1. Czym charakteryzuje się stan równowagi rynkowej?

STAN RÓWNOWAGI RYNKOWEJ – jest jednym z fundamentalnych pojęć w ekonomii. Jest to sytuacji na
rynku danego dobra, gdzie wielkość popytu równa się wielkości podaży. Inaczej mówiąc ilość dóbr nabywanych
przez konsumentów równa się ilości tych dóbr wytwarzanych przez producentów. Czynnikiem równoważącym
popyt i podaż jest cena, która nazywana jest ceną równowagi rynkowej.

2. Różnice pomiędzy kosztami stałymi a zmiennymi w przedsiębiorstwie.

KOSZTY STAŁE - są to nakłady, które musi ponieść przedsiębiorca niezależnie od wielkości produkcji, nawet
wówczas gdy w przedsiębiorstwie nic nie jest produkowane. Przy wzroście produkcji koszty stałe nie ulegają
zmianie. Są to np. koszty wynajmu, amortyzacja, wynagrodzenia pracowników nieprodukcyjnych.

KOSZTY ZMIENNE – są to nakłady bezpośrednio związane z produkcją. Ich suma ulega zmianie wraz ze
zmianą produkcji. Są to np. koszty materiałów bezpośrednich, energia technologiczna, wynagrodzenia
pracowników produkcyjnych.

3. Formy konkurencji rynkowej.

Obecnie przez rynek rozumiemy ogół stosunków wymiennych, w ramach których sprzedający, uosabiający
podaż, sprzedaje produkty, a kupujący, uosabiający popyt, nabywa produkty. Zbiór sprzedawców i nabywców
danego dobra można sklasyfikować w zależności od liczby podmiotów gospodarczych oraz od koncentracji
podaży i popytu. Można wyróżnić 3 typowe stany rynku:

1) Liczba konkurujących ze sobą sprzedawców lub nabywców jest bardzo duża, a całkowita podaż lub popyt są
rozdzielone między nimi równomiernie. W takiej sytuacji po stronie sprzedawców mówimy o polipolu, a po
stronie nabywców o polipsonie

2) Jeżeli kilka dużych podmiotów gospodarczych obejmuje cały, albo odpowiednio znaczący udział w rynku –
taki stan rynku po stronie sprzedawców nazywamy oligopolem, a po stronie nabywców oligopsonem

3) Jeżeli na rynku występuje tylko jeden sprzedawca lub jeden nabywca danego dobra i jego decyzje dotyczą
globalnej podaży lub globalnego popytu, to po stronie sprzedawcy mamy monopol, a po stronie nabywcy
monopson.

W sytuacji, w której na rynku jest bardzo wielu sprzedawców i nabywców, a podaż i popyt rozkładają się
równomiernie, panują warunki najbardziej zbliżone do teoretycznego modelu konkurencji doskonałe

4. Podstawowe problemy makroekonomiczne.

Makroekonomia jest to dziedzina ekonomii, która zajmuje się całą gospodarką. Podstawowymi problemami
makroekonomicznymi są:
- tworzenie i podział dochodu narodowego.
-Produkt Krajowy Brutto w okresie długim i krótkim,
-rozwój gospodarki,
-bezrobocie i zatrudnienie,
-poziom cen, tendencje inflacyjne,
-powiązania gospodarki z zagranicą,
- kursy walut i bilans płatniczy,
- rola polityki gospodarczej państwa w procesach gospodarczych, a zwłaszcza znaczenia polityki fiskalnej i
pieniężnej.

5. Krzywa Laffera.
KRZYWA LAFFERA – jest graficznym przedstawieniem zależności między stawką opodatkowania a
dochodami budżetowymi państwa z tytułu podatków. Sugeruje ona, że obniżenie podatków nie musi prowadzić
do strat dla budżetu państwa a podwyżka nie oznacza dodatkowych dochodów dla państwa. Przy maksymalnej i
minimalnej stopie procentowej dochód z podatków jest równy 0. Krzywa Laffera ilustruje taką stawkę
podatkową przy której budżet osiąga maksymalne korzyści.

6. Funkcje Banku Centralnego w gospodarce.

BANK CENTRALNY – to instytucja odpowiedzialna za funkcjonowanie systemu bankowego w kraju. W
Polsce funkcje tą sprawuje NBP.
Podstawowymi funkcjami Banku Centralnego są:
- Bank emisyjny – oznacza to, że NBP wypuszcza nowe banknoty i monety, które są prawnym środkiem
płatniczym na obszarze Polski. Ponadto zaopatruje on banki komercyjne w gotówkę poprzez bezpośrednie
dostawy pieniądza na podstawie umowy kupna.
-Bank banków – bank centralny czuwa nad stabilnością oraz organizacją całego systemu bankowego. Kredytuje
on również instytucje bankowe, które mają problem z płynnością.
-Bank państwa – NBP prowadzi obsługę bankową budżetu państwa, prowadzi rachunki bankowe rządu i
centralnych instytucji bankowych, państwowych funduszy celowych i państwowych jednostek budżetowych
oraz ich zlecenia płatnicze.

7. Podstawowe rodzaje dochodów i wydatków w budżecie Państwa.

DOCHODY BUDŻETU PAŃSTWA –. do źródeł dochodów budżetu państwa są zaliczane dochody innych
podmiotów, a ich przejęcie przez władzę publiczną (budżet państwa) ma charakter ostateczny. Są to przede
wszystkim:
- podatki i opłaty, w części, która zgodnie z odrębnymi ustawami nie stanowi dochodów jednostek samorządu
terytorialnego, przychodów państwowych funduszy celowych oraz innych jednostek sektora finansów
publicznych;
- cła,
- spadki, zapisy darowizny na rzecz Skarbu państwa,
-wpłaty z zysku NBP,
- wpłaty z tytułu dywidendy,
-nałożone przez państwo kary i mandaty,
- środki europejskie,

WYDATKI BUDŻETU PAŃSTWA - ą środki pieniężne pochodzące z budżetu przeznaczone na finansowanie

zadań państwa, jednostek samorządu terytorialnego oraz związków publicznoprawnych. Stanowią kluczową
pozycję budżetu, gdyż są podstawą określania środków niezbędnych do sfinansowania. Są to m.in. wydatki takie
jak:
- utrzymanie i funkcjonowanie organów władzy publicznej , kontroli i ochrony prawa,
-zadania wykonywane przez administrację rządową,
-funkcjonowanie sądów i trybunałów,
- Subwencje ogólne i dotacje dla jst,
- obsługa długu publicznego,
-subwencje dla partii politycznych,
-środki wpłacane do budżetu UE,

8. Źródła dochodów i kierunki wydatków jednostek samorządowych.

Jednostki samorządu terytorialnego uprawnione są do pobierania i gromadzenia środków publicznych jakimi są
dochody publiczne, a dokładniej:
-podatki,
-opłaty,
-subwencje,
-dotacje oraz
przychody publiczne, którymi są:
-środki pieniężne z prywatyzacji mienia samorządowego,
-pożyczki,
-kredyty,
Przeznaczenie tychże środków obejmuje z jednej strony:
- wydatki bieżące ( tj wypłata wynagrodzeń, zasiłków, wydatki związane z funkcjonowaniem jednostek
budżetowych i realizacją ich zadań statutowych)
-wydatki majątkowe (spłata odsetek od pobranych pożyczek i kredytów, MAJĄ PRZEZNACZENIE NA CELE
INWESTYCYJNE)
Obok wydatków znajdują się rozchody (związane z obsługą długu JST, a działania to min wykup papierów
wartościowych

9. Objaśnić pojęcie długu publicznego i jego wpływ na finanse państwa.

DŁUG PUBLICZNY - jest to finansowe zobowiązanie władz publicznych z tytułu zaciągniętych kredytów i
pożyczek i emisji papierów wartościowych. Zobowiązania te mogą mieć charakter krótkoterminowy (do 1 roku),
średnioterminowy (do 10 – 15 lat), długoterminowy (powyżej 15 lat). Główną przyczyną powstania długu
publicznego jest kumulowanie się występujących w kolejnych latach deficytów budżetowych. Zapewnienie
równowagi finansów publicznych wymaga, aby dług publiczny nie przekroczył kwoty:
- 60% PKB,
-koszt rocznej obsługi długu krajowego nie większy niż 10% rocznych wydatków budżetu państwa,
- koszt rocznej obsługi długu zagranicznego nie większy niż 25% wpływów z eksportu.
Nadmierny dług publiczny osłabia bowiem aktywność gospodarki.

10. System podatkowy w Polsce.<- Basia

System podatkowy stanowi zbiór reguł, zasad, sposobów i instytucji ustalania i pobierania podatków
od podmiotów gospodarki rzeczowo-pieniężnej, np. przedsiębiorstw, gospodarstw domowych,
podmiotów zagranicznych.
System podatkowy w Polsce obejmuje:
• podatki określone przez normy prawne zawierające ich zakres,
• aparat skarbowy, który organizuje wymiar, pobór i kontrolę podatków,
• prawo regulujące sprawy w zakresie podatków i aparatu skarbowego,
• zasady funkcjonowania systemu podatkowego
Aktualnie w Polsce wyróżniamy 13 rodzajów podatków.
Dziesięć spośród nich to podatki bezpośrednie (obciążają bezpośrednio podatnika i stanowią jego
koszt), takie jak: PIT, CIT, podatek od spadków i darowizn, od czynności cywilnoprawnych, rolny,
leśny, od nieruchomości, od środków transportu, tonażowy, od wydobycia niektórych kopalin.
a trzy to podatki pośrednie (podatek jest już zawarty w cenie towaru, usługi), takie jak: VAT, podatek
akcyzowy, podatek od gier.
Wszystkie rodzaje podatków tworzą całość zarówno w sensie prawnymjak i ekonomicznym oraz są ze
sobą wzajemnie powiązane. Tym samym składają się na system podatkowy.
 11. Na czym polega różnica pomiędzy podatkami bezpośrednimi a pośrednimi.
PODATKI BEZPOŚREDNIE – są pobierane wprost od podatnika, na którym ciąży obowiązek podatkowy. Są
nimi podatki dochodowe, majątkowe, niektóre przychodowe. Są one nieprzerzucane, co oznacza że nie mogą
być przez zobowiązanego płatnika przeniesione na inne podmioty w celu ich uiszczenia.

PODATKI POŚREDNIE – są to podatki konsumpcyjne, które są legalnie przerzucane przez ich formalnych
podatników na inne osoby, np. konsumenta nabywającego dobra i usługi. Są to głównie podatek VAT i
akcyzowy.
12. Nadzór nad rynkiem finansowym.

Komisja Nadzoru Finansowego sprawuje nadzór nad sektorem bankowym, rynkiem kapitałowym,

ubezpieczeniowym, emerytalnym, nadzór nad instytucjami płatniczymi i biurami usług płatniczych, instytucjami
pieniądza elektronicznego oraz nad sektorem kas spółdzielczych.
Do zadań Komisji należy ponadto:
 podejmowanie działań służących prawidłowemu funkcjonowaniu rynku finansowego;
 podejmowanie działań mających na celu rozwój rynku finansowego i jego konkurencyjności;
 podejmowanie działań informacyjnych w zakresie funkcjonowania rynku finansowego;
 udział w przygotowywaniu projektów aktów prawnych w zakresie nadzoru nad rynkiem finansowym;
 stwarzanie możliwości polubownego i pojednawczego rozstrzygania sporów między uczestnikami
rynku finansowego, w szczególności sporów wynikających ze stosunków umownych między
podmiotami podlegającymi nadzorowi Komisji a odbiorcami usług świadczonych przez te podmioty;
 wykonywanie innych zadań określonych ustawami.
Nadzór nad działalnością KNF sprawuje Prezes RM.
W skład Komisji wchodzi osiem osób. Komisja podejmuje uchwały, w tym decyzje i postanowienia, zwykłą
większością głosów, na posiedzeniach, które odbywają się co około dwa tygodnie (lub częściej, w zależności od
potrzeb rynku) oraz w „trybie obiegowym” (korespondencyjnie).

13. System ubezpieczeń społecznych w Polsce.<- Karolina

14. Pojęcie i rodzaje bezrobocia.

Bezrobocie – zjawisko społeczne polegające na tym, że część ludzi zdolnych do pracy i pragnących
ją podjąć nie znajduje zatrudnienia.

Wyróżniamy takie rodzaje bezrobocia jak:

- bezrobocie frykcyjne - jest efektem naturalnego ruchu na rynku osób zatrudnionych; dotyczy
osób pozostających bez pracy przez krótki okres z powodu zmiany miejsca pracy, zmiany zawodu,

- bezrobocie koniunkturalne - związane jest z występowaniem cykli koniunkturalnych, w fazie

spadku i recesji gospodarczej zmniejsza się jest popyt globalny, co wywołuje konieczność
ograniczenia zatrudnienia,

- bezrobocie sezonowe - dotyczy działalności/branż cechujących się sezonowością popytu bądź

podaży (np. rolnictwo, turystyka),

- bezrobocie technologiczne - jest skutkiem postępu technicznego oraz unowocześniania

produkcji, prowadzących do eliminowania czynnika ludzkiego z procesów produkcyjnych

- bezrobocie strukturalne - jest efektem niedostosowania struktury podaży zasobów ludzkich i

popytu na nie; pojawia się w sytuacji zmian restrukturyzacyjnych i transformacji gospodarki przy
jednoczesnym opóźnieniu odpowiadających im zmian w szkolnictwie,
 - bezrobocie dobrowolne- pozostawanie bez pracy wynika z niezaakceptowania przez
bezrobotnych oferowanych na rynku pracy płac.

15. Instrumenty pasywnej i aktywnej polityki zatrudnienia.

A) INSTRUMENTY AKTYWNEJ POLITYKI ZATRUDNIENIA mają na celu zmniejszenia
bezrobocia poprzez wzrost popytu na siłę roboczą, czyli zwiększanie liczby miejsc pracy. Np.

1) subwencjonowanie płac i zatrudnienia,

2) selektywne programy zatrudnienia w sektorze państwowym,
3) roboty publiczne i prace interwencyjne,
4) popieranie przedsiębiorczości indywidualnej,
5) szkolenia zawodowe,
6) usługi pośrednictwa pracy świadczone przez biura pracy, dotyczące zwłaszcza gromadzenia i udzielania
informacji o wolnych miejscach pracy i bezrobotnych poszukujących pracy

B) INSTRUMENTY PASYWNEJ POLITYKI ZATRUDNIENIA koncentrują się na łagodzeniu ujemnych

konsekwencji bezrobocia oraz na zmniejszaniu jego rozmiarów przede wszystkim poprzez ograniczanie podaży
siły roboczej. Np.
1) zasiłki z funduszu pomocy społecznej),
2) jednorazowe odszkodowania dla osób zwalnianych z pracy,
3) wcześniejsze przechodzenie na emeryturę oraz dodatki związane z wcześniejszym przechodzeniem na
emeryturę,
4) przedłużanie okresu kształcenia,
5) skracanie czasu pracy,
6) zmniejszanie liczby godzin ponadwymiarowych,

16. Jaki jest cel i zasady prowadzenia rachunkowości?

Podstawowym celem rachunkowości jest tworzenie i dostarczanie informacji finansowych dotyczących
jednostki i i jej przedsięwzięć. Informacje te są potrzebne kierownictwu do podejmowania bieżących i
strategicznych decyzji gospodarczych, a także do kontroli planu z uzyskanym rezultatem.

Najważniejsze zasady to:

- zasada memoriału – czyli wg tej zasady w księgach trzeba ująć wszystkie zdarzenia gospodarcze, które miały
miejsce w danym okresie,
- zasada współmierności – wg tej zasady wszystkie koszty i przychody muszą zostać ujęte w księgach
rachunkowych,
- zasada ostrożności - wg tej zasady nie można żadnych wartości zawyżać ani zaniżać.
- zasada kontynuacji działania – wg tej zasady jednostka nie ma zamiaru likwidować swojej działalności.
- zasada periodyzacji – wg tej zasady ewidencja prowadzona jest w podziale na okresy sprawozdawcze,
- zasada zakazu kompensat – wg tej zasady oddziela się kategorie ważne i mniej ważne,
- zasada ciągłości – wg tej zasady stosuje się w kolejnych latach przyjęty sposób postępowania,
- zasada istotności – wg tej zasady pozycje istotne podawane są oddzielnie.

17. Co się składa na księgi rachunkowe przedsiębiorstwa i czym się one cechują?
Księgi rachunkowe to zbiór zapisów księgowych, obrotów i sald. Składają się one z:
- dziennika – służy on do zapisywania w porządku chronologicznym danych o operacjach gospodarczych.
Zapisy są numerowane, a sumy zapisów liczone w sposób ciągły.
- księgi głównej – w której obowiązuje ujmowanie operacji zgodnie z zasadą podwójnego zapisu.
- ksiąg pomocniczych – służą uszczegółowieniu i uzupełnieniu zapisów konta księgi głównej.
- zestawienia obrotów i sald księgi głównej oraz zestawienia sald ksiąg pomocniczych
-inwentarza – inaczej wykaz składników aktywów i pasywów, prowadzą go jednostki które wcześniej nie
prowadziły ksiąg rachunkowych zgodnie z UoR. W pozostałych jednostkach rolę inwentarza spełnia zestawienie
obrotów i sald księgi głównej oraz zestawienie sald ksiąg pomocniczych.
 18. O czym informują poszczególne elementy sprawozdania finansowego?
Sprawozdanie dzieli się na dwie grupy. Pierwsza grupa to ta, która musi być opracowana przez wszystkie
jednostki gospodarcze. W skład tej grupy wchodzi:
-bilans – czyli stan aktywów i pasywów na dzień kończący bieżący i poprzedni rok obrotowy,
- rachunek zysków i strat – jest to zestawienie zmian przychodów i kosztów oraz obciążeń związanych z
uzyskaniem przychodów, czyli podatków. Rachunek ten obejmuje bieżący i poprzedni rok.
- oraz informacja dodatkowa – zawiera dane i objaśnienia dla bilansu i rachunku zysków i strat a także
wyjaśnienia pozwalające ocenić sytuacje finansową i majątkową jednostki.

. Druga grupa jest częścią dodatkową. Tworzyć ją muszą te jednostki, które obowiązkowo są badane przez
biegłych rewidentów. Elementy dodatkowe to:
- rachunek przepływów pieniężnych - który umożliwia głębszą analizę finansową jednostki. Obrazuje on
zmiany sytuacji finansowej. Wynik końcowy tego sprawozdania wskazuje na zmiany zasobów pieniężnych
jednostki.
-oraz zestawienie zmian w kapitale własnym – zawiera informacje o stanie kapitałów własnych na początek
roku obrotowego, ich zwiększeniach i wykorzystaniu oraz stanie na koniec roku obrotowego.

19. Określ relacje między rachunkowością finansową a rachunkowością zarządczą?

Rachunkowość zarządcza wykorzystuje informacje generowane przez rachunkowość finansową, dostosowując je
do własnych potrzeb. Rachunkowość finansowa jest wspomagana informacjami wypływającymi z
rachunkowości zarządczej. Są one przydatne między innymi do określenia wielkości niezbędnych do
prawidłowej wyceny zapasów, odpisów amortyzacyjnych. Cele i zadania stawiane rachunkowości zarządczej są
takie same jak cele i zadania rachunkowości finansowej. Rachunkowość finansowa i zarządcza dąży do
zbudowania spójnego systemu informacyjnego mającego na celu dostarczenie pełnych i wiarygodnych
informacji o działalności jednostki. Rachunkowość zarządcza powinna być zorientowana z rachunkowością
finansową na poziomie formułowania polityki rachunkowości i tworzenia bazy danych dla sprawozdań
finansowych.

20. Cele polityki współpracy gospodarczej z zagranicą.

Cele polityki współpracy gospodarczej z zagranicą to m.in.:
- zmiana stopnia i sposobu włączania się gospodarki kraju do międzynarodowego podziału pracy,
- osiągnięcie pożądanej wielkości i struktury obrotów,
- poprawa realizacji między cenami w eksporcie i imporcie
- zwiększenie dochodów z tytułu obrotów usługami
- regulacji wielkości obrotów kapitałowych
- poprawa bilansu płatniczego

21. Kurs walutowy. Pojęcie, czynniki determinujące poziom kursu walutowego.

KURS WALUTOWY – jest to najważniejszą formą sterującą w handlu zagranicznym. Jest to cena waluty obcej
wyrażona w walucie krajowej.
Czynniki determinujące poziom kursu walutowego:
EKONOMICZNE
STRUKTURALNE TECHNICZNE KONIUNKTURALNE
- poziom rozwoju i struktura - Intensywność i struktura przemian - tempo wzrostu PKB,
gospodarki technicznych, - tempo inflacji,
- poziom konkurencyjności - poziom rozwoju zaplecza - zmiany stóp procentowych,
gospodarki technicznego funkcjonowania
- sytuacja w bilansie rynków,
płatniczym

POZAEKONOMICZNE
 POLITYCZNE INSTYTUCJONALNE PSYCHOLOGICZNE
- stopień stabilności - stosowane rozwiązania systemowe, - oczekiwania społeczeństwa i świata
politycznej, - stopień liberalizacji rynków, biznesu,
- stopień ryzyka - stosowana polityka pieniężna, - poziom ryzyka finansowego
politycznego, fiskalna,
- szoki polityczne, - częstotliwość i sposoby interwencji
banku centralnego,

22. Formy prawno-organizacyjne przedsiębiorstwa.

Formy organizacyjno-prawne przedsiębiorstw – formy, jakie przyjmują przedsiębiorstwa w momencie
rejestracji.Wybór formy determinuje m.in. sposób rejestracji przedsiębiorstwa lub spółki oraz zasady organizacji,
czyli jego strukturę organizacyjną.
Formy organizacyjno – prawne dzielą się na:

1) przedsiębiorstwa, których działalność reguluje prawo cywilne:

- INDYWIDUALNA DZIAŁALNOŚĆ GOSPODARCZA - Przedsiębiorstwo takie jest prowadzone
i reprezentowane przez właściciela i to on jestwyłącznym właścicielem całego zysku firmy. Odpowiada on
jednak również, jako jedyny, za wszystkie zobowiązania swojej firmy.

- SPÓŁKA CYWILNA - to najstarsza znana forma spółki, powstaje ona na podstawie umowy między małą
liczbą wspólników, którzy wnoszą do spółki jakiś kapitał lub wkład niepieniężny, np. pomieszczenie biurowe,
działkę pod budowę, swój własny opatentowany wynalazek lub po prostu pomysł. Taki wkład rzeczowy
nazywamy aportem. Wszyscy wspólnicy mają równe prawo do podejmowania decyzji i reprezentowania spółki
na zewnątrz, czyli np. podpisywania umów w jej imieniu. Wszyscy też mają takie samo prawo do zysków
i odpowiadają swoim osobistymmajątkiem za zobowiązania przedsiębiorstwa. Spółka cywilna nie jest
podmiotem prawa, są niminatomiast poszczególni wspólnicy. Każdy z nich ma swój własny odrębny wpis
do ewidencji działalności gospodarczej.

2) spółki prawa handlowego:

 SPÓŁKI OSOBOWE - działalność opiera się na osobistej więzi między jej wspólnikami, prowadząca
przedsiębiorstwo pod własną firmą. Do spółek osobowych zalicza się spółkę jawną, spółkę partnerską, spółkę
komandytową i spółkę komandytowo-akcyjną.

- SPÓŁKA JAWNA - Jest bardzo podobna do spółki cywilnej. Wszyscy wspólnicy odpowiadają zarówno za
działalność spółki, jak i jej zobowiązania (również majątkiem osobistym). Spółka jawna ma jednak prawo
do posiadania swojego własnego majątku oraz nazwy.

- SPÓŁKA PARTNERSKA - Jest to forma spółki stworzona specjalnie z myślą o ludziach wykonujących
wolne zawody – prawników, lekarzy, doradców podatkowych itp. Wszystkie kwestie związane z reprezentacją
spółki na zewnątrz oraz odpowiedzialnością za zobowiązania reguluje umowa spółki. 

- SPÓŁKA KOMANDYTOWA - Spółka komandytowa jest korzystną formą w sytuacji, gdy niektórzy
wspólnicy (tak zwani komandytariusze) są gotowi zainwestować swoje pieniądze w spółkę i mieć swój udział
w jej zyskach, ale nie godzą się na odpowiadanie własnym majątkiem za zobowiązania spółki. Pozostali
wspólnicy (komplementariusze) gotowi są prowadzić i reprezentowaćprzedsiębiorstwo oraz ponosić za nie pełną
odpowiedzialność, jak również pokrywać ewentualne straty firmy ze swojego majątku.

- SPÓŁKA KOMANDYTOWO-AKCYJNA - Przedsiębiorstwo, w którym są dwa rodzaje wspólników –

komplementariusze, którzy reprezentują spółkę na zewnątrz i odpowiadają za jej prowadzenie
oraz akcjonariusze, czyli posiadacze akcji spółki, mający jedynie prawo do części zysków. Jest to forma
korzystna, kiedy chcemy zdobyć kapitał na rozwój firmy (sprzedając jej akcje), jednocześnie zachowując wpływ
na firmę. Najczęściej stosowana jest w spółkach rodzinnych, taka forma chroni bowiem spółkę przed wrogim
przejęciem.
 23. Źródła finansowania przedsiębiorstwa.

Wyróżniamy takie źródła finansowania przedsiębiorstw jak : Własne. Są to żródła m.in. takie jak:

 zysk reinwestowany - Zysk reinwestowany, zwany inaczej zyskiem zatrzymanym jest jednym z
własnych, wewnętrznych źródeł pochodzenia kapitału, który jest przeznaczany do działalności
gospodarczej przedsiębiorstwa.

emisja akcji -Akcje są papierami wartościowymi, które stanowią tytuł uczestnictwa w spółce akcyjnej.

 sekurytyzacja aktywów- Jest to proces polegający na emisji papierów wartościowych na rynku

finansowym w oparciu o aktywa firmy.
 venture capital

wyróżniamy, również żródła finansowania przedsiębiorstw takie jak: Obce. Są to żródła m.in. takie jak:

 kredyty
 pożyczki

obligacje - Obligacja jest papierem wartościowym emitowanym w serii, w którym emitent stwierdza, że jest
dłużnikiem właściciela obligacji (obligatariusz) i zobowiązuje się wobec niego do spełnienia określonego
świadczenia (wykupu obligacji).

 leasing
 franchising
 faktoring

24. Funkcje zarządzania a funkcje rzeczowe organizacji.

Zarządzanie to proces oddziaływania na zasoby organizacji dla osiągnięcia celów. Należy tu wymienić takie
funkcje jak:
- planowanie – określenie celów organizacji i decydowanie o najlepszym sposobie ich osiągnięcia(obmyślanie
sposobów działania),
- organizowanie – tworzenie struktur skalników organizacji (składniki rzeczowe: człowiek, narzędzie,
tworzywo)
- motywowanie – skłanianie ludzi do współpracy w celu osiągnięcia celów organizacji,
- kontrolowanie – porównywanie stanów rzeczywistych organizacji z jej stanem przewidywanym.

Funkcje rzeczowe organizacji – to przede wszystkim wszelkie procesy związane z prowadzeniem każdego
przedsiębiorstwa. Wyróżnia się 5 funkcji rzeczowych:
- produkcja,
- finanse,
- zaopatrzenie,
- sprzedaż,
- marketing.

25. Typy struktur organizacyjnych i ich charakterystyka.

a) Struktury organizacyjne ze względu na rozpiętość kierowania dzielą się na:
- płaskie, wówczas rozpiętość kierowania jest duża i
- smukłe, wówczas rozpiętość kierowania jest mała.

b) W zależności od przyjętego typu, można wyróżnić :

- struktury mechanistyczne, charakteryzujące się małą elastycznością oraz
- elastyczne struktury organiczne, które łatwo ulegają transformacji pod wpływem zmieniającego się
otoczenia organizacji.

Wyróżnia się również takie typy struktur jak:

- STRUKTURA LINIOWA (PROSTA) - podstawowy typ struktury organizacyjnej charakterystyczny dla
małych organizacji. W strukturze liniowej występuje wyraźna linia podporządkowania, władza jest zazwyczaj
scentralizowana,

- STRUKTURA SZTABOWA - każdy pracownik otrzymuje polecenia tylko od jednego przełożonego.

Zarządzający mają do dyspozycji sztaby, które pełnią funkcje doradczą.

- STRUKTURA SZTABOWO-LINIOWA - Kierownik posiadający zbyt dużo zróżnicowanych zadań nie był
w stanie efektywnie zarządzać swoimi pracownikami. Dlatego wprowadzono sztab, który miał wyręczać go w
niektórych zadaniach.

- STRUKTURA FUNKCJONALNA - charakteryzujący się występowaniem działów funkcjonalnych

kierowanych przez specjalistów, W strukturze funkcjonalnej dany członek organizacji, pracownik podlega
więcej niż jednemu kierownikowi. W przypadku problemów przy wykonywaniu zadań może zwrócić się do
odpowiedniego specjalisty

- STRUKTURA MACIERZOWA - polegający na tym, że komórki organizacyjne będące najczęściej

doraźnymi zespołami roboczymi ułożone są w macierzy, która określona jest na zasadzie dwuwymiarowego
grupowania.

-STRUKTURA ORGANIZACJI WIRTUALNEJ - Organizacja wirtualna jest związkiem niezależnych

organizacji gospodarczych tworzonym na zasadzie dobrowolności. Współpraca podmiotów w ramach
organizacji wirtualnej może przebiegać na podstawie różnych typów umów wybranych przez uczestników
organizacji.

- STRUKTURA DYWIZJONALNA - Charakteryzuje się ona grupowaniem oraz integracją komórek

organizacyjnych w duże, niezależne jednostki organizacyjne (określane mianem: dywizjonów, sektorów,
segmentów, kompleksów czy zakładów). Są one odpowiedzialne za dany wyrób lub grupę asortymentową, albo
też za grupę odbiorców.

26. Tendencje w zarządzaniu organizacjami różnych wielkości.

Biorąc pod uwagę różne tendencje zarządzania organizacjami, uważa się że zarządzanie organizacją niezależnie
od jej wielkości powinno być przede wszystkim: systemowe (całościowe), elastyczne i otwarte na zmieniające
się otoczenie i dostosowanie się do niego, a tam gdzie jest możliwe, to tak je kształtując aby zrealizować cele
organizacji.
Dla organizacji najważniejsi są klienci, którzy są głównym motorem funkcjonowania organizacji. Zarządzanie
powinno być nakierowane na nich i być sprawne.

Uważa się również że:

1.Zarządzanie dotyczy przede wszystkim ludzi
2.Zarządzanie jest głęboko osadzone w kulturze.
3.Zarządzanie wymaga prostych i zrozumiałych wartości, celów działania i zadań, jednoczących wszystkich
uczestników
4.Zarządzanie powinno doprowadzić do tego, by organizacja była zdolna do uczenia się.
5.Zarządzanie wymaga komunikowania się i wewnątrz organizacji jak i z otoczeniem.
6.Zarządzanie wymaga rozbudowanego systemu wskaźników, pozwalających stale i wszechstronnie
monitorować, oceniać i poprawiać efektywność działań.
7.Zarządzanie musi być jednoznacznie zorientowane na podstawowy i najważniejszy ostateczny rezultat, jakim
jest zadowolony klient

27. Analiza progu rentowności – pojęcie, istota, zastosowanie.

Analiza progu rentowności jest wykorzystywana jako narzędzie wspomagające proces podejmowania decyzji i
racjonalizacji zarządzania .
Istota analizy sprowadza się do wyznaczenia takiegopoziomu wielkości produkcji, przy którym
realizowaneprzychody ze sprzedaży dokładnie pokrywająponiesione koszty.Inaczej mówiąc poszukuje się tzw.
progu wyrównaniakosztów przez przychody, czyli takiego punktu,w którym przedsiębiorstwo ani nie osiąga
zysku, aniteż nie ponosi straty na swej działalności.

28. Istota i instytucje rynku kapitałowego.

Rynek kapitałowy - to ogół transakcji kupna-sprzedaży, których przedmiotem są instrumenty finansowe o
okresie wykupu dłuższym niż 1 rok. Instrumentami tymi są m.in.: akcje, obligacje certyfikaty.
Podstawowe funkcje rynku kapitałowego:
- pozyskiwanie kapitału przez emitentów,
- uzyskiwanie dochodów przez inwestorów, którzy udostępniają kapitał emitentom (np. dywidendy),
- efektywna alokacja środków w gospodarce,
- właściwa wycena instrumentów finansowych (papierów wartościowych).
Podmioty rynku kapitałowego:
- banki (detaliczne – obsługa detaliczna, drobna; inwestycyjne- wyspecjalizowane, duże pakiety inwestycji
akcje, obligacje; korporacyjne- obsługa przedsiębiorstw),
- fundusze emerytalne OFE (zbliżają się do końca),
- fundusze inwestycyjne (zajmujące się inwestowaniem na rynkach kapitałowych, będą rosły),
- spółki akcyjne (kapitał min. 100 tys. zł, zawarta notarialnie, min 1 osoba, 1 gr. min wartość akcji, akcjonariusze
nie odpowiadają za zobowiązania spółki, zarząd w przypadku dopuszczenia się ryzyka mimo jego znajomości
może z własnego majątku pokrywać koszty),
- indeksy giełdowe (ukazują wzrost ceny akcji spółek ważonych kapitalizacji (WIG, WIG – 20 – dla 20
największych spółek, mWIG – 40 dla 40 spółek średnich, sWIG – 80 dla 80 małych spółek, NC Indeks- NEW
CONECT spółki drugiego rzutu -120 spółek nie za dużych).
Instytucje rynku kapitałowego:
- Giełda Papierów Wartościowych (GPW) ,
- Komisja Nadzoru Finansowego (KNF),
-Krajowy Depozyt Papierów Wartościowych (KDPW),
- Stowarzyszenie Emitentów Giełdowych (SEG),
- Stowarzyszenie Inwestorów Indywidualnych (SII),

29. współzależność pomiędzy stopą zwrotu a ryzykiem.

STOPA ZWROTU jest to stosunek wielkości zysku do wielkości zaangażowanego kapitału. Jest miarą
zyskowności inwestycji. Pozwala na porównanie opłacalności różnych inwestycji. Stopa zwrotu mierzy tempo
wzrostu lub spadku bogactwa inwestorów.

RYZYKO jest to niebezpieczeństwo niezrealizowania celu założonego przy podejmowaniu określonej decyzji.

Istnieje dodatnia zależność między oczekiwaną stopą zwrotu a ryzykiem. Oznacza to, że wybór najbardziej
opłacalnej decyzji o wyższym ryzyku pozwala na ogół uzyskać wyższą stopę zwrotu. Niekiedy jednak
przyniesie dochód niższy. Powodem tego jest wykazywana przez inwestorów awersja do ryzyka, czyli pewnej
wypłaty niż niewiadomej.

30. pojęcie i rachunek kapitału obrotowego brutto i netto.

KAPITAŁ OBROTOWY (KAPITAŁ PRACUJĄCY) – zdefiniować można jako aktywa obrotowe minus
zobowiązania krótkoterminowe. Wielkość ta powinna być dodatnia. Oznacza to, że spółka dysponuje pewnym
marginesem wypłacalności zapewniającym zaspokojenie potrzeb finansowych związanych z działalnością.

KAPITAŁ OBROTOWY BRUTTO – są to aktywa bieżące firmy (zwane inaczej środkami obrotowymi ) które
są zaangażowane w bieżącą działalność przedsiębiorstwa.

KAPITAŁ OBROTOWY NETTO – jest to wartość majątku obrotowego pomniejszona o stan zobowiązań
krótkoterminowych. Wzrost kapitału obrotowego netto następuje gdy rośnie wielkość majątku obrotowego lub
spada wartość zobowiązań bieżących lub też gdy obie te zmiany zachodzą jednocześnie. W przeciwnej sytuacji
kapitał obrotowy netto spada.

31. Wartość bieżąca netto (NPV)- pojęcie i zastosowanie.<- Malwa i Tomek

NPV – wartość obecna netto, wartość bieżąca netto, wartość zaktualizowana netto, podstawowy i
najważniejszy wskaźnik dynamiczny. Jest metodą wyrażania różnicy pomiędzy bieżącymi wpływami
gotówki a ich bieżącymi wypływami.
Zastosowanie:
Powszechnie NPV stosuje się w budżetowaniu kapitałowym Aby firma podjęła właściwą decyzję w
związku z inwestycjami kapitałowymi leżącymi w interesie udziałowców, musi zastosować regułę
decyzyjną. Reguła ta pozwala rozgraniczyć propozycje możliwe do przyjęcia od takich, których
przyjęcie będzie niemożliwe. Reguła ta nie może być także sprzeczna z celami przedsiębiorstwa,
ponieważ uniemożliwi ich realizację. Klasyczną regułą jest reguła wartości zaktualizowanej netto.

32. Jakie są wady i zalety analizy wskaźnikowej?<- Martyna

WADY:
- bazuje wyłącznie na przeszłości firmy
- powinna być odpowiednio wyważona
- powinna uzupełniona innymi narzędziami analitycznymi
- analiza wskaźnikowa nie ukazuje przyczyn niekorzystnych zjawisk
- istnieje niebezpieczeństwo niewłaściwej interpretacji wskaźników z powodu trudności ich
porównywania z wartościami przeciętnymi, szczególnie duże w warunkach inflacji,
- nie ma uniwersalnych wzorców wartości wskaźników, każda z dziedzin działalności gospodarczej
posiada swoją specyfikę.
ZALETY:
- charakteryzuje różne aspekty działalności gospodarczej przedsiębiorstwa i umożliwia osobie z
zewnątrz ocenę kondycji finansowej
- celowo dobrany zestaw wskaźników umożliwia badanie trendów i progresji na przestrzeni, co najmniej
kilku lat
- stwarza szansę porównań dla branży, grupy przedsiębiorstw, podobnych przedsiębiorstw, a także ze
wskaźnikami konkurentów w określonym momencie
- wskazuje sposoby, możliwości i niezbędne usprawnienia – jest to konieczne, jeśli organizacja jest
zarządzana mniej efektywnie niż konkurencyjna firma
- może wyjaśnić spadek zysku, dostarcza informacji o funkcjonowaniu firmy,
- wskaźniki umożliwiają identyfikację krytycznych obszarów działania firmy,

33. Na czym polega analiza sytuacji finansowej przedsiębiorstwa?<- Jagoda

34. Czynniki ryzyka w działalności gospodarczej.<- Malwa i Tomek

Na ryzyko działalności gospodarczej wpływa duża ilość czynników, a ich liczba i siła oddziaływania nie jest
jednakowa dla wszystkich typów przedsiębiorstw. Czynniki te dzieli się na czynniki:
1. mikroekonomiczne (związane są z przedsiębiorstwem i branżą, w której działa i należą do nich
przykładowo specyfika branży, pozycja podmiotu w branży, zdolność do przetwarzania informacji,
umiejętność prognozowania),
2. makroekonomiczne (wiążą się z szeroko rozumianym otoczeniem, w którym istotną rolę spełnia
państwo oraz jego prawno-instytucjonalne uprawnienia; do czynników makroekonomicznych
zalicza się np. cykl koniunkturalny, postęp techniczny oraz technologiczny, odkrycie nowych
źródeł zasobów, inflację, wysokość stóp procentowych, kurs walutowy).
 Pytania z przedmiotów specjalnościowych:

1. Istota biznes planu i jego funkcje.

BIZNES PLAN to dokument określający postępowanie przedsiębiorstwa w pewnym okresie czasu, jest
przewodnikiem dla jego działalności strategicznych i taktycznych a jednocześnie pozwala zidentyfikować słabe
i silne strony działań gospodarczych. Zachęca potencjalnych kredytodawców lub akcjonariuszy do
inwestowania.
Biznes plany pełni 2 podstawowe FUNKCJE:

1) FUNKCJA WEWNĘTRZNA – biznes plan jest niezbędny do zarządzania przedsiębiorstwem, ujmuje on

wewnętrzne warunki działania firmy skonfrontowane z przewidywanymi realiami otoczenia. Realizując ten
funkcje biznes plan prezentuje m.in.: pożądane kierunki rozwoju firmy, nakłady na sfinansowanie działań.

2) FUNKCJA ZEWNĘTRZNA – biznes plan ma podstawowe znaczenie dla uatrakcyjnienia przedsiębiorstwa

w szeroko rozumianym otoczeniu, m.in. dla inwestorów. Instytucji finansowych, władz rządowych,
konkurentów. Ma również na celu przyciągnięcie z zewnątrz środków z zewnątrz potrzebnych na finansowanie
jej przedsięwzięć.

2. Ocena efektywności przedsięwzięcia w biznes planie.

Ocena efektywności przedsięwzięcia jest jednym z elementów planu finansowego w biznes planie. Do jej oceny
wykorzystuje się 2 rodzaje metod:
- STATYCZNE – okres zwrotu sprowadza się do określonego momentu w którym wpływy przeciętne netto
zrównają się z wydatkami inwestycyjnymi.

- DYNAMICZNE - Polegają one na obliczeniu wartości zaktualizowanej netto (inaczej NPV), oraz
wewnętrznej stopy zwrotu (IRR).
NPV to suma zdyskontowanych oddzielnie dla każdego roku przepływów pieniężnych netto, zrealizowanych w
całym okresie objętym rachunkiem przy stałym poziomie stopy dyskontowej. Przedsięwzięcie należy przyjąć do
realizacji gdy NPV jest większe lub równe 0.
IRR określa stopę procentową przy której NPV=0. Przedsięwzięcie inwestycyjne jest opłacalne gdy IRR jest
wyższa od pożądanej przez inwestora stopy rentowności.

3. Proces planowania badań marketingowych: zasadnicze etapy

4. Badania marketingowe to systematyczne projektowanie, zbieranie, analizowanie

i prezentowanie danych i wyników badań związanych ze specyficzną sytuacją marketingową
przedsiębiorstwa.
Marketingowy proces badawczy składa się z 4 etapów:
1. określenie problemu i celu badań, czyli zdefiniowanie problemu badawczego, który może być
zorientowany na decyzję czyli skutki i konsekwencje danej decyzji lub może być on również
zorientowany na fakt np. które opakowanie najlepiej wyróżnia nowy produkt.

2. Formułowanie hipotez, czyli próbnych wyjaśnień, których potwierdzenie lub odrzucenie będzie
następować w dalszych etapach badań.
3. Projektowanie i przeprowadzanie badań. Jest to najważniejszy etap procesu badawczego. Składają się
na niego:
§ Wybór źródeł informacji.
§ Określenie metod zbierania danych: wywiad, test, ankieta, kwestionariusz, obserwacja.
§ Wybór próby badawczej. Próba badawcza powinna odzwierciedlać możliwie dokładnie
charakterystyczne właściwości całej zbiorowości. się do tworzonej próby.
§ Zebranie danych, czyli przeprowadzenie badania.
4. Analiza zebranych informacji i prezentacja wyników.
§ Weryfikacja danych (ustalenie, jaką wartość maja zebrane dane, które są wiarygodne)
§ Selekcja danych - wybór danych niezbędnych do weryfikacji hipotez.
§ Klasyfikacja danych – redukuje liczbę pozycji podlegających analizie do kilku zagadnień.
Wyniki prezentuje się w sprawozdaniach lub w raportach. Treść raportu należy konsekwentnie orientować
na dostarczanie podstaw informacyjnych dla podjęcia decyzji, która stanowiła inspirację dla pojętych
badań.
5. Podstawowe ilościowe i jakościowe metody badań marketingowych.<- Ula
6. Mierzenie efektywności inwestycji kapitałowych.<- Maja

7. Źródła informacji do oceny zdolności kredytowej.

- Biuro Informacji Kredytowej - gromadzi, udostępnia i przechowuje informacje o aktualnych zobowiązaniach
oraz historii kredytowej klientów banków. W trakcie obsługi zaciągniętego kredytu, bank aktualizuje informacje
przynajmniej raz w miesiącu, przez cały okres trwania zobowiązania. Do BIK trafiają dane identyfikacyjne
i informacje o zobowiązaniach kredytowych, wskazujące m. in. stan początkowy zobowiązania, aktualny stan
zadłużenia oraz historię kredytową w ujęciu miesięcznym.
- Biuro Informacji Gospodarczej S.A. - udostępnia raporty o rzetelności płatniczej konsumentów
i przedsiębiorców powstające w oparciu o informacje gospodarcze zgromadzone w Centralnej Ewidencji
Dłużników. Raport taki zawiera informacje o istnieniu na koncie potencjalnego kredytobiorcy zaległości wobec
banków, nieterminowym płaceniu rachunków za telefon komórkowy, prąd lub inne usługi. Takie informacje
pochodzą z banków, firm pożyczkowych, dostawców usług telekomunikacyjnych, firm dostarczających energię
elektryczną, gaz, wodę, operatorów telewizji kablowej, dostawców Internetu a także wspólnoty i spółdzielni
mieszkaniowych, które przekazują do Ewidencji dane o przeterminowanych zaległościach swoich klientów.

8. Kapitał własny i kapitał obcy w finansowaniu przedsiębiorstwa. <-Ewelina

9. Wady i zalety prostych metod wyceny inwestycji.

Analizę rentowności inwestycji rzeczowych rozpoczyna się, wykorzystując tzw. proste metody oceny projektów
inwestycyjnych. Metody te są używane przede wszystkim do wstępnej selekcji przedsięwzięć inwestycyjnych.
Są one uproszczone z tego względu, że przepływy finansowe wyrażone są w wartościach nominalnych i nie
uwzględniają zmian wartości pieniądza w czasie.
Zalety prostych metod wyceny inwestycji:
- łatwe w użyciu,
- nie wymagają szczegółowych danych,
- szybko dostarczają informacji o projektach.
Wady prostych metod wyceny inwestycji:
- nie uwzględniają zmian wartości pieniądza w czasie,
- ocena oparta jest na wybranych wielkościach rocznych lub średniorocznych
- nie uwzględniają pełnego okresu funkcjonowania badanych przedsięwzięć
- znacznie obniżona wiarygodność wyników oceny

10. Instrumenty rynku kapitałowego. <- Justyna

11. Strategie finansowania rozwoju przedsiębiorstwa.<- Dominika R. & Ewelina

12. Ocena rentowności przedsiębiorstwa.<- Jarek & Paweł

Do oceny rentowności przedsiębiorstwa wykorzystuje się analizę wskaźnikową (grupa wskaźników
rentowności). Należą do nich:
 Wskaźnik rentowności sprzedaży (ROS)
zysk
rentownośćsprzedaży=
sprzedaż
Informuje ile groszy zysku generuje jedna złotówka przychodu ze sprzedaży
 Wskaźnik rentowności aktywów (ROA)
zysknetto
ROA=
aktywa
Wskaźnik ROA informuje o tym ile groszy zysku generuje jedna złotówka zaangażowana w majątek
firmy (aktywa).
 Wskaźnik rentowności kapitałów własnych (ROE)
zysk
ROE=
kapitałwłasny
Wskaźnik ROE informuje o tym ile groszy zysku generuje jedna złotówka zaangażowana w kapitał
własny firmy.
Wskaźniki te można odnieść do zysku: netto/brutto/operacyjnego

13. Ocena płynności finansowej przedsiębiorstwa.<- Basia i Martyna

Płynnością finansową nazywamy zdolność do terminowego regulowania zobowiązań bieżących.

Płynność finansową można rozpatrywać w dwóch ujęciach:
 statycznym - w odniesieniu do konkretnego momentu, wykorzystując podstawowe części
sprawozdania finansowego: bilans i rachunek zysków i strat, wsparte tradycyjnymi wskaźnikami
płynności finansowej,
 dynamicznym - w odniesieniu do konkretnego okresu sprawozdawczego, w oparciu o
rachunek przepływów pieniężnych.
Do oceny płynności finansowej przedsiębiorstwa służy szereg tradycyjnych wskaźników o większym
bądź mniejszym zakresie zastosowania w praktyce. Najpopularniejszymi z nich są:
wskaźnik bieżącej płynności finansowej (informuje, ile razy bieżące aktywa pokrywają bieżące
pasywa)
Aktywaobrotowe
wskaźnikbieżącejpłynnościfinansowej=
Zobowiązaniabieżące

wskaźnik przyspieszonej płynności finansowej (obrazuje stopień pokrycia zobowiązań

krótkoterminowych aktywami o dużym stopniu płynności)
Aktywaobrotowe−Zapasy
wskaźnikprzyspieszonejpłynnościfinansowej=
Zobowiązaniabieżące
wskaźnik środków pieniężnych – tzw. wskaźnik płynności natychmiastowej (ocenia, w jakim stopniu
przedsiębiorstwo jest w stanie pokryć zobowiązania krótkoterminowe natychmiast)
Środkipieniężne
wskaźnikpłynnościnatychmiastowej=
Zobowiązaniabieżące

Obliczone dla przedsiębiorstwa wskaźniki porównuje się z danymi z okresów poprzednich,

wskaźnikami innych przedsiębiorstw oraz tzw. standardami – wartościami normatywnymi

14. Istota i metody wyznaczania kosztu kapitału.<- Ula i Maja

15. Klasyfikacja wskaźników dla celów analizy finansowej.<- Malwa & Ania
1) Rozpatrując przedmiot analizy w ujęciu statycznym i dynamicznym:
a) Wskaźniki statyczne – charakteryzują stan finansowy na dany moment, np. wskaźniki dotyczące bilansu.
b) Wskaźniki dynamiczne – charakteryzują wyniki finansowe jednostki gospodarcze w sposób narastający, np.
wskaźniki charakteryzujące zysk, przychód, koszty, podatek.
2) Ze względu na „pojemność”:
a) Wskaźniki syntetyczne – to te, które mają dużą pojemność, obejmują dużą liczbę zdarzeń.
b) Wskaźniki cząstkowe – to te, które zawierają pojedyncze zdarzenia, np. dotyczące rodzaju towaru, materiału,
określają wąskie zdarzenia.
3) Ze względu na wielkości, w jakich wyrażone są wskaźniki:
a) Wskaźniki ilościowe (kwantytatywne) – określają rozmiary stanu zasobów lub wyników. Przedsiębiorstwo
posiada określone zasoby i te wskaźniki określają je rzeczowo lub osobowo.
b) Wskaźniki jakościowe (kwalitatywne) – określają relacje między wskaźnikami ilościowymi. Dzięki nimi
możemy określić dokładniej badane zjawisko, np. płynność finansową przedsiębiorstwa.

16. Znaczenie struktury majątku i kapitału w przedsiębiorstwie.<- Jagoda & Karolina

17. Giełda papierów wartościowych i jej rola w gospodarce.<- Justyna & Natalka
18. Inwestycje rzeczowe i kapitałowe przedsiębiorstwa.<- Michał