Η ΤΟΥΡΚΙΑ ΤΟΥ ERDOGAN ΑΠΟ ΤΟ Α ΕΩΣ … (3)

Η ένταξή του στο κόμμα του Ερμπακάν και η πρόταξη του θρησκευτικού-εθνικιστικού,
διακυβέυματος αλλά και η επικοινωνιακή του δυνατότητα, έφεραν τον Ταγίπ Ερντογάν από
τις άθλιες γειτονιές της Κωνσταντινούπολης στο Δημαρχείο της Πόλης.

Εκεί καλλιέργησε προφίλ εκσυγχρονιστή και προοδευτικού πολιτικού με Ευρωπαϊκό

προσανατολισμό. Έλαβε μέτρα και έκανε παροχές (ναι! Στην Τουρκία οι Δήμοι έχουν
εξουσίες), με συνέπεια την αποδοχή του, όχι μόνον από τον τουρκικό λαό, αλλά και από τις
Δυτικές κυβερνήσεις, οι οποίες διέκριναν –τότε-, στο πρόσωπό του έναν σύγχρονο,
δημοκρατικό και φιλοδυτικό πολιτικό.

Η γνωριμία του με τον Ismail Gem και τον Ahmed Davudoglou του προσέδωσαν κύρος και –
κατά την κρίση του γράφοντος, ο δεύτερος-, καθοδήγηση πολιτικής υψηλών στόχων. Το
νέο-οθωμανικό πρόταγμα, θεωρώ πως είναι αποκύημα της θεωρητικής κατάρτισης του
Νταβούτογλου.

Εργαζόμενος στο Ιράκ, μετά την επέμβαση ανατροπής του τυραννικού καθεστώτος Sadam
Husein είχα την δυνατότητα να παρατηρήσω την πολιτική δραστηριότητα του
Νταβούτογλου, ο οποίος επισκεπτόταν πολύ συχνά Βαγδάτη και Ερμπίλ (την έδρα της
Κουρδικής Περιφερειακής Κυβερνήσεως του Βορείου Ιράκ), πετυχαίνοντας αφ’ ενός, την
άμβλυνση των αντιθέσεων με το Κουρδικό στοιχείο της χώρας (τουρκικές επιχειρήσεις
ανέλαβαν, κυρίως στον κατασκευαστικό τομέα πληθώρα δημοσίων ή μη έργων στο
Αυτόνομο Κουρδιστάν) και αφ’ ετέρου, την ισχυροποίηση της Τουρκικής παρουσίας στην
Μέση Ανατολή. Ας συγκρατείται, εδώ, ότι η Τουρκία με Πρόεδρο τον Erdogan αρνήθηκε την
διέλευση των Coalition, των Δυνάμεων, δηλαδή, του Συνασπισμού κρατών οι οποίες
πραγματοποίησαν την επέμβαση καθώς και την χρήση βάσεων του ΝΑΤΟ που βρισκόταν σε
Τουρκικό έδαφος. Αυτό, άλλωστε ήταν και το σημείο, το οποίο συνέβαλε τα μέγιστα ώστε
να αναδειχθούν οι Κούρδοι της περιοχής ως συνεπής και αξιόπιστος συνομιλητής της
Δύσης.

Οι συχνότατες επισκέψεις του Νταβούτογλου, αρχικά ως ειδικού απεσταλμένου του

Προέδρου και αργότερα ως υπουργού Εξωτερικών, εκτός των άλλων είχαν και βαρύνουσα
επικοινωνιακή σημασία. Εξέπεμπαν από προς το εξωτερικό το μήνυμα ότι η Τουρκία δεν
προτίθεται και δεν πρόκειται να μείνει αδιάφορη για μία περιοχή, η οποία είναι ζωτικής
σημασίας στο πεδίο της ενέργειας και υπάρχουν Τουρκομανικοί πληθυσμοί (Κιρκούκ, Β.
Ιράκ και αλλού), αλλά ταυτοχρόνως προέβαλε και στο εσωτερικό της χώρας ότι ο ηττημένος
και χλευαζόμενος Τούρκος στρατιώτης ο οποίος υποχρεωνόταν να αποχωρήσει από τις
κτήσεις στην Μέση Ανατολή, με τον Ερντογάν επανέρχεται αναίμακτα και πάλι κυρίαρχος!