Rick Verbraak V5T

Verwerkingsopdracht Stromingen
Louis Couperus, Noodlot (1890)

Dit boek is het eerste boek van niveau 5 wat ik heb gelezen. Het was qua taal af
en toe een beetje lastig, maar ik kon het wel gewoon goed volgen. Ik lees
normaal niveau 4 boeken en voor mijn gevoel past dat wel het beste bij me. Ik
denk dat ik het boek zelf ook wel gewoon niveau 5 zou geven, of heel misschien
toch nog niveau 4, aangezien ik dat gewend ben en ik dit boek ook wel aankon.

De hoofdpersoon, Frank, krijgt te maken met het probleem dat zijn beste vriend,
die hij in huis heeft genomen toen hij dakloos was, zijn relatie met Eve probeert
te saboteren. Na afloop is hij erachter gekomen en heeft hij zelf maatregelen
genomen om het te voorkomen. Dit deed hij door Bertie, de beste vriend, te
vermoorden en daarna door de soort ptsd heeft hij samen met Eve zelfmoord
gepleegd.
De belangrijkste motieven in het boek zijn verraad, aangezien Frank Bertie zo
goed behandelt en dan saboteert hij zijn relatie als dank, en liefde, aangezien het
hele verhaal draait om de liefdesrelatie tussen Eve en Frank (en de sabotage
ervan door Bertie).

Structureel vond ik het boek erg goed. Het had een duidelijke, chronologische
structuur, wat wel fijn was na een aantal boeken met veel flashbacks en door
elkaar heen lopende verhaallijnen. Ik vond het al snel interessant doordat een
man een oude bekende zwerver zomaar bij hem liet wonen. Ik was wel benieuwd
naar heet leven van deze man en of hij nog meer goede daden deed. Later toen
Bertie Frank en Eve begon te saboteren vond ik het al helemaal aantrekkelijk.
Op emotioneel niveau vond ik het boek af en toe een beetje frustrerend. Ik
wilde, hoewel ik het al verwachtte om aan het eind te gebeuren, dat Frank en
Eve samen kwamen, maar Bertie bleef ze steeds hinderen, wat mij dus een
beetje frustreerde. Daarnaast had ik gemixte gevoelens toen Frank Bertie
vermoordde. Ik vond het terecht en was blij dat hij eindelijk weg was zodat
Frank en Eve samen konden zijn, maar dit was niet de juiste manier. Dit gaf me
ook een lichte haat naar Frank. Als laatste was het einde natuurlijk erg
ontroerend, waar het koppel samen zelfmoord plegen.
Intentioneel weet ik niet echt goed wat de schrijver wilde. Ik denk dat hij
vooral gewoon wilde amuseren en een realistisch en interessant boek wilde
schrijven
Moreel gezien vond ik het ook wel een beetje frustrerend, want voor mijn gevoel
was Bertie Frank zijn beste vriend. Ik kan me dan niet voorstellen dat hij Franks
relatie zo willen saboteren. Ik vind zelf dat je alles over moet hebben voor je
beste vriend en het lijkt mij dat je wilt dat hij gelukkig is. Daarom begreep ik niet
echt waarom hij dat zou willen doen.
Realistisch is het boek wel goed, aangezien het een realistisch boek is. Het gaat
over twee gewone mensen die elkaar op vakantie ontmoeten en verliefd worden,
wat best normaal is.
Heel vernieuwend vond ik het niet heel erg. Het was gewoon weer een
liefdesverhaal met een semi goed einde. In die tijd waren er veel romans en die
zijn er nog steeds erg veel.
De schrijfstijl vond ik niet heel bijzonder. Hij gebruikte af en toe wat langere
zinnen en sommige moeilijkere woorden, maar over het algemeen was het erg
duidelijk en fijn om te lezen.