Professional Documents
Culture Documents
O naprężeniach normalnych s(x,y) w przekroju decydują trzy siły wewnętrzne: Postępując tak, jak pokazano powyżej, określono wykres momentów zginających M:
- osiowa N M
I
8.64
I
x C =1.4 m M =8.64 kNm
W przypadku zginania prostego (jednokierunkowego) niezerowa jest wyłącznie jedna 2 M
ze składowych momentu zginającego Mx≠0 lub My≠0 , dlatego wzór na naprężenia a
5.76
II
49
[kN·m] M =11.67 kNm
11.76
jednocześnie i warunek wytrzymałościowy może przyjąć postać: [qa2]
I 72
N M x ⋅y M y ⋅x N M x ⋅y M y ⋅x
σ (x , y )= + − ⩽f ? σ ( x , y )= + − ⩽f ?
A Ix Iy A Ix Iy M
II
czyli: M y⋅x Mamy dwie skrajne wartości momentów rozciągające albo włókna górne M I albo
M x⋅y
σ ( y )=+ ⩽f ? lub σ (x )=− ⩽f ? włókna dolne M II. Zobaczmy jak te momenty są położone w stosunku do głównych
Ix Iy centralnych osi bezwładności przekroju a – a (geometria mas):
y
To które składowe czy momentu zginającego M(Mx,My) są niezerowe zależy od
3t środek ciężkości:
położenia wektora momentu (z podwójnym grotem) względem osi układu głównych 2
3 t ⋅2 t y1=2 t−t =+t y g=+1.5 t
centralnych współrzędnych w przekroju. t x1 yS = =+t
2
3t +3 t
2
y2 = 0−t=−t yd =−2.5 t
y1 yg
Zad. 1. Zwymiarować przekrój belki: fc = 24 MPa, ft = 36 MPa a–a momenty bezwładności:
3t y2 x
q q = 12kN/m yS t 3 3
t 3t 3 +3 4 5 4 3 +3 4 2 4 17 4
yd J y= t = t J x= t +[3 (±1) t ]⋅2= t
x2 xo 12 2 12 2
A B C D
3t Ponieważ OY jest osią symetrii więc ona jest też osią
a=1.2m a 2a główną centralną a druga oś centralna jest osią główną.
t t
RB RD=7/6 qa
Oba ekstremalne momenty wrysowane w przekrój wskazują na zginanie proste –
Σ M A=0 :
q·a 2
2 jednokierunkowe względem osi poziomej OX:
q⋅2 a⋅2a −q⋅a / 2 4−1/ 2 7
M 2 R D=
3a
=
3
qa= qa
6
sI y sII
I y II y
+ Md - Md
z yg 1.5t MI
q xC
2
V ( x C ) : q⋅x D−R C =0
q (2 a)
2 M max M II
x z
M B =R D⋅2 a− 2 R D 7 /6 qa 7 Mg
2 xC = = = a - Mg yd -2.5t +
V xC =7 /6 a q q 6
I II
- RD=7/6 qa
Bardzo ważną umiejętnością jest prawidłowe wrysowanie momentu w przekrój
– na kierunku odpowiedniej osi i z odpowiednim zwrotem (wg reguły prawej dłoni).
Ad. 1. Zwymiarować przekrój belki: fc = 24 MPa, ft = 36 MPa Mamy więc dwa zagrożone przekroje i w każdym z nich dwa ekstrema – w sumie
cztery warunki wytrzymałościowe do sprawdzenia. Nie ma jednak konieczności
q q = 12kN/m uwzględniania aż 4 warunków!
B C D Jeśli jedna z trzech par wielkości jest równa: (1) wytrzymałości ft≠fc,
A
a=1.2m a 2a (2) współrzędne skrajne yd≠yg lub (3) ekstrema Mg≠Md , to zadanie redukuje się
RD=7/6 qa a–a do jednego warunku: sextr ≤ f?!
M
I y
M II Nawet jeśli wszystkie te pary wielkości są różne to zawsze można wykluczyć
8.64
Ad. 1. Zwymiarować przekrój belki: fc = 24 MPa, ft = 36 MPa a–a Eliminowany warunek dotyczy najmniejszego z ekstremów. Drugi warunek z tym
y samym znakiem dotyczy naprężenia sII+ < ft z większym z momentów M II i większą ze
q q = 12kN/m współrzędnych yd a więc największego, na wartość bezwzględną, naprężenia spośród
3t
możliwych 4 ekstremów. Gdyby ono spotkało się z mniejszą z wytrzymałości:
B C D t σ extr ⩽min ( f t , f c )
1.5t
A yg
a=1.2m a 2a to byłby to warunek decydujący – czyli jedyny konieczny do sprawdzenia!
Niestety mamy tu inną zależność: |σ |< σ extr =σ II ⩽f t > f c
- +
RD=7/6 qa x
yS t Tak więc musimy sprawdzić wszystkie pozostałe 3 warunki wytrzymałościowe!
-2.5t
M
I
3t yd σ extr =σ +II ⩽f t |σ -II|⩽ f c |σ -I|⩽ f c
II
Mx
8.64
1 xC =1.4 m
2
M II ⋅y d
Ix
⩽f t | Ix |
M II⋅y g
⩽f c |
M I⋅y d
Ix |
⩽f c
49 7/ 6a
5.76
[qa2] I 72 ⩽f t ⩽f c ⩽f c
17/ 2 t
4
17 / 2 t 4 17 / 2 t 4
M
II
3+3 3
J x= +(3⋅12 )⋅2= Zapis tych 3 warunków w podobnej formie umożliwia dalszą ich eliminację:
12
V x C =7 / 6 a 17 4 245 qa2⋅t 147 qa 2⋅t 180 qa 2 36 5 qa2 ⋅t
4 ⩽f c
4
= t =8.5 t 4 ⩽f t 1224 t 3 = ⋅ ⩽f c
2 1224 t 1224 t 36 34 t 4
- RD=7/6 qa 245 qa2
⩽f t
180 qa2
3 ⩽f c
1224 t 3 1224 t
y σ +I ⩽ f t y y |σ -II|⩽f c sprawdzenie :
+ M II - M II −11.76 kNm⋅100 cm /m⋅(− 2.5⋅4.8 cm) 8.64 kNm⋅(−2.5)
z yg 1.5t MI ⩽f t ⩽f c
x 8.5⋅4.84 cm 4 8.5⋅0.0483 m 3
M II z
kNcm MN kNm MN
MI - MI yd -2.3t + 3.1276 ⩽36 2 22978 2 ⩽24
cm 3
m m m2
σ extr= σ +II ⩽f t kN kN MN MN √
|σ -I|⩽f c 3.13 ⩽3.6 2 √ 22.98 2 ⩽24
cm 2
cm m m2
https://platforma.polsl.pl/rb/course/view.php?id=157 |σ min|< σ extr ⩽f t > f c Marek Bartoszek
-
3/6
WYTRZYMAŁOŚĆ MATERIAŁÓW : Zginanie proste zmiany: 17 września 2021 13:14:21
Ad. 1. Zwrot momentu w przekroju i inne ważne elementy związane ze zginaniem Zwrot wektora momentu (z podwójnym grotem) w stosunku do osi przekroju:
a–a Przekroje:
fc = 24 MPa ft = 36 MPa, M I = 1/2 qa^2 =8,64 kNm M II = 49/72 qa^2 =11,76 kNm
y
q q = 12kN/m
3t I II
B C D t y y
1.5t
A yg
a=1.2m a 2a MI
RD=7/6 qa x
M II
I
M 3t x x
-2.5t
II yd
Mx
8.64
1 xC =1.4 m
2
49 7/ 6a MI > 0 M II < 0
5.76
[kN·m] t
11.76
[qa2] I 72
M
II
3+ 33 2 17 4 4
J x= +(3⋅1 )⋅2= t =8.5 t
12 2
V
| |
x C =7 / 6 a M x⋅y
σ ( y)= ⩽f ?
Ix
- RD=7/6 qa Gdy wykres M u góry belki Gry wykres M u dołu belki
- rozciągana góra belki ! - rozciągany dół belki!
Wykr. M odniesiony do przekroju wskazuje na zgnanie proste (jednokierunkowe) wzgl.
Od prawidłowego umiejscowienia momentu w przekroju zależy prawidłowe ustalenie
osi OX. Momenty M I i M II nanosimy korzystając z zasady śruby prawoskrętnej.
znaku momentu! Jego znaku nie bierzemy z wykresu M! Zależy on od porównania
Poniższe szkice są obowiązkowe – pomagają w eliminacji zbytecznych warunków:
położenia wektora M z podwójnym grotem ze zwrotem odpowiedniej osi głównej układu
sI sII współrzędnych przekroju, względem której działa (kręci) dany moment M!
Tutaj mamy zginanie względem osi poziomej przekroju, gdyż rozciągana lub ściskana
I y σ +I ⩽ f t y II y |σ -II|⩽f c jest albo dolna albo górna część belki, oddzielone osią główną OX.
+ yg 1.5t M II - M II Działające w obu przekrojach momenty można łatwo
z MI
wrysować na przekroju pamiętając o zasadzie śruby
x z
MI
M II prawoskrętnej. Porównując sposób działania momentów
- M I
yd -2.3t +
na przycięte belki w widoku bocznym (zaznaczone jako
łuki, tak aby rozciągały właściwą stronę belki) z zasadą śruby
I |σ -I|⩽f c II σ extr= σ +II ⩽f t
prawoskrętnej, można wyobrazić sobie położenie
|σ -min|< σ extr ⩽f t > f c wektora momentu z podwójnym grotem w widoku od czoła
Szkice naprężeń są proporcjonalne do wartości momentów!
przekroju. grafika: Wikipedia
https://platforma.polsl.pl/rb/course/view.php?id=157 Marek Bartoszek 4/6
WYTRZYMAŁOŚĆ MATERIAŁÓW : Zginanie proste zmiany: 17 września 2021 13:14:22
Zad. 2. obliczyć dopuszczalne obciążenie belki: t =12cm fc = 24 MPa Wiedząc, która współrzędna włókien skrajnych (lewych czy prawych) jest większa,
ft = 36 MPa a która mniejsza, można sprawdzić relację pomiędzy ekstremami naprężeń
a wytrzymałościami materiału. W tym przykładzie ekstremum naprężeń odpowiada
C większemu z momentów M II oraz xL jako większej ze współrzędnych włókien
Momenty w przekrojach zagrożonych :
skrajnych. Ekstremum naprężeń jest ujemne, więc zachodzi taki porządek zależności:
q I
M =0.5 qa
2
a
σ +max < σ extr =|σ -min|⩽f c < f t
B
0.7 II II
II y0 y
a–a z 3t t
M [qa2]
2
3t ⋅2t 2 2 2 13
I xS = =+ t x1= x 2=0− t=− t xL=− t
M z 2
3t ⋅3 3 3 3 6
3t t x t A1 2 4 11
M II x3 =2 t− t=+ t xP =+ t
t I I x xS 3t x
3 3 6
3t t
t
t
|
σ ( x )=−
M y⋅x
Iy |
⩽f ?
M
I
II II
t
|σ ( x)=−
M y⋅x
Iy| ⩽f ? - zależnie od x
A2 M II
A3
y
[( ) ( ) ]t = 153
3 2 2
3 ⋅2+3 4 2 4
Patrząc na kierunek działania momentów x xL xP
J y=
2
t +3 t ⋅ − ⋅2+ + t
2 4
x 12 3 3 12
zginających MI i MII w obu przekrojach widać,
że mamy do czynienia ze zginaniem względem
osi pionowej przekroju! Jest to oś główna, gdyż M II Teraz wystarczy sprawdzić jedyny niezbędny - wytypowany powyżej warunek:
σ extr=|σ -II|⩽ f c
σ +I ⩽ f t
| |
M II M y⋅x 13
σ extr =|σ -min|⩽f c II
|σ -I|⩽f c
| |
oraz że są one różne! Wytrzymałości materiału fc i ft też są różne! Jak widać z kształtu 153 t
4
91 120
2
cm
2
( ) ⩽f
13
przekroju również współrzędne włókien skrajnych xL i xP liczone względem osi zginania −0.7 qa 2⋅ − t 91 qa2
6 3 ⩽f c
q⩽2.421 kN / cm
OY są różne. Skoro wszystkie 3 wielkości (M, f, współrzędne) decydujące o −
153 4 c 765 t
znaczeniu warunku wytrzymałościowego są różne, to można wyeliminować t 3 przyjęto :
12 765 t f c
q⩽ ⋅ 2 q dop =240 kN / m
1 spośród 4 warunków wytrzymałościowych a sprawdzić trzeba 3 pozostałe. 91 a
Zad. 3. Zwymiarować przekrój wspornika: Teraz spróbujmy naszkicować wykres naprężeń normalnych s aby określić lokalizacje
ekstremów oraz wybrać warunki wytrzymałościowe konieczne do sprawdzenia:
α a–a a = 4 kN/m xg
A q =4 kN/m 3t yg
α B P = 1.5 qa2 II(-t/√2;+3t/√2) 3t
fc = 24 MPa M x=+1.5 √ 2 qa
2
a 3t
ft = 36 MPa sextr
⩽f
t
Q
σ
+
x
a=
ma
P = 1.5qa 1.2 C Patrząc na kierunek działania momentów M i M 3t
+
m v h
względem osi przekroju, wydaje się, że mamy do
1.5qa2
grafika: Wikipedia
0 na
J x= t
0.5qa2
σ ( x , y )= + x − y ⩽f ?
= ojęt
A Ix Iy
8
qa 2
ob
x
σ -
| |
1.5
i a
jednak wypadkowa momentów xleży na osi głównej: M x⋅y
lin
σ ( y)= ⩽f ?
c
f
|⩽
My v Ix
in
-
σ
m
y
|
Mv Mv M x=+1.5 √ 2 qa
2
Ponieważ wypadkowa momentów leży na jednej z osi głównych (na OX) więc mamy
Mh
Mh h
zginanie proste względem tejże osi, z którą pokrywa się linia obojętna s=0 naprężeń.
Im dalej od linii obojętnej tym większe naprężenia. Ekstrema naprężeń znajdują się na
końcach I i II przeciwprostokątnej trójkąta, jako punktach najbardziej oddalonych od
3t więc to jest
grafika: Wikipedia linii obojętnej. O bezwzględnej wartości naprężeń decydują odległości obu punktów od
zginanie proste
linii obojętnej a te są równe! Zatem z dwu potencjalnych warunków decyduje ten
3t względem osi OX:
o mniejszej wytrzymałości (fc<ft) :