدو ﮔﻮﻳﻲ ﻫﻤﻮاره اﺳﺖ‬ ‫اﺷﺎره ﺗﻨﻬﺎ ﺑﺮ ﺧﻮد ﺟﺎﻳﺰ ﻣﻲﻛﻨﺪ‬
‫ﻛﻪ ﺷﻴﺮﻫﺎي وﺣﺸﺘﺰده ﺑﺮ ﺟﺴﺪﻫﺎي آب ﻧﺸﺴﺘﻪاﻧﺪ‬ ‫اﻳﻨﺠﺎ‬ ‫و اﻳﻦ ﻧﻬﺎﻳﺖ ﺗﻮاﺿﻊ اوﺳﺖ‬

‫‪Page 6 of 74‬‬
 ‫ﻣﻲﻣﺎﻧﺪ‬ ‫ﭘﺲ‬ ‫ﻣﺨﺮوﻃﻪي ﺑﻲﻫﺴﺘﻪي روﺷﻦ‬
‫از ﻛﺠﺎ اﻳﻦ ﻫﻤﻪ ﺑﻲﺧﺒﺮ ﻣﻲﭼﺮﺧﺪ‬

‫و دورﺗﺮ ﻛﻪ ﻣﻴﺸﻮد‬ ‫ﺗﺎ‬ ‫اﻳﻦ ﻫﻤﻪ ﻣﻲﭼﺮﺧﺪ‬

‫آﻧﮕﺎه‬ ‫ﻣﻌﻨﺎﻳﻲ دﻗﻴﻖ ﻣﻲﻳﺎﺑﺪ‬ ‫در ﻳﻚ ﺟﺮﻋﻪ ﺑﺘﺮﻛﺪ‬

‫در ﺧﻮد ﻣﻲاﻳﺴﺘﺪ‬

‫و اﻳﻤﺎن ﻣﻲآرد‬ ‫آﻧﮕﺎه ﻛﻪ ﻣﻲﻧﮕﺮد و ﺗﻨﻬﺎ ﺧﻮد را ﻣﻲﻳﺎﺑﺪ‬

‫‪Page 7 of 74‬‬
 ‫ﺷﻌﺮﻫﺎي اﻳﺮاﻧﻲ‬

‫‪Page 8 of 74‬‬
 ‫ﻣﺎران ﻛﻪ ﺟﻤﻊ ﻣﻲ ﺷﻮﻧﺪ ﺗﺎ آﺗﺶ را ﺗﺤﻘﻴﺮ ﻛﻨﻨﺪ‬

‫‪Page 9 of 74‬‬
 ‫ﻣﻲﭼﺮﺧﺪ در ﺑﻨﺪ‪ ‬ﺳﺘﻮدن‬
‫ﻛﻪ ﭼﻨﺪان ﺟﺪا ﺷﻮد ﺗﺎ ﺑﺘﺮﻛﺪ‬
‫ﻓﻀﺎي ﭘﺸﺖ اﺳﺘﺨﻮان ﻛﺸﻴﺪهﺗﺮ اﺳﺖ‬
‫و ﻳﺎ ﺑﺴﻮزاﻧﺪ اﻳﻦ ﻣﺎرِ ﺳﺒﺰِ ﺗﺮﺳﻴﺪه را‬ ‫اﻓﺘﺎده در دل‬ ‫از راﻧﻲ‬
‫ﻛﻪ دﻧﺪاﻧﻬﺎش ﻫﺮﮔﺰ ﭼﻨﻴﻦ آﺳﺎن ﻗﻔﻞ ﻧﻤﻲﺷﻮد‬

‫در ﻧﮕﺎه‬ ‫ﻛﻪ رﺳﻴﺪه‬ ‫ﺑﺮ ﺣﺎﺷﻴﻪي ﺣﺲ‬ ‫ﻣﻲدود‬

‫ﻣﻜﺚ ﻣﻲﻛﻨﺪ‬
‫ﻣﻲﭼﺮﺧﺪ‬
‫ﺑﺎز ﻫﻢ‬ ‫در ﻏﻀﺮوف و اﺳﺘﺨﻮان ِ ﺳﺮد‬ ‫ﻣﻲﻧﮕﺮد‬
‫و ﭘﺲ ﻣﻲاﻓﺘﺪ‬

‫‪Page 10 of 74‬‬
 ‫ﭼﻪ ﭼﺎرهاش ﺷﺪ‬
‫ﭼﺮﺧﺶِ ﮔﺮد‪ ‬ﮔﻮﺷﺘﻲ از ﻫﻮا و ﭘﻴﻪ ﺑﺪﺑﻮ‬

‫ﺑﺎزِ ﻋﻄﺸﻲ ﺑﺮاي ﺟﻮﻳﺪن‬

‫و ﻳﺎ ﺧﺮده ﺧﺮد ﻛﺮدن ِ اﻳﻦ دﻧﺪاﻧﻬﺎي آﺑﻲ‬
‫ﻛﻪ ﻓﺮوﺷﺎن ﻣﻲﻛﻨﺪ در ﻋﻤﻖ ﻧﻢ‬

‫ﺗﺎ اﺳﺘﺨﻮانِ ﺑﻬﺎﻧﻪش را ﻣﻲﺗﺮﻛﺎﻧﺪ در‬ ‫و از وزشِ آب‬

‫ﻣﻲﻟﺮزد و ﻣﻲﭘﻴﭽﺎﻧﺪ ﺧﻮد را‬
‫ﺷﺒﺢ‬ ‫در درﻳﭽﻪي ﺗﻨﮓ‬

‫‪Page 11 of 74‬‬
‫ﭼﮕﻮﻧﻪ ﺑﺮ درﻳﭽﻪ ﻣﻲاﻓﺘﻲ ﺻﺪا ﻧﻤﻲﻛﻨﻲ و ﺑﺎز ﻣﻲﺷﻮي‬
‫در ﻣﺮگ‬ ‫ﻣﻲﻟﺮزد اﻳﻦ ﺧﻮن‬
‫و‬ ‫ﺗﻴﺮه ﻣﻲﺷﻮد‬

‫ﻣﻌﻨﺎﻳﻲ ﺟﺰ ﻣﺮض دارد‬ ‫آﻧﺠﺎ زرد‬

‫ﻣﻲ ﭼﻜﺪ‬

‫‪Page 12 of 74‬‬
 ‫ﻧﻮك ﻣﻲزﻧﺪ از ﺑﺸﺮهي ﺳﻴﺎه‬
‫ﻫﻨﮕﺎمِ دﻳﮕﺮِ ﺳﻜﺘﻪ‬ ‫در ﺑﻨﺪ‪ ‬ﻧﺎف و زﻳﺮ زاﻧﻮ‬
‫رگ ﻣﻲاﻓﺘﺪ در ﻛﻒ‪ ‬دﺳﺖ‬
‫ﻳﻚ آﻟﺖ ﺑﺮاي ﻛﺸﺖ‬

‫‪Page 13 of 74‬‬
 ‫دواﻳﺮ ﺧﺮد‪ ‬آﻫﻨﮕﺪار‬

‫وﻗﺘﻲ ﻣﻲﭼﺮﺧﺪ‬
‫ﻣﻲﺷﺘﺎﺑﺪ ﻛﺎم ﻣﻲﮔﻴﺮد‬

‫آﻧﮕﺎه داﻳﺮهي ﺧﺮدﺗﺮ‬ ‫ﻣﻲﭼﺮﺧﺪ‬

‫آرام ﻣﻲﻧﺸﻴﻨﺪ‬ ‫ﺑﻪ دور ﺣﺪﻗﻪي اﺳﺘﺨﻮانِ ﻣﺎﻫﻲ‬
‫و اﻳﻤﺎﻧﺶ را ﻣﻲﮔﺴﺘﺮد‬
‫ﺷﻴﺮ‬
‫داﻳﺮهي ﺷﺘﺎﺑﻨﺪه آﻫﻨﮕﺶ را از ﺑﺮ دارد‬

‫‪Page 14 of 74‬‬
 ‫ﺣﻠﻘﻪﻳﻲ دراز‬
‫درﻳﻦ ﺗﻨﮓ‬ ‫ﺑﻮدهﻳﻲ و ﻳﺎ ﺑﻮده‬
‫در ﺣﺲ ﺧﺎﻃﺮهش‬

‫ﻗﺮﻳﻨﻪي ﺳﺨﺖ‪ ‬در ﻣﺮز‬ ‫ﻫﻢ و‬

‫ﺷﺒﺢ ﻣﻲاﻧﺪازد ﺧﻮد را در ﺗﺎرﻳﻜﻲي ﺣﺲ‬ ‫ﻣﻨﺘﻈﺮ ﻣﻲﻣﺎﻧﺪ‬

‫ﻛﻤﺴﺎل ِ ﺑﻲروﻳﻪي ﻧﺠﻴﺐ‬

‫‪Page 15 of 74‬‬
 ‫ﺑﺮ ﭘﻮﺳﺘﻲ ﺧﺸﻜﻴﺪهﺳﺖ‬
‫و ﻳﺎ ﺑﺮ ﭘﺎﻫﺎي ﻛﺸﻴﺪهي دراز‬

‫ﻛﺪام ﺻﻔﺤﻪي ﺳﻮزﻧﻲ ﻣﻲﮔﺬرد‬

‫اﻳﻦ داﻳﺮه را ﻛﻪ ﺧﻂ ﻣﻲﺷﻜﻨﺪ و ﺑﺎز ﻣﻲﺳﺎزد‬ ‫ﻣﻲاﻓﺘﺪ‬

‫ﻫﻤﻴﺸﻪ ﻫﻤﻴﺸﻪ‬

‫‪Page 16 of 74‬‬
 ‫در ذرهي آﺧﺮ ﺳﻄﺮيﺳﺖ‬
‫ﻣﺎرِ ﺧﺰﻳﺪهﺳﺖ‬ ‫ﺳﻄﺮِ اﺳﺘﺨﻮان درازِ ﻧﻘﺮه‬
‫ﺑﺮ ﻫﻮشِ دﺳﺖ‬
‫آﻧﺠﺎ ﭼﺸﻤﻬﺎي ﺧﺴﺘﻪﺗﺮ از رﮔﻬﺎي دوﻧﺪهﺳﺖ‬
‫و ﻛﺠﺎ‬
‫در ﭼﺎﻟﻪﻫﺎي آژﻳﺮ‬ ‫رﮔﻬﺎي دوﻧﺪهي ﻓﻌﺎل‬
‫ﻛﻪ اﺳﺐ را ﻣﻲاﻳﺴﺘﺎﻧﺪ از ﻓﺮط دوﻳﺪن‬
‫ﺑﻠﻪ‬
‫و ﻧﻔﺲ ﻣﻲزﻧﺪ‬
‫آري آري‬
‫اﻳﻦ اﻧﮕﺸﺘﻬﺎ را ﺑﺒ‪‬ﺮ‬ ‫ﺑﺨﺎر را اﻧﺪاﺧﺘﻪ در ﻳﺎل‬
‫ﻫﻢ‬ ‫ﻣﻲﭘﻴﭽﺪ و ﺑﺮ ﻫﺮ دو ﭘﺎش ﻣﻲﻧﺸﻴﻨﺪ‬

‫‪Page 17 of 74‬‬
 ‫ﭘﺎرهي ﭘﻨﺠﻢِ ﻛﻤﺮ‬
‫از ﭘﺎ ﻣﻲاﻓﺘﺪ در ﻛﺮاﻧﻪي ﻟﻴﺰاب‬

‫ﻣﻲﮔﺴﺘﺮد‪..‬‬
‫ﺑﻨﺪ‪ ‬ﻧﺎف ﻣﻲاﻳﺴﺘﺪ‬ ‫ﻟﻜﻪي دوﺑﺎره در‬

‫و ﭘﺲ دوﺑﺎره ﻣﻲﻟﻐﺰد‬
‫در ﻟﺤﻈﻪي ﺑﺴﺘﻪ‬
‫ﺧﺎﻣﻮش ﻣﻲﺷﻮد‬ ‫و ﺑﺎ ﺟﻬﺸﻲ در ﻋﻤﻖِ ﺣﺲ‬

‫‪Page 18 of 74‬‬
 ‫ﻧﻤﺎي ﺑﻲﺳﻄﺢ ﺗﻐﺰل‬

‫‪Page 19 of 74‬‬
 ‫ﺣﻔﺮهي اﻓﺘﺎدهﻳﻲ ﺑﻮدهﺳﺖ‬
‫درﻣﻴﺎنِ آن اﻓﺘﺎدن‬

‫و آﺗﺸﻲ اﻳﺴﺘﺎده‬
‫ﻛﻪ ﻣﻌﻨﺎي ﻣﻴﺎﻧﻪي ﺗﻮ ﺑﻮد‬
‫آﻧﺠﺎ زﻣﻴﻨﻬﺎي ﺳﻴﺎه‪ ‬ﭘﺨﺘﻪ ﻣﻲاﻳﺴﺘﺪ‬ ‫ﻣﻌﻨﺎي ﺳﻮم‬
‫ﻣﻲاﻳﺴﺘﺪ و ﺑﺎز ﭘﺨﺘﻪ ﻣﻲﺷﻮد‬ ‫ﻛﻪ ﻣﻲاﻳﺴﺘﺎﻧﺪت در ﭘﺸﺖ‪ ‬داﻧﻪي ﺣﻴﺎت‬

‫زﻳﻨﻬﺎر‬ ‫و اﻳﻦ ﻣﺒﺎرك اﺳﺖ ﺑﺮ آﻧﭽﻪ ﻣﻲﺷﻨﻮي از ﺟﻬﺎن‬ ‫آن داﻧﻪﻫﺎ ﻛﻪ در ﮔﻮﺷﺖ‬
‫ﺳﻨﮓ ﻧﭙﺮان‬ ‫ﭘﺴﺮك‬ ‫وﻗﺘﻲ ﻟﺨﺘﻪ ﺷﻮد‬
‫ﺑﺮ ﺗﻦﻫﺎي ﻣﺮدهي ﺑﺎﺳﺘﺎن‬ ‫ﻳﻌﻨﻲ ﺟﺴﺪ‬

‫‪Page 20 of 74‬‬
 ‫و آن دﺳﺘﻲ ﻛﻪ ﻣﻲاﻓﺘﺪ‬

‫ﭘﺲ اﻳﻦ اﺳﺘﺨﻮان ﻫﻢ ﺑﻬﺎﻧﻪﻳﻲ ﺑﺎﻳﺪ ﺑﺎﺷﺪ‬ ‫و اﻓﺘﺎد آﻧﺠﺎ‬

‫ﺑﺮاي ﻓﺸﺮدن‬ ‫آن دﺳﺘﻲ ﻛﻪ ﻓﻘﻂ‬
‫ﻳﻚ ﻧﺎﺧﻦ در ﺣﺲاش داﺷﺖ‬
‫ﺑﺮاي‬ ‫اﻳﻦ ﻧﺸﺴﺘﻦ ﻫﻢ‬
‫ﺑﻬﺎﻧﻪﻳﻲ ﻛﻪ در ﻣﻴﺎن دو اﻧﮕﺸﺖ‪ ‬ﻛﻮدك‬
‫ﻳﻚ ﭘﺎﻳﻴﺰ را ﻧﮕﻪ داري‬ ‫و اﺳﺐدواﻧﻲ ﻣﻲﻛﺮدﻧﺪ در دل ﻳﻚ دﺧﺘﺮ ﺟﻨﺪه‬

‫‪Page 21 of 74‬‬
 ‫و ﺟﺰ دو رگ ِ ﻏﺒﺎر‬
‫ﭼﻪ ﻣﻲﻣﺎﻧﺪ ﺑﺮ ﺧﺎر‬
‫ﻧﻘﺎب را ﻛﻪ ﺑﺮ داﺷﺖ‬
‫زﻳﺒﺎ ﺑﻮد‬ ‫ﻣﺜﻞِ ﻳﻚ ﻣﺮد‬
‫روﺷﻦ ‪ /‬ﺗﺎ آﺑﻲي ﺷﺐ‬
‫روﺷﻦِ ﻧﺎﺗﻤﺎم‬

‫‪Page 22 of 74‬‬
 ‫ﻓﻘﻂ در اﻳﻨﺠﺎ ﻣﻲﻣﻴﺮد اﻳﻦ اﺳﺐ‬
‫ﺑﺎﻳﺪ‬ ‫ﭘﺲ‬
‫در زﻳﺮ ﻳﻚ ﻧﻘﺎب‬ ‫در آن دورِ دور‬
‫آراﻳﺸﻲ دﻗﻴﻖ داﺷﺖ‬ ‫ﻛﻪ اﻳﺴﺘﺎﻧﺪهاﻧﺪش و ﺳﻮزاﻧﺪهاﻧﺪش‬

‫‪Page 23 of 74‬‬
‫ﺣﺮﻛﺖ ﺑﻲﺷﺘﺎب ﺑﺮاي اﻳﺜﺎر‬

‫‪Page 24 of 74‬‬
 ‫ﻛﺒﻮدهي ﻛﻮﺗﺎه‬
‫ﻫﻤﻴﺸﻪي ﺑﺎزوﺳﺖ‬

‫و رﮔﻲ ﺑﺮاي ﺗﻨﻔﺲِ ﺑﻴﮕﺎﻧﻪﺳﺖ‬

‫ﻣﻮذﻳﺎﻧﻪ ﻣﻌﺘﻘﺪم ‪. .‬‬ ‫ﻣﻦ ﺑﻪ اﻳﻦ ﺧﺎبِ‬

‫‪Page 25 of 74‬‬
 ‫ﺳﺮود ﺑﺮ زﺑﺎﻧﻲﺳﺖ ﻋﻨﺎﺑﻲ‬

‫ﻣﻲﻧﺸﻴﻨﺪ‬ ‫ﺑﺮ اﻧﮕﺸﺖ ﻛﻪ‬

‫روزِ ﻧﻴﻠﻮﻓﺮﻫﺎ‬
‫از ﺧﺎب ﻣﻲﭘﺮد‬
‫ﻛﻪ ﺑﺎ دﺳﺘﻲ ﺳﺮخ و دﺳﺘﻲ ﺳﺒﺰ‬
‫ﻣﻲﺗﺮاود ﺑﺮ ﻛﻒ‪ ‬ﺳﺮد‬
‫ﺑﻪ ﭼﺸﻤﻲ ﺗﺎرﺗﺮ‬ ‫و ﺷﺐ ﺑﻪ ﭼﺸﻤﻲ ﻋﺮﻳﺎﻧﺘﺮ ﻣﻲﺷﻮد‬

‫و اﻳﻦ ﺑﺎزو ﺑﺮ ﻣﻲﺧﻴﺰد‬

‫ﺣﺮﻛﺖ دارد‬
‫از ﺧﺎب ﻛﻪ ﻣﻲﭘﺮد‬
‫و ﺧﻮنِ ﻣﺮا در ﺷﻴﺸﻪ ﻣﻲﻛﻨﺪ‬
‫ﭼﺸﻢِ ﻛﺒﻮﺗﺮ را‬
‫ﻛﻮر ﻣﻲﻛﻨﺪ‬
‫زن‬ ‫زﻳﺒﺎﺳﺖ‬
‫آﺑﻲ‬ ‫ﻛﻪ ﺑﺮ ﺑﺴﺘﺮِ ﻧﻴﻠﻮﻓﺮان‬
‫و در آﻏﻮش ﻣﻦ‬
‫ﺳﺒﺰ اﺳﺖ‬

‫‪Page 26 of 74‬‬
 ‫ﺑﻪ دو ﮔﺎم آﻣﺪ‬ ‫ﮔﺸﺎده ﺑﺮ ﻣﺮگ‬

‫ﻓﺎﺻﻠﻪي ﭼﺸﻢ و ﺑﺎزوش‬ ‫ﻣﻮي ﺑﻲﻫﻨﮕﺎم‬ ‫ﻧﺎﺧﻨﻲ ﺗﺎر‬

‫ﮔﻴﺴﻮش‬
‫ﻣﻲراﻧﺪ‬

‫و ﺣﺎدﺛﻪ ﺷﺪ در ﺟﺰام‬ ‫ﺑﻲﻛﻪ ﺷﺘﺎﺑﻲ دارد‬

‫اﻓﺮوﺧﺘﻦِ دوزﺧﻲ را ﺑﺮ ﺧﺎﺳﺘﻪ ﺑﻮد‬ ‫ﺣﺘﺎ‬

‫ﮔﻮﻳﻲ‬

‫‪Page 27 of 74‬‬
 ‫ﭘﺲ ﺑﭽﻴﻦ‬
‫از آن زﺑﺎن‬ ‫ﮔﻞ ﺳﺮﺧﻲ‬ ‫دو ﺑﻠﻮر‬
‫در راه ﻣﻦ‬ ‫و آﺗﺸﻲ‬ ‫ﻛﻪ ﻣﻲ زاﻳﺪ‬ ‫ﻣﺎدرِ اﺑﺮﻳﺸﻤﻲ‬

‫ﻗﺎﺗﻞ از ﭼﺸﻤﻬﺎش ﻣﻲﺗﺮﺳﺪ‬ ‫و ﺳﻜﻮن اﻳﻨﮕﻮﻧﻪ ﺑﺪل ﻣﻲﺷﻮد‬

‫و از ﺗﺎرﻳﻜﻲ‬ ‫ﺑﻪ ﺷﻚ‬
‫ﺑﺎز ﻣﻲﮔﺮدد‬ ‫در ﻛﻨﺎرهﻳﻲ زرد‬

‫اي ﻫﻤﻪي ﺳﺎﻳﻪﻫﺎت‬ ‫ﺗﺮا ﻣﻲﮔﻮﻳﻢ‬

‫ﻛﻪ آﻓﺘﺎب در دﺳﺘﻬﺎت‬ ‫ﻣﻬﺮﺑﺎﻧﻲي دژﺧﻴﻢ‬
‫ﺑﺨﺎر ﻣﻲﺷﻮد‬ ‫ﺑﺮ آﺧﺮﻳﻦ ﻟﻜﻪ‬

‫ﺗﺎ ﺑﻪ دل ﻧﺸﻴﻨﺪ و راﺳﺖ ﺑﺮاﻧﺪ‬ ‫آﻣﺪ‬

‫‪Page 28 of 74‬‬
 ‫ﻣﻴﺎنِ دو ﭼﺸﻢِ اژدﻫﺎﻳﻲي‬
‫ﺿﺮﺑﻪي ﻧﺎزك‬
‫ﺑﺎزوت‬ ‫رﺳﻢ ﻣﻲﺷﻮد‬ ‫ﺑﻪ ﮔﻠﻮ‬

‫ﺑﺮ آبِ اﻳﻦ ﻳﺎلِ ﻗﺮﻣﺰ‬ ‫ﺧﻔﻪ‬

‫ﺟﺎدهي ﺗﻴﺮ‬ ‫ﻛﻪ ﺗﺎﺑﻴﺪه ﺑﺮ آﻓﺘﺎﺑﺶ‬
‫و ﭼﻬﺮهش‬
‫و ﺑﺲ‬ ‫زﻧﮕﻮﻟﻪﻳﻲ دﻳﮕﺮ‬ ‫ﻛﺒﻮد و ﻣﺴﺎوي‬
‫ﺑﺮ آب‬
‫اﻣﺎ‬ ‫ﻛﺮهاي ﻟﻐﺰان ‪. .‬‬
‫اﻳﻦ ﻳﺎلِ ﻗﺮﻣﺰ ﺑﻪ ﭼﺸﻢِ اژدﻫﺎﻳﻲ‬
‫ﺑﺨﺎر ﻣﻲﺷﺪ‬

‫‪Page 29 of 74‬‬
 ‫ﻣﻴﺎنِ ﺗﻴﺮه زرد و ﺑﻨﻔﺶ‬
‫ﻧﻔﺲ ﻛﺸﻴﺪنِ ﺑﻲﺗﺎبِ رگ‬ ‫ﺗﺎراﻧﺪه ﺑﺮ ﺳﺮِ ﻛﺎج‬
‫زﻟﻒ ﻛﺒﻮد ﺳﻴﺎﻫﻲ‬

‫ﺑﺮگ‬ ‫در ﺧﺎب ﺑﻮد‬ ‫و ﺑﺎ ﻳﻜﺼﺪ ﺳﻨﮓ آﺗﺸﺰﻧﻪ‬

‫ﺑﺎ ﻫﺰار دﺳﺘﺶ‬ ‫ﺣﺮﻳﻖ آﺳﻤﺎن را‬

‫و ﺗﻨﻬﺎ ﻳﻚ ﻧﺎﺧﻦِ ﺷﺴﺖ‬ ‫ﺗﺪارك دﻳﺪ‬

‫‪Page 30 of 74‬‬
 ‫ﭘﺲ‬
‫اﻳﻦ ﺗﺎرهي ﺑﺎرﻳﻚ را‬ ‫ﺑﻪ ﺑﺎﻧﻮ ﻣﻲﻧﻮﻳﺴﻢ‬
‫ﺑﻪ ﺷﺎﻧﻪﻫﺎم ﺗﻜﻴﻪ دﻫﺪ‬

‫در دﺳﺖ ﻣﻦ‬ ‫و روزﻧﻪي ﮔﺸﺎد‬

‫ﺑﻪ ﺑﺎد ﺳﭙﺮد‬ ‫ﺷﻜﻮﻓﻪﻫﺎش را‬

‫‪Page 31 of 74‬‬
 ‫ﺷﻘﻴﻘﻪي ﺳﺮخ ﻟﻴﻠﻲ‬

‫‪Page 32 of 74‬‬
 ‫و ﻧﻤﻚ‬ ‫ﺗﻨﻬﺎ آن ﮔﻮر ﺧﺮ‬
‫ﻛﻪ ﭘﺎﺳﺦ ﺑﻲﺟﺎﻳﻲ ﺑﻮد‬
‫ﺗﻨﻬﺎ آن ﺷﻘﻴﻘﻪ ﻛﻪ در ﻗﻠﺐ ﻣﻲاﻧﺪﻳﺸﺪ‬

‫آﻧﺠﺎﻛﻪ ﺑﺎران ﺑﺎ ﻟﻜﻪﻫﺎي ﺣﺴﺪ‬

‫ﺳﺘﺎره را ﺑﻪ ﻣﻴﻬﻤﺎﻧﻲي ﺳﻨﮕﻴﻦ ﻧﻔﺖ ﻣﻲآورد‬
‫ﻣﻠﻜﻪﻫﺎي در ﺑﺎران‬
‫دﻳﻮاﻧﻪ ﻧﺸﺴﺘﻪﺳﺖ‬
‫ﻣﻠﻜﻪﻫﺎي ﺑﺎﻛﺮهي در ﺑﺎران‬
‫و ﺧﻮن ﺳﺮخ ﻟﻴﻠﻲ در رﮔﻬﺎش ﺳﻴﺎه ﻣﻲ ﺷﻮد‬
‫ﺑﺎ زﻧﮕﺎريي ارﺛﻴﻪي ﻧﻘﺐ‬
‫ﺑﺎ ﻏﺮوب زﻧﮕﻮﻟﻪﻫﺎش‬ ‫دﻳﻮاﻧﻪ‬
‫و ﺑﺎ ﺧﻠﺨﺎﻟﻬﺎي ﻧﻘﺮهي ﻧﻮر‬
‫ﺑﺮ ﮔﻮش‬
‫از اﻳﻦﻫﻤﻪ زﻳﻮر‬
‫دﻳﻮاﻧﻪ ﻧﺸﺴﺘﻪﺳﺖ‬
‫ﺷﺮﻣﺸﺎن ﻣﻲآﻳﺪ‬ ‫و اﻳﻦ ﭼﻨﺪ روزهي ﻣﻮﻋﻮد‬
‫و ﺑﺮاي ﺧﻮن ﺳﻴﺎه ﻟﻴﻠﻲ ﻣﻲﻧﻮﻳﺴﺪ‬

‫و ﺳﻨﮕﻴﻨﻲي ﺑﺨﻮر‬
‫از ﭘﻨﺠﺮه ﻣﻲﻛﺸﺪ‬ ‫ﮔﻞ را ﺑﻪ ﻋﺘﺎب‬

‫‪Page 33 of 74‬‬
 ‫آن ﻋﺎﻗﺒﺖ از ﻛﺪام دﻳﺎر آﻣﺪ‬
‫و ﻣﻴﺘﻪ را‬
‫آواز ﻫﻤﻴﺸﻪي ﻧﻤﺎز‬ ‫ﺑﺎ ﻳﻚ ﺻﻠﻪي ﻣﺮدار ﺑﺮ دوش‬
‫و ﺟﺬﺑﻪي ﺧﺎﻣﻮش ﺑﻜﺮ‬ ‫آن ﻣﻬﻤﻴﺰ‬
‫ﺑﻮﺗﻪي ﺧﺎري در ﻛﻨﺎر ﺑﺴﺘﺮ ﻟﻴﻠﻲ ﻣﻲﮔﺬارد‬ ‫ﺑﺮ ﻛﺸﺎﻟﻪي ﺳﻔﺖ ﻣﻨﻘﺒﺾ ﮔﻠﻮﻟﻪ‬
‫ﺗﺎ ﻫﻤﻴﺸﻪ از دﺷﺖ ﺑﺮ ﺧﻴﺰد‬
‫ﺗﺎ ﻫﻤﻴﺸﻪ از ﺑﺨﺎر‬ ‫وﻗﺘﻲ ﻋﺮوس ﺑﺎ آﺧﺮﻳﻦ روزﻫﺎي دوﺷﻴﺰﮔﻲش وداع ﻛﺮد‬
‫ﺑﺸﻜﻔﺪ‬
‫و ﻟﺒﻬﺎش از ﺧﻨﻜﺎي ﺑﻬﺎر ﺑﺘﺮﻛﺪ‬ ‫ﻟﻜﻪﻟﻜﻪ ﻟﻜﻪﻫﺎي ﺣﺮﻛﺖ‬
‫و ﻛﺸﺎﻟﻪش از ﻫﺰار ﺷﻴﻬﻪي ﻣﺮدار‬ ‫ﻟﻜﻪﻫﺎي آﺑﻲي ﻣﻮﺳﻴﻘﻲ‬
‫و ﻛﺸﺎﻟﻪش‬
‫ﺳﻔﺖ و ﻣﻨﻘﺒﺾ از ﻫﺰار ﺷﻴﻬﻪي ﮔﻠﻮﻟﻪ‬ ‫وﻗﺘﻲ ﻟﻴﻠﻲ‬
‫ﺑﺘﺮﻛﺪ‬ ‫ﺑﺎزوﻫﺎش را در ﺑﺎد ﻣﻲﺳﻮزاﻧﺪ‬
‫و ﺷﻂ ﺧﻨﻚ از ﺑﺎدﻫﺎي ﮔﺮدﻧﻪ‬
‫وﻗﺘﻲ ﻋﺮوس ﺑﺎ آﺧﺮﻳﻦ روزﻫﺎي دوﺷﻴﺰﮔﻲش وداع ﻣﻲﻛﻨﺪ‬ ‫در ﺟﺎﻣﻪي ارﻏﻮان ﻣﻮﻳﻪ ﻣﻲﻛﻨﺪ‬ ‫وﻗﺘﻲ ﻟﻴﻠﻲ‬

‫‪Page 34 of 74‬‬
 ‫ﺗﻲيﻣﻮر‬
‫ﺗﻲيﻣﻮر ﭼﻲ‬
‫آواز ﮔﻮزن را ﻣﻲﺷﻨﻮي‬
‫آﻧﭽﻪ ﻣﺎﻧﺪهﺳﺖ‬ ‫آواز آن ﺧﺮاب ﮔﺮﺳﻨﻪ‬
‫دﺳﺖ ﻧﻴﻠﻮﻓﺮيي ﮔﻮزنﺳﺖ‬ ‫آن ﺧﺮاﺑﻪ آن دﺳﺘﻚ ﻧﻘﺮهﻳﻲ‬
‫ﭼﺎر ﭘﺎﺷﻨﻪي ﻣﻀﻄﺮب‬ ‫داﻧﻪﻫﺎي ﻣﺘﺒﻠﻮر ﻧﻤﻚ‬ ‫آن ﮔﻮﺷﺖ‬
‫و ﻳﻚ ﭼﺸﻢ‬ ‫ﻧﻤﻚ از ﭼﻬﺎر ﺟﻬﺖ‬
‫دو ﺑﺮادر وﺳﻪ ﺧﺎﻫﺮ وﻫﻤﻪ ﻣﺎدر‬ ‫ﻧﻤﻚ از ﻫﻤﻪي اﺑﻌﺎد‬
‫ﻧﺨﻞ وﺷﻂ وﻧﻘﺎب رﻃﻮﺑﺖ‬

‫ﻛﻮﻳﺮ را دﻳﻮاﻧﻪ ﻣﻲﻛﻨﺪ‬ ‫و ﺑﺪﻳﻨﮕﻮﻧﻪﺳﺖ ﻛﻪ ﻣﻮﺳﻴﻘﻲي ﻧﻤﻚ‬

‫دو ﺑﺮادر‪ ..‬ﺳﻪ ﺧﺎﻫﺮو دو ﺧﻨﺠﺮ‬
‫و دو ﻣﺎه ﻛﻪ ﻫﻤﺰﻣﺎن ﺑﺮ آﻳﺪ‬ ‫و ﻛﻮﻳﺮ ﺑﺎ ﻫﺰار ﺑﻮﺗﻪي ﺧﺎر‬
‫و ﻫﺰار ﻛﺒﻮﺗﺮ‬
‫ﺑﺮ ﺟﻨﺎزهي ﻟﻴﻠﻲ ﺳﻢ ﺑﻜﻮﺑﺪ‬ ‫و ﺗﻨﻬﺎ ﻳﻚ اﺳﺐ ﻛﻪ‬ ‫آﺧﺮﻳﻦ ﻧﻤﺎز را ﺑﺮ ﻣﻴﺖ ﻣﻲﮔﺬارد‬

‫‪Page 35 of 74‬‬
 ‫اﻳﻦ دﺳﺘﻬﺎي ﻛﻮدﻛﺎﻧﻪي ﻧﺮﮔﺲ ﺑﺮ آﺑﻬﺎي ﻛﻮﻳﺮي‬
‫اﻳﻦ آﻓﺘﺎب ﺟﻤﻌﻪ‬
‫اﻳﻦ‬ ‫اﻳﻦ ﺳﺮﻧﻮﺷﺖ اﺳﺖ‬ ‫در ﺷﻬﺎب ﺷﻴﻬﻪ ﻣﻲﻛﺸﺪ‬ ‫وﻗﺘﻲ ﺑﺎ اوﻟﻴﻦ ﻟﮕﺎم ﺑﺎﻛﺮهي ﺳﺒﻚ‬
‫ﺑﺲ ﻛﻨﺪ‬ ‫ﻛﻪ ﺑﮕﻮﻳﺪ و‬
‫ﺷﺐ اﮔﺮ ﺗﻴﺮه‬ ‫ﻣﺮﻏﻲ اﮔﺮ‬
‫ﻟﻴﻠﻲ در ﻟﻨﮕﺮ ﻣﻲﻣﺎﻧﺪ‬ ‫ﺷﺐ اﮔﺮ ﻧﻴﻠﻮﻓﺮ‬ ‫از ﺷﺎﭘﺮك ﺳﺎدهي ﻣﻈﻠﻮم ﭘﺮﺳﻴﺪ‬
‫ﻟﻴﻠﻲ در آب ﭘﺮﺳﻪ ﻣﻲزﻧﺪ‬ ‫دﺳﺘﻲ اﮔﺮ از ﻣﻠﺦ‬
‫درﻳﺎ را درﻳﺎ درﻳﺎ‬
‫آﺑﻲ را ﺳﺮﺧﺘﺮ ﻗﺮﻣﺰﺗﺮ‬
‫اﻳﻦ‬ ‫اﻳﻦ اﺳﺖ ﺳﺮﻧﻮﺷﺖ‬ ‫ﻣﻌﻄﺮ‬ ‫و ﺣﺠﻠﻪ را ﺷﻔﺎﻓﺘﺮ و‬
‫ﺳﭙﻴﺪهﻳﻲ ﻛﻪ ﻣﺘﻼﺷﻲ ﻣﻲﺷﻮد‬
‫ﺳﺘﺎﻳﺶ ﺧﻮن اﺳﺖ وﻗﺘﻲ‬ ‫ﺑﻮي ﻫﺰار ﻫﺰار ﺟﻤﻴﻠﻪ‬
‫ﻫﺰار ﺟﺴﺪ و ﻫﺰار ﻛﻔﺘﺎر‬ ‫ﺑﻮي ﻫﺰار ﻗﻨﺎت‬
‫ﺑﻪ ﻣﻴﻬﻤﺎﻧﻲي ﻳﻚ ﻛﺒﻮﺗﺮ و ﻳﻚ اﺳﺐ ﻣﻲروﻧﺪ‬ ‫ﺑﻮي ﻧﺴﺘﺮن از ﺟﻠﮕﻪﻫﺎي ﺷﻮش‬
‫ﺑﻮي ﺧﻮنِ در ﭘﺮده‬
‫وﻗﺘﻲ ﻫﺰار ﻗﻨﺎري ﺑﺮ ﺟﻨﺎزهي ﻟﻴﻠﻲ ﻣﻲﭘﺮﻧﺪ‬ ‫ﺑﻮي ﻋﺮوﺳﻲي ﻟﻴﻠﻲ ﻣﻲآﻳﺪ‬

‫‪Page 36 of 74‬‬
 ‫اﻳﻦ دﺳﺘﻬﺎي ﻛﻮدﻛﺎﻧﻪي ﺑﻴﻤﺎر‬
‫ﻣﺜﻞ ﺧﺰه آوﻳﺨﺘﻪﺳﺖ‬
‫ﺑﺎ اﻟﻨﮕﻮﻫﺎي ﻧﻘﺮه و ﺑﺎ دﺳﺘﻚ ﻧﻘﺮه‬ ‫اﻳﻦ دﺳﺘﻬﺎي ﻛﻮﭼﻚ‬
‫ﺑﺮ آﺑﻬﺎي ﻛﻮﻳﺮي‬
‫اﻳﻦ آﻓﺘﺎب ﺣﺠﻠﻪي ﺻﺒﺢ‬ ‫ﺳﺎﻋﺖ ﺳﻪي ﺟﻤﻌﻪي ﺷﻂ‬
‫در اﺗﺎق ﭘﻬﻠﻮﻳﻲ ﻃﻨﻴﻦ دﻳﮕﺮي دارد‬ ‫ﺑﺎ ﻛﻔﺸﻬﺎي ﺳﻔﻴﺪم ﻣﻲآﻳﻢ‬
‫و ﺑﺎ ﭘﻴﺮﻫﻦ ﺳﻔﻴﺪ و ﺷﻠﻮار ﺳﻔﻴﺪم‬
‫و دو ﺧﻂ ﻓﺎرﺳﻲ‬ ‫ﺷﺎﺧﻪي آوﻳﺨﺘﻪي ﻏﺰل‬ ‫ﺗﺎ ﺟﻤﻌﻪ را ﺳﻔﻴﺪ ﻛﻨﻢ‬
‫ﺗﺎ ﺟﻤﻌﻪ را در ﺷﻂ ﺳﻔﻴﺪ ﺑﻮي ﺳﻔﻴﺪ ﺑﻜﺸﻢ‬
‫ﻋﺮوس ﺧﻤﻴﺎزه ﻣﻲﻛﺸﺪ‬
‫ﻣﻴﻬﻤﺎن ﺷﻬﻮت را ﻣﻲﺗﻜﺎﻧﺪ‬
‫ﻣﻴﻬﻤﺎن ﻧﺎﺧﺎﻧﺪه در اﺗﺎق ﭘﻬﻠﻮﻳﻲ ﺳﻮت ﻣﻲﻛﺸﺪ‬
‫ﻣﺮﻏﻲ اﮔﺮ از ﺑﺎد ﭘﺮﺳﻴﺪ‬ ‫اﺑﺮ اﺗﺎق ﭘﻬﻠﻮﻳﻲ را ﻧﻮازش ﻣﻲﻛﻨﺪ‬
‫درﻳﺎ درﻳﺎ‬ ‫درﻳﺎ را‬ ‫در اﺗﺎق ﭘﻬﻠﻮﻳﻲ ﺧﻮن ﻣﻲﭼﻜﺪ‬
‫ﻗﺮﻣﺰﺗﺮ‬ ‫آﺑﻲ را ﺳﺮﺧﺘﺮ‬
‫ﻣﻌﻄﺮ‬ ‫و ﺣﺠﻠﻪ را ﺷﻔﺎﻓﺘﺮ و‬ ‫و ﻟﻴﻠﻲ زن ﻣﻲﺷﻮد‬

‫‪Page 37 of 74‬‬
 ‫ﺳﮓ از ﺳﻴﺎﻫﻲِ ﻧﻔﺮﻳﻦ ﻋﻮﻋﻮ ﻛﺮد‬ ‫ﺑﻮي ﻫﺰار ﺧﺎر ﻣﻲآﻳﺪ‬
‫و دوﻳﺪ‬ ‫ﺑﻮي ﺟﻠﮕﻪﻫﺎي ﭘﺴﺖ و ﻗﺼﻴﻞ اﺳﺐ‬
‫ﻛﻠﻮخاﻧﺪاز ﺷﺪ‬ ‫ﺳﮓ از ﻣﻬﺎرت وﻳﺮاﻧﻲ‬
‫ﺑﻮي ﻋﺮوﺳﻲي ﻟﻴﻠﻲ ﻣﻲآﻳﺪ‬
‫و ﺻﺪاي ﭘﺎي ﻏﺮﻳﺒﻲ ﻛﻪ آﺳﻤﺎن را ﭘﺎرو ﻣﻲﻛﺸﺪ‬
‫آواز ﮔﻮزن را ﻣﻲﺷﻨﻮي‬ ‫ﺗﻲيﻣﻮرﭼﻲ‬ ‫ﺻﺪاي ﺻﺪ ﺳﻢ ﻣﻮذي‬
‫در ﺷﺒﻲ ﻛﻪ اراﺑﻪي ﺑﺎرش را‬ ‫و ﺻﺪاي ﭘﺎي ﻏﺮﻳﺒﻲ ﻛﻪ آﺳﻤﺎن را ﻣﻲﮔﺸﺎﻳﺪ‬
‫ﮔﻠﻪي ﮔﻮزﻧﻬﺎي ﻣﻮزون‬ ‫ﺑﺎ ﻳﻚ ﭘﻨﺠﺮه و دو در ﺻﺒﺤﮕﺎﻫﻲ‬
‫ﺑﺎ ﺗﺎﺟﻬﺎﺷﺎن ﺑﺮ ﺳﺮ و ﺧﻠﺨﺎﻟﻬﺎﺷﺎن ﺑﻪ ﭘﺎ‬
‫ﻣﻲراﻧﻨﺪ‬ ‫ﻧﻮاي ﻃﺒﻞ ﻫﺰار ﻛﺸﺘﻪ‬
‫و ﻫﺰار ﻣﻨﺘﻈﺮ‬

‫‪Page 38 of 74‬‬
 ‫در ﺷﻴﺎر ﺗﺎزهي ﺣﻴﻮان‬ ‫ﻧﻘﺮهي ﺣﺮﻛﺖ دارد‬
‫و در ﺗﻦ اﻳﻦ ﺑﺖ ﻧﻴﻠﻮﻓﺮي‬
‫ﻟﻴﻠﻲ‬

‫ﺑﺎزﻣﺎﻧﺪهي ﺷﻔﻖ در ﺧﻮن دﻳﻮاﻧﻪ ﺳﺮ ﻣﻲﻛﺸﺪ‬

‫دﻳﻮاﻧﻪ ﻣﻲﺧﻮاﻧﺪ‬
‫و ﺧﻮن ﺳﻴﺎه ﻟﻴﻠﻲ در ﭘﺴﺘﺎﻧﻬﺎش رگ ﻣﻲﻛﻨﺪ‬

‫و ﺧﻨﻜﺎي ﭘﺎﻳﻴﺰيي ﻟﻴﻠﻲ‬

‫در ﺑﺨﺎر ﺷﻂ ﻣﻲوزد‬

‫ﻛﻪ در ﻗﻠﺐ ﻣﻲاﻧﺪﻳﺸﺪ‬ ‫ﺗﻨﻬﺎ آن ﺷﻘﻴﻘﻪ‬

‫و روزن‬
‫ﻟﻴﻠﻲ دﻳﻮاﻧﻪ را ﺑﻪ ﺑﺴﺘﺮ ﻣﻲﻛﺸﺪ‬

‫‪Page 39 of 74‬‬
 ‫ﺗﺠﺮﺑﻪي دواﻳﺮ ﺧُﺮد و ﮔﻢ‪‬‬

‫‪Page 40 of 74‬‬
 ‫درﻳﻦ‬ ‫درﻳﻦ دﻳﺪن‬
‫ا‪‬لِ ﺑﺎرﻫﺎ‬
‫ﺑﺎ ﺑﺎرﻫﺎي ﺑﺎد‬ ‫ﺷﻨﻴﺪن‬

‫ﻛﻪ ﺑﺎز ﻣﻲداردم از‬

‫ا‪‬لِ ﺑﻲﺻﺪاي ﺗﺮﺣﻢ‬
‫ﺑﺎ ﺧﺎﻧﻢِ ﻧﺸﺴﺘﻪ در آﻓﺘﺎبِ ﭘﻠﻪ‬ ‫روﻳﻴﺪن‬

‫ﺑﺎ ﺧﻢِ ﺷﺎﻧﻪﻫﺎ‬

‫و اﻳﻦ ﻧﺎز‪‬ﻛﺎي ﺑﻪ ﺧﺎب‬

‫ﭘﻨﺞ ﻧﮕﺎه ﻛﻮر ﺣﺎﻓﻈﻪ را روﻓﺖ ﺗﺎ‬
‫اﻳﺴﺘﺎده ﺑﻲﺗﻜﻴﻪﻳﻲ ﺑﺮ ﺧﺎب‬

‫اﻋﻤﺎق ﺟﺎدو را ﺑﺎزﻳﺎﻓﺖ‬

‫‪Page 41 of 74‬‬
 ‫ﺑﺮﺧﻴﺰ‬ ‫ﺑﻪ دﻣﻲ آﺳﻮدن‬ ‫ﺑﺎز ِﺑﻲﺗﺎب‬ ‫ﺑﺎز ِﺑﻲآﻓﺘﺎب‬

‫ﺳﺘﺎره ﺑﻪ ﺑﺎزوت ﺗﺎب ﻣﻲآرد‬

‫ﺳﻴﺎه‬ ‫روي ﺑﻲﺳﺎﻳﻪ‬
‫وﺗﻮ ﺗﻨﻬﺎ ﻣﻲﻣﺎﻧﻲ‬ ‫و ﺑﺎز داده ﺑﻪ ﺣﺒﺎب‬

‫ﻛﻪ در ﮔﻮﺷﻪي ﻣﺎت ﺻﺒﺢ‬ ‫آﻣﺪه اﻳﻦ دﻳﮕﺮ‬

‫ﭼﺸﻢ ﺑﺪار ﺑﻲﺷﻚ و راﺳﺖ‬
‫ﺳﻔﺮ از راﺳﺖ ﺑﻪ ﭼﭗ ﻛﻨﻲ‬ ‫اﻳﻦ ﺗﻨﻬﺎ ﻣﺎﻧﺪه را‬ ‫ﺑﭙﺎي‬

‫ﺑﺎ ﺧﻮد داري‬ ‫ﺑﺎور‬ ‫و ﺑﺎزوت را ﺑﻪ‬

‫ﺑﻲﻛﻴﻨﻪ ﺑﺮﺧﻴﺰ‬
‫و ﺑﻲدﻏﺪﻏﻪ ﺻﺒﺢ را ﺑﭙﺎ‬

‫‪Page 42 of 74‬‬
 ‫وزﻳﺪه‬ ‫ﺑﺎ‬ ‫ﺧﻮد ﺷﺎد ﺑﺎﻳﺪ اﻳﻦ ﻣ‪‬ﺮﻛﺐِ ﺑﺎد‬

‫ﻧﻮزﻳﺪه‬ ‫ﺑﻪ‬ ‫ﺑﺎ ﻓﻠﻘﻲ از ﻣﻴﻨﺎ‬

‫و ﻓﻠﻜﻲ از ﻧﺎﺧﻦِ ﮔﺸﺎد‬

‫ﻫﻲﻫﻲي ﺷﺒﺎﻧﻲ ﮔﻮل‬

‫ﻛﻮﺑﺪ ﻳﺎ ﻧﻜﻮﺑﺪ‬ ‫ﺗﺎش اﻳﻦ ﺑﺎز ﻣﺎﻧﺪ‬
‫و ﻓﻀﺎﻫﺎي ﺧﺎﻟﻲي ﻣﺮگ‬
‫از وزش‬ ‫ﺑﻲدرﻧﮕﻲ‬
‫ﺑﺮ ﺧﻮد ﺑﮕﺸﺎﻳﺪ‬

‫ﺑﻲﻛﻪ‬ ‫اﻓﺘﺎد‬
‫ﻓﺎﺻﻠﻪ ﮔﺮﻓﺘﻪ ﺑﺎﺷﺪ‬ ‫اﻳﻦ رﻗﻢِ ﻳﺎد‬ ‫ﺧﻮد ﺑﺎﻳﺪ ﺷﺎد‬

‫‪Page 43 of 74‬‬
 ‫ﻣﻲﭼ‪‬ﺮد ﺷﺐ دﻳﮕﺮي ﺑﻪ در‬
‫ﻣﻲﻣﺎﻧﺪ ﺗﺎزه ﻋﻠﻔﻬﺎي ﻋﺼﺮ‬

‫ﺷﺎدﻣﺎن ﺑﺮﺧﺎﺳﺘﻦِ آوارِ ﺳﺤﺮ ﺑﺮ ﻧﻐﻤﻪي ﺗﻬﻲ‬ ‫ﻛﺒﻮدهي اﻓﺘﺎده ﺑﺮ رﮔﻬﺎي ﻛﺸﻴﺪه ﺑﻮد‬

‫ﺗﻮانِ ﮔﺴﻴﺨﺘﻦِ ﺑﻪ ﺑﺎد‬ ‫در آب‬ ‫اﻓﺘﺎده در ﺑﺎدﻫﺎي ﺑﻪ درازا‬

‫اي آﻓﺘﺎبِ ﺷﺎد‬ ‫ﮔﻔﺘﻦِ ﻫﻤﻪي ﺑﺮﮔﻬﺎي اﻳﺴﺘﺎده‬

‫و ﺟﺎدوي آﻣﺪن دوﺑﺎره ﺷﺪ‬ ‫ﻛﺒﻮدي ﺑﻪ درازا اﻓﺘﺎده ﺑﺮ رﮔﻬﺎي ﻛﺸﻴﺪهي ﺑﺎد‬

‫‪Page 44 of 74‬‬
 ‫و‬ ‫اي ﺑﻲاﻓﺘﺎدن‬ ‫ﺳﺎﻳﻪي درازِ اﻳﻦ ﻫﻤﮕﻲ‬
‫اﻧﮕﺸﺘﻬﺎم‬
‫ﻟﻐﺰش‬ ‫ﺑﻲﺑﻬﺎرِ ﻛﺸﻴﺪن ﺗﺎ داﻣﻦ‬
‫و دراز ﻛﻪ ﻣﻲﺷﻮي‬
‫در‬ ‫ﮔﻠﻮي در ﺳﻮراﺧﻲ ﺗﻨﮓ‬
‫ﺑﻲ ايي ﻣﺎﻧﺪن‬
‫ﻫﻖ ‪ . . .‬اﻳﻦ ﺣﺮﻛﺖ‬ ‫ﺗﻮانِ ﺷﺮﺑﺖ‪ ‬ﺳﺒﺰم را‬
‫ﺑﺮدن‬
‫ﺗﺎ‬
‫ﺷﺘﺎب دارم ﻣﺮﮔﻢ را در ﻳﺎﺑﻢ‬
‫ﺑﻲدرﻧﮓ‪ ‬ﺑﺨﺎريي ﺷﻴﺮ‬
‫اي ﺳﺮود‪ ‬آﺧﺮ‬ ‫اﻓﺘﺎدهﻳﻲ‬

‫در ﭼﻨﮕﺎلِ ﻣﺮدهي ﻣﻦ‬

‫‪Page 45 of 74‬‬
 ‫ﻣﻮي ﻛﺸﻴﺪه ﺗﺎ رانِ ﭘﻠﻴﺪ‬
‫ﺧﻮد ﺑﻪ ﻫﻤﻲ ﻣﻲﺳﭙﺎرد‬
‫ﻣﻮﺟﻬﺎت‬ ‫ﺗﺎ رانِ ﭘﻠﻴﺪ ﺑﺎزﺗﺮ و ﺧﻢﺗﺮ‬
‫ﺑﻲ اﻳﻦ ﺟﻬﻴﺪن‬ ‫ﻋﺒﻮر آﻳﻨﻪﻳﻲ را‬
‫ﻣﺠﺎل دﻫﺪ‬

‫و از وزشِ‬ ‫ﻛﻪ ﮔﺴﺘﺮده‬ ‫ﭘﻨﺠﻪ‬

‫و ﺑﺎﻳﺪ ﺗﺎ‬ ‫روﻏﻦ ِ ﺑﺮاق‬
‫ﺷﺎمِ آﺧﺮِ آﺑﺴﺘﻦِ اﻳﻦ ﺟﻬﻴﺪنِ آﺧﺮ‬
‫اﻳﻦ ﺑﺮگ‪ ‬ﻧﻌﻨﺎ‬
‫ﻧﺴﻴﻢ ﺑﻲﻟﺮزهي ﻣﺮﮔﺖ را‬
‫در ﺻﻔﺤﻪي ﻣﺎت‪ ‬آﻳﻨﻪ دوﺑﺎره ﺷﻮد‬
‫ﻣﻲﭘﻮﺷﺎﻧﺪ‬
‫و ﺗﻮ ﻣﻲﻣﺎﻧﻲ‬
‫ﻛﻪ‬ ‫ﺑﺎ آﻳﻨﻪﻳﻲ و ﻣﺮداﺑﻲ از ﻣﻮي ﻛﺸﻴﺪه‬
‫ﻻﺷﻪ از آنِ ﺗﻮ ﮔﺮدد‬

‫‪Page 46 of 74‬‬
 ‫ﻣﺎ ز آب ﺑﺮ ﮔﻴﺮ‬
‫ﻣﺎ را ﺑﻪ دوشِ ﻻﺟﻮردي‬

‫ﭘﺎي ﻣﻲدارد‬ ‫ﭘﺲ‬ ‫راز ﺑﺮ ﺗﻮ ﻧﺸﺴﺖ‬

‫ﺑﻲزاد و ﺑﻲﻫﻤﺰاد‬ ‫ﭘﺲ‬
‫ﺑﺎد ﺑﻲﺗﻮ ﮔﺮﻳﺴﺖ‬
‫ﺳﻔﻴﻨﻪ ﺑﺮ ﻣﻲاﻳﺴﺘﺪ‬ ‫و‬
‫و ﺑﻲﺟﺎ ﻋﻄﺶِ ﺧﺎب ﺑﻪ ﻧﻌﻞِ آب ﻣﻲﺳﭙﺎرد‬ ‫رام اﻓﺘﺎد دﻟﻢ‬

‫ﻣﻲﺧﻴﺰد ﺧﻴﺰش‬
‫ﺑﺎ دﺳﺖ‪ ‬ﻣﺎه و ﭘﺎﻫﺎي اﺑﺮ‬ ‫ﻧﻴﺎﺑﺪ اﻳﻦ ﺑﺎرهي ﺑﺎزي ﮔﻮش‬
‫و ﺑﻪ ﻣﺮﻫﻤﻲ‬ ‫ﺑﻪ ﭼﺸﻢ و دﻟﻲ‬

‫ﺗﺎ‬ ‫ﺑﺎ ﻳﻚ زاوﻳﻪي ﺑﺎز‬ ‫و زﻣﻴﻦِ ﮔﻢ‬

‫ﻣﺮا ﺑﻪ ﺳﻴﺎرهﻳﻲ ﺧﻴﺲ‬ ‫ﺑﺎد‪ ‬ﺑﻲﻣ‪‬ﺮﻛﺐِ ﺷﺐ‬
‫ﭘﺮت ﻛﻨﺪ‬

‫‪Page 47 of 74‬‬
‫آﻓﺘﺎبِ دوﺑﺎره ﺑﺎزﮔﺴﺘﺮ‬ ‫ﻣﺮا ﻣﻲﺑﺎﻳﺪم‬
‫و رگ‪ ‬ﺑﻲﻟﺐ ﺑﺎ ﻛﻒ ِ ﺑﻲاﻧﺘﻬﺎ‬ ‫اي ﺑﻲ ايي ﻣﻲاﻓﺘﻦ‬
‫ﻣﻲﺗﺎﺑﺪ‬ ‫از ﺧﻮد ﻛﻮﻓﺘﻦ‬ ‫ﺑﻪ رﺧﺴﺎرهي‬
‫و آﺑﻲ ﻛﻪ ﺑﺎز ﭘﮋﻣﺮد و ﺑﺘﺮﻛﺎﻧﺪ‬

‫ﺑﻲ اي ﮔﻞِ ﻇﻬﺮِ آﻓﺘﺎﺑﮕﺮدان‬

‫ﻛﻪ‬ ‫و ﺗﺎب ﻧﺎوردن‬ ‫راه‪ ‬ﺑﻲﻫﻮاي ﺗﺎﺑﻴﺪن‬
‫دل ﺑﺒﺎراﻧﺪ و ﺗﺎرهي ﺑﺎرﻳﻚ ِ ﺑﺎد ﺷﻮد‬
‫ﭼﺸﻢ ﺧﺎﺑﺎﻧﺪهام در ﮔﺎﻣﻬﺎم‬
‫اﻳﻨﺴﺎن ﺑﻲﻇﻬﻮرِ اﺷﻌﻪ‬
‫اﻳﻦ ﻧﻔﺲِ ﺗﺎزه‬
‫و ﺗﺎب ﻛﺸﺶ ﺑﻪ‬ ‫ﺑﻪ ﻣﺸﺎم ِ دﻳﮕﺮ‬
‫رﻳﻪي آدم‬

‫‪Page 48 of 74‬‬
‫ﻫﻤﻪاش رﻓﺘﻦ‬

‫‪Page 49 of 74‬‬
‫ﺗﻮ ﻣﻲﺑﺎﻳﺴﺖ اﻧﺘﺨﺎب ﻣﻲﻛﺮدي ﻣﻴﺎن ﺳﺒﺰهﻳﻲ ﻛﻪ‬ ‫ﺑﻪ ﻫﺮ ﺣﺎل‬
‫ﮔﻞ آﺧﺮ را ﻫﻢ ﺑﺮاي‬ ‫ﻣﻲﺷﻜﻔﺖ و زردهﻳﻲ ﻛﻪ در ﻣﻴﺎﻧﺖ ﺑﻮد‬
‫ﻛﺴﻲ ﻣﻲﮔﺬاﺷﺘﻲ ﻛﻪ از ﺗﻮ ﺑﻴﺸﺘﺮ ﺷﻬﺎﻣﺖ داﺷﺖ‬
‫ﺑﻴﺎرﻣﺪ‬ ‫ﺗﺎ در ﻣﻴﺎن زﻫﺮ ﻣﻨﺘﺸﺮ در ﺳﺎﻗﻪش‬ ‫ﺗﺎ ﺑﺒﻮﻳﺪش‬

‫ﺗﻮ ﺑﻪ ﻫﺮ ﺣﺎل ﺑﺎﻳﺪ ﻋﺒﺮت ﻣﻲﮔﺮﻓﺘﻲ‬

‫ﺗﺎ در ﻣﻴﺎن ﻳﻚ ﺳﻄﺢ ﺳﺎدهي دل‬
‫ﺷﺮاب را ﺑﻪ آن ﺗﻌﺎرف ﻛﻨﻲ‬
‫و ﻧﻪ آن‬ ‫ﻛﻪ ﺑﻴﺸﺘﺮ ﻣﻜﺚ ﻣﻲﻛﻨﺪ‬
‫ﻛﻪ ﺑﻴﺸﺘﺮ ﻣﻲﻧﻮﺷﺪ‬

‫‪Page 50 of 74‬‬
 ‫ﭼﺮا ﻛﻪ ﻋﺎدت ﻛﺮدهﻳﻲ‬
‫راﻫﺖ را ﻧﻪ از دﻟﺖ ﺑﭙﺮﺳﻲ‬
‫و رد ﻣﺎر را در ﺧﺎك ﻧﺪﻳﺪه ﮔﻴﺮي‬

‫ﺗﻜﻴﻪ دارم ﺑﻪ آﻧﺠﺎﻳﻲ ﻛﻪ ﮔﻔﺘﻲ‬

‫اﻳﻦ ﻓﺘﻨﻪﺳﺖ‬
‫ﻣﻲﺷﻮد در ﺷﺮاب آب رﻳﺨﺖ‬
‫در آﻧﺠﺎ ﻛﻪ دﻟﺖ ﻣﻲﮔﻮﻳﺪ ﺑﻨﺸﻴﻦ‬
‫ﻛﻪ اﻧﮕﺎر‬ ‫و ﺗﻮ ﻫﻤﭽﻨﺎن ﻣﻲﻧﺸﻴﻨﻲ‬
‫ﻧﻨﺸﺴﺘﻪﻳﻲ‬
‫آن ﺗﻨﮓ ﺳﺒﺰ اﻳﻨﺠﺎ ﺗﺮك ﺑﺮ داﺷﺖ‬
‫و ﻳﺎ ﺣﺘﺎ آب‬ ‫از ﺑﺲ ﺑﻪ ﺟﺎي ﺷﺮاب‬
‫ﭘﺮ ﺷﺪ از ﮔﻔﺘﻦ ﻣﺎ‬
‫ﺗﻮ ﺑﻪ ﺧﺎب ﻣﻲروي‬
‫ﭼﺮا ﻛﻪ دﻳﮕﺮ دﻟﺖ در اﻳﻦ ﻟﺤﻈﻪ‬
‫راه ﺧﺎب را ﺑﻪ ﺗﻮ‬
‫آن ﺗﻨﮓ ﺳﺒﺰ را ﺗﺮك اﻧﺪاﺧﺖ‬ ‫و ﺑﻪ راﺳﺘﻲ ﻛﻪ ﮔﻔﺘﻦ‬
‫ﺗﻠﻘﻴﻦ ﻣﻲﻛﻨﺪ‬

‫‪Page 51 of 74‬‬
 ‫ﺑﮕﺬار ﻫﻤﻪاش ﺑﮕﻮﻳﺪ ﺑﺪود و ﺑﻤﻴﺮد‬
‫آراﻳﺸﻲ دﻗﻴﻖ داﺷﺘﻪ ﺑﺎﺷﺪ‬ ‫ﺑﮕﺬار ﻛﻪ‬

‫ﺑﮕﺬار ﺟﺎﻧﻮر ﺑﺘﺮﺳﺪ از ﺗﻮ‬

‫ﭘﺲ وﻗﺘﻲ ﻣﻲﮔﻮﻳﺪ آري‬
‫و ﺗﻮ از ﺟﺎﻧﻮر ﺑﺘﺮﺳﻲ‬
‫ﺗﻌﺒﻴﺮي ﻧﻴﻜﻮ ﺧﻮاﻫﻢ داﺷﺖ از ﻣﻴﻮهﻫﺎي زرد‬
‫ﺗﺎ در ﺑﺎﻓﺖ‪ ‬ﻛﺴﻞ‬
‫ﻛﻪ وﻗﺘﻲ ﭘﺨﺘﻪ ﺷﻮﻧﺪ‬
‫ﻣﻌﺎدل ﻫﺸﻴﺎري ﻧﺒﺎﺷﺪ‬ ‫ﻣﻌﻨﺎي ﻫﺮاس‬
‫دﻟﭙﺬﻳﺮ ﺗﺮﻧﺪ‬

‫‪Page 52 of 74‬‬
 ‫ﻛﻪ دوﻳﺪن ﺑﻮد‬ ‫و آﻧﺠﺎ ﻫﻤﻪاش آﻧﭽﻪ ﺑﻮد‬
‫ﻫﺮاﺳﻨﺎك ﺑﻮد‬ ‫و ﻫﻤﻪاش ﺟﺎﻧﻮري ﺑﻮد ﻛﻪ ﻫﺮاﺳﻨﺪه ﻧﺒﻮد‬
‫و ﻓﺮﻳﺎدي ﺑﻮد در ﭘﻲي ﺳﻨﮕﻲ‬
‫ﻛﻪ ﺑﺮَش ﻣﺼﺮﻳﺎن ﻗﺪﻳﻢ ﻣﻲﻧﻮﺷﺘﻨﺪ‬
‫و ﺧﻮﻧﻲ ﻛﻪ در ﻗﺪﻳﻢ ﻧﻮﺷﺘﻪ ﻣﻲﺷﺪ‬
‫ﺑﺎز‬ ‫و اﻳﻨﻚ ﻓﻘﻂ و ﻓﻘﻂ ﻫﻢ ﻧﻮﺷﺘﻪ ﻣﻲﺷﻮد‬

‫و آﻧﺠﺎ ﻫﻤﻪاش ﺑﻴﻤﺎريي ﭘﻮﺳﺘﻲي ﺑﻴﻤﺎريي ﭘﻮﺳﺘﻲ ﺑﻮد‬

‫ﻛﻪ ﻧﺸﺴﺘﻪ ﺑﻮد و آﻫﻨﮕﺪار ﺑﻮد‬

‫آﻫﻨﮓ ﻣﺮگ را ﻧﻤﻲﮔﻮﻳﻢ آﻫﻨﮓ دﺳﺘﺶ را ﻣﻲﮔﻮﻳﻢ‬

‫ﻛﻪ ﻣﻲاﻧﮕﺎﺷﺖ‬
‫ﻣﻴﺎن دو ﻟﻨﮕﻪي در ﻫﻤﻴﺸﻪ ﺷﻜﺴﺘﻪ ﻣﻲﺷﻮد‬

‫‪Page 53 of 74‬‬
 ‫ﺮ‬‫ﻫﺸﺖ ﭘ‬

Page 54 of 74
 ‫اﺳﺖ‬ ‫ﺑﻨﺪ‪ ‬اﻓﺘﺎدهي در ﻫﺠﻮ‬
‫ﭼﻪ آﻓﺘﻲ ﺧﻮاﻫﺪ ﺑﻮد‬
‫ﺑﻨﺪ‪ ‬اﻓﺘﺎدهي در ﻫﺠﻮم‬
‫زﻧﺒﻮر زرد‬
‫ﺗﺎ ذﻫﻦ ﻋﺠﺐ ﻧﻜﺮد و ﺑﻪ دﻧﺒﺎل ﺷﺘﺎﻓﺖ‬
‫و ﭘﺎرهﻫﺎي اﺳﺘﺜﻨﺎﻳﻲﺳﺖ ﻣﻴﺎن ﺑﺪي‬

‫اﻣﺎ‬
‫آﻧﺠﺎ ﻛﻪ ﺳﺘﺎرهﻳﻲ ﻋﻈﻴﻢ‬
‫ﭼﻪ ﭼﺎرهﻳﻲ دارد ﻗﻠﺐ از آﻧﻜﻪ‬
‫ﭼﺎﺷﺖ از دﻟﻬﺎي ﺷﻴﻄﺎن دارد‬
‫و ﻳﺎ ﻛﻴﻨﻪ دارد‬ ‫دوﺳﺖ‬

‫‪Page 55 of 74‬‬
 ‫ﻓﻀﺎﻳﻲ ﭘﺮ آﻣﺪ‬
‫از ﺳﻮي ﺑﺎد‪ ‬ﭘﺸﺖ‬

‫ﻫﻴﭻ ﺗﻮاﻧﻲ ﺑﺮﺗﺮِ ﺧﺎك ﻧﻴﺴﺖ‬

‫اﻣﺎ‬ ‫اﻳﻦ ﭘﺮدهي ﺳﻮم‬
‫ﻣﻲﮔﻮﻳﺪم ﺑﻜﻮب‬
‫از زﺧﻤﻬﺎي ﭘﺴﻴﻦ‬ ‫ﺑﻪ ﺳﻴﻨﻪ ﻫﺮ ﭼﻪ داري‬
‫ﺑﺎد‬ ‫و ﻓﺎﺻﻠﻪ ﻛﻪ ﻣﻲاﻓﺘﺪ‬
‫ﺷﺎﻧﻪي دﻧﻴﺎ‬ ‫ﺷﺐ را ﺑﻠﻨﺪ ﻣﻲﻛﻨﺪ از روي‬

‫‪Page 56 of 74‬‬
‫ﺑﻪ ﻫﻢ‬ ‫از ﭘﺸﺖ ﮔﺮه ﻣﻲﺧﻮرد‬ ‫ﺑﻌﺪ ﻫﺎ‬
‫اﺳﻤﺶ را ﮔﺬاﺷﺖ‬

‫ﺗﻨﻬﺎ‬ ‫اﻳﻨﻚ ﻛﻪ ﻣﺜﻞ ﺳﻨﮓ‬ ‫ﺧﺎﻫﺮش‬

‫در ﮔﻠﻮش ﺷﻜﻔﺘﻪﺳﺖ‬

‫زﺧﻢ‬

‫‪Page 57 of 74‬‬
 ‫ﺑﺎﻟﻬﺎي زﻳﺮﻳﻦِ آﺳﻤﺎﻧﻲ‬
‫و زﻣﻴﻦ ﻣﺎﻧﺪ‬
‫ﺑﺎ ﺑﺎم ﺑﻲﻫﻮاي ﭘﺮش‬
‫ﭼﻨﺪان دﻳﺮ ﻧﭙﺎﻳﻴﺪ‬
‫ﺳﺮ ﻣﻮﻳﻲ ﮔﺮدن ﻛﺸﻴﺪ‬
‫و ﻣﺮگ را در دل دﻳﺪ‬
‫و در ﮔﻮدال‬ ‫در ﺗﺎرﻳﻜﻲ‬

‫‪Page 58 of 74‬‬
 ‫ﭼﺸﻤﻬﺎي از آﺗﺶ ﮔﺬﺷﺘﻦ‬

‫‪Page 59 of 74‬‬
‫ﻣﻌﻨﺎي دﻳﮕﺮ اﻳﻦ ﻫﺴﺘﻲ ﻛﻮدﻛﻲﺳﺖ‬
‫ﻛﻪ ﻫﺮ ﻟﺤﻈﻪ ﺣﺴﻲ از آن‬
‫ﻣﻲاﻓﺘﺪ ﺑﺮ ﺗﻨﻲ ﻣﺮده‬

‫و ﻣﺮگ ﺟﺰ ﺣﺒﺎﺑﻲ ﻧﻴﺴﺖ در ﺟﺰﻳﺮهﻳﻲ‬

‫ﺗﺎ ﺑﺒ‪‬ﺮد اﻳﻦ ﺷﻴﺮ‬
‫ﺑﺮ ﻣﻲدارد‬ ‫ﺣﺒﺎﺑﻲ ﻛﻪ ﺟﺰﻳﺮه را‬ ‫در ﻛﺎﺳﻪي ﺻﺒﺮِ زردي‬
‫و در ﻫﻮا‬
‫رو ﺑﻪ آب ﻣﻲﮔﻴﺮد‬ ‫درازﺗﺮ ﻣﻲﺷﻮد ﻫﻲ ﺟﻨﮕﻞ‬

‫‪Page 60 of 74‬‬
 ‫ﺗﻴﻐﻪات را در راه‬ ‫اﻧﮕﺸﺖ ﻛﻮﭼﻚ !‬
‫اﻧﺪاﺧﺘﻪﻳﻲ‬ ‫ﻛﻪ در ﺗﻮ اﻳﻦ ﺟﻬﺎن ﺧﻼﺻﻪ ﺷﺪهﺳﺖ‬
‫ﺳﻔﺮت را در ﺟﺎده‬

‫اﻓﺘﺪ‬ ‫اﻳﻦ اﺷﺎرهﻳﻲ ﻛﻪ ﺑﺮ دﻟﻲ اﮔﺮ‬

‫ﺑﺎ ﻗﻠﺐ‬ ‫و ﻣﻌﻨﺎي ﺑﺮﻳﺪن را‬ ‫ﺗﻤﺎم ﺟﻬﺎن ﻣﻲ ﭼﺮﺧﺪ‬
‫ﭼﺮا ﻫﻤﻴﺸﻪ اﺷﺘﺒﺎه ﻣﻲﻛﻨﻲ‬
‫ﻫﺮ د‪‬م‬

‫‪Page 61 of 74‬‬
 ‫آﻧﭽﻪ ﻣﻲﻣﻴﺮد‬ ‫اﻳﻨﺠﺎ‬
‫ﺑﺮاي ﺗﻮ ﻣﻌﻨﺎي ﻣﺮگ ﻧﺪارد‬

‫ﻧﺎﺧﻨﻲ ﺑﺮاي ﺗﻮ در آﺗﺶ ﻣﻲاﻓﺘﺪ‬

‫و ﭘﺲ‬ ‫ﻣﻲاﻳﺴﺘﺪ در ﺿﺮﺑﻪﻳﻲ‬ ‫ﺗﺎ در ﺳﻼﻣﺘﻲ ﺗﺮدﻳﺪ ﻛﻨﺪ‬
‫ﻏﺶ ﻣﻲﻛﻨﺪ‬ ‫اﻳﻦ ﻃﺒﻴﺐ ﺑﻲﺳﻮاد ده‬
‫در ﺑﺎﻗﻲي ﻳﻚ اﺳﻜﻠﺖ‬ ‫ﻛﻪ ﻣﻲﮔﻮﻳﺪ ﺻﺒﺮ زرد اﺛﺮ ﻧﺪارد‬

‫‪Page 62 of 74‬‬
 ‫ﺑﺎ درﻳﭽﻪ وﻗﺘﻲ ﻣﻲاﻓﺘﻲ از ﻃﻮل‬ ‫ﺗﻨﻬﺎ‬

‫از ﻃﻮل‬ ‫ﺻﺪات ﻫﻢ‬

‫ﻣﻲآﻳﺪ‬

‫‪Page 63 of 74‬‬
Pour mettre un sentiment
vous devez prendre un angle Mais qui a dit
et quand vous comprenez que la nuit est seule
le sentiment de l'angle tu ne peux pas pardonner
vous verrez que ceux qui ont oublié les esprits
vous êtes assis près de
la rivière
et après
ceux qui sont dans la maison
trouveront la lumière

Page 64 of 74
Avec le trou
la jambe est née Plus que les jours
moi
et comment expliquer la jambe pour être des oiseaux
quand tous les trous sont occupés
par les voleurs nuisibles
et toi qui meurs
seulement
dans un regard

Page 65 of 74
La veine de la vie Avec le soleil de la ville
s'assied ici je vois et tu
et tu ne comprends pas ressens

c'est pour ça mais pourquoi il n'est pas ici

que la vie est toujours passée quand nous sommes plus
colores

Page 66 of 74
Ils font le feu aussi haut
que ton corps
Si
et avec une mère
tu as un cheval et
pour les bas
une fontaine

et puis
vous passerez le feu
tu dois choisir entre
partir et rester
dans le monde ou le feu

Page 67 of 74
Pour M. Simpson
Les yeux de passant le feu
Paris 1969

Page 68 of 74
‫ﻟﻜﻪي اﻓﺘﺎده درآن ﻛﻪ ﺑﮕﻮﻳﺪ آري‬

‫‪Page 69 of 74‬‬
‫ﻫﻢ‬ ‫ﻟﺐ اﮔﺮ ﺗﻜﺮار ﺣﺮﻓﻲ ﻛﻨﺪ‬
‫ﺑﻪ‬ ‫ﺗﻨﻬﺎ ﺗﻈﺎﻫﺮﺳﺖ‬

‫ﺑﻲﻣﻌﻨﺎﻳﻲ‬

‫‪Page 70 of 74‬‬
 ‫ﻣﻲﺟﻨﺒﺪ‬ ‫ﻫﺎﻟﻪﻳﻲﺳﺖ‬

‫ﻛﻮدﻛﻲ‬
‫در ﻓﻀﺎي ﺑﻨﻔﺶ ﺟﻦ‬

‫و ﺷﺒﺢ ﻛﻮدﻛﻲ‬ ‫ﺑﻠﻨﺪ ﻛﻪ ﻣﻲاﻓﺘﻢ‬

‫ﻛﻪ ﺑﺮ ﻣﻲﺧﻴﺰد‬
‫ﻣﺜﻞ ﺑﺨﺎري و ﻳﺎ ﻧﻔﺴﻲ ﮔﺮم‬
‫از ﺷﻜﻢ ﺟﺎﻧﻮر‬ ‫ﺷﺐ درازﺗﺮ ﻣﻲﺷﻮد در‬
‫دلِ اﻓﺘﺎده در‬
‫ﻫﻲ ﺧﻮاﻫﺪ ﮔﺬﺷﺖ‬ ‫ﻫﻲ ﻋﺒﻮر ﺧﻮاﻫﺪ ﻛﺮد‬
‫ﻛﻪ آﻧﻬﺎ ﻫﻢ ﺑﺨﺎر ﺷﻮﻧﺪ‬ ‫ﻛﻨﺎرﺗﺮ‬

‫‪Page 71 of 74‬‬
 ‫ﺑﺎﻻﺗﺮ ﺑﭙﺮي اﮔﺮ‬
‫از ﺑﺎﻟﻬﺎت ﻧﻤﻲﻛﺎﻫﺪ‬ ‫ﻣﺮغ‬

‫ﭘﺲ ﻣﻲﻧﮕﺮي‬
‫و رواﻳﺖ ﻛﻬﻨﻪي ﺗﻮ در آﺑﻬﺎﺳﺖ‬
‫آﻧﺠﺎ ﻛﻪ ﻣﻲﺑﻨﺪد در ﺧﻮﻧﺖ‬
‫وﻗﺘﻲ ﻣﻲرﺳﺪ‬ ‫دﺳﺘﻲ ﻛﻪ ﺑﻪ ﺑﻠﻨﺪي‬ ‫ﻳﻚ ﻗﻄﺮهاش‬ ‫ﺗﻨﻬﺎ‬
‫ﻛﻪ ﻣﻲﺳﻮزد‬

‫و ﻳﺎ ﺳﻮﺧﺘﻪ ﻣﻲﺷﻮد‬ ‫ﺣﺲ ﺑﻪ ﻳﺎد ﻣﻲآﻳﺪ‬ ‫و از آب‬

‫ﻧﻪ ﻃﺒﻴﻌﺖ‬

‫‪Page 72 of 74‬‬
 ‫و ﮔﻮﻧﻪﻳﻲﺳﺖ ﺑﺎﺳﺘﺎﻧﻲ‬ ‫اﻳﻨﺠﺎ‬
‫در ﺑﺮﻳﺪﮔﻲي ﺳﻴﻨﻪ‬ ‫ﺑﺮ ﺳﻴﻨﻪي ﻓﺮﺷﺘﻪي ﻣﻦ‬ ‫ﻗﻠﺐ ﺷﻴﻄﺎﻧﻲﺳﺖ‬
‫اﻳﻦ دﮔﺮﮔﻮﻧﻲي ﻣﺎدهي ﺧﺎﻛﺴﺘﺮ‬
‫ﻛﻪ وﻗﺘﻲ ﮔﺮ ﻣﻲﮔﻴﺮد‬ ‫ﻣﻌﻨﺎي ﻧﺸﺴﺖ ﻫﻤﻴﺸﻪي ﺷﻴﺎﻃﻴﻦ‬
‫ﭘﺮﻳﺪه رﻧﮓ ﻣﻲﺷﻮد‬

‫آه‬
‫ﺑﺎ اﻳﻨﻬﻤﻪ ﺗﻮ رﺷﺪ ﻣﻴﻜﻨﻲ‬ ‫اﮔﺮ ﺑﮕﺬارد‬
‫ﺧﺎﻛﺴﺘﺮ ﻫﻢ ﻛﻪ ﺑﺸﻮي‬ ‫در ﺳﺎﻳﻪ ﺳﺮخ ﺧﻮاﻫﺪ ﺑﻮد‬
‫در ﺑﺮﻳﺪﮔﻲي ﺑﺎﺳﺘﺎﻧﻲي ﺟﺎن‬ ‫ﻫﺴﺘﻪي اﻳﻦ ﻧﻔﺲ‬
‫ﻛﻪ ﻫﻤﻪي ﺟﺎن ﻧﺒﻮد‬

‫‪Page 73 of 74‬‬
 ‫ﻣﺤﻤﺪرﺿﺎي ﺑﺎﺣﻮر‬ ‫ﺣﺮوﻓﭽﻴﻦ‬
‫اﺣﻤﺪ ﺑﻴﺎﻧﻲ‬ ‫ﺻﻔﺤﻪ ﺑﻨﺪ‬
‫ﻧﺎﺻﺮ ﺷﻴﺮواﻧﻲ‬ ‫ﻣﺎﺷﻴﻦﭼﻲ‬
‫ﮔﻴﻼن‬ ‫ﭼﺎﭘﺨﺎﻧﻪي‬

‫ﻣﺮداد ﻣﺎه ﻳﻜﻬﺰار و ﺳﻴﺴﺪ و ﭼﻬﻞ و ﻧﻪ‬

‫‪Page 74 of 74‬‬