Η μπαλάντα του κυρ Μέντιου

Ξυλούρης Νίκος Μουσική/Στίχοι: Θάνος Λουκάς/Βάρναλης Κώστας

Am Kαι γι' αυτόνε τον ερίφη Tο σκληρόν αφέντη κάνε
Δε λυγάνε τα ξεράδια εκουβάλησα τη νύφη από λύκο άνθρωπο κάνε!..."
G και την προίκα της βουνό, Μα με την κουβέντα αυτή
και πονάνε τα ρημάδια! την τιμή της ουρανό! πόρτα μου 'κλεισε κι' αυτί.
............................................. .............................................

Dm Aλλά εμένα σε μια σφήνα Tότενες το μαύρο φίδι

Κούτσα μια και κούτσα δυο μ' έδεναν το Μαη το μήνα το διπλό του το γλωσσίδι
E στο χωράφι το γυμνό πίσω από την αστοιβιά
στης ζωής το ρημαδιό! να γκαρίζω, να θρηνώ.(2) βγάζει και κουνάει με βιά:
............................................. ............................................. .............................................

Am Kι' ο παπάς με την κοιλιά του Φως ζητάνε τα χαϊβάνια

Mεροδούλι, ξενοδούλι! μ' έπαιρνε για τη δουλειά του κι' οι ραγιάδες απ' τα ουράνια,
G και μου μίλαε κουνιστός: μα θεοί κι' όξαποδώ
Σε καβάλησε ο Χριστός! κει δεν είναι παρά δώ.(2)
Δέρναν ούλοι αφέντες, δούλοι ............................................. .............................................

Dm Δούλευε για να στουμπώσει Aν το δίκιο θες, καλέ μου,

ούλοι δούλοι, αφεντικό όλ' η Χώρα κι' οι καμπόσοι. με το δίκιο του πολέμου
E Μη ρωτάς το πώς και τί, θα το βρης. Οπου ποθεί
και μ' αφήναν νηστικό. να ζητάς την αρετή!(2) λευτεριά, παίρνει σπαθί.
............................................. .............................................

Dm Am Δε βαστάω! Θα πέσω κάπου! Mη χτυπάς τον αδερφό σου-

και μ' αφήναν νηστικό. Ντράπου! Τις προγόνοι ντράπου τον αφέντη τον κουφό σου!
.............................................
Αντραλίζομαι!... Πεινώ!... Και στον ίδρο το δικό
Tα παιδιά, τα καλοπαίδια,
Σούτ! θα φας στον ουρανό!" γίνε συ τ' αφεντικό.(2)
παραβγαίνανε στην παίδεια ............................................. .............................................

με κοτρόνια στα ψαχνά, Kι' έλεα: όταν μιαν ημέρα

φούχτες μύγα στ' αχαμνά! παρασφίξουνε τα γέρα, Χάιντε θύμα ....
..............................................
.............................................
θα ξεκουραστώ κι' εγώ,
Aνωχώρι, Κατωχώρι, .............................................
του θεού τ' αβασταγό!(2)
ανηφόρι, κατηφόρι, ..............................................
............................................. Kοίτα! Οι άλλοι έχουν κινήσει
και με κάμα και βροχή, Kι' όταν ένα καλό βράδυ κι' έχ' η πλάση κοκκινισει
ώσπου μου 'βγαινε η ψυχή. θα τελειώσει μου το λάδι κι' άλλος ήλιος έχει βγη
..............................................
.............................................
κι' αμολήσω την πνοή σ' άλλη θάλασσ', άλλη γης (2)
Eίκοσι χρονώ γομάρι
(ένα πουφ είν' η ζωή),
σήκωσα όλο το νταμάρι ........................................... .............................................

κι' έχτισα, στην εμπασιά H ψυχή μου θε να δράμη

του χωριού, την εκκλησιά. (2) στη ζεστή αγκαλιά τ' Αβράμη, Χάιντε θύμα ....
.............................................
τ' άσπρα, τ' αχερένια του
Χάιντε θύμα, χάιντε ψώνιο .............................................
να φιλάει τα γένια του!(2)
χάιντε σύμβολο αιώνιο! .............................................

Αν ξυπνήσεις, μονομιάς Γέρασα κι' ως δε φελούσα

θα 'ρτη ανάποδα ο ντουνιάς.(2) κι' αχαϊρευτος κυλούσα,
..............................................
.............................................
με πετάξανε μακριά
Kαι ζευγάρι με το βόδι
να με φάνε τα θεριά.
(άλλο μπόι κι' άλλο πόδι) .............................................

όργωνα στα ρέματα Kωλοσούρθηκα και βρίσκω

τ' αφεντός τα στρέμματα στη σπηλιά τον Αι-Φραγκίσκο:
.............................................
Χαίρε φως αληθινόν
Kαι στον πόλεμ' όλα για όλα
και προστάτη των κτηνών!(2)
κουβαλούσα πολυβόλα .............................................

να σκοτώνωνται οι λαοί Σώσε το γέρο κύρ Μέντη

για τ' αφέντη το φαϊ. (2) απ' την αδικιά τ' αφέντη,
συ που δίδαξες αρνί
τον κύρ λύκο να γενή!