Rizal Execution refers to the execution of Dr.

Jose Rizal, a Philippine national hero, who was

executed by firing squad on December 30, 1896, at Bagumbayan, now known as Rizal Park, in
Manila, Philippines. Rizal was a prominent figure in the Philippine independence movement
against Spanish colonial rule and is considered a national hero for his contributions to the
country's struggle for freedom.
 Ang Rizal Execution ay tumutukoy sa pagpatay kay Dr. Jose Rizal, pinatay siya sa
pamamagitan ng pagpapaputok ng firing iskwad noong Disyembre 30, 1896, sa
Bagumbayan, na kilala ngayon bilang Rizal Park, sa Maynila,Si Rizal ay isang kilalang
pigura sa kilusang kalayaan ng Pilipinas laban sa kolonyal na pamamahala ng spanya at
itinuring na isang pambansang bayani para sa kanyang mga kontribusyon sa pakikibaka
ng bansa para sa kalayaan.

Rizal's execution was a result of his involvement in the Philippine revolution against Spanish
rule, which sought to achieve independence for the Philippines. Rizal was accused of being
involved in a plot to overthrow the Spanish government and was convicted of sedition,
rebellion, and conspiracy. Despite his claims of innocence, Rizal was sentenced to death by
firing squad.
 Ang pagpatay kay Rizal ay bunga ng pagkakasangkot niya sa rebolusyon ng Pilipinas
laban sa panuntunan ng Espanya, na naghangad na makamit ang kalayaan para sa
Pilipinas. Inakusahan si Rizal na kasangkot sa isang balangkas upang ibagsak ang
gobyerno ng Espanya at nahatulan ng sedisyon, paghihimagsik, at pagsasabwatan. Sa
kabila ng kanyang pahayag na wala siyang kasalanan, si Rizal ay sinentensiyahan ng
kamatayan sa pamamagitan ng pagpapaputok ng baril o firing iskwad.

On the morning of December 30, 1896, Rizal was taken from his prison cell to Bagumbayan,
where the execution took place. Rizal faced the firing squad composed of Filipino soldiers, and
he refused to be blindfolded, preferring to face his executioners. As the shots were fired, Rizal
fell to the ground and was pronounced dead.
 umaga ng December 30, 1896, ay kinuha si Rizal mula sa kanyang selda sa bilangguan
patungong Bagumbayan, kung saan naganap ang pagpatay sa kanya. Hinarap ni Rizal ang
firing squad na binubuo ng mga sundalong Pilipino, at tumanggi siyang lagyan ng piring
sa mata at mas pinili nyang harapin ang mga papatay sa kanya. Habang pinaputok ang
mga baril ,

Rizal's execution had a profound impact on the Philippine independence movement and became
a symbol of resistance against Spanish colonization. His death sparked widespread outrage and
fueled the desire for Philippine independence, leading to increased activism and further efforts
towards independence. Today, Rizal is remembered as a national hero in the Philippines, and
his execution is commemorated annually on December 30 as "Rizal Day."

 Ang pagpatay kay Rizal ay may malaking epekto sa kilusang kalayaan ng Pilipinas at
naging simbolo ng paglaban laban sa kolonisasyon ng Espanya. Ang kanyang kamatayan
ay nagdulot ng malawakang pagkagalit at nagdulot ng pagnanais para sa kalayaan ng
Pilipinas, na humahantong sa pagtaas ng aktibismo at karagdagang pagsisikap patungo sa
kalayaan. Ngayon, si Rizal ay naalala bilang isang pambansang bayani sa Pilipinas, at
ang pagpapatupad nito ay ginugunita taun-taon sa tuwing Disyembre 30 bilang "Rizal
Day “
"Mi último adiós" (English: "My Last Farewell") is a poem written by Dr. Jose Rizal, a
Philippine national hero, just hours before his execution on December 30, 1896. It is considered
one of Rizal's most famous works and is a poignant expression of his love for his country and
his farewell to his loved ones.
 "Mi último adiós" sa Ingles ay ( "Aking Huling Paalam" ) ay isang tula na isinulat ni Dr.
Jose Rizal, , ilang oras bago ang pagpatay sa kanya noong Disyembre 30, 1896. Ito ay
itinuturing na isa sa mga pinakatanyag na gawa ni Rizal at isang madamdaming
pagpapahayag ng kanyang pag-ibig sa kanyang bansa at paalam sa kanyang mga mahal
sa buhay.

Rizal wrote "Mi último adiós" in Spanish, which was the language commonly used among the
educated class in the Philippines during Spanish colonial rule. The poem reflects Rizal's deep
patriotism and desire for freedom for his beloved Philippines, as well as his acceptance of his
imminent fate as he faced execution.
 Isinulat ni Rizal ang "Mi último adiós" sa Espanyol, na siyang wikang pinakagamitin
mga edukadong tao sa Pilipinas noong panahon ng pamamahala ng Espanya. Ang tula ay
sumasalamin sa malalim na pagiging makabayan ni Rizal at pagnanais ng kalayaan para
sa kanyang minamahal na Pilipinas, pati na rin ang pagtanggap niya sa kanyang nalalapit
na kapalaran habang nahaharap siya sa pagpatay.

"Mi último adiós" is a long poem consisting of 14 five-line stanzas. It begins with Rizal bidding
farewell to his fellow countrymen and loved ones, expressing his gratitude for their support and
urging them to continue the fight for freedom. Rizal also expresses his love for his country and
the desire for it to be free from oppression.
 "Ang "Mi último adiós" ay isang mahabang tula na binubuo ng 14 limang linya na
stanzas. Nagsisimula ito sa paalam ng pag-bid ni Rizal sa kanyang mga kapwa kababayan
at mga mahal sa buhay, na nagpapahayag ng kanyang pasasalamat sa kanilang suporta at
hinihimok silang ipagpatuloy ang paglaban para sa kalayaan. Ipinapahayag din ni Rizal
ang kanyang pag-ibig sa kanyang bansa at ang pagnanais na ito ay malaya sa pang-aapi.

The poem is filled with powerful and emotional imagery, with Rizal invoking the beauty of the
Philippines, its history, and the sacrifices made by those who fought for independence. It ends
with Rizal accepting his impending death and expressing his hope that his countrymen will
remember him and continue the struggle for freedom.
 Ang tulang ito ay punong puno ng madamdamin at emosyonal na imahinasyon ni rizal,
habang hinihimok ni rizal ang kagandahan ng Pilipinas, kasaysayan nito, at mga
sakripisyo na ginawa ng mga nakipaglaban para sa kalayaan. Nagtapos ito sa pagtanggap
ni Rizal sa kanyang paparating na kamatayan at ipinahayag ang kanyang pag-asa na
 maaalala siya ng kanyang mga kababayan at ipagpatuloy ang pakikibaka para sa
kalayaan.

"Mi último adiós" is considered a masterpiece of Philippine literature and has been translated
into various languages. It remains a significant symbol of Rizal's patriotism and courage, and it
continues to inspire generations of Filipinos in their quest for freedom, democracy, and national
identity.
 "Ang "Mi último adiós" ay itinuturing na obra maestra ng panitikan ng Pilipinas at
isinalin ito sa iba't ibang wika. Ito ay nananatiling isang makabuluhang simbolo ng
pagiging makabayan at katapangan ni Rizal, at patuloy itong nagbibigay inspirasyon sa
mga henerasyon ng mga Pilipino sa kanilang paghahanap para sa kalayaan, demokrasya,
at pambansang pagkakakilanlan.