μέθgο§ΩΞ

ομο.ίδεάτες του Πειθία κατέφυγαν στην αθηνα.[κή τριήρη που ναυλοχούσε

εκεί κι έτσι κατάφεραν να γλιτώσουν.

«τΦ μέν λόγφ όκτακοσίων ταλάντων το[ς προξένοις διηγγυημένοι, έρ]±g±

δΦέ πε:πεισμένοι Κορ[νθ ίοις Κέρκυραν προσποιήσαι»

Η αντίθεση ανάμεσα σε «λόγqj-έργφ» αποτελεί τη βάση της πολιτικής

σκέψης του Θουκυδίδη και καταδεικνύει την υπεύθυνη στάση και την
ωριμότητα του ιστορικού απέναντι στην εξιστόρηση των γεγονότων.
Πρόθεσή του είναι να διαχωρίσει ρητά τα φαινομενικά αίτια της
απελευθέρωσης των 250 Κερκυραίων ολιγαρχικών ότι δηλαδή, έδωσαν γι'
αυτούς εγγύηση 800 ταλάντων οι Κόρινθιοι πρόξενοι σε περίπτωση που οL
αιχμάλωτοι δεν κατέβαλλαν οι ίδιοι το ποσό αυτό, από τα ποανιιατικά
που είναι ότι ανέλαβαν οι απελευθερωθέντες διττή δέσμευση: πρώταί ότι
Θα αποσπάσουν την Κέρκυρα από την επιρροή των Αθηναίων,
εμποδίζοντας τη μετεξέλιξη της επιμαχίας σε συμμαχία κα έπειτα, ότι Θα
Την πΡοσαρτήσουν στην Κόρινθο και κατ' επέκταση στον
πελοποννησιακό συνασπισμό.

«έψηφίσcwτο Κερκυρα[οι Άθηναίοις ξύμμαχοι άιναι ... Πελοποννησίοις

δέ φίλοι ώσπερ καί πρότερον»

Οι Κερκυραίοι ύστερα από διαπραγματεύσεις τόσο με τους Αθηναίους

όσο και με τους Πελοποννησίους αποφάσισαν να ανανεώσουν την
επιμαχία τους, που είχαν συνάψει με τους Αθηναίους το 433 π.Χ, αλλά και
να είναι φίλοι με τους Πελοποννήσιους όπως και προηγουμένως (πριν
από το 433 π.Χ). Με άλλα λόγια Ψήφισαν να τηρήσουν σταθερά ουδέτερη
πολιτική στάση στις σχέσεις τους με τους δύο εμπόλεμους. Κρατώντας
ίσες αποστάσεις και από τους δύο απέφευγαν την εμπλοκή τους στον
Πελοποννησιακό πόλεμο. Συνεπώς, το Ψήφισμα περί ουδετερότητας
συνιστά ευφυή διπλωματική κίνηση, αποτελεί καΦιας σημασίας απόφαση
που στόχευε στην εκτόνωοη της πολιτικής κρίσης και στην εξυγίανση των
σχέσεων δη μοκρατικών και ολιγαρχικών Κερκυραίων.
Ωστόσο η απόφαση αυτή ήταν καταδικασμένη να αποτύχει, καθώς τα
πολιτικά πάθη ήταν οξυμένα και δεν προβλεπόταν η αποσόβηση μιας
μελλοντικής σύγκρουσης ανάμεσα στα μέλη της κερκυρα.ίκής κοινωνίας.
Οι δύο παρατάξεις (ολιγαρχικοί και δημοκρατικοί) είχαν αντικρουόμενα
συμφέροντα και πρόσκεινταν πολιτικά σε διαφορετικές πόλεις, στοιχεία
που καθιστούσαν τη ρήξη τους αναπόφευκτη. Επιπλέον, τόσο οι Αθηναίοι
όσο και οι Κορίνθιοι διεκδικούσαν εξίσου τη διείσδυσή τους πολιτική,
οικονομική και στρατιωτική στο νησί και ήταν σχεδόν ισοδύναμοι,

ΤΟ ΑΡΤΙΟΤΕΡΟ ΦΡΟΝΤΙΣΤΗΡΙΟ ΣΕ ΑΛΙΜΟ ΚΑΙ ΑΓΙΟ ΔΗΜΗΤΡΙΟ 17