8. Anachroniczne czy ponadczasowe – co sądzisz o szekspirowskich bohaterach? W odpowiedzi odnieś się do co trzech wybranych postaci z dramatów Szekspira. Moim zdaniem bohaterowie wykreowani przez Williama Szekspira prezentują postawy ponadczasowe. Przykładem jest tutaj chociażby Makbet, który jest opętany rządzą władzy i jest ona dla niego największym celem. Nie cofnie się on przed niczym. Nie cofnie się mężczyzna dosłownie przed niczym, idzie dosłownie po trupach do celu i zabija Banko. Jednak ta zbrodnia nie zostaje bez echa na psychice mordercy, który zaczyna tracić zmysły. Makbet stanowi doskonały przykład tego jak niszcząca jest rządza władzy. Kolejnym przykładem jest Hamlet, który jest postawiony przed wyborem moralnym – czy pomścić śmierć ojca, czy też pozostać i przyglądać się temu jak jego morderca sprawuje bezkarnie władzę w Królestwie. Hamletem targają też egzystencjalne pytania dotykające sensu życia i są one bliskie współczesnemu człowiekowi. Dramat Romeo i Julia również ma przesłanie uniwersalne i pokazuje do czego doprowadza zawiść między ludźmi. Każdy człowiek ma prawo kochać i być kochanym, lecz często osoby z zewnątrz stają na drodze realizacji tego uczucia i nie pozwalają na podejmowanie niezależnych decyzji np. swoim dzieciom. 4. Motyw władzy. Omów zagadnienie na podstawie Makbeta Williama Szekspira. W swojej odpowiedzi uwzględnij również wybrany kontekst. Władza to prestiż, moc decydowania o losie i życiu innych, ale i obowiązki oraz wielka odpowiedzialność za poddanych. Jednak dla tego, kto ją posiada, może stać się narzędziem sprawującym i wyzwalającym w nim najgorsze cechy. Władza to jedna z największych ludzkich namiętności, dlatego motyw władzy jest bardzo popularny w literaturze i sztuce. Autorzy poruszali zarówno problem władzy jako takiej, opisując ustroje i procesy zmian władzy, jak i sylwetki poszczególnych władców bądź jako mecenasów i mężów stanu, bądź despotów ciemiężących lud. Pojęcie władzy jest częstym motywem w utworach, takich jak ,,Odprawa posłów greckich” Jana Kochanowskiego, również ,, Kazania sejmowe” Piotra Skargi oraz ,,Makbet” Williama Szekspira.
Już od dawnych czasów władza czymś niezwykle
pożądanym. Nie byłoby nic w tym złego, gdyby nie fakt, iż wiele osób by ją zdobyć jest w stanie posunąć się nawet do morderstwa. Stało się tak w przypadku tytułowego ,,Makbeta’’ z dramatu Szekspira. Przepowiednia czarownic powoduje, że w dotychczas idealnym rycerzu pojawia się nieodparta żądza władzy, która jest tylko jeszcze bardziej podsycana przez Lady Makbet. To pragnienie władzy doprowadza do zabójstwa króla, które uruchamia machinę zbrodni, pociąga za sobą następne morderstwa. Dla własnych korzyści Makbet nie zatrzymuje się nawet przed samobójstwem swojego przyjaciela Banka, ciążąca na Makbecie i jego żonie wina stale się powiększa i doprowadza do degradacji człowieczeństwa, a w konsekwencji do śmierci. Lady Makbet traci zmysły, a Makbet ginie z ręki Makdufa. Dramat ukazuje jak żądza władzy może doprowadzić do tragedii. Skutki decyzji osób posiadających dużą władzę często ponoszą ludzie, dlatego trzeba dobrze ją wykorzystać. Przykładem osoby, która posiadała władzę, lecz nie wykorzystała jej, jest postać biblijnego Piłata, jako namiestnik miał on władzę nad życiem Jezusa Chrystusa, który został postawiony przed sądem. Chociaż nie widział w Jezusie żadnej winy, z obawy o utratę poważania, szacunku, władzy posłuchał krzyczącego tłumu domagającego się ukrzyżowania Jezusa. Umywając dłonie odciął się od odpowiedzialności za życie Jezusa, pomimo tego iż miał świadomość że skazuje tym samym niewinną osobę na śmierć. Władza to jedna z największych ludzkich namiętności. Dla jednych jest największym marzeniem i celem życia a dla innych przykrym obowiązkiem. Nie mniej jednak każda decyzja władcy niesie za sobą nieraz nieodwracalne skutki, dlatego powinny być one przemyślane. Nie umiejętnie podjęte decyzje mogą przyczynić się do utraty zdrowia a nawet i życia wielu niewinnych poddanych.
7. Motyw nieszczęśliwej miłości. Omów zagadnienie na
podstawie Romea i Julii i Hamleta Williama Szekspira. Miłość to uczucie niezwykle złożone o charakterze zarówno ocalającym, jak i niszczącym. Jest to siła nad którą człowiek nie potrafi zapanować. Dla wielu osób to główny cel życia, ale często jest tak, że również bywa przyczyną tragedii. Szczęśliwa miłość jest siłą, która odmienia nasze życie na lepsze, nieszczęśliwa miłość natomiast często cechuje się źródłem ogromnego cierpienia oraz bywa powodem wielu nieszczęść i problemów. Motyw nieszczęśliwej miłości odnaleźć możemy w dramacie Williama Szekspira ,,Romeo i Julia’’. W swoim dziele autor pokazał siłę miłości, która może doprowadzić nawet do śmierci. Dramaturg w swojej tragedii okazuje miłość jako silne uczucie dwojga ludzi, którzy chcą być ze sobą ze względu na nienawiść swoich rodzin. Niedługo od poznania zakochani biorą potajemnie ślub. Rozłączeni przez niefortunny zbieg okoliczności zakochani próbują znaleźć sposób na wspólne życie. Niestety plan ojca Laurentego, które miał im to umożliwić nie powiódł się, wysłannik zakonnika nie dotarł do Romea z wiadomością o śmierci Julii, przekonany o śmierci ukochanej, młodzieniec popełnił samobójstwo co wiedząc po przebudzeniu Julia w rozpaczy wbija w ciebie sztylet. Uczucia tytułowych bohaterów są niewątpliwie miłością nieszczęśliwą, ponieważ wyłączyć, bo jej wstanie dopiero śmierć doprowadziła ich obojga do samobójstwa które niewątpliwie znaczy możemy za ogromną tragedią.
Drugim przykładem nieszczęśliwej miłości możemy odnaleźć
w dziele Williama Szekspira ,,Hamlet”. Hamlet to także utwór o miłości. Ludzie mają z tym uczuciem problemy od samego początku i łatwo może przerodzić się w nienawiść. Takie zjawisko często spotyka młodych ludzi szukających miłości pośród trudności i rywalizacji. Testowane na uczuciach Hamlet Ofelii bez powodzenia. Powodem jest to, że książę jest niechętny kobiecie po tym, jak dowiedział się, że jego matka spiskowała z Klaudiuszem. Odmowa Ofelii i niemożność zniweczenia pokładanych w niej przez Poloniusza nadziei, pogrążyła się w szaleństwie, które doprowadziło ją do samobójstwa. Początkowo bardzo romantyczna i młoda miłość, umiera gdy Hamlet zdaje sobie sprawę z tego, co stracił.