içindekiler

4 Türkiye'nin Yeri AB Üyeliği Mi? Yoksa İslam Ümmetinin Liderliği Mi? - Konferans
18 Medeni Kanundan Günümüze Arınma Yolunun Kapatılması / Süleyman Uğrulu
22 Türkiye’de Öğretim Sistemi / Nafiz Bayramalioğlu
29 Putin’in Ertelenen Ziyareti Ve Rusya -Türkiye İlişkileri / A. Yusuf Tuğtekin
36 Kendimiz Olmak / Kd dergisi

40 Terörizm / Kd dergisi

Deneme
43 Onlar; az oldular, az durdular hep aramızda... / Ahmet Sivren

Dosya
44 İslam’da Yönetim Sistemi - 4 / Kd dergisi

Fıkıh
51 Organ Nakli / Kd dergisi
Saadet Asrından
56 Halife Abdülhamid'in Tutumu (Tavrı) / Ali Şenol

Sohbet
58 Ahirete İman / Kurtuluş Sevinç
Sesleniş
65 Fatır Sûresi’nden İnsanlara Hitap / Tuba Sivren
Aile Kaledir
67 Aile İhmali ve Sonuçları / Hicret Güler
Tefsir
69 Bakara Sûresi Ayet 14-20 / Esad Mansur
Kitaplık
72 İslam Birliğine Çağrı / Kurtuluş Sevinç
Okuyucudan
79 Selamet Yurduna Götüren Yol / Yusuf Osmanoğlu
 KÖKLÜ DEĞİŞİM
İslam fikrine Dayalı
Aylık Siyasi Dergi

Eylül 2004
Sayı 04

Sahibi ve Yazı İşleri Müdürü

Ahmet Sivren

Genel Koordinatör
Süleyman Uğurlu

Yayın Kurulu
Ahmet Sivren
Kurtuluş Sevinç
Hamza Arslan
Nafiz Bayramalioğlu

Kapak - Grafik Tasarım

kd Tasarım

Adres
G.M.K. Bulvarı 31/12
Kızılay - ANKARA

İletişim, Abone, Reklam

Tel:0.312.229 77 91
Fax:0.312.229 77 92

İstanbul Temsilciliği
Haluk Özdoğan
Akdeniz Cad. No:15/4
Fatih - İSTANBUL
Tel:0.212.532 69 26

www.kokludegisim.com
bilgi@kokludegisim.com

ISSN - 1304-8724
 BİSMİLLAH...
Es-Selamu Aleykum ve Rahmetullahi ve
Beraketuhu…
Hamd ve övgülerin en güzeli Rahman ve Rahim
Allah (Subhanehû ve Tealâ)'adır.
Salat ve Selam, İslam Dininin son Rasulü
Hazreti Muhammed Mustafa (SallAllahu Aleyhi ve
Sellem)'ya olsun.
Selam olsun, Son Rasul'ün ashabına (RadıyAlla-
hû Anhum), ailesine ve İslam'ın ortaya
çıkmasından bugüne kadar O'nu tüm aleme
taşıyanlara, İslamî hayatı yeniden başlatmaya
çalışanlara (Allah onlara yardım etsin)…
Elhamdulillah…
Bizleri sizlerle buluşturan Rabbimize şükrede-
rek 4. Sayımızı da sizlere sunabilmenin heyecanı ve
mutluluğu içerisindeyiz.
Bu ümmet Hilafetimiz 3 Mart 1924 tarihinde
İngilizler ve batılı devletler tarafından yıkıldığın-
dan beri, hiç mutlu bir gün görmedi. Topraklarımız
parçalandı, babalarımız küçük düşürüldü,
kardeşlerimizin umutları yok edildi ve annelerimiz
ile bacılarımızın şerefleri ayaklar altına alındı.
İlerleyen zaman içinde, Ümmet parçalanmışlık,
sömürgeciler tarafından topraklarımızın istila
edilmesi, toplumsal ve ekonomik çöküntü,
toplumlarımızın ifsad oluşu ve halen devam eden
üzerimizdeki küfrün hakimiyeti gibi birçok problem
ile yüz yüze geldi. İşte bütün bunların sebebi
Hilafet'in yıkılmış olmasıdır.
Muhakkak ki sizler, kafirlerin sulta ve
egemenliğinden, küfür hükümlerinden ve düşünce-
lerinden kurtulmak, özel ve genel, iç ve dış bütün
ilişkilerinizin düzenlenmesi, davranışlarınız-da
Allah'u Teala'nın hükümlerinin ölçü olması için
hilafet devletinin ikamesini ve İslam hükmünün
- eylül 2004/sayı 04 -
tekrar hayata dönmesini dört gözle bekler hale
geldiniz.
Bunun yanında ise; başınızdaki idareciler
tahtlarını ve makamlarını korumak için kafir
devletlerin yöneticileri olan efendilerinin
emirlerine icabet ederek, Allah'ın nizamını
yeryüzüne hakim kılmak için canlarını ortaya
koyan kimselere ve hilafet devletinin tekrar
kurulmasına karşı savaşmaktan başka hiçbir
uğraşı ve çaba içerisinde bulunmamaktadır. Ve bu
uşak idareciler medyalarını, borazanlarını,
efendilerinin arzuları doğrultusunda kullanmakta,
bazıları da İslama saldırmak, islamın hükümlerini
bulandırmak, İslam davetini yüklenenlerden
insanları uzaklaştırmak ve hilafet devletinin hayata
dönmesini engellemek için kendilerini şeytana
sattılar.
Yine İslamın gözlüğü ile değil de batının gözlüğü
ile olaylara bakarak İslamı anlamaya çalışan ve
batı kültüründen etkilenenler vardır. Böyle
düşünenler demokrasi, çoğulculuk, hürriyetler,
cumhuriyet ve diğer batı kaynaklı düşüncelerin
İslamdan olduğunu zannederek batı düşünceleri
üzerinde yoğunlaşmaktadırlar. Oysa bu
düşüncelerin uzaktan yakından İslamla ilgisi
yoktur. Tarihleri boyunca da Müslümanlar bu
kavramları ve düşünceleri bilmediler. Bunlar küfür
ve tağut düşünceleridir, küfür ve tağut sistemlerini
temsil ederler. Bu düşünceleri taşımak ve ona
çağrıda bulunmak, bu doğrultuda teşkilatlar
kurmak Müslümanlara haramdır. Bu sayılanlar
haram olduğu gibi bu esaslara göre İslami
yönetimi ikame etmek için çalışmak da haramdır.
Sükûnet kırılmak üzere… (İslam'la) değişmek
ve değiştirmek için köklü değişim başlıyor…
3
 kapak
TÜRKİYE’NİN YERİ AB ÜYELİĞİ Mİ?
YOKSA,
İSLAM ÜMMETİNİN LİDERLİĞİ Mİ?
B u ayki Köklü Değişim Dergisi'ne
birincisini düzenlediğimiz "Değişim
Konferansları"nı kapak yaptık. İstanbul
Grand Cevahir Otel ve Kongre Merkezi'nde
gerçekleştirilen konferansa halkın katılımı
büyüktü. Buradan, zahmet edip konferansımıza
teşrif buyuran, yoğun programları nedeniyle
telgrafla katılamayacaklarını bildiren tüm
konuklarımıza teşekkür ediyoruz.
Hem konferans atmosferini yeniden yaşamak,
hem de katılamayanlar için bir nebze o havayı
teneffüs etmelerini sağlamak için konferansta
yapılan konuşmaların bir kısmını sizlerle
paylaşmayı uygun gördük.
Ve Rabbimizden, kendi rızasını umarak
yaptığımız bu amelleri kabul etmesini, ve böyle
amelleri işleyebilme adına bizlere güç, imkan ve
cesaret vermesini niyaz ediyoruz...
Şimdi sizleri konferansın sunumunu ve açılış
konuşmasını yapan, Dergimizin Genel
Koordinatörü Sayın Süleyman Uğurlu'nun
konuşma metniyle baş başa bırakıyoruz...
Bismillahirrahmanirrahim
Hamd alemlerin Rabbi olan Allah'a aittir. Salat
ve selam O'nun şanlı Rasulü Rahmet Peygamberi
kutlu müjdeleyicisi Hz. Muhammed Sav. Ehli
beytine ashabına ve Allah yolunun yolcularına
olsun.
Es- Selamun Aleykum ve Rahmetullahi ve
Beraketuhû...
Rabbimizin, "Aranızdan hayra çağıran iyiliği
emredip, kötülükten sakındıran bir topluluk
bulunsun" emrine icabet ederek, kınayıcının
kınamasından, zalimin zulmünden korkmadan
İslamî bir hayata duyulan özlemi gidermek için
çıktığımız bu yolda, bizleri böyle bir
4
Değişim Konferansı - 1
organizasyonda sizlerle buluşturan Alemlerin
Rabbi Allah'a hamd-u senalar olsun.
Köklü Değişim Dergisi'nin hazırlamış olduğu
"Türkiye'nin yeri; AB üyeliği mi? Yoksa, İslam
Ümmetinin liderliği mi?" sorusuna cevap
arayacağımız konferansımıza hoş geldiniz.
Şimdi Allah'ın vahyinden nasiplenmek adına
Kur'an-ı Kerim ve Türkçe mealini dinliyoruz.
(Bakara 142 ........
(Sinevizyon Gösterimi)
Köklü Değişim Dergisi'ni takip eden
okuyucularımızın yakından bildiğini umduğumuz
bir hadisi burada tekrar zikretmek istiyorum.
Allah'ın Rasulü
(SallAllahu Aleyhi ve Sellem)
şöyle buyurdu:
"Hiçbiriniz kendisini tahkir etmesin (küçük
düşürmesin).
Yanındakiler: "Ey Allah'ın Rasulü, bizden
birisi kendisini nasıl tahkir eder? " diye sordular.
O da şöyle dedi: "Bir kimse öyle bir şey görür ki
onunla ilgili bir şey söylemesi Allah'ın onun
üzerinde hakkıdır. Fakat o bu hususta konuşmaz
(yani insanlardan çekinip konuşmamakla
kendisini tahkir etmiş, alçaltmış olur). Allahû
Teala da Kıyamet Günü ona, "Şu şu meselede
niye üzerine düşen sözü söylemedin, söylemene
engel olan neydi?" diye hesaba çeker. Adam;
konuşmamı insanlardan korkmam engelledi, der.
Allahû Tealâ da; Sen (insanlardan değil) önce
Ben 'den korkmalıydın, der."
İşte bu gün; Allah'ın üzerimizdeki hakkını
ödeme günü, bu gün; bütün aldatmacaların,
yalanların, hile ve tuzakların yıkılacağı, sadece
hakkın konuşulacağı bir gün. Bi iznillah...
Konuşmacıları davet etmeden önce son
- eylül 2004/sayı 04 -

günlerini yaşadığımız, içerisinde Miraç gecesini
barındıran Recep ayının Müslümanların tarihin-
deki önemine değinmek istiyorum.
Bu ayda yerine getirilen nafile ibadetlerin kabul
edileceğini hatırlatmakla birlikte asıl bahsetmek
istediğim Recep ayının 27. günü meydana gelen
olaylar.
Bunlardan ilki Miraç hadisesidir ki O gün
insanlık, Alemlerin Rabbi tarafından şereflendiril-
miş, Rasul ve O'na iman edenler izzetli bir konuma
yükseltilmiştir. Miraç, yükselme anlamındadır.
Rasul nezdinde Müslümanları katma yükselten
Allah Subhanehû ve Tealâ, kendisine iman
edenlere vermiş olduğu değeri, Miraç ile
mükafatlandırarak bir kez daha göstermiştir. Bu
tarihi olay hicretten bir buçuk yıl önce Recep ayının
27. günü gerçekleşmiş ve bu günden itibaren
Müslümanların zihinlerinden hiç çıkmamış, hep
hatırlanır olmuştur.
Dün birçoklarımız bu mübarek geceye
hazırlanmak için gündüzü oruçlu geçirdi. Gece ise,
nafile ibadetlerini arttırdı. Dün, bir kez daha bu
kutlu olayı hep beraber hatırladık.
Ancak unuttuğumuz yada unutmuş gibi
göründüğümüz Miraç topraklarının durumuydu.
Kolları taşla kırılan, tankların altında ezilen, evleri
başlarına yıkılan, aşağılık bir Yahudi'nin kurşu-
nuyla oracıkta can veren yavruları hatırlamadık,
hatırlamak istemedik.
Yüzlerimizi semaya çevirdiğimizde kaçımız
bunları hatırlayarak zulümlere son vermek için
ahdettik. Ve kaçımız ahdimize vefa gösterdik.
Evet Miraç toprakları bu gün işgal altında, tıpkı
Afganistan gibi, tıpkı Irak gibi, tıpkı Endülüs gibi.
Vasat ümmet, üstün ümmet Sömürgeci kafirler
tarafından aşağılanan, horlanan, işkence tecavüz,
katliam ve gayri insani her türlü muameleye maruz
bırakılan bir ümmet konumunda.
Peki neden? Bu seçkin ümmet neden bu halde?
Kuşkusuz böylesine acı bir duruma düşüşün
başlıca sebebi, Allah'ın göndermiş olduğu İslam
akidesine ve bu akideden fışkıran Şer'î hükümlere
gereği gibi bağlanılmamasıdır. Bunun neticesinde
Allah'ın Sünnetullahı bir kez daha tecelli etmiş,
nefislerdekinin değişmesiyle izzetli günler
kaybolmuş ve bu günkü zillet bütün hayatı
- eylül 2004/sayı 04 -
kapak
kaplamıştır.
Böylesine şiddetli sarsıntılar geçiren ümmetin
direniş umutlarının tükendiği gün ise yine Recep
ayının 27. günüdür. 27 Recep 1342, dünyanın dört
bir tarafında şaşkın, çaresiz, mustaz'af, zayıf bir
halde yaşayan Müslümanların yegane umut
kaynağı olan Hilafet Devleti'nin hayat sahnesinden
uzaklaştırılıp, Ümmetin diz üstü çökertildiği,
asasının kırılıp, kalkanının parçalandığı kara bir
gün.
Yine bu tarihte İslam ümmetinin derdiyle
dertlenen onunla birlikte gözyaşı döken
Müslümanların son halifesi açlık ve sefalete
mahkum edilerek sürgüne gönderilmiştir. Hem de
üzerine bastığımız bu topraklardan, İstanbul'dan.
Bu kadar yürek parçalayıcı, utanç verici olaydan
sonra 27 Recep'te gerçekleşen bir olay var ki bizlere
örnek olması açısından onu da burada
zikredeceğim. Kudüs Haçlı orduları tarafından
işgal edilip içerisindeki Müslüman halk kılıçtan
geçirildikten sonra hiç gülmeyen, başlarını yerden
kaldıramayan, geceleri uykusuz geçiren
Müslümanlardan, Selahaddin Eyyûbî
Komutasındaki İslam ordusunun tek derdi
Müslümanlara ait olan bu mübarek beldeyi tekrar
Müslümanlara iade etmekti. Nitekim yine bir Miraç
Gecesinde Allah Subhanehû ve Tealâ Rasulünü
katına yükselttiği bu toprakları 88 yıllık bir
ayrılıktan sonra İslam ümmetine Selehaddin
Eyyûbî'nin eliyle bahşetti. Müslümanlar artık rahat
uyuyabiliyordu. Başları artık dik, yüzleri ise
gülüyordu.
Ta ki Kudüs önce kafir İngilizlere sonrada
aşağılık Yahudi varlığının eline geçesiye kadar.
Biliyoruz ki artık Selahaddin Eyyûbî yok, artık
Abdülhamid yok. Ancak Eyyûbî'lerin
Abdülhamid'lerin torunları olan biz varız. Ve bizler
Miraç toprakları Yahudilerden temizleninceye
kadar asla gülmeyeceğiz. Miraç torakları
Yahudilerden temizleninceye kadar asla
uyumayacağız ve başımızı yerden
kaldırmayacağız.
Rasulullah'ın örnekliğinde canımız ve malımız
pahasına azimle çalışmaya devam edeceğiz. Ta ki
Kudüs ve işgal altındaki tüm İslam beldeleri
kurtuluncaya kadar. Bi iznillah.
5
 kapak
Dosta ve düşmana karşı yaptığımız bu kısa
hatırlatmadan sonra, içerisinde bulunduğumuz
mübarek üç ayların ve özellikle Recep ayının
Müslümanların uyanışına ve özlemlerinin
giderilmesine vesile olmasının temennisiyle,
AB'ne niçin girilmek istenmektedir. AB'ye girildiği
taktirde elde edileceği söylenen boş vaatleri
anlatılacağı konuşmasını yapmak üzere Sayın
Haluk Özdoğan'ı buraya davet ediyorum. Kendisi
Yıldız Teknik Üniversitesi, Mimarlık-
Mühendislik Fakültesi Mezunu...
Konuşmacı: Haluk ÖZDOĞAN
Es-selamu Aleykum ve Rahmetullahi ve
berakatuhu
Yaşadığımız şu dönemde insanların zihni,
medyada yer alan toplum mühendisliği projeleri ve
provokasyonlar yoluyla yürütülen AB tartışmaları
sonucunda bulandırılmış durumdadır. Türkiye
içindeki Avrupa yanlısı grupların yoğun
kampanyaları ve galeyan tarzı hareketleriyle,
konunun dikkatle ele alınması gerektiğini savunan
grupların gerekçeleri arasında halk neye karar
vereceğini şaşırmış bir haldedir. Aslında Türkiye
Cumhuriyeti (T.C.) açısından halkın neyi istediği o
kadar da önemli değildir. Çünkü halka sivil toplum
kuruluşları ve medya gibi araçlarla kendisi için ne
isteniyorsa onu kabul etmek durumunda olan bir
yığın olarak bakılıyor. Bazı istisnaları hariç
Türkiye'de hemen hemen tüm siyasi parti yada sivil
toplum örgütleri muhtemel AB üyeliğini
istemektedirler. AB üyeliği hedefine yönelik
davette bulunanların istisnasız tümü konuya
Batının, Avrupa'nın her yönden bizden üstün ve
ileride oldukları açsımdan yaklaşmaktadırlar. Batı
toplumu ve batı değerleri karşısında kendilerini
daha değersiz ve küçük görmektedirler. Büyük
küçük herhangi bir konunun doğruluğunu ortaya
koymak için batı toplumundan, batıdaki
uygulamalardan örnekler verilerek delillendirmeye
ve ispatlama cihetine gitmektedirler. Sürekli olarak
şu ifadeleri duyarsınız;
-Efendim bu batıda da böyledir.
- Ben Almanya'da iken bunun böyle olduğunu
gördüm
-Amerikalılar bunu böyle yapıyorlar.
6
-Ben tahsilimi Avrupa'da yaptım, doğrusunu
sizden daha iyi bilirim.
Bunun en canlı örneği günlerdir televizyon
ekranlarından ve medyadan bir türlü düşmeyen
herkesin dillerinde pelesenk ettiği "zina"nın suç
sayılıp sayılmayacağı tartışmalarıdır.
Dolayısıyla toplum olarak öyle bir hale getirildik
ki her açıdan batı üstün, referans alınması gereken
tek kaynak olarak kabul ettirildi. Bizlerin, İslam
medeniyetinin ve Müslümanların ise hiçbir şekilde
itibara alınmaması gerektiği adeta beyinlere
kazıldı. İslam ümmetinin, Müslümanların
geçmişleri ile, tarihleri ile olan bağları tümüyle
kopartıldı. On dört asırlık İslam tarihi, İslam
medeniyeti tümüyle yok sayıldı.
Diğer taraftan AB'ye Karşı çıkanlar da aslında
batı kültürünün etkisi altındadır. Çünkü İtirazlarını
aynı kültürün bakış açısını kullanarak yapmakta ve
yerine batı kültüründen tümüyle farklı başka bir
fikir de koyamamaktadırlar. İşin gerçeğini
anlamaktan çok uzak yüzeysel, basit iddialarla
hareket etmektedirler. Halk ise AB'ye üye
olunduğunda başına nelerin geleceğinden habersiz
bir halde ağızlarına birer parmak bal çalınarak bir
dizi hülyalarla uyutulmaktadır. Kurbanlık koyunlar
gibi karşılaşacağı tehlikeden habersiz felaket
çukurlarına düşürüleceği günleri özlemle
beklemektedir!!
Gerçekte Türkiye'nin AB üyeliği medeniyetler
çatışmasının fiilen uygulandığı bir olaydır. Bu
üyelik tartışmalarının iki temel hedefi vardır.
Bunlar:
A- Batının, batı kültürünün, batı medeniyetinin
ve Hıristiyanlığın İslam'dan, İslam kültüründen,
İslam medeniyetinden ve Müslümanlardan daha
üstün olduğunu zihinlere iyice kazımak.
B- İslam'ın bir hayat nizamı olmadığı,
Hıristiyanlıktan daha geri, kalkınmaya, her
alandaki gelişmeye engel bir din olduğu,
dolayısıyla da Müslümanların geri kalmış,
medeniyetten ve insanlıktan uzak bir topluluk
olduğu fikrini yaymak.
Peşinen belirteyim ki ben burada Türkiye Avrupa
Birliğine girecek mi yoksa girmeyecek mi şeklinde
bir değerlendirme yapmayacağım. Aralık ayındaki
görüşmelerden ne sonuç çıkacağını da
irdelemeyeceğim. Konuya tümüyle farklı bir bakış
- eylül 2004/sayı 04 -

açısıyla bakacağım. Sizlere sadece gerçekleri
anlatmaya çalışacağım.
Bu topraklar üzerindeki batılılaşmanın tarihçesi
bir buçuk asrı aşkın bir süreye dayanmaktadır. Bu
süreç kafir batının ilk etapta telkin, tavsiye ve
ardından da dayatmasıyla "reform" adı altında
gerçekleşmiştir. Herkese eşitlik kazandırıp,
İslam'ın Hıristiyanlığa, Müslümanların zımmilere
olan üstünlüğünü ortadan kaldırmak suretiyle ve
tarihe "gavura gavur denmeyecek" maddesiyle
geçen (1839) Tanzimat Fermanı ile başlamıştır.
Ardından adı ıslahat olan fakat maddeleri İngiliz ve
Fransız elçileri tarafından yazılan ve gayri
Müslimlere de Osmanlı vatandaşlığı kazandırıp,
yeni haklar vererek Hıristiyanları fitne unsuru
haline getiren Islahat Fermanı (1856) ile devam
etmiştir. Daha sonra ilan edilen I. ve II.
Meşrutiyetle ise batı hayranı İttihat ve Terakki
Partisinin gayri İslami yönetim arzusuyla İslam
beldeleri biraz daha parçalanmıştır. Batıcılık,
Türkçülük vb. fasit akımlar ortaya çıkmıştır. Son
olarak laiklik esası üzerine kurulan T.C. (1923)
devleti ile Hilafet kaldırılmıştır.
Müslümanlara Hilafeti hatırlatan Cihad, Halife,
İslam siyaseti vb. bütün kavramlara savaş
açılmıştır. Müslümanlara Batı kültüründen çıkan
hayat tarzını benimsetmek için, çağdaşlaşma ve
uygarlık adı altında siyasi, kültürel birçok alanda
batıl devrim hareketleri gerçekleştirilerek, İslami
hayat zihinlerden uzaklaştırılmıştır. Bugün geriye
dönüp baktığımızda geçen bir buçuk asırdan sonra
ne siyasi, ne ekonomik, ne de sosyal alanda hiçbir
ilerlemenin sağlanamamış olduğunu ve her alanda
devamlı dibe battığımız hakikatinin, hiçbir akıl
sahibinin inkar edemeyeceği bir hakikat olduğunu
görürüz. Bu sürecin devamı olarak gelinen bu
noktada yasalaştırılan AB uyum yasalarıyla
gerçekleştirilmek istenen nihai amaç ise; 80 yıl
önce yıktıkları Osmanlı Hilafet Devleti'nden sonra
şimdi de İslam'ı bu topraklardan kökünden söküp
atmaktır. İslam'ı hatırlatan bütün unsurları yok
etmektir.
Gerçekte AB üyeliği hangi dinin, hangi
medeniyetin ve hangi din mensuplarının daha
üstün olduğunu ispatlama çalışmalarıdır.
Müslümanlar mı yoksa Hıristiyanlar mı daha
üstündür?
- eylül 2004/sayı 04 -
kapak
İslam mı yoksa Hıristiyanlık mı daha üstündür?
İslam medeniyeti mi yoksa Batı medeniyeti mi
daha değerlidir?
Dolayısıyla AB'ye üyelik konusu
değerlendirilirken bu perspektiften
değerlendirilmelidir. Ekonomik gerekçeler ve
özgürlükler denilen akıl almaz çılgınlıklar
açısından değerlendirmek doğru değildir, tümüyle
yanlış değerlendirmelerdir.
AB'ye üyelik konusunu neden bu açıdan ele
almamız gerektiğini ortaya koymak için bazı
Avrupalıların neler söylediklerini burada dile
getirmekte fayda görüyoruz.
AB'nin Genişlemeden Sorumlu Temsilcisi
Verhaugen şöyle demişti: "Sınırlarımızın
Ortadoğu'ya komşu olacağını hayal bile etmek
istemiyorum.''''
-AB Parlamentosu Başkanı Nicole Fontain de
şöyle söylemişti : "Türkiye'ye evet dersek kime
hayır diyebiliriz?"
-Avrupa Hıristiyan Demokrat Partiler
Başkanı Velgen ise "Türkiye'nin Avrupa'da
yeri yoktur; çünkü Avrupa'nın kültürel ve
insani değerlerine sahip değildir."
-Avrupa Komisyonunun İç Pazar komiseri
Hollandalı Frits Bolkenstein şöyle diyor: "Eğer
Türkiye AB'ye kabul edilirse, Türklerin 300
yıldan fazla bir zaman önce Viyana önlerinde
uğradıkları bozgunun anlamı kalmayacak...Böyle
bir gelişmenin gerçekleşeceğini bilemiyorum
ama eğer doğru çıkarsa 1683'te Viyana'nın
kurtarılışı beyhude olacak.... Türkiye'nin
girişten önce muazzam değişikliklerden
geçmesi, kimliğinin temel bir değişikliğe
uğraması gerekir"
Şimdi Bolkenstein Türkiye'nin girişten önce
muazzam değişikliklerden geçmesi, kimliğinin
temel bir değişikliğe uğraması gerekir
ifadesinin anlamını iyice düşünelim. Bu adam ne
demek istiyor. Bizden ne istiyor? Neyi
değiştireceğiz? Kullandığımız makine ve teçhizatı
mı? Yani teknolojik alanda batının ulaştığı
seviyenin daha da ötesine mi gitmemizi istiyor?
Yoksa başka şeyleri mi? AB uyum yasalarına
baktığımız zaman bizden teknolojik alanda
herhangi bir ilerleme istemedikleri, fakat hayat
7
 kapak
tarzı, yaşam biçimini ilgilendiren alanlarda batı
değerlerini, kurallarını gerçekleştirmemizi
istiyorlar. İşte zina tartışmaları konusunda iki gün
önce Türkiye'de iken açıklama yapan Verhaugen'in
sözleri: "TCK'nunda zinanın suç sayılmasına
ilişkin hükümler dışarıda çok yanlış anlaşılacak ve
Türkiye'ye karşı ülkeler tarafından aleyhte
kullanılacak."
Bu ifade ve buna benzer diğer ifadelerin tümüne
baktığımız zaman kısacası batılar bizden şunu
istemektedir:
Sizin dininize göre her türü ile zina ve fuhuş
haram kılınmıştır. Fakat bizim değerlerimize göre
her türü ile zina ve fuhuş serbesttir. Öyleyse şartsız
olarak Allah'ın emrini bırakın ve bizim emrimize
itaat ediniz. Yoksa sizi Avrupa Birliğine almayız.
-Sizin inancınıza göre içki haramdır. Fakat bizim
kanunlarımıza, özgürlükler düşüncesine göre her
çeşidi ile içkinin, imalatı, alınması, satılması ve
kullanılması serbesttir. Öyleyse şartsız olarak
Allah'ın emrini bırakın ve bizim emrimize itaat
ediniz. Yoksa sizi Avrupa Birliğine almayız.
-Sizin inancınıza göre Allah katında tek din
İslam'dır. Fakat bize göre -açıkça ifade etmeseler
de Hıristiyanlık daha üstündür- bütün dinler ve din
mensupları aynıdır. Aralarında hiçbir fark yoktur.
Öyleyse şartsız olarak Allah'ın emrini bırakın ve
bizim emrimize itaat ediniz. Yoksa sizi Avrupa
Birliğine almayız.
-Sizin inancınıza göre Allah(Subhanehu ve Teâlâ) kadınlar
için örtünmeyi, tesettürü farz kılmıştır. Sokağa
çıkan her kadın tesettürlü olmalıdır. Fakat bizim
inancımıza, kanunlarımıza göre kadınlar istedikleri
kıyafetleri giymekte serbesttirler. Üstelik bizim
kanunlarımıza göre kız çocukları başörtülü olarak
okula da gidemezler. Bu seneki öğretim yılı
döneminde Fransa'daki ortaöğretim okullarında
bunu uygulayacağız ve ileride de tüm Avrupa
ülkelerine bu uygulamayı genişleterek yayacağız.
Her ne kadar özgürlükler düşüncesine göre
insanların dilediği kıyafetleri giymeleri serbest olsa
da Müslüman kız çocuklarının ve kadınların
başörtüleri söz konusu olunca durum değişir.
Öyleyse şartsız olarak sizi yaratan Rabbinizin
emrini bırakın ve bizim emrimize itaat ediniz.
Yoksa sizi Avrupa Birliğine almayız, sizden
kesinlikle razı olmayız.
8
Burada örneklerini saymakla bitiremeyeceğimiz
daha yüzlerce hususta, kısacası insan hayatını
düzenleyen tüm kanun ve kurallarda batı
değerlerine göre hayatımızı şekillendirmemiz,
onlar gibi düşünüp, onlar gibi yaşamamızı
istemektedirler.
Şimdi soruyorum sizlere:
- Bir Müslüman olarak zinanın serbest
bırakılmasına razı mı olacaksınız? Hanımlarınızın,
kızlarınızın, bacılarınızın, annelerinizin,
torunlarınızın fuhuş bataklığı içerisinde
yaşamasına razı mı olacaksınız? Namusu her
şeyden daha üstün tutan bir neslin evlatları olarak
alınlarında kara lekelerle dolaşmaktan zevk mi
alacaksınız? Böyle bir şeyi sinenize nasıl
sindireceksiniz?
Ben bu ifadeleri burada kullanırken bazılarınızın
aklına farklı sorular gelebilir.
Avrupa kanunlarının bizim ülkemizde de
uygulanmasının bize ne zararı var? Avrupa Birliği
normlarını kullandık diye, her taraf fuhuş yuvası mı
olacak?
Bu soru ve benzerlerine iki açıdan cevap
verebiliriz. Bunlardan birincisi Avrupa ülkelerinin
şu anda içerisinde bulunduğu durum. Yani bize
dikte ettirilen batı kanunlarının uygulandığı
Avrupa toplumunun hali nasıldır? Bizler böyle bir
şeyi kesinlikle temenni etmiyoruz ama şu andaki
Avrupa toplumunun vakıası ve istatistikler açıkça
bunu gösteriyor.
Avrupa'da yayınlanan istatistiklerde zina ürünü
doğumlar %45'e ulaşmıştır. Hatta bu oran
İngiltere'de %75'e kadar çıkmaktadır.
Kadınların büyük kısmı tecavüze uğramış ve
çocukların büyük kısmı cinsel tacize uğruyor, hem
de öz be öz velileri tarafından.
İstatistiklere göre Almanya'da her yıl 50 bin ile
300 bin arasında çocuk yakınları tarafından
tecavüze uğruyor.
Amerika'ya her sene Asya, Latin Amerika ve
Doğu Avrupa'dan 50 bin çocuk ve kadın getirilip,
tehlikeli işlerde ve fuhuş sektöründe çalıştırılıyor.
290 bin çocuk fabrika ve çiftliklerde çalıştırılıyor
ve bazen günde 20 saat.
Nüfusun %1'ini oluşturan en zenginler ülke
- eylül 2004/sayı 04 -

servetinin 40%'ına sahip,
Nüfusun % 12'sini oluşturan 32 milyon kişi ise
yoksulluk sınırının altında yaşıyor,
2 milyon kişi, sokakta yaşıyor ve %40'ı yeterli
yiyecek bulamıyor.
Her yıl 31 bin kişi vuruluyor.
Günde 80 üzerinde insan, silahlı olayda ölüyor.
Kayıtlı silah satıcısı 100 bin.
6 milyon 3 00 bin kişi hapis veya gözaltında,
Suç oranında 1990'a oranla 44.6% artış.
Aile bireylerinden çocuklarından veya
torunlarından hiç kimse tarafından bakılmadığı için
yalnız başına yaşamak zorunda kalan ve öldüğü
cesedin kokması ile anlaşılan ve komşularının
şikayeti üzerine cenazeleri kimsesizler gibi
belediye tarafından kaldırılan yaşlılar.
Çocuklarına miras bırakmak istemedikleri için
servetlerini kedilerine ve köpeklerine bırakan
insanlar.
Tümüyle bencil bir hayat anlayışı.
Kokuşmuş bir hayat anlayışının en canlı örneğini
oluşturan erkek erkeğe, kadın kadına eşcinsel
ilişkilerin kanunen serbest bırakılması.
Aile mefhumunun tümüyle ortadan kaldırılmış,
ifsat edilmiş olması nedeniyle genç nüfus oranının
her geçen gün azalırken yaşlı nüfusun giderek artan
bir ivme göstermesi.
İşte size platonik bir aşkla gelecek vaat edilen batı
toplumundan birkaç tablo. Batı kültürünü ve onun
en büyük temsilcisini alın da gözlemleyin şu tek
dişli canavarı.
Bu toplumlarda, aile parçalandı. Babalar,
anneler ve çocukları, kardeşler ve kız kardeşler
arasında; saygı, sevgi, merhamet kayboldu. Hatta,
yaşları ilerlemiş, binlerce daha doğrusu onbinlerce
erkek ve kadının sokaklarda yürüdüklerini ve
beraberlerindeki köpekleri dost edinerek,
parklarda dolaşmayı tercih ettiklerini görmek
doğal işlerden oldu. Öyle ki, o köpekler onların
meskenlerine, yemeklerine, hatta yataklarına
ortak oldular. Onların yalnızlıklarında onları teselli
eden tek şey köpekleri oldu. Zira, onlardan
her birisi yalnız yaşıyor ve kendisini teselli eden
bir şey yoktur. Çünkü, köpekten başka
- eylül 2004/sayı 04 -
kapak
kendileriyle beraber oturacak ve onlara yakın
olacak, dost olacak kişiler olmaksızın yalnız
başlarına yaşar duruma düştüler...
İşte bunlar, demokratik değerlerin türettiği ve
durmadan şarkısı söylenilen o genel hürriyetlerin
meyvelerinden birer örneklerdir. Bu hürriyetler,
demokratik hayat anlayışının çehresinin
şekillerinden bir şekildir. İşte onunla övünüyorlar.
Dünya onların o çirkin hayat tarzına ortak olsun
diye ona çağırıyorlar ve onu dünyaya götürmeye
çalışıyorlar. Bu hürriyetler bir şeye işaret edecekse
ancak; demokrasinin bozukluğunun ne kadar
büyük olduğuna, çürüklüğüne ve pis kokusuna
işaret eder.
Şahsî hürriyet yularının serbestliğinden dolayı
demokratik batı toplumlarının yuvarlandıkları ve
içine düştükleri derecenin hayvan topluluklarının
dahi ulaşmadığı aşağılık bir derece olduğuna işaret
eder.
Bu örnekler Türkiye'de de yeterince görülmüyor
mu? Batılılaşmak uğruna batmak mı istiyorsunuz?
Medeniyet(!) derken, çocuklarınızın, Ayşe'lerin ve
Fatma'ların istediğiyle düşüp kalkmasını mı
istiyorsunuz? Temiz aile ortamları dururken genel
evlerde, barlarda yetişmesini mi istiyorsunuz?
İşte Avrupa Komisyonunun İç Pazar komiseri
Hollandalı Frits Bolkenstein'in Türkiye'nin
girişten önce muazzam değişikliklerden
geçmesi, kimliğinin temel bir değişikliğe
uğraması gerekir" sözü; Türkiye ve Türk halkı
bizim toplumumuz gibi aşağılık bir hayatı,
yaşantıyı peşinen kabul etmelidir. İnançlarından,
tarih boyunca sahip olduğu üstün değerlerden
tümüyle vazgeçmelidir anlamına gelmektedir.
Netice olarak Avrupa, Türkiye toplumuna örnek
gösterildiği gibi üstün bir medeniyet inşa
etmemiştir. Maddi alanda bir kalkınma
gerçekleştirmişse de -ki bu kalkınma İslam
beldelerinin zenginliklerini sömürerek olmuştur-
insani, ahlaki ve manevi alanda büyük bir
çöküntünün içine girmiştir. Genel özgürlükler
düşüncesi ile insanı, hayvandan daha aşağı
seviyelere düşürmüşlerdir. Temel özgürlüklerden
bir parça olan mülkiyet özgürlüğü düşüncesi,
menfaatçiliği bütün işlerde ölçü kabul etmiş ve
kapitalist Avrupa, hammadde kaynağı ve pazar
oluşturabilmek için bütün bir dünyayı sömürü
9
 kapak
alanı olarak görmüştür. Hatta kendi askeri sanayi
ürünlerini pazarlayabilmek için pek çok fitne
çıkarıp savaş rüzgarları estirmiştir. Meselâ;
Sudan'daki Darfur krizini körükleyen bizzat Fransa
ve İngiltere olmuştur.
Diğer taraftan Avrupa Birliği'ne üyelik
konusunda insanlara şirin gösterilmeye kalkışılan
hususlardan birisi de konunun ekonomik
boyutudur. Sözde Türkiye Avrupa Birliğine
girdiğinde ekonomik açıdan kalkınacak, kişi başına
düşen Milli gelir seviyesi yükselecek. Vesaire...
Şu anda her ne kadar batı toplumları Amerika
dahil- ekonomik açıdan Türkiye'den çok çok ileri
seviyede iseler de sahip oldukları servetleri sömürü
yoluyla kazanmışlardır. Yer altı ve yer üstü
kaynakları açısından Türkiye'den ve diğer İslam
topraklarından daha zengin değildirler. Şu anda
dünyanın en değerli enerji kaynağını oluşturan
petrolün çok büyük bir kısmı İslam topraklarında
bulunmaktadır. Amerika ve Avrupa'nın göz diktiği
Ortadoğu bölgesi sahip olduğu stratejik
hammaddeleri nedeniyle dünyanın en stratejik
bölgesidir. Ve bu topraklarda var olan doğal
kaynaklar İslam ümmetinin ortak malıdır. Şu yada
bu devletin veya şahıslara ait birer mülk değildir.
Petrol üretimi açısından Avrupa tümüyle İslam
dünyasına bağlıdır. Petrol olmadığı zaman veya
petrol fiyatının çok yüksek olduğu zaman
ekonomik kalkınmanın nasıl bir seyir alacağını
70'lı yılların başındaki petrol krizinin boyutlarını
ve sonuçlarını bilenler çok iyi anlarlar.
Kısacası sahip oldukları ekonomik değerleri,
servetleriyle Türkiye ve İslam dünyası kesinlikle
batıya muhtaç değildir. Türkiye'nin ve İslam
dünyasının bugün muhtaç olduğu tek şey sahip
oldukları ekonomik servetleri batıya peşkeş
çekmeden, Amerika başta olmak üzere sömürgeci
batı dünyasının sömünnesine fırsat vermeden
değerlendirecek, halkının, ümmetin hizmetine
sunacak samimi yöneticilere sahip olmamasıdır.
Buradan size sesleniyorum: Müslüman
Türkiye halkının düşmanı, kafir batının dostu
olan yöneticiler siyaset adamları ve sermaye
sahipleri!!!
Önce bu milleti küçük Amerika yapacağız
dediniz, olmadı. Almanya yapacağız dediniz, .
10
olmadı. Japonya yapacağız dediniz, bu da
olmadı. Asya kaplanı olacağız dediniz. Bütün
bunları beceremediniz. Hatta her seferinde daha da
hatırdınız. Şimdi öyle görünüyor ki; Türkiye'yi
Avrupa'nın evcil kedisi yapmayı hedeflediniz.
Oysa sizin elinizdeki imkanlar, dünyada pek az
ülkenin elinde mevcuttur. Türkiye'nin sahip olduğu
tarih, coğrafya, hammadde, insan, bilgi, iklim vs.
zenginliklerine çok az ülke sahiptir. Siz bunları bu
Müslüman halk için değerlendirmediniz. Yalnızca
sömürgecilerle işbirliği yapıp, bu mazlum milleti
sömürmeyi kendinize iş edindiniz. Şimdi kendi
oluşturduğunuz bu bataklıktan ürkerek, memleketi
Avrupa'ya teslim etmek suretiyle kendi
konumlarınızı muhafaza etmek istiyorsunuz...
Allah'tan korkmanızın, Ahirette vereceğiniz
hesabı hatırlamanızın ve aklınızı başınıza alarak
hayrı seçmenizin vakti gelmedi mi? Hâlâ ne diye bu
mazlum halkı aşağılık ve yalanlarla dolu vaadlerle
kandırıyorsunuz? Müslüman olanlarınızın
kalplerinde İslam ateşi sönmüş bir köz gibidir. Eğer
bu küfür, fısk ve isyan yolunda devam ederseniz,
hüsran şu durumda ancak sizin içindir. Çünkü hayat
kısa ve menfaati pek azdır. Ölüm ise yakın ve
Allah'ın azabı şiddetlidir. Hatırlayın ki, nice zalim
yöneticiler vardı. Şimdi onları veya kalıntılarını
görebiliyor musunuz? Siz de onlardan biri olmak
istemiyorsanız, bir an önce İslam'ın hükümlerini
hayata geçirin... Eğer gerçekten halkınızı
seviyorsanız ve halkınızın inandığı değerlere siz de
inanıyorsanız.
İslam'ın hakimiyeti kendisiyle beraber olanları
yüceltecek ve karşısında duranları ezip geçecektir.
Değerli Müslüman kardeşlerim ve bacılarım;
İşte görüyorsunuz, size umut olarak gösterilen ve
kurtuluş reçetesi olarak sunulan Avrupa işte böyle
bir yer ve Avrupa Birliği işte böyle büyük bir yalan!
Gerçekte Avrupa Birliğine katılma çabaları
İslam'ın önünü kesme çabalarıdır. Yüzyıldan
fazladır yaşanan batılılaşma / kapitalistleşme /
Avrupalılaşma sürecinde sefalet, rezalet ve
aşağılanmadan başka ne buldunuz? Ne zaman
mutlu bir gün yüzü gördünüz? Fakat siz ne yazıktır
ki, küçük şeylerle mutlu olabilen ve Allah'a şükrün
bir emaresi olarak aza kanaat eden bir
toplumsunuz. Oysa siz bundan çok daha güzel ve
- eylül 2004/sayı 04 -

hayırlı bir hayata layıksınız. Çünkü siz
Müslümansınız ve Allah sizin isminizi mübarek
kıldı. Dininizi şerefinizin sebebi yaptı.
Allah sizleri Dininiz nedeniyle üstün ve aziz
kıldı. Sizin şerefiniz, itibarınız, kuvvetiniz ve
kıymetiniz ancak İslam iledir. Allahû Tealâ şöyle
buyurmaktadır:
Ey Müslümanlar!
Allahû Tealâ yahudileri ve nasranileri dost ve
yardımcı edinmememizi şöyle bildirdi:
"Ey iman edenler! yahudileri ve nasranileri
dost edinmeyin. Onlar birbirlerinin
dostlarıdırlar (birbirlerinin tarafını tutarlar).
Sizden kim onları dost edinirse, hiç şüphesiz o
da onlardandır. Allah zalimleri doğru yola
iletmez." (Maide 51)
Eğer İslam sizden uzak olursa tüm hayırlardan da
uzaklaşmış olursunuz. Ne şerefiniz, ne itibarınız,
ne kuvvetiniz ve ne de birliğiniz kalır. Kafirler sizi
şu anda olduğu gibi daha küçük parçalara ayırırlar.
Kendinize, ailenize, çevrenize, ülkenize,
yöneticilerinize, servetlerinize, diğer beldelerdeki
kardeşlerinize, dininize bakın ve kafir Batı ile
işbirliği içindeki hain yöneticilerinizin sizi nasıl
paramparça ettiğini, AB hayalleriyle size varlık
içinde yokluk yaşattıkları gerçeğini idrak edin.
İslam hepimizin ölçüsüdür. Ona ne kadar yakın
olursak, o kadar üstün oluruz. Ne kadar uzak
kalırsak, o kadar alçalırız.
Es-Selamu Aleykum ve RAhmetullahi ve
Beraketuhû...
Kürsüye gelen bir diğer konuşmacı da Sayın
Muhammed Hanifı Yağmur 'du. Kendisi Gazi
Üniversitesi îktisad Fakültesi Mezunu...
Sayın Yağmur ise; Avrupa Birliği'ne Türkiye'nin
katılımı konusunu İslam'ın bakış açısıyla
değerlendirdi. Şer'i hükümler açısından bu Birliğe
katılım konusunda İslam ne diyordu, İslam
Ümmeti'nin, Batı toplumu ile kıyaslanmasını ve
Müslümanların yaşadığı devletlerin liderlerinin ve
toplumların önde gelenlerinin içine düştükleri
durumları şer'i nasslar ışığında dinleyicilerin
gözleri önüne serdi... Şimdi bu konuşmadan
bölümler sunuyoruz...
İşte batı hayranı ve hizmetkarı idareciler ika ile
- eylül 2004/sayı 04 -
kapak
nedeniyle Türkiye'mizin sömürgeci kafir Amerika
ile Avrupa arasında sıkışıp kalması vahim
sonuçları da beraberinde getirmiştir. Bu vahim
sonuçlardan bazıları şunlardır.
-Dünyada herhangi bir ağırlığı ve etkisi olmayan
pasif bir Türkiye
-Ekonomisini bile yönetemeyen bu nedenle
IMF'ye dolayısı ile Amerika'ya teslim olmuş
çaresiz bir Türkiye
-Savunma, askeri ve teknolojik alanlarda Batı'ya
bağımlı bir Türkiye
-Kendisine ve halkına en büyük kötülüğü yapan
ve hala yapma planlarında olan düşmanlarını dost
ve müttefik kabul eden bir Türkiye,
-Gelir dağılımında uçurumlar yaşayan bir
Türkiye. Türkiye'de gelirin %75'ine nüfusun %15'i
sahiptir. Geriye kalan %85'lik nüfus %25'lik bir
gelirle yaşamak zorundadır. Bu durum 20 milyonu
açlık sınırında, 40 milyon da fakirlik sınırında
yaşamaya terk edilmiş insan demektir.
-Milyonlarca işsiz, perişan ve bakıma muhtaç
insan
-Halkının inançları ile çatışan bir devlet ve
yönetim yapısı,. Bu durum halk ile devlet ve
yönetim arasında süre giden yıpratıcı bir çatışmaya
yol açmış, kalkınma ve gelişmeye harcanması
gereken enerjinin bu iç çatışmaya harcanması, geri
kalmışlığa yol açmıştır.
-Halka hizmet etmek için var olduğu halde
kendini halktan üstün gören, halkı ve ihtiyaçlarını
önemsemeyen hantal siyasi ve askeri bürokrasi,
-Batı'ya hayran ve Batı'ya karşı aşağılık duygusu
ile hareket eden, bu nedenle kendine güvenmeyen
ve üretemeyen sadece taklit eden bir eğitim sistemi
ve aydınlar ordusu
-Fuhşiyata dayalı batı hayat tarzında Batı'dan
dahi ileri giden televizyon kanalları ve gazeteler.
-Halkının iffet ve namusunu koruması gerektiği
halde halkını genelevlerde satan ve kadınların
namusundan para kazanan hayasız bir devlet
-Halkına yabancılaşmış, halkından habersiz,
halkına değer vermeyen yöneticiler
-İslam'dan ve Müslümanlardan nefret eden ve
Müslümanlara hayat hakkı tanımayan ve tehdit
sıralamasında Müslümanların birinci sıraya
11
 kapak
yerleştirildiği bir sistem
***
İşte az bir kısmına değindiğimiz bu vahim
sonuçlar sadece Türkiye'mizde değil bütün bölge
ülkelerinde yaşanan bir sonuçtur. Özetle söylemek
gerekirse Sömürgeci kafirlere hizmet eden hain
idareciler eliyle Bölge ülkeleri derin bir geri
kalmışlık ve zillet bataklığına yuvarlanmıştır.
***
Bu idareciler için sadece bir örnek vermekle
yetineceğim. Fatih Sultan Mehmet Haçlıların kalbi
durumundaki Bizans'ı fethetmiş Haçlı ordularını
yenilgiye uğratmış ve İstanbul'u Osmanlı'nın
başkenti haline getirmiş ve bugünkü Topkapı
Sarayı'nı da Sultan fatih inşa ettirmiştir. Bu sarayda
Sultan Fatih Haçlı ordularına karşı askeri planlar,
fetih planlan ve cihad planları ile hayatını
geçirmiştir. Yine aynı saraydan Sultan Süleyman
Fransa'ya dans gösterilerini kaldırması için
ültimatom göndermiştir. Bildiğiniz gibi Haziran
ayının sonunda İstanbul'da bir NATO zirvesi
düzenlenmiştir. Bu zirveye katılan modern haçlı
ordularının komutanları için Topkapı Sarayı'nda
bir ziyafet ve dans gösterisi hazırlanmıştır. Sonra
da bir hizmetkar mantığı ile yemekleri ve dans
gösterilerini beğenip beğenmedikleri sorulmuştur.
Onlar da memnuniyetlerini belirtmişlerdir. İzzetli
ve şerefli atalarımızca bu saray Müslümanlara
hizmet ve haçlı barbarlara karşı zafer kazanmak
amacı ile kullanılırken bugünkü zelil idareciler
tarafından sömürgeci haçlı ordularının
komutanlarına hizmet ve Müslümanların aleyhine
kararlar almak için kullanılmaktadır.
NATO zirvesi nedeni ile bu Osmanlı sarayında
Müslümanların aleyhine alınan kararlar Ebu Garip
hapishanesinden yükselen feryatlardan daha fazla
yüreğimizi yakmıştır. Zira bu kararlar
Müslümanların daha fazla feryadına yol açacaktır.
Zalim haçlı ordularının komutanlarının kanlı
ellerini sıkmak için sıra bekleyen ve bunu şeref
sayan zillet elbisesini giymiş bu hain idarecileri
Allah mübarek etmesin.
***
"Hep sıkıntıya düşmenizi isterler. Gerçekten,
kin ve düşmanlıkları ağızlarından
12
dökülmektedir. Kalplerinde sakladıkları
(düşmanlıkları) ise daha büyüktür" ayetinde de
açıkça ifade ettiği gibi Kin ve nefretlerini açıkça
dile getirmekten çekinmeyen, kalplerinde ise daha
fazla düşmanlık taşıyan, ülkelerinizi işgal eden,
halkınızı katleden, namusunuza tecavüz eden,
servetlerinizi yağmalayan, inançlarınıza, şahsiyet
ve onurunuza değer vermeyenlerle kim dost
olabilir? Kim onlarla aynı masada oturabilir?
Onlarla el sıkışmaktan kim şeref duyabilir?
İzninizle ben cevaplayacağım. Ancak korkaklar,
inançlarına ve halkına ihanet edenler, onurlarına,
haysiyetlerine, şahsiyetlerine değer vermeyenler,
hor, hakir ve zelil bir hayata razı olanlar bu kadar
küçülebilirler. Allah Subhanehû ve Tealâ
korkaklara ve zillete razı olanlara gün yüz
göstermesin.
…
-KANLARINDA BİR MİKTAR HAYA
KALANLARA
-BEDENLERİNDE BİRAZCIK OLSUN
İNSANLIK KALANLARA
-MÜSLÜMANLARIN IRZLARINA KARŞI
KISKANÇLIK DUYANLARA
-KALPLERİNDE ZERRE KADAR İMAN
KALANLARA
-ERKEKLERİN GÖZYAŞI DÖKMESİNİN
ANLAMINI BİLENLERE
-ALLAH'I VE RASULÜNÜ SEVENLERE,
BİR ÇAĞRIDA BULUNMAK İSTİYORUM
- Bu çağrı, başımızdaki hain yöneticilerden,
Allah ve Rasulüne düşman olanlardan kurtularak
İslami hayatı yeniden başlatacak olan Raşidi
Hilafeti kurmanız için sizlere yapılan bir çağrıdır.
- Evet sizlere yönlendiriyorum bu çağrıyı
- Sizlere, Ey İslam ümmetinin hayırlı evlatları,
ey cesur kahramanlar demeyeceğim. Sizlere sadece
iki yol ayrımında olduğunuzu, Cennet ve
Cehennem yol ayrımında olduğunuzu
söyleyeceğim.
- Sizler ya Müslümanlara kardeş olmanın yada
Allah ve Rasulüne düşman olanlarla beraber
olmanın yol ayrımındasınız.
Sizler ya izzetli ve şerefli bir yaşamın yada zelil,
hor ve hakir bir yaşamın yol ayrımındasınız.
- eylül 2004/sayı 04 -

- Sizler ya cesur kahramanlar olmanın yada
korkak köleler olmanın yol ayrımındasınız.
- Ye sizler ya Sömürgeci kafirlerden
kurtulmanın yada onlara teslim olmanın yol
ayrımındasınız.
***
- Çocuklarının kafirler ve onların hain
uşaklarının elleriyle öldürüldüğünü gördüğü halde
evinde, yatağında gecesini rahat ve derin bir uyku
ile geçirenleri Allah mübarek etmesin.
- Müslümanların işkence altında
öldürüldüklerini ve tecavüze uğradıklarım görüp
de alınlarından bir utanç teri dahi dökmeden gidip
kediler gibi kadınlarının kucaklarına yatan
idarecileri de Allah mübarek etmesin.
- "Eğer onlar din hususunda sizden yardım
isterlerse o Müslümanlara yardım etmek
üzerinize" ayeti kerimesini okuduğu halde gidip
uzun geceler boyunca, yaşlanana ve saçlarına
beyazlar düşene kadar yattığı için Allah'ın mağfiret
etmeden canını aldığı kimseleri de Allah mübarek
etmesin.
Son konuşmacı ise el-Ezher Üniversitesi İslam
Hukuku Bölümü mezunu Sayın Muhammed
Ramazan Tosun'du. Kendisi İslam'da yönetim
sisteminin Hilafet olduğunu şu sözleriyle anlattı:
... Özellikle İslam'ın, gönüllerin yöneldiği ve
ümitlerin bağlandığı bir nizam haline geldiği şu
günlerde böylesi tağuti sistemlerden,
düşüncelerden ve benzerlerinden sakındırmak ve
uyarmak için Müslümanların dikkatlerini çekmek
istiyorum ki böylece ne kafir batının
düşüncelerinden ne de sistemlerinden
etkilenmeden, İslami hükümleri almada ve
anlamada kendileri için gerekli olan İslami bakış
açısı ile yani Allah'ın kitabı ve Rasulü'nün
sünnetinden alarak doğru bir yöne yönelmiş
olsunlar. Ve yine İslam'ı tıpkı Rasulullah (SallAllahu Aleyhi
ve Sellem)
’'ın yüklendiği gibi doğru bir şekilde
yüklensinler. Raşidî Hilafet Devleti'ni ikame edip
Allah'ın nizamını dünyaya hakim kılmak için
çalışmaya kendini adayanlarla birlikte çalışsınlar.
İşte bu kimseler hükümleri almada ve Allah'ın
nizamını yeryüzüne hakim kılmada takip
edecekleri metodu, delillerini sadece Allah'ın
- eylül 2004/sayı 04 -
kapak
kitabı ve Rasulü'nün sünnetinde ve bunların işaret
ettiği kıyastan ve sahabenin icmasından alman şer-i
hükümlerden alırlar.
Onlar Medine-i Münevvere de İslam devletini
kuran Rasul (SallAllahu Aleyhi ve Sellem)'in Siretine tabi olurlar.
İşte İslam aleminin tamamında ve bazı kafir
devletlerde var olan, İslam davetini taşıyanlar
kovulmakta sürgün edilmekte ve takip
edilmektedirler. Çünkü kafir devletleri ve kafirler,
İslam devleti kurulduğu ve Allah'ın indirdiği ile
hükmedecek olan nizam hayata döndüğü zaman
kendilerini çepeçevre kuşatacak olan tehlikenin
boyutunu çok iyi bilmektedirler. Evet hilafet
devleti bütün bunları yok edecek, insanları ve
memleketleri bunlardan kurtaracaktır.
İşte bütün bu sebeplerden dolayı İslam
Devleti'nin İslami hakikatini göstermek, O'na
bulaşmış her tağuti batı fikrini veya O'nu etkileyen
tağuti düşünceyi yok etmek ve İslam Devleti ile
ilgili şer-i hükümleri açıklığa kavuşturmak için
bugün size HİLAFET olan İslam'daki yönetim
şeklini sunuyorum.
Evet Kerim Müslümanlar;
HİLAFET: İslam şeriatı'nın uygulanması ve
İslam Davetinin aleme taşınması için dünyadaki
bütün Müslümanların genel başkanlığıdır. O,
Müslümanları bir araya getirip birleştiren siyasi bir
varlıktır.
İslam bir ideoloji olup, kendisinden hayatın
bütün müşküllerini tedavi eden nizamın çıktığı bir
akide olduğu için; hükümleri yürürlüğe koyan ve
işleri yürüten yönetim, İslam'ın hükümleridir.
Yönetimin kurulmasını farz kılan deliller, Allah'ın
hükümleriyle hükmetmeyi icap ettiren ayetler
olduğu gibi, yönetimin şeklinin HİLAFET
olduğunu farz kılan da yine vahiy olan Allah'ın
Rasul (SallAllahu Aleyhi ve Sellem)'nün sünnetidir.
Allah'ın hükümleriyle hükmetmeyi icab ettiren
ayetlerden bir kaçını gösterelim:
Allahû Tealâ şöyle buyuruyor;
"Onların aralarında Allah'ın indirdikleriyle
hükmet (yönet). Sana gelen hakkı bırakıp
onların heva ve heveslerine uyma" (Maide 48)
Yine Allahû Tealâ:
"Onların aralarında Allah'ın indirdikleriyle
hükmet, heva ve heveslerine uyma. Sana
13
 kapak
indirilenin bir kısmından bile seni
vazgeçirmelerinden sakın" (Maide 49)
Ve yine:
"Kim Allah'ın indirdikleriyle hükmetmezse,
kafirlerin ta kendileridir" (Maide 44)
Ve yine:
"Hayır, Rabbine and olsun ki, aralarında
çıkan ihtilafta(çekişmelerde) Seni hakem
kılmazlarsa mü'min olmazlar" (Nisa 65)
Bunların dışında onlarca ayet hükmetme ve
yönetme ile ilgilidir.
Şimdi yönetim şeklinin Hilafet olduğuna dair
Allah'ın Rasulü Rasul
(SallAllahu Aleyhi ve Sellem)
'nün
hadislerini zikredelim.
Nafi de rivayet edilen şu hadiste "Hazreti Ömer
bana dedi ki: Rasulullah (SallAllahu Aleyhi ve Sellem)'in şöyle
dediğini işittim:
"Kim Allah 'a itaatten elini çekerse, Kıyamet
gününde lehine hiçbir delil bulunmaksızın
Allahû Tealâ'yla karşılaşacaktır. Kimde
boynunda Halife 'ye biat olmadan ölürse cahiliye
ölümü ile olur.” (Müslim. K.İmara H. No: 1851)
Ve yine:
"El A'rac'tan o da Ebu Hureyre'den rivayetle Nebi
(SallAllahu Aleyhi ve Sellem)
dedi ki:
"Muhakkak ki imam (Halife) kalkandır.
Onunla savaşılır ve korunulur" (Müslim K. İmara bab 9
H.No:1841)
Ve yine Müslim, Ebu Hazim'in şöyle dediğini
rivayet etmiştir: "Ebu Hureyre ile beş sene
beraber oldum. Rasulullah (SallAllahu Aleyhi ve Sellem) den
şunu işittiğini söyledi. "İsrailoğulları Nebiler
tarafından siyaset (idare) ediliyordu. Bir Nebi
öldüğünde onu başka bir Nebi takip ediyordu.
Artık benden sonra nebi yoktur. Fakat birçok
Halife olacaktır" Oradakiler dediler ki; Bu
durumda bize ne yapmamızı emredersin? Dedi ki;
" İlk biat edilene vefakar olunuz. Onlara karşı
vazifelerinizi yerine getiriniz. Muhakkak ki Allah
size karşı olan vazifelerini yapıp yapmadıklarını
onlara soracaktır." (Müslim K. İmara bab 10 H.No:1842)
Bunun yanı sıra siyasetle, harple, cezalarla,
içtimai (sosyal) hayatla ve sivil hayatla ilgili
sayılamayacak kadar çok ayet ve hadis vardır.
Bunların hepsiyle insanlar ve işleri yönetilsin ve
14
onların üzerine uygulanarak infaz edilsin diye bu
ayet ve hadisler indirildi. Gerçekten bütün bu ayet
ve hadisler pratik olarak Rasulullah (SallAllahu Aleyhi ve Sellem)
döneminde, Raşidî Halifeler döneminde ve ondan
sonra gelen Müslümanların yöneticileri
dönemlerinde uygulanıp infaz edildi. Bu gösteriyor
ki, hükümleri infaz eden ve insanların işlerini
yürüten otorite ve yönetim İslam'dan bir parçadır.
Bu yönetim insanların işlerini İslam'la yönetmezse
ve onların çıkarlarını İslam hükümlerine göre
gerçekleştirmezse İslami bir yönetim olmaz.
Allah'ın indirdiği nizamları, yasaları ve
hükümleriyle hükmetmenin farziyeti, bunları
yürürlüğe koyan bir otoritenin kurulmasını
icabettirir. Bunun manası aynı şu ayet de geçen
Ulu'l-emr otoritesidir:
"Ey iman edenler! Allah'a itaat edin,
Rasulü'ne ve sizden olan Ulu'l-emre itaat edin"
(Nisa 59)
Değerli Müslümanlar:
İslam yönetimiyle ilgili durum böyledir. Şimdi
sizlere hüküm verme yetkisi kime aittir veya hakim
olan kimdir? Sorusunun cevabını vermeye
çalışacağım:
İslam, hakimiyeti Allah (Subhanehû ve Tealâ)'a ait kıldı.
Yani eşyalar ve fiiller hakkında hüküm verme ve
insanın müşküllerini tedavi eden hükümleri verme
yetkisini Allah'ın şeriatına verdi. Allahû Tealâ
kendisinin indirdiği ile Müslümanları kayıtlı ve
sınırlı kıldı. Ve kendisinin indirmediğine
bağlanmalarını Müslümanlara haram kıldı.
Allahû Tealâ şöyle bulurdu:
"Kesinlikle hüküm vermek yalnız Allah'a
aittir. Yalnız kendisine kulluk etmenizi size emir
verdi" (Yusuf 40)
"Rasul size ne getirdiyse onu alın, size neyi
nehy ettiyse ondan vazgeçin" (Haşr 7)
"Allah ve Rasulü emir veya hüküm verirlerse,
mü'min erkek ve kadınlara isteklerine göre
başka emir ve seçenek yoktur" (Ahzap 36)
Rasulullah (SallAllahu Aleyhi ve Sellem) şöyle buyurdu:
"Bizim emrimize aykırı her iş red edilir." (Müslim)
ve yine Allah'ın Rasulü (SallAllahu Aleyhi ve Sellem):
"Bizim emrimizden (dinimizden) olmayan bir
- eylül 2004/sayı 04 -

şeyi kim meydana getirirse o red edilir" (Buhari)
Buna benzer çok ayet ve hadis hüküm verme
yetkisini şeriata verir ve sınırlı kılar. Ve
Müslümanların bunun dışına çıkmaları veya başka
yerden hüküm almaları, hatta bunların dışında bir
hükmü uygulamalarını haram kılar. Hükümleri
veren halife değil Allah'tır. O'da insanların ve
halifenin bütün işlerde ilişkilerde bu hükümlere
uymalarını zorladı ve bunların dışında herhangi bir
hükme uymalarını haram kıldı.
Buna göre insanlar arası ilişkileri düzenlemek
için hüküm vermek, kesinlikle hiçbir beşere ait
değildir. Halife veya herhangi bir yönetici; insanlar
arasındaki ilişkileri düzenlemek ile ilgili hüküm,
kural ve nizamlar insanlar tarafından koyulmuşsa
insanları bunlara uymalarını zorlayamaz. Daha
doğrusu böyle hükümleri, kuralları ve nizamları
kabul edip etmemelerinde de serbest bırakmaz.
Öyle bir oylamaya da gidilmez. Şeriat hakkında
oylama veya seçme hakkı kesinlikle insanlara
verilmez. Millet meclisi veya parlamento insanlar
için ne nizam ne kanun çıkartabilir. Bunların
kanunlarına ve nizamlarına uyulmaz. Allah (Subhanehû ve
Tealâ)
insanların hükmünün, tağut (azgın/zalim)
hükmü olduğunu gösterdi. Bu hükümleri
çıkartanların birer tağut olduklarını nitelendirdi.
Müslümanların bunları ve çıkarttıkları kanunlarını
ret etmelerini ve inkar etmelerini emretti. Şöyle
buyurdu;
"Tağuta muhakeme olunmak istiyorlar.
Halbuki onu inkar edip ret etmeleri emredildi"
(Nisa 60)
ve yine,
"Kim tağutu inkar edip ret ederse ve Allah'a
inanırsa, kopmayan sağlam bir kulpa yapışmış
olur"(Bakara256>
Allahû Tealâ haramı helal, helali haram kılan
kimselerin Allah dışında Rab'lik iddia etmiş
olduklarını gösterdi. Şöyle buyurdu:
"Hahamları ve rahipleri Allah dışında Rab
edindiler"(Tevbe31)
Udey Bin Hatem, Rasulullah (Salw"ah5AleyhiveSe"era) bu
ayeti okuyunca şöyle dedi: "Ey Allah'ın Rasulü,
onlar hahamlarını ve rahiplerini rab edinmediler. "
Rasulullah ( S a " A 1 U h û A l e y h i v e S e l l e r a ) şöyle dedi:
"Kendilerine helali haram ve haramı helal
kıldılar ve onlarda onlara uydular. İşte bu şekilde
- eylül 2004/sayı 04 -
kapak
onları rab edinmiş oldular"
Bundan dolayı ey Müslümanlar! Ve değerli
Müslüman kardeşlerim ve bacılarım!
İslam yönetiminin gerçeği işte böyledir. Allah'ın
emirlerine icabet ederek sahneye koşun! Küfür
sistemlerinden, küfür devletlerinden, onlara
uşaklık eden günahkar yöneticilerinizden, donuk
teslimiyetinizden ve bu utanç verici
konumunuzdan artık kurtulun!
Sizi aşağılayan küfrün egemenliğine, size
zulmeden zalim yöneticilerinize ve üzerinize tatbik
edilen küfür sistemlerinin varlığına karşı sessiz ve
hareketsiz kalarak kendi nefsinizi ateşe atmayın!
Şüphe yok ki, emin olun ki; bu İslam ümmeti
bütün Müslümanları tek çatı altında toplayacak
olan Raşidî Hilafet Devleti'ni mutlaka kuracaktır.
Ancak, kuracaktır dedim ama, bu konuyla alakalı
çok hassasiyet göstermemiz gereken bir mesele
var. Eğer ki biz hedeflemiş olduğumuz bu gayeyi
gerçekleştirmek istiyorsak, davamızı ölüm-kalım
mücadelesi olarak algılamamız gerekiyor. Vallahi,
billahi eğer ki bizler, davamızı ölüm-kalım
mücadelesi olarak algılamadığımız müddetçe
hedefi hiçbir zaman gerçekleştiremeyeceğiz.
Neden mi diyorsunuz? Çünkü; bizim
peygamberimiz Hazreti Muhammed e"™-**" «"-o
Mekke'de, kendisine vahiy geldiğinde hemen
İslam'ı tebliğ etti ve davasını ölüm-kalım
mücadelesi olarak algıladı. Konuyu daha iyi
anlamanız için bir örnek vermek istiyorum.
Allah'ın Rasulü'nden (Sal,A"ahû A,eyhi ve Se,,em) rivayet
edildiğine göre amcası Ebu Talib, Kureyş'in
isteğini kendisine anlattığı sırada ona, yani
Muhammed'e, şöyle dedi: "Sen kendine ve bana
bak. Ve bana kalkamayacağım bir yük yükleme."
Rasul ,Salw"ahiAleyh'veSe,km) buna cevaben şöyle dedi.
"Ey Amcam. Onlar bu davadan vazgeçmem için
sağıma güneşi, soluma da ayı koysalar, yine
vallahi vazgeçmem. Allah, ya bu dini muzaffer
kılacak yahut ben bu uğurda öleceğim."
Müslümanların, bugün içinde bulundukları
durum da aynıdır. Küfür nizamları üzerimize
tahakküm etmiş durumdadır. Eğer bu davamızın
hayatiyetini düşünmezsek ve bu uğurda ölüm
15
 kapak

kalım mücadelesi yapmazsak, çalışmalarımız-

dan hiçbir semere alamayız ve bir adım dahi
ilerleyemeyiz.
***
Sayın Tosun, konuşmasının son bölümünde
sürpriz bir şekilde şu davette bulundu;
İşte Aziz Müslümanlar;
Bu nedenle İslam Ümmeti'ni içinde bulunduğu
bu yıkıntı ve çöküntü halinden kurtarmak, ona
tekrar eski izzet ve şerefini iade etmek ve İslam
Davetini dünyaya cihad yoluyla taşıyacak;
paramparça olmuş bu ümmeti tek bir çatı altında
toplayacak Raşidî Hilafet Devletini kurmayı
amaçlayan Hizb-ut Tahrir kuruldu.
Hizb-ut Tahrir, Yüce Allah'ın;
"Sizden hayra davet eden, marufu emreden,
munkerden nehy eden bir ümmet (topluluk)
bulunsun. İşte onlar kurtuluşa erenlerin ta
kendileridir." <AI"' tmran 104) ayetine icabederek
kurulmuştur.
Ve Hizb-ut Tahrir; Gayesini gerçekleştirmek için
Rasulullah <Sa"A'laha Alcyh'vc Sd,cm) in Medine'de devleti
kuruncaya kadar Mekke'de izlediği metoduna
sarıldı. Metodunda ve benimsediği fikirlerde İslam
dışı hiçbir fikirden zerre kadar etkilenmedi ve
almadı. Bunun için Hizb, ümmetin kendisini
bağrına basmasına, onunla yürümesine ehil ve
layıktır.
Yüce Rabbimiz; kendi dinini yeniden ikame
etmede, bizleri desteklesin ve bizleri bu hayırlı
kitleden bir parça kılsın. Allah hepinizden razı
olsun.
"De ki; Çalışın! Muhakkak ki, çalışmanızı
Allah da, Rasulü de, müminler de
göreceklerdir"(Tevbel05)

16
- eylül 2004/sayı 04 -
 yüreğin
kurşunları
Y. Mürsel

SEFER

Irkçılık girdimi şu saf bünyeye

Gelmek mümkün mü artık bir araya
Hükmederken kocaman bu dünyaya
Onlardan kalan, şu neferdirler
Paylaşılan şu yurdumuzdan size
Biraz haber vereyim mi hepinize
Pay ettiler onda bir düştü bize
Gariptir! Adına zafer dediler.
Acı bir tasvirdir, yaz kitabım yaz
Onda bire bak, ne petrol var ne gaz
İnkılap değil bu, acı bir inkıraz
Ya misakı yada sefer dediler.
Keşke de yapsaydık bir daha sefer
Belki de zafer olurdu bu sefer
Adım adım bu yolda nefer nefer
Allah için ölmek en büyük zafer dediler.
Zillet içinde yaşamak ya ölmek
Ölümden beter yaşayarak ölmek
Bu zilletle bir de dininden dönmek
Buna sabır olmaz kefer dediler.
Onda bir misal değildir ölçek
Otuzaltı'da birmiş meğer gerçek
Bu gerçeği herkes bir bir görecek
Uyandı millet, bu sefer dediler.
Çıkar mazlumun ahi yerde kalmaz
Küfür paydar olur zulüm olmaz
Yalancının mumu yatsıya kalmaz
Kalkacak bu zulüm Cafer dediler.

17
- eylül 2004/sayı 04 -
 gündem
MEDENİ KANUNDAN GÜNÜMÜZE
ARINMA YOLUNUN KAPATILMASI
H ayat boşluk kabul etmez. Bu söz bir
vakıanın tarifidir ve doğru bir sözdür.
Tarih boyunca karşımıza çıkan bir
gerçektir. Özellikle Müslümanların tarihine
bakıldığında bu daha açık bir şekilde
görülmektedir.
Akli bir akide olan İslam akidesi zamanla taklidi
bir akideye dönüşerek fikri yönden zayıflaması
sonucunda Allah'ın insanlara göndermiş olduğu
ilahi nizam zamanla insanların zihinlerinden ve
nefislerinden silindi ve meydana gelen boşluğu
maalesef batı hadaratı doldurdu. Batı hadaratından
kastımız batının hayat hakkındaki külli fikri ve bu
külli fikirden ortaya çıkan yaşam tarzıdır.
Özellikle ittihat ve terakki döneminde barizleşen
batılılaşma hamlesi Cumhuriyet döneminde ivme
kazanmıştır. Müslümanların İslamı anlamadaki
zafiyetleri ve hayatın problemlerine çözümler
getirmesinde aciz kalmaları batı hayranlarını
cesaretlendirmiş ve İslamî ne varsa saldırmaya
başlamışlardır.
Cumhuriyet ilan edildikten sonra her alanda
yapılan devrimler okullarda okutulan tarih
kitaplarına altın harflerle yazılsa da geçen zaman
gerçekleri gün yüzüne çıkarmasını bilmiştir.
Medeni Kanun kabul edilmeden önce yapılan
tartışmalar ilginçtir. 1923 yılında bu günün ismiyle
Adalet Bakanlığı başta Mecelle olmak üzere bir
çok kanunlar araştırılarak İslam'a muhalif olmayan
yeni kanunlar hazırlanması için bir komisyon
oluşturur. Düşüncenin dumura uğratıldığı bir
ortamda bu tarzda bir kanun hazırlayacak
kapasitede insanların olmadığı bilinerek
oluşturulan bu komisyon ilerideki değişikliklere
kılıf hazırlamaktan başka bir şey değildir. Nitekim
komisyon çalışmalarını tamamladığında ortaya
çıkartılan taslak kabul görmez.
Bu arada Hilafet'te ilga edilmiştir. Hilafet gibi
18
Süleyman Uğurlu
köklü ve vazgeçilmez bir kurumun hayat
sahnesinden kaldırılmasına ciddi tepkiler
gelmemesi İslam düşmanlarına daha da bir cesaret
kazandırmıştır. İşte bunlardan İzmirli ve ölene
kadarda İzmir milletvekili olarak görev yapmış
Yahudi dönmelerden zamanın Adalet Bakanı
Mahmut Esat Bozkurt kinini şu sözleriyle
kusmaktadır.
"Türk ihtilalinin kararı, batı uygarlığını kayıtsız
şartsız kendisine mal etmek, benimsemektir. Bu
karar, o kadar kesin bir azme dayanmaktadır ki,
önüne çıkacaklar, demirle, ateşle yok edilmeye
m a h k u m d u r l a r. B u p re n s i p b a k ı m ı n d a n
yasalarımızı olduğu gibi batıdan almak
zorundayız"
Ve 26 kişiden oluşan yeni bir komisyon
oluşturulur. Onlarda İsviçre Medeni Kanunu bir
harfine dokunmadan tercüme eder, taslak olarak
Adalet Bakanlığına sunar.
Adalet Bakanlığı Meclise havale edilen bu kanun
taslağıyla birlikte neden böyle bir kanuna ihtiyaç
duyulduğunun gerekçesini de açıklamıştır.
Mahmut Esad Bozkurt'un açıklaması şöyledir;
"Türkiye halkı, adaletin uygulanmasında
kuralsızlık ve sürekli kargaşa karşısındadır. Halkın
kaderi belli ve yerleşmiş bir adalet esasına değil,
raslantı ve talihe bağlı, birbiriyle çelişkili ortaçağ
dinsel hukukun kurallarına bağlı bulunmaktadır.
Cumhuriyet, Türk adaletinin bu karışıklıktan,
yokluktan ve pek ilkel durumdan kurtarılmasını
devrimin ve yüzyılımız uygarlığının gereklerine
uyan yeni bir Türk Medenî Kanunu'nun hızla
vücuda getirilmesini ve uygulamaya konulmasını
zorunlu kılmıştır"
Bu kanun 17 Şubat 1926'da Mecliste kabul edilir.
4 Nisan 1926 tarihli Resmi Gazete'de yayımlanan
yasa, 6 ay sonra, 4 Ekim 1926'de yürürlüğe girdi.
Bu olay karşısında kafirler şaşkınlıklarını ve
- eylül 2004/sayı 04 -

sevinçlerini gizleyemez. Lozan Antlaşması
çerçevesinde Türkiye'de danışman olarak bulunan
hukukçu Sauser Hall, "Türkiye'de Avrupa
Hukukunun Benimsenmesi" adlı eserinde, "İslam
devletlerinin en güçlüsü, bin yıllık geçmişe varan
töreleri, altı aylık bir sürede yürürlükten
kaldırıyor. Tarih, hiçbir ülkede bu kadar köklü ve
ani değişikliği örnek gösteremez. Bir ülkede ve bir
toplum üzerinde yapılmış bundan daha cesur bir
deneyim yoktur" değerlendirmesinde bulunmuştu.
Yine İslam Hukuku üzerine çalışmalar yapan
Müsteşrik Fransız hukukçu Kont Ostrorog'a göre
de, Türkiye Cumhuriyeti tarafından Avrupa
hukukunun kabulü, “Ortadoğu tarihinde, İslam
Dininin kabulünden bu yana en önemli
olaylardan biridir.”
O günden bu güne kadar geçen zaman zarfında
T.C Anayasasında ve Kanunlarında sayısız
değişiklik yapılmıştır. Yapılan her değişiklik İslam
Nizamına uygun olmadığı için kafirlerden hep
övgü almıştır.
Bu gün karşımıza yeni bir TCK çıkmaktadır. AB
standartlarına uygunluğu ile övünülen bu yasa
tasarısı Müslüman halkımızın gerçekte
ihtiyaçlarını karşılayacak düzeyde olmadığı,
e s a s ı n d a ö v ü n ü l e n h u s u s t a s a k l ı d ı r. A B
standartları.
Bu standartların kaynağı ise kapitalist ideoloji
diye adlandırılan dini hayattan ayırma esasına
dayalı küfür akidesidir.
15.yy başlayıp 18.yy kadar devam eden kalkınma
hamlelerinin temel eksenini Kilisenin ve Kral'ın
halkın üzerindeki baskısı oluşturuyordu.
Hakimiyetlerini koruma düşüncesindeki bu iki
sınıf siyasi bir yönü bulunmayan tamamen ruhi bir
akideye sahip Hıristiyanlık'ı kendi çıkarları
doğrultusunda kullandılar. Öyle ki kendilerini
Tanrının yeryüzündeki temsilcisi olarak tanıttılar.
Ta ki Avrupalılar haçlı seferleri sayesinde İslam
kültürüyle tanışıncaya kadar. Bu tarihten sonra
halkın içinden çıkan düşünürler mevcut sistemi
sorgulamaya, onların hurafelerle dolu inançlarına
çatmaya, onları ayaklar altına almaya başladı üçyüz
yıl süren bu mücadeleden galip ayrılan filozoflar
ve düşünürler oldu. Kilisenin ve Kral'ın
kullandıkları dini düşüncenin ve gelişmenin
önünde engel kabul eden anlayış nihayetinde onu
- eylül 2004/sayı 04 -
gündem
ait olduğu yere kiliseye hapsetti ve “kayserin hakkı
kaysere” diyerek dini hayattan ayırdı.
Bu tarihten sonra kapitalist ideolojinin dini
hayattan ayırma esasına dayalı bakış açısıyla
şekillenen yeni kanunlar ortaya çıkartıldı ve bunlar
benimsetildi.
Ancak onların akideleri aydın bir fikir üzerine
bina edilmiş akili bir akide olmaması hayatta
karşılaştıkları problemlere doğru çözümler
getirememelerini de beraberinde getirdi. İnsan
fıtratına aykırı çözümleriyle hayatı ifsad ettiler.
İnsanı sadece maddi ihtiyaçları karşılandığı zaman
mutlu olan bir varlık olarak görmeleri ise insanlığı
karanlıklar içine sürüklemesine sebep oldu.
Dünyanın neresinde zulüm varsa orada kapitalist
kafirlerin mal kapma yarışı olduğu görülmektedir.
Çünkü onların hayatta yaşama gayeleri dünya
nimetlerinden olabildiğince zevk almaktır. Değer
ölçüleri ise menfaatçılıktır.
Müslümanların hayatta ki gayeleri ise Allah'ı razı
etmektir. Onun razı olduğu şeyden razı olmak,
Onun gazaplandığı şeye gazaplanmaktır. Ölçüleri
ise haram-helaldir.
Bu ayrım temel akideden kaynaklanan bir
ayrımdır. Bu nedenle onların hayata bakış
açılarından kaynaklanan her ne olursa olsun
alınması caiz değildir. Burada yanlış bir anlayış
oluşmaması için teknolojik gelişmeler, bilimsel
buluşların hadarattan olmadığının bilinmesi
gerekmektedir. Bu konuyu bir ayetle noktalayıp
asıl konumuza geçelim.
“Aralarında çıkan anlaşmazlıklarda seni
hakem kabul edip, sonrada verdiğin hükme
içlerinde hiçbir sıkıntı duymaksızın tam bir
teslimiyetle teslim olmadıkça iman etmiş
sayılmazlar.”
Suç, insanın; kendisi, Rabbı ve diğer insanlarla
olan ilişkilerini düzenleyen sisteme karşı hareket
etmesidir. İnsanı, insandaki içgüdüleri ve bedensel
ihtiyaçları Allah yaratmıştır. İnsanda var olan bu
özellikler insandaki canlılığın gereği olarak
vardırlar ve insanı doyurulmaya iterler. Bu nedenle
insan, kendisinde var olan bu ihtiyaçları gidermek
için harekete geçer. İşte insanda var olan bu
açlıkların doyurulması düzensizliğe ve
başıboşluluğa terk edilirse insan, hatalı ve anormal
doyum yollarına başvurur. Bu nedenledir ki insanın
19
 gündem
amellerini düzenleyen Allah, bu içgüdülerin ve
bedensel ihtiyaçların doyurulma keyfiyetini de
düzenlemiştir. Bu amaçla şer'î hükümler konulmuş
ve İslâm şeriatı, insandan kaynaklanan her olayın
hükmünü açıklamış, helaller ve haramlar
koymuştur. Bu nedenledir ki İslâm şeriatında
"emirler" ve "yasaklar" vardır. Bu emirler ve
yasaklar nedeniyle insanı, emrettiklerini
yapmakla, yasakladıklarından da sakınmakla
sorumlu tutmuştur. Tersine hareket ettiğinde ise
kötü bir iş yapmış, yani suç işlemiş olur.
Özetle suç, kötü bir fiildir. Kötü fiil ise, şeriatın
"kötü" olarak belirlediği davranışlardır. Bu
nedenle şeriat tarafından "kötü fiil" olarak
tanımlanmayan bir davranış "suç" sayılmaz. Şer'î
nasslar tarafından kötü fiil olarak tanımlandığı
zaman ancak suç sayılır. Burada "kötü fiilin"
derecesine, yani suçun büyüklüğüne ya da
küçüklüğüne bakılmaz. Şeriat kötü fiili günah
saymış ve işleyenin cezalandırılmasına
hükmetmiştir. Dolayısıyla İslam hukukunda
"Günah" ile "suç" aynı anlama gelmektedir.
Bu gün ise, Müslüman halka İslam'ın Ceza
hukuku uygulanmayıp AB standartları
aldatmacasıyla batılı kanunlar uygulan-maktadır.
Allah'ın emrettiği şeyler yasaklanmış, kerih
gördüğü şeyler serbest bırakılmıştır. Bu böyle
olmasına rağmen halk arasında yaygın olan
“Şeriatın kestiği parmak acımaz” sözünün içi
boşaltılarak batılı kanunlara şartsız koşulsuz itaat
edilmesi istenmektedir.
Medeni Kanunun kabul edilmesinden bu güne
kadar geçen süre zarfında herhangi bir fiilin suç
kapsamına girip girmediğinin tek belirleyicisi kafir
batı olmuştur. Batının Türkiye temsilcileri
gerçekten kraldan çok kralcı bir tavırla Müslüman
halkın hayatına yön veren İslam yok sayılarak
kanun koyma yetkisi aciz eksik ve sınırlı insanlara
devredilmiştir.
Onlarda tarih boyuca olduğu gibi hayatı ifsad
edecek uygulamalar yapmışlar ve yapmaktadırlar.
Nitekim insanları kula kulluktan kurtaracak, onları
temizleyecek, dünya ve ahiret mutluluğunu
yaşatacak olan İslam Nizamını hayata hakim
kılmak için fikri ve siyasi çalışma yapmak terör
suçu, İslamî bir kitap, dergi, neşriyat yayınlamak
suçların en büyüğü olarak itibar edilirken, Allah'a
20
Rasulune ve Onun dinine hakaret etmek fikir
özgürlüğü, içki içmek, fuhuş yapmak kişisel
özgürlük, olarak kabul edilmektedir.
Burada TCK'nın maddelerini tek tek ele alarak
onların İslam'ın ceza hukukuna aykırı olduğunu,
toplumsal ihtiyaçları karşılamadığını, insan
fıtratına aykırı olduğunu, caydırıcılığı
bulunmadığını açıklamak yersizdir. Bu nedenle
yeni TCK ki eskisi de aynıdır- ile alakalı tek bir
konuyu açıklamak bile Müslümanların nasıl bir
durumda olduğunu göstermek için yeterlidir.
Buhari'nin Ubade b. es-Samit'ten rivayet ettiği bir
hadis şöyledir.
"Biz Rasulullah ile bir mecliste iken bize;
"Allah'a hiçbir şeyi ortak koşmamak, hırsızlık
yapmamak ve zina etmemek üzere biat etmeye
geldikleri zaman" ayetinin tamamını okuyarak
şöyle dedi: “Bana biat ediniz dedi. Sizden kim
sözünde durursa onun mükafatı Allah'a aittir.
Kim bunlardan birisini yaparsa kendisine
keffaret olmak üzere işlediği suçun cezası ile
cezalandırılır. Kim bunlardan birini yapar da
Allah onu suçunu örterse, dilerse ona azap eder
dilerse onu bağışlar.”
İşte bu hadis bizlere Müslümanların dünya
hayatında işledikleri günahları sebebiyle İslam
hukukuna uygun cezalandırılmaları kaydıyla
ahirette aynı suçtan hesaba çekilmeyeceklerini
açıkça göstermektedir. İşte temizlenme ve arınma
yolu.
Nitekim Rasulullah'a gelen Ğamidiye'li bir
kadın: "Ey Allah Rasülü! Beni temizle" diyordu.
Rasulullah zamanında birçok kişi işledikleri suçları
itiraf ederek ahiret azabından kurtulmak için
dünyada cezalandırılmayı kabul etmişler, dünyada
çekecekleri acıya ve kısasa razı olmuşlardır. Çünkü
dünyadaki azap, ahiretteki azaptan çok daha hafif
ve kolaydır.
Bu nedenle Rasulullah Cüheyneli bir kadın
hakkında şöyle demiştir:
"Bu kadın öyle tevbe etti ki, onun tevbesi
Medine halkından yetmiş kişiye taksim edilseydi
onların hepsini rahmetle kuşatırdı."
Evet bu gün itibariyle hesapların tümü ahirete
havale edilmektedir. İnsanların temizlenme yoluna
dikenli teller çekilmiş durumdadır.
- eylül 2004/sayı 04 -

Halk için iktidarda olduğunu, halkı için AB
standartlarında TCK hazırladıklarını söyleyenler,
Müslüman halkı kızgın bir ateşe sürüklemek-
tedirler. Şimdiden orada karşılaşacakları tabloyu
görmeleri açısından Allah'ın bir ayetini hatırlatmak
istiyorum. Umulur ki ibret alırlar.
“Yüzleri ateşe evrilip çevrildiği gün; “Eyvah
bize! Keşke Allah'a itaat etseydik, keşke
Peygambere itaat etseydik! Ey Rabbimiz! Biz
efendilerimize ve büyüklerimize itaat ettikte
onlar bizi yoldan saptırdılar” derler.”
Son günlerde kamuoyunda tartışılan zina konusu
hakkında birkaç kelam ederek yazımı noktalamak
istiyorum. Kamuoyundaki bu kasıtlı tartışmaların
siyasi boyutuna hiç girmeden komedi boyutunu ele
almak istiyorum. Bu tartışmalar başlı başına bir
komedidir. Çünkü zina Türkiye'de hiçbir zaman suç
- eylül 2004/sayı 04 -
gündem
olmamıştır. Suç olan vergisiz zina yapmaktır. Genel
evlerinde vesikalı çalışanların varlığı zinanın suç
olmadığının göstergesidir. Üzerine basarak
belirtmek istiyorum Türkiye'de suç olan bu işi vergi
vermeden yapmaktır. Nitekim geçmiş zamanlarda
bir genelev patronu Türkiye'de vergi rekortmeni
olup madalya almamışmıydı.
Dipnotlar:
1 Şerafettin Turan, "Türk Devrim Tarihi" 3. Kitap - Bilgi Yayınevi, 1995 2
a.g.e
3 Nisa 60
4 Abdurrahman Maliki/İslam Hukukunda Ceza
5 Buhari Hudud: 6286; Nesei Biat: 4139
6 Müslim, Hudud 24, 1696; Tirmizi Hudud 9, 1435; Ebu Devud Hudud
25, 4440-4441; Nesei Cenaiz 64 7 Ahzâp 66-67-68
21
 gündem
TÜRKİYE’DE ÖĞRETİM SİSTEMİ
1 3 Eylül 2004 Pazartesi günü 2004-2005
Eğitim ve Öğretim yılı başladı. Her yıl
olduğu gibi bu açılış münasebeti ile
öğretimin içerisinde bulunduğu sıkıntılar tarafların
kendilerinin meseleye yaklaştıkları çeşitli
açılardan değerlendirilerek hiçbir ciddi adım
atılmadan kayıtlara geçirilip arşiv olarak
saklanacaktır.
Tarafların dile getirecekleri her yıl artan
sorunlardan bazıları şunlardır ve işin ilginç yanı, bu
sorunlar her yıl artar ama eksildiği hiç
görülmemiştir.
1 tutuyorlar. Bu kesim ise halkı sefih ve disipline
· YÖK sorunu
· İmam Hatip Liseleri Sorunu,
· Başörtüsü Sorunu,
· Laik eğitim dayatması ile eğitimin dinî ve
dinî olmayan olarak ayrılması.
· Lise eğitiminin yetersiz oluşu. Bu nedenle
üniversitede okuyabilmesin tek yolu özel
dershanelerden geçmektedir ki özel dershanelerin
fiyatları astronomik rakamlara ulaşmıştır.
· Üniversite eğitimi alma talebi ile üniversite
kapılarında yığılma meydana gelmesi.
· Lise mezunu gençliğin % 20'si Üniversitede
okuma imkanı elde ederken % 80'i hayal
kırıklığına uğraması, gençlik ve bunların
ailelerinden oluşan büyük bir mağdur kesim var,
sayısı da her yıl artıyor.
· İstihdam sorunu. Üniversiteye girebilenler
mezun olduktan sonra ağır işsizlik sorunu ile karşı
karşıya kalıyorlar.
· Meslek ve imam hatip liselerinin katsayı
engeline maruz bırakılarak istedikleri alanda
okumalarının engellenmesi.
· Kemikleşmiş ve kronikleşmiş olan eğitim
ve öğretimde ki kalite sorunu,
· Artan öğrenci sayısına rağmen yetersiz
22
Nafiz Bayramalioğlu
kalan derslik,araç ve gereç eksikliği
· Taşımalı eğitim, bölge okulları vs. gibi
zorlama uygulamaların devam etmesi,
· Öğretmen ücretlerinin ve yaşam
seviyelerinin standartların altında olması,
· Eğitim Bakanlığı ve diğer bürokrasinin ağır
ve hantal oluşu,
· Yabancı ve misyoner eğitim kurumları
eğitim ve öğretim alanında etkilerini
sürdürüyorlar, mezun ettikleri kişiler siyasi,
iktisadi ve medya gibi alanlarda ipleri elinde
edilmesi gereken varlıklar olarak görüyorlar, halka
tepeden bakıp, sebebi oldukları yoksullukları ve
geri bırakılmışlığı ile alay ediyorlar. Tek bildikleri
batı kültürü ve değerlerinin Müslüman halka
dayatılması.
Bugün siyasiler, eğitim ve öğretimde sahih
çözümü dile getirilmekten yoksundurlar, sorunun
ana kaynağına da inemiyorlar, bu yüzden siyasiler
bilerek ve isteyerek halkı çeşitli ayak oyunlarıyla
oyalıyorlar.
Türkiye'de eğitim sisteminin geldiği nokta ve
yaşanan sorunların her eğitim ve öğretim yılında
hükümetler ve onların Milli Eğitim Bakanları
büyük bir ustalıkla, pembe vaatler vererek,
yapmaları gerekenleri bir sonraki eğitim yılı
açılışına kadar idare etmeleri, içi boş açılış
konuşmaları ve eğitimde yaşanan sıkıntıları
oluşturan nedenlere inemeden ve değinmeden
ortaya sürülen çözüm adına yaptıkları sözde işler
artık garipsenmeyecek bir hal almıştır. Bu
hükümetler böyle gelirler ve geldikleri gibi
bomboş giderler, bu hep böyle devam eder.
Örneğin AKP Hükümeti okullarda bedava ders
kitabı dağıtmaktadır. Oysa mesele bedava kitap
dağıtmakla halledilecek bir mesele değildir. ancak
bu sayede fakirlikten beli bükülmüş halkın
- eylül 2004/sayı 04 -

teveccühünü kazanıp sorunların üzerini bir kez
daha örtülmesini bilinmiştir.
Bu kısır döngü bütün Cumhuriyet
Hükümetlerinde devam etmiştir ve bu kısır
döngüyü kıracak hiçbir babayiğit çıkmamıştır.
Halkaların hayatlarına kısa zamanda büyük işler
sığdırılırken, Müslüman halkımızın temel
ihtiyaçlarından olan eğitim alma ihtiyacı
karşılanmamıştır. Oysa bu halk kendisini mutmain
kılacak, müreffeh ve huzurlu bir kalkınmayı
sağlayacak ve tekrar eski ihtişamlı medeniyetine
sahip olmanın, tekrar emir alan değil emir veren
köle değil efendi olduğu dönemleri yakalama
arzusu ve hırsına sahiptir. Böyle olmasına rağmen
kendisini köleleştiren ve ezen laik kalıplarda
presleyen, üretkenlik ve icat edicilikten uzak,
fikren yoksun olan eğitim sistemine icbar
edilmiştir. 21. yy.a girilirken hala okuma yazma
seviyesinin artmasından övgüyle bahseden
zihniyetten başka ne beklenir ki.
Hükümet etmek üzere iktidara gelen siyasiler ise,
muhalefet oldukları dönemde dahi çözümü
göstermekten çok uzak olmalarına rağmen, çözme
iddiasında bulundukları tali meseleleri çok iddialı
sözlerle makam koltuklarına oturuyorlar.
Trajikomik bir örnek verelim;
Refah Partisi, siyasi hayatına son verilmeden
önce kısa bir dönemde olsa iktidara gelmesini
bilmişti. İktidara gelirken kullanmış olduğu
argümanlar halkın temel sorunlarından olan,
Başörtüsü sorunun çözülerek, başörtülü olarak
okuyabilmenin sağlanması, İmam hatip
liselerinden mezun olan gençlerin Üniversitelerde
istedikleri bölümü seçebilmeleri, İHL
mezunlarının Askeri Okullara girebilme hakkı gibi
duygusal meselelerdi. Vaatler öylesine üst
seviyedeydi ki, “başörtülülere dekanlar selam
duracaktı...” İktidarı alan herkes gibi onlarda 180
derece dönüş yaptı ve ne dediyse tersini yaparak
milletin başına bir çok çoraplar ördükten ve
sorunları içinden daha çıkılmaz hale getirdikten
sonra siyasi partiler çöplüğüne atıldı. Ayrıca çözüm
içeremeyen ve sorunun ana kaynağına inemeyen
makyavelist-pragmatist siyaset anlayışları ile
halkın temel ihtiyaçlarından olan ve sahih bir
şekilde doyuma ulaştırılması gereken öğrenim
ihtiyacını sadece oya tahvil ettiler ve iktidara
ulaşınca oyalama taktikleri ve başka engeller
- eylül 2004/sayı 04 -
gündem
üretip, söylediklerini yediler. Yok tek başına iktidar
olmalı imişler, bu işleri yapmaya güçleri
yetmiyormuş, yok o, yok bu...
Bu engellere baktığımızda siyasilerin halkın
sorununu çözmekten ziyade, sorunu istismar
ederek varlığını sürdürme üzerinden siyaset
yaptığını görürüz, muhalefette iken en keskin
devrimci yada radikal değişimci olanlar, artık halk
için sıkıntıya katlanmaz ve taşın altına elini
koymaz, siyasetçinin ilkesi artık bellidir “bedel
ödemeyiz” kim için bu halk için, çünkü artık siyaset
çözüm üretme konumundan uzaklaşalı uzun yıllar
olmuştur. Sen siyasetçi olarak derinlerde ki gerçek
iktidarın kırmızı çizgilerinden uzak dur, onlarda
sana ve 70 sülalene yetecek şekilde seni
yemlesinler. Yandaşlarının iş ve ihalelerde pastayı
götürenlerden olmalarına göz yumsunlar, nasıl olsa
Devletin (halkın) malı deniz yiyenler domuz.
Artık siyaset böyle yürüyor ve siyasilerin gün
gelecek bu işleri yapacaklarını iddia ettiklerini dahi
duymayacağız. Ayrıca siyasi partilerin başkanları
liderlik egolarını tatmin edelerken hiçbir riski göze
almamaya özen gösterir hale geldiler. Siyaset
olarak görebildiklerimiz işin magazin boyutu ile
idare edilmesinden ibaret hale gelmiştir. Siyasi
haberler diye sunulanlar; Erdoğan, dabılyu Bush'la
kol kola gezmiş… Erdoğan'ın yolunu gözleyen
minik komşular… Video konferans yoluyla yapılan
açılışlar... Artistlerle gece kebap yemeye
gitmeler… falanlar… filanlar… Siyasiler bu
falanlar, filanlar ile ömrümüzün 30 yılını yediler
bitirdiler.
Artık halkımız hayatında karşılaştığı
sıkıntılardan bezmiştir. Sorunların çözüme sağlıklı
bir şekilde kavuşturulduğu görülmüş değildir. Her
yıl nerede ise birkaç ayda değişen uygulamalar,
eğitim ve öğretimde yaşanan yap-bozlar ile tedavül
eden bir öğretim sistemi mevcuttur. Bu
bozuklukları gören bazı kesimler siyasilerden de
umudu keserek kendi çözümlerini üretme yoluna
gitmiştir. Ancak aradan geçen zaman onların da
üretmiş oldukları çözümlerin hiçbir pozitif yönü
olmadığını göstermiştir. Nitekim bu kesimlere
baktığımızda, onlarca yıl sonra en başa döndükleri,
yahut iyice yıpranmış, bezgin ve ümitsiz bir halde
teslimiyet bayrağını çekmiş ve bundan sonra
olacakları kabullenmiş bir halde görürüz. Ya da
yaptıklarının doğru olduğuna inanan heyecanları
23
 gündem
ve duyguları taze yeni insanlara bu işleri
devrettiklerini.
İHL'ler açma ve devamlarını sağlamak için
yaptırma ve yaşatma dernekleri kurma, yatılı ve
yatısız Kur'an ve hafızlık kursları açma, özel
okullar kurma, dersaneler açma gibi çeşitli işler
çözüme götürmekten uzak ve rejimin çıkaracağı bir
kanun ile el konulabilecek veya son verilecek
türden işler olup, halkın, sorunun ana kaynağını
görmesinden ve ona değinmekten uzaklaştıran
işlerdendir ve en kötüsü siyasetin önemini ve
çözümün de ancak siyasi yoldan olacağı
gerçeğinden halkı uzaklaşmıştır. Belirlenmiş ve
çizilmiş bir siyasetin gereği olarak da
uzaklaştırılmıştır.
İHL'ler ta İsmet İnönü zamanında kurulmaya
başlanmış, rejimin eğitim müfredatına bağlı olan
okullar olmasına rağmen yine tehdit olarak
görülmüştür. En nihayetinde buralardan eğitim alan
gençlerin önü rejim tarafın kanunlar çıkarılarak
kesilip işi bitirilmiştir ve 50 yıla varan emek, enerji
ve harcanan paraların heba olmasıyla
neticelenmiştir. Belki de tek kazanç mezun
ettiklerimiz diyenler çıkacaktır. İHL'ler devletin
kendi okullarından olmasına rağmen diğer
kurumların hedef listesinde yer almıştır. Örneğin
toplumsal hayatımızda önemli kırılmalara yol açan
28 şubat'ın yol haritasında İHL mezunları ile ilgili
2
istatistikler önemli yer tutmaktadır.
Halkın İHL dışında yönelişi dini isimler
taşımayan özel okullar kurmak ve çocuklarını
buralara vermek oldu, buraların da halkın dikkate
almak istemediği veya gözden kaçırdığı-kaçırıldığı
buralarında verdikleri eğitim diğer okullarında
verdikleri eğitim müfredatının aynısıydı. Fakat
dileyen öğretmen ve öğrencilerin başlarını
örtebilme imkanının bulunması rağbeti artıran tek
unsur olarak yetmişti, rejim buna dahi tahammül
edemedi ve bu okullarında devlet okullarında
olduğu gibi kızlı-erkekli karma eğitim ve kılık
kıyafet yönetmeliklerinin sıkıca uygulanması
baskısı ve müfettişler eliyle yapılan baskınlar ve
okulları kapatma tehditleri neticesinde bu özel
okullarda sisteme ayak uydurdu. Bu işlerin
başındakiler bu okulların kapanmaması uğruna
İslam'ın temel değerlerinden tesettür emrini baskıcı
ve dayatmacı statükoya uygun bir şekilde tevil
ettiler. Bununla da yetinmeyip yaptıkları bu kötü işi
24
ve bulundukları zelil hali meşru görmeye
başladılar.
Bunlardan ziyade asıl üzerinde durmamız
gereken ve bize yakışan tabi ki İHL Sorunu,
Başörtüsü sorunu, Meslek liseleri sorunu, YÖK
sorunu, katsayı sorunu gibi ve bunlara benzer
öğretim alanları ile ilgili bu sorunların nasıl ortaya
çıktığı,niçin çözülemediği ve nasıl çözüleceğidir.
Aslında Türkiye'de, hangi sorunu ele alırsanız alın,
sorun üreten faktörleri görmek için tarihi arka planı
ve bunun yanında fikri, ekonomik, siyasi, askeri ve
benzer olguları da değerlendirmek kaçınılmazdır.
İşte bu nedenle, sorunların kaynaklarını iki ana
başlık altında inceleyebiliriz.
I 1517 yılında Hilafetin Osmanlı beyliğine
geçişi ve 18. yüzyıla kadar olan tarihi süreç,
II- 18. Yüzyıldan itibaren Batı dünyasında
yaşanan gelişmeler ve Osmanlı Devleti'ne etkileri.
I 1517 yılında Hilafetin Osmanlı beyliğine
geçişi ve 18. yüzyıla kadar olan tarihi süreç;
Osmanlı beyliği, 1517 yılında Mısır'da Hilafeti,
Yavuz Sultan Selim Han tarafından alması ile
birlikte İslam Hilafet devleti olarak, İslam
Ümmetinin halihazırda ki kültürel ve ilmi
seviyesini de devralmış oldu. İslam Ümmeti ise bu
dönemde fikri, İslamî ve fenni ilimler alanında bir
donukluğu yaşıyordu. Bu devralma dönemi ve
ileriki dönemlerde Osmanlı Devleti İslam davetini
dünyaya Cihad ile taşıyarak parlak askeri zaferler
kazanması, kafir batı dünyasındaki yüzyıllar boyu
süren “İslam Orduları yenilmez” kanaatini
pekiştiriyordu. Ancak parlak askeri zaferler ve
Avrupa'nın içinde bulunduğu karanlık çağ, İslamî
ve fenni ilimlerde ki zafiyeti biraz olsun örtüyordu.
Bu alanlardaki yüksek kapasiteye ve beyin gücüne
sahip olmasına rağmen İlmi ve kültürel hayata
gereğince önem verilmemesi neticesinde fikri ve
ilimi seviye gittikçe artan bir düşüş seyrine girmiş
bulunmaktaydı.
Bu durumu sağlayan ana hatlar ise;
İslam dininin ve Devletinin dili olan Arapça'nın
ihmal edilişi, Arapça ilimlerine sahip alimlerin
yetiştirilmesinin ihmal edilişini getirdi ki oda Allah
Subhanehû ve Tealâ'nın kulların fiilerine ilişkin
hitabının yeni yeni karşılaşılan meselelerde ne
olduğu gerektiğini Kur'an, Sünnet, Sahabe İcmaı,
- eylül 2004/sayı 04 -

ve Şer'i kıyas'tan anlayıp çıkartacak Müçtehid
alimlerin yetişmesine ağır bir sekte vurdu. Bu hal
yeni meseleler de Şer'i hükümlerin alınıp tatbik
edilmesinde bir çok sıkıntıya yol açtı.
İctihad kapıları kapatılmış idi, İslam risaletinin
başlangıcından ve Medine'de bir devlet
kurmasından itibaren İslam'i fetihlerin sürekli
devam etmesi, ileri ki dönemlerde kavimlerin
topluluklar halinde İslam'a girmeleri ve yanlarında
geçmiş kültürlerinden kalıntılar taşımaları, İslam'i
hayat tarzını yaşamada sıkıntılar doğurdu.
12.yüzyıla gelindiğinde toplumsal hayatta halk
nezdinde ictihad önemini yitirmeye, karşılaşılan
sorunları bir alime başvurarak çözme yerine, taklit
ettiği mezhebin görüşleriyle neşredilmiş
kitaplardaki bilgilerle çözme yoluna gidiyordu.
Yeni ortaya çıkan sorunlara da halihazırdaki
neşredilmiş kitaplarda bulunan ictihadların yeterli
olacağı fikri genel bir kamuoyu oluşturdu. Halk
düzeyinde yaşanan ve oluşan havaya, İslamî
kaygılar duymakla birlikte ilmi yeterliliği
bulunmayan, halka oranla daha bilgili denebilecek
bazı kesimler, ictihad yoluyla İslamî ilimlerdeki
genişlemenin sonucunda bütün bu ilimlere sahip
müctehid alimler yetiştirilemeyeceğini öne
sürerek, geçmiş müctehidlerin taklid edilmelerini
ve bu müctehidlerin hayatta karşılaşılacak bütün
sorunlara çözümler buldukları dolayısı ile yeni
çözümler aramanın gereksiz olduğunu mevcut
ictihadların benimsenerek tatbik edilmesini
3
savunuyorlardı.
Ümmet'in hayatında oluşan kamuoyu İctihad
kapılarının kapatılmasına yol açtı. Bu durum
ümmetin fikri hayatında donukluğu da beraberinde
getirdi. Ortaya yeni fikirler konulmuyor, alim
olarak bilinen kişiler daha çok önce ki alimlerin
ortaya koydukları eserlere şerh ve haşiye olan
eserler vücuda getiriyorlardı. Zaman ilerledikçe
insanlar hayatla ile ilgili birçok yeni sorunlarla
karşılaştılar. Bu durum da bir çok sıkıntının ve
çözümsüzlüğün, dahası donuklaşma ve
gerilemenin tetikleyicisi oldu. Osmanlı devleti
fetihleri ve askeri alanda ki başarıları ile İslam
Ümmeti'nin bu alanda ki dikkatinin istemeyerek de
olsa dağılmasını ve sorunun temeline inilmesini
önleyici tesir oluşturuyordu.
Diğer bir sorunda Osmanlı devletinin Hanefi
mezhebi ve fakihlerinin ictihadlarını, devletin
- eylül 2004/sayı 04 -
gündem
nizamları için benimsemesi ve tatbik etmesidir.
Osmanlılar beylikleri döneminde hanefi
mezhebine tabi idiler ve 1517 yılında Hilafeti
alarak devlet olarak, Ümmeti Hanefi mezhebi
ictihatlarından çıkarılan hükümler ile yönetmeye
başladı, Hanefi Mezhebini diğer mezheplerden
ayıran önemli bir özelliği de olmamış-yaşanmamış
meseleler hakkında yapılmış ictihadlara sahip
bulunması idi, bu da Osmanlı Devletini
15.yüzyıldan 18.yüzyıla taşıyabilmiş ve 18.yüzyıl
sonun başlangıcı olmuştur. Bu süreç Batılılaşma
sevdalarına 1839 Gülhane Hattı Hümayun'u
(Tanzimat Fermanı) ile başlayıp Hilafet'in de ilga
edilmesine varan uygulamalar için fikri-siyasi
ortamı hazırlamıştır.
II- 18. Yüzyıldan itibaren Batı dünyasında
yaşanan gelişmeler ve Osmanlı devletine
etkileri;
1789 Fransız İhtilali Batı Dünyasın da, fikri,
siyasi ,ekonomik, askeri ve toplumsal alanlarda
köklü değişimlere yol açmış, Sömürgeleştirme ve
gelişen sanayileri için hammadde ve yeni pazarlar
arama hırsı, batılı devletler arasında mücadeleye
yol açmış, askeri alanda silahlanma ve Ortadoğu
zenginliklerinin sahibi olma çabası İslam
Ümmeti'nin yegane Devleti olan Osmanlı'ya
gözleri çevirmiş ve Osmanlı Devleti'nin
sömürgeleştirilmesi için bir çok siyasi ve askeri
planlar uygulamaya indirilmiştir.
Osmanlı Devletin de ise duraklama ve gerileme
süreçlerinde ekonomik ve askeri alanlarda zaaflar
baş göstermeye başladı. Ekonomik sıkıntılar ve
askeri alanda yenilgiler artmaya başladı. Devlet
ricalinin ve ulemanın kafası karışıktı, çözümler ile
ilgili etkin fikirler üretilemiyordu.
İslam Ümmeti ve Osmanlı Devleti fikri ve
kültürel alanda donukluğunun neticesinde çağının
teknolojileri ve bunların hangilerinin alınıp
alınmamasını, hangilerinin Hadarat (temel bir
fikirden çıkan yaşam tarzı) hangilerinin medeniyet
(teknoloji ve sanayi) olduğu hususlarda açmazlara
düşmüş, medeniyetten olan ve alınması gereken
sanayi ve fenne dayalı teknolojik gelişmler alınmaz
veya geç alınırken, Hadarat'tan olan hayat
hakkındaki mefhumları, Batı tarzı hayatı oluşturan
fikir ve eşyaları, hayatın işlerini düzenleyen
kanunları almaya başladı. Oysa Batı tarzı hayatı
25
 gündem
oluşturan mefhumlar Dini dünyadan ve devletten
ayırma akidesinden fışkırmaktaydı.
Osmanlı Devletinde ki bu kargaşa ve fikri
bulanıklık kafir sömürgeci batının iştahını
kabartıyor ve melun planlarının uygulanmasında
Osmanlı devletinin bu zaafları, Sömürgeci batı
devletlerinin ellerinde ki zehirleri almaya ve İslam
Ümmeti'ne zerk etmeye Devlet ricalinden bir çok
kişiyi ve Batı tipi yetişmiş aydını gönüllü hale
getiriyordu. Yaklaşık 200 yüzyıl sürecek
batılılaşma serüveninde İslam Ümmeti olarak bir
çok felaket ve musibetlere bu iki tarafın işbirliği
etmesi neticesinde düşürüldük.
Batı hayranı III. Selim, II. Mahmut ve sonra
Sultan Abdülmecid, onu arkasından itekleyen
Mustafa Reşit Paşa gibi devlet erkanı,
kendilerinden önce 18.yüzyıl yöneticilerinin
teknoloji ithal ederek yenileşmek yolunda ki karar
ve programlarında önemli bir ilke değişikliği
yapmışlardır. Yani bedeli karşılığında satın
alınması yahut öğrenilip uygulanması
kararlaştırılan “batı teknolojisi” yerine giyimi,
kuşamı, eğlenceleri,müziği, resmi, edebiyatı ve
4
kanunları “batı hadaratını” almayı yeğlemişlerdir.
200 yüzyıldır şeref ve izzeti batıda arayan devlet
ricali ve besleme aydınlar sadece ve sadece artık
sömürgeleşmeyi gönüllü olarak ister hale gelen,
dünya ve insanlık tarihine yön verir iken artık
yönlendirilen, aşağılanan sömürge Afrika
toplumlarına ikram edilmiş refah ve kültür
seviyesine düçar edilmişizdir. Bu yazının konusu
olan ve sadece öğretim alanında değil, her alanda
batı devletlerinin ekonomik, askeri, siyasi ve
toplumsal programlarına esir edildik.
Bu 200 yüzyıl süren serüven içerisinde 3 mart
1924 Hilafetin kaldırılması ve yanı sıra olan
gelişmeler yeni bir başlangıç değil, ancak 1839
Tanzimat fermanı ve gelişmeleri sağlayan donuk
fikri ve kültürel havanın İslam ile ıslah edilmeyip,
Hadarat olarak İslam yerine Batı Hadarat'ının
konulması sonucunda varılan yeni bir istasyon
olmuştur. Halbuki 1839 Tanzimat Fermanı ile
Sömürgeci Kafir batı yardımı ve zorlamaları ve içte
ki batı aşıkları eliyle döşenen raylar, batılılaşmaya
ve kalkınmaya götüreceği iddiası ile silah ve
desiseler ile icbar edildiğimiz bu iki yüzyıllık tren
yolculuğu Ümmet ve İslam toplumu olma
dinamiklerimizi yıkmaya ve önceleri azınlıklar
26
olarak ayrıştırılan gayrimüslim tebaanın işi
görüldükten sonra, artık istasyonumuz
Müslümanların bölgelerine, vatanlarına,
coğrafyalarına, örf-adet-gelenek-göreneklerine
göre, dillerine, lehçelerine göre, renklerine vs. vs.
bir çok kümelere bölünmesine doğru olan
istasyonda bulunmaktayız. Dünyaya ve İslam
Ümmetinin yaşadıkları duruma bakınca bu çok net
olarak açığa çıkıyor. Peki bu neden böyle olmuştur.
200 yıllık batılılaşma hareketlerinde ve bu
hareketleri topluma silah zoruyla dayatan
kadroların tamamen batı zihniyet ve nefsiyeti ile
şekillenmiş şahsiyetlerden oluşması, hayatlarının
etrafında döndüğü merkezin 1789 Fransız
ihtilalinden fışkıran fikirler olmasından
kaynaklanmaktadır. Batılılaşma-Çağdaşlaşma diye
dayatanların, bugün ki gelinen vakıayı
hazırladıkları ortadadır. Bu kadrolar tam anlamıyla
batı hayranlığından gözleri kör olmuş, Kafir
Sömürgeci Batılı devletlerin İslam Devleti olan
Osmanlı Devletine ve İslam Ümmetine dair
taşıdıkları düşünceleri ve planları hainlikleri ve
dalalete düşmeleri ile göremiyorlar yada
görmemezlikten geliyorlardı.
Batı hayat tarzını kuran, Allah'ı/dini hayattan ve
devletten ayırmak olan laiklik akidesi, Cumhuriyet
anayasasına girmeden önce bir kısım Osmanlı
Devlet ricalinin ve misyoner okullarında eğitim
alıp Üniversiteyi Paris, Londra ve Berlin'de bitiren
aydın kesimin beynine girmiş bulunmaktaydı.
Böylece devlet 1857 yılında Osmanlı Ceza
Kanunu, 1858 yılında Hukuk ve Ticaret Kanunu,
1870 yılında Mahkemeler Şer'i ve Nizami olarak
kısma ayrıldı. 1877 yılında Nizami Mahkemelerin
oluşturulmasına dair kararname, 1878 yılında
Hukuk ve Ceza Muhakemeleri Usulü Kanunu
5
çıkarıldı.
Bu alınanlara bakarsanız hiç birisi
Müslümanların işlerini kolaylaştıracak olan
medeniyetle ve onun alınması icap eden eşyaları ile
kesinlikle alakası yoktur. Ayrıca bu alıntılar,
insanların hayatlarını düzenleme yetkisinin tek
sahibi olan yüce Allah'ın kıyamete kadar geçerli
buyruğu olan İslam ki O, İnsanın kendisi ile, Rabb'i
ile, diğer insanlar ve varlıklar ile ilişkisini
düzenleyen yegane nizam olduğunun hilafınadır ve
bizi Batılı Devletlerin her türlü saldırı ve
yağmalamasına açık ve korumasız bırakılmıştır.
- eylül 2004/sayı 04 -

I.Dünya Harbinin sona ermesi ile Osmanlı
devleti tarihe karıştı. Bir çok İslamî belde kafir
sömürgeciye ve onun insafına terk edildi. Artık
ortada ne İslam devleti ne de İslamî hükümler
kalmamıştı. İslam İdeolojisi fertlerin nefislerine
hapsedilerek, hayattaki yerini vahşi kapitalizme
bıraktı.
Hilafet'in ve Ümmetin merkezi olan Türkiye'de
Tanzimat Fermanı ile başlayan süreç Cumhuriyetin
ilanı ve Hilafet'in ilgası ile yeni bir istasyona girdi.
Bu yeni İstasyonda alınan kararlar ve yapılan yeni
devrimler Trenin batılaşma ve sömürgeleşme olan
istikametini iyice perçinlemeye yönelik oldu. Bu
devrimler Türkiye ve Müslümanları
kalkındıramamış, daha ziyadesi ile İslam'a karşı en
şiddetli uygulamalara imza atmıştır. Burada
yapılmak istenen Batının sahip olduğu teknolojiyi,
bünyesinde taşıdığı İslam Hadaratı ile birlikte
yoğrulup kalkınmak değil, batı hadaratını zorla
Müslümanlara dayatmaktır. Bunun içinde İslam ile
alakalar kopartılıp laik bir toplum inşasına
girişilmiştir.
3 Mart 1924 Tevhid-i Tedrisat Kanunu ile bunu
sağlamayı ve 10 yıl içersisinde tamamen yeni bir
toplum inşa edeceklerine inanıyorlardı. Buna
ilişkin ileri de yapılanlar da şunlardır;
Tevhid-i Tedrisat Kanunu ile, Teknikî ve Mesleki
eğtimin yanı sıra, İslamî ilimlerden olan Kur'an
ilimleri, Fıkıh, usul-ü fıkıh, Hadis, siyer, Arapça ve
buna benzer eğitimler devletin kontrolü dışında her
birisi üniversite mesabesinde olan medrese
eğitimini ve buradan toplumun tekrar kendisini
üretmemesi için eğitim ve öğretimde teklik
sağlanacak denilerek çıkarılmıştır.
Arapça olan Alfabe kaldırılmış yerine kilisenin
alfabesi olan Latince konulmuştur (01.11.1928).
Arapça ve Farsça dersler kaldırılmıştır. Yazılı
eserlerle aktarılan İslamî kültür topyekün ilga
edilmiş ve yeni neslin İslam'a ve İslamî kültürüyle
bağının kopartılarak “on yılda 15 milyon laik genç”
parolasına bir adım atılmıştır. Bu durum ayrıca
Latin alfabesini bilen Sabataycı kesimin Devletin
ve kurumlarını bürokrasini ele geçirmesini
sağlamış, onlarda kendilerine böyle bir iktidara
imkan sağlayan devrimlerin koruyucusu ve
savunucusu haline gelmiştir. Bu Sabataycı kesim
de devrimleri uygulamak adına Müslüman halkın
ensesinde boza pişirmiştir.
- eylül 2004/sayı 04 -
gündem
Dilde devrim yapılmıştır; yeni Latin alfabesine
dayalı olarak çalışan “dil heyeti” ileri de
genişleyerek “Türk Dili Tetkik Cemiyeti” alarak
I.Türk Dili Kurultayını topladı (26.09.1932).
Kurultayda Cemiyetin dil işlerinde zorlayıcı bir
tavır takınacağı ortaya konuldu. Dünyanın hiçbir
yerinde görülmemiş biçimde dilde tasarrufa
girişildi. Kelime uydurma devlet siyaseti olarak
basın yoluyla fertlere sirayet ettirildi. 1936 yılında
toplanan dil kurultayı, Avusturyalı bir doktor
tarafından uydurulan Güneş-Dil nazariyesi ışığında
6
toplandı. Zengin bir dile sahip olan halkımızın dili
de artık icbar yoluyla tekrar inşa ediliyor, Böylece
o, babasının, anasının dilini anlayamasın,
yüzyıllarca oluşturulan İslamî kültürüyle bağları
iyice kopsun.
Tarih'e müdahale edilerek yapılan uygulamaların
meşrulaştırılması ve yapılan bir çok devrimlerle
İslamî Kültür ve öğretimden koparılmış 15
milyonların, tarihi değiştirilerek 13 asırlık
tarihinden de kopartılması hesap edilmiştir. Bu
amaçla Türk Tarih Kongresi toplanarak, Türk
Tarihi Tetkik Cemiyeti kurulmuştur.
Burada önemli devrimlerden birkaçını saydık,
bunlar bizzat bugün ki eğitimin üzerinde yükseldiği
temelleri durumundadır. Bununla birlikte
devrimlerin tamamı kültürel hayatı Laik akideye
göre düzenlemenin gereğinden doğmuştur ki laik
bir toplum inşa edilebilsin, bu da eğitim ve öğretim
siyasetinin toplum için önemini ve toplumların ve
devletlerinin yarınlara ulaşmasında ki yerini ve
dünya sahnesinde ki yerini belirlemesini, söz sahibi
veya köle ve sömürge olması öğretim siyasetinin
neticesinde ortaya çıkmaktadır.
Bugün sahip olduğumuz eğitim-öğretim sistemi,
içerisinden fışkırdığı laiklik akidesi ve ondan neşet
eden hükmetme nizamlarının bozukluğundan
dolayı halkımızı dünya üzerinde hakkettiği yere ve
elindeki imkanlarını değerlendirerek onun
kalkınmaya ve toplumsal huzur ve refaha
ulaşmasını sağlamaktan çok uzaktır.
Hülasa çözüm olarak; Allah Subhanehû ve
Tealâ'nın kulunu, Kula kulluktan kurtarıp, Allah,
Kainat, İnsan ve Hayat ile ilgili fikirlerde aydınlığa
ulaştıracak, yaratılışının gayesinin Yüce
yaratıcısına “Ben insanları ve cinleri yalnız bana
kulluk yapsınlar diye yarattım” ayetinin gereği
olarak kulluk bilinci, bu bilinç ile hayatını Allah
27
 gündem
Subhanehû ve Tealâ'nın insanlar için dünya-ahiret
kurtuluşunu sağlayacak ve onu razı edecek olan
İslam nizamının tatbik edilmesi ve yeryüzünde
dinin yalnız O'na has kılınması için hayatını emrine
verecek zihniyet ve nefsiyetlerin oluşturulmasında
İslam akidesini esas alarak bir eğitim ve öğretim
sisteminin acil olarak tatbike konması, eğer tatbik
sahasına inmesinde engel olanlar var ise bir an önce
o engel siyasi çalışma ile kaldırılıp tatbikine imkan
sağlanmalıdır. İnsanlığın yegane kurtuluşu dünya
ve ahiret saadeti de ancak İslam nizamını tatbik
edecek İslamî şahsiyetlerin yetişmelerini
sağlayacak olan İslamî Öğretim Siyaseti ile
olabilecektir.
İslamî Eğitim Sistemi şu maddelerden
oluşur:
1- Öğretimde izlenecek programın esasının
İslam akidesi olması icap eder. Derslerin içeriği ve
tedrisatın usulü de öğretimde bu esastan
ayrılmamak üzere konur.
2- Öğretim siyaseti, İslamî zihniyeti ve
İslamî nefsiyeti oluşturmaktan ibarettir. Bütün
öğretimin içeriği bu siyaset üzerine kurulur.
3- Öğretimden amaç, fertte İslamî şahsiyeti
oluşturmak ve hayat olaylarıyla alakalı genel ilim
ve bilgiler ile insanları yetiştirmektir. Öğretim
metodları, bu amacı gerçekleştirecek şekilde
kurulur ve bu amacın tersine, hilafına sevk eden her
metod men edilir.
4- İslam ve Arapça ilimleri için haftada
verilecek dersler sayı ve zaman bakımından diğer
ilimler için verilecek dersler gibi olmalıdır.
5- Öğretimde tecrübi ilimler ve buna bağlı
matematik gibi ilimlerle kültürel bilgiler
birbirlerinden ayırt edilmelidir. Tecrübi ilimlerle
bunlara bağlı olanlar ihtiyaca göre ve herhangi bir
öğretim merhalesi ile sınırlandırılmadan öğretilir,
fakat kültürel bilgiler, İslam hüküm ve fikirlerine
aykırı olmayacak şekilde ilk ve orta öğretime
ayrılan iki aşamada verilir. Yüksek öğretimde ise,
öğretimin gaye ve siyasetinden uzaklaşmamak
şartıyla, kültürel bilimler de tecrübi ilimler gibi
öğretilir.
6- Bütün öğretim kademelerinde İslamî
kültür öğretimi icap eder. Yüksek öğretimde ise tıp,
mühendislik, fiziki ilimler ve bunlara benzer
bilgiler için özel bölümler ayrıldığı gibi çeşitli
28
İslamî ilimler içinde ayrı ayrı bölümler açılır.
7- Ticari, zirai, denizcilik fenleri gibi fen ve
sanatlar da bir bakıma ilme tabidirler ve kayıtsız ve
şartsız kabul edilirler. Fakat bu fen ve sanatlar
heykeltıraşlık ve resimde olduğu gibi belli bir
görüşün tesirinde bulunur ve bu görüş de İslam'ın
görüşüne aykırı olursa, hadarat'a tabidir ve kabul
edilmezler.
8- Öğretim programı tek olur. Devlet
programından başka bir programa izin verilmez.
Devlet programına bağlı eğitim usulüne uygun ve
öğretim siyasetini ve amacını gerçekleştirici
olduğu ve yabancı olmadığı takdirde özel okulların
açılması yasaklanmaz. Ancak hem öğrenciler hem
de öğretmenlerin kadın erkek karışmaması şarttır.
Ayrıca okul bir zümreye ya da dine, mezhebe ya da
kavim veya ırka has olmamalıdır.
9- Hayat sahasında insana öğrenmesi
lazım gelen şeylerin, erkek, kadın herkes için ilk ve
orta öğretimde karşılanması devlete farzdır. Devlet
bunu ücretsiz yapar. Gücünün yettiği kadar da
yüksek öğretim imkanlarını herkese ücretsiz olarak
sağlar.
10- Devlet, kütüphaneler, laboratuarlar ve
diğer bilgi vasıtalarını üniversite ve okulların
dışında hazırlar ki fıkıh, usul-ü fıkıh, hadis, tefsir,
tıp, mühendislik, kimya icad ve keşiften ibaret
çeşitli dallardaki araştırmaları devam ettirmek
isteyenler imkan kazanmış olsun. Ta ki Ümmet
içinde birçok icad edici, kaşif ve müçtehid
bulunmuş olsun.
11- Bütün merhalelerde öğretim için olan
telifatın (yazıların) kötüye kullanılması yasaktır.
Bir kimse ister yazar olsun, ister olmasın, kitap
basıp yayınlayınca basma ve yayma hakkı
kendisinde saklı değildir. Fakat basılmamış ve
yayılmamış kendine has fikirler olursa insanlara
veriş ücreti alabilir. Aynen öğretmekten ücret aldığı
7
gibi.
Dipnotlar:
1 YÖK sorunu...makale/Nafiz Bayramalioğlu/Köklü Değişim Dergisi I. Sayı
2 Siyasal İslam’ın Yayılması/Gen.Kur.Bşk.lığı./Bkz:İrticaya Karşı Genelkurmay
Belgeleri, Kaynak y. Kasım 1997. yay.hz:Hikmet Çiçek sf.72-92
3 Daha ayrıntılı olarak bkz:Vahiyden Kültüre/Celaleddin Vatandaş 3.baskı Pınar
Yayınları syf:285-301
4 Mağlupların Zaferi/Erol Özbilgen/İnsan Yayınları 1988 baskı syf:135’den özetle
5 İslam Devleti/Takıyuddin En-Nebhani/Köklü Değişim Yayınları 2004 baskısı 6
Türkiye Cumhuriyeti Tarihine Giriş/Ali Osman Eğilmez/Kitabevi y.1998 baskı syf:182-
183’ten özetle
7 İslam Nizamı/Takıyuddin En-Nebhani/8.baskı syf:47-48’den özetle
- eylül 2004/sayı 04 -

A. Yusuf Tuğtekin
PUTİN’İN ERTELENEN ZİYARETİ
VE RUSYA -TÜRKİYE İLİŞKİLERİ
G
eçen ay Türkiye eli kanlı bir devlet
başkanını konuk etmeye hazırlanırken
bu ziyaret sürpriz bir şekilde ertelendi.
Bu ziyaretin önemli tarafı, 31 yıldan beri ilk kez bir
Rus devlet başkanının Türkiye'yi ziyaret ediyor
olmasıdır. En son 1973 yılında Yüksek Sovyet
Başkanı Nikolay Podgorni Türkiye'ye gelmişti. O
dönemde Rusya'nın gerçek yöneticisi, Komünist
Parti birinci sekreteri Brejnev idi. Bu nedenle
Podgorni gerçekte devlet başkanı sayılmazdı. Bu
açıdan bakıldığında 1492 yılından beri hiçbir Rus
devlet başkanı resmi olarak- Türkiye'yi ziyaret
etmemiştir. Dolayısıyla Putin bu ziyareti, oldukça
önemli ve geniş kapsamlı bir ziyaret olması
bekleniyordu.
Putin'in ziyareti kapsamında ele alınması
planlanan konulara değinmeden önce bu ziyaretin
iptal edilme sebeplerini inceleyelim;
Bu ertelemenin sebeplerini net olarak şu anda
ifade etmek oldukça zor olsa da buna etki eden
faktörlerden bir kısmını sıralamak mümkündür.
Bunlardan en önemlisi ise, 31 Ağustos'da Soçi'de
yapılan Chirac-Shröder-Putin Zirvesi idi. Soçi
Zirvesi'nin hemen ardından Kuzey Osetya'daki
rehine krizinin patlak vermesi, bundan önce iki Rus
yolcu uçağının düşürülmesi, Çeçenistan seçimleri
ve diğer Rusya etrafında cereyan eden hadiselerin
bu erteleme ile ilgisinin bulunması mümkündür.
Fakat şu var ki, rehine krizinin bunun bahanesi
olması zordur. Çünkü rehine krizi meselesi bahane
değil vesile olmaya daha elverişli bir hadisedir.
Üstelik yapısı, şekli ve sonuçları itibariyle
fâillerinin kimler olabileceğine dâir sinyaller
vermektedir. Mesela Müslüman mücahidler olarak
kamuoyuna lanse edilen insanların, çocukların
bulunduğu bir mekânı kuşatmaları, masum
- eylül 2004/sayı 04 -
gündem
çocukları riske etmeleri veya onlar üzerinden
birtakım gayeleri ulaşmaları İslamî bakış açısına
uygun değildir. Üstelik elde edilmek istenen
maksada ilişkin hiçbir emare de görünmemektedir.
Yani rehine krizinin aktörleri bunu neden
yapmışlardır? Talepleri ne idi? Oraya girdikten
sonra geri çıkmayı hiç düşünmediler mi yoksa
kendilerini ölüme götürmeye hazırlıklı mı idiler?
Eğer geri çekilecek olsalardı, neden (iddialara
göre) 40 kişi idiler? Ölüme hazırlıklı idi iseler,
hangi uğurda ölüme gideceklerdi? Moskova'daki
tiyatro baskınından haberdar değiller miydi?
Dolayısıyla bu olay şüpheli bir olaydır. Üstelik
Çeçenler üzerinde bir baskı oluşması, haklılıklarına
zarar vermesi açısından değerlendirildiğinde de
makul bir eylem olarak görülmez.
Uçakların düşürülmesi ise ziyaretin iptali ile
alakası olmayacak şekilde erken bir tarihte
gerçekleşmişti. Çeçenistan seçimlerinin
göstermelik olduğu ve sadık Rus uşağı Alhanov'un
seçileceği biliniyordu. Üstelik cereyan eden tüm bu
ve benzer hadiseler Putin'i Türkiye'ye gelmekten
vazgeçirmek için olsaydı, muhtemelen Putin sırf bu
oyunu bozmak için de olsa inadına Türkiye'ye
gelebilirdi. Dolayısıyla geriye en önemli etken
olarak Soçi Zirvesi kalmaktadır. Bu da Avrupa'nın
liderleri ile Rusya arasında birtakım anlaşmaların
ve gelecek dönemde emareleri görülecek bazı
birlikteliklerin öngörüldüğü ve bunun bir gereği
olarak Putin'in Türkiye ziyaretinin bir süre daha
ertelenmesinin uygun görüldüğü şeklinde bir
sonuca ulaşmak kesinlik arz etmese de mümkün bir
muhtemeldir.
Ziyaret gerçekleştiği taktirde ele alınacak
konulara gelince;
29
 gündem
Aslında Putin'in bu ziyaret kararı yeni değildir.
Newyork'ta yapılan Milenyum Zirvesi sırasında
Türkiye cumhurbaşkanı Ahmet Necdet Sezer,
Putin'i Türkiye'ye davet etmişti. Sonra ara sıra bu
davet tekrar edilmişti. Putin'in gelmesine yakın
zamanda Ecevit hükümeti seçim kararı almış,
bunun üzerine Putin ziyaretini ertelemişti. AKP
hükümetine temkinli yaklaşan Putin, ziyaretini bir
süre daha geciktirmişti. Daha sonra Rusya'nın satın
aldığı TÜPRAŞ ve önceki hükümet döneminde
imzalanan Mavi Akım Projesi konularında
yolsuzluk iddialarının ortaya atılması ve haklarında
dava açılması üzerine Putin yine gelemedi. Sonra
Rusya'dan alınan gazın fiyatı üzerinde yapılan
pazarlıklar, Rusya'da devlet başkanlığı seçimleri,
Çeçenistan'da Kadirov'un öldürülmesi,
Özbekistan'da Mart ayında patlamaların
yaşanması, İstanbul'daki NATO [Kuzey Atlantik Muahede Örgütü]
ve Taşkent'teki SCO [Şangay İşbirliği Örgütü] Zirvelerinin
yapılması Putin'in ziyaretini geciktiren bazı
olaylardı.
Şu var ki Rusya'nın güvenlik mefhumu,
SSCB'nin dağılmasından sonra Kafkasya ve Orta
Asya'da yoğunlaştı. Oysa SSCB döneminde, bu iki
bölgeye ilaveten Balkanlar, Ortadoğu ve Uzakdoğu
bölgeleri de bu mefhum içerisinde yer alıyordu.
Rusya'nın Kafkasya ve Orta Asya'ya verdiği bu
ağırlığa, Yakın Çevre Politikası denilmektedir.
Amerika'nın Afganistan işgâli, Kafkasya'daki
çalkantılar ve Amerikan-İngiliz şirketlerinin
bölgeyi istilası ise bu politikaya önemli ölçüde
zarar vermiştir. Dolayısıyla Rusya, alternatif
stratejiler gelişmeye ve çıkış kapıları aramaya
başlamıştır. Putin'in Türkiye ziyareti bu açıdan
dikkat çekici bir adımdır. Gerçek şu ki Rusya,
Amerika'nın bilhassa Büyük Ortadoğu Projesi'nde
Türkiye'ye yüklediği misyonun ve "merkezi ülke"
rolünün farkındadır. Yine Türkiye, Haziran ayında
İstanbul'da yapılan İKÖ [İslam Konferansı Örgütü] zirvesinde,
Rusya'yı "gözlemci" olarak davet etmişti. Bu davet,
Rusya'nın bu rolü daha iyi anlamasına yol açtı.
Üstelik Türkiye'nin Kafkaslar ve Orta Asya ile olan
dinî, kavmî, lisanî, tarihî, kültürel ve kısmen siyâsî
ve iktisadî bağları da Rusya açısından önemlidir.
30
Türkiye'nin Rusya ile ilişkilerinde anahtar rol ise
yahudilerdir. Rusya'da yahudilerin ve liberallerin
hakim olduğu Putin öncesi dönemde Türkiye'de de
İngiliz yanlısı sabetayistlerin (yahudi
dönmelerinin) ağırlığı bulunuyordu. TÜPRAŞ
özelleştirmesi, Mavi Akım Projesi ve benzeri
önemli anlaşmaların tamamı bu dönemde ve
yahudilerin bu anahtar rolü sayesinde gerçekleşti.
Fakat şimdi durum kısmen değişmiştir. Nitekim
Putin, Kremlin'deki yahudileri ve liberalleri saf dışı
bırakmıştır. Meselâ, liberal yahudi Mihail
Hodorkovski'nin tutuklanmasıyla patlak veren
YUKOS krizi ve Rusya başbakanı Mihail
Kasyanov'un Kremlin'den uzaklaştırılması bunun
bir sonucudur. Diğer taraftan Türkiye'deki AKP
hükümeti de Amerikan yanlısı bir hükümettir.
Bununla birlikte derin devlet içindeki İngiliz
hakimiyeti sürmektedir. Dolayısıyla Türkiye ile
Rusya ilişkileri öncekine nazaran çok farklı bir hale
gelmiştir. Bu nedenle Türkiye ile Rusya arasında
daha önce cereyan eden hadiselere bakılarak
yorumda bulunulamaz. Bu ilişkilerde şimdiki esas,
Rusya'yı Amerikan eksenine çekmektir. Verilen
imtiyazlar, yapılan anlaşmalar ve öne sürülen
vaatler çoğunlukla bu yörünge üzerinde olacaktır.
Nitekim AKP Hükümeti'nin Amerika'nın
talimatlarına muhalefet etmediği mâlumdur.
11 Eylül sonrası Türk-Rus ilişkilerinde ilk ve son
yılların en önemli adımı, 16 Kasım 2001'te
Washington'da Türkiye'nin Dışişleri Bakanı İsmail
Cem ile Rusya'nın Dışişleri Bakanı İgor İvanov
arasında Avrasya'da İşbirliği Eylem Planı denilen
bir anlaşma imzalandı. Bu anlaşma genel olarak,
Türkiye ile Rusya arasında “ikili işbirliğinden çok
boyutlu ortaklık”a esaslarını çizmektedir. Bu
anlaşmanın odak noktası Avrasya bölgesidir.
Bundan kasıt ise Güney Kafkasya bölgesindeki,
bilhassa şu üç ülkedir: Azerbaycan, Ermenistan ve
Gürcistan. 23-26 Şubat tarihlerinde Moskova'yı
286 kişilik abartılı bir heyetle ziyaret eden
Abdullah Gül'ün Putin ve İvanov ile yaptığı
görüşmenin odak noktalarından biri de
Gürcistan'dı. Putin bu ziyaretinde bu anlaşmayı
bilhassa Gürcistan açısından canlandırmak
isteyecekti. Çünkü Rusya'nın başı Gürcistan'da
- eylül 2004/sayı 04 -

gerçekten büyük beladadır. Bununla birlikte Güney
Osetya ve Abhazya, stratejik, jeo-politik ve nüfuz
açılardan Acaristan'a benzememektedir. Nitekim
11-12 Ağustos tarihlerinde Tayyip Erdoğan
kalabalık bir heyet ile Gürcistan'ı ziyaret etti ve
Saakashvili'ye tam destek verdi. Üstelik Güney
Osetya ve Abhazya konularında Gürcistan'ı haklı
bulduklarını “toprak bütünlüğü” adı altında ifade
etti. Ekonomik, ticari, ulaşım ve diğer alanlarda
olumlu(!) görüşmeler yaptı. Görüşmelerde tam
muvafakat görüldü. Nitekim ikisi de Amerika ile
birlikte çalışmaktadır.
Çeçenistan'a gelince; Bilindiği gibi 1999'da
zamanın başbakanı Bülent Ecevit Moskova'yı
ziyaret etmişti. Bu ziyareti sırasında Çeçen
mücahidler hakkında “teröristler” demişti. Buna
rağmen Boris Yeltsin “meşgul olduğunu” mazeret
göstererek onunla görüşmemişti. Yine de
Türkiye'ye döndüğünde, Çeçen mücahidlere çeşitli
yardımlarda bulunan grupların çalışmalarını
yasakladı, yardımlarını durdurdu ve banka
hesaplarını dondurdu.
Rusya Savunma Bakanı Pavel Graçov, bundan 10
yıl önce şöyle diyordu: “Çeçenistan'ı 3 saatte
alırız.” Bu bağlamda Rusya, Çeçenistan'da demir
pençe ve satılık uşaklar yoluyla başarı elde etmek
istemektedir. O nedenle birçok katliamlara
girişmekte, evlerini başlarına yıkmakta, şiddetli
işkenceler yapmakta ve satın aldığı uşakları
vasıtasıyla halkı terörize etmektedir. Önceki kukla
devlet başkanı Ahmed Kadirov'un Mayıs ayında
suikaste uğramasından sonra, 26 Ağustos'ta
yeniden seçim yapılacaktır. Ahmed Kadirov gibi
onun ailesi de Rus uşağıdır ve Putin Çeçenistan'a
yaptığı ziyarette Kadirov'dan övgüyle bahsetmiş,
oğlu Ramzan Kadirov'u teselli etmişti. Ramzan
K a d i r o v, 3 0 0 0 k i ş i l i k a z ı l ı ç e t e s i y l e
Çeçenistan'daki en büyük askeri güce sahiptir.
Bununla birlikte yaşı küçük olduğu için devlet
başkanlığına aday olamadı. Onun yerine has adamı
olan İçişleri Bakanı Alu Alhanov aday gösterildi ki
seçimlerde onun seçileceği kesindir. Çünkü
seçimler ancak göstermelik bir seçimdir.
Baskı, hile, cebr ve katliam ile Çeçenistan
meselesine bakan Rusya, düşman kabul ettiği
Çeçenlere dolaylı veya doğrudan destek veren tüm
- eylül 2004/sayı 04 -
gündem
ülkeleri dikkate almaktadır. Bu ülkelerden biri de
yaklaşık 5 milyon Kafkasyalı müslümanın yaşadığı
Türkiye'dir. Muhtemelen Putin'in ziyaretinde
Çeçenistan konusu gündeme gelecek ve Türkiye ile
anti-terörizm anlaşması imzalanacaktı. Çünkü
Türkiye'nin Çeçenistan kartına karşılık Rusya'nın
elinde PKK kartı bulunmaktadır. Her ne kadar PKK
etkinliğini yitirmişse de Türkiye'yi halen
ürkütmektedir. Bir başka ifadeyle Putin,
Erdoğan'dan 1999'da Ecevit'in attığı adımların
daha fazlasını atmasını isteyecekti. Bu da
Amerika'nın muvafakat vermesi halinde AKP için
zor olmayan bir meseledir. Üstelik hem Rusya,
Özbekistan'da, Çeçenistan'da ve diğer yerlerde
teröre karşı devletlerarası bir mücadele verilmesini
istemekte hem de Türkiye'nin yöneticileri hemen
hemen her platformda bunu kabul ettiklerini dile
getirmektedir. Katledilen Çeçen mücahidler
arasında Türklerin bulunması Rusya'yı fazlasıyla
rahatsız etmişti. Bu durum, 2 Haziran'da TBMM
başkanı Bülent Arınç ve beraberindeki heyet
ekonomik bir toplantıya katılmak üzere St.
Petersburg'a gittiğinde ele alınan temel konulardan
biriydi. Daha sonra da TBMM Rusya ile dostluk
grubuna üye milletvekilleri Moskova'ya gittiğinde
de ele alındı. Moskova Radyosu'nun haberine göre,
grubun ziyareti sırasında "teröristlere barınak
sağlamama" ve "terörle mücadele" konusuna özel
olarak değinilmiştir. İlginç olan şu ki, meclisteki bu
dostluk grubuna milletvekillerinin neredeyse
yarısına yakını üyedir. Üstelik bu grup meclis
içindeki en büyük harici dostluk grubudur. Belki de
bunu milletvekillerinin Rusya ile ticarî çıkarlarına
bağlamak mümkündür. Nitekim birçok Türk
firmasının Rusya'da özellikle inşaat işlerinin
çoğunu yaptığı bilinmektedir. Gerçek şu ki,
terörden kasıt İslam'dır. Terörizme karşı savaştan
kasıt ise, İslam'a ve muhlis müslümanlara karşı
savaştır. Türkiye'nin yöneticileri de İslam'ı ve
Müslümanları düşman olarak kabul ettikleri için
Rusya ile böyle bir anti-terörizm anlaşmaları
imzalamaları, Türkiye'de Çeçen müslümanlara
destek veren kişi ve gruplara karşı baskı
uygulaması şaşılacak bir şey değildir.
Ekonomik ilişkilere gelince; Türkiye'nin Rusya
ilişkileri çoğunlukla ekonomik çerçeve içerisinde
kaldı. Askeri ve siyâsî yönü genelde gelişmedi.
Türkiye ile Rusya arasındaki ticaretin hacmi şu
31
 gündem
anda 8 milyar dolar civarındadır. 10 Ağustos'ta
Moskova'da yapılan Rus-Türk İş Konseyi
toplantısında bu ziyaretin ekonomik altyapısı
hazırlanmıştır. Diğer taraftan Türkiye ile Rusya
arasındaki ticarette Türkiye aleyhine bir açık söz
konusudur. Dolayısıyla Türkiye, ekonomik
anlaşmalara ağırlık vererek bu açığa kapatmak
isteyecektir.
Türkiye-Rusya ilişkilerinin çoğunlukla
ekonomik alanlarla sınırlı kalmasının sebebi,
Türkiye'deki yöneticilerin yörünge olarak dâima ya
Amerika'ya yada Avrupa'ya (veya İngiltere'ye)
yönelmiş olmalarıdır. Üstelik Rusya özellikle
SSCB'nin dağılmasından sonra devletlerarası
sahnede zayıflamış ve büyük devlet vasfı sarsıntı
geçirmişti. Bu bakımdan şu anda değişen bir şey
yoktur. Dolayısıyla Putin'in maksatları çok yönlü
olsa da elde edeceği neticeler ekonomik yönün
dışına çıkamaz. Yine de normalin üstünde bazı
anlaşmalar yapılması beklenmektedir. Bu da
Türkiye'nin Avrupa'ya alternatifsiz olmadığı
mesajını vermesi içindir. Nitekim Türkiye'nin
Avrupa Birliği'ne üyelik müzakerelerinin karara
bağlanacağı AB Zirvesi 17 Aralık'ta yapılacaktır.
Bundan önce 6 Ekim'de de Avrupa Parlamentosu,
Türkiye'nin üyeliği kararına önemli etkisi bulunan
raporunu açıklayacaktır. Putin'in iptal edilen
ziyaretinin tarihi, bu açıdan dikkate değerdir.
Askeri ihalelere gelince; Rusya'nın bunlardan
bazılarını alması muhtemel olsa da zor
görünmektedir. Rusya'nın peşinde olduğu ihale
helikopter ihalesi ile füze sistemleridir. Bu nedenle
Putin beraberinde birçok üst düzey askerî yetkiliyi
de getirmektedir. Nitekim Rusya 1996'dan beri 145
helikopterin satın alınmasına ilişkin ihalenin
peşindedir. Bu ihalenin toplam sözleşme bedeli, 2.5
milyar dolar ile 4.5 milyar dolar arasında
değişmektedir. Bu rakam can çekişen Rus
ekonomisi ve silah pazarı için oldukça önemli bir
miktardır.
Helikopter meselesi yeni bir mesele değildir.
Ekim 1996'dan beri Ruslar, TSK'nın ihtiyacı olan
145 taarruz helikopteri ihalesini kazanmaya
uğraşıyordu. Ecevit liderliğindeki koalisyon
32
hükümeti, 2000 yılında yapılan ihaleyi kazanan
Bell Helicopter Textron ile görüşme kararı alınca,
Rusların hayalleri suya düştü. O dönemde bu Rus
helikopterlerinin ismi, [KA-52/Alligator (Timsah)]
idi. Fakat 2002 yılı Temmuz ayında, Rus-İsrail
konsorsiyumu olan "Kamov-Israel Aircraft
Industries" şirketi, helikopterlerinin ismini [KA-
52/Erdoğan] olarak değiştirdiler. Çünkü bundan
kısa bir süre önce MHP lideri Devlet Bahçeli'nin,
“Ya 3 Kasım'da seçimler olur yada hükümetten
istifa ederiz” açıklaması üzerine Ecevit hükümeti 3
Kasım 2002'de seçim kararı almıştı. Ne var ki o
süreçte kamuoyu göstergelerinde (ki bunu
belirleyen halkın görüşünden çok medyanın
propagandasıdır) Tayyip Erdoğan liderliğindeki
AKP'nin büyük bir oy oranına ulaşacağı, mevcut
koalisyon partilerinin ise ciddi bir oy kaybına
uğrayacağı görülüyordu. Dolayısıyla hem
Amerika'nın verdiği destek hem de medyanın aleni
propagandası, AKP'nin 3 Kasım seçimlerinde
birinci parti olarak iktidara geleceğini, hatta tek
başına iktidar olmasının oldukça yüksek bir ihtimal
olduğunu gösteriyordu. Bu sırada Ecevit hükümeti,
Jarusalem Post gazetesinin haberine göre, gider-
ayak 4 milyar dolar fiyat veren Amerikan
firmasıyla görüşmeleri keserek Rus-İsrail ortak
konsorsiyumu ile görüşme kararı aldı. Ecevit
Hükümeti'nin gidici olduğunu, müstakbel
hükümetin de Erdoğan liderliğindeki AKP
tarafından kurulacağını gören Ruslar, 2002 yılının
Temmuz ayında helikopterlerinin ismini Erdoğan
olarak değiştirerek, apaçık bir yaranma örneği
sergilediler. Vremya Novostey gazetesinin
haberine göre Ruslar, AKP'nin Amerika'ya
yakınlığını bildikleri halde, helikopterleri
Türkiye'de üretme, Amerikan helikopterlerinin yarı
fiyatına satma, teknoloji transferi sağlama,
manevra kabiliyeti, yük taşıma kapasitesi, uçuş
menzili ve azami hız bakımından Amerikan
helikopterine nazaran avantajlarına güvenerek bu
şekilde yoğun çaba sarf ediyorlardı. Kamov'un
başkanı Sergey Miheyev 13.08.2003'te yaptığı
açıklamada şöyle diyordu: ''Biz helikopterin
Türkiye'de üretimine de yeşil ışık yaktığımız için
bizi tercih edecekler... Evet Türkiye dikkatini
- eylül 2004/sayı 04 -

(Amerikan yapımı) Cobra üzerinde yoğunlaştır-
maktadır... Bell şirketinden sonra Kamov geliyor.
Biz Türk tarafına istenilen özellikteki helikopterleri
yarı fiyatına satmanın yanında teknoloji
transferine de yeşil ışık yaktık. KA-52, yani
'Erdoğan' helikopterinin Türkiye'de üretilmesi
kapısını açıyoruz. Bu yüzden TSK ve Türkiye
yönetimi bizim helikopteri seçecektir...''
Rusya ihalelerde jest olsun diye İsrail ile birlikte
ürettiği helikopterlerine “Erdoğan” adını vermiş,
üretim imkanları ve teknoloji transferi açısından
avantajlı olsa da Rusya'nın bu ihaleyi olması zor
görünmektedir. Çünkü Amerika ile Rusya arasında
rekabet bulunmaktadır. Bununla birlikte Avrupa
Birliği'ne gözdağı verme veya alternatifsiz olmama
mesajı verilmesi söz konusu olursa, ihalenin
Rusya'ya verilmesi yönünde bir ihtimal mümkün
olabilir.
İKÖ ve NATO toplantıları için Türkiye'ye gelen
Rusya Dışişleri Bakanı Sergey Lavrov, Türkiye
Başbakanı Tayyip Erdoğan ve Dışişleri Bakanı
Abdullah Gül ile bu konuyu da görüşmüştü.
Bundan bir süre sonra da 13 yıl aradan sonra ilk
defa Rus Hava Kuvvetleri Komutanı Mihailov
Türkiye'ye geldi. Onu davet eden de Türk Hava
Kuvvetleri Komutanı İbrahim Fırtına idi. Fırtına
şöyle diyordu: “Bugün tarihi bir gündür.” Mihailov
ise şöyle diyordu: “Komşu iki devletiz. Dost olmaya
mahkumuz. Bizi ayıran Karadeniz'in aslında bizi
birleştirmesi lazım.” Dikkati çeken husus
Mihailov'un Karadeniz'den bahsetmesidir. Geçen
yıl da Rus Genelkurmay Başkanı Türkiye'ye
gelmişti. Ondan önce de Türk Genelkurmay
Başkanı Hakkı Karadayı Rusya'ya gitmişti.
Putin'in beraberinde üst düzey askeri yetkilileri
getirmek istemesinin asıl nedeni, Türkiye'nin bir
süre önce birçok savunma ihalesini "NATO
stardartlarını" bahane ederek iptal etmesiydi.
Dolayısıyla Rusya bu ihalelerin peşindedir.
Bununla birlikte Rusya'nın önünde iki önemli engel
bulunmaktadır: Birincisi; Amerika Rusya ile
rekabet etmektedir. İkincisi; Rusya'nın ürettiği
savunma araçları NATO standartlarında değildir.
Bununla birlikte Türkiye'nin şu maksatlarla
- eylül 2004/sayı 04 -
gündem
Rusya'ya bazı cüz'i paylar vermesi mümkündür:
1- Rusya'nın Amerika'ya yaklaşmasına
aracılık etmek. Nitekim NATO üyeliği, Irak'a
destek, Gürcistan'daki çalkantılar, Özbekistan'ın
Rusya'ya yakınlaşması konularında Amerika ile
Rusya arasında bir çekişme ve problem
bulunmaktadır.
2- BM'de veto hakkı bulunan daimi bir üye
olması dolayısıyla, özellikle Kıbrıs konusunda
Rusya'nın desteğini almak. Bu amaçla geçen
aylarda KKTC Başbakanı Mehmet Ali Talat
Moskova'ya gitmişti.
3- Rusya ile işbirliğini pekiştirerek Kafkasya
ve Orta Asya'da Amerikan taşeronluğunu
kolaylaştırmak.
4- Avrupa Birliği'ne gözdağı vererek
alternatifsiz olmadığını göstermektir. Nitekim
birçok etkin ve yetkin kimse, Avrupa Birliği'nin
Türkiye'ye üyelik için müzakere tarihi verilmemesi
halinde, alternatiflerinin bulunduğunu dile
getirmektedir.
Son olarak Enerji meselesine gelince; Putin'in
gündemindeki en önemli konulardan biri de enerji
konusuydu. Enerji kapsamına petrol boru hatları,
doğalgaz ve elektrik konuları girmektedir. Rusya
Türkiye'yi potansiyel bir müşteri olarak
görmektedir ama bundan öte dış dünyaya, bilhassa
Avrupa ve Ortadoğu'ya açılacağı transit bir geçiş
köprüsü olarak bakmaktadır.
Türkiye doğalgaz ihtiyacının yaklaşık %70'ini
AKP'den önceki koalisyon hükümeti tarafından
imzalanan Mavi Akım projesi ile karşılamaktadır.
Böylece Türkiye, Almanya'dan sonra Rusya'nın en
büyük ikinci doğalgaz müşterisi olmuştur. Fakat bu
proje, 3.2 milyar dolara mâlolan akıl-dışı bir
anlaşmadır. Çünkü her ne kadar BOTAŞ ile
GAZPROM arasında AKP Hükümeti döneminde
yapılan pazarlıklarla fiyatı biraz düşmüş olsa da
Rusya doğalgazı Türkmenistan'dan aldığı fiyatın
yaklaşık üç katına Türkiye'ye satmaktadır. Üstelik
Türkmenistan Rusya'ya verdiği fiyattan Türkiye'ye
doğalgaz satmayı önermiş ama Ecevit hükümeti
bunu kabul etmemişti. Bu da apaçık bir ihanet ve
peşkeş idi. Putin'in ziyaretiyle gündeme getirilecek
33
 gündem
olan konu, bu boru hatlarını takviye ederek Avrupa
ülkelerine ve özellikle İsrail'e de doğalgaz
satmaktır. GAZPROM başkanı Alexy Miller
İsrail'e yaptığı ziyaretin en önemli konusu bu idi.
Putin de ziyaretinde bu konuyu gündeme
getirecekti. Geçen ay Türkiye'ye de gelen
GAZPROM başkanı, Putin'in ziyareti öncesinde bu
görüşmelerin temelini hazırlamaya uğraşmıştır.
GAZPROM ile Türkiye'nin Enerji Bakanı Hilmi
Güler arasında imzalanan “Enerji İşbirliği
Protokolü” Putin'in enerjiye ciddi bir önem
verdiğini göstermektedir.
Türkiye'nin en büyük petrol rafinerisi olan
TÜPRAŞ, Rus şirketi TATNEFT'e özelleştirme
yoluyla satılmıştı. Ama AKP hükümeti iktidara
geldikten sonra özelleştirme ihalesinde yolsuzluk
yapıldığı gerekçesiyle satışı durdurmuştu. Şu anda
mahkemesi devam etmektedir. Muhtemelen Putin
ziyaretinde bu konunun da çözülmesini isteyecekti.
Bir de Rusya'nın Gürcistan üzerinden ve mülkiyeti
Rusya'ya geçen Ermenistan'daki elektrik
santrallerinden Türkiye'ye elektrik satma
düşüncesi bulunmaktadır.
Boru hatlarına gelince; Putin 26 Mayıs'ta halka
ve parlamentoya hitaben yaptığı yıllık
konuşmasında Çanakkale ve İstanbul boğazlarına
da değindi ve Rus petrolü için alternatif
güzergâhlar bulmanın önemine işaret etti. Putin
şöyle konuştu: “...Güney istikametinde Türkiye'yi
by-pass edecek yeni boru hatları oluşturulmalıdır...
Rusya'dan Romanya-Bulgaristan sınırına kadar
uzanan Sovyet döneminde inşa edilmiş Drujba
petrol boru hattı Adriya petrol hattıyla
birleştirilerek Rus petrolü Adriyatik Denizi'ne
çıkarılmalıdır...”
Putin'in alternatif boru hatları arayışına girmesi,
Türkiye'nin Amerika'nın talimatlarıyla izlediği
boğazlar politikasıdır. Avrupa ile Asya'yı ayıran
Boğazlar (yani İstanbul Boğazı ve Çanakkale
Boğazı) en önemli geçiş güzergâhlarından biridir.
Boğazların mesafesi 30 km'dir. Üzerinde 2 köprü
(Fatih Sultan Mehmet Köprüsü ve Boğaziçi
Köprüsü) bulunmaktadır. Bu köprülerden her gün
yaklaşık 2 milyon insan geçmektedir. Boğazın en
dar bölgesi 698 metredir. 2003 yılında 52.000 gemi
34
boğazlarda geçmiş ve 2004'te de 53.000 geminin
geçmesi beklenmektedir. Bunun 9500'ü petrol ve
türevlerini taşıyan gemilerdir.
Rusya yılda 200 milyon tondan fazla petrol ihraç
etmekte ve bunun 120-130 milyon tonu boru hatları
ve 70-80 milyon tonu da tanker gemileri vasıtasıyla
nakledilmektedir. Bunun dışında Amerikan ve
Azeri petrol şirketleri de boğazları yoğun olarak
kullanmaktadır. 2005 yılında Kazak petrolleri
Hazar Denizi üzerinden Karadeniz'e aktarılacak ve
boğaz vasıtasıyla taşınacaktır. Bu da boğaz
trafiğine yıllık 67 milyon varil ek yük bindirecektir.
Yine Ukrayna'nın VAT Ukrtransnafta şirketi ile
İngiliz BP (British Petroleum)'un ortaklığı olan
Drujba-Odessa (Ukrayna) hattından yıllık 9 milyon
varil petrol Karadeniz'e aktarılacaktır. Bunların
tamamı, boğaz trafiğini önemli ölçüde
etkileyecektir. Bu durum aynı zamanda Rusya'nın
petrol ihracını da kısıtlamaktadır. Bu nedenle geçen
yıl Rus şirketlerin uğradığı zarar yaklaşık 700
milyon dolardı. Buna neden olan ise, Türkiye'nin
2002 yılında Boğaz trafiğini güvenlik gerekçesiyle
sınırlandırmak üzere katı şartlar belirlemesi ve yeni
bir trafik sistemi oluşturmasıydı. Bunu isteyen
Amerika idi. Trafik ve güvenlik ise bahane olarak
kullanılmaktadır. Amerika, Rusya'nın yolunu
Türkiye üzerinden de keserek hem ekonomik
sıkıntıya düşürmek hem de petrol gelirlerini
azaltmak istemektedir. Dolayısıyla bu durumu
gören Putin yeni güzergâh arayışlarına girmiştir. O
nedenle konuşmasında “boğazları by-pass”
etmekten bahsetmiştir.
Alternatif hatlara gelince; 8 Haziran'da Rus
petrol şirketlerinin katılımıyla Rusya Sanayi ve
Ticaret Bakanlığı'nda bir toplantı yapıldı.
Toplantıda boğazların by-pass edilmesi konusu
tartışıldı. Şirketler değişik önerilerde bulundular.
Öneriler şöyleydi:
- Devlet şirketi TRANSNEFT: Trans-
Trakya Projesi (Kıyıköy-İbrikbaba hattı, 193 km.
uzunluğunda, yılda 60 milyon ton kapasiteli)
- LUKOIL: Burgas (Bulgaristan)-
Aleksandrapolis (Yunanistan) hattı: (279 km.
uzunluğunda, yılda 35 milyon ton kapasiteli)
- eylül 2004/sayı 04 -
 gündem

- TATNEFT: Köstence (Romanya)-Novi 210.000 ölü

Sad (Karadağ) hattı. 65.000 işkence
TRANSNEFT'in 28 Mayıs'ta kabul ettiği Trans- 42.000 kayıp
Trakya hattı şu anda en avantajlı hat olarak
görülmektedir. Türkiye ise, Bakü-Tiflis-Ceyhan 37.000 yargısız infaz
(Azerbaycan-Gürcistan-Türkiye) veya Samsun- 9.500 kayıp
Ceyhan hatları üzerinde durmaktadır. Zaten
İslam ümmetinin yöneticileri ise bunun
Amerika'nın isteği de bu yöndedir. Nitekim
farkındadırlar. Müslümanların ordularını bu azgın
Türkiye devletinin doğalgaz kurumu BOTAŞ'ın
İslam düşmanlarına yönelteceklerine, onlardan
genel müdürü yaptığı açıklamada, Rusya'nın
askeri ekipmanlar almakta, onlarla terörizme karşı
önerdiği hattın verimli ve ucuz olmadığını, kendi
işbirliği çalışmaları yapmakta ve Müslümanların
önerilerinin maliyet ve zaman açısından daha
hayati maslahatlarını kâfirlere peşkeş
makbul olduğunu söyledi. Putin'in ziyaretinin en
çekmektedirler.
önemli bölümünün bu konuya ayrılacağı şimdiden
açığa çıkmıştır. Allah [SubhânehuveTe'alâ] şöyle buyurmuştur:
İşte Putin'in ziyareti bu konuların ele alınacağı “Şüphesiz ki inkâr (kâfirlik) edenler
önemli ve kapsamlı bir ziyaret olacaktı. mallarını, (insanları) Allah yolundan alıkoymak
Rusya, Orta Asya ve Kafkaslar'daki için harcıyorlar. Daha da harcayacaklardır.
Müslümanların servetlerini sömürerek dünyaya Ama sonunda bu, onlara hasret (yürek acısı)
pazarlamaktadır. Türkiye de onun bu çalıntı olacak ve sonra nihayet mağlub olacaklardır.
mallarına müşteri olmaktadır. Bununla da
Kâfirlikte ısrar edenler ise cehenneme
yetinmemekte ve hırsızın mallarının satılması için
köprü olmaya girişimlerinde bulunmaktadır. Rusya toplanacaklardır.” [Enfâl36]
çaldığı bu servetlerin yanında, Müslümanların Ve şöyle buyurdu:
toprakları üzerine diktiği azgın yöneticiler
“Onun verdiği haberin doğruluğunu bir süre
vasıtasıyla da İslam'a ve Müslümanlara düşmanlık
sonra çok iyi öğreneceksiniz.” [Sâd88]
yapmaktadır. Orta Asya ve Kafkaslar'daki birçok
cürmün arkasında Amerika ile birlikte Rusya
bulunmaktadır. Mesela, Rusya'nın 1994'ten beri
Çeçenistan'da işlediği cürümlerin listesi tahmini
olarak şöyledir:

35
- eylül 2004/sayı 04 -
 gündem
KENDİMİZ OLMAK – I
G
örüyorsunuz değil mi, nasıl da
eğleniyorlar bizimle… Müslümanlar
güçlerini kaybedip, güç kafirlerin eline
geçtiğinden beri Müslümanlarla alay edilmiş, hep
aşağılanmışlardır. Dünyanın dört bir yanında
Müslümanlar şiddetli zulümlere maruz kalıyor,
tahkir ediliyor, aşağılanıyorlar. Bunu yaparlarken
nasıl da zevk alıyorlar. Bir Yahudi, Filistinli bir
çocuğun kolunu taşla kırarken acayip bir zevk
alıyor… Başörtülü bir kızın üniversiteye gitmek
için başını açmasından bazıları öyle bir mutluluk
duyuyor ki sormayın… Müslümanları kaynar
sulara atarak onların bu halini izlemekten hoşlanan
beşeri sistemlerin sahiplerini ve zebanilerini de
unutmayalım…
Bunları görüyorsunuz değil mi?
Görüyorsunuz değil mi? Neler yapıyorlar bizim
gençlerimize… nasıl da kandırıyorlar, nasıl da
özendiriyorlar kendilerine… Batı yaşam tarzının
bir model olarak dayatılmasını, kimilerinin adeta
“kraldan çok kralcı” olmak adına bu hayat tarzını
havada kapmalarını, bunu insanlarına kurtuluş
reçetesi olarak gören ve bunu dayatan yöneticileri
de görüyorsunuz değil mi?
Görüyorsunuz değil mi? Tecavüz ediyorlar bizim
kızlarımıza… genelevlerde, pavyonlarda, barlarda,
sokaklarda ve buldukları her yerde satılıyor bugün
kızlarımız…
İşitiyorsunuz değil mi, bu kızların, kadınların
feryatlarını…
Duymuyorsanız hâlâ çekin kulaklarınızı
tıkadığınız parmaklarınızı… görmüyorsanız hâlâ
çekin gözlerinizin önündeki zevk-ü sefa
perdesini…
Bütün bunları gördüğümüz, duyduğumuz ve
hissettiğimiz halde neden bu durumu değiştirmek
36
adına müslümana yakışan tavrı ortaya koymu-
yoruz? Neden bu kötü gidişe dur demiyoruz?
Sıranın kendimize gelmesini mi bekliyoruz?
Yarın kolu kırılan bir Müslüman biz olabiliriz, bir
mal gibi alınıp satılan, tecavüz edilen kızlar bizim
kızlarımız, bir özenti uğruna hayatları heba olan
çocuklar bizim çocuklarımız olabilir… Bunlar
olmasa bile bunları yaşayan Müslüman kardeşindir.
Ona yardım etmen, onun derdine derman olmaya
çalışman gerekmez mi?
Neden böyle duyarsızlaştık, neden görmüyor,
neden işitmiyoruz bütün bu olup bitenleri…
Cevabı ortada aslında: Müslüman kendi bakış
açısını kaybetmiş, fikirlere ve olaylara Batının,
batılın gözlüğüyle bakıyor. Çözüm yollarını onun
hayat görüşünden alıyor, kendi fikrine (İslam
fikrine) güveni kalmamış…
Oysa Müslüman hayatı ve olayları; Allah'ın
bütün insanlara kurtuluş olsun diye gönderdiği,
İslam'ın temel taşı kelime-i Tevhid akidesi ve
ondan neşet eden/çıkan metodu ile yorumlar ve
çözümü de yalnızca O'ndan alır. Ki Müslüman her
zaman bu gözlükle (kelime-i Tevhid) bakar hayata
ve olaylara. Kendi hayatını da bu ölçüye göre
düzenler/düzenlemelidir.
Hz. Muhammed (SallAllahu Aleyhi ve Sellem) İslam risaletiyle
tanıştıktan, O'nu yaymaya, insanlara anlatmaya ve
Miladî 622 yılında Medine'de devlet olarak bu dini
dünyaya taşımaya başlamasından bu yana hep bu
açıdan baktı hayata. Ve Müslümanlara da bunu
önerdi, emretti. Çünkü İslam öyle bir din idi ki hâlâ
da öyledir-; ulaştığı her toplumda mevcut sistemi
değiştiriyor, girdiği her evde hep merkezde kendisi
(İslam) olsun istiyor, İslam'ı benimseyen her fertte
kişinin duygu, düşünce ve hayatında yalnız kendisi
(İslam) hakim olmak istiyor. Bu böyle iken
- eylül 2004/sayı 04 -

Müslümanların bu bakış açılarına, hayatlarına
saldıran kafirler onda müthiş yaralar açtılar, onu
kendi fikrinde şüpheye düşürdüler. Duygu ve
düşüncelerde oluşan boşluğu ise kendi fikirleriyle
doldurdular. Bunu yapmak için öyle kapsamlı ve
sistemli çalıştılar ki, başarılı olmaları için
Müslümanların açık vermesi gerekiyordu sadece ki
o da fazla geçmeden oluverdi…
Hz. Muhammed (SallAllahu Aleyhi ve Sellem) Medine'de,
Müslümanların mallarını, ırzlarını koruyacak,
cihad yoluyla insanlar arasında İslâm'ı yayacak bir
devlet kurduktan sonra İslâm'la küfür, Müslüman
ordularıyla küfür orduları arasında son derece
şiddetli savaşlar başladı. Tam altı asır boyunca
İslam orduları hemen hemen girdikleri her savaştan
muzaffer olarak çıktılar. Bu süre zarfında İslâm
Devleti dünyada birincilik durumunu muhafaza
etti.
Ancak İslâm Devleti ne zamanki yönetiminde
İslam'ı uygulamak adına- zafiyet gösterdi ise
kafirler kimi zaman maddi saldırılarla (Haçlı
Savaşları ve Moğol saldırıları gibi), kimi zamanda
bu maddi saldırılara (özellikle Avrupa'da
gerçekleştirilen Sanayi Devrimi ve Fransız
ihtilalinden sonra) fikri, siyasi ve kültürel saldırıları
eklemek suretiyle O'nu (İslam Devletinin varlığını)
yeryüzünden silmek istiyordu.
Bu planı uygulamak için ise;
Avrupa memleketlerinde ve daha sonra tüm
İslam topraklarında milliyetçilik ve bağımsızlık
duygularını körüklediler. Bu topraklar üzerinde
belirledikleri bölgelerde bir takım cemiyetler
kurdular. Bu cemiyetlerin ve başka bir takım
çalışmaların etkisiyle Müslümanların arasından
kendilerine çalışan ajanlar ve casuslar yetiştirip
fikirlerde ve ruhlarda tahribat yaptılar…
Bu cemiyetlerin en korkunçları ve en mühimleri
“Jön Türkler ve îttihat ve Terakki Cemiyeti
(İTC)”ydi.
Jön Türkler önce Paris'te teşekkül etti. Kurucuları
Fransız kültürüyle yoğrulmuş ve Fransız devrimini
iyice tanımış Türk gençleriydi. Gizli bir ihtilalci
cemiyet halinde kuruldu. Halk arasında barınmak
ve Batı fikirlerini Türkiye'ye getirmek istiyorlardı.
- eylül 2004/sayı 04 -
gündem
Bu cemiyetlerin (İTC ve Jön Türkler) 1908
senesinde devlet otoritesini ele geçirmelerinden
önce ve sonra yaptıkları çalışmalar sayesinde
ırkçılık ve vatancılık nefislerde müthiş derecede
tahribat yaptı. Bağlılık İslâmiyet'ten ırkçılığa ve
vatancılığa dönüştü.
Vatanseverlik ve milliyetçilik duygularını
aşılamaya çalışmak gibi fikri ve siyasi çalışmalar
yapan Avrupa devletlerinin çalışmaları böylece
semeresini vermişti. Avrupa devletleri ve bilhassa
Fransa ve İngiltere İslâm Devleti'ne indirdikleri bu
korkunç yıkıcı darbede büyük bir başarı elde
etmişlerdi. Yalnız Avrupa devletleri ve bilhassa
İngiltere bütün dehşetine ve korkunçluğuna
rağmen bu metotla yetinmediler. 16. asrın
sonlarından beri İslâm'a ve İslâmî fikir ve inançlara
karşı ayrı bir metotla mücadele etmekteydiler. Zira
ruhlarında kaynayan ve içlerini yiyen hınç yalnız
İslâm'a olan kinlerinden dolayı idi. Bu metotla
beraber İslâm hükümlerine ve inançlarına darbe
indirmek için misyonerist ve kültürel çalışmalarla
Doğuya Batı kültürünü nakletmek, Dini devletten
ayırma akidesini Müslümanlara benimsetmek,
onları dinlerinde şüpheye düşürmek, dine karşı
nefrete sevk etmek, tarihlerine hakaret ettirmek,
Batı ve hadaretini saygınlaştırmak istiyorlardı.
Ama Batı insanların duygularında ve fikirlerinde
tahribat yapmakla yetinmeyip, İslam Devletinin
yönetim şeklini de değiştirmek, O'nun varlığını
tamamen yeryüzünden silmek istiyordu; İTC ve
Jön Türkler vasıtasıyla yapılan bir takım fikrî,
siyasî ve kültürel saldırıların etkisinde kalan bazı
ulema ve Şeyh ul-İslam'ın demokrasi nizamı ve
Batı kanunlarının alınabileceğine dair verdikleri
yanlış fetvalar devletin yıkılış sürecinde hızlı ve
önemli etkiler yaptı. Sömürgeci Batı uygulattıkları
bu sinsi ve çirkin oyunlarla önce İslamî anayasayı,
demokratik anayasayla değiştirtti, daha sonra
devletin İslam Devleti olduğunun en önemli
emaresi 'Hilafet'i kaldırtıp yerine demokratik
Cumhuriyeti kurdurttular.
Müslümanlar olup bitenin farkına vardıklarında
iş işten geçmişti. Ve kültürel erozyon demokrasinin
üzerine oturacağı Müslümanın nefsinde ve hayat
37
 gündem
sahnesinde yer açarak ilerlemesini sürdürür, önüne
gelen bütün İslamî duygu ve düşünceleri yerle bir
eder…
Artık Müslüman nasıl düşüneceğini, hayata nasıl
bakacağını, olayları nasıl yorumlayacağını bilemez
olmuştur; çünkü ona hayata bakış açısı sunan,
düşünce sistemi oluşturan İslam fikri kazınmıştır
beyninden…
Artık Müslüman neye üzülüp, neye sevineceğini
bilemez olmuştur; çünkü onun duygularının
kaynağı olan İslam'ın yerini menfaat, akılcılık ve
bencillik almıştır. Hissetmiyordur artık Müslüman-
lar gibi…
Şeyh ul-İslam'ın ve bazı alimlerin demokrasi
nizamını ve Batı kanunlarını almanın caiz
olduğuna dair verdikleri fetvanın üç sebebi vardır:
Birincisi: Bu güne kadar zihinlerde şu yer
etmiştir ki: Bir şey İslâm'a muhalif değilse ve
hakkında yasaklayıcı bir nass da yoksa onu kabul
etmek caizdir. Bunun için şu delili ileri sürerler,
“Nebi (SallAllahu Aleyhi ve Sellem) Cahiliye akidlerinin halk
arasında cari olduğunu gördü. Bunların bir kısmını
kabul etti. Kabul etmediklerinden men etti. Böylece
kabul ettikleri makbul, kabul etmedikleri kötü
addedildi. Bunun gibi, herhangi bir fikir, hüküm
veya kanun İslâmiyet'e muhalif değilse ve onun
hakkında her hangi bir nehy sadır olmazsa
alınabilir.” anlayışıdır.
İkincisi: “Mubah, mahzurun varlığında mahzur
bulunmayan şeydir. Mahzur olan bir şeyin ortadan
kalkması o şeyin Mubah olmasının yeter sebebidir.
Böylece nehy edilmeyen bir şeyin kabulü mubahtır.
Zira şeriat onun hakkında bir şey söylemeyip
hükmünü de beyan etmemiştir. Şeriatın, hakkında
bir şey söylemediği şey mubahtır. Nebi (SallAllahu Aleyhi ve
Sellem)
'in şöyle dediği rivayet olunur:
"Allah farzları insanlara farz etmiştir. Onları
zayi etmeyiniz. Bazı şeylerden men etmiştir.
Onları yapmayın. Tayin ettiği hududu tecavüz
etmeyiniz. Bazı şeyleri size acıyarak muaf
tutmuştur. Unuttuğundan değil. Bunları
deşmeyiniz."
Diğer bir rivayette:
38
"Sükut ettiği şeyler, affettiği şeylerdir." (Ebu Davud, K.
Et'ameh, 3306)
Buna göre şeriatın men etmediği şeyler mubahtır.
Hakkında bir nass varid olmayan şeriatın sükut
ettiği bir meseledir. Şeriatın sükut ettiği meseleler
mubahtır. 0 halde şeriatta bulunmayan ve hakkında
nehy varid olmayan hükümleri ve kanunları almak
mubaha dahildir. Bunda mahzur yoktur. Hakkında
nehy sadır olmamıştır. Şeriat bu meselede sükut
etmiştir.” anlayışıdır.
Üçüncüsü: Geçmiş günlerde ve zamanımızda
halen moda olan mesele şudur: “Demokrasi
İslâm'da vardır. Zira, meşveret, adalet, müsavat ve
hakimiyetin halka bırakılması esaslarına dayanır.
İslâm'ın getirdiği şeyler bunlardan başkası
değildir. İslâm'da zenginle, fakiri, vazife ile hakkı,
vezir ile çobanı bir tutar. İşlerinde şurayı tavsiye
eder. En mühim esaslarından biri de marufu
emretmek munkerden nehy etmektir. İslâm'daki
şura meselesi bu modern asırda Avrupalıların
Parlamento dedikleri şeyle düzenlenmiştir. Marufu
emir, munkerden men de yeni medeniyette basın
için tenkit hürriyeti, fertler ve gruplar için telif ve
fikir hürriyeti şeklinde tezahür eder. Bu hürriyetler
sayesinde herkes beğendiğini över, beğenmediğini
tenkit eder. istediğini söyler. Hiçbir kimse Hükümet,
Vali dahi dokunulmaz değildir. Kamuoyu uyanıklığı
ve tenkit hürriyetleri onları korkutur, doğru yolda
yürümeye mecbur eder. Kur'an'da birbirine hakkı
tavsiye etmek denilen şey budur. Binaenaleyh
demokrasi İslâmiyet'tendir. Kur'an bunu getirmiş
ve Nebi (SallAllahu Aleyhi ve Sellem) bunu emretmiştir.”
anlayışıdır.
Hep bu sebeplerden dolayı demokrasi
Anayasasının ve Batı kanunlarının alınmasına dair
fetvalar verildi. Devlet, Hilâfet nizamı üzere
yürüyen bir İslâmî Devlet, yönetim, İslâmî yönetim
tarzı olarak addedildi. Kabul edilen kanunlar da
İslâmî kanunlar olarak itibar edildi. Devlette
gevşeklik ve doğru yoldan inhiraf, bu sebeplerden
dolayı meydana geldi. Çünkü bu üç maddede ileri
sürülen meseleler muhtelif sebeplerden dolayı
İslâm'ın anlaşılmasında esaslı hatalardır.
Birincisi; “Akaid” ve şer'î hükümlerle alâkalı
- eylül 2004/sayı 04 -

fikirlerle, ilimlere, fenlere, sanatlara, icatlara vs. ait
fikirler arasında fark vardır. İlim, fenler ve
benzerleriyle alâkalı fikirler İslâm'a muhalif
olmadığı zaman alınabilir. Akaid ve şer'î
hükümlere ait fikirler ise ancak Rasul (SallAllahu Aleyhi ve
Sellem)
tarafından getirilen Kitap ve Sünnet'ten veya
Kitap ve Sünnet'in gösterdiği kaynaklardan alınır.
Bu hususta delil Müslim'in Sahih'inde Nebi (SallAllahu
Aleyhi ve Sellem)
tarafından rivayet ettiği şu hadistir. Rasul
(SallAllahu Aleyhi ve Sellem)
şöyle buyurdu:
"Ben sizin gibi bir insanım, dinî meselelerde bir
şeyi emredersem onu kabul edin, dünyevî işlere ait
bir şeyi emredersen ben bir insanım."
Ve hurma aşısına ait varid olan hadîsten şu
kısımdır:
"Dünya işlerini siz daha iyi anlarsınız."
Şeriattan yani akaidden ve hükümlerden başka
bir mesele İslâm'a aykırı olmazsa alınabilir.
Şeriattan yani Akaid ve şer'î hükümlerden ise ancak
Rasul (SallAllahu Aleyhi ve Sellem) tarafından tebliğ edilenler
alınır. Başkaları değil. Demokratik hükümler ve
kanunlar insanın problemlerini düzeltmek için
alınan hükümlerdir. Bu itibarla teşriidir. Bu hususta
yani “teşrii” meselelerde başkalarının değil ancak
Rasul (SallAllahu Aleyhi ve Sellem) getirmiş olduğu şer'î
hükümlerden olan şeyler kabul edilir.
İkincisi; Rasul (SallAllahu Aleyhi ve Sellem), getirmediği
şeyleri almaktan bizi sarih bir şekilde men etmiştir.
Müslim, Aişe (RadıyAllahu Anha) dan şu hadîsi rivayet eder:
Rasulullah (SallAllahuAleyhiveSellem) şöyle buyurdu:
"Kim dinde olmayan bir şeyi dinde icat ederse
icadı red olunur."(Müslim,K.Akdiyye,3242)
Ondan diğer bir rivayet ise:
"Kim dinin ihtiva etmediği bir işi yaparsa onun
fiili merduttur."(Müslim,K.Akdiyye,3243)
Buharî Ebi Hureyre (RadıyAllahu Anh)'den o da Nebi
(SallAllahu Aleyhi ve Sellem)
'den şöyle rivayet eder:
"Ümmetim geçmiş nesillerin benimsediklerini
karışı karışına, adımı adımına benimsemeden
kıyamet kopmaz." dedi. Ya Rasulullah İranlılar,
Bizanslılar gibi mi? dendi. O da: "İnsanlardan
bunlardan başkasını nasıl kastederdim." dedi.
(Buhari, K. A'tisam bi'l Kitabı ve's Sünnet, 6774)
Buhari'nin Ebi Said el-Hudrî'den rivayet ettiği,
- eylül 2004/sayı 04 -
gündem
Onun da Nebi (SallAllahu Aleyhi ve Sellem)'den diğer bir hadîste
ise şöyle buyuruyor:
"Şüphesiz siz öncekilerin takip ettikleri hattı
hareketi karışı karışına, arşı arşına takip
edeceksiniz. Hatta onlar kertenkele kovuğuna
girdiyse siz de gireceksiniz." dedi. Dedim ki; Ya
Rasulullah Yahudiler ve Hıristiyanları mı
kastediyorsunuz? O da; "Başka kim olur?" dedi.
(Buhari, K. A'tisam bi'l Kitabı ve's Sünnet, 6775)
Bu nasslar başkalarından bir şeyi almaktan bizi
men etmek için sarih delillerdir. Birinci hadîsin her
iki rivayetinde "o merduttur" nehy hususunda ve
başkalarında bir şeyi almayı kötülemede sarih
delildir. Son iki hadîs ise nehyi içeren hadislerdir.
Anayasanın hükümlerini ve kanunları İslâmiyet
haricinden almak bu nehye mutabıktır. Zira bunlar
İslâm'da olmayan bir şeyi icat etmek, hatta
başkalarından almaktır. Çünkü bu hareket Parslar
ve Rumlar gibilerine; İngilizlere, Fransızlara
uymaktır. Hususiyetle bunlar Rumlardan sayılırlar.
Bunun için onlardan bunları almak haramdır.
Üçüncüsü; Rasul (SallAllahu Aleyhi ve Sellem)'e hakkında
vahiy inmemiş bir mesele sorulduğu zaman cevap
vermez, Bu husustaki hükmün inzalini beklerdi.
İbni Mesut'tan, Buhari rivayet etti:
“Nebi (SallAllahu Aleyhi ve Sellem)'e ruh hakkında soruldu.
Ayet ininceye kadar bir şey söylemedi.” (Buhari, K. A'tisam
bi'l Kitabı ve's Sünnet)
Buhari, yine Cabir İbni Abdullah'tan rivayet
eder:
“Bir defasında hastalandım. Rasul (SallAllahu Aleyhi ve
Sellem)
, Ebu Bekir'le yürüyerek beni zîyarete geldi.
Geldiklerinde ben bayılmıştım. Rasul (SallAllahu Aleyhi ve
Sellem)
abdest alıp suyunu üzerime döktü ayıldım. Ya
Rasulullah dedim. Büyük bir ihtimalle Sufyan şöyle
dedi: "Ey Rasulullah malım hakkında nasıl bir
karar vereyim, malımı ne yapayım” dedim, Miras
ayeti ininceye kadar hiç bir şey söylemedi.” (Buhari, K.
Feraid, 6228)
Bu hadis, hakkında vahiy gelmeyen şeyi almanın
caiz olmayacağını gösteriyor. Rasul'ün vahiy
gelmedikçe bir şey hakkında fikir beyan etmekten
kaçınması, hakkında vahiy gelmeyen hususlarda
başka hiç bir şeyin alınamayacağına delildir.
39
 kavram
TERÖRİZM
B
u yazı “İslam'a Darbe İndirmek Ve
Batı Hadaratını Yerleştirmeye Yönelik
Tehlikeli Mefhumlar” adlı kitapçıktan
alınmıştır.
Yabancı dillerde terörizm ve Arapça'da
korkutmak ve ürkütmek manasındadır. (korkuttu)
fiilinden türetilmiş bir mastardır. Allah (s.v.t.) şöyle
buyurdu:
“Bununla Allah'ın düşmanlarını ve kendi
düşmanlarınızı korkutasınız.” (1)
Yani (yapacağınız askeri hazırlıklar ile)
düşmanlarınızı korkutmalısınız, anlamındadır.
Ancak, bu mana başka bir anlam taşıyan yeni bir
terim haline getirildi. 1979 yılında bir seminerde,
hem Amerikan hem de İngiliz istihbarat servisleri
terörizmin tarifinin şu şekilde olmasını kabul
ettiler: “Siyasi gayeler gerçekleştirmek için, sivil
hedeflere karşı şiddet kullanmaktır.''
Bundan sonra birçok devletlerarası konferans ve
seminerlerde bu tarif kabul edildi. Kanunlar ile
genel kabullerde terörizm olarak tanımlanabilecek
olan; terörizmi kullanan kitlelerin, teşkilatların ve
partilerin (terörist örgütler listesinin) açıklanması
ile terörizmi destekleyen ülkelerin (teröre destek
veren ülkeler listesinin) ortaya çıkarılması gibi
fiiller yerini buldu. Böylece Küfür devletleri
terörizm ile mücadele ve yayılmasını kontrol altına
almak için gerekli tedbirlerin ve ölçülerin
benimsenmesiyle, bunun gerçekleştiğini iddia
ettiler.
Terörizm ile alakalı kanunlar ve ilkelerin
toplamından açıkça anlaşılmaktadır ki; bunlar
40
Kd dergisi
dakik olmadığı gibi bu kanunları ve yasaları
çıkartan devletlerin siyasi yönelişlerine bağlıdır.
Mesela; Amerika Birleşik Devletleri, Indira
Gandi'ye yapılan suikastı terörist bir fiil olarak
görürken, ne Kral Faysal'a yapılan suikastı ne de
Kennedy'in öldürülmesi terörist bir fiil olarak
görmemektedir. Yine Oklahoma kentindeki FBI
(Amerikan Federal İstihbarat Bürosu)
binasına yapılan saldırıyı başta
terörist bir fiil olarak gördükleri halde, bu saldırının
arkasında Amerikalı milislerin olduğu açıkça
ortaya çıktıktan sonra olaya bakışlarını
değiştirdiler ve terörist bir fiil yerine, sırf bir
cinayet olarak gördüler.
Amerika özellikle, Nikaragua isyancıları ve IRA
(İrlanda Kurtuluş Ordusu) ve diğer benzer meşhur
muhalif hareketler gibi milli direniş hareketlerin
t a r i f i n i y a p m a k t a d ı r. O b u h a r e k e t l e r i n
savaşçılarını, tutuklandıkları zaman 1977 Cenevre
Konvansiyonu'na ilhak edilen 1. Protokol'e göre,
“savaş esirleri” olarak göz önüne almaktadır. Diğer
taraftan Amerika'nın ve ajanlarının menfaatlerine
muhalif olan her hareketi de terörist olarak
damgalamakta ve terörist örgütler listesine
yerleştirmektedir. Bu liste, ABD Dışişleri
Bakanlığı tarafından periyodik olarak
hazırlanmakta ve daima Mısır, Pakistan, Filistin ve
Cezayir gibi yerlerdeki İslamî hareketlerin çoğunu
içermektedir.
Amerika kendi bakışına göre 1970'lerden beri
terörizm ve bu vasfa sahip olanlar hakkında kendi
ülkesinde ve dünya çapında kamuoyu oluşturmaya
dair karar aldı. ister Amerika'ya bağlanmayan veya
Amerikan istihbarat servisi ile bağlantısı
- eylül 2004/sayı 04 -
 kavram

olanlardan olsun, ister siyasi isterse silahlı olsun, bu karşı yapılan bombalamaları ve Cezayir'de
hareketlerden kaynaklanan her hareketi, kendi ordunun genel seçimleri iptal etmesinden önce
menfaatini gerçekleştirmek için sürekli olarak, meydana gelen olayları da istismar etti.
“sivil hedeflere yönelik silahlı terörist saldırılar” Bu kanunlara, çözümlere ve önerilere göre
diyerek istismar etmektedir. Mesela; birçok Amerika; ister bir fert, teşkilat veya hizb olsun,
raporda yer aldığı şekilde, Amerika tarafından isterse bir devlet olsun terörist olarak gördüğü
terörizm olarak tanımlanan, 1980'lerin başında herhangi bir varlığa karşı, Irak ve Libya'ya karşı
Beyrut'ta TWA uçağının kaçırılması gibi (17 Haziran 1996'da yaptığı gibi, askeri kuvvetini kullanmak veya siyasi
Paris'e gitmek üzere New York, New Island'dan havalanan TWA uçağı, havalandıktan kısa bir süre sonra
baskı kurmak veya iktisadi ambargo uygulamak
patlamış, 230 kişi ölmüştü.)
… Bu olay arkasında CIA (Amerikan suretiyle herhangi bir şekilde saldırabilir ve onun
Merkezi Muhaberat Teşkilatı) adamları vardır. Yine peşine düşebilir. Bu bakış açısı, onun eski Dışişleri
Amerika, Suudi Arabistan'daki El-Hubar Amerikan Bakanı George Schultz tarafından şu sözlerle ifade
üssünde meydana gelen patlamayı da istismar etti. edilmişti: “Her ne kadar teröristlerin çoğu
1996'da Paris'te yapılan G7 (*) Konferansı'na kaçmaya çalışacaklarsa da, asla
terörizm ile mücadele ile ilgili olarak 40 maddelik saklanamayacaklardır.”
bir öneri sundu. Hatta 1997'de ABD Senatosu'nun Böylece Amerika tarafından benimsenen anti-
anti-terörizm yasasını onaylaması için, terörizm yasalarının; dünyayı avuçları arasında
bombacıların kimliğini tespit etmeden önce, New daha fazla sıkmak ve özellikle Amerikan siyaseti
Yo r k ' t a k i D ü n y a T i c a r e t M e r k e z i ' n i n açısından potansiyel birer isyancı olabilecek
bombalanması ve Oklahoma'daki FBI binasının devletler için kullandığı stratejik bir silah olduğu
bombalanması olaylarını kullandı. anlaşılmaktadır.
G7 önerileri ve anti-terörizm yasaları, Amerika'nın komünizmin yıkılmasından sonra,
Amerika'ya; dünya üzerinde terörist olarak en büyük düşman olarak İslam'ı hedef
şüphelendiği herhangi birinin peşine düşme yetkisi göstermesinden bu yana; oradaki kendi nüfuzunu
kazandırdı. Amerika kendisinin, herhangi bir terör artırmak ve Müslümanları kontrol altında tutmak
suçlusu olarak gördüğü herhangi bir şahsı için, anti-terörizm yasalarını kullanacağı şimdiki
tutuklama veya kaçırma hakkına ve uygun gördüğü yerler, stratejik bölgeler olarak görülen İslam
hapis, sürgün, ikamet veya vatandaşlık haklarını toprakları olacaktır. Bunun sebebi şudur:
elinden alma veya başka herhangi bir cezayı Müslümanlar şu anda, Raşidî Hilafet Devleti'ni
uygulama hakkına sahip oldu. Öyle ki; tüm bunları kurmanın yollarını bulmanın arayışı
sanığa kendisini savunma hakkı vermeden veya içerisindedirler. İşte Amerika ve diğer küfür
herhangi bir mahkeme veya heyet karşısında temsil devletleri çok iyi biliyorlar ki; başını Amerika'nın
hakkı olmadan yapabilecektir. çektiği Kapitalist ideolojiyi yok etme kuvvetine
Ayrıca Amerika; Kuzey Kore, Çin, Irak ve Libya sahip tek devlet, Raşidî Hilafet Devleti olacaktır.
gibi terörist devlet olarak gördüğü, kendi Bu böyledir. Çünkü Amerika'nın terörist olarak
menfaatlerine muhalif devletleri, düzenli olarak, damgalamayacağı hiçbir İslamî hareket
basmakalıp bir kategoriye koymaktadır. bulamıyoruz. Hatta hedeflerini şiddet
Yine o, İslamî Cihad, Hamas, Mısır'daki İslam kullanmaksızın gerçekleştirmeye çalışan siyasi
Cemaati ve Cezayir'deki FIS [İslamî Kurtuluş Cephesi] gibi hizbler ve teşkilatlar bile, bu damgadan muaf
birçok İslamî hareketi de terörist hareket olmakla tutulmamaktadır. Böylelikle Amerika, İslam'a
suçlamaktadır. Aynı şekilde Filistin'de Yahudilere yeniden geri dönmeye davet eden herhangi bir

41
- eylül 2004/sayı 04 -
 kavram
devlet, teşkilat veya hizbin hareketlerini,
uluslararası kanunları çiğneyen hareketler olarak
görmektedir. Üstelik bu gerekçesiyle ve anti-
terörizm yasalarını kabul eden devletleri zorlamak
suretiyle; bu hareket, hizb veya devletlere karşı,
kendi liderliğinde (bu yasayı kabul eden)
devletlerin askeri kuvvetlerini toplayıp, onların
(güya teröristlerin!) üzerine yürüyebilmektedir.
Bunun içindir ki; anti-terörizm politikası denilen
şeyin doğrudan bir hedefi olmaları vasfıyla, Raşidî
Hilafet'i yeniden kurmaya çalışan Müslümanların;
bu kanunların hakikatini Müslümanların ve
dünyanın kamuoyuna göstermeleri, boyunlarının
borcu oldu. Ayrıca onların bu yasaları kullanarak
dünyayı hakimiyeti altına almaya çalışan Amerikan
politikalarını ve Müslüman fertlerin, teşkilatların
veya halkı Müslüman olan devletlerin yaptığını
iddia ettiği, dünya çapındaki birçok patlamaların ve
bombalamaların perde arkasında onun
bulunduğunu ifşa etmek de yine üzerlerine bir hak
oldu.
Ayrıca, hareket ve davranışlarında İslam'ı esas
alan her Müslüman'ın da vazifesidir. İslam'ın hedef
ve gayelerini gerçekleştirmek için kendisine has
metodu vardır. Bu Raşidî Hilafet'i yeniden kurmak
yoluyla, İslamî hayatı yeniden başlatma davetini
taşımada ortaya konulmuştur. İçerisinde maddi
faaliyetlerin bulunmadığı ve fikri-siyasi mücadele
üzerine bina edilmiş olan bu metoda sadık olmak;
korkulduğu için veya terörist damgası yememek
için değil, bilakis İslam'ın emrettiği Şer'i Metod
olduğu içindir.
Müslümanların bütün insanlara şunu apaçık
şekilde anlatmaları gerekir ki; kurulduktan sonra
İslam Devleti'nin vazifesi, Şeriat (şer'i hükümler)
ile sınırlıdır. Bu ister insanların işlerini İslam'a göre
yürütmek veya Hudud'u (Hadleri-ceza
hükümlerini) tatbik etmek şeklinde Dahili İşler
olsun; isterse İslam'ı Cihad yoluyla aleme taşımak
ve İslam'ın tatbikinin önünde bir pürüz olarak
42
duran maddi engelleri yok etmek şeklinde Harici
İşler olsun, fark etmez.
Yine Müslümanlar şunu açıklamalılar; İslam'ın
Müslümanlar ve diğerleri üzerine kapsamlı bir
şekilde tatbik edilmesi gereği, belli birtakım
çıkarlarını gerçekleştirmek için Müslümanların
kaprislerinden veya hırslarından kaynaklanmaz.
Bilakis bu; insan, hayat ve kainatın yaratıcısı olan
Allah (c.c)'nın emirlerine itaat etmekten
kaynaklanır. Çünkü Allah (c.c) insanlara
hayatlarını, Allah'ın Resulü Muhammed (s.a.v)'e
indirdiği İslam'ın hükümlerine göre
düzenlemelerini emretti. Allah (c.c) şöyle buyurdu:
Biz Seni ancak, alemlere rahmet olarak
gönderdik. (2)
Yine Allah (s.v.t) şöyle buyurdu:
Ve bu Kitab'ı da sana; her şey için bir
açıklama, bir hidayet ve rahmet kaynağı ve
Müslümanlar için bir müjde olarak indirdik. (3)
Bu rahmet, ancak ve sadece İslam Hükümlerinin
tatbik edilmesiyle gösterilir. Namaz ile Cihad
arasında veya dua ile düşmanları korkutma konusu
arasında fark yoktur. Zekat ile hırsızın elinin
kesilmesi veya Müslümanların ırzlarına ve değerli
hususiyetlerine saldıranların öldürülmesi ile
yardıma muhtaç olanlara yardım edilmesi arasında
da fark yoktur. Bunların tamamı pratik hayatta ve
zamanı geldiğinde Müslümanların ve Devletin
tatbik edeceği Şer'i Hükümlerdir.
Dipnotlar:
1 Enfal 60
* Yediler Grubu: Kanada, Fransa, Almanya, İtalya, Japonya, İngiltere ve
ABD
2 Enbiya 107
3 Nahl 89
- eylül 2004/sayı 04 -
 deneme

Ahmet Sivren

onlar; az oldular, az durdular hep aramızda...

Hamd, Alemlerin Rabbi, Rahman, Rahim Allah'adır.

Salat ve selam Rabbimizin İslam Dininin tebliği ile görevlendirdiği, Davasının yılmaz
savunucusu Muhammed Mustafa (SallAllahu Aleyhi ve Sellem)'ya a'line, ashabına, tüm mu'min ve muvahhid
kulların üzerine olsun.
Dünya müthiş bir şekilde sancı çekiyor. Bu sancı gebe bir kadının çektiği sancılar gibi... Büyük
doğum yakında...
Toplumlar birer birer iflas bayrağını çekmiş, tükenmişliğin işaretlerini veriyor. Ve bir kurtarıcı
bekliyor insanlık...
Herkes yokluktan, yalnızlıktan, hissizlikten/duygusuzluktan yakmıyor. Yada şeytanın veya
nefislerinin kölesi olup insanlıktan çıkmışlar, zulümlerine zulüm katıyorlar. Kurtuluş ümitleri yok;
zira kurtulmak istemiyorlar... kalpleri mühürlenmiş...
Aile, yıkıntılar arasında kalmış yaralı bir meczup sanki...
Ve insan!.. Tüm heybetiyle(!) Kaşınızda gördüğünüz mahluk... kendisini müstağni saydıkça
sapıtan, sapıttıkça müstağni sanan yaratık...
Haddi aşalı çok oldu, tüm sınırları zorluyor; kendisine tapacak yeni yeni ilahlar, rabler icat
ediyor...
Aşın gidenler; onların varacakları yer Ateştir/Cehennemdir. Orası ne kötü bir dönüş yeridir...
Yok mu sanırsınız bu insanlar içinde haddini bilenler?
Vardır elbet, vardır ama onların sesi kısıktır hep... kimisi korkar; kimisi unutmuştur söyleyeceği
sözleri... kimisi taktik icabı(!) susmaktadır zaten...
Mevcut haykırışların sahipleri de, öncülerdir/sadıklardır... onlar susmazlar asla...
Zulüm varsa Hakkı haykırırlar, yada dini anlatıyorlardır normal zamanlarda...
Ya teşbih ediyor görürsünüz onları, sabah-akşam Rablerini anarlar...
Yada işkence sehpalarında küfrün/zulmün yüzüne tokat gibi çarpıyordur, "Allahu Ekber"
sözleri...
Susmaz onlar, dünya durdukça varolacaklardır ama hiç durmayacaklardır... Hep temiz
kalacaklardır, şu kokuşmuş beşeri düzenlerin ifsat ettiği dünyada...
Azdırlar, hep az olmuştur sayılan... az kalmışlardır insanlar arasında; ya Rabbim almıştır onları
katına tez zamanda... yada zulmün zindanlarında tesbihle, tahmidle, tekbirle Rablerini
zikrediyorlardır, insanlardan uzak...
Ve hep mücadelesini vermişlerdir Allah'ın emrettiği nizamın yeryüzüne hakim olmasının
mücadelesini...
Selam onların üzerine olsun...
Selam size...

43
- eylül 2004/sayı 04 -
 dosya
İSLAM’DA YÖNETİM SİSTEMİ - 4
(… geçen sayıdan devam)
HALİFE'Yİ NASBETMENİN
(BELİRLEMENİN) YOLU
Şeriat, İslâm ümmetine kendisine bir halife
nasbetmesini (belirlemesini) farz kıldığı gibi
Halife'nin belirlenmesi meselesini de kitap, sünnet
ve sahabe icmaı yolu ile belirlemiştir. Halife'yi
belirlemenin yolu biattir ve Müslümanlar Allah'ın
kitabı ve Rasulullah'ın sünneti üzere yürüyecek bir
halife adayına biat ederek Halife'yi belirlerler.
Halife'yi belirlemenin biat yolu ile oluşunun delili
ise sahabenin Rasulullah'a bizzat biatları ve
Rasulullah'ın da bize bir imama biat etmemizi
emretmesidir.
Sahabenin Rasulullah'a biatinı inceleyecek
olursak görürüz ki, sahabenin Rasule biati onun
peygamberliğine (nübüvvetine) değil devlet
reisliğine dairdir. Yani peygamberliğini tasdik
(inanmak) üzerine yapılan bir biat değil kendilerini
yönetmesi üzerine bir biattir ve onun devlet reisliği
böylelikle tescil edilmektedir. Öte yandan onun
peygamberliğini ve risaletini kabul edip açıkça ilan
etmek biat değil imandır. Bu da yapılan biatin onun
devlet başkanlığını tasdik anlamına geldiğini
göstermektedir. Kur'an ve hadiste "biat"
zikredilmiştir. Allahu Teâla buyurmuştur ki:
"Ey Rasulüm mümin kadınlar hiçbir şeyi
Allah'a şirk koşmayacaklarına, hırsızlık
yapmayacaklarına zina etmeyeceklerine,
çocuklarını öldürmeyeceklerine, iftira edip
birbirlerinin üzerine atmayacaklarına, hiçbir
marufta sana isyan etmeyeceklerine dair biat
etmeye geldiklerinde onların biatinı al." 1
"Sana biat edenler var ya; muhakkak ki onlar
44
Kd dergisi
Allah'a biat ediyorlar. Allah'ın eli onların elleri
üzerindedir" 2
Ubade b. Samit'ten rivayet edilmiştir ki:
"Rasulullah (s.a.v)'e zor ve kolay günlerimizde
işitip itaat edeceğimize, idareciler ile (idareyi ele
geçirmek için) tartışmayacağımıza, halkın
kınamasından korkmayıp sadece Allah'tan
korkarak hakkı her yere taşıyıp söyleyeceğimize
3
dair biat ettik"
Abdullah b. Hişam'dan rivayetle:
"Ebu Akil'i annesi Zeynep binti Hamit Rasul
(s.a.v)'e götürdü ve dedi ki, "Ya Rasulallah onun
biatin al" Rasul (s.a.v) onun henüz küçük olduğunu
söyledi ve başını okşayıp dua etti" 4
Ebu Hüreyre'den rivayette Rasulullah (s.a.v)
dedi ki:
"Kıyamet gününde üç kişiyle Allah
konuşmayacak ve onları temize de
çıkartmayacaktır. Onlar için acıklı bir azab
vardır. O kimseler: 1. Arazisinde bir su kaynağı
bulunup ta yolcuları bunu içmekten men eden
kişiler 2. Bir imama sadece dünyevi çıkarı için
biat eden; Halife isteklerini yerine getirirse
itaatına vefakar olup getirmezse itaatına vefakar
olmayan adam 3. Bir kimseye mal satarken
Allah'a yemin edip bu mala şu kadar para teklif
edildi de vermedim diyerek alıcıyı kandıran
kimse" 5
Bu üç hadiste de Halife'yi seçmenin yolu biat
olarak belirtilmektedir. Ubade'nin hadisinde
yönetim için Rasul (s.a.v)'e biat edildiği
belirtilmektedir.
- eylül 2004/sayı 04 -

Abdullah b. Hişam'ın hadisinde ise henüz buluğa
erişmediği için çocukların biatinın kabul
edilmeyeceği zikredilmektedir. Ebu Hüreyre'nin
hadisinde ise imama (devlet başkanına) biat açık
olarak ifade edilmekte ve hadiste 'imam' kelimesi
herhangi bir imamı kastedecek şekilde genel olarak
kullanılmaktadır. Başka hadislerde de imama biat
açık olarak geçmektedir. Müslimden rivayette
Rasulullah (s.a.v) şöyle buyurmuştur:
"Kim bir imama biat ederse onunla gönül rızası
ile tokalaşsın ve gücü yettiğince itaat etsin. Eğer
başka biri gelip (biat edilmiş imamla) idareyi ele
geçirmek için mücadele ederse sonra çıkanın
boynunu vurun"
6 Ubeyde, Ömer ve Ebu Bekir Hilâfet için
Ebu Said El Hudri'den rivayetle Rasul (s.a.v)
buyurmuştur ki :
"(Aynı anda) eğer iki Halife'ye biat edilirse
Halifelerden sonradan çıkanı öldürün" 7
Ebu Hazım'dan rivayetle demiştir ki:
"Ebu Hüreyre ile beş yıl beraber bulundum.
Ondan Rasulullah (s.a.v)'den şunu rivayet ettiğini
işittim : Rasulullah (s.a.v) dedi ki: "İsrail oğulları
Nebiler tarafından siyaset (idare) ediliyordu. Bir
Nebi öldüğünde onu başka bir Nebi takip
ediyordu. Artık benden sonra Nebi yoktur. Fakat
bir çok Halife olacaktır" Oradakiler dediler ki; Bu
durumda bize ne yapmamızı emredersin? Dedi ki:
"İlk biat edilene vefakar olunuz onlara karşı olan
vazifelerinizi yerine getiriniz. Muhakkak ki Allah
size karşı olan vazifelerini yapıp yapmadıklarını
onlara soracaktır" 8
Kitap ve sünnetten açık naslarda da görüldüğü
gibi Halife'yi seçmenin yolu biattir. Sahabelerin
tümünün anlayışı ve uygulamaları da bu yönde
olmuştur. Nitekim Ebu Bekir (r.a.)'e Sakife'de esas
biat (Hilâfet akdi) yapıldıktan sonra mescidde de
genel biat (itaat biati) yapıldı. Biati önem arzeden
Ali b. Ebu Talib (r.a.) gibi sahabelerden mecsidde
biat etmeyenler de sonradan Ebu Bekir'e biat ettiler.
Aynı şekilde Ömer, Osman, Ali (r.a.) da
Müslümanlar için Halife'yi belirlemekte tek yol
olan biatla seçildiler.
Biat olayına ilişkin ayrıntılara gelince: Halife
- eylül 2004/sayı 04 -
dosya
seçimine ilişkin ayrıntıları en iyi Rasulullah
(s.a.v)'in ölümünden hemen sonra gelen dört
Halife'nin seçilişlerinde gözleyebiliriz.
Sahabelerin tümü bu dört Halife'nin seçilişi
sırasında şeriata muhalif bir durum
görmediklerinden sukut ettiler ve olanları tasdik
ettiler. Eğer Müslümanların varlığı ve İslâmi
yönetimin devamı ile ilgili böyle hayati bir konuda
şeriata muhalif bir durum bulunsaydı sahabeler
buna muhakkak itiraz ederlerdi. Raşit Halifelerin
seçiminde sahabelerin yaptıkları işler
incelendiğinde; Saide oğullarının sakifesinde
Halife adaylarından olan Sad b. Ubade, Ebu
tartıştıkları ve bu tartışmanın neticesinde Ebu
Bekir'e biat edildiğini İkinci gün Müslümanlar
mescide çağrıldığını ve orada da Ebu Bekir (r.a.)'a
biat edilip ve Halife olduğu görülür.
Ebu Bekir (r.a.) hastalıktan kurtulamayacağını ve
öleceğini hissedince Müslümanları çağırıp onlarla
kendisinden sonra kimin Halife olacağı konusunda
istişarede bulundu. Bu istişare sırasında görüşler
Ömer ve Ali etrafında yoğunlaştı. İstişare olayı
yaklaşık üç ay sürdü. Ebu Bekir istişarelerini
tamamlayınca Müslümanların genelinin görüşünü
de öğrenmiş oldu ve Ömer (r.a.)'in kendisinden
sonra Halife olabileceğini söyledi. Ebu Bekir'in
ölümünden hemen sonra Müslümanlar mescidde
toplanarak Ömer (r.a.)'a Hilâfet için biat ettiler.
Ömer de bu biatla Halife oldu. Burada Ömer (r.a.),
Ebu Bekir'in görüş bildirmesi ile değil
Müslümanların ona biati ile Halife olmuştur.
Ömer (r.a.) bir müşrik tarafından hançerlenince
Müslümanlar, kendisinden sonra Halife olması için
birisini tavsiye etmesini istediler. Ancak o bu teklifi
reddetti. Sahabeler bu ricalarında ısrar edince o da
altı aday gösterdi. Ömer'in vefatından sonra bu altı
adaydan biri olan ve Halifeliğe adaylıktan kendi
isteği ile çekilen Abdurrahman b. Avf, Halife'nin
belirlenmesi konusunda tüm Halife adayları ve
Müslümanlarla istişarede bulunduktan sonra
Osman (r.a.)'ı açıkladı Müslümanlar da Osman
(r.a.)'a biat ettiler. Neticede Osman (r.a.), ne
Ömer'in adayı olduğundan dolayı ne de
45
 dosya

Abdurrahman b. Avf'ın tavsiyesi ile değil ancak görevi Abdurrahman'a verdiler. Abdurrahman işi
Müslümanların tecevvüh edip biat etmesi ile Halife üzerine alınca halk ona itibar etmeğe başladı.
oldu. Ömer'in belirlediği adaylar topluluğundan olup ta
Osman (r.a.)'ın öldürülmesinden sonra Medine Abdurrahman b. Avf'ın arkasından gitmeyen kimse
ve Küfe'deki Müslümanların çoğunluğunun biati görmedim. O günlerde halk hep Abdurrahman'a
ile de Ali (r.a.) Halife oldu. gidip onunla istişare ediyorlardı. Öyle ki Osman'a
biat ettiğimiz günün sabahına kadar bu şekilde
Dört Halife'nin belirlenmesinde de görüldüğü
devam etti. O gece yarısı Aburrahman bana geldi
gibi Müslümanlar önce kimlerin Hilâfet için daha
kapıyı çaldı uyandım ve; "Bakıyorum uyuyorsun,
ehil olduğunu tespit için aralarında tartışmışlar
halbuki ben Allah'a yemin ederim ki bu gece
sonra bu tespit edilen Halife adayları
gözümü hiç kırpmadım. Git hemen Zübeyr ve Sad'ı
Müslümanlara ilan edilmiş, Müslümanlar
çağır" dedi. Onları çağırdım. Abdurrahman onlarla
hangisine biat ederse o da Halife olmuştur. Nitekim
istişare ettikten sonra beni çağırdı ve; "Bana Ali
Saide oğullarının misafirhanesindeki tartışmalar
(r.a.)'yi çağır dedi. Onu da çağırdım. Şafak
Said b. Ubade Ömer ve Ebu Bekir'in şahısları
sökünceye kadar Ali (r.a.) ile görüştü. Sonra Ali
etrafında olmuş sonuçta Ebu Bekir'e biat edilmiştir.
(r.a.) yanından ayrıldı. Ali halife olmak
Ancak bu biatin Ebu Bekir'in Hilâfeti için
arzusundaydı. Abdurrahman da Ali (r.a.)'dan bir
bağlayıcılığı Müslümanların çoğunluğunun
şey gelir diye korkuyordu. Sonra bana Osman'ı
biatinın gerçekleşmesi ile geçerli hale gelmiştir.
çağır dedi. Onu da çağırdım. Müezzin sabah
Ebu Bekir hayatının son günlerinde Müslümanlarla
ezanını okuyuncaya kadar da Osman'la görüştü.
istişarede bulunmuş onların görüşlerinin Ömer ve
Halk sabah namazını kıldıktan sonra adaylar
Ali üzerinde yoğunlaştığını görmüş ardında da
camide minberin yanında toplandı. Abdurrahman
Ömer'i Müslümanlara Halife adayı olarak
Muhacir ve Ensarın yaşayanlarına ve ordu
açıklamış ve Ebu Bekir'in vefatından sonra
komutanlarına haber gönderdi. Herkes orada
Müslümanların biati ile de Ömer (r.a.) Halife
toplandığında, Abdurrahman Kelim-i şehadet
olmuştur. Bu söylediğimiz gerçeği Ömer (r.a.)'in
getirdi ve; "Ey Ali, ben halkın görüşünü aldım.
altı adayından Abdurrahman b. Avf'in istişaresi
Osmandan yüz çevirip istemeyen bir kişiye
sonucu Osman'ı seçmesi ve halkın biati ile de bu
rastlamadım. Nefsin için bir yol kılma (bu hususta
seçimin resmileşmesiyle geçerli olmuştur. Ali
aklına kötü bir şey gelmesin)" dedi. Ve Osman'ın
(r.a.)'nin seçiminde ise kendisine hemen biat edildi.
elini tutarak; "Allah'ın Rasülü'nün ve ilk iki
Zira Osman'ın öldürülmesi üzerine bir fitne
Halife'nin yolu üzerine sana biat ediyorum" dedi ve
çıkmıştı ve hiç bir Müslüman Hilâfet için Ali (r.a.)'a
Osman'a biat etti. Muhacir Ensar, ordu komutanları
karşı aday olmaya yanaşmıyordu. Görüldüğü üzere
ve orada bulunan Müslümanlar da Osman (r.a.)'a
tüm Halifelerin biati aynı yönteme uygun olarak
biat ettiler" 9
yani istişare, aday belirleme ve Müslümanların
biati ile neticeleniyordu. Bu durum hem Ebu Buhari'nin rivayetinde de görüleceği üzere;
Bekir'in hem de Osman'ın biat almasında açıkça Müslümanların isteği ile Ömer (r.a.) tarafından
görülmektedir. Hilâfet için belirlenen adaylardan Abdurrahman b.
Avf adaylıktan çekildikten sonra kimin Halife
Misver b. Mahreme anlatıyor; "Ömer (r.a.)'in
olması gerektiği hususunda Müslümanların
gösterdiği adaylar (Ali, Osman, Abdurrahman, Sad
görüşlerini aldı. Yaptığı istişareler sonucunda
b. Ebi Vakkas, Zübeyr b. Avvam ve Talha b.
Müslümanların istediği ismi açıkladı. İnsanların
Ubeydullah) toplanıp aralarında istişare ettiler.
istedikleri isim açıklandıktan sonra ismi açıklanan
Abdurralman b. Avf onlara: "Bu konuda sizinle
kişiye biat edildi ve bu biatla da Halife oldu.
yarışacak biri değilim ama eğer dilerseniz
sizlerden birini bu iş için seçerim" dedi. Onlar da bu Böylelikle seçim olaylarını gerçek yönleri ile

46
- eylül 2004/sayı 04 -

incelemiş olduk. Tüm anlatılanlar ışığında
Halife'nin seçimi ile ilgili şeri hüküm şudur:
"Müslümanların çoğunluğunu temsil edenler
tarafından Hilâfet'e aday olanlar belirlenir.
Sonra belirlenen Halife adaylarının isimleri
Müslümanlara açıklanır ve onlardan adaylardan
birisini Halifelik için seçmeleri istenir. Sonra
Müslümanların çoğunluğunun Halife olmasını
istediği kişi tespit edilir. Ardından da seçilen kişiyi
ister seçmiş olsun isterse seçmemiş olsun
Müslümanların tamamından bu kişiye biat
alınır"
Bu söylediklerimizin delili ise sahabenin bu
konudaki icmaıdır. Çünkü Ömer (r.a.)'in Hilâfet
için altı aday belirlemesi ve Abdurrahman'ın bir
Halife belirleme noktasında Müslümanların
tamamının olurunu alması ve "Muhakkak ki ben
Müslümanların görüşünü aldım. Osman'dan yüç
çeviren onu istemeyen kimseye rastlamadım" sözü
ile Müslümanların çoğunluğunun seçtiği kişiyi
Halife olarak ilan edip biat etmesi karşısında
Müslümanların tamamı suküt ederek icma ve
ittifak etmiştirler. Bu açıklamalara göre Halife'nin
nasbedilmesindeki şer'î hüküm açıkça ortaya
konulmuştur. Fakat burada karşımıza iki önemli
sorun çıkmaktadır.
Birincisi: Halife'yi belirleyen Müslümanlar
kimlerdir? Onlar hal ve akd ehli midir?
Müslümanların belirli bir kısmı mıdır? Yoksa
Müslümanların tamamı mıdır?
İkincisi ise: Günümüzde seçimlerde
kullanılmakta olan gizli oy, seçim sandığı, oy
sayımı gibi yöntemler İslâm'ın emrettiği şeylerden
midir? Yoksa deği midir?
Birinci sorunu açıklarsak: Mutlak anlamda şeriat
sultayı (otoriteyi, yetkiyi) ümmete vermiştir.
Halife'nin belirlenmesini de sadece bir gruba ya da
cemaata vermeyip Müslümanların tümüne
vermiştir. Zira aşağıdaki hadis-i şerifte de
belirtildiği gibi biat Müslümanların tümüne farzdır.
"Kim ki boynunda biat olmaksızın ölürse
cahiliye ölümü ile ölmüş olur" 10
- eylül 2004/sayı 04 -
dosya
Hadisin delaleti geneldir ve tüm Müslümanları
kapsar. Bu nedenle diğer Müslümanların katılımı
olmadan sadece hal ve akd ehlinin ya da belirli bir
zümrenin Halife'yi belirleme hakkı yoktur.
Belirleme hakkı istisnasız tüm Müslümanlarındır.
Çünkü konu ile ilgili nasslar tüm Müslümanları
kapsamaktadır. Henüz buluğa ermemiş bir çocuğun
biatinın reddi dışında biati belli bir gruba has kılan
bir nassa rastlanmamıştır. O halde Halife'yi
belirleme hakkı Müslümanların tamamına aittir.
Hatta ve hatta fasık ve günahkar (Müslüman)ların
bile akil baliğ oldukları müddetçe bu hakları vardır.
Ancak Müslümanların tümünün istisnasız
Halife'yi belirleme işine bizzat katılmaları şart
değildir. Çünkü belirleme işi bir haktır. Her ne
kadar biat etmek üzerlerine farz olsa da biat farzı
farz-ı ayn değil farz-ı kifaye olduğundan
Müslümanların bir kısmının yerine getirmesi ile
diğerlerinden kalkar. Ancak Müslümanlar ister
kullansınlar ister kullanmasınlar tamamının
Halife'nin belirlenmesine katılabilme haklarının
bulunması farzdır. Olay, Müslümanların Allah'ın
üzerlerine farz kıldığı bir işi yerine getirebilmesine
katılabilmeleridir. Burada önemli olan
Müslümanların tümünün bu farzı yerine
getirebilmesi değil kendi rızaları ile içlerinden
birini Halife olarak belirleme farziyetinin yerine
gelmesidir.
Birinci sorunun çözümü esnasında da iki problem
ortaya çıkmaktadır. Bunlardan birincisi; Halife'nin
belirlenmesinde Müslümanların tümünün rıza ve
tasvibinin gerçekleştirilmesindeki sorun ikinci ise;
Müslümanların Halife'nin belirlenmesine
katılabilme hakkı gerçekleştirilebildiği halde
Halife'nin belirlenmesinde Müslümanların
tümünün rızasını gerçekleştirememe sorunudur.
Bu sorunlardan birincisini ele alalım: Halife'yi
belirleyecek olan kişilerin sayısı hakkında bir şart
koşulmamıştır. Ancak belli sayıdaki bir grup
Hilâfet için bir kişiye biat ederlerse, bu biat
karşısında Müslümanların sükutu ya da itaat biati
vermeleri ya da tasvibi gösteren herhangi bir
47
 dosya
hareketleri sonucu biat gerçekleşmiş olur. Sonuçta
Müslümanların tamamı için bir Halife seçilmiş olur
ve seçilen kişi şer'an Halife olur.
Eğer Müslümanların tamamı tarafından belli
kişilere Halife'yi belirleme hakkı verilmişse ve
Müslümanlar rahatlıkla fikir ve görüşlerini
açıklayabildikleri bir belirleme atmosferinde
sükutları ile ya da itaat biati ile bu belirlemeyi
tasvip etmişlerse, Halife üç kişi tarafından
belirlenmiş olsa da bu belirleme geçerli bir
b e l i r l e m e o l u r. A n c a k M ü s l ü m a n l a r ı n
çoğunluğunun belirleme üzerinde rızası
gerçekleşmemişse Halife belirlenmiş sayılmaz.
Fakat Müslümanlardan bir grub Halife'yi
belirlemeye kalkışırlar ve bunların çoğunluğunun
rızası ile de Halife belirlenirse belirleyen grubun
sayısı ne olursa olsun belirleme gerçekleşmiş
sayılır. Bu nedenle bu konuda fakihler şöyle
demişlerdir: Halife'nin belirlenmesi hal ve akd
ehlinin bir Müslümana Hilâfet için biatları ile
gerçekleşir. Fakihler hal ve akd ehlini kendisinde
Halifelik şartları bulunan bir kişiye biatlarında
Müslümanların tasvibini alıp Müslümanların
isteklerini yerine getiren bir grup Müslümanlar
olarak kabul ediyorlardı.
Sonuçta hal ve akd ehlinin biati tek başına
Halife'nin belirlenmesini gerçekleştiren bir biat
değildir. Halife'nin şer'an belirlenmiş olabilmesi
için hal ve akd ehlinin biatları da şart değildir.
Ancak hal ve akd ehlinin biati Müslümanların
isteklerinin yerine geldiğine, belirlemeyi tasvip
ettiklerine karşılık gelen işaretlerden birisidir.
Çünkü hal ve akd ehli Müslümanların temsilcileri
mertebesindedirler. Şu halde Halife'ye biatta
Müslümanların tasvip ve isteklerinin
gerçekleştiğine delalet eden her usulle Halife seçilir
ve bu şer'î bir belirleme olur.
Zaten bu konudaki şer'î hüküm de; Halife'nin
belirlenmesinde bu işle ilgili Müslümanların rıza
ve tasvibini ifade eden herhangi bir şekil ve usulle
gerçekleşeceği yönündedir. Biat edenlerin hal ve
akd ehlinden olması veya Müslümanların
temsilcilerinin çoğunluğundan meydana gelmesi
veya beyatlarında Müslümanların sukutunun
48
gerçekleşmesi veya bu biata binaen itaatlarının
gerçekleşmesi veya başka herhangi bir yolla
Müslümanların görüş ve rızalarını
gerçekleştirebilecekleri şartlar varsa belirleme ve
biat geçerli olur. Halife'yi belirleyenlerin hal ve akd
ehlinden olmaları, sayılarının 4 kişi ya da 400
kişiden az ya da çok olması, başkentte yaşıyor
olması şart değildir. Gereken şer'î şart belirlemenin
Müslümanların hemen hepsinin fikirlerini açıkça
ve rahatlıkla açıklayabilecekleri imkanlara sahip
oldukları bir ortamda, çoğunluğun rıza ve tasvibini
alan bir biat ile gerçekleşmesidir.
Kullandığımız "Müslümanların hepsi"
ifadesinden kasdımız şayet Hilâfet vardı ise İslâm
devletine bağlı bölgelerde yaşayan Halife'nin
idaresindekiler ya da devlet yeni kuruluyorsa İslâm
devletini kurup Halife'yi belirleyerek İslâmi
hayatın yeniden başlamasına vesile olan
topluluktur. Bunların dışında kalan Müslümanlara
gelince; onların rıza ve tasvipleri şart değildir.
Çünkü onlar ya İslâmi yönetimin dışında
yaşıyorlardır ya da Dar'ul İslâm'a bağlanma
imkanlarının bulunmadığı bir Dar'ul Küfürde
yaşıyorlardır. Her iki taifenin de Halife'nin
belirlenmesindeki sözleşme biatinda hakları
yoktur. Ancak itaat biatinda bulunmaları gerekir.
İslâm idaresinin dışında yaşadıkları için
kendilerine baği (asi) hükmündedirler.
Dar'ul Küfür'de yaşayanlara gelince orada
yaşadıkları ve Dar'ul İslâm yönetimine bizzat
girmedikleri müddetçe İslâmi yönetimin
hakimiyeti onların eli ile gerçekleşmez. Bu nedenle
Hilâfet akdini belirleyici biat hakkına sahip olanlar
ve Halife'nin nasbedilmesinde rızalarının
bulunması şart olan Müslümanlar İslâmi yönetimi
bizzat hakim kılan Müslümanlardır.
"Bu söylenenler akli çıkarımdır. Burada bir şeri
delil yoktur" da denilemez. Çünkü burada yapılan,
hükmün menatını (vakıasını, durumunu)
kavramak için yapılan bir incelemedir, hükmün aslı
hakkında değil. O nedenle bu konuda şer'î delil
getirilemez ancak durumun izahı yapılır. Mesela;
"ölü eti yemek haramdır" Bu şer'î bir hükümdür.
Ölü etinin ne olduğunu araştırıp incelemek ise
- eylül 2004/sayı 04 -

hükmün menatını yani hükümle alakalı konuyu
araştırmaktır. Aynı şekilde Müslümanların
Halife'yi belirlemelerinin farz oluşu da şer'î bir
hüküm olduğu gibi bu belirlemenin Müslümanların
rıza ve tasvibi ile olması da şer'î bir hükümdür. Ve
söz konusu hükümler için şer'î delil gereklidir.
Ancak “Halife'nin seçiminde direkt rol alan
Müslümanlar kimdir, Müslümanların tasvibi ne
zaman gerçekleşmiş olur?” Konusu yukarıdaki
şer'î hükümlerin menatıdır. Yani şer'î hüküm
tarafından çözülecek konu veya vakıadır. Şer'î
hüküm, menatın üzerine de intibak edince bu şer'î
hüküm onun için de geçerli olur. Buna binaen
hakikatinin beyanı ile ilgili olarak şer'î hükmün
kendisi için geldiği şey incelenir.
Evet bunların hiçbiri söylenemez. Aynı şekilde;
Bu konuda "Hükmün menatı hükmün illetidir. Bu
nedenle onun hakkında kesin olarak şer'î delil
bulunmalıdır" da denilemez. Çünkü hükmün
menatı (çözüme kavuşturulması gereken olay)
hükmün illetinden farklı bir şeydir. İllet ile menat
arasında büyük fark vardır. İllet hükmün gönderiliş
gerekçesidir ve şeriat koyucunun amacını içerir.
Bunun içindir ki illetten Şari'in amacının net olarak
anlaşılabilmesi için şer'î delil bulunmalıdır.
Hükmün hakkında indiği olayın kendisine
(menatına) gelince; o hükmün çözmek için ele
aldığı ancak delili ve illeti olmayan bir meseledir.
Hükmün halli için geldiği şey (menat) bizzat
hükmün gelişine sebep olan şey (illet) değildir.
Yani hakkında hüküm inen konu yani menat
hükmün illeti dışında bir konumdadır ve hüküm
ona değil, o hükme bağlıdır.
Hükmün hakkında indiği menatın incelenmesi o
hükme ait illeti anlamamız anlamına gelmez. Zira
bir hükmün illetinin anlaşılması ancak hükme
sebep olan nassın belirlenmesi ile mümkündür.
Mesela; "Şarap haramdır" sözü şarabın
haramlığına ilişkin bir şe'ri hükümdür. Şer'î
hükmün hakkında inip inmediğini yani bir içeceğin
haram olup olmadığını ya da şarap tanımına girip
girmediğini incelemek ise hükmün vakıası
(manatı) ile ilişkisini incelemektir.
- eylül 2004/sayı 04 -
dosya
Bir başka örnek verelim; kendisi ile abdest
alınabilecek su; kendisine herhangi bir pisliğin
karışmadığı temiz sudur. Bu konudaki şer'î hüküm
ise temiz sudan abdest almanın caizliğidir. Kendisi
ile abdest alınıp alınamayacağına dair hüküm
verebilmek için herhangi bir suyun niteliğini
incelemek ise menatın (hükümle ilgili olayın)
araştırılmasıdır. Yani bir anlamda suyun
temizliğinin araştırılmasıdır. Yine "abdesti
bozulmuş kişinin namaz için tekrar abdest alması
gerekir" dendiği zaman kişinin abdestinin bozulup
bozulmadığını araştırmak menatın incelenmesidir.
Şatibi, Muvafakat adlı kitabında der ki: "Bu ve
benzeri konular menatın belirlenmesini gerekli
kılar. Şuna şüphe yoktur ki her olayla ilgili o olaya
uygun delilin bulunması zaruridir." yine şöyle
demektedir: "Bazen ictihat menatın (hakkında
hüküm gereken konu) tespiti ile yapılabilir Şari'inin
konu hakkındaki maksadını bilmeğe gerek yoktur.
Arapça'yı bilmeğe gerek olmadığı gibi. Çünkü
buradaki içtihattan kasıt şer'î hükmün kastettiği
konuyu bilmektir. Buna bağlı olarak denebilir ki
müçtehit incelediği konuya şer'î hükmü
bağlayabilmek için hakkında hüküm gereken
konuyu inceleyip kavrayarak içtihadını
yapmalıdır."
Kısaca menatın incelenmesi, şer'î hükmün
konusu ile ilgili şeylerin incelenmesidir. Bu
nedenle şer'î hükmün konusunu inceleyen kişinin
Müslüman ya da müçtehit olması şart değildir.
Sadece hükmün konusunu iyi tanıyan uzman bir
kişi olması yeterlidir. İşte bu anlatılanlar ışığında;
biatları Müslümanların tamamı ya da çoğunluğun
rızasına işaret eden Müslümanların kimler
olduğunun incelenmesi hükmün konusunun
(menatının) incelenmesidir.
Günümüzde seçimlerde kullanılan gizli oy, seçim
sandığı oy sayımı gibi uygulamalar İslâm'ın tasvip
ettiği şeyler midir, meselesine gelince: Gizli oy,
sandık, sayım gibi yöntemlerin hepsi rızaya dayalı
seçim yöntemleridir.
Çünkü bu yöntemler haklarında haramlıklarına
dair her hangi bir özel hükmün bulunmadığı
49
 dosya
mubahlardandır. Dolayısı ile Müslümanlar
tarafından da kullanılabilecek yöntemlerdir.
Müslümanların rıza ve istekleri doğrultusunda
Halifelerini seçme farzını gerçekleştirmelerini
sağlayacak hakkında yasaklığına ilişkin delil
bulunmayan her yöntemi kullanmaları caizdir.
Seçim yöntemleri kulun fiilidir; şer'î hükme
uygun olmalıdır. Bu nedenle yöntemler hakkında
hükme delalet eden bir şer'î delilin bulunması
gerekir de denilemez. Çünkü gerçekleştirilebilmesi
için o konuyla ilgili mutlaka bir delil teşkil edecek
hükmün bulunması gereken fiiller ya fiilin aslıdır
ya da asıl fiile bağlı ayrıntı konumundaki fiillerdir.
Kendisi ile ilgili genel bir delil değil özel delilin
geldiği fiil açık olarak alınır Namazda olduğu gibi
namazın kılınması ile ilgili delil hastır, özeldir ve
kendisi ile ilgili her fiili kapsamaz. Bu nedenle
namazla ilgili her fiil için bir delilin bulunması
zaruridir. (Namazın rükunları, namazı bozan
durumlar, namazın sıhhatinin şartları vb. konuları
her biri için ayrı ayrı delil gereklidir) Fakat
herhangi bir fiilin ayrıntısı olan fiil, aslı için bir
hükmün geldiği fiildir. Neticede genel delilin
kendisi ile ilgili olduğu bütün ikinci dereceden
fiillere tatbik edilir. ikinci dereceden yani asıl fiile
göre ayrıntı olan bir fiilin haram kılınması için onu
haram kılan bir delilin bulunması gerekir ki bir
hüküm, asıl fiilin hükmünden çıkan yeni bir hüküm
olarak alınabilsin. Tüm üslup ve yöntemler bu
şekilde değerlendirilmelidir.
Belirleme meselesinde asıl olan fiil Halife'nin
rıza ve isteğe dayalı olarak belirlenmesidir.
Belirleme olayının aslından çıkan seçim, oy
sayımı, seçim sandığı kullanmak vb. asıl fiile bağlı
ayrıntılardır ve asıl hükme bağlanırlar. Bu nedenle
haklarında ayrı bir delilin bulunmasına gerek
y o k t u r. B u n l a r ı n a s ı l h ü k m ü n d ı ş ı n d a
değerlendirilebilmesi yani haram kılınması delili
gerektiren bir konudur. Kula ait fiillere ait bütün
üslupların durumu da budur. Araçlara gelince
bunlar için fiilin değil eşyanın hükmü alınır (oy
sandığı gibi araçlar) ve onlara şu şer'î esas
uygulanır:
50
"Hakkında haramlık delili olmadıkça eşya da
asıl olan mubahlıktır."
Metod ile üslup arasındaki farka gelince: Metod
asıl sayılan ve hakkında özel delilin geldiği fiil
olarak tanımlanan fiildir. Üslup ise hakkında genel
delilin bulunduğu asla bağlı ikinci dereceden
fiillerdir. Bu nedenle metod mutlaka şeri bir delile
dayanmalıdır. Çünkü o şer'î bir hükümdür. Bu
nedenle bir Müslüman herhangi bir metodu, mubah
olduğuna dair bir şer'î delil bulunmaksızın
uygulamakta serbest değildir. O metoda ilişkin şeri
delili bilmek zorundadır. Diğer yandan uslup şer'î
bir delile dayanmaz ancak üsluba asıl hükme ait
delil uygulanır. Bu nedenle belirli bir üslubu ola ki
Rasulullah (s.a.v) onu uygulamış dahi olsa şart
koşmak farz değildir. Bilakis Müslüman, asıl fiilin
uygulanmasına götürdüğü müddetçe her üslubu
kullanabilir. Böylece üslup fiil için teferruat olur.
Bu nedenle üslubu belirleyen fiilin nevi (çeşidi)dir
denilmiştir.
Dipnotlar:
1 Mümtehine 12
2 Fetih 10
3 Buhari Kitabu'l Ahkam c. 8 S. 122 Bab 43, Müslim c. 6 s. 14, Nesei c.
2 s 180
4 Buhari Kitabu'l Ahkam C. 8 S. 124 Bab 46
5 Buhari Kitabu'l Ahkam Bab 48, İbni Mace H. No: 2870, Müslim Kitabu'l
iman 173
6 Müslim; H. No: 1844
7 Müslim H. No: 1853
8 Müslim H. No: 1842 Buhari
9 Buhari
10 Müslim K. İmara H. No: 1851
- eylül 2004/sayı 04 -

ORGAN NAKLİ
Geçen yazımızda yapmış olduğumuz bir hatayı
düzelterek konuya başlamak istiyorum. Klonlama
ile alakalı yazımızın Abdûlkadim Zellum'un
İslamî İçtihatlar adlı eserinden faydalanılarak
hazırlandığını konunun başında zikretmeyi
unutmuşuz. Şimdi aynı kitaptan Organ nakli
konusunu incelemeye başlayalım, İnşaAllah.
Organ nakli, bir insandan herhangi bir organının
(örneğin, bir el, böbrek veya bir kalbin) bir
insandan alınıp, bir başka kimseye transfer
edilmesidir. Bir insandan bir veya daha fazla
organın nakli konusundaki şeri hüküm iki durumu
kapsar. Bunlardan birincisi, halen yaşayan bir
kimseden yapılan organ nakli; ikincisi ise, ölen bir
kimseden yapılan organ naklidir.
A-Yaşayan Kimseden Yapılan Organ Nakli:
Bir kimsenin, kendi rızası dahilinde, yaşadığı
sürece, ihtiyacı olan bir kimseye el veya böbrek
gibi herhangi bir organını bağışlamasına izin
verilmiştir. Bunun nedeni şudur: Kişi kendi
organları üzerinde şeri bir otoriteye sahiptir.
Örneğin; eğer bir kişinin elleri başkası tarafından
kırılırsa veya gözü çıkarılırsa, bunu yapan kimse
diyet (kan/karşılık veya para) ödeyebilir veya
mağdur olan kimse ellerini kıran veya gözünü
çıkaran kimseyi affedebilir. Yani kişinin ellerinin
kırılması veya gözlerinin çıkarılması durumunda
karşı tarafı affetme veya diyeti bağışlama yetkisi
vardır. Bunun anlamı şudur: Kişi diyet kabul
edebilir ve diyetini ödediğinde organ sahibi
olabilir. Kişinin kendi organlarına sahip olması
demek, kişinin organlarını kullanma hakkı veya
organları üzerinde tasarruf yetkisi vardır demektir.
Bu arada bir kimse, ihtiyacı olan kimseye
organlarını bağışlayabilir. Allah kısas ve diyeti
affetmek için izin vermiştir.
Allah Subhanehû ve Tealâ şöyle buyurdu:
"Ey iman edenler! Öldürülenler hakkında
- eylül 2004/sayı 04 -
fıkıh
size kısas farz kılındı. Hüre hür, köleye köle,
kadına kadın (öldürülür). Ancak her kimin
cezası, kardeşi (öldürülenin velisi) tarafından
bir miktar bağışlanırsa artık (taraflar)
hakkaniyete uymalı ve (öldüren) ona (gereken
diyeti) güzellikle ödemelidir. Bu söylenenler,
Rabbinizden bir hafifletme ve rahmettir. Her
kim bundan sonra haddi aşarsa muhakkak
onun için elem verici bir azap vardır."
- Kişinin yaşadığı süre içinde organını
bağışlamasının şartları:
Bir kimse hayatı boyunca yapacağı organ
bağışlarında sadece kendi hayatı için tehdit unsuru
olmayan veya kendisi için hayatiyet ifade etmeyen
bir organını bir ihtiyaç sahibine bağışlayabilir.
Vereceği organlar kendi hayatının devamı için
büyük önem arzeden, akciğer, karaciğer ve kalp
gibi bir organ olmamalıdır. Bu böyledir. Çünkü
böyle bir organı bağışlamak kişinin ölmesine neden
olacak ve o kimse kendisini katletmiş (intihar
etmiş) olacaktır. Kişinin kendisini öldürmesi veya
başkasının kendisini öldürmesine izin vermesi ise,
caiz değildir.
Allah Subhanehû ve Tealâ şöyle buyurdu:
"Kendinizi öldürmeyin."
Yine şöyle buyurdu:
"Haklı bir sebep olmadıkça Allah'ın
muhterem kıldığı cana kıymayın."
Bu ister bir kişinin, isterse daha fazla kişinin katli
olsun fark etmez.
İmam Müslim, Sabit İbn el-Dahhak'tan Allah
Rasulü (SallAllahuAleyhiveSellem)'in şöyle dediğini rivayet etti:
"Ve her kim kendisini bir şeyle (bir aletle)
öldürürse, Allah o kimseyi, cehennem ateşinde o
şeyle cezalandıracaktır."
İmam Buhari ve İmam Müslim, Ebu Hureyre
(RadıyAllahû anhüm)
'den Allah Rasülü (SallAllahu Aleyhi ve Sellem)'in
51
 fıkıh
şöyle dediğini rivayet ettiler:
”Kendisini bir dağdan atarak ölen (intihar
eden) kimse, (cehennem) ateş(iıt)dedir.”
Hatta kişiyi ölüme götürmese dahi, bir kimsenin
testislerini/erbezlerini (üreme ile ilgili organlarını)
bağışlamasına da izin verilmemiştir. Bu böyledir.
Çünkü Peygamber (SallAllahu Aleyhi ve Sellem) bir kimseyi
(cinsel) iktidarsız yapan erkeklik bezlerinin
alınmasına (hadım olmaya - iğdiş etmeye) izin
vermemiştir.
İmam Buhari rivayet etti. Abdullah İbn Mesud
(RadıyAllahû anh)
dedi ki; Biz yolculuklara (seferlere)
Peygamber (SallAllahu Aleyhi ve Sellem) ile beraber giderdik ve
hanımlarımızı yanımıza almazdık. Bundan dolayı
biz O'na şöyle sorduk: Hadım olabilir miyiz? "O
bize, bunu yapmayı yasakladı."
Kişiyi iktidarsız yapmasa dahi, testislerin
bağışlanmasında aynı hükümler uygulanır. Bunun
nedeni şudur: Üreme hücreleri, yani erkekler için
testis, kadınlar için över; çocuğu oluşturan
organları meydana getiren hücrelerdir. Yani bir
kimsenin çocuğu üreme hücrelerinden gelir.
Testislerde sperm üreten hücreler bulunur. Yani
testisler sperm yapan fabrikalarıdır. Testisler,
sperm deposudur ve hücrelerin sperm ürettiği
yerdir. Testisler, ister orijinal sahibinde bulunsun
isterse, başka bir kimseye transfer edilsin fark
etmez, bu görevlerini yerine getirirler. Sonuç
olarak, çocuk testisi alan kişi vasıtasıyla meydana
gelir ve testisi bağışlayan kimsenin genetik
özellikleri bu şekilde çocuğa aktarılır. Çünkü
çocuğu oluşturan spermleri üreten testistir. Bu
arada, bu çocuklar testisleri bağışlayan kimsenin
karakteristiğini miras almalarına karşın, testisi
bağış alan kimsenin karakteristik özellikleri ise,
çocuklara ulaşmaz. Böylece, biyolojik bakış açısı
ile çocukların görünen babası testisini bağışlayan
kimse olmaktadır. Bu nedenle ne testislerden
birinin ne de ikisinin bağışlanmasına izin
verilmemiştir. Testislerden ikisinin bağışlanması
kişide, (cinsel) iktidarsızlığa yol açar. Birinin veya
ikisinin bağışlanması da akrabalık bağlarının
karışmasına ve kaybolmasına neden olacaktır.
İslam bunu yasaklar ve akrabalık bağlarının
korunmasını emreder. Bunu yapmak, bir kimsenin
babasından başkasına nispet edilmesidir ki, bu da
HARAM'dır.
52
İbn Abbas (RadiyAllahu Anhum) Allah Rasulü (SallAllahu Aleyhi ve
Sellem)
'in şöyle dediğini söyledi:
"Her kim akrabalığını babasından başkasına
nispet eder ve diğerlerinden olduğunu iddia
ederse, Allah'ın, meleklerin ve tüm insanların
laneti o kimsenin üzerine olur."
Ebu Osman En-Nehri, Sa'd ve Ebu Bekir (RadiyAllahu
Anhum)
'den, onların Allah Rasulü (SallAllahu Aleyhi ve Sellem)'den
şöyle duyduklarını ve anladıklarını söylediklerini
işittiğini söyledi:
"Her kim babası olmadığını bildiği halde,
babasından başkasından olduğunu (onun soyuna
mensup olduğunu) iddia eder ve böyle söylerse, o
kimseye cennet haram olur."
İslam aynı zamanda, herhangi bir kadının
çocuğunu, babası olmadığı halde bir adamın babası
olduğunu iddia etmesi veya bir adamın bile bile
kendi çocuğunu inkar etmesini yasaklamıştır.
Ebu Hureyre (RadiyAllahu Anhum) Allah Rasulü (SallAllahu Aleyhi ve
Sellem)
'den şöyle işittiğini söyledi:
"Onlardan olmadığı halde bir çocuğu,
başkasına ait olduğunu iddia eden bir kadın,
Allah katında hiçbir şeye sahip değildir (amelleri
boşa gider) ve cennete giremeyecektir. Ve
kendisine bakan oğlunu inkar eden adama
gelince; Allah bu adamdan uzaklaşacak ve onu ilk
ve son nesli karşısında teşhir edecektir."
B- Ölüm Sonrasında Yapılan Organ Nakli:
Yaşayan bir kimseden yapılan organ nakli
hakkındaki hüküm ile ölü bir kimseden yapılan
organ nakli hakkındaki hüküm birbirinden
farklıdır. Ölüm sonrasında yapılan organ nakli
hakkındaki hükme ulaşmak için ilk olarak; cesedin
sahibi, cesedin kıymeti ve organ nakline olan
ihtiyaç konularındaki hükümler hakkında bilgi
sahibi olmak gerekir.
Ölen kimsenin organları üzerindeki tasarruf
hakkı kime aittir diye sorulursa, ölümünden sonra
bir kimsenin vücudu/cesedi/organları üzerinde hiç
kimsenin tasarruf hakkı yoktur deriz. Bundan
dolayı, bir kimse öldüğünde; hayatta iken sahip
olduğu ve üzerinde tasarrufu bulunan malı,
vücudu veya eşi/karısı gibi şeyler, o kimsenin
hükmünden, otoritesinden ve tasarrufundan
çıkmış olur. Yani ölen kimse, vücudu üzerindeki
kontrolünü kaybetmiştir. Bu nedenle, o kişi
- eylül 2004/sayı 04 -

organlarını bağışlayamaz, bağışlanmasına izin
veremez ve buna rıza gösteremez. Çünkü o, artık
verilmesini istediği organların sahibi değildir.
Başka bir deyişle, kişi öldükten sonra organları
bağışlanamaz ve o kimse böyle bir şeyi vasiyet
edemez. Kişinin vasiyetinde parasının bir kısmını
bağışlamasına izin veren hükme gelince; Kişinin
ölümünden sonra malı kendisinden alınmasına
rağmen, o kişiye Şari' tarafından varislerinin izni
olmaksızın mirasının üçte birini bağışlamasına izin
verilmiştir. O, aynı zamanda onların (varislerin)
izniyle üçte birinden fazlasını da verebilir.
Bu şerî hüküm sadece servet hakkındadır ve
vakıası mutabık olmadığından organ bağışlama
konusunda delil olarak kullanılamaz. Bu durumda,
kişiye ölümünden sonra malını bağışlayabilmesine
izin verilmesine rağmen organlarını bağışlama izni
verilmez. Allah (Subhanehu ve Tealaa) varislere yalnızca ölen
kimsenin malını verdi, vücudunu (vücudu üzerinde
tasarruf hakkını) değil. Böylece varisler/mirasçılar,
ölen kimsenin organlarını bağışlayamazlar. Çünkü
ölen kimsenin cesedi/bedeni kendilerine ait
değildir ve bu vücut üzerinde herhangi bir
tasarrufları da yoktur.
Organ bağışlama izninin şartı: O şahsın
bağışlayacağı organa sahip olması ve bu nakil
için rızasının olmasıdır.
Ölen kimsenin varisleri, o kimsenin organlarını
bağışlamak gibi bir hakka sahip olmadıklarına
göre, diğer insanlar konumları ne olursa olsun,
böyle bir hakka kesinlikle sahip olamazlar. Yani ne
bir doktor ne de bir idareci veya halife ölen bir
şahsın bir veya daha fazla organının ihtiyacı olan
birisine bağışlanmasına karar veremez.
Cesedin kıymeti ve cesede zarar vermeye
gelince; Allah canlı bir bedene ne değer verdiyse,
cansız bir bedene de aynı değeri vermiştir. Nasıl ki,
yaşayan bir kimse için bedene zarar vermek ve
onun insani vasıflarını çiğnemek yasaklandıysa,
ölü kimsenin cesedi için de yasaklanmıştır.
Müminlerin annesi Hazreti Aişe Peygamber
(SallAllahu Aleyhi ve Sellem)
'in şöyle rivayet etti:
"Ölü bir kimsenin kemiğinin kırılması,
yaşıyorken kırılması gibidir.”
- eylül 2004/sayı 04 -
fıkıh
Yine İmam Ahmed, Amir İbn Hazm el-Ensari
(RadıyAllhu anhum)'den kendisine bir mezarın
üzerinde otururken gören Allah Rasulü (SallAllahu Aleyhi ve
Sellem)
'in şöyle dediğini rivayet etti:
"Mezar sahibine zarar vermeyin!"
İmam Müslim ve İmam Ahmed de Ebu Hureyre
(RadiyAllahu anhum)
'denA1IahRasulü (SallAllahu Aleyhi ve Sellem)'in
şöyle dediğini rivayet ettiler:
"Kişi için mangal kömürü yanan bir yerin
üzerine oturması ve kendini yakması, bir mezar
üzerine oturmasından daha iyidir."
Bu hadisler açık bir biçimde gösteriyor ki, canlı
bedenin değeri neyse, cesedin değeri de odur.
Burada aynı zamanda, bir cesede zarar vermenin
ve cesedin değerini çiğnemenin (bu değere önem
vermemenin), canlı bedene zarar vermek ve
değerini çiğnemek ile aynı şey olduğunu
görmekteyiz. Bundan dolayı; yaşayan bir kimsenin
karnının yarılmasına, boğazının kesilmesine ve
gözlerinin çıkarılmasına izin verilmediği gibi,
cansız bir cesede de bunları yapmaya izin yoktur.
Diğer taraftan hayatta olan bir kimseye sövme,
dövme veya yaralama yoluyla zarar vermeye izin
verilmediği gibi bir cesede de benzer şeyleri
yapmaya izin yoktur. Ancak canlı bir bedene kırma,
kesme veya yaralama yoluyla zarar vermek ile
benzer şeyleri cesede yapmak arasında bir farklılık
vardır. O da bu tür zararlar canlı bir kimseye karşı
yapıldığında diyet gerektirmesi ama ceset için bu
diyetin (zarar vermek yasaklandığı halde)
gerekmemesidir. Bu böyledir. Çünkü Peygamber
(SallAllahu Aleyhi ve Sellem)
, mezar kazarken bir cesedin
kemiğini kıran adamı diyet ile sorumlu tutmadı
(diyet ödemesini emretmedi). O (SallAllahu Aleyhi ve Sellem),
ona sadece kemiği saklamasını / gömmesini
emretti.
Ona şöyle dedi;
"Ölünün kemiğini kırmak, canlının kemiğini
kırmak gibidir ve her ikisi de günahtır."
İhtiyacı olan bir kimseye, ölü bir kimseden
gözlerinin çıkarılması, vücudunun kesilerek
akciğer, karaciğer, kalp ve böbrek gibi bir organının
verilmesi, cesede zarar vermek, vücut yapısını
bozmaktır ki İslam bunu Haram kılmıştır.
İmam Buhari, Abdullah İbn Zaid el-Ensari
53
 fıkıh
(RadıyAllahû anh)
şöyle dediği rivayet etti:
"Rasulullah, yağmalamayı ve (cesedin)
biçimini bozmayı yasakladı."
İmam Ahmed, İbn Mace ve Nesai, Saffan b.
Assai (RadıyAllahû anh)'in kendisini bir sefere gönderirken
Allah Rasulü (SallAllahu Aleyhi ve Sellem)'in şöyle dediğini
rivayet etti:
"Allah'ın rızası için ve Allah'ın adıyla git!
Allah'a iman etmeyen (kafirlerle) savaş!
(cesetlere) Zarar verme, ihanet etme ve çocukları
öldürme!"
Ölüyü yaralama ve cesedin kıymeti ile ilgili
hükümlerin açıklanmasıyla, net bir şekilde ortaya
çıkmıştır ki; ölü bir kimsenin vücudunu keserek
açmak ve organlarından birini alıp başka birisine
vermek, kesin olarak yasaklanmıştır. Bunu
yapmak, cesedin kıymetini çiğnemek olarak
düşünülür. Bu onu yaralamak ve biçimini
bozmaktır. Cesedin kıymetini çiğnemek, ona zarar
vermek ve onun biçimini bozmak ise, şeriat
tarafından kesin olarak Haranı kılınmıştır.
Ruhsat Meselesi
Ruhsat durumu, çok şiddetli ihtiyaç anında
Allah'ın kişiye bazı hususlarda izin verdiği
durumdur. Çünkü o kimsenin herhangi bir yiyeceği
yoktur ve hayati tehlike altındadır. Bu nedenle o
kişiye bulabildiği herhangi bir yiyeceği - ölü eti,
kan, domuz eti veya Allah'ın haranı kıldığı başka
bir şey dahi olsa- hayatta kalabilmesi için (en fazla
hayatta kalmasına yetecek kadar) yemesine izin
verilmiştir.
Peki, çok şiddetli ihtiyaç sahibi olan ve hayatta
kalması yapılacak olan organ nakline bağlı bir
kimseye, ölen bir kimseden (cesetten) organ nakli
yapılabilir mi? Bu soruya cevap vermek için, bunun
ruhsat ile ilgili olup olmadığını ve bu konudaki
hükmü bilmeye ihtiyacımız vardır ki, ölen
kimsenin organlarının ihtiyaç sahibi olan kimseye
transferi hakkındaki hükme de ulaşabilelim.
Ruhsat ile ilgili hükmü hatırlayalım: "Çok
şiddetli ihtiyaç durumunda Allah'ın kişiye bazı
hususlarda izin verdiği durumdur. Çünkü o
kimsenin herhangi bir yiyeceği yoktur ve hayati
tehlike altındadır. Bu nedenle o kişiye bulabildiği
herhangi bir yiyeceği -ölü eti, kan, domuz eti veya
54
Allah'ın haram kıldığı başka bir şey dahi olsa-
hayatta kalabilmesi için (en fazla hayatta kalmasına
yetecek kadar) yemesine izin verilmiştir." O
kimseye hayatta kalması için ölü eti, kan, domuz eti
ve Allah'ın haram kıldığı diğer yiyecekleri
yemesine izin verilmiştir.
Allah Azze ve Celle şöyle dedi:
"Allah size ancak ölüyü (leşi), kanı, domuz
etini ve Allah'tan başkası adına kesileni haram
laldı. Her kim bunlardan yemeye mecbur
kalırsa, başkasının hakkına saldırmadan ve
haddi aşmadan bir miktar yemesinde günah
yoktur. Şüphe yok ki Allah, çokça bağışlayan
çokça esirgeyendir."
Bundan dolayı ihtiyacı bulunan kişiye bulabildiği
herhangi bir yiyeceği Allah'ın haram kıldığı bir şey
dahi olsa hayatta kalabilmesi için, en fazla hayatta
kalmasına yetecek kadar yemesine izin verilmiştir.
Eğer o, yasaklanmış (haram kılınmış) yiyeceği
yemezse, günahkar olur ve o kimse kendini
öldürmüş (intihar etmiş) sayılır.
Allah Subhanehû ve Tealâ şöyle buyurdu:
"Kendinizi öldürmeyin.
Bahsedilen ruhsat hükmüne dayanarak, kıyas
kuralları çerçevesinde; bu hüküm, ihtiyacı olan
kişinin hayatta kalması için ölü kimseden yapılan
organ nakli konusunda kullanılabilir mi? Cevap
için dikkatli bir araştırmaya ihtiyaç vardır.
Bu meselede kıyas hükümlerinin tatbik
edilebilmesi için, her iki meselenin illetinin aynı
olması gerekir. Kıyas yapılacak olan konu (Makis)
yani burada organ nakli meselesi ve kendisiyle
kıyas yapılacak olan konu (Makis Aleyhi) yani
burada açlık nedeniyle ölüm tehlikesi bulunan
kimseye haram yiyecekler yemesine ilişkin verilen
ruhsat meselesinin illetleri ortak olmalıdır. Bu ise,
ya Ayn (asıl-esas) ya da Cins (asıldan gelen)
olmalıdır.
Bu böyledir. Çünkü kıyas, orijinal (aslı)
durumun illetini kullanarak, asli durumdan asli
durum ile bağlantılı bir diğer durum hakkındaki
hükme ulaşmaktır. Diğer bir tarif ise şöyledir:
Hakkında nass bulunan bir meselenin hükmünü,
bu hükme esas teşkil eden aralarındaki ortak bir
illet sebebiyle hakkında nass bulunmayan
- eylül 2004/sayı 04 -
 fıkıh

Meseleye uygulamaktır. Eğer kıyasa konu olan engellemektedir.

meselenin illeti kendisiyle kıyas yapılacak olan asli Bu iki durum göz önünde bulundurularak; ihtiyaç
meselenin illeti ile uyuşmuyorsa, bu durumda asli sahibi olan ve hayatının korunması ancak yapılacak
meselenin illeti bu konuda yer almayacaktır ve
olan organ nakline bağlı olan bir kimseye ki bu
dolayısıyla asli meselenin hükmü, bu konunun
kimse ister bir Müslüman, bir Zımmî (İslam
hükmü olmayacaktır.
Devletinin tebası olan kafirler - gayri Müslimler),
Organ nakli konusu ile ilgili iki durum vardır. bir Mu'ahid (İslam Devleti ile anlaşmalı olan bir
Bunlardan ilki, hayatta kalmayı sağlayan kalp,
devletin tebası olan kimseler), bir Müste'min (İslam
akciğer, tek böbrek gibi hayati organların nakli.
Devleti'ne ancak bir izin ile girebilenler) veya
İkincisi ise, zorunlu olmayan el, ayak ve burun gibi
isterse başka bir kimse olsun fark etmez, ölü bir
organların nakli. Zorunlu olmayan yani
olmadıklarında da hayatın devam edeceği (kişinin kimseden kesinlikle organ nakli yapılamaz.
hayatta kalabileceği) el, göz ve kulak gibi organlar
için gerekli olan illet, burada mevcut değildir. Bu
yüzden, ruhsata ait hüküm burada kesinlikle tatbik
edilemez. Bundan dolayı, bir gözü, eli, böbreği
veya bacağı sağlam olan bir kimseye, ölü bir
kimseden bir göz veya ikinci böbrek gibi bir
organın nakline izin verilmemiştir.
Hayatı (kişinin yaşamını sürdürmesini sağlayan)
organların nakli hususunda ise, çok iyi bilinmesi
gereken iki durum vardır:
İlk durum; hayatın korunması konusundaki illet,
ihtiyaç halinde haram kılınan yiyecekler
konusundaki gibi, kesin olarak yoktur. İhtiyaç
halinde haram kılman yiyeceklerin yenmesinde
kesinlikle hayatın korunması (hayatta kalma)
vardır. Diğer taraftan; kalp, karaciğer, akciğer veya
böbrek gibi bir organın bir şahsa nakli, o şahsin
hayatını kesin olarak korumaya yetmeyebilir. Yani
o kişi hayatta kalabilir de, ölebilir de. Hayatı
korunabilir de korunmayabilir de. Bunu
destekleyen, organ nakli sırasında ortaya çıkan
durumlara (tıbbi hatalar, kan uyuşmazlığı,
sakatlanma gibi) bir çok örnek vardır. Bu nedenle
burada, illet tamamlanmamıştır.
İkinci durum ise, Kıyas için gerekli bir diğer
husus ile ilgilidir. Fer'i (hükmü aranan) mesele,
kıyasa konu olan illetin sonuçlarına ters düşecek
herhangi bir engele sahip olmamalıdır. Bu organ
nakli meselesinde ise, kıyasa konu olan illetin
sonuçlarına ters düşen belirgin bir engel
bulunmaktadır. Bu engel; cesede kırmak, kesmek
veya yaralamak gibi herhangi bir yolla zarar
vermenin haram kılınmış olmasıdır. Daha önemli
olan ve ağır basan bu engel; bu illetin
kullanılmasını ve organ nakline izin verilmesini

55
- eylül 2004/sayı 04 -
 saadet
asrından
HALİFE ABDÜLHAMİD'İN TUTUMU (TAVRI)
D eğerli okuyucularımız, Ar-Raya (3.
baskı 4 Nisan 1994) kitabından çeviri
olan bu yazıyı Saadet Asrı'nda
bölümüne almamızın nedeni; Halife
Abdulhamid'in Miraç topraklarına duyduğu
saygıyı gösteren aşağıdaki tavrın, saadet
döneminin tavırlarını hatırlatmasından dolayı bu
bölümde yayınlamayı uygun gördük...
"Müslümanların halifesi Abdulhamid'in
İngilizlere verdiği ültimatom (uyarı)"
Sultan Abdulhamid'in tutumu (tavrı) bizlere,
Hilafet Devletinin en zayıf anlarında bile bir
halifenin yönettiği güçlü ümmetin, batı dünyasının
gözlerini ne kadar korkuttuğunu gösteriyor.
Müslümanların halifesi Abdulhamid, ümmetin
hem siyasi hem ruhani lideriydi. Siyasi olarak tek
bir devlet altında birleşmiş ümmet, her yandan
aldığı darbelerle acı çekmesine rağmen,
düşmanları için hâlâ büyük bir tehlike
oluşturuyordu. Bu durum bize, Allah'ın Resulünün
şu hadisini hatırlatıyor: "Halife kalkandır.
Arkasında savaşılır ve korunulur." Şimdi bu
noktaya iki örnekle değinelim:
Örnek 1:
Bu örnekte; Hilafet Devletinin en zayıf anlarında
bile, kendilerine açılacak bir cihat tehdidi ve
korkusuyla İngilizlerin, Peygamberimizin (SallAllahu
Aleyhi ve Sellem)
küçümsendiği bir tiyatro oyununu hemen
kaldırdığını görürüz. Bu vakıa bugün bizlere
yabancı değildir. Dünya medyasında yaygın bir
ş e k i l d e İ s l a m d i n i k ü ç ü m s e n m e k t e d i r.
Müslümanların kendilerini ve inançlarını
koruyacak, bir halifeleri olsaydı, Salman Rüşdi'nin
istekleri yerine gelir miydi?
Müslümanlar bugün içerisinde bulundukları
utanç verici duruma daha evvel hiç
düşmemişlerdi. Müslümanların öldürülmeleri,
tecavüze ve haksızlıklara uğramaları, kafirlerin
yaptıkları ortak bir zulüm haline gelmiştir.
Müslim'den rivayet edilen bir hadise göre
56
Ali Şenol
Peygamberimiz ( S a l l A l l a h u A l e y h i v e S e l l e m ) şöyle
buyurmaktadır: "Halife kalkandır. Arkasında
savaşılır ve korunulur."
Bu olay, İslam tarihinin en zayıf anlarında,
Hilafet için Avrupa'nın; "hasta adam" dediği
dönemde vukuu bulmuştur.
Paris'te, Voltair'in yazıları üzerine temellendi-
rilmiş bir oyun sergilenmişti. "Muhammed ve
aşırıcılık (fanatizm)" ismini taşıyan oyun, Zeyd ve
Zeyneb'in vakıasıyla alay ediyor ve de
Peygamberimizle(SallAllahu Aleyhi ve Sellem) dalga geçiyordu.
Halife Abdulhamid bu olaydan haberdar olduğu
an, Fransa devletine Paris'teki elçiliği vasıtasıyla
bu oyunu hemen durdurmasını iletmiş, aksi
takdirde doğacak olan politik gelişmeler için
uyarmıştır. Bunun üzerine Fransa bu oyunu hemen
durdurmuştur.
Bu olayın ardından aynı tiyatro grubu
İngiltere'ye gitmiş ve oyunu orada sergilemek için
hazırlıklara başlamışlardı. Bu haberi alan
Abdulhamid, İngiltere'yi Fransa'yı uyardığı
şekilde uyarmıştır. İngiltere, tiyatro biletlerinin
çoktan satıldığını ve bu oyunu kaldırmanın kendi
halkının özgürlüğüne bir saldırı olacağı
açıklamıştır. Bunun üzerine Hilafet devleti şöyle
cevap vermiştir: "Fransa'da da özgürlük vardır
fakat onlar bu oyunu sergilemekten
vazgeçmişlerdir. " Buna cevap olarak İngiltere:
"Orası Fransa, burası İngiltere. Fransa'nın oyunu
kaldırması oradaki özgürlüğün ne kadar sınırlı
olduğunun göstergesidir." demiştir. Bu cevabı
duyar duymaz Abdulhamid İngiltere'ye şu
ültimatomu vermiştir: "İslam ümmetine,
İngiltere'nin Peygamberimize hakaret ettiğini ve
küçük düşürdüğünü bir bildiriyle açıklayacağım
ve Cihad-ul-Akbar ilan edeceğim." Böylelikle
Abdulhamid işin ciddiyetini onlara göstermiştir.
Bu ültimatomu duyan İngiltere bir anda
özgürlük hakkında yaptığı açıklamaları unutmuş
ve hemen bu oyunu durdurmuştur.
- eylül 2004/sayı 04 -

Bu vakıa bizlere Salman Rüşdi'nin olayını
hatırlatıyor. Bu şahıs İslam'ı alçaltan, iftiralarla
dolu bir kitap yazmıştı. İslam ümmeti, İslam'a karşı
yapılan bu hakareti Amerika ve İngiltere'den
d u r d u r m a s ı n ı i s t e y e r e k F i f t h Av e n u e ' d e
yürümüşlerdi. Salman Rüşdi'nin Peygamberimiz
(SallAllahu Aleyhi ve Sellem)
'e korkunç hakaretler bu değersiz
kitap büyük rağbet görmüştür. Müslümanlar ne
zaman İslam dininin kurallarını yaşamanın tek
çözüm olduğunun idrak edecektir? Müslümanlar
ne zaman Peygamberimizin (SallAllahu Aleyhi ve Sellem)
kurduğu şekilde kurulması gereken bir Hilafet
devletinin Müslümanlara zafer yollarını açacağını
idrak edeceklerdir?
Örnek 2:
Bu mektup sultan Abdulhamid'in, şeyhi ve
mürşidi olan Şeyh Abu-Şamat'a gönderdiği
m e k t u p t u r. M e k t u p t a , M ü s l ü m a n l a r ı n
halifeliğinden neden indirildiğini ve birtakım
siyonistleıin Filistin'i ve kendisini satın alma
t e k l i f l e r i n i n a s ı l r e d d e t t i ğ i n i a ç ı k l ı y o r.
Mektubunda sultan Abdulhamid, siyonistlerle iş
birlikteliği yapmayı, İslam tarihini lekelememek
için reddettiğini yazıyordu. Ama günümüzde bir
çok yöneticinin tam tersini yapıp Filistin'i bölmeye
karar aldıklarını görüyoruz.
Aynı zamanda aynı yöneticiler Arap dünyasında
ki okul kitaplarına, Osmanlı devletinin işgalci bir
devlet olduğunu yerleştirmişlerdir.
Şimdi kim işgalci devlet olarak adlandırılabilir?
Müslümanları yüzlerce yıl korumuş olan devlet
mi? yoksa Müslüman ülkelerini satmak, İslam'a ve
Müslümanlara saldırmak için batı tarafından
yerleştirilmiş olan ve birleştirilmiş "mafya"
gruplarımı?
İşte Sultan Abdulhamid'in mektubu:
"Rahman ve Rahim olan Merhametli Allah'ın
adıyla! Allah, tüm kainatın yaratıcısıdır ve yücedir.
A l l a h ' ı n r a h m e t i v e b e re k e t i k a i n a t ı n
yaratıcısının elçisine, peygamber Muhammed
Mustafa (SallAllahu Aleyhi ve Sellem)'e olsun. Bu hitabım, saygı
duyulan, ruhların tedavicisi (ruhları tedavi eden),
kalplerin ışığı ve zamanın en önder insanı Şazali
tarikatının şeyhi EbuŞamat Efendi 'yedir.
Selamlamanın ardından bu Mayıs ayının 22
'sinde göndermiş olduğunuz mesajınızı aldığımı
- eylül 2004/sayı 04 -
saadet asrından
belirtmek istiyorum ve durumunuzun iyi olduğu
için Allah'a şükrederim.
Efendim, Allah sizi korusun ve yardımcınız olsun.
Gece ve gündüzlerimi dualar ederek geçiriyorum
ve dualarınızda beni de hatırlamanızı istiyorum.
Korkularımı sizinle ve aydın fikirli insanlarla
paylaşayım. Korkularım büyük ve önemli bir
sorunla alakalı:
Hilafet'in yöneticiliğinden ayrılmamın tek nedeni
kendilerini "Jön Türkler " diye adlandıran
insanların ortaya çıkardıkları (yarattıkları)
engeller ve tehditlerdir. "Birlik ve Kalkınma
Komitesi" (Komitenin önderlerinden biri Atatürk)
benim, kutsal topraklar olan Filistin'de bir Yahudi
devletini kurma teklifini kabul etmem için şiddetle
diretmişlerdir. Onların inatlarına rağmen
isteklerini kabul etmedim. Son olarak bana 150
milyon altın İngiliz pound'u teklif ettiler ama yine
reddettim ve onlara şunu söyledim: "Dünyanın tüm
altınlarını ve 150 milyon altın İngiliz pound'unu
vermeyi teklif etseniz de ben yine o toprakları
vermeyi kabul etmem. Ben İslam a ve Peygamberin
(SallAllahu Aleyhi ve Sellem)
ümmetine 30 yıldan fazla hizmet
ettim ve ben İslam tarihini, atalarımın, onların
atalarının, Osmanlı sultanlarının ve halifelerinin
tarihini gölgelemeyeceğim."
Benim bu son kararımın ardından beni halifelik
makamından indirmeye karar verdiler ve bunun
ardından beni Selanik'e sürgün etmeye karar
verdiklerini söyleyerek ve beni bu kararı
imzalamaya mecbur kıldılar. Beni yaratana
şükrederim ki Osmanlı devletini ve İslam dünyasını
utandırmama Allah izin vermedi. O kudretli
yaratıcıya tekrardan şükrederim. Mektubuma son
vermeyi istiyorum. O yüce ellerinizden öpüyorum
ve size büyük bir saygım olduğunu belirtmek
istiyorum. Allah'ın selamı tüm kardeşlerimin ve
dostlarımın üzerine olsun. Bu uzun mektup için
beni affedin. Sizinde bu konuda bilgi sahibi
olmanızı istedim.
Allah'ın selamı, rahmeti ve bereketi üzerinize
olsun. İnananların önderi, Abdulhamid ibn Abdul-
Madgid."
29 Ramazan 1329
22 Eylül 1911
57
 sohbet
AHİRETE İMAN
İster Mü'min ister kafir olsun bütün insanlar bu
hayatın bir sonunun olduğunu, ölümün olduğunu
kabul etmektedir. Ancak ölümün varlığını kabul
etmek bizi kurtarmıyor. Akıllı insan ölümden sonra
ne var? sorusunu kendisine sormalıdır.
Bu soruya cevap ararken mutlaka nakli delillere
başvurmamız gerekir. Çünkü hayatın sonrası insan
için duyu organları ile algılayamayacağı bir
alemdir. Bu gaybî bilgileri ise ancak daha önce
kesinliği akli deliller ile kanıtlanmış Kur'an ve
Sünnet'ten almamız gereklidir.
Bu soruya işaretle Allahû Tealâ Kür'an-ı Kerim
de şöyle buyurmaktadır;
"O Âllah ki hanginizin daha güzel amel
(Kur'an ve Sünnete uygun iş) işleyeceğini
imtihan için ölümü ve hayatı yaratmıştır... " (Mülk
2)
Bu ayet bize gösteriyor ki hayatın sonunda ölüm
vardır, hayata gelişin gayesi kulluktur (İman edip
salih amel işlemektir). Öldükten sonra diriliş,
hesaba çekiliş, ceza ve mükafat vardır.
İnsan, hayat, kainat ve bunlara ait düzenlerin yok
olması, bozulmasını şöyle bildirilmektedir:
"Sur'a bir üfürüş üfürüidüğü, yer ve dağlar
kaldırılıp bir vuruşla birbirine çarpıldığı
zaman, işte o gün olacak olur, kıyamet kopar.
Gök yarılır, o gün düzeni bozulur. Melekler
onun çevresindedirler, o gün Rabbinin arşını
onlardan başka sekiz tanesi yüklenir."(Hakka13-17)
İçinde bulunduğumuz kainatın var olan
düzenlerinin nasıl yok olacağını ise;
"Güneş dürülüp ışığı kalmadığı zaman.
Yıldızlar düşüp, söndüğü zaman. Dağlar
yürütüldüğü zaman. Doğurması yaklaşmış
develer başıboş bırakıldığı zaman. Yabani
hayvanlar bir araya toplatıldığı zaman.
Denizler kaynaştırıldığı zaman. Canlar
58
Kurtuluş Sevinç
bedenlerle birleştirildiği zaman. Kız çocuğunun
hangi suçtan ötürü öldürüldüğü kendisine
sorulduğu zaman. Amel defterleri açıldığı
zaman. Gök yerinden oynatıldığı zaman.
Cehennem alevlendirildiği zaman Cennet
yaklaştırıldığı zaman. İnsanoğlu önceden ne
hazırladığını görecektir."(Tekvir1-14)
Kıyametin vuku bulacağı zaman insanların
hallerini Rabbimiz ( S u b h a n e h u v e Te a l a ) bize şöyle
bildirmiştir;
" K ı y a m e t i g ö re n h e r e m z i k l i k a d ı n
emzirdiğini unutur, her hamile kadın çocuğunu
düşürür. İnsanları sarhoş gibi görürsün, oysa
sarhoş değillerdir, fakat bu sadece Allah'ın
azabının çetin olmasındandır."(Hac21)
"Çekişip dururlarken kendilerini
yakalayacak bir tek çığlık beklerler."(Yasin51)
Bu ayet birinci defa sur'uıı üfürülüşünü anlatır.
Böylece insanların tamamı ölür.
“Sıır'a üflenince, kabirlerinden Rablerine
koşarak çıkarlar.”(Yasin51)
Bu ayet sur'un ikinci defa üfürülüşü ile insanların
mezarlarından kalkarak Rablerine gideceklerini
bize bildirmektedir.
" Te k b i r ç ı ğ l ı k k o p a r, h e p s i h e m e n
huzurumuza getirilmiş olur."(Yasin53)
Böylece insanlar Allahû Tealâ'mn huzuruna
getirilirler.
"Yeryüzü Rabbinin nuruyla aydınlanır, kitap
açılır, peygamber ve şahitler getirilir ve onlara
haksızlık yapılmadan, aralarında adaletle
hüküm verilir."(Zümer69)
Hesap günü Rasuller yani Rasule gelen risalet ile
(Kur'an ve Sünnet ölçülerinde iman edip
etmediğimiz, Şeri hükme bağlı kalıp kalmadığımız
hususunda) şahitler ile hesaba çekileceğiz.
- eylül 2004/sayı 04 -

Efendimiz (SallAllahu Aleyhi ve Sellem) mahkeme ile ilgili
olarak şöyle buyurmuştur;
"Kişi ....şu beş değişik şahitler ile mahkemeye
gelir. Bir ameli işlerken yeryüzü, onun lehine ve
aleyhine şahittir, vücudundaki bütün uzuvlar
onun lehine aleyhine şahittir, amel defterleri
onun lehine aleyhine şahittir, yazıcı melekler
onun lehine aleyhine şahittir ve her şevi bilen
Allah (Subhanehu ve Teala) onun lehine aleyhine hüküm
verir."
Başka bir Hadis-i Şerifte Efendimiz (SallAllahu Aleyhi ve
Sellem)
şöyle buyurmuştur;
"Kişi Rabbimin mahkemesinde iken Kur'an-ı
Kerim gelir o kişi lehinde aleyhinde şahitlik eder.
(İbn-i Kesir Furkan Suresi 32'nci ayetin tefsiri)
Yukarıda anlatılan mahkemede şahitlik yapacak
değişik şahitler için Rabbimiz Kitab-ı Kerim'de
şöyle buyurmaktadır:
"İnsanın: Buna ne oluyor? dediği zaman; İşte
o gün, yer, Rabbinin ona vahiy etmesiyle kendi
haberlerini anlatır." (Zilzal3-5)
"Allah'ın düşmanları o gün cehenneme
sürülürler. Hepsi bir aradadırlar. Sonunda
oraya varılınca, kulakları, gözleri ve derileri,
yaptıkları hakkında onların aleyhine şahitlik
ederler."(Fussilet19-20)
"İşte o gün ağızlarını mühürleriz, bizimle
elleri konuşur, ayakları da yaptıklarına şahitlik
eder."(Yasin65)
"Amel defteri ortaya konunca, suçluların,
onda yazılı olanlardan korktuklarını görürsün,
'Vah bize, eyvah bize! Bu defter nasıl olmuşta
küçük büyük bir şey bırakmadan hepsini
saymış 'derler. İşlediklerini hazır bulurlar.
Rabbin kimseye haksızlık etmez"(Kehf49)
"Her can, kendisiyle beraber bir sürücü ve
şahit bulunduğu halde gelir."(Kaf21)
"Yanındaki melek 'İşte bu yanımdaki
hazırdır'der"(Kaf23)
Buraya kadar anlattıklarımızdan şu
anlaşılmaktadır, Kur'an ve Sünnet bunıı
doğrulayarak dünya hayatında yaptığımız bir işten,
söylediğimiz bir sözden, beş derişik şahit ile Rasul
(SallAllahu Aleyhi ve Sellem)
'e gelen Risalete göre, bu Risaletin
koyduğu ölçü ile muhakeme olacağız.
- eylül 2004/sayı 04 -
sohbet
Kur'an ve Sünnet, ölçüsü ile şahitlik edecek.
Hazreti Aişe, hesap günü insanların durumunu
sorar. Efendimiz (SallAllahu Aleyhi ve Sellem); “Ya Aişe İnsanlar
kıyamet günü yalınayak, sünnetsiz olarak
çırılçıplak anadan doğma bir şekilde haşr olacak”
'dedi.
Aişe 'Ben utanırım Ya Rasulullah' dedi.
Efendimiz (SallAllahu Aleyhi ve Sellem); Ya Aişe durum senin
anladığın gibi değil, o gün her insan kendi
nefsinin kurtuluşu derdine düşecek o
yanındakinin cinsiyetine bakmadan daha büyük
bir işle karşı karşıya kalacak.' buyurdu."
"Aişe annemiz sordu; 'Ey Rasulullah kıyamet
günü ehlini bizlere hatırlatır mısın?' Efendimiz
(SallAllahu Aleyhi ve Sellem)
; 'Ey Aişe amel defterleri insanlara
verilirken sağdan mı verilecek yoksa soldan veya
arkadan mı verilecek. Bu an hiçbir kimse hiçbir
kimseyi hatırlamaz. Amel defteri Mizan adlı
terazinin kefesine konulduğunda terazinin sağ
kefesi mi yoksa sol kefesi mi ağır basacak. Bu an
gerçekleşinceye kadar kimse kimseyi hatırlamaz.
Sırat köprüsünden geçme veya geçmeme hali
bitinceye kadar hiçbir kimse hiçbir kimseyi
hatırlamaz.' buyurdu." (Müslim1193)
Rabbimiz bu anları Kur'an-1 Kerim de şöyle
anlatıyor;
"O gün, kişi kardeşinden, annesinden,
babasından, karısından ve oğullarından kaçar.
O gün, herkesin kendine yeter derdi vardır." (Abese
34-37)
Evet bu mahkemeden sonra insanlar Cennet veya
Cehenneme doldurulurlar. Bu anı Rabbimiz şöyle
bildiriyor;
"Fakat kitabı kendisine solundan verilen
kimse 'Kitabım keşke bana verilmeseydi, keşke
hesabımın ne olduğunu bilmeseydim, bu iş
keşke son bulmuş olsaydı, malım bana fayda
vermedi, gücümde kalmadı' derler. İlgililere
şöyle buyrulur; 'Onu alın, bağlayın. Sonra
Cehenneme yaslayın. Sonra onu boyu yetmiş
arşın olan zincire vurun. Çünkü, o, yüce Allah'a
inanmazdı."(Hakka25-33)
"İnkar edenler bölük bölük Cehenneme
sürülür. Oraya vardıklarında kapıları açılır,
bekçileri onlara; 'Size içinizden Rabbinizin
ayetlerini okuyan ve bu güne kavuşacağınızı
59
 sohbet
ihtar eden Peygamberler gelmedi mi?* derler.
' E v e t g e l d i * d e r l e r. L a k i n a z a p s ö z ü ,
inkarcıların aleyhine gerçekleşir.' 'Onlara;
'Temelli kalacağınız Cehennemin kapılarından
girin; böbürlenenlerin durağı ne kötüdür! '
denir”(Zümer71-72)
"Oraya atıldıkların zaman, onun kaynarken
çıkardığı uğultuyu işitirler."(Mülk7)
"Nerede ise öfkesinden paralanacak. İçine her
bir toplumun atılmasında, bekçileri onlara;
"Size bir uyarıcı gelmemiş miydi? 'diye
sorarlar.”(Mülk8)
"Onlar; 'Evet doğrusu bize bir uyarıcı geldi,
fakat biz yalanladık ve Allah hiçbir şey
indirmemiştir, siz büyük bir sapıklık içindesiniz
demiştik' derler."(Mülk9)
"Eğer kulak vermiş veya akıl etmiş olsaydık,
çılgın alevli Cehennemlikler içinde olmazdık.'
derler."(Mülk10)
"Böylece günahlarını itiraf ederler. Çılgın
alevli Cehennemlikler yok olsunlar."(Mülk11)
Bu ayeti kerimeler de kendilerine gelen
Peygamberi inkar edip onu dinlemeyip ona
uymayanların gideceği yeri korkunç bir şekilde
bize anlatmaktadır. Kafirler için gerçekten çok kötü
fakat, hak olan bir şeydir bu.
İbni Abbas'tan Efendimiz (SallAllahuAleyhiveSellem)
"Ey inananlar! Allah'tan sakınılması
g e r e k t i ğ i g i b i s a k ı n ı n , s i z l e r, a n c a k
Müslümanlar olarak can verin."(Al-i İmran 102) ayetini
okuyup şöyle buyurdu;
"Eğer zakkumdan bir damla yere damlatılmış
olsaydı o damla dünyadaki canlıların geçim
vesilesi (olan tüm gıda maddeleri) 'ni bozardı.
Artık zakkumdan başka yiyeceği olmayanın
(Cehennem halkının) hali nasıldır? "(İbnMace4325)
"Biz o ağacı, zalimler için bir dert yaptık. O,
Cehennemin dibinde çıkan bir ağaçtır.
Tomurcukları şeytan başı gibidir. İşte
Cehennemlikler bundan yerler, karınlarını
onunla doldururlar." (Saffat63-66)
"Sonra, siz ey sapıklar, yalanlayanlar !
Doğrusu zakkum ağacından yiyeceksiniz.
Karınlarınızı onunla dolduracaksınız. Onun
üzerine kaynar su içeceksiniz. Hem de susamış
60
develerin suya saldırışı gibi içeceksiniz. İşte
onlara, ceza günü sunulacak konukluk
budur."(Vakıa51-56)
"Yakıcı ateşe yaslanırlar, kızgın bir
kaynaktan içirilirler. Onlar için kuru dikenden
başka yemek yoktur, O ise ne besler ne de açlığı
giderir."(Ğaşiye4-7)
"İnkar edenlere Cehennem ateşi vardır.
Ö l ü m l e r i n e h ü k m e d i l m e z k i ö l s ü n l e r,
kendilerinden Cehennemin azabı da
hafifletilmez. Her inkarcıyı böylece
cezalandırırız."(Fatr36)
"Cehennemde şöyle seslenirler ; Ey nöbetçi!
Rabbin hiç değilse canımızı alsın. Nöbetçi; Siz
böyle kalacaksınız.' der."(Zuhruf77)
"Doğrusu ayetlerimizi inkar edenleri ateşe
sokacağız, derilerinin her yanışında, azabı
tatmaları için onları başka derilerle
değiştireceğiz. Allah güçlüdür, hakimdir."(Nisa56)
Hasan-ı Basri (Radiyallahu Anh) bu ayeti şöyle tefsir
etmiştir; "Ateş onları her gün yetmiş bin defa yiyip
bitirir. Onları her bitirdikçe onlara, eski halinize
dönün denir. Onlar eski hallerine dönerler. "
"Onlar için Cehennemden bir yatak ve
üstlerine de örtüler vardır. Zalimleri böyle
Cezalandırırız."(Araf41)
"O gün, suçluları zincire vurulmuş olarak
görürsün. Gömlekleri katrandan olacak,
yüzlerini ateş bürüyecektir."(İbrahim49-50)
"Deki; Gerçek Rabbiniz dedir. Dileyen
inansın, dileyen inkar etsin. Şüphesiz zalimler
için, duvarları çepeçevre, onları içine alacak bir
a t e ş h a z ı r l a m ı ş ı z d ı r. O n l a r v a r d ı m
istediklerinde, erimiş maden gibi yüzleri
kavuran bir su kendilerine sunulur. Bu ne kötü
bir içecek ve Cehennem ne kötü bir
duraktır."(Kehf29)
Buraya kadar naklettiğimiz ayetler, kafirler, iman
etmeyen, Allah(Subhanehu ve Teala)'a eş koşanlar, tağutlar,
münafıklar, hainler hakkında veya bazı ayetler ise
günahkar mü'minler hakkındadır. Ancak günahkar
mü'min Allah (Subhanehu ve Teala) dilerse iman sahibi
olduğu için ebedi olarak Cehennemde
kalmayacaktır.
"Rabbinin dilemesi bir yana, gökler ve yer
durdukça, orada temelli kalacaklardır.
- eylül 2004/sayı 04 -

Rabbin, şüphesiz, her istediğini yapar."(Hud107)
Bu ayetlerdeki halleri yaşayacak olanların dünya
hayatlarına bakıldığında iman etmedikleri,
Peygamberi tanımadıkları, vahyi dünya hayatlarına
hakem kılmadıkları için bu kötü son ile
karşılaşacak ve ebedi bu hal ile kalacaklar.
Rabbimiz iman etmeyenlerin dünya hayatındaki
amellerinin hiçbir değerinin olmadığını yüce
kitabında bakın nasıl tasvir ediyor:
"İnkar edenlerin işleri engin çöldeki serap
gibidir. Susayan kimse onu su zanneder, fakat
oraya geldiğinde hiçbir şey bulamaz. Orada
Allah'ı bulur ve O da hesabını göriir. Allah
hesabı çabuk görendir."(Nur39)
Bir topluluk vardır ki samimi olmalarına rağmen
farz sınırlarını aramayarak bazı önderlerin
arkasından gitmişlerdir. İşte onlar kötü bir sona
varacaklardır. Bu hususta Rabbimiz şöyle
buyuruyor;
"Yüzleri ateşe çevrildiği gün, keşke Allah'a
itaat etseydik, keşke Peygambere itaat etseydik,
derler. Rabbimiz, biz yöneticilerimize ve
büyüklerimize itaat etmiştik, fakat onlar bizi
yoldan saptırdılar. Rabbimiz, onlara iki kat
azap ver, onları büyük bir lanete uğrat
derler."(Ahzap66-68)
"O gün, zalim kimse ellerini ısırıp, keşke
peygamberle bir yol tutsaydım, vay başıma
gelene, keşke falancayı dost edinmesey-
dim."(Furkan27-28)
"Allah, sizden önce geçmiş cin ve insan
ümmetleriyle beraber ateşe girin, der. Her
ümmet girdikçe kendi yoldaşına lanet eder.
Hepsi birbiri ardından Cehennemde
toplanınca, sonrakiler öncekiler için, Rabbimiz
bizi sapıtanlar işte bunlardır, onlara ateş
azabını kat kat ver, derler. Allah, hepsinin kat
kattır ama bilmezsiniz, der."(Araf38)
"Nitekim, kendilerine uyulanlar, azabı
görünce uyanlardan uzaklaşacaklar ve
aralarındaki bağlar kopacaktır. Uyanlar, keşke
bizim için dünyaya bir dönüş olsa da, bizden
uzaklaştıkları gibi bizde onlardan uzaklaşsak,
derler; Böylece Allah onlara, hasretini
ç e k e c e k l e r i i ş l e r i n i g ö s t e r i r. O n l a r
Cehennemden çıkmayacaklardır."(Bakara166-168)
- eylül 2004/sayı 04 -
sohbet
Bu ayetlerden anlaşılıyor ki başka birisinin
ardından gidiyorsak, bir hizip ile çalışıyorsak,
devlet yönetiyorsak, yönetilensek, birini yardımcı,
dost seçiyorsak onlar Kur'an ve Sünnete
uyuyorlarsa, marufu emredip münkerden
sakındırılıyorlarsa onlarla aynı iş için saf olabiliriz.
Yoksa sonuç bu ayetlerdeki gibi şiddetli bir azap ile
bitebilir.
Rabbimizin Kur'an da verdiği misal gerçekten
akıllara durgunluk verecek derecede korkunçtur.
Şöyle buyuruyor;
"İnkarcılara o gün şöyle denir; Yalanlayıp
durduğunuz şeye gidin. Gölge yapmayan ve
ateşten de korumayan Cehennem dumanının üç
kollu gölgesine gidin. O gölgenin saldığı her bir
kıvılcım sanki birer sarı devedir, konak gibide
büyüktür. Yalanlamış olanların o gün vay
haline*."(Mürselat29-34)
Mürselat Sûresi'ndeki bu ayetler bize şunu
anlatıyor: Güneşin içindeki gazlar reaksiyona
uğrayıp büyük nükleer patlamalara dönüşerek
güneş sistemine ısı ve ışık vermekte ve oluşan bu
nükleer patlamalar güneş sistemine ısı verirken
teleskopla izlendiğinde yukarıdaki ayette
anlatıldığı gibi sarı renkli erkek deve sürülerine
benzemektedir.
Efendimiz (SallAllahu Aleyhi ve Sellem) Cehennem ateşinin
ısısını şöyle anlatıyor;
"Allahû Tealâ, Cehennemin bin sene
yanmasını emir buyurdu. Ta ki ateşi kıpkızıl
kesildi. Sonra bin sene daha yakıldı. Ta ki ateş
bembeyaz kesildi. Sonra bin sene daha yakıldı. Ta
ki ateşi simsiyah kesildi. Binaenaleyh Cehennem
simsiyah ve karanlıktır. (Tirmizi)
"Muhakkak ki dünya ateşi rahmet sularıyla
yetmiş defa yıkanmıştır. Dünya ehlinin
kendisinden istifade edebileceği bir duruma
getirilmiştir."(İbniAbdulberr)
Efendimiz (SallAllahuAleyhiveSellem)şöyle buyurmuştur;
"İman etmeyenlerin içinde en hafif azabı
amcam E bu Talip 'e çektirilir ki, onun ayağına bir
terlik giydirilir ve Cehennemin bir katmanında
gezdirilir. Ayağındım aldığı ısıdan dolayı beyni
kaynar. Diğer taraftan azılı kafirler ateş içinde
cezalandırılırken ateşin sıcaklığından dolayı su
ister ona bir kase içinde su verilir, onun içinde
61
 sohbet
kan, irin karışımı vardır. O kaseyi içmek için
ağzına yaklaştırdığında, kasenin içindeki su
karışımının sıcaklığından dolayı yüzünün deri ve
etleri kaseye dökülür, böyle olmasına rağmen o
kişi bu suyu içer çünkü içimle bulunduğu ateş
daha sıcaktır."
İşte bu kesin delillerden sonra, Ahiret gününde ne
kadar korkunç bir son ile karşı karşıya
kalabileceğimizi hesap etmeli ve hemen şimdi
kendimize bir çekidüzen vermeli, Allah (Subhanehu ve Teala)
ve Rasulüne (SallAllahuAleyhiveSellem)teslim olmalıyız.
Şu bir gerçektir Cennet ve Cehennem hakkındaki
bütün deliller akla hitap eder, her akıl sahibi bu
delilleri anlayabilir, ona göre kendisine bir
istikamet seçebilir.
Dünya hayatında iman eden ve salih amel
işleyenlerin durumu ise yukarıda anlatmaya
çalıştığımız isyan ehlinin durumundan çok
farklıdır. Bu durumu Rabbimiz mü'minler için nur
ve hidayet kaynağı olan Kur'an-ı Kerim de şöyle
anlatır;
"Kitabı sağından verilen; Alın kitabımı
okuyun, doğrusu bir hesaplama ile
karşılaşacağımı umuyordum, der. Artık o
meyveleri sarkmış, yüksek bir bahçede, hoş bir
yaşayış içindedir. Onlara şöyle denir; Geçmiş
günlerde, peşinen işlediklerinize karşılık
afiyetle yiyiniz içiniz.”(Hakka19-24)
"Orada tahtlara yaslanırlar, orada yakıcı
sıcak ve dondurucu soğuk görmezler. Meyve
ağaçlarının gölgeleri, üzerine sarkmış ve onların
koparılması kolaylaştırılmıştır. Çevrelerinde
gümüş kaplar ve billur kaseler dolaştırılır.
Billurları gümüş gibi parlaktır, onları ölçüp
ölçüp dağıtırlar. Orada zencefil karışık bir tasla
içirilirler. O pınara selsebil (tatlı su) denir.
Yanlarında ölümsüz gençler dolaşır. Onları
gördüğünde saçılmış birer iııci sanırsın. Oranın
neresine baksan, nimet ve büyük bir saltanat
görürsün. Üzerlerinde ince yeşil ipekli, parlak
atlastan elbiseler vardır. Gümüş bileziklerle
süslenmişlerdir. Rableri onlara tertemiz
içecekler içirir. İşte bu sizin işlediklerinizin
karşılığıdır, çalışmalarınız şükre değer,
denir."(İnsan13-22)
"İnanıp yararlı iş işleyenleri, içinde temelli ve
ebedi kalacakla n, içlerinden ırmaklar akan
62
Cennetlere koyacağız. Onlara orada tertemiz
eşler vardır. Onları en koyu gölgeliklere
yerleştireceğiz."(Nisa57)
"Doğrusu, Allah'a karşı gelmekten
sakınanlara kurtuluş vardır. Bahçeler, bağlar.
Göğüsleri tomurcuklanmış yaşıt kızlar ve dolu
kadehler vardır. Orada boş ve yalan söz
işitmezler. Bunlar Rabbinin katından, hesapları
karşılığı verilenlerdir."(Nebe31-36)
"Rablerine karşı gelmekten sakınanlar, bölük
bölük cennete götürülürler. Oraya varıp da
kapıları açıldığında, bekçileri onlara; Selam
size, hoş geldiniz. Temelli olarak buraya girin,
derler. Onlar; Bize verdiği sözde duran ve bizi
bu yere varis kılan Allah'a hamdolsun. Cennette
istediğimiz yerde oturabiliriz. Yararlı iş
işleyenlerin ecri ne güzelmiş, derler."(Zümer73-74)
Enes İbn Malik ( R a d i y A l l a h u A n h u m ) şöyle dedi.
"Rasulullah (SallAllahu Aleyhi ve Sellem) şöyle buyurdu;
"Cehennemliklerden dünya ehlinin en nimetli ve
refahlısı olan kimse kıyamet gününde getirilir ve
ateşe bir daldır ılış daldırılır. Sonra 'Ya Ademoğlu,
sen hiç bir hayır gördün mü? Sana herhangi bir
nimet uğradı mı? diye sorulur. O kul; 'Hayır
vallahi ya Rab, der. Cennet ehlinden olup da en
çetin ve meşakkatli huy at süren bir kişi getirilir ve
Cennete bir daldırılış ile daldırılır. Müteakiben
ona da; 'Ey Ademoğlu, sen hiç bir çetinlik ve
sıkıntı gördün mü? sana herhangi bir sıkıntı ve
zorluk uğradı mı? diye sorulur. O da; Hayır
vallahi ya Rab. Bana usla şiddetli fakirlik ve
ihtiyaçtan dolayı fena bir hal arız olmamıştır. Ben
asla bir hayat çetinliği ve zorluğu görmedim,
der."(Müslim2807)
Ebu Hureyre (RadiyAllahu Anh)'dan Peygamber (SallAllahu Aleyhi
ve Sellem)
şöyle dedi; “Aziz ve Celil olan Allah, Ben iyi
kullarım için hiçbir gözün görmediği, hiçbir
kulun işitmediği ve hiçbir beşer kalbine gelmedik
şeyler hazırladım.' buyurdu."
Rabbimiz bu hususta şöyle buyurmuştur;
"Yaptıklarına karşılık onlar için saklanan
müjdeyi kimse bilmez."(Secde17)
İmam Malik İbn Enes, Zeyd İbn Estem'den o da
Ata İbn Yesar'dan o da Ebu Said Hudri (RadiyAllahu Anh)
‘den tahsis etti ki, Efendimiz (SallAllahu Aleyhi ve Sellem) şöyle
demiştir; "Allah, Cennet ahalisine; Ey Cennet
- eylül 2004/sayı 04 -

ahalisi, diye buyurur. Onlar; Ey Rabbimiz ferman
buyur, emrini ifaya her zaman hazır ve kullukta
daimiz. Hayır senin iki elindedir, derler. Allah;
Nasıl bu halinizden razı mısınız? buyurur. Kullar;
Ya Rab nasıl razı olmayalım? Sen bize
mahlukatından hiçbir kimseye vermediğin bunca
nimetleri ihsan buyurdun, derler. Allah; Ben
sizlere muhakkak bunlardan daha faziletli ve
daha şerefli bir nimet vereceğim, buyurur. Kullar;
Ey Rabbimiz bu nimetlerden daha faziletli ve daha
kıymetli hangi nimet vardır ki? derler. Bunun
üzerine Allah; Ben sizin üzerinize Rıdvan'ımı
(Razı ve hoşnut olmamı) indiriyorum ve artık
bundan sonra sizlere ebediyen darılmayacağım,
buyurur.”(Müslim2892)
(RadiyAllaû Anh)
İbn Abbas şövle rivavet etti. Rasul
(SallAllahu Aleyhi ve Sellem)
buyurdu ki;
"Ey insanlar. Muhakkak sizler Allah'ın
huzuruna yalın ayakla, çıplaklar ve sünnetsizler
olarak toplanacaksınız."
"Göğü, kitap d ürer gibi dürdüğümüz zaman,
yaratmaya ilk başladığımız gibi katımızdan
verilmiş bir söz olarak onu tekrar var edeceğiz.
Doğrusu biz yaparız."(Enbiya104)
"Haberiniz olsun ki kıyamet günü mahlukat
içinde ilk olarak elbise giydirilecek kimse İbrahim
(Aleyhi's Selam)
'dır. Şu da haberiniz olsun ki
ümmetimden bir takım insanlar getirilecek onlar
yakalanıp sol tarafa (Cehennem tarafına)
götürülürler. Hemen ben, Ey Rabbim onlar benim
Sahabelerimdir, diye sesleneceğim de, bana, sen
onların senden sonra (dinde) neler icat ettiklerini
bilmezsin, denilir. ... Bunun üzerine bana, emin ol
ki sen bunlardan ayrıldığından beri onlar
ökçelerine basarak, geri dönmüş, miirtetler
olmakta devam etmişlerdir, denilir."(Müslim2860)
Ümmet nasıl topuklarının üzerine dönmüştür.
Hiç şüphesiz buna en büyük neden Şer-i
hükümlerin hayat sahasından silinmesi İle şer'i
hükümlerin yerine batı menşeili; Demokrasi,
Laiklik, Kapitalist ideoloji, Komünizm,gibi batıl
fikirler ile Tasavvuf, körü körüne insanlara
bağlanma ve onları hüküm koyucu konumuna
çıkarma, mantık, felsefe, atalar dini, fayda-zarar,
kolay-zor, menfaatçilik, tedricilik, milliyetçilik,
- eylül 2004/sayı 04 -
sohbet
vatancılık, heva ve nefsi hüküm koyucu edinme vs.
yanlış anlayışlar ümmetin zihinlerine yerleşmiştir.
"Gözleri cehennem ehli tarafına
döndürülünce de: Ey Rabbimiz! Bizi zalimler
topluluğu ile beraber bulundurma! derler."(Araf47)
"(Yine) A'râf ehli simalarından tanıdıkları
birtakım adamlara seslenerek derler ki: "Ne
çokluğunuz ne de taslamakta olduğunuz
büyüklük size hiçbir yarar sağlamadı."(Araf48)
"Allah'ın, kendilerini hiçbir rahmete
erdirmeyeceğine dair yemin ettiğiniz kimseler
bunlar mı?" (ve cennet ehline dönerek): "Girin
cennete; artık size korku yoktur ve siz üzülecek
de değilsiniz" (derler)."(Araf49)
"Cehennem ehli, cennet ehline: Suyunuzdan
veya Allah'ın size verdiği rızktan biraz da bize
verin! diye seslenirler. Onlar da: Allah bunları
dinlerini alay ve eğlenceye alan, dünya hayatına
aklanan inkarcılara ikisini de haram kılmıştır,
derler."(Araf50)
Buraya kadar aktardıklarımızdan da anlaşılacağı
gibi Ahiret günü hesap, haşr-u neşr'in gerçekten
çok çetin geçeceği gün gibi ortadadır. Rabbimiz
şöyle buyurmuştur;
" B u n l a r, b ü y ü k b i r g ü n d e t e k r a r
dirileceklerini sanmıyorlar mı ? O gün insanlar
alemlerin Rabbinin huzurunda dururlar."(Mutaffin
4-6)
"Öyle bir günden korkun ki, o günde hiç
kimse başkası için herhangi bir ödemede
bulunamaz; hiç kimseden (Allah izin
vermedikçe) şefaat kabul olunmaz, fidye
alınmaz; onlara asla yardım da."(Bakara48)
"O gün hiç kimse başkası için bir şey yapamaz
O gün iş Allah'a kalmıştır"(İnfitar19)
"Biz, yakın bir azap ile sizi uyardık. O gün kişi
önceden yaptıklarına bakacak ve inkarcı kişi:
"Keşke toprak olsaydım!" diyecektir."(Nebe40)
"De ki: Bütün şefaat Allah'ındır. Göklerin ve
yerin hükümranlığı Onundur. Sonra Ona
döndürüleceksiniz."(Zümer44)
"(Ey insanlar) Nereye gidiyorsunuz ?"(Tekvir26)
63
 sohbet

"Ey insanlar! Allah'ın vâdi gerçektir, sakın

dünya hayatı sizi aldatmasın. Allah'ın affına
güvendirerek (şeytan) sizi ayartmasın!"(Fatır5)
Ey Ademoğlu öyle bir mahkemeden geçeceksin
ki orada torpil yok, aracı yok, rüşvet yok, Allah izin
vermezse şefaatçi yok, her yönden çepeçevre
kuşatılmışsın, yaptığın her iş ve sözde, beş ayrı
şahit ile Yüceler Yücesi Allahû Tealâ'nın
mahkemesine geleceksin, gel yol yakınken,
yaşarken, kendi kendini muhakeme et, yol
yakınken hidayete tabi ol, kalıcı olan nimetlere
bağlan talep et, Allah (Subhanehu ve Teala) katında hayırlı
olan nimetlere bağlan. Allah (Subhanehu ve Teala)'a ve Allah
(Subhanehu ve Teala)
'tan gelen iman ve yaşam esaslarına
sımsıkı sarıl, akideni yeniden gözden geçir, kontrol
et, amellerinin ölçüsünü nereden alıyorsun bak,
yanlışsa o ölçüleri terk et, tövbe et. Böylece ahir
günde yüzleri ağıranlardan ol, yüzleri
kararanlardan değil.
Şunu bil ki, Allah ( S u b h a n e h u v e T e a l a ) 'ı asla
kandıramazsın, sözünde özünde dosdoğru ol.
"Emrolunduğun gibi dosdoğru ol" ilahi emrine
Efendimiz (SallAllahu Aleyhi ve Sellem) sımsıkı sarılmıştı sende
rehberini takip et, ona uy.

64
- eylül 2004/sayı 04 -

Tuba Sivren
FATIR SÛRESİ’NDEN İNSANLARA HİTAP
a) Allah'ın verdiklerini düşünün!
A'raf Sûresi'ndeki "kullukta dikkatli olun"
emri ve gerekçelerinin ardından, nüzul sırasına
göre "insanlara hitap" ayetlerini incelemeye devam
ediyoruz, ve görüyoruz ki; kullukta dikkatli
olmamızın niçin gerektiği Fatır Sûresi'nde bir kez
daha açıklanıyor:
"Ey insanlar! Allah'ın size verdiği nimeti
düşünün! Allah'tan başka, size göklerden ve
yerden rızık verecek bir yaratıcı var mı? O'ndan
başka ilah yoktur, o halde nasıl aldanıyorsunuz.
"(Fatır3)
İnsan çevresini dikkatle incelediğinde, her
varlığın ve her olayın insanı hayret içinde bırakacak
ölçüde, nice hikmetli ve düşündürücü yönlerinin
olduğunu görecektir. Mesela;
İnsan başını kaldırıp gökler alemini
seyrettiğinde, uçsuz bucaksız boşlukta,
milyonlarca ve milyarlarca yıldızın dolaştığını
görecektir. Hatta bugün en modern teleskoplarla
bakıldığında, görülmeyecek uzaklıkta nice
yıldızların var olduğu bilinmektedir. Demek oluyor
ki; bakışlar derinleştikçe, uzay da derinleşiyor ve
ifadesi rakamla mümkün olmayan mesafelere
ulaşılıyor.
Diğer taraftan dikkatler yeryüzüne
çevrildiğinde; insan, hayvan, bitki ve diğer
varlıkların, bir kompozisyonun bütününü teşkil
eden süslü bir dekor görünümünde olduğu fark
edilecektir. Yemyeşil bir bahçenin rengarenk
çiçekleri arasında dolaşan insan, görmüş olduğu
bu güzel manzara ve teneffüs ettiği o güzel kokular
karşısında hayranlığını gizleyebilir mi? Yine
küçücük bir tohumun kara toprakta yemyeşil bir
çiçek halini alması, sonra o çiçekten bal arısının bal
yapması ve o balın da insanlar için bir şifa
kaynağı olması, aklı başında olan insanları
- eylül 2004/sayı 04 -
sesleniş
düşünmeye sevk eden en etkili ve uyarıcı bir delil
değil mi?
Görülüyor ki; göklerde ve yerde ne varsa hepsi
insanın emrine ve insanın istifadesine sunulmuştur.
Güneş, ay, yıldızlar, gece-gündüz, denizler,
ırmaklar... bütün bunlar insana hizmet etmektedir.
Ayrıca insanoğlunun daha yakınında ve her zaman
iç içe bulunduğu nimetlere de dikkati çeken Allah,
bunların hepsini insanlar için yarattığını vurgula-
mıştır. Bunlar üzerinde düşünülmesi gerektiğini bir
çok ayetinde vurgulamıştır. Fakat bugün bu
güzellikler bizim için alışkanlık olmuş, öyle ki
kaybetmeden değerini anlayamaz olmuşuz,
üzerinde düşünmek ise bizden çok uzaklaşmış.
Doğa ve doğadaki güzellikleri anlatan ayetlerin
tekrarlanışı; bu güzellikleri düşünüp hatırlama-
yarak, Rabbimiz, ilahımız Allah'a daha çok
yönelmemiz ve O'nun için daha çok amel
işlememizle ilgilidir.
Ye hatırlatma devam ediyor;
"Allah'tan başka, size göklerden ve yerden
rızık verecek bir yaratıcı var mı?"(Fatır3)
Rızık; gerçekten rızıklarımızın Allah'ın katından
olduğunu biliyor ve bu konuda teslim olabiliyor
muyuz? Bugünün insanına baktığımızda rızık
peşinde koşmanın yanında çocuklarına bir şeyler
bırakmak adına dünyanın peşinden gidiyor, dünya
işlerine gereğinden fazla dalıyorlar. Onlara bu
duruları hatırlatılınca varlıklı sahabeleri örnek
gösteriyorlar, kendi yaptıklarının meşru olduğunu
kabul ettirmek için. Oysa o sahabeler varlıklarını
Allah için harcayarak çabuk buluyor, çabuk
yitiriyorlardı! Onlarda müthiş bir teslimiyet vardı.
Ve bu teslimiyetlerinin karşılığı olarak Allah daha
doğrusunu bilir- Rabbimiz de kimisine Kendi
yolunda harcadıklarını karşılığını dünyada
misliyle veriyor, kimisinin karşılığını ise Ahirete
bırakıyordu.
65
 sesleniş

Kendi geleceğimiz ve çocuklarımızın geleceği Yani ayırmadı hiç kimseyi Müslümanlar ya da

için çalışıp duruyoruz. Rabbimiz bildiği tanıdığı kafirler diye... bu hitap Müslüman, kafir herkese.
için insanı hatırlatıyor "rızıklarınız benim Siz kendinizi kandırabilirsiniz, Allah'ın üzerinize
elimde" diye. yüklediği bütün yükümlülükleri unutup, dünya
O halde ne yapabiliriz sorusu geliyor insan nimetlerini Allah'ın davasının önüne geçirecek
aklına, cevap hazır; "...O'ndan başka ilah derecede aldatabilirsiniz kendinizi...
yoktur..." İşte biz: bu bilinci taşıyarak yalnızca Dünya ve içindekilere aldanmadan, Allah'ın
O'na iyi bir kul olmanın peşinden koşacağız. Ondan hükümlerinin hakimiyetini hayata yansıtarak
başka ilah tanımayacağız, O'na Kendisinin istediği
yaşamak duası ile...
amellerle dönmeye çalışacağız. Ve "Allah'ın bize
verdiği nimeti düşünüp", O'na şükredeceğiz.
Biliyoruz ki Rabbimizin bizlere lütfettiği en büyük
nimet İslam'dır. Çünkü İslam, karanlıklarda
boğulan insanlığa bir ışık olmuştur. Çaresizlik
içinde, içinde bulunduğu bataklıkta yaşamaya
çalışan toplumlara, bataklığı kurutan bir güneş
olmuştur. Dalalet ve sapıklık yüzünden benliğinden
çıkmış Ademoğlu'na, bir kimlik, bir kişilik
sunmuştur, İslam... böyle bir nimettir, İslam. Ve
üzerinde durup düşünülecek; düşünülüp büyüklüğü
idrak edilecek ve kaybedilmemeye çalışılacak
yegane vakıadır.
Bir başka ayette Rabbimiz bizi şöyle uyarıyor;
"Ailene namazı emret, kendinde ona sabırla
devam et, senden rızık istemiyoruz, aksine seni
biz rızıklandırıyoruz."(Taha133)
Ve aldanmak... "Nasıl aldanıyorsunuz?"
buyuruyor ilgili ayette yüce Rab.
Acaba insan, sayısız nimetlerin kendisine
verildiğinin farkında mı? Nimetlerin değerini
takdir edip, onları kendisine sunan yüce Allah'a
karşı şükran vazifesini yerine getiriyor mu?
sorularıyla karşımıza çıkan ve bizi düşünmeye sevk
eden ayet; "nasıl aldanıyorsunuz?" sorusuyla
sorgulamaya devam ediyor. Her şey ortada
olmasına rağmen, nasıl kandırılıyor ve nasıl
Benden, İlahlığımdan uzaklaşıyorsunuz, diye!
Rabbin ilahlığı! yani tüm hayatı kuşatıcılığı, yani
hükmün ve otoritenin O'nda olması... Düşünün
Allah için nasıl aldanıyoruz. Rabbimizin
kullanımımıza sunduğu bunca nimetin,
gözlerimizin önünde O'nun ilah lığını
göstermeyecek bir perde olmasına müsaade
ettiğimiz için mi bu hitap bize... Yanılmayalım
sakın, Allah "Ey İnsanlar" dedi diye Rabbimiz...

66
- eylül 2004/sayı 04 -

Hicret Güler
AİLE İHMALİ VE SONUÇLARI
Kadını ve erkeği birbirine örtü olmaları için
evliliği öneren Allah (Subhanehû ve Tealâ)'a hamd-u senalar
olsun.
Salat ve selam bir çok evliliği olduğu halde
eşlerinin hakkını gerektiği gibi veren Allah(Subhanehû ve
Tealâ)
'nın Elçisi, bizim rehberimiz ve önderimiz
Hazreti Muhammed (SallAllahu Aleyhi ve Sellem) 'e aline,
ashabına ve hiç taviz vermeden onun yolunda
gidenlere olsun.
Rabbim bizlere de onlara katılmayı lütfeylesin.
Sevgili köklü değişim okurları bundan önceki
yazılarda; muhteşem bir sistem olan İslam'ı
kendisine dava edinenler ve onun için çalışan
Müslüman aileler ve o ailelerin bireylerinde olması
gereken olgun ve Kur'an'a uygun davranışların bir
kaçını paylaştık. Bu ay ki yazımızda ise acı olsa da
Müslüman ailelerdeki bazı olumsuzlukları sizlerle
paylaşalım istedik Allah'(SubhanehûveTealâ) 'ın izni ile.
Allah'(Subhanehû ve Tealâ)
'ın elçileri hakka yönelip, O'na
itaat ederken asla ailelerinin kendilerine başka
dünyalar kurmalarına sebep olmuyorlardı.
Arkadaşlarla veya vakıf vb. yerlerde bir araya
gelinip saatlerce belirli konular konuşuluyor, bazen
de tekrarlar oluyor. Bu işlemi ailenin iki yönlü
yöneticilerinden biri yapıyor (Anne-Baba). Eğer bu
davranış erkek tarafından yapılıyorsa; kadın
kendisine başka bir dünya kuruyor. Hatta bu
nedenle psikolojik tedavi görenler oluyor.Yalnız
kalan ve babanın ilgisizliği nedeniyle çocuklarını
manen kaybeden anne, sinir bulanımı geçirerek
psikolojik tedaviye mahkum oluyor.
Aslında bu ve benzeri ihmal problemlerinde; -
Allah korusun- eş Firavun olsa da kadın evinde
- eylül 2004/sayı 04 -
aile kaledir
Musa'lar yetiştiren Asiye olmalı. Ama acılar bazen
gerçeklerdir. Eşinin ilgisizliğinden çocuklarının
bozuluşuna dayanamayan, tedavi olacak şekilde
hasta olan Müslüman hanımlar oluyor, oluşuyor
maalesef…
Bir başka kadın böylesi ilgisizlik probleminden
dolayı başka bir erkeğe ilgi duyacak kadar
zavallılaşıyor.Ya da o da eşi gibi orası senin, burası
benim misali gezip durarak ayrılık yaşıyorlar ve
çocuklar arada kayboluyor.
Erkekler ise bu durumlarda; İslam'a uygun
düşüncesiyle ikinci bir evlilik yapmaya kalkışıyor
ya da bilinçli bir çift oldukları halde boşanıyorlar.
Boşanma İslam'da haram demiyoruz, acı olan;
sudan bahanelerle olması ve Allah ın Elçisi'nin
“Allah ( S u b h a n e h û v e Te a l â ) 'ın en sevmediği helal
boşanmadır” sözünün unutulmasıdır.
Kadının kendine kuracağı en güzel dünya, tüm
kalbiyle Allah (Subhanehû ve Tealâ)'a yönelip O'nun rızasını
kazanma çabası içinde olmasıdır. Ancak bu,
çocukların yönelmesinde etkili olmuyor. Çünkü
erkek çocuğu genelde babayı, kız çocuğu ise anneyi
model alıyor -Tabi onları ve ilgilerini evde
bulabilirse-. Bulamayınca modeli onların yerine
koyduğu, cahiliye kültürünü yaşayan sokaktan
alıyor.
Biz, bu hal ile, ciddi bir yaşam tarzının gelmesi
için aynı düşünce yapısına sahip olduğumuz
insanlarla mücadele verirken, yarın ilk karşımıza
çıkan çocuklarımız, ihmal ettiğimiz eşlerimiz
olacaktır. İşte bu gerçek acıdır!
Bizler Allah'ın rızasını kazanmak istiyorsak; her
biri ayrı dünyalarda olan değil beraber çalışan
67
 aile kaledir

aileler olmalıyız. Acı ama gerçektir ki; son Çocuklarının geleceği, kendisinin ve davasının
zamanlarda birçok çocuk gayri İslamî başarısı için İslamî ilkelere göre davranan kişi,
yaşamaktadır. Şeytan ve ordusunun onlara kurduğu mücadeleye önce en yakınını ihmal etmeden
tuzaklar olan; TV dizileri, eğlence yerleri, oyun başlamak zorunda.
sahaları, sokakta köşe başındaki “balici” çeteler, “Sizler Kitab'ı okuduğunuz halde, insanlara
internet kafe vb. yerler varken bu kaçınılmazdır. iyiliği emredip kendinizi unutuyor musu-
Evini daima ihmal eden, öncü olmaya çalışan biz nuz?”(Bakara44)
Müslümanlar, eşlerimiz neden evden kaçıyor, bizi Çocuklarını diri diri toprağa gömenler gibi, biz de
ve çocuklarımızı yalnız kalmaya mahkum çocuklarımızı şeytani tuzaklara gömmeyelim.
ediyorlar diye hiç düşündük mü? İki tarafta oturup Başarılı olmak istiyorsak Allah'ın ipine beraberce
bu sorunlara çözüm getirmezlerse Allah'ın hesap sımsıkı sarılmalıyız…
soracağını akıllarından çıkarmasınlar, çıkarma-
Allah'a emanet olun…
yalım.
“Sen aile halkına namazı emret. Kendinde
sabırla ona devam et! Senden rızık istemeyiz,
sana rızkı biz veririz. Güzel akıbet ise takva
sahiplerinindir.” (Ta-Ha32)
Biz önce kendimizden başlayarak, eşimizin ve
çocuklarımızın kalplerinin Allah için titremesini
sağlama çabası vermeliyiz. Yoksa bu hastalık ve
belalar bizi asla bırakmaz. Üstelik kadının veya
erkeğin eşini adam yerine koymaması cabası; “sen
cahilsin, sen anlamazsın” gibi aşağılayıcı sözler
veya argo sözcükler… Hangi kadın veya erkek
kendisinin daima hakaret edilip aşağılandığı yerde
yaşar, yaşamak ister.

68
- eylül 2004/sayı 04 -

Esad Mansur
BAKARA SÛRESİ AYET 14-20
Kur'anı Kerim münafıkların sıfatlarını ve
hareketlerini izah etmeye şöyle devam ediyor:
“(Bu münafıklar) müminlerle karşılaştıkları
vakit "(Biz de) iman ettik" derler. (Kendilerini
saptıran) şeytanları ile başbaşa kaldıklarında ise:
Biz sizinle beraberiz, biz onlarla (müminlerle)
sadece alay ediyoruz, derler.” (Bakara 14)
Onların kafir arkadaşları birer şeytanlar olarak
nitelendi. Şeytan sözcüğü Arapçada “Şata”
fiilinden türedi. Haktan ve doğruluktan uzaklaşınca
“Şata” denir. Şeytan bu fiili çok yapan ve insanları
hatan, doğruluktan uzaklaştıran kimseye şeytan
denilir. Sapan ve saptırıcı olan şeytan olur. O
sebeple Cin sûresinde bir takım Cinler Kur'anı
dinleyip müslüman olunca şöyle dediler:
“Doğrusu bizim sefihimiz (İblis veya azgın
cinler), Allah hakkında pek aşırı yalanlar
uyduruyormuş.” (Cin 4)
Onların sefihi iblis idi. Sefih ise beyinsizdir. İblis
cinlerin babası ve ilk cin idi. Diğer cinleri
saptırıyordu ve Allah hakkında, sapık (Şatata)
şeyler söylüyordu. Bu nedenle, iblis şeytan olarak
adlandırıldı. Hemde insanların babası ve ilk insan
olan Adem'i saptırdı. İblise benzer veya sapık olup
başka insanları saptıran veya iblisin amelini yapan
kimselere şeytan denir. Genellikle bunlar kafirlerin
liderleri ve önderleri olurlar. Bu ayette bu
kastediliyor. Münafıklar Yahudi ve Hıristiyan
liderlerin yanlarına gidince, biz müslümanız
diyoruz, onlar gibi bazen namaza gidiyoruz veya
oruç tutuyoruz ve hatta onlarla beraber savaşa
gidiyoruz yani; müslüman olarak gözükmeye
çalışıyoruz. Ama, biz gerçekte sizdeniz, sizinle
beraberiz, onlarla alay ediyoruz, onları kandırmak
için böyle yapıyoruz. Bugün, Türkiye'de ve diğer
İslam memleketlerinde birçok yönetici, parti lideri
- eylül 2004/sayı 04 -
tefsir
ve ileri gelenler böyle yapıyorlar. İsrail
yöneticileriyle veya Amerika ve Avrupa
yöneticileriyle görüşünce biz sizinle beraberiz
derler. Ancak Müslümanlar gibi davranmak
zorundayız. Aslında onlarla alay ediyoruz derler.
Yeni münafıklar eski münafıklar gibidir. Bunlar
zannediyorlar ki güzel bir iş yapıyorlar! Allah
onlara şöyle cevap veriyor:
“Gerçekte, Allah onlarla istihza (alay) eder de
azgınlıklarında onlara fırsat verir, bu yüzden
onlar bir müddet başıboş dolaşırlar.” (Bakara 15)
Çünkü, hesaba çekileceklerini unutuyorlar,
bunun için Allah onlarla alay ediyor ve diyorki
o n l a r a ; e y z a v a l l ı i n s a n l a r, k a ç s e n e
yaşayacaksınız!? Bu dünyadan ne kadar şey elde
edeceksiniz!? Bana döneceksiniz ve öyle ağır ceza
vereceğim ki ebediyyen ondan
kurtulamayacaksınız. Bugün, dünyada müminlerle
alay ediyorsunuz, böylece seviniyorsunuz, her tür
haramı işliyorsunuz, Allah'ı hesaba katmıyorsunuz.
Ama, yarın kıyamet günü müminler sizinle alay
edecekler, kim kime gülecek bakacağız. Nitekim,
dünyada onların devletleri ve egemenlikleri
geçicidir. Muhakkak, Allah onları yenilgiye
uğratacak ve müminleri muzaffer kılacaktır. Esas
itibariyle onlar iflas eden ve zarara uğrayanlardır.
Onlar hakkında Allah (cc) şöyle diyor:
“İşte onlar, hidayete karşılık dalâleti satın
alanlardır. Ancak onların bu ticareti kazançlı
olmamış ve kendileri de doğru yola
girememişlerdir.” (Bakara 16)
Hidayeti gördüler, onlara hidayet geldi, sözde
hidayete girdiler (hidayetli olarak gözüküyorlar)
fatat, bunu gerçekte reddettiler, bu nedenle hidayeti
sattılar ve dalaleti satın aldılar. Gerçek onlar
hidayet üzere değillerdir. Onların ticaretleri kârlı
69
 tefsir
değil, zarardadır. Saf sûresinin 10'uncu ayetinde
Allahû Tealâ müminlere karlı ticareti gösteriyor. O
ticaret gerçek ticarettir, acıklı azaptan kurtarandır.
Çünkü, insan bu dünyada dünya için yaşamıyor,
ahiret için yaşıyor, dünya imtihan yeridir, her
yönüyle insan imtihandadır. Eğer, her durumda
Allah'ın dediğine uyarsa ahireti kazanır ve cennete
girer. Hidayeti kabul etmeyip reddedenlerin halini
Allahû Tealâ şuna benzetiyor:
“Onların (münafıkların) durumu, (karanlık
gecede) bir ateş yakan kimse misalidir. O ateş
yanıp da etrafını aydınlattığı anda Allah, hemen
onların aydınlığını giderir ve onları karanlıklar
içinde bırakır; (artık hiçbir şeyi) görmezler.”
(Bakara 17)
İslam'a sözde girince ateş yakmış oldular fakat,
gerçekten İslama girmedikleri için Allah ateşin
nurunu İslamın ışığını onların üzerinden kaldırdı ve
karanlıkta (küfürde) kaldılar. Artık, hiç
göremiyorlar aynı anda:
“Onlar sağırlar, dilsizler ve körlerdir. Bu
sebeple onlar geri dönemezler.” (Bakara 18)
Böylece onlar sağır, dilsiz ve kör oldular, aynı
anda hidayete dönemiyorlar. Çünkü, karanlığa
alıştılar, nuru hidayeti istemiyorlar. Onlar, hakkı ve
doğruluğu işitmezler, duymazlar, sağırdırlar.
Bunlar dilsizdirler, haktan söz edemez, doğru fikir
söyleyemezler. İnsana konuşan bir hayvan denilir.
Bunun nedeni insanın düşünüyor olmasıdır.
Münafıklar düşünmedikleri için dilsiz oldular. Hep
susan kimse düşünmeyen kimsedir. Düşünen kimse
denilince olumlu sıfattır, doğruyu eğriden ayıran
kimse demektir. Hem sağır, hem dilsiz, hem kör
olarak nitelenirse hiç düşünmeyen kimse demektir.
Hayvanlardan daha aşağı olurlar. Başka ayetlerde
Allah (cc) onları şu şekilde vasıflandırdı:
“İşte onlar hayvanlar gibidir; hatta daha da
şaşkındırlar. İşte asıl gafiller onlardır.” (Araf 179)
Allahû Tealâ bu çeşit münafıkları şuna benzetti:
“Yahut (onların durumu), gökten sağanak
halinde boşanan, içinde yoğun karanlıklar,
gürültü ve şimşekler bulunan yağmur (a tutulmuş
kimselerin durumu) gibidir. O münafıklar
70
şimşeklerden gelecek ölüm korkusuyla
parmaklarını kulaklarına tıkarlar. Halbuki Allah,
kafirleri çepeçevre kuşatmıştır.” (Bakara 19)
Karanlıktan maksat kalplerindeki şek ve
şüphedir. Bu tür münafıklar İslama karşı tereddüt
halindedirler, tam inanamıyor, reddedemiyorlar.
Başka ifadeyle, fikirleri mefhum haline
getiremiyorlar. Çünkü, insan bir fikri kavrarsa,
zihninde tasavvur ederse ve ona inanırsa mefhum
haline gelir. Bunun neticesi, buna göre hareket eder.
Bunu tam yerleştirirse ona teslim olursa herhangi
bir tereddüde yer bırakmazsa ve onu kendinden bir
parça haline getirirse kanaat hasıl olur. Ama,
bunlara tam güvenemiyorlar, tereddüt içindedirler,
gürültüden başka birşey değildirler.
Şimşek ise nur ve ışıktır. Kalplerine şimşek gibi
iman nuru giriyor, parlıyor ve sonra kaybolup
gidiyor. Bu tür insanlar bazen etkileniyorlar,
mümin olduklarını zannediyorsun. Fakat, bu iman
geçicidir, tam sabit olmuyor. Tamamen şimşek gibi
parlıyor ve hemen sonra sönüyor kayboluyor. Oysa
onlar karanlıktadırlar, kalpleri kara bulutlarla
doludur, bulutlar çarpışınca gürültü olur, fikirleri
çelişki içindedir, tam kanaat getiremiyorlar. Bu
çarpışma esnasında şimşekler çakar, sanki iman
kalplerine girdi. Fakat, güvenemedikleri için bu
parlama hemen kayboluyor. İçlerindeki tezatlar ve
fikir çarpışmasından dolayı neredeyse ölecekler,
gürültü onları çok etkiliyor, tezat olması, eski
fikirler ve inançları üzerinde kalmak istiyorlar, yeni
fikirleri duymak için parmaklarını kulaklarına
sokarlar. Çünkü, yeni fikirler, İslam fikirleri
kulaklarına girerse eski fikirler batıl ve küfür
fikirleriyle çatışma yapar, böylece fikri çatışma
meydana gelir. Fikirler etkilediği için bu hale
düşerler.
Bu asırda bunlara benzer insanları görmek
mümkündür. Onlar hak ve doğru fikirleri hiç
duymak istemez, duyarsa sanki onu öldürüyorsun,
o kadar rahatsız oluyor ki, seninle kavga etmeye
kalkışır veya seni kovmaya çalışır.
Ama, kafirler nereye kaçacaklar? İmanında
tereddüt, şüphe ve şek var olan kimseler kafir
olurlar. Çünkü, inanamıyor, güvenemiyor, hep
- eylül 2004/sayı 04 -

tereddütlüdür. Hucurat sûresinin 14 ve 15'inci
ayetlerinde bir takım bedevileri anlatıyor. Bunlar
inandık dediler, Allah onlara diyor ki:
“Bedevîler "İnandık" dediler. De ki: Siz iman
etmediniz, ama "Boyun eğdik" deyin. Henüz
iman kalplerinize yerleşmedi. Eğer Allah'a ve
elçisine itaat ederseniz, Allah işlerinizden hiçbir
şeyi eksiltmez. Çünkü Allah çok bağışlayan, çok
esirgeyendir. Müminler ancak Allah'a ve
Resûlüne iman eden, ondan sonra asla şüpheye
düşmeyen, Allah yolunda mallarıyla ve canlarıyla
savaşanlardır. İşte doğrular ancak onlardır.”
(Hucurat 14-15)
Bakara sûresinin 20'nci ayetinde İslam nurunun
tesirini şöyle anlatıyor:
“(O esnada) şimşek sanki gözlerini
çıkaracakmış gibi çakar, onlar için etrafı
aydınlatınca orada birazcık yürürler, karanlık
üzerlerine çökünce de oldukları yerde kalırlar.
Allah dileseydi elbette onların kulaklarını sağır,
gözlerini kör ederdi. Allah şüphesiz her şeye
kadirdir.” (Bakara 20)
Burada, insanların kalplerine imanın şimşek gibi
girmesi ve çıkmasının olayını anlatıyor. Biraz iman
- eylül 2004/sayı 04 -
tefsir
kalplerinde gözüküyor, bu nedenle doğru yolda
yürürler, imandan söz ederler, müminlerle beraber
İslam için yürürler. Bazen cihad ederler ve davayı
anlatırlar. Fakat, bu iman sabit olmadığı için şimşek
gibi parlıyor, sonra tekrar karanlıkta kalıyorlar, eski
halde bulundukları yerde kalırlar, eski fikirlerine
dönerler. Çünkü, yeni fikirleri kalplerine
yeleştiremiyorlar. Allah istese hep onları sağır ve
kör bırakır. Yani, kafirler gibi olurlar. Fakat, Allah
onlara müdahale etmiyor, insanı imana veya küfre
zorlamıyor, onu serbest bırakıyor. Oysa Allah her
şeye kadir olduğu için bunu yapardı. Ancak,
insanları imtihan etmek için insanları serbest
bırakıyor, isteyen mümin olsun, isteyen kafir olsun.
Kehf sûresinde şu ayette geçtiği gibi:
“Ve de ki: Hak, Rabbinizdendir. Öyle ise dileyen
iman etsin, dileyen inkar etsin. Biz, zalimlere öyle
bir cehennem hazırladık ki, onun duvarları
kendilerini çepe çevre kuşatmıştır. (Susuzluktan)
imdat dileyecek olsalar imdatlarına, erimiş maden
gibi yüzleri haşlayan bir su ile cevap verilir. Ne
fena bir içecek ve ne kötü bir kalma yeri!” (Kehf
29)
71
 kitaplık
İSLAM BİRLİĞİNE ÇAĞRI
Kitabın Adı : İslâm Birliği'ne Çağrı
Yazarın Adı : Harun Yahya
Sayfa Adedi : 100
Yayın Tarihi : Ağustos 2003
Bu ay, Ağustos ayının son haftasında bir
gazetede yazı dizisi olarak önsözü yayınlanan
Harun Yahya'ya ait İslâm Birliği'ne Çağrı kitabını
ele almayı düşündüm. Son zamanlarda yeniden
zikredilmeye başlanan İslâm Birliği fikri
Müslümanları, yeni bir sonu hüsran olan maceraya
sürükleyeceğe benziyor. Bu sebeple daha önceleri
de hem Arap memleketlerinde hem de Türkiye'de
bahsi fazlaca geçmiş olan İslâm Birliği fikrine
Harun Yahya'nın bu kitabını kritik ederek
bakacağız. Hayır olur inşaAllah.
Yazar şöyle başlamış kitabına "İslam dini
bundan 14 asır önce Arabistan Yarımadasında
doğdu. Allah'ın, Hz. Muhammed (SallAllahû Aleyhi ve Sellem)'e
Kur an'ı vahyetmesi ve insanlara İslâm ahlâkını
bildirmesiyle, şiddet, barbarlık ve cehalet içindeki
Arap toplumu barış, akıl ve medeniyeti öğrendi. "
Yazarın da değindiği gibi şiddet, barbarlık ve
cehalet içindeki Arap toplumu barış, akıl ve
medeniyeti İslâm sayesinde öğrendi. Ancak
buradaki hata toplumun bu dönüşümünün İslâm
ahlâkından kaynaklandığını ifade etmektir. Ahlâk
uygulanan bir sistemin toplumdaki tezahürüdür.
Bu ıslah ve mükemmel dönüşüm İslâm ahlâkının
neticesi değil İslâm ahkamının uygulanması
neticesidir. Dolayısıyla ahlâk başlangıçta yer
almayıp neticenin kendisidir. Bu tür bir çağrı, yani
ahlâka çağrı, çok uzun yıllardır seslendirilmesine
rağmen Müslüman toplumlar açısından bir netice
vermemiş ancak günümüz bozuk ahlâki durumunu
meydana getiren kapitalist sistemi pekiştirmiş ve
onun akli sınırlarla belirlenmiş özgürlüklerle ifsat
ettiği Müslüman toplumların, kapitalist sisteme
72
Kurtuluş Sevinç
entegrasyonunu sağlamıştır. Bu ise kapitalizmin
sinsi yönü olan inanç özgürlüğünün Müslümanları
a l d a t m a s ı n d a n k a y n a k l a n m ı ş t ı r. Ya n i
Müslümanlar İslamî olmayan bir sistemde sadece
inanabilme hususundaki serbestiyetten dolayı
farkında olmadan İslâm dışı bir sisteme entegre
olmuştur. Bu ise günümüz Müslümanlarının vahim
durumlarını icat etmiştir. Ahlâk günümüzde ferdi
olarak gerçekleştirilecek bir erdem olarak
görülmektedir. Bundan dolayı da "Herkes
kapısının önünü temizlerse her yer temizlenir"
türünden sözler türemiştir. Ancak kapı önlerinin
dışında kalan yerler mesela, kamusal alan olarak
zikredilen yerler ne olacak? Bu anlamda İslâm
ahkamının neticesini almak için yani Kur'an ile
ahlâklanmak için Kur'an ile topluma hükmetmek
gereklidir. Yoksa kamusal alanlarda pislik boğazı
aşar.
"Hz. Muhammed (SallAllahû Aleyhi ve Sellem)'in vefatının
ardından da İslâm'ın yükselişi hızla sürdü. İslâm,
birkaç on yıl içinde tüm Mezopotamya'ya, Kuzey
Afrika'ya yayıldı. Batı'da İspanya'ya, Doğu'da ise
Hindistan 'a kadar ilerledi.
Birkaç on yıl önce Arap çöllerinde hayvancılık
yapan Araplar, İslâm'ın onlara kazandırdığı
yüksek akıl, kültür ve bilinçle büyük bir
imparatorluğun yöneticileri haline geldiler. Bu,
tarihte eşi görülmemiş bir büyümeydi. 100 yıl
içinde, İslâm İmparatorluğu, çok büyük bir alana
yayıldı ve çok güçlü bir yönetim kurdu."
Yine yazar İslâm'ın kısa sürede çok geniş bir
coğrafyaya yayıldığından bahsetmiş ki çok
doğrudur. Ancak bunu meydana getiren Hilafet
Devletini fahiş bir hata ile İslâm imparatorluğu
olarak isimlendirmiştir. "İmparatorluk" kelimesi
emperyalizmden gelmekte yani sömürme işini
yapan devletlere verilmekte olan bir isimdir. İslâm
ise gittiği yeri sömürmek bir yana dursun onlara
izzet ve şeref vermiştir. İslâm nereye girmişse
- eylül 2004/sayı 04 -

oradaki insanlar insanlıklarının farkına
varmışlardır. Ayrıca İslâm'ın kurmuş olduğu
yönetimden bahsederken "100 yıl içinde… … ç o k
güçlü bir yönetim kurdu" ifadesiyle sanki bu süreç
içerisinde yönetimini geliştirerek bu güce ulaştı
anlamını vermektedir. Halbuki o ilk kurulduğu
andan itibaren güçlüydü. Bu güç tekamülen
kazanılmış bir güç olmayıp yönetimin iç
dinamiklerinden kaynaklanan bir güçtür.
Ya z a r d a h a s o n r a h o ş g ö r ü d e n v e
gayrimüslimlerin demokratik hak aramalarına
imkan verildiğine şu sözleriyle değiniyor.
"İslamî hoşgörünün en çarpıcı örneklerinden
biri, Kudüs'ün fethinde yaşanmıştı. Kentteki Kutsal
Mezar Kilisesi'nin patriği, Müslümanların kiliseyi
yıkmasından korkuyordu. Hz. Ömer, kiliseye
nezaket ziyaretinde bulundu, hiçbir endişeye gerek
olmadığını söyledi. Namaz vakti geldiğinde ise,
patrikten izin isteyerek kiliseden ayrıldı ve biraz
uzakta namazını kıldı. El-Aksa Cami, Hz. Ömer'in
Kudüs'teki ilk namazını kıldığı bu noktada inşa
edildi. Dahası Müslümanlar Kudüs'e dünyanın en
görkemli mimari eserlerinden birini kazandırdılar.
Kubbet-üs Sahra, Hz. Muhammed (SallAllahû Aleyhi ve Sellem)'in
miraca yükseldiği nokta olduğuna inanılan büyük
taşın üzerine yapılmıştı. Eşsiz motifleri ve altın
kubbesiyle Kubbet-üs Sahra, İslam'ın sanat ve
medeniyet anlayışının da ifadesiydi.
Bu hoşgörü ortamında, gayrimüslimlere
gördükleri hataları ifade edebilecekleri demokratik
bir eleştiri hakkı dahi veriliyordu. Emevi Halifeleri
döneminde, Şam'da pek çok Hıristiyan, devlet
idaresinde önemli mevkilerde görev almış,
inançlarının gereğini diledikleri gibi yerine
getirmiş ve bazıları rahatlıkla yanlışlıkları
eleştiren eserler kaleme almışlardı. "
Hoşgörü kavramını genel bir ifade ile kullanan
yazar okuyucunun bu konuda yanılabileceğini
hesaba katmamış. Dikkat edilirse İslâm tebaası
olan Kitab ehline gösterilen hoşgörüden
bahsediliyor. Tebaanın dışındakileri kapsar
durumda değildir bu hoşgörü. Nitekim birçok ayeti
kerime Yahudiler ve Hıristiyanları yermekte
onların düşmanlıklarım ifade etmekte ve onlara
karşı dikkatli ve tavizsiz, sert olmayı ifade
etmektedir. Allahû Tealâ;
"Sen onların, kendi dinlerine uymadıkça ne
- eylül 2004/sayı 04 -
kitaplık
Yahûdiler, ne de Hıristiyanlar senden râzı
olmazlar."(Bakara120)
"Yahudiler, Uzeyr Allah'ın oğludur, dediler.
Hıristiyanlar da, Mesîh (İsa) Allah'ın oğludur
dediler. Bu onların ağızlarıyla geveledikleri
sözlerdir. (Sözlerini) daha önce kâfir olmuş
kimselerin sözlerine benzetiyorlar. Allah onları
kahretsin! Nasıl da (haktan bâtıla)
döndürülüyorlar"(Tevbe30)
"Şüphesiz Allah, Meryem oğlu Mesih'tir"
diyenler andolsun ki kâfir olmuşlardır."(Maide17)
"Ey iman edenler! Kâfirlerden yakınınızda
olanlara karşı savaşın ve onlar (savaş anında)
sizde bir sertlik bulsunlar. Bilin ki, Allah
sakınanlarla beraberdir."(Tcvbc123)
Ayrıca gayrı Müslimler demokratik haklarını
değil İslâm'ın onlara vermiş oldukları hakları
kullandılar. Demokratik bir eleştiri yapabilmekten
kasıt eğer gayrı Müslimlerin haklarıyla ilgili
hususlarda yapılan yanlışlıkları düzeltme ve
haklarını arama hususunda rahat olmaları
kastediliyorsa bu demokrasinin değil İslâm'ın
onlara vermiş olduğu bir haktır.
"İslâm ahlâkının insanlığa tuttuğu ışıklardan biri
de, bilimsel düşünce oldu....İslâm öncesinde
Araplar ve diğer Ortadoğu toplumları, evrenin ve
doğanın nasıl var olduğu ve işlediği gibi sorularla
hiç ilgili değildiler.
Bu bilinç, İslam medeniyetinde büyük bir bilimsel
yükseliş başlattı. Dünya tarihinde daha önce
örneği görülmemiş bir bilimsel gelişmeydi bu.
Müslüman bilim adamlarının Kuran ahlâkına
uymaları nedeniyle kazandıkları bu şuur, dünyanın
o döneme kadar görülmüş en büyük bilimsel
ilerlemesini meydana getirdi. Yine Kuran 'da
Müslümanlara öğretilen bir hikmet olan açık
görüşlülük, Müslümanların diğer medeniyetlerin
bilimsel birikimlerini ön yargısız biçimde
incelemelerini ve geliştirmelerini sağladı.
Müslümanların bilimsel eserleri, bilimsel
konularda yapılmış sayısız araştırma, gözlem,
deney ve hesapla doluydu. Bugün dünyada
kullanılan onluk sayı sistemini ve rakamları
geliştirenler, Müslüman matematikçilerdi. Cebir ve
trigonometri, Müslüman matematikçilerin
buluşuydu. Müslüman bilim adamları, astronomik
73
 kitaplık
gözlemlere büyük önem verdiler. Çağdaş
astronomi, onların yöntemlerine dayanarak
kuruldu. Müslüman alimler, Ay'ın Dünya
etrafındaki hareketini de hesaplamışlar ve
matematiksel formüllerle kağıda dökmüşlerdi.
İslam dünyasının çeşitli bölgelerindeki görkemli
mimari eserler, bu bilimsel alt yapı sayesinde
meydana getirildi.
Müslümanların en çarpıcı buluşlarından bazıları
ise tıp alanındaydı. O sıralarda Avrupalılar, büyük
bir cehaletle hastalıkları kötü ruhların laneti
olarak görüyorlardı. Tedavi diye bir kavram,
Avrupa'nın zihninde yoktu. Müslüman bilim
adamları ise, incelemeleri sonucunda,
hastalıkların gözle görülmeyen küçük canlılardan
bulaştığını tespit ettiler. Bunun sonucunda da
hastaların sağlıklı insanlardan izole edilerek
tedavi edilmesi gerektiği sonucuna vardılar.
Böylece, dünyanın ilk modern hastaneleri kuruldu.
Müslüman hastanelerinde farklı tipteki hastalar
için ayrılmış özel bölümler ve bilimsel tedavi
yöntemleri vardı. Akıl hastalıkları bile terapi ve
müzik yardımıyla tedavi ediliyordu. Aynı sıralarda
Avrupa'da ise, akıl hastaları şeytanın hizmetkarı
olarak kabul edilip diri diri ateşe atılıyordu.
Müslüman doktorların insan anatomisi üzerindeki
çalışmaları o denli isabetliydi ki, tam 6 yüzyıl
boyunca Avrupa'nın tıpfakültelerinde temel kaynak
olarak kullanıldı."
İlmin kapısını açan İslâm'ın eğitim sistemidir.
Yazar öyle bir dil kullanmış ki geniş, anlaşılması
zor somut olmayan bir dil bu. Yazımızın başında da
ifade ettiğimiz gibi İslâm ahkamının bir cüzünü
oluşturan eğitim sistemi ilmin ve bilimsel
gelişmenin önünü açmıştır. Kuran bugün de
Müslümanlara ilim konusunda emrediyor.
İslam'ın bu konudaki bakışım ifade eden en veciz
sözlerden biri de; "İlim Çin'de olsa onu alınız"
sözüdür. Bu söz bugün Müslümanların dillerinde
dolaşıp durmaktadır. Ancak ne yazık ki yazarın
bahsettiği dönemlerde insanların bu emre icabet
ettikleri görülürken bugün görülmemektedir.
Bunun sebebi İslâm Hilâfet Devletinin eğitim
sistemi Kur'an'a ve Sünnete dayanırken bugün
batıda geliştirilenin taklit edilmesine, hatta ölçü
olarak batılı bir derginin yayınlamasına ihtiyaç
duyulmasıdır. 80 yıllık Türkiye Cumhuriyeti Batı
taklitçisi olmayan bir bilim adamı yetiştirmiş
midir? El cevap; hayır. Batı taklitçisi olmadan
74
yetişenler ise devlete rağmen, kendi çabalarıyla bu
mertebeye ulaşmışlardır.
"1299 yılında temeli atılan Osmanlı
İmparatorluğu ise, İslam medeniyetinin en büyük
ve en ihtişamlı imparatorluklarından biri olarak
yükseliyor, adalet ve hoşgörüye dayalı devlet
anlayışı; hakimiyeti altındaki topraklarda izlerini
bıraktığı üstün mimarisi; tekstil alanında, hat
sanatında, eğitimde geliştirdiği mükemmel yapısı
ile Batı dünyası için önemli bir örnek teşkil
ediyordu. Osmanlı sultanlarının nezaketi ve sanat
zevki, Batılılar tarafından hayranlıkla anılıyor,
Osmanlı topraklarını gören Batılılar gördükleri
ihtişamdan derinden etkileniyorlardı."
Yazar, Osman oğullarının hilâfetini sanki
yepyeni bir devlet kurulmuşçasına ifade etmiş.
Halbuki sadece halife değişmiş sistem, topraklar ve
tebaa değişmemiştir. Yani Osmanoğullarının
hilâfeti almaları Türkiye Cumhuriyeti devletinin
Osmanlı'dan yönetimi alması gibi değildir. İhlaslı
Osmanlı imamlarının hilâfeti devralmaları sistemi
işletenlerin zafiyetlerine binaendir. Yoksa yeni bir
devlet kurmak maksatlı değildir.
"Kuşkusuz bugünün Müslümanlarının görevi
sadece bu görkemli geçmişle övünmek değil,
günümüzde ve gelecekte de İslam'ı yükseltmek için
çalışmaktır. Nitekim geçmiştekine benzer bir
ihtişamın bugün de yeniden inşa edilmesi,
Müslümanların yeniden dünyaya ışık tutan bir
kültür ve medeniyet önderleri olmaları
mümkündür. Ancak bu yönde yapılacak her türlü
çalışmanın öncelikle, birlik ve beraberlik ruhu
içinde gerçekleştirilmesi gereklidir. Kişisel
menfaat endişelerini bir kenara bırakan,
farklılıkları hoşgörü ile karşılayan, gücünü ve
enerjisini yalnızca İslam'ın, Müslümanların ve
insanlığın hayrına kullanan, çoğulculuktan yana
olan, uzlaşmacı ve barışsever bir kültür
Müslümanlar arasında egemen olursa, İslam
dünyası, 21. yüzyılın en büyük medeniyetlerinden
birini inşa edebilir. Sevgi, merhamet, anlayış,
tolerans gibi İslam ahlâkının da temeli olan
değerler sayesinde, bugün bir kısım Müslüman
ülkelerde hakim olan despot yönetimlerin de sonu
gelecek, kültürel ve ekonomik olarak kalkınma
sağlanacak, dünyanın çeşitli bölgelerinde baskı
altına alınan, zulme uğrayan, acımasızca
katledilen Müslümanlar barışa ve güvenliğe
- eylül 2004/sayı 04 -

kavuşacak ve, Allah'ın izni ile, Asr-ı Saadet
döneminin bir benzeri 21. yüzyılda yeniden
yaşanacaktır. "
Temenniler ve oluşturulmak istenen hedef
açısından yazara katılmamak mümkün değildir.
İslâm'a hak ettiği değeri vermek, onu yükseltmek
ve saadet asrını günümüzde inşa etmek için
çalışmak insan için daha iyisi olmayan bir ameldir.
Ancak bu ortamın oluşturulması için öne sürülen
çözümler yazar tarafından net olarak ifade
edilmemekle birlikte batı ifadeleri olan hoşgörü,
çoğulculuk gibi ifadeler kullanılmakta. Halbuki bu
dini getiren ve her hususta örnek kabul etmemiz
gereken Rasul (SallAllahû Aleyhi ve Sellem)'in sünneti önümüzde
dururken çoğulculuk gibi küfür bir sözü
dillendirmek bariz hata olduğu gibi küfre hizmettir.
Çoğulculuk yönetimde esas alınırsa İslâm
ahkamını o zaman nereye koyacağız. 600 sayfalık
Kur'an'ı ne maksatla kullanacağız. Bu kitap Mekke
müşriklerinin dediği gibi eskilerin hikayelerini
anlatan bir kitap olarak mı kitaplığımızda
bulunacak? Hükümlerin konulması hususunda da
çoğunluğun dediği değil İslâm şeriatının dediği
esas alınır. Çoğulculuk Kapitalistlerin topluma
bakışlarının ürünüdür. Zira Kapitalistlere göre
toplum fertlerden meydana gelmektedir. Bu
fertlerin ise, farklı inançları, görüşleri, çıkarları,
çeşitli çevreleri ve ihtiyaçları vardır. Bu nedenle
Kapitalistlere göre, toplumda birbirinden farklı
grupların varlığı kaçınılmazdır. Her grubun
hareket, örgüt veya parti ile temsil edilen özel
hedefleri vardır. Dolayısıyla bunların kabul
edilmesi ve siyasete katılmalarına izin verilmesi
gerekir.Onlara göre çoğulculuk, tek bir grubun
veya partinin düşüncesine ters düşmektedir. Ancak
bu çoğulculuk, Kapitalist sistem çerçevesindeki bir
çoğulculuktur. Kapitalist ideolojiye inanmayan
veya kurulu Kapitalist sistemi yok etmeye çalışan
grupların Kapitalist toplumlarda yeri yoktur. Bu
mantık yani partilerin çok olması mantığı, tek bir
akide içerisinde ve tek bir sistem çerçevesinde
geçerlidir. İslâm'da da çok sayıda partilerin
b u l u n m a s ı s ö z k o n u s u d u r. A n c a k b u ,
Kapitalistlerin çağırıp durdukları çoğunluktan
farklıdır. İSLÂM; İslâm akidesine göre kurulu
oldukları, sistem ile ters düşmek için
çalışmadıkları, görüşleri İslâm'ı olduğu yani İslâm
akidesinden kaynaklanmış veya İslâm akidesine
- eylül 2004/sayı 04 -
kitaplık
dayalı olduğu sürece partilerin ve hareketlerin
çokluğuna izin verir. Ancak bu ifade, gelişigüzel
çoğulculuğun veya genel olarak Amerika veya
Batının çağırdıkları şekilde Kapitalizme göre
çoğulculuğun kabulü anlamına gelmez.
Kapitalizme dayalı çoğulculuk dini hayattan
ayırmayı esas alan kapitalist akideden
kaynaklanmaktadır. Kapitalizmdeki çoğulculuğa
göre, dinin hayattan ayrılması (Laiklik) inancı gibi
küfür akidesine çağrıda bulunan veya milliyetçilik
ve vatancılık gibi İslâm'ın haram kıldığı bir esasa
göre kurulu hareket veya partilerin kurulmasına
izin vermektedir. Aynı şekilde Kapitalizm, cinsel
sapıklık, (homoseksüellik), zina, kumar, içki,
kürtaj gibi Allah'ın haram kıldığı şeylere çağıran
hareketlerin kurulmasına da izin vermektedir. Bu
nedenle Batının çağrıda bulunduğu çoğulculuğu
Müslümanların kabul etmesi caiz değildir. Çünkü
bu çağrıyı kabul etmek; Allah'a ve Rasulüne inanan
bir kimsenin kabul etmeyeceği işlerden olan küfre
daveti, Allah'ın haramlarını mubah görmeyi kabul
etmek demektir. Çünkü Müslüman, bu türden
davranışlardan dolayı Allahû Tealâ'nın onu
cezalandıracağını yakinen bilmektedir.
"İslam dünyasının geleceğinin dünya barışını ve
güvenliğini doğrudan ilgilendirdiği, günümüzde
pek çok düşünür tarafından ifade edilmektedir.
İslam dünyası yaklaşık 1.2 milyarlık nüfusu
(Müslümanlar dünya nüfusunun yaklaşık 1/4'ini
oluşturmaktadır), sahip olduğu yer altı
zenginlikleri, coğrafyasının stratejik önemi ile
büyük bir güçtür. II. Dünya Savaşı'na kadar
çoğunluğu sömürge idaresi altında bulunan
Müslüman ülkeler, II. Dünya Savaşı'ndan sonra
başlayan sömürge devrimleri ile bağımsızlıklarını
kazanmışlar ve bu durum, İslam coğrafyasının
görünümünü değiştirmiştir. İslam coğrafyasındaki
asıl değişiklik ise Soğuk Savaş'ın sona ermesiyle
birlikte yaşanmıştır. Bu tarihe kadar, Afrika-Asya
coğrafyası olarak kabul edilen İslam dünyası,
Arnavutluk ve Bosna'dan, Çeçenistan ve
Tacikistan'a uzanan bir Avrasya (Avrupa-Asya)
coğrafyası haline gelmiştir. Seksenli yıllarda
Avrupa Güvenlik ve İş Birliği Teşkilatı'na üye tek
Müslüman ülke Türkiye iken, bugün bu sayı dokuza
çıkmıştır."
Birinci dünya savaşıyla başlayan süreç sonucu
Müslümanlara da bulaştırılan ulus devlet anlayışı
75
 kitaplık
neticesinde, sırt çevrilen ve başsız bırakılan İslâm
beldeleri bu ümmeti parçalayanlara -ki onların
başında İngiltere bulunmakta idi- bağımlı kukla
yönetimlerle idare edilmeye başlandı. Bu
beldelerde yönetime gelenler bu beldelerin
hainleriydi nitekim işgal kuvvetleri salyaları
akarak postallarıyla girdikleri topraklardan bu
insanlarla tokalaşarak ayrılmışlardı. Dolayısıyla
bağımsızlık diye ifade edilenler halkları susturma
operasyonundan başka bir şey değildir. "Seksenli
yıllarda Avrupa Güvenlik ve İş Birliği Teşkilatı'na
üye tek Müslüman ülke Türkiye iken, bugün bu sayı
dokuza çıkmıştır." sözü ise yazar tarafından
heyecanla ifade edilmekte ve övünme malzemesi
yapılmaktadır. Halbuki birkaç paragraf yukarıda
zikrettiğimiz "Sen onların, kendi dinlerine
uymadıkça ne Yahûdiler, ne de Hıristiyanlar
s e n d e n r â z ı o l m a z l a r. " ( B a k a r a 1 2 0 ) a y e t i ,
durumumuzun iyiye değil kötüye gittiğine işaret
etmekte iken birçok ayeti derinlemesine
inceleyerek yaratıcımız yüce Allah'ı kanıtlayan
yazarımız bu kadar açık bir ayeti nasıl fark etmeden
fahiş bir hataya sevinebilmekte, hatta bununla
gurur duyabilmektedir, doğrusu anlayamadım.
"Dünya ticaret yollarının önemli kesişme ve geçit
bölgelerinin bu coğrafya içinde yer alıyor olması
da önemli unsurlardandır. Karadeniz'i Akdeniz'e
bağlayan, Akdeniz'i ve Basra Körfezi'ni Hint
Okyanusu'na bağlayan boğaz ve kanalların ve Hint
Okyanusu 'ndaki ana geçit noktalarının
Müslümanların kontrolünde olduğu
düşünüldüğünde, İslam dünyasının küresel
dengeler açısından taşıdığı önem daha iyi
anlaşılacaktır. Buna bir de petrol, doğal gaz gibi
stratejikyer altı kaynakları açısından dünyanın en
zengin topraklarının İslam coğrafyasında
bulunduğu gerçeği eklendiğinde, tablo daha da
netle°mektedir....
Bugün gelinen noktada da Müslümanların
doğrudan veya dolaylı olarak, 21. yüzyıldaki
gelişmelerde rol oynayacağı açıkça
görülmektedir. Ancak elbette önemli olan, bu
rolün, başta İslam dünyası olmak üzere tüm
insanlığın faydasına olmasıdır. Bu aşamada ilk
akla gelen, İslam dünyasının mevcut konumu ile
böyle bir rolü üstlenip üstlenemeyeceğidir.
Kuşkusuz, Müslümanlar bu sorumluluğu
76
üstlenecek yetkinliğe ve bilince sahiptirler. Ancak
bugün İslam dünyasına bakıldığında, kimi
ülkelerde demokrasi geleneğinin yeterince
yerleşmemiş olması, teknolojide çağın gerisinde
kalınmış olması, ekonomik geri kalmışlık gibi bazı
sorunlar göze çarpmaktadır. Dünya siyasetinde
aktif rol almaya hazırlanan bir İslam dünyasının,
bunlar ve benzeri sorunları bir an önce çözüme
kavuşturması zorunludur."
İslam coğrafyası yazarın da bahsettiği gibi
stratejik bir yer ve aynı zamanda dünyanın enerji
tankeri konumunda bu açıdan önemi iyi
kavranmalı. Nitekim bunu sadece biz bilmiyoruz
ve dünya gözünü buraya dikmiş durumda. Hatta
ABD'nin eski başkanlarından Reagan'ın "dünyanın
sonunun geleceği savaş bu bölgede olacaktır" sözü
manidardır. Yazar, bu bölgenin bir birlik
oluşturabilmesi için gerekli yetkinlik ve bilincin
varolduğunu söylemekle birlikte bunu parçalanmış
bir birlik olarak ifade etmektedir. Ancak doktrin
olarak sunduğu da bundan farklı değildir. Nitekim o
birliği demokrasiyi tesis etmiş devletlerden teşkil
etmeyi ifade etmektedir. Bunu aşağıdaki paragrafta
şöyle ifade etmektedir;
"Ancak, İslam dünyasının tüm bunlardan önce
aciliyetle çözüme kavuşturulması gereken çok daha
hayati ve temel bir sorunu vardır: Parçalanmışlık.
Dünya Müslümanlarının, güçlü ve aktif bir İslam
Birliği sağlayamamış olmaları, günümüzde
yaşanan çeşitli sorunların temelinde yer alan
ö n e m l i b i r e k s i k l i k t i r. G ü ç l ü b i r b i r l i k
sağlandığında bugün yaşanan sorunların
benzerleriyle ya hiç karşılaşılmayacak ya da
karşılaşılan tüm sorunlar tahmin edilenden çok
daha kısa süre içinde çözüme kavuşturulacaktır.
Burada hemen "unu belirtmek gerekir ki, bu
parçalanmışlıkla dikkat çekilen husus, çoğulluk,
yani İslam dünyası içinde farklı mezhepler ve
uygulamaların var olması değildir. Müslümanların
parçalanmışlıktan kurtulmaları da hepsinin tek bir
uygulamaya da yöntem altında toplanması
anlamını taşımaz. Önemli olan, bu farklılıkların
inanç birliği altında, çoğulcu bir hoşgörü ve
dayanışma içinde toplanmasının sağlanmasıdır."
Görüldüğü gibi yazar tek çatı altında
toplanmaktan değil, bir anlamda Müslüman
halklara sahip devletlerden oluşan AB türü bir
- eylül 2004/sayı 04 -

birlikten bahsetmektedir. Bu ise Müslümanlar için
ilaç konumunda olan bir birlik değildir. Aslında
devletlerin meydana getirdiği bu oluşuma birlikten
çok anlaşmalar yapmış devletler demek daha doğru
olur. Zikrinden de anlaşılacağı gibi birlik tek bir
nizam ile bir araya gelindiğinde oluşur. Yazarın
bahsettiği ise İslâm birliğini tesis etmek değil halkı
Müslüman olan gayrı İslamî yönetimlerin bazı
hususlarda beraber hareket etme anlaşması olarak
kabul edilebilir. Yazar yukarıdaki paragraflarında
İslâm'ın ihtişamından bahsederken aslında bir
vücut halinde hareket eden Hilâfet devletinin
yönetim nizamını görmezlikten gelmektedir. O
ihtişam tek bir Halife ile gerçekleştirilebilirken bu
gün ne AB ne de diğer birlikler bu ihtişamı
oluşturamamaktadırlar. Tek bir Halife yönetimiyle
insanlığa nur ve ışık saçarken bugün yazarın
özenerek ifade ettiği batılı birlikler zulüm ve kanlı
ortamlar oluşturmaktadır. Sizce Hilafetin bu
uygulamaları fark edilemeyecek kadar gizli bir
olgu mudur? Aslında yazar huzur, güvenlik ve güç
timsali olan İslam'ın vakıasını "İslam dünyasının
bugün içinde bulunduğu parçalanmışlık, 20.
yüzyılın başında ortaya çıkmış bir durumdur.
Bundan önce ise, farklı mezhep, ırk ve dillerden
Müslümanlar çeşitli İslam imparatorluklarının
yönetimi altında, bir arada huzur ve güvenlik
içinde yaşamaktaydılar. Dahası, güçlüydüler. "
şeklinde ifade ettiği halde nasıl tekrar onu tesis
etmek yerine henüz huzur, güvenlik ve güç
açısından hayat bulamamış Batı birlik modellerini
denemeyi arzulamaktadır?
Peygamberimiz (SallAllahû Aleyhi ve Sellem) ve dört halife
döneminde arka arkaya devam eden fetihler, İslam
dünyasının sınırlarını Doğu ve Batı'ya doğru
genişletmiş, farklı milletlerden pek çok insan İslam
bayrağı altında birleşmiştir. Kabile çatışmalarına,
sonu gelmeyen kan kavgalarına boğulmuş olan
Ortadoğu, İslam ahlâkının yayılması ile huzura
kavuşmuş, yalnız Araplar arasındaki kabile
savaşları değil Müslümanların fethettikleri tüm
topraklardaki çatışmalar da son bulmuştur. Kimi
Hıristiyan mezhepleri arasında kıyasıya devam
eden mücadeleler dahi, Müslümanların hakim
olduğu topraklarda barışla neticelenmiştir. Birbiri
ile savaşan kabileler, birbirlerini acımasızca yok
etmeye çalışan gruplar İslam bayrağı altında
birbirlerine yaşam hakkı tanır ve saygı gösterir
olmuşlardır. "
- eylül 2004/sayı 04 -
kitaplık
Yukarıda zikredilenler İslâm Hilâfetinin hayata
müdahalesinin nasıl netice verdiğini ifade etmekte
ve bugün için hayatın bu kaos ortamından bizi
kurtaracak tek uygulama olduğu halde yazar bu
söylediklerine rağmen şu sözleriyle esasen kendi
zihniyetini ifade ediyor: "Öte yandan diğer
medeniyetlerde üretilen birtakım yanlış felsefe ve
ideolojiler de, 19. yüzyıldan itibaren İslam dünya-
sına taşınmakta, Kuran ahlâkını tam anlamıyla
bilmeyen bazı Müslümanları etkisi altına
almaktadır. İslam'ı temsil etme iddiasıyla ortaya
çıkan, ama gerçekte İslam ahlâkına tamamen
aykırı vahşetler uygulayan bazı radikaller ise,
İslam ile diğer medeniyetler arasında çatışma
körüklemek isteyenlere, çoğu kez bilmeyerek,
hizmet etmektedirler. " Evet yazar hem Rasul ve
ondan sonra gelen dört halife dönemini methediyor
hem de bugün insanlığa batıl çözümler sunan
müsteşriklerin yolunu tutuyor. Aslında hakkı
gösterip batılı sunuyor nitekim aşağıdaki
paragrafta şöyle diyor:
"Tüm bunların son bulması, Müslümanların
yeniden dünyaya yön veren, ışık tutan, adalet ve
barış getiren, kendisine gıpta edilen bir medeniyet
kurmaları içinse, bir zamanlar Selahaddin
Eyyubi'nin izlediği yöntemin izlenmesi gereklidir:
İslam dünyasında ahlâki, ilmi, imani bir yeniden
doğuş başlatmak ve bir yandan da
Müslümanların siyasi birliğini sağlamak."
Selahaddin Eyyubi Kudüs'ü tekrar İslâm ümmetine
hediye etmiş, Fatımi yönetimine son verilip Abbasi
Hilafetine bağlanılmasında büyük rol oynamış
büyük bir komutandır. Selahaddin Eyyubi ümmetin
tek bir çatı altında toplanmasının farziyetinin
bilincinde amellerine yön vermiştir. Sadece siyasi
değil bir vücudun azaları gibi tek bir başla kumanda
edilmesinin gerekliliği bilen şanlı bir komutandır.
Durum böyleyken O'nun birden fazla İslâm
devletinin uyumlu olarak birlik oluşturduğunu ima
etmek çok yanlıştır. Evet Selahaddin'in yaptığı gibi
yapılmalıdır. Ancak onun yaptığını iyi anlamak
gerekmektedir. O İslâm ümmetini tek bir çatı
altında, bir tek halifeye itaat eder hale getirmiştir.
Yazarın savunduğu İslâm birliğini şimdi onun
lafızlarıyla inceleyelim;
"Avrupa Birliği modeli, İslam dünyasının
oluşturacağı ittifak için örnek bir model olarak
77
 kitaplık
kabul edilebilir. 56 Müslüman ülkenin üye olduğu
İslam Konferansı Örgütü, Müslümanları çatısı
altında toplayan üye sayısı ve üyelerinin coğrafi
dağılımı açısından- en büyük Müslüman örgüttür.
Bu örgüt dışında da, ortak coğrafyalarda yaşayan
Müslüman ülkeler arasında çeşitli ticari ve askeri
iş birlikleri bulunmakta, bölgesel ittifaklar
kurulmaktadır. Bunların her biri önemli
faaliyetlerde bulunan yapılanmalardır ve varlıkları
faydalıdır. Ancak İslam dünyasının, daimi
kurumları bulunan, bağlayıcı kararlar alma
yetkisine sahip, ortak politika geliştirebilecek ve
bunları kararlılıkla uygulayacak, tüm Müslüman
dünyasının ortak sesi olacak, yalnızca belirli
bölgelerin değil tüm Müslümanların sorunları ile
ilgilenip bu sorunlara çözüm üretecek daha
kapsamlı bir birliğe ihtiyacı vardır. Bu birliğin
faaliyet alanı ekonomik, askeri ve sosyal alanları
kapsamalıdır. Bu birlik sayesinde, Müslüman
ülkeler arasında mutabakat ve uzlaşma ortamı inşa
edilecek, dayanışma ruhu geliştirilecektir. Böylece
öncelikle birlik altında toplanmış ülkelerin
güvenlik sorunları giderilmiş olacak, daha sonra
da kurulacak çok yönlü iş birlikleri ile üyelerin
refah seviyesinin yükselmesi sağlanacaktır. İslam
dünyası -doğrudan veya dolaylı kendisi ile ilgili
gelişmelerde- tekbir vücut olarak hareket edecek,
dolayısıyla Müslüman toplumların lehine
stratejiler geliştirilmesi mümkün olacaktır."
Çok aşikar olan bir husus var ki o da AB'nin
gerçek anlamda bir birlik oluşturamadığıdır.
Hollanda'nın AB'nin dili Flamanca olmalı sözleri
ayrıca İngiltere'nin para birliğine katılmaması ve
bunun yanında hem birliğe üye olarak hem de
ABD ile beraber hareket etmesi, Fransa ve
Almanya'nın sürekli birlik içinde İngiltere ile olan
çatışmaları aslında AB'nin birlik olmadığının
delilleridir. Bu saydıklarım Türk basınına yansıyan
hususlardır. Bunun dışında daha birçok husus
AB'nin birlik olarak hareket edemediğinin
delilleridir. Kurulacak olan bu tarz bir İslâm birliği
de daha farklı bir görüntü ortaya koymayacaktır.
Bunun yanında İslâm Konferansı Örgütü gibi
örgütler hiçbir zaman Müslümanların lehine
sonuçlar elde edememişleridir. Edemeyeceklerdir
de. Nitekim onların kuruluş maksadı
78
Müslümanların sıkıştıkları anda patlamalarını
önleyici emniyet sibobu görevi yapmaktır. Son
yüzyıl içinde bu türden birçok birlik kuruldu ve bu
birlikler akan Müslüman kanlarının durmasını
sağlamak bir yana alçak bir sesle kınama yazıları
yayınlamakla yetindiler.
Müslümanları tek vücut halinde hareket
ettirebilecek tek birlik ve yegane kudret Hilafettir.
Müslümanlar bunu akli olarak
değerlendirdiklerinde de, şerî olarak
değerlendirdiklerinde de görmektedirler. Nitekim
dinimizi bizlere ulaştıran atalarımız, namazı bize
ulaştırdıkları gibi kesintisiz olarak Hilafeti de
ulaştırmışlardır. Ayrıca Hilafet güçlü iken İslâm ve
dolayısıyla Müslümanlar güçlü ve dünyayı
şekillendiren olmuşlardır. Hilafet elimizden
alındıktan ve İslamî otorite ortadan kaldırıldıktan
sonra ise Müslümanların hali ortadadır. Zillet,
zillet, zillet...
Ancak bu durum böyle devam etmeyecektir
elbette. Allah Rasulü (SallAllahûAleyhiveSellem)bizlere müjdeli
bir haber verdi şöyle ki;
“Allah Rasulü (SallAllahû Aleyhi ve Sellem) şöyle dedi:
"Allah (cc)'ın bulunmasını dilediği müddet,
içinizde nübüvvet (peygamberlik) olacaktır.
Onu kaldırmayı dilediğinde onu kaldırır. Sonra
nübüvvet metodu üzere HİLÂFET olacaktır.
Allah (cc)'ın dilediği kadar kalacak, dilediğinde
onu da kaldıracaktır. Sonra ısırıcı (zalim)
yöneticiler olacaktır. Allah'ın bulunmasını
dilediği kadar kalacak, kaldırmayı dilediğinde
onu da kaldıracaktır. Sonra zorba yöneticiler
olacaktır. Allah'ın bulunmasını dilediği kadar
kalacak, kaldırmayı dilediğinde onu da
kaldıracaktır. SONRA NÜBÜVVET METODU
ÜZERE HİLÂFET OLACAKTIR.” (Ahmed b. Hanbel,
Müs. Kufiyyin, 17680)
Hilafet için çalışmak her Müslüman'a farzdır.
Rasul (SallAllahûAleyhiveSellem)şöyle dedi;
“Kim Allah'a itaatten elini çekerse, Kıyamet
gününde lehine hiçbir delil bulunmaksızın
Allahû Tealâ'yla karşılaşacaktır. Kim de
boynunda Halife'ye biat olmadan ölürse cahiliye
ölümü ile ölür.” (MüslimK.İmaraH.No:1851)
- eylül 2004/sayı 04 -

Yusuf Osmanoğlu
SELAMET YURDUNA GÖTÜREN YOL
Selamet Yurdu! Mevzu bahis olduğu zamanlarda
kulak kabartanların "ah keşke"ler eşliğinde
temennilerini dile getirmekten kendilerini
alamadıkları o eşsiz diyar... Hurileri, köşkleri,
ırmaklarıyla ve nice aziz nimetleriyle baş döndüren
o güzel vaad. Öyle elzem bir öneme sahip diyar ki
Rabbimiz (Subhanehû ve Tealâ) bizlere defaatle ondan
bahsetmiştir Kur'an'ında...
"De ki: Size bunlardan daha hayırlısını haber
vereyim mi? Takvaya erenler için altlarından
ırmaklar akan cennetler vardır. Onlar orada
devamlı kalacaklardır. Ve (onlar için) tertemiz
eşler ile Allah'ın rızası vardır. Allah kullarını
hakkıyla görendir."(A1-iİmran14)
"Şüphesiz ki müttakiler için kurtuluş vardır.
Bahçeler ve bağlar, göğüsleri tomurcuklanmış
yaşıt kızlar ve dolu kaseler de onlar içindir.
Onlar orada yalan ve boş söz de işitmezler. (Tüm
bunlar) Rabbından bir mükafat ve bağış olarak
onlar içindir." (Ncbe31-36)
Rasul (SallAllahû Aleyhi ve Sellem) ise Cennet hakkında şöyle
buyurdular:
"Şüphesiz cennette bir ağaç vardır ki binekli
bir kimse gölgesi altında yüzyıl yürür. İsterseniz
<Defterleri sağdan verilenler upuzun bir
g ö l g e d e d i r l e r . . . > ( Va k ı a 3 0 ) a y e t i n i
okuyabilirsiniz. " (Buhari,KitabuBedi'iHakH.No:1378)
"Cennette bir ok yayı kadar yer Güneşin
üzerine doğup battığı kadar yerden hayırlıdır..."
(Buhari, Kitabu'l-Cihad ve's-Siyer H. No: 1208)
"Eğer cennet ehlinden bir kadın yerdekilere
baksa yer ve gök arasını parlatıp aydınlatır, güzel
koku ile doldurur. Onun başındaki örtüsü dünya
ve içerisindeki her şeyden daha hayırlıdır." (Buhari,
Kitabu'l Cihad Ve's-SiyerH.No: 1209)
Şüphesiz ki Allah (Subhanehu ve Teala) iman edip de
imanına zulüm bulaştırmayan ve salih amellerde
- eylül 2004/sayı 04 -
okuyucudan
bulunan kullarını Cennet nimetleriyle rızıklandıra-
cağını vaad etmektedir!
Ancak öyle bir iman ki tüm beşeri ölçü ve
nizamlardan, sistemlerden soyutlanarak her
hususta Allah'ın (Subhanehu ve Teala) Teşrii'ni (yasa
koyuculuğunu) haykıran!.. Diğer bir ifadeyle,
dünyevi işlerde Sezarların hüküm sürdüğü, ahiri
hususlarda da Allah'ın (Subhanehu ve Teala) hüküm sürdüğü;
dini vicdanlara, camilere hapsederek siyasetten
uzaklaştıran ve böylece de boyuna kadar şirke,
necasete bulaştırılmış olmayıp aksine her zaman ve
mekanda Allah'ın Hakimiyeti'ni esas kabul eden bir
iman... Ve sırf Allah (Subhanehû ve Tealâ) rızası için icra
edilen salih (güzel) ameller... İşte bizleri Selamet
Yurdunun varisi kılacak iki reçete!
Gerçek şu ki İslam insanlığa, "Koşuşun
Rabbinizin Cennetine, Haydin Selamet
Yurduna!" hitabında bulunup da bu Kutlu Yurda
götürecek ve oraya varis olmamızı sağlayacak
yoldan bizleri mahrum bırakan veya bu uyulması
elzem yolu başka dinlere, başka sistemlere
bırakan/tevdi eden bir din değildir asla! Yine İslam
belirli zamanlarda münferid veya cemaatle yapıla
gelen amellerden, yoksulları gözetip camiler,
hayratlar yaptırmaktan ibaret olan bir din de
değildir...
Ancak İslam cahiliyenin kesif karanlığında
yolunu kaybetmiş; "kirletilmiş dünyanın", gözü
dönmüş canilerce canı, malı ve namusu her dem
taciz edilmekte olan toplumlara bir ışık, bir
kurtuluş yoludur, Rablerinin katından!
Bugün ne acıdır ki insanlığın tağuti sistemler,
sakat nizamlar altında ezilerek zelil hale
düştüğüne ve kurtuluş çığlıkları attığına şahid
olmaktayız. Öyle ki; Temel Hak ve Özgürlükler
adına yasal(!) olarak açılan genelevlerde,
pavyonlarda kızlarımız ona buna satılırken,
kumarhane ve birahane masalarında da ocaklar
79
 okuyucudan
söndürülüp aileler dağıtılmakta ve yine devlet
izniyle açılan diskolarda, barlarda gençliğimiz
eroine, fuhuşa alıştırılmaktadır. İnsaf sahibi her
Müslüman'a sesleniyorum: "Bu ahval ile mi talibiz
Rabbimizin Selamet Diyarına?"
Dahası burnunun dibinde kardeşleri
katledilirken, (korunması tüm ümmete tevdi
olmuş/yüklenmiş olan) Müslüman kadınların
namusu necis kafirlerce kirletilirken, kardeşlerinin
feryatlarına kulak tıkayan ve daha feci olarak
Ümmetinin evlatlarının pak kanlarını akıtıp
ırzlarını da hiçe sayan kafirlerle gayet samimi
tokalaşıp, dostluk mesajları verenleri, verdiği
oylarla yönetime getiren asrımız Müslümanları
zannediyorlar mı ki, bu ahvalleriyle Selamet
Yurdunun Varisleri olacaklar? Evet, Allah'ın (Subhanehû
ve Tealâ)
hükümleriyle değil de kafirlerden ithal
ettikleri sistem ve kanunlarla bizleri yöneten,
özgürlükler adı altında toplumda her türlü fesadı
yayan ve kafirleri (ABD, İngiltere... vb.) dost
edinenleri oylarıyla seçip yönetime getirenler
bugün toplumlarda yayıladuran fesadın ve zulmün
ağır faturası için korksunlar Allah'ın (Subhanehû ve Tealâ)
azabından ve yine korksunlar Allah'ın (Subhanehû ve Tealâ)
azabından!.. Rasul (SallAllahûAleyhiveSellem) şöyle buyurdu;
"Benden sonra emirler (yöneticiler) olacaktır.
Kim onların yalanlarını doğrular ve zulümlerine
destek olursa benden değildir. Ben de onlardan
değilim. (Onlar) Kevser Havuzunun başına da
varamayacaklardır. Her kim de onların
yalanlarını tasdik etmeyip zulümlerine destek
olmazsa onlar bendendir, ben de onlardanım, (işte
onlar) Kevser havuzunun başına
geleceklerdir."(Nesei)
"Allah bir grup insanın işlediği günahlardan
dolayı geneli cezalandırmaz, Ancak aralarında
münkerin işlendiğini gördükleri zaman onu
değiştirmeye güçleri yettiği halde bunu
yapmazlarsa onların işledikleri (günahlardan
dolayı) gelecek azap hepsini kuşatacaktır."(Müslim, Ebu
Said el-Hudri'den rivayetle)
"Benden önce Allah'ın (Subhanehû ve Tealâ) bir millete
gönderdiği her peygamberin milletinden onun
sünnetine uyan, emrini tutan ashabı ve sadık
dostları mutlaka olur. Sonra onların arkasından
bir nesil gelir yapmadıklarını söylerler ve
80
emrolunmadıklarını yaparlar. Kim onlarla eliyle
mücadele ederse o mü 'mindir, kim diliyle
mücadele ederse o mü'mindir, kim kalbiyle
mücadele ederse o da mü 'mindir. Bunun dışında
ise hardal tanesi kadar iman yoktur."(Müslim,iman80)
Bugün cahiliyyenin hüküm sürdüğü
toplumumuzda ve dünyada yapılan rezillikleri
yerimizden kıpırdamaksızın izleyedurmak veya
tağuti sistemleri oylarımızla ayakta tutmak yanında
elim bir azabı da üzerimize hak kılacaktır
muhakkak! Yok eğer bizler dünyada izzete ve
ahirette kurtuluşa talipsek İslam'ı benliğimizde ve
toplumumuzda hakim kılmak için çalışmamız son
derece elzem bir husustur. Zira İslam bir hayat
nizamı olarak toplumlarda hakim kılınıp Teşrii'de
(yasa koymada) beşer aklı (hevası) yerine İslam
ahkamı esas alınmadıkça ne toplumumuz ve ne de
insanlık şu an içerisinde boğulduğu zilletten,
karanlıklardan asla kurtulacak değildir. Ve
unutmamalıyız ki Allah (Subhanehû ve Tealâ) münkeri
değiştirmek için çalışmayı, zalimin elini kırıp hakkı
ikame etmeyi biz inananlara açıkça farz kıldı!..
O halde kardeşlerimiz çalışınız ve amellerinizi
arttırınız. Ta ki bu din sizin ellerinizle (vesilenizle)
hakim kılınsın! Ve adınız selamet Selâmet Yurduna
girecekler arasına yazılıversin... O Cennet ki tüm
ihtişamıyla konuklarını bekliyor ve Oraya girecek
bahtiyarları Allah'ın (Subhanehû ve Tealâ) Rasûlü (SallAllahû Aleyhi ve
Sellem)
şöyle müjdeliyor:
"Kim Cennet'e girerse, bolluk içerisinde
sevinçli olur, sıkıntı ve yoksulluk görmez. O'nun
ne giysileri eskir ne de gençliği tükenir. Cennette
Ona hiçbir gözün görmediği, hiçbir kulun
işitmediği ve hiçbir insanın aklına gelmeyen
şeyler verilir" (Müslim, K Cennet 21; Tirmizi K. Cennet 2; Darimi, K Rikak H.No:
2822)
- eylül 2004/sayı 04 -