Laboratorio de Facultade

Química I de Química

PRACTICA 18 OBTENCIÓN DUNHA CURVA DE

SOLUBILIDADE

FUNDAMENTO TEÓRICO

A cantidade de soluto que se pode disolver nunha determinada cantidade de

disolvente é limitada. De feito, a cantidade máxima na que se poden mesturar
ambos compoñentes para formar unha fase homoxénea depende da natureza de
ambos e da temperatura. O azucre, por exemplo, é soluble en auga, pero se cada
vez engadimos máis azucre a un vaso de auga, chegará un momento no que xa non
se disolverá e quedará no fondo. Ademais, disólvese máis azucre en auga quente
que en auga fría.
A cantidade máxima (en gramos) de calquera soluto que se pode disolver en 100 g
dun disolvente a unha temperatura determinada chámase solubilidade dese soluto
a esa temperatura. Así, a solubilidade exprésase en gramos de soluto por 100 g de
disolvente. A solubilidade dunha substancia pura nun determinado disolvente e a
unha temperatura determinada é outra das súas propiedades características.
Cando unha disolución contén a máxima cantidade posible de soluto disolto a unha
temperatura determinada, dicimos que está saturado a esa temperatura. Neste
caso, se engadimos máis soluto, non se disolverá. Polo tanto, segundo a
solubilidade do soluto, pódense preparar solucións diluídas, saturadas e
sobresaturadas.
Disolución diluída: contén unha pequena cantidade de soluto disolto no disolvente
e esta cantidade é menor que a cantidade límite na disolución saturada.
Disolución saturada: é aquela que non disolve máis soluto; é dicir, a solubilidade
do soluto alcanzou o seu límite. Esta solución está nun equilibrio dinámico.
Disolución sobresaturada: contén maior cantidade de soluto que a solución
saturada. Corresponde a unha situación de non equilibrio, é dicir, metastable.

En xeral, a solubilidade dunha substancia nun determinado disolvente aumenta a

medida que aumenta a temperatura. Se se mide a cantidade dun soluto que se
disolve en 100 g de auga a diferentes temperaturas, ao representar estes datos de
xeito gráfico obtéñense gráficas chamadas curvas de solubilidade, que obviamente
dependen da natureza do soluto e do disolvente (figura 1).

1
 Laboratorio de Facultade
Química I de Química

Neste gráfico aparecen as curvas de

solubilidade de varios sales. As liñas
curvas representan as composicións
das disolucións saturadas
correspondentes ás diferentes
temperaturas. Os puntos por debaixo
das curvas representan as disolucións
non saturadas e os puntos por riba das
curvas corresponden as disolucións
sobresaturadas.

BIBLIOGRAFÍA

• Brown, T.L.; Lemay, H.E.; Bursten, B.E.; Murphy, C.J.; Woodward, P.M.,
Química. La ciencia central, 12, Pearson: Naucalpan, 2014,
• Petrucci, R.A., Química general: Principios y aplicaciones modernas., 11,
Pearson Educación, 2017,