Czy sole kwasów karboksylowych hydrolizują?

Wprowadzenie
Przeczytaj
Animacja
Sprawdź się
Dla nauczyciela
 Czy sole kwasów karboksylowych hydrolizują?

Mydła są przykładem soli wyższych kwasów karboksylowych.

Źródło: www.pixabay.com, domena publiczna.

Z soli kwasów tłuszczowych otrzymuje się mydła. Czy pamiętasz, jaki jest odczyn skóry?
Oczywiście, lekko‐kwasowy. A czy wiesz, że sole kwasów tłuszczowych mają odczyn
zasadowy? Właśnie stąd wynika suchość skóry po stosowaniu mydła w kostce. Podobnie
roztwór innej soli, octan sodu, który jest popularnym konserwantem, posiada odczyn
zasadowy. Pewnie nasuwa Ci się pytanie: jaka jest przyczyna zasadowego odczynu tych soli?
Czy chcesz poznać odpowiedź na to pytanie?

Twoje cele

Wymienisz i opiszesz rodzaje hydrolizy soli.

Wyjaśnisz przyczynę odczynu wodnych roztworów soli kwasów karboksylowych.
Napiszesz równania hydrolizy soli kwasów karboksylowych, które udowodnią dany
odczyn roztworu soli.
Zaprojektujesz i wykonasz doświadczenie, w którym zbadasz odczyn wodnych
roztworów soli kwasów karboksylowych.
Na podstawie wzoru lub nazwy soli zadecydujesz, czy ulega ona reakcji hydrolizy.
Przeczytaj

Czym są sole kwasów karboksylowych?

Sole kwasów karboksylowych powstają w reakcji kwasów karboksylowych z aktywnymi

metalami, tlenkami metali oraz wodorotlenkami. Warto podkreślić, że kwasy karboksylowe
są słabymi kwasami, a niektóre ich sole dobrze rozpuszczają się w wodzie i w większości
posiadają odczyn zasadowy. Odczyn roztworu może być konsekwencją dysocjacji
elektrolitycznej lub reakcji hydrolizy.

Hydroliza soli

Sole rozpuszczalne w wodzie ulegają dysocjacji elektrolitycznej. Następnie jony,

pochodzące od słabych elektrolitów, ulegają hydrolizie. Konsekwencją hydrolizy jest odczyn
roztworu. Hydroliza soli to odwracalna reakcja pomiędzy jonami niektórych soli z wodą.
Hydrolizie ulegają jony, które pochodzą od słabych elektrolitów.

Poniżej przedstawiono rodzaje hydrolizy.

Ze względu na to, że kwasy karboksylowe są słabymi elektrolitami, ich sole mogą ulegać
jedynie hydrolizie anionowej lub hydrolizie anionowo‐kationowej.

Ciekawostka

Sól kwasu octowego (etanowego) to octan

(etanian) ołowiu(II), nazywany cukrem
ołowianym ze względu na swój słodki smak.
Kiedyś był ważnym składnikiem rzymskich
win, ponieważ powstawał podczas
przechowywania alkoholu w ołowianych
naczyniach. Dzięki niemu wino miało słodki
smak. Stosowano go również do produkcji
zapraw i farb. Unia Europejska zakazała
stosowania tej substancji w preparatach
 kosmetycznych, ponieważ jest substancją Octan ołowiu dotychczas był stosowany
w produktach przeznaczonych do pielęgnacji
silnie toksyczną. Wykazuje działanie
urody, m.in. w farbach do włosów oraz szminkach.
mutagenne i rakotwórcze. Powoduje
Źródło: www.pixabay.com, domena publiczna.
uszkodzenia układu rozrodczego
i nerwowego.

Przykłady dysocjacji i hydrolizy soli kwasów karboksylowych

Octan (etanian) sodu – CH3 COONa

Dysocjacja elektrolityczna

CH3 COONa H→2O CH

− −
3 COO + Na
+
anion octanowy kation sodu octan sodu
Kation sodu pochodzi od mocnej zasady - wodorotlenku sodu, dlatego nie ulega reakcji
hydrolizy. Anion octanowy pochodzi od słabego kwasu octowego (etanowego), dlatego
ulega reakcji hydrolizy anionowej.

Hydroliza anionowa

CH −
3 COO + H2 O
anion octanowy woda
⇄ CHkwas3 COOH
octowy
OH−
+ anion wodorotlenkowy
W wyniku reakcji hydrolizy anionowej powstaje słaby kwas octowy (etanowy) oraz anion
wodorotlenkowy, który odpowiada za zasadowy odczyn roztworu.

Heksadekanian (palmitynian) sodu - C15 H31 COONa

Dysocjacja elektrolityczna:

C15 H31COONa H→2O anionC15heksadekanianowy

− Na+sodu
H31COO− + kation
heksadekanian sodu
Kation sodu pochodzi od mocnej zasady – wodorotlenku sodu, dlatego nie ulega reakcji
hydrolizy. Anion heksadekanowy pochodzi od słabego kwasu heksadekanowego
(palmitynowego), dlatego ulega reakcji hydrolizy anionowej.

Hydroliza anionowa

C15 H31COO− + H2 O
anion heksadekanianowy woda
⇄ C15 H31COOH + anion wodorotlenkowy
kwas heksadekanowy
OH−
W wyniku reakcji hydrolizy anionowej powstaje słaby kwas heksadekanowy oraz anion
wodorotlenkowy, który odpowiada za zasadowy odczyn roztworu.
 Odczyn skóry człowieka jest lekko kwasowy, a pH wynosi około 5,5. Sole kwasów tłuszczowych, określane
w chemii jako mydła, mają odczyn zasadowy. Dlatego mogą powodować suchość i podrażnienia skóry. Przy
otrzymywaniu mydeł handlowych wprowadza się różne dodatki, m.in. wyciągi roślinne. Dzięki temu mydła
toaletowe mają zbliżony odczyn do odczynu skóry.
Źródło: www.pixabay.com, domena publiczna.

Octan (etanian) amonu

Dycocjacja elektrolityczna

CH3 COONH4 H→2O CH3 COO− + kation

− NHamonu
4
+
octan amonu anion octanowy
Kation amonu pochodzi od słabej zasady, amoniakalnej, dlatego ulega reakcji hydrolizy
kationowej. Anion octanowy pochodzi od słabego kwasu octowego (etanowego), dlatego
ulega reakcji hydrolizy anionowej.

Hydroliza kationowa

NH 4
+ + 2 HO
kation amonu
2
woda
⇄ woda
NH3 ⋅ H2 O
amoniakalna
+ H3 O+
jon oksoniowy
Hydroliza anionowa

CH3 COO− + Hwoda

2O
anion octanowy
⇄ CH3 COOH +
kwas octowy
OH −
anion wodorotlenkowy

Sumarycznie

CH 3 COO
− + NH + + H O
anion octanowy
4
kation amonu
2
woda
⇄ CHkwas3 COOH
octowy
+ NH3 ⋅ H2 O
woda amoniakalna
W wyniku reakcji hydrolizy anionowo‐kationowej powstaje słaby kwas octowy (etanowy)
oraz słaba zasada – woda amoniakalna. W przypadku hydrolizy anionowo‐kationowej
przyjmuje się, że odczyn jest zbliżony do obojętnego. Aby rozstrzygnąć dokładnie, jaki jest
odczyn omawianej soli, należy porównać wartości stałych dysocjacji.
Związek Stała dysocjacji
CH3 COOH K = 1,8 · 10-5

NH3 ⋅ H2 O K = 1,8 · 10-5

Porównując wartości stałych dysocjacji, możemy stwierdzić, że odczyn roztworu soli

octanu (etanianu) amonu jest obojętny.

Podsumowanie

Sól mocnej zasady słabej zasady

brak hydrolizy hydroliza kationowa
mocnego kwasu
odczyn obojętny odczyn kwasowy

hydroliza anionowa hydroliza anionowo – kationowa

słabego kwasu
odczyn zasadowy odczyn zbliżony do obojętnego

Słownik
odczyn roztworu

cecha roztworu określająca zależności między stężeniem jonów oksoniowych ( H3 O+ )

i jonów hydroksylowych ( − ). Odczyn roztworu może być:
OH
kwasowy, gdy: stężenie jonów oksoniowych [ H3 O+ ] > stężenie anionów
wodorotlenkowych [ −]
OH
zasadowy, gdy: stężenie jonów oksoniowych [ H3 O+ ] < stężenie anionów
wodorotlenkowych [ OH −]
obojętny, gdy: stężenie jonów oksoniowych [ H3 O+ ] = stężenie anionów
wodorotlenowych [ OH −]

hydroliza soli
 odwracalna reakcja jonów niektórych soli (pochodzących od słabych zasad i kwasów)
z wodą

hydroliza anionowa

odwracalna reakcja anionów niektórych soli (pochodzących od słabych kwasów) z wodą;

w wyniku hydrolizy anionowej powstaje cząsteczka słabego kwasu oraz anion
wodorotlenkowy ( OH− )
hydroliza ka onowa

odwracalna reakcja kationów niektórych soli (pochodzących od słabych zasad) z wodą;

w wyniku hydrolizy kationowej powstaje cząsteczka słabej zasady oraz jon oksoniowy (
H3 O+ )
hydroliza anionowo – ka onowa

odwracalna reakcja zarówno kationów, jak i anionów niektórych soli (pochodzących od

słabych zasad i kwasów) z wodą; w wyniku hydrolizy anionowo‐kationowej powstaje
cząsteczka słabej zasady i cząsteczka słabego kwasu; odczyn roztworu takiej soli jest
zbliżony do obojętnego

elektrolit

(gr. ḗ lektron „bursztyn”, lytós „rozpuszczalny”) substancja, która ulega dysocjacji

elektrolitycznej; jest zdolna do przewodzenia prądu elektrycznego; słaby elektrolit –
substancja, która w niewielkim stopniu dysocjuje, np. kwas etanowy 3CH COOH;
działanie mutagenne – polegające na wywołaniu mutacji (zmian) w materiale
genetycznym w organizmach żywych przez czynniki mutagenne

Bibliografia
Bobrański B., Chemia organiczna, Warszawa 1992.

Buczek I., Chrzanowski M, Dymara J., Persona A., Kowalik E., Kuśmierczyk K., Odrowąż E.,
Sobczak M., Sygniewicz J., Chemia. Rozszerzenie. Repetytorium matura, Warszawa 2014.

Czerwiński A., Czerwińska A., Jelińska- Kazimierczuk M., Kuśmierczyk K., Chemia 2.
Podręcznik dla liceum ogólnokształcącego, liceum profilowanego, technikum, Warszawa
2003.

Danikiewicz W., Chemia. Związki organiczne. Podręcznik do liceów i techników. Zakres

rozszerzony, Warszawa 2016.
Lautenschläger K. H., Schröter W., Wanninger A., Nowoczesne kompendium
chemii, Warszawa 2007.

Litwin M., Styka – Wlazło Sz., Szymońska J., To jest chemia 2. Chemia organiczna.
Podręcznik dla liceum ogólnokształcącego i technikum. Zakres rozszerzony, Warszawa
2016.

McMurry J., Chemia organiczna 4, Warszawa 2004.

McMurry J., Chemia organiczna 3, Warszawa 2003.

Pazdro K. M., Rola – Noworyta A., Chemia. Repetytorium dla przyszłych maturzystów
i studentów, Warszawa 2017.

Sikorski A., Chemia. Podręcznik dla szkół ponadgimnazjalnych. Zakres podstawowy, Gdynia
2015.
Animacja

Ćwiczenie 1

Przeprowadź doświadczenie, którego celem jest zbadanie odczynu wybranych soli kwasów
karboksylowych. Napisz problem badawczy oraz hipotezę.

Problem badawczy:

Hipoteza:

Potrzebny sprzęt i odczynniki:

octan (etanian) sodu;

heksadekanian (palmitynian) sodu – mydło;
octan (etanian) amonu;
uniwersalny papierek wskaźnikowy;
wywar z czerwonej kapusty;
sześć probówek;
woda destylowana;
trzy zlewki;
bagietka.

Instrukcja:

1. Przygotuj roztwory wyżej wymienionych soli w zlewkach.

2. Roztwór każdej soli wlej do dwóch probówek.
3. W przypadku każdej soli: do jednej probówki wlej około 2 cm3 wywaru z czerwonej
kapusty, a do drugiej zanurz uniwersalny papierek wskaźnikowy.
4. Zanotuj obserwacje i określ odczyn roztworów badanych soli.

Film dostępny pod adresem https://zpe.gov.pl/a/Dl7WQ05Qz

Symulacja pt. „Badanie odczynu roztworów wybranych soli kwasów karboksylowych”
Źródło: GroMar Sp. z o.o., licencja: CC BY-SA 3.0.

Film prezentuje dwa doświadczenia.

Ćwiczenie 2

Zapisz obserwacje z wywarem z czerwonej kapusty w tabeli.

Sól Przed Po

octan (etanian) sodu

heksadekanian (palmitynian)
sodu

octan (etanian) amonu

Ćwiczenie 3

Zapisz obserwacje z papierkiem lakmusowym w tabeli.

Sól Przed Po

octan (etanian) sodu

heksadekanian (palmitynian)
sodu

octan (etanian) amonu

Ćwiczenie 4

Napisz wnioski.

Odpowiedź:
Sprawdź się

Pokaż ćwiczenia: 輸醙難

Ćwiczenie 1 輸

Zaznacz nieprawdziwe zdanie.

Hydroliza ka onowa to nieodwracalna reakcja ka onów niektórych soli


(pochodzących od słabych zasad) z wodą.

Odczyn roztworu to cecha roztworu, określająca zależności między stężeniem


HO
jonów oksoniowych ( 3 + ) i anionów wodorotlenkowych ( − ).
OH
Hydroliza soli to odwracalna reakcja jonów niektórych soli (pochodzących od

słabych kwasów i zasad) z wodą.

 Elektrolit jest substancją, która ulega dysocjacji elektrolitycznej.

Ćwiczenie 2 輸

Zaznacz zdanie prawdziwe.

 Roztwór palmitynian potasu ma odczyn kwasowy.

W wyniku hydrolizy ka onowej powstaje cząsteczka słabego kwasu oraz anion


wodorotlenkowy.

 Octan sodu to sól mocnego kwasu i mocnej zasady.

 Kwasy karboksylowe są słabymi elektrolitami.

Ćwiczenie 3 輸

Połącz pojęcia z ich wyjaśnieniami.

odwracalna reakcja ka onów

hydroliza anionowo – ka onowa niektórych soli (pochodzących od
słabych zasad) z wodą.

cecha roztworu, określająca zależności

między stężeniem jonów oksoniowych (
działanie mutagenne
HO +
3 ) i anionów wodorotlenkowych (
− ).
OH
odwracalna reakcja anionów niektórych
hydroliza ka onowa soli (pochodzących od słabych kwasów)
z wodą.

działanie polegające na wywołaniu

mutacji (zmian) w materiale
hydroliza anionowa
genetycznym w organizmach żywych
przez czynniki mutagenne.

odwracalna reakcja zarówno ka onów,

jak i anionów niektórych soli
odczyn roztworu
(pochodzących od słabych zasad
i kwasów) z wodą.

Ćwiczenie 4 輸

Przyporządkuj, przeciągając kafelki z odpowiednim wzorem soli do konkretnego rodzaju

hydrolizy, jakiej ulegnie sól po rozpuszczeniu w wodzie i dysocjacji elektrolitycznej.

Hydroliza anionowa

CH3 COOK HCOONH4

CH3 COONH4 HCOONa
Hydroliza anionowo - ka onowa
Ćwiczenie 5 醙

Oceń prawdziwość zdań.

Zdanie Prawda Fałsz

Hydroliza soli jest
nieodwracalną reakcją
jonów niektórych soli  
(pochodzących od słabych
zasad i kwasów) z wodą.
Elektrolit jest substancją,
która ulega dysocjacji  
elektrolitycznej.
Odczyn roztworu jest
zasadowy, jeśli stężenie
jonów oksoniowych [ 3 +HO  
] jest większe niż anionów
wodorotlenkowych [ OH − ].
Mrówczan (metanian)
amonu to sól mocnego  
kwasu i słabej zasady.
Konsekwencją reakcji
hydrolizy jest odpowiedni  
odczyn roztworu.
Sole kwasów
karboksylowych ulegają
 
jedynie hydrolizie
ka onowej.
Ćwiczenie 6 醙

Uzupełnij zdania.

Niektóre sole kwasów karboksylowych po rozpuszczeniu w wodzie ulegają .

Następnie jony, pochodzące od , ulegają , której konsekwencją jest
odpowiedni soli. Ze względu na to, że kwasy karboksylowe są , sole
kwasów karboksylowych mogą ulegać jedynie lub hydrolizie anionowo –
ka onowej.

słabych elektrolitów hydrolizie ka onowej hydrolizie anionowej hydrolizie

dysocjacji elektrolitycznej słabymi elektrolitami odczyn roztworu

Ćwiczenie 7 難

Zdecyduj i napisz, jaki będzie odczyn roztworu (zasadowy, kwaśny, około obojętny)
następujących soli kwasów karboksylowych.

Nazwa systematyczna soli Odczyn roztworu soli

octan (etanian) litu

mrówczan (metanian) sodu

mrówczan (metanian) amonu

palmitynian (heksadekanian) potasu

Ćwiczenie 8 難
Wybierz, które z poniższych indywiduów chemicznych występują w wodnym roztworze
octanu (etanianu) sodu. Wybór uzasadnij odpowiednimi równaniami.

 Na+

 H2 O

 CH3 COONa

 CH3 COO−

 CH3 COOH

 H3 O+

 OH−

Równania reakcji zapisz w zeszycie do lekcji chemii, zrób zdjęcie, a następnie umieść je
w wyznaczonym polu.

Zaloguj się, aby dodać ilustrację.

Ćwiczenie 9 難

Napisz równania reakcji hydrolizy, której ulegają jony następujących soli. Podaj nazwę rodzaju
hydrolizy oraz określ odczyn roztworu poniższych soli.

A. mrówczan (metanian) potasu HCOOK.

B. stearynian (oktadekanian) sodu C17 H35COONa.

Równania reakcji zapisz w zeszycie do lekcji chemii, zrób zdjęcie, a następnie umieść je
w wyznaczonym polu.

Zaloguj się, aby dodać ilustrację.

Dla nauczyciela

Scenariusz zajęć

Autor: Anna Daniewicz, Krzysztof Błaszczak

Przedmiot: Chemia

Temat: Czy sole kwasów karboksylowych hydrolizują?

Grupa docelowa: III etap edukacyjny, liceum, technikum, zakres podstawowy i rozszerzony;
uczniowie III etapu edukacyjnego – kształcenie w zakresie podstawowym i rozszerzonym

Podstawa programowa:

Zakres podstawowy

XVI. Kwasy karboksylowe. Uczeń:

8) wyjaśnia przyczynę zasadowego odczynu wodnych roztworów niektórych soli np.:

octanu sodu i mydła; pisze odpowiednie równania reakcji.

Zakres rozszerzony

XVI. Kwasy karboksylowe. Uczeń:

9) wyjaśnia przyczynę zasadowego odczynu, wodnych roztworów niektórych soli np.:

octanu sodu i mydła; pisze odpowiednie równania reakcji.

Kształtowane kompetencje kluczowe:

kompetencje matematyczne oraz kompetencje w zakresie nauk przyrodniczych,

technologii i inżynierii;
kompetencje w zakresie rozumienia i tworzenia informacji;
kompetencje cyfrowe;
kompetencje osobiste, społeczne i w zakresie umiejętności uczenia się.

Cele operacyjne:

Uczeń:

wymienia i opisuje rodzaje hydrolizy soli;

wyjaśnia przyczynę odczynu wodnych roztworów soli kwasów karboksylowych;
pisze równania hydrolizy soli kwasów karboksylowych, które udowodnią dany odczyn
roztworu soli;
 projektuje i wykonuje doświadczenie, w którym bada odczyn wodnych roztworów soli
kwasów karboksylowych;
na podstawie wzoru lub nazwy soli decyduje, czy jony tej soli ulegną reakcji hydrolizy.

Strategia nauczania:

asocjacyjna;
problemowa.

Metody i techniki nauczania:

dyskusja dydaktyczna;
burza mózgów;
analiza argumentów „za i przeciw”;
analiza materiału źródłowego;
eksperyment uczniowski;
ćwiczenia uczniowskie;
technika zdań podsumowujących.

Forma pracy:

praca w grupach;
praca zbiorowa;
praca indywidualna.

Środki dydaktyczne:

komputery z głośnikami, słuchawkami i dostępem do Internetu/smartfony, tablety;

zasoby multimedialne zawarte w e‐podręczniku;
rzutnik multimedialny;
tablica interaktywna/tablica;
pisak/kreda;
podręczniki;
aplikacja Mentimeter.

Przebieg zajęć

Faza wstępna:

1. Zaciekawienie i dyskusja. Nauczyciel zadaje uczniom przykładowe pytania: Na czym

polega hydroliza? Jakie znaczenie dla człowieka ma hydroliza?
2. Rozpoznawanie wiedzy wyjściowej uczniów. Burza mózgów wokół terminu hydroliza.
Nauczyciel może wykorzystać aplikację Mentimeter z wykorzystaniem
tabletów/smartfonów.
 3. Ustalenie celów lekcji. Nauczyciel podaje temat zajęć i wspólnie z uczniami ustala cele
lekcji.
4. Zasady BHP. Nauczyciel zapoznaje uczniów z kartami charakterystyk substancji, jakie
zostaną użyte w czasie lekcji.

Faza realizacyjna:

1. Analiza argumentów „za i przeciw”. Nauczyciel zadaje uczniom pytanie: „Czy sole
kwasów karboksylowych hydrolizują?” Nauczyciel dzieli klasę na dwa zespoły.
Zadaniem pierwszej drużyny jest przygotowanie argumentów za tym, że sole kwasów
karboksylowych hydrolizują. Natomiast zadaniem drugiej drużyny jest przygotowanie
argumentów przeciwnych - sole kwasów karboksylowych nie ulegają hydrolizie. Po
ustalonym czasie uczniowie przedstawiają na zmianę argumenty „za i przeciw”. Jeden
z uczniów zapisuje argumenty na tablicy. Po odbytej dyskusji, nauczyciel prosi
chętnego ucznia o podsumowanie.
2. Eksperyment uczniowski. Nauczyciel dzieli uczniów na czteroosobowe grupy i rozdaje
uczniom karty pracy, odczynniki chemiczne oraz potrzebne szkło i sprzęt
laboratoryjny. Każdy zespół wyłania spośród siebie lidera i losuje karteczkę z nazwą soli
kwasu karboksylowego. Zadaniem uczniów jest zaprojektowanie i wykonanie
doświadczenia (wg instrukcji zamieszczonej w e‐materiale - ćwiczenie 1), w którym
zostanie zbadany odczyn roztworu soli. Następnie ich zadaniem jest wyjaśnienie
przyczyny danego odczynu roztworu soli oraz wypełnienie karty pracy.
3. Po upływie ustalonego czasu, liderzy grup prezentują rozwiązania na forum klasy.
Nauczyciel weryfikuje poprawność merytoryczną odpowiedzi uczniów.
4. Uczniowie samodzielnie pracują z wykorzystaniem symulacji interaktywnej celem
badania procesów hydrolizy soli kwasów karboksylowych. Mogą wykorzystywać
informacje zawarte w e‐materiale. Nauczyciel monitoruje pracę uczniów i wspiera ich
podczas wykonywanego zadania.

Faza podsumowująca:

1. Nauczyciel sprawdza wiedzę uczniów. Przykładowe pytanie skierowane do uczniów:

Na czym polega hydroliza soli?

Jakie znacie rodzaje hydrolizy soli?
Na czym polega hydroliza kationowa?
Na czym polega hydroliza anionowa?
Na czym polega hydroliza anionowo–kationowa?
Dlaczego mydło ma odczyn zasadowy?
Jaka sól kwasu karboksylowego ma odczyn zbliżony do obojętnego?

2. Jako podsumowanie lekcji nauczyciel może wykorzystać zdania do uzupełnienia, które

uczniowie również zamieszczają w swoim portfolio:
 Przypomniałem/łam sobie, że...
Czego dziś się nauczyłem/łam...
Co było dla mnie łatwe...
Co sprawiło mi trudność...

Praca domowa:

Nauczyciel prosi o wykonanie ćwiczeń zawartych w e‐materiale – sprawdź się.

Wskazówki metodyczne opisujące różne zastosowania multimedium:

Symulacja interaktywna może być wykorzystana przez uczniów podczas samodzielnej pracy
na lekcji lub przed wykonaniem ćwiczeń dołączonych do medium. Medium może być
również wykorzystane podczas odrabiania zadania domowego, czy podczas
przygotowywania się do lekcji czy sprawdzianu.

Materiały pomocnicze:

1. Polecenia podsumowujące (nauczyciel przed lekcją zapisuje je na niewielkich

kartkach): Na czym polega hydroliza soli? Jakie znacie rodzaje hydrolizy soli? Na czym
polega hydroliza kationowa? Na czym polega hydroliza anionowa? Na czym polega
hydroliza anionowo–kationowa? Dlaczego mydło ma odczyn zasadowy? Jaka sól kwasu
karboksylowego ma odczyn zbliżony do obojętnego?
2. Odczynniki chemiczne wynikające z opisu w e‐materiale - ćwiczenie 1.
3. Szkło i sprzęt laboratoryjny wynikający z opisu w e‐materiale – ćwiczenie nr 1.
4. Karteczki z nazwą soli kwasu karboksylowego np.:

I grupa – etanian sodu

II grupa – oktadekanian sodu
III grupa – metanian litu
IV grupa – heksadekanian sodu
V grupa – etanian amonu
VI grupa – metanian amonu
VII grupa – benzoesan sodu
VIII grupa – metanian potasu

5. Karty pracy ucznia:

Plik o rozmiarze 105.24 KB w języku polskim