Πως περπατώ :

Περπατω πιο αργά από τις αδερφές μου. Έχω μια κίνηση στους γοφούς μου. Γήινη αίσθηση. Στηρίζομαι
πολλές φορές στο ένα πόδι, χέρια σταυρωμένα ή στη μέση, σαν σε στάση αναμονής. Παραίτησης, όταν
ο Τζέρι δεν είναι εκεί. Όταν είναι εκεί, γίνομαι πιο γοργη και φωτεινή.

Πως κοιταζω:

Κοιτάζω με γύφτο το κεφάλι, πολλές φορές στηρίζω το κεφάλι με το χέρι μου και κοιτάω από χαμηλά.
Όταν ντρέπομαι κοιτώ κάτω η αλλού.

Σχεσεις:

Κειτ:Η Κέιτ είναι η μεγάλη μου αδερφή, την νιώθω σχεδόν σαν μητέρα μου. Σέβομαι όλα αυτά που
κάνει για μας απλά κάποιες φορές με εκνευρίζει αφάνταστα. Ειδικά όταν βλέπει τα πράγματα μόνο
από τη δική της πλευρά.Οταν γεννουσα τον Μάικλ η μαμή ήταν σε άλλη γέννα και η Κέιτ ήταν αυτή που
με βοήθησε. Μου δίνει πάντα δυναμη όταν πάω να λυγίσω, και δεν το κάνει πάντα ευγενικά.

Μαγκι:Η Μάγκι μας είναι η χαρά του σπιτιού. Στο τραγούδι μας, το γέλιο και η χαρά. Θυσιάζει πολλά
για να κάνει τους άλλους γύρω της καλά. Είναι στήριγμα για μένα και φως, λατρεύω τη σχέση που έχει
με το γιο μου. Εκνευρίζομαι όμως όταν νιώθω πως τον κακομαθαινουν.

Αγκνες:Τη θαυμάζω την Αγκνες. Είναι τόσο ικανή! Θα ήθελα να μπορώ να πλεκω σαν αυτή αλλά είμαι
πολύ πιο αργή. Και αφηρημένη. Μερικές φορές τη λυπάμαι που έχει πάνω της τόσες ευθύνες και
θυσιάζεται έτσι για το σπίτι. Δουλεύει πολλές ώρες. Νιώθω ενοχές πολλές φορές απέναντι της γιατί θα
μπορούσα να τη βοηθώ περισσότερο στις δουλειές του σπιτιού.

Ροουζ:

Η Ροουζι είναι μεγαλύτερη από μένα αλλά από τότε που θυμάμαι τον εαυτό μου ένιωθα πιο μεγάλη
της. Της αρέσει να της χτενιζω τα μαλλιά και να λέμε μαζί γλωσσοδέτες. Γελάμε τόσο πολύ! Ξεκινάμε
αργά και μετά πιο γρήγορα και πιο γρήγορα, μέχρι που σταματάμε γιατί δεν μπορούμε να συνεχίσουμε
από τα γέλια. Της δοκιμάζω τα ρούχα που φτιάχνω όταν βρίσκω υφάσματα. Της έχω φτιάξει ένα
πουκάμισο και την καλή της φούστα. Σίνα καλή στις δοκιμές. Γιατί έχει υπομονή και ωραία μακριά
πόδια. Την αγαπώ πολύ.

Τζακ:Τον Τζακ δεν τον θυμόμουν πριν να φύγει. Μεγάλωσα με τα γράμματα του. Κάθε φορά που
έφτανες α στο σπίτι μας, ήταν μια μικρή γιορτή. Ο ερχομός του εφερε ανησυχία και αναστάτωση, αλλά
εγώ δεν ανησυχώ για αυτόν. Είναι αστείος και σοβαρός μαζί. Μακάρι να μπορούσα να πω κι εγώ τα
πράγματα όπως ακριβώς τα νιώθω, όπως κάνει αυτός. Χάρηκα τόσο όταν μου είπε πως στη Ριανκα, τα
μωρά του έρωτα είναι ευλογία. Μου έδωσε απίστευτη χαρα το γεγονός πως σε κάποια γωνία του
κόσμου, έστω και τόσο μακριά από εδώ, θεωρούμαι τυχερή που έχω τον Μάικλ.

(...)
Πως μιλώ:

Ειμαι λίγο απότομη και εντονη μερικές φορές. Μπορώ να γίνω ειρωνική. Ο λόγος μου είναι
ευθύς, αλλά ευαίσθητος και αληθινός. Η φωνή μου μερικές φορές είναι υποτονική, πιο χαμηλή,
σαν να μιλώ στον εαυτό μου.

Πως ντυνομαι:

Δεν έχω πολλά ρούχα αλλά είμαι περιποιημένο. Μου αρέσει να προσέχω την εμφάνιση μου, αλλά
πιστεύω πως ο Θεός δεν ήταν και πολύ γενναιόδωρος μαζί μου. Εχω θέμα με τα μαλλιά μου. Νιώθω
πως δεν είναι ποτέ σωστά. Γήινα χρώματα.

Αν ήμουν ζωο:

Αν ήμουν ζώο, θα ήμουν γάτα. Φροντίζω τον Μάικλ και είμαι τρυφερή αλλά και αυστηρή μαζί του και
παίρνω απόσταση. Ειμαι νωχελκκη κάποιες φορές αλλά μπορεί να εποτεθω ξαφνικά. Είμαι γειωμενη
και αισθησιακή. Θα μπορούσα να είμαι και η πεταλούδα της νύχτας, που περιστρεφεται γύρω από το
φως, αυτόκαταστροφικα.

Αγαπημενο χρωμα: κόκκινο καφέ, burgundy.

Αν ήμουν χρώμα :Το ίδιο.

Ενα αντικείμενο σημαντικό για μένα:

Όταν γεννήθηκε ο Μάικλ, ο Τζέρι φυσικά δεν ήταν εκεί. Οταν ήρθε μετά από τρεις μήνες, μου έφερε για
δώρο ένα ασημένιο κοκαλάκι για τα μαλλιά μου σε σχήμα λουλουδιού. "Παντρεψου με Κρισι" μου είπε
για πρώτη φορά, αλλά εγώ γέλασα, τον φίλησα και του είπα πως τον αγαπώ πολύ για να του το κάνω
αυτό. Πως θα είμαστε μια χΡα με το Μάικλ κ τις αδερφές μου και πως παρακαλούσα να έρχεται όσο
πιο συχνά μπορεί για να τον βλέπει. "θα είσαι υπέροχη μαμά Κρισι, ο Μάικλ είναι πολύ τυχερο αγόρι"
μου είπε, και συνεχίσαμε να περπατούμε στο δρομάκι.

Αγαπημενο αντικειμενο2:

Το καλοκαίρι του 1935,πριν φύγει για το Δουβλίνο, μου χάρισε το μουσικό ρολόι με την μπαλαρίνα.
"Για να μετράς τον καιρό μέχρι να ξαναχορεψουμε μαζί Κρισι! "

https://youtu.be/UrT2_13fJUM

(Greensleeves-Traditional English folk song.1580 Henry VIII for Anna Boleyn)

https://youtu.be/h5AqgjzlGp8
Μου είπε όλη την ιστορία αυτο το τραγούδι. Το είχε γράψει ένας παλιός βασιλιάς για την ερωμένη του.
Στους στίχους λέει πως ο κόσμος την εκρινε και μιλούσε άσχημα για αυτήν.Το φόρεμα τηςηταν
λερωμένο στους αγκωνες από το χορτάρι ,όταν ξάπλωναν για να κάνουν έρωτα ,και αυτό ήταν τότε
σημάδι πωςια γυναίκα ήταν ανήθικη και ερωτοτροπεί στους αγρούς.Συο τραγούδι της αυτή
υπερασπίζεται το ήθος της λέγοντας πως αγαπά τα πράσινα μανίκια της γιατί είναι η απόδειξη της
αληθινής της αγάπης.

Τραγούδι αγαπημένο :

Out of nowhere https://open.spotify.com/track/76MVBmQLtH9LEeLMTPRfwx?

si=LK_bdsyeRHihZAYKINn7Lw&utm_source=copy-link

Αν Ήμουν τραγουδι:

I'll read you a story, Colleen.

https://open.spotify.com/track/7n0Ue3x5nHRvFL31AUWYQs?
si=EjVx4LRfTCORnnRG5V3_jQ&utm_source=copy-link

Τι επιδιώκω ,τι ελπίζω ,τι προσδοκώ:

Επιδιώκω να μεγαλώσω το Μάικλ σωστά,χωρίς να του λείψει τίποτα.Ελπιζω να καταφέρω να είμαι

χαρούμενη με κάποιο τρόπο ,θέλω να είμαι χαρούμενη .Θα ήθελα ο Τζέρι να ήταν διαφορετικός αλλά
δεν θέλω να είναι δυστυχισμένος.Απλα θα ήθελα να τον βλέπω περισσότερο.Θα ήθελα κάποια στιγμή
να καταφέρω να φύγω κι εγώ.

Τι φοβάμαι:

Φοβάμαι ότι ο Μάικλ θα πληγωθεί από τον κόσμο γύρω του.Θελω να είναι δυνατός και ν ξέρει πως
είναι αγαπημένος.Φοβαμαι μην τον κακομαθουν.Φοβαμαι πως δεν έχει τη ζωή που έχουν τα άλλα
παιδιά.Θελω να ξέρει πως ο πατέρας του τον αγαπά.Φοβαμαι πως ο Τζέρι θα εξαφανιστεί και δεν θα
τον ξαναδώ.

Ένα μυστικό που θα έλεγα:

Ήταν λίγο καιρό αφού γέννησα το Μάικλ.Πηγα στο Ντονενγκαλ να αγοράσω μαλλιά για τη Ροοζ και την
Άγκνες.Ειχ να βγω καιρο από το σπίτι και ήθελα πολύ να ξεχάσω λίγο.Σκεφτομουν να αγοράσω και ένα
ύφασμα για να φτιάξω μερικές ακόμα πάνες και σεντονακια στο Μάικλ.Οταν τελείωσα από τα πρώτα
ψώνια ,είχα κουραστεί πολύ από το περπάτημα και τη ζέστη ,μπήκα στην τοπική καφετερια να πιω μια
λεμονάδα.Δε θα καθόμουν ,απλά ήθελα να πιω κάτι ,διψούσα τόσο πολύ! Παρήγγειλα στο μπαρ τη
λεμοναδα και όσο περίμενα άκουσα πίσω μου έναν τύπο από μια παρέα που καθόταν σε ένα τραπέζι
να λέει δυνατά και επιδεικτικά στον ιδιοκτήτη : " Τι έγινε Τζόναθαν; Προσφέρει και πόρνες τώρα το
μαγαζί σου; Αναβάθμιση υπηρεσιών!!"
Ήταν σαν να έχασα τη γη κάτω από τα πόδια μου.Το κεφαλι μου μουδιασε.Εφυγα από το μαγαζί
χτυπώντας δυνατά πίσω μου την πόρτα,χωρίς να πιω τη λεμονάδα.Περπατησα όλο το δρόμο μέχρι το
σπίτι διψασμένη.Σταματησα να κλαίω όμως στα μισά της διαδρομής.

Μπήκα σπίτι χωρίς να πω τίποτα.Πηρα την κανάτα με το νερό,ήπια λαίμαργα ένα ποτηρι,έβαλα
δεύτερο.Εγειρα το κεφάλι μου πίσω και άδειασα την κανάτα με το νερό πάνω μου,στο πρόσωπο και
στα μαλλιά μου,αργά, απολαυστικα κάνοντας τα ρούχα μου, το πάτωμα και τα έπιπλα γύρω μου
χάλια.Οι αδελφές μου με κοίταζαν σοκαρισμένες.Τοτε ο Μάικλ ξύπνησε και άρχισε να κλαίει.Και τότε
ξέσπασα κι εγώ σε λυγμούς,ένα κλάμα που έβγαινε από ένα μέρος μέσα μου που ούτε ήξερα μέχρι
τότε πως υπήρχε.Ειχα αλλάξει για πάντα.Εκεινη τη μερα δε μίλησα με τις αδερφές μου.Την επόμενη
είπα στην Κέιτ τι έγινε.Μου είπε πως μόνο ο Θεός γνωρίζει γιατί επέτρεψε να έρθει ο Μάικλ στον
κόσμο ,πως σίγουρα θα είχε κάποιο πολύ σοβαρό λόγο για να το κάνει.Και πως είναι καθήκον μας και
υποχρέωση προς τον Θεό να του δώσουμε όλη μας την αγάπη .Ο,τι και να λέει ο κόσμος,ό,τι και να
συμβεί.

Ένα μυστικό που δεν θα μοιράζουν με κανέναν :

Όταν ο Μάικλ ήταν περίπου δύο χρόνων ,σε μια επίσκεψη του ο Τ

ο Τζέρι μου είπε πως αποφάσισε να επιστρέψει στην Ουαλια.Η μητέρα του ήταν άρρωστη και θα έμενε
εκεί για λίγο καιρό.Ηθελε μου είπε να κάνει και κάποιες επισκευές στο σπίτι του εκεί: " Από εδώ ψηλά
μπορείς να δεις πολύ μακριά Κρισι αλλά η Ουαλία είναι το σωστό ορμητήριο για θαλασσολυκους σαν
εμένα!" Μου έγραφε που και που και ήρθε ξανά όταν ο Μάικλ ήταν τεσσάρων.Ελεγε πάντα ότι θα
επιστρέψει σε δύο -τρεις μήνες αλλά πάντα του έπαιρνε περισσότερο από αυτό.Το καλοκαίρι του 1935
ήρθε στις αρχές του Ιούνη.Εφυγε πάλι με υποσχέσεις και όνειρα.Θα πήγαινε στην Ιρλανδία,γιατί είχε
βρει μια πουδαια δουλειά,σαν βοηθός οδηγού σε αγώνες ράλι.Ελεγε πως σίγουρα θα κατάφερνε να
πάρει και ύφος χορηγία με τον καιρό και να τρεξει με δικό του αμάξι σε αγώνες.Και πάλι μου ζήτησε να
τον παντρευτώ,και πως σε ένα δύο χρόνια θα μπορούσαμε να έχουμε το δικό μας,ολοφικο μας σπίτι
στο Δουβλίνο.Μου είπε πως θα ερχόταν ξανά τέλος του Φθινοπώρου.Οι μήνες περνούσαν και μερα με
τη μέρα βυθιζομουν σε μια λίμνη απελπισίας Δεν είχα δύναμη για τίποτα.Ηξερς πια πως τίποτα από
όλα αυτά δεν θα γίνει..ποτέ.... Και δεν ήταν αυτό τόσο που με διέλυε,όσο το ότι ένιωθα πως δεν ήθελα
να ζω άλλο χωρίς αυτόν.Δεν άντεχα τη ζωή μου σε αυτή την κατάσταση αναμονής της ευτυχίας.

Προσπαθησα να βάλω τέλος.Ανεβηκα πάνω στους λόφους ,πίσω από το λατομείο και πεσα στο
κενό.Δυστυχωε η ευτυχώς το μόνο που κατάφερα ήταν να γεμίσω τα χέρια και τα πόδια μου
γρατσουνιές και μελανιές.Οταν καταλαβα πως δεν ειχα καταφέρει τιποτα,έκλαψα πολύ και θύμωσα με
τον εαυτό μου.Πως θα μπορούσα να το κάνω αυτό σου Μάικλ και τις αδερφές μου;Από τότε άρχισα να
βλέπω τα πράγματα πολύ διαφορετικά.Ηξερα πως ίσως δεν τον ξαναδώ ποτέ και αυτή η σκέψη δεν
πονούσε πια τόσο πολύ.Τον συγχώρεσα και τον αγάπησα πραγματικα.Ο Τζέρι δεν θα άλλαζε ποτέ και
αυτό το είχα πια αποδεχτεί.
10 Πραγματα που θα έπαιρνα μαζί μου:

•τα γράμματα του Τζέρι

•μια χτένα για τα μαλλιά μου

•τα τσιμπιδακια που μου χάρισε

•μια φωτογραφία με όλες τις αδερφές μου

•τον Μάικλ

•Φρουτα

• έναν καθρέφτη

•τη ραπτομηχανή

•τα βιβλία του Μάικλ

• τη συλλογή μου με αποξηραμένα λουλούδια

•το ρολόι με τη μπαλαρίνα