Professional Documents
Culture Documents
Wprowadzenie
Przeczytaj
Galeria zdjęć interaktywnych
Sprawdź się
Dla nauczyciela
Objętość kuli
Twoje cele
Już wiesz
Kulą nazywamy zbiór punktów przestrzeni oddalonych nie więcej niż o ustaloną
R
odległość (promień kuli) od zadanego punktu O (środek kuli). Średnicą d kuli jest
cięciwa przechodząca przez środek kuli, zatem d = 2R.
Pole powierzchni kuli obliczamy ze wzoru:
P = 4πR2 .
Objętość kuli
Niech R będzie długością promienia kuli.
Ciekawostka
Jeżeli mamy dany wzór na objętość kuli, to możemy w łatwy sposób wyprowadzić wzór na
jej pole powierzchni poprzez podział powierzchni kuli na jednakowe trójkąty
krzywoliniowe.
Przykład 1
Ponieważ R= 1
2 , zatem objętość kuli jest równa:
V = 43 ⋅ π ⋅ ( 21 )3 = 43 ⋅ π ⋅ 81 = 61 π.
Objętość kuli wynosi 16 π.
Przykład 2
4 3 64√2
3 πR = 3 π
4R3 = 64√2
R3 = 16√2
R = 2√ 2 .
Promień kuli ma długość 2 √ 2.
Przykład 3
Promień kuli zwiększono o 20%. Obliczymy, o ile procent wzrosła objętość tej kuli.
Rozwiązanie
V1 = 34 πR1 3 .
Założmy, że po zwiększeniu długości promienia kuli o 20% otrzymujemy kulę
o promieniu R2 .
Zatem:
R2 = 1,2R1 .
Wtedy objętość tej kuli wynosi:
V2 = 34 ⋅ π ⋅ (1,2R1 )3 = 34 π ⋅ 1,728R1 3 .
Różnica objętości tych kul wynosi:
8π = 4πR2
R2 = 2, czyli R = √2
Wobec tego objętość V kuli jest równa:
3
V = 34 ⋅ π ⋅ (√2) = 43 ⋅ π ⋅ 2√2 = 8√3 2 π.
Przykład 5
Rozwiązanie
R1 = x,
R2 = x + 4,
R3 = x + 8.
Ponieważ suma długości tych promieni wynosi 18, zatem do wyznaczenia wartości x
rozwiązujemy równanie:
x + x + 4 + x + 8 = 18
3x + 12 = 18
3x = 6, zatem x = 2.
Wobec tego długości promieni tych kul wynoszą odpowiednio:
R1 = 2,
R2 = 6,
R3 = 10.
Zatem stosunek objętości kuli o najmniejszym promieniu do objętości kuli o największym
promieniu wynosi:
3 ⋅π⋅2
4 3
V1
V3 = 4 ⋅π⋅103
3
= 23
103 = 1
125 .
Słownik
kula
bryła obrotowa, która powstaje przez obrót koła wokół osi zawartej w płaszczyźnie koła,
do której należy środek koła
objętość
Polecenie 1
Polecenie 2
Promienie kul K K K są kolejnymi wyrazami ciągu geometrycznego o ilorazie
1, 2, 3 2, przy czym
promień kuli K jest równy . Oblicz sumę objętości tych kul.
√2
3 2
Sprawdź się
1
Objętość kuli o średnicy długości 3 wynosi:
π
216
π
162
4π
81
Ćwiczenie 2 輸
Wstaw w tekst odpowiednie liczby.
π
Promień kuli o objętości 27 ma długość √ 3 81
4 .
Ćwiczenie 4 醙
Połącz w pary długość promienia R kuli z odpowiadającą mu objętością V .
R= 1
3 V = 4√ 3π
R = √3 V = 4
81 π
R= √3
3
V = 36π
R=3 V = 4√3
27 π
Ćwiczenie 5 醙
Pogrupuj elementy, zgodnie z podanym opisem.
ma objętość równą 64 √6 π
Ćwiczenie 6 醙
Pewną kulę przecięto płaszczyzną. Otrzymany przekrój jest kołem o promieniu długości 3√2
i środku oddalonym od środka kuli o 4. Wyznacz objętość tej kuli.
Ćwiczenie 7 難
Ćwiczenie 8 難
Przedmiot: Matematyka
Grupa docelowa:
Podstawa programowa:
Treści nauczania – wymagania szczegółowe:
X. Stereometria. Zakres podstawowy. Uczeń:
6) oblicza objętości i pola powierzchni graniastosłupów, ostrosłupów, walca, stożka i kuli,
również z wykorzystaniem trygonometrii i poznanych twierdzeń;
kompetencje cyfrowe;
kompetencje osobiste, społeczne i w zakresie umiejętności uczenia się;
kompetencje matematyczne oraz kompetencje w zakresie nauk przyrodniczych,
technologii i inżynierii.
Cele operacyjne:
Uczeń:
Strategie nauczania:
konstruktywizm;
konektywizm.
dyskusja;
metoda kota i myszy;
liga zadaniowa;
burza mózgów.
Formy pracy:
praca indywidualna;
praca w grupach;
praca całego zespołu klasowego.
Środki dydaktyczne:
Przebieg lekcji
Faza wstępna:
1. Nauczyciel określa temat lekcji: „Objętość kuli” oraz cele, wybrana osoba formułuje
kryteria sukcesu.
2. Uczniowie metodą burzy mózgów przypominają poznane pojęcia związane z tematem
lekcji.
Faza realizacyjna:
Faza podsumowująca:
Materiały pomocnicze:
Kula i sfera
Wskazówki metodyczne: