POSSESSIVE 10: Lath Coleman - COMPLETED

by CeCeLib

WARNING: SPG/R-18

Lath Coleman is way too wicked and tricky for his own good. He would blackmail,
threaten and pay someone to get what he wants.

And he wants Haze Tito, apparently, the woman hates him from Earth to the moon and
back. At mas gugustuhin pa nitong ilibing siya ng buhay kaysa ang makita ang
kaguwapuhan niya araw-araw.

But Lath Coleman always get what he wants... one way or another. And he was not
called wicked and cunning by his twin and friends for nothing.
He would have her, in more ways than one.

=================

SYNOPSIS

Lath Coleman is way too wicked and tricky for his own good. He would blackmail,
threaten and pay someone to get what he wants.

And he wants Haze Tito, apparently, the woman hates him from Earth to the moon and
back. At mas gugustuhin pa nitong ilibing siya ng buhay kaysa ang makita ang
kaguwapuhan niya araw-araw.

But Lath Coleman always get what he wants... one way or another. And he was not
called wicked and cunning by his twin and friends for nothing. He would have her,
in more ways than one.

A/N: This will be written in second week of November... i think.

=================

PROLOGUE

PROLOGUE

ISANG malakas na sampal ang iginawad ni Haze sa pisngi ni Lath. Nagpupuyos siya sa
galit habang nanlilisik ang matang nakatingin sa kulay lila nitong mga mata.

"Sana sinabi mo nalang sakin para hindi ako nagulat sa nakita ko."
Lath didn't move. "I'm sorry, Haze."

Pinigilan niya ang luha na gustong kumawala sa mga mata niya.

She thought that she and Lath have something special. Well, he asked her to be his
girlfriend. Kaya naman akala niya ay mahal siya nito. Bakit ba nawala sa isip niya
na babaero ang lalaking humalik sa kaniya ng walang pahintulot, inaya siya ng date
bilang paghingi 'daw' nito ng tawad—she agreed—and he asked her to be his
girlfriend and she freaking said yes.

Haze was attracted to Lath Coleman. Normal lang naman 'yon. Attraction is healthy
for a twenty years old and fresh graduate. Pero sa nakalipas na araw na magkasama
sila, lumalim ang atraksiyon na nararamdaman niya kay Lath hanggang sa iniisip niya
na baka nahuhulog na ang loob niya rito. Kaya ng alokin siya nitong maging
kasintahan, oo kaagad ang naging sagot niya.

They had been dating for two weeks. Oh, she's such a fool to believe the lies
dripping from his sinful lips. Lath Coleman is nothing but a rake. A ladies man who
enjoys slicing women's heart in a half.

Lath Coleman romanced her habang nagbabakasyon siya sa Baguio. Akala niya may
something silang dalawa, pero mali ang akala niya dahil nahuli niya itong may
kahalikang iba, at sa labas pa mismo ng hotel room na inuukupa nito.

And not like any men, hindi ito nagdahilan para isalba ang sarili at ang relasyon
nila. He accepted her slap with no expression on his face.

"I'm sorry." Ulit nito.

She scowled. "Wala ka bang ibang sasabihin maliban diyan?"

Walang emosyon ang mukha nito. "Wala. I kissed another woman. You saw it. What's
there to say other than I'm sorry?"

Pilit niyang binabasa ang emosyon tinatago nito pero bigo siya. "You're not sorry.
Ni wala nga akong makitang guilt sa mukha mo." Umiling-iling siya. "I thought we
had something, well, mali pala ang akala ko at assuming lang ako. Ni hindi ka nga
nag-explain kung bakit may kahalikan kang ibang babae—"

"Haze, ano ba ang gusto mong sabihin ko?" His voice was cold. "Yes, i kissed
another woman. So what? Hindi kita asawa para magalit ka, girlfriend lang kita. I
have all the rights to kiss other women, you don't own me. Yes, those two weeks
with you was fun, but it has to end now. I thought i could get into your pants,
pero dalawang linggo na ang nakalipas, wala pa ring nangyayari satin kahit nga
inalok kitang maging kasintahan ko. Kaya naman naghanap ako ng iba na willing
magpa-kama—"
Lumipad ang kamay niya sa pisngi nito at sobrang lakas na sinampal ang binata.

Haze felt so numb of the sudden, "The pain I'm feeling right now is my fault, but i
still hate you for fooling me."

May nakatakas na isang butil ng luha sa pisngi niya. Kaagad niya iyong pinahid at
tinalikuran ang binata. Nakakailang hakbang na siya ng marinig niyang tinawag ni
Lath ang pangalan niya.

"Haze."

Like a love sick fool that she is, she stopped and looked back. "What?"

"Five years."

Tumaas ang kilay niya, nagtatanong. "Ano?"

"Five years from now, hahanapin kita. At kapag wala ka pang asawa, magpapakasal
tayong dalawa. Pangako 'yan." Kinindatan siya nito saka pumasok sa loob ng hotel
room na inuukupa nito.

Napamaang siya at iritadong nagtagis ang bagang.

Ang hinayupak. Akala naman siguro nito ay hahayaan niya itong lokohin ulit siya.
Na-ah.

You fooled me once, shame on me. But you're not fooling me twice. Sisiguraduhin
kong sa edad na bente-singko, may asawa't anak na ako.

Umalis siya sa Hotel na iyon na paulit-ulit na minumura at pinapatay si Lath

Coleman sa isip niya. Sisiguraduhin niyang wala nang lalaki na lolokohin siya ng
ganito. Wala na. Wala!

=================

CHAPTER 1

                  

CHAPTER 1

"HAZE Tito, 28-years old, lives in SB Condominium, owns a Honda Civic, a beautiful
Stewardess in AirJem Airlines and yes, she's still single. Known as man-hater,
according to her best friends, Anniza, Dark's wife and Czarina, Ymar's wife. Wala
siyang naging boyfriend since she's twenty." Ngumisi si Shun at inilahad ang palad
nito. "Pay up, Coleman 2."

Bumuntong-hininga si Lath saka inilagay sa nakabukang palad ni Shun ang tseke na

nagkakahalagang tatlong milyon.

"Thanks, Kim." Aniya at tumingin sa karagatan. "Keep that info a secret, Shun."

"Yeah. Sure." Tinapik nito ang balikat niya saka iniwan siyang nakahilig sa railing
ng cruise ship.

Ilang oras nalang ay dadaong na ang Black Pearl Cruise ship sa Coleman's port. And
then he has three months to woo the woman he wants. Nangako siyang hahanapin niya
ito pagkalipas ng limang taon, pero walong taon na ang nakakaraan, at single pa rin
ito.

Bakit?

Lath grinned wickedly. "Hazey-baby, are you waiting for me?" Natatawa siya sa
sariling tanong saka nagpakawala ng malalim na buntong-hininga. "Kumusta ka na
kaya? Hmm. I can't wait to see you again after eight years."

INAYOS ni Haze ang suot na uniform at pumasok sa loob ng eroplanong patungo sa

Macau. Naka-plaster ang ngiti sa kaniyang mga labi habang naglalakad.

"Good morning, ma'am." Magiliw niyang sabi sa babae na nakaupo sa seat 26. "Please
put on your seat belt. The plane is about to take off any minute from now."

Kaagad naman siyang sinunod ng babae.

Bumaling naman si Haze sa kanang bahagi at ng makitang may batang parang nasusuka
ang itsura, nginitian niya ito at nagtanong. "Okay ka lang? You need a plastic
bag?"

Tumango ang bata at kaagad niyang kinunan ito plastic bag. Nang maibigay niya iyon
sa bata, she walk towards their sit where they buckle up as the plane ascend into
the sky.

Napatigil siya sa paglalakad ng may mahagip ang mata niya. Umawang ang labi niya at
na-drain lahat ang dugo sa mukha niya. No! It can't be him!

She went rigid and she couldn't walk. After all these years, bakit ngayon pa niya
ito nakita?
And why the hell is she acting this way? Wala siyang pakialam dito.

Huminga siya ng malalim saka pinilit na inihakbang ang mga paa niya. But before
that happens, the man she can't forget and hates for eight years took off his
sunglasses.

He stared into her eyes and winked.

Lihim siyang napasinghap at nagmamadaling naglakad.

No way! Imahinasyon niya lang na nakita niya si Lath Coleman! Why would he be here?
Sa walong taon na nakalipas, updated siya sa mga nangyayari sa buhay nito. Well, as
updated as the newspaper and tabloids are. Alam niyang may pagmamay-aring private
jet ang magkambal kaya naman bakit ito narito?

Lath and Lash Coleman are considered Hot Pirates in the tabloids, with the success
of Black Pearl Cruise ship and their wealth, halos lahat ng babae ay gustong masilo
ang dalawa. Pero sa magkambal na Coleman, si Lath ang palaging laman ng balita.
With his womanizing in every country, he's the star in any tabloids. Everywhere.
Kaya naman updated na updated siya.

Hanggang sa lumipad ang eroplano at nakarating iyon sa Macau, naging maayos naman
ang lahat. Walang pesteng lalaki na humarang-harang sa daraanan niya at as much as
possible, nagpanggap siyang hindi niya nakita si Lath.

Paisa-isang nagsilabasan ang mga pasahero.

"Welcome to Macau." Nakangiting aniya sa unang pasahero na lumabas.

And then the second one exited.

"Welcome to Macau."

Ngumiti lang ang pasahero at ganoon ang palagi niyang sinasabi sa bawat pasahero na
bumababa. And then the last passenger exited.

"Welcome to-"

"Macau. I know."

Nanigas siya sa kinatatayuan at nanigas ang ngiti na naka-plaster sa labi niya. Her
eyes met his violet ones. Her heart galloped like a horse in a race.

"Hazey-baby." Nakangiting sambit nito habang parang nang-aakit ang mga titig nito
at ngiti.

Irritation filled her. "Huwag mo akong tawaging ganoon, Sir."

Ngumisi lang ang walang hiya. "Hmm. I like it when you call me, Sir." Then he
purred. "I'm turned on, Hazey-baby."

Nagtagis ang bagang niya at pinukol ang binata ng nakamamatay na tingin. "Bumaba ka
na kung ayaw mong itulak kita pababa."

Tumawa lang ang hudyo. "Now, now, Hazey-baby, alalahanin mong Stewardess ka at isa
akong mayamang negosyante. Kapag itunulak mo ako, sisiguraduhin kong tatanggalin ka
ni Valerian Volkzki sa AirJem Airlines at wala kang matatanggap na recommendation
letter para matanggap ka sa ibang Airlines."

Nanlilisik na ang mata niya. Wala siyang pakialam kung may makakarinig sa kaniyang
ibang stewardess.

She took a menacing step to Lath, their body slightly touched. Hindi niya pinansin
ang kakaibang sensasyong naramdaman niya.

"Ano ba ang kailangan mo sakin, Mr. Coleman?" Her eyes were shooting daggers and
bullets at him. "Kung wala naman, i suggest you move, dahil kung hindi, ako mismo
ang tutulak sayo pababa para gumalaw ka. Letse." Kalmado ang boses niya pero
kumukulo sa galit ang loob niya.

Lath smirked at her. Amusement danced in his violet eyes. "Aww. Hindi mo ako na-
miss? Eight years tayong hindi nagkita."

Umingos siya. "Baka nakakalimutan mo ang nangyari sa atin eight years ago. Let me
remind you then. You asked me to be your girlfriend; nahuli kitang may kahalikang
ibang babae at sinampal kita. I don't think I'll miss you after that. Ni hindi ka
nga sumagi sa isip ko ni isang beses sa walong taong nagdaan." Liar! "So, bababa ka
na o itutulak kita?"

His smirked stayed on his luscious lips. Damn it! Ano bang mayroon sa lalaking 'to?
It's been eight years! Dapat wala nang epekto ito sa kaniya. Buwesit!

"Hazey-baby," his voice was husky and sexy. "Nakakalimutan mo na ba ang sinabi ko
sayo bago tayo maghiwalay sa Baguio?"

She paled. Oo, naalala pa niya na para bang kahapon lang 'yon nangyari. No way!
Hindi nito tututuhanin 'yon!

"Ano naman ngayon?" Pagtataray niya.

Haze was caught off guard when Lath leaned in and brushed his lips against hers.
Her cheeks reddened and desire flashed through her eyes.

Lath chuckled tauntingly. "Ahh, i see i still have an effect on you." Pinaglandas
nito ang daliri sa ibaba niyang labi, "see you on your next flight home, Hazey-
baby."

Nakahinga siya ng maluwang ng humakbang ito palayo sa kaniya saka bumaba.

Nagpakawala siya ng malalim na buntong-hininga at mariing ipinikit ang mga mata.

I survived. After eight years, that man still has the same effect on me.

Sana naman hindi na sila magkita ng hudyo. Hindi niya gusto ang emosyong
nararamdaman niya kapag malapit ito. Shit naman oh!

Pumasok siya sa eroplano para kunin ang bag niya at tinawagan si Czarina.

"Cza! 911!" Mariin niyang sabi habang naglalakad papasok sa Airport.

"Ha?! Anong nangyari? Nakalulon ka ba ng katas ng lalaki? Buntis ka ba? Oh my gosh!

Don't tell me ginawa kang palahian?!"

Napapantastikuhang napailing-iling siya sa pinagsasasabi ng kaibigan. "Cza, hindi

ako nakalulon, hindi ako buntis at hindi ako ginawang palahian. Letse! Ano ba yang
pinagsasasabi mo?"

Tumawa si Czarina. "Wala naman. Alam kong mapipikon ka kaya sinabi ko ang mga 'yon.
So," tumikhim ito. "Anong 911?"

"Nakit ko ulit si Lath after eight years." Hinilot niya ang sentido. "At kinausap
niya ako."

"Ano sabi? Inaya ka niyang makipag-sex?"

Halos bumagsak ang panga niya sa sahig. "What the hell, Czarina! Ngayong may asawa
ka na, mas lumala iyang bibig mo."

Czarina just snorted. "Pa-virgin kasi iyang taenga mo e. Anyway, what's wrong with
seeing him again?"

Napipilan siya sa tanong nito. Oo nga. What's wrong in seeing Lath again?

"Hmm, kung wala ka nang paki sa kaniya, okay lang na makita siyang muli." Ani
Czarina na nunudyo ang boses. "Unless, may paki ka pa sa kaniya."

"Wala! Wala akong paki sa kaniya!" Sigaw niya. "Wala!"

"Okay." Tatawa-tawang sabi ni Czarina. "Chill, Hazey-baby."

"Argh!" Pinatay niya ang tawag at nanggigigil na tinawagan si Anniza. At least this
one is decent to talk to.

Bakit naman kasi na-i-kuwento pa niya kay Czarina ang endearment sa kaniya noon ni
Lath.

"Hey, Haze. Anong atin?" Kaagad na wika ni Anniza ng sagutin ang tawag niya.

See? Decent.

Huminga siya ng malalim. "Nagkita ulit kami ni Lath after eight years."

Her best friends, Czarina and Anniza, knew about Lath and what happened in Baguio
eight years ago. Ang mga ito ang kasama niyang nagdarasal na sana kunin na ni Lord
si Lath, pero sa kasamaang palad ay hindi ni Lord pinakinggan ang panalangin nilang
tatlo.

"Oh." Ilang sandaling natahimik si Anniza. "Ahm, kinausap ka ba niya?"

"Oo." He even brushed his lips against mine. "Anong gagawin ko?"

"Wala kang gagawin." Ani Anniza. "Hayaan mo siya. Nakakalimutan mo na ba na niloko

ka niya? Huwag kang magpa-apekto sa presensiya niya. Haze, matagal ang eight years,
i know na wala na sayo si Lath. Wala ka nang paki sa kaniya." Binuntutan pa nito
iyon ng tawa. "You're Haze. My man-hater, cold-hearted friend. Alalahanin mo yan at
hindi si Lath."

Tumango siya saka ngumiti. "Thanks, Ani."

"Welcome." Ani chirped and hanged up.

Huminga siya ng malalim saka pumasok sa Starbucks ng Airport. O-order sana siya ng
Cappuccino ng nanuot sa ilong niya ang pamilyar na pabango ni Lath.

Armani Men's Perfume. Shit!

No! Hindi lang naman si Lath ang may perfume na ganoon.

Ngumiti siya sa babae na nasa likod ng counter. "One Cappuccino, please." Naglabas
siya ng pera at akmang magbabayad na ng may humawak sa magkabilang beywang niya.

Napasinghap siya at mabilis na humarap sa pangahas. Sasampalin sana niya ang

pangahas ng mapagsino niya kung sino 'yon.

"Lath?" Napakurap-kurap siya.

Lath smirked. "Hazey-baby, don't pretend that you don't know it was me. Kung tama
ang memorya ko, gustong-gusto mo ang amoy ko. And i know you smelled me now." He
was cocky and Haze hates it.

"Puwede ba, Lath, lumayo ka sakin." Tinanggal niya ang kamay nito na nasa beywang
niya saka inirapan ito. "At huwag mo akong kausapin."

"You don't own me, Hazey-baby."

She glared at him and returns her attention to the woman behind counter. "Make it
fast, please." Aniya at nagbayad.

Napaigtad si Haze ng may yumakap sa beywang niya at yumapos ang pangahas nitong
kamay sa dibdib niya. Napasinghap siya at tinampalo ang kamay ni Lath.

"Ano ba!" She hissed at Lath, get her Cappuccino and leave the Starbucks.

Nagpupuyos siya sa galit habang naglalakad, pero hindi niya maitatanggi ang
kiliting lumukob sa dibdib niya ng hawakan iyon ni Lath. Argh! What's happening to
me! Argh!

"Haze!" Boses iyon ni Lath.

"Tigilan mo ako!" Sigaw niya saka lumabas ng Airport.

Haze hastily crossed the street.

"Haze! Haze! Haze!"

"Arrrgh!" Hinarap niya ito at napanganga siya ng makitang nasa gitna ito ng kalsada
at malapit nang magkulay green ang traffic light. "Lath! Umalis ka nga riyan!"

"Mangako ka munang kakausapin mo ako."

"Ayoko!"

Lath shrugged and crossed his arms in front of his chest. "Kung ganoon, hindi ako
aalis dito."

"E di huwag! Bahala ka masagasaan!" Naiinis na tinalikuran niya ito at naglakad.

Hindi pa siya nakakailang hakbang ng marinig niya ang sabay-sabay na pagbusina ng

sasakyan.

Haze huffed in anger and face Lath's direction again. Nakaupo na ang binata sa
gitna ng kalsada at nilalaro-laro nito ang sunglasses na hawak.

"Lath!" Naglakad siya palapit dito pero tumigil siya sa gilid ng kalsada. "Umalis
ka nga riyan!"

"Mangako ka muna na kakausapin mo ako."

Napatingin siya sa traffic lights. Ten seconds nalang.

"Lath! Huwag kang isip bata!" Pinandilatan niya ito. "Tumayo ka nga riyan!"

Six minutes.

"Ayoko. Mangako ka muna."

"Lath!"

Four minutes.

Naiinis na nagpapadyak siya at sumigaw. "Fine! I promise!"

Lath grinned. Mabilis itong tumayo at tumakbo palapit sa kaniya.

Nanlilisik ang matang pinandilatan niya ito. "Ano ba ang problema mong hinayupak
ka?! Bakit ba ginugulo mo ako?!"

Lath just grinned. "Let's talk." Hinawakan siya nito sa kamay at hinila patungo sa
pinakamalapit na Cafe.

"Ano ba, bitawan mo ako!" Pilit niyang inaagaw ang kamay niya na hawak ni Lath pero
hindi siya makawala. "Lath! Ano ba!"

"Mag-usap tayo."

Pumasok sila sa loob ng Cafe at hinila siya sa bakanteng mesa saka pinanghugot siya
ng upuan.

"Sit." Lath's fingers drummed against the back of the chair.

Haze glared at Lath. "Bakit ba?"

"Mag-uusap tayo, remember?" Tinapik-tapik nito ang likod ng upuan. "Upo na. Come
on."

Nagpakawala siya ng buntong-hininga at umupo sa silyang hinugot nito.

"Hayan. Umupo na ako." Tinaasan niya ito ng kilay. "Ano na?"

Umupo ito sa katabi niyang silya saka nakangiting tumingin sa kaniya. "Let's talk."

"Ano naman ang pag-uusapan natin?" Mataray niyang tanong.

"We'll talk about us." Anito saka malapad na ngumiti. "We'll talk about our
upcoming wedding."

Haze's jaw dropped. "What the hell? Our what?!"

=================

CHAPTER 2

CHAPTER 2

NAKANGANGA lang si Haze habang nakatingin kay Lath na nakangisi sa kaniya. "Anong
sabi mo?" Napakurap-kurap siya. "Mali yata ang narinig ko."

"Naaalala mo ang sinabi ko sa'yo noon bago tayo maghiwalay?" He smirked. "Eight
years na, single ka pa rin. So, magpakasal na tayo."
Napakurap-kurap siya ulit saka malakas na tumawa. Sinapo pa niya ang tiyan sa
sobrang tawa. Sino naman ba ang hindi tatawa sa joke nito.

"Good joke." Aniya habang tumatawa pa rin.

Kinunotan siya nito ng nuo. "Hindi ako nagbibiro."

That made her stopped laughing. Nakaawang ang mga labi na napatitig siya rito.
"Ano?"

"Hindi ako nagbibiro." Napaka-seryuso ng boses at mukha nito. "Magpapakasal talaga

tayo sa ayaw mo at sa gusto. Nangako ako, remember?"

Itinikom niya ang nakaawang na bibig. "At sa tingin mo naman ay papayag ako?"

Nagkibit-balikat ito. "Whether you like it or not, you're marrying me."

Napanganga ulit siya. "Nahihibang ka na ba? And why the hell would you want to
marry me?"

"Nangako ako e."

"Well, break your promise. I'm sure hindi yan mahirap gawin para sayo."

Lath leaned in, so close; she can smell his minty breath. "Ayoko. I want to keep my
promise. At saka kasalanan mo naman 'yon e, hindi ka nag-asawa kaagad. 'Yon tuloy,
pakakasalan kita ngayon."

Halos malaglag ang panga niya. "At kasalanan ko pa talaga? Hudas ka talagang lalaki
ka. Matiwasay na ang buhay ko, bigla ka nalang darating para guluhin 'yon. Puwede
bang maghanap ka nalang ng ibang babaeng guguluhin mo kasi wala akong oras sa mga
kalokohan mo." Padasko siyang tumayo at iniwan ito.

Nasa pinto na siya ng cafe at binubuksan iyon ng tawagin ni Lath ang pangalan niya.

"Haze."

Nakataas ang kilay na binalingan niya ito. "What?"

"I always get what i want." His stare seared to her soul. "And i want you."

Haze scoffed. "Not today. Not ever."

Kaagad niyang inihanda ang sarili ng tumayo ito at naglakad palapit sa kaniya.
Bahagyan siyang napaatras ng ilapit nito ang mukha sa mukha niya.

"Hazey-baby," tinapik-tapik nito ang tungki ng ilong niya, "i always get what i
want."

Pinukol niya ito ng nakamamatay na tingin. Gusto niya itong tirisin at ilibing ng
buhay. "Hindi ako isang bagay na gusto mong angkinin. At hindi ako magiging sayo,
hinding-hindi."

Hinaplos nito ang pisngi niya at nilabanan niya ang mga mata na gustong pumikit at
namnamin ang kakaibang sensasyong hatid niyon.

"I have my ways, Hazey-baby." Tumigil ang daliri nito sa paghaplos sa pisngi niya
ng makarating iyon sa gilid ng labi niya, "i am finger licking wicked to the core."
Inilapat nito ang labi sa labi niya at parang jell-o ang tapang at galit niya na
bigla nalang natunaw dahil sa simpling halik na 'yon. "Magiging pagmamay-ari kita,
sa ayaw mo at sa gusto. You are mine to begin with, anyway. Remember? I was your
first boyfriend and i intend to be the last."

Humakbang ito palayo sa kaniya, yumukod, at naunang lumabas sa Cafe. Siya naman ay
naiwang nakatunganga habang nakatingin sa papalayong likod ng binata.

What the hell is going to happen now? Nasisiguro niyang hindi titigil si Lath
hanggat hindi nito nakukuha ang gusto. Kailangan pa niyang mas maging matigas at
matapang para mag-survive siya habang hindi pa ito sumusuko.

At nararamdaman niyang mas madalas niyang makikita ang hinayupak na 'yon. Haze
needs to stay alert in order to survive unscathed. Dahil nararamdaman niya, kapag
hindi siya nag-ingat, makakapasok na naman si Lath sa puso niya at sasaktan na
naman siya nito.

I won't let that happen to me again! No way!

THE FLIGHT back from Macao, kalmado si Haze, mukhang nanatili si Lath sa Macao.

"Haze, the passenger in seat 37 needs your assistance." Sabi sa kaniya ng ka co-
stewardess niya. "Kailangan daw niya ng kausap kasi kinakabahan siya."

Tumango siya at nakangiting tinungo ang seat number na tinutukoy ng ka-trabaho

niya.

Haze was expecting a senior citizen, but her jaw dropped when she saw Lath-
freaking-Coleman.
"Ano na naman ang ginagawa mo rito?" Nanggigigil sa inis na pabulong niyang tanong.

Lath just shrugged and patted the empty seat beside him. "Upo ka. Kailangan ko ng
kausap. Kinakabahan ako e." Napaka-inosente ng mukha nito pero kitang-kita niya sa
mga mata nito ang kasamaang binabalak.

Sisinghalan sana niya ito ng dumaan ang head ng mga stewardess sa flight na 'yon.

Haze pressed her lips together.

"Miss Tito, please accompany Mr. Coleman. He is a very important passenger." Ani ng
head niya.

Kinalma niya ang kumukulong galit sa dibdib niya. Gusto niyang magpapadyak pero
hindi iyon gawain ng mga professional na tao.

Nagtatagis ang bagang na tumango siya. She forced a smile. "Yes, ma'am."

"Good."

Napipilitan siyang umupo sa tabi ni Lath. Akala niya ay matiwasay ang flight niya
pauwi sa Pilipinas pero nagkamali siya. Present pala ang hinayupak at ngayon ay
gugulohin na naman siya.

"Anong kailangan mo?" Mahinahon niyang tanong kay Lath.

Bumaling sa kaniya ang binata saka ngumiti. "Kailan ang kasal natin?"

Mariin niyang ipinikit ang mata at huminga ng malalim. Pilit niyang pinapakalma ang
inis na nararamdaman.

"Mr. Coleman, hindi tayo ikakasal." Mariin niyang sabi. "Kaya please lang, tigilan
mo na ako."

Mataman siyang tinitigan ni Lath ng ilang segundo, kapagkuwan ay ngumiti ng

malapad. "Ayoko nga. Ikakasal tayo sa ayaw at sa gusto mo."

Haze exhaled loudly. "Ano ba ang makukuha mo kapag ikasal tayo? My gosh, Lath, wala
kang mapapala sakin."

"Of course may mapapala ako sayo." Mahina itong tumawa. "At anong kailangan ko
sayo? Hmm. Your heart, maybe? Your love?"
"What could you possibly want from my heart and love? You stomp my heart and trash
my love eight years ago. So bakit ngayon ay gusto mo na 'yon?"

He shrugged. "I don't even know. Ang alam ko lang, pakakasalan kita kasi 'yon ang
ipinangako ko. And anyways, I'm not getting any younger, i will need a wife and a
heir. And you seem like a decent type of woman."

She chuckled in disbelief. "Wow." Umiling-iling siya saka mahinang natawa. "Lath,
nagsasayang ka lang ng oras sakin. Hindi ako magpapakasal sayo. Break your promise,
hindi ako interesado maging asawa mo o maging nanay ng mga anak mo. After what
happened between us eight years ago, i don't think so."

All emotion in Lath's face disappeared. "Magiging akin ka, Haze, sa ayaw at sa
gusto mo."

Ipinilig niya ang ulo. "Hindi ako magiging sayo, Lath. Hindi ako magpapakasal sa
isang babaerong hudyo."

Lath's tongue licked his lower lip. Hindi mapigilan ni Haze ang mga mata na sundan
ang ginawang 'yon ng binata. Tumaas ang sulok ng labi nito ng mapansin ang ginawa
niya.

Kaagad na nag-iwas ng tingin si Haze para itago ang pamumula ng pisngi. Shit! Bakit
kailangan makita nitong makita 'yon?

"Hazey-baby, looked at me." Anito sa baritonong boses.

Ibinalik niya ang tingin dito at nagtama ang mga mata nila. His violet eyes twinkle
with unknown emotion. Hindi niya mabasa kung ano 'yon.

"What do you want, Lath?" She sighed. "Leave me alone."

Umiling-iling ito. "Nope. I can't do that."

"Why?"

"Kasi nangako ako." Anito at malapad na ngumiti. "And i always keep my promise."

Napailing-iling siya. Her lips curled in irritation. Inilapit niya ang mukha sa
mukha nito, wala siyang pakialam kung napakabilis ng tibok ng puso niya dahil ilang
hibla nalang ang layo ng mga labi nilang dalawa.

"Lath?"
Bumaba ang tingin nito sa nakaawang niyang mga labi.

Lath gulped. "Yeah?"

"Fuck off." Mahinahon niyang sabi saka malapad na ngumiti. "I will not be your
property."

Lath smirked smugly. "Let's see about that, Hazey-baby."

Inirapan niya ito saka iniwang mag-isa. Wala na siyang pakialam kung pagalitan siya
ng head niya. Punong-puno na siya kay Lath. Kailangan niya ng space bago siya
tuluyang ma-mental sa pinaggagagawa at pinagsasasabi nito.

THE FLIGHT back home was uneventful. Hindi na sumubok ulit si Lath na pestehin
siya, thanks God for that. Baka makapatay na talaga siya sa sobrang inis sa binata.

Habang bumababa ang mga pasahero sa eroplano, pilit na ngumingiti si Haze. At nang
makita ng sulok ng mga mata niya si Lath na pababa, pilit niyang pinanatili ang
ngiti sa mga labi.

"See yah again, Hazey-baby." Hinawakan nito ang baba niya saka kinindatan siya.
"Soon."

Umingos siya at laking pasasalamat ng lumapas na sa kaniya ang binata. Nakahinga

rin siya ng maluwag.

Haze took a deep breath and the exhaled loudly. Kapagkuwan ay kinuha niya ang mga
gamit at naglakad papasok sa Airport.

"Haze!" Sinalubong siya ni Thalia, ang kaibigan niyang nagta-trabaho sa AirJem

Airport bilang receptionist. "Narinig mo ba ang balita?"

Tumaas ang kilay niya. Tsismosa talaga si Thalia kahit kailan. "Ano naman daw?"

Naglalakad sila pareho si Thalia habang nag-uusap. She walked like a model in the
catwalk, proud and feeling pretty.

"Tinanggal daw sa trabaho si Mr. Gallego dahil nag-suggest ito sa Board na maglagay
ng paliparan sa Japan at Spain."

Umingos siya. "Alam nang may saltik ang boss natin at hindi maka move on sa
History, e nag suggest pa siya ng ganoon. Mr. Gallego brought it to himself.
Nanahimik nalang sana siya, e di, masaya sana si boss at hindi nagalit."
"Oo nga, no?" Tumango-tango pa si Thalia. "Bakit kaya galit si Boss sa mga hapon at
espanyol?"

Nagkibit-balikat siya. "Malay ko sa kaniya. Tanungin mo, baka sagutin ka."

Namutla si Thalia sa sinabi niya. Mahinang natawa si Haze. Sinong hindi mamumutla
kapag kaharap ang may-ari ng AirJem Airport and Airlines na si Valerian Volkzki?

Sa pagkakaalam niya, kaibigan ni Lath si Valerian Volkzki. She sighed. Well, those
two runs in the same circle. Ang mga mayayaman, magkakaibigan 'yan. At ang past
time siguro ng mga ito ay magbilang ng pera.

Napailing-iling siya sa sariling naiisip.

"Miss Haze Tito, you are needed in the Manager's Office." Anang boses sa ___ na
ikinagulat niya.

Nagkatinginan sila ni Thalia.

"Anong kailangan sayo ni Manager?"

She shrugged. "Who knows?" Aniya na parang walang pakialam pero kinakabahan siya.

Simula ng magtrabaho siya rito, ngayong palang ang unang beses na pinatawag siya ng
Manager. Ang unang pumasok sa isip niya ay si Lath. What else could it be? Baka
nagsumbong ito kay Mr. Volkzki at ngayon ay sisisantihin na siya! No!

Siya lang ang tanging inaasahan ng pamilya niya na nasa probinsiya. May sakit din
ang ama niya at kailangan nito ng gamot buwan-buwan.

Talagang makakatikim sa kaniya ng upper cut ang hudyong lalaking 'yon.

Huminga siya ng malalim. "Sige, sa Manager's office muna ako. Kita nalang tayo maya
sa Locker room."

"Okay." Thalia grinned. "See yah."

"See yah." Humiwalay siya kay Thalia at naglakad patungo sa opisina ng Manager.

MALAPAD ang ngiti ni Lath habang naka-upo sa driver seat ng Porsche niya at kausap
si Volkzki. "Come on, Valerian, help me here."

Valerian snorted. "Gago ka, alam mo ba 'yon? Gustong mong takutin ko siya para
pumunta sa Bachelor's Bar? Nahihibang ka na ba? I don't want to be responsible for
her death."

Malakas siyang natawa sa huling tinuran nito. "Chill, Valerian. Hindi naman siya
mamamatay e. Nandoon ako. Aalalayan ko siya."

"Ano ba talaga ang binabalak mo, ha, Lath?"

He snickered. "Nothing. Just plain old plans."

"Plain old plans, my ass." Valerian sighed. "Fine, gagawin ko na. Pero may bayad
'to, Lath."

"Sure." Masayang sagot niya, "I'll invest in your company."

"Great. Bye." Pinatayan siya ng tawag ni Val.

Mahinang tumawa si Lath at tinawagan naman si Knight Velazquez. It's not in

everyone's knowledge that Count Knight is actually a Lawyer. At ito ang
makakatulong sa kaniya ngayon. He would have called his Attorney but he thinks
Knight is more than capable of the job.

"Hey, Coleman number 2." Bati sa kaniya ni Knight. "Anong kailangan mo?"

"I need your help." Aniya.

"Help like what?"

"It involves marriage certificate, City Hall and eloping."

"Fuck, Coleman." Knight cursed. "Walang magandang nangyayari sa ganiyan. I would

know. May tinulungan akong kaibigan noon, well, let's just say it was a disaster."

Bigla siyang nag-alala. "Anong nangyari?"

"Well, I don't know much but after all that disaster, Cleevan and Clarianette is
now happy. Hmm," tumawa ng mahina si Knight. "Tingnan natin kung maging successful
itong plano mo. You are a cunning man, Lath Coleman."

Tinawanan lang niya ito. "Well, matutulungan mo ba ako?"

"Of course. What are friends are for?"

"Great. Thanks."

"Welcome."

Pinutol niya ang tawag at ngumiti ng malapad habang ini-imagine ang magandang mukha
ni Haze.

I always get what i want, Hazey-baby. And i want you.

KUMATOK muna si Haze bago pumasok sa loob ng Manager's office. Nanigas siya sa
kinatatayuan ng hindi ang manager ang nakita niya kundi ang may-ari mismo ng AirJem
Airlines.

Dahan-dahan niyang pinakawalan ang pinipigil na hininga saka napakurap-kurap kay

Mr. Volkzki. Guwapo ito sa mga Magazine na fi-feature ito pero mas guwapo ang
lalaki sa personal. He had a face of angel... a sinful angel.

"Sir." She was breathless.

Tumango ito saka iminuwestra ang kamay sa visitor's chair. "Upo ka, Miss Tito."

Pa-kemi siyang umupo at tumingin dito. This is the first time she'd seen Mr.
Volkzki up close. "Sir."

"Miss Tito, as your Boss," para itong ngumiwi, "ahm, gusto kong pumunta ka sa
Bachelor's Bar at mag-enjoy. You had been a good employee and it's my bonus for you
and a friend of yours, Thalia Buenafuerte."

Nakahinga siya ng maluwang sa narinig, akala niya ay may nagawa na siyang mali. But
what he said made her frown.

"Sir, i don't think going to Bachelor's Bar is right. May pasok pa po ako bukas—"

"You'll accept it or i will fire you." Matigas na sabi nito. This was the strict
boss.

Napalunok siya. "But Sir—"

"I'll give you one month vacation with pay." Anito na ikinaawang ng bibig niya.
"Ano ang pipiliin mo, Miss Tito? Tatanggalin kita sa trabaho o magbabakasyon ka
nang may suweldo?"

Napakurap-kurap siya. "Ho?"

"Mamili ka." Tumaas ang sulok ng bibig nito. "I suggest you choose the second one."

May choice ba siya? Boss niya ito! "I choose the second one."

"Good." May iniabot ito sa kaniyang credit card. "Nasa two hundred thousand ang
limit ng card na iyan. Ikaw ang bahala kung ubusin mo o hindi. Makakaalis ka na."

Tinanggap niya ang card at nagmamadaling lumabas ng opisina. Shit! Talang hindi
siya makakapagsinungaling. Mr. Volkzki will be monitoring the credit card.

Ano ba itong nangyayari sa kaniya?

"NAGAWA ko na." Ani Valerian sa kabilang linya at napangiti ng malapad si Lath.

"Thanks, man." Aniya at pinagpatuloy ang pagfi-filled up sa blank marriage

certificate na hawak niya.

"Whatever, Coleman." Nawala na ito sa kabilang linya.

Lath smirked. "Everything is going according to my plan. Nice."

A/N: 'Till next Saturday, CCBells <3 Thanks for reading!

�6�($ |

=================

CHAPTER 3

CHAPTER 3

SINUKLAY ni Haze ang mahabang buhok na nakalugay gamit ang mga daliri niya saka
ininom ang inorder na tequila. Halos dalawang oras na siya sa loob ng Bachelor's
Bar at umiinom. Hindi nakasama sa kaniya si Thalia dahil kaarawan ng ina nito.

"Shit naman, oh." Napasabunot siya sa sariling buhok.

Alam niyang lasing na siya pero gusto pa niyang uminom. Maybe because Lath remained
on her mind like a permanent freaking glue.

Kahit anong pagtutulak niya sa lalaki para mawala sa isip niya, bumabalik pa rin
ito. And she thought liquor could help her forget the insolent playboy, pero mali
siya.

Shit talaga! Shit!

Bakit ba kailangan niya itong gawin? Bakit kailangan niyang uminom?

She has to keep her job, that's why! Kung hindi lang ang mismong boss ang nagsabi
sa kaniya na pumunta sa Bar na ito, nunkang lalabas siya sa apartment niya.

Argh! Mariin niyang ipinikit ang mga mata ng maramdamang umiikot na ang paligid
niya. She's drunk and alone! How dangerous can this be?

Siguro naman okay na na umuwi siya. Ang rason lang naman kaya pumunta siya rito
dahil ayaw niyang masisante sa trabaho. Kaya nga hindi niya maiwan-iwan ang trabaho
niya dahil malaki ang sahod at masaya siya sa ginagawa.

"Hey." Bulong ng isang pamilyar na boses sa taenga niya.

Mabilis siyang napalingon at mas lalong sumakit ang ulo niya ng makita si Lath.

Ihinilamos niya ang palad sa mukha at pinukol ang binata ng masamang tingin.
"Please, not now. Leave me alone. Ayokong makita iyang pagmumukha mo."

Umiikot ang paningin niya at narito si Lath. Walang patutunguhang maganda ang
kombinasyon na 'yon.

Syempre, hindi na nakakagukat na hindi ito nakinig sa kaniya. Umupo ito sa stool na
katabi niya at umorder ng whiskey.

"Anong ginagawa mo rito?" Tanong nito sa kaniya na nakangiti.

Inirapan niya ang binata. "Fuck off, Lath. Huwag mo akong kausapin."

Lath blew a loud breath. "Bakit ba galit na galit ka sakin? Alam kong hindi maganda
ang ginawa ko eight years ago pero matagal na 'yon. Matanda na tayong dalawa. Don't
i deserve a second chance?"

At dahil sa pagdating ni Lath, umorder ulit siya ng isang shot ng Mojito naman at
mabilis na ininom iyon.
Mahina siyang tunawa at bumaling dito. "Second chance?" Inungusan niya ito, "giving
you second chance is like suicide, Lath. Ikaw 'yong uri ng tao na hindi binibigyan
ng ikalawang pagkakataon." Dinuro niya ang dibdib nito, "you fooled me once, that's
shame on me. But you are not fooling me the second time, hindi kita hahayaan."

"But Hazey-baby, kasal na ang offer ko." Mariing sabi ng binata. "At hindi kita
lolokohin."

Mapakla siyang tumawa. "Wait, narinig ko na 'yan e," umakto siyang nag-iisip,
"yeah, that's right. I heard it from you, asshole."

Lath sighed loudly. "Eight years ago, hindi mo kayang magmura. Eight years later,
you perfected the art of cursing."

Nginisihan niya ito. "Hindi naman ako pala-mura e, you just bring out the worst in
me."

Lumamlam ang mata nito, parang nagpapaawa. "Ano ba ang magagawa ko para mapatawad
mo ako? It's been eight years. Akala ko nakalimutan mo na 'yon."

Umirap siya sa hangin. "Puwede ba, Lath, maghanap ka ng ibang babaeng maloloko.
Ayoko sayo. Hindi kita gusto. Ano ba ang hindi mo maintindihan do'n?"

"I understand every word, Hazey-baby." Nagkibit-balikat ito, "i just don't care."

Itinirik niya ang mga mata. "Pakialam ko naman kung wala kang pakialam."

And then she ordered a Mojito again and again and again until she can't lift her
arms anymore to drink. Wala siyang pakialam kay Lath na sinusubukan siyang pigilan.

Bullshit! Kailangan niyang uminom para wala siyang naramdaman. Seeing Lath again
brings back painful memory. She can't believe that after all these years, may
epekto pa rin sa kaniya ang hinayupak. Gusto niya itong tirisin at ilibing ng buhay
sa sobrang inis pero bukas na kasi lasing siya.

And a problem hit her. Paano siya ngayon makakauwi na lasing siya? Ang gaga talaga
niya. Hindi nag-iisip.

"Argh!" Ginulo niya ang buhok at sinubukang ibukas ang mga mata pero hindi niya
kaya.

Her eyelid felt heavy. She's sleepy and she felt weak. Urgh! Bakit ba kasi siya
uminom ng uminom? Gaga talaga siya. Gaga!
"Hazey-baby-"

"Please, Lath," pigil niya sa sasabihin nito sa lasing na boses, "ayokong marinig
ulit na gusto mong magpakasal tayo. It's getting into my nerves." Bumuga siya ng
marahas na hangin at tumayo. "I'm leaving."

Humakbang siya at pakiramdam niya ay umikot ang buong paligid. Naghanap siya ng
mahahawakan at nakahinga ng maluwang ng may nahawakan siya para hindi sumubsob sa
sahig.

"Careful." Lath's voice was soft.

Haze hissed at Lath. Nang makitang ang matitipunong braso pala nito ang nahawakan
niya, kaagad siyang bumitaw dahilan para mapasubsob siya sa sahig.

"Fuck!" Lath cursed and picked her up like she's the lightest thing on earth. "This
is a very bad idea."

Gusto niyang magpumiglas pero wala siyang lakas. And even if she hated Lath, she
knew she's physically safe with him. Alam niyang wala itong gagawing masama sa
kaniya.

And its better that it's Lath Coleman than someone who will take advantage of her
drunken state.

Bakit ba kasi siya naglasing?

Oh. That's right. Kasi iyon ang sabi ng may saltik niyang boss. At dahil ayaw
niyang mawalan ng trabaho, sumunod naman siya. Ngayon, habang karga-karga siya ng
lalaking kinaiinisan niya, nakapag-isip-isip siya.

Napaka-weird talaga ng boss niya. Sino ang boss na nasa tamang pag-iisip na
papupuntahin ang empleyado nito sa isang Bar dahil bonus nito iyon sa magandang
trabaho. Puwede namang i-congratulate lang siya.

Pero ano ba ang aasahan niya kay Sir Valerian Volkzki, e may saltik ang boss niyang
'yon.

Ihinilig niya ang ulo sa matitipunong dibdib ni Lath.

"Hoy, hudyo." Aniya sa lasing na boses.

"Yes, Hazey-baby?" Napakalamyos ng boses nito, para bang ihinihile siya o baka
naman guni-guni lang niya dahil sa sobrang kalasingan.
Mahinan siyang natawa dahil sumagot ito. "So, inaamin mo talaga na hudyo ka?"

"Yeah." Mahina itong tumawa. "Sa binabalak ko sayo, siguradong kapag namatay ako,
front seat ako patungong impyerno."

Umingos siya saka pilit na binubukas ang mata pero napakabigat ng talukap niya.

"Saan mo ba ako dadalhin?" Suminok siya. "Lashing na yata akow e."

Tumawa si Lath saka naramdaman niyang tumigil ito sa paglalakad at narinig niyang
may bumukas na pinto. And then she felt him depositing her in a seat. Basi sa amoy,
nasa loob siya ng sasakyan nito.

Hinilot niya ang sentido at sinubukang imulat ulit ang mga mata pero bigo siya.

Shit! Hindi lang mata niya ang may depekto, parang minamartelyo ang ulo niya sa
sakit at nasusuka siya.

Narinig niyang may bumukas ulit na pinto, and then the car shook a little, siguro
ay sumakay na si Lath.

Isinandal niya ang likod sa likuran ng sasakyan. "Lath?"

"Hmm..."

"Take me home and leave me alone."

Lath just chuckled. "Sige, iuuwi kita sa bahay sa isang kondisyon."

Bumaling siya sa dereksiyon na pinanggagalingan ng boses nito pero hindi niya

iminulat ang mga mata. "Ano naman?"

"Sign this."

Pilit niyang iminulat ang mata pero wala talaga. Kapag pinipilit niya ay mas lalo
siyang nasusuka.

Haze groaned. "Letse ka talagang lalaki ka. Lasing na nga ako at lahat,
papepermahin mo pa ako." Inilahad niya ang kamay. "Give it to me." She badly wanted
to get home.

Mabilis na ibinigay sa kaniya ni Lath ang papel na pepermahan. At dahil sa

kalasingan, hindi na siya nagtanong kung para 'yon saan. Basta ng igiya nito ang
kamay niya sa kung saan siya peperma, mabilis niyang pinermahan iyon at ibinalik sa
binata ang papel.

"Iuwi mo na ako." Humilig siya sa bintana ng maramdamang inaantok siya. "Shit..."

her voice slurred. "Siguraduhin mo lang na hudyo ka na iuwi mo ako sa bahay ng
walang ano mang galos, kundi, kakatayin kita."

Lath tsked. "Lasing na nga, matapang pa rin." Mahina itong tumawa. "Kaya gusto kita
e."

Haze snorted. "Sinungaling."

"I'm not."

"Yeah and hell is full of rainbows." She said in sarcasm and yawned. "Iuwi mo ako
at please lang, huwag ka nang magpapakita sakin."

"Can't do that, Hazey-baby. Not after you signed the contract."

Masyado na siyang inaantok para itanong sito kung anong ibig sabihin nito. She was
already dozing off to dreamland.

SA HALIP na sa SB Condominium magtungo kung saan nakatira si Haze, tinahak ni Lath

ang daan papunta sa bahay ni Knight Velazquez. Napailing-iling siya sa
pinaggagagawa niya para lang makuha ang gusto.

His plan is bound to get disastrous. Nararamdaman iyon ni Lath pero sige pa rin
siya ng sige.

Ipinarada ni Lath ang sasakyan sa labas ng mala-palasyong bahay ni Knight sa

Bachelor's Village. Nasa labas na ang kaibigan niya at hinihintay siya.

Inilahad nito ang palad. "Akin na. Bukas ko aasikasuhin." Ngumiti ito. "I might
need the help of Evren Yilmaz to pull some strings."

Evren Yilmaz is Dark's friend. Naging kaibigan na rin nila ang lalaki na isang
magaling na abogado.

"Sure." Inilagay niya ang marriage certificate sa nakabuka nitong palad at ngumisi.
"I need a copy of that tomorrow, before lunch." Tinuro niya ang sasakyan. "Kasama
ko si Haze. Sa tingin ko late siyang magigising bukas."

Mahinang natawa si Knight at napailing-iling. "You are a cunning man, my friend."

Tinapik nito ang balikat niya. "Hindi ka sana masunog sa apoy na nilalaro mo."
Nagkibit-balikat lang siya. "So what if i got burned? Kasal na kami simula bukas ng
umaga. At wala siyang pera pampa-annul at hindi ko siya hahayaan."

Mataman siya nitong tinitigan. "Mahal mo siya?"

Mabilis siyang umiling kasabay ng mabilis na pagpintig ng puso niya. "Nope. It's
just a promise that i have to keep."

Knight rolled his eyes. "Whatever, Coleman 2." Halatang hindi ito naniniwala sa
kaniya.

Nagpaalam na siya sa kaibigan at bumalik sa kotse niya. He, then, drive to Cali's
Port. Doon nakadaong ang Black Pearl Yacht na pag-aari nila ng kakambal niyang si
Lash.

Speaking of his twin, kumusta na kaya ito ngayon? Dapat magsaya ito dahil kasama
nito ang babaeng pinakamamahal sa Baguio. Of course, it was thanks to him why they
are secretly together now.

Itinigil niya ang kotse saka nagmamadali siyang lumabas ng sasakyan at umikot sa
passenger's seat at binuksan iyon. Binuhat niya ang dalaga at maingat na tinahak
niya ang daan papasok sa Black Pearl Yacht.

Natatawa na si Lath sa magiging reaksiyon nito bukas pagkagising. Siguradong

magaganap bukas ang world war three. And he intends to win.

When he entered his Yacht, he instantly went to his room. Ihiniga ni Lath ang
dalaga sa kama saka hinubad ang lahat ng saplot nito sa katawan. He tried to act
like her sexy hot body does not affect him at all. Gumagana ang pagpapanggap niya
ng matigilan siya sa ginagawa ng panty na nito ang huhubarin niya.

Seeing her bréast is bearable to his growing lust, pero ang makita ang pagkababae
nito. Baka mahibang siya. Seeing is not enough. He has to touch it, feel it-okay.
Stop!

Focus, Lath! Focus! Get your head in her pússy-holy fuck! Get you head in the task,
not in her pússy! Fuck it!

This is plain torture.

Wala sa sariling bumuka ang mga hita nito.

Torture, i tell you!

Biglang nanubig ang bagang niya. Shit! Why the hell am i sweating in cold?

He should close his eyes as he pulled down her undies, but he didn't. Dilat na
dilat ang mga mata niya habang hinuhubad ang panty ng dalaga. He even studied her
pubic hair. Mukhang bagong shave.

Lath can't stop himself from leaning close to Haze womanhood and smelling it.

Damn. Smells like peach.

Napalunok siya saka mabilis na kinumutan ang dalaga. He had to stop his saliva from
drooling. Fuck this! I don't drool over gorgeous women.

Nagpakawala siya ng malalim na buntong-hininga saka hinubad ang lahat ng damit sa

katawan at nagtungo sa gilid ng Yacht. At mula sa kinatatayuan, tumalon siya sa
dagat.

He needs a swim and a quick másturbation. Fuck it!

MAAGANG nagising si Lath at maganang nagtungo sa kusina. And because he can't cook
even to save his life, umorder siya ng agahan sa Délicieux Restaurant ni Thorn
Calderon.

Thorn is his distant cousin on his mother side.

Habang hinihintay ang inorder ay nagkape siya. Ilang minuto ang lumipas, habang
sumisimsim ng kape, narinig niyang pag-iingay ng cell phone niya.

Inilapag niya ang tasa sa island counter at sinagot ang tawag.

"Yow." Aniya na nakangiti ng makitang si Thorn ang tumatawag.

"Yow-hin mo 'yang mukha mo." Thorn growled. "Dapat may extra pay ako nito. What the
fuck are you doing in the middle of the freaking ocean?"

Mahina siyang natawa. "May mata ka naman kaya alam kong hindi ako nasa gitna ng
karagatan."

"Well, to me, you are."

"I'm just 200 or 300 meters away from Sudalga's Port... I think."
Last night, before he slept, he maneuvered the Yacht away from the port. Baka
makatakas pa si Haze, e.

"Yeah, yeah. I'll be there in a minute." Pagkasabi niyon ay nawala ang kausap sa
kabilang linya.

Inubos ni Lath ang tinimplang kape saka nagtungo sa lower deck ng Yacht para
salubungin si Thorn.

Mahinang natawa at napailing-iling si Lath ng makarinig ng ingay na papalapit sa

kinaruruonan ng Yacht niya. Tinanggal niya ang suot na sunglasses ng makita ang
paparating na speed boat.

Lath grinned when the speedboat stopped meter away from his Yacht.

Ngumiti si Thorn ng makita siya saka may itinaas na paper bag. "Heto na ang order
mo."

Ibinuka niya ang mga palad. "Ihagis mo sakin ang lubid para mahila kita palapit."

Kaagad namang sumunod si Thorn at inihagis ang lubid sa kaniya. Gamit ang lahat ng
lakas niya, hinila niya palapit ang Speedboat saka inabot ang hawak na paper bag ni
Thorn.

Ibinuka ni Thorn ang palad. "Bayad mo."

Napakamot siya sa batok. "Wala akong dalang pera."

"Marami ka nang utang sa Restaurant ko. Ang haba na ng listahan mo." Pinandilatan
siya nito saka itinuro ang limang malalaking box na nakalulan sa speed boat.

"Anong mga 'yan?"

"Pagkain at damit daw para sa kinidnap mo." Thorn rolled his eyes, "pinapabigay ni
Lysander. Nasisiguro daw niyang damit mo lang ang dala mo."

Malakas siyang natawa. "He... is right."

Paisa-isang inabot sa kaniya ni Thorn ang malalaking box.

"And here." May inabot ito sa kaniyang folder. "Pinapabigay daw ni Knight
Velazquez."
Napangisi siya ng maisip kung ano ang laman ng folder. Hmm... looks like I'm now
married.

"I owe you, man." Aniya.

Itinirik ni Thorn ang mga mata. "Mahaba na ang listahan mo sa Restaurant ko. May
tubo na iyon ng ten percent kapag binayaran mo. Kapag nagtagal, dagdag twenty
percent."

Lath just rolled his eyes.

"I'm leaving." Pinaandar ni Thorn ang speedboat at umalis na ito.

Lath sighed and left the boxes in the lower deck. Maya na niya iyon bubuhatin
patungo sa kusina. Tanging ang agahan lang na inorder niya at folder ang dala
habang umaakyat sa hagdan patungong top deck.

As Lath emerged from the stairs, Haze's angry voice filled his ear. Natigilan siya.

"Nasaan ako?! Saan mo ako dinalang hinayupak ka?!"

Bumaling siya sa dereksiyon na pinanggalingan ng boses at humugot siya ng isang

malalim na hininga ng makita ang bagong gising na si Haze. Sabog pa ang mahaba
nitong buhok at nakatapi lang ng kumot.

Nanlilisik ang mga mata nito habang nag-aakusang nakatingin sa kaniya.

Yes. World War Three is about to start.

u7e.goL

=================

CHAPTER 4

CHAPTER 4

NAGPUPUYOS ang kalooban ni Haze sa sobrang galit. Kumukulo ang dugo niya at
tumataas ang presyon niya. Nagising siya sa isang estrangherong silid at wala
siyang saplot ni isa!

Gulong-gulo ang isip niya at takot na takot. Hinahalungkat niya ang isip kung saan
siya dinala ni Lath, ito lang naman ang kasama niya kagabi... ito ang nag-uwi sa
kaniya.

Nang halughugin niya ang buong silid, may nakita siyang t-shirt na nakahimlay sa
sofa na naroon. Nang amoyin niya ang t-shirt, amoy Lath 'yon kaya naman napagtagni-
tagni niya ang lahat.

Hindi siya inuwi ni Lath kundi dinala sa ibang bahay! Argh!

Itinapi niya ang kumot sa hubad na katawan saka nagmamartsang lumabas ng silid at
ginalugad ang buong bahay pero hindi pa rin niya makita si Lath.

And then the house sways a little.

Umawang ang labi niya. Oh God! Saan sila dinala ng hinayupak na 'to?!

Hinanap niya ang labasan, nakakita siya ng hagdanan pataas. Mabilis siyang umakyat
at malakas na napasinghap ng makitang nasa isa siyang Yacht at wala siyang makitang
lupa at puno.

"Oh hell no..." nasapo niya ang nakaawang na bibig. "Oh God... Oh God... oh God!"
Malalaki ang mata niya habang nagpapanik na tumitingin sa paligid niya na puro
tubig-dagat. "Oh God!"

Haze panicked.

Nanlamig ang buong katawan niya ng makita si Lath na paakyat sa isang hagdan na
nasa gilid.

"Nasaan ako?!" Sigaw niya, puno ng galit ang boses niya, "saan mo akong dinalang
hinayupak ka?!"

Ilang minuto siyang tinitigan ni Lath kapagkuwan ay bumuntong-hininga ito.

Naglakad ito palapit sa kaniya saka iminuwestra ang kamay sa loob ng Yacht. "I'll
explain pero pasok muna tayo sa loob. Ang init dito e."

Pinukol niya ito ng nakamamatay na tingin saka nagmamartsang pumasok sa nilabasan

niya.
Nang makapasok sa loob, pinagkrus niya ang braso sa harapan at nanlilisik ang
matang pinukol ng masamang tingin si Lath na ngayon ay nakatayo na isang metro ang
layo sa kaniya.

"Ano na?" Mataray niyang tanong. "Magsalita ka bago ko buhatin itong rattan chair
na malapit sakin at ibalibag sa pagmumukha mo."

Lath chuckled and raked a hot stare over her body. "Nice outfit."

Mas tumalim pa ang mga mata niya. "Ang bastos mo!" She sneered at Lath. "Sinong
naghubad sakin kagabi? Ikaw? Ang bastos mo talagang lalaki ka!" Sa sobrang inis
niya binuhat niya ang rattan chair na malapit sa kaniya at ibinato iyon sa binata.

Nasalo naman ng binata ang rattan at inilapag iyon sa sahig saka pinukol siya ng
masamang tingin. "Ano bang problema mo?"

Nanlilisik ang mga mata niya. "At nagtatanong ka pang hinayupak ka?!" Dunuro niya
ito. "Ikaw ang problema kong hudyo ka! Ikaw!"

"Paanong ako?! I took care of you last night!" Lath shouted back, startling her.

Ang gulat niya at napalitan ng galit. "Bakit mo ako sinisigawang hudyo ka?! Argh! I
hate you!"

Lath just rolled his eyes at her and hand her an envelope.

Nagsalubong ang kilay niya. "Wala akong pakialam sa kung ano man ang laman niyan.
Just take me home, damn it!"

Lath smirked. "Basahin mo muna ang laman niyan."

Napipilitang binuksan niya ang envelop at binasa ang laman.

Nag-form ng 'O' ang bibig niya at nanlaki ang mga mata niya sa nabasa. Nabitawan ni
Haze ang folder na hawak at nagtaas ng tingin kay Lath.

"A-ano 'yon?" She asked, shock, dumbfounded.

Pinulot ni Lath ang folder na nabitawan niya saka ngumiti sa kaniya. "It means were
married, Hazey-wifey."

Nalaglag ang panga niya sa narinig. "No way..." napatitig siya sa nakabukas na
folder na hawak nito. Nanginig ang bibig niya habang nakatingin sa perma niya sa
baba ng Marriage Certificate. "No..." marahas siyang umilis at nagtagis ang bagang
niya. "Wala akong pinermahang-" napatigil siya sa pagsasalita saka nag-aakusang
hinuli ang mga mata ni Lath. "You tricked me. May pinapapermahan ka sakin kagabi.
You took advantage of my drunkenness." Her anger rose up. "Punyeta ka talaga!"

Tinalikuran niya ito saka nagpalakad-lakad sa loob ng sala para pakalmahin ang
sarili pero hindi siya kakalma hanggat wala siyang nagagawa kay Lath.

Oh God. She's married. It can't be true!

Pinulot niya ang throw pillow na nasa mahabang sofa at malakas na binato 'yon kay
Lath.

"You took advantage of me!" Sigaw niya habang nag-uunahang malaglag ang mga luha
siya. She felt so powerless. "Punyeta ka! Punyeta!" Pinulot niya abg flower base
saka binato 'yon kay Lath. "Hayop ka!"

Her eyes become blurry because of her tears, pero hindi siya tumigil sa pagbato ng
kahit na anong mapulot kay Lath.

"Punyeta ka!" Sigaw niya habang humahagolhol at niyakap ang sarili. "I a-actually
trusted you last night." Mas napahagulhol pa siya. "Sumama ako sayo kasi alam kong
wala kang gagawin sakin. Akala ko mapagkakatiwalaan kita. God! I'm such a fool!"
Nilapitan niya si Lath at pinagsasampal ito sa mukha at pinagsusuntok sa dibdib. "I
hate you! I hate you!"

Niyakap siya ni Lath. Walang lumabas sa bibig nito. She was expecting him to say
sorry, but nothing. He didn't say anything, he just hug her tight as she cry
harder.

Nawalan na siya ng lakas na sampalin at suntukin ito. Lupaypay ang kamay niya
habang patuloy na umiiyak sa dibdib nito.

Walang humpay ang pagtulo ng luha niya. Kapag naaalala niya ang perma niya sa
marriage certificate, mas lalo siyang umiiyak.

"Hush, Hazey-baby," hinagod nito ang likod at buhok niya, "tapos na 'yon. Kasal na
tayo. Wala ka nang magagawa."

Malakas na tinulak niya si Lath at sasampalin sana niya ulit ng makita niya ang
dumudugong nuo nito.

Hindi man niya aminin, pero nag-alala siya sa nakita. Tinamaan ba ito sa mga binato
niya rito?

Dumapo ang kamay ni Lath sa nuo nito na dumudugo saka pinahid iyon na hindi manlang
alintana ang sakit. Napasinghap siya ng makita ang sugat nito, medyo may kalakihan
iyon.

"It's nothing." Inilapag nito sa round table ang marriage contract nila. "Kopya mo
'yan, kahit punitin mo, walang mangyayari. Xerox lang 'yan, nakatago ang original."

Wala siyang paki-alam sa marriage contract, ang sugat nito ang inaalala niya.

"Ang sugat mo..."

Lath's face was impassive. His eyes were cold and hard. "Don't worry. Malayo 'to sa
bituka." Umalis ito sa harapan niya at nagpunta sa banyo para siguro linisin ang
sugat.

Napakagat-labi siya at bumaba ang tingin niya sa marriage certificate na nasa

center table. Kompleto iyon. May perma niya, perma ni Lath, perma ng nagkasal 'daw'
sa kanila at may registry number talaga.

All in all. Their marriage is legal.

Nanghihinang napa-upo siya sofa at paulit-ulit na binasa ang marriage contract.

Hindi niya maintindihan kung bakit ba ito ginawa ni Lath. Para patunayan sa
kaniyang kaya nitong makuha ang kahit na anong gustuhin nito? Mapakla siyang
natawa. What could he possibly gain from their freaking marriage?

Nag-angat siya ng tingin ng marinig ang papalapit na yabag ni Lath. The insolent
brute sat on the sofa adjacent to hers.

"Bakit mo ba 'to ginawa, ha?" Mahinahong tanong niya. Wala na siyang lakas para
sigawan ito, mamaya na kapag nakabawi siya.

Humilig ang lalaki sa likod ng sofa at mataman siyang tinitigan. "Nangako ako na
ikakasal tayo, at kasal na tayo ngayon." Then he smirked cockily, "i told you,
Hazey-wifey, i always get what i want."

Tumalim ang mata niya. "Kanina nakonsensiya pa ako sa sugat mo, pero ngayon, hindi
na. Sana ikamatay mo iyang sugat mo! Matetano ka sana! Peste ka!"

Tinawanan lang siya ni Lath. "Huwag mong sabihin 'yan, baka mabiyuda ka ng maaga."

Mas tumalim ang mga mata niya. "Mamatay ka na sana."

"Nope. Masamang damo ako, matagal mamatay."

Nanlilisik na ang mata niya sa galit. "Iuwi mo ba ako!"

"Ayoko."

"Lath! Iuwi mo na ako!"

"Ayoko nga."

"Lath!"

Tumalim ang mga mata nito na ikinatikop ng bibig niya. "Haze, hindi kita iuuwi
hanggat hindi mo natatanggap na mag-asawa na tayong dalawa."

Napangiwi siya sa salitang 'mag-asawa'. "Hindi ko matatanggap na mag-asawa tayo."

"Then we will stay here forever."

"Hudyo ka talaga! Idaong mo 'tong Yacht mo! At anong forever? Walang forever!
Mauubos din ang pagkain at supply natin. Imposibling hindi ka dumaong."

Nginisihan siya nito saka pinulot ang marriage certificate sa center table at
winagayway 'yon sa ere. "Wala akong pakialam kahit maubusan tayo ng pagkain. Diba
may kasabihang 'Okay lang ang walang pagkain, basta loving'."

Inirapan niya ito. "Gago. Anong loving? Hindi kita mahal."

"Soon you will." Kinindatan siya nito saka tumayo na.

"You wish."

"Yes, yes i do." Tinuro nito ang hagdanan papunta sa top deck. "Go to the top deck,
smell the fresh air and feel the peacefulness of the sea. I hope the peacefulness
will soak up to you. At siya nga pala, huwag kang tatalon sa tubig sa isiping
lalangoy ka hanggang makakita ka ng lupa. Ipapaalala ko lang sayo na may pating na
pakalat-kalat, baka kainin ka. Unlike you, ayokong mabiyudo ng maaga na hindi ko
manlang natitikman ang asawa ko."

She paled and the blushed. "A-ano? N-natikman?"

Lath nodded. "Yeah. You don't think we will not consummate our marriage?" There's a
wicked glint in his violet eyes. "Hazey-wifey, asawa na kita mula ngayon. May
pangangailangan ako bilang isang lalaki at ikaw ang magpo-provide no'n."
Halos lumuwa ang mata niya. "A-ano? N-nagbibiro ka lang, d-di'ba?"

Umiling ito. "Nope. At mukhang mangangailangan ako mamayang gabi." Tinawid nito ang
pagitan nila saka bumulong sa taenga niya, "be ready, Hazey-wifey. I'm going to
ravish you tonight."

Nalaglag na ang panga niya. She can't take this. She's going to faint. Oh my God...

Umalis na si Lath sa harapan niya at nagtungo sa kung saan. Siya naman ay napatitig
sa kawalan saka biglang natauhan.

May pangangailangan ito mamayang gabi?

"Subukan mo lang akong gapangin mamayang gabi, Lath, tatadyakan kitang hudyo ka!"
Sigaw niya at tanging tawa lang ang sinagot nito.

Naiinis siyang tumayo at pumunta sa top deck. Mula sa kinatatayuan, wala talaga
siyang makitang puno o isla.

Nasaang lupalop ba siya ng mundo dinala ni Lath?

Napahawak siya sa railing ng Yacht at huminga ng malalim. Saka lang niya na-realize
na nakatapi lang siya ng kumot dahil nililipad ang laylayan niyon ng hangin.

Tirik na tirik na ang araw at ramdam niya ang init niyon sa kaniyang balat kaya
naman pumasok siyang muli sa loob ng Yacht.

Naabutan niya si Lath na nananalamin habang nilalagyan ng gauze at plaster ang

sugat sa nuo.

Haze felt a twinge of guilt. Siya ang may sala sa sugat nito, pero dapat hindi siya
makonsensiya. Bagay lang iyon dito sa lahat ng ginawa nito sa kaniya.

Nagtama ang mga mata nila ni Lath sa salamin. Kaagad na nag-iwas ng tingin si Haze
ng maramdamang sumikdo ang puso niya.

Puwede ba, puso. Huwag kang umepal. Pakiusap niya sa puso niya na malakas pa rin
ang tibok.

Humarap sa kaniya si Lath na tapos nang lagyan ng gauze ang sugat sa nuo.

"Ahm," hinilot nito ang sintido na para bang masakit iyon, "may mga boxes sa lower
deck. Lima 'yon. Mga pagkain at damit ang laman. Hindi ko pa binubuksan. Kapag
nagutom ka, kumuha ka nalang do'n saka magluto ka. I need sleep hindi ako nakatulog
ng mahimbing kagabe dahil katabi kita at hubad pa."

Kinagat niya ang pang-ibabang labi para pigilan ang sarili na singhalan na naman
ito.

Lath seems off all of the sudden. Parang may dinaramdam ito.

"I'm going to bed." Anito saka naglakad patungo sa dereksiyon ng silid na

pinanggalingan niya kanina.

Pagkalipas ng ilang minuto, sinundan niya si Lath sa silid na pinasukan nito. May
kausap ito sa cellphone. Bahagyang nakabukas ang pinto kaya dinig na dinig niya ang
sinasabi nito sa kabilang linya.

"No. Hindi ako nawalan ng malay ng batuhin ako ni Haze kanina ng malaking flower
base, pero tinamaan ako sa nuo at nasugatan dahil sa lakas ng impact. Tapos pumunta
ako kanina sa banyo para magtago kay Haze, bigla kasi akong nahilo at ayokong
makita niya ako sa ganoong kondisyon. I feel dizzy and sluggish. What do you think,
Ymar? Do i have a concussion?"

Nanlaki ang mata niya sa hiling tinuran nito. Concussion? Ganoon kalakas ang
pagbato niya rito? Oh God.

"What?" Malakas ang boses na tanong ni Lath. "Paano ako makakabili ng pain reliever
e nasa gitna nga ako ng dagat, sabi pa nga ni Thorn. Well, i could definitely rest
and avoid alcohol. Pero 'yong Pain reliever? Parang wala akong mahahanap dito sa
Yacht." Bumuga ng malalim na buntong-hininga si Lath saka pinatay ang tawag.

Mula sa maliit na siwang ng pinto, nakita niyang nahiga si Lath saka tinakpan ng
braso ang mga mata.

"Fuck!" He cursed again and again.

Umalis siya sa pagsilip sa siwang ng pinto at pumunta sa lower deck. Katulad nga ng
sabi ni Lath, may mga boxes nga na naroon.

Ang unang box na binuksan niya ay may lamang damit pambabae. Hmm. Para ba 'to sa
kaniya? It's the same size as hers.

Binuksan naman niya ang pangalawang box, mga pagkain ang laman niyon. At dahil
hindi naman niya mabubuhat ang karton, paun-unti nilang i-tri-nansfer ang pagkain
patungong kusina at inilagay sa refrigerator na nakakagulat dahil gumagana.

How the hell did a refrigerator work in the Yacht? Hindi na siya nagtanong pa.
Lahat ng pagkain na nasa kahon na madaling masira ay inilagay niya sa ref, ang
hindi naman ay iniwan niya sa kahon.

Ang mga damit naman na pambabae ay kumuha siya ng mga apat na pares saka apat na
pares din na underwear.

Sa kusina siya nagbihis dahil wala namang tao. Galawang ninja lang siya sa bilis
baka bigla nalang dumating si Lath at makita siyang hubo't-hubad. Ayaw pa niyang
pamunit ang hymen niya. Letsugas naman oh.

Nang makapagbihis ay nagluto naman siya ng makakain. Simpling fried chicken lang
ang niluto niya. Hanggang sa makapag-saing siya, gulat pa rin si Haze kung saan
galing ang tubig sa gripo.

Shocking.

Habang hinihintay na maluto ang sinaing, gumawa siya ng soup para kay Lath. Kahit
naman gusto niya itong tirisin ay nakokonsensiya siya dahil may concussion ito ng
dahil sa kaniya.

A/N: Sorry po na late ang update ko ngayon. Hindi kasi ako maka register sa
supersurf sa globe e. Pasensiya na sa paghihintay.

ANYWAY, COMLETED napo ang TDBS: WICKED ENCOUNTER, sa mga nagbabasa po no'n, ipopost
kop o ngayonggabi ang TDBS 2: Darkest Touch. Salamat po :)

=================

CHAPTER 5

CHAPTER 5

PAGKATAPOS kumain ni Haze ay nagtungo siya sa silid at may dala-dalang sopas.

Dahan-dahang niyang binuksan ang pinto at parang pusang naglakad palapit sa kama.

"Naririnig ko ang yabag mo, wifey."

Napatigil siya sa paglalakad ng marinig na nagsalita si Lath. Itinirik niya ang mga
mata saka inilapag sa maliit na mesa na katabi ng kama ang ginawang sopas.
"Kumain ka na." Aniya.

Tinanggal ni Lath ang braso na nakatakip sa mga mata nito saka tumingin sa kaniya.
"Ano?"

Tinuro niya ang sopas. "Kain na."

Tumaas ang kilay ni Lath. "Sopas?" Mahina itong tumawa. "Wala akong sakit."

Mabilis niyang diniinan ang sugat nito.

"Fuck! Ouch!" Kaagad na sigaw ni Lath at bumangon.

Napangisi si Haze. "So wala kang sakit?"

Pinandilatan siya ni Lath. "Ewan ko sayo."

Inirapan niya ito. "Kainin mo 'yang sopas na 'yan kahit wala kang sakit. Huwag kang
mag-alala, walang lason 'yan kasi wala akong makitang nakakalason para ilagay
diyan. At habang kumakain ka," umupo siya sa gilid ng kama, "mag-uusap tayo."

Mataman siyang tinitigan ni Lath kapagkuwan at umusog ito palapit sa sopas.

As he eats the sopas, he stared questioningly at her. "So? May sasabihin ka?"

Tumango siya. "Kailan mo ako ibabalik sa Manila?"

Napatigil ito sa pagsubo. "Hindi pa ngayon."

Tumalim kaagad ang mata niya. "At bakit naman?"

"Kasi kailangan mo munang tanggapin na mag-asawa na tayo."

Pinandilatan niya ito. "Hindi tayo mag-asawa. Hindi ko alam kung anong ginawa mo
para maging legal ang marriage certificate na 'yon. You tricked me into signing!
Walang kasalang naganap!"

Hinilot nito ang taenga. "Sa tuwing magsasalita ka, kailangan talagang sumigaw?
Hindi ba puwedeng dahan-dahan lang. Ang sakit sa taenga e."

Pinukol niya ito ng masamang tingin. "Naka-depende ang boses ko sa kausap ko."
"So feeling mo bingi ako na kailangang sigawan?" Puno sarkasmo ang boses nito.
"Well, FYI, okay ang taenga ko. Walang sira."

Inirapan niya ito. "Iuwi mo na kasi ako. Ano ba ang gusto mong makuha sakin?"

"Your heart-"

"Letse ka!" Sansala niya kay Lath.

"Your love-"

"Hinayupak ka."

"Your virginity."

Napanganga siya. "M-my what?"

"Ngayong asawa na kita, may karapatan akong angkinin ka gabi-gabi at araw-araw."

Laglag ang panga niya. "Ano? Araw-araw? Gabi-gabi? Hindi kaya sumabog ang obaryo ko
sa kahalayan mo?"

Malakas na tumawa si Lath. "Chill. We'll make it three times a day."

Wala na siyang panga sa kanganganga. "Three times a day? Uy, ano ako, gamot sa
kahalayan mo? Hoy, Lath, hindi ako gamot na reseta ng Doctor para sa gamot mo sa
kabaliwan."

Lath chuckled and Haze stared at him, admiring how sexy his chuckled was.
Napakurap-kurap siya. Holy shit! I am so not going there again!

Huminga siya ng malalim saka nagtanong ulit. "Paano kung hindi ako pumayag sa gusto
mo? I don't want to have sex with you, Lath." She said in a flat voice.

Ngumisi lang si Lath at saka lumuhod sa kama at inilapit ang mukha sa mukha niya.
Napalunok si Haze ng maramdamang parang mga kabayong nakikipagkarera ang puso niya
sa bilis ng tibok niyon. Nanlalamig din ang kamay niya at hindi maiwasang mapatitig
sa natural na mapupulang labi ni Lath.

"Wifey?"

Wala sa sariling tumugon siya. "A-ano?"

"Kapag hindi ka pumayag," hinawakan nito ang baba niya saka inilapat ang labi sa
labi niya hindi para halikan siya kundi para kagatin ang pang-ibabang labi niya,
"gagapangin kita," pabulong nito sabi sa mga labi niya, "at sisiguraduhin kong
magugustuhan mo 'yon."

Doon siya nagising sa huling tinuran nito. Tumaas ang isang kilay niya at taas-
nuong sumagot.

"Sige, hahayaan kitang gapangin ako." God. Her pride and ego will be the death of
her! "Pero nasisiguro kong hindi ka magtatagumpay, hindi mo mabubuhay ang katawang
lupa ko."

Naughtiness and wickedness flashed through Lath's eyes. "Challenge accepted my

peach scented pússy wife." Ang pang-itaas na labi naman niya ang kinagat nito at
pinaglandas ang dila para tuksuhin siya. "You will scream my name in ecstasy."

Nang bitawan nito ang baba niya, nagmamadali siyang lumabas sa silid saka sinapo
ang dibdib at sumandal sa nakasarang pinto.

Pinakiramdaman ni Haze ang sarili. Umawang ang labi niya ng mapansing parang basa
ag nasa gitnang bahagi ng mga hita niya... basa ang... oh my God! Is my vágina wet?

What the heck is that?

PINAKALMA ni Haze ang sarili sa lower deck ng Yacht. Mayroong duyang doon na
natatakpan mula sa sikat ng araw, doon siya umupo habang nakatingin sa kalmadong
karagatan.

Minutes later, Lath joined her.

"Anong-" naputol ang iba pa niyang sasabihin ng umupo ito sa duyan, sa tabi niya.
"Umalis ka. Sa sahig ka maupo."

"This is my Yacht, wifey." Anito saka pilit na pinagsiklop ang kamay nilang dalawa.
"I have the right to sit wherever i want."

Kahit anong pilit niya, hindi siya makawala sa pagkakahawak ni Lath. Haze gives up
from trying pulling away her hand from him, hindi siya magtatagumpay.

"Bitawan mo ang kamay ko." Mahinahong aniya pero hindi niya ulit sinubukang hilahin
ang kamay.

"Ayoko." Anito na nakatingin pa rin sa karagatan.

Umirap siya sa hangin. "Palagi nalang 'ayoko' ang sagot mo sa lahat ng gusto ko."
She puffed an angry breath. "Pero hindi mo naman matanggap na ako naman ang magsabi
ng 'ayoko'."

Lath sighed heavily. "Sanay akong palaging nakukuha ang gusto ko. I have my wicked
ways in acquiring what i want, wifey, and i happen to want you."

"Hanggang kailan?" Bumaling siya sa binata, "and, Lath, what exactly do you want
from me?"

Bumaling ito sa kaniya, "sinabi ko na sayo ang gusto kong makuha, ayaw mo lang
makinig. I want you heart, your love, your body and everything you can offer."

"Why?" Bumuntong-hininga. "Ano ba ang mapapala mo sa puso ko, sa pagmamahal ko, sa

katawan ko o sa lahat ng kaya kong ibigay sayo? God, Lath, puwede mo iyang makuha
sa kahit na sinong babae na gustuhin mo. I am just plain Haze Tito. Wala akong
kayang ibigay sayo. I'm not gonna give you my heart, my love and my body. There are
lots of women who will eagerly and happily give those to you in a silver platter."

Nagkibit-balikat lang ito. "Alam ko 'yan. I know my effect on women. Alam kong kaya
ko 'yong makuha sa kahit na sinong babae," bumaling ulit ito sa kaniya at tumitig
sa mga mata niya, "maliban sayo." He chuckled nonchalantly. "And i don't want them,
Haze, i want you."

Bumilis ang tibok ng puso niya.

Pigil niya ang hininga ng ihilig nito ang ulo sa balikat niya. Para silang tunay na
mag-asawa sa posisyon nila.

"Haze?"

"Ano 'yon?"

"I want to have sex here."

Kaagad na nawala ang mahika na lumukob sa kaniya. "Gago." Pinalis niya ang ulo nito
na nasa balikat niya at inagaw ang kamay niya, pero bigo siya.

Lath hugged her tightly from the side like he doesn't want to let go of her and
buried his face on her beck. Napakabilis ng tibok ng puso niya habang nararamdaman
ang mainit nitong hininga sa leeg niya.

Haze tried to get off the hummock but failed. Mahigpit ang yakap sa kaniya ni Lath.
"Stay still." Pabulong na ani ni Lath at naramdaman niya ang paglapat ng labi nito
sa leeg niya.

Napalunok siya. "Lath-"

"Masakit ang ulo ko."

Dahil sa sinabi nito, nakonsensiya na naman siya. Even if he deserves to be cut in

the head, he didn't deserve to have a concussion.

"Pasensiya na." Parang may sariling isip ang kamay niya na tumaas iyon at dumapo sa
ulo nito. She brushed his hair softly. "Gusto kitang tirisin at at ilibing ng
buhay, pero hindi ko alam na makokonsensiya pala ako sa maliit na sugat mo sa nuo
na ako ang may gawa."

He chuckled softly, his hot breath fanning her neck. "Minsan ko lang 'to sasabihin,
inaamin ko, i deserve this cut in my forehead."

"Buti alam mo." Mataray niyang tugon at nagpakawala ng malalim na hininga. "Pero
gusto ko nang umuwi, Lath."

"Not now... but soon." Anito na mas humigpit pa ang yakap sa kaniya.

"Kailan naman ang soon na 'yan?"

He kissed her neck and bit it lightly. "Kapag nakabayad ka na nang utang sakin."

Haze frowned. "Wala akong utang sayo." Umiling-iling pa siya. "I don't owe you
anything, Lath, kaya wala akong dapat bayaran."

Kailangan kagatin ni Haze ang labi para hindi mapadaing ng maramdaman niya ang labi
ni Lath na gumapang pataas, patungo sa taenga niya at marahang kinagat ang gilid
niyon.

She shivered in pleasure.

"Haze, you don't know what I'd been doing for eight years." Hinawakan nito ang baba
niya at pilit na ihinarap ang mukha niya sa mukha nito. Their lips were only a
breath apart. "Samantalang ako, alam ko lahat ng galaw mo sa loob ng walong taon. I
paid people to monitor your every move."

Umawang ang labi niya. "A-ano?"

Mapakla itong tumawa. "I paid people to make you happy for eight years, wifey. Now,
it's time for you to make me happy. It's time for you to pay."

Marahas siyang umiling. "H-hindi kita maintindihan. Ano ba ang pinagsasasabi mo?
Monitor me? Paid people to make me happy? Gosh, Lath, nahihibang ka na ba at hindi
mo na alam ang pinagsasasabi mo?!"

His eyes lost its emotion. Again. "Hindi lang ikaw ang nasaktan ng maghiwalay tayo
sa Baguio."

Pagkasabi nito niyon ay umalis ito sa duyan at kinarga papunta sa taas ang isa sa
mga kahon na nasa lower deck.

Naiwan si Haze na gulong-gulo ang isip. Anong ibig sabihin nito? Hindi niya
maintindihan ang mga lumalabas na salita sa bibig ni Lath.

Argh! This is confusing as hell!

Pero kahit pa gulong-gulo siya at kinakain ng kuryusidad ang buo niyang pagkatao,
kahit gusto niyang intindihin at alamin ang pinagsasabi ni Lath, nangingibabaw pa
rin ang kagustuhan niyang umuwi. Hindi pa rin niya matatanggap na asawa niya ito.

Never.

Hindi niya ito hahayaang lokohin siya at paglaruan sa ikalawang pagkakataon.

LATH nearly punched himself. Fuck! He nearly slipped and tell Haze the truth. Ang
katotohanang kahit ang kakambal niya ay hindi alam. Ayaw niyang may makaalam na iba
sa kabaliwang pinaggagagawa niya.

Lath knew what he feel was not normal, it was madness. Lahat ng ginawa niya para
kay Haze ay isang kahibangan.

Napailing-iling siya. It's better if he keep it to himself. Wala namang may alam
no'n kundi siya.

Inilapag niya ang kahon sa sala at umupo siya sa mahabang sofa. Ayaw niyang bumalik
sa lower deck dahil nandoon pa si Haze. She might question him. Mag-aaway lang sila
dahil wala siyang balak na magsalita ulit.

Nakatunganga si Lath sa kawalan ng pumasok sa sala si Haze. Mukhang may damit sa

karton na binigay ni Lysander dahil nakapagbihis na ito. Pinukol siya nito ng
masamang tingin saka nagmamartsang pumasok sa silid niya.

Akmang susundan niya ang dalaga ng makaramdam siya ng pagkahilo. Fuck! He thinks he
have a mild concussion. Bakit naman kasi hindi siya nakailag ng batuhin siya kanina
ni Haze?

Nahiga siya sa mahabang sofa at pinikit ang mga mata niya.

Nakarma yata siya sa pinaggagagawa niya kay Haze.

Natatawang-napailing-iling siya. Yeah, right. Karma really is a bitch, and her name
is Haze.

Ilang minuto ang lumipas, nakarinig ng yabag si Lath. Binuksan niya ang mga mata ng
marinig na may naglapag ng kung ano sa center table.

"Kumain ka na." Ani Haze na masama pa rin ang tingin sa kaniya. "Lampas lunch na.
Iyan lang ang niluto ko kanina, kanin at fried chicken. Bago ka matulog diyan,
kumain ka muna."

Ha stared at her, slightly dumbfounded. "Pakakainin mo ako kahit galit ka sakin?"

Hindi makapaniwalang tanong niya, "i mean, you couldn't careless what happened to
me. You shouldn't feed me and left me to weaken."

Inirapan siya ni Haze. "Hindi ako katulad mo na ginagamit ang kahinaan ng iba para
makuha ang gusto."

That shut him up. Damn! Ang talas talaga ng dila ng babaeng 'to.

"Thanks." Lath grumbled and eats the food.

Habang kumakain, umalis si Haze at nang bumalik ito, may dala na itong isang basong
tubig.

"Thanks." He murmured and drinks.

Inirapan lang siya ni Haze at iniwan siya sa sala. Hanggang sa matapos siyang
kumain, hindi na ito bumalik.

Pagkatapos hugasan ang pinagkainan, nagtungo si Lath sa kuwarto. Papasok na sana

siya ng marinig niya ang mahinang paghikbi ni Haze. It made him froze. Hearing her
cry again is twitching his heart in unbearable pain.

Kasalan niya kung bakit umiiyak ito. Kasalanan naman talaga niya lahat. Why
couldn't he left Haze alone? He did so for eight years. Why now? Bakit hindi nalang
niya ito hinayaan sa mundo nito.

Maybe... because... he's done waiting for God to make a move. Kung gusto niyang
makuha ang babaeng hindi niya maamin sa iba na bumabaliw sa kaniya, dapat siya na
ang gumawa ng paraan.

Bumalik siya sa sala. Hindi niya kayang pumasok sa kuwarto. He could be heartless
at times but not that heartless. Showing his face to Haze would just make her cry
harder. His main goal was to make her happy, not sad, like now.

Sino ba naman ang matutuwa kung ikinasal ka sa lalaking kinamumuhian mo?

Kinuha niya ang cell phone sa bulsa ng khaki short ba suot saka tinawagan ang isa
niyang matalik na kaibigan na maiintindihan ang pinagdadaanan niya.

"Hey, Kriszy-baby." He purred.

Tumawa ang nasa kabilang linya. "Kapag narinig ka ni Train, patay ka."

Tumawa siya ng mahina. "Yeah. Yeah. I'll make this call quick."

MATAPOS umiyak dahil wala siyang magawa sa sitwasyon niya ngayon, lumabas siya ng
silid para silipin kung tapos na kumain si Lath.

Haze went to the living room and saw him talking to someone on the phone.

Natigilan siya ng makita ang masaya nitong mukha. Malapad ang ngiti, nagniningning
ang mga mata at napakalambing ng boses nito.

"Come on, Kriszy-baby." He said sexily. "Help me here, will you? Akala ko ba mahal
mo ako? Please, baby, please?"

Parang may kamay na sumakal sa puso niya sa nakikita at naririnig. He called me

Hazey-baby. Tama nga ang hinala niya. Hindi mapagkakatiwalaan kailan man ang isang
Lath Coleman. Mabuti at napigilan niya ang sarili na magustuhan ulit ang binata.

"Thanks. You're an angel!" Lath grinned. "I love you, Kriszy-baby."

Parang may isang milyong karayom na tumusok-tusok sa puso niya sa narinig. Mapait
siyang napangiti. Walang ibang eksplinasyon kung bakit siya nasasaktan sa narinig.
Kung wala siyang pakialam kay Lath tulad ng pilit niyang sinasabi sa sarili, e di
sana hindi siya nasasaktan.

Ngayon lang niya na-realize, nasasaktan pa rin siya. Haze knew in that moment, that
she hadn't moved on even one bit. Damn it!

Tinapos nito ang tawag at humarap ito sa gawi niya. Kaagad na nawala ang ngiti nito
sa mga labi ng makita ang mukha niya.

He must have saw something in her face... maybe jealousy, because his eyes widen.
Pero nasisiguro ni Haze na itinago niya ang emosyong iyon mula rito.

"Haze..."

Tumaas ang isa niyang kilay. "What?"

"Krisz is just a friend. I mean, hindi kita niloloko kung iyan ang iniisip mo."

She scoffed. "Ito ang unang pagkakataon na nagpaliwanag ka. Save it. I don't need
it. At hindi ako naniniwala sayo."

Tinalikuran niya ito at nagmamadaling pumasok sa kuwarto at ini-lock 'yon.

A tear escaped her eyes. Shit! Not again! Sinabi niya sa sarili na hindi na siya
kailanman iiyak ng dahil kay Lath, pero ngayon araw, ilang balde ang niluha niya
dahil dito.

Kailangan niyang mas tigasan pa ang sarili. She can't let Lath break her heart
again for the second time

=================

CHAPTER 6

CHAPTER 6

HINDI alam ni Lath kung magsasaya siya sa nakitang selos sa mukha kagabi ni Haze ng
marinig nito ang usapan nila ni Krisz. If she's jealous, maybe something is still
there. Huminga siya ng malalim saka naglagay ng kape sa tasa at ang ginawa niyang
tuna sandwich.

He may not know how to cook but he is the king of Sandwich making.

Inilagay niya sa tray ang kape at sandwich, saka naglakad patungo sa kuwarto na
inukupa ni Haze. He scowled at the memory of last night. Ini-lock nito ang silid
kaya sa sala siya natulog. Hindi tuloy niya nagapang ang dalaga katulad ng plano
niya.

Kakatok sana siya sa pinto ng silid ng bigla iyong bumukas. Nagkatitigan sila ni
Haze. God! Bagong gising na at lahat-lahat pero maganda pa rin ang babaeng 'to sa
paningin niya. How sick is that?

"Hey." He bit his lower lip, "good morning."

Nagdilim kaagad ang mukha nito. "Walang maganda sa morning." Pagtataray nito saka
bumaba ang tingin nito sa tray na dala niya. "Para sakin 'yan?"

Tumango siya. "Peace offering."

Tinanggap nito ang tray saka malakas na isinara ang pinto sa mukha niya.

His face contorted in annoyance. Talagang malapit na siyang sumabog. Haze is really
testing his not-so-long patience.

Kumatok siya ulit ng buksan siya ng naka-lock. "Open the door, wifey!"

"Go to hell!" Sigaw nito sa loob.

"Ano ba, Haze, nasa loob ang damit ko. Maliligo ako at kailangan ko nang pamalit."

"E di maligo ka. Pakialam ko sayo!" Sigaw na naman nito.

Naiiritang umalis siya sa harap ng pinto at nagtungo sa lower deck. Ang mga kahon
ang pinagdiskitahan niya. Dinala niya ang mga iyon sa kusina. Nang ang huling
karton na ang bubuhatin niya, bigla siyang natapilok at sa kasamaang palad ay
nahulog siya sa dagat.

"Fuck!" He cursed. "Fuckshit!" Sinubukan niyang umahon pero nadulas lang ang kamay
niya. "I am having a fucking bad day. Argh!"

After one minute of trying to pull himself up, he finally succeeded. At dahil hindi
naman siya papasukin ng asawa niya, nanatiling basa ang damit na suot niya. He
moved in the kitchen with wet clothes. Nilalamig na siya pero anong magagawa niya?
Nasa loob ng kuwarto ang mga damit niya?

"God." He shivered. "I'm fucking cold."

Hinilamos niya ang palad sa mukha saka napamura ulit ng bumahing siya ng malakas.
"Hell." He shivered again. "Fuck this!"

Hinubad niya ang pang-itaas na damit saka ang pantalon at boxer. He, then, move
around naked in the kitchen. Nilinis niya ang kusina at nag-saing, may rice cooker
naman kaya hindi masusunog ang kanin.

Thanks god for inventing such technology.

Pagkatapos niyang maglinis sa kusina, ang sala naman ang sinunod niya hanggang sa
lower deck at top deck. He cleaned the whole Yacht while he's naked like the day he
was born.

Bumalik siya sa sala at tamang-tama naman na palabas si Haze sa silid. Nagtama ang
mga mata nila at bumaba ang mata nito sa pagkalalaki niya na ngayon ay unti-unti
nang nabubuhay.

Umawang ang labi nito at nagkulay kamatis ang mukha nito.

He smirked at Haze. "Enjoying the view?"

Napasinghap ito saka mabilis na nag-iwas ng tingin. "B-bakit ka ba n-nakahubad?"

Lumapad ang ngisi niya saka lumapit sa asawa niya. Tumigil siya ng ilang dangkal
nalang ang layo ng katawan nila. Hindi makatingin sa kaniya si Haze. Pulang-pula
ang pisngi nito.

She really is a virgin.

Virgin ang mata. Virgin ang taenga. At virgin din sa gitna ng mga hita. Mahina
siyang natawa sa tumatakbo sa isip niya.

"M-magdamit ka nga." Nauutal na sabi nito.

Tumaas ang sulok ng labi niya. "Baka nakakalimutan mo na ini-lock mo ang pinto
kanina, at naalala kong kumatok ako para buksan mo kasi kukuha ako ng damit. But
what did you do? You didn't open the door. Kung hubad man ako ngayon, kasalanan mo
'yon."

Mas lalong namula ang mukha nito. "K-kasi naman e... m-magdamit ka na k-kasi."

Lath pressed his body against hers. Kinagat nito ang pang-ibabang labi at natukso
siyang halikan ang mga labi nito.

Lath dipped his head and captured Haze's lips. Hinintay niyang itulak siya nito
palayo pero hindi nito ginawa. Instead, her inexperience finger traced over his
chest down to his abs as she let him kissed her.

Kinagat niya ang pang-ibaba nitong labi. And he was awarded with a soft moan. Damn
it! He's so turned on.

Hinawakan niya sa beywang ang dalaga at mas pinalalim pa ang halik niya. Ang mga
daliri naman ni Haze ay nasa beywang na niya at para siyang inaakit sa bawat
pagdantay niyon sa balat niya.

Her fingers reached his inner thigh. Mariin niyang ipinikit ang mga mata habang mas
nagiging mapusok ang paghalik niya rito. He prayed for Haze to touch him 'there',
she was about to when he suddenly sneezed.

The spell that he woven around him and Haze broke. Umatras ito na para bang may
sakit siya at hindi tumingin sa kaniya.

"Magbihis ka na." Anito saka naglakad palayo sa kaniya.

Lath let out a frustrated breath. "Damn it!" Kaunti nalang e! Why does he have to
sneeze? Argh! Talk about bad luck!

Magmamartsa siyang pumasok sa silid at kumuha ng damit sa closet.

Habang nagbibihis, bumahing na naman siya.

"Shit!" He rubbed his nose. "Kainis talaga."

Pagkatapos magbihis ay lumabas siya ng silid at hinanap ang asawa niya.

GUSTONG kastiguhin ni Haze ang sarili hanang pinapangaralan. How could she let Lath
kissed her like that? And her hands! Oh God, her hands. Kapag hindi siya nag-ingat,
talagang masasaktan na naman siya ni Lath.

But the way he kissed her earlier... so tender. Parang nangangako ang halik nito na
hindi siya nito sasaktan at aalagaan siya nito. But Haze knew better that believe
Lath's action. Ganoon din ang mga halik nito noon, masuyo at malambing. Haze
thought she found the man for her, pero nagkamali siya.

Lath is not a man of her dream; he is the man behind her trust issues in men.

At hindi niya puwedeng hayaang halikan siya ulit nito. Hindi na.

Then Lath's nakedness flashed through her mind. His ripped muscles and chest. His
abs, oh God, his abs. Those tantalizing violet eyes, oh, and those lips.

Ikinuyom niya ang kamao ng maramdamang parang nangangati ang nga daliri niya na
paglandasin iyon sa matitipunong bisig, dibdib at tiyan ni Lath. At hindi niya
makakalimutan ang pagkalalaki nito. He was huge and thick and amazing.

Oh, boy.

No. Hindi puwede mahalin na naman niya si Lath. Buti nalang at bumahing ito kanina.
Nagising siya mula sa nakakaakit nitong paghalik.

"Hey, wifey." Anang boses ni Lath sa likuran niya. "Nakadamit na ako." May
panunudyo sa boses nito.

Nilingon niya ang lalaki at totoo ngang nakadamit na ito. Thanks God. Those muscles
and abs are wicked and is not to be seen by her virgin eyes. Pero hindi talaga
mawala sa isip niya ang hubad nitong katawan. He's body is perfect and he knows it.

Tumikhim siya para itago ang pag-iinit ng pisngi. "Salamat pala sa a-agahan."

Tumango ito at malapad na ngumiti. "You're my wife, that's the least i could do."

Umirap siya sa hangin. "Hindi mo ako asawa. And anyway, kailan mo na ako iuuwi?"

Bumuntong-hininga ito na para bang punding-pundi na sa tanong niyang iyon. "I told
you already, wifey, hindi tayo uuwi hanggat hindi mo natatanggap na kasal na tayo
at ako ang asawa mo."

Pinukol niya ito ng masamang tingin. "Hindi ako nagpakasal sayo at hindi kita
asawa."

Lath smirked at her. "Gusto mong ipakita ko sayo ulit ang marriage contract natin?"

That shut her up. Ayaw niyang makita ang letseng marriage contract na 'yon. Baka
masampal na naman siya sa katutuhanang kasal nga talaga sila ni Lath at pumerma
siya. He maybe tricked her into signing; still, it was her genuine signature.

Tumabi sa kaniya ng upo si Lath sa pahabang sofa na nasa gilid ng top deck, na
hindi nasisikatan ng araw dahil natatakpan iyon.

"Nilinis ko ang buong Yacht." Kuwento nito na parang proud na proud.

"Bakit?" Tumaas ang kilay niya. "At kailan pa natutong maglinis si Lath Coleman?"
"Because you might want a clean environment. And, yes, i know how to clean things
up. Nang nag-uumpisa palang ang Black Pearl Cruise Ship, kulang kami sa tao kasi
wala kaming pambayad. Nag-uumpisa palang kami kaya kayod to the max talaga kami ni
Lash. We know that we're low in staff so we help clean up. Nagma-mop kami ng sahig,
naglilinis ng CR, tumutulong kami sa paglalaba at paglilinis ng mga salamin. Mga
two or three years din kaming ganoon. And then Black Pearl Cruise Ship started to
get well known. Naka-hire na rin kami sa wakas ng staff pero paminsan-minsan, kapag
busy ang lahat at may lilinisin, Lash and I would do it. Siguro iyon ang dahilan
kaya close kami sa lahat ng staff ng cruise ship. We were together ever since we
started with nothing. And now look at the cruise ship, its famous."

Nakatitig siya sa mukha ni Lath habang nagsasalita ito. Different emotion played on
his face. Proud, determination, fierceness and happiness.

Nagpatuloy si Lath sa pagsasalita at parang siyang nahuhumaling na nakatitig dito.

"I was 23 years old when we met in Baguio. Fresh graduate from Stanford and
starting a new business, the cruise ship. Lath and i made a deal actually. No woman
until Black Pearl Cruise ship is well known throughout Asia." Mahina itong tumawa
at bumaling sa kaniya, nang nahuli siya nitong nakatingin dito, ngumiti lang ito ng
pagkatamis-tamis. No teasing, just a smile. "And then i saw you. Hindi ko napigilan
ang sarili ko. I broke the deal i have with my twin. I kissed you and dated you."

Kinagat ni Haze ang pang-ibabang labi. "And then?"

"Nasa Baguio kami to find investors, one week lang dapat uuwi na kami ni Lash. Pero
nakilala kita e. I was reluctant to leave. I said what the hell? I found a
beautiful woman i adore and imp just gonna leave her because of a ship?" Umiling
ito. "No. Hindi ako aalis. I'll maybe ask her if she wants to work with me. So nag-
isip ako ng ideya, mga paraan para sakin ka nagtrabaho. I was going to tell you my
plans for us, pero nakita ko ang resume and application letter mo. Nawala lahat ng
plano ko. I don't want to cage you in my world. Bata pa tayo, bata ka pa. Ang mga
pangarap mo muna bago ako.

"Your resume and application letter was like a slap on my face. Gusto mong maging
stewardess. Wala akong karapatang panghimasukan ang desisyon mo. Bata pa tayo no'n.
Parehong fresh graduate, parehong may gustong patunayan sa mundo. So i let you be.
Days after that, kinukulit na ako ng kakambal kong umuwi na. We have to go. Pero
ikaw ang nasa isip ko. What would happen between us? Nag-uumpisa palang ang
relasyon natin. It was new like a newborn infant. It's still vulnerable. Long
distance would not work, it will ruin us. I'm also in the sea, cruising and you,
flying—"

"You ruined our relationship, Lath." Hindi napigilang sumbat niya rito. "Bago pa
tayo masira ng long distance inunahan mo na."

Nagbaba ito ng tingin na parangnahihiya. "I was a jerk. I was stupid and reckless.
And FYI, that woman kissed me not the other way around. Pero ng makita mo 'yon, i
pretended that it was me who kissed her. I want to hurt you. I want you to leave
because i could do it. I want you to hate me. Because through that, when you leave,
i won't seek you out. Hindi kita hahanapin kasi alam kong sinaktan kita. Iyon ang
pipigil sakin. God, Haze, you don't know how much i want to beg your forgiveness
that day, but a plan is a plan. I let you hate me. I am wicked even to myself."
Natatawang umiling ito, "God, i was so stupid. Na-realize ko lang ang kagaguhan ko
ng umalis ka na. Nang iniwan mo na ako. But what's done is done. Kailangan kong
panindigan ang ginawa ko. Umalis ako sa Baguio at ibinuhos ang lahat ng oras ko sa
negosyo namin ni Lash. And now, masasabi kong naabot ko na ang pangarap ko sa buhay
at the age of thirty-one. Lots of women like to marry me, but unfortunately for
them, ikaw lang ang gusto ko. Mula noon, hanggang ngayon."

Marahan siyang umiling-iling habang kagat-kagat ang labi niya. "Sabi mo noon gusto
mo lang akong i-kama at nang wala kang makuha sakin, naghanap ka ng iba. Do you
know how much that hurt? And how dare you made a choice for me! At kung talagang
importante ako sayo katulad ng sinasabi mo ngayon, hindi mo ako sasaktan! At ngayon
sasabihin mo sakin na ako ang iniisip mo sa ginawa mo noon." She blows a loud
breath. "I don't know what to believe anymore." She glared at him. "And i certainly
would not believe you. You're a liar and a trickster—"

Lath stopped herwords with his lips sealing hers. At katulad kanina, napakahina
niya paralabanan ang halik nito. She hates him but she loves kissing him. It
doesn't make any sense. At all.    

=================

CHAPTER 7

CHAPTER 7

BUMUGA ng malalim na buntong-hininga si Haze habang nagluluto ng hapunan nila.

After that kiss, ginawa niya ang lahat para iwasan ito. Nagkulong ulit siya sa
kuwarto niya, naligo- salamat sa mga damit na nasa kahon-at pagkagabi ay lumabas
siya sa kuwarto at nagtungo sa kusina ng magutom siya.

Thankfully, Lath is not around. Hindi niya alam kung nasaan ito at wala siyang
pakialam.

Wala nga ba?

She sighed again. Ayaw na niya itong singhalan o sigawan, napapagod na siya. Pero
iyon lang ang tanging paraan para maprotektahan ang puso niya na alam niyang mahina
pagdating kay Lath.

Haze is so tired of fighting her feelings for Lath. Nakakapagod din palang labanan
ang nararamdaman. Umaamin naman siyang hindi napalitan sa puso niya si Lath. She
was just fighting so hard because of self-preservation. She was fighting so hard to
keep her heart from hurting again.

Nang buksan niya ang ref, kumuha siya ng frozen meat na balak niyang adobohin, at
may nakita siyang in can beer. Kinuha niya iyon at binuksan.

Maybe a beer can help her forget a little.

Habang nagluluto, umiinom siya. The beer felt good in her throat. The taste is
bittersweet. Panay ang inom niya at naka-ilang in-can siyang beer hanggang matapos
magluto.

Pinatay niya ang stove at mariing napapikit ng maramdamang parang nahihilo siya.

Napatitig siya sa mga basyo ng beer na wala nang laman at nagkalat iyon sa island
counter.

She closed her eyes and opens it again. Wala na siyang ganang kumain, lumabas siya
ng kusina habang hawak-hawak ang isang in can ng beer na kalahati nalang ang laman.

Nagtungo siya sa lower deck at naupo sa duyan at tumingin sa dagat habang inuubos
ang laman ng beer. Her eyes settled on the silhouette of a man swimming towards
her. Kahit lasing siya, nakaramdam siya ng takot. Sisigaw sana siya ng mapangsino
niya ang lumalangoy.

It was Lath! And he's naked. Again.

Sa halip na umahon, inilagay nito ang mga braso sa gilid ng Yacht na naabot ng
tubig-dagat at tumingin sa kaniya.

"Hey, wifey." He smiled.

Her heart hammered inside her chest.

Dalawang metro lang ang layo nila ni Lath, siya nakaupo sa duyan at ang binata
naman ay nasa gilid ng Yacht, tanging ang ulo at braso lang nito ang nakaahon.

Lasing na siya, alam ni Haze iyon dahil namumungay ang mga mata niya.

"Hey."

Kumunot ang nuo ni Lath. "Okay ka lang? Hindi mo ako sisinghalan o aawayin? I mean,
that's what you've been doing since we came here."
Umalis siya sa pagkakaupo sa duyan at naglakad palapit sa binata. Nang makalapit na
siya, lumuhod siya sa sahig at pinagpantay ang mukya niya at mukha ni Lath.

"Hubad ka ba?" Wala na siyang hiya dahil sa epekto ng alak.

Lath's eyes widen and he nodded. "Oo. Bakit?" Hope glimmered in his amethyst eyes.

"Umahon ka, please?" She pouted.

Tumango ulit si Lath at mabilis na umahon. Nakatayo na ito samantalang siya ay

nakaluhod parin.

Haze felt so bold as she looked up at Lath.

Nakita niyang nagtagis ang bagang ni Lath at halatang nagpipigil ito.

"Tumayo ka riyan, wifey." Anito na parang nahihirapang magsalita. "Mababaliw ako sa

posisyon nating dalawa."

Haze strengthen her back and smiled. "Bakit naman? Wala naman akong ginagawang
masama sayo, ah." Lumapat ang isang daliri niya sa tuhod nito at pinagapang niya
iyon pataas sa hita nito.

Bumaba ang mga mata ni Haze sa pagkalalaki nito na nag-uumigting sa haba at laki.
Napalunok siya. Mula ng makita niya ang parteng iyon sa katawan ni Lath kaninang
umaga, hindi na iyon nawala sa isip niya. She's a virgin but she can't help
herself. She wants to touch his manhood. She wants to taste it. She wants to feel
it. Is it crazy that she wants it inside of her?

Haze gulped at the intensity of what she's feeling. It was so strong she can't stop
it. It was so strong its consuming every fiber of her being.

"Lath..."

Lumalim ang paghinga nito, "Haze..."

Lumunok siya at nagtatanong na tumingin sa mga mata nito. "P-puwede ko bang

hawakan?"

"W-what?" He asked, shock to the core.

"C-can i?" Ulit niya tanong, ang kamay niya ay palapit ng palapit sa pagkalalaki
nito. "Puwede ba?"
Malapit na ang daliri niya. It was just inch away... so close... and then she
stopped. Bumuga ng marahas na hininga si Lath at pinukol siya ng masamang tingin.

"Stop torturing me." He hissed at her.

Satisfaction and confidence filled her. Kita ng dalawa niyang mga mata ang epekto
niya kay Lath. It made her feel giddy, happy and wanted.

And as she traced a line on his thigh, she slowly rose. Nang magpantay ang mukha
nila, kitang-kita ni Haze ang pagnanasang pilit na nilalabanan ni Lath.

Inilapit niya ang labi sa labi nito, pero hindi pinagdikit. "Kiss me."

Umiling si Lath pero halatang gusto nitong ibigay ang hiling niya. "Amoy beer ka.
Lasing ka ba?"

"Nah-ah." She giggled and boldly nipped his chin.

"H-Haze-fuck, baby..." he groaned.

Wala nang inhibisyon sa katawan niya, walang takot, walang pag-aalinlangan at wala
siya sa tamang pag-iisip. Salamat iyon lahat sa beer na nainom niya.

"Kiss me, Lath." Aniya ng dumako ang labi niya sa gilid ng labi nito. "Do i have to
ask trice?"

Nagtama ang mga mata ni Lath. May pagsuko doon at pag-aalinlangan. Ibinuka niya ang
mga labi at doon sumabog ang pagtitimpi nito. Lath growled and crashed his lips to
hers. Sinapo nito ang mukha niya at mas naging mapusok at mainit ang halik nito.

His body is now pressed against hers. He feels so hot.

Hindi ni Haze napigilan ang sarili. She's intoxicated and she's curious. Not a good
combination.

Haze cupped Lath's manhood. Napatigil sa paghalik sa kaniya si Lath at napatitig sa

kaniya.

"Haze," his eyes darkening with need and hunger. For her. "If you're teasing me, i
suggest you stop. Dahil kapag ako ang nag-umpisa, hindi ako titigil hanggat hindi
ko nakukuha ang gusto ko."

Malakas ang loob at matapang na sinalubong niya ang mga mata nito. "Take it then."
He growled. "Lasing ka. Hindi mo ang alam ang sinasabi mo."

Ipinalibot niya ang palad sa kahabaan nito. Mainit iyon sa kamay niya at
napakasarap hawakan.

"Fuck!" Itinulak siya nito patungo sa duyan.

Nanatili siyang nakatayo. "Lath... let's consummate our marriage." Aya niya sa
binata.

Desire is already reigning inside her. Wala na siyang kontrol sa galaw ng katawan
niya at lumabas na salita sa bibig niya. But she like every second of it.

"Fuck it," he hissed and ripped off her thin shirt. "Wala na akong pakialam kung
lasing ka." He was panting, hunger in his eyes, "I'll take whatever you have to
offer."

Mabilis nitong natanggal ang bra niya at sa isang-kisap mata, nilalaro na ng dila
ni Lath ang perlas ng mayayaman niyang dibdib.

"Oh." Napadaing siya sa sarap na naramdaman.

"Move your hand." He bit her nípple. "Másturbate me, wifey." Pabulong nitong wika
habang nagkukumahog na ibinababa ang skinny jeans na suot niya. "Come on, wifey,
move your hand."

Nang hindi niya ito sinunod, hinawakan nito ang kamay niya na may hawak sa
pagkalalaki nito ang iginiya ang kamay niya, taas at baba. Nang malaman na niyang
gagawin, binitawan nito ang kamay niya saka dumapo naman sa mayayaman niyang dibdib
ang kamay nito at minasahe iyon.

"Lath... oh!" Mas bumilis ang paggalaw ng kamay niya at mas palakas ng palakas ang
daing ni Lath habang walang patid na hinahalikan ang leeg niya.

Pinatigil siya ni Lath sa ginagawa sa pagkalalaki nito. She was about to object
when he kneel at the same time he pull his pants and panty down.

"Sit." Utos ni Lath na abala sa pagyapos sa mga hita niya.

Haze sits on the hammock. Kalahati lang ng puwit niya ang nakaupo sa duyan at ang
mga kamay ay nakahawak ng mahigpit sa gilid niyon.

Nag-angat ng tingin sa kaniya si Lath, his eyes filled with desire, lust and so
much need, its affecting her.

"Open your legs for me, baby." Paanas na sabi ni Lath na kaagad naman niyang
sinunod.

Lath groaned. "Go, you're so wet." Pinaglandas nito ang daliri sa pagkababae niya
at napaliyad siya.

"Oh! Lath!"

"Leaned back, wifey, and let me show you what my sinful tongue can do."

Inihipan ng mainit na hininga ni Lath ang pagkababae niya bago inilapat ang labi at
nag-umpisang himurin ang basang-basa niyang pagkababae.

"Lath!" She moaned his name as her back fell into the hammock, her head hanging on
the edge. "Oh!" Napasigaw siya dahil nilalaro ng dila ni Lath ang hiyas niya.
"Lath! Oh! Lath! Oh! Oh!"

Para siyang nagdedeleryo sa sarap na nalalasap. Kumikiwal ang katawan niya at

napapaliyad siya. Her toes curl at every lap of his tongue on her mound and she
would scream his name in every flick of his tongue on her clit.

"Lath! Ohh!" Napasabunot siya sa buhok nito. "Sige pa. Oh! Bilisan mo pa. Yes,
ohhh, that, ohh, yes. Lath. Lath. Lath." She was shamelessly chanting his name in
pure bliss.

Hindi mabilang ni Haze kung ilang beses na may sumabog sa kaibuturan niya. And
after how many stroke of Lath's tongue on her mound, she was about to burst into
sheer pleasure again.

"Lath! I-I'm c-coming." Hinihingal na sabi niya habang gumagalaw ang balakang para
salubungin ang bawat galaw ng dila nito sa pagkababae niya. "Lath... oh, God... i
can't take it anymore."

"So do i." Lath said while breathing hard. Tumayo ito at tamang-tama naman na
magkasing-taas lang ang duyan at ang balakang nito.

Hinawakan ni Lath ang binti niya at ipinatong iyon sa dibdib at balikat nito,
pagkatapos ay puno ng pagnanasa na tumingin sa kaniya.

"I need to have you." He was breathing hard, "Please, let me."

Her eyes were hooded, yet she can see Lath's well-toned body. She can also feel his
thickness poking at the entrance of her core.
"Haze, please, baby." His eyes were full of lust, desire and raw hunger for her.
His gaze was dark and sexy. His lips were parted, panting. "Please, tell me to take
you, to make love to you."

Tumago siya. She also wants more than what he just let her experience. "Take me-"

Hindi pa natatapos ang sasabihin niya ng pumasok ang kahabaan nito sa loob ng
pagkababae niya.

Naramdaman ni Haze ang pagkapunit ng pagkababae niya at ang pagsigid ng kirot sa

kaibuturan niya. Lath kissed the tears on her eyes.

"I'm sorry, wifey." Napakalambing ng boses nito. "Kaunting hintay lang." Pinaulanan
nito ng halik ang mukha niya. "You'll feel better soon. I promise, wifey."

Hindi niya napigilan ang mapahikbi sa sobrang sakit ng kaibuturan niya.

Lath hissed and captured her lips. He nipped and her bottom lip and whispered.

"I adore you so much, Haze."

Iminulat niya ang mga mata, "you do?"

Tumango ito at masuyong hinalikan ang pisngi, ang labi at ang leeg niya, hanggang
sa bumaba ang labi nito sa dibdib niya.

Tingles of pleasure shoot through her at the same time Lath started to thrust in
and out.

Haze's eyes rolled back in sheer pleasure as Lath thrust in and out, harder and
harder, faster and faster.

"Lath! Ohh!" Napakapit siya sa duyan. "Sige pa, oh! Harder, oh!"

Naririnig ni Haze ang tunog ng dulot ng pag-iisa ng katawan nila.

Haze was screaming and Lath was groaning. Halos mawalan siya ng ulirat sa sobrang
sarap ng nararansan sa piling ni Lath. Para siyang nasa langit at idinuduyan.

"Haze, wifey... oh, baby." Lath was moaning. "Ohh, Haze."

Mas nakakadagdag sa pagkabaliw niya sa sobrang sarap ang mga ungol at daing ni
Lath.

"Oh, Lath." Napaliyad siya. "I'm coming. Again." She was panting, catching her
breath as her orgasm ripped through her.

Lath continued thrusting in and out; the movement was building another orgasm
inside her.

"Lath! Lath!" She was screaming, "don't stop... oh, baby. Oh! Lath, ohh- oh, God."

She orgasm again but Lath just keep on thrusting.

Haze's mind is filled with lust and desire that she couldn't think straight. Panay
nalang ang ungol niya sa pangalan ni Lath.

He thrust harder. Faster. Rougher. He thrust desperately and then he pulled himself
out and spurt his semen on her belly.

Napaluhod si Lath sa sahig at ginawang unan ang hita niya.

"Wifey?"

"Hmm?"

He kissed his inner thigh. "Thank you."

Her heart melted atthat. "Welcome."

=================

CHAPTER 8

CHAPTER 8

DAYS passed in a blur. Pagkatapos nang nangyari sa kanila ng nalasing siya, hindi
na siya makatingin ng deretso kay Lath. Palagi siyang nagkukulong sa silid at si
Lath naman ay sa sala natutulog.
At hindi siya nakikipag-usap sa binata. Alam kasi niya ang pag-uusapan nila. It's
her way to preserve herself.

Nang gabing 'yon, nakaupo siya sa sofa at nagbabasa ng Magazine na nahanap niya ng
biglang bumaba si Lath mula sa top deck at tumigil sa harapan niya.

Tumikhim ito. "It's been days since we did it, Haze. And it's been days that you've
been acting like nothing happened. I'm going insane of thinking of what happened
between us."

Kaagad siyang nag-iwas ng tingin. "Lasing ako ng gabing 'yon at ayokong pag-usapan
'yon."

"Bullshit." Hinawakan siya nito sa braso at hinila patayo.

"Lath, ano ba—"

He slammed his lips on hers, shocking her. Kinagat nito ang pang-itaas ang pang-
ibabang labi niya saka bahagyang nilagyan ng distansiya ang mukha nila.

"Sasabog na ang utak ko sa kakaisip sa nangyari satin." Samo't-saring emosyon ang

nasa mga mata nito. His eyes were bare, open, for her to see. "Bakit ayaw mo akong
kausapin? I am that unworthy to you? I know you hate me but please! I'm losing my
mind, Haze! Why won't you talk to me? Why?" He sounds vulnerable.

Napatitig siya sa mga mata nito na ngayon ay unti-unti nang nawawala ang emosyon,
tinatago na naman 'yon ni Lath sa kaniya.

"Ayokong pag-usapan 'yon. Lasing ako non at wala sa tamang pag-iisip."

Mapakla itong tumawa. "Ouch. I never felt more worthless and pathetic in my life.
Akala ko naman may iba kang rason kung bakit mo ako hinayaang angkinin ka."

Nagbaba siya ng tingin para itago ang kislap ng kaniyang mga mata. Her eyes will
give her away. "Ayokong pag-usapan ang nangyari satin, Lath. Ang gusto kong pag-
usapan ay kung kailan mo ako iuuwi."

Anger flashed on his eyes. "Never! Hindi kita iuuwi!" He snapped and stormed off.

Napanganga siya. "Lath!"

Naglalakad na ang lalaki patungo sa top deck. Mabilis niya itong sinundan at akmang
sisinghalan na naman niya ito ng makatanggap ito ng tawag. Umirap siya sa hangin
saka sumandal sa railing.

Tumingala siya sa kalangitan at medyo napawi ang galit niya ng makita ang maraming
bituin na nagniningning. She could almost... almost, appreciate the beautiful
scenery before her. Pero nangingibabaw ang inis at galit niya kay Lath.

Humugot siya ng isang malalim na hininga saka tumingin sa karagatan. Mukhang hindi
sila malayo katulad ng una niyang naisip, mula sa kinatatayuan niya, may nakikita
siyang nagkikislapang ilaw. Malayo na iyon pero sapat na para makita niya.

Malapit lang ang Yacht sa sibilisasyon. Madali lang silang makakauwi kung
gugustohin ni Lath. And tanong, gusto nga ba nito? Kasasabi lang nito kani-kanina
lang na ayaw siya nitong iuwi.

PAULIT-ULIT na binabasa ni Lath ang text sa kaniya ni Lash nuong nagdaang gabi.

'From: Lash, poker face

Divorce her and leave her alone.'

Leave her alone? Leave Haze alone? That would send him to mental institution.

Hindi niya hahayaang makawala si Haze sa kaniya. He already tasted the feeling of
having her, making love to her. It was heaven and he will have that heaven feeling
again.

And Lash's message give him some ideas... cunning ideas that would surely end with
Haze hating him forever or Haze loving him for eternity.

But first, he has to do something to remedy her anger and aloofness towards him.
Kailangan mawala iyon kahit pansamantala lang kung gusto niyang maging matagumpay
ang pinaplano niya.

Ibinulsa niya ang cellphone at lumapit kay Haze.

Operation: Make Haze fall for him so hard is about to start.

NATIGILAN si Haze ng maramdamang may tumabi sa kaniya. It was Lath. "Lumayo ka

sa'kin." Kaagad na sabi niya sa takot na baka ang topic na 'yon na naman ang buksan
nito.

He sighed and faced her. "Haze, i am a business man—"

"Anong paki ko do'n?"

"And i have a preposition."

Bumaling siya rito, kunot ang nuo. "Anong ibig mong sabihin?"

"Let's negotiate." Ngumiti ito at nadoon na naman ang pamilyar na pagbilis ng puso
niya.

Kailanman ay hindi siya magiging immune kay Lath Coleman. Forever na yata may
epekto sa kaniya ang binata.

Tumikhim siya at umaktong walang epekto ang ngiti nito sa kaniya.

Pinagkrus niya ang braso sa harapan niya. "Okay. Let's negotiate then. Gusto ko
nang umuwi."

Tumaas ang sulok ng labi nito. "At anong kaya mong gawin para iuwi kita?"

Napipilan siya. Anong kaya niyang gawin? Everything! Going home means no Lath, and
no Lath means her heart is safe once again.

Lath smirked. "I am a businessman, Haze. I do deals all the time. So tatanungin
kita ulit, anong kaya mong gawin para iuwi kita?"

Tumalim ang mga mata niya. "Lahat ba talaga para sayo may kapalit?"

"That's business."

"Well, hindi ako isang negosyo na gusto mong makuha! I'm a fucking person, Lath! A
live breathing person who wants to go home and to stay the hell away from you—" she
swallowed her words when suddenly; Lath crashed his lips on hers.

Napasinghap siya sa gulat at ipinasok naman ni Lath ang dila sa loob niya.
Sinamantala nito ang biglang pagbuka ng bibig niya.

Lath deepened the kiss and slowly, Haze is losing her will to fight Lath's kiss.
Unti-unting natutunaw ang galit niya rito at nag-uumpisang gumalaw ang labi niya,
ginagaya ang paggalaw ng labi nito sa labi niya at namalayan nalang ni Haze na
buong puso na niyang tinutugon ang halik ni Lath. And she's enjoying every second
of it.

Her body burned instantly. And she craves for more.

Sinapo ng isang kamay ni Lath ang pisngi niya saka pinagapang ang labi sa leeg
niya, patungo sa tenga niya. Nanginginig ang tuhod ni Haze. Parang siyang mawawalan
ng lakas ng dahil sa halik ni Lath.

It is true. A kiss can make someone's knees weak.

Napakapit siya sa balikat ng binata. "Lath..."

He breathes over her ear. "Haze, ayoko nang makipag-away sayo." His voice was soft
and husky. "Hindi ko na kayang lumipas pa ang isang araw na hindi mo ako
pinapansin. I would rather have you shouting and cursing at me rather than giving
me the silent treatment. Alam kong mali ang ginawa ko. I know i tricked you into
signing that marriage contract. But i am just a man who will do anything to get the
woman he wants."

Napakurap-kurap siya. "Lath, bakit ngayon lang? If you want me like you claimed,
why seek me out now? Why not five years ago? Six years ago? Seven? Bakit ngayon?"
Hindi niya ito maintindihan. "Ano ba ang espesyal ngayon?"

He slightly pulled away and stared at her eyes. "I got tired of waiting."

"Waiting?" Paanas na aniya. Napakabilis ng tibok ng puso niya. "Naghihintay ka?"

Masuyo itong tumango. "I was waiting for the right time. Why not five years ago?
Busy ka pa e. Busy sa career mo. Why not six years ago? Naging abala ka sa
pagkakasakit ng tatay mo at kapag pumasok ako sa buhay mo, mas makakagulo lang ako
kasi alam kong galit ka sakin. Why not seven years ago? Busy ka sa pagta-trabaho
para matustusan ang pangangailangan ng pamilya mo. Why now? Because i got tired of
waiting for God to fucking do something."

Hindi siya nag-iwas ng tingin. Sinalubong niya ang mga mata nito na sa unang
pagkakataon ay puno iyon ng emosyon.

"Bakit mo alam ang lahat ng 'yon?" Ang lakas ng tibok ng puso niya, "is Lath
Coleman stalking me?" Pabiro niyang tanong.

An unnamed emotion flashed through his violet eyes and he smiled. "Women stalk me,
not the other way around."

Binatukan niya ito. "Gusto mong hindi naman kita pansinin? Gusto mo 'yon?"

Mabilis itong umiling at huminga ng malalim. "Anyway, my preposition is this.

Hintayin mong maubos ang supply at pagkain natin, and then we'll go home and file
an annulment. Tulad ng gusto mo."

Namilog ang mata niya. "Totoo? Hindi ka nagbibiro?" She got excited all of the
sudden. "Totoo talaga?"

Tumango ito. "Oo." Then he flashed a wide smile. "In return, kakausapin mo na ako
at papansinin. I want us to get along. Okay ba 'yon sayo?"

Malapad siyang ngumiti at masayang niyakap ang binata. "Sige! Sige! It's a deal!"

Haze was too happy and ecstatic to see the glint of wickedness on Lath's eyes.
Hindi alam ni Haze na si Lath ang tipo ng tao na hindi nagpapatalo.

NANG gabing 'yon, dinala ni Lath ang comforter sa top deck, and he spread it on the
center. Si Haze naman ang may dala ng unan. Sa top deck sila matutulog, sa ilalim
ng ng mga bituin. Haze thinks that it's going to be fun.

Lath went to the kitchen to get two in-can beers and return. Ibinigay nito sa
kaniya ang isa at umupo sila sa comforter.

Si Haze ang unang bumasag sa katahimikan. "So, Lath, may tanong ako."

Uminom muna ito ng beer saka tumingin sa kaniya. "Ano naman 'yon?"

"Bakit may tubig tayo rito?" Nakakunot ang nuong tanong niya. That had made her
curious from the very beginning.

"Well," inilapag nito ang in-can beer at nahiga sa comforter at ginawang unan ang
hita nita. Ayos lang 'yon sa kaniya. Naniniwala siyang kaya niyang rendahan ang
puso niya hanggang sa maubos ang stock nila ng pagkain, "yong tubig na 'yon ay
galing sa dagat. May high-technology na ginamit para mawala ang asin at maging
normal na tubig. And in case you're wondering bakit gumagana ang refrigerator,
well, its water powered. Hanggat may tubig, gagana 'yon, and we happened to be in
the sea."

Haze was amazed. "Wow. Pati rin ba sa cruise ship niyo ganoon din?"

Tumango si Lath. "Oo. We also have vessels that catch fish and other sea creatures
that can be turn into a dish. One day, dadalhin kita sa Black Pearl Cruise ship.
Magugustuhan mo do'n. I promise."

Hindi nagkomento si Haze. Alam niyang iyang 'one day' na yan ay hindi mangyayari.
Pagnaubos na ang stock nila, iuuwi na siya nito at i-a-annul ang kasal na hindi
naman niya gusto. And then she'll be free of him... no Lath Coleman to pester her.

Why does her heart feel somber all of the sudden.

"May tanong ka pa?" Basag ni Lath sa katahimikan at tumingala sa kaniya.

Umiling siya at uminom ng beer. "Wala na."

"Hmm."

Nilukob sila ulit ng katahimikan. Panay ang inom ni Haze ng beer samantalagang
nilalaro naman ng daliri ni Lath ang mahaba niyang buhok na nakatabing sa mukha
niya.

"I like you hair." Komento nito.

Namumungay ang matang ngumiti siya. Unti-unti nang umi-epekto ang beer na ini-inom
niya. "Thanks."

Dumako ang kamay nito na naglalaro sa buhok niya sa kaniyang pisngi at hinaplos
iyon. "You're beautiful."

She blushed. "Thanks."

Gumapang pababa ang daliri nito patungo sa mga labi niya, hindi pa rin nito
hinahayaang magkahiwalay ang titig nila. "Your lips look soft and sweet and..."

Napalunok siya ng maramdamang parang may nagliliparang paru-paru sa tiyan niya at

parang kinikiliti ang talampakan niya. "T-thanks?"

Lath chuckled sexily. "Can i kiss you?"

Hindi alam ni Haze kung epekto ba ng alak ang naging sunod niyang galaw o dahil
gusto niya talagang matikman ulit ang mga labi ng binata.

She leaned in and pressed her lips on his.

Pleasure spread through her as their lips met. Parang sinilaban ng apoy ang buo
niyang katawan ng kumawit ang braso nito sa leeg niya saka pinalalim ang halik na
sinimulan niya.

Her body burned with desire in an instant. Something in between her thighs tingled
and moistened. Oh God. Why is my body burning with desire for this man?

Tumigil sa paghalik sa kaniya si Lath para masuyo siyang itinulak pahiga sa

comforter at kinubabawan siya.

"Lath..." paanas niyang tawag sa pangalan nito.

He kissed the corner of her mouth. "Lasing ka?"

Umiling siya saka suminok. "Nope. Isang beer lang naman 'yon." She giggled. "Bakit
mo natanong?"

Umiling ito saka umalis sa pagkakakubabaw sa kaniya at nahiga sa tabi niya.

"I'm not going to take advantage on you." Huminga ito ng malalim saka tumingin sa
kalangitan. "Not again."

That made Haze smile.

At may konsensiya din naman pala ang dumuho. Paano siya ngayon patuloy na magagalit
dito?

She was afraid that her heart might beat for Lath again. Kaya palagi niyang
sinasabi sa sarili na sasaktan lang siya nito, because through that, her heart is
being guarded. It works because she was really mad at him.

But now they're in good terms, well, until their stock is available. At natatakot
siya sa puwedeng mangyari sa kaniya. Natatakot na siyang hayaan ang puso na tumibok
iyon, kasi alam niyang siya ang masasaktan sa bandang huli.

She caged her heart for a reason. And that reason is Lath Coleman.

Tumagilid ng higa si Lath, paharap sa kaniya, ang isang braso nito ay nakapalibot
sa beywang niya.

"Wifey?"

"Huwag mo akong tawagin ng ganoon."

"Just let me. Please?"

Bumaling siya rito, "and why would i let you?"

"Because we had a deal?"

Pinaikot niya ang mga mata. "Fine."

"Yes." Sumuntok pa ito sa hangin. He cuddled close to her. "Wifey?"

"Hmm?"

"I like this."

Me too. Aniya pero hindi niya sinabi ng malakas. Ipinikit niya lang ang mga mata at
pinilit na makatulog.

"Wifey?"

"Hmm?" Nagpanggap siyang naiirita rito.

"I."

Kumunot ang nuo niya pero hindi siya nagsalita.

"Wifey?"

"Ano ba?!" Naiinis na siya.

"L."

Mas lalong nagsalubong ang kilay niya pero nanahimik siya.

"Wifey?"

"Ano na naman?!"

"O."

"Tigilan mo ako, Lath, i swear, tatadyakan kita." Pananakot niya na hindi niya alam
kung gagana.

Lath sighed. "V. E. Y. O. U."

Magkasalubong ang kilay na binalingan niya ito. "Anong veyou?"

Hopelessness mirrored in his violet eyes. "Wala. Veyou means have a sweet dream."

"Anong lengguwahe naman 'yon?"

"Lath's luggage." He kissed her chin.

"Bakit ba panay ang halik mo sakin?"

"We have a deal, remember?"

Pinukol niya ito ng masamang tingin at tumingin sa mga bituin. "Hindi kasama ang
hug and kiss sa deal natin."

Ngumiti lang ang hudyo at hinalikan ang balikat niya saka bumalik na naman ito sa
pagtingin sa kalangitan.

Napasinghap si Haze ng may makitang falling star. "Oh my God, Lath! Falling star!
Falling star. Lath," she tugged his arm. "Lath! Falling star." She glance at him,
"Lath, falling—" napatigil siya sa pagsasalita ng makitang nakapikit ang mga mata
nito. "Lath? Tulog ka na?"

Bumukas ang mga mata nito saka tumingin sa kaniya. "What did you wish for?" Tanong
nito sa kaniya.

Umiling siya. "Wala. I was busy telling you that i saw a falling star."

"Oh..." pinagsiklop nito ang kamay nilang dalawa at pinisil nito ang kamay niya.
"Kung mari-rewind ang nangyari. Anong higilingin mo?"

Haze stared at Lath's eyes. They were deep, sexy and smoldering hot. She can't look
away. Para siyang nahihibo na huwag tumingin sa iba. "Ang hiling ko?" Tumango ang
binata, "I'll wish that... i didn't met you eight years ago." E di sana hindi iya
nasasaktan hanggang ngayon.

His eyes saddened. Halatang nawala ang kislap ng mga mata nito. Is it because of
her wish?

"Ikaw? Anong hiniling mo?" Tanong niya.

"I wish you would trust me again."

Nag-iwas siya ng tingin at kinagat ang labi niya. "Mahirap iyon mangyari. Hindi na
kita pagkakatiwalaan pang muli, Lath."

An unnamed emotion filled his eyes. "Bakit? Dahil sa nangyari walong taon na ang
nakakaraan? It wasn't my intention to hurt you, please, believe me."
Tumaas ang kilay niya. "You kissed another woman, Lath. And i saw it. Anong hindi
intention na saktan ako? Hindi ba sabi mo pa, gusto mo lang akong ikama at nang
hindi mo ako na-i-kama, naghanap ng ibang babaeng magpapakama."

Nagtagis ang bagang nito. "Walang katutuhanan ang mga pinagsasasabi ko noon. I
already told you that."

"Stop lying to me, Lath." Matigas ang boses niyang sabi. "Kung ayaw mong hindi kita
pansinin bukas, i suggest that you shut up."

"I don't want to shut up."

"Huwag mo akong kausapi." Tinalikuran niya ito at tinakpan ang mukha ng unan.

Bakit ba kailangan pa nitong ipaalala sa kaniya
alam na nasasaktan pa rin siya? Na hindi pa rin
said it. Hindi na niya ikaka-ila. Hindi pa siya
dahil kahit nasaktan ni Lath ang puso niya, ito
wala nang iba.
ang nangyari noon? Hindi ba nito
siya makapag-move on. There. She
nakaka-move on at maloloka na siya
pa rin ang hinahanap-hanap niyon at

The reason why she doesn't have a boyfriend for eight years was not because she was
man-hater, it's because she's waiting for the man who promise to marry her after
five years.

Sinong pinaglololoko niya? Mahal pa rin niya si Lath at alam iyon ng bawat parte ng
katawan niya.

"Wifey." Yumakap sa kaniya si Lath mula sa likod at hinalikan ang batok niya.
Nagsitaasan ang balahibo niya at nag-init kaagad ang katawan niya aa ginawa nito.

"Lath..." pilit niyang tinutulak ito gamit ang siko niya. "Huwag mo nga akong
yakapin."

Her belly tingled. Oh God. This is not good.

Napaigtad si Haze ng maramdamang niya ang kamay ni Lath na gumagapang patungo sa

pajama niya.

Desire flared inside her.

"Lath..."

Hinalikan nito ang leeg niya saka ipinasok nito ang kamay sa loob ng pajama niya at
kaagad na hinawakan ang pagkababae niya. She can't deny her desire for Lath,
pruweba do'n ang basa niyang panty at pagkababae.

"Lath... ohh..." Napadaing siya at napaigtad sa kakaibang sarap ng ipasok nito sa

loob niya ang isang daliri nito.

Kinagat niya ang pang-ibabang labi ng ilabas-pasok nito ang daliri sa pagkababae
niya. Basang-basa iyon at halos mabaliw siya sa sarap na nararamdaman.

Lath keeps on kissing her nape while he pumps his finger in and out of her. Panay
naman ang ungol niya at halos mapasigaw siya sa sobrang sarap ng labasan siya.

Habol pa ni Haze ang hininga ng ibaba ni Lath ang pajama niya hanggang tuhod saka
walang sabi-sabing ipinasok ang naguimigting nitong pagkalalaki sa pagkababae niya
na basang-basa pa.

"Haze! Ohhh!"

"Ohh! Lath... ang sarap— shit! Ohh!"

Lath took her from behind. It feels so freaking good. Habang panay ang ulos ni
Lath, ang kamay nito ay nilalaro ang pagkababae niya na mas dumadagdag sa sarap na
bumabaliw sa kaniya.

"Ohhh, yes! Bilisan mo pa— ohh, God!" Iginalaw niya ang balakang para sa salubungin
ang pagpasok nito. "Uhm! Ohh!"

Lath gripped her ass and thrust harder. He keeps groaning and she was moaning. And
next thing they know, they were cuming. Hindi katulad nuong una, sa loob niya
ipinutok ni Lath ang lahat na lumabas dito. Siya naman ay habol ang hininga habang
nakatagilid pa rin ng higa.

Mahina siyang dumaing ng hugutin ni Lath ang kahabaan sa loob niya saka inayos ang
pahkakasuot ng pajama niya.

He hugged her again. "Wifey?"

"Hmm?"

"ILOVEYOU."

Napalingon siya kay Lath. "Ha?" Napakabilis ng pagsasalita nito na hindi niya
nasundan ang pagkakasunod-sunod ng letra na binigkas nito. "Ulitin mo nga."

Hinalikan siya nito sa mga labi at ngumiti. "Hindi mo naman maiintindihan kahit
ulitin ko."

"Another Lath's language?" Nangingiting tudyo niya.

"Yeah."

Nawala ang ngiti niya ng may maalala. "Hey! Hindi kasali ang sex sa deal natin!"

Lath smirked. "Wala nga pero hindi mo naman ako pinigilan e." Kinindatan siya nito,
"saka asawa mo naman ako e, kaya okay lang 'yon."

Pinandilatan niya ito. "Anong asawa? Gusto mo tadyakan kita?"

Tumawa lang ang binata saka niyakap siya ng mahigpit. "Nasarapan ka naman e."

Siniko niya ito. "Bastos."

Lath chuckled and kissed her cheek. "Good night, wifey."

Haze yawned loudly and closed her eyes. "G'night, hubby."

Nakapikit na ang mga mata ni Haze kaya hindi nito nakita ang pagguhit ng masayang
ngiti sa mga labi ni Lath at ang pagkislap ng emosyon sa mga mata nito na nakikita
lang sa mga pinapana ni kupido.

A/N: Hanggang dito nalang muna ang kay Lath. 'Till next Saturday, CCBells. Love you
so much!

Kumusta naman ang pinaggagagawa ni Lath?

=================

CHAPTER 9

CHAPTER 9

NANG magising kinaumagahan si Haze, nasa loob na siya ng kuwarto. Kaagad na

kinuwestiyon ng isip niya kung paano siya napunta rito? Hindi ba sa top deck sila
natulog ni Lath kagabi? Binuhat ba siya nito at dinala rito?

Sumikdo ang puso niya sa isiping 'yon. Please heart, at ease.

Umalis siya sa kama at nagtungo sa banyo para maghilamos at mag toothbrush. After
that, Haze went out of the room.

Natigilan si Haze ng makarating siya sa sala. Napakurap-kurap siya ng makitang

naglilinis si Lath. He's actually holding a broom and a dustpan while humming in an
off-key voice. Parang ang saya-saya nito habang naglilinis.

Hindi ma-i-iwas ni Haze ang mga mata sa matitipuno nitong braso at dibdib. Looks
like Lath is a number one topless fan.

Pilit na nag-iwas ng tingin si Haze mula sa abs ni Lath at dumako ang tingin niya
sa cell phone nito na nakalapag sa center table. She wonders, kung makukuha niya
ang cellphone nito, makakaalis kaya siya sa Yacht na 'to?

And that's not all, sino naman ang tatawagan niya para kumuha sa kaniya sa Yacht na
ito, ni hindi nga niya alam kung nasaan sila.

And didn't she promise Lath she would stay and be nice to him until their stocks
runs out?

Bumuntong-hininga si Haze saka napatitig na naman sa abs ni Lath. Napalunok siya

saka napailing-iling. God. Hindi akalain ni Haze magraramdaman niyang parang
kinikiliti ang pagkababae niya dahil lang sa abs nito.

Peste naman, oh. Ano ba ang nangyayari sa kaniya?

"Take a picture, wifey. It'll last longer." Tudyo nito sa kaniya ng mahuli siyang
titig na titig sa katawan nito.

Tinarayan niya ito para itago ang pagkapahiya. "Lath, may i remind you, stewardess
ako. Marami na akong nakitang macho at guwapo sa mga bansang napuntahan ko."

His face instantly darkened and she unconsciously steps back. Nakaramdam siya ng
kakaibang takot sa nakitang emosyon sa mga mata nito. Hindi pa niya nakita ang
ganoong emosyon sa mukha ng lalaki. Palagi itong nakangisi o kaya naman ay kalmado
sa lahat ng bagay at sitwasyon.

Mukhang nakita nito ang takot na bumalatay sa mukha niya dahil tumingala ito sa
kisame at huminga ng malalim na parang kinokontrol ang sarili saka ibinalik ang
tingin sa kaniya.
"Sorry." Bumalik ito sa paglilinis. "I didn't mean to scare you like that."
Tumikhim ito, "may kape pa pala sa kusina, initin mo nalang. Saka nasa ref ang
sandwich na ginawa ko para sayo. Mag-agahan ka na."

Sa halip na magtungo sa kusina, naglakad siya palapit kay Lath at tumigil sa

harapan nito.

"Lath?"

Tumuwid ito ng tayo saka humarap sa kaniya. "Yes?"

"Galit ka?" Tanong niya na kinakabahan, "i mean, bigla nalang kasing nagdilim ang
mukha mo kanina e. Ayos ka lang?"

Lath sighed, bit his lips and grimaced. "Natakot ba kita?"

Tumango siya. "Medyo."

Mahina itong tumawa. "Donor worry, hindi na ulit mangyayari 'yon. I'm always calm
and collected; i already get use to reining my emotions—"

"You mean, get use to pretending?" Sansala niya rito saka hinuli ang mga mata nito
na wala ni isang emosyon. Nakaramdam siya ng inis, "Lath, show me what you truly
are feeling. Nakaka-buwesit itong wala akong makitang emosyon sa mga mata mo, na
hindi ko mabasa ang nararamdaman mo. Hindi ko alam ang gagawin ko."

Humugot ng isang malalim na hininga si Lath saka malungkot na ngumiti. "Wifey, if i

let you see the emotion in my eyes that i tried so hard to hide from you, matatakot
ka sakin, trust me on that one."

Mataman niyang tinitigan si Lath, magaling talaga itong magtago ng tunay na

nararamdaman. "Hindi ako matatakot." Matapang niyang aniya, "let me see, Lath."

Umuling ito, "Haze, i already perfected the art of pretending, it's like my second
skin. Baring myself to you," pagak itong tumawa, "pangako, tatakbo ka. Iiwan mo ako
kasi hindi mo kaya ang emosyong tinatago ko para lang maging masaya ka at maging
kalmado habang kasama mo ako."

She frowned, "anong ibig mong sabihin?"

Hinawakan nito ang braso niya saka hinapit siya palapit dito.

Pilit siyang kumakawala sa hawak nito, "Lath, bitawan mo ako—"

"Look at me." Utos nito na mabilis niyang sinugot. "Nakikita mo na?" There's fury
in his eyes, "'yan ang nararamdaman ko ngayon. Know why?"

Umiling siya, kinakabahan at may kaunting takot.

"It's because of you. Sa tanang buhay ko, wala pa akong bagay na ginustong makuha
na para akong mababaliw kapag hindi mapa-sakin. And then you came along, i want
every piece of you, Haze. I want you all to myself. Tapos sasabihin mong may mga
lalaking kang nakilala na mas guwapo pa sakin. I don't question how gorgeous i am,
because i know that i am, but when it comes to you, lahat nalang pinagdududahan ko.
I don't like this emotion inside me," tinuro nito ang dibdib kung nasaan ang puso
niya, "I'm not possessive, I'm not jealous and I'm not territorial, but when i met
you, i become all of those things i am not. So that dark expression you saw in my
face earlier, it's my hidden desire to hurt everyone who desired you in anyway."

Napakurap-kurap siya at napaawang ang labi, "why?"

Nagkibit-balikat ito saka mapaklang tumawa. "I know why, pero hindi ko sasabihin
sayo. Its personal and baring my emotion in front of you is not on my to-do-list.
Saka na kapag pareho na ang emosyong nararamdaman na'tin. Because I'm pretty sure
that right now, we don't feel the same way."

Binitawan siya nito saka nagpunta sa top deck na dala ang walis at dustpan.

Napaawang ang labi ni Haze sa papalayong bulto ni Lath. Anong kaya ang nakain ito
at badtrip kaagad? Umagang-umaga, e.

Naiinis na sinundan niya ito at nakita niya si Lath na naghubad ng pantalon at saka
tumalon sa dagat.

"Lath!" Malakas siyang napasinghap at mabilis na lumapit sa railing saka tumingin

sa ibaba. "Lath?" She narrowed her eyes on the ocean below, no Lath. "Lath, you
moron!"

Nilukob ng pag-aalala si Haze. Hindi niya alam ang gagawin, nanlalamig siya sa
kinatatayuan habang hinihintay na lumutang ang katawan ni Lath. If he drowned then,
his body would resurface, right?

Then seconds later, Haze saw Lath's body, floating. Nakapikit ang mga mata nito.
Kinagat niya ang pang-ibabang labi saka lakas-loob ng hinubad ang damit at ginaya
ang ginawa ni Lath kanina, tumalon siya sa dagat mula sa top deck.

When her body submerged in the ocean, she quickly kicks her legs to resurface.
Mabilis siyang lumangoy patungo sa katawan ni Lath na lumulutang.

"Lath!" Ipinalibot niya ang braso sa beywang nito, "Lath, gumising ka."
Nang kahit yogyogin ay walang reaksiyon mula sa binata, sinampal niya ito ng
malakas, pero wala pa rin. Nag-aalala na siya ng sobra, napakalakas ng tibok ng
puso niya. Nanginginig ang kamay na sinapo niya ang mukha ni Lath at inilapat ang
labi sa labi nito. She gives him a mouth to mouth resuscitation.

Sa halip na manatiling walang malay, pinalalim ni Lath ang halikan nilang dalawa,
kapagkuwan ay pinakawalan nito ang mga labi niya, "wifey, nag-agahan ka na ba?"
Tanong nito sa kaniya na para bang walang nangyari.

Hindi makapaniwalang napatitig siya rito. "O-okay ka lang? Buhay ka pa?"

"Masyado kang excited ma-biyuda, wifey. You're hurting my feelings." Natatawang

sabi nito, "ano ba ang ginagawa mo rito? I was just floating, no need to rescue
me."

Anger rose up inside of her, "gago ka!" Binatukan niya ito sa sobrang inis, "akala
ko naman ay napaano ka na kaya tumalon ako para sagipin ka." Sinuntok niya ito sa
dibdib, "letse ka!"

Lumamlam ang mga mata nito, hindi alintana ang pagbatok niya rito. "nag-alala ka
sakin?"

"Malamang!" Pinandilatan niya ito, "gago ka, alam mo ba 'yon. Nang nakita kong
tumalon ka, natakot ako. Akala ko kung anong ginagawa mo."

Mahina ito natawa na mas dumagdag sa inis na nararamdaman niya, "wifey, hindi naman
ako magpapakamatay dahil sa mas may macho at mas guwapo sakin sa paningin mo."

Inirapan niya ito at saka pinukol ng masang tingin, "ang sabi ko nakakita na ako ng
macho at guwapo, pero hindi ko sinabing mas macho at guwapo sila sayo."

"Ano?" Lath's eyes widen and a red stain hinted on his cheek, he looks adorable.

Mahina siyang natawa saka tinilamsikan ng tubig ang mukha nito dahilan para
mapapikit ang binata.

"Namumula ang pisngi mo." Komento niya.

Lath scowled at her, "wala ba akong karapatang mamula ang pisngi?" Irritation
flickered on his violet eyes and it was funny, halata kasing pinipilit nitong itago
ang hiyang nararamdaman. "Look away!"

Malakas siyang natawa saka sinundot-sundot ang pisngi nito, "nagba-blush siya. Uy,
nagba-blush siya." Mas lumakas ang tawa niyang ng takpan ng dalawa nitong palad ang
mukha nito.

"Don't look at me!" Lath hissed and Haze laughed.

"Sa unang pagkakataon, nahiya ka rin." Tudyo niya sa binata saka lumangoy palayo
rito.

Bago pa siya tuluyang makalayo, ipinalibot nito ang mga braso sa beywang niya.
Napasinghap siya ng hapitin siya nito palapit sa katawan nito at walang sere-
seremonyang hinalikan ang mga labi siya.

He bit her lower lip and slightly pulled away, "hmm..." he pressed his groin
against her belly.

Napalunok siya ng maramdamang bumubukol ang boxer na suot nito. Bigla siyang
napasinghap ng ipasok ni Lath ang kamay nito sa panty niya at ipinasok ang isang
daliri sa loob.

"Lath!" Namimilog ang mata niya.

Ngumisi ito, "since, sex in the sea is not really that advisable, come on," hinila
siya nito palapit sa lower deck kung saan madali silang makakaahon.

"Lath! Bitawan mo ako!" Nagpupumiglas siya pero malakas ito at hindi siya makawala.
"Ano ba! Lath!"

"This is your punishment for teasing me." Hinawakan siya nito sa beywang at
isinampa siya para makaahon, pagkatapos ay ito naman ang umahon.

Nakadapa pa siya sa sahig ng hawakan ni Lath ang magkabilang gilid ng panty niya
saka hinila iyon pababa. Bago pa siya makatutol sa gagawin nito, nasa loob na niya
ang kahabaan nito at naglalabas-masok na.

God. Their position! Nakadapa siya at naiipit ang dibdib niya sa sahig. Medyo naka-
elevate ang balakang niya at nasa gitna ng nakabuka niyang hita si Lath and
inaangkin siya mula sa likuran.

Why is she so turned on? He was thrusting fast and rough yet she still likes every
ticking second of it.

Mariin niyang ipinikit ang mga mata habang ninanamnam ang sarap ng ginagawa nito.
Kinagat niya ang pang-ibabang labi para pigilan ang ungol na gustong kumawala sa
mga labi niya.

Lath thrust deeply and roughly, "umungol ka, wifey." Hinihingal na wika nito,
"moan, fuck it!"

Umawang ang labi niya dahil sa pagsigaw nito at lumabas sa bibig niya ang malakas
na ungol na pinipigil.

"That's it, wifey." His voice was husky, "moan for me."

"Oh!" Ikinuyom niya ang kamao ng maramdamang para siyang nauubusan ng lakas sa
bawat ulos ni Lath. "Oh, God."

Lath gripped her ass and thrust harder. Baon na baon ang kahabaan nito sa
pagkababae niya at napapasigaw siya kapag mas lalo pa nitong binabaon.

"Moan louder, or else..." bumagal ang ulos nito at nakaramdam siya ng pagkabitin.

"Lath!" Gusto niya itong sipain, "bilisan mo."

Hinugot nito ang pagkalalaki hanggang sa dalawang pulgada nalang ng kahabaon nito
ang nasa loob niya.

"Moan louder, wifey."

Bitin na bitin na siya at wala na sa tamang huwisyo ang isip niya. "Damn it, Lath!
Isagad mo na!"

"Na-ah."

"Darn it, iiwan kita kapag hindi mo pa yan ipasok—"

"Tatanggalin ko na ba?" He threatened back. "Just moan louder, wifey, that's all i
want for your pretty little mouth." Dumapa ito, ang kamay ay nakatukod sa sahig at
inilapit ang bibig nito sa taenga niya, "anong gusto mo, wifey, my cóck in your
pússy or my cóck in your mouth. Mamili ka."

Nanlaki ang mga mata niya. Mouth? Oh, goodness. "Ahm, m-my v-vágina—"

"Say it, wifey. Say ... pússy." When he said the last word, his voice was sexy and
seductive.

Mas lalong nag-init ang katawan niya, "p-pússy."

Kinagat nito ang gilid ng taenga niya. "Your pússy."

"My," napalunok siya habang nagiinit ang pisngi niya, "m-my pússy."

"Good wifey." Mabilis na ibinaon nito ang mahaba at malaking pagkalalaki sa loob
niya.

Haze didn't moan, she screamed in so much pleasure.

"Oh, God, wifey." Hinawakan nito ang magkabilang beywang niya saka mabilis na
inilabas-masok ang pagkalalaki sa loob niya. Gumagawa ng ingay ang pag-iisa ng
bahaging iyon ng katawan nila. "Fúck, Haze, malapit na ako."

Her vágina walls tightened around his strong and thick cóck. "M-malapit na rin
ako," halos bumaon ang kuko siya sa sariling palad. "Oh, Lath, ohh!"

Lath moved deeper and deeper inside of her, faster, harder and rougher.

"Lath!" Naisigaw niya ang pangalan nito ng labasan siya, "oh, God," she spasm in
pleasure and Lath still keeps on thrusting.

Mas bumilis or lumakas ang bawat ulos nito at bago pa niya mamalayan, nilabasan na
naman siya. But Lath didn't stop. He plunged himself inside her and he moved in and
out so fast.

Napasigaw na naman si Haze ng may sumabog na naman sa kaibuturan niya. That's her
third orgasm. Oh God.

Lupaypay na siya at wala ng lakas pero si Lath sige pa rin ng sige. Naglalabas-
masok pa rin ang nag-uumigting na pagkalalaki sa pagkababae niya.

"H-huwag mong ilabas sa loob." Hinihingal na aniya.

Lath just grunted and continues his pleasurable assault. Paulit-ulit siyang
humahalinghing at dumadaing hanggang sa maramdaman niyang napuno ng mainit nitong
katas ang pagkababae niya.

"Lath..."

Bumagsak ang katawan nito sa tabi niya samantalang siya ay nakadapa pa rin at hindi
maigalaw ang balang, hita at paa para sana tumihaya ng higa. Naririnig ni Haze ang
paghabol ni Lath sa hininga nito.

"Bakit mo inilabas sa loob?" Hinihingal na tanong niya.

"Would it be so bad?" Bakit tanong nito ng kalmado na ang paghinga.

Hindi siya sumagot. No. It won't be so bad to carry Lath's child. Pero kawawa lang
ang magiging anak nila. Ayaw niyang makabuo sila ng bata ng dahil lang sa
pagnanasang nararamdaman.

She felt a strong emotion for Lath, but does he feel the same way?

The answer is; no, hedoesn't.  

=================

CHAPTER 10

CHAPTER 10

DAHIL medyo nanghihina pa ang katawan ni Haze pagkatapos ng pagtatalik nila ni Lath
sa sahig—sobrang nakakahiya—, binuhat siya nito patungo sa kusina at pina-upo sa
island counter.

She's only wearing her bra and panty. Goodness. Nandoon sa topdeck ang damit niya.
Lath is also topless and only wearing his boxer short.

Nagsalin si Lath ng kape sa tasa saka ibinigay yon sa kaniya na kaagad naman niyang
tinanggap saka inilabas nito ang sandwich na ginawa para sa kaniya.

"Heto," inilapag nito ang plato na pinanglagyan ng sandwich sa tabi niya, "kainin
mo 'yan."

Napatitig siya kay Lath na naghahanda na para magsaing. Sinusundan ng mga mata niya
ang bawat galaw nito. She was transfixed by the way he moved with ease. Oo nga at
hindi ito marunong magluto pero magaling ito sa ibang bagay. Tulad ng paglilinis,
pagsasaing at paggawa ng sandwich.

Kumagat siya ng sanwich at sumimsim ng kape. "Lath?"

"Hmm?"

"Thanks."
Napatigil ito sa ginagawa ar napatitig sa kaniya. "What?" Nakaguhit ang gulat sa
mukha nito.

Ngumiti siya, "salamat sa agahan."

"Oh." He, too, smiled and she melted. "You're welcome, wifey. Asawa kita, e. Hindi
ako magsasawang gawan ka ng agahan."

Her heart skips a freaking beat. "Ahm," natunaw yata ang puso niya, "salamat ulit."

Lath just wiggled his eyebrow and continued whatever he was doing. Ibinaling naman
niya ang atensiyon sa agahan. Masarap iyon, lalo na ang sandwich at talagang
nabusog siya. Pitong sandwich ba naman ang ginawa e.

Haze suddenly looked at Lath when she heard him humming a song. Wala ito sa tono
pero kahit ganoon, alam pa rin niya kung anong kanta 'yon.

"Beautiful." Wika niya.

Magkasalubong ang kilay nito ng bumaling sa kaniya, "ha?"

"Beautiful," inubos niya ang natitirang kape sa tasa, "that's the title of the song
you're humming."

"Oh." Marahan itong natawa, "Lash, my twin, has this annoying habit of singing in
our private cabin while we're cruising. Isa yan sa palagi niyang kinakanta kaya na-
memorize ko nalang. Pero hindi katulad ng kakambal, wala akong talent sa pagkanta.
Hands down ako sa bagay na 'yon."

Mahina siyang natawa, "ayos lang naman kahit wala sa tono, basta galing dito."
Tinuro niya ang puso saka inubos ang natitirang sandwich.

"Hmm..." iyon lang ang naging tugon ni Lath.

She spread his arms at him, "halika rito." Kaagad naman itong lumapit sa kaniya at
ipinalibot niya ang mga braso sa leeg nito. "Unlike you, i can sing, but not that
good. Kaya ko lang kumanta pero hindi pang-singer ang boses ko."

Mahina itong tumawa. "Sige nga, sample."

Tumikhim siya para mawala ang kabang nararamdaman saka kumanta habang titig na
titig sa mga mata nito.
'Hello, i know it's been a while

I wonder where you are

And if you think of me

Sometimes 'cause you're always on my mind

You know i had it rough

Trying to forget you but

The more that i look around

The more i realize

You're all I'm looking for

She smiled as she hit the chorus.

What makes you so beautiful

Is you don't know how beautiful you are

To me.

You're not trying to be perfect

Nobody's perfect

But you are

To me.

It's how you take my breath away

Feel the words that i don't say

I wish somehow
I could say them now

Oh, i could say them now

Yeah.

Lumamlam ang mata ni Lath. Masuyo nitong sinapo ang mukha niya saka hinaplos ang
pisngi niya.

He brushed his lips against hers, kapagkuwan ay kumanta ito ng wala sa tono.

'Just friends

The beginning or the end

How do we make sense

When we're on our own

It's like you're the other half of me

I feel incomplete

I should have known

Nothing in the world compare

To the feelings that i have

It's so not fair.'

Kinanta nito ang chorus at mahina siyang natawa. Wala talaga itong talent sa
pagkanta. As in wala, pero hindi no'n napigilan na kiligin ang puso niya. Lath's
off key singing doesn't matter, mas mahalaga sa kaniya ang lyrics ng kinakanta
nito.

He brushed his lips against hers and smiled, "sing with me, wifey."

Ngumiti siya at tumango saka sabay silang kumanta.

'It's not you

Blame it all on me

I was running from myself

Cause i couldn't tell

How deep that we

We were gonna be

I was scared its destiny

But it hurts like hell

Hope it's not too late

Just a twist of fate.'

Nang matapos ang kanta, masuyong inilapat ni Lath ang labi sa labi niya saka
ngumiti. Hindi napigilan ni Haze ang sarili, niyakap niya si Lath ng mahigpit.

I really can't stop myself from falling for this man. I just can't.

"Wifey?"

"Hmm?" Ang baba niya ang nakapatong sa balikat nito.

"Puwede mo ba akong turuang magluto?"

"Bakit naman?"

Kumawala ito sa pagkakayakap sa kaniya, "kasi gusto kitang ipagluto."

Her heart melted. Gosh!

"Hindi naman ako ganoon kagaling magluto. Marunong lang ako," aniya saka nagkibit-
balikat, "pero sige, tuturuan kita."
"Great." Hinalikan siya nito sa nuo saka tinulungan siyang makababa sa island
counter.

Habang nagsasaing, tinuruan niyang magluto si Lath. Simple lang ang niluto nila,
adobong manok.

"Let me do it." Inagaw sa kaniya ni Lath ang kutsilyo at sibuyas, "baka masugatan
ka e."

Napapantastikuhang tumingin siya kay Lath. "Ang weird mo. Hindi naman ako
masusugatan e."

Ngumiti lang sa kaniya si Lath at maingat na hiniwa ang sibuyas. Seconds later,
Lath was crying.

"What the hell?" Kinusot nito ang mata, "ano ba 'tong sibuyas na 'to!"

Natawa siya at tinundyo ang lalaki, "the tough Lath Coleman is crying."

Tumigil ito sa paghiwa at naluluhang tumingin sa kaniya. "Ano sabi mo?" Maangas
nitong tanong saka inilapag ang kutsilyo at sibuyas. Humakbang ito palapit sa
kaniya, "baby, are you teasing me again? Gusto mo parusahan naman kita?"

Namula ang pisngi niya at namilog ang mga mata niya. "A-ano? Hindi n-naman kita t-
tinutukso." Nauutal na niya, "Lath, huwag kang lumapit—" napatigil siya sa
pagsasalita ng kumurap-kurap ito at ginusot ulit ang mata.

"Damn that onion!"

Sa halip na matakot sa parusa ni Lath, malakas siyang natawa sa hitsura nito. So

adorable.

Mukhang tuluyan nang nakabawi si Lath dahil pinukol siya nito ng masamang tingin
saka pinigilan siya sa beywang para hindi siya makalayo.

"I don't like it when you tease me." His finger curled around her panty's
waistline. Dahan-dahan na nitong binababa iyon.

"Lath!" Pinigilan niya ang kamay nito, "hindi tayo makakapagluto nito, e."

Tumawa ito at kinabahan siya sa nakitang emosyon na sumilip sa mga mata nito.

"Lath," kinakabahan siya, "what are you thinking?"

He smirked sexily, "you know, wifey, I'm a businessman. And i don't like to owe
someone, gusto ko bayaran kaagad 'yon. So, napag-isip-isip ko, babayaran ko itong
pagtuturo mo sa aking pagluluto."

Mas lalo siyang kibahan, "ano naman ang ibabayad mo?"

"I'll teach you too." Hinapit siya nito palapit hanggang sa magkadikit na
magkadikit na ang katawan nilang dalawa. Parang nang-aakit ang boses nito, "I'll
teach you how to suck my cóck."

Napanganga siya sa narinig. "S-suck you?" Hindi naman siya ganoon ka inosente, her
mind was already tainted because of her friend, Czarina. "G-gusto mo akong t-
turuang m-mag..." bumaba ang tingin niya sa pagkalalaki nito na natatakpan lang ng
boxer. Napalunok siya, "what the..." its bulging!

Tumango ito saka malapad na ngumiti na para bang pasasalamatan pa niya ito dahil
tuturuan siya nito ng kahalayan.

Ang gulat sa mga mata niya at napalitan ng talim, "bastos ka talaga kahit kailan."

Hinawakan nito ang kamay niya at pinupog ng halik ang nga palad siya, "come on.
You'll educate me on how to cook and I'll educate you on how to suck me right and
good. Séx education is still an education, wifey, tatalikuran mo ba 'yon?"

Pinukol niya ito ng masamang tingin at inagaw ang kamay niya, "ewan ko sayo. Hind
na kita tuturuang magluto. Ayokong turuan mo ng kung ano-anong kahalayan—"
napasinghap siya at tinakpan ang bibig gamit ang kamay ng bigla nalang ibinaba ni
Lath ang boxer na suot at nakita niyang parang cobrang nabuhay ang pagkalalaki nito
mula sa mahimbing na tulog.

Haze gulped. "Lath—"

"Come on, wifey." Hinawakan nito ang kamay niya, "have fun with me."

Namimilog ang matang bumaba ang tingin niya sa nag-uumigting nitong pagkalalaki.
His shaft is angry, red and the tip... oh God. It's so big and long. Hindi iyon
kasya sa bibig niya.

Umiling siya, "a-ayoko."

Umatras siya pero pinigilan siya sa kamay ni Lath.

"Subukan mo lang, wifey, kung ayaw mo, e di itigil mo. Hindi kita pipilitin, just
try it." Pamimilit nito habang unti-unti siyang hinihila palapit sa katawan nito.
Kinagat niya ang pang-ibabang labi ng maramdamang tumutusok ang dulo ng pagkalalaki
nito sa puson niya. It feels hot—God, she feels hot!

"Come, wifey, try it." Nang-aakit ang boses nito, "lumuhod ka, hawakan mo at ipasok
mo diyan sa kipot na kipot mong bibig."

She gulped again. Nararamdaman ni Haze, unti-unti na siyang nadadala, unti-unti na

siyang pumapayag. Oh, boy.

"Come on, wifey." Hinalikan nito ang leeg niya at pinaglandas ang mainit na dila
patungo sa taenga niya saka bumulong, "just try."

"O-okay." Nauutal na aniya saka lumuhod.

Magkapantay na sila ngayon ng pagkalalaki nito. Nag-aalangan siya pero hinawakan pa

rin niya. Hindi siya lasing ngayon, dapat nasa tama ang pag-iisip niya, pero bakit
ginagawa niya ito.

Because you want to please, Lath. Anang maliit na boses sa likod ng isip niya.

Yeah. Maybe. Sagot niya sa isip saka inilapat ang labi sa dulo ng kahabaan nito.

Lath moaned at the contact. "Fuck, wifey, suck it already."

Nag-angat siya ng tingin at kitang-kita niya ang pagpipigil nitong basta nalang
ipasok ang pagkalalaki sa bibig niya. Hindi lang 'yon, kitang-kita rin niya sa mga
mata nito ang nagpupumiglas na pagnanasa.

"Haze..." his breathing was already ragged, "please, just please, suck my cock
already."

Her inner sex goddess awakens at that. Nagmamakaawa na ito at gusto niyang
magmakaawa pa ito. "Akala ko ba tuturuan mo ako? Wala akong alam e." She said with
a pout.

His lips tightened. "Just lick and suck. Like how you eat a freaking lollipop."

"Hmm."

Ipinasok niya ang kalahati ng kahabaan nito saka pinaikot ang dila niya.

"Fuck!"
Napangiti siya saka sinagad na ipasok ang kahabaan nito sa bibig niya. She slightly
gagged but didn't stop. Sinagad niya habang pinapaikot ang dila.

"Oh, fuck." Sinabunutan nito ang buhok niya sa bandang likod saka iginiya ang ulo
niya sa paggalaw.

He pushed her head and pulled it back.

"That's it, wifey, you're doing good." Hinihingal na sabi nito, "suck my cóck
harder, wifey. Come on."

Mas pinag-igihan pa niya ang ginagawa. She licked and sucked. Pinapaikot niya ang
dila at kinakagat-kagat iyon. Malakas na napapaungol si Lath sa ginagawa niya.
Umiindayog na rin ang balakang nito sinasalubong ang paglabas-pasok niya sa
naguumigting nitong pagkalalaki.

Hindi akalain ni Haze na mag-i-enjoy siya sa ginagawa. Kahit siya ay nadadarang na

rin dahil sa mga ungol ni Lath. Nag-iinit na ang katawan niya at nararamdaman
niyang tayong-tayo na ang korona ng mayayaman niyang dibdib.

God! She's so turned on.

Nakakapit na siya ngayon sa beywang ni Lath, her other hand is cupping his sack,
massaging it. She licked and sucked him hard and then her lips travelled towards
his sack.

She felt so bold. So daring.

Haze licked his sack earning a loud moan from Lath.

"Yes, wifey, that's it. God! Ang sarap niyan." Umungol ito ng malakas, halatang
nasisiyahan ito, "ganyan nga, wifey. This is heaven. Your mouth is a freaking
virgín—fuck!"

His muscle over her palm tightened. Nararamdaman niyang lalabasan na si Lath,
pinipigilan lang nito.

"Ohh, wifey, God... it's delicious... yes, ohh!" Mas naging desperado ang ang galaw
ng balakang nito na sumasalubong sa bibig niya. "Yes, oh, yes, I'm coming, wifey.
Yes. Ohhh! Fuck!" Malakas itong napamura kasabay ng paglabas ng katas nito sa loob
mismo ng bibig niya.

He taste salty and smells weird, pero wala nang pakialam do'n si Haze. All she
cared about is the bliss on Lath's face after he climaxed.
Tumayo siya saka tumakbo patungong lababo at doon idinura ang katas na nasa loob ng
bibig niya.

Nang matapos magmumog, bumaling siya kay Lath. Nakapikit pa rin ito at nakahilig sa
island counter. He looks so contented. He looks so handsome.

Lumapit siya rito at tinapik-tapik ang pisngi nito. "Magluto na tayo?"

Bumaba ang tingin nito sa kaniya sana malapad na ngumiti. "Sure."

Itinirik niya ang mga mata at inirapan ito. "Sige na, maghiwa ka na ng sibuyas."

Lath grinned and dipped his head to claim her lips, then he pulled away, "yes,
ma'am."

Tinaasan siya ito ng kilay, "pagkatapos mong hiwain ang sibuyas, maghiwa ka ng
garlic tapos i-ready mo ang kaserola. Pagkatapos niyon ay gisahin mo ang hiniwang
manok kasama ang sibuyad at garlic. After that, lagyan mo ng asin, paminta, tuyo at
—"

"Hephep!" Pigil ni Lath sa kaniya sabay takip sa bibig niya, "dahan-dahan lang.
Wala akong maintindihan."

Mahina siyang natawa saka tinuro ang sibuyas. "Time to chop-chop, Lath."

Kaagad namang sumunod si Lath saka mabilis na hiniwa ang sibuyas. Bawat utos niya
ay walang tanong-tanong na sinunod ni Lath. It took them an hour to cook. Ang
kinalabasan ng pagluluto nila? Success.

Napangiti nalang si Haze habang nakamasid kay Lath na naghahain sa ng mesa. Sinong
mag-aakala na marunong naman palang sumunod sa utos si Lath Coleman?

=================

CHAPTER 11

CHAPTER 11
A WEEK had passed and Haze's feeling for Lath is growing. Hindi na niya iyon
napigilan pang mas lalong lumago. Lath treated her like she's a very important
person in his life. Kung puwede pa siya nitong subuan, ay susubuan siya sa tuwing
kumakain sila.

And their supply is running small. Nararamdaman ni Haze, isang linggo nalang ang
itatagal nila sa Yacht na 'yon.

Shit! She doesn't want this to end but it has to! Kailangan niyang masanay na hindi
na niya makakatabi sa pagtulog si Lath, na walang nang hahalik sa kaniya sa bawat
pag gising niya, hindi na siya magna-night swimming kasama si Lath at wala nang
magkasamang nagluluto. All of it will come to an end. Soon.

Tulad nalang ngayon, nakaupo sila ni Lath sa duyan at hawak-hawak ni Lath ang kamay
niya at ang puso niya ay walang humpay sa pagtibok ng malakas, para iyong
nakikipagkarera. She doesn't want this to end.

Nakahilig ang ulo ni Haze sa balikat ni Lath nang bigla nalang nagsalita ang
katabi.

"Laro tayo."

Kumunot ang nuo niya, "ano ka, five years old?"

Pinisil nito ang kamay niya, "nope, but i want to play this game."

Nag-angat siya ng tingin at pinakatitigan si Lath kapagkuwan ay pumayag din siya.

Kung tama ang nabasa niya sa mga mata nito, seryuso talaga ito sa paglalaro.

"Fine. Ano naman 'tong lalaruin natin?"

Ngumisi si Lath at nakita niya ang kapilyohan sa mga mata nito. Sabi na nga ba,
hindi pinagkakatiwalaan ang kumag na 'to.

"Well, wifey," paharap itong umupo sa kaniya at ganoon din ang ginawa niya, "ang
larong 'to ay tagisan ng katalinohan, pero may twist syempre."

"Ooo-kay." Kinakabahan na siya sa binabalak na kapilyohan ni Lath.

He smirked, "well, magtatanong ako sayo ng kahit na ano tungkol sa isang bansa at
sasagutin mo 'yon ng tama. Since stewardess ka at marami ka nang napuntahang bansa,
madali nalang 'to para sayo."

"Okay." Aniya.
"Good. At ikaw naman, magtatanong ka ng kahit na anong tanong tungkol sa dagat, sa
isla, sa kahit na anong may kinalaman sa barko at dagat."

"Okay." Tumango-tango siya. I like this game. "Paano kapag hindi nakasagot?"

Lath rubbed his palms against each other and grinned wickedly. "Kapag hindi mo
nasagutan, doon papasok ang twist. Isang mali na sagot, katumbas no'n ay maghuhubad
ng isang damit."

Nope. I don't like this game.

Haze glared at Lath, "hmm, isa na naman ba 'to sa kamanyakan mo, Lath?"

Ngumisi ito, "nope. This is educational."

Malakas na tinampal niya ang balikat nito. "Educational ka riyan. Sabihin mo,
inaatake ka na naman ng kamanyakan mo."

Tumawa ito ng malakas saka ibilahad ang kamay sa kaniya para i-hand shake niya,
"okay, shake my hand and we'll start the game. Walang atrasan kapag nagumpisa na."

Humugot siya ng isang malalim na hininga. "Fine." Nakipagkamay siya rito, "let's do
this."

Tumawa lang si Lath at kampanteng nagsalita, "ikaw na ang maunang magtanong."

Inungusan niya ito saka nagtanong, "kailan lumubog ang Titanic."

Lath gives her a flat look. "Really, wifey? 'Yan talaga ang tanong mo? Ang dali."
He puffed his chest, "April 14, 1912. Hindi sila sure at may nagsasabing April 15
daw."

Sinamangotan niya ito at inirapan. "Magtanong ka na."

Malapad ang ngisi ng dumuho. "Ano ang pinakamataas na building sa Japan?"

Nagdilim ang mukha niya, "walang paliparan sa Japan ang AirJem kung saan ako nagta-
trabaho bilang stewardess."

"So?"
She glared at him. "I'm not answering that! Hindi ko alam 'yon. I'd never been in
japan."

Napailing-iling pa ang hudyo. He even tsked. "So sad." Anito tapos biglang ngumiti,
"hubad na."

Nakasimangot na hinubad niya ang blouse na suot. Nakangisi naman ang dumuho habang
nakatingin sa mayayaman niyang dibdib.

"Huwag mo ngang tingnan ang katawan ko!" Naiinis na sabi niya.

Tumawa lang si Lath. "Isn't that the main purpose of this game, to see you naked?"

"So 'yon talaga ang main purpose ng larong 'to?" Pinandilatan niya ito. "Bastos ka
talaga kahit kailan."

Malakas na tumawa si Lath saka nagsalita, "Tokyo Skytree, that's the tallest
building in japan."

Haze stuck out her tongue at Lath. "Ewan ko sayo. Cheater ka."

Lath just playfully wiggled his eyebrow. "Ikaw na ang magtanong."

"Hmp." Hinalungkat niya ang isip para kahit papaano ay mahirapan ang loko-loko.
"Okay, ahm, exact date kung kailan lumabas ang pinaka-unang pelikula ng Pirates of
the Caribbean at anong ang tittle no'n."

Umiling-iling si Lath, "wifey, ang dali ng tanong mo, I'm a fan of Pirates of the
Caribbean." Huminga ito ng malalim, "the first Pirates of the Caribbean is the
Curse of the Black Pearl and it was release on July 9, 2013."

Inungusan niya ito, "malay ko bang fan ka no'n."

Hindi nagsayang ng sandali si Lath, kaagad itong nagtanong. "What's the farthest
state of USA?"

She smirked cockily. "Easy. Hawaii." Duh! Everyone knows it.

"Na-ah." Umiling-iling si Lath, "hubad ka na naman ng isang damit, wifey. The

farthest state of USA as of now is Guam."

Napanganga siya. "No way! Hawaii kaya."

"Nope. It's Guam."

She huffed in annoyance. "Buwesit! Bakit hindi ko alam 'yon? Hawaii, e."

Tinawanan lang siya ni Lath habang hinuhubad niya ang pantalon na suot. Dalawang
tanong nalang at kapag mali ang sagot niya, hubo't-hubad siya nito.

"Your turn to ask." Lath said.

Itinirik niya ang mga mata saka nagtanong. "What's the oldest port of the
Philippines?"

Lath rolled his eyes. "Port of Manila also known as Manila Bay. It dates back to
Spanish rule of the Philippines Islands, maybe 9th to 12th centuries."

Haze gaped at Lath. "Akala ko ba sa ibang bansa ka nag-aral. Bakit alam mo 'yon."

"Wifey, kahit naman sa ibang bansa ako nag-aral, pilipino pa rin ako. It's my duty
to know my country."

She was actually amazed. "That's great."

Ngumiti lang si Lath at nagtanong, "okay, since, oldest ang tinanong mo sakin,
ganoon din ang tanong ko." Tumukhim ito, "what's the first Airport in Manila?"

Uy, alam niya 'to at sigurado siya sa sagot niya. "Nielson Airport ang pinakaunang
Airport sa Pilipinas. And it was said, na ang Pilipinas ang may pinakaunang
International Airport sa Asya, ewan kong totoo 'yon. And today, Nielson Airport
slash Nielson Field is now Makati Central Business District and the runways are now
Ayala Avenue and Paseo de Roxas."

Lath seems impressed. "Amazing. Ang alam ko lang ang pangalan pero ang history
hindi."

Nguniti siya. She's proud of herself. "Naging topic kasi 'yon namin nuong college
ako."

Lath really looks impressed. At masaya siya, hindi niya alam kung bakit.

"Okay, my turn." Excited niyang sabi, "ano ang isla sa Pilipinas na tinatawag
nilang 'born of fire'?"

Nagsalubong ang kilay ni Lath. Halatang nag-iisip ito ng mabuti. "Shit! I don't
know that." He thinks hard again, "ahm, hint?"
Tinaasa niya ito ng kilay, "hubad ng isang damit."

Nayayamot na hinubad nito ang polong suot. "Ano ba ang sagot?"

"Camiguin." Nagmamalaki niyang sagot, "sa ilalim kasi ng isla ay may mga active
volcano raw."

"Oh. Is that so?" Tumaas ang dalawang kulay nito. "Fine, give me the first two
airlines companies in the Philippines in 1937." He has this evil smirk on his lips.

Shit! Isa lang ang alam niya, "Philippine Air Taxi Company. Iyon lang ang alam ko."
Napasimangot siya. "Nakalimutan ko 'yong isa."

"Ah-ah, wifey, dapat dalawa."

Kinagat niya ang pang-ibabang labi at hinalungkat ang isip niya. Hindi niya maalala
ng buo. Basta parang may Ilo-ilo 'yon e. Argh!

She exhaled. "Hindi ko maalala yong isa."

Lath grinned victoriously. "Booyah, baby! It's Iloilo-Negros Air Express Company."
Tumingin ito sa dibdib niya, "bye-bye, bra."

Namumula ang pisngi na tinanggal niya ang bra. Ang letseng lalaking 'to! Bakit ba
'yon pa ang tinanong.

Nang mahubad ang bra niya, tinakpan niya ang mayayamang dibdib para hindi mapag-
fiesta-han ng mga mata ni Lath. But the insolent brute, he pulled her hands away
and looked at her breast.

At dahil nakaupo siya sa duyan at nakaluhod sa sahig si Lath, magkapantay lang ang
ulo nito at dibdib niya.

Lumuhod ito at inilapit ang mukha sa mayayaman niyang dibdib. "You're breast is
really nice." Lath, then, pinch her nipple, sending a wave of pleasure throughout
her body.

"Lath." Gusto niya itong sigawan pero idinaing niya ang pangalan nito.

Lath kissed the valley of her breast. "Magtanong ka na."

Napakurap-kurap siya, "anong tanong?"

"The game, wifey." He kissed her breast.

"Oh." Napahawak siya sa balikat nito, "ahm, seven wonders of nature...

Philippines...oh," he licked her nipples, "what... is... it?"

Lath quickly answered in between nipping and licking her nipple. "Puerto Princesa
Underground River." He sucked her right nipple, "now, my turn..." he bit her nipple
and suck the sting away, "wifey, what is love for you?"

Haze was already lost in the lust land. Ang tanging nasa isip lang niya ay ang
masarap na ginagawa ni Lath sa mayayaman niyang dibdib.

"What is love, wifey?" He asked again in between his licks.

Napalunok sita at mahinang napahalinghing sa sarap. "Oh, lick me more."

"Definitely." Gumapang ang isa nitong kamay patungo sa gitnang hita niya at
ipinasok ang isang daliri sa gilid ng panty niya at tuloy-tuloy iyon sa paghimas sa
hiyas niya na basa na.

"Love is..." gumapang ang mga labi nito patungo sa leeg niya at kinagat ang balat
niya, "...a short word," he bit her skin again, "so very easy to spell," dumako ang
labi nito sa gilid ng taenga niya at kinagat iyon, "...but very difficult to define
and so impossible to live without." And his lips was hovering hers, halos wala nang
distansiya ang mga labi nila, "just like you, wifey, so impossible to live
without."

Parang tumigil sa pag-inog ang mundo ni Haze at napatitig siya kay Lath. "Ano?"

Lath stared softly at her, "believe me or not, wifey, hindi ko kakayanin kong iiwan
mo ako, lalong-lalo na na pinatikim mo sakin ang pakiramdam na kasama ka at narito
sa tabi ko."

She doesn't want to leave either, but with Lath? Walang kasiguraduhan ang lahat. At
kahit pa aminin niya sa sarili na nahulog ulit ang loob niya rito, naroon pa rin
ang takot sa puso niya ... takot na saktan siya nito at takot na iwan siya. That
fear hugged her heart so tight, its making her fight her feeling for him.

Hinaplos ni Lath ang pisngi niya, "isang linggo nalang ang itatagal ng supplies at
pagkain natin. Kapag bumalik tayo sa sibilisasyon, siguradong iiwan mo ako." His
eyes saddened, "wifey, would it be too much kung hihilingin kong manatili ka sa
tabi ko?"

Kinagat niya ang pang-ibabang labi. "But you promise to annulled our marriage."
Umawang ang labi nito na parang hindi makapaniwala kapagkuwan ay itininkom nito ang
bibig. His eyes are cold again and she hates it. Bago pa niya mamalayan ang ginawa,
tumaas ang kamay niya at malakas na sinampal si Lath.

Lath's eyes widen in shock. Lumipad ang kamay nito sa pisngi na sinampal niya.
"What the..." he looks so stunned, "anong ginawa ko?"

Ikinuyom niya ang kamay, "you're doing it again. Your eyers were cold. I don't like
it."

Nagsalubong ang kilay nito, "ano?"

"Napakalamig ng tingin mo sakin, hindi ko 'yon gusto." Masuyo niyang hinaplos ang
pisngi na sinampal niya, "I'm sorry. Gusto ko lang mawala ang lamig sa mga mata mo.
Masakit ba?"

Mahina itong tumawa. "Yes. It hurts."

Bumalik na ang emosyon sa mga mata nito.

"Sorry." She kissed his cheek that she slapped.

Biglang humarap sa kaniya si Lath at sinakop ang mga labi niya. He deepened the
kiss and then pulled away.

"Stay. Kahit isang buwan lang." His eyes were sad.

Umiling siya, "i cant."

"Why?"

"Kasi nakakatakot na makasama ka. Lath, takot akong may maramdaman ulit sayo. You
hurt me once and the pain killed my heart. Hindi ko na hahayaang saktan mo ulit
ako. You're hazardous to my heart, Lath. I don't want to feel that unbearable pain
anymore. Hindi ko na kakayanin. At kapag manatili ako sa tabi mo ng isa pang buwan,
that would..." she bit her lower lip, "i don't want to stay."

His eyes saddened more. "Please, Haze, just one month."

Umiling siya, "you promised."

BUMAGSAK ang balikat ni Lath habang nakatitig sa magandang mukha ni Haze. He

thought he could change her decision in leaving him for good. Dapat na siyang
sumuko kasi wala namang patutunguhan ang nararamdaman niya.

Pero hindi sumusuko ang isang Lath Coleman. May isang linggo pa siya bago maubos
ang pagkain nila. May isang linggo pa siya para baguhin ang disisyon nito.

He would do everything... everything to keep Haze.

Hinawakan niya sa beywang ang dalaga at mapusok itong hinalikan sa mga labi saka
mabilis na hinubad ang natitira nitong saplot sa katawan. No foreplay and all that.
He just plunged inside of Haze and thrust harder and harder.

There's only one thing to do so Haze won't leave his side; impregnate her. 

=================

CHAPTER 12

CHAPTER 12

NAGISING si Haze na parang hinahalukay ang tiyan niya. Mabilis siyang bumangon at
tumakbo papasok sa banyo kung saan siya nagduduwal sa lababo. Shit! May nakain ba
siyang hindi maganda kagabi?

Nang maramdamang kumalma na ang tiyan niya, nagmumog siya saka bumalik sa kama.
Lath was already awake and looking worriedly at her.

"Wifey, you okay?" Tanong nito saka lumapit sa kaniya.

Katulad niya, wala rin itong saplot at kitang-kita niya ang gising na gising nitong
pagkalalaki. She gulped at the size. They made love last night and fell asleep
afterwards, kaya nakalimutan na nilang magdamit. Palagi 'yong nangyayari gabi-gabi.
At dapat masanay na siya sa sukat ng pagkalalaki nito, she had been enjoying his
manhood for weeks now.

Tumango siya at nag-iwas ng tingin sa naguumigting nitong pagkalalaki, "okay lang

ako."

"Good." He kissed her neck and bit the skin, "i want you, wifey."
Bahagyan niya itong tinulak, "Lath, please, not now. Wala ako sa mood."

Kaagad naman tumigil ang lalaki sa ginagawa saka tumingi sa mga mata niya, "may
sakit ka ba? Do you want anything for breakfast?"

Actually, yes, she wants something for breakfast. She craved for it actually.

"Gusto ko ng pinya na dalawa lang ang mata." Aniya.

Lumuwa ang mata ni Lath at napanganga. "A freaking what?"

"Pinya na dalawa lang ang mata." Ulit niya.

Lath was still gaping, dumbfounded. Nagkibit balikat lang si Haze.

"'Yan ang gusto kong kainin ngayon." Bumalik siya sa kama para mahiga. "Hanapan mo
ako or else tigang ka hanggang bukas."

Bumukas ang pinto at sumara. Ipinikit naman ni Haze ang mga mata. Sana paggising
niya, may pinya na.

LATH didn't know what to do as he put on his clothes. Saan naman kaya siya
makakahanap ng pinya na dalawa lang ang mata. What the fuck!

Kinuha niya ang cellphone na basa bulsa ng pantalong suot saka lumabas ng silid. He
needs to call someone and consult if such pineapple exists. Damn it!

Tinawagan niya ang kaibigan niyang may pinakamalaking Farm sa buong Pilipinas. He
exports fruits and vegetable throughout Asia.

After five rings, the dimwit finally picks up.

"This is Hunt Baltazar, how may i fucking help you?" He asked, grumpy as ever.

Lath snickered. "May tanong ako."

"Sino 'to?" Tanong ni Hunt sa kabilang linya, "sino ka sa dalawang Coleman?"

"I'm hurt." He feigned a hurt in his voice, "hindi naka-save ang number ko sa cell
phone mo? You broke my heart, Hunt."

"Fuck you. This number is saved under Coleman Idiot. Nakalimutan ko kung kaninong
number 'to. Kasi may naka save din saking Coleman Moron."

Napailing-iling nalang siya. "This is Lath you piece of shit." Ngumiti siya
kapagkuwan. "Anyway, may tanong ako."

"Fire away, dimwit."

"May pinya ka ba riyan na dalawa lang ang mata?"

Isang napakahabang katahimikan ang namagitan sa kanila ni Hunt bago ito nagsalita.
"Lath, ako ba talaga pinaglololoko mo? Baliw! Walang pinyang dalawa lang ang mata."

Sabi na e! "Okay, just deliver some pineapples to me. Nasa Black Pearl Yacht ako."
Ibinigay niya rito ang coordinates niya para matukoy nito ang kinaruruonan niya.

"How many?"

"Dalawa lang."

"So," Hunt sighed heavily, like talking to him is draining the shit out of him,
"let me get this straight. Gusto mong gamitin ko ang Helicopter ko para ihatid
diyan sayo ang dalawang pirasong pinya? I say, you're losing my mind, Lath. Hindi
ko sasayangin ang fuel ng helicopter ko para sa kabaliwan mo."

"I'll pay for the fuel—"

"Kung sinabi mo kaagad, e di, on the way na sana ako." Sansala nito sa iba niyang
sasabihin. "I'll be there."

Nawala ang kausap sa kabilang linya.

Kaagad na nagtungo si Lath sa top deck at doon hinintay si Hunt. Minutes later, he
heard a helicopter closing in. Sa halip na lumapag ang Helicopter sa dagat, ibinaba
nito ng dalawang pinya gamit ang net. Nang mapasakamay niya iyon, kaagad na umalis
ang Helicopter.

Then his phone ring. It was Hunt. Sinagot niya ang tawag.

"Yes?"

"Fifty thousand, Lath."

Nalukot ang mukha niya, "twenty-five thousand bawat isa?"

"Gago. Mahal ang Gasolina." Iyon lang at pinatay nito ang tawag.

Lath sighed. Fifty thousand for two pieces of Pineapple. This is so unheard of.

Ibinalik niya ang cellphone sa bulsa at saka nagmamadaling nagtungo sa kusina para
balatan ang pinya at hiniwa-hinawa iyon saka inilagay sa pinggan at dinala sa silid
nila ni Haze.

Nang makapasok siya kuwarto, tulog pa ang asawa.

"Hey, wifey, wakey-wakey." Inilapag niya ang pinggan sa maliit na mesa na katabi ng
kama. "Nandito na ang pinya na gusto mo."

Thankfully, Haze stirred on her sleep and awakened.

Kinusot nito ang mata at nalukot ang mukha. "Anong amoy 'yan? Ang lansa naman."

Tumaas ang kilay niya, "wifey, 'yong pinya 'to."

Tumingin ito sa pinya na nasa mesa at mas nalukot ang mukha. "Iyan ba ang hiningi
kong pinya?"

"Yes."

"Bakit ang lansa ng amoy?"

Napapantastikuhang napatitig siya sa asawa. "Kailan pa naging malansa ang pinya?"

"Dalawa lang ba ang mata ng pinyang 'yan?" She asked, annoyed.

Why on earth is she annoyed?!

"Ahm," napakamot siya ng batok, "ahm, no."

Inirapan siya nito, "ayoko niyan. Itapon mo 'yan sa dagat. Gusto ko ng kambal na
strawberry. 'Yong parang sa forever more na teleserye. Tapos gusto ko sa Lapresa
din makukuha. Gisingin mo nalang ako kapag nakahanap ka na." Bumalik ito sa
pagtulog.

Samantalang siya ay nakaawang lang ang labi habang hindi makapaniwalang nakatingin
dito.
Fifty thousand for two pineapples and she won't even eat it? Itinikom niya ang
bibig saka kinuha ang pinggan na may lamang pineapple at dinala sa kusina.

As he eat ten slices of pineapple, tinawagan ulit niya si Hunt.

"Ano na naman ang kailangan mo?" Naiiritang tanong nito.

"Kambal na strawberry." He said in a flat voice.

"Hmm, i actually have those." Ani Hunt, "pero nasa Baguio at inuunahan na kita,
hindi ako puwedeng pumunta do'n para kunin lang ang letseng strawberry na 'yon."

Lath cursed. Kailangan niyang ibigay lahat ng gusto ni Haze para kahit papaano ay
magbago ang isip nito at hindi na siya iwan. Iyon lang ang naiisip niyang paraan.

"This is the address of my farm in Baguio." Binigay nito sa kaniya ang exact
address. "Send someone to get it. Tatawagan ko nalang ang caretaker ko ro'n na
ibigay sa kung sino man ang ipapadala mo 'don."

"Thanks."

"Anytime, dimwit."

Nang mawala sa kabilang linya si Hunt, tinawagan naman niya ang pinsan niyang si
Phoenix Martinez. A real life Toni Stark except the Iron Man part.

"Couz, how are yah?" Tanong kaagad ni Phoenix sa kaniya.

"Nix, can you do me a favor?"

Si Phoenix ang uri ng tao na mahilig tumulong sa iba. This favor is a piece of cake
for Nix.

"Anything." Tugon nito.

He grinned. "Puwede mo bang kunin ang kambal na strawberry sa farm ni Hunt

Baltazar." Ibinigay niya ang eksaktong address ng farm ni Hunt. "Then bring it to
me." Ibinigay niya rito ang coordinates niya para madali siya nitong mahanap. "I'm
in my Yacht."

"Copy. I'll be there in less than an hour." Ani Phoenix at pinatay ang tawag.
Bumuga ng marahas na hangin si Lath at umupo sa island counter. Damn! Mukhang ang
dami niyang babayaran pag-uwi niya.

"Lath?"

His eyes snapped at Haze. Nakahawak ito sa hamba ng pinto ng kusina saka maputla
ang mukha nito. She looks as white as paper.

Dread consumed him. Oh God! No!

"Baby?" Nanlamig ang buong katawan niya sa sobrang pag-aalala sa kalagayan nito.
"Ayos ka lang, baby?" Malambing ang boses na tanong niya. "May masakit ba sayo?"

"Lath..." sinapo ng isang kamay nito ang ulo, "nahihi...lo... a-ako."

Tapos bigla nalang nanghina ang tuhod nito.

"Haze!" Kaagad siyang lumapit dito at niyakap ng bigla nalang itong natumba. "Fuck!
No!"

Mabilis niyang pinangko si Haze saka dinala sa silid. He was cursing again and
again as he put her to bed. Nanginginig ang kamay na tinawagan niya si Ymar.

"Stroam, please, help me, my wife... fuck!" He was panicking and trembling. "Fuck,
Ymar! Nahimatay ang asawa ko."

"Don't panic, Coleman. Just relax." Ymar said in a soothing voice, "baka nahimatay
siya dahil sa init, pagod o kaya naman kulang sa tubig ang katawan niya."

Nakahinga siya ng maluwang ng hindi nito sinabi na baka malala ang karamdaman ng
asawa niya. "Pagod? Yeah, i think i definitely tired her."

Mahinang tumawa si Ymar. "TMI, Lath. So TMI." Ymar tsked. "Anyway, pagpahingahin mo
lang siya at painumin ng maraming tubig."

"Thanks, man."

"Welcome."

Pinatay ni Lath ang tawag at napatitig kay Haze na mahimbing na natutulog. Napagod
ba talaga niya ito ng husto para mahimatay ito? Fuck.
This is his entire fault. Sa kagustuhan niyang mabuntis ito, hindi niya inisip ang
magiging kalagayan nito, hindi niya maiisip na mapapagod ito.

Umupo siya sa gilid ng kama saka hinaplos ang pisngi nito.

"I'm sorry, wifey. Hindi ko gustong mangyari 'to sayo." Huminga siya ng malalim,
"rest, wifey. Nandito lang ako."

Hinalikan niya sa nuo si Haze saka umalis sa silid. Pinalipas niya ang oras sa
paglilinis at pagsubok na magluto ng ulam na magugustuhan ng asawa niya.

Nasa sala siya naglilinis ng may nagsalita sa likuran niya.

"If this is what marriage looks like, I'm not gonna marry anyone."

Mabilis siyang napalingon at napangiti siya ng nakita si Phoenix.

"Nix." He gives him a man hug, "kumusta? Hindi ko narinig ang pagdating mo, anong
sinakyan mo?"

"Halika sa top deck at alamin mo." Ani Phoenix at nauna nang umakyat sa taas.

Lath sighed and went to top deck. Namilog ang mata niya ng makita ang mas malaking
Yacht na nakatigil sa tabi ng Yacht niya. It doubles the size of his Yacht and he
knew too well who is the owner of Titus Revenge; the Yacht beside his.

Napatitig si Lath sa lalaking nakatayo sa gilid ng Yacht nito at may hawak na bote
ng brandy.

Titus Morgan, the jackass half-Filipino, half-Arab, who owns an oil company in
Dubai. But Titus doesn't look like a filthy rich business man. Black faded jeans
and blue hooded jacket. Balak yata nitong gayahin si Jack Frost.

At sa pagkakaalam ni Lath, matalik na magkaibigan si Phoenix at Titus, kaya nga

naging kaibigan din ito nila ni Lath.

"Anong ginagawa mo rito?" Pasigaw na tanong niya kay Titus. "And what the fuck did
you do to your hair?"

Natatawang ginulo ni Titus ang sariling buhok. "I figured I'll be more handsome in
white silver hair."

Dumako naman ang tingin niya kay Phoenix. "And you think red hair will suit you
too."
Nix chuckled. "Tama naman ako. I am handsome in red hair." May inabot ito sa
kaniyang maliit na basket. "Ang laman niyan ay magkambal na strawberry. Sabi nuong
lalaki sa farm, mahal daw 'yan. Anyway, maghi-helicopter sana ako kaya lang nakita
kong pakalat-kalat itong Titus Revenge kaya naman inilapag ko nalang ang helicopter
ko sa Yacht at kay Titus nalang ako nakisakay. Took you by surprise, does it?"

Lath rolled his eyes after accepting the basket, "magsi-alisan na nga kayo."

Natatawang tinapik ni Nix ang balikat niya. "Anyway, Lath, happy honeymoon."

Itinaas ni Titus sa ere ang brandy na hawak. "Congratulation! Walang forever!"

"Lasing ba yang kaibigan mo?" Tanong niya kay Nix na naghahanda ng tumawid
patungong Yacht ni Titus gamit ang mahaba at malapad na kahoy.

"Nah, bitter lang talaga siya." Natatawang sabi ni Nix saka tuluyan nang tumulay sa
kahoy.

Kumaway siya ng papalayo na ang Yacht, habang si Titus naman ay binigyan siya ng
'fuck you' salute. Naiiling na natatawang bumalik siya sa loob ng Yacht at
pinagpatuloy ang paglilinis.

NANG magising si Haze, medyo magaan na ang pakiramdam niya. Bumangon siya at
nagtungo sa banyo para maligo pagkatapos ay lumabas ng silid para hanapin si Lath.

She found him in the kitchen, preparing their meal. The scene made her heart skips
a beat. Panay ang ayos nito sa pinggan kahit maayos na tapos aayosin naman ang
pagkakalagay ng baso kapag sa tingin nito ay hindi tama.

Lath was mumbling, "hindi 'to magugustuhan ni Haze and he would change it."

Napailing-iling siya pero natutunaw ang puso niya sa kilig.

"Hey," kuha niya sa atensiyon nito.

Napatalon sa gulat si Lath saka tumingin sa gawi niya. Kaagad na ngumiti ito ng
makita siya.

"Hey, wifey. Ayos na ang pakiramdam mo?"

Tumango siya. "Yes."

May kinuha ito sa ref ay itinago 'yon sa likod, pagkatapos ay lumapit ito sa kaniya
at inilabas ang itinatago sa likod.

"Sana kainin mo na 'to." Anito ng buksan ang palad at bumulaga sa kaniya ang
magkambal na strawberry.

Napasinghap siya at mabilis na kinuha ang strawberry saka mabilis na kinain 'yon.

"Hmm..." she moaned, "ang sarap."

She keeps on moaning as she eats and then she embraced Lath so tight. "Salamat ng
marami, Lath. Hindi ko akalain na talagang ibibigay mo ang gusto ko."

He hugged her back, the same tightness. "I'll do anything for you, Wifey.
Anything."

Her heart melted again. "Thank you."

"Welcome, baby." He kissed her temple, "ikaw pa, malakas ka yata sa puso ko."

Mas bumilis pa lalo ang tibok ng puso niya sa sinabi nito. Ano ba ang pinagsasasabi
nito?

Kumawala siya sa pagkakayakap ni Lath at sabay silang dalawang umupo sa silya ng

hapag-kainan at tahimik na kumain.

=================

CHAPTER 13

CHAPTER 13

HINDI na mabilang ni Haze kung ilang beses na siyang inangkin ni Lath, basta ang
alam niya, maraming beses na at lahat 'yon ay wala siyang pagtutol na naramdaman.
Halos magtatatlong linggo na sila sa Yacht at paubos na rin ang pagkain nila. One
more week, and she can finally return home.

Dapat ang inaalala niya ay kung paano pipigilan ang mas lumalalim niyang
nararamdaman para kay Lath, pero hindi, iba ang inaalala niya.
Huminga siya ng malalim. She needs to know and make sure that her assumption is
correct. Baka mali lang siya, baka naguguluhan lang siya. Hindi rin nakakatulong sa
pag-aalala niya ang palagi niyang pagduduwal nitong nakaraang dalawang araw at wala
naman siyang ganang kumain.

"Lath?" Tawag niya sa pangalan ng lalaki nakahiga sa recliner na nasa tabi niya.

Dahil wala silang magawa, napagdesisyon nilang magbilad sa araw. It's just eight in
the morning. Maaga kasi nilang natapos ang routine nila ni Lath sa umaga. Wake up.
Have sex and cook. Ang nilutong nilang agahan ay nasa maliit na table na
pinapagitnaan ng recliner nila ni Lath.

"Hmm?" Tinanggal nito ang sunglasses na suot saka bumaling sa kaniya.

"Ahm," bumaling siya rito, "anong petsa na ngayon?"

Inabot nito ang cellphone na inilapag lang nito sa sahig saka binuksan ang
calendar. "Its 27th."

Umawang ang labi niya. No! Baka hindi tama ang bilang niya. But... oh God.

Umayos siya ng upo saka inabot ang kape. Akmang sisimsim siya ng maramdaman niya
ang pamilyar na paghalukay ng tiyan niya. The coffee smells gross!

Shit! Mabilis niyang ibinalik sa mesa ang tasa saka patakbong tinungo ang gilid ng
Yacht at sumuka. Mabilis namang dumalo agad si Lath at hinagod ang likod niya.

"What's gotten into you?" May pag-aalalang tanong nito, "may nakain ka bang hindi
maganda?"

She vomits again. "W-water."

"Wait." Mabilis na umalis sa tabi niya si Lath at nang bumalik ay may dala nang
isang basong tubig. "Heto na."

Ini-umpog niya ang tubig saka umupo sa sahig at napatitig kay Lath na halata ang
pag-aalala sa guwapong mukha nito.

"Ayos ka lang?"

Pilit siyang tumango. "Yeah."

He was still worried even after she said yes. "Sigurado ka ba na ayos ka lang?"

Tumango ulit siya. "Oo." Tumayo siya saka bumalik sa recliner, ganoon din ang
ginawa ni Lath.

Habang nakahiga ang lalaki sa recliner, pinakatitigan niya ito ng matiim. It seems
that she was right. Nuong isang araw pa niya ito inaalala.

Hindi katulad ng ibang babae, fix ang date ng menstruation niya. At dapat dinatnan
na siya nuong 25th, pero 27th na ngayon, dalawang araw na ang nakakaraan, wala pa
rin. Kinagat niya ang pang-ibabang labi. Her menstruation never missed the exact
date. Palaging eksakto ang petsa kung kailan siya dadatnan ng dalaw.

Holy shit! I can't be pregnant!

Bumuga siya ng malalim na hininga saka huminga ng malalim.

Hindi pa naman siya sigurado, e. Haka-haka lang niya 'yon. Wakang kasiguraduhan.
Bakit naman kasi ang gaga niya? Bakit hindi niya naisip na gumamit ng proteksiyon?

Good God. She can't be pregnant! Shit!

Mariin niyang ipinikit ang mga mata. Kung buntis nga siya, matatanggap kaya 'yon ni
Lath? Paninindigan ba nito? God! Lath is well sought after bachelor. Beautiful
women chase after him. Sino ba siya para makipagkompetensiya sa mga kababaihang
'yon? They are more beautiful, graceful, rich and elegant than her. Anong laban
niya do'n?

Pero hindi naman sigurado na buntis siya.

Maghihintay pa siya ng ilang araw para makasiguro. Kapag nakauwi na sila ni Lath at
hindi pa rin siya dinadatnan, magpapa-check-up na siya.

Haze sighed and lay on the recliner. Nakaka-stress ang mag-isip.

"Wifey?"

Bumaling siya kay Lath na nakatingin sa kaniya. "Ano?"

"Mag-agahan ka na." Anito.

"Ayoko."
"Gusto mo subuan kita?" Naglalambing na sabi nito.

Napangiti siya, "talaga? Susubuan mo ako?"

"Oo." Umalis ito sa recliner na kinahihigaan saka umupo sa paanan ng recliner na

inuukopa niya. "Ano gusto mong kainin?"

Nagkibit-balikat siya at sinabi ang unang pumasok sa isip niya na gustong kainin.
"Fish."

Nag-isang linya ang kilay ni Lath. "Isda?"

"Oo." Bumangon siya mula sa pagkakahiga sa recliner saka naglalambing na yumakap sa

beywang ni Lath. "Gusto ko sariwang isda. Can you give me that?"

"Of course." Mabilis na sagot ni Lath. "Ilang isda ang gusto mo? Manghuhuli tayo."

"Ahm," itinaas niya ang tatlong daliri. "Three. Tapos pritohin mo, ha? 'Yon ang
gusto kong hapunan." Nanunubig na ang bagang niya.

"Okay." Hinalikan siya nito sa labi, "dito ka lang, mag-agahan ka na at mamimingwit

ako ng isa do'n sa lower deck. Okay?"

Nakangiti siyang tumango. "Sige. Bilisan mo ha?"

"Yep." He said, popping 'p' in the end.

Hinalikan ulit siya nito sa mga labi bago ito umalis patungong lower deck.
Samantalang siya, sa halip na mag-agahan, nahiga siya sa recliner at ipinikit ang
mga mata.

She felt like sleeping, so she did.

Hindi alam ni Haze kung ilang oras siyang nakatulog, basta ng magising siya masakit
na sa balat ang sikat ng araw. Mabilis siyang umalis sa top deck at pumasok sa
sala. Dumako ang tingin niya sa orasan na nakasabit sa dingding.

Eleven o'clock.

Nagtungo siya sa kusina sa isiping nagluluto na si Lath pero ni anino nito ay hindi
niya nakita.

"Nasaan kaya 'yon?" Nagtatakang tanong niya sa sarili saka pumunta sa lower deck.
Nagsalubong ang kilay niya ng makita si Lath na madilim ang mukha habang
namimingwit pa rin.

"Lath? Ayos ka lang?"

Mabilis itong bumaling sa kaniya saka napasimangot. "Dalawa palang ang nahuhuli ko.
God! It's been three hours!" He exclaimed.

Pinigilan niya ang sarili na hindi ito tawanan. He looks crushed. And true to his
word, dalawa lang ang laman ng plangganita nito.

"Okay na 'yan. Tag-isa tayo." Nakangiting sabi niya para hindi ito maging grumpy.
"Lutuin mo na."

"Okay." Naiinis na tinapon nito ang pamingwit saka nakangiting bumaling sa kaniya,
"I'll fry it. Dito ka lang sa duyan. Let me cook it for you, para may magawa naman
akong tama sayo."

That melted her insides. "Aww," she blushed. "Thanks."

He grinned at her. "Syempre, para sayo. Ikaw pa, malakas ka sakin e." Kinindatan
siya nito bago umalis sa lower deck para magluto.

Naiwang kinikilig si Haze. Yes, Lath is wicked but that cunning man is also sweet.

Umupo siya sa duyan tulad ng sabi ni Lath saka hinintay na sunduin siya nito para
kumain na sila.

It took him an hour to came back to get her.

"Hey." Bigla siya nitong pinangko na ikinagulat niya at napasinghap.

"Lath!"

Tumawa lang ito, "let's eat, wifey."

Masayang binuhat siya ni Lath patungong kusina saka pina-upo siya sa silya.
Nakahain na ang pagkain sa mesa.

"Eat up, wifey." Nilagyan nito ng kanin ang pinggan niya. "Magpakabusog ka. Niluto
ko 'yan."
Natatawang tiningnan niya ang isda. "Bakit sunog?"

Nag-iwas ito ng tingin na para bang nahihiya, "ahm, kasi, akala ko hindi pa luto
tapos biglang nasunog."

Mahina siyang natawa saka humiwa ng kaunting parte ng isda saka isinubo iyon. The
moment she tasted the fish, her stomach churn.

Mabilis siyang tumayo saka tumakbo patungong lababo, doon, nagduduwal siya. At
dahil nasa gilid ng lababo ang palayok na ginamit ni Lath sa pagpi-prito, mas lalo
siyang sumuka.

Nasa likod niya si Lath at hinahagod ang likod niya. "Shit, wifey, ano ba ang
nangyayari sayo? May sakit ka ba?"

Mabilis siyang umuling. "Ayos lang ako."

"No, you're not okay." Mariing sabi ni Lath, "uuwi na tayo."

Napanganga siyang bumaling kay Lath. "Ano?"

"Iuuwi na kita. Hindi ko kayang makita kang ganito. I'm worried sick." Hinawi nito
ang ilang hibla ng buhok niya na tumatabing sa mukha niya, "wait hair. I'll
maneuvered the Yacht towards the port."

Naiwan siyang nakanganga sa papalayong bulto ni Lath. Kapagkuwan ay bigla siyang

napahawak sa gilid ng lababo ng maramdaman niyang gumagalaw na ang Yacht. For the
first time in three weeks, the Yacht freaking moved.

HOURS later, Haze found herself in the Hospital bed, Lath is on her side. Naka-ukit
sa mukha nito ang labis na pag-aalala. Hindi siya makapaniwalang idinaong nga nito
ang Yacht dahil lang sa nagduduwal siya.

Kung alam lang niya kailangan lang niyang magsuka, ginawa na niya noon pa. But she
never once thinks that Lath would actually return her to land just because she's
sick.

"Masama ba ang pakiramdam mo?" Tanong ni Lath sa kaniya habang hawak ang kamay
niya.

Pinisil niya ang kamay nito, "I'm fine."

Gusto niyang mawala ang pag-aalala sa mukha nito. There's nothing to worry about.
"Are you sure?" Paninigurado nito saka hinalikan ang likod ng kamay niya, "anyway,
bakit ba tinanong ka pa ng Doctor kung kailan ang menstruation mo? Sa tingin mo may
sakit ka sa ovary? Do i need to call my friend who's a good Doctor in New York?"

Mabilis siyang umiling. "No need. Okay lang ako. Siguro, part na 'yon ng interview
nila."

"Oh. Okay," hinalikan nito ang kamay niya, "nag-aalala lang ako sayo. Fuck it. I
can't risk your health just so you could be with me for a week."

Lumamlam ang mga mata niya. Siya talaga ang inisip nito bago ang sarili. Why is he
like this? Mas madaling magalit nito nuong ugaling gago ang pinapakita sa kaniya.
But in these past few weeks, she saw the best side of Lath Coleman. Charming,
Strong, ready to learn something new to please her, Dedicated sa negosyo,
maalalahanin, gagawin ang mga bagay na hindi nito gawain para sa kaniya saka mahaba
ang pasensiya.

That's what she likes most of his attitude. Sinigawan at minura na niya ito para
iuwi siya pero hindi ito natinag, pero nang makita siyang sumuka at nagduwal,
walang pagdadalawang isip na idinaong nito ang Yacht para dalhin siya sa Hospital
dahil sa labis na pag-aalala.

He's not perfect but he is amazing.

Mas lalo pang lumalim ang nararamdaman niya para rito.

"Lath?"

"Yes, wifey?"

"Puwede mo ba akong ibili ng tubig? Medyo nanunuyo ang lalamunan ko." Aniya.

"Sure, wifey." Binalikan muna siya nito sa nuo bago umalis ng Hospital room niya.

Minutes later, bumukas ang pinto. Sa isiping si Lath 'yon, ngumiti siya pero kaagad
din namang nawala ang ngiti niya ng makitang isa iyong babae na naka-nurse uniform
at medyo may edad na. Hindi naman kailangang kumuha siya ng kuwarto pero hindi niya
napigilan si Lath. OA kasi 'to e.

"Excuse me, narito na ang result ng laboratories." Ani ng babae.

Tumango siya. "Ano ang result?"

Hinanda na niya ang sarili sa maririnig. Mabuti nalang ay wala rito si Lath para
marinig ang sasabihin ng nurse. Good thing she sent him to buy water.

"Ma'am, wala ho kayong sakit katulad ng sabi ng kasama niyo kanina. According po sa
lab result, you are pregnant."

Nanatiling tikom ang bibig niya sa narinig. Sabi na nga ba niya at buntis siya.
Shit! Anong gagawin niya ngayon? Papanagutan ba ito ni Lath?

Huminga siya ng malalim, "thanks. Puwede bang sa ating dalawa lang muna ang resulta
ng laboratory? Ayokong malaman 'to ng kasama ko."

Tumango ang nurse. "Yes, ma'am." Anito saka umalis ng silid niya.

Kinagat niya ang pang-ibabang labi saka sinapo ang tiyan niya. "God, anong gagawin
ko sayo?"

Napaigtad bigla si Haze ng bumukas ang pinto ng silid at pumasok doon si Lath.
Nakangiti ito ng malapad.

"Hey, wifey." Lumapit ito sa kaniya saka may ibinigay sa kaniyang mineral water.
"Uminom ka na."

Pilit siyang ngumiti. "Thanks."

"Welcome."

Binuksan niya ang lalagyan ng mineral water saka uminom, pagkatapos at ibinalik
niya ang takip, bumaling siya kay Lath at lakas na loob na nagsalita.

"Gusto ko nang umuwi sa condo ko. Hindi mo na ako kailangan pang samahan,"
kailangan niyang mag-isip, "please, Lath, hayaan mo na ako."

Lath didn't move, he just stared at her, shocked. "W-what?" Hindi ito makapaniwala
habang nakatingin sa kaniya, "Haze, you're sick and-"

"Wala akong sakit. UTI lang 'yon at hindi malubha. I just want to go home and stay
away from you as soon as possible."

Umawang ang labi nito at puno ng kaguluhan at pagtataka ang mukha. His emotion was
on show on his face. Gusto niyang manatili sa tabi nito pero kailangan niyang mag-
isip ng mabuti kung anong tamang gawin sa sitwasyon niya.

She never planned or intended to get pregnant. Mapapanindigan ba niya itong

dinadala niya? God! Please, help me decide what to do.
Umalis siya sa kama at nagpaalam kay Lath na hindi pa rin makagalaw sa kinauupuan.
He still looks shock.

"Uuwi na ako." Aniya at pinilit na ngumiti. "Ingat ka."

Nang hindi nagsalita si Lath, naglakas siya palabas ng silid.

Lath didn't stop her like she thought he would. He just sits there, looking stunned
and lost.

Hanggang sa makalabas siya sa Hospital at makasakay ng Taxi na maghahatid sa kaniya

sa condo niya, si Lath pa rin ang laman ng isip niya.

Anong gagawin ko ngayon?

PARANG robot si Lath na nagbayad sa bill ni Haze sa Hospital at bumalik sa Yacht

niya. Tanging si Haze lang ang laman ng isip niya, hindi siya makapaniwalang iniwan
siya nito.

He thought they have something... he really thought that she starting to like him,
that she's starting to feel something for him, pero mali pala siya. Pinapakisamahan
lang ba siya nito?

Ipinatong niya ang siko sa railing ng Yacht at tumingin sa karagatan. The sea
didn't hold the same peacefulness it had before, wala na yong epekto sa kaniya.

Bumuga siya ng marahas na hangin habang inaalala ang pinagsamahan nila ni Haze sa
Yacht. His heart tightened in so much pain. Para iyong hinihiwa ng ilang milyong
beses.

Mapakla siyang natawa ng may maramdamang may dumaloy na mainit na likido sa pisngi
niya. He blew a loud strangled breath.

"Fuck it!" Tinuyo niya ang nabasang pisngi. "Bakit ba mahal na mahal ko ang babaeng
'yon?"

Bumuga siya ng marahas na hangin ang pinakalma ang sarili ng marinig na nag-ingay
ang cell phone niya. Kinuha niya iyon sa kaniyang bulsa saka sinagot ang tawag.

Ang kakambal niya ang tumatawag.

"Hey, brother-mine." Masayang bati niya sa kakambal kahit parang pinipilipit sa

sakit ang puso niya. "Kumusta?"
"I'm broken-hearted." Anito at mapaklang natawa. "Hindi ko akalain na darating ang
araw na sasabihin ko 'yon. Fuck, Lath, it hurts like fucking hell."

Well, you're not the only one. Pero hindi niya sasabihin iyon sa kakambal. Malaki
na ang problema nito sa pag-ibig dadagdag pa siya.

Instead Lath sighed and offered an advice. "Love really hurt, Lash. Kung hindi 'yan
masakit, hindi iyan pag-ibig." He sighed again, wala na ang saya sa boses niya.
Mahirap magpanggap na masaya kung hindi naman. "Pasensiya na, nang dahil sakin
nararanasan mo 'yan ngayon. If it wasn't for my wicked plans, you wouldn't-"

Lash cut him off. "I wouldn't experience the best three weeks of my life."

Nagpakawala ng malalim na buntong-hininga si Lath. Yeah. Me too. "Brother-mine,

just remember, if you and Nez are meant to be, God will find a way to keep you two
together. Kung hindi naman kayo para sa isa't-isa, hmm, lumaklak ka nalang ng alak
at magpakalasing ka. At kapag hindi pa rin nawala ang sakit sa unang araw na
paglalasing mo, huwag kang mag-alala, sabay nating uubusin ang alak sa cruise ship
at magpapakalasing tayong dalawa."

'Yon ang gagawin niya. Magpapakalunod siya sa alak hanggang sa malasing siya at
wala nang maramdaman.

Mahinang tumawa ang kakambal. "Thanks, man."

"Hey, kakambal mo ako. That's the least i could do." Mahina siyang natawa. "And you
know I'll always be here for you."

"Ang sweet naman ng kakambal ko." Tudyo ni Lash sa kaniya.

"Oh, fuck off, Lash!" Sigaw niya at pinatayan ito ng tawag, tamang-tama naman na
tumawag si Lysander.

Sinagot niya ang tawag ng kaibigan.

"Hey." Lath pretended that he's happy, at least, hanggang sa matapos ang tawag.

"It's Lysander." Kaagad niyang nakilala ang boses nito.

"I know, dimwit. Bakit ka napatawag?" Don't think of Haze. Pretend that you are
fucking happy.

"Anyway, man, aalis na bukas si Nez. Baliw kasi iyong kakambal no. Pauwiin ba naman
si Nez." Lysander tsked, "siguradong broken hearted 'yon bukas. Anyway, want to
visit your brother tomorrow?"

"Sure." Mabilis niyang pagpayag. "I'll be there. May aasikasuhin lang ako. Tawagan
mo nalang ang iba nating kaibigan kung sino ang gustong sumama."

"Okay. Bye."

"Bye."

Natapos din sa wakas ang tawag at hindi na kailangang magpanggap ni Lath na masaya
siya. Because every part of his body knows that he's hurting.

=================

CHAPTER 14

CHAPTER 14

PUMASOK si Haze kinabukasan sa AirJem Airport, wala naman siyang gagawin sa condo
niya kundi ang humilata at i-stress ang isip kung ano ang gagawin niya ngayong may
laman ang tiyan niya.

This morning, she vomited again and her body weakened a little.

Urgh! Her head is about to blow off.

"Girl, kumusta ka na?" Ang matinis kaagad na boses ni Thalia ang pumuno sa taenga
niya ng makapasok sa stewardess' locker room.

"I'm fine." Binuksan niya ang locker at inilagay ang ilang gamit na dala niya.
"Ikaw?"

"Huwag mo nang alamin ang tungkol sakin," lumapit sa kaniya si Thalia, "according
sa tsismis, nagbakasyon ka sa ibang bansa bilang bunos sa iyo ng Big Boss. Ang
daming nainggit sayo lalo na ang ibang head natin. At saka vacation with pay ka
pa."

She sighed in frustration. "Hindi ako nagbakasyon at mas lalong wala akong sweldo
sa mga absents ko—"

"Why don't you go to Manager's office? Siya ang tanungin mo, siya ang nagsabi samin
e."

Isinara niya ang locker saka huminga ng malalim. "Pupunta lang ako sa Manager's
Office."

Lumabas siya ng locker room saka nagtungo sa opisina ng Manager. Kumatok muna siya
sa pinto bago lumabas. Hindi na siya nagpaalam sa sekretarya kung puwedeng
isturbuhin ang manager.

"Hi, ma'am." Magalang niyang bati sa ginang. "Can i speak with you?"

"Of course, Miss Tito." Iminuwestra nito ang kamay sa visitor's chair. "Anong
kailangan mo?"

Umupo siya, "magtatanong lang sana ako kung puwede kong nakita ang vacation leave
ko? O kahit na anong papel na magpapatunay na nagbakasyon ako sa ibang bansa nitong
mga huling linggo na wala ako."

"Of course." Itinuro nito ang steel cabinet na nasa sulok ng opisina nito. "Hanapin
mo sa pinakamataas na cabinet. Hanapin mo ang folder na nakapangalan sayo, nandoon
lahat ng file mo. Ikaw na ang kumuha, medyo abala ako e. Pakibalik din pagkatapos
mo."

"Salamat po."

Kaagad niyang nilapitan ang kabinet at binuksan iyon at mabilis na hinanap ang
folder na may pangalan niya.

Haze Tito

There it is! Mabilis niyang hinugot iyon palabas ng kabinet saka binuksan ang
folder.

Naroon pa ang TOR niya, Resume at application letter. Napangiti siya habang niya
iyon ulit. Naalala pa niya ng matanggap siya bilang isang stewardess, sobrang saya
niya noon. It feels like she's on top of the world. Parang may nagawa siyang
napaka-importante sa buhay niya.

Una siyang na assign bilang stewardess sa isang branch ng AirJem sa isang

probinsiya. Ang hirap no'n kasi wala siyang kakilala. So she asked the management
to re-assign her in the AirJem Airport main. Hindi na siya umasa na matatanggap ang
request niya, pero dalawang araw lang, nakatanggap kaagad siya ng memo.
It was her happiest day.

Haze flipped the pages in the folder and stop. Nagsalubong ang kilay niya at
nagtaka. What is this letter?

Nanlalamig ang kamay na binasa niya ang nakasulat. It was a Recommendation Letter
from Lath Coleman. He recommended her to be assigned in AirJem Airport Main. He is
an investor with big account. Kaya naman madiling na aprobahan ang request niya
noon.

Parang nanghina ang lahat ng buto niya sa katawan. The shock was radiating through
her body.

Hindi siya makapaniwalang tumawa sa nabasa. Lath... Lath was the reason why she was
re-assigned. He recommended her! What the hell?!

Inilapag niya ang folder sa maliit na mesa na katabi ng steel cabinet at

hinalungkat ang mga papeles na laman niyon. Bawat papeles na nababasa ay
napapaawang nalang ang mga labi niya sa gulat. Palaging si Lath ang dahilan kung
bakit na-approve ang request niya na maging isa sa stewardess na ba-biyahe sa labas
ng bansa. And when she requested to be one of the stewardesses to fly outside Asia,
Lath also recommended her! Nasapo niya ang bibig na nakaawang sa sobrang pagkabigla
sa impormasyong ngayon palang niya nalalaman.

Oh God. Lath never leave me alone, he was always with me. Hindi ito nagpakita pero
sobra-sobra ang ginawa nito.

At nang mabasa niya ang papel na naglalaman ng vacation leave niya, pinermahan yon
ng big boss at may recommendation din ni Lath Coleman. Even the vacation with pay
was recommended by Lath and signed by Volkzki!

Mariin niyang ipinikit ang mga mata habang nagsi-sink in sa utak niya ang mga
nalaman.

Ibinalik niya ang folder sa steel cabinet at inayos ang sarili bago humarap sa
Manager. "Thank you, ma'am."

"Welcome, Miss Tito."

"I'll take my leave now, ma'am." Aniya saka umalis ng opisina.

Mabilis siyang naglakad patungo sa locker room ang kinuha ang cell phone niya sa
locker kapagkuwan ay tinawagan ang bangko kung saan siya nag-apply ng Car loan.
Mabuti nalang ay may emergency cell phone siyang nakatago sa locker, nawawala kasi
ang cell phone niya, hinuha niya ang itinago ni Lath.
"Hello, this is Muller's Bank, how may i help you?" Anang boses babae sa kabilang
linya.

"This is Haze Tito, nag apply ako ng Car Loan sa Banko niya. Gusto ko lang malaman
kung may natanggap ba kayong recommendation para i-accept ang loan ko?"

"I'm sorry, ma'am, it's confidential—"

"Please, just give me a name." Pamimilit niya, "pasasalamatan ko lang siya. I love
my car, that's why." Dagdag pa niya na puro kasinungalingan naman. "Wala naman pong
masama do'n diba? Kay Lath Coleman ba ang galing ang recommendation?"

The woman sighed. "Wait. I-check ko lang ang account niyo."

Malapad siyang napangiti. "Thank you so much."

Natahimik ang kabilang linya ng dalawang minuto bago nagsalita ulit ang babae.

"Ang binigay mo sa aming recommendation ay ang Manager ng Airlines na pinagta-

trabahuan mo but sadly, it wasn't enough. And then ni-recommend ka ni Mr. Lath
Coleman at pumerma siya ng kontrata samin na siya ang magbabayad kung hindi ka
makakabayad, and it was enough for us to grant your loan."

Bumilis ang tibok ng puso niya. Oh, Lath...

"Thank you."

"You're welcome, ma'am."

Pinatay ni Haze ang tawag at tinawagan naman niya ang Manager ng SB Condominium.

"This is Natalya Gulom, Mr. Herman's secretary. How may i help you?" Kaagad na
bungad sa kaniya ng sekretarya ng sagutin ang tawag niya.

"Hi, this is Haze Tito, one of SB Condominium occupants. Puwede ko bang makausap
ang Manager?"

"Just a minute, ma'am."

Nawala ito sa kabilang linya at pagkalipas ng ilang minuto, narinig niya ulit ang
boses ng isang lalaki na halata na may edad na.
"This is Mr. Herman. How may i assist you?"

Huminga siya ng malalim, "good morning, I'm Haze Tito, itatanong ko lang sana kung
dumating ang recommendation ni Mr. Lath Coleman. Hiniling ko kasi sa kaniya na
tulungan akong makakuha ng unit sa SB Condominium. Gusto ko Sana siyang
pasalamatan."

"Oh, yes. Hindi ko na kailangang i-check ang record." He exclaimed. "I would always
remember the name Haze Tito. Personal kasi akong binisita ni Mr. Lath Coleman isang
araw pagkatapos mong mag-apply para bilhin ang isang unit. Actually, may nauna na
sayo pero dahil si Mr. Coleman ang nakiusap, sino ba ako para tanggihan ang isa sa
mayamang negosyante sa Asya. And he also pay the staff to always check your door if
its lock and if you are home and safe."

Napanganga siya at nanubig ang mga mata niya. "Thank you."

Hindi na niya hinintay ang sagot ng Manager, pinatay niya ang tawag at napasandal
sa pinakamalapit na dingding.

Oh, God... Lath... why are you doing this?

Huminga siya ng malalim saka mabilis na umalis sa locker room dala ang bag at umuwi
sa condo niya para mag-impake ng mga damit. She needs to see Lath. Kailangan niya
itong makausap.

Pagkatapos mag-impake, gamit ang sariling kotse na inihatid daw ng isang lalaki sa
Garahe ng SB Condo ng hindi niya iyon kinuha sa parking lot ng Bachelor's Bar—
maybe, one of Lath henchman again— nagtungo siya sa AirJem Airlines Company.

Si Valerian Volkzki lang ang naiisip niyang tao na puwedeng pagtanungan kong nasaan
si Lath o kung paano siya makakarating sa Port na dinaungan ng Yacht ni Lath. Hindi
niya alam ang daan patungo roon, wala siyang number ni Lath at sasabog na ang isip
niya sa kakaisip kong paano makakausap ang lalaki.

Deretso ang lakad niya patungo sa opisina ni Mr. Volkzki ng makalabas sa elevator
pero hinarangan siya ng isang lalaking medyo may edad na bago pa siya makarating sa
pinto.

"Excuse me, but Mr. Volkzki is not around."

Nagtagis ang bagang ni Haze sa sobrang iritasyon na nararamdaman. "Puwede mo ba

siyang tawagan para sabihing may naghahanap sa kaniyang babae na nag ngangalang
Haze Tito? Please, parang awa mo na, importante 'to. Please." Nagmakaawa siya sa
lalaki, "magtatanong lang ako kung alam niya kung nasaan ang lalaking mahal ko."

Mukhang gumana ang pagmamakaawa niya dahil nagtungo ang lalaki sa mesa nito at may
tinawagan sa telepono.
"Yes, sir. Haze Tito raw ang pangalan at may itatanong siya sa inyo." Tumango-tango
ang lalaki at saka iniabot sa kaniya ang telepono, "magtanong ka na."

Mabilis niyang tinanggap ang telepono at inilagay malapit sa taenga niya, "please,
tell me where Lath is. Kailangan ko siyang makausap."

Bumuntong-hininga ang nasa kabilang linya saka nagsalita. "At bakit ko naman
sasabihin sayo?"

Nagtagis ang bagang niya, "kasi kailangan ko siyang makausap tungkol sa nalaman ko
ngayon lang, at sigurado akong alam mo rin 'yon."

"What do you mean?"

"I'm talking about the recommendations."

"Oh." He blew a loud breath, "nasa Baguio ngayon si Lath." May ibinigay itong
address sa kaniya, "that's Lysander Callahan's townhouse. Kung balak mong pumunta,
i suggest bukas na. May aasikasuhin pa kasi si Lath e." And just like that, he
ended the call.

Haze glared at the phone. "Ang bastos ng lalaking 'yon. Walang modo. Hindi manlang
nagpaalam." Bulong niya saka ibinalik sa lalaki ang telepono. "Salamat. Aalis na
ako."

"Good day, ma'am." Anito.

Tumango lang siya at umalis sa gusaling 'yon.

Hindi niya sinunod ang sinabi ni Valerian Volkzki, gamit ang kotse niya, nagmaneho
siya patungong Baguio. Kung bukas pa si Lath magiging available, dapat bukas mismo
ay nasa Baguio na siya.

She really needs to talk to him.

MANY hours later, nakarating din si Haze sa Baguio. Nag check-in siya sa isang
Hotel at nagpahinga dahil napagod siya sa walang tigil na pagmamaneho.

Nang magising siya, gabi na. Nang tingnan niya ang orasang pambisig, hating-gabi na
pala. Kaya ang ginawa niya, ipinikit niya ulit ang mga mata saka natulog.

When Haze woke up again, its morning. She didn't waste any minute, kaagad siyang
naligo, nag check out, sumakay sa kotse niya saka nagtungo sa address na ibinigay
ni Valerian Volkzki.

It took her thirty minutes to get to the address. Nakabukas ang gate kaya madali
siyang nakapasok.

Ipinarada niya ang sasakyan sa tabi ng isang itim na Audi at lumabas.

Napatitig si Haze sa hindi masyadong kalakihang townhouse pero matatawag namang

pang mayaman. Magara iyon tingnan sa labas, nasisiguro niyang mas magara iyon sa
loob.

Kinagat niya ang pang-ibabang labi saka humugot ng isang malalim na hininga bago
naglakad palapit sa pinto ng townhouse saka kumatok.

Seconds later, the door opened showing a very handsome man with violet eyes.

Inihanda ni Haze ang sarili para sa mabilis na pagtibok ng puso niya pero wala.
Walang siyang maramdaman.

"Sino ka?" His voice was deep and sexy. "Teka lang," his eyes narrowed on her,
"kilala kita. Ikaw 'yong babaeng napagkamalan akong si Lath at sinampal ako. I
would never ever forget your face."

Nagsalubong ang kilay niya kasabay niyon ay naalala niyang may kakambal pala si
Lath, si Lash.

"Oh." Pinakawalan niya ang hiningang kanina pa pala niya pinipigilan. "Ikaw yong
kakambal ni Lath."

"At ikaw ang asawa ni Lath." Malapad itong ngumiti saka hinawakan siya sa kamay at
hinila papasok sa loob ng kabahayan.

"T-teka lang, s-saan mo ako dadalhin... uy, bitawan—" nanigas siya sa kinatatayuan
ng bigla nalang nitong pinagsiklop ang kamay nila. "Hey! Let go off me!"
Nagpupumiglas siya pero hindi siya makawala.

"Lath, brother-mine!" Sigaw ni Lash habang pilit siyang hinihila patungo sa isang
pinto na nakabukas.

"I'm in here." Lath's faint voice was coming from outside the open door.

Lash snickered and pulled her towards the door. Nang makapasok sila sa pinto,
napamulagat siya na nakakonekta pala 'yon patungo sa malaking swimming pool. At
nada gilid si Lath, nakatalikod sa kanila.
"Hey, Lath." Tawag ni Lash sa atensiyon na ng kakambal saka inakbayan siya.

Bago pa niya matanggal ang braso nito sa balikat niya, humarap sa kanila si Lath.

Their eyes met and her heart insanely hammered inside her chest. Nanlaki ang mga
mata nito, halatang hindi makapaniwala na nasa harapan siya nito.

"Haze?" Napakurap-kurap ito at dumako ang tingin sa braso ni Lash na naka-akbay sa

balikat niya.

Lath's face darkened dangerously and before she and Lash even knew it, Lath was in
front of them, punching Lash's stomach and kicking him to the swimming pool.

Napasinghap si Haze ng mahulog si Lash sa pool. She was expecting anger, pero nang
umahon ang ulo ni Lash, nakangisi ito kay Lath.

"Selos ka no?" Tawang-tawa ito saka biglang nagdilim ang mukha. "'Yan ang
naramdaman ko ng makita kong inakbayan mo si Nez ko."

Umingos lang si Lath saka hinawakan ang kamay niya ar hinila siya papasok sa loob
ng bahay, patungo sa isang silid.

"Lath, I'm here because—"

His lips were on hers. Bago pa niya matapos ang sasabihin naka-silyo na ang mga
labi nito sa mga labi niya at nakasandal na siya sa likod ng pinto ng silid at
hinuhubaran na ng damit ni Lath.

"Lath..." napakapit siya sa balikat nito ng dumako ang labi nito sa leeg niya, "m-
mag-usap t-tayo."

"God, wifey," he bit the skin on her neck, "i miss you, baby."

Bahagyan niya itong tinulak hahabng habol ang hininga. "Mag-usap tayo. Please."

"No talking," he kissed her lips deeply, "just kissing."

Bago pa siya nito mahalikan ulit iniwas niya ang labi. "Please, Lath, may itatanong
ako sayo."

But Lath would never listen. Mapusok siya nitong hinalikan sa mga labi at pinunit
ang damit niya at akmang isusunod nito ang bra niya pero pinigilan niya anf kamay
nito.
"Ako na." Aniya at mabilis na hinubad ang bra at tinapon iyon sa sahig. "Fine,
let's do this first."

Lath grinned seductively, "good wifey."

utf>c)

=================

CHAPTER 15

CHAPTER 15

GUMAPANG ang mapusok na halik ni Lath mula sa mga labi niya pababa sa leeg niya,
kinakagat-kagat nito ang balat niya at napapadaing siya sa munting kiliti na
nararamdaman.

His kissed moved down towards her breast, licking and sucking her nipples.
Napapikit nalang si Haze sa sarap ng sensasyong nararamdaman. Kagat-kagat niya ang
pang-ibabang labi para hindi gumawa ng ingay.

Mas bumaba pa ang labi nito patungo sa tiyan niya, naglalandas ang dila nito
pababa. Napaliyad si Haze ng dumako ang mapusok nitong mga labi sa puson niya.

Lath skillfully, pulled down her pants along with her wet panty.

Bumalik ang atensiyon ni Lath sa pagkababae niya kapagkuwan ay nag-angat ito ng

tingin sa kaniya, "i miss you."

Ngumiti siya, "me too."

Lath grinned happily and then kissed the V of her womanhood. And then slowly, with
his tongue, he trailed down towards her slit and licked it.

Napasinghap sa sarap si Haze at napahawak sa door knob. Nangangatog ang tuhod niya
sa sarap.
"Wifey," tumatama ang mainit nitong hininga sa pagkababae niya, "ipatong mo ang isa
mong paa sa balikat ko."

Napalunok siya at mabilis na sinunod ito. Tanging isang paa nalang niya ang naka-
apak sa sahig, ang isa ay nasa balikat ni Lath na nakaluhod sa sahig habang siya ay
nakatayo.

"Lath."

He put his index finger over his lips, "don't make a sound, wifey."

Tumango siya.

"Good." He, then, kissed her parted slit and lapped it.

Oh, heaven! Mas lalong bumaon ang ngipin niya sa pang-ibabang labi para pigilan ang
ungol niya. Habang ang bibig nito at hinahatid siya sa langit, pabiling-biling ang
ulo niya, kumukiwal ang katawan at napapasabunot sa buhok ni Lath.

He was licking and lapping her non-stop and she was panting, catching her breath as
wave of pleasure rushed through her.

"Lath!" She hissed when Lath bit her clit then sucked it.

Akmang tatanggalin niya ang pagkaka-patong ng binti niya sa balikat ni Lath pero,
pinalibot nito ang mga braso sa hita niya saka pinanatili ang binti niya sa balikat
nito.

Haze's back was pressed on the door, ang isa niyang kamay ay nakasabunot sa buhok
ni Lath samantalang ang isa ay nakahawak sa doorknob at doon siya kumukuha ng lakas
para manatiling nakatayo. Lath, licking her, is making her weak.

"Lath..." hindi napigilan ni Haze ang mahinang daing na nakatakas sa bibig niya,
"oh..."

Lath sucked her clit and Haze gasped as indescribable pleasure erupted inside her
and next thing she knew, she was climaxing. Sinipsip ni Lath ang lahat ng katas na
lumabas sa kaniya at patuloy ito sa pagpapaligaya sa kaniya. Patuloy ito sa
pagsamba sa pagkababae niya at walang patid ang walang ingay niyang mga daing at
ungol.

Minutes of licking and nipping her femininity, Haze was climaxing again for the
second time.

Nanginginig na ang tuhod niya bawat paglabas ng katas niya ng ilang beses. Hindi
alam ni Haze kung saan nag-umpisa si Lath at kung kailan siya natapos. Basta ang
alam lang niya ay hinang-hina na siya. And when she orgasm again and for God knows
how many times, her knees turn to jelly. Basta nalang siyang nawalan ng lakas at
mabilis siyang nasalo ng matitipunong bisig ni Lath.

He carried her to the bed and laid her on the soft mattress.

"There you go, wifey." He nuzzled her neck. "Nasobrahan ba?"

Nanghihinang tumango siya. "Y-yeah."

"Gusto mo pa?" Malambing ang boses nitong tanong. "Mas sasarapan ko pa, pangako."

Tumango na naman siya. "Oo."

Pumosisyon si Lath sa gitna ng nakabuka niyang mga hita at inangat ang balakang
niya at naramdaman niyang dahan-dahang nitong ipinasok sa loob niya ang matigas
nitong pagkalalaki.

"Ohh..." she moaned silently. "Shit, Lath... ang sarap."

Sa una ay mabagal lang ang ulos ni Lath, pero nang tumagal ay pabilis iyon ng
pabilis at napakapit siya sa gilid ng unan para doon kumuha ng lakas. Pabiling-
biling ang ulo niya at kumikiwal ang katawan niya sa sobrang sarap.

And when she orgasm again, her toes curled and she became mindless, her body
shattered into a million pieces of bliss. Lumipad ang lahat ng mag sense sa isip
niya at pinakawalan niya ang malakas na ungol na kanina pa gustong kumawala sa mga
labi niya.

Nang makabalik siya sa kasalukuyan, wala sa sariling napaliyad ang katawan niya ng
maramdamang napuno ng katas ni Lath ang loob ng pagkababae niya at hinihingal na
bumagsak ang katawan ng lalaki sa tabi niya. She, also, was panting and catching
her breath.

Pagkalipas ng mahabang katahimikan at nang maayos na ang paghinga nilang dalawa,

tumagilid ng higa si Lath, paharap sa kaniya saka hinawi ang nakatabing na buhok sa
pisngi niya.

"Hindi ako magtatanong kung anong ginagawa mo rito, I'll pretend that you miss me
like i miss you." May kislap ng lungkot sa mga mata nito, "sa halip ay magtatanong
ako kung paano mo nalamang narito ako."

Patagilid din siyang humiga para nakaharap siya kay Lath. Ang isang kamay niya ay
ginawa niyang unan, kagaya ni Lath.
"Ahm," tumikhim muna at magsasalita na sana ng may kumatok sa pinto.

Haze rolled her eyes, irritated.

"Lath? Lath?" Si Lash iyon, ang kakambal ni Lath. "Nasa loob ka ba? Kailangan
kitang makausap."

Lath sighed irritably. "What do you want?" Pasigaw nitong tanong.

"Ahm, uuwi na ako sa Manila. Sasabay kayo?" Tanong ni Lash mula sa labas ng
nakasarang pinto.

Lath let out a deep sighed and left the bed. "Sandali lang."

Pinulot nito ang pantalon nito na nasa sahig saka isinuot 'yon kapagkuwan ay
pinulot ang pantalon niya, panty at t-shirt nito saka binigay iyon sa kaniya.

"Magbihis ka na." May pilyong ngiti ito sa mga labi, "t-shirt ko muna ang gamitin
mo, napunit ko yata ang damit mo."

"Yata?" Pinandilatan niya ito, "pati sana bra ko napunit mo kung hindi kita
napigilan."

Mahina lang itong tumawa saka hinalikan siya sa mga labi. "Magbihis ka na. Mamaya
tayo mag-usap."

"Okay."

Mabilis na nagbihis si Haze st sabay silang lumabas ng kuwarto ni Lath. She was
wearing Lath's shirt and he is topless. Thanks to her ripped blouse.

Bago sila nagtungo sa paruruonan, dumaan sila sa isang silid at pumasok doon si
Lath, nang lumabas ay nakasuot na ito ng kulay midnight green na polo.

Hinawakan ni Lath ang kamay niya at kaagad na sumikdo ng mabilis ang puso niya.
Iginiya siya nito patungong sala kung saan nakaupo sa pang-isahang sofa si Lash.

"Hey, brother-mine." Ani Lath at umupo sa mahabang sofa at hinila siya nito pa-upo
sa hita nito.

Haze blushed at Lath's position. Thankfully, mukhang wala naman kay Lash kahit
maglaplapan sila ni Lath sa harapan nito, pero nakakahiya pa rin.
Lash gaze returns to Lath, "so, damit ko na naman ang suot ko. Akala ko ba nilabhan
mo na ang damit mo?"

Lath tugged the shirt she's wearing. "Pinasuot ko muna kay wifey. Mas kailangan
niya iyon kaysa sakin, alang naman damit mo ang ipasuot sa kaniya. Kakatayin muna
kita ng buhay." Lath grinned. "Yes, I'm possessive like that."

"Welcome to the club, lunatic." Lash rolled his eyes. "Anyways, uuwi na ako.
Sasabay ba kayo sa'kin?" Tanong ni Lash sa kanila.

"Mauna ka na." Ani Lath, "susunod nalang kami ni wifey ko."

Wifey ko. Why does it sound so freaking sweet to her ears? Nagta-tumbling na ang
puso niya sa kilig.

Nang tumingin siya kay Lash, mataman itong nakatitig sa kaniya kapagkuwan ay
ngumiti.

"Welcome to Coleman's Family Haze." Wika ni Lash at saka tumayo. "Oh, siya, alis na
ako. Napag-isip-isip ko na manatili muna sa Black Pearl Yacht for a week para mabuo
ang isang buwan na sinabi m okay Dad."

"And we'll stay here for a week." Ani Lath at ngumiti sa kaniya.

"Sounds like a plan." Lath waved his hand goodbye, "see yah."

"See yah, brother-mine."

Nang makalabas ng bahay si Lash, napasinghap siya ng bigla nalang siyang ihiniga ni
Lath sa mahabang sofa at kinubabawan.

"You were saying?" Sabi nito habang ang mga labi ay napakalapit sa labi niya.

"Ha?"

"Kanina, sa kuwarto, bago tayo inisturbo ng kakambal ko," he kissed her lightly on
the lips, "may sasabihin ka diba?"

Tumango siya. 'Yon pala ang tinutukoy nito.

"Tell me." Lath urged her.

"Ahm," kinagat niya ang pang-ibabang labi, "pumunta ako sa opisina ni Mr. Volkzki
at nagmakaawa ako sa sekretarya niya na tawagan si Mr. Volkzki para matanong ko
kung nasaan ka."

"Bakit mo naman gagawin 'yon?" Kumunot ang nuo nito at may sakit siyang nakikita sa
kislap ng mga mata nito. "Akala ko ayaw mo na akong makita? You were so eager to
leave me in the Hospital that night. What change?"

Huminga siya ng malalim, "i saw papers and i found out things about you."

Mas lalong lumalim ang gatla sa nuo nito. "What papers? Ano naman ang nalaman mo sa
mga papel na 'yon tungkol sa'kin?"

For the first time since she met Lath Coleman, he actually looks nervous and on
edge. Nag-uumpisa na ring mamutla ang mukha nito sa paglipas ng mahabang minuto na
hindi siya nagsalita.

"Wifey," his voice seems shaken and nervous as hell, "tell me." Ang kamay nito na
humahaplos sa pisngi niya ay nanlalamig. Ramdam na ramdam 'yon ni Haze.

Binasa niya ang nanunuyong labi gamit ang dila niya, "nabasa ko ang recommendation
mo para ma-assign ako sa AirJem Main Airport. Kaya naman pala kaagad na natanggap
ang request ko. And i also read all the recommendation you made for me.
Everything."

Lath's face paled. "No..."

"Yes, nabasa ko lahat." Hinuli niya ang mailap nitong mga mata. His eyes look
startled and ... afraid. Why? "Nalaman ko rin na ng dahil sayo, na-approve and Car
Loan ko at nabili ko ang condo sa SB Condominium. I also found out that you pay the
SB Condo Staff to make sure I'm home and I'm safe." Napailing-iling siya, "why
would you do that, Lath? All my achievements, akala ko lahat sakin 'yon. That
nobody help me to get where i am today, tapos malalaman kong nasa likod ka lahat ng
nakamit at nakuha ko sa buhay. Do you know how it feels when i found out? God,
Lath, bakit ba pinakialaman mo ang buhay ko?"

Hindi ito sumagot at nanatiling nakatitig sa kaniya.

"Lath, answer me." Her eyes were watering, "bakit mo ako pinaniwala na nabuhay ako
ng wala ka? Bakit mo pinakialaman ang buhay ko? Bakit mo ginawa ang lahat ng 'to?
Bakit mo ako pinaniwalang lahat ng nakamit ko ay dahil sa kasipagan ko sa trabaho?
Bakit, Lath? Bakit?! Sasabog na ang isip ko sa pag-iisip kung bakit mo 'yon ginawa.
Why the hell did you do that to me—"

"Because i love you." He whispered.

She stared at Lath, shock. "A-ano?"

"Because i love you."

Napakurap-kurap siya habang nakaawang ang mga labi, "a-ano?"

Lath let out a strangled laugh. "I'm in love with you, Haze. That's why."

Mahinang siya natawa, walang emosyon iyon. "A-anong... mahal mo ako?"

Tumango ito saka umalis sa pagkakakubabaw sa kaniya, "I've been in love with you
since i first saw you in Baguio. But no pressure, hindi mo naman kailangang sabihin
na mahal mo rin ako. It's okay. I understand." Mahina itong tumawa, "you asked me
why i tricked you to sign that marriage contract, well that is my answer. Mahal
kita, Haze, mahal na mahal. Nang maghiwalay tayo sa Baguio eight years ago, hindi
kita makalimutan. So i seek you out again, pero hindi ako nagpakita sayo. Yes,
pinakialaman ko ang buhay mo. Why? Because i can't bear to see you suffering. Hindi
ko kayang makita kang malungkot. Hindi ko kayang makitang nawawalan ng buhay ang
mukha mo. Those recommendations, i write those because i know it could put a smile
on your face. Hindi ko inisip ang mararamdaman mo kapag nalaman mo ang totoo, wala
akong pakialam kasi akala ko hindi mo malalaman, ang tanging nasa isip ko lang ay
kung paano magiging maayos ang buhay mo. You deserve it. So much."

Hindi makapaniwalang napailing-iling siya saka umupo at humarap dito.

"Lath, hindi ko alam kung mumurahin kita o pasasalamatan."

Umalis ito sa pagkakaupo sa sofa saka lumuhod sa sahig, paharap sa kaniya. "I'll do
anything, please, huwag ka lang magalit sa'kin. Please... Haze, please, huwag mo
akong iwan." Puno ng takot ang mga mata nito, "i beg you, Haze, please, don't leave
me. Gagawin ko lahat, just don't leave me."

Hinawakan niya ito sa balikat at hinila patayo, "huwag ka ngang lumuhod. You don't
have to do that. Umupo ka dito sa sofa."

Umiling si Lath. "No! Tell me you're not mad at me."

Itinirik niya ang mga mata. "I swear Lath, iiwan kita rito kapag hindi ka riyan
tumayo."

Lath quickly sits on the sofa. "Don't leave me." Wika na naman nito habang hawak
ang kamay niya, "I'll do anything. Huwag ka lang magalit sakin. I did those things
because i want to keep you safe and happy and i love you so much its killing me.
Alam kong hindi ka naniniwala sakin na mahal kita, wala akong pakialam do'n, i
mean, no, of course i give a shit, pero mas mahalaga sakin na hindi ka umalis. I
know i was a like a stalker all those years ago pero hindi ka talaga nawala sa
sistema ko, Haze. Halos araw-araw ikaw ang naiisip ko. I tried forgetting you, as
you know, i dated a lot of women but i still keep thinking of you. Ikaw pa rin. I
want you and only you, Haze. Sabi ko sa sarili ko kakalimutan na kita, pero bawat
hakbang mo alam ko, bawat pangyayari sa buhay mo, alam ko, lahat alam ko. Because i
want to know everything about you, wifey. Everything. And that trick i pulled off,
it was me, being desperate. It was me, desperately trying to get your attention and
affection. It was me, hoping, that this time, it'll be different."

Napatitig siya sa lalaki, puno ng samo't-saring emosyon ang mga mata nito. Takot,
pangamba at pagmamakaawa.

Now, Haze understands why he was so against of her, leaving the Yacht. Why he
tricked her. Why he won't leave her alone. Why he wants her heart and body. What he
want to keep her safe. Why he did all those things for her.

He loves her.

Ang tanong, maniniwala ba siya? Para sa pusong nasaktan na ng parehong lalaki na

ngayon ay nagsasabing mahal siya, mahirap maniwala, mahirap ang umasa na sa
pagkakataong ito ay magiging iba na. Napakahirap ang magmahal.

Huminga siya ng malalim saka tumitig sa mga mata nito. "I don't believe your love,
pero sa mga ginawa mo para sakin, hindi ko alam kung paano ipaliwanag 'yon. I'm
confused right now, mentally and emotionally. You hurt me once, Lath, but..." she
sighed and smiled. "I want a second chance for both of us. Binabawi ko na ang
sinabi ko na noon na ikaw ang taong hindi dapat binibigyan ng second chance. Pero
sana, sa pagkakataong ito, hindi mo na gutay-gutayin ang puso ko."

Isang malapad na ngiti ang kumawala sa mga labi ni Lath. Kumislap ang mga mata nito
at lumiwanag ang mukha.

"Thank you. Shit! Thank you so much, wifey! Thank you, baby."

Sinakop ng mainit nitong halik ang mga labi niya at kaagad naman niyang tinugon.

Yes for the second chance. Pero pansamantalang sa kaniya muna ang kaalamang buntis
siya at ito ang ama. Hanggat hindi tuluyang bumabalik ang tiwala niya kay Lath,
mananatiling lihim ang dinadala niya.

A/N: CCBells, sorry talaga dahil hindi niyo nabasa ang update. Nagloko si watty
kagabe e. Kainis lang. Pero sana nabasa niyo na ngayon. 

=================

CHAPTER 16
A/N: PABASA PO... SALAMAT

Maaga po ang update ko ngayon kasi walang update sa darating na sabado. May
pupuntahan kasi ako kaya ngayon nalang ako nag update. Maraming-maraming salamat

CHAPTER 16

WALANG naging sagot si Haze sa pagtatapat ni Lath. Well, it's not shocking. It is
expected. Oo nga at hindi niya ginusto noon pero sinadya niya itong saktan. He
ruined her trust in him. He ruined everything.

And now, Lath is trying to fix the thing that he ruined because of sheer stupidity.
Sana hindi pa huli ang lahat. Sana nga talaga.

Trust is really hard to build but so easy to destroy and it would be a miracle to
rebuilt it again. But he would make miracles, for the woman he loves.

When he confessed yesterday, parang nakahinga siya ng maluwang. It feels like he's
free... free to expressed what he really feels. Free to do anything to please the
woman who made his heart beat insanely crazy. No pretending. Just him and the
truth.

It feels good. This feels good.

"Anong gusto mong gawin habang nandito tayo sa Baguio?" Tanong niya sa asawa na
katabi niyang naka-upo sa gilid ng swimming pool at nakaloblob sa tubig ang mga paa
nila.

After breakfast, they came here to relax.

Nagkibit-balikat lang si Haze, parang palaging malalim ang iniisip nito. "Wala
akong gustong gawin kundi mahiga sa kama at matulog hanggang mamayang gabi."

"That's tiring." Lath frowned. "At saka, kagigising lang natin, wifey, gusto mo na
kaagad matulog?"

Tumango ito at humikab. "I'm sleepy."

Inakbayan niya ito saka pinilit pinasandal ang ulo nito sa balikat niya. "Looks
like we have to remedy the situation." Hinaplos niya ang balikat nito, "wanna go
out with me and have fun instead?"
Bumaling ito sa kaniya at sumimangot. "Tinatamad ako, Lath." Mas tumulis ang nguso
nito, "wala ako sa mood."

Mas lalong lumalim ang gatla sa nuo niya. What the hell is happening to his wife?
Should he be worried? Kailangan ba niya ulit bulabugin si Ymar?

Hinaplos niya ang pisngi ni Haze. "Wifey, masama ba ang pakiramdam mo?" Masuyo
niyang tanong, "may gusto ka bang kainin? O mas gusto mong matulog nalang? I would
let you, if that's what makes you happy."

Naiilang na sinalubong niya ang matiim na titig ni Haze. She was looking at him
like she was reading him and its scary, no, not anymore. Wala na siyang tinatago
rito kaya wala nang nakakatakot. Telling the truth could really set you free, right
after you experience fear and pain of course.

"Bakit mo ako tinitingnan ng ganiyan?" Usisa niya sa asawa na nakatingin pa rin sa

kaniya.

"Anong magpapasaya sayo?" Biglang tanong nito, "you always do what makes me happy,
so I'm asking you now, ano ba ang magpapasaya sayo?"

You, loving me too. Pepeng hiling niya saka tumikhim, "kung anong magpapasaya sayo,
masaya na rin ako."

Umirap ito sa hangin saka tinaasan siya ng kilay, "Lath, ang tinatanong kong
kasiyahan mo ay iyong walang kinalaman sakin."

He frowned at her, confused. "Wifey, ikaw ang kasiyahan ko. You are the definition
of my happiness."

Her eyes softened. "I ahm," huminga ito ng malalim, "hindi ko alam ang dapat isagot
sa binitawan mong mga salita."

Pinilit niya ngumiti ng masaya. "That's okay, i don't mind—"

"You do mind." Sansala ni Haze sa iba pa nitong sasabihin habang matiim na

nakatitig sa mukha niya, "stop pretending, Lath. Ako 'to, si Haze, ang babaeng sabi
mo ay mahal mo. You don't have to pretend that's its okay, kasi nakikita ko sa mga
mata mo na hindi iyon okay sayo."

Nag-iwas siya ng tingin. Sapol na sapol siya ro'n. It wasn't okay and he does mind.
Pero may pagpipilian ba siya? Alang naman madaliin niya si Haze na mahalin din
siya? It was already a miracle that she gave their relationship a chance; it would
be too much to ask more. He would accept whatever Haze has to offer. Sapat na 'yon
para sa kaniya.
He licked his own lips. "Wifey, wala akong karapatang manghingi ng kahit na ano
sayo. I already took too much from you, it's my time to give and wait." He sighed.
"I hate waiting, matagal na akong naghihintay na sana mangyari ang mga inaasan ko,
na sana mapa-sakin ka, eight years later, I'm still waiting, even after i confessed
what i really feel about you, I'm still waiting. Waiting for you to love me too."
Huminga siya ng malalim, "pero ayos lang. Wala naman akong ibang pagpipilian kundi
ang maghintay. Baliktarin man natin ang mundo, alam kong nasaktan kita, at siguro,
ito ang paraan para mabayaran ko ang sakit na pinadama ko sayo noon kahit pa nga
nasaktan din naman ako. I would still wait, Wifey, even if it takes forever because
you are worth it."

Nakita niyang nanubig ang mga mata nito saka mahigpit siyang niyakap. "Oh, Lath..."
she kissed his neck. "Salamat... salamat at maghihintay ka pa rin. I feel so
selfish, but this is the right thing for me to do. Ayokong mahalin ka kung may
takot at pagdududa pa sa puso ko. I'm sorry if I'm hurting you. I didn't mean to,
but i have to do this. For myself, for my heart and for the sake of our second-
chance-relationship. Ayokong bigkasin ang salitang inaasam mo na may pag-aalangan
pa sa puso ko. That would be unfair to you."

Tumango siya at mahigpit na niyakap ang asawa. Naiintindihan niya, pero hindi ibig
sabibin no'n na hindi siya nasasaktan. But it's okay, it's not love if it's not
painful. Dapat nga matuwa pa siya e, kasi hindi nito pinilit na ipa-annulled ang
kasal nila tulad ng pangako niya.

Maybe, this second-chance-relationship had a chance after all.

Kumawala sa pagkakayakap niya si Haze saka saka ngumiti ito habang hinahaplos ang
mukha niya, "sagutin mo ako, Lath, ano pa ang magpapasaya sayo maliban sakin?"

Ngumiti siya sa tanong nito, "hmm, alam mo ba kung kailan ang birthday ko?"

Tumango ito at ngumiti. "Oo. Two weeks from now."

Nagulat siya na alam nito. "Paano mo nalaman 'yon?"

"Nagbabasa ako ng Magazine kung saan pakalat-kalat ang mukha mo."

Mahina siyang natawa. "Well, how about we start my birthday celebration today and
tomorrow and the next tomorrow and the next and the next?"

Haze rolled her eyes, "so, two weeks ang celebration ng birthday mo?"

He eagerly nodded. "Yes. Two weeks. It would be the best birthday ever!"

Natatawang tumango-tango si Haze. "Okay. Two weeks celebration then."

"Yes!" He fist pump in the air. "Simulan na natin ngayon." Bigla siyang tumayo saka
masuyong hinila patayo ang asawa niya. "Halika na."

Natatawang nagpahila ito sa kaniya patayo saka yumakap sa beywang niya, "saan naman
tayo pupunta?" Tanong nito na nakangiti sa kaniya, "okay lang sakin, kahit saan,
basta masaya ka."

That actually made his heart quicken. Damn. This woman has so much effect on him.
Ganoon siguro kapag mahal mo ang isang tao, iba ang epekto sayo.

"Ahm," umakto siyang nag-iisip, "how about we visit my cousins' home here in
Baguio? Tumawag siya sakin kaninang umaga na doon daw tayo mananghalian sa bahay
niya. Tapos bisita tayo sa Strawberry Farm ni Hunt Baltazar, and then we're going
to visit all the breathtaking scenery here?"

"Hmm," she smiled, "sure."

"Yes." Gusto niyang magtatalon sa tuwa. Hinalikan niya sa nuo si Haze, "sino unang
maliligo, ako o ikaw?" Pilyo siyang ngumiti, "or we could save water and bath
together."

Natatawang tinampal ni Haze ang balikat niya, "mauna ka nang maligo. Tatawagan ko
lang si Anniza, malapit na birthday niya e."

"Fine." Umakto siyang nagtatampo, "mauna na ako."

Lath kissed Haze again, on the lips this time and went inside the house to take a
bath.

NATATAWANG tiningnan ni Haze ang papalayong bulto ni Lath. He looks so excited. And
slowly, she believes his love for her. Slowly, her fear is fading away. Sana masabi
niyang mahal niya ito na walang takot sa puso niya.

Habang naliligo si Lath, kinuha naman ni Haze ang cellphone sa bag na nasa loob ng
silid at lumabas din para tawagan ang mga kaibigan niya para mangumusta.

After two rings, Anniza picks up. "At saan kang nagsusuot na babae ka?" Bungad sa
kaniya ng kaibigan, "Gosh, Haze. Nag-alala kami sayo! Pinuntahan ka namin ni Cza
nuong hindi namin ma-contact ang phone mo pero hindi ka pa raw umuuwi sa condo mo.
Goodness!"

Huminga siya ng malalim, "sorry, Ani." Bumuga siya ng marahas na hangin, "ang
daming nangyari kasi. Iku-kuwento ko kapag nagkita tayong dalawa. Tatawagan ko na
ngayon si Cza, baka kurotin no'n ang singit ko." Natatawang sabi niya, "anyway, I'm
sorry I worried you. I'm fine."
"Good. Makakahinga na ako ngayon ng maluwang." Ani Anniza saka bumuga ng malalim na
hininga, "magkita tayo soon. Nasaan ka ba ngayon?"

"Baguio."

"So riyan ka nagbakasyon? Nang pumunta kasi kami ni Cza sa AirJem Airport,
nagbakasyon ka raw kaya shock kami kasi wala ka namang sinabi."

She rolled her eyes, "basta. I'll tell you everything when we see each other
again."

"Fine. Call me kapag nakauwi ka na rito sa Manila." Wika Anniza saka nagpaalam na.

After the call ended, Haze called Czarina.

"Isa kang malanding sperm, Haze Tito!" Sigaw ni Cza sa kabilang linya ng sagutin
nito ang tawag niya, "letse kang babae ka! Alam mo ba ang pag-alala namin sayo ni
Anniza?! Para kaming mababaliw. Buti nalang itong guwapo at masarap na masarap kong
esposo ay sinabi sakin ang totoo. Hindi ko pa nga lang sinabi kay Anniza kasi alam
kong mas gugustohin mong ikaw ang magsasabi sa kaniya." Cza tsked. "So, kumusta
naman ang Honeymoon? Punit na punit ba? Namamaga ba ang pempem mo, Hazey-baby?"

Nag kulay kamatis ang mukha ni Haze sa tanong ng kaibigan. "Cza!" Singhal niya.
"Huwag ka ngang bastos!"

Tinawanan lang siya ni Cza. "Ito naman, pa-virgin na naman. Hoy, babae, may i
remind you, punit ka na."

She rolled her eyes. "Ewan ko sayong babae ka." Nag-iinit pa rin ang mukha niya,
"Doctor ka pa naman, tapos ang bibig mo para kang nakatira sa kalye."

Cza scoffed. "Kaya nga patay na patay sakin ang asawa ko e, kasi sa bibig ko."
Tumawa ito ng malakas. "Ang galing ko lang kumanta kapag gabi. Nakaluhod pa habang
bumibirit at ang microphone ko naman, alam mo na 'yon."

Napaawang ang labi ni Haze sa pinagsasasabi ni Cza. "Grabe ka talagang babae ka.
Ewan ko sayo, bye na. Tawagan kita kapag nasa Manila na ako."

Tumawa lang si Cza. "Teka, before you end the call, may tanong ako."

"What?"

"Kumakanta ka rin ba?"

Mariing pinikit ni Haze ang mga mata. "Ewan ko sayo. Bye!"

Pinatay niya ang tawag at hinilot ang sintedo. Loka-loka talaga 'yang si Cza. Akala
niya magbabago kapag nagkaasawa na, sa halip ay mas lumala pa masyado.

Napailing-iling siya saka bumalik sa kuwarto. Tamang-tama naman na lumabas si Lath

sa banyo.

He winked at her, "your turn, wifey."

Pinaikot niya ang mga mata ng maglakad ito ng walang saplot sa harapan niya.
"Puwede ba, Lath, magbihis ka na."

Tumawa lang ito, "am i tempting you, wifey?"

She rolled her eyes and went inside the bathroom. Yes, Lath was freaking tempting
and edible when naked. Letse naman oh. Dahil sa pagbubuntis niya, pakiramdam niya
palagi siyang nagki-crave sa bagay na 'yon.

Pinipigilan niya kasi ayaw niyang masabihan ng manyak.

After taking a bath, she wrapped the towel around her body and then step from the
bathroom. Wala na si Lath sa kuwarto kaya naman malayang siyang nakapagbihis na
walang nakatingin sa katawan niya.

Haze wore a simple denim jeans and white t-shirt, saka pinatungan niya iyon ng
cardigan para sa lamig ng panahon. Pinaresan niya ng komportableng flip-flops na
kulay itim saka inilugay lang ang mahaba niyang buhok kasi basa pa.

Lumabas siya sa kuwarto at naabotan si Lath na nasa sala at may kausap sa cell
phone nito. He smiled when he saw her and walks towards her. When Lath reached her,
he kissed her lips at pinatay ang tawag.

"That was my cousin," ipinalibot nito ang braso sa beywang niya, "tumawag ako para
sabihing darating tayo."

Nakaramdam siya ng pag-aalinlangan. "Hindi ba nakakahiyang pumunta?"

"Nah." Tumawa si Lath, "walang hiya naman ang isang 'yon."

Natawa siya sa tinuran nito. "Okay. Sabi mo e."

Lath grinned. "Let's go?" Tanong nito.

"Sige." Tugon niya.

Pinagsiklop nito ang kamay saka sabay silang naglakad palabas ng bahay.

Haze felt good while holding hands with Lath. Nararamdaman niya ang pagtibok ng
mabilis ng puso niya. She took a deep breath. Ayaw na niyang matakot na mahalin
ito. She love Lath, and she have to own it.

=================

CHAPTER 17

CHAPTER 17

ANG sasakyan ni Haze ang ginamit nila ni Lath patungo sa bahay ng pinsan nito.
Napag-alaman nila kahapon na walang paalam na ginamit ni Lash ang sasakyan ni Lath,
and Lath doesn't seem to mind.

Medyo naiinggit siya sa relasyong mayroon si Lath at Lash. Oo nga at close sila ng
nakababata niyang kapatid pero hindi ganoon ka close na kahit murahin pa ni Lash at
Lath ang isa't-isa e ayos lang.

"Nandito na tayo." Imporma ni Lath ng ipasok nito ang sasakyan sa isang mataas at
malapad na iron gate na may nakasulat na 'Phoenix Martinez' Kingdom'.

Natawa siya sa nakasukat sa gate. "Kingdom talaga?"

Lath chuckled. "Medyo may pagka-weird ang pinsan kong 'to. Pagpasensiyahan mo na."

Napailing-iling siya at nanatiling tahimik hanggang sa itinigil ni Lath ang

sasakyan sa harapan ng malaking mansiyon.

"Wow." Napaawang ang labi niya, "lahi ba talaga kayo ng mayayaman?"

Lath rolled his eyes, "ang mga magulang namin ang mayaman, until, we, my cousin,
Phoenix, made a name for ourselves. Itong malaking bahay na 'to ay masasabing
galing sa dugo at pawis niya."
"Anong trabaho niya?"

"He invents things and sells it to the highest bidder, but the patent still belongs
to him."

Binasa niya ang nanunuyong labi, "wow."

"I know."

Sabay silang lumabas ng sasakyan ni Lath at nang magkalapit ulit sila, pinagsiklop
nito ang kanilang mga palad at iginiya siya palapit sa pinto ng bahay.

Sa halip na doorbell, isang malapad na screen ang nasa gilid ng pinto. Inilapat
lang si Lath ang hintuturo sa screen tapos biglang bumukas ang pinto.

Napaawang ang labi niya. "What the..."

"It's finger-print locked." Paliwanag ni Lath sa kaniya ng makita ang gulat sa

mukha niya. "Iilan lang ang puwedeng magbukas ng pinto, sa magpipinsan, tanging
kami lang ni Lath ang kinunan niya ng finger print. Maybe because he trusts us, i
don't know. Phoenix is weird, i tell you. If your finger print is not registered,"
tinuro nito ang kisame, "may lalabas na mga baril diyan at siguradong mamamaalam ka
kapag nagpilit ka."

Napalunok si Haze. "At hinahayaan lang siya ng gobyerno?"

"Why wouldn't they?" Lath shrugged, "Phoenix Martinez is the man who supplied their
military guns and that kind of stuff."

"Oh."

"Yeah. Oh." Lath tugged her hand, "come on."

Pumasok sila ni Lath sa loob ng bahay at mula sa sala, naririnig ni Haze ang mga
lalaking nagtatawanan. Habang palapit ng palapit sila ni Lath, mas kinakabahan
siya. Sa kuwento ni Lath, mukhang close ito at si Phoenix at magpinsan ang dalawa.
What if he didn't like her for his cousin? What if Lath's other rich friends didn't
like her too?

Ang daming what if sa isip niya at kinakain no'n ang confidence niya sa katawan.

Nang makapasok sila sa pinto kung saan magmumula ang tawanan, Haze just gaped at
the scene in front of her.
Four handsome men were joking and laughing with each other. Ang dalawa sa apat ay
nakaharap sa stove at nagluluto, ang isa ay naghahain sa hapagkainan at ang isa
naman ay parang gumagawa ng inumin.

Lath cleared his throat.

All eyes were on them... and on her. Nahihiyang nagbaba siya ng tingin. Hindi niya
kaya ang kaguwapuhan ng mga nilalang na nasa harapan niya. Para siyang naso-
suffocate.

And Lath had to make it more awkward. He possessively wrapped his arms around her
shoulder.

"Guys, this is Haze Tito Coleman. My wife. No flirting with her or my fist will say
hello to your fucking faces."

May sumipol at sabay-sabay silang binati ng 'happy honeymoon'. Awkward. Really,

really, awkward.

Habang naka-akbay pa rin sa kaniya si Lath, nagpakilala ang apat isa-isa.

Unang lumapit sa kaniya ang lalaki na kulay silver ang buhok. He actually looks
more handsome because of his hair. "I'm Titus Morgan, at naniniwala ako na walang
forever."

Nagsalubong ang kilay niya. Bitter lang? "Hi, Mr. Morgan." Kemeng aniya.

"Just Titus." He grinned and went back cooking.

"Hola, cheré, you can call me Beckett Furrer." The man with silver eyes slightly
bow and grinned at her. "At naniniwala akong bitter si Titus."

Nagtawanang ang lahat maliban kay Titus na uminom lang ng brandy mula mismo sa
bote.

"Hi, Mr. Furrer." Aniya kay Beckett.

"Please, just my given name. No need to be formal." Kaagad namang tugon ni Beckett.

Of course she knew who Beckett Furrer is. Ito lang naman ang may-ari ng Furrer's
Furniture na kilala sa buong mundo dahil sa magagandang disenyo at matitibay na
kahoy ang ginagamit.
"And i am Pierce Muller." Pagpapakilala ng isang lalaking pinaghalong brown at
blonde ang buhok na abot sa balikat nito ang haba. "At naniniwala akong bilog ang
mundo at weird si Nix."

Yes. Haze also knows this guy. The owner of Muller's Bank and Muller's Insurance
Company throughout Asia.

"Hello, Mr. Muller." Nahihiyang aniya. Naka-akbay pa rin sa kaniya si Lath at panay
ang halik nito sa ulo niya.

Napangiwi ang binata. "Puwede bang Pierce nalang? Pakiramdam ko tumatanda ako sa
Mr. Muller, e."

Ngumiti siya at tumango.

And then a red-haired man approached her. "Phoenix Martinez, Lath's cousin." Para
itong sinaunang tao na yumuko sa harapan niya, "kinagagalak kitang makilala."
Nginitian siya nito, "welcome to the family, Haze."

"Salamat."

"Dude, wala kang 'at naniniwala ako...? So unfair." Si Pierce.

Phoenix sighed. "At naniniwala akong guwapo ako." Malapad itong ngumiti kay Pierce,
"okay na?"

Pierce rolled his eyes, "at naniniwala akong pangit ka kasi ako lang ang guwapo."

"Well," ngumiti sa kaniya si Phoenix, "bakit hindi natin tanungin si Mrs. Haze
Coleman kung sino ang mas guwapo sa ating dalawa."

Biglang tumikhim si Lath ng akmang hahawakan ni Phoenix ang kamay niya. "Puwedeng
tumingin, puwede niyong ngitian at kausapin, pero hindi niyo puwedeng hawakan ang
asawa ko. Understood?" Possessiveness dripped on Lath's every word.

"Yes, Sir." Sabay-sabay na sabi ng apat.

Sa halip na mainis sa tinuran ni Lath, napangiti siya. He likes this possessive

side of him. Kinikilig siya.

"Handa na ang tanghalian natin, guys." Titus announced.

The four men scrambled to get the food to the table.

Phoenix grinned at her. "Come on, sit, kain na tayo. Magaling magluto itong si
bitter Titus, hindi ka malalason."

Nakangiting tumango siya at sabay silang umupo ni Lath. Magkatabi silang dalawa.
And Lath showing his possessiveness, wala siyang katabing iba kundi ito lang
talaga. Twelve-seater naman ang mesa kaya ayos lang.

Nilagyan siya ng pagkain sa pinggan ni Lath at ulam. It was a sweet gesture, at

kinikilig na naman siya.

"Salamat." Sabi niya kay Lath.

Ngumiti lang ito saka kumain na rin.

As they eat, pakiramdam ni Haze ay napaka-espesyal niya.

"Here." Nilagyan siya ng tempura sa pinggan ni Titus. "Masarap 'yan."

"Gusto mong masapak, Titus?" Matalim ang matang tanong ni Lath kay Titus.

Tumawa lang si Titus, "come on, Lath, loosen up. Huwag masyadong seloso,
nakakapanot 'yon."

Tumawa si Pierce saka nilagyan siya ng pork loins sa pinggan. "Heto pa, masarap
'yan."

Lath glared at Pierce. "I will punch you, Pierce."

Pierce just made a face. "Yeah, yeah, whatever."

"Gusto mo ng tapa?" Tanong sa kaniya ni Beckett. "Masarap din 'to." Nilagyan siya
sa pinggan. "Hayan. Kainin mo ha?"

Phoenix put rice on her plate. "Kumain ka ng marami."

At hindi nagpapatalo si Lath, sinubuan talaga siya.

Natatawa nalang si Haze habang kumakain. This is wow. Ang mga kalalakihang sa
magazine lang niya nakikita ay kaharap niya ngayon at mababait ang mga ito sa
kaniya. It was amazing, but Lath is more amazing than them.

Syempre, asawa niya ito, e.

That made her froze. Sa unang pagkakataon, tinanggap niyang mag-asawa nga sila ni
Lath. Napailing-iling siya. Damn. She is falling madly in love with Lath Coleman.

PAGKATAPOS mananghalian, natatawa nalang si Haze sa pinaggagagawa ng apat na

kalalakihan na nakasalo nilang kumain ni Lath. Tulong-tulong talaga ang mga itong
maghugas ng pinggan at linisin ang lahat ng kalat.

"Oo-kay." Phoenix clasped his hand together and looked at Lath. "May pupuntahan pa
kayong iba?"

"Well," inakbayan na naman siya nito, "balak namin pumunta sa farm ni Hunt Baltazar
pagkatapos ay mamasyal sa mga tourist spot dito sa Baguio."

Tumango-tango si Phoenix. "Puwede kaming sumama?"

Tumingin sa kaniya si Lath na parang humihingi ng permeso.

Nakakahiya. Kailangan ba talaga ang permeso niya? "Sure. Okay lang sakin."

Phoenix grinned. "Great-"

"Actually, i can't." Beckett interjects. "May aasikasuhin pa ako e."

Tumingin si Phoenix kay Titus at Pierce. "Kayo? Busy din?"

Pierce grinned. "I actually have a meeting after lunch."

Phoenix rolled his eyes. "Magsilayas na kayo sa kaharian ko. I'm sure, nakikain
lang naman kayo rito kasi alam niyong narito si Bitter Titus at nagluluto."

"Kinda." Pag-amin ni Pierce.

"Layas!" Sigaw ni Titus. "Mga manga kayo. Mangagagamit."

Tumatawang umalis si Beckett at Pierce pagkatapos magpaalam sa kanila ni Lath.

Nang makaalis ang dalawa, umalis na rin silang apat. Pumunta sila sa isang
strawberry Farm. Convoy lang sila. Nang makarating sa destinasyon nila, may
naghihintay na sa kanilang lalaki sa labas ng gate ng Farm.

"Ako ho si Mang Julian." Pagpapakilala ng medyo may edad ng lalaki, "nasabi na po

sakin ni Sir Hunt na darating kayo."

Ngumiti si Phoenix. "Great. Puwede na kaming pumasok."

Tumango ang lalaki at binigyan sila isa-isa ng basket. "Dito niyo ilalagay ang mga
napitas niyong prutas at sabi ni Sir Hunt, puwede niyo raw iuwi ang kahit ilang
strawberry na mapipitas niyo."

"Yes!" Tuwang-tawa na sumuntok pa sa hangin si Titus. "Strawberries, here i come."

Tumakbo ito patungo sa farm habang nakasunod naman dito si Phoenix na mukhang
excited din.

Sila naman ni Lath ay naglakad lang hanggang sa makarating sa farm. Nakakatuwang

mamitas ng strawberry halos kainin niya lahat ng napipitas niya.

"Lath?" Bumaling siya sa katabi na namimitas din, "gusto mo?"

Sa halip na sumagot, tumingala ito sa langit na tirik na tirik ang araw. "Ang
init."

"Oo nga pero malamig naman ang simoy ng hangin." Aniya.

"Hintayin mo ako rito, babalik ako kaagad." Anito at nagmamadaling iniwan siya.

She felt a twinge of pain in her heart. Ayaw nitong magpasubo sa kaniya ng
strawberry. At saan naman kaya ito pupunta? Nunkang hihintayin niya ito rito.

Naiinis na nagpatuloy siya sa pamimitas at panay pa rin ang kain niya. Minutes
later, Lath is on her side once again. May dala itong payong.

Kinunotan niya ito ng nuo. "Bakit may dala kang payong?"

"Kasi mainit." Binuksan nito ang payong at pinayongan siya, "baka mainitan ka e. I
can take the heat but i won't let sun do damage to your health. Baka mahimatay ka
sa init. Buti nga may payong si Mang Julian, pinahiram ako."

Napatitig siya kay Lath, ang kulungang pinagkulungan niya sa puso niya ay unti-
unting natutunaw, nawawala. At nababalot iyon ng pagmamahal niya kay Lath.

Nginitian niya ito. "Salamat."

Kinindatan siya nito, "you're my wife. It's my duty to take care of you."
Lumamlam ang titig niya kay Lath, "thank you for taking care of me."

"My pleasure."

Kinuha nito sa kaniya ang basket, "ako na ang magdadala baka mabigatan ka."

Natatawang napailing-iling nalang siya. This man and his sweetness. Hindi
nakapagtataka kung pag-uwi nila mamaya ay lunod na lunod na siya sa pagmamahal niya
rito.

Nagpatuloy sila sa pagpitas-hindi, si Lath lang ang namimitas, siya bawat pitas ay
deretso sa bibig niya. Tawang-tawa naman si Lath at sinusubuan siya paminsan-
minsan.

"Punuin mo 'yan, ha?" Aniya na nagbibiro, "gusto ko punoin mo tapos kakainin ko

mamayang pag-uwi natin."

Sumaludo sa kaniya ang loko. "Yes, wifey."

Itinirik niya ang mga mata at patuloy na namitas. Pagkalipas ng ilang minuto,
biglang umambon. Buti at nakapayong siya. Iba na talaga ang panahon ngayon, mainit
tapos biglang uulan. Climate change nga naman.

And she gasped when she remembered her husband.

"Lath!" Sigaw niya ng makitang namimitas pa rin ito.

He glanced at her, his face drench with heavy rain. "Bumalik ka na ro'n sa malaking
kubo na malapit dito. Hintayin mo nalang ako do'n."

Umiling siya, "no! Halika rito, share tayo ng payong. Basang-basa ka na!"

Mabilis itong umiling. "No. Go!"

"Lath-"

"Pumunta ka sa shed at hintayin mo ako ro'n. Trust me. Hindi kita iiwan." Anito,
ang mga mata ay nagmamakaawa. "Baka magkasakit ka. Ayoko ng makitang mahimatay ka.
I saw it and i blame myself for it. So make me happy and go to the shed."

Walang nagawa si Haze kundi ang pumayag. "Fine. Bilisan mo. Okay?"

"Opo."
Nginitian niya ito bago maingat na tumakbo patungo sa Shed na nakita nila kanina ni
Lath ng pumasok sila.

Hindi na nagulat si Haze ng makitang naroon na si Phoenix at Titus. Basa rin ang
mga damit at buhok ng mga ito. May mga trabahador ding sumilong sa malaking kubo
pero may distansiya ang mga ito sa kinarorounan nila.

"Asan si Lath?" Tanong ni Phoenix.

Tinuro niya ang malawak na strawberry farm. "Nandoon, ewan kong bakit nagpa-iwan.
Susunod nalang daw."

Malakas pa rin ang ulan kahit lumipas na ng sampong minuto. Panay naman ang sulyap
ni Haze sa Strawberry field at hinahanap si Lath. Nang lumipas ang dalawampong
minuto na wala pa rin si Lath, nang-alalal na siya. She paced back and forth in so
much worry.

"Relax. Susunod na 'yon." Pagpapakalma sa kaniya ni Phoenix.

"Sabi nang walang forever, e."

Binatukan ni Phoenix si Titus. "Huwag kang epal, ha? May forever, ikaw lang ang
wala kaya manahimik ka."

Umingos lang si Titus saka nagsalita, "mukha ngang mayroon." Wika nito habang may
tinitingnan sa likuran niya.

Sinundan niya kung saan nakatingin si Titus at nasapo niya ang bibig ng makita si
Lath na naglalakad palapit sa kubo at may dala itong basket na punong-puno ng
strawberry.

"Lath!" Kaagad niyang pinunasan ang basa nitong mukha ng makalapit sa kaniya gamit
ang mga palad. "Bakit ba ang tagal mo ro'n? Ang lakas ng ulan pero hindi ka kaagad
sumunod!" She scolded him, "alam mo bang nag-alala ako sayo? God, Lath, dapat
inisip mo na may isang tao na nag-aalala sa kalagayan mo-"

"Pinuno ko kasi 'tong basket, para sayo." Itinaas nito ang basket na puno ng
strawberry. "Sabi mo punoin ko. So, i did."

"Lath..." her heart was beating so fast.

"Gagawin ko ang lahat para sayo, wifey." Hinalikan nito ang tungki ng ilong niya at
bumulong. "I love you."
Parang sasabog sa hindi maipaliwanag na emosyon ang puso ni Haze.

Yumakap siya sa leeg ni Lath at bumulong din, "i lo-"

"We're so worried you, tadpole!" Sigaw ni Phoenix saka binatukan si Lath.

Napakagat labi nalang si Haze dahil hindi natuloy ang dapat ay sasabihin niya.
Maybe, it's not yet time.

"Huwag mo nga akong batukan-" Lath sneezed. "Fuck!"

Hinawakan niya si Lath sa braso. "Magpaalam na tayo kay Mang Julian na uuwi na.
Kailangan mong magpalit ng damit baka magkasakit ka."

Lath nodded and sneezed again. "Shit."

Kinunan niya ng isang strawberry ang basket nito saka kinain yon. "Halika na."

Natatawang pinisil nito ang pisngi niya dahil nakita ang ginawa niya. "Ikaw talaga.
Tara na nga. Iwan natin 'tong dalawang kumag na 'to." Sabi nito na ang tinutukoy ay
si Phoenix at Titus.

Nang marinig naman ng dalawa ang sinabi ni Lath, nag-uunahan itong nagpaalam kay
Mang Julian at mabilis na nagsakayan sa kaniya-kaniyang kotse.

Napailing-iling nalang si Haze. Before, she though that rich men are always serious
because of their responsibility. Always high and mighty because of their money, but
now, she knows the truth. Kahit gaano pa kayaman o kakilala ang isang tao, normal
na tao pa rin ito, tumatawa, nakikipagbangayan, mga loko-loko, minsan ay mga isip
bata, maaalalahanin at mapagmahal. And for the first time in eight years, she feels
lucky to be love by one of them; to be love by Lath Coleman.

=================

CHAPTER 18

CHAPTER 18
HINDI mabilang ni Haze kung ilang beses na bumahing si Lath habang nagmamaneho ito
pauwi sa townhouse na tinutuluyan nila. Kaya hindi na rin nagtaka si Haze ng
kinagabihan ay nagkaroon ito ng lagnat.

Apat na kumot na ang patong-patong na nakapulupot sa katawan ni Lath pero nilalamig

pa rin ito.

Abala si Haze sa paggawa ng sopas para rito, pagkatapos ay nagmaneho siya patungo
sa pinakalamapit na parmasya at bumili ng gamot. Nang makabalik siya sa bahay,
tamang-tama naman na medyo lumamig na ang niluto niyang sopas. Naglagay siya ng
sopas sa plato at gumawa siya ng fresh juice saka dinala iyon sa silid ni Lath.

Worry filled her when she saw Lath shivering. Kasalanan niya ito e. Kung sana lang
ay hindi niya sinabing punoin nito ang basket, e di sana maayos ang lagay nito
ngayon.

Kaagad siyang lumapit dito at umupo sa gilid ng kama

Hinaplos niya ang pisngi nito, "Lath, gising. Kakain ka."

Dumaing ito at unti-unting nagmulat ng mata. "W-wifey?"

Masuyo niya itong nginitian saka patuloy na hinaplos ang pisngi nito, "okay ka
lang, hubby? Kaya mo bang umupo? Susubuan kita." Napakalambing ng boses niya.

Lath grunted and then he pushed himself to sit up. Mabilis niyang nilagyan ng unan
ang likod nito para doon ito humilig habang sinusubuan niya.

"Thanks." Lath leaned on the pillow behind him and stared at her. Tumaas ang sulok
ng labi nito, "ito ang pangalawang beses na tinawag mo akong hubby. Kailan ko pa
palang magkasakit para tawagin mo ulit akong ganyan."

Ngumiti siya saka hinalikan ito sa nuo. "Gumaling ka lang, I'll call you hubby
anytime."

Mahina itong tumawa, "aasahan ko 'yan."

She smiled and readies the soup. "Subuan kita. Kailangan may laman ang tiyan mo
bago ka uminom ng gamot."

Tumago ito at ibinuka ang mga labi ng i-umang niya ang kutsara na may lamang sopas
sa bibig nito.

"Masarap ba?" Tanong nito.

"Wala naman akong malasahan, pero siguradong masarap. Ikaw ang gumawa e."

"Nambola na naman." Tumatawang sabi niya saka sinubuan ulit ito.

Sa loob ng sampong minuto, naubos nito ang sopas na dala niya. Inilapag niya ang
plato na tray saka kinuha ang gamot at isang basong fresh juice saka ini-abot iyon
kay Lath.

"Uminom ka na."

Kaagad namang sumunod si Lath, pagkatapos ay nahiga ito ulit sa kama. Inayos naman
niya ang kumot nito.

"I'm cold." Lath said while shivering.

Nag-uumapaw na siya sa pag-aalala.

Nahiga siya sa tabi nito at naki-share sa kumot nito at niyakap ito. His body was
hot and hers was cold. Hindi yata makakatulong ang lamig ng katawan niya. Sa
isiping iyon, akmang babangon siya pero yumakap sa beywang niya si Lath at
isinubsob ang ulo sa leeg niya.

"Don't leave." Paanas na sabi nito, "huwag mo akong iwan, please?"

Yumakap siya rito at hinalikan ang nuo nito. "Matulog ka na, hubby."

He kissed her neck, sending tingles down her spine. "I love you, wifey. Please,
maniwala ka naman sakin. Ano ba pa ang puwede kong gawin para maniwala kang mahal
na mahal kita?"

Napakalakas ng tibok ng puso niya. Para iyong nakikipagkarera sa sobrang bilis.

Hinaplos niya ang buhok ni Lath at pagkalipas ng ilang minuto, naramdaman niya ang
malalim nitong paghinga. He's asleep.

Inayos niya ang pagkakahiga nito sa kama kapagkuwan ay hinaplos ang pisngi. Her
eyes softened as she stared at Lath's handsome face.

"Hindi kita iiwan, hubby. Hindi ko kakayanin." She kissed the tip of his nose.

Her little confession was answered by a light snore. Mahina siyang natawa. Magiging
masaya kaya ito sa kaalamang hindi niya kayang iwan ito? Ngumiti siya at umayos ng
higa sa tabi nito. Hinalikan niya ito sa pisngi bago ipinikit ang mga mata at
natulog.

LATH woke up feeling fresh. Hindi na masama ang pakiramdam niya, wala na siyang
lagnat at hindi na siya nilalamig. At wala na sa tabi niya ang asawa.

Bumagon si Lath at naligo pagkatapos ay hinanap niya si Haze.

Lath found his wife in the side of the swimming pool. Nakatalikod ito sa kaniya at
parang may inaayos. Nagsalubong ang kilay niya saka pilit na sinisilip ang ginagawa
nito.

Tumikhim siya, "anong ginagawa mo?"

Mabilis itong lumingon sa kaniya at ngumiti ng makita siya. "Okay ka na." Tumakbo
ito palapit sa kaniya at yumakap ng mahigpit. "Nag-alala ako sayo."

Hinagod niya ang likod nito. "I'm fine now—" napatigil siya sa pagsasalita ng
makita ang mesa sa gilid ng swimming pool.

His mouth gaped in shock. The table is circle and it is set for two. It is covered
in black silk cloth. May fresh flower na nakalagay sa base, may strawberry, bacon,
sandwich, egg, fried rice, fresh strawberry juice and coffee.

Kumawala sa pagkakayakap sa kaniya si Haze at sinundan ang mga mata niya kung saan
nakatingin.

"I was hoping na wala ka nang sakit ngayon." Anito at hinawakan ang kamay niya,
"halika na. Mag-agahan na tayo."

Parang sasabog sa saya ang puso niya. "Para talaga sakin 'yan?"

Haze rolled her eyes at him, "syempre. Ikaw lang naman yata ang asawa ko."

That made him froze. Napatitig siya kay Haze. Ito ang unang pagkakataon na tinawag
siya nitong asawa. It's the first time she acknowledge the fact that he is her
husband. It made his heart beat like crazy.

Pinaghugot talaga siya ng upuan ni Haze at nilagyan ng kanin ang pinggan niya.
Asikasong-asikaso siya nito. Hindi niya maipaliwanag ang sayang nararamdaman sa mga
sandaling 'yon. This feeling is fucking awesome.

"Masaya ako na okay ka na." Ngumiti ito sa kaniya saka hinalikan siya sa mga labi,
"nag-alala talaga ako sayo kagabi."
That kiss took him by surprise. Ito ang unang beses na ito ang unang humalik at
hindi siya. God. Umaasa na naman ako, at masakit kapag umasa siya sa wala.

"Kain ka na." Wika ni Haze at kumain na rin ito.

Lath took a deep breath and sighed. Kumain na rin siya at pasulyap-sulyap siya kay
Haze. She looks so beautiful and radiant this morning.

"Wifey?"

"Hmm?"

"I love you."

Haze just smiled at him. Nagniningning ang mga mata nito at maaliwalas ang bukas ng
mukha. Mas lalo itong gumaganda araw-araw. Is that even possible? Or he just loves
this woman so much?

After breakfast, napagkasunduan nila ni Haze na manuod ng pelikula sa sala. Instead

of sitting on the sofa, they were sprawled on the floor.

"Bakit 'yan ang papanuorin natin?" Tanong sa kaniya ni Haze, "may kahalayan ka na
namang naiisip no?"

Natawa lang siya dahil sapol na naman siya. Walang mintis talaga ang bibig ng asawa
niya.

"Hindi naman puro kahalayan ang mayroon sa pelikulang 'to." He pressed the play
button. "Comedy at drama 'to."

Haze rolled her eyes. "Hubby, Sex tape ang title ng pelikula tapos sasabihin mo sa
aking drama at comedy 'yan? Sino pinaglololoko mo?"

Hubby. Why is my heart flipping a million times?

Tumawa siya at bumalik sa tabi ng asawa na nakaupo sa sahig. Humilig ito sa balikat
niya habang nag-uumpisa na ang palabas.

"This better be good, Lath." May pagbabanta sa boses ni Haze.

"It is."

Finally, the movie starts. Napapangiti nalang si Lath sa tuwing tumatawa ng malakas
si Haze dahil sa pelikula na pinapanuod. He can see clearly that she's enjoying the
movie. And when the movie reached the end, Haze looked up at him, leaned in and
kissed his lips.

Lath quickly kissed his wife back, kahit pa nagulat siya sa ginawa nito. This day
is definitely full of surprise.

HINDI na nagulat si Haze ng mahubad lahat ang damit niya at sumunod doon ang mga
damit ni Lath. Madaling nag-init ang katawan nila at mapusok na hinalika-halikan ni
Lath ang katawan niya.

Napapaliyad nalang siya sa bawat pagdampi ng labi nito sa balat niya.

"Lath..." she moaned when his lips touched her delicate fold.

Mas ibinuka pa niya ang mga hita para mas maging malaya si Lath na paligayahin
siya.

Napasabunot siya sa buhok ni Lath at napaliyad ng paglandasin nito ang dila sa

pumipintig niyang hiyas.

"Oh, God." Malakas siyang napaungol at halos mapugto ang hininga niya sa sobrang
sarap. "Sige pa, Lath... please, lick me more hubby."

He bit her clit, "of course, wifey."

Lath lapped and licked her harder and she moans louder. Her toes curl, her fist
clenched and she throw her head back.

"Oh, God!" Ipinasok ni Lath ang dalawang daliri sa loob niya, "Lath! Lath!" She was
chanting his name.

Umiikot ang dila nito sa hiyas niya, dumidiin, sumisipsip at halos nawalan siya ng
ulirat. Nawawaan siya ng lakas. At mas lalo pang lumakas ang ungol niya ng malakas
na ipinasok nito ang kahabaan sa loob niya.

"Oh God! Lath!" Napasigaw siya at napaliyad. "Lath! Oh, God, please, harder."

Hinugot ni Lath ang kahabaan, hinawakan siya sa balakang at pinaikot siya padapa sa
sahig. And then he took her from behind.

He thrust long, deep, hard, fast and rougher. Panay ang ungol niya sa sobrang sarap
ng sensasyong lumulukob sa buong pagkatao niya. Hindi pa nakontento si Lath,
hinugot nito ang kahabaan, pinatihaya siya saka ipinasok ulit ang pagkalalaki.
"Oh, God! Oh, God!" She was panting, breathing ragged.

Haze was out of breath as Lath thrust harder and faster. Namaos na siya sa
kakaungol at wala na siyang lakas na salubungin ang bawat ulos ni Lath. Hindi alam
ni Haze kung kailan siya nilabasan. She was writhing in so much ecstasy as Lath
filled her with his semen.

Hinihingal na hinugot nito ang kahabaan at tumabi ng higa sa kaniya.

He was panting, "This is the life i want."

Ngumiti siya habang habol pa rin ang hininga. "Yeah." Sang-ayon niya.

Tumagilid ng higa si Lath at niyakap siya sa beywang. He kissed her ear and
whispered, "i love you."

Mariin niyang ipinikit ang mga mata para pigilan ang sarili na tugunin ang tatlong
katagang 'yon. Ang ginawa ni Haze ay bumaling siya kay Lath at hinalikan ito sa mga
labi.

In her kiss, she pour out everything that she's feeling, especially her love for
him.

MINUTE turns to hours and hour's turns to days. Walang araw na hindi naging masaya
si Haze sa piling ni Lath. Araw-araw, palagi silang lumabas para mamasyal at gabi-
gabi ay walang sawa nilang pinagsasaluhan ang init ng kanilang mga katawan.

Kung gugustuhin ni Haze ayaw na niyang umalis sa Baguio pero ng gabing 'yon,
nabanggit ni Lath na uuwi na sila bukas.

"This is the best one week of my life." Wika ni Lath habang nasa swimming pool
sila, nagfo-floating at nakatingin sa buwan at bituin sa kalangitan.

Hindi siya nagkomento pero sang-ayon siya rito. This is also the best one week of
her life.

"Uuwi na tayo bukas." Anito ng hindi siya magsalita.

"Oo nga."

"Mananatili ka ba sa tabi ko o iiwan mo ako?" He asked in a strangled voice.

Kinagat niya ang pang-ibabang labi, "bakit mo ako tinatanong ng ganiyan?"

Pinalubog nito ang katawan kapagkuwan ay umahon ang ulo nito. Ganoon din ang ginawa
niya.

Lath looked at her, "bakit ako nagtatanong? Because I'm afraid that tomorrow,
you'll leave me again like what you did in the Hospital." Pain and fear shadowed
his violet eyes. "It feels like a long sharp sword slashed my heart in half.
Masakit 'yon, Haze, at ayoko nang maramdaman 'yon. So tell me now if you'll leave
me again so i can prepare myself."

Lumangoy siya palapit kay Lath at yumakap sa leeg nito. "Second chance diba?
Syempre, hindi kita iiwan."

Lath hugged her so tight. Parang ayaw na siya nitong pakawalan pa. "Thank you. I
promise, I'll make it worthwhile."

She nodded. "Okay. Sabi mo e."

"I love you." Malambing na sabi nito.

"I know." Sabi niya sama inilapat ang labi niya sa labi nito.

Lath's hands instantly roamed around her body. Napangiti nalang siya ng ipasok nito
ang kamay sa panty na suot niya at hinimas ang biyak niya.

"Really?" Hindi makapaniwalang tumingin siya rito.

Lath just grinned and nodded.

"Hindi ka ba nagsasawa niyan?" Tanong niya habang nakataas ang isang kilay, "halos
araw-araw gawin nating three times a day 'yang bagay na 'yan."

Pilyong kinindatan siya nito, "wifey, three times sex a day, makes your hubby
happy. Ayaw mo ba akong maging masaya?"

Tumaas ang sulok ng labi niya, "so gusto mo akong gawing gamot sa kahalayan mo?"

Pinupog nito ng halik ang mukha niya, "ikaw ang puno't-dulo ng kahalayan ko. Ikaw
ang rason kung bakit ako tinitigasan, ikaw din ang rason kung bakit ako
nilalabasan. So yeah, i think that makes you my medicine."

Nagbibirong tinampal niya ang balikat nito. "Asus. Talagang mahalay ka. Gamot ka
riyan. Karatehin kita gusto mo?"
"Basta sa kama mo ako kakaratehin, ayos lang."

Haze grumbled in annoyance. "You are incorrigible, hubby."

"Yes. Yes, i am, wifey."

Naglapat ulit ang labi nilang dalawa at sa pagkakataong 'yon, hindi lang mga daliri
nito ang pumasok sa loob niya kundi pati ang nag-uumigting nitong pagkalalaki.

=================

CHAPTER 19

CHAPTER 19

AFTER one week in cloud nine, time to go back to Manila. Kaya heto sila ngayon ni
Haze, nagmamaneho siyang patungo sa pribadong paliparan ni Valerian Volkzki. Yes.
That man owns a private runway.

Ang sasakyan ni Haze ang gamit nilang sasakyan, ang magaling kasi niyang kakambal
ay ginamit ang sasakyan niya ng hindi nagpapaalam.

That dimwit.

Humigpit ang hawak ni Lath sa monabela ng sasakyan, paminsan-minsan ay pasulyap-

sulyap siya kay Haze ba walang imik na naka-upo sa passenger seat.

Naputol ang pag-iisip niya ng marinig ang boses ni Haze na tinawag ang pangalan
niya.

"Lath?"

"Hmm?" He hummed in response.

"Saan tayo pupunta?" Tanong nito. "Hindi ito ang daan palabas ng Baguio. Akala ko
ba uuwi na tayo sa Manila."
Ngumiti lang siya, "it would be a surprise."

Tumaas ang isang kilay nito, "surprise? Wala ka naman sigurong balak na kidnapin
ulit ako, no?"

Mahina siyang natawa. "No, wifey, i want to introduce you to my world and i want to
start now."

Nagsalubong ang kilay nito, "anong ibig mong sabihin?"

"Gusto kong makilala mo ako kung sino talaga ako." Huminga siya ng malalim, "and my
wealth is part of me, so, yeah."

Umirap ito sa hangin. "Lath, ang dami kong Magazine na nabasa tungkol sayo. Alam
kong mayaman ka. Alam na alam ko 'yon."

Umiling siya. "No. I want you to know me, not the Magazine me."

Tumaas ang isang kilay nito, "magulo kang kausap. Ano ba ang ibig mong sabihin? I'm
sure all that was written on the Magazine about you is true. You are part owner of
Black Pearl Cruise Ship. You are part heir of Mr. Leandro Coleman's shipping line.
Also, you own a private jet. See? The Magazine knows everything about you."

He rolled his eyes. "Wifey, did the Magazine mention that I'm in love with you?"

Napipilan ito.

Ngumiti siya. "See? They don't know everything."

Inirapan siya nito.

Tumawa nalang siya at mas binilisan ng kaunti ang pagmamaneho. He wants to reach
their destination.

KUMUNOT ang nuo ni Haze ng pumasok ang sasakyan niya sa isang malaki at malapad na
gate. Halos mahulog ang panga niya ng makitang papasok sila sa gilid ng isang
runway.

Bumaling siya kay Lath na kalmadong nagmamaneho. "Nasaan tayo?"

Ngumiti lang ang loko-loko saka mas binilisan ang takbo ng sasakyan. Gulong-gulo
siya ng tumigil ang sasakyan hindi kalayuan sa isang private jet na nakaparada sa
gilid ng runway.
"Lath, sagutin mo ako. Nasaan tayo?"

Kinindatan lang siya nito saka lumabas ng sasakyan at umikot sa may passenger seat
para pagbuksan siya ng pinto. Nakakunot ang nuo na lumabas siya ng sasakyan saka
tumingin sa private jet.

Haze gulped. "Sayo 'yan?"

"Yeah, i think so." Natatawang sagot nito.

Haze rolled her eyes and drags her gaze to the Jet's tail. Nakasulat doon ang
Pangalang Lath Coleman. Confirmed. This really is his private jet. Why is she not
surprise? Alam niyang may private jet ito pero hindi niya akalaing makakasakay siya
do'n.

And from the plane's door came out Valerian Volkzki. Naka-sunglasses ito at puno ng
confidence na naglakad palapit sa kanila ni Lath.

"Hey, Coleman number 2." Tinanggal nito ang sunglasses ng dumako ang tingin sa
kaniya, "hey there, Ms. Tito."

Hindi siya makatingin dito ng deretso kaya tumango nalang siya para i-acknowledge
ang presensiya nito.

"Well," Valerian sighed loudly like them being there is a burden, "your fucking jet
is ready, thanks to me. Natawagan ko na rin sa tower, sinabihan ko nang darating ka
at asikasohin ka nila. May kailan ka pa ba, kamahalan?" Puno ng sarkasmo ang boses
nito.

Tinawanan lang ni Lath ang sarkasmo sa boses ni Mr. Volkzki. "Nah. Thanks, man."

"Whatever." Mr. Volkzki grumbled and left them without even saying goodbye.

Nakahinga si Haze ng malalim ng makalayo ang big boss niya.

Napalingon siya bigla ng umalis si Lath sa tabi niya saka binuksan ang back
compartment para kunin ang maletang dala.

"Let's go." Ani Lath habang hila-hila ang luggage niya na may gulong.

Pinagsiklop ni Lath ang kamay nilang dalawa saka hinila siya patungo sa private jet
nito. Nang makapasok sila sa jet, napanganga si Haze sa ganda no'n sa loob. It
looks cozy, napaghahalatang may taste at mayaman ang may-ari.
Umupo siya sa itim na leather seat na may mesang kaharap at isinuot ang seat belt.
Si Lath naman ay inilagay sa compartment na nasa ulohan nila ang luggage niya saka
umupo sa kaharap niyang leather seat. Napapagitnaaan sila ng mesa. Thanks God they
have space between them. There's no telling what this man have in mind. And knowing
herself, siguradong madadarang siya at bibigay sa init ng katawan niya.

When it comes to Lath, she's weak. Tanggap na niya 'yon.

"Comfy?" Lath asked.

Tumango siya, "oo."

"Good." Hinawakan nito ang kamay niya na nakapatong sa ibabaw ng mesa, "welcome to
my jet. Sana nagustuhan mo."

Hindi makapaniwalang natawa siya, "Lath, hindi importante kung nagustuhan ko 'to o
hindi. Sayo naman ang Jet na 'to."

"Wifey, baka nakakalimutan mo, what is mine is yours. Have you forgotten that we're
legally married? Lahat ng pag-aari ko, ay pag-aari mo na rin."

Napakagat-labi siya. Oo nga pala. Palagi niyang nakakalimotan na kasal sila ni

Lath. Well, there is no ring on her finger to remind her that.

Her tongue wet her dry lips. "Lath, hindi ako interesado sa pera mo."

"Alam ko."

Tumingin siya sa labas ng bintana ng eroplano at napatitig siya sa kotse niya.

Shit. Nakalimutan niya ang sasakyan niya!

Magtatanong sana siya kung anong mangyayari sa kotse niya na basta nalang nitong
iniwan ng makita niyang kinuha nito ang cell phone mula sa bulsa nito saka may
tinawagan.

"Hey, Phoenix. Do me a favor, will you?" Paused. Then he grinned. "Pakikuha ng

Honda na sasakyan na nakaparada sa gilid ng private runway ni Valerian Volkzki dito
sa Baguio at ihatid mo sa mansiyon ni Dad sa manila." Paused again. "Thanks."
Pinatay nito ang tawag at ngumiti sa kaniya.

Sinagot niya ang ngiti nito ng isang malapad na ngiti saka tumingin sa labas ng
bintana. Napakagat labi siya ng makitang umaangat na sa lupa ang eroplanong
sinasakyan. Nararamdaman niya ang unti-unting pagtaas niyon sa himpapawid.
"Idlip lang ako sandali, wifey." Paalam sa kaniya ni Lath, "inaantok pa ako. Ikaw,
hindi ka iidlip? I did ravish you until three A.M."

Inirapan niya ito, "matulog ka na nga lang riyan."

Malakas na tumawa si Lath saka dumukwang at inilapat ang labi nito sa labi niya.
Haze sighed in contentment. God. I love this man.

He pulled away and frowned, "wifey, i heard you vomiting this morning. Ayos ka lang
ba? Do we need to consult a Doctor?"

Umiling siya at hinalikan ang tungki ng ilong nito. "I'm fine. Sige na, idlip ka
na."

"Sigurado ka?" There's uncertainty in his eyes, "wala kang sakit?"

Tumango siya. "I'm okay. You rest."

"Okay. I will." Lath leaned on the back of his seat and closed his eyes.

Dahil nakapikit ang mga mata nito, malaya siyang natitigan ang guwapo nitong mukha.

He's really handsome. Hindi nakapagtataka na habulin ito ng mga babae. At iyon ang
isa sa mga kinatatakutan niya. Now, he loves her, but for how long? Matanda na siya
para magpapaniwala sa letseng forever na 'yan. Reality slapped her face eight years
ago and it hurts like hell. Would she let reality slaps her again for the second
time? Ayaw na niyang masaktan. Natatakot na siya.

She's afraid to love again. So scared. Nakakatakot magmahal... sobra.

And a man like Lath Coleman is not suitable for a woman like her. Magkaiba ang
estado nila sa buhay.

Haze sighed and closed her eyes. Kailangan niyang ipahinga ang isip kundi sasabog
iyon at mas lalong hindi siya makakapag-isip ng tama.

NAGISING si Haze ng maramdamang may yumogyog sa balikat niya. She crack open her
eyes and blink enumerable times until her vision cleared.

"Lath?" Ginusot niya ang mata, "nasaan tayo?"

Lath's sexy chuckled filled her ears, "dumating na tayo. Get up, wifey."
Napakurap-kurap ulit siya saka naghikab. "Saan?"

Tumawa ulit ang kausap. "Sa Manila."

"Oh." Tinanggal niya ang seatbelt saka tumayo.

Inayos niya ang nakusot na damit, kapagkuwan ay natigilan ng mapansing t-shirt ni

Lath ang suot niya. His scent clung to the shirt she's wearing. Oo nga pala, t-
shirt ni Lath ang suot niya kasi puro labahan ang damit niya.

Mukhang napansin ni Lath na nakatitig siya sa pang-itaas niyang damit kasi

nagkomento ito.

"You look beautiful to me, Wifey. Magandang-maganda."

"Nambola na naman." Inirapan niya ito para itago ang kilig na nararamdaman. "Okay.
Baba na tayo."

"Okay."

Nauna na itong bumaba, habang dala-dala ang luggage niya, sumunod naman siya rito.
Nang makalabas na silang dalawa at naglalakad na papasok sa Airport, inakbayan siya
ni Lath at ang isang kamay nito ay hila-hila ang digulong niyang maleta.

Inatake siya ng kakaibang kaba ng mapansing papasok sila sa AirJem Airport. Shit!
Tiyak na makikita siya ng mga katrabaho niya. Ano nalang ang sasabihin ng mga 'yon?

"Lath?" She tugged his arm. Bumaling ito sa kaniya, "baka makita tayo ng mga ka-
trabaho ko."

"So?" Tumaas ang dalawa nitong kilay. "Ano naman ngayon?"

"Baka masira ko ang reputasyon mo. I'm not properly dressed. I'm just a stewardess
from the province—"

"Shut it, wifey." Nagtagis ang bagang nito. "Wala akong pakialam sa kanila o sa
anong sasabihin nila. You're my wife and i am proud to parade you, anywhere and
anytime. Kahit pa siguro sako lang ang suot no, I'm still proud to call you my
wife." Sinapo nito ang pisngi niya, "why? Because i love you and others opinion
doesn't matter to me, wifey."

Her heart swoons at that. Why is this man so sweet? Mas lalong napapamahal sa
kaniya si Lath Coleman. Mahal na mahal.
"Okay." Huminga siya ng malalim. "Pasok na tayo."

Ngumiti si Lath. "That's my wife. Smile, wifey."

Ngumiti siya at sabay silang pumasok ni Lath.

Hindi alam ni Haze kung mali ba na makitang kasama si Lath, dahil nang makapasok
sila sa Airport, lahat yata ng Stewardess na nasa malapit at ang mga empleyado ng
Airport ay nakatingin sa kaniya. Their stares were blunt, full of envy and
jealousy. Of course, kilala si Lath ng mga kababaehan at inggit na inggit ang mga
ito na siya ang kasama ng binata.

Paano pa kaya kapag nalaman ng mga ito na kasal sila ni Lath? Baka may mangisay sa
inggit. Women fall for Lath Coleman all the time. Hindi niya alam kung malas o
masuwerte siya na ang atensiyon nito pansamantala ay nasa kaniya.

But it seems that Lath doesn't mind the blunt stares. His arm is possessively
wrapped around her shoulder, their body is intimately close with each other and
Lath's head is leaning close to hers. He looks so proud of her by his side and it
warmed her heart. Alam na alam niya ang iniisip ng mga tao na nakatingin sa kanila.
T-shirt ni Lath ang suot niya at halatang pang-lalaki 'yon, sa tingin niya ay alam
niya ang tumatakbo sa isip ng mga taong 'to.

Pasulyap-sulyap siya kay Lath habang naglalakad. Ni wala itong tiningnang ibang
babae. Tanging siya lang ang babae sa paningin nito at natutunaw ang puso niya.
Maraming magagandang kababaehan sa Airport pero nanatili ang mga mata nito sa
kaniya.

Napakalas ng tibok ng puso ni Haze habang naglalakad patungo sa exit ng Airport.

Napakagat labi siya ng magtama ang mata nila ni Thalia na halos mahulog ang panga
sa sahig. She was giving her a questioning look. Umiling lang siya saka nag-iwas ng
tingin.

"Hayaan mo silang tumingin." Wika ni Lash saka bumaba ang mga braso nito sa beywang
niya at pinulupot iyon doon. "Hayaan mo akong ibandera sa kanila ang maganda kong
asawa."

"Siguradong ako ang headline ng tsismis mamaya at bukas." Nakaramdam siya ng

iritasyon, "gusto ka yata nila para sa sarili nila." God. Why do i sound like a
jealous wife?

Lath chuckled huskily. "Too bad, ikaw ang mahal ko at hindi sila." He kissed her
temple as they exited the Airport.

Her heart nearly leaps out from her ribcage. Letse. Hanggang kailan ba titibok ang
puso niya sa lalaking 'to?
She sighed as Lath hail a Taxi.

Kunot ang nuong nagtanong siya, "ihahatid mo ba ako sa condo ko?"

Kinindatan lang siya nito saka bumaling sa Taxi Driver at may ibinigay ditong
address.

Umawang ang labi niya ng matukoy kung kaninong address ang ibinigay nito. "No,
Lath... no, h-hindi ako sasama sayo. Oh God. No—"

"Now, now, wifey, it's time for you to meet my family." Nakangising sabi nito.

Namutla siya sa narinig. "No..."

"Yes." Lath, then, winked at her, sealing her faith for that day.

Oh. My. God. Excuse me while i faint in nervousness. 

=================

CHAPTER 20

CHAPTER 20

NANG dumating sila sa mansion ng mga Coleman, tahimik ang buong bahay. Mas lalo
lang 'yong dumagdag sa kabang kanina pa nararamdaman ni Haze. Nanlalamig ang kamay
niya, parang nangangatog ang tuhod niya, pakiramdam niya ay may nga paru-paru sa
tiyan niya, naiihi siya at nanlalamig ang buong katawan niya.

This is nervousness in the highest form.

"Lath, ihatid mo na ako sa condo ko." Wika niya habang hinihila ang braso ng binata
palabas ng bahay. "Mamamatay ako sa nerbiyos ng dahil sayo, e."

Lath chuckled and wrapped his arm around her waist, "halika sa kuwarto ko. Para
mawala iyang kaba mo."

Haze has two choices, run and hide in her condo or be with Lath and face his
family. Huminga siya ng malalim at nagpaubaya ng hilahin siya ni Lath patungong
hagdanan. Yes. She chooses the latter.

Pumasok sila sa isang marangyang silid. Black walls. Black marble flooring. Black
bed. Black color furnitures. Lahat yata na nakikita ni Haze ay itim.

"Hindi ka rin fan ng kulay itim, no?" Komento niya habang pinapalibot ang tinging
sa kabuonan ng silid.

Lath hugged her from behind. "Like it?"

Humarap siya rito, "wala akong ibang nakita kundi kulay itim."

"I love the color Black." He pressed their forehead together. "And i love you."

Nangingiting kinagat niya ang pang-ibabang labi. "Yeah?"

"Yes." He kissed her. "And anyway, wala naman akong balak manatili sa bahay na 'to.
Napag-usapan namin ni Lash na kapag nag asawa kami, magpapatayo kami ng beach house
at dapat malapit lang ang bahay namin sa isa't-isa. And because you're my wife, you
will be the queen of our house."

Malapit ng malaglag ang puso niya sa kasweetan ng lalaking 'to.

Hinalikan siya nito sa mga labi, "stay here. Hahanapin ko lang ang kakambal ko.
Dapat narito na siya ngayon."

"Okay."

Pinangko siya nito patungo sa kama at hinalikan sa nuo. "Stay here. Babalik din ako
kaagad."

"Okay. Bilisan mo, ha?"

He nodded. "I'll text you while I'm away."

Mahina siyang natawa, "para namang pupunta ka sa ibang bansa, Lath, lalabas ka
lang."

Lath chuckled. "I love you."

"I know."
Sadness shadowed his violet eyes, pero kaagad din naman 'yong nawala. "Okay. Love
yah."

Lath left the room and Haze just sat in the middle of his bed, contemplating if
being here is the right thing to do. Pero bakit naman nakakahiya? E, asawa naman
niya si Lath?

Urgh!

NAPAILING-ILING si Lath ng sabihan sa kaniya ng kakambal na balak legal na amponin

ng ama niya si Nez. That old man is annoying him. Hindi ba talaga ito titigil dahil
sa pansariling kadahilanan?

Enough is enough. He has to do something for his twin's sake.

"Sumusobra na si Daddy." Sabi niya saka tinapik ang balikat ni Lash. "'Dibale,
pahangin ka muna. Pumunta ka sa Black Pearl Yacht. May kakausapin lang ako."

Kailangan mag-usap ni Lash at Nez kaya nga pinapunta niya si Nez sa Yacht ng
magtanong ito kanina kung nasaan si Lash. And now, his twin needs to go the Yacht
for his plan to work.

Kumunot ang nuo nito. "Sino? Si Dad?"

"Nope. I'll tell you later." Nilampasan niya ito at hinanap ang taong makakatulong
sa kaniya.

He has to do something. Ayaw niyang makita ni Haze na magulo ang pamilya niya. It
could affect her decision to stay with him. Hindi niya hahayaang iwan siya nito.
Over his hot and awesome body.

Minutes later, Lath found himself outside the master's bedroom. Huminga siya ng
malalim saka kumatok.

"Bukas 'yan." Anang boses mula sa loob.

Huminga ulit siya ng malalim saka pinihit pabukas ang pinto. Lath feels nostalgic
when he saw the insides of the room. Ang huling beses na pumasok siya sa silid na
'to ay nang mamatay ang ina niya. It was hard to accept that his mom was replaced,
but Tita Elspeth seems nice and caring, so accepting her becomes easy.

"Tita, puwede ba kitang kausapin?" Tanong niya ng makapasok sa loob.

Halata ang gulat na bumadha sa mukha ng ginang bago ito tumango. "Upo ka."
Iminuwestra nito ang kamay sa sofa na nasa harapan ng queen size na kama kung saan
ito nakaupo.

Umiling siya. "Hindi na kailangan. Hindi naman pang-MMK ang sasabihin ko sayo."

Ngumiti ito ng matamis sa kaniya. "Sige, magsalita ka na."

Humugot siya ng isang malalim na hininga. "I need you to stop Dad. He's being
selfish." Ikinuwento niya rito ang rason kung bakit hindi maganda ang relasyon ng
ama at kakambal niya. "You, see, he needs to stop. Sinasaktan niya ang anak mo at
ang kakambal ko. Ayokong pati ako ay pakialaman niya. Baka iwan ako ng asawa ko."

Kung umawang ang labi ng ginang sa kinuwento niya, laglag ang panga nito sa huli
niyang tinuran. "M-may asawa ka na?"

Tumango siya at ngumiti. "She is a very wonderful woman. Haze ang pangalan niya. I
intend to keep her, Tita Elspeth, pag pinakialaman ni Dad ang buhay pag-ibig ko,
giyera kaming dalawa."

"M-may asawa ka na talaga?" Hindi pa ring makapaniwala nitong tanong.

Tumango siya ulit. "Opo. Wanna meet her?"

Napakurap-kurap ang ginang kapagkuwan ay ngumiti, "congratulations, Lath."

Ngumiti siya, "nasa kuwarto ko siya kung gusto niyo siyang makilala."

Nakatangong ngumiti ang ginang. "I like to meet her, pero aasikusihin ko muna ang
tungkol sa dalawa kong anak; si Lash at Nez."

It warmed him to know that Tita Elspeth consider Lash as her child.

He smiled once again and left the room. Kinuha niya ang cell phone sa bulsa saka
tinawagan si Lysander.

"Ready the akyat-gate-bahay gang." Sabi niya na nakangisi, "inuman tayo mamaya.
Maybe, two hours from now." If everything goes smoothly as planned.

"Copy." Sagot ni Lysander saka nawala ito sa kabilang linya.

Napailing-iling siya saka nagpadala ng mensahe sa asawa niya.

'Hey, wifey. Okay ka lang diyan? Nagugutom ka na?' He hit send.

Kaagad naman nagreply ang mahal niyang asawa.

'Nagugutom na ako, hubby. Miss your sandwich.'

Abot hanggang taenga ang ngiti niya ng mabasa ang 'hubby'. Shit! That woman has
serious effect on his freaking heart.

He replied, 'padadalhan kita ng pagkain diyan. Enjoy eating. Love you. Mwah.'

Napailing-iling nalang siya sa mensahe niya. It was so clear that he's love sick.
Oh, well. He doesn't give a damn. He was bitten by love bug and he's freaking
shouting it to the world.

Haze quickly replied.

'I know, hubby.'

Huminga siya ng malalim saka binura ang mensahe nitong 'i know'. Palagi nalang 'yon
ang sagot nito sa kaniya, naiirita siya kasi pakiramdam niya siya lang ang
nagmamahal at pinapakisamahan lang siya nito.

God! Why is love so painful? Pero si Haze naman ang mahal niya e. The pain is worth
it.

Nagtungo siya sa kusina at nginitian ang mayordoma. "Nay Helen, dalhan mo naman ng
brunch ang asawa ko. Nasa kuwarto ko siya."

Napanganga ang mayordoma. "Ang ano niyo ho?"

"Asawa." Tumawa siya. "Please, nagugutom na siya, nahihiya lang bumaba. Mamaya ko
pa siya ipapakilala sa lahat."

Tumango nalang ang mayordoma. "Okay."

He grinned and went to Black Pearl Yacht. Natagpuan niya ang kakambal na nasa top
deck at parang pinagsakluban ito ng langit at lupa.

"Hey." Tinabihan niya ito ng tayo malapit sa railing. "Nasaan si Nez?"

"Nandoon sa library ni Dad." Nagtagis ang bagang nito, "pinag-uusapan na nila

ngayon ang adoption ni Nez—"
"So you're just gonna wait?" Pinukol niya ito ng masamang tingin. "Gusto mong
bigyan kita ng uppercut? Loko-loko! Kung mahal mo siya, pumunta ka sa library at
ihayag mo ang nararamdaman mo. Bullshit, buti nga mahal ka ng babaeng mahal mo."
Eh, ako, walang kasiguradohan. "Time to declare your love in front of our parents."

Mahina itong tumawa saka tumakbo palabas ng Yacht, siya naman ay sinundan ito.

NATIGILAN si Haze ng bumukas ang pinto at may pumasok na medyo may edad ng babae.
Bumalik kaagad ang kabang naramdaman kanina.

"Hello, ma'am." Anang ginang, "heto na ho ang pagkain niyo."

Napakagat labi siya. "S-salamat po."

Inilapag ng babae ang pagkain sa mesa na malapit sa kama at pinakatitigan siya ng

babae kapagkuwan ay ngumiti ito. "Ang ganda niyo ho, ma'am. Bagay na bagay kayo ni
Sir Lath." Inilahad nito ang kamay, "ako nga pala ang mayordoma sa bahay na 'to.
Kinagagalak kitang makilala."

Mabilis niyang tinanggap ang pakikipagkamay nito. "Masaya din po akong makilala ka.
Si Lath kasi iniwan ako rito, nahihiya naman akong lumabas. Kakaratehin ko talaga
siya mamaya pagbalik niya, sabi niya madali lang siya—" napatigil siya sa
pagsasalita at nahihiyang nag-iwas ng tingin. "Sorry po."

Tumawa ang mayordoma. "Ayos lang. Ngayon alam ko na kung bakit ikaw ang asawa ni
Sir Lath. Matapang ka kasi at matalas ang dila." Tumawa ulit ito. "Parang si Ma'am
Krisz lang."

Nagsalubong ang kilay niya at awtomatikong nagselos siya. "Sinong Krisz?"

"Ang asawa po ng kaibigan ni Sir Lath. Close po silang dalawa. Akala ko nga nuong
una ay may relasyon sila."

Parang may sumuntok sa puso niya. Para paghinalaan ng ginang na may relasyon ang
dalawa, they must have an intimate relationship. At naaalala niya nuong nasa Yacht
pa sila ni Lath, may tinawagan ito at nag I love you pa. If her memory serves her
right, he said Kriszy-baby.

Pasimpli niyang sinapo ang dibdib saka minasahe 'yon. God. It hurts.

"Sige, ma'am, aalis na ako."

Tumango lang siya at umalis na ang mayordoma. Bigla siyang nawalan ng ganang
kumain. Parang pinipilipit sa sakit ang puso niya pero hindi niya hahayaang
masaktan siya lalo.
Once and for all, he has to ask Lath who is Krisz to him. 'Yon lang ang tanging
paraan para matapos na itong mga hinala at pagdududa niya.

She has to know if Lath really loves her, because she loves him so much.
Uncertainty of the future be damned!

FINALLY, everything is settled. Lash and Nez is finally together and the two is
shamelessly sucking their faces off in front of him. Gross.

Inabala nalang niya ang sarli sa magti-text kay Haze.

'Wifey, ready to meet my friends?' He hit send.

'Sure.' She replied.

Ngumiti siya. 'Sunduin kita riyan, maya-maya.'

'Okay.'

Napakunot ang nuo niya sa maiikling reply ni Haze.

So he sent a message. 'I love you'.

Hinintay niya ang reply nitong 'i know' pero walang dumating na mensahe.

Fuck! Something is wrong. Ano ba ang nagawa niyang mali? Malakas ang kabog ng puso
niya habang naglalakad patungo sa kuwarto niya.

Hell! Nagiging maayos palang ang pakikitungo nito sa kaniya tapos ito naman. Is he
over reacting?

Tinulak niya pabukas ang pinto at nakita niyang nagsusuka na naman si Haze.
Nakabukas ang pinto ng banyo kaya naman kitang-kita niya ito habang nasa lababo at
nagduduwal.

Fuck!

Kaagad siyang pumasok sa banyo at hinagod ang likod nito. "Shh... you okay? Shit!
Ayos ka lang ba, wifey. Tatawag ako ng Doctor—fuck!" Malakas siyang nagmura ng mas
lumala pa ang pagsusuka nito.
Ilang minuto pa itong sumuka ng tubig bago nagmumog at umayos ng tayo.

Tumingin ito sa kaniya. "Okay na ako." Lumabas ito ng kuwarto, nakasunod siya rito.
Haze pointed the fish on the plate. "Ang lansa. Please, pakitanggal mo naman 'yan."

Napatitig siya sa isda kapagkuwan ay bumaling siya kay Haze. Hindi maipinta ang
mukha nito habang nakatingin sa isda na para bang ang sama-sama ng ginawa niyon sa
rito.

"Ayos ka lang ba talaga?" Tanong niya sa asawa.

"Oo." Nag-iwas ito ng tingin saka kinuha ang cellphone at may pinindot-pindot.
"Sige na, okay na ako, umalis ka na."

Napakurap-kurap siya sa lamig ng pakikitungo nito sa kaniya.

"Wifey," lumapit siya rito, "may nagawa ba akong mali?"

Tinaasan siya nito ng kilay. "Bakit? May ginawa ka ba na hindi ko alam o may
tinatago ka?"

Nagtagis ang bagang niya. He's so tired of her doubting him. "Haze, malapit na
akong magalit. Palagi mo nalang akong pinagdududahan. Hindi pa ba sapat na mahal
kita? Hindipa ba sapat na—"

"Sapat na sakin 'yon noon, tapos nakita kitang may kahalikang iba." Her voice was
filled with pain. "Sa tingin mo napakadaling mawala non sa isip ko dahil lang
sinabi mong 'I'm sorry' at 'mahal kita'?" Mapakla itong tumawa. "No, your sorry
cannot erase the pain and doubt in my heart, Lath. Ayos na sana e, tapos may
nalaman ako kanina. It brings back the pain in my heart, Lath. Bumalik 'yong sakit
at takot na nawala na." Nagkibit-balikat ito. "We need space. I need time to think
of this second chance relationship."

Dread consumed his insides. "No! You are not leaving me. I won't let you!"

Hindi makapaniwalang tumingin ito sa kaniya. "You won't let me? Fuck you, Lath!
Fuck you! Tama na! This time, hayaan mo akong mag-isip. Give me time. Hayaan mo
akong magdesisyon ng sa sarili ko, na wala kang kinalaman!" Sigaw nito sa kaniya at
parang nabingi siya sa sakit na bumabalot sa kaniya.

"Wifey, please, don't..."

Umiling ito. "Give me time." Tumingin ito sa kisame saka sa kaniya, "may itatanong
ako."
"Ask me."

"Ano ang relasyon mo kay Kri—"

There was a loud knock on the door.

Pareho silang napamura ni Haze.

"Sino 'yan?" Pasigaw na tanong niya.

"It's Lysander. Come on. Nasaan ang kakambal mo? Hindi namin mahanap." Ani ng nasa
labas ng pinto.

He sighed and give Haze a begging look. "Not now, Haze. Mamaya na natin 'to pag-
usapan."

Bumagsak ang balikat nito. "Fine." Inayos nito ang sarili. "Umalis ka na."

"Sasama ka sakin." Hinawakan niya ito sa braso pero piniksi lang nito ang kamay
niya.

"Huwag mo akong hawakan." Anito saka naunan nang lumabas ng silid at sumunod naman
siya rito.

=================

CHAPTER 21

CHAPTER 21

WALA sa sariling panay lang ang tango ni Haze habang pinapakilala siya ni Lath sa
mga kaibigan nito. She didn't feel like pretending that she's freaking okay,
because she's really not okay. Parang kinakatay ang puso niya, parang niyiyurakan
iyon.

Ang sakit-sakit.

Nahati sila sa dalawang grupo sa Yacht. Ang mag kalalakihan ay nag-iinoman ang mga
kababaehan naman ay nag-uusap.

Katabi niya si Anniza kaya panay ang pabulong nitong tanong. "Bakit hindi mo sakon
sinabi? My God, Haze, hindi ko akalaing asawa ka ni Lath Coleman."

"Yeah. I am his wife." Aniya sa walang buhay na boses, "pero isang kalokohan lang
naman yata 'yong kasal na 'yon. May ibang babae siyang gusto at—"

"Hush!" Anniza hissed at her. "Unang dapat mong malaman sa pag-ibig at pakikipag-
relasyon? Bawal mag-assume. Nakakasira ng relasyon ang maling akala. Ang dapat mong
gawin ay tanungin mo siya ng deretso para malinawan ka at iwas away na rin."

"Too late." Tumingin siya sa dagat, "nag-away na kami kanina, bago pa kami pumunta
rito."

Anniza smile sadly at her, "kapag pag-ibig talaga, ang hirap. Pasasakitan ka muna
bago makuha ang happy ever after mo, pero at least, worth it naman."

Hindi siya umimik.

"I suggest you talk to Lath." Suhestiyon ni Anniza.

Nagkibit-balikat lang siya saka umalis sa pagkukumpulan nilang mga kababaehan.

Nagtungo siya sa low deck at sumakay sa duyan.

She was slightly humming when someone cleared their throat. Mabilis siyang bumaling
sa may-ari ng tikhim at kumunot ang nuo niya ng makita ang asawa ni Train Wolkzbin
na nakatayo hindi kalayuan sa duyan.

Kanina ng ipakilala ito sa kaniya ni Lath, kaagad na sumama ang templa niya. Ang
pangalan nito ay Krisz kaya naisip niya na baka ito ang babaeng tinutukoy ng
mayordoma. Napatunayan ang haka-haka niya ng biglang yakapin ng babae kanina si
Lath, hindi nito alintana ang asawa nito na nanlilisik ang mga mata.

And Lath just shrugged the sharp look on Mr. Wolkzbin's face earlier. Kaya mas
lalong nadagdagan ang galit at selos niya. Pinaglololoko ba siya ng hinyupak na
'yon?

And now, the woman who caused her pain is standing in front of her.

"Hi." Ani nito saka ngumiti.

Mas lalong lumalim ang gatla sa nuo niya, "may kailangan ka?"
Kinagat nito ang pang-ibabang labi saka malapad na ngumiti sabay lahad sa kamay.
"Gusto lang kitang makausap. I'm Krisz Romero Wolkzbin, best friend ako ni Lath.
Napansin ko kasing panay ang tingin mo sakin ng masama kanina."

Bahagyang umawang ang labi niya, "B-best friend ka ni Lath?"

Mahina itong tumawa. "Hindi ba niya sinabi sayo?" Napailing-iling ito. "No wonder
you were glaring at me murderously." Naglakad ito palapit sa kaniya saka hinawakan
ang kamay niya at pinisil 'yon. "Pasensiya na sa inasal ko kanina. Sanay lang
talaga akong yakapin si Lath ng ganoon."

May kaunting selos pa rin sa puso niya. "Hindi mo kailangang magpaliwanag para kay
Lath. Tanggap ko na na baka pinaglalaruan lang niya ako at—"

"Haze, hindi ka ipapakilala ni Lath sa mga kaibigan niya kung hindi ka importante
sa kaniya. I believe that he loves you, he told me so. Humingi pa nga siya ng favor
sa akin na kunin ang wedding ring na inorder niya kay Mr. Oliveros dahil nasa Yacht
daw siya at kinidnap ka niya. Galawang Iuhence Vergara ang ginawa ni Lath. Do you
know that Iuhence kidnapped Mhel too? Kaloka ang love story ng dalawang 'yon,
parang kayo lang ni Lath." May kinuha ito sa maliit na purse na dala saka ibinigay
sa kaniya. It was a black velvet box. "This was the ring. I'm giving it to you
because this is for you. Hindi ko sasabihin kay Lath na binigay ko sayo. And
please, don't be jealous of me. Yong pagyakap ko kay Lath, its plain platonic, my
husband is just so possessive kaya selos na selos kay Lath. Gosh, i love my husband
so much. Mababaliw ako kapag nawala siya sa buhay ko."

Tumango siya at ngumiti. "Thank you. Nasaktan talaga ako kasi akala ko... you
know..."

Mahina itong tumawa. "Yeah, i know. And it's okay. Naiintindihan ko. Pinagdaanan ko
rin ang pinagdaanan mo." Pinisil nito ang kamay niya, "i just want to thank you for
loving my best guy friend. Mahal na mahal ka no'n."

Mas lumapad ang ngiti niya at lumabas ang tibok ng puso niya. "Salamat din sa
pagpapaliwanag. Because honestly speaking, hindi ko alam kung kaya ko 'tong itanong
kay Lath. Natatakot akong masaktan ulit e."

"I understand." Krisz squeezed her hand one more time and left her in the hammock.

Nang mag-isa nalang siya, binuksan niya ang velvet box at napangiti ng makita ang
isang pares ng wedding ring sa loob.

It was a simple gold ring with words engraved in the bond. Binasa niya ang
nakasulat sa singsing niya. "Lath loves Haze." Mahina siyang natawa ng basahin niya
ang nakasulat naman sa singsing nito. "Haze loves Lath."

Sasabog sa saya ang puso niya. That man is so sweet in so many ways. I love him so
much.
Haze closed the velvet box and put it in her jeans pocket. Akmang babalik na siya
sa top deck ng makatanggap siya ng tawag. It's from her mother.

Mabilis siyang sinagot ang tawag. "Nay, napatawag ho kayo." Aniya ng sagutin ang
tawag, "kumusta?"

"Kahapon ka pa namin tinatawagan, anak." Puno ng pag-aalala ang boses nito. "Mabuti
nga at ito ang pangalawang number mo ang tinawagan namin kasi hindi namin ma
contact ang isa."

Shit! Oo nga pala. Ang emergency phone niya ang gamit ngayon.

"May nangyari po ba?" Tanong niya kaagad.

"Oo, anak. Ang Tatay mo, nasa Hospital. Kaya ka nga namin tinatawagan e. Palabas na
kami ngayon at kulang ang pambayad namin. Alam mo naman na hindi ganoon karami ang
palay na nakuha natin ngayon. Kulang talaga, anak."

Sobrang pag-alala ang naramdaman niya. "Uuwi ako, Nay. Hintayin niyo ako. Mag-i-
eroplano po ako pauwi para makarating kaagad ako."

"Salamat, anak." Umiiyak na ang ina niya, "maraming salamat."

Mas mabilis pa sa alas-kuwatro ang sunod na naging galaw ni Haze. Umalis siya sa
Yacht at sa mansion ng mga Coleman ng hindi nagpapaalam kay Lath at pumara ng Taxi
saka nagpahatid sa Airport.

Kailangan niyang makita ang ama niya. Hindi siya mapapanatag hanggat hindi niya
nakikitang maayos ang lagay nito.

"DITO muna kami ni Haze." Sabi ni Lath habang hinahanap ng mga mata niya ang asawa
kung nasaan. "Mauna na kayo."

"Sige." Tinapik ni Lash ang balikat niya, "see yah later."

Tumango siya habang pinapalibot ang paningin sa kabuonan ng top deck. Hanggang sa
mawala ang lahat ng tao sa Yacht, hindi pa rin niya nakita si Haze. Hinalughog na
niya ang buong Yacht pero hindi pa rin niya nakita ang asawa niya.

Nag-uumpisa na siyang kabahan. Hinalughog niya ang buong Yacht, ang buong
dalampasigan, kahit ang mansiyon nila, hindi niya nakita si Haze.

Pagod na pagod na umupo siya sa dalampasigan saka tumingala sa langit. "Nasaan ka

ba, wifey? Magpakita ka naman, oh." Nanunubig na ang mata niya sa kawalang pag-asa.
"Please, please, please, Haze, please, nasaan ka ba? Mababaliw na ako."

Tinakpan niya ang mga mata gamit ang braso niya. He won't let those tears fall.
Nandito lang si Haze, baka nagtatago lang ito sa kaniya, baka pinagti-tripan lang
siya nito. Hindi naman siya nito iiwan, diba? Mahal naman niya ito... mahal na
mahal... bakit naman siya nito iiwan? Wala naman siyang ginawang masama diba?

Hindi niya napigilan ang luhang puno ng sakit at pangamba na baka iniwan nga siya
talaga ng babaeng mahal na mahal niya.

"Lath?"

Natigilan siya ng marinig ang boses ni Lash. Mabilis niyang tinuyo ang basang
pisngi at mata saka suminghot-singhot. "May kailangan ka?"

Umupo ito sa tabi niya, ang mga mata nito ay nakatingin sa karagatan.

"Stop pretending that you're okay." Ani Lash. "Ako lang naman 'to, ang kakambal
mo."

Mapakla siyang tumawa. "I think she left." Huninga siya ng malalim. "My wife left
me."

Tinapik ni Lash ang balikat niya. "Our gate has CCTV. Tingnan mo."

Mabilis siyang tumayo. Shit! Bakit ba hindi niya iyon nakita. "Thanks, man."

Tumakbo siya patungo sa bahay at pumasok sa Security Room. He rewinds the gate
footage for the past two hours.

And there she is... running away from him and hailing a cab.

Sinapo niya ang mukha saka hinilamos 'yon.

Kinuha niya ang cellphone sa bulsa at tiningnan kung may text mula kay Haze, ng
makitang wala, tinawagan niya si Shun.

"Coleman number 2." Kaagad na sabi ni Shun ng sagutin ang tawag. "Need anything?"

Matalim ang mga mata at nagtatagis ang bagang na nagsalita siya. "Find my wife.
Now. I'll pay million if i have to."
"On it."

Lath heard a keyboard tapping on the other line and then Shun spoke. "As of now,
lumapag na ang eroplanong sinasakyan niya." Shun give him the province where Haze
is. "Sa probinsiya na 'yan ipinanganak at lumaki ang asawa mo. May palayan ang
pamilya niya at 'yon ang kinabubuhay nito maliban sa perang pinapadala ni Haze."

Lath took a deep breath. "Thanks, man."

"I don't accept thank you, Coleman number 2."

He rolled his eyes. "How much?"

"Five hundred thousand."

Alam ni Lath na hindi pang-personal ang pera na kinukurakot nito sa kaniya. Shun
have an orphanage. "I'll wire one million to your account."

"Well, well," Shun trailed, "thanks, Coleman number 2."

"Sure." Pinatay niya ang tawag at umalis sa security room.

Kaagad siyang nagtungo sa garahe at habang nagmamaneho patungong gate ng mansiyon,

tinawagan niya si Valerian.

"Hey, man, can you ready my jet? May pupuntahan ako."

"Fuck you, Lath Coleman." Iyon lang ang sinabi ni Valerian saka pinatay ang tawag.

Pinaharurot niya ang sasakyan patungong AirJem Airport, nang makarating do'n, naka-
ready na ang eroplano niya.

Nginitian niya si Volkzki na nasa entrada ng eroplano niya.

"Pareho lang kayo ng kakambal mo, isturbo kayo sa buhay ko." Volkzki said grumpily.

"Thanks, man."

Valerian flipped him with his middle finger. "You're not welcome."

Tumawa lang siya saka pumasok sa loob ng eroplano, samantalang si Valerian ay

umalis na na hindi manlang nagpapaalam.
He buckled up his seat belt, minutes later, the plane ascended.

Tumingin siya sa labas ng bintana. "Wait for me, wifey. I'm going to get you and
then I'll punish you so hard you won't even think of fucking leaving me again."

=================

CHAPTER 22

CHAPTER 22

HINILAMOS ni Haze ang mukha ng makabayad siya sa Hospital. Wala siyang dalang pera,
basta nalamg siyang umuwi. Buti ay nakahiram muna siya ng pera kay Anniza ng
tumawag siya kani-kanina lang.

Pinadala nito ang pera sa pera padala para madali.

"Salamat, anak." Walang patid ang pasasalaman ng ama niya.

Nginitian niya lang ito. "'Tay, wala 'yon. Ang importante, maayos na ang lagay
niyo."

Ngumiti ang ama niya, "salamat pa rin, anak. Salamat sa pag-aalala."

Ngumiti siya at niyakap ito ng mahigpit. "Mahal kita 'Tay, syempre mag-aalala ako
sayo."

Hinagod nito ang likod niya, "mahal din kita, anak."

Hinalikan niya sa nuo ang ama saka inalalayan ito palabas ng inukupa nilang silid
sa Hospital at palabas ng establishementong 'yon.

Nag-renta siya ng tricycle para maghatid sa kanila sa bahay nila kasama ang ina at
kapatid niyang babae na nasa high school palang. Nang makarating sa bahay, kaagad
na inalalayan ang ama papasok sa loob para magpahinga, siya naman ay doon natulog
pansamantala sa silid ng kapatid niya.
Haze was so tired, she fell asleep the moment her back hit the mattress.

HUMUGOT ng isang malalim na hininga si Lath bago buong tapang na kumatok sa pinto
ng bahay nila Haze. Ilang minuto lang ang nagdaan ng bumukas iyon at isang
matandang lalaki ang bumungad sa kaniya.

"Sino ka?" Iyon kaagad ang tanong nito sa kaniya sa istriktong boses.

Napalunok siya kasabay ng kaba na naramdaman. "Ahm, ako po si Lath Coleman, ang
asawa ho ng anak niyong si Haze."

Tumaas ang isang kilay nito, "diyan ka lang, huwag kang aalis." Isinara nito ang
pinto at nang bumukas iyon ulit may hawak ng itak ang matanda.

Shit!

"Kung wala kang magawang hinayupak ka sa buhay mo, huwag mong idamay ang anak ko!"
Itinaas nito ang itak at ang tatagain siya.

Nanginginig ang kamay na hinugot niya mula sa bulsa ang marriage contract nila ni
Haze at pinakita iyon sa lalaki. "Nandito ang pruweba na kasal kami."

Natigilan ang lalaki. Nakahinga siya ng maluwang. Shit! Buti nalang palagi niyang
dala ang marriage contract nila ni Haze.

"Elizar, sino yan?" Anang boses mula sa loob.

Huminga ng malalim ang lalaki at niluwagan ang bukas ng pinto, "ang manugang daw
natin, Haide."

Namimilong ang mga ng babae ng lumapit sa pinto at tumingin sa kaniya mula ulo
hanggang paa. "Manugang?"

Naiilang na ngumiti siya, "opo, ako po si Lath Coleman. Ako po ang asawa ni Haze.
At kung may dapat man kayong malaman tungkol sakin, iyon pa ay mahal na mahal ko
ang anak niyo. Sobrang mahal na mahal."

Lumambot ang mukha ng ginang. "Pasok ka, hijo."

"Nadala ka sa pinagsasasabi niya, Haide?"

Ngumiti ang babae sa kaniya, hindi alintana ang lalaking katabi nito. "Pasok ka
na."
Ngumiti siya at pumasok. Thanks heavens.

HINDI niya alam kung ilang oras siyang nakatulog basta nang magising siya, gabi na.
Naririnig niya ang huni ng mga hayop sa labas.

Nag-inat siya saka bumangon mula sa pagkakahiga. She yawned and a startled gasped
escape her lips when she saw the man sitting on the edge of the bed.

"L-Lath?" Baka namamalik-mata lang siya. Baka imahinasyon niya lang ang nakikita.

He can't be here!

His calm face turns angry. "Bakit mo ako iniwan ng hindi ka man lang nagpapaalam.
Papayag naman ako e."

Nanginig ang labi niya, "a-ahm, p-paano ka nakapasok dito sa b-bahay namin?"
Nauutal na tanong niya, "d-did you trespass—"

Ngumisi ito, "bakit ko naman gagawin 'yon? Buong puso akong tinanggap ng pamilya
mo." He crawled on the bed, towards her. "Alam mo kung bakit? Pinakita ko sa kanila
ang marriage contract natin."

Malakas siyang napasinghap. "No, you didn't—"

"Hinaan mo lang ang boses mo, Wifey, natutulog na sila. Baka anong isipin nilang
ginagawa natin."

She pressed her lips together. "Ano ba ang kailangan mo?"

"Ikaw." Kinubabawan siya nito, "ikaw ang kailangan ko."

Napakalakas ng tibok ng puso ko. "Babalik din naman ako e. Kailangan ko lang
asikusahin ang itay ko." Paliwanag niya, "i swear, babalik ako."

Unti-unting nawala ang galit sa mukha nito. "For real? Babalikan mo talaga ako?"

Tumango siya. "Oo. Para namang kaya kong mabuhay ng wala ka—"

Hindi nito pinatapos ang sasabihin niya. Sinakop ng mga labi nito ang labi niya
saka mapusok siyang hinalikan. His hands were all over her body and the next thing
Haze knew, she was naked, so is he.
Habang hinahalikan nito ang leeg niya pababa sa mayayaman niya dibdib, hindi ito
makapaghintay na ipinasok ang tigas na tigas nitong kahabaan sa loob niya.

Pigil na pigil ni Haze na hindi mapaungol ng malakas, baka may makarinig sa kanila.
Nakakapit lang siya sa gilid ng unan habang walang humpay na binabayo ni Lath ang
pagkababae niya.

Sa bawat ulos nito ay halos mapasigaw siya sa sarap pero pinipigilan niyang mag-
ingay. And when they both orgasm, Haze was writhing in so much pleasure, she saw
stars as she closed her eyes to savor the feeling.

"Lath..." pabulong niyang bigkas sa pangalan ng binata ng bumagsak ang katawan nito
sa kaniya.

He kissed the back of her neck. "I miss you." He whispered. "Takot na takot ako ng
hindi kita nakita. Akala ko iniwan mo na ako."

Hinagod niya ang likod nito. "I miss you too. Babalik kaagad sana ako bukas, pero
narito ka naman. I want to spend more days with my family before returning to
Manila."

"Sure, wifey." Kinagat nito ang leeg niya saka umayos ng higa sa tabi niya, wala pa
rin silang mga saplot. "Mananatili tayo rito ng ilang araw."

Tumagilid siya ng higa paharap dito. "Pinapasok ka talaga ni 'Tay? Hindi ka talaga
nag sneak-in?"

Tumawa ito ng mahina saka tumagilid din ng higa paharap sa kaniya. "Nang sabihin
kong asawa mo ako, naglabas lang naman ng itak ang ama mo. Nang ipakita ko ang
marriage contract natin, naniwala rin at pinapasok ako ng ina mo. And then your
sister recognized me from the Magazine that you always brought home for her. To
summarize it all, yes, tinanggap ako ng Pamilya mo."

Napapangiti siya sa kuwento nito. "Hindi ka natakot sa itak ni 'Tay?"

He chuckled. "Medyo baka tagain ako e. Pero kung kailangan kong harapin ang naka-
itak mong ama makita ka lang, i would do it again in a heartbeat."

Natunaw na naman ang puso niya pati atay, natunaw din. "Nang papasukin ka, ano
nangyari?"

"Sinabi nilang tulog ka at gigisingin, pero ayoko namang isturbohin ka. Sabi ko
hihintayin nalang kitang magising." And then his eyes widen, fear is visible on
them. "Shit! Kakatayin ako ng ama mo! Doon pala niya ako pinapatulog sa sala niyo
pero nag sneak-in lang ako rito para makita at magapang ka. Fuck! I'm so dead! I am
so fucking dead!"
Nagkukumahog itong bumagon at nagdamit saka nag-flying kiss sa kaniya. "See yah,
tomorrow, wifey. I love you."

"I lo—" nakalabas na ito sa pinto, "—ve you too." Bumuga siya ng malalim na
hininga. "That man and his horniness."

Nagdamit na rin siya saka bumalik sa pagkakahiga sa kama. Napapangiti siya habang
nakatingin sa kisame at iniisip ang pinagsaluhan nila ni Lath kani-kanina lang.
Walang tigil ang mabilis na pagtibok ng puso niya.

That man will be the death of her. Cause of death. Heart attack.

Ipinikit niya ang mga mata at ang guwapo pa rin nitong mukha ang nakikita niya.
Napailing-iling nalang siya at pinilit ang sarili na makatulog ulit.

KINABUKASAN, nang magising si Haze at lumabas ng silid, wala na si Lath sa sala

pero may unan at kumot sa sofa nila.

Kumunot ang nuo niya at hinanap ang kaniyang ina. Natagpuan niya ito sa kusina,
nagluluto ng agahan.

"Nay, nasaan po si Lath?" Tanong niya.

Nangingiting bumaling sa kaniya ang ina. "Ikaw na bata ka, bakit hindi mo sinabi sa
aming may asawa ka na pala at napakaguwapo pa." Kinurot siya nito sa tagiliran,
"para yan sa paglilihim samin. Ikaw na bata ka, oh. Bakit ba hindi ka nagsabi?"

Trust me. Hindi ko rin alam na kinasal ako. Ngumiti siya. "Humahanap lang po ng
magandang timing."

"Asus." Umingos ito at pinagpatuloy ang pagluluto.

Umupo siya sa bakanteng silya. "Nasaan ho si Lath?"

"Kung hinahanap mo ang guwapo mong asawa, hayun, isinama ng ama mo sa palayan.
Kawawa naman."

Namilog ang mga mata niya. "Oh God. Hindi 'yon sanay sa trabahong bukid."

"Hindi nga." Umirap sa hangin ang ina niya, "halata namang mayaman. Habang kumakain
siya kagabi ng odong, halatang pinipilit niya ang sarili. Kawawang bata."

Haze gaped. "Kumain siya ng odong?"

Tumango ang ina niya. "Oo."

Napailing-iling siya. "Susundan ko sila sa bukid."

"O, sige," ngumiti ito, "dalhin mo 'to sa kanila." May inabot itong basket, "kanin
iyan, tamban at pulang itlog. Pero bago ka pumunta don, maligo ka muna."

Natatawang tumango siya at tumakbo patungo sa banyo at naligo. Mabilis ang bawat
galaw niya. Nang makapagbihis, kaagad niyang kinuha ang basket at umalis.

Nakapusod ang buhok niya, naka leggings, malaking t-shirt at naka tsinelas lang.

Halos takbuhin niya ang daan patungong palayan nila. Kailangan niyang makita si
Lath, baka kung ano na ang ginawa ng ama niya rito.

MALAYO pa si Haze, nakikita na niya ang ama na nakaupo sa gawang kahoy na silya at
namamaypay habang nakatingin sa palayan. Sinundan niya ang tingin nito at malakas
siyang napasinghap.

Lath!

Nakatupi hanggang tuhod ang jeans na suot nito at walang pang-itaas. Ang polo nito
ay ginawang bandana sa ulo para hindi masyado mainitan. Napakagat-labi siya ng
makita ang matitipuno nitong braso habang nagtatanim at ang abs nito na basang-basa
ng pawis.

What a hot abs! Dang!

Marahas siyang napailing saka tumakbo palapit sa ama niya.

"Tay, ano ba ang ginagawa ni Lath don sa palayan?" Kunot ang nuong tanong niya.

Ngumiti ang ama niya habang namamaypay pa rin. "Nagtatanim, ano ba sa tingin mo?"
Mahina itong tumawa. "Ako ang nagtatanim kanina, e inagaw niya sakin baka raw
bumalik na naman ako sa Hospital at mag-alala ka na naman." Lumambot ang ekspresyon
ng mukha nito, "nararamdaman ko, anak, mahal ka ng batang 'yan. Masuwerte ka at
siya ang napangasawa mo."

That made her smile. "I know. Maswerte talaga ako at minahal ako ng lalaking 'yon."

Tumayo ang ama niya. "Ilagay mo doon ang dala mong basket at maghain ka na." Tinuro
nito ang mesa na nasa ilalim ng mayabong na puno. "Tatawagin ko lang ang asawa mo."
Tumango siya at sinunod ang utos ng ama.

Pagkalipas ng ilang minuto, dumating na ang kaniyang ama kasama si Lath na

nakangiti sa kaniya.

"Hey, wifey." Hinalikan siya nito sa pisngi. "Good morning."

Kaagad siyang umiwas dahil nahiya siya sa kaniyang ama. "Amoy araw ka."

Tumawa lang si Lath saka umupo sa pahabang silya na gawang kahoy.

"Oh, kain na tayo." Wika ng ama niya na nauna nang kumain sa kanila.

Napatitig si Lath sa tamban at pulang itlong nanasa gitna ng mesa, kapagkuwan ay

humihingi ng tulong na tumingin ito sa kaniya.

Haze rolled her eyes and put rice on his plate. Pagkatamos ay hinimayan niya ito ng
tamban.

"Hayan, kain na." Aniya.

Lath's eyes moved from left to right. "Ahm," nagtatanong ang mga mata nito, "nasaan
ang kutsara?" Pabulong nitong tanong.

Pinipigil ni Haze na matawa. "Magkakamay ka."

Umawang ang labi nito. "Ano?"

"Kamay ang gagamitin mo—" kumuha siya ng kanina at isang hinimay na tamban saka
ini-umang ang kamay sa bibig nito, "—para kumain."

Wala sa sariling bumuka ang bibig nito at tinanggap ang pagkain na ini-umang niya.

Haze grinned at Lath. "Ganyan ang pagkain dito sa bukid."

Pareho silang natawa ng kaniyang ama ng makitang ginaya nito ang ginawa niya pero
kaunting kanin lang ang nakuha nito at nahulog pa ang iba.

Sumimangot si Lath. "'Tay naman," nagmamaktol ang boses nito habang nakatingin sa
ama niya, "huwag mo akong pagtawanan."
"E, bakit hindi?" Nagtatakang tanong ng ama sa inosenteng boses, "e nakakatawa ka
naman talaga."

"Tay naman e." Mas lalong tumulis ang nguso ni Lath. "Hindi ko kasalanan na guwapo
ako."

Inungusan ito ng ama niya. "At bakit napasok dito ang kaguwapuhan mo?"

"Kasi totoo naman 'yon e." Ani Lath.

"Siguraduhin mo lang na guwapo ang magiging apo, kapag hindi, tataniman mo lahat ng
palayan namin."

Sumaludo si Lath. "Yes, Sir!"

Tumawa ang ama niya habang siya ay nakatingin sa dalawang nag-uusap na para bang
matagal na ang mga itong magkakilala. Mas lalong sumaya ang puso niya sa
nasaksihan. Lath can really charm even the old ones. Iba rin e.

Bumaling sa kaniya si Lath, "asawa ko..." naglalambing ang boses nito, "subuan mo
ako. Please?"

Umirap siya sa hangin pero sinubuan naman niya ito. Panay lang ang tawa ng ama niya
na iniwan sila pagkatapos kumain.

Nakaupo siya sa mesa, samantalang sa mahabang silya si Lath nakaupo. Ang paa niya
ay nakapatong si mga hita ni Lath habang sinusubuan niya ito.

Lath smiled at her lovingly. "I love you, wifey."

Mahina siyang natawa saka hinalikan ito sa nuo. "I love you too, hubby."

Biglang umubo at nabilaokan si Lath sa sinabi niya. He abruptly stands up and

coughed harder. His hands frantically search for a glass of water, nang mahawakan
nito ang mineral water na nasa plastik, kaagad itong uminom at humugot ng isang
malalim na hininga.

Kapagkuwan ay nagtatanong ang mga mata na tinitigan siya nito. "Do you really...
love me?"

Ngumiti siya. "Oo. Bakit? Ayaw mo?"

"What?" Tumawa ito saka niyakap siya ng mahigpit. "Anong ayaw ko? I would die to be
able to hear you say it again."
She kissed his lips. "I love you."

Sumuntok ito sa hangin at tumalon-talon. "Yes! She loves me! Yes!" Idinipa nito ang
mga braso saka sumigaw. "Mahal na mahal ko si Haze." Bumaling ito sa kaniya saka
kinindatan siya. "At mahal niya rin ako." Sigaw na naman nito.

Natatawang napailing-iling siya. Pagbalik nila sa Maynila, sasabihin na niya ritong

buntis siya. She wants to surprise him. And the only way to do that is in Manila.

=================

CHAPTER 23

A/N: I want to dedicate this chapter to Haze Tito. A very dear friend of mine.
Bitter po ang babaeng ito, parehas kami. Haha. Sana hindi ka na maging bitter kapag
nabasa mo 'to. Thank you so much Haze, for letting me use your name.

At nagpapasalamat din ako sa mga nagbasa ng kuwento ni Lath. Salamat sa Vote, reads
at comments. Salamat din sa mga silent reader na walang sawang nagbabasa ng gawa
ko. I know you're there and I want to thank you for reading my works :)

CHAPTER 23

KINAKABAHAN si Haze habang nakaupo sa tabi ni Lath sa mahabang sofa habang kaharap
ang mga magulang nito. Nanginginig ang kamay niya at naglalamig. Nang makababa sila
ng eroplano galing probinsiya, kaagad silang tumuloy dito.

Kinagat niya ang pang-ibabang labi habang pinapakilala siya ni Lath.

"Dad, Tita Elspeth," pinisil nito ang kamay niya, "this is Haze, my wife. She's a
stewardess and a very amazing woman whom i love so much."

Kinakabahan siyang ngumiti sa mga magulang nito. "Hello po. Nice to meet you."

Nakahinga siya ng maluwang ng ngumiti ang ama ni Lath. "Kinagagalak din kitang
makilala, hija."

"Ako rin." Anang babae na step-mother ni Lath. Mukha itong mabait.

Mas lumapad ang ngiti niya. "Salamat po."

Lath's father smiled softly at her. "Welcome to the Family, hija. Call me Dad from
now on. Okay?"

"Opo..." huminga siya ng malalim, "Dad."

Tumayo ang ginang lumapit sa kaniya. Hinawakan nito ang kamay niya at siya naman ay
tumayo para magpantay ang mukha nila.

"Welcome to the Family, Haze. You can call me mommy or Tita Elspeth." Ngumiti ito
at niyakap siya. The she pulled away, "so, ikaw ang date ni Lath para bukas?"

Naguguluhang napatingin siya kay Lath, and he had the same expression as her.

"Anong date?" Tanong ni Lath sa ginang.

Ngumiti si Tita Espeth. "Napagdesisyonan namin ng Daddy mo na magpa-party para sa

birthday niyo ni Lash bukas ng gabi. Doon ang venue sa Black Pearl Cruise ship. And
yes, pumayag na si Lash sa tulong ni Nez."

"Hmm." Lath grinned. "Party. We should go." Tumayo ito at niyakap siya sa beywang.
"Ano sa tingin mo?"

"Sure. Okay lang."

"Great." He kissed her temple and looked at his parents. "Sige, ipapakilala ko muna
si Haze sa mga katulong natin at sa lahat ng tao sa bahay na to. Everyone should
know that she's my beloved wife."

Pagkasabi niyon ay hinila siya ni Lath patungo sa kung saan at sumunod naman siya.

TUMAWA nalang si Haze ng makitang ini-lock ni Lath ang pinto ng silid nito. "Ano na
namang kahalayan ang nasa isip mo?" Tanong niya rito pagkatapos sumimsim ng fresh
strawberry juice na ginawa sa kaniya ng Mayordoma.

Lath chuckled and wrapped his arms around her waist and pulled her close. "I love
you..." hinalikan nito ang pisngi niya pababa sa leeg. "And i want to make love to
you now..." he whispered huskily. "Kanina pa ako nagpipigil."

Itinaas niya ang kamay na may hawak na baso ng kalahati pa ang strawberry juice na
laman. "Ubusin ko muna 'to."
"Nope." Inagaw nito ang baso sa kaniya saka ginawaran siya ng halik sa mga labi. "I
love you."

"I love you too." Buong pagmamahal niyang tugon.

Umalis sa harapan niya si Lath para ilagay ang baso sa bed side table saka bumalik
sa kaniya. Kaagad siya nitong hinubaran, walang saplot na itinira.

Nakatayo siya malapit sa gilid ng kama habang hinahalikan ni Lath ang hubad niyang
katawan.

"Mahiga ka sa kama, wifey." He kissed her nipple. "May gusto akong subukan."

Haze's body fell into the soft mattress and she parted her legs wide. Nakatingin
siya sa kisame habang hinihintay ang sunod na gagawin ng asawa niya.

Haze was imagining his head buried in between her thighs when she felt a cold
liquid being poured on her vagina. Malakas siyang napasinghap at mabilis na bumaba
ang tingin kay Lath na nakaluhod sa gitna ng nakabuka niyang hita.

"Lath..." nakita niyang binubuhusan nito ng strawberry juice ang pagkababae niya,
"what the hell are you doing?"

Ngumisi ito. "Susubukan ko lang kung masarap."

Nagsitaasan ang balahibo niya dahil sa lamig ng likido na ibinubuhos sa pagkababae

niya.

"Lath..." napaliyad siya ng maramdaman ang dila ng asawa sa pagkababae niya,

sumisipsip at sumusundot-sundot.

Napasingahap siya at napadaing ng walang tunog ng maramdamang sinisipsip ni Lath

ang hiyas niya at pinapakiwal ang dila nito. Her eyes was squeezed shot, fist
clenched and panting as Lath licked and lapped her with speed that's making her
head spin in ecstasy.

Napasabunot siya sa sariling buhok ng maramdaman ulit ang malamig na likido na

ibinubuhos sa basa niyang pagkababae. The chill was making her feel erotic and
arouse. It was making her moan.

Pigil na pigil niya ang ungol para walang makarinig. Pabiling-biling ang ulo niya
at kinakagat niya ng mariin ang pang-ibabang labi habang ang dila ni Lath at ang
strawberry juice ay nagsama sa pagkababae niya. Halos mawalan siya ng ulirat.
"Ohh... Lath." Ungol niya mahigpit na napakapit sa bed sheet. "Hubby, oh."

Mabilis na kinagat niya ang dila ng maramdamang pumasok ang dila ni Lath sa butas
ng pagkababae niya at naglabas-masok iyon.

"Oh, God... Lath, oh." Wala nang lakas ang mga hita niya at nanginginig na sa
sobrang sensasyong nararamdaman.

Ilang beses ulit na hinagod ng dila ni Lath ang hiyas niya at nasapo niya ang bibig
para hindi mapasigaw ng malakas ng labasan siya.

Hinang-hina na lumupay-pay siya sa kama at si Lath naman ay pumuwesto sa hita niya,

hubad na ang lahat ng damit nito, saka ipinasok ang pagkalalaki nito sa loob niya.

Dahan-dahan lang ang pagpasok kaya ramdam na ramdam niya ang sarap. Ang natitirang
strawberry juice ay ibinuhos nito sa mayayaman niyang dibdib saka walang pakialam
na tinapon ang baso sa carpeted na sahig.

Lath licked her strawberry juice covered nípples as he slowly thrust in and out.
And as his thrust deepens, mas lalong naging mapusok at mainit ang paghalik nito sa
mayayaman niyang dibdib. Kinakagat-kagat na nito ang perlas sa tuktok ng dibdib
niya at para itong desperadong naglalabas-masok sa pagkababae niya.

Siya naman ay niyakap ang mga hita sa beywang nito at sinalubong ang bawat ulos ng
asawa hanggang sa marating nila ang sukdulan ng kanilang kaligayahan.

KINABUKASAN, ayaw siyang payagan ni Lath na pumasok sa AirJem Airport pero

nagpumilit pa rin siya. Ang dami na niyang absent, kailangan din niyang kausapin
ang Manager. Ayaw naman niyang gamitin na naman ni Lath ang kapangyarehan nito
bilang investor para sa kaniya. It would be unfair to her co-employees.

Of course, ayaw ni Lath na pumasok siya pero wala naman itong nagawa kasi abala rin
ito para sa birthday nito mamayang gabi. Kaya siya nakatakas.

At hindi na nakapagtataka na nang makapasok siya sa locker, kaagad siyang nilapitan

ni Thalia na naabutan niyang nagpapalit ng uniform.

"Haze." Ngumiti ito sa kaniya at walang pasintabing nagtanong. "Ano ba ang relasyon
niyo ni Mr. Coleman? Alam mo bang ikaw ang palaging laman ng balita rito sa AirJem?
Hay, naku, naloloka na ako. May nagsasabing fling ka lang o parausan, mayroon naman
nagsasabing ala-Cinderella ang beauty mo." Bumuga ito ng malalim na hininga. "Ano
ba talaga ang totoo?"

Natatawang kinuha niya sa kaniyang bag ang xerox ng marriage contract nila ni Lath
saka ipinakita iyon kay Thalia.
"Asawa ko siya." Aniya na nakangiti.

Napanganga si Thalia. "Ano mo siya?!"

Inagaw nito ang marriage contract sa kamay niya saka pinakatitigan 'yon.

"Holy shit! This is legit!" Sigaw ni Thalia saka malalaki ang matang napatitig sa
kaniya. "Oh my God! You are indeed Mrs. Coleman!" Bigla itong nagtititili at
ibinalik sa kaniya ang marriage contract saka nagmamadaling lumabas sa locker room.

Mukhang siya na naman ang headline ngayon. Thanks to Thalia.

Lumabas na rin siya sa locker room, dala-dala ang marriage contract niya habang
naglalakad patungong opisina ng Manager.

Nginitian niya ang sekretarya nito at nagtanong kung puwede siyang pumasok.

"Sure, Ms. Tito." Anang sekretarya.

"Thanks."

Kumatok muna siya sa pinto bago iyon itinulak pabukas.

"Good morning, ma'am." Lumapit siya sa mesa ng Manager. "Puwede ko ho ba kayong

makausap?"

Nag-angat ng tingin sa kaniya ang Manager at saka iminuwestra ang kamay sa

visitor's chair. "Upo ka."

Umiling siya. "Hindi na po kailangan." Huminga siya ng malalim. "Nandito po ako

para pansamantalang mamaalam ng dalawang taon."

Gumuhit ang gulat sa mukha ng Manager. "Bakit naman?"

Lumapat ang kamay niya sa tiyan niya. "Buntis po ako at gusto kong alagaan ang
magiging anak ko." Pagkasabi niyon ay inilapag niya ang marriage contract nila ni
Lath sa ibabaw ng mesa ng Manager. "At sa tingin ko po ay hindi magugustuhan ng
asawa ko na magtrabaho ako habang nagbubuntis."

Nang mabasa ng kaharap ang marriage contract, napalunok ito at tumango-tango.

"Hindi nga gugustuhin ni Mr. Coleman na magtrabaho ka habang nagbubuntis." Iniabot
nito pabalik sa kaniya ang marriage certificate nila ni Lath. "I'm sure after two
years, bukas pa rin ang AirJem Airlines para sayo."
"Salamat." Tinupi niya ang marriage certificate saka lumabas ng opisina.

Dumeretso siya sa locker room para kunin lahat ng gamit niya at inilagay sa bag na
dala. Kapagkuwan ay nakangiti siyang naglakad palabas ng Airport at nagmaneho
patungo sa Ob-Gyne clinic ng kaibigan niyang si Cza.

THE Birthday Party is a blast. Halos lahat ng imbetado ay naroon. Medyo mahilo si
Haze kanina kaya naman sinamahan siya ni Nez sa top deck para magpahangin. Iniwan
niya ang asawa sa large hall ng cruise ship kung saan ginanap ang party.

Its Lath's day so he let him not worry about her well-being.

"Okay ka na?" Tanong ni Nez sa kaniya, "puwede na tayong bumalik?"

Tumango siya saka humugot ng isang malalim na hininga. "I'm fine now."

Nez smiled and hand in hand, they went back to the hall.

Nang makapasok sa entrance, natigilan siya ng makitang may kasayaw na babae si

Lath. Halatang ilang-ilang ang asawa niya habang nakikipagsayaw. It was a sweet
music but the distance of his and the woman's body feels like the song is Hip-Hop.

Mahina siyang natawa.

"Look at those twins." Wika ni Nez. "Parang may mga ketong ang kapartner nila sa
pagsasayaw."

Haze chuckled. "Should we save them?"

Nez smiled sweetly. "Halata namang ayaw ng fiancé ko na makipagsayaw sa babaeng

'yon, still, selosa ako. What mine is mine—"

"— and i don't share." Pagtapos ni Haze sa linya ni Nez.

Pareho silang nagtawanan saka nilapitan ni Nez si Lash, siya naman ay lumapit sa
mahal niyang esposo.

"Puwedeng ako naman?" Nakataas ang kilay na tanong niya sa babaeng kasayaw ni Lath.

The woman looked at her haughtily. Halatang walang balak na bitawan nito si Lath
pero ang asawa na niya ang humakbang palayo rito saka niyakap siya ng mahigpit.
"Hey, wifey." He kissed her on the lips.

Tinaasan niya ang kilay ang babae. Inirapan naman siya nito at nagmamartsang
umalis.

"At sino naman ang babaeng kasayaw mo?" Tanong niya sa mataray na boses.

Lath actually looked nervous. "Anak 'yon ng kaibigan ni Dad." Mabilis na paliwanag
ni Lath sa kaniya. "Gusto daw akong makasayaw. I can't say no, investor siya sa
shipping line and that would be rude and he might pull out his investment and that
would be bad for business--"

Natatawang inilapat niya ang hintuturo sa labi nito para tumigil ito sa pag
papaliwanag.

"Binibiro lang kita." Yumakap siya sa leeg nito, ito naman ay nakayakapsa beywang
niya. "May timawa ako sayo."

His face lit up. "Salamat sa tiwala." Nakaguhit ang kasiyahan sa guwapo nitong
mukha.

Ngumiti siya saka may kinuha sa maliit na purse na dala.

It's the black velvet box that Krisz had given to her. Binuksan niya ang box at
ipinakit iyon sa asawa.

Namilog ang mata ni Lath ng makita 'yon. "What the..." napakurap-kurap ito, "paano
iyan napunta sayo?"

Hindi niya sinagot ang tanong ni Lath, sa halip ay isinuot niya ang singsing na
para sa kaniya at isinuot niya sa daliri nito ang singsing na para rito.

"How about marrying me again?" Tanong niya sa gulat na gulat pa ring si Lath. "Sa
pagkakataong ito, hindi mo na ako kikidnapin at gugulatin. May malay na ako at
hahayaan mo akong sumagot ng 'i do' sa tanong ng Pari. Hahayaan mo akong sabihin sa
harap ng panginoon na mananatili ako sa tabi mo at mamahalin ka habang-buhay. I
want to remember every second of our wedding." Kinindatan niya ito, "how about
that, hubby?"

He blinked rapidly, still shocked. "Oh, God..."

Mahina siyang natawa. "Yes or no lang, hubby. Wala sa choice of answer ang Oh God."
Biro niya.

Natawa na rin ito at mabilis na tumango. "Yes. Oh God! Yes, pakakasalan kita sa
kahit saang simbahang gusto mo. God, wifey," he kissed her lips, "i love you so
much."

Dinala niya ang kamay nito sa dibdib niya at inilapat ang palad nito sa may parteng
puso niya. "And i love you too, Lath Coleman. Binibigay ko sayo ang puso ko,
pakaingatan mo. May tiwala naman ako sayo. Pagkatapos ng pinakita mo sakin at sa
pagmamahal mo na ramdam na ramdam ko, masasabi kong naibalik na ang tiwala ko sayo.
I trust you to take care of my heart, and this time, I know you will."

He smiled. "Thank you and yes, i will take care of you heart."

And then Haze takes out and enveloped from her purse. It's her birthday gift to
Lath.

"Happy birthday." Nakangiting ibinigay niya rito ang regalo.

Lath accepted the envelope while frowning. "Ano ang laman nito?"

"Basta. Buksan mo nalang."

Binuksan nito ang envelop at dahan-dahang inilabas ang larawan na nasa loob niyon.
Ang unang nakita nito ay ang likod ng larawan na may nakasulat na petsa.

"Ano 'to?" Binasa nito ang petsa na nakasulat. "August 11, next year." Tumingin ito
sa kaniya na nagtatanong ang mga mata. "Ano 'to, wifey?"

"Tingnan mo ang nasa likod." Aniya na excited na nakangiti.

Sinunod naman siya ni Lath. Tiningnan niya ang likod at bumulaga rito ang isang
larawan.

"W-what... is ... this?" Pinakatitigan nito ang larawan. "Alam ko to. Ganitong-
ganito ang larawan na pinakita sakin ni Krisz nuong nabuntis siya at—" slowly, his
eyes settle on her stomach, "shit!" He drags his eyes to her face. "T-tama ba ang
naiisip ko? Oh God! Buntis ka?"

Nakangiting ngumiti siya. "Oo. Ilang linggo na akong buntis. Humahanap lang ako ng
magandang timing para sabihin sayo. And i figure, today is the perfect time to tell
you." She spread her arms and smiles widely, "happy birthday, hubby!"

And as cliché as it sounds, Lath lost consciousness right in front of her. Sa halip
na mag-alala, mahina siyang natawa. Nag-i-expect talaga siya ng epic na reaksiyon
mula kay Lath kapag sinabi na niya pero hindi ganito.

Kaagad na lumapit si Lash kay Lath para tingnan kung ayos lang ang kakambal nito.
And then Lash spotted the picture Lath was holding.

Tumingala sa kaniya si Lash at ngumiti. "Buntis ka?"

Nangingiting tumango siya. "Oo."

Lath shook his head in amazement. "Congratulation, sister-in-law."

Magpapasalamat sana siya ng bigla nalang bumangon si Lath habang nakataas ang
dalawang kamay sa ere saka biglang sumigaw. "Best birthday gift ever!"

Haze laughed but it was cut off short when Lath crashed his lips on her. Yes. He's
definitely happy... and so is she.

PAKIBASA PO: May epilogue po pero hindi ko pa tapos isulat. Baka i-post ko mamayang
gabi. Salamat po.

=================

CHAPTER 24

CHAPTER 24

ABO'T-ABOT ang kaba ni Lath habang isinusuot ang itim na tuxedo at nakaharap sa
salamin. Is this what it feels like to get married? Hindi niya ito maramdaman nuong
sapilitan niyang ikinasal ang sarili kay Haze.

But now... he's feeling jittery.

Humugot siya ng isang malalim na hininga. "This is it."

Tinapik-tapik ni Lash ang balikat niya. "Ready, brother-mine?"

Huminga na naman siya ng malalim. "Ready na ako. Matagal na."

Lash chuckled as he shook his head. "Feeling nervous?"

"Kinda." He's actually feeling worried too. "Paano kung hindi ako siputin sa
simbahan ni wifey? Good God, mababaliw ako sigurado."

Tumawa si Lysander na nasa loob ng silid kung saan siya nagbibihis. "Si Lath
Coleman, the wicked and trickster, kinakabahan?" Napailing-iling 'to. "Baka maihi
ka riyan."

He showed Lysander his middle finger. "Gago. Tatanggalin kita bilang groom's men
ko."

Tinawanan lang siya ni Lysander saka sumabad naman si Lash.

"Pinapalabas na tayo ni Mommy." Wika ni Lash na iwinawagayway ang cellphone.

"Halika na kayo."

Kinakabahang inayos ni Lath ang tuxedo saka lumabas ng silid niya at nagtungo sa
beach kung saan gaganapin ang kasal nila.

It was a simple wedding. Tanging kapamilya at kaibigan lang nila ang imbitado.

Hindi na makahinga sa kaba si Lath habang naglalakad sa aisle. Shit! Baka bigla
siyang mahimatay dito, nakakahiya. That would be so embarrassing. Nahimatay na nga
siya ng malaman niyang buntis si Haze pati pa ba sa kasal nila?

Nang makarating sa gilid ng altar, inakbayan siya ni Lash. "Take a deep breath and
don't loss consciousness, brother-mine. Nakakahiya. Okay?"

Tumango siya saka tumingin sa dulo ng Aisle. His breath was caught in his throat as
his eyes settled at his beautiful wife. Maikli lang ang belo sa unahan nito pero
mahaba ang laylayan sa likod. Hinihila din nito ang mahabang gown at hindi niya
maiwasang mag-alala.

She's pregnant, damn it. Paano kong makunan ito dahil sa haba ng damit? Shit! Baka
mapatay niya ang tumahi sa damit nito. He should have let her wear something short
and light. Maybe two piece?

Nah. His wife's body is for his eyes only. Walang puwedeng makakita, siya lang.

Hindi namalayan ni Lath na nakalapit na sa kaniya si Haze. Napakurap-kurap siya at

tinanggap ang kamay ni Haze ng i-abot iyon ng ama nito sa kaniya.

"Alagaan mo ang anak ko o tatagain kita." Pananakot nito.

Natawa siya. "Opo, 'tay."

"Mabuti."

Pinagsiklop niya ang palad nila ni Haze saka hiinalikan sa labi ang dalaga na hindi
itinaataas ang belo.

Tumikhim and ama ni Haze. "Gusto mo ma-itak? Patapusin mo muna ang kasal."

Pareho silang natawa ni Haze saka humarap sa pari.

"Umpisahan niyo na po, father." Aniya sa Pari. "Para ma-i-uwi ko na 'tong asawa
ko."

Natawa ang Pari at inumpisahan na ang kasal. Mabilis na nag-i do siya sa tanong ng
Pari at ganoon din ang naging tugon ni Haze.

Humugot ng isang malalim na hininga si Lath saka isinuot ang singsing sa daliri ni
Haze. Ang kaparehang singsing na sinuot nito sa daliri niya ng mag propose ito sa
kaniya sa araw mismo ng kaarawan niya.

Time for my vow.

"Wifey," nginitian niya ito, "i vow to forever keep your heart in the safety box
inside my heart. I vow to always keep you smile. Kahit pa nga pahanapin mo ako ng
mansanas na hugis parisukat, hahanapin ko, kung 'yan ang magpapasaya sayo. I vow to
forever hold you in my arms, so tight. Ikaw ang pinakamagandang nangyari sa buhay
ko. I am nothing without you. You are a vital part of my awesome life and i will
choose you over my money, but please, dont made me. Ayokong mamulubi tayo lalo na
na kambal ang magiging anak natin." Nagtawanan ang mga bisita nila sa sinabi niya
pero hindi niya ang mga ito pinansin at nagpatuloy sa pagsasalita. "I vow to be
forever faithful to you and i vow to love you every day of my life."

Then it was Haze's turn to say her vows. Isinuot nito ang singsing sa daliri niya.

"I vow to love you for the rest of my life." Mahina itong tumawa, "oh, huwag kang
kiligin diyan."

He laughed. "Huwag mong pansinin, para hindi halata."

She rolled her eyes. "I vow to make you happy." Sinundot-sundot nito ang pisngi.
"Huwag kikiligin."

"Huwag mo kasing pansinin." Natatawang sabi niya.

Mahina itong tumawa. "And i vow to be forever by your side no matter what."
That made his heart flipped. "I love you, wifey."

"I love you too, hubby."

Hindi pa nagsasabi na 'you may now kiss the bride' ang pari pero nagkalapat na ang
labi nila ni Haze. Malalim na ang halikan nila ng asawa ng sabihin ng pari na
puwede na niyang halikan si Haze.

Too late, father. Aniya sa isip saka niyakap sa beywang ang asawa niya at inilapat
ang kamay sa pang-upo nito.

Natawa si Haze at bahagyang pinakawalan nito ang labi niya. "Lath, nasa simbahan
tayo." Paalala nito sa kaniya.

Pinisil niya ang pang-upo nito. "Wifey, isang linggo akong tigang dahil sa kasal
natin." Kinindatan niya ito. "Time to make love."

"True." Sang-ayon nito saka humarap sa mga bride's maid. "Salohin niyo."

Haze throws her bouquet of flower at the bride's maid. Natatawang tinuro ni Haze
ang nakasalo ng bulaklak.

"You're next, Grace." Ani Haze.

Ngumiti lang ito saka bumaling sa direksiyon ni Valerian na ngayon ay naglalakad

patungo sa kanila.

"Valerian—"

"Give me the garter." He said. "Now."

Natatawang lumuhod siya saka hinubad ang garter na nasa hita ng asawa niya at
ibinigay kay Valerian. "Oh, hayan, isuot mo na kay Grace."

Nang makaalis si Valerian, hinapit niya palapit sa kaniya si Haze at siniil ang mga
labi nito ng mapusok na halik. Naputol lang 'yon ng may tumikhim.

"Congratulation." Boses iyon ng ama niya.

They stop kissing and looked at his father. Kasama nito ang pamilya ni Haze.
"Reception na tayo." Wika ng ama niya.

"Ahm," tumingin siya kay Haze at pilyong ngumiti. "Puwede bang pass na kami?"

Umingos ang ama ni Haze. "Reception o tatagain kita?"

Napakamot siya sa batok. "Tara na sa reception."

Tumawa si Haze at humilig sa balikat niya. "Takot ka talaga kay 'tay."

"Hindi," Haze rolled her eyes at him, "medyo lang."

Haze laugh and kissed his cheek. "I love you."

He smiled lovingly at his wife. "I love you too, wifey."

=================

CHAPTER 25

CHAPTER 25

NAPUNO ng sigaw ni Haze ang buong delivery room habang buong lakas na ume-ire.
"Lath! Ahhhh! Punyeta kang lalaking ka! Ang sakit!"

Napangiwi si Lath ng marinig niyang minura siya ng asawa. Nasa uluhan siya nito,
hawak niya ang kamay nito habang pinapa-anak ito ni Czarina, ang asawa ng kaibigan
niyang si Ymar.

"Laaaaaaaaath!"

Holy fuck! "I'm here, wifey." Pinisil niya ang kamay nito. "Kaya mo 'yan, wifey.
Kaya mo 'yan."

"Letse ka!" Singhal nito sa kaniya. Naliligo na ito sa sariling pawis. "Hayop ka,
Lath! Bakit mo ako binuntis na hinayupak ka— ahhhhhhhh!"
Haze gripped his hands so tight, it nearly break his bones.

"Lath! Nandiyan na siya!" Sigaw ulit nito habang umi-ire.

Napatitig siya sa mga hita ng asawa. Nanginginig iyon at naliligo sa pawis. Haze
was shouting and cussing him to no end as she shouts in pain and desperation.

"Shit!" Malakas napamura si Czarina. Ito man ay pawis na pawis na rin. "Nandiyan
na. Nakikita ko na ulo, Haze. Isa pang malakas na ire. Ibigay mo lahat. Kailangan
makalabas siya kaagad."

Tumango ang asawa niya at malakas na pinisil ang kamay niya habang malakas itong
umire. Pigil ni Lath ang hininga at nangangatog din ang tuhod niya sa pinagdadaanan
ng asawa niya.

Nakaestatwa lang siya habang nakatingin kay Czarina. "Lumabas na?"

To answer her question, the baby cried, replacing Haze's shouts and cussing.

Ipinasa ni Czarina ang anak niya sa isang nurse na babae na naroon saka humarap
ulit kay Haze.

"Haze, nariyan na ang pangalawa. Umire ka ng malakas." Ani Czarina.

Tumango si Haze at umire ng umire hanggang sa narinig nila ang iyak ng isa sa
kambal.

"Thanks God." Nakahinga na rin ng sa wakas si Lath ng makitang maayos na ang mga
anak niya.

Bumaling siya sa kaniyang asawa saka hinalikan ito sa nuo. It was so clear that
she's exhausted and ready to pass out anytime soon.

"Are you okay, wifey?" Tanong niya.

Naka-isang tango ito bago biglang nawalan ng malay. Worries filled him as he
cradles his wife's head.

Tumingin siya kay Czarina. "Bakit siya nawalan ng malay."

"Exhaustion." Simpling sagot nito saka inutosan ang mga babaeng nurse na naroon sa
delivery room. "Kayo, linisin niyo si Mrs. Coleman pagkatapos ay i-transfer niyo sa
private room." Dinuro siya nito sunod. "At ikaw, kunin mo ang mga gamit ng kambal
niyo saka ayusin ang hihigaan ng asawa mo. Sperm! Bilisan mo!"
Tumango siya at nagkukumahog na lumabas ng delivery room. As he pushed open the
door, kaagad siyang sinalubong ng pamilya niya.

"Kumusta si Haze?" Tanong ni Nez.

"Ang mga bata, kumusta?" Tanong ng Daddy niya.

"Kumusta ang panganganak ni Haze?" Tanong ng ina niya.

"Was the pain bearable?" Tanong ni Lash sa kaniya.

Sunod-sunod at sabay-sabay ng tanong ng mga ito.

Tumikhim ang ama ni Haze na nakataas ang kilay sa kaniya. "Oh, ano, hijo, guwapo
ba?"

Mahina siyang natawa sa tanong ng itay ni Haze.

Tumango siya. "Oo naman po. Mana sakin e."

"Oh, siya, magsi-uwian na tayo." Ani ni 'Tay. "Babagyo na sa kahambogan ng

hinayupak na 'to."

Nalukot ang mukha ng ama niya sa sinabi ng ama ni Haze pero siya, tinawanan lang
niya 'yon. Hindi pa nasanay ang ama niya sa bibig ng ama ni Haze.

"Tay naman, hindi 'yon kahambohan, guwapo talaga po ako."

"Oo na." Umingos ito. "Oh, asan na ang anak ko?"

"Ita-tranfer na po—" namilog ang mata niya ng maalala ang sinabi ni Czarina. "Holy
shit! Ang mga gamit!"

Tumakbo siya sa kinaruruonan ng gamit nila ng hindi naman kalayuan sa Delivery room
saka pumasok ulit para ibigay ang dalawang bag kay Czarina.

Namaywang ang babae. "Sperm ka! Hindi ko yan kailangan lahat! Ano ka ba!" Inagaw
nito sa kaniya ang bag at kinuha lang doon ang kailangan saka iniwan siya pero bago
'yon ay inirapan muna siya.

Naguguluhang lumabas siya ng delivery room saka kasama ang pamilya niya na nagtungo
sa pribadong silid na gagamitin nila para sa recovery ng asawa niya.

As they settled in, his wife was wheeled in.

"Ako na." Sabi niya na madilim ang mukha ng akmang hahawakan ng lalaking attendant
and asawa niya.

Pinangko niya ang asawa at inilapat sa kama saka inayos ang damit nito. Saka lang
unaliwalas ang mood niya ng makaalis ang attendant.

Habang nagkakagulo ang pamilya niya sa pagdala ng pagkain at kung ano pa, umupo
siya sa gilid ng kama at hinaplos ang kamay ni Haze na may nakatusok na karayom at
nakakunekta 'yon sa lalagyan ng dugo at isang kamay naman nitong may karayom ay
nakakonekta sa IVF.

God. His wife experience hell today and he saw how hard it was to give birth. Kaya
naman pinapangako niyang hindi na niya ito bubuntisin kung papayag ang nasa taas.

"I love you, wifey." Hinaplos niya anv pisngo nito saka dumukwang at hinalikan ito
sa nuo.

Bigla siyang napaigtad ng bumukas ang pinto at pumasok doon si Czarina nasa likod
nito ang dalawang lalagyan ng baby at tinutulak ng marahan papasok.

Excited na tumayo siya at sinalubong ang mga anak niya. Happiness and unexplainable
sensation wrapped around him as he stared at his sons. Two handsome and gorgeous
angels. A blessing. The most amazing gift God had given to him and Haze.

The twins are awake, moving their hands and feet. Napuno ng kasiyahan ang puso ni
Lath. He's now officially a father and that's thank to his beloved wife. Such an
amazing woman.

Hinawakan niya ang kamay ng kambal at humigpit ang hawak ng dalawa sa daliri niya.
Napangiti siya.

"So cute." He cuddles the twins and kissed their forehead. "I love you two. Always
remember that." Kapagkuwan ay bumaling siya kay Czarina. "May kailangan pa ba akong
gawin?"

May iniabot sa kaniyang dalawang papel. "Paki-filled up-pan tapos ibalik mo sakin.
Ako na bahala sa pagpapagawa ng Birth Certificate tapos ibibigay ko nalang sayo
para ipa-rehestro mo."

Tumango siya at mabilis na sinagotan ang lahat na kailangang datos sa papel.

Name?

Of course he and Haze already talks about it before the birthing.

He smiled warmly. Welcome to the world, Zero and Zennon Coleman.

=================

EPILOGUE

  EPILOGUE

"ZERO Coleman, bababa ka riyan sa railing o tatawagin ko ang mommy mo para

pagalitan ka?" Pananakot ni Lath sa sampong taong gulang na anak na naglalambitin
sa railing ng Black Pearl Yacht.

Tumawa lang si Zero at idinipa ang mga braso. "I am Captain Zero Coleman!" Sigaw
nito habang ang kakambal nitong si Zennon ay tatawa-tawa lang habang nakaupo sa
gilid ng railing.

"Zero! Zennon! Makinig nga kayo sakin!" Nag-uumpisa na siyang magalit.

Ang kambal niyang anak ang may pinakamatitigas na ulo sa balat ng lupa. Na-i-stress
siya sa dalawang 'to pero mga anak naman niya ito at mahal niya kaya kinakaya at
pinagpapasensiyahan na lang niya.

"Fuck!" His twin, Lash, cursed. "Phaxton! Bumaba ka riyan. Shit! Patay tayo sa
mommy mo kapag may nangyaring masama sayo."

Mahinang natawa si Lath. Thirty years ago, sila ang palaging sinasaway ni Lash
dahil sa kakulitan nila. Thirty years later, sila na ang nananaway sa mga anak
nilang ang titigas ng ulo.

Nilapitan niya si Zero na naglalambitin pa rin. "Anak, baba ka na riyan."

Bumaling ito sa kaniya saka sumimangot. "Daddy, ayoko pa. Gusto ko pang
maglambitin."

Zennon who's sitting on the floor while leaning on the railing, chuckled. "Dad,
hindi ka pa nasanay sa pagiging unggoy ni Zero."

Lath sighed exasperatedly and glared at Zero. "Bababa ka riyan o wala kang
chocolate milk mamaya?" He threatened. "Mamili ka."

Zero puffed his chest like an old man. "Captain Zero knows when to surrender."
Malapad itong ngumiti saka bumaba sa railing at tumakbo patungo kay Phaxton na nasa
gilid din ng railing.

Napailing-iling siya at minasahe ang nuo.

"Hey, Zennon, wanna play chess?" Tanong ng anak ni Lath na si Rexter sa anak niyang
nakaupo lang.

Zenoon nodded. "Sure."

Magkasama ang dalawa na pumasok sa loob at nagkatinginan sila ni Lash.

"Kanino kaya nagmana ang dalawang 'yon?" Tanong ni Lash sa kaniya.

Nagkibit-balikat siya. "Sa'kin. Mabait talaga ako."

Binatukan siya nito. "Sige, mangarap ka pa ng gising. Anong mabait? Demonyito ka

dati."

Tumawa siya ng malakas. "Ikaw din naman, e. Aminin."

Ngumiti si Lash. "Yeah...i guess so."

"I guess so ka riyan." Umingos siya. "Gusto mo sapakin kita?"

Tumawa lang si Lash na bigla ring naputol ng marinig niya ang sigaw ni Phaxton saka
Zero.

"Banzai!" Sigaw ng dalawa.

Mabilis silang napatingin ni Lash sa dereksiyon ng mga anak nila at wala na ang mga
ito sa gilid ng railing.

"Fuck!" Sabay silang napamura ni Lash at tumakbo palapit sa railing saka tumingin
sa baba.
And there they are... Zero and Phaxton, swimming and laughing at their faces.

Pareho silang nagpakawala ng buntong-hininga ni Lash saka nagkatinginan.

"Mamamatay ako dahil pag-alala sa anak ko." Wika ni Lash.

Tumango siya. "Same here, brother-mine. Same here."

Tamang-tama naman na dumating na ang asawa nila at naglalakad palapit sa kanila.

Thanks God.

"Anong nangyari?" Tanong ni Haze sa kaniya. "You look pale?"

"Oo nga." Segunda ni Nez, "anong nangyari sa inyo?" Sinundot-sundot nito ang pisngi
ni Lash. "You're pale too."

"Who wouldn't be?" Tinuro niya si Zero at Phax na lumalangoy sa dagat.

Mahinang natawa si Haze. "Oh, so, ngayon, nag-aalala na kayo?"

Nez rolled her eyes. "That's what happened when you raise your kids near the beach.
At halos araw-araw sa buhay nila ay narito sa Yacht o kaya naman lumalangoy sa
dagat."

Tumango si Haze bilang pagsang-ayon. "Sino ba ang nagturong lumangoy sa mga anak
natin?"

Nanulis ang nguso niya. "Ako. But that's for safety purposes."

Umirap sa hangin si Haze at Nez saka tinawanan lang ang pag-aalala sa mukha nila ni
Lash.

Then they heard shouts again and a loud splash. Apat na pares ng mata ang tumingin
sa ibaba. Hindi lang si Zero ang Phax ang naroon kundi pati na rin sina Zennon at
Rexter.

Nagkatinginan sila ni Lash. They share the same thoughts at the moment. Tumango
siya at tumango rin ang kakambal niya.

"Let's do this?" Lash asked.

Lath grinned. "Time to show our kids who's the boss in jumping from the Yacht down
to the sea."
 Haze tsked. "Kids."

"Definitely." Sang-ayon ni Nez.

Lath gives his wife a cheeky grin. "I love you, wifey."

Haze rolled her eyes. "I love you too, hubby."

His heart flipped. After ten years, those three words still have the
same effect as before. At mas nadagdagan pa ang pagmamahal niya rito sa bawat araw
na ginawa ng diyos.

"Let's jump." Sabi ni Lash.

Lath smirked. "Let's do it.

Sabay silang naghubad ng damit at tanging boxer lang ang itinira. Hinalikan muna
nila ang kanilang magandang asawa bago tumalon sa dagat.

Sa tanang buhay niya, masasabi lang niyang naging tunay siyang masaya ng magkaroon
siya ng pamilya. He became a better man, a good father, a loving husband because of
his beloved wife, Haze. He loves her so much, and he knew that she loves him too.

Dahil sa nangyari sa kanila ni Haze, may natutunan siyang isang bagay.

Kung may gusto ka, huwag mong hintayin nadumating 'yon sayo, dapat gumawa ka ng
paraan. Miracle does happen, but you have to do something for it to happen.

Tricking Haze to sign their marriage certificate was the best decision
he ever made in his effing life.

-C.C.

A/N: Hanggang dito nalang po sina Haze at Lath. Salamat sa lahat ng sumubaybay sa
pag-iibigan nilang. Love lot's, C.C.