Πρόλογος.

Όλοι σας τις έχετε ακούσει, δεν µπορεί. Ο Σατανάς θα σας παρασύρει διά της µοιχείας, θα κάµψει τις αντιστάσεις
σας διά της πορνείας, να προσέχετε το θανάσιµον αµάρτηµα της αρσενοκοιτίας, οι σαρκικές επιθυµίες βλάπτουν, θα
πρέπει να νηστεύετε, να προσεύχεσθε, η γαστριµαργία βλάπτει σοβαρά την σιλουέτα (... ε, την εν Χριστώ ζωή ήθελα να
πω), µην υπερηφανεύσθε (καλά εντάξει, µπορείτε τουλάχιστον διά το ότι και την σήµερον νενικήκατε τον ∆ιάβολον),
και άλλα τραγελαφικά, που θα ήταν αστεία, εάν στην πράξη δεν αποδεικνύοντο προτίστως σοβαρά και επικίνδυνα διά
την πνευµατική ευστάθεια του ανθρώπου, ειδίκα εις την σηµερινή πολυαγχωτική και στρεσσογόνο εποχή που διανύουµε.

Ας είναι, ως Υάκυνθος ο Μέγας, οφείλω να σας περιγράψω τις πραγµατικές πύλες της κολάσεως, ώστε τουλάχιστον
να είσαστε προετοιµασµένοι, διότι διά να έχετε σοβαρές πιθανότητες ίνα τις αποφύγετε, θα έπρεπε να υπάρξουν ριζικές
µεταβολές εις τα κεφάλαια της βίβλου, ώδε αδύνατον. Και διά να επεκτείνω την ενάτη σατανιστική αρχή του Anton
LaVey, σας αναφέρω το εξής. «Ο Ιησούς Χριστός, είναι ο καλύτερος φίλος του σατανισµού, χωρίς αυτόν δεν θα είχαν
υπάρξει ποτέ οι συνθήκες γενέσεως του ακατάλυτου σατανισµού επάνω τούτης της γης».

Τον πρώτο λόγο θα σας τον αναφέρω εποπτικά στον πρόλογο αυτού του βιβλίου, τα υπόλοιπα έσωθεν των κυρίων
κεφαλαίων της µελέτης ταύτης. Έχετε προφανώς ακούσει, ότι και η αρνητική διαφήµιση είναι διαφήµιση. Εάν όµως
αυτή η αρχή ισχύει διά τα εµπορεύσιµα προϊόντα, γιατί να µην ισχύει και για τις ιδέες; Πάρτε για παράδειγµα την έννοια
του κουµµουνισµού. Στις δυτικές χώρες σχεδόν αντιµετωπίζετο ωσάν τον «αντίχριστο», µε µίσος και αποστροφή. Κι
όµως, δεν υπήρξε ούτε µία δυτική χώρα, όπου να µην υφίσταται κάποιο είδος κινήµατος ή κόµµατος µε δεδοµένες και
αµιγείς κοµµουνιστικές απόψεις ή θέσεις. Επιπλέον σκεφτείτε και το άλλο. Ο κουµµουνισµός εάν εφαρµόζονταν στην
πραγµατική του µορφή, χωρίς την στροφή αυτού προς τον κρατικό καπιταλισµό, (όπως εν τέλει εφαρµόσθηκε στην
πράξη εις το πρώην Σοβιετικό µέτωπο), και χωρίς την αθεΐα, δεν θα διέφερε ιδιαίτερα από τον προτεινόµενο εν Χριστώ
βίο, ο οποίος έχει τεκµηριωθεί επαρκώς από τους λογίους της χριστιανικής θρησκείας (της ορθοδόξου τουλάχιστον).
Έχετε εν τέλει αναρρωτηθεί ποτέ, για το εάν η κουµµουνιστοφοβία (sic!), ήταν µήπως η πρώτη αιτία, διά την αρχή του
τέλους και του ιδίου του χριστιανισµού, που υποτίθεται ότι προστάτευε από τον κουµµουνισµό; Μήπως η τόση σπουδή
διά να εξορκισθεί ο δαίµων της λαϊκής και της εργατικής τάξεως, ουσιαστικά «έκαψε» τα διαθέσιµα πνευµατικά
αποθέµατα, και έστρεψε τον άνθρωπο εις τις υλικές απολαύσεις, περισσότερο από οτιδήποτε άλλο «κακόν» τε και
«εωσφορικόν»; Εάν κανείς πολεµάει τον αντικατοπτρισµό αυτού που πιστεύει (έστω τον θολό και παραµορφωµένο),
µήπως εν τέλει πολεµάει και την ίδια την πηγαία εικόνα, από την οποία προήλθε ο αντικατοπτρισµός; Και στην
προσπάθειά του να αποδείξει ότι ο αντικατοπτρισµός είναι λάθος, ουσιαστικά διαστρεβλώνει και απορρίπτει και την ίδια
την ιδέα, διά την οποία είναι απολύτως σίγουρος ότι είναι η σωστή;

Περνώντας πλέον εις το θέµα που µας αφορά, επειδή οι κακόµοιροι οι χριστιανοί έχουν τόση ιδέα περί σατανισµού,
όση και ο «Κύριός» τους, δηλαδή δεν ξέρουν τι τους γίνεται, και αδυνατώντας να προσδιορίσουν ουσιαστικά κάτι που
ούτε το έχουν ζήσει, ούτε και η διανοητική τους επάρκεια τους επιτρέπει ίνα καταλάβουν τι είναι, αρχίσαν τις κλασσικές
χαζοµάρες, του τύπου το sex είναι σατανικόν, η απόλαυσις των γεύσεων των φαγητών είναι σατανική, οι χοροί και η
µουσική είναι σατανική (και δεν αναφέρονται µόνο εις την heavy metal), και άλλα ευτράπελα που θα ήταν για γέλια, εάν
δεν ήταν για κλάµατα, και µάλιστα για να παραφράσω και µία γνωστή παροιµία, κλαίει χειρότερα, όποιος βέβαια κλαίει
τελευταίος, δεν ξέρω εάν αυτό οι χριστιανοί το έχουν σκεφθεί καθόλου ως πιθανότητα, πάντως το αναφέρω.

Το θέµα φυσικά είναι, εάν υποβιβάζοντας τον κατ’ εκείνους σατανικό «αντικατοπτρισµό», ουσιαστικά υποβιβάζουν
και την ίδια την αξία του sex, και της ενώσεως των δύο φύλων, ως τον βασικότερο παράγοντα συνοχής της οικογενείας,
συν το γεγονός ότι τα αµφιβόλλου ποιότητος και λειτουργικότητος υποκατάστατα, οία οι ταγοί της χριστιανοσύνης
επιµένουν ίνα επιβάλλουν, διά να νικηθεί «κατά κράτος» ο Σατανάς, είναι συζητήσιµον και άξιον µελέτης, κατά πόσο
ήδη εβοήθησαν εις την παράλυσιν της αξίας της οικογένειας. Βλέπετε λ.χ. εις την αγροτική επαρχία χωρίζουν τα
ζευγάρια δυσκολότερα, αλλά ενίοτε γίνονται και µερικά «ακουστά» σεξουαλικής φύσεως σκάνδαλα, στις µεγάλες πόλεις
είναι σπανιότερα (κατ’ αναλογίαν του πληθυσµού τουλάχιστον), αλλά τα διαζύγια είναι σαφώς περισσότερα. Καµµία
ιδέα περί του θεµατος; Ας είναι, ο πρόλογος είναι πρόλογος, τα σοβαρότερα ζητήµατα έσωθεν του κυρίως κειµένου.
 Η πρώτη εµπράγµατος πύλη της κολάσεως
Το παρακάτω ερώτηµα ανά τους αιώνες, από τότε που εµφανίσθηκε ο χριστιανισµός ουδέποτε ερευνήθηκε και
ουδέποτε εδιατυπώθη. Το πρώτο λάθος των χριστιανών, είναι ότι δεν διερευνούν τα όρια αντοχής του συστήµατός τους,
διότι διά εκείνους δεν υφίστανται. Ο χριστιανισµός «τους», ουδέποτε έχει όρια ή περιθώρια, άρα και µόνο η διατύπωσις
αύτου του ερωτήµατος θα θεωρείτο βλασφηµία, πόσο µάλλον η σοβαρή και µεθοδική διερεύνησίς του. Για να το
διατυπώσω εγώ ο αρχίκακος λοιπόν. Υπάρχει τρόπος (ή αν θέλετε αδυναµία εις την ασφάλεια του συστήµατος της
χριστιανοσύνης), ώστε να υπάρξει θανάσιµος κίνδυνος πτώσεως και καταστροφής της υποστάσεως της εν Χριστώ ζωής
επί της γης, άνευ υπαγωγής, πληθώρας εκ των λεγοµένων καθ’ εκείνους πειρασµών, ή ακόµα καλύτερα χωρίς την
υπαγωγή κανενός, έστω και του πιο αδυνάµου εξ αυτών; Απάντησις: Υπάρχει.

Θα αρχίσω λοιπόν, κατατάσσοντας ως την πρώτη ακατάλυτο πύλη της κολάσεως, αυτό ακριβώς το σηµείο, ότι
έκαστος εκ των σατανιστών, µπορεί εάν επιθυµεί (πραγµατικά), να καταστρέψει την ευστάθεια της χριστιανοσύνης,
φερόµενος εις τους άλλους µε ευγένεια και καλοσύνη, σεβόµενος νόµους και αρχές, και φυσικά έχοντας το θάρρος να
παραδεχθεί, ότι είναι σατανιστής. Πιο απλό ∆ΕΝ γίνεται.

Πάµε στην τεκµηρίωση και αγαπητοί εν Χριστώ αδελφοί, ετοιµασθείτε να δοκιµάσετε τα όρια της πνευµατικής σας
αντοχής, ότι ακολουθεί είναι απολύτως σίγουρο ότι θα φέρει την ικανότητα της πνευµατικής διανοήσεως εις τα όριά της,
όσο µυαλό και εάν έχετε. Για να δούµε λοιπόν.

Ως γνωστόν ο χριστιανισµός διακατέχεται γενικά από µία αυστηρότητα. Εις τα ήθη, τις επιλογές, την οµιλία, τον
τρόπο διαβιώσεως, και τα υπόλοιπα γνωστά και µη εξαιρετέα. Το πρόβληµα διά εκείνους ξεκινάει, από την στιγµή που η
όποια αυστηρότης που εφαρµόζεται, πετύχει τον στόχο της. Όπως λέει και ο ίδιος ο «Σωτήρ», εάν εφαρµόσετε τις
εντολές µου, θα ζήσετε περισσότερο. Άρα αύξησις του ορίου ηλικίας. Φυσικά υπάρχουν η φοβία και οι ενοχές πάντοτε,
µην τυχόν παρ’ όλη την προσπάθεια, κατορθώσει ο αρχίκακος όφις και παρασύρει, και χαθεί η ψυχή του δούλου του
«Θεού». Συν το γεγονός, ότι αυτά είναι υπέρ του συµφέροντος του χριστιανού, και φυσικά υπάρχουν πάντοτε διακρίσεις
και επίζηλες και δια τον ακόλουθο του «Κυρίου» θέσεις, ιερωσύνη, ένταξις εις την ακαδηµαϊκή κοινότητα, και ούτω
καθ’ εξής. Το τελευταίον ζητούµενον είναι, κατά πόσον το όλο σύστηµα επιβάλλει και την πνευµατική υπερπροσπάθεια.
Μα φυσικά, από την στιγµή που αρχίζουν οι αµοιβαίες συγκρίσεις ανά µέσον των πιστών, διά το κάλος των έργων
αυτών, µάλλον αρχίζει και η υπερπροσπάθεια του καθενός ίνα δείξει τον καλύτερον εαυτόν του. Πάντως το διάγραµµα
της αναδραστικής που προκύπτει εµφανίζεται παρακάτω στην συνοπτική του µορφή. Άντε γιατί έτσι και πάµε εις την
αναλυτική, θα σας πέσει βαριά και δεν λέει.

Πρωταρχική θραύσις εν 146

Ακρίβεια

Αύξησις ορίου
Ευστάθεια
ηλικίας

Υπερπροσπάθεια
Βιωσιµότης
Πνεύµατος
Αυστηρότης
Φοβία και
Constitution
Ενοχές

Απόκρυψις
Συµφέρον
Πραγµατικότητος

Σπουδή υπέρ
Στόχου
 Και τώρα το κρίσιµον ερώτηµα. Αφού η 146 είναι σατανική (ακριβέστερα ο ανυδρίτης της 646), πως είναι δυνατόν
ο πιστός, να εµπλάκει εις τον ιστόν της, και ως εκ τούτου να αρχίσει να βαδίζει, µην έχοντας κανένα σηµείο ως τον
προάγγελο των όσων θα ακολουθήσουν, και θα τον οδηγήσουν ίνα γίνει «ευσεβής επικατάρατος» ενώπιον του «Θεού»;
Α, όλα κι όλα, τα παραπονά σας εις τον «Κύριον». Ο οποίος σας έδωσε µεν διά να αποφύγετε την λάθος αναδραστική
(666), αλλά ποτέ δεν σας µίλησε διά τις ιδικές του αναδραστικές. Ούτε σας µίλησε διά την δοµή των επουρανίων
θυσιαστηρίων του, και των λοιπών στοιχείων της δόξης Αυτού. Το µεγαλύτερο µέρος της κατηχήσεως της εκκλησίας
ανέκαθεν αναλώνετο εις το πως θα νικηθεί ο Σατανάς, και όλοι οι ιερείς και οι ταγοί - φρουροί της χριστιανοσύνης
έχαναν τον χρόνο τους, ίνα δούνε τα πιθανά σηµεία εισβολής του Σατανά, παρά το πως λειτουργεί το ιδικό σας σύστηµα.
Αλλά όταν προσπαθεί κάποιος ίνα αποφύγει κάποιον άλλο, τότε ουσιαστικά δεσµεύεται από τις κινήσεις αυτού που
παρακολουθεί και προσπαθεί σε κάθε του βήµα ίνα τον αποφύγει, άρα λοιπόν σε κάθε βήµα του Σατάν, υπήρχε και το
αντίστοιχο κάποιας τουλάχιστον οµάδος των χριστιανών, προς την αποφυγήν του. Όπερ αυτό σηµαίνει, ότι ουσιαστικά ο
χριστιανισµός ανέκαθεν «διάβαζε» την αλληλουχία των µεταπτώσεων του Εωσφόρου, αφού και πάλι κανένας δεν σας
έµαθε διά τον χερουβικό αποσυγχρονισµό, (που ούτως ή άλλως είναι δυσχερέστατος και υπερβολικά πολύπλοκος εις την
υλοποίησιν αυτού). Αλλά όταν κανείς διαβάζει και αντιδρά αναλόγως της αλληλουχίας βηµάτων του εχθρού του, πότε
και πως να του µείνει χρόνος ίνα κοιτάξει την αυτογενή επάρκεια των δυνάµεων του εαυτού του, καθώς και τον τρόπο
λειτουργίας του ιδικού του συστήµατος, ειδικά από την στιγµή που ο ίδιος ο «Θεός» σας, εις τα περισσότερα από τα
σηµεία που σας έχει δείξει, κρατάει τον τρόπο λειτουργίας τους ώσπερ επτασφράγιστον µυστικόν; Συν το εξής γεγονός,
ο βίος του κάθε χριστιανού περιστρέφεται γύρω από τον ισοζυγισµόν που προσφέρει το τετρακέρατον θυσιαστήριον
ενώπιον του θρόνου του «Θεού», µόνο που και η 146 έχει τέσσερα στοιχεία ως τον ενεργό πυρήνα αυτής, άρα επέρχεται
ένα είδος νοµοτελειακού συντονισµού, µόνο που αυτό το είδος του συντονισµού, συν το γεγονός της ακολουθήσεως των
βηµάτων του Εωσφόρου, προς αποφυγήν αυτών, δίνει το επόµενο αποτέλεσµα:

αυστηρότης + αποφυγή (σατανισµός) + τετρακέρατος (σατανισµός) = 146 (αυστηρότης) [αλλοτρίωσις] =>

Από την παραπάνω σχέση προκύπτει ότι ουσιαστικά εάν ο σατανισµός µπορεί να δώσει τετρακέρατο (βάσει αυτών
που ανέφερα προηγουµένως διά το πως οφείλει να διακινείται καθείς εκ των σατανιστών, ίνα προκύψει ουσιαστικά η
ταύτησις αυτού µετά της µορφής της τερακεράτου, όπως αυτή είναι επί του θυσιαστηρίου του «Θεού»), τότε επάγεται η
ανάγκη διά την τετρακέρατον αποφυγή του σατανισµού, ίνα αντιµετωπισθεί το κακόν εις όλα τα µέτωπα. Μόνο που διά
να πραγµατοποιηθεί αυτή, και µε την υπάρχουσα µορφή της χριστιανικής διδασκαλίας, τότε τίθεται εν ισχύ, το ανώτερον
σχεδιάγραµα.
αυστηρότης + αυστηρότης (αποφυγή (σατανισµός)) + αυστηρότης (τετρακέρατος (σατανισµός)) = αυστηρότης (146 (αυστηρότης)) [εγκλωβισµός} =>

Η επιµονή αλλήλων των πλευρών, εν τέλει εις βάρος του ιδίου του χριστιανισµού είναι, αφού η κάθε επαύξησις εις
την εν Χριστώ αυστηρότηταν, χωρίς την παράλληλον επαύξησιν της διαθεσίµου ελευθέρας εν συγκλισµώ πυρώσεως,
επιβάλλει φυσικά την αυστηροτέραν υλοποίησιν της ανωτέρω επαναδράσεως, ώδε προκαλεί πνευµατικόν εγλωβισµόν εν
ελευθερία διά έκαστον εκ των πιστών τω «Θεώ», ώδε είναι υποχρεωτικόν διά εκείνους, ίνα χρησιµοποιήσουν διαρκώς
την εν Χριστώ οµολογίαν, αφού η αποτυχία υλοποιήσεως ταύτης οδήγει εις την διαφθείρουσαν την ρίζαν του ∆αύιδ,
(ήτοι εις την διαφθείρουσαν την ιδίαν την έννοιαν της θεότητος και της θεώσεως) ανάδρασιν, και ο αριθµός αυτής 646.
Παρεπιπτόντως το σχεδιάγραµµα της εν Χριστώ οµολογίας διά την συγκεκριµένην περίστασιν ην το ακόλουθον.

Εν Χριστώ οµολογία 327

Το ήµισυ της καταληκτικής της 146

Μελέτη ∆υνατών
Ακρίβεια
Καταστάσεων

Οριακή
Ευστάθεια
Συµπεριφορά

Βιωσιµότης Συγκρότησις

Περίστασις
Κλειστότης
Λογικού Ορίζοντος
Στερέωµα
Constitution Μεταγωγή
Ιεραρχήσεως

Απόκρυψις ∆ιατήρησις
Πραγµατικότητος Ποιότητος Αναλογιών

Σπουδή υπέρ Ακλευγολή

Στόχου Πρωτογενούς Καθολικού

Το έτερον ήµισυ της καταληκτικής της 146

 Όπως παρατηρείτε, ουσιαστικά σπάζει 146 εις δύο συµµετρικά τµήµατα, έκαστον των οποίων αποκτά βεβαίως
ξεχωριστή σηµασία. Αν δε σκεφθείτε, η συγκρότησις της οικογενείας (µε το ήµισυ και το έτερον ήµισυ), κρυφίως αφού
ο «Κύριος» ντρέπεται να οµολογήσει ο ίδιος την τεχνογνωσία του, την πλήρωσιν αύτου του σχεδιαγράµµατος έχει ως
ουσιαστικόν σκοπόν αυτής, Μόνο που η οµολογία, και η συνέχησις της εξευρέσεως λύσεων υπό αυτήν την οµολογίαν,
(ουσιαστικά αυτό που βλέπετε ανωτέρω είναι η λειτουργική ανάλυσις του σηµείου του ισοµετρικού σταυρού), οφείλει
ίνα είναι συνεχής, και το σπουδαιότερον, οφείλουν και τα δύο µέρη (της οικογενείας λ.χ.) να συµπράτουν πάντοτε εις
έκαστον των θεµάτων που προκύπτει διά να προκύψει η λύσις. Βεβαίως δι’ αυτό υπάρχει ένα µικρόν τεχνικόν πρόβληµα.
Συνήθως ο σύγχρονος άνθρωπος, εις τα κρισιµότερα στάδια της ζωής του, λειτουργεί άνευ σταθεράς εν οικογενεία
συγκλίσεως, είτε αυτό λέγεται επαγγελµατική αποκατάστασις, είτε λέγεται γενικές εξετάσεις, είτε λέγεται σπουδές εν τω
πανεπιστηµίω, είτε λέγεται θητεία εις τας ενόπλους δυνάµεις, είτε λέγεται πρόβληµα εις την εργασίαν, και η κακοµοίρα
η σύζυγος δεν έχει ιδέα από το αντικείµενο εργασίας ώστε να βοηθήσει και αντιστρόφως, και ούτω καθεξής. Επιπλέον το
ίδιο θέµα προκύπτει, όταν εκάστη εκ των λύσεων διά κάθε ζήτηµα, δίνεται µεν επιτυχώς αλλά µε µονοµερή παρέµβαση
δε εις τον πυρήνα της οικογενείας. Και κάτι τελευταίο, το ανωτέρω σύστηµα ην ακριβόν εις την υλοποίησιν του, όταν τα
διαθέσιµα, πνευµατικά, σεξουαλικά, οικονοµικά, χωροταξικά, κοινωνικά και ούτω καθ’ εξής λιγοστεύσουν, τότε δε
αυτοµάτως µεταπίπτει η συγκρότησις εκτός της εν Χριστώ οµολογίας.
αυστηρότης ((αποφυγή (σατανισµού)) + (τετρακέρατος (σατανισµός))) = τετρακέρατος (αυστηρότης (146)) [άλωσις] =>

Επειδή λοιπόν διά να διασπασθεί ο «ογκόλιθος» της εξάδος της καταληκτικής της 146, απαιτείται διαθέσιµος καθ’
εκάστην φοράν ισχύς, ώστε τα δύο τµήµατα αυτού ίνα διατηρούνται κεχωρισµένα, θα πρέπει φυσικά να εξετάσουµε τι
γίνεται εις την περίπτωσιν όπου είναι ενωµένα. Και επειδή εµείς οι σατανιστές είµαστε ανάποδοι άνθρωποι, και έχουµε
µία τάση να διαβάζουµε τις λέξεις ανάποδα, για να δούµε τι προκύπτει εάν διαβάσουµε την 146 ανάποδα. Φυσικά εµείς
δεν σκεφθόµασθε εάν θα πρέπει να ταϊσουµε το θυσιαστήριον του δήθεν «Θεού», όπως δε έγραψε και ο Anton LaVey,
«ο Θεός που µπορείς να σώσεις είναι ο ίδιος ο εαυτός σου». Άρα στήνουµε µία ωραία τετρακέρατον, διά ιδικήν µας
προσωπική χρήση. Το αποτέλεσµα φαίνεται εις το παρακάτω σχεδιάγραµµα.

Σταθεροποίησις εν 646

Ακρίβεια Ιδαύλυµον

Ευστάθεια Υπόστασις Υπάρχον

Βιωσιµότης Οργάνωσις Βήκτυσις

∆υναµικόν
Constitution Εκκόλαστον
Επεκτάσεως

Απόκρυψις
Εξάπλωσις Προσκείµενον
Πραγµατικότητος

Σπουδή υπέρ
∆εδοµένον
Στόχου

Η καταληκτική εξάς της 146

Άγνωστες λέξεις: Ιδαύλυµον, αυτό το οποίο αποτελεί εξ εαυτού πυρήνα διατελέσεως έργου. Λ.χ. ο ενισχυτής είναι
ιδαύλυµος πηγή ήχου, ο ρωστήρας (ρελέ) είναι ιδαύλυµος διακόπτης, το νοσοκοµείο είναι ιδαύλυµος χώρος ίασης
ανθρώπων. Βήκτυσις: Η συνθήκη που προκύπτει ως δυναµικότητα, εξ αιτίας δύο ή περισσοτέρων παραγόντων
αλληλοεπιδράσεως. Λ.χ. η βήκτυσις των γραφείων µας είναι 30 πελάτες ανά ηµέρα (µε βάση το προσωπικό, τον χρόνο
λειτουργία και το σύνηθες των εργασιών που ζητάει έκαστος των πελατών. Ακλευγολή: Ο περιβάλλων χώρος, ως µη
συµµέτεχων αλλά και µη αναιρών το υπόκειµενον. Λ.χ. η ακλευγολή του ιερού ναού είναι 100 µέτρα, ήτοι σε αποστάση
εκατό µέτρον από εκείνον απαγορεύεται να εγκατασταθούν οίκοι ανοχής ή bar, ή η ακλευγολή της διακαινησίµου, (για
τη θεία µετάληψη) είναι 50 ηµέρες (η νηστεία της µεγάλης τεσσαρακοστής).
 αυστηρότης ((αποφυγή x τετρακέρατος) * (σατανισµός)) = σατανισµός (αυστηρότης (τετρακέρατος)) [Βαφή Μήτρα] =>

Ώρα να αναιρέσω το µεγαλύτερον ψέµµα του «Κυρίου», δηλαδή ότι ο χριστιανισµός δεν παράγει σατανισµό, τι να
του κάνουµε, ο σατανισµός δεν παράγει χριστιανισµό, το αντίθετον είναι τεχνικά αδυνάτον. Συν το γέγονος ότι όταν το
τραβήξει πολύ το σχινάκι, υπάρχει και διάταξις αυτοσωφρονισµού επουρανίων όντων. Το πως δουλεύει, ιδού, είναι µία
ιδιότης µεταπτώσεως της 646, ο συνδυασµός ανά δύο των σηµείων της 646, παράγει µία 566, ήτοι µία ανάποδη
πεντάλφα, ώδε χριστιανά βοήθειά σας.

Μετασυνοδική σταθεροποιήσεως 566

Ευστάθεια Τίδαξις
Ακρίβεια
Constitution Βήκτυσις
Βιωσιµότης
Σπουδή υπέρ
Γένεσις
Στόχου
Απόκρυψις
Πραγµατικότητος
Οργάνωσις Ακλευγολή

Υπόστασις
Εξάπλωσις Πρόταξις
∆υναµικόν
Επεκτάσεως
∆ιασύστασις Μυώµνυκον

Το αποτέλεσµα είναι ότι αυξάνεται κατά πολύ η σταθερότητα του διδύµου (566/646), ώστε πρακτικά και θεωρητικά
να είναι αδύνατη η διάτρησις του, µε τα όποια µέσα διαθέτει ο χριστιανισµός, έτι και των πλέον εξεζητηµένων.Χαζή
απορία σατανιστή ανθρώπου, αυτός ο «Θεός» δεν τα ήξερε όλα αυτά; Τι σαχλαµάρες περί 666, όταν θα αγρίευε (δήθεν)
ο Σατάν τσαµπούναγε στην Αποκάλυψη; ∆εν µπορούσε να τους εξηγήσει, ότι το οπλοστάσιο διαθέτει και δοµές που δεν
σηκώνουν αστειάκια µε σταυρουδάκια; Ας είναι, θα πεθάνω µε την απορία µου φαίνεται. Πάντως το εργαλείο είναι
σωστό, και άψογο. Ουσιαστικά αυτό σηµαίνει, ότι εάν υποχρεωθεί σατανιστής τις, να σκληρύνει την στάση του, λόγω
αντιµέτρων, αυτό παράγει µία δεύτερη µετάπτωση του στερεώµατός του, και πρακτικά είναι αδύνατον µε προσευχές και
µε επιτίµια, να τρυπηθούν δύο διαφορετικοί τύποι στερεωµάτων ταυτόχρονα, και να αποµείνει βέβαια και αρκετή ισχύς
πυρός, ώστε να καταστραφούν και όλα τα υπόλοιπα. Ο γράφων πάντως έχει «δοκιµάσει» το δικό του, στο όπλο του
Ιαχβέ που θα διέλυε την διάταξιν των εικοσιτεσσάρων πρεσβυτέρων, τετραπλό seizure µε πλήρη ισχύ του επουρανίου
θυσιαστηρίου (είναι;), και άλλα συµπαθή πράγµατα αναλόγου ισχύος, χωρίς όµως να υπάρξουν σηµαντικές και µη
αναστρέψιµες βλάβες. Και το κλασσικόν γλωσσάριον: Μυώµνυκον, το σύστηµα όπου παράγεται έργο, µε συµµετοχή
του καταληκτικού τε και αποδέχοντος, φορέως ή αντικειµένου. Λ.χ. το σχολείον (προσοχή, όχι το πανεπιστήµιον) είναι
µυώµνυκος τόπος µαθήσεως (γιατί εάν ο µαθητής είναι κουµπούρας δεν γίνεται τίποτα). Τίδαξις, ο φορεύς της διδαχής.
Λ.χ. το cd-writer είναι συσκευή τιδάξεως πληροφοριών ήχου και δεδοµένων, ή η τίδαξις του καθηγητή µαθηµατικών
περιλαµβάνει και τον τανυστικό λογισµό (δηλαδή είναι ικανός να τον διδάξει και εις τους µαθητές ή φοιτητές του).

Πάµε τώρα να δούµε τι γίνεται, άµα τσιµπήσουµε ταυτοχρόνως, την 146 και την 646, ώδε έχουµε ένα δίδυµο
σύστηµα (146/646), και αυτό δε εµφανιστεί, πλησίον της 327, ήτοι έχουµε µία κατάσταση παρενθετικής ακλευγολής. Το
σχεδιάγραµµα που την περιγράφει είναι το παρακάτω, η µεσαία στήλη, είναι ο συνδυασµός ανά δύο των θυσιαστηρίων
της 146 και της 646, τώρα εάν αγαπητά χριστιανά, δεν ξέρετε τι είναι η αρχή συγκλίσεως θυσιαστηρίων, ε, τότε να
ρωτήσετε τον «∆ικό» σας. Αν και πολύ αµφιβάλλω ότι θα ξέρει. Και φυσικά έχουµε µία επιπλέον άγνωστη λέξη, την
ιβνοδαύµαρθο. Η κυρία είναι το καθεστώς προσεγγίσεως, όταν έχουµε συγχρόνως, ιδαύλυµο και µυώµνυκο. Λ.χ. το
πανεπιστήµιο είναι µία ιβνοδαύµαρθος πηγή έρευνας, (έχει ιδαύλυµο ερευνητικό εξοπλισµό, αλλά βασίζεται εις το
µυώµνυκον της εµπνεύσεως διά δε τo οτιδήποτε καινούριον).
 Αλλοτρίωσις οµολογίας 788

Αύξησις ορίου
Ιδαύλυµος
ηλικίας
Μελέτη ∆υνατών
Καταστάσεων
Υπόστασις ∆ιαπίστευσις
Οριακή
Συµπεριφορά
Υπερπροσπάθεια
Ενορχήστρωσις
Πνεύµατος
Συγκρότησις
Συλλογιστέον
Οργάνωσις
Καθολικόν
Κλειστότης
Λογικού Ορίζοντος
Φοβία και Μοναδιαίος
Ενοχές Τροπεύς
Μεταγωγή
Ιεραρχήσεως
∆υναµικόν Καθεστυκαίον
Επεκτάσεως Όριον
∆ιατήρησις
Ποιότητος Αναλογιών
Ερεβώδης
Συµφέρον
Συσπείρωσις
Ακλευγολή
Πρωτογενούς Καθολικού
Ιβνοδαύµαρθος
Εξάπλωσις
Η επτάς της 327 Στόχου

Και επειδή το όλο παιχνίδι παίζεται εις την δύναµιν, ο παντοδύναµος Χριστούλης, θα έπρεπε να σας είχε µάλλον
προετοιµάσει κακόµοιρα, αλλά φευ, Jesus can’t save, even his ass. Και επειδή το ξέρω ότι όλους σας τρώει η περιέργεια,
ακόµα και τους συναδέλφους σατανιστές, here’s the number of the beast, 666.

Μεταγένεσις πρωτέρας τάξεως 666

Η καταλικτική της 646

Ακρίβεια Ιδαύλυµον Μυώµνυκον

Ευστάθεια Υπάρχον Ιβνοδαύµαρθον

Βιωσιµότης Βήκτυσις Εγνωστέον

Constitution Εκκόλαστον Μεταβλητόν

Απόκρυψις
Προσκείµενον Θεράπον
Πραγµατικότητος

Σπουδή υπέρ
Στόχου ∆εδοµένον Έλλογον

Η καταληκτική της 146

 Και τώρα το κρίσιµο ερώτηµα. Αφού υπάρχει ήδη ο συνδυασµός 146/646 για να παραχθεί µία 666, και η 566 είναι
πολύ καλύτερη για µεταβατική στερεώσεως, διά ποιόν λόγο να χρησιµοποιήσει κανείς την 666; Για να έχει µία δοµή µε
λάµψη και φινέτσα, αλλά να είναι σαφώς πιο εκτεθηµένη σε «σταυρικές» επιθέσεις; Αυτό σας συµφέρει; Μην νοµίζετε,
είµαστε µάλλον αντικοµφορµιστές, µεταξύ µίας σπάθας από χρυσό και µίας από τιτάνιο, σαφώς καλύτερη η δεύτερη, δεν
θα γυαλίζει, αλλά θα «ξυρίζει».

Και τώρα επειδή γνωρίζω εκ των προτέρων, ότι τα σχεδιαγράµµατα που βλέπετε, είναι ότι για τους ιθαγενείς του
Αµαζονίου οι ... αξονικές τοµογραφίες, ώρα να σας κάνω και µία ερµηνεία. Αυτό που θα δείτε µε την 327, είναι ότι κατ’
αρχήν εκτίθεται έσωθεν της 146, ήτοι αυτό που το επουράνιο Βούρλο έλεγε σας στέλνω ως πρόβατα ανάµεσα σε αγέλες
λύκων. Μέχρι εδώ τίποτα το περίεργο, εκτός από το γεγονός ότι ένας πραγµατικός Θεός, και όχι το µπάζο ο Ιαχβέ, ούτε
έχει καµία ανάγκη, ούτε φυσικά εκθέτει τους ακολούθους του, σε τέτοιου είδους «κινδύνους», και χωρίς την αναγκαία
εκπαίδευση ή τεχνογνωσία. Το θέµα φυσικά είναι, ότι εσείς τα γκροβατάκια, οφείλετε ίνα έχετε την 146 εν θραύσει και
όχι εις την κανονική της µορφή. Εάν συνδυάσετε λίγες γνώσεις από φυσική, θα καταλάβετε ότι αυτό απαιτεί ενέργεια
και στην συγκεκριµένη περίπτωση πνευµατική, η οποία µέσω της προσευχής, της εγκράτειας και της νηστείας, αυτή δε
τροφοδοτεί διαρκώς τον ουρανό του Χριστούλη, ήτοι πιστεύετε σε έναν «Θεό», ο οποίος σας χρησιµοποιεί ως σκλάβους
διά να µεταφέρει εις τον ιδικόν του ουρανό όλα τα διαθέσιµα, διά να περνάει ζωή χαρισάµενη. Η εγκράτεια, η παρθενία,
και η νηστεία, χρησιµεύουν ώστε να παράγουν τον αναγκαίο καταναγκασµό, ώστε να διατηρείται µία ζωή η 146 εν
κατάστασει διασπάσεως και ο Ιαχβέ να κατεβάζει τον άµπακο (από πνευµατικές δυνάµεις). Έχετε ακουστά διά τους
νόµους της εντροπίας; Λοιπόν η 666 έχει αρκετά µεγαλύτερη εντροπία από την 327, η 646 αρκετά µικρότερη, και η 566
απειροελάχιστη. Ώδε εάν προσεύχεσθε σε περιβάλλον 666, είναι πανεύκολο να στείλετε στον Ιησού την «µπριζόλα» του,
σε περιβάλλον 646 πανδύσκολο, και σε περιβάλλον 566 σχεδόν αδύνατον. Θα µατώσετε στην προσπάθεια, δεν θα σας
φταίει κανείς, και το πνεύµα σας θα µείνει µισοπεθαµένο ύστερα από αυτό.

Εγώ ο κακός το γράφω, ο µόνος που έχει συµφέρον να καταστρέψει την 666 πριν καν εµφανισθεί στη γη, είναι ο
ίδιος ο Εωσφόρος. Τώρα το τεκµηριώνω, από εκεί και πέρα καθείς αναλαµβάνει τις ευθύνες του. Εάν απορείτε που τα
ήθη και τα έθιµα εκπίπτουν, σας δίνω την πραγµατική ερµηνεία. Τα ήθη και τα έθιµα δεν εκπίπτουν επειδή αυξάνεται
επί γης ο σατανισµός, αλλά επειδή µειώνεται ταχύτατα η διαθεσιµότης της 666 (σε λίγο καιρό θα είναι προστατευόµενο
υπό εξαφάνισιν είδος), µε διαταγή του ιδίου του Βελιάλ. Ώδε ο άνθρωπος ανίκανος ίνα ισορροπίσει επί της ψευτοηθικής,
ταΐζοντας συγχρόνως τον πνευµατικό βρυκόλακα τον Ιαχβέ, είναι προφανές ότι θα εκπέσει και πνευµατικά, και ψυχικά
και ηθικά. Τώρα τα σηµεία και τα τέρατα; Ε, είπαµε να κάνουµε και λίγο πλάκα, πειράζει ...

Προσοχή διά τους συναδέλφους σατανιστές. Ειδικά αυτή την περίοδο καλό θα ήταν να αποφεύγετε τις ακρότητες
µε την 566, ήτοι τις ακρότητες µε την µαγεία, τους ψαλµούς και τα υπόλοιπα λατρευτικά, η 566 έχει ήδη σκοτώσει
αρκετούς σατανιστές (πνευµατικά και σωµατικά), οι οποίοι παραγνώρισαν και δεν σεβάστηκαν την δύναµή της, δεν
είναι ανάγκη να συµβεί και σε άλλους. Με το µαλακό τα spells, γιατί δεν σας βλέπω καλά. Ο Σατανάς δεν θέλει λατρεία,
το σκεπτικό είναι εκείνο που ενδιαφέρει εις έκαστον αίτηµα.

Υάκινθος Νικόλαος ο Μέγας.

ΥΓ: Τα πράγµατα δυσκολεύουν πάρα πολύ, εάν η αρχική 146, σπάσει και ξαναδώσει άλλες τέσσερις 146, διαφορετικές
µεταξύ τους, η έννοια πνευµατικός καρκίνος εδώ βρίσκει υπόβαθρο τεκµηρίωσης, συν το γεγονός ότι ουσιαστικά αυτό
που απειλεί την εκκλησία, δεν είναι η σύλλησις των ηθών και οι αριθµοί σε χέρια και κεφάλια, αλλά ο καθολικός
καρκίνος εις τας ελαίας και τας λυχνίας που αναφέρονται εις την Αποκάλυψη, (πρώτα εις τας διπλούς, και ύστερα εις τας
επτά). ∆εν είναι αστείο δυστυχώς, αυτή η εξέλιξις θα καταστρέψει ψυχές, αλλά πλέον εις το σηµείο που βρισκόµαστε,
είναι πολύ αργά πλέον.

ΥΓ2: Όσο δια τα σχεδιαγράµµατα, ελλείψει πόρων και χρόνου, (λυπάµαι δεν έχω έναν εκτυπωτή για παράδειγµα των
3000 ευρώ, για να τυπώνω σε Α0 χαρτί, και αυτά είναι ήδη πολύπλοκα σχέδια), µάλλον δεν θα τα έχετε, από εκεί και
πέρα τι να σας πω ... ο Σατανάς µαζί σας, γιατί εάν περιµένετε από τον Jesus, την ψωλήσατε!! (επί το ευγενικότερον)

ΥΓ3: ∆υστυχώς το άρθρον είναι ηµιτελέστατον, αλλά και πάλι λυπούµαι πολύ, βλέπετε ΥΓ2.